The Hellenistic Philosophers: Greek and Latin Texts With Notes and Bibliograpny

The Hellenistic philosophers
VOLUME 2
Greek and Latin texts

with notes and bibliograpny
A . A . L O N G
Irving Stone Professor of Literature, in the Department of C

University of California, Berkeley
D . N . S E D L E Y
Professor of Ancient Philosophy, University of Cambridge,

and Fellow of Christ's CoUege
CAMBRIDGE
U N I V E R S I T Y PRESS
Published by the Press Syndicate of the University of Cambridge
T h e Pitt Building,Trumpington Street, Cambridge C B 2 I R P
40 West 20th Street, N e w York, N Y 1 0 0 1 1 - 4 2 1 1 , U S A
10 Stamford R o a d , Oakleigh, Melbourne 3166, Australia
© Cambridge University Press 1987
First published 1987

Reprinted lyRK
First paperback edition 1989
Reprinted 1992, 1995, 1998
Printed in Great Britain at the University Press, Cambridge
British Library cataloguing in publication data
T h e Hellenistic philosophers.
Vol 2: Greek and Latin texts with
notes and bibliography
1. Philosophy, Ancient
1. Long, A . A . ll.Sedley.D.N.
iSo'.yjS is 171
Library of Congress cataloguing in publication data
Long, A. A .
T h e Hellenistic philosophers.
Bibliography
Includes indexes
Contents: v. 2. Greek and Latin texts with
notes and bibliography
1. Philosophy, Ancient
I. Sedley, D.N.
II.Title
115051.66 1987 186 87-30956
I S I I N 0 521 25562 7 hardback

I S B N 0 521 2 7 5 5 7 1 paperback
AN
Contents
Introductory note ix
Early Pyrrhonism
1 Scepticism ι
2 Tranquillity and virtue 9
3 T i m o n ' s polemics 13
Epicureanism
PHYSICS
4 T h e principles o f c o n s e r v a t i o n 18
5 T h e basic division 20
6 P r o o f o f the existence o f void 23
7 S e c o n d a r y attributes 25
8 Atoms 30
9 M i n i m a l parts 32
10 Infinity 38
11 Atomic motion 41
12 M i c r o s c o p i c and m a c r o s c o p i c p r o p e r t i e s 49
13 C o s m o l o g y without teleology 54
14 Soul 64
15 Sensation, imagination, m e m o r y 75
EPISTEMOLOGY
16 T h e t r u t h o f all i m p r e s s i o n s 83
17 T h e criteria o f truth gi
18 Scientific m e t h o d o l o g y 93
19 Language g8
ETHICS
20 F r e e will 104
21 Pleasure 114
22 Society 129
23 God 143
24 Death 154
25 Philosophy 759
Stoicism
26 T h e philosophical c u r r i c u l u m 163
ONTOLOGY
27 E x i s t e n c e a n d subsistence 166
28 T h e first a n d s e c o n d g e n e r a i6g
29 T h e third and fourth genera 178
30 Universal 181
LOGIC AND SEMANTICS
31 D i a l e c t i c and r h e t o r i c 186
32 D e f i n i t i o n and division 193
33 S a y a b l e s (lekta) ig6
34 Simple propositions 204
35 N o n - s i m p l e propositions 209
36 Arguments 213
37 Fallacy 221
38 Modality 232
EPISTEMOLOGY: STOICS AND ACADEMICS
39 Impressions 238
40 T h e criteria o f truth 243
41 K n o w l e d g e and o p i n i o n 254
42 Scientific m e t h o d o l o g y 259
PHYSICS
43 T h e s c o p e o f physics 264
44 Principles 265
45 Body 269
46 G o d , fire, c o s m i c c y c l e 271
47 Elements, breath, tenor, tension 277
48 Mixture 287
49 Place and void 291
50 Continuum 296
51 Time 301
52 Everlasting recurrence 305
53 Soul j/o
54 Theology j2i
55 C a u s a t i o n and fate 332
ETHICS
56 T h e d i v i s i o n o f ethical t o p i c s 341
57 Impulse and appropriateness 343
58 V a l u e a n d indifference 349
59 P r o p e r functions 335
60 G o o d and bad 364
61 Virtue and vice 373
62 M o r a l responsibility 382
63 T h e e n d a n d happiness 389
64 T h e end: A c a d e m i c criticism and Stoic defence 394
65 T h e passions 404
66 E t h i c s in a c t i o n 418
67 Political t h e o r y 423
The Academics
68 Methodology 432
69 Living w i t h o u t opinions 443
70 C o n t r i b u t i o n s to philosophical debates 452
The Pyrrhonist Revival

71 W h y t o suspend j u d g e m e n t 438
72 H o w t o suspend j u d g e m e n t 461
Bibliography
General 476
Early Pyrrhonism 479
Epicureanism 480
Stoicism 491
T h e Academics 310
T h e Pyrrhonist revival 311
Vll
Introductory note
T h i s s e c o n d v o l u m e o f The Hellenistic Philosophers is s t r i c t l y a n c i l l a r y t o t h e
translations and commentaries which appear in v o l . i . W h e r e a s v o l . ι is
d e s i g n e d t o b e usable o n its o w n , v o l . 2 p r o v i d e s t h e sort o f s u p p l e m e n t a r y
information required b y readers familiar with Greek and Latin. I t is n o t
d e s i g n e d t o b e r e a d in isolation.
T h e p r i n c i p a l o b j e c t o f v o l . 2 is t o s u p p l y t h e o r i g i n a l s o f t h e t e x t s w h i c h a r e
translated in v o l . 1. T h e s e a r e s o m e t i m e s p r e s e n t e d h e r e in l o n g e r excerpts
t h a n a p p e a r in v o l . 1, a n d in such cases t h e a d d i t i o n a l p o r t i o n s a r e m a r k e d b y
s m a l l e r p r i n t . O c c a s i o n a l l y a n e n t i r e e x t r a t e x t is a d d e d , a l s o i n s m a l l e r print,
a n d d e s i g n a t e d w i t h a l o w e r case (instead o f the usual upper case) bold letter.
T h e texts are accompanied b y notes. These d o n o t attempt systematic or
exhaustive commentary, b u t offer cross-references, information on context
a n d o n further relevant texts, a n ddiscussion of o b s c u r e o r controversial points
o f interpretation, particularly where t h i s is r e q u i r e d in o r d e r t o justify t h e
translations a n d interpretations proposed in v o l . 1. I f o u r c o v e r a g e at t i m e s
seems uneven, that is b e c a u s e w e have found that some texts demand
extensive elucidation, while others seem able to speak adequately tor
themselves.
W e have not, with o n e o r t w o special exceptions, attempted to obtain
readings of t h e original m a n u s c r i p t s , b u t h a v e relied principally o n a standard
edition o f each work. These editions a r e listed 111 t h e I n d e x o f sources
a p p e n d e d t o v o l . 1. A l t h o u g h w e d o n o t a l w a y s f o l l o w their precise readings
o r p u n c t u a t i o n , w e d o a d o p t their s y s t e m s o f sigla in o u r a p p a r a t u s c n t i c u s , s o
that readers requiring technical i n f o r m a t i o n o n t h e manuscript a n d editorial
traditions c a n consult t h e m directly. W e d o n o t a t t e m p t to supply exhaustive
information on the textual tradition, but we have tried to give full
information at least in all cases w h e r e a p h i l o s o p h i c a l interpretation might
depend o n the reading chosen. O u r use o f bracketing and other such
c o n v e n t i o n s is s t a n d a r d . H o w e v e r , r e a d e r s s h o u l d b e w a r n e d t h a t s o m e o f o u r
texts are papyrological o r e p i g r a p h i c , a n d that s q u a r e brackets in such texts
e n c l o s e e d i t o r i a l fillings f o r l a c u n a e , whereas square brackets in o t h e r texts
i n d i c a t e e d i t o r i a l deletions, o r , i f t h e i r c o n t e n t o p e n s w i t h ' i f . ' , e d i t o r i a l g l o s s e s .
R e f e r e n c e s i n b o l d a r e t o o u r o w n t e x t s . I f t h e f i n a l f i g u r e is n o t i n b o l d , e . g .
Introductory note
7 0 E 2 , i t r e f e r s t o t h e l i n e n u m b e r i n t h e v o l . 2 t e x t . I f it is i n b o l d , e . g . 7 0 E 2 , i t
r e f e r s t o a s u b s e c t i o n o f t h e t e x t , as in v o l . 1.
I n t h e n o t e s w e h a v e f o u n d it h a r d , f o r r e a s o n s o f s p a c e , t o d o j u s t i c e t o a l l
the relevant scholarship. In partial r e c o m p e n s e , the bibliography, which is
d e s i g n e d f o r u s e in c o m p a n y w i t h t h e n o t e s , o f t e n s e r v e s as o u r v e h i c l e for
referring to and evaluating the range o f existing interpretations. Numbered
references in square brackets, e.g. 'Pohlenz [298]', are to entries in the
bibliography.
AAL
Cambridge, June 1986 D N S
χ
Early Pyrrhonism
1 S c e p t i c i s m
A Diogenes Laertius 9 . 6 1 - 2 (Caizzi i a , 6 , 7 , 9 )
( 1 ) Πύρρων Ηλείος Πλειστάρχου μέν ην υιός, καθά και Διοκλής Ιστορεί-

ώς φησι δ' Απολλόδωρος έν Χρονικοΐς, πρότερον ήν ζωγράφος, και
ήκουσε Βρύσωνος τοϋ Στίλπωνος, ώς Αλέξανδρος έν Διαδοχαϊς, εΐτ'
Άναζάρχου, ξυνακολουθών πανταχού, ως και τοΐς γυμνοσοφισταϊς iv
Ινδία συμμίξαι και τοΐς Μάγοις. ( 2 ) όθεν y e w a i O T a r a δοκείφιλοσοφήσαι, 5
το της άκαταληφίας και εποχής είδος είσαγαγών, ώς Άσκάνιος 6 Αβ
δηρίτης φηαίν. ( 3 ) ουδέν γαρ έφασκεν ουτε καλόν οΰτ αίσχρον οΰτε
δίκαιον οΰτ' άδικον και ομοίως επί πάντων μηδέν είναι τη άληθεία, νόμω
δέ και έθει πάντα τους ανθρώπους πράττειν ού γαρ μάλλον τόδε η τάδε
είναι ίκαστον. ( 4 ) ακόλουθος δ ' ήν και τω βίω, μηδέν έκτρεπόμενος μηδέ ίο
^υλαττό/xevos, άπαντα υφιστάμενος, άμαξας, ει τύχοι, και κρημνούς και
κύνας και όλως μηδέν ταΐς αίσθήσεσιν επιτρέπων, σώζεαθαι μέντοι, καθά
φασιν οΐ περί τον Καρύστιον 'Αντίγονον, ύπό των γνωρίμων παρακολου-
θούντων. Αίνεσίδημος δέ φησι φιλοσοφείν μέν αυτόν «ατά τον της εποχής
λόγον, μη μέντοι γ' άπροοράτως έκαστα πράττειν. ό δέ προς τα 15
ένενηκοντα έτη κατεβίω.
3 Βρύσωνος Menage e Suda: ορύσωνος codd. τοϋ codd.: η Nietzsche, Roper ώς-Διαοοχαίς om.
F 6 Άσκάνίος codd.: Εκαταίος Miiller 12 όλως Cobet: όσα codd.: όσα ( τ ο ι α ύ τ α ) Stephanus
ίπιτρίττων BP: (πιτρίπίΐν F 14 της om. BP
Context: t h e o p e n i n g o f D i o g e n e s ' life o f P y r r h o . T h e life is a p a t c h w o r k o f v a r i o u s

sources a n d periods, extending f r o m the near-contemporary Antigonus, 13, and
E r a t o s t h e n e s ( D . L . 9 . 6 6 ) d o w n t o a t least t h e first-century B.C. A e n e s i d e m u s , 1 4 .
1 O n t h e sources, Diocles, Apollodorus a n d Alexander, cf. Mejer [ 3 2 ] .
2 ζωγράφος This early career, embellished in Β 1 - 3 and by Aristocles
( E u s e b i u s , Pr. ev. 1 4 . 1 8 . 2 7 ) , fits P y r r h o ' s s u b s e q u e n t s c e p t i c i s m s u s p i c i o u s l y w e l l ; c f .
σκηνογραφία, D 4.
3 Βρύσωνος τοΰ Στίλπωνος A notorious crux, cf. Giannantoni [62], 2 6 - 3 0 .
P y r r h o c a n n o t h a v e been t a u g h t b y a n y s o n o f Stilpo's, since h e a n d Stilpo w e r e o f
m u c h t h e s a m e a g e ; a n d S t i l p o is n a m e d as T i m o n ' s first t e a c h e r ( D . L . 9 . 1 0 9 ) . T h e
m e n t i o n o f B r y s o n a n d S t i l p o is a n a t t e m p t b y t h e ' s u c c e s s i o n ' w r i t e r s t o c o n n e c t
P y r r h o w i t h t h e M e g a r i a n s a n d perhaps t h e r e b y t o S o c r a t e s ; c f . Suda s.v. Σωκράτης,
an entry w h i c h gives P y r r h o a further Socratic pedigree via t h e local Elean school o f
P h a e d o (note t o o the connexions d r a w n b e t w e e n P h a e d o , Stilpo and M e n e d e m u s at
D . L . 2 . 1 0 5 ) . T h e S o c r a t i c s u c c e s s i o n f o r P y r r h o w a s a r i v a l t o his E l e a t i c - D e m o c r i t e a n
p e d i g r e e , as in E u s e b i u s , Pr. ev. 1 4 . 1 7 . 1 0 . M e g a r i a n i n f l u e n c e o n P y r r h o ' s s c e p t i c i s m
has o f t e n been posited (cf. B r o c h a r d [ 5 2 ] , 5 2 n. 1; v o n Fritz [ 7 1 ] , col. 9 3 ; Berti [ 7 5 ] ,
7 5 ) , b u t t o o uncritically. T h e r e are striking similarities b e t w e e n the M e g a r i a n Stilpo's
C y n i c style o f moralizing a n d T i m o n ; c f . L o n g [69], 71—3. B u t T i m o n seems t o
distance Pyrrho from a n y interest in Megarian metaphysics; and note his
c o n t e m p t u o u s dismissal o f all S o c r a t i c s i n c l u d i n g M e g a r i a n s , 3 D . O n T i m o n h i m s e l f ,
see n o t e s o n 3 1 — m .
4 Άναξάρχου Material in 7 2 D K , a n d cf. v o n Fritz [ 7 1 ] , cols. 9 4 - 5 .

T i m o n ' s O n e r e f e r e n c e t o h i m is p a r t l y p e j o r a t i v e , f r . 8 3 2 , b u t this s h o u l d n o t c o u n t
a g a i n s t his h a v i n g h a d d e c i s i v e i n f l u e n c e o n P y r r h o . γυμνοσοφισταΐς Described
b y M e g a s t h e n e s a n d t h e C y n i c O n e s i c r i t u s at S t r a b o 1 5 . 1 . 5 9 - 6 5 ; a n d cf. P l u t a r c h ,
Alex. 6 4 . P y r r h o ' s a s t o u n d i n g i m p e r t u r b a b i l i t y ( c f . B - C ) c a n c e r t a i n l y b e c o m p a r e d
with t h e r e p o r t e d anecdotes o n Indian asceticism a n d indifference t o c o n v e n t i o n a l
values.
5 O9ev T h e scope o f the c o n j u n c t i o n probably extends back only to the Indian

s a g e s . O n γ€νναιότατα φιλο σοφή σαι as a c h a r a c t e r i s t i c a l l y C y n i c c o m m e n d a t i o n o f
Pyrrho's mental andmoral pre-eminence, cf. Brancacci [83], 2 1 9 - 3 0 .
6 TO . . . «ίσαγαγών A s t e c h n i c a l t e r m s , ίποχή a n d άκαταληφία probably
p o s t d a t e P y r r h o , o r i g i n a t i n g w i t h Z e n o a n d A r c e s i l a u s ; see 6 8 a n d c f . C o u i s s i n [ 7 3 ] ,
3 8 1 — 6 . B u t F a n d G e n t i t l e us t o a t t r i b u t e c o n c e p t s o f s u s p e n s i o n o f j u d g e m e n t a n d
n o n - c o g n i t i o n t o early P y r r h o n i s m , t h o u g h these should n o t b e assimilated t o the use
o f ΐποχή a n d άκαταληφία in S t o i c - A c a d e m i c d e b a t e s ; c f . C a i z z i a d l o c . Άσκάνι-
os O t h e r w i s e u n k n o w n , a n d h e n c e e m e n d e d b y C . M i i l l e r , FHG 11 p . 3 8 4 n . , t o
' H e c a t a e u s ' o f A b d e r a , a p u p i l o f P y r r h o ( D . L . 9 . 6 9 ) a n d a h i s t o r i a n b e s t k n o w n f o r his
e t h n o g r a p h y . H o w e v e r , t h e p o s t u l a t e d c o r r u p t i o n is h a r d t o a c c o u n t f o r .
7-10 D e m o c r i t u s h a d c o n t r a s t e d t h e conventionality (νόμω) o f s e c o n d a r y q u a l i t i e s

{γλυκύ, πικρόν e t c . ) w i t h t h e reality o f a t o m s a n d v o i d ( c f . K R S 5 4 9 , a n d v o l . 1 , 5 7 )
a n d is a l s o c r e d i t e d w i t h s a y i n g t h a t ' t r u t h is i n t h e d e p t h s ' , 6 8 A 2 . P y r r h o ' s c l a i m is
t h a t νόμος a n d I 0 o s a c c o u n t f o r all p r e d i c a t i o n s a n d g r o u n d s f o r a c t i o n ( c f . I ) , s i n c e
' n o t h i n g e x i s t s in t r u t h ' . T h e c o m p l e t e g e n e r a l i t y o f P y r r h o ' s thesis, as s t a t e d h e r e ,
a c c o r d s w i t h F . B u t his p a r t i c u l a r c o n c e r n w i t h o u t l a w i n g o b j e c t i v e v a l u e s is e v i d e n t
in t h e p r i o r i t y g i v e n t o κ α λ ό ν , αισχρόν, δίκαιον, άδικον. For the Democritean
b a c k g r o u n d o f ού μάλλον, c f . D e L a c y [ 8 0 ] ; G r a e s e r [ 8 1 ] .
10—15 T h e picture o f Pyrrho's consistent refusal to make conventional

discriminations resembles Aristotle's a c c o u n t o f h o w someone (counterfactually)
w o u l d b e h a v e w h o r e a l l y r e j e c t e d t h e p r i n c i p l e o f n o n - c o n t r a d i c t i o n , Metaph. Γ . 4 ,
i o o 8 b i 2 - 2 6 ; c f . L o n g [ 5 7 ] , 9 4 - 7 , a n d see f u r t h e r n o t e o n F 1 2 - 1 4 . H o w e v e r f a n c i f u l ,
the picture goes back to Antigonus in t h e 3 r d c e n t u r y B.C., in c o n t r a s t with
Aenesidemus' much later claim that Pyrrho's suspension o f judgement qua
p h i l o s o p h e r d i d n o t m a k e h i m c a r e l e s s i n d a i l y life.
Β Diogenes Laertius 9 . 6 2 - 4 (Caizzi 10, part, 2 8 , 1 1 )
Αντίγονος hi φησιν 6 Καρνστιος iv τώ Περί Πύρρωνος τάθ€ πςρϊ αυτού, ότι τηι* αρχήν
άδοζός τ€ ήν και πένης και ζωγράφος, σώζεσθαί Τΐ αντοΰ iv "Ηλιδι €ν τω γυμνααίω
λαμπαδιστάς μΐτρίως ίχοντας. ( ΐ ) εκττατείν τε αυτόν και έρημάζειν, σπανίως
ποτ' έπιφαινόμενον τοίς οίκοι, τούτο δε noieiv άκούσαντα Ινδού τίνος
όνειδίζοντος Άναξάρχω ώς ουκ αν έτερον τινα διδά£αι ούτος αγαθόν, 5
α ΰ τ ό ί αΰλάϊ βασιλικός θεραπεύων. aei τ ' είναι εν τω αύτώ καταστήματι,
ώστ' ei και τις αυτόν καταλίποι μεταξύ λέγοντα, αύτώ διαττεραινειν τόν
Adyov . . . ( 2 ) καταληφθείς δέ ποτε και αύτώ λαλών και ερωτηθείς τήν
αιτίαν έφη μελετάν χρηστός είναι, εν τε ταϊς ζητήσεσιν ύπ' ούδενός
κατεφρονεΐτο δια τό έξοδικώς λέγειν και πρός έρώτησιν οθεν και ίο
Ναυσιφάνην ήδη νεανίσκον όντα θηραθήναι. εφασκε γούν γίνεσθαι δεΐν τής
μέν διαθέσεως τής Πυρρωνείου, τών δέ λόγων τών εαυτού, έλεγε τε
πολλάκις και Έπίκουρον θαυμάζοντα τήν Πύρρωνος άναστροφήν συνεχές
αυτού πννθάνεσθαΐ περί αυτού, ούτω δ ' αυτόν ύπό τής πατρίδος τιμηθήναί ώ σ τ ί και
άρχκρέα καταστήσαι αυτόν καΐ δ ι ' ixcivov πάσι τοΐς φιλοσόφοις άτέλίίαν φηφίοασθαι. 15
ι iv-Πύρρωνος om. F 10 τό <καί δι)(£οδιχώί Kiihn i s καταστήσαι BP: τιμτ/βήναι F
Context: i m m e d i a t e l y f o l l o w i n g Α .
3 μετρίως ίχοντας ' W e l l p r o p o r t i o n e d ' ( c f . P l a t o , Tht. i 9 i d ) , n o t ' i n d i f f e r
ent' (Hicks in L o e b e d . ) . έκπατεϊν A characteristic o f other p h i l o s o p h e r s in
Diogenes; cf. 1 . 1 1 2 , 4 . 1 9 , 9.3
4-6 T h e Indian's r e p r o a c h t o A n a x a r c h u s recalls D i o g e n e s the C y n i c ' s c o n t e m p t
for flattery; cf. his frr. 4 2 2 - 5 Giannantoni [ 3 6 ] .
6 άεί . . . καταστήματι Cf. 2 B - D .
9 μελετάν C f . E p i c u r u s ' a d v i c e t o M e n o e c e u s , 2 5 A 3 a n d 2 J J i. P y r r h o ' s pupil
P h i l o w a s d e s c r i b e d b y T i m o n as τον άττ'ανθρώπων αύτόσχολον αύτολαλητήν ( D . L .
9.69).
10 έξοδικώς . . . έρώτησιν T h e s e expressions seem t o i m p l y that P y r r h o was
e q u a l l y e f f e c t i v e i n e x t e n d e d o r r h e t o r i c a l d i s c o u r s e (έξοδικώς) a n d in d i a l e c t i c (πρός
έρώτησιν); c f . S . E . , Μ . 2 . 6 ( = SVF 2.294). O n T i m o n ' s evidence, h o w e v e r (cf. 2 C -
D ) , P y r r h o ' s p h i l o s o p h i c a l s t a n c e w a s o n e o f i n d i f f e r e n c e t o c o n v e n t i o n a l styles o f
a r g u m e n t o r inquiry.
10-14 T h e a t o m i s t N a u s i p h a n e s ' i n t e r e s t i n P y r r h o is m a d e t h e m o r e c r e d i b l e b y
his s c e p t i c i s m a b o u t e m p i r i c a l k n o w l e d g e ( S e n e c a , Ep. 8 8 . 4 3 - 5 ) . O n t h e p h i l o s o p h i c a l
significance o f Epicurus' admiration for P y r r h o , cf. Sedley [104], 136—7, and Gigante
[106], 37-49-
14—15 F o r discussion, cf. Caizzi [64] ad l o c .
C Diogenes Laertius 9 . 6 6 - 7 (Caizzi 1 5 A , 1 6 , 5 1 , 2 0 , part)
( 1 ) και κυνός ποτ'έπενεχθέντος διασοβηθέντα ειπείν πρός τόν αίτιασάμε-
νον, ώς χαλεπόν εΐη ολοσχερώς έκδύναι τόν άνθρωπον διαγωνίζεαθαι δ'
ώς οΐόν τε πρώτον μέν τοίς έργοις πρός τα πράγματα, ει δέ μη, τώ γε
λόγω. φασί δέ και σηπτικών φαρμάκων καί τομών και καύσεων επί τίνος
ίλκους αύτω προσ(ν€χθ4ντων, άλλα μηδέ τάς όφρΰς συναγαγΐΐν. και ό 5
Τιμών δ ί διασαφεί" την διάθΐοιν αυτού iv o's προς Πύθωνα οΊ(ξ(ΐοιν. (2) άλλα και
Φίλων ό Αθηναίος, γνώριμος αυτού γ^γονώς, έλε^/εν ώς έμέμνητο
μάλιστα μ έ ν Δημοκρίτου, είτα δέ και Όμηρου, θαυμάζιον αυτόν και
συνεχέί λίγων "οΓη nep φύλλων ν ε ν ε ή , τοίη δε και ανδρών" . . . προφέρεσ-
θαι δέ και . . . όσα συντείνει ε is τό άβίβαιον και κ€νόσπουδον αμα και ιο
παιδαριώδΐς των ανθρώπων.
2 τον om. F
Context: life o f P y r r h o .
1—2 T h e same story, with minor modifications, is c i t e d b y Aristocles o n
A n t i g o n i i s o f C a r y s t u s ' a u t h o r i t y a t E u s e b i u s , Pr. ev. 1 4 . 1 8 . 2 6 ( C a i z z i 1 5 B ) . έκδΰ-
ναι C f . ίκδυσιν in T i m o n 2 C 3 , a n d t h e uses o f άπ€κδύνομαι c i t e d b y C a i z z i [ 6 4 ] in
her n o t e o n t h e latter passage.
3-4 εργοις . . . λόγω Not flinching at e x t r e m e pain, 4 - 5 , presumably
e x e m p l i f i e s 8ιαγωνίζ(σθαι . . . ίργοις, a n d b a c k - u p b y λόγος, i f o n e d o e s s u c c u m b ,
should i n v o l v e reflection o n the c o m p l e t e indifference o f e v e r y t h i n g , A 7 - 1 0 . C f . the
i n v o l u n t a r y r e a c t i o n s o f t h e S t o i c w i s e m a n , w h i c h d o n o t c o m m a n d his a s s e n t , 6 5 Y .
6 Πύθωνα G is q u o t e d f r o m this w o r k , o n w h i c h see F e r r a r i [ 8 8 ] , 2 0 8 .
6—11 Aristocles, probably following Antigonus o f Carystus, elaborates P y r r h o ' s
r e l a t i o n t o D e m o c r i t u s i n t o ' a n e n c o u n t e r w i t h D e m o c r i t u s ' b o o k s ' ( E u s e b i u s , Pr. ev.
1 4 . 1 8 . 2 7 ) , a characteristic biographical touch (cf. D . L . 7 . 2 o n Z e n o o f C i t i u m ) . F o r
interesting suggestions about w h a t P y r r h o found s o attractive in D e m o c r i t u s , cf.
C a i z z i [ 8 2 ] . S e x t u s also r e c o r d s a n d e l a b o r a t e s P y r r h o ' s l o v e o f H o m e r , M . 1 . 2 7 2 , 2 8 1 .
O n t h e q u o t a t i o n o f H o m e r , / / . 6 . 1 4 6 , a n d t h e o t h e r H o m e r i c lines o m i t t e d h e r e , c f .
C o n c h e [ 7 2 ] , 2 6 . O n t h e C y n i c r e s o n a n c e o f t h e t e r m s άβίβαιον . . . παιδαριώδε?,
a n d o n T i m o n ' s Silloi as t h e s o u r c e o f s u c h c h a r a c t e r i z a t i o n s o f P y r r h o , see L o n g [ 6 9 ] ,
69.
D Sextus Empiricus, M . 7 . 8 7 - 8
ουκ ολίγοι δέ ήσαν, <is προΐΐπον, οί και τους περί Μητρόδωρον και
Άνάξαρχον έ τ ι δέ Μόνιμον φησαντΐς άνηρηκίναι το κριτηριον, άλλα
Μητρόδωρον μέν ότι είπεν "ουδέν Γσμεν, ο ΰ δ ' αυτό τοϋτο Γσμεν ότι ουδέν
Γσμεν", Άνάξαρχον δέ και Μόνιμον ότι σκηνογραφία άπείκασαν τα όντα
τοις τ ε « α τ ά ύπνους η μανίαν προσπίπτουσι ταύτα ώμοιώσθαι ΰπέλαβον. 5
Context: d o x o g r a p h y o f t h e c r i t e r i o n o f t r u t h .
F o r M e t r o d o r u s o f C h i o s see 7 0 D K , a n d f o r M o n i m u s o f S y r a c u s e , frr. 1 - 5
Giannantoni [ 3 6 ] . E u s e b i u s , Pr. ev. 1 4 . 1 9 . 8 , a f t e r c i t i n g a v e r s i o n o f M e t r o d o r u s '
d i c t u m , c o m m e n t s : 17TIS (Ισβολή κακάς ίΒωκίν άφορμάς τω μ ε τ ά τ α ύ τ α γ ε ν ο μ ε ' ν ω
Πύρρωνί. T h e C y n i c M o n i m u s w a s p r o b a b l y s o m e w h a t y o u n g e r than P y r r h o ; his
affinity w i t h e a r l y P y r r h o n i s m is e v i d e n t in S . E . , M. 8 . 5 : τάχα hi και Μόνιμος ό κύαιν
[sc. μηθΐν ε ί ν α ι φηαιν αληθές], τϋφον ε ι π ώ ν τ ά π ά ν τ α . O n τΰφος as a f a v o u r i t e
C y n i c t e r m f o r s e l f - i m p o r t a n c e a n d s e l f - d e c e p t i o n , a n d its use b y T i m o n a n d l a t e r
Pyrrhonism, cf. L o n g [69], 7 4 ~ 5 , a n d the wide-ranging study by Caizzi [84].
4 σκηνογραφία C f . Caizzi [64]ad loc.
Ε Diogenes Laertius 9.60
οδτος [sc. Άνάξαρχος] διά τήν άπάθειαν και εύκολίαν τον βίου Εύδαιμο-
νικός έκαλεΐτο· και ήν έκ τ ο υ ράστου δυνατός σωφρονίζειν.
Context: life o f A n a x a r c h u s .
ι άπάθειαν See note o n 2 F 5 - 7 .
F A r i s t o c l e s ( E u s e b i u s , Pr. ev. 1 4 . 1 8 . 1 - 5 ; C a i z z i 5 3 )
( 1 ) άναγκαίως δ ' ε χ ε ι προ παντός διασκέφασθαι περί τής ημών αυτών

γνώσεως· el γαρ αυ μηδέν πεφύκαμεν γνωρίζειν, ουδέν έτι δει περί τών
άλλων σκοπεϊν. έγένοντο μέν ουν και τών πάλαι τινές ο ί αφέντες τήνδε τήν
φωνήν, οΐς άντείρηκεν Αριστοτέλης. ( 2 ) Ισχυσε μέν τοιαύτα λέγων και
Πύρρων 6 Ηλείος· άλλ' αυτός μέν ουδέν έν γραφή καταλέλοιπεν, 6 δέ γε 5
μαθητής αυτού Τίμων φησί δεΐν τον μέλλοντα εύδαιμονήσειν εις τρία
τ α ύ τ α βλέπειν πρώτον μέν, όποια πέφυκε τά πράγματα· δεύτερον δέ, τίνα
χρή τρόπον ημάς πρός αυτά διακεΐσθαι· τελευταίον δέ, τ ι περιέσται τοίς
ούτως έχουσι. ( 3 ) τ ά μέν ουν πράγματα φησιν αυτόν άποφαίνειν έπ' ίσης
αδιάφορα και αστάθμητα και άνεπίκριτα- ( 4 ) δια τούτο μήτε τάς αισθήσεις ίο
ημών μήτε τάς δόξας άληθεύειν ή φεύδεσθαι. διά τούτο ουν μηδέ πιστεύειν
αύταίς δεΐν, άλλ' αδόξαστους και άκλινείς και ακράδαντους είναι, περί ενός
έκαστου λέγοντας ότι ού μάλλον έστιν ή ούκ έστιν ή και έστι και ούκ ε σ τ ί ν
ή ούτε έστιν ούτε ούκ έστιν. ($) τοΐς μέντοι γε διακειμένοις ούτω
περιέσεσθαι Τίμων φησί πρώτον μέν άφασίαν, έπειτα δ' άταραξίαν, 15
Αινησίδημος δ' ήδονήν. ( 6 ) τ ά μέν ουν κεφάλαια τών λεγομένων έστι
ταύτα.
2 ah codd.: αυτοί Diels 4 μ « · τοιαύτα I :/ieVToi ταύτα O D

b
5 δ«' y t I : S« O N 10 άνντ/ι'κριτα
b
ON:a«V«cpiTaI δια τούτο codd.: διά το Zcllcr

b
12 ΐνός O N : om. I 14 η ούτ( ίστιν om.I b b
A s t h e r i c h e s t s i n g l e i t e m o f e v i d e n c e f o r P y r r h o ' s p h i l o s o p h y , this e x t r a c t r e q u i r e s
c a r e f u l s c r u t i n y . W e n e e d t o d e t e r m i n e first its v a l u e as h i s t o r i c a l t e s t i m o n y , a n d
s e c o n d l y t h e n a t u r e o f t h e i n f e r e n c e s in s e c t i o n 4 , w h i c h a n s w e r t h e s e c o n d q u e s t i o n i n
section 2.
Eusebius' main purpose in Pr. ev. 14 is to contrast Greek philosophers'
disagreements with the consistency o f the H e b r e w s (14.2.7η ".). F r o m
1
14.16.13 to
1 4 . 2 1 . 7 h e d e a l s w i t h p h i l o s o p h e r s ' d i s c r e p a n t v i e w s o n e p i s t e m o l o g y , s t r u c t u r i n g his
polemical surveys a r o u n d the trustworthiness o r untrustworthiness they ascribe t o
sense-perception. Five groups o f philosophers are treated: (a) E l e a t i c s (including
Xenophanes) and Megarians, 14.17.1-9; (b) Pyrrhonian Sceptics, 1 4 . 1 8 . 1 - 3 0 ; (c)
Cyrenaics, 14.18.31-14.19.7; (d) ' T h o s e w h o say bodily sensations are entirely
t r u s t w o r t h y ' , i n c l u d i n g P r o t a g o r a s a n d M e t r o d o r u s o f C h i o s , 1 4 . 1 9 . 8 - 1 4 . 2 0 . 1 2 ; (e)
E p i c u r e a n s ( p r e s e n t e d as a n o f f s h o o t o f C y r e n a i c s ) , 1 4 . 2 0 . 1 3 - 1 4 . 2 1 . 7 . N e a r l y all this
m a t e r i a l p u r p o r t s t o b e v i r t u a l l y v e r b a t i m q u o t a t i o n f r o m A r i s t o c l e s o f M e s s e n e ' s On
philosophy ( p r o b a b l y b o o k 8, s o Pr. ev. 1 4 . 1 6 . 1 3 i n m o s t c o d d . ) . E u s e b i u s b e g i n s his
e x t r a c t f r o m A r i s t o c l e s o n P y r r h o b y s a y i n g o n e c a n l e a r n t o r e f u t e s u c h o p i n i o n s άπό
τοΰ δηλωθέντος συγγράμματος ώδέ πη πρός λέξιν έχοντος. M a n y o f his q u o t a t i o n s
a r e g i v e n this ' v e r b a t i m ' a u t h o r i z a t i o n ( e . g . 1 1 . 1 0 . 1 6 , 11.18.26, 1 1 . 2 3 . 1 2 ) , and the
i n d e p e n d e n t s u r v i v a l o f s o m e o f t h e c i t e d t e x t s ( e . g . 1 1 . 2 6 . 5 ( 1 " . = P l a t o , A la) j u s t i f i e s
the claim.
F , t h e n , s h o u l d b e r e g a r d e d as a n a u t h e n t i c e x c e r p t f r o m A r i s t o c l e s , a P e r i p a t e t i c
p h i l o s o p h e r r e c e n t l y r e d a t e d b y M o r a u x [ 1 4 ] , 8 3 - 9 2 , f r o m t h e late s e c o n d c e n t u r y
A . D . t o a p e r i o d n o t later t h a n t h e e a r l y first c e n t u r y A . D . A r i s t o c l e s w a s b i t t e r l y h o s t i l e
t o all t h e g r o u p s o f p h i l o s o p h e r s f o r w h o m E u s e b i u s q u o t e s h i m ; in Pr. ev., 1 4 . 1 8 . 5 - 7 ,
i m m e d i a t e l y f o l l o w i n g F , h e refutes t h e T i m o n passage ( F 5 - 1 5 ) at l e n g t h , a n d t h e n
passes t o objections to Pyrrhonism closely based o n Aristotle, Melaph. r.s—6,
r e t u r n i n g t o P y r r h o a n d T i m o n a t 1 4 - 1 9 , 26—8. H e c i t e s T i m o n ' s Pytho a t 1 4 . 1 8 . 1 4
a n d his Silloi a t 1 4 . 1 8 . 1 6 f F , a n d A n t i g o n u s o f C a r y s t u s ' life o f P y r r h o a t 1 4 . 1 8 . 2 6 .
A e n e s i d e m u s is m e n t i o n e d a t F 1 6 , a n d A r i s t o c l e s also r e f e r s t o his Ύποτύπωσις
(14.. ι 8. [ r) a n d his ΜακραΙ στοιχΐΐώσ(ΐς ( 1 4 . 1 8 . 1 6 ) . In his c o n c l u s i o n h e s p e a k s o f
P y r r h o n i s m as O n l y r e c e n t l y ' r e v i v e d i n A l e x a n d r i a b y A e n e s i d e m u s ( 1 4 . 1 8 . 2 9 ) , a
r e m a r k w h i c h s p e a k s s t r o n g l y in f a v o u r o f t h e n e w c h r o n o l o g y o f A r i s t o c l e s ' life
proposed by M o r a u x [14], 89.
Aristocles' knowledge o f Aenesidemus seems e x t r e m e l y sketchy (cf. Kriiger [87],

112-13), a
" d his r e f u t a t i o n s o f Pyrrhonism recall Sextus Empiricus very little
( c o n t r a s t 7 1 D ) . H e n e v e r uses t h e s t a n d a r d t e r m s ΐττοχη a n d φαινόμίνον, a n d his list o f
A e n e s i d e m u s ' n i n e (sic) M o d e s is d e f e c t i v e a n d g a r b l e d ( 1 4 . 1 8 . 1 1 ) . A l l this t e n d s t o
s u g g e s t t h a t A r i s t o c l e s ' r e p o r t o f T i m o n is b a s e d u p o n a n a u t h e n t i c d o c u m e n t o f e a r l y
P y r r h o n i s m , a n d is little i f at all c o n t a m i n a t e d b y l a t e r s c e p t i c i s m . T h e v o c a b u l a r y o f
t h e t e x t s u p p o r t s this c o n c l u s i o n : S e x t u s d o e s n o t u s e αστάθμητος, άκλινής o r
ακράδαντος, all o f w h i c h w o r d s a r e p r e - H e l l e n i s t i c ; c f . C a i z z i ( 6 4 ) a d l o c . ( T i m o n ' s
Pytho w o u l d b e a h i g h l y a p p r o p r i a t e w o r k i n w h i c h t o r e p o r t P y r r h o ' s r e v e l a t i o n o f
the sources o f happiness; cf. C 6 a n d Ferrari [ 8 8 ] , 208.)
N o n e o f these suggestions implies that Aristocles' r e p o r t o f T i m o n should b e

r e g a r d e d as q u o t a t i o n r a t h e r t h a n p a r a p h r a s e ; c f . S t o p p e r [ 6 3 ] , 2 7 1 . b u t S t o p p e r , 2 7 3 ,
is u n d u l y s u s p i c i o u s w h e n h e s u g g e s t s t h a t ή και Ιστι και ούκ ίατιν ή οΰτί ίστιν οΰτί
ουκ (στιν, F 13-14· m
a y b e an Aristotelian i m p o r t a t i o n b y Aristocles. See b e l o w .
5-14 In v o l . 1, 1 6 - 1 7 , w e o p t f o r t h e m e t a p h y s i c a l i n t e r p r e t a t i o n o f lines 9 - 1 1
p r o p o s e d b y Caizzi [64], 2 2 5 - 7 , instead o f the n a r r o w l y epistemological reading
fashionable since Zeller ( i ) . C o n c e i v a b l y P y r r h o a r g u e d thus: (a) I f the w o r l d h a s a
d e t e r m i n a t e n a t u r e , it will b e t r u l y o r falsely d e s c r i b a b l e b y a d e f i n i t e t h e o r y , ( b ) B u t
all e x i s t i n g d e f i n i t e t h e o r i e s a b o u t t h e w o r l d c o n f l i c t w i t h o n e a n o t h e r in s u c h a w a y
t h a t t h e r e is n o r e a s o n t o p r e f e r o n e s u c h t h e o r y t o a n o t h e r , ( c ) N o r is it p o s s i b l e t o
t h i n k o f s o m e o t h e r d e f i n i t e t h e o r y T * w h i c h is i m m u n e t o this a b s e n c e o f p r e f e r e n c e ,
(d) T h e r e f o r e t h e r e is n o r e a s o n t o t h i n k t h a t t h e w o r l d is t r u l y o r falsely d e s c r i b a b l e
b y a definite t h e o r y , (e) B u t (d) c o n t r a d i c t s (a), ( f ) T h e r e f o r e the w o r l d d o e s n o t h a v e
a d e t e r m i n a t e n a t u r e , ( g ) A n d a w o r l d w h i c h d o e s n o t h a v e a d e t e r m i n a t e n a t u r e is n o t
s o m e t h i n g w h i c h c a n b e t r u l y o r falsely p e r c e i v e d o r o p i n e d , ( h ) T h e r e f o r e o u r
p e r c e p t i o n s o r o p i n i o n s a r e n e i t h e r t r u e n o r false. ( S o m e s u p p o r t f o r s t e p ( b ) in this
a r g u m e n t m a y b e f o u n d in A e n e s i d e m u s ' r e p o r t o f P y r r h o a t 7 1 A 1 . )
12-14 T h e s t r i k i n g s i m i l a r i t y b e t w e e n w h a t t h e P y r r h o n i s t s h o u l d say a b o u t e a c h
t h i n g a n d A r i s t o t l e ' s c h a r a c t e r i z a t i o n o f t h e αφασία o f s o m e o n e w h o d e n i e s t h e
p r i n c i p l e o f n o n - c o n t r a d i c t i o n , Metaph. Γ.4, 1 0 0 8 3 3 0 - 5 , is p o i n t e d o u t b y L o n g [ 5 7 ] ,
9 1 - 3 , a n d R e a l e [ 7 4 ] , 3 1 5 - 2 1 . T h e t n a d i c s t r u c t u r e o f 6 - 1 4 (cf. F e r r a r i [ 7 8 ] , 3 6 2 ) g o e s
a g a i n s t S t o p p e r ' s s u g g e s t i o n (see a b o v e ) t h a t t h e s e c o n d a n d t h i r d d i s j u n c t s in 1 3 - 1 4
a r e i m p o r t a t i o n s b y A r i s t o c l e s f r o m A r i s t o t l e . B u t S t o p p e r is p r o b a b l y r i g h t t o o b j e c t
to a n y f o r m a l rejection o f the principle o f n o n - c o n t r a d i c t i o n b y T i m o n ' s Pyrrho.
T h e s e e x p a n s i o n s o f t h e ού μάλλον f o r m u l a a r e b e s t i n t e r p r e t e d as i n d i c a t i o n s o f t h e
utterly n o n - c o m m i t t a l language that the Pyrrhonist recommends.
16 ήδονην F o r d i s c u s s i o n o f this u n e x p e c t e d t e r m , s e e C a i z z i [ 6 4 ] a d l o c .
G Diogenes Laertius 9 . 7 6 (Caizzi 5 4 , part)
σημαίνει ουν ή φωνή [sc. "ού μάλλον"], καθά φησι και Τίμων εν τω Πύθωνι
"τό μηδέν όρίζειν, άλλ' άπροσθετεϊν."
F o r ον μάλλον in l a t e r P y r r h o n i s m , c f . 7 1 C 6 - 7 . άπροσθετεϊν, a hapax, e x p r e s s e s t h e

o p p o s i t e o f προστίθεσθαι in its f a m i l a r s e n s e , ' v o t e f o r ' , ' a s s e n t t o ' , πρόοθεσις a n d
προστίθεσθαι are found in s c e p t i c a l texts as s y n o n y m s f o r σνγκατάθεσις and
σνγκατατίθεσθαι, which, b y Chrysippus' date, are the standard Stoic expressions for
'assent'. See 6 9 A 7 , and, f o r the c o m b i n a t i o n o f b o t h w o r d s , S.E., M . 7 . 2 2 5 . T i m o n ' s
use o f άπροσθετεϊν r a t h e r t h a n έπέχειν vel s i m . p r o b a b l y i n d i c a t e s t h e a b s e n c e o f a n y
f i x e d s c e p t i c a l t e r m i n o l o g y a t this t i m e .
Η Diogenes Laertius 9 . 1 0 4 - 5 (including Caizzi 55, 63A)
πάλιν οι δογματικοί φασιν και τον βίον αυτούς avaipeiv, ev w πάντ' ίκβάλλουσιν ίξ ών 6
βίος συνίστηκεν. ol hi φίύδίσθαί φασιν αυτούς- ού γαρ τό όράν avaiptiv, άλλα τό πώς όράν
αγνοΐϊν. ( ι ) και γάρ τό φαινόμενον τιθέμεθα, ούχ ώς και τοιούτον όν. και ότι
τό πύρ καίει αίσθανόμεθα- εί δέ φύσιν έχει καυστικήν έπέχομεν. και ότι
κινίίταί τις βλίπομΐν, και ότι φθΐίρ(ται· πώς hi ταύτα γίνεται ούκ ϊσμ(ν. μόνον ουν,
φασ'ιν, άνθιστάμεθα πρός τά παρυφιστάμενα τοΐς φαινομένοις άδηλα, και
γάρ ότε τήν εικόνα έξοχάς λέγομεν έχειν, τό φαινόμενον διασαφούμεν
όταν δ' εΐπωμεν μή έχειν αυτήν έξοχάς, ούκέτι ο φαίνεται έτερον δέ
λέγομεν ( 2 ) όθεν και ό Τίμων έν τώ Πύθωνί φησι μή έκβεβηκέναι τήν
συνήθειαν. και έν τοις Ίνδαλμοΐς ούτω λέγει "άλλά τό φαινόμενον πάντη
σθένει ούπερ άν έλθη." ( 3 ) και έν τοΐς Περί αισθήσεων φησι, "τό μέλι ότι
εστί γλυκύ ού τίθημι, τό δ' ότι φαίνεται ομολογώ."
2 avaiptivdgt: άναιρίΐ BFP fawom F ιοπάντη F, Galenus, De diagnose, puis. 1.2,8.781 Kiihn:
παντί Bl» ct S.E., M. 7.30 ι ι μίλι Cobet: μίν codd.
Context: D i o g e n e s is r e p o r t i n g l a t e r P y r r h o n i s t r e p l i e s t o t h e o b j e c t i o n b y d o c t r i n a i r e
p h i l o s o p h e r s t h a t s c e p t i c i s m m a k e s life i m p o s s i b l e ; c f . S . E . , PH 1 . 1 3 , 1 9 - 2 4 , 9 2 .
Anecdotes such as A 4 a n d C 1 imply that such charges were already being

a d v a n c e d a g a i n s t P y r r h o , w i t h T i m o n a n s w e r i n g t h e m as h e r e . C f . 2 D f o r P y r r h o ' s
case o f action. N o t e t h a t i n t h e g a l l e r y o f p h i l o s o p h e r s w h o m a k e life i m p o s s i b l e ,
T i m o n ' s E p i c u r e a n c o n t e m p o r a r y C o l o t e s (cf. n o t e o n c o n t e x t o f 6 8 H ) includes t h e
A c a d e m i c s c e p t i c s b u t n o t t h e P y r r h o n i s t s . Is this d u e t o E p i c u r e a n s y m p a t h y f o r
P y r r h o ( c f . Β 2 ) , w h i c h m a y h a v e led t h e m , like C i c e r o , t o e m p h a s i z e his m o r a l s t a n c e
r a t h e r than his s c e p t i c i s m ?
11 <F6CVCI T h e v e r b h a s a n a r c h a i c a n d p o e t i c r i n g ; c f A e s c h y l u s , Ag. 2 9 6 ;
E u r i p i d e s , Hec. 4 9 . o u i r c p &v ϊ λ β η F o r ου = ο Γ i n l a t e r G r e e k , c f . L S J s.v. ός A b . 2 .
It is o d d t o w r i t e o f ' t h e a p p e a r a n c e ' as g o i n g a n y w h e r e ; p e r h a p s t a k e a n u n e x p r e s s e d
T I S t o b e t h e s u b j e c t o f (λθη, o r s u p p o s e a p e r s o n a l s u b j e c t t o h a v e b e e n i n d i c a t e d i n
the p r e v i o u s line.
11—12 T h e o n l y s u r v i v i n g r e f e r e n c e t o this w o r k , w h i c h m a y h a v e d e a l t w i t h t h e
k i n d o f m a t e r i a l f o u n d in A e n e s i d e m u s ' t h i r d m o d e ; c f . 7 2 D . In a n y c a s e Sextus
r e p e a t s T i m o n a t PH 1 . 1 9 - 2 0 . A t A r i s t o t l e , Metaph. Γ . 4 , i o o 8 b 2 0 ' s w e e t o r n o t
s w e e t ' e x e m p l i f i e s the kind o f o p i n i o n s t h a t a n y o n e w h o ' d o e s a n y t h i n g ' m u s t h a v e . It
is c o n c e i v a b l e t h a t t h e i n t e r p r e t a t i o n w e g i v e i n v o l . 1 i m p u t e s t o T i m o n t o o m u c h o f
l a t e r P y r r h o n i s m . I n s t e a d o f a d u m b r a t i n g t h e u s e o f τ ό φαινόμίνον as a p r a c t i c a l
criterion, he m i g h t be simply registering t h e admission that, notwithstanding t h e
c o m p l e t e indeterminacy o f nature, things d o manifest themselves t o h u m a n beings in
a d e t e r m i n a t e w a y ; cf. Caizzi [ 7 9 ] , 9 3 - 5 .
I Sextus Empiricus, M . 1 1 . 1 4 0 ( T i m o n fr. 8 4 4 ,Caizzi 64)
μόνινς otiv ί σ τ α ι φυγείν ταύτην [sc. άοχλησίαν], el ύποδίί£αιμεν τω ταραττομίνω κατά την
του κακού φνγήν η κατά την τού αγαθού δίωξιν, ότι ούτί αγαθόν Τι φύσα εστί θΰτ€
κακόν, " α λ λ ά προς ανθρώπων ταύτα νομω κ€κριται , κατά τον Τίμωνα.
3 νόμψ Hirzel: vow codd.
Context: S e x t u s is c o n c l u d i n g a n a r g u m e n t t h a t m e n t a l d i s t u r b a n c e is c a u s e d b y e f f o r t s
t o p u r s u e t h e g o o d a n d a v o i d t h e b a d . T i m o n ' s p e n t a m e t e r l i n e is q u o t e d i n s u p p o r t o f
t h e n o n - n a t u r a l n e s s o f a n y t h i n g g o o d o r b a d . It p r o b a b l y c o m e s f r o m his lndalmoi, t h e
o n l y o n e o f his w o r k s k n o w n t o h a v e b e e n w r i t t e n in e l e g i a c s .
3 H i r z e l ' s e m e n d a t i o n is w i d e l y a c c e p t e d , a n d fits A 3 v e r y w e l l .
J Cicero, Tusc. 5.85 (Caizzi 691.)
h a e c [sc. S t o i c o r u m , E p i c u r i , H i e r o n y m i etc.] s u n t s e n t e n t i a e q u a e stabilitatis

aliquid habeant; n a m Aristonis Pyrrhonis Erilli n o n n u l l o r u m q u e aliorum
evanuerunt.
Context: d o x o g r a p h y o f bonum.
F o r C i c e r o ' s g r o u p i n g o f P y r r h o , A r i s t o a n d H e n l l u s , see notes o n 2 G — H .
Κ Seneca, N Q 7.32.2 (Caizzi 7 1 )
itaque t o t familiae p h i l o s o p h o r u m sine successore deficiunt: Academici et
veteres et m i n o r e s n u l l u m antistitem reliquerunt; quis est qui tradat praecepta
Pyrrhonis?
Context: t h e d e c l i n e o f p h i l o s o p h y as a s i g n o f g e n e r a l d e g e n e r a t i o n .
G l u c k e r [ 4 2 ] , 3 4 0 , takes S e n e c a t o k n o w o f A e n e s i d e m u s ' revival o f P y r r h o n i s m at
A l e x a n d r i a , a n d a l s o t o k n o w o f it as ' a l r e a d y e x t i n c t a f t e r t h e d e a t h o f A e n e s i d e m u s
a n d his p u p i l s ' . B u t this p r e s u m e s t o o m u c h . E v e n i f n e o - P y r r h o n i s m w a s n o t a f o r m a l
school, t h e list o f A e n e s i d e m u s ' s u c c e s s o r s a t D . L . 9 . 1 1 6 s p e a k s a g a i n s t s u c h a n
e x t i n c t i o n , w h i c h G l u c k e r p o s i t s , it s e e m s , in o r d e r t o j u s t i f y his b e l i e f in S e n e c a ' s
2 Tranquillity and virtue
knowledge o f Alexandrian philosophy. T h e r e were m a n y contemporary develop

m e n t s in p h i l o s o p h y o f w h i c h S e n e c a m a k e s n o m e n t i o n . U n l i k e C i c e r o , however,
S e n e c a d o e s a s s o c i a t e P y r r h o n i s t s w i t h s c e p t i c i s m ; c f . Ep. 8 8 . 4 4 .

A A r i s t o c l e s ( E u s e b i u s , Pr. ev. 1 4 . 1 8 . 1 7 ; T i m o n fr. 7 8 2 , Caizzi 5 7 , part)
€i S* ovSiv όφίλάς €στι τών λόγων, τί-ημϊν ένοχλούσιν; η διά τι Τίμων φησίν· " ο ΰ κ ά ν δή
Πύρρωνί γ' έρίσ(^σ^ειεν βροτός άλλος;"
ι ημΐν Stcphanus: μην codd.
Context: A r i s t o c l e s c o n f r o n t s t h e P y r r h o n i s t s w i t h a d i l e m m a : e i t h e r t h e i r λόγοι a r e
i n t e n d e d t o i m p r o v e us, i n w h i c h c a s e t h e y a r e n o t s c e p t i c a l ; o r t h e i r λόγοι a r e useless,
a n d i t is p o i n t l e s s f o r T i m o n t o h o l d u p P y r r h o f o r a d m i r a t i o n .
T i m o n ' s line is a p a r o d y o f H o m e r , 72. 3 . 2 2 3 : ούκ άν επειτ' Όδυσήί γ' έρίσσειεν
βροτός άλλος.
Β A r i s t o c l e s ( E u s e b i u s , Pr. ev. 1 4 . 1 8 . 1 9 ; T i m o n fr. 7 8 3 , Caizzi 5 8 , part)
οϋθ€ γάρ eVeivo φαίη τις άν, ότι τους νόμους δεδοίκαοι και τ ά ϊ τιμωρίας οι τοιούτοι· πώς
γάρ ο"γ( απαθίϊς και ατάραχοι, καθάπΐρ αυτοί φαοιν, όντες; Ο γέ ΤΟΙ Τίμων ταύτα
και λέγει περί τού Πύρρωνος·
άλλ' οίον τόν άτυφον εγώ "δον ήδ' άδάμαστον
πάσιν όσοις δ ά μ ν α ν τ α ι όμως άφατοι τε φατοί τε, 5
λαών έθνεα κούφα, βαρννόμεν' ένθα και ένθα
έκ παθέων δόξης τε και είκαίης νομοθήκης.
4 άλλ' οιον O N : αλλοιον l 5 οάμνανται όμως Wachsmuth: δάμνανται βροτών l

b b
6 βαρυνόμίν'
Stephanus: βαρύνομ*ν I : βαρυνόμ€νος O N
Context: c o n t i n u a t i o n ( c f . A ) o f A r i s t o c l e s ' c r i t i c i s m o f P y r r h o n i s m .
4 ά λ λ ' οιον a n d ΐδον i n d i c a t e t h e H o m e r i c N e k u i a as t h e m o d e l o f T i m o n ' s
p a r o d y , a s i n 3 F ; c f . Od. 1 1 . 5 1 9 , 5 6 8 e t c . άτυφον P y r r h o is i m m u n e t o t h e τύ<£ο?
c h a r a c t e r i s t i c o f p e o p l e in g e n e r a l , as t o o is t h e S t o i c w i s e m a n ( D . L . 7 . 1 1 7 ) , t h o u g h
n o t t h e s c h o o l ' s f o u n d e r in T i m o n ' s s a t i r e , 3 F ; s e e n o t e o n I D . άδάμαστον Of
H a d e s in H o m e r , 72. 9 . 1 5 8 .
5 ά φ α τ ο ι TC φατοί τ« S o H e s i o d , Erg. 3 .
6 λαών cOvca κοϋφα C f . H o m e r , //. 1 3 . 4 9 5 a n d Parmenides, 2 8 Β 6 . 7 D K .
7 είκαίης νομοθήκης E p i c u r u s c o n d e m n s ' l e g i s l a t i o n ' in c o s m o l o g y , 1 8 C 3 , a
p a s s a g e w h o s e l a n g u a g e has m u c h in c o m m o n w i t h P y r r h o n i s m . F o r εικαίης, c f . 3 G ;
the Stoics m a d e ά ν ε ι κ α ι ό τ τ ^ a dialectical virtue, 3 1 B 3 .
C Diogenes Laertius 9 . 6 4 ( T i m o n fr. 8 2 2 ,C a i z z i 6 0 )
και δη και ζηλωτάς είχε πολλούς τής άπραγμοσύνης· όθεν και ό Τίμων
περί αύτοΰ φηαιν όντως έν τώ Πύθωνι και έν τοίς Σίλλοις-

ώ γερον, ώ Πύρρων, ιτώς η -πόθεν εκδυαιν ευρες
λατρείης δοξών [τε] κενεοφροσύνης τε σοφιστών,
και πάσης απάτης πειθούς τ' άπελύσαο δεσμά; 5

ούδ' εμελέν σοι ταύτα μεταλληααι, τίνες αυραι
Έλλάδ' εχουσι, πόθεν τε και εις ό τι κύρει έκαστα.
3 ίκουσιν BP: ίκλυαιν FP(corr) 4 « v e o - Uscncr: τ« Ktvo- codd. 6 οϋ«' £ > λ ί * Ρ: ούδβ μ<\€ Β:
ovSi μίλΐί F μίταλλήσαι Wachsmuth: μίταλλησ^ιν P(corr): μίτάλλησι Β: μ€ταμ€λησ€ΐν F τι-
ν€ζ Cobet: τινός (τίνος F) codd.
Context: life o f P y r r h o .
1 άπραγμοσύνης Contrast t h e σοφισταί o f 3 A ; P y r r h o ' s indifference t o
science recalls Plato's and X e n o p h o n ' s S o c r a t e s .
3-4 C f . T i m o n ' s c h a r a c t e r i z a t i o n o f t w o o f P y r r h o ' s disciples ( D . L . 9 . 6 9 ) : h e calls
E u r y l o c h u s πολεμιώτατος τοις σοφισταϊς, a n d P h i l o i n d i f f e r e n t t o δόξα a n d ίριδες.
6—7 W e f o l l o w D i e l s [ 6 8 ] , f r . 4 8 n o t e , i n t a k i n g t h e s e lines t o r e f e r t o s p e c u l a t i o n
o n m e t e o r o l o g y a n d c o s m o l o g y ( f o r πόθεν . . . έκαστα, cf. Simplicius' account o f
A n a x i m a n d e r , εζ wv δε ή γενεσις τοις ο δ σ ι , και την φθοράν είς ταύτα γίνεσθαι, 1 2 Β
ι D K ) . L l o y d - J o n e s / P a r s o n s [66] ad l o c . f a v o u r taking αυραι t o refer t o currents o f
p h i l o s o p h i c a l o p i n i o n , a n d p e r h a p s r e a d i n g εκάστη ( W i l a m o w i t z ) f o r έκαστα.
D D i o g e n e s Laertius 9 . 6 5 , Sextus E m p i r i c u s , M . 1 1 . 1 , 1 . 3 0 s ( T i m o n fr. 8 4 1 ,
Caizzi 6 1 )
τούτο μοι, ώ Πύρρων, Ίμείρεται ητορ άκούσαι,
πώς ποτ* άνηρ διάγεις ρηστα μεθ' ήσνχίης
αιει άφροντίστως και άκινητως κατά ταΰτά
μη προσεχών δίνοις ηδυλόγου σοφίης,
μούνος δ ' άνθρώποισι θεού τρόπον ηγεμονεύεις, 5
δς περι πάσαν ελών γαίαν αναστρέφεται,
δεικνύς εύτόρνου σφαίρης πνρικαύτορα κύκλον.
ζ άντ)ροιάγας Caizzi: άνηρ ότ'άγ^ις vel sim. codd. 4 οίνοις Nauclc: οιιλοϊς codd. 5 8 ' Sextus:
ev Diogenes ήγιμονώας Sextus: -tuv Diogenes 6 Ιλών Stephanus: ί\ών codd. 7 σφαίρης
Diels: σφαίρας codd.
L i n e s 1 , 2 , 5 a r e c i t e d b y D i o g e n e s f r o m T i m o n ' s Indalmoi; line 2 , ρήστα t o e n d o f 4 ,

b y S e x t u s a t Μ. 1 1 . 1 , a n d 5—7 a t M. 1 . 3 0 5 . F o r d i s c u s s i o n o f t h e l a n g u a g e , c f . C a i z z i
[64] a d loc. T i m o n ' s description here o f P y r r h o ' s equipoise, together with other such
descriptions (cf. T i m o n fr. 8 3 8 ) , m a y well b e the source o f such biographical
e m b e l l i s h m e n t s as D . L . 9 6 2 - 3 , 6 6 - 8 ; c f . L o n g [ 6 9 ] , 6 9 .
6-7 With Timon's sun comparison, c f . Lucretius 3.1043-4, o n Epicurus.
Epicureans and Pyrrho could derive support f o r their supreme evaluation o f
tranquillity f r o m such a c c o u n t s o f D e m o c r i t u s as a r e r e c o r d e d a t D . L . 9 . 4 5 .
Ε Sextus Empiricus, M . u . 1 9 - 2 0 ( T i m o n fr. 8 4 2 , Caizzi 6 2 )
περι μεν γαρ της προς την φύαιν υποστάσεως τών τε αγαθών και κακών
και ουδέτερων ικανοί πώς είσιν ημιν αγώνες προς τούς δογματικούς· κατά
δέ τ ό φαινόμενον τούτων έκαστον έχομεν έθος αγαθόν ή κακόν ή άδιάφορον

•προσαγορεύειν, καθάπερ και ό Τίμων εν τοίς Ίνδαλμοϊς εοικε δηλούν,
όταν φή·
ή γάρ έγών έρέω, ώς μοι καταφαίνεται είναι,
μΰθον άληθείης ορθόν έχων κανόνα,
ώς ή τού θείου τε φύσις και τ ά γ α θ ο ΰ αιεί
έξ ών ι ' σ ό τ α τ ο ϊ y i v e T a i ά ν δ ρ ι βίος.
4 Ίνοαλμοίς Fabricius: βιν&ήμοκ vel sim. codd. 6 ^ Gen.: ή Ν: ή LE 8 ώς ή codd.: ais ζτ}
Bury atVt Gen.: act codd.: €χ«ι Natorp: comma post aiet'del. Burnyeat
6—9 T h e s e lines a r e p l a u s i b l y t a k e n t o b e P y r r h o ' s a n s w e r t o T i m o n ' s q u e s t i o n in

D, i.e. t h e y e x p l a i n t h e s o u r c e o f his e x t r a o r d i n a r y equipoise (cf. ϊσότατοί, 9 ) .
T r a d i t i o n a l l y , it w a s g e n e r a l l y s u p p o s e d t h a t 8 is a c o m p l e t e s e n t e n c e , m e a n i n g ' t h a t
the n a t u r e o f the divine and the g o o d exists for e v e r ' ; b u t the omission o f a n y v e r b w a s
a l w a y s f o u n d difficult. I n v o l . 1 , 2 1 , w e a c c e p t t h e r a d i c a l l y d i f f e r e n t i n t e r p r e t a t i o n
p r o p o s e d b y B u r n y e a t [ 7 7 ] , w h e r e b y t h e v e r b t o b e u n d e r s t o o d is a p r e d i c a t i v e έ σ τ ι
a n d n o c o m m a s h o u l d b e p l a c e d a t t h e e n d o f t h e l i n e . O n this c o n s t r u a l 9 tells us w h a t
t h e n a t u r e o f t h e d i v i n e a n d t h e g o o d c o n s i s t s i n / h a s as its s o u r c e , a n d n o c l a i m s a b o u t
a n e v e r l a s t i n g n a t u r e a r e m a d e . T h e g r e a t a d v a n t a g e o f this i n t e r p r e t a t i o n is its r i d d i n g
P y r r h o o f ' a n independent and eternally existing nature' (Burnyeat, 88). Undeniably,
P y r r h o o f f e r s a p o s i t i v e r u l e o f life, t h o u g h q u a l i f i e d b y ' h o w it a p p e a r s t o m e ' , b u t
o n e h e a d v a n c e s as a t r u t h a b o u t h i m s e l f ( c f . t h e d i v i n e e q u i p o i s e a t t r i b u t e d t o h i m in
D ) a n d in s u c h a w a y t h a t it is a l s o a p p l i c a b l e t o a n y m a n .
R e a l e [ 7 4 ] , 3 0 8 — 9 , h a s c h a l l e n g e d this i n t e r p r e t a t i o n . N o n e o f his o b j e c t i o n s t o
B u r n y e a t s e e m t o us d e c i s i v e . H o w e v e r , Reale's o w n positive suggestions deserve
consideration, especially his o b s e r v a t i o n o f close parallels between Parmenides'
c h a r a c t e r i z a t i o n o f ' w h a t is' a n d P y r r h o ' s e q u i p o i s e . R e a l e ' s thesis in t u r n is c r i t i c i z e d
b y S t o p p e r [ 6 3 ] , 2 7 0 - 1 , w h o advances the radical suggestion that 9 did n o t originally
f o l l o w d i r e c t l y a f t e r 8, s o t h a t w e h a v e n o i d e a o f w h a t T i m o n ' s P y r r h o said a b o u t t h e
divine a n d the g o o d .
9 ίσότατος N o t e the rarely quoted epitaph o f the Pyrrhonist Menecles, dating
f r o m p e r h a p s t h e 1st. c e n t u r y A . D . , a n d f o u n d a t A l i - A g a in P h o c a e a . W e c i t e it f r o m
P e e k ' s Griechische Vers-Inschriften 1 . 6 0 3 : ό τάς ά ο ι δ [ ά ] ? άγεμών άν Ελλάδα \ό
παντάπασιν εζιαώσας τάν λόγω \ και τάν άτάραχον έν βροτοΐς θεύσας όδόν \
Πυρρωνιαστάς Μενεκλέης όδ' εΐμ' εγώ.
F C i c e r o , Acad. 2 . 1 3 0 (Caizzi 6 9 Α )
hos [5c. Eretnacos et Elios] si contemnimus et lam abiectos putamus, lllos certe minus despicere
debemus. A r i s t o n e m , qui c u m Zenonis fuisset auditor re probavit ea quae ille
verbis, nihil esse b o n u m nisi v i r t u t e m nec malum nisi q u o d virtuti esset
c o n t r a r i u m ; in mediis ea m o m e n t a quae Z e n o voluit nulla esse censuit. huic
s u m m u m b o n u m est in his rebus neutram in p a r t e m m o v e r i , quae αδιαφορία
ab ipso dicitur. P y r r h o a u t e m ea n e sentire q u i d e m sapientem, quae απάθεια
nominatur.
6 ά-πάθιια Asconjus : apuli codd.

2
Context: p a r t o f C i c e r o ' s r e f u t a t i o n o f L u c u l l u s ' d e f e n c e o f S t o i c / A n t i o c h e a n e t h i c s ,

i n d i c a t i n g all t h e schools' d i s a g r e e m e n t s .
Cicero invariably couples Pyrrho with Aristo (cf. also Caizzi 6QD—M), a n d
frequently with t h e Stoic Herillus. T h i s appears t o b e due t o t h e A c a d e m i c tradition,
a c c o r d i n g t o w h i c h t h e s e t h r e e p h i l o s o p h e r s ' v i e w s o n t h e summutn bonum failed t o f i t
t h e Carneadea divisio ( 6 4 E ) b e c a u s e n o n e o f t h e m s p e c i f i e d a n y n a t u r a l o b j e c t i v e f o r
the m i n d ' s p r i m a r y impulse (cf. G — H ) . F o r Aristo a n d Herillus, cf. 5 8 F - G , I, w i t h
notes.
5-7 αδιαφορία is a p p l i e d t o P y r r h o b y D . L . 9 . 6 6 , a n d απάθεια b y A r i s t o c l e s ( a p .

E u s e b . , Pr. ev. 1 4 . 1 8 . 1 8 ) . A r i s t o t l e r e f e r s t o απάθεια a n d ηρεμία as v i r t u e s ( Ε Λ / 1 1 . 3 ,
1 1 0 4 b 2 4 ) ; P o h l e n z [ 7 6 ] , 2 5 , t o o k t h e s e t o a l l u d e t o P y r r h o , b u t t h i s is u n c o n v i n c i n g ;
c f . D e m o c r i t u s a p . D . L . 9 . 4 5 . α π ά θ ε ι α s e e m s t o b e g i n its m a i n e t h i c a l life w i t h t h e
C y n i c s ( c f . P o l y s t r a t u s , De contemptu 2 1 ) , t h e r e b y e n t e r i n g S t o i c i s m ( c f . SVF 1.449,
3 . 1 4 4 , 4 4 8 e t c . ) . B y the t i m e o f C i c e r o απάθεια c o u l d b e used i n t e r c h a n g e a b l y with
αταραξία. H i r z e l [ 3 0 ] , 1 5 - 1 9 , t r i e d t o a r g u e t h a t o n l y αταραξία e x p r e s s e s Pyrrho's
e t h i c a l e n d , w h i l e B r o c h a r d [ 5 2 ] , 58—9, d e f e n d e d α π ά θ ε ι α as w e l l . T h e r e is n o r e a s o n
to exclude a n y o f these terms: αδιαφορία, as t h e a t t i t u d e o f a c k n o w l e d g i n g n o
differences o f value; απάθεια, as t h e a b s e n c e o f all e m o t i o n a l attachment; and
αταραξία, as t h e resulting f r e e d o m f r o m disturbance.
G C i c e r o , Fin. 2 . 4 3 (Caizzi 6 9 B , part)
quae [sc. quae p r i m a natura a p p r o b a v i t ] q u o d Aristoni et P y r r h o n i omnino
visa sunt pro nihilo, ut inter optime valere et gravissime aegrotare nihil
prorsus dicerent interesse, r e c t e i a m p r i d e m c o n t r a eos desitum est disputari.
d u m e n i m in una v i r t u t e sic o m n i a esse v o l u e r u n t , ut earn r e r u m selectione
expoliarent n e c ei q u i c q u a m , aut unde o r i r e t u r , darent, aut ubi niteretur, 5
v i r t u t e m ipsam, q u a m a m p l e x a b a n t u r , sustulerunt.
1 quod Madvig: cum codd.
Context: s u r v e y o f e t h i c a l e n d s .
For the originally Stoic concepts d e p l o y e d h e r e , see v o l . 1 , 3 5 7 - 9 . I f it is n o t

h i s t o r i c a l l y a c c u r a t e t o c a l l P y r r h o n i a n t r a n q u i l l i t y virtus, t h e e r r o r is u n d e r s t a n d a b l e
in t h e l i g h t o f E ; a n d c f . I B 5 , 9 .
Η C i c e r o , Fin. 4 . 4 3 (Caizzi 6 9 c , part)
itaque mihi videntur omnes quidem illi errasse, qui f i n e m bonorum esse
d i x e r u n t honeste v i v e r e , sed alius alio m a g i s ; P y r r h o scilicet m a x i m e , qui
virtute constituta nihil omnino, quod appetendum sit, relinquat; deinde

Aristo, qui nihil relinquere n o n est ausus, introduxit a u t e m , quibus c o m m o t u s sapiens
appeteret aliquid, q u o d c u m q u e in m e n t e m incideret, et q u o d c u m q u e t a m q u a m o c c u r r e r e t . 5
Context: C i c e r o ' s A n t i o c h e a n c r i t i c i s m o f S t o i c e t h i c s .
4—5 O n Aristo's doctrine, cf. Ioppolo [346], 179—83.
I Athenaeus 337A ( T i m o n fr. 8 4 5 , Caizzi 6 5 )
παγκάλως δέ και ό Τίμων έφη· "πάντων μέν πρώτιστα κακών επιθυμία
έστι."
Context: A t h e n a e u s p r o b a b l y f o u n d this line i n a g n o m o l o g i u m ( c f . C a i z z i a d l o c ) ;
T i m o n ' s Indalmoi ( c f . E ) w o u l d b e s u i t a b l e f o r i t s o r i g i n a l c o n t e x t , a n d s i m i l a r l y f o r
that o f the half-line in J . See B u r n y e a t [ 7 7 ] , 89—92, f o r discussion o f the c o n c e p t u a l
connexions between I - J andE .
T h e h a r m f u l n e s s o f επιθυμία is a s t o c k t h e m e b o t h o f p o p u l a r m o r a l i t y ( c f . D o v e r ,
Greek popular morality, 208—9) a n d o f G r e e k p h i l o s o p h i c a l e t h i c s . In p a r t i c u l a r , e a r l y
P y r r h o n i s m c o u l d i n v o k e the support o f D e m o c r i t u s (cf. 6 8 Β 7 0 , 2 2 3 , 2 3 6 , 2 8 4 D K )
and t h e C y n i c s (cf. Diogenes frr. 152—246 Giannantoni [36]).
J S e x t u s E m p i r i c u s , M. 11.164 (Timon fr. 8 4 6 ,Caizzi 6 6 , part)
υπό τυραννώ ποτε γινόμενος και τών άρρητων τι ποιεϊν άναγκαζόμενος η ονχ υπομένει τό
προσταττόμενον, ά λ λ ' εκούσιον ελεΐται θάνατον, ή φεύγων τάς βασάνους ποιήσει τό
κελευάμενον, οΰτω τε ούκέτι "άφυγής και άναίρετος έσται" κατά τόν Τίμωνα, άλλα
το μεν έλεϊται, τοϋ δ ' άττοσττ/σίται.
Context: S e x t u s is s t a t i n g t h e o b j e c t i o n t o P y r r h o n i s m t h a t s u s p e n s i o n o f j u d g e m e n t is
inconsistent with the firm choices the victim o f a tyrant w o u l d m a k e . C f . 5 8 F 4 for
Aristo's rejoinder t o the tyrant case.
3 Timon's polemics
A Diogenes Laertius 9 . 1 1 1 ( T i m o n fr.7 7 5 )
τών δέ Σίλλων τρία εστίν, έν οϊς ώς άν σκεπτικός ών πάντας λοιδορεί και
σιλλαίνει τους δογματικούς έν παρωδίας εΐδει. ών τό μέν πρώτον
αυτοδιήγητον έχει τήν έρμηνείαν, τό δέ δεύτερον και τρίτον έν διαλόγου
σχήματι. φαίνεται youv άνακρίνων Ξενοφάνην τόν Κολοφώνιον περί
εκάστων, ό δ' αύτώ διηγούμενός έστι· και έν μέν τώ δευτέρω περι τών 5
αρχαιοτέρων, έν δέ τώ τρίτω περι τών υστέρων όθεν δτ) αύτώ τίνες καϊ
ΈπίΧογον ίπίγραφαν. τό δέ πρώτον ταύτα περιέχει πράγματα, πλήν ότι
μονοπρόσωπος έστιν ή ποίησις- άρχή δ' αύτώ ήδε' "έσπετε νύν μοι όσοι
πολυπράγμονες έστε σοφισταί."
Context: life o f T i m o n .
4 X e n o p h a n e s is t h e s u b j e c t o f T i m o n f r r . 8 3 3 — 4 .
8—9 T h e p e j o r a t i v e i n v o c a t i o n o f all ' i n t e l l e c t u a l s ' is a p a r o d y o f H o m e r , / / .
2 . 4 8 4 , a n d H e s i o d , Theog. 1 1 4 .
9 πολυπράγμονες C o n t r a s t P y r r h o ' s άπραγμοσύνη, 2 C 1.
Β A r i s t o c l e s ( E u s e b i u s , Pr. ev. 1 4 . 1 8 . 2 8 ; T i m o n fr. 7 8 5 , C a i z z i 4 8 A , p a r t )
αύτος [sc. Πύρρων] δ ' ύστερον τούτον τον τύφον περιβαλλόμενος και καλών άτυφον έαυτον
ουδέν iv γραφή κατέλιπίν. έγένίτο δέ μαθητής αυτού Τίμαιν Φλιάσιος, ο ; το μέν πρώτον
έχόρευ^ν iv τοις θΐάτροις, έπειτα δ' έντυχών αντώ συνέγραψ(ν άργαλέας παρωδίας και
βωμολόχονς, iv αΐς βίβλααφημηκί πάντας τους πώποτΐ φιλοσοφηααντας. ούτος γαρ τ)ν 6
τούς Σίλλους γράφας και λέγων "σχέτλιοι άνθρωποι, κάκ' έλέγχΐα, γαστέρας οίον, \ τοίων
ϊκ τ' ιρίδων έκ τ« στοναχών πέπλασθε" και- "άνθρωποι κενεής οίήσιος έμπλεοι
ασκοί."
3 παρωδίας O N : τραγωδίας 1
Context, p o l e m i c a l a c c o u n t o f P y r r h o a n d T i m o n .
5-6 σχέτλιοι . . . πέπλασθ« = Timon f r . 7 8 4 , w i t h t h e s e c o n d line a v i r t u a l
quotation o f Empedocles 3 1 Β 124.2 D K .
6 Κ€ν€ης οΐήσιος C f . 1 C 1 0 ; 2 C 4 , a n d f o r f u r t h e r i n s t a n c e s o f κενός in T i m o n ,
frr. 7 9 4 - 5 . ασκοί C f . L l o y d - J o n e s / P a r s o n s [66] a d l o c .
C S e x t u s E m p i r i c u s , M. 9 . 5 7 ( T i m o n f r . 7 7 9 )
μέμνηται δέ ταύτης της Ιστορίας και Τίμων 6 Φλιάσιος iv τω δευτέρω τών Σίλλων ταύτα
δκξίρχόμίνος-
< V O ) T € και μετέπειτα σοφιστών

οντ' άλιγνγλώσσω ο υ τ ' άσκόπω οντ' άκυλίστω
Πρωταγόρ-η· έθελον δέ τέφρην συγγράμματα θείναι,
δττι θεούς κατέγραφ' ουτ' είδέναι ούτε δύνασθαι
όπποϊοί τινές εισι και εΐ τίνες άθρήσασθαι,
πάσαν έχων φυλακην έπιεικείης. τά μέν ου οΊ
χραίσμησ\ άλλα φυγής έπίμαίετο, όφρα μη ούτως
Σωκρατικόν πίνων φυχρον πότον Άίδα δύη.
3 ωστ( LEABR: ός τ ί V: ίστ/Tf Ν: ([πάντων πρωτίστω τό>τί Diels 5 συγγράμματα Fabricius: -τι
codd. 7 (ϊ Bekker: οί codd. 10 Άί&α Menage: -δι codd. ούη Mcineke: ού-η codd.
F o r t h e a n e c d o t e a n d its c o n t e x t , c f . D . L . 9 . 5 1 - 2 . In T i m o n fr. 8 2 1 P r o t a g o r a s is
d e s c r i b e d as εριζέμεναι ευ ειδώς; c f . Β 6 , D , a n d c o n t r a s t P y r r h o a t 2 C - D .
D D i o g e n e s Laertius 2 . 1 0 7( T i m o n fr. 8 0 2 )
δια ταντα δ ί και περι αυτού ταύτα φησι Τιμών, προσπαρατρώγων και τούς λοιπούς
Σωκρατικούς-
ά λ λ ' ου μοι τούτων-^λβδόνων μέλει- ουδέ γαρ άλλου

ούδενός, ού Φαίδωνος ότις γένετ', ούδ' έριδάντεω
Εύκλείδεω, Μεγαρεύσιν ος έμβαλε λύσσαν έρισμού.
4 ότιϊ γίνΐτ' Diels: όστις y< τ ' vcl sim codd.
Context: E u c l e i d e s ' l o g i c - c h o p p i n g .
3 φλεδονων A l s o a p p l i e d t o A n t i s t h e n e s , T i m o n f r . 8 1 1 . S u c h c o n s i s t e n c y in
d e b u n k i n g followers o f Socrates m a y be T i m o n ' s w a y o f dissociating t h e m from
P y r r h o ' s p e d i g r e e (see n o t e o n 1 A 3 ) . T h i s line p a r o d i e s H o m e r , / / . 6 . 4 5 0 . T i m o n h a d
a p r e c e d e n t f o r h i s p a r o d i c c r i t i c i s m o f t h e M e g a r i a n s i n t h e C y n i c C r a t e s ' lines o n
S t i l p o , D . L . 2 . 1 1 8 ; c f . L o n g [ 6 9 ] , 7 5 , o n C r a t e s a s a m o d e l f o r t h e Silloi.
Ε Diogenes Laertius 4 . 4 2 ( T i m o n fr. 8 0 8 )
εις oi το διαβαλλόμενον αύτοϋ [sc. Άρκεοιλάου] φίλοχλον και Τίμων τά τ' άλλα φησίν,
άτάρ δή τούτον τόν τρόπον
cos* ειπών οχλοιο περίστασιν είσκατέδυνεν.
οί δέ μιν ήύτε γλαύκα πέρι σπίζαι τερατοΰντο
ήλέματον δεικνύντες, όθούνεκεν όχλοάρεσκος.
ού μέγα πρήγμα, τάλας· τί πλατύνεαι ηλίθιος ώς;
4 απίζα codd., corr. Η. lumus 5 όχλοάρεσκος dt: όχλααρίσκης Ρ: όχλω άρεακ(ΐς BF
T i m o n p r e s u m a b l y w a n t e d t o c o n t r a s t Arcesilaus, as a rival sceptic, w i t h P y r r h o . B u t

D i o g e n e s p r o c e e d s t o i n d i c a t e h o w άτυφος A r c e s i l a u s r e a l l y w a s . N o t e Timon's
d e s c r i p t i o n o f H e r a c h t u s as όχλολοίδορος, f r . 8 1 7 . F o r T i m o n o n A r c e s i l a u s , see a l s o
6 8 E 2.
F Diogenes Laertius 7 . 1 5 ( T i m o n fr.8 1 2 )
ψ δε [sc. Ζήνων Κι τ ΐ ί ύ ϊ ) και ζητητικός και περι -πάντων άκριβολογούμενος- οθεν και ό
Τίμων ev τοις Σίλλοις φησΊν ούτω
και Φοίνισσαν "δον λιχνόγραυν σκιερώ ένι τύφω
πάντων Ίμείρουσαν 6 δ ' έρρει γυργαθός αύτ-η
σμικρός ιών νουν δ' είχεν ελάσσονα κινδαφοίο.
3 ΐοον Β: ιδώμ B(corr.): etSov P(corr.)F 4 - 5 αυτή σμικρός Diels: αυτής μικρός codd. 5
κιν&αψοίο Diogenes: σκινοαψοίο Suda
1-2 T h e s e lines s u p p o r t D i e l s ' i n t e r p r e t a t i o n , [ 6 8 ] a d l o c , o f 3 - 5 as a s a t i r i c a l

representation o f Zeno's attempt t o w i n f o l l o w e r s (fish) b y m e a n s o f h i s l o g i c a l
p r o w e s s ( t h e fine m e s h o f his b a s k e t o r n e t ) . S t o i c s a r e e x t e n s i v e l y c o v e r e d in t h e
e x t a n t f r a g m e n t s o f t h e Silloi; c f . A n s t o ( 7 8 0 , 8 1 4 ) , C l e a n t h e s ( 8 1 5 ) , D i o n y s i u s o f
H e r a c l e a ( 7 9 1 ) , a n d in g e n e r a l ( 7 8 7 — 8 , 8 1 3 , a n d p o s s i b l y 8 3 9 - 4 0 ) .
5 κινδαψοϊο O u r v o l . 1 t r a n s l a t i o n o f this w o r d b y ' s t r i n g o f t w a d d l e ' is a n
a t t e m p t t o d o j u s t i c e b o t h t o its earliest u s a g e as a s t r i n g e d i n s t r u m e n t (ακινδαφός L S J ,
s . v . ) , a n d i t s p h i l o s o p h i c a l u s a g e , p e r h a p s i n v e n t e d b y t h e S t o i c s , as a n o n s e n s e w o r d
l i k e βλίτυρι; cf. 3 3 A 3.
G Diogenes Laertius 5 . 1 1 ( T i m o n fr. 8 1 0 )
άλλα και Τίμων αύτοϋ [sc. Αριστοτέλους] καθήφατο ειπών "ούδ' άρ' Αριστοτέλους
είκαιοσύνης άλεγεινής."
W e m a y u n d e r s t a n d οϋ μοι μέλει v e l s i m . , as in D 3 , a n d c f . f r . 8 0 9 . W i t h είκαιοούνη,

a hapax, c f . 2 B 7 . H o m e r , / / . 2 3 . 7 0 1 is t h e line p a r o d i e d .
Early Pyrrhonism
Η D i o g e n e s Laertius 9 . 2 3 ( T i m o n fr. 8 1 8 )
Παρμενίδου τε βίην μεγαΧόφρονος ου ττολύδοξον,
ός ρ (κ φαντασίης απάτης άνενείκατο νώσεις.
ι μεγαλόφρανος6ΒΡ(οϋάξν/ΐο):μεγαλόφρονατήνΡΡ(ςοττ.} ζ ός BP: ώς F «'«· φαντασίης A A

Long: από φαντασίης Wachsmuth: επί φαντασίας codd.
T i m o n ' s p r a i s e o f P a r m e n i d e s r e c a l l s his e u l o g y o f P y r r h o i n 2 C ; c f . L o n g [ 6 9 ] , 8 6 n .
31·
I D i o g e n e s Laertius 9 . 2 5 ( T i m o n fr. 8 1 9 )
περι τούτον και Μέλισσου Τιμών φησί ταΰτα'
άμφοτερογΧώσσου τε μέγα σθένος ουκ άΧαπαδνόν
Ζήνωνος πάντων έπιΧηπτορος ηδέ ΜέΧισσον
ποΧΧών φαντααμών επάνω, παύρων γε μέν ησσω.
3 πάντων Plutarch, Pericl. 4 , 1 ϋ: πλάτων codd. Μέλισσον Meineke: -ου codd.
2 άμφοτ«ρογλώθΌου Another neologism, probably a reference to Zeno's

d i l e m m a s ( c f . P l u t a r c h , Pericl. 4 ) a n d / o r t o t h e t r a d i t i o n t h a t h e i n v e n t e d d i a l e c t i c ; s o
W a c h s m u t h [ 6 7 ] , 9 8 - 9 . T h e c o m m e n t o n Melissus m a y b e inspired b y 3 0 Β 8 D K .
J D i o g e n e s Laertius 9 . 4 0 ( T i m o n fr. 8 2 0 )
όν γε [sc. Δημόκριτον] και Τίμων τούτον επαινέσας τον τρόπον εχει
οίον Δημόκριτόν τε περιφρονά ποιμένα μύθων,
άμφίνοον Χεσχήνα μετά πρώτοισιν άνέγνων.
3 λεσχήνα Meineke: λίσχην ά codd.
2 A close p a r o d y o f H o m e r , //. 1 . 2 6 3 .
3 άμφίνοον P r o b a b l y coined b y T i m o n t o express D e m o c r i t e a n 'doubt' (cf.
άμφινοέω, S o p h o c l e s , Ant. 3 7 6 ) l i k e άμφοτερόβΧεπτος o f X e n o p h a n e s , fr. 8 3 3 , a n d
άμφοτερογΧώσσου in I . C a i z z i [ 8 2 ] , i 6 f f . , a r g u e s f o r ' a m b i g u o u s ' , s u g g e s t i n g t h a t
Timon w a s also d r a w i n g attention t o t h e positive a n d negative w a y s in w h i c h
D e m o c r i t u s ' philosophy could b e interpreted.
Κ D i o g e n e s Laertius 1 0 . 2 ( T i m o n fr. 8 2 5 )
και τον Τίμωνα φάοκειν περι αυτού [sc. Ε π ι κ ο ύ ρ ο υ ]
ύστατος αυ φυσικών και κύντατος έκ Σάμου έΧθών
γραμμοδιδασκαΧίδης, άναγωγότατος ζωόντων.
3 γραμμο- BF(corr) Ρ: γράμμα- F, Achenaeus s88a
Context: c i t e d b y D i o g e n e s a s c o r r o b o r a t i o n o f H e r m i p p u s ' c l a i m t h a t E p i c u r u s w a s a
schoolteacher before he encountered Democritus' books and turned t o philosophy.
O n t h e hostile biographical tradition c o n c e r n i n g E p i c u r u s , see Sedley [104].
1 Sextus Empiricus, M . 3 . 1 - 2
έπει ο ί γεωμέτραι συνορώντες τ ο πλήθος τών έπακολουθούντων αΰτοϊς αποριών εις

άκίνδυνον thai δοκούν και ασφαλές πράγμα καταφεύγουσι, τό έξ υποθέσεως α'ιτεΐσθαι τάς
τής γεωμετρίας αρχάς, καλώς άν ίχοι και ημάς τής πρός αυτούς αντιρρήσεως αρχήν
τίθεσθαι τόν περι τής υποθέσεως λόγον. και γάρ ό Τίμων έν τοΐς πρός τους φυσικούς τούτο
ΰπέλαβε δεΐν έν πρώτοις ζητείν, φημι δέ τό εΐ εξ υποθέσεως τι ληπτέον. διόπερ και ημάς
οίκεΐόν έστιν έκείνω στοιχοϋντας τό παραπλήσιον ποιείν έν τή πρός τούς άπό τών
μαθημάτων διεξόδω.
εξ υποθέσεως is o n e o f t h e f i v e m o d e s o f t h e l a t e r P y r r h o n i s t A g r i p p a ( S . E . , PH 1 . 6 8 ;
D . L . 9 . 8 8 ) , a n d frequently used b y S e x t u s t o attack t h e d o c t r i n a i r e philosophers f o r
b e g i n n i n g t h e i r a r g u m e n t s f r o m a r b i t r a r y a s s u m p t i o n s . T h e issue w a s f a m i l i a r e n o u g h
b e f o r e T i m o n : Aristotle often criticizes those w h o d e m a n d a p r o o f for e v e r y t h i n g (cf.
Metaph. Γ.$, i o n a 8 - i o , etc.), a point repeated b y Sextus' doctrinaire opponents, M .
8 . 3 6 7 ff. S e x t u s ' r e p o r t o f T i m o n ' s c h a l l e n g e t o t h e φυσικοί k thus entirely credible,
a n d t h e m o r e i n t e r e s t i n g b e c a u s e o f t h e p r o m i n e n t p l a c e g i v e n t o it in t h e o p e n i n g o f
his r e f u t a t i o n o f t h e g e o m e t e r s . It d o e s n o t s h o w t h a t T i m o n w a s a l r e a d y a d u m b r a t i n g
t h e m o d e s , b u t t h a t is n o t i m p o s s i b l e . M u c h o f t h e m a t e r i a l f o r m a l l y i n c o r p o r a t e d i n
t h e m is a s o l d a s , o r o l d e r t h a n , P l a t o a n d A r i s t o t l e ; c f . L o n g [ 5 7 ] 8 5 - 9 1 . F o r d e t a i l e d
d i s c u s s i o n o f 1, c f . C a i z z i [ 7 9 ] , 9 6 — 1 0 1 .
m Sextus Empiricus, M . 10.197; 6.66
[ 1 Ο . 1 9 7 ] * " άμερεΐγάρ χρόνω ουδέν πέφυκε γίνεσθαι μεριστόν, ώς φησι Τίμων, οίον τό
γίνεσθαι και τό φθείρεσθαι καϊ πάν ο τ ο ύ τ ο ΐ ϊ εοικεν. [ 6 . 6 6 ] έν άμερεΐ [sc. χρόνω] μέν γάρ
ουδέν δ ύ ν α τ α ι γίνεσθαι μεριστόν, ώς φησι Τίμων, οίον τό γίνεσθαι, τό φθείρεσθαι.
T h e s e r e p o r t s r e i n f o r c e t h e i m p r e s s i o n g i v e n b y 1 o f T i m o n ' s i n t e r e s t in c o n t e m p o r a r y
p h i l o s o p h i c a l d e b a t e s . S e x t u s cites T i m o n i n c o n t e x t s w h e r e h e is d e m o n s t r a t i n g t h a t
t i m e is n o n - e x i s t e n t , w h e t h e r w e m a k e it d i v i s i b l e o r i n d i v i s i b l e , a n d T i m o n ' s s u p p o r t
is i n v o k e d a g a i n s t t h e l a t t e r . T h e p o s i t i o n a t t r i b u t e d t o T i m o n recalls Aristotle's
arguments in Physics v i . 2 , 2 3 2 b 2 0 - 2 3 3 a i 2 , o n the impossibility o f time's being
i n d i v i s i b l e i f m a g n i t u d e is d i v i s i b l e , o r v i c e v e r s a . D i o d o r u s C r o n u s ' t h e o r y o f άμερή
(see H i ) m a y h a v e i n f l u e n c e d T i m o n ; c f . S e d l e y [ 1 1 ] , 8 4 - 9 ; L o n g [ 6 9 ] , 7 2 ; C a i z z i [ 7 9 ] ,
101-5.
Epicureanism
P H Y S I C S
4 The principles o f conservation

A E p i c u r u s , Ep. Hdt. 3 8 - 9
( 1 ) τ α ΰ τ α δ έ δ ι α λ α / 3 ό ν τ α ? σννοράν ήδη περι τ ω ν ά δ η λ ω ν πρώτον μέν ότι
ο υ δ έ ν γ ί ν ε τ α ι έ κ τ ο ϋ μ η όντος. πάν γαρ εκ παντός εγίνετ' ά ν σπερμάτων ye

ούθέν προσδεόμενον. (ζ) και ει εφθείρετο δ έ τ ό ά ι ρ α ν ι ζ ό μ ε ν ο ν εις το μ ή ό ν ,
π ά ν τ α ά ν ά π ω λ ώ λ ε ι τα πράγματα, ουκ Οντων τ ω ν ei's ά δ ι ε λ υ ε τ ο . ( 3 ) κ α ι
μ η ν κ α ι τ ό π ά ν ά ε ί τ ο ι ο ύ τ ο ν η > ο Γ ο ν ν ΰ ν έ σ τ ι , κ α ι άει τοιούτον εσται. (4) 5
ούθέν γάρ έ σ τ ι ν εις δ μεταβάλλει, (s) παρά γαρ τό πάν ούθέν εστίν, ο άν
είσελθόν εις αυτό την μεταβολήν ποιήσαιτο.
ι οιαλαβόντας ( δ ί ί ) Arndt 6 μεταβάλλει codd.: μεταβάλτ) φ: μεταβάλει Usener
Context: i m m e d i a t e l y f o l l o w i n g t h e l e t t e r ' s o p e n i n g m e t h o d o l o g i c a l p r o n o u n c e m e n t s
at 1 7 C .
ι N o n e e d t o i n s e r t δει, w i t h t h e m a j o r i t y o f e d i t o r s . It c a n b e u n d e r s t o o d as
carried over from the previous sentence ( = 1 7 C 7 - 1 0 ) . See Bollack [ 1 2 2 ] , 1 7 3 .
4-7 F o r t h e d o c t r i n e , c f . e , 1 4 H I , a n d p s . - P l u t a r c h , Strom. 8 ( 5 8 1 , 1 7 - 2 1 Diels,
Dox.). Despite a partial Democritean parallel at 68 A 3 9 D K , Epicurus' most
i m m e d i a t e m o d e l f o r the w h o l e passage appears t o b e E m p e d o c l e s 3 1 Β 1 7 . 3 0 - 3 D K .
6 M u c h l i g h t h a s b e e n s h e d o n this p a r t o f t h e a r g u m e n t b y B r u n s c h w i g [192].
T h e t w o occurrences o f y a p are c o - o r d i n a t e , introducing t w o separate a r g u m e n t s for
t h e p r e c e d i n g s t a t e m e n t : s e e D e n n i s t o n , The Greek particles, 6 4 - 5 , a n d B r u n s c h w i g ,
1 4 7 — 8 , a n d c f . 1 3 A . T h e i n t e r p r e t a t i o n o f t h e first c l a u s e s u g g e s t e d in v o l . 1 , 2 7 , ' s i n c e
t h e r e is n o t h i n g i n t o w h i c h it passes and thus c h a n g e s ' , m i g h t b e p a r a l l e l e d b y s u c h
p r e g n a n t uses o f t h e p r e p o s i t i o n as θεωρεϊν εις, ' t o g o t o . . . a n d w a t c h ' . It s e e m s , a t
a n y r a t e , safer t h a n B r u n s c h w i g ' s s u g g e s t i o n t h a t μεταβάλλει should be translated
' t r a n s p o r t s i t s e l f , f o r w h i c h h e is a b l e t o c i t e t h e use o f this v e r b in t h e sense ' m i g r a t e '
in A r i s t o t l e , HA v m . 1 2 : την in 7 s h o w s t h a t t h e ' c h a n g e ' m e n t i o n e d t h e r e is t h e s a m e
as t h e ' c h a n g e ' a l r e a d y m e n t i o n e d in 6 , a n d both m u s t t h e r e f o r e r e f e r b a c k t o t h e
q u a l i t a t i v e v a r i a t i o n d e n i e d in 4 - 5 .
Β Lucretius 1.159-73
( 1 ) n a m si d e n i l o f i e r e n t , e x o m n i b u ' rebus
o m n e g e n u s nasci posset, nil s e m i n e e g e r e t . 160

4 The principles of conservation
(2) e m a r e p r i m u m h o m i n e s , e terra posset oriri
squamigerum genus et v o l u c r e s e r u m p e r e caelo;
a r m e n t a a t q u e aliae p e c u d e s , g e n u s o m n e ferarum,
incerto partu culta ac deserta tenerent;
nec fructus i d e m arboribus constare solerent, 165
sed m u t a r e n t u r , ferre o m n e s o m n i a possent.
(3) q u i p p e ubi n o n essent genitalia c o r p o r a cuique,
qui posset m a t e r rebus consistere certa?
(4) at n u n c s e m i n i b u s quia certis q u a e q u e creantur,
i n d e e n a s c i t u r a t q u e o r a s in l u m i n i s e x i t 170
m a t e r i e s ubi inest c u i u s q u e et c o r p o r a prima;
(5) atque h a c re n e q u e u n t e x o m n i b u s o m n i a gigni,
q u o d certis in rebus inest secreta facultas.
Context: s e e v o l . 1 , 2 6 .
C Lucretius 1.225-37
( 1 ) praeterea q u a e c u m q u e vetustate a m o v e t aetas, 225
si p e n i t u s p e r e m i t c o n s u m e n s m a t e r i e m omnem,
u n d e a n i m a l e g e n u s g e n e r a t i m in l u m i n a vitae
redducit Venus, aut r e d d u c t u m daedala tellus
u n d e alit a t q u e a u g e t g e n e r a t i m p a b u l a praebens?
unde m a r e ingenui fontes externaque longe 230
flumina suppeditant? u n d e aether sidera pascit?
(2) o m n i a e n i m debet, m o r t a l i c o r p o r e quae sunt,
infinita aetas c o n s u m p s e a n t e a c t a diesque.
( 3 ) q u o d si i n e o s p a t i o a t q u e a n t e a c t a a e t a t e fuere
e quibus haec r e r u m consistit s u m m a refecta, 235
i m m o r t a l i sunt natura praedita certe.
(4) h a u d igitur possunt a d n i l u m q u a e q u e reverti.
Context: s e e v o l . 1 , 2 6 .
D Lucretius 1.665-71
quod si forte alia credunt ratione potesse 665
ignis in coetu stingui mutareque corpus,
scilicet ex nulla facere id si parte reparcent,
occidet ad nilum nimirum funditus ardor
omnis et < e ) nilo fient quaecumque creantur.
nam quodcumque suis m u t a t u m finibus exit, 670
c o n t i n u o h o c m o r s est illius q u o d f u i t a n t e .
665 alia Lachmann: mia O Q G : ulla Marullus 668 ardor O ' Q ' : amor O: arbor Q G
Context: c r i t i c i s m o f H e r a c l i t u s f o r t h e d o c t r i n e t h a t fire is t h e sole e l e m e n t .

670-1 T h e s e lines r e c u r at 1 . 7 9 2 , 2 . 7 5 3 , 3-519-
Epicurean physics
e Lucretius 2.303-7
nec rerum s u m m a m c o m m u t a r e ulla potest vis;
nam neque, quo possit genus ullum material
effugere ex omni, quicquam est < e x t r a > , neque in omne 305
unde coorta queat nova vis irrumpere et o m n e m
naturam rerum mutare et vertere motus.
305 <exlra> Munro omne Marullus: omnes O Q
Context: a f t e r e x p o u n d i n g t h e l a w s o f a t o m i c m o t i o n ( 2 . 6 2 - 2 9 3 ) , L u c r e t i u s c o m m e n t s
that the relative quantities o f b o d y and v o i d in t h e universe d o n o t alter, since n o p a r t
o f t h e m increases o r perishes; therefore t h e patterns o f a t o m i c m o t i o n a r e invariable
( 2 9 4 — 3 0 2 ) . H e t h e n , i n t h e a b o v e lines, a d d s a f u r t h e r r e a s o n f o r this i n v a r i a b i l i t y , t h a t
a t o m i c m o t i o n c a n n o t b e disrupted b y anything's departure f r o m , o r arrival in, the
universe. T h e denials o f g e n e r a t i o n , annihilation, s u b t r a c t i o n and a d d i t i o n c o r r e s p o n d
c l o s e l y t o A , b u t t h e lesson d r a w n f r o m t h e m e x c e e d s t h e b r i e f o f A , w h e r e a t o m s a n d
v o i d a r e as y e t u n h e a r d o f .
5 The basic division

A E p i c u r u s , Ep. Hdt. 39-40
( 1 ) ά λ λ α μην και τ ο πάν έστι (σώματα και κενόν}· (ζ) σώματα μεν γαρ ώς
εστίν, αυτή ή αισθηαις επι πάντων μαρτυρεί, καθ' ην άναγκαΐον τό άδηλον
τω Χογισμώ τεκμαίρεσθαι, ώσπερ προεΐπον. (}) τόπος δέ ειμή ήν, δν κενόν
και χώραν και άναφή φύσιν όνομάζομεν, ουκ άν είχε τά σώματα όπου ην
ουδέ δ ι ' ου έκινεϊτο, καθάπερ φαίνεται κινούμενα. ( 4 ) παρά δέ ταύτα ούθέν
ούδ' επινοηθήναι δύναται ούτε περιΧηπτώς ούτε άναΧόγως τοις περιΧηπ-
τοϊς ώς καθ'άλας φύσεις λαμβανόμενα και μη ώς τά τούτων συμπτώματα
ή συμβεβηκότα λεγόμενα.
ι { σ ώ μ α τ α και « ν ό ν ) Gasscndi: (σώματα και τόπο*") Usener 3 ώσπερ προεΐπον. τόττοϊ δί εί μη

η\, όν κενόν Usener: ώσπερ προεΐπον τό πρόσθεν. εί (δ<> μη τ)ν ο κενόν alii: αισπερ προεΐπον τό
πρόσθεν. ει μη όν κενόν FP: ωσπερ προεΐπον τό πρόσθεν. εί μη fjv ο κενόν B(corr.): ώσπερ προεΐπον
τό πρόσθε εί μη ήν όν κενόν Β $ οϋδί Usener: οϋτ* codd.
Context: i m m e d i a t e l y f o l l o w i n g 4 A .
3 In d e f e n c e o f t h e r e a d i n g s a n d s u p p l e m e n t s a d o p t e d , see S e d l e y [ 1 9 6 ] , 183-4,
w h e r e t h e r e a d i n g o f Β ante correctionem f o r line 3 is r e p o r t e d in f a v o u r o f U s e n e r ' s
inspired c o n j e c t u r e .
6-7 F o r περιληπτός, cf. 1 1 D2.
7-8 συμπτώματα ή συμβεβηκότα C f . 7. T h e expression has helped t o foster
t h e i m p r e s s i o n t h a t t h e s e t w o t e r m s a r e m u t u a l l y e x c l u s i v e , b u t see v o l . 1 , 3 6 . E p i c u r u s
has n o t e c h n i c a l t e r m f o r p e r m a n e n t a t t r i b u t e s , a n d t h e p h r a s e s h o u l d b e t a k e n t o
m e a n ' a c c i d e n t s o r a t t r i b u t e s in g e n e r a l ' . C f . 1 5 A 3 0 , w i t h n o t e .
( 1 ) o m n i s , u t est igitur p e r se, n a t u r a duabus

constitit in r e b u s ; n a m c o r p o r a sunt e t inane, 420
h a e c in q u o sita s u n t et q u a d i v e r s a moventur.
(2) c o r p u s e n i m p e r se c o m m u n i s d e d i c a t esse
s e n s u s ; c u i nisi p r i m a fides f u n d a t a valebit,
b a u d erit occultis d e rebus q u o referentes
confirmare animi quicquam ratione queamus. 425
(3) turn p o r r o locus ac spatium, q u o d inane vocamus,
si n u l l u m f o r e t , h a u d u s q u a m s i t a c o r p o r a possent
esse n e q u e o m n i n o q u o q u a m d i v e r s a meare;
id q u o d i a m s u p e r a tibi p a u l o o s t e n d i m u s ante.
(4) p r a e t e r e a nil est q u o d possis d i c e r e a b o m n i 430
c o r p o r e s e i u n c t u m s e c r e t u m q u e esse a b i n a n i ,
q u o d quasi tertia sit n u m e r o n a t u r a reperta.
( 5 ) n a m q u o d c u m q u e e r i t , esse a l i q u i d d e b e b i t id i p s u m
a u g m i n e v e l g r a n d i v e l p a r v o d e n i q u e , d u m sit.
( 6 ) c u i si t a c t u s e r i t q u a m v i s l e v i s e x i g u u s q u e , 435
corporis augebit n u m e r u m summamque sequetur.
(7) sin intactile erit, nulla d e parte q u o d ullam
r e m p r o h i b e r e queat p e r se transire m e a n tern,
scilicet h o c id erit, v a c u u m q u o d inane vocamus.
(8) p r a e t e r e a p e r se q u o d c u m q u e erit, a u t faciet q u i d 440
a u t aliis f u n g i d e b e b i t a g e n t i b u s ipsum
a u t e r i t u t p o s s i n t in e o r e s esse g e r i q u e .
(9) a t f a c e r e e t f u n g i sine c o r p o r e n u l l a p o t e s t r e s
n e c p r a e b e r e l o c u m p o r r o nisi i n a n e vacansque.
433 aliquid O Q : aliquo Bockemuller 434 post 435 transtulit Lachmann
Context: s h o r t l y a f t e r 6 A .
419 omnis . . . natura = r) τοϋ πόντος φύσις; c f . P l u t a r c h , Col. 1112F.
433-6 M o s t editors since L a c h m a n n h a v e accepted t h e transposition o f 4 3 4 and
4 3 5 · T h e s e n s e is t h e n : ' F o r w h a t e v e r shall e x i s t , m u s t n e e d s b e s o m e t h i n g i n itself; a n d
i f it suffer t o u c h , h o w e v e r s m a l l a n d l i g h t , it w i l l s w e l l t h e s u m o f b o d y b y a n i n c r e a s e
g r e a t o r m a y b e s m a l l , p r o v i d e d it e x i s t a t all, a n d b e a d d e d t o its t o t a l ' ( B a i l e y ) . T h e y
h o p e t o find in esse aliquid . . . id ipsum a t r a n s l a t i o n o f E p i c u r u s ' ώς καθ' άλας φύσεις
λαμβανόμενα ( A j). W e p r e f e r t o t a k e augmen, p r o b a b l y L u c r e t i u s ' o w n c o i n a g e , as
' e x t e n s i o n ' ( c f . 1 4 D 2 6 8 , a n d auctu a t 1 2 C 4 8 2 , a n d 5 . 1 1 7 1 ) . T h e d i l e m m a p o s e d in
4 3 5 ~ 9 w o u l d i n d e e d b e i n v a l i d w i t h o u t t h e p r e m i s e t h a t e x i s t e n c e i n t h e p r o p e r sense
is s p a t i a l l y e x t e n d e d e x i s t e n c e . O t h e r w i s e t h e s e c o n d h o r n ( 4 3 7 - 9 ) w o u l d fail t o
exclude alleged incorporeals other than void, e . g . Platonic F o r m s .
C Aetius 1.20.2 (Usener 2 7 1 )
Επίκουρος όνόμασιν [πάσιν] παραλλάττειν κενόν τόπον χώραν.

ι πάσιν del. Usener
Context: c o m p a r i s o n o f S t o i c a n d E p i c u r e a n v i e w s o n s p a c e .
Epicurean physics
D Sextus Empiricus, M . 1 0 . 2 (Usener 2 7 1 )
διό προληπτέον ό τ ι κ α τ ά τ ό ν Έπίκουρον τής άναφοϋς καλούμενης φύσεως
το μεν τ ι ό ν ο / χ ά ζ ί τ α ι κενόν τό δε τόπος τό δέ χώρα, μεταλαμβανομένων
κατά διαφόρους έπιβολάς τών ονομάτων, έπείπερ ή αύτη φύσις έρημος μέν
καθεστηκυία παντός σώματος κενόν προσαγορευεται, καταλαμβανόμενη
δέ ύπό σώματος τόπος καλείται, χωρούντων δέ δι' αυτής σωμάτων χώρα 5
y i v i T a i . κοινώς μέντοι φύσις άναφής εΐρηται παρά τώ Επικουρώ διάτό
έστερήσθαι τής κατά άντίβασιν αφής.
Context: i n t r o d u c t i o n o f t h e n o t i o n o f p l a c e .
In t h e i m m e d i a t e l y f o l l o w i n g passage, 4 9 B , S e x t u s distinguishes these E p i c u r e a n
d e f i n i t i o n s f r o m a S t o i c s e t o f d e f i n i t i o n s , w h o s e c h i e f d i f f e r e n c e is t h a t χ ώ ρ α is
d e f i n e d as s p a c e w h i c h is p a r t l y e m p t y a n d p a r t l y filled. T h i s is still v e r y c l o s e t o t h e
Epicurean account, and indeed another source (Aetius 1 . 2 0 . 1 , in t h e p s . - P l u t a r c h
v e r s i o n ) a t t r i b u t e s it t o t h e S t o i c s a n d E p i c u r u s j o i n t l y . B u t t h e p r e s e n t t e x t , t h e o n l y
o n e t o e x p l a i n άναφής φύσις, is b y f a r t h e m o s t h e l p f u l in m a k i n g sense o f E p i c u r u s '
own usage.
e A r i s t o t l e , Phys. i v . 6 , 213315-19
οίον γάρ τόπον τινά και άγγεΐον τό κενόν τιθέααιν οι λέγοντες, δοκεΐ δέ πλήρες μέν είναι,
όταν έχη τόν όγκον ου δεκτικόν έστιν, όταν δέ στερηθή, κενόν, ώς τό αυτό μέν όν κενόν και
πλήρες και τόπον, τό δ' είναι αΰτοϊς ού ταύτό όν.
Context: i n t r o d u c t i o n o f t h e n o t i o n o f v o i d f o r r e f u t a t i o n ,
f A r i s t o t l e , Phys. i v . 8 , 2i6a2f3—bi6
και καθ' αυτό δέ σκοπούσιν φανείη άν τό λεγόμενον κενόν ώς αληθώς κενόν, ώαπερ γάρ έάν
έν ϋδατι τιθή τις κύβον, έκατήσεται τοσούτον ϋδωρ όσος ό κύβος, οϋτω και έν αέρι- ά λ λ α τή
αισθήσει άδηλον. και αϊει δη έν παντι σώματι έχοντι μετάστασιν, έφ' ό πέφυκε
μεθίστασθαι, ανάγκη, άν μή συμπιλήται, μεθίατασθαι ή κάτω α'ιεί, ε'ι κάτω ή φορά ώαπερ
γής, η άνω, εί πύρ, ή έπ' άμφω, [ή] όποιον άν τι ή τό έντιθέμενον έν δέ δή τώ κενώ τούτο 5
μέν αδύνατον (ουδέν γάρ σώμα), διά δέ τού κύβου τό ίσον διάστημα διεληλυθέναι, όπερ ήν
και πρότερον έν τώ κενώ, ώαπερ άν εί τό ϋδωρ μή μεθίστατο τώ ξυλίνω κύβω μηδ' ό άήρ,
ά λ λ ά πάντη διήεσαν δι' αύτοϋ. ά λ λ α μην και ό κύβος γε έχει τοσούτον μέγεθος, όσον
κατέχει κενόν ο ε! και θερμόν ή φυχρόν έστιν ή βαρύ ή κούφον, ουδέν ήττον έτερον τώ εΐναι
πάντων τών παθημάτων έστι, και ει μή χωριατόν λέγω δέ τόν όγκον τού ξύλινου κύβου. 10
ώστ' εί και χωρισθείη τών άλλων πάντων και μήτε βαρύ μήτε κούφον είη, καθέξει τό ίσον
κενόν και έν τω αύτώ έσται τώ τού τόπου και τώ τού κενού μέρει ΐαω έαυτώ. τί ούν διοίσει
τώ αύτώ έσται; έν μέν δή τούτο άτοπον και αδύνατον, έτι δέ φανερόν ότι τούτο ό κύβος έξει
και μεθιστάμενος, ό και τά άλλα σώματα πάντ' έχει. ώστ' ε'ι τού τόπου μηδέν διαφέρει, τί I5
δει ποιειν τόπον τοις σωμασιν παρά τον έκαστου ογκον, el απαθές 6 όγκος; ουδέν γάρ
συμβάλλεται, el έτερον περι αυτόν ίσον διάστημα τοιούτον εϊη.
Context: r e f u t a t i o n o f t h e n o t i o n o f v o i d .
8—17 Having shown in 1 - 8 w h y v o i d w h e n entered m u s t o p e r a t e as p l a c e ,
A r i s t o t l e r e s u m e s h i s e a r l i e r a t t a c k ( 2 1 1 D 1 4 - 2 0 ) o n this i d e a o f p l a c e as t h e i n t e r v a l
occupied by a body.
12, 1 3 - 1 4 e v τ ω α ύ τ ω S i n c e this m u s t m e a n ' i n t h e s a m e place', A r i s t o t l e a p p e a r s
t o b e o v e r l o o k i n g his o w n d e m o n s t r a t i o n ( i v . 3 ) t h a t a p l a c e c a n n o t i t s e l f b e in a p l a c e .
6 P r o o f o f the existence o f void

A Lucretius 1.3 3 4 - 9 7
(1) q u a p r o p t e r l o c u s e s t i n t a c t u s i n a n e vacansque.
q u o d si n o n e s s e t , n u l l a r a t i o n e m o v e n 335
res p o s s e n t ; n a m q u e o f f i c i u m q u o d c o r p o r i s exstat,
officere a t q u e obstare, id in o m n i t e m p o r e adesset
o m n i b u s ; haud lgitur q u i c q u a m procedere posset,
principium quomam cedendi nulla daret res.
at n u n c p e r m a r i a a c terras s u b l i m a q u e caeli 340
m u l t a m o d i s multis varia ratione moveri
c e r n i m u s a n t e o c u l o s , q u a e , si n o n e s s e t inane,
n o n tarn sollicito m o t u p n v a t a carerent
quam genita o m n i n o nulla ratione fuissent,
u n d i q u e materies q u o n i a m stipata quiesset. 345
(2) p r a e t e r e a q u a m v i s s o l i d a e r e s e s s e putentur,
h i n c t a m e n esse licet r a r o c u m o p r p o r e cernas.
in s a x i s a c s p e l u n c i s p e r m a n a t aquarum
liquidus u m o r et uberibus flent omnia guttis.
d i s s i p a t in c o r p u s sese c i b u s o m n e a n i m a n t u m . 350
c r e s c u n t arbusta et fetus in t e m p o r e fundunt,

q u o d cibus in totas u s q u e a b radicibus imis
per truncos ac per r a m o s diffunditur omnis.
inter saepta m e a n t voces et clausa domorum
transvolitant, rigidum p e r m a n a t f n g u s a d ossa, 355
q u o d , nisi i n a n i a sint, q u a p o s s e n t c o r p o r a quaeque
t r a n s i r e , h a u d ulla fieri r a t i o n e videres.
(3) d e n i q u e c u r a l i a s a l i i s p r a e s t a r e videmus
p o n d e r e res rebus nilo m a i o r e figura?
n a m si t a n t u n d e m s t i n l a n a e g l o m e r e q u a n t u m 360
c o r p o r i s in p l u m b o e s t , t a n t u n d e m pendere p a r est,
corporis officiumst q u o n i a m premere omnia deorsum,
c o n t r a a u t e m n a t u r a m a n e t sine p o n d e r e inanis.
ergo quod m a g n u m s t aeque leviusque videtur,
nimirum plus esse sibi d e c l a r a t i n a n i s ; 365
a t c o n t r a g r a v i u s p l u s i n se c o r p o r i s esse
dedicat et m u l t o vacui m i n u s intus habere.
est igitur n i m i r u m id q u o d r a t i o n e sagaci
quaerimus admixtum rebus, q u o d inane vocamus.
(4) illud in his r e b u s n e t e d e d u c e r e v e r o 370
possit, q u o d q u i d a m fingunt, p r a e c u r r e r e cogor.
c e d e r e squamigeris latices nitentibus aiunt
et liquidas a p e r i r e vias, quia p o s t l o c a pisces
linquant, q u o possint cedentes confluere undae.
sic alias q u o q u e r e s i n t e r s e p o s s e m o v e r i 375
et m u t a r e l o c u m , q u a m v i s sint o m n i a plena.
scilicet i d falsa t o t u m r a t i o n e receptumst.
nam q u osquamigeri poterunt procedere tandem,
ni s p a t i u m d e d e r i n t latices? c o n c e d e r e porro
q u o p o t e r u n t u n d a e , c u m pisces ire nequibunt? 380
aut igitur m o t u p r i v a n d u m s t c o r p o r a quaeque
a u t esse a d m i x t u m dicundumst rebus inane
unde initum p r i m u m capiat res quaeque movendi.
(5) p o s t r e m o d u o d e c o n c u r s u c o r p o r a lata
si c i t a d i s s i l i a n t , n e m p e a e r o m n e n e c e s s e s t , 385
inter c o r p o r a q u o d fiat, possidat inane.
is p o r r o q u a m v i s c i r c u m c e l e r a n t i b u s auris
confluat, haud poterit t a m e n u n o t e m p o r e totum
compleri spatium; n a m p r i m u m quemque necessest
o c c u p e t ille l o c u m , d e i n d e o m n i a p o s s i d e a n t u r . 390
quod si forte auquis, cum corpora dissiluere,
turn putat id fieri quia se condenseat aer,
errat; nam vacuum turn fit quod non fuit ante
et repletur item vacuum quod constitit ante,
nec tali ratione potest denserier aer, 395
nec, si iam posset, sine inani posset, opinor,
ipse in se trahere et partis conducere in unum.
367 vacui Pontanus: vacuum vel vacuim codd. 389 qurmque Pontanus: quisque codd.
Context: s h o r t l y a f t e r t h e p r o o f , a t 1 . 2 6 5 - 3 2 8 , t h a t m i c r o s c o p i c b o d i e s e x i s t .
335-45 F o r t h e E l e a t i c c o u n t e r p a r t o f this a r g u m e n t , s e e M e l i s s u s 3 0 Β 7 . 7 D K .
370-83 F o r t h e άντιπίρίστασις theory attacked here, cf. Empedocles 3 1 A 3 5 , Β
1 7 - 3 4 D K , a n d a p . p s . - A r . MXC 9 7 6 b 2 2 - o ; P l a t o , Tim. 8 0 c ; A r i s t o t l e , Phys. i v . 7 ,
214329-32; Strato, fr. 6 3 W e h r l i ; a n d Barnes, The Presocratic philosophers ( 1 9 7 9 ) ,
chapter 1 9 .
384-90 E x p e r i m e n t s o f this t y p e w e r e w i d e l y d i s c u s s e d in t h e 1 6 t h c e n t u r y , a n d
opponents o f void held that t w o perfectly flat contiguous surfaces would be
impossible t o separate.
391-7 These a r e difficult lines t o i n t e r p r e t in d e t a i l , but the general point
i n t e n d e d s e e m s t o b e as f o l l o w s . It m a y b e a l l e g e d t h a t t h e o c c u p a t i o n o f t h e n e w l y
c r e a t e d g a p b y a i r (id, 3 9 2 ) o c c u r s simultaneously w i t h t h e o p e n i n g o f t h a t g a p (turn,
3 9 2 ) , b e c a u s e t h e r e is a l r e a d y c o m p r e s s e d a i r b e t w e e n t h e t w o b o d i e s , w h i c h h a s
m e r e l y t o e x p a n d as t h e y s e p a r a t e . B u t a g a i n s t t h i s , ( a ) y o u c a n n o t c o m p r e s s a i r in this
w a y [ e x p e r i m e n t s , e . g . w i t h i n f l a t e d w i n e s k i n s , w o u l d easily s u g g e s t t h i s ] , a n d ( b ) i f
y o u c o u l d , t h e o n l y e x p l a n a t i o n w o u l d be that prior t o c o m p r e s s i o n the air c o n t a i n e d
void gaps.
7 Secondary attributes
A Lucretius 1.445-82
( 1 ) e r g o p r a e t e r i n a n e e t c o r p o r a t e r t i a p e r se 445
nulla p o t e s t r e r u m in n u m e r o n a t u r a relinqui,
n e c q u a e s u b sensus c a d a t ullo t e m p o r e nostros
n e c ratione a n i m i q u a m q u i s q u a m possit apisci.
(2) n a m q u a e c u m q u e cluent, a u t his c o n i u n c t a duabus
rebus ea invenies aut h o r u m eventa videbis. 450
(3) c o n i u n c t u m est id q u o d n u s q u a m sine permitiali
discidio potis est seiungi seque gregari,
p o n d u s uti saxis, calor ignist, liquor aquai,
tactus corporibus cunctis, intactus inani.
(4) s e r v i t i u m c o n t r a p a u p e r t a s d i v i t i a e q u e , 455
libertas b e l l u m c o n c o r d i a , cetera quorum
adventu manet incolunns natura abituque,
haec solid sumus, ut p a r est, e v e n t a vocare.
( 5 ) t e m p u s i t e m p e r se n o n e s t , s e d r e b u s a b ipsis
c o n s e q u i t u r sensus, t r a n s a c t u m q u i d sit in a e v o , 460
turn q u a e res instet, quid p o r r o deinde sequatur.
n e c p e r se q u e m q u a m t e m p u s sentire fatendumst
semotum ab rerum m o t u placidaque quicte.
(6) d e n i q u e T y n d a r i d e m raptam belloque subactas
T r o i u g e n a s g e n t i s c u m d i c u n t esse, v i d e n d u m s t 465
n e f o r t e h a e c p e r se c o g a n t n o s esse faten,
q u a n d o e a saecla h o m i n u m , quorum haec eventa fuerunt
irrevocabilis abstulerit i a m praeterita aetas.
n a m q u e a h u d terris, aliud r e g i o n i b u s ipsis
eventum dici p o t e n t q u o d c u m q u e erit a c t u m . 470
d e n i q u e m a t e r i e s si r e r u m nulla fuisset
n e c locus a c s p a t i u m , res in q u o q u a e q u e geruntur,
numquam T y n d a n d i s f o r m a conflatus amore

ignis A l e x a n d r i P h r y g i o s u b p e c t o r e gliscens
clara accendisset saevi c e r t a m i n a belli, 475

nec clam durateus Troianis P e r g a m a partu
inflammasset equus nocturno Graiugenarum;
p e r s p i c e r e u t possis r e s gestas f u n d i t u s omnis
n o n i t a u t i c o r p u s p e r se c o n s t a r e n e q u e esse,
nec ratione cluere e a d e m q u a constet inane, 480
sed m a g i s u t m e r i t o possis e v e n t a vocare

c o r p o r i s a t q u e loci, res in q u o q u a e q u e gerantur.
480 cluere Q : fluere O: luere Q G

1
Context: s e e v o l . 1 c o m m e n t a r y .
449 quaecumque cluent m i g h t appear misleadingly t o include b o d y and void
t h e m s e l v e s , b u t t h e p h r a s e is p r e s u m a b l y m e a n t t o r e p r e s e n t ό σ ο . . . κατηγορείται
σώματος, Β 2 .
coniuncta T h e s e a r e a r g u e d i n v o l . 1 t o b e e q u i v a l e n t t o E p i c u r u s ' τ ά άίδιον
σνμβεβηκότα ( o r παρακολονθούντα) in Β . It r e m a i n s a p o s s i b i l i t y t h a t , as u s u a l l y
h e l d , it t r a n s l a t e s j u s t σνμβεβηκότα, a n d t h a t h e t a k e s this t o mean p e r m a n e n t
attributes. B u t i f so, w e have t o choose b e t w e e n Lucretius' and ( C ) Demetrius'
i n t e r p r e t a t i o n s o f E p i c u r u s ' t e r m i n o l o g y , a n d L u c r e t i u s ' w o u l d b e less c o n s i s t e n t b o t h
w i t h E p i c u r u s ' u s a g e in Β a n d w i t h t h e t e r m ' s r e g u l a r G r e e k m e a n i n g . L u c r e t i u s is
q u i t e c a p a b l e o f c o i n i n g a p r e c i s e t e r m w h e r e his G r e e k s o u r c e l a c k s o n e ( c f . animus,
1 4 B , F ) , a n d it is f a i r e r t o g u e s s t h a t coniunctum is s u c h a c a s e : n o t e t h a t w h e r e a s f o r
eventum ( = σύμπτωμα) h e tells u s t h a t this is t h e s t a n d a r d t e r m ( 4 5 8 ) , t h e r e is n o
c o m p a r a b l e i n d i c a t i o n f o r coniunctum. S e e a l s o n o t e o n 5 A 7 - 8 .
464-82 C f . Furley [168], 13-14. There is n o g o o d e v i d e n c e to connect the
conclusion opposed b y Lucretius with a n y ancient school's doctrine. Furley rightly
r e j e c t s a S t o i c o r i g i n , a n d his o w n c o m p a r i s o n w i t h t h e P l a t o n i s t a r g u m e n t f o r F o r m s
r e p o r t e d a t A r i s t o t l e , Metaph. A . 9 , 9 9 o b i 4 - i 5 p r o v i d e s a t b e s t a v e r y t e n u o u s p a r a l l e l .
I n d e e d , t r e a t e d as a d o c t r i n e o f t h e c o n t i n u e d per se e x i s t e n c e o f h i s t o r i c a l e v e n t s l i k e
t h e T r o j a n W a r , it s o u n d s s o p h i s t i c a l , a n d o n e m i g h t w o n d e r w h y E p i c u r u s d i d n o t
s i m p l y r e p l y t h a t t h e T r o j a n W a r d o e s not e x i s t n o w . H o w e v e r , t r e a t e d (as in v o l . 1 ,
3 7 ) as c l a i m i n g c o n t i n u e d e x i s t e n c e f o r facts about t h e p a s t , it p r e s e n t s a s e r i o u s
p h i l o s o p h i c a l p o i n t . Its s o u r c e c o u l d b e e i t h e r a n a d v e r s a r y o r a n i n q u i r i n g mind
w i t h i n E p i c u r u s ' o w n s c h o o l . F a c t s a b o u t t h e past c o n f r o n t E p i c u r u s w i t h a m o r e
s e r i o u s c h a l l e n g e t h a n o t h e r f a c t s , b e c a u s e p r e s e n t f a c t s c a n easily b e a n a l y s e d as
attributes o f existing a g g r e g a t e s , a n d there a r e perhaps n o facts a b o u t t h e future (see
20H-I).
469 E i t h e r t h e w h o l e w o r l d , c o n t r a s t e d w i t h s p e c i f i c l o c a t i o n s like T r o y a n d
Mycenae, o r perhaps the w o r l d qua b o d y , c o n t r a s t e d w i t h p l a c e s qua s p a c e . C f .
Wellesley [199].
Β E p i c u r u s , Ep. Hdt. 68-73
( 1 ) άλλα μην και τά σχήματα και τά χρώματα και τά μεγέθη και τά βάρη
και ό σ α ά λ λ α κατηγορείται σώματος ώς άεί συμβεβηκότα - ή πάσιν ή τοΐς
όρατοϊς και κ α τ ά τ ή ν αισθησιν αύτοΐς γνωστοΐς — οΰθ' ώς καθ' εαυτός είσι
φύσεις δοξαστέον ( ο ΰ y a p δ υ ν α τ ό ν έ π ι ν ο ή σ α ι τ ο ύ τ ο ) · ούθ' όλως ώς ουκ
ε ι σ ί ν ούθ' ώς έτερ' άττα προσυπάρχοντα τούτω ασώματα- ούθ' ώς μόρια 5
τούτου, άλλ' ώς τό ό λ ο ν σώμα καθόλου μεν (εκ} τούτων πάντων την
εαυτού φύσιν έχον άίδιον ούχ οΐόν τε ε ί ν α ι , συμπεφορημένων ώσπερ όταν
εξ αυτών τών όγκων μείζον άθροισμα συστή ήτοι τών πρώτων ή τών τού
όλου μεγεθών τούδε t i v o s έ λ α τ τ ό ν ω ν , ά λ λ ά μόνον ώς λέγω έκ τούτων
απάντων την εαυτού φύσιν έχον άίδιον. (ζ) και έπιβολάς μέν έχοντα ιδίας ίο
π ά ν τ α τ α ΰ τ ά έστι και διαλήφεις, σνμπαρακολουθούντος δέ τού αθρόου και
ούθαμή άποσχιζομένου, ά λ λ ά κ α τ ά την άθρόαν εννοιαν τού σώματος
κατηγορίαν είληφότος. ( 3 ) κ α ι μην και τοις σώμασι συμπίπτει πολλάκις
κ α ι ο υ κ ά ί δ ι ο ν π α ρ α κ ο λ ο υ θ ε ί ά ο υ τ ' έν τοις άοράτοις έσται ούτε ασώματα,
ώστε δή κατά την πλείστην φοράν τούτω τω ονόματι χρώμενοι φανερά [5
ποιούμεν τά συμπτώματα ούτε την τού όλου φύσιν έχειν, ο συλλαβόντες
κ α τ ά τ ό άθρόον σώμα προσαγορεύομεν, ούτε την τών άίδιον παρακολου-
θούντων ών άνευ σώμα ο υ δ υ ν α τ ό ν νοεΐσθαι. ( 4 ) κ α τ ' έπιβολάς δ' άν τινας
παρακολουθοϋντος τού αθρόου έκαστα προσαγορενθείη, άλλ' ότε δήποτε
έκαστα συμβαίνοντα θεωρείται, ουκ ά ί δ ι ο ν τών συμπτωμάτων παρακο- ζο
λουθούντων. ($) και ο υ κ έ ^ ε λ α τ έ ο ν έ κ τ ο υ όντος ταύτην την ένάργειαν, ότι
ουκ εχει την τού όλου φύσιν ω συμβαίνει, ό δή και σώμα προσαγορεύομεν,
ουδέ την τών άίδιον παρακολουθούντων. ούδ' αυ καθ' αυτά νομιστέον —
ουδέ γάρ τούτο διανοητόν ούτ' ε π ί τ ο ύ τ α ι ν ο υ τ ' έπι τών άίδιον συμ-
βεβηκότων. άλλ' όπερ και φαίνεται συμπτώματα πάντα τά σωμάτων 25
νομιστέον, και ονκ ά ί δ ι ο ν παρακολουθούντα ούδ' αύ φύσεως καθ' έαυτά
τάγμα έχοντα, ά λ λ ' ό ν τρόπον αυτή ή αΐσθησις τήν ι δ ι ό τ η τ α ποιεί
θεωρείται. ( 6 ) κ α ι μ η ν κ α ι τ ό δ ε y e δ ε ι προσκατανοήσαι σφοδρώς. τον γάρ
χρόνον ού ζητητέον ώσπερ και τά λοιπά όσα έν ύποκειμένω ζητούμεν
αναγοντες επί τάς βλεπομένας παρ' ήμΐν αύτοΐς προλήφεις, άλλ' αυτό τό 30
εναργημα καθ' δ τον πολύν ή ολίγον χρόνον άναφωνοΰμεν, συγγενικώς
τούτο περιφέροντες, άναλογιστέον. κ α ι ούτε διαλέκτους ώς βελτίους
μεταληπτέον, ά λ λ ' α ύ τ α ί ? τ α Γ ί ΰ π α ρ γ ο ύ σ α ι ? κ α τ ' α ύ τ ο ΰ χρηστέον ούτε
άλλο τι κατ' αυτού κατηγορητέον ώς τήν αυτήν ούσίαν έχον τω ίδιώματι

τούτω - κ α ι γάρ τούτο ποιοΰσί τίνες — άλλά μόνον ω συμπλέκομεν τό 35
ί δ ι ο ν τούτο κ α ι παραμετρούμεν μάλιστα έπιλογιστέον. και γάρ τούτο ούκ
αποδείξεως προσδείται άλλ' έπιλογισμού, ότι ταΐς ήμέραις και ταϊς ννξι
συμπλέκομεν και τοις τούτων μ έ ρ ε σ ι ν , ώ σ α υ τ ω ί δ έ κ α ι τ ο ϊ ί πάθεσι και
ταΐς άπαθείαις και κινήσεσι και στάσεσιν, ΐδιόν τι σύμπτωμα, περί ταύτα
πάλιν α υ τ ό τ ο ΰ τ ο έ ν ν ο ο ΰ ν τ ε ^ , καθ' ό χρόνον όνομάζομεν. 4 °
2
ώς άίί σνμβεβηκότα scripsimus: ώς άν ΐίς ταύτα βίβηκότα codd.: ώσαν*ι σνμβεβηκότα Galesius: ώς
αν act συμβίβηκότα Bignone 5 ονθ' ως Gasscndi: ώς ονθ' codd.
1
€ Τ € ρ ' άττα Usener: ϊτίρα τά
codd. 6 μ(ν ( C K ) Meibom: e/c alii 7 τ€ codd.: δί Schneider σνμπεφορημίνων BP: -ov
FP(corr) 14 παραχολουοί Γ ά scripsimus: -6ti Β: -θ*ϊν FP: ά γ' Blgnonc e o r a . Usener. *ai'
codd. 25 σωμάτων Scdley: -τα codd.: - T O ? Usener 34 (χον Usener. ίχοντος codd.
Context: i m m e d i a t e l y f o l l o w i n g 14A.
2 ώ ς αά σ υ μ β ε β η κ ό τ α S o m e e m e n d a t i o n seems necessary, and the favoured
ώσανεί, 'as i f , is s c a r c e l y a p p r o p r i a t e . B i g n o n e ' s , w h i c h w e a d o p t h e r e ( a p a r t f r o m his
s u p e r f l u o u s <ζκ), is g r e a t l y s u p e r i o r . W i t h o u t it, this w o u l d b e t h e o n l y p o i n t in t h e
passage at w h i c h the p e r m a n e n c e o f p e r m a n e n t attributes w a s n o t m a d e explicit. Y e t
Epicurus c a n hardly expect t h e idea o f permanence t o be already implicit in
σνμβεβηκότα: n o t o n l y is this a t v a r i a n c e w i t h G r e e k u s a g e o f t h e t e r m , b u t h e
h i m s e l f uses σνμβαίνειν o f i m p e r m a n e n t attributes at 2 0 a n d 2 2 .
3 αύτοϊς m a y w e l l b e c o r r u p t , b u t w e h a v e l e t it s t a n d f o r l a c k o f a p l a u s i b l e
emendation.
6—10 ά λ λ ' ώς κτλ. s h o u l d b e r e a d as q u a l i f y i n g ονθ' ώς μόρια τούτου b y
e x p l a i n i n g in w h a t sense a b o d y d o e s n o t ( « ά β ο λ ο υ μεν . . .), a n d in w h a t sense it d o e s
( ά λ λ α μόνον . . . ) , c o n s i s t o f its p e r m a n e n t a t t r i b u t e s . F o r this u s e o f ά λ λ α , c f . 3 3 .
C o n s t r u e ούχ οίον τε είναι (η) w i t h εχον in 7 a n d 1 0 , 'it is n o t a b l e t o h a v e ' : f o r t h e
c o n s t r u c t i o n , a r e g u l a r o n e in E p i c u r u s , c f . 1 0 — 1 1 .
9 O n l y in t h e w a y 1 a m d e s c r i b i n g ' m u s t p r i n c i p a l l y r e f e r f o r w a r d t o 1 1 - 1 3 .
P e r m a n e n t attributes a r e c o n c e p t u a l parts, n o t material parts.
11 τον αθρόου r e f e r s t o t h e c o m p l e x o f p e r m a n e n t a t t r i b u t e s ( c o n t r a s t άθροισμα,
8, a n a g g r e g a t e o f m a t e r i a l p a r t s ) . F o r this u s a g e , see S . E . , Μ. 1 1 . 4 3 7 , a n d c f . P l a t o ,
Tht. 1 5 7 b — c . F o r S e x t u s ' c r i t i c i s m o f t h e i d e a , s e e M . 1 0 . 2 4 0 .
36—7 F o r επιλογισμός, see n o t e o n 2 1 V i .
C S e x t u s E m p i r i c u s , M. 10.219-27
( 1 ) Επίκουρος δ ε , ώς αυτόν Δημήτριος ό Λάκων εξηγείται, τόν χρόνον

σύμπτωμα συμπτωμάτων είναι λέγει, παρεπόμενον ήμέραις τε και νυξι
και ώραις και πάθεσι και άπαθείαις και κινήσεσι και μοναϊς. πάντα γάρ
ταύτα συμπτώματα έστι τισί συμβεβηκότα, και ό χρόνος πάσι τούτοις
συμπαρεπόμενος είκότως άν λεχθείη σύμπτωμα συμπτωμάτων. (2) 5
καθόλου γάρ, ίνα μικρόν άνωθεν προλάβωμεν είς τήν τού λεγομένου
παρακολούθησιν, τών όντων τά μέν τινα καθ' έαυτά ύφέστηκεν, τά δε περί
τοίς καθ' έαυτά ύφεστώσι θεωρείται, και καθ' έαυτά μέν ύφέστηκε
πράγματα οιον αί ούσίαι (ώς τό σώμα και κενόν), περι δέ τοΐς καθ' έαυτά
ύφεστώσι θεωρείται τά καλούμενα παρ'αύτοΐς συμβεβηκότα. (}) τούτων ίο
δέ τών συμβεβηκότων τά μέν έστιν αχώριστα τών οΐς συμβέβηκεν, τά δέ
χωρίζεσθαι τούτων πέφυκεν. αχώριστα μέν ούν έστι τών οΐς συμβέβηκεν
ώαπερ ή άντιτυπία μέν τού σώματος, εΐξις δέ τού κενού· ούτε γάρ σώμα
δυνατόν εστί ποτε νοήσαι χωρίς τής άντιτυπίας ούτε τό κενόν χωρίς
είξεως, άλλ' άίδιον έκατέρου συμβεβηκός, τού μέν τό άντιτυπείν, τού δετό 15
είκειν. ( 4 ) ούκ αχώριστα δέ έστι τών οίς συμβέβηκε καθάπερ ή κίνησις και
ή μονή. τά γάρ συγκριτικά τών σωμάτων ούτε κινείται διά παντός
άνηρεμήτως ούτ' άκινητίζει διά παντός, άλλά ποτέ μέν συμβεβηκυΐαν έχει
τήν κίνησιν, ποτέ δέ τήν μονήν, καίπερ τής άτομου, ότε καθ' έαυτήν έστιν,
αεικίνητου καθεστώσης. ή γάρ κενώ πελάζειν οφείλει ή σώματι· είτε δέ 20
κενώ πελάζοι, διά τήν είξιν φέρεται δι' αυτού, είτε σώματι, διά τήν
ά ν τ ι τ υ π ί α ν άποπαλτικώς ποιείται τήν απ* αυτού κίνησιν. (s) συμπτώματα
ο 5 ν τ α ΰ τ ' έ σ τ ι ν οΐς χρόνος παρέπεται, φημί δέ τήν τε ήμέραν και νύκτα και
ώραν και τ ά πάθη και τάς απάθειας, κινήσεις τε και μονάς, ή τε γάρ ήμερα
και νύξ τού περιέχοντος αέρος είσι σ υ μ π τ ώ μ α τ α , ών ή μέν ήμερα κατά τον 25
εξ ήλιου φωτισμόν συμβαίνει, ή δέ νύξ κατά φωτισμού στέρησιν τού εξ
ήλιου έπιγίνεται. ή δέ ώρα ήτοι τής ημέρας ή τής νυκτός μέρος
καθεστηκυία πάλιν σύμπτωμα γίνεται τού αέρος, ώσπερ και ή ήμερα και ή
νύξ. άντιπαρεκτείνεται δέ πάση ήμερα και πάση νυκτί και ώρα ό χρόνος-
παρ* ην αίτίαν μακρά τις ή βραχεία λέγεται ήμερα και νύξ, φερομένων 3 °
ημών επί τον ταύτη συμβεβηκότα χρόνον. τά τε πάθη και αΐ άπάθειαι ήτοι
άλγηδόνες ή ήδοναί έτύγχανον, § ι ά δ έ τ ο ΰ τ ο ουκ ούσίαι τινές καθειατήκει-
σαν, άλλά σ υ μ π τ α > μ α τ α τών πασχόντων ήτοι ήστικώς η αλγεινώς, και
συμπτώματα ουκ άχρονα, προς τούτοις και ή κίνησις, ετι δέ ή μονή, ώς
ήδη παρεστήσαμεν, τών σωμάτων έστι σ υ μ π τ ώ μ α τ α και ού χωρίς χρόνου· 35
τήν γούν οξύτητα και βραδύτητα τής κινήσεως, έτι δέ τήν πλείονα και
ελάττονα μονήν χρόνω καταμετρούμεν. άλλά y a p έκ τούτων φανερόν ότι ό
Επίκουρος άσώματον οίεται τον χρόνον ΰπάρχειν, ού παραπλ-ησίως δε τοις Στωικοίς-
εκείνοι μεν γάρ, ώς λέλεκται, άσώματον τι καθ αύτο νοούμενον

1
ύπεσττησαντο τον χρόνον,
Επίκουρος &έ συμβεβηκός τισιν. ί,Ο
Context: d o e s t i m e e x i s t ? C f . PH 3 . 1 3 7 . F o r S e x t u s ' c o u n t e r a r g u m e n t , see M. 10.238-
47·
1 εξηγείται A l l o f 1 - 3 7 is c l e a r l y D e m e t r i u s ' e x e g e s i s o f E p i c u r u s . T h e t e n t a t i v e
l a n g u a g e o f 5 s h o w s t h a t σ ύ μ π τ ω μ α συμπτωμάτων is his p r o p o s e d i n t e r p r e t a t i o n o f
E p i c u r u s , n o t a v e r b a t i m q u o t a t i o n , a n d t h e rest is in e f f e c t a n e x e g e s i s o f Β i n s u p p o r t
o f the same interpretation.
37—40 S e x t u s ' o w n c o m m e n t , t y i n g this p a s s a g e u p w i t h t h e p r e c e d i n g o n e , 2 7 D .
F o r t h e S t o i c s , s e e n o t e o n 5 1 F 5—6.
D P o l y s t r a t u s , De contemptu 23.26-26.23
( 1 ) ή δοκεΐτ[οί] \ τ\ι]ς άν σοι έκ \τ\ών προει\ρημένων λόγων ού \ κ α [ κ ο ] π α -

θεϊν δ λέγομεν, \ άλλά μάλλον π[ε]ιθώ λα\βεϊν, ώς φευδώς νομίζεται τά
καλά κ [ α ] ι αισχρά \ και όσα νομίζε[ταί\ π ο | τ ' άλλα, επειδή ο\ύ]χ
ωσπερ \ χρυσός και τά τ ο [ ι ] α ΰ τ α | π α ν τ α χ ο ύ εστίν ταύτα; \ (2) έμποδών
γαρ έκάστωι \ δήπου συνοράν, ώς ουδέ | μείζον και έ λ α τ τ ο [ ν ] τ ο | α ϋ τ ο 5
πανταχού [κ]αί προς |πάντα τ ά μ€γέ[σ]·η ό ρ ά τ α [ ι , | ούδ'] ώσαυ[τω? τό]
ήδυ [και \ τό αηδές] . . . \ ωσαύτως [δέ και ε]πί τών \ βαρύτερων και
κουφο\τέρων συμβέβηκεν, \ και έπί τών λ ο ι [ π ] ώ ν | δ ' ά π λ ώ [ ϊ ] δυνά
μενων | τον αυτόν τρόπον έ\χει. ούτε γάρ ΰγεινά \ ταύτα πάσιν υπάρ
χει | ο ύ τ ε θρεπτικά ή φθαρ\τικά ούτε τά τούτοις \ εναντία, άλλά ταύτα ίο
τούς | μ έ ν ύ ν ι ά ζ ε ι κ α ι τρε'|<ρει, τούς δ ' έ κ τ[ών έ ] ν α ν | τ ί ω ν διατίθησιν. (})
ωσ|τε ή και ταύτα πάντα < ρ α τ έ | ο ν φευδή είναι, ά περι|<ρανώ? έκαστος:
θεωρεί δ | ε ρ γ ά ζ ε τ α ι , ή, μή βουλό\μενον άναισχυντεϊν \ και μάχεσθαι τοΐς

φανε\ροΐς, ουδέ τά κ α λ ά κ α ι τ ά | αισχρά άρτέον ώς φευδώς | ν ο μ ι ζ ό μ ε ν α ,
ότι ου π ά | σ ι ταύτα έ σ τ ι ν ώαπερ | λίθος ή χρν[σό]ς ή [ ά λ λ ] ο | [τι τών 1$
τοιούτων . . . ( 4 ) τ ] ά πρό[ς τ]ι κατηγ[ορού]|μενα ού τ[ή]ν αυτήν [χ]ώ|ραν
έ χ ε ι τοίς κ α τ ά τ [ ή ] ν | ι δ ί α ν φύσιν λ ε γ [ ο ] μ έ ν ο ΐ 5 \ [κ]αι μή πρό[ς] τι, ουδέ
τ ά | μέν αληθώς ύπάρχ€ΐ, | τά δ ' ού. ώστε τό άξιοΰν | ταύτα τουτοιο
συμ|3ε|)37-κένα£ε]]ι [e]vr-0ec, ή τ ά | μέν είναι, τά δέ μή- και | ο ΰ σ ε ν
δια[φ]έρει α π ό τών|δε τάδε άνασκευάζειν |ή άπό τώνδε τάδε. άλ|[λ' 20
ομοίως εύη]θης ό νομί\ζων δεΐν, επειδή το μεί]ζον και βαρύτερον ή
λευ|κότερον και γ λ υ κ ύ τ ε | ρ ο ν τινό$- έ σ τ [ ι ] μ ε ί ζ ο ν , | tivos δέ ε[λ]αττον και
/ 3 α | ρ ύ τ ε ρ ο ν , κ α ι ε π ί τ ώ ν λ ο ι | π ώ ν ωσαύτως, κα6" α υ τ ό | δ έ τ ο υ τ α » [ ν ] ρύθέν
πέπον\θεν ό π [ ε ] ρ π [ ρ ό ] ί ά λ λ ο , ούτω \ και τόν [λ]ι'*9ρ[ν] κ α [ ί ] τ ο ν χ ρ υ | σ ό ν και
τά τ[οι]αύτα δ ε ΐ ν , | εΐπ[ερ κ α τ ' άλή]σειαν [ην, \ τών αυτών ποίων] 25
έπή[βο\λα γίνεσθαι, ώστε μ ή πάσι] |κ[αί πανταχού είναι λί]|0ο[ν], και
πρ[ός μέν τι]\να χρυσόν, προς δ ' άλλον \ τ ι [ ν ] ά τ ή ν έ ν α ν τ ί α ν φύ\σιν εχειν,
έ π ε ί δ ' ούκ έχει \ ούτως, φευδώς ήδη <ράσ|κων τ α ύ τ α ν ρ μ ί ζ ε σ σ α [ ι ] | ο υ κ
[ό]ντα.
(For full apparatus, see Indelli's edition)
Context: a n a t t a c k o n t h e use o f m o r a l r e l a t i v i s m t o e l i m i n a t e all o r d i n a r y c o n c e p t i o n s

o f value.
T h e i d e n t i t y o f t h e o p p o n e n t s is a m a t t e r o f d e b a t e (see i n t r o d u c t i o n t o I n d e l l i ' s
e d i t i o n ) , b u t w e f a v o u r a n e x c l u s i v e l y A c a d e m i c t a r g e t (see S e d l e y [ 1 4 2 ] ) , w h i c h , i n
v i e w o f Polystratus' m i d - t h i r d - c e n t u r y date, w o u l d m e a n the circle o f Arcesilaus and
L a c y d e s . F o r E p i c u r e a n s o n m o r a l relativism, c f . also 2 2 N 6 - 7 . O n t h e present
passage, see especially Striker [ 6 4 0 ] .
1 - 2 κα[κο]παβεϊν δ λέγομεν I.e. t o b e upset b y t h e perversity o f the d o c t r i n e
described, a n d distrusted b y one's fellow m e n .
8 Atoms
A E p i c u r u s , Ep. Hdt. 4 0 - 1
( 1 ) κ α ι μ ή ν κ α ι τ ώ ν σωμάτων τ ά μ ε ν έστι συγκρίσεις, τά δ' έξ ών αί

συγκρίσεις π ε π ο ί η ν τ α ι . ( 2 ) τ α ύ τ α δ έ έ σ τ ι ν άτομα και αμετάβλητα - είπερ
μ ή μ έ λ λ ε ι πάντα εις τό μή όν φθαρήσεσθαι άλλ' Ισχύοντα υ π ο μ ε ν ε Γ ν έ ν ταΐς
διαλύσεσι τών συγκρίσεων — πλήρη τήν φύσιν Οντα και ούκ έχοντα όπη ή
όπως διαλυθήσεται. ώ σ τ ε τάς αρχάς άτόμους άναγκαίον ε ί ν α ι σωμάτων 5
φύσεις.
4 όντα καϊ Meibom: όταν codd.
Context: i m m e d i a t e l y f o l l o w i n g 5 A .
1-2 Imitated at L u c r e t i u s 1.483-4: corpora sunt porro partim primordia rerum \
partim concilio quae constant principiorum. B u t E p i c u r u s ' o w n f o r m u l a t i o n h a s g r e a t e r
elegance a n d strength. H e starts w i t h t h e undeniable existence o f compounds,
proceeds t o the notion o f c o m p o n e n t s , w h i c h that o f c o m p o u n d s seems t o entail, then
sets o u t t h e n e c e s s a r y c o n d i t i o n s f o r b e i n g a bona fide c o m p o n e n t . L u c r e t i u s , w h i l e
superficially e c h o i n g E p i c u r u s ' w o r d s , in f a c t s t a r t s o u t w i t h an u n d e f e n d e d and
d o g m a t i c assertion about c o m p o n e n t s .
Β Lucretius 1.503-98 (with omissions)
(1) principio quoniam duplex natura duarum
dissimilis r e r u m l o n g e c o n s t a r e repertast,
c o r p o r i s a t q u e l o c i , res in q u o q u a e q u e g e r u n t u r , 505
esse u t r a m q u e sibi p e r se p u r a m q u e necessest.
nam quacumque vacat spatium, q u o d inane vocamus,
c o r p u s e a n o n e s t ; q u a p o r r o c u m q u e t e n e t se
c o r p u s , ea v a c u u m n e q u a q u a m constat inane.
s u n t i g i t u r solida ac sine inani c o r p o r a p r i m a . . . 510
(2) h a e c n e q u e dissolui plagis e x t r i n s e c u s icta
possunt nec p o r r o penitus penetrata retexi
n e c r a t i o n e q u e u n t alia t e m p t a t a l a b a r e ; 530
id q u o d l a m s u p r a tibi p a u l o o s t e n d i m u s ante.
n a m n e q u e collidi sine inani posse videtur
quicquam n e c f r a n g i n e c findi in b i n a secando
nec capere u m o r e m neque item manabile frigus
nec penetralem ignem, quibus o m n i a conficiuntur. 535
et q u o q u a e q u e m a g i s c o h i b i t res intus inane,
t a r n m a g i s his r e b u s p e n i t u s t e m p t a t a labascit.
e r g o si s o l i d a a c s i n e i n a n i c o r p o r a prima
s u n t ita uti. d o c u i , sint h a e c a e t e r n a necessest.
( 3 ) p r a e t e r e a nisi m a t e r i e s a e t e r n a fuisset, 540
a n t e h a c ad n i l u m penitus res q u a e q u e redissent
de niloque renata forent q u a e c u m q u e videmus.

at q u o n i a m s u p r a d o c u i nil p o s s e creari
d e n i l o n e q u e q u o d g e n i t u m est a d nil revocari,
esse i m m o r t a l i p n m o r d i a c o r p o r e d e b e n t , 545
dissolui q u o q u a e q u e s u p r e m o t e m p o r e possint,
m a t e r i e s ut suppeditet rebus reparandis.
sunt igitur solida p r i m o r d i a simplicitate
n e c r a t i o n e q u e u n t alia s e r v a t a p e r aevum
e x infinito i a m t e m p o r e res r e p a r a r e . . . 550
(4) d e n i q u e i a m q u o n i a m g e n e r a t i m r e d d i t a finis
crescendi rebus constat v i t a m q u e tenendi, 585
et quid q u a e q u e queant per foedera natural,
quid porro nequeant, sancitum quandoquidem exstat,
nec commutatur quicquam, quin o m n i a constant
u s q u e a d e o , v a r i a e v o l u c r e s ut in o r d i n e cunctae
o s t e n d a n t m a c u l e s generalis c o r p o r e inesse, 590

immutabili' materiae quoque corpus habere
d e b e n t n i m i r u m . n a m si p r i m o r d i a rerum
c o m m u t a r i aliqua possent ratione revicta,

i n c e r t u m q u o q u e i a m constet quid possit oriri,
quid n e q u e a t , finita potestas d e n i q u e c u i q u e 595
q u a n a m sit r a t i o n e a t q u e a l t e t e r m i n u s haerens,
nec totiens possent g e n e r a t i m saecla referre

naturam mores victum motusque parentum.
Context: s h o r t l y a f t e r 7 A .
531 T h i s p r o b a b l y qualifies t h e w h o l e a r g u m e n t o f 5 2 8 - 3 5 , a n d r e f e r s b a c k t o
9 Minimal parts
A E p i c u r u s , Ep. Hdt. 5 6 - 9
( 1 ) προς δέ τούτοις ού δ ε ι νομίζειν έν τω ώρισμένω σώματι άπειρους

όγκους είναι ο ΰ δ ' όπηλίκους ουν. ( 2 ) ώστε ού μόνον τήν είς ά π ε ι ρ ο ν τομήν
επί τούλαττον άναιρετεον, Γνα μή πάντα ασθενή ποιώμεν και ταίς
περιλήφεσι τών αθρόων εις τό μή όν άναγκαζώμεθα τά όντα θλίβοντες
καταναλίσκειν, ( 3 ) ά λ λ ά καί τήν μετάβασιν μή νομιστεον γίνεσθαι εν τοΐς 5
ώρισμένοις είς άπειρον μηδ' έ < ( π ί ) τ ο ύ λ α τ τ ο ν . ( 4 ) ο ύ τ ε γάρ όπως, έπειδάν
άπαξ τις είπη ότι άπειροι όγκοι έν τινι ύπάρχουσιν ή όπηλίκοι ουν, έστι
νοήσαι- ( 5 ) πώς τ ' ά ν έ τ ι τ ο ύ τ ο πεπερασμένον είη τό μέγεθος; πηλίκοι γάρ
τίνες δήλον ώς οι άπειροι είσιν όγκοι καί ούτοι· έξ ών, όπηλίκοι άν ποτε
ώσιν, άπειρον ά ν η ν καί τό μέγεθος. ( 6 ) άκρον τε έχοντος τού ίο
πεπερασμένου διαληπτόν, εί μή καί καθ' εαυτό θεωρητόν, ούκ έστι μή ού
καί τό έξης τούτου τοιούτον νοείν καί ούτω κατά τό έξης είς τούμπροσθεν
βαδίζοντα είς τό άπειρον ύπάρχειν κατά τοσούτον άφικνεΐσθαι τή έννοια.
( γ ) τ ο τ ε ε λ ά χ ι σ τ ο ν τ ο έ ν τή αίσθήσει δει κατανοείν ότι ούτε τοιούτον έστιν
οιον τό τάς μεταβάσεις έχον ούτε πάντη πάντως άνόμοιον, ά λ λ ' έχον μέν 15
τ ι ν α κοινότητα τών μεταβατών, διάληφιν δέ μερών ούκ έχον άλλ' όταν δ ι ά
τήν τής κοινότητος προσεμφέρειαν οίηθώμεν διαλήφεσθαίτι αυτού, τό μέν
έπιτάδε, τό δέ έπέκεινα, τό ίσον ήμΐν δει προσπίπτειν. ( 8 ) έξης τε
θεωρούμεν ταύτα από τού πρώτου καταρχόμενοι καί ούκ έν τώ αύτώ, ουδέ
μέρεσι μερών άπτόμενα, άλλ' ή έν τή Ίδιότητι τή εαυτών τά μεγέθη 20
καταμετρούντα, τά πλείω πλεΐον καί τά έλάττω έ λ α τ τ ο ν . ( 9 ) ταύτη τή
αναλογία νομιστεον καί τό έν τή άτόμω ελάχιστον κεχρήσθαι· μικρότητι
γάρ εκείνο δήλον ώς διαφέρει τού κατά τήν αίσθησιν θεωρουμένου,
αναλογία δέ τή αυτή κέχρηται. έπεί περ καί ότι μέγεθος έχει ή άτομος,
κατά τήν ( τ ώ ν ) ενταύθα άναλογίαν κατηγορήσαμεν, μικρόν τι μόνον 25
μακράν έκβαλόντες. (ίο) έτι.τε τά ελάχιστα καί αμιγή πέρατα δείνομίζειν
τών μηκών τό καταμέτρημα έξ αυτών πρώτων τοΐς μείζοσι καί έλάττοσι
παρασκευάζοντα τή δια λόγου θεωρία επί τών αοράτων, (ιι) ή γάρ
κοινότης r) υπάρχουσα αύτοΐς προς τά μετάβολα ικανή τό μέχρι τούτου
συντελεσαι, (ιζ) συμφόρησιν δέ έκ τούτων κίνησιν εχόντων ούχ οΐόν τε 3°
γίνεσθαι.
4 αθρόων BP: ατόμων F 6 μηο' έζ,πι} Gassendi 9 (ξ ών οιη. Β ίο ϊχοντος Gassendi: -es
codd. 13 κατά τοσούτον Sedley: κατά τοιούτον codd.: και τό τοιούτον Miihll: κατά τούτοι/ Furley:
κατά ( τ ο ) τοιούτον Schneider 25 ( τ ώ ν ) Usener 26 μακράν Usener: μακρόν codd. αμιγή
codd.: άμερτ) Arnim 29 μετάβολα Furley: άμετάβολα codd.
Context: i m m e d i a t e l y after 1 2 A .
2-5 S o m e s c h o l a r s see an a r g u m e n t f o r m i n i m a h e r e , p e r h a p s e n c o u r a g e d b y t h e
'conceptual' connotations of ταϊς περιλήφεσι in 3-4 to expect 'theoretical'
i n d i v i s i b i l i t y . B u t this l a t t e r e x p r e s s i o n , a l t h o u g h c o n v e n i e n t , has n o c o u n t e r p a r t in
t h e a n c i e n t d i s c u s s i o n s o f d i v i s i b i l i t y , τομή m u s t b e t h a t w h i c h άτομα do not admit,
a n d t h e a r g u m e n t t h a t f o l l o w s m e r e l y r e p e a t s t h e o n e f o r a t o m s at 8 A .
4 τών αθρόων See 7 B 1 1 , w i t h n o t e .

