Η Αμφισημία Στην Μαρξιστική Σκέψη (Μέρος Δεύτερο) - Autonomi Drasi

31/3/2021 Η αμφισημία στην μαρξιστική σκέψη (Μέρος Δεύτερο) – Autonomi Drasi
Μενού
Autonomi Drasi
Καλώς ήρθατε στην ιστοσελίδα ελευθεριακής – οικολογικής πληροφόρησης και γνώσης, οπλίστε το
πνεύμα.
Η αμφισημία στην μαρξιστική σκέψη (Μέρος

Δεύτερο)
15 ΟΚΤ.
2015
Η αμφισημία στην μαρξιστική σκέψη (Μέρος

Δεύτερο)
e90af012556a1 Ο Λένιν και η ανανέωση της

d76dfe131b8942 κοινωνίας
b0dbb
ΤΟΥ ΜΑΡΤΙΝ ΜΠΟΥΜΠΕΡ *
ΟΠΩΣ ΑΚΡΙΒΩΣ Η ΒΑΣΙΚΗ ΑΡΧΗ ΤΗΣ ΑΝΑΝΕΩΣΗΣ

ΤΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ ΑΠΟ ΤΑ ΕΣΩ, ΜΕ ΜΙΑΝ
ΑΝΑΖΩΟΓΟΝΗΣΗ ΤΟΥ ΚΥΤΤΑΡΙΚΟΥ ΙΣΤΟΥ ΤΗΣ,
ΔΕΝ ΒΡΗΚΕ ΣΤΗ ΘΕΩΡΙΑ ΤΟΥ ΜΑΡΞ ΠΑΓΙΩΜΕΝΗ ΘΕΣΗ ΠΟΥ ΝΑ ΑΠΕΡΡΕΕ ΑΠΟ
ΤΗΝ ΙΔΙΑ ΤΗΝ ΙΔΕΑ, ΕΤΣΙ ΔΕΝ ΕΙΧΕ ΘΕΣΗ ΓΙ’ ΑΥΤΗΝ ΣΤΗΝ ΠΙΟ ΤΕΡΑΣΤΙΑ
ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑ ΤΟΥ ΚΑΙΡΟΥ ΜΑΣ ΝΑ ΠΡΑΓΜΑΤΩΣΕΙ ΑΥΤΗΝ ΤΗ ΘΕΩΡΙΑ ΜΕΣΑ
ΑΠΟ ΤΗΝ ΘΑΥΜΑΣΤΗ ΑΛΛΑ ΠΟΛΥ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΚΗ ΕΦΑΡΜΟΓΗ ΤΗΣ
ΣΥΝΕΙΔΗΤΗΣ ΑΝΘΡΩΠΙΝΗΣ ΒΟΥΛΗΣΗΣ. ΚΑΙ ΣΤΙΣ ΔΥΟ ΠΕΡΙΠΤΩΣΕΙΣ ΤΟ
ΑΡΝΗΤΙΚΟ ΑΥΤΟ ΓΕΓΟΝΟΣ ΜΠΟΡΕΙ, ΟΠΩΣ ΕΙΔΑΜΕ, ΝΑ ΔΙΚΑΙΟΛΟΓΗΘΕΙ
ΟΣΟΝ ΑΦΟΡΑ ΣΤΗΝ ΠΡΟΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΗ ΠΕΡΙΟΔΟ ΛΕΓΟΝΤΑΣ ΟΤΙ ΥΠΟ ΤΗΝ
ΒΑΣΙΛΕΙΑ ΤΟΥ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟΥ ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΣΕ ΝΑ ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΙ ΚΑΝΕΝΟΣ
ΕΙΔΟΥΣ, ΟΥΤΕ ΚΑΝ ΑΠΟΣΠΑΣΜΑΤΙΚΗ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΑΝΑΖΩΟΓΟΝΗΣΗ- ΑΛΛΑ
ΟΣΟΝ ΑΦΟΡΑ ΣΤΗΝ ΜΕΤΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΗ ΠΕΡΙΟΔΟ ΔΙΑΠΙΣΤΩΝΕΤΑΙ ΚΑΙ ΣΤΙΣ
https://autonomidrasi.com/2015/10/15/η-αμφισημία-στην-μαρξιστική-σκέψη-μέρ/ 1/47
ΔΥΟ ΠΕΡΙΠΤΩΣΕΙΣ ΟΤΙ ΘΑ ΗΤΑΝ «ΟΥΤΟΠΙΚΟ» ΝΑ ΠΡΟΔΙΑΓΡΑΦΟΥΜΕ ΤΙΣ

ΚΑΤΑΛΛΗΛΕΣ ΜΟΡΦΕΣ ΤΗΣ ΑΝΑΖΩΟΓΟΝΗΣΗΣ ΑΥΤΗΣ.
«Η ΟΥΤΟΠΙΑ», ΓΡΑΦΕΙ Ο ΕΝΓΚΕΛΣ ΤΟ 1872, «ΞΕΠΡΟΒΑΛΛΕΙ ΟΤΑΝ, ΑΠΟ ΤΙΣ

ΥΠΑΡΧΟΥΣΕΣ ΣΥΝΘΗΚΕΣ, ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΕΠΙΧΕΙΡΟΥΝ ΝΑ ΠΡΟΔΙΑΓΡΑΦΟΥΝ
ΤΗΝ ΜΟΡΦΗ ΜΕ ΤΗΝ ΟΠΟΙΑ ΘΑ ΑΡΘΕΙ Η ΑΛΦΑ Ή Η ΒΗΤΑ ΑΝΤΙΝΟΜΙΑ ΤΗΣ
ΥΠΑΡΧΟΥΣΑΣ ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ». «ΣΤΟΝ ΜΑΡΞ», ΛΕΕΙ Ο ΛΕΝΙΝ, «ΔΕΝ ΘΑ ΒΡΕΙΤΕ
ΙΧΝΟΣ ΟΥΤΟΠΙΚΟΤΗΤΑΣ ΜΕ ΤΗΝ ΕΝΝΟΙΑ ΤΗΣ ΕΠΙΝΟΗΣΗΣ ΤΗΣ ΚΑΙΝΟΥΡΙΑΣ
ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΦΑΝΤΑΣΤΙΚΗΣ ΤΗΣ ΚΑΤΑΣΚΕΥΗΣ». ΑΛΛΑ ΟΣΟ ΑΧΡΗΣΤΕΣ
ΚΙ ΑΝ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΕΣ ΟΙ ΦΑΝΤΑΣΤΙΚΕΣ ΕΙΚΟΝΕΣ, ΕΙΝΑΙ ΖΩΤΙΚΗΣ ΣΗΜΑΣΙΑΣ Ν’
ΑΦΗΣΟΥΜΕ ΤΗΝ ΙΔΕΑ ΣΤΗΝ ΟΠΟΙΑ ΕΧΟΥΜΕ ΠΡΟΣΚΟΛΛΗΘΕΙ ΝΑ
ΥΠΑΓΟΡΕΥΣΕΙ ΤΗΝ ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΗ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΟΠΟΙΑ ΕΠΙΔΙΩΚΟΥΜΕ ΝΑ ΠΑΜΕ.
Η ΣΟΣΙΑΛΙΣΤΙΚΗ ΙΔΕΑ ΔΕΙΧΝΕΙ ΑΝΑΓΚΑΣΤΙΚΑ, ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ ΣΤΟΥΣ ΜΑΡΞ ΚΑΙ
ΛΕΝΙΝ, ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΟΡΓΑΝΙΚΗ ΟΙΚΟΔΟΜΗΣΗ ΜΙΑΣ ΚΑΙΝΟΥΡΙΑΣ ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ
ΑΠΟ ΜΙΚΡΕΣ ΚΟΙΝΩΝΙΕΣ ΕΣΩΤΕΡΙΚΑ ΣΥΝΔΕΔΕΜΕΝΕΣ ΑΠΟ ΚΟΙΝΗ ΖΩΗ ΚΑΙ
ΚΟΙΝΗ ΔΟΥΛΕΙΑ, ΚΑΙ ΤΙΣ ΕΝΩΣΕΙΣ ΤΟΥΣ. ΑΛΛΑ ΟΥΤΕ ΣΤΟΝ ΜΑΡΞ ΟΥΤΕ ΣΤΟΝ
ΛΕΝΙΝ ΓΕΝΝΑ Η ΙΔΕΑ ΑΥΤΗ ΕΝΑ ΣΑΦΕΣ ΚΑΙ ΣΥΝΕΚΤΙΚΟ ΠΛΑΙΣΙΟ ΑΝΑΦΟΡΑΣ
ΓΙΑ ΤΗ ΔΡΑΣΗ. ΚΑΙ ΣΤΙΣ ΔΥΟ ΠΕΡΙΠΤΩΣΕΙΣ ΤΟ ΑΠΟΚΕΝΤΡΩΤΙΚΟ ΣΤΟΙΧΕΙΟ ΤΗΣ
ΑΝΑΔΙΑΜΟΡΦΩΣΗΣ ΕΚΤΟΠΙΖΕΤΑΙ ΑΠΟ ΤΟ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΤΙΚΟ ΣΤΟΙΧΕΙΟ ΤΗΣ
ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ.
ΚΑΙ ΣΤΙΣ ΔΥΟ ΠΕΡΙΠΤΩΣΕΙΣ Ο ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΚΟΣ ΝΟΜΟΣ ΕΙΝΑΙ ΟΤΙ Η ΑΥΣΤΗΡΑ

ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΤΙΚΗ ΔΡΑΣΗ ΕΙΝΑΙ ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΗ ΓΙΑ ΝΑ ΕΠΙΤΥΧΕΙ Η ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ,
ΚΑΙ ΠΡΟΦΑΝΩΣ ΑΥΤΟ ΕΧΕΙ ΜΕΓΑΛΗ ΔΟΣΗ ΑΛΗΘΕΙΑΣ- ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΛΕΙΠΕΙ
ΕΙΝΑΙ Η ΣΥΝΕΧΗΣ ΧΑΡΑΞΗ ΟΡΙΟΘΕΤΙΚΩΝ ΓΡΑΜΜΩΝ ΑΝΑΜΕΣΑ ΣΤΙΣ
ΑΠΑΙΤΗΣΕΙΣ ΑΥΤΗΣ ΤΗΣ ΔΡΑΣΗΣ ΚΑΙ —ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΤΗΝ ΠΡΟΔΙΚΑΖΟΥΜΕ— Η
ΕΝΔΕΧΟΜΕΝΗ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ ΜΙΑΣ ΑΠΟΚΕΝΤΡΩΜΕΝΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ·
ΑΝΑΜΕΣΑ ΣΤΑ ΟΣΑ ΑΠΑΙΤΕΙ Η ΕΚΤΕΛΕΣΗ ΤΗΣ ΙΔΕΑΣ ΚΑΙ ΣΤΑ ΟΣΑ ΑΠΑΙΤΕΙ Η
ΙΔΕΑ· ΑΝΑΜΕΣΑ ΣΤΙΣ ΑΞΙΩΣΕΙΣ ΤΗΣ ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΚΑΙ ΣΤΑ
ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΜΙΑΣ ΑΝΑΔΥΟΜΕΝΗΣ ΣΟΣΙΑΛΙΣΤΙΚΗΣ ΖΩΗΣ. Η ΑΠΟΦΑΣΗ —ΣΤΗ
ΘΕΩΡΙΑ ΚΑΙ ΤΙΣ ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΕΙΣ ΤΟΥ ΚΙΝΗΜΑΤΟΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΜΑΡΞ, ΣΤΗΝ
ΠΡΑΚΤΙΚΗ ΤΗΣ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗΣ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΝΑΔΙΑΡΘΡΩΣΗ ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ ΚΑΙ
ΤΗΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΛΕΝΙΝ— ΠΑΝΤΑ ΕΥΝΟΕΙ ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΑ ΤΗΝ
ΠΟΛΙΤΙΚΗ, ΔΗΛΑΔΗ ΤΗΝ ΣΥΓΚΕΝΤΡΟΠΟΙΗΣΗ.
ΑΥΤΟ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΣΕ ΜΕΓΑΛΟ ΜΕΡΟΣ ΝΑ ΤΟ ΑΠΟΔΩΣΟΥΜΕ ΣΤΗΝ ΙΔΙΑ ΤΗΝ

ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ, ΣΤΙΣ ΔΥΣΚΟΛΙΕΣ ΠΟΥ ΕΙΧΕ Ν’ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΕΙ ΤΟ ΣΟΣΙΑΛΙΣΤΙΚΟ
ΚΙΝΗΜΑ ΚΑΙ ΣΤΙΣ ΠΟΛΥ ΙΔΙΑΙΤΕΡΕΣ ΔΥΣΚΟΛΙΕΣ ΠΟΥ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΕ ΤΟ
ΣΟΒΙΕΤΙΚΟ ΚΑΘΕΣΤΩΣ- ΑΛΛΑ ΠΕΡΑ ΚΑΙ ΠΑΝΩ ΑΠ’ ΑΥΤΑ ΕΜΦΑΝΙΣΤΗΚΕ ΜΙΑ
ΟΡΙΣΜΕΝΗ ΣΥΛΛΗΨΗ ΚΑΙ ΜΙΑ ΣΥΝΑΚΟΛΟΥΘΗ ΤΑΣΗ, ΠΟΥ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ
ΤΗΝ ΒΡΟΥΜΕ ΣΤΟΝ ΜΑΡΞ ΚΑΙ ΤΟΝ ΕΝΓΚΕΛΣ ΚΑΙ ΠΟΥ ΜΕΤΑΦΕΡΘΗΚΕ
ΑΡΓΟΤΕΡΑ ΣΤΟΝ ΛΕΝΙΝ ΚΑΙ ΤΟΝ ΣΤΑΛΙΝ: Η ΣΥΛΛΗΨΗ ΕΝΟΣ ΑΠΟΛΥΤΟΥ
ΚΕΝΤΡΟΥ ΘΕΩΡΙΑΣ ΚΑΙ ΔΡΑΣΗΣ, ΑΠΟ ΤΟ ΟΠΟΙΟ ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΠΡΟΕΛΘΟΥΝ
ΟΙ ΜΟΝΑΔΙΚΕΣ ΕΓΚΥΡΕΣ ΘΕΣΕΙΣ ΚΑΙ ΤΑ ΜΟΝΑΔΙΚΑ ΕΓΚΥΡΑ ΔΙΑΤΑΓΜΑΤΑ- ΤΟ
ΚΕΝΤΡΟ ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ ΔΥΝΗΤΙΚΑ ΜΙΑ ΔΙΚΤΑΤΟΡΙΑ, ΠΟΥ ΠΑΡΟΥΣΙΑΖΕΤΑΙ ΩΣ
«ΔΙΚΤΑΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΠΡΟΛΕΤΑΡΙΑΤΟΥ» —Μ’ ΑΛΛΑ ΛΟΓΙΑ: Η ΤΑΣΗ ΝΑ
ΔΙΑΙΩΝΙΣΤΕΙ Η ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΤΙΚΗ ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΣΕ ΒΑΡΟΣ ΤΩΝ
ΑΠΟΚΕΝΤΡΩΤΙΚΩΝ ΑΝΑΓΚΩΝ ΜΙΑΣ ΓΕΝΟΜΕΝΗΣ ΣΟΣΙΑΛΙΣΤΙΚΗΣ
ΚΟΙΝΟΤΗΤΑΣ.
ΗΤΑΝ ΕΥΚΟΛΟ ΝΑ ΔΕΧΤΕΙ Ο ΛΕΝΙΝ ΑΥΤΗΝ ΤΗΝ ΤΑΣΗ ΕΞ ΑΙΤΙΑΣ ΤΗΣ

ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΗΣ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗΣ, ΠΟΥ ΕΔΕΙΧΝΕ ΚΑΘΑΡΑ ΟΤΙ Η ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ
ΔΕΝ ΕΙΧΕ ΑΚΟΜΑ ΤΕΛΕΙΩΣΕΙ. Η ΑΝΤΙΦΑΣΗ ΑΝΑΜΕΣΑ ΣΤΗΝ ΑΞΙΩΣΗ ΤΟΥ
ΜΑΡΞ Ν’ ΑΝΤΙΚΑΤΑΣΤΑΘΕΙ Η ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΒΑΣΙΚΗ ΑΡΧΗ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ,
ΑΦ’ ΕΝΟΣ, ΚΑΙ Η ΑΝΑΜΦΙΣΒΗΤΗΤΗ ΕΠΙΒΙΩΣΗ ΤΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΒΑΣΙΚΗΣ
ΑΡΧΗΣ, ΑΦ’ ΕΤΕΡΟΥ, ΣΥΓΚΑΛΥΠΤΕΤΑΙ ΚΑΙ ΔΙΚΑΙΟΛΟΓΕΙΤΑΙ ΑΠΟ ΤΗΝ
ΥΠΟΤΙΘΕΜΕΝΗ ΜΗ ΟΛΟΚΛΗΡΩΣΗ ΤΗΣ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗΣ- ΑΛΛΑ ΑΥΤΟ ΒΕΒΑΙΑ
ΔΕΝ ΠΑΙΡΝΕΙ ΥΠ’ ΟΨΗ ΤΟ ΓΕΓΟΝΟΣ ΟΤΙ ΓΙΑ ΤΟΝ ΜΑΡΞ Ο ΣΟΣΙΑΛΙΣΜΟΣ
ΕΠΡΕΠΕ Ν’ ΑΠΟΒΑΛΕΙ ΤΟ ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΤΟΥ ΤΟΜΑΡΙ ΜΟΛΙΣ «ΑΡΧΙΣΕΙ Η
ΟΡΓΑΝΩΤΙΚΗ ΤΟΥ ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΑ». ΕΔΩ ΚΡΥΒΕΤΑΙ ΕΝΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑ, ΠΟΥ
ΜΕ ΤΗ ΣΕΙΡΑ ΤΟΥ ΤΟ ΑΠΟΚΡΥΠΤΕΙ Η ΙΔΙΑ Η ΥΛΙΣΤΙΚΗ ΕΡΜΗΝΕΙΑ ΤΗΣ
ΙΣΤΟΡΙΑΣ: ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΗΝ ΑΠΟΨΗ ΑΥΤΗΝ, Η ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΕΙΝΑΙ ΑΠΛΩΣ Η
ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΟΠΟΙΗΣΗ ΚΑΙ ΕΚΦΡΑΣΗ ΤΗΣ ΤΑΞΙΚΗΣ ΠΑΛΗΣ, ΚΑΙ ΜΕ ΤΗΝ
ΚΑΤΑΡΓΗΣΗ ΤΟΥ ΤΑΞΙΚΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ ΘΑ ΑΠΟΜΑΚΡΥΝΘΕΙ ΤΟ ΕΔΑΦΟΣ ΑΠΟ
ΚΑΤΩ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΒΑΣΙΚΗ ΑΡΧΗ.
Ο ΑΓΩΝΑΣ ΖΩΗΣ ΚΑΙ ΘΑΝΑΤΟΥ ΤΗΣ ΜΟΝΑΔΙΚΗΣ ΕΓΚΥΡΗΣ ΘΕΩΡΙΑΣ ΚΑΙ ΤΟΥ
ΜΟΝΑΔΙΚΟΥ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΟΣ ΔΡΑΣΗΣ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΑΛΛΩΝ
ΠΑΡΑΛΛΑΓΩΝ ΤΟΥ ΣΟΣΙΑΛΙΣΜΟΥ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΘΕΩΡΗΘΕΙ ΑΠΟΛΙΤΙΚΟΣ-
ΟΦΕΙΛΕΙ, ΣΥΝΕΠΩΣ, ΝΑ ΣΤΙΓΜΑΤΙΣΕΙ ΟΛΑ ΤΑ ΑΛΛΑ ΕΙΔΗ ΣΟΣΙΑΛΙΣΜΟΥ ΩΣ
ΑΡΛΟΥΜΠΕΣ, ΩΣ ΥΠΟΛΕΙΜΜΑΤΑ ΤΗΣ ΑΣΤΙΚΗΣ ΙΔΕΟΛΟΓΙΑΣ- ΓΙΑΤΙ ΟΣΟ

ΕΞΑΚΟΛΟΥΘΟΥΝ ΝΑ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΚΑΙ ΑΛΛΑ ΕΙΔΗ ΣΟΣΙΑΛΙΣΜΟΥ, Η
ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΠΡΟΦΑΝΩΣ ΝΑ ΟΛΟΚΛΗΡΩΘΕΙ ΚΑΙ Η ΠΟΛΙΤΙΚΗ
ΒΑΣΙΚΗ ΑΡΧΗ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ Ν’ ΑΝΤΙΚΑΤΑΣΤΑΘΕΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ, ΚΙ ΑΣ
ΕΧΕΙ ΗΔΗ ΑΡΧΙΣΕΙ Η ΟΡΓΑΝΩΤΙΚΗ ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΑ. Η ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΕΞΟΥΣΙΑ
«ΜΕ ΤΗΝ ΜΗ ΚΑΘΑΡΗ ΕΝΝΟΙΑ» ΜΠΟΡΕΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙ ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΠΟΛΥ ΠΙΟ
ΣΥΝΟΛΙΚΗ, ΑΝΕΛΕΗΤΗ ΚΑΙ «ΟΛΟΚΛΗΡΩΤΙΚΗ» ΣΤΙΣ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΤΙΚΕΣ ΤΗΣ
ΑΞΙΩΣΕΙΣ ΑΠΟ ΟΣΟ ΗΤΑΝ ΠΟΤΕ Η ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΕΞΟΥΣΙΑ «ΜΕ ΤΗΝ ΚΑΘΑΡΗ
ΕΝΝΟΙΑ».
ΑΥΤΟ ΔΕΝ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΟΤΙ Ο ΛΕΝΙΝ ΗΤΑΝ ΝΕΤΑ ΣΚΕΤΑ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΤΙΣΤΗΣ:

ΑΠΟ ΟΡΙΣΜΕΝΕΣ ΑΠΟΨΕΙΣ ΗΤΑΝ ΛΙΓΟΤΕΡΟ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΤΙΣΤΗΣ ΑΠΟ ΤΟΝ
ΜΑΡΞ ΚΑΙ ΠΛΗΣΙΑΖΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ ΣΤΟΝ ΕΝΓΚΕΛΣ- ΑΛΛΑ ΣΤΗ ΣΚΕΨΗ ΚΑΙ ΤΗ
ΒΟΥΛΗΣΗ ΤΟΥ ΕΠΙΚΡΑΤΟΥΣΕ, ΟΠΩΣ ΣΤΟΥΣ ΜΑΡΞ ΚΑΙ ΕΝΓΚΕΛΣ, ΤΟ
ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΟ-ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΚΙΝΗΤΡΟ ΚΑΙ ΚΑΤΕΠΝΙΓΕ ΤΟ ΖΩΤΙΚΟ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟ
ΚΙΝΗΤΡΟ ΠΟΥ ΑΠΑΙΤΕΙ ΑΠΟΚΕΝΤΡΩΜΕΝΗ ΚΟΙΝΟΤΙΚΗ ΖΩΗ, ΜΕ ΑΠΟΤΕ-
ΛΕΣΜΑ ΝΑ ΓΙΝΕΤΑΙ ΜΟΝΟ ΣΠΟΡΑΔΙΚΑ ΑΙΣΘΗΤΟ ΤΟ ΑΠΟΚΕΝΤΡΩΤΙΚΟ
ΚΙΝΗΤΡΟ. ΤΟ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ ΟΛΩΝ ΑΥΤΩΝ ΗΤΑΝ ΟΤΙ ΔΕΝ ΥΠΗΡΞΕ ΣΤΟ ΚΑΙ-
ΝΟΥΡΙΟ ΚΡΑΤΟΣ ΟΥΤΕ ΙΧΝΟΣ ΘΕΣΜΟΥ ΠΟΥ ΝΑ ΣΤΟΧΕΥΕ ΣΤΗΝ ΚΑΤΑΡΓΗΣΗ
ΤΟΥ ΚΡΑΤΙΚΟΥ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΤΙΣΜΟΥ ΚΑΙ ΤΗΣ ΣΥΣΣΩΡΕΥΣΗΣ ΤΗΣ ΕΞΟΥΣΙΑΣ.
ΕΙΝΑΙ ΑΔΙΑΝΟΗΤΟ ΤΟ ΠΩΣ ΘΑ ΜΠΟΡΟΥΣΕ ΠΟΤΕ ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΣΤΑΔΙΑΚΑ Η
ΚΑΤΑΡΓΗΣΗ ΑΥΤΗ, ΑΦΟΥ ΔΕΝ ΥΠΗΡΧΕ ΤΕΤΟΙΟΣ ΘΕΣΜΟΣ. ΕΙΠΕ ΜΙΑ ΦΟΡΑ Ο
ΛΕΝΙΝ ΤΟ 1918: «ΔΕΝ ΞΕΡΟΥΜΕ ΤΙ ΕΙΔΟΥΣ ΣΟΣΙΑΛΙΣΜΟ ΘΑ ΣΤΗΣΟΥΜΕ. ΠΟΤΕ
ΑΡΧΙΣΕ ΝΑ ΜΑΡΑΙΝΕΤΑΙ ΤΟ ΟΠΟΙΟΔΗΠΟΤΕ ΚΡΑΤΟΣ;»
ΚΑΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙ, ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΣΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ ΚΑΝΕΝΑ ΤΕΤΟΙΟ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ,

ΣΤΟ ΟΠΟΙΟ ΘΑ ΜΠΟΡΟΥΣΑΜΕ Ν’ ΑΝΑΦΕΡΘΟΥΜΕ. ΓΙΑ ΝΑ ΤΟ ΕΠΙΤΥΧΟΥΜΕ
ΑΥΤΟ ΓΙΑ ΠΡΩΤΗ ΦΟΡΑ ΣΤΗΝ ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΙΣΤΟΡΙΑ, ΘΑ ΕΠΡΕΠΕ ΝΑ
ΞΕΚΙΝΗΣΟΥΜΕ ΚΙΝΗΤΟΠΟΙΩΝΤΑΣ ΕΝΑ ΠΟΛΥ ΖΩΤΙΚΟ ΚΑΙ ΙΔΕΑΛΙΣΤΙΚΟ
ΑΠΟΘΕΜΑ ΑΠΟΚΕΝΤΡΩΤΙΚΗΣ ΕΝΕΡΓΗΤΙΚΟΤΗΤΑΣ. ΔΕΝ ΣΥΝΕΒΗ ΤΙΠΟΤΑ
ΤΕΤΟΙΟ. ΤΟ ΟΤΙ ΥΠΟ ΤΙΣ ΣΥΝΘΗΚΕΣ ΑΥΤΕΣ ΘΑ ΕΙΧΑΜΕ ΜΙΑΝ ΕΚΟΥΣΙΑ
ΠΑΡΑΙΤΗΣΗ ΤΗΣ ΣΥΣΣΩΡΕΥΜΕΝΗΣ ΕΞΟΥΣΙΑΣ ΚΑΙ ΜΙΑΝ ΕΚΟΥΣΙΑ ΚΑΤΑΡΓΗΣΗ
ΤΗΣ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΤΙΚΟΤΗΤΑΣ, ΔΙΚΑΙΟΛΟΓΗΜΕΝΑ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΗΚΕ ΑΠΟ
ΕΝΑΝ ΣΟΣΙΑΛΙΣΤΗ ΠΙΣΤΗ ΣΤΑ ΘΑΥΜΑΤΑ.
ΤΗ ΘΕΩΡΙΑ ΤΟΥ «ΜΑΡΑΣΜΟΥ» ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ

ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗΤΗΝ ΕΠΕΞΕΡΓΑΣΤΗΚΕ Ο ΕΝΓΚΕΛΣ ΜΕ ΑΦΕΤΗΡΙΑ ΤΑ ΠΟΛΥ ΛΙΓΟ
ΔΙΑΦΩΤΙΣΤΙΚΑ ΧΩΡΙΑ ΕΠΙ ΤΟΥ ΘΕΜΑΤΟΣ ΠΟΥ ΕΙΧΕ ΑΦΗΣΕΙ Ο ΜΑΡΞ. ΤΟ 1874
ΔΙΑΚΗΡΥΞΕ ΟΤΙ ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ «ΘΑ ΕΞΑΦΑΝΙΖΟΤΑΝ ΩΣ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ ΤΗΣ
ΜΕΛΛΟΝΤΙΚΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗΣ», ΕΠΕΙΔΗ ΟΛΕΣ ΟΙ ΔΗΜΟΣΙΕΣ
ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΕΣ ΘΑ ΜΕΤΑΤΡΕΠΟΝΤΑΝ ΑΠΛΟΥΣΤΑΤΑ ΑΠΟ ΠΟΛΙΤΙΚΕΣ ΣΕ
ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΕΣ. ΤΟ 1877 ΕΙΠΕ, ΑΚΡΙΒΕΣΤΕΡΑ, ΟΤΙ ΤΟ ΠΡΟΛΕΤΑΡΙΑΤΟ,
ΜΕΤΑΤΡΕΠΟΝΤΑΣ ΤΑ ΠΑΡΑΓΩΓΙΚΑ ΜΕΣΑ ΣΕ ΚΡΑΤΙΚΗ ΙΔΙΟΚΤΗΣΙΑ, ΘΑ
ΚΑΤΑΡΓΟΥΣΕ ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ ΣΑΝ ΚΡΑΤΟΣ ΚΑΙ ΟΤΙ, ΕΠΙΠΛΕΟΝ, ΑΥΤΗ Η ΙΔΙΑ Η
ΑΠΟΚΤΗΣΗ ΤΩΝ ΠΑΡΑΓΩΓΙΚΩΝ ΜΕΣΩΝ ΘΑ ΗΤΑΝ «ΕΥΘΥΣ Η ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ
ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΗ ΠΡΑΞΗ ΤΟΥ ΩΣ ΚΡΑΤΟΥΣ», ΟΤΙ ΚΑΤΟΠΙΝ ΘΑ «ΚΟΙΜΟΤΑΝ» Ή
ΘΑ «ΜΑΡΑΙΝΟΤΑΝ ΑΠΟ ΜΟΝΟ ΤΟΥ». ΤΟ 1882 ΑΚΟΛΟΥΘΕΙ Η ΕΣΧΑΤΟΛΟΓΙΚΗ
ΕΡΜΗΝΕΙΑ ΑΥΤΟΥ ΤΟΥ «ΕΥΘΥΣ»: ΑΥΤΟ ΘΑ ΗΤΑΝ ΤΟ «ΑΛΜΑ ΤΗΣ
ΑΝΘΡΩΠΟΤΗΤΑΣ ΑΠΟ ΤΟ ΒΑΣΙΛΕΙΟ ΤΗΣ ΑΝΑΓΚΑΙΟΤΗΤΑΣ ΣΤΟ ΒΑΣΙΛΕΙΟ ΤΗΣ
ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ»· ΔΕΝ ΘΑ ΜΠΟΡΟΥΣΕ ΝΑ ΤΟ ΔΙΑΤΥΠΩΣΕΙ ΠΙΟ ΞΕΚΑΘΑΡΑ.
ΤΩΡΑ, ΩΣΤΟΣΟ, ΕΠΕΤΑΙ ΜΙΑ ΣΗΜΑΝΤΙΚΗ ΥΠΟΧΩΡΗΣΗ. ΜΕΤΑ ΤΟΝ ΘΑΝΑΤΟ

ΤΟΥ ΜΑΡΞ, ΔΕΝ ΞΑΝΑΚΟΥΜΕ ΠΙΑ ΑΥΤΟ ΤΟ «ΕΥΘΥΣ» ΑΠΟ ΤΟ ΣΤΟΜΑ ΤΟΥ
ΕΝΓΚΕΛΣ. ΟΤΑΝ ΑΝΑΓΓΕΛΛΕΙ ΤΟ 1884 ΟΤΙ ΟΛΟΣ Ο ΚΡΑΤΙΚΟΣ ΜΗΧΑΝΙΣΜΟΣ
ΘΑ ΜΕΤΑΦΕΡΘΕΙ ΣΤΟ ΜΟΥΣΕΙΟ ΑΡΧΑΙΟΤΗΤΩΝ, Η ΣΤΙΓΜΗ ΤΗΣ ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΗΣ
ΑΥΤΗΣ ΚΙΝΗΣΗΣ ΔΕΝ ΣΥΜΠΙΠΤΕΙ ΜΕ ΤΗΝ ΣΤΙΓΜΗ ΤΗΣ ΕΘΝΙΚΟΠΟΙΗΣΗΣ ΤΩΝ
ΠΑΡΑΓΩΓΙΚΩΝ ΜΕΣΩΝ, ΑΛΛΑ ΜΕΤΑΤΙΘΕΤΑΙ ΓΙΑ ΠΟΛΥ ΑΡΓΟΤΕΡΑ, ΚΑΙ
ΠΡΟΦΑΝΩΣ ΟΙ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΕΣ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΜΑΚΡΟΧΡΟΝΙΕΣ, ΓΙΑΤΙ Η ΑΡΧΗ ΠΟΥ
ΑΝΑΛΑΜΒΑΝΕΙ ΝΑ ΜΕΤΑΦΕΡΕΙ ΤΟΝ ΚΡΑΤΙΚΟ ΜΗΧΑΝΙΣΜΟ ΣΤΟ ΜΟΥΣΕΙΟ
ΕΙΝΑΙ ΤΩΡΑ Η «ΚΟΙΝΩΝΙΑ, ΠΟΥ ΘΑ ΟΡΓΑΝΩΣΕΙ ΑΠ’ ΤΗΝ ΑΡΧΗ ΤΗΝ
ΠΑΡΑΓΩΓΗ ΣΤΗ ΒΑΣΗ ΤΗΣ ΕΛΕΥΘΕΡΗΣ ΚΑΙ ΙΣΗΣ ΕΝΩΣΗΣ ΤΩΝ ΠΑΡΑΓΩΓΩΝ»
—ΕΡΓΟ ΠΟΥ ΑΠΛΩΣ ΤΟ ΕΓΚΑΙΝΙΑΣΕ Η ΠΡΑΞΗ ΤΗΣ ΕΘΝΙΚΟΠΟΙΗΣΗΣ.
ΑΥΤΟ ΕΝΑΡΜΟΝΙΖΕΤΑΙ ΜΕ ΤΗ ΔΙΑΤΥΠΩΣΗ ΤΟΥ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΙΚΟΥ

ΜΑΝΙΦΕΣΤΟΥ ΓΙΑ ΤΗΝ «ΠΟΡΕΙΑ ΤΗΣ ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ», ΔΙΑΤΥΠΩΣΗ ΤΗΝ ΟΠΟΙΑ
ΞΑΝΑΘΥΜΙΖΕΙ ΕΔΩ Ο ΕΝΓΚΕΛΣ· ΜΟΝΟ ΠΟΥ ΕΚΕΙ Η ΔΙΑΤΥΠΩΣΗ ΛΕΕΙ ΟΤΙ Η
ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΤΗΣ ΠΑΡΑΓΩΓΗΣ «ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΤΩΝ ΣΥΝΕΤΑΙΡΙΣΜΕΝΩΝ
ΑΤΟΜΩΝ» ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ ΜΙΑΣ ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ ΠΟΥ ΣΤΗΝ ΠΟΡΕΙΑ
ΤΗΣ Η ΔΗΜΟΣΙΑ ΕΞΟΥΣΙΑ ΘΑ ΧΑΣΕΙ ΤΟΝ ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΤΗΣ ΧΑΡΑΚΤΗΡΑ. ΤΟ 1891
Ο ΕΝΓΚΕΛΣ ΥΠΟΧΩΡΕΙ ΑΚΟΜΑ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ, ΜΕΧΡΙ ΣΗΜΕΙΟΥ ΠΟΥ ΝΑ ΜΗΝ
ΕΙΝΑΙ ΠΙΑ ΑΝΑΓΚΑΙΑ ΟΥΤΕ ΕΦΙΚΤΗ ΠΕΡΑΙΤΕΡΩ ΥΠΟΧΩΡΗΣΗ. ΤΟ

ΠΡΟΛΕΤΑΡΙΑΤΟ, ΛΕΕΙ, ΝΙΚΗΦΟΡΟ ΣΤΟΝ ΑΓΩΝΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΠΙΚΡΑΤΗΣΗ, ΔΕΝ
ΘΑ ΜΠΟΡΕΣΕΙ Ν’ ΑΠΟΦΥΓΕΙ «ΝΑ ΚΑΤΑΡΓΗΣΕΙ ΑΜΕΣΩΣ ΤΙΣ ΧΕΙΡΟΤΕΡΕΣ
ΠΤΥΧΕΣ ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ, ΩΣΠΟΥ ΜΙΑ ΚΑΙΝΟΥΡΙΑ ΓΕΝΙΑ, ΜΕΓΑΛΩΜΕΝΗ ΣΕ
ΚΑΙΝΟΥΡΙΕΣ, ΕΛΕΥΘΕΡΕΣ ΚΟΙΝΩΝΙΚΕΣ ΣΥΝΘΗΚΕΣ ΝΑ ΜΠΟΡΕΣΕΙ ΝΑ
ΠΑΡΑΜΕΡΙΣΕΙ ΟΛΑ ΤΑ ΣΥΜΠΑΡΟΜΑΡΤΟΥΝΤΑ ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ». Ο ΕΝΓΚΕΛΣ ΤΟ
ΛΕΕΙ ΑΥΤΟ ΣΤΟΝ ΠΡΟΛΟΓΟ ΤΟΥ ΣΤΗΝ ΝΕΑ ΕΚΔΟΣΗ ΤΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ ΤΟΥ ΜΑΡΞ
ΕΜΦΥΛΙΟΣ ΠΟΛΕΜΟΣ ΣΤΗ ΓΑΛΛΙΑ, ΣΤΟ ΟΠΟΙΟ Ο ΜΑΡΞ ΕΙΧΕ ΓΡΑΨΕΙ, ΕΙΚΟΣΙ
ΧΡΟΝΙΑ ΠΡΩΤΥΤΕΡΑ, ΟΤΙ Η ΕΡΓΑΤΙΚΗ ΤΑΞΗ «ΘΑ ΧΡΕΙΑΣΤΕΙ ΝΑ ΚΑΝΕΙ
ΜΑΚΡΟΧΡΟΝΟΥΣ ΑΓΩΝΕΣ, ΜΙΑ ΟΛΟΚΛΗΡΗ ΣΕΙΡΑ ΙΣΤΟΡΙΚΩΝ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΩΝ
ΠΟΥ ΘΑ ΜΕΤΑΣΧΗΜΑΤΙΣΟΥΝ ΠΛΗΡΩΣ ΤΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ ΚΑΙ ΤΙΣ
ΣΥΝΘΗΚΕΣ». ΣΤΟΝ ΠΡΟΛΟΓΟ ΤΟΥ Ο ΕΝΓΚΕΛΣ ΜΕΤΑΤΟΠΙΖΕΙ ΧΡΟΝΙΚΑ ΤΗΝ
ΣΥΛΛΗΨΗ ΑΥΤΗΝ ΣΤΗΝ ΜΕΤΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΗ ΠΕΡΙΟΔΟ. ΑΛΛΑ Μ’ ΑΥΤΟ
ΕΞΑΣΘΕΝΕΙ ΠΟΛΥ Η ΙΣΧΥΣ ΕΚΕΙΝΟΥ ΤΟΥ «ΕΥΘΥΣ».
ΟΧΙ ΜΟΝΟ ΔΕΝ ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ ΤΟ ΠΡΟΛΕΤΑΡΙΑΤΟ ΝΑ ΚΑΤΑΡΓΗΣΕΙ ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ

ΩΣ ΚΡΑΤΟΣ ΜΕ ΤΗΝ ΕΘΝΙΚΟΠΟΙΗΣΗ ΤΩΝ ΠΑΡΑΓΩΓΙΚΩΝ ΜΕΣΩΝ, ΑΛΛΑ
ΜΑΛΛΟΝ, ΑΡΧΙΚΑ ΚΑΙ ΩΣΠΟΥ ΝΑ ΑΝΔΡΩΘΕΙ Η «ΝΕΑ ΓΕΝΙΑ», ΑΠΛΩΣ ΘΑ
«ΨΑΛΙΔΙΣΕΙ» ΤΙΣ ΧΕΙΡΟΤΕΡΕΣ ΠΤΥΧΕΣ ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ. ΚΙ ΩΣΤΟΣΟ ΣΤΟ ΙΔΙΟ
ΑΥΤΟ ΒΙΒΛΙΟ Ο ΜΑΡΞ ΕΙΧΕ ΠΕΙ ΓΙΑ ΤΟ ΚΑΘΕΣΤΩΣ ΤΗΣ ΠΑΡΙΣΙΝΗΣ
ΚΟΜΜΟΥΝΑΣ ΟΤΙ, ΑΝ ΕΙΧΕ ΘΡΙΑΜΒΕΥΣΕΙ Η ΚΟΜΜΟΥΝΑ, ΘΑ ΕΔΙΝΕ ΠΙΣΩ
ΣΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΕΞΟΥΣΙΕΣ ΠΟΥ ΕΙΧΕ ΩΣ ΤΟΤΕ ΣΦΕΤΕΡΙΣΤΕΙ «ΤΟ
ΠΑΡΑΣΙΤΙΚΟ ΕΞΑΜΒΛΩΜΑ ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ»· ΚΑΤΑ ΣΥΝΕΠΕΙΑ ΕΙΧΕ ΤΟΝΙΣΕΙ
ΙΔΙΑΙΤΕΡΑ ΤΗΝ ΑΛΛΑΓΗ ΠΟΥ ΕΙΧΕ ΕΠΙΦΕΡΕΙ ΜΕ ΤΑ ΕΡΓΑ ΤΗΣ Η ΚΟΜΜΟΥΝΑ –
ΑΡΑ ΑΥΤΟ ΤΟ «ΕΥΘΥΣ». ΑΛΛΑ ΤΩΡΑ Ο ΕΝΓΚΕΛΣ ΣΤΟΝ ΠΡΟΛΟΓΟ ΤΟΥ ΥΠΟ
ΧΩΡΕΙ ΠΟΛΥ ΠΙΟ ΠΙΣΩ ΑΠ’ ΑΥΤΟ. ΒΕΒΑΙΑ, ΑΥΤΟ ΟΦΕΙΛΕΤΑΙ ΣΕ ΜΙΑΝ Ο
ΡΙΣΜΕΝΗ ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΠΕΙΡΑ· ΑΛΛΑ ΤΟ ΓΕΓΟΝΟΣ ΟΤΙ Ο ΕΝΓΚΕΛΣ ΑΦΕΘΗΚΕ ΝΑ
ΕΠΗΡΕΑΣΤΕΙ ΤΟΣΟ ΒΑΘΙΑ ΑΠ’ ΑΥΤΗΝ ΟΦΕΙΛΕΤΑΙ ΣΤΟ ΟΤΙ ΟΥΤΕ Σ’ ΕΚΕΙΝΟΝ
ΟΥΤΕ ΣΤΟΝ ΜΑΡΞ ΥΠΗΡΧΕ ΕΝΑ ΕΝΙΑΙΟ ΚΑΙ ΣΥΝΕΚΤΙΚΟ ΙΔΕΩΔΕΣ ΠΟΥ
ΑΠΟΣΚΟΠΟΥΣΕ ΣΤΗΝ ΑΝΑΔΙΟΡΓΑΝΩΣΗ ΤΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ Ή ΣΤΙΣ
ΠΡΟΕΤΟΙΜΑΣΙΕΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΑΤΑΡΓΗΣΗ ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ· ΔΕΝ ΥΠΗΡΧΕ ΟΥΤΕ
ΙΣΧΥΡΗ ΚΑΙ ΣΤΑΘΕΡΗ ΒΟΥΛΗΣΗ ΓΙΑ ΔΡΑΣΗ ΥΠΕΡ ΤΗΣ ΑΠΟΚΕΝΤΡΩΣΗΣ. Ο
ΛΕΝΙΝ ΚΛΗΡΟΝΟΜΗΣΕ ΜΙΑ ΔΙΧΑΣΜΕΝΗ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ ΚΛΗΡΟΝΟΜΙΑ:
ΣΟΣΙΑΛΙΣΤΙΚΗ ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΧΩΡΙΣ ΣΟΣΙΑΛΙΣΤΙΚΗ ΖΩΤΙΚΟΤΗΤΑ.
ΟΠΩΣ ΟΛΟΙ ΓΝΩΡΙΖΟΥΜΕ, Ο ΛΕΝΙΝ ΠΡΟΣΠΑΘΗΣΕ ΝΑ ΞΕΠΕΡΑΣΕΙ ΤΗΝ

ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΚΗ ΘΕΩΡΙΑ ΤΟΥ ΕΝΓΚΕΛΣ ΕΠΙΣΗΜΑΙΝΟΝΤΑΣ ΜΕ ΜΕΓΑΛΗΝ
ΕΜΦΑΣΗ ΟΤΙ Η «ΚΑΤΑΡΓΗΣΗ» ΑΝΑΦΕΡΟΤΑΝ ΣΤΟ ΑΣΤΙΚΟ ΚΡΑΤΟΣ, ΕΝΩ Ο
«ΜΑΡΑΣΜΟΣ» ΣΤΑ «ΑΠΟΜΕΙΝΑΡΙΑ ΤΟΥ ΠΡΟΛΕΤΑΡΙΑΚΟΥ ΚΡΑΤΙΚΟΥ
ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΣΟΣΙΑΛΙΣΤΙΚΗ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ». ΑΚΟΜΑ, ΟΤΙ ΑΦΟΥ
ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ ΩΣ (ΚΑΤΑ ΤΟΝ ΟΡΙΣΜΟ ΤΟΥ ΕΝΓΚΕΛΣ) «ΙΔΙΑΙΤΕΡΗ ΚΑΤΑΣΤΑΛΤΙΚΗ
ΔΥΝΑΜΗ» ΗΤΑΝ ΑΡΧΙΚΑ ΑΝΑΓΚΑΙΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΑΤΑΣΤΟΛΗ ΤΗΣ ΑΣΤΙΚΗΣ
ΤΑΞΗΣ, ΗΤΑΝ ΑΝΑΓΚΑΙΟ ΚΑΙ ΩΣ ΔΙΚΤΑΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΠΡΟΛΕΤΑΡΙΑΤΟΥ, ΩΣ
ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΤΙΚΟ ΟΡΓΑΝΟ ΤΗΣ ΕΞΟΥΣΙΑΣ ΤΟΥ. ΑΝΑΜΦΙΣΒΗΤΗΤΑ Ο ΛΕΝΙΝ
ΑΝΤΙΛΗΦΘΗΚΕ ΤΗΝ ΠΡΟΘΕΣΗ ΤΟΥ ΜΑΡΞ (ΚΑΙ ΤΟΥ ΕΝΓΚΕΛΣ)· ΣΩΣΤΑ
ΠΑΡΑΘΕΤΕΙ ΤΟ ΧΩΡΙΟ ΣΤΟ ΟΠΟΙΟ Ο ΜΑΡΞ, ΤΟ 1852, ΕΙΧΕ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΕΙ ΤΗΝ
ΔΙΚΤΑΤΟΡΙΑ ΑΥΤΗΝ ΜΕΤΑΒΑΤΙΚΗ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΑΤΑΞΙΚΗ ΚΟΙΝΩΝΙΑ. ΑΛΛΑ ΓΙΑ
ΤΟΝ ΜΑΡΞ ΤΟΥ 1871, ΜΕ ΤΟΝ ΕΝΘΟΥΣΙΑΣΜΟ ΤΟΥ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΟΜΜΟΥΝΑ,
ΗΤΑΝ ΒΕΒΑΙΟ ΟΤΙ Η ΑΠΟΚΕΝΤΡΩΣΗ ΘΑ ΕΤΟΙΜΑΖΟΤΑΝ ΣΥΓΧΡΟΝΩΣ ΜΕΣΑ
ΣΤΟΝ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΤΙΣΜΟ ΤΟΝ ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΗ ΔΡΑΣΗ
ΚΙ ΟΤΑΝ Ο ΕΝΓΚΕΛΣ ΟΝΟΜΑΣΕ ΤΗΝ ΕΘΝΙΚΟΠΟΙΗΣΗ ΤΩΝ ΠΑΡΑΓΩΓΙΚΩΝ
ΜΕΣΩΝ ΚΑΤΑΡΓΗΣΗ ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ «ΩΣ ΚΡΑΤΟΥΣ», ΕΝΝΟΟΥΣΕ ΤΗΝ
ΣΗΜΑΝΤΙΚΟΤΑΤΗ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ ΠΟΥ ΘΑ ΟΛΟΚΛΗΡΩΝΟΤΑΝ ΑΜΕΣΩΣ ΜΕΤΑ
ΤΗΝ ΟΛΟΚΛΗΡΩΣΗ ΤΗΣ ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΗΣ ΠΡΑΞΗΣ.
Ο ΛΕΝΙΝ ΕΠΑΙΝΕΙ ΤΟΝ ΜΑΡΞ ΕΠΕΙΔΗ «ΤΟ 1852 ΔΕΝ ΕΙΧΕ ΘΕΣΕΙ ΑΚΟΜΑ ΤΟ
ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΟ ΕΡΩΤΗΜΑ ΤΙ ΘΑ ΕΠΡΕΠΕ ΝΑ ΜΠΕΙ ΣΤΗ ΘΕΣΗ ΤΟΥ ΚΡΑΤΙΚΟΥ
ΜΗΧΑΝΙΣΜΟΥ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΚΑΤΑΡΓΗΣΗ ΤΟΥ». Ο ΛΕΝΙΝ ΛΕΕΙ ΠΑΡΑΚΑΤΩ ΟΤΙ
ΜΟΝΟΝ Η ΠΑΡΙΣΙΝΗ ΚΟΜΜΟΥΝΑ ΔΙΔΑΞΕ ΤΟΥ ΜΑΡΞ ΑΥΤΟ ΤΟ ΠΡΑΓΜΑ.
ΑΛΛΑ Η ΠΑΡΙΣΙΝΗ ΚΟΜΜΟΥΝΑ ΗΤΑΝ Η ΥΛΟΠΟΙΗΣΗ ΤΩΝ ΣΚΕΨΕΩΝ
ΟΡΙΣΜΕΝΩΝ ΑΝΘΡΩΠΩΝ ΠΟΥ ΕΙΧΑΝ ΘΕΣΕΙ ΠΟΛΥ ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΑ ΤΟ
ΠΑΡΑΠΑΝΩ ΕΡΩΤΗΜΑ. Ο ΛΕΝΙΝ ΕΠΑΙΝΕΙ ΤΟΝ ΜΑΡΞ ΚΑΙ ΕΠΕΙΔΗ «ΕΜΕΙΝΕ
ΑΥΣΤΗΡΑ ΔΕΜΕΝΟΣ ΣΤΑ ΓΕΓΟΝΟΤΑ ΤΗΣ ΙΣΤΟΡΙΚΗΣ ΕΜΠΕΙΡΙΑΣ». ΑΛΛΑ Η
ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΠΕΙΡΑ ΤΗΣ ΚΟΜΜΟΥΝΑΣ ΥΠΗΡΞΕ ΜΟΝΟΝ ΕΠΕΙΔΗ ΣΤΙΣ ΚΑΡΔΙΕΣ
ΤΩΝ ΠΑΡΑΦΟΡΩΝ ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΩΝ ΖΟΥΣΕ Η ΕΙΚΟΝΑ ΜΙΑΣ ΑΠΟ-
ΚΕΝΤΡΩΜΕΝΗΣ, «ΑΠΟΚΡΑΤΙΚΟΠΟΙΗΜΕΝΗΣ» ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ, ΕΙΚΟΝΑ ΤΗΝ Ο
ΠΟΙΑ ΑΝΕΛΑΒΑΝ ΝΑ ΜΕΤΑΓΡΑΨΟΥΝ ΣΕ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ. ΟΙ ΠΝΕΥΜΑ-
ΤΙΚΟΙ ΠΑΤΕΡΕΣ ΤΗΣ ΚΟΜΜΟΥΝΑΣ ΕΙΧΑΝ ΑΥΤΟ ΑΚΡΙΒΩΣ ΤΟ ΙΔΕΩΔΕΣ ΤΗΣ
ΑΠΟΚΕΝΤΡΩΣΗΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΙΧΑΝ ΟΙ ΜΑΡΞ ΚΑΙ ΕΝΓΚΕΛΣ, ΚΑΙ ΟΙ ΗΓΕΤΕΣ ΤΗΣ
ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗΣ ΤΟΥ 1871 ΠΡΟΣΠΑΘΗΣΑΝ, ΜΕ ΑΝΕΠΑΡΚΕΙΣ ΒΕΒΑΙΑ
ΔΥΝΑΜΕΙΣ, Ν’ ΑΡΧΙΣΟΥΝ ΝΑ ΠΡΑΓΜΑΤΩΝΟΥΝ ΑΥΤΟ ΤΟΥΣ ΤΟ ΙΔΕΩΔΕΣ ΕΝ

ΜΕΣΩ ΤΗΣ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗΣ.
ΟΣΟ ΓΙΑ ΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΤΗΣ ΔΡΑΣΗΣ, Ο ΛΕΝΙΝ ΞΕΚΙΝΑ ΜΕ ΜΙΑ ΚΑΘΑΡΑ

ΔΙΑΛΕΚΤΙΚΗ ΔΙΑΤΥΠΩΣΗ: «ΟΣΟ ΥΠΑΡΧΕΙ ΚΡΑΤΟΣ, ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ.
ΑΠ’ ΤΗΝ ΣΤΙΓΜΗ ΠΟΥ ΘΑ ΥΠΑΡΧΕΙ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ, ΔΕΝ ΘΑ ΥΠΑΡΧΕΙ ΠΙΑ
ΚΡΑΤΟΣ». Η ΔΙΑΛΕΚΤΙΚΗ ΑΥΤΗ ΘΟΛΩΝΕΙ ΤΟ ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΟ ΕΡΓΟ, ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ
ΝΑ ΕΛΕΓΧΟΥΜΕ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΑ ΠΟΙΑ ΕΙΝΑΙ Η ΜΕΓΙΣΤΗ ΠΟΣΟΤΗΤΑ
ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ ΠΟΥ ΜΠΟΡΕΙ ΚΑΙ ΕΝΔΕΧΕΤΑΙ ΝΑ ΠΡΑΓΜΑΤΩΘΕΙ ΣΗΜΕΡΑ- ΝΑ
ΕΛΕΓΧΟΥΜΕ ΠΟΣΟ ΠΟΛΥ «ΚΡΑΤΟΣ» ΕΞΑΚΟΛΟΥΘΕΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΑΝΑΓΚΑΙΟ
ΣΗΜΕΡΑ, ΚΑΙ Ν’ ΑΝΤΛΟΥΜΕ ΠΑΝΤΑ ΤΑ ΠΟΛΙΤΙΚΑ ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ. ΚΑΤΑ
ΠΑΣΑ ΠΙΘΑΝΟΤΗΤΑ ΔΕΝ ΘΑ ΥΠΑΡΞΕΙ ΠΟΤΕ —ΟΣΟ Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΕΙΝΑΙ
ΑΥΤΟΣ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ— ΑΠΟΛΥΤΗ «ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ», ΚΑΙ ΣΤΙΝΑ- ΜΑ ΘΑ ΥΠΑΡΧΕΙ
«ΚΡΑΤΟΣ», ΔΗΛΑΔΗ ΚΑΤΑΝΑΓΚΑΣΜΟΣ- ΤΟ ΣΗΜΑΝΤΙΚΟ, ΩΣΤΟΣΟ, ΕΙΝΑΙ ΤΟ
ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΟ ΖΗΤΗΜΑ: ΟΧΙ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ ΑΠΟ ΤΟ ΑΠΟΛΥΤΩΣ ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΟ
ΚΡΑΤΟΣ, ΟΧΙ ΛΙΓΟΤΕΡΗ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΠΙΤΡΕΠΤΗ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ. ΚΑΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΑ Η
ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΠΡΟΠΑΝΤΩΝ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΓΙΑ ΚΟΙΝΟΤΗΤΑ,
ΚΟΙΝΟΤΗΤΑ ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΚΙ ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΗ ΑΠΟ ΤΟΝ ΚΡΑΤΙΚΟ ΚΑΤΑΝΑΓΚΑΣΜΟ.
«ΕΙΝΑΙ ΦΑΝΕΡΟ», ΛΕΕΙ Ο ΛΕΝΙΝ, «ΟΤΙ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΛΟΓΟΣ ΓΙΑ ΜΙΑ
ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΗ ΧΡΟΝΙΚΗ ΣΤΙΓΜΗ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΟΠΟΙΑ Θ’ ΑΡΧΙΣΕΙ Ο
ΜΑΡΑΣΜΟΣ ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ». ΟΤΑΝ Ο ΕΝΓΚΕΛΣ ΔΙΑΚΗΡΥΣΣΕΙ ΟΤΙ, ΜΕ ΤΗΝ
ΚΑΤΑΧΤΗΣΗ ΤΩΝ ΠΑΡΑΓΩΓΙΚΩΝ ΜΕΣΩΝ, ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ ΘΑ ΓΙΝΕΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙ
ΑΝΤΙΠΡΟΣΩΠΕΥΤΙΚΟ ΤΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ ΩΣ ΣΥΝΟΛΟΥ ΚΑΙ ΣΥΝΕΠΩΣ ΘΑ ΓΙΝΕΙ
ΠΕΡΙΤΤΟ, ΕΠΕΤΑΙ ΟΤΙ ΑΠΟ ΚΕΙΝΗ ΤΗΝ ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΗ ΣΤΙΓΜΗ ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ Ν’
ΑΡΧΙΣΕΙ Ο ΜΑΡΑΣΜΟΣ. ΑΝ ΔΕΝ ΑΡΧΙΣΕΙ ΤΟΤΕ, ΑΠΟΔΕΙΚΝΥΕΤΑΙ ΟΤΙ Η ΤΑΣΗ
ΓΙΑ ΜΑΡΑΣΜΟ ΔΕΝ ΑΠΟΤΕΛΕΙ ΑΝΑΠΟΣΠΑΣΤΟ ΚΑΙ ΚΑΘΟΡΙΣΤΙΚΟ ΜΕΡΟΣ ΤΗΣ
ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΗΣ ΔΡΑΣΗΣ. ΑΛΛΑ ΣΤΗΝ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΑΥΤΗΝ, ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΜΕ
Ν’ ΑΝΑΜΕΝΟΥΜΕ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ ΚΑΙ ΤΑ ΕΠΑΚΟΛΟΥΘΑ ΤΗΣ ΤΟΝ
ΜΑΡΑΣΜΟ Ή ΕΣΤΩ ΤΗΝ ΣΥΡΡΙΚΝΩΣΗ ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ. Η ΙΣΧΥΣ ΠΑΡΑΙΤΕΙΤΑΙ
ΑΠΟ ΤΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΤΗΣ ΜΟΝΟΝ ΥΠΟ ΤΗΝ ΠΙΕΣΗ ΜΙΑΣ ΑΝΤΙΘΕΤΗΣ ΙΣΧΥΟΣ.
«ΤΟ ΠΙΟ ΕΠΙΤΑΚΤΙΚΟ ΚΑΙ ΣΗΜΑΝΤΙΚΟ ΖΗΤΗΜΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΣΗΜΕΡΑ»,
ΔΗΛΩΝΕΙ Ο ΛΕΝΙΝ ΤΟΝ ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟ ΤΟΥ 1917, «ΕΙΝΑΙ Ο ΜΕ-
ΤΑΣΧΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΠΟΛΙΤΩΝ ΣΕ ΕΡΓΑΤΕΣ ΚΑΙ ΥΠΑΛΛΗΛΟΥΣ ΕΝΟΣ
ΜΕΓΑΛΟΥ ΣΥΝΔΙΚΑΤΟΥ, ΔΗΛΑΔΗ ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ ΣΥΝΟΛΙΚΑ». «ΟΛΟΚΛΗΡΗ Η

ΚΟΙΝΩΝΙΑ», ΣΥΝΕΧΙΖΕΙ, «ΘΑ ΜΕΤΑΤΡΑΠΕΙ Σ’ ΕΝΑ ΓΡΑΦΕΙΟ ΚΙ ΕΝΑ
ΕΡΓΟΣΤΑΣΙΟ ΜΕ ΙΣΗ ΕΡΓΑΣΙΑ ΚΑΙ ΙΣΗ ΑΜΟΙΒΗ». ΑΛΛΑ ΑΥΤΟ ΜΑΣ ΘΥΜΙΖΕΙ
ΚΑΤΙ ΠΟΥ ΕΙΠΕ Ο ΕΝΓΚΕΛΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΤΥΡΑΝΝΙΚΟ ΧΑΡΑΚΤΗΡΑ ΤΟΥ
ΑΥΤΟΜΑΤΟΥ ΜΗΧΑΝΙΣΜΟΥ ΕΝΟΣ ΜΕΓΑΛΟΥ ΕΡΓΟΣΤΑΣΙΟΥ, ΠΟΥ ΠΑΝΩ ΑΠΟ
ΤΗΝ ΕΙΣΟΔΟ ΤΟΥ ΘΑ ΕΓΡΑΦΕ: ΕΣΕΙΣ ΠΟΥ ΜΠΑΙΝΕΤΕ ΕΔΩ, ΑΦΗΣΤΕ ΚΑΘΕ
ΕΛΠΙΔΑ. ΒΕΒΑΙΑ, Ο ΛΕΝΙΝ ΘΕΩΡΕΙ ΑΥΤΗΝ ΤΗΝ ΕΡΓΟΣΤΑΣΙΑΚΗ ΠΕΙΘΑΡΧΙΑ
ΜΟΝΟΝ ΕΝΑ «ΑΝΑΓΚΑΙΟ ΣΤΑΔΙΟ ΣΤΟ ΡΙΖΙΚΟ ΞΕΚΑΘΑΡΙΣΜΑ ΤΗΣ
ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ»· ΦΡΟΝΕΙ ΟΤΙ ΘΑ ΠΕΡΑΣΕΙ ΜΟΛΙΣ «ΟΛΟΙ ΜΑΘΟΥΝ ΝΑ
ΔΙΑΧΕΙΡΙΖΟΝΤΑΙ ΜΟΝΟΙ ΤΟΥΣ ΤΗΝ ΠΑΡΑΓΩΓΗ ΤΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ», ΓΙΑΤΙ ΑΠΟ
ΚΕΙΝΗ ΤΗ ΣΤΙΓΜΗ Θ’ ΑΡΧΙΣΕΙ ΝΑ ΕΞΑΦΑΝΙΖΕΤΑΙ Η ΑΝΑΓΚΗ ΓΙΑ Ο-
ΠΟΙΑΔΗΠΟΤΕ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ.
ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΦΑΙΝΕΤΑΙ ΝΑ ΠΕΡΑΣΕ ΑΠΟ ΤΟ ΜΥΑΛΟ ΤΟΥ ΛΕΝΙΝ ΤΟ

ΕΝΔΕΧΟΜΕΝΟ ΝΑ ΔΙΑΝΕΜΕΤΑΙ ΑΝΙΣΑ Η ΙΚΑΝΟΤΗΤΑ ΓΙΑ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗ ΤΗΣ
ΠΑΡΑΓΩΓΗΣ ΚΑΙ ΝΑ ΜΗ ΓΕΦΥΡΩΝΕΙ ΑΥΤΗΝ ΤΗΝ ΦΥΣΙΚΗ ΔΙΑΦΟΡΑ Η ΙΣΗ
ΕΞΑΣΚΗΣΗ. ΑΥΤΟ ΠΟΥ Θ’ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΖΕ ΠΟΛΥ ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΤΗΝ ΑΝΘΡΩΠΙΝΗ
ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΘΑ ΗΤΑΝ Η ΑΠΟΠΟΛΙΤΙΚΟΠΟΙΗΣΗ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΩΝ
ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗΣ ΟΣΟ ΤΟ ΔΥΝΑΤΟΝ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ· ΔΗΛΑΔΗ, ΝΑ ΕΜΠΟΔΙΣΤΕΙ ΝΑ
ΕΚΦΥΛΙΣΤΟΥΝ ΟΙ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΕΣ ΑΥΤΕΣ ΣΕ ΑΥΞΗΣΕΙΣ ΕΞΟΥΣΙΑΣ. Η ΟΥΣΙΑ ΔΕΝ
ΕΙΝΑΙ ΟΤΙ ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΜΟΝΟ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΤΕΣ ΚΑΙ ΟΧΙ ΥΠΟ
ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗ ΑΝΘΡΩΠΟΙ – ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ ΟΥΤΟΠΙΚΟΤΕΡΟ ΑΠΟ ΟΛΕΣ ΤΙΣ
ΟΥΤΟΠΙΕΣ – ΑΛΛΑ ΟΤΙ Η ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗ ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΠΑΡΑΜΕΙΝΕΙ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗ
ΚΑΙ ΝΑ ΜΗ ΓΙΝΕΙ ΚΥΡΙΑΡΧΙΑ, Ή ΑΚΡΙΒΕΣΤΕΡΑ ΝΑ ΜΗ ΓΙΝΕΙ ΚΥΡΙΑΡΧΙΑ
ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ ΑΠΟ ΟΣΟ ΚΑΘΙΣΤΟΥΝ ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΟ ΟΙ ΣΥΝΘΗΚΕΣ ΣΕ ΜΙΑ
ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΗ ΣΤΙΓΜΗ (ΠΡΑΓΜΑ, ΒΕΒΑΙΑ, ΠΟΥ ΔΕΝ ΚΡΙΝΟΥΝ ΜΟΝΟΝ ΟΙ
ΚΥΒΕΡΝΩΝΤΕΣ).
Η ΑΛΗΘΕΙΑ ΕΙΝΑΙ ΟΤΙ Ο ΛΕΝΙΝ ΗΘΕΛΕ ΟΝΤΩΣ ΝΑ ΓΙΝΕΙ «ΕΥΘΥΣ ΑΜΕΣΩΣ»

ΜΙΑ ΜΕΓΑΛΗ ΑΛΛΑΓΗ: ΑΜΕΣΩΣ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΚΑΤΑΚΤΗΣΗ ΤΗΣ ΕΞΟΥΣΙΑΣ ΟΙ
ΕΡΓΑΤΕΣ ΕΠΡΕΠΕ «ΝΑ ΤΣΑΚΙΣΟΥΝ ΤΟΝ ΠΑΛΙΟ ΓΡΑΦΕΙΟΚΡΑΤΙΚΟ
ΜΗΧΑΝΙΣΜΟ, ΝΑ ΤΟΝ ΙΣΟΠΕΔΩΣΟΥΝ, ΝΑ ΜΗΝ ΑΦΗΣΟΥΝ ΠΕΤΡΑ ΠΑΝΩ
ΣΤΗΝ ΠΕΤΡΑ», ΚΑΙ ΝΑ ΤΟΝ ΑΝΤΙΚΑΤΑΣΤΗΣΟΥΝ Μ’ ΕΝΑΝ ΚΑΙΝΟΥΡΙΟ ΜΗ-
ΧΑΝΙΣΜΟ, ΠΟΥ Θ’ ΑΠΟΤΕΛΕΙΤΑΙ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΙΔΙΟΥΣ ΤΟΥΣ ΕΡΓΑΤΕΣ. Ο ΛΕΝΙΝ
ΕΠΑΝΑΛΑΜΒΑΝΕΙ ΚΑΘΕ ΤΟΣΟ ΤΟ «ΕΥΘΥΣ ΑΜΕΣΩΣ». ΟΠΩΣ ΑΚΡΙΒΩΣ ΕΙΧΕ
ΚΑΝΕΙ Η ΠΑΡΙΣΙΝΗ ΚΟΜΟΥΝΑ, ΕΤΣΙ ΚΑΙ ΤΩΡΑ ΕΠΡΕΠΕ ΝΑ ΛΗ- ΦΘΟΥΝ

«ΕΥΘΥΣ ΑΜΕΣΩΣ» ΤΑ ΜΕΤΡΑ ΤΑ ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΑ ΓΙΑ ΝΑ ΕΜΠΟΔΙΣΟΥΝ ΤΟΝ
ΚΑΙΝΟΥΡΙΟ ΜΗΧΑΝΙΣΜΟ ΝΑ ΕΚΦΥΛΙΣΤΕΙ ΣΕ ΓΝΗΣΙΑ ΓΡΑΦΕΙΟΚΡΑΤΙΑ, ΠΟΥ
ΤΟ ΚΥΡΙΟΤΕΡΟ ΗΤΑΝ Η ΔΥΝΑΤΟΤΗΤΑ ΝΑ ΕΚΛΕΓΟΥΝ ΚΑΙ ΝΑ ΑΠΟΛΥΟΥΝ
ΚΡΑΤΙΚΟΥΣ ΛΕΙΤΟΥΡΓΟΥΣ ΚΑΙ, ΜΕ ΤΑ ΛΟΓΙΑ ΤΟΥ ΜΑΡΞ, ΝΑ ΤΟΥΣ
«ΔΙΑΤΗΡΟΥΝ ΑΥΣΤΗΡΑ ΥΠΟΛΟΓΟΥΣ». Ο ΘΕΜΕΛΙΩΔΗΣ ΑΥΤΟΣ ΜΕ-
ΤΑΣΧΗΜΑΤΙΣΜΟΣ, ΣΕ ΑΝΤΙΘΕΣΗ ΠΡΟΣ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΑΛΛΟΥΣ, ΔΕΝ Θ’ ΑΦΕΘΕΙ
ΣΤΗ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ ΤΗΣ «ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ»· ΥΠΟΤΙΘΕΤΑΙ ΠΩΣ ΕΙΝΑΙ ΕΓΓΕΝΗΣ ΣΤΗΝ
ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΗ ΔΡΑΣΗ ΩΣ ΜΙΑ ΑΠΟ ΤΙΣ ΠΙΟ ΒΑΡΥΝΟΥΣΕΣ ΚΑΙ
ΑΠΟΦΑΣΙΣΤΙΚΕΣ ΠΡΑΞΕΙΣ ΤΗΣ. ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΘΕΙ «ΕΥΘΥΣ
ΑΜΕΣΩΣ» ΕΝΑΣ «ΚΑΙΝΟΥΡΙΟΣ, ΑΠΕΙΡΩΣ ΑΝΩΤΕΡΟΣ ΚΑΙ ΑΣΥΓΚΡΙΤΩΣ
ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΟΤΕΡΟΣ ΤΥΠΟΣ ΚΡΑΤΙΚΟΥ ΜΗΧΑΝΙΣΜΟΥ».
ΣΥΝΕΠΩΣ, ΣΤΟ ΣΗΜΕΙΟ ΑΥΤΟ, Ο ΛΕΝΙΝ ΘΕΩΡΟΥΣΕ ΑΝΑΓΚΑΙΑ ΜΙΑΝ ΑΜΕΣΗ

ΑΛΛΑΓΗ ΣΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΔΟΜΗ. ΑΝΤΙΛΗΦΘΗΚΕ ΟΤΙ ΑΝ ΔΕΝ ΓΙΝΟΤΑΝ
ΑΥΤΟ, ΠΑΡΑ ΤΙΣ ΤΡΟΜΕΡΕΣ ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΙΣ, ΤΟΥΣ ΚΑΙΝΟΥΡΙΟΥΣ ΘΕΣΜΟΥΣ,
ΤΟΥΣ ΚΑΙΝΟΥΡΙΟΥΣ ΝΟΜΟΥΣ ΚΑΙ ΤΙΣ ΚΑΙΝΟΥΡΙΕΣ ΣΧΕΣΕΙΣ ΕΞΟΥΣΙΑΣ, ΟΛΑ ΤΑ
ΟΥΣΙΩΔΗ ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΤΩΝ ΠΟΛΙΤΩΝ ΘΑ ΕΜΕΝΑΝ ΑΝΑΛΛΟΙΩΤΑ. ΓΙΑ
ΤΟΥΤΟ ΚΑΙ, ΠΑΡ’ ΟΛΟ ΠΟΥ ΔΕΝ ΥΠΟΣΤΗΡΙΖΕ ΚΑΜΙΑ ΓΕΝΙΚΗ
ΑΠΟΚΕΝΤΡΩΤΙΚΗ ΤΑΣΗ, ΣΥΝΗΓΟΡΟΥΣΕ ΜΕ ΤΕΤΟΙΑΝ ΕΜΦΑΣΗ ΥΠΕΡ ΑΥΤΗΣ
ΤΗΣ ΑΠΑΙΤΗΣΗΣ ΓΙΑ ΑΜΕΣΗ ΑΛΛΑΓΗ Η ΟΠΟΙΑ, ΟΣΟΝ ΑΦΟΡΑ ΣΤΗΝ
ΠΑΡΙΣΙΝΗ ΚΟΜΟΥΝΑ, ΗΤΑΝ ΟΡΓΑΝΙΚΟ ΜΕΡΟΣ ΤΗΣ ΑΠΟΚΕΝΤΡΩΤΙΚΗΣ
ΤΑΞΗΣ ΠΡΑΓΜΑΤΩΝ ΤΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ ΚΑΙ Η ΟΠΟΙΑ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ
ΠΡΑΓΜΑΤΩΘΕΙ ΜΟΝΟ ΣΕ ΜΙΑ ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΠΟΥ ΟΔΕΥΕΙ ΣΤΑΘΕΡΑ ΠΡΟΣ ΤΗΝ
ΥΛΟΠΟΙΗΣΗ ΑΥΤΟΥ ΤΟΥ ΣΤΟΧΟΥ. ΩΣ ΜΕΜΟΝΩΜΕΝΗ ΑΠΑΙΤΗΣΗ ΔΕΝ
ΠΡΑΓΜΑΤΩΘΗΚΕ ΣΤΗ ΣΟΒΙΕΤΙΚΗ ΡΩΣΙΑ. Ο ΙΔΙΟΣ Ο ΛΕΝΙΝ ΑΝΑΦΕΡΕΤΑΙ ΠΩΣ
ΕΙΠΕ ΠΙΚΡΑΜΕΝΟΣ ΣΕ ΜΙΑ ΜΕΤΑΓΕΝΕΣΤΕΡΗ ΦΑΣΗ: «ΕΧΟΥΜΕ ΓΙΝΕΙ ΜΙΑ
ΓΡΑΦΕΙΟΚΡΑΤΙΚΗ ΟΥΤΟΠΙΑ». ΚΙ ΩΣΤΟΣΟ ΕΓΙΝΕ ΟΝΤΩΣ ΜΙΑ ΑΡΧΗ ΔΟΜΙΚΟΥ
ΜΕΤΑΣΧΗΜΑΤΙΣΜΟΥ, ΟΧΙ ΜΕ ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΤΟΥ ΛΕΝΙΝ, ΜΟΛΟΝΟΤΙ Ο
ΛΕΝΙΝ ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΕ ΤΗ ΣΗΜΑΣΙΑ ΤΟΥ ΑΝ ΚΑΙ ΟΧΙ ΤΙΣ ΔΥΝΗΤΙΚΕΣ ΔΟΜΙΚΕΣ
ΤΟΥ ΙΔΙΟΤΗΤΕΣ – ΜΙΑ ΙΔΙΑΖΟΝΤΩΣ ΡΩΣΙΚΗ ΑΡΧΗ, ΠΟΥ ΣΥΓΓΕΝΕΥΕ ΜΕ ΤΙΣ
ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΤΗΣ ΠΑΡΙΣΙΝΗΣ ΚΟΜΜΟΥΝΑΣ ΚΑΙ ΕΙΧΕ ΠΕΛΩΡΙΕΣ
ΔΥΝΑΤΟΤΗΤΕΣ: ΤΑ ΣΟΒΙΕΤ. Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΣΟΒΙΕΤΙΚΟΥ ΚΑΘΕΣΤΩΤΟΣ ΜΕΧΡΙ
ΣΗΜΕΡΑ ΕΙΝΑΙ ΟΠΩΣΔΗΠΟΤΕ, ΠΕΡΑ ΑΠ’ ΟΛΑ ΤΑ ΑΛΛΑ, Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ
ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗΣ ΤΩΝ ΔΥΝΑΤΟΤΗΤΩΝ ΑΥΤΩΝ.
ΤΑ ΠΡΩΤΑ ΣΟΒΙΕΤ ΓΕΝΝΗΘΗΚΑΝ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ ΤΟΥ 1905, ΚΥΡΙΩΣ

ΩΣ «ΜΑΧΗΤΙΚΗ ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΠΙΤΕΥΞΗ ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΩΝ
ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΙΚΩΝ ΣΚΟΠΩΝ», ΟΠΩΣ ΕΙΠΕ ΤΟΤΕ Ο ΛΕΝΙΝ· ΠΡΩΤΑ ΑΠ’ ΟΛΑ
ΑΠΕΡΓΙΑΚΕΣ ΕΠΙΤΡΟΠΕΣ, ΚΑΤΟΠΙΝ ΑΝΤΙΠΡΟΣΩΠΕΥΤΙΚΑ ΣΩΜΑΤΑ ΓΙΑ ΤΟΝ
ΓΕΝΙΚΟ ΕΛΕΓΧΟ ΤΗΣ ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΗΣ ΔΡΑΣΗΣ. ΠΡΟΕΚΥΨΑΝ ΑΥΘΟΡΜΗΤΑ,
ΟΠΩΣ ΚΑΙ ΟΙ ΘΕΣΜΟΙ ΤΗΣ ΚΟΜΟΥΝΑΣ, ΔΕΝ ΗΤΑΝ ΚΑΡΠΟΣ ΟΡΙΣΜΕΝΩΝ
ΒΑΣΙΚΩΝ ΑΡΧΩΝ, ΑΛΛΑ ΑΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΙΣΤΗ ΑΠΟΡΡΟΙΑ ΜΙΑΣ ΔΕΔΟΜΕΝΗΣ
ΚΑΤΑΣΤΑΣΗΣ. Ο ΛΕΝΙΝ ΤΟΝΙΣΕ ΣΤΟΥΣ ΑΝΑΡΧΙΚΟΥΣ ΟΤΙ ΕΝΑ ΕΡΓΑΤΙΚΟ
ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΔΕΝ ΗΤΑΝ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΙΟ ΟΥΤΕ ΟΡΓΑΝΟ ΑΥΤΟΔΙΟΙΚΗΣΗΣ.
ΔΕΚΑ ΧΡΟΝΙΑ ΜΕΤΑ ΔΗΛΩΣΕ ΟΤΙ ΤΑ ΕΡΓΑΤΙΚΑ ΣΥΜΒΟΥΛΙΑ ΚΑΙ ΠΑΡΟΜΟΙΟΙ
ΘΕΣΜΟΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΘΕΩΡΟΥΝΤΑΙ «ΟΡΓΑΝΑ ΕΞΕΓΕΡΣΗΣ» ΠΟΥ ΕΧΟΥΝ
ΣΤΑΘΕΡΗ ΑΞΙΑ ΜΟΝΟ «ΣΕ ΣΧΕΣΗ ΜΕ ΤΗΝ ΕΞΕΓΕΡΣΗ». ΜΟΝΟ ΤΟΝ ΜΑΡΤΙΟ
ΤΟΥ 1917, ΑΦΟΥ ΠΡΩΤΑ, ΚΑΤΑ ΤΗ ΔΙΑΤΥΠΩΣΗ ΤΟΥ ΤΡΟΤΣΚΙ,
«ΞΑΝΑΓΕΝΝΗΘΗΚΕ ΣΧΕΔΟΝ ΑΥΤΟΜΑΤΑ» ΣΤΗ ΡΩΣΙΑ ΤΟ ΔΙΚΤΥΟ ΤΩΝ ΣΟΒΙΕΤ
ΚΑΙ ΑΦΟΥ ΟΙ ΠΡΩΤΕΣ ΑΝΑΦΟΡΕΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΝΙΚΗ ΤΗΣ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗΣ ΕΙΧΑΝ
ΦΤΑΣΕΙ ΣΤΟΝ ΛΕΝΙΝ ΣΤΗΝ ΕΛΒΕΤΙΑ, ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΕ Ο ΛΕΝΙΝ ΣΤΟ ΣΟΒΙΕΤ ΤΗΣ
ΑΓΙΑΣ ΠΕΤΡΟΥΠΟΛΗΣ «ΤΟ ΣΠΕΡΜΑ ΤΗΣ ΕΡΓΑΤΙΚΗΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ» ΚΑΙ ΣΤΑ
ΣΥΜΒΟΥΛΙΑ ΣΥΝΟΛΙΚΑ ΤΟΝ ΚΑΡΠΟ ΤΩΝ ΕΜΠΕΙΡΙΩΝ ΤΗΣ ΠΑΡΙΣΙΝΗΣ
ΚΟΜΜΟΥΝΑΣ.
ΚΑΙ Μ’ ΑΥΤΟ, ΒΕΒΑΙΑ, ΕΞΑΚΟΛΟΥΘΟΥΣΕ ΝΑ ΕΝΝΟΕΙ ΠΡΩΤΑ ΚΑΙ ΚΥΡΙΑ «ΤΗΝ

ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΤΗΣ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗΣ», ΔΗΛΑΔΗ ΤΗΣ «ΔΕΥΤΕΡΗΣ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗΣ
ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗΣ» Ή ΤΗΣ «ΟΡΓΑΝΩΜΕΝΗΣ ΑΠΕΡΓΙΑΚΗΣ ΔΥΝΑΜΗΣ ΕΝΑΝΤΙΟΝ
ΤΗΣ ΑΝΤΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗΣ», ΟΠΩΣ ΑΚΡΙΒΩΣ Ο ΜΑΡΞ ΕΙΔΕ ΣΤΟΥΣ ΘΕΣΜΟΥΣ ΤΗΣ
ΚΟΜΜΟΥΝΑΣ ΚΥΡΙΩΣ ΤΑ ΟΡΓΑΝΑ ΤΗΣ ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΗΣ ΔΡΑΣΗΣ·
ΜΟΛΑΤΑΥΤΑ Ο ΛΕΝΙΝ ΘΕΩΡΟΥΣΕ ΟΤΙ ΤΑ ΣΥΜΒΟΥΛΙΑ, ΠΟΥ ΤΑ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΖΕ
ΙΔΙΑΣ ΦΥΣΗΣ ΜΕ ΤΗΝ ΚΟΜΟΥΝΑ, ΣΥΓΚΡΟΤΟΥΣΑΝ «ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ ΠΟΥ
ΧΡΕΙΑΖΟΜΑΣΤΕ», ΔΗΛΑΔΗ ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ «ΤΟ ΟΠΟΙΟ ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ ΤΟ
ΠΡΟΛΕΤΑΡΙΑΤΟ» Ή ΠΟΥ «ΑΠΟΤΕΛΕΙ ΤΟ ΘΕΜΕΛΙΟ ΠΑΝΩ ΣΤΟ ΟΠΟΙΟ ΠΡΕΠΕΙ
ΝΑ ΣΥΝΕΧΙΣΟΥΜΕ ΝΑ ΚΤΙΖΟΥΜΕ». ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΑΠΑΙΤΗΣΕ ΑΜΕΣΩΣ ΜΟΛΙΣ
ΕΦΤΑΣΕ ΣΤΗ ΡΩΣΙΑ ΗΤΑΝ, ΣΕ ΑΝΤΙΘΕΣΗ ΜΕ ΤΗ ΓΝΩΜΗ ΠΟΥ ΕΠΙΚΡΑΤΟΥΣΕ
ΣΤΟ ΙΔΙΟ ΤΟ ΕΡΓΑΤΙΚΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ, «ΜΙΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΑΝΤΙΠΡΟΣΩΠΩΝ
ΤΩΝ ΕΡΓΑΤΩΝ, ΑΓΡΟΤΩΝ ΚΑΙ ΑΓΡΟΤΙΚΩΝ ΕΡΓΑΤΩΝ Σ’ ΟΛΟΚΛΗΡΗ ΤΗΝ
ΧΩΡΑ, ΑΠΟ ΠΑΝΩ ΜΕΧΡΙ ΚΑΤΩ».
ΜΕ ΤΗΝ ΕΝΝΟΙΑ ΑΥΤΗΝ ΤΟ ΣΟΒΙΕΤ ΠΟΥ ΥΠΗΡΧΕ ΤΟΤΕ ΗΤΑΝ ΚΑΤΑ ΤΗ

ΓΝΩΜΗ ΤΟΥ «ΕΝΑ ΒΗΜΑ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΣΟΣΙΑΛΙΣΜΟ», ΟΠΩΣ ΑΚΡΙΒΩΣ ΗΤΑΝ
ΓΙΑ ΤΟΝ ΜΑΡΞ Η ΠΑΡΙΣΙΝΗ ΚΟΜΜΟΥΝΑ – ΑΛΛΑ ΦΥΣΙΚΑ ΜΟΝΟΝ ΕΝΑ
ΠΟΛΙΤΙΚΟ, ΕΝΑ ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΟ-ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΒΗΜΑ ΟΠΩΣ ΗΤΑΝ ΚΑΙ ΓΙΑ ΤΟΝ
ΜΑΡΞ· ΕΝΑΣ ΘΕΣΜΟΣ, ΔΗΛΑΔΗ, ΣΤΟΝ ΟΠΟΙΟ ΜΠΟΡΟΥΣΕ Ν’
ΑΠΟΚΡΥΣΤΑΛΛΩΘΕΙ Η ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΗ ΣΚΕΨΗ, Η «ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΗ
ΔΙΚΤΑΤΟΡΙΑ, ΔΗΛΑΔΗ ΜΙΑ ΕΞΟΥΣΙΑ ΠΟΥ ΤΗΝ ΣΤΗΡΙΖΕΙ ΑΠΟ ΤΑ ΚΑΤΩ Η
ΑΜΕΣΗ ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΤΩΝ ΜΑΖΩΝ ΚΑΙ ΟΧΙ Ο ΝΟΜΟΣ, ΤΟΝ ΟΠΟΙΟ
ΕΠΙΒΑΛΛΕΙ ΜΙΑ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΤΙΚΗ ΚΡΑΤΙΚΗ ΕΞΟΥΣΙΑ»· Μ’ ΑΛΛΑ ΛΟΓΙΑ,
«ΑΜΕΣΟΣ ΣΦΕΤΕΡΙΣΜΟΣ». Η ΜΕΤΑΒΙΒΑΣΗ ΤΗΣ ΕΞΟΥΣΙΑΣ ΣΤΑ ΣΟΒΙΕΤ,
ΑΚΟΛΟΥΘΟΥΣΕ ΝΑ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΓΙΑ ΤΟΝ ΛΕΝΙΝ ΟΧΙ ΜΟΝΟ ΜΗ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ
ΑΠΟΚΕΝΤΡΩΣΗ ΑΛΛΑ ΟΥΤΕ ΚΑΝ ΤΟ ΕΡΕΘΙΣΜΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΣΧΗΜΑΤΙΣΜΟ ΜΙΑΣ
ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗΣ ΑΠΟΚΕΝΤΡΩΣΗΣ, ΑΦΟΥ Η ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΤΩΝ ΣΟΒΙΕΤ
ΔΕΝ ΑΠΟΤΕΛΟΥΣΕ ΑΝΑΠΟΣΠΑΣΤΟ ΜΕΡΟΣ ΤΟΥ ΣΧΕΔΙΟΥ ΜΙΑ ΠΛΗΡΗ,
ΟΡΓΑΝΙΚΗ ΤΑΞΗ ΠΡΑΓΜΑΤΩΝ ΠΟΥ ΘΑ ΠΕΡΙΛΑΜΒΑΝΕ ΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΚΑΙ
ΤΗΝ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ ΤΗΣ. Ο ΛΕΝΙΝ ΔΕΧΤΗΚΕ ΤΑ ΣΥΜΒΟΥΛΙΑ ΩΣ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ
ΔΡΑΣΗΣ, ΑΛΛΑ ΟΧΙ ΩΣ ΔΟΜΙΚΗ ΙΔΕΑ.
ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΗ ΕΙΝΑΙ Η ΔΗΛΩΣΗ ΠΟΥ ΕΚΑΝΕ Ο ΛΕΝΙΝ ΤΗΝ ΕΠΟΜΕΝΗ

