wyodrębnienia w łańcuchu logistycznym takiego ogniwa, takiej firmy, która będzie pełnić

funkcję integratora i tworzyć płaszczyznę współpracy oraz być jednocześnie nośnikiem

„centrum kompetencji kluczowych” - integratorem jest BROKER (centralna jednostka o
uznanej reputacji i pozycji. Sprawuje funkcję koordynacyjną jednostek sieci.)

Zarządzanie siecią- obejmuje wszystkie czynności niezbędne dla planowania, nadzorowania i

sterowania regularnym fizycznym obiegiem dóbr, poprzedzającymi go przepływami
informacyjnymi i następującymi po nim przepływami finansowymi, zachodzącymi pomiędzy
przedsiębiorstwami (klientem i dostawcą).
Instrumenty zarządzania:
-integracji pracowników;
-integracji info i komunikacji (EDI, e-commerce, internet, APS/ERP itd.)
-integracji finansowej
-integracji zasobów fizycznych.

Może dot. sieci policentrycznych.

Organizacja sieciowa – stanowi względnie trwałe zgrupowanie autonomiczne,
wyspecjalizowanych jednostek lub przedsiębiorstw, uczestniczących w systemie wzajemnych
kooperacji według zasad rynkowych, cechuje się realizacją jedynie części zadań jakie
stanowiłyby podstawę działalności wykonywanej w klasycznym przedsiębiorstwie.

Cechy: wspólne cele, niezależność partnerów, dobrowolność uczestnictwa , podział funkcji i

odpowiedzialności między partnerów, integracja różnych płaszczyzn współdziałania, łatwy i
szybki dostęp do informacji i efektywność ich wykorzystania.

Podstawową formą organizacji sieciowej jest sieć zbudowana z więzów (zespoły bądź
organizacje tworzone na różnorodnych poziomach organizacyjnych i społecznych dla realizacji
zadań strategicznych) i połączeń między nimi, które wyznaczone są przez potencjał
kombinacyjny i spójność.

Prócz koncentracji operacji kluczowych w jednym ośrodku w procesie tworzenia organizacji

sieciowej występują minimalizacja inwestycji, połączenie umiejętności i kompetencji oraz
unikanie dublowania zadań.

Tworzenie i rozwój organizacji sieciowej zawiera etapy: identyfikacja możliwości,

definiowanie strategii , rozwój struktury, koordynacja.

13. Organizacja wirtualna – wykład 8

Organizacja wirtualna – tymczasowa sieć niezależnych przedsiębiorstw – dostawców,
klientów, nawet dotychczasowych konkurentów – połączonych najnowszymi środkami IT, w
celu dzielenia się umiejętnościami i kosztami dla zdobycia nowych rynków
Inaczej nietrwałe zgrupowanie wyspecjalizowanych przedsiębiorstw uczestniczących w
systemie wzajemnej kooperacji dla realizacji wspólnych przedsięwzięć wykorzystujących
pojawiające się okazje rynkowe. Cechuje się: dynamiką, brakiem formalizacji, niezależnością
firm, możliwością udziału w innych organizacjach wirtualnych, nastawieniem na określone