6 ούτε B e s t t a k e n as c o - o r d i n a t e w i t h τ ' in 8 and w i t h τε in 1 0 , p r o v i d i n g t h r e e
arguments for theoretical indivisibility, όπως Sc. μετάβασις άν γένοιτο, i.e.
a l l u d i n g b a c k t o 5 - 6 r a t h e r t h a n f o r w a r d t o άπειροι όγκοι κτλ. in 7·. O n l y o n this
reading can 6 - 7 add anything n e w - effectively the Z e n o n i a n d i c h o t o m y argument
against m o t i o n .
9 B ' s o m i s s i o n o f εξ ών, e n d o r s e d b y m o s t e d i t o r s , w a s n a t u r a l o n c e κ α ι h a d b e e n
t a k e n t o s t a r t a n e w s e n t e n c e . B u t t h e r e p u n c t u a t i o n a d o p t e d h e r e is t h e easier o p t i o n ,
a n d εξ ών, 'consisting o f which', adds to the clarity o f the a r g u m e n t .
13 κατά τοσούτον M i i h l l ' s και τό τοιούτον w o u l d y i e l d ' a r r i v e in t h o u g h t a t
t h e i n f i n i t y o f e v e n a t h i n g o f this k i n d ' ( v i z . s o m e t h i n g f i n i t e ) , w h i c h w o u l d m a k e t h e
a r g u m e n t a m e r e r e s t a t e m e n t o f 8 — 1 0 , as w e l l as i n v o l v i n g a n u n f a m i l i a r use of
άφικνεϊσθαι. ' R e a c h infinity' m u s t surely be retained, t o p r o v i d e a distinct a r g u m e n t .
S c h n e i d e r ' s κ α τ ά ( τ ό ) τοιούτον m i g h t m e a n e i t h e r 'in s u c h a w a y ' , w h i c h would
m e r e l y r e p e a t t h e sense o f ούτω (iz); o r ' b y m e a n s o f t h a t w h i c h is o f this k i n d ' ,
e c h o i n g τ ο ι ο ύ τ ο ν at 1 2 , f o r w h i c h o n e w o u l d r a t h e r e x p e c t κ α τ ά τ ά τ ο ι α ύ τ α . F u r l e y ' s
κατά τούτον, 'according t o this o p p o n e n t ' , referring back t o τις in 7 , is more
a t t r a c t i v e . B u t t h e r e a d i n g a d o p t e d a b o v e r e q u i r e s e v e n less a l t e r a t i o n t o t h e t e x t a n d
introduces a qualification, ' t o that e x t e n t ' , w h i c h m i g h t well be added b y w a y of
a p o l o g y for the e x t r a v a g a n t phrase 'reach infinity'.
14-24 The suggestion that Diodorus (fr. 9 Giannantoni) had anticipated

E p i c u r u s ' use o f t h e s e n s i b l e m i n i m u m in this c o n t e x t ( S e d l e y [ 1 1 ] , 8 6 - 7 , Denyer
[ 2 0 9 ] , 3 6 — 7 ) is c o n v i n c i n g l y o p p o s e d b y S o r a b j i [ 2 2 ] , 3 4 5 — 7 .
18—21 H o w d o m i n i m a c o m b i n e ? K o n s t a n [ 2 0 6 ] has s u g g e s t e d that the question
is m e a n t t o b e a n i l l e g i t i m a t e o n e b e c a u s e m i n i m a a r e o n l y c o n c e i v a b l e as p a r t s in t h e
first p l a c e . S o C I a p p e a r s t o s a y , b u t t h a t c a n n o t b e E p i c u r u s ' p o i n t h e r e b e c a u s e t h e
c l a i m is b e i n g e x p l a i n e d w i t h r e g a r d t o sensible m i n i m a , w h i c h are s e p a r a b l e ( 2 8 - 3 0 ) .
T h e i n t e r p r e t a t i o n a d o p t e d in v o l . 1 , t h a t it is εξής w h i c h e x p r e s s e s t h e w a y in w h i c h
m i n i m a c o m b i n e , is in m o s t essentials t h a t o f S o r a b j i [ 2 2 ] , 3 7 2 - 5 ( a l t h o u g h it m a y b e
d o u b t e d w h e t h e r h e is r i g h t t h a t S . E . , M . 1 0 . 1 2 0 s h o w s D i o d o r u s t o h a v e a n t i c i p a t e d
t h e t h e o r y ) . I f E p i c u r u s is c o n c e d i n g t h a t m i n i m a d o n o t ' t o u c h ' in t h e technical
A r i s t o t e l i a n s e n s e , h e s h o u l d s t r i c t l y h a v e no p l a c e f o r t o u c h b e t w e e n s e p a r a t e b o d i e s .
T h e y c o u l d o n l y t o u c h i f their e x t r e m i t i e s t o u c h e d , a n d for Epicurus extremities are
m i n i m a . This w o u l d have the a d v a n t a g e o f answering a notorious puzzle, w h y t w o
a t o m s should not coalesce simply b y b e c o m i n g perfectly adjacent with n o intervening
v o i d : m e r e j u x t a p o s i t i o n c o u l d n e v e r c a u s e t h e m t o s h a r e a n e x t r e m i t y in t h e w a y in
w h i c h , s a y , t h e t w o h a l v e s o f an a t o m d o ; a n e x t r e m i t y is e s s e n t i a l l y a n d i n s e p a r a b l y
the e x t r e m i t y o f s o m e b o d y ( C 599ff.; cf. K o n s t a n [ 2 0 6 ] , 4 0 7 ) . H o w e v e r , the tangible/
i n t a n g i b l e a n t i t h e s i s f o r b o d y a n d v o i d (see 5 ) m a y s u g g e s t t h a t h e w a s n o t p r e p a r e d t o
d i s p e n s e w i t h t h e n o t i o n o f t o u c h in all c o n t e x t s . (On touch is t h e title o f o n e o f his l o s t
w o r k s , D . L . 1 0 . 2 8 , a l t h o u g h it m a y h a v e d e a l t w i t h t o u c h as a sense.)
24—6 T h e r e f e r e n c e is t o 1 2 D 1. T h e r e size is a t t r i b u t e d t o a t o m s w i t h o u t e x p l i c i t
a r g u m e n t b u t i m p l i c i t l y b e c a u s e it is o n e o f t h e i n s e p a r a b l e c h a r a c t e r i s t i c s o f b o d y , as
analogy w i t h sensible b o d y m i g h t b e held t o s h o w . Furley [ 2 0 4 ] , 2 3 - 4 sees t h e
r e f e r e n c e as b e i n g t o 1 2 B I a n d 1 2 A , b u t these give a r g u m e n t s w h i c h only c o n c e r n
t h e variety o f a t o m i c s h a p e s a n d sizes, a n d w h i c h c a n n o t b e c a l l e d a n a l o g i c a l .
26 αμιγή T h o s e w h o e m e n d t o άμερή m a y well be right, τ ά ελάχιστα και

άμΐρή is, f o r e x a m p l e , D i o d o r u s ' s t a n d a r d e x p r e s s i o n f o r his m i n i m a ( c f . l l i ) . O n t h e
o t h e r h a n d , αμερή, w h i l e a s t a n d a r d t e r m i n t h e d o x o g r a p h e r s ( c f . 1 1 F , G ) , o c c u r s
nowhere else in E p i c u r u s ' o w n text. A n d the transmitted reading is n o t t o o
i n a p p r o p r i a t e t o r e t a i n : m i n i m a m u s t , as a m a t t e r o f f a c t , b e u n c o m p o u n d e d as w e l l as
partless. πέρατα T h i s s h o u l d n o t , as o f t e n , b e t a k e n p r e d i c a t i v e l y , ' t h i n k o f t h e
m i n i m a . . . as l i m i t s ' . Whatever point is b e i n g made h e r e is e s t a b l i s h e d b y t h e
a n a l o g y w i t h t h e sensible m i n i m u m , as 2 8 — 3 0 r e m i n d s us, a n d sensible m i n i m a a r e not
n e c e s s a r i l y l i m i t s . T h e y h a v e n o w h e r e b e e n said t o b e s o , a n d t h e y differ f r o m r e a l
m i n i m a p r e c i s e l y in t h e i r c a p a c i t y f o r i n d e p e n d e n t m o v e m e n t ( 2 8 - 3 1 ; see further,
vol. 1, 4 3 , andcf. note o n B ) .
30-1 K o n s t a n [ 2 0 6 ] , 4 0 3 - 7 , s u g g e s t s t h a t this p o i n t is b o r r o w e d f r o m A r i s t o t l e ,
Phys. v i . 1 , w h i c h h e t a k e s t o h a v e s h o w n t h a t partless i t e m s , a l t h o u g h properly
r e g a r d e d as p a r t s o f m a g n i t u d e s , c a n n o t become p a r t s . B u t A r i s t o t l e ' s e m p h a s i s t h e r e is,
we think, rather that partless items, although properly regarded as p a r t s of
magnitudes, cannot b e constituent p a r t s o f t h e m ; a n d Epicurus is c o m m i t t e d to
o p p o s i n g t h a t c o n t e n t i o n . T h e i n t e r p r e t a t i o n o f f e r e d in v o l . 1 , 4 3 - 4 , w h e r e t h e thesis
is c o n n e c t e d i n s t e a d w i t h Phys. v i . 1 0 , m a y raise t h e o b j e c t i o n t h a t E p i c u r u s a d o p t e d a n
a l t e r n a t i v e a c c o u n t o f a m i n i m u m ' s m o t i o n f r o m t h e s a m e c h a p t e r , t h a t it ' h a s m o v e d '
b u t n e v e r 'is m o v i n g ' , a n d t h a t h e w o u l d h a r d l y n e e d b o t h s o l u t i o n s . B u t t h a t d o c t r i n e
is n o t in e v i d e n c e i n Ep. Hat., a n d p r o b a b l y represents a later d e v e l o p m e n t in
E p i c u r u s ' t h o u g h t under t h e influence o f D i o d o r u s : see v o l . 1 , 5 1 - 2 .
( 1 ) d e i n d e q u o d o m n i n o f i n e m n o n esse s e c a n d i s
corporibus faciunt neque p a u s a m stare fragori
(2) n e c p r o r s u m in r e b u s m i n i m u m consistere quicquam;

c u m v i d e a m u s id e x t r e m u m cuiusque cacumen
esse q u o d a d sensus n o s t r o s m i n i m u m esse v i d e t u r , 750

c o n i c e r e u t possis e x h o c , q u a e c e r n e r e n o n quis
extremum quod habent, m i n i m u m c o n s i s t e r e <(in i l h s ) .
752 (.in ill's} Munro: (menii} Furley
Context: c r i t i c i s m o f the four-element theory o f Empedocles a n d his ' i n f e r i o r '

successors.
746—8 T h e distinction between physical indivisibles (atoms) a n d m i n i m a is
e x a c t l y t h a t m a d e i n A 2—3.
749—52 T h i s is t h e o n e p i e c e o f e v i d e n c e t o s u g g e s t t h a t t h e a n a l o g y w i t h t h e
sensible m i n i m u m is a n i n d e p e n d e n t p r o o f o f t h e a c t u a l e x i s t e n c e o f t h e ' m i n i m u m in
the a t o m ' (cf. v o l . 1 , 4 2 ) . P e r h a p s in L u c r e t i u s ' E p i c u r e a n s o u r c e the a n a l o g y w a s cited
n o t a s t h e p r i n c i p a l p r o o f b u t as a c o n f i r m a t o r y i l l u s t r a t i o n ( c f . 17), a n d it w i l l t h e n b e
L u c r e t i u s ' s e l e c t i v i t y t h a t h a s g i v e n it this false e m p h a s i s . ( C f . his m i s l e a d i n g s e l e c t i o n
o f a r g u m e n t s a t 5 . 5 4 6 - 9 1 , as c o m p a r e d w i t h E p i c u r u s , Ep. Pyth. 9 1 , o n w h i c h see
S e d l e y [ 1 0 5 ] , 4 8 — 5 2 . ) W h a t t h e a n a l o g y p r i m a r i l y o f f e r s is a c l e a r c o n c e p t i o n o f how
m i n i m a could perform the function which the Zenonian arguments o f A 4-6 and C 3
s h o w t h e y m u s t p e r f o r m . L u c r e t i u s ' w o r d conicere ( 7 5 1 ) m a y e v e n s h o w s o m e g r a s p o f
t h e p o i n t : h i s o n l y o t h e r c o m p a r a b l e u s e o f it is a t 2 . 1 2 1 , w h e r e it is u s e d p r e c i s e l y o f
c o n c e i v i n g b y a n a l o g y w i t h the p e r c e p t i b l e s o m e i n d e p e n d e n t l y p r o v e n fact a b o u t t h e
microscopic.
T h e p a s s a g e a l s o differs f r o m A in m a k i n g t h e s e n s i b l e m i n i m u m e x p l i c i t l y a n
'extremity' o r ' l i m i t ' . T h i s is n o t p r o b l e m a t i c . Normally in d i v i d i n g a sensible
m a g n i t u d e i n t o visible m i n i m a o n e w i l l i n d e e d i s o l a t e t h e first o f t h e s e as a n e x t r e m i t y
o f i t , a n d t h a t is all t h a t t h e p r e s e n t p a s s a g e r e q u i r e s . T h e d i f f e r e n c e is j u s t t h a t a
sensible m i n i m u m is n o t , like a r e a l m i n i m u m , essentially t h e e x t r e m i t y o f s o m e t h i n g
else: c f . A 2 6 , w i t h n o t e .
( 1 ) turn p o r r o q u o n i a m est e x t r e m u m quodque cacumen
c o r p o r i s illius q u o d n o s t r i c e r n e r e sensus 600
i a m n e q u e u n t , id n i m i r u m sine p a r t i b u s exstat
et m i n i m a c o n s t a t n a t u r a n e c fuit umquam
p e r se s e c r e t u m n e q u e p o s t h a c esse v a l e b i t ,
alterius q u o n i a m s t ipsum pars p r i m a q u e etu n a ,
i n d e aliae a t q u e aliae similes e x o r d i n e partes 605
agmine condenso naturam corporis explent,
q u a e q u o n i a m p e r se n e q u e u n t c o n s t a r e , necessest
haerere u n d e queant nulla ratione revelli.
(2) sunt igitur solida p r i m o r d i a simplicitate
q u a e m i n i m i s stipata c o h a e r e n t partibus arte, 610
non e x illorum conventu conciliata,
sed m a g i s aeterna pollentia simplicitate,
u n d e n e q u e avelli q u i c q u a m neque deminui iam
concedit natura reservans semina rebus.
( 3 ) p r a e t e r e a nisi e r i t m i n i m u m , parvissima quaeque 615

c o r p o r a c o n s t a b u n t e x partibus infinitis,
quippe ubi dimidiae partis pars s e m p e r habebit

d i m i d i a m p a r t e m n e c res praefiniet ulla.
e r g o r e r u m inter s u m m a m minimamque quid escit?
nil e r i t u t d i s t e t ; n a m q u a m v i s f u n d i t u s o m n i s 620
s u m m a sit i n f i n i t a , t a m e n , p a r v i s s i m a q u a e sunt,
e x infinitis c o n s t a b u n t p a r t i b u s aeque.
quod quoniam ratio reclamat vera negatque
credere posse a n i m u m , victus fateare necessest
esse e a q u a e nullis i a m p r a e d i t a p a r t i b u s e x s t e n t 625
et m i n i m a c o n s t e n t n a t u r a . q u a e q u o n i a m sunt,
ilia q u o q u e esse tibi s o l i d a a t q u e a e t e r n a fatendum.
( 4 ) d e n i q u e si m i n i m a s i n p a r t i s c u n c t a resolvi
cogere consuesset r e r u m natura creatrix,
i a m n i l e x illis e a d e m r e p a r a r e v a l e r e t 630
p r o p t e r e a q u i a , q u a e nullis sunt p a r t i b u s aucta,
n o n possunt ea quae debet genitalis habere
materies, varios conexus pondera plagas
concursus m o t u s , per quae res quaeque geruntur.
Context: i m m e d i a t e l y a f t e r 8 B , c o n t i n u i n g t h e a r g u m e n t s f o r t h e a t o m i c n a t u r e o f
body.
It m a y b e s u s p e c t e d t h a t L u c r e t i u s h a s h i m s e l f a p p e n d e d t h e s e a r g u m e n t s t o t h e
section a b o u t a t o m s rather than d e v o t e a n entire separate section t o so technical a
s u b j e c t as m i n i m a . T h e i r r e l e v a n c e t o a t o m s lies in t h e p r o p e r E p i c u r e a n p r i n c i p l e ( A
30—1) that m i n i m a c a n n o t exist in isolation. H o w e v e r , t h e c o r r e c t conclusion from
this w o u l d b e t h a t n o p r o c e s s o f f r a g m e n t a t i o n c a n y i e l d a b o d y s m a l l e r t h a n , s a y , t w o
m i n i m a . L u c r e t i u s a p p e a r s t o b e o v e r s t a t i n g his c a s e in 6 0 9 - 1 4 w h e n h e m a i n t a i n s t h a t
any c o h e s i v e g r o u p o f m i n i m a will b e i n s e p a r a b l e .
599-601 M u n r o , e x p e c t i n g t o find h e r e a n a r g u m e n t f r o m the sensible m i n i m u m

t o t h e ' m i n i m u m in t h e a t o m ' , i n d i c a t e s a l a c u n a a f t e r 5 9 9 , t o b e filled o u t r o u g h l y as
follows: (corporibus, quod iam nobis minimum esse videtur, \ debet item ratione pari
minimum esse cacumen}. B u t t h a t e x p e c t a t i o n is q u e s t i o n a b l e (cf. v o l . 1 , 4 2 , a n d n o t e o n
Β 7 4 9 - 5 2 ) : in A 2 8 - 3 1 , t h e i n s e p a r a b i l i t y o f m i n i m a is d i s t i n g u i s h e d as o n e p o i n t
w h i c h cannot b e e s t a b l i s h e d b y a n a l o g y w i t h t h e s e n s i b l e . T h e t e x t as it s t a n d s is q u i t e
i n t e l l i g i b l e . A l l t h e p r o p e r t i e s o f t h e m i n i m u m listed in 6 0 1 - 4 a r e d e d u c e d f r o m its
s t a t u s as t h e e x t r e m i t y o f a b o d y : i f it w e r e n o t m i n i m a l b u t h a d p a r t s , o n e o f its p a r t s
w o u l d h a v e a b e t t e r c l a i m t o b e t h e e x t r e m i t y ; a n d i f it w e r e s e p a r a b l e it w o u l d n o t b e
essentially t h e e x t r e m i t y o f s o m e t h i n g else.
605 e x o r d i n e T h i s translates ίξής, cf. A 1 8 .

611 Cf. A 30-1.
615-22 C f . p s . - A r i s t o t l e , Lin. insec. 9 6 8 a 2 f f , a n d F u r l e y ( 2 0 4 ] , 36—8.
633 varios A s F u r l e y s h o w s [ 2 0 4 ] , 3 8 - 4 0 , it is t h e l a c k o f v a r i e t y a m o n g m i n i m a
t h a t is s e e n h e r e as r u l i n g o u t t h e i r s t a n d i n g as p r i m a r y e l e m e n t s ( h e n c e quapropter at
6 3 5 , i n t r o d u c i n g t h e similar a r g u m e n t against Heraclitus b e g i n n i n g at 6 4 5 ) .
d A r i s t o t l e , Phys. VI.I, 23ia2i-bio
εί δ' έστι συνεχές καί άπτόμενον καί εφεξής, ώς διώρισται πρότερον, συνεχή μέν <1>ν τά
έσχατα έν, άπτόμενα δ ' ώ ν άμα, εφεξής δ ' ώ ν μηδέν μεταξύ συγγενές, αδύνατον έξ
αδιαιρέτων είναι τι συνεχές, οίον γραμμήν έκ στιγμών, εϊπερ ή γραμμή μέν συνεχές, ή
στιγμή δέ άδιαίρετον. ούτε γάρ εν τά έσχατα τών στιγμών (ού γάρ έστι το μέν έσχατον τό δ'
ά λ λ ο τι μόριον τού ά δ ι α ι ρ ί ' τ ο υ ) , οϋθ' άμα τά έσχατα (ού γάρ έστιν έσχατον τού άμερούς
ουδέν έτερον γάρ τό έσχατον καί οδ έσχατον). ετι δ' ανάγκη ήτοι συνεχείς είναι τάς
στιγμάς ή άπτομένας αλλήλων, έξ ών έστι τό συνεχές· ό δ ' α ΰ τ ό ϊ λόγος καί έττί πάντων τών
αδιαιρέτων, συνεχείς μέν δή ούκ άν εΐεν διά τόν είρημένον λόγον άπτεται δ' άπαν ή όλον
όλου ή μέρος μέρους ή όλου μέρος, έπεί δ' άμερές τό άδιαίρετον, ανάγκη όλον όλου
άπτεσθαι. όλον δ' όλον άπτόμενον ούκ έσται συνεχές, τό γάρ συνεχές έχει τό μέν άλλο τό δ'
άλλο μέρος, καί διαιρείται είς ούτως έτερα καί τόπω κεχωρισμένα. άλλα μην ουδέ εφεξής
έσται στιγμή στιγμή ή τό νύν τώ νύν, ώστ' έκ τούτων είναι τό μήκος ή τόν χρόνον εφεξής
μέν γάρ έστιν ών μηθέν έστι μεταξύ συγγενές, στιγμών δ' αίεί [τό] μεταξύ γραμμή και τών
νύν χρόνος.
Context: analysis o f the c o n t i n u u m .

8-10 C f . A 1 8 - 2 0 a n d 5 0 C 6 f o r t h e i n f l u e n c e o f t h e s e lines in H e l l e n i s t i c d e b a t e .
11-14 A s S o r a b j i p o i n t s o u t ( [ 2 2 ] , 3 6 7 - 8 ) , A r i s t o t l e ' s a r g u m e n t a g a i n s t άμερή 'in
s e q u e n c e ' w o r k s o n l y f o r p o i n t s a n d i n s t a n t s , n o t f o r p a r t l e s s magnitudes, thus leaving
E p i c u r u s w i t h a l o o p h o l e w h i c h his έξης in A 8 m a y b e e x p l o i t i n g .
e A r i s t o t l e , Phys. vi. 1 0 , 24ob8-24ia6
ά π ο δ € δ « ι ν μ € ν ω ν δέ τούτων λέγομεν ότι τά άμερές ούκ ενδέχεται κινεϊσθαι πλήν κατά
συμβεβηκός, οίον κινουμένου τού σώματος ή τού μεγέθους τώ ένυπάρχειν, καθάπερ άν εί
τό έν τω πλοίω κινοΐτο ύπό τής τού πλοίου φοράς ή τό μέρος τή τού όλου κινήσει, (άμερές δέ
λέγω τά κατά ποσόν άδιαίρετον.) καί γάρ αϊτών μερών κινήσεις έτεραίείσι κατ'αυτά τε τά
μέρη καί κατά τήν τού όλου κίνησιν. ίδοι δ' άν τις επί τής σφαίρας μάλιστα τήν διαφοράν
ου γαρ ταυτον τάχος εστι τών τε προς τω κέντρω και τών έκτος και τής ολης, ως ου μιάς
ούσης κινήσεως, καθάπερ ουν είπομεν, ούτω μέν ενδέχεται κινεϊσθαι τό άμερές ώς ό έν τώ
πλοίω καθήμενος τού πλοίου θέοντος, καθ' αυτό δ'ούκ ενδέχεται. μ € τ α | 3 α λ λ € τ ω γάρ έκ τού
ΑΒ εις τό ΒΓ, εΐτ' έκ μεγέθους είς μέγεθος είτ' έξ είδους εις είδος είτε κατ' άντίφασιν ό δέ
χρόνος έστω έν ω πρώτω μεταβάλλει έφ' ού Δ. ούκούν ανάγκη αυτό καθ' όν μεταβάλλει
χρόνον ή έν τω ΑΒ είναι ή έν τώ ΒΓ, ή τό μέν τι αυτού έν τούτω τόδ'έν θατέρω πάν γάρ τό
μεταβάλλον ούτως είχεν. έν έκατέρω μέν ουν ούκ έσται τι αυτού· μεριστόν γάρ άν είη. άλλα
μήν ούδ' έν τώ ΒΓ- μεταβεβληκός γάρ έσται, υπόκειται δέ μεταβάλλειν. λείπεται δή αυτό
εν τώ ΑΒ c t v a i , καθ' όν μεταβάλλει χρόνον. ηρεμήσει άρα- τό γάρ έν τώ αύτώ είναι χρόνον

τινά ήρεμεϊν ην. ώστ' ούκ ενδέχεται τό άμερές κινεϊσθαι ούδ' όλως μεταβάλλειν μοναχώς
γαρ αν ούτως ήν αυτού κίνησις, εί ό χρόνος ήν έκ τών νύν αίεϊ γάρ έν τώ νύν κεκινημένον άν
^ν καϊ μεταβεβληκός, ώστε κινεϊσθαι μέν μηδέποτε, κεκινήσθαι δ' άεί. τούτο δ' ότι
α δ ύ ν α τ ο ν , δέδεικται και πρότερον ούτε γάρ ό χρόνος έκ τών νύν οϋθ' ή γραμμή έκ στιγμών
ούθ' ή κίνηοις έκ κινημάτων ούθέν γαρ άλλο 7τοι«ι ό τούτο λέγων ή την κίνηοιν έξ ίμερων,
καθάπερ άν εί τον χρόνον έκ τών νύν η το μηκοζ έκ στιγμών.
It is s u g g e s t e d in v o l . ι, 4 3 - 4 t h a t A 12, w h e r e m i n i m a a r e d e n i e d t h e p o w e r o f
independent m o t i o n , represents Epicurus' acceptance o f Aristotle's a r g u m e n t at 1 — 1 5 .
F o r this, a n d f o r E p i c u r u s ' r e s p o n s e t o 1 5 - 2 0 , see o n A 3 0 - 1 , a n d v o l . 1 , 5 1 - 2 .
f C i c e r o , Acad. 2 . 1 0 6
Polyaenus, qui magnus mathematicus fuisse dicitur. is posteaquam Epicuro adsentiens totam
g e o m e t n a m falsam esse credidit, num ilia etiam quae sciebat oblitus est?
Context: C i c e r o ' s a r g u m e n t , o n b e h a l f o f t h e N e w A c a d e m y , t h a t m e m o r y d o e s n o t
depend on κατάληφις.
cf.g.
g C i c e r o , Fin. 1 . 2 0
ne lllud quidem physici, credere aliquid esse m i n i m u m ; quod profecto numquam putavisset si a
Polyaeno familiari suo geometrica discere maluisset quam ilium etiam ipsum dedocere.
Context: g e n e r a l a t t a c k b y C i c e r o o n E p i c u r e a n p h y s i c s .
A t F i n . 1 . 7 2 t h e E p i c u r e a n s p o k e s m a n r e j e c t s as false all t h e m a t h e m a t i c a l s c i e n c e s ,
b u t it s e e m s c l e a r t h a t E p i c u r u s ' r e j e c t i o n o f g e o m e t r y was the o n e given most
p u b l i c i t y , a n d w a s c o n n e c t e d w i t h h i s d o c t r i n e o f m i n i m a : o n this a n d o n E p i c u r u s '
relation w i t h P o l y a e n u s , cf. Sedley [ 1 0 5 ] ; also M u e l l e r [652].
10 Infinity
A E p i c u r u s , Ep. Hdt. 4 1 - 2
( 1 ) ά λ λ α μην και τό πάν άπειρον έστι. ( 2 ) τ ο γάρ πεπερασμένον άκρον έχει-
τό δέ άκρον παρ' έτερον τι θεωρείται· ώστε ουκ έχον άκρον πέρας ουκ έχει·
πέρας δέ ουκ έχον άπειρον άν εΐη και ου πεπερασμένον. ( 3 ) και μην και τω
πλήθει τών σωμάτων άπειρον έστι τό πάν και τω μεγέθει τού κενού. ( 4 ) ει
τε γάρ ην τό κενόν άπειρον, τά δέ σώματα ώρισμένα, ούθαμού άν έμενε τά
σώματα, ά λ λ ' έφέρετο κατά τό άπειρον κενόν διεσπαρμένα, ούκ έχοντα τά
ύπερείδοντα και στέλλοντα κατά τάς άνακοπάς- ( 5 ) εΐ τε τό κενόν ην
ώρισμένον, ούκ άν είχε τά άπειρα σώματα όπου ένέστη.
2 Si FP: γάρ Β 7 άνακοπάς codd.: άντικοττάς Meibom
Context: i m m e d i a t e l y f o l l o w i n g 8 A . O n t h e h i s t o r i c a l s i g n i f i c a n c e o f t h e t h e o r y , see
Furley [211].
4 τό πάν T h i s h a s a l r e a d y b e e n a n a l y s e d as b o d i e s plus v o i d a t 5 A .
7 άνακοπάς Meibom's emendation t o Epicurus' regular term άντικοπάς is
a t t r a c t i v e , b u t U s e n e r ( [ 1 3 3 ] , 5 6 ) r i g h t l y c i t e s t h e p a r a l l e l o f P l u t a r c h , De facie 9 3 IB, οΰ
παρέχων άνακοπάς ούδ' άντερείδων.
( 1 ) o m n e q u o d est i g i t u r n u l l a r e g i o n e viarum
f i n i t u m s t ; (2) n a m q u e e x t r e m u m debebat habere.
extremum p o r r o nullius posse v i d e t u r 960
e s s e , n i s i u l t r a sit q u o d f i n i a t ; u t videatur
q u o n o n longius h a e c sensus n a t u r a sequatur.
nunc extra s u m m a m quoniam nil esse fatendum,
non habet e x t r e m u m , caret e r g o fine modoque.
n e c refert q u i b u s adsistas r e g i o n i b u s eius; 965
usque adeo, quern quisque l o c u m p o s s e d i t , in omnis
tantundem partis infinitum o m n e relinquit.
( 3 ) p r a e t e r e a si i a m f i n i t u m constituatur
o m n e q u o d est s p a t i u m , siquis p r o c u r r a t a d oras
ultimus extremas iaciatque volatile telum, 970
id v a l i d i s u t r u m c o n t o r t u m viribus ire
q u o fuerit m i s s u m m a v i s l o n g e q u e volare,
an p r o h i b e r e aliquid censes o b s t a r e q u e posse?
alterutrum fatearis e n i m s u m a s q u e necessest.
quorum u t r u m q u e tibi e f f u g i u m p r a e c l u d i t et o m n e 975
c o g i t ut e x e m p t a c o n c e d a s fine patere.
nam sive est aliquid q u o d p r o b e a t efficiatque
q u o m i n u ' q u o m i s s u m est v e n i a t f i n i q u e l o c e t se,
s i v e f o r a s f e r t u r , n o n est a fine profectum.
h o c p a c t o sequar atque, oras u b i c u m q u e locaris 980
e x t r e m a s , q u a e r a m quid telo denique fiat,
fiet uti n u s q u a m possit consistere finis
effugiumque fugae prolatet copia semper.
(4) p r a e t e r e a s p a t i u m s u m m a i totius omne
u n d i q u e si i n c l u s u m c e r t i s c o n s i s t e r e t o r i s 985
finitumque foret, iam copia material
u n d i q u e p o n d e r i b u s solidis c o n f l u x e t a d imum
n e c res ulla geri sub caeli t e g m i n e posset
nec foret o m n i n o caelum neque lumina solis,
q u i p p e ubi m a t e r i e s o m n i s c u m u l a t a i a c e r e t 990
ex infinito iam t e m p o r e subsidendo.
at n u n c n i m i r u m requies data principiorum
c o r p o r i b u s n u l l a s t , q u i a nil e s t f u n d i t u s imum
q u o quasi c o n f l u e r e et sedis ubi p o n e r e possint.
s e m p e r in a s s i d u o m o t u res q u a e q u e g e r u n t u r 995
p a r t i b u s in c u n c t i s i n f e r n a q u e suppeditantur
e x infinito cita c o r p o r a material.
971 id validis Lambinus: invalids codd. 99f> » P : ( M : om. O Q C

Context: as in A , following the proofs o f the a t o m i c nature o f b o d y ( 8 B ) , although
Lucretius has inserted b e t w e e n t h e t w o passages a digression refuting rival theories o f
the elements ( 1 . 6 3 5 - 9 2 0 ) .
A t t e m p t s h a v e b e e n m a d e t o establish a c o r r e l a t i o n b e t w e e n t h e s e a r g u m e n t s a n d
t h o s e i n A , b u t a p a r t f r o m t h a t o f A 1 - 2 w i t h Β 1 - 2 t h e r e s e e m s t o b e little e x a c t
correspondence.
961-2 B a i l e y ' s ' s o t h a t t h e r e is s e e n t o b e a s p o t f a r t h e r t h a n w h i c h t h e n a t u r e o f
o u r sense c a n n o t f o l l o w it' ( [ 1 5 4 ] , a d l o c ) , a n d t h e s i m i l a r v e r s i o n s o f o t h e r e d i t o r s ,
s e e m t o g i v e s e n s a t i o n a n i n a p p r o p r i a t e r o l e in t h e a r g u m e n t . T h e y a r e r i g h t t o link
videtur ( 9 6 0 ) a n d videatur ( 9 6 1 ) w i t h E p i c u r u s ' θεωρείται ( A 2 ) , b u t this l a t e r t e r m is
o n e u s e d t o s p a n t h e t r a n s i t i o n b e t w e e n s i m p l e s e e i n g (θεωρεϊν) a n d c o n c e p t u a l
v i e w i n g ( δ ι ά λόγου θεωρεϊν, c f . 1 1 D 4 , Ε 1 2 ) , a n d t h e s a m e p o i n t s h o u l d b e i n t e n d e d
h e r e . F r o m d i r e c t l y v i e w i n g (videtur, 9 6 0 ) t h e f a c t t h a t e v e r y t h i n g w i t h a n e x t r e m i t y
has s o m e t h i n g else t o flank i t , o n e c a n p r o c e e d t o a c o n c e p t u a l v i e w (videatur, 9 6 1 ) o f
the applicability o f the s a m e principle e v e n b e y o n d t h e r a n g e o f actual vision (literally
' t o w h e r e this k i n d o f s e n s a t i o n n o l o n g e r r e a c h e s ' , 9 6 2 ) .
968-74 C f . t h e similar e x a m p l e s used b y A r c h y t a s , 4 7 A 2 4 , D K , a n d t h e Stoics,

49F.
977-8 T h e t r a n s l a t i o n ' a n d b r i n g it a b o u t t h a t it a r r i v e s n o t w h i t h e r i t w a s s p e d ,
n o r p l a n t s i t s e l f in t h e g o a l . . .' ( B a i l e y ) t a k e s fini ( 9 7 8 ) a s a n a b l a t i v e , m e a n i n g ' i n t h e
t a r g e t ' . T h i s i n v o l v e s a n i m p r o b a b l e c h a n g e in t h e sense of'finis, w h i c h e l s e w h e r e in
t h e i m m e d i a t e c o n t e x t is ' l i m i t ' , a n d i n t r o d u c e s t h e u t t e r l y i n a p p r o p r i a t e i d e a t h a t t h e
e x p l o r a t o r y s p e a r w a s a i m e d a t a t a r g e t . It t h e r e f o r e s e e m s b e t t e r t o takefinique locet se
( 9 7 8 ) as c o - o r d i n a t e w i t h t h e s u b j u n c t i v e s in 9 7 7 , andîfii as a p r e d i c a t i v e d a t i v e , ' a n d
s t a t i o n itself as a l i m i t ' . I f a b o d y b l o c k s t h e s p e a r f r o m p a s s i n g t h e s u p p o s e d l i m i t o f
t h e u n i v e r s e , t h a t b o d y h a s a b e t t e r c l a i m t o b e c a l l e d t h e ' l i m i t ' t h a n t h e initially
c h o s e n b o u n d a r y i m m e d i a t e l y a d j a c e n t t o i t : h e n c e ( 9 7 9 ) ' w h a t it s t a r t e d f r o m w a s n o t
the limit'.
983 O u r t r a n s l a t i o n is a d o p t e d f r o m G o t t s c h a l k [212].
996—7 L u c r e t i u s has been a r g u i n g that t h e o b s e r v e d u b i q u i t y o f m o t i o n conflicts
w i t h t h e v i e w t h a t t h e r e is a n a b s o l u t e b o t t o m t o t h e u n i v e r s e . S o t h e p o i n t a d d e d h e r e
is p r o b a b l y t h a t this p e r p e t u a l m o t i o n m u s t e x i s t e v e n b e l o w u s , w h e r e m a t t e r is
l i k e w i s e in m o t i o n (cita) ' f r o m i n f i n i t y ' - e i t h e r O u t o f infinite s p a c e ' (as a t 1 . 1 0 3 6 ,
6 . 6 6 6 ) , o r ' f r o m i n f i n i t e t i m e p a s t ' (as a t 1 . 1 0 2 5 , 2 . 2 5 5 ) , p e r h a p s m o r e a p p r o p r i a t e l y t o
the a r g u m e n t (cf. 9 9 5 ) .
C E p i c u r u s , Ep. Hdt. 6 0
(1) και μην και τον απείρου ώς μέν άνωτάτω ή κατωτάτω ού δεί
κατηγορείν τό άνω ή κάτω, ώς μέντοι τό υπέρ κεφαλής, όθεν άν στώμεν,
είς άπειρον άγειν ον μηδέ ποτε φανεϊσθαι τούτο ήμίν, ή τό ύποκάτω, τού
νοηθέντος είς άπειρον άμα άνω τε εΐναι καί κάτω πρός τό αυτό. τούτο γάρ
αδύνατον διανοηθήναι. (ζ) ώστε έστι μίαν λαβείν φοράν τήν άνω νοουμένην
είς άπειρον καί μίαν τήν κάτω, άν καί μυριάκις πρός τούς πόδας τών
επάνω τό παρ' ημών φερόμενον < ( c i V ) τούς υπέρ κεφαλής ημών τόπους
άφικνήται, ή έπί τήν κεφαλήν τών ύποκάτω τό παρ' ημών κάτω
φςρόμενον (}) ή γάρ δΧη φορά ούθέν ήττον έκατέρα έκατέρα αντικείμενη
ίπ' άπειρον νοείται. ίο
I η Ρ: και BF ζ ώς με'ντοι Sedley. tit μέντοι Ρ. Ισμεν τοι Β. μέντοι FP(corr) 3 μ*Ι°* ποτε Sedley:
μηοέποτε codd. 7 <«'s> Miihll: <«ς> Usener
Context: b e t w e e n 9 A a n d H E .
F o r o t h e r r e a d i n g s o f t h e p a s s a g e , see e s p e c i a l l y B a i l e y [ 1 1 7 ] a d l o c , M a u [ 2 0 5 ] ,
K o n s t a n [ 2 1 4 ] . T h e i n t e r p r e t a t i o n a d o p t e d h e r e h a s m u c h in c o m m o n w i t h t h e first
two.
1-2 F o r μέν . . . μέντοι, c f . Ep. Men. 1 3 4 .
3 5v is h e r e t a k e n as t h e p a r t i c i p i a l f o r m o f έστι, ' i t is p o s s i b l e ' , u s e d in a n
accusative absolute construction (cf. D e m o s t h e n e s 5 0 . 2 2 ) .
3-4 B o t h i n s t a n c e s o f τούτο a r e b e s t t a k e n as h a v i n g t h e s a m e r e f e r e n c e , n a m e l y
the existence o f an absolute t o p and b o t t o m .
τού νοηβέντος P a r t i t i v e g e n i t i v e , p r i n c i p a l l y d e p e n d e n t o n τ ό ύττοκάτω, ' t h e
l o w e r p a r t o f t h a t w h i c h is c o n c e i v e d . . .'
6-9 M a u t a k e s t h e r e f e r e n c e t o t h o s e a b o v e a n d b e l o w us t o b e t o s i t u a t i o n s
within o u r w o r l d , e . g . m u l t i - s t o r e y buildings; b u t t h e implication o f the singular τ ό
φερόμενον is t h a t e v e n a s i n g l e t r a j e c t o r y m i g h t a r r i v e t e n t h o u s a n d t i m e s a t t h e f e e t o f
those a b o v e , w h i c h e v e n a l l o w i n g f o r s o m e e x a g g e r a t i o n , s e e m s plausible o n l y i f
multiple worlds are envisaged.
11 Atomic motion
A E p i c u r u s , Ep. Hdt. 4 3 - 4
(i) κ ι ν ο ύ ν τ α ι τε συνεχώς α ί άτομοί (φησί δέ ενδότεροι και ίοοταχώς αΰτάς κινεϊσθαι
τού κενού την ειξιν όμοίαν παρεχομένου και τη κουφότατη και τη βαρύτατη) TOV αιώνα,
κ α ι α ί μέν εις μακράν άπ' α λ λ ή λ ω ν διιστάμεναι, αί δέ αυτού τον παλμον
ΐσχουσαι, όταν τύγωσι τη περιπλοκή κεκλειμέναι ή στεγαζόμεναι παρά
τών πλεκτικών, (ζ) ή τε γάρ τού κενού φύσις ή διορίζουσα έκάστην αυτήν 5
τ ο ύ τ ο παρασκευάζει, τήν ύπέρεισιν ούχ οία τε ούσα ποιεϊσθαι· (3) ή τε
στερεότης ή υπάρχουσα αύταΐς κατά τήν σύγκρουσιν τον άποπαλμον
ποιεί, έφ' οπόσον ά ν ή περιπλοκή τήν άποκατάστασιν έκ τής συγκρούσεως
δίδω. ( 4 ) άρχή δέ τούτων ούκ έστιν, άιδίων τών ατόμων ούσών και τού
κενού. ίο
3 αυτού Brieger: αύτον codd. 4 ϊσχονσαι Brieger: ισχονσιν codd. rfj περιπλοκή Usener: την
περιπλοκήν codd. ιταρά dgt: περί cett. 9 άιδίωκ Gassendi: αίτιων codd.
Context: i m m e d i a t e l y f o l l o w i n g 1 2 B .
1-2 T h e i n t e r p o l a t e d scholion refers t o E .
3-4 F o r t h e r o l e o f this v i b r a t i o n in t h e p r o d u c t i o n o f s i m u l a c r a , see 1 5 A 8 .
9-10 G a s s e n d i ' s s i m p l e e m e n d a t i o n is e m i n e n t l y p l a u s i b l e , b u t e v e n i f t h e M S S
r e a d i n g w e r e r e t a i n e d , w i t h B a i l e y ( [ 1 1 7 ] a d l o c , ' T h e r e is n o b e g i n n i n g t o t h e s e
m o t i o n s , b e c a u s e t h e i r c a u s e is t h e a t o m s a n d t h e v o i d ' ) , t h e p o i n t m a d e w o u l d b e
m o r e o r less t h e s a m e .
( 1 ) si c e s s a r e p u t a s r e r u m p r i m o r d i a p o s s e 80
cessandoque novos rerum progignere motus,
avius a vera longe ratione vagaris.
(2) n a m q u o n i a m per inane v a g a n t u r , c u n c t a necessest
aut g r a v i t a t e sua ferri p r i m o r d i a rerum
aut ictu forte alterius. (3) n a m ( c u m ) cita saepe 85
o b v i a c o n f l i x e r e , fit u t d i v e r s a repente
dissiliant; n e q u e e n i m m i r u m , d u r i s s i m a q u a e sint
p o n d e r i b u s solidis n e q u e q u i c q u a m a t e r g o ibus obstet.
(4) e t q u o iactari m a g i s o m n i a material
c o r p o r a pervideas, reminiscere totius i m u m 90
nil esse in s u m m a , n e q u e h a b e r e u b i c o r p o r a prima
consistant, q u o n i a m s p a t i u m sine fine modoquest,
i m m e n s u m q u e p a t e r e in c u n c t a s u n d i q u e partis
pluribus o s t e n d i et c e r t a r a t i o n e probatumst.
quod quoniam constat; nimirum n u l l a q u i e s est 95
reddita corporibus primis per inane profundum.
(5) sed m a g i s assiduo v a r i o q u e e x e r c i t a motu
p a r t i m intervallis m a g n i s confulta resultant,
pars e t i a m b r e v i b u s spatiis v e x a n t u r a b ictu.
(6) et q u a e c u m q u e m a g i s c o n d e n s o c o n c i l i a t u 100
exiguis intervallis c o n v e c t a resultant,
i n d u p e d i t a suis p e r p l e x i s ipsa f i g u r i s ,
h a e c validas saxi radices et fera ferri
corpora constituunt et cetera ( d e ) genere horum.
paucula quae porro m a g n u m per inane vagantur 105
c e t e r a dissiliunt l o n g e l o n g e q u e recursant
in m a g n i s intervallis, h a e c a e r a rarum
sufficiunt n o b i s et s p l e n d i d a l u m i n a solis;
multaque praeterea m a g n u m per inane vagantur,
conciliis r e r u m quae sunt reiecta nec u s q u a m n o
consociare etiam motus potuere recepta.
(7) cuius, uti m e m o r o , rei s i m u l a c r u m et imago
ante o c u l o s s e m p e r nobis versatur et instat.
contemplator enim, c u m solis l u m i n a cumque
inserti f u n d u n t radii per o p a c a d o m o r u m : 115
multa minuta modis multis per inane videbis

c o r p o r a m i s c e r i r a d i o r u m l u m i n e in ipso
et v e l u t a e t e r n o c e r t a m i n e proelia pugnas
edere turmatim certantia nec dare pausam,
conciliis et discidiis e x e r c i t a crebris; 120

c o n i c e r e u t possis e x h o c , p r i m o r d i a rerum
q u a l e sit in m a g n o i a c t a r i s e m p e r inani.
dumtaxat rerum magnarum parva potest res
e x e m p l a r e dare et vestigia notitiai.
g5 <[curn) Lachmann 88 tergo thus Voss: tergibus codd. 105 paucula L: cetera (ex 106)
Merrill 106 cetera O Q G : paucula (ex 105) Merrill
Context: t h e o p e n i n g s t a g e s o f L u c r e t i u s ' a c c o u n t o f a t o m i c m o t i o n .
80—1 L u c r e t i u s h a s j u s t b e e n e x p l a i n i n g t h e c o n t i n u i t y o f n a t u r a l p r o c e s s e s as d u e
t o t h e r e c i p r o c a l c h a r a c t e r o f all m o t i o n a n d c h a n g e in t h e w o r l d ( 2 . 6 7 — 7 9 ) , a n d this
leads h i m t o n o t e t h a t if, c o n t r a r y t o his v i e w , a t o m s c o u l d c o m e t o a h a l t , it w o u l d
c o r r e s p o n d i n g l y b e necessary t o suppose that they c o u l d restart their m o t i o n from
scratch.
89-96 C f . 1 0 B 4.
105-6 T h e s e lines h a v e c a u s e d m u c h d i f f i c u l t y (see B a i l e y [ 1 5 4 ] a d l o c ) , b u t t h e
t e x t is q u i t e i n t e l l i g i b l e p r o v i d e d paucula is u n d e r s t o o d as ' f e w a n d f a r b e t w e e n ' , i . e .
'widely scattered', cf. 3 . 2 7 8 , 4 . 7 1 .
112-24 F o r this t r a d i t i o n a l a t o m i s t s i m i l e , c f . D e m o c r i t u s f r r . 2 0 0 - 3 , 2 0 6 L u r i a .
121-4 T h e a n a l o g y d o e s n o t p r o v e t h e p e r p e t u a l m o t i o n o f a t o m s , b u t offers a
m o d e l t o a i d o u r c o n c e p t i o n o f it; notitiai ( 1 2 4 ) p r o b a b l y t r a n s l a t e s προλήψεως ( o n
w h i c h see 1 7 ) .
( 1 ) n u n c q u a e m o b i l i t a s sit r e d d i t a material
c o r p o r i b u s paucis licet hinc c o g n o s c e r e , Memmi.
(2) p r i m u m a u r o r a n o v o c u m spargit l u m i n e terras
et variae volucres n e m o r a avia pervolitantes 145
aera p e r t e n e r u m liquidis loca v o c i b u s opplent,
q u a m subito soleat sol ortus t e m p o r e tali
convestire sua perfundens o m n i a luce,
o m n i b u s i n p r o m p t u m a n i f e s t u m q u e esse v i d e m u s .
a t v a p o r is q u e r n s o l m i t t e t l u m e n q u e s e r e n u m 150
n o n per inane m e a t v a c u u m ; q u o tardius ire
c o g i t u r , aerias quasi d u m d i v e r b e r a t undas.
nec singillatim corpuscula quaeque vaporis
sed c o m p l e x a m e a n t i n t e r se c o n q u e globata;
q u a p r o p t e r s i m u l i n t e r se r e t r a h u n t u r e t e x t r a 155
officiuntur, uti c o g a n t u r tardius ire.
(3) at q u a e sunt solida p r i m o r d i a simplicitate,
cum per inane m e a n t v a c u u m n e c res remoratur
ulla foris a t q u e ipsa suis e p a r t i b u s unum
u n u m in quern c o e p e r e l o c u m c o n i x a feruntur, 160
debent nimirum praecellere mobilitate
et m u l t o citius ferri q u a m lumina solis

multiplexque loci spatium transcurrere eodem
t e m p o r e q u o solis p e r v u l g a n t f u l g u r a caelum.
Context: s h o r t l y a f t e r B .
T h e c o m p a r i s o n is, o f c o u r s e , b e t w e e n t h e speed o f individual a t o m s a n d t h e
perceptible s p e e d o f l i g h t . T h e i n d i v i d u a l a t o m s c o m p o s i n g t h e l i g h t all t r a v e l a t t h e
u n i f o r m a t o m i c s p e e d , b u t in c o m p l e x p a t t e r n s o f m o t i o n w h i c h r e t a r d t h e i r linear
progress: cf. D 2, Ε 4.
D E p i c u r u s , Ep. Hit. 4 6 - 7 ( = I 5 A 2)
(1) "καί μήν κ α ί ή δ ι ά τού κενού φορά κατά μηδεμίαν άπάντησιν τών
άντικοφάντων γινομένη πάν μήκος περιληπτόν εν άπερινοητω χρονω
συντελεί. ( 2 ) βράδους γάρ και τάχους άντικοπή και ούκ άντικοπη ομοίωμα
λαμβάνει. ( 3 ) ού μήν ο ΰ δ ' ά μ α κ α τ ά τούς δ ι ά λόγου θεωρητούς χρόνους
αυτό τό φερόμενον σώμα επί τούς πλείους τόπους άφικνεϊται - άδιανόη-

τον γάρ. ( 4 ) κ α ί τούτο συναφικνούμενον έν αίσθητώ χρόνω όθεν δήποθεν
τού απείρου ούκ έξ ού άν περιλάβωμεν τήν φοράν τόπου έσται
άφιστάμενον (<,) άντικοπή γάρ όμοιον έσται, καν μέχρι τοσούτου το τάχος
τής φοράς μή άντικοπή όν καταλίπωμεν. ( 6 ) χρήσιμον δή καί τούτο
κατασχείν τό στοιχείον.
5 ούτο Miihll: κατά codd.: καί Usener 8 τοσούτου FP: τούτοι; Β 9 άχτικοητ/ ον Sedley:
avTLKOTTtov BP: άντικοτπέον FP(corr.): άντικοτττόμενον Meibom: άντικόπτον vel άντίκοπον Usener:
άντικοπίν Miihll
Context: p r o o f o f t h e e n o r m o u s s p e e d o f i m a g e s (see 1 5 A ) . T h e p r i n c i p l e is p r e s e n t e d
b y E p i c u r u s as a n e n t i r e l y g e n e r a l o n e a b o u t a t o m i c m o t i o n , a l t h o u g h it is h e r e , in t h e
t h e o r y o f v i s i o n , t h a t its c h i e f u s e f u l n e s s lies.
3-4 ( C f . Ε 4.
4 τους διά λόγου θεωρητοϋς χρόνους See o n Ε ιι-ΐ2.
5-8 These lines a r e p r o b l e m a t i c , and have been construed in a n u m b e r of
d i f f e r e n t w a y s . W e s u g g e s t , a t all e v e n t s , t h a t άδιάνοητον y a p καί τούτο c a n h a r d l y
b e t a k e n t o g e t h e r , as in t h e M S S a n d m a n y e d i t i o n s , s i n c e in w h a t p r e c e d e s n o t h i n g
else h a s b e e n d i s m i s s e d , e v e n i m p l i c i t l y , as i n c o n c e i v a b l e . T h e c o m p o u n d συναφικ-
νεΐσθαι, w h i c h o c c u r s o n l y h e r e , o u g h t t o m e a n ' a r r i v e j o i n t l y ( w i t h s o m e t h i n g e l s e ) ' ,
not 'arrive simultaneously (with its d e p a r t u r e ) ' : s o p r e s u m a b l y Epicurus is n o w
t a l k i n g a b o u t p e r c e p t i b l e a r r i v a l s o f a t o m s ( c f . έν αισθητά) χρόνω), a n d c h o o s e s a v e r b
w h i c h w i l l a l l o w f o r t h e f a c t t h a t a t o m s o n l y a r o u s e s e n s e - p e r c e p t i o n w h e n a r r i v i n g in
a g g r e g a t i o n s like t h e i m a g e s w h i c h c a u s e v i s i o n .
Ε E p i c u r u s , Ep. Hat. 6 1 - 2
( 1 ) κ α ί μήν καί ισοταχείς άναγκαίον τάς άτόμους είναι, όταν δ ι ά τού κενού
είσφέρωνται μηθενός άντικόπτοντος. (ζ) ούτε γάρ τά βαρέα θάττον
οίσθήσεται τών μικρών καί κούφων, όταν γε δή μηδέν άπαντα αύτοίς- ούτε
τά μικρά τών μεγάλων, πάντα πόρον σύμμετρον έχοντα, όταν μηθέν μηδέ
έκείνοις άντικόπτη- ( 3 ) ονθ' r) άνω ούθ' ή εις τό πλάγιον δ ι α τών κρούσεων 5
φορά, ούθ' α ί κάτω δ ι α τών ιδίων βαρών, έφ' όπόσον γάρ άν κατίσχη
έκάτερων, έπι τοσούτον άμα νοήματι τήν φοράν σχήσει, έως άντικόφη ή
έξωθεν ή εκ τού ιδίου βάρους προς τήν τού πλήξαντος δύναμιν. (4) άλλά
μην και κατά τάς συγκρίσεις θάττων έτερα ετέρας ρηθήσεται τών ατόμων
Ισοταχών ούσών, τώ έφ' ένα τόπον φέρεσθαι τάς έν τοΐς άθροίσμασιν ίο
άτόμους και κατά τον ελάχιστον συνεχή χρόνον, εί μη εφ' ενα κατα τους
λόγω θεωρητούς χρόνους- άλλά πνκνόν άντικόπτουσιν, έως άν υπο τήν
αϊσθησιν τό συνεχές τής φοράς γίνηται. τό γάρ προσδοξαζόμενον περί τού
αοράτου, ώς άρα και ο'ι δ ι α λόγου θειορητοι χρόνοι τό συνεχές τής φοράς εξουαιν, ούκ
αληθές έστιν έπι τών τ ο ι ο ύ τ ω ν έπε'ι τό γε θεαιρούμενον πάν ή κατ' έπιβολήν λαμβανόμενον 15
τή διάνοια αληθές έατι.
6 αί BP: ή P(corr.)F 7 έκατέρων codd.: έκάτερον Usener
Context: i m m e d i a t e l y f o l l o w i n g I O C .
5—6 S t r i c t l y θάττον οίσθήσεται f r o m 2 - 3 should b eunderstood here, b u t b y
n o w t h e p r e d i c a t e t o b e s u p p l i e d f r o m t h e p r e v i o u s s e n t e n c e c a n b e t a k e n s i m p l y as
' w i l l differ i n s p e e d ' . T h a t e x p l a i n s t h e p l u r a l α ί o f t h e b e s t M S S : i t is i m p o r t a n t t h a t
t h e d i f f e r e n t types o f m o t i o n listed d o n o t differ in s p e e d , b u t e q u a l l y i m p o r t a n t t h a t
e v e n w i t h i n a s i n g l e t y p e , a m o n g d o w n w a r d m o t i o n s t h e m s e l v e s , o n e is n o t faster
than a n o t h e r 'because o f their individual w e i g h t s ' (cf. Η 3 ) .
6-7 έκατέρων d o e s n o t r e q u i r e t h e usual e m e n d a t i o n t o -ov, b u t c a n b e t a k e n as a
p a r t i t i v e g e n i t i v e w i t h εφ' όποσον ( f o r w h i c h see Ep. Pyth 110), ' t o w h a t e v e r d i s t a n c e
o f either o n e s ' , i.e. ' h o w e v e r far a l o n g either kind o f t r a j e c t o r y ' , t h e reference o f the
p l u r a l έκατέρων being (a) u p w a r d s a n d s i d e w a y s m o t i o n s d u e t o i m p a c t s , a n d ( b )
d o w n w a r d m o t i o n s d u e t o w e i g h t s , κατίσχη ( t e n t a t i v e l y t r a n s l a t e d ' g e t s ' ) is difficult:
t h e o n l y p l a u s i b l e p a r a l l e l is a t H e r o d o t u s 3 . 2 8 , w h e r e κατίσχειν επί . . . is u s e d o f a
flash o f l i g h t ' r e a c h i n g ' s o m e t h i n g .
11-12 T h e t w o kinds o f time m e n t i o n e d here a r e a subject o f c o n t r o v e r s y , cf.
M a u [ 2 0 5 j , 4 i f f . W h a t is f a i r l y c l e a r is t h a t ' t i m e s s e e n b y r e a s o n ' h e r e a n d a t D 4 a r e
p e r i o d s o f t i m e t o o s h o r t t o b e d e t e c t e d b y t h e senses, as 1 5 D 7 9 4 - 6 c o n f i r m s . B u t
t h e r e is n o i m p l i c a t i o n in t h e e x p r e s s i o n λόγω θεωρητός t h a t t h e t i m e s a r e i n d i v i s i b l e ,
as is w i d e l y h e l d , a n d t h e uses t o w h i c h t h e y a r e p u t i n t h e s e p a s s a g e s d o n o t r e q u i r e
t h a t t h e y b e . ( F o r i n d i v i s i b l e t i m e s , see o n G ; it is s u g g e s t e d in v o l . 1 t h a t this e l e m e n t
o f t h e E p i c u r e a n t h e o r y p o s t d a t e s Ep. Hdt.) T h e s e i m p e r c e p t i b l e t i m e s m o s t n a t u r a l l y
c o n t r a s t w i t h p e r c e p t i b l e t i m e s , as a t D 4 - 6 a n d 1 5 D 7 9 4 — 6 , a n d t h e a r g u m e n t i t s e l f
seems t o r e q u i r e that 'the smallest c o n t i n u o u s t i m e ' at 1 1 similarly b e perceptible. T h e
c o m m o n - s e n s e o b j e c t i o n t h a t E p i c u r u s is i m a g i n i n g w i l l b e t h a t , to all appearances, all
t h e p a r t i c l e s in a m o v i n g b o d y m o v e w i t h t h e b o d y a n d a t t h e s a m e s p e e d as it. M a u ' s
s u g g e s t i o n t h a t ' t h e s m a l l e s t c o n t i n u o u s t i m e ' is still i m p e r c e p t i b l e (although not
p a r t l e s s , a s h e t a k e s t h e λ ό γ ω θεωρητοί χρόνοι t o b e ) w o u l d r o b t h e o b j e c t i o n o f a n y
f o r c e ; a n d besides, E p i c u r u s ' a n s w e r at 1 3 - 1 6 s h o w s that h e takes the o b j e c t i o n t o rest
o n a false i n f e r e n c e f r o m t h e visible t o t h e i n v i s i b l e . S o t h e ' s m a l l e s t c o n t i n u o u s t i m e '
o u g h t t o b e a p e r c e p t i b l e t i m e . It is, p r e s u m a b l y , n o t t h e s h o r t e s t p e r c e p t i b l e t i m e , b u t
t h e s h o r t e s t t i m e s p a n w i t h i n w h i c h s o m e continuity o f m o t i o n c a n b e d e t e c t e d . T h e
shortest perceptible time would b e s e e n as p a r t l e s s , s o t h a t n o c h a n g e c o u l d b e
d i s c e r n e d d u r i n g it ( c f . 9 A 7).
13-16 C f . F u r l e y [ 2 4 1 J , 6 1 4 - 1 6 ; S e d l e y | i 2 6 | , 2 4 - 5 . G i v e n t h e d i s p a r i t y , in this
i n s t a n c e , b e t w e e n t h e m a c r o s c o p i c a n d t h e m i c r o s c o p i c , t h e o b j e c t o r ' s e r r o r m u s t lie
in his a n a l o g i c a l i n f e r e n c e f r o m t h e o n e t o t h e o t h e r , a n d n o t in t h e m a c r o s c o p i c
a p p e a r a n c e s t h e m s e l v e s , w h i c h o n E p i c u r u s ' e p i s t e m o l o g i c a l t h e o r y m u s t b e t r u e (see
16).
15 τ ό θεωρούμενον 'What is s e e n ' . F o r κ α τ ' επιβολήν λαμβανόμενου τή
διάνοια, s e e v o l . 1 , 9 0 , o n t h e ' f o c u s i n g o f t h o u g h t i n t o a n i m p r e s s i o n ' .
F S i m p l i c i u s , In. Ar. Phys. 9 3 8 , 1 7 - 2 2 (Usener 2 7 7 )
είγ'άρ μή ήν πάν μέγεθος διαιρετόν, ούχ οΐόν τ ε ήν τ ό βραδύτερον άει έν τ ώ
Γ σ ω χρόνω έλαττον κινεϊσθαι τον θάττονος- τό γάρ άτομον και τό άμερές
έν τω α ύ τ ώ χρόνω και τό θάττον διέρχεται και τό βραδύτερον ει γάρ έν
πλείονι, έν τω ϊσω έλαττόν τι τον άμερονς δ ι ε λ ε ύ σ ε τ α ι . διό και τοις περι
'Επίκονρον αρέσκει ίσοταχώς πάντα διά τών άμερών κινεϊσθαι, ίνα μή τά 5
άτομα αυτών δ ι α ι ρ ο ύ μ ε ν α μηκέτι άτομα ή.
Context: c o m m e n t a r y o n Physics v i . 2 , 2 3 2 a 2 3 f f .
Simplicius ignores the E p i c u r e a n technical distinction b e t w e e n a m i n i m u m partless
e n t i t y a n d a n a t o m ( o n w h i c h s e e 8—9).
G S i m p l i c i u s , In Ar. Phys. 934,18-30 (Usener 2 7 8 , part)
επάγει δέ και άλλο άτοπον ακολουθούν ταύτη τή υποθέσει, το κεκινήσθαί τι μή πρότερον
κινούμενον, οίον βεβαδικέναι τι μή πρότερον βάδισαν, κείται μέν γάρ κινεϊσθαι τό Ω τήν
ΔΕΖ κίνησιν έπι τού ΑΒΓμεγέθους- ούτε δέ έπ'ι τού Α κινείται, κεκίνηται γάρ έπ' αυτού,
ούτε επι τού Β, ομοίως δέ ουδέ επί τού Γ- τήν όλην άρα κίνησιν κεκινημένον έσται μή
κινούμενον αυτήν πρότερον. ότι δέ ού πάντη άπίθανον ταντην τέθεικε τήν '.
ένστασιν, δηλοϊτό και θέντος αυτήν και διαλνσαντος τους περι 'Επίκονρον
όμως, ύστερον γενομένονς ούτω λέγειν τήν κίνησιν γίνεσθαι. έξ άμερών
γάρ και τήν κίνησιν και τό μέγεθος και τόν χρόνον είναι λέγοντες έπι μέν
τον όλον μεγέθονς τον έξ άμερών σννεστώτος κινεϊσθαι λέγονσι τό
κινούμενον, καθ' έκαστον δέ τών έν αύτώ άμερών ού κινεϊσθαι άλλά ι
κεκινήσθαί, διά τό εί τεθείη και επί τούτων κινεϊσθαι τό έπι τον όλον
κινούμενον, διαιρετά αυτά έσεσθαι.
5 άπίθανον codd.: πιθανόν Furley
Context: c o m m e n t a r y o n Physics V I . I , 23231-17.

7-8 I n d i v i s i b l e units o f t i m e a r e r e p r e s e n t e d 3s E p i c u r e a n o n l y h e r e , a t S . E . M.
1 0 . 1 4 2 , a n d at P . H e r e . 6 9 8 , fr 2 3 Ν ( S c o t t [ 1 4 9 ] , 2 9 0 ) ; t h e e v i d e n c e f o r t h e m in t h e
E p i c u r e a n D e m e t r i u s o f L a c o n i a , P . H e r e . 1 0 1 2 , 4 8 . 1 - 1 5 is t e x t u a l l y t o o i n s e c u r e (see
Sorabji ( 2 2 ] , 375—6). A n y o n e adopting the staccsto theory o f motion might be
t e m p t e d t o include t h e m , both because D i o d o r u s had d o n e so (i 1 7 - 2 4 ) a n d because
A r i s t o t l e h a d a r g u e d (Phys. v i . r , 2 3 i b i 8 - 2 3 2 a 2 2 ) , i f less t h a n c o g e n t l y ( s e e S o r a b j i
[ 2 2 ] , 3 6 6 - 7 ) , t h a t e i t h e r m a g n i t u d e , t i m e a n d m o t i o n all c o n s i s t o f i n d i v i s i b l e s o r n o n e
d o . B u t i f E p i c u r u s d i d i n d e e d f o l l o w t h e s e l e a d s , his p r e c i s e r e a s o n i n g d o e s not
s u r v i v e . It c o u l d h a v e b e e n d o n e b y r e - a p p l y i n g his a r g u m e n t s at 9 A 1-6 against
infinitely divisible m a g n i t u d e s .
Η Lucretius 2.216-50
( 1 ) illud in his q u o q u e t e r e b u s c o g n o s c e r e avemus,
corpora cum deorsum rectum per inane feruntur
ponderibus propriis, incerto t e m p o r e ferme
incertisque locis spatio depellere paulum,
tantum quod m o m e n mutatum d i c e r e possis. 220
( 2 ) q u o d nisi d e c l i n a r e s o l e r e n t , o m n i a deorsum,
i m b r i s uti g u t t a e , c a d e r e n t p e r i n a n e profundum,
nec foret offensus natus nec plaga creata
p r i n c i p i i s : ita nil u m q u a m natura creasset.
( 3 ) q u o d si f o r t e a l i q u i s c r e d i t g r a v i o r a p o t e s s e 225
c o r p o r a , q u o citius r e c t u m per inane feruntur,
i n c i d e r e e x s u p e r o l e v i o r i b u s a t q u e ita plagas
g i g n e r e quae possint genitalis r e d d e r e motus,
avius a vera longe ratione recedit.
n a m per aquas q u a e c u m q u e cadunt atque aera r a r u m , 230
h a e c p r o p o n d e r i b u s casus celerare necessest
propterea quia corpus aquae naturaque tenvis
aeris h a u d possunt a e q u e r e m q u a m q u e morari,
sed citius c e d u n t g r a v i o r i b u s exsuperata.
at c o n t r a nulli de nulla p a r t e n e q u e ullo 235
t e m p o r e inane potest v a c u u m subsistere rei,
q u i n , sua q u o d n a t u r a petit, c o n c e d e r e pergat;
o m n i a quapropter debent per inane quietum
aeque ponderibus n o n aequis concita ferri.
haud igitur poterunt levioribus incidere u m q u a m 240
e x s u p e r o g r a v i o r a n e q u e i c t u s g i g n e r e p e r se
qui varient m o t u s per quos natura gerat res.
(4) q u a r e e t i a m a t q u e e t i a m p a u l u m i n c l i n a r e necessest
c o r p o r a ; n e c plus q u a m m i n i m u m , ne fingere motus
o b l i q u o s v i d e a m u r et id res v e r a r e f u t e t . 245
n a m q u e h o c in p r o m p t u m a n i f e s t u m q u e esse v i d e m u s ,
pondera, quantum in sest, n o n p o s s e o b l i q u a meare,
ex supero c u m praecipitant, q u o d cernere possis.
s e d nil o m n i n o (recta) regione viai
d e c l i n a r e quis est qui possit c e r n e r e sese? 250
249 recta add. L: ([nulla) Lachmann
Context: t h e l a w s o f a t o m i c m o t i o n .
F o r t h e s a m e a r g u m e n t , see C i c e r o , Fin. 1 . 1 8 - 2 0 , Fat 22.
243 e t i a m a t q u e e t i a m T h i s m a y c o n c e i v a b l y q u a l i f y inclinare - a t o m s s w e r v e
' a g a i n a n d a g a i n ' ( t h u s K l e v e [ 2 5 7 ] ) , b u t it w o u l d b e c h a r a c t e r i s t i c o f L u c r e t i u s t o
m e a n ' a g a i n a n d a g a i n I s a y ' , as a t 1 . 2 9 5 .
244 m i n i m u m T h i s t r a n s l a t e s ε λ ά χ ι σ τ ο ν . T h a t t h e s w e r v e is b y e x a c t l y o n e
m i n i m u m is a l s o r e p o r t e d a t 1 8 G 6 ; C i c e r o , Fin. 1 . 1 9 , Fat. 2 2 , 4 6 ; P l u t a r c h , An. procr.
1 0 5 1 c , Soil. an. 9 6 4 c .
i S e x t u s E m p i r i c u s , M. 10.85-6, 97, 118-20
κομίζεται δέ και άλλη τις εμβριθής ύπόμνησις εις το μή είναι κίνησιν ύπό Διόδωρου τού
Κρόνου, δι' ής παρίστησιν ότι κινείται μεν ουδέ εν, κεκίνηται δέ. καί μή κινεϊσθαι μέν,
τούτο άκόλουθόν έστι ταϊς κατ' αυτόν τών άμερών ύποθέαεσιν. τό γάρ άμερές σώμα
οφείλει έν άμερεϊ τόπω περιέχεσθαι, και διά τούτο μήτε έν αύτώ κινεϊσθαι (έκπεπλήρωκε
γάρ αυτόν, δει δέ τόπον έχειν μείζονα τό κινησόμενον) μήτε έν ω μή έστιν ούπω γάρ έστιν 5
έν έκείνω, ίνα και έν αύτώ κινηθή. ώστε ουδέ κινείται, κεκίνηται δέ κατά λόγον τό γάρ
πρότερον έν τώδε τώ τόπω θεωρούμενον, τούτο έν έτέρω νύν θεωρείται τόπω- όπερ ούκ άν
έγεγόνει μή κινηθέντος αύτοϋ. ούτος μέν ουν ό άνήρ έπαρήγειν θελήσας τώ οίκείω δόγματι
άτοπον τι προσήκατο- πώς γάρ ούκ άτοπον τό μηδενός κινουμένου λέγειν τι κεκινήσθαί;
. . . τοιαύται μέν αί πρός τόν λόγον ενστάσεις, δοκεϊ δέ Διόδωρος πρός τήν πρώτην ευθύς 10
ύπηντηκέναι διδάσκων ότι ενδέχεται τών συντελεστικών αληθών όντων τά τούτων
παρατατικό φευδή τυγχάνειν. έστω γάρ τινα προ ένιαυτού γεγαμηκέναι καί έτερον μετ'
ένιαυτόν. ούκούν έπι τούτων τό μέν "ούτοι έγημαν" αξίωμα συντελεστικόν όν αληθές έστιν,
τό δ' "ούτοι γαμούσι' παρατατικόν καθεστώς φεύδος εστίν ότε γάρ ούτος έγάμει, ούπω
ούτος έγάμει, καί ότε ούτος έγάμει, ούκέτι ούτος έγάμει. τότε δ' άν ήν αληθές έπ' αυτών τό 15
ούτοι γαμούσιν, εί όμόσε έγάμουν. δύναται ούν τού συντελεστικού αληθούς όντος φεύδος
εΐναι τό τούτου παρατατικόν . . . όθεν τάς μέν τοιαύτας επιχειρήσεις παραιτητέον, έκείνοις
δέ μάλιστα χρηστέον τοΐς λόγοις. εί κινείται τι, νύν κινείται- ε'ινϋν κινείται, έν τώ ένεστώτι
χρόνω κινείται- εί δέ έν τώ ένεστώτι χρόνω κινείται, έν άμερεϊ χρόνω άρα κινείται, εί γάρ
μερίζεται ό ένεατώς χρόνος, πάντως είς τόν παρωχηκότα καί μέλλοντα μερισθήσεται, καί 20
ούτως ούκέτ' έσται ένεστώς. εί δ ' έν άμερεϊ χρόνω τι κινείται, αμέριστους τόπους
διέρχεται, εί δέ αμέριστους τόπους διέρχεται, ού κινείται, ότε γάρ έστιν έν τώ πρώτω
άμερεϊ τόπω, ού κινείται- έτι γάρ έστιν έν τώ πρώτω άμερεϊ τόπω. ότε δέ έστιν έν τω
δευτέρω άμερεϊ τόπω, πάλιν ού κινίίται άλλα κεκίνηται. ούκ άρα κινείται τι.
Context: d o e s m o t i o n e x i s t ?
8 οίκείω δόγματι T h e staccato a c c o u n t o f m o t i o n was, then, D i o d o r u s ' o w n
d o c t r i n e (albeit w i t h s t r o n g Aristotelian a n t e c e d e n t s , c f . 9 e ) , n o t j u s t a dialectical p l o y .
It p r o b a b l y served his f o r m a l l y Eleatic stance, redeeming t h e sensible w o r l d b y
a n a l y s i n g m o t i o n as a s u c c e s s i o n o f s t a t i c p o s i t i o n s (see D e n y e r [ 2 0 9 ] ) .
12-16 F o r f u r t h e r e x a m p l e s in s u p p o r t o f D i o d o r u s ' l o g i c a l thesis, see S . E . , M.
10.98-102.
17-24 T h e p a s s a g e c o n t a i n s n o a t t r i b u t i o n t o D i o d o r u s , a n d i n d e e d a t S . E . , M.
1 0 . 1 4 3 S e x t u s s h o w s t h a t h e h i m s e l f d o e s n o t k n o w t h e thesis o f i n d i v i s i b l e u n i t s o f
t i m e t o b e D i o d o r e a n . N e v e r t h e l e s s , a p o w e r f u l c a s e f o r a D i o d o r e a n o r i g i n is m a d e
by D e n y e r [209) a n d Sorabji ( 2 2 ] , 1 9 .
21-2 A f e a t u r e o f t h e ( p r e s u m e d ) D i o d o r e a n t h e o r y , n o t r e p l i c a t e d in E p i c u r u s '
v e r s i o n , is t h e d e r i v a t i o n o f t h e e x i s t e n c e o f p a r t l e s s m a g n i t u d e s from t h a t o f p a r t l e s s
t i m e s ( a l t h o u g h t h e r e is n o r e a s o n t o d o u b t t h a t D i o d o r u s , l i k e E p i c u r u s in 9 A 3 - 6 , C
3 , also used a r g u m e n t s o f a Z e n o n i a n n a t u r e against infinite divisibility). A s D e n y e r
[ 2 0 9 ] h a s s h o w n , t h e d e r i v a t i o n is v a l i d p r o v i d e d D i o d o r u s is a l l o w e d t h e f u r t h e r
p r e m i s e t h a t a n o b j e c t m o v i n g f r o m A t o Β m u s t pass t h r o u g h all i n t e r v e n i n g p l a c e s .
12 Microscopic and macroscopic properties

A E p i c u r u s , Ep. Hdt. 5 5 - 6
( 1 ) ά λ λ ά μήν ουδέ δει ν ο μ ί ζ ε ι ν πάν μέγεθος έν ταΐς άτόμοις ύπάρχειν, ίνα
μη τά φαινόμενα άντιμαρτνρή- (2) παραλλαγά? δε τινας μεγεθών
νομιστέον ε ί ν α ι , βελτιον γάρ και τούτον προσόντος τά κατά τά πάθη και
τάς αισθήσεις γινόμενα άποδοθήσεται. ( 3 ) πάν δ έ μέγεθος υπάρχον ούτε
χρήσιμόν έστι πρός τάς τών ποιοτήτων διαφοράς, άφΐχθαί τε άμέλει

(εδει) και πρός ημάς όρατάς άτόμονς- δ ού θεωρείται γινόμενον, ούθ'
όπως άν γένοιτο ορατή άτομος έστιν έπινοήσαι.
1 Sef Casaubon: άει codd. 4 υπάρχον codd.: ύπάρχειν Usener $-6 αμελεί (έοεϊ) Sedley:
άμελει codd.: άμ' έδει Usener 6 ονθ' Usener: ούδ* codd.
Context: i m m e d i a t e l y f o l l o w i n g D .
F o r E p i c u r u s ' t a r g e t , D e m o c r i t u s ' s u p p o s i t i o n o f v e r y l a r g e a t o m s , see D e m o c r i t u s
fr. 2 0 7 L u r i a . I t is w i d e l y d o u b t e d t h a t D e m o c r i t u s c a n h a v e h e l d s u c h a n o u t r a g e o u s
v i e w . B u t it is a n a t u r a l o u t c o m e o f his ού μάλλον p r i n c i p l e , b y w h i c h a n y u p p e r l i m i t
w o u l d be j u d g e d arbitrary and indefensible. O u r failure t o o b s e r v e large a t o m s w o u l d
b e e a s i l y e x p l a i n e d b y h i s thesis ( f r r . 2 9 5 , 3 8 2 - 3 L u r i a , c f . f r . 3 1 6 ) t h a t in t h e c o s m i c
v o r t e x t h e l a r g e s t a t o m s s i n k t o t h e b o t t o m — f a r d o w n b e n e a t h us. E n o r m o u s a t o m s
w o u l d a d m i t t e d l y w e a k e n a t o m i s m ' s resilience t o Z e n o ' s divisibility p a r a d o x e s ; b u t
t h e i d e a is r e p o r t e d as a n i n n o v a t i o n o n D e m o c r i t u s ' p a r t (fr. 2 0 6 L u r i a ) , a n d m a y d a t e
f r o m a p e r i o d in w h i c h t h e Z e n o n i a n threat h a d receded f r o m prominence and
a t o m i s t c o s m o l o g y w a s b e i n g e x p l o r e d in its o w n r i g h t .
Β E p i c u r u s , Ep. Hdt. 4 2 - 3
(1) πρός τε τούτου τ ά άτομα τών σωμάτων και μεστά, εξ ών και αί
συγκρίσεις γίνονται και εις ά δ ι α λ ύ ο ν τ α ι , άπερίληπτά έστι ταΐς διαφοραΐς
τών σχημάτων ού γάρ δυνατόν γενέσθαι τάς τ ο σ α ύ τ α ? διαφοράς έκ τών
αυτών σχημάτων περιειλημμένων. (ι) και καθ' έκάστην δέ σχημάτισιν
απλώς άπειροι είσιν α ί όμοιαι, ταΐς δέ διαφοραΐς ούχ απλώς άπειροι άλλά
μόνον απερίληπτοι (οΰδε γάρ φηοιν ενδότερα) ε!ς άπειρον τήν τομήν τυγχάνειν. λήγει
δε, επειδή αί ποιότητες μεταβάλλονται), εί μέλλει τις μη και τοΐς μεγέθεσιν
απλώς εις άπειρον αύτάς έκβάλλειν.
6 λήγει Hermann: λέγει codd.: λήγειν Usener
Context: i m m e d i a t e l y f o l l o w i n g 1 0 A .
6—7 T h e s c h o l i o n is r i g h t l y e n d e d a t μεταβάλλονται b y Miihll; m o s t editors
include the w o r d s w h i c h follow, b u t these appear t o be part o f Epicurus' a r g u m e n t , cf.
C 2 . T h e s c h o l i o n is a r a t h e r inefficient r e f e r e n c e t o D ' s a r g u m e n t t h a t t h e r e m u s t b e
s o m e t h i n g , v i z . a t o m s , t o s u r v i v e all q u a l i t a t i v e c h a n g e . T h e e m e n d a t i o n λήγει is
i r r e s i s t i b l e — ' i t [ d i v i s i o n ] c o m e s t o a n e n d ' — b u t t h e r e is n o n e e d t o e m e n d f u r t h e r t o
p r o d u c e a n i n f i n i t i v e , w i t h U s e n e r , s i n c e t h e s c h o l i a s t is q u i t e c a p a b l e o f s h i f t i n g f r o m
oratio obliqua to oratio recta in this w a y , c f . Ep. Hdt. 4 4 fin.
7-8 T h e v a g u e n e s s o f this a r g u m e n t n o d o u b t arises f r o m t h e f a c t t h a t it p r e c e d e s ,
a n d h e n c e c a n n o t i n v o k e , E p i c u r u s ' p r o o f s o f a n u p p e r l i m i t t o a t o m i c size ( A ) a n d o f
m i n i m a l m a g n i t u d e s ( 9 A ) . In L u c r e t i u s ( c f . C ) t h e o r d e r has b e e n s u i t a b l y a d j u s t e d .
(1) quod quoniam docui, pergam conectere r e m quae
e x h o c apta fidem ducat, primordia rerum
finita variare f i g u r a r u m r a t i o n e . 480
( 2 ) q u o d si n o n i t a s i t , r u r s u m i a m s e m i n a quaedam
esse i n f i n i t o d e b e b u n t c o r p o r i s auctu.
n a m q u e in e a d e m u n a cuiusvis i a m brevitate
c o r p o r i s i n t e r se m u l t u m variare figurae
n o n p o s s u n t : f a c e n i m m i n i m i s e p a r t i b u s esse 485
c o r p o r a p r i m a tribus, v e l paulo pluribus auge;
n e m p e u b i eas partis unius c o r p o r i s omnis,
s u m m a atque i m a locans, transmutans dextera laevis,
o m n i m o d i s e x p e r t u s eris, q u a m quisque det o r d o
f o r m a i s p e c i e m totius c o r p o r i s eius, 490
q u o d s u p e r e s t , si f o r t e v o l e s v a r i a r e figuras,
addendum partis alias erit; i n d e sequetur,
assimili r a t i o n e alias u t p o s t u l e t ordo,
si t u f o r t e v o l e s e t i a m v a r i a r e figuras:
ergo formarum novitatem corporis augmen 495
subsequitur. quare n o n est ut credere possis
esse infinitis distantia s e m i n a formis,
ne quaedam cogas immani maximitate
esse, s u p r a q u o d i a m d o c u i n o n posse probari.
(3) i a m tibi b a r b a r i c a e vestes M e l i b o e a q u e fulgens 500
purpura Thessalico c o n c h a r u m tacta colore,
aurea p a v o n u m ridenti i m b u t a lepore
saecla, n o v o r e r u m superata c o l o r e iacerent
et c o n t e m p t u s o d o r s m y r n a e m e l l i s q u e sapores,
et c y c n e a m e l e P h o e b e a q u e daedala c h o r d i s 505
carmina consimili ratione oppressa silerent;
n a m q u e alns aliud praestantius exoreretur.

c e d e r e i t e m r e t r o possent in d e t e r i o r e s
o m n i a sic partis, u t d i x i m u s in m e l i o r e s .
n a m q u e aliis a l i u d r e t r o q u o q u e t a e t r i u s e s s e t 510
naribus auribus atque oculis orisque sapori.
quae q u o n i a m n o n sunt, ( s e d ) rebus reddita certa
finis u t r i m q u e t e n e t s u m m a m , fateare necessest
m a t e r i e m q u o q u e finitis differre figuris.
(4) d e n i q u e a b i g n i b u s a d gelidas h i e m u m usque pruinas 515
finitumst r e t r o q u e pari ratione remensumst.
o m n i s e n i m calor a c frigus m e d i i q u e tepores
interutrasque iacent explentes ordine summam.
e r g o finita distant ratione creata,
ancipiti q u o n i a m mucroni utrimque notantur, 520
hinc flammis illinc rigidis infesta pruinis.
(5) q u o d q u o n i a m d o c u i , p e r g a m c o n e c t e r e r e m q u a e
ex h o c apta fidem ducat, primordia rerum,
inter se simili q u a e sunt perfecta figura,
i n f i n i t a c l u e r e . e t e n i m d i s t a n t i a c u m sit 525
formarum finita, necesse est q u a e similes sint
esse infinitas a u t s u m m a m material
f i n i t a m c o n s t a r e , id q u o d n o n esse probavi
versibus ostendens corpuscula material
e x infinito s u m m a m rerum usque tenere, 530
undique protelo plagarum continuato.
Context: f o l l o w i n g t h e i l l u s t r a t i o n s a t 2 . 3 8 1 - 4 7 7 (including F ) o f the explanatory

value o f a t o m i c shape. B u t L u c r e t i u s intended t o insert b e t w e e n t h e t w o passages a
p r o o f , c o r r e s p o n d i n g t o A , o f t h e l i m i t e d r a n g e o f a t o m i c sizes. H e r e f e r s t o s u c h a
p r o o f implicitly at 4 8 1 - 2 a n d explicitly at 4 9 8 - 9 . That it w a s m e a n t t o stand
i m m e d i a t e l y b e f o r e C c a n b e i n f e r r e d f r o m 4 7 8 - 9 , w h e r e hoc m u s t r e f e r t o it, a n d n o t
to the theme o f 3 8 1 - 4 7 7 .
485-96 S e e t h e helpful c o m m e n t s o f F u r l e y [ 2 0 4 ] , 4 1 - 3 .
528-31 T h e r e f e r e n c e is t o 1 0 B .
D E p i c u r u s , Ep. Hdt. 5 4 - 5
( i ) καί μήν και τάς άτόμους νομιστέον μηδεμίαν ποιότητα τών φαινομένων
προσφέρεσθαι πλήν σχήματος και βάρους και μεγέθους και όσα έξ
ανάγκης σχήματος συμφυή έστι. ( 2 ) ποιότης γάρ πάσα μεταβάλλει- αί δέ
ατομοι ουδέν μεταβάλλουσιν, επειδή περ δει τι ύπομένειν έν ταϊς
δ ί α λ υ σ ε σ ι τών συγκρίσεων στερεόν καί άδιάλυτον, ό τάς μεταβολάς ούκ 5
€157 τ ο μη ον ποιήσεται ούδ' έκ τού μή όντος, άλλά κατά μεταθέσεις έν
τολλοΐς, τινών δέ καί προσόδους και άφόδους. ( 3 ) όθεν άναγκαΐον τά μή
μετατιθέμενα άφθαρτα είναι και τήν τού μεταβάλλοντος φύσιν ούκ
έχοντα, όγκους δέ καί σχηματισμούς ίδιους (τούτο γάρ καί άναγκαΐον)
ύπομένειν. ( 4 ) και γάρ εν τοις nap' ήμΐν μετασχηματιζομένοις κατά τήν ι 0
irepiaipeaiv το σχήμα ενυπάρχον λαμβάνεται, α ί ok ποιότητες ούκ
7 μή del. Weil: or) Usener: μέν Kochalsky 9 - 1 0 τούτο (κτλ.) codd.: ταύτα γάρ καί άναγκαΐον
νπομα Meibom 5 <μή> Aldobnndh
Context: i m m e d i a t e l y f o l l o w i n g 1 5 Α .
1-2 In t h e r e m a i n d e r o f the passage ττοιόττ/τεί are s e c o n d a r y properties o n l y ; s o
alio probably at A 5. T h e implication, here alone, that they include primary
p r o p e r t i e s like shape m a y b e t h e result o f carelessness o f e x p r e s s i o n .
7 μή is u n j u s t i f i a b l y e x c i s e d b y all e d i t o r s e x c e p t B o l l a c k [ 1 2 2 ] . S i n c e it h a s b e e n
e s t a b l i s h e d ( 4 - 7 , e c h o i n g 8 A ) t h a t c h a n g e c a n o n l y b e b y t r a n s f e r e n c e o f p a r t s , it is a
p e r f e c t l y p r o p e r i n f e r e n c e t h a t those things which do not admit of transference of parts, t h e
a t o m s , c a n n o t c h a n g e , and, m o r e specifically, c a n n o t c h a n g e their mass o r shape ( 7 -
10).
10-13 Cf. Ε 4.
13-15 E p i c u r u s h a s m a i n t a i n e d i n 1 0 - 1 3 t h a t in t h e p r o c e s s o f p u l v e r i z i n g a
sensible body a primary property like shape endures even when secondary
properties - o d o u r , for e x a m p l e - have vanished. B u t h o w d o w e k n o w that the
p r i m a r y p r o p e r t i e s w h i c h a r e left ( τ ά υπολειπόμενα ταύτα) d o n o t a l s o p e r i s h as t h e
p r o c e s s c o n t i n u e s ? T h a t is, in e f f e c t , t h e q u e s t i o n w h i c h t h e επειδή περ . . . c l a u s e
a n s w e r s : something m u s t s u r v i v e t h e p r o c e s s , i f t h e r e is n o t t o b e d e s t r u c t i o n into
nothing; a n d that s o m e t h i n g can only be the primary properties (which a r e in
t h e m s e l v e s sufficient t o a c c o u n t f o r all m a c r o s c o p i c explananda).
Ε Lucretius 2 . 7 3 0 - 8 3 3 (with omissions)
(1) n u n c a g e dicta m e o dulci quaesita labore 730

p e r c i p e , n e f o r t e h a e c albis e x alba rearis
p r i n c i p i i s e s s e , a n t e o c u l o s q u a e Candida c e r n i s ,
aut ea quae nigrant nigro d e semine nata;
nive a l i u m quern vis q u a e sunt i m b u t a colorem,
propterea gerere hunc credas, quod material 735

c o r p o r a c o n s i m i l i sint eius t i n c t a colore,
nullus e n i m c o l o r est o m n i n o material
corporibus, neque par rebus neque denique dispar.
( 2 ) i n q u a e c o r p o r a si n u l l u s t i b i f o r t e videtur
posse a n i m i iniectus fieri, p r o c u l avius erras.
n a m c u m c a e c i g e n i , solis q u i l u m i n a numquam
dispexere, tamen cognoscant corpora tactu
ex ineunte aevo nullo coniuncta colore,
scire licet n o s t r a e q u o q u e m e n u c o r p o r a posse

v e r t i in n o t i t i a m nullo c i r c u m l i t a f u c o . 745
d e n i q u e n o s ipsi c a e c i s q u a e c u m q u e tenebris
t a n g i m u s , h a u d ullo sentimus tincta c o l o r e . . .
( 3 ) p r a e t e r e a si n u l l a c o l o r i s p r i n c i p i i s e s t
reddita natura et varus sunt praedita formis,
e quibus o m n e genus gignunt variantque colores,
propterea m a g n i q u o d refert semina quaeque 760
cum quibus et quali positura contineantur
et q u o s i n t e r se d e n t m o t u s accipiantque,
perfacile e x t e m p l o rationem reddere possis
cur ea quae nigro fuerint paulo ante colore,
m a r m o r e o fieri possint c a n d o r e r e p e n t e ; 765
ut m a r e , c u m m a g n i c o m m o r u n t aequora vend,
v e r t i t u r in c a n o s c a n d e n t i m a r m o r e fluctus.
d i c e r e e n i m possis, n i g r u m q u o d saepe videmus,

m a t e r i e s u b i p e r m i x t a e s t illius e t o r d o
principiis m u t a t u s et addita d e m p t a q u e q u a e d a m , 770
c o n t i n u o id fieri u t c a n d e n s v i d e a t u r e t a l b u m .
q u o d si c a e r u l e i s c o n s t a r e n t a e q u o r a pond
seminibus, nullo possent albescere pacto.
n a m q u o c u m q u e m o d o p e r t u r b e s c a e r u l a q u a e sint,
numquam in m a r m o r e u m possunt migrare c o l o r e m . . . 775
(4) q u i n e t i a m q u a n t o in partis res q u a e q u e minutas
distrahitur m a g i s , h o c m a g i s est u t c e r n e r e possis
evanescere paulatim stinguique colorem;
ut fit u b i in parvas partis discerpitur austrum:
purpura poeniceusque color clarissimu' m u l t o , 830
filatim c u m distractum est, disperditur omnis;
n o s c e r e u t h i n c possis prius o m n e m efflare colorem
pardculas q u a m discedant ad semina rerum.
Context: t h e s t a r t o f t h e t h i r d m a i n s e c t i o n o f b o o k 2 , o n t h e a b s e n c e o f s e c o n d a r y
p r o p e r t i e s f r o m a t o m s . ( F o r a s i m i l a r a r g u m e n t , s e e P h i l o d e m u s , Sign. 18.3-10.)
740 anitni iniectus P r o b a b l y = επιβολή τής διανοίας (see 17).
745 notitiam P r o b a b l y = πρόληφιν (see 17).
F Lucretius 2.381-407
(1) perfacile est animi ratione e x s o l v e r e nobis
quare fulmineus m u l t o penetralior ignis
quam noster fluat e taedis terrestribus ortus.
d i c e r e e n i m possis c a e l e s t e m fulminis ignem

subtilem m a g i s e parvis constare figuris 385
atque ideo transire foramina quae nequit ignis

noster h i e e lignis o r t u s t a e d a q u e creatus.
(2) p r a e t e r e a l u m e n p e r c o r n u m transit, a t i m b e r
r e s p u i t u r . q u a r e ? nisi l u m i n i s ilia m i n o r a
c o r p o r a sunt q u a m d equibus est liquor almus a q u a r u m . 390
(3) e t q u a m v i s subito p e r c o l u m vina videmus
perfluere, a t contra t a r d u m cunctatur olivum,
aut quia n i m i r u m maioribus est elementis
aut m a g i s h a m a t i s inter se p e r q u e plicatis,
a t q u e i d e o fit u t i n o n tarn d i d u c t a r e p e n t e 395
inter se possint p r i m o r d i a singula quaeque
singula p e r cuiusque f o r a m i n a permanare.
(4) h u e a c c e d i t u t i m e l l i s l a c t i s q u e liquores
i u c u n d o sensu linguae tractentur in o r e ;
at c o n t r a taetra absinthi n a t u r a ferique 400
centauri foedo pertorquent o r a sapore;
ut facile a g n o s c a s e levibus a t q u e rutundis
esse e a q u a e sensus i u c u n d e t a n g e r e possunt,
at c o n t r a q u a e a m a r a a t q u e aspera c u m q u e videntur,
haec m a g i s hamatis inter se n e x a teneri 405
p r o p t e r e a q u e solere vias rescindere nostris
sensibus i n t r o i t u q u e s u o p e r r u m p e r e corpus.
Context: i n t h e s e c t i o n ( 2 . 3 3 3 - 4 7 7 ) o n t h e w i d e v a r i e t y o f a t o m i c s h a p e s a n d s i z e s ,
which immediately precedes C .
13 Cosmology without teleology

A E p i c u r u s , Ep. Hdt. 4 5
α λ λ ά μήν και κόσμοι άπειροι είσιν, οΐ θ' όμοιοι τούτω και οι ανόμοιοι, αίτε
γάρ άτομοι άπειροι ούσαι, ώς άρτι απεδείχθη, φέρονται και πορρωτάτω.
ού γάρ κατανήλωνται αϊ τοιαΰται άτομοι, έξ ων άν γένοιτο κόσμος ή νφ'
ών άν ποιηθείη, ούτ' είς ένα ούτ' είς πεπερασμένους, ονθ' όσοι τοιούτοι
ούθ' όσοι διάφοροι τούτοις, ώστε ουδέν τό έμποδοστατήσόν έστι πρός τήν
άπειρίαν τών κόσμων.
ι καί οί Ρ: καί BF
Context: s h o r t l y a f t e r H A .
Β E p i c u r u s , Ep. Pyth. 8 8
κόσμος έστι περιοχή τις ουρανού, άστρα τε και γήν και πάντα τά
φαινόμενα περιέχουσα, άποτομήν έχουσα άπό τού άπειρον και καταλή-
γουσα έν πέρατι ή άραιώ ή πνκνώ και ον λνομένον πάντα τά έν αύτώ
σύγχνσιν λήφεται - καί λήγονσα ή έν περιαγομένω ή έν στάσιν έχοντι καί
οτρογγνλην η τρίγωνον ή οϊαν δήποτε περιγραφήν πανταχώς γάρ 5
ενδέχεται· τών γάρ φαινομένων ουδέν άντιμαρτυρεϊ ( ε ν ) τ ώ δ ε ται κόσμω,
έν ώ λήγον ούκ έστι καταλαβίΐν.
2-3 κατά- seel. Muhll 4 καϊ λήγουσα Cissendi: καί λήγουσα» codd.: seel. Muhll 6 <{Υ> Usener
Context: i m m e d i a t e l y f o l l o w i n g t h e Letter to Pythocles' m e t h o d o l o g i c a l i n t r o d u c t i o n a t

18C.
2 ' T h e i n f i n i t e ' is p r o b a b l y t h e i n f i n i t e v o i d ( c f . 2 3 m w i t h n o t e ) , a n d b e i n g ' c u t
o f f ' f r o m it m a y b e n o m o r e t h a n h a v i n g f i r m b o u n d a r i e s , in a w a y t h a t e . g . a f r e e -
f a l l i n g s h o w e r o f a t o m s (as in 1 1 H ) d o e s n o t . C f . t h e a c c o u n t o f w o r l d formation
attributed t o Leucippus at D . L . 9 . 3 1 ( = 6 7 A I D K , K R S 5 6 3 ) : φέρεσθαι κατά
άποτομήν έκ τής απείρου πολλή σώματα . . . είς μέγα κενόν.
4 C f . 1 8 D a n d Ep. Pyth. 9 2 : in o u r w o r l d w e c a n n o t tell w h e t h e r w h a t r e v o l v e s is

the heaven itself o r just t h e heavenly bodies.
5-7 T h e m u l t i p l e possibilities a r e all t h o s e m e n t i o n e d in 2 - 5 . A l l c o n c e r n t h e
outermost layer o f a world—which in o u r o w n w o r l d is q u i t e unavailable t o
i n s p e c t i o n . F o r t h e ' n o n - c o n t e s t a t i o n ' m e t h o d o l o g y , see 1 8 .
C E p i c u r u s , Ep. Hdt. 7 3 - 4
(1) ε π ί τε τοίς προειρημένοις τούς κόσμους δεϊ και πάσαν σύγκρισιν
πεπερασμένων τό ομοειδές τοίς θεωρουμένοις πυκνώς έχονσαν νομίζειν
γεγονέναι άπό τού απείρου, πάντων τούτων έκ συστροφών ιδίων
άποκεκριμένων καί μειζόνων καί έλαττόνων (ί) καί πάλιν διαλύεσθαι
πάντα, τά μέν θάττον, τά δέ βραδύτερον, καί τά μέν ύπό τών τοιώνδε, τά 5
δέ ύπό τών τοιώνδε τούτο πάσχοντα.
Context: f o l l o w i n g 7 Β .
3 γεγονέναι άπό τού άπειρου I.e., as in Β z, b y b e i n g s e p a r a t e d o f f f r o m t h e
infinite v o i d .
4-6 F o r t h e m o r t a l i t y o f w o r l d s , see n o t e o n G .
D Lucretius 2 . 1 0 5 2 - 1 1 0 4 (with omissions)
( 1 ) n u l l o i a m p a c t o v c r i simile esse putandumst,
undique c u m versum spatium vacet infinitum
seminaque innumero numero summaque profunda
multimodis volitent aeterno percita motu,
hunc unum terrarum orbem caelumquc creatum,
n i l a g e r e ilia f o r i s t o t c o r p o r a m a t e r i a l . . .
(2) h u e a c c e d i t u t i n s u m m a r e s n u l l a sit u n a ,
unica quae gignatur et unica solaque crescat,
q u i n a h c u i u ' siet s a e c h p e r m u l t a q u e eodem
sint g e n e r e . in p n m i s a n i m a l i b u s m i c e mentem;
invenies sic m o n t i v a g u m g e n u s esse ferarum,
sic h o m i n u m g e n i t a m p r o l e m , sic d e n i q u e mutas

squamigerum pecudes et c o r p o r a c u n c t a volantum.
q u a p r o p t e r c a e l u m simili r a t i o n e fatendumst
t e r r a m q u e et s o l e m l u n a m m a r e , c e t e r a q u a e sunt, 1085
n o n esse u n i c a , s e d n u m e r o m a g i s innumerali;
quandoquidem vitae depactus terminus alte
tarn m a n e t h a e c et tarn n a t i v o c o r p o r e constant,
q u a m genus o m n e q u o d hie generatimst rebus abundans.
( 3 ) q u a e b e n e c o g n i t a si t e n e a s , n a t u r a v i d e t u r 1090
libera c o n t i n u o d o m i n i s privata superbis
ipsa s u a p e r se s p o n t e o m n i a dis a g e r e expers.
n a m p r o sancta d e u m tranquilla pectora pace
quae placidum degunt a e v u m vitamque serenam,
quis r e g e r e i m m e n s i s u m m a m , quis h a b e r e p r o f u n d i 1095
indu m a n u validas potis est m o d e r a n t e r habenas,
quis pariter caelos o m n i s c o n v e r t e r e et omnis

ignibus aetheriis terras s u m r e feraces,
o m n i b u s i n v e locis esse o m n i t e m p o r e praesto,
nubibus ut tenebras faciat caelique serena 1100
concutiat sonitu, turn fulmina mittat et aedes
s a e p e suas d i s t u r b e t et in d e s e r t a recedens
saeviat, exercens t e l u m q u o d saepe nocentis
praeterit e x a n i m a t q u e indignos inque merentis?
1089 hie Bernays generatimst Munro: his generatim QV abundans O: abundat Marullus: abundant
QV 1094 aevom vitamque Avancius: aevo multamque O Q V
Context: d i g r e s s i o n , f o l l o w i n g t h e d e n i a l o f s e c o n d a r y a t t r i b u t e s f o r a t o m s a t 2 . 7 3 0 —
1 0 2 2 (including 1 2 E ) .
Ε Lucretius 4.823-57
( 1 ) illud in his r e b u s v i t i u m v e m e n t e r a v e m u s [822]
te fugere, e r r o r e m vitareque praemetuenter, [823]

l u m i n a ne facias o c u l o r u m clara creata, 825 [824]
prospicere ut possimus, et ut proferre q u e a m u s [825]
p r o c e r o s passus, i d e o fastigia posse
surarum ac f e m i n u m pedibus fundata plicari,
bracchia turn p o r r o validis e x apta lacertis
esse m a n u s q u e d a t a s u t r a q u e ( e x ) parte ministras, 830
ut facere ad v i t a m p o s s e m u s q u a e foret usus.
cetera de genere h o c inter q u a e c u m q u e pretantur
o m n i a perversa praepostera sunt ratione,
(2) nil i d e o q u o n i a m n a t u m s t in c o r p o r e ut uti
p o s s e m u s , sed q u o d n a t u m s t id p r o c r e a t u s u m . 835
n e c fuit a n t e v i d e r e o c u l o r u m l u m i n a nata
n e c dictis o r a r e prius q u a m lingua creatast,
sed p o t i u s l o n g e l i n g u a e praecessit origo
sermonem m u l t o q u e creatae sunt prius aures
q u a m s o n u s est a u d i t u s , et o m n i a d e n i q u e m e m b r a 840
ante fuere, ut opinor, e o r u m q u a m foret usus.
haud igitur potuere utendi crescere causa.
(3) at c o n t r a c o n f e r r e m a n u c e r t a m i n a pugnae
et lacerare artus f o e d a r e q u e m e m b r a cruore
a n t e fuit m u l t o q u a m lucida tela v o l a r e n t , 845
et vulnus vitare prius natura coegit
quam daret obiectum parmai laeva per artem.
scilicet et fessum c o r p u s m a n d a r e quieti
m u l t o a n t i q u i u s est q u a m lecti m o l l i a strata,
et s e d a r e s i t i m p r i u s est q u a m p o c u l a n a t u m . 850
haec igitur possent utendi cognita causa
credier, e x usu quae sunt vitaque reperta.
( 4 ) ilia q u i d e m s o r s u m s u n t o m n i a q u a e p r i u s ipsa
nata d e d e r e suae post n o t i t i a m utilitatis.
q u o g e n e r e in p r i m i s sensus et m e m b r a videmus; 855
q u a r e e t i a m a t q u e e t i a m p r o c u l est ut c r e d e r e possis
utilitatis o b officium potuisse creari.
823 avemus Bernays: inhaerens Marullus: inesse O Q 824 te fugere Bailey: effugere O Q 826 queamus
Lachmann: via O Q [826) ante 822 transtulit Q 1
830 (ex} Lambinus
Context: d i g r e s s i o n i m m e d i a t e l y f o l l o w i n g 15D.
(1) dicere porro h o m i n u m causa voluisse parare
praeclaram mundi naturam proptereaque
allaudabile opus d i v u m laudare decere
aeternumque putare atque immortale futurum
n e c fas esse, d e u m q u o d sit r a t i o n e v e t u s t a 160
gentibus humanis fundatum perpetuo aevo,
s o l l i c i t a r e suis ulla vi e x s e d i b u s umquam
nec verbis v e x a r e et ab i m o evertere summa,
c e t e r a de g e n e r e h o c a d f i n g e r e et a d d e r e , Memmi,
desiperest. (2) quid e n i m i m m o r t a l i b u s a t q u e beatis 165
gratia nostra queat largirier emolumenti,
ut nostra q u i c q u a m causa gerere aggrediantur?
quidve novi potuit tanto post ante quietos
inlicere ut cuperent v i t a m m u t a r e priorem?
nam gaudere novis rebus debere videtur 170
c u i v e t e r e s o b s u n t ; s e d c u i nil a c c i d i t aegri
t e m p o r e in a n t e a c t o , c u m pulchre degeret aevum,
quid potuit novitatis a m o r e m accendere tali?
(3) q u i d v e m a l l f u e r a t n o b i s n o n esse creatis?
an, c r e d o , in t e n e b r i s v i t a ac m a e r o r e i a c e b a t , 175
d o n e e diluxit r e r u m genitalis origo?
n a t u s e n i m d e b e t q u i c u m q u e est velle manere
in vita, d o n e e r e t i n e b i t b l a n d a voluptas.
qui n u m q u a m v e r o vitae gustavit amorem
n e c fuit in n u m e r o , q u i d o b e s t n o n esse c r e a t u m ? 180
(4) e x e m p l u m p o r r o g i g n u n d i s r e b u s et ipsa
notities h o m i n u m divis u n d e insita p r i m u m est,
quid vellent facere ut scirent a n i m o q u e viderent,
quove modost umquam vis c o g n i t a principiorum
q u i d q u e i n t e r sese p e r m u t a t o o r d i n e p o s s e n t , 185
si n o n i p s a d e d i t s p e c i m e n n a t u r a creandi?
(5) n a m q u e ita m u l t a m o d i s m u l t i s p r i m o r d i a rerum
ex infinito i a m t e m p o r e percita plagis
p o n d e r i b u s q u e suis c o n s u e r u n t c o n c i t a ferri
omnimodisque coire atque omnia pertemptare, 190
q u a e c u m q u e i n t e r se p o s s e n t c o n g r e s s a creare,
u t n o n sit m i r u m si i n t a l i s disposituras
d e c i d e r u n t q u o q u e e t in talis v e n e r e meatus,
qualibus haec r e r u m geritur nunc s u m m a novando.
(6) q u o d < s i ) i a m r e r u m i g n o r e m p r i m o r d i a q u a e sint, 19$
h o c t a m e n e x ipsis caeli r a t i o n i b u s ausim
c o n f i r m a r e aliisque e x rebus r e d d e r e multis,
nequaquam n o b i s d i v i n i t u s esse paratam
n a t u r a m r e r u m : t a n t a stat p r a e d i t a culpa.
principio q u a n t u m caeli tegit i m p e t u s m g e n s , 200
inde a v i d a m p a r t e m m o n t e s silvaeque ferarum
possedere, tenent rupes vastaeque paludes
et m a r e q u o d late t e r r a r u m distinet oras.
inde duas p o r r o p r o p e partis fervidus ardor
assiduusque geli casus m o r t a l i b u s aufert. 205
q u o d s u p e r e s t a r v i , t a m e n id n a t u r a sua v i
s e n t i b u s o b d u c a t , ni vis h u m a n a resistat . . .
praeterea genus horriferum natura ferarum
h u m a n a e genti infestum terraque marique
c u r alit a t q u e a u g e t ? c u r a n n i t e m p o r a m o r b o s 220
apportant? quare mors immatura vagatur?
(7) turn p o r r o p u e r , ut saevis p r o i e c t u s a b undis
navita, nudus h u m i lacet, infans, indigus omni
vitali a u x i l i o , c u m primum in l u m i n i s oras

nixibus e x alvo matris natura profudit, 225
vagituque l o c u m lugubri complet, ut aequumst
cui t a n t u m in vita restet transire malorum.
at v a r i a e c r e s c u n t p e c u d e s a r m e n t a feraeque
nec crepitacillis o p u s est n e c c u i q u a m adhibendast
a l m a e nutricis blanda atque infracta loquella 230
n e c varias q u a e r u n t vestis p r o t e m p o r e caeli,
denique n o n a r m i s opus est, n o n m o e n i b u s altis,
qui sua tutentur, q u a n d o o m n i b u s o m n i a large
tellus ipsa parit n a t u r a q u e d a e d a l a rerum.
1 8 6 specimen Pius: speciem O Q 195 (si) Marullus
Context: i m m e d i a t e l y following 2 3 L , o n the gods' detachment.