ΜΕΡΑ ΤΗΣ ΑΦΙΞΗΣ ΤΟΥ, ΣΕ ΜΙΑ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΤΩΝ ΜΠΟΛΣΕΒΙΚΩΝ ΤΗΣ
ΠΑΝΡΩΣΙΚΗΣ ΣΥΝΔΙΑΣΚΕΨΗΣ ΤΩΝ ΣΟΒΙΕΤ: «ΕΧΟΥΜΕ ΟΛΟΙ ΠΡΟΣΚΟΛΛΗΘΕΙ
ΣΤΑ ΣΟΒΙΕΤ, ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΤΑ ΕΧΟΥΜΕ ΚΑΤΑΛΑΒΕΙ ΚΑΛΑ». ΚΑΤΑ ΣΥΝΕΠΕΙΑ, ΤΑ
ΣΟΒΙΕΤ ΕΙΧΑΝ ΓΙΑ ΚΕΙΝΟΝ ΗΔΗ ΜΙΑΝ ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΙΚΗ ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΣΗΜΑΣΙΑ,
ΕΝΤΕΛΩΣ ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΗ ΑΠΟ ΤΗ ΣΗΜΑΣΙΑ ΠΟΥ ΕΙΧΑΝ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΤΟΥΣ ΚΑΙ
ΓΙΑ ΤΑ ΜΕΛΗ ΤΟΥΣ. ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΜΕΝΣΕΒΙΚΟΥΣ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΕΣΕΡΟΥΣ
[ΣΟΣΙΑΛΕΠΑΝΑΣΤΑΤΕΣ] ΤΑ ΣΟΒΙΕΤ ΗΤΑΝ Ο,ΤΙ ΗΤΑΝ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΠΡΩΤΟΥΣ ΤΟ
1905 ΚΑΙ Ο,ΤΙ ΛΙΓΟ ΠΟΛΥ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΗΤΑΝ ΟΤΑΝ ΕΦΤΑΣΕ Ο ΛΕΝΙΝ ΣΤΗ
ΡΩΣΙΑ: ΟΡΓΑΝΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΕΛΕΓΧΟ ΤΗΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ, ΕΓΓΥΗΣΗ ΤΗΣ
ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ. ΓΙΑ ΤΟΝ ΛΕΝΙΝ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΜΠΟΛΣΕΒΙΚΟΥΣ ΥΠΟΣΤΗΡΙΚΤΕΣ
ΤΟΥ ΗΤΑΝ ΚΑΤΙ ΠΟΛΥ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ: ΗΤΑΝ Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ, Η «ΜΟΝΑΔΙΚΗ
ΔΥΝΑΤΗ ΜΟΡΦΗ ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΗΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ» ΗΤΑΝ ΠΡΑΓΜΑΤΙ ΤΟ
ΚΑΙΝΟΥΡΙΟ ΑΝΑΔΥΟΜΕΝΟ ΚΡΑΤΟΣ, ΑΛΛΑ ΤΙΠΟΤΕ ΠΑΡΑΠΑΝΩ ΑΠ’ ΑΥΤΟ. ΤΟ
ΟΤΙ Η ΑΠΟΚΕΝΤΡΩΜΕΝΗ ΜΟΡΦΗ ΑΥΤΟΥ ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ ΕΝ ΤΩ ΓΕΝΝΑΣΘΑΙ
ΔΕΝ ΕΝΟΧΛΗΣΕ ΤΟΝ ΛΕΝΙΝ ΟΦΕΙΛΕΤΑΙ ‘ΤΟ ΓΕΓΟΝΟΣ ΟΤΙ ΤΟ ΜΟΝΑΔΙΚΟ
ΠΡΑΓΜΑ ΠΟΥ ΕΜΦΑΝΙΣΤΗΚΕ ΕΝΕΡΓΗΤΙΚΑ ΣΤΟ ΚΙΝΗΜΑ ΤΩΝ ΣΟΒΙΕΤ Σ’
ΑΥΤΗΝ ΤΗΝ ΚΑΘΑΡΑ ΔΥΝΑΜΙΚΗ ΦΑΣΗ ΤΗΣ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗΣ ΗΤΑΝ Η

ΑΚΑΤΑΜΑΧΗΤΗ ΘΕΛΗΣΗ ΓΙΑ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ.
ΤΟ ΠΡΟΤΥΠΟ ΤΗΣ ΠΑΡΙΣΙΝΗΣ ΚΟΜΜΟΥΝΑΣ ΕΙΧΕ ΖΩΤΙΚΗ ΣΗΜΑΣΙΑ ΓΙΑ ΤΟΝ
ΛΕΝΙΝ, ΕΠΕΙΔΗ Ο ΜΑΡΞ ΕΙΧΕ ΔΩΣΕΙ ΜΕ ΒΑΣΗ ΑΥΤΟ – ΚΑΙ ΜΟΝΟΝ ΑΥΤΟ – ΤΑ
ΟΥΣΙΩΔΗ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ ΜΙΑΣ ΚΑΙΝΟΥΡΙΑΣ ΚΡΑΤΙΚΗΣ ΤΑΞΗΣ ΠΡΑΓΜΑΤΩΝ
ΚΑΙ ΕΠΕΙΔΗ ΤΟ ΜΥΑΛΟ ΤΟΥ ΛΕΝΙΝ, ΟΠΩΣ ΚΑΙ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΡΩΣΩΝ
ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΩΝ ΗΓΕΤΩΝ, ΕΙΧΕ ΣΕ ΒΑΘΟΣ ΕΠΗΡΕΑΣΤΕΙ ΑΠΟ ΤΗΝ
ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΗ ΠΑΡΑΔΟΣΗ ΤΗΣ ΓΑΛΛΙΑΣ, ΠΟΥ ΘΕΩΡΗΘΗΚΕ «ΚΛΑΣΙΚΗ»
ΣΤΟΝ ΤΟΜΕΑ ΑΥΤΟΝ. Η ΕΠΙΡΡΟΗ ΤΗΣ ΜΕΓΑΛΗΣ ΓΑΛΛΙΚΗΣ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗΣ Ο
ΣΥΝΗΘΙΣΜΕΝΟΣ ΠΑΡΑΛΛΗΛΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΔΙΚΗΣ ΤΟΥΣ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗΣ Μ’
ΑΥΤΗΝ ΚΑΙ Η ΜΟΝΙΜΗ ΣΥΓΚΡΙΣΗ ΤΩΝ ΔΙΑΦΟΡΩΝ ΣΤΑΔΙΩΝ ΤΟΥΣ ΚΤΛ.,
ΑΡΚΟΥΣΑΝ ΓΙΑ Ν’ ΑΣΚΗΣΟΥΝ ΑΡΝΗΤΙΚΗ ΕΠΙΡΡΟΗ, ΙΔΙΩΣ ΟΣΟΝ ΑΦΟΡΑ ΣΤΗ
ΡΟΠΗ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΤΙΣΜΟ. ΑΛΛΑ Ο ΛΕΝΙΝ ΔΕΝ ΕΦΑΡΜΟΣΕ ΤΟ
ΠΡΟΤΥΠΟ ΠΟΥ ΠΑΡΕΙΧΕ Η ΚΟΜΜΟΥΝΑ ΣΕ ΜΙΑ ΓΕΝΙΚΗ ΚΑΤΑΝΟΗΣΗ ΤΗΣ
ΙΣΤΟΡΙΑΣ.
ΤΟ ΓΕΓΟΝΟΣ ΟΤΙ (ΟΠΩΣ ΣΩΣΤΑ ΤΟΝΙΖΕΙ Ο ΑΡΘΟΥΡ ΡΟΖΕΝΜΠΕΡΓΚ ΓΙΑ ΤΟΝ

ΚΡΟΠΟΤΚΙΝ ΚΑΙ ΤΟΝ ΛΑΝΤΑΟΥΕΡ) ΟΠΟΤΕ ΣΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ ΟΙ ΜΑΖΕΣ
ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΑΝ Ν’ ΑΝΑΤΡΕΨΟΥΝ ΕΝΑ ΦΕΟΥΔΑΛΙΚΟ Ή ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΤΙΚΟ
ΜΗΧΑΝΙΣΜΟ ΕΞΟΥΣΙΑΣ ΠΑΝΤΑ ΚΑΤΕΛΗΓΑΝ ΣΕ ΠΑΡΟΜΟΙΑ ΠΕΙΡΑΜΑΤΑ
ΤΥΠΟΥ ΚΟΜΜΟΥΝΑΣ, ΤΟΥ ΗΤΑΝ ΕΙΤΕ ΑΓΝΩΣΤΟ ΕΙΤΕ ΑΔΙΑΦΟΡΟ- ΑΚΟΜΑ
ΛΙΓΟΤΕΡΟ ΚΑΤΑΛΑΒΕ ΤΟ ΓΕΓΟΝΟΣ (ΜΟΛΟΝΟΤΙ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΕ ΜΙΑ ΦΟΡΑ ΤΑ
ΣΟΒΙΕΤ ΤΟΝ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΤΟΥΣ ΧΑΡΑΚΤΗΡΑ» ΜΕ ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ
ΤΗΣ ΠΑΡΙΣΙΝΗΣ ΚΟΜΜΟΥΝΑΣ) ΟΤΙ ΣΕ ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΤΑ ΠΕΙΡΑΜΑΤΑ Η
ΑΠΟΚΕΝΤΡΩΣΗ ΣΥΝΔΕΟΤΑΝ, ΣΕ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΟ ΤΗΝ ΚΑΘΕ ΦΟΡΑ ΒΑΘΜΟ, ΜΕ
ΤΗΝ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΑΠΟΚΕΝΤΡΩΣΗ. ΓΙ’ ΑΥΤΟΝ, ΤΟ ΜΟΝΑΔΙΚΟ ΑΠΟΦΑΣΙΣΤΙΚΟ
ΜΑΘΗΜΑ ΤΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ ΗΤΑΝ Η ΠΕΠΟΙΘΗΣΗ ΟΤΙ ΜΕΧΡΙ ΤΩΡΑ Η
ΑΝΘΡΩΠΟΤΗΤΑ ΔΕΝ ΕΙΧΕ ΓΕΝΝΗΣΕΙ ΑΝΩΤΕΡΟ ΚΑΙ ΚΑΛΥΤΕΡΟ ΤΥΠΟ
ΔΙΑΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ ΑΠΟ ΤΑ ΣΟΒΙΕΤ. ΣΥΝΕΠΩΣ ΤΑ ΣΟΒΙΕΤ ΕΠΡΕΠΕ “ΝΑ ΠΑΡΟΥΝ
ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΤΟΥΣ ΤΗ ΖΩΗ ΣΥΝΟΛΙΚΑ”
ΦΥΣΙΚΑ Ο ΛΕΝΙΝ ΑΝΤΙΛΗΦΘΗΚΕ ΟΤΙ ΤΑ ΣΟΒΙΕΤ ΗΤΑΝ ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΑ

ΑΠΟΚΕΝΤΡΩΤΙΚΗ ΟΡΓΑΝΩΣΗ. ΟΛΗ Η ΡΩΣΙΑ”, ΛΕΕΙ ΤΟΝ ΑΠΡΙΛΙΟ ΤΟΥ 1917,
“ΕΧΕΙ ΗΔΗ ΣΚΕΠΑΣΤΕΙ ΑΠΟ ΕΝΑ ΔΙΚΤΥΟ ΤΟΠΙΚΩΝ ΟΡΓΑΝΩΝ
ΑΥΤΟΔΙΟΙΚΗΣΗΣ”. ΤΑ ΕΙΔΙΚΩΣ ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΑ ΜΕΤΡΑ – ΚΑΤΑΡΓΗΣΗ ΤΗΣ

ΑΣΤΥΝΟΜΙΑΣ, ΚΑΤΑΡΓΗΣΗ ΤΟΥ ΜΟΝΙΜΟΥ ΣΤΡΑΤΟΙ, ΕΞΟΠΛΙΣΜΟΣ
ΟΛΟΚΛΗΡΟΥ ΤΟΥ ΠΛΗΘΥΣΜΟΥ – ΜΠΟΡΟΥΣΑΝ ΝΑ ΕΠΙΒΛΗΘΟΥΝ ΑΠΟ
ΤΟΠΙΚΑ ΟΡΓΑΝΑ ΑΥΤΟΔΙΟΙΚΗΣΗΣ ΚΙ ΑΥΤΟ ΑΚΡΙΒΩΣ ΗΤΑΝ Η ΟΥΣΙΑ. ΑΛΛΑ ΤΟ
ΟΤΙ ΤΑ ΟΡΓΑΝΑ ΑΥΤΑ ΜΠΟΡΟΥΣΑΝ ΚΑΙ ΟΦΕΙΛΑΝ ΝΑ ΣΥΣΤΗΣΟΥΝ ΕΝΑΝ
ΜΟΝΙΜΟ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟ ΠΟΥ ΘΑ ΒΑΣΙΖΕΤΑΙ ΣΤΗΝ ΤΟΠΙΚΗ ΚΑΙ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΚΗ
ΑΠΟΚΕΝΤΡΩΣΗ ΑΦΟΥ ΠΡΩΤΑ ΕΚΤΕΛΕΣΟΥΝ ΤΟ ΚΑΘΗΚΟΝ ΑΥΤΟ, ΟΥΤΕ ΠΟΥ
ΤΟ ΥΠΑΙΝΙΣΣΕΤΑΙ, ΟΥΤΕ ΠΟΥ ΤΟΥ ΠΕΡΝΑΕΙ ΑΠΟ ΤΟ ΜΥΑΛΟ. ΤΟ ΣΤΗΣΙΜΟ ΚΑΙ
ΤΟ ΔΥΝΑΜΩΜΑ ΤΗΣ ΑΥΤΟΔΙΟΙΚΗΣΗΣ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΕΠΙΔΙΩΞΗ ΑΛΛΗΝ ΑΠΟ ΤΗΝ
ΠΟΛΙΤΙΚΗ- ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΗ: Η ΑΥΤΟΔΙΟΙΚΗΣΗ ΩΣ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ
ΣΗΜΑΙΝΕΙ “ΠΡΟΧΩΡΗΜΑ ΤΗΣ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗΣ”.
ΟΜΟΛΟΓΟΥΜΕΝΩΣ ΗΧΕΙ ΣΤΗΝ ΠΡΟΚΕΙΜΕΝΗ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ, ΕΣΤΩ

ΠΑΡΕΜΠΙΠΤΟΝΤΩΣ , ΚΑΙ ΜΙΑ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΝΟΤΑ: Η ΧΩΡΙΑΤΙΚΗ ΚΟΜΟΥΝΑ —
ΠΟΥ ΣΗΜΑΙΝΕΙ, ΛΕΕΙ, «ΠΛΗΡΗ ΑΥΤΟΔΙΟΙΚΗΣΗ» ΚΑΙ «ΑΠΟΥΣΙΑ
ΟΠΟΙΟΣΔΗΠΟΤΕ ΚΗΔΕΜΟΝΙΑΣ ΑΠΟ ΤΑ ΠΑΝΩ»— ΘΑ ΤΑΙΡΙΑΖΕ ΘΑΥΜΑΣΙΑ
ΣΤΗΝ ΑΓΡΟΤΙΑ (ΤΟ ΟΤΙ «ΤΑ ΕΝΝΕΑ ΔΕΚΑΤΑ ΤΗΣ ΑΓΡΟΤΙΑΣ ΘΑ ΤΟ ΕΒΛΕΠΑΝ
ΜΕ ΚΑΛΟ ΜΑΤΙ» ΗΤΑΝ, ΠΑΡΕΜΠΙΠΤΟΝΤΩΣ, ΕΝΑ ΘΕΜΕΛΙΩΔΕΣ ΛΑΘΟΣ). ΑΛΛΑ
ΑΚΟΛΟΥΘΕΙ ΑΜΕΣΩΣ Η ΕΞΗΓΗΣΗ: «ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΙΜΑΣΤΕ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΤΙΚΟΙ– ΚΙ
ΩΣΤΟΣΟ ΘΑ ΥΠΑΡΞΟΥΝ ΣΤΙΓΜΕΣ ΠΟΥ Θ’ ΑΝΑΛΑΒΕΙ ΚΑΘΗΚΟΝΤΑ Η ΕΠΑΡΧΙΑ·
ΠΡΕΠΕΙ Ν’ ΑΦΗΣΟΥΜΕ ΤΗΝ ΜΕΓΙΣΤΗ ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΣΤΙΣ ΤΟΠΙΚΕΣ
ΚΟΙΝΟΤΗΤΕΣ… ΜΟΝΟ ΤΟ ΚΟΜΜΑ ΜΑΣ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΔΩΣΕΙ ΤΑ ΣΥΝΘΗΜΑΤΑ
ΠΟΥ ΘΑ ΟΔΗΓΗΣΟΥΝ ΠΡΑΓΜΑΤΙ ΜΠΡΟΣΤΑ ΤΗΝ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ».
ΣΕ ΠΡΩΤΗ ΜΑΤΙΑ ΔΕΝ ΦΑΙΝΕΤΑΙ ΚΑΘΑΡΑ ΠΩΣ ΑΥΤΟΣ Ο ΥΠΟΧΡΕΩΤΙΚΟΣ

ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΤΙΣΜΟΣ ΣΥΜΒΙΒΑΖΕΤΑΙ ΜΕ ΤΗΝ ΠΛΗΡΗ ΑΥΤΟΔΙΟΙΚΗΣΗ ΠΟΥ
ΑΝΑΦΕΡΑΜΕ ΠΑΡΑΠΑΝΩ· ΑΝ, ΟΜΩΣ, ΕΞΕΤΑΣΟΥΜΕ ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΤΑ
ΠΡΑΓΜΑΤΑ, ΠΑΡΑΤΗΡΟΥΜΕ ΟΤΙ Η ΚΑΘΟΔΗΓΗΤΙΚΗ ΣΚΟΠΙΑ ΕΙΝΑΙ
ΑΠΛΟΥΣΤΑΤΑ Η ΠΟΛΙΤΙΚΗ-ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ Ή ΕΣΤΩ Η ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΗ-
ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗ: ΚΑΙ Σ’ ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ Η ΑΥΤΟΔΙΟΙΚΗΣΗ ΕΙΝΑΙ ΜΟΝΟ
ΜΙΑ ΣΥΝΙΣΤΩΣΑ ΤΟΥ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΟΣ ΔΡΑΣΗΣ ΚΑΙ ΟΧΙ ΤΟ ΠΡΑΚΤΙΚΟ
ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ ΠΟΥ ΒΓΑΙΝΕΙ ΑΠΟ ΜΙΑ ΔΟΜΙΚΗ ΙΔΕΑ. ΑΥΤΟ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ
ΑΠΟ ΟΛΑ Τ’ ΑΛΛΑ ΜΑΣ ΔΙΝΕΙ ΝΑ ΚΑΤΑΛΑΒΟΥΜΕ ΓΙΑΤΙ Η ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΙΚΗ
ΑΠΑΙΤΗΣΗ ΓΙΑ ΑΠΟΥΣΙΑ ΚΑΘΕ ΚΗΔΕΜΟΝΙΑΣ ΑΠΟ ΤΑ ΠΑΝΩ» (ΑΠΑΙΤΗΣΗ ΟΧΙ
ΓΙΑ ΤΗΝ ΜΕΤΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΗ ΕΞΕΛΙΞΗ ΑΛΛΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΚΑΙΡΟ ΤΗΣ
ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗΣ, ΠΟΥ ΘΑ ΕΞΑΣΦΑΛΙΣΕΙ ΚΑΙ ΘΑ ΠΡΟΧΩΡΗΣΕΙ ΤΗΝ

ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ) ΜΕΤΑΤΡΑΠΗΚΕ ΤΟΣΟ ΓΟΡΓΑ ΣΤΟ ΕΚ ΔΙΑΜΕΤΡΟΥ ΑΝΤΙΘΕΤΟ
ΤΗΣ.
ΑΝΤΙ ΓΙΑ ΤΟ ΣΥΝΘΗΜΑ «ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΙΜΑΣΤΕ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΤΙΚΟΙ, ΚΙ ΩΣΤΟΣΟ

ΘΑ ΥΠΑΡΞΟΥΝ ΣΤΙΓΜΕΣ…», ΜΙΑ ΓΝΗΣΙΑ ΣΟΣΙΑΛΙΣΤΙΚΗ ΣΤΑΣΗ ΘΑ ΕΙΧΕ ΤΟ
ΠΟΘΕΤΗΣΕΙ ΤΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΤΕΛΕΙΩΣ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΑ: «ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΙΜΑΣΤΕ
ΑΠΟΚΕΝΤΡΩΤΙΚΟΙ, ΦΕΝΤΕΡΑΛΙΣΤΕΣ, ΥΠΕΡΜΑΧΟΙ ΤΗΣ ΑΥΤΟΝΟΜΙΑΣ, ΚΙ
ΩΣΤΟΣΟ ΘΑ ΥΠΑΡΞΟΥΝ ΣΤΙΓΜΕΣ ΠΟΥ ΤΟ ΒΑΣΙΚΟ ΚΑΘΗΚΟΝ ΜΑΣ ΘΑ ΜΕ
ΤΑΤΟΠΙΣΤΕΙ ΣΕ ΜΙΑ ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΕΞΟΥΣΙΑ, ΕΠΕΙΔΗ ΘΑ ΤΟ ΑΠΑΙΤΗΣΕΙ Η Ε
ΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΗ ΔΡΑΣΗ· ΜΟΝΟ ΠΟΥ ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΠΡΟΣΕΞΟΥΜΕ ΝΑ ΜΗΝ
ΑΦΗΣΟΥΜΕ ΤΗΝ ΠΑΡΑΠΑΝΩ ΑΠΑΙΤΗΣΗ ΝΑ ΧΑΣΕΙ ΤΟΝ ΠΡΟΣΩΡΙΝΟ ΧΑ-
ΡΑΚΤΗΡΑ ΤΗΣ». ΓΙΑ ΝΑ ΚΑΤΑΛΑΒΟΥΜΕ ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΤΟΝ ΑΝΤΑΓΩΝΙΣΜΟ
ΑΝΑΜΕΣΑ ΣΤΟΝ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΤΙΣΜΟ ΚΑΙ ΤΙΣ «ΣΤΙΓΜΕΣ» ΠΟΥ ΑΝΑΦΕΡΑΜΕ
ΠΑΡΑΠΑΝΩ, ΠΡΕΠΕΙ Ν’ ΑΝΤΙΛΗΦΘΟΥΜΕ ΟΤΙ ΣΤΗΝ ΕΠΑΡΧΙΑ, ΟΠΩΣ ΤΟΝΙΣΕ
ΚΙ Ο ΙΔΙΟΣ Ο ΛΕΝΙΝ, «ΣΧΗΜΑΤΙΖΟΝΤΑΙ ΚΟΜΜΟΥΝΕΣ ΜΕ ΤΑΧΥ ΡΥΘΜΟ,
ΙΔΙΩΣ ΣΤΑ ΠΡΟΛΕΤΑΡΙΑΚΑ ΚΕΝΤΡΑ», ΑΡΑ Η ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ ΠΡΟΧΩΡΕΙ «ΜΕ
ΤΗΝ ΜΟΡΦΗ ΤΟΠΙΚΩΝ ΚΟΙΝΟΤΗΤΩΝ».
ΣΤΑ ΓΕΓΟΝΟΤΑ ΑΥΤΑ ΑΝΤΑΠΟΚΡΙΝΟΝΤΑΝ ΤΑ «ΣΥΝΘΗΜΑΤΑ». ΕΝΑ

ΣΥΝΘΗΜΑ ΠΟΥ ΑΝΤΑΠΟΚΡΙΝΟΤΑΝ Σ’ ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΤΗΝ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ, ΟΠΩΣ
«ΤΟΠΙΚΕΣ ΚΟΙΝΟΤΗΤΕΣ, ΠΛΗΡΗΣ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΚΗ ΑΥΤΟΝΟΜΙΑ,
ΑΝΕΞΑΡΤΗΣΙΑ, ΟΧΙ ΑΣΤΥΝΟΜΙΑ, ΟΧΙ ΚΡΑΤΙΚΟΙ ΑΞΙΩΜΑΤΟΥΧΟΙ, ΚΥΡΙΑΡΧΙΑ
ΤΩΝ ΕΝΟΠΛΩΝ ΕΡΓΑΤΩΝ ΚΑΙ ΑΓΡΟΤΩΝ», ΕΝΑ ΤΕΤΟΙΟ ΣΥΝΘΗΜΑ, ΠΟΥ
ΠΑΡΕΠΕΜΠΕ ΜΑΛΛΟΝ ΣΤΗΝ ΠΕΙΡΑ ΤΗΣ ΠΑΡΙΣΙΝΗΣ ΚΟΜΜΟΥΝΑΣ, ΗΤΑΝ ΚΑΙ
ΠΑΡΕΜΕΙΝΕ ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΟ-ΠΟΛΙΤΙΚΟ- ΔΗΛΑΔΗ, ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΣΕ, ΕΞ ΑΙΤΙΑΣ
ΤΗΣ ΦΥΣΗΣ ΤΟΥ, ΝΑ ΣΤΟΧΕΥΣΕΙ, ΠΕΡΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ, ΣΕ ΜΙΑΝ
ΑΠΟΚΕΝΤΡΩΜΕΝΗ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΔΟΜΗ· ΠΑΓΙΑ ΒΑΣΗ ΕΞΑΚΟΛΟΥΘΗΣΕ ΝΑ
ΕΙΝΑΙ Ο ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΤΙΣΜΟΣ. ΔΕΝ ΓΙΝΕΤΑΙ ΝΑ ΜΗΝ ΕΝΤΥΠΩΣΙΑΣΤΟΥΜΕ
ΒΑΘΥΤΑΤΑ ΟΤΑΝ ΔΙΑΒΑΖΟΥΜΕ, ΣΤΟ ΙΔΙΟ ΠΡΟΧΕΙΡΟ ΓΡΑΠΤΟ (ΤΟΥ ΜΑΪΟΥ
1917), ΑΠΟ ΤΟ ΟΠΟΙΟ ΠΑΡΕΘΕΣΑ ΛΙΓΟ ΠΑΡΑΠΑΝΩ, ΤΗΝ ΑΠΑΙΤΗΣΗ ΤΟΥ
ΛΕΝΙΝ ΝΑ ΘΕΩΡΗΘΟΥΝ ΠΡΟΤΥΠΟ ΟΙ ΕΠΑΡΧΙΕΣ ΚΑΙ ΝΑ ΣΧΗΜΑΤΙΣΤΟΥΝ
ΚΟΜΜΟΥΝΕΣ ΣΤΑ ΠΡΟΑΣΤΙΑ ΚΑΙ ΤΙΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΙΚΕΣ ΠΕΡΙΟΧΕΣ· ΑΛΛΑ ΓΙΑ
ΜΙΑΝ ΑΚΟΜΗ ΦΟΡΑ Ο ΜΟΝΑΔΙΚΟΣ ΛΟΓΟΣ ΥΠΑΡΞΗΣ ΤΟΥΣ ΕΙΝΑΙ ΝΑ
ΠΡΟΧΩΡΗΣΟΥΝ ΤΗΝ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ ΚΑΙ ΝΑ ΣΤΗΣΟΥΝ ΜΙΑΝ ΕΥΡΥΤΕΡΗ ΒΑΣΗ
ΓΙΑ «ΝΑ ΜΕΤΑΒΙΒΑΣΤΕΙ ΟΛΗ Η ΕΞΟΥΣΙΑ ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ ΣΤΑ ΣΟΒΙΕΤ».

(«ΕΙΜΑΣΤΕ ΤΩΡΑ ΜΕΙΟΨΗΦΙΑ, ΟΙ ΜΑΖΕΣ ΔΕΝ ΜΑΣ ΠΙΣΤΕΥΟΥΝ ΑΚΟΜΑ», ΛΕΕΙ
ΤΟΝ ΙΔΙΟ ΠΕΡΙΠΟΥ ΚΑΙΡΟ Ο ΛΕΝΙΝ).
Ο ΛΕΝΙΝ ΕΙΝΑΙ ΑΝΑΜΦΙΒΟΛΑ ΕΝΑΣ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΟΥΣ Ε-

ΠΑΝΑΣΤΑΤΕΣ ΣΤΡΑΤΗΓΟΥΣ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΕΠΟΧΩΝ ΑΛΛΑ Η ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗ ΤΗΣ
ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗΣ ΕΓΙΝΕ ΓΙ’ ΑΥΤΟΝ, ΟΠΩΣ ΕΙΧΕ ΓΙΝΕΙ ΓΙΑ ΤΟΝ ΜΑΡΞ Η ΠΟΛΙΤΙΚΗ
ΤΗΣ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗΣ, Ο ΥΠΕΡΤΑΤΟΣ ΝΟΜΟΣ ΟΧΙ ΜΟΝΟ ΤΗΣ ΔΡΑΣΗΣ ΑΛΛΑ ΚΑΙ
ΤΗΣ ΣΚΕΨΗΣ. ΘΑ ΜΠΟΡΟΥΣΑΜΕ ΝΑ ΠΟΥΜΕ ΟΤΙ ΓΙ’ ΑΥΤΟ ΑΚΡΙΒΩΣ ΠΕΤΥΧΕ·
ΕΝ ΠΑΣΗ ΠΕΡΙΠΤΩΣΕΙ, ΕΙΝΑΙ ΒΕΒΑΙΟ ΟΤΙ ΤΟ ΓΕΓΟΝΟΣ ΑΥΤΟ – ΜΑΖΙ ΜΕ ΜΙΑ
ΡΟΠΗ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΤΙΣΜΟ ΠΟΥ ΗΤΑΝ ΒΑΘΙΑ ΡΙΖΩΜΕΝΗ Σ’ ΑΥΤΟΝ
ΟΠΩΣ ΚΑΙ ΣΤΟΝ ΜΑΡΞ – ΕΥΘΥΝΕΤΑΙ ΓΙΑ ΤΟ ΟΤΙ Η ΕΠΙΤΥΧΙΑ ΑΥΤΗ ΔΕΝ
ΣΥΝΕΤΕΛΕΣΕ ΕΝ ΤΕΛΕΙ ΣΤΗΝ ΕΠΙΤΥΧΙΑ ΤΟΥ ΣΟΣΙΑΛΙΣΜΟΥ.
ΤΑ ΠΑΡΑΠΑΝΩ ΛΟΓΙΑ ΜΟΥ, ΟΜΩΣ, ΔΕΝ ΣΗΜΑΙΝΟΥΝ ΟΤΙ ΚΑΤΗΓΟΡΩ ΤΟΝ

ΛΕΝΙΝ ΤΟΥ 1917 ΠΩΣ ΔΕΝ ΕΙΧΕ ΤΗΝ ΠΡΟΘΕΣΗ ΝΑ ΕΠΙΤΡΕΨΕΙ ΤΗΝ
ΓΕΝΟΜΕΝΗ ΕΞΟΥΣΙΑ ΤΩΝ ΣΟΒΙΕΤ ΝΑ ΣΥΝΕΧΙΣΤΕΙ ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΕΠΑΝΑ-
ΣΤΑΣΗ. ΑΥΤΟ ΘΑ ΗΤΑΝ ΑΝΟΗΤΟ· ΓΙΑΤΙ, ΜΗΠΩΣ ΡΗΤΑ ΔΕΝ ΕΙΠΕ ΕΚΕΙΝΟΝ
ΤΟΝ ΚΑΙΡΟ, ΣΤΗΝ ΣΗΜΑΝΤΙΚΗ ΤΟΥ ΑΝΑΦΟΡΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΚΑΤΑ-
ΣΤΑΣΗ, ΓΙΑ ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ ΠΟΥ ΘΑ ΠΡΟΕΚΥΠΤΕ ΟΤΑΝ ΤΑ ΣΟΒΙΕΤ ΕΠΑΙΡΝΑΝ ΣΤΑ
ΧΕΡΙΑ ΤΟΥΣ ΤΗΝ ΕΞΟΥΣΙΑ (ΕΝΑ ΚΡΑΤΟΣ «ΠΟΥ ΔΕΝ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΠΙΑ ΚΡΑΤΟΣ ΜΕ
ΤΗΝ ΓΕΝΙΚΩΣ ΑΠΟΔΕΚΤΗ ΣΗΜΑΣΙΑ ΤΗΣ ΛΕΞΕΩΣ»), ΚΙ ΑΝ ΑΚΟΜΑ Η ΕΞΟΥΣΙΑ
ΑΥΤΗ ΔΕΝ ΕΙΧΕ ΠΟΤΕ ΔΙΑΤΗΡΗΘΕΙ ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΓΙΑ ΣΗΜΑΝΤΙΚΟ ΧΡΟΝΙΚΟ
ΔΙΑΣΤΗΜΑ, «ΟΛΟΚΛΗΡΟ ΤΟ ΕΡΓΑΤΙΚΟ ΚΙΝΗΜΑ Σ’ ΟΛΟΚΛΗΡΟ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ
ΠΡΟΧΩΡΕΙ ΠΡΟΣ ΑΥΤΗΝ ΤΗΝ ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΗ»;
ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΚΑΤΑΛΟΓΙΖΩ ΣΤΟΝ ΛΕΝΙΝ ΕΙΝΑΙ ΜΑΛΛΟΝ Η ΑΠΟΤΥΧΙΑ ΤΟΥ ΝΑ

ΚΑΤΑΛΑΒΕΙ ΟΤΙ Ο ΘΕΜΕΛΙΩΔΗΣ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΤΙΣΜΟΣ ΕΙΝΑΙ ΑΣΥΜΒΙΒΑΣΤΟΣ
ΜΕ ΤΗΝ ΥΠΑΡΞΗ ΜΙΑΣ ΤΕΤΟΙΑΣ ΕΞΟΥΣΙΑΣ ΠΕΡΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΜΕΣΗ ΣΦΑΙΡΑ
ΤΗΣ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗΣ. ΕΙΝΑΙ ΑΞΙΟΠΡΟΣΕΚΤΟ ΟΤΙ Ο ΛΕΝΙΝ ΛΕΕΙ ΣΤΗΝ ΙΔΙΑ
ΑΝΑΦΟΡΑ ΟΤΙ ΤΟ ΔΕΥΤΕΡΟ ΗΤΑΝ ΜΙΑ ΚΡΑΤΙΚΗ ΜΟΡΦΗ «ΠΟΥ
ΑΝΤΙΠΡΟΣΩΠΕΥΕΙ ΤΑ ΠΡΩΤΑ ΒΗΜΑΤΑ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΣΟΣΙΑΛΙΣΜΟ ΚΑΙ ΕΙΝΑΙ
ΑΝΑΠΟΦΕΥΚΤΟ ΣΤΙΣ ΠΡΩΤΕΣ ΦΑΣΕΙΣ ΤΗΣ ΣΟΣΙΑΛΙΣΤΙΚΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ». ΤΑ
ΛΟΓΙΑ ΑΥΤΑ ΝΟΜΙΖΩ ΟΤΙ ΕΙΧΑΝ ΣΥΛΛΗΦΘΕΙ ΓΙΑ Ν’ ΑΠΟΤΕΛΕΣΟΥΝ ΜΟΝΟ ΤΟ
ΣΚΑΛΟΠΑΤΙ ΠΡΟΣ ΕΝΑΝ ΑΝΩΤΕΡΟ, «ΣΟΣΙΑΛΙΣΤΙΚΟ» ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΤΙΣΜΟ· ΚΑΙ
ΑΝΑΜΦΙΒΟΛΑ ΣΤΟ ΠΕΔΙΟ ΤΗΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑΣ, ΠΟΥ ΕΙΧΕ ΤΟΣΟ ΖΩΤΙΚΗ

ΣΗΜΑΣΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΤΕΛΙΚΗ ΑΝΑΔΙΑΡΘΡΩΣΗ ΤΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ, Ο ΛΕΝΙΝ ΕΙΧΕ
ΓΙΑ ΣΤΟΧΟ ΤΟΥ ΤΟΝ ΑΥΣΤΗΡΟ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΤΙΣΜΟ. ΣΤΗΝ ΙΔΙΑ ΑΝΑΦΟΡΑ
ΤΟΝΙΣΕ ΟΤΙ «Η ΓΑΛΛΙΚΗ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ ΠΕΡΑΣΕ ΑΠΟ ΜΙΑ ΠΕΡΙΟΔΟ
ΔΗΜΟΤΙΚΗΣ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗΣ ΟΤΑΝ ΚΑΤΑΣΤΑΛΑΞΕ ΣΤΗΝ ΤΟΠΙΚΗ
ΑΥΤΟΔΙΟΙΚΗΣΗ» ΚΑΙ ΟΤΙ Η ΡΩΣΙΚΗ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ ΠΕΡΝΟΥΣΕ ΜΙΑ ΠΑΡΟ
ΜΟΙΑ ΦΑΣΗ. ΕΙΝΑΙ ΔΥΣΚΟΛΟ ΝΑ ΜΗ ΣΚΕΦΤΟΥΜΕ ΤΟΝ ΑΚΡΟ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩ-
ΤΙΣΜΟ ΠΟΥ ΑΚΟΛΟΥΘΗΣΕ ΑΥΤΗΝ ΤΗΝ ΠΕΡΙΟΔΟ ΤΗΣ ΓΑΛΛΙΚΗΣ ΕΠΑΝΑ-
ΣΤΑΣΗΣ.
ΚΑΙ ΑΠΟ ΑΛΛΗ ΣΚΟΠΙΑ ΑΝ ΔΟΥΜΕ ΤΟ ΔΟΓΜΑ ΤΟΥ ΛΕΝΙΝ ΤΟ 1917 ΜΑΣ
ΟΔΗΓΕΙ ΣΤΟ ΙΔΙΟ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ. «Η ΙΔΙΩΤΙΚΗ ΙΔΙΟΚΤΗΣΙΑ ΣΤΟ ΕΔΑΦΟΣ ΚΑΙ
ΣΤΗ ΓΗ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΚΑΤΑΡΓΗΘΕΙ», ΛΕΕΙ. «ΑΥΤΟ ΑΚΡΙΒΩΣ ΤΟ ΚΑΘΗΚΟΝ ΣΤΕΚΕΙ
ΤΩΡΑ ΜΠΡΟΣΤΑ ΜΑΣ, ΕΠΕΙΔΗ ΥΠΕΡ ΑΥΤΟΥ ΕΙΝΑΙ Η ΠΛΕΙΟΝΟΤΗΤΑ ΤΟΥ
ΛΑΟΥ. ΓΙΑ ΤΟΥΤΟ ΧΡΕΙΑΖΟΜΑΣΤΕ ΤΑ ΣΟΒΙΕΤ. ΤΟ ΜΕΤΡΟ ΑΥΤΟ ΜΑΛΛΟΝ ΔΕΝ
ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΕΦΑΡΜΟΣΤΕΙ ΜΕ ΤΟΥΣ ΠΑΛΙΟΥΣ ΚΡΑΤΙΚΟΥΣ ΑΞΙΩΜΑΤΟΥΧΟΥΣ».
ΙΔΟΥ Η ΟΥΣΙΑ ΤΗΣ ΑΠΑΝΤΗΣΗΣ ΠΟΥ ΔΙΝΕΙ Ο ΛΕΝΙΝ ΣΤΟ ΖΗΤΗΜΑ ΑΥΤΟ ΣΤΗΝ
ΑΝΑΦΟΡΑ ΤΟΥ: «ΓΙΑΤΙ ΘΕΛΟΥΜΕ ΝΑ ΠΕΡΑΣΕΙ Η ΕΞΟΥΣΙΑ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΤΩΝ
ΣΟΒΙΕΤ ΤΩΝ ΕΡΓΑΤΩΝ ΚΑΙ ΣΤΡΑΤΙΩΤΩΝ ΑΝΤΙΠΡΟΣΩΠΩΝ;» ΕΔΩ ΤΡΑΒΑ ΣΤΑ
ΑΚΡΑ, ΜΕ ΑΜΦΙΒΟΛΗ ΠΕΙΣΤΙΚΟΤΗΤΑ, ΤΟΝ ΜΑΡΞΙΣΤΙΚΟ ΣΕΒΑΣΜΟ ΠΡΟΣ ΤΙΣ
«ΠΕΡΙΣΤΑΣΕΙΣ», ΤΙΣ ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΕΣ ΣΥΝΘΗΚΕΣ: Η ΙΔΙΩΤΙΚΗ ΙΔΙΟΚΤΗΣΙΑ ΤΗΣ
ΓΗΣ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΚΑΤΑΡΓΗΘΕΙ ΟΧΙ ΓΙΑ ΝΑ ΟΙΚΟΔΟΜΗΘΕΙ Ο ΣΟΣΙΑΛΙΣΜΟΣ,
ΑΛΛΑ ΑΠΛΩΣ ΕΠΕΙΔΗ ΑΥΤΟ ΘΕΛΕΙ Η ΠΛΕΙΟΨΗΦΙΑ ΤΟΥ ΛΑΟΥ- ΚΑΙ ΤΑ ΣΟΒΙΕΤ
ΕΙΝΑΙ ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΑ ΟΧΙ ΩΣ ΚΥΤΤΑΡΑ ΤΗΣ ΚΑΙΝΟΥΡΙΑΣ ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ ΑΛΛΑ ΓΙΑ
ΝΑ ΕΦΑΡΜΟΣΟΥΝ ΤΑ ΜΕΤΡΑ ΠΟΥ ΑΠΑΙΤΕΙ Η ΠΛΕΙΟΨΗΦΙΑ. ΥΠΟΘΕΤΩ ΟΤΙ
ΚΑΛΑ ΘΑ ΚΑΝΑΜΕ ΝΑ ΜΗ ΠΑΡΟΥΜΕ ΠΟΛΥ ΚΥΡΙΟΛΕΚΤΙΚΑ ΑΥΤΟ ΤΟ Ε-
ΠΙΧΕΙΡΗΜΑ ΤΟΥ ΛΕΝΙΝ.
ΑΛΛΑ ΜΟΝΟ ΤΩΡΑ ΜΠΑΙΝΕΙ ΣΤΗΝ ΑΠΟΦΑΣΙΣΤΙΚΗ ΦΑΣΗ Η ΘΕΩΡΙΑ ΤΟΥ

