Professional Documents
Culture Documents
சிவரத்திரி வழிபாடு 2021
சிவரத்திரி வழிபாடு 2021
வைகுண்ட ஏகாதசி, மஹா சிைராத்ரி, ககாகுலாஷ்டமி, ராமநைமி முதலிய விகேஷ நாட்களில் கூட
நாம் ைாவயக் கட்டாமல், ையிற்வைச் கட்டாமல் இருந்தால் அது இந்த கதேத்தில் பிைந்த நமக்கு
ரராம்பக் குவைைாகும். ையிறு குவைந்தாலும் மனஸ் நிவையும்படிப் பண்ணிக் ரகாள்ைகத நமக்கு
நிவைவு. அப்படிப் பண்ணிக்ரகாள்ைதற்கான ஸங்கல்ப பலத்வத பகைான் எல்லாருக்கும்
அநுக்ரஹிக்க கைண்டும்.
அகநகமாக எல்லா சிைாலயங்களிலும் கர்ப்பக் கிரஹத்தின் சுைரில் கமற்குப் பாகத்தில் லிங்ககாத்பை
மூர்த்தியின் பிம்பம் இருக்கும். (சில ககாயில்களில் மட்டும் இந்த இடத்தில் மஹா விஷ்ணு
இருக்கிைார்) லிங்ககாத்பை மூர்த்தி என்பது பரகமசுைரனுவடய அறுபத்தி நான்கு மூர்த்திகளுக்குள்
ஒன்று. விருஷபாரூடர், அர்த்த நாரீசுைரர், ஹரிஹரர், நடராஜர், காமாரி, வபரைர், தக்ஷிணாமூர்த்தி,
கஸாமாஸ்கந்தர், கால ஸம்ஹாரர், இப்படி அறுபத்து நான்கு மூர்த்திகள் பரமசிைனுக்கு உண்டு.
அவைகளுக்குள் ஒன்று லிங்ககாத்பை மூர்த்தி.
அந்த மூர்த்திதான் சிைாலயத்திலுள்ள லிங்கத்துக்குப் பின்புைம் காணப்படுகிைது. அதில்,
லிங்கத்துக்குள் ஒரு திவ்விய மூர்த்தி இருக்கும். அதன் ஜடா மகுடம் லிங்க ைட்டத்துக்குள்
முடியாமகல இருக்கும். அதன் பாதமும் லிங்கத்தின் அடியில் முடிகிை ைவரக்கும் ரதரியாது. இந்த
மூர்த்திக்குக் கீகே ஒரு ைராக மூர்த்தி இருக்கும். கமகல ஹம்ஸ ரூபத்தில் ஒரு மூர்த்தி இருக்கும்.
இந்த லிங்ககாத்பைர் யார்?
ஸ்ரீ ருத்ராபிஷகம் பண்ணுைதற்கு முன்பு ஒரு சுகலாகம் ரோல்லிவிட்டு, அப்புைம்தான் அபிகஷகம்
பண்ணுைது ைேக்கம்.
அந்த சுகலாகம்:
"ஆபாதால நப: ஸ்தலாந்த புைன ப்ரஹ்மாண்ட மாவிஸ்புரத்
ஜ்கயாதி: ஸ்பாடிக லிங்க ரமௌலி விலஸத் பூர்கணந்து ைாந்தாம்ருவத:
அஸ்கதாகாப்லுதம் ஏகம் ஈேம் அநிேம் ருத்ராநுைாகான் ஜபன்
த்யாகயத் ஈப்ஸித ஸித்தகய (அ) த்ருதபதம் விப்கரா பிஷிஞ்கேத் சிைம் II "
இந்த ஸ்கலாகத்தில் என்ன ரதரியுமா ரோல்லியிருக்கிைது? பாதாள முதல் ஆகாே பரியந்தம்
எல்வலயில்லாத கஜாதி ஸ்ைரூபமாகப் பிரகாசிக்கிை ஸ்படிக லிங்கத்துக்கு அபிகஷகம்
பண்ணகைண்டும் என்று ரோல்லியிருக்கிைது.
ஸ்படிக லிங்கத்துக்கு ஒரு ைர்ணமும் ரோல்ல முடியாது. எந்த ைஸ்துவை அதில் வைக்கிகைாகமா
அதனுவடய ைர்ணத்வத அது பிரதிபலிக்கும். குண-கதாஷம் இல்லாதது அது. ஞானம் எப்படிப்
பரிசுத்தமாக இருக்கிைகதா, அப்படி அந்த ஸ்படிக லிங்கம் இருக்கிைது. அதன் பின் பச்வே வில்ைத்வத
வைத்தால், லிங்ககம பச்வேயாகத் கதான்றும். சிைப்பான அரளிவய வைத்தால் சிைப்பாகத்
கதான்றும். அது நிர்விகாரமானது. பரப்பிரம்ம ஸ்ைரூபம் நிர்விகாரமாக இருந்தாலும், நம்முவடய
மகனாபாைத்வத எப்படி வைக்கிகைாகமா அப்படித் கதான்றும் என்பதற்குத் திருஷ்டாந்தமாக, இந்த
ஸ்படிக லிங்கம் இருக்கிைது. அது எவதயும் மவைக்காது. அதற்குப் பின்னால் உள்ள ைஸ்துக்கவளயும்
அதன் அருகில் உள்ள ைஸ்துக்கவளயும் அதன் ைழியாகப் பார்க்கலாம். பரம சுத்தமாக நிஷ்களங்க
திருஷ்டாந்தம். நிவனக்கிை ரூபமாக இது ரதரியும்.
