Me 18 maj 2011 janë ba 100 vjet prej vdekjes së Gustav Mahler-
it, kompozitorit të madh austriak, i njohun si kompozitor i cili ka sjellë risi me kombinimin e stileve muzikore, deri atëherë të pamundshme. Në kompozimet e veta, ai i gërshetoi elementet e romantizmit të pjesës së dytë të shekullit të XIX me synimet e guximshme muzikore të shekullit të XX. U lind në Kalishte të Çekisë me 7 korrik të vjetit 1860 në nji familje çifute e cila i kishte 12 fëmijë. Qysh në fëmini interesohej për muzikë dhe veq në moshën 4 vjeçare ai luen pjesë ushtarake në harmonikë, gja që ka lanë gjurmë në muzikën e mavonshme të tij, sepse të gjitha simfonitë e tij në pjesët e para si bazë i kanë motivet e marsheve ushtarake. Në ditët studentore fillon me komponue, por punimet e para i shkatërron, kështu që punimi i parë i tij i ruejtun asht "Trauersong" (kanga e dhimbshme) i shkruem në 1878. Në punën e Mahler-it kanë ndikue shkrimtari rus Dostojevski dhe filozofët gjermanë Kant, Schoppenhauer, Nietzsche dhe Richter, e simbass veprës "Titan" të këtij të fundit, ai e quejti simfoninë e vet të parë. Si idolë muzikorë i kishte Mozart-in, Wagner-in dhe Bruckner-in. Mbass studimeve, e fillon karierën si dirigjent, ma së pari na Haale e mandej në Ljubljana. Në 1888 bahet drejtor opere në Budapest dhe aty rrin tri vjet, e mandej transferohet në Hamburg ku punon si dirigjent i parë i operës dhe rrin 6 sezona. Punon edhe si drejtor i operës mbretnore në ëien, por edhe si dirigjent i filharmonisë vieneze. Në 1895, konvertohet në katolik dhe disa vjet ma vonë martohet me Alma Maria Schindler me të cilën i lindën dy vajza. Filharmoninë vieneze e lëshon në 1907 për shkak të atmosferës së keqe në te dhe mosdurimit të ndërsjellë të muzicientëve. Atëherë fillon të ketë probleme me shëndetin, kështuqë serinë e 65 koncerteve të turnesë nëpër Amerikë e ndërprenë qysh në koncertin e 47. në Paris shkon për me u mjekue, por vdes nga të kallunit e mushknive në vjetin 1911. Ajo çka e dallon Mahler-in nga kompozitorët tjerë, asht aftësija e tij mjeshtrore në bashkimin e dy stileve, në shikim të parë të pabashkueshme : kangët solo dhe muzikën simfonike, njena si stil i naltësuem e tjetra banale, kjo ishte karakteristikë kryesore e "jugend"-stilit të kulturës gjermane të shekullit XIX. Mahler-i i shkruejti 9 simfoni, ndërsa e dheta i mbeti e pakryeme. Simfonija e VIII-të ose "Njimijë" do të mbetet në kujtesë për faktin se autori në te e ka paramendue inkorporimin e 1000 muzicientë.