1 56 h o m i n u m causa C f . G 5. T h i s is a w e a k e n e d v e r s i o n o f t h e S t o i c thesis
( 5 4 N ) that the w o r l d w a s c r e a t e d f o r the sake o f g o d s a n d m e n . W e k n o w o f n o clear
evidence for such a v i e w a m o n g pre-Hellenistic philosophers. This constitutes a
difficulty f o r F u r l e y ' s g e n e r a l l y p l a u s i b l e thesis [ 1 6 8 ) , c o n t e s t e d b y S c h m i d t [ 1 6 9 ] , t h a t
t h e S t o i c s a r e n o t a m o n g L u c r e t i u s ' t a r g e t s . B u t X e n . , Mem. 4 . 3 c o m e s c l o s e .
G C i c e r o , ND 1.18-24
turn Velleius fidenter sane, ut solent isti, nihil tarn verens q u a m ne dubitare aliqua de re
videretur, t a m q u a m m o d o e x d e o r u m concilio et e x Epicuri intermundus descendisset, ( i )
"audite" inquit " n o n futtilis commenticiasque sententias, non opificem
aedificatoremque mundi Platonis de Timaeo deum, nec anum fatidicam
StOlCOrum P r o n o e a m , q u a m Latine licet P r o v i d e n t i a m dicere, n e q u e v e r o m u n d u m 5
ipsum a n i m o e t s e n s i b u s p r a e d i t u m rutundum ardentem volubilem deum,
portenta e t m i r a c u l a n o n d i s s e r e n t i u m p h i l o s o p h o r u m s e d s o m n i a n t i u m . ( 2 )
quibus e n i m oculis animi intueri potuit vester Plato fabricam illam tanti
opcris, q u a c o n s t r u i a d e o a t q u e a e d i f i c a r i m u n d u m facit; q u a e m o l i t i o quae
ferramenta qui vectes quae m a c h i n a e qui ministri tanti m u n e r i s fuerunt; quern 10
ad m o d u m a u t e m o b o e d i r e e t p a r e r e v o l u n t a t i a r c h i t e c t i a e r i g n i s a q u a terra
potUCfunt; unde v e r o ortae illae quinque formae, e x quibus reliqua f o r m a n t u r , apte cadentes
ad a n i m u m afficiendum pariendosque sensus? l o n g u m est ad o m n i a , quae talia sunt ut optata
magis q u a m inventa videantur; s e d ilia palmaris, quod, qui n o n m o d o natum
mundum i n t r o d u x e r i t sed etiam manu paene factum, is e u m d i x e r i t fore 15
sempiternum. h u n c c e n s e s p r i m i s u t d i c i t u r l a b r i s g u s t a s s e p h y s i o l o g i a m id e s t
naturae r a t i o n e m , q u i q u i c q u a m q u o d o r t u m sit p u t e t a e t e r n u m esse p o s s e ?
quae est e n i m coagmentatio n o n dissolubilis, a u t q u i d est cuius principium
aliquod sit nihil s i t e x t r e m u m ? ( 3 ) P r o n o e a v e r o si v e s t r a e s t L u c i l i eadem,
rcquiro q u a e p a u l o a n t e , m i n i s t r o s m a c h i n a s o m n e m t o t i u s o p e r i s d i s s i g n a t i o - 20
n c m
atque a p p a r a t u m ; s i n a l i a e s t , c u r m o r t a l e m f e c e n t m u n d u m , n o n , q u e r n
ad m o d u m P l a t o n i c u s d e u s , s e m p i t e r n u m . ( 4 ) a b u t r o q u e a u t e m s c i s c i t o r c u r
mundi a e d i f i c a t o r e s r e p e n t e e x s t i t e r i n t , i n n u m e r a b i l i a s a e c l a d o r m i e n n t ; n o n
enim si m u n d u s nullus erat saecla n o n erant (saecla n u n c d i c o n o n e a q u a e
d i e r u m n o c t i u m q u e n u m e r o annuls cursibus c o n f i c i u n t u r ; n a m f a t e o r e a sine 25
m u n d i c o n v e r s i o n e effici n o n p o t u i s s e ; s e d fuit q u a e d a m a b i n f i n i t o tempore
aeternitas, quam nulla circumscriptio temporum metiebatur, spatio tamen
qualis e a fuerit iritellegi p o t e s t , q u o d n e in c o g i t a t i o n e m q u i d e m c a d i t u t fuerit
tempUS a l i q u o d n u l l u m c u m t e m p u s esset) - isto igitur tarn inmenso spatio quaero
Balbe cur P r o n o e a vestra cessaverit. l a b o r e m n e fugiebat? at iste nec attingit d e u m nec erat ullus, 30
c u m o m n e s naturae numini divino, c a e l u m ignes terrae maria, parerent. quid a u t e m erat q u o d
concupisceret deus m u n d u m signis et luminibus t a m q u a m aedilis ornare? si ut deus ipse melius
habitaret, antea videlicet t e m p o r e infinito in tenebris t a m q u a m in gurgustio habitaverat. post
a u t e m : varietatene c u m delectari p u t a m u s , qua caelum et terras exornatas videmus? quae ista
potest esse oblectatio deo? quae si esset, non ea tarn diu carere potuisset. ( 5 ) a n h a e c , U t f e r e 35
dicitis, h o m i n u m causa a d e o c o n s t i t u t a sunt? s a p i e n t i u m n e ? p r o p t e r paucos
igitur tanta est r e r u m facta m o l i t i o . a n s t u l t o r u m ? at p r i m u m causa n o n fuit
c u r d e inprobis b e n e m e r e r e t u r ; d e i n d e quid est adsecutus, c u m o m n e s stulti

sint sine d u b i o m i s e r r i m i , maxime quod stulti sunt (miserius e n i m stultitia
quid possumus dicere), deinde q u o d ita m u l t a sunt i n c o m m o d a in vita, ut ea 40
sapientes commodorum conpensatione leniant, stulti n e c vitare venientia
p o s s i n t n e c f e r r e p r a e s e n t i a . qui v e r o m u n d u m ipsum a n i m a n t e m sapientemque esse
dixcrunt, nullo m o d o viderunt animi natura intellegentis in q u a m figuram cadere posset, d e
quo d i c a m equidem paulo post, nunc a u t e m hactenus: a d m i r a b o r e o r u m tarditatem qui
a n i m a n t e m i n m o r t a l e m et e u n d e m b e a t u m r u t u n d u m esse velint, q u o d ea f o r m a neget ullam 45
esse pulchriorem Plato: at mihi vel cylindri vel quadrati vel coni v e ! pyramidis videtur esse
formosior. quae v e r o vita tribuitur isti r u t u n d o deo? n e m p e ut ea celeritate c o n t o r q u e a t u r cui
par nulla ne cogitari quidem possit; in qua n o n video ubinam mens constans et vita beata possit
insistere. q u o d q u e in nostro c o r p o r e si m i n i m a e x parte significetur m o l e s t u m sit, c u r h o c idem
non habeatur m o l e s t u m in deo? terra enim p r o f e c t o , q u o n i a m mundi pars est, pars est etiam dei; 50
atqui terrae m a x u m a s regiones inhabitabilis atque incultas videmus, quod pars e a r u m adpulsu
solis exarserit, pars o b n g u e r i t nive pruinaque longinquo solis abscessu; quae, si m u n d u s est deus,
q u o n i a m mundi partes sunt, dei m e m b r a p a r t i m ardentia partim refrigerata ducenda s u n t . . . "
Context: t h e o p e n i n g o f t h e p o l e m i c a l i n t r o d u c t i o n t o V e l l e i u s ' s p e e c h i n d e f e n c e o f
Epicurean theology.
T h e e m p h a s i s g i v e n t o P l a t o a n d t h e S t o i c s h e r e a n d a t ND 1 . 3 6 - 4 1 c o n t r a s t s w i t h
t h e c u r s o r y t r e a t m e n t a t i b i d . 1 . 2 5 - 3 5 o f all t h e o t h e r G r e e k p h i l o s o p h e r s , i n c l u d i n g a
b r i e f a t t a c k o n A r i s t o t l e ( i b i d . 3 3 ) b a s e d s o l e l y o n h i s e x o t e r i c De philosophia. T h i s
supports o u r contention ( v o l . 1 , 6 5 ) t h a t A r i s t o t l e is n o t a m a j o r target for the
E p i c u r e a n s o n this t o p i c . A s f o r A r i s t o t l e ' s r e l a t e d d o c t r i n e o f t h e e t e r n i t y o f t h e
w o r l d , it r e c e i v e s n o d i r e c t E p i c u r e a n o p p o s i t i o n ( f o r a p r o b a b l e S t o i c a t t a c k o n t h e
A r i s t o t e l i a n thesis, c f . 4 6 J n o t e ) . I n s t e a d , b o t h V e l l e i u s h e r e a n d L u c r e t i u s ( 5 . 2 3 5 - 4 1 5 )
t r e a t it as u n c o n t r o v e r s i a l t h a t t h e w o r l d h a d a b e g i n n i n g , a n d r e s e r v e t h e i r c r i t i c i s m s
f o r t h e a l l e g e d l y P l a t o n i c thesis t h a t it w i l l n e v e r p e r i s h . ( O n t h e e v i d e n c e o f t h e
present passage, t h e Epicureans m u s t b e n u m b e r e d a l o n g w i t h Aristotle a m o n g those
w h o t o o k t h e Timaeus as a literal c h r o n o l o g i c a l a c c o u n t o f t h e c r e a t i o n . )
If
12 q u i n q u e f o r m a e A t Tim. 5 3 0 - 5 6 0 P l a t o a s s i g n s f o u r o f t h e f i v e r e g u l a r solids
to each o f the four standard e l e m e n t s listed in 11. The fifth r e g u l a r solid, the
d o d e c a h e d r o n , is said a t Tim. 5 5 c t o h a v e b e e n u s e d 'in t h e d e c o r a t i o n o f t h e w h o l e ' .
T h i s a p p a r e n t l y a l l u d e s n o t t o a f u r t h e r set o f p a r t i c l e s , b u t t o t h e h e a v e n itself, f i t t e d
o u t w i t h t h e t w e l v e signs o f t h e z o d i a c . I f s o , V e l l e i u s ' t a r g e t h e r e c o u l d b e a d e v i a n t
interpretation of the Platonic theory (see Pease [329] ad loc.) in which the
d o d e c a h e d r o n w a s a s s i g n e d t o t h e p a r t i c l e s o f a f i f t h e l e m e n t , a e t h e r - w h o s e first
a p p e a r a n c e in t h e P l a t o n i c c o r p u s as a d i s t i n c t e l e m e n t is a t Epinomis 9 8 1 c . O n the
o t h e r h a n d , t h a t w o u l d l e a v e it o b s c u r e w h y this fifth e l e m e n t is n o t a d d e d t o V e l l e i u s '
list a t 11. I t is p e r h a p s safer t o s u s p e c t a c o n f u s i o n .
23-9 V e l l e i u s is e v i d e n t l y r e b u t t i n g o r a n t i c i p a t i n g a p o s s i b l e r e p l y b a s e d o n t h e
Timaevs: s i n c e t i m e o n l y b e g a n w i t h t h e c r e a t i o n o f t h e h e a v e n s (Tim. 37c-38b), no
c h r o n o l o g i c a l q u e s t i o n s c a n b e a s k e d a b o u t a p r e - c o s m i c e r a . F o r t h e d e b a t e , see
S o r a b j i [22], c s p . c h h . 15 a n d 17.
30 P r o n o e a . . . cessaverit A somewhat distorted rendition of the Stoic
doctrine at 2 8 0 4 , 460.
44 p a a l o p o s t See 2 3 E 6.
Η C i c e r o , ND 1.51-6
at quaerere a nobis B a l b e solens quae vita d e o r u m sit quaeque ab is degatur aetas. ea videlicet
qua nihil beatius nihil o m n i b u s bonis affluenbus c o g i t a n potest, nihil enim agit, nullis
occupationibus est inplicatus, nulla opera molitur, sua sapienna et virtute gaudet, habet
e x p l o r a t u m fore se semper c u m in m a x i m i s turn in aeterrus v o l u p u n b u s . ( i ) h u n c d e u m r i t e
beatum dixerimus, vestrum vero labonosissimum. sive e n i m ipse m u n d u s 5
deus est, quid potest esse minus quietum quam nullo puncto temporis
i n t e r m i s s o v e r s a r i c i r c u m a x e m caeli a d m i r a b i l i c e l e r i t a t e : nisi q u i e t u m autem
nihil b e a t u m est; sive in ipso m u n d o d e u s inest aliquis, q u i r e g a t q u i g u b e r n e t
qui cursus a s t r o r u m mutationes temporum rerum vicissitudines ordinesque
conservet, terras et m a r i a c o n t e m p l a n s h o m i n u m c o m m o d a vitasque tueatur, 10

n e ille e s t i n p l i c a t u s m o l e s t i s n e g o t i i s e t o p e r o s i s . n o s a u t e m b e a t a m v i t a m in
a n i m i s e c u r i t a t e e t i n o m n i u m v a c a t i o n e m u n e r u m p o n i m u s . (2) d o c u i t e n i m
n o s i d e m q u i c e t e r a , n a t u r a e f f e c t u m esse m u n d u m , nihil o p u s fuisse f a b r i c a ,
tamque earn rem esse facilem, quam vos effici negetis sine divina posse
s o l l e r t i a , u t i n n u m e r a b i l e s n a t u r a m u n d o s e f f e c t u r a sit efficiat e f f e c e r i t . q u o d 15
quia q u e r n a d m o d u m n a t u r a efficere sine a l i q u a m e n t e possit n o n videtis, u t
ttagici poetae cum explicare argumenti exitum non potestis confugitis ad
d c u m . cuius o p e r a m p r o f e c t o non desideraretis, si i n m e n s a m et i n t e r m i n a t u m in o m n i s partis
•nagnitudinem r e g i o n u m videretis, in q u a m se iniciens animus et intendens ita late longeque
Pwegrinatur, ut nullam t a m e n o r a m ultimi videat in qua possit msistere. in hac igitur 20
•nniensitate latitudinum longitudinum altitudinum infinita vis innumerabilium volitat
a t o m o r u m , quae interiecto inani cohaerescunt t a m e n inter se et aliae alias adprehendentes
° ° M i n u a n t u r ; e x q u o efficiuntur eae r e r u m f o r m a e et figurae, quas vos effici posse sine follibus et
•"cudibus n o n putatis. itaque inposuistis in cervicibus nostris sempiternum d o m i n u m , q u e m
et noctes t i m e r e m u s . quis enim non timeat o m n i a providentem et c o g i t a n t e m et 25

a n i m a d v c r t e n t c m et omnia ad sc pertincrc p u i a n t c m c u n o s u m et plenum negotii d e u m ? hinc
vobis extitit p r i m u m ilia fatalis necessitas, q u a m ΐ'ιμαρμίνην dicitis, ut quicquid accidat id ex
aeterna veritate causarumque c o m i n u a t i o n e fluxisse dicatis. quanti autem haec philosophia
acstimandast, cui t a m q u a m aniculis, ct his quidem indoctis, fato fieri videantur o m n i a , sequitur
μαντική vestra, quae Latme divinatio dicitur, qua tanta inbueremur superstitione si vos audire
vellemus, ut haruspiccs augurcs harioli vates coniectores nobis cssent colendi. his terronbus ab
Epicuro soluti et in libertatem vindicati nec m e t u i m u s eos quos intellcgimus nec sibi fingere
ullam molestiam nec alten quaerere, et pie sanctequc colimus naturam excellentem atque
praestantem.
Context: i m m e d i a t e l y f o l l o w i n g 2 3 E .
5-11 F o r t h e s e a l t e r n a t i v e S t o i c v i e w s o f g o d , see e . g . 54B.
18-20 C f . L u c r e t i u s 1 . 7 2 Γ Γ , a n d t h e a r g u m e n t s in 1 0 .
26-8 Cf. 5 5 L .
20-31 F o r S t o i c a p p r o v a l o f d i v i n a t i o n , see 42C-E
I Lucretius 5.837-77
(1) m u l t a q u e t u m tellus e t i a m p o r t e n t a crcare
conatast m i r a facie m e m b r i s q u e coorta,
androgynem, interutrasque nec utrum, utrimquc remotum,
orba pedum partim, m a n u u m viduata vicissim, 840
m u l t a sine o r e e t i a m , sine v u l t u c a e c a reperta,
vinctaque m e m b r o r u m per t o t u m corpus adhaesu,
n e c f a c e r e ut p o s s e n t q u i c q u a m nec cedere quoquam
n e c vitare m a l u m n e c s u m e r e q u o d foret usus.
cetera de genere h o c m o n s t r a ac portenta creabat, 845
nequiquam, quoniam natura absterruit auctum
nec potuere c u p i t u m aetatis tangere florem
nec reperire c i b u m n e c iungi per Veneris res.
multa videmus enim rebus concurrere debere,
ut p r o p a g a n d o possint p r o c u d e r e saecla; 850
pabula p r i m u m ut sint, genitalia d e i n d e per artus
semina qua possint m e m b r i s m a n a r e remissa;
f e m i n a q u e ut m a r i b u s c o n i u n g i possit, habere
m u t u a q u i m u t e n t i n t e r se g a u d i a uterque.
m u l t a q u e t u m interiisse a n i m a n t u m saecla necessest
nec potuisse p r o p a g a n d o p r o c u d e r e prolem.
(2) n a m q u a e c u m q u e v i d e s vesci vitalibus auris,
aut dolus aut virtus aut denique mobihtas est

e x i n e u n t e a e v o g e n u s id t u t a t a reservans.
m u l t a q u e sunt, n o b i s e x utilitate sua q u a e 860
commendata m a n e n t , tutelae tradita nostrae.
prmcipio genus acre leonum sacvaque saecla

tutatast virtus, vulpis dolus et fuga ccrvos.
at l e v i s o m n a c a n u m fido c u m pectorc corda
et g e n u s o m n e q u o d est v e t e n n o s e m i n e p a r t u m 865
lanigeraeque simul pecudes et bucera saecla

o m n i a sunt b o m i n u m tutelac tradita, Mcmmi.
n a m cupide fugere fcras p a c e m q u e sccuta
sunt et larga s u o sine p a b u l a p a r t a labore,
q u a e d a m u s utilitatis e o r u m praemia causa. 870
(3) a t quis nil h o r u m t r i b u i t n a t u r a , n e c ipsa

sponte sua possent ut vivere n e c dare nobis
utilitatem aliquam quare pateremur eorum
praesidio n o s t r o pasci g e n u s esseque tutum,
s c i l i c e t h a e c aliis p r a e d a e l u c r o q u e i a c e b a n t 875
i n d u p e d i t a suis f a t a l i b u s o m n i a vinclis,
donee ad intentum genus id natura redegit.
841 multa O Q : muta Naugerius 852 remma Lachmann: remissh codd.
Context: t h e e a r l y h i s t o r y o f t h e w o r l d .
T h i s p a s s a g e h a s b e e n m u c h a d m i r e d f o r its a p p a r e n t a n t i c i p a t i o n o f s o m e o f t h e
p r i n c i p l e s o f D a r w i n i s m . A l t h o u g h it m i s s e s t h e c r u c i a l r o l e s o f h e r e d i t y a n d g r a d u a l
a d a p t a t i o n o v e r c e n t u r i e s , it c e r t a i n l y e x p l o i t s t h e n o t i o n o f t h e s u r v i v a l o f t h e fittest.
F o r its p o s s i b l e i n d e b t e d n e s s t o E m p e d o c l e s , see o n J .
837 tellus According t o Lucretius (2.1150-6, 5.791-825), t h e first living
c r e a t u r e s s p r a n g f r o m t h e e a r t h : e v e n t o d a y t h e e a r t h is f e r t i l e e n o u g h t o g e n e r a t e
plants, w o r m s , i n s e c t s e t c . , s o in its p r i m e it w a s q u i t e c a p a b l e o f p r o d u c i n g all m a n n e r
o f life f o r m s .
J S i m p l i c i u s , In Ar. Phys. 371,27-372,14
8 1 0 τι γάρ άλλα μέν άπόλλυται υπό τών οικείων μορίων, ώς αετοί τοΟ ράμφους
έπικαμπτομένου Χιμώττοντες, άλλα hi σώζεται, ε! μή έκ ταύτομάτου ταύτα οϋτως
οννέτρεχε. καί όπου μέν ούτως πάντα συνέβη συν&ραμεϊν, ώσπερ καί εί ένεκα του έγίνετο,
ταύτα, καν έκ ταύτομάτου συνέατη, επειδή έπιτηόείως συνέατη, διεαώθη- όσα οέ μή
όντως, απώλετο και άπόλλυται. ( ι ) ώσπερ Εμπεδοκλής κατά τήν τής φιλίας 5
' V X ? ' φησι
1 1
γενέσθαι ώς έτυχε μέρη πρώτον τών ζώων, οίον κεφάλας καί
χείρας και πόδας, έπειτα συνιέναι ταύτα "βουγενή άνδρόπρωρα, τά δ'
Ιμπαλιν έζανατέλλειν", "άνδρογενή" δηλονότι "βούπρωρα", τουτέστιν έκ
βοος καί άνθρωπου, καί ό σ α μέν ούτω συνέστη άλλήλοις ώστε δύνασθαι
τνχειν σωτηρίας, έγένετο ζώα καί έμεινεν δ ι α τ ό άλλήλοις έκπληροΰν τήν 10
Xpftav, τούς μέν οδόντας τέμνοντας τε καί λεαίνοντας τήν τροφήν, τήν δέ
γαστέρα πέττουσαν, τό δέ ήπαρ έξαιματοΰν. καί ή μέν τού άνθρωπου
τώ ανθρωπίνω σώματι σννελθούσα σώζεσθαι ποιεί τό όλον, τώ δέ
τ
οΰ βοος ού συναρμόζει καί διόλλνται· όσα γάρ μή κατά τον οίκεΐον
νννηλθε λόγον, έφθάρη. τον αυτόν δέ τρόπον καί νυν πάντα συμβαίνει, (z) 15
ταντης δοκοΰσι τής δόζης τών μέν αρχαίων φυσικών όσοι τήν ύλικήν
ανάγκην αιτίαν είναι τών γινομένων φασί, τών δέ υστέρων οι Επικούρ
ειοι, ή δέ πλάνη γέγονεν αύτοίς, ώς φησιν Αλέξανδρος, άπό τού ήγεϊσθαι
πάντα τά ένεκα του γινόμενα κατά προαίρεσιν γίνεσθαι και λογισμόν, τά
δέ φύσει μή ούτως όράν γινόμενα.
Context: c o m m e n t a r y o n A r i s t o t l e , Phys. π . 8 , 1 9 8 0 1 6 - 3 4 .
7-8 From Empedocles 3 1 Β6 1 D K = K R S 379.
16-18 T h a t t h e E p i c u r e a n a c c o u n t , as r e p r e s e n t e d i n I , w a s i n d e b t e d t o this
t h e o r y o f E m p e d o c l e s ' n e e d n o t b e d o u b t e d . H o w e v e r , it is p r o b a b l y a m i s t a k e t o
assume that E m p e d o c l e s ' o w n m o t i v a t i o n was the defence o f a non-teleological w o r l d
v i e w . A r i s t o t l e , b y w h o m S i m p l i c i u s is h e a v i l y i n f l u e n c e d h e r e , t e n d s t o t r e a t t h e
E m p e d o c l e a n t h e o r y as a p a r a d i g m o f a n t i - t e l e o l o g y b e c a u s e it w a s a p p a r e n t l y t h e
only m o d e l h e c o u l d find in t h e w o r k o f his p r e d e c e s s o r s o f w h a t a n o n - t e l e o l o g i c a l
e x p l a n a t i o n o f nature w o u l d l o o k like. ( H e never reports a n y such t h e o r y from
Democritus, for example.) This interpretation is c o n s i s t e n t with the four-stage
a c c o u n t o f z o o g o n y a t t r i b u t e d t o E m p e d o c l e s b y A e t i u s ( 5 . 1 9 . 5 = 3 1 A 7 2 D K ; see
K R S 3 7 5 a n d c o m m e n t a r y ) , i n w h i c h t h e r a n d o m h y b r i d s d e s c r i b e d in t h e p r e s e n t
p a s s a g e a r e p r e c e d e d b y a first s t a g e w h e r e i n d i v i d u a l l i m b s e x i s t i n i s o l a t i o n . B u t i t
should b e noticed that those solitary limbs w e r e n o t themselves the product o f
a c c i d e n t , b u t o f s u b t l e d e s i g n . T h e e y e f o r e x a m p l e w a s d e v i s e d b y A p h r o d i t e , like a
lantern built b y a l a n t e r n - m a k e r f o r a p r e c o n c e i v e d purpose ( 3 1 A 86 + 8 4 D K , K R S
3 8 9 ) . E v e n w h e n a l l o w a n c e is m a d e f o r a n e l e m e n t o f m e t a p h o r h e r e , it is c l e a r t h a t
E m p e d o c l e s ' z o o g o n i c a l t h e o r y t r e a t e d t h e o r i g i n o f i n d i v i d u a l l i m b s a n d o r g a n s in a
q u i t e t e l e o l o g i c a l w a y - e n t i r e l y c o n t r a r y t o a n E p i c u r e a n t e x t like E . H e p e r h a p s
introduced the subsequent stage o f r a n d o m combinations principally in o r d e r t o
e x p l a i n t h e i m m e n s e diversity o f a n i m a l f o r m s .
14 Soul
A E p i c u r u s , Ep. Hdt. 6 3 - 7
( 1 ) μετά δέ τ α ύ τ α δει συνοράν αναφερόντα έπι τάς αισθήσεις καί τά πάθη -
ούτω γάρ ή βεβαιότατη πίστις έσται - ότι ή φυχή σώμα έστι λεπτομερές
παρ' όλον τό άθροισμα παρεσπαρμένον, προσεμφερέστατον δέ πνεύματι
θερμού τινα κράσιν έχοντι καί πή μέν τούτω προσεμφερές, πή δέ τούτω·
έστι δέ τό μέρος πολλήν παραλλαγήν ειληφός τή λεπτομέρεια καί αυτών
τούτων, συμπαθές δέ τούτω μάλλον καί τώ λοιπω άθροίσματι- (2) τούτο
δέ πάν αΐ δυνάμεις τής φυχής δηλούσι καί τά πάθη καί αί εύκινησίαι καί αΐ
διανοήσεις καί ών στερόμενοι θνήσκομεν. (}) καί μήν καί ότι έχει ή φυχή
τής αίσθήσεως τήν πλείστην αιτίαν δει κατέχειν ού μήν είλήφει άν
ταύτην, ε'ι μή ύπό τού λοιπού αθροίσματος έστεγάζετό πως. τό δέ λοιπόν
άθροισμα παρασκεύασαν εκείνη τήν αιτίαν ταύτην μετείληφε καί αυτό
τοιούτου συμπτώματος παρ' εκείνης, ού μέντοι πάντων ών εκείνη
κέκτηται· ( 4 ) διό άπαλλαγείσης τής φυχής ούκ έχει τήν αίσθησιν. ού γάρ
α ι 5 τ ό ί ν έαυτώ ταύτην εκέκτητο τήν δύναμιν, ά λ λ ' έτέρω άμα συγγεγενη-
μένω αύτώ παρεσκεύαζεν, δ δ ι ά τής συντελεσθείσης περί αυτό δυνάμεως 15
Κατά τήν κίνησα σύμπτωμα αίσθητικόν ευθύς αποτελούν έαυτώ άπεδίδου
κατά τήν όμούρησιν καί συμπάθειαν καί εκείνω, καθάπερ είπον. (ς) διό δή
και ένυπάρχουσα ή ψυχή ουδέποτε άλλου τινός μέρους άπηλλαγμένου
άναισθητήσει· ά λ λ ' ά ά ν καί ταύτης συναπόληται τού στεγάζοντας λυθέντος
εϊθ' όλου είτε καί μέρους τ ι ν ό ? , έάν περ διαμένη, έξει τήν αϊαθησιν. τό 20
οέ λοιπόν άθροισμα διαμένον καί όλον καί κατά μέρος ούκ έχει τήν
αϊαθησιν εκείνου άπηλλαγμένου, όσον ποτέ έστι τό συντεΐνον τών ατόμων
πλήθος εις τήν τής ψυχής φύσιν. ( 6 ) καί μήν και λυομένου τού όλου
αθροίσματος ή ψυχή διασπείρεται καί ούκέτι έχει τάς αύτάς δυνάμεις ουδέ
κινείται, ώστε ούδ' αϊαθησιν κέκτηται, ού γάρ οΐόν τε v o e i v αυτό 25
αισθανόμενον μή έν τούτω τώ συστήματι καί ταϊς κινήσεσι τανταις
χρώμενον, όταν τά στεγάζοντα καί περιέχοντα μή τοιαύτα ή, έν οΐς νύν
ονσα έχει ταύτας τάς κινήσεις, (j) άλλά μήν καί τόδε γε δεΐ προσκατα-
νοεΐν, ότι τό άσώματον λέγεται κατά τήν πλείστην όμιλίαν τού ονόματος
επί τού καθ' εαυτό νοηθέντος άν καθ' εαυτό δέ ούκ έστι νοήσαι τό }0
άσώματον πλήν τού κενού, τό δέ κενόν ούτε ποιήσαι ούτε παθεΐν δύναται,
άλλά κίνησιν μόνον δι' εαυτού τοΐς σώμασι παρέχεται, ώστ' οί λέγοντες
άσώματον είναι τήν φυχήν ματαιίζουσιν. ούθέν γάρ άν έδύνατο ποιεΐν ούτε
πάσχειν, εί ην τοιαύτη· νύν δ' έναργώς αμφότερα ταύτα διαλαμβάνεται
περι τήν ψυχήν τά συμπτώματα, ταύτα ονν πάντα τά διαλογίσματα περί φυχής 35
άνάγων τις επι τά πάθη και τάς αισθήσεις, μνημονεύων τών εν αρχή ρηθέντων, ΐκανώς
κατόφεται τοΐς τύποις εμπεριειλημμένα εις τό κατά μέρος από τούτων εξακριβούσθαι
βεβαίως.
5 το CODD.: τι Woltjer 7 δτ,λοΟσι Gassendi: δήλον codd. 19 άναισθητήσει Κϋηη: άναισθήαει Β:

αναισθησία F P : άναισθητεΐ Schneider ταύτης συν- Sedley: ταύττ; ξυν- codd.: ταύτηϊ ξυν-
USENER 20 έξει Usener: όξΰ codd.: σώζει Miihll 28 post τοδί scholion ( = I) 29 λί'γίται
BIGNONE: λέγει γάρ codd.: Χέγομεν Miihll: λέγει-όνόρατος ut schol. excl. Usener 34 διαλαμβάνεται
BAILEY: διαλαμ.|3ά«ι codd.
Context: b e t w e e n H E a n d 7 B .
3 άθροισμα E p i c u r u s s c r u p u l o u s l y a v o i d s c o n t r a s t i n g t h e soul w i t h the ' b o d y ' in
this c o n t e x t , s i n c e s o u l is a l s o b o d y . H e n c e t h e c o n s t a n t circumlocutions.
«νίυματι It is o b v i o u s l y t e m p t i n g t o c o m p a r e t h e i d e n t i c a l t e r m f o r t h e ' b r e a t h '
w h i c h c o n s t i t u t e s t h e s o u l i n S t o i c i s m ( 5 3 G ) . N o t e , h o w e v e r , t h a t S t o i c πνεύμα is
w a r m b r e a t h , a u n i v e r s a l life f o r c e , w h e r e a s E p i c u r e a n πνεύμα is w i n d ( a t least o n
L u c r e t i u s ' e v i d e n c e ; see a l s o n o t e o n C 1 - 3 ) , s i n g l e d o u t f o r its m o t i v e p o w e r ( C , D 4 ;
cf. L u c r e t i u s 4 . 8 9 2 - 9 0 2 ) a n d kept quite distinct f r o m the warmth-giving element
( i n d e e d , it c o n t r i b u t e s coldness a t D 4 ) . W h a t r e a l l y d e s e r v e s c o m p a r i s o n w i t h Stoic
b r e a t h ' is t h e amalgam o f w i n d a n d h e a t d e s c r i b e d here.
5-* Kerferd [ 2 2 0 ] interprets as f o l l o w s : ' T h e part ( v i z . t h e soul itself) has
acquired great mobility as a r e s u l t o f the lightness o f parts o f just these things
(πνεύμα a n d heat)'. B u t there are t w o reasons for preferring the m o r e favoured
i n t e r p r e t a t i o n o f παραλλαγήν as ' d i f f e r e n c e ' , a s s u m e d in o u r t r a n s l a t i o n ' B u t t h e r e is
t h a t p a r t w h i c h differs g r e a t l y a l s o f r o m w i n d a n d h e a t t h e m s e l v e s i n its f i n e n e s s o f
s t r u c t u r e ' . F i r s t , a c o m p a r i s o n s e e m s r e q u i r e d h e r e i f τ ο ύ τ ω μάλλον in 6 is t o b e
i n t e l l i g i b l e ; t h e g e n i t i v e o f c o m p a r i s o n ( τ ο ύ τ ω ν ) is w e l l a t t e s t e d w i t h παραλλάσσειν,
for w h i c h E p i c u r u s ' π α ρ α λ λ α γ ή ν εϊληφέναι is m e r e l y a periphrasis. Second, b y
singling o u t πνεύμα and heat as responsible f o r t h e soul's mobility, Kerferd's
i n t e r p r e t a t i o n is l e t t i n g t h e s e u s u r p t h e r o l e w h i c h i n L u c r e t i u s is fulfilled par excellence
by the 'nameless' element. This w o u l d hardly leave enough c o m m o n g r o u n d b e t w e e n
Ep. Hdt. a n d L u c r e t i u s t o j u s t i f y s p e a k i n g o f t h e s a m e t h e o r y u n d e r l y i n g b o t h . A n d i f
w e w e r e n o w , w i t h H e i n z e [ 1 5 9 ] a n d K e r f e r d , t o t a k e τ ο μέρος a s r e f e r r i n g t o t h e s o u l
i t s e l f ( c f . D i o g e n e s o f O e n o a n d a 3 7 . 3 . 9 - 1 0 , τ ό φυχικόν ημών . . . μέρος), Epicurus
would b e saying that the soul, although resembling wind a n d heat, differs
(έστι . . . ειληφός as p e r i p h r a s t i c p e r f e c t — K e r f e r d ) f r o m t h e m b o t h in its f i n e n e s s :
the u n w e l c o m e implication w o u l d b e that the a t o m s characteristic o f wind and heat
a r e n o t p r e s e n t in t h e s o u l a t all, c o n t r a r y t o all t h e o t h e r e v i d e n c e . H e n c e c a u t i o n a n d
e c o n o m y b r i n g us b a c k t o t h e m a j o r i t y v i e w t h a t τ ό μέρος r e f e r s t o t h e n a m e l e s s s o u l -
e l e m e n t o f t h e L u c r e t i a n a c c o u n t . ( T h i s w o u l d h a v e b e e n c l e a r e r , as K e r f e r d r i g h t l y
p o i n t s o u t , h a d E p i c u r u s p u t a κ α ί b e f o r e τ ό μέρος; b u t t h e κ α ί b e f o r e αυτών a l r e a d y
c a r r i e s m u c h o f t h e s a m e f o r c e , s o t h a t a n a d d i t i o n a l και w o u l d h a v e r e a d o d d l y . ) O n
this a c c o u n t , t h e n , Ep. Hdt. a l r e a d y p i c k s o u t t h r e e o f t h e e v e n t u a l f o u r s o u l - e l e m e n t s .
T h e t a l k in 3 - 4 o f s o u l r e s e m b l i n g , r a t h e r t h a n c o n t a i n i n g , w i n d a n d h e a t , d o e s n o t
c o u n t a g a i n s t t h e i r b e i n g in a sense i n g r e d i e n t s , b u t is m e a n t t o a l l o w f o r t h e f a c t t h a t
s o u l is a ' b l e n d ' i n w h i c h t h e i n d i v i d u a l i n g r e d i e n t s s o r e c o m b i n e as t o l o s e t h e i r
s e p a r a t e i d e n t i t y . S e e f u r t h e r v o l . 1 , 7 1 , a n d n o t e s o n B - C b e l o w . S i m i l a r l a n g u a g e is
n o t r e q u i r e d i n t h e c a s e o f t h e n a m e l e s s e l e m e n t , s i n c e it h a s n o k n o w n separate
i d e n t i t y in t h e first p l a c e . A s f o r ' a i r ' , w e m u s t t a k e it e i t h e r t h a t it h a d n o t y e t a t t h e
r e l a t i v e l y e a r l y d a t e o f Ep. Hdt. ( c f . S e d l e y [ 1 0 5 ] , n . 7 3 ) b e e n a d d e d as a d i s t i n c t
e l e m e n t o f t h e s o u l , o r t h a t πνεύμα w a s u n d e r s t o o d as c o v e r i n g b o t h ' w i n d ' a n d ' a i r ' .
In f a v o u r o f t h e l a t t e r a l t e r n a t i v e , s e e n o t e o n C 1 - 3 .
A s f o r t h e s i l e n c e h e r e a b o u t t h e m i n d — s p i r i t d i s t i n c t i o n ( c f . B , i ) , it n e e d r e p r e s e n t
no m o r e than Epicurus' choice o f emphases, a n d n o t doctrinal incompleteness at the
d a t e o f Ep. Hdt. It is, h o w e v e r , u n c e r t a i n t h a t t h e d i s t i n c t i o n w a s a l r e a d y i n t h e s y s t e m
w h i c h h e h a d inherited f r o m D e m o c r i t u s (cf. D e m o c r i t u s frr. 68—9, 4 5 2 - 8 Luria).
13-17 T h e imperfects, a n d likewise t h e pluperfect, m a y b e o f the 'dialectical'
kind (represented b y ' w e s a w that . . .' in o u r translation), r e s u m i n g points held
a l r e a d y t o h a v e b e e n e s t a b l i s h e d a t 1 0 — 1 3 : h e n c e a l s o καθάπερ εϊπον, \η. T h e p r e s e n t
s e n t e n c e is n o t , h o w e v e r , s t r a i g h t r e p e t i t i o n , b u t e x p a n d s t h e e a r l i e r a c c o u n t o f t h e
j o i n t f u n c t i o n i n g o f s o u l a n d b o d y b y d e s c r i b i n g its i n c e p t i o n d u r i n g t h e p r o c e s s o f
b i r t h itself: this a s s u m p t i o n s e e m s t o m a k e t h e b e s t sense o f κίνησιν ('process') a n d
ευθύς in 1 6 . A l t e r n a t i v e l y , t h e past t e n s e s m a y h a v e t h e s a m e f o r c e as t h a t in j 3 5 7 .
17 συμπάθίίαν C f . 6, a n d note o n Β i 6 8 .
17-23 Diogenes o f Oenoanda, 3 7 . 1 - 4 , e x p a n d s o n this e v i d e n c e o f t h e s o u l ' s
h a v i n g ' t h e g r e a t e r s h a r e o f t h e r e s p o n s i b i l i t y ' (τού τής αίτιας πλεονεκτή\μ\ατος; c f .
8 - 9 ) : e v e n a b o d y s e v e r e l y r e d u c e d b y disease o r m u t i l a t i o n is o f t e n k e p t a l i v e b y t h e
s o u l ; w h e r e a s a p e r f e c t l y i n t a c t b o d y c a n n o t r e t a i n s e n s a t i o n o n c e t h e soul h a s b e e n
s e p a r a t e d f r o m it.
2 2 - 3 συντεΐνον . . eis T h i s is r i g h t l y t a k e n b y B i g n o n e | i 2 i ] a n d B a i l e y [ 1 1 7 ]
as ' c o n t r i b u t i n g t o . . . ' , ' g o i n g t o m a k e u p . . . ' , c i t i n g t h e p a r a l l e l s o f Ep. Hdt. 7 9 a n d
8 0 ; see a l s o Ep. Pyth. 8 4 . E d i t o r i a l i m p o r t a t i o n s o f ' a t t u n e m e n t ' o r ' t e n s i o n ' s e e m alien
t o t h e E p i c u r e a n t h e o r y . T h e point o f the e l a b o r a t e phrase will b e t o a l l o w f o r t h e
s u p p o s e d f a c t t h a t s o m e s o u l a t o m s r e m a i n e v e n in t h e d e a d b o d y - see L u c r e t i u s
3-713^
25 α υ τ ό T h e use o f t h e n e u t e r t o r e f e r t o s o u l m u s t p i c k u p ίκΐίνου . . . όσον κτλ.
at 2 2 - 3 .
30-2 Cf. 5 B 8 - 9
(1) nunc a n i m u m atque a n i m a m dico coniuncta teneri
inter se a t q u e u n a m n a t u r a m c o n f i c e r e e x se,
s e d c a p u t esse q u a s i e t d o m i n a r i i n c o r p o r e toto
consilium quod nos a n i m u m m e n t e m q u e vocamus.
idque situm m e d i a regione in pectoris haeret. 140
hie exsultat e n i m p a v o r a c m e t u s , h a e c loca circum
laetitiae m u l c e n t ; hie e r g o m e n s animusquest.
c e t e r a pars a n i m a e p e r t o t u m dissita corpus
paret et ad n u m e n mentis m o m e n q u e movetur.
( 2 ) i d q u e sibi s o l u m p e r s e s a p i t , ( i d ) sibi g a u d e t , 145
cum neque res a n i m a m neque corpus c o m m o v e t ulla
et quasi, c u m caput a u t oculus t e m p t a n t e dolore
laeditur in nobis, n o n o m n i concruciamur
c o r p o r e , sic a n i m u s n o n n u m q u a m laeditur ipse
laetitiaque viget, c u m cetera pars animai 150
per m e m b r a atque artus nulla n o v i t a t e cietur.
verum u b i v e m e n t i m a g i s est c o m m o t a metu mens,

consentire a n i m a m totam per m e m b r a videmus
sudoresque ita palloremque exsistere toto
c o r p o r e et infringi linguam v o c e m q u e aboriri^ 155
caligare oculos, sonere auris, succidere artus,
denique concidere e x animi terrore videmus
saepe h o m i n e s ; facile ut quivis h i n c n o s c e r e possit
esse a n i m a m c u m a n i m o c o n i u n c t a m , q u a e c u m a n i m i v i
percussast, e x i m c o r p u s propellit et icit. 160
(3) haec e a d e m ratio n a t u r a m animi atque animai
c o r p o r e a m d o c e t esse, u b i e n i m p r o p e l l e r e membra,
corripere ex somno corpus mutareque vultum
atque h o m i n e m t o t u m regere ac versare videtur,
quorum nil fieri sine t a c t u posse v i d e m u s 165
n e c t a c t u m p o r r o sine c o r p o r e , n o n n e fatendumst
corporea natura a n i m u m constare animamque?

praeterea pariter fungi c u m c o r p o r e et una
consentire a n i m u m n o b i s in c o r p o r e cernis.
si m i n u s o f f e n d i t v i t a m v i s h o r r i d a t e l i 170
ossibus a c nervis disclusis intus adacta,
at t a m e n insequitur l a n g u o r t e r r a e q u e petitus
suavis et in terra m e n t i s q u i g i g n i t u r aestus,
i n t e r d u m q u e quasi e x s u r g e n d i incerta voluntas.
e r g o c o r p o r e a m n a t u r a m a n i m i esse necessest, 175
corporeis quoniam telis i c t u q u e laborat.
145 <«/> Wakefield 146 ulla codex Laurentianus 35.31: una O Q V
Context: t h e o p e n i n g o f L u c r e t i u s ' o w n a c c o u n t o f s o u l , f o l l o w i n g r e j e c t i o n o f t h e
t h e o r y t h a t s o u l is a n a t t u n e m e n t .
139 animum mentemque Lucretius is a n n o u n c i n g that these terms will
o p e r a t e as s t r a i g h t s y n o n y m s in his d i s c o u r s e , as i n d e e d t h e y d o . W e h a v e , t h e r e f o r e ,
t o a v o i d confusion, a d o p t e d t h e single translation ' m i n d ' f o r b o t h .
141 F o r Stoic defence o f the s a m e v i e w , see 3 4 J , 5 3 U , 65H.
143 L u c r e t i u s c u r i o u s l y o m i t s t o p r o v i d e a t e r m f o r φυχή, a n d anima o f t e n has t o
s t a n d in f o r it (as e x p l i c i t l y f r o m F I o n ) .
168 pariter fungi = συμπάσχειν, c f . A 6 , 1 7 . T h e d o m i n a n t sense is t h a t o f
b e i n g a f f e c t e d in a c o m p a r a b l e w a y b y t h e s a m e t h i n g a t t h e s a m e t i m e ; b u t t h e
a l t e r n a t i v e t r a n s l a t i o n mutua fungi at 3 . 8 0 1 appears t o a d d t h e idea o f interaction
b e t w e e n t h e t w o , as in t h e S t o i c a c c o u n t o f t h e συμπάθεια b e t w e e n soul a n d b o d y
(45C).
C Aetius 4 . 3 . 1 1 (Usener 3 1 5 )
Επίκουρος [sc. λέγει τήν φυχήν] κράμα έκ τεττάρων, έκ ποιου πυρώδους,
έκ ποιου άερώδους, έκ ποιου πνευματικού, έκ τετάρτου τίνος ακατονό
μαστου· τούτο δ'ήν αύτώ τό αίσθητικόν. ών τό μέν πνεύμα κίνησιν, τόν δέ
αέρα ήρεμίαν, τό δέ θερμόν τήν φαινομένην θερμότητα τού σώματος, τό δ '
άκατονόμαστον τήν έν ήμίν έμποιείν αίσθησιν έν ούδενι γάρ τών 5
ονομαζόμενων στοιχείων είναι αίσθησιν.
Context: d o x o g r a p h y o f p h y s i c a l i s t t h e o r i e s o f s o u l .
1 κράμα 'Blend', the product o f a κράσις, o r 'blending' (cf. A 4). The
i m p o r t a n c e o f this t e c h n i c a l c o n c e p t is w e l l b r o u g h t o u t b y K e r f e r d [ 2 2 0 ] , 89-91.
A l e x a n d e r , M i x / . 2 1 4 , 2 8 - 2 1 5 , 8 ( U s e n e r 2 9 0 ) is n o d o u b t r i g h t t o a t t r i b u t e t o E p i c u r u s
this d o c t r i n e o f t r u e b l e n d i n g as t h e r e c o m b i n a t i o n o f t h e i n d i v i d u a l a t o m s o f t h e
o r i g i n a l s u b s t a n c e s i n t o a n e w s u b s t a n c e . B u t o n e m a y , f o l l o w i n g t h e lead o f T o d d
[ 2 0 3 ] , 2 9 7 , d o u b t A l e x a n d e r ' s b e l i e f t h a t in this E p i c u r u s w a s r e v i s i n g t h e e x i s t i n g
D e m o c r i t e a n p o s i t i o n , a n d a l s o w o n d e r w h y t h e t h e o r y s h o u l d , as K e r f e r d m a i n t a i n s ,
imply a doctrine o f molecules. There seems t o be n o g o o d evidence for Epicurean
m o l e c u l e s (cf. K e r f e r d , 8 9 ) , a n d E p i c u r u s , e v e n i f he h a d t h o u g h t o f the possibility,
m i g h t w e l l h a v e r e j e c t e d it o n t h e g r o u n d t h a t p a t t e r n s o f a t o m i c m o t i o n in a κράμα
m i g h t range b e y o n d a n y supposed m o l e c u l a r g r o u p i n g , thus d e p r i v i n g ' m o l e c u l e s ' o f
sufficient p e r m a n e n c e .
1—3 T h e s e a r e t h e f o u r L u c r e t i a n e l e m e n t s o f t h e s o u l , e x a c t l y a s listed a l s o b y
P l u t a r c h (Col. I I I 8 E = Usener 3 1 4 ) , except that P l u t a r c h has the standard θερμού
i n s t e a d o f πυρώδους (as d o e s t h e p r e s e n t t e x t itself a t 4 ; s e e f u r t h e r o n i b e l o w ) . It
follows t h a t t h e G r e e k t e r m t r a n s l a t e d ventus b y L u c r e t i u s is πνεύμα (see f u r t h e r , n o t e
o n A 3 ) . w h i c h is i n d e e d E p i c u r u s ' r e g u l a r t e r m f o r ' w i n d ' i n Ep. Pyth. T h e a d j e c t i v a l
e n d i n g s , -ώδονς a n d -ικον c o r r e s p o n d t o E p i c u r u s ' t a l k o f r e s e m b l a n c e in A 3ff., t o
e m p h a s i z e t h a t t h e e l e m e n t s a i r , e t c . a r e n o t t h e m s e l v e s p r e s e n t in t h e b l e n d , b u t o n l y
their constituent a t o m s . T h e difference b e t w e e n ' w i n d ' a n d 'air' r e m a i n s p r o b l e m a t i c ,
and L u c r e t i u s d o e s little t o help a t 3 . 2 3 1 — 6 . O n e e x p e c t s t h e t w o t o consist o f the s a m e
kind o f a t o m s in different a r r a n g e m e n t s o r patterns o f m o t i o n - thus L u c r e t i u s 6 . 6 8 5 ,
ventus enim fit ubi est agitando percitus aer. B u t it is h a r d t o see h o w this d i f f e r e n c e c o u l d
s u r v i v e , o t h e r t h a n p e r h a p s a c c i d e n t a l l y , i n a κράμα, in w h i c h t h e c o n s t i t u e n t a t o m s
are a n y w a y r e c o m b i n e d in n e w p a t t e r n s . P r e s u m a b l y , t h e n , t h e r e a r e o n l y t h r e e kinds
o f s o u l a t o m s , w i t h t h e ' a i r y ' o n e s b e h a v i n g s o m e t i m e s like still a i r a n d s o m e t i m e s like
w i n d , t h u s a c c o u n t i n g f o r rest as w e l l as m o t i o n . I f s o , t h e f o u r - e l e m e n t s c h e m e is a
simplistic o v e r i n t e r p r e t a t i o n b y E p i c u r u s ' f o l l o w e r s , a n d t h e t h r e e f o l d s c h e m e o f A
begins t o l o o k t h e m o r e c o r r e c t o f the t w o .
5-6 C f . Lucretius 3.238-40.
n u n c ea q u o p a c t o inter sese m i x t a quibusque
c o m p t a m o d i s vigeant rationem reddere a v e n t e m
abstrahit i n v u u m patrii s e r m o m s egestas; 260
sed t a m e n , ut p o t e r o s u m m a t i m attingere, t a n g a m .
(1) i n t e r e n i m c u r s a n t p r i m o r d i a principiorum
m o t i b u s inter se, nil u t secernier unum
possit n e c s p a t i o fieri divisa potestas,
sed quasi m u l t a e vis unius c o r p o r i s exstant. 265
quod g e n u s in q u o v i s a n i m a n t u m viscere vulgo
est o d o r e t q u i d a m calor et sapor, et t a m e n e x his
o m n i b u s est u n u m perfectum corporis augmen;
sic c a l o r a t q u e a e r e t v e n t i c a e c a potestas
mixta creant unam naturam e t m o b i l i s ilia 270
vis, i n i t u m m o t u s a b se q u a e d i v i d i t ollis,
sensifer u n d e oritur p r i m u m per viscera motus.
(2) n a m penitus p r o r s u m latet h a e c n a t u r a subestque,
n e c m a g i s h a c infra q u i c q u a m est in c o r p o r e nostro
a t q u e a n i m a est a n i m a e p r o p o r r o totius ipsa. 275
quod g e n u s in n o s t n s m e m b r i s e t c o r p o r e toto
m i x t a latens a n i m i vis est a n i m a e q u e potestas,
corporibus quia de parvis paucisque creatast;
sic tibi n o m i n i s h a e c e x p e r s v i s f a c t a minutis
c o r p o r i b u s latet a t q u e a n i m a e quasi totius ipsa 280
proporrost anima et d o m i n a t u r corpore toto.

(3) c o n s i m i l i r a t i o n e n e c e s s e s t v e n t u s et aer
e t c a l o r i n t e r se v i g e a n t c o m m i x t a per artus
a t q u e aliis a l i u d s u b s i t m a g i s emineatque
ut q u i d d a m fieri v i d e a t u r a b o m n i b u s u n u m , 285
ni c a l o r a c v e n t u s s o r s u m s o r s u m q u e potestas
aeris i n t e r e m a n t s e n s u m d i d u c t a q u e solvant.
(4) est e t i a m c a l o r ille a n i m o , q u e r n s u m i t , in ira
cum fervescit et e x oculis m i c a t acrius ardor.
est et f r i g i d a m u l t a c o m e s f o r m i d i n i s a u r a 290
quae ciet h o r r o r e m m e m b r i s et c o n c i t a t artus.
est e t i a m q u o q u e p a c a t i s t a t u s a e r i s ille,
p e c t o r e t r a n q u i l l o q u i fit v u l t u q u e sereno.
s e d c a l i d i p l u s e s t illis q u i b u s a c r i a corda
i r a c u n d a q u e m e n s f a c i l e e f f e r v e s c i t in ira. 295
q u o g e n e r e in p r i m i s vis est v i o l e n t a leonum,

pectora qui fremitu r u m p u n t p l e r u m q u e gementes
n e c c a p e r e i r a r u m f l u c t u s in p e c t o r e possunt.
at v e n t o s a m a g i s c e r v o r u m frigida m e n s est
et gelidas citius per viscera c o n c i t a t auras 300
quae t r e m u l u m faciunt m e m b r i s exsistere motum.
at n a t u r a b o u r n p l a c i d o m a g t s a e r e vivit,
n e c n i m i s irai f a x u m q u a m subdita percit
fumida, suffundens c a e c a e caliginis umbram,
n e c gelidis t o r p e t telis p e r f i x a p a v o r i s : 305
i n t e r u t r a s q u e sitast, c e r v o s s a e v o s q u e leones.
(5) sic h o m i n u m g e n u s est. q u a m v i s d o c t r i n a politos
c o n s t i t u a t p a r i t e r q u o s d a m , t a m e n ilia relinquit
naturae cuiusque animi vestigia prima.
nec radicitus evelli m a l a posse p u t a n d u m s t , 310
q u i n p r o c l i v i u s hie iras d e c u r r a t a d aeris,
ille m e t u c i t i u s p a u l o t e m p t e t u r , a t ille
tertius accipiat q u a e d a m clementius aequo,
i n q u e aliis r e b u s m u l t i s d i f f e r r e necessest
naturas h o m i n u m varias m o r e s q u e sequaces; 315
quorum ego nunc nequeo caecas exponere causas
nec reperire figurarum tot nomina quot sunt
principiis, u n d e haec o r i t u r variantia rerum.
illud in his r e b u s v i d e o f i r m a r e potesse,
usque adeo n a t u r a r u m vestigia linqui 320
parvula quae nequeat ratio depellere nobis,
ut nil i m p e d i a t d i g n a m dis d e g e r e vitam.
30U naturae Marullus: natura codd. 321 nob,, Lachrrunn: noclis O: nottes Q V
Context: f o l l o w i n g t h e e n u m e r a t i o n a t 2 3 1 - 5 7 o f t h e s o u l ' s f o u r e l e m e n t s .
258 ea T h e f o u r soul e l e m e n t s .
260 patrii s e r m o n i s egestas K e r f e r d [ 2 2 o | , o b s e r v i n g t h a t a t 1 . 8 3 2 this p h r a s e
signals L u c r e t i u s ' a p o l o g y f o r his i n a b i l i t y t o L a t i n i z e a G r e e k t e c h n i c a l t e r m , r i g h t l y
suggests the s a m e m o t i v e here - the lack o f a technical v o c a b u l a r y t o c o n v e y κράμα
at 2 6 2 - 8 7 .
262 p r i n c i p i o r u m ' T h e e l e m e n t s ' , i.e. h e a t , air, e t c . , c f . C 6 , στοιχείων. O n this,
see K e r f e r d [ 2 2 0 ] , 90-1.
268 F o r a b o d y as a ' c o m p l e x ' o f its p e r m a n e n t p r o p e r t i e s , s e c 7 B 2 - 3 .
273—4 T h e spatial l a n g u a g e d e s c r i b e s n o t t h e l o c a t i o n o f t h e f o u r t h e l e m e n t b u t
its r e l a t i v e u n d e t e c t a b i l i t y , as t h e a n a l o g y a t 2 7 6 - 8 explains.
284 A l t h o u g h t h e three elements o f wind, air and heat are t h o r o u g h l y blended,
s o m e w i l l b e m o r e p r o m i n e n t t h a n o t h e r s in t h e m i x . T h i s is p r e s u m a b l y t o p r e p a r e us
for t h e e x p l a n a t i o n o f differences o f t e m p e r a m e n t at 2 8 8 - 3 2 2 .
317—18 L u c r e t i u s ' o n e hint that the a c c o u n t o f the s o u l s c o m p o s i t i o n m a y b e a
simplification.
Ε Lucretius 4.877—91
( 1 ) n u n c q u i fiat u t i passus p r o f e r r e queamus,
cum v o l u m u s , q u a r e q u e d a t u m sit m e m b r a movere,
et q u a e res t a n t u m h o c o n e n s p r o t r u d e r e nostri
c o r p o r i s insuerit, d i c a m : tu percipe dicta. 880
(2) d i c o a m m o nostro p r i m u m simulacra meandi
accidere atque a n i m u m pulsare, ut d i x i m u s ante,
inde v o l u n t a s fit; n e q u e e n i m facere incipit ullam
rem quisquam, quam m e n s p r o v i d i t quid velit ante.
i d q u o d p r o v i d e t , illius r e i c o n s t a t i m a g o . 885
( 3 ) e r g o a n i m u s c u m sese i t a c o m m o v e t u t velit ire
i n q u e g r e d i , ferit e x t e m p l o q u a e in c o r p o r e toto
p e r m e m b r a a t q u e a r t u s a n i m a i dissita vis est.
et facilest f a c t u , q u o n i a m c o n i u n c t a tenetur.
(4) i n d e ea p r o p o r r o c o r p u s ferit, a t q u e ita t o t a 890
paulatim moles protruditur atque movetur.
878 quareque Merrill: vareque O Q F : vaneque ed. Veronensis 890 ferit Marullus: peril O Q
Context: o n e in t h e series o f v i t a l f u n c t i o n s w h o s e m e c h a n i c s a r e e x p l a i n e d in b o o k 4 .
Ρ Lucretius 3.417-62
(1) nunc age,nativos animantibus et mortalis

esse a n i m o s a n i m a s q u e levis u t n o s c e r e possis,
conquisita diu dulcique reperta labore
digna tua pergam disponere c a r m i n a vita. 420

tu fac u t r u m q u e u n o s u b m n g a s n o m i n e eorum,
atque a n i m a m verbi causa c u m dicere pergam,
m o r t a l e m esse d o c e n s , a n i m u m q u o q u e dicere credas,
q u a t e n u s est u n u m i n t e r se c o n i u n c t a q u e res est.
(2) p r i n c i p i o q u o n i a m tenuem constare minutis 425

corporibus docui multoque minoribus esse
principiis f a c t a m q u a m liquidus u m o r aquai
aut nebula aut fumus - n a m longe mobilitate
praestat et a t e n u i causa m a g i s icta movetur;
quippe ubi imaginibus f u m i nebulaeque m o v e t u r . 430
q u o d g e n u s in s o m n i s sopiti u b i c e r n i m u s alte
exhalare v a p o r e m altaria ferreque fumum;
n a m procul haec dubio nobis simulacra geruntur —
n u n c igitur q u o n i a m quassatis undique vasis
diffluere u m o r e m et l a t i c e m discedere cernis 435
et n e b u l a ac f u m u s q u o n i a m discedit in a u r a s ,
crede a n i m a m q u o q u e diffundi m u l t o q u e perire
ocius et citius dissolvi in c o r p o r a prima,

c u m semel ex h o m i n i s m e m b r i s ablata recessit.
q u i p p e e t e n i m c o r p u s , q u o d vas quasi constitit eius, 440
c u m cohibere nequit conquassatum e x aliqua re
ac rarefactum detracto sanguine venis,
aere qui credas posse h a n c cohiberier ullo,
c o r p o r e qui nostro rarus magis incohibensquest?
(3) p r a e t e r e a g i g n i pariter c u m c o r p o r e et u n a 445

crescere sentimus pariterque senescere mentem.
nam velut infirmo pueri teneroque vagantur

c o r p o r e , sic a n i m i s e q u i t u r s e n t e n t i a tenvis.
inde ubi robustis adolevit viribus aetas,
c o n s i l i u m q u o q u e m a i u s et a u c t i o r est a n i m i vis. 450
p o s t u b i i a m validis q u a s s a t u m est v i r i b u s aevi
c o r p u s et obtusis c e c i d e r u n t viribus artus,

claudicat i n g e n i u m , delirat lingua, ( l a b a t ) mens,
o m n i a deficiunt atque u n o t e m p o r e desunt.
e r g o dissolui q u o q u e c o n v e n i t o m n e m animai 455
n a t u r a m , c e u f u m u s , in altas aeris a u r a s ;
quandoquidem gigni pariter pariterque videmus
c r e s c e r e e t , u t d o c u i , s i m u l a e v o fessa fatisci.
(4) h u e a c c e d i t uti v i d e a m u s , c o r p u s ut ipsum

suscipere i m m a n i s m o r b o s d u r u m q u e d o l o r e m , 460
sic a n i m u m c u r a s a e r i s l u c t u m q u e metumque;
q u a r t p a r t i c i p e m leti q u o q u e c o n v e n i t esse.
444 incohibensquest Bergk: mcohibescit O Q V : incohibens sit Woltjer 453 <[labat) Lachmann: (model) Q 1
Context: t h e o p e n i n g o f L u c r e t i u s ' l o n g series o f a r g u m e n t s f o r t h e m o r t a l i t y o f t h e
soul.
G Lucretius 3.624-33
p r a e t e r e a si i m m o r t a l i s n a t u r a animaist
et sentire potest secreta a c o r p o r e n o s t r o , 625
q u i n q u e , ut o p i n o r , earn f a c i u n d u m est sensibus auctam.
n e c r a t i o n e alia n o s m e t p r o p o n e r e nobis
possumus infernas animas A c h e r u n t e vagare.
pictores itaque et s c r i p t o r u m saecla priora
sic a n i m a s i n t r o d u x e r u n t s e n s i b u s a u c t a s . 630
at n e q u e s o r s u m oculi n e q u e nares n e c m a n u s ipsa
esse p o t e s t a n i m a e n e q u e s o r s u m l i n g u a , n e q u e aures;
h a u d i g i t u r p e r se p o s s u n t sentire n e q u e esse.
032 animae Pius: anima O Q 633 haud igitur Lachmann: auditum O Q
Context: a r g u m e n t n o . 1 5 f o r t h e m o r t a l i t y o f t h e s o u l .
(1) praeterea quaecumque manent aeterna necessest
aut quia sunt solido c u m c o r p o r e respuere ictus
n e c p e n e t r a r e p a t i sibi q u i c q u a m quod queat artas
dissociare intus partis, ut material
c o r p o r a sunt q u o r u m naturam ostendimus ante, 810
aut ideo durare aetatem posse p e r o m n e m ,
p l a g a r u m quia sunt expertia, sicut inanest
quod manet intactum n e q u e a b ictu fungitur hilum,
a u t e t i a m q u i a nulla loci sit c o p i a circum,
q u o quasi res possint discedere dissoluique, 815
sicut s u m m a r u m summast aeterna, neque extra
quis locus est q u o diflugiant n e q u e c o r p o r a sunt quae
possint incidere et valida dissolvere plaga.
( 2 ) q u o d si f o r t e i d e o m a g i s i m m o r t a l i s habendast,
q u o d vitalibus a b rebus m u n i t a tenetur, 820
aut quia n o n veniunt o m n i n o aliena salutis
aut quia quae veniunt aliqua ratione recedunt
pulsa prius q u a m quid n o c e a n t sentire queamus,
< · · • > .
praeter enim quam quod morbis c u m corporis aegret,

a d v e n i t id q u o d earn d e rebus saepe f u t u n s 825
macerat inque metu male habet curisque fatigat
praeteritisque male admissis peccata remordent.
adde furorem animi p r o p r i u m atque oblivia rerum,
adde q u o d in nigras lethargi m e r g i t u r undas.
820 vilalibus codd.: htahbus Lambinus post 823 lacunam ind. Lambinus
Context: c o n c l u s i o n o f t h e series o f a r g u m e n t s f o r t h e m o r t a l i t y o f t h e s o u l .
807-10 See 8.
811—13 See 5 .
814-18 C f . 4 A 3 - 5 with notes.
820 vitalibus is v e r y t e n t a t i v e l y t r a n s l a t e d ' w h i c h a f f e c t life', w i t h t h e u n d e r s t a n d
ing that this a t least includes t h i n g s w h i c h a f f e c t it a d v e r s e l y . I f this is t h o u g h t
u n a c c e p t a b l e , s o m e c o m p a r a b l e sense m u s t b e f o u n d , i f n e c e s s a r y b y e m e n d i n g , e . g . t o
L a m b i n u s ' letalibus. T h e f a v o u r e d a l t e r n a t i v e o f t r a n s l a t i n g ' p r o t e c t e d b y its v i t a l
forces' is u n b e l i e v a b l e , less because o f t h e slight difficulties of understanding
munita . . . ab in this w a y o r o f s e e i n g w h a t t h e t h e o r y w o u l d a m o u n t t o t h a n b e c a u s e
it w o u l d m a k e t h e first o f t h e t w o a l t e r n a t i v e e x p l a n a t i o n s o f this p r o t e c t i o n , in 8 2 1 ,
u t t e r l y i n a p p o s i t e . ( N o r is it a n y h e l p t o r e a d t h e e x p l a n a t o r y c l a u s e s i n 8 2 1 - 3 a s
g i v i n g a s e c o n d a n d third r e a s o n parallel t o that in 8 2 0 : w h a t then w o u l d b e t h e
difference between t h e first a n d third reason?) munita tenetur ' . . . it is
permanently protected': for the construction, cf. Β 1 3 6 , Ε 8 8 9 .
i S c h o l i o n o n E p i c u r u s , Ep. Hdt. 6 6 ( U s e n e r 3 1 1 )
λέγει έν άλλοις καί έζ ατόμων αυτήν συγκεΐσθαι λειοτάτων καί στρογγυλωτάτων, πολλώ
τινι διαφερουαών τών τον πυρός- καί τό μέν τι άλογον αυτής, ό τώ λοιπώ παρεσπάρθαι
σώματι- τό 8έ λογικόν έν τώ θώρακι, ώς δήλον έκ τε τών φόβων καί τής χαράς, ΰπνον τε
γίνεσθαι τών τής φυχής μερών τών παρ' όλην τήν σύγκρισιν παρεσπαρμένων έγκατεχο-
μένων ή διαφορουμένων, ειτα συμπιπτόντων τοΐς πορίμοις. τό τε σπέρμα άφ' όλων τών 5
σωμάτων φέρεσθαι.
5 ποριμοις Apelt: ποργμοΐς codd.
Context: i n t e r p o l a t i o n in A 2 8 .
1-2 T h e ' v e r y s m o o t h a n d r o u n d ' a t o m s c o u l d b e e i t h e r all t h o s e o f t h e s o u l , c f .
Lucretius 3 . 1 8 7 - 2 3 0 , o r those o f the nameless element, cf. 3 . 2 4 1 - 4 . T h e latter reading,
w h i c h s e e m s p o s s i b l e i f καί i n 1 is g i v e n d u e w e i g h t , w o u l d m a k e t h e c o n t r a s t w i t h
fire a t o m s m o r e i n t e l l i g i b l e . O n t h e f o r m e r , w e w o u l d h a v e t o s u p p o s e a s i g n i f i c a n t
d i s t i n c t i o n in this c o n t e x t b e t w e e n h e a t a n d f i r e , c o n t r a r y t o t h e e v i d e n c e o f C . In
either case, Heinze [ 1 5 9 ] a n d B i g n o n e [ 1 2 1 ] are n o d o u b t right that t h e r e m a r k ' s
original c o n t e x t w a s a c o r r e c t i o n o f D e m o c r i t u s ' v i e w (frr. 4 4 3 3 - 4 5 1 L u r i a ) that t h e
s o u l c o n s i s t s e n t i r e l y o f fire a t o m s , t h e r e t o r t b e i n g t h a t s e n s a t i o n is f o u n d i n n o n e o f
t h e n a m e d e l e m e n t s like fire ( C ) .
2-3 τ ό άλογον a n d τ ό λογικόν (also at D i o g e n e s o f O e n o a n d a 3 7 . 1 . 5 - 7 ) m a y

w e l l b e E p i c u r u s ' s t a n d a r d t e r m i n o l o g y f o r w h a t L u c r e t i u s calls anima a n d animus
r e s p e c t i v e l y , a l t h o u g h δ ι ά ν ο ι α m i g h t b e t h o u g h t a n o t h e r c a n d i d a t e f o r animus.
3 Cf. Β I.
3-6 C f . L u c r e t i u s 4 . 9 0 7 — 6 1 . F o r e x e g e s i s , see S c h n j v e r s [221].
j Lucretius 3.3 5 0 - 6 9
quod superest, siquis corpus sentire refutat 350
atque a n i m a m credit p e r m i x t a m c o r p o r e t o t o
suscipere hunc m o t u m quern sensum n o m i n i t a m u s ,
vel manifestas res c o n t r a verasque repugnat.
quid sit enim corpus sentire quis adferet u m q u a m ,
si n o n ipsa palam q u o d res dedit ac docuit nos? 355
at dimissa anima corpus caret undique sensu;
perdit enim quod non p r o p r i u m fuit eius in a e v o ,
multaque praeterea perdit c u m expellitur a e v o .
dicere p o r r o oculos nullam r e m cernere posse,
sed per eos a n i m u m ut foribus spectare reclusis, 360
difficilest, contra c u m sensus ducat e o r u m ;
sensus e n i m trahit atque acies detrudit ad ipsas;
fulgida praesertim c u m cernere saepe nequimus,
lumina luminibus quia nobis praepediuntur.
quod foribus non fit; neque enim, qua cernimus ipsi, 365
ostia suscipiunt ullum reclusa l a b o r e m .
praeterea si p r o foribus sunt lumina nostra,
iam magis exemptis oculis debere videtur
cernere res animus sublatis postibus ipsis.
Context: t h e i n t e r d e p e n d e n c e o f s o u l a n d b o d y . C f . A 3—4.
350-8 T h a t t h e b o d y i t s e l f has s e n s a t i o n is a m a t t e r o f c o m m o n e x p e r i e n c e . It is
n o t r e f u t e d b y t h e f a c t t h a t it loses it w h e n t h e s o u l d e p a r t s : t h a t j u s t s h o w s t h a t
s e n s a t i o n is n o t a n i n t r i n s i c (proprium) c h a r a c t e r i s t i c o f b o d y , b u t o n e t h a t d e p e n d s o n
t h e soul - c f . A 13-17.
359-69 O n t h e t h e o r y h e r e o p p o s e d b y L u c r e t i u s , s e e F u r l e y [ 1 6 8 ] . W h o e v e r its
a u t h o r , i t s s i g n i f i c a n c e f o r L u c r e t i u s lies in its d a n g e r o u s i m p l i c a t i o n t h a t t h e s o u l ' s
functions a r e independent o f the b o d y .
15 Sensation, imagination, m e m o r y
A E p i c u r u s , Ep. Hdt. 46-53
(1) και μήν και τύποι όμοιοσχήμονες τοις στερεμνίοις είσί, λεπτότησιν
απέχοντες μακράν τών φαινομένων, ούτε γάρ αποστάσεις άδυνατούαιν έν
τω περιέχοντι γίνεσθαι τοιαύται ο ύ τ ' έπιτηδε ιότητες πρός κατεργασίας
των κοιλωμάτων και λεπτοτήτων γίνεσθαι, ούτε άπόρροιαι τήν έξης θέσιν
και βάσιν διατηρούσαι, ήνπερ και έν τοίς στερεμνίοις εΐχον τούτους δέ

τ
ους τύπους είδωλα προσαγορεύομεν. (ι) [= l l D ] ( 3 ) εΐθ* ότι τά είδωλα
ταις λεπτότησιν άνυπερβλήτοις κέχρηται, ούθέν άντιμαρτυρεί τών
φαινομένων όθεν καί τάχη ανυπέρβλητα έχει, πάντα πόρον σύμμετρον
έχοντα πρός τώ άπείροις αυτών μηθέν άντικόπτειν ή ολίγα άντικόπτειν,

πολλαΐς δέ κ α ί άπείροις ευθύς άντικόπτειν τι. ( 4 ) πρός τε τούτοις, ότι ή
γένεσις τών ε ι δ ώ λ ω ν άμα νοήματι συμβαίνει, και γάρ ρεύσις άπό τών
σωμάτων τού έπιπολής συνεχής, ούκ έπίδηΧος τή μειώσει δ ι ά τήν
άνταναπΧήρωσιν, σώζουσα τήν επί τού στερεμνίου θέσιν καί τάξιν τών
ατόμων επί ποΧύν χρόνον, εί καί ενίοτε συγχεομένη, καί συστάσεις εν τώ
περιέχοντι όξεΐαι δ ι ά τό μή δεΐν κατά βάθος τό συμπλήρωμα γίνεσθαι, καί
ά λ λ ο ι δ ε τρόποι τινές γεννητικοί τών τοιούτων φύσεων είσιν. (s) ούθέν γάρ
τούτων ά ν τ ι μ α ρ τ υ ρ ε ί ( τ α ι ) » τ α ί ? αίσθήσεσιν, άν βΧέπη τις, τίνα τρόπον τάς
ενάργειας, ίνα καί τάς συμπαθείας, άπό τών έξωθεν πρός ημάς άνοίσει. (6)
δει" δ έ καί νομίζειν έπεισιόντος τινός άπό τών έξωθεν τάς μορφάς όράν
ημάς καί διανοείσθαι- (j) ού γάρ άν έναποσφραγίσαιτο τ ά έξω τήν εαυτών
φύσιν τού τε χρώματος καί τής μορφής διά τού αέρος τού μεταξύ ημών τε
κάκείνων, ουδέ διά τών άκτίνων ή ών δήποτε ρευμάτων άφ' ημών πρός
εκείνα παραγινομένων, (8) ο ΰ τ ω ? ώς τύπων τινών έπεισιόντων ήμίν από
τών πραγμάτων όμοχρόων τε καί ομοιομόρφων κατά τό έναρμόττον
μέγεθος είς τήν όφιν ή τήν δ ι ά ν ο ι α ν , ώκέως ταίς φοραίς χρωμένων, είτα
διά ταύτην τήν αιτίαν τού ενός καί συνεχούς τήν φαντααίαν αποδίδοντος
καί τήν συμπάθειαν άπό τού υποκειμένου σώζοντος κατά τόν εκείθεν
σύμμετρον έπερεισμόν έκ τής κατά βάθος έν τώ στερεμνίω τών ατόμων
πάΧσεως. ( ο ) καί ήν άν Χάβωμεν φαντασίαν έπιβΧητικώς τή δ ι ά ν ο ι α ή τοίς
αίσθητηρίοις είτε μορφής είτε συμβεβηκότων, μορφή έστιν αύτη τού
στερεμνίου, γινομένη κατά τό έξης πύκνωμα ή έγκατάΧειμμα τού
ε ι δ ώ λ ο υ · ( ί ο ) τ ό δ έ φεΰδος καί τό διημαρτημένον έν τώ προσδοξαζομένω
άεί έστιν. ^(επιμαρτυρηθήσεσθαι ή μή άντιμαρτυρηθήαεαθαι, εϊτ' ούκ έπιμαρτυρουμε-
νου κατά τίνα άκίνητον εν ήμίν αύτοϊς συνημμένην τή φανταστική επιβολή, οιάληφιν &έ
έχουση, καθ' ήν το φενΒος yiVtTai.)f ( Ι !

) V T e
γάρ όμοιότης τών φαντασμών
οιονεί έν είκόνι λαμβανομένων ή καθ' ύπνους γινομένων ή κατ' άΧΧας τινάς

έπιβοΧάς τής διανοίας ή τών Χοιπών κριτηρίων ούκ άν ποτε υπήρχε τοίς
ονσί τε καί άΧηθέσι προσαγορευομένοις, εί μή ήν τινα καί ταύτα πρός ά
βάΧΧομεν ( 1 2 ) τ ό δ έ διημαρτημένον ούκ άν ύπήρχεν, εί μή έΧαμβάνομεν
καί άΧΧην τινά κίνησιν έ ν ήμίν αύτοίς συνημμένην μέν διάληφιν δέ
έχουσαν κατά δέ ταύτην [τήν συνημμένην τή φανταστική έπιβοΧή,
διάΧηφιν δέ έχουσης], ε ά ν μ έ ν μ ή έπιμαρτυρηθή ή άντιμαρτυρηθή, τό
φεύδος γίνεται· εάν δέ έπιμαρτυρηθή ή μή άντιμαρτυρηθή, τό άΧηθές. ( 1 3 )
κ α ι ταύτην ούν σφόδρα γε δει τήν δόξαν κατέχειν, ίνα μήτε τά κριτήρια
άναιρήται τ ά κατά τάς ενάργειας μήτε τό διημαρτημένον ομοίως
βεβαιούμενον πάντα συνταράττη. ( 1 4 ) α λ λ ά μ ή ν κ α ί τ ο ακούειν γίνεται
πνεύματος τίνος φερομένου άπό τού φωνούντος ή ήχοϋντος ή φοφούντος ή
όπως δήποτε άκουστικόν πάθος παρασκευάζοντας, τό δέ ρεύμα τούτο είς
όμοιομερείς όγκους διασπείρεται, (ι$) άμα τινά διασώζοντας συμπάθειαν
πρός άΧΧήΧους καί ενότητα ίδιότροπον, διατείνονσαν πρός τό άποστεΐΧαν
καί τήν έπαίσθησιν τήν έπ' εκείνου ώς τά π ο λ λ ά π ο ι ο ύ σ α ν , ε ΐ δ έ μ ή γε, τό
έξωθεν μόνον ένδηΧον παρασκευάζουσαν ( ι 6 ) άνευ γάρ αναφερομένης
τινός εκείθεν συμπαθείας ούκ άν γένοιτο ή τοιαύτη έπαίσθησις. (ij) ούκ
αυτόν ούν δει νομίζειν τον αέρα ύπό τής προιεμένης φωνής ή και τών
ομογενών σχημάτιζεσθαι - πολλήν γάρ ένδειαν εξει τούτο πάσχων ΰπ' 55
εκείνης - ά λ λ ' ευθύς τήν γινομενην πληγήν έν ήμΐν, όταν φωνήν άφίωμεν,
τοιαύτην έκθλιψιν Ογκων τινών ρεύματος πνευματώδους άποτελεατικών
ποιείσθαι, ή τό πάθος τό άκουστικόν ήμΐν παρασκευάζει. ( ι 8 ) καί μήν καί
τήν όσμήν νομιστέον, ώσπερ καί τήν άκοήν ούκ άν ποτε ούθέν πάθος
έργάσααθαι, εί μή όγκοι τινές ήσαν άπό τού πράγματος άποφερόμενοι 6ο
σύμμετροι πρός τό τούτο τό αίσθητήριον κινείν, οι μέν τοϊοι τεταραγ-
μένως καί άλλοτρίως, οΐ δέ τοϊοι άταράχως καί οικείως έχοντες.
3 πρός Usener: TOUS B P : τάς FP(corr.): τής Bailey 9 τώ άπείροις Sedley: τώ άπειροι codd.: τώ < τ ώ )
άπείρω Meibom: τό άπείροις Miihll 12 τή μειώσει Usener: ή μειώσει F: σημειώσει BP 14 post
ονγχεομένη, υπάρχει add. F in marg. 17 suppl. Brieger 18 ενάργειας Gassendi: ενεργείας
codd. 20 aV έναποσφραγίσαιτο Cobet: ά μεν άποσφραγίσαιτο codd. 24 όμοχρόων Rossi: από
χροών codd. 26 αποδίδοντος codd.: αποδιδόντων Usener 29 πάλσεως dt: πλάσεως cett. ήν
άν dt: ήν άνα- cett. 3 1
εγκατάλειμμα τού z(corr.)fr: εγκαταλείμματος Fz: ενκαταλείμματος
B(corr.): έγκαταλήμματος Ρ 38 ο F: ό cett. 4 ° ( ? 7 φανταστική
τ
επιβολή) post μεν
Usener 4 ' ~ 2 seel. Usener 45 ενάργειας Gassendi: ενεργείας codd. 47 πνεύματος] ρεύματος
Gassendi 49 οιασώζονταί P(corr.): -ομτα BP: -ουσα F j j πάσχων B(corr.)P: -ον B F 3 7
έκβλιφιν Brieger: έκλίβην Β: έκλήθην Ρ: έκ FP(corr) τινών FP(corr.): τινός Β 6ι προς τό F:

πρός B P
Context: following 1 3 Α , o n t h e infinite plurality o f worlds. T h e superseded

i n t r o d u c t i o n t o L u c r e t i u s 4 (45-53) s h o w s that h e t o o originally m e a n t t o g i v e t h e
t h e o r y o f s e n s a t i o n this p o s i t i o n - d i r e c t l y a f t e r b o o k 2, w h i c h i t s e l f c o n c l u d e s with
t h e i n f i n i t y o f w o r l d s - b u t l a t e r m o v e d it t o f o l l o w b o o k 3's a c c o u n t o f t h e s o u l . T h e
e a r l y p o s i t i o n i n g h a d t h e a u t h o r i t y o f E p i c u r u s ' o r i g i n a l e x p o s i t i o n i n Nat., w h i c h h a d
r e a c h e d this t o p i c b y t h e e n d o f b o o k 2 ( = 24 A r r i g h e t t i [ 1 1 9 ] ) .
i—18 T h e emphasis throughout is o n t h e n o n - c o n t e s t a t i o n o f the theory: for

details o f t h e a r g u m e n t s that this i n v o l v e d see L u c r e t i u s 4.54-268, a n d f o r t h e
m e t h o d o l o g y s e e 18.
2 αποστάσεις See Usener [133] f o r parallels. T h e t e r m is c l e a r l y c h o s e n t o

d i s t i n g u i s h e m i t t e d i m a g e s f r o m σ υ σ τ ά σ ε ι ς " (14), s e l f - f o r m e d images.
10 π ο λ λ α ΐ ς A s M i i h l l n o t e s , t h e p r o b a b l e e x p l a n a t i o n o f t h e f e m i n i n e is t h a t o n e
is t o u n d e r s t a n d άτόμοις. T h e s e , h o w e v e r , w e t a k e t o b e n o t t h e a t o m s in t h e i m a g e s ,
b u t t h o s e in o r d i n a r y c o m p o u n d s , w h o s e h i g h c o l l i s i o n r a t e is contrasted w i t h t h e
r e l a t i v e l y u n o b s t r u c t e d t r a v e l o f the i n c o m p a r a b l y diffuse a t o m s in t h e i m a g e s .
12-13 C o n s t a n t emission o f i m a g e s does n o t diminish the size o f objects, because

the flow is u b i q u i t o u s a n d losses a r e c o m p e n s a t e d b y n e w a r r i v a l s : c f . U s e n e r 282.
14 σ υ γ χ ε ο μ έ ν η C f . 1 6 E 2-4.
18 O n the punctuation adopted here (with Bollack [122]), άναφέρη is t o b e
s u p p l i e d in t h e "va c l a u s e , u n d e r s t o o d from άνοίσει. T h e expression συμπάθειαν
αναφέρειν is g u a r a n t e e d b y 5 2 - 3 , b u t t h e p h r a s e o l o g y is a l i t t l e s u s p e c t a n d t h e r e is
s o m e t e m p t a t i o n to excise iVa, with Miihll.
20-3 T h e 'air' account sounds like A r i s t o t l e ' s . It is o f t e n said t o b e t h a t o f

D e m o c r i t u s , b u t fits h i m p o o r l y : a i r has a n u n c l e a r r o l e in h i s t h e o r y (Theophrastus,
Sens. 50), c e r t a i n l y a minor o n e (Aristotle, De an. 11.7, 4 1 9 3 1 5 - 1 7 ) , a n d i n m o s t
respects h e c o m e s close t o Epicurus' o w n a c c o u n t . N o r is t h e ' r a y ' t h e o r y t h a t o f
E m p e d o c l e s , b u t r a t h e r o f P l a t o in t h e Timaeus and perhaps o f A r c h y t a s (47 A 25 D K ) :
see D . O ' B r i e n , JHS 90 (1970).
24-5 κατά-διάνοιαν See D 2.
30 I.e. O f shape, o r o f p r o p e r t i e s in g e n e r a l ' , cf. 5 A 7 - 8 , w i t h n o t e .
31-2 κατά-εϊδώλου A much debated phrase. T h e safest r e a d i n g probably
r e m a i n s t o t a k e ΐξής πύκνωμα as t h e s u c c e s s i o n o f i m a g e s w h i c h b u i l d s u p a s i n g l e
c i n e m a t o g r a p h i c i m p r e s s i o n ( c f . A u g u s t i n e , Ep. 1 1 8 . 3 0 ; C ) , a n d t h e ίγκατάλαμμα as
the c o n t i n u i n g m e n t a l effect o f the single i m a g e w h i c h ( D 2-4) c a n suffice t o stir t h e
i m a g i n a t i o n . B u t see A v o t i n s [ 2 2 3 ] a n d A s m i s ( 2 2 5 ] , i 2 6 f f . f o r t h e t h e o r y t h a t i m a g e s
e n t e r t h e e y e p i e c e m e a l a n d a r e r e a s s e m b l e d , w h i c h , e v e n i f its p r e s e n c e in this p a s s a g e
is o p e n t o d o u b t , is c l e a r l y i m p o r t a n t t o t h e full E p i c u r e a n a c c o u n t .
. 32 ττροσδοξαζομενω Cf. D 8 1 6 , Lucretius 4.465, 468.
33-5 T h i s j u m b l e o f t e r m i n o l o g y h a s b e e n v a r i o u s l y e m e n d e d in t h e h o p e of
e x t r a c t i n g a c o h e r e n t s c h o h o n f r o m it. B u t a l t h o u g h it w a s n o d o u b t mistakenly
c o p i e d i n t o t h e t e x t o f Ep. Hdt. a l o n g w i t h t h e v a r i o u s s c h o l i a ( 1 4 i , e t c . ) , it l o o k s this
t i m e m o r e like a r e a d e r ' s m a r g i n a l j o t t i n g s , o f w h i c h n e i t h e r g r e a t e r u d i t i o n nor
g r a m m a t i c a l c o h e r e n c e should be e x p e c t e d . T h u s (πιμαρτυρηθήσεσθαι-επιμαρτυρ-
ουμένου a t 3 3 - 4 m a y j u s t b e a m i s g u i d e d g l o s s o n προσδοξαζομίνω: w r o n g l y taking
this r a r e w o r d t o b e e q u i v a l e n t t o προσδοκώμενα), t h e a n n o t a t o r has s p e c u l a t e d t h a t
e r r o r is b e i n g said t o lie in t h a t w h i c h is e x p e c t e d ' t o b e a t t e s t e d o r u n c o n t e s t e d - there
t h e n b e i n g n o a t t e s t a t i o n ' , a d d i n g at 3 4 - 5 a r e f e r e n c e t o t h e ' m o v e m e n t ' w i t h w h i c h
e r r o r is l i n k e d at 3 0 - 4 1 (Usener's emendation τίνα κίνησίν f o r τήν άκίνητον is
p r o b a b l y r i g h t , b u t p e r h a p s t h e r e m a i n i n g i r r e g u l a r i t i e s a n d ellipses s h o u l d b e l e f t ) .
40-1 C f . E p i c u r u s , Nat. 3 1 . 1 6 . 5 - 9 , 3 6 . 1 6 . 2 - 6 . F o r ήμίν αύτοΐς a n d διάληφιν, cf.

v o l . 1 , 8 6 . A t 2 0 B 5 t h e s e l f a n d its n o n - p h y s i c a l p r o c e s s e s differ κατά τινα τρόπον
διαληπτικόν f r o m t h e a t o m i c m e c h a n i s m : see v o l . 1 , 109-10.
41-2 A g l o s s , t r y i n g t o s h o w h o w this s e n t e n c e r e l a t e s t o t h e p r e v i o u s o n e . T h e
first f i v e w o r d s p r o b a b l y g l o s s ταύτην, w h i l e t h e last t h r e e g l o s s t h e e n s u i n g a c c o u n t
o f attestation and c o n t e s t a t i o n , w h i c h the a n n o t a t o r s o m e w h a t implausibly takes to
e x p a n d o n διάληψιν at 4 0 .
47 πνεύματος N e e d l e s s l y e m e n d e d t o ρεύματος by m o s t editors - cf. 5 7 .
49 ό μ ο ι ο μ ε ρ ε ΐ ς ό γ κ ο υ ς P a r a p h r a s e d b y A e t i u s ( 4 . 1 9 . 2 ) as ' f r a g m e n t s o f s i m i l a r
shape'.
51,53 F o r επαίσθησις see o n 1 6 B 7.
praeterea quoniam manibus tractata figura 230
in t e n e b r i s q u a e d a m c o g n o s c i t u r esse e a d e m quae
c e r n i t u r in l u c e et c l a r o c a n d o r e , necessest
consimili causa t a c t u m v i s u m q u e moven.
n u n c i g i t u r si q u a d r a t u m t e m p t a m u s et id nos
commovet in t e n e b r i s , in luci q u a e p o t e r i t res 235

a c c i d e r e a d s p e c i e m q u a d r a t a , nisi eius imago?
e s s e in i m a g i n i b u s q u a p r o p t e r c a u s a videtur
c e r n u n d i n e q u e p o s s e sine his res ulla videri.
Context: p a r t o f t h e a r g u m e n t at 4 . 2 1 7 — 6 8 ( t h e b e g i n n i n g is l o s t ) c o r r e s p o n d i n g t o A
6.
( 1 ) i l l u d in h i s r e b u s m i n i m e m i r a b i l e habendumst,
c u r , ea q u a e feriant o c u l o s s i m u l a c r a videri
singula c u m n e q u e a n t , res ipsae perspiciantur.
(2) v e n t u s e n i m q u o q u e p a u l a t i m c u m v e r b e r a t et cum
acre fluit frigus, n o n p r i v a m q u a m q u e solemus 260 [261]
particulam venti sentire et frigoris eius, [260]
sed m a g i s u n o r s u m , fierique p e r i n d e videmus
c o r p o r e t u m p l a g a s in n o s t r o t a m q u a m aliquae res
v e r b e r e t a t q u e sui d e t s e n s u m c o r p o r i s extra.
(3) praeterea lapidem digito c u m tundimus, ipsum 265
tangimus extremum saxi s u m m u m q u e colorem,
nec sentimus e u m tactu, v e r u m magis ipsam
d u r i t i e m p e n i t u s saxi s e n t i m u s in alto
Context: as B .
258 res ipsae perspiciantur Contrary to Bailey's note ad l o c , this e n t i r e l y
p r o p e r u s a g e is c o r r e c t E p i c u r e a n d o c t r i n e . C f . D i o g e n e s o f O e n o a n d a , n e w fr. 5 . 2 . 9 -
1 4 : τ ά ουν ά π ό τ ώ ν πραγμάτων ρέοντα ί Γ δ ω λ α , ένπείπτοντα ημών ταίς όψίσιν, τού
Τί οράν ημάς τά ύποκίίμενα αίτια γείνΐται . . .
D Lucretius 4722-822
( 1 ) n u n c a g e q u a e m o v e a n t a n i m u m res a c c i p e , et unde
q u a e v e n i u n t v e n i a n t in m e n t e m percipe paucis.
(2) p r i n c i p i o h o c d i c o , r e r u m s i m u l a c r a vagari
m u l t a m o d i s m u l t i s in c u n c t a s u n d i q u e p a r t i s 725
t e n v i a , q u a e f a c i l e i n t e r se i u n g u n t u r in a u n s ,
obvia cum veniunt, ut aranea bratteaque auri.

quippe etenim m u l t o magis haec sunt tenvia textu
quam quae percipiunt oculos visumque lacessunt,
corporis haec q u o n i a m penetrant per rara cientque 730
tenvem a n i m i n a t u r a m intus s e n s u m q u e lacessunt.

(3) C e n t a u r o s itaque et S c y l l a r u m m e m b r a videmus
Cerbereasque canum facies s i m u l a c r a q u e eorum
quorum m o r t e o b i t a tellus a m p l e c t i t u r ossa;
o m n e genus quoniam passim simulacra feruntur, 735

p a r t i m s p o n t e sua q u a e f i u n t a e r e in i p s o ,
partim quae varus ab rebus c u m q u e recedunt
et q u a e c o n f i u n t e x h o r u m facta figuris.
n a m c e r t e e x v i v o C e n t a u r i n o n fit imago,
nulla fuit q u o n i a m talis n a t u r a a n i m a n t i s , 740
v e r u m ubi equi atque h o m i n i s casu convenit imago,
haerescit facile e x t e m p l o , q u o d d i x i m u s ante,
p r o p t e r subtilem n a t u r a m et tenvia texta.
cetera de genere h o c e a d e m ratione creantur.
(4) q u a e c u m m o b i l i t e r s u m m a l e v i t a t e f e r u n t u r , 745
ut prius ostendi, facile u n o c o m m o v e t ictu
quaelibet una a n i m u m n o b i s subtilis imago;
tenvis e n i m m e n s est et m i r e m o b i l i s ipsa.
(5) h a e c fieri ut m e m o r o , facile h i n c c o g n o s c e r e possis.
q u a t e n u s h o c s i m i l e est illi, q u o d m e n t e v i d e m u s 750
a t q u e o c u l i s , simili fieri r a t i o n e n e c e s s e est.
nunc igitur docui q u o n i a m m e forte leonem
cernere per simulacra, oculos q u a e c u m q u e lacessunt,
scire licet m e n t e m simili r a t i o n e moveri
per simulacra l e o n u m <(et) cetera quae videt aeque 755
n e c m i n u s a t q u e o c u l i , nisi q u o d m a g e t e n v i a cernit.
(6) n e c r a t i o n e alia, c u m somnus membra profudit,
m e n s a n i m i v i g i l a t , nisi q u o d s i m u l a c r a lacessunt
haec eadem nostros animos quae c u m vigilamus
usque adeo, certe ut v i d e a m u r cernere e u m quern 760
relicta v i t a i a m m o r s et terra potitast.
h o c i d e o fieri c o g i t n a t u r a , q u o d omnes
c o r p o r i s offecti sensus per m e m b r a quiescunt
nec possunt falsum veris c o n v i n c e r e rebus.
praeterea meminisse iacet languetque sopore 765
n e c dissentit e u m m o r t i s letique potitum
i a m p r i d e m , q u e r n m e n s v i v u m se c e r n e r e c r e d i t . 767
(7) m u l t a q u e in his r e b u s q u a e r u n t u r m u l t a q u e n o b i s 777
c l a r a n d u m s t , p l a n e si r e s e x p o n e r e avemus.
quaeritur in p r i m i s q u a r e , q u o d c u i q u e libido
venerit, e x t e m p l o m e n s c o g i t e t eius id i p s u m . 780
anne voluntatem nostram simulacra tuentur
et simul ac v o l u m u s nobis occurrit imago,
si m a r e , si t e r r a m c o r d i s t , si d e n i q u e caelum?
conventus h o m i n u m pompam convivia pugnas,

o m n i a sub verbone creat natura paratque? 785
cum p r a e s e r t i m aliis e a d e m in r e g i o n e locoque
l o n g e dissimilis a n i m u s res c o g i t e t omnis.
q u i d p o r r o , in n u m e r u m procedere c u m simulacra
c e r n i m u s in s o m n i s et m o l l i a m e m b r a movere,
m o l l i a m o b i l i t e r c u m alternis b r a c c h i a m i t t u n t 790
et r e p e t u n t oculis g e s t u m pede convenienti?
scilicet arte m a d e n t simulacra et d o c t a vagantur,
n o c t u r n o f a c e r e u t p o s s i n t in t e m p o r e ludos.
(8) a n m a g i s illud erit v e r u m ? q u i a t e m p o r e in u n o ,
q u o d s e n t i m u s , id est, c u m v o x e m i t t i t u r u n a , 795
t e m p o r a m u l t a latent, ratio quae c o m p e r i t esse,
p r o p t e r e a fit u t i q u o v i s i n t e m p o r e quaeque
p r a e s t o sint s i m u l a c r a locis in q u i s q u e parata:
t a n t a est m o b i l i t a s et r e r u m c o p i a tanta.
[ h o c , u b i p r i m a perit a l i o q u e est altera n a t a ] 800
[inde statu, prior hie g e s t u m m u t a s s e videtur.]
e t q u i a t e n v i a s u n t , nisi q u a e c o n t e n d i t , acute
c e r n e r e n o n p o t i s est a n i m u s ; p r o i n d e o m n i a q u a e sunt
p r a e t e r e a p e r e u n t , nisi ( s i a d ) q u a e se ipse paravit.
ipse p a r a t sese p o r r o s p e r a t q u e f u t u r u m 805
u t v i d e a t q u o d c o n s e q u i t u r r e m q u a m q u e ; fit e r g o .
n o n n e vides oculos etiam, c u m tenvia quae sunt 807
c e r n e r e c o e p e r u n t , c o n t e n d e r e se a t q u e p a r a r e , 809
n e c sine e o fieri posse ut c e r n a m u s a c u t e ? 810
et t a m e n in r e b u s q u o q u e apertis n o s c e r e possis,
si n o n a d v e r t a s a n i m u m , p r o i n d e e s s e q u a s i omni
tempore semotum fuerit l o n g e q u e remotum.
c u r i g i t u r m i r u m s t , a n i m u s si c e t e r a perdit
p r a e t e r q u a m q u i b u s est in r e b u s d e d i t u s ipse? 815
(9) q u o d superest, n o n est m i r u m simulacra moveri 768
b r a c c h i a q u e in n u m e r u m iactare et c e t e r a membra.
n a m fit u t in s o m n i s f a c e r e h o c v i d e a t u r i m a g o ; 770
q u i p p e u b i p r i m a perit a l i o q u e est altera nata
inde statu, prior hie g e s t u m mutasse videtur.
s c i l i c e t id fieri c e l e r i r a t i o n e putandumst:
t a n t a est m o b i l i t a s et r e r u m c o p i a tanta
t a n t a q u e sensibili q u o v i s est t e m p o r e in u n o 775
c o p i a p a r t i c u l a r u m , ut possit s u p p e d i t a r e . 776
d e i n d e a d o p i n a m u r d e signis m a x i m a parvis 816
a c n o s in f r a u d e m i n d u i m u s f r u s t r a m i n i s ipsi.
fit q u o q u e u t i n t e r d u m n o n s u p p e d i t e t u r imago
e i u s d e m generis, sed f e m i n a q u a e fuit ante,
in m a n i b u s v i r uti factus v i d e a t u r adesse, 820
a u t alia e x alia facies a e t a s q u e sequatur.
q u o d ne m i r e m u r sopor atque oblivia curant. [826]

7S2 leonem Lachmann: \eonum codd. 768-76 post 815 transp. Asmis 800-1 sccl. Lachmann, cf.
804 si ad quae se Bncgcr: quae ex se O Q L : quae ex sese BF 808 = 804 sccl. ital.
Context: i m m e d i a t e l y f o l l o w i n g L u c r e t i u s ' e x p l a n a t i o n s o f s e n s a t i o n .
734 D r e a m s a b o u t t h e d e a d a r e e x p l a i n e d o n l y here a n d at 7 5 7 — 6 7 . L u c r e t i u s '
r e m a r k s in his p r o e m s ( 1 . 1 3 2 - 5 , 4 . 3 1 - 6 3 , 5 . 5 4 — 6 3 , t h o u g h n o t , s i g n i f i c a n t l y , in t h e
original p r o e m t o b o o k 4 w h i c h accidentally survives at 4 . 4 5 - 5 3 ) s h o w that he m e a n t
t o w o r k this u p i n t o a c e n t r a l t h e m e o f b o o k 4 , t h u s c o m p l e m e n t i n g b o o k 3 ' s p r o o f o f
t h e s o u l ' s i n t r i n s i c m o r t a l i t y b y r e f u t i n g t h e m a i n e x t e r n a l e v i d e n c e f o r its s u r v i v a l .
B u t in t h e p r e s e n t s t a t e o f b o o k 4 w e a r e t o l d little, n o t e v e n t h e s o u r c e o f t h e i m a g e s
w h i c h c a u s e t h e s e d r e a m s . A r e t h e y i m a g e s c a s t o f f b y t h e a c t u a l p e r s o n b e f o r e his
d e a t h , h o w e v e r l o n g a g o ? O r a r e t h e y , m o r e p l a u s i b l y , i m a g e s s e l e c t e d b y t h e m i n d as
merely bearing s o m e resemblance t o t h e person?
762—7 C f . Diogenes o f O e n o a n d a , n e w fr. 5 . 4 - 6 . 1 (Smith [ 1 7 4 ] ) .
. 768—76 F o r t h e t r a n s f e r o f t h e s e lines, t o f o l l o w 8 1 5 , see t h e p o w e r f u l a r g u m e n t s
o f Asmis [224].
788—93 T h e s e c o n d q u e s t i o n r a i s e d h e r e a n d a n s w e r e d a t t h e e n d o f t h e p a s s a g e is
h o w d r e a m figures c a n m o v e so r h y t h m i c a l l y , i f they are n o t living beings. T h e
l a n g u a g e c h o s e n is t h a t a p p r o p r i a t e t o d a n c i n g ( e . g . c o m p a r e 7 8 9 w i t h 4 . 9 8 0 ) , b u t t h e
s c i e n t i f i c s c o p e o f t h e q u e s t i o n e x t e n d s t o all lifelike m o v e m e n t . D e m o c r i t u s had
e n d o w e d t h e s e d r e a m f i g u r e s w i t h life a n d t h e p o w e r t o affect us f o r g o o d o r e v i l : c f . g
7-8-
Ε D i o g e n e s o f O e n o a n d a , n e w fr. 5.3.3—14
] I e W [ T a i ] a . . . . v o . , . τ α | υπό τών όι/ietxiv βλεπό\μενα ή ψυχή παραλαμ

βάνει, μετά δέ τάς τών \ πρώτων ένπτώσεις εί\δώλων ποροποιεΐ-
τ α ι | ημών ούτως ή φύσις \ ώστε, και μή παρόντων \ έτι τών πραγμάτων α
τ ό | πρώτον εΐδεν, τά όμ.οι|α τοΐς πρώτοις τή δ ι α | ν ο ί α δ ε γ ^ ^ ν α ι και τ α | [.
For textual information etc., see Smith [174]
Context: D i o g e n e s ' p h y s i c s t r e a t i s e , s e c t i o n c o r r e s p o n d i n g t o L u c r e t i u s 4 . D r e a m s a r e
n o t m e n t i o n e d until t h e n e x t c o l u m n . H e n c e this c o l u m n m a y w e l l b e e x p l a i n i n g t h e
mechanism of memory in g e n e r a l , n o t j u s t t h a t o f d r e a m i n g , even t h o u g h (cf.
L u c r e t i u s 4 . 9 7 6 - 7 ) w h a t it s a y s is c e r t a i n l y a p p l i c a b l e t o d r e a m s .
F Diogenes Laertius 1 0 . 3 2( = 1 6 B 11)
κ α ί y a p και έπινοιαι πάσαι άπό τών αισθήσεων γεγόνασι κατά τε

περίπτωσιν καί άναλογίαν καί ομοιότητα και σύνθεσιν, συμβαλλομένου τι
καί τού λογισμού.
Context: d o x o g r a p h y o f E p i c u r e a n c a n o n i c .
g D i o g e n e s o f O e n o a n d a 7 . 1 . 4 - 2 . 1 1 + n e w fr. 1 . 2 . 7 - 3 . 1 4 (with omissions)
( f r . 7 ) κενά μεν ovv [σ)κι[α\\γραφήματα τής δια|ΐΌΐαϊ ούκ έστι τά φάα\ματα, ώς άξιοϋσιν
οι | Στωικοί, και γάρ εί μέν οΰ\τως αντά λέγονσιν | κενά ώς έχοντα μέν \ σωματικήν φύσιν,
λε\πτήν δέ άκρως και οΰ\χ ύπόπτωτον ταΐς αΙσ\θήσεσι, τή ερμηνεία | [κέχρ]ηνται
κακή . . . €ΐ δέ ούτω κενά ώς ού\δ' ολως έχοντα σωμα\τικήν φύσιν, ο δή καί \ μ\άλ\Χον
βούλονται | λέγε\ιν ή\ τό πρώτον, { λ } , | πώς οίον τε τό κενόν | άναζωγραφε\ϊ]σθαι | ε! ούδ' $
iariv; . . •( n e w fr. I.2.7ff.) οΰ\κουν μίν κίνα λίγίΐ \ ταύτα ως και δύναμις \ τοσαύτη
πρόσία[τ]ιν. ού | μήν πάλιν, ίΐμή ίοτιν | κίνα, αισθγ)σ[ιν] ίχίΐ | καϊ λογιαμόν και τω | όντι
προσλαλίί ήμΐ[ιν], \ ώς ύπολαμβάνει Δημ[ό]\κριτος. [ά]μήχανον γάρ λί\πτοϊς ύμίσιν
οΰτως και \ στίρίμνίας φύσίως βά\θος ούκ ΐχουσ\ι]ν ταύτα προσ|ίΓκαι. ούτοι μέν ohv κα\τά
το ίναντίον ΐπλανή\θησαν οΐΤί 27ταιικο[ί] κ[αΐ] Δη\μόκριτος. ο'ι μίν γάρ Στω\ικοι και ήν
ίχουσι &ύνα\μιν τών φαντασιών αφαιρούνται- Δημόκριτος δί | και ήν ούκ ίχουσι
χοΜΙζίτοι.
For apparatus, see Chilton (170] and [ 1 7 1 ] and Smith [173] and [176].
Context: D i o g e n e s ' p h y s i c s t r e a t i s e , c f . E .
F o r D e m o c r i t u s ' v i e w , s e e also v o l . 1 , 1 4 5 , a n d f o r t h e S t o i c s ' , 3 9 B 5 - 6 .
6 λέγ« Sc. E p i c u r u s .
EPISTEMOLOGY
16 The truth o f all impressions

(1) d e n i q u e n i l s c i r i s i q u i s p u t a t , i d q u o q u e nescit
a n sciri possit, q u o n i a m nil scire f a t e t u r . 470
hunc igitur contra m i t t a m contendere causam,
qui c a p i t e ipse s u o in statuit vestigia sese.
(2) e t t a m e n h o c q u o q u e u t i c o n c e d a m scire, a t id i p s u m
q u a e r a m , c u m in rebus veri nil viderit ante,
u n d e sciat q u i d sit scire e t nescire v i c i s s i m , 475
n o t i t i a m veri q u a e res falsique crearit
et d u b i u m c e r t o quae res differre probarit.
(3) i n v e n i e s p r i m i s a b s e n s i b u s e s s e creatam
n o t i t i e m veri n e q u e sensus posse refelli.
(4) n a m m a i o r e fide d e b e t r e p e r i r i e r illud, 480
s p o n t e sua veris q u o d possit v i n c e r e falsa.
q u i d m a i o r e fide p o r r o q u a m sensus haberi
d e b e t ? ( 5 ) a n a b sensu falso ratio o r t a valebit
d i c e r e e o s c o n t r a , q u a e t o t a a b sensibus o r t a est?
q u i nisi s u n t v e r i , r a t i o q u o q u e falsa fit o m n i s . 485
(6) a n p o t e r u n t o c u l o s a u r e s r e p r e h e n d e r e , a n auris
tactus? an h u n c p o r r o t a c t u m sapor arguet oris,
an c o n f u t a b u n t nares oculive revincent?
n o n , u t o p i n o r , ita est. n a m s o r s u m c u i q u e potestas
divisast, sua vis cuiquest, ideoque necesse est 490
e t q u o d m o l l e sit e t g e l i d u m f e r v e n s v e seorsum
et s o r s u m varios r e r u m sentire colores
et q u a e c u m q u e c o l o r i b u ' sint c o n i u n c t a videre.
sorsus i t e m sapor oris habet v i m , sorsus odores
n o s c u n t u r , s o r s u m sonitus. i d e o q u e necesse est 495
n o n p o s s i n t a l i o s alii c o n v i n c e r e sensus.
(7) n e c p o r r o p o t e r u n t ipsi r e p r e h e n d e r e sese,

a e q u a fides q u o n i a m d e b e b i t s e m p e r haberi.
(8) p r o i n d e q u o d in q u o q u e s t his v i s u m t e m p o r e , verumst.
(9) etsi n o n p o t e r i t r a t i o d i s s o l v e r e c a u s a m , 500

cur ea quae fuerint i u x t i m quadrata, procul sint
visa r u t u n d a , t a m e n praestat rationis egentem
reddere m e n d o s e causas utriusque figurae,
q u a m m a n i b u s m a n i f e s t a suis e m i t t e r e quoquam
et violare fidem p r i m a m et convellere tota 505
fundamenta quibus nixatur vita salusque.
(10) n o n m o d o e n i m ratio ruat omnis, vita q u o q u e ipsa

c o n c i d a t e x t e m p l o , nisi c r e d e r e sensibus ausis
p r a e c i p i t e s q u e l o c o s v i t a r e e t c e t e r a q u a e sint
in g e n e r e h o c f u g i e n d a , sequi c o n t r a r i a q u a e sint. 510

( 1 1 ) ilia t i b i e s t i g i t u r v e r b o r u m c o p i a cassa
o m n i s q u a e c o n t r a sensus instructa paratast.
( 1 2 ) d e n i q u e u t i n f a b r i c a , si p r a v a s t r e g u l a prima,
n o r m a q u e si f a l l a x r e c t i s r e g i o n i b u s exit,
e t l i b e l l a a l i q u a si e x p a r t i c l a u d i c a t h i l u m , 515
o m n i a m e n d o s e fieri a t q u e o b s t i p a necesse est

prava cubantia prona supina atque absona tecta,
i a m ruere ut q u a e d a m videantur velle, ruantque
p r o d i t a iudiciis fallacibus o m n i a primis,
sic i g i t u r r a t i o tibi r e r u m p r a v a n e c e s s e s t 520
f a l s a q u e s i t , falsis q u a e c u m q u e a b s e n s i b u s o r t a s t .
472 sua O Q : sua Lachmann 491 seorsum Bentlcy: videri codd.: vidm Martin 493 videre Lachmann:
necessest codd. 495 noscuntur Giussani: nascantur O Q : nascunturci. Veroncnsis 517 prava Marullus:
parva codd.
Context: f o l l o w i n g L u c r e t i u s ' a c c o u n t s o f v i s i o n a n d o p t i c a l i l l u s i o n . C f . a l s o v o l . 1 ,
109.
472 See Burnyeat [ 1 0 ] , [ 2 2 9 ] for the recognition o f Epicurus' expression
περικάτω τρέπεται in this l i n e , a n d f o r t h e d i a l e c t i c a l p r i n c i p l e i n v o l v e d c f . a l s o 2 0 C
5 . M o s t e d i t o r s e m e n d suo t o sua, p r e s u m a b l y s o t h a t in c a n g o v e r n i t . T h e s e p a r a t i o n
o f in . . . vestigia is n o d o u b t t h e m o r e i r r e g u l a r u s a g e , b u t it w o u l d b e e n t i r e l y in
c h a r a c t e r f o r L u c r e t i u s t o use l i n g u i s t i c d i s o r d e r t o c o n v e y t h e s c e p t i c ' s c o n f u s i o n ( f o r
a nearby example, cf. 1 3 E 8 3 2 - 3 , o n the back-to-front nature o f teleology).
504-6 Cf. 1 8 A 29.
513 regula P r o b a b l y = κανών, f o r w h i c h s e e 1 7 .
Β Diogenes Laertius 10.3 1 - 2
( 1 ) πάσα γάρ, φησίν, αϊσθησις άλογος έστι και μνήμης ουδεμιάς δεκτική-
(2) ούτε γάρ ύφ' αυτής κινείται ούτε ύφ' έτερου κινηθείσα δύναται τι
ηροετθεΐναι ή άφελείν (ι) ουδέ έστι τό δυνάμενον αύτάς διελέγξαι. ( 4 ) ούτε
γάρ ή ομογένεια αίαθησις τήν ομογενή διά τήν ίσοσθένειαν, ( 5 ) ούθ' ή
άνομογένεια τήν άνομογένειαν, ού γάρ τών αυτών εισι κριτικαί' ( 6 ) ούτε
μήν λόγος, πάς γάρ λόγος άπό τών αισθήσεων ήρτηται. (η) ούθ' ή έτερα
τήν έτέραν, πάσαις γάρ προσέχομεν. ( 8 ) και τό τά ετταισβήματα δ'
ΰφεστάναι πιστοΰται τήν τών αισθήσεων άλήθειαν. (g) ύφέστηκε δέ τό τε
όράν ημάς και άκούειν ώαπερ τό άλγεΐν ( ί ο ) όθεν και περι τών άδηλων
από τών φαινομένων χρή σημειοϋσθαι. (ιι) [= I5F] ( 1 2 ) τά τε τών
μαινόμενων φαντάσματα και ( τ ά ) κατ'όναρ αληθή, κινείγάρ- το δέ μή όν
ον κινεί.
2 δύναται Gassendi: άδννατεϊ codd. 4 α'σβησίϊ sccl. Diano 6 ήρτηταί φ: «ι"οτ)τα· cctt.
7 ίΐτοισβηματα BP: άηπαίσβητα FP(corr.) 11 <τά> Casaubon
6—7 I t is u n c l e a r h o w this r e l a t e s t o t h e a r g u m e n t s o f 3 - 5 , w h i c h s e e m in
t h e m s e l v e s t o c o v e r all p o s s i b l e c a s e s . It a p p a r e n t l y c a p s t h e m w i t h a q u i t e g e n e r a l
c o n s i d e r a t i o n , o n e w h i c h differs in n o t r e f e r r i n g t o d i f f e r e n t t y p e s o f s e n s a t i o n a t all.
7 ίττοισθηματα T h e t e r m έπαίσθησις seems t o b e 'sensory recognition' ( C 2 4 ;
1 5 A 1 5 — 1 6 ; P . H e r e . 1 9 / 6 9 8 , c o l s . 8 - 1 0 , in S c o t t [ 1 4 9 ] - n o t a r a t i o n a l j u d g e m e n t as t o
an object's identity, b u t a successfully m a d e sensory apprehension o f s o m e t h i n g ,
n o r m a l l y a n o b j e c t o r p r o p e r t y ( 3 4 . 3 1 . 1 3 A r r i g h e t t i [ 1 1 9 ] is a n e x c e p t i o n , a p p a r e n t l y
a completely untechnical u s e ) , έπαίσθημα will be explicitly the product, the
a c c o m p l i s h e d a c t o f r e c o g n i t i o n , w h e r e έπαίσθησις c a n also include t h e p o w e r o f
r e c o g n i t i o n (this a c c o r d s w i t h G r e e k usage, a n d m a y b e the m o s t that c a n b e g o t o u t o f
the c o n f u s e d Aetius 4 . 8 . 2 = U s e n e r 2 4 9 ) . B u t f o r a different v i e w , see A s m i s [ 2 2 5 ] ,
1 6 2 — 3 . T h e r o l e o f έπαισθήματα in t h e p r e s e n t l a c o n i c a r g u m e n t is u n c l e a r : p e r h a p s
( c f . 1 5 A 15) t h e p o i n t is t h a t w e c a n b e said e . g . t o h e a r e x t e r n a l o b j e c t s , n o t j u s t t h e i r
s o u n d s : t h e senses s u c c e s s f u l l y p u t us i n t o c o n t a c t w i t h e x t e r n a l o b j e c t s in a w a y t h e
sceptic w o u l d disallow.
10-12 T h i s i m p l i c i t g l o s s i n g o f αληθής as ' r e a l ' is m a d e e x p l i c i t a t S . E . M. 8 . 9
( = U s e n e r 2 4 7 ) : f o r r e s e r v a t i o n s a b o u t it as a s a t i s f a c t o r y i n t e r p r e t a t i o n o f E p i c u r u s ,
see v o l . 1 , 8 5 .
11 φαντάσματα A s i g n t h a t E p i c u r u s ' o w n w o r d s a r e n o t b e i n g q u o t e d . H e uses
this t e r m f o r i m p r e s s i o n s in g e n e r a l ( c f . 1 8 C 2 1 , 1 9 A 8 - 0 ) , w h e r e a s h e r e it c l e a r l y
c a r r i e s its n o r m a l sense ' f i g m e n t s ' ( c f . its S t o i c d e f i n i t i o n , 39A-B).
C A n o n y m o u s E p i c u r e a n treatise o n t h e senses ( P . H e r e . 1 9 / 6 9 8 ) , cols. 1 7 , 1 8 ,
2 2 , 2 3 , 2 5 , 26, fr. 2 1
(l) τήν μέ[ν] γ[ά]ρ [ό]\φιν ορατά κατα[λ]αμβ[ά]νειν ήγούμεθ[α], τήν
δέ | άφήν άπτά, κα[ί] τήν μέν \ χρώματο{ι}ς, τήν δέ σώ\ματος, και [τ]ήν
έτέραν | τοϋ τής ετέρας [κρ]ίμα[τος] \ μηθέν π[ολ]υττρα>'μ[ο]|ν€ΰ'·
(πειδήπερ εί συ[ν]\έβαινε τήν όφιν σώμα\τος μέγεθος καί σχήμα \ κ[α]τα-
λαμβάνειν, ττ[ολύ] | π[ρ]ότερον άν καί σώμα \ κ[ατ]ελάμβανεν . . . ( 2 ) . . .]
τύπον e([..]e, καί ττρ[λλά]|»«? ουδέ αύ\τό] τούτο. \εί\\περ olv ούθέν
έταρό\ν] I έ σ τ ι τό σχήμα τ ό ό ρ α [ τ ό ν ] | ή τών χρωμάτω\ν] ή [έ£ω]|τάτω
θέσις, ουδέ τό μ[<ί]γεθος τό όρατόν ή τώ\ν] \ πλαόνων χρωμάτω[ν\ | ή
κατά. τό έξ[ω] 0 e a [ i s 7 , | ίσ]α>[$;] δ υ ν α τ ό ν τήν α [ υ | τ ] ώ ν χρωμάτων οδ|σαν
[ά]ντιληπτικήν [τήν] \ έξωτάτω θέσιν τώ\ν] \ χρωμάτων καταλαμ[βά]- [ 0
|veiv . . . ( 3 ) ώ σ τ ε | κ α τ ' α υ τ ή ν άναλογίαν | κοινά κρίματ' eivai | τών

αισθήσεων τ ο υ | [ τ ω ν ] τ ό σχήμα και τό μέ\[γ(θ]ος, ό ν λόγον e y e i | τ [ ά το]ΰ
χρώματος π[ρ]ός \ τό χρώμα, τούτον έ χ ό ν | τ ω ν [ τ ] ώ ν τού σώματος \ πρός
τό σώμα, και ό ν | λόγον έχίΐ τό χρώμ[α] \ πρός τήν δ ι α τής ό ρ ά | σ ε α > ?
[κατ]άλτ/ι/ιιν, τοΰ|τον το\ΰ σ]ώματος π\ρ]ός | τ ή ν δ [ ι ά ] τής αφής ι 5
. . . ( 4 ) · · · ά ] | κ ο ή ? , χωρίς τών άνω\τάτω και κοινότατων |α προδιήλθο-

μΐν, κρίμα | κοινόν ούκ οιόμεθα \ κατά τον πρόχαιρον \ τρόπον elvar κατά
δ έ | τ ο ν ού πρόχ€ΐρον μέν,\κοινότητα δέ προσφ€\ρόμενον, ώστ' άναλο\γίαν
(ύόδως άν e y e i v \ ρηθήναι, < ^ ή σ α [ ι ] μ ε ν | α ν κ ο ι ν ό ν α υ τ ώ ν e i | v a i κρίμα τό
σχήμα \ . . . (s) ώ σ τ ε \ τών αίσ[θ]ήσ€ων προσ\υπομνήσωμ€ν ο προσ\φ€ρΐ- 2ο
ται Ιδιον έκαστη χω\ρις τής τών κρινομέ\νων έπ[α]ισθήσ€ως. ή \ μέν
τοίννν όρασις ίδιώ|τατον e[yjei παρά, τάς άλ\λας, χωρίς τής τών
[ χ ] ρ α > | μ ά τ ω ν κ α ί τ ώ ν π ρ [ ό ? α υ ] | τ ά κρίσεως, τό έν ά π ο σ | τ ά σ ε ι καταλάμ
β α ν α ν | τάς μορφάς, έπαισθα\νομένην καί τού μεταξύ έαυ[τ]ής τα
κάκ€ΐ|[νων δια]στ[ή]ματ[ο$-] . . . (6) ή δ έ ά(^[ή], κατά μ έ [ ν ] τ ό {ί]διον, τ ό 25
μηδαμιάς \ άντιλαμβάνίσθαι ποι\ότητος- κ α τ [ ά ] δ έ τ ό κ ο ι ν ό ν , | ή ποιά σαρξ
έστιν, δ π α [ ρ ] | α κ [ ο ] λ ο υ σ ε ί κ α ί τ α Γ ? α λ | λ α ι ? αίσθήσεσιν, τό eTe|poyevci>v
π ο ι ο τ ή τ ω ν | άντιλαμβάνασθαι. \σκ]λη\ρών γάρ καί μ[α]λακώ[ν] | ουσ[α]
κριτική, καταλαμ\βάν€ΐ καί θερμά καί | φυχρά, τά τ € έ ν έ α υ τ ή ι | κ α ί παρ'
έαυτή[ι . . . | (7) τής όρά|σ€ω? τοίνυν στ€ρ€μνι\ότητα μή κρινούσης, | 3°
καταφαύδονταί τ[ι]ν(ς | κρινειν νομίζοντες| ΰπο/3[ά]λλειν γάρ αυτήν \
καθ 1
άπλήν προσβο\λ]ήν | ό τ α ν τ τ [ ε ] τ ρ α ί όρώμ[€]ν |. . .
9 Γσ]ω(ί Sedley: π\ώ[ς Scott [ 2 μί\γεθ\ος: μί\γ θ]ψν ( pap. ante corr. 12 τ[ά Sedley: τ\ό
Scott 28 [σκ]ληρών Asmis: [ττίληρώΐ' Scott
The full text is that o f Scott [ 149J, except where otherwise indicated. Fuller papyrological information
will be found there.
Context: a w o r k o n t h e senses b y a n E p i c u r e a n , p o s s i b l y P h i l o d e m u s .
26—8 C f . P l u t a r c h , Col. 1 1 2 1 B - C , τής αίσθήσ€ως ού λίγούσης [corr. Einarson/
D e L a c y : λέγουσι c o d d . ] τ ό έκτος e i v a i θΐρμόν άλλά τ ό e v αύτη πάθος γαγονέ(ναι)
τοιούτον . . . F o r ' i n t e r n a l t o u c h ' as a c o m m o n f u n c t i o n o f t h e senses, t h e a s p e c t o f
s e l f - a w a r e n e s s in t h e s e n s o r y p r o c e s s , s e e C i c e r o , Acad. 2.20 a n d 7 6 , Aetius 4 . 8 . 7
( = SVF 2.852), a n d note o n 5 3 G . A l t h o u g h the only explicit attributions are t o the
C y r e n a i c s a n d S t o i c s , C i c e r o r e p o r t s it t o b e a s t a n d a r d p h i l o s o p h i c a l u s a g e . H e n c e t h e
s u g g e s t i o n in v o l . 1, 8 4 , t h a t t h e E p i c u r e a n s a r e i n v o k i n g it h e r e . A e t i u s , l o c . c i t . , m a y
b e r i g h t t o c o n n e c t it w i t h A r i s t o t e l i a n κ ο ι ν ή αϊσθησις. B e f o r e τ ό μηδΐμιάς (25-6)
a n d τ ό ere|poyevci>v ( 2 7 ) u n d e r s t a n d ίδιώτατον έχει f r o m 2 2 .
D E p i c u r u s , RS 23
ei' μαχή πάσαις ταίς αίσθήαΐσιν, ούχ ίξ(ΐς ούδ' άς άν φής αυτών
86
16 The truth of all impressions
διεψεύσθαι πρός τί ποιούμενος τήν άναγωγήν κρίνης.
ι ft μάχη Bywatcr: ft μή codd.
Ε S e x t u s E m p i r i c u s , Μ. 7.203-10 (Usener 247)
Επίκουρος δέ δυοϊν όντων τών συζυγοΰντων άλλήλοις πραγμάτων, φαντασίας και τής
Βόξης, τούτων τήν φαντασίαν, ήν και ένάργειαν καλεί, δια παντός αληθή φησιν ύπάρχειν.
ως γάρ τά πρώτα πάθη, τουτέστιν ηδονή καί πόνος, από ποιητικών τίνων καί κατ' αυτά τά
ποιητικά συνίσταται, οΐον ή μέν ηδονή άπό τών ηδέων, ή δέ άλγηδών από τών αλγεινών,
και ούτε τό τής ηδονής ποιητικόν ενδέχεται ποτε μή είναι ήδύ ούτε τό τής άλγηδόνος 5
παρεκτικόν μή ύπάρχειν άλγεινόν, άλλ' ανάγκη καί τό ήδον ήδύ καί τό άλγύνον άλγεινόν
τήν φύσιν ύποκεΐσθαι, ούτω καί έπι τών φαντασιών παθών περί ημάς ούσών τό ποιητικόν
εκάστης αυτών πάντη τε καί πάντως φανταστόν έστιν, \ ο ούκ ενδέχεται όν φανταστόν μή
ύπάρχειν κατ' άλήθειαν τοιούτον οΐον φαίνεται, ποιητικόν φαντασίας καθεστάναι.^ καί επί
τών κατά μέρος τό παραπλήσιον χρή λογιζεαθαι. τό γάρ όρατόν ού μόνον φαίνεται όρατόν 10
άλλά καί έστι τοιούτον όποιον φαίνεται- καί τό άκουστόν ού μόνον φαίνεται άκουστόν άλλά
καί ταϊς άληθείαις τοιούτον ύπήρχεν, καί έπι τών άλλων ωσαύτως-, γίνονται οιιν πάααι αί
φαντασίαι αληθείς, καί κατά λόγον εί γάρ αληθής φαίνεται φαντασία, φασίν οί
Επικούρειοι, όταν άπό υπάρχοντος τε καί κατ' αυτό τό υπάρχον γίνηται, πάσα δέ
φαντασία άπό υπάρχοντος τού φανταστού καί κατ' αυτό τό φανταστόν συνίσταται, πάσα I5
κατ' ανάγκην φαντασία εστίν αληθής, ( ι ) εξαπατά δέ ένίους ή διαφορά τών άπό
τού αυτού αισθητού οΐον ορατού δοκουσών προσπίπτειν φαντασιών, καθ'

ήν ή άλλοιόχρουν ή άλλοιόσχημον ή άλλως πως έξηλλαγμένον φαίνεται τό
ΰποκείμενον ύπενόηααν γάρ ότι τών ούτω διαφερουσών καί μαχόμενων
φαντασιών δει τήν μέν τινα αληθή eivai, τήν δ' εκ τών εναντίων φευδή 20
τυγχάνειν. ό πέρ εστίν εύηθες καί ανδρών μή συνορώντων τήν εν τοϊς ούσι
φύσιν. ( 2 ) ού γάρ όλον όράται τό στερέμνιον, ίνα έπι τών ορατών ποιώμεθα
τον λόγον, άλλά τό χρώμα τού ατερεμνίου. τού δέ χρώματος τό μέν έστιν
επ' αυτού τού ατερεμνίου, καθά περ επί τών σύνεγγυς και έκ τού μέτριου
διαστήματος βλεπομένων τό δ' έκτος τού ατερεμνίου κάν τοΐς εφεξής 25
τόποις ύποκείμενον, καθά περ έπι τών έκ μακρού διαστήματος θεωρου
μένων τούτο δέ έν τώ μεταξύ έξαλλαττόμενον καί ίδιον άναδεχόμενον
σχήμα τοιαύτην άναδίδωσι φαντασίαν, όποιον καί αυτό κατ' άλήθειαν
υπόκειται. ( 3 ) όν περ ούν τρόπον ούτε ή έν τώ κρουομένω χαλκώματι φωνή
έξακούεται ούτε ή έν τώ στόματι τού κεκραγότος άλλ' ή προσπίπτουσα τή 3°
ημετέρα αίσθήσει, καί ώς ούθείς φησι τον έξ αποστήματος μικρός
ακούοντα φωνής φευδώς άκούειν, έπεί περ σύνεγγυς έλθών ώς μείζονος
ταύτης αντιλαμβάνεται, ( 4 ) ούτως ούκ άν εϊποιμι φεύδεσθαι τήν όφιν, ότι
έκ μακρού μέν διαστήματος μικρόν όρα τον πύργον καί στρογγύλον, έκ δέ
τού σύνεγγυς μείζονα καί τετράγωνον, άλλά μάλλον άληθεύειν, ότι καί ότε 35
φαίνεται μικρόν αύτη τό αίσθητόν καί τοιουτόσχημον, όντως έστι μικρόν
και τοιουτόσχημον, τή δια τού αέρος φορά άποθραυομένων τών κατά τά
είδωλα περάτων, καί ότε μέγα πάλιν καί άλλοιόσχημον, πάλιν ομοίως
μέγα καϊ άλλοιόσχημον, ήδη μέντοι ού το αυτό αμφότερα καθεστώς,
τούτο γάρ τής διαστρόφου λοιπόν εστί δόξης οΐεσθαι, ότι τό αυτό τό τε έκ 4
τού σύνεγγυς και τό πόρρωθεν θεωρούμενον φανταστόν. ( 5 ) αίσθήσεως δέ

ίδιον υπήρχε τού παρόντος μόνον και κινοΰντος αυτήν άντιλαμ.βάΐ'εσα'αι
οίον χρώματος, ουχί δέ τό διακρίνειν ότι άλλο μέν έστι τό ένθάδε άλλο δέ
τό ένθάδε ύποκείμενον. ( 6 ) δ ι ό περ αί μέν ( ^ α ν τ α σ ί α ι δ ι ά ταύτα πάσαί εισιν
αληθείς· ( α ί δέ δόξαι ού πάσαι ήσαν άληθείςy, άλλ' ειχόν τινα διαφοράν. 4
τούτων γάρ αί μέν ήσαν αληθείς αίδέ φενδείς, έπείπερ κρίσεις καθεστάσιν
ημών έπι ταϊς φαντασίαις, κρίνομεν δέ τά μέν ορθώς, τά δέ μοχθηρώς ήτοι
παρά τό προστιθέναι τι και προσνέμειν ταΐς <^αντασίαι? ή παρά τό
ηφαιρείν τι τούτων και κοινώς καταφεύδεσθαι τής άλογου αίσθήσεως.
8 εκάστης Kayser: έκαστου codd. 45 suppl. Usener
Context: t h e b e g i n n i n g o f t h e s e c t i o n o n E p i c u r u s w i t h i n a b r i e f h i s t o r y o f t h e o r i e s o f
t h e c r i t e r i o n , a l m o s t c e r t a i n l y d e r i v e d f r o m t h e Canonica o f A n t i o c h u s ( c f . o n 1 8 A , t h e
s e q u e l t o this p a s s a g e ; a n d n o t e t h e S t o i c i z i n g r e a d i n g o f E p i c u r u s a t 1 4 - 1 5 , f o r w h i c h
c f . 4 0 C 4 - 5 , e t c . ) . T h e first p e r s o n s i n g u l a r in 3 3 s h o w s h o w little S e x t u s h a s a d a p t e d
his s o u r c e m a t e r i a l .
3-13 T h i s first e x e g e s i s o f ' a l l i m p r e s s i o n s a r e t r u e ' l o o k s t o o f e e b l e t o d e s e r v e
s e r i o u s a t t e n t i o n , unless t h e a p p a r e n t c o r r u p t i o n in 8—9 c o n c e a l s s o m e m o r e s u b t l e
g r o u n d t h a n t h a t p r i m a f a c i e o f f e r e d , t h a t e v e r y s e n s e - o b j e c t r e a l l y is a s e n s e - o b j e c t .
22-3 Cf. C 2.
25-7 T h e h a z y o u t l i n e o f d i s t a n t o b j e c t s is a t t r i b u t e d t o t h e f a c t t h a t s o m e o f t h e i r
c o l o u r is p h y s i c a l l y t r a n s m i t t e d t o t h e a i r s u r r o u n d i n g them.
27-9 F o r t h e s a m e b a s i c i n t e r p r e t a t i o n , c f . P l u t a r c h , Col. 1 1 2 1 A ( U s e n e r 2 5 2 ,
part).
36 τ ό αίσθητόν N o t t h e t o w e r itself, s i n c e s o l i d b o d i e s a r e n o t t h e o b j e c t o f
v i s i o n , b u t its c o l o u r - a t - a - d i s t a n c e , a n o b j e c t d i s t i n c t f r o m its c o l o u r - c l o s e - u p ( 3 8 - 9 ) .
45 δ ι α φ ο ρ ά ν T h i s m a y w e l l b e m e a n t t o p a r a p h r a s e E p i c u r u s ' οιάληφιν a t 1 5 A
4 0 , b u t i f s o A n t i o c h u s has p r o b a b l y m i s s e d t h e r e l e v a n t t e c h n i c a l sense o f t h e l a t t e r
t e r m (see v o l . 1 , 8 6 , 1 0 9 - 1 0 ) .
F S e x t u s E m p i r i c u s , M. 8.63-4 (Usener 2 5 3 )
(1) ό δ« Επίκουρος έλεγε μέν πάντα τά αισθητά είναι αληθή και πάσαν
φαντααίαν άπό υπάρχοντος είναι και τοιαύτην όποιον έστι τό κινούν τήν
αίσθησιν, (2) πλανάσσαι δέ τούς τινάς μέν τών φαντασιών λέγοντας
αληθείς, τινάς δέ φευδείς παρά τό μή δύνασθαι χωρίζειν δόξαν άπό
ενάργειας. (}) έπι γούν τού Όρέστου, ότε έδόκει βλέπειν τάς Ερινύας, ή
μέν αϊσθησις ύπ' ειδώλων κινούμενη αληθής ήν (ύπέκειτο γάρ τά είδωλα),
ό δέ νους οίόμενος ότι στερέμνιοί εισιν Ερινύες έφευδοδόξει. και άλλοις,
φηαίν, ο'ιττροειρημένοι τών φαντασιών διαφοράν εΐσάγοντες ούκ ΐσχΰουσι πιοτώσασθαι το
τινάς μέν αυτών αληθείς ΰττάρχειν τινάς δέ φευδεϊς- οΰτε γάρ φαινόμενοι διδάξουοι το
τοιούτον (ζητείται γάρ τά φαινόμενα) οΰτε άοήλα) (δια φαινομένου γάρ οφείλει τό ά&ηλον 10
07τοδί ίκνυσβαι).
Context: 'Is t h e r e a n y t h i n g t r u e ? '

5 T h e t e x t implies that the fantastic i m a g e s acted o n O r e s t e s ' eyes, not directly o n
his m i n d . 1 5 D 2 - 4 m a y s u g g e s t t h a t this is s t r i c t l y i n a c c u r a t e . O n t h e o t h e r h a n d , n o t e
the similar b u t i n n o c u o u s i n a c c u r a c y at 1 5 D 7 9 1 .
G Lucretius 4-353-63
( 1 ) q u a d r a t a s q u e p r o c u l turris c u m c e r n i m u s urbis,
p r o p t e r e a fit u t i v i d e a n t u r s a e p e rutundae,
angulus obtusus quia longe cernitur o m n i s 355
sive e t i a m potius n o n cernitur a c perit eius
plaga n e c a d nostras acies perlabitur ictus,
aera per m u l t u m quia d u m simulacra feruntur,
c o g i t hebescere e u m crebris offensibus a e r .
h o c ubi suffugit sensum simul angulus o m n i s , 360
fit q u a s i u t a d t o r n u m s a x o r u m s t r u c t a terantur,
(2) n o n t a m e n u t c o r a m quae sunt vereque rutunda,
sed quasi a d u m b r a t i m paulum simulata videntur.
361 ttrantur Munro: tuantur O Q F : ι
Context: o p t i c a l i l l u s i o n .
359 Cf. Ε 37-8-
u m b r a videtur item nobis in sole m o v e r i
et vestigia nostra sequi gestumque imitari; 365
aera si credis privatum lumine posse
mdugredi, m o t u s h o m i n u m gestumque sequentem.

n a m nil esse potest aliud nisi lumine cassus
aer id quod nos u m b r a m perhibere suemus.
n i m i r u m quia terra locis e x ordine certis 37°
lumine privatur solis q u a c u m q u e meantes
officimus, repletur item quod liquimus eius,
propterea fit uti videatur, quae fuit umbra
corporis, e regione eadem nos usque secuta.
semper enim nova se radiorum lumina fundunt 375
5 primaque dispereunt, quasi in ignem lana trahatur.
propterea facile et spoliatur lumine terra
et repletur item nigrasque sibi abluit umbras.

n e c t a m e n h i e o c u l o s falli c o n c e d i m u s hilum.
n a m q u o c u m q u e l o c o sit l u x a t q u e u m b r a t u e r i 380
illorum est; e a d e m v e r o sint l u m i n a necne,
u m b r a q u e q u a e fuit h i e e a d e m n u n c transeat illuc,
an p o t i u s fiat p a u l o q u o d d i x i m u s ante,
hoc animi d e m u m ratio discernere debet,
nec possunt oculi n a t u r a m noscere rerum. 385
proinde animi vitium h o c oculis adfingere noli.
Context: f o l l o w i n g G .
I Plutarch, Col. iioqa-e (Usener 250)
ο δ ' ουν δόξας τό μηδέν μάλλον είναι τοΐον ή τοϊον Έπικουρείω δόγματι κίχρηται τώ
•πάσας είναι τάς δι' αίαθήσεως φαντασίας αληθείς, ε'ι γάρ δυοϊν λεγόντων τού μεν αϋστηρόν
είναι τόν οΊνον, τού δε γλυκύν ουδέτερος φεΰδεται τή α'ισθήσει, τίμάλλον ό οίνος αυστηρός
ή γλυκύς έστιν; και μήν λουτρά) γε τω αύτώ τούς μέν ώς θερμώ, τούς δέ ώς ψυχρώ
χρωμένους ίδείν έστιν οί μέν γάρ φυχρόν, οι δέ θερμόν έπεμβάλλειν κελεύουσιν . . . είπερ 5
ούν μή μάλλον έστιν ή έτερα τής ετέρας αληθής αίαθησις, εικός έστι και τό ϋδωρ μή μάλλον
έΊναι φυχρόν ή θερμόν . . . ε! γάρ αυτό (τό) φαινόμενον έτερον έτέρω φάακει τις,
αμφότερα είναι λέγων λέληθεν. αί δέ πολυθρύλητοι συμμετρίαι και άρμονίαι

τών περι τά αισθητήρια πόρων αΐ τε πολυμιξίαι τών σπερμάτων, α δή
πάσι χυμοΐς και όσμαΐς και χροιαϊς ένδιεσπαρμένα λεγουσιν έτερον έτέρω ίο
ποιότητος κινεΐν αίσθησιν ούκ άντικρυς είς τό μή μάλλον τά πράγματα
συνελαύνουσιν αύτοϊς; τούς γάρ οίομένους φεύδεσθαι τήν αίσθησιν, ότι τά
εναντία πάθη γινόμενα τοις χρωμένοις άπό τών αυτών όρώσι, παραμυθού-
μενοι διδάσκουσιν ώς άναπεφυρμένων καί συμμεμιγμένων όμού τι
πάντων, άλλου δέ άλλω πεφυκότος έναρμόττειν ούκ έστι τής αυτής 1}
ποιότητος επαφή καί άντίληφις ουδέ πάσι τοίς μέρεσι κινεί πάντας
ωσαύτως τό ύποκείμενον, α λ λ ά έκείνοις έκαστοι μόνοις έντυγχάνοντες
πρός ά σύμμετρον έχουσι τήν αίσθησιν ούκ ορθώς διαμάχονται περί τού
χρηστόν ή πονηρόν ή λευκόν ή μή λευκόν είναι τό πράγμα, τάς αυτών
οίόμενοι βεβαιούν αισθήσεις τώ τάς άλλων άναιρείν. δεΐν δέ αίσθήσει μέν 2 0
μηδεμιά μάχεσθαι- πάσαι γάρ άπτονται τινός, οιον έκ πηγής τής
πολυμιξίας έκαστη λαμβάνουσα τό πρόσφορον καί οίκείον όλου δέ μή
κατηγορεΐν άπτομένους μερών μηδέ τ ο αυτό οίεσθαι δείν πάσχειν
απαντάς, άλλους κατ' άλλην ποιότητα καί δύναμιν αυτού πάσχοντας, άρα
δει ακοπεϊν, τίνες μάλλον άνθρωποι τό μή μάλλον έπάγουσι τοις πράγμασιν ή οΐπάν μέν τό 25
αίσθητόν κράμα παντοδαπών ποιοτήτων άποφαίνουσι "σύμμικτον ώστε γλεύκος ύλιστή-
ριον" έρρειν δέ άμολογοϋσι τούς κανόνας αύτοΐς Kat παντάπασιν οϊχεσθαι τό κριτήριον, άν
περ ειλικρινές αίσθητόν ότιούν καί μή πολλά έκαστον άπολίπωαιν.
7 <τό> Einarson/Dc Lacy 15 OUTJJS (πάσι) Pohlenz 21 μη&εμιά Diibncr: μηοε δια- codd.
Context: r e p l y t o t h e E p i c u r e a n C o l o t e s ' a t t a c k o n D e m o c r i t u s f o r a l l e g e d l y h o l d i n g
t h a t t h i n g s a r e ' n o m o r e this t h a n t h a t ' (a s t a n d a r d s c e p t i c f o r m u l a , c f . 1 F - G , 7 1 C ) .
8 συμμετρίαι E x p l a i n e d at 1 5 A 2 3 - 5 , 6 0 - 1 .
19 χρηστόν ή πονηρό ν T h e a r g u m e n t en passant d e f e n d s t h e o b j e c t i v i t y o f
m o r a l qualities. ' G o o d ' a n d ' b a d ' are n o d o u b t included o n t h e g r o u n d that they a r e
r e d u c i b l e t o t h e sensible p r o p e r t i e s ' p l e a s a n t ' a n d ' p a i n f u l ' .
17 The criteria o f truth

A Diogenes Laertius 1 0 . 3 1
(1) έν tolvvv τω Κανόνι λέγων έστιν ό Επίκουρος κριτήρια τής αληθείας
etvai τάς αισθήσεις καί προλήψεις καί τά πάθη, (ί) οί δ' Επικούρειοι καί
τάς φανταστικάς έπιβολάς τής διάνοιας· λέγει δέ καί έν τί) rrpos Ήρόδοτον
επιτομή και έν ταίς Κυρίαις δόξαις.
2-4 οι δ' Έπικούρειοι-δόξαις seel. Diano 3 και ( α ΰ τ ό ί ) Usener
2 T h e s a m e list a p p e a r s a t C i c e r o , Acad. 2 . 1 4 2 .
2-3 F o r Epicurus' o w n appeals t o φανταστική επιβολή τής διανοίας-, in
addition t o t h e texts cited in v o l . 1 , 9 0 , see H E 1 5 - 1 6 .
3-4 I . e . at B , C a n d D .
Β E p i c u r u s , RS 24
( 1 ) ε ί τ ι ν ' έκβαλεϊς απλώς αΐσθησιν καί μή διαιρήσεις τό δοξαζόμενον κατά
τό προσμενόμενον καί τό παρόν ήδη κατά τήν αΐσθησιν καί τά πάθη καί
πάσαν φανταστικήν έπιβολήν τής διανοίας, σννταράξεις καί τάς λοιπάς
αισθήσεις τή ματαίω δόξη, ώστε τό κριτήριον άπαν έκβαλεΐς. ( 2 ) εί δέ
βεβαιώσεις καί τό προσμενόμενον άπαν έν ταΐς δοξαστικαΐς έννοίαις καί
τό μή τήν έπιμαρτύρησιν <(...) ούκ εκλείψεις τό διεφευσμένον ώστ'
έξηρηκώς έση πάσαν άμφισβήτησιν καί πάσαν κρίσιν τού ορθώς ή μή
ορθώς.
1 - 2 κατά το προσμενόμενον BP: καί τό προσμένον F 5 προσμενόμενον BP: προσμένον F 6

lacunam ind. Miihll 6 - 7 ωστ' έξηρηκώς Usener: ώς- τετηρηκώς codd.
2, 5 π ρ ο σ μ ε ν ό μ ε ν ο ν ' E v i d e n c e y e t a w a i t e d . ' T h e r e a d i n g προσμένον has been

p r e f e r r e d h e r e , a t C 9 , a n d a t 1 8 B 3 , b y all m o d e r n e d i t o r s e x c e p t B o l l a c k [ 1 2 3 ] . It is
g e n e r a l l y g l o s s e d as ' t h a t w h i c h a w a i t s έπιμαρτύρησις'. B u t t h e passive f o r m is t h e
reading o f t h e best M S S both here a n d a t C , a n d its s h o r t e n i n g b y a simple
haplography i n t h e i n f e r i o r M S S is likelier p a l a e o g r a p h i c a l l y than that t h e s a m e
d i t t o g r a p h y should h a v e o c c u r r e d i n d e p e n d e n t l y three t i m e s . E v e n at 1 8 B , w h e r e t h e
a c t i v e f o r m is f o u n d i n all M S S , t h e i l l u s t r a t i o n is ' w a i t i n g t o g e t n e a r t h e t o w e r a n d
find o u t w h a t it l o o k s like f r o m c l o s e t o ' . T h i s is q u i t e i n a p p r o p r i a t e t o προσμένον on
t h e t r a d i t i o n a l i n t e r p r e t a t i o n , a c c o r d i n g t o w h i c h it is t h e belief, n o t t h e o b s e r v e r , t h a t
does t h e w a i t i n g . T h e r e t o o , then, t h e passive f o r m s h o u l d be a d o p t e d .
C E p i c u r u s . Ep. Hdt. 3 7 - 8
(l) πρώτον μέν ovv τά νποτεταγμένα τοΐς φθόγγοις, ώ Ηρόδοτε, δει

είληφέναι, όπως άν τ ά δοξαζόμΐνα ή ζητούμενα ή άπορούμενα έχωμεν είς
ταύτα άναγαγόντες έπικρίνειν, και μή άκριτα πάντα ήμίν είς άπειρον
άποδεικνύουσιν ή κενούς φθόγγους έχωμεν. ανάγκη γάρ τό πρώτον
έννόημα καθ' έκαστον φθόγγον βλέπεσΟαι και μηθέν αποδείξεως προσ-
δεϊσθαι, είπερ έξομεν τό ζητούμενον ή άπορούμενον και δοξαζόμενον έφ' δ
άνάξομεν. ( 2 ) εΐτα κατά τάς αισθήσεις δεί πάντα τηρεΐν και απλώς τάς
παρούσας επιβολάς είτε διανοίας είθ' ότου δήποτε τών κριτηρίων, ομοίως
δέ καί τά υπάρχοντα πάθη, όπως άν καί τό προσμενόμενον καί τό άδηλον
εχωμεν οΐς σημειωσόμεθα.
3 post ήμίν, τ) g: TJ d: om. cctt. 7 είτα Gassendi: eiVe codd.: έτι T« Arndt 9 -προσμενόμενον BP:
πρόσμεναν FP(corr.)
Context: o p e n i n g m e t h o d o l o g i c a l r e c o m m e n d a t i o n s o f t h e Letter to Herodotus.

