மீ னோக்கோ .கபன் கோத்துல பறந்து கபோய் ஆபீஸ் முழுதும் பரவுது போருங்க ..." அதட்ெல் கலந்து நசோன்னபடி நவட்டிய துணி. துணுக்கதள அள்ளி கூதெயில் கபோட்ெோள் சரளோ .
இதெநவளியின்றி மிஷினில் கோல்கதள
ஓட்டிக் நகோண்டிருந்த மீ னோ பல்தல கடித்தோள் .நவட்டிப் கபோட்ெ துணிகதள அள்ளி சரளோவின் முகத்தில் எறியும் ஆவல் நகோண்ெோள் .ஆனோல் ...முடியோது .திரும்பி கவதிகோதவ போர்த்தோள் .கெபிளில் விரித்து தவத்திருந்த அந்த பிங்க் ெிற துணியில் கவனமோக மோர்க் இட்டுக் நகோண்டிருந்தோள் .கவதிகோ மோர்க்கிட்ெ துணிகதள மற்நறோரு கெபளில் கட் நசய்து சுருட்டி கட்டி தவத்தோள் நகௌரி .அந்த சிறு துணி பண்ெல்கதள ஒவ்நவோரு மிஷினிற்கும் நகோண்டு வந்து நகோடுத்தோள் சரளோ .
ஐந்து மிஷின்களில் ஒகர மோதிரி அந்த பிங்க்
ெிற கவுன்தோன் ததக்கப்பட்டுக் நகோண்டிருந்த்து .அது ஒரு பள்ளிக்கூெ ஆண்டுவிழோ கதலெிகழ்ச்சிக்கோன ஆர்ெர் .இரண்டு ெோட்களோக அந்த கவதல அவசரமோக ெெந்து நகோண்டிருந்த்து .இந்த ஆர்ெர் தவிர இரண்டு நபரிய இெத்து திருமணத்திறகோன ஆர்ெர் கவறு அவர்களுக்கு வந்திருந்த்து .எனகவ அங்கிருந்த இருபது நபண்களும் பன்னிநரண்டு மணி கெரமோக உதழத்து நகோண்டிருந்தனர் .
அவசரமோன ததயலில் தள்ளி விடும்
துணிகதள ...அள்ளி கபோெ இந்த குட்டி நபண்ணிற்கு எவ்வளவு அதிகோரம் ...?மீ னோவிற்கு பற்றிக் நகோண்டு வந்த்து. அவதள ஒன்றும் நசோல்லமுடியோது .அவள் கவதிகோவிற்கு நசல்லநபண் .அந்த ததரியம் .எரிச்சகலோடு நகோஞ்ச கெரம் மிஷிதன ெிறுத்தி தக விரல்களுக்கு நசோடுக்நகடுத்தோள் .சரளோதவ கோணவில்தல .அவள் இருந்தோல் ஒரு ெிமிெம் கூெ இப்படி சும்மோ இருக்கவிெ மோட்ெோள் .சீக்கிரம் கவதலதய போருங்க்க்கோன்னு முதலோளியம்மோ மோதிரி விரட்டிக் நகோண்கெ இருப்போள .
என்பதில் அவளுக்கு சந்கதகம் வந்துவிெ ,உலர்ந்த நதோண்தெதய எச்சில் அனுப்பி ெதனத்தபடி அந்த " மு " எப்படி இருக்க கூடும் ...? அன்று எப்படி இருந்த்து என்ற ஆரோய்ச்சியில் இறங்கினோள் .
அவள் அண்ணன் போண்டியன் கவதல நசய்த இெத்தில் ஏகதோ தப்பு நசய்துவிட்ெோன் .அதனோல் அவனது முதலோளி அவன் கமல் கபோலீஸ் ஸ்கெசனில் கம்ப்தளன்ட் நகோடுத்திருக்கிறோர் .இப்கபோது அவன் நஜயிலில் இருக்கிறோன் .
" அண்ணனின் சம்பளத்திலும் , என்
சம்பளத்திலும் தோன் குடும்பகம ஓடுகிறது அக்கோ .அவர் நஜயிலுக்கு கபோய்விட்ெோல் என் குடும்பகம பட்டினி கிெந்து சோக கவண்டியதுதோன் ..." இது கவதிகோ அறிந்த விசயம்தோன் .தகப்பன் இல்லோத ஐந்து பிள்தளகதளயுதெய நபரிய குடும்பம் சரளோவுதெயது .அதில் பரிதோபமுற்றுதோன் சரளோதவ தன்னிெம் கவதலக்கு அமர்த்தியிருந்தோள் கவதிகோ .
" இதில் ெோன் என்னம்மோ நசய்யமுடியும் ...? "
" முடியும்கோ .என் அண்ணனின் முதலோளியும் உங்கள் கணவரும் ப்நரண்ெோம் .அதனோல் ெீங்கள் அவரிெம் நசோல்லி , அண்ணனின் முதலோளியிெம் கபச நசோல்லுங்க்க்கோ ..." சரளோவின் அழுதக கவதிகோதவ இளக்கியது .போவம் எளிய குடும்பத்தனர் .வறுதம சில கெரம் கெர்தம தவற தவத்திருக்கலோம் .கவதிகோ சரளோவிற்கு உதவ முடிநவடுத்தோள் .
இருவருமோக அமகரசதன போர்க்க கபோன கபோது
, அவன் கோர் ஒன்றின் அடியில் படுத்து ஏகதோ ரிப்கபர் சரி போர்த்து நகோண்டிருந்தோன் .வோயில் ஸ்போனருென் ததலதய ெீட்டி போர்த்தவனின் கண்களில் கவதிகோதவ போர்த்ததும் மின்னல் ஒன்று குடியமர்ந்த்து .
" வோ ...கவதோ .என்ன விசயம் ...? " ஆவலுென்
வரகவற்றோன் .ஆனோல் விசயத்தத நசோன்னதும் அவன் முகம் இறுகியது ." என் ெண்பன் கதிகரசதன கூட்டிப் கபோய் அந்த போண்டியன் கமல் கபோலிஸில் கம்தளன்ட் நகோடுக்க நசோன்னகத ெோன்தோன் நதரியுமோ ....? " தககளில் படிந்திருந்த க்ரீதச அழுக்கு துணியில் துதெத்தபடி அலட்சியமோக நசோன்னோன் .