கமகல ரோன்ன சுகலாகப்படி, அதன் சிரஸில் பூரண ேந்திரன் இருக்கிைது. பூர்கணந்து என்று
சுகலாகத்தில் ைருைது. ‘பூரண இந்து!’: இந்து என்ைாலும் ேந்திரன் என்ைாலும் ஒன்றுதான். ஈஸ்ைரன்
ஜவடயும், கங்வகயும், கண் காது, மூக்கு, வக, கால் முதலிய அையங்களும் ரகாண்ட “ஸகள”
ரூபத்தில் ைருகிை கபாது, அைர் மூன்ைாம் பிவைவய வைத்துக் ரகாண்டு ேந்திர ரமௌளியாக
இருக்கிைார். ரூபகம இல்லாத பரமாத்மா நிஷ்கள் தத்ைமாயிருக்கிைகபாது, அங்கக ேந்திரன் கங்வக
எதுவும் இல்வல. அரூபமாயும் இல்லாமல், ஸ்ைரூபமாயும் அையங்ககளாடு இல்லாமல், லிங்கமாக
ேகள – நிஷ்களமாக இருக்கிைகபாது அைர் பூரண ேந்திரவன உச்சியில் வைத்திருக்கிைார். அதிலிருந்து
அமிர்தகம கங்வக மாதிரி ரகாட்டுகிைது.
கயாகிகள் தமது சிரசுக்குள் ஸஹஸ்ரார கமலத்தில் உள்ள ேந்திர மண்டலத்தில், ஜ்கயாதி
ஸ்ைரூபத்வதத் தியானம் பண்ணுைார்கள். அந்தச் ேந்திர பிம்பத்திலிருந்து அமிருத்தம் ஒழுகும்.
அதனால் அைர்களுக்குப் பரமானந்தம் உண்டாகிைது. ஸமஸ்த ஸ்ைரூபமான ஜ்கயாதிர் லிங்கம்
குளிர்ந்தால், கலாகரமல்லாம் குளிரும். இதனால்தான் சிை லிங்கத்துக்கு ஒயாமல் அபிகஷகம்
ரேய்ைது. ருத்திர அபிகஷகம் ரேய்ைது. ருத்திர அபிகஷகத்துக்கு முன்பு ரோல்லும் ஸ்கலாகம், இவத
எல்லாம் அறிவுறுத்துைது.
லிங்கம் ஏன் ைட்ட ைடிைமாயிருக்கிைது? ைட்டமான ஸ்ைரூபத்துக்குத்தான் அடி முடியில்வல.
ஆதியில்வல. அந்தமுமில்வல. மற்ைைர்களுக்கு உண்டு. முக்ககாணத்துக்கு ேதுரத்திற்கு உண்டு.
ஆதியந்தம் இல்லாத ைஸ்து சிைம் என்பவத லிங்காகாரம் காட்டுகிைது.
ேரியான ைட்டமான ( circle ) இல்லாமல், லிங்கம் நீள ைட்டமாக (ellipse) இருக்கிைது. பிரபஞ்ேகம
எல்லிப்டிக்காகத்தான் இருக்கிைது. நம் சூரிய மணிடலத்வத (Solar System) எடுத்துக் ரகாண்டாலும்
கிரஹங்களின் அயனம் நீள்ைட்டமாகத்தான் இருக்கிைது. என்று நவீன விஞ்ஞானத்தில் ரோல்ைதும்,
பிரம்மாண்டமும் ஆவிஸ்புரத் என்று ோஸ்திரம் ரோல்ைதும் லிங்க ரூபத்துக்கு மிகவும் ஒற்றுவமயாக
இருக்கிைது.
யாராைது பந்துவை நிவனக்கிகைாம். ேந்கதாஷமாயிருக்கிைது. அைருவடய உருைத்வதயும்
பார்த்தால்தான் ேந்கதாஷம் பூரணமாகிைது. அவ்ைாகை உருைமற்ை சிைமும் ஒரு உருைத்கதாடு ைந்து
அநுக்கிரகம் பண்ணினால்தான் ரராம்ப ேந்கதாஷமாக இருக்கும். ஞானிகளுக்கு மட்டுகம பரமாத்ம
ஸ்ைரூபத்தின் நிராகார (அருை) உண்வம புரியும். உருைத்வதப் பார்த்து ஆனந்தம் அநுபவிக்கிை
நமக்கு உருைத்கதாடு கண்டால்தான் ஆனந்தம் உண்டாகும். அதற்காகத்தான் உருைமற்ை
பரகமசுைரன், அருவுருைான லிங்கமானகதாடு நில்லாமல், அந்த லிங்கத்துக்குகளகய திவ்விய ரூபம்
காட்டும் லிங்ககாத் பை மூர்த்தியாக இருக்கிைார். இப்படி ரூபத்வதக் காட்டினாலும், ைாஸ்தைத்தில்
தமக்கு அடியும் இல்வல. அதாைது ஆதியும் அந்தமும் அற்ை ஆனந்த ைஸ்துகை தாம் என்று
உணர்த்துைதற்காக, கமகல லிங்க ைட்டத்துக்குள் ஜடாமுடி முடியாமலும், கீகே அந்த மாதிரித் தம்
பாதம் அதற்குள் அடங்காமலும் இருப்பதாகக் காட்டுகிைார்.
அடிமுடி எல்வல இல்லாமல், அைர் ஜ்கயாதி ஸ்ைரூபமாக நின்ைார். ஜ்கயாதிர்லிங்கமாக,
ஆகாயத்துக்கும் பூமிக்குமாக பரமசிைன் உத்பவித்த இரகை சிைராத்திரியாகும்.
