Αρχιμηνιά κι αρχιχρονιά, χρόνια πολλά και με υγειά

Να έχετε την σοφία να διακρίνετε τους λόγους της

ευτυχίας σας, αλλά και τη δύναμη να αγωνίζεστε
σε κάθε της ζωής σας δυσκολία!

Γράφει ο Γιάννης Φρύδας

ΣΤΟ ΚΑΦΕΝΕΙΟ ΤΟΥ ΓΙΑΝΝΗ 21

Αυτό είναι το τελευταίο ΚΑΦΕΝΕΙΟ…

Μη χαίρεστε! Το τελευταίο για το 2018… Μην ανησυχείτε! Θεού θέλοντος και
Κώστα Τσιάκαλου επιτρέποντος θα συνεχίσουμε… Εσείς απλώς τοποθετήστε τον
εαυτό σας σε ποια κατηγορία ανήκετε. Ευχαριστώ για την ανοχή σας ή την αποδοχή
σας. Ευχαριστώ όσους κοινοποιούσαν με οποιονδήποτε τρόπο τα κείμενά μου κι έτσι
αυξήθηκαν κατακόρυφα τα έσοδα του ΚΑΦΕΝΕΙΟΥ, ώστε κλείνουμε το οικονομικό
έτος με μηδέν υπόλοιπο, αλλά ξεχρέωτοι και με πληρωμένον τον ΕΝΦΙΑ. Ευχαριστώ
για τα καλά σας λόγια και σας υπόσχομαι να σας απογοητεύσω.

