The 1987 Philippine Constitution under 

Article 3, Section 4 of the Bill of Rights provides that

No law shall be passed abridging the freedom of speech, of expression, or of the press, or
the right of the people peaceably to assemble and petition the government for redress of
grievances.
Alam naman natin na ang Karapatan sa pagsasalita at expression ay napakahalaga para sa pag papanatili
ng demokrasya para sa isang bansa. meron itong dalawang aspekto una ang freedom of cencorship. Na
Ayun kay dating associate justice isagani cruz. Na hindi maaraing pag kaitan ang mamayanan na
karapatang upang punahin ang pamahalaan. Subalit this freedom are feasible pag ang pahayag ay may
kinalaman sa pampublikong interest hindi para batikusin ang iyong mga personal na kaaway

At ang ikalawa ay ang Kalayaan sa kaparusahan dahil sa pagsasalita or in short term expression. Ang
sinasaad dito na hindi pedeng parusahan. Ang isang tao na nag papahayag ng kanyang saluobin tungkol
sa isyong panlipunan.

At para naman sa right to assemble ang bawat mamayanan ay may karapatang mag sama-sama upang
ipahayag ang kanilang problema at humingi ng pagbabago o aksyon sa pamahalaan

Subalit ang mga karapatang aking nabanggit ay hindi ganap. Upang maiwasan ang pag abuso ng tao.
Example ermmm. Hindi ka puwedeng maglabas ng mga pahayag na puro kasinungalingan lamang. and
Hindi rin pupuwede ang mga protesta na ang layon ay karahasan lamang