1-7 F o r d i s c u s s i o n , see e s p e c i a l l y S t r i k e r [ 9 ] , 6 8 - 7 3 . T h e a b s e n c e o f t h e a c t u a l
w o r d πρόληφις is m o r e e c o n o m i c a l l y e x p l a i n e d ( c f . v o l . 1 , 8 9 ) as d u e t o E p i c u r u s '
avoidance o f excessive technical assumptions at the outset than b y the suggestion
( S e d l e y [ 1 2 6 ] , 1 4 ) t h a t this p a r t o f Ep. Hdt. w a s w r i t e n b e f o r e t h e t e r m i t s e l f h a d b e e n
introduced.
9 προσμενόμενον See o n Β 2.
D E p i c u r u s , Ep. Hdt. 8 2
όθεν τοίς πάθεσι προσεκτεον τοίς παρούσι καί ταίς αίσθήσεσι, κατά μέν τό
κοινόν ταίς κοιναίς, κατά δέ τό ίδιον ταίς ίδίαις, καί πάση τή παρούση καθ'
έκαστον τών κριτηρίων ενάργεια, αν γαρ τούτοις προσέχωμεν, τό όθεν ό τάραχος
και ό φόβος έγινετο έζαιτιολογήσομεν ορθώς και άπολύσομεν, υπέρ τε μετεώρων
αίτιολογούντες καί τών λοιπών τών αεί παρεμπιπτόντων, όσα φοβεί τούς λοιπούς
εσχάτως.
ι πάθεσι Bonnet: πάσι codd.
Context: t h e n e e d t o g e a r p h y s i c a l r e s e a r c h t o t h e g o a l o f t r a n q u i l l i t y ( c f . 1 8 C ; 2 5 B ) .
1-2 F o r κοιναί αισθήσεις see B i g n o n e [ 1 2 1 ] a d l o c , a n d Striker [ 9 ] , 6 8 , w h o
h e l p f u l l y c i t e s P h i l o d e m u s , Rhet. 1 . 2 0 7 , 2 . 4 1 , a n d A r i s t o t l e , Metaph. A . i , 9 8 i b i 4 .
Ε Diogenes Laertius 10.33
( 1 ) τήν δέ πρόληφιν λέγουσιν οιονεί κατάληφιν ή δόξαν όρθήν ή έννοιαν ή

καθολικήν νόησιν έναποκειμένην, τουτέστι μνήμην, τού πολλάκις έξωθεν
φανέντος, οίον "τό τοιούτον έστιν άνθρωπος". ( 2 ) άμα γάρ τώ ρηθήναι
άνθρωπος ευθύς κατά πρόληφιν καί ό τύπος αυτού νοείται προηγουμένων
τών αισθήσεων. (3) παντί ουν ονόματι τό πρώτως ύποτεταγμένον εναργές
έστι- ( 4 ) καί ούκ άν έζητήσαμεν τό ζητούμενον εί μή πρότερον έγνώκειμεν
αυτό- οιον "τό πόρρω έστώς ίππος εστίν ή βούς;" δει γάρ κατά πρόληφιν
έγνωκέναι ποτέ ίππου καί βοός μορφήν (5) ούδ' άν ώνομάσαμέν τι μή
πρότερον αυτού κατά πρόληφιν τόν τύπον μαθόντες. (6) εναργείς ουν εισιν
at προλήψεις· ( 7 ) και τό δοξαστόν άπό προτέρου τινός εναργούς ήρτηται, ίο
εφ' ό αναφερόντες λέγομεν, οΐον "πόθεν ΐαμεν ει τούτο έατιν άνθρωπος;"
5 ύποτίταγμένον Gassendi (cf. C ι ) : έπι- codd.
Context: d o x o g r a p h y o f E p i c u r e a n c a n o n i c ( i m m e d i a t e l y f o l l o w i n g 1 6 B ) .
1 F o r E p i c u r u s as o r i g i n a t o r o f t h e t e r m πρόληφις, see 2 3 E J . F o r t h e Stoics'
d e f i n i t i o n a n d u s e o f it, c f . 4 0 A 3 , N , S ; a n d f o r t h e P y r r h o n i s t s , 4 0 T .
2 W e p u n c t u a t e a f t e r τ ο υ τ ε ' σ τ ι μνήμην, t o m a k e this a g l o s s o n t h e p r e c e d i n g
t w o w o r d s . O t h e r e d i t o r s t a k e it d i r e c t l y w i t h w h a t f o l l o w s , b u t t h a t s e v e r s τού
πολλάκις κτλ. f r o m κατάληψιν ή δόξαν κτλ., l e a v i n g t h e l a t t e r as h o p e l e s s l y w e a k
definitions o f πρόληψις.
6-9 F o r t h e s a m e p r i n c i p l e , see 2 3 E 2, 4 0 T I ; S . E . , M . 1 . 5 7 , 1 1 . 2 1 ; a n d c f . 3 9 C 4 .
18 Scientific methodology
A S e x t u s E m p i r i c u s , M. 7.211-16 (Usener 2 4 7 , part)
(1) ούκούν τών δοξών κατά τον Έπίκουρον α'ι μέν αληθείς είσιν αί δέ
ψευδείς, αληθείς μέν α" τε έπιμαρτυρούμεναι καί ούκ άντιμαρτυρούμεναι
πρός τής ενάργειας, ψευδείς δέ αϊ τε άντιμαρτυρούμεναι καί ούκ
έπιμαρτυρούμεναι πρός τής ενάργειας, (ζ) έστι δέ έπιμαρτύρησις μέν
κατάληψις δι' ενάργειας τού τό δοξαζόμενον τοιούτον εΐναι όποιον ποτε 5
έδοξάζετο, οΐον Πλάτωνος μακρόθεν προσιόντος εικάζω μέν καί δοξάζω
παρά τό διάστημα ότι Πλάτων έστι, προσπελάσαντος δέ αυτού προσεμαρ-
τυρήθη ότι ό Πλάτων εστί, συναιρεθέντος τού διαστήματος, καί
έπεμαρτυρήθη δι' αυτής τής ενάργειας. (}) ούκ άντιμαρτύρησις δέ εστίν
ακολουθία τού ύποσταθέντος καί δοξασθέντος άδηλου τώ φαινομένω, οΐον ίο
ό Επίκουρος λέγων είναι κενόν, ό πέρ έστιν άδηλον, πιστούται δι'
εναργούς πράγματος τούτο, τής κινήσεως- μή όντος γάρ κενού ουδέ
κίνησις ώφειλεν εΐναι, τόπον μή έχοντος τού κινουμένου σώματος εις όν
περιστήσεται δ ι α τό πάντα πλήρη εΐναι καί ναστά- ώστε τώ δοξασθέντι
άδήλω μή άντιμαρτυρεϊν τό φαινόμενον κινήσεως ούσης. ( 4 ) ή μέντοι 15
αντιμαρτύρησις μαχόμενόν τ ι €στι τή ούκ άντιμαρτυρήαεί' ήν γάρ
ανασκευή τού φαινομένου τώ ύποσταθέντι άδήλω, οΐον ό Στωικός λέγει
μή είναι κενόν, άδηλόν τι άξιων, τούτω δέ ούτως ύποσταθέντι οφείλει τό
φαινόμενον συνανασκευάζεσθαι, φημί δ' ή κίνησις' μή όντος γάρ κενού
κατ' ανάγκην ουδέ κίνησις γίγνεται κατά τον ήδη προδεδηλωμένον ήμΐν 20
τρόπον. (<,) ωσαύτως δέ καί ή ούκ έπιμαρτύρησις άντίξους εστί τή
έπιμαρτυρήσει· ήν γάρ ύπόπτωαις δ ι ' ενάργειας τού τό δοξαζόμενον μή
είναι τοιούτον όποιον περ έδοξάζετο, οΐον πόρρωθέν τίνος προσιόντος
εικάζομεν παρά τό διάστημα Πλάτωνα είναι, ά λ λ ά συναιρεθέντος τού
διαστήματος έγνωμεν δι' ενάργειας ότι ούκ έστι Πλάτων, καί γέγονε τό 25
τ ο ι ο ύ τ ο ν ούκ έπιμαρτύρησις- ού γάρ έπεμαρτυρήθη τώ φαινομένω τό
δοξαζόμενον. ( 6 ) όθεν ή μέν έπιμαρτύρησις καί ούκ άντιμαρτύρησις τού
αληθές ε ί ν α ι τι έστι κριτήριον, ή δέ ούκ έπιμαρτύρησις και άντιμαρτύρη-
σις τού φεύδος ε ί ν α ι , πάντων δέ κρηπίς και θεμέλιος ή ενάργεια.
17 ανασκευή codd.: συνανασκευή Gassendi
Context: i m m e d i a t e l y f o l l o w i n g 1 6 E .
O u r g r o u n d s f o r n a m i n g A n t i o c h u s a s t h e s o u r c e o f this t e x t ( a l o n g w i t h 1 6 E ) , a n d
f o r q u e s t i o n i n g its e v i d e n t i a l v a l u e , a r e f u l l y a r g u e d i n S e d l e y [ 2 4 3 ] . F o r a m o r e
p o s i t i v e a s s e s s m e n t , s e e e s p e c i a l l y S t r i k e r [9].
Β Diogenes Laertius 10.34
τ ή ν δ ε δόξαν και ύπόληφιν λέγουσιν, αληθή τέ φασι και φευδή- άν μέν γάρ
έπιμαρτυρήται ή μή άντιμαρτυρήται, αληθή είναι- έάν δέ μή έπιμαρτυρή-
ται ή άντιμαρτυρήται, φευδή τυγχάνειν. όθεν ( τ ό ) π ρ ο σ μ ε ν ο ' ( μ . ε ν ο ) ν
εισήχθη· οιον τό προσμεΐναι και εγγύς γενέσθαι τω πύργω και μαθείν
όποιος εγγύς φαίνεται. 5
3 { τ ο ) Gassendi προσμενό<[μενο)ν Sedley: προσμεναιν Β : προσμένον B(corr.): προς μεν ον FP
Context: i m m e d i a t e l y f o l l o w i n g 1 7 Ε .
3 προσμενό(μενο)ν See o n 17B.
4-5 F o r t h e t o w e r e x a m p l e , a s t a n d a r d o n e , s e e 1 6 E 4 , G ; 7 2 F 2.
C E p i c u r u s , Ep. Pyth. 85-8
( 1 ) πρώτον μέν ουν μή άλλο τι τέλος έκ τής περί μετεώρων γνώσεως είτε
κατά συναφήν λεγομένων είτε αυτοτελώς νομίζειν (δει) είναι ήπερ
άταραξίαν και π'ιστιν βέβαιον, καθάπερ καί έπι τών λοιπών, (ζ) μήτε τό
α δ ύ ν α τ ο ν καί παραβιάζεσθαι μήτε όμοίαν κατά πάντα τήν θεωρίαν έχειν ή
τοΐς περί βίων λόγοις ή τοΐς κατά τήν τών άλλων φυσικών προβλημάτων 5
κάθαρσιν, οιον ότι τό πάν σώμα καί άναφής φύσις εστίν ή ότι άτομα
στοιχεία, καί πάντα τά τοιαύτα δή όσα μοναχήν έχει τοίς φαινομένοις
συμφωνίαν όπερ έπι τών μετεώρων ούχ υπάρχει, άλλα ταύτα γε
πλεοναχήν έχει καί τής γενέσεως αιτίαν καί τής ουσίας ταΐς αίσθήσεσι
σύμφωνον κατηγορίαν. ( 3 ) ού γάρ κατά αξιώματα κενά καί νομοθεσίας ίο
φυσιολογητέον, ά λ λ ' ώς τά φαινόμενα έκκαλείται· ού γάρ ίδιολογίας καί
κενής δόξης ό βίος ημών έχει χρείαν, άλλά τού αθορύβως ημάς ζήν. ( 4 )
πάντα μέν otv γίνεται άσείστως κατά πάντων ( τ ώ ν )κατά πλεοναχόν
τρόπον έκκαθαιρομένων συμφώνως τοίς φαινομένοις, όταν τις τό πιθανο-
λογούμενον υπέρ αυτών δεόντως καταλίπη· όταν δέ τις τό μέν άπολίπη, τό 15
δ έ έκβάλη ομοίως σύμφωνον όν τώ φαινομένω, δήλον ότι καί έκ παντός
εκπίπτει φυσιολογήματος, έπι δέ τόν μύθον καταρρεΐ. (s) σημεία δ ' έπι
τών έ ν τοΐς μετεώροις συντελουμένων φέρει τών παρ' ήμίν τινα
φαινομένων, ά θεωρείται ή υπάρχει, καί ού τά έν τοίς μετεώροις
φαινόμενα- ταύτα γάρ ενδέχεται πλεοναχώς γενέσθαι. ( 6 ) τ ό μέντοι 20
φάντασμα έκαστου τηρητέον και έπι τά συναπτόμενα τούτοι διαιρετέον α
ούκ άντιμαρτυρεΐται τοις παρ' ήμίν γινομένοις πλεοναχώς συντελεΐσθαι.
ζ "(Set) Gassendi 6 σώμα codd.: σώμα<τα> Usener η δή bignonc: ή codd. Η υπάρχει

Gassendi: ύπάρχειν codd. 11 βιολογίας Stephanus: ίδιαλογίας BP: ήδη άλογίας FP(corr.) 13
<τώκ> Bignone 17 δ'επϊ Usener: i t τι BP: δέ τινα FP(corr.) 18 φέρει Κϋηπ: φέρειν codd.
Context: m e t h o d o l o g i c a l i n t r o d u c t i o n t o Letter to Pythocles.
( 1 ) m o t i b u s a s t r o r u m n u n c q u a e sit c a u s a canamus.
( 2 ) p r i n c i p i o m a g n u s c a e l i si v e r t i t u r o r b i s , 510
ex utraque p o l u m parti p r e m e r e aera nobis
dicendum est e x t r a q u e tenere e t c l a u d e r c utrimque;
inde alium supra fluere atque intenderc eodem
q u o v o l v e n d a m i c a n t aeterni sidera mundi;

(3) a u t a l i u m subter, c o n t r a q u i s u b v e h a t o r b e m , 515
ut fluvios versare rotas atque haustra videmus:
(4) est e t i a m q u o q u e u t i possit c a e l u m o m n e manere
in s t a t i o n e , t a m e n c u m l u c i d a s i g n a ferantur;
(5) sive q u o d inclusi rapidi sunt aetheris aestus
quaerentesque viam circum versantur et ignis 520
passim p e r caeli v o l v u n t s u m m a n i a templa;
(6) s i v e a l i u n d e f l u e n s a l i c u n d e e x t r i n s c c u s a e r
v e r s a t a g e n s i g n i s ; (7) s i v e i p s i s e r p e r e possunt
q u o cuiusque cibus vocat atque invitat euntis,
flammea per caelum pascentis c o r p o r a passim. 525
(8) n a m q u i d in h o c m u n d o sit e o r u m ponere certum
difficile e s t ; s e d q u i d possit f i a t q u e p e r o m n e
in v a r u s m u n d i s v a n a r a t i o n e creatis,
id d o c e o p l u r i s q u e s e q u o r d i s p o n e r e causas,
m o t i b u s a s t r o r u m q u a e possint esse p e r o m n e ; 530
e q u i b u s u n a t a m e n sit e t h i e q u o q u e c a u s a necessest
quae vegeat m o t u m signis; s e d q u a e sit e a r u m
praecipere haudquaquamst pedetemptim progredientis.
531 sit et hie Nencini: sit et haec Q: jil in hoc Munro: stet hie Bernays: net haec Lachmann
Context: f o l l o w i n g Lucretius' account o f c o s m o g o n y . T h e corresponding t e x t in

E p i c u r u s is a t Ep. Pyth. 9 2 .
T h e v a r i o u s a l t e r n a t i v e e x p l a n a t i o n s listed in t h e Letter to Pythocles a n d L u c r e t i u s
5 5 0 9 - 7 7 0 a n d 6 . 9 6 f f . s e e m in g e n e r a l t o b e c u l l e d f r o m P r e s o c r a t i c s o u r c e s . V i r t u a l l y
a n y s u c h t h e o r y is d e e m e d i n t r i n s i c a l l y p o s s i b l e , p r o v i d e d o n l y that it is s u f f i c i e n t l y
m e c h a n i s t i c in c h a r a c t e r t o exclude divine c o n t r o l (cf. 1 3 ) . Those in t h e p r e s e n t
p a s s a g e c a n n o t b e a t t r i b u t e d w i t h c e r t a i n t y : see B a i l e y [ 1 5 4 ] a d l o c .
sunt aliquot q u o q u e res q u a r u m u n a m dicere causam
n o n satis e s t , v e r u m p l u r i s , u n d e u n a t a m e n sit;
c o r p u s u t e x a n i m u m siquod p r o c u l ipse iacere 705
conspicias h o m i n i s , fit u t o m n i s d i c e r e causas
c o n v e n i a t leti, d i c a t u r u t illius u n a .
n a m neque e u m ferro nec frigore vincere possis
interiisse n e q u e a m o r b o n e q u e f o r t e veneno,
v e r u m aliquid g e n e r e esse e x h o c q u o d c o n t i g i t ei 710
scimus. item in multis h o c rebus dicere habemus.
710 verum Marullus: utrum O Q
Context: in t h e m i d d l e o f a l o n g series o f e x p l a n a t i o n s o f n a t u r a l p h e n o m e n a , p a v i n g
the w a y for four alternative explanations o f the Nile's flooding at 7 1 2 - 3 7 .
F P h i l o d e m u s , Sign. 11.32-12.31
(1) τιθ€μ.[ΐ]νον γάρ \ τοΰτό τε άληθεύ[εσθα]ι, τό el τό | πρώτον τό

δ ε ύ τ ε [ ρ ο ] ν , όταν ά\ληθές ήι τό el μή τ[ό δ ] ε ύ τ ε ρ ο ν \ \ού]6έ τό πρώτον, ού
[κα]τά τούτο \ [συν]άγεται τό μόνον είναι τόν | [ κ α τ ά τ]ήν άνασκευήν
τρό||πον ά ν α γ κ α σ τ ι κ ό ν . (2) τ ό y a p ε ί μτ) [ τ ό δ ε ύ τ ε ρ ο ν ουδέ τ ό πρώτον
ά\ληθές [ γ ] ί ν ε τ α ι π ο τ έ μ έ ν π α ρ ό | σ ο ν τ ο ύ δευτέρου καθ' ύπόθεσιν {σθ} \ ά-
ναακευασθέντος, παρ* αυτήν \ τήν άνασκευήν αυτού καί τό πρώ|τον
α ν α ι ρ ε ί τ α ι , ( 3 ) καθάπερ \ε\χει \ και έπι τού εί έστι κίνησ\ις\ έστιν | κενόν
άναιρεθέντος γ ά [ ρ ] καθ' ό | π ό σ ε σ ι ν τ ο ύ κενού, παρά φιλήν \ τήν άναίρεσιν
[ α ύ τ ] ο ύ και ή κί]νησις άναιρεθή[σεθ'], ώστ' είς τό | κ α τ ' α ν α σ κ ε υ ή [ν γ έ ν ] ο $ "
έ ν α ρ μ ό τ | τ ε ι ν τ ό τ ο ι ο ύ τ [ ο · (4) π ο τ έ ] δ ' ούχ ού\τως ά λ λ ά π α ρ ' [ α υ τ ό τ ό μή]
δ ύ ν α | [ σ ] 0 α ι τ ό μ έ ν π [ ρ ώ τ ο ] ν ύ π ά [ ρ χ ] ο ν < ( ν ) ο | [ ε ί ν ] ή τοιούτον [ύπάρ]χον τό
δ έ | [ δ ] ε ύ τ ε ρ [ ο ν ] μ τ ) [ ύ π ά ] ρ χ ο ν ή μ[ή] τ ο [ ι ] | ο ύ τ ο ν , ( 5 ) ο[ΐο]ν ε[ί] Π[λά]των
έστιν άν\[θρωπος], και .Γωκ[ράτ]τ7ϊ εστίν άν|[βρ]α)π[θϊ]· τούτου γάρ
αληθούς \ όντ[ο? άλη]θές [γ]ίνετα[ι] καί τό |εί -Γωκράτ^Γ; ούκ έστιν
άνθρωπος, \ ο υ δ έ 7 7 [ λ ά τ ] ω ν έστιν άνθρωπος, \ ούχι [τ]ώι τ[ήι] Σωκράτους
άναιρέ|σει συνανασκευ[ά]ζεσσα[ι] τ ό ν Πλά\τωνα, άλλά τώι μή δυν[α]τ|-
[ ό ν ] | ε ί ν α ι τ ό ν μ έ ν Ζ Ό ) [ κ ] ρ ά τ τ / [ ν ν ο ε ί ν ] | ούκ άνθρω[πον, τ\όν δ έ 7 7 [ λ ά τ ω ] | -
ν α άνθρωπον, [ό] δτ) τ ο ύ κ[αθ'] ό μ ο ι | ό τ τ / τ [ α ] έχεται τ[ρό]που.
4 τό δίύτ€ρον οΰδί τό πρώτον Bahnsch: τό πρώτον ούοί το δεύτερον pap. 17 νοείν Sedley: ε\ναι
Gomperz
For fuller apparatus, see De Lacy [152]-
Context: r e p l y t o t h e S t o i c D i o n y s i u s ' first t w o a r g u m e n t s a g a i n s t t h e E p i c u r e a n

S i m i l a r i t y M e t h o d , r e p o r t e d in t h e lost p o r t i o n o f t e x t p r e c e d i n g 4 2 G . P h i l o d e m u s '
s o u r c e is his E p i c u r e a n m a s t e r Z e n o o f S i d o n (19.4-11).
17 νοείν T h i s , i n p r e f e r e n c e t o G o m p e r z ' s είναι, is s u p p o r t e d b y Sign. 14.26,
3 3 . 1 - 9 . T h e ' i n c o n c e i v a b i l i t y ' t h a t o n e o f t h e s i m i l a r i t e m s s h o u l d lack an essential
p r o p e r t y w h i c h t h e o t h e r possesses is p r e s e n t e d i n t h e De signis as a n e n t i r e l y cogent
ground o f inference.
G Philodemus, Sign. 34.20-36.17
(1) τοις δ ' έπιλαμβα\νομένοις τής καθ' ομοιότητα | σημειώσεως ή τε

παραλλαγή \ τών είρημένων άνεπισήμαν\τός έστι και πώς τό καθό
λαμ\βάνομεν, οΐον λόγου χάριν ώς \ ό άνθρωπος καθό άνθ[ρ]ωπος \ θνητός
εσΤΙ' διό καί φασιν άν || μεν παριήται τό καθό, τον λόγον \ άπρόβατον ΰπάρξαν, άν δ ί
παραλαμβάνεται, τ ώ ι κ α τ ' άνασκ(υ\ήν χρήοασθαι τρόπαιι. (2) ΤΟ γάρ | τάδε 5
συνηρτήσθαι τώιδ' έξ ά\νάγκης λαμβάνομεν [έ]ξ αύ\τοϋ πάσιν οΐς

περιεπέσομεν \ τεθεωρήαθαι τούτο παρακολου\θούν, και ταύτα ποικίλοις
έκ ταΰ|τοΰ γένους έντετυχηκότων \ ζώιοις και παραλλαγάς κατά ταλ|λα
πρός άλλτ/λ' έ\χουσ]ι, τών δέ | το[ιο]υτωι> «Όΐν[οτ]ή[τ]ων ττάσι | μ[ετ]€'ν-
ουσι. {ΐ) τον \ού]ν φα[με]ν κα[ι] | ά]ι>ι9[ρ]ωτΓθν [καθό κ]αί ήι άνθρω[π- ίο
o s I €σ]τι θνητόν [efvjai, τώι π[€]ρι[τΓ€π|τ]ωκ€ναι ττ[ολλοιΥ] και 7τοι/<[ι|λοίς
ά]νθρώ[ποις έ]ξαλλαγ[έν \ δέ] τ[ο]ιοΰτο σ[ύμτΓ]ταιμα μτ/δ[€'|ποτ'] έφευρ-
ej\v, εί]ς τουναντίον \ [τε] μηδέν ημάς €πισττώμ€|[νο]ν, ( 4 ) ώστε κατά τον
τρόπον | [τοϋ]τον είλήφθαι καί έπι τ ο ύ τ ω ν κα[ί] έπι τών άλλων έφ' ών
τάττομεν τό καθό καί τό ήι, \ τ\ή]ν ιδιότητα ένδ€ΐκνυμέ\νου τού μή άλλως 15
ή σύν τούτωι \ καί έξ ανάγκης παρακολου\θ€Ϊν τούτο τούτωι, (s) καί ούκ
έπι | τών δ ι ' άνασκευαζομένου ση\μείου μόνον λαμβανομέ\νων. καί έπι
τούτων δέ τό πά\σιν περίπεσεΐν τούτ' έχουσιν \ παρακολουθούν εργάζε
ται | τήν διαβεβαίωσιν. έκ γάρ τού \ τά παρ' ήμΐν κινούμενα (ή) ττάιΊτα
διαφοράς μέν άλλας έχειν \ κοινόν δέ τό διά κενωμάτων, ττάιΊτως τό κάν 2 0
τοις άδήλοις, καί ίνα \ μή πυρός {ούκ} όντος ή γεγονότος \ό καπνός
άνασκευασθήι τώι πάν\τως καί έπι πάντων καπνόν \ έκ πυρός έκκρινόμε-
νον τεθε\ωρήσθαι διατεινόμεθα. ( 6 ) διαπίίπτουσιν δέ καί καθόσον ού
συν\βλέπουσιν τό λαμβάνειν ημάς \ ότι ουδέν άντιπίπτει διά των | φαινο
μένων, ού γάρ Ίκανόν εις \ τό προσδέξασθαι τάς έπ' έλάχι\στον παρενκλί- 25
σεις τών ατόμων \ διά τό τυχηρόν καί τό παρ' ημάς, | αλλά δε[ΐ]
προσ6ττιδ€ί£α[ι] καί τ[ό] \ μηδ' άλλ[ο] ε[ν τουτ]ωι μάχεσθ[αι] \ τών
ένα[ρ]γ[ών].
8 κατά Gomperz: καί pap. 11-12 7τ[ί]ρι[π€πτ]α)Κίναι—τ[ο]ιοΰτο Sedley 12 μτ/δ[ίποτ*] Sedley

For fuller apparatus, see De Lacy [152]
Context: P h i l o d e m u s ' report o f a n oral contribution t o the same Epicurean-Stoic

d e b a t e as i n F b y a n u n i d e n t i f i e d E p i c u r e a n , r e p l y i n g t o t h e S t o i c p r o p o s a l a t 4 2 G 4 .
H e a c c e p t s t h e s u g g e s t e d r e w r i t i n g o f t h e i n f e r e n c e ' S i n c e all m e n f a m i l i a r t o us a r e
mortal, m e n everywhere are mortal' into t h e essentialist-sounding 'Since the m e n
f a m i l i a r t o us a r e m o r t a l in so far as they are men, m e n e v e r y w h e r e are mortal', but
insists t h a t t h e ' i n s o f a r a s ' p r e m i s e is i t s e l f e s t a b l i s h e d e m p i r i c a l l y by the Epicurean
' S i m i l a r i t y M e t h o d ' . H o w e v e r , in b e i n g p r e p a r e d t o i n c l u d e ' i n s o f a r as t h e y a r e m e n '
in t h e p r e m i s e , this E p i c u r e a n goes beyond Z e n o o f Sidon's rejoinder t o the Stoic
objection s t a t e d in 4 2 G 3 ; c f . Sign. 1 6 . 5 - 2 9 , 22.28-23.7.
2 τών ίίρημένων At 3 3 . 3 3 - 3 4 2 9 Philodemus' Epicurean source has dis
t i n g u i s h e d f o u r uses o f καθό. ( 1 ) N e c e s s a r y c o n c o m i t a n t , e . g . ' M e n i n s o far as t h e y a r e
m e n a r e p r o n e t o disease a n d a g e i n g ' ; ( 2 ) d e f i n i t i o n a n d πρόληφις, e . g . ' M a n , i n s o f a r
as h e is m a n , is a r a t i o n a l a n i m a l ' ; ( 3 ) a t t r i b u t e . . . ( t e x t t r u n c a t e d ) ; ( 4 ) n e c e s s a r y
concomitant o f a n a t t r i b u t e , e . g . '(A m a n , i n s o f a r as h e ) is f o o l i s h , is u t t e r l y
u n h a p p y ' . H o w e v e r , h e a d d s t h a t all f o u r u s a g e s e x p r e s s a n e c e s s a r y c o n n e x i o n , a n d
t h e thesis in t h e p r e s e n t p a s s a g e t h a t ' i n s o f a r a s ' p r e m i s e s a r e v e r i f i e d empirically
s e e m s t o b e i n t e n d e d as e q u a l l y a p p l i c a b l e t o t h e m a l l .
19-21 O n this a r g u m e n t f r o m m o t i o n t o v o i d , s e e v o l . 1 , 3 2 .
25-6 T h e i n f e r e n c e f r o m τό παρ'ήμάς t o t h e a t o m i c s w e r v e is w e l l a t t e s t e d , e . g .
at 2 0 E 3 , F . A s i m i l a r i n f e r e n c e f r o m t h e e x i s t e n c e o f luck t o t h a t o f t h e s w e r v e is
a t t e s t e d o n l y h e r e a n d a t P l u t a r c h , Soli. an. 9 6 4 c ( U s e n e r p . 3 5 1 , n ) , a n d t h e l a t t e r
p a s s a g e is p e r h a p s t e x t u a l l y s u s p e c t . S e e f u r t h e r , L o n g [ 2 1 9 ] , a n d c f . n o t e o n 2 0 A 7 .
26—8 T h i s f o r m a l r e q u i r e m e n t o f ούκ άντιμαρτύρησις in c o n f i r m a t i o n o f t h e

a t o m i c s w e r v e is fulfilled a t 1 1 H 2 4 9 - 5 0 .
19 Language
A E p i c u r u s , Ep. Hdt. 7 5 - 6
( 1 ) ά λ λ ά μήν ύποληπτέον και τήν φύσιν πολλά και παντοία ύπό αυτών τών
πραγμάτων διδαχθήναί τ ε και άναγκασθήναι, τον δέ λογισμον τά ύπό
ταύτης παρεγγυηθέντα ύστερον έπακριβούν και προσεξευρίσκειν, έν μεν
τισι θάττον, ίν δε τισι βραδύτερον, και εν μέν τισι περιόδοις και χρόνοις
άπό τών [άπό τού απείρου] (ιδίων χρειών κατά μείζονς επιδόσεις}, έν δέ 5
τ ι σ ι κατ' έλάττονς. ( 2 ) όθεν καί τά ονόματα έξ αρχής μή θέσει γενέσθαι,
άλλ' αύτάς τάς φύσεις τών ανθρώπων καθ' έκαστα έθνη ίδια πάσχουσας
πάθη καί ίδια λαμβάνουσας φαντάσματα ιδίως τον αέρα έκπέμπειν
στελλόμενον ύφ' έκαστων τών παθών καί τών φαντασμάτων, ώς άν ποτε
καί ή παρά τούς τόπους τών εθνών διαφορά ή· (}) ύστερον δέ κοινώς καθ' ίο
έκαστα έθνη τά ΐδια τεθήναι πρός τό τάς δηλώσεις ήττον αμφιβόλους
γενέσθαι άλλήλαις καί συντομωτέρως δηλουμένας· ( 4 ) τινά δέ και ού
συνορώμενα πράγματα εισφέροντας τούς συνειδότας παρεγγυήσαί τινας
φθόγγους· ($) τούς (μέν ουν} άναγκασθέντας άναφωνήσαι, τούς δέ τώ
λογισμώ έλομένους, κατά τήν πλείστην αίτίαν ούτως έρμηνεύσαι. 15
5 άπό τον άπειρον seel. Sedley: από τών άπό τον άπειρου seel. Muhll (ίδιων χρειών)
Sedley (κατά μείζονς επιδόσεις) Leopold 10 $ Usener: είη codd. 12 άλλήλαις BPF(corr.):
-ους F: -01; Meibom 14 TOUS (μεν ουν) Sedley: <και> τού; (μεν) Gassendi: TOUS del. Usener
Context: f o l l o w i n g t h e s e c t i o n o n w o r l d f o r m a t i o n w h i c h i n c l u d e s 1 3 C .
9-10 It is n o t c l e a r whether these differences are a primary or merely a

s u p p l e m e n t a r y f a c t o r in t h e p r o d u c t i o n o f d i f f e r e n t l a n g u a g e s a n d d i a l e c t s : καί may
suggest t h e latter (see B r u n s c h w i g [248]), unless it is a n i n s t a n c e o f Epicurus'
redundant καί (see U s e n e r [ 1 3 3 ] , s . v . ) , as a t 7 B 2 9 . N o r is it m a d e c l e a r h o w f a r
i m p r e s s i o n s a n d r e a c t i o n s r e s u l t ( a ) f r o m e n v i r o n m e n t a l d i f f e r e n c e s ( c f . 2 2 B 1), a n d
(b) f r o m differing racial physique (cf. 2 2 Q 5 - 6 ) .
IS ΐρμηνεΰσαι v i r t u a l l y = ' t o u s e l a n g u a g e ' , j u s t as ίρμηνίία, 'self-expression',
o f t e n a m o u n t s t o ' l a n g u a g e ' ( G 6 ; a l s o X e n o p h o n , Mem. 4 . 3 . 1 2 , D i o d o r u s Siculus
1.8.3-4). C f . note o n C 3.
(1) at varios linguae sonitus natura subegit
m i t t e r e e t utilitas expressit n o m i n a rerum,
(2) n o n alia l o n g e r a t i o n e a t q u e ipsa v i d e t u r 1030
protrahere a d gestum pueros infantia linguae,
cum facit u t d i g i t o q u a e sint p r a e s e n t i a monstrent.
sentit e n i m v i s q u i s q u e suas q u o a d possit abuti.
c o r n u a nata prius vitulo q u a m frontibus exstent,
illis i r a t u s p e t i t a t q u e i n f e s t u s i n u r g e t . 1035
at catuli p a n t h e r a r u m s c y m n i q u e leonum
unguibus ac pedibus i a m t u m m o r s u q u e repugnant,
v i x etiam c u m sunt dentes u n g u e s q u e creati.
a l i t u u m p o r r o g e n u s alis o m n e videmus
fidere et a pinnis t r e m u l u m petere auxiliatum. 1040
(3) proinde putare aliquem t u m n o m i n a distribuisse
r e b u s et inde h o m i n e s didicisse v o c a b u l a prima,
desiperest. n a m c u r hie posset c u n c t a notare
vocibus et varios sonitus emittere linguae,
t e m p o r e e o d e m alii f a c e r e i d n o n q u i s s e p u t e n t u r ? 1045
( 4 ) p r a e t e r e a si n o n a l i i q u o q u e v o c i b u s u s i
i n t e r se f u e r a n t , u n d e insita n o t i t i e s est
utilitatis et u n d e data est h u i c p r i m a potestas,
quid vellet facere u t sciret a n i m o q u e videret?
(5) c o g e r e i t e m pluris unus v i c t o s q u e d o m a r e 1050
n o n poterat, r e r u m ut perdiscere n o m i n a vellent.
n e c r a t i o n e d o c e r e ulla s u a d e r e q u e surdis,
q u i d sit o p u s f a c t o , facilest; n e q u e e n i m paterentur
n e c r a t i o n e ulla sibi f e r r e n t a m p l i u s auris
vocis inauditos sonitus o b t u n d e r e frustra. 1055
(6) p o s t r e m o q u i d in h a c m i r a b i l e t a n t o p e r e s t r e ,
si g e n u s h u m a n u m , c u i v o x e t l i n g u a vigeret,
p r o v a r i o sensu varia res v o c e notaret?
cum pecudes m u t a e , c u m denique saecla ferarum
dissimilis soleant v o c e s variasque ciere, 1060
cum m e t u s a u t d o l o r est et c u m i a m gaudia gliscunt.
q u i p p e e t e n i m licet id rebus c o g n o s c e r e apertis.
irritata c a n u m c u m p r i m u m m a g n a Molossum
mollia ricta f r e m u n t duros nudantia dentis,

longe alio sonitu rabie restncta m i n a n t u r 1065
et c u m i a m latrant et v o c i b u s o m n i a complent.
at catulos blande c u m lingua l a m b e r e temptant
aut ubi eos iactant pedibus m o r s u q u e potentes
suspensis t e n e r o s i m i t a n t u r d e n t i b u s haustus,
l o n g e alio p a c t o g a n n i t u vocis adulant 1070
et c u m deserti b a u b a n t u r in a e d i b u s a u t c u m
plorantes fugiunt summisso corpore plagas.
denique non hinmtus item diffcrre videtur,
inter ecjuas ubi equus florenti aetate mvencus
pinnigeri saevit calcaribus ictus amoris 1075
et fremitum patulis sub naribus edit ad arma,
postremo genus alituum variaeque volucres,
accipitres atque ossifragae mergique marinis
fluctibus m salso victum vitamque petentes, 1080
longe alias alio iaciunt in tempore voces
et cum de victu certant praedaeque repugnant.
et partim mutant cum tempestatibus una
corvorumque greges ubi aquam dicuntur et imbris 1085
posccre et interdum ventos aurasque vocare.
(7) e r g o si v a r i i s e n s u s a n i m a l i a cogunt,
m u t a t a m e n c u m sint, varias e m i t t e r e voces,
quanto mortalis magis aequumst turn potuisse
dissimilis alia a t q u e alia r e s v o c e n o t a r e ! 1090
1033 quoad Lambinus: quod O Q 1058 varia Bentley: varias O Q 1064 fremunt Marullus: premunt
OQ 1068 iactant Naugerius: lactam O Q potentes O Q : petentes I3 I
Context: i m m e d i a t e l y f o l l o w i n g 2 2 K , w h i c h i t s e l f d e s c r i b e s t h e u s e o f rjre-linguistic
g e s t u r e s in t h e f o r m i n g o f s o c i a l c o m p a c t s .
T h e a r g u m e n t is: it is n a t u r a l t o h u m a n b e i n g s b o t h t o d e s i g n a t e ( w i t n e s s i n s t i n c t i v e
p o i n t i n g b y i n f a n t s ) , a n d t o u t t e r d i f f e r e n t s o u n d s in r e a c t i o n t o d i f f e r e n t stimuli
(witness the instinctive utterances o f n u m e r o u s a n i m a l species); t o s t u m b l e u p o n a
r u d i m e n t a r y l a n g u a g e , t h e y h a d o n l y t o link t h e s e t w o t e n d e n c i e s .
1029 T h e r e is n o possible g r o u n d f o r s e e i n g a n y r e f e r e n c e h e r e t o t h e l a t e r ,
a r t i f i c i a l s t a g e o f l a n g u a g e d e v e l o p m e n t ( A 3 - 4 ) , as G i u s s a n i ( 1 6 4 ] , 2 8 0 , a n d o t h e r s
have done.
1030-40 O n t h e p o t e n t i a l l y u n - E p i c u r e a n i m p l i c a t i o n s o f this a p p a r e n t a p p e a l t o
a n i m a l i n s t i n c t , see v o l . 1 , 6 4 - 5 . C f . a l s o t h e i n t e r e s t i n g s t u d y b y S c h r i j v e r s [ 2 4 7 ] , w h o
a r g u e s t h a t sentit a t 1 0 3 3 r e p r e s e n t s n o t i n s t i n c t i v e f e e l i n g b u t e m p i r i c a l o b s e r v a t i o n , as
at 2 1 A 9 : h e stresses t h e f a c t t h a t t h e y o u n g a n i m a l s a r e said t o start t r y i n g t o u s e t h e
p a r t in q u e s t i o n w h e n it has barely e m e r g e d , b u t n o t before it has, as t h e t e l e o l o g i s t s
normally claimed.
C Diogenes o f Oenoanda 10.2.11-5.15
καί τών I φθόνγων δέ ένεκεν (λέ|γαι δέ τ ώ ν τε ονομάτων | καί τ ώ ν

ρημάτων) ών \ έποιήσαντο τάς πρώτας | άναφθενξεις οί άπό | γης φύντες
[άν0ρω]ττοι | μ ή τ ε τ ο ν Έρμήν παρα\λαμβάνωμεν είς δι|δασκαλίαν, ώς
φασίν | τινε? - περιφανής γάρ | α ΰ τ τ ; γ ε άδολεσχία - | μήτε τών <ρΐλο-
σόφων | πιστεύωμεν τοίς λέ|γουσι κατά θέσιν και \ δώαχήν επιτεθή- 5
ναι | τ ά ο ν ό μ α τ α τ ο ΐ ? π ρ ά γ [ μ α ] | σ ι ν , Γνα α υ τ ώ ν έ χ ω σ [ ι σ η μ ε ί ] | α τ ή ? πρός
[άλ]λήλους έ ν ε | κ α ραδίας άποδηλώσεως ο ι | άνθρωποι, γελοίον γάρ \ έ σ τ ι ,
μ ά λ λ ο ν δ έ π α ν | τ ό ί γελοίου γ ε λ ο ι ό τ ε | ρ ο ν πρός τ ώ κ α ί τ ό ά | δ υ ν α [ τ ] ο [ ν ] α ΰ τ ώ
προσεί\ναι, σ [ υ ν α ] ν α γ ε ί ν μ έ ν | τ ι ν α τ ά ( τ ο ] σ ά δ ε πλήθη |ένα τυν[χά]νοντα
( ο υ δ έ | γάρ πω τ [ ό ] τ ε β α σ ι λ ε ε ί ή | σ α ν ουδέ μ ή ν γ ρ ά μ μ α | τ α όπου γε μ η δ έ ο ί ίο
φθόν\γοι — περί γάρ τούτων καί [lacuna of a few words] [ δ ι ά ] π ρ ο σ τ α γ ή ς ;
τήν I συ[ν]αγωγήν αυτών γε|νέσβαι), συναγαγόντα |δέ καθηγείσθαι
γ ρ [ α ] μ | μ α τ ι σ τ ο ΰ τ ρ ό π ο ν [ ρ α ] | κ ε ί δ ό ς τινο$- ά ν [ τ ι λ α / 3 ό ] | μ ε ν ο ν , κ α ί έ κ α σ τ ο υ
τ ώ [ ν ] | πραγμάτων 0ινγάνον|τα έπιλέγειν ότι "του|τε[ί] μέν καλείσθω
λί][θ]ος, τουτεί δ έ ξύλον, | [ τ ] ο υ τ ε < ί > δ έ άνθρωπος, \ ή κύων . . ." ι$
ίο 0ασιλ«ς Chilton [246]

The text is from Chilton [170]. which should be consulted for fuller apparatus.
Context: the early history o f m a n - a c o n t e x t in D i o g e n e s ' w o r k equivalent t o

E p i c u r u s Nat. x m ( r e p r e s e n t e d in Ep. Hdt. b y A ) a n d t o t h e s e c o n d h a l f o f L u c r e t i u s 5.
3 Έρμήν That Hermes was the inventor o f language, ερμηνεία, is an
etymological flight o f fancy known to Diodorus Siculus (5.75), a n d p o s s i b l y
f o r e s h a d o w e d a t P l a t o , Crat. 407c—8b.
4-7 It w a s a p p a r e n t l y a n u n q u e s t i o n e d a s s u m p t i o n b e f o r e E p i c u r u s t h a t l a n g u a g e
a r o s e e i t h e r as a h u m a n c o n t r i v a n c e o r as a g i f t f r o m t h e g o d s : c f . P l a t o , O a r . 439CZ,
e t c . , Prot. 322a; X e n o p h o n , Mem. 4.3.12; D i o d o r u s S i c u l u s 1.8.3—4, V i t r u v i u s 2.1
( b o t h o f t e n h e l d t o s t e m u l t i m a t e l y f r o m D e m o c r i t u s , s e e C o l e [273]).
D E p i c u r u s , Nat. 2 8 , 3 1 . 1 0 . 2 - 1 2
εί δέ I τότε [ τ α ] υ τ ό τι δ ι α ν [ ο ] ο ύ μ ε | ν ο ι ελεγομεν κατά [τ]ήν [έ]κ|κειμέντ/ν

ερμηνίαν τώ \ ό τ ι π ά σ α ή ά μ [ α ] ρ τ ί α ε σ τ ί ν | τ ώ ν ανθρώπων ουδέν έτε|ρον
έχουσα σχήμα ή τό επί | τ ώ μ πρρλήφεων γ ι γ ν [ ό ] | μ ε ν ο ν κ α ί τ ώ μ φαιν[ο-
μ ] έ ν ω ν | δ ι ά τούς πολυτρόπους έ[σΊ]|σμού? τ ώ ν λ έ ξ ε ω ν . . .
Readings from Sedley [126]
Context: d i s c u s s i o n , in a b o o k w r i t t e n i n 2 9 6 / 5 B.C., o f E p i c u r u s ' o w n e a r l i e r v i e w s o n

language.
1 ei W i t h t h e a p o d o s i s lost, it c a n n o t b e j u d g e d w h e t h e r o r n o t t h e p r o t a s i s is
c o u n t e r f a c t u a l ( ' I f w e h a d said . . . ' ) . T h u s t h e t e x t m a d d e n i n g l y refuses t o tell us
whether Epicurus himself ever entertained the v i e w described here, τότε Not
d a t a b l e , b u t n o d o u b t in E p i c u r u s ' ' e a r l y ' w o r k s k n o w n as t h e ά ρ χ α ϊ α o r αρχαϊκά,
which P h i l o d e m u s m e n t i o n s as p r o v i d i n g E p i c u r e a n o r t h o d o x y with a problem
c o m p a r a b l e t o t h e S t o i c s ' e m b a r r a s s m e n t o v e r Z e n o ' s y o u t h f u l Republic (De Stoicis
ι i.4ff., i n D o r a n d i [ 3 3 4 ] ; cf. notes o n 6 7 B , E ) .
1-2 κατά [τ]ήν [έ]κ|καμένην έρμηνίαν P e r h a p s a d d e d b e c a u s e E p i c u r u s is
a w a r e t h a t a t t h e t i m e o f w h i c h h e is s p e a k i n g h e h a d n o t y e t i n t r o d u c e d πρόληψις (};
cf. 2 3 E 3 ) i n t o his p h i l o s o p h i c a l v o c a b u l a r y , (έρμηνίαν is t h e p a p y r u s ' o r t h o g r a p h y
for -είαν.)
4 T h e r e f e r e n c e is a p p a r e n t l y t o a t i m e w h e n E p i c u r u s , r e g a r d i n g l a n g u a g e as a
p r i m e s o u r c e o f e r r o r , a t t e m p t e d t o r e f o r m it f o r philosophical purposes. S e e Sedley
[ 1 2 6 ] , 2 2 - 3 . F o r f u r t h e r s p e c u l a t i o n o n t h e p h i l o s o p h i c a l s i g n i f i c a n c e o f this f r a g m e n t ,
cf. L o n g [ 2 3 2 ] , Glidden (250).
Ε E p i c u r u s , Nat. 2 8 . 3 1 . 1 3 . 2 3 - 1 4 . 1 2
άλλά γάρ ίσως ούκ εύκαιρόν | έστ[ι ταύ]τ[α] προφέροντα μη\κύνει[ν κ\αί
μαλ' ορθώς [ y e , ώ]| Μητρόδωρε- πάνυ γάρ οΐμαί | σε ττολλά άν εχειμ
προε[ν]έγ\κασθαι ά έθεώρεις γελοίως \π\\ώ\ς\ τι\να\ς έγδεξαμένους και
7τ[άν)|τ[α] μάλλον ή τ ο νοούμενον | « α τ ά τάς λέξεις, ούκ έξω τών \ ίθισ-
μένων λέξεων ημών \ χρωμένων ουδέ μετατιθέν\των ονόματα έπι τώμ
φανε\[ρ]ών.
Readings from Sedley [126]
Context: critique o f Epicurus' o w n a n d his pupil Metrodorus' earlier views on

language. Metrodorus had apparently held an e x t r e m e conventionalist view o f
m e a n i n g , l i k e t h a t o f H e r m o g e n e s in P l a t o ' s Cratylus (Sedley [ 1 2 6 ] , 2 2 ) .
T h e s c r i b e ' s o r t h o g r a p h y is i d i o s y n c r a t i c : e y - ( 3 ) = e V - ; Ιθ- (\) = είθ-.
3 τι[να]ς W e s u g g e s t in v o l . 1 , 1 0 1 , t h a t E p i c u r u s is t h i n k i n g o f D i o d o r u s
C r o n u s ' e x t r e m e conventionalist theory (37N-0). I f s o , h e is p e r h a p s u s i n g t h e
a b s u r d i t y o f D i o d o r u s ' p o s i t i o n as a g e n t l e w a y o f c r i t i c i z i n g M e t r o d o r u s ' former
v i e w t h a t n o n a m e is b e t t e r t h a n a n y o t h e r , a n d d e f e n d i n g t h e i r c u r r e n t orthodoxy
that existing linguistic c o n v e n t i o n s should b e a d h e r e d t o .
4-6 F o r Epicurus' a v o w e d respect f o r c u r r e n t linguistic c o n v e n t i o n s , cf. 7 B 1 5 ;
1 4 A 2 8 - 3 0 ; D . L . 1 0 . 1 3 ; P l u t a r c h , Col. 1 1 1 2 1 .
F A n o n . , In Plat. Theaet. 22.39—47
Έπίκου\[ρ)ος τά ονόματα φη\σ[ι)ν σαφέστερα έιναι \ τών όρων, και

μέν\τοι και γελοΐον et|vai, εϊ τις άντί τού ειπείν "χαίρε Σώκρα\τες" λέγοι
"χαίρε ζώι\ον λ ο γ ι κ ό ν θνητόν".
Context: c o m m e n t o n t h e r e m a r k a t Tht. 1 4 7 b t h a t n o o n e u n d e r s t a n d s a t h i n g ' s n a m e

i f h e d o e s n o t k n o w w h a t t h e t h i n g is.
1 ονόματα O n e w o u l d e x p e c t this t o b e ' w o r d s ' , r a t h e r t h a n ' ( p r o p e r ) n a m e s ' .
I f s o , t h e e x a m p l e , ' S o c r a t e s ' is u n f o r t u n a t e .
G Erotianus 3 4 , 1 0 - 2 0 (Usener 2 5 8 )
ει γάρ μέλλοιμεν τάς πάσι γινωσκομένας έξαπλούν φωνάς, ήτοι πάσας

όφειλήσομεν έξηγήσασθαι ή τινας. άλλά πάσας μέν αδύνατον, τινάς δέ και
κενόν, ή γάρ διά συνήθων έξαπλώσομεν αύτάς ρημάτων ή διά τών μή
συνήθων, άλλ' αί μέν ασυνήθεις είς τούτο άφυεΐς φαίνονται (δεκτόν γάρ τά
ήττον γινωσκόμενα διά τών μάλλον γινωσκομένων έξαπλούν), αί δε
συνήθεις τώ έπ' ίσης είναι φανεραί προς το δηλωτικόν τής ερμηνείας ούκ
έσονται, ώς φησιν Επίκουρος, άπόλλυται γάρ ιδίως τής ερμηνείας τό
φανερόν, όθ' ύπό λόγου καθάπερ τινός οικείου μαγγανεύηται φαρμάκου.
2-} και κενόν Usener: δίκαιον codd.: <οϋ> δίκαιον Eustachius 4 δεκτόν codd.. δίκαιον dubitanter
Usener 6 τω Stephanus: τό codd.: <δία) τό Turnebus 7 έσονται (χρήσιμοι) Usener ιδίως
codd.: πως dubitanter Usener
Context: p r e f a c e t o t h e l e x i c o n , d i s c u s s i n g w h a t classes o f w o r d s s h o u l d b e e x p l a i n e d
and b y what means.
Η C i c e r o , Fin. 1 . 2 2 (Usener 2 4 3 , part)
i a m in altera p h i l o s o p h i a e parte, q u a e est q u a e r e n d i a c disserendi, q u a e λογική
d i c i t u r , iste v e s t e r p l a n e , u t m i h i q u i d e m v i d e t u r , i n e r m i s a c n u d u s est. tollit
d e f i n i t i o n e s , nihil d e d i v i d e n d o a c p a r t i e n d o d o c e t , n o n q u o m o d o efficiatur
concludaturque ratio tradit, non qua via captiosa solvantur ambigua
distinguantur ostendit.
Context: C i c e r o ' s o w n a t t a c k o n E p i c u r u s .
1 Diogenes Laertius 1 0 . 3 1 (Usener 257)
τήν διαλεκτικήν ώς παρέλκουσαν άποδοκιμάζουσιν άρκεϊν γάρ τούς

φυσικούς χωρεΐν κατά τούς τών πραγμάτων φθόγγους.
Context: d o x o g r a p h y o f E p i c u r e a n c a n o n i c . F o l l o w e d b y 1 7 A .
1 παρέλκουσαν W e t r a n s l a t e ' s u p e r f l u o u s ' , b u t a n o t h e r p o s s i b i l i t y is ' m i s l e a d
ing', 'diversionary'.
J Diogenes Laertius 1 0 . 3 4(Usener 2 6 5 )
τών τε ζητήσεων είναι τάς μέν περι τών πραγμάτων, τάς δέ περί φιλήν τήν
φωνήν.
Context: as I .
Κ Plutarch, Col. iiiqf (Usener 2 5 9 , part)
τίνες μάλλον υμών πλημμελοΰσι περί τήν διάλεκτον, οΐ τό τών λεκτών

γένος, ούσίαν τώ λόγω παρέχον, άρδην αναιρείτε, τάς φωνάς καί τά
τυγχάνοντα μόνον άπολιπόντες, τά δέ μεταξύ σημαινόμενα πράγματα, δι'
ων γίνονται μαθήσεις, διδασκαλίαι, προλήφεις, νοήσεις, όρμαί, συγκατα
θέσεις, τό παράπαν ουδέ είναι λέγοντες;
2 παρέχον Usener: παρέχοντες codd.
Context: a t t a c k o n E p i c u r e a n theology f o r v i o l a t i n g t h e g o d s in r e a l i t y , n o t j u s t
linguistically. F o r g o o d m e a s u r e , h e t h r o w s in t h e r e m a r k that if linguistic violations
d o m a t t e r t o o , n o n e a r e g u i l t i e r o f t h e m t h a n t h e E p i c u r e a n s - as e x p l a i n e d h e r e .
F o r a s i m i l a r use o f S t o i c m e t a p h y s i c a l d o c t r i n e as a w e a p o n a g a i n s t t h e E p i c u r e a n s ,
cf. ibid. III6B.
E T H I C S
20 Free will
A E p i c u r u s , Ep. Men. 1 3 3 - 4
( l ) έ π ε ί τίνα νομίζεις ε ί ν α ι κρείττονα τον και περ'ι θεών όσια δοξάζοντας και περ'ι
θανάτου διά τταντόϊ αφόβως έχοντος και το τής φύσεως εττιλελογιομένου τέλος, και τό μέν
τών αγαθών πέρας ώς έστιν εύσυμπλήρωτόν τε και εΰπόριατον διαλαμβάνοντος, τό δέ τών
κακών ώς ή χρόνους ή πόνους έχει βραχείς, τήν δέ ύ π ό τίνων δεσπότίν
εισαγομένων π ά ν τ ω ν άν γ ε λ ώ ν τ ο ς (είμαρμένην, άλλ' ά μ έ ν κατ' ανάγκην 5
ό ν τ α σ υ ν ο ρ ώ ν τ ο ς ) , ά δ έ ά π ό τύχης, ά δ έ παρ'ήμάς, διά τ ό τήν μ έ ν ανάγκην
άννπεύθννον ε ί ν α ι , τ ή ν δ έ τύχην άστατον όράν, τό δ έ παρ' ημάς άδέσποτον
ω καί τό μεμπτόν καί τ ό εναντίον παρακολουσείν πέφνκεν; (2) έπεί
κρεΐττον ήν τω περί θεών μνθω κατακολονθεΐν ή τή τών φνσικών
ειμαρμένη δ ο υ λ ε υ ε ι ν ό μ έ ν y a p ε λ π ί δ α παραιτήσεως υπογράφει θεών δ ι ά ίο
τ ι μ ή ς , ή δ έ άπαραίτητον έχει τήν ανάγκην.
5 άν γελώντος Sedley: άγγέλοντος BF: άγγελώντος Ρ: έγγελώντος Bailey: άγγέλλων Diano ειμαρ-
μένην add. Usener 5 ~ ° άλλ' ά—συνορώντος add. Sedley: και μάλλον ά μέν κατ' ανάγκην γίνεσθαι
λέγοντος Usener
Context: t h e b e g i n n i n g o f E p i c u r u s ' f i n a l s u m m i n g u p o f his e t h i c a l p r e c e p t s .

5 T h e p r o p o s e d r e a d i n g άν γελώντος w o u l d b e p a l a e o g r a p h i c a l l y i d e n t i c a l w i t h
P ' s άγγελώντος i n o n e o f t h e o r t h o g r a p h i c s y s t e m s u s e d i n e a r l y E p i c u r e a n t e x t s : c f . C
9 e t c . T h e p o i n t o f άν is t h a t this i d e a l i z e d s a g e n e e d n o t a c t u a l l y h a v e encountered
d e t e r m i n i s m , b u t w o u l d d e r i d e it i f h e d i d .
5-6 A n a d v a n t a g e o f t h e s u p p l e m e n t w h i c h w e p r i n t is t h a t it m a k e s t h e o m i s s i o n
r e a d i l y e x p l i c a b l e t h r o u g h h o m o i o t e l e u t o n . C f . a l s o t h e v e r y s i m i l a r use o f σ υ ν ο ρ ά ν i n
C 40.
7 τύχη is said a t i b i d . 1 3 4 n o t t o b e a n ' u n r e l i a b l e c a u s e ' . It s e e m s doubtful

w h e t h e r E p i c u r u s w o u l d offer any a n a l y s i s o f it a t t h e p h y s i c a l l e v e l . C f . L o n g [219].
8 C f . C 2, G.
Β E p i c u r u s , Nat., liber incertus, 34.21-2
γί]νεσθαι κατά τον π[ρ]οειρημένον τρόπον και τών [α]ΰτών άπεργαστικά είναι* ( ΐ ) π ο λ λ ά
δ έ κ α ί τ ώ ν δ ε κ α ί τ ώ ν δ [ ε φ]ύσιν έχοντα άπεργαστικά [γί]νεσθαι δ ι ' έαυτά
ού γίνεται άπ[ε]ργαστικά, οΰ διά τ ή ν αυτήν αίτία[ν] τ ώ ν τ ε α τ ό μ ω ν καί
έαντών ( 2 ) οις δ ή κ α ί μάλιστα μαχόμεθα καί έπιτιμώμεν, μ[ι]σοΰντες
κ α τ ά τ ή ν έ £ ά ρ χ ή [ ς ] ταραχώδη φύσιν έχοντα καθ[ά\περ έπι τών πάντων 5
ζώιων. (ι) ούθέν γάρ αύτοΐς συνήργηκεν εις ενια έργα τε κ α ί μεγέθη έργων
καί διαθέσεων ή τών ατόμων φύσις, άλλ' αυτά τά άπογεγεννημένα τήν
πάσα[ν ή] τήν πλε[ίσ]την κέ[κτ\ητ[αι] αιτίαν τώνδέ [τι)νων. ( 4 ) εκ δ'
έκ[ε]ίνης [έν]ιαι τών [ά]τόμων κινήσεις ταραχώδε[ις] κ[ινο]ΰνται, ουχί δέ
τάς άτ[όμου] ς [ ] πάντως [ ]ν[ ] πι-πτον | }έχοντος
[(lacuna approx. 45 words) \σεσθαι μαχόμεν\οι πο]λλοίί άμα τών άν\θρώ\πιυν καϊ
νονθε[τούν\τες, 5 τήι τού αύτο(ΰ τρά\που κατ' ανάγκην α[ίτ]ια[ι] ύττεναντίον εστίν (5)
ούτως έπειδάν άπογεννηθή τι λανβάνον [τι]νά [έ\τερότη[τα τών] άτό[μ]ων
κατά τινα τρόπον διαλτηπτικόν, ού τόν ώς άφ' έτερου δ[ι]αστήματος,
ίσχάνε[ι] τήν έξ έαυ[τοΰ] αιτίαν, (6) ε ί τ α [ ά ν ] α δ ί δ [ ω σ ι ] ευθύς μέχρι τών
]πρ]ώτω[ν] φύσεων καί [κ]αν[όνα π ] ά σ α ν α ΰ τ τ ) [ ν ] π ο ι ε ί . (7) όθεν δή καί οί
μή δυνάμενοι κατά τρόπον τά τοιαύτα διαιρεΐν χειμάζουσιν αυτούς περί
τήν τών αίτιων άπόφασίν καϊ τού[των έ\π' αυτών τοις [μ\εν μάλλρ[ν τοίς δ ' ή\ττον
μαχ[όμε]θα καί € [ π ι τ ι μ ] ώ μ € ν κα[ ]εννο[
S ο.ρχή[ς] (σύστααιν} Diano 13 [τ]ι Ρ 697: (. .] Ρ ι ο 6 : το Ο i o 6

5 S 13-14 \ί\τερότη\τα-ηνα
697: om. 1056
Note on sigla for Β , C and j : Ρ = papyrus Herculanensis {697, 1056. or 1191: these contain parallel texts o f
the same book); O = apographum Oxoniense; Ν = apographum Neapolitanum (O and Ν are 19th-century
facsimiles o f the papyri); a/3y = letters read in P, O, or Ν of at least one papyrus; a(3y ' = letters no longer
r
legible in any P, but given in Ο or Ν and altered by editor. Readings of papyri are from Sedley [260], on
which the entire vol. 1 commentary on 20 is based.
Context: f r o m t h e b o o k ' s e x p o s i t i o n o f t h e α ι τ ι ο λ ο γ ι κ ό ς τρόπος o f p s y c h o l o g i c a l

e x p l a n a t i o n ( c f . i b i d . 3 4 . 3 3 . 4 - 7 ) ; b u t t h e i m m e d i a t e c o n t e x t is lost.
iff. T h e n e u t e r p l u r a l s p r o b a b l y h a v e ζ ώ α as t h e i r s u b j e c t . C f . F 1, j w i t h n o t e s .
4-5 O u r t r a n s l a t i o n t a k e s έ χ ο ν τ α as t h e v e r b a l c o u n t e r p a r t o f έξις; b u t D i a n o ' s
s u p p l e m e n t h a s its a t t r a c t i o n s . F o r t h e d o c t r i n a l p o i n t i n t h e s e lines, c f . j .
9 έκ[€]ίνηϊ T h i s is t a k e n in t h e t r a n s l a t i o n t o r e f e r b a c k t o φύσις i n 7 . B u t o n e
m i g h t , s l i g h t l y less n a t u r a l l y , c o n n e c t it w i t h α ι τ ί α ν in 8 , in w h i c h c a s e t h e p o i n t m a d e
w o u l d b e , as a t 1 5 - 1 6 , t h a t p s y c h o l o g i c a l c a u s a t i o n o p e r a t e s o n o u r soul a t o m s a n d n o t
vice versa.
11-12 A l t h o u g h it is u n c l e a r j u s t h o w it s t a n d s i n r e l a t i o n t o 1 3 t f . , this p h r a s e
seems t o contain an argument very like C 2, t h a t m o r a l c r i t i c i s m o f o t h e r s is
i n c o n s i s t e n t w i t h d e t e r m i n i s m . I f τ ρ ο ' ] π ο υ is r i g h t , t h e r e f e r e n c e c o u l d b e t o t h e
' d i f f e r e n c e o f s c a l e ' m o d e m e n t i o n e d a t 1 4 (cf. also i b i d . 3 4 . 4 . 1 0 ) . T h a t m o d e w o u l d
be, f o r Epicurus, the principle b y w h i c h D e m o c r i t e a n a t o m i s m reduces p s y c h o l o g y t o
mechanism.
16 [κ]αν[όνα T h e r e a d i n g is v e r y u n c e r t a i n . I f c o r r e c t , it will m e a n t h a t t h e
m a n w h o has d e v e l o p e d his o w n p r i n c i p l e o f c o n d u c t g o e s o n t o i m p o s e it o n his o w n
s o u l a t o m s as a p a t t e r n r e g u l a t o r y o f his b e h a v i o u r . E v e n r a t i o n a l p r i n c i p l e s c a n
b e c o m e m e c h a n i c a l habits.
C E p i c u r u s , Nat., liber incertus, 34.26-30
( 1 ) έκ] τε [τής πρ]ώτης αρχής σπέρμ[ατα ήμίν ά ] γ ω γ ά τ ά μ έ ν είς τ ά δ [ ε ] τ ά

δ ' ε ί ? τάδε τά δ είς άμφω [ταΰ]τά [έ]στιν άεί [κα]ΐ πρά[£]εων [καί]
διανοήσεων καί δια#έ[σε]ων καί πλεί[ω] καί έλάττωι. ώστε παρ' ημάς
π[ρώτον] απλώς τό άπογεγεννημένον ήδη γείνεσθαι, [τ]ρΐα ή τοϊα, καί τά
εκ τοΰ περιέχοντος κ[α]τ' ανάγκην διά τούς πό\ρους\ είσρέο[ν]τα παρ' 5
ημάς π[ο]τε γε[ίνε]σθαι καί παρά τ[άς] ήμε[τερα]ς [έ]ξ ημών αύτ[ών]
δόξ[ας ...]„ Παρά τή ν φ[ύ] \ \
σι ν α[...]«σ[ Μ...Μ )«· [....]
"Γ/σ[ ]τα[....]α[.| | χί Μ>[.. ] ^\(lacunaapprox.
v
6θ words) ]τα ταμ φυαικογ χα[ρα\κτήρα όμοίαις και τοις τ[ ]οΐϊ (ic[iO]is πόροις
[. . . |ώ,α )|τ]ώ.«,ο^|τ .. . .]ο[. . ,1\π1πά.\τ\ο, \
Τ ! ω ν >™[. .. ......] Ι 0
€πίΐδ( (lacuna approx. 12 words) (2) ]εστήκει, ών ow[ ά]πολείπει τά πάθη

τοΰ γίνε[σθαι, τό] νουθε[τ]εΐν τε αλλήλους καί μάχε[σ]θαι καί μεταρυθμί-
ζειν ώς έχοντας καί έν έαυτοΐς τήν αΐτίαν καί ουχί έν τήι έξ αρχής μόνον
συστάσει και έν τήι τοΰ περιέχοντος καί έπεισιόντος κατά το αύτόματον
άνάγκηι. (ι) ει γάρ τις καί τώι νουθετεϊν καί τώι νουθετεΐσθαι 15
τήν κατά τό αύ[τό]μα[τ]ον ανάγκην προστι[θείη] άεί τοΰ [τό]θ' έαυτώ[ι]
ύπάρχο[ντος), μή ού[χ]ί πο[τε] 8ύν[ηται ταύτ]η [σν]νιέναι [
]αλλ[ J ήμεϊ\ν ]ποχ€ [(lacuna of a few words)
(4) μεμ]<ρρ'μενος ή έπαινών ά λ λ ' ε [ ί ] μέν τούτο πράττοι, τό [αυτό] εργ[ο]ν
άν είη [κ]ατα[λεί]πων δ εφ' ημών αυτών [ποιεί] τήν τής αιτίας πρό[λη]- 2Q
φιν, έν ώι οΰ μέν τό 8ό[γμα .] μετατεθε[ι]μένο[ς ] μή πρ[
]π[ ]τ[ ]ο[ (lacuna approx. 45 words)] ( 5 ) τοι[αυτ]τ/? πλάνης.
7τερικά[τα>] γάρ ό τοιούτος λόγος τρέπεται, καί ού8έποτε δύναται
βεβαιώσαι ώς εστίν τοιαύτα πάντα οΐα τά κατ' ανάγκην καλούμενα- άλλά
μάχεταιτινι περί αυτού τούτου ώς δ ι ' εαυτού άβελτερευομένωι. ( 6 ) «άν els 25
άπειρον φήι πάλιν κατ' ανάγκην τούτο πράττειν άπό λόγων άεί, ούκ
έπιλογίζεται έν τώι εις εαυτόν τήν αΐτίαν άνά[π]τειν τού κα[τά τ]ρόπον
λελογίσθαι εις 8έ τον αμφισβητούντα τοΰ μή κατά τρόπον, (f) εί 8έ μή ά
πρ[ιεΐ] άπολήγοι [ε]ίς έαυτό[ν] αλλ* etr? τήν [ά]νάγ[κην] τ[ι]θείη, [ο]ύδ' άν
ε[ . ]κα[ ]εττ[ (lacuna approx. 30 words) ( 8 ) ε ί τό δ ι ' ημών] 3°
α υ τ ώ ν καλουμενον τ ώ ι τής ανάγκης ονόματι ΤΓροσαγ[ο]ρεύων [ό]νομα
μο[ν]ομ μετατι'0ετα[ι] Γ
μη 8' Ί
έπώίξει ότι τοιούτο τι ω μοχθηρο[ί είσι
τυ]ττοι ΤΓροειλ[·η]<^ότες- τό δ ι ' ήμώ[ν αΰ]τών αίτιογ καλ[οΰμεν], ο υ τ '
ίδ[ι (lacuna approx. 25 words) ] ( 9 ) γενέσθαι, άλ[λά κε]νόν [«αί] τό δ ι '
ανάγκην καλ[εϊ]ν πρ[ό] ? Γ Ί
ών φάτε. άν 8έ μ[ή] τις τούτο άπο8είξει, μη8' 35
έχει ημών [τ]ι συνεργόν μη8' όρμημα άτΓθ[τ]ρ·£ττειν ών καλούντες δ ι ' ημών
αυτών τήν αΐτίαν συντελοΰμεν, άλλά πάντα όσ[α] νύν δ ι ' ημών αϋ[τώ]ν
όνομάζοντες τήν αΐτίαν [είναι διαβ]ε[|3α].ιουμεσα πράττε[ιν] κατά μώραν
ανάγκην προσαγορεύων, όνομα μόνον αμείψει- (ιό) έργον δ ' ούθέν ημών
μετακοσμήσει, ώσπερ έπ' ένίων ό συνόρων τά ποΐα κατ' ανάγκην έστιν 4°
άποτρέττειν εΐωθε τούς προθυμουμένους παρά βίαν τι ττ[ρ]άττειν. ( ι ι )
ζητήσει δ ' ή διάνοια εύρειν τό ποίον [ο]ύν τι δει νομί[ζ]ειν τό έξ ή[μ]ών
αϋτώ[ν π]ως [ττρ]αττάμενον [μ[ή προθυμ[ουμένων πράτ]τειν. ού γάρ έχει
άλ[λο τι ούθέν[ εί μή <ρά[ναι τό] ποίον [κατ' ανάγκην] έσ[τί (lacuna
approx. 12 words) }ξ[ τ0}ύόνό[ματος . . . (lacuna approx. 25 words)] 45
( 1 2 ) μάλιστα αδιανόητων, άν δέ τις τούτο μή παραβιάζηται, μη8' ah ο
ιο6
εξελέγχει τεήό εισφέρει πράγμα έκτιθεΐ, φωνή μόνον α μ ε ί β ε τ α ι , καθάπερ
πάλαι θρυλώ. ( 1 3 ) ο ί δ ' α ί τ ι ο λ ο γ ή σ α ν τ ε ί . έξ αρχής Ίκανώς, και ού μ ό Γ Ί
[ν]ον
[τ\ών προ αυτών πολύ διενέγκαντες άλλά και τών ύστερον πολλαπλ\α\-
σί ως ,
Γ Ί
έλαθ ο ν Γ Λ
εαυτούς, καίπερ εν πολλοίς μεγάλα κουφίσαντες, ε[ί]ς 5°
τ ό τ\ή]ν ανάγκην και ταΰτοματ[ο]ν πάντα α[ίτι]άσ#αι. ( 1 4 ) ό δή λόγος
αυτός ό τούτο διδάσκων κατεάγνυτο και ελάνθανεν τόν άνδρα τοΐς έργοις
πρός τήν δόξαν σ υ ν κ ρ ο υ [ ο ] ν τ α · και ειμή λήθη τις επί των έργων τής δόξης
ενεγείνετο, συνεχώς άν εαυτόν ταράττοντα· ήι δ ' ε κ ρ ά τ ε ι τό τής δόξης κάν
τοΐς εσχάτοις π [ ε ] ρ ι π ε ί π τ ο ν τ α · ή[ι δέ] μή έκράτει στάσεως έμπιμπλάμε- 55
ν ο ν δ ι ά τήν ύπεναντιότητα τών έργων καί τής δόξης- (ι$) τούτων ουν
ούτως εχόντων δει κα[ί] περί ού λέγων έξ αρχής εις τό ταύτα
παρεκκαθαίρειν άφικόμην ά π ο δ ι δ ο ν α ι , μ[ή] κακ[όν τι] τριρϋτ[ο
13 μόνον 697: om. 1056 16 τόθ' έαυτώ[ι\ ύπά[ρχοντος\ μ[ή ο\ϋ[χ\ί 697: \ύ\πάρχο[ν-
™ί . . ] " ) ! . . . °"\ ± *ifo 5 ( " ) preserved only in O)
1 0 6 b u t
23 ό 1191: om. 1056 24 πάντα
οία τά κατ' ανάγκην καλοϋμεν 1056: πάν τ~ άνάγκηγ καλ[ού\μενα 1191 Γ
28—9 ά πρ[ΐ€Ϊ] 1056: om.
697 32 μή''- οει Ο 1191
Γ
35 ? ' : « Ο 1056 5 ° - ' «Ι'Ί? τό Sedley: ίν τό Gigante
Γ
$2
{λάνθανε 697: [ . . \ά{ . |?α| ]«> Η ι ο 6 : \έ\λαμθα{ \ν Ο ι ο 6
5 5
For sigla, see on Β above. Readings are from Sedley [260]. Note that each of the three scribes had his own
orthographic system, so that the above text, pieced together out o f the fragments o f the three parallel
papyri, fluctuates between them. 4 γείνεοθαι = γίνεσθαι, cf. 6, 54, 55 9 τόμ φυσικόγ=τόν
Context: s h o r t l y a f t e r j , p r o b a b l y c o n c l u d i n g E p i c u r u s ' d i s c u s s i o n o f t h e r e s p o n s i b i l i t y
issue.
1 σπέρματα P r o b a b l y m e t a p h o r i c a l l y , ' p o t e n t i a l s ' . T h e r e is n o g o o d e v i d e n c e i n
E p i c u r u s f o r t h e e q u i v a l e n t o f L u c r e t i u s ' p o e t i c u s e o f semina f o r ' a t o m s ' .
3 π λ ε ί [ ω ] καϊ έ λ ά τ τ ω ι It is u n c l e a r w h e t h e r this qualifies t h e n o m i n a t i v e s τ ά
μέν, e t c . o r the accusatives τάδε, etc.
4-7 O n o u r p o w e r t o c o n t r o l o u r intake o f ε ί δ ω λ α , see 1 5 B .
16-17 T e x t very uncertain.
19-21 C f . 3 0 - 3 . It is p r e c i s e l y o u r a d o p t i o n o f c r i t i c a l a t t i t u d e s t o o t h e r s t h a t
c r e a t e s o u r p r e c o n c e p t i o n o f t h e i n d i v i d u a l ' s o w n s e l f as r e s p o n s i b l e f o r his a c t i o n s .
23 περικά[τω] . . . τρέπεται T h i s is t h e t e c h n i c a l Epicurean term f o r self-
refutation ( — περιτρέπεται in l a t e r , n o n - E p i c u r e a n texts). C f . 1 6 A I with note;
E p i c u r u s , Nat. 3 5 . 1 1 . 1 - 5 ( r e f e r r i n g t o this s a m e a r g u m e n t ) ; P h i l o d e m u s , Sign. 3 0 . 1 4 -
15; Burnyeat [ 1 0 ) and [229).
26-7 ούκέπιλογίζεται See note o n 2 1 V 1 .
28-29 T h e d e t e r m i n i s t c a n o n l y h a l t t h e r e g r e s s a n d e l i m i n a t e his i n c o n s i s t e n c y
b y ceasing t o claim responsibility for being right. W h e r e u p o n , Epicurus perhaps w e n t
o n t o s a y , h e w o u l d h a v e n o r e a s o n left f o r s u p p o s i n g t h a t h e is r i g h t .
35 φάτε T h e reading is c e r t a i n , but puzzling. ύμε\ΐς also occurs in t h e
f r a g m e n t a r y c l o s i n g s e n t e n c e s o f t h e b o o k ( n o t in A r n g h e t t i [ 1 1 9 ] ) , as also in t h o s e o f
h o o k X X V I I I . On nature w a s a l e c t u r e c o u r s e , a d d r e s s e d t o E p i c u r u s ' pupils, a n d
s o m e t i m e s t o i n d i v i d u a l s , like M e t r o d o r u s i n b o o k X X V I I I (see 1 9 E ) , w i t h w h o m h e
w a s e n g a g e d in d e b a t e s . T h e s e c o n d p e r s o n p l u r a l a t this p o i n t in t h e t e x t m a y s u g g e s t
that a g r o u p o f E p i c u r u s ' o w n pupils h a d s h o w n s o m e s y m p a t h y f o r D e m o c r i t e a n
determinism.
35—6 T h e colloquial style o f On nature p e r m i t s the non-literary Hellenistic
c o n s t r u c t i o n o f εάν + i n d i c a t i v e , c f . S e d l e y [ 1 2 6 ) , 6 0 - 7 0 .
47 re T h e certain reading o f Ρ 1 1 9 1 , but probably corrupt. Perhaps an additional
v e r b h a s fallen o u t b e f o r e o r a f t e r εξελέγχει.
47-8 καθάπερ πάλαι θρυλώ I.e. at 3 1 - 2 a n d 3 9 .
48 F o r D e m o c r i t u s as an e x p o n e n t o f α ί τ ι λ ο γ ί α , see his 6 8 β 1 1 8 D K . T h e p l u r a l
m a y h a v e b e e n c h o s e n t o p a y lip s e r v i c e t o L e u c i p p u s , a l t h o u g h E p i c u r u s is said t o
h a v e d o u b t e d his e x i s t e n c e ( D . L . 1 0 . 1 3 ) . H e lapses i n t o t h e s i n g u l a r a t 5 2 .
48-50 C f . L u c r e t i u s i . 7 3 4 f f . , w h e r e E m p e d o c l e s is c o n t r a s t e d w i t h his ' i n f e r i o r '
successors.
50-1 F o r t h e interpretation, see A r r i g h e t t i [ i n ] .
5 0 e[i]% T h e f a c s i m i l e Ο 1 0 5 6 g i v e s ev. T h e s l i g h t t r a c e s r e m a i n i n g in t h e p a p y r u s
t o d a y c o u l d b e c o m p a t i b l e w i t h this o r w i t h e[i]s. T h e o l d s o l u t i o n o f r e a d i n g ev τό as
e q u i v a l e n t t o ev τω is o r t h o g r a p h i c a l l y i n c r e d i b l e . G i g a n t e ' s s u g g e s t i o n ( [ 1 0 6 ] , 5 6 f f . )
o f ev το κτλ. is g r e a t l y s u p e r i o r . H o w e v e r , o u r p r e f e r e n c e f o r e[l]s rests o n d o u b t s
a b o u t t h e d o u b l e a c c u s a t i v e c o n s t r u c t i o n w i t h λανθάνειν (in P l a t o , Rep. 6 1 9 b a n d Leg.
7 4 6 b , c i t e d b y G i g a n t e , o n l y o n e a c c u s a t i v e a p p e a r s t o s e r v e as o b j e c t o f λανθάνΐiv,
t h e o t h e r as s u b j e c t ; his t r a n s l a t i o n s o f λανθάνειν εαυτόν as ' n o t p a y a t t e n t i o n ' a n d o f
αιτιάσθαι as ' c a u s e ' also s e e m t o r e q u i r e j u s t i f i c a t i o n ) . W i t h o u r c o n j e c t u r e , t h e p o i n t
m a d e is t h a t t h e e a r l y a t o m i s t s , in o r d e r t o m a i n t a i n t h e i r d e t e r m i n i s t i c thesis, h a d t o
o v e r l o o k t h e c o n t r a r y evidence available f r o m introspection - ' t o escape their o w n
n o t i c e ' . It is a f a m i l i a r f a c t t h a t d e t e r m i n i s m is m o r e easily b e l i e v e d t r u e o f o t h e r s '
b e h a v i o u r than o f one's o w n i m m e d i a t e decisions a n d actions.
52 έλάνθανεν T h e c e r t a i n r e a d i n g o f Ρ 6 9 7 ( w i t h o u t final v), a n d t h e p r o b a b l e
r e a d i n g o f 1 0 5 6 t o o . ( E a r l i e r e d i t o r s p r i n t e d ελάμβαναν, o n t h e s t r e n g t h o f a n i n s e c u r e
r e a d i n g o f Ο 1 0 5 6 . ) It m u s t b e a c c e p t e d in s p i t e o f t h e i r r e g u l a r i t y o f t h e c o n s t r u c t i o n
λανθάνειν τ ι ν ά π ο ι ο ϋ ν τ ά τ ι , ' e s c a p e s o m e o n e ' s n o t i c e t h a t h e is d o i n g s o m e t h i n g ' .
The verb is a p p r o p r i a t e , b e c a u s e E p i c u r u s is a t p a i n s t h r o u g h o u t t o stress that
D e m o c r i t u s ' error w a s o n e o f n o t h i n g m o r e than oversight, τονάνδρα 'The
g r e a t m a n ' , i . e . D e m o c r i t u s . F o r t h e c o m m o n E p i c u r e a n a p p l i c a t i o n o f this e x p r e s s i o n
to distinguished predecessors o r t o the founders o f the Epicurean school, cf. Epicurus
Nat. 2 6 . 4 4 . 2 2 , 2 9 . 2 6 . 1 4 ; L u c r e t i u s 3 . 3 7 1 , 5 . 6 2 2 ; L o n g o A u r i c c h i o [134].
D E p i c u r u s , SV 4 0
ό λέγων πάντα κατ' ανάγκην γίνεσθαι ουδέν έγκαλεϊν έχει τω λέγοντι μή

πάντα κατ' ανάγκην γίνεσθαι· αυτό γάρ τούτο φησι κατ' ανάγκην
γίνεσθαι.
T h e s a y i n g p r o b a b l y o r i g i n a t e d as a n o n - t e c h n i c a l s u m m a r y o f C 5 .
Ε C i c e r o , Fat. 2 1 - 5
( 1 ) h i e p r i m u m si m i h i l i b e a t a d s e n t i r i E p i c u r o e t n e g a r e o m n e m enuntiatio-
n e m a u t v e r a m esse a u t f a l s a m , e a r n p l a g a m p o t i u s a c c i p i a m , q u a m f a t o o m n i a
fieri c o m p r o b e m : ilia e n i m s e n t e n t i a h a b e t a l i q u i d d i s p u t a t i o n i s , haec vero
n o n est tolerabilis. itaque contendit o m n i s n e r v o s Chrysippus, ut persuadeat
o m n e αξίωμα a u t v e r u m e s s e a u t f a l s u m . u t e n i m E p i c u r u s v e r e t u r n e , si h o c 5
concesserit, concedendum sit f a t o fieri q u a e c u m q u e fiant (si e n i m alterum
utrum e x aeternitate v e r u m sit, esse id e t i a m certum, e t , si c e r t u m , etiam
necessarium: ita et necessitatem et fatum confirmari p u t a t ) , sic C h r y s i p p u s
m e t u i t n e , si n o n o b t i n u e r i t o m n e q u o d e n u n t i e t u r a u t v e r u m e s s e a u t f a l s u m ,
non teneat omnia f a t o fieri e t e x causis a e t e r n i s r e r u m futurarum. (2) sed 10
Epicurus declinatione atomi vitari necessitatem fati putat. itaque tertius
q u i d a m m o t u s oritur extra pondus et plagam, c u mdeclinat atomus intervallo
m i n i m o ( i d a p p e l l a t ελάχιστον); q u a m d e c l i n a t i o n e m s i n e c a u s a f i e r i si m i n u s
verbis, re c o g i t u r confiteri. n o n e n i m a t o m u s a b a t o m o pulsa declinat. n a m q u i
potest pelli alia a b alia, si g r a v i t a t e feruntur ad perpendiculum corpora 15
individua r e c t i s lineis, u t E p i c u r o placet? sequitur enim u t [si] alia a b alia
numquam d e p e l l a t u r , < s i ) n e c o n t i n g a t q u i d e m alia a l i a m . e x q u o efficitur,
etiam si s i t a t o m u s eaque declinet, declinare sine causa. (3) hanc Epicurus

r a t i o n e m i n d u x i t o b e a r n r e m , q u o d v e r i t u s e s t n e , si s e m p e r a t o m u s gravitate
ferretur naturali a c necessaria, nihil l i b e r u m nobis esset, c u m ita m o v e r e t u r 20
animus ut a t o m o r u m motu cogeretur. id D e m o c r i t u s , auctor atomorum,
a c c i p e r e m a l u i t , necessitate o m n i a fieri, q u a m a c o r p o r i b u s individuis naturalis
motus avellere. (4) acutius Carneades, qui docebat posse Epicureos suam
c a u s a m sine h a c c o m m e n t i c i a d e c l i n a t i o n e d e f e n d e r e . n a m c u m d o c e r e n t esse
posse quendam animi motum voluntarium, id fuit defendi melius quam 25
introducere declinationem, cuius praesertim c a u s a m reperire n o n possent: q u o
defenso facile C h r y s i p p o possent resistere. ( 5 ) c u me n i m concessissent motum
nullum esse sine causa, n o n concederent omnia quae fierent fieri causis
a n t e c e d e n t i b u s : v o l u n t a t i s e n i m n o s t r a e n o n esse c a u s a s e x t e r n a s e t a n t e c e d e n -
tis. c o m m u n i i g i t u r c o n s u e t u d i n e s e r m o n i s a b u t i m u r , c u m i t a d i c i m u s , v e l l e 30
aliquid quempiam a u t nolle sine causa; ita e n i m dicimus "sine causa", ut

d i c a m u s : sine e x t e r n a e t a n t e c e d e n t e c a u s a , n o n sine a l i q u a ; u t , c u m v a s i n a n e
d i c i m u s , n o n i t a l o q u i m u r u t p h y s i c i , q u i b u s i n a n e esse nihil p l a c e t , s e d i t a u t
v e r b i c a u s a sine a q u a , sine v i n o , sine o l e o v a s esse d i c a m u s , sic, c u m sine c a u s a
animum dicimus moveri, sine antecedente et externa causa moveri, non 35
omnino sine c a u s a dicimus. (6) d e ipsa a t o m o dici potest, c u m per inane
moveatur g r a v i t a t e e t p o n d e r e , sine causa m o v e r i , quia nulla causa accedat
e x t r i n s e c u s . r u r s u s a u t e m , n e o m n e s p h y s i c i i n r i d e a m u r , si d i c a m u s quicquam
fieri sine c a u s a , d i s t i n g u e n d u m e s t e t i t a d i c e n d u m , ipsius i n d i v i d u i h a n c esse
n a t u r a m , u t p o n d e r e e t g r a v i t a t e m o v e a t u r , e a m q u e i p s a m esse c a u s a m , c u r i t a 40
feratur. (7) similiter ad animorum motus voluntarios n o n est r e q u i r e n d a
e x t e r n a c a u s a : m o t u s e n i m v o l u n t a r i u s e a r n n a t u r a m i n se ipse c o n t i n e t , u t sit
in n o s t r a p o t e s t a t e n o b i s q u e p a r e a t , n e c id sine c a u s a ; eius rei e n i m c a u s a ipsa
natura est.
1 6 - 1 7 J ' transp. Madvig

Context: f o l l o w i n g 3 8 G , o n C h r y s i p p u s ' a r g u m e n t f r o m b i v a l e n c e t o d e t e r m i n i s m .
1 3 - 1 8 sine causa H e r e , as a t 2 6 ( a l s o i b i d . 4 6 - 8 , P l u t a r c h , De an. procr. 1 0 1 5 c ;
C i c e r o , Fin. 1 . 1 9 is t h e o n l y e x c e p t i o n ) , t h e s w e r v e ' s causelessness is t h e i n f e r e n c e o f
E p i c u r u s ' c r i t i c s , n o t his e x p r e s s d o c t r i n e . T h e a c t u a l p o s i t i o n is m o r e c o m p l i c a t e d . In
cosmogony, on which these c r i t i c s u s u a l l y concentrate (hence the restriction t o
p e r p e n d i c u l a r m o t i o n a t 1 4 - 1 7 ) , t h e s w e r v e is i n d e e d c a u s e l e s s . In t h e m i n d t o o it has
n o p h y s i c a l , o r ' n a t u r a l ' , c a u s e , as o n c e a g a i n t h e c r i t i c s stress, c f . i b i d . 4 6 - 8 . B u t s o m e
s w e r v e s o f m i n d a t o m s a r e e n g i n e e r e d b y v o l i t i o n s , i f t h e i n t e r p r e t a t i o n m a i n t a i n e d in
v o l . 1 is c o r r e c t . T h e s e l f a n d its v o l i t i o n s m u s t b e c o u n t e d as n o n - p h y s i c a l c a u s e s , as
t h e s e l f c e r t a i n l y is a t Nat. 3 4 . 3 2 . 2 1 : t h e y a r e , a f t e r a l l , n e v e r listed in t h e s o u r c e s o n
E p i c u r e a n p h y s i c s as c a u s e s o f a t o m i c motion alongside weight, impact and the
s w e r v e (see 1 1 ) .
23 C a r n e a d e s , as o f t e n (see v o l . 1 , 4 4 8 , 4 6 5 ) , w a s d e f e n d i n g a d o g m a t i s t p o s i t i o n
for dialectical purposes, here (cf. 26—7) in o r d e r to provide a strong enough
C o u n t e r w e i g h t t o C h r y s i p p e a n d e t e r m i n i s m . (Fat. 1 8 - 1 9 p r o b a b l y d e r i v e s f r o m t h e
same context.) This obliges h i m t o use o n l y authentic Epicurean premises. His
e v i d e n c e is t h e r e f o r e e x t r e m e l y d a m a g i n g t o t h e w i d e s p r e a d v i e w t h a t t h e s w e r v e
p l a y s a n i n t e g r a l r o l e in t h e a n a l y s i s o f v o l i t i o n itself, f o r C a r n e a d e s ' s u g g e s t i o n t o t h e
E p i c u r e a n s is t o a b a n d o n t h e s w e r v e w h i l e c o n t i n u i n g t h e i r d e f e n c e o f t h e v o l u n t a r y
m o t i o n o f t h e m i n d . His assertion that e v e n w i t h o u t t h e s w e r v e ' s assistance volitions
a r e in t h e i r n a t u r e f r e e f r o m e x t e r n a l a n t e c e d e n t c a u s e s w o u l d b e u n i n t e l l i g i b l e if, as is
c o m m o n l y assumed, Epicurean volitions w e r e n o t h i n g m o r e than chains o f a t o m i c
m o t i o n . B u t o n t h e n o n - r e d u c t i o n i s t p s y c h o l o g y w h i c h w e a t t r i b u t e t o E p i c u r u s in
vol. 1 it m a k e s e x c e l l e n t sense. Epicureos T h e point o f n o t n a m i n g Epicurus
h i m s e l f is n o t t o d i f f e r e n t i a t e b e t w e e n his v i e w s a n d t h o s e o f his l a t e r f o l l o w e r s , b u t t o
provide Chrysippus with non-anachronistic opponents.
( 1 ) d e n i q u e si s e m p e r m o t u s c o n e c t i t u r omnis
et vetere e x o r i t u r - ( m o t u ) n o v u s o r d i n e certo
nec declinando faciunt primordia motus
p r i n c i p i u m q u o d d a m q u o d fati f o e d e r a rumpat,
ex infinito ne c a u s a m causa sequatur, 255

libera p e r terras u n d e h a e c a n i m a n t i b u s exstat,
u n d e e s t h a e c , i n q u a m , fatis a v u l s a voluntas
per q u a m progredimur q u o ducit q u e m q u e voluptas,
declinamus item motus n e c tempore certo
n e c r e g i o n e loci c e r t a , s e d u b i ipsa tulit mens? 260

(2) n a m d u b i o p r o c u l his r e b u s sua c u i q u e voluntas
principium dat et hinc motus per m e m b r a rigantur.

n o n n e vides etiam patefactis t e m p o r e puncto
carceribus n o n posse t a m e n p r o r u m p e r e equorum
vim cupidam tarn d e subito q u a m mens avet ipsa?
omnis enim totum per corpus material

copia conciri debet, concita per artus
omnis ut studium mentis conixa sequatur;
ut videas initum m o t u s a c o r d e creari
e x a n i m i q u e v o l u n t a t e id p r o c e d e r e p r i m u m , 270
inde dari p o r r o per t o t u m c o r p u s et artus.

(3) n e c similest ut c u m impulsi p r o c e d i m u s ictu
viribus alterius m a g n i s m a g n o q u e coactu.
nam t u m m a t e r i e m totius corporis omnem
p e r s i p i c u u m s t nobis invitis ire r a p i q u e , 275
d o n e e earn refrenavit p e r m e m b r a voluntas.
i a m n e vides igitur, q u a m q u a m vis extera multos
pellat et invitos c o g a t p r o c e d e r e saepe
p r a e c i p i t e s q u e r a p i , t a m e n esse i n p e c t o r e nostro
quiddam q u o d c o n t r a p u g n a r e o b s t a r e q u e possit? 280
cuius ad arbitrium q u o q u e copia material
cogitur interdum flecti per m e m b r a p e r artus
et p r o i e c t a r e f r e n a t u r r e t r o q u e residit.
(4) q u a r e in s e m i n i b u s q u o q u e i d e m fateare necessest,
esse a l i a m p r a e t e r plagas e t p o n d e r a c a u s a m 285
m o t i b u s , unde haec est nobis innata potestas,
de nilo q u o n i a m fieri nil p o s s e videmus.
p o n d u s e n i m prohibet n e plagis o m n i a fiant
e x t e r n a quasi v i . sed n e m e n s ipsa necessum
i n t e s t i n u m h a b e a t cunctis in r e b u s a g e n d i s 290
et d e v i c t a quasi c o g a t u r ferre patique,
id facit e x i g u u m c l i n a m e n principiorum
nec regione loci certa n e c t e m p o r e certo.
252 (motu) Bailey: (motus) Martin: semper L 257 voluntas Lambinus: voluptas O Q U F 258
voluptas ABF: voluntas O Q U 289 mens Lambinus: res O Q
Context: t h e c a u s e s o f a t o m i c m o t i o n ( i m m e d i a t e l y f o l l o w i n g 1 1 H ) .
T h e r e a d e r c a n b e r e f e r r e d t o t h e v e r y e x t e n s i v e c r i t i c a l d i s c u s s i o n s o f this p a s s a g e ,
e s p e c i a l l y in B a i l e y [ 1 5 4 . ] , F u r l e y [ 2 0 4 ] , F o w l e r [ 2 5 8 ] , S a u n d e r s ( 2 5 9 ] , a n d E n g l e r t
[26,].
256 u n d e H e r e a n d a t 2 8 6 t h e s w e r v e is t h a t ' f r o m w h i c h ' f r e e v o l i t i o n arises.
T h i s m a y b e felt t o i m p l y a s t r o n g e r r e l a t i o n b e t w e e n t h e t w o t h a n is p r o p o s e d in t h e
v o l . 1 c o m m e n t a r y . B u t no s e r i o u s i n t e r p r e t a t i o n c a n m a k e t h e s w e r v e m o r e t h a n a
n e c e s s a r y c o n d i t i o n o f f r e e v o l i t i o n , a n d i f t h a t is t h e r e l a t i o n e x p r e s s e d b y unde (as
it is a t 6 A 3 8 3 ) it m a y b e h a r d t o squeeze any more information out o f the
word, animantibus Cf. j below, with note.
259—60 d e c l i n a m u s - c e r t a T h e expression has a clear e c h o at 2 9 2 - 3 , a n d m a y

w e l l b e m e a n t t o h i n t a t a d i r e c t i n v o l v e m e n t o f t h e s w e r v e in e v e r y n e w a u t o n o m o u s
action.
260 m e n s T h i s w o r d , h e r e a n d a t 2 6 5 , is p e r h a p s t o b e u n d e r s t o o d as e q u i v a l e n t
t o w h a t L u c r e t i u s m o r e a c c u r a t e l y calls ' t h e m i n d ' s v o l i t i o n ' ( 2 7 0 ) o r j u s t ' v o l i t i o n '
( 2 6 1 , 2 7 6 ; c f . 2 6 8 , 2 8 1 ) . T h e s l i g h t l o o s e n e s s is n a t u r a l e n o u g h , s i n c e t h e p r e c i s e
significance o f ' m i n d ' as t h e physical o r g a n o f t h o u g h t a n d e m o t i o n will n o t b e
established until b o o k 3 (see 1 4 ) a n d t h e n o n - p h y s i c a l c h a r a c t e r o f p s y c h o l o g i c a l
c a u s a t i o n is e n t i r e l y b e y o n d t h e s c o p e o f his p o e m .
289 m e n s ipsa L a m b i n u s ' w i d e l y a c c e p t e d e m e n d a t i o n f o r res ipsa h a s p a r a l l e l s a t
260 a n d 2 6 5 . It c e r t a i n l y makes better Latin, a n d is m o r e consistent with the
p e r s o n a l i z e d l a n g u a g e o f 2 9 0 - 1 . A g a i n s t this, A v o t i n s [ 2 5 5 ] h a s r i g h t l y stressed t h a t in
s t r i c t c o n s i s t e n c y t h e r e f e r e n c e a t this p o i n t s h o u l d b e t o t h e a t o m , n o t t o t h e m i n d ,
s i n c e t h e i m p a c t s a n d w e i g h t i n 2 8 8 m u s t still b e t h o s e n a m e d a t 2 8 5 ( c f . a l s o Ε 2) as
c a u s e s o f a t o m i c m o t i o n . I f o n this g r o u n d res w e r e r e t a i n e d it w o u l d h a v e t o b e
t r a n s l a t e d ' t h e t h i n g ' o r ' a t h i n g ' a n d u n d e r s t o o d as r e f e r r i n g t o t h e a t o m . B u t it is h a r d
to see w h y Lucretius should have expressed himself so badly. P r o b a b l y w e should
a d o p t mens a n d g u e s s t h a t h e h a s s k a t e d o v e r a m o v e , v i a t h e i n t e r n a l necessity
i m p o s e d o n t h e i n d i v i d u a l a t o m b y its w e i g h t , t o t h e r e s u l t a n t i n t e r n a l necessity
i m p o s e d o n t h e m i n d as a w h o l e - t h e m o v e m a d e e x p l i c i t l y b y C i c e r o a t Ε 3 , in a t e x t
which resembles Lucretius' argument closely enough to be invoked in its
interpretation.
G Diogenes o f Oenoanda 32.1.14-3.14
[πώς άνηρημί\νης ουν \ μαντικής σήμερον ειμαρμένης εστίν | άλλο; αν
γα[ρ] τ ω Δημο\κρίτου τ ι < ( ? > χ[ρ]ήσηται | λ ό γ ω , μηοεμίαν μεν \ ελευθεραν
[φ]άσκαιν \ ταΐς άτόμρ[ι]ς κείνη\σιν είναι δ ι [ ά ] την προς | άλλήλας σ[ύν]-
κρονσιν |αυτών, εν(θ~)[ε\ν δε φα!\νεσθαι κατ[η]νανκασ\μενως ττ[άντ]α
κεινεΐσ\θαι, φή[σομ€]ν προς |αυτόν "[ούκουν] ο ί δ α ί , οσ\τις ποτε ει, και 5
ελευθε\ραν τινά εν ταΐς άτό\μοις κείνησιν είναι, ή[ν\ \ Δημόκριτος μεν ον\χ
εδρεν, Επίκουρος δε | εις < ^ ώ [ ? ] ήγαγεν, παρζν\κλιτικήν ύπάρχουσαν, ώς
(κ των φαινομέ\νων δΐίκνυσιν;" το 8k | μέγιστον πιστΐυθ(ί\σης γαρ
ειμαρμένης \ αίρεται πάσα νουθεσ[ί\\α και επιτείμησις και \ ov&k τους
πονηρούς [ ίο
For full apparatus, sec Chilton [170].
Context: D i o g e n e s ' e t h i c a l t r e a t i s e .
7—8 T h e 'phenomena' cited b y Epicurus are presumably those o f the type
d e s c r i b e d b y L u c r e t i u s in F 2 - 3 .
8ff. Cf. A 7 - 8 , C 2.
Η C i c e r o , Fat. 3 7
(1) necesse est e n i m in rebus contrariis duabus (contraria a u t e m h o c l o c o ea

d i c o q u o r u m a l t e r u m a i t q u i d , a l t e r u m n e g a t ) , e x iis i g i t u r n e c e s s e e s t i n v i t o
Epicuro alterum verum esse, alterum falsum; ut "sauciabitur Philocteta"
omnibus ante saeculis v e r u m fuit, " n o n sauciabitur" falsum. ( 2 ) nisi forte
v o l u m u s E p i c u r e o r u m o p i n i o n e m sequi, q u i tales e n u n t i a t i o n e s n e c veras n e c 5
falsas esse dicunt, (3) aut, c u m id pudet, illud tamen dicunt quod est
inpudentius, v e r a s esse e x c o n t r a r i i s d i i u n c t i o n e s , sed q u a e in his enuntiata
essent, e o r u m n e u t r u m esse verum.
Context: d e f e n c e o f t h e C a r n e a d e a n d i s t i n c t i o n b e t w e e n l o g i c a l a n d c a u s a l d e t e r m i
n i s m (see 7 0 G ) .
H e l l e n i s t i c d e b a t e r e g u l a r l y a s s o c i a t e s this d e n i a l o f b i v a l e n c e w i t h E p i c u r u s ( c f .
a l s o 7 0 G 8 ) , a n d s e e m s u n a w a r e o f t h e a p p a r e n t A r i s t o t e l i a n p r e c e d e n t a t Int. 9 . C f .
S e d l e y [ 1 1 ] , 9 6 — 9 o n t h e p o s s i b l e r o l e o f D i o d o r u s as i n t e r m e d i a r y .
1 C i c e r o , Acad. 2.97 (Usener 376)
etenim c u m a b E p i c u r o , qui t o t a m dialecticam et c o n t e m n i t et inridet, n o n
inpetrent ut verum esse concedat quod ita effabimur " a u t vivet eras
Hermarchus aut non vivet", c u m dialectici sic statuant omne quod ita
d i s i u n c t u m sit quasi " a u t e t i a m a u t n o n " n o n m o d o verum esse s e d e t i a m
n e c e s s a r i u m , v i d e q u a m s i t c a u t u s is q u e r n i s t i t a r d u m p u t a n t . " s i e n i m " i n q u i t 5
"alterutrum c o n c e s s e r o n e c e s s a r i u m esse, n e c e s s e erit eras H e r m a r c h u m a u t
v i v e r e a u t n o n v i v e r e ; n u l l a a u t e f n est in n a t u r a r e r u m talis n e c e s s i t a s . "
Context: Cicero's speech for the N e w Academy, invoking Epicurus against t h e

principle o f bivalence maintained b y t h e Stoics. C f . 3 4 C , 3 8 G .
j E p i c u r u s , Nat., liber incertus, 34.25.21-34
ί τ ι μάλλον ivior[t κ]ακίζομ€ν, iv νουθ(τητ[ικ]ώι μίντοι μάλλον τρόπω[ι], και ούχ ώσττΐρ
[ τ ] ά ά γ ρια
Γ 1
των ζώιων \καθ]αίρομΐν μΐν ομοίως α υ τ ά τ ά άπογ(γ([νν] η Γ ]
μίνα \κ\αι τη[ν\
σύστασίν tts ίν τι συμπ{λί\κοντ(ς, ού μην ο\ν]τ( τώι νουθί\τ]-ητ\ι\κώι τρόττωι και
ίττανορθωτικώι ovre τώι απλώς ά\ντι)τίθΐ\η]τικώι χρώμ(θα |
2 α γ ρια:
Γ 1
aepia Ο 097- α[ . . . Ρ 697
Readings of papyri arc from Sedley [260]. For sigla, see on Β above.
Context: comparison o f self-determining animals with those which are mere

automata.
' W e s o m e t i m e s v i l i f y it [sc. a s e l f - d e t e r m i n i n g a n i m a l ] all t h e m o r e , b u t m o r e i n a n
a d m o n i t o r y m o d e - a n d n o t in t h e w a y in w h i c h w e e x o n e r a t e t h o s e a n i m a l s w h i c h
are w i l d b y c o n f l a t i n g their d e v e l o p m e n t s and their m a k e - u p alike i n t o a single t h i n g ,
and indeed d o n o t use either the a d m o n i t o r y a n d r e f o r m a t o r y m o d e o r t h e simply
retaliatory m o d e . ' C f . Β 2. W e hate w i c k e d n e s s in a n y a n i m a l , b u t w e d o n o t blame
w i l d a n i m a l s , s i n c e w e r e g a r d t h e i r e v e n t u a l d e v e l o p m e n t as a l r e a d y b u i l t i n t o t h e i r
c o n g e n i t a l n a t u r e . E.g. w e h a t e , b u t d o n o t b l a m e , s h a r k s f o r e a t i n g p e o p l e . F o r t h e
s a m e issue, c f . G a l e n , Quod animi mores 7 3 , 3 — 7 4 , 1 3 , M a n i l i u s 4.106-18.
It is u n c l e a r h o w f a r b e y o n d h u m a n b e i n g s s e l f - d e t e r m i n i n g a n i m a l s e x t e n d . T h e y
i n c l u d e r a c e - h o r s e s ( F 2), a n d p e r h a p s all a n i m a l s c a p a b l e o f f o r m i n g s o m e c o n t r a c t u a l
r e l a t i o n w i t h m a n o r w i t h e a c h o t h e r - c f . 2 2 A 2.
21 Pleasure
A C i c e r o , Fin. 1.29-32, 37-9
( 1 ) q u a e r i m u s i g i t u r , q u i d sit e x t r e m u m e t u l t i m u m b o n o r u m , q u o d omnium
p h i l o s o p h o r u m s e n t e n t i a tale d e b e t esse, u t a d id o m n i a r e f e r r i o p o r t e a t , i p s u m
a u t e m n u s q u a m . h o c E p i c u r u s in v o l u p t a t e p o n i t , q u o d s u m m u m b o n u m esse
vult, summumque malum dolorem, idque instituit docere sic: (2) omne
a n i m a l , s i m u l a t q u e n a t u m sit, v o l u p t a t e m a p p e t e r e e a q u e g a u d e r e u t s u m m o 5
bono, dolorem aspernari ut summum malum et, quantum possit, a se
repellere, idque facere nondum depravatum ipsa natura incorrupte atque
i n t e g r e i u d i c a n t e . i t a q u e n e g a t o p u s esse r a t i o n e n e q u e d i s p u t a t i o n e , q u a m ob
rem voluptas expetenda, fugiendus dolor sit. s e n t i r i haec putat, ut calere
ignem, nivem esse albam, duke mel, quorum nihil oportere exquisitis 10
r a t i o n i b u s c o n f i r m a r e , t a n t u m s a t i s e s s e a d m o n e r e . interesse e m m inter a r g u m e n t u m
c o n c l u s i o n e m q u e ratioms et inter m e d i o c r e m a n i m a d v e r s i o n e m atque a d m o n i t i o n e m ; altera
occulta q u a e d a m et quasi involuta aperiri, altera p r o m p t a et aperta iudican. ( 3 ) etenim
q u o n i a m d e t r a c t i s d e h o m i n e sensibus reliqui nihil est, necesse est q u i d a u t ad
n a t u r a m a u t c o n t r a sit a n a t u r a i p s a i u d i c a r i . e a q u i d p e r c i p i t a u t q u i d i u d i c a t , 15
quo aut petat aut fugiat aliquid, praeter voluptatem et d o l o r e m ? (4) sunt
a u t e m q u i d a m e n o s t r i s , qui h a e c subtilius v e l i n t t r a d e r e et n e g e n t satis esse
quid b o n u m sit a u t q u i d m a l u m sensu iudicari, sed a n i m o e t i a m ac ratione
i n t e l l e g i p o s s e e t v o l u p t a t e m i p s a m p e r se esse e x p e t e n d a m e t d o l o r e m ipsum
p e r se esse f u g i e n d u m . itaque aiunt hanc quasi naturalem atque insitam in 20
animis nostris inesse notionem, ut alterum esse appetendum, alterum
a s p e r n a n d u m s e n t i a m u s . alii a u t e m , quibus e g o assentior, c u m a philosophis compluribus

permulta dicantur, cur nec voluptas in bonis sit n u m e r a n d a nec in malis dolor, non existimant
o p o r t e r e n i m i u m nos causae confidere, sed et a r g u m e n t a n d u m et accurate disserendum et
rationibus conquisitis de voluptate et dolore disputandum putant. s e d Ut p e r s p i c i a t i s , u n d e 25
o m n i s i s t e n a t u s e r r o r sit v o l u p t a t e m accusantium doloremque laudantium,
totam rem aperiam, eaque ipsa quae ab illo inventore veritatis et quasi
a r c h i t e c t o b e a t a e vitae d i c t a sunt, e x p l i c a b o . (5) n e m o e n i m i p s a m v o l u p t a t e m ,
q u i a v o l u p t a s sit, a s p e r n a t u r a u t o d i t a u t f u g i t , s e d q u i a c o n s e q u u n t u r magni
d o l o r e s e o s q u i r a t i o n e v o l u p t a t e m sequi n e s c i u n t , n e q u e p o r r o q u i s q u a m est 30
q u i d o l o r e m i p s u m , q u i a d o l o r sit, a m e t , c o n s e c t e t u r , a d i p i s c i v e l i t , s e d q u i a
non numquam eius m o d i tempora incidunt, ut labore et d o l o r e magnam
aliquam quaerat voluptatem . . . (6) n o n enim hanc solam sequimur, quae
suavitate aliqua n a t u r a m ipsam m o v e t et c u m iucunditate q u a d a m percipitur
sensibus, sed maximam voluptatem illam habemus, quae percipitur omni 35
dolore detracto. nam quoniam, cum privamur dolore, ipsa liberatione et
vacuitate omnis molestiae gaudemus, omne autem id, quo gaudemus,
v o l u p t a s est, ut o m n e , q u o oflfendimur, dolor, doloris omnis privatio recte
n o m i n a t a est v o l u p t a s . u t e n i m , c u m c i b o et p o t i o n e f a m e s sitisque d e p u l s a est,
i p s a d e t r a c t i o m o l e s t i a e c o n s e c u t i o n e m aflfert v o l u p t a t i s , s i c in o m n i r e d o l o r i s 40
a m o t i o s u c c e s s i o n e m efficit v o l u p t a t i s . ( 7 ) i t a q u e n o n p l a c u i t E p i c u r o medium
esse quiddam inter dolorem et voluptatem; illud enim ipsum, quod
quibusdam medium videretur, c u m omni dolore careret, non modo
voluptatem esse, v e r u m etiam summam voluptatem. quisquis e n i m sentit,
quern ad m o d u m sit a f f e c t u s , e u m n e c e s s e e s t a u t i n v o l u p t a t e esse a u t i n 45
dolore. omnis autem privatione doloris putat Epicurus terminari summam
v o l u p t a t e m , u t postea variari voluptas distinguique possit, augeri amplificari-
q u e n o n possit. (8) at etiam A t h e n i s , ut e patre audiebam facete et urbane Stoicos
irridente, s t a t u a e s t i n C e r a m i c o C h r y s i p p i s e d e n t i s p o r r e c t a m a n u , q u a e m a n u s
significet i l i u m in h a c esse r o g a t i u n c u l a d e l e c t a t u m : " n u m q u i d n a m m a n u s t u a 50
s i c a f f e c t a , q u e r n a d m o d u m a f f e c t a n u n c e s t , d e s i d e r a t ? " - n i h i l s a n e . - " a t , si
voluptas esset b o n u m , desideraret." - ita c r e d o . - " n o n est igitur voluptas
bonum." h o c ne statuam quidem dicturam pater aiebat, si loqui posset, c o n c l u s u m e s t
e n i m c o n t r a C y r e n a i c o s satis a c u t e , nihil a d E p i c u r u m .
9 haec A: hoc NV 11 tantum om. B E \1indicar1NV is post iudicari add. V voluptatem euam per
se expetendam esse et dolorem ipsum per se esse fugiendum 46 omnis Morel: omni codd.
Context: o p e n i n g o f T o r q u a t u s ' e x p o s i t i o n o f E p i c u r e a n e t h i c s . 1 - 3 3 t r e a t t h e g r o u n d s
o f the h e d o n i s m , w h i l e 3 3 - 5 4 e x p o u n d t h e d o c t r i n e that c o m p l e t e absence o f pain
c o n s t i t u t e s t h e g r e a t e s t p l e a s u r e . B e t w e e n s e c t i o n s 5 a n d 6 w e o m i t Fin. 1 . 3 2 - 6 , w h i c h
a m p l i f i e s t h e thesis o f s e c t i o n 5 a n d s u p p o r t s it b y h i s t o r i c a l exempla. F o r C i c e r o ' s
c r i t i c i s m o f A , c f . Fin. 2 . 3 iff.
4-8 F o r similar testimonies, cf. D . L . 1 0 . 1 3 7 ; S . E . , PH 3 . 1 9 4 , M. 11.96. T h e
a r g u m e n t f r o m infantile b e h a v i o u r w a s a l m o s t certainly m a d e m o r e p r o m i n e n t b y
l a t e r E p i c u r e a n s , t h r o u g h t h e i r c o m p e t i t i o n o n this p o i n t w i t h t h e S t o i c s ; c f . 5 7 A 3 . In
Alexander, Mantissa 1 5 0 , e v e n t r a c e s o f S t o i c οίκείωσις have entered Epicurean
d o x o g r a p h y : τοις δ ί περι 'Επίκουρον ηδονή τ ό πρώτον οίκεϊον [cf. Β 20—ι a n d 2 2 C
4] ΐθοξ(ν είναι απλώς, προσιόντων δ έ οιαρθρούσθαι ταύτην την ή&ονήν φασιν. C f .
also Steckel [ 2 5 2 ] , Ι 9 ~ 3 3 > w n o
r e f e r s t o M a x i m u s o f T y r e , O r . 3 2 1 1 , w h e r e , in a n
a p p a r e n t use o f E p i c u r e a n d o c t r i n e , t h e p r i m a r y p u r s u i t o f p l e a s u r e a n d a v o i d a n c e o f
p a i n a r e p r e s e n t e d as t h e f o u n d a t i o n o f a c r e a t u r e ' s s e l f - p r e s e r v a t i o n .
16-25 Such further a r g u m e n t s m a y b e p r e s u m e d t o have been p r o m p t e d b y the
need t o defend the d o c t r i n e against Stoic and o t h e r o p p o n e n t s ; cf. A s m i s ( 2 2 5 ] , 3 6 - 9 ,
w h o a p t l y r e f e r s t o t h e s i m i l a r p a s s a g e a t 2 3 E 6 . naturalem atque insitam . . . notionem,
2 0 - 1 , r e p r e s e n t s πρόληφις; cf. 2 3 E 2.
28-33 Cf. Β 16-25, D 1 - 2 .
33-41. C f . R with notes.
46-7 F o r terminari, c f . όρος C 1 ; variari translates ποικίλλΐσθαι as a t Ε 2 .
54 T h e a l l e g e d v u l n e r a b i l i t y o f t h e C y r e n a i c s t o C h r y s i p p u s ' a r g u m e n t is d u e t o
their a d m i t t i n g o n l y kinetic pleasure; cf. R .
Β E p i c u r u s , Ep. Men. 127-32
(1) άναλογιστεον δε ώς των επιθυμιών α ί μεν είσι φυσικαί, αί 6ε κεναί. και

τών φυσικών αί μεν άναγκαϊαι, at S e φυσικαί μόνον τών δ ' αναγκαίων αί
ιΐ5
μέν προς εύδαιμονίαν είσίν άναγκαϊαι, αί δέ προς τήν τον σώματος
άοχλησίαν, αί δέ προς αυτό το ζην. τούτων γάρ απλανής θεωρία πάσαν
αΐρεσιν και φνγήν έπανάγειν οΐδεν επί την του σώματος ύγίειαν και την 5
της φυχής άταραξίαν, έπεί τούτο τοΰ μακαρίως ζην έστι τέλος, τούτον γάρ
χάριν πάντα πράττομεν, όπως μήτε άλγώμεν μήτε ταρβώμεν {ι) όταν δ '
άπαξ τούτο περί ημάς γένηται, λυβται πάς ό της φυχής χειμών, ουκ
έχοντος τοΰ ζώου βαοίζειν ώς προς ένδέον τι και ζητεΐν έτερον ω το της
φυχής και τοΰ σώματος αγαθόν συμπληρώσεται. τότε γάρ ηδονής χρείαν ίο
εχομεν όταν εκ τοΰ μή παρεϊναι τήν ήδονήν άλγώμεν (όταν δε μή
άλγώμεν,) ούκέτι τής ηδονής δεόμεθα. και δια τούτο τήν ήδονήν αρχήν
και τέλος λέγομεν είναι τοΰ μακαρίως ζήν ταύτην γάρ αγαθόν πρώτον και
συγγενικόν εγνωμεν, και άπό ταύτης καταρχόμεθα πάσης αίρέσεως και
φυγής και επί ταύτην καταντώμεν ώς κανόνι τώ πάθει πάν αγαθόν 1 5
κρίνοντες. ( 3 ) και έπεί πρώτον αγαθόν τοΰτο και σύμφυτον, δια τούτο και
ού πάσαν ήδονήν αίρούμεθα, άλλ' εστίν ότε πολλάς ήδονάς ΰπερβαίνομεν,
όταν πλεΐον ήμίν τό δυσχερές εκ τούτων επηται- και πολλάς άλγηδόνας
ηδονών κρείττους νομίζομεν, επειδάν μείζων ήμΐν ηδονή παρακολουθή
πολύν χρόνον ύπομείνασι τάς άλγηδόνας. πάσα ουν ηδονή δια τό φύσιν 20
έχειν οίκείαν αγαθόν, ού πάσα μέντοι αιρετή· καθάπερ και άλγηδών πάσα
κακόν, ού πάσα δέ άεί φευκτή πεφυκυΐα. τή μεντοι συμμετρήσει και
συμφερόντων και ασύμφορων βλεφει ταύτα, πάντα κρίνειν καθήκει-
χρώμεθα γάρ τω μεν άγαθώ κατά τινας χρόνους ώς κακώ, τώ δε κακώ
τούμπαλιν ώς άγαθώ. ( 4 ) και τήν αύτάρκειαν δε αγαθόν μέγα νομίζομεν, ζ$
ούχ "να πάντως τοις ολίγοις χρώμεθα, άλλ' όπως εάν μή εχωμεν τά πολλά,
τοις ολίγοις χρώμεθα, πεπεισμένοι γνησίως ότι ήδιστα πολυτελείας
άπολαύουσιν οι ήκιστα ταύτης δεόμενοι, και ότι τό μέν φνσικόν πάν
εύπόριστόν έστι, τό δέ κενόν δυσπόριστον. οΐτε λιτοί χυλοί ίσην πολντελεϊ
διαίτη τήν ήδονήν επιφέρουσιν όταν άπαν τό άλγοΰν κατ' ενδειαν έξαιρεθή • 3 0
και μάζα και ΰδωρ τήν άκροτάτην άποδίδωσιν ήδονήν επειδάν ενδεών τις
αυτά προσενεγκηται. τό συνεθίζειν ουν εν ταΐς άπλαΐς και ού πολυτελεσι
διαίταις και ύγιείας εστί συμπληρωτικόν και προς τάς αναγκαίας τοΰ βίου
χρήσεις άοκνον ποιεί τον άνθρωπον και τοις πολυτελεσιν εκ διαλειμμάτων
προσερχομένονς κρεΐττον ημάς διατίθησι και προς τήν τύχην άφοβους 35
7ταρασκ·€υά{€ΐ. ( 5 ) όταν ονν λεγωμεν ήδονήν τέλος νπάρχειν, ού τάς τών
άσωτων ήδονάς και τάς εν απολαύσει κειμένας λέγομεν, ώς τίνες
άγνοοΰντες και ούχ όμολογοΰντες ή κακώς έκδεχόμενοι νομίζουσιν, άλλα
τό μήτε άλγεΐν κατά σώμα μήτε ταράττεσθαι κατά φυχήν. ού γάρ πότοι
και κώμοι συνείροντες ούδ' απολαύσεις παίδων και γυναικών ούδ' ιχθύων 4°
και τών άλλων όσα φέρει πολυτελής τράπεζα τον ήδύν γεννά βίον, άλλα
νήφων λογισμός και τάς αιτίας έξερεννών πάσης αίρέσεως και φυγής και
τάς δόξας έξελαννων εξ ών πλείστος τάς φυχάς καταλαμβάνει θόρυβος. ( 6 )
τούτων δέ πάντων άρχή και τό μέγιστον αγαθόν φρόνησις· διό και
φιλοσοφίας τιμιώτερον υπάρχει φρόνησις, έξ ής αί λοιπαι πάσαι 45
ιι6
πεφύκασιν άρεταί, διδάσκουσα ώς ουκ έστιν ήδέως ζην άνευ τοΰ φρονίμως
και καλώς και δικαίως, (ουδέ φρονίμως και καλώς και δ ι κ α ί ω ί ^ άνευ τοΰ
ήδέως- συμπεφύκασι γαρ αί άρεταί τω ζην ήδέως, και το ζην ήδέως
τούτων εστίν άχώριστον.
6 της φνχής B(corr.): om. Β ante corr.: τοΰ σώματος cett. 11 —12 suppl. Gassendi 16—17 και ού
BP(corr.): και FP 22 και seel. Diano 27 χρώμίθα codd.: άρκώμΐθα Cobet 37 τάς cv φ: τάς
τών Ιν codd. 46 διδάσκουσα Dulac: -σαι codd. 47 suppl. Stephanus
Context: 3 lines a f t e r 2 4 A . H a v i n g i n s t r u c t e d M e n o e c e u s i n t h e r i g h t beliefs a b o u t

g o d s a n d d e a t h ( t h e c o n t e n t s o f RS 1 - 2 ) , E p i c u r u s t u r n s t o t h e b a s i c p r i n c i p l e s o f his
hedonism.
1-4 T h i s d i v i s i o n o f d e s i r e s has a s i m p l e r p r o t o t y p e in P l a t o , Rep. 8 . 5 5 8 C I ; c f . a l s o
A r i s t o t l e , EN in. 1 3 , i n 8 b 8 . O n t h e t e r m κενός in E p i c u r e a n i s m ( s t a n d a r d e t h i c a l
j a r g o n a t this t i m e , s e e 1 C 1 0 ; 2 C 4 ) , c f . K o n s t a n [ 2 5 3 ] , 3 0 - 3 , 4 9 .
9 ζώου A s in S t o i c i s m ( c f . 5 7 A ) , E p i c u r u s t r e a t s m a n ' s p r i m a r y o b j e c t i v e as o n e
t h a t h e s h a r e s w i t h all a n i m a l s .
20—1 ψύσιν . . . οϊκΐίαν C f . 2 2 C 4, and note o n A 4 - 8 .
28—9 φυσικόν a n d κενόν p i c k u p t h e d i v i s i o n o f desires i n 1 . H o w c o u l d E p i c u r u s
b e s o c o n f i d e n t t h a t e v e r y t h i n g n a t u r a l is e a s y t o p r o c u r e ? F o r a d i s c u s s i o n o f t h e
a s s u m p t i o n s u n d e r l y i n g his c l a i m , c f . L o n g [280].
36-43 It is g e n e r a l l y a s s u m e d t h a t E p i c u r u s is d i s t a n c i n g h i m s e l f h e r e f r o m t h e
C y r e n a i c s . B u t t h e r e is n o r e a s o n t o r e a d his d i s c l a i m e r s s o r e s t r i c t e d l y . A s t h e c o n s t a n t
d i s a p p r o v a l his o w n h e d o n i s m has e n c o u n t e r e d o v e r t h e c e n t u r i e s s h o w s , h e c o u l d n o t
b e t o o c a r e f u l in s p e l l i n g o u t its d i f f e r e n c e f r o m sensual s e l f - i n d u l g e n c e .
45 ψ ρ ό ν η σ ι ς W h a t E p i c u r u s s e e m s t o e n v i s a g e is s o m e t h i n g like t h e q u a l i t y o f
m i n d d e s c r i b e d b y A r i s t o t l e , EN v i . 5 , 1 1 4 0 3 2 5 : τ ο δύνασθαι καλώς βουλεύσασθαι
περι τα αΰτώ αγαθά και συμφέροντα, ού κατά μέρος, οίον ποία προς ύγίειαν, προς
ίσχύν, άλλά ποία προς τό ευ ζην όλως. T h e c l a i m t h a t φρόνησις is e v e n more
p r e c i o u s t h a n p h i l o s o p h y t u r n s o u t t o b e a r h e t o r i c a l e x a g g e r a t i o n in t h e l i g h t o f s u c h
texts as 2 5 A .
C E p i c u r u s , RS 3 - 4
( 1 ) [ 3 ] όρος τοΰ μεγέθους τών ηδονών ή παντός τοΰ άλγοΰντος ΰπεξαίρεσις.
όπου δ ' αν τό ήδόμενον ένή, καθ' ον αν χρόνον η, ουκ εστι τό άλγούν ή
λυπούμενον ή τό συναμφότερον. ( 2 ) [ 4 ] ού χρονίζει τό άλγούν συνεχώς εν
τη σαρκί, άλλά τό μέν άκρον τον ελάχιστον χρόνον πάρεστι, τό δέ μόνον
ύπερτεΐνον τό ήδόμενον κατά σάρκα ού πολλάς ημέρας συμμένει. αί δέ 5
πολυχρόνιοι τών αρρωστιών πλεονάζον εχουσι τό ήδόμενον εν τή σαρκί
ήπερ τό άλγούν.
3 Χυπούμ(νον BP: τό λυπ- FP(corr.) 5 συμμίνίι Bywater: ουμβαΐνιι codd.: ΰπάρχα SV y
RS 3 fills o u t t h e t h i r d m a x i m o f t h e tetrapharmakos ( 2 5 J ) , a n d RS 4 t h e f o u r t h .
1 S c h o l a r s a r e p r o b a b l y r i g h t in s e e i n g a r e j o i n d e r t o t h e C y r e n a i c s ; c f . D . L . 2 . 8 9
f o r t h e i r r e j e c t i o n o f E p i c u r u s ' c l a i m a b o u t a b s e n c e o f p a i n , c i t i n g t h e w o r d s τοΰ -
ύπεξαίρεσις. F o r a c o l l e c t i o n o f E p i c u r e a n t e x t s o n l i m i t as a n e t h i c a l c o n c e p t , c f .
K r a m e r [ 1 2 ] , 1 9 7 - 8 n . 47, a n d in g e n e r a l D e L a c y [217]. It g i v e s E p i c u r u s a d e f e n c e
a g a i n s t t h e ( p r o b a b l y P l a t o n i c ) c r i t i c i s m t h a t p l e a s u r e , as s o m e t h i n g indeterminate,
c a n n o t b e ' t h e g o o d ' , w h i c h is d e t e r m i n a t e , A r i s t o t l e , EN x . 2 , 1 1 7 3 3 1 5 - 1 7 .
2-3 S i n c e B a i l e y ( 1 1 7 ] a d l o c . a n d B i g n o n e [90), 1 5 - 2 2 , it h a s b e c o m e c u s t o m a r y
t o e x p l a i n t h e s e lines as a r e j e c t i o n o f t h e P l a t o n i c n o t i o n o f ' m i x e d p l e a s u r e s ' ( e . g .
simultaneously e x p e r i e n c i n g the pain o f thirst a n d the pleasure o f q u e n c h i n g it); cf.
Gorg. 4 9 6 c - e , Phileb. 4 6 b - c . W h i l e this h i s t o r i c a l p o i n t is p l a u s i b l e , i t h a s n o t b e e n
n o t e d that 2 - 3 c o m b i n e d w i t h 1 state t h e logical e q u i v a l e n c e o f pleasure and absence
o f p a i n . I n 1 w e l e a r n t h a t a b s e n c e o f p a i n e n t a i l s p l e a s u r e , a n d in 2 - 3 t h a t p l e a s u r e
e n t a i l s a b s e n c e o f p a i n . E p i c u r u s is n o t o f c o u r s e s a y i n g t h a t a p e r s o n c a n n o t take
p l e a s u r e in o n e t h i n g a n d feel p a i n a t s o m e t h i n g else a t t h e s a m e t i m e ; c f . C 2 a n d 24D.
S e e f u r f h e r D i a n o [254], 2 7 1 - 6 .
3 λυπούμενον T h i s p i c k s o u t m e n t a l as d i s t i n c t f r o m b o d i l y p a i n (άλγοϋν).
3-7 F u r t h e r t e x t s b e a r i n g o n this p a s s a g e i n c l u d e S e n e c a , Ep. 78; D i o g . O e n . f r .
42; a n d U s e n e r 4 4 7 - 8 . C f . B i g n o n e [90], 1 7 3 - 8 9 ·
D E p i c u r u s , RS 8 - 1 0
(1) [ 8 ] ουδεμία ηδονή καθ' (αυτήν κακόν αλλά τα τινών ηδονών ποιητικά
πολλαπλασίους επιφέρει τάς οχλήσεις τών ηδονών. (2) [ 9 ] ei κατεπυκνοΰτο
πάσα ηδονή τ<(όπ)>ω και χρόνω και περι όλον τό άθροισμα ΰπήρχεν ή τά
κυριώτατα μέρη της φύσεως, ούκ άν ποτε διέφερον αλλήλων αί ήδοναί. (3)
[ίο] e t τά ποιητικά τών περι τους ασώτους ηδονών έλυε τους φόβους της 5
διανοίας τούς τε περι μετεώρων και θανάτου και άλγηδόνων, έτι τε τό
πέρας τών επιθυμιών έδίδασκεν, ούκ άν ποτε εϊχομεν ό τι μεμφαίμεθα
αύτοϊς, πανταχόθεν έκπληρουμένοις τών ηδονών και ούθαμόθεν ούτε τό
άλγοΰν ούτε τό λυπούμενον έχουσιν, όπερ έστι τό κακόν.
ι (αυτό κακόν BP: (αυτή» κακή FP(corr.) 2 κατ(πυκνούτο FP(corr.) -νου BP 3 τ<οττ>ω και :
χρόνω Diano: τω . . . χρόνιο Β: τώ και χρόνω B(corr.) Ρ: και χρόνω FP(corr.): τώ χρόνω Arndt: , και
χρόνψ Muhll: <καΐ τόνω) και χρόνω Cronert: τ(όν*)ω και χρόνω Bignone π(ρί όλον Rossi:
ntpio&ov BP: ntpi ά&όν FP(corr) 7 και τών άλγηΒόνων post επιθυμιών add. Diog. Oen.fr.27 Κ
ΐκπληρονμίνοις Diog. Oen fr. 27: (<τπλ- codd.
1-2 C f . A 28-30, Β 20-2.

2-4 O u r t e x t a n d t r a n s l a t i o n f o l l o w D i a n o (254], 2 4 3 - 8 9 ; see f u r t h e r Rist (95],
1 1 4 - 1 5 , a n d G o s l i n g / T a y l o r [19), 3 7 8 - 8 2 . T h e t h o u g h t s e e m s t o b e c l o s e l y r e l a t e d t o
C 2, w h e r e p l a c e a n d t i m e a r e s i m i l a r l y r e l a t e d t o p l e a s u r e a n d / o r a b s e n c e o f p a i n . W e
interpret thus: i f the bodily location a n d duration o f every pleasure w e r e closely
p a c k e d (κατεπυκνοΰτο), a n d i f t h e s a m e c o n d i t i o n w e r e a p p l i e d t o all a c r e a t u r e ' s
s e n t i e n t p a r t s , all p l e a s u r e s w o u l d b e i d e n t i c a l , in t h e sense t h a t c o m p l e t e a b s e n c e o f
pain and h e n c e m a x i m u m pleasure w o u l d result, w h a t e v e r the source o f the pleasure.
We agree with Gosling/Taylor that E p i c u r u s does n o t endorse t h e truth o f the
protasis, and hence is n o t c l a i m i n g that pleasure i n fact will ever b e utterly
h o m o g e n e o u s . F o r καταπυκνούν in c o n n e x i o n w i t h p l e a s u r e , see also 5 4 P 9.
5-7 C f . Β 3 6 - 4 3 ; 2 5 B 1-2. W h a t t h e s o u r c e s o f d i s s i p a t e d p l e a s u r e s fail t o d o , it

s e e m s , is t o p r o v i d e t h e m e d i c a m e n t s o f t h e tetrapharmakos, 2 5 J .
Ε E p i c u r u s , RS 18, 25, 30
( 1 ) [ 1 8 ] ούκ έπαύξεται έν τή σαρκι ή ηδονή, έπειδάν άπαξ το κατ' ένδειαν

άλγούν έξαιρεθή, άλλά μόνον ποικίλλεται· της δε διανοίας τό πέρας τό
κατά την ήδονήν άπεγέννησεν ή τε τούτων αυτών έκλόγισις και τών
ομογενών τούτοις, όσα τους μέγιστους φόβους παρεσκεύαζε τή διάνοια.
(ζ) [ 2 5 ] e i μή παρά πάντα καιρόν έπανοίσεις έκαστον τών πραττομένων έπι 5
τό τέλος της φύσεως, άλλά προκαταστρέφεις είτε φυγήν είτε δίωξιν
ποιούμενος εις άλλο τι, ούκ έσονται σοι τοις λόγοις α'ι πράξεις ακόλουθοι,
(ΐ) [ 3 0 ] € ν αΐς τών φυσικών επιθυμιών, μή έπ' άλγούν δέ έπαναγουσών εάν
μή συντελεσθώσιν, υπάρχει ή σπουδή σύντονος, παρά κενήν δόξαν αύται
γίνονται, και ού παρά τήν εαυτών φύσιν ού διαχέονται άλλά παρά τήν τοΰ ιΟ
άνθρωπου κενοδοξίαν.
ι-2 C f . Α 4 6 - 8 , C ι - 3 , a n d P l u t a r c h , Contra Ερ. beat. 1 0 8 8 c , w h e r e ποικίλλεται

is e x p r e s s e d b y ποικιλμούς τινας ούκ αναγκαίους.
3-4 τούτων αυτών . . . τ ο ύ τ ο ι ς N o t ' these v e r y pleasures a n d t h e e m o t i o n s
akin t o t h e m ' ( B a i l e y [ 1 1 7 ] ad l o c ) , b u t the doctrines c o n c e r n i n g the limit o f pleasure
just stated (with reference t o the b o d y ) and t h e related doctrines c o n c e r n i n g t h e
i r r a t i o n a l i t y o f f e a r i n g d i v i n e i n t e r v e n t i o n a n d d e a t h . C f . 2 5 B , 24C 2; a n d f o r t h e
e x p r e s s i o n ομογενή τούτοις, Ep. Pyth. 1 1 6 a n d 23J.
6-7 τ«λο$ τή$ψυσίως = the health o f the b o d y and t h e mind's freedom from
d i s t u r b a n c e ; c f . Β 4 - 6 . τοις λόγοις m i g h t m e a n e i t h e r E p i c u r e a n t h e o r i e s o r a n y
theories that someone professes. T h e second alternative makes a much more
interesting point: consistency between t h o u g h t a n d action c a n only be achieved by
m a k i n g t h e E p i c u r e a n τέλος t h e s t a n d a r d o f e v e r y c h o i c e a n d a v o i d a n c e .
8-11 Β ι d i v i d e d d e s i r e s initially i n t o n a t u r a l a n d e m p t y . W e n o w l e a r n t h a t this
d i v i s i o n d o e s n o t e x c l u d e a c o m b i n a t i o n o f n a t u r a l a n d e m p t y : a desire ( e . g . for s e x )
c a n b e n a t u r a l , y e t d e r i v e its i n t e n s i t y e n t i r e l y f r o m e m p t y o p i n i o n .
F Epicurus, SV 17, 2 1 , 25
( 1 ) [ 1 7 ] ου νέος μακαριστός, άλλά γέρων βεβιωκώς καλώς- ό γάρ νέος

άκμήν πολύς ύπό τής τύχης έτεροφρονών πλάζεται - ό δέ γέρων καθάπερ εν
Χιμένι τώ γήρα καθώρμικεν, τά πρότερον δυσελπιστούμενα τών αγαθών
ασφαλεϊ κατακλείσας χάριτι. ( 2 ) [ 2 1 ] οι3 βιαστέον τήν φύσιν άλλά
πειστέον πείσομεν δέ τάς αναγκαίας επιθυμίας έκπληροΰντες, τάς τε 5
φυσικάς αν μή βλάπτωσι, τάς δέ βλαβερός πικρώς ελέγχοντες. (3)[25] ή
πενία μετρούμενη τώ τής φύσεως τέλει μέγας εστί πλούτος- πλούτος δέ μή
οριζόμενος μεγάλη έστι πενία.
2 ακμήν Croncrt: ακμή cod. η tori vulgo: tnl cod.
1-4 O l d a g e is n o t p r i v i l e g e d o v e r y o u t h in 2 5 A , w h i c h m a y cast d o u b t o n
E p i c u r u s ' a u t h o r s h i p o f this e l a b o r a t e l y p h r a s e d b u t r a t h e r t r i t e m a x i m .
4-5 T h e r e is n o t t h e least j u s t i f i c a t i o n f o r e m e n d i n g πείσομεν t o πεισόμεθα with
B a i l e y [ 1 1 7 ] , a n d f o r t r a n s l a t i n g , ' w e m u s t . . . o b e y [ n a t u r e ) ; a n d w e shall o b e y h e r ' .
Cf Diano [254] 8 5 - 6 .
6-8 A d a p t e d b y L u c r e t i u s in 2 2 L 1 1 1 7 - 1 9 ; c f . Β 3 1 - 2 .
G E p i c u r u s , SV 33, 42, 51,59
( 1 ) [ 3 3 ] σ α ρ κ ό ς φωνή τό μή πεινήν, το μή διφήν, τό μή ριγούν ταύτα γάρ

έχων τις και έλπίζων εξειν καν (Διί*) υπέρ ευδαιμονίας μαχέσαιτο. (2) [42)
ό α ΰ τ ό ϊ χρόνος και γενέσεως τοΰ μεγίστου αγαθού και άπολαύσεως. (ι)
[si] πυνθάνομαί σου τήν κατά σάρκα κίνησιν άφθονωτέραν διακεϊσθαι
προς τήν αφροδισίων έντευξιν. συ δέ εί μή τούς νόμους καταλύεις μήτε τά 5
καλώς έθη κείμενα κινείς μήτε τών πλησίον τινά λυπεΐς μήτε τήν σάρκα
καταξαίνεις μήτε τά αναγκαία καταναλίσκεις, χρώ ώς βούλει τή σεαυτοΰ
προαιρέσει. άμήχανον μέντοι γε τό μή ούχ έν'ιγέ τινι τούτων συνέχεσθαι-
αφροδίσια γάρ ουδέποτε ώνησεν, άγαπητόν δέ εί μή έβλαφεν. (4) [ 5 9 ]
άπληστον ού γαστήρ, ώσπερ οι πολλοίφασιν, ά λ λ α δ ό £ α φευδής υπέρ τοΰ ίο
(της) γαστρός αορίστου πληρώματος.
2 καν ( J i i ) Hartcl; cf. Usener fr. 602: και cod. 3 άπολαυσ€<υ? Uscner: απολύσεως cod.: άττολύσ<ω?
{τον κακού) Bignone 4 άφ\θοναιτί]ραν P. Berol. 16369: άφθονο" SV: άφθονώτίρον Usener j
ti μή Ρ Berol.: ότι μήτί SV.: Ζταν μήτ€ Usener 6 ϊθη P. Berol., Hartel: l$€i SV πλησίον Ρ
Berol.: πλησίων SV λυπ€Ϊς P. Berol.: λνπής SV 7 ίί[ς τάς πόρνας] post αναγκαία P. Berol. rest.
Vogliano: om. SV ώς βούλίΐ post npoaiptaei pos. P. Berol. 8 τό Usener: τώ cod. 11 suppl.
Uscner
1-2 A m u c h quoted and adapted m a x i m ; cf. Arrighetti [ 1 1 9 ] and Bailey [ 1 1 7 ] ad
loc. F o r t h e godlike happiness o f t h e E p i c u r e a n philosopher, cf. 2 3 J - K . T h e Stoics
m a d e t h e s a m e c l a i m f o r t h e i r w i s e m a n : S t o b a e u s 2 . 9 8 , 1 9 — 9 9 , 2 ( = SVF 3.54, part).
3 A d o p t i n g U s e n e r ' s c o r r e c t i o n , this line w o u l d fit D i o g e n e s o f O e n o a n d a ' s
c a t e g o r y o f p l e a s u r e s t h a t a r e s y n c h r o n o u s w i t h t h e i r s o u r c e s , fr. 2 7 . It a l s o r e a d s like a
v e r s i o n o f t h e A r i s t o t e l i a n thesis t h a t p l e a s u r e is c o m p l e t e a t a n y m o m e n t , EN x . 4 ,
1 i 7 4 b 5 - 6 . In t h a t c o n t e x t A r i s t o t l e g o e s o n t o d e n y a n y γένεσις o f p l e a s u r e , b u t this
a n t i - P l a t o n i c p o i n t is h a r d l y his c o n s i d e r e d v i e w ; c f . G a u t h i e r / J o l i f c o m m . a d l o c .
4—9 F o r the text a n d attribution t o M e t r o d o r u s , cf. V o g l i a n o [ 1 3 6 ] , 207ΓΓ
10-11 In 2 4 C 2 , o n t h e o t h e r h a n d , t h e flesh is said t o t a k e t h e l i m i t s o f p l e a s u r e t o
be infinite.
Η E p i c u r u s , SV 63, 7 1 ,73,81
( 1 ) [ 6 3 ] έστι και έν λ € π τ ό τ η τ ι καθαριότης, ής ό άνεπιλόγιατος παραπλη-

σιόν τι πάσχει τώ δ ι ' άοριστίαν έκπίπτοντι. (ζ) [ 7 1 ] προς πάσας τάς
επιθυμίας προσακτέον τό έπερώτημα τούτο· τίμοι γενήσεται άν τελεσθή
τό κατά τήν έπιθυμίαν έπιζητούμενον, και τί εάν μή τελεσθή; (3) [ 7 3 ] κο
-ί
τό γενέσθαι τινάς άλγηδόνας περί σώμα λυσιτελεϊ προς φυλακήν τών ^
ομοειδών. ( 4 ) [ 8 ι ] ού λύει τήν τής φυχής ταραχήν ουδέ τήν άξιόλογον
άπογεννά χαράν ούτε πλούτος υπάρχων ό μέγιστος οΰθ' ή παρά τοις
πολλοίς τιμή και περίβλεφις ούτ' άλλο τι τών παρά τάς αδιόριστους
αιτίας.
ι Χίπτότητι cod.: λιτότητι Usener καθαριότης Muhll: καθάριος cod. 8 αδιόριστους Usener:
άζνρισΙ(#)τονς cod.
1-2 F o r λf1Γτότ^7s· = s l e n d e r n e s s o f m e a n s o r a b s e n c e o f l u x u r y , c f . λεπτότατης.

J 9 . W e t a k e t h e p o i n t t o b e a w a r n i n g a g a i n s t e r r i n g o n t h e side o f d e f i c i e n c y as w e l l as
excess.
2-4 C f . e s p e c i a l l y Β 1 - 6 , Ε 3 , G , I.
4-6 F o r t h e value o f learning f r o m e x p e r i e n c e , c f . Β 3 2 - 6 .
6-9 F o r w h a t does relieve t h e soul's disturbance, cf. Β 4 1 - 3 , W 6 1 , X 2 4 - 8 ; 2 5 B .
I Scholion on Epicurus, RS 2 9
φυσικάς και αναγκαίας ηγείται ό Επίκουρος τάς άλγηδόνος άπολυούσας,

ώς ποτόν επί δίφους· φυσικάς δε ουκ αναγκαίας δε τάς ποικίλλουσας μόνον
τήν ήδονήν, μή ύπεξαιρουμένας δέ τό άλγημα, ώς πολυτελή αιτία· ούτε δε
φυσικάς οΰτε αναγκαίας, ώς στεφάνους και ανδριάντων αναθέσεις.
ι άλγηοονος Weil: -ovas codd. 2 8c ούκ BP: St και ούκ F
F o r t h e classification o f επιθυμίαι, cf. Β 1 - 4 .

2-3 T h e p o i n t m u s t b e n o t t h a t l u x u r i o u s f o o d s qua f o o d s a r e i n c a p a b l e o f
r e m o v i n g t h e p a i n s o f h u n g e r i f o n e is h u n g r y , b u t t h a t t h e i r l u x u n o u s n e s s e x e m p l i f i e s
the o b j e c t o f a desire w h i c h , t h o u g h natural, pertains t o variation o f existing pleasure
a n d is u n n e c e s s a r y t o t h e r e m o v a l o f p a i n . C f . J .
J P o r p h y r y , Abst. 1.51.6-52.1 (Usencr 4 6 4 , part)
(1) ώς τ ό y e της σαρκοφαγίας οϋτ' έλυέν τι όχληρόν τής φύσεως οΰθ' ο μή

σνντελούμενον επ'άλγηδόνα ήνύετο, τήν δέ χάριν βιαίαν είχε και ταχύ τώ
έναντίω μιγνυμένην. ού γάρ προς ζωής συμμονήν, πρός δέ ποικιλίαν
ηδονών συνεβάλλετο, έοικός άφροδισίοις ή ξενικών οίνων πόσεσιν, ών και
χωρίς δίαμένείν δύναται ή φύαις. ιυν δί χωρίς ούκ αν ύπομείνειεν, βραχέα 5
•παντάιταοίν έστι και 8ννάμενα ραοίως και μίτά δικαιοσύνης * at ελευθερίας, ησυχίας τε και
πολλής ραστώνης πορίζεσθα*. (ζ) έτι δέ ουδέ προς ύγεΐαν τά κρέα συντελεί, άλλά
μάλλον τή υγεία εμποδίζει, δ ι ' ών γάρ ΰγεϊα ανακτάται, δια τούτων και διαμένει-
ανακτάται δε δια τής λεπτότατης και άσαρκου διαίτης, ώστ< και ταύττ) αν συμμείνειεν.
1 οϋτ . . . οΰθ' Usener: οϋδ . . . ούδ' codd. 2 χάριν βιαίαν Usencr: βιαίαν χάριν codd. 9
λεπτότατης ed. BoufFartigue: λιτότατης silencer Usener
Context: a r g u m e n t s in f a v o u r o f v e g e t a r i a n i s m d e r i v e d f r o m E p i c u r u s ; c f . P o r p h y r y ,
Abst. 1.49.i.
1-3 Cf. Β 36-49, D 1.
Κ Diogenes L a e r t i u s 10.121
την εύδαιμονίαν διχή νοεισθαι, τήν τε άκροτάτην, οία εστί περί τον θεόν,
επίτασιν ούκ έχουσαν και τήν (κατά τ ή ν ) προαθήκην και άφαίρεσιν
νών.
2 suppl Usener
R i g h t l y a p p r e c i a t i n g t h a t d i v i n e h a p p i n e s s h a s its h u m a n e q u i v a l e n t ( c f . 2 3 J - K ) , s o m e
s c h o l a r s ( e . g . B a i l e y ( 1 1 7 ] a d l o c . ) t a k e t h e s e c o n d c o n c e p t i o n t o b e t h a t o f p e o p l e in
g e n e r a l , a n d n o t E p i c u r e a n s . T h i s is u n n e c e s s a r y . D i v i n e h a p p i n e s s , t h o u g h t h e h u m a n
ideal, is u t t e r l y i n v a r i a n t . B u t m e n a r c s u b j e c t t o u n a v o i d a b l e b o d i l y c h a n g e s f r o m
w h i c h t h e g o d s a r e e x e m p t . C o u l d άφαίρεσις also refer t o deliberately forgoing
p l e a s u r e s t h a t r e s u l t in e x c e s s o f p a i n ? S u p p o r t f o r this m i g h t b e d r a w n f r o m άφαιρεϊν
in 2 4 A 2 a n d SV 1 8 . C f . a l s o detrahens L 1 - 3 ( = άφαιρών).
L Cicero, Tusc. 3.41-2 (Usener 6 7 ,69)
(1) " n e c equidem habeo, quod intellegam bonum illud, detrahens eas
voluptates quae sapore percipiuntur, detrahens eas quae rebus percipiuntur
veneriis, detrahens eas quae auditu e cantibus, detrahens eas etiam quae e x
f o r m i s p e r c i p i u n t u r oculis suaves m o t i o n e s , sive q u a e aliae v o l u p t a t e s in t o t o
homine gignuntur quolibet sensu. n e c v e r o ita dici potest, m e n t i s laetitiam
solam esse i n b o n i s , l a e t a n t e m enim mentem ita novi: spe e o r u m omnium,
q u a e s u p r a d i x i , f o r e u t n a t u r a iis p o t i e n s d o l o r e c a r e a t . " atque haec q u i d e m his
verbis, quivis ut intellegat q u a m v o l u p t a t e m norit Epicurus. ( 2 ) d e i n d e p a u l o i n f r a "saepe
q u a e s i v i " , i n q u i t , " e x iis q u i a p p e l l a b a n t u r sapientes, quid haberent q u o d in
b o n i s r e l i n q u e r e n t , si i l i a d e t r a x i s s e n t , n i s i si v e l l e n t v o c e s i n a n e s f u n d e r e ; n i h i l
a b i i s p o t u i c o g n o s c e r e : q u i si v i r t u t e s e b u l l i r e v o l e n t e t s a p i e n t i a s , n i h i l a l i u d
d i c e n t nisi e a r n v i a m q u a e f f i c i a n t u r e a e v o l u p t a t e s q u a s s u p r a dixi."
2 - 3 eas quae rebus percipiuntur veneriis detrahens V\ cf. Atrjenaeum 2 7 8 F : om. X 7 fire {fidentem} Giusta
Context: Cicero claims to be quoting from Epicurus' book qui continet omnem
disciplinam tuam [ s c . Epicuri]. T h e Περι τέλους is m e a n t ; c f . U s e n e r 67.
1 nec-intellegam W e t a k e this t o m e a n ' t h e o n l y w a y I c a n c o n c e p t u a l i z e ' ; c f .

