Professional Documents
Culture Documents
1α. Μορφωτική Παρουσία Και Προπαγάνδα
1α. Μορφωτική Παρουσία Και Προπαγάνδα
v.'
’><* s iV :V * :
«*ϊ*
m-
•
■.■'.-
'■
·..
·.· '
; ■ 1"
■
·
' r ,
;,wfh s ;
t Vs - *
vi'fc’issj'Uif***1·:. <ftk- "-7v
i-v
ΔΩΡΕΑΝ
C tt O i. b o C l I j p · . ο v i'iiOJ.Us !N*. Χ ρ ό ν ω ν
ΏΔΩΝΗ
ΤΕΥΧΟΣ ΠΡ ΩΤ Ο
Ε Π ΙΣ Τ Η Μ Ο Ν ΙΚ Η Ε Π Ε Τ Η Ρ ΙΔ Α TOT ΤΜ Η Μ ΑΤΟΣ
ΙΣ Τ Ο Ρ ΙΑ Σ ΚΑΙ Α Ρ Χ Α ΙΟ Λ Ο Γ Ι Α Σ
Τ Η Σ Φ ΙΛ Ο Σ Ο Φ ΙΚ Η Σ Σ Χ Ο Λ Η Σ Τ Ο Τ Π Α Ν Ε Π ΙΣ Τ Η Μ ΙΟ Υ
ΙΩ Α Ν Ν ΙΝ Ω Ν
7WA ( ϊ Α )
ΤΟΜ ΟΣ Δ Ε Κ Α Τ Ο Σ
ΕΚΤΟΣ
ΙΩΑΝΝΙΝΑ
1987
οτίΐ<:)Α ■ χ ·Τ ^ τ ' ■
. . . . . .
ί.
'': 5‘λ ν .
ολ < ftr ΐ -c/i
i.
Σ τ ο ιχ ε ιο θ έ τ η ς : Θεόδωρος Κ ατούνιας, τ η λ . 2 3 6 7 5 .
•«'Λ
.1 * >ί
ΣτΙς 31 ’ Οκτωβρίου 1986 ot συνάδελφοι Ζαχαρίας Τσιρπανλής, Ελευθερία Νικο-
λαίδου, Γεώργιος Σιορδκας, Δημήτριος Σαμσάρης, Γεώργιος Παπαγεωργίου καί ’Ιωάν
νης Θεοχαρίδης, είσηγήθηκαν μέ έγγραφό τους στή Γενική Συνέλευση του τμήματος
‘Ιστορίας καί Αρχαιολογίας νά άφιερωθει ή Δ Ω ΔΩ Ν Η του 1987 (τεύχος του τμήματός
μας) στόν συνάδελφο κ. Σ ΤΕΦ Α Ν Ο I , Π Α Π Α ΔΟ Π Ο ΥΛ Ο , μέ τήν εύκαιρία της
συμπληρώσεως είκοσι χρόνων υπηρεσίας του στό Πανεπιστήμιό μας.
Ή Γενική Συνέλευση του τμήματος 'Ιστορίας καί 'Αρχαιολογίας στήνύπ* άριθμ.
41 /6-11-1986 συνεδρία της έκαμε όμόφωνα άποδεκτή τήν παραπάνω πρόταση καί όρισε
έκδοτική έπιτροπή τούς: Ζαχαρία Τσιρπανλή, Γεώργιο Πλουμίδη καί ’Ελευθερία Ν ι-
κολαΐδου.
ί. Δ Η Μ Ο Σ ΙΕ Υ Μ Α Τ Α ΣΤΕΦΑΝ ΟΥ I. ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ
1959
1960
1962
1963
1965
1966
15. 'Η κίνηση τον δούκα τον Ν εβέρ Κ άρολον Γ ονζάγ α γ ια την α π ε
λευθέρωση των βαλκανικών λαών (1603-1625). (Έ κ δ ο σ η ‘ Ιδρύματος Μ ε
λετών Χερσονήσου τού Αίμου, άριθ. 8 3 ) , Θεσσαλονίκη 1 9 6 6 , σσ. 2 9 0 4*
10 πίνακες έκτος κειμένου.
— Στέφ. Μπέττης, *Η πειρωτική 'Ε στία 1 5 (1 9 6 6 ) 4 09-410.
— .1. Κ. Chassiotis, B alkan S tu d ies 7 (1 9 6 6 ) 528 -5 3 1 .
— I. Κ. Χασκότης, Έ π οχέζ, τεΰχ. 39 (’Ιούλιος 1966) 71-73.
— W . G ottfried, S iid ost-F orsch u n g en 2 6 (1 9 6 7 ) 5 08-509.
— Τ . Λ. Γριτσόπουλος, Μνημοσύνη 1 (1 9 6 7 ) 3 52-354.
— Ο. Cicanci. S tu d ii 20, τεΰχ. 6 (1 9 6 7 ) 1223-1228.
— R . G authier, R ev u e des E tu d es G recques 8 0 (1 9 6 7 ) 703.
— Ir. Doens, Iren ikon , τεΰχ. Σεπτεμβρίου (1968) 464.
— Θ. Παπαδόπουλλος, *Επετηρις Κέντρου *Επιστημονικών ’Ερευνών Κύπρου 1 (1 9 6 8 )
166.
1967
1968
1969
1970
31. To έργο τής Φιλικής 'Ε ταιρείας στην νΗ π ειρ ο . (Λ όγος πανηγυρι
κός εκφωνηθείς την 25ην Μ αρτίου 1970 εις την αίθουσαν τελετών του Π α
νεπιστημίου Ίωαννίνων), ’ Ιωάννινα 1 9 7 0 , σσ. 3 0 .
— ’Ανώνυμος, B ulletin A n aly tiqu e d e B ib lio g ra p h ic H ellen iqu e 3 1 (1 9 7 0 ) 409.
3 2 . 9Εκπαιδευτική
καί κοινωνική δραστηριότητα του 'Ελληνισμού τής
Μακεδονίας κ α τά τον τελευταίο αιώνα τής τουρκοκρατίας. (*Έκδοση Ε τ α ι
ρείας Μακεδονικών Σπουδών, Μακεδονική Βιβλιοθήκη, άριθμ. 3 1 ) , Θ εσ
σαλονίκη 1 9 7 0 , σσ. 2 9 0 (1 χάρτης καί 3 5 εικόνες).
— ’Ανώνυμος, Bulletin A n aly tiqu e de B ib lio g ra p h ic Ile lle n iq u e 31 (1970) 408-
409.
— X . Λαμπρινός, έφημ. Μακεδονία (Θεσσαλονίκη), φ. της 2 1 -6 -1 9 7 0 .
— Δ . Άστερινός, Ισ τ ο ρ ία , τεΰχ. 29 (Νοέμβριος 1970) 156.
— Δ. Κόκκινος, ’Η πειρωτική Ε σ τ ία , 2 0 (1 9 7 1 ) 308 -3 0 9 .
— Τ . Α. Γριτσόπουλος, Μνημοσύνη 3 (1 9 7 1 ) 533.
— G. Veloudis, S iidost-F orschu n gcn 3 0 (1 9 7 1 ) 5 3 8 -5 3 9 .
— M .D . Peyfuss, O esterreich isch e O sth efte 1 4 (1 9 7 2 ) 122*123.
33. Οι επαναστάσεις του 1854 καί 1858 στη Μ ακεδονία. (’Έ κ δ ο σ η Ε
ταιρείας Μακεδονικών Σπουδών, Μακεδονική Λαϊκή Βιβλιοθήκη, άριθμ.
9
1971
1972
1973
1974
19 7 5
1976
48. «Μιά άνέκδοτη αναφορά του ναυάρχου Κόχραν προς τον Καποδί-
στρια», Δωδώνη 5 (’ Ιωάννινα 1 9 7 6 ) 2 5 7 -2 6 9 .
49. <(Μιά άνέκδοτη έκθεση του Δημητρίου Μ. Σάρρου για τήν εκπαί
δευση στον καζά Κατερίνης κατά τό 1 9 0 6 » , Μ ακεδονικά 16 (1 9 7 6 ) 1 -1 2 .
5 0. ((Ένα στιχούργημα γιά τδ ’Αρβανιτοχώρι (Ά ρμ πανάσι) του Μ ε
γάλου Τιρνόβου της Βουλγαρίας», Μ ακεδονικά 16 (1 9 7 6 ) 1 3 -2 3 .
51. Βιβλιοκρισία: E v an g elo s K ofos, G reece and th e E a s te r n C ri
sis, 1 8 7 5 -1 8 7 8 . W ith a Forew ard b y W .N . M ed lico tt, έκδοση I . M .X .A .,
Θεσσαλονίκη 1 9 7 5 , 8ov, σσ. 2 8 4 , Μ ακεδονικά 1 6 (1 9 7 6 ) 3 6 9 -3 7 7 .
1977
1978
1979
62. 'Η
συμβολή του υπόδουλου ’Η πειρωτικού 'Ελληνισμού στήν α
πελευθέρωση τής πατρίδας του . (Λ όγος πανηγυρικός), ’Ιωάννινα 1979, σσ.
22 .
6 3. 9Αγώνες των 9Η πειρω τώ ν για τήν ελευθερία κ ατά τήν περίοδο τής
τουρκοκρατίας . (Λόγος πρυτανικός πού έκφωνήθηκε στήν Αίθουσα Τ ελε
τών τού Πανεπιστημίου Τωαννίνων στις 3 0 ’Ιανουάριου 1 9 7 9 ), Τωάννινα
1 9 7 9 , σσ. 2 2 .
1980
1981
1982
1983
1984
1985
1986
19 87
1988
92. «'Ένα υπόμνημα τού Γρηγορίου Κωνσταντά γιά τδ Π ήλιο», *Ε-
πετηρις *Ιδρύματος Νεοελληνικών Σπουδών 5 (1 9 8 7 - 1 9 8 8 ) 8 5 -9 8 . [Τ ιμ η
τικός τόμος Φαίδωνος Κ . Μπουμπουλίδου ], Ά θήναι 1 9 8 8 .
93. « Ό Ελληνισμ ός τού Πόντου κατά την Τουρκοκρατία (σύντομη
ιστορική εισ α γω γή ), σ. 9 -1 8 τού βιβλίου Ζωντανές μνήμες του Π όντου, έκ
δοση «Μέριμνας Ποντίων Κυριών», Θεσσαλονίκη 1 9 8 8 .
94. «B&lgarskoto antifasistko vastanie ot 1923 g. prez pogleda na
solunskata gracka presa» (βουλγαρική μετάφραση τού ύπ* άριθμ. 88 δη
μοσιεύματος), Π ρ ακ τικ ό Β ' Διεθνούς Συνεδρίου Β ουλγαρολογίας, έκδοση
Βουλγαρικής ’Ακαδημίας Ε π ισ τ η μ ώ ν , Σόφια 8 (1988) 442-452.
9 5 . «*Η ναυμαχία τής Ναυπάκτου (7 ’ Οκτωβρίου 1 5 7 1 ) καί ή σημα
σία της», Ν αυπακτιακό 3 (1 9 8 8 ) 2 7 3 -2 8 4 .
Καλοκαίρι 1988
II. Σ Υ Μ Μ Ε Τ Ο Χ Η Σ Ε Σ Υ Ν Ε Δ Ρ ΙΑ , Σ Υ Μ Π Ο Σ ΙΑ κ .λ .
Μ Ο Ρ Φ Ω Τ ΙΚ Η Π Α Ρ Ο Υ Σ ΙΑ Κ Α Ι Π Ρ Ο Π Α Γ Α Ν Δ Α Τ Η Σ ΙΤ Α Λ ΙΑ Σ
Σ Τ Η Θ Ε Σ Σ Α Λ Ο Ν ΙΚ Η
(Μεσοπόλεμος - Κατοχή, 1928-1943)
1. Βλ. τήν είδική μονογραφία τού Jam es Barros, T h e C orfu In cid en t o f 1923. M us
solini an d the L ea g u e o f N ation s, Princeton 1965.
2. ’Από τη διεθνή βιβλιογραφία άς σημειωθεί τό έργο τών G. D. Booth and Isabelle
Bridge Booth, Italy*s A egean P ossession s, London 1928, ιδίως άπό σ. 215 κ.έ. Ά π ό τά
ιταλικά συνθετικά έργα, της έποχής του φασισμού, βλ. κυρίως τού Renzo Sertoli Sails, L e
is ole Italian e dell* E g eo dall* occu p azion e a lia sov ran ilu , R om a 1939. Ά π ό τήν έλλη
νική βιβλιογραφία βλ. 'Ιπποκράτους Φραγκοπούλου, ' I I Δω δεκάνησος υπό ϊταλοκρατίαν,
Άθήναι 1958.
3. Βλ. τή σχετική βιβλιογραφία στοΰ Zacharias Ν. Tsirpanlis, «The Italian View of
the 1940-41 W ar. Comparisons and Problem s», B a lk a n S tu d ies 2 3 (1982)74 σημ. 171.
4. Γρηγόριος Δάφνης, ' Η fΕλλάς μεταξύ δύο πολέμων 1923-1910, τ. 1, Άθήναι 1955,
σ. 35-36. Τά δημοσιευθέντα Ιταλικά διπλωματικά έγγραφα, πού έμειναν άχρησιμοποίητα ώς
τώρα, άποκαλύπτουν τήν περισσή διστακτικότητα (άκόμη καί σκληρότητα) του Μ. νά δεχθεί
τόν Άλεξανδρή στή Ρώμη. Ό 'Έλληνας υπουργός μετά άπό τή θερμή υποδοχή πού του είχαν
ο Ζαχαρίας Τσιρπανλής
έπιφυλάξει τό Βελιγράδι καί το Βουκουρέστι, κάτω άπό τήν προοπτική συνάψεως συμφωνιών
μέ τα οικεία κράτη, κατάφερε να μειώσει τήν άντίδραση για το ταξίδι στή Ρώμη πού τού προ-
έβαλλε ό ’Ιταλός γενικός πρόξενος Πειραιώς καί έπιτετραμμένος στην ’Αθήνα Domenico De
Facendis: / D o c u m e n ti D ip lo m a tici Ita lia n i, settima serie: 1922-1935, τ. 2 (27 aprile
1923-22 febbraio 1 9 2 4 ), Roma 1955, σ. 57-58 άρ. 81 (ό De Facendis πρός Μ., ’Αθήνα
1 4 .6 .1 9 2 3 ), σ. 59-6Θ άρ. 85 (ό Μ. πρός De Facendis, Ρώμη 1 6.6.1923). Στις 19.6.1923 ό
De Facendis βεβαίωνε για τή θετική στάση τού έλληνικού κυβερνητικού Τύπου στό έπι-
κείμενο ταξίδι τού Άλεξανδρή, ώς πρός τήν άποκατάσταση τών κανονικών διπλωματικών
σγίσεω ν Ελλάδας - ’Ιταλίας καί τήν πιθανή οικονομική συνεργασία, ενώ διάχυτη ήταν ή ά-
τεκμηρίωτη πεποίθηση στήν ’Αθήνα για διεξαγωγή συζητήσεων γύρο άπο τό Δωδεκανησια-
κό [αυτόθι, σ. 61-62 άρ. 8 9 ). Είναι όμως εντυπωσιακή ή ψυχρότητα, μέ τήν οποία άναφέρε-
ται στόν Άλεξανδρή ό γενικός γραμματέας τού ιταλικού υπουργείου έξωτερικών Salvatore
Contarini, όταν στις 21.6.1923 άπευθυνόταν ώς έξης στις διπλωματικές υπηρεσίες τής ’Ι
ταλίας στό Παρίσι, Λονδίνο, Κωνσταντινούπολη, Λωζάννη καί ’Αθήνα: « Ό ύπουργός τών
έξωτερικών τής Ελλάδας Άλεξανδρής πηγαίνοντας για τη Λωζάννη τον περασμένο ’Απρί
λιο πέρασε άπό τή Ρώμη καί προέβη σε επαφές για να γίνει δεκτός [άπο τήν κυβέρνηση ]* τό
αίτημά του όμως άπορρίφθηκε* τελευταία έξέφρασε έκ νέου μέ έπιμονή την επιθυμία του, κα
τά τρόπο έπίσημο, μέσω της έδώ διπλωματικής άντιπροσιοπείας της Ελλάδας, νά συζητήσει
μαζί μας για τα έλληνοϊταλικά θέματα. Δέν θεωρήσαμε σωστό νά έπιμείνομε άλλη μία φορά
στήν άρνησή μας· τού διεβιβάσθη όμως οτι θά γινόταν δεκτός, μόνο άν είχε νά μάς άνακοινώσε*
σημαντικά πράγματα [ ! ]. Μέ τήν εύκαιρία λοιπόν τού νέου ταξιδιού του στή Λωζάννη στα
μάτησε στή Ρώμη (οπού έφτασε σήμερα τό πρωί) καί άναμένει την έπιστροφή τού προέδρου
[τού Μ .] άπό τή Σικελία. Ή συνάντηση αύτή δέν πρέπει μέ κανένα τρόπο νά έρμηνευθεΐ ώς
παρέκκλιση άπό τήν κατεύθυνση τής Ιταλικής πολιτικής πρός τήν Ελλάδα ούτε ώς άλλαγή στή
στάση μας άπέναντι στή σημερινή έλληνική κυβέρνηση» (αυτόθι, σ. 62-63 άρ. 91* σέ άπόδοση
άπό τό Ιταλικό κείμενο). Ή συνάντηση Μ.-Άλεξανδρή έγινε στις 23.6.1923, στις 4 τό άπό-
γευμα, καί κράτησε δύο ώρες. Ή συζήτηση υπήρξε πολύ έγκάρδια* τό περιεχόμενό της κάλυ
ψε οικονομικά ζητήματα, καθώς καί τήν άποκατάσταση τών διπλωματικών σχέσεων. Καμιά
άναφορά δέν έγινε στό Δωδεκανησιακό. Ό Άλεξανδρής, άφού έξέφρασε τις εύχαριστίες του
στόν Contarini (τήν 2 4 .6.1923) γιά τις προσπάθειες πού κατέβαλε στήν δργάνωση τής συ-
ναντήσεώς του μέ τόν Μ ., έπέστρεψε τό βράδυ τής ίδιας ήμέρας στήν Αθήνα (αυτόθι, σ. 63
άρ. 92, 9 3 ). Σ τις 25.6.1923 ό Μ ., ώς προυθυπουργός καί ύπουργός τών έξωτερικών, έσπευδε
νά ένημερώσει τόν De Facendis στήν Αθήνα ότι είχε δεχθεί τόν Άλεξανδρή, ύστερα άπό έ-
πίμονες πιέσεις καί οτι κατηγορηματικά άρνήθηκε νά συζητήσει μέ τόν 'Έλληνα ύπουργό τό
Δωδεκανησιακό. Τό ξηρό κοινό άνακοινο^θέν τού πρακτορείου Stefani τής Ρώμης κακώς έ-
πεδίωξε νά τό έκμεταλλευθεΐ ό Άλεξανδρής γιά έσωτερική [στήν Ελλάδα] «κατανάλωση»
(αυτόθι, σ. 64-65 άρ. 94, 9 5 ). Οί μαρτυρίες αύτές άποδεικνύουν λανθασμένη τή διαβεβαίο^ση
τού Δαφνή οτι ό Άλεξανδρής πήγε στή Ρώμη ύστερα άπό πρόσκληση τού Μ.
1. I D o c u m e n ti D ip lo m a tici Ita lia n i, settima serie: 1922-1935, τ. 4 (15 maggio
1 925-6 febbraio 1 9 2 7 ), Roma 1962 ,σ . 179-180 άρ. 251 (ό ’Ιταλός πρέσβυς στήν Αθήνα
Giuseppe Brambilla πρός Μ ., Αθήνα 2 2 .2 .1 9 2 6 ), σ. 183-184 άρ. 258 (ό Brambilla πρός
Μ ., Αθήνα 27.2. 1926) καί σημ. 3 τής σ. 184.
Μορφωτική παρουσία τής ’Ιταλίας στη Θεσσαλονίκη (1 9 28-1943) 3
κρίνειαν τών σχέσεουν τούτων θά είμεθα ευτυχείς νά κα θιερώ σομ ε καί διά της υπογραφής
συμφώνου, τό όποιον χωρίς νά στρέφεται έναντίον ούδενός θ’ άποτελέση τήν έδραίαν βάσιν
της στερεώσεως των φιλικών τούτων σχέσεων καί των ευτυχώς όσημέραι άναπτυσσομένων
έμπορικών συναλλαγών μεταξύ τών δύο Χωρών»1.
1. Π.χ. Παναγιώτης Ν. Πιπινέλης, 'Ιστορία της εξω τερικής πολιτικής τή ς'Ε λλάδος
1923-1941, Άθήναι 1948, σ. 31-37. - Δάφνης, δ.π., τ. 2, σ. 50-57. - Σβολόπουλος, δ.π ., σ.
45-63.
2. Βλ. τό μνημόνιο του Βενιζέλου άπό τή συζήτησή του μέ τόν Μ. στις 24.9.1928: Σβο
λόπουλος, δ.π., σ. 62. Σέ παρεμφερές μνημόνιο του Μ., μέ ήμερομηνία όμως 23.9.1928, δέν
γίνεται καμιά μνεία γιά τό Δωδεκανησιακό: I D o cu m en li D ip lo m a lic i Ita lia n i, settim a
serie: 1922-1935, τ. 6 (1 gennaio-23 settem bre 1 928), R om a 1967, σ. 590-591 άρ. 679.
Ό Μ. κατέληγε μέ τις έξης ένδιαφέρουσες διαπιστώσεις: « Ό Βενιζέλος είναι ένας άνδρας
προικισμένος μέ ζωτική άκόμη ένέργεια. Ή σκέψη του καθαρή, οί χειρονομίες του ζωντανές.
*0 πανελληνισμός του έχει πιά δύσει. Ό ίδιος είπε ότι γιά 50 χρόνια τουλάχιστο ό πληθυσμός
της Ελλάδας μπορεί νά ζήσει μέσα στά σημερινά σύνορά του». Σύμφωνα μέ άλλες πηγές, κα
τά τή διάρκεια έπίσημου γεύματος στη Ρώμη πρός τιμήν του Βενιζέλου, ό Μ. έπίτηδες δέν
άπηύθυνε τόν λόγο στόν φιλοξενούμενό του, γιά νά τόν μειώσει, ένώ έπί πολύ συζητούσε μέ
τούς σερβιτόρους: Denis Mack Sm ith, M ussolini, traduzione Giovanni F errara degli U -
berti, Milano 1981, σ. 197.
3. Βλ. τόν τόμο: Δω δεκάνησος . Α' Γενική περιγραφή. (Έ κ δ . υπουργείου άνοικοδομή-
σεως), Άθήναι 1947, σ. 94-97, 2 9 6 -2 9 7 .- X . I. Παπαχριστοδούλου, Ι σ τ ο ρ ία τής Ρόδον,
’Αθήνα 1972, σ. 554-555.
4. Σβολόπουλος, δ.π., σ. 62. Κατά τόν ’Ιωάννη Μεταξά, στά 1939, οί Δωδεκανήσιοι
τής Αθήνας καί τού Πειραιά έφταναν τις 10.000: Σ αράντα χρόνια όργότερα, σ. 44. Κατά τις
έκτιμήσεις όμως τού ’Ιταλού έπιτετραμμένου στήν ’Αθήνα De Facendis οί Δωδεκανήσιοι στις
δυό παραπάνο) πόλεις πλησίαζαν τις 35.000 τό 1925* βλ. I D o cu m en ti D ip lo m a lic i I t a
liani, settim a serie: 1922-1935, τ. 4 (15 maggio 1925-6 febbraio 1 927), R om a 1962,
σ. 149 άρ. 199. Θά άξιζε νά γίνει είδική μελέτη γιά τούς Δωδεκανησίους πρόσφυγες πού έγ-
κατέλειψαν τά νησιά τους έπί ίταλοκρατίας.
5. Βλ. τήν τεκμηριωμένη έκθεση τών γεγονότων στοΰ Barros, B ritain , G reece an d the
P olitics o f S an ction s, σ. 1-24. Βλ. έπίσηςτίς ένδιαφέρουσες προσωπικές - καί δημοσιογρα
φικές - μαρτυρίες τού Δωδεκανήσιου (άπό τήν Κ ώ ) διπλωματικού ύπαλλήλου στήν έλληνική
6 Ζαχαρίας Τσιρπανλ'ής
την πικρία, τά βασανιστήρια, τά μαρτύρια, τις φυλακίσεις καί τις εξορίες των
Δωδεκανησίων άπο το 1 9 2 8 καί έπειτα. 'Η ελληνική έξο^τερική πολιτική θά
άγνοήσει, μέ άρκετές τύψεις, τίς οίμωγές των άλυτρώτο)ν μπροστά στο γενι
κότερο συμφέρον τή ς χώρας πού έπέβαλλε τή φιλική συνεργασία μέ τή νέα
έντυπωσιακή μεσογειακή δύναμη, τήν ’Ιταλία1.
Τ ο κείμενο της συμφωνίας τού 1 9 2 8 χάραζε τά πολιτικά πλαίσια, μέσα στά
όποια θά έκινεΐτο ή άμοιβαία ουδετερότητα μά καί ή π ολ ιτ ικο - δ ιπλω μ ατ ική άλ-
ληλοϋποστήριξη των δύο συμβαλλομένων μερώ ν ή ισχύς του οριζόταν γιά πέν
τ ε χρόνια, «άπο τή ς ημερομηνίας τή ς άνταλλαγής των επικυρώσεων», τά ό
ποια θά άνανεώνονταν γιά άλλα τόσα, εφόσον δεν θά υπήρχε καταγγελία έ'ξι
μήνες πριν άπο τήν παρέλευση τή ς σχετικής προθεσμίας2. Πράγματι επί μία
δεκαετία θά ίοχύσει ή συμφωνία αυτή, όχι όμο^ς χωρίς συναισθηματικούς
καί διπλοηχατικούς κραδασμούς «έκατέρο^θεν». Ό Βινιζέλος, πιστός στή
στροφή τού 1 9 2 8 , δεν θά παραλείψει στήν πολιτική διαθήκη του, πού θά συν-
τά ξει μετά τό άποτυχημένο φιλοβενιζελικό κίνημα τής 1 .3 .1 9 3 5 , νά συστήσει
στον ελληνικό λαό τή διατήρηση τής ιταλικής φιλίας3. Τήν ίδια χρονιά, στις
2 5 Ιουνίου, υπογράφονται στή Ρούμη «εμπορική συμφωνία μεταξύ ’Ιταλίας
καί Ε λ λ ά δ ο ς» καί «συμφωνία διακανονισμού των πληρωμών μεταξύ Ελλάδος
καί ’Ιταλίας εμπορικών άνταλλαγών», οί όποιες θά ισχύουν ώς τήν 3 1 .1 2 .
1 9 3 5 4.
πρεσβεία της Ρώμης άπό τό 1929 ώς τό 1969 ( !) ’Ιωάννη Ε . Γκίκα, *Ο Μουσολίνι και ή 'Ελ
λάδα, Αθήνα 1982, σ. 137-143. Πρβλ. και τήν ειδική μελέτη του Εμμανουήλ Μ. Μελά, « Ό
Βενιζέλος καί τά Δωδεκάνησα. Μικρή συμβολή στήν ιστορία της ίταλοκρατίας βασισμένη σέ
άνέκδοτα έγγραφα», Δ ω δεκανη σιακά Χ ρονικά 6 (1 9 7 9 ) 334-341.
1. Πρβλ. B arros, ο.π ., σ. 6 .- Γκίκας, δ.π., σ. 137-138 (όπου τό κείμενο της δηλώσεως
τού Βενιζέλου). Τήν ίδια πολιτική κράτησε ό Βενιζέλος καί άπέναντι στήν Κύπρο, δηλ. οί
Κύπριοι θά έπρεπε νά ρυθμίσουν τίς σχέσεις τους μέ τή Μεγάλη Βρετανία* βλ. Σβολόπουλος,
δ .π ., σ. 9 6-97. Ή Κύπρος βέβαια δέν άντιμετουπιζε τότε πρόβλημα αφελληνισμού όπως ή
Δωδεκάνησος.
2. Κατά τό άρθρο 28 της συνθήκης: Έ φ η μ ερ ις τής Κυβερνήαεως, τεύχος Α\ άο. φ. 172,
11.5 .1 9 2 9 , σ. 1597, νόμος 4147. Ό νόμος ψηφίσθηκε στή Βουλή τήν 4.5.1929, τήν 10.5. έ-
θεωρήθη καί τήν 11.5. δημοσιεύθηκε. Ή άνταλλαγή των έπικυρώσεων πρέπει νά έγινε στή
Ρώ μη τόν Σεπτέμβριο τού 1929 (βλ. άμέσως παρακάτω σ. 8 ).
3. Πρβλ. Δάφνης, δ.π ., τ. 2, σ. 471. Βλ. επίσης Em anuele Grazzi, I I p rin cip io d ella
fin e . ( V im p re s a d i G re c ia ), R om a 1945, σ. 23 ( =Έμμανουέλε Γκράτσι, 'Η αρχή του
τέλους. 'Η επιχείρηση κ α τ ά τής *Ελλάδος, μετάφρ. Χρυσώ Γκίκα, ’Αθήνα 1980, σ. 27).
4. Β λ. τά κείμενα των δύο συμφωνιών (στά γαλλικά καί έλληνικά) στήν ’Εφημερίδα τής
Κ υβερνήσεω ς της 21.8.1935, τεύχος πρώτον, άρ. φ. 366, σ. 1739-1742. "Ας προστεθεί έδώ
ότι τόν προηγούμενο χρόνο, τόν Νοέμβριο τού 1934, είχε έπισκεφθεί τή Ρώμη ό δήμαρχος
’Αθηναίων Κωνσταντίνος Κοτζιάς, ό όποιος καί έξεφράσθη μέ ένθουσιασμό γιά τόν Μ. (βλ.