Άχρονος χρόνος και χρονολογημένος

Ο χρόνος δεν τεμαχίζεται. Κυλάει αδιάκοπα με τον ίδιο ρυθμό. Τον χρόνο τον
ζούμε μέσα απ’ την κυκλικότητα των εποχών και των φαινομένων, των γεγονότων,
των αναγκών και βιωμάτων μας. Ένα τρένο είναι που δεν ξέρουμε πότε ξεκίνησε ούτε
πότε θα σταματήσει κι αν θα σταματήσει. Αυτά μόνο ο Άχρονος Θεός τα γνωρίζει…
Σ’ αυτό το τρένο ανεβαίνει ο καθένας ως επιβάτης με τη γέννησή του και
συνταξιδεύει μέχρι ο ελεγκτής να πει: «Κύριε κατεβείτε, μέχρι εδώ ήταν το εισιτήριό
σας! Σας ευχαριστούμε που προτιμήσατε το δικό μας τρένο, αλλά πρέπει να πάτε
τώρα και στον Άγιο Πέτρο που σας περιμένει…»
Οι άνθρωποι κατάλαβαν την ψευδαίσθηση του χρόνου, αφού οι ευχάριστες στιγμές
περνούσαν γρήγορα και βασανιστικά αργά οι δυσάρεστες, ανακάλυψαν το μέτρημα
του χρόνου και με βάση αυτό οργανώνουν τη ζωή τους. Γνωρίζουμε έτσι πότε είναι
ώρα για φαΐ, πότε πληρωνόμαστε (μας διαφεύγει καμιά φορά πότε πιάνουμε δουλειά),
κι ο Μήτσιος πόσες μέρες έμειναν μέχρι να καταθέσουμε συνδυασμούς στο
Πρωτοδικείο.
Αυτό δεν το αναφέρω τυχαία. Ξέρετε ότι βασικά τον δήμαρχο τώρα τον έχουμε να
ανάβει το χριστουγεννιάτικο δέντρο (σιδηροκατασκευή εννοείται) και να μετράει
ανάποδα για την αλλαγή του χρόνου. Άρα είναι σημαντικό ποιος θα μας αλλάξει το
χρόνο του χρόνου κι όχι μόνο ποιος θα μας αλλάζει τα φώτα.
Αντί οι άνθρωποι να κάθονται σπίτι τους με συγγενείς και φίλους, για να περνούν
αυτές τις γιορτινές μέρες, τρέχουν από αμερικανιά σε αμερικανιά κάνοντας και τον
αιρετικό, τρομάρα τους. Έτσι φτάνουν και στην πλατεία, όπου ο δήμαρχος θα φέρει
τον νέο χρόνο μετρώντας ανάποδα από το δέκα στο μηδέν.
Κάνει ό,τι μπορεί ο δήμαρχος, λέει ο υποστηρικτής. Αφού δεν μπορεί να μας φέρει
το νερό μας φέρνει τουλάχιστον το νέο χρόνο…
Ο αντίπαλος αφήστε τι του σέρνει. Κατέγραψα κάποτε αυτή την περίπτωση και σας
την παρουσιάζω. Με μαύρα γράμματα το μέτρημα του δήμαρχου με κόκκινα δίπλα
τις φαρμακερές απαντήσεις του αντίπαλου:
Δέκα Δε θα μο’ ’ρθουν εκλογές, αρέ κιαρατά!
Εννιά Θα στα κάνω και τα εννιάμερα.
Οχτώ Θα σε διορθώσω εγώ!
 Εφτά Εφτά να είν’ οι μέρες σου!
Έξι Έξι κι ξερός σ’!
Πέντε Κι άλλα πέντε από μένα…
Τέσσερα Τέσσιρα χρόνια μας το’ ’πρησις του σ’κώτι
Τρία Τρία πουλάκια κάθονταν…
Δυο Θα στο πω το μυστικό…
Ένα Κι πουλύ σ’ πέφτει.
Μηδέν Χρόνια πουλλά, δήμαρχι, να ’σι καλά. Να ’μαστι
κι εμείς καλά να σι βρίζουμε κι τ’ χρόν’!
Ο δικός μας ο δήμαρχος δεν το κάνει αυτό. Πού να κάνει αλλαγή χρόνου; Όταν
είναι 12 οκλόκ στα Πετρίλια στο Αργύρι είναι 12 παρά δέκα (επίσης οκλόκ) και οι
Αργυράτες λένε: Μοιράστι χαρτί, προυλαβαίνουμι νια γύρα ακόμα… Έτσι στην
Αργιθέα το χρόνο τον αλλάζουμε κι εμείς με τον Καμίνη. Άλλωστε ο Τσιβόλας δεν
ξέρει να μετράει ανάποδα (ποιον είχε δάσκαλο;) και δεν έχει καλή σχέση με τον
Καμίνη, για να πάρει τη συνταγή. Μέσω τηλεόρασης απ’ την Πλατεία Συντάγματος
μετράμε κι εμείς: πέντι, τέσσιρου σπαθί, τρίου καρό, δύο κούπα, άσους μπαστούνι…
κι τ’ χρόν’ μι του Μπακουϊάννη!
Είναι παράδοση, απ’ την επανάσταση της 3ης Σεπτεμβρίου 1843 για Σύνταγμα και
μετά, σ’ αυτή την πλατεία να γίνονται όλες οι αλλαγές. Αλλάζουν οι τσολιάδες,
αλλάζουν οι κυβερνήσεις, αλλάζουν τα χρόνια, μόνο τα περιστέρια μένουν σταθερά.
Μαζεύονται οι άνθρωποι και χορεύουν. Κανένας δεν ξέρει με σιγουριά γιατί. Για ό,τι
έρχεται ή για ό,τι φεύγει; Θα το μάθουμε στον επόμενο χορό. Πάντως οι πληροφορίες
λένε πως φέτος έχουν πέραση στις σχολές χορού οι κρητικοί χοροί και ειδικά ο
Πεντοζάλης με το τραγούδι που ακολουθεί:
Με του Μαγιού τις μυρωδιές τα κόκκινα κεράσια,
Για ’δέτε πως ψηφίζουνε Κυριάκο τα κοράσια.
Με αγωνία αληθινή σεμνά κι απελπισμένα,
μπαίνουνε να χορέψουνε τα νιάτα τα καημένα.
Χορέψανε οι αγορές με Τσίπρα νταουλιέρη
και μείνανε οι Έλληνες με το ζουρνά στο χέρι.
Κοίταξε Ελλάδα το χορό που μάθαν τα παιδιά σου
κι εσύ πονάς και θλίβεσαι και σφίγγεται η καρδιά σου.
Επειδή υποψιάζομαι γιατί συμβαίνει αυτό, θα σας πρότεινα καλού κακού όλοι να
μάθετε έναν κρητικό χορό. Κι ένας συρτός χανιώτικος θα σας ξεντροπιάσει όταν
έρθει η ώρα. Μετά θα σας έρθει η ζάλη και η πεντοζάλη…