Rist [ 9 5 ) , 108-9.
1-7 T h e s e lines s t r o n g l y s u p p o r t t h e c o m m o n l y h e l d v i e w t h a t all t h e s e n s o r y
p l e a s u r e s as m e n t i o n e d h e r e a r e ' k i n e t i c ' ; c f . Q 8 - 9 . F o r d o u b t s , n o t s h a r e d b y u s ,
a b o u t this v i e w , c f . G o s l i n g / T a y l o r [ 1 9 ] , 3 7 5 — 9 4 . I f s u c h s e n s o r y p l e a s u r e s c o u l d b e
c o u n t e d as ' s t a t i c ' ( i . e . p l e a s a n t s i m p l y qua a b s e n c e o f p a i n ) , natura—careat, 7 , l o s e s all
p o i n t . O n spe, 6 , a n d its d o c t r i n a l i m p o r t a n c e , c f . G o s l i n g / T a y l o r [19], 371-2.
8-12 T h i s passage reads like a n t i - S t o i c p o l e m i c , c f . P .
Μ Athenaeus, 546F (Usener 409, 7 0 )
και ό Επίκουρος δέ φησιν "αρχή και ρίζα παντός αγαθού ή τής γαστρός
ηδονή- και τα σοφά (καί)> τά περιττά έπί ταύτην έχει τήν άναφοράν." κάν
τω Περι τέλους δέ πάλιν φησίν "τιμητέον τό καλόν και τάς άρετάς και τά
τοιουτότροπα, εάν ήδονήν παρασκευάζη- έάν δέ μή παρασκευάζη, χαίρειν
έατέον."
ι και legitur ap. Athenaeum 2 8 0 Λ
1-2 F o r discussion, cf. G o s l i n g / T a y l o r [ 1 9 ] , 3 5 2 - 3 , a n d Sedley [ 1 0 4 ] , 1 3 2 a n d n.

49. M e t r o d o r u s a m p l i f i e d t h e s e c o n d s e n t e n c e ( P l u t a r c h , Col. 1 1 2 5 B ) ; n o t e e s p e c i a l l y
his s a r d o n i c expansion o f τ ά σοφά—περιττά into τ ά χαλά πάντα και σοφά κα'ι
περιττά τής ηδονής εξευρήματα.
3-4 Cf. L 10-12, Ρ.
Ν Plutarch, Contra Ερ. beat. 1 0 8 9 D (Usener 6 8 , part)
το γάρ ευσταθές σαρκός κατάστημα και τό περι ταύτης πιστόν ελπισμα

τήν άκροτάτην χαράν και βεβαιοτάτην έχειν τοις έπιΧογίζεσθαι δυναμέ
νου-
Context: p o l e m i c a l c o m m e n t s o n t h e E p i c u r e a n s ' a t t e m p t s t o stabilize t h e i r h e d o n i s m

b v t a k i n g r e f u g e εις τήν άπονίαν και τήν εύστάθειαν . . . τής σαρκός.
ι D e m o c n t u s 6 8 Β 1 9 1 D K c o m b i n e s ευσταθής w i t h εύθυμος; c f . Grilli Ι 2 6 9 ] ,
1 0 1 - 2 . κατάστημα o n l y o c c u r s a g a i n in e x t a n t E p i c u r u s a t fr. 7 3 A r r i g h e t t i [ 1 1 9 ] , a
f r a g m e n t a r y l e t t e r f r o m E p i c u r u s t o M e t r o d o r u s w h i c h a p p e a r s t o h a v e m u c h in
c o m m o n w i t h N . F o r ελττιαμα a n d f o r Ν in g e n e r a l , c f . G 1 - 2 a n d L 6.
2 επιλογίζεσθαι C f . έκλόγισις, Ε 3, and note on V 1.
Ο C i c e r o , Fin. 2 . 6 9
pudebit te, inquam, illius t a b u l a e quam Clcanthes sane commode verbis

d e p i n g e r e solebat. iubebat e o s q u i a u d i e b a n t s e c u m ipsos c o g i t a r e p i c t a m in
tabula V o l u p t a t e m pulcherrimo vestitu et o r n a t u r e g a l i in s o l i o sedentem,
praesto esse V i r t u t e s u t ancillulas, quae nihil aliud agerent, nullum suum
ofFicium ducerent, nisi u t V o l u p t a t i m i n i s t r a r c n t et earn t a n t u m ad aurem 5
admonerent, si m o d o id pictura intcllegi posset, ut c a v c r e t ne quid faceret
inprudens quod offenderet animos h o m i n u m , aut quicquam e q u o oriretur
aliquis d o l o r , " n o s q u i d e m v i r t u t e s sic n a t a e s u m u s u t tibi s e r v i r e m u s ; aliud
n e g o t i i nihil habemus."
Context: C i c e r o ' s r e f u t a t i o n o f E p i c u r e a n h e d o n i s m .
Ρ Diogenes o f Oenoanda 26.1.2-3.8
εγώ δέ περί μ\έν] \ τής αφροσύνης μετά μει\κρόν έρώ, περι δέ τών ά\ρετών
και τής ηδονής \ ήδη. ει μέν, ώ άνδρες, \ τό μεταξύ τούτων τε και \ ημών
προβεβΧημένον \ έπίσκεφιν εϊχεν " τ ι ' τής \ ευδαιμονίας ποιητικόν", | έ-
βούλοντο δ' ούτοι τάς άρε\τάς Χέγειν, δ δή και άΧη\θές έτύνχανεν,
ουδέν | άΧΧ' έδει ποιεϊν ή τούτοις \ [συνο]μογνωμοΐΌύν|[τα?; μτ)] έχειν 5
πράγμα\[τα. έπ]ει δ', ώς Χέγω, τό 7τρό|/3[λτ;μ]α ο ι ) τ ο ϋ τ ο ' έστιν \ τ<(ι') \τή]ς
ευδαιμονίας ττοι\ητ\ι]κόν, τ ι δέ τό εύδαι\μον[ε]ϊν έστιν και ου κα\τά τό
[έ\σχατον ή φύσις \ ήμώ\ν] ορέγεται, \τ]ήν \ μέν \ή]δονήν \φημ]ι και | ν ϋ ν
[κ]αι άεί πάσιν "ΕΧΧη\σι κ\αί\ βαρβάροις μέγα \ ένβ[ο]ών τής αρίστης | δι-
a[y]a)yT/c; ύπάρχειν τ ε ί λ ο ς - , τ ά ? δέ άρετάς τάς | νύν άκαίρως ύπό τού\των ίο
ένοχΧουμένας \ ( ά π ό γάρ τής τοΰ π ο ι η τ ι κ ο ύ | χώρας εις τήν τοΰ τέλους \
μεταφέρονται) τέΧος \ μέν ουδαμώς, ποιητι\κάς δέ τοΰ τέΧους είναι.
For full critical apparatus, sec Chilton [170].
Q Cicero, Fin. 2 . 9 - 1 0
(1) " e s t n e , q u a e s o " , i n q u a m , " s i t i e n t i i n b i b e n d o v o l u p t a s ? " " q u i s i s t u d p o s s i t " ,

i n q u i t , " n e g a r e ? " " e a d e m n e , q u a e r e s t i n c t a s i t i ? " (2) " i m m o a l i o g e n e r e ; r e s t i n c t a
enim sitis s t a b i l i t a t e m voluptatis habet", inquit, "ilia a u t e m voluptas ipsius
resrinctionis i n m o t u e s t . " ( 3 ) " c u r i g i t u r " , i n q u a m , " r e s tarn dissimiles e o d e m
n o m i n e appellas?" " q u i d paulo a n t e " , inquit, " d i x e r i m n o n n e meministi, c u m 5
omnis dolor detractus esset, variari, n o n augeri voluptatem?" " . . . ista
v a r i e t a s q u a e s i t n o n s a t i s p e r s p i c i o , q u o d .">is, c u m d o l o r e c a r e a m u s , t u r n i n
s u m m a v o l u p t a t e n o s e s s e , c u m a u t e m v e s c a m u r iis r e b u s q u a e d u l c e m motum
afferant sensibus, turn esse in m o t u voluptatem, quae faciat varietatem
v o l u p t a t u m , s e d n o n a u g e r i i l l a m n o n d o l e n d i v o l u p t a t e m , q u a m cur v o l u p t a t e m 10
appelles n e s c i o . "
3 enim om. RN inijMiiom. B E ^ dis similes] diff\ciles A ante corr. 9 quae codd.: qui Davies; sed cf.
Fin. 2.75
Context: C i c e r o ' s r e f u t a t i o n o f E p i c u r e a n h e d o n i s m .
A s w e p o i n t o u t in v o l . i , 1 2 3 , this p a s s a g e e n v i s a g e s k i n e t i c p l e a s u r e as ( a )
c o e x t e n s i v e w i t h the process o f r e m o v i n g pain, and (b) v a r y i n g a p r e - e x i s t i n g state o f
άπονία. R i s t [ 9 5 ] , 1 0 6 — 8 , 1 7 0 - 2 , f o l l o w i n g D i a n o [ 2 5 4 ] , t r e a t s ( b ) a l o n e as t h e c o r r e c t
E p i c u r e a n p o s i t i o n ; G o s l i n g / T a y l o r ( 1 9 ] , 3 7 4 - 8 8 , a c c e p t ( a ) as a v a l i d r o l e f o r k i n e t i c
p l e a s u r e , a n d a r g u e t h a t ' s t a t i c ' p l e a s u r e s c a n [also) i n v o l v e v a r i e t y . O u r v i e w is c l o s e r
t o t h e i r s , b u t w e d o n o t s h a r e t h e i r s t r o n g d o u b t s a b o u t C i c e r o ' s r e l i a b i l i t y . In
particular (see o u r n o t e o n L) w e think they are t o o ready t o play d o w n the
significance o f the distinction between static a n d kinetic, and to regard sensory
p l e a s u r e s as i n s t a n c e s o f t h e f o r m e r ; see e s p e c i a l l y I a n d J .
R Diogenes Laertius 10.136-7
( 1 ) διαφέρεται Se προς τους Κυρηναικούς περι τής ηδονής- οι μεν γάρ τήν
κ α τ α σ τ η μ α τ ι κ ή ν ούκ έγκρίνουσι, μόνην Se τήν έν κινήσει- 6 δέ άμφοτέραν
< κ α ι ) φυχής και σώματος, ώς φησιν εν τώ Περι αίρέσεως και φυγής και
εν τώ Περι τέλους και εν τώ πρώτω Περι βίων και έν τή προς τους εν Μυτιλήνη
φίλους επιστολή, ομοίως δέ και Διογένης εν τή έτττακαιδεκάτη τών Επίλεκτων και 5
Μητρόδωρος εν τώ Τιμοκράτει λέγουσιν ούτω- νοούμενης δε ηδονής τής τε κατά κίνησιν
και τής καταστηματικής. Ο δ ' Επίκουρος εν τώ Περί αιρέσεων ούτω λέγει- "ή
μέν γάρ αταραξία και άπονία καταστηματικαί είσιν ήδοναί- ή δέ χαρά και
ή ευφροσύνη κατά κίνησιν ένέργειαι βλέπονται." ( 2 ) έτι προς τούς
Κυρηναικούς- οί μέν γάρ χείρους τάς σωματικάς άλγηδόνας τών φυχικών, ίο
κολάζεσθαι γοϋν τούς άμαρτάνοντας σώματι- 6 δέ τάς φυχικάς. τήν γούν σάρκα ΤΟ
παρόν μόνον χειμάζειν, τήν δέ φυχήν και τό παρελθόν και τό παρόν και τό
μέλλον.
ι τής om. F 2-3 άμφατέρανΨ: αμφότερα BP: άμφότερας Gassendi: άμφοτέραν (και*) Α.Α. Long; ct.
Merlan [265], S: αμφότερα (τά γένη*) Bignone 8 yap om. F ο ή om. F ένέργειαι A.A.
Long: ενεργεία coda.
Context: D i o g e n e s ' s u m m a r y o f E p i c u r e a n d o c t r i n e .
2-9 In t h e m a i n w e follow t h e excellent interpretation o f M e r l a n [ 2 6 5 ] , 3 - 7 .
F r o m 8 - 9 it is c l e a r t h a t E p i c u r u s p o s i t e d ' s t a t i c ' a n d ' k i n e t i c ' p l e a s u r e s b o t h o f m i n d
and b o d y . In o r d e r t o prepare for t h e m e n t i o n o f these, w e m u s t a s s u m e t h e m i n i m a l
l a c u n a o f a καί a f t e r άμφοτέραν in 2 ; t h e s i n g u l a r άμφοτέραν is d e f e n s i b l e as G r e e k ,
t h o u g h g e n e r a l l y r e j e c t e d in f a v o u r o f αμφότερα. T h e t e r m s αταραξία a n d άπονία
e v i d e n t l y pick o u t m e n t a l a n d bodily absence o f pain respectively, b u t χ α ρ ά a n d
ευφροσύνη a r e m o s t n a t u r a l l y i n t e r p r e t e d as t w o t e r m s f o r k i n e t i c p l e a s u r e e a c h o f
which can apply to mind o r body.
9 ένέργειαι O u r e m e n d a t i o n , w h i c h is m e r e l y o r t h o g r a p h i c , is a n a t t e m p t t o
restore g r a m m a r a n d sense. T h e dative has n e v e r b e e n satisfactorily explained.
11-13 F o r t h e g r e a t e r m a g n i t u d e o f m e n t a l pleasures, see U , V .
S Lucretius 4.622-32
h o c u b i levia sunt manantis c o r p o r a suci,

suaviter attingunt et suaviter o m n i a tractant
u m i d a linguai c i r c u m sudantia templa.
at c o n t r a p u n g u n t s e n s u m lacerantque c o o r t a , 625
q u a n t o q u a e q u e m a g i s sunt aspentate repleta.
d e i n d e v o l u p t a s est e suco fine palati;
c u m v e r o d e o r s u m p e r fauces praecipitavit,
nulla v o l u p t a s est, d u m in artus diditur omnis.
nec refert q u i c q u a m q u o victu corpus alatur, 630
d u m m o d o q u o d capias c o n c o c t u m d i d e r e possis
artubus et stomachi umidulum servare tenorem.
629 dum-omnis Marullus: dum diditur omnis in artus codd. 632 umidulum Lachmann: umidum codd.
Context: e x p l a n a t i o n o f taste as d i r e c t c o n t a c t w i t h t h e a t o m i c s t r u c t u r e o f t h e t a s t e d
object.
627—9 T h e s e lines a r e c r u c i a l t o t h e v i e w d e f e n d e d b y D i a n o [ 2 5 4 ] , 2 6 o f f . , a n d
e l s e w h e r e (see M e r l a n [ 2 6 5 ] , 1 1 n. 1 5 f o r D i a n o ' s o t h e r s t a t e m e n t s o f his p o s i t i o n ) t h a t
all k i n e t i c p l e a s u r e p r e s u p p o s e s s t a t i c p l e a s u r e , a n d c o n s i s t s o n l y in t h e v a r i a t i o n of t h e
l a t t e r . D i a n o f o c u s e s o n t h e fact t h a t t h e p a l a t e , w h i c h w a s p r e v i o u s l y e x p e r i e n c i n g n o
pain (i.e. w a s a l r e a d y in a c o n d i t i o n o f s t a t i c p l e a s u r e ) , is h e r e d e s c r i b e d as t h e l o c u s o f a
k i n e t i c p l e a s u r e , b u t t h a t p l e a s u r e is said t o c e a s e w h e n t h e f o o d passes i n t o t h o s e
r e g i o n s o f t h e b o d y w h e r e t h e pain o f h u n g e r is e x p e r i e n c e d . In o t h e r w o r d s , h e
c l a i m s , t h e a c t u a l p r o c e s s o f r e m o v i n g pain is n o t t o b e r e g a r d e d as a k i n e t i c p l e a s u r e .
In o u r o p i n i o n ( c f . M e r l a n [ 2 6 5 ] , 1 1 - 1 3 ) , Diano's i n f l u e n t i a l t h e o r y is u n c o n v i n c i n g in
g e n e r a l , a n d n o t e v e n p l a u s i b l e f o r this p a s s a g e . T h e p l e a s u r e o f taste is o b v i o u s l y n o t
s o m e t h i n g t h a t is r e g i s t e r e d b y t h e s t o m a c h ; b u t t h e r e m o v a l o f h u n g e r p a i n f r o m t h e
s t o m a c h w o u l d n o t b e s o m e t h i n g r e g i s t e r e d b y t h e p a l a t e , nulla voluptas, 6 2 9 , s h o u l d
m e a n n o p l e a s u r e o f taste, w h i c h is L u c r e t i u s ' t o p i c h e r e . It i m p l i e s n o t h i n g a b o u t t h e
pleasure o f actually replenishing one's s t o m a c h , t o w h i c h taste m a k e s n o difference,
630-2.
Τ Cicero, Tusc. 5.95 (Usener 4 3 9 , part)
corpus gaudere tarn d i u , d u m p r a e s e n t e m sentiret v o l u p t a t e m , animum et

praesentem percipere pariter c u m corpore et prospicere venientem nec
praeteritam praeterfluere sinere: ita perpetuas et contextas voluptates in
sapiente fore semper, c u m exspectatio speratarum voluptatum c u m percep-
tarum memoria iungeretur.
Context: r e p o r t o f E p i c u r e a n i s m .
4-5 F o r the significance o f anticipation and recollection, cf. L 6, N . w i t h notes, R
11-13; 24D.
U C i c e r o , Fin. 1.5 s
( 1 ) n u l l u s i n ipsis e r r o r e s t f i n i b u s b o n o r u m e t m a l o r u m , i d e s t i n v o l u p t a t e a u t
in d o l o r e , sed in his r e b u s p e c c a n t , c u m e q u i b u s h a e c efficiantur i g n o r a n t . ( 2 )
animiautem v o l u p t a t e s et d o l o r e s , nasci f a t e m u r e c o r p o r i s v o l u p t a t i b u s e t
d o l o r i b u s . . . n e c o b earn c a u s a m non multo maiores esse e t v o l u p t a t e s e t
dolores animi quam corporis.
Context: T o r q u a t u s ' e x p o s i t i o n o f E p i c u r e a n e t h i c s .
1-2 Cf. D1-2.
4-5 M e n t a l p a i n s a r e a l s o said t o b e ' w o r s e ' t h a n b o d i l y o n e s , R 10-11.
V Diogenes o f Oenoanda 38.1.8-3.14
(1) [δυσ€]πιλόγιστος δέ ε σ | [ τ ι το]ΐς πολλοίς ή τών \ [φυχι]κών τούτων
ύπερ\[οχή] παθών. ε π ε ι γάρ \ [ούκ] έστιν έξ άντιπα\[ρακρ\ίσ€ως ύφ' ένα
και\[ρόν\ άμφοτέρας παθεΐν \ τάς ακρότητας (τών \ ψυχικών λέγω καθώς \ τών
τ( σωματικών), δι\ά τό σπανίως ποτέ τού\το σννβαίναν, και ο\ταν 8k σννβή,
< τ ) ρ [ζ]ήν ά\ναιρΐΐσθαι, (ζ) τού[των] έτερων | τής υπεροχής τό κρι\τήριον
ούχ [ί]ύρί\α\κΐται. | ά λ λ ' ό τ α ν μέν έν ταΐς | σωματικαΐς άλγηδόσι \ τυν-
χάνη τις, φησί ταύ\τας τών φυχικών είναι | μ,είζοναί, όταν δ ' e v | [ταϊς
φυχικαΐς τυνχάνη,] | μ[είζονας ε ί ν α ι φησι] |τ α ύ τ α ς , [τών γάρ άπόν[\των
α ί ε ι τ ά [ π α ρ ό ν τ α π ι [ | ( 9 α ν ώ τ ε / 3 α κα[ι δήλος] \ έκαστος έστιν ή [ δ ι ' άνάν]|κ··ην
τ; δ ι α ήδονήν τ[ώ] | κατέχοντι α υ τ ό ν π ά | ΐ 9 ε ι τήν ύπΐροχήν άπ[ο]|δεδα>κ:εναι.
( 3 ) σοφός | δέ άνήρ τό δ υ σ ε π ι λ ο | · χ ι σ τ ο ν τούτο τοις π ο [ λ ] | λ ο Γ ? έζ ά λ λ ω ν τ ε
άν[α] [λογίζεται πολλών.

For full apparatus, see Chilton [170I.
ι δυσίΐτιλόγιστοξ This word, repeated in 1 1 , is n o t a t t e s t e d elsewhere

a c c o r d i n g t o L S J . F o r ΐπιλογισμός in E p i c u r e a n e t h i c s , c f . 2 0 A 2 , C 2 7 ; 2 4 C 4 . O n t h e
i n t e r p r e t a t i o n o f it as ' e m p i r i c a l r e a s o n i n g ' , see S e d l e y [ 1 2 6 ] , 2 7 - 3 4 . A n o t h e r p o s s i b l e
interpretation is ' d i r e c t calculation' b y contrast with indirect άναλογισμός. as
f r e q u e n t l y in t h e m e d i c a l t r a d i t i o n : c f . 7 B 3 6 - 7 .
4-5 C f . P l u t a r c h , Contra Ep. beat. 1103E, w h o c i t e s as E p i c u r e a n t h e p r o p o s i t i o n ,
ό γαρ πόνος ό υπερβάλλων σννάφΐΐ θανάτψ.
W Lucretius 2.1-61
(1) suave, m a n m a g n o turbantibus aequora ventis,

e terra m a g n u m alterius spectare laborem;
non quia vexari q u e m q u a m s t iucunda voluptas,
sed q u i b u s ipse malis careas quia c e r n e r e s u a v e est.
s u a v e e t i a m belli c e r t a m i n a m a g n a tueri < [6]
per c a m p o s instructa tua sine p a r t e pericli. [5]
( 2 ) s e d nil d u l c i u s e s t , b e n e q u a m munita tenere
edita doctrina sapientum templa serena,
d e s p i c e r e u n d e queas alios p a s s i m q u e videre
errare, atque v i a m palantis quaerere vitae, 10
certare ingenio, contendere nobilitate,
n o c t e s a t q u e dies niti p r a e s t a n t e labore
ad s u m m a s emergere opes r e r u m q u e potiri.
(3) ο miseras h o m i n u m mentis, ο pectora caeca!
q u a l i b u s in tenebris v i t a e q u a n t i s q u e periclis 15
degitur h o c aevi q u o d c u m q u e s t ! n o n n e videre
nil a l i u d sibi n a t u r a m l a t r a r e , nisi utqui

c o r p o r e seiunctus d o l o r absit, m e n s q u e fruatur
i u c u n d o sensu c u r a s e m o t a metuque?
(4) e r g o c o r p o r e a m ad n a t u r a m p a u c a v i d e m u s 20
esse o p u s o m n i n o , q u a e d e m a n t c u m q u e dolorem,
delicias q u o q u e uti m u l t a s s u b s t e r n e r e possint
gratius i n t e r d u m ; n e q u e n a t u r a ipsa requirit,
si n o n a u r e a s u n t i u v e n u m s i m u l a c r a p e r aedes
lampadas igniferas m a n i b u s retinentia dextris, 25
l u m i n a n o c t u r n i s epulis ut suppeditentur,
nec d o m u s argento fulget a u r o q u e renidet
nec citharae reboant laqueata aurataque tecta,
cum t a m e n i n t e r se p r o s t r a t i i n g r a m i n e molli
p r o p t e r aquae r i v u m sub ramis arboris altae 30
non m a g m s opibus iucunde corpora curant,
praesertim c u m tempestas arridet et anni
t e m p o r a c o n s p e r g u n t viridantis floribus herbas.
n e c calidae citius d e c e d u n t c o r p o r e febres,
t e x t i l i b u s si i n p i c t u r i s o s t r o q u e r u b e n t i 35
i a c t e r i s , q u a m si i n p l e b e i a v e s t e c u b a n d u m est.
(5) q u a p r o p t e r q u o n i a m n i l n o s t r o in c o r p o r e gazae
proficiunt neque nobilitas nec gloria regni,
q u o d s u p e r e s t , a n i m o q u o q u e nil p r o d e s s e putandum;
si n o n f o r t e t u a s l e g i o n e s p e r l o c a c a m p i 40
fervere c u m v i d e a s belli s i m u l a c r a cientis,
o r n a t a s < q u e ) armis statuas pariterque animatas, [43]
subsidiis magnis et e c u m vi constabilitas, [42]
his tibi turn r e b u s t i m e f a c t a e religiones
effugiunt a n i m o pavidae; mortisque timores 45

turn v a c u u m pectus linquunt c u r a q u e solutum.
( 6 ) q u o d si r i d i c u l a h a e c l u d i b r i a q u e e s s e v i d e m u s ,
re veraque m e t u s h o m i n u m curaeque sequaces
nec m e t u u n t sonitus a r m o r u m n e c fera tela
audacterque inter reges r e r u m q u e potentis 50
versantur neque fulgorem reverentur ab auro
n e c c l a r u m vestis s p l e n d o r e m purpureai,
q u i d d u b i t a s q u i n o m n i ' sit h a e c r a t i o n i ' potestas?
o m n i s c u m in tenebris p r a e s e r t i m vita laboret.
n a m veluti pueri trepidant atque o m n i a caecis 55
in tenebris m e t u u n t , sic n o s in l u c e timemus
i n t e r d u m , nilo quae sunt m e t u e n d a m a g i s quam
quae pueri in tenebris pavitant finguntque futura.
(7) h u n c igitur t e r r o r e m a n i m i t e n e b r a s q u e necessest
n o n radii solis n e q u e l u c i d a tela diei 60

discutiant, sed naturae species ratioque.
5-6 transp. Avancius 18 memque Marullus: mente codd. 28 tecta Macrobius: templa codd. 42-3
transpos. Bailey: om. Q , trium versuum spatio post 41 rehcto 43 ornatas(quey Munro: ornalas
OG slatuas] itastuas 0(corr.)G: ita slatuas ed. Venet. pariler Lachmann: tariter codd. 46 pectus
Lambmus: tempus codd.
ι—13 O n t h e s e lines, a n d t h e w h o l e e x t r a c t , c f . K o n s t a n [ 2 5 3 ] , 3 - 1 6 , w h o a p t l y
c o m p a r e s D e m o c n t u s 6 8 Β 1 9 1 D K f o r t h e i n j u n c t i o n t o c o m p a r e o n e ' s life w i t h t h o s e
less f o r t u n a t e . S e e a l s o C l a y [ 1 6 2 ] , 6 5 - 6 , 219-20.
22-3 W e t a k e uti in t h e sense o f ita ut, w i t h t h e s u b j u n c t i v e possint d e p e n d e n t o n
videmus. T h u s ^ r d f i w s interdum m a k e s t h e i m p o r t a n t p o i n t t h a t t h e f e w t h i n g s n e e d e d t o
satisfy t h e b o d y ' s n a t u r a l a n d n e c e s s a r y d e s i r e s r e m o v e p a i n in s u c h a w a y t h a t t h e y
c a n a l s o o f t e n b e a s o u r c e o f k i n e t i c p l e a s u r e . T h e p h r a s e gratius interdum is n o r m a l l y
t a k e n w i t h requirit, b u t w o r d - o r d e r a n d sense a r e a g a i n s t this. W e a r e g r a t e f u l t o
M i c h a e l W i g o d s k y f o r d r a w i n g o u r a t t e n t i o n t o this l a t t e r p o i n t .
X Lucretius 6.1-28
(1) p r i m a e frugiparos fetus m o r t a l i b u s aegris
dididerunt q u o n d a m praeclaro nomine Athenae
et r e c r e a v e r u n t v i t a m l e g e s q u e rogarunt,
et p r i m a e d e d e r u n t solacia dulcia vitae,
c u m g e n u e r e v i r u m tali c u m c o r d e r e p e r t u m , 5
omnia veridico qui q u o n d a m e x o r e profudit;
cuius et extincti propter divina reperta
divulgata vetus i a m ad caelum gloria fertur.
(2) n a m c u m vidit h i e a d v i c t u m q u a e flagitat usus
o m n i a i a m f e r m e m o r t a l i b u s esse p a r a t a 10
et, p r o q u a m posset v i t a m consistere tutam,
divitiis h o m i n e s e t h o n o r e e t l a u d e potentis
adfluere atque b o n a g n a t o r u m excellere fama,

n e c m i n u s esse d o m i c u i q u a m t a m e n a n x i a corda,
atque animi ingratis v i t a m v e x a r e ( s i n e ulla^ 15
p a u s a a t q u e infestis c o g i saevire querellis,
intellegit ibi v i t i u m v a s efficere ipsum
o m n i a q u e illius v i t i o c o r r u m p i e r intus
q u a e collata foris e t c o m m o d a c u m q u e venirent;
(3) p a r t i m q u o d fluxum p e r t u s u m q u e esse v i d e b a t , 20
ut nulla posset ratione explerier umquam;
p a r t i m q u o d taetro quasi c o n s p u r c a r e sapore
o m n i a cernebat, quaecumque receperat, intus.
veridicis igitur purgavit pectora dictis
et finem statuit cuppedinis a t q u e timoris 25
exposuitque b o n u m summum q u o tendimus omnes
quid foret, atque viam monstravit, tramite parvo
qua possemus a d id recto contendere cursu.
7 extincti Marullus: extincta codd. l l posset Lachmann: posstnt codd. 14 corda Marullus: cordi
codd. 1 5 suppl. Munro 16 cogi Lambinus: coget codd. 17 ν as Marullus: fai codd.
1-4, 9-13 N o t i c e the positive emphasis o n the benefits o f high civilization and o n
the p r o v i s i o n o f necessary amenities a n d security; for discussion o f h o w these bear o n
basic a s s u m p t i o n s o f E p i c u r e a n ethics, c f . L o n g [280].
1 7 — 2 3 B a i l e y [ 1 5 4 ) a d l o c . r e f e r s t o P l a t o , Protag. 3 1 4 a f o r t h e c o m p a r i s o n o f t h e
m i n d t o a vas, b u t m i s s e s t h e m u c h m o r e t e l l i n g a n t e c e d e n t in Gorg. 4 9 3 a - 4 9 4 b .
22 Society
A E p i c u r u s , RS 3 1 - 5
( 1 ) [ 3 1 ] τ ό τής φύσεως δίκαιον έστι σύμβολον τ ο ΰ συμφέροντος εις τό μή
βλάπτειν αλλήλους μηδέ βλάπτεσθαι. (ζ) [ 3 2 ] όσα τών ζώων μή έδύνατο
συνθήκας ποιεΐσθαι τάς υπέρ τοΰ μή βλάπτειν άλληλα μηδέ βλάπτεσθαι,
προς ταύτα ούθέν ην δίκαιον ουδέ άδικον. ωσαύτως δέ και τών εθνών όσα
μή έδύνατο ή μή έβούλετο τάς συνθήκας ποιεΐσθαι τάς υπέρ τοΰ μή
βλάπτειν μηδέ βλάπτεσθαι. (}) [ 3 3 ] ούκ ήν τι καθ' εαυτό δικαιοσύνη, άλλ'
(ν ταΐς μετ' αλλήλων συστροφαΐς καθ' όπηλίκους δή ποτε αεί τόπους
συνθήκη τις υπέρ τοΰ μή βλάπτειν ή βλάπτεσθαι. ( 4 ) [ 3 4 ] ή αδικία ού καθ'
εαυτήν κακόν, άλλ' έν τώ κατά τήν ύποφίαν φόβω εί μή λήσει τους υπέρ
τών τοιούτων έφεστηκότας κολαστάς. ( j ) [ 3 5 ] ούκ έστι τον λάθρα τι
ποιοΰντα ών συνέθεντο προς αλλήλους εις τό μή βλάπτειν μηδέ βλάπτεσ
θαι πιστεύειν ότι λήσει, καν μυριάκις έπί τοΰ παρόντος λανθάνη. μέχρι γάρ
καταστροφής άδηλον εί και λήσει.
3 άλληλα Gasscndi: άλλα codd. 4 ήν Uscner: ή BP: ίστιν ovSi F 12 ίπϊ S V 6: από vel ύπό codd.
1 It is difficult t o d e c i d e w h e t h e r σύμβολον is s i m p l y e q u i v a l e n t t o συνθήκη, o r

w h e t h e r it s h o u l d b e t r a n s l a t e d ' s i g n ' , i n d i c a t i n g t h a t t h e utility o f m u t u a l n o n -
a g g r e s s i o n is w h a t t h e e x p r e s s i o n ' n a t u r a l j u s t i c e ' signifies; c f . G o l d s c h m i d t [ 2 7 6 ] , 2 7 -
8.
2 ζώων T h e S t o i c s insisted t h a t j u s t i c e d o e s n o t a p p l y t o h u m a n r e l a t i o n s w i t h
o t h e r a n i m a l s , 5 7 F 5 . E p i c u r u s , u n l i k e H e r m a r c h u s ( N 9-10), d o e s n o t e x c l u d e this in
principle; cf. Goldschmidt [276], 4 3 - 5 7 .
6 T h e i m p e r f e c t r}v is best i n t e r p r e t e d as i n d i c a t i n g w h a t a l w a y s h o l d s g o o d ; c f . Β
ι a n d t h e A r i s t o t e l i a n e x p r e s s i o n τ ό τίήν εΐναι. It is g e n e r a l l y a n d r i g h t l y a s s u m e d t h a t
E p i c u r u s ' d e n i a l o f j u s t i c e b e i n g καθ' εαυτό is m o s t o b v i o u s l y d i r e c t e d a g a i n s t P l a t o ;
cf. Rep. 2 , 3 5 8 b , 4 , 4 4 3 a - c e t c . F o r a n t e c e d e n t s o f t h e c o n t r a c t u a l c o n c e p t i o n o f
justice, cf. Denyer [ 2 7 9 ] . It s h o u l d b e e m p h a s i z e d that w h a t Epicurus means b y
' c o n t r a c t ' has n o t h i n g t o d o w i t h t h e l a t e r i d e a o f a tacit a g r e e m e n t b y o u r p r e d e c e s s o r s
w h i c h "provides laws w i t h their c u r r e n t binding force; cf. Long [ 3 ] , 7 0 - 1 , and
Goldschmidt [276I, 7 3 - 8 .
8-13 T h e a n t i - P l a t o n i c s t a n c e c o n t i n u e s ; c f . Gorg. 5 0 9 a — c o n d o i n g i n j u s t i c e w i t h
i m p u n i t y as t h e g r e a t e s t o f evils f o r t h e w r o n g d o e r . I n t h e E p i c u r e a n t h e o r y , w h e r e
i n j u s t i c e is b a d s o l e l y f o r its c o n s e q u e n c e s , its b a d n e s s c o n s i s t s n o t in t h e p o s s i b i l i t y o f
p u n i s h m e n t b u t in t h e certainty o f f e a r i n g p u n i s h m e n t ; c f . 5 V 7 , ά δ ι κ ο ΰ ν τ α λαθεΐν μέν
δνσκολον, πίστιν δε λαβείν υπέρ τοΰ λαθείν αδύνατον; L u c r e t i u s 3 . 1 0 1 3 - 2 3 ; a n d
D e n y e r [ 2 7 9 ] , Η 7 - F o r further relevant m a t e r i a l , see U s e n e r 1 8 , 5 3 0 .
Β E p i c u r u s , RS 3 6 - 7 , 1 7
( 1 ) [ 3 6 ] « α τ ά μέν ( τ ό ) κ ο ι ν ό ν πάσι τό δ ί κ α ι ο ν τ ό α υ τ ό , συμφέρον γάρ τ ι η ν
έν τή προς αλλήλους κοινωνία· κατά δέ τό ίδιον χώρας και όσων δή ποτε
αιτίων ού πάσι συνέπεται τό αυτό δίκαιον είναι, (ι) [37] ό τ

μέν
έπιμαρτυρούμενον ότι συμφέρει έν ταΐς χρείαις τής προς αλλήλους
κοινωνίας τών νομισθέντων είναι δικαίων έχει τό έν τ ο ΰ δ ι κ α ί ο υ χώρα
εΐναι, έάν τε τό αυτό πάσι γένηται εάν τε μή τό αυτό. έάν δέ νόμον θήταί
τις, μή άποβαίνη δέ κατά τό συμφέρον τής προς αλλήλους κοινωνίας,
ούκέτι τούτο τήν τοΰ δικαίου φύσιν έχει. καν μεταπίπτη τό κ α τ ά τ ό
δ ί κ α ι ο ν συμφέρον χρόνον δέ τινα εις τήν πρόληφιν έναρμόττη, ουδέν ήττον
εκείνον τον χρόνον ήν δίκαιον τοΐς μή φωναΐς κεναΐς εαυτούς συνταράττου-
σιν άλλ' απλώς εις τά πράγματα βλέπουσιν. (3) [ 1 7 ] ό δίκαιο? (/3ίο?)
άταρακτότατοϊ, ό δ ' ά δ ι κ ο ? πλείστης ταραχής γέμων.
ι add. Gassendi 3 αιτίων Β: αιτιών cctt. % (χειΥΫ: ίχεινΤί S-6 το-ί Ιναι Muhll: τοΰ δικαίου
χώραν civai Β : τό τού δίκαιου χώραν «ιναι F: τον τοΰ δίκαιου είναι Ρ: τό τοΰ δίκαιου (νίχυρον
Bailey 6 νόμον Usener: μόνον codd.: (νόμον*) μόνον Diano 11 άλλ' απλώς- εις τά Kochalsky:
άλλα πλίίστα codd.: άλλ' εις τά Usener 11 βίος SV 12: om. codd.
ι-3 Cf. Ν 6-7·

3-5 C o n s t r u e τ ώ ν νομισθέντων . . . δικαίων, f o l l o w i n g B a i l e y [ ι 1 7 ] a d l o c , as a
p a r t i t i v e g e n i t i v e w i t h τ ό έπιμαρτυρούμενον. F o r έπιμαρτύρησις as a m e t h o d o f
testing e m p i r i c a l generalizations, see v o l . 1 , 9 4 - 5 .
8-11 T h e r e q u i r e m e n t o f ' f i t t i n g t h e πρόληφις' is r e p e a t e d in RS 3 8 ; c f . 1 7 E a n d
C 1, w h i c h r e p e a t s t h e p o i n t a b o u t a v o i d i n g ' e m p t y w o r d s ' . It suits t h e t h o u g h t a n d
E p i c u r e a n u s a g e t o t a k e t h e πρόληφις t o b e o f u t i l i t y r a t h e r t h a n j u s t i c e . F o r a S t o i c
use o f ' f i t t i n g ' πρόληφις t o p a r t i c u l a r i n s t a n c e s , see 4 0 S .
11-12 C l a y [268J suggests S o l o n fr. 1 1 D i e h l 3
as E p i c u r u s ' m o d e ! f o r this m a x i m :
έξ άνεμων δ έ θάλασσα ταράσσεται· ήν δ έ τις αυτήν μή κινή πάντων έστι
δικαιότατη. Certainly the i m a g e expressed by γαλήνη was a favourite in
E p i c u r e a n i s m ; f o r a w e a l t h o f p a r a l l e l s , see U s e n e r [ 1 3 3 ] s . v .
C E p i c u r u s , RS 7, 40
(1) [ 7 ] ένδοξοι και περίβλεπτοι τίνες έβουλήθησαν γενέσθαι, τήν έξ

ανθρώπων άσφάλειαν οϋτω νομίζοντες περιποιήσεσθαι. ώστ' ε ί μέν
ασφαλής ό τών τοιούτων βίος, άπέλαβον τό τής φύσεως αγαθόν ε ί δ έ μ ή
ασφαλής, ούκ έχουσιν ου ένεκα έξ α ρ χ ή ς κατά το τής φύσεως οικείοι»
ώρέχθησαν. (ζ) [ 4 0 ] ό σ ο ι τήν δ ύ ν α μ ι ν έσχον τοΰ τό θαρρεΐν μάλιστα έκ τών

όμορούντων παρασκευάσασθαι, ούτω και έβίωσαν μετ' αλλήλων ήδιστα
τ ό βεβαιότατον πίστωμα έχοντες, και πληρεστάτην οικειότητα απολα

ύ ο ν τ ε ς ούκ ώδύραντο ώς προς έλεον τήν τοΰ τελευτήσαντος προκατασ-
τροφήν.
S τά Meibom. τί B F : om. F 6 ούτω BP: ούτοι F ήδιστα τό Uscner: ήδιστον τόν Β: ήδιστον FP
ι—5 Lucretius develops the point at length, L i i 2 o f f , b u t without entertaining
t h e t h e o r e t i c a l p o s s i b i l i t y t h a t s u c h a life c o u l d a c h i e v e ασφάλεια. W h a t is κ α τ ά <^υσιν
αγαθόν is a n y t h i n g t h a t d o e s this; c f . RS 6. W i t h τ ο τής φύσεως οικεϊον, c f . 2 1 Β 2 0 -
1.
8 T h e e m p h a s i s falls o n έλεον. O u r d e a d f r i e n d s a r e n o t t o b e p i t i e d , s i n c e d e a t h
c a n n o t m a r their h a p p i n e s s ; c f . 2 4 C 2 . L i k e w i s e , t h e wise m a n w i l l b e i n d i f f e r e n t t o his
o w n f u n e r a l , Q 1 0 . B u t i f E p i c u r e a n s y m p a t h y differs f r o m c o n v e n t i o n a l m o u r n i n g , F
6 , t h e s c h o o l s t r e s s e d its r e j e c t i o n o f S t o i c α π ά θ ε ι α ; c f . Q 4 , 8 , 1 3 , a n d U s e n e r 1 2 0 .
D E p i c u r u s , SV 58, 70, 79
(1) [58] έκλυτέον εαυτούς έκ τ ο ΰ περι τά έγκύκλια και πολιτικά

δεσμωτηρίον. (ζ) [jo] μηδέν σοι έν βίω πραχθείη δ φόβον παρέξει σοι, εί
γνωσθήσεται τώ πλησίον. ($) [ 7 9 ] ό ατάραχος έαυτώ και έτέρω άόχλητος.
2 δεσμιυτηρίον Usener: -α cod.
ι πολιτικά E p i c u r u s ' i n j u n c t i o n t o a v o i d p o l i t i c s is n o t a r e c o m m e n d a t i o n t o
opt completely out o f community life, b u t t o a b s t a i n f r o m a public career; cf.
Philodemus, Rhet. 2 . 5 8 , 1 6 ( = Epicurus 10.4 Amghetti [119]), where Epicurus
c o n t r a s t s 'life's s a f e t y ' w i t h π ο λ ι τ ι κ ή αγωνία.
2-3 Cf. A 4 - 5 -
3 T h e u n d i s t u r b e d m a n r e s e m b l e s t h e E p i c u r e a n d i v i n i t y ; c f . RS ι ούτε αυτό
πράγματα εχει ούτε άλλοι παρέχει, a n d 2 3 J .
Ε E p i c u r u s , RS 2 7 - 8
( ΐ ) [ 2 7 ] ώ ν ή σοφία παρασκευάζεται εις τήν τοΰ όλου βίου μακαριότητα,

πολύ μέγιστόν έστιν ή τής φιλίας κτήσις. ( 2 ) [ 2 8 ] ή αυτή γνώμη θαρρεΐν τε
εποίησεν υπέρ τον μηθέν αίώνιον ε ί ν α ι δ ε ι ν ό ν μηδέ πολυχρόνιον, και τήν έν
αύτοΐς τοις ώρισμένοις άσφάλειαν φιλίας μάλιστα κατεΐδε συντελουμένων.
2 έστιν om. F 4 κατ«'δί Madvig (cf. Cicero, Fin. 1.68). κατείναι codd.
2—4 W c i n t e r p r e t t h u s : in c o m i n g t o see that c o n v e n t i o n a l l y r e g a r d e d evils ( d e a t h

and severe pain, cf. 2 1 C , 2 5 J ) a r e 'limited', w e also r e c o g n i z e that these limits a r e a
s a f e g u a r d t o friendship, since c o n v i n c e d E p i c u r e a n s will n o t g i v e u p their friends f o r
f e a r o f d e a t h o r p a i n ; c f . C i c e r o , Fin. 1 . 4 9 . C i c e r o ' s a c t u a l v e r s i o n o f t h e m a x i m , Fin.
1 . 6 8 , is u n c o n v i n c i n g as a t r a n s l a t i o n o f l i n e 4 , a n d a l s o fails t o c o n n e c t that line
coherently with what precedes: eadem sententia confirmavit animum ne quod aut
sempiternum aut diuturnum timeret malum, quae perspexit in hoc ipso vXtae spatio amicitiae
praesiditim esse firmissimum.
F Epicurus, SV 23, 28, 34, 39, 52, 66, 78
( 1 ) [ 2 3 ] π ά σ α φιλία δι' έαυτήν αρετή, αρχήν δ έ εΐληφεν από τής ωφελείας,

(ζ) [ 2 8 ] ο ύ τ ε T O U S προχείρους εις φιλίαν ο ύ τ ε τούς οκνηρούς δοκιμαστέον
δεϊδέ και παρακινδυνεύσαι [χάριν] χάριν φιλίας. ( 3 ) [ 3 4 J °ύχ ούτως χρείαν
έχομεν τής χρείας παρά τών φίλων ώς τής πίστεως τής περί τής χρείας. ( 4 )
[39] οΰθ' ό τήν χρείαν επιζητών δ ι α π α ν τ ό ς · φίλος οΰθ' ό μηδεποτε
συναπτών 6 μέν γάρ καπηλεύει τή χάριτι τήν άμοιβήν, όδέ αποκόπτει τήν
περί τού μέλλοντος ενελπιοτίαν. ( 5 ) [ 5 2 ] ή φιλία περιχορεύει τήν
οίκουμένην κηρύττουσα δή πάσιν ήμΐν έγείρεσθαι ε π ί τον μακαρισμόν. (6)
[ 6 6 ] συμπαθώμεν τοις φίλοις ού θρηνούντες άλλά φροντίζοντες. (j) [ 7 8 ] ό
yevvafos περί σοφίαν και φιλίαν μάλιστα γίγνεται- ών τό μέν έστι θνητόν
αγαθόν, τό δέ άθάνατον.
ι αρετή cod.: αιρετή Usener J χάριν 1
seel. Bailey ιο θνητον Hartel: νοητον cod.
ι W e think U s e n e r ' s e m e n d a t i o n has been a c c e p t e d t o o readily (cf. B o l l a c k [ 2 7 4 ] ,

2 2 3 - 6 ) , especially since o n either r e a d i n g a v e r b has t o b e supplied, a n d the p r o b l e m o f
a s s i g n i n g a per se v a l u e t o s o m e t h i n g o t h e r t h a n p l e a s u r e is u n a f f e c t e d . F o r d i s c u s s i o n ,
cf. Miiller ( 2 7 5 ] , n 8 f f . ; Rist [ 9 5 ] , 1 3 1 - 2 ; a n d L o n g [ 2 8 0 ] , 3 0 5 .
3 C f . Q 16, 25.
4 W i t h πίστεως, c f . πίστωμα, C 7.
7-8 F o r discussion, see B a i l e y [ 1 1 7 ] ad l o c .
9 See n o t e o n C 8.
11 B a i l e y e x p l a i n s ά θ ά ν α τ ο ν , ' b e c a u s e it g i v e s a m a n h a p p i n e s s e q u i v a l e n t t o t h a t
o f t h e g o d s ' . B u t t h e t e x t s h e c i t e s s h o u l d a p p l y e q u a l l y t o σοφία. It s e e m s b e t t e r t o
r e g a r d f r i e n d s h i p as a g o o d f o r t h e s u r v i v o r w h i c h t r a n s c e n d s t h e d e a t h o f a f r i e n d ; c f .
line 9 , a n d U s e n e r 2 1 3 , ήόύ ή φίλου μνήμη τεθνηκότος. Also relevant m a y be the
c o n c e p t i o n o f t h e E p i c u r e a n p h i l o s o p h e r / f r i e n d as a g o d ; c f . R i s t [951, 1 3 6 ; F n s c h e r
(108], 77-86.
G Plutarch, Contra Ep. beat. 1 0 9 7 Λ (Usener 5 4 4 , part)
αυτοί δ ε δήπου λέγουαιν ώς τό ευ ποιεϊν ήδιόν έστι τοΰ πάσχειν.
Context: c r i t i c i s m o f E p i c u r e a n hedonism.
A t P l u t a r c h , Mot. 7 7 8 c , E p i c u r u s h i m s e l f is c r e d i t e d w i t h t h e c l a i m , τοΰ tl πάσχΐΐν
τό ί δ ποίΐϊν ού μόνον κάλλιον ά λ λ α και ήδιον elvai.
Η P l u t a r c h , Col. H U B (Usener 546)
και yap τήν πρόνοιαν άναιρΰιν ίύσίβίίαν άττολιτκϊν λίγΐι, και τής ηδονής evtKa τήν
φιλίαν αίρούμίνος υπέρ τών φίλων τάς μ^γίστας άλγηδόνας άναδέχεσθαι.
Context: c r i t i c i s m o f E p i c u r u s f o r a l l e g e d i n c o n s i s t e n c i e s .
I S e n e c a , Ep. 1 9 . 1 0 (Usener 542)
" a n t e " i n q u i t [sc. E p i c u r u s ] " c i r c u m s p i c i e n d u m e s t c u m q u i b u s e d a s e t b i b a s
q u a m q u i d e d a s e t bibas; n a m sine a m i c o v i s c c r a t i o leonis ac lupi vita e s t . "
Context: c o n c l u s i o n o f a l e t t e r r e c o m m e n d i n g L u c i l i u s t o t a k e m o r e otium.
J Lucretius 5 . 9 2 5 - 3 8 , 953-61
(1) at genus h u m a n u m m u l t o fuit illud in arvis 925
d u r i u s , u t d e c u i t , tellus q u o d d u r a creasset,
et m a i o r i b u s e t solidis m a g i s ossibus intus
f u n d a t u m , validis a p t u m per viscera nervis,
n e c facile e x aestu n e c f r i g o r e q u o d caperetur
n e c n o v i t a t e cibi n e c labi c o r p o r i s ulla. 930
(2) m u l t a q u e p e r c a e l u m solis v o l v e n t i a lustra
vulgivago vitam tractabant m o r e ferarum.
nec robustus erat curvi m o d e r a t o r aratri
q u i s q u a m , n e c scibat ferro m o l i r i e r arva
n e c n o v a d e f o d e r e i n t e r r a m v i r g u l t a n e q u e altis 935
arboribus veteres decidere falcibu' ramos.
q u o d sol atque imbres dcderant, q u o d terra crearat
s p o n t e s u a , satis i d p l a c a b a t p e c t o r a d o n u m . . . 938
(3) n e c d u m res igni scibant tractare n e q u e uti 953
pellibus e t spoliis c o r p u s vestire ferarum,
sed n e m o r a a t q u e c a v o s m o n t i s silvasque c o l e b a n t 955
et frutices inter c o n d e b a n t squalida membra
verbera ventorum vitare imbrisque coacti.
(4) n e c c o m m u n e b o n u m p o t e r a n t s p e c t a r e n e q u e ullis
m o r i b u s i n t e r se s c i b a n t n e c l e g i b u s u t i .
q u o d cuique obtulerat praedae fortuna, ferebat 960
s p o n t e s u a sibi q u i s q u e v a l e r e e t v i v e r e doctus.
925 "( Lachmann: et O Q 934 maimer ed. Bnx.: mollirier (vcl mollerier) codd. 953 scibant A B :
uribant O Q U : sciebanl Q ( c o r r ) 959 scibant AB saebant O Q U
Context: t h e life o f e a r l y m a n , f o l l o w i n g t h e g e n e r a t i o n o f v e g e t a t i o n a n d o t h e r l i v i n g
things, including extinct monsters, f r o m the earth.
Lucretius stresses the self-sufficiency a n d bestiality (note 9 3 2 ) o f this life b y
c o n t r a s t i n g it w i t h t h e t e c h n o l o g y a n d s o c i a l d e v e l o p m e n t s o f t h e n e x t s t a g e ; see K .
C o n t r a r y t o w h a t h a s o f t e n b e e n c l a i m e d , h e is n o t a n a d v o c a t e o f p r i m i t i v i s m ; c f .
Furley [278), 14—17.
Κ Lucretius 5.1011-27
( 1 ) i n d e casas p o s t q u a m a c pellis i g n e m q u e pararunt,
et mulier c o n i u n c t a v i r o concessit in u n u m
c o n u b i u m , p r o l e m q u e e x se v i d e r e creatam,
turn genus h u m a n u m primum mollescere coepit.
ignis e n i m c u r a v i t u t alsia c o r p o r a f r i g u s 1015
n o n ita i a m possent caeli s u b t e g m i n e ferre,
et V e n u s i m m i n u i t viris p u e r i q u e parentum
blanditiis facile i n g e n i u m fregere superbum.
(2) t u n c e t a m i c i t i e m c o e p e r u n t i u n g e r e aventes
f i n i t i m i inter se n e c l a e d e r e n e c v i o l a r i , 1020
et p u e r o s c o m m e n d a r u n t m u l i e b r e q u e saeclum,
vocibus et gestu c u m balbe significarent
i m b e c i l l o r u m esse a e q u u m misererier omnis.
(3) n e c t a m e n o m n i m o d i s p o t e r a t c o n c o r d i a gigni,
sed b o n a m a g n a q u e pars s e r v a b a t f o e d e r a caste; 1025
aut genus h u m a n u m i a m turn foret o m n e peremptum
nec potuisset a d h u c p e r d u c e r e saecla propago.
1013 conubium Lachmann: cognita sunt codd.: post 1012 lacunam md. Marullus 1020 violari Lachmann:
violate O Q 1023 omnis Marullus: omni O Q 1026 aut O : haud Q
Context: t r a n s i t i o n t o t h e o r i g i n s o f c i v i l i z e d life, f o l l o w i n g a c o n t r a s t b e t w e e n a n c i e n t
and m o d e r n ways o f death.
F o r a s t u d y o f the features c o m m o n t o L u c r e t i u s ' a n d o t h e r a n c i e n t a c c o u n t s o f the
o r i g i n o f s o c i e t y , c f . C o l e [ 2 7 3 ] , 3 o f f . , a n d see a l s o 6 7 Y w i t h n o t e .
1019-20 Lucretius makes the Epicurean a c c o u n t o f justice (cf. A ) the m o t i v e for
f o r m i n g t h e first f r i e n d s h i p s ; b u t this d o e s n o t i m p l y t h a t h i s amicities is s o m e t h i n g
o t h e r t h a n E p i c u r u s ' c o n c e p t i o n οΐφιλία (as K o n s t a n [ 2 5 3 ] , 4 3 , c l a i m s ) s i n c e w e h a v e
his o w n w o r d f o r t h e u t i l i t a r i a n o r i g i n s o f f r i e n d s h i p ; c f . F 1 , Ο 6 - 7 , a n d inimicitiis, L
1146.
L Lucretius 5.1105-57
( 1 ) i n q u e dies m a g i s hi v i c t u m vitamque priorem 1105
commutare novis m o n s t r a b a n t rebus et igni
ingenio qui praestabant et corde vigebant.
c o n d e r e c o e p e r u n t urbis a r c e m q u e locare
p r a e s i d i u m r e g e s ipsi sibi perfugiumque,
et p e c u a a t q u e a g r o s divisere a t q u e d e d e r e 1 1 1 0
p r o facie cuiusque et viribus ingenioque;

nam facies m u l t u m valuit viresque vigebant.
(2) posterius res inventast a u r u m q u e repertum,
q u o d facile et validis et pulchris d e m p s i t honorem;
divitioris e n i m sectam p l e r u m q u e sequuntur 111 5
q u a m l i b e t et fortes et p u l c h r o c o r p o r e creti.
q u o d siquis v e r a v i t a m r a t i o n e gubernet,
divitiae grandes h o m i n i sunt vivere parce
a e q u o a n i m o ; n e q u e e n i m est u m q u a m penuria parvi.
(3) a t c l a r o s h o m i n e s v o l u e r u n t se a t q u e p o t e n t i s , 1120
ut f u n d a m e n t o stabili f o r t u n a maneret
et p l a c i d a m possent o p u l e n t i d e g e r e vitam,
nequiquam, q u o n i a m ad s u m m u m succedere honorem
certantes iter infestum fecere viai,
et t a m e n e s u m m o , quasi f u l m e n , deicit ictos 1125
invidia i n t e r d u m c o n t e m p t i m in T a r t a r a taetra;
invidia q u o n i a m , ceu fulmine, s u m m a vaporant [ I 1

3 ]
I
p l e r u m q u e e t q u a e s u n t aliis m a g i s e d i t a c u m q u e ; [ T I
3 ]
2
u t s a t i u s m u l t o i a m sit p a r e r e q u i e t u m [ n 2
7 ]
q u a m r e g e r e i m p e r i o res velle et r e g n a tenere. 1130 [1128]
(4) p r o i n d e sine i n c a s s u m defessi s a n g u i n e s u d e n t , [1129]
angustum p e r iter l u c t a n t e s a m b i t i o n i s ; [ Τ Ι
3 ]
0
quandoquidem sapiunt alieno e x o r e petuntque
res e x a u d i t i s p o t i u s q u a m s e n s i b u s ipsis,
n e c m a g i s id n u n c est n e q u e erit m o x q u a m fun ante. 1135
(5) e r g o regibus occisis subversa iacebat
pristina maiestas soliorum et sceptra superba,
et capitis s u m m i p r a e c l a r u m insignc cruentum
sub pedibus vulgi m a g n u m lugebat honorem;
n a m cupide conculcatur nimis ante m e t u t u m . 1140
res itaque ad s u m m a m faecem turbasque redibat,
imperium sibi c u m a c s u m m a t u m quisque petebat.
(6) i n d e m a g i s t r a t u m partim docuere creare
iuraque constituere, ut vellent legibus uti.
n a m genus h u m a n u m , defessum vi colere a e v u m , 1145
e x inimicitiis languebat: q u o m a g i s ipsum
s p o n t e sua cecidit sub leges a r t a q u e iura.
a c r i u s e x i r a q u o d e n i m se q u i s q u e parabat
ulcisci q u a m nunc concessumst legibus aequis,
h a n c o b r e m est h o m i n e s p e r t a e s u m vi c o l e r e a e v u m . 1150
(7) i n d e m e t u s m a c u l a t p o e n a r u m praemia vitae.
c i r c u m r e t i t e n i m vis a t q u e iniuria quemque
atque, unde exortast, ad e u m plerumque revertit,
n e c facilest p l a c i d a m a c p a c a t a m d e g e r e vitam
qui violat factis c o m m u n i a f o e d e r a pacis. 1155
etsi fallit e n i m d i v u m g e n u s humanumque,
p e r p e t u o t a m e n id fore c l a m diffidere debet.
110$ hi victum Naugerius: invictum O Q : hinc victum Bockemiiller 1 1 1 0 pecua Ernout: pecudes O Q : pecus
Lachmann 1 1 2 4 certantes iter Marullus: cenantisque inter O: certantesque Q 1131-2 hue transtulit
Munro 1 1 4 1 res itaque I 3 1: restaque O Q redibat I 31: recidat Q: recidit Ο 1145 vi colere I 3 1:
vicere O: vigere Q: vi gerere Β
Context: t h e f u r t h e r d e v e l o p m e n t o f c i v i l i z a t i o n , f o l l o w i n g a c c o u n t s o f t h e o r i g i n s o f
l a n g u a g e ( = 1 9 B ) a n d h u m a n m a n i p u l a t i o n o f fire.
1117-19 Cf.2 1 F 3 -
1120-30 C f . C 1.
1151—7 Cf. A 4 - 5 .
Μ P o r p h y r y , Abst. 1.7.1-9.4
( 1 ) οί be α π ό τοΰ 'Επικούρου ώσπερ γενεαλογίαν μακράν διεξιόντες φασιν

ώς οΐ παλαιοί νομοθέται, άπιδόντες εις τήν τοΰ βίου κοινωνίαν τών
ανθρώπων και τάς προς αλλήλους πράξεις, άνόσιον έπεφήμισαν τήν
άνθρωπου σφαγήν και ατιμίας ού τάς τυχούσας προσήφαν, τάχα μέν και
φυσικής τίνος οίκειώσεως ύπαρχούσης τοίς άνθρώποις προς ανθρώπους 5
δ ι α τήν ομοιότητα τής μορφής και τής φυχής eiς τό μή προχείρως φθείρειν
τ ό τοιούτον ζώον ώσπερ έτερον τι τών συγκεχωρημένων ού μην άλλά τήν
γε πλείστην αίτίαν τοΰ δυσχερανθήναι τούτο και άνόσιον έπιφημισθήναι
τό μή συμφέρειν εις τήν ολην τοΰ βίου σύστασιν ύπολαβεϊν. (ζ) α π ό y a p τής
τοιαύτης αρχής ο'ι μέν παρακολουθήσαντες τώ συμφέροντι τοΰ διορίσμα- ίο
τος ουδέν προσεδεήθησαν άλλης αιτίας τής άν€ΐργούσης αυτούς άπό τής
πράξεως ταύτης, οί δέ μή δυνάμενοι λαβείν αϊσθησιν ίκανήν τούτου τό
μέγεθος τής ζημίας δεδιότες άπείχοντο τοΰ κτείνειν προχείρως αλλήλους,
ών έκάτερον φαίνεται και νΰν έτι συμβαίνον . . . ( 3 ) ουδέν γάρ εξ αρχής
βιαίως κατέστη νόμιμον ούτε μετά γραφής ούτε άνευ γραφής τών 15
δ ι α μ ε ν ό ν τ ω ν ν ΰ ν και διαδίδοσθαι πεφυκότων, άλλά συγχωρησάντων αύτώ
και τών χρησαμένων. φρονήσει γάρ φυχής, ού ρώμη σώματος και
δυναστευτική δουλώσει, τών ό χ λ ω ν διήνεγκαν οί τά τοιαύτα τοις πολλοίς
είσηγούμενοι, και τούς μέν εις έπιλογισμόν τοΰ χρησίμου καταστήσαντες
άλόγως αυτού πρότερον αίσθανομένους και πολλάκις έπιλανθανομένους, 20
τούς δέ τώ μεγέθει τών έπιτιμίων καταπλήξαντες. ού γάρ ην έτέρω
χρήσθαι φαρμάκω προς τήν τοΰ συμφέροντος άμαθίαν ή τώ φόβω τής
άφωρισμένης άπό τοΰ νόμου ζημίας, αύτη γάρ κατέχει μόνη και νΰν τους
τυχόντος τών ανθρώπων και κωλύει τό μήτε κοινή μήτε ιδία το
αλυσιτελή πράττειν. (4) e i δέ πάντες έδύναντο βλέπειν ομοίως και 25
^ v n u o v e u e i v τ ό συμφέρον, ουδέν αν προσεδέοντο νόμων, άλλ' αυθαιρέτως
τ ά μέν εύλαβούντο τών άπειρημένων, τά δέ έπρατταν τών προστεταγ-
μένων. ικανή γάρ ή τοΰ χρησίμου και βλαβερού θεωρία τών μέν φυγήν
παρασκευάσαι, τών δέ αΐρεσιν. ή δέ τής ζημίας άνάτασις προς τούς μή
προορωμένους τό λυσιτελούν. άναγκάζΐΐ γάρ δεσπόζειν έπικρεμαμένη 3°
ταΐς άγονσαις επί τάς άσυμφόρονς πράξεις ορμαΐς, και βία συναναγκάζει
το δέον ποιεΐν. ( 5 ) εττεί « α ί τον άκούσιον φόνον ούκ έξω πάσης ζημίας
κατέστησαν ο ί νομοθέται, όπως μηδεμίαν ένδώσι πρόφασιν τοις έκονσίως
τά τών ακουσίως δρώντων έργα μιμεΐσθαι προαιρονμένοις, άλλ' οπως μή
άφύλακτον ή μηδέ ήμελημένον το τοιούτο, ώστε πολλά προς άλήθειαν 35
ακούσια σνμβαίνειν. ού γάρ σννέφερεν ουδέ τούτο διά τάς αύτάς αιτίας δι'
a s και τό καθ' έκούσιον τρόπον φθείρειν άλλήλονς. ( 6 ) ώ σ τ ε τών άκονσίων
τών μέν παρά τήν άστάθμητον αίτίαν και άφύλακτον γιγνομένων
ανθρωπινή φύσει, τών δέ παρά τήν ήμετέραν άμέλειαν και άνεπίστατον
τής διαφοράς, βονληθέντ€ς κωλύσαι τήν βλάπτονσαν τονς πλησίον 4 °
ραθυμίαν, ούκ άθώον κατέστησαν ζημίας ουδέ τήν άκούσιον πράξιν, άλλά
τώ φόβω τών έπιτιμίων άφεΐλον τό πολύ τής τοιαύτης αμαρτίας, (j) οΐμαι
δ' έγωγε και τονς συγκεχωρημένους ύπό τοΰ νόμου φόνους τάς
αφοσιώσεις λαμβάνειν τάς ε'ιθισμένας διά τών καθαρμών παρ' ούδεμίαν
έτέραν αίτίαν ύπό τών πρώτων καλώς τ α ύ τ α είσηγησαμένων ή παρά τό 45
τής εκουσίου πράξεως ότι πλείστον βούλεσθαι τους ανθρώπους άφιστάναι.
πανταχόθεν γάρ έδέοντο τοΰ κωλύσοντος έτοίμως πράττειν τό μή
συμφέρον οί τυχόντες. ( 8 ) όθεν ού μόνον ζημίας έταξαν οί πρώτοι τούτο
συνειδότες, άλλά και έτερον φόβον άλογον έπήρτησαν, ού καθαρούς
έπιφημίσαντες είναι τους όπως ουν άνθρωπον άνελόντας, μή χρησαμένους 5°
καθαρμοΐς. τό γάρ άνόητον τής φυχής ποικίλως παιδαγωγηθέν ήλθεν εις
τήν καθεστώσαν ήμερότητα, προσμηχανωμένων επί τής α λ ό γ ο υ φοράς
επιθυμίας τ ι β α σ ε ΰ μ α τ α τ ώ ν έξ αρχής τά πλήθη διακοσμησάντων ών έστι
και τό μή κτείνειν αλλήλους άκρίτως.
9 τό Reiskc: τώ codd. 18 δουλώσίΐ Rciske: SouAeuoei codd. 4 ° τονς Fogcrollcs: αυτού; vcl αί
TOii?codd.: αϋτοΰ; <TOIJS> Bouffartigue 45 καλώς Reiskc: κακ-uJscodd. S3 τίθασ€ύματα τών (ξ
αρχής Rciske: τιθασθ€υμάτων ί £ αρχής τών codd. ΰιακοομησάντων BoufFartigue: οιακονηοάντων
codd.
Context: p a r t o f a s u r v e y of p h i l o s o p h e r s h o s t i l e t o t h e v e g e t a r i a n i s m Porphyry
a t t r i b u t e s t o P y t h a g o r a s a n d E m p e d o c l e s . I n c o n c l u d i n g this s u r v e y , Abst. 1 . 2 6 . 4 ,
P o r p h y r y refers t o τοιαύτα μεν και τά παρά . . . Έρμάρχω [Έρμάχω codd., corr.
B e r n a y s ] . . . τ ω Έπικουρείω, w h i c h is t h e basis f o r a t t r i b u t i n g t h e g i s t , if n o t t h e
exact w o r d i n g o f M - N , t o H e r m a r c h u s . C f . K r o h n ( 1 3 7 ] , 6 - 8 ; Philippson I 2 7 2 ] , 3 1 5 -
1 9 , C o l e [ 2 7 3 ] , 7iff.; G o l d s c h m i d t [ 2 7 6 ] ; Mtiller [ 2 7 5 ] , 74ff.
4-7 T h i s a d d i t i o n a l r e a s o n f o r r e f r a i n i n g f r o m h o m i c i d e , w h e r e οίκείαισις recalls

S t o i c i s m ( c f . 5 7 D 2 , F , Η ι ) , r e a d s like P o r p h y r y ' s i n s e r t i o n o r e m b e l l i s h m e n t .
19 επιλογισμόν C f . Ν ι ό , a n d see n o t e o n 2 1 V 1 .
48—9 T h e r e f e r e n c e t o ο ί συνειδότες r e c a l l s t h e c o n t r i b u t i o n o f e x p e r t s t o t h e
refinement o f language, 1 9 A 4 . A s n o t e d in v o l . 1 , 1 3 5 ( a n d c f . C o l e [ 2 7 3 ] , 7 3 ) , t h e
e v o l u t i o n o f j u s t i c e f r o m a n a t u r a l r e c o g n i t i o n o f utility t o a c o d i f i e d legal s y s t e m
precisely parallels t h e E p i c u r e a n account o f language development. C f . also the
distinction b e t w e e n t h e s p o n t a n e o u s f o r m a t i o n o f social g r o u p s , Κ 1 0 1 9 - 2 0 , and the
subsequent establishment o f laws, L 1 1 4 3 — 7 , w h i c h c l o s e l y resembles Μ 1 4 - 2 1 , 5 1 - 3 .
Goldschmidt [276J, 1 2 8 - 7 0 , seems to c o n n a t e justice with the institution o f laws,
w h i c h r u n s q u i t e c o u n t e r t o Β 2, a n d h e a l s o u n d e r s t a t e s t h e c o n t i n u i t y b e t w e e n t h e
u n c o n t r i v e d p e r c e p t i o n o f utility (cf. Μ 2 5 - 9 , Ν 4 - 2 3 ) a n d t h e legislators' formal
innovations. H e was unduly influenced, in o u r opinion, b y the M a r x i s t line o f
interpretation (cf. Farrington [ 9 3 ) , 2 7 ; Miiller [275J, 378".) that governmental
organization o f s o c i a l life is n o t d e e m e d t o b e n a t u r a l in E p i c u r e a n i s m , b u t an
a c c i d e n t a l p r o d u c t o f c o n v e n t i o n . A g a i n s t t h i s , see L o n g [ 2 8 0 ] , 2 8 7 - 9 3 , 3 3 Τ _ Ι
°·
Ν P o r p h y r y , Abst. 1.10.1-12.7
( 1 ) τ ώ ν δέ λοιπών ζώων είκότως ουδέν διεκώλυσαν φθείρειν οί πρώτοι

διορίσαντες ά τε δείποιείν ημάς και ά μή- τό γάρ συμφέρον επί τούτων έκ
τής εναντίας άπετελεΐτο πράξεως, ού γάρ δυνατόν ην σώζεσθαι μή
πειρωμένους άμύνεσθαι αυτά συντρεφομένους μετ' αλλήλων. ( 2 ) διαμνη-
μονεύοντες δε τίνες τών τότε χαριεστάτων ώς αυτοί τε άπέσχοντο τού 5
κτείνειν δ ι α τ ό χρήσιμον προς τήν σωτηρίαν, τοίς τε λοιποΐς ενεποίουν
μνήμην τοΰ άποβαίνοντος εν ταΐς μετ' αλλήλων συντροφαΐς, όπως
άπεχόμενοι τοΰ συγγενούς δ ι α < ρ υ λ ά τ τ ω σ ι τήν κοινωνίαν, ή συνήργει προς
τήν ιδίαν εκάστου σωτηρίαν. ού μονού δέ χρήσιμον ην τό χωρίζεσθαι μηδέ
λυμαντικόν ποιεΐν μηδέν τών έπί τον αυτόν τόπον συνειλεγμένων προς τό ίο
τών αλλοφύλων έξόρισμα ζώων, άλλά και προς ανθρώπους τούς έπί βλάβη
παραγιγνομένους, μέχρι μέν ούν τίνος δ ι α ταύτην άπείχοντο τού
συγγενούς, όσον έβάδιζεν εις τήν αυτήν κοινωνίαν τών αναγκαίων . . .(3)
έλθόντος δέ έπί πλέον τού χρόνου και τής δι' αλλήλων γενέσεως μακράν
προηκούαης, έξεωσμένων δέ τών αλλοφύλων ζώων -\καί τής παρασπάρ- 15
σεως-\, έπιλογισμόν έλαβόν τίνες τοΰ συμφέροντος έν ταΐς προς αλλήλων
τροφαΐς, ού μόνον άλογον μνήμην. ( 4 ) όθεν έπειράθησαν βεβαιοτέρως
άνεΐρξαι τούς προχείρως φθείροντας αλλήλους και τήν βοήθειαν άαθενεσ-
τέραν κατασκευάζοντας δ ι α τήν τού παρεληλυθότος λήθην. πειρώμενοι δή
τούτο δράν τάς έτι μένουσας και νΰν κατά πόλεις τε και έθνη νομοθεσίας 20
είσήνεγκαν, επακολουθήσαντος τοΰ πλήθους αύτοΐς εκουσίως παρά τό
μάλλον ήδη τοΰ συμφέροντος έν τή μετ' α λ λ ή λ ω ν αθροίσει λαμβάνειν
αισθησιν. ομοίως γάρ εις τήν άφοβίαν συνήργει τό τε λυμαντικόν πάν
κτεινόμενον αφειδώς και τό χρήσιμον προς τήν τούτου φθοράν διατηρού-
μενον. όθεν είκότως τό μέν άπηγορεύθη, τό δέ ούκ έκωλύθη τών 2$
είρημένων. ( 5 ) εκείνο δέ λέγειν ούκ έστιν, ώς ένια τών ζώων ού φθαρτικά
τής ανθρωπινής όντα φύσεως ουδέ καθ' έτερον ούδένα τρόπον λυμαινόμενα
τούς βίους συγκεχώρηκεν ό νόμος άναιρεΐν ήμΐν. ουδέν γάρ, ώς ειπείν, έστι
τοιούτο τών ύπό τού νόμου συγκεχωρημένων, όπερ ούκ εώμενον
λαμβάνειν τήν ύπερβολήν τής αφθονίας βλαπτικόν γίγνοιτ' αν ημών έν δέ 3°
τώ νΰν πλήθει διατηρούμενον χρείας παρέχεται τινας εις τόν βίον . . . όθεν
τά μέν [sc. λέοντας και λύκους κ τ λ . ) άρδην φθείρομεν, τών δέ [sc. προβάτου
και βοΰ κτλ.] τό πλεΐον τής συμμετρίας άφαιρούμεν. (6) δια παραπλήσιους
ταΐς είρημέναις αιτίας και τ α περί τήν έδωδήν διορισθήναι τών έμφύχων
νομιστέον ύπό τών έξ αρχής ταύτα καταλαβόντων νόμω, έπί δέ τών ούκ 35
ε δ ω δ ί μ ω ν α ί τ ι ο ν τ ό συμφέρον και άσύμφορον. ώστε τους λέγοντας ό τ ι πάν
το καλόν και δίκαιον κατά τάς ιδίας ΰπολήφεις έστι περι τών νενομοθετη-
μένων ήλιβάτου τ ι ν ό ς γέμειν εύηθείας. ού γάρ έστιν ούτως έχον τούτο,
άλλ' δνπερ τρόπον ή έπί λοιπών συμφερόντων, ο ί ο ν υγιεινών τε και έτερων
μυρίων ειδών ( . . . ) > ( 7 ) άλλά διαμαρτάνουσιν έν πολλοίς τών τε κοινών 40
ομοίως και τών ιδίων, και γάρ τά παραπλησίως έφαρμόττοντα νομοθετή
ματα πάσιν ού καθορώσί τίνες, άλλ' οΐ μέν τών αδιάφορων δοξάζοντες
είναι παραλείπουσιν, οΐ δέ τήν έναντίαν δόξαν υπέρ αυτών εχουσιν, και τά
μή καθόλου συμφέροντα πανταχού τίνες οϊονται συμφέρειν. όθεν διά τήν
αίτίαν ταύτην αντέχονται τών ούκ έφαρμοττόντων, εί και έπί τίνων 45
έξευρίσκουσι τά τε προς αυτούς λυσιτελή και τά κοινήν έχοντα τήν
ώφέλειαν. ( 8 ) ώ ν έ σ τ ι και τά περί τάς έ δ ω δ ά ς τ ώ ν έμφύχων και φθοράς έν
τοις πλείστοις τών εθνών διατεταγμένα διά τό τής χώρας ίδιον, οΐς ούκ
άναγκαΐον έμμένειν ήμίν διά τό μηδέ τον αυτόν οίκεΐν τόπον, (ο.) εί μέν ουν
ύναντο ποιήσασθαί τινα συνθήκην ώσπερ προς ανθρώπους οϋτω και 5°
προς τά λοιπά τών ζώων υπέρ τοΰ μή κτείνειν μήτε προς ημών άκρίτως
αυτά κτείνεσθαι, καλώς είχε μέχρι τ ο ύ τ ο υ τ ό δ ί κ α ι ο ν έξάγειν έττιτεταμέ-
ν ο ν γάρ έγίγνετο προς τήν άσφάλειαν. ( ί ο ) επειδή δέ τών αμήχανων ην
κοινωνήσαι νόμου τά μή δεχόμενα τών ζώων λόγον, διά μέν τοΰ τοιούτου
τρόπου τό συμφέρον ούχ οΐόν τε κατασκευάσασθαι προς τήν άπό τών 55
ά λ λ ω ν έμφύχων άσφάλειαν μάλλον περ ή τών άφύχων, έκ δέ τοΰ τήν
έξουσίαν λαμβάνειν, ην νύν έχομεν, εις τό κτείνειν αυτά μόνως έστι τήν
ένδεχομένην έχείν άσφάλειαν. τοιαύτα μεν «αϊ τά τών Επικούρειων.
4 αιϊτά Fogerolles: τούτο codd. 5 αύτοι' Reiske: αυτού codd. 10-11 τό . . . έξόρισμα Bouffarti-
gue: τό . . . ϊξίρισμα codd.: τον . . . ΐξορισμόν Valentinus 15 πραηκοΰσης Abresch, Rciske:
προσηκούσης codd. 15-16 και τής παραοττάρσ^ιος ΝΙΧ sanum: 7Γαραοττάσ€αι? ed. pr. et omnes edd.
ante Bouffartigue (quid vclit non mtellcgimus) 22 αθροίσει Feliciano: άθροιοβίίοη codd. 24
κτΐινάμίνον Feliciano: Ικτ(ΐνόμ(νον codd. 26 δί Reiske: τ€ codd. 33 διά Reiske: δι' ά
codd. 34 αιτιαί Hercher: αίτίαις codd. 35 νόμοι Reiske: νόμιυν codd. 40 lacunam ind.
Bouffartigue 46 αύτού? Hercher: αύτοϋζ codd.
Context: i m m e d i a t e l y f o l l o w i n g M .
13 αναγκαίων C f . S 4.
I6-I7 Cf. Μ IO-20.
40—9 T h e s e lines a p p l y t h e lessons o f Β 1—2. F o r a n o t h e r E p i c u r e a n c o m m e n t o n
m o r a l relativism, cf. 7 D .
49-53 See n o t e o n A 2.
Ο C i c e r o , Fin. 1.66-70
( 1 ) t r i b u s i g i t u r m o d i s v i d e o esse a n o s t r i s d e a m i c i t i a d i s p u t a t u m . alii c u m e a s
voluptates quae ad amicos pertinerent negarent esse per se ipsas tarn
expetendas q u a m nostras expeteremus, q u o loco videtur quibusdam stabilitas
amicitiae vacillare, tuentur t a m e n e u m l o c u m s e q u e facile, ut m i h i videtur,
expediunt. (2) ut e n i m virtutes, de quibus ante dictum est, sic a m i c i t i a m
negant posse a voluptate discedere. n a m c u m solitudo et vita sine amicis
insidiarum et m e t u s p l e n a sit, r a t i o ipsa m o n e t amicitias c o m p a r a r e , quibus
partis confirmatur animus et a spe p a r i e n d a r u m voluptatum seiungi n o n
p o t e s t . ( 3 ) a t q u e u t o d i a , i n v i d i a e , d e s p i c a t i o n e s a d v e r s a n t u r v o l u p t a t i b u s , sic
amicitiae n o n m o d o fautrices fidelissimae, sed e t i a m effectrices sunt volupta
t u m tarn a m i c i s q u a m sibi; q u i b u s n o n s o l u m p r a e s e n t i b u s f r u u n t u r , sed e t i a m
spe e r i g u n t u r c o n s e q u e n t i s a c posteri t e m p o r i s . q u o d quia nullo m o d o sine
amicitia f i r m a m et perpetuam iucunditatem vitae tenere possumus neque vero
i p s a m a m i c i t i a m t u e r i , nisi a e q u e a m i c o s e t n o s m e t i p s o s d i l i g a m u s , i d c i r c o e t
h o c i p s u m efficitur in a m i c i t i a , e t a m i c i t i a c u m v o l u p t a t e c o n e c t i t u r . n a m et
laetamur amicorum laetitia a e q u e a t q u e n o s t r a e t pariter d o l e m u s angoribus.
quocirca eodem modo sapiens erit affectus e r g a amicum q u o i n se i p s u m ,
quosque labores propter suam voluptatem susciperet, eosdem suscipiet
propter amici v o l u p t a t e m . . . . (4) sunt autem quidam Epicurei timidiores

paulo contra vestra convicia, sed t a m e n satis acuti, qui verentur n e , si
amicitiam propter nostram voluptatem expetendam putemus, tota amicitia
quasi claudicare videatur. itaque primos congressus copulationesque et
consuetudinum instituendarum voluntates fieri propter voluptatem; c u m
autem usus progrediens familiaritatem effecerit, turn amorem efflorescere
tantum u t , e t i a m s i n u l l a sit utilitas e x a m i c i t i a , t a m e n ipsi a m i c i p r o p t e r s e
ipsos a m e n t u r . etenim si l o c a , s i f a n a , si u r b e s , si g y m n a s i a , si c a m p u m , si
canes, si e q u o s , si l u d i c r a exercendi aut venandi consuetudine adamare
s o l e m u s , q u a n t o id i n h o m i n u m c o n s u e t u d i n e facilius fieri p o t e n t e t lustius!
(5) sunt autem qui dicant foedus esse quoddam sapientium, ut ne minus
a m i c o s q u a m se ipsos d i l i g a n t . q u o d e t p o s s e fieri i n t e l l e g i m u s e t s a e p e e t i a m
vidimus, et perspicuum est nihil a d i u c u n d e vivendum reperiri posse quod
c o n i u n c t i o n e tali sit a p t i u s . ( 6 ) q u i b u s e x o m n i b u s i u d i c a r i p o t e s t n o n m o d o
n o n i m p e d i r i r a t i o n e m a m i c i t i a e , si s u m m u m bonum in v o l u p t a t e ponatur,
sed sine h o c i n s t i t u t i o n e m o m n i n o a m i c i t i a e n o n posse reperiri.
14 nisi] ipsi ARV 28 potent edd.: potuerit codd. 30 etiam Davics: enim codd.
C f . Fin. 2 . 7 8 - 8 5 . T h i s p a s s a g e , a n d t h e g e n e r a l issue o f f r i e n d s h i p a n d a l t r u i s m , a r e
d i s c u s s e d e x c e l l e n t l y b y M i t s i s [ 2 8 1 ) ; w e h a v e b e n e f i t e d f r o m r e a d i n g his w o r k in
typescript.
5-19 T h i s a c c o u n t c h i m e s w e l l ^ i t h E p i c u r u s ' o w n c o m m e n t s ; c f . e s p e c i a l l y C 2,
Ε ι, F , H .
19-28 This account, according to Cicero (Fin. 2.82), was never stated b y
E p i c u r u s h i m s e l f . It is a r e s p o n s e t o t h e A c a d e m i c ( c f . vestra convicia, 2 0 ) , a n d p r o b a b l y
S t o i c , o b j e c t i o n t h a t t h e a f f e c t i o n a t e e l e m e n t in f r i e n d s h i p , 1 4 ^ 1 9 , is n o t c o n s i s t e n t
w i t h its e x c l u s i v e l y u t i l i t a r i a n f o u n d a t i o n , 5 - 1 4 ; c f . Fin. 2 . 8 4 - 5 . H e n c e t h e r e v i s i o n a r y
c l a i m t h a t amor c a n b e c o m e q u i t e d e t a c h e d f r o m utilitas, 2 4 - 6 .
29—30 This third account is t o o c o n d e n s e d t o b e fully i n t e l l i g i b l e , n o r is it
c l a r i f i e d b y C i c e r o ' s r e t o r t in Fin. 2 . 8 3 . It s h o u l d b e r e g a r d e d as a s e c o n d r e v i s i o n a r y
22 Society
a n s w e r t o the o b j e c t i o n set o u t a b o v e . Instead o f affection d e v e l o p i n g b y a s s o c i a t i o n ,

as i n t h e s e c o n d a c c o u n t , t h e t h i r d s e e m s t o r e q u i r e ' l o v i n g a f r i e n d a s m u c h as o n e s e l f
t o b e a c o m m i t m e n t b u i l t i n t o t h e f r i e n d s h i p f r o m its o u t s e t .
Ρ Diogenes of Oenoanda 25.2.3-11
καθ' έκάστην \ μέν γαρ άποτομήν \ τής γης ά λ λ ω ν ά λ λ η | πατρίς εστίν,

κατά δέ | την ολην περιοχήν \ τούδε τοΰ κόσμου μί\\α π]άντων πατρίς
€ σ | τ ι ν ή πάσα γή και εις \ ό κόσμος οίκος.
Context: d i s c u s s i o n o f w h a t a r e c a l l e d ' s t r a n g e r s ' , b u t a r c n o t r e a l l y s o .

T h e s e n t i m e n t is c l o s e t o t h a t o f t h e S t o i c A r i s t o , 6 7 H , b u t n o d i r e c t i n f l u e n c e o f
Stoicism need b e posited. S e e further o n S.
Q Diogenes Laertius 10.117-20
( 1 ) βλάβας εξ ανθρώπων ή δια μίσος ή δια φθόνον ή δια καταφρόνησιν

γίνεσθαι, ών τον σοφόν λογισμώ περιγίνεσθαι. ( 2 ) άλλα και τον άπαξ
γενόμενον σοφόν μηκέτι την έναντίαν λαμβάνειν διάθεσιν μηδέ πλάττειν
έκόντα· πάθεσι μάλλον συσχεθήσεσθαι, <(5^> ουκ αν εμποδίσαι προς την
σοφίαν. ουδέ μην εκ πάσης σώματος εξεως σοφόν γενέσθαι άν ούδ' έν παντί 5
εθνει. (ί) καν ατρεβλωθή δ' ό σοφός, είναι αυτόν εύδαίμονα . . . οτε μεντοι
στρεβλοϋται, ενθα και μύζει και οίμώζει. ( 4 ) γυναικίτ' ού μιγήσεσθαι τον
σοφόν fj οι νόμοι άπαγορεύουσιν . . . ουδέ κολάσειν ο'ικέτας, ελεήσειν
μεντοι και συγγνώμην τινί εξειν των σπουδαίων. ( 5 ) έρασθήσεσθαι τον
σοφόν ού δοκεΐ αύτοϊς- ουδέ ταφής φροντιεϊν . . . ουδέ ρητορεύσειν ίο
καλώς . . . και μην και γαμήσειν και τεκνοποιήσειν τόν σοφόν . . . ουδέ
πολιτεύσεσθαι . . . ουδέ τυραννεύσειν ουδέ κυνιεϊν . . . ουδέ πτωχεύσειν.
αλλά και πηρωθέντα τάς όφεις μεθέξειν αυτόν τοΰ βίου . . . και λυπήσεσ-
θαι δέ τόν σοφόν . . . και δικάσεσθαι- και συγγράμματα καταλείφΐΐν ού
πανηγυριεΐν δέ- και κτήσεως προνοήσεσθαι και τοΰ μέλλοντος, φιλαγρή- 15
σειν τύχη τ' άντιτάξεσθαι, φίλον τε ούδένα προήσεσθαι. ( 6 ) ευδοξίας επί
τοσούτον προνοήσεσθαι, έφ' δσον μη καταφρονήσεσθαι. μάλλον τε
εύφρανθήσεσθαι τών άλλων έν ταϊς θεωρίαις. εικόνας τε άναθήσειν. εί
εχοι, άδιαφόρως άν σχοίη. μόνον τε τόν σοφόν ορθώς άν περί τε μουσικής
και ποιητικής διαλέξασθαι- π ο ι ή μ α τ α δέ ενεργεία ουκ άν ποιήσαι. ούκ 20
είναι τ ε έτερον έτερου σοφώτερον. χρηματίσεσθαί τε, άλλ' άπό μόνης
σοφίας, άπορήσαντα. και μόναρχον έν καιρώ θεραπεύσειν. και έπιχαρή-
σεσθαίτινι επί τω διορθώματι- και σχολήν καταακευάσειν, άλλ' ούχ ώστ'
οχλαγωγήσαι· και άναγνώσεσθαι έν πλήθει, άλλ' ούχ έκόντα- δογματιεΐν
τε και ούκ άπορήσειν και καθ' ύπνους δέ ομοιον ίσεσθαι· και υπέρ φίλου 25
ποτέ τΐθνήξεαθαι.
4 πάθΐσι μάλλον codd.: πάβίσι μην Usencr: ττάθ(σι μ^ην U J S ) άλλον Kochalsky: νάθΐσί ( τ ι σ ι ) μάλλον
Bignone <ό> Kochalsky: lacunam ante ind. Usencr 6 ίθνα FP: (θα Β ή δ'FPfcorr ): om.
Β Η ούδ( Usener: οιϊτ( codd. y τών σιτονοαίουν F: τον σπουδαίοι· BP 13 πηρο,β^ντα
Bywater; πηρωθ(1ς FP: πυριοθί'α Β μίθίξαν fr.: μ(τ(ξ« Β: μ,τάζα FP ιό φίλον BP: φίλων
H i
I- προήσεσθαι Blgnonc: κτήσεσθαι codd. ι Κ 2 6 εικόνας- TFθν-ήξεσθαι transtul. hue ox D.L.
10 [ 2 1 Blgiionc ly αχοίη Kiihn: σχοίης codd. 2 0 δ< KochaUkv: ΤΊ codd. ενεργεία Usener:
ένεργείν codd.
Context: an a c c o u n t o f t h e v i e w s o f E p i c u r u s a n d his f o l l o w e r s o n t h e w i s e m a n .
T h e s i m i l a r i t y t o , a n d d i f f e r e n c e f r o m , w h a t is a t t e s t e d f o r S t o i c i s m (cf. D . L . 7 . 1 2 1 —
5) a r c p r o b a b l y deliberate (cf. v o l . 1 , 138-9) and not simply a doxographical
c o n v e n i e n c e . S o m e o f w h a t is said h e r e c a n b e a s s u m e d t o p o s t d a t e E p i c u r u s .
M o s t o f o u r o m i s s i o n s in s e c t i o n s 3 - 5 a r e o f t h e b o o k s t o w h i c h D i o g e n e s r e f e r s f o r
various doctrines.
i-2 C f . L 1 1 2 0 - 8 , and for Stoics, D . L . 7 . 1 2 3 .
4 As o u r critical apparatus indicates, several scholars have a t t e m p t e d t o g e t rid o f
t h e a s s e r t i o n t h a t t h e E p i c u r e a n w i s e m a n is more a f f e c t e d b y feelings (sc. t h a n o t h e r s ,
c f μάλλον . . . τών άλλων, [ 7 - 1 8 b e l o w ) . T h i s d o e s s e e m a r a n k f a l s e h o o d , g i v e n t h e
wise m a n ' s f r e e d o m f r o m s e x u a l p a s s i o n , e n v y , f e a r o f d e a t h e t c . H o w e v e r , n o n e o f
t h e s u g g e s t e d e m e n d a t i o n s , e x c e p t p e r h a p s U s e n e r ' s , s e e m s a t all p l a u s i b l e t o us in
sense; a n d n o n e a t all e x p l a i n s t h e t r a i n o f t h o u g h t . T h e w h o l e o f 2 - 4 c o n c e r n s t h e
w i s e m a n ' s διάθεσις. W e t a k e πάθεσι συσχεθήσεσθαι t o e x p a n d a n d qualify μηδέ
πλάττειν έκόντα: t h e wise m a n d o e s n o t d e l i b e r a t e l y feign an u n w i s e c h a r a c t e r ; rather
(μάλλον, n o t ' m o r e ' , as s t a n d a r d l y i n t e r p r e t e d ) ' h e will b e g e n u i n e l y m o v e d b y
f e e l i n g s , b u t this will b e n o i m p e d i m e n t t o his w i s d o m ' . G i v e n t h e v e r y t r u n c a t e d
s t y l e o f this w h o l e p a s s a g e , w i t h f r e q u e n t a s y n d e t o n , this r e a d i n g m a y e v e n b e
a d e q u a t e l y s u p p o r t e d b y t h e t e x t as it s t a n d s , a l t h o u g h c o r r u p t i o n m a y b e s u s p e c t e d . I f
this is o n t h e r i g h t lines, t h e s e n t i m e n t is a n t i - S t o i c : a p e r m a n e n t l y w i s e c h a r a c t e r is
perfectly c o m p a t i b l e with susceptibility t o m a n y o r d i n a r y h u m a n feelings.
6-7 L i k e w i s e t h e S t o i c s a g e will b e h a p p y e v e n in t h e bull o f P h a l a n s ; c f . SVF

3 . 5 8 6 . B u t h e d o e s n o t g r o a n ; c f . E p i c t e t u s , Diss. 2 . 1 3 . 1 7 .
7-8 Cf. 2 1 G 3.
8-9 B o t h f o r g i v e n e s s a n d p i t y a r c officially alien t o t h e S t o i c s a g e ; c f . SVF 3.640-
1.
9-10 T h e S t o i c s a g e , b y c o n t r a s t , is a l l o w e d t o b e a l o v e r o f t h e y o u n g ; c f n o t e t o
66C
10-15 R h e t o r i c , p o l i t i c s , l i v i n g as a C y n i c , a n d s u i c i d e , a r c all p e r m i t t e d t o t h e
S t o i c s a g e , b u t g r i e f ( 1 3 ) is n o t . C f . 6 6 ; 6 7 .
1 9 - 2 0 μόνον—διαλέξασθαι F o r t h e S t o i c s a g e , c f . SVF 3.294, 654.
20-1 ούκ-σοφώτερον F o r t h e s a m e d o c t r i n e in S t o i c i s m , c f . 6 1 1 1.
2 1 - 2 χρηματίσ€σθαι-θϊραπ€ύσ«ν F o r S t o i c i s m , see 6 7 W .
R P l u t a r c h , Col. 1 1 2 4 D
τελευτώντος ήδη τοΰ βιβλίου φησιν [sc. ό Κωλώτης] ότι "τον βίον οί
νόμους διατάξαντες και νόμιμα και τό /3ασιλ€υεσι9αι τάς πόλεις και
άρχεσθαι καταστήσαντες εις πολλήν άσφάλειαν και ήσυχίαν εθεντο και
θορύβων απήλλαξαν εί δέ τις ταύτα άναιρήσει, θηρίων βίον βιωσόμεθα
και ό προστυχών τον έντυχόντα μονονού κατέδεται."
5 έντυχόντα Ε: έντυγχάνοντα Β
23 God
Context: q u o t a t i o n o f C o l o t e s in o r d e r t o s c o r e a p o i n t a g a i n s t E p i c u r e a n hedonism.
C o l o t e s d e d i c a t e d h i s b o o k t o o n e o f t h e P t o l e m i e s ; cf. 1 1 0 7 D .
3 άσφάλειαν Cf. C .
4-5 Cf. J 958-61.
S D i o g e n e s o f O e n o a n d a , n e w fr. 2 1 . 1 . 4 - 1 4 , 2.10-14
τ ό τ ε ώς αληθώς 6 των \ θεών βίος (ίς ανθρώπους \ μεταβήσεται. οικαιο-

\σννης γαρ εσται μεστά | πάντα και φιλαλληλίας, \ και ου γενήσεται
τ ε ι χ ώ ν | η νόμων χρεία και πάν\των ό σ α δι' αλλήλους \ σκευωρούμεθα.

περί δ ε \ τών από γεωργίας άναν\καίων . . . και διακόφει [εις τό] | οίον τό
συνε[χώς φι]\λοσοφ(ΐν τοια\ντα· τα] | γαρ γεωργή[ματα ών η] \ φύσις 5
ΧΡ?ΚΦ · · ·
F o r t h e t e x t w i t h c o m m e n t a r y , cf. S m i t h [ 1 7 8 ] , 2 1 - 5 .
2 φιλαλληλίας O n this rare a n d s e e m i n g l y late w o r d , S m i t h c o m m e n t s : ' E v e n
i f t h e term φιλαλληλία w a s b o r r o w e d f r o m t h e S t o i c s [ t h e a d j e c t i v e b u t n o t t h e n o u n
o c c u r s 4 t i m e s i n E p i c t e t u s ] , t h a t d o e s n o t n e c e s s a r i l y m e a n t h a t t h e idea o r i g i n a t e d
with them. It is s u r e l y i n d i s p u t a b l e that . . . φ ι λ α λ λ η λ ί α a n d φιλανθρωπία were
c h a r a c t e r i s t i c o f t h e E p i c u r e a n c o m m u n i t y f r o m t h e b e g i n n i n g . ' H o w e v e r , it is less
clear that E p i c u r u s h i m s e l f h a d h o p e s o f e x t e n d i n g the E p i c u r e a n c o m m u n i t y t o the
entire citizen body (cf. Q 5-6). Diogenes' vision o f breaking down existing
b o u n d a r i e s , h e r e a n d in P , c o u l d s i m p l y reflect the i d e o l o g y o f the R o m a n e m p i r e . F o r
^ ι λ ά λ λ η λ ο ί τ i n S t o i c i s m , cf. 6 7 W 7.
23 God
(1) n u n c q u a e causa d c u m per magnas numina gentis
pervulgarit et a r a r u m c o m p l e v e n t urbis
suscipiendaque curant sollemnia sacra,
q u a e n u n c in m a g m s florent sacra r e b u ' locisque,
u n d e e t i a m n u n c est m o r t a l i b u s insitus horror
qui delubra d e u m n o v a toto suscitat orbi
terrarum e t festis c o g i t c e l e b r a r e diebus,
n o n ita difficilest r a t i o n e m r e d d e r e verbis.
(2) q u i p p e e t e n i m i a m t u r n d i v u m mortalia saecla
egregias a m m o facies v i g i l a n t e videbant 1170
et m a g i s in s o m n i s m i r a n d o c o r p o r i s auctu.
his lgitur s e n s u m tribuebant propterea quod
membra movere videbantur vocesque superbas
m i t t e r e p r o facie praeclara et v i r i b u s amplis.
aeternamque dabant vitam, quia semper eorum
s u p p e d i t a b a t u r facies et f o r m a manebat,
et t a m e n o m m n o quod tantis v i r i b u s auctos

n o n t e m e r e ulla vi c o n v i n c i p o s s e putabant.
fortunisque ideo longe praestare putabant,
quod mortis timor haud q u e m q u a m vexaret eorum, 1180
e t s i m u l in s o m n i s q u i a m u l t a e t m i r a videbant
efficere et n u l l u m c a p e r e ipsos i n d e laborem.
(3) praeterea caeli rationes o r d i n e certo
et varia a n n o r u m c e r n e b a n t t e m p o r a verti
n e c p o t e r a n t q u i b u s id fieret c o g n o s c e r e causis. 1185
e r g o p e r f u g i u m sibi h a b e b a n t o m n i a divis
t r a d e r e et i l l o r u m n u t u f a c e r e o m n i a flecti.
in c a e l o q u e d e u m sedis et t e m p l a locarunt,
per c a e l u m v o l v i quia n o x et l u n a videtur,
l u n a dies et n o x et n o c t i s s i g n a s e v e r a 1190
n o c t i v a g a e q u e faces caeli flammaeque volantes,
n u b i l a sol i m b r e s n i x v e n d f u l m i n a grando
et rapidi fremitus et m u r m u r a magna minarum.
(4) ο g e n u s infelix h u m a n u m , talia divis
cum tribuit facta a t q u e iras a d i u n x i t a c e r b a s ! 1195
q u a n t o s t u r n g e m i t u s ipsi sibi, q u a n t a q u e nobis
vulnera, quas lacrimas peperere minoribu' nostris!
n e c pietas ullast v e l a t u m saepe videri
vertier ad lapidem atque o m n i s accedere ad aras
nec procumbere humi prostratum et p a n d e r e p a l m a s 1200
ante d e u m delubra nec aras sanguine multo
spargere quadrupedum nec votis nectere vota,
sed m a g e p a c a t a posse o m n i a m e n t e tueri.
(5) n a m c u m suspicimus m a g n i caelestia mundi
t e m p l a super stellisque m i c a n t i b u s aethera f i x u m , 1205

e t v e n i t in m e n t e m solis l u n a e q u e viarum,
t u n c aliis o p p r e s s a m a l i s i n p e c t o r a cura
ilia q u o q u e e x p e r g e f a c t u m caput erigere infit,
nequae forte d e u m nobis i m m e n s a potestas
sit, v a r i o m o t u q u a e C a n d i d a s i d e r a v e r s e t . 1210
temptat enim dubiam mentem rationis egestas,
ecquaenam fuerit m u n d i genitalis origo,
e t s i m u l e c q u a e sit f i n i s , q u o a d m o e n i a mundi
solliciti m o t u s h u n c possint ferre laborem,
an divinitus aeterna d o n a t a salute 1215
p e r p e t u o possint aevi labentia tractu
i m m e n s i validas aevi c o n t e m n e r e viris.
(6) p r a e t e r e a cui n o n a n i m u s f o r m i d i n e divum
contrahitur, cui n o n c o r r e p u n t m e m b r a pavore,
fulminis hornbili c u m p l a g a t o r r i d a tellus 1220

contremit et m a g n u m percurrunt murmura caelum?
non populi gentesque tremunt, regesque superbi
corripiunt divum percussi m e m b r a timore,
nequid o b admissum foede d i c t u m v e superbe
poenarum g r a v e sit s o l v e n d i t e m p u s a d a c t u m ? 1225
1203 pacala ed. Jutina: placala O Q 1214 solliciti Bcnlley: el taciti O Q 1224 nequid Lachmann: ne
quod O Q
Context: t h e o r i g i n s o f c i v i l i z a t i o n . T h e p a s s a g e c o r r e s p o n d s t o E p i c u r u s , Nat. x u , 2 7 . 1
( = Usener 84).
1173 videbantur Possibly 'were seen' rather than 'seemed'. B u t on neither
translation w o u l d t h e figures seen h a v e t o b e a c t u a l l y alive: see 1 5 D 9 .
Β E p i c u r u s , Ep. Men. 1 2 3 - 4
( 1 ) πρώτον μέν τον θεόν ζώον άφθαρτον καί μακάριον νομίζων, ώς ή κοινή
τοΰ θεού νόησις υπεγράφη, μηθέν μήτε τής αφθαρσίας ά λ λ ό τ ρ ι ο ν μήτε τής
μακαριότατος άνοίκειον αντώ προσάπτε· πάν δέ τό φυλάττειν αυτού
δυνάμενον τήν μ€τά αφθαρσίας μακαριότητα περι αυτόν δόξαζε. ( 2 ) θεοί
μέν γαρ είσίν εναργής γάρ αυτών έστιν η γνώσις. (}) οίους δ 1
αυτούς (οί) 5
πολλοί νομίζουσιν ούκ είσίν ού γάρ φυλάττουσιν αυτούς οίους νομιζουσιν.
άσεβης δέ ούχ ό τούς τών πολλών θεούς άναιρών, άλλ' ό τάς τών πολλών
δόξας θεοΐς προσάπτων. ού γάρ προλήφεις ε ί σ ί ν άλλ' ύπολήφεις φενδεΐς αί
τών πολλών υπέρ θεών αποφάσεις· ένθεν αί μέγισται βλάβαι αί έπί τοις
κακοίς έκ θεών επάγονται καί ώφέλειαι. ( 4 ) ταΐς γάρ ίδίαις οίκειούμενοι ίο
διά παντός άρεταΐς τούς ομοίους αποδέχονται, πάν τό μή τοιούτον ώς
άλλότριον νομίζοντες.
5 <οί> (iassendi y ai em Α.Α. Long: α,"τ . codd. (om. t o ) :

ια T e Usener: αίτια, τοις κακοίς del
Diano 10 ώφάλαιαι {τοις άγαθοίς) Ciassendi 12 νομίζοντας codd.: (ζορίζοντας Schmid
Context: i m m e d i a t e l y f o l l o w i n g 2 5 A , t h e i n t r o d u c t i o n t o t h e Letter.
6 φυλάττουσιν E c h o i n g 3 , φυλάττειν. F a l s e b e l i e f s t h a t t h e g o d s m e d d l e in o u r
affairs fail t o e n s u r e t h e i r c a p a c i t y f o r e v e r l a s t i n g bliss ( c f . Ε 4). T h i s i d e a t h a t it is u p t o
m e n t o ensure their g o d s ' i m p e r i s h a b i l i t y b e c o m e s far m o r e readily intelligible o n t h e
interpretation which makes Epicurean gods h u m a n thought constructs.
10-12 W e t a k e t h e s u b j e c t t o b e p e o p l e in g e n e r a l , t h e g o o d a n d t h e b a d alike ( c f .
SV 1 5 ) , t h e Γδιαι άρεταί o f t h e l a t t e r b e i n g s u c h m i s c o n c e i v e d f o r m s o f ' e x c e l l e n c e ' as
p o w e r . A l t h o u g h G a s s e n d i ' s s u p p l e m e n t , ( T O I ' S a y a t 9 o i s - > ( o r p e r h a p s < α ί έπι τοίς
άγαθοΐς) t o fit o u r e m e n d a t i o n in 9 ) w o u l d h e l p c l a r i f y this r e f e r e n c e , t h e t r a n s m i t t e d
reading should stand: Epicurus p r o b a b l y chose n o t t o specify 'for the g o o d ' because a
c o r r e c t o r r e l a t i v e l y c o r r e c t c o n c e p t i o n o f t h e d i v i n e n a t u r e is b e n e f i c i a l n o t o n l y t o
t h o s e a l r e a d y g o o d , b u t t o a n y o n e at a l l .
C E p i c u r u s , Ep. Hdt. 7 6 - 7
( 1 ) και μήν έν τοΐς μετεώροις φοράν καί τροπήν καί έκλειφιν καί άνατολήν
και δ ύ σ ι ν καί τά σύστοιχα τούτοις μήτε λειτουργούντος τίνος νομίζειν δει

γίνεσθαι και διατάττοντος ή διατάξοντος και άμα τήν πάσαν μακαριότητα
έχοντος μετά αφθαρσίας (ού γάρ συμφωνούσιν πραγματείαι καί φροντίδες
και όργαι καί χάριτες μακαριότητι, άλλ' εν άσθενεία και φόβω καί
προσδεήσει τών πλησίον ταύτα γίνεται), (ζ) μήτε αύ πύρ άμα όντα
συνεστραμμένον τήν μακαριότητα κεκτημένα κατά βούλησιν τάς κινήσεις
ταύτας λαμβάνειν ( 3 ) ά λ λ ά πάν τό σέμνωμα τηρείν, κατά πάντα ονόματα
φερόμενα έπί τάς τοιαύτας εννοίας, έάν μηδέν ύπεναντίον έξ αυτών τώ
σεμνώματι δόξη· ει δέ μή, τον μέγιστον τάραχον έν ταίς φυχαϊς αυτή ή
ύπεκακτιόττ/ς- παρασκευάσει.
3 γίνεσθαι Meibom: γενέσθαι codd. ο έάν codd.: ίνα Usener μηοεν Meibom: μηο' codd.
ύπεναντίον Meibom: ύπεναντίαις Β1>: uirei/an-icu FP(corr.): ύπεναντίας ζ ο - ι ο οόξτ, Meibom: οόζαι
codd. ([γένωνται} τω σεμνώματι οόξαι Gassendi
Context: i m m e d i a t e l y following 1 9 A o n t h e o r i g i n o f l a n g u a g e . T h e j u x t a p o s i t i o n is
e x p l i c a b l e b y t h e f a c t t h a t b o t h t o p i c s a r e e x c e r p t e d f r o m E p i c u r u s ' a c c o u n t in Nat. x i i
o f t h e o r i g i n s o f c i v i l i z a t i o n (see n o t e o n A , a n d S e d l e y [ 1 3 2 ] ) . T h e p r e s e n t p a s s a g e
m a y d e r i v e f r o m t h e s a m e s e c t i o n as A 3 .
1-3 I f t h e i n t e r p r e t a t i o n d e f e n d e d in v o l . 1 is c o r r e c t , w h y d o e s E p i c u r u s n o t
a r g u e that t h e g o d s c a n n o t c o n t r o l celestial e v e n t s o n t h e g r o u n d that t h e y a r e o n l y
c o n c e p t s , n o t living beings? T h a t g r o u n d c o u l d h a r d l y b e established b y t h e present
a r g u m e n t , w h i c h m e r e l y a p p e a l s t o t h e c o m m o n c o n c e p t i o n o f g o d as blessed a n d
i m p e r i s h a b l e . H e n c e his a r g u m e n t c o n c e r n s n o t his o w n g o d s , b u t a hypothetical d i v i n e
controller.
6-8 A n allusion t o t h e astral g o d s o f P l a t o a n d A r i s t o t l e .
9 T a s τοιαύτας έννοίαϊ Sc. b l e s s e d n e s s a n d i m p e r i s h a b i l i t y .
D Lucretius 6.68-79
q u a e nisi r e s p u i s e x a n i m o l o n g e q u e remktis
dis i n d i g n a p u t a r e a l i e n a q u e p a c i s eorum,
delibata d e u m p e r t e tibi n u m i n a s a n c t a 70
saepe o b e r u n t ; n o n q u o violari s u m m a d e u m vis
possit, u t e x ira p o e n a s p e t e r e i m b i b a t acris,
sed quia t u t e tibi placida c u m p a c e quietos
constitues m a g n o s irarum volvere fluctus,
n e c delubra d e u m p l a c i d o c u m p e c t o r e adibis, 75
nec de corpore quae sancto simulacra feruntur
in m e n t i s h o m i n u m divinae nuntia formae,
suscipere haec animi tranquilla pace valebis.
inde videre licet qualis i a m vita sequatur.

71 oberunt Wakefield: oderunl O Q : aderunt Marullus 73 quietos Marullus: -us O Q 76 feruntur ed.
Bnxiensis: fuerunl O Q
Context: t h e n e e d t o e x c l u d e t h e g o d s f r o m c o s m o l o g i c a l explanations.
76 f e r u n t u r W h e t h e r o r n o t this e m e n d a t i o n is a c c e p t e d , t h e r e c a n b e little
d o u b t t h a t L u c r e t i u s is h e r e a s s u m i n g t h a t t h e d i v i n e simulacra c o m e t o us f r o m t h e
bodies o f the g o d s . C f . L , with n o t e .
Ε C i c e r o , ND 1.43-50
(1) ea quiconsideret q u a m inconsulte ac temere dicantur, venerari Epicurum
et in e o r u m i p s o r u m n u m e r o d e q u i b u s h a e c q u a e s t i o est h a b e r e d e b e a t . ( 2 )
solus e n i m v i d i t p r i m u m esse d e o s , q u o d in o m n i u m a n i m i s e o r u m notionem
inpressisset ipsa n a t u r a . q u a e est e n i m g e n s a u t q u o d g e n u s h o m i n u m quod
non habeat sine d o c t r i n a anticipationem quandam deorum, quam appellat 5
πρόληψιν Epicurus, id est a n t e c e p t a m ammo rei q u a n d a m informationem,
sine q u a n e c intellegi q u i c q u a m n e c q u a e r i n e c disputari potest, q u o i u s rationis
vim atque utilitatem e x illo caelesti E p i c u r i d e r e g u l a e t i u d i c i o volumine
accepimus. quod igitur fundamentum huius quaestionis est, id praeclare
i a c t u m videtis. c u m e n i m n o n instituto aliquo aut m o r e a u t l e g e sit o p i n i o 10
constituta m a n e a t q u e a d u n u m o m n i u m firma consensio, intellegi necesse est
esse d e o s , q u o n i a m insitas e o r u m v e l p o t i u s i n n a t a s c o g n i t i o n e s h a b e m u s ; d e
q u o a u t e m o m n i u m n a t u r a c o n s e n t i t , i d v e r u m esse n e c e s s e est; esse i g i t u r d e o s
c o n f i t e n d u m est. (3) q u o d q u o n i a m fere constat inter o m n i s n o n philosophos
s o l u m sed e t i a m i n d o c t o s , f a t e m u r c o n s t a r e illud e t i a m , h a n c n o s h a b e r e sive 15
anticipationem, u t a n t e dixi, sive p r a e n o t i o n e m deorum (sunt enim rebus
novis nova ponenda nomina, ut Epicurus i p s e πρόληψιν appellavit, quam
antea n e m o eo verbo nominarat) - hanc igitur h a b e m u s , ut deos beatos et
inmortales putemus. quae enim nobis natura i n f o r m a t i o n e m ipsorum deorum
dedit, e a d e m insculpsit in m e n t i b u s ut e o s a e t e r n o s e t b e a t o s h a b e r e m u s . (4) 20
quod si i t a e s t , v e r e exposita ilia sententia est a b E p i c u r o , quod beatum
aeternumque sit i d n e c h a b e r e i p s u m n e g o t n q u i c q u a m nec exhibere alteri,
itaque neque ira neque gratia teneri, q u o d quae talia essent inbecilla essent
omnia. ( 5 ) si n i h i l aliud quaereremus nisi ut deos pie coleremus et ut
s u p e r s t i t i o n e l i b e r a r e m u r , satis e r a t d i c t u m ; n a m e t p r a e s t a n s d e o r u m n a t u r a 25
hominum pietate coleretur, c u m e t a e t e r n a esset e t b e a t i s s i m a (habet enim
v e n e r a t i o n e m iustam quicquid excellit), et m e t u s o m n i s a vi atque ira d e o r u m
pulsus esset; intellegitur e n i m a b e a t a i n m o r t a l i q u e n a t u r a e t i r a m e t g r a t i a m
segregari; quibus remotis nullos a supens mpendere metus. sed ad hanc
confirmandam opinionem anquirit animus et f o r m a m et vitam et actionem 30
mentis atque a g i t a t i o n e m in deo. (6) ac d e f o r m a q u i d e m partim natura n o s
a d m o n e t partim ratio docet. n a ma natura h a b e m u s o m n e s o m n i u m gentium
s p e c i e m n u l l a m a l i a m nisi h u m a n a m d e o r u m ; q u a e e n i m f o r m a alia o c c u r r i t
umquam aut vigilanti c u i q u a m aut dormienti? sed ne o m n i a revocentur ad
primas notiones, ratio h o c idem ipsa d e c l a r a t . n a m c u m praestantissumam 35
n a t u r a m , v e l quia b e a t a est v e l quia s e m p i t e r n a , c o n v e n i r e videatur eandem
esse p u l c h e r r i m a m , quae conpositio membrorum, quae conformatio hnia-
mentorum, quae figura, quae species humana potest esse pulchnor? vos
q u i d e m Lucili soletis ( n a m C o t t a m e u s m o d o h o c m o d o illud), c u m artificium
effingitis f a b r i c a m q u e d i v i n a m , q u a m sint o m n i a in h o m i n i s f i g u r a n o n m o d o 40
ad usum verum etiam ad venustatem apta descnbere; quod si omnium

a n i m a n t i u m f o r m a m v i n c i t h o m i n i s f i g u r a , d c u s a u t e m a n i m a n s est, e a f i g u r a
profecto est quae pulchernmast o m n i u m , q u o m a m q u c d e o s b e a t i s s i m o s esse
constat, beatus autem esse sine v i r t u t e nemo potest n e c v i r t u s sine ratione
constare n e c ratio usquam inesse nisi in h o m i n i s f i g u r a , h o m i n i s esse s p e c i e 45
d e o s c o n f i t e n d u m est. ( 7 ) n e c t a m e n e a s p e c i e s c o r p u s est sed quasi c o r p u s , n e c
habet sanguinem sed quasi sanguinem. (haec quamquam et inventa sunt
acutius et dicta subtilius a b E p i c u r o q u a m u t quivis e a possit a g n o s c e r e , tamen
fretus intellegentia vestra dissero brevius quam causa desiderat.) Epicurus
a u t e m , q u i r e s o c c u l t a s e t p e n i t u s a b d i t a s n o n m o d o v i d e a t a n i m o sed e t i a m sic 50
t r a c t e t u t m a n u , d o c e t e a r n esse v i m e t n a t u r a m d e o r u m , u t p r i m u m n o n s e n s u
sed m e n t e c e r n a t u r , n e c soliditate q u a d a m n e c ad n u m e r u m , ut ea quae ille
propter firmitatem στίρέμνια appellat, sed imaginibus similitudine et
transitione perceptis, c u m infinita s i m i l l u m a r u m imaginum series e x i n n u -
m e r a b i l i b u s individuis existat et a d d e o s adfluat, c u m m a x i m i s v o l u p t a t i b u s in 55
eas i m a g i n e s mentem intentam infixamque nostram intellegentiam capere
q u a e s i t e t b e a t a n a t u r a e t a e t e r n a . s u m m a v e r o vis infimtatis et m a g n a ac diligenti
c o n t e m p l a t i o n e dignissima est. in qua intellegi necesse est earn esse naturam ut o m n i a omnibus
paribus paria respondeant; hanc Ιαονομίαν appellat Epicurus, id est aequabilem tributionem. e x
hac lgitur illud efficitur, si m o r t a l i u m tanta m u l t t t u d o sit, esse inmortalium non m i n o r e m , et si 60
quae interimant innumerabilia sint, etiam ea quae conservent vis infinita esse debere.
54 series Bneger: species codd. 5S ad deos codd. (ad cos B ) : ad nos Lambinus: a deis Oavies: a diis ad nos
1
Hcmdorf
Context: Velleius' exposition of E p i c u r e a n theology, immediately f o l l o w i n g his

critique o f rival theories (including 5 4 B ) .
6 informationem T h i s ( c f . 1 9 ) m u s t t r a n s l a t e E p i c u r u s ' τύπος, c f . 1 5 A ; 1 7 E 2;
20C 8.
8 caelesti T r a n s l a t e d ' h e a v e n - s e n t ' in v o l . 1 , d e s p i t e t h e u n - E p i c u r e a n o v e r t o n e s ,
on the authority of C i c e r o , Fin. 1.63 and Plutarch, Col. 1 1 1 8A. de regula et
iudicio T h i s t r a n s l a t e s περι κανόνος και κριτηρίου - a reference to Epicurus'
w o r k t h e Canon (see 1 7 A ) .
12 innatas T h e t e r m has r a i s e d m a j o r p r o b l e m s f o r t h e t r a d i t i o n a l i n t e r p r e t a t i o n
o f E p i c u r u s ' t h e o l o g y . If t h e c o n c e p t i o n o f g o d is a l r e a d y i n n a t e , h o w c a n it a l s o r e s u l t
e m p i r i c a l l y (as it w e r e ) f r o m o u r a p p r e h e n s i o n in d r e a m s o f i m a g e s c o m i n g f r o m h i m
(cf. K l e v e [ 2 8 4 ] , c h . 3 ) ? T h e d i l e m m a d o e s n o t e v e n arise on t h e i n t e r p r e t a t i o n
adopted in v o l . 1 . W h a t is i n n a t e is a p r e d i s p o s i t i o n for forming an idealized
c o n c e p t i o n o f the h a p p y being w e ourselves a i m t o b e c o m e .
21-4 F o r t h e original G r e e k o f the m a x i m , see G 1 - 2 .

31-46 O n t h e i n t e r p r e t a t i o n p r o p o s e d in v o l . 1 it is i n e v i t a b l e t h a t t h e g o d s
should b e a n t h r o p o m o r p h i c , since t h e y c o n s t i t u t e p a r a d i g m a t i c m o d e l s f o r o u r o w n
lives. Still a n o b l i g a t i o n m i g h t a r i s e f o r t h e E p i c u r e a n s t o s h o w , in o p p o s i t i o n t o t h e
S t o i c d e f e n c e o f a n o n - a n t h r o p o m o r p h i c g o d ( e . g . 5 4 A ) , t h a t t h e r e is n o t h i n g n o n -
ideal a b o u t a g o d in h u m a n s h a p e . S e e a l s o 1 3 G 4 2 - 5 3 , a n d K l e v e I 2 9 0 ] .
38-41 F o r this S t o i c thesis, see ND 2 133-53.
47-9 T h e apologetic remarks suggest that C i c e r o is h e r e s i m p l y translating
Epicurus' technical account without understanding it - a f a c t which virtually
g u a r a n t e e s t h e a u t h e n t i c i t y o f his r e p o r t .
53-4 similitudine et transitione This expression has been widely misunder
s t o o d . M a n y i n t e r p r e t e r s h a v e f o l l o w e d P h i l i p p s o n [ 2 4 0 ] in t a k i n g it t o t r a n s l a t e ή
καθ' ομοιότητα μετάβασις, 'inference b y similarity' - o n e o f Philodemus' designa
t i o n s o f t h e ' S i m i l a r i t y M e t h o d ' , o n w h i c h s e c 1 8 F - G . O n this h y p o t h e s i s , t h e t e x t is
o f t e n r e a d as c l a i m i n g t h a t w e i n f e r t h e n a t u r e o f t h e g o d s f r o m t h e s i m i l a r i t y o f their
images to them. What this i n t e r p r e t a t i o n misses is t h a t as w e l l as ' i n f e r e n c e '
μετάβασις c a n also d e s i g n a t e a m o d e o f concept-formation. In o n e S t o i c t e x t ( 3 9 D 7 ) it
is i t s e l f a p p a r e n t l y a species o f c o n c e p t - f o r m a t i o n , b u t S e x t u s (M. 3 . 4 0 ; s e e M u e l l e r
[ 6 5 2 ] , 7 8 ) , w h o s e u s a g e s t a n d a r d l y reflects t h a t c u r r e n t a m o n g t h e d o g m a t i s t s c h o o l s ,
uses it as t h e g e n e r i c n a m e f o r s u c h p r o c e s s e s ( t h e list o f w h i c h p e r h a p s o r i g i n a t e d w i t h
E p i c u r u s : c f . 1 5 F ) . T h e s e a r e all p r o c e s s e s b y w h i c h , s t a r t i n g f r o m p e r c e p t u a l l y - b a s e d
i m p r e s s i o n s , w e f o r m s u c h c o n c e p t s as C e n t a u r , p y g m y a n d g i a n t . T h e y a r e n o t
p r o c e s s e s o f i n f e r e n c e a t all. T h a t this is t h e sense o f transitio h e r e is v i r t u a l l y p r o v e d b y
t h e c o m p a r i s o n o f F 2 - 3 . T h u s w e m u s t t a k e similitudine t o c o n s t i t u t e a d i s t i n c t a n d
p r i o r s t a g e . B o t h C i c e r o ' s p h r a s e o l o g y a n d t h e c o m p a r i s o n o f G m a k e it h a r d t o
d o u b t t h a t t h e s i m i l a r i t y in q u e s t i o n is t h a t o f t h e i m a g e s t o e a c h o t h e r ( c f . 4 0 N 1), n o t
t o t h e g o d s . H e n c e t h e r e f e r e n c e is t o t h e c i n e m a t o g r a p h i c e f f e c t o f a series o f s i m i l a r
images. This provides the primary impression o f a happy h u m a n being, which b y
transitio w e i n t e n s i f y i n t o t h a t o f a n e v e r l a s t i n g a n d s u p r e m e l y blessed b e i n g .
54 series B r i e g c r ' s e m e n d a t i o n f o r species is h a r d t o resist. A s w e w o u l d e x p e c t ,

a n d as G c o n f i r m s , w h a t ' f l o w s ' is t h e i m a g e s , n o t t h e i r a p p e a r a n c e . A n d in C o t t a ' s
s u m m a r y o f this p a s s a g e a t 1 . 1 0 5 his p h r a s e similium accessio s u g g e s t s t h e e m e n d e d
r a t h e r t h a n t h e M S r e a d i n g . T h e f r e q u e n t o c c u r r e n c e o f species in t h e p r e c e d i n g
p a r a g r a p h s c o u l d easily h a v e i n f l u e n c e d t h e c o r r u p t i o n .
55 a d d e o s A m e r i t o f t h e i n t e r p r e t a t i o n a d o p t e d in v o l . 1 is t h a t it r e n d e r s
u n n e c e s s a r y L a m b i n u s ' f r e q u e n t l y a d o p t e d e m e n d a t i o n t o ad nos.
57ft". T h e r e t u r n t o o r a t i o r e c t a signals t h a t t h e d i r e c t r e p o r t o f E p i c u r u s has
finished. T h e a r g u m e n t n o w a d d e d b y V e l l e i u s a p p e a l s t o w h a t m a y b e an a u t h e n t i c
E p i c u r e a n p r i n c i p l e , b u t p u t s it t o d e s p e r a t e l y b a d u s e . I f a c c e p t e d , it w o u l d w r e c k t h e
a r g u m e n t f o r t h e m o r t a l i t y o f t h e soul a t 1 4 H 1.
F S e x t u s E m p i r i c u s , M. 9.42-7
ο 8ε Δημόκριτος τό ήττον άττορον διά τοΰ μείζονος άπορου διδάσκων άπιστος εστίν, εις μεν
γαρ τό πώς νόησιν θεών εσχον άνθρωποι πολλάς καί ποικίλος ή φνσις διδωσιν άφορμάς· το
Se f Γδωλα είναι εν τώ περιέχοντι ύπερφυή καί ανθρωποειδείς έχοντα μορφάς καί καθόλου
τοιαύτα όποια βούλεται αντώ άναπλάττειν Δημόκριτος, παντελώς εστι δνσπαράδεκ-
τον.(ι) τά δέ α υ τ ά κ α ι προς τον Έπίκουρον ένεστι λέγειν, οίόμενον ότι κατά 5
τ α ? ένυπνιδίονς φαντασίας τών άνθρωπομόρφων ειδώλων ένοήθηααν θεοί·
τι γάρ μάλλον από τούτων νόησις εγίγνετο θεών ή ύπερφυών ανθρώπων;
και καθόλου και προς πάσας τάς εκκειμένας δόξας ένέσται λέγειν, ότι ού
κατά φιλόν μέγεθος ανθρωποειδούς ζώου νόησιν θεού λαμβάνουσιν
άνθρωποι, άλλά σύν τώ μακάριον είναι και άφθαρτον και πλείστην δύναμιν ιο
έν τώ κόσμω προφερόμενον. άπερ ού διδάσκουσιν, άπό τίνος αρχής ή πώς
έπενοήθη παρά τοις πρώτον έννοιαν σπάσασι θεού, οί τάς ενυπνιδίους
αίτιώμ€νοι φαντασίας καί τήν τών ουρανίων εύταξίαν. (ζ) οί δέ και προς
τοΰτό φασιν, ότι ή μέν αρχή τής νοήσεως τοΰ (ιναι θεόν γέγονεν άπό τών
κατά τούς ύπνους ίνδαλλομένων ή άπό τών κατά τον κόσμον θεωρου
μένων, τό δέ άίδιον €ΐναι τον θεόν καί άφθαρτον και τέλειον έν ευδαιμονία
παρήλθε κατά τήν άπό τών ανθρώπων μετάβασιν. ώς γάρ τον κοινόν
άνθρωπον αύξήσαντες τή φαντασία νόησιν έσχομεν Κύκλωπος, ος ούκ έώκει
άνορί γε σιτοφάγιρ, άλλά όι'αι ύλήεντι
υψηλών ορέων, οτε φαίνεται οιον άπ' άλλων,
ούτωςάνθρωπον εύδαίμονα νοήααντες και μακάριον καί συμπεπληρωμέ-

νον πάσι τοις άγαθοίς, είτα ταύτα έττιτίύ'αΐ'τεϊ τον έν αύτοίς έκείνοις
άκρον ένοήσαμεν θεόν. καί πάλιν πολυχρόνιόν τινα φαντασιωθέντες
άνθρωπον οί παλαιοί έπηύξησαν τον χρόνον εις άπειρον, προσσυνάφαντες
τώ ένεστώτι και τον παρωχημένον και τόν μέλλοντα- είτα εντεύθεν εις
έννοιαν άιδίου παραγενόμενοι έφασαν και άίδιον είναι τόν θεόν. (3) οί δη
τοιαύτα λέγοντες πιθανής μέν προΐστανται δόξης, ήρεμα δέ εις τόν δι'
αλλήλων έμπίπτουσι τρόπον, ός έστιν άπορώτατος. 'ίνα γάρ πρώτον
εύδαίμονα νοήσωμεν άνθρωπον καί άπό τούτου κατά μετάβασιν τόν θεόν,
όφείλομεν νοήσαι τί ποτέ έστιν ευδαιμονία, ης κατά μετοχήν νοείται ό
ευδαίμων, άλλ' ην γε ευδαιμονία κατ' αυτούς δαιμόνια τις καί θεία φύσις,
καί ευδαίμων έκαλεϊτο ό ευ τόν δαίμονα διακείμενον έχων. ώσθ' ίνα μέν
λάβωμεν τήν περί άνθρωπον εύδαιμονίαν, πρότερον έχειν όφείλομεν
νόησιν θεού και δαίμονος, ίνα δέ τόν θεόν νοήσωμεν, πρότερον έχειν
όφείλομεν έννοιαν εύδαίμονος άνθρωπου, τοίνυν έκάτερον περιμένον τήν
έκ θατέρου νόησιν άνεπινόητον γίνεται ήμιν.
Context: critique of theories of the origin of belief in god. The opinions of Dcmocritus
and Epicurus were first summarized at ibid. iy and 2 4 - 5 .
4 τοιαύτα Dcmocritus added that the images were hard to'destroy, capable of
speech, endowed with prophetic powers, and beneficent or maleficent (ibid. iy).
8 This criticism now takes in, as well as the Epicurean theory, those of
Democritus and Aristotle (ibid. 19-27). But from 14 onwards the defence offered on
behalf o f this group seems exclusively Epicurean. Hence it uses the Hellenistic
μετάβασις theory and the characteristic Epicurean phrase αυμπεπληριυμένον ... ά
γαθοίς (cf. 2 1 B 2), and while accounting for the ideas of god's happiness and
imperishability it ignores the challenge (10-11) concerning a non-Epicurean attribute
of god, namely power.
32-3 This etymology stems ultimately from I'lato, Tim. 90c.
G Epicurus, RS 1, with scholion
το μακάριον και άφθαρτον ούτε αυτά πράγματα έχει ούτε άλλα» παρέχει, ώστε ούτε όργαΐς
ούτε χάρισι συνέχεται- έν άσθενείγάρ πάν το τοιούτον, [έν άλλοις δέ φησι τούς θεούς
λόγω θεωρητούς, ους μέν κατ' αριθμόν ύφεστώτας, ους δέ κατά όμοείδειαν
εκ τής συνεχούς επιρρύσεως τών ομοίων ειδώλων επί τό αότό άποτετελεσ-
μένων, ανθρωποειδείς.] 5
3 οΰς . . οΰί codd.: οϋ . . . <is Gasscndi: ού . . . <oi">ous bignone: ού . . . όσοχ Diano 4 5 άποτ,τα-
λίσμένων BP*: -ους Kiihn
3 λόγω θεωρητούς C f . m b e l o w , a n d 1 1 D 3 , Ε 4 . T h e e x p r e s s i o n is s t a n d a r d l y
used b y E p i c u r u s f o r e n t i t i e s n o t a v a i l a b l e t o t h e senses b u t d i s c o v e r a b l e in t h o u g h t . I f
o u r s u g g e s t i o n in v o l . 1 is r i g h t , t h a t t h e first g r o u p o f g o d s m e n t i o n e d h e r e a r e h u m a n
sages w h o h a v e b e c o m e e t h i c a l m o d e l s f o r f u t u r e g e n e r a t i o n s , t h e y will still fit this
d e s c r i p t i o n b e c a u s e it w i l l b e qua t h o u g h t - o b j e c t s , n o t qua p e r c e p t i b l e i n d i v i d u a l s , t h a t
t h e y fulfil this f u n c t i o n , κ α τ αριθμόν . . . κ α τ ά όμοείδειαν F o r this d i s t i n c t i o n
between numerical identity and formal identity, cf. Galen, Meth. med. 10.135,
S i m p l i c i u s / fnAr. De caelo 3 i o , 5 r f .
4—5 ά ί Γ Ο Τ ί τ ί λ ε σ μ έ ν ω ν T h i s v e r b has suffered f r o m o v e n n t e r p r e t a t i o n ( e . g .
'perfected', B a i l e y ) . It is o n e o f E p i c u r u s ' s t a n d a r d v e r b s f o r ' p r o d u c e ' in causal
e x p l a n a t i o n s . I f t h e t r a n s m i t t e d t e x t is c o r r e c t , it m i g h t b e t a k e n w i t h im το αυτό,
' . . . i n f l u x o f s i m i l a r i m a g e s p r o d u c e d ( a n d sent) t o t h e s a m e p l a c e . . .'. T h i s is n o t
v e r y c o n v i n c i n g , a n d t h e r e is s o m e m e r i t in e m e n d i n g it t o -ους w i t h K i i h n a n d
understanding that the gods themselves are 'produced from the continuous
i n f l u x . . .'. A l t e r n a t i v e l y , o n e m i g h t r e a d -ην a n d u n d e r s t a n d t h a t it is t h e f o r m a l
u n i t y w h i c h is t h u s p r o d u c e d . O u r t r a n s l a t i o n in v o l . 1 is d e s i g n e d t o h e d g e o u r bets
b e t w e e n t h e s e t h r e e possibilities. N o t m u c h a p p e a r s t o t u r n o n t h e c h o i c e .
5 ανθρωποειδείς G r a m m a t i c a l l y s p e a k i n g this a w k w a r d a f t e r t h o u g h t c o u l d
d e s c r i b e e i t h e r all t h e g o d s o r j u s t t h e s e c o n d g r o u p . W h a t e v e r t h e i n t e n t i o n , t h e r e c a n
b e n o d o u b t t h a t all E p i c u r u s ' g o d s w e r e anthropomorphic.
Η P h i l o d e m u s , Piet. 1 1 2 . 1 - 1 8 (including Usener 87)
και πάσαν μ\ανίαν 'Ε\\πίκονρος (μ\(μφ(]\το τοις το \θ(ϊον ΐ\\κ τών όντων [αΐΌΐ]|ροΰσιμ, ώς
κά[ν τω] | δωδεκάτω [77ρο]|δίκω και Δια[γόρα] \ καί Κ ριτία κά[λ-
λοις] | μ έ μ φ ε τ α ι ] φας κα\ι παρα||κ·όπτ[ει]ν καί [μαίνεσ]|0αι και βακ-
χεύου\σΐν αυτούς [εί]κά[ζει βον\λ(ύσ\ας\ ού πράγμ[αθ' ή]\μ(ϊν τταρέχειν ού\δ'
ίνοχλείν κα[ύτούς\ \ παραγραμμίζ\<ιν\ | τα τ\ώ\ν θ(ών [όνόμα\\τα ... 5
ι καί πάσαν [άναι\\ρούσιν Obbink . 2 ώς κά\ν\ zJtalyopo.j Buchcler 2 3 κά\λΧοις\ -

παρα\\κόπτίΐν Usenet 3 μαίν<ο\\θαι Gomperz 4 (ί\κά\ζίΐ Uscner 4 s (Sou]|Atua[asj
|όι·όμα||τα Obbink
Context: d e f e n c e o f E p i c u r u s a g a i n s t t h e c h a r g e o f i m p i e t y .
B o o k x i i o f On nature, like L u c r e t i u s b o o k 5 , d e a l t w i t h t h e o r i g i n s o f c i v i l i z a t i o n .
E p i c u r u s ' r e m a r k a l m o s t c e r t a i n l y o c c u r r e d in t h e d e f e n c e o f his o w n a c c o u n t o f t h e
o r i g i n o f r e l i g i o n a g a i n s t t h e r i v a l a c c o u n t s o f t h e t h r e e n a m e d , w h o w e r e held t o h a v e
e x p l a i n e d t h e g o d s as c a l c u l a t e d h u m a n f i c t i o n s . T h e p o i n t o f i m p u t i n g insanity t o
t h e m is n o t o b v i o u s . W e o w e t o D . O b b i n k t h e i n t e r e s t i n g s u g g e s t i o n t h a t it is
c o n n e c t e d w i t h a s t r a t e g y f o r p r e s e r v i n g t h e a l l e g e d u n i v e r s a l i t y o f b e l i e f in g o d s ( E
2 ) : a t Piet. 1 0 9 , 1 7 - 2 0 (in O b b i n k ' s r e s t o r a t i o n ) P h i l o d e m u s c l a i m s t h a t t h e g o d s a r e
w o r s h i p p e d b y all m e n e i μ ή παρα]κοποί τινΐ\ς.
T h i s is t h e earliest e x t a n t o c c u r r e n c e o f t h e s t a n d a r d list o f atheists, f o r w h i c h c f .
S . E . , Μ. 9 - 5 1 - 4 . It w a s w i d e l y a l l e g e d t h a t E p i c u r u s w a s r e a l l y a n a t h e i s t h i m s e l f , a n d
his r e p u d i a t i o n o f a t h e i s m j u s t a (aqade t o m o l l i f y t h e p u b l i c : see t h e a t t r i b u t i o n s o f this
v i e w t o n u m e r o u s s o u r c e s in C i c e r o , ND 1 . 8 5 , 1 2 3 , S . E . , M. 9 . 5 8 ; E u s e b i u s , Pr. ev.
1 4 . 2 7 . 1 1 , 1 5 . 5 . 1 2 . C f also D . L . 2 . 9 7 : E p i c u r u s w a s said t o h a v e d r a w n h e a v i l y o n On
the gods b y T h e o d o r u s t h e A t h e i s t . O u r i n t e r p r e t a t i o n o f his t h e o l o g y c a n , w e b e l i e v e ,
s a t i s f a c t o r i l y e x p l a i n b o t h his v e h e m e n t r e p u d i a t i o n o f this c h a r g e , a n d w h y h e t e n d e d
t o a t t r a c t it.
1 P. O x y .2 1 5 , 1.3-24
τ|ό τής φύσεως, ώς ίλεγον, | [οί\κ(ίον, μηδ' όταν γε \ [ν]ή Δία οϋτωι λέγεται
πά\\λι\ν ϋττό τών τυχόντων \ "\ο\έοο\ι\κα τούς θεούς πάν\[τας οΰ]ς
σέ[βο]μαι [κ\αί TOU|[TOI]S" | 3 ο [ υ ) λ [ ο ] μ α ι πάντα κα\[τ]αθύειν καί τούτοις
| [άν]ατιθέναι." χαριέστε\[ρο]ς μέν γάρ ΐσως ποτέ \ [ό τ ] ο ι ο ΰ τ ο ? άλλων
ίδιω||τώ]ν έστιν, όμως δέ ο ΰ | [ δ ε ] ταύτηι πω τό βέβαιον \ \εύ]σεβείας S
υπάρχει, αύ | [δ \ άι] άνθρωπε, μακαριώ\[τα\τον μέν τι νόμιζε τό \ [διε\ιλη-
φέναι καλώς ο τ ο | [παν]άριστον έν τοις ούσι \ [δια]νοηθήναι δυνάμε\[θα\,
κα[ί θ]αύμαζε ταύτην | \τή]ν δ[ι]άληφιν και σέβου \ [άδ}ε[ί]αι τούτο,
€πί[ι]τα . . .
2 τυχόντων corr. c τ,ολλών Ρ οΰ\ς Obbink 4 χαρι<ατε\ρο}ς corr. cdd.: χαρκστε] \ν Ρ 8

αί|«[ί]α. Obbmk
Restorations other than those noted are by Grenfell and Hunt. For text and discussion, see Obbink [291].
Context: f r a g m e n t a r y E p i c u r e a n t h e o l o g i c a l t r e a t i s e . T h e p a p y r u s i t s e l f p r o b a b l y d a t e s
f r o m t h e first c e n t u r y B . C .
J E p i c u r u s , Ep. Men. 135
ταύτα ούν και τά τούτοις συγγενή μελέτα προς σεαυτόν ημέρας, και
νυκτός προς τόν όμοιον σεαυτώ, καί ουδέποτε ούθ' ϋπαρ ούτ' όναρ
διαταραχθήστ), ζήση δέ ώς θεός έν άνθρώποις. ούθέν γάρ έοικε θνητώ ζώω
ζών άνθρωπος έν άθανάτοις άγαθοΐς.
ι πρός < τ ί > Usener
Context: p e r o r a t i o n o f Letter.
Κ P l u t a r c h , Contra Ep. beat. I 0 9 1 B - C ( U s e n e r 4 1 9 , p a r t )
φεύ τής μεγάλης ηδονής τών ανδρών καί μακαριότητος ην καρπούνται

χαίροντες έπί τώ μή κακοπαθείν μηδέ λυπείσθαι μηδέ άλγεϊν. άρ' ούκ
άξιον έστιν έπί τούτοις καί φρονείν καί λέγειν α λέγουσιν, άφθαρτους και
ίσοθέους άποκαλούντες αυτούς καί δι' ύπερβολάς καί ακρότητας αγαθών
εις βρόμους καί όλολυγμούς έκβακχεύοντες ύφ' ηδονής ότι τών άλλων 5
περιφρονοΰντες έξευρήκασι μόνοι θείον αγαθόν καί μέγα, τό μηθέν έχειν
κακόν.
Context: c r i t i c i s m o f t h e E p i c u r e a n s ' n e g a t i v e c h a r a c t e r i z a t i o n o f g o o d .
3 άφθαρτους F o r E p i c u r u s ' o w n s i m i l a r use o f this e p i t h e t , c f . U s e n e r 1 4 1 ( t o
C o l o t e s ) , άφθαρτος μ ο ι τ τ ε ρ ι π ό τ ί ΐ κ α ί ημάς άφθαρτους διαι-οοϋ, a n d his letter Ιο
Mother, 7 2 . 1 . 2 0 - 4 0 A r r i g h e t t i [ 1 1 9 ] . C f . a l s o j ; M e t r o d o r u s f r . 17 = SV 1 0 ; a n d SV 3 6 .
L Lucretius 5.146-55
illud i t e m n o n est u t possis c r e d e r e , sedis
esse d e u m s a n c t a s in m u n d i p a r t i b u s ullis.
tenvis enim natura d e u m longeque remota
sensibus a b nostris a n i m i v i x m e n t e videtur;
quae quoniam manuum t a c t u m suffugit et i c t u m , 150
t a c t i l e n i l n o b i s q u o d sit c o n t i n g e r e debet.
t a n g e r e e n i m n o n quit q u o d tangi n o n licet ipsum.
q u a r e e t i a m sedes q u o q u e n o s t r i s s e d i b u s esse
dissimiles d e b e n t , tenues d e c o r p o r e eorum;
q u a e tibi p o s t e r i u s l a r g o s e r m o n e p r o b a b o . 155
Context: t h e w o r l d is n o t d i v i n e .
H e r e a n d a t 3 . 1 8 - 2 4 L u c r e t i u s e f f e c t i v e l y l o c a t e s t h e g o d s in t h e μετακόαμια or
intermundia. F o r a list o f r e f e r e n c e s t o this d o c t r i n e , s e e t h e n o t e o n C i c e r o , ND 1 . 1 8
( 1 3 G 2 ) in P e a s e [ 3 2 9 ] , t o w h i c h a d d P h i l o d e m u s , De dis i n . 8 . 3 1 . A s B o l l a c k [ 1 2 3 ]
r i g h t l y o b s e r v e s , in E p i c u r u s ' w r i t i n g s t h e t e r m o c c u r s o n l y in a n o n - t h e o l o g i c a l
c o n t e x t (Ep. Pyth. 88-9).
154 c o r p o r e H e r e , as a t D 7 6 , L u c r e t i u s ' n a i v e r e a d i n g o f E p i c u r u s ' t h e o l o g y
i m m e d i a t e l y p u t s h i m in c o n f l i c t w i t h t h e l a t t e r ' s t e c h n i c a l d o c t r i n e t h a t t h e g o d s d o
n o t h a v e a c t u a l b o d i e s ( E 7 ) . S i g n i f i c a n t l y , t h e n a i v e r e a d i n g o c c u r s o n l y in L u c r e t i u s '
proems, generally a c k n o w l e d g e d t o be original compositions, whereas the correct
E p i c u r e a n a c c o u n t is f o u n d in A , f r o m o n e o f t h e m a i n e x p o s i t o r y s e c t i o n s , in w h i c h
h e is c e r t a i n l y f o l l o w i n g a G r e e k E p i c u r e a n s o u r c e .
m Aetius 1.7.37 (Usener 3 5 5 , part)
Επίκουρος ανθρωποειδείς μεν τονς θεούς, λόγω 8e πάντας θεωρητοϋς διά τήν λεπτομερ-
ειαν τής τών ειδώλων φύσεως. 6 δ ' αντος άλλας τετταρας φύσεις κατά γένος άφθαρτους
τάσοε, τά άτομα το κενόν τό άπειρον τάς ομοιότητας· αύται δέ λέγονται όμοιομερειαι καί
στοιχεία.
ι τους EG πάντας τούς (A)BC
1-2 Cf. G .
2-3 I f w e identify τ ό άπειρον with τό πάν, then w e have here the three
i m p e r i s h a b l e s listed a t 1 4 H I , plus ' g o d s ' a n d ' s i m i l a r i t i e s ' . O n t h e i n t e r p r e t a t i o n
a d o p t e d in v o l . 1 it c a n b e e x p l a i n e d w h y t h e s e last t w o w e r e e x c l u d e d f r o m t h e s t r i c t
list in 1 4 H b u t a d m i t t e d o n a n o t h e r o c c a s i o n . G o d s a n d s i m i l a r i t i e s differ in b e i n g n o t
discrete entities b u t types. Also, their 'imperishability' b e l o n g s p r i m a r i l y within t h e
survival t i m e o f the h u m a n race ( a l t h o u g h the infinity o f the universe could perhaps
b e h e l d t o g u a r a n t e e t h e e x i s t e n c e o f h u m a n b e i n g s in o t h e r w o r l d s a n d e r a s ) . O n t h e
theory in A 2, Ε 7 a n d G , similarities and gods are n o t identical: it is t h e
imperishability o f t h e f o r m e r that g r o u n d s that o f t h e latter. T h e stock o f similar
images never runs o u t .
3-4 ό μ ο ι ο μ έ ρ ε ι α ι και σ τ ο ι χ ε ί α T h e m e a n i n g o f όμοιομέρεια in E p i c u r e a
n i s m is u n c e r t a i n ( c f . Nat. 2 9 . 2 7 . 7 ; 3 0 . 7 . 5 , 1 2 . 5 , 2 8 . 4 ) . H e r e it m i g h t m e a n s i m i l a r i t i e s
o f s t r u c t u r e (as f o u n d a m o n g ε ί δ ω λ α , c f . Ε 7 ) . T h e E p i c u r e a n σ τ ο ι χ ε ί α a r e a t o m s
(18C 2): t h e s e l i k e w i s e o f f e r i n f i n i t e l y m a n y t o k e n s o f e a c h t y p e ( 1 2 B 2 ) .
24 Death
A E p i c u r u s , Ep. Men. 124—7
( 1 ) σ υ ν ε ' θ ι ζ ε δέ έ ν τώ νομίζειν μηδέν προς ημάς ε ί ν α ι τ ό ν θ ά ν α τ ο ν έ π ε ί πάν

αγαθόν και κακόν έν αίσθήαει- στέρηαις δέ έ σ τ ι ν αίσθήσεως ό θάνατος. (2)
ό θ ε ν γ ν ώ σ ι ς ορθή τοΰ μηθέν ε ί ν α ι προς ημάς τόν θάνατον άπολαυατόν ττοιεί
τ ό τής ζωής θνητόν, ούκ άπειρον προστιθεΐσα χρόνον, άλλα τόν τ ή ς
α θ α ν α σ ί α ς άφελομένη πόθον. ( 3 ) ούθέν γάρ έ σ τ ι ν έ ν τω ζην δεινόν τω 5
κατειληφότι γνησίως τό μηδέν ύπάρχειν έν τω μή ζήν δ ε ι ν ό ν . ( 4 ) ώ σ τ ε
μάταιος ό λ έ γ ω ν δ ε δ ι έ ν α ι τ ό ν θ ά ν α τ ο ν ούχ ότι λυπήσει παρών, άλλ' ότι
λυπεί μέλλων, ο y a p π α ρ ό ν ούκ ενοχλεί, προσδοκώμενον κενώς λυπεί. ($)
τό φρικωδέστατον ούν τών κακών ό θάνατος ούθέν προς ημάς, έπειδήπερ
όταν μέν ημείς ώμεν, ό θάνατος ού πάρεστιν, όταν δέ ό θάνατος παρή, τόθ' ίο
ήμεΐς ούκ έσμέν. ούτε ούν προς τούς ζώντας έστιν ο ύ τ ε προς τούς
τετελευτηκότας, έπειδήπερ περι ους μέν ούκ έστιν, οΐ δ' ούκέτι είσίν. (6)
άλλ' οί πολλοί τόν θάνατον ότέ μέν ώς μέγιστον τών κακών φεύγουσιν, ότέ
δέ ώς άνάπαυσιν τών έν τώ ζήν (κακών α'ιροϋνται. ό δέ σοφός ούτε
παραιτείται τό ζ ή ν ) ο ύ τ ε φοβείται τό μή ζήν ούτε γάρ αύτώ π ρ ο σ ί σ τ α τ α ι 15
τ ό ζ ή ν ο ύ τ ε δ ο ξ ά ζ ε τ α ι κ α κ ό ν ε ί ν α ι τ ι τ ό μ ή ζ ή ν . ώσπερ δέ τό σιτίον ού τό
πλεΐον πάντως άλλά τό ήδιστον αίρεϊται, ούτω και χρόνον ού τόν μήκιστον
άλλά τόν ήδιστον καρπίζεται, (j) ό δέ παραγγέλλων τόν μέν νέον καλώς
ζήν, τόν δέ γέροντα καλώς καταστρέφειν, εύήθης έστιν ού μόνον δ ι α τ ό τ ή ς
ζ ω ή ς ά σ π α σ τ ό ν , ά λ λ ά κ α ί δ ι ά τ ό τ ή ν α υ τ ή ν ε ί ν α ι μελέτην τοΰ καλώς ζήν 20
και τού καλώς άποθνήσκειν. ( 8 ) πολύ δέ χειρών καί ό λέγων " κ α λ ό ν μ έ ν μ ή

φύναι, ! φύντα δ' όπως ώκιστα πύλας Άίδαο περήσαι." ει μέν γάρ
πεποιθώς τούτο φησιν, πώς ούκ απέρχεται έκ τού ζήν; έν έτοίμω γάρ
αύτώ τούτ' εστίν, εΐπερ ήν βεβουλευμένον αύτώ βεβαίως- εί δέ μωκώμε-
νος, μάταιος έν τοις ούκ έπιδεχομένοις. 25
4 άπίΐροΐ' Aldobrandinus: άπορον codd. 14— 5 suppl. Usener
1
Context: i m m e d i a t e l y following 23B. This sequence o f topics, g o d followed b y death,

m a t c h e s t o t h e first p a r t o f t h e telrapharmakos (25J) a n d RS 1 a n d 2 : see v o l . 1 , 1 5 6 .
21-2 T h e q u o t a t i o n is f r o m T h e o g n i s ( 4 2 5 , 4 2 7 W e s t ) .
Β E p i c u r u s , SV 31
προς μέν τ ά λ λ α δυνατόν άσφάλειαν πορίσασθαι, χάριν δέ θανάτου πάντες

άνθρωποι π ό λ ι ν ά τ ε ί χ ι σ τ ο ν οίκοΰμεν.
F o r s a f e t y as a d o m i n a n t g o a l o f h u m a n a c t i v i t y , cf. 2 2 C .
C E p i c u r u s , RS 19-21
( 1 ) [ 1 9 ] ό άπειρος χρόνος ϊσην (χει τήν ήδονήν και ό πεπερασμένος, εάν τις
αυτής τά πέρατα καταμέτρηση τ ώ λογισμοί. ( 2 ) [ 2 0 ] ή μέν σαρξ άπέλαβε
τά πέρατα τής ηδονής άπειρα, και άπειρος αντήν χρόνος παρεσκενασεν. ή
δέ διάνοια τον τής σαρκός τέλονς και πέρατος λαβονσα τον έπιλογισμόν
και τούς υπέρ τοΰ αιώνος φόβονς έκλύσασα τον παντελή βίον παρέα- 5
κεύααε, και ούθέν έτι τον άπειρον χρόνον προσεδεήθημεν. άλλ' ο ντε έφνγε
τήν ήδονήν, ουδέ ήνίκα τήν έξαγωγήν έκ τον ζήν τά πράγματα
παρεσκεναζεν, ώς έλλείπονσά τι τ ο ΰ αρίστου βίον κατέστρεφεν. (}) \ιι]ό
τά πέρατα τ ο ΰ βίου κατειδώς οίδεν ώς εύπόριστόν έστι τό ( τ ό ) άλγούν
κατ' ένδειαν εξαιρούν καί τό τον όλον βίον παντελή καθιστάν ώστε ουδέν ίο
προσδεϊται πραγμάτων αγώνας κεκτημένων.
3 καϊ codd.: καν Diels 6 προαΐδαήθημΐν F: προσ(θ(θημΐν B(torr.)I : ττροβ(δΐήθη·
J
( ο ι ϊ ) μήν Usener:
προσεδ(ήθη[μ€ν\ Muhll 9 ( τ ό ) Casaubon
D Diogenes Laertius 1 0 . 2 2 (Usener 138)
ήδη δέ τελεντών γράφει προς Ιδομενέα τήνδε έπιστολήν "τήν μακαρίαν

άγοντες καί άμα τελεντώντες ήμέραν τ ο ΰ βίον έγράφομεν ύμιν ταντί-
στραγγονρικά τε παρηκολονθήκει και δυσεντερικά πάθη ΰπερβολήν ούκ
άπολείποντα τοΰ έν έαυτοϊς μεγέθους· άντιπαρετάττετο δέ πάαι τούτοις
τό κατά φνχήν χαΐρον έπι τή τών γεγονότων ήμίν διαλογισμών μνήμη, σύ 5
δέ άξίως τής έκ μειρακίον παραστάσεως προς έμέ και φιλοσοφίαν
έπιμελού τών παίδων Μητροδώρον."
Context: life o f E p i c u r u s .
T h e i m p e r f e c t s ( a n d p l u p e r f e c t ) a r e o f t h e ' e p i s t o l a r y ' v a r i e t y : t h e l e t t e r is t e n s e d t o
suit t h e t i m e o f r e a d i n g , n o t t h e t i m e o f w r i t i n g .
( 1 ) nil igitur m o r s est a d n o s n e q u e p e r t i n e t h i l u m , 830

quandoquidem natura animi mortalis habetur.
(2) e t v e l u t a n t e a c t o nil t e m p o r e s e n s i m u s aegri,

ad c o n f l i g e n d u m venientibus undique Poenis,
o m n i a c u m belli trepido concussa tumultu
horrida c o n t r e m u e r e sub alris aetheris oris, 835

in dubioque fuere u t r o r u m ad regna c a d e n d u m
o m n i b u s humanis esset terraque m a n q u e ,

sic, u b i n o n e r i m u s , c u m c o r p o r i s a t q u e animal
discidium fuent quibus e sumus uniter apti,
scilicet h a u d nobis q u i c q u a m , q u i n o n e n m u s turn, 840
accidere o m n i n o potent sensumque movere,

n o n si t e r r a m a r i m i s c e b i t u r e t m a r e caelo.
(3) etsi 1 a m n o s t r o sentit d e c o r p o r e postquam
distractast animi natura a n i m a e q u c potestas,
nil t a m e n e s t a d n o s q u i c o m p t u c o n i u g i o q u e 845
corporis atque animae consistimus uniter apti.

