Rica Marienne M.

Mediavillo POSISYONG PAPEL

Grade 12 – Wisdom ABM

Namatay Ba Si Rizal Upang Mawala Ang Wikang Kanyang Ipinaglaban?

Ang wikang binibigkas ng isang tao ay naglalahad ng pagkakakilanlan ng

kanyang pinagmulan. Ito ay sumasalamin sa kanyang kultura at bayang sinilangan. Ang
wika ay mahalaga at kinakailangan maging ng tao o ng isang bayan, sapagkat ito ay
ginagamit sa pakikipag-ugnayan ng bawat mamamayan. “Wikang Filipino, Wikang
Panlahat, Ilaw at Lakas sa Tuwid na Landas.” Ang pagkakaroon ng iisang wika ay
nangangahulugan ng nagkakaisang mamamayan na may iisang layunin at hangaring
nais matupad. Subalit, hanggang sa hinaharap ba ay atin itong maipaglalaban, kung
ngayon pa lamang ay atin na itong tatalikuran?

Ang kolehiyo ang yugto sa buhay ng tao kung saan tuluyang nabubuo ang
kanyang personalidad at mga pangarap sa buhay. Ito ang yugto kung saan nahuhubog
siya bilang isang kapaki-pakinabang na mamamayan na tutulong sa pagpapaunlad ng
kanyang bayan. Sa kasalukuyan, mayroong mga mag-aaral pa rin mula sa antas ng
kolehiyo ang salat sa kaalaman sa wikang Filipino. Kung aalisin ito, paano sila magiging
bihasa sa pagsasalita at pagsulat ng mga akda?

Noong Hunyo 28, 2013, inilabas ng Komisyon sa Lalong Mataas na Edukasyon

(CHED) ang Memorandum Order Blg. 20 serye 2013 na nagtatakda ng bagong General
Education Curriculum, kung saan tinatanggal ang Filipino bilang asignatura at wikang
gagamitin sa pagtuturo. Sinasabi rito na dahil nga patuloy na umuunlad ang mundo,
marapat lang na paunlarin din ang sistema ng bansang Pilipinas, lalo na sa larangan ng
edukasyon. Dahil dito, inaasahang matutulungan ang mga Pilipino na makipagsabayan
sa agos ng makabagong henerasyon. Mapagtutuunan din ng maraming oras ang mga
asignaturang kailangan ng mga mag-aaral ayon sa kanilang nais na propesyon.
Samakatuwid ay mas lalawak ang kanilang kaalaman patungkol sa kanilang napiling
larangan. Batid din nito ang pagbibigay lunas upang hindi na maulit ang mga paksang
naituro noong Grade 1 to 10 hanggang Senior High School.
 Kung susuriing mabuti ang CHED Memorandum Order, malinaw na ito ay lihis sa
hangarin at konteksto ng Artikulo 14 Seksiyon 6 ng 1987 Konstitusyon ng Pilipinas.
Naglalahad ito na Filipino ang Wikang Pambansa ng Pilipinas. Ito ay dapat payabungin
at pagyamanin, kaya nararapat lamang na magsagawa ng mga hakbang ang
Pamahalaan upang ibunsod at puspusang itaguyod ang paggamit ng Filipino bilang
midyum ng opisyal na komunikasyon, at bilang wika ng pagtuturo sa sistemang pang-
edukasyon. Ayon sa Pangulo ng Senado ng Pilipinas Vicente “Tito” Sotto III, ang
pagtatanggal ng Filipino sa kolehiyo o anumang antas ng edukasyon ay walang
maidudulot na mabuti. Bagkus, higit na makapagpapalala ng sitwasyon ng kaunlaran ng
ating wika. Ang Filipino ay bahagi na ng ating pagkakakilanlan. Ito ay dapat na panga
lagaan at pagyamanin sa lahat ng oras.

Sa halip na alisin, hindi ba’t nararapat na lalo pang patatagin ang disiplinang
Filipino sa kurikulum ng kolehiyo, sa pamamagitan ng mga asignaturang Filipino na
magiging pundasyon nito? Magandang pag-igihin at higit na palakasin ito upang hindi
maging paulit-ulit ang natututunan ng mga tao. Hinggil kay Senador Koko Pimentel, “…
there are still many secrets that Filipinos can discover with our native language that is
why it must be retained in college.” Lingid sa kaalaman ng lahat, marami pa ring Pilipino
ang nagiging dayuhan pagdating sa paggamit ng sarili nating wika. May ilang
pagkakataong naghahanap ang ilan sa atin ng sapat at tamang salita sa Filipino upang
gamitin sa paglalahad ng ating damdamin, subalit nabibigo at nauuwi sa paggamit ng
Ingles na salita. Kung ito’y magpapatuloy, tiyak manghihina, malulusaw at
masasapawan ang Wikang Filipino hanggang ang mga susunod na henerasyon ay wala
nang masilayan ni isang salita mula rito.

Ang ating tinatamasang kalayaan ay bunga ng dugo at pawis ng pakikibaka ng

ating mga bayani. Sa pag-aalis ng asignaturang Filipino sa kolehiyo, katumbas nito’y
pagpapabaya sa mga sakripisyo ng ating mga ninuno. “Ang hindi magmahal sa sariling
wika, ay higit sa hayop at malansang isda.” Ito ang tanyag na katagang nagmula sa
ating pambansang bayani na si Gat Jose Rizal, na nagbibigay kahalagahan sa wika sa
buhay ng isang tao. Isa itong inpirasyonal na kataga na kapupulutan ng aral, sapagkat
kahit maraming wikang banyaga ang alam na salitain ni Rizal, hindi ito naging balakid
upang talikuran niya ang kanyang bansang sinilangan at wikang pinagmulan. Tulad ni
Rizal, wika ang ating pagkakakilanlan. Ito ang batayan ng ating pagka-Pilipino. Kung
aalisin at ipagkakait ito sa atin, tila inalis na rin ang totoong katauhan natin. Ang
pagkabulag ng nakararami tungkol sa kahalagahan ng Filipino ay dapat nang mabago,
sapagkat tayo ay mga Pilipino, hindi anino ng anumang bansa o ng kung sino. Tayo ay
may pagkakakilanlan na dapat pagyamanin at ibayuhin, hindi para balewalain. Kaya
wakasan na natin ang usaping ito, dapat manatili ang Filipino sa kolehiyo.