Χρόνος και οικονομία

Αρχιμηνιά κι αρχιχρονιά, ψηλή μου δεντροφιπιά…
Δένουν αυτά; Αν δένουν, λέει!... Ο χρόνος πάει με όλα, άρα και με την οικονομία.
Γι’ αυτό λένε; «ο χρόνος είναι χρήμα». Π’λιότι ου χρόνους; Βιβαίους! Όταν
«π’λιούμι μέρα κι αγουράζουμι νύχτα». Είναι και απολύτως συνδεδεμένος και με
την παραγωγή «πέντε μήνες έξι αδράχτια». Αλλά, ας μην χάνω το χρόνο μου με
πράγματα γνωστά. Ως Έλλην δεν μπορεί να μην γνωρίζω απ’ όλα, ασφαλώς και
οικονομικά. Παρουσιάζω λοιπόν επεξεργασμένη πρόταση για ανάπτυξη με αυξήσεις
που δεν μπορεί καμία κυβέρνηση να σας δώσει. Μέχρι και 15%. Από 1000 ευρώ θα
παίρνετε καθαρά 1150. Απλώς θα μείωνα τους μήνες από 12 σε 10. Τι να τουν κάν’ς
του Φλιβάρη; Μ’σός κι ανέσουστους είνι! Αμ, του Χαμένου; Τι τουν θέλ’ς του
Χαμένου; Του λέει κι τ’ όνουμα τ’. Θα σας έδουνα κι απού 150 ευρώ δώρου
Χριστουγέννουν κι Πάσχα συν δυο λαγάνις κι ένα πλόχειρου ιλιές τ’ν Καθαρή
Διφτέρα.
 Δέκα μήνις θα τ’ς μάθινι κι η Αυλουνίτου. Θα να ’γραφι έναν σι κάθι δάχ’λου. Θα
μπορούσε μετά να εξηγήσει το σχέδιο και στον Τσακαλώτο, που τα ελληνικά του
είναι καλύτερα απ’ τα οικονομικά του. Καταλαβαίνετε…
Το σχέδιο, όμως, πιθανόν να καταλήγει στην ίδια απορία:
«Γιατί περισσεύει τόσο πολύς μήνας στο τέλος των χρημάτων;»
Θα δούμε με την εφαρμογή του, αν κάτι δε πάει καλά. Στη συνέχεια θα κάνουμε κι
άλλες στοχευμένες παρεμβάσεις για τη συγκράτηση των τιμών με αναπροσαρμογή
του κιλού στα 900 γραμμάρια και ό,τι άλλο σκεφτούμε.

Παράδοση: Ευχές και χαιρετίσματα

Με τον ερχομό του νέου χρόνου οι άνθρωποι δίνουν και παίρνουν ευχές. Όμορφη
συνήθεια και σημαντική αρκεί να την εκδηλώνουμε με αληθινό συναίσθημα και
ενδιαφέρον για τον συνάνθρωπο. Ευχές και χαιρετισμούς έχουμε κάθε μέρα. Κι όμως,
χωρίς να το καταλάβουμε μας τα άλλαξαν κι αυτά. Οκέι, τσάο κι ό,τι ξενικός
χαιρετισμός αντικατέστησε τα δικά μας. Νέοι χαιρετισμοί αντικατέστησαν τους
παλιούς. Πάνε οι καλημέρες, τα καλωσόρισες, το καλή αντάμωση. Τώρα ακούς:
 Καλή συνέχεια! Πού το μάντεψες; Θα περάσω να πληρώσω την εφορία και
μετά θα πάω στον οδοντογιατρό, με παλάβωσε ένα δόντι… Και πού θα ματαβρώ
τέτοια διασκέδαση… Εύχομαι τα ίδια και για σένα!
 Τα λέμε! Και γιατί δεν τα λέγαμε τώρα; Ποιος ξέρει πότε θα ξαναβρεθούμε…
 Καλό Σου Κου! Έτσι μου είπε ένας λες κι αν έλεγε Σαββατοκύριακο θα
πλήρωνε φόρο. Τον ακούνε οι άλλοι και λένε: τι πρακτικός άνθρωπος!
 Του Που Του Βου! τ’ λέου κι ιγώ. Δηλαδή, τ’ παππού σ’ τα βόιδια…
Ευχές είναι σαν αυτή που είπε κάποτε ένας σε νεοχειροτονημένο παπά: «άιτι κι
καλόηρους τώρα παπά» Σε μια βδομάδα έπιασε η ευχή, πέθανε η παπαδιά κι ο
παπάς έμεινε αλήθεια καλόγηρος. Αθώος άνθρωπος, νόμιζε ότι ο καλόγηρος είναι
ανώτερος απ’ τον παπά.
Χαιρετισμούς στ’ς Μπστακαίους! Τ’ απάν χουριά να ρουτήσουν τα κάτ’, για να
μάθουν…
Τα δέουντα στ’ς θ’κούς μας!