ΛΕΝΙΝ ΓΙΑ ΤΑ ΣΟΒΙΕΤ. ΟΙ ΜΗΝΕΣ ΚΑΤΑ ΤΟΥΣ ΟΠΟΙΟΥΣ ΕΤΟΙΜΑΖΕ, ΑΠΟ ΤΗΝ
ΦΙΛΑΝΔΙΑ, ΤΗΝ «ΕΙΔΙΚΗ ΔΡΑΣΗ» ΤΩΝ ΜΠΟΛΣΕΒΙΚΩΝ, ΤΗΝ «ΔΕΥΤΕΡΗ
ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ», ΗΤΑΝ ΣΥΝΑΜΑ ΟΙ ΜΗΝΕΣ ΚΑΤΑ ΤΟΥΣ ΟΠΟΙΟΥΣ ΒΑΣΙΖΕ ΤΗ
ΣΚΕΨΗ ΤΟΥ ΓΙΑ ΤΗΝ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΤΩΝ ΣΟΒΙΕΤ ΚΥΡΙΩΣ ΚΑΙ ΑΠΟ ΑΠΟΨΗ
ΑΡΧΗΣ ΣΤΗΝ ΙΔΕΑ ΤΟΥ ΜΑΡΞ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΟΜΟΥΝΑ (ΣΤΟ ΠΕΡΙΦΗΜΟ ΕΡΓΟ ΤΟΥ
ΚΡΑΤΟΣ ΚΑΙ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ) ΚΑΙ ΚΑΤΟΠΙΝ ΤΗΝ ΕΠΕΚΤΕΙΝΕ ΣΤΗΝ ΠΡΑΚΤΙΚΗ,
ΜΕ ΑΝΑΦΟΡΑ ΣΤΗ ΔΡΑΣΗ ΠΟΥ ΕΙΧΕ ΠΡΟΕΤΟΙΜΑΣΕΙ (ΣΤΟ ΣΗΜΑΝΤΙΚΟΤΕΡΟ

ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΤΟΥ ΔΟΚΙΜΙΟ ΘΑ ΔΙΑΤΗΡΗΘΟΥΝ ΟΙ ΜΠΟΛΣΕΒΙΚΟΙ ΤΗΝ ΕΞΟΥΣΙΑ;
). ΤΟ ΚΥΡΙΩΣ ΜΕΡΟΣ ΤΟΥ ΠΡΩΤΟΥ ΓΡΑΦΗΚΕ ΤΟΝ ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟ, ΤΟΝ ΚΑΙΡΟ
ΤΗΣ ΕΠΙΧΕΙΡΗΘΕΙΣΑΣ ΑΝΤΕΠΑΝΑΣΤΑ- ΣΗΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΚΑΤΑΣΤΟΛΗΣ ΤΗΣ —ΤΗΣ
ΑΝΤΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗΣ ΠΟΥ ΕΙΧΕ ΓΙΑ ΜΟΝΑΔΙΚΟ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ ΝΑ ΦΛΟΓΙΣΕΙ ΤΟ
ΜΑΧΗΤΙΚΟ ΠΝΕΥΜΑ ΤΩΝ ΜΑΖΩΝ ΚΑΙ ΝΑ ΤΙΣ ΦΕΡΕΙ ΠΙΟ ΚΟΝΤΑ ΣΤΟ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΙΚΟ ΚΟΜΜΑ- ΤΟ ΔΕΥΤΕΡΟ ΣΤΑ ΜΕΣΑ ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ, ΟΤΑΝ Η
ΠΛΕΙΟΨΗΦΙΑ ΤΩΝ ΣΟΒΙΕΤ ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΠΕΤΡΟΥΠΟΛΗΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΜΟΣΧΑΣ
ΤΑΧΘΗΚΕ ΥΠΕΡ ΑΥΤΟΥ ΤΟΥ ΚΟΜΜΑΤΟΣ ΚΑΙ, ΑΜΕΣΟ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ ΑΥΤΟΥ,
ΤΟ ΚΑΛΕΣΜΑ «ΟΛΗ Η ΕΞΟΥΣΙΑ ΣΤΑ ΣΟΒΙΕΤ!», ΑΠΟ ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΗ-ΠΟΛΙΤΙΚΗ
ΑΠΑΙΤΗΣΗ, ΜΕΤΑΤΡΑΠΗΚΕ ΣΕ ΣΥΝΘΗΜΑ ΤΗΣ ΕΠΙΚΕΙΜΕΝΗΣ ΕΠΙΘΕΣΗΣ.
ΩΘΟΥΜΕΝΟΣ ΑΠΟ ΑΥΤΑ ΤΑ ΓΕΓΟΝΟΤΑ, Ο ΛΕΝΙΝ ΕΓΚΩΜΙΑΣΕ ΟΣΟ ΠΟΤΕ

ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΩΣ ΣΤΟ ΔΟΚΙΜΙΟ ΤΟΥ ΤΗ ΣΗΜΑΣΙΑ ΤΩΝ ΣΟΒΙΕΤ ΓΙΑ ΤΗΝ
ΑΝΑΠΤΥΞΗ ΤΗΣ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗΣ. ΣΕ ΣΧΕΣΗ ΜΕ ΤΗ ΔΗΛΩΣΗ ΠΟΥ ΕΚΑΝΕ Ο
ΜΕΝΣΕΒΙΚΟΣ ΗΓΕΤΗΣ ΜΑΡΤΟΦ ΟΤΙ ΤΑ ΣΟΒΙΕΤ «ΕΙΧΑΝ ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΘΕΙ ΤΙΣ
ΠΡΩΤΕΣ ΜΕΡΕΣ ΤΗΣ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗΣ ΑΠΟ ΤΟ ΑΓΡΙΟ ΞΕΣΠΑΣΜΑ ΤΗΣ ΓΝΗΣΙΑΣ
ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΚΗΣ ΛΑΪΚΗΣ ΕΞΟΥΣΙΑΣ», Ο ΛΕΝΙΝ ΛΕΕΙ: «ΑΝ Η ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΚΗ
ΛΑΪΚΗ ΕΞΟΥΣΙΑ ΤΩΝ ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΩΝ ΤΑΞΕΩΝ [ΑΥΤΟΣ Ο ΟΡΟΣ ΠΗΓΑΙΝΕΙ
ΠΕΡΑ ΑΠΟ ΤΑ ΛΟΓΙΑ ΤΟΥ ΜΑΡΤΟΦ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΔΙΝΕΙ ΜΙΑ ΜΠΟΛΣΕΒΙΚΙΚΗ
ΧΡΟΙΑ] ΔΕΝ ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΥΣΕ ΤΑ ΣΟΒΙΕΤ, Η ΠΡΟΛΕΤΑΡΙΑΚΗ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ ΣΤΗ
ΡΩΣΙΑ ΘΑ ΗΤΑΝ ΧΑΜΕΝΗ ΥΠΟΘΕΣΗ». ΕΔΩ Η ΣΥΛΛΗΨΗ ΤΩΝ ΣΟΒΙΕΤ ΩΣ
ΟΡΓΑΝΟΥ ΠΟΥ «ΠΡΟΧΩΡΟΥΣΕ ΤΗΝ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ» ΧΤΥΠΗΣΕ ΤΗΝ ΠΙΟ
ΙΣΧΥΡΗ ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΤΗΣ ΝΟΤΑ. ΣΤΟ ΔΟΚΙΜΙΟ ΑΥΤΟ Ο ΛΕΝΙΝ ΚΑΤΑΓΡΑΦΕΙ ΓΙΑ
ΠΡΩΤΗ ΦΟΡΑ ΤΑ ΔΙΑΦΟΡΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ, ΠΟΥ, ΚΑΤΑ ΤΗ ΓΝΩΜΗ ΤΟΥ, ΔΙΝΟΥΝ
ΣΤΑ ΣΟΒΙΕΤ ΤΗΝ ΘΕΜΕΛΙΩΔΗ ΣΗΜΑΣΙΑ ΤΟΥΣ. ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΗ ΤΗΣ
ΟΠΤΙΚΗΣ ΤΟΥ ΕΙΝΑΙ Η ΣΕΙΡΑ ΜΕ ΤΗΝ ΟΠΟΙΑ ΚΑΤΑΓΡΑΦΕΙ ΤΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΑΥΤΑ.
/
ΠΡΩΤΟΝ, Ο «ΚΑΙΝΟΥΡΙΟΣ ΚΡΑΤΙΚΟΣ ΜΗΧΑΝΙΣΜΟΣ», ΑΝΤΙΚΑΘΙΣΤΩΝΤΑΣ

ΤΟΝ ΜΟΝΙΜΟ ΣΤΡΑΤΟ ΜΕ ΤΗΝ ΚΟΚΚΙΝΗ ΦΡΟΥΡΑ, ΔΙΝΕΙ ΣΤΟΝ ΛΑΟ ΤΗΝ
ΕΝΟΠΛΗ ΕΞΟΥΣΙΑ.
ΔΕΥΤΕΡΟΝ, ΕΓΚΑΘΙΔΡΥΕΙ ΕΝΑΝ ΣΤΕΝΟΤΑΤΟ ΚΑΙ «ΕΥΚΟΛΑ ΕΛΕΓΧΟΜΕΝΟ»

ΔΕΣΜΟ ΑΝΑΜΕΣΑ ΣΤΟΥΣ ΗΓΕΤΕΣ ΚΑΙ ΤΙΣ ΜΑΖΕΣ.
ΤΡΙΤΟΝ, ΜΕ ΤΗΝ ΧΡΗΣΗ ΤΗΣ ΑΡΧΗΣ ΤΗΣ ΕΚΛΕΞΙΜΟΤΗΤΑΣ ΚΑΙ ΤΗΣ

ΑΝΑΚΛΗΣΙΜΟΤΗΤΑΣ, ΒΑΖΕΙ ΤΕΛΟΣ ΣΤΗΝ ΓΡΑΦΕΙΟΚΡΑΤΙΑ.
ΤΕΤΑΡΤΟΝ, ΜΕ ΤΟ ΓΕΓΟΝΟΣ ΟΤΙ ΕΔΡΑΙΩΝΕΙ ΕΠΑΦΗ ΜΕ ΤΑ ΔΙΑΦΟΡΑ

ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΑ [ΑΡΓΟΤΕΡΑ Ο ΛΕΝΙΝ ΤΟ ΔΙΑΤΥΠΩΝΕΙ ΑΚΡΙΒΕΣΤΕΡΑ:
ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΑ ΚΑΙ ΠΑΡΑΓΩΓΙΚΕΣ ΜΟΝΑΔΕΣ] ΔΙΕΥΚΟΛΥΝΕΙ ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΟΤΑΤΕΣ
ΜΕΤΑΡΡΥΘΜΙΣΕΙΣ.
ΠΕΜΠΤΟΝ, ΟΡΓΑΝΩΝΕΙ ΤΗΝ ΠΡΩΤΟΠΟΡΙΑ, ΠΟΥ ΘΑ ΕΞΥΨΩΣΕΙ ΚΑΙ ΘΑ

ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΕΙ ΤΙΣ ΜΑΖΕΣ.
ΕΚΤΟΝ, ΣΥΝΔΕΟΝΤΑΣ ΣΤΕΝΑ ΝΟΜΟΘΕΤΙΚΟ ΚΑΙ ΕΚΤΕΛΕΣΤΙΚΟ, ΕΝΩΝΕΙ ΤΑ

ΠΛΕΟΝΕΚΤΗΜΑΤΑ ΤΟΥ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΕΥΤΙΣΜΟΥ ΜΕ ΤΗΣ ΜΗ ΚΟΙΝΟ-
ΒΟΥΛΕΥΤΙΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ.
ΔΙΝΕΙ ΤΗΝ ΠΡΩΤΗ ΘΕΣΗ ΣΤΗΝ ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΙΣΧΥΟΣ· ΤΗΝ

ΔΕΥΤΕΡΗ, ΣΤΗΝ ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΤΩΝ ΜΕΤΑΡΡΥΘΜΙΣΕΩΝ· ΤΗΝ ΤΡΙΤΗ, ΣΤΗ
ΜΟΡΦΗ ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ. ΟΥΤΕ ΚΑΝ ΡΩΤΑ ΤΙ ΣΗΜΑΣΙΑ ΕΧΟΥΝ ΕΝΔΕΧΟΜΕΝΩΣ
ΤΑ ΣΟΒΙΕΤ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΔΙΑΡΘΡΩΣΗ ΤΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΔΟΜΗΣ.
ΚΑΤΑ ΤΗ ΓΝΩΜΗ ΤΟΥ ΛΕΝΙΝ, ΩΣΤΟΣΟ, ΤΑ ΣΟΒΙΕΤ ΚΑΤΟΡΘΩΣΑΝ ΝΑ ΦΕΡΟΥΝ

ΣΕ ΠΕΡΑΣ ΤΑ ΚΑΘΗΚΟΝΤΑ ΤΟΥΣ ΜΟΝΟΝ ΕΠΕΙΔΗ ΟΙ ΜΠΟΛΣΕΒΙΚΟΙ ΕΙΧΑΝ
ΠΑΡΕΙ ΥΠΟ ΤΟΝ ΕΛΕΓΧΟ ΤΟΥΣ ΤΑ ΣΟΒΙΕΤ ΚΑΙ ΜΕΣΩ ΑΥΤΩΝ ΤΟΝ ΕΛΕΓΧΟ ΤΗΣ
ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ ΕΝ ΓΕΝΕΙ, ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΟΡΙΣΑΝ ΚΑΙΝΟΥΡΙΟΥΣ ΣΤΟΧΟΥΣ ΔΡΑΣΗΣ,
ΕΝΩ ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΩΣ «ΟΙ ΣΟΣΙΑΛΕΠΑΝΑΣΤΑΤΕΣ [ΕΣΕΡΟΙ] ΚΑΙ ΟΙ
ΜΕΝΣΕΒΙΚΟΙ ΤΑ ΕΙΧΑΝ ΠΕΡΙΟΡΙΣΕΙ ΣΕ ΧΩΡΟΥΣ ΠΟΛΥΛΟΓΙΑΣ», «ΣΕ ΘΕΣΜΟ
ΠΟΥ ΣΑΠΙΖΕΙ ΟΡΘΙΟΣ». «ΤΑ ΣΟΒΙΕΤ», ΣΥΝΕΧΙΖΕΙ Ο ΛΕΝΙΝ, «ΜΠΟΡΟΥΝ
ΠΡΑΓΜΑΤΙ Ν’ ΑΝΑΠΤΥΧΘΟΥΝ, ΝΑ ΞΕΔΙΠΛΩΣΟΥΝ ΠΛΗΡΩΣ ΤΑ ΤΑΛΕΝΤΑ ΚΑΙ
ΤΙΣ ΙΚΑΝΟΤΗΤΕΣ ΤΟΥΣ ΜΟΝΟΝ ΑΦΟΥ ΚΑΤΑΛΑΒΟΥΝ ΤΗΝ ΥΠΕΡΤΑΤΗ
ΕΞΟΥΣΙΑ, ΓΙΑΤΙ ΑΛΛΙΩΣ ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ ΤΙΠΟΤΕ ΝΑ ΚΑΝΟΥΝ, ΑΛΛΙΩΣ ΕΙΝΑΙ ΕΙΤΕ
ΑΠΛΩΣ ΣΠΕΡΜΑΤΑ (ΚΑΙ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙΣ ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΠΑΝΤΟΤΙΝΑ ΣΠΕΡΜΑ) ΕΙΤΕ
ΑΘΥΡΜΑΤΑ». Η ΠΑΡΑΠΑΝΩ ΦΡΑΣΗ ΕΙΝΑΙ ΑΞΙΟΣΗΜΕΙΩΤΗ ΓΙΑ
ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟΥΣ ΑΠΟ ΕΝΑΝ ΛΟΓΟΥΣ. Η ΠΑΡΟΜΟΙΩΣΗ ΤΟΥ ΣΠΕΡΜΑΤΟΣ ΜΑΣ
ΑΝΑΓΚΑΖΕΙ Ν’ ΑΝΑΡΩΤΗΘΟΥΜΕ ΑΝ, ΚΑΤΑ ΤΗ ΓΝΩΜΗ ΤΟΥ ΛΕΝΙΝ, ΤΑ ΣΟΒΙΕΤ
ΗΤΑΝ ΔΥΝΑΤΟΝ, ΜΕ ΤΗΝ ΑΝΑΠΤΥΞΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΣΥΝΕΝΩΣΗ, ΝΑ ΩΡΙΜΑΣΟΥΝ
ΚΑΙ ΝΑ ΓΙΝΟΥΝ ΤΑ ΚΥΤΤΑΡΑ ΕΝΟΣ ΑΝΑΝΕΩΜΕΝΟΥ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΥ

ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΥ- ΑΛΛΑ ΠΡΟΦΑΝΩΣ, Ο ΛΕΝΙΝ ΕΧΕΙ ΑΛΛΗ ΓΝΩΜΗ.
ΚΑΙ ΚΑΤΟΠΙΝ Η ΛΕΞΗ «ΑΘΥΡΜΑΤΑ» ΕΜΦΑΝΙΖΕΤΑΙ ΠΑΛΙ, ΕΠΕΙΤΑ ΑΠΟ ΛΙΓΕΣ

ΜΕΡΕΣ, ΣΕ ΠΑΡΑΞΕΝΑ ΣΥΜΦΡΑΖΟΜΕΝΑ, ΣΤΙΣ ΘΕΣΕΙΣ ΤΟΥ ΛΕΝΙΝ ΓΙΑ ΜΙΑ
ΣΥΝΔΙΑΣΚΕΨΗ ΣΤΗΝ ΑΓΙΑ ΠΕΤΡΟΥΠΟΛΗ, ΟΠΟΥ ΔΙΑΒΑΖΟΥΜΕ: «Η ΣΥΝΟΛΙΚΗ
ΠΕΙΡΑ ΤΩΝ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΕΩΝ ΤΟΥ 1905 ΚΑΙ ΤΟΥ 1917 ΕΠΙΒΕΒΑΙΩΝΕΙ ΟΤΙ ΤΑ
ΣΟΒΙΕΤ ΤΩΝ ΕΡΓΑΤΩΝ ΚΑΙ ΣΤΡΑΤΙΩΤΩΝ ΑΝΤΙΠΡΟΣΩΠΩΝ ΕΙΝΑΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ
ΜΟΝΟΝ ΩΣ ΟΡΓΑΝΑ ΕΞΕΓΕΡΣΗΣ, ΩΣ ΟΡΓΑΝΑ ΤΗΣ ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΗΣ
ΔΥΝΑΜΗΣ. ΕΞΩ ΑΠΟ ΤΑ ΚΑΘΗΚΟΝΤΑ ΑΥΤΑ, ΤΑ ΣΟΒΙΕΤ ΕΙΝΑΙ ΣΚΕΤΑ
ΑΘΥΡΜΑΤΑ». ΑΥΤΟ ΔΕΙΧΝΕΙ ΞΕΚΑΘΑΡΑ ΠΟΙΟ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ
ΣΗΜΑΝΤΙΚΟ ΓΙΑ ΤΟΝ ΛΕΝΙΝ. ΒΕΒΑΙΑ, ΕΠΡΕΠΕ ΝΑ ΤΟΝΙΣΕΙ ΤΟ ΖΗΤΗΜΑ ΤΗΣ
ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΗΣ ΣΤΙΓΜΗΣ- ΑΛΛΑ Η ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΟΤΗΤΑ ΜΕ ΤΗΝ ΟΠΟΙΑ ΤΟ
ΚΑΝΕΙ, ΤΟ ΟΤΙ ΔΕΝ ΔΙΝΕΙ ΚΑΜΙΑ ΔΥΝΑΤΟΤΗΤΑ ΣΤΑ ΣΟΒΙΕΤ ΝΑ ΓΙΝΟΥΝ
ΤΕΛΙΚΑ ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΕΣ ΚΑΙ ΜΟΝΙΜΕΣ ΟΝΤΟΤΗΤΕΣ, ΜΙΛΑ ΜΙΑ ΓΛΩΣΣΑ
ΣΑΦΕΣΤΑΤΗ.
ΕΠΙΠΛΕΟΝ,ΟΙ ΦΡΑΣΕΙΣ ΤΟΥ 1915 («ΟΡΓΑΝΑ ΕΞΕΓΕΡΣΗΣ» ΚΑΙ «ΜΟΝΟ ΣΕ

ΣΥΝΔΕΣΗ ΜΕ ΤΗΝ ΕΞΕΓΕΡΣΗ») ΕΠΑΝΑΛΑΜΒΑΝΟΝΤΑΙ ΣΧΕΔΟΝ ΑΥΤΟΛΕΞΕΙ-
ΟΤΙ ΚΙ ΑΝ ΕΜΑΘΕ ΚΑΙ ΣΚΕΦΤΗΚΕ Ο ΛΕΝΙΝ ΓΙΑ ΤΑ ΣΟΒΙΕΤ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΔΙΕΤΙΑ
ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΟΠΟΙΑ ΜΕΤΑΤΡΑΠΗΚΕ ΣΤΟΝ ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΛΕΝΙΝ, ΤΑ ΣΟΒΙΕΤ
ΠΑΡΕΜΕΙΝΑΝ ΓΙ’ ΑΥΤΟΝ ΑΠΛΩΣ ΜΕΣΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΠΙΤΕΥΞΗ ΤΟΥ
ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΟΥ ΣΚΟΠΟΥ. ΔΕΝ ΤΟΥ ΠΕΡΑΣΕ ΚΑΝ ΑΠ’ ΤΟ ΜΥΑΛΟ ΟΤΙ ΤΑ
ΣΟΒΙΕΤ ΕΝΔΕΧΟΜΕΝΩΣ ΥΠΗΡΧΑΝ ΟΧΙ ΜΟΝΟ ΓΙΑ ΧΑΡΗ ΤΗΣ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗΣ,
ΟΤΙ -ΜΕ ΕΝΝΟΙΑ ΒΑΘΥΤΕΡΗ ΚΑΙ ΑΥΤΑΡΧΙΚΟΤΕΡΗ- Η ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ
ΕΝΔΕΧΟΜΕΝΩΣ ΥΠΗΡΧΕ ΓΙΑ ΧΑΡΗ ΤΩΝ ΣΟΒΙΕΤ. ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΠΟΨΗ ΑΥΤΗΝ –
ΟΧΙ ΤΟΥ ΛΕΝΙΝ ΠΡΟΣΩΠΙΚΑ, ΑΛΛΑ ΤΗΣ ΝΟΟΤΡΟΠΙΑΣ ΠΟΥ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑΤΙΚΑ
ΕΚΠΡΟΣΩΠΟΥΣΕ- ΕΙΝΑΙ ΕΥΚΟΛΟ ΝΑ ΚΑΤΑΛΑΒΟΥΜΕ ΓΙΑΤΙ ΤΑ ΣΟΒΙΕΤ
ΞΕΦΤΙΖΟΥΝ ΚΑΙ ΩΣ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ ΚΑΙ ΩΣ ΙΔΕΑ.
ΤΟ ΟΤΙ ΤΟ ΣΥΝΘΗΜΑ ΤΟΥ ΛΕΝΙΝ «ΟΛΗ Η ΕΞΟΥΣΙΑ ΣΤΑ ΣΟΒΙΕΤ!» ΕΙΧΕ

ΜΟΝΟΝ ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΟ-ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΝΟΗΜΑ, ΤΟ ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΟΥΜΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΙΟ ΚΑΘΑΡΑ ΟΤΑΝ ΦΤΑΝΟΥΜΕ ΣΤΟ ΑΚΟΛΟΥΘΟ ΧΩΡΙΟ ΤΟΥ ΔΟΚΙΜΙΟΥ ΤΟΥ:
«ΚΙ ΩΣΤΟΣΟ ΤΑ 24.000 ΜΕΛΗ ΤΟΥ ΜΠΟΛΣΕΒΙΚΙΚΟΥ ΚΟΜΜΑΤΟΣ ΥΠΟΤΙΘΕΤΑΙ
ΠΩΣ ΕΙΝΑΙ ΑΝΙΚΑΝΑ ΝΑ ΚΥΒΕΡΝΗΣΟΥΝ ΤΗ ΡΩΣΙΑ ΠΡΟΣ ΟΦΕΛΟΣ ΤΩΝ
ΣΥΜΦΕΡΟΝΤΩΝ ΤΟΥ ΦΤΩΧΟΥ ΚΑΙ ΣΕ ΒΑΡΟΣ ΤΩΝ ΣΥΜΦΕΡΟΝΤΩΝ ΤΟΥ

ΠΛΟΥΣΙΟΥ!» ΟΠΟΤΕ, ΤΟ «ΟΛΗ Η ΕΞΟΥΣΙΑ ΣΤΑ ΣΟΒΙΕΤ!» ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΚΑΤΑ
ΒΑΘΟΣ «ΟΛΗ Η ΕΞΟΥΣΙΑ ΣΤΟ ΚΟΜΜΑ ΜΕΣΩ ΤΩΝ ΣΟΒΙΕΤ!» —ΚΑΙ ΔΕΝ
ΥΠΑΡΧΕΙ ΤΙΠΟΤΕ ΠΟΥ ΝΑ ΠΗΓΑΙΝΕΙ ΠΕΡΑ ΑΠ’ ΑΥΤΗΝ ΤΗΝ ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΗ-
ΠΟΛΙΤΙΚΗ, ΚΟΜΜΑΤΙΚΗ-ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΑΠΟΨΗ ΣΕ ΚΑΤΙ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΟ,
ΣΟΣΙΑΛΙΣΤΙΚΟ ΚΑΙ ΔΟΜΙΚΟ. ΛΙΓΟ ΑΡΓΟΤΕΡΑ, Ο ΛΕΝΙΝ ΒΕΒΑΙΩΝΕΙ ΟΤΙ ΟΙ
ΜΠΟΛΣΕΒΙΚΟΙ ΕΙΝΑΙ «ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΤΙΚΟΙ ΑΠΟ ΠΕΠΟΙΘΗΣΗ, ΑΠΟ ΤΗ ΦΥΣΗ
ΤΟΥ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΟΣ ΚΑΙ ΟΛΗΣ ΤΗΣ ΤΑΚΤΙΚΗΣ ΤΟΥ ΚΟΜΜΑΤΟΣ ΤΟΥΣ»· ΑΡΑ
Ο ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΤΙΣΜΟΣ ΘΕΩΡΕΙΤΑΙ ΡΗΤΑ ΟΤΙ ΕΙΝΑΙ ΖΗΤΗΜΑ ΑΡΧΗΣ ΚΑΙ ΟΧΙ
ΑΠΛΩΣ ΤΑΚΤΙΚΗΣ. ΜΑΣ ΛΕΕΙ ΟΤΙ ΤΟ ΠΡΟΛΕΤΑΡΙΑΚΟ ΚΡΑΤΟΣ ΟΦΕΙΛΕΙ ΝΑ
ΕΙΝΑΙ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΤΙΚΟ.
ΣΥΝΕΠΩΣ ΤΑ ΣΟΒΙΕΤ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΥΠΟΤΑΣΣΟΝΤΑΙ ΣΕ ΜΙΑΝ «ΙΣΧΥΡΗ

ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ»· ΟΠΟΤΕ, ΤΙ ΑΠΟΜΕΝΕΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΥΤΟΝΟΜΗ
ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ ΤΟΥΣ; Η ΑΛΗΘΕΙΑ ΕΙΝΑΙ ΟΤΙ ΤΟΥΣ ΠΑΡΑΧΩΡΕΙΤΑΙ ΕΝΑΣ
«ΕΙΔΙΚΟΣ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΤΙΣΜΟΣ»: ΚΑΝΕΝΑΣ ΜΠΟΛΣΕΒΙΚΟΣ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΤΟ
ΠΑΡΑΜΙΚΡΟ Ν’ ΑΝΤΙΤΕΙΝΕΙ ΣΤΗΝ «ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΤΟΥΣ ΚΑΤΑ ΚΛΑΔΟ
ΠΑΡΑΓΩΓΗΣ», ΣΤΗΝ ΣΥΓΚΕΝΤΡΟΠΟΙΗΣΗ ΤΟΥΣ. ΑΛΛΑ ΠΡΟΦΑΝΩΣ Ο ΛΕΝΙΝ
ΔΕΝ ΠΙΣΤΕΥΕ ΟΤΙ ΚΑΤΙ ΤΕΤΟΙΕΣ «ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΕΙΣ» ΕΧΟΥΝ ΣΟΣΙΑΛΙΣΤΙΚΟ,
ΚΟΙΝΩΝΙΚΑ ΔΙΑΜΟΡΦΩΤΙΚΟ ΧΑΡΑΚΤΗΡΑ ΜΟΝΟΝ ΟΤΑΝ ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΥΝΤΑΙ
ΑΥΘΟΡΜΗΤΑ, ΑΠΟΚΑΤΩ ΠΡΟΣ ΤΑ ΕΠΑΝΩ, ΟΤΑΝ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΕΙΣ
ΑΛΛΑ ΕΝΩΝΕΙΣ, ΟΤΑΝ Η ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΤΙΚΗ ΑΛΛΑ
ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑΚΗ.
ΔΕΚΑ ΜΕΡΕΣ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΚΑΤΑΛΗΨΗ ΤΗΣ ΕΞΟΥΣΙΑΣ, Ο ΛΕΝΙΝ ΑΠΕΥΘΥΝΕΙ

ΚΑΛΕΣΜΑ ΣΤΟΝ ΛΑΟ : «ΑΠΟ ΔΩ ΚΑΙ ΜΠΡΟΣ ΤΑ ΣΟΒΙΕΤ ΣΑΣ ΕΙΝΑΙ ΟΡΓΑΝΑ
ΤΗΣ ΚΡΑΤΙΚΗΣ ΕΞΟΥΣΙΑΣ, ΜΕ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ ΝΑ ΛΑΜΒΑΝΟΥΝ ΟΛΕΣ ΤΙΣ
ΑΠΟΦΑΣΕΙΣ». ΤΑ ΚΑΘΗΚΟΝΤΑ ΠΟΥ ΑΝΑΤΕΘΗΚΑΝ ΑΜΕΣΩΣ ΜΕΤΑ ΣΤΑ
ΣΟΒΙΕΤ ΑΦΟΡΟΥΣΑΝ ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΑ ΣΕ ΖΗΤΗΜΑΤΑ ΕΛΕΓΧΟΥ. ΑΥΤΟ ΟΦΕΙΛΟΤΑΝ
ΚΑΤΑ ΚΥΡΙΟ ΛΟΓΟ ΣΤΗΝ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ, ΑΛΛΑ ΤΟ ΠΛΑΙΣΙΟ ΑΝΑΦΟΡΑΣ ΗΤΑΝ
ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ ΣΤΕΝΟ· ΕΛΕΙΠΕ ΤΟ ΘΕΤΙΚΟ ΑΝΤΙΒΑΡΟ. ΤΕΤΟΙΕΣ ΜΙΚΡΟΕΞΟΥΣΙΕΣ
ΔΕΝ ΗΤΑΝ ΑΡΚΕΤΕΣ ΓΙΑ ΝΑ ΔΩΣΟΥΝ ΤΗ ΔΥΝΑΤΟΤΗΤΑ ΣΤΑ ΣΟΒΙΕΤ «ΝΑ
ΞΕΔΙΠΛΩΣΟΥΝ ΠΛΗΡΩΣ ΤΑ ΤΑΛΕΝΤΑ ΚΑΙ ΤΙΣ ΙΚΑΝΟΤΗΤΕΣ ΤΟΥΣ». ΑΚΟΥΜΕ
ΤΟΝ ΛΕΝΙΝ ΣΤΟ ΣΥΝΕΔΡΙΟ ΤΟΥ ΚΟΜΜΑΤΟΣ ΤΟΝ ΜΑΡΤΙΟ ΤΟΥ 1918 ΝΑ
ΕΠΑΝΑΛΑΜΒΑΝΕΙ ΤΙΣ ΑΠΟΨΕΙΣ ΤΟΥ. ΓΙΑ ΤΟ ΝΕΟΥ ΤΥΠΟΥ ΚΡΑΤΟΣ «ΧΩΡΙΣ
ΓΡΑΦΕΙΟΚΡΑΤΙΑ, ΧΩΡΙΣ ΑΣΤΥΝΟΜΙΑ, ΧΩΡΙΣ ΜΟΝΙΜΟ ΣΤΡΑΤΟ», ΑΛΛΑ

ΠΡΟΣΘΕΤΕΙ: «ΣΤΗ ΡΩΣΙΑ ΕΓΙΝΕ ΜΟΛΙΣ ΜΙΑ ΑΡΧΗ, ΚΑΙ ΜΑΛΙΣΤΑ ΚΑΚΗ ΑΡΧΗ».
ΘΑ ΗΤΑΝ ΣΟΒΑΡΟ ΛΑΘΟΣ ΝΑ ΝΟΜΙΣΟΥΜΕ ΟΤΙ ΦΤΑΙΕΙ ΜΟΝΟΝ Η

ΑΝΕΠΑΡΚΗΣ ΕΦΑΡΜΟΓΗ ΕΝΟΣ ΑΝΕΠΑΡΚΟΥΣ ΣΧΕΔΙΟΥ ΓΙΑΤΙ ΑΠΟ ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ
ΕΛΕΙΠΕ Η ΟΥΣΙΑ ΤΗΣ ΖΩΗΣ. ΛΕΕΙ, ΓΙΑ ΕΞΗΓΗΣΗ: «ΣΤΑ ΣΟΒΙΕΤ ΜΑΣ ΥΠΑΡΧΟΥΝ
ΑΚΟΜΑ ΠΟΛΛΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΑΝΕΠΕΞΕΡΓΑΣΤΑ, ΑΤΕΛΗ»· ΑΛΛΑ ΤΟ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ
ΤΡΟΜΕΡΟ ΚΑΙ ΟΛΕΘΡΙΟ ΓΙΑ ΤΑ ΣΟΒΙΕΤ ΗΤΑΝ ΟΤΙ ΟΙ ΗΓΕΤΕΣ, ΠΟΥ ΔΕΝ ΗΤΑΝ
ΜΟΝΟ ΠΟΛΙΤΙΚΟΙ ΜΑ ΚΑΙ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟΙ ΗΓΕΤΕΣ, ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΚΑΤΕΥΘΥΝΑΝ ΤΑ
ΣΟΒΙΕΤ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΑΝΑΠΤΥΞΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΤΕΛΕΙΟΠΟΙΗΣΗ. «ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΠΟΥ
ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΣΑΝ ΤΗΝ ΚΟΜΜΟΥΝΑ», ΣΥΝΕΧΙΖΕΙ Ο ΛΕΝΙΝ, «ΔΕΝ ΤΗΝ
ΚΑΤΑΛΑΒΑΝ». ΑΥΤΟ ΙΣΟΣ ΘΥΜΙΖΕΙ ΤΑ ΛΟΓΙΑ ΤΟΥ ΟΤΑΝ ΕΠΕΣΤΡΕΨΕ ΣΤΗΝ
ΡΩΣΙΑ: «ΠΡΟΣΚΟΛΛΗΘΗΚΑΜΕ ΣΤΑ ΣΟΒΙΕΤ, ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΤΑ ΚΑΤΑΛΑΒΑΜΕ
ΚΑΛΑ». Η ΑΛΗΘΕΙΑ ΕΙΝΑΙ ΟΤΙ ΔΕΝ «ΚΑΤΑΛΑΒΕ» ΟΥΤΕ ΤΩΡΑ ΤΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ
ΗΤΑΝ -ΚΑΙ ΔΕΝ ΗΘΕΛΕ- ΝΑ ΚΑΤΑΛΑΒΕΙ.
ΣΤΗΝ ΙΔΙΑ ΟΜΙΛΙΑ ΤΟΥ Ο ΛΕΝΙΝ, ΑΠΑΝΤΩΝΤΑΣ ΣΤΟΝ ΜΠΟΥΧΑΡΙΝ ΠΟΥ ΕΙΧΕ
ΖΗΤΗΣΕΙ ΝΑ ΠΕΡΙΛΗΦΘΕΙ ΣΤΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΕΝΑ ΣΚΙΑΓΡΑΦΗΜΑ ΤΗΣ
ΣΟΣΙΑΛΙΣΤΙΚΗΣ ΤΑΞΗΣ ΠΡΑΓΜΑΤΩΝ, ΔΙΑΚΗΡΥΞΕ: «ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ
ΣΚΙΑΓΡΑΦΗΣΟΥΜΕ ΤΟΝ ΣΟΣΙΑΛΙΣΜΟ. ΔΕΝ ΞΕΡΟΥΜΕ ΚΑΙ ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΜΕ
ΝΑ ΠΟΥΜΕ ΠΩΣ ΘΑ ΕΙΝΑΙ Ο ΣΟΣΙΑΛΙΣΜΟΣ ΟΤΑΝ ΠΑΡΕΙ ΤΗΝ ΤΕΛΙΚΗ ΜΟΡΦΗ
ΤΟΥ». ΒΕΒΑΙΑ, ΑΥΤΗ ΑΚΡΙΒΩΣ ΕΙΝΑΙ Η ΜΑΡΞΙΣΤΙΚΗ ΓΡΑΜΜΗ ΣΚΕΨΗΣ, ΑΛΛΑ
ΔΕΙΧΝΕΙ ΚΑΘΑΡΑ, ΣΤΟ ΑΠΛΕΤΟ ΦΩΣ ΤΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ, ΤΟΥΣ ΠΕΡΙΟΡΙΣΜΟΥΣ ΤΗΣ
ΜΑΡΞΙΣΤΙΚΗΣ ΟΠΤΙΚΗΣ ΣΤΗ ΣΧΕΣΗ ΤΗΣ ΜΕ ΜΙΑΝ ΑΝΑΔΥΟΜΕΝΗ Ή ΟΙΟΝΕΙ
ΑΝΑΔΥΟΜΕΝΗ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ: ΑΠΟΤΥΧΙΑ Ν’ ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΕΙ
ΔΥΝΑΤΟΤΗΤΕΣ ΠΟΥ ΑΠΑΙΤΟΥΝ, ΑΝ ΘΕΛΟΥΝ Ν’ ΑΝΑΠΤΥΧΘΟΥΝ, ΤΟ
ΕΡΕΘΙΣΜΑ ΤΗΣ ΙΔΕΑΣ ΤΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΜΟΡΦΗΣ. ΙΣΩΣ ΝΑ ΜΗΝ «ΞΕΡΟΥΜΕ»
ΠΩΣ ΘΑ ΕΙΝΑΙ Ο ΣΟΣΙΑΛΙΣΜΟΣ, ΑΛΛΑ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΞΕΡΟΥΜΕ ΠΩΣ ΤΟΝ
ΘΕΛΟΥΜΕ ΝΑ ΕΙΝΑΙ, ΚΙ ΑΥΤΗ Η ΓΝΩΣΗ ΚΙ ΑΥΤΗ Η ΕΠΙΘΥΜΙΑ ΜΑΣ, ΑΥΤΗ Η
ΣΥΝΕΙΔΗΤΗ ΕΠΙΘΥΜΙΑ ΜΑΣ, ΕΠΗΡΕΑΖΕΙ ΤΟ ΤΙ ΘΑ ΓΙΝΕΙ ΚΑΙ ΑΝ ΚΑΠΟΙΟΣ
ΕΙΝΑΙ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΤΙΣΤΗΣ, Ο ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΤΙΣΜΟΣ ΤΟΥ ΕΠΗΡΕΑΖΕΙ ΤΟ ΤΙ ΘΑ
ΓΙΝΕΙ. ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΑΝΕΚΑΘΕΝ ΣΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ, ΔΙΠΛΑ ΔΙΠΛΑ, ΑΝ ΚΑΙ ΜΕ
ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΗ ΕΚΑΣΤΟΤΕ ΔΥΝΑΜΗ, ΟΙ ΤΑΣΕΙΣ ΤΗΣ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗΣ ΚΑΙ ΤΗΣ
ΑΠΟΚΕΝΤΡΩΣΗΣ- ΚΑΙ ΕΧΕΙ ΜΑΚΡΟΠΡΟΘΕΣΜΑ ΖΩΤΙΚΗ ΣΗΜΑΣΙΑ ΠΟΙΑΝ ΑΠ’
ΤΙΣ ΔΥΟ ΕΠΙΛΕΓΕΙ Η ΣΥΝΕΙΔΗΤΗ ΒΟΥΛΗΣΗ, ΜΕ ΤΗΝ ΕΞΟΥΣΙΑ ΠΟΥ ΕΧΕΙ ΤΟΤΕ
ΑΠΟΚΤΗΣΕΙ.
ΕΠΙΠΛΕΟΝ, ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΠΡΑΓΜΑ ΔΥΣΚΟΛΟΤΕΡΟ, Ή ΣΠΑΝΙΟΤΕΡΟ, ΑΠΟ ΤΟ

Ν’ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΘΕΙ ΑΠΟ ΤΟΝ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΤΙΣΜΟ ΜΙΑ ΘΕΛΗΣΗ ΠΟΥ ΕΧΕΙ
ΑΠΟΚΤΗΣΕΙ ΕΞΟΥΣΙΑ. ΤΙ ΦΥΣΙΚΟΤΕΡΟ Ή ΛΟΓΙΚΟΤΕΡΟ ΓΙΑ ΕΝΑΝ
ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΤΙΣΤΗ, ΑΠΟ ΤΟ ΝΑ ΜΗΝ ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΕΙ ΤΙΣ ΑΠΟΚΕΝΤΡΩΤΙΚΕΣ
ΔΥΝΑΤΟΤΗΤΕΣ ΣΤΙΣ ΜΟΡΦΕΣ ΠΟΥ ΤΗΝ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΟΥΝ; «ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ
ΦΤΙΑΧΤΕΙ ΑΚΟΜΑ ΤΑ ΤΟΥΒΛΑ», ΛΕΕΙ Ο ΛΕΝΙΝ, «ΜΕ ΤΑ ΟΠΟΙΑ ΘΑ ΧΤΙΣΟΥΜΕ
ΤΟΝ ΣΟΣΙΑΛΙΣΜΟ». ΕΞ ΑΙΤΙΑΣ ΤΟΥ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΤΙΣΜΟΥ ΤΟΥ ΔΕΝ ΘΕΩΡΗΣΕ
ΤΕΤΟΙΑ ΤΟΥΒΛΑ ΤΑ ΣΟΒΙΕΤ, ΔΕΝ ΤΑ ΒΟΗΘΗΣΕ ΝΑ ΓΙΝΟΥΝ ΤΟΥΒΛΑ, ΚΑΙ ΟΥΤΕ
ΚΙ ΕΓΙΝΑΝ.
ΛΙΓΟ ΜΕΤΑ ΤΟ ΣΥΝΕΔΡΙΟ ΤΟΥ ΚΟΜΜΑΤΟΣ Ο ΛΕΝΙΝ ΕΓΡΑΨΕ ΣΤΟ ΠΡΟΣΧΕΔΙΟ