σχετικόν ύποφάκελο μέ τίτλο: V iaggio d el s in d a c o d i A ten e a w . C ostan tin o C o tz ia sin
I ta lia , όπου συγκεντρωμένα καί άποκόμματα άπό Ιταλικές έφημερίδες της έποχής: A rch iv io
Μορφωτική παρουσία τής Ιτα λία ς στή Θεσσαλονίκη (1 9 2 8 -1 9 4 3 ) 7
C en trale d e llo S t a to - Ministero della Cultura Popolare: b. 347, Prop. 1/ 30/ 17). Χ α
ρακτηριστική είναι καί ή είδηση πού διαβάζει κανείς στην έφημερίδα τής Θεσσαλονίκης « Ή
’Απογευματινή» τής 13.11.1934, σ.4: *Ε ξαιρετικοί τιμαι των* Ιταλώ ν πρόζ τον δήμαρχον των
Α θηναίων (άπό Ρώμη 12.11.34). Στδ φ. της 15.11.1934 δημοσιεύεται (στή σελ. 1) άρθρο
του Κ. Κοτζιά: *// συντεχνιακή Βουλή τής *Ιταλ ίας (έστάλη άπό τή Ρώμη τήν 1 0 .11.34).
[Περιγραφή φιλοφασιστική* ό Κοτζιάς, ο μόνος ξένος πού παρέστη στήν πανηγυρική τελετή
των έγκαινίων τής συντεχνιακής Βουλής]. "Οταν ό Κοτζιάς θέλησε νά κοινοποιήσει τις θετι
κές εντυπώσεις του άπό τή Ρώμη, σέ μια ομιλία του στό Ιταλικό ’Ινστιτούτο ’Αθηνών, τόν
’Ιανουάριο του 1935, οί αντιδράσεις τού άθηναϊκοΰ κοινού καί των Δωδεκανησίων τής πρω
τεύουσας υπήρξαν εντονότατες* βλ. τό έντυπο ύλικό συγκεντρωμένο στό *Α ρχείο τ ον Υ π ο υ ρ
γείου των *Εξοιτε ρικών τήζ 'Ελλάδας - Κεντρική Υπηρεσία: Α' Πολιτική, 1 9 3 5 -Π ερ ί Τύ
που (Δο>δεκάνησα). Πρβλ. τις μαρτυρίες των διπλωματών στοΰ Barros, δ.π., σ. 14 (χωρίς
νά άναφέρεται τό όνομα τού Κοτζιά). ’Επίσης τό 1935 έχομε τήν έπίσκεψη στήν ’Ιταλία, ύ
στερα άπό πρόσκληση τών ’Ιταλών βετεράνων πολεμιστών, τού στρατηγού Γεωργίου Κονδύ-
λη, υπουργού πολέμου στήν εύθραυστη κυβέρνηση τού Παναγ. Τσαλδάρη* ό Κονδύλης είχε
δύο εγκάρδιες συναντήσεις μέ τόν Μ., στις 9 καί 11 ’Ιουλίου 1935: Barros, δ.π., σ. 24-28.
Βλ. έπίσης A rch iv io C en trale dcllo S ta to - ο.π., fasc. Prop. 1/30/12.
1. Γιά τόν πόλεμο αύτόν, καθώς καί γιά τήν παρουσία τών ’Ιταλών στήν Αιθιοπία, βλ.
τή μεγάλη ιστορική σύνθεση τού Angelo Del Boca, Gli Ila lia n i in A frica O ricn tale. L a
con qu ista dell* Im p ero, R om a - Bari 1979, σσ. 784, καί L a c a d u la dell* Im p ero, R o
ma - Bari 1982, σσ. 618. Βλ. έπίσης Denis Mack Sm ith, L e g u erre d el D u ce, R o m a -
Bari 1976, σ. 79-108. Γιά τις έμμεσες μάλλον έπιπτώσεις στά έλληνικά πράγματα άπό τόν
πόλεμο αύτόν βλ. Δημήτρης Κ ιτσίκης,'Ελλάς καί ξένοι, 1919-1967. *Α πό τα αρχ εία τον έλ-
ληνικοϋ υπουργείου έξοηερικώ ν, Άθήναι 1977, σ. 119-142 (στοιχεία μονομερή).
2. Σ.Θ. Λάσκαρις, Διπλωματική ιστορία τήζ συγχρόνου Ευρώ πης (1 9 1 4 -1 9 3 9 ), Θεσ
σαλονίκη 1954, σ. 267-269* J .- B . Duroselle, H isto ire d ip lo m a tiq u e d e 1919 a nos jo u r s ,
7e edition, Paris 1978, σ. 186-191. Πρβλ. καί A. I. Κοραντής, Δ ιπλω ματική ιστορία τήζ
Ευρώπης (1919-1955), τ. 2 (1934-1939), Θεσσαλονίκη 1971, σ. 127-155.
3. Barros, ο.π., σ. 128-132. Βλ. έπίσης John Koliopoulos, «Anglo-Greek relations
during the Abyssinian Crisis of 1935-1936», B a lk a n S tu d ies 15(1974)99-106.
8 Ζαχαρίας Τσιρπανλής
1. Τά κείμενα στά: Σ αράντα χρόνια αργότερα, σ. 60-63 άρ. 55. Βλ. καί Grazzi, δ.π.,
σ. 73-80 (=Γκράτσι, δ.π., σ. 8 4-93). Πρβλ. καί τό σχόλιο τού Ciano (έγγραφή της 19.9.
1939) σχετικά μέ τις διακοινώσεις Μεταξά - Grazzi* τις έβλεπε ώς άντίδραση πρός τή Γαλ
λία καί τ ή ν ’Αγγλία: Galeazzo Ciano, D iario 1937-1943, a cura di Renzo De Felice,
Milano 1980, σ. 349.
2. Ή υπόθεση τού Λάσκαρι, δ.π., σ. 295, γιά τήν υπόδειξη της Βρετανίας, τεκμηριώνε
ται χάρη στήν έρευνα στά άγγλικά αρχεία τού I. Κολιόπουλου, Παλινόρθο)ση - δικτατορία-
πόλεμος, σ. 161-169.
3. Άπέφυγα έσκεμμένα νά άναφερθώ λεπτομερώς στά χρόνια 1919-1924, γιατί ή ρευ
στότητα στήν έλληνική έξωτερική πολιτική (συνθήκη Σεβρών, μικρασιατική καταστροφή,
άνοικτό τό δωδεκανησιακό ζήτημα, συνθήκη Λωζάννης)θά μέ οδηγούσε σέ έκτενείς συσχετι
σμούς πού Οά μέ έφερναν μακριά άπό τά χρονικά όρια 1928-1943. Έ π ειτα , μετά τό 1924 ά-
ποκρυσταλλώνεται τό έδαφικό περίγραμμα τής Ελλάδας καί μέ τήν έπανεμφάνιση του Βενι-
ζέλου τό 1928 άρχίζει νά μορφοποιεΐται ή έξωτερική πολιτική της χώρας.
4. ’Αξίζει νά σημειωθεί ή διαπίστωση τού Κιτσίκη, 'Ελλάζ κ αι ξένοι, σ. 121, οτι μετά
τό 1924 «ή ίταλοφιλία είχε γίνει της μόδας στήν Ελλάδα, καί στά δύο στρατόπεδα, τό βενι-
ζελικό καί τό άντιβενιζελικό». Πολλοί άναζητοΰσαν τόν Έλληνα Μουσολίνι. ‘Η συλλογική
αύτή νοοτροπία υπήρξε ίσως ένας παράγοντας πού διεμόρφωσε τό κατάλληλο κλίμα γιά τή
μεταξική δικτατορία.
Ιο Ζαχαρίας Τσιρπανλής
1. Βλ. π.χ. για τή μορφωτική παρουσία τής Γαλλίας στή Θεσσαλονίκη την έργασία
του ’Ιωάννη Α. Σκούρτ/j, «Γαλλικά σχολεία τής Θεσσαλονίκης καί της περιφέρειάς της μετά
τό 1912», στον τόμο: 'Η Θεσσαλονίκη μ ετά τό 1912. Σ υμπόσιο (Θ εσσαλονίκη, 1-3 Ν οεμ
βρίου 1985). Π ρακτικά, Θεσσαλονίκη 1986, σ. 341-361.
2. Ειδικά γιά τους ’Αρμενίους της Θεσσαλονίκης βλ. την πρόσφατη μελέτ/) των Ιω ά ν
νη Κ. Χασιιότη - Γκιούλα Κασαπιάν, « Ή αρμένική παροικία τής Θεσσαλονίκης. 'Ίδρυση,
όργάνιοση, ιδεολογία καί κοινωνική ενσωμάτωση», στόν τόμο: *7/ Θεσσαλονίκη μ ετά τό
1912. Συμπόσιο ( Θεσσαλονίκη, 1-3 Νοεμβρίου 1985). Π ρακτικά, Θεσσαλονίκη 1986, σ. 257-
284 (κατά τό 1929 οι ’Αρμένιοι υπολογίζονται σέ 6.500: σ. 260-261* πρβλ. καί έπόμ. σημ.).
3. Γιά νά μήν άνατρέξίο παλαιότερα, περιορίζομαι νά μνημονεύσω τό εμπορικό ένδιαφέ-
ρον (έκτος των Γάλλων) των Ιταλικών κρατών τού 18ου αί. γιά τή Θεσσαλονίκη (Βενετών,
Ναπολιτάνων, Γενοβέζων, Αιβορνέζων) καί τις συνακόλουθες έγκαταστάσεις τους, πού συνο
δεύονται καί μέ τήν'ίδρυση τού καθολικού ναού (τό 1743)· βλ. Ν. G. Svoronos, L e c o m
m erce d e S alo n iq u e au X V IH e siecle, Paris 1956, σ. 169-177* Y v e s-Je a n Dum on, «Τό
μητρώον βαπτίσεων τής καθολικής εκκλησίας Θεσσαλονίκης (1702-1727)», Μ ακεδονικά 11
(1971) 38-68* Χαράλ. Κ. Παπαστάθης, « Ή Οεμελίωσις τού πρώτου καθολικού ναού τής
Θεσσαλονίκης», Μ ακεδονικά 14(1974) 395-397. Κατά τά τέλη τού 19ου αί. στή Θεσσαλο
νίκη ζοΰν 1.500 ’Ιταλοί: Ά πόστ. Ε . Βακαλόπουλος, 'Ιστορία τής Θεσσαλονίκης. 316 π .Χ .-
1983, Θεσσαλονίκη 1983, σ. 328. Κατά τήν άπογραφή της 28.4.1913, άπό τούς 157.889 κα
τοίκους της Θεσσαλονίκης, οί 39.956 ήταν "Ελληνες, οι 61.439 ’Ισραηλίτες, οί 45.867 ’Οθω
μανοί, οί 6.263 Βούλγαροι καί οί 4.364 ξένοι (χωρίς νά προσδιορίζεται ή έθνικότητά τους):
Βασίλης Δημητριάδης, « Ό πληθυσμός της Θεσσαλονίκης καί ή έλληνική κοινότητά της κα
τά τό 1913», Μ ακεδονικά 23(1983) 96. Κατά τόν μεσοπόλεμο (άπογραφή τού 1928) οί Θεσ-
σαλονικεΐς (μέ τούς κοντινούς συνοικισμούς) έφτασαν τούς 244.680, άπό τούς όποιους 65.000
’Ισραηλίτες καί 6.000 ’Αρμένιοι: Γ .Χ . Γαβριηλίδης, Μ έγας 'Οδηγός Θεσσαλονίκης και περι-
γώρν)ν 1932-1933, Θεσσαλονίκη (1933), σ. 35,69. [Τόν σπάνιο αυτόν οδηγό μου τόν έδωσε
νά τόν συμβουλευθώ ό κ. Τόλης Καζαντζής, τόν όποιο ευχαριστώ καί άπό έδώ]. Κατά τήν έ-
πίσημη έκδοση τού Υπουργείου Εθνικής Οικονομίας - Γενική Στατιστική Υπηρεσία τής Ε λ
λάδος, Σ τατιστικά αποτελέσματα τής απογραφής τον πλ.ηΟυσμοϋ τής 'Ελλάδος της 15-16
Μ αίου 1928, τ. 4: Τόπος γεννήσεως - θρησκεία καί γλώ σσα - ' Υπηκοότης, εν Άθήναις
1935, σ. 421, οί ’Ιταλοί υπήκοοι στόν Δήμο Θεσσαλονίκης άνέρχονταν σέ 1.307 (652 άρ-
ρενες καί 655 θήλεις), τρίτοι, άπό άριθμητική άποψη, άνάμεσα στους ξένους υπηκόους (πρώ
τοι οί Γιουγκοσλάβοι μέ 2.654 καί δεύτεροι οί Τούρκοι μέ 1.709 ψυχές). Ή Ιταλική εγκυ
κλοπαίδεια άναφέρει οτι ή άνθηρή παροικία τω ν ’Ιταλών στή Θεσσαλονίκη άριθμοΰσε 1.500
άτομα: λήμμα Salonicco στήν E n c iclo p ed ia Ita lia n a , τ, 3 0 (1 9 3 6 ), σ, 554.
12 Ζαχαρίας Τσιρπανλής
Τ ό άνέκδοτο υλικό πού έχω στη διάθεσή μου προέρχεται, ύστερα άπό έ -
ρευνές μου, άπό τά Κεντρικά Κρατικά ’Α ρχεία τή ς ’Ιταλίας: Archivio Cen-
trale dello Stato τή ς Ρ ώ μ η ς (στο εξή ς: ACS), άπό τό τμήμα Ministero della
Cultura Popolare (στο εξή ς: MCP) οί ογκώδεις φάκελοι (buste) ύπ’ άρ. 3 4 6 ,
3 4 7 , 3 4 8 , 3 4 9 , 3 5 0 , μέ την ένδειξη Grecia. "Ας σημειω θεί οτι τό «'Υπουργείο
τή ς Λ αϊκής Παιδείας» συστάθηκε την 27 Μαιου 1 9 3 7 , επάνω στον κορμό τού
προϋπάρχοντος υπουργείου «Τύπου καί Προπαγάνδας»12. Σκοπός καί τού πα-
λαιού καί του νέου ήταν ή διαμόρφωση τής «μαζικής κουλτούρας» μέσα άπό
την κατευθυνόμενη πληροφόρηση (ή, όπως Οά λέγαμε σήμερα, άποπληροφόρη-
σ η ), ώ στε νά διευρυνθεΐ καί νά καταστεί πιο δραστική ή πολιτικοποίηση τού λα
ού, νά σβήσουν οί αντίθετες φωνές καί νά ελεγχθούν όλες οί κοινωνικές ομάδες.
Μέ τό υπουργείο τού 1937, τού οποίου τό προσωπικό αύξήθηκε τέσσερεις φο
ρές περισσότερο άπό εκείνο τού προγενέστερου, επιδιωκόταν ή άμεση παρακο
λούθηση όλων των μαζικών πολιτιστικών δραστηριοτήτων, άκόμη καί τών πιο
«μικρών» (όπως τών θεατρικών καί μουσικών έκδηλώσεων), κ α ί'ή παροχέτευ
σή τους μέσα στα αυστηρά πλαίσια τής «ολοκληρωτικής» προοπτικής τού φα
σιστικού Κράτους1.4
4. ’Ιταλοί στρατιώ τεζ μέ τί) σημαία τονζ παρελαύνουν στη Θεσσαλονίκη (Έ γ ν α τ ία όδόζ)
περνο'ίντας κάτω από την αψίδα τον Γαλεοίου (1 9 1 6 )
[ ’Έγχρω μη κάρτ-ποστάλ ιταλικής παραγω
γής. Ά π ό τή συλλογή τού κ. Κ . Κοψιδα]
‘Υπενθυμίζεται ακόμη ότι τό μουσολινικό καθεστώς στηρίχθηκε σχεδόν ά-
ποκλειστικά στην προπαγάνδα τού έντυπου λόγου καί τών όπτικοακουστικών
μέσων, στην επιδέξια ηθοποιία τού μεγάλου αρχηγού καί στην προβολή του ως
υπεράνθρωπου, στις γιγαντιαΐες σκηνογραφίες καί στις ωκεάνιες συγκεντροό-
σεις, στή διαστρέβλωση τών οικονομικών, στατιστικών καί κοινωνικών δεδο
μένο»;, στον προσεταιρισμο τών δημοσιογράφων, τών διανοουμένων καί γενικά
τού επιστημονικού κόσμου2. ’Ά λ λ ω σ τε ό ’ίδιος 6 Μ. καλλιεργούσε, οχι χωρίς
αποτέλεσμα, τήν ιδέα ότι είναι άΟάνατος!1 Βασικός στόχος του, πού τον π έτυ
χ ε ώ ς ένα σημείο, ήταν ή ψυχαγωγική - μορφωτική οργάνωση, μέ κομματική
εκμετάλλευση, τού έλεύθερου χρόνου των εργαζομένων (το περίφημο « Ό ορ ο-
la v o ro » ), μέσα, από τήν οποία άποσπούσε το «consenso», τή συμβατική συ
ναίνεση, των μαζών στο πρόγραμμά του12.
Οί παραπάνω διευκρινίσεις είναι άπαραίτητ.ς, νομίζω, για τήν κατανόη
ση των έγγράφο>ν πού συντάχτηκαν στο ιταλικό υπουργείο Τύπου και Προπα
γάνδας ή Λαϊκής Παιδείας καί είχαν άποδέκτη τις διπλού μ ατικές υπηρεσίες τής
Ιτ α λ ία ς στό έξω τερικό, άνάμεσα στις οποίες καί το γενικό προξενείο τής Θ εσ
σαλονίκης.
μετώπισα στήν περιγραφή ένδς προσώπου - άφήνω τδ γενικδ πρόβλημα των ενδό
μυχων διαθέσεων του άτόμου ή της διαμορφώσεως τη ς συλλογικής νοοτρο
πίας -, στόν προσδιορισμό ένδς χώρου, στην ταυτότητα ένδς κτιρίου, μέ έπ ει
σαν, μαζί μέ ποικίλες άλλες λεπτομέρειες, ότι ή ιστορική εικόνα τη ς Θεσσαλο
νίκης του μεσοπολέμου άπαιτεί πολλή δουλειά άπδ ειδικούς ιστορικούς.
Εύχαριστίες
1. Ο ΕΝΤΥΠΟΣ ΛΟΓΟΣ
δας Galeazzo Ciano, τον γνωστό γαμβρό του Μ ., μ ετέπ ειτα ύπουργδ των Ε
ξω τερικώ ν (απδ το 1 9 3 6 )Χ. Τ ά στοιχεία πού προσφέρει το διπλωματικό αύτο
έγγραφο δεν άντανακλούν διαπιστώσεις τής στιγμής, άλλα καταστάσεις πού έ-
χουν διαμορφωθεί ήδη άπό πολύ καιρό. ’Α ξίζει να τις έξετάσομε, για να πλη
σιάσομε κάπω ς τον τόπο καί τούς άνθρώπους τής έπο/ής.
Ό λόγος πρώ τα για τις ιταλικές εφημερίδες. Ά π ο αύτές, ημερήσιες καί
μή, δέν πουλιούνται πάνω άπο 4 0 , το πολύ 5 0 , φύλλα συνολικά. 'Η σύγκριση
μ έ τις ημερήσιες γαλλικές εφημερίδες είναι συντριπτική: πουλιούνται πάνω άπο
3 0 0 φύλλα τήν ήμέρα. Πού οφείλεται ή διαφορετική αυτή προτίμηση τών Θ εσ-
σαλονικέων; Σ τ ις παρακάτω τρ εις αιτίες, κατά τήν κρίση τού προξένου: α) Σ τη
διαφορά τής τιμής* δηλ. ή γαλλική εφημερίδα στοιχίζει 25 centimes τού γαλλ.
φράγκου= 1 ,7 5 δρχ., ένώ ή ιταλική πουλιέται προς 3 0 centesimi τής ίταλ. λί
ρας == 2 ,7 0 δρχ. Έ τ σ ι ή γαλλική έρχεται άμέσως άμέσως πιο φτηνή άπο τήν
ιταλική - στον τόπο παραγωγής12 - κατά 1 σχεδόν δραχμή, όσο άκριβώς στοι
χ ίζει ή ήμερήσια ελληνική έφημερίδα3. β) Σ τή διαφορά τών ταχυδρομικών ε
ξόδων. Ή ’Ιταλία, αν καί άποδέχθηκε, δέν έφαρμόζει τή σύμβαση τής Σ τοκ
χόλμης4· οφείλει λοιπόν νά πληρώνει στις ταχυδρομικές άποστολές της τό πλή
ρες τιμολόγιο. ’Α κόμη, ή υπεραξία τού ιταλικού νομίσματος επιφέρει στή συ
ναλλαγή μέ τή δραχμή μιά προσαύξηση πού δέν σταματά στο 5 0 % μά φτάνει
ώ ς τό 1 0 0 % . Τ ό ποσοστό αύτό άνεβαίνει πιο πολύ εξ αίτιας τού μικρού άριθ-
μοΰ τών είσαγομένων εφημερίδων καί τής υποχρεωτικής καταβολής τού mini
mum τού ταχυδρομικού τέλους. Π .χ . ένα πακέτο 2 κιλών μέ 100 φύλλα εφημε
ρίδων άπο τή Γαλλία κοστίζει σέ γραμματόσημα 6 γαλλ. φράγκα ή 4 2 δρχ., πού
ίσοδυναμούν προς 0 ,4 2 δρχ. γιά κάθε φύλλο* άπο τήν ’Ιταλία όμως τό ίδιο πακέτο
μέ 5 0 φύλλα άπα ιτεΐ τό minimum γραμματόσημα άξίας 12 ίταλ. λιρών ή 108
δρχ. Α ύτές άντιστοιχοΰν σέ 2 ,1 6 δρχ. γιά καθένα άπο τά 50 φύλλα. ’Α ποτέ
λεσμα, μία γαλλική έφημερίδα πουλιέται στη Θεσσαλονίκη 3 δρχ. καί άφήνει
στον μεσάζοντα κέρδος τουλάχιστο 2 0 % . ’Α ντίθετα, ή ιταλική έφημερίδα που
λιέται 6 δρχ. καί άφήνει κέρδος τό πολύ 15 % 5, γ ) Στήν καθυστερημένη άφιξη
των ιταλικών ημερησίων εφημερίδων στη Θεσσαλονίκη. Κ άτι τέτοιο, κατά τον
πρόξενο, είναι άπίστευτο, σέ σύγκριση μέ τή Γαλλία, άφοΰ ή Ε λ λ ά δ α βρίσκε
ται πιο κοντά στην ’Ιταλία καί ή έπικοινωνία από στεριά, άέρα καί θάλασσα δεν
παρουσιάζει δυσκολίες. Ή καθυστέρηση οφείλεται στον τρόπο άποστολής, πού
γίνεται μέ ενα άμφίβολο σύστημα άνταποκρίσεων τραίνων καί πλοίων. Καμιά
φορά ή εφημερίδα φτάνει αύθημερόν, όταν στα λεί αεροπορικώς. Γενικά, άρκε-
τές έλβετικές καί γαλλικές εφημερίδες διαβιβάζονται στή Θεσσαλονίκη σέ λιγό
τερο άπό τρεις μέρες, ενώ οί ιταλικές (καί εκείνες τών συνδρομητών μ έσω έμ -
πορικών τραίνων) χρειάζονται, αν όχι 4 , τουλάχιστο 3 μέρες. ’Έ τ σ ι οί άναγνώ-
στες, άκόμη καί οί πιο άφοσιωμένοι προς τά ιταλικά πράγματα καί την Ιτα
λική γλώσσα, προτιμούν τελικά τις ξένες έφημερίδες πού είναι καί πιο φρέσκες
καί πιο φτηνές.
Γιά τήν άπόσβεση τών μειονεκτημάτων αύτών, ό ’Ιταλός πρόξενος συνοψί
ζει τις σκέψεις του στά άκόλουθα τέσσερα σημ εία: α) Νά ζη τη θ εί άπό τις διευ
θύνσεις τών ιταλικών έφημερίδων, τών πιο διαδεδομένων στήν Ε λ λ ά δ α , όπω ς
είναι οί: II P opolo d* Ita lia, Corriere della S era, L a Stam pa, G azzetta del
P opoloy II Messaggero, II Giornale d* Italia 1, νά έλαττώσουν τήν τιμή π ω λ ή -
καί τις τιμές τους. Παραθέτω τό περιεχόμενο τής διαφημίσεως, χωρίς σχόλια:
Βιβλιοπωλεΐον Δδος Ρ . Σιμσή [βλ. πιο κάτω, σ. 29 σημ, 4 ]
19 καί 25 Τσιμισκή
Τιμαί εύθυναί διά νά γίνη δυνατή ή εις μεγάλην κλίμακα πώλησις τών ξένων φύλλων.
Πρός παραλαβήν:
Le Matin δΡΧ· 3
Le Journal » 3
L’Excelsior » 3
Le Petit Parisien » 3,50
Le Temps » 3
L’Echo de Paris » 3
L ’Ami du Peuple » 3
Le Peuple » 3
Mon Programme (Radio) » 5,50
Journal de la Femme » 9
Eve » 6,50
Candide » 8
Gringoire » 8
Marius » 5
Gazzetta del Popolo » 5
Radio Corriere » 5
(έφημ. « Ή ’Απογευματινή» τής 24.3.1933, σ. 2)
1. Γιά τις έφημερίδες αυτές τής φασιστικής περιόδου, καθώς καί γιά άλλες, γιά τό «τρά
βηγμα» καί τή διακίνησή τους, γιά τά μέτρα λογοκρισίας, τόν έλεγχο τών δημοσιογράφων βλ.
τό συλλογικό έργο τών Nicola Tranfaglia - Paolo Murialdi - Massimo Lcgnani, L a S t a m
p a ila lia n a n elV eta fa sc is ta , Roma-Bari 1980. Νά σημειωθεί ότι ή έφημ. «II Popolo
18 Ζαχαρίας Τσιρπανλής
σε<υς, άκόμη καί γιά λόγους προπαγανδιστικούς, λαμβάνοντας υπόψη καί την
υποτίμηση τής δραχμής, β) Μέσα άπό όλες τις κρατικές υπηρεσίες, μέ κυριό-
τερο μοχλό το ύφυπουργείο Τύπου καί Προπαγάνδας, νά εύαισθητοποιηθοΰν
οί χιλιάδες γνώ στες τής ιταλικής ('Έ λληνες, Ε β ρ α ίο ι, Τούρκοι καί άλλων εθνο
τή τω ν ) πού έμαθαν τή γλο>σσα στά ιταλικά σχολεία, ώ σ τε νά διαβάζουν ιτα
λικά, σάν ένα είδος καθημερινής τροφής, καί νά έμπνέονται άπό τον πολιτισμό
τή ς Ί τ α λ ί α ς ( !). γ ) Μ ήπω ς θά ήταν καιρός πιά νά ένταχθεΐ καί ή Τταλία στην
ταχυδρομική σύμβαση τή ς Στοκχόλμης, χάρη στην όποια θά κέρδιζε γύρο στο
ένα εκατομμύριο λίρες τον χρόνο άπό τά έξοδα άποστολής εφημερίδων καί βι
βλίων. δ) Νά υποδειχθεί στις εφημερίδες νά προσέλθουν σέ κάποια συμφωνία
μέ την άεροπορική έταιρεία ((Ala Littoria», έτσι πού έναντι διαφημίσεων νά
γίνεται ή μεταφορά τους δωρεάν ώς τή Θεσσαλονίκη καί άπό εδώ έπειτα νά δια
νέμονται στήν υπόλοιπη Ε λ λ ά δ α . Ή εφημερίδα ((La Stampa» τού Torino έ
χ ει συνάψει μιά τέτοια συμφωνία, καί μέ τήν ελληνική ταχυδρομική υπηρεσία
((Aero-espresso» πετυχαίνει τή διανομή τής εφημερίδας στήν ’Αθήνα μέ τιμή
3 ,5 0 δρχ. τό φύλλο.
Οί παραπάνω αιτίες γιά τή δύσκολη διακίνηση τών εφημερίδων ισχύουν
λίγο πολύ καί γιά τό ιταλικό β ιβ λ ίο . "Η τιμή του στήν Ε λλά δ α καταντά άπα-
γορευτική. 'Έ ν α βιβλίο άξίας 12 ίτ. λ. στήν ’Ιταλία κοστίζει στήν Ε λλά δ α 130
-1 5 0 δρχ. Έ π ε ι τ α , τό ύψος τών ταχυδρομικών εξόδων άποτρέπει κάθε καλή δι
άθεση τών βιβλιοπωλών. 'Έ ν α ς τόμος γιά νά έλθει άπό τήν ’Ιταλία στοιχίζει 2
ίτ. λ. "Αν δέν πουληθεί, γιά νά στα λεί πίσω χρειάζεται άλλες 2 ίτ. λ. Κανένας
βιβλιοπώλης τή ς Θεσσαλονίκης, καί σέ όποιοδήποτε άλλο μέρος, δέν θά διακιν
δυνεύσει νά χάσει 4 ίτ. λ ., δηλ. 37 δρχ-, γί-ά νά πουλήσει ένα βιβλίο 10 -1 2 ίτ. λ.
Είναι οδυνηρή ή διαπίστωση ότι τό ιταλικό βιβλίο δέν έχει ζήτηση στήν Ε λ λ ά
δα ούτε στις χώ ρες τή ς Ε γ γ ύ ς ’Ανατολής· σπάνια θά τό άναζητήσει κανείς, καί
αυτός θά είναι ένας περαστικός ταξιδιώ της.