( 4 ) n e c , si m a t e r i e m nostram collegerit aetas
p o s t o b i t u m r u r s u m q u e r e d e g e r i t u t sita n u n c est
atque iterum nobis fuerint data l u m i n a vitae,
pertineat q u i c q u a m t a m e n ad n o s id q u o q u e f a c t u m , 850
mterrupta semel c u m sit r e p e t e n t i a nostri.

et n u n c nil a d n o s d e n o b i s a t t i n e t , ante
q u i f u i m u s , < ^ n i l ) i a m d e illis n o s a d f i c i t angor.
nam cum respicias i m m e n s i t e m p o r i s omne
praeteritum spatium, turn m o t u s material 855
m u l t i m o d i s q u a m sint, facile h o c a c c r e d e r e possis,

s e m i n a s a e p e in e o d e m , u t n u n c s u n t , o r d i n e posta
h a e c e a d e m , q u i b u s e n u n c n o s s u m u s , a n t e fuissc. [I
n e c m e m o r i t a m e n id q u i m u s r e p r e h e n d e r e m e n t e ; [l
inter e n i m iectast vital pausa v a g e q u e 860 [859]
deerrarunt passim m o t u s ab sensibus o m n e s . [860]
( 5 ) d e b e t e n i m , m i s e r e si f o r t e a e g r e q u e f u t u r u m s t , [:
ipse q u o q u e esse in e o t u r n t e m p o r e , c u i m a l e possit [;
a c c i d e r e . id q u o n i a m m o r s eximit, esseque probet [
ilium cui possint i n c o m m o d a conciliari, 865 [864]
s c i r e l i c e t n o b i s nil e s s e in m o r t e timendum
n e c m i s e r u m fieri q u i n o n est p o s s e n e q u e hilum

differre an nullo fuerit i a m t e m p o r e natus,
mortalem vitam mors c u m immortalis ademit.
(6) p r o i n d e u b i se v i d e a s h o m i n e m indignarier ipsum, 870

post m o r t e m fore ut aut putescat c o r p o r e posto
aut flammis interfiat malisve ferarum,
scire licet n o n s i n c e r u m s o n e r e a t q u e subesse
caecum aliquem cordi stimulum, quamvis neget ipse
c r e d e r e se q u e m q u a m sibi s e n s u m in m o r t e f u t u r u m . 875
n o n , ut o p i n o r , e n i m d a t q u o d p r o m i t t i t et u n d e ,
n e c r a d i c i t u s e v i t a se t o l l i t e t e i c i t ,
s e d facit esse sui q u i d d a m super inscius ipse.
v i v u s e n i m sibi c u m proponit quisque futurum,

c o r p u s uti v o l u c r e s l a c e r e n t in m o r t e f e r a e q u e , 880
ipse sui m i s e r e t ; n e q u e e n i m se d i v i d i t illim
n e c r e m o v e t satis a p r o i e c t o c o r p o r e et ilium
se f i n g i t s e n s u q u e s u o c o n t a m i n a t adstans.
h i n c i n d i g n a t u r se m o r t a l e m esse creatum
n e c v i d c t in v e r a n u l l u m fore m o r t e a h u m se 885
q u i possit v i v u s sibi se l u g e r c peremptum
s t a n s q u c l a c e n t e m se l a c c r a n u n v e dolere.
nam si in morte malumst mails morsuque ferarum
tractan, non invenio qui non sit acerbum
ignibus impositum calidis torrescere flammis 89Ο
aut in melle situm suffocari atque rigere
fngore, cum summo gelidi cubat aequore saxi,
urgerive superne obtritum pondere terrae.
(7) " i a m i a m n o n d o m u s accipiet te laeta n e q u e uxor
o p t i m a , n e c dulces o c c u r r e n t oscula nati 895
praeripere et tacita pectus dulcedine tangent.
n o n poteris factis florentibus esse tuisque
praesidium. misero m i s e r e " aiunt " o m n i a ademit
u n a dies infesta tibi t o t p r a e m i a vitae."
illud i n h i s r e b u s n o n a d d u n t " n e c tibi e a r u m 900
i a m d e s i d e r i u m r e r u m super insidet una."

q u o d b e n e si v i d e a n t a n i m o d i c t i s q u e sequantur,
d i s s o l u a n t a n i m i m a g n o se a n g o r e metuque.
(8) " t u q u i d e m u t es l e t o s o p i t u s , sic eris a e v i
q u o d superest cunctis privatu' doloribus a e g n s . 905
at n o s h o r r i f i c o c i n e f a c t u m t e p r o p e busto
insatiabiliter deflevimus, aeternumque
nulla dies nobis m a e r o r e m e pectore demet."
illud a b h o c igitur q u a e r e n d u m e s t , q u i d sit a m a r i
tanto opere, ad s o m n u m si r e s r e d i t a t q u e q u i e t e m , 910
c u r q u i s q u a m a e t e r n o possit tabescere luctu.
Context: i m m e d i a t e l y f o l l o w i n g 1 4 H , a n d o p e n i n g L u c r e t i u s ' f a m o u s d i a t r i b e a g a i n s t
t h e fear o f d e a t h .
847-61 F o r a similar a r g u m e n t , cf. ibid. 6 7 0 - 8 .
( 1 ) n e c q u i s q u a m in b a r a t h r u m n e c Tartara deditur atra.
m a t e r i e s o p u s est u t c r e s c a n t p os t e r a saecla;
quae t a m e n o m n i a te vita perfuncta sequentur;
nec minus ergo ante haec q u a m tu cecidere, cadentque.
sic a l i d e x a l i o n u m q u a m desistet o r i n 970
vitaque mancipio nulh datur, o m n i b u s usu.
respice item quam nil ad nos anteacta vetustas
tcmporis aeterni fuerit, quam nascimur ante.
hoc igitur speculum nobis natura futuri
temporis exponit post mortem denique nostram. 975
numquid lbi horribile apparet, num tnste videtur
quicquam, non omni somno securius exstat?

(2) a t q u e ea n i m i r u m q u a e c u m q u e Acherunte profundo
p r o d i t a sunt esse, in v i t a sunt o m n i a nobis.
nec miser impendens m a g n u m timet aere s a x u m 980
T a n t a l u s , ut f a m a s t , cassa f o r m i d i n e torpens;
sed m a g i s in v i t a d i v u m m e t u s u r g e t inanis
mortalis c a s u m q u e t i m e n t quern c u i q u e ferat fors.
(3) n e c T i t y o n v o l u c r e s ineunt A c h e r u n t e iacentem
nec q u o d sub m a g n o scrutentur pectore q u i c q u a m 985
perpetuam aetatem possunt reperire profecto.
quamlibet immani proiectu corporis exstet,
q u i n o n sola n o v e m dispessis i u g e r a membris
o b t i n e a t , sed qui terrai totius orbem,
non tamen aeternum poterit perferre dolorem 990
nec praebere cibum proprio de corpore semper,
s e d T i t y o s n o b i s h i e e s t , in a m o r e iacentem
quern volucres lacerant atque exest anxius angor
a u t alia q u a v i s s c i n d u n t c u p p e d i n e curae.
(4) S i s y p h u s in v i t a q u o q u e n o b i s a n t e o c u l o s est 995
q u i p e t e r e a p o p u l o fascis s a e v a s q u e securis
i m b i b i t et s e m p e r v i c t u s tristisque recedit.
n a m petere i m p e r i u m q u o d inanest nec datur umquam,
a t q u e in e o s e m p e r d u r u m sufferre laborem,
h o c est a d v e r s o n i x a n t e m trudere m o n t e 1000
saxum quod tamen e s u m m o iam vertice rursum
v o l v i t u r et plani r a p t i m petit a e q u o r a campi.
(5) d e i n d e a n i m i i n g r a t a m n a t u r a m pascere semper
atque explere bonis rebus satiareque numquam,
q u o d faciunt nobis a n n o r u m t e m p o r a , c i r c u m 1005
cum redeunt fetusque ferunt variosque lepores,
nec t a m e n e x p l e m u r vitai fructibus umquam,
h o c , u t o p i n o r , id est, a e v o florente puellas
quod memorant l a t i c e m p e r t u s u m c o n g e r e r e in v a s ,
q u o d t a m e n expleri nulla ratione potestur. 1010
(6) C e r b e r u s et F u r i a e i a m v e r o et lucis egestas,
Tartarus horriferos eructans faucibus aestus,
q u i n e q u e s u n t u s q u a m n e c p o s s u n t esse profecto.
sed m e t u s in v i t a p o e n a r u m pro male factis
est i n s i g n i b u s insignis, s c e l e r i s q u e luella, 1015
c a r e e r et horribilis de s a x o i a c t u ' deorsum,
verbera carnifices r o b u r pix l a m m i n a taedae;
q u a e t a m e n etsi a b s u n t , at m e n s sibi c o n s c i a factis
p r a e m e t u e n s adhibit stimulos torretque flagelhs,
n e c v i d e t interea qui t e r m i n u s esse m a l o r u m 1020

p o s s i t n e c q u a e sit p o e n a r u m denique finis
atque eadem m e t u i t m a g i s h a e c n e in m o r t e gravescant.

hie A c h e r u s i a fit s t u l t o r u m denique vita.
Context: s h o r t l y a f t e r E .
G Lucretius 3.1087-94
nec prorsum vitam ducendo demimus hilum
t e m p o r e d e mortis n e c delibare valemus,
q u o m i n u s esse d i u p o s s i m u s f o r t e perempti.
p r o i n d e licet q u o t vis v i v e n d o c o n d c r e saecla; 1090
m o r s a e t e r n a t a m e n m l o m i n u s ilia manebit,
n e c m i n u s ille d i u i a m n o n e r k , e x h o d i e r n o
l u m i n e q u i f i n e m vitai fecit, e t ille,
mensibus atque annis q u i multis occidit ante.
Context: t h e c l o s e o f L u c r e t i u s ' d i a t r i b e a g a i n s t t h e f e a r o f d e a t h .
25 Philosophy
A E p i c u r u s , Ep. Men. 122
( 1 ) μήτε νέος τις ών μέλλεται φιλοσοφείν, μήτε γέρων υπάρχων κοπιάτω

φιλοσόφων, ούτε γάρ άωρος ουδείς εστίν ούτε πάρωρος προς τό κατά
φυχήν ύγιαϊνον. ό δέ λέγων ή μήπω τοΰ φιλοσοφείν ύπάρχειν ώραν ή
παρεληλυθέναι τήν ώραν όμοιος έστι τώ λέγοντι προς εύδαιμονίαν ή μή
παρεϊναι τήν ώραν ή μηκέτι είναι. ( 2 ) ώ σ τ ε φιλοσοφητέον και νέω καί 5
γέροντι, τώ μέν όπως γηράσκων νεάζη τοις άγαθοΐς διά τήν χάριν τών
γεγονότων, τω δέ όπως νέος άμα καί παλαιός ή διά τήν άφοβίαν τών
μελλόντων ( 3 ) μελετάν ονν χρή τά ποιονντα τήν εύδαιμονίαν, ειπερ
παρούσης μέν αυτής πάντα έχομεν, απούσης δέ πάντα πράττομεν εις τό
ταντην εχειν. ά δε σοι συνεχώς παρήγγελλον, ταύτα καί πράττε και μελέτα, στοιχεία 10
τοΰ καλώς ζην ταϋτ' είναι διαλαμβάνων.
Context: general protreptic prefaced to the doctrinal main body o f t h e Letter to

Menoeceus, w h i c h c o n t i n u e s w i t h 2 3 B .
Β E p i c u r u s , RS 1 1 —13
( 1 ) [ 1 1 ] e i μηθέν ημάς αί τών μετεώρων ύποφίαι ήνώχλονν καί α ί περί

θάνατον, μή ποτε προς ημάς ή τι, έτι τε τό μή κατανοείν τούς όρονς τών
άλγηδόνων καί τών έπιθνμιών, ούκ άν προσεδεόμεθα φυσιολογίας, (ι) [ 1 2 ]
ουκ ην τό φοβούμενον λύειν υπέρ τών κυριωτάτων μή κατειδότα τις ή τοΰ
σύμπαντος φύσις, ά λ λ ' ύποπτεύοντά τι τών κατά τούς μύθους, ώστε ούκ 5
fjv άνευ φυσιολογίας ακεραίους τάς ήδονάς άπολαμβάνειν. ( 3 ) [ 1 3 ] ούθέν
όφελος ήν τήν κατά ανθρώπους άσφάλειαν κατασκευάζεσθαι τών άνωθεν
υπόπτων καθεστώτων καί τών υπό γής και απλώς τών εν τώ απειρω.
2 τε τό μή κατανοεΐν Lachclicr: τετόλμηκα νοεϊν codd. 5 ύποπτενοντά τι Usener: ύποπτευόμενον τι
codd.: ΰποπτεύοντι 5 ^ 4 9
C P o r p h y r y , Ad Marcellam 31 (Usener 2 2 1 )
κενός εκείνου φιλοσόφου λόγος, ύφ' ου μηδέν πάθος άνθρωπου θεραπεύε

ται- ώσπερ γάρ ιατρικής ουδέν όφελος <^εϊ) μή τάς νόσους τών σωμάτων
θεραπεύει, ούτως ουδέ φιλοσοφίας, εί μή τό τής φυχής έκβάλλει πάθος.
2 < ί ΐ ) Nauck 3 θεραπεύει Mai: -ειν cod.
Context: c u l m i n a t i o n o f a l o n g s t r i n g o f e t h i c a l q u o t a t i o n s f r o m E p i c u r u s .
For the Epicurean medical metaphor, cf. Gigante [ 2 7 1 ] , N u s s b a u m [270].
D E p i c u r u s , SV 29, 54
(1) [ 2 9 ] παρρησία γάρ έγωγε χρώμενος φυσιολόγω χρησμωδεΐν τά

συμφέροντα πάσιν άνθρώποις μάλλον αν βουλοίμην, κάν μηδείς μέλλη
συνήσειν, ή συγκατατιθέμενος ταΐς δόξαις καρποΰσθαι τόν πυκνόν
παραπίπτοντα παρά τών πολλών έπαινον. ( 2 ) [ 5 4 ] ού προσποιεΐσθαι δει
φιλοσοφείν, άλλ' όντως φιλοσοφείν ού γάρ προσδεόμεθα τοΰ δοκεΐν
ύγιαίνειν, άλλά τοΰ κατ' άλήθειαν ύγιαίνειν.
ι χρησμωδεΐν Usener: χρησμώ- 6εί cod.
Ε E p i c u r u s , SV 45
ού κόμπου ουδέ φωνής έργαστικούς ουδέ τήν περιμάχητον παρά τοις

πολλοίς παιδείαν ένδεικνυμένους φυσιολογία παρασκευάζει, άλλ' άσοβάρ-
ους και αυτάρκεις καί έπί τοις ιδίοις άγαθοΐς, ούκ έπι τοις τών πραγμάτων
μέγα φρονοΰντας.
2 - 3 άλλ' άσοβάρους Leopold: άλλά σοβαρούς cod.
F A t h e n a e u s 588Α ( U s e n e r 1 1 7 )
καί πρώτον μεν μνησθήσομαι τον φιλαληθεστάτου Επικούρου- όστις εγκυκλίου παιδείας
αμύητος ών έμακάριζε και τούς ομοίως αύτώ έπί φιλοοοφίαν παρερχομένονς, τοιαύτας
φωνάς προιέμενος. "μακαρίζω σε, ώ ούτος, ότι καθαρός πάσης παιδείας έπι
φιλοσοφίαν ωρμησαι.
3 παιοείας Schweighauser: αιτία; codd.
Context: a c a t a l o g u e o f f a m o u s c o u r t e s a n s . E p i c u r u s is h e r e b e i n g i n t r o d u c e d as a n
unsophisticated type (the p o r t r a i t c o n t i n u e s directly w i t h the f r a g m e n t o f T i m o n also
cited a t 3 K ) , in p r e p a r a t i o n for a scurrilous reference t o his c o u r t e s a n mistress
Leontion.
3 ούτος ' S o a n d s o ' : A t h e n a e u s h a s f o r g o t t e n t h e n a m e , b u t w e s u p p l y it in t h e
vol. 1 t r a n s l a t i o n , t h a n k s t o P l u t a r c h , Contra Ep. beat. 1 0 9 4 D , w h o s u m m a r i z e s t h e
same letter, with the information that it was addressed to one Apelles. The same
summary also confirms the correction παιδείας for αιτίας.
G Diogenes Laertius 1 0 . 6 (Usener 1 6 3 , part)
εν τε τή προς Πυθοκλέα επιστολή γράφειν "παιδείαν δε πάσαν, μακάριε,

φεύγε τάκάτιον άράμενος."
1 παιδίίαν FPfcorr.): παιδιάν BF(corr.)P φεύγε τάκατιον άράμενος Gasscndi (cf. Plut., De audienii*
poetis 1 5 U , Contra Ep. beat. ioy4D): φεύγετε κατι&ιαραμεν Β: φεύγετε κατιοιεραμεν cett.
Η P l u t a r c h , Contra Ep. beat. 1 0 0 5 B - C ( i n c l u d i n g U s e n e r 2 0 )
καίτοι ταλλα μέν ώς ήμίν έπήλθεν εϊρηται- μουσικήν δε όσας ήδονάς και χάριτας οίας
ών Έττίκονρος λέγει, φιλοθέωρον μέν άποφαίνων τον σοφόν έν ταΐς Διαπορ-

ίαις καί χαίροντα παρ' όντινούν έτερον άκροάμασι καί θεάμασι Διονυσιακ-
οΐς, προβλήμασι δέ μουσικοΐς καί κριτικών φιλολόγοις ζητήμασιν ουδέ
παρά πότον δίδούς χώραν, αλλά καί τοις φιλομούσοις τών βασιλέων παραινών
στρατηγικά διηγήματα καί φορτικός βωμολοχίας ύπομένειν μάλλον έν τοίς σνμποσιοις ή
λόγους περι μουσικών και ποιητικών προβλημάτων πεμαινόμενους.
Context: attack on the alleged Epicurean preference o f sordid to cultural pleasures

(including, shortly before, citations of F and G ) .
I E p i c u r u s , SV 27, 41
(1) [ 2 7 ] έπί τών άλλων επιτηδευμάτων μόλις τελειωθεΐσιν ο καρπός

έρχεται, έπί δέ φιλοσοφίας συντρέχει τή γνώσει τό τερπνόν ου γάρ μετά
μάθησιν άπόλαυσις, άλλά άμα μάθησις και άπόλαυσις. (ζ) [ 4 ' ] γελάν άμα
δει και φιλοσοφείν και οίκονομεΐν και τοις λοιποίς οίκειώμασι χρήσθαι καί
μηδαμή λήγειν τάς έκ τής ορθής φιλοσοφίας φωνάς άφιέντας.
3 μάθησιν Wotkc: -σις cod. 4 <5ei Leopold: oeiv cod 5 λήγειν Usener: λέγειν cod ορθής
Hartel: οργής cod.
J P h i l o d e m u s , Adversus sophistas 4 . 7 - 1 4
και δ|ΙΆ| ·τ[ΑΝΤΌ? έστω | κ\α'ι ΤΤ[Α]ΝΤΑΧΉΙ παρε π ό\μενο\ν\ ή τετραφάρμακος-
"άφοβον ό θεός, άν\ύ\ποπτον ό θάνατος- καί \ τάγαθόν μέν ε-ϋκττ/τίοι-), | τό

δέ δεινόν εΰεκ-κα[ρ]τέρ·ητον."
. δ[ιά] π\αντος Comparctt, ίστιο Vogliano παρε'π ό\μενο\ν\ Crcinert: παρε\ι ι\\μενο{ Ρ:
παρειρο\μενρ\ Ο
(For sigla. cf. note on 20B)
Context: uncertain.
For text and fuller apparatus, see Gigante J14.7j, 2 6 0 n.
Κ S c x t u s E m p i r i c u s , M. 11.168—9 (Usener 2 1 9 )
επαγγέλλονται γάρ τέχνην τινά περι τον βίον παραδιοοειν, και δια τούτο ΕτΓΙΚΟνρος
μέν έλεγε τήν φιλοσοφίαν ένέργειαν είναι λόγοις καί διαλογισμοϊς τόν
εύδαίμονα βίον περιττοιούσαν.
Context: 'Is t h e r e a n a r t o f life?'

1 επαγγέλλονται Sc. οί δογματικοί.
2 διαλογισμοί s F o r the term, cf. Sedley [ 1 2 6 ] , 1 3 , a n d 2 4 D 5.
Stoicism
26 The philosophical curriculum

A Aetius I p r o o e m . 2 (SVF 2.35)
ο ί μ έ ν ονν Στωικοί έφασαν τήν μέν σοφίαν ε ί ν α ι θείων τε και ανθρωπίνων

έπιστήμην, τήν δέ φιλοσοφίαν άσκησιν έπιτηδείον τέχνης· έπιτήδειον δέ
είναι μίαν καί άνωτάτω τήν άρετήν, αρετάς δέ τάς γενικωτάτας τρεις,
φνσικήν ήθικήν λογικήν δ ι ' ην αίτίαν καί τριμερής ε σ τ ί ν ή φιλοσοφία, ής
τό μέν φνσικόν τό δέ ηθικόν τό δέ λογικόν καί φνσικόν μέν όταν περί 5
κόσμον ζητώμεν καί τών έν κόσμω, ηθικόν δέ τό κατησχολημένον περί τον
άνθρώπινον βίον, λογικόν δ έ τ ό περί τον λόγον, ο καί διαλεκτικόν
καλονσιν.
2 (πιτηοείου τέχνης A B C : inverso ordme vulgo
1-2 F o r this d e f i n i t i o n o f w i s d o m , c f . G 5 , w h i c h a d d s ' k n o w l e d g e o f c a u s e s ' ,

w i t h discussion b y Kerferd [ 4 7 8 ] , 130— 1; L o n g [ 4 2 9 ] , 3 0 8 - 1 0 ; Kidd [ 3 8 1 ] , 2 7 5 .
2 άσκησιν έιτιτησείου τέχνης T h e expression is a w k w a r d . W e interpret
έπιτηδείον as s h o r t h a n d f o r περι του επιτηδείου. It is n o t clear t o us w h y this
a d j e c t i v e r a t h e r t h a n t h e f a m i l i a r συμφέρον o r ώφέλιμον is u s e d . O n άσκησις, see
e s p e c i a l l y E p i c t e t u s , Diss. 3 . 1 2 .
3 μίαν καί ά ν ω τ ά τ ω B y ' s i n g l e ' a n d ' h i g h e s t ' , as γενικωτάτας s h o w s , t h e t o p o f
a d i v i s i o n o f v i r t u e is m e a n t (see v o l . 1 , 1 9 3 ) , w i t h p h y s i c s , e t h i c s , a n d l o g i c t h e t h r e e
m o s t c o m p r e h e n s i v e species.
Β Diogenes Laertius 7.39-41
(1) τριμερή φασιν είναι τον κατά φιλοσοφίαν λόγον είναι γάρ αυτού τό μέν
τι φνσικόν, τό δ έ ηθικόν, τό δέ λογικόν. οϋτω δ έ πρώτος διείλε Ζήνων ό
Κιτιεύς έν τώ Περί λόγον και Χρύσιππος έν τώ α Περί λόγον καί έν τώ α
τών Φνσικών . . . καί Διογένης ό Βαβνλώνιος καί Ποσειδώνιος. (2) τ α ύ τ α
δ έ τ ά μέρη ό μέν Απολλόδωρος τόπονς καλεί, ό δέ Χρύσιππος καί 5
Εΰδρομος είδη, άλλοι γένη. ( 3 ) ε ί κ ά ζ ο υ σ ι δ έ ζώω τήν φιλοσοφίαν, όστοίς
μέν καί νεύροις τό λογικόν προαομοιούντες, τοις δέ σαρκωδεστέροις τό
ηθικόν, τή δέ φνχή τό φνσικόν. ή πάλιν ώώ- τά μέν γάρ έκτος είναι τό
λογικόν, τά δέ μετά ταύτα τό ηθικόν, τά δ ' έσωτάτω τό φνσικόν. ή άγρώ
παμφόρω- τον μέν περιβεβλημένον φραγμόν τό λογικόν, τον δέ καρπόν το ίο
ηθικόν, τήν δέ γήν ή τά δένδρα τό φνσικόν. ή πόλει καλώς τετειχισμένη
καί κατά λόγον διοικονμένη. ( 4 ) και ούθέν μέρος τοΰ έτερον προκεκρίσθαι,
καθά τίνες αυτών φασίν, αλλά μεμίχθαι αυτά. και τήν παράδοσιν μικτήν
έποίουν. άλλοι δέ πρώτον μέν τό λόγικον τάττουσι, δεύτερον δέ τό
φυσικόν, και τρίτον τό ηθικόν ών έστι Ζήνων έν τώ Περι λόγου καί 15
Χρύσιππος καί Άρχέδημος καί Εύδρομος. ό μέν γάρ Πτολεμαεύς
Διογένης άπό τών ηθικών άρχεται, ό δ' Απολλόδωρος δεύτερα τά ηθικά,
Παναίτιος δέ και Ποσειδώνιος άπό τών φυσικών άρχονται . . . ό δέ
Κλεάνθης εξ μέρη φησί, διαλεκτικόν, ρητορικόν, ηθικόν, πολιτικόν,
φυσικόν, θεολογικόν. άλλοι δ' ού τού λόγου ταύτα μέρη φασίν, άλλ' αυτής 20
τής φιλοσοφίας, ώς Ζήνων ό Ταρσεύς.
ι φασιν FP: φησίν Β } τώ F: τή BP

2
5 Se om. F
1
8 έκτος P(corr.): i f ω F: om. BP 10
<οί> τον μέν Arnim 12 προκίκρίσθαι codd.: άποκεκρίσθαι Cobet 13 άλλά μεμίχθαι Ρ:
άναμεμιχθαι BF 21 τής t: om. cett.
Context: t h e o p e n i n g o f D i o g e n e s ' d o x o g r a p h y o f Stoicism.

6-12 F o r a n o t h e r a c c o u n t o f t h e s e s i m i l e s , c f . S . E . , M. 7.17-19.
12 προκεκρίσθαι O n t h e r e t e n t i o n o f the M S S r e a d i n g , see K i d d [ 3 8 1 ] , 2 7 4 - 5 .
C Plutarch, St. rep. 1035A (SVF 2 . 4 2 , part)
τά έν τώ τετάρτω Περί βίων έχοντα κατά λέξιν οΰτωί' "πρώτον μέν Ουν δοκεϊ μοι
κατά τά ορθώς ύπό τών αρχαίων είρημένα τρία γένη τών τού φιλοσόφου
θεωρημάτων είναι, τά μέν λογικά τά δ' ηθικά τά δέ φυσικά -
είτα τούτων
δεϊν τάττεσθαι πρώτα μέν τά λογικά δεύτερα δέ τ ά ηθικά τρίτα δέ τά
φυσικά" τών δέ φυσικών έσχατος εΐναι ό περί τών θεών λόγος· διό καί 5
τελετάς ήγόρευσαν τάς τούτου παραδόσεις."
4 οείν τάττίσσαι XdvzB: οεϊν προτάττεσθαι a: δει προτάττεσθαι ΛβγΕ 6 τούτου X g : τούτων cett.
Context: C h r y s i p p u s ' i n c o n s i s t e n c y in s p e c i f y i n g the curriculum o f C but regularly

d e p a r t i n g f r o m this o r d e r in his w r i t i n g s .
2 O n t h e origins o f the tripartite division o f philosophy, cf. Cherniss [ 3 2 6 ] ad loc.
6 τίλίτάς Chrysippus sought to derive τελεταί from τελευταίος; cf. SVF
2.1008. F o r d i s c u s s i o n o f his c o n c e p t i o n o f t h e o l o g y , see M a n s f e l d (49o|, 134-6.
D Sextus Empiricus, M. 7 . 1 9 (Posidonius fr. 8 8 , part)
ό δέ Ποσειδώνιος, έπεί τά μέν μέρη τής φιλοσοφίας αχώριστα έστιν

αλλήλων, τά δέ φυτά τών καρπών έτερα θεωρείται και τά τείχη τών φυτών
κεχώρισται, ζώω μάλλον είκάζειν ήξίου τήν φιλοσοφίαν, αίματι μέν καί
σαρξί τό φυσικόν, όστέοις δέ καί νεύροις τό λογικόν, φυχή δέ τό ηθικόν.
Context: discussion o f the divisions o f p h i l o s o p h y . O n Posidonius' preference for t h e

ζωον image, cf. Kidd [ 3 8 1 ] , 273-5.
Ε Ammonius, In Ar. An. pr. 8,20-2; 9 , 1 - 2 (SVF 2 . 4 9 , part)
οί μέν Στωικοί τήν λογικήν ού μόνον όργανον ούκ άξιούσι καλείσθαι

26 The philosophical curriculum
φιλοσοφίας, ά λ λ ' ουδέ μόριον τό τυχόν άλλά μέρος . . . φασιν ότι αυτή ή
φιλοσοφία τήν λογικήν άπογεννά και τανττ) μέρος άν είη αυτής.
Context: d i s c u s s i o n o f t h o s e w h o d o n o t m a k e l o g i c a n όργανον.
2 μόριον—μέρος C f . A m m o n i u s , ibid. 8 , 3 4 - 5 ( n o t in SVF): μέρος Si μορίου
διαφέρει, ότι τό μέρος μέγα μέρος εστίν, το δέ μόριον μέρος Εστίν και τοΰ μέρους
μέρος· οίον μέρος μέν εστίν φιλοσοφίας τό θεωρητικόν, μόριον δ έ τ ό θεολογικόν.
P h i l o p o n u s , in his t r e a t m e n t o f t h e s a m e p o i n t , In Ar. An. pr. 6 , 1 9 - 7 , 9 ( n o t m
SVF),
says t h a t μόριον r e f e r s t o ' t h a t w h i c h s h a r e s t h e m a t t e r a n d g o a l o f t h a t o f w h i c h it is a
poptov', 6,31-2. A s r e p o r t e d b y h i m , t h e S t o i c s i n f e r r e d t h a t l o g i c is a μέρος o f
p h i l o s o p h y b y e l i m i n a t i n g t h e possibilities o f its b e i n g a μόριον o f p h y s i c s o r e t h i c s .
F S e n e c a , Ep. 88.25—8 (Posidonius fr. 9 0 , part)
( 1 ) m u l t a a d i u v a n t n o s n e c i d e o p a r t e s n o s t r i s u n t ; i m m o si p a r t e s e s s e n t , n o n
adiuvarent. cibus adiutorium corporis nec tamen pars est. aliquod nobis
praestat g e o m e t r i a m i n i s t e r i u m : sic philosophiae necessaria est q u o m o d o ipsi

faber, sed n e c hie g e o m e t r i a e pars e s t n e c ilia philosophiae. (2) praeterea
u t r a q u e fines suos h a b e t ; sapiens e n i m causas n a t u r a h u m et q u a e n t et novit, 5
q u o r u m n u m e r o s mensurasque g e o m e t r e s persequitur et supputat. qua ratione
c o n s t e n t c a e l e s t i a , q u a e illis s i t v i s q u a e v e n a t u r a s a p i e n s s c i t : c u r s u s e t r e c u r s u s
et quasdam obversationes per quas descendunt et adlevantur ac speciem
i n t e r d u m s t a n t i u m p r a e b e n t , cum caelestibus stare non Hceat, c o l l i g i t m a t h e m a t i c u s .
quae causa in speculo imagines e x p r i m a t sciet sapiens: illud tibi g e o m e t r e s 10
potest dicere, q u a n t u m abesse debeat c o r p u s a b i m a g i n e et qualis f o r m a speculi
q u a l e s i m a g i n e s r e d d a t . ( 3 ) m a g n u m esse s o l e m p h i l o s o p h u s p r o b a b i t , q u a n t u s
sit m a t h e m a t i c u s , q u i u s u q u o d a m e t e x e r c i t a t i o n e p r o c e d i t . s e d u t p r o c e d a t ,
inpetranda illi quaedam pnncipia sunt; n o n est a u t e m a r s sui i u n s c u i
precarium fundamentum e s t . p h i l o s o p h i a nil a b a l i o p e t i t , t o t u m o p u s a s o l o 15
e x c i t a t : m a t h e m a t i c e , u t ita d i c a m , s u p e r f i c i a r i a e s t , in a l i c n o a e d i f i c a t ; a c c i p i t
prima, quorum beneficio ad ulteriora perveniat.
1 nostri Madvig: nostrae codd. 3 ipsi 5: ipse codd. 8 obversationes Bonnet: observations codd. ς>
stantium l»: instantium QVb
Context: t h e d i f f e r e n c e b e t w e e n p h i l o s o p h y a n d liberales arles - g e o m e t r y , medicine

etc.
S e n e c a in o u r e x t r a c t is a n s w e r i n g a n a n o n y m o u s o b j e c t i o n t h a t t h e liberales artes,
b e c a u s e t h e y assist p h i l o s o p h y , s h o u l d b e i n c l u d e d as o n e o f its p a r t s . P o s i d o n i u s h a s
a l r e a d y b e e n n a m e d in s e c t i o n 2 1 o f t h e s a m e l e t t e r , a n d K i d d [ 3 8 2 ] , 8 - 1 0 , g i v e s s t r o n g
r e a s o n s f o r t a k i n g h i m t o b e S e n e c a ' s s o u r c e in F .
G S e n e c a , Ep. 89.4-5
pnmum i t a q u e , si [ u t ] v i d e t u r t i b i , d i c a m inter sapientiam et philosophiam

quid intersit. sapientia perfectum bonum est m e n t i s humanae; philosophia
s a p i e n t i a e a m o r e s t e t a d f e c t a t i o : h a e c e o t e n d i t q u o ilia p e r v e n i t . . . s a p i e n -
tiam quidam ita finierunt u t d i c e r c n t d i v i n o r u m et h u m a n o r u m scientiam;
quidam ita: sapientia est nosse divina et h u m a n a et h o r u m causas.
t ut om. φς 3 eo tendit Cornelissen: oslendtt codd. 4 quidam B: om. φφ
Context: t h e s c o p e a n d d i v i s i o n o f p h i l o s o p h y .
2 perfectum Cf. 6 3 D .
4-5 See note on A 1 - 2 .
Η Stobaeus, 2 . 6 7 , 5 - 1 2 (SVF 3.294)
φιλομουσίαν δέ και φιλογραμματίαν και φιλιππίαν και φιλοκυνηγίαν και
καθόλου και κατ' εγκυκλίους λεγομένας τέχνας επιτηδεύματα μέν
καλούσιν, έπιστήμας δ' ού- έν ταίς σπουδαίαις έξεσι ταύτα καταλείπουσι,
καί ακολούθως μόνον τόν σοφόν φιλόμουσον είναι λέγουσι καί φιλογράμ-
ματον, καί έπι τών άλλων κατά τό άνάλογον. τό τε επιτήδευμα τούτον
ύπογράφουσι τόν τρόπον όδόν διά τέχνης ή μέρους άγουσαν έπι < ( τ ά ) κατ'
άρετήν.
2 καί κατ'codd.: πάσας τάς Canter: και τάς Usener 3 < <) P°
τ s t
Heeren 6 17 μέρους Usener:
-ημέρου codd. (.τά} Wachsmuth
Context: d o x o g r a p h y o f S t o i c e t h i c s .
2 καί κατ T h e M S S r e a d i n g s h o u l d b e r e t a i n e d : φιλομουσία e t c . are called
ε π ι τ η δ ε ύ μ α τ α a n d n o t έπιστήμαι, whether they are thought o f quite generally, o r
t r e a t e d s p e c i f i c a l l y as i t e m s o f t h e s t a n d a r d c u r r i c u l u m (εγκυκλίους τέχνας). Early
S t o i c s ( c f . 6 7 B 2 ; SVF 1 . 3 4 9 — 5 0 ) h a d i n s i s t e d o n t h e uselessness o f t h e s t a n d a r d
c u r r i c u l u m , a t least w h e n d e t a c h e d f r o m p h i l o s o p h y . T h e l a t e r s t r a t e g y , as s e t o u t
here, w a s t o m a k e the wise m a n the only proper p r a c t i t i o n e r o f this a n d o t h e r
' p u r s u i t s ' ; c f . a l s o SVF 3.738-40.
O N T O L O G Y
27 Existence and subsistence

A S e n e c a , Ep. 58.13-15 (SVF 2.332, part)
Stoici volunt superponere huic etiamnunc aliud genus magis principale

. . . primum genus Stoicis quibusdam videtur "quid"; quare videatur
s u b i i c i a m . in r e r u m , i n q u i u n t , n a t u r a q u a e d a m sunt, q u a e d a m n o n sunt, et
haec a u t e m quae non sunt r e r u m natura complectitur, quae a n i m o succurrunt,
tamquam Centauri, Gigantes et quicquid aliud falso c o g i t a t i o n e formatum
habere aliquam imaginem coepit, quamvis n o n habeat substantiam.
Context: a b a s i c lesson in m e t a p h y s i c s , p r i m a r i l y Platonist.

1-2 T h e a p p a r e n t d i s a g r e e m e n t a m o n g t h e S t o i c s as t o w h e t h e r ' s o m e t h i n g ' o r
' e x i s t e n t ' ( r e f e r r e d t o b y huic, 1 ) c o n s t i t u t e s t h e h i g h e s t g e n u s ( c f . 3 0 C 4 ) is m i r r o r e d in
S e x t u s ' v a c i l l a t i o n o n t h e p o i n t . A t PH 2 . 8 6 - 7 h e m a k e s it ' s o m e t h i n g ' b u t in t h e
c o r r e s p o n d i n g a r g u m e n t a t M. 8 . 3 2 f f . it is ' e x i s t e n t ' .
2 7 Existence and subsistence
5 T h e epistemological s t a t u s o f t h e s e m y t h i c a l c r e a t u r e s is t h a t o f f i g m e n t s ,
φαντάσματα: see 3 9 A — B .
6 imaginem . . . substantiam T h e G r e e k o r i g i n a l m a y b e έμφασις • . . ΰπόστ-
ασις ( c f . p s . - A r i s t o t l e , De mundo 4 , 3 9 5 a 2 8 f f . , ps.-Plutarch, Plac. 8 9 4 B ) , t h e l a t t e r
standardly being used t o designate c o r p o r e a l existence. I f s o , S e n e c a is n o t h e r e
f o l l o w i n g t h e r e s t r i c t e d S t o i c use o f ΰφίστασθαι (see v o l . 1 , 1 6 4 ) . C f . i d . NQ 1.15.6.
Β A l e x a n d e r , In Ar. Top. 301,19-25 (SVF 2.329)
οϋτω οεικνύοις ά ν ό τ ι μή καλώς τό τι οΐ από τής Στοάς γένος τοΰ όντος

τίθενται· εί γάρ τί, δήλον ότι και όν el δέ όν, τον τοΰ όντος άναδέχοιτο άν
λόγον. άλλ' εκείνοι νομοθετήσαντες αύτοΐς τό κατά σωμάτων μόνων
λέγεσθαι διαφεύγοιεν άν τό ήπορημένον διά τούτο γάρ τό τι γενικώτερον
αυτού φασιν ε ί ν α ι , κατηγορούμενον ού κατά σωμάτων μόνον άλλά καί
κατά ασωμάτων.
Context: c o m m e n t a r y o n Top. I V . I , i 2 i a i o . W i t h r e g a r d t o t h e p r i n c i p l e t h a t a s p e c i e s
a d m i t s t h e d e f i n i t i o n o f its g e n u s b u t n o t v i c e v e r s a , A l e x a n d e r o b s e r v e s t h a t t h e r e c a n
b e n o h i g h e r g e n u s t o w h i c h ό ν o r έν b e l o n g s .
C S e x t u s E m p i r i c u s , M. 1 . 1 7 (SVF 2.330)
καί μήν ε ί δ ι δ ά σ κ ε τ α ι τ ί , ήτοι διά τών ούτινών διδαχθήσεται ή διά τών

τινών, άλλά διά μέν τών ούτινών ούχ οΐόν τ ε διδαχθήναι· ανυπόστατα γάρ
έστι τή διάνοια ταύτα κατά τούς άπό τής Στοάς.
Context: ' C a n a n y t h i n g b e t a u g h t ? '
D S e x t u s E m p i r i c u s , M. 10.218 (SVF 2.331, part)
ώσθ' ούτοι μέν σώμα ποιούσι τον χρόνον, οί δ ί άπό τής Στοάς φιλόσοφοι άσώματον αυτόν
ώήθησαν ΰπάρχειν τών γάρ τινών φασι τά μέν ε ί ν α ι σώματα, τά δέ ασώματα,

τών δέ ασωμάτων τέσσαρα ε ί δ η καταριθμούνται ώς λ ε κ τ ό ν κ α ί κ ε ν ό ν κ α ί
T07TOV κ α ί χρόνον. (ξ ου οήλον γίνεται, ότι -προς τώ άσώματον ύπολαμβάνειν τον
χρόνον, έτι καί καθ' αυτό τι νοούμενον -πράγμα οοξάζουσι τούτον.
Context: a b r i e f d o x o g r a p h y o f t h e o r i e s o f t i m e . T h e S t o i c t h e o r y is p r e s e n t e d h e r e a n d
r e f u t e d a t ibid. 2 3 4 - 7 ; c f . also 5 1 F w i t h n o t e .
1 ούτοι Aenesidemus and Heraclitus.
3-4 F o r t h e s a m e list, c f . P l u t a r c h , Col. 1 1 1 6 B .
Ε S e x t u s E m p i r i c u s , M. 8.409-10 (SVF 2 . 8 5 , part)
(l) ώσπερ γάρ, φασίν, ό παιδοτρίβης και όπλομάχος έσθ' ό τ ε μ έ ν

λαβόμενος τών χειρών τ ο ΰ παιδός ρυθμίζει καί διδάσκει τινάί κινείσΐ9αι
κ ι ν ή σ ε ι · » , έσθ' ότε δέ άπωθεν έστώς καί πως κινούμενος έν ρυθμώ παρέχει
εαυτόν έκείνω προς μίμησιν, ( 2 ) ούτω καί τών φανταστών έ ν ι α μ έ ν οιονεί
φαύοντα καί θιγγάνοντα τοΰ ηγεμονικού ποιείται τήν έν τούτω τύπωσιν,
όποιον έστι τ ό λ(υκόν καί μέλαν και κοινώς τό σώμα, (νια δ έ τοιαύτην έχει
φύσιν, τού ηγεμονικού έπ' αύτοϊς φαντασιουμίνου και ούχ ύπ' αυτών,
όποϊά έστι τ ά ασώματα λεκτα. οί δέ τοϋτο λέγοντες πιθανώ μεν χρώνται
•παραδείγματι, ού σννάγονσι δέ το ττροκείμενον. 6 μέν γάρ παιδοτρίβ-ης καί όπλομάχος είσϊ
σώμα, και κατά τούτο έδύναντο φαντασίαν έμποιεΐν τώ παιδί- ή δέ άπόδειξις ασώματος 10
καθειστήκει, και κατά τούτο έζητεϊτο ε! δύναται φανταατικώς τυπούν το ήγεμονικόν.
Context: a r g u m e n t a g a i n s t t h e n o t i o n o f d e m o n s t r a t i o n ( o n w h i c h see 3 6 B ; 4 2 ) , o n t h e
g r o u n d t h a t , b e i n g a n i n c o r p o r e a l λεκτόν, it c a n n o t a c t u p o n us ( c f . 4 5 ) , a n d h e n c e
c a n n o t p r o d u c e a cognitive impression (cf. 4 0 ) . T h e portion quoted gives the Stoic
reply ( r - 8 ) , followed b y Sextus' v e r y reasonable rejoinder.
F S i m p l i c i u s , In Ar. Cat. 6 6 , 3 2 - 6 7 , 2 (SVF 2.369, part)
ο ί δ έ γε Στωικοί εις έλάττονα συστέλλειν άζιοΰσιν τόν τών πρώτων γενών
αριθμόν καί τινα έ ν τοις έλάττοσιν ύπηλλαγμένα παραλαμβάνουσιν.
ποιούνται γάρ τήν τομήν εις τέσσαρα, εις υποκείμενα καί ποιά καί πώς
έχοντα καί πρός τί πως έχοντα.
Context: c o m p a r i s o n o f t h e t e n f o l d d i v i s i o n o f g e n e r a in A r i s t o t l e ' s Categories w i t h

t h o s e o f o t h e r p h i l o s o p h e r s . T h e w o r d γένη is t h u s d i c t a t e d b y c o n t e x t , a n d is n o t
s t r o n g e v i d e n c e for a specifically Stoic usage o f the t e r m .
It is a l s o u n l i k e l y t h a t t h e S t o i c t h e o r y w a s e v o l v e d w i t h A r i s t o t l e ' s Categories in
m i n d . T h e r e is n o sign t h a t this w o r k w a s e v e n g e n e r a l l y k n o w n until t h e r e d i s c o v e r y
o f A r i s t o t l e ' s s c h o o l t r e a t i s e s in t h e first c e n t u r y B . C . T h e r e t h e n q u i c k l y f o l l o w e d a
spate o f c o m m e n t a r i e s a n d critiques, including o n e b y the Stoic A t h e n o d o r u s , w h o
d i d n o t t r e a t it as a r i v a l t o t h e S t o i c t h e o r y , b u t , i n t e r p r e t i n g it as a n e x e r c i s e in
l i n g u i s t i c a n a l y s i s , a r g u e d t h a t t e n d i v i s i o n s w e r e too few f o r t h e p u r p o s e ( S i m p l i c i u s ,
ibid. i 8 , 2 6 r f , 6 2 , 2 4 - 7 , 128,5-8).
P l o t i n u s ' l o n g d i s c u s s i o n o f t h e f o u r S t o i c g e n e r a in Enn. 6 . 1 . 2 5 - 3 0 is e x c l u d e d
f r o m t h e t e s t i m o n i e s in 2 7 - 9 . H e c e r t a i n l y k n e w t h e i r n a m e s (SVF 2 . 3 7 1 ) , b u t it is
h a r d t o feel t h a t his c r i t i c i s m s r e l i e d o n m u c h m o r e t h a n i n t e l l i g e n t g u e s s w o r k .
G G a l e n , Meth. med. 1 0 . 1 5 5 , 1 - 8 (SVF 2.322, part)
τήν γάρ μικρολογίαν τών ονομάτων, ήν έκομφεύσαντό τίνες τών
φιλοσόφων . . . παραιτούμαι λέγειν τά νΰν . . . λέγω δ έ μικρολογίαν, έν ή
διαιρούνται κατά γένη τό τε όν και τό ύφεστός.
Context: r e f u t a t i o n o f t h e s u g g e s t i o n t h a t disease d o e s n o t r e a l l y ' e x i s t ' . G a l e n is a l m o s t

c e r t a i n l y referring t o S t o i c d o c t r i n e , b u t his t a r g e t c a n n o t itself be Stoic: n o S t o i c
w o u l d d e n y t h a t disease ' e x i s t s ' . H i s r e m a r k is o s t e n s i b l y m a d e b y w a y o f j u s t i f i c a t i o n
t o r a s w i t c h o n his o w n p a r t f r o m είναι ( 1 5 4 , 1 2 ) t o ύπάρχειν ( r 5 S , i ) . T h i s m a k e s it less
c e r t a i n t h a t h e is r e f e r r i n g t o t h e S t o i c d i s t i n c t i o n between όν a n d ΰφεστός r a t h e r t h a n
t o d i s t i n c t i o n s within e i t h e r class.
28 The first and second genera
A P l u t a r c h , Comm. not. 1083A-1084A
( l ) ό τοίνυν περί αυξήσεως λόγος εστί μέν αρχαίος· ήρώτηται γάρ, ώς φησι
Χρύσιππος, ύπ' Επιχάρμου- τών δ' έν Άκαδημεία οίομένων μή πάνυ
ιον μηδ' αύτόθεν έτοιμον είναι τήν άπορίαν πολλά κατητιάσθαι (ούτοι
καί) κατεβόησαν ώς τάς προλήψεις άναιρούντων και παρά τάς εννοίας
(φιλοσοφούντων αυτοί δ' ού μόνον ουδέ τάς εννοίας) φυλάττουσιν, άλλά 5
καί τήν αΐσθησιν προσδιαστρέφουσιν. (ι) ό μέν γάρ λόγος απλούς έστι καί
τά λήμματα συγχωροΰσιν ούτοι- τάς έν μέρει πάσας ουσίας ρείν καί
φέρεσθαι, τά μέν έξ αυτών μεθιείσας τά δέ πόθεν έπιόντα προσδεχομένας,
οΐς δέ πρόσεισι καί άπεισιν άριθμοίς ή πλήθεσι ταύτα μή διαμένειν άλλ'
έτερα γίνεσθαι, ταίς είρημέναις προσόδοις (καί άφόδοις) έξαλλαγήν τής ίο
ουσίας λαμβανούσης- αυξήσεις δέ καί φθίσεις ού κατά δίκην ύπό συνήθειας
έκνενικήσθαι τάς μεταβολάς ταύτας λέγεσθαι, γενέσεις [δέ] καί φθοράς
μάλλον αύτάς όνομάζεσθαι προσήκον ότι τού καθεστώτος είς έτερον
έκβιβάζουσι τό δ ' αύξεσθαι καί τό μειοϋσθαι πάθη σώματος έστιν
υποκειμένου καί διαμένοντος. ( 3 ) οϋτω δέ πως τούτων λεγομένων καί 15
τιθεμένων, τί άξιοϋσιν οί πρόδικοι τής ενάργειας ούτοι καί κανόνες τών
εννοιών; έκαστον ημών δίδνμον είναι καί διφυή καί διττόν - ούχ ώσπερ οί
ποιηταί τούς Μολιονίδας οίονται, τοις μέν ηνωμένους μέρεσι τοις δ'
άποκρινομένους, ά λ λ ά δύο σώματα ταύτόν έχοντα χρώμα, ταύτόν δέ
σχήμα, ταύτόν δέ βάρος καί τόπον (τον αυτόν όμως δέ διπλά καίπερ) ύπό 20
μηδενός ανθρώπων όρώμενα πρότερον ( 4 ) ά λ λ ' ούτοι μόνοι είδον τήν
σύνθεσιν ταύτην καί διπλόην καί άμφιβολίαν, ώς δύο ημών έκαστος έστιν
υποκείμενα, τό μέν ουσία τό δέ (ιδίως ποιος), καί τό μέν άεί ρεϊ και
φέρεται, μήτ' αύξόμενον μήτε μειούμενον μήθ' όλως οίον έστι διαμένον, τό
δέ διαμένει καί αυξάνεται καί μειούται καί πάντα πάσχει τάναντία 2$
θατέρω, συμπεφυκός και συνηρμοαμένον καί συγκεχυμένον καί τής
διαφοράς τή αίσθήσει μηδαμοΰ παρέχον άψασθαι. καίτοι λέγεται μέν ο Λυγκεϋς
εκείνος διά πέτρας και διά δρυός όράν, έώρα δέ τις άπό σκοπής έν Σικελία καθεζόμενος τάς
Καρχηδονίων έκ τον λιμένος νανς έκπλεονσας, ημέρας και νυκτός απέχουσας δρόμον οι δέ
περί Καλλικράτη καί Μυρμηκίδην λέγονται δημιουργείν άρματα μυίας πτεροίς καλυπτό- 30
μενα καί διατορεύειν έν σησάμω γράμμασιν έπη τών Όμηρου. ( 5 ) ταυτην δε την εν
ήμίν ετερότητα καί (δια)φοράν ουδείς διείλεν ουδέ διέστησεν, ούδ' ημείς
ήσθόμεθα διττοί γεγονότες καί τώ μέν άει ρέοντες μέρει τώ δ' άπό
γενέσεως άχρι τελευτής οί αυτοί διαμένοντες. ( 6 ) άπλούστερον δέ
ποιούμαι τον λόγον έπεί τέσσαρα γε ποιούσιν υποκείμενα περί έκαστον, 35
μάλλον δέ τέσσαρ' έκαστον ημών αρκεί δέ καί τά δύο προς τήν άτοπίαν.
(j) είγε τού μέν Πενθέως άκούοντες εν τή τραγωδία λέγοντος ώς "δύο μέν
ήλιους όρά, διττάς δέ Θήβας" ούχ όράν αυτόν άλλά παροράν λέγομεν,
έκτρεπόμενον καί παρακινοΰντα τοις λογισμοίς- τούτους δ' ού μίαν πάλιν,
ιόο
άλλά πάντας ανθρώπους και ζώα και δένδρα πάντα και σκεύη και όργανα
και Ιμάτια διττά και διφυή τιθέμενους ού χαίρειν έώμεν, ώς παρανοεΐν
ημάς μάλλον ή νοεΐν αναγκάζοντας; ( 8 ) ενταύθα μεν ούν ίσιας αύτοΐς
συγγνωστά πλάττουαιν ετέρας φύσεις υποκείμενων άλλη γάρ ουδεμία
φαίνεται μηχανή φιλοτιμουμένοις σωσαι και διαφυλάξαι τάς αυξήσεις.
3-4 suppl. Pohlenz 5 suppl. Bernardakis 8 τά μέν . . . τά δ€ Wyttenbach: τάς μέν . . . τάς δέ
codd ιο suppl. Herwerden 14 έκβιβάζουοι Wyttenbach: έκβιάζ,ουσι codd. 16 ενάργειας
Leonicus: ενεργείας codd. 18 οίονται, τοις μέν Pohlenz: οίόμενοι codd. 20 suppl. Cher-
niss 23 (Ιδίως ποιας) Sedley (cf. C 2-3): ποιότης Wyttenbach 32 suppl. Wyttenbach
F o r E p i c h a r m u s ' v e r s i o n o f t h e G r o w i n g A r g u m e n t (αυξανόμενος- λόγος), see 2 3 Β 2

D K . F o r its s u r v i v a l i n t o P y r r h o n i s t s c e p t i c i s m , c f . S . E . , PH 3 . 8 2 — 4 . F o r m o r e r e c e n t
v e r s i o n s , c f . J . L o c k e , An essay concerning human understanding 2 . 2 7 . 3 ; D . H u m e , A
treatise of human nature 1 . 4 . 6 . T h e title v a r i e s in its g r a m m a t i c a l f o r m : c f . A i a n d Β ι.
' G r o w i n g A r g u m e n t ' is f o u n d in P l u t a r c h , De sera numinis vindicta 5 5 9 B , a n d Vita
Thesei 2 3 , a n d like m a n y p u z z l e titles ( c f . v o l . 1 , 2 2 9 ) m u s t h a v e a d e l i b e r a t e d o u b l e
m e a n i n g : a n a r g u m e n t a b o u t a g r o w i n g m a n , w h i c h itself g r o w s , h y d r a - l i k e , b y
constantly generating n e w individuals.
21-7 C h e r n i s s a d l o c . a p t l y c o m p a r e s A r i s t o t l e , G C 1 . 5 , 3 2 ^ 2 2 - 4 , o n w h i c h see
A n s c o m b e [ 4 0 3 ] . N o t e , h o w e v e r , t h a t A r i s t o t l e ' s ' m e a s u r e ' (ibid. 2 4 - 5 ) is a n a n a l o g u e
f o r f o r m , n o t m a t t e r as in t h e G r o w i n g A r g u m e n t ( a l r e a d y i n E p i c h a r m u s , a n d c f . A
2, D 5 ) . T h i s d i s c r e p a n c y c o n t r i b u t e s t o t h e i m p r e s s i o n t h a t E p i c h a r m u s d i d n o t
directly influence Aristotle's discussion.
Β A n o n . , In Plat. Theaet. 70.5-26
τόν δε I [περ]ί τοΰ αύξομένου \ \λ\όγον εκείνηαεν \ [μ]έν πρώτος Πυθα-

[γόρ]ας, εκείνηαεν | [δέ] καί Πλάτων, ώς εν | [τοΐ]ς εις τό Συμπόσιον \ \ύ-
π]εμνήσαμεν έπι|[χει]ρούσι δέ είϊ αυτό | [καί] οί εξ Άκαδημείας, \
μ[α]ρτυρόμενοι μέν | ότι αρέσκονται τ ώ ι | είναι αυξήσεις, διά δέ | τό τούς
Στωικούς κα|τασκευάζειν τ ο ύ τ ο , | ού δεόμενον άποδεί\ξεω[ς] διδάσκοντες
| ότι, έάν τις τά εναργή \ θέληι άποδεικνυ|ναι, έτερος εις τό έναν|τίον
πιθανωτέρων \ εύπορήσει λόγων.
Context: c o m m e n t a r y o n P l a t o , Tht. i 5 2 d - e , w h e r e t h e flux d o c t r i n e is a t t r i b u t e d t o

n e a r l y all t h e o l d t h i n k e r s . T h e s e i n c l u d e E p i c h a r m u s , a n d in c o m m e n t i n g o n this
s h o r t l y a f t e r w a r d s ( 7 i . i 2 f f . ) o u r c o m m e n t a t o r s e e m s t o link t h e c i t a t i o n o f his n a m e
directly t o the G r o w i n g Argument.
T h e A c a d e m i c s ' p u r p o s e in u s i n g t h e a r g u m e n t l o o k s m u c h m o r e w e a k l y s c e p t i c a l
h e r e t h a n in A 2 a n d 8 . W h e r e a s A r e p r e s e n t s t h e C a r n e a d e a n A c a d e m y , Β s e e m s t o
e c h o t h e s c h o o l ' s later a p p r o a c h u n d e r P h i l o o f L a n s s a ( e s p e c i a l l y εναργή, 6: c f .
Cicero, Acad. 2 . 3 4 ) , w h o s e f o l l o w e r t h e a u t h o r m a y h a v e b e e n ( T a r r a n t [ 6 3 3 ] ) .
1-2 P y t h a g o r a s is m e n t i o n e d as t h e s u p p o s e d m a s t e r o f E p i c h a r m u s . Plato's
d e t r a c t o r s a l l e g e d t h a t E p i c h a r m u s h a d a n t i c i p a t e d his flux d o c t r i n e ( D . L . 3 . 1 2 ) , a n d in
s h i f t i n g its o r i g i n y e t f u r t h e r b a c k t o P y t h a g o r a s , a n a c k n o w l e d g e d f o r e r u n n e r o f
P l a t o , o u r P l a t o n i s t is n o d o u b t r e c l a i m i n g i t .
C P. O x y . 3008
]σαι δ ' elvai, τής περί έκαστον | λεγομένης τών σωμάτων | δυάδος
άδιάγνωστον αίσθή\σει τήν δ[ι\άφοραν έχούσης. \ εί γάρ σώμα μέν ιδίως
ποι|όν οίον Πλάτων, σώμα θ' ή \ ουσία τού Πλάτωνος, διαφορά \ δέ
φαινόμενη τούτων ούκ <£|στιν ούτε σχήματος ούτε \ χρώματος ούτε
μεγέθους οϋ(τε) \ μορφής, άλλά καί βάρος ίσον \ και τ[ύ]πος 6 αυτός 5
άμφοτέ\ρων, τίνι διαιρούντες δρω \ κ[αί] χαρακτήρι νύν μέν | φήσομεν
αυτού Πλάτωνος | νύν δέ τής ουσίας άντιλαμ|)3άΐ'€σΐ9αι τής Πλάτωνος; \ εί
μέν γάρ έστιν τις διαφο\ρά, λεγέσθω μετά άποδεί\[ξεω]ς- εί δέ μηδέ λέγ
ειν [
The readings are those of P. Parsons, apart from θ'ή in 3, which is based on our own autopsy of the papyrus.
The a r g u m e n t is v e r y c l o s e t o t h a t o f B , and a c o m m o n source m a y be suspected.
D Stobaeus 1 . 1 7 7 , 2 1 - 1 7 9 , 1 7 (1-9 = P o s i d o n i u s fr. 9 6 )
( 1 ) Ποσειδώνιος δέ φθοράς καί γενέσεις τέτταρας είναίφησιν έκ τών όντων

εις τό όντα γιγνομένας. (ζ) τήν μέν γάρ έκ τών ούκ όντων καί τήν εις ( τ ά )
ούκ όντα, καθάττερ είπομεν πρόσθεν, έπέγνωσαν άνύπαρκτον ούσαν. (})
τών δ' εις - ( τ ά ) όντα γινομένων μεταβολών τήν μέν εϊναι κατά διαίρεσιν,
τήν δέ κατ' άλλοίωσιν, τήν δέ κατά σύγχυσιν, τήν δ' έξ όλων, λεγομένην δέ 5
κατ* άνάλυσιν. ( 4 ) τούτων δέ τήν κατ' άλλοίωσιν περί τήν ούσίαν
γίγνεσθαι, τάς δέ ά λ λ α · , τρεις περί τούς ποιους λεγόμενους τούς έπί τής
ουσίας γιγνομένους. ακολούθως δέ τούτοις καί τάς γενέσεις συμβαίνειν.
{s) τή ν
δέ ούσίαν ούτ' αύξεσθαι ούτε μειούσθαι κατά πρόσθεσιν ή
άφαίρεσιν, άλλά μόνον άλλοιοϋσθαι, καθάπερ έπ' αριθμών καί μέτρων. (6) ίο
καί συμβαίνειν έπί τών ιδίως ποιών οίον Δίωνος καί θέωνος καί αυξήσεις
καί μειώσεις γίνεσθαι. ( 7 ) δ ι ό καί παραμένειν τήν έκαστου ποιότητα [τά)
α π ό τής γενέσεως μέχρι τής αναιρέσεως, έπί τών άναίρεσιν επιδεχομένων
ζώων καί φυτών καί τών τούτοις παραπλήσιων. ( 8 ) έπί δέ τών ιδίως ποιών
φασι δύο εΐναι τά δεκτικά μόρια, τό μέν τι κατά τήν τής ουσίας ύπόστασιν, 15
τ ό δέ (τι) κατά τήν τού ποιου, τούτο γάρ, ώς πολλάκις έλέγομεν, τήν
αΰξησιν καί τήν μείωσιν έπιδέχεσθαι- ( 9 ) μή είναι δέ ταύτόν τό τε ποιόν
ιδίως καί τήν ούσίαν [ο] έξ ής έστι τούτο, μή μέντοι γε μηδ' έτερον, άλλά
μόνον ού ταύτόν, δ ι ά τ ό καί μέρος είναι τήν ούσίαν καί τον αυτόν έπέχειν
τόπον, τά δ' έτερα τινών λεγόμενα δείν καί τόπω κεχωρίσθαι καί μηδ' έν 20
μέρει θεωρείσθαι. ( ί ο ) τ ό δέ μή είναι ταύτό τό τε κατά τό ιδίως ποιόν καί
τό κατά τήν ούσίαν, δήλον εΐναί φησιν ό Μνήσαρχος- άναγκαίον γάρ τοις
αύτοϊς ταύτα συμβεβηκέναι. ( ι ι ) e i γάρ τις πλάσας ίππον λόγου χάριν
συνθλάσειεν, έπειτα κύνα ποιήσειεν, ευλόγως άν ημάς ίδόντας ειπείν ότι
τούτ' ούκ ήν πάλαι, νύν δ ' εστίν ώσθ' έτερον είναι τό έπί τού ποιου 2$
λεγόμενον. (ιζ) τό δέ καί έπί τής ουσίας καθόλου νομίζειν τούς αυτούς
είναι ταίς ούσίαις άπίθανον είναι φαίνεται- πολλάκις γάρ συμβαίνει τήν
μέν ούσίαν ύπάρχειν προ τής γενέσεως εί τύχοι τής Σωκράτους, τον δέ
Σωκράτην μηδέπω ύπάρχειν, καί μετά τήν τοΰ Σωκράτους άναίρεσιν
υπόμεναν μέν τήν ούσίαν, αυτόν δέ μηκέτ' είναι. 30
3 έπεγνωσαν codd. I.l55.'4rf.: άπέσωσαν codd. 1.178,3: άπέγνωσαν Diels: άπίγνοισεν εις Hccren:
άπέγνιυ ώς αν Usener 9 δέ codd.: γάρ Heeren 10 11 sic interpunximus: μέτρων [και] συμβαίνει,
έπί (.δέ} τών Heeren 13 (ώς} έπι Heeren 16 ποιητοϋ. το γάρ codd.: corr. Canter 17 δέ
Diels: TC codd. 19 τήν ούσίαν codd.: της ουσίας corr. Cod. Vat. 26 ΤΌ 8c καί codd.: ΤΌ τε |ΚΑΊ]
Heeren
The passage is generally thought to derive from Arius Didymus' Epitome. Both Stoics
cited were pupils of Panaetius (died 1 0 9 B . C . ) ; the unspecified 'they' are probably the
Stoics o f their time.
6-8 It is unclear why qualified individuals should not also be subject to
generation and destruction by άλλοίωσις (contrast e.g. Philo, Aet. mundi 1 1 3 ) , and
indeed Boethus had held that loss o f a thing's dominant quality did amount to its
destruction (SVF 3 Boethus 7 ) . Perhaps the normal Stoic concentration on living
individuals led Posidonius to suppose that this would only happen in the event o f
death (cf. 1 2 - 1 4 ) , which is a form o f division (of soul from body, 4 5 D ) .
9-10 The reports of Zeno and Chrysippus in q also deny growth and diminution
to primary matter, but the resemblance to the doctrine given here is misleading. Their
point is that the sum of matter in the world has everlasting fixity, whereas individual
portions of it lose their identity through division and fusion. Here, on the other hand,
it is the portion of matter constituting an individual that is excluded as a proper subject
of growth and diminution, in deference to the Growing Argument.
13 The regular supplement <(ώς) is unnecessary. The qualification, έττϊ τών κτλ.,
is probably added to allow for the existence of imperishable ιδίως ποιοι, like Zeus (cf.
O).
19 The weakly attested correction τής ο υ σ ί α ς is usually preferred: but the
substance ( = substrate) is part o f the qualified individual, and not vice versa.
19-21 Cf. S.E. at M. 9 . 3 3 6 and in 6 0 G 3 ; Seneca, Ep. 1 1 3 . 4 - 5 (SVF 3 . 3 0 7 , part).
Ε Simplicius, In At. Cat. 4 8 , 1 1 - 1 6
ταύτην δή τήν άπορίαν λύων ό Πορφύριος (l) "δίττόν", φησίν, "εστίν ΤΟ
ΰποκείμενον, ού μόνον κατά τούς άπό τής Στοάς, άλλά καί κατα τούς
πρεσβυτέρους- (ζ) ή τε γάρ άποιος ύλη, ήν δυνάμει καλεί ό Αριστοτέλης,
πρώτον έστιν τού υποκειμένου σημαινόμενον, (3) καί δεύτερον, δ κοινώς
ττοιόν ή ιδίως υφίσταται- ύποκείμενον γάρ καί ό χαλκός έστιν καί ό 5
Σωκράτης τοίς έπιγινομένοις ή κατηγορουμένοις κατ αυτών.
Context: difficulties concerning Aristotle's distinction between καθ' υποκειμένου and

έν ύποκειμένω, Cat. 2, i a 2 o f f .
The examples at 5 - 6 may be Aristotelian and not Stoic, but the reporting seems in
general reliable (cf. A 4 ) . Dexippus, In Ax. Cat. 2 3 , 2 5 ^ (SVF 2 . 3 7 4 ) seems to be
nothing more than a slight expansion o f Porphyry's words.
F Iamblichus, De anima (Stobaeus 1 . 3 6 7 , 1 7 - 2 2 = 5 1 ^ 2 . 8 2 6 , part)
άλλα μήν οΓ γε άπό Χρυσίππου καί Ζήνωνος φιλόσοφοι καί πάντες όσοι
σώμα τήν φυχήν νοούσι τάς μέν δυνάμεις ώς έν τω ύποκειμένω ποιότητας
αυμβιβάζουσι, τήν δέ φυχήν ώς ούσίαν προυποκειμένην ταΐς δυνάμεαι
προτιθέασιν, έκ δ' αμφοτέρων τούτων σύνθετον φύσιν ανόμοιων συνάγου-
σιν.
G S y n a n u s , In Ar. Met. 28,18-19 {SVF 2.398)
και οί Στωικοί δέ τούς κοινώς ποιους προ τών ιδίως ποιών άποτίθενται.
Context: a p p e a l t o a l l e g e d P e r i p a t e t i c a n d S t o i c s u p p o r t f o r a t h e o r y o f i m m a n e n t
u n i v e r s a l s . N e e d l e s s t o s a y , t h e S t o i c p o s i t i o n a m o u n t s t o v e r y m u c h less t h a n t h a t . F o r
t h e i r t r e a t m e n t o f u n i v e r s a l s , see 3 0 .
Η S i m p l i c i u s , In Ar. Cat. 222,30-3 (SVF 2.378, part)
ο ι δέ Στωικοί τό κοινόν τής ποιότητος τό έπί τών σωμάτων λέγουσιν

διαφοράν είναι ουσίας ούκ άποδιαληπτήν καθ' έαντήν, άλλ' εις έννόημα
καί ι δ ι ό τ η τ α ά π ο λ η γ ο υ σ α ν , ούτε χρόνω ούτε ίσχύι είδοποιουμένην, άλλά
τή έξ αυτής τοιουτότητι, καθ' ήν ποιου υφίσταται γένεσις.
2 έννόημα Peterson: ίν νόημα codd.
Context: c o m m e n t a r y o n Cat. 8 0 2 6 , t h e m e a n i n g o f ποιότης.

S i m p l i c i u s ' s u b s e q u e n t c r i t i c i s m s o f this S t o i c d e f i n i t i o n o f q u a l i t y (ibid. 2 2 2 , 3 3 -
2 2 3 , 1 1 ) s h o w t h a t it is q u o t e d v e r b a t i m f r o m a S t o i c s o u r c e , n o t in S i m p l i c i u s ' o w n
words.
2 έννόημα C e r t a i n l y the right reading, cf. ibid. 2 2 3 , 6 , a n d 3 0 b e l o w .
3-4 Cf. 4 7 S . 5
1 S i m p l i c i u s , In Ar. De an. 2 1 7 , 3 6 - 2 1 8 , 2 (SVF 2.395)
. . . εί γε καί έπί τών συνθέτων τό άτομωθέν υπάρχει είδος, καθ' ο ιδίως

παρά τοις έκ τής Στοάς λέγεται ποιόν, ο καί αθρόως έπιγίνεται καί αύ
απογίνεται καί τό αυτό έν παντι τώ τού συνθέτου βίω διαμένει, καίτοι τών
μορίων άλλων άλλοτε γινομένων τε καί φθειρομένων.
2 ποιόν Hayduck: 770.09 codd.
Context: t h e i n d i v i d u a t i o n o f s o u l s .
2 T h e m a s c u l i n e ποιος, despite the g r a m m a t i c a l a w k w a r d n e s s , m a y be the right
r e a d i n g , as s o o f t e n in t h e s e t e x t s .
J D e x i p p u s , In Ar. Cat. 30,20-6
α λ λ ' e t εΐδός έστι τό κατά πλειόνων καί διαφερόντων τώ αριθμώ έν τώ τί

εστι κατηγορούμενον, τίνι διαφέρει ό άτομος καί εις τού άτομου καί ενός-
εν γάρ αριθμώ έστι καί ούτος κάκεΐνος. οί μέν ονν λύοντες τήν άπορίαν
ταυτην κατά τό ιδίως ποιόν, τούτ' έστιν ότι ό μέν φέρε γρυπότητι ή
ξανθότητι ή άλλη συνδρομή ποιοτήτων άφώρισται, άλλος δέ σιμότητι ή
φαλακρότητι ή γλαυκότητι, καί πάλιν έτερος έτέραις, ού καλώς μοι
δοκούσι λύειν.
Context: t h e m e a n i n g o f άτομον.
i-2 T h e d e f i n i t i o n is t h a t g i v e n f o r γένος a t A r i s t o t l e , Top. 1 . 5 , 1 0 2 8 3 1 - 2 .
5 συνδρομή ποιοτήτων T h i s t h e o r y is n o t e x p l i c i t l y a s s i g n e d t o t h e S t o i c s , b u t
n o t e t h a t ( a ) S i m p l i c i u s ' αθρόως (I 2 a b o v e ; άθροισμα is a s t a n d a r d d o u b l e t f o r
συνδρομή) h e l p s t o c o n f i r m t h a t t h e S t o i c s s a w a p e c u l i a r q u a l i t y as s o m e s o r t o f
c o l l e c t i o n o r c o m p o u n d ; ( b ) t h e s a m e t h e o r y is u s e d in p a s s i n g b y P o r p h y r y (In Ar.
Cat. 1 2 9 , 8 - 1 0 ) , w h o c e r t a i n l y m a d e s o m e u s e o f S t o i c m e t a p h y s i c a l m a t e r i a l ( c f .
S i m p l i c i u s , In Ar. Cat. 2 , 8 - 9 ) ; ( c ) a v e r s i o n o f t h e συνδρομή t h e o r y is p e r h a p s a l r e a d y
d e t e c t a b l e in C a r n e a d e s ( 6 9 E 1 6 , 2 9 ) , w h o s t a n d a r d l y d r e w o n S t o i c d o c t r i n e in t h e
c o n s t r u c t i o n o f p h i l o s o p h i c a l p o s i t i o n s . H o w e v e r , t h e d o c t r i n e as p r e s e n t e d h e r e is a
w e a k o n e . It is h a r d t o s e e h o w a n y c o m m o n q u a l i t y b e y o n d t h o s e c o n s t i t u t i n g t h e
i n d i v i d u a l ' s s p e c i e s c o u l d b e g u a r a n t e e d t o last f r o m b i r t h t o d e a t h , as o n t h e S t o i c
t h e o r y it m u s t if it is t o b e p a r t o f t h e p e c u l i a r q u a l i t y .
4-6 T h e l a n g u a g e is a little s l o p p y : O r ' m u s t b e u n d e r s t o o d in a n i n c l u s i v e sense

t h r o u g h o u t i f t h e idea o f a συνδρομή is m e a n t t o e m e r g e .
Κ S i m p l i c i u s , In Ar. Cat. 2 7 1 , 2 0 - 2 (SVF 2.383)
ά λ λ ' ουδέ ή τών Στωικών δόξα λεγόντων σώματα είναι και τά σχήματα,
ώσπερ και τά άλλα π ο ι α , συμφωνεί τή Αριστοτέλους δόξη περι σχημ
άτων.
Context: c o m p a r i s o n o f v a r i o u s v i e w s o n t h e m e t a p h y s i c a l status o f s h a p e , d e r i v e d
f r o m a discussion b y lamblichus.
L S i m p l i c i u s , In Ar. Cat. 2 1 7 , 3 2 - 2 1 8 , 1 (SVF 2.389, part)
(1) ο ί δέ Στωικοί τών μέν σωμάτων σωματικάς, τών δέ ασωμάτων

ασωμάτους είναι λέγουσι τάς ποιότητας, (ζ) σφάλλονται δέ άπό τού
ήγεΐσθαι τά αίτια τοις άποτελουμένοις άφ' εαυτών ομοούσια είναι καί άπό
τού κοινόν λόγον τής αιτίας έπί τε τών σωμάτων καί έπί τών ασωμάτων
ύποτίθεσθαι. (ΐ) πώς δέ καί πνευματική ή ουσία έσται τών σωματικών 5
ποιοτήτων, αυτού τού πνεύματος συνθέτου όντος . . . ;
Context: s h o r t l y a f t e r 2 9 g , a m o n g t h e i n t r o d u c t o r y r e m a r k s o n Cat. 8. Cf. ibid.

2 0 9 , 1 ff.
1-2 W h a t are the i n c o r p o r e a l qualities o f i n c o r p o r e a l s ? O n e m i g h t think o f , e.g.,
t h e t r u t h o r falsity o f a p r o p o s i t i o n .
2-5 Cf. e s p e c i a l l y 5 5 A . I f S i m p l i c i u s ' r e p o r t is t o b e t r u s t e d , w e m u s t r e a d i n t o it
a d i s t i n c t i o n b e t w e e n α ί τ ι ο ν a n d α ί τ ι α . T h e f o r m e r is, f o r t h e S t o i c s , a c a u s e in t h e
t r u e sense, a b o d y a c t i n g u p o n a b o d y . S o t h e c l a i m a b o u t c a u s e s h e r e m u s t b e u s e d
solely to j u s t i f y the claim that the qualities o f bodies are c o r p o r e a l . T h e further c l a i m
about αιτία, 'explanation' ( c f the Stoic definition at 5 5 A 5 ) , w h i c h Simplicius
p e r h a p s c h o o s e s as a m e t a p h y s i c a l l y less c i r c u m s c r i b e d n o t i o n , will t h e n b e a d d e d t o
e x t e n d the point, by parity o f reasoning, t o incorporeals.
3 αποτελούμενοι; T h e active verb, 'render', is c o n s t r u c t e d with double
a c c u s a t i v e , άποτελεΐν τι τοιούτο. S i n c e t h e αποτέλεσμα is s t a n d a r d l y t h e ' e f f e c t ' , t h e
άποτελούμενον will p r e s u m a b l y b e t h e ' t h i n g a f f e c t e d ' . It is this, a n d n o t t h e effect,
w h i c h in S t o i c t h e o r y is o f t h e s a m e e s s e n c e as t h e α ί τ ι ο ν : see 5 5 A - B .
Μ S i m p l i c i u s , In Ar. Cat. 2 1 4 , 2 4 - 3 7 (SVF 2.391, part)
(1) και ο ί Στωικοί δέ κατά τάς αυτών υποθέσεις τήν αυτήν άν άπορίαν
προσαγάγοιεν τώ λέγοντι λόγω κατά ποιότητα πάντα τά π ο ι α λέγεσθαι.
(2) τάς γάρ ποιότητας έκτά λέγοντες ούτοι έπί τών ηνωμένων μόνων τά
έκτά άπολείπουσιν, ( 3 ) έπί δέ τών κατά συναφήν οίον νεώς και επι τών
κατά διάστασιν οίον στρατού μηδέν είναι έκτον μηδέ εύρίσκεσθαι 5
πνευματικόν τι έν έπ'αυτών μηδέ ένα λόγον έχον, ώστε έπίτινα ύπόστασιν
έλθεϊν μιάς έξεως. ( 4 ) τ ό δέ ποιόν καί έν τοις έκ συναπτομένων θεωρείται
καί έν τοις έκ διεστώτων ώς γάρ εις γραμματικός έκ ποιας άναλήφεως καί
συγγυμνασίας εμμόνως έχει κατά διαφοράν, ούτως καί ό χορός εκ ποιας
έτης εμμόνως έχει κατά διαφοράν. δ ι ό π ο ι α μέν υπάρχει διά τήν 10
κ α τ ά τ α £ ι ν « α ί τήν προς ενός έργου (συντέλειαν) συνεργίαν, ( 5 ) δίχα δέ
ποιότητος έστιν ποιά' εξις γάρ έν τούτοις ούκ έστιν ουδέ γάρ όλως έν
διεστώσαις ούσίαις και μηδεμίαν έχούσαις συμφυή προς άλλήλας ένωσίν
έστιν ποιότης ή έξις.
II evos έργον (συντέλαιαν} Sedley: έν έργον Arntm
Context: p r o b l e m s t h a t arise f r o m t h e a s s u m p t i o n t h a t q u a l i t y is p r i o r t o t h e q u a l i f i e d
i n d i v i d u a l . C f . SVF 2 . 3 6 6 - 8 , a n d 4 7 S . F o r a q u a l i t y as έκτον, ' h a v a b l e ' , c f . n o t e o n
30A 6-7.
Ν S i m p l i c i u s , In Ar. Cat. 2 1 2 , 1 2 - 2 1 3 , 1 (SVF 2.390, part)
( 1 ) τών δέ Στωικών τίνες τριχώς τό ποιόν άφοριζόμενοι τά μέν δύο

σημαινόμενα έπί πλέον τής ποιότητος λέγονσιν, τό δέ έν ήτοι τού ένος
μέρος συναπαρτίζειν αυτή φασιν. (2) λέγονσιν γάρ ποιόν καθ' έν μέν
σημαινόμενον πάν τό κατά διαφοράν, είτε κινούμενον είη είτε ίσχόμενον
καί είτε δνσαναλύτως είτε εύαναλύτως έχει- κατά τούτο δέ ού μόνον ό 5
φρόνιμος « α ί ό πυξ προτείνων, άλλά και ό τρέχων π ο ι ο ι . ( 3 ) καθ' έτερον δέ
καθ' δ ούκέτι τάς κινήσεις περιελάμβανον, άλλά μόνον τάς σχέσεις, δ δή
καί ώρίζοντο τό ίσχόμενον κατά διαφοράν, οΐός έστιν ό φρόνιμος καί ό
προβεβλημένος. ( 4 ) τρίτον δέ είσήγον είδικώτατον ποιόν καθ' ότι ούκέτι
τούς μή εμμόνως Ίσχομένους περιελάμβανον ουδέ ήσαν ποιοι κατ' αυτούς ίο
ό πύξ προτείνων καί ό προβεβλημένος- ($) καί τούτων δέ τών εμμόνως
ίσχομένων κατά διαφοράν οί μέν άπηρτισμένως κατά τήν έκφοράν αυτών
καί τήν έπίνοιάν είσι τοιούτοι, οι δέ ούκ άπηρτισμένως, καί τούτους μέν
παρητούντο, τούς δέ απαρτίζοντας και έμμονους όντας «ατα διαφοράν
ποιους έτίθεντο. ( 6 ) ά π α ρ τ ί ζ ε ι ν δέ κατά τήν έκφοράν έλεγον τούς τή 15
ποιότητι συνεξισουμένους, ώς τον γραμματικόν καί τον φρόνιμον ούτε
γάρ πλεονάζει ούτε ελλείπει τούτων έκάτερος παρά τήν ποιότητα: ομοίως
δε καί ό φίλοφος καί ό φίλοινος. οί μεντοι μετά τής ενεργείας τοιούτοι,
ώσπερ ό όφοφάγος καί ό οίνόφλυζ, έχοντες μέρη τοιαύτα δι' ών
άπολαύουσιν ούτως λέγονται, διό καί ει μέν τις όφοφάγος, καί φίλοφος ίο
πάντως· είδε φίλοφος, ού πάντως όφοφάγος· έπιλειπόντων γάρ τών μερών
δι' ών όφοφαγεί τής μέν όφοφαγίας άπολέλνται, τήν δέ φίλοφον έξιν ούκ
άνήρηκεν. (j) τριχώς ούν τού ποιου λεγομένου ή ποιότης κατά τό
τελευταΐον ποιον συναπαρτίζει προς τό ποιόν, διό καί όταν όρίζωνται τήν
ποιότητα σχέσιν ποιου, ούτως άκουστέον τού όρου ώς τοΰ τρίτου ποιου 2$
παραλαμβανομένου· μοναχώς μέν γάρ ή ποιότης λέγεται κατ' αυτούς τούς
Στωικούς, τριχώς δέ ό ποιος.
Context: i n t r o d u c t o r y c o m m e n t o n Cat. 8.
4 κατά διαφοράν D i s t i n g u i s h e d b y s o m e i n t r i n s i c f e a t u r e , as o p p o s e d t o πρός τι
πως έχον: 2 9 C ; S . E . , Μ. 8.ι6ι-2, 10.263—5- κινούμ€νον, ίσχόμενον The
s t a n d a r d S t o i c d i s t i n c t i o n b e t w e e n p r o c e s s e s a n d s t a t e s ; c f . 5 4 T , e t c . F o r t h e t w o senses
o f σχέσις, s e e o n 2 9 g b e l o w .
15-23 T h e p o i n t is t h a t f o r e a c h t y p e o f q u a l i t y t h e r e a r e t w o c o r r e s p o n d i n g
ποιοι, d e f i n a b l e as (a) p o s s e s s i n g t h e q u a l i t y , a n d ( b ) u s i n g it. F o r e x a m p l e , t h e q u a l i t y
φρόνησις is m a t c h e d b y t h e φρόνιμος ( 1 6 - 1 7 ) u n d e r (a), a n d his c o u n t e r p a r t under
(b), n o t s p e c i f i e d h e r e , is t h e φρονών (Philo, Leg. alleg. i.67 = SVF 3.263). T h e
t e c h n i c a l e x p r e s s i o n άπαρτίζειν κατά τήν έκφοράν m a y p o i n t t o A n t i p a t e r as t h e
S t o i c a u t h o r o f t h e p r e s e n t set o f d i s t i n c t i o n s : c f . 3 2 C I , E .
Ο P l u t a r c h , Comm. not. 1 0 7 7 C - E ( i n c l u d i n g SVF 2.112)
( 1 ) άκούσαι τοίνυν έστιν αυτών καί γράμμασιν έντυχείν ττολλοίί πρός τούς
Ακαδημαϊκούς διαφερομένων καί βοώντων ώς πάντα πράγματα συγ-
χέουσι ταΐς άπαραλλαξίαις, έπί δυεΐν ουσιών ένα ποιόν είναι βιαζόμενοι.
( 2 ) καίτοι τούτο μέν ούκ έστιν όστις ανθρώπων ού διανοείται, και τουναν
τίον οίεται θαυμαστόν ε ί ν α ι καί παράδοξον, ει μήτε φάττα φάττη μήτε 5
μελίττη μέλιττα μήτε πυρώ πυρός ή σύκω, τό τοΰ λόγου, σΰκον έν τώ
παντί χρόνω γέγονεν άπαράλλακτον. (ι) εκείνα δ' όντως παρά τήν έννοιαν
έστιν, ά λέγουσιν ούτοι καί πλάττουσιν, έπί μιάς ουσίας δύ' ιδίως γενέσθαι
ποιους καί τήν αυτήν ούσίαν ένα ποιόν ιδίως έχουσαν έπιόντος έτερου
δέχεσθαι καί διαφυλάττειν ομοίως αμφότερους, ει γάρ δύο, καί τρεις καί ίο
τέτταρες έσονται και πέντε καί όσους ούκ άν τις είποι περί μίαν ούσίαν
λέγω δ' ούκ έν μέρεσι διαφόροις, άλλά πάντας ομοίως περί όλην τούς
απείρους. (4) λέγει γοΰν Χρύσιππος έοικέναι τώ μέν άνθρώπω τόν Δία καί
τόν κόσμον τή δέ φυχή πρόνοιαν όταν ούν ή έκπύρωσις γένηται, μόνον
άφθαρτον όντα τόν Δία τών θεών άναχωρεΐν έπί τήν πρόνοιαν, είθ' ομού 15
γενομένους έπί μιάς τής τού αιθέρος ουσίας διατελεΐν αμφότερους.
See Cherniss [ 3 2 6 ] , ad l o c , for invaluable commentary.

3 άτταραλλαξίαις See n o t e o n 5 2 C 6.
13-14 F o r t h e w o r l d as ι δ ί ω ς ττοιός, c f 4 4 F 6 .
28 The first and second genera
Ρ P h i l o , Aet. mundi 4 7 - 5 1 ( i n c l u d i n g SVF 2.397)
νννί δέ τοσούτον δόξης αληθούς διήμαρτον, ώστε λελήθασιν αυτούς και τή πρόνοια - φνχή
δ' έστι τού κόσμου - φθοράν έπιφέροντες (ξ ών ανακόλουθα φιλοαοφούσι. (ΐ) Χρύσιπ
πος γοΰν ό δοκιμώτατος τών παρ' αύτοΐς έν τοις Περι αυξανομένου
τερατεύεταί τι τοιούτον ( 2 ) προκατασκευάσας ότι δύο ιδίως ποιους έπί
της αυτής ουσίας άμήχανον συστήναι, (j) φησίν "έστω θεωρίας ένεκα τον 5
μέν τινα όλόκληρον, τον δέ χωρίς έπινοεΐσθαι τοΰ έτερου ποδός, καΧείσθαι
δέ τον μέν όΧόκΧηρον Δίωνα, τον δέ άτεΧή Θέωνα, κάπειτα άποτέμνεσθαι
Δίωνος τον έτερον τοϊν ποδοΐν." ( 4 ) ζητουμένου δή, πότερος έφθαρται, τον
θέωνα φάσκειν ο'ικειότερον είναι. ( 5 ) τούτο δέ παραδοξοΧογούντος μάΧΧόν
έστιν ή άληθεύοντος. πώς γάρ ό μέν ουδέν ακρωτηριασθείς μέρος, ό Θέων, 1 0
άνήρπασται, ό δ' αποκοπείς τον πόδα Δίων ουχί διέφθαρται; (6)
"δεόντως" φησίν "άναδεδράμηκε γάρ ό έκτμηθείς τον πόδα Δίων έπί τήν
άτεΧή τού Θέωνος ούσίαν, καί δύο ιδίως ποιοι έπί τού αυτού υποκειμένου
ού δύνανται είναι, τοιγαρούν τον μέν Δίωνα μένειν άναγκαΐον, τον δέ
Θέωνα διεφθάρθαί. " τ ά δ ' ούχ ύπ' άλλων άλλά τοις αυτών πτεροίς άλισκόμενα" 15
φησίν ό τραγικός- άπομαξάμενος γάρ τις τον τύπον τού λόγου κα'ι έφαρμόαας τώ παντί
κόσμιο δείξει σαφέστατα και αυτήν φθειρομένην τήν πρόνοιαν. σκόπει δ' ώδε ύποκείσθω ό
μέν ώαανεί Δίων ό κόσμος - τέλεος γάρ - ό δέ ώσανεΐ θέων ή τού κόσμου φυχή, διότι τού
όλου τό μέρος έλαττον, και άφαιρείσθω, ώσπερ άπό τον Δίωνος ό πούς, ούτως καί άπό τον
κόσμου όσον αυτού σωματοειδές. ούκούν ανάγκη λέγειν ότι ό μέν κόσμος ούκ έφθαρται ό το 20
σώμα αφαιρεθείς, ώσπερ ουδέ ό αποκοπείς τον πόδα Δίων, άλλ' ή τού κόσμου φυχή, ώσπερ
θέων ό μηδέν παθών, ό μέν γάρ κόσμος έπ' έλάττονα ούσίαν άνέδραμεν, αφαιρεθέντος
αϋτώ τού σωματοειδούς, έφθάρη δ ' τ) φυχή διά τό μή δύνασθαι δύο ιδίως ποιους είναι περί
τό αυτό ύποκείμενον. έκθεσμον δέ τό λέγειν φθείρεσθαι τήν πρόνοιαν άφθαρτου δέ
υπαρχούσης, ανάγκη καί τον κόσμον άφθαρτον είναι. 25
4 ίοίως ποιους Arnim: εί&οποιούς codd. ι 3 Ιδίως ποιοι Armm: ειδοποιοί codd. επί Η1'(ν): περί
MU 23 ιδίως ποιους secundum Armm scripsimus: ειδοποιούς codd.
Context: a t t a c k o n t h e S t o i c t h e o r y o f t h e c o n f l a g r a t i o n ( 4 6 ) .
5ff. τον μέν C h r y s i p p u s had clearly introduced Dion and Theon before the
e x c e r p t e d p a s s a g e ; it is P h i l o ' s f a i l u r e t o e x p l a i n this t h a t has l e d t o c o n f u s i o n a b o u t
h o w t h e y a r e related t o each o t h e r (see v o l . I, 1 7 5 ) .
12 F o r άνατρέχειν έπί= 'collapse i n t o ' , ' b e c o m e c o - e x t e n s i v e w i t h ' , cf. P l o t i n u s ,
Enn. 6.1.30.
q Stobaeus 1 . 1 3 2 , 2 7 - 1 3 3 , 1 1 ; 133,18-23 (SVF 1 . 8 7a n d2.3 1 7 , a n d Posidonius
fr. 9 2 )
Ζήνωνος, ούσίαν δ-e clva την τών όντων πάντων πρωτην νλην, τ αύτην 0€ πάσαν άίδιον καί
ovre πλίΐα) γινομένην ο ντ€ έλάττω- τά δ* μέρη ταύτης u

ούκ α ταύτα 8ιαμέν€ίν, άλλά
διαιρεΓσϋαι και σνγχ^ΐ σθαι. διά ταύτης ο* διαθίίν τον τού παντός λόγον, Sv ένιοι
ίίμαρμένην καλοΰσιν, ο όν πςρ καί Ιν τη γονη τό σπέρμα. Χρυσ ππου Στ Μίκού. τών κατά
ποιότητα υφισταμένων πρώτην ΰλην ταύτην δ-ε aihiov, ού τε αύξηα ν ούτε μείωσιν
ύπομένουσαν, διαίρεσιν δέ καί σύγχυοίν έπιδεχομένην κατά. μέρη, ώστε φθοράς γίνεσθαι εκ
tivwv μερών εις τινα, ού κατά διαίρεσιν, άλλά κατ' άναλογίαν τή συγχύσει τινών γινομένων
εκ τίνος, έφησε δέ ό Ποαειδώνιος τήν τών όλων ούσίαν και δλην άποιον και άμορφον είναι,
καθ' όσον ουδέν άποτεταγμένον ίδιον έχει σχήμα ουδέ ποιότητα καθ' αυτήν άει δ' έν τινι
σχήματι καί ποιότητι είναι, διαφέρειν δέ τήν ούσίαν τής ύλης, τήν (αύτήν^ ουσαν κατά τήν
7 τιναιν Diels. τών codd 10 (αυτήν} Hirzel
C f . 4 4 D - E , a n d 5 0 Β 1. F o r c o m m e n t , see n o t e o n D 9 - 1 0 .
4 έν—σπέρμα C f . 4 6 B 2.
29 The third and fourth genera

A A l e x a n d e r , Mantissa 118,6-8 (SVF 2.823)
ό τ ι μή μία ή τής φυχής δύναμις, ώς τήν αυτήν πως έχουσαν ποτέ μέν
διανοεϊσθαι, ποτέ δέ όργίζεσθαι, ποτέ δ* έπιθυμίίν παρά μέρος δΐΐκ-
τέον . . .
Context: a r g u m e n t f o r a p l u r a l i t y o f p o w e r s o f t h e s o u l .
A l e x a n d e r c h a r a c t e r i z e s t h e o p p o s i n g u n i t a r i a n v i e w in t e r m i n o l o g y w h i c h s o u n d s
p o i n t e d l y S t o i c . C h r y s i p p u s ' i n t e l l e c t u a l i s t v i e w m a k e s all t h o u g h t s a n d e m o t i o n s
m o d i f i c a t i o n s o f a s i n g l e r a t i o n a l p o w e r o f t h e m i n d ; c f . S VF 3 . 2 5 7 , a n d 5 3 . A n e a r l i e r
m e n t i o n o f t h e d o c t r i n e (In Ar. De an. 2 7 , 4 - 8 ) n a m e s D e m o c r i t u s , b u t in t h e p r e s e n t
p a s s a g e t h e l a n g u a g e is m o r e S t o i c , a n d A l e x a n d e r g o e s o n ( i b i d . 1 2 - 1 5 ) t o
attack the
d i s t i n c t i v e l y S t o i c v i e w o f t h e n u t r i t i v e s o u l as m e r e l y φύσις (see v o l . 1 , 3 1 0 - 2 0 ) .
Β S e n e c a , Ep. 1 1 3 . 2 (SVF 3.307, part)
v i r t u s a u t e m nihil aliud est q u a m animus q u o d a m m o d o se h a b e n s .
Context: p r o o f o f t h e S t o i c p a r a d o x t h a t v i r t u e s a r e l i v i n g b e i n g s ( c f . 6 1 E ) .
A l m o s t t h e i d e n t i c a l a n a l y s i s is f o u n d in a d i f f e r e n t c o n t e x t a t S . E . , Μ. 1 1 . 2 3 (SVF
3-75, p a » ) .
C S i m p l i c i u s , In Ar. Cat. 165,32-166,29 (SVF 2.403)
01 δέ Στωικοί άνθ' ενός γένους δύο κατά τον τόπον τούτον αριθμούνται, τά μέν έν τοις πρός
τι τιθέντες, τά δέ έν τοις πρός τί πως έχουαιν. και τά μέν πρός τι άντιδιαιρούσιν τοις καθ'
αυτά, τά δε πρός τί πως έχοντα τοις κατά διαφοράν, πρός τι μέν λέγοντες τό γλυκύ και
πικρόν καί τά τοιαύτα, όσα τοιώσδε διατίθησιν, πρός τι δέ πως έχοντα οίον δεξιόν, πατέρα
και τά τοιαύτα- κατά διαφοράν δέ φαοιν τά κατά τι είδος χαρακτηριζόμενα, ώσπερ ουν
άλλη τών καθ' αυτά iwota καί άλλη τών κατά διαφοράν, ούτως άλλα μέν τά πρός τί έστιν,
άλλα δέ τά πρός τί πως έχοντα, αντεστραμμένη δέ έστιν τών συζυγιών ή ακολουθία, τοις
μέν γάρ καθ' αυτά συνυπάρχει τά κατά διαφοράν καί γάρ τά καθ' αυτά όντα διαφοράς έχει
τινάς, ώσπερ τό λευκόν και μέλαν ού μέντοι τοις κατά διαφοράν τά καθ' αυτά συνυπάρχει-
τό γάρ γλυκύ καί πικρόν διαφοράς μέν έχει, καθ' ας χαρακτηρίζεται, ού μέντοι καθ' αυτά
έστιν τοιαύτα, άλλά πρός τ ι . τά δέ πρός τι πως έχοντα, άπερ άντίκ£ΐται TOIS κατά
διαφοράν, πάντως καί πρός τί έστιν ό γάρ δεξιός και πατήρ μετά τοΰ πώς έχειν και πρός τί
(Ιαιν. τό δέ γλυκύ καί πικρόν πρός τι όντα κατά διαφοράν έστιν, τά δέ πρός τί πως έχοντα
εναντία τοις κατά διαφοράν υπάρχει, κα'ι γάρ τά μέν πρός τί πως έχοντα αδύνατον καθ'
αυτά εΐναι ή κατά διαφοράν έκ γάρ τής πρός έτερον σχέσεως ήρτηται μόνης- τά μέντοι 15
πρός τι καθ' αυτά μέν ούκ έστιν, ου γάρ έστιν απόλυτα, κατά διαφοράν δέ 7τάντα>5 εσταΐ'
μ ε τ ά γάρ τίνος χαρακτήρος θεωρείται, ( ΐ ) ε ί δ έ δ ε ί σ α φ έ σ τ ε ρ ο ν μεταλαβεϊν τά
λεγόμενα, πρός τι μ έ ν λ έ γ ο υ σ ι ν , όσα κατ' οίκείον χαρακτήρα διακείμενα
πως ά π ο ν ε υ ε ι πρός έτερον, πρός τι δ έ πως έχοντα, όσα πέφυκεν συμβαίνειν
τινί καί μή συμβαίνειν άνευ τής περί αυτά μεταβολής καί αλλοιώσεως 20
μετά τ ο ύ πρός τό έκτος άττο/3λέ7Γειν, ώστε όταν μέν κατά διαφοράν τι
διακείμενον πρός έτερον νεύση, πρός τι μόνον έσται τούτο, ώς ή έξις καί ή
επιστήμη κ α ί ή αΐαθησις· όταν δέ μή κατά τήν ένούσαν διαφοράν, κατά
φιλήν δέ τήν πρός έτερον σχέσιν θεωρήται, πρός τί πως έχον έσται. (2) ό
γάρ υίός κ α ί ό δ ε ξ ι ό ς έξωθεν τίνων προσδέονται πρός τήν ύπόστασιν διό 25
κ α ί μηδεμιάς γενομένης περί αυτά μεταβολής γένοιτο άν ούκέτι πατήρ τού
υιού αποθανόντος ουδέ δεξιός τού παρακειμένου μεταστάντος- τό δέ γλυκύ
καί πικρόν ούκ άν ά λ λ ο ί α γ έ ν ο ι τ ο , ε ί μή συμμεταβάλλοι κ α ί ή περί αυτά
δύναμις. ($) εί τοίνυν καί μηδέν αυτά παθόντα μεταβάλλει κατά τήν άλλου
πρός αυτά σχέσιν, δήλον ότι έν τή σχέσει μόνη τό είναι έχει κ α ί ού κατά J0
τ ι ν α διαφοράν τά πρός τί πως έχοντα.
Context: i n t r o d u c t o r y r e m a r k s o n t h e c a t e g o r y o f r e l a t i o n .
It h a s b e e n c l a i m e d b y G r a e s e r [ 4 0 0 ] t h a t w e h a v e h e r e a r i v a l set o f f o u r Stoic
' c a t e g o r i e s ' : πρός τ ι , καθ' αυτό, κατά διαφοράν, a n d π ρ ο ς τί πως έχον. B u t a p a r t
f r o m t h e last, w h i c h b e l o n g s t o t h e s t a n d a r d f o u r s o m e , t h e s e a r e all t e r m s u s e d in
e l u c i d a t i n g a n d s u b d i v i d i n g t h e s e c o n d g e n u s , t h e ποιόν.
T h e s p e c i a l use οίπρός τί πως έχον e x p l a i n e d h e r e , p e r h a p s o f A c a d e m i c o r i g i n ( c f .
S a n d b a c h [ 3 0 4 ] , 4 2 ) , is a r g u a b l y a l s o t o b e f o u n d a t A r i s t o t l e , Cat. 7 , 8 a 2 8 - b 3 .
7 T h e precise force o f αντεστραμμένη here is u n c l e a r t o us, a l t h o u g h t h e

t e r m i n o l o g y is e v i d e n t l y i n f l u e n c e d b y A r i s t o t l e , De int. 1 3 , 2 2 3 3 2 - 4 . If, as o n e w o u l d
expect, it m e a n s ' r e c i p r o c a l ' , an ο ύ κ s h o u l d p e r h a p s b e a d d e d b e f o r e it, since t h e
' s e q u e n c e o f d e p e n d e n c e s ' w h i c h f o l l o w s in 7 - 1 4 is in f a c t n o n - r e c i p r o c a l : all καθ'
αυτά ire κατά διαφοράν, b u t n o t vice v e r s a , a n d all πρός τί πως έχοντα a r e πρός τι
but n o t vice versa.
D Plutarch, St. rep. 1054E-1055A (SVF 2.550, part)
αρκεί δ' εις τούτο παραθέαθαι λέξιν έκ τού δευτέρου Περί κινήσεως, ΰπειπών γάρ ότι
τέλεον μέν ο κόσμος σώμα έστιν ού τέλεα δέ τά τού κόσμου μέρη τώ πρός
τό όλον πως έχείν κ α ί μ ή Kaf?' αυτά ε ί ν α ι καί περί τής κινήσεως αυτού διελθών ώς
έπί τήν συμμονήν και τήν συνοχήν τήν εαυτού κινείσθαι διά τών μερών πάντων πεφυκότος,
ούκ έπί τήν διάλνσιν καί τήν θρύφιν, ταύτ' έπείρηκεν "οϋτω δέ τού όλου τεινομένου είς 5
αυτό καί κινουμένου καί τ ώ ν μορίων ταύτην τήν κίνησιν εχόντων έκ τής τού σώματος
φύσεως, πιθανόν πάσι τοις σώμασιν είναι τήν πρώτην κατά φύσιν κίνησιν πρός τό τον
κόσμον μέσον, τώ μεν κόσμοι ούτωσί κινουμένψ πρός αυτόν, τοις δέ μέρεσιν ώς αν μέρεσιν
ουσιν."
Context: immediately following 4 9 1 (q.v.). A n attempt b y Plutarch, having

i n t e r p r e t e d a C h r y s i p p e a n a r g u m e n t as i m p l y i n g t h a t all b o d y t e n d s t o w a r d s t h e
c e n t r e o f space, t o s h o w that h e e l s e w h e r e takes a c o n t r a d i c t o r y v i e w , that b o d y tends
t o w a r d s its own c e n t r e , i . e . t h e c e n t r e o f t h e c o r p o r e a l κόσμος.
T h e d o c t r i n e q u o t e d in 2 - 3 is a p p a r e n t l y u s e d h e r e t o e x p l a i n w h y t h e f u n c t i o n o f
t h e m o v i n g p a r t s o f t h e w o r l d is t o h o l d t h e w h o l e t o g e t h e r .
Ε Galen, Plac. 7 . 1 . 1 0 - 1 5 {SVF 3 . 2 5 9 , part)
καίτοι κάνταΰθα εί τις έπεξέρχοιτο τώ λόγω τά τε περί τής διαφοράς τών αρετών έν
τέτταρσι βιβλίοις ύπό Χρυσίππου γεγραμμένα βααανίζων όσα τε καθ έν άλλο διήλθεν,
1
ω
οείκνυσι ποιας είναι τάς άρετάς έλεγχων τόν Άρίστωνος λόγον, ούχ ενός ή δυοϊν, άλλά
τριών ή τεττάρων αν δεηθείη βιβλίων, έστι μέν γάρ κάνταΰθα λόγος εις βραχύς
επιστημονικός ελέγχων τόν Χρύσιππον ούτε τάληθή πρεσβεύοντα και μηκύνοντα 5

περιττώς. άλλά οί μήτε παιδευθέντες έν αποδεικτική μεθόδω μήθ' όλως γνόντες οποία τίς
έστι, μόνω δέ τώ μεγέθει και πλήθει τών ύπό Χρυσίππου γραφέντων βιβλίων προσέχοντες
τόν νούν αληθή νομίζουσι πάνθ' ύπάρχειν αυτά. ( ΐ ) καί γάρ και όντως (ΟΤΙ τά
πλείστα αυτών αληθή καί μάλιστα γε τά κατά εκείνο τό βιβλίον, έν ω

οείκνυσι ποιας είναι τάς άρετάς. άλλά ότι τώ μίαν νποθεμένω δύναμιν ίο
ύπάρχειν έν τή φυχή τήν λογικήν τε καί κριτικήν όνομαζομένην, άνελόντι
δέ τήν έπιθυμητικήν τε καί θυμοειδή, καθάπερ ό Χρύσιππος άνείλε,
μάχεται τά κατά τούτο τό βιβλίον είρημένα ταυτί, μέμφαιτο άν τις αύτώ·
( 2 ) τ ό μέντοι καταβάλλεσθαι τήν Άρίστωνος αΐρεσιν αληθώς ύπό τών
γεγραμμένων ούκ άν τις μέμφαιτο. νομίζει γάρ ό άνήρ εκείνος μίαν ούσαν ι <,
τήν άρετήν όνόμααι πλείοσιν όνομάζεσθαι κατά τήν πρός τι σχέσιν. (3) ό
τοίνυν Χρύσιππος δείκνυσιν ούκ έν τή πρός τι σχέσει γινόμενον τό πλήθος
τών αρετών τε καί κακιών, άλλά έν ταΐς οίκείαις ούσίαις ύπαλλαττομέναις
κατά τάς ποιότητας, ώς ό τών παλαιών ήβούλετο λόγος, όπερ καί αυτό βραχύ
παρατρέφας ό Χρύσιππος έτέραις λέξεσι διήλθεν έν τώ ποιας είναι τάς άρετάς τοις τε 20
έπιχειρήμασιν ού πρέπουσι τώ τό λογικόν είναι μόνον τής φυχής τεθειμένω, τό παθητικόν
δέ άνηρηκότι.
Context: a n e x t e n d e d c r i t i q u e o f C h r y s i p p u s ' psychology.

10-13 F o r Galen's relentless p o l e m i c against C h r y s i p p u s ' p s y c h o l o g i c a l m o n i s m ,
cf 651, M P .
F S e n e c a , Ep. 121.10 (SVF 3.184, part)
" c o n s t i t u t i o " , i n q u i t , " e s t , u t v o s d i c i t i s , p r i n c i p a l e a n i m i q u o d a m m o d o se
habens erga corpus . . . "
Context: e x p o s i t i o n o f t h e S t o i c t h e o r y o f οίκείωσις at 5 7 B 2 . E v e n a n e w - b o r n
a n i m a l is c o n s c i o u s o f its o w n c o n s t i t u t i o n . B u t , o p p o n e n t s a r e r e p r e s e n t e d as s a y i n g ,
h o w c a n it b e c l e v e r e n o u g h t o g r a s p s o m e t h i n g w h o s e d e f i n i t i o n is s o s o p h i s t i c a t e d ?
T h e G r e e k o r i g i n a l will h a v e b e e n : σύστασίς έστιν ήγεμονικόν πρός τ ό σώμα
πως έχον. ' C o n s t i t u t i o n ' b e l o n g s n e i t h e r t o t h e soul n o r t o t h e b o d y , b u t c o n s i s t s in a
relationship b e t w e e n the t w o .
g S i m p l i c i u s , In Ar. Cat. 217,21-5
καί οί μέν τοσούτον μόνον πλίονάζειν τό πώς έχον τον ποιον ύποτίθενται, καθ' όσον τό πώς
έχον παρεζέτεινεν καί έπί τά πρός τί πως έχοντα καί περιελάμβαναν ταύτα, τό δέ ποιόν
ιατατο έπί μόνων τών κατά διαφοράν οί δέ άλλην τινά τεχνολογίαν έπεισήγον.
S i m p l i c i u s is d i s c u s s i n g c e r t a i n ' A c a d e m i c s ' ( i d e n t i t y u n c e r t a i n - p e r h a p s t h e s c h o o l
o f E u d o r u s ? ) , w h o s e v i e w s seem t o b e a synthesis o f Stoic a n d Platonist metaphysics
( i b i d . 2 1 7 , 8 - 3 2 ; c f . 2 0 9 , 1 0 - 1 5 ) . T h e f a c t t h a t t h e s e h e i r s t o S t o i c o n t o l o g y w e r e left in
s o m e p e r p l e x i t y as t o t h e d i f f e r e n c e b e t w e e n ποιόν a n d πώς έχον u n d e r l i n e s t h e
Stoics' o w n lack o f clarity o n the point.
T h e d i f f i c u l t y m a y a t first s e e m t o b e e x a c e r b a t e d b y t h e f a c t t h a t σχέσις, t h e
c o g n a t e n o u n o f π ώ ϊ έχον, is a l s o o n e s p e c i e s o f t h e ' q u a l i f i e d ' ( 2 8 N 3 ) . B u t w e in f a c t
h a v e h e r e t w o q u i t e d i s t i n c t senses o f t h e w o r d . In t h e f o r m e r , it is c o g n a t e w i t h t h e
a c t i v e έχειν, ' b e d i s p o s e d ' , a n d is t r a n s l a t e d ' d i s p o s i t i o n ' . I n t h e l a t t e r , it c o r r e s p o n d s t o
t h e p a s s i v e ΐσχεσθαι\έχεαθαι, l i t e r a l l y ' b e h e l d ' in s u c h a n d s u c h a c o n d i t i o n ( b y
c o n t r a s t w i t h κινείσθαι, ' b e in a c h a n g i n g c o n d i t i o n ' ) , a n d is t r a n s l a t e d ' s t a t e ' .
30 Universals
A Stobaeus 1.136,21-137,6 (SVF 1.65)
Ζήνωνος· ( ι ) τ α έννοήματά φασι μήτε τ ι ν ά ε ί ν α ι μήτε ποιά, ώσανεί δέ τ ι ν α
κ α ι ώσανεί ποιά φαντάσματα φυχής- (ζ) ταύτα δ ε ύπό τών αρχαίων ιδέας
προσαγορεύεσθαι. τών γάρ κατά τά έννοήματα ύποπιπτόντων είναι τ ά ί
ιδίας, οίον ανθρώπων, ίππων, κοινότερον ειπείν πάντων τών ζώων καί
τών άλλων όπόαων λέγουσιν ιδέας είναι. (3) ταύτας δ έ ο ί Στωικοί 5

φιλόσοφοι φασιν ανύπαρκτους είναι, καί τών μέν έννοημάτων μετέχειν
ημάς, τών δέ πτώσεων, άς δή προσηγορίας καλούσι, τυγχάνειν.
ι Ζήνωνος ([και τών άπ' αυτού) Diels φασι F: φησι Ρ
I T h e r e is s o m e t h i n g p u z z l i n g a b o u t t h e o r d e r μήτε τινά . . . μήτε ποιά. I f

c o n c e p t s a r e n o t τ ι ν ά ( o n w h i c h see 2 7 ) , it w i l l g o w i t h o u t s a y i n g t h a t t h e y a r e n o t
π ο ι ά e i t h e r . B u t a l t h o u g h t h e r e v e r s e o r d e r w o u l d s e e m m o r e n a t u r a l , this o n e is n o t
unparalleled: cf. Plato, Tht. i52d2-6. O n e possibility is t o understand ' n o t
s o m e t h i n g s , let alone q u a l i f i e d t h i n g s ' . A s e c o n d is t o t a k e τ ι ν ά as mere s o m e t h i n g s ,
i m p l y i n g n o n - c o r p o r e a l p a r t i c u l a r s , a n d π ο ι ά as q u a l i f i e d c o r p o r e a l e n t i t i e s . O n this
reading the text w o u l d echo the almost certainly correct claim in D t h a t Stoic
έννοήματα a r e n e i t h e r b o d i e s n o r i n c o r p o r e a l s . O n t h e o t h e r h a n d , it is h a r d l y a
n a t u r a l r e a d i n g , a n d in a n y c a s e t h e i m p o r t a n t p r o o f in Ε t h a t u n i v e r s a l s a r e n o t τ ι ν ά is
concerned with τ ι ν ά as p a r t i c u l a r s , n o t as i n c o r p o r e a l s . A t h i r d - t h e likeliest -
i n t e r p r e t a t i o n is t h a t b y π ο ι ά h e r e a r e r e a l l y m e a n t , as s o o f t e n ( c f . 2 8 K , Ο , P ) , n o t
q u a l i t y - b e a r i n g individuals b u t t h e qualities t h e m s e l v e s . H e n c e t h e o b j e c t o f this
p a s s a g e ( w h i c h c o m p a r e s c l o s e l y w i t h A r i s t o t l e , Cat. 5 , 3 b 1 3 — 1 6 ) will b e t o e l i m i n a t e
the t w o m e t a p h y s i c a l statuses m o s t likely t o b e assigned t o universals b y those w h o
h y p o s t a t i z e t h e m : that o f discrete entity ( P l a t o ) a n d that o f e n m a t t e r e d quality ( v e r y
approximately, Aristotle).
2 φαντάσματα See 3 9 A - B , and j b e l o w .
4 T h e s a m e e x a m p l e s o f F o r m s a r e g i v e n s l i g h t l y e a r l i e r in t h e t e x t , in a s u m m a r y
o f the Platonic theory (Stobaeus 1.135,23-136,2).
6-7 T h e s e n o t o r i o u s l y d i s p u t e d lines b e c o m e i n t e l l i g i b l e o n c e t h r e e p o i n t s a r e
a p p r e c i a t e d . F i r s t , ημάς p i c k s u p ανθρώπων ( 4 ) a n d r e f e r s t o i n d i v i d u a l s in g e n e r a l qua
m e m b e r s o f s p e c i e s like m a n . S e c o n d , t h e p u r p o s e o f t h e μέν . . . δ ε c o n t r a s t is t o
d i s t i n g u i s h t h e r e l a t i o n s h i p s in w h i c h i n d i v i d u a l s s t a n d t o t w o q u i t e d i f f e r e n t b u t
e a s i l y c o n f u s e d e n t i t i e s , u n i v e r s a l c o n c e p t s a n d g e n e r a l t e r m s . C f . S i m p l i c i u s , In Ar.
Cat. 2 0 9 , 1 0 - 1 4 ( r e p o r t i n g t h e A c a d e m i c s s t e e p e d in S t o i c d o c t r i n e w h o a l s o f e a t u r e in
29g), where t h e full list is: ποιότητα έχειν, έννοήματος μετέχειν, πτώσεως
τυγχάνειν, a n d κατηγόρημα αυμβεβηκέναι (τινί); a l s o Ε 2 . T h i r d , πτώσις c a n s e r v e
as a g e n e r i c t e r m f o r d e c l i n a b l e e x p r e s s i o n s ( s e e v o l . 1 , 2 0 1 ) , e s p e c i a l l y n o u n s a n d
p r o n o u n s , o f w h i c h προσηγορίαι will b e m e n t i o n e d h e r e as o n e s p e c i e s . A s f o r
πτώσεως τυγχάνειν, this is s i m p l y t o ' b e a r ' s u c h d e s i g n a t i o n s ; see a l s o n o t e o n 3 3 B .
Β Aetius 1.10.5 (SVF 1.65)
οΐ άπό Ζήνωνος Στωικοί έννοήματα ημέτερα τάς ιδέας έφασαν.
Cf Α ι.
C Diogenes Laertius 760-1
( ι ) γένος δέ έστι πλειόνων και αναφαίρετων έννοημάτων σύλληφις, οΐον
ζώον τούτο γάρ περιείληφε τά κατά μέρος ζώα. (ζ) έννόημα δέ έστι
φάντασμα διανοίας, ούτε τι όν ούτε ποιόν, ώσανεί δέ τι όν και ώσανεί
ποιον, οιον γίνεται ανατύπωμα ίππου καί μή παρόντος. (]) είδος δέ έστι τό
υπο γένους περιεχομενον, ώς ύπό τον ζώου ό άνθρωπος περιέχεται. (4) 5
γενικώτατον δέ έστιν ό γένος όν γένος ούκ έχει, οιον τό όν. ( 5 ) είδικώτατον
δέ έστιν ό εΐδος όν εΐδος ούκ έχει, ώσπερ ό Σωκράτης.

6 οΐον τό όν F(corr): c m . F: οίον τού BP: οίον τό τί Έφ
Context: e x p l a n a t i o n o f S t o i c t e r m s r e l a t i n g t o d e f i n i t i o n a n d c l a s s i f i c a t i o n . C f . 3 2 .
4 ανατύπωμα T h i s w o r d a p p a r e n t l y o c c u r s n o w h e r e else. T h e i m p l i c a t i o n o f
t h e - μ α t e r m i n a t i o n is t h a t this is n o t a p h y s i c a l p r i n t i n g (τύπωσις) in t h e s o u l , b u t t h e
product, content, or intentional object o f that imprint, a stereotype o r pattern created
in t h o u g h t . F o r a s i m i l a r o p p o s i t i o n b e t w e e n τύπωοις a n d φάντασμα, see 3 9 A - B .
6 C f . n o t e o n 2 7 A 1 - 2 . B u t t h e t e x t h e r e is v e r y i n s e c u r e .
D A l e x a n d e r , In Ar. Top. 359,12-16 (SVF 2.329)
οϋτω δειχθήσεται μηδέ τό τι γένος όν τών πάντων έσται γάρ και τού ένος
γένος ή επίσης όντος αύτω ή και έπι πλέον εϊ γε τό μέν εν καί κατά τον
εννοήματος- t o hi τ ί κ α τ ά μόνων σωμάτων και ασωμάτων τό hi εννόημα
μηόίτερον τούτων κατά τους ταύτα λέγοντας.
Context: c o m m e n t a r y on Aristotle, Top. ι ν . 6 , \ι-/λζ(>.
A l e x a n d e r is p r o b a b l y w r o n g t o s u p p o s e t h a t a l l τινά must be cither corporeal or

i n c o r p o r e a l : s e e v o l . i , 1 6 5 . B u t h e is r i g h t b o t h t h a t εννοήματα, being mere mental
c o n s t r u c t s , a r e n e i t h e r c o r p o r e a l n o r i n c o r p o r e a l , a n d t h a t t h e y a r e n o t e v e n τινά (cf.
A I, C 2, E).
Ε S i m p l i c i u s , In Ar. Cat. 105,7-20 (SVF 2.278)
άξιον δέ ζητ(ίν κατά T O W ύπόατααιν δίδοντας τοις είδεσιν καί γένεαιι- ει ρηθήαεται τάδε
είναι, (ι) και γάρ κ α ί Χρύσιππος απορεί περί τής ιδίας είτόhε τι ρηθήαεται.
( 2 ) συμπαραληπτεον hi και τήν συνήθειαν τών Στωικών περί τών γενικών
ποιών, πώς αι πτώσεις κατ αυτούς προφέρονται και πώς ούτινα τά κοιτά
παρ'αύτοϊς λέγεται και όπως παρά τήν άγνοιαν τού μή πάααν ούσίαν τό8ε 5
τι σημαίνειν και τό παρά τόν ούτιν σόφισμα γίνεται, παρά τυ σχήμα τής
λεζεως, ( 3 ) οιον " ε ί ' τις εστίν εν Αθήναις, ούκ εστίν εν Μεγάροις.
(άνθρωπος hi εστίν εν Αθήναις- ούκ άρα εστίν άνθρωπος εν Μεγάροις.}
( 4 ) ό γάρ άνθρωπος ού τις εστίν ού γάρ εστί τις ό κοινός- ώς τινά hi αυτόν
ελάβομεν εν τώ λόγω, και παρά τούτο καί τό όνομα τούτο εσχεν 6 λόγος Ί Ο
"οίιτίί κληθείς, Τ Ο Α Ύ Τ Ο Δ Ί καϊ επί τούδε τον σοφίσματος έστιν "οέγώείμι, αύούκι\.
άνθριύ-πος δέ ειμι εγώ. άνθρωπος άρα σί' o i V E V και γάρ έπι τούτον τον σοφίσματος τΰ Μ Ο
εγω και σύ έπι τών άτόμιυν λέγεται ό Δ Ί άνθρωπος έπ' ονδενι τών έν μέρει, γέγονεν ούν τ)
παραγωγ-η διότι τιυ οντινι ίυς ΤΙΙΊ έχρήοιιτο.
8 SUPPL K.ILBRLCISCH
Context: commentary o n A r i s t o t l e . Cat. s. l b 1 off.