ΤΩΝ ΘΕΣΕΩΝ ΓΙΑ ΤΑ ΑΜΕΣΑ ΚΑΘΗΚΟΝΤΑ ΤΗΣ ΣΟΒΙΕΤΙΚΗΣ ΕΞΟΥΣΙΑΣ Σ’ ΕΝΑ
ΚΟΜΜΑΤΙ ΠΟΥ ΔΕΝ ΠΕΡΙΛΗΦΘΗΚΕ ΣΤΟ ΤΕΛΙΚΟ ΚΕΙΜΕΝΟ: «ΥΠΟΣΤΗΡΙΖΟΥΜΕ
ΤΟΝ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΟ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΤΙΣΜΟ… ΟΙ ΑΝΤΙΠΑΛΟΙ ΤΟΥ
ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΤΙΣΜΟΥ ΥΠΟΔΕΙΚΝΥΟΥΝ ΠΑΝΤΑ ΤΗΝ ΑΥΤΟΝΟΜΙΑ ΚΑΙ ΤΗΝ
ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑ ΩΣ ΜΕΣΑ ΓΙΑ ΝΑ ΚΑΤΑΠΟΛΕΜΗΣΟΥΜΕ ΤΑ ΔΕΙΝΑ ΤΟΥ
ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΤΙΣΜΟΥ. ΣΤΗΝ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ, Ο ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΟΣ ΣΥ-
ΓΚΕΝΤΡΩΤΙΣΜΟΣ ΚΑΘΟΛΟΥ ΔΕΝ ΠΑΡΕΜΠΟΔΙΖΕΙ ΤΗΝ ΑΥΤΟΝΟΜΙΑ, ΑΛΛΑ
ΜΑΛΛΟΝ ΤΗΝ ΠΡΟΫΠΟΘΕΤΕΙ. ΣΤΗΝ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ, ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ Η Ο-
ΜΟΣΠΟΝΔΙΑ- [Ο ΛΕΝΙΝ ΕΧΕΙ ΕΔΩ ΣΤΟ ΜΥΑΛΟ ΤΟΥ ΜΟΝΟ ΤΗΝ ΠΟΛΙΤΙΚΗ Ο-
ΜΟΣΠΟΝΔΙΑ] ΔΕΝ ΕΝΑΝΤΙΩΝΕΤΑΙ ΚΑΘΟΛΟΥ ΣΤΟΝ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΟ ΣΥΓΚΕ-
ΝΤΡΩΤΙΣΜΟ. ΣΕ ΜΙΑ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΤΑΞΗ ΠΡΑΓΜΑΤΩΝ, ΚΙ
ΑΚΟΜΑ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ Σ’ ΕΝΑ ΚΡΑΤΟΣ ΧΤΙΣΜΕΝΟ ΜΕ ΒΑΣΗ ΤΗΝ ΣΟΒΙΕΤΙΚΗ
ΑΡΧΗ, Η ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑ ΕΙΝΑΙ ΜΟΝΟΝ ΕΝΑ ΒΗΜΑ ΠΡΟΣ ΕΝΑΝ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ
ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΟ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΤΙΣΜΟ».
ΕΙΝΑΙ ΦΑΝΕΡΟ ΟΤΙ Ο ΛΕΝΙΝ ΟΥΤΕ ΠΟΥ ΤΟ ΣΚΕΦΤΕΤΑΙ ΝΑ ΠΕΡΙΟΡΙΣΕΙ ΤΗΝ

ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΤΙΚΗ ΑΡΧΗ ΜΕ ΤΗΝ ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑΚΗ ΑΡΧΗ· ΑΠΟ ΤΗΝ
ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΗ-ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΣΚΟΠΙΑ ΤΟΥ ΜΟΝΟΝ ΑΝΕΧΕΤΑΙ ΜΙΑΝ
ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑΚΗ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ ΕΦ’ ΟΣΟΝ ΑΥΤΗ ΔΙΑΛΥΕΤΑΙ ΜΕΣΑ ΣΤΟΝ
ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΤΙΣΜΟ. ΕΤΣΙ, Η ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΗ, Η ΟΛΗ ΓΡΑΜΜΗ ΣΚΕΨΗΣ ΕΙΝΑΙ
ΞΕΚΑΘΑΡΑ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΤΙΚΗ. ΟΥΤΕ ΥΠΑΡΧΕΙ ΟΥΣΙΩΔΗΣ ΔΙΑΦΟΡΑ ΟΤΑΝ
ΕΡΧΟΜΑΣΤΕ ΣΤΗΝ ΤΟΠΙΚΗ ΑΥΤΟΝΟΜΙΑ, ΕΙΝΑΙ ΕΠΙΤΑΚΤΙΚΟ ΝΑ ΤΗΝ

ΕΠΙΤΡΕΨΟΥΜΕ ΩΣ ΕΝΑΝ ΟΡΙΣΜΕΝΟ ΒΑΘΜΟ ΚΑΙ ΝΑ ΤΗΣ ΠΑΡΑΧΩΡΗΣΟΥΜΕ
ΠΕΡΙΘΩΡΙΑ ΔΡΑΣΗΣ· ΜΟΝΟ ΠΟΥ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΤΡΑΒΗΞΟΥΜΕ ΜΙΑ ΓΡΑΜΜΗ
ΕΚΕΙ ΠΟΥ ΑΡΧΙΖΟΥΝ ΟΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΕΣ ΑΠΟΦΑΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΥΝΕΠΩΣ ΟΙ ΟΔΗΓΙΕΣ
ΑΠΟ ΤΟ ΚΕΝΤΡΟ. ΟΛΟΙ ΑΥΤΟΙ ΟΙ ΛΑΪΚΟΙ ΚΑΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΙ ΣΧΗΜΑΤΙΣΜΟΙ
ΕΧΟΥΝ ΜΟΝΟ ΠΟΛΙΤΙΚΗ, ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗ, ΤΑΚΤΙΚΗ ΚΑΙ ΠΡΟΣΩΡΙΝΗ
ΕΓΚΥΡΟΤΗΤΑ, ΚΑΝΕΝΑΣ ΤΟΥΣ ΔΕΝ ΕΙΧΕ ΓΝΗΣΙΟ ΛΟΓΟ ΥΠΑΡΞΗΣ,
ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΗ ΔΟΜΙΚΗ ΑΞΙΑ· ΚΑΝΕΝΑΣ ΤΟΥΣ ΔΕΝ ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ ΝΑ
ΔΙΑΤΗΡΗΘΕΙ ΚΑΙ ΝΑ ΒΟΗΘΗΘΕΙ ΩΣ ΖΩΝΤΑΝΟ ΣΤΟΙΧΕΙΟ ΤΗΣ ΜΕΛΛΟΝΤΙΚΗΣ
ΚΟΙΝΟΤΗΤΑΣ.
ΕΝΑΝ ΜΗΝΑ ΑΦ’ ΟΤΟΥ Ο ΛΕΝΙΝ ΕΙΧΕ ΥΠΑΓΟΡΕΥΣΕΙ ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΤΟΥ, ΟΙ

«ΑΡΙΣΤΕΡΟΙ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΕΣ» ΕΠΙΣΗΜΑΝΑΝ ΠΟΣΟ ΕΠΙΖΗΜΙΟ ΗΤΑΝ ΓΙΑ ΤΑ
ΣΠΕΡΜΑΤΑ ΤΟΥ ΣΟΣΙΑΛΙΣΜΟΥ ΤΟ ΓΕΓΟΝΟΣ ΟΤΙ Η ΜΟΡΦΗ ΠΟΥ ΕΠΑΙΡΝΕ Η
ΚΡΑΤΙΚΗ ΔΙΟΙΚΗΣΗ ΗΤΑΝ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΗ ΤΗΣ ΓΡΑΦΕΙΟΚΡΑΤΙΚΗΣ
ΣΥΓΚΕΝΤΡΟΠΟΙΗΣΗΣ, ΤΗΣ ΚΑΤΑΡΓΗΣΗΣ ΤΗΣ ΑΝΕΞΑΡΤΗΣΙΑΣ ΤΩΝ ΤΟΠΙΚΩΝ
ΣΟΒΙΕΤ ΚΑΙ, ΣΤΗΝ ΠΡΑΞΗ, ΤΗΣ ΑΠΟΚΗΡΥΞΗΣ ΤΟΥ ΤΥΠΟΥ ΤΟΥ «ΚΡΑΤΟΥΣ ΤΗΣ
ΚΟΜΜΟΥΝΑΣ» ΠΟΥ ΑΥΤΟΚΥΒΕΡΝΙΟΤΑΝ ΑΠΟ ΤΑ ΚΑΤΩ ΣΥΝΕΠΩΣ ΤΟΥ ΤΥΠΟΥ
ΓΙΑ ΤΟΝ ΟΠΟΙΟ ΕΙΠΕ Ο ΛΕΝΙΝ ΣΤΗΝ ΟΜΙΛΙΑ ΤΟΥ : ΤΙ ΗΤΑΝ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ Η
ΣΟΒΙΕΤΙΚΗ ΕΞΟΥΣΙΑ. ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΥΠΑΡΧΕΙ ΠΙΑ ΑΜΦΙΒΟΛΙΑ ΣΗΜΕΡΑ ΓΙΑ
ΤΟ ΠΟΙΟΣ ΕΙΧΕ ΔΙΚΙΟ ΣΤΗΝ ΕΚΤΙΜΗΣΗ ΤΗΣ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗΣ ΚΑΙ ΤΩΝ
ΜΕΛΛΟΝΤΙΚΩΝ ΤΑΣΕΩΝ Ο ΛΕΝΙΝ Ή ΟΙ ΑΝΤΙΠΑΛΟΙ ΤΟΥ. ΑΛΛΑ ΚΙ Ο ΙΔΙΟΣ Ο
ΛΕΝΙΝ ΤΟ ΚΑΤΑΛΑΒΕ ΜΑΛΛΟΝ ΚΑΘΑΡΑ ΠΕΡΙ ΤΑ ΤΕΛΗ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΤΟΥ. ΟΙ
ΑΝΑΦΟΡΕΣ ΣΤΗΝ ΠΑΡΙΣΙΝΗ ΚΟΜΟΥΝΑ ΑΡΑΙΩΝΟΥΝ ΜΕΤΑ ΑΠ’ ΑΥΤΗΝ ΤΗΝ
ΟΜΙΛΙΑ, ΩΣΠΟΥ ΣΤΑΜΑΤΟΥΝ ΕΝΤΕΛΩΣ.
ΕΝΑ ΕΤΟΣ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΟΚΤΩΒΡΙΑΝΗ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ, Ο ΛΕΝΙΝ ΕΙΧΕ ΔΗΛΩΣΕΙ ΟΤΙ
«Ο ΜΗΧΑΝΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΥΠΑΛΛΗΛΟΚΡΑΤΙΑΣ ΣΤΗ ΡΩΣΙΑ ΕΙΧΕ ΕΝΤΕΛΩΣ
ΚΑΤΑΡΡΕΥΣΕΙ», ΑΛΛΑ ΣΤΑ ΤΕΛΗ ΤΟΥ 1920 ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΖΕ ΤΗΝ ΣΟΒΙΕΤΙΚΗ
ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ «ΕΡΓΑΤΙΚΟ ΚΡΑΤΟΣ ΜΕ ΓΡΑΦΕΙΟΚΡΑΤΙΚΑ ΕΞΑΜΒΛΩΜΑΤΑ» ΚΙ
ΑΥΤΟ, ΕΙΠΕ, «ΗΤΑΝ Η ΑΛΗΘΕΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΜΕΤΑΒΑΤΙΚΗ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ». ΔΕΝ
ΜΠΟΡΟΥΣΕ ΝΑ ΔΙΑΦΥΓΕΙ ΑΠΟ ΤΟΝ ΛΕΝΙΝ ΤΟ ΓΕΓΟΝΟΣ ΟΤΙ ΚΑΤΑ ΤΑ
ΕΠΟΜΕΝΑ ΧΡΟΝΙΑ Η ΑΝΑΛΟΓΙΑ ΤΩΝ ΕΞΑΜΒΛΩΜΑΤΩΝ ΣΕ ΣΧΕΣΗ ΜΕ ΤΟΝ
ΚΟΡΜΟ ΑΠΟ ΤΟΝ ΟΠΟΙΟ ΕΚΒΛΑΣΤΑΙΝΑΝ ΜΕΓΑΛΩΝΕ ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΑ, ΚΑΙ ΤΑ
ΜΠΟΥΜΠΟΥΚΙΑ ΤΗΣ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗΣ ΣΤΗΝ ΟΠΟΙΑ ΥΠΟΤΙΘΕΤΑΙ ΟΤΙ ΘΑ

ΟΔΗΓΟΥΣΕ Η ΜΕΤΑΒΑΤΙΚΗ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΜΕΓΑΛΩΝΑΝ ΟΛΟΕΝΑ ΛΙΓΟΤΕΡΟ.
ΣΤΑ ΤΕΛΗ ΤΟΥ 1922, ΣΤΗΝ ΑΝΑΦΟΡΑ ΠΕΝΤΕ ΧΡΟΝΙΑ ΡΩΣΙΚΗΣ

ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗΣ ΚΑΙ Η ΠΡΟΟΠΤΙΚΗ ΤΗΣ ΠΑΓΚΟΣΜΙΑΣ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗΣ, ΤΗΝ
ΟΠΟΙΑ ΕΚΑΝΕ Ο ΛΕΝΙΝ ΣΤΟ ΤΕΤΑΡΤΟ ΣΥΝΕΔΡΙΟ ΤΗΣ ΚΟΜΟΥΝΙΣΤΙΚΗΣ
ΔΙΕΘΝΟΥΣ, ΛΕΕΙ ΑΠΛΑ: «ΕΧΟΥΜΕ ΠΑΡΑΛΑΒΕΙ ΤΟΝ ΠΑΛΙΟ ΚΡΑΤΙΚΟ
ΜΗΧΑΝΙΣΜΟ». ΠΑΡΗΓΟΡΕΙΤΑΙ ΜΕ ΤΗΝ ΒΕΒΑΙΟΤΗΤΑ ΟΤΙ ΣΕ ΛΙΓΑ ΧΡΟΝΙΑ ΘΑ
ΚΑΤΑΦΕΡΟΥΝ ΟΙ ΜΠΟΛΣΕΒΙΚΟΙ Ν’ ΑΛΛΑΞΟΥΝ ΤΟΝ ΜΗΧΑΝΙΣΜΟ ΑΠ’ ΤΗΝ
ΚΟΡΦΗ ΩΣ ΤΑ ΝΥΧΙΑ. Η ΕΛΠΙΔΑ ΑΥΤΗ ΔΕΝ ΕΚΠΛΗΡΩΘΗΚΕ ΚΑΙ ΔΕΝ
ΜΠΟΡΟΥΣΕ ΝΑ ΕΚΠΛΗΡΩΘΕΙ ΜΕ ΤΙΣ ΠΡΟΫΠΟΘΕΣΕΙΣ ΤΟΥ ΛΕΝΙΝ:
ΣΚΕΦΤΟΤΑΝ ΚΥΡΙΩΣ ΝΑ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΕΙ ΚΑΙ ΝΑ ΠΡΟΣΕΛΚΥΣΕΙ ΚΑΙΝΟΥΡΙΕΣ
ΔΥΝΑΜΕΙΣ, ΑΛΛΑ ΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΗΤΑΝ ΔΟΜΙΚΟ ΚΑΙ ΟΧΙ ΠΡΟΣΩΠΩΝ ΜΙΑ
ΓΡΑΦΕΙΟΚΡΑΤΙΑ ΔΕΝ ΑΛΛΑΖΕΙ ΟΤΑΝ ΤΗΣ ΑΛΛΑΖΕΙΣ ΟΝΟΜΑ, ΚΑΙ ΩΣ ΚΑΙ ΟΙ
ΑΡΤΙΟΤΕΡΑ ΕΚΠΑΙΔΕΥΜΕΝΟΙ ΑΠΟΦΟΙΤΟΙ ΤΩΝ ΣΟΒΙΕΤΙΚΩΝ ΣΧΟΛΕΙΩΝ ΚΑΙ
ΤΩΝ ΕΡΓΑΤΙΚΩΝ ΙΔΡΥΜΑΤΩΝ ΥΠΕΚΥΠΤΑΝ ΣΤΗΝ ΓΡΑΦΕΙΟΚΡΑΤΙΚΗ
ΑΤΜΟΣΦΑΙΡΑ.
Η ΒΑΣΙΚΗ ΑΠΟΓΟΗΤΕΥΣΗ ΤΟΥ ΛΕΝΙΝ ΗΤΑΝ Η ΣΥΝΕΧΙΖΟΜΕΝΗ ΥΠΑΡΞΗ ΤΗΣ

ΓΡΑΦΕΙΟΚΡΑΤΙΑΣ Η ΟΠΟΙΑ, ΑΝ ΟΧΙ ΣΤΑ ΠΡΟΣΩΠΑ ΤΗΣ, ΤΟΤΕ ΑΣΦΑΛΩΣ
ΣΤΗΝ ΑΝΕΛΕΗΤΗ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ ΤΗΣ, ΑΠΟΔΕΙΧΘΗΚΕ ΓΙΑ ΜΙΑΝ
ΑΚΟΜΑ ΦΟΡΑ ΙΣΧΥΡΟΤΕΡΗ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΗ ΒΑΣΙΚΗ ΑΡΧΗ. Ο
ΛΕΝΙΝ ΔΕΝ ΦΑΙΝΕΤΑΙ Ν’ ΑΝΤΙΛΗΦΘΗΚΕ ΤΑ ΒΑΘΥΤΕΡΑ ΑΙΤΙΑ ΤΟΥ
ΦΑΙΝΟΜΕΝΟΥ ΑΥΤΟΥ, ΠΡΑΓΜΑ ΜΑΛΛΟΝ ΚΑΤΑΝΟΗΤΟ. Η ΟΚΤΩΒΡΙΑΝΗ Ε
ΠΑΝΑΣΤΑΣΗ ΗΤΑΝ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ ΜΟΝΟ ΜΕ ΤΗΝ ΕΝΝΟΙΑ ΟΤΙ
ΑΛΛΑΞΕ ΟΡΙΣΜΕΝΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΣΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΤΑΞΗ ΠΡΑΓΜΑΤΩΝ ΚΑΙ
ΣΤΗ ΔΙΑΣΤΡΩΜΑΤΩΣΗ ΤΗΣ, ΣΤΙΣ ΚΟΙΝΩΝΙΚΕΣ ΜΟΡΦΕΣ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΚΟΙΝΩ
ΝΙΚΟΥΣ ΘΕΣΜΟΥΣ. ΑΛΛΑ ΜΙΑ ΓΝΗΣΙΑ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ ΠΡΕΠΕΙ,
ΠΕΡΑ ΚΑΙ ΠΑΝΩ ΑΠ’ ΑΥΤΟ, ΝΑ ΕΔΡΑΙΩΣΕΙ ΤΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΤΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ
ΕΝΑΝΤΙ ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ. ΠΑΡ’ ΟΛΟ ΠΟΥ ΩΣ ΠΡΟΣ ΑΥΤΟ Ο ΛΕΝΙΝ ΕΠΙΣΗΜΑΝΕ
ΟΤΙ Ο ΜΑΡΑΣΜΟΣ ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ ΘΑ ΕΡΧΟΤΑΝ ΜΕ ΜΙΑΝ ΑΝΑΠΤΥΞΗ ΠΟΥ Η
ΔΙΑΡΚΕΙΑ ΤΗΣ ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΣΕ ΝΑ ΥΠΟΛΟΓΙΣΤΕΙ ΟΥΤΕ Ο ΤΡΟΠΟΣ ΤΗΣ ΝΑ
ΠΡΟΚΑΘΟΡΙΣΤΕΙ, ΩΣΤΟΣΟ, ΣΤΗΝ ΕΚΤΑΣΗ ΠΟΥ Η ΑΝΑΠΤΥΞΗ ΑΥΤΗ
ΜΠΟΡΟΥΣΕ ΝΑ ΠΡΑΓΜΑΤΟΠΟΙΗΘΕΙ ΤΩΡΑ, ΑΝΑΓΝΩΡΙΖΕ ΟΤΙ ΤΟ ΚΑΘΗΚΟΝ
ΚΑΘΟΡΙΖΕ ΤΟ ΑΜΕΣΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΔΡΑΣΗΣ ΤΩΝ ΗΓΕΤΩΝ ΚΑΙ ΟΝΟΜΑΖΕ
ΤΗΝ ΚΑΙΝΟΥΡΙΑ ΚΡΑΤΙΚΗ ΜΟΡΦΗ ΠΟΥ ΕΠΡΕΠΕ Ν’ ΑΡΧΙΣΕΙ ΑΜΕΣΩΣ ΝΑ

ΠΡΑΓΜΑΤΟΠΟΙΕΙΤΑΙ «ΚΡΑΤΟΣ ΤΗΣ ΚΟΜΜΟΥΝΑΣ».
ΑΛΛΑ ΤΟ «ΚΡΑΤΟΣ ΤΗΣ ΚΟΜΜΟΥΝΑΣ» ΤΟ ΕΙΧΕ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΕΙ ΠΟΛΥ ΚΑΘΑΡΑ

Ο ΜΑΡΞ· ΕΙΧΕ ΘΕΩΡΗΣΕΙ ΟΤΙ ΕΛΕΥΘΕΡΩΝΕ ΣΤΟΝ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΟ ΔΥΝΑΤΟ
ΒΑΘΜΟ ΤΗΝ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΑΠΟ ΤΑ ΔΕΣΜΑ ΤΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΒΑ
ΣΙΚΗΣ ΑΡΧΗΣ. «ΑΠΟ ΤΗΝ ΣΤΙΓΜΗ ΠΟΥ Η ΤΑΞΗ ΠΡΑΓΜΑΤΩΝ ΤΗΣ
ΚΟΜΜΟΥΝΑΣ», ΕΓΡΑΨΕ, «ΘΑ ΕΙΣΑΧΘΕΙ ΣΤΟ ΠΑΡΙΣΙ ΚΑΙ ΣΤΑ ΔΕΥΤΕΡΕΥΟΝΤΑ
ΑΣΤΙΚΑ ΚΕΝΤΡΑ, Η ΠΑΛΙΑ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΤΙΚΗ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ Ν’ Α
ΝΤΙΚΑΤΑΣΤΑΘΕΙ ΚΑΙ ΣΤΙΣ ΕΠΑΡΧΙΕΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΥΤΟΔΙΑΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΤΩΝ
ΠΑΡΑΓΩΓΩΝ». ΑΥΤΗ Η ΜΕΤΑΤΟΠΙΣΗ ΤΗΣ ΕΞΟΥΣΙΑΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΛΗΨΗ ΤΩΝ
ΑΠΟΦΑΣΕΩΝ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΣΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΒΑΣΙΚΗ ΑΡΧΗ —ΠΟΥ
ΤΗΝ ΕΠΕΞΕΡΓΑΣΤΗΚΑΝ ΚΑΙ ΤΗΣ ΕΔΩΣΑΝ ΤΗΝ ΙΔΕΑΤΗ ΤΗΣ ΒΑΣΗ ΣΤΗ ΓΑΛΛΙΑ
ΟΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΙ ΣΤΟΧΑΣΤΕΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΣΑΙΝ-ΣΙΜΟΝ ΜΕΧΡΙ ΤΟΝ ΠΡΟΥΝΤΟΝ-
ΔΙΑΚΗΡΥΧΘΗΚΕ ΑΠΟ ΤΟΝ ΛΕΝΙΝ ΠΩΣ ΗΤΑΝ Η ΒΑΣΙΚΗ, ΓΡΑΜΜΗ ΓΙΑ ΤΗΝ
ΟΡΓΑΝΩΤΙΚΗ ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΑ ΤΩΝ ΗΓΕΤΩΝ, ΑΛΛΑ ΣΤΗΝ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ
ΔΕΝ ΗΤΑΝ Η ΒΑΣΙΚΗ ΓΡΑΜΜΗ.
Η ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΒΑΣΙΚΗ ΑΡΧΗ ΕΔΡΑΙΩΘΗΚΕ ΕΚ ΝΕΟΥ, ΜΕ ΑΛΛΗΝ ΑΜΦΙΕΣΗ,

ΠΑΝΙΣΧΥΡΗ- ΚΑΙ ΟΙ ΚΙΝΔΥΝΟΙ ΠΟΥ ΑΠΕΙΛΟΥΣΑΝ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΤΗΝ
ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ ΤΗΝ ΔΙΚΑΙΟΛΟΓΗΣΑΝ ΣΕ ΜΕΓΑΛΟ ΒΑΘΜΟ. ΑΣ ΜΗΝ
ΕΞΕΤΑΣΟΥΜΕ ΤΟ ΑΝ Η ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΠΟΥ ΕΠΙΚΡΑΤΟΥΣΕ ΕΠΕΤΡΕΠΕ Ή ΟΧΙ ΤΟΝ
ΡΙΖΙΚΟ ΠΕΡΙΟΡΙΣΜΟ ΤΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΒΑΣΙΚΗΣ ΑΡΧΗΣ- ΑΥΤΟ ΠΟΥ, ΩΣΤΟΣΟ,
ΘΑ ΗΤΑΝ ΟΠΩΣΔΗΠΟΤΕ ΕΦΙΚΤΟ ΗΤΑΝ ΝΑ ΟΡΙΣΤΕΙ ΜΙΑ ΒΑΣΙΚΗ ΓΡΑΜΜΗ, ΣΕ
ΣΥΜΦΩΝΙΑ ΜΕ ΤΗΝ ΟΠΟΙΑ, ΟΣΟ ΕΠΕΤΡΕΠΑΝ ΟΙ ΜΕΤΑΒΑΛΛΟΜΕΝΕΣ
ΠΕΡΙΣΤΑΣΕΙΣ, ΘΑ ΜΠΟΡΟΥΣΑΝ ΝΑ ΕΠΕΚΤΕΙΝΟΝΤΑΙ ΤΑ ΟΡΙΑ ΙΣΧΥΟΣ ΤΗΣ
ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΒΑΣΙΚΗΣ ΑΡΧΗΣ. ΣΥΝΕΒΗ ΤΟ ΕΚ ΔΙΑΜΕΤΡΟΥ ΑΝΤΙΘΕΤΟ. ΟΙ
ΑΝΤΙΠΡΟΣΩΠΟΙ ΤΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΒΑΣΙΚΗΣ ΑΡΧΗΣ, ΔΗΛΑΔΗ ΚΥΡΙΩΣ ΟΙ
«ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΕΣ ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΕΣ» ΠΟΥ ΑΝΕΒΗΚΑΝ ΣΤΗΝ ΚΟΡΥΦΗ,
ΕΠΑΓΡΥΠΝΟΥΣΑΝ ΖΗΛΟΤΥΠΑ ΓΙΑ ΝΑ ΜΗΝ ΠΕΡΙΟΡΙΣΤΕΙ Η ΣΦΑΙΡΑ ΔΡΑΣΗΣ
ΤΟΥΣ. Η ΑΛΗΘΕΙΑ ΕΙΝΑΙ ΟΤΙ ΣΤΡΑΤΟΛΟΓΗΣΑΝ ΣΤΙΣ ΤΑΞΕΙΣ ΤΟΥΣ ΚΑΙ ΑΛΛΑ
ΙΚΑΝΑ ΠΡΟΣΩΠΑ ΑΠΟ ΤΟΝ ΛΑΟ ΚΑΙ ΟΤΙ ΓΕΜΙΖΑΝ ΤΑ ΠΡΟΚΥΠΤΟΝΤΑ ΚΕΝΑ,
ΑΛΛΑ ΟΣΟΙ ΓΙΟΝΤΑΝ ΔΕΚΤΟΙ ΣΤΟ ΔΙΕΥΘΥΝΤΗΡΙΟ ΕΦΕΡΑΝ ΣΤΗΝ ΨΥΧΗ ΤΟΥΣ
ΤΗΝ ΣΦΡΑΓΙΔΑ ΤΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΒΑΣΙΚΗΣ ΑΡΧΗΣ, ΕΓΙΝΑΝ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΤΗΣ ΚΡΑ-
ΤΙΚΗΣ ΟΥΣΙΑΣ ΚΑΙ ΕΠΑΨΑΝ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΤΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΟΥΣΙΑΣ,
ΚΑΙ ΟΠΟΙΟΣ ΑΝΤΙΣΤΕΚΟΤΑΝ ΣΤΗΝ ΑΛΛΑΓΗ ΑΥΤΗΝ ΔΕΝ ΓΙΝΟΤΑΝ ΑΚΟΥΣΤΟΣ

ΣΤΗΝ ΚΟΡΥΦΗ Ή ΣΥΝΤΟΜΑ ΕΠΑΥΕ ΝΑ ΘΕΛΕΙ ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΑΚΟΥΣΤΟΣ.
Η ΙΣΧΥΣ ΤΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΒΑΣΙΚΗΣ ΑΡΧΗΣ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΣΕ ΚΑΙ ΔΕΝ ΤΟΛΜΗΣΕ
Ν’ ΑΥΞΗΘΕΙ. ΟΙ ΑΠΑΡΧΕΣ ΜΙΑΣ «ΑΥΤΟΔΙΑΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ ΤΩΝ ΠΑΡΑΓΩΓΩΝ»
ΤΗΝ ΟΠΟΙΑ ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΣΕ ΑΥΘΟΡΜΗΤΑ Η ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ, ΚΥΡΙΩΣ ΤΩΝ
ΤΟΠΙΚΩΝ ΣΟΒΙΕΤ, ΠΑΡΑ ΤΗΝ ΕΜΦΑΝΗ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΕΚΦΡΑΣΗΣ ΚΑΙ ΛΗΨΗΣ
ΑΠΟΦΑΣΕΩΝ, ΕΞΑΣΘΕΝΗΣΕ ΤΟΣΟ ΠΟΛΥ ΑΠΟ ΤΗΝ ΔΙΑΒΡΕΧΟΥΣΑ ΤΑ ΠΑΝΤΑ
ΚΥΡΙΑΡΧΙΑ ΤΟΥ ΚΟΜΜΑΤΟΣ ΜΕ ΤΟΥΣ ΑΝΑΡΙΘΜΗΤΟΥΣ ΟΡΑΤΟΥΣ ΚΑΙ
ΑΟΡΑΤΟΥΣ ΤΡΟΠΟΥΣ ΤΗΣ ΝΑ ΑΝΑΓΚΑΖΕΙ ΤΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ ΝΑ
ΣΥΜΜΟΡΦΩΝΟΝΤΑΙ ΣΤΟ ΔΟΓΜΑ ΚΑΙ ΤΗ ΘΕΛΗΣΗ ΤΗΣ ΚΕΤΡΙΚΗΣ ΕΞΟΥΣΙΑΣ,
ΩΣΤΕ ΠΟΛΥ ΛΙΓΑ ΑΠΕΜΕΙΝΑΝ ΑΠΟ ΤΟ «ΞΕΣΠΑΣΜΑ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΚΗΣ ΛΑΪΚΗΣ
ΔΥΝΑΜΗΣ» ΠΟΥ ΤΑ ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΣΕ. Η «ΔΙΚΤΑΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΠΡΟΛΕΤΑΡΙΑΤΟΥ»
ΕΙΝΑΙ ΕΚ ΤΩΝ ΠΡΑΓΜΑΤΩΝ ΜΙΑ ΔΙΚΤΑΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ ΠΑΝΩ ΣΤΗΝ
ΚΟΙΝΩΝΙΑ, ΠΟΥ ΦΥΣΙΚΑ ΤΗΝ ΕΠΕΥΦΗΜΕΙ Ή ΤΗΝ ΑΝΕΧΕΤΑΙ Η ΣΥΝΤΡΙΠΤΙΚΑ
ΜΕΓΑΛΗ ΜΑΖΑ ΤΟΥ ΠΛΗΘΥΣΜΟΥ ΓΙΑ ΧΑΡΗ ΤΗΣ ΠΛΗΡΟΥΣ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ
ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗΣ ΠΟΥ ΑΚΟΜΑ ΕΛΠΙΖΟΥΝ ΝΑ ΤΗΝ ΔΟΥΝ ΝΑ ΟΛΟΚΛΗΡΩΝΕΤΑΙ
Μ’ ΑΥΤΟΝ ΤΟΝ ΤΡΟΠΟ. Ο ΓΡΑΦΕΙΟΚΡΑ- ΤΙΣΜΟΣ ΠΟΥ ΕΝΟΧΛΗΣΕ ΤΟΝ ΛΕΝΙΝ,
ΚΑΙ ΠΟΥ ΤΟΝ ΕΝΟΧΛΗΣΕ ΕΠΕΙΔΗ ΑΚΡΙΒΩΣ ΔΟΥΛΕΙΑ ΤΟΥ ΗΤΑΝ ΝΑ ΤΟΝ
ΚΑΤΑΡΓΗΣΕΙ (ΑΦΟΥ ΤΟ «ΚΡΑΤΟΣΤΗΣ ΚΟΜΟΥΝΑΣ» ΗΤΑΝ ΓΙ’ ΑΥΤΟΝ ΤΟ
ΑΠΟΓΡΑΦΕΙΟΚΡΑΤΙΚΟΠΟΙΗΜΕΝΟ ΚΡΑΤΟΣ), ΕΙΝΑΙ ΑΠΛΩΣ ΤΟ ΑΝΑΓΚΑΙΟ
ΠΑΡΕΠΟΜΕΝΟ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΡΧΙΑΣ ΤΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΒΑΣΙΚΗΣ ΑΡΧΗΣ.
ΑΞΙΖΕΙ ΝΑ ΕΠΙΣΗΜΑΝΟΥΜΕ ΟΤΙ ΚΑΙ ΜΕΣΑ ΣΤΟ ΚΟΜΜΑ ΕΓΙΝΑΝ ΕΠΑ-

ΝΕΙΛΗΜΜΕΝΑ ΑΠΟΠΕΙΡΕΣ ΓΙΑ ΝΑ ΣΠΑΣΕΙ ΑΥΤΗ Η ΚΥΡΙΑΡΧΙΑ. Η ΠΙΟ ΕΝ-
ΔΙΑΦΕΡΟΥΣΑ ΑΠ’ ΑΥΤΕΣ, ΕΠΕΙΔΗ ΠΡΟΗΛΘΕ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΕΡΓΑΤΕΣ ΤΗΣ ΒΙΟ-
ΜΗΧΑΝΙΑΣ, ΦΡΟΝΩ ΠΩΣ ΕΙΝΑΙ Η «ΕΡΓΑΤΙΚΗ ΑΝΤΙΠΟΛΙΤΕΥΣΗ» ΤΟΝ ΜΑΡΤΙΟ
ΤΟΥ 1921, ΠΟΥ ΠΡΟΤΕΙΝΕ ΝΑ ΕΚΛΕΓΟΝΤΑΙ ΤΑ ΚΕΝΤΡΙΚΑ ΟΡΓΑΝΑ ΓΙΑ ΤΗΝ
ΔΙΟΙΚΗΣΗ ΟΛΗΣ ΤΗΣ ΕΘΝΙΚΗΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑΣ ΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΑΠΟ ΤΙΣ
ΣΥΝΕΤΑΙΡΙΣΤΙΚΕΣ ΕΝΩΣΕΙΣ ΤΩΝ ΠΑΡΑΓΩΓΩΝ. ΔΕΝ ΗΤΑΝ, ΒΕΒΑΙΑ, ΑΥΤΟ
ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΤΩΝ ΠΑΡΑΓΩΓΩΝ, ΑΛΛΑ ΗΤΑΝ ΕΝΑ ΣΗΜΑΝΤΙΚΟ ΒΗΜΑ ΠΡΟΣ
ΑΥΤΗΝ, ΑΝ ΚΑΙ ΔΕΝ ΕΙΧΕ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΑΠΟΚΕΝΤΡΩΤΙΚΟ ΧΑΡΑΚΤΗΡΑ. Ο
ΛΕΝΙΝ ΑΠΕΡΡΙΨΕ ΑΥΤΗΝ ΤΗΝ «ΑΝΑΡΧΟ-ΣΥΝΔΙΚΑΛΙΣΤΙΚΗ ΠΑΡΕΚΚΛΙΣΗ» ΜΕ
ΤΟ ΣΚΕΠΤΙΚΟ ΟΤΙ ΕΝΑΣ ΜΑΡΞΙΣΤΗΣ ΜΠΟΡΟΥΣΕ ΝΑ ΔΙΑΝΟΗΘΕΙ ΜΙΑΝ ΕΝΩΣΗ
ΠΑΡΑΓΩΓΩΝ ΜΟΝΟ ΣΕ ΜΙΑΝ ΑΤΑΞΙΚΗ ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΠΟΥ ΘΑ ΤΗΝ
ΑΠΟΤΕΛΟΥΣΑΝ ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΑ ΕΡΓΑΤΕΣ ΩΣ ΠΑΡΑΓΩΓΟΙ, ΑΛΛΑ ΟΤΙ ΣΤΗΝ

ΤΟΤΙΝΗ ΡΩΣΙΑ ΥΠΗΡΧΑΝ, ΕΚΤΟΣ ΑΠΟ Τ’ ΑΠΟΜΕΙΝΑΡΙΑ ΤΗΣ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΙΚΗΣ
ΕΠΟΧΗΣ, ΔΥΟ ΤΑΞΕΙΣ: ΟΙ ΑΓΡΟΤΕΣ ΚΑΙ ΟΙ ΕΡΓΑΤΕΣ.
ΣΥΝΕΠΩΣ, ΓΙΑ ΟΣΟΝ ΚΑΙΡΟ Ο ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΜΟΣ ΕΞΑΚΟΛΟΥΘΟΥΣΕ ΝΑ

ΣΤΟΧΕΥΕΙ ΣΤΗΝ ΤΕΛΕΙΟΠΟΙΗΣΗ ΚΑΙ ΔΕΝ ΕΙΧΕ ΜΕΤΑΤΡΕΨΕΙ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ
ΑΓΡΟΤΕΣ ΣΕ ΕΡΓΑΤΕΣ, ΔΕΝ ΕΠΡΕΠΕ, ΚΑΤΑ ΤΗ ΓΝΩΜΗ ΤΟΥ ΛΕΝΙΝ, ΝΑ
ΕΞΕΤΑΖΟΥΜΕ ΤΗΝ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΜΙΑΣ ΑΥΤΟΚΥΒΕΡΝΩΜΕΝΗΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑΣ. Μ’
ΑΛΛΑ ΛΟΓΙΑ (ΑΦΟΥ Η ΟΛΟΚΛΗΡΩΣΗ ΤΟΥ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΜΟΥ ΣΥΜΠΙΠΤΕΙ ΜΕ
ΤΟΝ ΠΛΗΡΗ ΜΑΡΑΣΜΟ ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ): ΕΙΝΑΙ ΑΔΙΑΝΟΗΤΗ Η ΘΕΜΕΛΙΩΔΗΣ
ΠΕΡΙΣΤΟΛΗ ΤΗΣ ΕΞΟΥΣΙΑΣ ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ ΣΤΟ ΕΣΩΤΕΡΙΚΟ ΠΡΙΝ ΞΕΨΥΧΗΣΕΙ
ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ. ΤΟ ΠΑΡΑΔΟΞΟ ΑΥΤΟ ΕΓΙΝΕ ΤΟ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΚΟ ΣΥΝΘΗΜΑ ΓΙΑ ΤΟΥΣ
ΙΘΥΝΟΝΤΕΣ ΤΟΥ ΣΟΒΙΕΤΙΚΟΥ ΚΑΘΕΣΤΩΤΟΣ. ΜΟΝΟΝ ΑΠ’ ΑΥΤΗΝ ΤΗΝ
ΣΚΟΠΙΑ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΚΑΤΑΛΑΒΟΥΜΕ ΣΩΣΤΑ ΤΗΝ ΑΛΛΑΓΗ ΣΤΑΣΗΣ ΤΟΥ
ΛΕΝΙΝ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΤΟΥΣ ΣΥΝΕΤΑΙΡΙΣΜΟΥΣ.
ΔΕΝ ΕΧΕΙ, ΩΣΤΟΣΟ, ΝΟΗΜΑ ΝΑ ΕΞΕΤΑΣΟΥΜΕ ΜΕ ΚΡΙΤΙΚΟ ΠΝΕΥΜΑ ΤΙΣ

ΑΝΤΙΦΑΣΕΙΣ. Ο ΙΔΙΟΣ Ο ΛΕΝΙΝ ΤΟΝΙΣΕ ΤΟ 1918, ΟΧΙ ΧΩΡΙΣ ΛΟΓΟ, ΟΤΙ ΠΑΝΤΑ
ΟΤΑΝ ΜΙΑ ΚΑΙΝΟΥΡΙΑ ΤΑΞΗ ΜΠΑΙΝΕΙ ΣΤΟΝ ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΣΤΙΒΟ ΩΣ ΗΓΕΤΗΣ ΤΗΣ
ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ, ΕΡΧΕΤΑΙ ΟΠΩΣΔΗΠΟΤΕ ΜΙΑ ΠΕΡΙΟΔΟΣ ΠΕΙΡΑΜΑΤΙΣΜΟΥ ΚΑΙ
ΤΑΛΑΝΤΕΥΣΗΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΠΙΛΟΓΗ ΤΩΝ ΚΑΙΝΟΥΡΙΩΝ ΜΕΘΟΔΩΝ ΜΕ ΤΙΣ
ΟΠΟΙΕΣ Θ’ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΤΕΙ Η ΚΑΙΝΟΥΡΙΑ ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΙΚΗ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ· ΤΡΙΑ
ΧΡΟΝΙΑ ΑΡΓΟΤΕΡΑ ΜΑΛΙΣΤΑ, ΕΦΤΑΣΕ ΝΑ ΒΕΒΑΙΩΣΕΙ ΟΤΙ ΤΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ
ΕΙΧΑΝ ΑΠΟΔΕΙΞΕΙ ΜΟΝΟ, «ΟΠΩΣ ΠΑΝΤΑ ΣΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΩΝ
ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΕΩΝ, ΟΤΙ Η ΚΙΝΗΣΗ ΓΙΝΕΤΑΙ ΜΕ ΖΙΓΚΖΑΓΚ». ΔΕΝ ΠΡΟΣΕΞΕ ΟΤΙ,
ΑΝ ΚΑΙ ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΕΝΔΕΧΕΤΑΙ Ν’ ΑΛΗΘΕΥΟΥΝ ΓΙΑ ΤΙΣ ΠΟΛΙΤΙΚΕΣ
ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΕΙΣ, ΟΤΑΝ ΓΙΑ ΠΡΩΤΗ ΦΟΡΑ ΣΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ ΣΕ ΤΟΣΟ ΜΕΓΑΛΗ
ΚΛΙΜΑΚΑ ΠΡΟΣΤΙΘΕΤΑΙ ΤΟ ΣΤΟΙΧΕΙΟ ΤΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΑΛΛΑΓΗΣ, Η
ΑΝΘΡΩΠΟΤΗΤΑ ΩΣ ΣΥΝΟΛΟ (ΚΙ ΑΥΤΟ ΣΗΜΑΙΝΕΙ: ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΣΤΟΥΣ
ΟΠΟΙΟΥΣ ΣΥΜΒΑΙΝΟΥΝ ΤΑ ΓΕΓΟΝΟΤΑ, ΟΣΟ ΚΙ ΕΚΕΙΝΟΙ ΠΟΥ ΤΑ
ΠΑΡΑΚΟΛΟΥΘΟΥΝ) ΛΑΧΤΑΡΑΕΙ, ΠΑΡ’ ΟΛΑ ΤΑ ΠΕΙΡΑΜΑΤΑ ΚΑΙ ΤΙΣ
ΤΑΛΑΝΤΕΥΣΕΙΣ, ΝΑ ΚΑΤΑΛΑΒΕΙ ΤΟ ΕΝΑ ΣΗΜΑΝΤΙΚΟ ΚΑΙ ΣΟΒΑΡΟ ΠΡΑΓΜΑ
ΤΟΥ ΜΕΛΛΟΝΤΟΣ: ΤΗΝ ΚΙΝΗΣΗ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΚΟΙΝΟΤΗΤΑ ΕΝ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ. ΣΤΗΝ
ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΤΗΣ ΡΩΣΙΚΗΣ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗΣ, Ο,ΤΙ ΚΙ ΑΝ ΝΟΜΙΣΑΝ ΟΙ
ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΚΑΚΟΥΣ ΟΙΩΝΟΥΣ ΠΟΥ ΕΒΛΕΠΑΝ, ΤΙΠΟΤΑ ΤΕΤΟΙΟ ΔΕΝ
ΕΓΙΝΕ ΠΟΤΕ ΟΡΑΤΟ, ΚΑΙ Η ΑΛΛΑΓΗ ΤΗΣ ΣΤΑΣΗΣ ΤΟΥ ΛΕΝΙΝ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΤΟ
ΣΥΝΕΤΑΙΡΙΣΤΙΚΟ ΚΙΝΗΜΑ ΕΙΝΑΙ ΜΙΑ ΑΚΟΜΑ ΑΠΟΔΕΙΞΗ ΤΟΥ ΓΕΓΟΝΟΤΟΣ ΟΤΙ
ΤΕΤΟΙΟ ΚΙΝΗΜΑ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ.
ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΠΡΟΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΗ ΠΕΡΙΟΔΟ Ο ΛΕΝΙΝ ΘΕΩΡΟΥΣΕ ΤΟΥΣ