Τ ί προτείνει ό ’Ιταλός πρόξενος ειδικά γιά τήν πόλη τής Θεσσαλονίκης;
Π ιστεύει π ώ ς ή κατάσταση θά καλυτερέψει άν επιτευχθούν οί παρακάτω στό
χοι: α) Νά ύποχρεωθοΰν οί έκδοτες νά μειώσουν τήν τιμή τών βιβλίων πού προ
ορίζονται κυρίως γιά άτομική χρήση καί εύχαρίστηση. β) Νά μήν καθυστερήσει
ή ένταξη στή σύμβαση τή ς Στοκχόλμης γιά νά έπέλθει μείωση κατά 5 0 % στά
τέλη άποστολής. Κ ά τι τέτοιο κρίνεται επιτακτικό, γιατί, κατά τον πρόξενο πάν
τα , «ή ’Ιταλία άπό ένα μικρό κράτος μέ πενιχρή βιβλιοεκδοτική παραγωγή μ ε-
dTtalia» είναι τό ήμιεπίσημο όργανο τού φασιστικού κόμματος, υπό τή διεύθυνση τού ά-
δελφου του Benito, του Arnaldo Mussolini (ώς τό 1931, οπότε πεθαίνει) καί τού γιοΰ του
V ito (άπό τό 1932 ώς τό 1 9 4 3 ). Ή έφημερίδα δέν είχε μεγάλη κυκλοφορία* άφηνε σημαντι
κό παθητικό: Mack Smith, M ussolini, σ. 209. Δυστυχώς μάς λείπει παρόμοια μελέτη γιά
τις έλληνικές έφημερίδες (έστω της Θεσσαλονίκης) τού μεσοπολέμου ή τών χρόνων της μετα-
ξικής δικτατορίας.
Μορφωτική παρουσία της ’Ιταλίας στή Θεσσαλονίκη (1 9 2 8 -1 9 4 3 19
νο τιμολόγιο για την άποστολή μόνον ενός τόμου» ύφίσταται καί ή διεθνής ταχυ
δρομική σύμβαση του Λονδίνου (άρθρο 3 6 ) , στήν όποια συμμετέχει καί ή ’Ι
ταλία. Ω σ τ ό σ ο τά ιταλικά ταχυδρομεία δεν εφαρμόζουν τό μειωμένο τιμολόγιο.
’Α ντίθετα, τά γαλλικά έπιτρέπουν στά Πρακτορεία τήν εντελώς δωρεάν άπο
στολή έφημερίδων, γιά λόγους προπαγάνδας. Ώ ς προς τις οικονομικές έκδό-
σεις, θά μπορούσε νά γίνει κάποιο πείραμα, γιά εύρύτερη πώληση «λαϊκών» βι
βλίων άξίας 3 -4 ίτ.λ. Θά σταλούν δμως τό τε βιβλία φτωχικού, χαμηλού, περι
εχομένου. Ό εκδοτικός οίκος Ilo e p li κάνει έκπτω ση στο A .G .I.L . 40% , άν καί οί
εκδόσεις του έχουν υψηλότατο κόστος. Καί άλλη διευκόλυνση θά ήταν άδιανόητη1.
Μ ετά τις διευκρινίσεις αύτές νομίζω π ώ ς οί προτάσεις τού ’Ιταλού προξέ
νου Θεσσαλονίκης θάφτηκαν γιά πάντα στο αρχείο τού υφυπουργείου τού C ia-
no. ’Α ξίζει πάντως νά υπογραμμίσομε δτι παρά τόν ολοκληρωτικό χαρακτήρα
τού φασιστικού κράτους, οί Ιδιω τικές επιχειρήσεις, στήν περίπτωσή μας οί εκ
δοτικοί οίκοι, δέν είχαν συρρικνωθεί, άλλά διεκδικούσαν τά κέρδη τους» δέν φαί
νονται πρόθυμοι οί ’Ιταλοί εκδότες - μερικών ή έπιχείρηση επιβιώνει καί ώ ς σή
μερα (πρβλ. τούς Η ο β ρ 1 ί)-ν ά ένταχθοΰν, χωρίς οικονομικό άντάλλαγμα, μέσα
στο προπαγανδιστικό πρόγραμμα τη ς κυβερνήσεως τού Μ. "Α λλω στε, παρά τήν
αύστηρότητα τή ς κρατικής γραφειοκρατίας, είναι γνωστό δτι ύπέβοσκε, μέ τήν
άνοχή τού Μ ., σέ μεγάλη έκταση ή οικονομική διαφθορά υψηλών στελεχών τού
φασιστικού κόμματος12.
Λίγα χρόνια άργότερα, στά 1938, δπως μάς πληροφορεί μιά άλλη έκθεση
άπό τή Θεσσαλονίκη, τά προβλήματα πού άντιμετώ πιζε ή ιταλική μορφωτική
προπαγάνδα στήν πόλη παρέμεναν άλυτα. Τ ά αιτήματα πού προβάλλονται τ ώ
ρα διαφοροποιούνται κάπω ς άπό εκείνα τού 1934* διακρίνονται άπό συγκεκρι
μένη τάση γιά επιρροή τών Ε λλήνω ν εκπαιδευτικών καί διανοουμένων τής πό-
λεω ς. 'Η έκθεση προέρχεται άπό τόν Luigi Omodeo3, διευθυντή τού ιταλικού
Γυμνασίου Θεσσαλονίκης, ύπό τήν επωνυμία «Umberto Ι°» , τού οποίου ή έ
δρα βρισκόταν στήν οδό Μισραχή άρ. 3 (σημ. οδός Φ λέμιγκ, στο ίδιο κτίριο ό
που στεγά ζετα ι τό Istituto Italiano di Cultura)4. Ό Omodeo γράφει στις 16
Δεκεμβρίου 1938 καί άπευθύνεται στον Γενικό Πρόξενο τής ’Ιταλίας μέ τήν πα-
1. A C S-6.n. Ή έδρα τού A.G.T.L. στή Ρώμη ήταν στη Via Collina 21. Τό έγγραφο
καλύπτει ν / χ σελίδα περίπου δακτυλογραφημένη.
2. Ε π ίσ η ς ό Μ., παρά τΙς αντίθετες διακηρύξεις του, ύπεστήριξε τό κεφάλαιο καί συ-
νεργάσθηκε μέ τούς πλούσιους» βλ. M ack Sm ith , M ussolini, σ. 152, 153, 156, 167.
3. Κατά πληροφορία τού φίλου κ. Κάρολου Τσίζεκ, μαθητή τότε του ιταλικού Γυμνα
σίου, ό Omodeo, πού άνήκε στο φασιστικό κόμμα, ήταν πολύ καλός δάσκαλος, βαθύς γνώ
στης της έλληνικής φιλοσοφίας. Ό Omodeo θά συμμετάσχει στή συντακτική έπιτροπή τού
περιοδικού O lim p o (βλ. παρακάτω).
4. Γιά τό Γυμνάσιο αύτό βλ. πιό κάτω (σ. 1 0 3 -1 0 5 ).
Μορφωτική παρουσία τής ’Ιταλίας στη Θεσσαλονίκη (1 9 2 8 -1 9 ^ 3 ) 21
1. 'Όλα όσα άκολουΟοϋν προέρχονται άπό τό /lC.S’-MC.P: b. 347, έγγρ. μέ ιι° di p rol.
7 9 /G τών R . R . Scuole Medie Italian e U m berto 1°, via M israchi 3, T hessaloniki, τρεις
δακτυλογραφημένες σελίδες.
2. Ό Giuseppe L om b ard o-R ad ice (1 8 7 9 -1 9 3 8 ), γενικός διευθυντής της στοιχειώ
δους έκπαιδεύσεως, υπήρξε ό έμπνευσμένος παιδαγοιγός τού «γαλήνιου σχολείου» (scuola
serena), σύμφωνα μέ τό πρόγραμμα του 1923 (βλ. τό βιογραφικό λήμμα στό G ran d e D izid-
n ario E n c ic lo p e d ic o U T E T , τ . 11, Torino 1969, σ. 4 3 0 ). Τό πρόγραμμά του Οά έπιβιώ-
σει, κάπως παραλλαγμένο, καί στη δεκαετία του 1930* βλ. M ichel O stenc, L a s cu o la ila li-
an a d u ran te il F a s c ism o , R o m a -B a ri 1981, σ. 59-89, 200.
22 Ζαχαρίας Τσιρπανλης
δέσμου νά του στα λεί, για το υπό ίδρυση αναγνωστήριό του, το «Annuaire du
Centre International d’ Etudes sur le Fascisme». Πρόκειται γιά έκδοση του
διεθνούς κέντρου φασιστικών μελετών του είχ ε ιδρύσει ό Μ. στη Λωζάννη1. Ό
Omodeo επιμένει στη χορήγηση τη ς έκδόσεως αυτής προβάλλοντας το επιχεί
ρημα ότι θά χρησιμεύσει στον (πρόεδρο τού Συνδέσμου) Ή λ ία Κυριακόπουλο,
καθηγητή στή Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, ό όποιος δι
δάσκει συνταγματικό και διοικητικό δίκαιο. Μέ τήν ευκαιρία αυτή προτείνεται
νά σταλούν άτιμης ενεκεν» στον 'Έλληνα καθηγητή βιβλία καί κάποιο σημαντι
κό Ιταλικό περιοδικό τη ς ειδικότητάς του, μέ το σκεπτικό ότι ένας επιστήμονας
τη ς άξίας τού Κυριακόπουλου, καθώς θά γίνει γνώστης της ιταλικής επιστήμης,
αυτόματα έξ-λ ίσσ ετα ι σέ μεταδότη τού ιταλικού ονόματος καί τού ιταλικού πο
λιτισμού. Σ ημειώ νει ακόμη ό Omodeo, όχι χωρίς πικρία, ότι τό Πανεπιστήμιο
Θεσσαλονίκης έχ ει έξ ολοκλήρου έκγερμανισθει2. Ό ίδιος ό Κυριακόπουλος έχει
σπουδάσει στή Γερμανία3* «έμ εις» , προσθέτει, ιιδέν έχομε μέ εκείνο τον χώρο
(τον πανεπιστημιακό) κανένα άλλο μέσο επαφής καί διεισδύσεως έκτος από τον
καθηγητή αυτόν». Ειδικά ω στόσο γιά τον Κυριακόπουλο ή Ρ ώ μ η δέν θά φανεί
καί τόσο θερμή, όπω ς θά έχομ ε τήν ευκαιρία νά δούμε λίγο παρακάτω.
1 . Πρβλ. τέτοια έπιστημοφανη κέντρα μελέτης τού φασισμού στού Mack Smith, J/ «s-
solini, σ. 184.
2. Εννοεί δτι οί καθηγητές είχαν κάμει μεταπτυχιακές σπουδές στη Γερμανία. Ή χώ
ρα αύτή, κατά τον μεσοπόλεμο, άν οχι καί άργότερα, προσείλκυε μεγάλο αριθμό ‘Ελλήνων
τττυχιούχων, οί όποιοι, μετά τη διδακτορική τους διατριβή στα γερμανικά πανεπιστήμια,
έπιστρέφοντας στην 'Ελλάδα, άναδεικνύονταν σέ πανεπιστημιακούς καθηγητές. Γιά τη μορ
φωτική επιρροή των γερμανικών πανε πιστημίων στους Έ λληνες διανοούμενους βλ. Zacha-
rias Ν. Tsirpanles, «Die Ausbildung der Griechen an europaischen Universitaten und
deren Rolle im Universitatsleben des Modernen Griechenland (1800-1850)», στον τό
μο: W egenetz europaischen G eistes, Wien 1983, σ. 261-268. Ειδικότερα γιά τον μεσοπό
λεμο πρβλ. αύτοβιογραφικές μαρτυρίες των Χρίστου Καπνουκάγια, Οί διδάσκαλοι καί κα&η-
γηταί μον, Θεσσαλονίκη 1977, σ. 337-341, καί Ευαγγέλου Λ. Σδράκα, 'Η ζωή μου, Θεσ
σαλονίκη 1986, σ. 3 5-49. Εντυπωσιακό είναι το παράδειγμα, γιά τή μορφωτική ναζιστική
προπαγάνδα στην Αθήνα άπο το 1934 καί έπειτα, πού αναφέρει ό Λεύτερης Σ . Σταυριανός,
'Η 'Ε λλά δ α σέ επαναστατική περίοδο (σαράντα χρόνια αγώνες), ’Αθήνα 1977, σ. 92-93.
3. Σ τά Πανεπιστήμια της Χαϊδελβέργης καί τού Μονάχου* τον ’Οκτώβριο τού 1929
διορίσθηκε έκτακτος καί τό 1940 τακτικός καθηγητής της γενικής πολιτειολογίας στο Πανε
πιστήμιο της Θεσσαλονίκης* το 1957 διορίσθηκε τακτικός καθηγητής τού δημοσίου δικαίου
στήν ’Ανώτατη Σχολή Βιομηχανικών Σπουδών στή Θεσσαλονίκη* το 1968 έγινε υπουργός
δικαιοσύνης στή στρατιωτική κυβέρνηση* βλ. τά βιογραφικά λήμματα στή Μεγάλη 'Ελληνι
κή *Εγκυκλοπαίδεια (τού «Πυρσού»), έκδ. β\ τ. 15, σ. 481, καί στο Συμπλήρωμα, τ. 3, σ.
493* στό *Εγκυκλοπαιδικόν Λ εξικό* τού Έλευθερουδάκη, τ . 8, σ. 325* στή Νέα 'Ελληνική
*Εγκυκλοπαίδεια τού Χάρη Πάτση, τ. 1 6 (1 9 7 2 ), σ. 480. Ό Κυριακόπουλος πράγματι θά
συμβάλει μέ τό κύρος του στήν προβολή της φασιστικής ’Ιταλίας στή Θεσσαλονίκη* είναι α
ξιοσημείωτη ή διάλεξη πού έδωσε τό 1937 στά πλαίσια των δραστηριοτήτων του ΈλληνοΙ-
ταλικού Συνδέσμου Θεσσαλονίκης (βλ. πιό κάτω, σ. 7 9 -8 0 ).
Μορφωτική παρουσία της ’Ιταλίας στή Θεσσαλονίκη (1 9 2 8 -1 9 4 3 ) 23
1. ’Απόσπασμα τής έπιστολής του Omodeo στδ έγγραφο του Μ. Zimolo πρδς τδ ύ
πουργεΐο Λαϊκής Παιδείας, μέ ήμερομηνία 11.4.1938: /ICiS’-M C P: b. 349, ύποφ. Prop. 1/
29/3, telespresso n° 982.
2. Τά άρθρα καί ol λόγοι του Μ. γνώρισαν διάφορες έκδόσεις, άπδ ποικίλους εκδότες,
κατά τή διάρκεια του μεσοπολέμου. Βλ. π.χ. τΙς έκδόσεις «Alpes» (Milano) σέ 9 τόμους
(ώς τδ 1 9 2 8 ): O p ere d i B e n ito M ussolini. Τά S c r itti e D iscorsi (Milano, Hoepli, 1934),
πού άναφέρονται, έκδόθηκαν σέ 8 τόμους. Μπορεί κανείς νά τούς βρει στή βιβλιοθήκη του Πα
νεπιστημίου Θεσσαλονίκης (βλ. πιδ κάτω ). Ή τελευταία έκδοση των O pera Om nia di B e-
n ito M ussolini, σέ 44 τόμους, a cura di E . e D . Susmel, έγινε μεταξύ 1951-1981 (Firenze).
3. «...egli (ό Κυριακόπουλος) ύ uno dei membri designati del Consiglio della futura
Associazione Italo-Greca...» (A C S-ο.π .). Δέν πρόκειται γιά τδν Έλληνοϊταλικδ Σύνδεσμο,
πού Ιδρύθηκε στά 1936 (βλ. πιδ κάτω)* στα Ιδρυτικά του μέλη δέν μνημονεύεται ό Κυριακό-
πουλος. Προφανώς σχεδιάζεται στά 1938 ή ίδρυση καί Έλληνοϊταλικής Εταιρείας, πού δέν
γνωρίζω άν πραγματικά συστάθηκε.
4. Στδ άριστερδ περιθώριο του έγγράφου (ACS-6.K.) σημειώθηκε μέ μολύβι γιά τδ
’Ινστιτούτο αύτό: non c e p iii .
5. A C S - M C P : b. 349, ύποφ. 1/29/3, άριθμ. 905411, ήμερομηνία 29.4.1938.
ΜορφοΛική παρουσία τής ’Ιταλίας στή Θεσσαλονίκη (1 9 2 8 -1 9 4 3 ) 25
1. Βλ. τό βιβλίο τής V icto ria de G razia, C on sen so e cu liu ra d i m assa, σ. 231 κ.έ.
(καί p assim ).
2. Ιδρύθηκε κατά τά τέλη τού 1937: De Felice, M ussolini il D u ce, σ. 125.
3. Γιά τόν θεσμό βλ. De Felice, δ.π ., σ. 71-75, 850-853.
4. Γιά τήν εφημερίδα αυτή καί τόν Κωνσταντινίδη βλ. πιό κάτω, σ. 33, 80-81.
5. ylCiS'-MCP: b. 347: Appunto per la Direzione Generale della Propaganda. (Mi-
nistero della Gultura Popolare), 31.3.1939, άρ. 2377/400.
6. Γ ιά τήν ιδεώδη φασιστική οικογένεια, τήν δποία έπρόδιδε ό ’ίδιος ο λί., βλ. M ack
S m ith , M u ssolini, σ. 142-143.
7. Γιά τις άποξηράνσεις βλ. Mack Smith, δ.π ., σ. 159, καί τό συλλογικό έργο U e c o
n o m ia ita lia n a t r a le d u e g u erre, 1919-1939, Milano 1984, σ. 221-228 (σελίδες γραμ
μένες άπό τόν Mario Toscano), καί σ. 445-450 (τού Riccardo Mariani).
8. Γ ιά τό «δόγμα» του φασισμού, πού συντάχτηκε στην ούσία άπό τόν γνωστό φιλόσο
φο Giovanni Gentile, άλλά φέρει τό όνομα τού Μ., βλ. M ack Smith, δ.π., σ. 178-184. Τό
σχετικό έργο μεταφράστηκε καί στά ελληνικά (βλ. πιό κάτω, σ. 28 σημ. 1).
9. Γ ιά τή θέση της γυναίκας (δικαιώματα κ. <5ί.) έπί φασισμού βλ. De Felice, ο.π., σ.
7 8 -8 2 , όπου καί βιβλιογραφία.
10. Γιά τήν πολιτική έννοια της αύτάρκειας στή φασιστική Ιτα λία βλ. Mack Smith,
M u ssolin i, σ. 1 5 7-158, 242-243. Βλ. έπίσης V e co n o m ia ita lia n a , δ.π., σ. 208-210 (της
Alessandra Staderini).
11. A C S - MCP: b. 347, έγγρ. 905886 της 4.4.1939.
ΛΓορφ,ίοτική παρουσία της Τταλίας στή Θεσσαλονίκη (1 9 2 8 -1 9 4 3 ) 2?
"Ο λα αυτά απαιτούν χρόνο καί ήρεμο κλίμα. Θά διαλυθούν στον άέρα σάν κα-
πνός μέ την κήρυξη τοϋ πολέμου κατά τη ς Γαλλίας κ α ί’Αγγλίας άπό τη ν ’Ιταλία
σ τις 1 0 .6 .1 9 4 0 και μέ την έλληνοϊταλική σύρραξη στις 2 8 .1 0 .1 9 4 0 . 'Η γερμα
νική καί ή Ιταλική κατοχή τή ς Ε λ λ ά δ α ς άπό τον Α πρίλιο τοϋ 1941 έπιβάλλει
νέους ορούς και άλλες προοπτικές στή «διαφώτιση» καί την προπαγάνδα.
Ά ρ κ ιτ ά ενωρίς το υπουργείο Λ α ϊκή ς Π αιδείας φρόντισε νά τυ π ώ σ ει στα
ελληνικά σε μικρό σχή μ α ( 1 6 ° ) , σε 4 5 σ .λ ίδ ες, ένα φυλλάδιο μέ τίτλ ο : «Π ρος
τον έλληνικόν λ α όν»(έκ δ. N o v iss im a - R o m a , χ . έ . ) . ’ Από τον ’Ιούλιο του 1 9 4 1 1
το αργότερο, άρχισε ή προώ θηση τού φυλλαδίου αύτού σέ μεγάλες ποσότητες
προς την Ε λ λ ά δ α . Σύμφ<υνα μέ φ ο ρ τω τικ ές τή ς 1 .8 .1 9 4 1 έστάλησαν 3 0 .0 0 0
άντίτυπα στο ιταλικό π ρ ο ξεν ;ιο Θ εσσαλονίκης, 2 0 .0 0 0 στο προξενείο τή ς Π ά-
τρας, οΟ.ΟΟΟ στήν Ά ν ω τ έρ α Δ ιοίκηση τω ν (ιτα λικώ ν) ’ Ενόπλων Δυνάμεων
(1 1 η Σ τ ρ α τ ιά ), 6 5 .0 0 0 στην ιταλική πρεσβεία ’Αθηνών, 1 0 .0 0 0 στην πολί
τικ η άστυνομία Κερκύρας12. Σ τ ις 1 1 .9 .1 9 4 1 έξ άλλου δια τυπ ώ ν;τα ι ή πρόθεση
νά σταλούν γιά τούς Έ λ λ η ν .ς τη ς Βορείου ’ Ηπείρου 1 0 .0 0 0 άντ., αφού δώ σει
π ρ ώ τα θ .τ ικ ή εισήγηση ή ((τοπ οτηρητεία» (lu o g o te n e n z a ) τή ς ίταλοκρατού-
μενης ’Αλβανίας3.
Είναι δύσκολο νά στα θμ ίσομ ε την απήχηση πού είχ ε ή ανάγνωση τού φυλ
λαδίου αυτού* ούτε καί γνω ρίζομε σέ ποιά χέρια ή σέ ποιά σπ ίτια κ α τέλ η ξε, ε ί
τ ε στή Θεσσαλονίκη ε ίτ ε σ τις άλλ~ς πόλεις τή ς Ε λ λ ά δ α ς. Μιά τέτοια έρευνα θά
οδηγούσε έξ ω άπό τά πλαίσια τή ς μ ελ έτη ς αυτής έδώ . Ποιο τό περιεχόμενο τού
φυλλαδίου; Κ α τά τήν έκφραση ιταλικού έγγράφου, «τό βιβλιαράκι αυτό άπο-
δεικνύει, μέ βάση σ το ιχ εία προερχόμενα άπό τό υπουργείο ’ Ε ξω τερ ικ ώ ν , τήν
ευθύνη τή ς κ υβ ερή σεω ς Μ ετα ξά στήν πρόκληση τή ς ένοπλης συγκρούσεως μέ
τήν ’ Ιτα λ ία »4. Ή έπ ιχειρηματολογία πού χρησιμ οπ οιείται στο φυλλάδιο δέν
είναι χονδροειδής, όπ ω ς ίσ ω ς θά περίμενε κανείς. * 0 συντάκτης ή οί συντάκτες
του (δέν φέρει ονομα συγγραφ έα) υπογραμμίζουν τήν εξάρτηση τή ς Ε λ λ ά δ α ς
άπό τήν ’Α γ γλία , τήν οικονομική διαφθορά τώ ν στελεχώ ν - ονομαστικά - τή ς
μ ετα ξικ ή ς δικτατορίας, τήν έκμ ετά λλευση τώ ν Ε λ λ ή ν ω ν εργαζομένων άπό όλι-
1. Λ Ο ϊ-Μ Ο Ρ : b. 349, έγγραφο μέ άρ. ποωτ. 905846 της 19.7.1941, του M CP, το ό
ποιο συνοδεύει τήν άποστολή 20.000 άντιτύπων του γνωστού φυλλαδίου σέ 12 κάσες προς τον
Χάροντα, στήν παράκτια ναυτική διοίκηση. Βλ. επίσης καί τό τιμολόγιο, μέ ήμερομηνία 29.7.
1941, του γραφείου μεταφορών O tto και R osoni (Piazza di Spagna 3 3 -R o m a ). Ή συ-
σκευασία τών 12 μεγάλων κιβωτίων καί οίέπ ί μέρους μεταφορές (μέ σιδηρόδρομο κ.λ.) στοί
χισαν 1.232,50 ίταλ. λ.
2. A C S -ο.π., έγγρ. μέ άρ. πρωτ. 906207 (γιά τήν 11η Ιταλ. Στρατιά), 906208 (γιά τό „
προξ. Θεσσαλονίκης), 906209 (γιά το προς. Πάτρας), 906210 (γιά τήν Κέρκυρα), 906211
(γιά τήν πρεσβεία ‘Αθηνών).
3. A C S -ο.π., έγγρ. ύπ* άρθμ. 9071 3 0 της 11.9.1941.
4. Α υτόθι,
Μορφωτική παρουσία της ’Ιταλίας στη Θεσσαλονίκη (1 9 2 8 -1 9 4 3 ) 31
1. Για τον Κωνσταντινιδη καί τή δράστη ριότητά του βλ. τον ειδικό ύποφάκελο στο A CS-
MCP: b. 348 (έγγραφα των ετών 1939-1940· στην ϊδια busta, καί άποκόμματα των μετα
φρασμένων άπό τον Κωνσταντινιδη άρθρων του Σεπτεμβρίου 1939. 01 μεταφράσεις δέν φέ
ρουν κανένα όνομα μεταφραστή, ό όποιος άποδεικνύεται, κατά την παρούσα μαρτυρία, ότι ή
ταν ό Ί . Κωνσταντινίδης). Τά άρθρα αύτά είναι: φ. της 11.9.1939, σ. 1: «Αί μεγάλαι διπλω-
ματικαί ζυμώσεις. Τό ίταλοσοβιετικόν σύμφο.>νον. Π ώς έγιναν αί σχετικαί διαπραγματεύσεις»
( άναδημοσίευση άπό τον «Εσπερινόν Ταχυδρόμον» τού Μιλάνου)' φ. της 13.9.1939, σ.
1 ,4 : «Τό άνατολικόν μέτωπον. Ο .Β .Κ .: Τό γραφεΐον πού διευθύνει έξ άποστάσεως πολλών
χιλιομέτρων τον στρατόν τού Ράιχ» (άναδημ. άνταποκρίσεως τού ’Ίντρο Μοντανέλλι, ειδικού
άπεσταλμένου τού «Εσπερινού Ταχυδρόμου» τού Μιλάνου στο άνατολικό μέτωπο)* φ. της
21.9.1939, σ. 1: «Μιά ιταλική κριτική. Τά βαθύτερα αίτια της άποσυνθέσεως τού πολωνικού
στρατού. Ή άριθμητική καί τεχνική υπεροχή τού άντιπάλου. Ή άτελής κινητοποίησις καί τά
σφάλματα τού στρατηγείου» (άναδημ. άρθρου άπό τήν ΐδ ια έφ η μ .)' φ. τής 2 2 .9 .1 9 3 9 , σ.
1: « Ό κατά θάλασσαν άγών. ’Ά γνω στοι καί δραματικαί λεπτομέρειαι τού τορπιλλισμοΰ τού
άγγλικού άεροπλανοφόρου ‘Θαρραλέος’» (άναδημ. άνταποκρίσεως άπό τόν άνταποκριτή στό
Λονδίνο τού «Εσπερινού Ταχυδρόμου» τού Μιλάνου)* φ. τής 28 .9 .1 9 3 9 , σ. 1: «Τό ‘στρατη-
γειον X*. Ή γραμμή Ζίγκφρηντ άποτελεΐ μίαν άπέραντον καί έπικίνδυνον παγίδα» (άναδημ.
άρθρου τού Indro Montanelli ειδικού άπεσταλμένου τής «Κορριέρε ντέλα Σέρα» τού Μιλά
νου στό Δυτικό μ έτω π ο )' φ. τ ή ς 3 0 .9 . 1939, σ. 1,4: «Μετά τήν κατάρρευσιν. Ή ’Ανατολική
Πολωνία υπό τήν ρωσικήν κατοχήν» (άναδημ. άνταποκρίσεως άπό ειδικό άπεσταλμένο τού
«Εσπερινού Ταχυδρόμου» τού Μιλάνου στό Τσερναούτς Ρουμανίας). Προφορικές μαρτυ
ρίες μέ διαβεβαιώνουν ότι ό Μ. Κωνσταντινίδης χρησιμοποιήθηκε άπό τήν ιταλική κυβέρνη
ση καί πριν τό 1940 καί έπί Κατοχής ως έκφωνητής του ραδιοφωνικού σταθμού τού Bari.
Μ ετά τόν πόλεμο τοποθετήθηκε πρόξενος τής ’Ιταλίας στό St. Gallen τής Ε λβ ετία ς.
Μορφωτική παρουσία της ’Ιταλίας στη Θεσσαλονίκη (1 9 2 8 -1 9 4 3 ) 35
scarolli), κατά τά τέλη του 1 9 3 8 , είχε δεχθεί τήν έπίσκεψη διευθυντή μιας άπό
τις μεγαλύτερες άθηναϊκές εφημερίδες, 6 οποίος του είχε προτείνει δτι είναι πρό
θυμος να ξεκινήσει δημοσιογραφική καμπάνια μέ σκοπό τή στενή πολιτική προ
σέγγιση Ε λ λ ά δ α ς - 'Ιταλία ς. ΜΙ πρόταση μάλλον «πάγω σε», γιατί ό B o sca re l-
li δέν είχ ε σαφείς οδηγίες πάνω στό θέμα αύτό άπό τήν κυβέρνησή του1.