அப்படி ஜ்கயாதிஸ்ைரூபமாகப் பரகமசுைரன் நின்ை ரபாழுது, விஷ்ணு அைரது பாதத்வதப் பார்க்க
பாதாளத்துக்குப் கபானார். பூமிவயக் கல்லும் ஸ்ைபாைம் ைராஹத்திற்கு உண்டு. எனகை, அந்த
ரூபத்வத எடுத்துக் ரகாண்டார். பிரம்மா ஹம்ஸ ஸ்ைரூபமானைர். பட்சிக்குப் பைப்பது ஸ்ைபாைம்.
பட்சியாகப் பைந்து கஜாதிர்லிங்கத்தின் முடி கதடிப்கபானார். இரண்டு கபருக்கும் கதடிப் கபானவை
அகப்படவில்வல. ஹம்ஸம் ைந்தது. நான் கண்டு விட்கடன் எனப் ரபாய் ரோல்லியது. அதனால்தான்
பிரம்மாவுக்குப் பிரத்திகயாகமாகப் பூவஜ இல்லாமல் கபாய் விட்டது. பரிைாரமாக மட்டும் வைத்துப்
பூவஜ ரேய்ைதுண்டு. புராண ஐதிஹ்யத்தில் இப்படி இருக்கிைது.
பிரம்மா ஹம்ஸரூபமாகப் கபாய்ப் பார்த்ததும் சிை ரபருமானின் சிரஸ் அகப்படவில்வல என்றும்
ரோல்ைதின் தாத்பரியம் என்னரைன்ைால், பரமாத்மர் ஆதி அந்த ஹீனமான ைஸ்து என்பதுதான்.
சிருஷ்டி, பரிபாலனம் எல்லாைற்வையும் கடந்த ைஸ்து அது என்பதுதான். இப்படி அடி முடி கதடி
பிரம்மாவும் விஷ்ணுவும் ரபை முடியாக ைவரகய, என் ோமர்த்தியத்தால் அறிய முடியும் என்கிை
அகங்காரமில்லாமல் அன்கபாடு பக்தி ரேய்து உருகினால், ரைகு சுலபத்தில் அைர் நமக்கு
அகப்பட்டுவிடுைார். அன்பினாகல மிகமிக திருப்தி ரபற்று அநுக்கிரகிப்பைர் சிைரபருமான்
என்பதாகலகய, அைருக்கு ஆசுகதாஷி என்று ஒரு ரபயர் இருக்கிைது. ஆஷுகடாஷ் முகர்ஜி என்று
ஒரு சீர்திருத்த (Reformist) முக்கியஸ்தவரச் ரோல்ைார்கள். ஆசுகதாஷிதான் ஆஷுகடாஷ்
என்ைாயிற்று. ஆசுகவி என்ைால் ககட்டவுகனகய கவி பாடுகிைைர் அல்லைா? இப்படிகய ஸ்மரித்த
மாத்திரத்தில் ேந்கதாஷித்து அநுக்கிரகம் பண்ணுகிை ைள்ளல்தான் ஆசுகதாஷி.
ேகல பிரபஞ்ேமும் அடங்கியிருக்கிை லிங்க ரூபமானது ஆவிர்பவித்த சிைராத்திரி மகா ேதுர்த்தசி
இரவில், அைவர அப்படிகய ஸ்மரித்து ஸ்மரித்து அைருக்குள் நாம் அடங்கியிருக்க கைண்டும்.
அவதவிட ஆனந்தம் இல்வல.
இரவு இந்த உலகின் ஜீைராசிகள் எல்லாம் ஓய்ரைடுக்கும் கநரம். இரவில் ரபாதுைாக ஆலயம்
ரதாழுதலும் ைழிபாடும் ஆகம விதிப்படிக் கிவடயாது. ஆனால், ஒரு சில இரவுகவள நம் முன்கனார்
புண்ணிய இரவுகளாகக் குறித்திருக்கிைார்கள். அந்த நாள்களில் மட்டும் ஆலயத்தில் இவைைழிபாடு நடத்த
அனுமதி உண்டு. அைற்றுள் மிகவும் முக்கியமானவை சிைராத்திரியும் வைகுண்ட ஏகாதசியும். உலக
ைாழ்விலிருந்து விலகி நின்று இவைச் சிந்தவன குறித்த விழிப்பு நிவலவய அவடைவதகய கநாக்கமாகக்
ரகாண்டு உருைாக்கப்பட்டவைதாம் இந்த நாள்கள்.
இந்தத் தலத்தில்தான் புலிக்கு பயந்து கைடன் ஒருைன் மரத்தில் ஏறி அமர்ந்து இரரைல்லாம்
கண்விழித்து வில்ை இவலகவளக் ரகாண்டு தன்வனயறியாமல் மரத்தின் கீழ் இருந்த
லிங்கத்துக்கு அர்ச்சித்தான். காவலயில் அைன் உயிவரக் கைர்ந்து ரேல்ல ைந்தான் யமன்.
சிைராத்திரி அன்று விழித்திருந்து பூவஜ ரேய்த புண்ணிய பலனால் அைன் உயிவரக் காக்க
சிைரபருமான் நந்திக்கு உத்தரவிட்டார். நந்தி யமவன விரட்டினார். நந்தியிடமிருந்து தப்பிய
யமன் அங்கிருந்த தீர்த்தத்துக்குள் குதித்து உயிர் பிவேத்தான் என்கிைது தலைரலாறு. வியாதன்
என்கிை கைடகன சிைபூவஜ ரேய்து சிைதரிேனமும் குகன் என்று ரபயர் ரபற்று நாராயணனின்
அன்பிற்கும் பாத்திரமானான்.