F o r t h e O I J T I S ' p u z z l e , cf. 3 7 B 5 ; D . L . 7 . 8 2 , 1 8 7 ; F.lias, In Ar. Cat. 1 7 8 ; P h i l o p o n u s . In
Ar. Cat. 7 2 , s c h o l i u m . T h e s e last t w o a r c n o d o u b t r i g h t t o see in it a n e c h o o f t h e s t o r y
at Odyssey y - O d y s s e u s ' escape f r o m the ( ' ν clops b \ i n d u c i n g his v i c t i m t o a n n o u n c e
'No-One is k i l l i n g m e ' h u t t h e r e is n o r e s e m b l a n c e in d e t a i l .
8 K a l b r l c i s c h ' s s u p p l e m e n t is g u a r a n t e e d I n E l i a s a n d t h e P h i l o p o n u s scholium,
cited a b o v e . A l l three texts share a c o m m o n s o u r c e . C.t. a l s o D . L . 7 . 1 8 7 .
8-9 άνθρωπος could be translated 'a m a n ' , but that would not explain
Simplicius' ensuing d i a g n o s i s o f t h e p u z z l e a n d its t i t l e 1 1 1 t e r m s o f t h e d i s t i n c t i o n
b e t w e e n κοινός a n d τις, s i n c e ' a m a n ' w o u l d d e s i g n a t e a n i n d i v i d u a l κοινώς ποιος,
n o t a n έννόημα. It m u s t b e t a k e n as ' m a n ' , as i n ' M a n h a s b e e n t o t h e m o o n ' , a l t h o u g h
it m a y b e d o u b t e d w h e t h e r t h e d i f f e r e n c e w a s v e r y a p p a r e n t t o the G r e e k ear. Ellas
(loc cit.) h a s a s i m i l a r d i a g n o s i s . I h e a b s u r d c o n c l u s i o n is m e a n t t o d e m o n s t r a t e t h e
e r r o r o f t r e a t i n g a u n i v e r s a l as a τ ι , a d i s c r e t e e n t i t y - t h e e r r o r tit w h i c h Aristotle
f r e q u e n t l y a c c u s e s P l a t o . T h u s t r e a t e d , it tails t o o b e y b a s i c l o g i c a l l a w s . S e e f u r t h e r , F .
1 1 - 1 4 T h e sophism which Simplicius a d d s is a t t e s t e d elsewhere- (Gcllius, NA

1 8 . 1 3 ) . B u t it is n o t a n e x a m p l e o f t h e οϋτις. w h o s e m a j o r p r e m i s e m u s t c o n s i s t of a n
i n d e f i n i t e a n d a d e f i n i t e p r o p o s i t i o n ( D . L . 7 8 2 ; c f 3 7 B 5 ; t h e s e t e r m s a r c e x p l a i n e d at
34H), a n d it is u n l i k e l y t h a t t h e S t o i c s w o u l d r e g a r d it as c o m p a r a b l e , s i n c e ' m a n ' t h i s
t i m e o c c u p i e s t h e p r e d i c a t e p o s i t i o n a n d s i g n i f i e s a c o r p o r e a l κοινώς ποιος, not a
universal έννόημα.
F Sextus Empiricus 7.246 (SVF 2 . 6 5 , part)
( 1 ) ο ύ τ ε δ έ αληθείς ούτε ψευδείς ήσαν αί γενικαί· ( 2 ) ώ ν γάρ τά είδη τοία ή

τοΐα, τούτων τά γένη ούτε τοία ούτε τοία, ( 3 ) οιον τ ώ ν ανθρώπων οί μέν
είσιν "Ελληνες ο ί δέ βάρβαροι, ά λ λ ' ό γ ε ν ι κ ό ς άνθρωπος ούτε "Ελλην εστίν,
έπεί πάντες άν οί έπ' είδους ήσαν "Ελληνες, ούτε βάρβαρος διά τήν αυτήν
αίτίαν.
Context: c o n t i n u a t i o n o f 3 9 G , t h e S t o i c c l a s s i f i c a t i o n o f φαντασίαι.
S i n c e t h e t r u t h v a l u e o f a «φαντασία d e r i v e s f r o m t h a t o f t h e p r o p o s i t i o n i m p l i c i t in
it (see v o l . 1 , 2 4 0 ) , it s e e m s t o f o l l o w f r o m this p a s s a g e t h a t ' M a n is G r e e k ' is n e i t h e r
t r u e n o r false, a n d h e n c e n o t a w e l l - f o r m e d p r o p o s i t i o n . C f . E . A r i s t o t l e i n De int. 7 ,
b y c o n t r a s t , a l l o w s a p r o p o s i t i o n l i k e ' M a n is w h i t e ' , w i t h a u n i v e r s a l s u b j e c t , t o b e
t r u e , s o l o n g as 'is w h i t e ' is t r u e o f s o m e i n d i v i d u a l m a n o r m e n .
G S y r i a n u s , In Ar. Met. 104,17-23 (SVF 2.361)
ά λ λ ά μ η δ έ τ ώ ν καθ' έκαστα [sc. έπιστήμην ε ί ν α ι ] , είτε ρέοι κατά πάν, ώς ό

Ηρακλείτου λόγος, είτε γίγνοιτο μεν άει και φθείροιτο, οιαμένοι δε κατά τό εαυτών όλον
διά τήν εΐδητικήν αίτίαν, ώς Πλάτων εθέλει, είτε καί όντα Τις αυτά καλοίη, ώς
Αριστοτέλης είωθεν, είτε καί μόνα είναι λέγοι, ώς οί Στωικοί φασιν, όμως
τό γε έπιστήμην είναι τών ατόμων παρά πάσιν έστιν άπεγνωσμίνον, εί μή τις έπιστήμην
έθέλοι καλε'ιν τήν αΐσθησιν.
, < ά > είτε Uscner
Context: a t t e m p t t o d e n y , c o n t r a r y t o A r i s t o t l e , Metaph. M.4, 1 0 7 8 b I 2 f f , t h a t P l a t o ' s

t h e o r y o f F o r m s o w e d a n y s p e c i a l d e b t t o H e r a c l i t u s : o n t h e c r u c i a l p r e m i s e s all
p h i l o s o p h e r s a g r e e . B u t lines 4—6 s h o w s c a n t u n d e r s t a n d i n g o f S t o i c e p i s t e m o l o g y (see
especially 4 1 ) .
Η S y r i a n u s , In Ar. Met. 105,21-5 (SVF 2.364)
. . . ώς άρα τά είδη παρά τοις θείοις τούτοις άνδράσιν ούτε πρός τήν χρήσιν
τής τών ονομάτων συνήθειας παρήγετο, ώς Χρύσιππος καί Άρχέδημος
καί οί πλείους τών Στωικών ύστερον ώήθησαν (πολλαίς γάρ διαφοραΐς
διέστηκε τά καθ' αυτά είδη τών έν τή συνήθεια λεγομένων), ούτε . . .
ι χρήσιν Petersen: ρήσιν codd.
Context: c o m m e n t a r y o n Metaph. A.g, 0.9207.
I S e x t u s E m p i r i c u s , M. 11.8-11 (SVF 2.224)
( 1 ) τ ο ν γάρ όρον φασιν οί τεχνογράφοι ψιλή τή συντάξει διαφέρειν τοΰ

καθολικού, δυνάμει τον αυτόν ό ν τ α . και είκότως· ό γάρ ειπών "άνθρωπος
έστι ζώον λογικόν θνητόν" τώ ε'ιπόντι "εί τί έστιν άνθρωπος, εκείνο ζώόν
έστι λογικόν θνητόν" τή μέν δυνάμει τό αυτό Xeyei, τή δέ φωνή διάφορον.
( 2 ) καί ότι τούτο, συμφανές έκ τοΰ μή μόνον τό καθολικόν τών έπι μέρους 5
ε ί ν α ι περιληπτικόν, άλλά καί τόν όρον έπι πάντα τά είδη τοΰ αποδιδόμενου
πράγματος διήκειν, οΐον τόν μέν τού άνθρωπου έπί πάντας τούς κατ'έιδος
ανθρώπους, τόν δέ τού ίππου έπί πάντας τούς ίππους, ενός τε ύποταχθέν-
τος φεύδους έκάτερον γίνεται μοχθηρόν, τό τε καθολικόν καί ό όρος. ( 3 )
άλλά γάρ ώς ταύτα φωναΐς έξηλλαγμένα κατά δύναμίν έστι τά αυτά, ώδε ίο
καί ή τέλειος, φασί, διαίρεσις, δύναμιν έχουσα καθολικήν, συντάξει τού
καθολικού δίενήνοχεν. ά γάρ τρόπω τώδε διαιρούμενος "τών ανθρώπων οί μέν είσιν
"Ελληνες οίδέ βάρβαροι" ίσον τ ι λέγει τώ "εί τινές είσιν άνθρωποι, εκείνοι ή Έλληνες είσιν
ή βάρβαροι." έάν γάρ τις άνθρωπος εύρίσκηται μήτε "Ελλην μήτε βάρβαρος, ανάγκη
μοχθηράν μέν είναι τήν διαίρεσιν, ψεύδος δέ γίνεσθαι τό καθολικόν. διόπερ καί Τ Ο 15
ούτω λεγόμενον "τών όντων τά μέν έστιν αγαθά, τά δέ κακά, τά δέ τούτων
μεταξύ" δυνάμει κατά τόν Χρύσιππον τοιούτον έστι καθολικόν " ε ί τινά
έστιν όντα, εκείνα ήτοι αγαθά έστιν ή κακά έστιν ή αδιάφορα". τό μέντοι
γε τοιούτον καθολικόν φεύδός έστιν ύποτασσομένου τινός αύτώ φεύδους.
Context: fogical d i a g n o s i s o f t h e e t h i c a l d i v i s i o n in 1 6 - 1 7 , f ° r
w h i c h see 5 8 A 1.
1 τεχνογράφοι A r a r e w o r d , p e r h a p s ' w r i t e r s o f t e c h n i c a l h a n d b o o k s ' . Α τέχνη
is o f t e n e s p e c i a l l y c o n c e r n e d w i t h c l a s s i f i c a t i o n a n d d e f i n i t i o n o f t e r m i n o l o g y ( e . g .
7 0 B ) , a n d t h a t is p r o b a b l y S e x t u s ' p o i n t in u s i n g t h e w o r d h e r e . T h e y a r e n o t s p e c i f i e d
as S t o i c s , b u t t h e i d e n t i f i c a t i o n b e c o m e s c l e a r in 1 7 .
3 O n t h e f o r c e o f ε ί h e r e , see v o l . 1 , 1 9 4 .
17 τινά T h i s h a s t h e t e c h n i c a l f u n c t i o n (see 2 7 ) o f d e s i g n a t i n g p a r t i c u l a r s , t h u s
m a k i n g it c l e a r t h a t t h e d i v i s i o n o f t y p e s is b e i n g r e w r i t t e n as a c o n d i t i o n a l r a n g i n g
o v e r all t o k e n t h i n g s .
j Aetius 4 . 1 1 . 4 - 5 (SVF 2.83, part)
(στι δ ' εννόημα φάντασμα διανοίας λογικού ζώον τό γάρ φάντασμα έπειδάν λογική
προσπίπτη ψυχή, τότε εννόημα καλείται, είληφος τούναμα παρά τού νού. διόπερ τοις
άλόγοις ζώοις όσα προσπίπτει, φαντάσματα μόνον εστίν όσα δέ ήμίν καί τοις θεοις, ταύτα
καί φαντάσματα κατά γένος καί ίνΐΌΤ/ματα κ α τ ' είδος ώσπερ τά δηνάρια και ο! σ τ α τ ή ρ ί ;
α υ τ ά μέν καθ' αυτά υπάρχει δηνάρια ( κ α ι ) στατήρες- έάν δέ εις πλοίων δοθή μίσθωσιν, 5
τηνικαύτα πρός τώ δηνάρια ε ί ν α ι καϊ ναϋλα λέγεται.
Context: c o n t i n u a t i o n o f 3 9 Ε , o n t h e S t o i c t h e o r y o f t h e d e v e l o p m e n t o f c o n c e p t i o n s .
T h i s t e x t is c o m p l e t e l y o u t o f s t e p w i t h all t h e o t h e r e v i d e n c e o n εννοήματα. It
represents t h e m as a n y f i g m e n t s o f a r a t i o n a l m i n d , i m p l i c i t l y i n c l u d i n g fictional
i n d i v i d u a l s like P e g a s u s . It is e a s y t o see h o w t h e m i s t a k e h a s a r i s e n . T h e s o u r c e h a s
t a k e n a s t a n d a r d description o f a n εννόημα as φάντασμα διανοίας λογικού ζώου ( c f . A
ι, C 2), m i s t a k e n it f o r a c o m p l e t e d e f i n i t i o n , a n d t r i e d t o e x p l a i n it a c c o r d i n g l y ( f o r
t h e e x p l a n a t i o n , w i t h its ' f a r e ' e x a m p l e , c f . SVF 1 . 3 7 6 , conjecturally attributed t o
A n s t o ) , o v e r l o o k i n g t h e f a c t t h a t t h e t e r m is r e s t r i c t e d t o u n i v e r s a l c o n c e p t s .
life
L O G I C A N D S E M A N T I C S
31 Dialectic and rhetoric

A D i o g e n e s Laertius 7.41-4
( 1 ) τό δέ λογικόν μέρος φασιν ένιοι εις δύο διαιρεϊσθαι έπιστήμας, εις

ρητορικήν και εις διαλεκτικήν. τινές δέ και εις το όρικόν ε\δος τό (τε) περί
κανόνων και κριτηρίων ένιοι δέ τό όρικόν περιαιρούσιν. (ι) τό μέν ουν περί
κανόνων και κριτηρίων παραλαμβάνουσι προς τό τήν άλήθειαν εύρεΐν έν
αύτώ γαρ τάς τών φαντασιών διαφοράς άπευθύνουσι. (ι) καί τό όρικόν δέ S
ομοίως πρός έπίγνωσιν τής αληθείας- διά γάρ τών εννοιών τά πράγματα
λαμβάνεται. ( 4 ) τήν r e ρητορικήν έπιστήμην ούσαν τοΰ ευ λέγειν περί τών
έν διεξόδω λόγων (5) « α ί τήν διαλεκτικήν τοΰ ορθώς δ ι α λ έ γ ε σ ^ α ι περί τών
έν ερωτήσει καί άποκρίσει λόγων όθεν καί ούτως αυτήν ορίζονται,
έπιστήμην αληθών καί φευδών καί ουδετέρων. (6) « α ί τήν μέν ρητορικήν ίο
α υ τ ή ν ε ί ν α ι λέγουσι τριμερή· τό μέν γάρ αυτής είναι σ υ μ β ο υ λ ε υ τ ι κ ό ν , τ όδ έ
δικανικόν, τό δ έ έγκωμιαατικόν. είναι δ * αυτής τήν διαίρεσιν εις τε τήν

εΰρεσιν καί εις τήν φράσιν καί εις τήν τάξιν καί εις τήν ύπόκρισιν. τον δέ
ρητορικόν λόγον εις τε τό προοίμιον καί εις τήν διήγησιν καί τά πρός τούς
αντιδίκους καί τον έπίλογον. (j) τήν δέ διαλεκτικήν διαιρείσθαι εις τε τον \$
περί τών σημαινόμενων καί τής φωνής τόπον καί τον μέν τών
σημαινόμενων εις τε τον περί τών φαντασιών τόπον καί τών έκ τούτων
υφισταμένων λεκτών, αξιωμάτων και αυτοτελών καί κατηγορημάτων καί
τών όμοιων ορθών καί ύπτιων καί γενών καί ειδών, ομοίως δέ καί λόγων
καί τρόπων « α ί συλλογισμών καί τών παρά τήν φωνήν καί τά πράγματα 20
σοφισμάτων. ( 8 ) [ = 3 7 C ] ( 9 ) ε ΐ ν α ι δ έ τής διαλεκτικής ίδιον τόπον καί τον
προειρημένον περι αυτής τής φωνής, έν ω δείκνυται ή εγγράμματος φωνή
καί τίνα τά τού λόγου μέρη, καί περί σολοικισμού καί βαρβαρισμού καί
ποιημάτων και αμφιβολιών καί περί εμμελούς φωνής καί περί μουσικής
και περί όρων κατά τινας καί διαιρέσεων καί λέξεων. 25
2 ( Γ Ϊ ) Usener j περιαιρονσι FP: περιοιαιροΰαι Β 11 etvai om. F ι 5 δί F: om. BP 26
«ai λέξεων om. F.
Context: t h e b e g i n n i n g o f D i o g e n e s ' d o x o g r a p h y o f t h e l o g i c a l p a r t o f S t o i c i s m .
2 τό ( τ ε ) E i t h e r U s e n e r ' s a d d i t i o n o f τ ε , o r A p e l t ' s i n s e r t i o n o f « α ί a f t e r είδος, is
n e c e s s a r y , in o r d e r t o d i s t i n g u i s h d e f i n i t i o n s f r o m c r i t e r i a ; c f . 3 - 7 .
6 έττίγνωσιν C f . E p i c t e t u s , Diss. 2 . 2 0 . 2 1 , λαβών τις παρά τής φύσεως μέτρα
καί κανόνας εις έπίγνωσιν τής αληθείας.
6-7 F o r t h e c o n n e x i o n b e t w e e n d e f i n i t i o n a n d έννοια, c f . 3 2 D , F , Η 8 , a n d v o l .
1. 194-
8-10 O n the t w o definitions o f dialectic, sec L o n g [ 4 2 1 ], 1 0 2 - 6 .
10-15 C f . A r i s t o t l e , Rhet. 1 . 3 , 1 3 5 8 b ? ( t h e t h r e e k i n d s ) ; 1 . 1 , 1 3 5 4 b ! 8 ( π ρ ο ο ί μ ι ο ν ,
διήγησις), m i , H03b20 (ΰπόκρισις): ΠΙ.12, 1414330 (τάξις); m.ig, 1419^0
(επίλογος).
i -2 [
7 See 3 9 A , 3 3 F .
Β Diogenes Laertius 7 . 4 6 - 8 (SVF 2.130, part)
(l) αυτήν δέ τήν διαλεκτικήν άναγκαιαν eivai και άρετήν έν εΐδει

τ τ ε ρ ι έ χ ο υ σ α ν άρετάς· (ι) τήν τ' άπροπτωσίαν έπιστήμην τοΰ πότε δεϊ
αυγκατατίθεσθαι και μή- ( 3 ) τήν δ ' άνακαιότητα ίσχυρόν λόγον πρός το
εικός, ώστε μή έ ν δ ι δ ό ν α ι αύτώ- ( 4 ) τήν δ ' άνελεγξίαν Ισχΰν έν λόγω, ώστε
μή άπάγεσθαι ύπ' αύτοΰ εις τό άντικείμενον ( 5 ) τήν δ ' άματαιότητα έξιν 5
άναφέρουσαν τάς φαντασίας έπί τόν ορθόν λόγον. ( 6 ) αυτήν τ ε τήν
έπιστήμην φασίν ή κατάληφιν ασφαλή ή έξιν έν φαντασιών προσδέξει
άμετάπτωτον υπό λόγου. ( 7 ) ούκ; ά ν ε υ δ έ τής διαλεκτικής θεωρίας τόν
σοφόν άπτωτον εσεσθαι εν λόγω- τό τε γάρ αληθές καί τό φεύδος
διαγινώσκεσθαι ά τ τ ' αυτής καί τό πιθανόν τό τ ' άμφιβόλως λεγόμενον 10
διευκρινείσθαι- χωρίς τ' αυτής ουκ ε ί ν α ι ό δ ώ έ ρ α > τ ά ν και άποκρίνεσθαι. (8)
διατείνειν δε τήν εν ταϊς άποφάσεσι προπέτειαν καί επί τά γινόμενα, ώστ'
εις άκοσμίαν καί είκαιότητα τρεπεσθαι τούς άγυμνάατους έχοντας τάς
φαντασίας, ούκ άλλως τ ' όξύν καί άγχίνουν καί τό όλον δ ε ι ν ό ν έ ν A o y o i s "
<^αντ/σεσ(9αι τ ο ν σοφόν τού γάρ αυτού είναι ορθώς διαλέγεσθαι και ι$
διαλογίζεσθαι καί τού αυτού πρός τε τά προκείμενα διαλεχθήναι κ α ί πρός
τό έρωτώμενον άποκρίνασθαι, άπερ εμπείρου διαλεκτικής ανδρός είναι.
5 άπάγεσθαι BP: νπάγεσθαι F l o a t r ' B F P : ure'dgt 1 6 προκείμενα Ρ: προσκείμενα Β: λεγόμενα

F
Context: i m m e d i a t e l y f o l l o w i n g 4 0 C .
2-8 F o r these e p i s t e m o l o g i c a l t e r m s , c f 4 1 , especially C , D , G ; and for discussion
o f t h e d i a l e c t i c a l v i r t u e s , see L o n g [ 4 2 1 j , 1 0 7 - 1 6 .
13-14 F o r t h e m o r a l significance o f using impressions c o r r e c t l y , c f 6 2 K ; 6 3 E .
C D i o g e n e s L a e r t i u s 7 . 8 3 (SVF 2.130)
(1) και τοιούτοι μέν έν τοις λογικοϊς οί Στωικοί, ίνα μάλιστα κρατύνωαι
διαλεκτικόν άεί ε ί ν α ι τ ό ν σοφόν πάντα γάρ τά πράγματα διά τής έν λόγοις
θεωρίας όράσθαι, όσα τε τού φυσικού τόπου τυγχάνει καί αύ πάλιν όσα τού
ηθικού (εις μέν γάρ τό λογικόν τί δ ε ι λέγειν;) (2) περί τ' ονομάτων
όρθότητος, όπως διέταξαν οί νόμοι έπί τοις έργοις, ούκ άν έχειν ειπείν. (3) 5
δ υ ο ί ν δ ' ο ύ σ α ι ν συνηθείαιν ταϊν ύποπιπτούσαιν τή αρετή, ή μέν τί έκαστόν
εστι τών όντων σκοπεί, ή δέ τ ί καλείται.
Ι ινα-κρατΰνωσι FP: τά-κρατύνων Β; τά κρατύνοντες dg: ίνα- κρατννουσι Cobet Ζ αεί Ρ μόνον Β
(corr.): om. B F τά F: om. BP jwBl'.om.F τόπου dw co. rurrou cett. i s tl μεν γάρ
τον λογικόν τι δει λέγειν περί \ τε \ ονομάτων ορθότατος. πώς τά κατ'άζίαν ονόματα επί τοις εργοις ουκ
&ν εχοι ειπείν; dubitanter Arnim
Context: t h e c o n c l u s i o n o f D i o g e n e s ' d o x o g r a p h y o f S t o i c l o g i c .
It s e e m s p o s s i b l e t o m a k e sense o f this i m p o r t a n t passage w i t h o u t emendation
( r e j e c t i n g L o n g [ 4 2 1 | , 1 0 4 ) . W e t a k e τ ο ι ο ύ τ ο ι , ι, c l o s e l y w i t h ίνα, ' t h e S t o i c s a r e like
this in t h e i r l o g i c , in o r d e r t o . . . ' . T h e d e v e l o p m e n t o f t h o u g h t f r o m π ά ν τ α γάρ
s t r o n g l y f a v o u r s r e a d i n g ά ε ί , n o t μόνον, in line 2 . In 2 - 4 t h e w i s e m a n ' s o m n i p r e s e n t
d i a l e c t i c l s j u s t i f i e d b y its c o n t r i b u t i o n t o all t h r e e p a r t s o f p h i l o s o p h y . T h e n , at περίτ'
ονομάτων-ειπείν, 4 - 5 , D i o g e n e s m a k e s a n e w p o i n t a b o u t S t o i c d i a l e c t i c - its l a c k o f
c o n c e r n w i t h h i s t o r i c a l l i n g u i s t i c s . ( F o r t h e t e r m i n o l o g y , c f . P l a t o , Crat. 3 8 3 a , 3"4d)
A s w e p o i n t o u t in v o l . 1 , 1 9 5 , t h e e a r l y S t o i c s ' i n t e r e s t s in e t y m o l o g y w e r e less
f a n a t i c a l t h a n is s o m e t i m e s s u p p o s e d , a n d t h e s u b j e c t is n o t a b l y a b s e n t f r o m D i o g e n e s '
p r o g r a m m e o f d i a l e c t i c a l s t u d i e s ; c f . A. T h e f a c t , h o w e v e r , t h a t it w a s a f a s h i o n a b l e
H e l l e n i s t i c s u b j e c t will a c c o u n t f o r t h e e x p l i c i t r e f e r e n c e t o its e x c l u s i o n f r o m t h e w i s e
m a n ' s c o n c e r n s . A s a s t u d e n t o f l a n g u a g e , h e c o n f i n e s his i n t e r e s t t o σημαινόμενα and
φωνή (A 7 ) , w h i c h are probably what is m e a n t b y t h e t w o συνήθειαι, 6. F o r
C h r y s i p p u s ' u s e o f συνήθεια in t h e sense ' l i n g u i s t i c p r a c t i c e ' , c f . 5 8 H .
D A l e x a n d e r , In Ar. Top. 1,8-14 (SVF 2.124)
ημάς δέ καλώς έχει προειδέναι ότι τό τής διαλεκτικής όνομα ουκ επί τό
αυτό σημαινόμενον πάντες οί φιλόσοφοι φέρουαιν, άλλ' ο'ι μέν άπό τής
Στοάς οριζόμενοι τήν διαλεκτικήν έπιστήμην τοΰ ει) λέγειν, τό δέ ευ λέγειν
έν τώ τά αληθή καί τά προσήκοντα λέγειν είναι τιθέμενοι, τοΰτο δέ ίδιον

ηγούμενοι τού φιλοσόφου κατά τής τελειότατης φιλοσοφίας φέρουαιν
αυτό- καί διά τούτο μόνος ό σοφός κατ' αυτούς διαλεκτικός.
Context: n e c e s s a r y p r e l i m i n a r i e s t o t h e s t u d y o f d i a l e c t i c . A f t e r t h e S t o i c s , A l e x a n d e r
refers t o P l a t o .
3 T h i s d e f i n i t i o n , w h e n c o m p a r e d w i t h A 7—9, s e e m s t o c o n f l a t e d i a l e c t i c w i t h
r h e t o r i c ; c f . L o n g [ 4 2 1 ] , 1 0 2 - 3 , b u t n o t e also G .
Ε S e x t u s E m p i r i c u s , M . 2 . 7 (SVF 1 . 7 5 , part)
ένθεν γοΰν καί Ζήνων ό Κιτιεύς ερωτηθείς ότω διαφέρει διαλεκτική

ρητορικής, συστρέφας τήν χείρα καί πάλιν έξαπλώσας έφη "τούτω", κατά
μέν τήν συστροφήν τό στρογγυλού καί βραχύ τής διαλεκτικής τάττων
ιδίωμα, διά δέ τής εξαπλώσεως καί εκτάσεως τών δακτύλων τό πλατύ τής
ρητορικής δυνάμεως αίνιττόμενος.
Context: s u r v e y o f p h i l o s o p h e r s ' a c c o u n t s o f r h e t o r i c .
F o r Z e n o ' s h a n d s i m i l e i l l u s t r a t i n g e p i s t e m o l o g i c a l states, c f . 4 1 A .
F Cicero, Top. 6
( 1 ) c u m o m n i s ratio diligens disserendi duas h a b e a t partis, u n a m inveniendi

alteram iudicandi, utriusque princeps, ut mihi quidem videtur, Anstoteles
fuit. (2) Stoici a u t e m in altera e l a b o r a v e r u n t ; iudicandi e n i m vias diligenter
p e r s e c u t i s u n t e a s c i e n t i a q u a m διαλεκτικήν appellant, inveniendi artem quae
τοπική dicitur, quae et ad usum potior erat et ordine naturae ccrte prior,
totam reliquerunt.
1 parti* vulgo: artu A2 2
Context: the beginning o f Cicero's treatment of'topics'.

4-6 A g a i n s t C i c e r o ' s c l a i m , w h i c h h e r e p e a t s a t De or. 2 . 1 5 9 a n d Fin. 4 . 1 0 , c f .
ενρεσιν, A 1 3 , and v o l . 1 , 1 8 9 .
G C i c e r o , De or. 2.157-8
ex t r i b u s istis c l a r i s s i m i s philosophis, quos Romam venisse dixisti, videsne

D i o g e n e m e u m fuisse, q u i d i c e r e t a r t e m se t r a d e r e b e n e disserendi e t v e r a a c
falsa d i i u d i c a n d i , q u a m verbo Graeco διαλεκτικήν appellaret?
Context: t h e e m b a s s y f r o m A t h e n s t o R o m e in 1 5 6 / 5 B . C . , h e a d e d b y C a r n e a d e s ,
Diogenes o f B a b y l o n and the Peripatetic Critolaus.
O n C a r n e a d e s ' l e c t u r e s f o r a n d a g a i n s t j u s t i c e o n this o c c a s i o n , c f . 6 8 M .
Η P l u t a r c h , St. rep. 1047A-B (SVF 2.297-8)
( 1 ) τ ή ν ρητορικήν ο ρ ί ζ ε τ α ι τέχνην περί κόσμον και είρομένου λόγου τάξιν
έ τ ι δ ' έ ν τω πρώτω και ταύτα γέγραφεν " ο ύ μόνον δ έ τού ε λ ε υ θ ε ρ ί ο υ κ α ί
αφελούς κόσμου δ ε ί ν οϊομαι έπιστρέφεσθαι (άλλα) κάττί τ ώ λ ό γ ω κ α ί τ ώ ν
οικείων υποκρίσεων κατά τάς έπιβαλλούσας τάσεις τής φωνής καί
σχηματισμούς τού τε προσώπου κ α ί τ ώ ν χειρών." (2) ούτω δ έ τι·>

φιλότιμος ενταύθα περί τον λόγον γενόμενος πάλιν έν τ ώ α υ τ ώ βιβλίω,
περί τής τών φωνηέντων συγκρούσεως ύπειπών, ού μόνον φησί ταύτα
παρετέον τού βελτίονος έχομένους ά λ λ ά κ α ί π ο ι ά ϊ άσαφείας καί έλλείφεις
και νή Δία σολοικισμούς, έφ' οΐς άλλοι άν αίσχυνθείησαν ούκ ολίγοι.
ι κόσμον Xylander: κόσμον codd. καί είρομένου λόγου Meziriac: και είρημένου λόγον codd.:
είρομένου λόγου καί Wyttcnbach, Cherniss ι κα'ι' X g : om. celt. 3 <άλλα> κάπί τώ λόγοι
Sandbach: κάττί (καπό yEn) τών λόγων ώ codd 4 roods X g B : στάσεις cett. 6 περί τον λόγον\
λόγον om. α.Α: καί περιττός A(corr) βγΕη 7 ύπειπών] έπειπών X g B
Context: e x a m p l e o f C h r y s i p p u s ' flagrant s e l f - c o n t r a d i c t i o n . T h e r e is a full d i s c u s s i o n

o f d e t a i l s in C h e r n i s s [ 3 2 6 ] a d l o c .
I C i c e r o , Fin. 4 . 9 (SVF 1.47)
q u i d ? ea q u a e dialectic! n u n c tradunt et d o c e n t , n o n n e a b illis instituta a u t i n v e n t a sunt? d e
q u i b u s etsi a C h r y s i p p o m a x i m e est e l a b o r a t u m , t a m e n a Z e n o n e m i n u s m u l t o
q u a m a b antiquis.
. aut Schiche: sunt ABER: om. NV: et Orelli mventa sunt del. Madvig
Context: t h e S t o i c s ' c o n t r i b u t i o n s t o l o g i c .
1 illis T h e e a r l y f o l l o w e r s o f P l a t o a n d A r i s t o t l e . C f . P l u t a r c h , St. rep. 1 0 4 5 F -
1 0 4 6 A : in his On dialectic b o o k 3 C h r y s i p p u s d e f e n d e d t h e s u b j e c t ' s i m p o r t a n c e b y
a p p e a l i n g t o t h e s e r i o u s n e s s w i t h w h i c h it w a s t a k e n b y S o c r a t e s , P l a t o , A r i s t o t l e , a n d
their later f o l l o w e r s d o w n t o P o l e m o a n d S t r a t o .
2 F o r a s t u d y o f Z e n o ' s w o r k in l o g i c , c f . R i s t J34.3 ] .
J E p i c t e t u s , D155. 4 . 8 . 1 2 ( i n c l u d i n g SVF 1.51)
τίς ουν ύλη τοΰ φιλοσόφου; μή τριβών; ού, άλλά ό λόγος, τί τέλος; μή τι
φορειν τρίβωνα; ου, άλλά τό ορθόν έχειν τον λόγον. ποία θεωρήματα; μή τι
τά περί τού πώς πώγων μέγας γίνεται ή κόμη βαθεΐα; (ού,) άλλά μάλλον
ά Ζήνων λέγει, γνώναί τά τοΰ λόγου στοιχεία, ποιόν τι έκαστον αυτών
έστι και πώς άρμόττεται πρός άλληλα και όσα τούτοις ακόλουθα έστιν.
3 <ού\> άλλά Upt. cod.
Context: the p h i l o s o p h e r ' s p r o f e s s i o n .

4-5 W h i l e E p i c t c t u s m a y b e u s i n g Z e n o ' s n a m e l o o s e l y , this c o u l d b e a g e n u i n e
r e m i n i s c e n c e o f t h e s c h o o l ' s f o u n d e r . W h a t a r c τ ά τού λόγου στοιχεία! N o t 'parts o f
s p e e c h ' in t h e l i n g u i s t i c sense, as a t SVF 2 . 1 4 8 . B o n h o f f e r [ 3 1 2 ] , 1 2 7 n . 7 , r e n d e r s , ' d i e
G r u n d g e s e t z e des D e n k e n s ' . O n t h e evidence o f 3 9 E 4 a n d 5 3 V , w e should think
more specifically o f εννοιαι a n d προλήψεις. F o r t h e general implications of
ά ρ μ ό τ τ ε τ α ι a n d ακολουθία, cf. L o n g ( 4 2 6 ] , 9 5 - 1 0 4 .
Κ Stobaeus 2 . 2 2 , 1 2 - 1 5 (SVF 1.49)
Ζήνων τάς τών διαλεκτικών τέχνας είκαζε τοις δικαίοις μέτροις ού πυρόν
ούδ' άλλο τι τών σπουδαίων μετροΰσιν, άλλ' άχυρα καί κάπρια.
ι 5«α.Ό.! AS: t i W o i s D
Context: m i s c e l l a n y o f p h i l o s o p h e r s ' r e m a r k s o n d i a l e c t i c .
L P l u t a r c h , S i . rep. 1034E
( 1 ) πρός τόν ε'ιπόντα "μηδέ δίκην δικάσης, πριν άμφω μΰθον ακούσης"
άντέλεγεν ό Ζήνων τοιούτοι τινί λόγω χρώμενος- ( 2 ) "εΐτ' άπέδειξεν ό
πρότερος ειπών, ούκ άκουστέον τοΰ δευτέρου λέγοντος (πέρας γάρ έχει τό
ζητούμενον), εΐτ' ούκ άπέδειξεν (όμοιον γάρ ώς εί μηδ' ύπήκουσε κληθείς
ή ύπακούσας έτερέτισεν). (3) ήτοι δ' άπέδειξεν ή ούκ άπέδειζεν. ( 4 ) ούκ
άκουστέον άρα τού δευτέρου λέγοντος." (s) τούτον δέ τόν λόγον έρωτήσας
αυτός αντέγραφε μέν πρός τήν Πλάτωνος Πολιτείαν έλυε δέ σοφίσματα,
και τήν διαλεκτικήν ώς τούτο ποιεϊν δυναμένην έκέλευε παραλαμβάνειν
τούς μαθητάς.
ι μηδέ Basil.: μήτε g: μηδενί cett.
Context: P l u t a r c h cites Z e n o ' s argument in order t o claim that it m a d e Zeno's

criticisms o f Plato superfluous.
1 T h e fame o f this hexameter verse is s h o w n b y the complexity o f its
transmission; cf. Cherniss [326] ad l o c .
7 F o r Z e n o ' s c r i t i c i s m o f P l a t o ' s Republic, cf. v o l . t , 4 3 5 . H e a l s o w r o t e a b o o k o f
λύσεις and t w o o f έλεγχοι, D . L . 7 . 4 .
Μ D i o g e n e s L a e r t i u s 7 . 2 5 (SVF 1.279)
και πρός τόν δείξαντα δ' αύτώ Διαλεκτικόν έν τώ θερίζοντι λόγω επτά
διαλεκτικός ιδέας πυθέσθαι, πόσας εισπράττεται μισθού- άκούσαντα δέ
εκατόν, διακοαίας αύτώ δούναι, τοσούτον ήσκει φιλομάθειαν.
Context: life o f Z e n o .
ι F o r this a r g u m e n t , c f . 3 7 C .
Ν Diogenes Laertius 7.160-1 (SVF 1.35 1, part)
τ ό ν re φνσικόν τόπον και τόν λογικόν άνήρει, λέγων τόν μέν είναι νπέρ
ημάς, τόν δ' ουδέν πρός ημάς, μόνον δέ τόν ηθικόν ε ί ν α ι πρός ημάς.
έοικέναι δέ τους διαλεκτικούς λόγονς τοις άραχνίοις, α καίτοι δοκούντα
τεχνικόν τι έμφαίνειν, άχρηστα εστίν.
ι οΰ&εν BP: ουδέ F
Context: life o f A n s t o .
1-2 S e c a l s o SVF 1 . 3 5 2 - 7 , w i t h discussion b y I o p p o l o (346], 6 3 - 9 0 .
3-4 S e e a l s o SVF 1.391-4.
Ο Diogenes Laertius 7 . 1 8 2 - 4 ( w i t h o m i s s i o n s ; = SVF 2 . 9 , 2 . 1 , part)
πρός δέ τόν κατεζανιστάμενον Κλεάνθους Διαλεκτικόν και προτείνοντα

αύτώ σοφίσματα, "πέπανσο", ε ί π ε , " τ τ α ρ έ λ κ ω ν τ ό ν πρεσβύτερον άπό τών
πραγματικωτέρων, ήμίν δέ τά τοιαύτα πρότεινε τοίς νέοις" . . . τέλος δ '
Άρκεσιλάω καί Λακύδη, καθά φησι Σωτίων έν τώ όγδόω, παραγενόμενος
έν Άκαδημεία σννεφιλοσόφησε- δ ι ' ήν αίτίαν καί κατά τής σννηθείας και 5
υπέρ αυτής επεχείρησε, καί περί μεγεθών και πληθών τή τών Ακαδημαϊκών
συστάσει χρησάμενος.
2 παρέλκιον FP: ττ£ρι- BP(corr) 3 το-νέοις BP: τοίϊ νέοις ταίτα προτίθει F η συστάσίι Ρ:
ένστάσει Β: στο of ι F
Context: life o f C h r y s i p p u s .
5 - 6 . T h i s set o f a r g u m e n t s is t u r n e d a g a i n s t C h r y s i p p u s b y P l u t a r c h , 5 / . rep.
1 0 3 6 A - E ( = P , p a r t ) ; f o r his s i x b o o k s κ α τ ά τής σννηθείας a n d h i s s e v e n υπέρ [ C o b c t ,
f o r M S S περί] . . ., cf. D . L . 7 . 1 9 8 .
6-7 A n i n t r i g u i n g i t e m , w h i c h is s p o i l e d b y t h e I . o c b m i s t r a n s l a t i o n o f σνστασις
b y ' m e t h o d ' . In m a t h e m a t i c s , σ ΰ σ τ α σ ί ί n o r m a l l y m e a n s ' c o n s t r u c t i o n ' (cf. P r o c l u s ,
In Fuel. 1 . 4 1 9 , 1 5 - 4 2 0 , 1 2 ) , a n d it r e f e r s t o t h e c o m p o s i t i o n o f g e o m e t r i c a l f i g u r e s in
1 4 6 a D K . G i v e n A r c c s i l a u s ' w e l l - a t t e s t e d i n t e r e s t in m a t h e m a t i c s (cf. L o n g [ 6 2 2 ] ) ,
this t e s t i m o n y r i n g s t r u e , t h o u g h its p r e c i s e s e n s e s e e m s i m p o s s i b l e t o d e t e r m i n e .
Ρ P l u t a r c h , St. rep. 1 0 3 5 F - 1 0 3 7 B (with omissions; = 5 V F 2.127,270,129)
(1) τ ό πρός τά εναντία διαλέγεσθαι καθόλον μέν ού φησιν άποδοκιμάζειν,

χρήσθαι δέ τούτω παραινεί μετ' ευλάβειας, ώσπερ έν τοις δικαστηρίοις,
μή μετά σννηγορίας άλλά δ ι α λ υ ο ν τ α ? α υ τ ώ ν τ ό πιθανόν (ι) "τοίς μεν γάρ
εποχήν άγονοι περι πάντων επιβάλλει" φησί "τούτο ποιείν καί συνεργόν
έστι πρός δ βούλονταΐ' τοίς δ' έπιστήμην ένεργαζομένοις καθ' ήν 5
όμολογονμένως βιωσόμεθα, τά εναντία, στοιχειούν καί καταστοιχίζειν
τούς είσαγομένονς άπ' αρχής μέχρι τέλονς, έφ' ών καιρός έστι μνησθήναι
καί τών εναντίων λόγων, διαλύοντας αυτών τό πιθανόν καθάπερ καί έν
τοις δικαστηρίοις" . . . ( 3 ) έ ν τ ώ τετάρτω Περί βίων, ταύτα γράφων "ούχ
ώς έτνχε δ' ουδέ τονς έναντίονς ύποδεικτέον λόγονς ουδέ πρός τά εναντία ίο
πιθανά άλλ' ΐύλαβουμένους μή και περισπασθέντες ΰπ' αυτών τ ά ϊ
καταλήψεις άφώσιν, ούτε τών λύσουν Ικανώς άν άκοΰσαι δυνάμενοι
καταλαμβάνοντας τ ' εύαποσείστως· έπει και οι κατά τήν συνήθειαν
καταλαμβάνοντας και τά αίσθητά και τ ά λ λ α εκ τών αισθήσεων ραδίως
προίενται ταύτα, και ύπό τών Μεγαρικών ερωτημάτων περισπώμενοι καί 15
ύπ' ά λ λ α ι ν 77·λ€ΐοναιν καί δυναμικωτέρων ερωτημάτων" . . . ( 4 ) εν δέ τώ
Περί τής τού λόγου χρήσεως ειπών, ώς ού δει τή τού λόγου δυνάμει πρός
τά μή επιβάλλοντα χρήσθαι καθάπερ ούδ' όπλοις, ταύτ' έπείρηκε- "πρός
μέν γάρ τήν τών αληθών εύρεσιν δει χρήσθαι αυτή καί πρός τήν τούτων
συγγένειαν, εις τ ά ν α ν τ ι α δ ' ού, πολλών ποιούντων τούτο", πολλούς δή 2ο
λέγων ίσως τούς επέχοντας.
2 τούτω Xg: ούτω cett. 6 καταστοιχίζειν vel καταστιχίζιιν codd: καταταχίζαν Chcrniss 10
ουδέ (τά) πρός Pohlen2, Chcrniss 12 ούτι Reiskc: ούδε codd 20 συγγένειαν codd.:
ουγγυμνασίαν Vohlenz, Cherniss δή Emperius: Si codd.
Context: C h r y s i p p u s ' i n c o n s i s t e n c y in p r o p o u n d i n g t h e d o c t r i n e o f Ρ w h e n in f a c t his

o w n a r g u m e n t s a g a i n s t c o m m o n sense (see n o t e o n Ο 5 - 6 ) w e r e s t r o n g e r t h a n t h o s e
f o r it.
3-4 A c e r t a i n allusion t o t h e s c e p t i c a l A c a d e m y ; c f . v o l . 1 , 4 4 6 .
6 ομολογουμένως A reference t o the ethical end; cf. 6 3 A - B .
1 1 —13 Cf. Β 2-6.
Q D i o g e n e s L a e r t i u s 7 . 1 8 0 (SVF 2 . 1 , part)
ούτω δ' επίδοξος έν τοις διαλεκτικοϊς έγένετο, ώστε δοκείν τούς πλείους
ότι εί παρά θεοίς ήν διαλεκτική, ούκ άν άλλη ήν ή ή Χρυαίππειος.
Context: life o f C h r y s i p p u s .
R E p i c t e t u s , Diss. 1 . 7 . 2 - 5 , 1 0 ( = 3 7 j 2)
( 1 ) ζητούμεν γάρ έπί πάσης ύλης πώς άν εύροι ό καλός και αγαθός τήν
διέξοδον καί άναστροφήν τήν έν αύτη καθήκουσαν. (2) ούκούν ή τοϋτο
λεγέτωσαν, ότι ού συγκαθήσει εις έρώτησιν καί άπόκρισιν ό σπουδαίος ή
ότι συγκαθείς ούκ έπιμελήσεται τοΰ μή εική μηδ' ώς έτυχεν έν ερωτήσει
καί άποκρίσει άναστρέφεσθαι, ή τούτων μηδέτερον προσδεχομένοις 5
ά ν α ^ κ α ΐ ο ν όμολογεΐν, ότι έπίακεφ'ιν τινα ποιητέον τών τόπων τούτων,
περί ους μάλιστα στρέφεται έρώτησις καί άπόκρισις. (}) τί γάρ
επαγγέλλεται έν λόγω; τάληθή τιθέναι, τά φευδή αΐρειν, « ( π ρ ο ς ) τ ά άδηλα
έπέχειν. άρ' ούν αρκεί τούτο μόνον μαθείν; . . . ούκ αρκεί.
ι εύροι Meibom: εύροοΐ S 5 V Schenkl: μή S Κ (προς) Meibom, cf. Epictel . Diss. 3.3 2
For discussion o f Epictetus' assessment o f logic, cf. L o n g [ 4 2 1 ] , 119-21.
S E p i c t e t u s , Diss. 1.17.7-8
ά ν S e μή διαλάβωμεν πρώτον τί έστι μόδιος μηδέ διαλά/8ωμίΐ/ πρώτον τί έοτι

ζυγός, πώς έτι μετρήσαί τι ή στήσαι δυνησόμεθα; ενταύθα ούν τό τών
32 Definition and division
άλλων κριτήριον και δι' ο υ τ α λ λ α καταμανθάνεται μή καταμεμαθηκότες

μηδ' ήκριβωκότες δυνησόμεθά τ ι τών ά λ λ ω ν άκριβώσαι καί κατ αμαθών;
Context: d i s c u s s i o n o f t h e p r o p o s i t i o n t h a t l o g i c is n e c e s s a r y . E p i c t e t u s e x p l a i n s h e r e
w h y t h e S t o i c s m a k e it t h e first s u b j e c t o f s t u d y . C f . Diss. 2 . 1 1 . 1 3 .
Τ Epictetus, D155. 2 . 2 3 . 4 4 - 6
τ ι y a p κ ω λ ύ ε ι φράζοντα ώς Δημοσθένης άτυχείν; τί δέ κωλύει συλλογισ

μούς ά ν α λ ύ ο ν τ α ώς Χρύσιππος άθλιον ε ί ν α ι . . . τ α ύ τ α ό τ α ν λέγω πρός
τινας, οΐονταί μ ε κατα/3άλλειν τήν π ε ρ ί τ ό λέγειν έ π ι μ ε ' λ ε ι α ν ή τήν περί τ ά
θεωρήματα, εγώ δ' ού ταύτην καταβάλλω, άλλά τό περί ταύτ' άκαταληκ-
τικώς έχειν καί ένταύΐ9αι τάς αυτών ελπίδας.
4 - 5 ταότ' άκαταληκτικώς Upc. cod.(corr): ταύτα καταληκτικών S s αυτών Koraes: αυτών codd.
Context: t h e p r o p e r use o f t h e f a c u l t y o f s p e e c h .

A Diogenes Laertius 8.48
τούτον ό Φαβωρίνός φησιν όροις χρήσασθαι δ ι ά τής μαθηματικής ύλης,

έπί πλέον δέ Σωκράτην καί τούς ε κ ε ί ν ο ι πλησιάααντας, και μετά ταύτ'
Άριστοτέλην καί τούς Στωικούς.
Context: life o f P y t h a g o r a s .
Β Schol. Dion. Throe. 1 0 7 , 5 - 7 (SVF 2.226, part)
( 1 ) ό δ έ Χρύσιππος λέγει ότι όρος εστίν ιδίου ά π ό δ ο σ ι ? , τουτέστιν ό τό

ί δ ι ο ν ά π ο δ ι δ ο ύ ϊ . ( 2 ) ό δέ Αντίπατρος ό Στωικός λέγει "όρος εστί λόγος
κατ ανάγκην έκφερόμενος", τ ο υ τ έ σ τ ι κ α τ ' άντιστροφήν καί γάρ ό όρος
άντιστρέφειν θέλει.
3 άντιστροφήν b: άναστροφήν c
Context: prolegomenon t o t h e τέχνη o f Dionysius Thrax. Before seeking the

d e f i n i t i o n o f τέχνη, w e m u s t seek t h e d e f i n i t i o n of'definition'!
1 τουτέστιν ό T h e m a s c u l i n e is o d d , a n d t h e e n t i r e c l a u s e b a r e l y a m p l i f i e s w h a t
p r e c e d e s . P e r h a p s r e a d τ ο υ τ έ σ τ ι ν ό (λόγος ό ) ?
C Diogenes Laertius 7.60-2
( 1 ) όρος δέ έστιν, ώς φησιν Αντίπατρος έν τώ πρώτω Περί όρων, λόγος

κατ' άνάλυσιν άπαρτιζόντως έκφερόμενος, ( 2 ) ή, ώς Χρύσιππος έν τώ
Περί όρων, ιδίου άπόδοσις. (}) υπογραφή δέ έστι λόγος τυπωδώς είσάγων
εις τά πράγματα, ή όρου άπλούστερον τήν τού όρου δύναμιν προσενηνεγ-
μένος. ( 4 ) [ = 3oC|) ( 5 ) διαίρεσίς δέ ίστι γένους ή εις τά προσεχή είδη τομή,
οΐον "τών ζώων τά μέν έστι λογικά, τά δέ άλογα." ( 6 ) άντιδιαίρεσις δέ έστι
γένους εις είδος τομή κατά τουναντίον, ώς άν κατ' άπόφασιν, οιον "τών
όντων τά μέν έστιν αγαθά, τά δ' ούκ αγαθά." ( 7 ) ύποδιαίρεσις δέ έστι
διαίρεσις έπι διαιρέσει, οΐον "τών όντων τά μέν έστιν αγαθά, τά δ' ούκ
αγαθά, καί τών ούκ αγαθών τά μέν έστι κακά, τά δέ αδιάφορα." (8)
μερισμός δέ έστι γένους εις τόπους κατάταξις, ώς ό Κρΐνις- οΐον "τών
αγαθών τά μέν έστι περί φυχήν, τά δέ περί σώμα."
3 ιδίου Armm: ή Β {ή Ρ): om. F 4 η όρου Sedley: τ; όρος codd.
Context: s u r v e y o t S t o i c d i a l e c t i c (see o n 3 3 A ) .
D G a l e n , Def. med. 19.348,17-349,4
τινές δέ καί ούτως ώρίσαντο- "όρος έστι λόγος κατ' άνάλυσιν άπαρτι-
ζόντως έκφερόμενος", ή "όρος έστι διά βραχείας ύπομνήσεως εις έννοιαν
ημάς άγων τών ύποτεταγμένων ταΐς φωναΐς πραγμάτων."
2-3 T h e s a m e d e f i n i t i o n is c i t e d at S . E . , PH 2 . 2 1 2 . T h e r e is n o f i r m e v i d e n c e t h a t
it is S t o i c ( e s p e c i a l l y g i v e n its s o m e w h a t E p i c u r e a n r i n g , c f . 1 7 C I , Ε 3 ) , b e y o n d
G a l e n ' s c o u p l i n g o f it w i t h t h e first d e f i n i t i o n , a t t e s t e d as S t o i c in C I , a n d t h e s i m i l a r
l a n g u a g e a t F , Η 8 a n d I 1.
Ε A l e x a n d e r , In Ar. Top. 42,27-43,2 (SVF 2.228, part)
οί δέ λέγοντες ορον είναι λόγον κατά ά ν ά λ υ σ ι ν άπαρτιζόντως έκφερόμενον,
άνάλυσιν μέν λέγοντες τήν έξάπλωσιν τού άριστου καί κεφαλαιωδώς,
άπαρτιζόντως δέ τό μήτε ύπερβάλλειν μήτε ένδεϊν, ουδέν άν λέγοιεν τόν
ορον διαφέρειν τής τού ιδίου αποδόσεως.
Ζ όοιστού| οριστικού Α
Context: c o m m e n t a r y o n Top 1 . 5 , i o i b 3 9 , d e f i n i t i o n o f όρος as λόγος ό τό τίήν εΐναι

σημαίνων. A l e x a n d e r hasjust criticized Antisthenes and ' s o m e o f the Stoics' for being
satisfied t o r e g a r d a d e f i n i t i o n as c o n v e y i n g j u s t τ ό τίήν. H i s o b j e c t i o n is t h a t ' w h a t it
is' m a y b e s t a t e d w i t h a f o r m u l a w h i c h fails t o c o n v e y w h a t t h e t h i n g ' s b e i n g c o n s i s t s
in. T h e p r e s e n t r e m a r k s e e m s t o c o n t i n u e this c r i t i c i s m o f t h e S t o i c s a l l u d e d t o , w h o
m u s t e i t h e r b e , o r i n c l u d e , t h e c i r c l e o f A n t i p a t e r , c f . C 1: f o r t h e u p s h o t , see v o l . 1 ,
1 9 4 . A l e x a n d e r ' s c r i t i c i s m m u s t b e a s s u m i n g t h e b r o a d A r i s t o t e l i a n use o f ί δ ι ο ν f o r
' p e c u l i a r c h a r a c t e r i s t i c ' , a class o f w h i c h e s s e n t i a l , a n d t h u s d e f i n i t i o n a l , c h a r a c t e r i s t i c s
f o r m a s u b - c l a s s (Top. 1 . 5 , i o i b i o - 2 3 ) ; w h e r e a s S t o i c u s a g e o f t h e t e r m s u g g e s t s t h a t
t h e y h a v e this s u b - c l a s s i t s e l f in m i n d .
3 άπαρτιζόντως F o r t h e e x p l a n a t i o n g i v e n h e r e o f this t e r m , c f . 2 8 N 6 .
F A u g u s t i n e , C i v . dei 8 . 7 (SVF 2.106, part)
etiam ipsi S t o i c i , qui c u m u e h e m e n t e r a m a u e r i n t s o l l e r t u m d i s p u t a n d i , q u a m dialecticam
nominant, a corporis sensibus cam ducendam putarunt, hinc asseuerantes animum

concipere notiones, quas appellant εννοίας, earum rerum scilicet quas
definiendo explicant; hinc propagari atque conecti t o t a m discendi docendique
rationem.
Context: c o n d e m n a t i o n o f S t o i c p h i l o s o p h y f o r its r e l i a n c e o n t h e senses, b y c o n t r a s t

with Platonism.
G G a l e n , Adv. Lye. 3 . 7 (SVF 2.230, part)
έν γάρ τοι τή γνώσει τών διαφορών εκάστου τών όντων αί τεχναι
συνίστανται, καί τούτο επί πλείστον μέν κάν τώ [περί] Φιλήβω διήλθεν ό
Πλάτων ευθύς έν αρχή τοΰ συγγράμματος· έφύλαξε δ' αυτού τήν γνώμην
Αριστοτέλης, Θεόφραστος, Χρύσιππος, καΊ Μνησίθεος, και ουδείς όστις ού,
διήλθεν εν τω περί τέχνης γράμματι τόν αυτόν λόγον.
Context: a t t a c k o n L y c u s f o r m a i n t a i n i n g t h a t O n e h e a t d o e s n o t differ f r o m a n o t h e r ' .

2-3 S e e P l a t o , Philebus i 2 c - i o a .
4 Μνησίθεος D i s t i n g u i s h e d A t h e n i a n d o c t o r , f o u r t h c e n t u r y B.C.
Η Cicero, Tusc. 4 . 5 3
(1) d i c a m u s igitur utilem insaniam? tracta definitiones fortitudinis: intelleges
earn s t o m a c h o n o n e g e r e . (2) f o r t i t u d o est igitur " a d f e c t i o a n i m i legi s u m m a e
in p e r p e t i e n d i s r e b u s o b t e m p e r a n s " . ( 3 ) v e l " c o n s e r v a t i o stabilis ludicii i n eis
rebus quae f o r m i d o l o s a e videntur subeundis e t repellendis". (4) vel "scientia
rerum formidolosarum contrariarumque et o m n i n o neglegendarum conser-
vans earum rerum stabile i u d i c i u m " . (5)vel brevius, ut Chrysippus ( n a m
s u p e r i o r e s definitiones erant Sphaeri, h o m i n i s in p r i m i s b e n e definientis, u t
p u t a n t Stoici; sunt e n i m o m n i n o o m n e s fere similes, sed declarant communis
n o t i o n e s alia m a g i s alia) - ( 6 ) q u o m o d o igitur Chrysippus? "fortitudo est"
i n q u i t " s c i e n t i a r e r u m p e r f e r e n d a r u m " ; ( 7 ) v e l " a d f e c t i o a n i m i in p a t i e n d o a c
perferendo summae legi p a r e n s sine t i m o r e " . ( 8 ) q u a m vis licet insectemur
istos, u t C a r n e a d e s s o l e b a t , m e t u o n e soli p h i l o s o p h i sint. q u a e e n i m istarum
definitionum n o napent notionem nostram, quam habemus omnes de
fortitudine t e c t a m a t q u e i n v o l u t a m ? q u a aperta quis est q u i a u t bellatori a u t
imperatori aut oraton quaerat aliquid neque eos existumet sine rabie
quicquam fortiter facere posse?

Context: C i c e r o ' s d e f e n c e o f t h e S t o i c t r e a t m e n t o f πάθη (see 6 5 ) .
F o r further Stoic material o n definitions o f c o u r a g e , cf. 6 1 C - D . H .
I Diogenes Laertius 7.199-200
( 1 ) ηθικού λόγου τού περί τήν διάρθρωσιν τών ηθικών εννοιών σύνταξις
πρώτη· (ζ) Υπογραφή τού λόγου πρός Θεόπορον α , Θέσεις ήθικαί α',
Πιθανά λήμματα εις τά δόγματα πρός Φιλομαθή γ', "Ορων τών τού
αστείου πρός Μητρόδωρον β', "Ορων τών τού φαύλου πρός Μητρόδωρον
β', "Ορων τών άναμέσων πρός Μητρόδωρον β', "Ορων τών πρός
Μητρόδωρον κατά γένος ζ', "Ορων τών κατά τάς άλλας τέχνας πρός
Μητρόδωρον α' β'. (}) σύνταξις δευτέρα· Περί τών ομοίων πρός
Άριστοκλέα γ', Περί τών όρων πρός Μητρόδωρον ζ ' . ( 4 ) σύνταξις τρίτη-
Περί τών ούκ ορθώς τοίς όροις αντιλεγομένων πρός Λαοδάμαντα ζ',
Πιθανά εις τούς όρους πρός Διοσκουρίδην β', Περί ειδών καί γενών πρός
Γοργιππίδην β', Περί τών διαιρέσεων α', Περί εναντίων πρός Διονύσιον
β', Πιθανά πρός τάς διαιρέσεις καί τά γένη καί τά εΐδη, καί Περί τών
εναντίων α ' . ($) σύνταξις τετάρτη- Περι τών ετυμολογικών πρός Διοκλέα
ζ', Ετυμολογικών πρός Διοκλέα δ'.
ι οιάρθρα,σιν Β: οιόρθωαιν V
ι διάρθρωσιν A s t h e f o l l o w i n g titles s h o w , t h e i d e a is t h a t it is d e f i n i t i o n s t h a t
' a r t i c u l a t e ' o u r n a t u r a l c o n c e p t i o n s . T h i s n o t i o n o f a r t i c u l a t i o n ( c f . F, Η 5 a n d 8 , 4 0 G
2; C i c e r o , Top. 3 1 , Or. 1 1 6 ) b e c o m e s p r o m i n e n t in t h e w o r k o f E p i c t e t u s a n d a l s o in
later Academic philosophy, e.g. Anon. In Plat. Theaet. 4 7 . 3 3 f f . , where it is a
d e v e l o p m e n t o f t h e P l a t o n i c t h e o r y o f r e c o l l e c t i o n . In t h e a b s e n c e o f c l e a r e v i d e n c e
f o r it in e a r l y S t o i c i s m , w e c a n n o t b e e n t i r e l y c o n f i d e n t t h a t t h e h e a d i n g h e r e d a t e s
back t o Chrysippus' o w n time.
J Origen, Cels. 1 . 2 4 (SVF 2.146)
. . . εμπίπτει εις τό προκείμενον λόγος βαθύς καί απόρρητος, ό περί

φύσεως ονομάτων πότερον, ώς οΐεται Αριστοτέλης, θέσει είσί τά
ονόματα ή, ώς νομίζουσιν οί άπό τής Στοάς, φύσει, μιμούμενων τών
πρώτων φωνών τά πράγματα, καθ' ών τά ονόματα, καθό καί στοιχειά τινα
τής ετυμολογίας είσάγουσιν.
Context: a t t a c k o n C e l s u s ' v i e w t h a t it m a k e s n o d i f f e r e n c e i f G o d is c a l l e d ' Z e u s ' , o r

by a n y o t h e r local n a m e f o r t h e s u p r e m e d e i t y . In t h e s e q u e l , O r i g e n adds t h e
E p i c u r e a n t h e o r y o f t h e o r i g i n o f l a n g u a g e ( s e e 1 9 ) t o t h e list.
2 Αριστοτέλης T h e r e f e r e n c e w i l l b e t o De int. 3 , i o a i o ; 4 , i 7 a i - 2 .
33 Sayables (lekta)
A D i o g e n e s L a e r t i u s 7 . 5 7 (SVF 3 Diogenes 2 0 , part)
διαφέρει δέ φωνή καί λέξις, ότι φωνή μέν καί ό ηχός έστι, λέξις δέ τό
έναρθρον μόνον, λέξις δέ λόγου διαφέρει, ότι λόγος άει σημαντικός έστι,
λέξις δέ καί ασήμαντος, ώς ή βλίτυρι, λόγος δέ ουδαμώς, διαφέρει δέ καί
τό λέγειν τού προφέρεσθαι- προφέρονται μέν γάρ αί φωναί, λέγεται δέ τά
πράγματα, ά δή καί λεκτά τυγχάνει.
2 λεξις-εστι dg: om. BFP 3 °e καϊ dg: μεν γάρ BFP

1
ασήμαντος dg: άσημος γίνεται BFP
Context: d o x o g r a p h y o f S t o i c d i a l e c t i c , p o s s i b l y d e r i v e d f r o m a h a n d b o o k b y D i o c l e s
o f M a g n e s i a ( D . L . 7 . 4 8 ; cf. 3 9 A ) , first c e n t u r y B . C . , t h o u g h t h e e x t e n s i o n o f D i o g e n e s '
e x c e r p t b e y o n d D . L . 7 . 4 0 is d i s p u t e d . T h e S t o i c p h i l o s o p h e r c h i e f l y c i t e d b y D i o g e n e s
in t h e first p a r t o f this s u r v e y is D i o g e n e s o f B a b y l o n , w h o w r o t e a b o o k Περί φωνής
(D.L. 7-55, 57).
1 Xifis D e f i n e d as φωνή εγγράμματος, οΐον "ήμερα", D . L . 7-5°·
2 λόγοξ D e f i n e d as φωνή σημαντική άπό δ ι α ν ο ί α ς εκπεμπόμενη, D . L . 7-5°; cf.
D . M o s t e d i t o r s a c c e p t C a s a u b o n ' s s u p p l e m e n t , οΐον "ήμερα εστί", after εκπεμπό
μενη. T h i s m a y b e r i g h t , b u t t h e r e is n o r e a s o n t o t h i n k t h a t a λόγος has t o b e a
'complete sayable', F 3 .
3 βλίτυρι T h i s , t o g e t h e r w i t h σκινδαψός ( S . E . , Μ. 8 . 1 3 3 ) , w a s t h e s t a n d a r d
example o f a meaningless w o r d . C f . Galen 8.662 Kiihn, w h e r e the corresponding
v e r b s a r e c o i n e d , t o e x p r e s s his i n d i f f e r e n c e t o t e r m i n o l o g y u s e d t o d e s c r i b e t h e a c t i o n
o f the pulse.
5 XCKTO. T h e S t o i c s a p p e a r t o h a v e i n v e n t e d this u s a g e o f t h e t e r m . T h e r e a f t e r it
b e c a m e g r a m m a r i a n s ' j a r g o n f o r d i s t i n g u i s h i n g t h e s e m a n t i c a s p e c t o f a w o r d f r o m its
s o u n d ; c f . A p o l l o n i u s D y s c o l u s , Adv. 136,32.
Β S e x t u s E m p i r i c u s , M. 8.11-12 (SVF 2.166, part)
( 1 ) ήν δέ καί άλλη τις παρά τούτοις διάστασις, καθ' ήν οί μέν περί τω
σημαινόμενα) τό αληθές τε και ψεύδος ύπεστήααντο, οί δέ περί τή φωνή, οί
δέ περί τή κινήσει τής διανοίας. ( 2 ) κ α ί δή τής μέν πρώτης δόξης
προεστήκασιν οί άπό τής Στοάς τρία φάμενοι σνζυγείν άλλήλοις, τό τε
σημαινόμενον καί τό σημαίνον και τό τυγχάνον, ών σημαίνον μεν είναι τήν 5
φωνήν, οΐον τήν Δίων, σημαινόμενον δέ αυτό τό πράγμα το υπ αυτής
δηλούμενον και ού ημείς μέν αντιλαμβανόμεθα τή ημετέρα παρυφισταμέ-
νου διάνοια, οί δέ βάρβαροι ούκ έπαίουσι καίπερ τής φωνής άκούοντες,
τυγχάνον δέ τό έκτος ΰποκείμενον, ώσπερ αυτός ό Δίων. (}) τούτων δέ δύο
μέν είναι σώματα, καθάπερ τήν φωνήν καί τό τυγχάνον, έν δέ άσώματον, ίο
ώσπερ τό σημαινόμενον πράγμα, καί λεκτόν, όπερ αληθές τε γίνεται ή
ψεύδος.
1-2 τώ σημαινόμενα) Bckker: τά σημαινόμενα codd.
Context: d o x o g r a p h y o f t r u t h .
1-3 S e x t u s (M. 8 . 1 3 ) attributes t h e second option t o Epicurus a n d Strato; he
discusses t h e t h i r d in 1 3 7 - 8 , b u t e x p l i c i t l y d o u b t s its h a v i n g n a m e a b l e proponents
(>3).
5 τυγχάνον F o r t h e i n t e r p r e t a t i o n o f this t e r m , see v o l . 1 , 2 0 1 . If, as s u g g e s t e d
t h e r e , s o m e t h i n g is s o c a l l e d b e c a u s e 'it b e a r s a c a s e ' (πτώσεως τυγχάνει), w e can
u n d e r s t a n d w h y πτώσεις w e r e c a l l e d τευκταί ( S i m p l i c i u s , In Ar. Cat. 2 0 9 , i o f f . ) b y
the Stoicizing 'Academics', w h o f e a t u r e in 2 9 g . ( P s . - A m m o n i u s ' explanation o f
τυγνάνοντα, included in SVF 2.236, is completely fanciful.) ονόματος, or
προσηγορίας, τυγχάνειν is c o m m o n l y used f o r ' t o b e a r a n a m e ' ( e . g . 3 9 A 6 ; 7 2 N 4 ;
S . E . , M. 8 . 8 0 ; S i m p l i c i u s , In Ar. Cat. 3 2 , 1 0 ; 7 3 , 3 4 ; 3 8 6 , 2 9 ) , a n d πτώσεως τυγχάνειν
( w h i c h o c c u r s i n O ) is m e r e l y t h e g e n e r i c c o u n t e r p a r t o f this.
6 W h a t t h e b a r e n a m e ' D i o n ' signifies is n o t a λεκτόν o r s o m e t h i n g w i t h a t r u t h
v a l u e , b u t ' a p e c u l i a r q u a l i t y ' (see M ) . S e x t u s s h o u l d h a v e c i t e d a n αξίωμα in o r d e r t o
m a k e his p o i n t p r o p e r l y ; c f . E , a n d L o n g [ 4 2 6 ] , 7 7 w i t h n . 1 1 .
7-8 παρυφισταμένου C f . C , F 2.
9-1 1 C f . Ε 2, a n d f o r t h e c o r p o r e a l i t y o f φωνή, Η .
C S e x t u s E m p i r i c u s , M . 8 . 7 0 (SVF 2.187, part)
ήξίουν οί Στωικοί κοινώς kv λεκτώ το αληθές είναι καί τό ψεύδος, λεκτόν δέ ΰττάρχαν
φασι τό κατά λογικήν φαντασίαν ύφιστάμενον, λογικήν δέ «Γναι φαντααίαν
καθ' ήν τό φαντασθέν έστι λόγω παραστήσαι.
Context: d e t a i l e d c r i t i c i s m o f t h e v i e w s o u t l i n e d i n B .
2-3 λογικήν φαντασίαν This comprises t h e φαντασίαι o f rational animals,
w h i c h a r c i d e n t i f i e d w i t h ' t h o u g h t p r o c e s s e s ' (νοήσεις), 39 A 6.
D D i o g e n e s L a e r t i u s 7 . 4 9 (SVF 2 . 5 2 , p a r t ; = 3 9 A 2)
προηγείται γάρ ή φαντασία, είθ' ή διάνοια εκλαλητική υπάρχουσα, δ
πάσχει ύπό τής φαντασίας, τούτο εκφέρει λόγω.
Context: see 3 9 Α I, w h i c h explains t h e s e q u e n c e προ- . . . είθ': φαντασία is t h e

s t a r t i n g - p o i n t o f any m e n t a l act, a n d therefore prior t o assent, c o g n i t i o n e t c .
Ε S e n e c a , Ep. 117.13
(1) " s u n t " inquit " n a t u r a e c o r p o r u m , t a m q u a m hie h o m o est, hie equus; has
deinde sequuntur motus animorum enuntiativi corporum. ( 2 ) hi habent
propnum quiddam et a c o r p o n b u s seductum, tamquam video Catoncm
a m b u l a n t e m : h o csensus ostendit, a n i m u s credidit. c o r p u s est q u o d v i d e o , cui
et o c u l o s i n t e n d i et a n i m u m . d i c o d e i n d e : ' C a t o a m b u l a t ' . n o n c o r p u s " i n q u i t
"est quod nunc loquor, sed enuntiativum quiddam de corpore, quod alii
ctfatum vocant, alii c n u n t i a t u m , alii e d i c t u m . ( 3 ) sic c u m d i c i m u s 'sapicn-
tiam', corporalc quiddam intellegimus; c u m dicimus 'sapit', de corpore
loquiniur. plurimum autem interest u t r u m illud dicas an d e 1ΙΓ0."
- ,-Jutum φφ: dutum Β α illud ς: ilium codd.
Context: e x p o s i t i o n o f t h e S t o i c d i s t i n c t i o n b e t w e e n ' g o o d s ' , w h i c h a r e c o r p o r e a l ( e . g .

sapientia), a n d t h e i n c o r p o r e a l s a y a b l e s e x p r e s s e d b y t h e c o r r e s p o n d i n g v e r b s ( e . g .
sapere); cf. J 9 - 1 1 o n φρόνησις/φρονεΐν e t c .
2 motus animorum enuntiativi Cf. διάνοια έκλαλτ/τική, D . enuntiativus
a p p e a r s t o b e c o i n e d b y S e n e c a t o t r a n s l a t e εκλαλητικός or προφορικός.
7 efjatum is C i c e r o ' s t r a n s l a t i o n o f α ξ ί ω μ α in 3 7 H 3 4 ; i n 3 8 G 2 a n d 7 0 G p a s s i m he-
uses enuntiatum a n d enuntiatio.
9 illud F o r t h e c o r r e c t i o n t o t h e n e u t e r , cf. corpus, 5 - 8 .
F Diogenes Laertius 7.63
( 1 ) έν δέ τω περι τών πραγμάτων και τών σημαινόμενων τόπω τέτακται ό

περί λεκτών καί αυτοτελών και αξιωμάτων καί συλλογισμών λόγος καί ό
περί ελλιπών τε και κατηγορημάτων καί όρθων καί υπτίων. (2) φασι δέ
[ τ ό ] λεκτόν (ιναι τ ο κ α τ ά φαντασίαν λογικήν ύφιστάμενον. (}) τών δ έ
λεκτών τά μεν λέγουσιν είναι αυτοτελή οί Στωικοί, τά δ ' ελλιπή, ελλιπή
μεν ούν έστι τά άναπάρτιστον έχοντα τήν έκφοράν, οιον "γράφει ·
έπιζητοΰμεν γάρ, "τις;" αυτοτελή δ ' έ σ τ ι τ ά απηρτισμενην έχοντα την
έκφοράν, οΐον "γράφει Σωκράτης". έν μέν ουν τοις έλλιπέσι λεκτοΐς
τέτακται τά κατηγορήματα, έν 8έ τοις αύτοτελέσι τά αξιώματα καί οί
συλλογισμοί καί τά ερωτήματα καί τά πύσματα.
4 ΤΟ del. Armm. Λ Ί Τ 2 . 1 X 1
Context: see o n Α .
ι-3 A s is c l e a r f r o m 9 - 1 0 , p r o p o s i t i o n s a n d s y l l o g i s m s a r e o n l y t w o o f t h e s p e c i e s
of complete sayables; cf. D.L. 7.66-8, which includes imperatives, oaths a n d
a d d r e s s e s . F o r f u r t h e r s p e c i e s o f p r e d i c a t e s , cf. D . L . 7 . 6 4
6 γράφίΐ There is n o t h i n g grammatically incomplete about γράφει as a n
expression. Hence Detel 14.3 3 ] , 2 7 9 , is c o r r e c t t o r e j e c t ' w r i t e s ' a s a t r a n s l a t i o n in
favour o f ' h e ( s h e , it) i . e . s o m e o n e w r i t e s ' . B u t w h a t is e x p r e s s e d b y γράφει is a n
i n c o m p l e t e λεκτόν, a n d n o t , as D e t e l s u g g e s t s , a n ' i n d e f i n i t e s i m p l e p r o p o s i t i o n ' ( 3 4 H
7)·
10 F o r t h e d i f f e r e n c e b e t w e e n (.ρωτήματα a n d πύσματα, cf. D . L . 7 . 6 6 .
G Diogenes Laertius 7.64 ( S I T 2.183, part)
έ σ τ ι δ έ τ ο κατηγόρημα τό κατά τίνος άγορευόμενον ή πράγμα συντακτόν

περί τίνος ή τινών, ώς οί περί ' / Ι τ τ ο λ λ ο δ ω ρ ό ν φασιν, ή λεκτόν ελλιπές
συντακτόν ορθή πτώσει πρός αξιώματος γένεσιν.
3 όρθή ([ή πλαγία} dubitanttT tuli
Context: i m m e d i a t e l y a f t e r F.
The material difference, if a n y . b e t w e e n t h e s e t h r e e a c c o u n t s o f ' p r e d i c a t e ' is
unclear. (Kneale [405], 1 4 4 , unaccountably writes o f ' t w o definitions'.) N o r d o w e
know w h e t h e r περί τίνος ή τ ι ι ώ ΐ ' , 2. s i m p l y refers t o 'singular o r plural subjects' o r
w h e t h e r s o m e m o r e s u b t l e p o i n t is i n t e n d e d .
Η Diogenes Laertius 7.55-6
ζώου μέν έστι φωνή άήρ ύπό ορμής πεπληγμένος, άνθρωπου δ ' έστιν
έναρθρος κ α ϊ άπό διανοίας εκπεμπόμενη, ώς ό Διογένης φησίν, ήτις άπό
δεκατεσσάρων ετών τελειοϋται. κ α ι σώμα δ ' έστιν ή φωνή κατά τούς
Στωικούς, ώς φασιν Άρχέόημός τ' έν τή Περι φιυνής κα'ι Διογένης καί Αντίπατρος κα'ι
Χρύσιππος έν τή δευτέρα τών Φυσικών, πάν γάρ τό ποιούν σώμα έστι· ποιεί δέ ή
φωνή προσιούσα τοις άκούουσιν άπό τών φωνούντων.
Context: sec o n Α .
1-2 F o r a n i m a l a n d h u m a n ορμή, cf. 5 3 A , P - R , U .
3 F o r t h e a g e o f r a t i o n a l m a t u r i t y , see n o t e o n 3 9 E 9 - 1 1
3-6 F o r s i m i l a r a r g u m e n t s d e d u c i n g c o r p o r e a l i t y , cf. 4 5 C - D ; 6 0 S .
1 Stobaeus 2.88,2-6 (SVF 3.171)
( 1 ) πάσας δέ τάς ορμάς συγκαταθέσεις είναι, τάς δέ πρακτικάς και τό

κινητικόν περιέχειν. (ζ) ήδη δέ άλλω μέν είναι συγκαταθέσεις, έπ' άλλο δέ
ορμάς· και συγκαταθέσεις μέν άξιώμασί τισιν, ορμάς δέ έπί κατηγορή
ματα, τά περιεχόμενα πως έν τοις άξιώμασιν \αί συγκαταθέσεις.
2 άλλω Wachsmuth: άλλων codd. 4 a t <

συγκαταθέσεις del. Meineke: οΐς σνγκατατίθεσθαι
Wachsmuth: καί συγκαταθέαεσι Usener
Context: a c c o u n t o f S t o i c d o c t r i n e o f ορμή.
T h e m o s t t h o r o u g h d i s c u s s i o n o f this p a s s a g e a n d its i m p l i c a t i o n s , w h i c h a r e o f
c r u c i a l i m p o r t a n c e f o r u n d e r s t a n d i n g t h e S t o i c t h e o r y o f a c t i o n , is I n w o o d [ 5 4 7 ] , 56—
6 6 ; c f . ' a l s o L o n g [ 4 3 4 ] . U n f o r t u n a t e l y , t h e t e x t is b o t h c o r r u p t a n d o b s c u r e in p a r t s .
Perhaps t h e c h i e f difficulty is t o a s c e r t a i n t h e f o r c e o f τ ά περιεχόμενα πως, 4 .
I n t e r p r e t a t i o n s h o u l d s t a r t f r o m 1 : e v e r y ορμή is a συγκατάθεσις; i.e. e v e r y ορμή is a n
a c t o f a s s e n t . B u t p l a i n l y n o t e v e r y a c t o f a s s e n t is a όρμή. H e n c e , i n spite o f t h e
i d e n t i t y a s s e r t e d in 1 , t h e r e m u s t b e s o m e t h i n g a b o u t a όρμή ( o r a h o r m e t i c a s s e n t )
which is n o t c o v e r e d s i m p l y b y i t s b e i n g a συγκατάθεσις. T h i s is e x p l a i n e d as
' a c t u a l l y ' (ήδη) a d i f f e r e n c e b e t w e e n t h e o b j e c t s o f t h e t w o f a c u l t i e s : w e a s s e n t t o
c e r t a i n p r o p o s i t i o n s , b u t o u r όρμαί a r e έπι κατηγορήματα, έπί r e c a l l s t h e s t a n d a r d
a c c o u n t o f ό ρ μ τ ; as a m o v e m e n t o f s o u l towards s o m e t h i n g , 5 3 Q . I n a s s e n t i n g , w e
a p p r o v e the truth o f a proposition - e.g. Ί should e x e r c i s e ' . O n a Stoic analysis,
g e n u i n e a s s e n t t o this p r o p o s i t i o n will b e a c c o m p a n i e d b y a n i m p u l s e t o e x e r c i s e . A n d ,
from 5 3 R , t h e linguistic f o r m that the impulse t a k e s is s e e n t o b e i m p e r a t i v a l ,
' E x e r c i s e ! ' . H e n c e , it s e e m s , o u r i m p u l s e is n o t d i r e c t e d t o t h e w h o l e proposition.
H a v i n g g i v e n it o u r a s s e n t , w h a t w e a r e i m p e l l e d t o w a r d s is n o t , Ί s h o u l d e x e r c i s e ' ,
b u t e x e r c i s i n g , t h e a c t i o n t o w h i c h o u r a s s e n t t o t h e w h o l e p r o p o s i t i o n i m p e l s us. It is
perhaps this focus o n t h e predicate o f the proposition which accounts for the
q u a l i f i c a t i o n τ ά περιεχόμενα πως. T h e p r e d i c a t e e x p r e s s i n g t h e d e s i r a b l e a c t i o n is
contained in t h e p r o p o s i t i o n ; b u t t h e p r o p o s i t i o n i t s e l f is n o t a t o m i c , a n d t h u s its
p r e d i c a t e c a n b e i s o l a t e d as t h e p r o p e r o b j e c t o f όρμή. F o r t w o s u g g e s t i v e parallels f o r
this u s e o f περιέχειν, c f . S . E . , PH 2 . 1 1 2 , 1 4 4 .
J Stobaeus 2 . 9 7 , 1 5 - 9 8 , 6 (SVF 3 . 9 1 )
( 1 ) διαφέρειν δέ λέγουσιν, ώσπερ αίρετόν καί αίρετέον, οΰτω καί όρεκτόν
και όρεκτέον καί βουλητόν καί βουλητέον καί άποδεκτόν καί άποδεκτέον.
αιρετά μέν γάρ εΐναι καί βουλητά καί όρεκτά (καί αποδεκτά τάγαθά- τά δ '
ωφελήματα αίρετέα καί βουλητέα καί όρεκτέα) καί άποδεκτέα, κατη
γορήματα όντα, παρακείμενα δ ' άγαθοίς. ( 2 ) αίρείσθαι μέν γάρ ημάς τά
αίρετέα καί βούλεσθαι τά βουλητέα καί όρέγεσθαι τά όρεκτέα. κατηγορη
μάτων γάρ αΐτε αιρέσεις καί ορέξεις καί βουλήσεις γίνονται, ώσπερ και at
όρμαί- (}) έχειν μέντοι αίρούμεθα καί βουλόμεθα καί ομοίως όρεγόμεθα
τάγαθά, διό καί αιρετά καί βουλητά καί όρεκτά τάγαθά έστι. τήν γάρ
φρόνησιν α'ιρούμεθα έχειν καί τήν σωφροσύνην, ού μά Δία τό φρονεΐν καί
σωφρονεΐν, ασώματα όντα καί κατηγορήματα.
3-4 suppl. Heine 9 τάγαθά Usener: αγαθά codd.
S t o b a e u s r e p e a t s t h e gist o f this m a t e r i a l a t 2 . 7 8 , 7 - 1 2 ( = SVF 3.89).

3 όρ«κτά F o r t h e c o n n e x i o n o f όρεξις w i t h ' g o o d s ' , c f . n o t e o n 5 6 C 2.
3-4 H e i n e ' s s u p p l e m e n t d r a w s o n S t o b a e u s , 2 . 7 8 , 1 3 - 1 6 : τ ά μέν αγαθά πάντα
εστίν ΰπομενετά και έμμενετά . . . τά 8i ωφελήματα πάντα ΰπομενετέα καί
έμμενετέα. T h e d i s t i n c t i o n b e t w e e n -τός a d j e c t i v e s , w h i c h r e f e r t o a y a f M , a n d -τέος
a d j e c t i v e s , w h i c h r e f e r t o ωφελήματα, is difficult t o e l u c i d a t e , b u t s e e m s t o a m o u n t t o
t h e f o l l o w i n g . T h e g o o d , as p r i m a r i l y i n s t a n t i a t e d in v i r t u e , is c o r p o r e a l ( c f . 6 0 S ) .
V i r t u o u s a c t i o n s , s u c h as φρονείν, t h o u g h a l s o d e s c n b a b l e as ' g o o d ' ( c f . 6 0 G ) , a r e
incorporeal predicates o f s o m e o n e w h o ' h a s ' φρόνησις. They, unlike the virtues
t h e m s e l v e s , a r e n o t ' c h o i c e w o r t h y e t c . things', b u t ' w h a t s h o u l d b e c h o s e n e t c ' in t h e
s p h e r e o f action. T h e S t o i c s r e p o r t e d h e r e s e e m t o h a v e a u t h o r i z e d ωφέλημα as t h e
t e r m t o d e s c r i b e t h e b e n e f i c i a l result o f v i r t u o u s a c t i o n s , t o d i s t i n g u i s h this f r o m t h e
g o o d n e s s o f t h e v i r t u e s t h e m s e l v e s , o n w h i c h it d e p e n d s . C f . 6 0 G 2 0 - 2 , w h e r e a
s i m i l a r p o i n t is m a d e b y t r e a t i n g ' g o o d ' in r e f e r e n c e t o v i r t u o u s a c t i o n s as a s e c o n d a r y
a n d d i f f e r e n t u s a g e f r o m its a p p l i c a t i o n t o v i r t u e . F o r f u r t h e r d i s c u s s i o n , c f . L o n g
[434], 86-90.
6-8 κατηγορημάτων . . .όρμαί F o r t h e c o n n e x i o n b e t w e e n t h e s e , see I .

10-11 C f . 5 5 A 3 , B , f o r a s i m i l a r d i s t i n c t i o n in cause—effect r e l a t i o n s .
Κ Ammonius, In Ar. De int. 4 3 , 5 - 1 5 (FDS 7 7 6 , part)
λεγόντων 8έ προς αυτούς τών Περιπατητικών ώς τάς μέν άλλας είκότως λέγομεν πτώσεις
δια τό πεπτωκέναι άπό της ευθείας, τήν 8έ ευθείαν κατά τίνα λόγον πτώσιν όνομάζειν
δίκαιον ώς άπό τίνος πεσοϋααν; (δήλον γάρ ότι πάσαν πτώσιν άπό τίνος ανωτέρω
TfTay/ifVoi) γίνεσθαι προσήκει), αποκρίνονται οι άπό τής Στοάς ώς άπό τοΰ
νοήματος τού εν τή φνχή καί αύτη πεπτωκεν δ γάρ έν έαυτοίς έχομεν τό
Σωκράτους νόημα δηλώσαι βουλόμενοι, τό Σωκράτης όνομα προφερό-
μεθα- καθάπερ ούν τό άνωθεν άφεθέν γραφεΐον καί ορθόν παγέν
πεπτωκέναι τε λέγεται καί τήν πτώσιν όρθήν έσχηκέναι, τόν αυτόν τρόπον
καί τήν ευθείαν πεπτωκέναι μέν άξιούμεν άπό τής εννοίας, όρθήν δέ είναι
διά τό άρχέτυπον τής κατά τήν έκφώνησιν προφοράς.
Context: disagreement b e t w e e n Stoics a n d Peripatetics o n w h e t h e r the nominative

should b e called a πτώσις.
L Schol. Dion. Thrac. 230,24-8 (FDS 7 8 1 , part)
« ι ορθή, πώς πτώσις; ότι πέπτωκεν έκ τού ασωμάτου καί γενικού εις τό
εϊδικόν όρθή δέ, ότι ούπω έκινήθη εις πλάγιον, ή άτι έξ αυτής τά
καλούμενα παρά τοις Στωικοίς ορθά ρήματα, ά είσιν ενεργητικά, οΐον
"Σωκράτης τύπτει ".
Context: t h e n o m i n a t i v e case.
T h e first p a r t o f this e x p l a n a t i o n c a n h a r d l y b e S t o i c . W h a t is said in 2 - 4 a b o u t t h e
c o n n e x i o n b e t w e e n t h e n o m i n a t i v e a n d a c t i v e v e r b s m a y i l l u s t r a t e άρχέτυπον, Κ ί ο ;
s u c h v e r b s s t a r t f r o m o r d e p e n d o n (έξ αυτής) a n o m i n a t i v e n o u n as t h e i r s u b j e c t .
Μ D i o g e n e s L a e r t i u s 7 . 5 8 (SVF 3 Diogenes 2 2 , part)
έστι δέ προσηγορία μέν κατά τόν Διογένην μέρος λόγου σημαίνον κοινήν
ποιότητα, οΐον "άνθρωπος", "ίππος"- όνομα δέ έστι μέρος λόγου δηλοϋν
ιδίαν ποιότητα, οΐον Διογένης, Σωκράτης- ρήμα δέ έστι μέρος λόγου
σημαίνον άσύνθετον κατηγόρημα, ώς ό Διογένης, ή, ώς τίνες, στοιχεΐον
λόγου άπτωτον, σημαίνον τι συντακτόν περί τίνος ή τινών, οΐον "γράφω", 5
"λέγω".
Context: see o n Α .
ι λόγου T h e S t o i c s t r e a t e d w h a t a r e t o d a y c a l l e d ' p a r t s o f s p e e c h ' as p a r t s o f
' l a n g u a g e ' (λόγος n o t λέξις, c f . A ) . T h i s is i n line w i t h t h e i r i n t e r e s t in e s t a b l i s h i n g
c o r r e s p o n d e n c e b e t w e e n t h e p h o n e t i c a s p e c t o f d i s c o u r s e a n d λεκτά; c f . F r e d e [ 4 1 8 ] ,
5 9 — 6 7 , w h o t r a n s l a t e s λέξις b y ' d i c t i o n ' a n d λόγος b y ' s p e e c h ' .
2-3 ποιότητα Cf. 28G—H.
4-5 άσύνθίτον, άπτωτον, συντακτόν T h r e e w a y s o f indicating w h a t a verb
m e a n s in a b s t r a c t i o n f r o m its s u b j e c t o r s y n t a c t i c a l f u n c t i o n .
In t h e t e x t w h i c h f o l l o w s this e x t r a c t t h e r e m a i n i n g t w o ' p a r t s o f l a n g u a g e ' a r e
d e f i n e d : ' c o n j u n c t i o n ' (σύνδεσμος) a n d ' a r t i c l e ' (άρθρον), t o w h i c h A n t i p a t e r a d d e d
as a s i x t h p a r t ( D . L . 7 . 5 7 ) ' a d v e r b ' (μεσάτης).
Ν A m m o r r i u s , In Ar. De int. 1 7 , 2 4 - 8 (FDS 7 0 2 , part)
ημάς ό Αριστοτέλης διδάσκει διά τούτων, τίνα έστι τά προηγουμένως καί

προσεχώς ύπ' αυτών σημαινόμενα, καί ότι τά νοήματα, διά δέ τούτων
μέσων τά πράγματα, καί ουδέν έτερον δει παρά ταύτα έπινοείν μέσον τού
τε νοήματος καί τοΰ πράγματος, όπερ οί άπό τής Στοάς υποτιθέμενοι
λεκτόν ήξίουν όνομάζειν. 5
For detailed discussion, cf. L o n g [426], 79-82. T h e Aristotelian commentators'

i n a b i l i t y t o v i e w S t o i c λεκτά independently o f A r i s t o t l e ' s t h e o r y o f m e a n i n g is
e q u a l l y e v i d e n t in S i m p l i c i u s , In Ar. Cat. 1 0 , 3 ( c f . 3 9 7 , 8 ) a n d A m m o m u s , In Ar. An.
pr. 68,4.
Ο Clement, Strom. 8.9.26.5 (FDS 7 6 3 , part)
ή πτώσις δέ ασώματος είναι ομολογείται- διό καί τό σόφισμα εκείνο ούτως

λύεται- " ο λέγεις, διέρχεται σου διά τού στόματος", όπερ αληθές, "οίκίαν
δέ λέγεις, οικία άρα διά τού στόματος σου διέρχεται", όπερ φεΰδος- ουδέ
γάρ τήν οίκίαν λέγομεν σώμα ούσαν, άλλά τήν πτώσιν άσώματον ουσαν,
ής οικία τυγχάνει. 5
Context: t w o lines a f t e r 5 5 C .
D e s p i t e t h e difficulties o f r e a d i n g it as S t o i c (see v o l . 1 , 2 0 1 ) , C l e m e n t ' s c l a i m t h a t
πτώσις 'is a g r e e d t o b e i n c o r p o r e a l ' c a n n o t , in v i e w o f t h e c l o s e p r o x i m i t y o f 5 5 C , b e
d i s m i s s e d as easily as F r c d c [ 4 1 8 j , 3 1 - 2 tries t o d o b y r e f e r e n c e t o C l e m e n t ' s o w n n o n -
S t o i c c o n v i c t i o n s . M o r e o v e r , w e find it difficult t o m a k e sense o f F r e d e ' s o w n c l a i m
t h a t 'cases a r e t h e q u a l i t i e s t h a t a r c said b y D i o g e n e s L a e r t i u s [ = M ) t o b e signified b y
proper names and c o m m o n . . . nouns' (ibid.). H o w c o u l d cases, w h i c h o n any
analysis a r e f u n c t i o n s o f l a n g u a g e , b e t h e c o r p o r e a l q u a l i t i e s o f e x t e r n a l o b j e c t s ? F o r a n
a t t e m p t t o d e f e n d t h e S t o i c t e n o r o f t h e p a s s a g e , see G r a e s e r ( 4 3 0 ) , 8 5 - 6 .
Ρ S e x t u s E m p i r i c u s , PH 2.81-3
(1) λέγεται διαφέρειν τής αληθείας το αληθές τριχώς, ουσία συστάσει
δυνάμει- (ζ) ουσία μέν, έπεί τό μέν αληθές άσώματόν έστιν (αξίωμα γάρ
έστι καί λεκτόν), ή δέ αλήθεια σώμα (έστι γάρ επιστήμη πάντων αληθών
άποφαντική, ή δέ επιστήμη πώς έχον ήγεμονικόν ώσπερ καί ή πώς έχουσα
χειρ πυγμή, τό δέ ήγεμονικόν σώμα- έστι γάρ κατ' αυτούς πνεύμα)· (}.) 5
συστάσει δέ, έπεί τό μέν αληθές απλούν τί έστιν, οΐον "έγώ διαλέγομαι", ή
δέ αλήθεια άπό (τής) πολλών αληθών γνώσεως συνίσταται- (4) δυνάμει
δέ, έπεί ή μέν αλήθεια επιστήμης έχεται, τό δέ αληθές ού πάντως, διόπερ
τήν μέν άλήθειαν έν μόνοι σπουδαίοι φασίν εΐναι , τό δέ αληθές καί έν
φαύλω- ενδέχεται γάρ τόν φαύλον αληθές τι ειπείν. ίο
7 (τής) Bekker γνώσεως codd.: γνώσεων Τ
Context: r e f u t a t i o n o f t h e ' d o c t r i n a i r e ' p h i l o s o p h e r s ' v i e w s o n αλήθεια a n d άληθίς.

T h e s a m e d o c t r i n e is r e p o r t e d m o r e fully at S . E . , M. 7 . 3 8 - 4 5 , a n d a t t r i b u t e d t h e r e
t o τίνες καί μάλιστα οί άπό τής Στοάς. F o r d e t a i l e d d i s c u s s i o n , c f . L o n g [ 4 2 6 ] , 0 8 -
102, and Ι429Ι·
q Porphyry (Ammonius, In Ar. De int. 4 4 , 1 9 - 4 5 , 7 ; SVF 2.184)
τό κατηγορούμενου ήτοι ονόματος κατηγορείται η πτιυσεαις, και τούτων εκατερον ήτοι
τέλειόν εστίν ώς κατηγορούμενον και μετά τού υποκειμένου αϋταρκες προς γένεσιν
αποφάνσεως, ή ελλιπές καί προσθήκης τινός δεόμενον πρός τό τέλειον ποιήσαι
κατηγορούμενον. άν μέν ουν ονόματος τι κατηγορηθέν άπόφανσιν ποιή, κατηγόρημα καί
σύμβαμα παρ' αύτοίς ονομάζεται (σημαίνει γάρ άμφω ταύτόν), ώς το περιπατεί, οΐον S
"Σωκράτης περιπατεί"- άν δέ πτώσεως, παρααύμβαμα, ώσανεί παρακείμενον τώ
συμβάματι καί ον οΐον παρακατηγόρημα, ώς έχει τό μεταμέλει, οΐον "Σωκράτει
μεταμέλει"• τό μέν γάρ μεταμελείται σύμβαμα είναι, τό δέ μεταμέλει παρασύμβαμα ού
δννάμενον ονόματι συνταχθέν άπόφανσιν έργάσασθαι, οΐον "Σωκράτης μεταμέλει"
(ουδεμία γάρ τούτο άπόφανσις), άλλ' ούτε κλίσιν έπιδέζασθαι δυνάμενον, ώς τό περιπατώ 10
περιπατείς περιπατεί, ούτε συμμετασχηματισθήναι τοις άριθμοίς· ώσπερ γάρ λέγομεν
"τούτω μεταμέλει", ούτως καί "τούτοις μεταμέλει". καί πάλιν άν μέν τό τον ονόματος
κατηγορούμενον δέηται προσθήκης πτώσεως ονόματος τίνος πρός τό ποιήσαι άπόφανσιν,
έλαττον ή κατηγόρημα λέγεται, ώς έχει τό φιλεί καί τό ευνοεί, οΐον "Πλάτων φιλεί"
(τούτω γάρ προστεθέν τό τινά, οΐον Δίωνα, ποιεί ώρισμένην άπόφανσιν τήν "Πλάτων 15
Δίωνα φιλεί"), άν δέ τό τής πτώσεως κατηγορούμενον ff τό δεόμενον έτερα συνταχβτ/ναι

πλαγία πτώσει προς τό ποιήσαι άπόφανσιν, έλαττον τ) παρασύμβαμα λέγεται, ώς έχει το
μέλει, οιον "' Σωκράτει Άλκιβιάδου μέλει". ταύτα δέ πάντα καλούσι ρήματα, καί τοιαύτη
μέν τ) τών Στωικών περί τούτων παράδοσις.
9 σωκράτης G: Σωκράτει cett.
Context: A m m o n i u s is c o m m e n t i n g o n A r i s t o t l e ' s d i s t i n c t i o n b e t w e e n δνομα a n d

πτώαις. A t 4 4 , 1 1 h e c i t e s P o r p h y r y for t h e o b s e r v a t i o n t h a t i m p e r s o n a l v e r b s s u c h as
μεταμέλει constitute propositions w h e n c o m b i n e d with a τττώσι?, i.e. an oblique
case, but are unsyntactical when combined with a n όνομα, i.e. a noun in t h e
n o m i n a t i v e . A t this p o i n t h e q u o t e s P o r p h y r y ' s a c c o u n t o f t h e S t o i c s ' t r e a t m e n t o f t h e
m a t t e r . P o r p h y r y uses t h e s e t e r m s in t h e i r A r i s t o t e l i a n senses, i g n o r i n g t h e S t o i c s '
e x t e n s i o n o f πτώσις t o t h e n o m i n a t i v e ; cf. K - L .
2 μετά τοΰ υποκειμένου A predicate when 'combined with a s u b j e c t ' is
c o m p l e t e a n d h a s all it n e e d s t o c o n s t i t u t e a p r o p o s i t i o n ; c f . F 3 , G .
6-12 παρασύμβαμα/παρακατηγόρημα 'Sub-attnbute/sub-predicate', des
cribing t h e relation o f impersonal verbs t o t h e dative o f the noun.
14 ϊλαττον ή κατηγόρημα ' A n i n c o m p l e t e p r e d i c a t e ' , f o r w h i c h , in a d d i t i o n
t o t h e e x a m p l e g i v e n h e r e , c f . 6 3 B 2.
34 Simple propositions
A D i o g e n e s L a e r t i u s 7 . 6 5 (SVF 2.193, part)
αξίωμα δ έ έ σ τ ι ν ό έστιν αληθές ή ψεύδος- ή πράγμα αυτοτελές άποφαντόν

όσον έφ' έαυτω, ώς ό Χρύσιππος φησιν έν τοις Διαλεκτικοΐς όροις, "άξίωμά
έστι το άποφαντόν ή καταφαντόν όσον έφ' έαυτω, οΐον ημέρα έστι, Δίων περιπατεί."
ώνόμασται δέ τό αξίωμα άπό τον άξιούσθαι ή άθετεΐσθαι.
Context: d o x o g r a p h y o f S t o i c d i a l e c t i c ; s e e n o t e o n 3 3 A .
1 αξίωμα—ψεύδος This is c a l l e d a 'definition' by Cicero at 3 7 H 4 0 , a n d
S i m p l i c i u s , In Ar. Cat. 4 0 6 , 2 1 - 2 , a n d a n ' o u t l i n e a c c o u n t ' (υπογράφοντες) b y S e x t u s ,
M. 8 . 1 2 ( s e e v o l . 1 , 1 9 3 - 4 f ° r
t h e d i f f e r e n c e b e t w e e n t h e s e ) . It c e r t a i n l y m a r k s o f f
αξιώματα from other complete λεκτά; cf. B . B u t it l a c k s the specificity of
C h r y s i p p u s ' d e f i n i t i o n in l b — 2 , s i n c e t h e S t o i c s d i d n o t c o n f i n e ' t r u e ' a n d ' f a l s e ' t o
p r o p o s i t i o n s , b u t a p p l i e d t h e m t o a r g u m e n t s a n d i m p r e s s i o n s as w e l l ( 3 6 A - B , 3 9 G ) .
S o ό-φεύδος s h o u l d p e r h a p s b e i n t e r p r e t e d as ' t h a t w h i c h κ primarily t r u e o r f a l s e ' ; c f .
Frede [407], 4 0 - 1 .
1 - 2 ή π ρ ά γ μ α κτλ. F o r t h e s a m e d e f i n i t i o n ( s u b s t i t u t i n g λ ε κ τ ό ν f o r πράγμα),
cf. 3 5 C 2.
2 όσον έ φ ' έαυτω Well explained b y Frede [ 4 0 7 ] , 3 7 , as a r e f e r e n c e t o t h e
i n t r i n s i c r e q u i r e m e n t s o f a n αξίωμα as d i s t i n c t f r o m t h e e x t r i n s i c c i r c u m s t a n c e s w h i c h
a r e a l s o n e c e s s a r y f o r its a c t u a l e x p r e s s i o n .
2-4 ά|ίωμα-άθετεΐσθαι T h i s p a s s a g e b r i s t l e s w i t h p r o b l e m s . F i r s t , it is n o t c l e a r
h o w αξίωμα—περιπατεί is c o n n e c t e d w i t h w h a t p r e c e d e s . O n e p o s s i b i l i t y , s u g g e s t e d
t o us b y J o n a t h a n B a r n e s a n d M i c h a e l F r e d e , is t o insert < ( r j ) e i t h e r a f t e r έ α υ τ ώ o r
a f t e r όροις. Secondly, as F r e d e I407], 3 8 - 4 0 , h a s n o t e d , ή άθετεΐσθαι is u t t e r l y
i n a p p r o p r i a t e t o t h e d e r i v a t i o n o f αξίωμα f r o m άξιοϋσθαι. Thirdly, 'being rejected'
w o u l d o n l y h a v e p o i n t i f o n e o f t h e w o r d s άποφαντόν o r καταφαντόν meant 'capable
o f being denied'. B u t b o t h w o r d s should m e a n 'capable o f being asserted'. T h e text
w o u l d b e g r e a t l y i m p r o v e d b y e x c i s i n g ή καταφαντόν and ή άθετεϊσθαι.
Β S e x t u s E m p i r i c u s , Μ. 8 . 7 4 (SVF 2.187, part)
πλην ικανής ούσης έν τοις λεκτοΐς διαφοράς, ίνα τι, φασίν, αληθές ή ή
ψεύδος, δει αυτό προ παντός λεκτόν είναι, εΐτα καί αυτοτελές, καί ού
κοινώς οποιονδήποτε ούν άλλ' αξίωμα- μόνον γάρ τούτο, καθώς προεϊπον,
λέγοντες ήτοι άληθεύομεν ή ψευδόμεθα.
Context: s u r v e y o f t h e s p e c i e s o f αυτοτελή αξιώματα.
C C i c e r o , Fat. 3 8
q u o d a u t e m u e r u m n o n est, q u i p o t e s t n o n f a l s u m esse? a u t , q u o d f a l s u m n o n
est, q u i p o t e s t n o n u e r u m esse? t e n e b i t u r i d , q u o d a C h r y s i p p o defenditur,
o m n e m e n u n t i a t i o n e m a u t u e r a m a u t f a l s a m e s s e ; ratio ipsa c o g e t et e x aetermtate
2 post tenebitur (igilur*) Christ, (.ergo) Davies
Context: C i c e r o s u p p o r t s t h e S t o i c p r i n c i p l e o f b i v a l e n c e a g a i n s t t h e E p i c u r e a n d e n i a l
o f it, b u t resists C h r y s i p p u s ' c l a i m t h a t it e n t a i l s d e t e r m i n i s m . S e e 3 7 G a n d v o l . 1 , 2 2 9 ,
235. 343-
D Sextus Empiricus, M . 8.85-6
( 1 ) φασί γάρ αληθές μέν είναι αξίωμα ό υπάρχει τε καί αντίκειται τινι,
ψεύδος δέ ο ούχ υπάρχει μέν αντίκειται δέ τινι. (ι) ερωτώμενοι δέ, τί έστι
το υπάρχον, λέγουσι τό καταληπτικήν κινούν φαντασίαν ( 3 ) είτα περί τής
καταληπτικής φαντασίας εξεταζόμενοι τ τ ά λ ι ν έπί τό υπάρχον, έπ' ίσης όν
άγνωστον, άνατρέχουσι, λέγοντες "καταληπτική έστι φαντασία ή άπό
υπάρχοντος κατ' αυτό τό υπάρχον."
Context: as Β .
F o r a d e f e n c e o f t h e S t o i c s a g a i n s t this c h a r g e o f c i r c u l a r r e a s o n i n g , a n d d i s c u s s i o n
o f t h e t e r m ύπάρχειν, c f L o n g [ 4 2 6 ] , 9 1 - 4 . O n t h e καταληπτική φαντασία, see 4 0 .
Ε D i o g e n e s L a e r t i u s 7 . 6 5 (SVF 2.193, P a r t
)
ό γάρ λέγων "ήμερα εστίν", άξιούν δοκεί τό ήμέραν είναι, ούσης μέν ούν
ημέρας, αληθές γίνεται τό προκείμενον αξίωμα- μή ούσης δέ, ψεύδος.
ι ουν om. F
Context: i m m e d i a t e l y f o l l o w i n g Α .
F S e x t u s E m p i r i c u s , M. 8 . 1 0 3
πρός τούτοις όταν λέγωσι τό μΐν "ήμερα εστίν" αξίωμα επί τον παρόντος
είναι αληθές, τό δέ "νύξ έστι" ψεύδος, καί τό μέν "ουχί ήμερα έστι"
ψεύδος, τό δέ "ουχί νύξ έστιν" αληθές, επιστήσει (τις), πώς μία ούσα καί
ή αυτή άπόφασις τοίς μέν άληθέσι προσελθούσα ψευδή ταύτα ποιεί, τοίς δέ
ψευδέσιν αληθή.
ζ το δί Bckker: έπί οε τού codd. 3 < " S > Bckkcr
Context: r e f u t a t i o n o f t h e d o c t r i n e o f ά π λ ά αξιώματα.
2 - 3 ουχί F o r t h e t r a n s l a t i o n , ' N o t : it is d a y ' , e t c . , c f . G, a n d A l e x a n d e r , In Ar.
An. pi. 4 0 2 , 1 - 8 , w h e r e t h e S t o i c n e g a t i o n o f ' S o c r a t e s is w h i t e ' is r e p o r t e d as ουχί
Σωκράτης εστί λευκός, n o t Σωκράτης ούκ έστι λευκός.
G Sextus Empiricus, Μ . 8.88-90 (SVF 2.214, part)
( 1 ) ού πάνυ δέ γε δύνανται παραστήσαι τό άντικείμενον ήμϊν οί Στωικοί-

τοίνυν ουδέ τό αληθές ή ψεύδος έσται γνώριμα. ( 2 ) φασι γάρ "αντικείμενα
έστιν ών τό έτερον τοΰ έτερου άποφάσει πλεονάζει", οΐον "ήμερα έστιν -
ούχ ήμερα έστιν" τοΰ γάρ "ήμερα έστιν" αξιώματος τό "ούχ ήμερα
έστιν" άποφάσει πλεονάζει τή ουχί, και διά τούτ' άντικείμενον έστιν
έκείνω. ($) άλλ' εί τούτ' έστι τό άντικείμενον, έσται καί τά τ ο ι α ύ τ α
αντικείμενα, τό τε "ήμερα έστι (καί φώς έστιν" καί τό "ήμερα έστιν) καί
ουχί φώς έστιν"- τού γάρ "ήμερα έστιν (καί φώς έστιν)" αξιώματος
άποφάσει πλεονάζει τό "(ήμερα έστιν καί) ουχί φώς έστιν". ( 4 ) ουχί δέ γε
κατ' αυτούς ταύτα αντικείμενα έστιν ούκ άρα αντικείμενα έστι (ών) τό
έτερον τού έτερου άποφάσει πλεονάζει, (s) ναι, φασιν, άλλά σύν τούτω
αντικείμενα έστι, σύν τώ τήν άπόφασιν προτετάχθαι τού έτερου- τότε γάρ
καί κυριεύει τοΰ όλου αξιώματος, έπί δέ τοΰ "ήμερα έστιν καί ουχί φώς
εστίν ', μέρος ούσα τού παντός, ού κυριεύει πρός τό άποφατικόν ποιήσαι
τό πάν.
7 - 1 0 suppl. Armm ΙΙ πλεονάζει Arnim: πλεονάζειν codd. 14 άποφατικόν ΑΒ. άποφαντικόν
NLEVR
Context: r e f u t a t i o n o f D 1.
12 προτετάχθαι C f . A p u l e i u s , De int. 1 7 7 , 2 6 - 7 : solum autem abdkativum vocant,
cui negativa particula praeponitur. In t h e p r e c e d i n g lines A p u l e i u s o b s e r v e s t h a t t h e
S t o i c s c o u n t e d ' p l e a s u r e is n o t a g o o d ' as a n a f f i r m a t i v e p r o p o s i t i o n .
N o t e t o o t h e d i s t i n c t i o n b e t w e e n ' c o n t r a d i c t o r i e s ' , τ ά άποφατικως αντικείμενα
( e . g . ή αρετή a n d 17 ούκ αρετή) a n d ' c o n t r a r i e s ' , τ ά εναντία ( e . g . 17 αρετή a n d ή
κακία), SVF 2 . 1 7 5 ·
Η S e x t u s E m p i r i c u s , Μ. 8.93—8 (SVF 2.205)
(1) τών γάρ αξιωμάτων πρώτην σχεδόν και κυριωτάτην έκφέρουσι

διαφοράν οί διαλεκτικοί καθ' ήν τά μέν έστιν αυτών άπλά, τά δ' ούχ άπλά.
(2) καί άπλά μέν όσα μήτ' έξ ενός αξιώματος δις λαμβανομένου
συνέστηκεν, μήτ' έξ αξιωμάτων διαφερόντων δια τινός ή τινών συν
δέσμων, οΐον "ήμερα εστίν, [ ή ] νύξ έστιν, Σωκράτης δ ι α λ έ γ ε τ α ι " , ττάν ό 5
τής όμοιας έστιν ιδέας . . . ( 3 ) τών δέ άττλών τινά μέν ώρισμένα έστιν, τινά
δέ αόριστα, τινά δέ μέσα, ( 4 ) ώρισμένα μέν τά κατά δεϊξιν έκφερόμενα,
οΐον "οΰτος περιπατεί, ούτος κάθηται" (δείκνυμι γάρ τινα τών έπι μέρους
ανθρώπων). (5) αόριστα δε έστι κ α τ ' αυτούς έν οΐς αόριστον τι κυριεύει
μόριον, οΐον "τις κάθηται", (6) μέσα δ έ τ ά ο ΰ τ α ι ς έχοντα "άνθρωπος 10
κάθηται" ή "Σωκράτης περιπατεί." (j) τό μέν ούν "τις περιπατεί"
αόριστον έστιν, έπεί ούκ άφώρικέ τινα τών έπί μέρους περιπατούντων
κοινώς γάρ έφ' έκαστου αυτών έκφέρεσθαι δύναται· (8) τ ό δ έ "ούτος
κάθηται" ώρισμένον εστίν, έπείπερ άφώρικε τό δεικνύμενον πρόσωπον.

(ο) τ ό δ έ "Σωκράτης κάθηται" μέσον ύπήρχεν, έπείπερ ούτε αόριστον ι5
έστιν (άφώρικε γάρ τό ε ί δ ο ς ) , ούτε ώρισμένον (ού γάρ μετά δείξεως
εκφέρεται), ά λ λ ' έ ο ι κ ε μέσον αμφοτέρων ύπάρχειν, τού τε αορίστου καί
τού ώρισμένον. ( ί ο ) γίνεσθαι δέ φασι τό αόριστον αληθές, τό "τις
περιπατεί" ή "τις κάθηται", όταν τό ώρισμένον αληθές εύρίσκηται, τό
"ούτος κάθηται" ή "ούτος περιπατεί"- μηδενός γάρ τών έπί μέρους 20
καθήμενου ού δύναται αληθές ε ί ν α ι τ ό "τις κάθηται" αόριστον.
4 διαφερόντων ( κ α ϊ ) Kochalsky 5 V del. Bekker 1 2 τινα Fabncius: τι^ας codd.
Context: t h e d i a l e c t i c i a n s ' a c c o u n t o f άττλά αξιώματα. F o r the legitimacy o f treating

ο ί δ ι α λ ε κ τ ι κ ο ί as i n c l u d i n g t h e S t o i c s , c f v o l . 1 , 2 0 5 n . 1 .
3-5 A s a n e x a m p l e o f δις λαμβανομένου, c f . D . L . 7 . 6 8 ( r e a d i n g διφορούμενου
f o r διαφορουμένου, w i t h F r e d e ( 4 0 7 ] , 5 0 ) , ' I f it is d a y , it is d a y ' ; a n d f o r δ ι α φ ε ρ ό ν τ ω ν ,
' I f it is d a y , it is l i g h t ' .
6—7 ώ ρ ι σ μ έ ν α , α ό ρ ι σ τ α T h e o p h r a s t u s ( c f . A m m o n i u s , In Ar. De Int. 9 0 , 1 2 - 1 9 )
used this t e r m i n o l o g y t o d i s t i n g u i s h b e t w e e n ' S o c r a t e s is j u s t ' a n d ' M a n is j u s t ' , w h i c h
t h e S t o i c s c l a s s e d t o g e t h e r as μ έ σ α .
7 κατά δεϊξιν Frede ( 4 0 7 I , 5 4 — 6 1 , argues that C h r y s i p p u s also a l l o w e d a n a p h o r a
t o m a k e a p r o p o s i t i o n ' d e f i n i t e ' , e . g . ο ύ τ ο ς in 3 6 B 4 0 - 2 , t a k i n g t h e δεϊξις t h e r e t o b e
a n a p h o r i c , since Z e u s c a n n o t literally b e p o i n t e d t o . B u t t h e Z e u s o f t h e e x a m p l e
c o u l d b e a s t a t u e ; a n d F r e d e ' s o t h e r a r g u m e n t s f o r e x t e n d i n g t h e S t o i c s ' use o f δ ε ί £ ι ς
beyond demonstrative reference are not compelling; cf. L l o y d [436), and Goulet
[437]. 176-8.
9 - 1 0 αόριστον—μόριον A s in G 1 3 , κ υ ρ ι ε ύ ε ι i n d i c a t e s t h a t t h e r e l e v a n t t e r m
m u s t ' g o v e r n ' t h e p r o p o s i t i o n , m e a n i n g h e r e t h a t e . g . τ ι ς m u s t b e its s u b j e c t . T h e
S t o i c s a l s o c o u n t e d t h e d e f i n i t e a r t i c l e as an ' i n d e f i n i t e t e r m ' ; c f . A p o l l o n i u s D y s c o l u s ,
De synt. 1 . 1 1 1 , a n d F r e d e I 4 0 7 ] , 6 3 - 4 .
I S e x t u s E m p i r i c u s , M. 8 . 1 0 0 (SVF 2.205, p a r t
)
και δή τό ώρισμένον τούτο αξίωμα, τό "ούτος κάθηται" ή "ούτος

περιπατεί", τότε φασίν αληθές ύπάρχειν, όταν τώ ύπό τήν δεϊξιν πίπτοντι
συμβεβήκη τό κατηγόρημα, οΐον τό καθήσθαι ή τό περιπατεϊν.
3 ονμβιβτ]κ·η Ν: ανμβεβήκοι ecu.
Ink
Context: see o n F .
3 συμβεβήκη τό κατηγόρημα C f . 5 1 B 4.
J G a l e n , Plac. 2 . 2 . 9 - 1 1 (SVF 2.895, p a " )
( 1 ) ά δ ' ουν υπέρ τής "έγώ" φωνής έγραφεν έν τώ πρώτω Περί φυχής 6
Χρύσιππος υπέρ ηγεμονικού διαλεγόμενος . . . ( 2 ) " ο ύ τ ω ς δέ και το έγώ
λέγομεν, κατά τούτο δεικνύντες εαυτούς έν ω άποφαινόμεθα τήν διάνοιαν
είναι, τής δείξεως φυσικώς και οίκείως ενταύθα φερομένης· ( 3 ) και άνευ δέ
τής κατά τήν χείρα τοιαύτης δείξεως νενοντες εις αυτούς το έγώ λέγομεν, 5
ευθύς και τής έγώ φωνής TOiaurr/s ούσης και κατά τήν έξης ύπογεγραμ-
μένην δεΐξιν συνεκφερομένης. ( 4 ) τ ό y a p έγώ προφερόμεθα κατά τήν
πρώτην συλλαβήν κατασπώντες τό κάτω χείλος εις αυτούς δεικτικώς·
ακολούθως δέ τή τού γενείου κινήσει και έπι τό στήθος νεύσει και τή
τοιαύτη δείξει ή έξης συλλαβή παράκειται ουδέν άποστηματικόν παρεμ- ίο
φαίνουσα όπερ έπί τοΰ εκείνος συντέτευχεν.'
3 ω άποφαινόμεθα scripsimus: τώ φαίνεσθαι Μ : w φαίνεσθαι ecu.: w αποφαίνομαι Peterson: τώ
εαυτών άποφαίνεσθαι Einarson τήν om. C S, 8 αυτούς Kiihn: αυτούς codd. ιο-ιι
παρεμφαίνονσα Aid.: άπήρεν σημαίνουσα Μ : παρενσημαίνονσα cett.
Context: c r i t i c i s m o f C h r y s i p p u s ' use o f ' i n a p p r o p r i a t e p r e m i s e s ' in his a r g u m e n t s f o r

p r o v i n g t h a t t h e s o u l ' s ήγεμονικόν is in t h e h e a r t . A t Plac. 2 . 2 . 7 , G a l e n r e f e r s t o a n
e a r l i e r r e f u t a t i o n o f this s a m e e t y m o l o g y i n h i s lost w o r k On the correctness of names.
11 εκείνος T h e s e c o n d s y l l a b l e -κειν- is m e a n t , c f . G a l e n , Plac. 2 . 2 . 1 6 - 1 7 . S e e
also n o t e o n Κ 13-15.
Κ Diogenes Laertius 7 . 6 9 - 7 0 (SVF 2.204)
( 1 ) έν δέ τοίς άπλοϊς άξιώμασίν έστι τό άποφατικόν καί τό άρνητικόν καί

τό στερητικόν καί τό κατηγορικόν καί τό καταγορευτικόν καί τό
αόριστον . . . ( 2 ) (καί τών μέν απλών αξιωμάτων άποφατικόν μέν έστι τό
αυνεστός έξ άποφατικοΰ μορίου) καί αξιώματος, οίον "ουχί ήμερα εστίν",
εΐδος δέ τούτου τό ύπεραποφατικόν. ύπεραποφατικόν δ ' εστίν άποφατικόν 5
α π ο β α τ ι κ ο ύ , οίον "(ουχί) ουχί ήμερα έστι". τίθησι δέ τό "ήμερα εστίν",
(ί) άρνητικόν δέ έστι τό συνεστός έξ αρνητικού μορίου καί κατηγορήμα
τος, οΐον "ουδείς περιπατεί". ( 4 ) στερητικόν δέ έστι τό συνεστός έκ
στερητικού μορίου καί αξιώματος κατά δύναμιν, οΐον "άφιλάνθρωπός
έστιν ούτος". ( 5 ) κατηγορικόν δέ έστι τό συνεστός έκ πτώσεως ορθής καί ίο
κ α τ τ / γ ο ρ τ / ρ , α τ ο ί , οΐον "Δίων περιπατεί". (6) κ α τ α γ ο ρ ε υ τ ι κ ό ν δ ε έστι τ ό
συνεστός έκ πτώσεως ορθής δεικτικής καί κατηγορήματος, οΐον "ούτος
περιπατεί"· (j) αόριστον δέ έστι τό συνεστός έξ αορίστου μορίου ή
αορίστων μορίων (καί κατηγορήματος), οΐον "τις περιπατεί", "εκείνος
κινείται". 15
3 - 4 suppl. Egh et Goulet 4 αξιώματος BFP: άποφατικόν μεν dg 6 ουχί add. Goulet
1
11
Δίαιν fr.: ούτος codd. 14 suppl. Hicks
Context: see o n 3 3 A .
1-3 O n t h e c o r r e c t n e s s o f c o u n t i n g t h e t h r e e n e g a t i v e s as άπλα αξιώματα, cf.
Frede ( 4 0 7 ] , 6 9 - 7 0 . T h e Stoics appear t o have coined t h e t e r m s αρνητικός a n d
καταγορευτικος.
3-4 F o r the text supplied, cf. Goulet [ 4 3 7 ] , 179-80.
9 κατά δύναμιν Probably 'potential', in t h e sense t h a t φιλάνθρωπος έστιν
οΰτος could b e u t t e r e d in a d i f f e r e n t c o n t e x t ; c f . G o u l e t ( 4 3 7 I , 1 8 1 — 3 .
10 κατηγορικόν T h e term simply means 'assertonc' o r 'affirmative' (contrasted
w i t h στερητικός b y A r i s t o t l e , An. pr. 1 . 4 , 2 6 a 1 8 ) , b u t its d e f i n i t i o n i n d i c a t e s t h a t it
differs f r o m καταγορευτικόν, n , in l a c k i n g a ' d e i c t i c a l l y ' e x p r e s s e d s u b j e c t . H e n c e
Α ίων, n o t ο ύ τ ο ς , s h o u l d b e r e a d in 1 1 , a n d κατηγορικόν c o r r e s p o n d s t o μέσον in t h e
terminology o f Η ίο.
13-15 T h e s e lines h a v e g e n e r a t e d m u c h d i s c u s s i o n , t h e c h i e f p r o b l e m b e i n g t h e
a p p a r e n t a b s e n c e o f an e x a m p l e t o i l l u s t r a t e α ο ρ ί σ τ ω ν μ ο ρ ί ω ν ; c f . F r e d e ( 4 0 7 ] , 5 9 — 6 0 .
Goulet [437], 1 9 4 - 5 n
- 4 9 · i n g e n i o u s l y s u g g e s t s t h a t εκείνος m a y h a v e b e e n r e g a r d e d
as a c o m p o s i t e p r o n o u n o n t h e e v i d e n c e o f A p o l l o n i u s D y s c o l u s , Pron. 5 8 , 3 . W e find
Hicks' supplement, which assumes a h a p l o g r a p h y from 1 2 , as c o n v i n c i n g as a n y
suggestion. Thus τις περιπατεί a n d εκείνος κινείται will be t w o examples of
'indefinite propositions' formed εξ αορίστου μορίου. T h e Greek grammarians
r e g a r d e d εκείνος as e x a c t l y s i m i l a r t o ο ύ τ ο ς , t a k i n g b o t h p r o n o u n s t o b e c a p a b l e o f
referring either deictically o r a n a p h o n c a l l y ; c f L l o y d [ 4 3 6 ] , 2 9 4 n. 7. B u t J 1 1 a l o n g
w i t h this t e x t s h o w s t h a t t h e S t o i c s ' v i e w w a s d i f f e r e n t . C f . P a c h e t [ 4 3 5 ] , 2 4 2 - 3 .
35 Non-simple propositions
A Diogenes Laertius 7.71-4
( 1 ) τών δ' ούχ απλών αξιωμάτων συνημμένον μέν έστιν, ώς ό Χρύσιππος
έν ταΐς Διαλεκτικαϊς φηαι καϊ Διογένης έν τή Διαλεκτική τέχνη, τό
συνεστός δια τού " ε ί " συνοπτικού συνδέσμου, επαγγέλλεται δ' ό
σύνδεσμος ούτος άκολουθεΐν τό δεύτερον τώ πρώτω, οΐον "εί ήμερα έστι,
φώς εστί". (2) παρασυνημμένον δέ έστιν, ώς ό Κρΐνίς φησιν έν τή 5
Διαλεκτική τέχνη, αξίωμα ο ύπό τοΰ "έπεί" συνδέσμου παρασυνήπται
αρχόμενον απ αξιώματος και λήγον εις αξίωμα, οΐον "έπεί ήμερα έστι,
φώς έστιν". επαγγέλλεται δ' ό σύνδεσμος άκολουθεΐν τε τό δεύτερον τω
πρώτω καί τό πρώτον ύφεστάναι. ( 3 ) συμπεπλεγμένον δέ έστιν αξίωμα ο
υπό τίνων συμπλεκτικών συνδέσμων συμπέπλεκται, οΐον "καί ήμερα έστι ίο
καί φώς έστι". ( 4 ) διεζευγμένον δέ έστιν δ ύπό τοΰ "ήτοι" διαζευκτικού
συνδέσμου διέζευκται, οΐον "ήτοι ήμερα έστιν ή νύξ έστιν". επαγγέλλεται
δ' ό σύνδεσμος ούτος τό έτερον τών αξιωμάτων φεύδος ε ί ν α ι . αιτιώδες δέ
εστίν αξίωμα το σνντασσόμενον δια τον " δ ι ό τ ι " , οίον " δ ι ό τ ι ήμερα έστι, φώς έστιν"· οιονεί
γαρ αίτιον έστι το πρώτον τοΰ δευτέρου, διασαφούν δέ τό μάλλον αξίωμα έστι τό 15
συνταττόμενον ύπό τού διασαφοΰντος τό μάλλον συνδέσμου καί τοΰ C ' ? " ) μέσου
1
τών
αξιωμάτων τασσομένου, οΐον "μάλλον ήμερα έστιν ή νύξ έστι". διασαφούν δε τό ήττον
αξίωμα έστι τό εναντίον τώ προκειμένω, οΐον "ήττον νύξ έστιν ή ημέρα έστιν". (5) ετι
Ι
τών αξιωμάτων κατά τ' άλήθειαν και ψεύδος αντικείμενα άλλήλοις εστίν,
ών το έτερον τον έ τ ε ρ ο υ ε σ τ ί ν άποφατικόν, οΐον τό "ημέρα έ σ τ ι " καί τό ζο
"ούχ ημέρα έστι". ( 6 ) σννημμένον ούν αληθές έστιν ού τό ά ν τ ι κ ε ί μ ε ν ο ν τ ο ΰ
λήγοντος μάχεται τώ ήγουμένω, οΐον " ε ί ήμερα έστι, φώς έστι". τούτ'
αληθές έστι· τό γάρ "ουχί φώς", άντικείμενον τώ λήγοντι, μάχεται τώ
"ήμερα έστι". συνημμένον δ έ ψευδός έστιν ού τό άντικείμενον τού
λήγοντος ού μάχεται τω ήγουμένω, οΐον "εί ήμερα έστι, Δίων περιπατεί"· 2$
τό γάρ "ουχί Δίων περιπατεί" ού μάχεται τώ "ήμερα έστι '. (j)
παρασυνημμένον δ ' αληθές μέν έστιν δ άρχόμενον άπ' αληθούς εις
άκόλουθον λήγει, οΐον "έπεί ήμερα έστιν, ήλιος έστιν υπέρ γής". ψεύδος δ'
ό ή άπό ψεύδους άρχεται ή μή εις άκόλονθον λήγει, οΐον "έπεί νύξ έστι,
Δίων περιπατεί", άν ημέρας ούσης λέγηται. αιτιώδες δ' αληθές μέν έστιν S 30
άρχόμενον άπ' αληθούς εις άκόλονθον λήγει, ού μήν έχει τώ λήγοντι τό άρχόμενον
άκόλονθον, οΐον "διότι ήμερα έστι, φώς έστι"· τώ μέν γάρ "ήμερα έοτιν" άκολονθεϊ τό
"φώς έστι", τώ δέ "φώς έστιν" ούχ έπεται τό "ημέρα έστιν". αιτιώδες δέ φεϋδός έστιν ο
ήτοι άπό φεύδους άρχεται ή μή εις άκόλονθον λήγει ή έχει τώ λήγοντι τό άρχόμενον
άκόλονθον, οΐον "διότι νύξ έστι, Δίων περιπατεί". 35
ιό < η ) Arnim 35 άκόλουθον Suda: άνάκολουθον codd.
Context: i m m e d i a t e l y f o l l o w i n g 3 4 K .
1-5, 2 1 - 6 That this criterion o f a sound conditional was authorized b y
C h r y s i p p u s s e e m s p r o b a b l e n o t o n l y b e c a u s e it a p p e a r s h e r e in a s t a n d a r d h a n d b o o k
a c c o u n t b u t a l s o b e c a u s e t h e a r g u m e n t a t 3 8 E t r e a t s C h r y s i p p u s as a c c e p t i n g it a n d as
t a k i n g its c o n s e q u e n c e s t o b e e s c a p a b l e o n l y b y a v o i d i n g t h e c o n d i t i o n a l f o r m u l a t i o n
altogether. See Frede ( 4 0 7 ) , 82ff. B u t there is n o r e a s o n t o attribute its actual
authorship t o C h r y s i p p u s , and Β 4's failure t o n a m e h i m (contrast Β 2 - 3 , w h e r e t h e
authors o f t w o other criteria a r e n a m e d ) counts against a n y such attribution. T h e
c r i t e r i o n is o f t e n i n t e r p r e t e d as e q u i v a l e n t t o ' s t r i c t i m p l i c a t i o n ' , w h i c h a n a l y s e s ' I f p ,
q as ' n o t p o s s i b l y b o t h : ρ a n d n o t - i j ' . B u t this l a t t e r n o t o r i o u s l y c a r r i e s t h e p a r a d o x
t h a t i f ρ is i m p o s s i b l e t h e c o n d i t i o n a l c o m e s o u t s o u n d f o r a n y v a l u e o f q w h a t s o e v e r ;
a n d t h a t p a r a d o x is i n Β 3 r i g h t l y s e e n as a n e m b a r r a s s m e n t for the Diodorean
c r i t e r i o n , n o t t h e C h r y s i p p e a n ( s e e Β 4 ) . It is b e t t e r t o s u p p o s e t h a t t h e n o t i o n o f
' c o n f l i c t ' o r i n c o m p a t i b i l i t y is t a k e n as p r i m i t i v e in S t o i c i s m (see S t o p p e r [ 6 3 ] , 2 8 5 - 6 ) :
it is w e l l e x p r e s s e d b y t h e l a t e r S t o i c s r e p r e s e n t e d in P h i l o d e m u s , Sign. ( e . g . a t 1 8 F ) ,
w i t h t h e f o r m u l a t h a t i f y o u e l i m i n a t e q y o u eo ipso e l i m i n a t e ρ (see f u r t h e r v o l . 1 , 9 6 ,
2 6 4 - 5 ) . F o r a ' l o g i c a l ' o r ' c o n c e p t u a l ' r e a d i n g o f this i n c o m p a t i b i l i t y , see F r e d e [ 4 0 7 ] ,
8 0 - 9 3 , Sedley [ 2 4 3 ] , 2 4 2 - 5 6 ; against, Sorabji [ 4 5 9 ] , 2 6 6 - 7 0 .
5-9. 27-30 F o r the subconditional see B u r n y e a t [ 4 8 4 ] , 2 1 8 - 2 0 ; Sedley I243],

242-3.
13—15, 30-5 ο ί ο ν ε ί ί η 1 4 is s u p e r f i c i a l l y e x p l a i n e d b y t h e f a c t t h a t in S t o i c t h e o r y
p r o p o s i t i o n s , as i n c o r p o r e a l s , c a n n o t s t r i c t l y s p e a k i n g b e c a u s e s ( 5 5 ) . L i t t l e else is c l e a r
a b o u t these 'causal' p r o p o s i t i o n s . T h e c o n d i t i o n s set o u t hardly s e e m a p p r o p r i a t e t o
cause—effect r e l a t i o n s , i n w h i c h c a u s e is as o f t e n i n f e r a b l e f r o m effect as t h e r e v e r s e
(e.g. 5 1 H ) .
Β S e x t u s E m p i r i c u s , PH 2.110-13
( 1 ) ίνα δέ και ταύτα παραλίπωμεν, τό υγιές συνημμένον άκατάλητττον

εύρεθήσεται. ( 2 ) ό μέν γάρ Φίλων φησίν υγιές elvai σννημμένον τό μή
άρχόμενον άπό αληθούς καί λήγον έπι ψεύδος, οΐον ημέρας ούσης καί έμού
διαλεγομένου τό "εί ήμερα έστιν, έγώ διαλέγομαι", ( 3 ) ό δ έ Διόδωρος, δ
μήτε ένεδέχετο μήτε ενδέχεται άρχόμενον άπό αληθούς λήγειν έπί ψεύδος- 5
καθ' δν τό μέν ε'ιρημένον σννημμένον ψεύδος είναι δοκεί, έπεί ημέρας μεν
ούσης έμού δέ σιωπήσαντος άπό αληθούς άρξάμενον έπί ψεύδος καταλή
ξει, εκείνο δέ αληθές "εί ούκ έστιν άμερή τών όντων στοιχεία, έστιν άμερή
τών όντων στοιχεία"- άεί γάρ άπό ψεύδους άρχόμενον τού "ούκ έστιν
άμερή τών όντων στοιχεία" εις αληθές καταλήξει κατ' α υ τ ό ν τό "έστιν ίο
άμερή τών όντων στοιχεία". ( 4 ) ο ί δ έ τήν συνάρτησιν είσάγοντες υγιές
εΐναίφασι συνημμένον, όταν τό άντικείμενον τώ έν αύτώ λήγοντι μάχηται
τώ έν αύτώ ήγουμένω- καθ' ους τά μέν είρημένα συνημμένα έσται
μοχθηρά, εκείνο δέ αληθές "εί ήμερα έστιν, ήμερα έστιν". ($) οί δέ τή
εμφάσει κρίνοντες φασιν ότι αληθές έστι συνημμένον ού τό λήγον έν τω 15
ήγουμένω περιέχεται δυνάμει- καθ' ους τό "εί ήμερα έστιν, ήμερα έστι"
καί πάν [τό] διαφορούμενον αξίωμα συνημμένον ίσως ψεύδος έσται- αυτό
γάρ τι έν έαυτω περιέχεσθαι άμήχανον. ( 6 ) τ α ύ τ η ν τ ο ί ν υ ν τ ή ν διαφωνίαν
έπικριθήναι άμήχανον ίσως είναι δόξει.
Context: a t t a c k o n s i g n s ; c f . C , a n d 42.
2 P h i l o is m e n t i o n e d as t h e a u t h o r o f t h e c r i t e r i o n , b u t S e x t u s is q u i t e a w a r e t h a t
it h a d s o m e c u r r e n c y in t h e S t o a t o o : C 3 .
4-5 M o d e r n interpreters standardly apply D i o d o r u s ' o w n definition of'possible'
(38A-C) t o this c r i t e r i o n , thus r e d u c i n g it t o ' t h e o n e w h i c h never has a t r u e
antecedent a n d a false c o n s e q u e n t ' : and Sextus' ά ί ί in 9 m a y i m p l y the s a m e
assumption. B u t this leaves it u n c l e a r why Diodorus in f a c t chose the m o r e
c u m b e r s o m e p h r a s e o l o g y r e c o r d e d ( f o r w h i c h c t . 3 7 A 4, p r o b a b l y a l s o r e p r e s e n t i n g
Diodorus' school), and Denyer j 4 6 3 j m a y well be right t o guess that Diodorus
d e l i b e r a t e l y c h o s e a f o r m u l a w h i c h d i d n o t p r e s u p p o s e his d e f i n i t i o n of'possible'
p r e c i s e l y b e c a u s e his M a s t e r A r g u m e n t , w h i c h p r o v e d t h a t d e f i n i t i o n , h a d t o use a
r e l a t i v e l y u n c o n t r o v e r s i a l n o t i o n o f ' f o l l o w i n g ' in its p r e m i s e s ( 3 8 A 4 ) . T h e s u r v i v a l
here o f the unreduced version might thus be evidence that Diodorus' original
f o r m u l a t i o n o f his c r i t e r i o n r e t a i n e d f a v o u r w i t h l o g i c i a n s w h o d i d n o t a c c e p t t h e
conclusion o f the Master Argument.
1 1 —14 See o n A 1 - 5 .
14-16 T h e d e f i n i t i o n has a S t o i c e c h o in 3 6 G 4, b u t this use o f έμφασις and
έμφαίνεσθαι is m o s t c o m m o n l y f o u n d in m e d i c a l t e x t s ( e . g . G a l e n 1 0 . 1 2 6 , 8 K i i h n ) .
16—18 T h e r e is n o n e e d t o t a k e this as a n y o n e ' s d o c t r i n e ; it is j u s t p a r t o f S e x t u s '
m i s c h i e v o u s a t t e m p t t o m a k e t h e dogmatists t h e cause o f their o w n u n d o i n g .
C S e x t u s E m p i r i c u s , PH 2.104-6
( 1 ) αύτίκα γούν οί ακριβώς περί αυτού διειληφέναι δοκοΰντες, οί Στωικοί,

βουλόμενοι παραστήσαι τήν έννοιαν τοΰ σημείου, φασί σημεϊον είναι
αξίωμα εν ΰγιεΐ συνημμένα) προκαθηγούμενον, εκκαλυπτικόν τού λήγον
τος, (ζ) καί τό μεν αξίωμα φασιν είναι λεκτόν αυτοτελές άποφαντόν όσον
έφ' έαυτώ, (ΐ) υγιές δέ σννημμένον τό μή άρχόμενον άπό άληθοΰς καί 5
λήγον έπί ψεύδος, τό γάρ σννημμένον ήτοι άρχεται άπό αληθούς καί λήγει
έπί αληθές, οΐον "εί ήμερα έστι, φώς εστίν", ή άρχεται άπό ψεύδους καί
λήγει έπί ψεύδος, οΐον "εί πέταται ή γή, πτερωτή έστιν ή γή", ή άρχεται
άπό άληθοΰς και λήγει έπί ψεύδος, οΐον "εί έστιν ή γή, πέταται ή γή", ή
άρχεται άπό ψεύδους καί λήγει έπί αληθές, οΐον "είπέταται ή γή, έστιν ή ίο
γή". τούτων δέ μόνον τό άπό άληθοΰς άρχόμενον καί λήγον έπί ψεύδος
μοχθηρόν είναι φασιν, τά δ' άλλα υγιή. ( 4 ) προκαθηγούμενον δέ λέγουσι τό
έν αυνημμένω άρχομένω άπό αληθούς καί λήγοντι έπί αληθές ήγούμενον.
(s) εκκαλυπτικόν δέ έστι τοΰ λήγοντος, έπεί τό "γάλα έχει αύτη" τού
"κεκύηκεν αύτη" δηλωτικόν είναι δοκεΐ έν τούτω τώ αυνημμένω "εί γάλα ι5
έχει αντη, κεκύηκεν αύτη".
Context: a t t a c k o n s i g n s ; c f . 4 2 .
2-4 F o r t h e d e f i n i t i o n , see B u r n y e a t [ 4 8 4 ] , 2 2 2 - 3 .
4-5 Cf. 34A.
5-12 F o r t h e a t t r i b u t i o n o f this P h i l o n i a n c r i t e r i o n ( c f . Β ζ) t o t h e S t o i c s , see also
S . E . , M. 8 . 2 4 5 - 7 , 4 4 9 ; D . L . 7 . 8 1 .
14-16 T h e e x a m p l e is a l r e a d y in P l a t o , Menexenus 2 3 7 c a n d A r i s t o t l e , An. pr.
11.27.
D Gellius 1 6 . 8 . 1 0 - 1 1 (FDS 967, part)
item quod illi σνμπεπλεγμένον, nos uel " c o n i u n c t u m " uel " c o p u l a t u m "
d i c i m u s , q u o d est h u i u s c e m o d i : " P . S c i p i o , P a u l i filius, e t bis c o n s u l fuit e t
t r i u m p h a v i t et censura f u n c t u s est et c o l l e g a in c e n s u r a L . M u m m i i f u i t . " in
omni autem coniuncto si u n u m est m e n d a c i u m , etiamsi cetera vera sunt,
t o t u m esse m e n d a c i u m d i c i t u r . 5
Context: s o m e i n t r o d u c t o r y i n f o r m a t i o n o n d i a l e c t i c , r e f l e c t i n g S t o i c l o g i c .
Ε Gellius 1 6 . 8 . 1 2 - 1 4 (FDS 976)
(1) est i t e m aliud, quod Graeci διεζευγμένον αξίωμα, nos "disiunctum"

dicimus. id h u i u s c e m o d i est: " a u t m a l u m est v o l u p t a s a u t b o n u m a u t n e q u e
bonum neque malum e s t . " (2) o m n i a autem, quae disiunguntur, pugnantia
e s s e i n t e r s e s e o p o r t e t , e o r u m q u e o p p o s i t a , q u a e αντικείμενα Graeci dicunt, ea
q u o q u e ipsa inter se a d v e r s a esse. ( 3 ) e x o m n i b u s , q u a e d i s i u n g u n t u r , u n u m 5
e s s e v e r u m d e b e t , f a l s a c e t e r a . ( 4 ) q u o d si a u t n i h i l o m n i u m v e r u m , a u t o m n i a
plurave q u a m u n u m vera erunt, a u t quae disiuncta sunt n o n p u g n a b u n t , a u t
q u a e o p p o s i t a e o r u m sunt c o n t r a r i a i n t e r sese n o n e r u n t , t u n c id d i s i u n c t u m
mendacium est et appellatur παραδιεζευγμένον, (s) s i c u t i h o c e s t , i n q u o ,
q u a e o p p o s i t a , n o nsunt c o n t r a r i a : " a u t c u r n s a u t a m b u l a s a u t s t a s . " n a m ipsa 10
quidem inter se a d v e r s a sunt, sed opposita eorum n o n pugnant; " n o n
a m b u l a r e " e n i m e t " n o n s t a r e " e t " n o n c u r r e r e " c o n t r a r i a i n t e r sese n o n s u n t ,
quoniam " c o n t r a r i a " e a d i c u n t u r , q u a e s i m u l v e r a esse n o n q u e u n t ; possis
e n i m simul e o d e m q u e t e m p o r e n e q u e a m b u l a r e n e q u e stare n e q u e currere.
Context: as D .
For o t h e r e v i d e n c e o n t h e π α ρ α δ ι ε ζ ε υ γ μ έ ν ο ν , see F r e d e [ 4 0 7 ] , 9 8 - 1 0 0 .
36 Arguments
( 1 ) λόγος δ έ έστιν, ώς οί περί τον Κρΐνίν φασι, τό σννεστηκός εκ λήμματος

ή λημμάτων καί προσλήψεως καί έπιφοράς, οΐον ό τοιούτος, "εί ήμερα
έστι, φώς έστι· ήμερα δέ έστι· φώς άρα έστι." λήμμα μέν γάρ έστι τό "εί
ημέρα έστι, φώς έστι · πρόσληψις τό "ήμερα δέ έστιν"· έπιφορά δέ τό
"φώς άρα εστί". ( 2 ) τρόπος δέ έστιν οιονεί σχήμα λόγου, οΐον ό τ ο ι ο ύ τ ο ς , 5
" ε ί τ ό πρώτον, τό δεύτερον άλλά μήν τό πρώτον τό άρα δεύτερον." (3)
λογότροπος δέ έστι τό έξ αμφοτέρων σύνθετον, οΐον "εί ζή Πλάτων,
άναπνεϊ Πλάτων άλλά μήν τό πρώτον τό άρα δεύτερον." παρεισήχθη δέ ό
λογότροπος υπέρ τού έν ταΐς μακροτέραις συντάξεσι τών λόγων μηκέτι
τήν πρόσληφιν μακράν ο υ σ α ν κ α ί τ ή ν έπιφοράν λέγειν, άλλά συντόμως ΙΟ
έπενεγκεΐν, "τό δέ πρώτον τό άρα δεύτερον." ( 4 ) τών δέ λ ό γ ω ν οί μέν είσιν
απέραντοι, ο ί δέ περαντικο'ι.
1
απέραντοι μέν ών τό άντικείμενον τής
έπιφοράς ού μάχεται τή δ ι α τ ώ ν λημμάτων συμπλοκή, οΐον ο ί τ ο ι ο ύ τ ο ι ,
"εί ήμερα έστι, φώς έστι- ήμερα δέ έστι- περιπατεί άρα Δίων." ( 5 ) τ ώ ν δέ
περαντικών λόγων ο ί μέν ό μ ω ν ύ μ ω ς τ ώ γ έ ν ε ι λ έ γ ο ν τ α ι περαντικοί· οί δέ 15
σ υ λ λ ο γ ι σ τ ι κ ο ί , σ υ λ λ ο γ ι σ τ ι κ ο ί μ έ ν ούν είσιν οί ήτοι άναπόδεικτοι όντες ή
αναγόμενοι έπί τούς άναποδείκτους κατά τι τών θεμάτων ή τινα, οΐον οί
τοιούτοι, "εί περιπατεί Δίων, (κινείται Δίων άλλά μήν περιπατεί Δίων)
κινείται άρα Δίων." ( 6 ) π ε ρ α ν τ ι κ ο ί δ έ είσιν ειδικώς οί συνάγοντες μή
σ υ λ λ ο γ ι σ τ ι κ ώ ν , οίον οί τ ο ι ο ύ τ ο ι , "ψευδός έστι τό ήμερα έστι και νύξ έστι· 20
ήμερα δέ έστιν ούκ άρα νύξ έστιν." (7) άσυλλόγιστοι δ' είσιν οί
παρακείμενοι μεν πιθανώς τοις συλλογιστικοΐς, ού συνάγοντες δέ, οΐον "εί

ίππος έστι Δίων, ζώόν έστι Δίων άλλά μήν ίππος ούκ έστι Δίων ούκ άρα
ζώόν έστι Δίων." ( 8 ) έ τ ι τ ώ ν λ ό γ ω ν ο ί μ έ ν αληθείς είσιν, οί δ έ ψευδείς,
αληθείς μέν ούν είσι λ ό γ ο ι ο ι δ ι ' αληθών συνάγοντες, οΐον "εί ή αρετή 2$
ωφελεί, ή κακία βλάπτει· (άλλά μήν ωφελεί ή αρετή- ή κακία άρα
βλάπτει)." ( 9 ) ψευδείς δέ είσιν οί τών λημμάτων έχοντες τι ψεύδος ή
απέραντοι όντες, οΐον "εί ήμερα έστι, φώς έστιν ήμερα δέ έστι- ζή άρα
Δίων." (ίο) κ α ί δ υ ν α τ ο ί δ ' ε ί σ ί λ ό γ ο ι κ α ί α δ ύ ν α τ ο ι κ α ί α ν α γ κ α ί ο ι κ α ί ούκ
αναγκαίοι· ( ι ι ) ε ί σ ί δ έ κ α ί ά ν α π ό δ ε ι κ τ ο ι τ ί ν ε ς , τ ω μ ή χρήζειν αποδείξεως, 3°

ά λ λ ο ι μ έ ν π α ρ ' ά λ λ ο ι ς , π α ρ ά δ έ τ ώ Χρυσίππω πέντε, δι' ών πάς λόγος
πλέκεται· οΐτινες λαμβάνονται έπι τών περαντικών καί έπί τ ώ ν συλλο-
1
γισμών καί έπί τών τροπικών. ( 1 2 ) πρώτος δέ έστιν άναπόδεικτος έν ω πάς

λόγος συντάσσεται έκ συνημμένου και τοΰ ηγουμένου, άφ' ου άρχεται το
συνημμένον, και τό λήγον επιφέρει, οιον "εί τό πρώτον, τό δεύτερον άλλά 3S
μήν τό πρώτον τό άρα δεύτερον." ( 1 3 ) δεύτερος δ' έστιν άναπόδεικτος ό
διά συνημμένου καί τού αντικειμένου τού λήγοντος τό άντικείμενον τού
ηγουμένου έχων συμπέρασμα, οΐον "εί ήμερα έστι, φώς έστιν άλλά μήν
φώς ούκ έστιν ούκ άρα ήμερα έστιν." ή γάρ πρόσληφις γίνεται έκ τού
αντικειμένου τώ λήγοντι καί ή έπιφορά έκ τού αντικειμένου τώ ήγουμένω. 40
( 1 4 ) τρίτος δέ έστιν άναπόδεικτος ό δι' άποφατικής συμπλοκής καί ενός
τών έν τή συμπλοκή έπιφέρων τό άντικείμενον τοΰ λοιπού, οΐον "ουχί
τέθνηκε Πλάτων καί ζή Πλάτων άλλά μήν τέθνηκε Πλάτων ούκ άρα ζή
Πλάτων." (is) τέταρτος δέ έστιν άναπόδεικτος ό διά διεζευγμένου καί
ενός τών έν τώ διεζευγμένω τό άντικείμενον τού λοιπού έχων συμπέρ- 45
ασμα, οΐον "ήτοι τό πρώτον ή τό δεύτερον άλλά μήν το πρώτον ούκ άρα
τό δεύτερον." (ιό) πέμπτος δέ έστιν άναπόδεικτος έν ω πάς λόγος
συντάσσεται έκ διεζευγμένου καί (τοΰ) ενός τών έν τώ διεζευγμένω
αντικειμένου καί επιφέρει τό λοιπόν, οΐον "ήτοι ήμερα έστιν ή νύξ έστιν
ουχί δέ νύξ έστιν ήμερα άρα έστιν " 5°
ι ή λημμάτων seel. Beicr καί προσλήψεως seel. Egli 18 suppl. Armni 2 6 - 7 suppl.
Arnim 48 suppl. Shorey
Context: s h o r t l y a f t e r 3 8 D .
1-2 λήμμα n o r m a l l y just m e a n s 'premise' (cf. Β 1-2), a n d Crinis' narrower
u s a g e , i f a c c u r a t e l y r e p o r t e d , is e x c e p t i o n a l . B u t e m e n d a t i o n d o e s n o t h e l p : B e i e r ' s
e x c i s i o n (sec apparatus) w r o n g l y restricts S t o i c a r g u m e n t s t o precisely t w o p r e m i s e s ,
a n d E g l i ' s w o u l d s a n c t i o n t h e h e r e t i c a l o n e - p r e m i s e a r g u m e n t (see C 7 , D ) .
30-50 C f . e s p e c i a l l y S . E . , M. 8.223-6.
Β Sextus Empiricus, P H 2 . 1 3 5 - 4 3
( 1 ) έστιν ούν, ώς φασίν, ή άπόδειξις λόγος δι' όμολογονμένων λημμάτων

κατά συναγωγήν έπιφοράν έκκαλύπτων άδηλον. σαφέστερον δέ ό λέγουσιν
έσται διά τούτων. (2) λόγος έστι σύστημα έκ λημμάτων και έπιφοράς·
τούτου δέ λήμματα μέν είναι λέγεται τά πρός κατασκευήν τού συμπεράσ
ματος συμφώνως λαμβανόμενα αξιώματα, έπιφορά δ' ή συμπέρασμα το 5
έκ τών λημμάτων κατασκευαζόμενον αξίωμα, οΐον έν [τούτω] τ ω "εί
ήμερα έστι, φώς έστιν άλλά μήν ήμερα έστιν φώς άρα έστιν" τό μέν "φώς
άρα έστιν" συμπέρασμα έστι, τά δέ λοιττά λήμματα. (}) τών δέ λόγων οί
μέν είσι συνακτικοί οί δέ άσύνακτοι, συνακτικοι μέν, οταν το συνημμένον
τό άρχόμενον μέν άπό τοΰ διά τών τοΰ λόγου λημμάτων συμπεπλεγμένου, ιο
λήγον δέ εις τήν έπιφοράν αυτού, υγιές ή, οΐον ό προειρημένος λόγος
συνακτικός έστιν, έπεί τή διά τών λημμάτων αυτού συμπλοκή ταύτη
"ήμερα έστι καί εί ήμερα έστι, φώς έστιν" ακολουθεί τό "φώς έστιν" έν
τούτω τώ αυνημμένω "εί ήμερα εστι, και εί ήμερα έστι, φώς έστιν, (φώς
έστιν)." άσύνακτοι δέ οί μή ούτως έχοντες. ( 4 ) τών δέ συνακτικών οί μέν ι5
είσιν αληθείς οί δέ ούκ αληθείς, αληθείς μέν, όταν μή μόνον τό συνημμένον
έκ τής τών λημμάτων συμπλοκής καί τής έπιφοράς, ώς προειρήκαμεν,
υγιές ή, άλλά καί τό συμπέρασμα καί τό δια τών λημμάτων αυτού
συμπεπλεγμένον αληθές ύπάρχη, ο έστιν ήγούμενον έν τώ συνημμένα).
αληθές δέ συμπεπλεγμένον έστι τό πάντα έχον αληθή, ώς τό "ήμερα εστί, 20
καί εί ήμερα έστι, φώς έστιν". ($) ούκ αληθείς δέ οί μή ούτως έχοντες, ό
yap τοιούτος λόγος "εί νύξ έστι, σκότος έστιν άλλά μήν νύξ έστιν σκότος
άρα έστιν" συνακτικός μέν έστιν, έπεί τό συνημμένον τούτο υγιές έστιν "εί
νύξ έστι, καί εί νύξ έστι, σκότος (έστι, σκότος) [άρα] έστιν", ού μέντοι
αληθής, τό γάρ ήγούμενον συμπεπλεγμένον ψευδός έστι, τό "νύξ έστι, καί 25
είνύξ έστι, σκότος έστι", ψεύδος έχον έν έαυτω τό "νύξ εστίν"· ψεύδος γάρ
έστι συμπεπλεγμένον τό έχον έν έαυτω ψεύδος. ( 6 ) ένθεν καί αληθή λόγον
εΐναί φασι τόν δι' άλησων λημμάτων αληθές συνάγοντα συμπέρασμα. (7)
πάλιν δέ τών αληθών λόγων οί μέν είσιν αποδεικτικοί, οί δ' ούκ
αποδεικτικοί, καί αποδεικτικοί μέν οί διά προδήλων άδηλόν τι συνάγον- 3°
τες, ούκ αποδεικτικοί δέ οί μή τοιούτοι, οιον ό μέν τοιούτος λόγος "ει
ήμερα έστι, φώς έστιν άλλά μήν ήμερα έστιν φως άρα έστιν" ούκ έστιν
αποδεικτικός- τό γάρ φώς είναι, όπερ εστίν αύτοϋ συμπέρασμα, πρόδηλόν
έστιν. ό δέ τοιούτος "εί ιδρώτες ρέονσι διά τής επιφανείας, εισί νοητοί
πόροι- άλλά μήν Ιδρώτες ρέουσι διά τής επιφανείας- είσίν άρα νοητοί 35
πόροι" αποδεικτικός έστι, τό συμπέρασμα έχων άδηλον, τό "είσίν άρα
νοητοί πόροι". ( 8 ) τών δέ άδηλόν τι συναγόντων οί μέν έφοδευτικώς μόνον
άγουσιν ημάς διά τών λημμάτων έπί τό συμπέρασμα, οί δέ εφοδεντικώς
άμα καί έκκαλυπτικώς. (ο) οίον έφοδευτικώς μέν οί έκ πίστεως καί
μνήμης ήρτήσθαι δοκοΰντες, οιός έστιν ό τοιούτος "εϊτίς σοι (θεών) ειπεν 4°
ότι πλουτήσει ούτος, πλουτήσει ούτος- ούτοσί δέ ό θεός (δείκνυμι δέ καθ'
ύπόθεσιν τόν Δία) ειπέ σοι ότι πλουτήσει ούτος- πλουτήσει αρα ούτος"-
αυγκατατιθέμεθα γάρ τώ συμπεράσματι ούχ όντως διά τήν τών
λημμάτων ανάγκην ώς πιστεύοντες τή τον θεού άποφάσει. (ίο) οί δέ ού
μόνον έφοδεντικώς άλλά καί έκκαλυπτικώς- άγονσιν ημάς έπί τό 45
συμπέρασμα, ώς ό τοιούτος "εί ρέουσι διά τής επιφανείας ιδρώτες, είσί
νοητοί πόροι, άλλά μήν τό πρώτον τό δεύτερον άρα"- τό γάρ ρείν τονς
ιδρώτας έκκαλνπτικόν έστι τού πόρους είναι, διά τό προειλήφθαι ότι διά
ναστον σώματος νγρόν ού δύναται φέρεσθαι. (ι ι) ή ουν άπόδειξις καί
λόγος είναι οφείλει και συνακτικός καί αληθής καί άδηλον έχων 5°
συμπέρασμα και εκκαλυπτόμενον ύπό τής δννάμεως τών λημμάτων, καί
διά τούτο είναι λέγεται άπόδειξις λόγος δι' όμολογονμένων λημμάτων
κατα σνναγωγήν έπιφοράν έκκαλύπτων άδηλον.
5 δ'ή Sedley: δ( codd 1 4 ' 5 . Α suppl. et del. Mates

1
51 και-λημμάτων sccl Brunschwig
Context: critique o f the notion o f demonstration.