Κατά τό διάστημα, έξ άλλου, πού διευθύνει τήν ιταλική πρεσβ:ία ό
Grazzi, ό υπεύθυνος τού γραφείου Τύπου (;) προβαίνει σέ διαπιστώσεις
ένδιαφέρουσες πού καλύπτουν δχι μόνο τις άθηναϊκές εφημερίδες. Σ έ έκθεσή
του, μέ ήμερομηνία 2 3 .6 .1 9 3 9 , πρύς τή γενική διεύθυνση υπηρεσιών της Προ
παγάνδας του υπουργείου Λαϊκής Παιδείας, ξεχω ρίζω τύ άκόλουθο απόσπα
σμα: «Σ χετικά μέ τά προπαγανδιστικά άρθρα πού μου έστειλε ή γενική διεύ
θυνση Προπαγάνδας άναφέρω π ώ ς είναι πολύ δύσκολο, άν όχι άδύνατο, νά τά
προωθήσω, δπω ς θά ήταν έπιθυμητό, στύν τοπικό Τύπο· καί τούτο, γιατί οι δι
ευθυντές των έφημερίδων συστηματικά καί σταθερά άρνοΰνται νά δεχθούν κεί
μενα 6χι μόνο Ιταλικά μά καί από οπουδήποτε καί άν προέρχονται, έφόσον δέν
παρουσιάζουν είδικό ένδιαφέρον γιά τήν Ελλάδα* μιά άλλη αίτία άρνήσεως όφεί-
λετα ι στήν ίδια τή φύση τής ελληνικής εφημερίδας, ή οποία απαρτίζεται άπό
ειδήσεις των κυριοτέρων πρακτορεί<ον τού κόσμου καί γενικά άπό ψευδο-αντα-
ποκρίσεις άπό τις μεγάλες πρωτεύουσες κ .λ., καθώς* ακόμη άπό άναδημοσιευό-
μενα κάποτε άρθρα διεθνούς άπηχήσεως πού είχαν έμφανισθεΐ σέ εφημερίδες
τού έξωτερικού μεγάλης κυκλοφορίας (« C o m o ro della Sera», ((Paris Soil'»,
«Daily Mail» κ .λ .) . Έ π ε ιτ α , ο διευθυντής μιας έφημερίδας δέν βλέπει μέ κα
λό μάτι καί άπορρίπτει τό έτοιμο ήδη άρθρο πού τού προσφέρουν οί πρεσβείες*
εύπρόσδεκτο θά ήταν άν ή ίδια ή πρεσβεία βοηθούσε διακριτικά τή δημοσίευ
ση μέ μία κατάλληλη έπιχορήγηση πού θά έποίκιλλε άπό έφημερίδα σέ έφημε-
ρίδα. *Ως μοναδικό μέσο γιά νά πετύχομε τή δημοσίευση των άρθρων μας θεω
ρείται ή άποστολή, κατά περιοδικό τρόπο, ένός ή δύο άπό αύτά σέ μία άποκλει-
στικά έφημερίδα, καί νά φέρουν βέβαια τήν υπογραφή συντάκτη διεθνούς φήμης.
'Ω στόσο θά έπιδιώ ξομε θετικά άποτελέσματα στόν τομέα αύτόν, άσκώντας πι
έσ εις στό υφυπουργείο Τύπου καί Τουρισμού123*· μέ τή μεσολάβησή του έλπίζομε
νά διαλύσομε τήν άνεξήγητη άπροθυμία των διευθυντών τών έφημερίδων στήν
Ε λ λ ά δ α άπέναντι σέ καθετί πού θά βοηθούσε στήν καλύτερη γνωριμία τής χ ώ
ρας μας»8.
1. G razzi, δ .π ., σ. 1 9 -2 0 (= Γ κ ρ ά τ σ ι, ώ π ., σ. 2 3 -2 4 ).
2. ‘Υφυπουργός ήταν ό Δωδεκανήσιος, άπό τή Λέρο, Θεολόγος Νικολούδης (1890-
1 9 4 6 ).
3. i4C 5,-M C P : b. 8 5 0 , telespresso n. 4 7 05, της 2 3 .6 .1 9 3 9 . Τό κείμενο πού μετέφρα
σα έχει ώ ς έξης: «Per quail to concorno gli articoli di propaganda itiviaii da codesta Di-
rezione Generate si fa presente che ό mol to difficile per non dire impossible collocar-
li, come si vorrebbe, nella stampa locale per il rifiuto persistente o sistomatico dei di-
Μορφωΐική παρουσία της ’Ιταλίας στή Θεσσαλονίκη (1 9 2 8 -1 9 4 3 ) 39
retto ri dei giornali nei riguardi di sc ritti non solo ita lia n i ma da qu alsiasi p a rte p ro -
vengano e che non riguardino p a rtico la rm e n tc la G recia, per la n a iu ra stessa del
giornale greco fa tto di notizie delle principali agenzie rnondiali e in gen ere di pseudo
corrispondenzc dalle grandi ca p ita li eec. e che si e o n te n ta di riprodurre ta lo ra a rtic o -
li di risonanza in tern azion ale da giornali csleri a grande tira tu ra (C orriere d ella S e
ra, P aris S oir, D aily M ail e c c .) ma che vede m ale e rifiu ta Γ a rtico lo gia p re p arato
e fornito dalle Legazioni (sareb be solo ben visto se la Legazione ste ssa nc a iu ia sse d i-
scretam en te la pu bblicazione con una sovvenzione a d eg u ata che p o treb b e v a ria re da
giornale a g io rn ale). Si ritien e che Γ unico mezzo per p otere avere degli a rtico li p u b -
b licati sarebbe quello di in viarn e p eriod icam en te uno o due in e sclu siv a per un s o
lo giornale e s c ritti da una firm a di c h ia ra fam a in te rn a z io n a le . S i ce rch e ra p u r tu tta -
via di o tten erc risiilta ti p ositivi in tale cam po facendo pressioni presso il S o tto s e g re -
ta ria to per la S tam p a e il T u rism o, perch6 a suo m ezzo venga v in ta la in esp lica b ile
rilu tta n z a dei d iretto ri di giornali in G recia verso tu tto ci6 che se rv ire b b e a fa r m e-
glio conoscere il nostro paese». ·
40 Ζαχαρίας Τσιρπανλής
1932 (annee VI-2G serie n° 2 ) καί το άλλο τής 3 .1 0 .1 9 3 2 (annee V I -2© serie n° 4 ) . Σ τέν
κατάλογο τού ήμερήσιου καί περιοδικού Τύπου Θεσσαλονίκης κατά τέ 1 9 3 2 -3 3 (Γαβριηλί-
δης, Μέγας ' Οδηγός, σ. 3 3 6 -3 3 7 ) δέν περιλαμβάνεται ή « L a V o ce ».
1. 'Η εφημερίδα αύτή άρχισε νά έκδίδεται στις 2 4 .3 .1 9 3 3 άπο τέν Αλέξανδρο Ω ρ ο
λογά καί τον Δημήτριο Τσούρκα. ’Ανήκε στις άντιβενιζελικές. 'Υ π ήρξε έξ άλλου ή μόνη
θεσσαλονικιώτικη έφημερίδα πού συνέχισε νά έκδίδεται καί έπί Κατοχής. 'Η στάση της αύ
τή έπέφερε τέν άφανισμό της μετά τήν άπελευΟέρωση: Χ ρ. Ααμπρινός, «Συνοπτική ιστορία
τού Τύπου τής Θεσσαλονίκης», ό.π./ σ. 2 7 9 , 280.
2. Β λ. τήν ειδική μονογραφία τού Β . Δ . Κυριαζοπούλου, Τά πενήντα χρόνια τοΰ Πανε
πιστημίου Θεσσαλονίκης 1920-1970, Θεσσαλονίκη 1 9 7 6 , σ. 1 4 7 -1 4 9 (γιά τήν Π ανεπιστη
μιακή βιβλιοθήκη). Σύντομα στού ίδιου, « Τ έ Ά ριστοτέλειο Πανεπιστήμιο», Νέα 'Εστία,
Χριστούγεννα 1985, σ. 2 8 3 -2 9 0 . Βλ. έπίσης τις ένδιαφέρουσες κρίσεις καί πληροφορίες τού
’Αγαπητού Γ . Τσοπανάκη, «Τ ά πενηντάχρονα τής έλευθερίας καί τ έ Πανεπιστήμιο Θ εσσα
λονίκης», Νέα 'Εστία 72 (1 .1 2 .1 9 6 2 , τεύχ. 8 5 0 ) 1 7 0 5 -1 7 0 9 .
3. Κατά τέν Κυριαζόπουλο, Τά πενήντα χρόνια, σ. 1 4 7 , άπέ τις ξένες κυβερνήσεις δω
ρεές έκαμαν στήν Πανεπιστημιακή βιβλιοθήκη ή γερμανική, ή γαλλική, ή άμερικανική
καί ή άγγλική. Τά έγγραφα γιά τις δωρεές στη βιβλιοθήκη αύτή έχουν καταταχθεΐ καί
βρίσκονται στή διάθεση των έρευνητών (υπεύθυνη ή κ . Στέλλα Χριστοδούλου).
42 Ζαχαρίας Ί*σιρπανλής
νομίας καί των συντεχνιακών οργανώσεων1. Λ ίγες ημέρες άργότερα, στις 15.5 .
1 9 3 6 , το 'Υπουργείο άπήντησε θετικά στην εισήγηση* την ίδια ήμέρα φρόντισε
νά στείλει στο ιταλικό προξενείο Θεσσαλονίκης επαρκή άριθμό βιβλίων, μέ την
έντολή νά παραδοθούν στη βιβλιοθήκη του Πανεπιστημίου12. Πράγματι στις 3 .6 .
1 9 3 6 ό πρόξενος P ie tro Q u aro n i βεβαιώνει τη λήψη των άποσταλέντων βιβλί
ων καί ότι δεν θά παρέλειπε νά τά παραδώσει στή δικαιούχο βιβλιοθήκη. Συνό
δευε έξ άλλου το απαντητικό έγγραφό του μέ κατάλογο των βιβλίων αύτών3.
Τον κατάλογο θεω ρώ σκόπιμο νά τον παραθέσω αύτούσιο καί νά ση μ ειώ -
σο) τά βιβλία πού βρήκα νά υπάρχουν ακόμη σήμερα στην Πανεπιστημιακή βι
βλιοθήκη. 'Η άρίθμηση δική μου.
λου του A rtlengo S o ffic i (άρ. 1 4 ) είναι ποίημα άναφερόμενο στο έντυπωσιακό
γεγονός τής 2 .1 0 .1 9 3 5 , όταν ό ιταλικός λαός καλεσμένος άπό τις καμπάνες καί
τις σειρήνες κατέκλυσε τις π λα τείες γιά να πληροφορηθεΐ άπό τα μεγάφωνα το
διάγγελμα του Ν τοΰτσε γιά την έναρξη του πολέμου κατά τής Αιθιοπίας. "Πί
ταν μιά άπό τις τόσες θεατρινίστικες εκδηλώσεις, πού μέ δεξιοτεχνία όργάνω-
νε ό περιώνυμος γραμματέας του φασιστικού κόμματος A chille S ta r a c e 1. Μέ
τά πρόσφατα άποτελέσματα τού αίθιοπικού πολέμου συναρτάται καί το ύπ’ άρ.
2 3 βιβλίο (δρόμοι της Ρ ώ μ η ς στην ’Ανατολική ’Αφρική). Σ τη φασιστική προ
παγάνδα έντάσσεται άκόμη το βιβλίο ύπ’ άρ. 10 τού διάσημου πολιτικού άρθρο-
γράφου E n ric o C orrad in i (1 8 6 5 -1 9 3 1 ), ύποστηρικτή τού έπαναστατικού συν
δικαλισμού, άκραίου έθνικιστή καί δραστήριου οπαδού τού φασισμού, ό όποιος
τον χρησιμοποίησε ώ ς γερουσιαστή καί υπουργό2. Τ ά πιο πολλά άπό τά υπόλοι
πα, άνώνυμου ή επώνυμου συγγραφέα, άντικατοπτρίζουν το νομοθετικό καί εκ τε
λεστικό πρόγραμμα τού μουσολινικού καθεστώτος στον τομέα τής εργασίας (άρ.
1 ) , τού συνδικαλισμού, τή ς συντεχνιακής όργανώσεως, των εργατικών ενώσεων
καί συνομοσπονδιών (άρ. 2 , 8 ) , τής κοινωνικής πρόνοιας (άρ. 3 ) , τών εγγειο
βελτιωτικών έργων καί τής άποξηράνσεως (άρ. 9 , 1 8 ), τής γεωργίας καί βι
ομηχανίας (άρ. 5 , 6 ) , τής μητρότητας καί τής παιδικής ήλικίας (άρ. 2 1 ), τών
νεανικών οργανώσεων καί νεολαιών (άρ. 2 2 ) , τής οικοδομικής - αρχιτεκτονικής
δραστηριότητας (άρ. 2 7 ). ’Ά λ λ α άποδίδουν όψεις τού ρωμαϊκού μεγαλείου στον
πόλεμο καί στήν τέχνη (όπω ς ό πόλεμος τού Ίουγούρθα - άρ. 17, καί ή ρωμαϊ
κή γλυπτική - άρ. 1 5 ) ή προβάλλουν τή μητέρα Ρώ μη (άρ. 2 4 ) , στοιχεία άπα-
ραίτητα γιά τήν άναβίωση τού Im p ero. T o εθνικιστικό καί πολεμοχαρές πνεύ
μα τή ς ’Ιταλίας εξυπηρετούσαν οί έπιστολές τών ’Ιταλών στρατιωτών, οί όποι
οι έπεσαν κατά τον α' παγκ. πόλεμο (άρ. 1 3 ), οί πολεμικές σελίδες τού γνωστού
ποιητή Ugo Foscolo (άρ. 1 2 ), οί επιστολές του φλωρεντινού εμπόρου και πο
λεμιστή του Ι6ου αί. Francesco Ferrucci (άρ. 1 1 ).
*Η παραπάνω υπόμνηση του περιεχομένου των 27 τίτλων επιβεβαιώνει
την άοχική σκέψη, ότι το σύνολο τής δωρεάς δεν ξέφ ευγε ούτε κατά κεραία άπό
τούς στενούς προπαγανδιστικούς σκοπούς τού καθεστώ τος. Δ ια π ιστώ σεις για
δωρεές άλλων κυβερνήσεων τής εποχής εκείνης στην Πανεπιστημιακή βιβλιοθή
κη τής Θεσσαλονίκης δεν γνωρίζω να έχουν γίνει. Γ ι ’ αυτό δέν μπορώ να προ
χω ρήσω σέ συγκρίσεις. Δ ιερω τώ μαι όμως μέ περίσκεψη ποιος πανεπιστημια
κός τότε θά ένέκυπτε στά δημοσιεύματα αύτά καί θά έπείθετο γιά το φασιστικό
((θαύμα». Τ ίποτε φυσικά δέν αποκλείεται. 'Ό π ω ς καί άν εχει τό πράγμα, ή ενέρ
γεια τού υπουργείου Τύπου καί Προπαγάνδας τής ’ Ιταλίας νά προβεΐ σέ μιά τ έ
τοια δωρεά άποκαλύπτει την άντίληψη τών άρμοδίων τής Ρ ώ μ η ς πάνω στά χρη
σιμοποιούμενα όργανα γιά την επιρροή μιας πανεπιστημιακής κοινότητας. Μέ
τά σημερινά μέτρα τά όργανα αύτά φαίνονται χαμηλής άν όχι μηδαμινής άπο-
δοτικότητας. Κ άτω άπό τις συνθήκες τού 1 9 3 6 , μέ τις μαζικές ψυχώσεις ή κ α -
τα π ιέσ .ις τού φασισμού, τού ναζισμού, τού σταλινισμού, τής μεταξικής δικτα
τορίας, άσφαλώς θά είχαν κάποια άνταποδοτικότητα. Σκέφτομαι π ώ ς θά ήμου
να άδικος τελικά, άν περιέβαλλα μέ άμβλύνοια όσους είχαν άποφασίσει στη Ρο>-
μη την άποστολή τών παραπάνω βιβλίων προς τό άρτισύστατο Πανεπιστήμιο
τής Θεσσαλονίκης. Έ π ε ιτ α , sub specie fu lu ri, ή παρουσία στην Π ανεπιστη
μιακή βιβλιοθήκη σπάνιων σήμερα βιβλίων φασιστικού περιεχομένου, τώ ρα πού
άναπτύσσεται, μέ άξιόλογους καρπούς, ή έρευνα γύρο άπό τον Μ . καί τη διακυ
βέρνησή του1, παρέχει στον 'Έλληνα ιστορικό θαυμάσια διευκόλυνση. Κ αί άπό
την άποψη αύτή δέν υπήρξε άχρηστη ή δωρεά τών 2 7 βιβλίων (-τίτλ ω ν ) πού
έγινε στά 1936.
Σ τά χρόνια πού άκολουθούν ό ’Ιταλός πρόξενος τή ς πόλεω ς φαίνεται νά κ α
ταβάλλει προσπάθειες γιά νά εύαισθητοποιήσει τη Ρ ώ μ η , ώ σ τε νά άποσπάσει
1. Γιά την έκδοτική-έπιστημονική δραστηριότητα σχετικά μέ τον φασισμό καί τόν προ
βληματισμό γ!»ρο άπό τόν τρόπο πού άσκήΟηκε ή εξουσία στην ’Ιταλία τού μεσοπολέμου βλ.
τό άρθρο τού Giovanni Sabbatucci, «Fascist Institutions: R ecent Problems and In ter
pretations», 7 'he Journal of Italian H istory, τ. 2, n° 1, Spring 1979, σ. 75-92. Ά π ό τά
πρόσφατα έργα γιά τόν Μ. βλ. του Giorgio Bocea, Mussolini socialfascista, Milano 1983,
πού μεταφράστηκε καί στά ελληνικά: Τζιόρτζιο Μπόκκα, *11 άηοχόλνψη τοΰ φ αβιομ ον, μ ε-
τάφραση-σημειώσεις-προσαρτήματα Γιάννης Βούλτεψης, ’Αθήνα (εκδόσεις « ’ Ισοκράτης»)
1984. Βλ. άκόμη τό έπετειακό έργο: Mussolini n d centenario della nascita, Rom a 1985,
σσ. 653. Νά σημειωθεί ότι ό Μ. σήμερα θεωρείται ώς συμπαθής Ιστορική προσωπικότητα
στήν 'Ιταλία* σέ δημοσκόπηση (μέ όλη τη σχετική ρευστότητά τη ς) ό Μ. έρχεται δεύτερος
(μέ 11% ) στίς προτιμήσεις τών 'Ιταλώ ν μετά τόν Garibaldi (μέ 3 0 ,2 % )* βλ. τό άρθρο του
Paolo Mieli, «II duce 6 lontano», περιοδ. V espresso, n° 38-anno X X X -23 settembre
1984, σ. 12-14, όπου καί άλλες, ένδιαφέρουσες, λεπτομέρειες.
48 Ζαχαρίας Τσιρπανλής
1. Γ ια τή δημιουργία της μεγάλης ’Ιταλίας άπό τό τελευταίο τέταρτο τού 19ου αί. καί
έπειτα, μέ τήν επεκτατική - άποικιακή πολιτική της, βλ. τή σύντομη άλλά λαμπρή πραγμα
τεία τού J . L . Miege, U itn p e r ia lis m o C o lo n ia le Ita lia n o d al 1870 a i giorn i n ostri, tra-
duzione di Ines Monti Ottolenghi, Milano 1976.
2. Βλ. γ ι’ αύτόν τά έπαινετικά λόγια, όταν, τον Μάιο τού 1939, μετατίθεται άπό τό Γ ε
νικό ’Ιταλικό Προξενείο Θεσσαλονίκης, πού τού γράφει ό Enzio Vdlture, «Cambio della
guardia», O lim p o, anno IV , n° 5 (maggio 1 9 3 9 ), σ. 3 1 3 -3 1 5 .
3. /ICiS’-MCP: b . 3 4 9 , ύποφάκ. Prop. I/ 29/3, telespresso n° 982 /A/66, της 11.4.
1 9 3 8 , καί συνημμένο τό άπόκομμα. Γ ιά τή γαλλική αύτή δωρεά βλ. τό ρεπορτάζ τής έφημ.
« Ή ’Απογευματινή» τής 1 1 .4 .1 9 3 8 , σ. 1: «Στό Κεντρικόν Άναγνωστήριον τού Πανεπιστη
μίου Θεσ /νίκης. Οί 750 τόμοι πού έδωρήθησαν άπό τήν Γαλλικήν Κυβέρνησιν».
Μορφωτική παρουσία της ’Ιταλίας στή Θεσσαλονίκη ( 1 9 2 8 -1 9 4 3 ) 49
Β
1. Tasso: Poesie
2. » : Prose
3. S. Bernardino: Prediche
4. Mazzini: Opere (voll. 2)
5. Machiavelli: Opere (voll. 2)
6. Spellanzani: Storia del Risorgimento (4 voll.)
7. Bottai: Corporazioni
8. Mussolini: Scritti e Discorsi (12 voll.)
9. Rossi: Storia della lettefratura italiana
10. Pirandello: Teatro
11. » : Novelle (2 voll.)
12. Carducci: Poesie e Prose (2 voll.)
13. Dante: Divina Commedia
14. Natale Vitelli: Storia dell* arte (3 voll.)
15. Storia dei generi letterati (7 voll.)
16. Calcaterra: Antologia letteratura italiana (2 voll.)
17. Foscolo: Opere (2 voll.)
18. D* Annunzio: Laudi .
19. Badoglio: La guerra d* Etiopia
20. Volpe: Italia in cammino
21. Tosti: Storia della Grande Guerra
22. Panorami di vita fascista [μήπως Panorami di realizzazioni del fascismo]
[’Από έρευνα στη Δημοτική βιβλιοθήκη Θεσ /νίκης διαπιστώθηκε ότι τά βιβλία αύτά
δέν υπάρχουν πουθενά καταγραμμένα (διαβεβαίωση της κ. Μίνας Παπάζογλου). Μπορεί
κανείς να υποθέσει 6τι τό Ιταλικό προξενείο Θεσ/νίκης, τελικά (πρβλ. πιό κάτω ), γιά έναν ό-
ποιονδήποτε λόγο, δέν τά διεβίβασε στη βιβλιοθήκη, ή ότι έφτασαν σ’αύτήν, άλλά κάπου πά-
ράπεσαν στους δύσκολους έπόμενους μήνες του 1 9 4 0 ].
1. Για τδν Volpe, τή συμβολή του στήν Ιστορική παιδεία κατά τόν μεσοπόλεμο και τή
δημιουργία ιστορικής σχολής σ τή ν ’Ιταλία, καθώς καί για τις σχέσεις του μέ τούς άλλους
(μαρξίζοντες) Ιτα λούς ιστορικούς βλ. Antonio Casali, S lo rici Italiani fra le due gu erre.
La «Nuova Rivista Storica» 1917-1943, Napoli 1980, σ. X III-X V II, X IX -X X II, 5-11,
105-107, 158-166 καί passim.
2. Πρόκειται για τον -γνωστό San Bernardino da Siena (1 3 8 0 -1 4 4 4 ), του οποίου τά
έργα, άνάμεσα στά όποια κυρίιυς τά Κηρύγματα, γνώρισαν εύρύτατη διάδοση καί πολλές έκ -
δόσεις. Στήν περίπτωσή μας ’ί σως νά έχομε τήν έκδοση L e p red ich e volgari (στή σειρά I
classici Rizzoli), Roma-Milano 1936· βλ. τό λήμμα Bernardino da Siena, santo, στήν
Enciclopedia Caltolica, τ. 2, Citta del Vaticano 1 9 4 9 , σ τ. 1 4 1 1 -1 4 1 6 .
3. .<4C*S-MCP: b. 347, telespresso n. 1735, τής 18.6.1940. t
52 Ζαχαρίας Τσιρπανλής
2. Ο ΟΠΤΙΚΟΑΚΟΤΣΤΙΚΟΣ ΛΟΓΟΣ
σφαίρας της εποχής. Μερικά χρήσιμα στοιχεία στον τομέα αύτόν έρχεται να
μάς δώσει άνέλπιστα μια μονοσέλιδη αναφορά του έκτακτου επιτρόπου Dott.
Piero Bruni1 τής φασιστικής όργανώσεως τής Θεσσαλονίκην (fascio di Sa-
ionicco). Απευθυνόμενος λοιπόν ό Bruni στή Γενική Γραμματεία των Fa-
sci Italiani γιά το εξω τερικό (ή έδρα στή Ρούμη, v ia Buoncompagni 3 0 ) τήν
9 .9 .1 9 3 2 . σημειώνει, έκτος άπό άλλα, καί τά άκόλουθα: α ) Τ ό φιλμ « Κ α τά -
κτηση τής Κούφοα» πού προβλήθηκε είχ ε άλλο τίτλο: «Anno IX» (δηλ. τό 9 °
φασιστικό έτος άπό τήν «πορεία τής Ρ ώ μ η ς» τού 1 9 2 2 ), καί διαφορετικό π ε
ριεχόμενο άπό εκείνο πού είχ ε προαναγγελθεί, β) Στήν παράσταση, πού ήταν
δωρεάν, παρευρέθησαν πάνω άπό 2 5 0 άτομα· άνάμεσά τους μέλη τής «Dante
Alighieri» καί τού συνδέσμου των άποφοίτων των ιταλικών σχολών12, γ ) *Η
ταινία προκάλεσε μεγάλο ενδιαφέρον στούς θεα τές, οί όποιοι επανειλημμένα
χειροκρότησαν τον ’Ιταλό βασιλιά καί τον Ν τούτσε3.
Είναι σαφές ότι τό κοινό στο σύνολό του - έκτος ίσ ω ς άπό έλάχιστες έ-
ξαιρέσεις - άποτελούνταν άπό ’Ιταλούς, υπηκόους ή έκ καταγω γής ιταλικής.
*Η προπαγανδιστική επομένως ένημέρωση άπευθυνόταν κατ’ εξοχήν σέ αύ-
τούς καί όχι σέ "Ελληνες. Σ τούς τελευταίους αύτούς προκαλούσαν αναμφισβή
τητα κάποια έντύπωση οί προβολές τέτοιων ταινιών καί τά σχόλια πού θά
τις συνόδευαν, άφού ό πληθυσμός τής πόλεω ς δέν ζούσε χωρισμένος σέ σ τε
γανά. Μιά τέτοια σκέψη δικαιολογεί τήν έξέταση τού θέματός μας κάτω άπό
τήν προοπτική τής άκτινοβολίας καί τής έμβέλειας μιας προπαγανδιστικής έ-
νέργειας στή μή ιταλόφωνη κοινωνία τής Θεσσαλονίκης. Βέβαια είναι δύσκο
λο νά σταθμίσει κανείς σήμερα (ίσ ω ς καί τό τε άκόμη) τον βαθμό τής σ χ ετικ ή ς
άπηχήσεως ή τού έντυπωσιασμού. *Η καταγραφή έξ άλλου τής συχνότητας
των προβολών παρόμοιων ταινιών θά παρείχε ένα στοιχείο στα τιστικό, δέν
θά δήλωνε όμως καί υποχρεωτικά τήν έκταση μιας κάποιας έπιτυχίας. ’Έ π ε ι
τα , δέν διαθέτω παρά διάσπαρτες μαρτυρίες γιά τις προβολές αύτές. Γιά τό
1 932 έπεσήμανα τις παραπάνω, χωρίς νά είναι σίγουρο οτι μόνο αύτές είχαν
καλύψει ολο τό έτον. ’Αγνοώ έξ άλλου τή συναφή δραστηριότητα κατά τά
παρελθόντα έτη. ’Έ τ σ ι οί παρατηρήσεις μου έχουν, μοιραία, έπιλεκτικό χαρα
κτήρα , άπό άποψη τουλάχιστο χρονική. ’Από τήν άλλη μεριά, ή ποιότητα τω ν
ταινιών δέν μπορεί νά έλεγχθει σήμερα, οί τίτλοι τουε όμω ς δέν άφήνουν ά μ -
φιβολία δτι τδ περιεχόμενο ήταν δοξαστικό για την αποικιακή παρουσία της
’ Ιταλίας στην ’ Αφρική.
Κατά τά επόμενα έτη συνεχίστηκαν οί προβολές. Π .χ. τον Φεβρουάριο του
1 9 3 4 , παρά τις τυπικές δυσκολίες πού δημιουργεί το ελληνικό τελωνείο στη
διακίνηση των ιταλικών ταινιών άπό και πρός τό προξενείο Θεσσαλονίκης, προ
βάλλεται τό «Giornale Luce n° 4 » (χο^ρίς κάποιο προσδιορισμό τού περιεχο
μένου)1. Σ τις 3 .3 .1 9 3 4 έχομε την προβολή δύο ταινιών, με τίτλο: «Eroi del
Mare Nostro» καί «Stramilano». Γιά τήν προ'^τη άκολουθεΐ το σχόλιο, δτι
οί θεατές έδειξαν τον θαυμασμό τους σχετικά μέ τή γενναιότητα τού ιταλι
κού ναυτικού, κατά τον α' παγκόσμιο πόλεμο12. Γιά τη δεύτερη δέν διατυπώνε
ται καμιά έπεξήγηση. Προφανώς άναφέρεται στά αξιοθέατα καί στην προέχου-
σα θέση τής πόλεο^ς τού Μιλάνου. Σ τις 7 .4 .1 9 3 4 στην αίθουσα πάντα «Dante
Alighieri» ικανοποιητικός άριθμός ’Ιταλών παρακολούθησε την ταινία «De-
cennalia»3, ή όποια άφησε εύνοΐκές έντυπώσεις γιά τις σκηνές, άπό τις οποίες
φαίνονταν οί ένθουσιο>δεις εκδηλώσεις σέ κάθε πόλη τ ή ς ’ Ιταλίας πρός τόν φα
σισμό καί τόν Ντούτσε* «σκηνές», υπογράμμιζε στην άναφορά του ό πρόξενος
Italo Zapp0li. «πού καταδεικνύουν δτι ό ιταλικός λαός παραμένει στενά δε
μένος μέ τό έ μ β ο λ ο τού Littorio»4. .