Απ’ το στρογγυλό τραπέζι του Μήτσιου στο οβάλ γραφείο του Τραμπ
Μπορεί ο Μήτσιος να μην με κάλεσε στο στρογγυλό τραπέζι, αλλά με κάλεσε ο
Τραμπ στο οβάλ γραφείο. Όλα ξεκίνησαν στις αρχές Χαμένου (Νοεμβρίου), όταν
αυτός ο ξεχαμένος βρήκε μια μέρα στο σούπερ μάρκετ την ξαδέρφη μου την Αθηνά
που ζει στην Ουάσιγκτον. Κουβέντα στην κουβέντα έμαθε πως είμαστε ξαδέρφια.
Ώστε είστε ξαδέρφια με το Γιάννη, Αθηνά;
Ναι πρόεδρε, αλλά δε φταίω εγώ, αν έκανε τίποτε ο Γιάννης. Κατά λάθος θα το
’κανε! Πάει ο ξάδερφος, σκέφτηκε η Αθηνά, θα τον βουμπαρδίσει κι αυτόν…
Ω, μην ανησυχείς Αθηνά! Μη φοβάσαι! Στην Ελλάδα βομβαρδίζονται μαναχίτ’ς (ρε
μην είναι αλήθεια απ’ την Καρδίτσα που έλεγαν; Πώς την είπε τέτοια λέξη) δεν
χρειάζεται να το κάνουμε εμείς. Οι Έλληνες αυτοκαταστρέφονται, δεν θέλουν
βοήθεια. Θέλω να έρθει να τον γνωρίσω, ξέρεις παρακολουθώ με ενδιαφέρον αυτά
που γράφει κι ας λέει το κογκρέσο ότι είναι σαχλαμάρες. Βαρέθηκα να μου
κουβαλιένται εδώ ο Αλέξης, ο Κυριάκος κι ο Καμμένος. Δώσε μου το τηλέφωνό
του…
Ένα μισ’μέρι βρουντάει του τηλέφανου:
Ιμπρός! Ποιος είνι;
Αλό Γιάννης! Ο Ντόναλντ Τραμπ είμαι, ο πρόεδρος.
Τι πρόιδιρους λέου μι του νου μ’. Ιμείς έχουμι πρόιδουρου τουν Προυκόπη (κι του
πρόκουψαμαν) κι στ’ Στιφανιάδα του Φλώτσιου. Κάνας Πάνο Στάθης μι κάνει πλάκα,
αλλά αυτή τ’ν ώρα ου Πάνους είνι στου φρουντιστήριου, σκέφ’κα. Αλλά πού ξέρ’ς;
Πάνου, σι κατάλαβα. Όταν μι κάνουν πλάκις ισύ είσι ου πρώτους ύπουπτους…
Γιάννης, είμαι αλήθεια ο πρόεδρος της Αμερικής. Θέλω να έρθεις στην Αμερική να
συναντηθούμε. Εσύ δεν έχεις το ΚΑΦΕΝΕΙΟ; Ε, θέλω να μιλήσουμε…
Μι τσάκ’σι τριμ’τάνα. Να μι πάρει τηλέφανου ου πλανητάρχ’ς!
Πρόιδιρι, σ’ ιφχαριστώ πουλύ. Θα πιταχτού κάνα πουδάρι, αφού ιπιμέν’ς, αλλά τι μι
θέλ’ς; Ξέμεινις απού γαλουπούλα για την μέρα τουν ιφχαριστιών;
Εντάξει, Γιάννης, θα σε περιμένω! Η πρεσβεία μας στην Αθήνα ήδη προετοιμάζει το
ταξίδι σου. Τα υπόλοιπα θα τα πούμε στον Λευκό Οίκο.
Μην τα πολυλογώ. Μέσω πρεσβείας απέστειλα να προετοιμάσει τη συνάντηση μας
τον Μενέλαο (θυμάστε που πήγε στον Καναδά με τον Αυγέρη. Ο λόγος ήταν άλλος
όπως καταλαβαίνετε και σήμερα αποκαλύπτεται).
Την επομένη των Χριστουγέννων πραγματοποιήθηκε το τριήμερο ταξίδι χωρίς να
δοθεί μεγάλη δημοσιότητα (επιλέξαμε το χρόνο που έχουν το νου τους όλοι στις
τσιγαρίδες).
Ήταν μαζί μου: Ο αστυνόμος Λάμπρος Αντωνίου για προσωπική μου φρουρά (μια
ζωή ασφάλεια υψηλών προσώπων ο Λάμπρος) και για να δει αν έχει σκαφταριές από
αγριογούρουνα στην Ουάσιγκτον.