மனித மனம் ஒரு குரங்கு என்று ரோல்ைது உண்டு. அதுதான் மனித ைாழ்வில்
நிவைய பிரச்வனகளுக்குக் காரணமாகவும் இருக்கிைது. ஓரிடத்தில் நில்லாமல் அவலபாயும்.
அவத ஞானிகள் அடக்கியாளக் கற்கிைார்கள். மனவத ரைன்ைைவரத்தான் `மகாவீரர்’
என்கிகைாம். ஆனால், அது எல்கலாருக்கும் ைாய்ப்பதில்வல. அதனால் அந்தக் குரங்கிவனப்
பேக்க கைண்டும். நற் சிந்தவனகளில், இவை ைழிபாட்டில் அவதப் பேக்க கைண்டும்.
பேக்கப்பட்டுவிட்ட மனம் அவத மீண்டும் மீண்டும் நாடிச் ரேல்லும். அப்படியாக மனவத
இவைைன் ைேம் ஒப்பவடக்கச் சிைந்த நாள் மகாசிைராத்திரி.
(திருநாவுக்கரேர் அருளியது)
ொடல் 1
ொடல் 2
ொடல் 3
ொடல் 4
ொடல் 5
ொடல் 6
ொடல் 7
ொடல் 8
ொடல் 9
ொடல் 10
விளக்கம்: மான் கன்றிவன இடது வகயில் ஏந்தியும், இடது பாகத்தில் உவமயம்வமவய ஏற்றுக்
ரகாண்டும் காட்சி அளிக்கும் சிைபிரானின் திருைடிகவள, அவனைரும் மலர்கள் தூவி
ைழிபடுைதால் எப்கபாதும் பூக்களுடன் இவணபிரியாது இருக்கும் திருைடிகவள நமது
மனத்தினில் ரபாருத்தி, நமது நாவுடன் நமச்சிைாயப் பதிகத்திவன பிவணத்து சிைபிராவன
புகழ்ந்து பாட ைல்லைர்களுக்கு எத்வதவகய துயரங்களும் ஏற்படாது.
நமசிவாய ெதிகம்
ப ாற்றுணை வவதியன்
ொடல் 2
ொடல் 3
ொடல் 4
ொடல் 5
ொடல் 6
ொடல் 7
ொடல் 8
ொடல் 9
ொடல் 10
ொடல் 11
திருப்பாண்டிக்க ாடுமுடி
பாடல் எண் : 1
மற்றுப் பற்கெனக் ின்ெி நின்திருப்
பாத மமமனம் பாவித்மதன்
கபற்ெ லும்பிெந் மதன்இ னிப்பிெ
வாத தன்மமவந் கதய்திமனன்
ற்ெ வர்கதாழு மதத்துஞ் சீர்க் மெ
யூாிற் பாண்டிக் க ாடுமுடி
நற்ெ வாஉமன நான்ம ெக் ினுஞ்
கசால்லும்நா நமச்சி வாயமவ.
கபாழிப்புமர :
ற்ெவர் ள் வணங் ித் துதிக் ின்ெ பு மழயுமடய மெயூாில் உள்ள , ` திருப்பாண்டிக்
க ாடுமுடி ` என்னும் ம ாயிலில் எழுந்தருளியிருக் ின்ெ , நல்ல தவவடிவினமன , எனக்கு
மவறு துமணயில்மலயாகும்படி , உனது திருவடிமயமய துமணயா மனத்தில்
துணியப்கபற்மென் ; அவ்வாறு துணியப்கபற்ெ பின்மப , நான்
மனிதனாய்ப்பிெந்தவனாயிமனன் ; அதுவன்ெி , இனிகயாரு பிெப்பிற் கசன்று பிெவாத
தன்மமயும் என்மன வந்து அமடயப்கபற்மென் ; இனி உன்மன நான் மெந்தாலும் , என் நா ,
உனது திருப்கபயரா ிய , ` நமச்சிவாய ` என்பதமன , இமடயொது கசால்லும் .
குெிப்புமர :
` அங்ஙனஞ் கசால்லுமாறு பயில்மவன் ` என்ெவாறு ` இல்மலயா ` என்பது , ` இன்ெி `
எனத் திாிந்தது . ` கபற்ெலும் ` என்ெதில் ெ ர ஒற்று , விாித்தல் . ` கபெலும் ` எனப் பின்னர்
வரு ின் ெமமயின் , ` பாவித்மதன் ` என்ெதற்கு , ` பாவிக் ப்கபற்மென் ` என்பது
கபாருளாயிற்று . ` மெயூர் ` என்பது தலத்தின் கபயர் ; ` பாண்டிக் க ாடிமுடி ` என்பது
ம ாயிலின் கபயர் ; ` மெயூர் ` என்பதமனயும் மவப்புத்தலம் என்ொர் உளர் ; இவ்வாமெ
பலவற்மெயும் கூறுதல் அவர்க்கு இயல்கபன் . ` நமச்சிவாய ` என்னும் கசால் , தன்மனமய
உணர்த்தி நின்ெது .
பண் :பழம் பஞ்சுரம்
பாடல் எண் : 2
இட்ட னுன்னடி ஏத்து வார்இ ழ்ந்
திட்ட நாள்மெந் திட்டநாள்
க ட்ட நாள்இமவ என்ெ லாற் ரு
மதன் ி ளர்புனற் ாவிாி
வட்ட வாசிம க ாண்ட டிகதாழு
மதத்து பாண்டிக் க ாடுமுடி
நட்ட வாஉமன நான்ம ெக் ினுஞ்
கசால்லும்நா நமச்சி வாயமவ.