Γιά τήν παρουσία το>ρα τής ιταλικής κινηματογραφικής παραγωγής στην
ελληνική άγορά ένα υπόμνημα τής 3 .6 .1 9 3 5 , πού υποβλήθηκε στο υφυπουργείο
Τύπου καί Προπαγάνδας, είναι άρκετά άποκαλυπτικό. Οί αναφορές γίνονται
στά τρία άστικά κέντρα τή ς έποχής: ’Αθήνα, Πειραιά καί Θεσσαλονίκη.,Κατά
τον συντάκτη, ό έλληνικος λαός θεο^ρεΐ τό σινεμά ώς τή μοναδική σχεδόν δια
σκέδαση. Ο ί αίθουσες τών κινηματογράφοι είναι πάντα γεμάτες. Τ ά φίλμς
δμω ς πού προβάλλονται είναι γερμανικά, αμερικάνικα καί αγγλικά· κανένα^ ι
τ α λ ικ ο ί!). Σ ’ ένα κοινό άχόρταγο γιά θέαμα, όπω ς τό ελληνικό, «ή ιταλική
προπαγάνδα στό έξω τερικό θά κέρδιζε πάρα πολλά* άκόμη καί αν δωρίζονταν
οί ταινίες μας στούς έλληνικούς κινηματογράφους, κάτω άπό ορισμένες προϋ-
στείλει μία μικρή μηχανή των 16 χιλιοστών1. *Η λύση αυτή δεν ικανοποιού
σε τον V itellesch i, δ οποίος σω στά σημείωνε π ώ ς για μια τέτοια μηχανή
χρειάζονταν καί άντίστοιχων διαστάσεων ταινίες. 'Ως τότε οί ταινίες προ
βάλλονταν μέ μηχανή κανονικού διαμετρήματος12. Δ εκα τρ είς μόλις ήμέρες πριν
από τήν έναρξη του ελληνοΐταλικού πολέμου, τήν 1 5 .1 0 .1 9 4 0 , 6 ‘ Ιταλός πρό
ξενος μετά άπό σύμφωνη γνώμη του γραμματέα του τοπικού F a s c io καί τού
διευθυντή τού ιταλικού Γυμνασίου, διευθετούσε τό πρόβλημα τού χώρου προ
βολών· θά έχρησιμοποιείτο ή αίθουσα τού γυμνασίου πού είχ ε τις ακόλουθες
διαστάσεις: μήκος 15,30 μ ., πλάτος 9 ,5 0 μ ., ύψος 5 ,5 0 μ ., καί 7 7 9 κυβικά μ έ
τρα. Γιά μιά άκόμη φορά ό V itellesch i επικαλούνταν τήν προσοχή τού υπουρ
γείου Λαϊκής Παιδείας πάνω στήν επείγουσα άνάγκη τής άποστολής τή ς κανο
νικής μηχανής προβολής «στήν ίταλο-αλβανική» παροικία τής Θεσσαλονίκης*
καί τούτο, γιά έναν πρόσθετο λόγο: «νά αισθανθούν οί συμπατριώ τες τήν π ρ έ
πουσα ικανοποίηση, ιδίως τον τελευταίο καιρό, κατά τον όποιο άρκούνται νά
παρακολουθούν μόνο τά φίλμς τής γερμανικής προπαγάνδας, χάρη στις προσκλή
σεις τού εδώ γενικού προξενείου τής Γερμανίας»3.
Παρά τήν έντεχνη ή διπλωματική υπόμνηση γιά τούς ‘Αλβανούς - εύαι
σθητό σημείο της εποχής, μετά τήν κατάληψη τής ‘Αλβανίας - καί τήν ελαφρά
αντιπαράθεση μέ τήν καλά οργανωμένη γερμανική προπαγάνδα, ή πολυπόθητη
κινηματογραφική μηχανή δέν θά σταλεί στο ιταλικό προξενείο Θεσσαλονίκης.
"Η δη κάποιος αρμόδιος (άν οχι ό ίδιος ό υπουργός) τού υπουργείου Λαϊκής Π α ι
δείας στο έγγραφο τής 1 2 .9 .1 9 4 0 , μέ τό οποίο ό πρόξενος έπανερχόταν στο
γνωστό αίτημα, σημείωνε μέ τό χέρι στο περιθώριο, χαρακτηριστικά: « a t-
tendere tempi migliori» (άς περιμένομε καλύτερους καιρούς).
Για τί ή μνεία όλων των παραπάνω λεπτομερειώ ν; Π ρώτα πρώτα γιατί ά-
ποδεικνύεται ή γραφειοκρατική άρτηριοσκλήρωση στήν επικοινωνία μιας διπλω
ματικής υπηρεσίας, οπο;ς τό προξενείο Θεσσαλονίκης, μέ τό κέντρο, τή Ρ ώ μ η .
Διαφαίνεται έξ άλλου μειωμένο τό ενδιαφέρον τού ιταλικού υπουργείου Προ
παγάνδας νά ένισχύσει μέ τεχνικά μέσα, στον κινηματογραφικό τουλάχιστο τ ο
μέα, τή Θεσσαλονίκη.
Γενικά, άπό τά λίγα στοιχεία πού παρατέθηκαν προκύπτει ότι τό «παρα
δοσιακό» σύστημα τής προβολής καθαρά προπαγανδιστικών ιταλικών ταινιών
σκοντάφτει σοβαρά, άπό τό 1 935 τό άργότερο, στήν έλλειψη εξοπλισμού νέων
1. A C S -ο .π ., έγγρ. ύπ’ άρ. 916777 /385 τής 2 7 .8 .1 9 4 0 , τό ύπ. Λαϊκής Παιδείας πρός
τό ύπ. Ε ξω τερ ικ ώ ν (S o tto se g re ta ria to per gli A ffari A lb a n e si).
2. A C S -ο.π ., telespresso n° 2477 τής 1 2 .9 .1 9 4 0 , ό V ite lle sch i πρός τό ύπ.Λ αϊκής
Παιδείας.
3. A C S -b .z., telespresso n° 2798 τής 1 5 .1 0 .1 9 4 0 , ό V ite lle sch i πρός τά ύπ. Λ αϊκής
Παιδείας καί Ε ξω τερ ικ ώ ν .
68 Ζαχαρίας Τσιρπανλής
μηχανημάτων ο>ς προς τις διαστάσεις των φίλος καί τόν συγχρονισμό εικόνας -
ήχου' έπιπλέον παρατηρεΐται, άν έξαιρέσομε ίσω ς τούς 2 0 0 -2 5 0 ’ Ιταλούς ή ί-
ταλόφωνους καί μερικούς Έ λ λ η ν ες συμπαθούντες, μία πολύ χαλαρή έπαφή με
τίς πραγματικές άπαιτήσεις του Έ λ λ η ν α θεατή- όχι πώ ς άπορρίπτει τήν ξένη
προπαγάνδα- τή δέχεται, προσφερόμενη όμως μέ τό άναγκαΐο καρύκευμα τής
διεθνοποιήσεως του γεγονότος, χωρίς νά άγνοοΰνται έντελώς καί οί τοπικές πα
ράμετροι. Αυτόν λοιπόν τον συνδυασμό, δύσκολο πράγματι, δέν κατάφεραν μάλ-
λον νά τον φτάσουν τά ιταλικά έπίκαιρα « L U C E » , ώ ς προς τήν Ελλά δα . Σ τά
χρόνια τής Κ ατοχής, όπω ς μάς βεβαιώνουν έγγραφα τού 1 9 4 2 , συνεχίστηκαν οί
προβολές προπαγανδιστικών ταινιών στή Θεσσαλονίκη μέ πιό σύγχρονα μηχα
νήματα ήχου - εικόνας1. Τ ό περιεχόμενο όμο^ς των ταινιών άκολούθησε τήν
παλαιά, παραδοσιακή, γραμμή, στό τέλος τής όποιας άκούγονται τά χειροκρο
τήματα, ειλικρινή ή «άδιάφορα», ενός κοινού άκόμη καί ίταλόφωνου όχι ίσω ς
ανυποψίαστου.
κληση, χωρίς καμιά αίσθηση ή διάθεση πληρότητας. 'Η μια περίπτω ση άνα-
φέρεται σε θεατρική παράσταση. Την είδηση τη συναντώ σε απλή άγγελία τη ς
εφημερίδας « 'Η ’Απογευματινή» της 1 2 .2 .1 9 3 7 (σ. 2 ) : Τήν Κυριακή, 14
Φεβρουάριου 1 937, καί ώρα 9 μ.μ. θά δοθεί στο θέατρο του Λευκού Πύργου
«ή άναβληθείσα παράστασις του φιλοδραματικοΰ ιταλικού ομίλου μέ τήν κ ω
μωδίαν τού Γκολτόνη 'Τ ο ριπίδιον’ ». Πρόκειται βέβαια γιά τό γνωστό έργο //
V entaglio (*Η Βεντάλια) τού C arlo G old o n i, πού παίχτηκε στην έλληνική
σκηνή άρκετές φορές άπό τό 1871 καί έπειτα (τό 1941 μάλιστα, επί Κ ατοχής,
άπό τό « ’ Εθνικό» στην Α θ ή ν α )1. Ποιοι ύπεδύθησαν τούς ρόλους στήν παρά
σταση τού 1937 καί ποιά επιτυχία είχ ε αυτή, δέν γνωρίζω . Φυσικά θά ήταν
μιά ερασιτεχνική προσπάθεια. Ό φιλοδραματικός ιταλικός όμιλος άπήρτιζε ένα
τμήμα τού D op olav oro τού F a s c io Θεσσαλονίκης (βλ. πιο πάνω σ. 31 σημ. 4 ) .
"Ε χ ω την εντύπωση ότι ώ ς θεατρικό γεγονός δέν θά είχ ε εύρεία άπήχηση.
*Ως φιλόδοξη πρόθεση (μέ συνέχεια ή ό χ ι;) άξιζε νά μνημονευθεΐ εδώ καί ίσ ω ς
άξίζει νά έξετασθεί μέσα στά πλαίσια τής ζω ή ς τή ς ιταλικής παροικίας τή ς
Θεσσαλονίκης.
'Η δεύτερη περίπτωση μάς μεταφέρει σέ άλλο κόσμο, μέ άλλες ανάγκες
καί νέες προοπτικές.
Συγκεκριμένα, τό 1 9 4 3 , στις 27 Μαίου (λίγο δηλ. πριν άπό τήν π τώ σ η
τού Μ .), στο παράρτημα τού Is titu to di C u ltu ra Θεσσαλονίκης, δόθηκε κον
σέρτο άπό τον βιολοντσελίστα N erio B ru n e lli. Κ ατά τον πρόξενο G u elfo Z a m -
b o n i, ή καλλιτεχνική εκδήλωση είχ ε πλήρη έπιτυχία. «Τ ό κοινό, εκλεκτό καί
πολυάριθμο, χειροκρότησε ζωηρά τον καλλιτέχνη μας, πού έξετέλεσ ε ένα πρό
γραμμα άξιόλογο, κατά τη γνώμη τών ειδικών. 'Η άφιξη έδώ τού καθηγητή
B ru n e lli υπήρξε πάρα πολύ χρήσιμη, γιατί προέβαλε τη δραστηριότητα τού
’Ινστιτούτου μας καί ικανοποίησε τό έντονο αίσθημα τού κοινού, τό όποιο καί
πριν άπό τον πόλεμο άκόμη δέν είχ ε παρακολουθήσει τέτοιου είδους έκδηλώ -
,σεις»2.
1. Βλ. τήν ένδιαφέρουσα μελέτη του Δημήτρη Σπάθη, « 'Η παρουσία του Γκολντόνι
στό νεοελληνικό θέατρο», στο συλλογικό τεύχος μέ τίτλο: Κ άρλο Γκο?.ι·τόνι, Οί *Α γ ροίκοι.
. Β ενετία, 1760, ’Αθήνα 1984 (έ'κδ. Ε τα ιρ εία ς Θεάτρου Ή Σ κη νή ), σ. 1 0 4 -1 6 5 , 1 7 0 -1 7 2 .
■. 2. A C S -o.n ., telespresso n° 2819 της 2 8 .5 .1 9 4 3 : « ...L a manifestazione artistica ha
, avuto pieno successo. II pubblico scelto e numerosissimo ha vivamcnte applaudito
il nostro artista, che ha svolto un prograinma molto apprezzato dagli intenditori di
musica. La venuta del prof. Brunelli e stata quanto mai opportuna, perchfe ha dato
risalto all’ attivita del nostro Istituto, ed ha soddisfatto il sentito de$iderio di questo
s pubblico, ehe da prima della guerra non aveva piii assistito a manifestazioni del ge-
nere». Γιά τό γεγονός πρβλ. τήν προαγγελία στήν τοπική έφημερίδα « ‘ Η ’Απογευματινή»
της 2 5 .5 .1 9 4 3 : «Ίνστιτουτον ’Ιταλικής Μορφώσειυς, οδός Καρόλου Ντήλ, άρ. 2 4 . Καθίστα-
ται γνωστόν δτι τήν Πέμπτην 27ην τ.μ . καί ώραν 1 7 .3 0 μ.μ. θά λάβη χώραν ή συναυλία του
διασήμου βιολοντσελλίστα Νέρι Μπρουνέλλι. ΟΙ όμοεθνεΐς καί οΐ μαθηταί τού ’Ινστιτούτου
40 Ζαχαρίας Ϋσιρπανλής
3. Π Ο Λ ΙΤ ΙΣ Τ ΙΚ Ε Σ Ο Ρ Γ Α Ν Ω Σ Ε ΙΣ Κ Α Ι Σ Χ Ο Λ ΙΚ Η Δ Ρ Α Σ Τ Η Ρ ΙΟ Τ Η Τ Α
Κατά τον Quaroni, ό Σύνδεσμος (πρίν βέβαια άπό τήν 7 .5 .1 9 3 6 ) πήρε αρ
χική μορφή μέ τόν διορισμό προσωρινού διοικητικού συμβουλίου. Πρόεδρος ο
ρίστηκε ο Στέφανος Τ ά ττη ς, έμπορος, γόνος παλαιότατης ελληνικής οικογέ
νειας τή ς πόλεω ς, πρόσωπο μέ μεγάλο κύρος και αποδεκτό άπδ όλους1· άντιπρό-
εδρος όνομάστηκε ό Δημήτριος Καββάδας2, καθηγητές τής Βοτανικής (στ*/)ν
Φυσικομαθηματική Σ χολή) τού Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης* γραμματέας, ό.
καθν^γν^τής των ελληνικών στο ιταλικό Γυμνάσιο Κωνσταντίνος Ταχογιάννης3·
σύμβουλοι, ό καθηγητής Διομήδης Ίατρύπουλος, ό γιατρός Γεώργιος Φασιανός,
ο έμπορος Άναγνούστης Συρόπουλος και δύο ’Ιταλοί, ό Giovanni Sacco καί δ
Emilio Neri.
λας, καθώς καί τά προξενικά πρακτορεία Ξάνθης καί Σερρών (Γαβριηλίδης, Μ έγας *Οδηγός ,
σ. 9 6 ). Οί προσβάσεις έπομένοις καί οί δυνατότητες υπήρχαν.
1. Τό κείμενο της αίτήσεω ς, τό πρακτικό ίδρύσεως του Συνδέσμου, τό πρακτικό έκλο-
γής προσωρινού διοικ. συμβουλίου, ή κατάσταση μέ τά όνόματα των Ιδρυτών καί ό πίνακας
μέ τά όνόματα τών μελών του διοικ. συμβουλίου είναι γραμμένα μέ τό χέρι. Τό κείμενο τού
Καταστατικού είναι στή γραφομηχανή. Κατά τήν έκδοση σέβομαι τήν όρθογραφία τής έπο-
χής. Έπεμβαίνο.) σιωπηρά έκεΐ οπού τό λάθος οφείλεται σέ ξεκάθαρη άπροσεξία.
2. Δέν μνημονεύεται έπίσης στο πρακτικό έκλογής προσωρινού διοικ. συμβουλίου τού
Συνδέσμου πού συντάχτηκε τήν 5 .5 .1 9 3 6 (βλ. τό κείμενο πιό κ ά τω ). Ή απουσία του Καβ
βάδα είναι άνεξήγητη* άλλά πιό ανεξήγητη γιά μένα είναι ή μνεία τού όνόματός του, ώς άν-
τιπροέδρου μάλιστα τού Συνδέσμου, άπό τόν Q u aroni, όταν αύτός συντάσσει τήν έκθεσή του
τήν 2 4 .7 .1 9 3 6 (β λ .σ. 6 3 , σημ. 1 ) , σέ μιά περίοδο δηλ. πού είχ ε πιά όριστικοποιηθεΐ ή μορ
φή τού διοικ. συμβουλίου. Πρόκειται γιά μιά άνακρίβεια άδικαιολόγητη. Χρησιμοποιεί μή
πως ό πρόξενος τό όνομα τού πανεπιστημιακού καθηγητή, έσ τω καί άνακριβώς, γιά νά προσ-
δώσει περισσότερο κύρος στον υπό ίδρυση Σύνδεσμο; Ά λλά καί σέ μιά τέτοια περίπτω ση,
ποιός ό βαθμός γνωριμίας ή έπικοινωνίας Q u aroni-Καββάδα; Ό τελευταίος είναι γνώστης
66 Ζαχαρίας Τσιρπανλής
Ενώπιον
Του Πρωτοδικείου Θεσσαλονίκης
Αί'τησις *Ως άποδεικνύεται έκ των από της 3ης καί 5ης
του «Έλληνοϊταλικοΰ Συνδέσμου Μαίου 1936 δύο πρακτικών, συνήλθον 15 πολΐ-
Θεσσαλονίκης», έκπροσωπουμένου ύπό ται καί συνέστησαν Σωματειον υπό την επωνυ
του προέδρου αύτοΰ Στεφάνου Κων. μίαν «' Ελληνο ιταλικός Σύνδεσμος Θεσσαλονίκης»,
Τάττη, κτηματίου, κατοίκου Θεσ/νίκης έψήφισαν τό καταστατικόν αύτοΰ έξ άρθρων 15
(οδός Έγνατίας άριθ. 1 3 4 ). καί άκολούθως προέβησαν εις τήν εκλογήν του
Διοικητικού αύτοΰ Συμβουλίου, δπερ μετά τήν
Έ ν Θεσσαλονίκη τη 7 Μαΐου 1936 συγκρότησίν του άνέδειξεν έκ των μελών του τον
πρόεδρον, άντιπρόεδρον, Γεν. Γραμματέα καί
ταμίαν, συμφώνους τώ καταστατική.
Ε π ειδή ύποβάλλομεν δύο κεκυρωμένα1 άντί-
γραφα τοΰ καταστατικού μετά τών δύο μνημο-
νευομένιυν πρακτικών ως καί κατάλογον τών
ονομάτων τών Ιδρυτών καί τών μελών τοΰ Συμ
βουλίου μετά της διευθύνσεως, επαγγέλματος καί
άλλων άπαραιτήτων στοιχείων έκάστου τούτων,
ως καί υπευθύνου βεβαιώσεως. Επειδή κατά τά
άνωτέρω έτηρήθησαν άπασαι αί υπό τοΰ Ν. 281
περί Σωματείο>ν άπαιτούμεναι διατυπώσεις,
Διά ταΰτα
Έξαιτούμεθα όπως, γενομένης δεκτής της
αίτήσεώς μας, άναγνωρισθή 6 «Έλληνοϊταλικός
Σύνδεσμος Θεσσαλονίκης», καί διαταχθή ή ενέρ
γεια τών νομίμων διατυπώσεων.
Εύπειθέστατος
ό
αϊτών
(Σ. Τάττης)
Κ Α Τ Α Σ Τ Α Τ ΙΚ Ο Ν
ΕΛ Λ Η Ν Ο - ΙΤ Α Λ ΙΚ Ο Υ Σ Υ Ν Δ Ε Σ Μ Ο Υ Θ ΕΣ Σ Α Λ Ο Ν ΙΚ Η Σ
Κεφάλαιον Α'
"Αρθρον Ιον
‘Ιδρύεται έν Θεσσαλονίκη Σωματειον ύπό τήν έπωνυμίαν ΕΛ Λ Η Ν Ο -ΙΤΑ Λ ΙΚ Ο Σ
Σ Υ Ν Δ Ε Σ Μ Ο Σ Θ Ε Σ Σ Α Λ Ο Ν ΙΚ Η Σ 2.
Κεφάλαιον Β '
Σκοπός
’Άρθρον 2ον
Σκοπός τοΰ Συνδέσμου είναι ή άνάπτυξις φιλικών σχέσεων μεταξύ τών άδελφών χωρών
Ελλάδος καί ’Ιταλίας, διά της καλλιτέρας γνωριμίας καί της καλλιεργείας τών άνθρωπιστι-
κών, πνευματικών, κοινωνικών καί οίκονομικών σχέσεων τών δύο λαών.
ή 5χι της λανθασμένης χρησιμοποιήσεως τοΰ όνόματός του; Ε ρ ω τή μ α τα στά όποια δέν ξ έ
ρω άν ποτέ δοθεί κάποια ικανοποιητική άπάντηση. Γεγονός πάντως παραμένει δτΐ ό Q uaro-
ni διαπράττει ένα σφάλμα στή μετάδοση σημαντικής γιά τό θέμα μας πληροφορίας.
1 . κεκνρω μένου στό χφ.
2 . Σ τό Κ 1954 προστέθηκε: μέ έδραν τήν Θεσσαλονίκην.
Μορφωτική παρουσία τής ’Ιταλίας στή Θεσσαλονίκη ( 1 9 2 8 - 1 9 4 3 ) 67
Κεφάλαιον Γ '
Μέλη τού Συνδέσμου
’Άρθρον 3ον
Μέλος τού Συνδέσμου δύναται νά γίνη παν πρόσωπον άρκεί νά προταθή υπό δύο μελών
τού Συνδέσμου καί νά έγκριθή υπό τού Διοικητικού Συμβουλίου τού Συνδέσμου.
Τά μέλη διακρίνονται 1) Είς επίτιμα άτινα έκλέγονται ίσοβίως υπό τής Γ ενικής Συνε-
λεύσεως τών μελών τού Συνδέσμου κατά πρότασιν τού Διοικητικού Συμβουλίου3 ένεκα έκτά-
κτου υπηρεσίας των πρός τόν σκοπόν τού Συνδέσμου.
2ον) Είς εύεργέτας ήτοι τούς καταβάλλοντας δρ. 1.000 καί άνω έφ* άπαξ4, καί
3ον) Είς τακτικά άτινα καταβάλλουσι 200 δραχμάς έτησίω ς είς δύο έξαμηνιαίας
δόσεις5.
Τά6 τακτικά μέλη πρέπει νά εχωσι συμπληρώση τό 21ον έτος τής ήλικίας των, οΐ φοι-
τηταί έξαιρετικώς άρκεί νά έχουν συμπληρώσει τό 1 8ον έτος τής ήλικίας των καί θά καταβά
λουν7 ως συνδρομήν δρ. 50 έτησίιος8 έπίσης είς δύο έξαμηνιαίας δόσεις.
Τά τακτικά μέλη έχουν το δικαίωμα του έκλέγειν καί έκλέγεσθαι, εφόσον έχουσι έγ
γραφη εις τον Σύνδεσμον τρεις τουλάχιστον μήνας προ τής εκλογής καί έφόσον έχουσι πλη-
ρώσει τήν συνδρομήν των μέχρι τής ημέρας τής έκλογής.
Τά μέλη διαγράφονται του Συνδέσμου Ιον) Κατόπιν εγγράφου σχετικής δηλώσεώς των
προς τον Πρόεδρον του Συνδέσμου, 2ον) Δ ι’ άποφάσείος του Διοικητικού Συμβουλίου ένεκα
καθυστερήσεως άνευ άποχρώντος λόγου τής πληρωμής τής ετήσιας συνδρομής μετά παρέλευ-
σιν τριών μηνών άπό τής λήξεως του έτους έκδιδομένης μετά τριάκοντα ήμέρας άπό τής έγ-
γράφου προσκλήσεο^ς προς πληρωμήν, 3ον) Δι* άποφάσεως τής Γεν. Συνελεύσεως τού Συνδέ
σμου ένεκα άποδεδειγμένης έχθρικής συμπεριφοράς προς τόν σκοπόν τού Συνδέσμου1. ΕΙς την
περίπτωσιν όμως ταύτην προαπαιτεΐται γνωστοποίησις εις τούτον τής άσυγγνώστου συμπε
ριφοράς του υπό τού Διοικητικού Συμβουλίου καί άφ* ου κληθή εις άπολογίαν καί άποδειχθή
τούτο.
Ε ις την πρώτην καί δευτέραν περίπτωσιν άναγγέλλεται ή διαγραφή εις την πρώτην Γεν.
Συνέλευσιν τών μελών πρός έγκρισιν τής διαγραφής12.
Κεφάλαιον Δ'
Διοίκησις Συνδέσμου
’Άρθρον 5ον
Ή Διοίκησις τού Συνδέσμου άνατίθεται εις έννεαμελές συμβούλιου έξ επτά μελών Ε λ
ληνικής Έθνικότητος καί ύπηκοότητος καί 2 Ιταλικής Έθνικότητος, εκλεγόμενου δι* έν έτος
υπό τής Γεν. Συνελεύσεως τών μελών κατά τό πρώτον δεκαπενθήμερον τού μηνός ’Ιανουάρι
ου έκάστου έτους διά μυστικής ψηφοφορίας καί μέχρι τής έκλογής τού νέου Συμβουλίου εξα
κολουθεί λειτουργούν τό υπάρχου3. Έ ξαιρετικώς τό πρώτον Διοικητικόν Συμβούλιον θέλει
έκλεγή διά χρονικόν διάστημα δύο έτών4 άπό τής πρώτης συνεδριάσεως τών μελών τού Συν
δέσμου, μετά την νόμιμον έγκρισιν τού παρόντος Καταστατικού, πρός έκλογήν μελών Διοι
κητικού Συμβουλίου5.
Οί έκλεγέντες Σύμβουλοι συνερχόμενοι εντός 8 ήμερών άπό τής έκλογής των τη προ-
σκλήσει τού πρεσβυτέρου, οστις καί Προεδρεύει τής πρώτης συνεδριάσεως, έκλέγουν μεταξύ
των διά μυστικής ψηφοφορίας καί διά σχετικής πλειοψηφίας τον Πρόεδρον, τόν ’Αντιπρόε
δρον, τον Γενικόν Γραμματέα καί Ταμίαν τού Συνδέσμου. Τιμής ένεκεν ό έκάστοτε 'Υπουργός
τών Ε ξω τερικώ ν τής Ελλάδος καί ό τοιούτος τής ’Ιταλίας είναι έπίτιμοι Πρόεδροι καί ό έ
κάστοτε Γενικός Διοικητής Μακεδονίας, καθώς καί ό έκάστοτε Γενικός Πρόξενος έν Θεσ
σαλονίκη τής ’Ιταλίας έπίτιμοι άντιπρόεδροι6.
1. Στο Κ 1954 προστέθηκε μετά τή λέξη αυτή: ή ένεκα άλλου σπουδαίου λόγου.
2. Στο Κ 1954 προστέθηκε καί άλλη παράγραφος: 4) "Ινα γίνη τις έκτακτον ή άντεπι-
στέλλον μέλος τού Συνδέσμου δέον νά είναι πολίτης Έ λλη ν ή Ιτ α λ ό ς έκπληρώσας τάς πρός
τήν πατρίδα του στρατιωτικάς υποχρεώσεις καί νά μή στερήται τών πολιτικών αύτοΰ δικαι
ωμάτων μή διαμένων έν τη έδρα τού Συνδέσμου.
3 . Τά όσα προηγούνται διατυπώνονται κάπως διαφορετικά στό Κ 1954: Ή Διοίκησις
τού Συνδέσμου άνατίθεται είς έννεαμελές συμβούλιον Ελληνικής Έθνικότητος καί ύπηκοό
τητος, έκλεγόμενον διά δύο έτη έκ τών τακτικών μελών τού Συνδέσμου τών συμπληρωσάν-
των τό 25ον έτος τής ήλικίας των υπό τής Γεν. Συνελεύσεως τών μελών κατά τό δεύτερον δε
καπενθήμερον τού μηνός Ίανουαρίου έκάστου δευτέρου έτους διά μυστικής ψηφοφορίας καί
μέχρι τής έκλογής τού νέου Συμβουλίου έξακολουθεΐ λειτουργούν τό ύπάρχον.
4. Μ ετά τή λέξη προστέθηκε στό Κ 1 9 5 4 : μέχρι 31 /3 /1956.
5. Σ τό Κ 1954 προστέθηκε: αννερχομένων.