ΣΥΝΕΤΑΙΡΙΣΜΟΥΣ ΠΟΥ ΥΠΗΡΧΑΝ ΣΤΗΝ ΑΣΤΙΚΗ ΚΟΙΝΩΝΙΑ «ΑΘΛΙΑ ΚΑΤΑ
ΠΡΑΫΝΤΙΚΑ» ΚΑΙ ΠΡΟΜΑΧΩΝΕΣ ΤΟΥ ΜΙΚΡΟΑΣΤΙΚΟΥ ΠΝΕΥΜΑΤΟΣ. ΕΝΑΝ
ΜΗΝΑ ΠΡΙΝ ΑΠΟ ΤΗΝ ΟΚΤΩΒΡΙΑΝΗ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ, ΑΝΤΙΚΡΥ ΣΤΗΝ ΤΡΟ
ΜΕΡΗ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΚΡΙΣΗ ΠΟΥ ΣΑΡΩΝΕ ΤΗ ΡΩΣΙΑ, ΠΡΟΕΒΑΛΕ ΑΝΑΜΕΣΑ
ΣΤΑ «ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΑ-ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΑ» ΜΕΤΡΑ ΠΟΥ ΕΠΡΕΠΕ ΝΑ ΛΗΦΘΟΥΝ
ΑΜΕΣΩΣ, ΤΗΝ ΑΝΑΓΚΑΣΤΙΚΗ ΕΝΤΑΞΗ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΠΟΛΙΤΩΝ ΣΕ ΚΑΤΑΝΑ
ΛΩΤΙΚΟΥΣ ΣΥΝΕΤΑΙΡΙΣΜΟΥΣ. ΤΟΝ ΕΠΟΜΕΝΟ ΙΑΝΟΥΑΡΙΟ ΕΓΡΑΨΕ ΣΤΟ
ΠΡΟΣΧΕΔΙΟ ΕΝΟΣ ΔΙΑΤΑΓΜΑΤΟΣ: «ΟΛΟΙ ΟΙ ΠΟΛΙΤΕΣ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΑΝΗΚΟΥΝ Σ’
ΕΝΑΝ ΤΟΠΙΚΟ ΚΑΤΑΝΑΛΩΤΙΚΟ ΣΥΝΕΤΑΙΡΙΣΜΟ» ΚΑΙ «ΟΙ ΥΠΑΡΧΟΝΤΕΣ
ΚΑΤΑΝΑΛΩΤΙΚΟΙ ΣΥΝΕΤΑΙΡΙΣΜΟΙ ΘΑ ΕΘΝΙΚΟΠΟΙΗΘΟΥΝ». ΣΕ ΟΡΙΣΜΕΝΟΥΣ
ΚΟΜΜΑΤΙΚΟΥΣ ΚΥΚΛΟΥΣ ΑΥΤΗ Η ΑΠΑΙΤΗΣΗ ΕΓΙΝΕ ΚΑΤΑΝΟΗΤΗ ΚΑΙ
ΑΠΟΔΕΚΤΗ ΩΣ ΚΙΝΗΣΗ ΠΟΥ ΑΠΟΣΚΟΠΟΥΣΕ ΣΤΗΝ ΕΞΑΛΕΙΨΗ ΤΩΝ
ΣΥΝΕΤΑΙΡΙΣΜΩΝ, ΓΙΑΤΙ ΕΙΔΑΝ, ΟΠΩΣ ΣΩΣΤΑ ΤΟ ΔΙΑΤΥΠΩΣΕ ΕΝΑΣ
ΜΠΟΛΣΕΒΙΚΟΣ ΘΕΩΡΗΤΙΚΟΣ, ΣΤΟ ΣΤΟΙΧΕΙΟ ΤΗΣ ΕΚΟΥΣΙΑΣ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗΣ
ΤΗΝ ΟΥΣΙΩΔΗ ΣΦΡΑΓΙΔΑ ΓΝΗΣΙΟΤΗΤΑΣ ΤΟΥ ΣΥΝΕΤΑΙΡΙΣΜΟΥ.
Ο ΛΕΝΙΝ ΔΕΝ ΗΘΕΛΕ ΝΑ ΚΑΤΑΛΑΒΟΥΝ ΕΤΣΙ ΤΑ ΛΟΓΙΑ ΤΟΥ. ΒΕΒΑΙΑ, Ο

ΣΥΝΕΤΑΙΡΙΣΜΟΣ ΩΣ ΝΗΣΙΔΑ ΣΤΗΝ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΙΚΗ ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΗΤΑΝ, ΚΑΤΑ
ΚΑΠΟΙΟΝ ΤΡΟΠΟ, ΜΟΝΟΝ «ΕΝΑ ΚΑΤΑΣΤΗΜΑ», ΑΛΛΑ Ο ΣΥΝΕΤΑΙΡΙΣΜΟΣ
ΠΟΥ, ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΚΑΤΑΡΓΗΣΗ ΤΟΥ ΙΔΙΩΤΙΚΟΥ ΚΕΦΑΛΑΙΟΥ, ΠΕΡΙΛΑΜΒΑΝΕΙ
ΟΛΟΚΛΗΡΗ ΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΑ «ΕΙΝΑΙ ΣΟΣΙΑΛΙΣΜΟΣ», ΚΑΙ ΕΙΝΑΙ ΣΥΝΕΠΩΣ ΚΑ-
ΘΗΚΟΝ ΤΩΝ ΣΟΒΙΕΤΙΚΩΝ ΑΡΧΩΝ ΝΑ ΜΕΤΑΤΡΕΨΟΥΝ ΟΛΟΥΣ ΑΝΕΞΑΙΡΕΤΩΣ
ΤΟΥΣ ΠΟΛΙΤΕΣ ΣΕ ΜΕΛΗ ΕΝΟΣ ΓΕΝΙΚΟΥ ΚΡΑΤΙΚΟΥ ΣΥΝΕΤΑΙΡΙΣΜΟΥ, «ΕΝΟΣ
ΜΟΝΟ ΓΙΓΑΝΤΙΟΥ ΣΥΝΕΤΑΙΡΙΣΜΟΥ». ΔΕΝ ΑΝΤΙΛΑΜΒΑΝΕΤΑΙ ΟΤΙ Μ’ ΑΥΤΟ Η
ΒΑΣΙΚΗ ΣΥΝΕΤΑΙΡΙΣΤΙΚΗ ΑΡΧΗ ΧΑΝΕΙ ΚΑΘΕ ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΟ,
ΠΡΑΓΜΑΤΙ ΤΗΝ ΥΠΑΡΞΗ ΤΗΣ ΩΣ ΒΑΣΙΚΗ ΑΡΧΗ, ΚΑΙ ΟΤΙ ΑΠΟΜΕΝΕΙ ΜΟΝΟΝ
ΕΝΑ ΑΝΑΓΚΑΣΤΙΚΑ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΤΙΚΟ-ΓΡΑΦΕΙΟΚΡΑΤΙΚΟ ΚΡΑΤΟΣ ΜΕ ΕΝΑ
ΟΝΟΜΑ ΠΟΥ ΕΧΕΙ ΧΑΣΕΙ ΤΟ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΟ ΤΟΥ.
Η ΠΡΑΓΜΑΤΟΠΟΙΗΣΗ ΤΟΥ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΟΣ ΑΥΤΟΥ ΕΠΙΧΕΙΡΗΘΗΚΕ ΚΑΤΑ ΤΑ

ΑΜΕΣΩΣ ΕΠΟΜΕΝΑ ΧΡΟΝΙΑ: ΟΛΟΙ ΟΙ ΣΥΝΕΤΑΙΡΙΣΜΟΙ ΣΥΓΧΩΝΕΥΤΗΚΑΝ ΥΠΟ
ΤΗΝ ΗΓΕΣΙΑ ΤΩΝ ΚΑΤΑΝΑΛΩΤΙΚΩΝ ΣΥΝΕΤΑΙΡΙΣΜΩΝ, ΠΟΥ ΜΕΤΑΤΡΑΠΗΚΑΝ
ΠΡΑΚΤΙΚΑ ΣΕ ΚΡΑΤΙΚΑ ΚΕΝΤΡΑ ΔΙΑΝΟΜΗΣ ΑΓΑΘΩΝ. ΟΣΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΜΕΣΗ
ΕΘΝΙΚΟΠΟΙΗΣΗ, ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ ΔΥΟ ΧΡΟΝΙΑ ΑΦΟΥ ΕΙΧΕ ΔΙΑΤΥΠΩΣΕΙ ΤΑ
ΚΑΘΗΚΟΝΤΑ ΤΗΣ ΣΟΒΙΕΤΙΚΗΣ ΕΞΟΥΣΙΑΣ, Ο ΛΕΝΙΝ ΕΞΑΚΟΛΟΥΘΟΥΣΕ ΝΑ
ΜΕΝΕΙ ΑΠΡΑΚΤΟΣ. ΚΑΤΑΓΓΕΙΛΕ ΕΚΕΙΝΟΥΣ ΠΟΥ ΕΙΧΑΝ ΤΗΝ ΠΑΡΡΗΣΙΑ Ν
ΑΞΙΩΣΟΥΝ ΕΝΑ ΜΟΝΟ ΠΛΕΓΜΑ ΚΡΑΤΙΚΩΝ ΟΡΓΑΝΩΣΕΩΝ ΠΟΥ Θ’ ΑΝΤΙ
ΚΑΘΙΣΤΟΥΣΑΝ ΤΟΥΣ ΣΥΝΕΤΑΙΡΙΣΜΟΥΣ. «ΑΥΤΟ ΘΑ ΗΤΑΝ ΣΩΣΤΟ, ΑΛΛΑ ΕΙΝΑΙ
ΑΝΕΦΙΚΤΟ», ΕΙΠΕ, ΚΑΙ ΕΝΝΟΟΥΣΕ «ΠΡΟΣ ΤΟ ΠΑΡΟΝ ΑΝΕΦΙΚΤΟ».
ΣΥΓΧΡΟΝΩΣ, ΕΜΕΝΕ ΑΠΟ ΑΠΟΨΗ ΑΡΧΗΣ ΓΕΡΑ ΠΡΟΣΚΟΛΛΗΜΕΝΟΣ ΣΤΗΝ
ΙΔΕΑ ΤΟΥ ΣΥΝΕΤΑΙΡΙΣΜΟΥ, Ο ΟΠΟΙΟΣ, ΔΙΑΚΗΡΥΞΕ (ΘΥΜΙΖΟΝΤΑΣ ΤΟΝ ΜΑΡΞ,
ΚΑΙ ΤΗΝ ΔΙΚΗ ΤΟΥ ΣΤΑΣΗ ΣΤΟ ΣΥΝΕΔΡΙΟ ΤΗΣ ΔΙΕΘΝΟΥΣ ΣΤΗΝ ΚΟΠΕΓΧΑΓΗ
ΤΟ 1910, ΟΠΟΥ ΕΙΧΕ ΤΟΝΙΣΕΙ ΤΗΝ ΕΝΔΕΧΟΜΕΝΗ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΠΟΙΗΤΙΚΗ
ΕΠΙΡΡΟΗ ΤΟΥ ΣΥΝΕΤΑΙΡΙΣΜΟΥ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΑΠΑΛΛΟΤΡΙΩΣΗ ΤΩΝ
ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΩΝ), ΘΑ ΜΠΟΡΟΥΣΕ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΕΝΑ ΜΕΣΟΝ ΓΙΑ ΤΗΝ
ΟΙΚΟΔΟΜΗΣΗ ΤΗΣ ΚΑΙΝΟΥΡΙΑΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗΣ ΤΑΞΗΣ ΠΡΑΓΜΑΤΩΝ.
ΣΥΝΕΠΩΣ, ΕΙΠΕ, ΤΟ ΖΗΤΗΜΑ ΗΤΑΝ ΝΑ ΒΡΕΘΟΥΝ ΚΑΙΝΟΥΡΙΕΣ
ΣΥΝΕΤΑΙΡΙΣΤΙΚΕΣ ΜΟΡΦΕΣ «ΠΟΥ Θ’ ΑΝΤΙΣΤΟΙΧΟΥΝ ΣΤΙΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΕΣ ΚΑΙ
ΠΟΛΙΤΙΚΕΣ ΣΥΝΘΗΚΕΣ ΤΗΣ ΠΡΟΛΕΤΑΡΙΑΚΗΣ ΔΙΚΤΑΤΟΡΙΑΣ» ΚΑΙ «ΠΟΥ ΘΑ
ΕΥΝΟΟΥΝ ΤΗΝ ΜΕΤΑΒΑΣΗ ΣΤΟΝ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟ ΣΟΣΙΑΛΙΣΤΙΚΟ
ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΤΙΣΜΟ».
ΕΝΑΣ ΘΕΣΜΟΣ ΠΟΥ Η ΚΑΘΑΥΤΟ ΟΥΣΙΑ ΤΟΥ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΣΠΕΡΜΑ ΚΑΙ Ο ΠΥ

ΡΗΝΑΣ ΤΗΣ ΣΟΣΙΑΛΙΣΤΙΚΗΣ ΑΠΟΚΕΝΤΡΩΣΗΣ, ΕΠΡΕΠΕ ΣΥΝΕΠΩΣ ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΤΟ
ΟΙΚΟΔΟΜΙΚΟ ΣΤΟΙΧΕΙΟ ΕΝΟΣ ΚΑΙΝΟΥΡΙΟΥ ΣΦΙΧΤΟΠΛΕΓΜΕΝΟΥ ΚΡΑΤΙΚΟΥ
ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΤΙΣΜΟΥ ΜΕ «ΣΟΣΙΑΛΙΣΤΙΚΗ» ΣΦΡΑΓΙΔΑ. ΠΡΟΦΑΝΩΣ Ο ΛΕΝΙΝ
ΔΕΝ ΕΚΚΙΝΟΥΣΕ ΑΠΟ ΘΕΩΡΗΤΙΚΕΣ ΥΠΟΘΕΣΕΙΣ, ΑΛΛΑ ΑΠΟ ΤΙΣ ΠΡΑΚΤΙΚΕΣ
ΑΠΑΙΤΗΣΕΙΣ ΤΗΣ ΣΤΙΓΜΗΣ ΟΙ ΟΠΟΙΕΣ, ΟΠΩΣ ΕΙΝΑΙ ΓΝΩΣΤΟ, ΗΤΑΝ
ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΑ ΒΑΡΙΕΣ ΚΑΙ ΑΠΑΙΤΟΥΣΑΝ ΤΙΣ ΠΙΟ ΕΠΙΠΟΝΕΣ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΕΣ.
ΟΤΑΝ Ο ΛΕΝΙΝ, ΣΕ ΜΙΑ ΔΗΛΩΣΗ ΠΟΥ ΘΥΜΙΖΕ ΤΑ ΑΞΙΩΜΑΤΑ ΤΩΝ
«ΟΥΤΟΠΙΚΩΝ» ΚΑΙ ΤΩΝ «ΑΝΑΡΧΙΚΩΝ» -ΑΛΛΑ ΠΟΥ ΦΥΣΙΚΑ ΕΙΧΕ ΔΙΑ
ΣΤΡΕΒΛΩΣΕΙ ΤΟ ΝΟΗΜΑ ΤΟΥΣ ΣΤΟ ΕΚ ΔΙΑΜΕΤΡΟΥ ΑΝΤΙΘΕΤΟ- ΑΠΑΙΤΟΥΣΕ
ΤΗΝ ΕΝΩΣΗ ΤΩΝ ΠΑΡΑΓΩΓΙΚΩΝ ΚΑΙ ΚΑΤΑΝΑΛΩΤΙΚΩΝ ΣΥΝΕΤΑΙΡΙΣΜΩΝ, ΤΟ
ΕΚΑΝΕ ΕΞ ΑΙΤΙΑΣ ΤΗΣ ΑΝΑΓΚΗΣ Ν’ ΑΥΞΗΘΕΙ Η ΠΡΟΣΦΟΡΑ ΑΓΑΘΩΝ: Η
ΟΡΘΟΤΗΤΑ ΤΟΥ ΜΕΤΡΟΥ ΑΥΤΟΥ ΑΠΟΔΕΙΧΘΗΚΕ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΕΙΡΑ ΤΩΝ ΔΥΟ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΩΝ ΧΡΟΝΩΝ. ΕΝΑΝ ΧΡΟΝΟ ΑΡΓΟΤΕΡΑ, ΤΟΝ ΑΚΟΥΜΕ Ν’ ΑΣΚΕΙ

ΑΓΡΙΑ ΠΟΛΕΜΙΚΗ ΣΤΟΥΣ ΣΥΝΕΤΑΙΡΙΣΜΟΥΣ, ΠΟΥ ΜΕ ΤΗΝ ΠΑΛΙΑ ΚΑΙ
ΑΚΑΤΑΚΤΗΤΗ ΑΚΟΜΑ ΜΟΡΦΗ ΤΟΥΣ ΗΤΑΝ «ΕΝΑΣ ΠΡΟΜΑΧΩΝΑΣ ΤΩΝ
ΑΝΤΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΩΝ ΑΠΟΨΕΩΝ».
ΣΤΟ ΠΕΡΙΦΗΜΟ ΚΕΙΜΕΝΟ ΤΟΥ ΓΙΑ ΤΗΝ ΦΟΡΟΛΟΓΙΑ ΣΕ ΕΙΔΟΣ (ΑΝΟΙΞΗ 1921)
ΕΠΙΣΗΜΑΙΝΕΙ ΕΜΦΑΤΙΚΑ ΤΟΝ ΚΙΝΔΥΝΟ ΠΟΥ ΕΛΛΟΧΕΥΕΙ ΣΤΗΝ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ
ΤΩΝ ΜΙΚΡΟΠΑΓΩΓΩΝ ΑΝΑΠΟΦΕΥΚΤΑ ΕΝΙΣΧΥΕΙ (Η ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ ΑΥΤΗ) ΤΟΝ
ΜΙΚΡΟΑΣΤΙΚΟ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟ. ΚΑΙ ΣΥΝΕΧΙΖΕΙ: «Η ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΚΑΙ ΤΑ ΔΙΚΑΙΩΤΑ
ΤΩΝ ΣΥΝΕΤΑΙΡΙΣΜΩΝ ΣΗΜΑΙΝΟΥΝ, ΣΤΙΣ ΠΑΡΟΥΣΕΣ ΣΥΝΘΗΚΕΣ ΤΗΣ ΡΩΣΙΑΣ,
ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΚΑΙ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟ. ΘΑ ΗΤΑΝ ΗΛΙΘΙΟΤΗΤΑ
Ή ΕΓΚΛΗΜΑ ΝΑ ΚΑΝΟΥΜΕ ΠΩΣ ΔΕΝ ΒΛΕΠΟΥΜΕ ΑΥΤΗΝ ΤΗΝ ΠΡΟΦΑΝΗ
ΑΛΗΘΕΙΑ». ΚΑΙ ΠΑΡΑΚΑΤΩ: «ΥΠΟ ΤΗΝ ΣΟΒΙΕΤΙΚΗ ΕΞΟΥΣΙΑ Ο
ΣΥΝΕΤΑΙΡΙΣΤΙΚΟΣ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟΣ, ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΟΣ ΑΠΟ ΤΟΝ
ΙΔΙΩΤΙΚΟ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟ, ΔΗΜΙΟΥΡΓΕΙ ΜΙΑ ΠΑΡΑΛΛΑΓΗ ΚΡΑΤΙΚΟΥ
ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟΥ ΚΑΙ, ΓΙΑ ΤΟΥΤΟ, ΜΑΣ ΕΙΝΑΙ ΤΩΡΑ ΠΛΕΟΝΕΚΤΙΚΟΣ ΚΑΙ
ΩΦΕΛΙΜΟΣ… ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΟΥΜΕ ΝΑ ΔΙΟΧΕΤΕΥΣΟΥΜΕ ΤΗΝ ΑΝΑ
ΠΤΥΞΗ ΤΟΥ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟΥ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΑ ΚΑΝΑΛΙΑ ΤΟΥ ΣΥΝΕΤΑΙΡΙΣΤΙΚΟΥ
ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟΥ». ΑΥΤΗ Η ΔΙΑΦΩΤΙΣΤΙΚΗ ΠΡΟΕΙΔΟΠΟΙΗΣΗ ΕΞΕΦΡΑΖΕ
ΜΟΝΟΝ ΟΤΙ, ΕΚΕΙΝΑ ΤΑ ΧΡΟΝΙΑ ΤΟΥ ΕΣΦΑΛΜΕΝΑ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΖΟΜΕΝΟΥ
«ΠΟΛΕΜΙΚΟΥ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΜΟΥ» (ΤΟΝ ΟΚΤΩΒΡΙΟ ΤΟΥ 1921 Ο ΙΔΙΟΣ Ο
ΛΕΝΙΝ ΜΙΛΗΣΕ ΑΝΑΔΡΟΜΙΚΑ ΓΙΑ ΤΟ ΛΑΘΟΣ ΠΟΥ ΕΙΧΑΝ ΚΑΝΕΙ ΟΙ
ΜΠΟΛΣΕΒΙΚΟΙ «ΟΤΑΝ ΑΠΟΦΑΣΙΣΑΜΕ ΝΑ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΟΥΜΕ ΤΗΝ ΑΜΕΣΗ ΑΛ
ΛΑΓΗ ΣΤΗΝ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΙΚΗ ΠΑΡΑΓΩΓΗ ΚΑΙ ΔΙΑΝΟΜΗ») ΗΤΑΝ Η
ΚΑΘΟΔΗΓΗΤΙΚΗ ΑΡΧΗ ΣΤΗΝ ΠΡΑΚΤΙΚΗ.
ΑΛΛΑ ΑΜΕΣΩΣ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΔΥΣΜΕΝΗ ΕΚΒΑΣΗ ΤΗΣ ΑΚΡΑΣ

ΣΥΓΚΕΝΤΡΟΠΟΙΗΣΗΣ ΚΑΙ ΣΕ ΣΥΝΔΕΣΗ ΜΕ ΤΗΝ «ΝΕΑ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ
ΠΟΛΙΤΙΚΗ» ΠΟΥ ΜΟΛΙΣ ΤΟΤΕ ΑΡΧΙΖΕ, ΓΙΝΟΤΑΝ ΗΔΗ ΑΙΣΘΗΤΗ ΜΙΑ ΤΑΣΗ
ΟΠΙΣΘΟΔΡΟΜΗΣΗΣ. ΛΙΓΟ ΠΡΙΝ ΑΠ’ ΑΥΤΗΝ ΤΗΝ ΠΡΟΕΙΔΟΠΟΙΗΤΙΚΗ
ΔΙΑΚΗΡΥΞΗ ΤΟΥ ΛΕΝΙΝ, ΕΙΧΕ ΔΗΜΟΣΙΕΥΤΕΙ ΕΝΑ ΔΙΑΤΑΓΜΑ ΓΙΑ ΤΗΝ
ΕΠΑΝΕΓΚΑΘΙΔΡΥΣΗ ΤΩΝ ΔΙΑΦΟΡΩΝ ΣΥΝΕΤΑΙΡΙΣΜΩΝ -ΚΑΤΑΝΑΛΩΤΙΚΩΝ,
ΑΓΡΟΤΙΚΩΝ ΚΑΙ ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΚΩΝ- ΩΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΩΝ ΟΡΓΑΝΙΣΜΩΝ. ΔΥΟ
ΜΗΝΕΣ ΑΡΓΟΤΕΡΑ ΑΚΟΛΟΥΘΗΣΕ ΕΝΑ ΔΙΑΤΑΓΜΑ ΜΕ ΤΟ ΟΠΟΙΟ ΕΓΙΝΕ Η
ΑΡΧΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΛΗΡΗ ΑΚΥΡΩΣΗ ΤΗΣ ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΗΣ ΑΠΟΦΑΣΗΣ ΓΙΑ ΤΗΝ
ΣΥΓΧΩΝΕΥΣΗ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΣΥΝΕΤΑΙΡΙΣΜΩΝ ΣΤΗΝ ΕΝΩΣΗ ΚΑΤΑΝΑΛΩΤΙΚΩΝ

ΣΥΝΕΤΑΙΡΙΣΜΩΝ, ΤΗΝ «ΤΣΕΝΤΡΟΣΟΓΥΟΥΖ». ΠΕΡΙ ΤΑ ΤΕΛΗ ΤΗΣ ΙΔΙΑΣ
ΧΡΟΝΙΑΣ, Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΤΗΣ ΕΝΩΣΗΣ ΑΥΤΗΣ ΔΙΑΚΗΡΥΞΕ ΣΕ ΜΙΑΝ ΟΜΙΛΙΑ ΓΙΑ
ΤΗ ΘΕΣΗ ΚΑΙ ΤΑ ΚΑΘΗΚΟΝΤΑ ΤΩΝ ΣΥΝΕΤΑΙΡΙΣΜΩΝ ΟΤΙ ΗΤΑΝ ΦΥΣΙΚΟ ΠΟΥ
Ο ΚΡΑΤΙΚΟΣ ΣΥΝΕΤΑΙΡΙΣΤΙΚΟΣ ΜΗΧΑΝΙΣΜΟΣ, Ο ΟΠΟΙΟΣ ΛΕΙΤΟΥΡΓΟΥΣΕ
ΣΥΜΦΩΝΑ Μ’ ΕΝΑ ΠΑΓΙΩΜΕΝΟ ΣΧΕΔΙΟ, ΕΓΙΝΕ «ΓΡΑΦΕΙΟΚΡΑΤΙΚΟΣ,
ΑΝΕΛΑΣΤΙΚΟΣ ΚΑΙ ΑΚΙΝΗΤΟΣ», ΚΑΙ ΑΝΕΦΕΡΕ ΤΙΣ ΦΩΝΕΣ «ΠΟΥ ΜΙΛΟΥΣΑΝ
ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΓΚΗ Ν’ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΘΟΥΝ ΟΙ ΣΥΝΕΤΑΙΡΙΣΜΟΙ ΑΠΟ ΤΗΝ
ΥΠΟΔΟΥΛΩΣΗ ΤΟΥΣ ΣΤΟ ΚΡΑΤΟΣ», ΚΑΙ ΕΦΤΑΣΕ ΝΑ ΠΑΡΑΔΕΧΘΕΙ ΟΤΙ
ΥΠΗΡΧΑΝ ΦΟΡΕΣ «ΠΟΥ ΕΠΡΕΠΕ ΟΝΤΩΣ ΝΑ ΜΙΛΗΣΟΥΜΕ ΓΙΑ ΜΙΑ ΤΕΤΟΙΑΝ
ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ». ΚΑΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙ, ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΕΙΧΑΝ ΦΤΑΣΕΙ ΠΟΛΛΕΣ
ΦΟΡΕΣ ΣΤΟ ΣΗΜΕΙΟ ΝΑ ΣΥΓΚΡΙΝΟΥΝ ΤΗΝ ΚΑΤΑΝΑΓΚΑΣΤΙΚΗ ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΜΕ
ΤΗΝ ΔΟΥΛΟΠΑΡΟΙΚΙΑ.
ΤΩΡΑ ΟΙ ΑΡΧΕΣ «ΠΛΗΡΩΣ ΚΑΙ ΑΝΕΠΙΦΥΛΑΚΤΑ» ΑΠΟΚΗΡΥΣΣΑΝ ΟΛΕΣ ΤΙΣ

ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΙΣ ΤΩΝ ΑΡΧΩΝ ΣΤΙΣ ΥΠΟΘΕΣΕΙΣ ΤΩΝ ΓΕΩΡΓΙΚΩΝ
ΣΥΝΕΤΑΙΡΙΣΜΩΝ ΚΑΙ ΑΡΚΟΥΝΤΑΝ ΣΤΙΣ ΕΥΡΕΙΕΣ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΕΣ ΠΟΥ ΕΙΧΑΝ
ΣΤΑ ΠΛΑΙΣΙΑ ΤΟΥ ΚΡΑΤΙΚΟΥ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟΥ ΓΙΑ ΝΑ «ΕΠΗΡΕΑΖΟΥΝ ΚΑΙ ΝΑ
ΚΑΤΕΥΘΥΝΟΥΝ ΤΟΥΣ ΣΥΝΕΤΑΙΡΙΣΜΟΥΣ ΜΕ ΤΗΝ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΠΙΕΣΗ»,
ΩΣΠΟΥ ΕΚΕΙΝΟΙ «ΠΟΥ ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΣΑΝ Ή ΔΕΝ ΗΘΕΛΑΝ ΝΑ
ΠΡΟΣΑΡΜΟΣΤΟΥΝ, ΚΟΛΟΒΩΘΗΚΑΝ ΚΑΙ ΔΙΑΛΥΘΗΚΑΝ». ΜΟΛΑΤΑΥΤΑ, ΟΙ
ΑΡΧΕΣ ΦΡΟΝΤΙΣΑΝ ΝΑ ΤΟΠΟΘΕΤΗΣΟΥΝ ΑΞΙΟΠΙΣΤΑ ΜΕΛΗ ΤΟΥ ΚΟΜΜΑΤΟΣ
ΣΤΗΝ ΔΙΟΙΚΗΣΗ ΤΟΥ ΚΕΝΤΡΙΚΟΥ ΟΡΓΑΝΟΥ ΚΑΘΩΣ ΚΑΙ ΣΤΟΥΣ
ΚΕΧΩΡΙΣΜΕΝΟΥΣ ΣΥΝΕΤΑΙΡΙΣΜΟΥΣ ΚΑΙ ΝΑ «ΕΚΚΑΘΑΡΙΣΤΟΥΝ» ΟΙ ΣΥΝΕ-
ΤΑΙΡΙΣΜΟΙ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΜΗ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΜΟΥΣ ΑΝΤΙΠΡΟΣΩΠΟΥΣ ΤΟΥΣ.
ΔΥΟ ΧΡΟΝΙΑ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΤΟΥ ΚΕΙΜΕΝΟΥ ΤΟΥ ΦΟΡΟΛΟΓΙΑ ΣΕ

ΕΙΔΟΣ, Ο ΛΕΝΙΝ, ΤΟΝ ΜΑΪΟ ΤΟΥ 1923, ΣΤΟ ΑΠΟΚΟΡΥΦΩΜΑ ΤΗΣ ΝΕΑΣ
ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ, ΕΔΩΣΕ ΤΗΝ ΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΘΕΜΕΛΙΩΣΗ ΤΗΣ
ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΑΥΤΗΣ ΣΤΟ ΣΗΜΑΝΤΙΚΟ ΤΟΥ ΔΟΚΙΜΙΟ ΓΙΑ ΤΟ ΣΥΝΕΤΑΙΡΙΣΤΙΚΟ
ΣΥΣΤΗΜΑ. ΕΓΡΑΨΕ: «ΟΤΑΝ ΠΡΟΧΩΡΗΣΑΜΕ ΣΤΗΝ ΝΕΑ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ
ΠΟΛΙΤΙΚΗ, ΕΝΕΡΓΗΣΑΜΕ ΒΕΒΙΑΣΜΕΝΑ ΑΠΟ ΜΙΑΝ ΑΠΟΨΗ, ΔΗΛΑΔΗ, ΔΕΝ
ΠΗΡΑΜΕ ΥΠ’ ΟΨΗ ΜΑΣ ΤΟ ΣΥΝΕΤΑΙΡΙΣΤΙΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ». ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΑΡΚΕΙΤΑΙ
ΠΙΑ ΝΑ ΕΓΚΡΙΝΕΙ ΤΩΡΑ ΤΟΝ ΣΥΝΕΤΑΙΡΙΣΜΟ ΩΣ ΑΠΛΟ ΣΤΟΙΧΕΙΟ ΠΟΥ ΠΡΕΠΕΙ
ΝΑ ΠΕΡΙΛΗΦΘΕΙ ΣΤΗΝ ΚΡΑΤΙΚΗ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ ΤΗΣ ΜΕΤΑΒΑΤΙΚΗΣ ΠΕΡΙΟΔΟΥ.
ΞΑΦΝΟΥ, Ο ΣΥΝΕΤΑΙΡΙΣΜΟΣ ΕΚΤΙΝΑΣΣΕΤΑΙ ΣΤΟ ΚΕΝΤΡΟ ΤΗΣ ΚΑΙΝΟΥΡΙΑΣ

ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΤΑΞΗΣ ΠΡΑΓΜΑΤΩΝ.
Ο ΛΕΝΙΝ ΠΕΡΙΓΡΑΦΕΙ ΤΩΡΑ ΤΗΝ ΣΥΝΕΤΑΙΡΙΣΤΙΚΗ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ ΤΟΥ ΛΑΟΥ ΩΣ

«ΤΟ ΜΟΝΑΔΙΚΟ ΚΑΘΗΚΟΝ ΠΟΥ ΜΑΣ ΑΠΕΜΕΙΝΕ». ΣΤΑ ΜΑΤΙΑ ΤΟΥ, Η
«ΣΥΝΕΤΑΙΡΙΣΤΙΚΟΠΟΙΗΣΗ» ΤΗΣ ΡΩΣΙΑΣ ΑΠΕΚΤΗΣΕ ΜΙΑ «ΚΟΛΟΣΣΙΑΙΑ,
ΓΙΓΑΝΤΙΑ, ΑΠΕΡΙΟΡΙΣΤΗ» ΣΗΜΑΣΙΑ. ΛΕΕΙ: «ΔΕΝ ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ ΑΚΟΜΑ ΓΙΑ ΤΗΝ
ΟΙΚΟΔΟΜΗΣΗ ΤΗΣ ΣΟΣΙΑΛΙΣΤΙΚΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ, ΑΛΛΑ ΠΕΡΙΕΧΕΙ ΟΛΑ ΟΣΑ
ΕΙΝΑΙ ΑΝΑΓΚΑΙΑ ΚΑΙ ΙΚΑΝΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΟΙΚΟΔΟΜΗΣΗ ΑΥΤΗΣ ΤΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ».
ΝΑΙ, ΠΡΟΧΩΡΕΙ ΑΚΟΜΑ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ: Ο ΣΥΝΕΤΑΙΡΙΣΜΟΣ ΕΧΕΙ ΓΙΝΕΙ ΓΙ’
ΑΥΤΟΝ ΟΧΙ ΜΟΝΟΝ Η ΠΡΟΫΠΟΘΕΣΗ ΤΗΣ ΟΙΚΟΔΟΜΗΣΗΣ ΤΗΣ ΚΑΙΝΟΥΡΙΑΣ
ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ, ΑΛΛΑ Ο ΠΥΡΗΝΑΣ ΤΗΣ. ΒΕΒΑΙΩΝΕΙ: «ΜΙΑ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΤΑΞΗ
ΠΡΑΓΜΑΤΩΝ ΦΩΤΙΣΜΕΝΩΝ ΣΥΝΕΤΑΙΡΙΣΜΩΝ, ΜΕ ΚΟΙΝΗ ΙΔΙΟΚΤΗΣΙΑ ΤΩΝ
ΠΑΡΑΓΩΓΙΚΩΝ ΜΕΣΩΝ, ΠΟΥ ΒΑΣΙΖΕΤΑΙ ΣΤΗΝ ΤΑΞΙΚΗ ΝΙΚΗ ΤΟΥ
ΠΡΟΛΕΤΑΡΙΑΤΟΥ ΕΠΙ ΤΗΣ ΑΣΤΙΚΗΣ ΤΑΞΗΣ -ΙΔΟΥ ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΜΙΑ ΣΟΣΙΑΛΙΣΤΙΚΗ
ΤΑΞΗ ΠΡΑΓΜΑΤΩΝ ΤΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ». ΚΑΙ ΚΑΤΑΛΗΓΕΙ: «Η ΑΠΛΗ ΠΟΣΟΤΙΚΗ
ΑΝΑΠΤΥΞΗ ΤΟΥ ΣΥΝΕΤΑΙΡΙΣΜΟΥ ΕΙΝΑΙ ΓΙΑ ΜΑΣ ΕΞ ΙΣΟΥ ΣΗΜΑΝΤΙΚΗ ΜΕ ΤΗΝ
ΠΟΣΟΤΙΚΗ ΑΝΑΠΤΥΞΗ ΤΟΥ ΣΟΣΙΑΛΙΣΜΟΥ», ΝΑΙ, “ΑΝ ΠΕΤΥΧΟΥΜΕ ΤΗΝ
ΠΛΗΡΗ ΣΥΝΕΤΑΙΡΙΣΤΙΚΟΠΟΙΗΣΗ ΤΗΣ ΡΩΣΙΑΣ, ΘΑ ΠΑΤΟΥΜΕ ΚΑΙ ΜΕ ΤΑ ΔΥΟ
ΜΑΣ ΠΟΔΙΑ ΣΕ ΣΟΣΙΑΛΙΣΤΙΚΟ ΕΔΑΦΟΣ”. ΣΤΟΝ ΣΧΕΔΙΑΣΜΕΝΟ ΚΡΑΤΙΚΟ
ΣΥΝΕΤΑΙΡΙΣΜΟ ΠΟΥ ΠΕΡΙΛΑΜΒΑΝΕΙ ΤΑ ΠΑΝΤΑ ΒΛΕΠΕΙ ΝΑ ΕΚΠΛΗΡΩΝΟΝΤΑΙ
ΤΑ «ΟΝΕΙΡΑ» ΤΩΝ ΠΑΛΙΩΝ ΣΥΝΕΤΑΙΡΙΣΜΩΝ «ΠΟΥ ΕΙΧΑΝ ΑΡΧΙΣΕΙ ΑΠΟ ΤΟΝ
ΡΟΜΠΕΡΤ ΟΟΥΕΝ».
ΕΔΩ ΦΤΑΝΕΙ ΣΤΟ ΑΠΟΓΕΙΟ ΤΗΣ Η ΑΝΤΙΦΑΣΗ ΑΝΑΜΕΣΑ ΣΕ ΙΔΕΑ ΚΑΙ

ΠΡΑΓΜΑΤΟΠΟΙΗΣΗ. ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΑΠΑΣΧΟΛΟΥΣΕ ΕΚΕΙΝΟΥΣ ΤΟΥΣ
«ΟΥΤΟΠΙΚΟΥΣ», ΜΕ ΑΦΕΤΗΡΙΑ ΤΟΝ ΡΟΜΠΕΡΤ ΟΟΥΕΝ, ΣΤΙΣ ΣΚΕΨΕΙΣ ΚΑΙ
ΣΤΑ ΣΧΕΔΙΑ ΤΟΥΣ ΓΙΑ ΕΝΩΣΗ ΤΩΝ ΑΝΘΡΩΠΩΝ, ΗΤΑΝ Ο ΕΘΕΛΟΝΤΙΚΟΣ
ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΣ ΤΩΝ ΑΝΘΡΩΠΩΝ ΣΕ ΜΙΚΡΕΣ ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΕΣ ΟΜΑΔΕΣ
ΚΟΙΝΟΤΙΚΗΣ ΖΩΗΣ ΚΑΙ ΕΡΓΑΣΙΑΣ, ΚΑΙ Ο ΕΘΕΛΟΝΤΙΚΟΣ ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΣ
ΑΥΤΩΝ ΣΕ ΜΙΑ ΚΟΙΝΟΤΗΤΑ ΚΟΙΝΟΤΗΤΩΝ. ΑΥΤΟ ΠΟΥ Ο ΛΕΝΙΝ ΠΕΡΙΓΡΑΦΕΙ
ΩΣ ΕΚΠΛΗΡΩΣΗ ΑΥΤΩΝ ΤΩΝ ΣΚΕΨΕΩΝ ΚΑΙ ΣΧΕΔΙΩΝ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΕΚ ΔΙΑΜΕΤΡΟΥ
ΑΝΤΙΘΕΤΟ, ΕΙΝΑΙ ΕΝΑ ΤΕΡΑΣΤΙΟ, ΠΛΗΡΩΣ ΣΥΓΚΕΝΤΡΟΠΟΙΗΜΕΝΟ
ΣΥΜΠΛΕΓΜΑ ΚΡΑΤΙΚΩΝ ΠΑΡΑΓΩΓΙΚΩΝ ΚΑΙ ΚΡΑΤΙΚΩΝ ΔΙΑΝΕΜΗΤΙΚΩΝ
ΚΕΝΤΡΩΝ, ΕΝΑΣ ΜΗΧΑΝΙΣΜΟΣ ΘΕΣΜΩΝ ΠΟΥ ΛΕΙΤΟΥΡΓΟΥΝ
ΓΡΑΦΕΙΟΚΡΑΤΙΚΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΡΑΓΩΓΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΚΑΤΑΝΑΛΩΣΗ, ΠΟΥ Ο