கபாழிப்புமர :
மிக்கு வரு ின்ெ நீமரயுமடய ாவிாியாறு , வமளவா மமலால் விளங் இடப்படும்
மாமலமயக் க ாணர்ந்து உன் திருவடிமய வணங் ித் துதிக் ின்ெ . ` திருப்பாண்டிக்
க ாடுமுடி ` என்னும் ம ாயிலில் எழுந்தருளியிருக் ின்ெ , மதாழமம க ாண்டவமன ,
உன்னால் விரும்பப்கபற்ெவனா ிய யான் , உன் திருவடிமயத் துதிக் ின்ெ அடியவர் ளால் `
இவன் நிமலயில்லாத மனத்மத யுமடயவன் ` என்று இ ழப்பட்ட நாள் ளும் , அங்ஙனம்
அவர் ள் இ ழ்தற்கு ஏதுவா நான் உன்மன மெந்துவிட்ட நாள் ளும் ஆ ிய இமவ மள ,
அடிமயன் அழிந்த நாள் என்று ருதுவதன்ெி மவொ க் ருதமாட்மடன் ; ஆதலின் , நான்
உன்மன மெக் ினும் , என் நா , உனது திருப்கபயரா ிய , ` நமச்சிவாய ` என்பதமன ,
இமடயொது கசால்லும் .
குெிப்புமர :
` இட்டனுன்னடி ` என்பது , ` நுன்னடி ` என்றும் ` உன்னடி ` என்றும் பிாித்தற்கு
ஏற்புமடயதாதல் அெி . ` இட்டனும்மடி ` என்பது பாடம் அன்று . ாவிாி நதி , பல
பூக் மளயும் , மணி மளயும் மரயில் நிமரபடக்க ாணர்ந்து ஒதுக்குதமல , வாசிம
க ாண்டு வந்து வழி படுதலா அருளினார் ; இது , தற்குெிப்மபற்ெம் .
கபாழிப்புமர :
மமலான ஒளியாய் உள்ளவமன , மிக்கு வரு ின்ெ நீமரயுமடய ாவிாியாற்ெினது பரந்த
கவள்ளம் வந்து பாய் ின்ெ , ` திருப் பாண்டிக் க ாடுமுடி ` என்னும் ம ாயிலில்
எழுந்தருளியிருக் ின்ெ , நா வன்மம யுமடயவமன , அடிமயன் உன்மன நிமனயா கதாழிந்த
நாள் மள , என் உணர்வு அழிந்த நாள் ளும் , உயிர்மபான நாள் ளும் , உயரத்மதான்றும்
பாமடயின்மமல் மவத்துச் சுமக் ப்படும் நாள் ளும் என்னும் இமவ ளா க் ருதுதல் அன்ெி
, மவறு நல்ல நாளா க் ருதமாட்மடன் ; ஆதலின் , உன்மன நான் மெந்தாலும் , என் நா ,
உனது திருப்கபயரா ிய , ` நமச்சிவாய ` என்பதமன , இமடயொது கசால்லும் .
குெிப்புமர :
தாம் வாழும் நாளளவும் உள்ள நி ழ்ச்சிபற்ெிக் கூறு ின்ொரா லின் , கசய்யுகமன்னும்
வாய்பாட்டாற் கூெினார் . ` புனல் ` இரண்டனுள் , பின்னது , ` கவள்ளம் ` என்னும்
கபாருளில் வந்தது . மமெ மளயும் , மமெ ளின் கபாருமளயும் கசால்பவனாதல் பற்ெி ,
இமெவமன , நாவலன் என்று அருளினார் .
பாடல் எண் : 4
எல்மல யில்பு ழ் எம்பிரான் எந்மத
தம்பி ரான்என்கபான் மாமணி
ல்மல யுந்தி வளம்கபா ழிந்திழி
ாவி ாியதன் வாய்க் மர
நல்ல வர்கதாழு மதத்துஞ் சீர்க் மெ
யூாிற் பாண்டிக் க ாடுமுடி
வல்ல வாஉமன நான்ம ெக் ினுஞ்
கசால்லும்நா நமச்சி வாயமவ.
கபாழிப்புமர :
எல்மலயில்லாத பு மழயுமடய எம்கபருமாமன , எந் தந்மதக்கும் தமலவமன , என்
கபான்மபால்பவமன , என் மணி மபால்பவமன , மணி மளத் தள்ளிவந்து , எவ்விடத்திலும்
கசல்வத்மத மிகுதியா ச் கசாாிந்து பாய் ின்ெ ாவிாியாற்ெினது மரக் ண் .
நல்லவர் ளால் வணங் ித் துதிக் ப்படு ின்ெ , பு மழயுமடய மெயூாில் உள்ள , `
திருப்பாண்டிக் க ாடுமுடி ` என்னும் ம ாயிலில் எழுந் தருளியிருக் ின்ெ எல்லாம் வல்லவமன
, உன்மன நான் மெந்தாலும் , என் நா , உனது திருப்கபயரா ிய , ` நமச்சிவாய ` என்பதமன
இமட யொது கசால்லும் .
குெிப்புமர :
` என் ` என்ெதமன , ` மணி ` என்ெதற்குங் கூட்டு . ` மரவாய் ` என மாற்ெி யுமரக் .
பாடல் எண் : 5
அஞ்சி னார்க் ர ணாதி என்ெடி
மயனும் நான்மி அஞ்சிமனன்
அஞ்ச கலன்ெடித் கதாண்ட மனற் ருள்
நல் ி னாய்க் ழி ின்ெகதன்
பஞ்சின் கமல்லடிப் பாமவ மார்குமடந்
தாடு பாண்டிக் க ாடுமுடி
நஞ்ச ணி ண்ட நான்ம ெக் ினுஞ்
கசால்லும்நா நமச்சி வாயமவ.