6 . *Η τελευταία περίοδος διαφοροποιείται ώς έξής στό Κ 1 9 5 4 : Τιμής ένεκεν ό έκά-
Μορφωτική παρουσία της ’Ιταλίας στη Θεσσαλονίκη ( 1 9 2 8 - 1 9 4 3 ) 69
Μέλη του Διοικητικού Συμβουλίου δέν δύνανται νά είναι συγχρόνως καί έμμισθοι υπάλ
ληλοι1, επίσης δέν επιτρέπεται νά είναι μέλη του Διοικητικού Συμβουλίου πρόσιοπα συνδεό
μενα μεταξύ των διά συγγενείας μέχρι του τετάρτου βαθμού2.
Άρθρον Gov
Τό Διοικ. Συμβούλιον 1) επιλαμβάνεται παντός ζητήματος σκοποΰντος την πραγμα
τοποίησή των σκοπών του Συνδέσμου, 2) αποφασίζει περί συγκλήσεως Γεν. Συνελεύσεως,
3 ) διαχειρίζεται τήν περιουσίαν του Συλλόγου καί συντάσσει τόν έτήσιον προϋπολογισμόν κα
θώς καί τόν άπολογισμόν έκάστης διαχειρίσεως, ώς καί παντός είδους έσωτερικούς κανονι
σμούς του Συνδέσμου καί δη διά τήν λειτουργίαν της Βιβλιοθήκης καί του Αναγνωστηρίου.
4 ) Προβαίνει είς τήν σύστασιν διαφόρων τμημάτων λειτουργούντων δι* ιδιαιτέρων κανονι
σμών καί τέλος έκτελεΐ τάς άποφάσεις της Γενικής Συνελεύσεως.
’Άρθρον 7ον
Αί αποφάσεις του Συμβουλίου λαμβάνονται κατά πλειοψηφίαν των παρόντων μελών* διά
νά είναι δέ αί άποφάσεις νόμιμοι άπαιτείται ή παρουσία πέντε τουλάχιστον μελών.
Μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου άπουσιάζον έπί τρεις συνεδριάσεις άδικαιολογήτως
θεωρείται ώς σιωπηρώς παραιτηθέν καί είς τήν πρώτην Γενικήν Συνέλευσιν των μελών γίνε
ται έκλογή πρός άντικατάστασίν του.
’Άρθρον 8ον
‘Ο Πρόεδρος μόνος του καί μετά του Γεν. Γραμματέως άντιπροσωπεύει τόν Σύνδεσμον
εις πάσας τάς σχέσεις του καί ενώπιον τών Διοικητικών καί Δικαστικών ’Αρχών.
Ό Πρόεδρος συγκαλεΐ τό Δ . Συμβούλιον είς συνεδρίασιν όπως άποφανθή έπί τών θεμά
των τών άναγραφομένων έν τη έκάστοτε προσκλήσει. Έ ν τη προσκλήσει δέον νά άναφέρων-
ται τά συζητητέα θέματα, ή ήμέρα καί ή ώρα ώς καί ό τόπος της Συνεδριάσεως.
Τά πρακτικά του Συμβουλίου υπογράφονται άπό τόν Πρόεδρον καί τόν Γενικόν Γρ α μ
ματέα.
Τόν Πρόεδρον άπουσιάζοντα ή κωλυόμενον άναπληροί ό άντιπρόεδρος καί τούτου κ ω -
λυομένου ό πρεσβύτερος τών παρόντων Συμβούλων.
* 0 Γενικός Γραμματεύς τηρεί καί φυλάσσει τά άπαραίτητα βιβλία τά έπί τη βάσει τών
κειμένων Νόμων καθοριζόμενα3.
Ό Ταμίας κρατεί τά βιβλία του Ταμείου καί ένεργεί τάς εισπράξεις καί πληρωμάς του
Συνδέσμου ένεργών συμφώνους πρός τόν σχετικόν έσωτερικόν κανονισμόν4.
Άρθρον 9ον
Διά νά εύθύνεται ό Σύνδεσμος άπέναντι τρίτων άπαιτείται ή υπογραφή του Προέδρου
ή του νομίμου άναπληρωτοΰ του καί του Γενικού Γραμματέως τού Συνδέσμου6.
στοτε ‘Τπουργός Γενικός Διοικητής Βορείου Ε λλ ά δ ο ς καθώς καί ό έκάστοτε Γενικός Π ρό
ξενος έν Θεσσαλονίκη τής ’Ιταλίας είναι έπίτιμοι Πρόεδροι τού Συνδέσμου.
1. Μ ετά τή λέξη αύτή προστέθηκε στό Κ 1 9 5 4 : του Σ υνδέσμ ου.
2 . Σ τό Κ 1954 προστέθηκε ή άκόλουθη παράγραφος: Οί έπί κεφαλής τών έν Θεσσαλο
νίκη ’Ιταλικών ’Εκπαιδευτικών ‘Ιδρυμάτων συμμετέχουσι τού Διοικητικού Συμβουλίου ώ ς
πρόσθετα μέλη αύτού έχοντα καθαρώς συμβουλευτικήν ψήφον διά τόν συντονισμόν καί έναρ-
μόνισιν τών ένεργειών πρός εύόδωσιν καί άνάπτυξιν τής δράσεως τού Συνδέσμου.
3. Μ ετά τή λέξη αύτή προστέθηκε στό Κ 1 9 5 4 : ώ ζ κ α ί τήν σ φ ρ α γ ίδα του Σ υνδέσμ ου.
4 . Ή παράγραφος διαφοροποιείται κάπως στό Κ 1 9 5 4 : ...ένεργών πάντοτε συμφώνως
πρός τόν νόμον καί τόν σχετικόν έσωτερικόν κανονισμόν, τόν όποιον θέλει καταρτίσει καί
έγκρίνει άμα τη έγκαταστάσει του τό Διοικητικόν Συμβούλιον.
5 . Τ ό άρθρο διαφοροποιείται έλαφρώς στό Κ 1 9 5 4 : Διά νά εύθύνεται καί άναλαμβά-
Ζαχαρίας ϊσιρπανλής
Κεφάλαιον Ε '
Γενική Συνέλευσις
’Άρθρον ΙΟον
Ή Γενική Συνέλευσις συνέρχεται έν Θεσσαλονίκη καί εις τα Γραφεία του Συνδέσμου τη
προσκλήσει του Διοικ. Συμβουλίου εις τακτικήν Συνεδρίασιν κατά τό πρώτον1 δεκαπενθήμε
ρον του Ίανουαρίου έκάστου έτους.
Ή Γενική Συνέλευσις 1) ’Αποφασίζει έπί του άπολογισμου του προηγουμένου έτους
άφ’ ού άκούσει τήν λογοδοσίαν του Διοικ. Συμβουλίου καί τήν έκθεσιν της έξελεγκτικής Ε
πιτροπής. 2) Εγκρίνει τόν προϋπολογισμόν του τρέχοντος έτους, καί 3) ’Εκλέγει νέον Διοι
κητικόν Συμβούλιον ώς καί εξελεγκτικήν Επιτροπήν τριμελή διά τόν έλεγχον της διαχειρί-
σεως του τρέχοντος έτους,
Ή Γενική Συνέλευσις συνέρχεται καί εκτάκτως, οσάκις κριθή εύλογον υπό του Διοικη
τικού Συμβουλίου ή ήθελε ζητηθή έγγράφως καί δι* ώρισμένα θέματα ή υπό του ενός εικο
στού2 των έκπληρωσάντων, συμφώνους τώ Καταστατικοί, τάς υποχρεώσεις των μελών, οπότε
τό Συμβούλιον ύποχρεωτικώς καλει εκτάκτως τήν Γενικήν Συνέλευσιν εντός τό πολύ δέκα η
μερών άπό τής υποβολής τής αίτήσεως.
Ύποχρεουται έπίσης τό Δ . Συμβούλιον νά συγκαλή τήν Γενικήν Συνέλευσιν τη προ-
τάσει τής έξελεγκτικής Ε π ιτροπ ής3.
At προσκλήσεις διά τήν Γ εν. Συνέλευσιν κοινοποιούνται είς τά μέλη του Συνδέσμου όκτώ
τουλάχιστον ήμέρας πρό τής ήμέρας τής Συνελεύσεως. Έ ν τη προσκλήσει δέον νά άναφέρων-
ται τά θέματα τής ήμερησίας διατάξεως, ό τόπος, ή ήμέρα καί ή ώρα τής συνελεύσεως καί άν
ή καλουμένη συνέλευσις είναι πρώτη, δευτέρα ή τρίτη καί τόν δι* άπαρτίαν άπαιτούμενον ά-
ριθμόν μελών κατά τά κατωτέρω.
Ή πρόσκλησις δημοσιεύεται διά δύο4 έφημερίδων τής Θεσσαλονίκης όκτώ ήμέρας του
λάχιστον πρό τής ήμέρας τής συνεδριάσεως καί τοιχοκολλαται είς τά γραφεία του Συνδέσμου
διά νά λάβωσι γνώσιν τά μέλη.
’Άρθρον 11 ον
Ή Γεν. Συνέλευσις άπαρτίζεται άπό τά τακτικά μέλη του Συνδέσμου καί Πρόεδρος αύ-
τής εΤναι ό Πρόεδρος του Διοικητικού Συμβουλίου, έκτός έάν άποφασίση ή Συνέλευσις περί
έκλογής άλλου τοιούτου5.
Ό Πρόεδρος έν άρχή τής συνεδριάσεως προσλαμβάνει δύο γραμματείς καί δύο ψηφολέ-
κτας έκ τών τακτικών μελών του Συνδέσμου.
Έ ν περιπτώσει έκλογής του Διοικητικού Συμβουλίου δικαίωμα του έκλέγειν καί έκλέ-
γεσθαι έχουν μόνον τά τακτικά μέλη τά έγγραφέντα τουλάχιστον τρεις μήνας πρό τής ήμέρας
τής Συνελεύσεως.
Ούδείς δύναται νά λάβη μέρος είς τήν Συνέλευσιν έάν δεν έχει έκπληρώση τάς υποχρεώ
σεις του πρός τόν Σύνδεσμον διά τής καταβολής τυχόν συνδρομών6.
Άρθρον 12ον
Αί αποφάσεις της Γενικής Συνελεύσεως λαμβάνονται κατά πλειοψηφίαν του ήμίσεος
πλέον ένός των παρόντων μελών καί είναι άκυροι άν ή Συνέλευσις δέν είχεν άπαρτίαν, ήτις κα
θορίζεται ως έξης: 1) Κατά την πρώτην Συνεδρίασιν πρέπει νά είναι παρόντες τό Vs τουλά
χιστον του όλου άοιθμού των τακτικών μελών τών έχόντων δικαίωμα ψήφου κατά τά ανωτέ
ρω. 2) Μη γενομένης άπαρτίας είς τήν πρώτην Συνέλευσιν καλείται νέα τοιαύτη μετά παρέ-
λευσιν τό πολύ δέκα ήμερών άπό τής πρώτης* κατά ταύτην πρέπει νά είναι παρόντες τό 1/4
τουλάχιστον του δλου άριθμοΰ τών έχόντων δικαίωμα τακτικών μελών, καί 3) έάν δέν ήθελεν
εύρεθή έν απαρτία καί ή δευτέρα αύτη Συνέλευσις συγκαλεΐται τρίτη έντός όκτώ τό πολύ ή
μερών καί κατά ταύτην λαμβάνεται ή άπόφασις όσαδήποτε μέλη καί άν παρευρεθώσιν.
Κεφάλαιον Σ τ '
Πόροι του Συνδέσμου
"Αρθρον 13ον
Πόροι του Συνδέσμου είναι 1) αί συνδρομαί τών μελών, 2 ) αί διάφοροι δωρεαί καί παν
τός είδους είσφοραί, 3) τά έκ τών διαφόρων παραστάσεων, χοροεσπερίδων κλπ. άπομένοντα
καθαρά κέρδη καί έν γένει οΐ τόκοι τών κεφαλαίων τούτων.
Ή άναθεώρησις του Καταστατικού καί ή διάλυσις τού Συνδέσμου γίνεται δι’ άποφάσεως
τής Γενικής Συνελεύσεως. Έ ν τή περιπτώσει ταύτη λαμβάνεται ή άπόφασις διά πλειοψηφίας
τών β/4 τών παρόντων μελών έν Γενική Συνελεύσει συγκαλού μένη είδικώς προς τόν σκοπόν
τούτον καί διά τήν άπαρτίαν άπαιτείται ή παρουσία του ήμίσεος τουλάχιστον τών έχόντων
ψήφον μελών1.
‘Ο Σύνδεσμος διαλύεται αύτοδικαίως άμα ώ ς περιορισθοΰν τά μέλη αύτοΰ μέχρι τού ά
ριθμοΰ £ξ (6)2. Έ ν περιπτώσει διαλύσεως τού Συνδέσμου ή Γενική Συνέλευσις άποφασίζει
περί τής έξ ίσου διαθέσεως τής περιουσίας της υπέρ τού Δημοτικού Νοσοκομείου Θεσσαλονί
κης καί υπέρ τού ’Ιταλικού τοιούτου3.
Γενικαί Διατάξεις
‘Ο Σύνδεσμος θά εχη σφραγίδα στρογγύλην τό σχήμα, έπί τής οποίας θά χαραχθή κυ-
κλικώς μέ κεφαλαία γράμματα ή ονομασία τού Συνδέσμου καί τό έτος τής ίδρύσεώς του.
Ώ ς σημαία του Συνδέσμου καθορίζεται ή έφ’ ένός κοντού άνάρτησις άμφοτέρων τών ση
μαιών Ελλάδος καί ’Ιταλίας4.
ΙΙαν ζήτημα μή προβλεπόμενον υπό τού παρόντος Καταστατικού καί τών έσωτερικών
κανονισμών5 τού Συνδέσμου κανονίζεται έπί τή βάσει τών κειμένων Νόμων.
Οί ίδρυταί
Στέφανος Κ. Τάττης
Κωνσταντίνος Ά . Ταχογιάννης
Διομήδης Ε . Ίατρόπουλος
Σωτήριος Κ. Κομνηνός
’Ιωάννης Δ . Δούκας
Ε ρ ρ ίκο ς Α . Νεγκρότος
’Αναγνώστης Ν. Συρόπουλος
Γεώργιος Κ . Σειράς
Νικόλαος Θ. Βράντσογλου
’Αντώνιος Φ . Τρανός
Δημήτριος Λ . Μαρούσης
Λάμπρος Ν. Καβάφης
Γεώργιος Φ . Τρανός
Γεώργιος Β . Φασιανός
Κοσμάς Γ . Οίκονομόπουλος
’Ακριβές άντίγραφον
Έ ν Θεσσαλονίκη τη 7η Μαιου 19361
Ό Πρόεδρος
(Σ . Τ ά ττης)
Πρακτικόν Τδρύσεως
Έ ν Θεσσαλονίκη σήμερον την 3ην του μηνός Μαίου του έτους 1936 οΐ υποφαινόμενοι
πολΐται Έ λλη νες κάτοικοι Θεσσαλονίκης συνήλθομεν είς τήν οίκίαν του Κωνσταντίνου Ά . Τ α -
, χογιάννη κειμένην έπί της όδοΰ Φιλικής Ε τα ιρείας άριθ. 59 πρός ιδρυσιν Σωματείου ένταυθα
υπό τήν έπωνυμίαν «Έλληνοΐταλικός Σύνδεσμος Θεσσαλονίκης» καί μετά συζήτησιν άπεφα-
σίσαμεν τήν Ιδρυσιν του άνω Σωματείου ύπό τήν έπωνυμίαν «Έλληνοΐταλικός Σύνδεσμος
Θεσσαλονίκης» καί άποδεχθέντες μετά συζήτησιν τό έκπονηθέν καταστατικόν του Συνδέ
σμου έψηφίσαμεν τούτο άποτελούμενον έξ άρθρ. 1512. Μ ετά τήν ψήφισιν του Καταστατικού του
Συνδέσμου προέβημεν είς τήν έκλογήν προσωρινού Διοικητικού Συμβουλίου του «Έ λλη νοΐ-
ταλικοΰ Συνδέσμου Θεσσαλονίκης» διά μυστικής διά ψηφοδελτίων ψηφοφορίας* έξελέγησαν
δέ κατά σειράν έπιτυχίας οί Στέφανος Τ ά ττης, Κωνσταντίνος Ταχογιάννης, Διομήδης Ία τρ ό -
πουλος, Ερρίκος Νεγκρότος, Γεώργιος Σειράς, Νικόλαος Βράντσογλου, Ιωάννης Δημητρ.
Δούκας, ’Αναγνώστης Συρόπουλος καί Γεώργιος Φασιανός.
Οί ίδρυταί
Στέφανος Κ . Τ άττης
Κωνσταντίνος Ά . Ταχογιάννης
Διομήδης Ε . Ίατρόπουλος
Σωτήριος Κ. Κομνηνός
Ιωάννης Δ . Δούκας
Ε ρ ρ ίκ ο ς Αύ. Νεγκρότος
’Αναγνώστης Ν. Συρόπουλος
Γεώργιος Κ . Σειράς
Νικόλαος Θ. Βράντσογλου
’Αντώνιος Φ . Τρανός
Δημήτριος Λ . Μαρούσης
Λάμπρος Ν. Καβάφης
Γεώργιος Φ . Τρανός
1. Α κολουθεί ή ύπ’ άρ. 5 7 2 0 πράξη του οίκονομικου έφόρου, μέ τήν όποία βεβαιώνεται
ή χαρτοσήμανση του Καταστατικού, κατά τούς νόμους (μέ δύο πενηντόδραχμα χαρτόσημα).
2. Στήν ούσία τά άρθρα είναι 14 (όπως καί στό Κ 1 9 5 4 ) , Μ ετά τό 14 άκολουθοΰν οί
γενικές διατάξεις πού δέν άριθμοΰνται ώ ς άρθρο 15.
η Ζαχαρίας ΐσιρπανλής
Γεώργιος Β . Φασιανός
Κοσμάς Γ . Οίκονομόπουλος
’Ακριβές άντίγραφον
Έ ν Θεσ/νίκη τη 7η Μαίου 1936
Ό Πρόεδρος
(Σ. Τάττης)
Πρακτικόν
Ε κ λο γ ή ς προσωρινού Διοικητικού Συμβουλίου
’Αντιπρόεδρος * 0 ταμίας
Διομήδης Ίατρόπουλος Ιωάννης Δ . Δούκας
Οί Σύμβουλοι
Έ ρ . Νεγκρότος
Γεώ ρ. Σειράς
Νικ. Βράντσογλου
Ά ναγ. Συρόπουλος
Γεώ ρ. Φασιανός
’Ακριβές άντίγραφον
Ό Πρόεδρος
(Σ. Τάττης)
Μορφωτική παρουσία τη ς Ιτ α λ ία ς στή Θεσσαλονίκη (1 9 2 8 -1 9 4 3 )
Κ Α Τ Α Σ Τ Α Σ ΙΣ
I
Έμφαίνουσα τά όνόματα των Ιδρυτών του «Έλληνοϊταλικοΰ Συνδέσμου Θεσσαλονίκης» μετά των διευθύνσεων καί άπαραιτήτων στοιχείων
1
οώξ.
’ Ονοματεπώνυ μον ’Όνομα πατρός Ε π ά γγελμ α Ίδιαίτεραι παρατηρήσεις
άριθμ
1 Στέφανος Τ ά ττης Κωνσταντίνος Κτηματίας Έλλην, ετών 43, όδός Έ γνα τία ς 134
2 Κωνσταντίνος Ταχογιάννης ’Αναστάσιος Καθηγητής Έλλην, έτών 27, Φιλικής 'Εταιρίας 59
3 Διομήδης Τατρόπουλος Εύάγγελος Καθηγητής ’Έλλην, έτών 48, Ρήγα Φερραίου 88
4 Σωτήριος Κομνηνός Κωνσταντίνος Δημοτικός ύπάλληλος Έλλην, έτών 48, Όλύμπου 66
5 ’Ιωάννης Δούκας Δημήτριος ’Εκτελωνιστής ’Έλλην, έτών 46, Μητροπόλεως 2
6 Ε ρρίκος Νεγκρότος Αύγουστΐνος Ύ π ά λ. Έ τα ιρ . 'Υδάτων Έ λλην, έτών 3 6 , Βασιλ. ’Ό λγας 227
7 ’Αναγνώστης Συρόπουλος Νικόλαος Βιβλιοπώλης Έ λλην, έτών 3 0 , Τσιμισκή 77
8 Γεώργιος Σειράς Κωνσταντίνος Έ σ τιά τω ρ Έ λλην, έτών 4 5, Πλάτωνος 3
9 Νικόλαος Βράντσογλου Θεμιστοκλής Ρ άπτης Έλλην, έτών 5 4, Αισχύλου 88
10 Αντώνιος Τρανός Φλώρης Λογιστής έφ. «Μακεδονίας» Έ λ λ η ν , έτών 58, Συν. Ν . Βάρνης 26
11 Δημήτριος Μαρούσης Λεωνίδας Φαρμακοποιός Έλλην, έτών 50, Έ γνατίας 1 0 4
12 Λάμπρος Καβάφης Νικόλαος 'Υποδηματοπώλης Έ λλην, έτών 30, Έ γνατίας 68
13 Γεώργιος Τρανός Φλώρης Διαφημιστής Έ λλην, έτών 4 7, Βασιλ. Κων/νου 23
14 Γεώργιος Φασιανός Βάιος Ια τρ ό ς "Ελλην, έτών 29, Μητροπόλεως 16
15 Κοσμάς Οίκονομόπουλος Γεώργιος Συνταξιούχος ΔιδάσκαλοςΓΈλλην, έτών 45, Συν. Νεαπόλεως
Έμφαΐνον [ s i c !] τά ονόματα των μελών του Διοικητικού Συμβουλίου του «Έλληνοϊταλικου Συνδέσμου Θεσσαλονίκης»
μετά των άπαραιτήτων στοιχείων
3. Κωνσταντίνος Ταχογιάννης ’Αναστάσιος Γεν. Γραμματεύς Καθηγητής 'Έλλην, έτών 27, Φιλ. Ε τα ιρία ς 59
5 Ερρίκος Νεγκρότος Αυγουστίνος Σύμβουλος Τ π ά λ . Έ τ . Ύ δάτω ν 'Έλλην, έτών 36, Βασ. Ό λ γ α ς 227
Ζαχαρίας Τσιρπανλης
καταλόγους του Δήμου Θεσσαλονίκης, οτι έχομεν τήν έλευθέραν διαχείρισιν της περιουσίας μας.
Βεβαιουμεν επίσης οτι ούδεμίαν μεταξύ μας έχομεν συγγένειαν καί δη τήν προβλεπομένην υπό του άρθρου 3 Ν. 281 περί Σωματείων.
Έν Θεσσαλονίκη τη 7η Μαίου 1936
Ό Γεν. Γραμματεύς
Ό Πρόεδρος (Κ. Ταχογιάννης)
(Σ. Τάττης)
Μορφωτική παρουσία της ’Ιταλίας στή Θεσσαλονίκη (1 9 2 8 -1 9 4 3 ) 77
νομέ μέχρις ότου ή δουλειά πάρει τον ρυθμό της και άποδώσει καρπούς». Και
κλείνει την ενδιαφέρουσα έκθεσή του ό ’ Ιταλός πρόξενος μέ τΙς άκόλουθες δια
π ισ τώ σ εις καί σκέψεις: «Π οιά ή μελλοντική τύχη τού Συνδέσμου, είναι άδύνατο
να προβλέψει κανείς σήμερα. Είναι μια πρωτοβουλία πού άπαιτεΐ να τη φροντί
σομε καί νά την παρακολουθήσομε άπό κοντά, στα πρώτα της τουλάχιστο βή
ματα. Δεν λείπ ει ή καλή θέληση άπό τούς έμπνευστές της* τό γενικό έξ άλλου
κλίμα μου φαίνεται άρκετά ευνοϊκό. 'Ό ποια καί άν είναι πάντως ή μελλοντι
κή εξέλιξη, ό Έ λληνοϊταλικός Σύνδεσμος μέ τήν ίδρυσή του ήλθε νά καλύψει έ
να κενό, ιδιαίτερα αισθητό κατά τήν πιο κρίσιμη στιγμή της ίταλοαιθιοπικής
συρράξεως: τό ότι δηλ. έλειπαν οί καλής θελήσεω ς 'Έλληνες πού νά ήταν δια
τεθειμένοι νά γίνουν, άνάμεσα στούς συμπατριώτες τους, οί προπαγανδιστές
τών ιδεών μας καί τώ ν θέσεων μας. Αυτή ή πόλη [ή Θεσσαλονίκη],φαινομενικά
άνοικτή σε καθετί πού έρχεται άπό έξ ω , είναι στήν πραγματικότητα άρκετά δύ
σπιστη. Κάθε προπαγάνδα πού ά.μεσα διενεργεΐται άπό ξένους θά έχει, μοιραία,
σημασία καί άπήχηση πολύ μικρότερη άπό έκείνη πού άναλαμβάνουν οί ίδιοι οί
'Έλληνες. Ε φ όσον ό Σύνδεσμος άνταποκριθεΐ καί κατ’ έλάχιστο στο πρόγραμ
μά του, θά ήταν εύγνώμων στήν Ε ξ ο χ ό τ η τ ά σας άν θά ήθελε νά υποστηρίξει
στούς άνωτέρους τη ς (στο ύπουργείο ’ Ε ξω τερικώ ν) τή χορήγηση τού αίτούμε-
νου προπαγανδιστικού υλικού»1.
λίας Κυριακόπουλος και θέμα: " 'Η θεωρία τού Φασισμού και το Φασιστικόν
Κ ράτος” . Είσοδος έλευθέρα» (βλ. έφημ. « 'Η Α πογευματινή» της 23.2.1937*
ή Ανακοίνωση επαναλαμβάνεται και στα φύλλα τής 2 4 .2 ., 2 5 .2 ., 2 6 .2 ., 2 7 .2 . )*·
Νά σημειω θεί ότι το κείμενο τή ς διαλέξεω ς αυτής, μέ συμπληρώσεις καί ση-
μειο>σ:ις, δημοσιεύθηκε σε αυτοτελές τ.ύ χ ο ς 70 σσ. μέ τίτλο: Ή θεωρία τού
φ ασισμόν καί το φ ασιστικόν κράτος ύπδ Ή λ . Γ . Κυριακοπούλου, καθηγητου
Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, Θεσσαλονίκη 1 9 3 9 (βλ. σ. 3 ) . Ό συγγρ. δι
καιώνει, μέ επιστημονικά τρόπο, το φασιστικό ίδεώ δ:ς καί το ολοκληρωτικό
κράτος, Αντλώντας επιχειρήματα Ακόμη καί άπό τον Πλάτωνα καί τον ’Αρι
στοτέλη· χρησιμοποιεί έξ άλλου εύρύτατα τά έργα του Μ ο υ σ .,το ύ Θ . Bottai,
τού G. Volpe, τού Alfredo Rocco, τού Enrico Corradini, τού S.Romano
καί άλλων νομομαθών - πανεπιστημιακών καθηγητών τής Ιτα λ ία ς. Αύτή ή δι
άλεξη - μελέτη τού Κυριακόπουλου Αποτελεί, νομίζω, Αναντίρρητο τεκμήριο
(καί επ ιτυχία ) τή ς ιταλικής προπαγάνδας στον έπιστημονικό τομέα, μέσα στην
κοινωνία τή ς Θεσσαλονίκης. *Αν Ακολούθησαν καί άλλες διαλέξεις, δέν γνωρί-
ζω . Οί διαλέξεις τή ς εταιρείας «Dante Alighieri» πού γίνονται την ίδια έπο-
χή σχεδόν (βλ. πιο κ ά τω , σ. 1 0 7 ) ΐσ ω ς προκάλεσαν κάποια Αναστολή στήνπρο
σφορά τού ίδιου ή παρόμοιου πνευματικού φαγητού.
Ε π ίσ η ς ώ ς προς τή δημοσίευση άρθρων στον θεσσαλονικιώτικο Τύπο σχε
τικών μέ τή φασιστική ’ Ιταλία, έχω τήν έντύπωση ότι έγινε μία συστηματική
προσπάθεια μέσα άπό τήν εφημερίδα «€Η ’Απογευματινή». Συγκεκριμένα, συ
νάντησα σέ αυτήν τά Ακόλουθα άρθρα τού γνωστού ίταλόφρονα δημοσιογράφου
Ί . Δ . Κωνσταντινίδη, τά όποια πράγματι δημοσιεύονται Αμέσως μετά τήν ίδρυ
ση τού Έλληνοϊταλικού Συνδέσμου: ΙΊώ ς διδάσκεται ή νεότης. \Η σω ματι
κή άγοιγή εις τήν φασιστικήν Ιτ α λ ία ν (φύλλα τής 1 3 .7 . σ. 1 ,4 , 14.7. σ. 1, 15.7.
σ. 1, 16 .7 . σ. 1 ,4 ,1 7 .7 . σ. 1, 1 8 .7 . σ. 3 , 1 9 .7 . σ. 3 , 2 1 .7 . σ. 3 , 2 2 .7 . σ. 2, τού έ
τους 1 9 3 6 ); Σύντομος ιστορία του φασιστικού κινήματος (φύλλα τής 2 5 .7 . σ. 1,3,
2 6 .7 . σ. 3 , 2 7 .7 . σ. 3 , 2 8 .7 . σ . 3 , 2 9 .7 . σ. 3 , 3 0 .7 . σ. 3 , 3 1 .7 . σ. 3 , 1.8. σ.
3, 2 .8 . σ. 3 , 3 .8 . σ. 3 , 4 .8 . σ. 3 , 5 .8 . σ. 1, 6 .8 . σ. 3 ,7 .8 . σ. 3 , 8 .8 . σ. 3 , 9 .8 .
