Μια φορά και ένα καιρό…

Στην καρδιά του δάσους…εκεί που οι κορφές από τα δέντρα ακουμπούσαν τον
ουρανό…εκεί κατοικούσαν οι νεράιδες με τα πολύχρωμα φτερά…..
Ποιες ήταν??? Ας πάμε ποιο κοντά να της γνωρίσουμε….
Ήταν τα αιθέρια όντα που τα φτερά τους ήταν πολύχρωμα….
Ήταν μια ευτυχισμένη οικογένεια που ‘’ζούσαν’’ στην γη για να διδάσκουν στον
κόσμο τι άραγε???
Τα μικρά σπιτάκια τους ήταν χτισμένα πάνω στα πανύψηλα δέντρα και δίπλα στο
ποτάμι που τόσο λάτρευαν…
Τα είχαν φτιάξει με τόσο αγάπη και τόσο στοργή…όπως αρμόζει σε νεράιδες…
Ήταν ένα μέρος που δεν μπορούσε κάνεις να της βρει και κανείς να της ενόχληση…
Έπρεπε να είναι απερίσπαστες για το έργο που είχαν αναλάβει και να διδάσκονται
καθημερινά από την γηραιότερη νεράιδα τα μυστικά της ανθρώπινης ζωής….
Μια μέρα μια νεαρή νεράιδα ανακάλυψε ότι τα φτερά της είχαν χάσει τα χρώματα
τους….
Καθισμένη σε ένα μικρό ξύλινο παγκάκι η μικρή νεράιδα προσπαθούσε να καταλάβει
τι είχαν πάθει τα φτερά της….Γιατί ήταν τώρα ποια διαφορετικά από της άλλες
νεράιδες???
Στεναχωρημένη κοίταξε το ποτάμι …..
Η γηραιότερη νεράιδα την είδε …..την πλησίασε …..και την ρώτησε…
Τι έχεις μικρή μου???
Έχασα τα χρώματα από τα φτερά μου …απάντησε γεμάτη θλίψη….
Τι έκανα και γίνανε άσπρα???
Η γηραιότερη νεράιδα απάντησε…..Ζούμε στην γη για να διδάξουμε στον κόσμο την
εμπιστοσύνη την τιμιότητα και πώς να γίνουν καλύτεροι άνθρωποι….
Αυτός είναι ο σκοπός μας στην υπόλοιπη μας την ζωή….
Εσύ που τόσο καιρό συναναστρέφεσαι με ανθρώπους τι κατάλαβες???
Γνώρισα πολλούς
ανθρώπους …..όλοι καλοί είναι απάντησε η μικρή νεράιδα…
Μήπως κάποιος δεν ήταν όπως έδειχνε???
Μήπως σε κάποιον χάρισες κάτι που δεν έπρεπε???
Μα….μα μόνο σε ένα χάρισα την αγάπη μου……
Έδειχνε τόσο καλός και τόσο αθώος….ήταν πάντα γελαστός και γλυκομίλητος ….
Μου έδειχνε την αγάπη του με κάθε τρόπο…κάθε ώρα και κάθε λεπτό…
Του έδειξα εμπιστοσύνη….
Μήπως δεν ήταν αυτό που έδειχνε ??? ρώτησε η μικρή νεράιδα…
Να ξέρεις μικρή μου ότι τα χρώματα στα φτερά μας τα χάνουμε όταν χαρίζομαι σε
κάποιον κάτι που δεν αξίζει….εσύ βλέπω ότι έχασες όλα τα χρώματα σου….αυτό
δείχνει ότι εμπιστεύτηκες λάθος ανθρώπους και έκανες λάθος επιλογές…..
Δικαιολογείτε όμως για το νεαρό της ηλικίας σου…..απάντησε η γηραιότερη
νεράιδα….
Οι άνθρωποι μερικές φορές είναι παμπόνηροι και εύκολα μας ξεγελούν....
Θέλουν να μας χειραγωγούν και να μας πάρουν ότι πολυτιμότερο έχουμε...
Την αγνή αγάπη μας...και το απόλυτο σεβασμό μας και ας μην το αξίζουν....
θα ξαναβρεις τα χρώματα στα φτερά σου όταν νιώσεις την αγνή αγάπη χωρίς το
συμφέρον απο τον εκλεκτό της καρδιάς σου.....απάντησε η γηραιότερη νεράιδα....
Τα μάτια της νεαρής νεράιδας άλλαξαν ύφος και το πρόσωπο της ξεκίνησε να έχει
μια διαφορετική όψη.....
Και πως θα το καταλάβω??? ...ρώτησε...
Εχεις το χάρισμα να διαβάζεις τα μάτια των ανθρώπων....αποκρίθηκε η γηραιότερη....
Με το πέρασμα του χρόνου όλα τα χαρίσματα που μας έχεις χαρίσει η Φύση θα
μάθεις να τα ερμηνεύεις και να προσέχεις καλύτερα.....
Αυτό το πάθημα θα σου γίνει μάθημα ......ήρθαμε στην Γη για να διδάξουμε και ας
πληγωθούμε κάποιες στιγμές.....
Τα χρώματα στα φτερά μας δείχνουν τα συναισθήματα μας....
Σύντομα μικρή μου νεράιδα θα τα ξαναβρείς.....είπε η γηραιότερη....
Η νεαρή νεράιδα έκπληκτη κοίταξε την γηραιότερη και το πρόσωπο της φωτίστηκε
σαν τον ήλιο....
Τώρα ποιά περίμενε τον εκλεκτό της καρδιά της για να ξαναβρείς τα χρώματα στα
πολύτιμα φτερά της....
Τον εκλεκτό που θα της φέρει σαν δώρο τα χρώματα στα πολύτιμα φτερά της....

ΝΕΡΑΙΔΟΚΛΕΦΤΡΑ για τον neraidokiklos.gr

Ηθικό δίδαγμα .......δεν υπάρχει εμπιστοσύνη στους γλυκανάλατους ανθρώπους....

ΠΡΟΣΟΧΗ στα χρώματα απο τα πολύτιμα φτερά μας......
juniper
Πάλι καλά που η νεραϊδούλα έχασε μόνο τα χρώματα κι όχι και τα φτερά μαζί, γιατί
υπάρχουν άνθρωποι που βοηθώντας τους να πετάξουν, σου παίρνουν τα φτερά σου κι
εξαφανίζονται...και σ'αφήνουν άδεια...