கபாழிப்புமர :
ஊட்டப்பட்ட பஞ்சிமன உமடய கமல்லிய அடி மளயுமடய பாமவமபாலும் ம ளிர்
ாவிாித்துமெக் ண் மூழ் ி விமளயாடு ின்ெ , ` திருப்பாண்டிக் க ாடுமுடி ` என்னும்
ம ாயிலில் எழுந்தருளியிருக் ின்ெ , நஞ்சணிந்த ண்டத்மத யுமடயவமன , நீ அச்சமுற்று
வந்து அமடந்தவர்க்குப் பாது ாப்பாவாய் என்று அெிந்து , அடிமயனா ிய யானும் மி வும்
அச்சமுற்று வந்து உன்மன அமடந்மதன் ; அதமனயெிந்து நீ அவ்வண்ணமம ` அஞ்மசல் `
என்று கசால்லி அமணத்து , அடித்கதாண்டனா ிய எனக்கு உன் திருவருமள அளித்தாய் ;
அதனால் உனக்குக் க டு ின்ெது ஒன்ெின்மமமயக் ண்மடன் ; இன்ன கபருமமயும்
முதன்மமயும் உமடய உன்மன நான் மெந்தாலும் , என் நா , உனது திருப்கபயரா ிய , `
நமச்சிவாய ` என்பதமன , இமடயொது கசால்லும் .
குெிப்புமர :
` அஞ்சுதல் ` என்பது , இரண்டிடத்தும் , அஞ்சி அமடதலின் மமற்று . ` என் ` என்ெது . `
இல்மல என்னும் கபாருட்டு ; அதமனத் தாம் ண்கூடா அெிந்தமமமயத் கதாிவித்தல்
ருத்தா லின் , அதற்கு இவ்வாறுமரக் ப்பட்டது .
பாடல் எண் : 6
ஏடு வான்இளந் திங் ள் சூடிமன
என்பின் க ால்புலித் மதாலின்மமல்
ஆடு பாம்ப தமரக் மசத்த
அழ மனஅந்தண் ாவிாிப்
பாடு தண்புனல் வந்தி ழிபரஞ்
மசாதி பாண்டிக் க ாடுமுடிச்
மசட மனஉமன நான்ம ெக் ினுஞ்
கசால்லும்நா நமச்சி வாயமவ.
கபாழிப்புமர :
க ால்லு ின்ெ புலியினது மதாலின் மமல் , ஆடு ின்ெ பாம்மப , அமரயின் ண் ட்டியுள்ள
அழ மன , அழ ிய , ஆழ்ந்த ாவிாியாற்ெினது , ஒலிக் ின்ெ குளிர்ந்த நீர் வந்து பாய் ின்ெ , `
திருப்பாண்டிக் க ாடுமுடி ` என்னும் ம ாயிலில் எழுந்தருளியிருக் ின்ெ மமலான ஒளியாய்
உள்ளவமன , கபருமமயுமடயவமன நீ , வானத்தில் மதான்று ின்ெ , பூவிதழ்மபாலும்
இளந்திங் மள முடியிற் சூடினாய் ; அதன்பின் சான்று கசால்லமவண்டுவது என் ! அதனால் ,
உன்மன நான் மெந்தாலும் , என் நா , உனது திருப்கபயரா ிய , ` நமச்சிவாய ` என்பதமன ,
இமடயொது கசால்லும் .
குெிப்புமர :
` சந்திரமனச் சமடயிற் சூடியது ஒன்மெ , நீ , குமெந்து வந்து அமடந்தாமர ஆழாமற்
ாப்பவன் என்பதற்குப் மபாதிய சான்ொம் ` என்ெபடி , புலித்மதாலாமடயும் , பாம்புக் ச்சும்
உனது ஆற்ெமல உணர்த்தும் என்பது குெிப்பு . ` மசடன் ` என்ெதற்கு , யாவும் ஒடுங் ிய பின்
, எஞ்சியிருப்பவன் ` என்றும் கபாருள் கூறுவர் .
பண் :பழம் பஞ்சுரம்
பாடல் எண் : 7
விரும்பி நின்மலர்ப் பாத மமநிமனந்
மதன்வி மன ளும் விண்டன
கநருங் ி வண்கபாழில் சூழ்ந்கத ழில்கபெ
நின்ெ ாவிாிக் ம ாட்டிமடக்
குரும்மப கமன்முமலக் ம ாமத மார்குமடந்
தாடு பாண்டிக் க ாடுமுடி
விரும்ப மனஉமன நான்ம ெக் ினுஞ்
கசால்லும்நா நமச்சி வாயமவ.
கபாழிப்புமர :
கதன்னங் குரும்மபமபாலும் , கமல்லிய க ாங்ம மளயுமடய ன்னியர் மூழ் ி
விமளயாடு ின்ெ ாவிாியாற்ெினது , வளப்பமான மசாமல ள் கநருங் ிச் சூழ்ந்து
அழகுண்டா நிற் ின்ெ மரக் ண் உள்ள , ` திருப்பாண்டிக் க ாடுமுடி ` என்னும் ம ாயிலில்
எழுந்தருளியிருக் ின்ெ , விரும்பப்படுபவமன , அடிமயன் , உனது மலர் மபாலும்
திருவடி மளமய விரும்பி நிமனந்மதன் ; அதனால் , நீங்குதற் ாிய விமன ளும் நீங் ின ;
இனி , உன்மன நான் மெந்தாலும் , என் நா , உனது திருப்கபயரா ிய , ` நமச்சிவாய `
என்பதமன , இமடயொது கசால்லும் .