σ. 3 , 1 0 .8 . σ. 3 , 1 1 .8 . σ. 3 , τού 1 9 3 6 πάντα)· ΑΧ βαθύτεραι αντιθέσεις φασι
σμού καί μ αρξισμ ού (φύλλα τής 5 .1 1 . σ .3 , 6 .1 1 . σ .3 , 7 .1 1 . σ. 3, 9 .1 1 . σ .3, 10.
11. σ. 3 , 1 1 .1 1 . σ. 3 , 1 2 .1 1 . σ. 3 , 1 3 .1 1 . σ. 3 , 1 4 .1 1 . σ. 3 , 16 .1 1 . σ. 3 , τού
1 9 3 6 )· Α ί χ ώ ρ α ιπ ο ύ κυβερνούν μεγάλοι αρχηγοί . Ή ιταλική αεροπορία καί ή
δράσις της κ α τά τά ς αίθιοπικάς επιχειρήσεις (φύλλα τής 19.11. σ. 3, 2 0 .1 1 . σ.
3 , τού 1 9 3 6 )· 9Ε π ίκαιροι μελέται. Το συντεχνιακόν κράτος απ οτελεί φραγμόν
κ α τά τής εθνοκτόνου πάλης των τάξεω ν (φύλλα τής 2 5 .1 1 . σ. 3 , 2 6 .1 1 . σ. 3 ,
2 7 .1 1 . σ. 3 , 2 8 .1 1 . σ. 3 , 3 0 .1 1 . σ. 3 , τού 1 9 3 6 )· /7ώς λειτουργούν αί έργατικαί 1
οργανώσεις εις την 'Ιταλίαν (φ. της 5 .1 2 . 1 9 3 6 , σ. 3 )· 01 έργ άτα ι τής φ ασιστι
κής 'Ιταλίας. «Ν τοπολαβόρο»: μ ία εθνική όργάνω σις που βελτιώνει σω μ ατικ ώ ς
και ηθικώς ό'λους τούς εργαζομένους (φύλλα της 7 .1 . σ. 1 ,4 , 8 .1 . σ. 1, 9 .1 . σ. 1,
11 .1 . σ. 1, του 1 9 3 7 )· Το εργον τοϋ Ν τοντσε. *Η π ρ ο σ τα σ ία τής μ ητρότητος
κ α ι τον βρέφους εις την 'Ιταλίαν (φύλλα, τη ς 2 0 .1 . σ. 3 , 2 1 .1 . σ. 3 , 2 2 .1 . σ. 3 ,
του 1 9 3 7 ).
*Η δημοσιογραφική αυτή δραστηριότητα τού *1. Κωνσταντινίδη, μέρος τη ς
οποίας καλύπτουν τά παραπάνω άρθρα, συνάπτεται αναμφισβήτητα μέ τήν προ
σωπική προβολή τού συντάκτη* συνδυάζεται όμ ω ς, π ισ τεύ ω , μέ δύο χρονικές
συμ π τώ σεις: τούς στόχους τού Έλληνοϊταλικού Συνδέσμου (Μάιος 1 9 3 6 ) καί
τήν έπιβολή της δικτατορίας τού Μ εταξά (4 .8 .1 9 3 6 ) . Μ έσα σ' αύτό τό πλαίσιο
βασικό ρόλο παίζει καί ή άκραία συντηρητική κατεύθυνση τή ς εφημερίδας πού
φιλοξενούσε τά άρθρα (πρβλ. παραπάνω, σ. 3 3 ) .
Ε κ ε ίν ο έξ άλλου πού άμεσα προκύπτει από τήν έρευνα είναι ότι τό υπουρ
γείο Τύπου καί Προπαγάνδας τή ς Ρ ώ μ η ς πρόσφερε άνεπιφύλακτα τή συνδρομή
του για τήν επιτυχία των σκοπών τού Συνδέσμου. *Η άποδοχή άπό τον τελ ευ -
" ταιο τής προσφερόμενης βοήθειας κατοχυρώνιι τήν έξάρτησ/) άπό τή Ρ ώ μ η καί
δικαιολογεί, έμμεσα τουλάχιστο, τις προσπάθειες γιά τήν πραγματοποίησή τού
προγράμματος του. Συγκεκριμένα, στις 2 9 .8 . 1 9 3 6 τό υπουργείο τω ν Ε ξ ω τ ε ρ ι
κών τής ’ Ιταλίας δι-βίβασε προς τό υπουργείο Τύπου καί Προπαγάνδας, ώ ς πιο
άρμόδιο, τήν έκθεσ/) Q u aro n i τής 2 4 .7 .1 9 3 6 1. 'Έ ν α μήνα περίπου άργότερα,
στις 2 4 .9 .1 9 3 6 , τό άρμόδιο υπουργείο έσπ ευσε νά στείλει στο ιταλικό προξενείο
Θεσσαλονίκης τά παρακάτω βιβλία, γιά νά τά παραδώσει στον Έ λ λ η νο ιταλικό
Σύνδεσμο12. Παραθέτω αύτούσιο τον κατάλογο τών βιβλίων, συνημμένον στο δια
βιβαστικό έγγραφο τής 2 4 .9 .
S . E c c e lle n z a
Lino A 1 f 1 e r 1
M ln ls tr o d e l l a C u ltu ra Popolare
/
R 0 U A
E c c e l l e n z a
I I c o n a l g l t o d l w » t t l v o / l e l l a A ssoclazlone G r e c o - I ta l ia n a
In fo rm a to e 1 che ognl anno g lo v an l l t a l l a n l e s t a n l e r l p a rte c lp a n o
a l l e c o lo n le e a t l v e In I t a l i a e volendo e v llu p p a re 1 legaml d i aml-
c l z l a , g l a e s l s t e n t l f r a l a G recla e qu e a ta H azlone,chiede a S.E se
e p o s e l b l l e che o l e c i r lo v a n l s t u d e n t l d e l l * U n l v e r e l ta d l f a lo n lc c o
' ^ ^ y trr
p a r t e c l p l n o q u e e t ’anno a l l e c o lo n le e e t l v e In I t a l i a ·
E c c e lle n z a
S ara p e r l a prlirm v o l t a che g lovanl s t u d e n t l g r e c l e l re-
cheranno a l l 'U r b e immortale p e r e a l u t a r e In nome d e l l a glo v en tu e l l e -
n l c a g l l l t a l l a n l l o r o o a m e ratl.
N e lla eperanza che l a p r e s e n te s a r a benevollmente a c c e t t a t a
La a a l u t o c o rd la lm e n te .
ω ς. 'Η άναζήτηση του άρ/είου του, άν έχει π ιρ ισω θεί μέσα άπό τη λαίλαπα του
πολέμου1, άποτελεϊ βασική προϋπόθεση. Κ αί σέ άλλες άρχειακές πηγές (π.χ.
στο ιστορικό αρχείο του υπουργείου Ε ξ ω τ ερ ικ ώ ν της Ιτ α λ ία ς ) ίσω ς υπάρχουν
έγγραφα άναφερόμενα στον Σύνδεσμο. Σ τις προθέσεις του παρόντος κεφαλαίου
δεν είχ ε ένταχθει ή «έξαντλητική» διερεύνηση των πρωτοβουλιών του Συνδέ
σμου. Θ εωρήθηκε κάπω ς ικανοποιητικό το άποδεικτικό υλικό, σύμφωνα μέ τό ό
ποιο άπεκαλύπτετο άλλη μία πτυχή τής μορφωτικής προπαγάνδας τής Ιτα λ ία ς
στή Θεσσαλονίκη του μεσοπολέμου.
1. * 0 γιός του Σ τ. Τ άττη μέ βεβαίωσε ότι ό πατέρας του δέν του έχει άφήσει κανένα
έγγραφο σχετικό μέ τόν Έλληνοϊταλικό Σύνδεσμο. * 0 γενικός γραμματέας Κωνστ. Ταχο-
γιάννης ζεΐ σήμερα στή Θεσσαλονίκη. 'Αλλεπάλληλες προσπάΟειές μου νά τόν δώ άπέβησαν
άκαρπες. Νά διατηρεί άραγε τό βιβλίο πρακτικών του Συνδέσμου;
2. Ό Ικανός αυτός διπλωμάτης, γεννημένος στή Ρώμη τήν 3 .1 0 .1 8 9 8 , υπηρέτησε στή
Θεσσαλονίκη λιγότερο άπό ένα χρόνο ( ! - και έκαμε τόσα πολλά στόν τομέα τής προπαγάν
δας) , άπό τήν 2 .9 .1 9 3 5 ώς τήν 7 .8 .1 9 3 6 , οπότε έστάλη στήν Καμπούλ του 'Αφγανιστάν ώς
inviato straordinario e Ministro plenipotenziario. Ά νήλθε όλη τήν κλίμακα της διπλω
ματικής ιεραρχίας. Σ τις 6 .6 .1 9 6 1 τοποθετήθηκε πρεσβευτής της πατρίδας του στο Λονδίνο,
όπου άκόμη υπηρετούσε τό 1963* βλ. τό Annuario Diplomatico della Repubblica Ita
liana 1963, τ. 1, έκδ. Ministero degli Affari Esteri, Roma 1963, σ. 53 1 -5 3 2 , όπου λε
πτομέρειες. Καί άπό τό 'Αφγανιστάν δέν λησμόνησε τή Θεσσαλονίκη. Φρόντισε καί έστειλε
συνεργασία στό Olimpo (βλ. πιό κάτω, σ. 92 σημ. 2 ).
3. Σ χετικά πλήρης σειρά τού περιοδικού υπάρχει στή βιβλ. τού Παν/μίου Θεσσαλονί
κης (έπίσημα: Α ΓΙ. 8 9 0 ). Μεμονο>μένα τεύχη βρίσκονται στήν ΐδια βιβλ. μέ έπίσημα Α Π .
Φ. 8052 (τεύχ. 7, anno III, luglio 1 9 3 8 ) καί 20388 (τεύχος 11, anno III, novembre
1 9 3 8 ), καθώς καί Δωρεά Σ τεφ . 2235 (έχει χ α θ εί;). Καί στή Δημοτική Βιβλιοθήκη Θεσ
σαλονίκης (Π . 109) υπάρχουν τά τεύχη των έτών 1937, 1938, 1939 (λείπει τό τεύχ. 9 -1 0 ).
Τ ά τεύχη πού έκδόθηκαν τό 1936 (Ά πρίλιος-Δεκέμβριος) είναι εννέα (τό 7° τεύχ. τού Ό κ τ .
δέν υπάρχει), καθένα μέ χωριστή σελιδαρίθμηση. Τό 1937 έκδόθηκαν 10 τεύχη (τού Ία ν .-
Φεβρ. κοινό, καθώς καί τού M at ου - 'Ιουνίου* στήν τελευταία περίπτωση δέν δηλώνεται ώς
κοινό τό τεύχ. Μα ί ου - Ίουν. Ά ναφέρεται μόνο τεύχ. 5 τού Μαιου* τό τεύχ. όμως 7 τού
Ιουλίου συνεχίζει τή σελιδαρίθμηση [άπό 3 8 5 ] έκει όπου σταμάτησε [στή σ. 3 8 4 ] τό τεύχ.
Μ αΐου). Κατά τό 1937 τά τεύχη άκολουθοΰσαν συνεχή σελιδαρίθμηση (όλες οί σσ. είναι
7 7 6 ). Σ τά 1938 βγήκαν έπίσης 10 τεύχη (διπλά τά τεύχη 1 -2 : Ία ν. - Φεβρ., καί 9 -1 0 :
Σ ε π τ .- Ό κ τ .), σέ συνεχή σελιδαρ. Σύνολο σσ. 908 -f 8 χωριστές μέ τά περιεχόμενα τού τό
μου. Σ τά 1939 έκδόθηκαν 11 τεύχη (κοινό τό τεύχ. 9 -1 0 : Σ ε π τ .-Ό κ τ ., τό όποιο δέν ύπάρ-
χει στή βιβλ. τού Παν /μίου* τό βρήκα στή βιβλ. τού Istituto Italiano di Cultura Θεσσα
λονίκης). Συνεχής σελιδαρ. Σύνολο σσ. 778. 'Από τό 1940 μοΰ είναι γνωστά τρία μόνο τευ-
81
Μορφωτική παρουσία της ‘Ιταλίας στή Θεσσαλονίκη (1 9 2 8 -1 9 4 3 )
RIVj/tA
C ULTURA
MEDITCRBANEA
ΜπενΙτο Μουσολίνι,
γνιί δυνατέ της ’Ιταλίας,
Henilo Mussolinif στΙς "Αλπεις καί στ* Άπέννινα
fiyliuolo d ’ Italia yayliardo, το λάβαρο υψώνεις
su. l* Alpi e yli Appennini αυτής τής νέας *Ιταλίας
tu innalzi lo stendardo που προχωρεί μ ϊ τους στρατούς της,
di questa Italia nuova τούς Ζτοιμους γιά κά&ε μια δοκιμασία,
die avanza con le sue schiere μαζί μέ τΙς σημαίες τους.
tIncise ad oyni prova,
e con le sue bundiere! "Οταν το σκοτεινό το « Φόρο »
κάνει άργυρό ή σελήνη γιά ό ήλιος
οχ' όρμηχικό το κύμα
Quando la luna inaryenta
γράφει τα λόγια του τής δόξας
it pallido Foro, o il sole
απ' την Ιταλική γή
suit* onda violenta
σε Σένα ύψώνεται δ ύμνος
scrive le sue parole
πού άγιο σ* αποκαλεΐ
di yloria, dall' itala terra
γιά την εΙρήνη και τον πόλεμο.
a Te s* innalza il canto
•che Ti proclama santo
per la pace e per la yuerra ! <£>
L o m lr a , a g o s tο X I V 9. « O lim po» τεϋχ. 9 ( Δ εκέμβριοζ 1936), α. 27-28
02 Ζαχαρίας Τσιρπανλής
1. Σ έ μετάφραση Ξεφλούδα, άνάμεσα στα άλλα, βλ. επίσης τά ποιήματα γιά τόν Μ. των
M ario S te fa n ile , «C anzone legionaria a M ussolini-Τραγούδι των λεγεωνάριων στό Μου-
σολίνι», Olimpo, anno I I I , n° 1-2 (gen n aio-febb raio 1 9 3 8 ), σ. 1 1 5 -1 1 6 , καί P ier Luigi
M arian i, «M ussolini a g rico lto re-Μουσολίνι γεωργός», αυτόθι, anno V , n° 1-2 (gennaio-
feb b ra io 1 9 4 0 ), σ. 4 2 -4 5 .
2. Καί άπό τη μακρινή Καμπούλ (βλ. σ. 86 σημ. 2) ό Quaroni συνέγραψε καί έστειλε
τόν ’Ιανουάριο του 1937 στό Olimpo ενδιαφέρουσα μελέτη μέ τίτλο: «Ricordi di Alessan
dro il Grande in Afghanistan», Olimpo , anno I I , n° 3 (marzo 1 9 3 7 ), σ. 136-141.
3. Τό άρθρο, στό τεύχος πού δημοσιεύθηκε ( Olimpo, anno I I , ιι° 8, agosto 1937, σ.
4 4 9 - 4 5 0 ), φέρει τήν υπογραφή Olimpo . Ωστόσο στον Indice generate della II armata
(1 9 3 7 ) σημειώνεται: S lilia n o s X e flu d a s: Ή 4η Αύγούστου pagg. 4 4 9 -4 5 0 .
4. Καθ’ ύπαγόρευσιν μάλλον δημοσιεύονται παρόμοια έπετειακά κείμενα κατά τά έπό-
μενα έτη : «4η Αύγούστου» μέ ύπογραφή «Olimpo»: Olimpo, anno I I I , n° 7 (luglio 19 3 8 ),
σ. 4 8 1 -4 8 2 (μέ φωτογραφία τού Μ εταξά)* «Τό διάγγελμα του προέδρου της κυβερνήσεως κ.
’Ιωάννου Μεταξά - Ή ομιλία τού κ. ύφυπουργοΰ Τύπου καί Τουρισμού» [τού Θ. Νικολού-
δ η ], Olimpo, anno I I I , n° 8 (agosto 1 9 3 8 ), σ. 557-562* «Χρονικά. Τά έργα τής κυβερνή
σεω ς τής 4ης Αύγούστου κατά τό 1 9 38. - Ή διάλεξις τού ύφυπουργού τού Τύπου καί Του
ρισμού κ. Θ. Νικολούδη. - * 0 λόγος τού ύφυπουργού ’Ασφαλείας κ. Μανιαδάκη», Olimpo,
anno IV , n° 1 (gennaio 1 9 3 9 ), σ. 7-9 [τά παραπάνω άνυπόγραφα]* Μαριέττας Έ πτα νησί-
ας ( = Μαρίας Μ ινώτου), «Ιω ά ννης Μ εταξάς. Π ώ ς βλέπω τόν έθνικό μας κυβερνήτη», Ο-
lim po , anno IV , n° 8 (agosto 1 9 3 9 ), σ. I - V (χωριστή σελιδαρίθμηση) καί σ. V I - V I I I :
«*Η τρίτη έπέτειος τής 4ης Αύγούστου» (άνυπόγραφο).
Μορφωτική παρουσία τής ’Ιταλίας στή Θεσσαλονίκη (1 9 2 8 -1 9 4 3 ) 93
πτη θέση, μέ ωραίες φωτογραφίες τού Μ. ή άλλων «θαυμάσιων» του φασισμού. Ή προβολή
των φασιστικών Ιδεών στο ελληνικό άναγνο^στικο κοινό άπό μια τέτοια μάλιστα καταξιωμέ
νη εφημερίδα α/ταποκρινότον ασφαλώς, έστω 'και έν μέρει. στο δημόσιο αίσθημα και στις α
νάγκες (ψυχολογικές. πολιτικές, οικονομικές, πολιτιστικές) του χρόνου εκείνου. Σταχυολο
γώ άπο την εφημερίδα χ>τή τίτλους άπό μερικά άρθρα: Στο φ. της 7.9.1931, σ. 1: Ό Μου-
σολί'/ι θεατρικός συγγραφεύς. Ε τοιμά ζεται ένα του Ιργον άφιερωμένο στο Ναπολέοντα. Του
συνεργάτου μας Γ . Γκρέκο. [Επαινείται ό Μ. για το έργο του και τονίζονται οί όμοιότητές
του μέ τον Χαπολέοντα! ]. - Φ . της 5.2 .1 9 3 2 , σ. 1: Κ . Μαλαπάρτε, Μουσολίνι. (6η συνέχεια
άρθρων με γενικό τίτλο: Ό μηχανισμός τών έπχ/αστάσεων). [Έπαινοι για την επιτυχημένη
έπα'^άσταση του 1 9 2 2 ] .- Φ . της 11.10.1932, σ. I : Συνομιλία μέ τον Μουσολίνι. Τό παρελ-
θόν του ’Ιταλού δικτάτορος. Αί ίδέαι του γιά τη φτώχεια, για τή φυλακή. για τον στρατώνα,
γιά τον πόλεμο και για τή δημοσιογραφία. Του συνεργάτου μας Γ . Γκρέκο. [Παρουσίαση
στοιχείων από τή συνέντευξη του Αίμ. Αουντβιχ μέ τον Μ .]. - Φ . της 25.4.1933, σ. 1: * 0
φασισμός θέλει να γίνη μία νέα διεθνής της Δεξιάς. Του απεσταλμένου μας κ. Ν. Γιοκαρίνη.
[Ευμενής σχολιασμός]. - Φ . της 26.4.1933, σ. 1: Έπίσκεψις είς τό μέγαρον του Ντουτσε.
Του απεσταλμένου μας κ. Χ ικ. Γιοκαρίνη. [Εντυπωσιακή φωτογραφία του Μ. Κολακευτι
κές κρίσεις], - Φ. της 8.5 .1 9 3 3 , σ. 1: Ό μ ιλεΐ ό αρμόδιος. Δικτατορίας έγκώμιον. "ΑρΘρον
του κ. Μπενίτο Μουσολίνι. - Φ . της 11.8.1937, σ. 1-2: Ρ . Gentizon, Φασισμός καί λογοτε
χνία. Ό Μουσολίνι ώς συγγραφεύς καί ώς ρήτωρ. [’Ανάμεσα στα άλλα: « Ό κ. Μουσολίνι εί
ναι γνήσιος συγγραφεύς. Θά καταλάβη θέσιν. άργότερον, είς τάς άνθολογίας, πλησίον τών με-
γαλειτέρων κλασσικών συγγραφέων, από του Μακκιαβέλη μέχρι τού Καρντούτσι...»].
1. A C S -ο .π ., telespr. n° 3624 τής 1 .5 .1 9 3 " , ό Boscarelli πρός τό ύττ. Τύπου καί Π ρο
παγάνδας: «...poiche 1’ ‘O lim po” ...potra sicuramente affermarsi come efficace stru -
mento di propaganda della nostra eultura, non solo fra le collettivita italiane, ma an-
che e utilmente negli ambienti intellettuali ellenici».
2. A C S-ο.π ., χ. άρ. πριυτ., 1 .5 .1 9 3 7 : « ... 1/“ Olimpo” merita molto interesse ed
aiuto da parte nostra, sia per il coraggio inostralo dai suoi fondatori, sia p erla b u o n a
propaganda che fa in noslro favore». Ύό ένδιαφέρον του Boscarelli γιά το O lim p o συνδυ
άζεται καί μέ τό μήνυμα ποΰ τόν ίδιο μήνα (Μάιος) δημοσιεύεται πρώτο στό τεύχος τού π ε
ριοδικού (O lim p o , anno II, n° 5 , maggio 1937, σ .2 5 9 ). ^)τό σύντομο κείμενο, πού φέρει τή
χαρακτηριστική ημερομηνία «Atene Η 9 Maggio Χ Υ -Ι° Anniversario dell’ Impero», οί
υπαινιγμοί γιά τη συνύπαρξη του φασιστικού και τού μεταξικοΰ καθεστώ τος είναι σαφέστα
το ι. ’ Ιδού ένα άπόσπασμα (σε ελληνική άπόδοση): «Μ έσα στή δόξα τού Impero, πού
ίδρυσε ό Ντοΰτσε, ή Ρώμη ξαναεμφανίζεται δασκάλα τού πολιτισμού, προορισμένη νά δια
σώσει τις ανώτατες άξίες τής μεσογειακής κληρονομιάς. Κληρονομιά πού όλα τά έθνη συγ
κέντρωσαν κατά τή διαδοχική διαμόρφωση καί έξέλιξή τους· κληρονομιά αιώνια πού πα
ραδόθηκε στήν Ευρώπη καί στον κόσμο από τήν άθάνατη συνεργασία Ά Ο ήνας-Ρώ μης. Ε ί
ναι καλός οιωνός νά έμφανίζεται τό πρώτο Ιταλικό περιοδικό στήν 'Ελλάδα αύτή τή στιγμή
πού άφυπνίζεται τό έλληνικό πνεύμα [ένν. ό «πολιτισμός» τού Μ εταξά], Κάθε ’Ιταλός, κάθε
96 Ζαχαρίας Τσιρπανλής
φασίστας όφείλει νά άκολουθήσει μέ άδελφική συμπάθεια τις εύγενείς προσπάθειες του γει
τονικού καί φίλου έθνους γιά τήν κατάχτηση των υψηλών πεπρο^μένων του στον δρόμο πού
έκ νέου χάραξε ή Ρ ώ μ η » [δηλ. ή μεταξική δικτατορία άκολουθεί τό φασιστικό πρότυπο].
1. ACiS-MCP: b . 3 4 9 , ύποφάκ. Prop. I /30 /14, telespresso n° 4509 τής 3 .6 .1 9 3 7 , ό
Boscarelli προς τό ύπ. Τύπου καί Προπαγάνδας. Οι μνημονευόμενες στό έγγραφο τρεις συ
νημμένες τραπεζικές άποδείξεις δέν υπάρχουν στον φάκελο.
2 . Γ ιά τίς τιμές καί τά μεροκάματα βλ. πιο πάνω, σ. 56 σημ. 1.
3. Βλ. π.χ. τήν έσωτερική οψη τού έξωφύλλου στό τεύχος 1-2 (gennaio-febbraio
1938) τού O lim p o . Ή τιμή παρέμεινε ή ίδια ώς τό τελευτα ίο);) τεύχος (anno V, n° 4,
aprile 1940) του περιοδικού. Τό άπλό τεύχ. στοίχιζε 20 δρχ. ή 3,50 Ιταλ. λ. (βλ. π.χ. τό
η° 3, marzo 1938, στό όπισθόφυλλο) καί τό διπλό 40 δρχ. (όπως π .χ. τό η° 1, gennaio -
febbraio 1938).
4. /ICiS’-M C P : b. 349, ύποφάκ. Prop. I /30 /14, έγγρ. τής 5.1.1938 (επιστολόχαρτο
μέ τυπωμένη τή φίρμα: Olimpo. R ivista mensile di cuitura latino-ellenica. Yiale Regi
na Olga 26. Thessaloniki (Grecia). La Direzione).
5. A Ctf-δ .π ., telespr. n° 901335/99 τής 3.2.1938.
6. Silvio Giuseppe Mercati, γνίοστός ’Ιταλός παλαιογράφος καί μεσαιωνολόγος, κα-
θηγητής τής βυζαντινής καί νεοελληνικής Φιλολογίας στό Παν/μιο τής Ρώμης* έπίτιμο μέ-
Μορφωτική παρουσία τής ’Ιταλίας στή Θεσσαλονίκη ( 1 9 2 8 -1 9 4 3 ) 97
λός της Ε τα ιρ εία ς Βυζαντινών Σ πουδών βλ. το βιογραφικδ σημείωμα στη Μεγάλη ' Ελληνι
κ ή ' Εγκυκλοπαίδεια («Π υρσός»), Συμπλήρωμα , τ . 3, σ. 6 5 9 .
1. Βλ. τή νεκρολογία για τον G iann elli (1 9 0 5 -1 9 6 0 ) από τον Νικ. Β . Τωμαδάκη στην
Ε Ε Β Σ 29 (1 9 5 9 ) 4 5 5 -4 5 7 .
2. ’Από τό 1966 τακτικός καθηγητής της νέας ελληνικής γλώσσας καί λογοτεχνίας στό
Πανεπιστήμιο τής Πάδοβας καί άργότερα της βυζαντινής φιλολογίας στό ίδιο ίδρυμα* τό κα
λοκαίρι του 1937 εστάλη ώς υπότροφος του εκπαιδευτικού οργανισμού «D ante Alighieri»
στην ίταλοκρατούμενη τότε Ρόδο, όπου καί παρέμεινε δύο χρόνια διδάσκοντας στό έκ εΐ ιτα
λικό λύκειο (στή διεύθυνση αυτή τού ταχυδρομείται καί τό O lim po)’ βλ. βιογραφικά, έργο-
γραφία καί βιβλιογραφία για τόν Pontani στοΰ Γεράσιμου Γ . Ζώρα, «Filippo Maria Pon
tani (1 9 1 3 -1 9 8 3 )» , Επιστημονική ’Επετηρις τής Φιλοσοφικής Σχολής τοΰ Πανεπιστη
μίου Αθηνών, περίοδος δεύτερη, τ . 28 (1 9 7 9 -1 9 8 5 ) 6 3 5 - 6 7 4 . Νά προστεθεί έδώ ότι
ό Pontani συγκαταλέγεται άνάμεσα στους συνεργάτες του Olimpo' βλ. π .χ . τή μελέτη
του «Calvos c Foscolo e il loro amore verso la patria comune», Olimpo, anno
I I , n° 8 (agosto 1 9 3 7 ), σ. 4 5 3 -4 6 1 (καί στις σσ. 4 6 2 -4 7 0 σέ έλληνική μετάφραση από τή
Μαριέττα Έ πτανησία: «Κάλβος καί Φώσκολος. Τ Ι άγάπη tcov γιά τήν κοινή πατρίδα»).
3. Δ ιετέλεσε καθηγητής τή ς νεοελληνικής γλώσσας καί φιλολογίας στό Π ανεπ ιστή
μιο τής Ρ ώ μης άπό τό 1931 ούς τό 1940 καί άπό τό 1956 ώ ς τό 1979* τακτικός καθηγητής
επίσης τής μεσαιωνικής καί νεωτέρας έλληνικής φιλολογίας τής Φιλοσοφικής Σχολής τοΰ
Πανεπιστημίου Α θηνών (άπό τό 1 9 4 2 ), μέ πλούσιο επιστημονικό - έρευνητικό καί διδα
κτικό έργο: Π .Δ . Μαστροδημήτρης, «Γεώ ργιος Θ. Ζώρας (1 9 0 8 -1 9 8 2 )» , Παρνασσός 25
(1 9 8 3 ) [άφιέρωμα εις μνήμην Γεωργίου Θ. Ζ ώ ρα ], σ. 1 8 -3 6 (τεκμηριωμένα στοιχεία γιά
τή ζω ή , τό έργο καί τα δημοσιεύματα τοΰ Ζ ώ ρα ). Β λ . επίσης Mario Montuori, «Γ εώ ρ γ ιο ς
Ζώρας-G iorgio Z oras» (έλληνικά καί ιταλικά), αυτόθι, σ .1 3 -1 7 * Π έτρος Χ ά ρ η ς ,« Ό Γ ε ώ ρ
γιος Θ. Ζώρας καί ή νεοελληνική λογοτεχνία», αυτόθι, σ. 37-38* Enrica Follieri, «Giorgio
Zoras», αυτόθι, σ. 56-57* Leo Magnino, «Giorgio Zoras», αυτόθι, σ. 5 8 -6 0 . ’Ακόμη Π .