ΚΑΘΕΝΑΣ ΕΙΝΑΙ ΕΝΩΜΕΝΟΣ ΜΕ ΤΟΝ ΑΛΛΟΝ ΣΑΝ ΝΑ ΗΤΑΝ ΓΡΑΝΑΖΙΑ: ΟΣΟ
ΓΙΑ ΑΥΘΟΡΜΗΤΙΣΜΟ, ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΕΝΩΣΗ. ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΠΙΑ ΓΙ’ ΑΥΤΑ
ΚΑΘΟΛΟΥ ΧΩΡΟΣ, ΟΥΤΕ ΚΑΝ Η ΔΥΝΑΤΟΤΗΤΑ ΝΑ ΤΑ ΟΝΕΙΡΕΥΟΜΑΣΤΕ -ΜΕ
ΤΗΝ «ΕΚΠΛΗΡΩΣΗ» ΤΟΥ ΟΝΕΙΡΟΥ, ΤΟ ΟΝΕΙΡΟ ΕΣΒΗΣΕ. ΑΥΤΗ ΤΕΛΟΣ
ΠΑΝΤΩΝ ΗΤΑΝ Η ΑΝΤΙΛΗΨΗ ΤΟΥ ΛΕΝΙΝ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΝΤΑΞΗ ΤΟΥ
ΣΥΝΕΤΑΙΡΙΣΤΙΚΟΥ ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ ΣΤΟ ΚΡΑΤΟΣ, ΚΑΙ ΛΕΝ ΤΟ ΑΡΝΗΘΗΚΕ ΣΤΟ
ΚΑΤΑ ΤΑ ΑΛΛΑ ΠΟΛΥ ΔΙΕΞΟΔΙΚΟ ΔΟΚΙΜΙΟ ΠΟΥ ΕΓΡΑΨΕ ΜΟΛΙΣ ΟΧΤΩ ΜΗΝΕΣ
ΠΡΙΝ ΑΠΟ ΤΟΝ ΘΑΝΑΤΟ ΤΟΥ. ΘΕΛΗΣΕ ΝΑ ΔΩΣΕΙ ΣΤΟ ΚΙΝΗΜΑ, ΠΟΥ ΕΙΧΕ
ΤΟΤΕ ΦΤΑΣΕΙ ΣΤΟ ΖΕΝΙΘ ΤΟΥ ΚΑΙ ΠΟΥ ΣΥΝΕΠΑΓΟΤΑΝ ΕΝΑΝ ΠΕΡΙΟΡΙΣΜΟ
ΤΟΥ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΤΙΣΜΟΥ ΣΕ ΟΛΑ ΤΑ ΠΕΔΙΑ, ΜΙΑ ΟΡΙΣΤΙΚΗ ΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΒΑΣΗ-
ΑΛΛΑ ΤΟΥ ΑΡΝΗΘΗΚΕ —ΑΝΑΓΚΑΣΤΙΚΑ, ΑΝ ΠΑΡΟΥΜΕ ΥΠ’ ΟΨΗ ΤΟΝ ΤΡΟΠΟ
ΣΚΕΨΗΣ ΤΟΥ— ΤΗ ΒΑΣΗ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΒΑΣΕΩΝ: ΤΟ ΣΤΟΙΧΕΙΟ ΤΗΣ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ.
ΟΡΙΣΜΕΝΟΙ ΘΕΩΡΗΣΑΝ ΑΥΤΗΝ ΤΗΝ ΕΚΔΗΛΗ ΣΤΡΟΦΗ ΤΟΥ ΛΕΝΙΝ ΠΡΟΣ

ΤΟΥΣ ΣΥΝΕΤΑΙΡΙΣΜΟΥΣ (ΠΟΥ ΤΟΥΣ ΕΙΧΕ ΚΑΤΑΠΟΛΕΜΗΣΕΙ ΣΤΟ ΠΑΡΕΛΘΟΝ)
ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΗ ΣΤΙΣ ΘΕΩΡΙΕΣ ΤΩΝ ΡΩΣΩΝ ΛΑΪΚΙΣΤΩΝ [ΠΟΠΟΥΛΙΣΤΩΝ], ΓΙΑ
ΤΟΥΣ ΟΠΟΙΟΥΣ ΚΑΤΙ ΤΕΤΟΙΕΣ ΜΟΡΦΕΣ ΜΟΡΦΕΣ ΚΟΙΝΟΤΙΚΗΣ ΕΝΩΣΗΣ ΟΠΩΣ
ΕΠΙΒΙΩΝΑΝ Ή ΑΝΑΝΕΩΝΟΝΤΑΝ ΣΤΟΥΣ ΚΟΛΠΟΥΣ ΤΟΥ ΛΑΟΥ, ΗΤΑΝ Ο
ΠΥΡΗΝΑΣ ΚΑΙ ΤΟ ΜΠΟΥΜΠΟΥΚΙ ΤΗΣ ΜΕΛΛΟΝΤΙΚΗΣ ΤΑΞΗΣ ΠΡΑΓΜΑΤΩΝ
ΤΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ. ΑΛΛΑ Η ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΗ ΕΙΝΑΙ ΜΟΝΟ ΦΑΙΝΟΜΕΝΙΚΗ. ΑΚΟΜΑ
ΚΑΙ ΤΩΡΑ Ο ΛΕΝΙΝ ΔΕΝ ΣΚΕΦΤΟΤΑΝ ΟΥΤΕ ΓΙΑ ΜΙΑ ΣΤΙΓΜΗ ΤΟΝ
ΣΥΝΕΤΑΙΡΙΣΜΟ ΩΣ ΑΥΘΟΡΜΗΤΟ, ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟ ΣΧΗΜΑΤΙΣΜΟ ΠΟΥ
ΑΝΑΠΤΥΣΣΟΤΑΝ ΔΥΝΑΜΙΚΑ ΚΑΙ ΘΕΣΠΙΖΕ ΤΟΥΣ ΝΟΜΟΥΣ ΤΟΥ.
ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΤΩΡΑ ΟΝΕΙΡΕΥΟΤΑΝ, ΕΠΕΙΤΑ ΑΠΟ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΣΟΒΑΡΕΣ ΠΡΟ-
ΣΠΑΘΕΙΕΣ ΤΟΥ ΝΑ ΣΥΝΔΕΣΕΙ ΤΟΝ ΛΑΟ Σ’ ΕΝΑ ΕΝΙΑΙΟ ΣΥΝΟΛΟ ΠΟΥ ΘΑ ΤΟΝ
ΑΚΟΛΟΥΘΟΥΣΕ ΑΠΟΛΥΤΑ ΑΦΟΣΙΩΜΕΝΟΣ, ΕΠΕΙΤΑ ΑΠΟ ΟΛΕΣ ΤΟΥ ΤΙΣ
ΑΠΟΓΟΗΤΕΥΣΕΙΣ ΜΕ ΤΑ «ΓΡΑΦΕΙΟΚΡΑΤΙΚΑ ΕΚΒΛΑΣΤΗΜΑΤΑ», ΜΕ ΤΑ ΣΗ-
ΜΑΔΙΑ ΤΗΣ ΑΡΡΩΣΤΙΑΣ ΕΝΤΟΝΑ ΠΑΝΩ ΤΟΥ ΚΑΙ ΚΟΝΤΑ ΣΤΟΝ ΘΑΝΑΤΟ —
ΗΤΑΝ ΝΑ ΕΝΩΣΕΙ ΔΥΟ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΠΟΥ ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΕΝΩΘΟΥΝ, ΤΟ
ΚΡΑΤΟΣ ΠΟΥ ΣΚΕΠΑΖΕ ΜΕ ΤΗΝ ΣΚΙΑ ΤΟΥ ΤΑ ΠΑΝΤΑ ΚΑΙ ΤΟΝ ΑΙΜΑΤΩΔΗ
ΣΥΝΕΤΑΙΡΙΣΜΟ, Μ’ ΑΛΛΑ ΛΟΓΙΑ: ΤΟΝ ΚΑΤΑΝΑΓΚΑΣΜΟ ΜΕ ΤΗΝ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ.
ΣΕ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΠΕΡΙΟΔΟΥΣ ΤΗΣ ΑΝΘΡΩΠΙΝΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ, Ο ΣΥΝΕΤΑΙΡΙΣΜΟΣ ΚΑΙ
ΤΑ ΠΡΟΤΥΠΑ ΤΟΥ ΚΑΤΟΡΘΩΣΑΝ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ Ν’ ΑΝΑΠΤΥΧΘΟΥΝ ΜΟΝΟ ΣΤΑ
ΚΕΝΑ ΠΟΥ ΑΦΗΣΕ Η ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ ΕΞΟΥΣΙΑ ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ ΚΑΙ ΤΩΝ

ΠΡΟΤΥΠΩΝ ΤΟΥ. ΕΝΑ ΚΡΑΤΟΣ ΧΩΡΙΣ ΚΕΝΑ ΑΠΟΚΛΕΙΕΙ ΑΝΑΠΟΦΕΥΚΤΑ ΤΗΝ
ΑΝΑΠΤΥΞΗ ΤΩΝ ΣΥΝΕΤΑΙΡΙΣΜΩΝ. Η ΤΕΛΙΚΗ ΙΔΕΑ ΤΟΥ ΛΕΝΙΝ ΗΤΑΝ ΝΑ
ΕΠΕΚΤΕΙΝΕΙ ΤΗΝ ΕΜΒΕΛΕΙΑ ΤΩΝ ΣΥΝΕΤΑΙΡΙΣΜΩΝ ΚΑΙ ΝΑ ΤΟΥΣ ΕΝΟΠΟΙΗΣΕΙ
ΔΟΜΙΚΑ, ΕΤΣΙ ΩΣΤΕ ΝΑ ΔΙΑΦΕΡΟΥΝ ΑΠΟ ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΚΑ ΑΛΛΑ ΝΑ
ΣΥΜΠΙΠΤΟΥΝ Μ’ ΑΥΤΟ ΥΛΙΚΑ. ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ ΓΙΑ ΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΤΟΥ
ΤΕΤΡΑΓΩΝΙΣΜΟΥ ΤΟΥ ΚΥΚΛΟΥ.
Ο ΣΤΑΛΙΝ ΕΞΗΓΗΣΕ ΤΗΝ ΑΛΛΑΓΗ ΣΤΗ ΣΤΑΣΗ ΤΟΥ ΛΕΝΙΝ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΤΟΥΣ
ΣΥΝΕΤΑΙΡΙΣΜΟΥΣ ΑΠΟ ΤΟ 1921 ΜΕΧΡΙ ΤΟ 1923 ΛΕΓΟΝΤΑΣ ΟΤΙ Ο ΚΡΑΤΙΚΟΣ
ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟΣ ΔΕΝ ΕΙΧΕ ΑΠΟΚΤΗΣΕΙ ΤΑ ΕΠΙΘΥΜΗΤΑ ΘΕΜΕΛΙΑ, ΚΑΙ ΟΤΙ ΟΙ
ΣΥΝΕΤΑΙΡΙΣΜΟΙ ΜΕ ΤΑ ΔΕΚΑ ΕΚΑΤΟΜΜΥΡΙΑ ΜΕΛΗ ΤΟΥΣ ΕΙΧΑΝ ΑΡΧΙΣΕΙ ΝΑ
ΣΥΝΔΕΟΝΤΑΙ ΠΟΛΥ ΣΤΕΝΑ ΜΕ ΤΙΣ ΝΕΟΑΝΑΠΤΥΣΣΟΜΕΝΕΣ
ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΠΟΙΗΜΕΝΕΣ ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΕΣ. ΑΥΤΟ ΑΝΑΜΦΙΒΟΛΑ ΜΑΣ ΔΕΙΧΝΕΙ
ΤΑ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΚΙΝΗΤΡΑ ΤΟΥ ΛΕΝΙΝ, ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΑΡΚΕΙ ΓΙΑ ΝΑ ΕΞΗΓΗΣΕΙ
ΤΟΝ ΑΠΡΟΣΔΟΚΗΤΟ ΕΝΘΟΥΣΙΑΣΜΟ ΤΟΥ ΜΕ ΤΟΥΣ ΣΥΝΕΤΑΙΡΙΣΜΟΥΣ.
ΜΑΛΛΟΝ, ΕΙΝΑΙ ΦΑΝΕΡΟ ΟΤΙ Ο ΛΕΝΙΝ ΔΙΕΚΡΙΝΕ ΤΟΤΕ ΣΤΗΝ ΣΥΝΕΤΑΙΡΙΣΤΙΚΗ
ΒΑΣΙΚΗ ΑΡΧΗ ΕΝΑ ΑΝΤΙΒΑΡΟ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΓΡΑΦΕΙΟΚΡΑΤΙΑ ΤΗΝ ΟΠΟΙΑ
ΘΕΩΡΟΥΣΕ ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΗ. ΑΛΛΑ ΟΙ ΣΥΝΕΤΑΙΡΙΣΜΟΙ ΜΠΟΡΟΥΣΑΝ ΝΑ ΓΙΝΟΥΝ
ΕΝΑ ΤΕΤΟΙΟ ΑΝΤΙΒΑΡΟ ΜΟΝΟ ΜΕ ΤΗΝ ΑΡΧΙΚΗ ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΜΟΡΦΗ ΤΟΥΣ,
ΟΧΙ ΜΕ ΤΗΝ ΚΑΤΑΝΑΓΚΑΣΤΙΚΗ ΜΟΡΦΗ ΠΟΥ ΤΟΥΣ ΕΠΕΒΑΛΕ Ο ΛΕΝΙΝ ΚΑΙ
ΠΟΥ ΕΞΑΡΤΙΟΤΑΝ ΑΠΟ ΜΙΑΝ ΑΛΗΘΙΝΑ «ΓΙΓΑΝΤΙΑ» ΓΡΑΦΕΙΟΚΡΑΤΙΑ.
ΟΠΩΣ ΕΙΠΑΜΕ, Η ΙΔΕΑ ΤΟΥ ΛΕΝΙΝ ΓΙΑ ΑΝΑΓΚΑΣΤΙΚΗ ΕΓΓΡΑΦΗ ΜΕΛΩΝ ΣΤΟΥΣ
ΣΥΝΕΤΑΙΡΙΣΜΟΥΣ ΔΕΝ ΕΦΑΡΜΟΣΤΗΚΕ ΠΛΗΡΩΣ. ΤΕΛΙΚΑ, ΤΟΝ ΜΑΪΟ ΤΟΥ 1924
ΑΠΟΚΑΤΑΣΤΑΘΗΚΕ Η ΕΘΕΛΟΝΤΙΚΗ ΕΓΓΡΑΦΗ ΜΕΛΩΝ, ΣΤΗΝ ΑΡΧΗ ΜΟΝΟ ΓΙΑ
ΤΟΥΣ ΠΛΗΡΕΙΣ ΠΟΛΙΤΕΣ, ΔΗΛΑΔΗ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΠΟΛΙΤΕΣ ΜΕ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΨΗΦΟΥ,
ΑΛΛΑ ΑΡΓΟΤΕΡΑ, ΣΤΙΣ ΑΡΧΕΣ ΤΟΥ 1928, ΣΤΟΥΣ ΑΓΡΟΤΙΚΟΥΣ
ΚΑΤΑΝΑΛΩΤΙΚΟΥΣ ΣΥΝΕΤΑΙΡΙΣΜΟΥΣ ΕΠΕΚΤΑΘΗΚΕ ΚΑΙ ΣΤΟΥΣ ΑΛΛΟΥΣ, ΑΝ
ΚΑΙ ΜΕ ΟΡΙΣΜΕΝΟΥΣ ΠΕΡΙΟΡΙΣΜΟΥΣ ΣΤΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΤΟΥΣ. ΠΕΡΙ ΤΑ ΤΕΛΗ
ΤΟΥ 1923, Η ΔΙΟΙΚΗΣΗ ΤΟΥ ΤΣΕΝΤΡΟΣΟΓΥΟΥΖ ΔΗΛΩΣΕ: «ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ
ΟΜΟΛΟΓΗΣΟΥΜΕ ΟΤΙ ΑΥΤΗ Η ΣΤΡΟΦΗ ΣΤΗΝ ΕΘΕΛΟΝΤΙΚΉ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ
ΕΠΡΕΠΕ ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΝΩΡΙΤΕΡΑ. ΘΑ ΜΠΟΡΟΥΣΑΜΕ Ν‘ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΟΥΜΕ
ΑΥΤΗΝ ΤΗΝ ΚΡΙΣΗ ΑΠΟ ΠΙΟ ΓΕΡΕΣ ΒΑΣΕΙΣ».
ΜΟΛΑΤΑΥΤΑ, ΕΝΑΣ ΕΜΜΕΣΟΣ ΚΑΤΑΝΑΓΚΑΣΜΟΣ ΑΣΚΟΥΝΤΑΝ ΜΕ ΤΙΣ

ΕΠΙΛΕΚΤΙΚΕΣ ΠΡΟΣΦΟΡΕΣ ΠΡΟΪΟΝΤΩΝ ΣΤΟΥΣ ΣΥΝΕΤΑΙΡΙΣΜΟΥΣ. ΤΟ 1925, Ο
ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΤΟΥ ΚΕΝΤΡΙΚΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ ΤΩΝ ΣΥΝΔΙΚΑΤΩΝ ΛΕΕΙ ΟΤΙ Η
ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ, ΟΤΑΝ ΧΟΡΗΓΟΥΣΕ ΕΠΙΔΟΜΑΤΑ ΚΑΙ ΔΑΝΕΙΑ, ΕΠΑΙΡΝΕ ΥΠΟΨΗ
ΤΟ ΑΝ ΚΑΠΟΙΟΣ ΗΤΑΝ ΜΕΛΟΣ Ή ΟΧΙ ΤΩΝ ΣΥΝΕΤΑΙΡΙΣΜΩΝ ΚΑΤΑ ΤΡΟΠΟ
ΠΟΥ ΕΦΕΡΝΕ ΣΤΟ ΜΥΑΛΟ ΚΑΤΑΝΑΓΚΑΣΜΟ. ΚΑΙ ΕΠΕΙΤΑ ΑΠΟ ΜΙΑ ΔΕΚΑΕΤΙΑ,
ΟΙ ΣΥΝΕΤΑΙΡΙΣΜΟΙ ΤΩΝ ΠΟΛΕΩΝ, ΠΟΥ ΕΙΧΑΝ ΥΠΟΦΕΡΕΙ ΠΟΛΛΑ ΑΠΟ ΤΙΣ
ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΙΣ ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ, ΚΑΤΑΡΓΗΘΗΚΑΝ ΜΕΜΙΑΣ ΣΕ 654 ΠΟΛΕΙΣ. ΤΑ
ΟΣΑ ΕΙΠΑΜΕ ΑΡΚΟΥΝ ΓΙΑ ΝΑ ΔΕΙΞΟΥΝ ΠΩΣ ΤΟ ΣΟΒΙΕΤΙΚΟ ΚΑΘΕΣΤΩΣ
ΔΙΑΡΚΩΣ ΠΑΛΙΝΔΡΟΜΟΥΣΕ, ΣΤΗΝ ΠΡΑΞΗ, ΑΝΑΜΕΣΑ ΣΤΟΝ ΑΜΕΣΟ ΡΙΖΙΚΟ
ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΤΙΣΜΟ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΠΡΟΣΩΡΙΝΗ ΑΝΟΧΗ ΣΧΕΤΙΚΑ
ΑΠΟΚΕΝΤΡΩΜΕΝΩΝ ΤΟΜΕΩΝ, ΑΛΛΑ ΠΟΤΕ, ΟΥΤΕ ΣΤΟΝ ΠΑΡΑΜΙΚΡΟΤΕΡΟ
ΒΑΘΜΟ ΔΕΝ ΣΤΟΧΕΥΣΕ ΣΤΟΝ ΣΟΣΙΑΛΙΣΜΟ ΟΠΩΣ ΤΟΝ ΔΙΑΤΥΠΩΣΕ Ο ΜΑΡΞ,
ΔΗΛΑΔΗ, «ΣΤΗΝ ΑΦΑΙΡΕΣΗ ΤΟΥ ΠΟΛΙΤΙΚΟΥ ΦΛΟΙΟΥ», ΤΗΝ ΑΡΧΗ ΤΗΣ ΣΥ
ΜΠΕΡΙΦΟΡΑΣ ΤΟΥ. ΘΑ ΜΠΟΡΟΥΣΑΜΕ ΕΠΙΠΛΕΟΝ ΝΑ ΜΙΛΗΣΟΥΜΕ ΚΑΙ ΓΙΑ
ΤΗΝ ΑΛΛΑΓΗ ΤΗΣ ΣΤΑΣΗΣ ΤΟΥ ΚΑΤΑ ΤΟ ΠΕΝΤΑΕΤΕΣ ΣΧΕΔΙΟ 1926-1931 ΣΤΟ
ΘΕΜΑ ΤΗΣ ΚΟΛΕΚΤΙΒΟΠΟΙΗΣΗΣ ΤΗΣ ΑΓΡΟΤΙΑΣ. Θ’ ΑΡΚΕΣΤΩ Ν’ ΑΝΑΦΕΡΩ
ΛΙΓΕΣ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΕΣ ΔΙΑΚΗΡΥΞΕΙΣ ΚΙ ΕΝΕΡΓΕΙΕΣ ΚΑΤΑ ΧΡΟΛΟΓΙΚΗ ΣΕΙΡΑ.
ΠΕΡΙ ΤΑ ΤΕΛΗ ΤΟΥ 1927, Ο ΜΟΛΟΤΟΦ ΕΠΕΣΤΗΣΕ ΤΗΝ ΠΡΟΣΟΧΗ ΣΤΗΝ

ΚΑΘΥΣΤΕΡΗΣΗ ΤΗΣ ΓΕΩΡΓΙΑΣ ΚΑΙ, ΓΙΑ ΝΑ ΞΕΠΕΡΑΣΤΕΙ, ΖΗΤΗΣΕ ΑΠΟ ΤΟΥΣ
ΧΩΡΙΑΤΙΚΟΥΣ ΣΥΝΕΤΑΙΡΙΣΜΟΥΣ -ΠΟΥ ΗΤΑΝ ΠΟΛΥΤΙΜΟΙ ΠΑΡΑ ΤΑ
ΕΛΑΤΤΩΜΑΤΑ ΤΟΥΣ- Ν’ ΑΝΑΠΤΥΧΘΟΥΝ ΣΕ ΣΥΝΔΥΑΣΜΟ ΜΕ ΤΟ ΕΘΝΙΚΟ
ΣΧΕΔΙΟ ΕΚΒΙΟΜΗΧΑΝΙΣΗΣ. ΤΟΝ ΙΟΥΝΙΟ ΤΟΥ 1928, Ο ΣΤΑΛΙΝ ΔΙΑΚΗΡΥΞΕ ΤΗΝ
ΑΝΑΓΚΗ ΝΑ ΕΠΕΚΤΑΘΟΥΝ ΟΙ ΥΠΑΡΧΟΝΤΕΣ ΣΥΝΕΤΑΙΡΙΣΜΟΙ ΟΣΟ
ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ ΓΙΝΟΤΑΝ ΚΑΙ ΝΑ ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΘΟΥΝ ΚΑΙΝΟΥΡΙΟΙ. ΤΟΝ
ΑΠΡΙΛΙΟ ΤΟΥ 1929, ΠΡΟΒΛΗΘΗΚΕ ΣΤΟ ΣΥΝΕΔΡΙΟ ΤΟΥ ΚΟΜΜΑΤΟΣ ΤΟ
ΣΥΝΘΗΜΑ ΝΑ ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΘΕΙ, ΠΑΛΙ ΜΕΣΑ ΣΤΑ ΠΛΑΙΣΙΑ ΤΟΥ ΠΕΝΤΑΕΤΗΣ
ΣΧΕΔΙΟΥ, ΕΝΑΣ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΠΟΙΗΜΕΝΟΣ ΠΑΡΑΓΩΓΙΚΟΣ ΤΟΜΕΑΣ ΩΣ
ΑΝΤΙΒΑΡΟ ΣΤΗΝ ΙΔΙΩΤΙΚΗ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ. Η ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ ΤΗΣ ΚΟΛΕΚΤΙΒΟ
ΠΟΙΗΣΗΣ ΔΕΝ ΑΡΓΗΣΕ ΝΑ ΠΑΡΕΙ ΛΙΓΟ ΠΟΛΥ ΕΚΔΗΛΕΣ ΜΟΡΦΕΣ ΚΑΤΑΝΑ
ΓΚΑΣΜΟΥ ΚΑΙ ΦΑΝΗΚΕ ΤΟΣΟ ΕΠΙΤΥΧΗΜΕΝΗ ΣΤΗΝ ΑΡΧΗ, ΩΣΤΕ Ο ΣΤΑΛΙΝ
ΔΙΑΚΗΡΥΞΕ ΣΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΗΣ ΙΔΙΑΣ ΧΡΟΝΙΑΣ: «ΑΝ Η ΚΟΛΕΚΤΙΒΟΠΟΙΗΣΗ
ΠΡΟΧΩΡΗΣΕΙ Μ ΑΥΤΟΝ ΤΟΝ ΡΥΘΜΟ, ΠΟΛΥ ΣΥΝΤΟΜΑ ΘΑ ΣΒΗΣΕΙ Η ΑΝΤΙ
ΘΕΣΗ ΠΟΛΗΣ ΚΑΙ ΧΩΡΙΟΥ».
ΣΤΙΣ ΑΡΧΕΣ ΤΟΥ 1930, Η ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΤΟΥ ΚΟΜΜΑΤΟΣ ΕΚΡΙΝΕ ΟΤΙ Ο
ΡΥΘΜΟΣ ΤΟΝ ΟΠΟΙΟ ΟΡΙΖΕ ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΕΙΧΕ ΞΕΠΕΡΑΣΤΕΙ, ΚΑΙ ΕΜΦΑΤΙΚΑ
ΤΟΝΙΣΕ ΤΗΝ ΑΝΑΓΚΗ ΓΙΑ ΜΙΑ ΣΥΝΤΟΝΙΣΜΕΝΗ ΕΚΣΤΡΑΤΕΙΑ ΕΝΑΝΤΙΟΝ
ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΑΠΟΠΕΙΡΩΝ ΕΠΙΒΡΑΔΥΝΣΗΣ ΤΟΥ ΡΥΘΜΟΥ. ΜΕΣΑ ΣΕ ΤΡΙΑ
ΧΡΟΝΙΑ ΘΑ ΕΙΧΕ ΕΠΙΤΕΥΧΘΕΙ Η ΠΛΗΡΗΣ ΚΟΛΕΚΤΙΒΟΠΟΙΗΣΗ ΜΕ ΤΕΧΝΙΚΕΣ
ΠΕΙΘΟΥΣ ΚΑΙ «ΜΕ ΤΗΝ ΒΟΗΘΕΙΑ ΟΡΙΣΜΕΝΩΝ ΜΟΧΛΩΝ». ΟΙ ΕΚΤΕΛΕΣΤΙΚΕΣ
ΕΠΙΤΡΟΠΕΣ ΤΩΝ ΔΙΑΦΟΡΩΝ ΠΕΡΙΟΧΩΝ ΑΝΤΑΓΩΝΙΖΟΝΤΑΝ ΠΟΙΑ ΘΑ ΛΑΒΕΙ
ΠΛΗΡΕΣΤΕΡΑ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΑ ΜΕΤΡΑ· ΔΕΝ ΗΤΑΝ ΣΠΑΝΙΟ ΝΑ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΖΕΤΑΙ
ΜΙΑ ΠΕΡΙΟΧΗ «ΠΕΡΙΟΧΗ ΠΛΗΡΟΥΣ ΚΟΛΕΚΤΙΒΟΠΟΙΗΣΗΣ» ΚΑΙ ΟΠΟΥ ΔΕΝ
ΑΡΚΟΥΣΕ Η ΠΕΙΘΩ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΟΥΝΤΑΝ ΟΙ ΑΠΕΙΛΕΣ. ΣΥΝΤΟΜΑ, ΟΜΩΣ,
ΑΠΟΔΕΙΧΘΗΚΕ ΟΤΙ Η ΕΝΤΥΠΩΣΗ ΤΗΣ ΣΥΝΤΡΙΠΤΙΚΗΣ ΕΠΙΤΥΧΙΑΣ, ΜΙΑ
ΕΝΤΥΠΩΣΗ ΠΟΥ ΕΝΙΣΧΥΘΗΚΕ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΞΙΟΠΡΟΣΕΚΤΗ ΑΥΞΗΣΗ ΤΟΥ
ΑΡΙΘΜΟΥ ΤΩΝ ΚΟΛΕΚΤΙΒΟΠΟΙΗΜΕΝΩΝ ΑΓΡΟΚΤΗΜΑΤΩΝ, ΗΤΑΝ ΠΛΑΝΗ.
ΟΙ ΑΓΡΟΤΕΣ ΑΝΤΕΔΡΑΣΑΝ ΜΕ ΤΟΝ ΤΡΟΠΟ ΤΟΥΣ, ΑΠΟ ΤΗΝ ΣΦΑΓΗ ΤΩΝ

ΖΩΩΝ ΤΟΥΣ ΜΕΧΡΙ ΤΙΣ ΕΞΕΓΕΡΣΕΙΣ, ΚΑΙ ΤΑ ΜΕΤΡΑ ΠΟΥ ΠΑΡΘΗΚΑΝ ΓΙΑ ΝΑ
ΕΞΟΝΤΩΣΟΥΝ ΤΟΥΣ ΚΟΥΛΑΚΟΥΣ ΠΟΛΥ ΛΙΓΟ ΔΙΟΡΘΩΣΑΝ ΤΗΝ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ-
ΟΙ ΜΙΚΡΟΑΓΡΟΤΕΣ ΠΟΛΥ ΣΥΧΝΑ ΕΝΩΝΟΝΤΑΝ ΚΑΙ Ο ΚΟΚΚΙΝΟΣ ΣΤΡΑΤΟΣ,
ΜΕ ΤΟΥΣ ΓΟΝΟΥΣ ΤΩΝ ΑΓΡΟΤΩΝ ΓΙΑ ΣΤΡΑΤΙΩΤΕΣ, ΑΝΤΑΝΑΚΛΟΥΣΕ ΤΗΝ
ΕΠΙΚΡΑΤΟΥΣΑ ΔΥΣΑΡΕΣΚΕΙΑ. ΤΟΤΕ Ο ΣΤΑΛΙΝ, ΣΤΟ ΠΕΡΙΦΗΜΟ ΑΡΘΡΟ ΤΟΥ
ΖΑΛΙΣΜΕΝΟΙ ΜΕ ΤΗΝ ΕΠΙΤΥΧΙΑ, ΕΚΑΝΕ ΤΗΝ ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΗ ΣΤΡΟΦΗ ΕΚΑΤΟΝ
ΟΓΔΟΝΤΑ ΜΟΙΡΩΝ. Η ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΤΗΣ ΚΟΛΕΚΤΙΒΟΠΟΙΗΣΗΣ, ΔΙΑΚΗΡΥΞΕ, ΒΑ
ΣΙΖΟΤΑΝ ΣΤΗ ΘΕΩΡΙΑ ΤΟΥ ΛΕΝΙΝ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΘΕΛΟΝΤΙΚΗ ΔΡΑΣΗ. «ΔΕΝ
ΜΠΟΡΕΙΣ ΝΑ ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΣΕΙΣ ΚΟΛΕΚΤΙΒΙΣΤΙΚΕΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΕΣ ΜΕ ΤΗ ΒΙΑ.
ΑΥΤΟ ΘΑ ΗΤΑΝ ΑΝΟΗΤΟ ΚΑΙ ΑΝΤΙΔΡΑΣΤΙΚΟ». ΕΙΠΕ ΚΑΙ ΟΤΙ Ο ΛΕΝΙΝ ΕΙΧΕ
ΔΙΔΑΞΕΙ ΟΤΙ «ΘΑ ΗΤΑΝ Η ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΗ ΤΡΕΛΑ ΝΑ ΠΡΟΣΠΑΘΗΣΟΥΜΕ ΝΑ
ΕΙΣΑΓΑΓΟΥΜΕ ΜΕ ΔΙΑΤΑΓΜΑΤΑ ΣΕ ΜΙΑ ΧΩΡΑ ΤΗΝ ΚΟΛΕΚΤΙΒΙΣΤΙΚΗ
ΚΑΛΛΙΕΡΓΕΙΑ ΤΗΣ ΓΗΣ».
Η ΕΘΕΛΟΝΤΙΚΗ ΑΡΧΗ ΕΙΧΕ ΤΡΑΥΜΑΤΙΣΤΕΙ, Ο ΡΥΘΜΟΣ ΤΗΣ ΔΡΑΣΗΣ ΔΕΝ

ΣΥΜΒΑΔΙΣΕ ΜΕ ΤΟΝ ΡΥΘΜΟ ΤΗΣ ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ, ΥΠΕΡΠΗΔΗΘΗΚΑΝ
ΣΗΜΑΝΤΙΚΑ ΕΝΔΙΑΜΕΣΑ ΣΤΑΔΙΑ ΣΤΟΝ ΔΡΟΜΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΛΗΡΗ ΧΩΡΙΑΤΙΚΗ
ΚΟΙΝΟΤΗΤΑ. ΣΥΝΕΠΩΣ, ΕΙΠΕ, Η ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΟΡΙΖΕ ΝΑ ΜΠΕΙ ΤΕΛΟΣ
ΣΤΗΝ ΧΡΗΣΗ ΚΑΤΑΝΑΓΚΑΣΤΙΚΩΝ ΜΕΘΟΔΩΝ. ΤΟΝ ΙΟΥΛΙΟ, ΤΟ ΣΥΝΕΔΡΙΟ
ΤΟΥ ΚΟΜΜΑΤΟΣ ΑΝΑΓΓΕΙΛΕ ΟΤΙ ΟΙ ΚΟΛΕΚΤΙΒΙΣΤΙΚΕΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΕΣ
ΜΟΝΑΔΕΣ ΕΠΡΕΠΕ ΝΑ ΒΑΣΙΖΟΝΤΑΙ ΜΟΝΟ ΣΤΗΝ ΕΘΕΛΟΝΤΙΚΗ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ

ΚΑΙ ΟΤΙ ΟΛΕΣ ΟΙ ΑΠΟΠΕΙΡΕΣ ΝΑ ΑΣΚΗΘΕΙ ΒΙΑ Ή ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟΣ
ΚΑΤΑΝΑΓΚΑΣΜΟΣ ΗΤΑΝ «ΠΡΟΣΒΟΛΗ ΣΤΗ ΓΡΑΜΜΗ ΤΟΥ ΚΟΜΜΑΤΟΣ ΚΑΙ
ΚΑΤΑΧΡΗΣΗ ΕΞΟΥΣΙΑΣ». ΤΟ ΦΘΙΝΟΠΩΡΟ, Ο ΕΠΙΤΡΟΠΟΣ ΤΗΣ ΓΕΩΡΓΙΑΣ
ΕΠΕΚΡΙΝΕ ΓΙΑ ΜΙΑΝ ΑΚΟΜΑ ΦΟΡΑ «ΤΙΣ ΩΜΕΣ ΚΑΙ ΥΠΕΡΒΟΛΙΚΕΣ
ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΕΣ ΜΕΘΟΔΟΥΣ ΠΟΥ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΗΘΗΚΑΝ ΓΙΑ ΝΑ
ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΘΟΥΝ ΚΑΙ ΝΑ ΑΠΟΚΤΗΣΟΥΝ ΜΕΛΗ ΟΙ ΚΟΛΕΚΤΙΒΕΣ».
ΑΛΛΑ ΠΡΙΝ ΠΕΡΑΣΟΥΝ ΠΕΝΤΕ ΜΗΝΕΣ, ΑΦΟΥ ΠΑΡΑ ΠΟΛΛΟΙ ΑΓΡΟΤΕΣ

ΕΠΩΦΕΛΗΘΗΚΑΝ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΠΟΥ ΤΟΥΣ ΔΟΘΗΚΕ ΚΑΙ, ΠΑΡΑ ΤΑ
ΠΡΟΝΟΜΙΑ ΠΟΥ ΤΟΤΕ ΔΟΘΗΚΑΝ ΣΤΑ ΜΕΛΗ ΤΩΝ ΚΟΛΕΚΤΙΒΩΝ,
ΕΓΚΑΤΕΛΕΙΨΑΝ ΤΙΣ ΚΟΛΕΚΤΙΒΕΣ, Ο ΙΔΙΟΣ ΕΠΙΤΡΟΠΟΣ ΕΙΠΕ ΣΤΗΝ ΑΝΑΦΟΡΑ
ΤΟΥ ΣΤΟ ΣΥΝΕΔΡΙΟ ΤΩΝ ΣΟΒΙΕΤ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΜΙΚΡΟΥΣ ΚΑΙ ΜΕΣΑΙΟΥΣ ΑΓΡΟΤΕΣ
ΠΟΥ ΔΕΝ ΣΥΜΜΕΤΕΙΧΑΝ ΣΤΟ ΚΟΛΕΚΤΙΒΙΣΤΙΚΟ ΚΙΝΗΜΑ: «ΜΕ ΠΟΙΟΝ ΕΙΝΑΙ
ΑΥΤΟΙ, ΜΕ ΤΟΥΣ ΚΟΥΛΑΚΟΥΣ Ή ΜΕ ΤΙΣ ΚΟΛΕΚΤΙΒΕΣ;… ΕΙΝΑΙ ΔΥΝΑΤΟΝ ΝΑ
ΜΕΙΝΕΙΣ ΣΗΜΕΡΑ ΟΥΔΕΤΕΡΟΣ;» Μ’ ΑΛΛΑ ΛΟΓΙΑ: ΟΠΟΙΟΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΥΠΕΡ
ΤΗΣ ΚΟΛΕΚΤΙΒΟΠΟΙΗΣΗΣ, ΕΙΝΑΙ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΤΟΥ ΣΟΒΙΕΤΙΚΟΥ ΚΑΘΕΣΤΩΤΟΣ.
ΤΟ ΣΥΝΕΔΡΙΟ ΕΠΙΚΥΡΩΣΕ ΤΗΝ ΑΠΟΨΗ ΑΥΤΗΝ. ΚΑΤΑ ΤΑ ΕΠΟΜΕΝΑ ΧΡΟΝΙΑ,
ΛΑΜΒΑΝΟΝΤΑΝ ΔΙΑΡΚΩΣ ΚΑΤΑΣΤΑΛΤΙΚΑ ΜΕΤΡΑ ΕΠΕΙΤΑ ΚΑΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΡΙΣΗ
ΕΛΛΕΙΨΗΣ ΤΡΟΦΙΜΩΝ, ΩΣΠΟΥ ΤΟ 1936 ΤΟ 90% ΤΩΝ ΑΓΡΟΤΩΝ ΕΙΧΑΝ
ΚΟΛΕΚΤΙΒΟΠΟΙΗΘΕΙ· ΑΛΛΑ ΜΕΙΩΝΟΤΑΝ ΟΛΟΕΝΑ ΤΟ ΠΟΣΟΣΤΟ ΤΩΝ ΟΛΙΚΩΝ
ΣΥΝΕΤΑΙΡΙΣΜΩΝ.
Η ΠΑΛΙΑ ΑΓΡΟΤΙΚΗ ΡΩΣΙΑ ΒΑΣΤΑΞΕ ΜΕΧΡΙ ΤΟ 1929, ΟΠΩΣ ΣΩΣΤΑ ΕΧΕΙ ΠΕΙ Ο
ΜΑΫΝΑΡ. ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΠΟΨΗ ΤΗΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗΣ ΑΠΟΔΟΤΙΚΟΤΗΤΑΣ
ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΕΠΙΚΡΟΤΗΣΟΥΜΕ ΤΟ ΓΕΓΟΝΟΣ ΟΤΙ ΕΣΒΗΣΕ ΕΝΑ ΠΑ-
ΡΑΔΟΣΙΑΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΚΑΛΛΙΕΡΓΕΙΑΣ ΤΗΣ ΓΗΣ. ΑΛΛΑ, ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΠΟΨΗ ΤΗΣ
ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΔΟΜΗΣ, ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΘΕΣΟΥΜΕ ΠΟΛΥ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΑ ΤΟ
ΖΗΤΗΜΑ. ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΠΟΨΗ ΑΥΤΗΝ, ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΔΙΛΗΜΜΑ· ΤΟ ΣΥΓΚΕ-
ΚΡΙΜΕΝΟ ΚΑΘΗΚΟΝ ΗΤΑΝ ΝΑ ΜΕΤΑΣΧΗΜΑΤΙΣΤΟΥΝ ΕΤΣΙ ΟΙ ΥΠΑΡΧΟΥΣΕΣ
ΔΟΜΙΚΕΣ ΜΟΝΑΔΕΣ, ΩΣΤΕ Ν’ ΑΝΤΑΠΟΚΡΙΝΟΝΤΑΙ ΣΤΙΣ ΚΑΙΝΟΥΡΙΕΣ ΣΥΝ
ΘΗΚΕΣ ΚΑΙ ΑΠΑΙΤΗΣΕΙΣ, ΚΑΙ ΣΥΓΧΡΟΝΩΣ ΝΑ ΔΙΑΤΗΡΟΥΝ ΤΟΝ ΔΟΜΙΚΟ ΤΟΥΣ
ΧΑΡΑΚΤΗΡΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΔΟΜΙΚΗ ΤΟΥΣ ΦΥΣΗ ΩΣ ΑΥΤΕΝΕΡΓΩΝΤΑ ΚΥΤΤΑΡΑ. ΤΟ
ΚΑΘΗΚΟΝ ΑΥΤΟ ΔΕΝ ΕΚΠΛΗΡΩΘΗΚΕ. ΣΩΣΤΑ ΕΧΕΙ ΕΙΠΩΘΕΙ ΟΤΙ Η
ΜΑΡΞΙΣΤΙΚΗ ΣΚΕΨΗ, ΣΥΝΔΕΔΕΜΕΝΗ ΚΑΘΩΣ ΕΙΝΑΙ ΜΕ ΤΗΝ
ΕΞΟΡΘΟΛΟΓΙΣΜΕΝΗ ΚΑΙ ΕΚΒΙΟΜΗΧΑΝΙΣΜΕΝΗ ΑΓΡΟΤΙΚΗ ΠΑΡΑΓΩΓΗ, ΤΗΝ

ΕΚΒΙΟΜΗΧΑΝΙΣΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΚΜΗΧΑΝΙΣΗ ΤΗΣ ΓΕΩΡΓΙΑΣ, ΜΠΟΛΙΑΣΤΗΚΕ ΣΤΗΝ
ΠΑΛΙΑ ΡΩΣΙΚΗ ΧΩΡΙΑΤΙΚΗ ΚΟΙΝΟΤΗΤΑ ΠΟΥ ΕΙΧΕ ΣΥΝΗΘΙΣΕΙ ΤΟΥΣ ΧΩΡΙΚΟΥΣ
ΝΑ ΚΑΛΛΙΕΡΓΟΥΝ ΣΥΛΛΟΓΙΚΑ ΤΗ ΓΗ.
ΑΛΛΑ Η ΣΚΕΨΗ, ΠΟΥ ΤΗΝ ΕΝΕΠΝΕΥΣΕ Η ΠΟΛΙΤΙΚΗ, ΝΑ ΜΕΤΑΤΡΑΠΕΙ Η