குெிப்புமர :
` விமன ளும் ` என்னும் உம்மம இழிவு சிெப்பு . ` விமன ளும் விண்டனன் ` என்றும் பாடம்
ஓதுவர் . ` நம்பன் ` என்பதமன , ` விரும்பன் ` என்று அருளினார் .
பாடல் எண் : 8
கசம்கபா மனர்சமட யாய்தி ாிபுரந்
தீகய ழச்சிமல ம ாலினாய்
வம்பு லாங்குழ லாமளப் பா
மமர்ந்து ாவிாிக் ம ாட்டிமடக்
க ாம்பின் மமற்குயில் கூவ மாமயில்
ஆடு பாண்டிக் க ாடுமுடி
நம்ப மனஉமன நான்ம ெக் ினுஞ்
கசால்லும்நா நமச்சி வாயமவ.
கபாழிப்புமர :
கசம்கபான்மபாலும் சமடமயயுமடயவமன , திாி புரத்தில் தீ உண்டாகும்படி வில்மல
வமளத்தவமன , மணம் வீசு ின்ெ கூந்தமலயுமடய இமெவிமய ஒருபா த்தில் விரும்பி
மவத்து , ாவிாி யாற்ெினது மரயின் ண் உள்ள , மசாமல ளில் ிமள ளின்மமற்
குயில் ள் கூவ , சிெந்த மயில் ள் ஆடு ின்ெ , ` திருப்பாண்டிக்க ாடு முடி ` என்னும்
ம ாயிலில் எழுந்தருளியிருக் ின்ெ நம்பமன , உன்மன நான் மெந்தாலும் , என் நா , உனது
திருப்கபயரா ிய , ` நமச்சிவாய ` என்பதமன , இமடயொது கசால்லும் .
குெிப்புமர :
` அமர்ந்து ` என்ெது , அதன் ாாியந் மதாற்ெி நின்ெது . நம்பன் - விரும்பத் தக் வன் .
பாடல் எண் : 9
சார ணன்தந்மத எம்பி ரான்எந்மத
தம்பி ரான்எம்கபான் மாமணீகயன்று
மபகர ணாயிர ம ாடி மதவர்
பிதற்ெி நின்று பிாி ிலார்
நார ணன்பிர மன்கதா ழுங் மெ
யூாிற் பாண்டிக் க ாடுமுடிக்
ார ணாஉமன நான்ம ெக் ினுஞ்
கசால்லும்நா நமச்சி வாயமவ.
கபாழிப்புமர :
திருமாலும் , பிரமனும் வணங்கு ின்ெ , மெயூாில் உள்ள , ` திருப்பாண்டிக்க ாடுமுடி `
என்னும் ம ாயிலில் எழுந்தருளி யிருக் ின்ெ முதல்வமன , அளவற்ெ மதவர் ; ` எமக்குப்
பு லிட மானவன் ; எம்தந்மத ; எம்தமலவன் ; எம் தந்மதக்கும் தமலவன் ; எங் ள் கபான் ;
எங் ள் மணி ` என்று கசால்லி , உன் கபயர் ள் பலவற்மெயும் பிதற்ெி நின்று , உன்மனப்
பிாியமாட்டார் ; இன்ன கபாிமயானா ிய உன்மன நான் மெந்தாலும் , என் நா , உனது
திருப்கபயரா ிய , ` நமச்சிவாய ` என்பதமன , இமடயொது கசால்லும் .
குெிப்புமர :
சாரணன் - ` அமடக் லம் ` எனப் கபாருள் தரும் ` சரண் ` என்பதனடியா வந்த தத்திதப்
கபயர் . ` என் கபான் ` என்பது பாடம் அன்று . ` எண்ணாயிரம ாடி ` என்ெது , அளவின்மம
குெித்த வாறு . ாரணன் - எல்லாக் ாாியங் ட்கும் முன்னிற்பவன் ; முதல்வன் . இத்
திருப்பாடலின் முதலடி ஒருசீர் மிகுந்து வந்தது அடி மயக் ம் .
பாடல் எண் : 10
ம ாணி யபிமெ சூடி மயக் மெ
யூாிற் பாண்டிக் க ாடுமுடி
மபணி யகபரு மாமனப் பிஞ்ஞ ப்
பித்த மனப்பிெப் பில்லிமயப்
பாணு லாவாி வண்ட மெக ான்மெத்
தார மனப்படப் பாம்பமர
நாண மனத்கதாண்டன் ஊரன் கசால்லிமவ
கசால்லு வார்க் ில்மல துன்பமம.
கபாழிப்புமர :
வமளந்த பிமெமயச் சூடினவனும் , தமலக் ம ாலம் உமடயவனும் . மபரருள் உமடயவனும்
, பிெப்பில்லாதவனும் , இமசமயாடு உலாவு ின்ெ வாி மளயுமடய வண்டு ள் ஒலிக்கும்
க ான்மெப் பூமாமலமய அணிந்தவனும் ` படத்மதயுமடய பாம்பா ிய அமரநாமண
உமடயவனும் ஆ ிய மெயூாில் உள்ள , ` திருப்பாண்டிக்க ாடுமுடி ` என்னும் ம ாயிமல
விரும்பி எழுந்தருளி யிருக் ின்ெ கபருமாமன , அவன் கதாண்டனா ிய நம்பியாரூரன் பாடிய
இப்பாடல் மளப் பாடுபவர்க்குத் துன்பம் இல்மலயாம் .