Δ . Μαστροδημήτρης, «Γεώ ργιος Θ. Ζώρας (Πύργος 1 9 0 8 -Ά θ ή ν α 1 3 .6 .1 9 8 2 )», 'Επισ τη
μονική' Επετηρις τής Φιλοσοφικής Σχολής τοΰ Πανεπιστημίου 'Αθηνών 28 ( 1 9 7 9 -1 9 8 5 )
6 3 1 -6 3 4 (βιβλιογραφία στή σημ. τής σ. 6 3 0 ). Μ ετά τήν έναρξη τοΰ έλληνοϊταλικοΰ πολέμου,
ό Γ . Ζώρας έπέστρεψε στήν Ε λλά δα μέ τούς "Ελληνες διπλωμάτες τή ς Ρ ώ μ η ς: Γεώ ρ γιος Θ.
Ζώρας, «Π ώ ς έπληροφορήθημεν τό " ’Ό χ ι” εις τήν ιταλικήν πρωτεύουσαν. (Π ροσωπικά! ά-
ναμνήσεις)», Παρνασσός 8 (1 9 6 6 ) 4 7 3 -4 8 1 . Κατά τή διάρκεια τοΰ πολέμου, στήν ’Αθήνα, ό
Ζώρας άρθρογράφησε καταφερόμενος έναντίον τοΰ Μ. καί τή ς φασιστικής ’Ιταλίας. "Ε χ ω υ
πόψη μου τά άρθρα του στήν έφημ. 'Ασύρματος τής 1 5 .1 1 .1 9 4 0 («"Οπλα τά ιερά ού καται-
σχυνώ »), τής 1 8 .1 1 .1 9 4 0 («Έ ρ χ ο μ α ι άπό τήν Ρώμην. Τ Ι προετοιμασία τή ς σκευο>ρίας»,
σέ δύο συνέχειες), τής 2 0 .1 1 .1 9 4 0 (« Τ Ι δλοκλήρωσις τοΰ άγώνος τής άνεξαρτησίας μ α ς » ),
τής 2 9 .1 1 .1 9 4 0 («Τό αίμα βοα»), τής 3 .1 2 .1 9 4 0 («Κλοιός μίσους περισφίγγει τ ή ν ’Ιτ α
λίαν»), τής 7 .1 2 .1 9 4 0 (« Ό κ. Γ . Ζώρας, τέω ς καθηγητής τοΰ Πανεπιστημίου τής Ρ ώ μ η ς,
δμιλεί διά τόν Μπαντόλιο. Διατ'ί άπεμακρύνΟη»), τής 2 0 .1 2 .1 9 4 0 («Τά “ βάλς” τή ς ιταλι
κής πολιτικής»), τής 1 4 .3 .1 9 4 1 («Καμιά άπειλή δέν είναι δυνατόν νά μάς π το ή σ η » ), Δέν
γνωρίζω άν πριν άπό τό 1940 έγραψε κάτι ό Γ . Ζώρας υπέρ των Ε λλήνω ν Δωδεκανησίων
πού φυλακίζονταν, έςορίζονταν ή θανατώνονταν άπό τό φασιστικό κα θεστώ ς, ή υπέρ των
98 Ζαχαρίας Τσιρπανλής
1) Prof. Giorgio Zoras.- Ministero della Cultura Popolare, Via V. Veneto, 56-Roma.
2) Prof. Giovanni Curinis4. - Reggia Universita - Roma.
3) Dott. Giovanni Ghikas. - Legazione di G recia- Roma.
4) Dott. Enrico Nune. - Ministero della Cultura Popolare, Via V. Veneto, 56-Roma.
5) Dott. Can tas. - Legazione di G recia-R om a.
6) Dott. Cuntumas. - Console di Grecia - Legazione di G recia-R om a.
7) Istituto per Γ Europa Orientate. - Via Lucrezio Caro, 67 - Roma.
8) Istituto per P O rien te.-V ia Lucrezio Caro, 67 - Roma.
9) Scuola Filologia Classica. - R . Universita - Roma.
10) Scuola di Filologia Moderna. - R . Universita - Roma.
11) Prof. De Simone Brower. - Vico 11° Montecalvario n. 1 - Napoli.
12) Dott. Vito Dante Flore. - Ministero dellc Comunizacioni - Direzione Generale
Marina Mercantile. - Roma.
13) Prof. Filippo Maria Pontani. - R . Liceo R o d i- (Egeo).
14) Prof. Renzo de S a n tis .-V ia Calabria, 5 6 -R o m a .
15) Biblioteca Alessandrina. - R . Universita - Roma.
Τ ά άντίτυπα του O lim po είναι σίγουρο ότι εστάλη σαν στους 50 παραπά
νω άποδέκτες. fO E n zio V o ltu r e , στις 1 5 .1 1 .1 9 3 8 , υπογράμμιζε στό υπουρ
γείο τή ς Λαϊκής Παιδείας οτι είχαν ληφΟεΐ οι διευθύνσεις καί θά άκολουθοΰσε ή
τιμητική άποστολή τού περιοδικού5.
Ά λ λ α καί το επόμενο έτος ή έπιχορήγηση στο O lim po δεν θά λείψει. Σ έ
σημείω μα, με ημερομηνία 3 .4 .1 9 3 9 , τού γενικού διευθυντή τής τρίτης διευθύν-
σεω ς (Servizi Amministrativi) τού υπουργείου διαβάζομε ότι δόθηκε εντολή
στο ιταλικό προξενείο Θεσσαλονίκης νά καταβληθεί τό ποσό των 2 .0 0 0 ίταλ. λ .,
ω ς έκτακτη προσφορά, στο O lim po 6. Τήν 1 0 .4 .1 9 3 9 ό ‘Ιταλός πρόξενος τής
πόλεω ς Michelangelo Zimolo άπευθυνόμενος στό υπουργείο Ε ξω τερ ικ ώ ν τό
νιζε τη σημασία τού περιοδικού με τά άκόλουθα λόγια: « Έ κ δ ίδ ετα ι εδώ στή
Θεσσαλονίκη το μηνιαίο περιοδικό Olimpo’, σέ γλώσσα ιταλική, μέ λογοτεχνι
κή ύλη* έχ ει μ π ει στον τέταρτο χρόνο τής ζω ής του, χωρίς καμιά διακοπή, χά
ρη στις προσπάθειες τής Διευθύνσεώς του καί στην πρόθυμη συμπαράσταση του
►»...
Μορςκοτική παρουσία της ’Ιταλίας στη Θεσσαλονίκη (1 9 2 8 -1 9 4 3 ) 103
1. Μέρος τής βιβλιοθήκης φαίνεται πώς έχει σω θεί. Διατηρείται σήμερα στό υπόγειο
του Istituto Italiano di Cultura. Κατά πρόσφατη έπίσκεψή μου, είδα βιβλία πού είχαν τή
σφραγίδα του Liceo Umberto 1°. Καταβάλλονται προσπάθειες άπο τό Istitu to γιά τή συ
στηματική τακτοποίηση και άποδελτίωση τής βιβλιοθήκης, ή όποια 0ά είναι χρήσιμη στους
μελετητές των έλληνοιταλικών σχέσεων.
2. Κοντογιάννης, ο .π ., σ. 1 6 4 -1 7 0 .
3. Γαβριηλίδης, Μ έγαζ 'Ο δηγός, σ. 1 0 4 -1 0 5 . Σήμερα ή όδός παραμένει ώς Βα σιλ.
’Ό λγας.
4. Τό κτίριο σώ ζεται σήμερα (έπί της Φ λέμιγκ) καί σ τεγά ζει τό Istitu to Italiano di
Cultura* τό έκτισε (στόν ίδιο χώρο όπου προηγουμένως υπήρχαν παράγκες χρησιμοποιού
μενες ώς Ιταλικό δημοτικό σχολείο) ό ’Ιταλός έργολάβος Giuseppe Poselli (μαρτυρία της
κόρης του κ. Angelina Poselli)* άποπερατώθηκε τό 1 9 3 3 -1 9 3 4 : Βασίλης Σ . Κολώνας, «Ν έ
ες άρχιτεκτονικές τάσεις στά σχολικά κτίρια της Θεσσαλονίκης του μεσοπολέμου (1 9 2 0 -
1 9 4 0 )» , στόν τόμο: Ή Θ εσσαλονίκη μ ετ ά τό 1912. Σ υ μ π όσ ιο ( Θ εσσαλονίκη, 1 -3 Ν οεμ β ρί -
104 Ζαχαρίας Τσιρπανλής
A TTESTA TO D I P R E M IO
DI λ ORADO
\ ' o
V
S-U * .C >·*<.*
11. Δίπλωμα βραβείου σέ μαθητή τής τρίτης ταξεως τοϋ δημοτικού ιταλικού σχολείου
(5 .6 .1 9 3 0 )
[Α νήκει στον κ. Κάρολο Τ σ ίζεκ ]
στό πίσω κτίσμα της βίλλας, τό όποιο καί ολοκληρώθηκε τδ 1 9 3 3 -3 4 (βλ. προηγ. σ η μ .).
Πρβλ. την άνακοίνωση των «Κρατικών ’Ιταλικών Σχολών Μ έσης Έ κ π α ιδ εύ σ εω ς», ύπογρα-
φόμενη άπό τον Γενικό Πρόξενο ’Ίτα λο Ζαππόλι, μέ την οποία καλούνται οί ενδιαφερόμενοι
μαθητές, μέ άπολυτήριο έλληνικού δημοτικού, νά εγγράφουν στην προπαρασκευαστική τάξη
της Μ έσης Σχολής. Οί έγγραφές, στα γ ρ αφ εία τω ν Σ χολώ ν Λ εω φ . Δ η μ ο κ ρ α τία ς 45 (Β ίλ λ α
νίν τ α ): «*Η ’Απογευματινή» τή ς 14, 1 6, 1 8, 2 0, 23 καί 25 Σεπτεμβρίου 1 9 3 4 . Ή κυρίως
V illa Id a άπό τδν Σ επ τ. τού 194 3 (άφού είχε κλείσει τό 1 9 4 0 -1 9 4 1 λόγω τού έλληνοϊταλι-
κοΰ πολέμου) είχε περιέλθει στό Ελληνικό Δημόσιο καί χρησιμοποιήθηκε μέχρι τό 1 9 4 9 ώ ς
στρατιωτικό νοσοκομείο. Τό 1952 αποδόθηκε στό ιταλικό κράτος· τό 1 9 5 9 -1 9 6 0 κατεδαφί
στηκε [οχι όμως καί τό κτίσμα τής σχολής U m b e rto 1° ]· στή θέση της βλέπομε σήμερα τό
κτίριο του Ιταλικού μονοπωλίου Καπνού (καί προσωρινά τό Ί τ α λ . Γενικό Π ρ ο ξεν είο ): Β α
σίλης Κολώνας - Λένα ΠαπαματΟαιάκη, Ό αρχ ιτέκτον ας Vitaliano Poselli, σ. 1 1 0 -1 1 1 ,
112 (σχεδιαγράμματα). Πρβλ. έδώ πιό κά τω , σ. 113 (πίν. άρ. 1 5 ).
1. Γ ιά τη θέση του κτιρίου αύτοΰ, όπου τό 19 3 6 στεγάσθηκαν καί τά γραφεία τού Έ λ -
ληνοϊταλικοΰ Συνδέσμου, βλ. πιό πάνω, σ. 85 σημ. 1. Γ ιά τά μαθήματα τής Ιταλικής οί φοι
τη τές καί μαθητές τών έλληνικών Πανεπιστημίων καί Γυμνασίιυν δέν πλήρωναν δίδακτρα.
Βλ.τήν άνακοίνίοση, ύπογραφόμενη άπό τδν Ιτ α λ ό πρόξενο ’Ίτα λο Ζαππόλι, στήν έφ ημ ε-
ρίδατής Θεσσαλονίκης « Ή Α πογευματινή» τής 5 .1 0 ., 7 .1 0 ., 9 .1 0 ., 1 4 .1 0 ., 1 6 .1 0 .του 1 9 3 4 .
2. Δέν γνωρίζω πότε είχ ε διακοπεί καί γιατί ή λειτουργία τής εταιρείας αυτής.
3. Γ ιά την ίδρυση τής έθνικής αυτής όργανώσεως τό 1 8 8 9 , πού άπέβλεπε στή διάδοση
καί συντήρηση τής Ιταλικής γλώσσας άνάμεσα στούς άλύτρωτους ή ξενιτεμένους Ιτ α λ ο ύ ς,
βλ. τό άρθρο του B ru n o M anzone, « D a n te A ligh ieri», στήν E n c ic lo p e d ia I t a lia n a , τ . 1 2 ,
R o m a 1931, σ. 348. Γιά την ένταξη τής όργανώσεως μέσα στό κλίμα του ιταλικού μορφω
τικού, πολιτικού καί οικονομικού έπεκτατισμοΰ βλ. M i£ge, L ’ im p e r ia lis m o C o lo n ia le I l a -
lian o, σ. 4 4 -4 5 .
106 Ζαχαρίας Τσιρ-ανλής
R E G N O dITALIA
λ ιν ι / ter o d e c l i
AFFARI E/TERI
ANNO /COL. 193/3/
D! - //'i/AYt/r/f/A/
E CON F E R I TO IL D I P L O M A D I
M ED A C LIA D 'A R C E N T O
IL R .C O N /O L E
Τιμητικό όί'τλιομα σέ μαθητή τήζ τρίτη; τάξεω; τοΰ Liceo Scien tiftco
Um berto I τή; Θεσσαλονίκη; ('26.5.1940)
['Ανήκει στόν κ. Κάρολο Τσί
Μορφωτική παρουσία τής Ιτ α λ ία ς στή Θεσσαλονίκη ( 1 9 2 8 - 1 9 4 3 ) 109
τά τον μεσοπόλεμο, τής διαδόσεως καί ακτινοβολίας των ιταλικών Γραμ μ άτω ν
στή Θεσσαλονίκη.
'Ό ταν στις 2 3 καί 2 4 Σεπτεμβρίου 19 3 9 ό ’ Ιταλός πρέσβυς στην ’Αθήνα
E m . Grazzi έπισκέφθηκε τή Θεσσαλονίκη, μέ την εύκαιρία των έγκαινίων τη ς
14ης διεθνούς έκθέσεω ς καί του ιταλικού έκ εΐ περιπτέρου, έγινε δεκτός μέ άσυ-
νήθιστη εγκαρδιότητα άπό τον πληθυσμό τη ς π όλεω ς. Κ αί τούτο, για τί σ τις 2 0
του ίδιου μήνα είχε προηγηθεί σημαντική ύφεση στην ένταση τω ν έλληνο-ιτα-
λικών σχέσεων μέ τήν απομάκρυνση άπό τά έλληνοαλβανικά σύνορα των στρα
τιω τικώ ν δυνάμεων Ε λ λ ά δ α ς καί ’Ιταλίας1. Ό Grazzi χ α ρ α κ τη ρ ίζ'ΐ τή δια
μονή του στή Θεσσαλονίκη, εκείνες τις δύο ήμέρες, ώ ς μια άπό τις πιο εύχάρι-
σ τ .ς άναμνήσεις τής σταδιοδρομίας του*12. "Α ς π ρ ο σ τεθ εί εδώ οτι ή έξή γη ση
για τήν έγκαρδιότητα των Θισσαλονικέων προς τον Grazzi, ώ ς εκπρόσω πο τή ς
’ Ιταλίας, πρέπει νά άναζητηθεί, πέρα άπό τήν περιστασιακή ύφεση, στους πλού
σιους καρπούς άπό τήν πολύχρονη καλλιέργεια τή ς ιταλικής πα ιδ:ία ς στήν πό-
λη·
' Φυσικά όλο αύτό τό μορφωτικό οικοδόμημα θά καταρρεύσει μέ τήν έναρξη
τού πολέμου στις 2 8 .1 0 .1 9 4 0 . Θά καταβληθεί προσπάθεια νά άναστηλωθεί στά
δύσκολα χρόνια τής ιταλικής κατοχή*:. Τ ό 1 9 4 1 , τον Δ εκέμβριο, ή ιταλική
πρεσβεία ’Αθηνών δΐ'.νήργησε άπογραφή των ιταλικών σχολείων στήν Ε λ λ ά δ α .
Τ Ι σχετική έκθεση, ενδιαφέρουσα σ τις λεπ τομ έρ ειες τ η ς, περιγράφει τά σχ ο
λεία τής Α θή να ς, τού Π ειραιά, τή ς Θεσσαλονίκης καί τή ς Πάτρας3. Τ ή ς Θ εσ
σαλονίκης ήταν τά άκόλουθα:
J . * Γπήρξαν έντονες οΐ αντιδράσεις των Θεσσαλονικέων, διά των εφημερίδων τής πόλε-
ω ς, όταν την 25 Μαρτίου J 029, κατά τή δοξολογία τής έθνικής έορτής στόν ναέ τής ‘Αγίας
Σοφίας, μέ άξίωση του ’ Ιταλού προξένου τά άστυνομικά όργανα άπεμάκρυναν βιαίιυς τόν
Δωδεκανήσιο σημαιοφόρο - τόν έσυραν ο>ς την Έγνατία - καί έξέσχισαν τό Ιστορικό λάβαρο
των Δωδεκανησίων. Πύρινα άρθρα δημοσιεύθηκαν κατά του ’Ιταλού προξένου καί ύποπρο-
ξένου τής Θεσσαλονίκης, καθώς καί κατά τού διευθυντή των έξωτερικών υποθέσεων τής Γ ε
νικής Διοικήσεως Μακεδονίας Λεκού* βλ. έφημ. «Τό Φ ω ς» Θεσσαλονίκης τής 26.3.1929 καί
29.3.1 929 (πλούσια είδησεογραφία υπέρ των άγωνιζομένων Δωδεκάνησον καί φωτογραφί
ες των πρωταγωνιστών), «Ταχυδρόμος» τής 2 6 .3 .1 9 2 9 , «Μακεδονία» τής 26.3.καί 27.3.
1929 (όπου καί άνοικτή έπιστολή τού διευθυντή τής έφημ. Α .Χ . Χαμουδόπουλου πρός τόν
πρόξενο τής ’Ιταλίας). ’Αντίθετα, ή γαλλόφωνη (έβραϊκή) «Le Progres» τής 27.3.1929 στή
δεύτερη σελίδα της άναφέρεται στό γεγονός μέ τόν τίτλο: «Le pseudo incident de Sain te
-S o p h ie» . ’Έντυπο καί άνέκδοτο υλικό συγκεντρωμένο βλ. στό Α Υ Ε -Κ Υ : 1929. A /22 /II:
Δωδεκάνησος. Ή φιλοκυβερνητική έξ άλλου έφημ. τής ’Αθήνας «Ελεύθερον Βήμα» τής 29.
3. 1929 υποβάθμιζε τά διατρέξαντα στις έσωτερικές σελίδες της* βλ. π.χ. στη σ. 5: « Ή χθε
σινή συγκέντρωσις των Δωδεκανησίων διά τό έπεισόδιον μέ τόν ’Ιταλόν πρόξενον είςτήν Θεσ
σαλονίκην. 11ώς άκριβώς άπεμακρύνθη τό λάβαρον». [Διαδηλώσεις καί ψηφίσματα διαμαρ
τυρίας των Δωδ/σίων φοιτητών τής ’Αθήνας], Καί στή σ. 6 : « * 0 κ. Βενιζέλος πρός τούς
Δωδεκανησίους. “ Τό συμφέρον σας έπιβάλλει νά εύρίσκεσθε εις φιλικάς σχέσεις μέ τήν ’Ι
ταλίαν” ». [ΔιαβεβαΟ ση ότι τό λάβαρο απομακρύνθηκε χωρίς βία* ο Βενιζέλος υποδεικνύει
στούς Δο>δ/σίους νά μήν έγκαταλείπουν τά νησιά τους, γιά νά αποφευχθεί ό έξιταλισμός].
Θά άξιζε νά παρουσιασθεΐ τό γεγονός στις εύρύτερες διαστάσεις του, μέ τήν άπήχησή του
καί στις Ιταλικές έφημερίδες ή καί μέ τις άντιδράσεις πρός παρόμοιες ένέργειες τών Δωδε
κανησίων τής έποχής. Καί άπό τήν έξέγερση τών Καλυμνίων τό 1935 κατά τών Ιτα λώ ν εί
χ ε εύαισθητοποιηθεΐ ή κοινή γνώμη τής Θεσ/νίκης* όργανώθηκε μάλιστα τήν Κυριακή 3.2.
1935 έντυπωσιακό συλλαλητήριο διαμαρτυρίας γιά τά καταπιεστικά μέτρα τών Ιταλώ ν στήν
Κάλυμνο καί στα άλλα νησιά* βλ. π .χ. ειδήσεις, σχόλια καί άρθρα στήν άντιβενιζελική έφη-
μερίδα τής Θεσσαλονίκης « Ή ’Απογευματινή» τής 2 3 .1., 2 4 .1 ., 25 .1 ., 2 6 .1 ., 2 7 .1 ., 29.1.,
1 .2 .,2 .2 ., 3 .2 ., 6 .2 ., 9 .2 ., 10.2. (τού 1935 πάντα) κ.ά.
Μ ορφω τική παρουσία τη ς Ιτα λία ς στή (Θεσσαλονίκη ( 1 9 2 8 - 1 9 4 3 )
15. Π ρ ο α ύ λ ιο κ α ι κ ν ρ ια ε ίσ ο δ ο ς τή ς V illa I d a , π ο ύ σ τ έ γ α σ ε τ α ιτ α λ ικ ά σ χ ο λ ε ία . Γ υ μ ν α σ τ ικ έ ς ε π ιδ ε ίξ ε ις ξ ιφ α σ κ ία ς (Μ ά ιο ς 1 9 3 9 )
τή ς επιρροής τής κοινής γνώμης και τής δημιουργίας φιλικού της κλίματος στη
βορειοελλαδική πρωτεύουσα, ίδιαίτ:ρα μάλιστα μετά τη συμφωνία Βενιζέλου-
Μουσολίνι στα 1 9 2 8 . *Η επίσημη εκ μέρους τής Ε λλά δ α ς «στεγανοποίηση»
των Δωδεκανησίων, οί όποιοι άφήνονταν ολομόναχοι νά ρυθμίσουν τις σχέσεις
τους με τον φασιστικό ολοκληρωτισμό, έκάλυπτε ήθικά, ώ ς ένα σημείο τουλά
χιστο, τη σύμπραξη των Ε λλήν ω ν , διανοουμένων ή μή, μέ τούς Ιτα λ ο ύ ς του
μεσοπολέμου.
2. Τ ό ιταλικό προξενείο Θεσσαλονίκης οργανώνει μέ άνεση τό μορφωτικό
ή προπαγανδιστικό πρόγραμμά του. ’Αναγνωρίζω δτι είναι δύσκολο νά ξεχωρί
σει κανείς ώ ς που φτάνει ή άνιδιοτελής επίδραση τού μορφωτικού άγαθοΰ, πού
παρέχει στη φιλοξενούσα χώρα μία διπλωματική άποστολή, καί πού άρχίζει ή
ενσυνείδητη κατάφαση, καί άπό τά δύο μέρη, γιά νά καταλήξει στή μειωτική άν-
βάδας, Σ τέφ . Τ ά ττη ς, Σ τέλ . Ξεφλούδας κ. ά .), οί όποιοι, παρά τις τυχόν προ
σω πικές φιλοδοξίες τους (επαγγελματικές, λογοτεχνικές, προβολής), χρησιμο
ποιήθηκαν άπδ τούς ’ Ιταλούς άρμοδίους για την προώθηση τη ς μορφωτικής καί
πολιτικής προπαγάνδας. Κ ά π οτε, σ έ τέτοιες π ερ ιπ τώ σεις, διερω τάται κανείς ποιος
ποιόν χρησιμοποιεί, καί έναντι ποιου άνταλλάγματος; Άπο τα στοιχεία πάν
τω ς πού προσεκόμισα κ α τέσ τη σαφές ότι άπο την ιταλική πλευρά ή προσπά
θεια ήταν ενσυνείδητη ώς προς την προσέλκυση άτόμων, μέ κοινωνική, οικο
νομική, επιστημονική ή πνευματική επιφάνεια, πού έντάχθηκαν στον κύκλο
των φίλων τής ’ Ιταλίας καί στο σύστημα διαδόσεως τού φασιστικού «ιδεώ δους».
Ά π ο την πλευρά, έξ άλλου, των «στρατευθέντω ν» δέν μένει καμιά άμφιβολία
γιά όσους σπεύδουν νά υιοθετήσουν τήν (τυχόν) συγχορδία τού μεταξικού καί
τού μουσολινικού καθεστώ τος.
3. Στήν πράξη ή ιταλική προπαγάνδα άκολούθησε τον συνήθη δρόμο συ μ
περιφοράς καί τακτικής, πού δέν έχει άλλάξει καί ώ ς τ ις μέρες μας, έκτος άπο
όσες μορφές έπικοινωνίας έπέβαλε ή άνάπτυξη ύψηλής τεχνολογίας. Σ έ τρ εις
θά ξεχώ ριζα τις κατευθύνσεις πού διέγραψε ή μορφωτική προσπάθεια τή ς ’ Ι
ταλίας στή Θεσσαλονίκη: α) Σ τ ή διάδοση τού έντυπου λόγου. ’ Ιτα λικές έ φ η μ :-
ρίδες καί βιβλία διοχετεύονταν στο άναγνωστικο κοινό τή ς π όλεω ς σέ τ ιμ ές
προσιτές. Οι ελληνικές έφημερίδες ύπέστησαν διακριτικές π ιέσ εις γιά δημοσί
ευση φιλοϊταλικών άρθρων ή ειδήσεων· μερικές «οίκειοθελώ ς» φιλοξένησαν
τέτοια άρθρα, παίρνοντας μέρος στο διεθνές παιχνίδι τή ς «άντικειμενικής» ένη-
μερώσεω ς. Στον τομέα αύτόν όμως ή εύρύτερη διάδοση τού γαλλικού Τύπου
καί τή ς γαλλικής κουλτούρας προκαλούσε αισθήματα μειονεξίας καί πικρίας
στούς αρμόδιους τού ιταλικού προξενείου. ’ Ε π ίση ς ή άριθμητική υπεροχή τω ν
γερμανοτραφών πανεπιστημιακών διδασκάλων δημιουργούσε σημαντικό κενό
ώ ς προς την ομαλή πρόσβαση στον χώρο τού νεοσύστατου Π ανεπιστημίου. *Η
δωρεά ιταλικών βιβλίων, κατά ένα μέρος καθαρά προπαγανδιστικών, στήν Π α
νεπιστημιακή καί στή Δ ημοτική Βιβλιοθήκη υπήρξε μία εύγενής χειρονομία,
ή όποια όμως άμφιβάλλω άν άφησε έντονα ’ίχνη επιρροής. Κ α ί έδώ ή γαλλική
παρέμβαση, μέ τήν άποστολή πληθούρας τόμω ν στο Π ανεπιστήμιο, είχ ε συν-
τρίψ :ι σχεδόν τήν άδύναμη ά λλω στε ιταλική ένέργεια. β ) Σ τήν άνάπτυξη τού
όπτικοακουστικού λόγου. Κεντρικός στόχος, ή προβολή τού μουσολινικού ((θαύ
ματος» μέσα άπο τήν εικόνα καί τον ήχο. ’Από τό 1 9 2 8 , όταν ό βουβός παρα
χω ρ εί σιγά σιγά τη θέση του στον όμιλοΰντα κινηματογράφο, τά ιταλικά « έπ ί-
καιρα» τής « L U G E » προσελκύουν καί στή Θεσσαλονίκη τό φιλοθεάμον ελληνικό
κοινό. Είναι δύσκολο νά σταθμίσομε τήν έκταση τών εντυπώ σεων άπο τά προ
παγανδιστικά φίλμς. Οί θεα τές φαίνεται π ώ ς έφταναν καί τούς 2 5 0 , ίσ ω ς καί
περισσότερους, οί όποιοι, κατά τή διάρκεια τώ ν προβολών, έξεδήλωναν καί τ ά
φιλοφασιστικά αίσθήματά τους. *Ω στόσο ή οργάνωση τή ς τεχνικής έπ εξερ γ α -
116 Ζαχαρίας Τσιρπανλής
1. Σύντομη, άλλά ένδιαφέρουσα, άναφορά στήν έξέλιξη του ίταλ. κινηματογράφου (καί
γιά τήν πολιτική παρέμβαση κατά τόν μεσοπόλεμο) βλ. στό άρθρο τού Angelo Pasquinelli,
«'Ο Ιταλικός κινηματογράφος», στόν συλλογικό τόμο: A u so n ia . L e t t e r e e a rti n ell' Italia
d 'o g g i ( 1 9 0 0 - 1 9 5 0 ) , a cura di Bruno Lavagnini, Atene 1961 (έλληνοΐταλική έκδοση),
σ. 56-64.
Μορφωτική παρουσία της ‘Ιταλίας στή Θεσσαλονίκη (1 9 2 8 -1 0 4 3 ) 11?
ΕΠΙΜΕΤΡΟ
1.
[Πηγή: Ministero degli Affari Esteri, Annuario D iplom atico e delle carriers direttivc.
1983, Roma 1983, σ. 50]
2.
[Πηγή: Πληροφορίες άπό τόν Dott. Vincenzo Pellegrini, του Archivio Storico - Diplo
matico του Ιταλικού ύπουργείου ’Εξωτερικών, καί άπό τό Ιταλικό προξενείο Θεσσαλονίκης]
ABSTRACT
120
The above observations make it quite clear that Italy’s cultural pres
ence and propaganda activity in Thessaloniki, particularly during the
inter-war years, were not confined to a small circle of intellectuals,
but escalated and took on a variety of dimensions amongst the city’s
middle and lower middle classes.
I
University of Ioannina
Department of History Γ
v .>
%
·' i
■U \
^ · :______**-
7y
•’4