ΓΕΩΡΓΙΑ ΣΕ ΚΛΑΔΟ ΤΗΣ ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΑΣ ΚΑΙ ΟΙ ΧΩΡΙΚΟΙ ΣΕ ΜΙΣΘΩΤΟΥΣ
ΕΡΓΑΤΕΣ ΤΗΣ ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΑΣ ΑΥΤΗΣ- Η ΤΑΣΗ ΠΡΟΣ ΜΙΑ ΚΡΑΤΙΚΗ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ
ΠΟΥ ΠΕΡΙΛΑΜΒΑΝΕΙ ΚΑΙ ΡΥΘΜΙΖΕΙ ΤΑ ΠΑΝΤΑ· ΜΙΑ ΤΑΣΗ ΠΟΥ ΘΕΩΡΕΙ ΤΟΝ
ΑΓΡΟΤΙΚΟ ΣΥΝΕΤΑΙΡΙΣΜΟ ΜΟΝΟ ΣΚΑΛΟΠΑΤΙ ΓΙΑ ΤΟΝ ΟΛΙΚΟ
ΣΥΝΕΤΑΙΡΙΣΜΟ ΚΙ ΑΥΤΟΝ, ΜΕ ΤΗ ΣΕΙΡΑ ΤΟΥ, ΜΟΝΟ ΣΚΑΛΟΠΑΤΙ ΠΡΟΣ ΤΟΝ
ΤΟΠΙΚΟ ΚΛΑΔΟ ΤΟΥ ΑΓΡΟΤΙΚΟΥ ΤΜΗΜΑΤΟΣ ΤΟΥ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟΥ ΚΡΑΤΙΚΟΥ
ΕΡΓΟΣΤΑΣΙΟΥ -ΜΙΑ ΤΕΤΟΙΑ ΤΑΣΗ ΚΑΤΕΣΤΡΕΨΕ ΚΑΙ ΗΤΑΝ ΜΟΙΡΑΙΟ ΝΑ
ΚΑΤΑΣΤΡΕΨΕΙ ΟΛΟΚΛΗΡΗ ΤΗΝ ΔΟΜΙΚΗ ΑΞΙΑ ΤΗΣ ΧΩΡΙΑΤΙΚΗΣ ΚΟΙΝΟΤΗΤΑΣ.
ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΜΕΤΑΧΕΙΡΙΖΟΜΑΣΤΕ ΕΝΑ ΑΤΟΜΟ Ή ΕΝΑΝ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟ
ΟΡΓΑΝΙΣΜΟ ΩΣ ΜΕΣΟΝ ΓΙΑ ΕΝΑΝ ΣΚΟΠΟ ΑΠΟΛΥΤΩΣ, ΔΙΧΩΣ ΕΤΣΙ ΝΑ ΤΟΥ
ΑΠΟΣΠΟΥΜΕ ΤΗΝ ΖΩΤΙΚΗ ΤΟΥ ΥΠΟΣΤΑΣΗ. ΟΠΩΣ ΕΙΠΕ Ο ΣΤΑΛΙΝ ΤΟ 1933,
«ΑΠΟ ΤΗ ΣΚΟΠΙΑ ΤΟΥ ΛΕΝΙΝΙΣΜΟΥ, ΟΙ ΚΟΛΕΚΤΙΒΙΣΤΙΚΕΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΕΣ
ΜΟΝΑΔΕΣ, ΚΑΘΩΣ ΚΑΙ ΤΑ ΣΟΒΙΕΤ, ΕΙΝΑΙ, ΩΣ ΜΟΡΦΗ ΟΡΓΑΝΩΣΗΣ, ΕΝΑ
ΟΠΛΟ ΚΑΙ ΤΙΠΟΤΕ ΑΛΛΟ». Η ΦΥΣΗ ΤΩΝ ΠΡΑΓΜΑΤΩΝ ΔΕΝ ΕΠΙΤΡΕΠΕΙ ΝΑ
ΠΕΡΙΜΕΝΟΥΜΕ ΑΠΟ ΕΝΑ ΚΛΑΡΙ, ΠΟΥ ΤΟ ΚΑΝΑΜΕ ΜΠΑΣΤΟΥΝΙ, ΝΑ ΠΕΤΑΞΕΙ
ΦΥΛΛΑ.
ΓΙΑ ΠΟΛΥ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟΝ ΚΑΙΡΟ ΑΠ’ ΟΣΟ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΑΛΛΟΥΣ ΛΑΟΥΣ
ΔΙΑΤΗΡΗΘΗΚΕ ΣΤΟΥΣ ΡΩΣΟΥΣ Η «ΜΕΣΑΙΩΝΙΚΗ» ΤΑΣΗ ΝΑ ΣΧΗΜΑΤΙΖΟΥΝ
ΜΙΚΡΕΣ ΟΜΑΔΕΣ ΓΙΑ ΝΑ ΕΚΤΕΛΕΣΟΥΝ ΑΠΟ ΚΟΙΝΟΥ ΕΝΑ ΕΡΓΟ. ΓΙΑ ΤΟΝ ΠΙΟ
ΑΛΛΟΚΟΤΟ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟ ΣΧΗΜΑΤΙΣΜΟ ΠΟΥ ΠΡΟΗΛΘΕ ΑΠ’ ΑΥΤΗΝ ΤΗΝ ΤΑΣΗ,
ΤΟ ΑΡΤΕΛ, Ο ΚΡΟΠΟΤΚΙΝ ΕΙΧΕ ΠΕΙ ΠΡΙΝ ΑΠΟ ΣΑΡΑΝΤΑ ΧΡΟΝΙΑ ΟΤΙ
ΑΠΟΤΕΛΟΥΣΕ ΤΗΝ ΚΑΘΑΥΤΟ ΥΠΟΣΤΑΣΗ ΤΗΣ ΡΩΣΙΚΗΣ ΑΓΡΟΤΙΚΗΣ ΖΩΗΣ -ΜΙΑ
ΧΑΛΑΡΗ, ΜΕΤΑΒΑΛΛΟΜΕΝΗ ΕΝΩΣΗ ΨΑΡΑΔΩΝ ΚΑΙ ΚΥΝΗΓΩΝ,
ΧΕΙΡΩΝΑΚΤΩΝ ΕΡΓΑΤΩΝ ΚΑΙ ΜΙΚΡΕΜΠΟΡΩΝ, ΑΧΘΟΦΟΡΩΝ ΚΑΙ
ΑΠΟΛΥΘΕΝΤΩΝ ΚΑΤΑΔΙΚΩΝ ΤΗΣ ΣΙΒΗΡΙΑΣ, ΧΩΡΙΚΩΝ ΠΟΥ ΠΗΓΑΙΝΑΝ ΣΤΗΝ
ΠΟΛΗ ΓΙΑ ΝΑ ΔΟΥΛΕΨΟΥΝ ΥΦΑΝΤΕΣ Ή ΜΑΡΑΓΚΟΙ, ΚΑΙ ΧΩΡΙΚΩΝ ΠΟΥ
ΥΠΟΣΤΗΡΙΖΑΝ ΤΗΝ ΑΠΟ ΚΟΙΝΟΥ ΚΑΛΛΙΕΡΓΕΙΑ ΣΙΤΗΡΩΝ Ή ΕΚΤΡΟΦΗ ΖΩΩΝ
ΣΤΑ ΧΩΡΙΑ, ΜΕ ΔΙΑΚΡΙΣΕΙΣ, ΩΣΤΟΣΟ, ΟΣΟΝ ΑΦΟΡΑ ΣΤΗΝ ΚΟΙΝΟΤΙΚΗ ΚΑΙ
ΤΗΝ ΙΔΙΩΤΙΚΗ ΙΔΙΟΚΤΗΣΙΑ. ΕΔΩ, ΕΝΑ ΑΣΥΓΚΡΙΤΗΣ ΑΞΙΑΣ ΟΙΚΟΔΟΜΙΚΟ

ΣΤΟΙΧΕΙΟ ΗΤΑΝ ΔΙΑΘΕΣΙΜΟ ΓΙΑ ΝΑ ΓΙΝΕΙ Η ΜΕΓΑΛΗ ΑΝΑΣΥΓΚΡΟΤΗΣΗ.
Η ΜΠΟΛΣΕΒΙΚΙΚΗ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ ΔΕΝ ΤΟ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΗΣΕ ΠΟΤΕ. ΔΕΝ ΗΞΕΡΕ

ΤΙ ΝΑ ΤΙΣ ΚΑΝΕΙ ΤΙΣ ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΕΣ ΜΙΚΡΕΣ ΚΟΙΝΟΤΗΤΕΣ. ΑΠΟ ΤΑ ΔΙΑΦΟΡΩΝ
ΤΥΠΩΝ «ΚΟΛΧΟΖ» ΕΥΝΟΗΣΕ «ΠΡΟΣ ΤΟ ΠΑΡΟΝ», ΟΠΩΣ ΕΙΠΕ Ο ΣΤΑΛΙΝ, ΤΟ
ΑΓΡΟΤΙΚΟ ΑΡΤΕΛ ΓΙΑ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ, ΑΛΛΑ ΦΥΣΙΚΑ Η
ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ ΤΟ ΘΕΩΡΗΣΕ ΑΠΛΟ ΣΚΑΛΟΠΑΤΙ. ΕΝΑΣ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΚΑΛΥΤΕΡΟΥΣ
ΟΙΚΟΝΟΜΟΛΟΓΟΥΣ ΤΗΣ ΡΩΣΙΑΣ ΟΡΙΣΕ ΤΟΝ ΣΤΟΧΟ. Η ΚΑΛΛΙΕΡΓΕΙΑ ΤΗΣ ΓΗΣ,
ΕΙΠΕ, ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΘΕΩΡΗΘΕΙ ΣΟΣΙΑΛΙΣΤΙΚΗ ΜΟΝΟΝ ΟΤΑΝ ΟΛΑ ΤΑ ΑΓΡΟΤΙΚΑ
ΑΡΤΕΛ ΑΝΤΙΚΑΤΑΣΤΑΘΟΥΝ ΑΠΟ ΚΡΑΤΙΚΕΣ ΚΟΛΕΚΤΙΒΕΣ, ΟΤΑΝ ΓΗ,
ΠΑΡΑΓΩΓΙΚΑ ΜΕΣΑ ΚΑΙ ΖΩΑ ΑΝΗΚΟΥΝ ΣΤΟ ΚΡΑΤΟΣ. ΤΟΤΕ ΟΙ ΧΩΡΙΚΟΙ ΘΑ
ΖΟΥΝ ΣΕ ΚΟΙΝΟΤΙΚΑ ΣΠΙΤΙΑ ΩΣ ΜΙΣΘΩΤΟΙ ΕΡΓΑΤΕΣ ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ, ΣΕ
ΤΕΡΑΣΤΙΕΣ ΑΓΡΟΤΙΚΕΣ ΠΟΛΕΙΣ, ΟΙ ΟΠΟΙΕΣ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΚΟΜΒΟΙ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΩΝ
ΜΕ ΟΛΟΕΝΑ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟΝ ΗΛΕΚΤΡΙΣΜΟ. Η ΚΑΤΑ ΦΑΝΤΑΣΙΑΝ ΕΙΚΟΝΑ
ΣΤΗΝ ΟΠΟΙΑ ΑΝΗΚΕΙ Η ΣΥΛΛΗΨΗ ΑΥΤΗ ΕΙΝΑΙ ΑΛΗΘΙΝΑ Η ΕΙΚΟΝΑ ΜΙΑΣ
ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ ΤΕΛΙΚΑ ΚΑΙ ΟΛΟΚΛΗΡΩΤΙΚΑ ΔΙΑΛΥΜΕΝΗΣ ΚΑΙ
ΚΑΤΕΣΤΡΑΜΜΕΝΗΣ. ΚΙ ΑΚΟΜΑ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ: ΕΙΝΑΙ Η ΕΙΚΟΝΑ ΕΝΟΣ
ΚΡΑΤΟΥΣ ΠΟΥ ΕΧΕΙ ΚΑΤΑΒΡΟΧΘΙΣΕΙ ΕΞ ΟΛΟΚΛΗΡΟΥ ΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΑ.
ΤΟ ΣΟΒΙΕΤΙΚΟ ΚΑΘΕΣΤΩΣ ΓΝΩΡΙΣΕ ΜΕΓΑΛΕΣ ΕΠΙΤΥΧΙΕΣ ΣΤΗΝ ΤΕΛΟΛΟΓΙΑ

ΤΗΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑΣ ΚΑΙ ΑΚΟΜΑ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΕΣ ΣΤΗΝ ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΑ ΤΟΥ
ΠΟΛΕΜΟΥ. ΟΙ ΠΟΛΙΤΕΣ ΤΟΥ ΦΑΙΝΕΤΑΙ ΟΤΙ, ΟΙ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟΙ, ΤΟ ΕΓΚΡΙΝΟΥΝ
ΓΙΑ ΔΙΑΦΟΡΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ, ΑΡΝΗΤΙΚΟΥΣ ΚΑΙ ΘΕΤΙΚΟΥΣ, ΚΑΤΑ ΦΑΝΤΑΣΙΑΝ ΚΑΙ
ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΥΣ. ΣΤΗ ΣΤΑΣΗ ΤΟΥΣ, ΑΝΑΜΕΙΓΝΥΟΝΤΑΙ Η ΑΔΙΟΡΑΤΗ
ΠΑΡΑΙΤΗΣΗ ΜΕ ΤΗΝ ΠΡΑΚΤΙΚΗ ΕΜΠΙΣΤΟΣΥΝΗ. ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΓΕΝΙΚΑ ΝΑ
ΠΟΥΜΕ ΟΤΙ ΤΟ ΑΤΟΜΟ ΥΠΟΤΑΣΣΕΤΑΙ ΣΤΟ ΚΑΘΕΣΤΩΣ ΑΥΤΟ, ΠΟΥ ΤΟΥ
ΧΑΡΙΖΕΙ ΤΟΣΟ ΜΙΚΡΗ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΣΚΕΨΗΣ ΚΑΙ ΔΡΑΣΗΣ, ΠΙΘΑΝΟΝ ΕΠΕΙΔΗ
ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΟΠΙΣΘΟΔΡΟΜΗΣΗ ΚΑΙ, ΟΣΟΝ ΑΦΟΡΑ ΣΤΑ ΤΕΧΝΙΚΑ
ΕΠΙΤΕΥΓΜΑΤΑ, ΥΠΑΡΧΕΙ ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ ΠΡΟΟΔΟΣ.** ΤΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ
ΦΑΙΝΟΝΤΑΙ ΠΟΛΥ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΑ, ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ ΣΤΟΝ ΑΜΕΡΟΛΗΠΤΟ
ΠΑΡΑΤΗΡΗΤΗ, ΟΤΑΝ ΕΞΕΤΑΖΟΥΜΕ ΤΑ ΟΣΑ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΕΠΙΤΕΥΧΘΗΚΑΝ ΣΤΟ
ΖΗΤΗΜΑ ΤΟΥ ΣΟΣΙΑΛΙΣΜΟΥ: ΠΟΛΛΕΣ ΣΟΣΙΑΛΙΣΤΙΚΕΣ ΑΙΤΙΑΣΕΙΣ, ΚΑΜΙΑ
ΣΟΣΙΑΛΙΣΤΙΚΗ ΜΟΡΦΗ.
ΟΠΩΣ ΡΩΤΗΣΕ Ο ΜΕΓΑΛΟΣ ΚΟΙΝΩΝΙΟΛΟΓΟΣ ΜΑΞ ΒΕΜΠΕΡ ΤΟ 1918: «ΠΩΣ

ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΗ Η “ΕΝΩΣΗ” ΓΙΑ ΤΗΝ ΟΠΟΙΑ ΜΙΛΑΕΙ ΤΟ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΙΚΟ
ΜΑΝΙΦΕΣΤΟ; ΤΙ ΣΠΕΡΜΑΤΑ ΑΥΤΟΥ ΤΟΥ ΕΙΔΟΥΣ ΟΡΓΑΝΩΣΗΣ ΕΧΕΙ ΕΙΔΙΚΑ Ο
ΣΟΣΙΑΛΙΣΜΟΣ ΝΑ ΠΡΟΣΦΕΡΕΙ, ΑΝ ΠΟΤΕ ΒΡΕΙ ΤΗΝ ΕΥΚΑΙΡΙΑ ΝΑ ΚΑΤΑΛΑΒΕΙ
ΤΗΝ ΕΞΟΥΣΙΑ ΚΑΙ ΝΑ ΚΥΒΕΡΝΗΣΕΙ ΟΠΩΣ ΘΕΛΕΙ;» ΣΤΗ ΧΩΡΑ, ΣΤΗΝ ΟΠΟΙΑ
ΒΡΗΚΕ Ο ΣΟΣΙΑΛΙΣΜΟΣ ΤΗΝ ΕΥΚΑΙΡΙΑ ΠΟΥ ΕΙΠΑΜΕ, ΕΞΑΚΟΛΟΥΘΟΥΣΑΝ ΝΑ
ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΤΕΤΟΙΑ ΣΠΕΡΜΑΤΑ, ΠΟΥ ΔΕΝ ΤΑ ΕΙΧΕ ΚΑΜΙΑ ΑΛΛΗ ΧΩΡΑ ΣΤΗΝ
ΕΠΟΧΗ ΜΑΣ· ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΚΑΡΠΟΦΟΡΗΣΑΝ. ΜΟΛΑΤΑΥΤΑ, ΕΞΑΚΟΛΟΥΘΟΥΝ ΝΑ
ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΠΕΡΙΘΩΡΙΑ ΓΙΑ ΑΛΛΑΓΗ ΚΑΙ ΜΕΤΑΣΧΗΜΑΤΙΣΜΟ —ΚΑΙ ΔΕΝ
ΕΝΝΟΩ ΜΙΑΝ ΑΛΛΑΓΗ ΤΑΚΤΙΚΗΣ ΣΑΝ ΑΥΤΕΣ ΠΟΥ ΠΟΛΛΕΣ ΦΟΡΕΣ
ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΑΝ Ο ΛΕΝΙΝ ΚΑΙ ΟΙ ΣΥΝΕΡΓΑΤΕΣ ΤΟΥ, ΑΛΛΑ ΘΕΜΕΛΙΩΔΗ ΑΛΛΑΓΗ.
Η ΑΛΛΑΓΗ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΠΟΤΕ ΝΑ ΠΑΕΙ ΠΡΟΣ ΤΑ ΠΙΣΩ, ΜΟΝΟ ΠΡΟΣ ΤΑ
ΕΜΠΡΟΣ — ΑΛΛΑ ΠΡΟΣ ΜΙΑ ΚΑΙΝΟΥΡΙΑ ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΗ. ΠΑΡΑ ΠΟΛΛΑ
ΕΞΑΡΤΩΝΤΑΙ ΑΠΟ ΤΟ ΑΝ ΑΝΑΔΕΥΟΝΤΑΙ ΣΤΑ ΒΑΘΗ ΑΓΝΩΣΤΕΣ ΑΚΟΜΑ
ΔΥΝΑΜΕΙΣ, ΠΟΥ ΑΞΑΦΝΑ ΘΑ ΕΜΦΑΝΙΣΤΟΥΝ ΚΑΙ ΘΑ ΕΠΙΦΕΡΟΥΝ ΤΟΥΤΗ ΤΗΝ
ΑΛΛΑΓΗ.
Ο ΠΙΕΡ ΛΕΡΟΥ, Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΠΟΥ ΦΑΙΝΕΤΑΙ ΠΩΣ ΠΡΩΤΟΣ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΗΣΕ

ΤΗΝ ΛΕΞΗ «ΣΟΣΙΑΛΙΣΜΟΣ», ΗΞΕΡΕ ΤΙ ΕΛΕΓΕ ΟΤΑΝ ΕΙΠΕ ΣΤΗΝ
ΕΘΝΟΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΤΟΥ 1848 ΤΑ ΑΚΟΛΟΥΘΑ ΛΟΓΙΑ: «ΑΝ ΔΕΝ ΘΕΛΕΤΕ ΚΑ-
ΘΟΛΟΥ ΤΗΝ ΕΝΩΣΗ ΤΩΝ ΑΝΘΡΩΠΩΝ, ΣΑΣ ΒΕΒΑΙΩΝΩ ΟΤΙ ΕΚΘΕΤΕΤΕ ΤΟΝ
ΠΟΛΙΤΙΣΜΟ ΣΤΟΝ ΚΙΝΔΥΝΟ ΝΑ ΠΕΘΑΝΕΙ ΜΕ ΦΟΒΕΡΟ ΨΥΧΟΡΡΑΓΗΜΑ».
ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ:
*) ΕΝΑ ΣΥΝΤΟΜΟ ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ ΤΟΥ ΜΑΡΤΙΝ ΜΠΟΥΜΠΕΡ ΔΕΙΤΕ ΤΟ ΣΤΟ

ΜΕΡΟΣ ΠΡΩΤΟ
**) ΤΟ ΚΕΙΜΕΝΟ ΑΥΤΟ ΑΠΟ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΤΟΥ ΜΑΡΤΙΝ ΜΠΟΥΜΠΕΡ

“ΜΟΝΟΠΑΤΙΑ ΣΤΗΝ ΟΥΤΟΠΙΑ” ΕΚΔΟΘΗΚΕ ΤΟ 1946
ΔΕΙΤΕ: Η ΑΜΦΙΣΗΜΙΑ ΣΤΗΝ ΜΑΡΞΙΣΤΙΚΗ ΣΚΕΨΗ (ΜΕΡΟΣ ΠΡΩΤΟ)
Κατηγορίες:
ΑΦΙΕΡΩΜΑΤΑ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΚΗ ΘΕΩΡΙΑ
Δημοσιεύτηκε από avrakotos

Προβολή όλων των δημοσιεύσεων από avrakotos
Ετικέτες: Η αμφισημία στην μαρξιστική σκέψη (Μέρος Πρώτο),Λένιν,Ο Λένιν και η ανανέωση της κοινωνίας
ΚΟΙΝΟΠΟΙΗΣΤΕ:
 Εκτύπωση  Email Tweet  Περισσότερα
ΜΟΥ ΑΡΕΣΕΙ ΑΥ ΤΟ:
Μου αρέσει!
Κάνε πρώτος/η like.
ΣΧΕΤΙΚΑ
LA_FIRMA_IN_BIANCO
Η αμφισημία στην
μαρξιστική σκέψη ( Μέρος
Πρώτο)
16 Οκτ. 2015
σε "ΑΦΙΕΡΩΜΑΤΑ" Κοινωνική Οικολογία: Μια Μια διακήρυξη... για τη
φιλοσοφία διαλεκτικού ζωή. Οι Ζαπατίστας θα
νατουραλισμού διασχίσουν τις 5 ηπείρους
10 Οκτ. 2014 1 Ιαν. 2021

σε "ΑΝΘΡΩΠΟΣΦΑΙΡΑ - σε "ΑΝΘΡΩΠΟΣΦΑΙΡΑ -
ΟΥΤΟΠΙΑ" ΟΥΤΟΠΙΑ"
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ
Η σημασία του συνομοσπονδισμού
ΕΠΟΜΕΝΗ
Η αμφισημία στην μαρξιστική σκέψη (Μέρος Πρώτο)
Αναζήτηση…
Αναζήτηση
Αρχείο
Επιλέξτε μήνα
ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΕΙΣ
Μια διακήρυξη… για τη ζωή. Οι Ζαπατίστας θα διασχίσουν τις 5 ηπείρους
Editorial
Σχετικά με το σαιτ

Οπλίστε το πνεύμα
Πρόσφατα άρθρα
Πως η πανδημία επηρέασε την επισιτιστική ασφάλεια – Το δωρεάν δάσος τροφίμων της Ατλάντα 29
Μαρ. 2021
Αγώνας για υγεία και ελευθερία 26 Μαρ. 2021
1821-2021:Διακόσια χρόνια βουτηγμένοι μες τα εθνικά ψέματα 25 Μαρ. 2021
Μητσοτάκηδες: Πατήρ,υιός και άγιο ξύλο 22 Μαρ. 2021
Διαδήλωση ενάντια στην αστυνομοκρατία στον Πειραιά, Κυριακή 21/3 20 Μαρ. 2021
Δημοφιλή άρθρα & σελίδες

1821-2021:Διακόσια χρόνια βουτηγμένοι μες τα εθνικά ψέματα
Πως η πανδημία επηρέασε την επισιτιστική ασφάλεια – Το δωρεάν δάσος τροφίμων της Ατλάντα
Μητσοτάκηδες: Πατήρ,υιός και άγιο ξύλο
Τα χελιδόνια ήρθαν νωρίς φέτος και ο θάνατος είναι παντού
Αμεσοδημοκρατικές και κοινοτιστικές ρίζες του αναρχισμού στην Ελλάδα
ΑΦΙΕΡΩΜΑΤΑ
Αναπλάθοντας τα Λιπάσματα Δραπετσώνας. (Μια ιστορία κέρδους για το κεφάλαιο, μια ιστορία
ζωής για τους κατοίκους)
Οι νεκροί του Πολυτεχνείου 1973, «αυτοι οι αγωνες συνεχιζονται δεν εξαγοραζονται δεν
δικαιωθηκαν»
ΕΝΘΕΤΑ
Το νησί του Πάσχα και η εντροπία
Προοίμιο για μια παγκόσμια ιστορία της ατιμίας
Η δημοκρατία τους, η νεωτερικότητα και το πολιτικό ψέμα
Εμβαθύνοντας στο νόημα της κοινωνικής αναρχίας
1986 – 87 Δυο ημερομηνίες σταθμός αλλά και καμπής για το αναρχικό κίνημα στην Ελλάδα
Ανοικτή επιστολή προς το αναρχικό «κίνημα» (Αποχαιρετώντας την χιμαιρική αναρχία)
Τα κοινωνικά κινήματα
Γενικευμένη κοινωνική Αυτοδιεύθυνση
Τι είναι Κομμουναλισμός; (Η δημοκρατική διάσταση του αναρχισμού)

Κοινωνική Οικολογία
Κριτική στον Φιλελευθερισμό (Παλιό & νέο)
Κριτική στον Μαρξισμό
ΦΑΚΕΛΟΙ
Τι είναι ολοκληρωτισμός
Εθνικισμός – Φασισμός – Ναζισμός
Οι πρώτες εθνικοσοσιαλι – στικές και φασιστικές οργανώσεις στην Ελλάδα
Ψυχιατρική και εξουσία
ΝΤΟΚΙΜΑΝΤΕΡ
Koyaanisqatsi – Ζωή Χωρίς Ισορροπία (ντοκιμαντέρ)
Οn modern servitude – Σε σύγχρονη δουλεία (ντοκιμαντέρ)
“Αλήθεια, σε αυτόν τον κόσμο θέλετε να ζείτε;” (video animation)
Η Κατασκευή της Συναίνεσης: (Ο Νόαμ Τσόμσκι και τα ΜΜΕ, ντοκιμαντέρ 1992)
Λέσχη των Ισοπεδωτών (ντοκιμαντέρ)

Το παλιο μπλοκ της Λέσχη των Ισοπεδωτών
Για επικοινωνία:
email: isopedotes@yahoo.gr
Follow Autonomi Drasi 18
Σχετιζόμενα Ιστολόγια:
Το Κομμουναριάτο
Σεσημασμένος αναρχικός
Ενδιαφέροντα μπλοκ – site

αντιφασιστική συνέλευση πειραιά
αυτοοργανωμένη ελευθεριακή συνέλευση paliacate zapatista
Τοπικοποίηση
σταγόνα
Ινστιτούτο Θαλάσσιας Προστασίας «Αρχιπέλαγος»
Διεθνής Αμνηστία
Από Κοινού : Συνέλευση για την Αποανάπτυξη & την Άμεση Δημοκρατία
Autonomi Drasi
Πως η πανδημία επηρέασε την επισιτιστική ασφάλεια – Το δωρεάν δάσος τροφίμων της Ατλάντα
Στατιστικά
36.600 επισκέψεις
ΑΡΧΙΚΗ ΑΝΤΙΦΑΣΙΣΜΟΣ-ΑΝΤΙΡΑΤΣΙΣΜΟΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΘΕΩΡΙΑ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ ΕΠΙΣΤΗΜΗ
ΓΕΩΠΟΛΙΤΙΚΗ ΕΜΦΥΛ Α ΘΕΜΑΤΑ ΦΕΜΙΝΙΣΜΟΣ ΛΟΑΤ ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗ
ΑΡΧΕΙΟΘΗΚΗ-ΝΤΟΚΟΥΜΕΝΤΑ ΒΙΟΓΡΑΦΙΕΣ ΤΕΧΝΗ ΝΤΟΚΙΜΑΝΤΕΡ
ΛΕΣΧΗ ΤΩΝ ΙΣΟΠΕΔΩΤΩΝ (ΝΤΟΚΙΜΑΝΤΕΡ) ΤΟ ΠΑ ΛΙΟ ΜΠΛΟΚ ΤΗΣ ΛΕΣΧΗ ΤΩΝ ΙΣΟΠΕΔΩΤΩΝ
WordPress.com.

Η Αμφισημία Στην Μαρξιστική Σκέψη (Μέρος Δεύτερο) - Autonomi Drasi

Uploaded by

Copyright:

Available Formats

You might also like

Η Αμφισημία Στην Μαρξιστική Σκέψη (Μέρος Δεύτερο) - Autonomi Drasi

Uploaded by

Document Information

Original Title

Copyright

Available Formats

Share this document

Share or Embed Document

Sharing Options

Did you find this document useful?

Is this content inappropriate?

Copyright:

Available Formats

Η Αμφισημία Στην Μαρξιστική Σκέψη (Μέρος Δεύτερο) - Autonomi Drasi

Uploaded by

Copyright:

Available Formats

31/3/2021 Η αμφισημία στην μαρξιστική σκέψη (Μέρος Δεύτερο) – Autonomi Drasi

Η αμφισημία στην μαρξιστική σκέψη (Μέρος

Η αμφισημία στην μαρξιστική σκέψη (Μέρος

e90af012556a1 Ο Λένιν και η ανανέωση της

ΟΠΩΣ ΑΚΡΙΒΩΣ Η ΒΑΣΙΚΗ ΑΡΧΗ ΤΗΣ ΑΝΑΝΕΩΣΗΣ

ΔΥΟ ΠΕΡΙΠΤΩΣΕΙΣ ΟΤΙ ΘΑ ΗΤΑΝ «ΟΥΤΟΠΙΚΟ» ΝΑ ΠΡΟΔΙΑΓΡΑΦΟΥΜΕ ΤΙΣ

«Η ΟΥΤΟΠΙΑ», ΓΡΑΦΕΙ Ο ΕΝΓΚΕΛΣ ΤΟ 1872, «ΞΕΠΡΟΒΑΛΛΕΙ ΟΤΑΝ, ΑΠΟ ΤΙΣ

ΚΑΙ ΣΤΙΣ ΔΥΟ ΠΕΡΙΠΤΩΣΕΙΣ Ο ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΚΟΣ ΝΟΜΟΣ ΕΙΝΑΙ ΟΤΙ Η ΑΥΣΤΗΡΑ

ΑΥΤΟ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΣΕ ΜΕΓΑΛΟ ΜΕΡΟΣ ΝΑ ΤΟ ΑΠΟΔΩΣΟΥΜΕ ΣΤΗΝ ΙΔΙΑ ΤΗΝ

ΗΤΑΝ ΕΥΚΟΛΟ ΝΑ ΔΕΧΤΕΙ Ο ΛΕΝΙΝ ΑΥΤΗΝ ΤΗΝ ΤΑΣΗ ΕΞ ΑΙΤΙΑΣ ΤΗΣ

ΑΡΛΟΥΜΠΕΣ, ΩΣ ΥΠΟΛΕΙΜΜΑΤΑ ΤΗΣ ΑΣΤΙΚΗΣ ΙΔΕΟΛΟΓΙΑΣ- ΓΙΑΤΙ ΟΣΟ

ΑΥΤΟ ΔΕΝ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΟΤΙ Ο ΛΕΝΙΝ ΗΤΑΝ ΝΕΤΑ ΣΚΕΤΑ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΤΙΣΤΗΣ:

ΚΑΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙ, ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΣΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ ΚΑΝΕΝΑ ΤΕΤΟΙΟ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ,

ΤΗ ΘΕΩΡΙΑ ΤΟΥ «ΜΑΡΑΣΜΟΥ» ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ

ΤΩΡΑ, ΩΣΤΟΣΟ, ΕΠΕΤΑΙ ΜΙΑ ΣΗΜΑΝΤΙΚΗ ΥΠΟΧΩΡΗΣΗ. ΜΕΤΑ ΤΟΝ ΘΑΝΑΤΟ

ΑΥΤΟ ΕΝΑΡΜΟΝΙΖΕΤΑΙ ΜΕ ΤΗ ΔΙΑΤΥΠΩΣΗ ΤΟΥ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΙΚΟΥ

ΕΙΝΑΙ ΠΙΑ ΑΝΑΓΚΑΙΑ ΟΥΤΕ ΕΦΙΚΤΗ ΠΕΡΑΙΤΕΡΩ ΥΠΟΧΩΡΗΣΗ. ΤΟ

ΟΧΙ ΜΟΝΟ ΔΕΝ ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ ΤΟ ΠΡΟΛΕΤΑΡΙΑΤΟ ΝΑ ΚΑΤΑΡΓΗΣΕΙ ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ

ΟΠΩΣ ΟΛΟΙ ΓΝΩΡΙΖΟΥΜΕ, Ο ΛΕΝΙΝ ΠΡΟΣΠΑΘΗΣΕ ΝΑ ΞΕΠΕΡΑΣΕΙ ΤΗΝ

ΔΥΝΑΜΕΙΣ, Ν’ ΑΡΧΙΣΟΥΝ ΝΑ ΠΡΑΓΜΑΤΩΝΟΥΝ ΑΥΤΟ ΤΟΥΣ ΤΟ ΙΔΕΩΔΕΣ ΕΝ

ΟΣΟ ΓΙΑ ΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΤΗΣ ΔΡΑΣΗΣ, Ο ΛΕΝΙΝ ΞΕΚΙΝΑ ΜΕ ΜΙΑ ΚΑΘΑΡΑ

ΜΕΓΑΛΟΥ ΣΥΝΔΙΚΑΤΟΥ, ΔΗΛΑΔΗ ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ ΣΥΝΟΛΙΚΑ». «ΟΛΟΚΛΗΡΗ Η

ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΦΑΙΝΕΤΑΙ ΝΑ ΠΕΡΑΣΕ ΑΠΟ ΤΟ ΜΥΑΛΟ ΤΟΥ ΛΕΝΙΝ ΤΟ

Η ΑΛΗΘΕΙΑ ΕΙΝΑΙ ΟΤΙ Ο ΛΕΝΙΝ ΗΘΕΛΕ ΟΝΤΩΣ ΝΑ ΓΙΝΕΙ «ΕΥΘΥΣ ΑΜΕΣΩΣ»

ΚΑΝΕΙ Η ΠΑΡΙΣΙΝΗ ΚΟΜΟΥΝΑ, ΕΤΣΙ ΚΑΙ ΤΩΡΑ ΕΠΡΕΠΕ ΝΑ ΛΗ- ΦΘΟΥΝ

ΣΥΝΕΠΩΣ, ΣΤΟ ΣΗΜΕΙΟ ΑΥΤΟ, Ο ΛΕΝΙΝ ΘΕΩΡΟΥΣΕ ΑΝΑΓΚΑΙΑ ΜΙΑΝ ΑΜΕΣΗ

ΤΑ ΠΡΩΤΑ ΣΟΒΙΕΤ ΓΕΝΝΗΘΗΚΑΝ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ ΤΟΥ 1905, ΚΥΡΙΩΣ

ΚΑΙ Μ’ ΑΥΤΟ, ΒΕΒΑΙΑ, ΕΞΑΚΟΛΟΥΘΟΥΣΕ ΝΑ ΕΝΝΟΕΙ ΠΡΩΤΑ ΚΑΙ ΚΥΡΙΑ «ΤΗΝ

ΜΕ ΤΗΝ ΕΝΝΟΙΑ ΑΥΤΗΝ ΤΟ ΣΟΒΙΕΤ ΠΟΥ ΥΠΗΡΧΕ ΤΟΤΕ ΗΤΑΝ ΚΑΤΑ ΤΗ

ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΗ ΕΙΝΑΙ Η ΔΗΛΩΣΗ ΠΟΥ ΕΚΑΝΕ Ο ΛΕΝΙΝ ΤΗΝ ΕΠΟΜΕΝΗ

ΑΥΤΗΝ ΤΗΝ ΚΑΘΑΡΑ ΔΥΝΑΜΙΚΗ ΦΑΣΗ ΤΗΣ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗΣ ΗΤΑΝ Η

ΤΟ ΓΕΓΟΝΟΣ ΟΤΙ (ΟΠΩΣ ΣΩΣΤΑ ΤΟΝΙΖΕΙ Ο ΑΡΘΟΥΡ ΡΟΖΕΝΜΠΕΡΓΚ ΓΙΑ ΤΟΝ

ΦΥΣΙΚΑ Ο ΛΕΝΙΝ ΑΝΤΙΛΗΦΘΗΚΕ ΟΤΙ ΤΑ ΣΟΒΙΕΤ ΗΤΑΝ ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΑ

ΑΥΤΟΔΙΟΙΚΗΣΗΣ”. ΤΑ ΕΙΔΙΚΩΣ ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΑ ΜΕΤΡΑ – ΚΑΤΑΡΓΗΣΗ ΤΗΣ

ΟΜΟΛΟΓΟΥΜΕΝΩΣ ΗΧΕΙ ΣΤΗΝ ΠΡΟΚΕΙΜΕΝΗ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ, ΕΣΤΩ

ΣΕ ΠΡΩΤΗ ΜΑΤΙΑ ΔΕΝ ΦΑΙΝΕΤΑΙ ΚΑΘΑΡΑ ΠΩΣ ΑΥΤΟΣ Ο ΥΠΟΧΡΕΩΤΙΚΟΣ

ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗΣ, ΠΟΥ ΘΑ ΕΞΑΣΦΑΛΙΣΕΙ ΚΑΙ ΘΑ ΠΡΟΧΩΡΗΣΕΙ ΤΗΝ

ΑΝΤΙ ΓΙΑ ΤΟ ΣΥΝΘΗΜΑ «ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΙΜΑΣΤΕ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΤΙΚΟΙ, ΚΙ ΩΣΤΟΣΟ

ΣΤΑ ΓΕΓΟΝΟΤΑ ΑΥΤΑ ΑΝΤΑΠΟΚΡΙΝΟΝΤΑΝ ΤΑ «ΣΥΝΘΗΜΑΤΑ». ΕΝΑ

ΓΙΑ «ΝΑ ΜΕΤΑΒΙΒΑΣΤΕΙ ΟΛΗ Η ΕΞΟΥΣΙΑ ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ ΣΤΑ ΣΟΒΙΕΤ».

Ο ΛΕΝΙΝ ΕΙΝΑΙ ΑΝΑΜΦΙΒΟΛΑ ΕΝΑΣ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΟΥΣ Ε-

ΤΑ ΠΑΡΑΠΑΝΩ ΛΟΓΙΑ ΜΟΥ, ΟΜΩΣ, ΔΕΝ ΣΗΜΑΙΝΟΥΝ ΟΤΙ ΚΑΤΗΓΟΡΩ ΤΟΝ

ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΚΑΤΑΛΟΓΙΖΩ ΣΤΟΝ ΛΕΝΙΝ ΕΙΝΑΙ ΜΑΛΛΟΝ Η ΑΠΟΤΥΧΙΑ ΤΟΥ ΝΑ

ΑΝΑΜΦΙΒΟΛΑ ΣΤΟ ΠΕΔΙΟ ΤΗΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑΣ, ΠΟΥ ΕΙΧΕ ΤΟΣΟ ΖΩΤΙΚΗ

ΑΛΛΑ ΜΟΝΟ ΤΩΡΑ ΜΠΑΙΝΕΙ ΣΤΗΝ ΑΠΟΦΑΣΙΣΤΙΚΗ ΦΑΣΗ Η ΘΕΩΡΙΑ ΤΟΥ

ΜΕ ΑΝΑΦΟΡΑ ΣΤΗ ΔΡΑΣΗ ΠΟΥ ΕΙΧΕ ΠΡΟΕΤΟΙΜΑΣΕΙ (ΣΤΟ ΣΗΜΑΝΤΙΚΟΤΕΡΟ

ΩΘΟΥΜΕΝΟΣ ΑΠΟ ΑΥΤΑ ΤΑ ΓΕΓΟΝΟΤΑ, Ο ΛΕΝΙΝ ΕΓΚΩΜΙΑΣΕ ΟΣΟ ΠΟΤΕ

ΠΡΩΤΟΝ, Ο «ΚΑΙΝΟΥΡΙΟΣ ΚΡΑΤΙΚΟΣ ΜΗΧΑΝΙΣΜΟΣ», ΑΝΤΙΚΑΘΙΣΤΩΝΤΑΣ

ΔΕΥΤΕΡΟΝ, ΕΓΚΑΘΙΔΡΥΕΙ ΕΝΑΝ ΣΤΕΝΟΤΑΤΟ ΚΑΙ «ΕΥΚΟΛΑ ΕΛΕΓΧΟΜΕΝΟ»

ΤΡΙΤΟΝ, ΜΕ ΤΗΝ ΧΡΗΣΗ ΤΗΣ ΑΡΧΗΣ ΤΗΣ ΕΚΛΕΞΙΜΟΤΗΤΑΣ ΚΑΙ ΤΗΣ

ΤΕΤΑΡΤΟΝ, ΜΕ ΤΟ ΓΕΓΟΝΟΣ ΟΤΙ ΕΔΡΑΙΩΝΕΙ ΕΠΑΦΗ ΜΕ ΤΑ ΔΙΑΦΟΡΑ

ΠΕΜΠΤΟΝ, ΟΡΓΑΝΩΝΕΙ ΤΗΝ ΠΡΩΤΟΠΟΡΙΑ, ΠΟΥ ΘΑ ΕΞΥΨΩΣΕΙ ΚΑΙ ΘΑ

ΕΚΤΟΝ, ΣΥΝΔΕΟΝΤΑΣ ΣΤΕΝΑ ΝΟΜΟΘΕΤΙΚΟ ΚΑΙ ΕΚΤΕΛΕΣΤΙΚΟ, ΕΝΩΝΕΙ ΤΑ

ΔΙΝΕΙ ΤΗΝ ΠΡΩΤΗ ΘΕΣΗ ΣΤΗΝ ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΙΣΧΥΟΣ· ΤΗΝ

ΚΑΤΑ ΤΗ ΓΝΩΜΗ ΤΟΥ ΛΕΝΙΝ, ΩΣΤΟΣΟ, ΤΑ ΣΟΒΙΕΤ ΚΑΤΟΡΘΩΣΑΝ ΝΑ ΦΕΡΟΥΝ

ΚΑΙ ΝΑ ΓΙΝΟΥΝ ΤΑ ΚΥΤΤΑΡΑ ΕΝΟΣ ΑΝΑΝΕΩΜΕΝΟΥ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΥ

ΚΑΙ ΚΑΤΟΠΙΝ Η ΛΕΞΗ «ΑΘΥΡΜΑΤΑ» ΕΜΦΑΝΙΖΕΤΑΙ ΠΑΛΙ, ΕΠΕΙΤΑ ΑΠΟ ΛΙΓΕΣ

ΕΠΙΠΛΕΟΝ,ΟΙ ΦΡΑΣΕΙΣ ΤΟΥ 1915 («ΟΡΓΑΝΑ ΕΞΕΓΕΡΣΗΣ» ΚΑΙ «ΜΟΝΟ ΣΕ