29
ekrptha fhdk; xg;gpy;yh ,iwtNd Xk; ek rpthah
-NjDGhP];tujhrd; ,y.rq;fh; xU fhypy; epw;gth Xk; ek rpthah
xUNghJk; cid kwNtd; Xk; ek rpthah
Xk; ek rptha Xk; Xk; ek rpthah
Xk; ek rptha Xk; Xk; ek rpthah Xq;fhu tbtpNy Xk; ek rpthah
Xk; ek rptha Xk; Xk; ek rpthah Xq;fhu N[hjpHypq;f Xk; ek rpthah
Xk; ek rptha Xk; Xk; ek rpthah Xuhapuk; ehkk; nrhd;dhy; Xk; ek rpthah
Xb te;J mUs; Ghptha; Xk; ek rpthah
mz;zhkiy md;dNy Xk; ek rpthah
mDjpdKk; cid njhONthk; Xk; ek XsitNghy; czHj;Jtha; Xk; ek rpthah
rpthah Xs\jfphp ciwgth Xk; ek rpthah
mz;lnky;yhk; fhg;gth Xk; ek rpthah nrsghf;fpak; je;jpLtha; Xk; ek rpthah
mbNadpd; FiwjPHg;gha; Xk; ek rpthah nrsf;fpakha; thoitg;gha; Xk; ek rpthah
30
nfhLf;Fk; Fzk; nfhLg;ghNa Xk; ek
rpthah Re;juiu je;jpl;lha; Xk; ek rpthah
nfhLj;J kfpo;Nthk; ehq;fNs Xk; ek rpthah Re;jNurdhdhNa Xk; ek rpthah
Rw;wp cid tzq;fpNdhk; Xk; ek rpthah
Nfhak;NgL Fryth Xk; ek rpthah Rj;j rhk;gy; mzpe;NjhNk Xk; ek rpthah
NfhfHzk; ciwgth Xk; ek rpthah
Nfhapy;NjhWk; cidnjhONthk; Xk; ek #ykij ifapy; Ve;jp Xk; ek rpthah
rpthah #uH gyiu ntd;whNa Xk; ek rpthah
Nfhy tpopahy; ghHg;ghNa Xk; ek rpthah #l;Rkk; gy czHj;Jtha; Xk; ek rpthah
#ykq;fy fpUj;jpthNf]h Xk; ek rpthah
nfsgPd jhhpNa Xk; ek rpthah #hpadha; tpidvhpg;gha; Xk; ek rpthah
nfsrpfDk; tzq;fpdhNd Xk; ek rpthah
nfshp kdhsNd Xk; ek rpthah nre;epw fz;fNshL Xk; ek rpthah
nfhsutkha; thoitg;gha; Xk; ek rpthah nre;jkpo; tsHj;jhNa Xk; ek rpthah
nrg;gpNa]H je;jhNa Xk; ek rpthah
re;jpuid mzpe;jth Xk; ek rpthah nrg;gpbNthk; cd;ehkk; Xk; ek rpthah
re;jpunks yP];tuh Xk; ek rpthah
re;jjKk; cid ghLNthk; Xk; ek rpthah
re;jjpia fhg;ghNa Xk; ek rpthah Nre;jdhiu fhl;bdha; Xk; ek rpthah
Nrf;fpohUf; fUs;nra;jha; Xk; ek rpthah
rhj;jpuk; tFj;jhNa Xk; ek rpthah Nrtb Nghw;wpepd;Nwhk; Xk; ek rpthah
rhw;wpNdhNk ntz;gl;L Xk; ek rpthah NrHg;ghNa rptfzkha; Xk; ek rpthah
rha;;f;fhL ciwgth Xk; ek rpthah
rhfhf; fy;tp je;jth Xk; ek rpthah
jpUth&H gpwe;jhHfs; vy;NyhHf;Fk; Kf;jpNa
rpd;ka &gNd Xk; ek rpthah jpUf;fhQ;rp trpg;NghHfs; ngWtNu Kf;jpNa
rptrpt vd;NgNd Xk; ek rpthah jpUjpy;iyia jhprpf;f jUtha; eP Kf;jpNa
rpd;Kj;jpiu fhl;bNa Xk; ek rpthah jpUmz;zhkiy ehjid epidj;jhNy Kf;jpNa
rpfuk;njhl itg;ghNa Xk; ek rpthah
-NjDGhP];tujhrd; ,y.rq;fh;.
rPykha; tho itg;gha; Xk; ek rpthah
rPfhsj;jp ciwgth Xk; ek rpthah
rPw;wkpy;yh Mo;fly;Nghy; Xk; ek rpthah www.songsbyshanks.blogspot.in
rPuhd tho;tspg;gha; Xk; ek rpthah
31
32
33
k`h rptuhj;jphpad;W n[gpf;f Ntz;ba rpt fhaj;hp ke;;jpuq;fs;
ஓம் சிவ ோத்தமோய ித்மவே மவேோத்தமோய தீமேி
தன்வ ோ சி ப்ரவசோதயோத்
34
பெய் பெகதாம்ொ
கோத யும் மோத யும் ைங்கள் இல் த்ைி ிருந்தும் ைங்களோல் இயன்ற
அளவு ிைோ ெஹஸ்ரநோம போரோயணம் செய்து அன்தனயின்
அருதள சபற ோம்.
35
(gpUe;jhtdKk; ee;jFkhuDk; - nkl;L)
NjbNa te;Njhh;f; fUSk; nja;tNk
NjDGhP];tu gh`pkhk;
Njd;kioaha; tuk; mUSk; nja;tNk
NjDGhP];tu u~khk;
36