Ο Μενέλαος, ο οποίος με συνόδευσε ως τον Λευκό Οίκο και μετά σιργιάναγε στην
πόλη και ρώταγε πού ανατίναξαν κάνα γιουφύρι όταν είχαν κι αυτοί εμφύλιο οι
βόρειοι μι τ’ς νότιοι.
Ο Γρίβας για να τραβάει φωτογραφίες. Μετά τον χάσαμε, δεν επέστρεψε μαζί μας.
Ακόμα τραβάει φωτογραφίες ή πήγε να περάσει με το γιο του λίγες μέρες ως τα
Φώτα. Τώρα ποιος θα φωτογραφίζει τα Φώτα στη λίμνη στη Στεφανιάδα, θα ιδούμε.
Η ξαδέρφη μου η Αθηνά για να κάνει παρέα τη Μελάνια, όσο διαρκούσε η
συνάντηση.
Ο Τηλέμαχος με τον Νίκο Νασιώκα για να κάνουν το διερμηνέα μιας και γνωρίζουν
άριστα τα αμερικανοελληνομαρκελεσιώτικα. Μάλιστα, ο Τραμπ τους χάρηκε
ιδιαίτερα, όταν έμαθε πως είναι Σπυρελιώτες κι ότι κάνουν γιορτή καρυδιού. «Τέτοιες
αμερικανιές ούτε εμείς οι αμερικάνοι δεν κάνουμε» είπε συγκεκριμένα.
Πήραμε μαζί μας και συμβολικά δώρα: Νια σφήνα τυρί απ’ τ’ν Πατλιά, λίγου
τσιαλαφούτι απ’ τ’ν Πλάκα, λίγα κάστανα απ’ του ζάβατου του μπουκουβτσιάν’κου
(για τ’ γαλουπούλα), έναν πλαστό βραγκιανίτ’κου μι ρουκίσιου αλεύρι κι νια κλίτσα
παν’γυρίσια καλουκιντ’σμένη.
Η συνάντηση έγινε σε ιδιαίτερα θερμό και φιλικό κλίμα. Συζητήσαμε για πάρα
πολλά και σημαντικά θέματα. Εξήγησα στον Τραμπ ότι δεν είναι εύκολο να γίνει το
ΚΑΦΕΝΕΙΟ αλυσίδα καταστημάτων, ένα σε κάθε εμπορικό τους κέντρο, γιατί τα
καφενεία είναι για λαούς ξισ’λόιαστους, όπως οι Έλληνες κι όχι όπως οι Αμερικανοί,
που το μυαλό τ’ς είνι στη δ’λειά κι στ’ς μπίζνις. Δεσμεύτηκα, βέβαια, να του στέλνω
τα κείμενα των ΚΑΦΕΝΕΙΩΝ μου και να ανταλλάσουμε γνώμες όταν χρειάζεται ή
όταν έχει κάποιες απορίες.
Ο πλανητάρχης εκδήλωσε τον θαυμασμό του για τους Έλληνες. Παραξενεύτηκε που
ακόμα επιβιώνουμε παρά τις χαζαμάρες που κάνουμε και μου αποκάλυψε ποιος θα
βγει δήμαρχος στην Αργιθέα, αν και οι μυστικές του υπηρεσίες δεν μπορούν να
καταλάβουν ακόμα με ποιον θα πάει ο Μήτσιος. Παρότι ξέρω για το Μήτσιο, δεν
είπα τίποτε, όπως δεν λέω και ποιος θα βγει δήμαρχος, αφού πια το ξέρω. Μου
υποσχέθηκε ουσιαστική στήριξη στην Αργιθέα με σειρά επενδύσεων και
κατολισθήσεων που θα αλλάξουν τη φυσιογνωμία της περιοχής. Ολοκληρώθηκε έτσι
η συνάντησή μας κι απεδέχθη πρότασή μου να επισκεφθεί το συντομότερο τον τόπο
μας και ειδικά την κοιλάδα Αχελώου, μιας και δεν έχει ξαναδεί μηλίστα, ρείκια και
κουμαριές. Μου ζήτησε δε να μεταφέρω προς όλους σας τα χαιρετίσματά του.

Ο Γιάννης Φρύδας στον Λευκό Οίκο με τον πλανητάρχη Ντόναλντ Τραμπ

Τις ευχές μου για έναν καινούριο χρόνο με υγεία

Χρόνια πολλά!