It is a r g u e d b y E b e r t ( 4 1 2 ] t h a t t h i s p a s s a g e , a l o n g w i t h t h e p a r a l l e l Λ ί . 8 . 3 0 0 - 1 5 a n d
4 1 1 - 2 3 , r e p r e s e n t s t h e D i a l e c t i c a l s c h o o l , n o t , as u s u a l l y a s s u m e d , t h e S t o i c s . It w o u l d
n e v e r t h e l e s s b e g o o d e v i d e n c e f o r t h e S t o i c s , w h o ( c f . M . 8 . 4 1 1 ) a d o p t e d a t least t h e
essentials o f t h e s a m e t h e o r y .
F o r a n a l y s i s , see t h e o u t s t a n d i n g s t u d i e s o f B r u n s c h w i g [ 4 4 4 J a n d B a r n e s [ 4 4 5 ] - O n
most points w e have been persuaded b y Barnes.
3 T h i s , d e s p i t e A 1 - 2 , is w h a t b e c a m e t h e s t a n d a r d S t o i c d e f i n i t i o n o f a r g u m e n t ;
cf. e . g . D . L . 7 4 5
30 B a r n e s [ 4 4 5 ] , 1 8 0 argues that since t h e premises m u s t be ' p r e - e v i d e n t ' there
c a n n o t b e s e q u e n c e s o f p r o o f s , in w h i c h t h e n a t u r a l l y n o n - e v i d e n t c o n c l u s i o n o f o n e
p r o o f m i g h t b e c o m e a p r e m i s e o f t h e n e x t . B u t e v e n i f h e is r i g h t i n d e n y i n g t h a t a
' r e v e a l e d ' p r o p o s i t i o n m i g h t b e h e l d t o b e c o m e ' p r e - e v i d e n t ' in t h e r e q u i r e d s e n s e , t h e
series o f p r o o f s c o u l d b e e x p r e s s e d as a s i n g l e c o m p l e x s y l l o g i s m a n a l y s a b l e b y t h e
t h i r d o r f o u r t h θέμα, in w h i c h c a s e n o ' r e v e a l e d ' p r o p o s i t i o n w o u l d f e a t u r e as a
p r e m i s e - e . g . ' I f p, q; i f q, r; b u t p; t h e r e f o r e r, w h e r e q is an άδηλον.
C Sextus Empiricus, M . 8.429-34, 440-3
(1) τοίνυν φααΐ τετραχώς γίγνεσθαι τόν άπέραντον λόγον, ήτοι κατά
διάρτησιν ή κατά παρολκήν ή κατά τ ό εν μοχθηρά) ήρωτήσθαι σχήματι ή
κατά ελλειφιν. ( 2 ) ά λ λ ά κ α τ ά διάρτησιν μέν, όταν μηδεμίαν έχη κοινωνίαν
καί σννάρτησιν τά λήμματα πρός άλληλα τε καί πρός τήν έπιφοράν, οΐον
έπι τού τοιούτου λόγου "εί ήμερα έστι, φώς έστιν ά λ λ ά μήν πύροι έν 5
αγορά πωλούνται· φώς άρα έστιν." όρώμεν γάρ ώς έπί τούτου ούτε τό "εί
ήμερα έστιν" έχει τινά σύμπνοιαν καί συμπλοκήν πρός τό "πυροί έν αγορά
πωλούνται", ούτε έκάτερον αυτών πρός τό "φώς άρα έστιν", άλλ' έκαστον
άπό τών ά λ λ ω ν διήρτηται. ( 3 ) κ α τ ά δ ε παρολκήν απέραντος γίνεται ό
λόγος, όταν έξωθεν τι και περισσώς παραλαμβάνεται τ ο ί ? λήμμασι, 10
καθάπερ έπί τοΰ ούτως έχοντος "εί ήμερα έστι, φώς έστιν άλλά μήν ήμερα
έστιν, άλλά καί ή αρετή ωφελεί- φώς άρα έστιν." τό γάρ τήν άρετήν
ώφελεϊν περισσώς συμπαρείληπται τοις άλλοις λήμμασιν, εΐγε δυνατόν
ε σ τ ί ν έξαιρεθέντος αυτού διά τών περιλειπομένων, τού τε "εί ήμερα έστι,
φώς έ σ τ ι ν " κ α ϊ τού " ά λ λ ά μήν ήμερα έστιν", συνάγεσθαι τήν έπιφοράν τό 15
"φώς άρα έστιν". ( 4 ) δ ι ά δ έ τ ό έ ν μοχθηρώ ήρωτήσθαι σχήματι απέραντος
γίνεται <(ό)> λόγος, όταν έν τινι τών παρά τ ά υγιή σχήματα θεωρουμένων
έρωτηθή σχήματι- οΐον όντος ΰγιοϋϊ σχήματος τού τοιούτου "εί τό
πρώτον, τό δεύτερον, τό δέ γε πρώτον, τό άρα δεύτερον", όντοϊ δέ καϊ τοΰ
" ε ί τ ό πρώτον, τό δεύτερον, ούχι δέ γε τό δεύτερον, ούκ άρα τό πρώτον", 20
φαμέν τόν έν τοιούτω σχήματι ερωτηθέντα "εί τό πρώτον, τό δεύτερον,
ουχί δ έ γε τό πρώτον, ούκ άρα τό δεύτερον" άπέραντον ε ί ν α ι , ούχ ότι
αδύνατον έστιν έν τώ τοιούτω σχήματι λόγον συνερωτάσθαι δι' αληθών
αληθές συνάγοντα ( δ ύ ν α τ α ι γάρ, οΐον ό τοιούτος "είτα τρία τέσσαρα έστιν,
τά εξ οκτώ έστιν ούχι δέ γε τά τρία τέσσαρα έστιν, ούκ άρα τά εξ οκτώ 25
έστιν"), τ ω δ έ δύνασθαί τινας λόγους έν αύτώ τάττεσθαι μοχθηρούς,
καθάπερ και τόν τοιούτον "εί ήμερα έστι, φώς έστιν ά λ λ ά μήν ούκ έστιν
ημέρα- ούκ άρα έστι φώς." (s) κατ' έλλειφιν δέ απέραντος γίνεται ό λόγος,
όταν έλλείπη τι τών συνακτικών λημμάτων, οιον "ήτοι κακόν έστιν ό
πλούτος ή αγαθόν έστιν ό πλούτος- ουχί δέ γε κακόν έστιν ό πλούτος- 3°
αγαθόν άρα έστιν ό πλούτος." ελλείπει γάρ έν τώ διεζευγμένω τό
άδιάφορον είναι τόν πλούτον, ώστε τήν υγιή συνερώτησιν τ ο ι α ύ τ τ / ν μάλλον
ύπάρχειν "ήτοι αγαθόν έστιν ό πλούτος ή κακόν έστιν ή άδιάφορον ούτε δέ
αγαθόν έστιν ό πλούτος ούτε κακόν άδιάφορον άρα εστίν" . . . ( ο ) τοίνυν
ύποτυγχάνοντες οί άπό τής σκέφεως έρούσιν ώς, είπερ απέραντος έστιν ό 35
λόγος κατά παρολκήν, έφ' ού άρθέντος τινός λήμματος έκ τών περιλειπο-
μένων συνάγεται ή έπιφορά, ρητέον άπέραντον είναι καί τόν έν τώ πρώτω
τρόπω έρωτώμενον, έχοντα δέ ούτως "εί ήμερα έστι, φώς έστιν άλλά μήν
ήμερα έστιν φώς άρα έστιν." παρέλκει γάρ έν αύτώ πρός τήν τού
συμπεράσματος κατασκευήν τό τροπικόν τό "εί ήμερα έστι, (φώς έστι"), 4°
καί δύναται έκ τού "ήμερα έστι" μόνου συνάγεσθαι τό "φώς άρα έστιν".
τούτο δέ πρόδηλον μέν ήν καί αύτόθεν, έστι δέ καί αυτό έκ τής ώς πρός
εκείνους ακολουθίας παραμυθεΐσθαι. ήτοι γάρ άκολουθεΐν φήσουσι τώ
ήμέραν είναι τό φώς είναι, ή μή άκολουθεΐν. και εί μέν ακολουθεί, αύτόθεν
όμολογηθέντος αληθούς είναι τού "ήμερα έστι" συνάγεται καϊ τό "φώς 45
έστι", κατ' ανάγκην έπόμενον αύτώ- όπερ ήν συμπέρασμα, εί δέ ούκ
ακολουθεί, ούδ' έπι τού συνημμένου ακολουθήσει, και διά τούτο έσται
φεύδος τό συνημμένον, μή άκολουθούντος έν αύτώ τού λήγοντος τω
ήγουμένω. ώστε δυεΐν θάτερον όσον έπι τή προειρημένη τεχνολογία, ή
άπέραντον εύρίσκεσθαι τόν έν τώ πρώτω τρόπω ήρωτημένον παρέλκοντος 5°
έν αύτώ τού τροπικού, ή φευδή πάντως διά τό φεύδος έν αύτώ είναι τό
τροπικόν. (j) τό μέν γάρ λέγειν μή άρέσκειν τώ Χρυσίππω μονολημμά-
τους είναι λόγους, δ τ ά χ α τινές έρούσι πρός τήν τοιαύτην ένστασιν, τελέως
ληρώδες. ούτε γάρ ταΐς Χρυσίππου φωναΐς ώς πνθοχρήστοις παραγγέλ-
μααιν ανάγκη πείθεσθαι, ούτε μαρτυρία προσέχειν ανδρών έστιν εις 55
οικείαν απόρρησιν έκ μάρτυρος τού τό εναντίον λέγοντος- Αντίπατρος
γάρ, τών έν τή Στωική αίρέσει επιφανέστατων ανδρών, έφη δύνασθαι καϊ
μονολημμάτους λόγους σννίστασθαι.
20 τό bfurtpov, ούκ άρα τό π ρ ώ τ ο ι Mutschnunn: τό πρώτοι», ούκ άρα το δΐΰτίροι codd

1 1
40 add
Kochalskv so ά π ό ρ ρ η ο ι ί ' ed. Gencvensis: απόρησα- vcl άπορν-ηοιν codd.
Context: a t t a c k o n t h e n o t i o n o f d e m o n s t r a t i o n . S t o i c d e m o n s t r a t i o n is a s p e c i e s o f
v a l i d a r g u m e n t (cf. B ) , b u t b y t h e i r o w n c r i t e r i a o f i n v a l i d i t y , it is a r g u e d , t h e i r basic-
a r g u m e n t f o r m s c o m e o u t i n v a l i d . C f . a l s o PH 2.i46ff.
0-16, 34-52 F o r a n a l y s i s , see e s p e c i a l l y B a r n e s 14.45].
56-0 Cf. D .
D A p u l e i u s , De int. 184.16-23 (FDS 1 0 5 0 , part)
. 1 1 1 qua defimtionc . . . concc-ssis aliqciibus pluralitcr dictum est. quia CX u n a a c c c p t i o n c

n o n fit c o l l e c t i o , l i c e t A n t i p a t r o S t o i c o c o n t r a o m n i u m sententiam videatur
p l e n a c o n c l u s i o esse " v i d e s , v i v i s i g i t u r " , c u m sit lllo m o d o p l e n a " s i v i d e s ,
vivis; atqui vides; vivis igitur."
Context: d i s c u s s i o n o f A r i s t o t l e ' s d e f i n i t i o n o f t h e s y l l o g i s m a t An. pr. 1 . 1 , 2 4 b 1 8 - 2 0 .

F o r f u r t h e r e v i d e n c e o n A n t i p a t e r ' s v i e w , see C 7 , a n d Hiilser ( 3 2 1 1 , FDS 1 0 5 0 - 7 .
F o r his l o g i c a l h e t e r o d o x y , c f . Η 2 .
Ε S e x t u s E m p i r i c u s , PH 1 . 6 9
κατά oe τον Χρύσιππον τον μάλιστα πολεμοΰντα τοις άλόγοις ζώοις και
τής άοιδίμου διαλεκτικής μετέχει, φησί γοΰν αυτόν ό προειρημένος άνήρ
έπιβάλλειν τώ πέμπτω διά πλειόνων άναποδείκτω, όταν έπι τρίοδον ελθών
και τάς δύο οδούς ίχνεύσας δ ι ' ών ού διήλθε τό θηρίον, τήν τρίτην μηδ'
ίχνεύσας ευθέως όρμήση δ ι ' αυτής, δυνάμει γάρ τούτο αυτόν λογίζεσθαί 5
φησιν ό αρχαίος "ήτοι τήδε ή τήδε ή τήδε διήλθε τό θηρίον ούτε δέ τήδε
ούτε τήδε- τήδε άρα."
Context: t h e first S c e p t i c m o d e , based o n differences b e t w e e n different animals'

i m p r e s s i o n s (see 7 2 B ) . S e x t u s h e r e resists, t h e c h a l l e n g e t h a t h u m a n s a n d i r r a t i o n a l
animals are n o t comparable.
1 πολεμοΰντα N o t c o r r u p t , as c o m m o n l y h e l d . T h e S t o i c s a r e seen b y S e x t u s
(cf. i b i d . 6 5 ) as l e a d i n g p r o p o n e n t s o f t h e c h a l l e n g e u n d e r d i s c u s s i o n (see a b o v e ) ; y e t
e v e n t h e y , d e s p i t e this a n t i p a t h y t o i r r a t i o n a l a n i m a l s , a l l o w t h e m s o m e d e g r e e o f
rationality.
3 διά πλειόνων Here 'with multiple disjuncts' (cf. 3 7 1 4 ) , rather than 'with
multiple premises' (cf. F 1 - 2 , Η ι ) .
F O r i g e n , Cels. 7 . 1 5 (FDS 1 1 8 1 , part)
όταν δέ δύο συνημμένα λήγη εις τά άλλήλοις αντικείμενα τώ καλουμένω " δ ι ά δύο
τροπικών" θεωρήματι, αναιρείται το έν άμφοτέροις τοις συνημμένοι ήγούμενον, όπερ έν
τούτοις έστι τό προλέγειν τούς προφήτας τόν μέγαν θεόν δουλεύειν ή νοσήσειν ή
τεθνήξεσθαι. συνάγεται ούν τό "ούκ άρα προείπον οίπροφήται τόν μέγαν θεόν δουλεύσειν ή
νοσήσειν ή τεθνήξεσθαι", καί υπάγεται γε ό λόγος τρόπω τοιούτω· εί τό πρώτον, καί τό 5
δεύτερον ε! τό πρώτον, ού τό δεύτερον ούκ άρα τό πρώτον, φέρουσι δέ και έπί υλης
τόν τρόπον τούτον οί άπό τής Στοάς, λέγοντες τό "εί έπίστασαι ότι
τέθνηκας, (τέθνηκας· εί έπίστασαι ότι τέθνηκας,) ού τέθνηκας." ακολου
θεί τό "ούκ άρα έ π ί σ τ α σ α ι ό τ ι τέθνηκας".
Η suppl. Valesius
Context: criticism o f Celsus f o r implicitly not excluding t h e possibility that t h e

p r o p h e t s c o u l d h a v e p r e d i c t e d G o d ' s s u f f e r i n g evils.
G S e x t u s E m p i r i c u s , M. 8.229-37
( 1 ) ούχ απλοί δέ είσιν οί έκ τών απλών πεπλεγμένοι και έτι χρείαν έχοντες
τής είς εκείνους αναλύσεως, ίνα γνωσθώσιν, ότι και αυτοί συνάγουσιν. (2)
τούτων δέ τών ούχ απλών οι μέν έξ ομογενών είσί συνεστώτες, οί δέ έξ
άνομογενών, καί έξ ομογενών μέν ώσπερ οί εκ δυεΐν πρώτων άναπο-
δείκτων πεπλεγμένοι ή έκ δυεΐν δευτέρων, έξ άνομογενών δέ ώσπερ οί έκ 5
πρώτου (καί τρίτου) άναποδείκτου συνεστώτες ή έκ δευτέρου καί τρίτου,
καί κοινώς οί τούτοις παραπλήσιοι. ( 3 ) έξ ομογενών μέν ουν συνέστηκεν
οΐον 6 τοιούτος "εί ήμερα έστι, (εί ήμερα έστι) φώς έστιν άλλά μήν ήμερα
έστιν φώς άρα έστιν." πέπλεκται γάρ έκ πρώτων δυεΐν άναποδείκτων, ώς
άναλύσαντες αυτόν είσόμεθα. ( 4 ) γνωστέον γάρ ότι θεώρημα διαλεκτικόν ίο
έστιν εις τάς τών συλλογισμών αναλύσεις παραδιδόμενον τοιούτον "όταν
τά τίνος συμπεράσματος συνακτικά λήμματα έχωμεν, δυνάμει κάκείνο έν
τούτοις έχομεν τό συμπέρασμα, καν κατ' έκφοράν μή λέγηται." ( 5 ) έπεί
ουν δύο έχομεν λήμματα, τό τε συνημμένον τό "εί ήμερα έστιν, (εί ήμερα
έστι φώς έστιν)", όπερ άρχεται μέν άπό απλού αξιώματος τού "ήμερα 15
έστιν", λήγει δέ εις ούχ απλούν συνημμένον τό "εί ήμερα έστιν, φώς
εστίν , και ετι το ήγούμενον εν αυτώ το ήμερα εστίν , εκ τούτων
συναχθήσεται ήμΐν πρώτω άναποδείκτω τό λήγον έν έκείνω τώ συνημ
μένα» τό "εί άρα ήμερα έστιν, φώς έστιν". τούτ' ουν δυνάμει μέν έχομεν έν
τώ λόγω συναγόμενον, κατά δέ τήν έκφοράν παραλελειμμένον, (ό) 20
τάξαντες μετά τής τού έκκειμένου λόγου προσλήψεως τής "ήμερα έστιν",
έξομεν συναγόμενον τό "φώς έστιν" πρώτω άναποδείκτω, όπερ ήν
έπιφορά τού έκκειμένου λόγου, ώστε δύο γίγνεσθαι πρώτους άναποδείκ-
τους, ένα μέν τόν τοιούτον "εί ήμερα έστι(ν, εί ήμερα έστι) φώς έστιν
(άλλά μήν ήμερα έστιν εί άρα ήμερα έστιν φώς έστιν"), έτερον δέ τόν 25
τοιούτον "εί ήμερα έστι, φώς έστιν άλλά μήν ήμερα έστιν φώς άρα
έστιν." ( 6 ) τοιόσδε μέν ουν έστιν ό χαρακτήρ τών έξ ομογενών τήν πλοκήν
εχόντων λόγων έξ άνομογενών δέ λοιπόν έστι καθάπερ ό παρά τώ
Αινησιδήμω περί σημείου ερωτηθείς, έχων δέ ούτως· "εί τά φαινόμενα
πάσι τοις ομοίως διακειμένοις παραπλησίως φαίνεται καί τά σημεία έστι }0
φαινόμενα, τά σημεία πάσι τοις ομοίως διακειμένοις παραπλησίως
φαίνεται· τά δέ γε σημεία ού πάσι τοις ομοίως διακειμένοις παραπλησίως
φαίνεται· τά δέ φαινόμενα πάσι τοίς ομοίως διακειμένοις παραπλησίως
φαίνεται- ούκ άρα φαινόμενα έστι τά σημεία." (j) συνέστηκε γάρ ό
τοιούτος λόγος έκ δευτέρου τε άναποδείκτου καί τρίτου, καθώς πάρεστι 35
μαθεΐν έκ τής αναλύσεως, ήτις σαφεστέρα μάλλον γενήσεται έπί τού
τρόπου ποιησαμένων ημών τήν διδασκαλίαν, έχοντος ούτως· "εί τό
πρώτον καί τό δεύτερον, τό τρίτον ουχί δέ τό τρίτον, άλλά καί τό πρώτον
ούκ άρα τό δεύτερον." έπει γάρ έχομεν συνημμένον έν ώ ηγείται
συμπεπλεγμένον τό πρώτον καί τό δεύτερον, λήγει δέ τό τρίτον, έχομεν δέ 4°
καί τό άντικείμενον τού λήγοντος τό "ού τό τρίτον", συναχθήσεται ήμΐν
και το άντικείμενον τού ηγουμένου, το ουκ αρα το πρώτον και το
δεύτερον", δευτέρω άναποδείκτω. άλλά δή τούτο αυτό κατά μέν τήν
δύναμιν έγκειται τώ λόγω, έπεί έχομεν τά συνακτικά αυτού λήμματα,
κατά δέ τήν προφοράν παρεΐται. όπερ τάξαντες μετά τοΰ λειπομένου 45
λήμματος, τοΰ πρώτου, έζομεν συναγόμενον το συμπέρασμα το "ουκ αρα
το δεύτερον" τρίτοι άναποδείκτω. ώστε δύο είναι άναποδείκτους, ίνα μεν
τοιούτον "εί το πρώτον καί τό δεύτερον, τό τρίτον ούχι δέ γε τό τρίτον
ούκ άρα τό πρώτον καί τό δεύτερον", ός έστι δεύτερος άναπόδεικτος,
έτερον δέ τρίτον τόν ούτως έχοντα "ούχι τό πρώτον καί τό δεύτερον άλλά 50
μήν τό πρώτον ούκ άρα τό δεύτερον." έπί μέν ούν τού τρόπου ή άνάλυσίς
έστι τοιαύτη, αναλογεί δέ καί έπί τοΰ λόγου.
omnia supplementa secundum Kochalsky
Context: d e f e n c e o f A e n e s i d e m u s ' a r g u m e n t a g a i n s t e v i d e n t s i g n s , as s y l l o g i s t i c a l l y
valid o n S t o i c principles.
Γ T h e s u b j e c t , c a r r i e d o v e r f r o m i b i d . 2 2 8 , is still s t r i c t l y άναπόδεικτοι. Here,
a n d p o s s i b l y a t PH 2 . 1 5 7 , S e x t u s differs f r o m all o t h e r s o u r c e s ( c f . A) in a p p e a r i n g t o
use this t e r m t o c o v e r all v a l i d s y l l o g i s m s . ( F o r d i s c u s s i o n see F r e d e [ 4 0 7 ] , 128-31.)
B u t in b o t h c o n t e x t s h e a l s o s e e m s t o a s s u m e t h e n o r m a l r e s t r i c t i o n o f t h e t e r m t o
e l e m e n t a r y syllogisms, and the apparently b r o a d e r usage m a y be due t o nothing m o r e
than carelessness o f e x p r e s s i o n .
10-13 This 'dialectical theorem' resembles the 'synthetic theorem' which
A l e x a n d e r (In Ar. An. pr. 2 7 4 ) a s c r i b e s t o A r i s t o t l e a n d ( i b i d . 2 8 4 , 1 off.) e q u a t e s in
function with the second, third and fourth Stoic θέματα.
Η G a l e n , Plac. 2.3.18-19
( 1 ) vvvl δέ πώς μέν οι διά δύο τροπικών (ή) τριών αναλύονται συλλογισμοί
καί πώς οί άδιαφόρως περαίνοντες ή τίνες άλλοι τοιούτοι τώ πρώτω καί
δευτέρω θέματι προσχρώμενοι, πολλοίς έστι συντυχεΐν ακριβώς ήσκημέ-
νοις, ώσπερ άμέλει καί έπ' άλλοις όσους διά τοΰ τρίτου θέματος ή
τετάρτου συλλογισμούς άναλύουσι. (2) καίτοι τούτων τούς πλείστους 5
ένεστιν έτέρως άναλύειν συντομώτερον, ώς Αντίπατρος έγραφε, πρός τώ
καί περιεργίαν είναι ού μικράν άχρηστου πράγματος άπασαν τήν τών
τοιούτων συλλογισμών πλοκήν, ώς α ΰ τ ό ? ό Χρύσιππος έργω μαρτυρεί
μηδαμόθι τών εαυτού συγγραμμάτων εις άπόδειξιν δόγματος εκείνων
δεηθείς τών συλλογισμών. ίο
ι <ή> Ricci τριών Μ Aid.: om. C 4 « V αλλοκ codd.: έν άλλοις Mullet: άλλοις έφ' 1 \ ·
Lacy οοους R(corr.): άοοις cett.
Context: criticism o f Chrysippus' argument at 3 4 J . T h e Stoics are accused of

i n c o m p e t e n c e a t s c i e n t i f i c d e m o n s t r a t i o n , a n d o f b e i n g t o o p r e o c c u p i e d w i t h useless
areas o f l o g i c .
1 F o r syllogisms ' w i t h t w o hypothetical premises', cf. F 1 - 2 .
2 F o r these ' t a u t o l o g i c a l l y valid' s y l l o g i s m s , see F r e d e ( 4 0 7 ] , 1 8 4 - 5 , a r
>d FDS
1169-77.
2-5 F o r t h e first θέμα, see I, a n d f o r t h e t h i r d , J . T h e s u g g e s t i o n s t o r t h e s e c o n d
a n d f o u r t h a d o p t e d in v o l 1 , 2 1 9 - 2 0 a r e b a s e d o n t h o s e o t F r e d e I 4 0 7 ] , 1 7 2 - 9 6 , w h o s e
d i s c u s s i o n s h o u l d also b e c o n s u l t e d t o r t h e i r use 111 r e d u c t i o n o f t h e k i n d s o f s y l l o g i s m
m e n t i o n e d in 1 - 2 .
I A p u l e i u s , De int. 1 9 1 , 5 - 2 1 (FDS 1 1 6 1 , part)
est e t a l t e r a probatio communis omnium etiam lndemonstrabilium, quae
dicitur p e r impossibile appellaturque a Stoicis p r i m a constitutio vel p r i m u m
e x p o s i t u m . q u o d sic definiunt: " s i e x d u o b u s t e r t i u m q u i d colligitur, alterum
eorum c u m contrario illationis colligit c o n t r a r i u m r e l i q u o . " veteres autem sic
definierunt: " o m n i s c o n c l u s i o n s si sublata sit lllatio, assumpta alterutra propositione tolli 5
r e l i q u a m . " quae res inventa est adversus eos qui, concessis acceptionibus, id quod e x illis
colligitur i m p u d e n t e r recusant, per h o c enim c o m p e l l u n t u r ad impossibiha, d u m e x e o quod
negant c o n t r a r i u m aliquid invenietur ei quod ante concesserant. p o r r o c o n t r a n a stmul esse vera
impossibile est. e r g o per impossibile c o m p e l l u n t u r ad c o n c l u s i o n e m . nec frustra constituerunt
dialectici e u m m o d u m v e r u m esse, cuius adversum illationis c u m alterutra acceptione tollit 10
reliquam.
Context: the reducibility o f arguments t o the indemonstrables.

F o r t h e A r i s t o t e l i a n per impossibile p r o o f , s e c G . P a t z i g , Aristotle's theory of the
syllogism ( 1 9 5 9 ; E n g l , transl. 1 9 6 9 ) , § 2 9 .
4 veteres T h e s e will b e , as o f t e n , t h e P e r i p a t e t i c s .
J Alexander, In Ar. An. pr. 2 7 8 , 1 1 - 1 4 (FDS 1 1 6 7 , part)
τ ο ΰ δ « γε τρίτου καλουμένου θέματος ή περιοχή καί αυτού έχει ώδε "όταν
έκ δυεΐν τρίτον τι συνάγηται, ενός δέ αυτών έξωθεν ληφθή συλλογιστικά,
έκ τού λοιπού καί έκ τών έξωθεν τού έτερου συλλογιστικών τό αυτό
συναχθήσεται."
Context: c o m m e n t a r y o n A r i s t o t l e , An. pr. 1 . 2 5 , 4 2 a 8 , c o m p a r i n g t h e S t o i c t h i r d θέμα

to t h e synthetic t h e o r e m , w h i c h A l e x a n d e r (ibid. 2 7 4 ) ascribes t o Aristotle.
F o r a n o t h e r v e r s i o n , s e e S i m p l i c i u s , In Ar. De caelo 2 3 6 , 3 3 - 2 3 7 , 9 = FDS 1 168.
37 Fallacy
A S e x t u s E m p i r i c u s , PH 2.229-35
( 1 ) ούκ άτοπον δέ ίσως καί τω περί τών σοφισμάτων β π ι σ τ ή σ α ι λόγω διά
βραχέων, έπεί καί εις τήν τ ο ύ τ ω ν δ ι ά λ υ σ ι ν άναγκαίαν εΐναι λέγουσι τήν
διαλεκτικήν οί σεμνύνοντες αυτήν, εί γάρ τών τε αληθών καί φευδών
λόγων, φασιν, εστίν αύτη διαγνωστική, φευδείς δέ λόγοι καί τά
σοφίσματα, καί τούτων άν είη διακριτική λυμαινομένων τήν άλήθειαν 5
φαινομέναις πιθανότησιν. όθεν ώς βοηθοΰντες οί διαλεκτικοί σαλεύοντι τώ
βίω και τήν έννοιαν καί τάς διαφοράς καί τάς επιλύσεις δή τών
σοφισμάτων μετά σπουδής ημάς πειρώνται διδάσκειν, (ζ) λέγοντες
σόφισμα είναι λόγον πιθανόν καί δεδολιευμένον ώστε προσδέξασθαι τήν
έπιφοράν ήτοι φευδή ή ώμοιωμένην φευδεϊή άδηλον ή άλλως άπρόσδεκτον ίο
( 3 ) ο ί ο ν φευδή μέν ώς έπί (τούτου) τού σοφίσματος έχει "ουδείς δίδωσι
κατηγόρημα πιείν κατηγόρημα δέ έστι τό άφίνθιον πιεϊν ουδείς άρα
22 I
δίδωσιν άψίνθιον πιείν", ( 4 ) έτι δέ όμοιον ψευδεϊ ώς έπι τούτον " ό μήτε
ένεδεχετο μήτε ενδέχεται, τούτο ούκ έστιν άτοπον ούτε δέ ένεδεχετο ούτε
ενδέχεται τό ό ιατρός, καθό ιατρός έστι, φονεύει- { ο υ κ άρα άτοπον έστι τό ι5
ό ιατρός, καθό ιατρός έστι, φ ο ν ε ύ ε ι ) . " ( 5 ) έτι δέ άδτ/Αον ούτως "ούχι και
ήρώτηκά τί σε πρώτον, καί ούχι οί αστέρες άρτιοι ε ί σ ι ν ήρώτηκα δέ τ ί σε
π ρ ώ τ ο ν οί άρα αστέρες άρτιοι ε ί σ ι ν . " ( 6 ) ετι δέ άπρόσδεκτον άλλως, ώ ς οί
λεγόμενοι σολοικίζοντες λόγοι, οΐον " ό βλέπεις, έστιν βλέπεις δέ
φρενιτικόν έστιν άρα φρενιτικόν." " ό οράς, έστιν οράς δέ φλεγμαίνοντα ζα
τόπον έστιν άρα φλεγμαίνοντα τόπον." (η) εΐτα μέντοι καϊ τάς επιλύσεις
αυτών [όράν ήτοι) παριστάν έπιχειρούσι, λέγοντες έπί μέν τοΰ πρώτον
σοφίσματος, ότι άλλο διά τών λημμάτων συγκεχώρηται καϊ άλλο
έπενήνεκται. συγκ€χώρηται γάρ τό μή πίνεσθαι κατηγόρημα, και ε ί ν α ι
κατηγόρημα τό άφίνθιον πίνειν, ούκ αυτό τό άφίνθιον. διό δέον έπιφέρειν 25
"ουδείς άρα πίνει τό άφίνθιον π ί ν ε ι ν " , όπερ εστίν αληθές, έπενήνεκται
"ουδείς άρα άφίνθιον π ιναι", όπερ εστί ψεύδος, ού συναγόμενον έκ τών
συγκεχωρημένων λημμάτων. ( 8 ) έπί δέ τοΰ δευτέρου, ότι δοκεί μέν έπί
ψεύδος άπάγειν ώς ποιείν τούς άνεπιστάτους όκνείν αΰτώ συγκατατίσεσ-
t9ai, συνάγει δέ αληθές, τό "ούκ άρα άτοπον έστι τό ό ιατρός, καθό ιατρός 3°
έστι, φονεύει", ουδέν γάρ αξίωμα άτοπον έστιν, αξίωμα δέ έστι τό " ό
ιατρός, καθό ιατρός έστι, φονεύει", διό ουδέ τούτο άτοπον, (ο) ή δέ έπί τό
άδηλον απαγωγή, φασίν, ότι έκ τον γένους τών μεταπιπτόντων εστίν,
μηδενός γάρ προηρωτημένου κατά τήν ΰπόθεσιν τό άποφατικόν τής
συμπλοκής αληθές γίνεται, φενδοΰς τής συμπλοκής ούσης παρά τό 35
έμπεπλέχθαι ψεύδος τό "ήρώτηκά τί σε πρώτον" έν αυτή. μετά δέ τό
έρωτηθήναι τό άποφατικόν τής συμπλοκής, τής προσλήψεως αληθούς
γενομένης "ήρώτηκα δέ τί σε πρώτον", διά τό ήρωτήσθαι προ τής
προσλήψεως τό άποφατικόν τής συμπλοκής ή τού άποφατικοΰ τής
συμπλοκής πρότασις γίνεται ψευδής τοΰ έν τώ συμπεπλεγμένω ψεύδους 4°
γενομένου αληθούς· ώς μηδέποτε δύνασθαι συναχθήναι τό συμπέρασμα μή
συνυπάρχοντος τοΰ άποφατικοΰ τής συμπλοκής τή προσλήψει. (ι ο) τούς
δέ τελευταίους, φασϊν ένιοι, τούς σολοικίζοντας λόγους, άτόπως έπάγεσ-
θαι παρά τήν συνήθειαν.
ι 5 - in suppl. Bekker 22 όράν ήτοι om. Τ
Context: c r i t i c i s m o f d o c t r i n a i r e t r e a t m e n t s o f f a l l a c y .
T h e i d e a t h a t this t e x t m a y r e p r e s e n t t h e D i a l e c t i c a l s c h o o l w e o w e t o E b e r t [ 4 1 2 1 .
O u r s u g g e s t i o n in v o l . 1 , 2 3 0 t h a t t h e s c h o o l e x c l u d e d a m b i g u i t y f r o m its a n a l y s i s o f
s o p h i s m s o n d o c t r i n a l g r o u n d s m a y b e t h o u g h t t o c o n f l i c t w i t h PH 2 . 2 5 6 - 0 . B u t t h a t
s e c t i o n , o n a m b i g u i t i e s , is q u i t e s e p a r a t e f r o m t h e p r e c e d i n g o n e o n s o p h i s m s , a n d
need n o t represent the same opponents
9 πιθανόν Cf. Μ .
1 3 - 1 4 μήτε ένεδεχετο μήτε ενδέχεται This unusual expression looks D i o d o r -
ean: cf. 3 5 B 3
40 ψευδής is s t r i c t l y i n c o r r e c t . O n e w o u l d e x p e c t άδηλος or άπρόσδεκτος.
222
Β Diogenes Laertius 7 . 1 9 2 - 8 (with omissions)
λογικού τόπου περί τάς λέξεις και τον κατ' αύτάς λόγον ούνταξις πρώτη- Περι των (νικών
καί πληθυντικών εκφορών ς', Π(ρί λέξεων πρός Σωσιγένην καί Άλέξανορον ε', (ί) περί
τής κατά τάς λέξεις ανωμαλίας πρός Δίωνα δ', Περί τών πρός τάς φωνάς
σωριτών λόγων γ', Περί σολοικισμών ά , Περί σολοικιζόντων λόγων πρός
Διονύσιον α', Λόγοι παρά τάς σννηθείας α', Λέξεις πρός Διονύαιον α' 5
. . . ( 2 ) σύνταξις τρίτη- Πρός τούς μή διαιρουμένους β', Περί αμφιβολιών
πρός Άπολλάν δ', Περί τών τροπικών αμφιβολιών α', Περί συνημμένης
τροπικής αμφιβολίας β', Πρός τό περί αμφιβολιών Πανθοίδου β', Περί
τής εις τάς αμφιβολίας εισαγωγής ε', Επιτομή τών πρός Έπικράτην
αμφιβολιών α', Συνημμένα πρός τήν είσαγωγήν τήν εις τάς αμφιβολίας β'. ίο
λογικού τόπου προς τούς λόγους καί τους τρόπους . . . ούνταξις πέμπτη-περπής εις
τόν φευδόμενον εισαγωγής πρός Άριστοκρέοντα α', Λόγοι ψευδόμενοι
πρός είσαγωγήν α', Περί τοΰ ψευδόμενου πρός Άριστοκρέοντα ς'. σύνταξις
έκτη- Πρός τούς νομίζοντας καί ψευδή καί αληθή είναι α', Πρός τούς διά
τομής διαλύοντας τόν ψευδόμενον λόγον πρός Άριστοκρέοντα β', ι$
Αποδείξεις πρός τό μή δείν τέμνειν τά αόριστα α', Πρός τά άντειρημένα
τοίς κατά τής τομής τών αορίστων πρός Πασύλον γ', Λύσις κατά τούς
αρχαίους πρός Διοσκουρίδην α', Περί τής τού ψευδόμενου λύσεως πρός
Άριστοκρέοντα γ', Λύσις τών Ήδυλου υποθετικών πρός Άριστοκρέοντα
καί Άπολλάν α'. σύνταξις εβδόμη- Πρός τούς φάσκοντας τά λήμματα έχειν 20
ψευδή τόν ψευδόμενον λόγον α', ( 4 ) Περί άποφάσκοντος πρός τόν
Άριστοκρέοντα β', Λόγοι άποφάσκοντες πρός γυμνασίαν α', Περί τού
παρά μικρόν λόγου πρός Στησαγόραν β', Περί τών εις τάς υπολήψεις
λόγων καί ήσυχαζόντων πρός Όνήτορα β', Περί τού έγκεκαλυμμένου
πρός Άριστόβουλον β', Περί τοΰ διαλεληθότος πρός Άθηνάδην α'. (s) 25
σύνταξις ογδόη- Περί τού ούτιδος πρός Μενεκράτην η', Περί τών έξ αορίστου
καί ώρισμένου λόγων πρός Πασύλον β', Περί ούτιδος λόγου πρός
Έπικράτην α'. ( 6 ) αύνταξις ένατη- Περί τών σοφισμάτων πρός Ήρακλείδην
καί Πόλλιν β', Περί τών άπορων Διαλεκτικών λόγων πρός Διοσκουρίδην
ε', Πρός τό Άρκεσιλάου μεθόδιον πρός Σφαϊρον α'. 3°
ιο την 2
Hiibnrr: τών codd.
25 O n the Elusive A r g u m e n t , cf. Sedley [ 1 1 ] , 9 4 - 5 .
C D i o g e n e s Laertius 7 . 4 4 ( = 3 1 A 8)
ων είναι ψευδόμενους λόγους καί αληθεύοντας καί άποφάσκοντας αωρίτας

τε καί τούς όμοιους τούτοις, ελλιπείς καί άπορους καί περαίνοντας, καί
εγκεκαλυμμένους κερατίνας τε καί ούτιδας καί θερίζοντας.
ι W h a t is t h e d i f f e r e n c e b e t w e e n L y i n g A r g u m e n t s a n d T r u t h - t e l l i n g Argu
m e n t s ? T h e f o r m e r is u s u a l l y t a k e n as t h e n a m e f o r a r g u m e n t s b e g i n n i n g ' I f s o m e o n e
says t h a t h e is l y i n g , a n d says s o t r u l y . . .' (cf. Η $-6). In f a c t , t h o u g h , t h e e v i d e n c e
(FDS 1210-18) suggests that 'Lying Argument' is s t r i c t l y used for arguments
b e g i n n i n g ' I f s o m e o n e s a y s t h a t h e is l y i n g , a n d s a y s so falsely . . . ' . It t h u s s e e m s a fair
g u e s s t h a t t h e ' . . . says s o t r u l y ' v e r s i o n is t h e T r u t h - t e l l i n g A r g u m e n t . I f s o , t h e t w o
versions appear t o have n o philosophically interesting difference, a n d n o doubt
d i s c u s s i o n s o f t h e ' L y i n g A r g u m e n t ' in f a c t a p p l i e d t o b o t h .
D Diogenes Laertius 7 . 8 2 .
( 1 ) και άποροι δέ τινές είσι λόγοι έγκεκαλυμμένοι και διαλεληθότες και
σΐυρΐται και κερατίοες και ούτιδες. έστι δί έγκεκαλυμμένος, οΐον ό τοιοΰτο?
< ( . . . ) ( 2 ) (έστι δέ σωρίτης οΐον 6 τοιούτος) "ούχι τά μέν δύο ολίγα έστιν,
ούχι δέ καί τά τρία, ούχι δέ καί ταύτα μέν, ούχι δέ καί τά τέσσαρα καί
ούτω μέχρι τών δέκα· τά δύο ολίγα εστί- καί τά δέκα άρα." 5
3 suppl. Sedley 5 δέκα 1

codd.: μυρίων Egh δέκα άρα codd.: μύρια άρα (.ολίγα εστίν) Egli
Context: s h o r t l y a f t e r 3 6 A .
3-5 F o r a c o m p a r a b l e S t o i c u s e o f n e g a t e d c o n j u n c t i o n s in S o n t i c a l a r g u m e n t s ,
cf. 6 2 J , w i t h note.
5 N o need t o e m e n d 'ten' t o 'ten t h o u s a n d ' . Estimates o f the borderline b e t w e e n
f e w a n d m a n y v a r y a l a r m i n g l y , b u t in Η 3 it is i m a g i n e d as c o m i n g s o m e w h e r e in t h e
v i c i n i t y o f t e n . T e n is c e r t a i n l y m a n y f o r c h i l d r e n in a f a m i l y o r c o u r s e s in a m e a l .
Ε G a l e n , Med. exp. 16.1-17.3
T h i s w o r k s u r v i v e s o n l y in A r a b i c . T h e t r a n s l a t i o n in v o l . 1 is t h a t o f R . W a l z e r , w i t h
a f e w i m p r o v e m e n t s b y A . B r u c e - W a t t as r e p o r t e d b y J . B a r n e s [ 4 5 0 ] , 3 3 - 4 .
F Sextus Empiricus, M .7 . 4 1 6
έπι γάρ τού σωρ'ηου τής έσχατης καταληπτικής φαντασίας τή πρώτη
άκαταλήπτω παρακείμενης καί δυσδιορίστου σχεδόν ύπαρχούσης, φασίν
οί περί τόν Χρύσιππον ότι έφ' ών μέν φαντασιών όλίγη τις ούτως εστί
διαφορά, στήσεται ό σοφός καί ησυχάσει, έφ' ών δέ πλείων προσπίπτει,
έπί τούτων συγκαταθήσεται τή έτερα ώς άληθεΐ. S
Context: a t t a c k o n t h e S t o i c ' c o g n i t i v e i m p r e s s i o n ' (see 4 0 ) .

The difficult a r g u m e n t a p p e a r s t o g o as f o l l o w s . L e t ' 5 0 a r e f e w ' b e t h e last
c o g n i t i v e i m p r e s s i o n , a n d (this a p p e a r s t o h a v e fallen o u t o f t h e t e x t h e r e , b u t is m a d e
e x p l i c i t a t i b i d . 4 1 9 ) ' 5 1 a r e f e w ' t h e first n o n - c o g n i t i v e i m p r e s s i o n . B y a p p l y i n g t h e
S t o i c p r i n c i p l e c i t e d in t h e t e x t , t h e s a g e m a y a s s e n t t o ' 5 0 a r e f e w ' , as b e i n g f a r
r e m o v e d f r o m t h e n o n - c o g n i t i v e ' 1 0 , 0 0 0 a r e f e w . ' B u t he c a n n o t then reasonably
w i t h h o l d assent f r o m ' 5 1 a r e f e w ' , w h i c h is n o t s i g n i f i c a n t l y d i f f e r e n t a n d is still f a r
removed from '10,000 is f e w ' . A n d o n c e he has assented to one non-cognitive
i m p r e s s i o n , h e c a n n o t a v o i d a s s e n t i n g t o any n o n - c o g n i t i v e i m p r e s s i o n , including
' 1 0 , 0 0 0 a r e f e w ' . F o r , b y a n a l o g y with their 'All w r o n g actions are equal' ( 5 9 0 ) , t h e
S t o i c s s h o u l d h o l d t h a t ' A l l n o n - c o g n i t i v e i m p r e s s i o n s a r e e q u a l . ' ( N o t e t h a t t h e slide-
t o ' 1 0 , 0 0 0 a r e f e w ' is n o t , as c o m m o n l y a s s u m e d , itself a c h i e v e d b y a S o r i t e s . )
T h e a r g u m e n t is a c u r i o u s o n e , a n d m a y rest o n a m i s u n d e r s t a n d i n g . T h e S t o i c
p r i n c i p l e c i t e d in t h e t e x t is f a r m o r e p l a u s i b l y i n t e r p r e t e d as ( / / s a l l o w i n g assent t o t h e
last c o g n i t i v e i m p r e s s i o n , ' 5 0 a r e f e w . '
F o r t h e ήσυχάζειν p r i n c i p l e , c f . P H 2 . 2 5 3 , a n d Η 3 . T h e l a t t e r ' s g r e a t e r p r e c i s i o n in
p l a c i n g ήσνχάζίΐν before t h e m a r g i n a l cases b e g i n d e s e r v e s c r e d e n c e b e c a u s e o f t h e
p a s s a g e ' s o v e r a l l s u p e r i o r i t y in detail a n d a c c u r a c y . F o r ήσνχάζειν as a d i a l e c t i c a l
t a c t i c a g a i n s t a n o n - s o n t i c a l s o p h i s m , see S .
G C h r y s i p p u s , Quaest. log. m , 9 . 7 - 1 2 (SVF 2.298, part)
και e c u ? τίνος δ ε Γ ταΰ\θ* ΰπακούε\ι}ν παρέξίΐ ίπίστα\σιν κατά τον παρά

μικρόν | λόγον. οΐον έ[πί] τοΰ [ei] δ ί ί π(\ρί τής άποκρίσεως reueiV πι\θανον
δ ί μη[δ€] τούτο ύττά\ρ\χ(ΐν.
Context: a series o f l o g i c a l p e r p l e x i t i e s , listed w i t h o u t d e f i n i t i v e s o l u t i o n s .

T h e a b o v e t e x t slightly m o d i f i e s t h e earlier r e a d i n g o f D . N . Sedley, r e p o r t e d b y
Barnes [ 4 5 0 ] , n. 6 8 , t h e i m p r o v e m e n t being o w e d t o palaeographical advice f r o m
C a t h e r i n e A t h e r t o n . T h e c o n d i t i o n o f t h e p a p y r u s is p o o r , a n d e v e n t h e m o d i f i e d
version should b e treated with caution.
1 €ττίσχα|σιν ' P u z z l e m e n t ' — a c e n t r a l n o t i o n in t h e b o o k .
1 - 2 π α ρ ά μικρόν |λόγον T h e Sorites; cf. Β 2 2 - 3 .
2 τεμεΐν C o m p a r i s o n w i t h Β 3 s h o w s t h a t τομή was a device, favoured by some,
for t h e s o l u t i o n o f p u z z l e s . O u r s u g g e s t i o n in v o l . 1 , 2 2 9 t h a t it i n v o l v e s t h e analysis o f
a single p r o p o s i t i o n i n t o c o n s t i t u e n t p r o p o s i t i o n s is p u r e l y c o n j e c t u r a l . B a r n e s ' ' m a k e
a c u t - o f f p o i n t ' is t e m p t i n g , b u t m i g h t b e h a r d t o s q u a r e w i t h Β 3 .
2-3 I f t h e final s e n t e n c e is a s s u m e d t o h a v e b e e n r e s t o r e d c o r r e c t l y , it may m e a n
' B u t it is p l a u s i b l e t h a t n o t e v e n this is t h e c a s e . '
Η C i c e r o , Acad. 2.92-6
( 1 ) s e d q u o n i a m t a n t u m in ea a r t e ponitis, v i d e t e n e c o n t r a v o s t o t a n a t a sit;
quae primo progressa festive tradit elementa loquendi et ambiguorum
intellegentiam c o n c l u d e n d i q u e r a t i o n e m , turn paucis additis venit a d sontas,
lubricum sane et p e r i c u l o s u m locum, quod tu m o d o d i c e b a s esse vitiosum
interrogandi genus, quid e r g o istius v i t h n u m n o s t r a c u l p a est? ( 2 ) r e r u m 5
n a t u r a n u l l a m n o b i s d e d i t c o g n i t i o n e m f i m u m , u t ulla in r e s t a t u e r e p o s s i m u s
q u a t e n u s , n e c h o c in a c e r v o t n t i c i s o l u m , u n d e n o m e n est, s e d nulla o m n i n o in
r e m i n u t a t i m i n t e r r o g a t i , d i v e s p a u p e r c l a r u s o b s c u r u s sit, m u l t a p a u c a magna
parva longa brevia lata angusta, quanto aut addito aut dempto certum
r e s p o n d e a m u s n o n h a b e m u s . ( 3 ) " a t v i t i o s i s u n t s o r i t a e . " f r a n g i t e i g i t u r e o s si 10
p o t e s t i s , n e m o l e s t i s i n t ; e r u n t e n i m nisi c a v e t i s . " c a u t u m e s t " i n q u i t ; " p l a c e t
e n i m C h r y s i p p o , c u m g r a d a t i m i n t e r r o g e t u r v e r b i c a u s a t n a p a u c a sint a n n e
m u l t a , a h q u a n t o p n u s q u a m a d m u l t a p e r v e n i a t q u i e s c e r e " (id est q u o d a b his
d i c i t u r ήσυχάζΐΐν). " p e r m e vel stertas l i c e t " inquit C a r n e a d e s " n o n m o d o
quiescas. sed quid proficit? sequitur e n i m qui te e x s o m n o excitet et c o d e m 15
modo interroget: " q u o in n u m e r o c o n t i c u i s t i , si a d e u m n u m e r u m unum
addidero, multane erunt?" progrediere rursus quoad videbitur. quid plura;
hoc enim fateris, neque ultimum te p a u c o r u m neque primum multorum
r e s p o n d e r e posse, cuius generis e r r o r ita m a n a t , u t n o nv i d e a m q u on o n possit
a c c e d e r e . "nihil m e laedit" inquit; " e g o e n i m ut agitator callidus p n u s q u a m a d 20
finem veniam equos sustinebo, eoque magis si l o c u s is q u o f e r e n t u r equi
p r a e c e p s erit. sic m e " inquit " a n t e sustineo n e c diutius captiose interroganti
r e s p o n d e o . " si h a b e s q u o d l i q u e a t n e q u e r e s p o n d e s , s u p e r b e ; si n o n h a b e s , n e
tu q u i d e m p e r c i p i s . si q u i a o b s c u r a , c o n c e d o ; s e d n e g a s t e u s q u e a d o b s c u r a
p r o g r e d i ; < i n ) i n l u s t n b u s i g i t u r r e b u s i n s i s t i s . si i d t a n t u m modo ut taceas, 25
nihil adsequeris; quid enim ad ilium qui te captare vult, utrum tacentem
inretiat te an loquentem? sin a u t e m usque ad novem verbi gratia sine
dubitatione respondes pauca esse, in d e c u m o insistis, etiam a certis et
i n l u s t r i o r i b u s c o h i b e s a d s e n s u m ; h o c i d e m m e in o b s c u r i s f a c e r e n o n sinis. ( 4 )
nihil i g i t u r t e c o n t r a soritas a r s ista a d i u v a t , q u a e n e c a u g e n d i n e c m i n u e n d i 30
quid aut p r i m u m sit a u t p o s t r e m u m docet. quid quod eadem ilia a r s q u a s i

P e n e l o p a e t e l a m r e t e x e n s tollit a d e x t r e m u m superiora: u t r u m ea vestra an
n o s t r a c u l p a est? ( 5 ) n e m p e f u n d a m e n t u m d i a l e c t i c a e est, q u i d q u i d enuntietur
(id a u t e m appellant αξίωμα, quod est quasi effatum) aut verum esse a u t
f a l s u m . q u i d i g i t u r h a e c v e r a a n falsa s u n t : " s i t e m e n t i r i dicis i d q u e v e r u m 35
dicis, m e n t i r i s < ( a n ) v e r u m d i c i s ? " h a e c scilicet i n e x p l i c a b i l i a esse dicitis; q u o d
est o d i o s i u s q u a m ilia q u a e n o s n o n c o n p r e h e n s a e t n o n p e r c e p t a d i c i m u s - s e d
hoc omitto, illud quaero: si i s t a e x p l i c a r i n o n possunt nec eorum ullum
judicium invenitur, ut respondere possitis v e r a n e a n falsa sint, u b i e s t ilia
d e f i n i t i o , e f f a t u m esse id q u o d aut verum aut falsum sit? ( 6 ) r e b u s s u m p t i s 40
a d i u n g a m e x 11s { e i u s d e m g e n e r i s c o n c l u s i o n i b u s q u a r u m u n a sit r e c t a , c e t e r a s
e x h i s ) s e q u e n d a s esse, alias i n p r o b a n d a s q u a e sint in g e n e r e c o n t r a r i o . q u o
m o d o i g i t u r h o c c o n c l u s u m esse i u d i c a s : " s i dicis n u n c l u c e r e e t v e r u m dicis,
< l u c e t ; dicis a u t e m n u n c lucere e t v e r u m d i c i s ; ) lucet i g i t u r " ? probatis certe
genus et rectissime conclusum dicitis, itaque in d o c e n d o eum primum 45
concludendi m o d u m traditis. a u t q u i d q u i d igitur e o d e m modo concluditur
p r o b a b i t i s , a u t a r s i s t a n u l l a e s t . v i d e e r g o h a n c c o n c l u s i o n e m p r o b a t u r u s n e sis:
"si dicis t e m e n t i r i v e r u m q u e dicis, m e n t i r i s ; dicis a u t e m te m e n t i r i verumque
dicis; m e n t i r i s i g i t u r . " q u i potes h a n c n o n p r o b a r e , c u m p r o b a v e r i s eiusdem
generis s u p e r i o r e m ? haec C h r y s i p p e a sunt, n e a b ipso q u i d e m dissoluta. 5°
4 1 - 2 suppl. Sedley 44 suppl. Manutius
Context: C i c e r o ' s s p e e c h o n b e h a l f o f t h e N e w A c a d e m y , h e r e a t t a c k i n g A n t i o c h u s '

faith in S t o i c d i a l e c t i c . T h e m a t e r i a l p r o b a b l y d e r i v e s f r o m C l i t o m a c h u s ( o n w h o m
see v o l . 1 , 4 4 8 ) a n d c a n b e t a k e n as a u t h e n t i c a l l y Carneadean.
11-13 H e r e , as in t h e s i m i l e a t 2 0 - 3 , t h e p o l i c y is: (a) s t o p some way b e f o r e t h e
true—false b o r d e r l i n e . A t 2 4 - 5 it is: ( b ) s t o p b e f o r e t h e u n c l e a r cases. T h i s l a t t e r C i c e r o
at 2 5 - 9 i n t e r p r e t s as: ( c ) s t o p some way b e f o r e t h e u n c l e a r cases. H e a p p e a r s t o b e
j u s t i f i e d , f o r o n l y t h u s c a n (a) a n d ( b ) c o m e o u t as e q u i v a l e n t . T h a t s t o p p i n g b e f o r e t h e
b o r d e r l i n e r e q u i r e s s t o p p i n g somewhere b e f o r e t h e u n c l e a r cases is o b v i o u s , s i n c e a n y
u n c l e a r c a s e c o u l d b e b e y o n d t h e b o r d e r l i n e . B u t i f ( b ) w e r e i n t e r p r e t e d as ' S t o p a t t h e
last c l e a r c a s e ' , t h a t m i g h t s o m e t i m e s i n v o l v e s t o p p i n g a t a p o i n t a d j a c e n t t o t h e t r u e -
false b o r d e r l i n e , c o n t r a r y t o ( a ) .
( c ) m a y i t s e l f a p p e a r p r o b l e m a t i c . T h e r e c o u l d s u r e l y b e n o p o s s i b l e risk in g o i n g o n
t o a s s e n t t o a n y r e m a i n i n g clear cases ( c f . 2 7 — 9 ) . C h r y s i p p u s m u s t b e e n v i s a g i n g a
s e c o n d S o r i t e s in w h i c h w e slide u n w i t t i n g l y , n o t f r o m t r u e t o false, b u t f r o m c l e a r t o
u n c l e a r c a s e s . T h e r e are a last c l e a r c a s e a n d a first u n c l e a r c a s e (F), b u t t h e u n c l e a r c a s e
m a y b e l e n t a s p u r i o u s air o f c l a r i t y w h e n c o n s i d e r e d in c o n j u n c t i o n w i t h t h e a d j a c e n t
a n d b a r e l y d i s t i n g u i s h a b l e c l e a r c a s e . A S o r i t e s p u s h e s us n e a r e r a n d n e a r e r t o t h e
borderline b e t w e e n clear and unclear, a n d t h e r e f o r e , C h r y s i p p u s m i g h t say, t h e o n l y
safe p r e c a u t i o n is t o s t o p a t a c a s e w h i c h a p p e a r s c l e a r w h e n c o n s i d e r e d i n d e p e n d e n t l y
o f t h e S o r i t e s c o n t e x t ( t h a t m a y i n d e e d b e t h e p o i n t m a d e in t h e final w o r d s o f F ) .
T h a t t h e s t o p p i n g p o i n t is a r b i t r a r i l y c h o s e n d o e s n o t m a t t e r . S i m i l a r l y t h e q u e s t i o n
' H o w n e a r t o a p r e c i p i c e is it safe t o d r i v e ? ' m a y in t h e o r y a d m i t o f a s c i e n t i f i c a l l y
exact answer, b u t the obscurity o r c o m p l e x i t y o f that answer renders prudent the
s i m p l e r a d v i c e , ' S t a y a t least f i v e y a r d s a w a y f r o m i t . '
35-6 F o r t h e f o r m o f t h e a r g u m e n t , see o n C .
50 C f . 3 6 , inexplicabilia. It is p r o b a b l y a m i s t a k e , t h e n , t o l o o k f o r a n y d e f i n i t i v e
C h r y s i p p e a n s o l u t i o n t o t h e L y i n g A r g u m e n t . O n e is s o m e t i m e s c l a i m e d a t Quaest.
log. ill, 1 0 . 1 2 - 1 8 (SVF 2, p p . 1 0 6 - 7 ) , b u t there, is insufficient c o n t e x t t h e r e t o j u s t i f y
t h e c l a i m , a n d t h e a p o r e t i c n a t u r e o f t h e w o r k as a w h o l e (see ' C o n t e x t ' n o t e o n G) is
a g a i n s t it.
1 P l u t a r c h , Comm. not. 1059D-E
έμοί δοκεί μετά πλείστης επιμελείας καί δεινότητος ούτος ό άνήρ
άνατρέπειν καί καταβάλλειν τήν συνήθειαν, ώς ενια γοϋν καυτοί μαρτυρ-
οΰσιν οί τον άνδρα σεμνύνοντες δταν αύτώ περι τοΰ ψευδόμενου μάχωνται.
το γάρ αορίστων συμπεπλεγμένον τι δι' αντικειμένων μή φάναι ψεύδος
εύπόρως είναι λόγους δέ πάλιν αύ φάναι τινάς αληθή τά λήμματα καί τάς 5
αγωγας υγιείς έχοντας, ετι και τα αντικείμενα τών συμπερασμάτων εχειν
αληθή, ποίαν έννοιαν αποδείξεως ή τίνα πίστεως ούκ ανατρέπει πρόληψιν;
τόν μέν γε πολύποδα φασι τάς πλεκτάνας- αυτού περιβιβρώσκειν ώρα
χειμώνος, ή δέ Χρυσίππου διαλεκτική τά κυριώτατα μέρη καί τάς αρχάς
αυτής αναιρούσα καί περικόπτουσα τίνα τών άλλων εννοιών άπολέλοιπεν ίο
άνύποπτον;
2 καυτοί Cherniss: καίτοι codd.: καί αυτοί Wyttenbach 4 αορίστων scnpsimus: ώ άριστ£ codd.:
αορίστως Wyttenbach
Context: opening m o v e s o f an attack o n C h r y s i p p u s for violating the ' c o m m o n

conceptions'.
2-3 These internal Stoic critics are unidentified, but one might think of
Antipater (cf. 3 6 C 7 , D , Η ; 3 8 A 4 ) .
4 αορίστων C f . C i c e r o , Fat. 1 5 , negationes infinitarum coniunctionum.
5-7 T h e i n f e r e n c e in q u e s t i o n will p r e s u m a b l y b e t h a t at Η 4 8 - 9 .
J E p i c t e t u s , Diss. 1.7.1, 1 0 - 2 1
περί τής χρείας τών μεταπιπτόντων καί υποθετικών και τών ομοίων
( ι ) ή περί τούς μεταπίπτοντας καί υποθετικούς, έτι δέ τώ ήρωτήσθαι

περαίνοντας καί πάντας απλώς τούς τοιούτους λογούς πραγματεία
λανθάνει τούς πολλούς περί καθήκοντος ούσα. (l) [ = 3 l R ] ( 3 ) δεΐδέ μαθεϊν
πώς τί τισιν άκόλουθον γίνεται, καί πότε μέν έν ένί ακολουθεί πότε δέ 5
πλείοσιν κοινή, μή ποτε ούν καί τούτο ανάγκη προσλαβεΐν τόν μέλλοντα έν
λόγω συνετώς άναστραφήσεσθαι καί αυτόν τε άποδείξειν έκαστα άπο-
δόντα καί τοις άποδεικνύουσι παρακολουθήαειν μηδ' ύπό τών σοφιζο-
μένων διαπλανηθήσεσθαι ώς άποδεικνυόντων; ούκούν έλήλυθεν ήμΐν περί
τών συναγόντων λόγων καί τρόπων πραγματεία και γυμνάσια καί ίο
αναγκαία πέφηνεν. ( 4 ) αλλά δή έστιν έφ' ών δεδώκαμεν ύγιώς τά λήμματα
καί συμβαίνει τουτί έξ αυτών φεύδος δέ όν ουδέν ήττον συμβαίνει, τί ούν
μοι καθήκει ποιείν; προσδέχεσθαι τό φεύδος; καί πώς οΐόν τε; άλλά λέγειν
ότι "ούχ ύγιώς παρεχώρησα τά ώμολογημένα"; καί μήν ουδέ τούτο
δίδοται. άλλ' ότι "ού συμβαίνει διά τών παρακεχωρημένων"; άλλ' ουδέ 15
τοϋτο δίδοται. τι ούν έπί τούτων ποιητέον; ή μή ποτε ώς ούκ αρκεί τό
δανείσασσαι πρός τό έτι όφείλειν, άλλά δεί προσείναι καί τό έπιμένειν έπί
τού δανείου καί μή διαλελύσθαι αυτό, ούτως ούκ άρκεϊ πρός τό δεϊν
παραχωρεϊν τό έπιφερόμενον, τό δεδωκέναι τά λήμματα, δει δ' έπιμένειν
έπί τής παραχωρήσεως αυτών, καί δή μενόντων μέν αυτών εις τέλος οποία 20
παρεχωρήθη πάσα ανάγκη ημάς έπί τής παραχωρήσεως έπιμένειν καί το
άκόλουθον αύτοϊς προσδέχεσθαι, (μή μενόντων δέ, ούκέτι.) ουδέ γάρ
ήμΐν έτι ουδέ καθ' ημάς συμβαίνει τούτο τό έπιφερόμενον, επειδή τής
συγχωρήσεως τών λημμάτων άπέστημεν. δεί ούν καί τά τοιαύτα τών
λημμάτων Ίστορήσαι καί τήν τοιαύτην μεταβολήν τε καί μετάπτωσιν 25
αυτών, καθ' ήν έν αυτή τή ερωτήσει ή τή άποκρίσει ή τώ συλλελογίσθαι ή
τινι άλλοι τοιούτα» λαμβάνοντα τάς μεταπτώσεις άφορμήν παρέχει τοις
άνοήτοις τού ταράσσεσθαι μή βλέπουσι τό άκόλουθον. τίνος ένεκα; Γν' έν
τ ώ τόπω τούτω μή παρά τό καθήκον μηδ' εική μηδέ συγκεχυμένως
άναστρεφώμεθα. 3°
2 τώ Parisinus gr. lyjy: om. cett. 22 supplevimus
2-3 F o r μεταπίπτοντες a n d τω ήρωτήσθαι περαίνοντες, cf. A 5 , 9 , Κ. υπο

θετικούς H y p o t h e s e s a r e n o t p r o p o s i t i o n s ( D . L . 7 . 6 6 ) , b u t c a n f u n c t i o n as p r e m i s e s
in a r g u m e n t s . T h i s r a i s e s issues a b o u t t h e s t a t u s b o t h o f t h e h y p o t h e t i c a l arguments
( D . L . 7 . 1 9 6 ) a n d o f t h e h y p o t h e s e s t h e m s e l v e s ( E p i c t e t u s , Diss. 1 . 7 . 2 2 - 9 ) .
Κ S i m p l i c i u s , In Ar. Phys. 1299,36-1300,10 (FDS 1025)
έκ δή τούτων τών λόγων, φησίν 6 Αλέξανδρος, δυνατόν όρμώμενον δεικνύναι

τά παρά τοις Στωικοίς αξιώματα, ά μεταπίπτοντα τίνες λεγουσιν
άπεριγράφως, μή όντα τοιαύτα, έστι δέ ταύτα τοιαύτα· "ει ζή Δίων,
ζήσεται Δίων." τούτο γάρ εί καί αληθές έστι νύν άρχόμενον άπό αληθούς
τού "ζή Δίων" καί λήγον εις αληθές τό "ζήσεται", άλλ' έσται ποτέ, ότε
τής προσλήψεως αληθούς ούσης τής " ά λ λ ά μήν ζή Δίων" μεταπεσείται τό
συνημμένον εις ψεύδος τω έσεσθαί ποτε, ότε αληθούς όντος έτι τού "ζή
Δίων", ούκ έσται αληθές τό "καί ζήσεται", ου μή όντος αληθούς τό όλον
συνημμένον γίνοιτο άν ψεύδος μεταπϊπτον ού γάρ άεί, ότε τό "ζή"
αληθές, καί τό "ζήσεται", έπεί ούτως αθάνατος άν εΐη ό Δίων. ού μήν
έσται ορίσαντας ειπείν, πότ€ ούκ αληθές έσται ζώντος αυτού τό
"ζήσεται". δ ι ό καί έν άπεριγράφω καί άορίστω χρόνω λέγουσι γίνεσθαι
τήν τών τοιούτων αξιωμάτων μετάπτωσιν.
Context: d i s c u s s i o n o f A r i s t o t l e ' s a n a l y s i s o f t h e i n s t a n t o f c h a n g e . It d i s p o s e s o f t h e
S t o i c e x a m p l e c i t e d : t h e r e is no last i n s t a n t at w h i c h D i o n is a l i v e .
2 U n u s u a l l y , w e h a v e talk h e r e o f c h a n g i n g propositions, n o t a r g u m e n t s ( c o n t r a s t
A 9 , J ) . B u t o f c o u r s e c h a n g i n g a r g u m e n t s are so called b y c o u r t e s y o f propositions
w i t h i n t h e m w h i c h c h a n g e their truth value. Besides, A l e x a n d e r ' s m e n t i o n o f t h e
' a d d i t i o n a l p r e m i s e ' a t 6 s h o w s t h a t h e d o e s in f a c t h a v e a r g u m e n t s in m i n d .
4—9 T h e c o n d i t i o n a l is t r e a t e d as s u b j e c t t o t h e P h i l o n i a n c r i t e r i o n o f s o u n d n e s s ;
cf. 3 5 .
L Lucian, Vit. auct. 2 2 (SVF 2.287, P a r t

)
ΧΡΥΣΙΠΠΟΣ και άλλα γάρ σ( διδάξομαι θαυμααιώτΐρα - τόν θερίζοντα καί τόν
κνριίύοντα καί επί πάσι τήν Ήλέκτραν καί τόν Ιγκεκαλυμμένον . . . Ήλέκτραν μεν
έκείνην . . . ήτα αυτά οιδε' τί άμα καί ούκ όιδεν παρεστώτος γάρ αυτή τού Όρέστου ετι
άγνώτος, οιδε μίν Όρέστην, ότι αδελφός αυτής, ότι δε οντος Όρέστης αγνοεί, τόν δ '
αύ έγκεκαλυμμένον και πάνυ θαυμαστόν άκούση λόγον. άπόκριναι γάρ

μοι, τόν πατέρα οισθα τόν σ€αυτού;
ΏΝΗΤΗΣ ναι.
ΧΡΥΣ. τί ουν; ήν σοι παραστήσας τινά έγκεκαλυμμένον έρωμαι "τούτον
οΐσθα;" τί ψήσεις;
ΏΝ. δηλαδή άγνοείν.
ΧΡΥΣ. άλλά μήν αυτός ούτος ήν ό πατήρ ό σός, ώ σ τ ε εί τούτον αγνοείς,
ος ε ί τ ό ν πατέρα τόν σον άγνοών.
Context: C h r y s i p p u s , u p f o r a u c t i o n , is d i s p l a y i n g his p h i l o s o p h i c a l skills.

F o r t h e έγκεκαλυμμένος, c f . S e d l e y [ 1 1 ] , 9 5 — 6 . T h e E l e c t r a is a p p a r e n t l y j u s t a
v a r i a n t o f it.
Μ Diogenes Laertius 7 . 7 5
π ι θ α ν ό ν δ έ έ σ τ ι ν αξίωμα τό άγον εις συγκατάθεσιν, οΐον "είτίς τι έτεκεν,

εκείνη εκείνου μήτηρ έ σ τ Γ ' . ψεύδος δέ τούτο- ού γάρ ή όρνις ωού έστι
μήτηρ.
In S t o i c i s m , πιθανός is o f t e n ' s p e c i o u s ' , o f fallacies (as h e r e ) , b u t also ' c o n v i n c i n g '
or ' c o g e n t ' , o f p r e s u m e d truths. See further, 3 9 G ; 4 2 1 ; 6 9 D 5.
Ν Gellius 11.12.1-3 (SVF 2.1 52; Diodorus fr. 7 G i a n n a n t o n i , part)
(1) C h r y s i p p u s ait o m n c u e r b u m a m b i g u u m n a t u r a esse, q u o n i a m ex codeni
d u o uel plura accipi possunt. (2) D i o d o r u s a u t e m , cui C r o n o cognomcntum
fuit, " n u l l u m " inquit " u e r b u m est a m b i g u u m , n e cq u i s q u a m a m b i g u u m dicit
a u t s e n t i t , n e c a l i u d d i c i u i d e n d e b e t , q u a m q u o d s e d i c e r c s e n t i t is q u i d i c i t . a t
c u m e g o " inquit " a l i u d sensi, tu aliud accepisti, o b s c u r e m a g i s d i c t u m uideri
potest q u a m ambiguc; ambigui enim u e r b i n a t u r a ilia esse d e b u i t , u t , q u i i d
diccret, d u o uel plura diceret. n e m o a u t e m d u o u e l plura dicit, q u i se sensit
unum dicerc."
Ο Ammonius, In Ar. De int. 3 8 , 1 7 - 2 0 ( D i o d o r u s fr. 7 G i a n n a n t o n i , part)
. . . chs ούκ άποδεξόμεθα τον Διαλεκτικόν Διόδωρον ττάσαν οίόμενον

φωνήν σημαντικήν eivai καί προς πίστιν τούτου καλέσαντα τών εαυτού
τινα οίκετών "Άλλαμήν" καί άλλον ά λ λ ω συνδέσμω.
Context: c o m m e n t o n A r i s t o t l e ' s t h e o r y o f s i g n i f i c a t i o n .
That 'every utterance is c a p a b l e o f signifying' depends in t u r n on Diodorus'
e q u a t i o n o f m e a n i n g w i t h s p e a k e r ' s m e a n i n g ( N ) , s o t h a t t h e s l a v e e x a m p l e (cf. P l a t o ,
Crat. 3 8 4 c ! ) u l t i m a t e l y s u p p o r t s this l a t t e r t h e s i s . ( A l t h o u g h t h e e x a m p l e i l l u s t r a t e s t h e
r a n d o m n e s s o f n a m e s , t h e n a m e is n o t c h o s e n entirely a t r a n d o m . D i o d o r u s w a s a
master logician, and άλλα μήν w a s a standard connective for introducing an
additional premise, e.g. 36A.)
Ρ Diogenes Laertius 7 . 6 2
αμφιβολία δε έστι λέξις δύο ή καί πλείονα πράγματα σημαίνουσα

λεκτικώς καί κυρίως καί κατά το αύτο έθος, ώσθ' άμα τά πλείονα
έκδέξασθαι κατά ταύτην τήν λέξιν.
Context: s u r v e y o f S t o i c dialectic (see o n 3 3 A ) .
Q G a l e n , Soph. 4 (SVF 2.153, part)
( 1 ) τάς δέ διαφοράς τών λεγομένων αμφιβολιών αύτάς ληπτέον είσί γε

προς τών χαριεστέρων λεγόμενοι τόν αριθμόν η'. (ι) μία μεν, ήν κοινήν
όνομάζουσι τού τε (δι)ηρημένου καί τού (ά)διαιρέτου, οία εστίν η
"ΑΥΛΗΤΡΙΣ ΠΕΣΟΥΣΑ"· κοινή γάρ αύτη τού τε αύλητρίς ονόματος καί
τού (δι)ηρημένου. (}) δευτέρα δέ παρά τήν έν τοις άπλοϊς (όμωνυμίαν),
οιον "ανδρείος", ή γάρ χιτών ή άνθρωπος- ( 4 ) τρίτον δέ παρά τήν εν τοις
συνθέτοις όμωνυμίαν, οιον "άνθρωπος έστιν"- αμφίβολος γάρ ό λόγος,
είτε τήν ούσίαν είτε τήν πτώσιν είναι σημαίνει. (<,) τέταρτον δέ έστι παρά
τήν έλλειφιν, ώς "τίνος συ εί;" καί γάρ ελλείπει τό διά μέσου, οιον
δεσπότου ή πατρός, ( ή ) πέμπτον δε παρά τόν πλεονασμόν, ωσπερ η
τοιαύτη "άπηγόρευσεν αύτώ- μή πλεϊν"- τό γαρ "μή προσκείμενοι·
άμφίδοξον ποιεί τό πάν, είτε τό πλεϊν άπηγόρευσεν είτε τό μή πλεϊν. (7)
έκτην φασιν είναι τήν μή διασαφούσαν τί μετά τίνος άσημον μόριον
τέτακται, ώς kv τώ ΚΑΙΝ Υ KENΗ Π Α ΡΕ Λ Α ΣΣΕΝ'' • τό γάρ (η) στοιχείον
άν γένοιτο (ή πρώτον ή τελευταϊον ή) δ ι α ζ ε υ κ τ ι κ ό ν . ( 8 ) έβδομη δέ έστιν ή 15
μή δηλοΰσα τί μετά τίνος τέτακται σημαντικόν μόριον, ώς έν τώ
"πεντήκοντ' ανδρών εκατόν λίπε δϊος Άχιλλΐύς". ( α ) ογδόη <(δ' ή ) μ ή

δηλοΰσα τί έπί τί α ν α φ έ ρ ε τ α ι , ώς έν τώ "Δίων (έστι κ α ί ) Θέων" ενροις
άν άδηλον γάρ έστιν, ε ί τ ε έπί τήν αμφοτέρων ύπαρξιν αναφέρεται είτε έ π ί
τοιούτον οΐον ό Δίων Θέων εστίν ή πάλιν. 20
3 (ο^ηρημένου Ebbesen: είρημένου cod. <ά)διαιο€του Ebbesen 5 (.οι*)τ)ρημένον Kalbflcisch:

είρημένου cod. ([όμωνυμίαν} Armm 9 "TIVOS συ εί;" Sedley: ό έστιν ώς συί cod.: ζώς} σάς
έστιν [ώς\ υιός Gabler 14 //. 23.382 rest. Arnim: κα'ι νϋν κα'ι μή παρέλασε cod. 14-15
supplementa secundum Gabler 17 secundum Ar. Soph. el. 1 6 6 3 3 7 - 8 rest. ed. Chartenana: πεντήκοντ'
άνορών p' λείπεται cod. 1 8 - 1 9 Δίων-άν Sedley: Δίων θέων εϋρω cod.: Δίων θέων εστί ed.
Chartenana
Context: G a l e n ' s d e f e n c e o f his o w n c l a s s i f i c a t i o n o f l i n g u i s t i c fallacies a g a i n s t t h e S t o i c

one.
F o r detailed c o m m e n t a r y , cf. E d l o w I 4 5 3 J a n d E b b e s e n [ 4 5 4 ] . T h e latter usefully
c o m p a r e s T h e o n , Prog. 8 1 , 3 0 — 8 3 , 1 3 (in S p e n g e l , Rhetores Craeci I I ) , w h i c h s e e m s t o
d e r i v e u l t i m a t e l y f r o m t h e s a m e classification.
The text is i n p o o r shape. Some deficiencies m a y be attributable to Galen's
m e m o r y , e s p e c i a l l y t h e t w o v e r s e e x a m p l e s a t 1 4 a n d 1 7 . T h e r e is little d o u b t w h a t t h e
original h e x a m e t e r s w e r e , b u t n o t e that t h e M S r e a d i n g at 1 4 just a b o u t scans, a n d
a l t h o u g h it g i v e s p o o r s e n s e , t h e u n e m e n d e d a n a l y t i c c o m m e n t is a p p r o p r i a t e t o it
( b e c a u s e t h e M S μ ή in 1 4 c o u l d b e r e a d as μ ' ή). A g a i n , t h e M S r e a d i n g in 1 7 , a l t h o u g h
n o t v e r s e , c o n v e y s t h e gist ( p e r h a p s r e a d λείπει o r λ ε ί τ τ ο ν τ α ι f o r λ ε ί π ε τ α ι ) o f a line
a l r e a d y d i f f e r e n t l y m i s q u o t e d in c h a p t e r 1 o f t h e w o r k . S o t h e e m e n d a t i o n s w h i c h w e
a c c e p t a t 1 4 - 1 5 a n d 1 7 c a n b e t a k e n as a n a t t e m p t t o r e s t o r e , n o t n e c e s s a r i l y Galen's
t e x t , b u t t h e S t o i c o r i g i n a l o n w h i c h it is b a s e d .
8 πτώσιν T h e g e n u s o f w h i c h ' n o u n ' is a s p e c i e s - see v o l . 1 , 2 0 1 . F o r ο ύ σ ί α ν , t h e

m a t e r i a l e n t i t y , s e e e s p e c i a l l y 2 8 . T h e s a m e e x a m p l e , t h e d o u b l e s i g n i f i c a t i o n o f homo,
is u s e d b y A u g u s t i n e , De magistro 8 ( 2 2 ) 4 5 - 5 2 , p . 1 8 1 . T h e a m b i g u i t y ' i n c o m p l e x
e x p r e s s i o n s ' is n o t a m b i g u i t y d u e t o t h e c o n s t r u c t i o n i t s e l f ( t h a t is left f o r t y p e s 4-8),
b u t still h o m o n y m y o f a s i n g l e w o r d . H o w t h e n d o c s it differ f r o m t h e p r e c e d i n g
t y p e ? P r o b a b l y ' e q u i v o c a t i o n in s i m p l e e x p r e s s i o n s ' , as i n α ν δ ρ ε ί ο ς , c o v e r s t h a t k i n d
w h i c h e x i s t s in s i m p l e e x p r e s s i o n s t a k e n in i s o l a t i o n b u t is e l i m i n a t e d b y t h e c o n t e x t ;
whereas 'equivocation in c o m p l e x e x p r e s s i o n s ' is a k i n d which m a y persist even
within a b r o a d e r linguistic context.
9 Gabler's more ingenious restoration (see a p p a r a t u s ) tries t o identify the

a m b i g u i t y w i t h t h e s o p h i s m d i s c u s s e d b y A r i s t o t l e a t Soph. el. 1 7 9 b 3 9 ~ i 8 o a 7 . B u t ( a )
it l e a v e s τ ό δ ι ά μέσου w i t h n o o b v i o u s sense o r f u n c t i o n . A n d ( b ) it is b a s e d o n t h e
d u b i o u s e x p e c t a t i o n t h a t a s o p h i s m r a t h e r t h a n a r o u t i n e e x a m p l e w i l l b e used t o
i l l u s t r a t e t h e t y p e o f a m b i g u i t y in q u e s t i o n : a g a i n s t t h i s , c f . t h e p e d e s t r i a n e x a m p l e at
7, w h e r e t h e s o p h i s m o f R w a s available i f w a n t e d .
13-15 T h e e x a m p l e , whether o n the M S o r o n the e m e n d e d reading, does n o t
s u g g e s t m u c h d i f f e r e n c e f r o m t h e s p e c i e s o f e q u i v o c a t i o n i l l u s t r a t e d a t 2 - 5 . B u t it d o e s
contrast usefully with that at 1 5 - 1 7 , the difference indicated being that between
c o n s t r u a l o f p h o n e t i c e l e m e n t s a n d c o n s t r u a l o f s e m a n t i c e l e m e n t s . A p p a r e n t l y in this
c o n t e x t c o n j u n c t i o n s , like ή, a r e n o t c o n s i d e r e d ' s e m a n t i c ' - c f . O .
17-20 O u r emendation t o t h e e x a m p l e is d e s i g n e d t o fit t h e analysis which
follows. What point d o e s τ ί έπί τί αναφέρεται make? I f this is m e a n t t o be
interestingly different f r o m t h e p r e c e d i n g t y p e o f a m b i g u i t y , o n e w o u l d e x p e c t t h e
p o i n t t o b e t h a t it is u n c l e a r w h i c h n o u n is t h e s u b j e c t a n d w h i c h (if any) t h e
complement. B u t i f s o , t h e use o f αναφέρεται in 1 9 m u s t be admitted t o be
untechnical a n d careless.
R Diogenes Laertius 7 . 1 8 7
"εί τι λαλείς, τούτο διά τού στόματος σον διέρχεται· άμαξαν δέ λαλείς-
άμαξα άρα διά τού στόματος σον διέρχεται."
Context: s o p h i s m s used b y C h r y s i p p u s .
C f . 3 3 0 for virtually the same sophism.
S S i m p l i c i u s , In Ar. Cat. 2 4 , 9 - 2 1 (FDS 1 2 5 7 )
και λέγουσιν καλώς, ότι άπό τών πραγμάτων γίν(ται δήλα τό ομώνυμα, όταν τού αΰτοϋ
ονόματος ρηθέντος εγώ μεν άλλην έννοιαν, συ δέ άλλην περι τού ονόματος προβαλλώμεθα,
ώσπερ τού κύων ονόματος ρηθέντος έγώ μέν τόν χερσαϊον, αύ δέ τόν θαλάττιον έννοήσειας.
διό καί έν τοις παρ' όμωννμίαν σνλλογισμοϊς ήσνχάζειν οί διαλεκτικοί
παρακελεύονται, έως άν έπ' άλλο σημαινόμενον ό ερωτών μεταγάγη τό 5
όνομα· οΐον, εΐ τις έρωτα εί ό χιτών ανδρείος, εί τνχοι ανδρείος ών,
σνγχωρησόμεθα· κάν ερώτηση εί ό ανδρείος εΰφνχος, καί τούτο συγχωρη-
σόμεθα, αληθές γάρ- εί δέ σνναγάγη ότι ό χιτών άρα ενφνχος, ενταύθα τήν
όμωννμίαν τοΰ ανδρείου διαστείλασθαι καί δεϊξαι [τήν άνδρείαν ήγουν τήν
εύφνχίαν] ότι ά λ λ ω ς μέν έπί τού χιτώνος, άλλως δέ έπί τού τήν άνδρείαν 10
έχοντος λέγεται, ώστε τά πράγματα κυρίως, ούχι τά ονόματα ποιεί τήν όμωννμίαν.
5 μεταγάγηJ: έπαγάγη Κ ν
Context: c o m m e n t a r y o n Cat. 1 a 1 , t h e d e f i n i t i o n o f ομώνυμα. T h e p u z z l e a d d r e s s e d is

w h y Aristotle's discussion focuses o n the h o m o n y m o u s things t h e m s e l v e s , n o t o n t h e
linguistic aspects o f h o m o n y m y .
4 οί διαλεκτικοί H e r e , as o f t e n , t h e t e r m w i l l r e f e r p r i m a r i l y t o S t o i c l o g i c i a n s :
t h e t a c t i c o f ήσνχάζειν (4) is t h e h a l l m a r k o f C h r y s i p p u s ( c f . F, H ) .
38 Modality
A E p i c t e t u s , Diss. 2 . 1 9 . 1 - 5 ( D i o d o r u s fr.2 4 Giannantoni, part)
( 1 ) 0 κνριενων λόγος άπό τοιούτων τινών αφορμών ήρωτήσθαι φαίνεται-
( 2 ) κοινής γάρ ούσης μάχης τοις τρισι τούτοις πρός άλληλα, τώ [τό] "πάν
παρεληλνθός αληθές άναγκαΐον είναι" καί τώ "δννατώ αδύνατον μή
άκολονθείν' καί τώ " δ υ ν α τ ό ν ε ί ν α ι , ό' ο ύ τ ' έστιν αληθές ούτ' έ σ τ α ι ", ( 3 )
σ υ ν ι δ ώ ν τ ή ν μάχην ταύτην ό Διόδωρος τή τών πρώτων δνείν πιθανότητι 5
σννεχρήσατο πρός παράστασιν τού "μηδέν είναι δννατόν, ό ούτ' έστιν
αληθές ούτ' έσται". ( 4 ) λ ο ι π ό ν ό μέν τις τ α ύ τ α τηρήσει τών δυείν, ότι έστι
τέ τι δ υ ν α τ ό ν , ό ούτ' έστιν αληθές ούτ' έσται, και δ υ ν α τ ώ α δ ύ ν α τ ο ν ούκ
ακολουθεί· ού πάν δέ παρεληλυθός αληθές άναγκαϊόν έστιν, καθάπερ οί
περι Κλεάνθην φέρεσθαι δοκούσιν, οΐς έπι πολύ συνηγόρησεν Αντίπα
τρος. ($) οι δέ ταλλα δύο, ότι δ υ ν α τ ό ν τ ' εστίν, ό ούτ' έστιν αληθές ούτ'
έσται, καί πάν παρεληλυθός αληθές άναγκαϊόν έστιν, δυνατώ δ' αδύνατον
ακολουθεί. (6) τά τρία δ' εκείνα τηρήσαι άμήχανον διά τό κοινήν είναι
αυτών μάχην. άν ούν τίς μου πύθηται· " σ ύ δέ ποία αυτών τηρείς;"
άποκρινούμαι πρός αυτόν ότι ούκ ο ί δ α ' παρείληφα δ' ίστορίαν τοιαύτην,
ότι Διόδωρος μέν εκείνα έτήρει, οί δέ περί Πανθοίδην οΐμαι καί Κλεάνθην
τά ά λ λ α , ο ί δέ περί Χρύσιππον τά άλλα.
On the Master Argument t h e best p h i l o s o p h i c a l s t u d i e s a r e p e r h a p s t h o s e o f P r i o r

[456] and D e n y e r [ 4 6 3 ] , and an invaluable survey o f m o d e r n scholarship can be found
in G i a n n a n t o n i [462].
T o D e n y e r w e o w e t h e f o l l o w i n g t w o points. First, a n y successful reconstruction

m u s t so interpret a n d use Proposition 1 t h a t it w i l l c o m e o u t t r u e w h e n r e s t a t e d in
t e r m s o f D i o d o r u s ' o w n e v e n t u a l d e f i n i t i o n o f ' n e c e s s a r y ' as ' w h a t , b e i n g t r u e , w i l l
n o t b e f a l s e ' (C). S e c o n d , t h e i n f e r e n c e f r o m ' I t n e i t h e r is n o r w i l l b e t h e c a s e t h a t ρ t o
'It has b e e n false t h a t it w o u l d b e t h e c a s e t h a t p' is d e b a t a b l e . O n a c o n t i n u u m theory
o f t i m e , l i k e t h a t o f t h e S t o i c s (see 5 0 A ) , it c o u l d b e a r g u e d t h a t n o w m i g h t b e t h e first
t i m e at w h i c h ' n o t - p ' is t h e c a s e a n d t h a t , i f s o , t h e r e w a s no p r e c e d i n g i n s t a n t at w h i c h
'It w i l l b e t h e c a s e t h a t p' w a s false. D i o d o r u s ( H i 1 8 - 2 1 ) c o u l d h i m s e l f a v o i d this b y
his thesis o f t i m e m i n i m a . T h e S t o i c s , o n t h e o t h e r h a n d , u n l e s s t h e y j u s t m i s s e d t h e
r e l e v a n c e o f t h e o b j e c t i o n , m a y h a v e r e j e c t e d it o n t h e g r o u n d t h a t ' I t h a s b e e n false
t h a t it w o u l d b e t h e c a s e t h a t p', e v e n i f o f i n d e t e r m i n a t e t r u t h v a l u e a t t h e o u t s e t , h a s
become t r u e b y t h e s t a g e in t h e a r g u m e n t at w h i c h it is a p p e a l e d t o . F o r s u c h ' c h a n g i n g '
a r g u m e n t s , cf. 3 7 , especially J K .
Beyond this, in f o r m u l a t i n g the brief reconstruction in v o l . 1 w e have been

m o t i v a t e d a b o v e all b y t h e c o n s i d e r a t i o n t h a t t h e a r g u m e n t , w h i c h w a s a f a v o u r i t e
s u b j e c t o f l e a r n e d c o n v e r s a t i o n e v e n a t d i n n e r ( P l u t a r c h , Qu. conv. 6 1 5 A , De san. tu.
1 3 3 B - C ; E p i c t e t u s , Diss. 2 . 1 0 . 8 ) , c a n n o t h a v e been u n d u l y c o m p l e x in s t r u c t u r e .
4 άκολουθεΐν Cf. o n3 5 B 4 - 5 .
10 F o r C l e a n t h e s , w h o w r o t e a w o r k o n this a r g u m e n t ( i b i d . 2 . 1 9 . 9 ) , c f . 1 6 - 1 7
and Ε 2 . 5
i6 F o r P a n t h o i d e s t h e D i a l e c t i c i a n , see a l s o 3 7 B 2. a n d D . L . 5 . 6 8 .
Β Alexander, In Ar. An. pr. 1 8 3 , 3 4 - 1 8 4 , 1 0 (Diodorus fr. 2 7 Giannantoni,
part)
( 1 ) δ ύ ν α τ α ι λέγειν καί περί τών δυνατών, τοΰ τε, δ Διοδώρειον λέγεται, όή
έστιν ή έσται- τό γάρ ή όν ή έσόμενον πάντως δυνατόν μόνον εκείνος
ετίθετο, τό γάρ έμέ έν Κορίνθω γενέσθαι δυνατόν κατ' αυτόν, εί ειην εν
Κορίνθω, ή εί πάντως μέλλοιμι έσεσθαι' εί δέ μή γενοίμην, ουδέ δυνατόν
ήν καί τό τό παιδίον γενέσθαι γραμματικόν δυνατόν, εί πάντως έσοιτο. ού
εις κατασκευήν καί ό κυριεύων ήρώτηται λόγος |ό] ύ π ό τ ο ύ Δ ι ό δ ω ρ ο υ . ( 2 )

ομοίως καί περί τον κατά Φίλωνα- ήν δ έ τ ο ύ τ ο τ ό κ α τ ά φιλήν λεγόμενο ν
τήν έ π ι τ η δ ε ι ό τ η τ α τού υποκειμένου, κ α ν υ π ό τ ί ν ο ς έξωθεν αναγκαίου ή
γ ε ν έ σ θ α ι κεκωλυμένον, οϋτως τό άχυρον τό έ ν τή άτόμω ή τό έ ν τ ώ βυθώ

δυνατόν έ λ ε γ ε κ α υ β ή ν α ι όν εκεί, καίτοι κωλυόμενον υπό τών περιεχόντων
α υ τ ό έξ ανάγκης.
ι ό ή Wallies: ή S codd. 8 αναγκαίου Wallies: -ον codd.
Context: c o m m e n t a r y o n A r i s t o t l e , An. pr. 1 . 1 4 , 3 4 a i 2 f F . , w i t h A r i s t o t l e ' s position

r e p r e s e n t e d as m i d w a y b e t w e e n t h o s e o f D i o d o r u s a n d P h i l o .
9 T h e s t r a n g e ' c h a f f e x a m p l e recurs at ibid. 1 8 4 , 1 2 - 1 8 .
C B o e t h i u s , In Ar. De int. 2 3 4 , 2 2 - 6 ( D i o d o r u s fr. 28 Giannantoni, part)
Diodorus possibile esse d e t e r m i n a t , q u o d a u t est a u t erit; inpossibile, quod
cum f a l s u m sit n o n e r i t v e r u m ; n e c e s s a r i u m , q u o d c u m v e r u m sit n o n erit
falsum; n o n necessarium, q u o d a u t i a m est a u t erit falsum.
Context: c o m m e n t a r y o n De interpretatione 9 , c o m p a r i n g t h e m o d a l t h e o r i e s o f P h i l o ,
D i o d o r u s a n d t h e Stoics.
2—3 It is g e n e r a l l y a s s u m e d t h a t non . . . verum a n d non . . .falsum ire e q u i v a l e n t
t o , r e s p e c t i v e l y , 'false' a n d ' t r u e ' . B u t perhaps t h e m o r e c a u t i o u s w o r d i n g suggests
t h a t a l l o w a n c e is b e i n g m a d e f o r t h e p o s s i b i l i t y o f a p r o p o s i t i o n ' s l o s i n g its t r u t h v a l u e
a l t o g e t h e r ( c f . t h e S t o i c n o t i o n o f ' b e i n g d e s t r o y e d ' in F ) .
D Diogenes Laertius 7 . 7 5
έτι τ ε τ ά μ έ νέστι δυνατά, τ ά δ ' αδύνατα -

καίτ ά μ έ ναναγκαία, τ ά δ ' ουκ
αναγκαία, δυνατόν μ έ ν τ ό έπιδεκτικόν τ ο ύ άληοες είναι, τ ώ ν εκτός μ ή
έ ν α ν τ ι ο υ μ έ ν ω ν ε ι ς τ ό αληθές είναι, οίον " ζ ή / Ι ι ο κ λ ή ς " · αδύνατον δ έ ο μ ή
έστιν έπιδεκτικόν τού αληθές ε ί ν α ι , < ή έ π ι δ ε κ τ ι κ ό ν μέν έστι τά δ ' έκτος
αύτώ έναντιούται πρός τό αληθές ε ί ν α ι ) , ο ί ο ν " ή γ ή ίπταται", άναγκαίον
δέ έστιν όπερ άλη#ές ό ν ούκ έστιν έπιδεκτικόν τ ο ύ ψεύδος είναι, ή
έ π ι δ ε κ τ ι κ ό ν μ έ ν έ σ τ ι , τ ά δ ' έ κ τ ο ς αύτώ έναντιούται π ρ ό ς τ ό ψεύδος είναι,

οιον "ή αρετή ωφελεί", ούκ άναγκαίον δέ έστιν ό καί αληθές έστιν καί
ι / ι ε ύ δ ο ς ο ί ο ν τ ε ε ί ν α ι , τ ώ ν έ κ τ ο ς μηδέν έναντιουμένων, οΐον τό "περιπατεί
Δίων".
4 - 5 add. Frede
Context: i m m e d i a t e l y f o l l o w i n g 37M.
We follow Frede [407], 107-17, both in h i s t e x t u a l supplement a n d in his
i n t e r p r e t a t i o n o f t h e g e n i t i v e a b s o l u t e s as a d d i n g / u r i / i e r c o n d i t i o n s f o r a p r o p o s i t i o n ' s
h a v i n g t h e m o d a l p r o p e r t y in q u e s t i o n (see v o l . 1 , t r a n s l a t i o n ) . T h i s , as h e s h o w s , is
r e q u i r e d i f t h e f o u r d e f i n i t i o n s a r e t o c o m e o u t as p r o p e r l y interdefinable.
Ε C i c e r o , Fat. 1 2 - 1 5
(1) vigila, Chrysippe, ne tuam causam, in q u a tibi c u m D i o d o r o , valente

d i a l e c t i c o , m a g n a l u c t a t i o e s t , d e s e r a s . si e n i m e s t v e r u m , q u o d i t a c o n e c t i t u r :
" s i q u i s o r i e n t e C a n i c u l a n a t u s e s t , is in m a n non morietur", illud quoque
v e r u m est: " s i F a b i u s o r i e n t e C a n i c u l a n a t u s est, F a b i u s in m a r i n o n morietur."
p u g n a n t i g i t u r h a e c i n t e r s e , F a b i u m o r i e n t e C a n i c u l a n a t u m e s s e , e t F a b i u m in 5
mari moriturum; et quomam certum in Fabio ponitur, natum esse eum
Canicula oriente, haec quoque pugnant, et esse Fabium, et in mari esse
m o r i t u r u m . e r g o h a e c q u o q u e c o n i u n c t i o est e x r e p u g n a n t i b u s , " e t est F a b i u s ,
et in m a n F a b i u s m o r i e t u r " , q u o d , u t p r o p o s i t u m est, n e fieri q u i d e m potest,
e r g o illud, " m o r i e t u r in m a r i F a b i u s " , e x e o g e n e r e est, q u o d fieri n o n p o t e s t . 10
omne ergo, quod falsum dicitur in f u t u r o , id fieri n o n potest. (2) at hoc,
C h r y s i p p e , m i n i m e vis, m a x i m e q u e tibi d e h o c i p s o c u m D i o d o r o certamen
e s t . i l l e e n i m i d s o l u m f i e r i p o s s e d i c i t , q u o d a u t sit v e r u m aut f u t u r u m sit
v e r u m , e t q u i c q u i d f u t u r u m s i t , i d d i c i t f i e r i n e c e s s e e s s e , e t q u i c q u i d n o n sit
f u t u r u m , id n e g a t f i e r i p o s s e . ( 3 ) t u e t q u a e n o n s i n t f u t u r a , p o s s e f i e r i d i c i s , u t 15
frangi h a n c g e m m a m , e t i a m s i id n u m q u a m f u t u r u m sit, n e q u e n e c e s s e fuisse

Cypselum regnare Corinthi, q u a m q u a m id m i l l e n s i m o a n t e a n n o Apollinis
o r a c u l o e d i t u m e s s e t . ( 4 ) a t si i s t a c o m p r o b a b i s d i v i n e p r a e d i c t a , e t q u a e f a l s a i n
f u t u r i s d i c e n t u r , i n iis h a b e b i s , u t e a f i e r i n o n p o s s i n t , u t si d i c a t u r Afncanum
C a r t h a g i n e p o t i t u r u m , e t , si v e r e d i c a t u r d e f u t u r o , i d q u e i t a f u t u r u m s i t , d i c a s 20
e s s e n e c e s s a r i u m ; q u a e e s t t o t a D i o d o r i v o b i s i n i m i c a s e n t e n t i a . ( 5 ) e t e n i m si
illud v e r e c o n e c t i t u r , "si oriente Canicula n a t u s es, in m a r i n o n moriere",
p r i m u m q u e q u o d est in c o n e x o , " n a t u s es o r i e n t e C a n i c u l a " , n e c e s s a r i u m est
(omnia enim vera in praetentis necessaria sunt, ut Chrysippo placet
dissentient! a m a g i s t r o C l e a n t h e , q u i a sunt i n m u t a b i l i a n e c in f a l s u m e v e r o 25
praeterita possunt convertere), si igitur quod primum in conexo est,
necessarium est, fit etiam quod consequitur necessarium. quamquam hoc
C h r y s i p p o n o n v i d e t u r v a l e r e in o m n i b u s ; s e d t a m e n , si n a t u r a l i s e s t c a u s a , c u r
in m a n Fabius non moriatur, in m a n Fabius m o r i n o n potest. (6) h o c loco
Chrysippus aestuans falli sperat Chaldaeos ceterosque divinos, neque eos 3°
u s u r o s esse c o n i u n c t i o n i b u s , u t ita sua p e r c e p t a p r o n u n t i e n t , " s i q u i s n a t u s est
o r i e n t e C a n i c u l a , is i n m a n n o n m o r i e t u r " , s e d p o t i u s i t a d i c a n t , " n o n e t n a t u s
e s t q u i s o r i e n t e C a n i c u l a , e t is i n m a n morietur." ο licentiam iocularem! ne
ipse i n c i d a t in D i o d o r u m , d o c e t C h a l d a e o s , q u o p a c t o e o s e x p o n e r e percepta
oporteat. 35
19-20 ut si-potiturum seel. Christ
2-11 T h e a r g u m e n t is g a r b l e d h e r e , b u t t h e s a m e p o i n t is b e t t e r a r g u e d at 2 1 - 7 .
F o r ' F a b i u s e x i s t s ' t o e n t a i l ' F a b i u s w a s b o r n at t h e r i s i n g o f t h e D o g s t a r ' (as it m u s t i f
C i c e r o ' s p o i n t is t o b e c o r r e c t ) w o u l d p r e s u p p o s e a v a r i e t y o f e s s e n t i a l i s m which
c a n n o t easily b e a t t r i b u t e d t o t h e S t o i c s o r t o a n y o t h e r H e l l e n i s t i c s c h o o l .
11-15 Cf. A.
29-33 F o r t h e use o f t h e n e g a t e d c o n j u n c t i o n , c f . F r e d e [ 4 0 7 ] , 85—6; S o r a b j i
( 4 5 9 ] , 2 6 6 - 7 0 ; Sedley [ 2 4 3 ] , 2 5 3 - 5 and (44°|-
3 1 , 34 percepta= ' t h e o r e m s ' , c f . v o l . 1 , 2 6 4 .
F Alexander, In Ar. An. pr. 177,25-178,1 (SVF 2.202a, part)
Χρύσιππος δέ λίγων μηδέν κωλύειν και δυνατώ αδύνατον έπεσθαι προς

μέν τήν ύπ' Αριστοτέλους είρημένην δεϊξιν ουδέν λέγει, πειράται δέ διά
παραδειγμάτων τινών ούχ ύγιώς συγκειμένων δεικνύναι τούτο μή ούτως
έχον. φησι γάρ έν τώ συνημμένω τώ "ει τέθνηκε Δίων, τέθνηκεν ούτος"
δεικνυμένου τού Δίωνος άληθεί όντι τό μέν ήγούμενον (τό) "τέθνηκε 5
Δίων" δ υ ν α τ ό ν ε ί ν α ι τ ώ δ ύ ν α σ σ α ί π ο τ ε αληθές γενέσθαι τό τεθνηκέναι
Δίωνα, τό δέ "τέθνηκεν ούτος" αδύνατον αποθανόντος yap Δίωνος
φθείρεσθαι τό αξίωμα τό "ούτος τέθνηκε" μηκέτ' όντος τοΰ τήν δεϊξιν
άναδεχομένου- έπί γάρ ζώντος καί κατά ζώντος ή δεϊξις. εί ουν μή(τε)
τεθνεώτος αυτού έτι τό "ούτος" οΐόν τε, μήτε πάλιν [ή] υφίσταται ό Δίων 10
ώς δύνασ#αι έ π ' αυτού ρηθήναι τό "τέθνηκεν ούτος", αδύνατον τ ό
"τέθνηκεν ούτος".
5 suppl. Aid. 9 suppl. Walhes 10 ή del. Wallies 11 ώ ; Wallies: <1 codd.
Context: c o m m e n t o n A r i s t o t l e , An. pr. 1 . 1 4 , 3 4 a i o f F . : t h e i m p o s s i b l e d o e s n o t f o l l o w

f r o m t h e p o s s i b l e . S e e a l s o FDS 994—7, a n d c o n t e x t n o t e o n 5 2 F .
G C i c e r o , Fat. 2 0 - 1
concludit enim Chrysippus h o c m o d o : " s i est m o t u s sine causa, n o n o m n i s
enuntiatio, quod αξίωμα dialectici appellant, a u t v e r a a u t falsa erit; causas
e n i m efhcientis q u o d n o nhabebit, id n e c v e r u m n e c falsum erit; o m n i s autem
e n u n t i a t i o a u t v e r a a u t f a l s a e s t ; m o t u s e r g o s i n e c a u s a n u l l u s e s t . q u o d si i t a e s t ,
omnia, quae fiunt, causis fiunt antegressis; i d si i t a e s t , f a t o omnia fiunt; 5
e m c i t u r i g i t u r f a t o fieri q u a e c u m q u e fiant."
Context: c o m p a r i s o n o f C h r y s i p p u s a n d E p i c u r u s o n d e t e r m i n i s m ( c o n t i n u e d a t 2 0 E ) .
Η A l e x a n d e r , Fat. 176,14-24 (FDS 1 0 0 9 , part)
τ ό δ έ λ έ γ ε ι ν μή άναιρεϊσθαι πάντων γινομένων καθ' ειμαρμένη ν τό δυνατόν

τε καί ένδεχόμενον τώ δυνατόν μέν είναι γενέσθαι τούτο ο ύπ' ούδενός
κωλύεται γενέσθαι, κάν μή γένηται, τών δ έ καθ' ε'ιμαρμένην γινομένων ού
κεκωλΰσθαι τά αντικείμενα γενέσθαι, δ ι ό καίτοι μή γινόμενα ομως εστι
δυνατά, καί τού μή κεκωλΰσθαι γενέσθαι αυτά ά π ό δ ε ι | ι ν φέρειν τό ήμΐν τά 5
κωλύοντα αυτά [άν] άγνωστα είναι, πάντως μέν τινα όντα (ά γάρ έστιν
α ί τ ι α τοΰ γίνεσθαι τά αντικείμενα αύτοις καθ' ε'ιμαρμένην, ταύτα και τού
μή γίνεσθαι τούτοις αίτια, εί γε ώς φασιν αδύνατον τ ώ ν αυτών
περιεστώτων γίνεσθαι τά αντικείμενα· άλλ' ότι μη ήμΐν εστι γνώριμα τινα
α έ σ τ ι , δ ι α τούτο άκώλυτον αυτών τό μή γίνεσθαι λέγουσιν), τό δή τ α ύ τ α ιο
λ έ γ ε ι ν π ώ ς ού παιζόντων έστιν έν ού παιδιάς λόγοις δεομένοις;
4 «κωλύσβαι Usener. «*ώλυται codd 6 άν V : del. V : οιη. Α

1 2 1 2
lOpTjdel Brum
Context: argument against opponents (unnamed b u t clearly Stoics) w h o defend
u n i v e r s a l n e c e s s i t a t i o n as c o m p a t i b l e w i t h h u m a n e x p e r i e n c e .
F o r c o m m e n t a r y , cf. Sharpies [ 3 3 3 ] , 134-7.
2-3 T h i s d e f i n i t i o n o f ' p o s s i b l e ' is p r o b a b l y j u s t a l o o s e o r i n c o m p l e t e s t a t e m e n t
o f t h e S t o i c o n e a t D . T h e v a g u e n e s s suits A l e x a n d e r ' s p u r p o s e , s i n c e it e n a b l e s h i m t o
a r g u e t h a t anything t h a t d o e s n o t c o m e about should o n t h e Stoic definition b e
i m p o s s i b l e , b e c a u s e s o m e h o w ' p r e v e n t e d ' (6—9). A g a i n s t this, a r e a s o n a b l e r e a d i n g o f
D w o u l d a l l o w u s t o t a k e ' p r e v e n t e d ' in a s u i t a b l y r e s t r i c t e d w a y w h i c h would
e x c l u d e as a c a s e o f p r e v e n t i o n t h e m e r e a b s e n c e o f a c a u s a l c h a i n l e a d i n g t o t h e
actualization o f a possibility.
5-10 A l l t h a t is w i t h c e r t a i n t y a t t r i b u t e d t o t h e S t o i c s h e r e is a n a p p e a l t o o u r
i g n o r a n c e as p r o o f t h a t c e r t a i n c o u n t e r f a c t u a l s a r e n o t p r e v e n t e d . T h e i n f e r e n c e s
πάντως (6)-άντικείμενα (ο) m a y b e A l e x a n d e r ' s o w n . A n d a l t h o u g h h e w o u l d h a v e
us b e l i e v e t h a t t h e i r n o t b e i n g p r e v e n t e d w a s c l a i m e d t o consist in o u r i g n o r a n c e o f t h e
p r e v e n t i n g f a c t o r s , t h e S t o i c s in q u e s t i o n m a y e i t h e r j u s t h a v e c l a i m e d t h a t there
g e n u i n e l y w e r e n o s u c h f a c t o r s , a n d b y w a y o f p r o o f c h a l l e n g e d a n y o n e t o find t h e m ,
o r r e s t r i c t e d ' p r e v e n t e d ' t o evident o b s t a c l e s in o r d e r t o p r e v e n t all r e l e v a n t f a c t o r s ,
h o w e v e r t e n u o u s o r n e g a t i v e ( c f . p r e v i o u s n o t e ) , f r o m c o u n t i n g as o b s t a c l e s . T h e
l a t t e r e x p l a n a t i o n is (as N i c h o l a s D e n y e r p o i n t s o u t t o us) s u p p o r t e d b y S i m p l i c i u s , In
Ar. Cat. 1 9 6 , 2 - 4 , w h e r e w h a t s e e m s t o b e t h e S t o i c d e f i n i t i o n o f ' p o s s i b l e ' is set o u t as
i n t r i n s i c fitness μηδενός φανερού κωλύματος ενισταμένου.
I Ammonius, In Ar. De int. 1 3 1 , 2 0 - 3 2 (FDS 1252, part)
τοσαύτην ουν δύναμιν έχοντος τού θεωρήματος προς πάντα ημών τον βίον άναγκαϊόν
ηγούμαι τών πάντα άναγκάζειν πειρωμένων λόγων τούς δοκούντας παρέχειν τινά τοίς
ακούονσιν άπορίαν έκθέσθαί τε καί διαλνσαι. δύο δέ τούτων όντων, τού μέν λογικωτέρον
τού δέ πραγματειωδεστέρου, ο μεν λογικώτερος προάγεται ώς επί τίνος ημών
ενεργείας, οΐον τής κατά τό θερίζειν, τόν τρόπον τούτον εί θεριεϊς, φησίν, $
ουχί τάχα μέν θεριείς τάχα δέ ού θεριεϊς, άλλά πάντως θεριείς, καί εί μή
θεριεϊς, ωσαύτως ούχι τάχα μέν θεριείς τάχα δέ ού θεριείς, άλλά πάντως
ού θεριείς· άλλά μήν έξ ανάγκης ήτοι θεριεϊς ή ού θεριείς· άνήρηται άρα τό
τάχα, είπερ μήτε κατά τήν αντίθεσιν τού θεριείν πρός τό μή θεριεϊν έχει
χώραν, έξ ανάγκης τού ετέρου τούτων έκβαίνοντος, μήτε κατά τό 1 0
επομενον οποτεραοϋν τών υποθέσεων τό δέ τάχα ήν τό είσφέρον τό
ένδεχόμενον οιχεται άρα τό ένδεχόμενον.
Context: c o m m e n t a r y o n De interpretatione 9 .
F o r S t o i c i n t e r e s t in t h e M o w i n g A r g u m e n t , c f . D . L . 7 . 2 5 ; 3 7 C , L 1 . T h e last o f
t h e s e a s s o c i a t e s it w i t h t h e M a s t e r A r g u m e n t , w h o s e o r i g i n in t h e D i a l e c t i c a l s c h o o l o f
D i o d o r u s it p r o b a b l y s h a r e d ( 3 1 M ) .
1 θεωρήματος Aristotle's controversial qualification o f the L a w o f the E x c l u d e d
M i d d l e in De int. 9 . A m m o n i u s h i m s e l f i n t e r p r e t s A r i s t o t l e n o t as r e j e c t i n g t h e l a w f o r
s t a t e m e n t s a b o u t f u t u r e c o n t i n g e n t s , b u t as d e n y i n g t h e m ' d e f i n i t e ' t r u t h o r falsity.
4 τοΰ δέ T h e r e f e r e n c e is t o a n a r g u m e n t for determinism based o n divine
f o r e k n o w l e d g e , set o u t a t ibid. 132,8-135,11.
E P I S T E M O L O G Y : S T O I C S A N D A C A D E M I C S
39 Impressions
A Diogenes Laertius 7 4 9 - 5 1 {SVF 2 . 5 2 , 5 5 ,6 1 )
( 1 ) αρέσκει τοίς Στωικοϊς τόν περί φαντασίας καί α'ιαθήσεως προταττειν

λόγον, καθότι τό κριτήριον, ω ή αλήθεια τών πραγμάτων γινώσκεται,
κατά γένος φαντασία εστί, καί καθότι ό περί συγκαταθέσεως καί ό περί
καταλήφεως καί νοήσεως λόγος, προάγων τών άλλων, ουκ άνευ φαντασίας
συνίσταται, (ι) προηγείται γάρ ή φαντασία, εΐθ' ή διάνοια εκλαλητική 5
υπάρχουσα, ο πάσχει ύπό τής φαντασίας, τούτο εκφέρει λόγω. ( 3 )
διαφέρει δέ φ α ν τ α σ ί α καί φάντασμα- φάντασμα μέν γάρ έστι δόκησις
διανοίας οία γίνεται κατά τούς ύπνους, φαντασία δέ έστι τύπωσις έν φυχή,
τουτέστιν άλλοίωσις, ώς ό Χρύσιππος έν τώ β' Περί φυχής υ φ ί σ τ α τ α ι , ού
γάρ δεκτέον τήν τύπωσιν οιονεί τύπον σφραγιστήρος, έπεί άνένδεκτόν έστι ίο
πολλούς τύπους κατά τό αυτό περί τό αυτό γίνεσθαι. νοείται οέ φαντασία ή άπό
υπάρχοντος κατά τό υπάρχον έναπομεμαγμένη και έναποτετυπωμένη καί εναπεσφραγισ-
μένη, οία ούκ άν γένοιτο άπό μή υπάρχοντος. ( 4 ) τών δέ φαντασιών κατ'αυτούς α ί

μέν είσιν αίσθητικαί, αί δ' οϋ· αίσθητικαί μέν αί δι' αισθητηρίου ή
αισθητηρίων λαμβανόμεναι, ούκ αίσθητικαί δ' αί διά τής διανοίας is.
καθάπερ τών ασωμάτων καί τών άλλων τών λόγω λαμβανομένων. ($) τών
δ' αισθητικών (αί μέν) άπό υπαρχόντων μετ' εΐξεως καί συγκαταθέσεως
γίνονται, είσί δέ τών φαντασιών καί έμφάσεις αί ώσανεί άπό υπαρχόντων
γινόμεναι. ( 6 ) έτι τών φαντασιών α ί μέν ε'ισι λογικαί, αί δέ άλογοι· λογικαί
μέν α ί τών λογικών ζώων, άλογοι δέ α ί τών άλογων, αί μέν ουν λογικαί 20
νοήσεις είσίν, αί δ' άλογοι ού τετυχήκασιν ονόματος. ( 7 ) και αί μέν είσι
τεχνικαί, αί δέ άτεχνοι· ά λ λ ω ς γοϋν θεωρείται ύπό τεχνίτου είκών καί
ά λ λ ω ς ύπό άτέχνου.
y τώ β' A.A.Long: τω ιβ BFP: τώ δευτέρω H.S.Long 16 καθάπερ BP: καθάπερ κα'ι έπι F καί
BP: καιέπϊΐ τών post άλλωκοπι. Suda, seel. Egli λαμβανομένων (τίνες} Egli ιτ(αίμεν)
Arnim
Context: o p e n i n g s e c t i o n o f D i o c l e s o f M a g n e s i a ' s s y n o p s i s o f S t o i c d i a l e c t i c ; see n o t e

on 3 3 A .
3 συγκαταθέσεως T h e n o u n is p r o b a b l y a S t o i c c o i n a g e . F o r p r e - S t o i c uses o f
t h e v e r b , c f . P l a t o , Gorg. 5 0 1 c ( w i t h δόξα a s o b j e c t ) ; A r i s t o t l e , Top. m . i , n 6 a n ;
E p i c u r u s , SV 2 9 .
5-6 =33D
7 φάντασμα T h i s p e j o r a t i v e u s e o f t h e t e r m w a s c a n o n i z e d b y P l a t o , e . g . Rep.,
2 . 3 8 2 a , Phd. 8 i d , a n d e s p e c i a l l y , Soph. 2 6 6 b . S o t o o t h e E p i c u r e a n d o x o g r a p h y in 1 6 B
12, w h i c h c o n t r a s t s w i t h E p i c u r u s ' n o r m a l l y u n l o a d e d u s e o f t h e w o r d , e . g . 1 9 A .
9-11 Explained fully b y S e x t u s , M. 7 . 2 2 8 - 3 1 , as C h r y s i p p u s ' amendment of
C l e a n t h e s ; s e e R i s t [ 3 0 3 ] , 1 3 6 . O u r t r a n s l a t i o n s o f « α τ ά τ ό αυτό as κ α τ ά τόν αυτόν
χρόνον, a n d π ε ρ ί τ ό α υ τ ό as ' t h e s a m e s u b j e c t ' ( i . e . t h e r e c i p i e n t o f t h e i m p r e s s i o n s ) ,
are justified b y S e x t u s l o c . cit.
1 1 —13 See40E3.
13-16 F o r t h e t w o s o u r c e s o f φαντασία, c f . A r i s t o t l e , De an. 1 1 1 . 1 0 , 433029; 111.1 1,
434a6; De motu 8 , 702319. F o r t h e a p p r e h e n s i o n o f i n c o r p o r e a l s , sec 2 7 E .
17 εΐξεως S i m i l a r l y c o u p l e d w i t h συγκατάθεσις at 5 3 S ; cf. note o n 5 3 0 .
18 έ μ φ ά σ ε ι ς T h e S t o i c use o f this t e r m ( c o n t r a s t t h e A c a d e m i c , e . g . 6 9 D 2) is
e x e m p l i f i e d i n SVF 2 . 6 7 3 b y ' h e f a c e o f t h e m a n in t h e m o o n .
19 άλογοι Non-rational, as d i s t i n c t from irrational, which characterizes
d i s o b e d i e n c e t o r e a s o n . T h e s e senses a r e d i s t i n g u i s h e d in SVF 3 . 3 7 5 .
21 νοήσεις S e e t h e excellent discussion b y F r e d e [ 4 6 8 ] , 6 8 - 7 1 . Aristotle treats
φαντασία as νότησίς τις in De an. 1 1 1 . 1 0 , 4 3 3 a i o .
22 τεχνικαί S e e 4 0 1 2, Ν 4 .
Β Aetius 4 . 1 2 . 1 - 5 (SVF 2 . 5 4 , part)
( 1 ) Χρύσιππος διαφέρειν αλλήλων φησί τέτταρα ταύτα, (ϊ) φαντασία μέν

ούν έστι πάθος έν τ ή ι ρ υ χ ή γιγνόμενον, ένδεικνύμενον αυτό τ ε « α ί τ ο
πεποιηκός- οΐον έ π ε ι δ ά ν δ ι ' όψεως θεωρώμεν τ ό λευκόν, έ σ τ ι πάθος τό
έγγεγενημένον δ ι ά τής οράσεως έν τή ψυχή. καί (κατά} τούτο τό πάθος
ε ι π ε ί ν έ χ ο μ ε ν , ό τ ι υ π ό κ ε ι τ α ι λ ε υ κ ό ν κινούν ημάς· ομοίως καί δ ι ά τ ή ? αφής
καί τής οσφρήσεως. (}) εΐρηται δ έ ή φαντασία άπό τού φωτός- καθάπερ
γάρ τό φώς αυτό δείκνυσι καί τ ά άλλα τ ά έν α ΰ τ ω περιεχόμενα, καί ή
φαντασία δ ε ί κ ν υ σ ι ν έ α υ τ ή ν κ α ί τ ό πεποιηκός αυτήν. ( 4 ) « φ α ν τ α σ τ ό ν δ έ τ ό
ποιούν τ ή ν φαντασίαν οΐον τό λευκόν καί τό ψυχρόν καί πάν ό τι άν
δύνηται κινείν τήν ψυχήν, τοΰτ' έστι φανταστόν. ($) φανταστικόν δέ έ σ τ ι
δ ι ά κ ε ν ο ϊ ελκυσμός, πάθος έν τή ψυχή ά π ' ούδενός φανταστού γινόμενον
καθάπερ έπί τού σκιαμαχούντος καί κενοίς επιφέροντας τάς χείρας- τή γάρ
φαντασία υπόκειται τι φανταστόν, τώ δέ φανταστικά) ουδέν. ( 6 ) φάντασμα
δέ έστιν, έφ' ό έλκόμεθα κατά τόν φανταστικόν διάκενον έλκυσμόν ταύτα
δέ γίνεται έπί τών μελαγχολώντων καί μεμηνότων ό γοϋν τραγικός Όρέστης
όταν λεγτ, . . .
2 αυτό τε GC: iv αύτώ Nemesn 172 ahqui codd. } τι λευκόν Reiske 4 <κατά> Wyttenbach
7 οι5το| αυτό ABC 12 κενοίς Reiskc: κενός codd.
1-4 C f . 7 0 Α 5 - 6 , w h i c h s u p p o r t s t h e c h o i c e o f αυτό as t h e r e a d i n g in line 2 .

6 ά π ότοΰφωτός S o a l r e a d y A r i s t o t l e , De an. i n . 3 , 42933.
10 φανταστικόν A f u r t h e r m a r k o f t h e i n f l u e n c e o f P l a t o , Soph.; c f . 266d, 268c.
15-16 T h e o m i t t e d q u o t a t i o n is E u r i p i d e s , O r . 2 5 5 - 9 , O r e s t e s b e i n g a f a v o u r i t e
e x a m p l e o f delusion; cf. G 9; 1 6 F ; 4 0 E 5 .
C C i c e r o , Acad. 2 . 2 1
( 1 ) a t q u i qualia sunt h a e c q u a e sensibus p e r c i p i d i c i m u s talia s e c u n t u r ea q u a e

n o n s e n s i b u s ipsis p e r c i p i d i c u n t u r s e d q u o d a m m o d o s e n s i b u s , u t h a e c : " i l l u d
est a l b u m , h o c d u l c e , c a n o r u m illud, h o c b e n e o l e n s , h o c a s p e r u m " : ammo
i a m h a e c t e n e m u s c o n p r e h e n s a n o n s e n s i b u s . ( 2 ) " i l l e " d e i n c e p s " e q u u s e s t , ille
c a n i s . " ( 3 ) c e t e r a series d e i n d e s e q u i t u r m a i o r a n e c t e n s , u t h a e c q u a e quasi
expletam rerum conprehensionem amplectuntur: "sihomo est, animal est
m o r t a l c ratioms particeps." (4)q u o e g e n e r e nobis notitiae r e r u m inpnmuntur
sine q u i b u s n e c intellegi q u i c q u a m n e c q u a e r i < n e c ) disputari potest.
8 < n « > Hlasberg: Jispulan(ve) A B : <jul> iisp. V

2 2 2
Context: a n e a r l y s t a g e in L u c u l l u s ' d e f e n c e o f S t o i c e p i s t e m o l o g y o n A n t i o c h u s '

behalf.
S i n c e t h e S t o i c s r e g a r d e d all p e r c e p t i o n as t a k i n g p l a c e in t h e ήγεμονικόν (cf. 5 3 M ) ,
t h e d i s t i n c t i o n b e t w e e n sensibus a n d animo is p o t e n t i a l l y misleading. T h e general
a c c u r a c y o f t h e r e p o r t , h o w e v e r , is a s s u r e d b y its c l o s e n e s s t o C h r y s i p p u s in 5 3 G .
W h a t t h e d i s t i n c t i o n a m o u n t s t o is b r o a d l y a n a l o g o u s t o L o c k e ' s d i s t i n c t i o n b e t w e e n
' s i m p l e ' a n d ' c o m p l e x ' i d e a s , w h e r e b y t h e f o r m e r h a v e t h e i r s o u r c e in t h e sensible
q u a l i t i e s o f t h i n g s a n d t h e l a t t e r a r e c o n s t r u c t e d b y t h e m i n d o u t o f t h e s i m p l e ideas b y
w h i c h it is a f f e c t e d v i a t h e senses. F o r a c l o s e p a r a l l e l t o C , c f . S . E . , M. 7 . 3 4 4 - 5 ; a n d f o r
its b e a r i n g o n t h e r e l a t i o n between 'simple' (pre-rational) concepts a n d rational
i m p r e s s i o n s , s e e F r e d e [ 4 6 8 ] , 68—9.
7 quo egenere m u s t r e f e r b a c k t o talia, I , a n d n o t , as quo c o u l d i m p l y , t o cetera
series, 5 .
D D i o g e n e s L a e r t i u s 7 . 5 3 (SVF 2.87, part)
( 1 ) κ α τ ά περίπτωσιν μεν ουν ένοήθη τ ά αισθητά· (ι) καθ' ομοιότητα δέ τά

άπό τίνος παρακειμένου, ώς Σωκράτης άπό τής εικόνος- (i) κατ'
άναλογίαν δέ αύξητικώς μέν, (ώς) ό Τιτυός καί Κύκλωφ- μειωτικώς δέ,
ώς ό Πυγμαίος, καί τό κέντρον δε τής γής κατ' άναλογίαν ένοήθη άπό τών
μικρότερων σφαιρών. ( 4 ) κατά μετάθεσιν δέ, οιον οφθαλμοί έπί τοΰ 5
στήθους- (s) κατά σύνθεσιν δέ ένοήθη Ίπποκένταυρος- (6) καί κ α τ '
έναντίωσιν θάνατος, (j) νοείται δέ κ α ί κ α τ ά μετάβασίν τινα, ώς τά λεκτά
καί ό τόπος. (8) φυσικώς δέ νοείται δίκαιον τι καί αγαθόν. (9) κ α ί κατά
στέρησιν, οΐον άχειρ.
ι olv om. F 3 <ώ?> Hubner 8 δίκαιον codd.: καί όν Suda
Context: see o n 3 3 A .
F o r c o n c e p t f o r m a t i o n b y m e t h o d s l - j a n d 5 , sec S . Ε ., Μ. 8 . 5 6 - 6 0 , a n d t h e s i m i l a r
d o c t r i n e a t t e s t e d f o r E p i c u r u s , 1 2 F . F o r 1 - 4 in S t o i c i s m , see 6 0 D 1. F o r 7, see v o l . 1 ,
165. F o r 8, see 6 0 C .
Ε Aetius 4 . 1 4 (SVF 2.83)
( 1 ) ο ί Στωικοί φασιν όταν γεννηθή ό άνθρωπος, έχει τό ήγεμονικόν μέρος

τής φυχής ώσπερ χάρτην εΰεργον εις άπογραφήν εις τούτο μίαν έκάστην
τών εννοιών έναπογράφεται. (ι) πρώτος δέ ό τής αναγραφής τρόπος ό διά
τών αισθήσεων, αίσθόμενοι γάρ τίνος οΐον λευκού απελθόντος αυτού
μνήμην έχουσιν όταν δέ ομοειδείς πολλαί μνήμαι γένωνται, τότε φαμέν 5
έχειν έμπειρίαν εμπειρία γάρ έστι τό τών ομοειδών φαντασιών πλήθος.
(}) τών δέ εννοιών αί μέν φυσικώς γίνονται κατά τούς είρημένους τρόπους
και άνεπιτεχνήτως, αί δέ ήδη δι' ημετέρας διδασκαλίας καί επιμελείας-
α ύ τ α ι μέν ουν έννοιαι καλούνται μόνον, έκεϊναι δέ και προλήφεις. ( 4 ) ό δέ
λόγος, καθ'όν προσαγορευόμεθα λογικοί έκ τών προλήφεων συμπληρούσ-
θαι λέγεται κατά τήν πρώτην εβδομάδα.
2 εΰεργον Dicis: ένεργόν (-ών) codd. 4 αίσθόμενοι Diels: αίαθανόμενοι codd. 5 φαμέν G A B :
φασίν C 6 φαντασιών G: o m . (A)BC: εννοιών Reiske η ante τών lacunam stat. Sandbach
φυσικώς G: φυσικαί (A)BC y μόνον vulgo: μόναι codd.
Context: d o x o g r a p h y o f t h e o r i g i n s o f s e n s a t i o n a n d t h o u g h t .
T h e s t r i k i n g s i m i l a r i t i e s b e t w e e n this p a s s a g e a n d A r i s t o t l e , An. Pst. 1 1 . 1 9 , 99t>35~
iooa9 are noted b y Sandbach [304], 5 1 - 2 , concerned though h e is t o m i n i m i z e
A r i s t o t l e ' s i n f l u e n c e o n S t o i c i s m ; c f . a l s o A r i s t o t l e , Metaph. A.\, 9 8 0 3 2 7 — 9 8 1 3 7 .
3-4 T h e e m p i r i c i s t i m p l i c a t i o n s a r e fully d e v e l o p e d i n S . E . , M. 8 . 5 6 , 6 0 (SVF
2.88).
5-6 C f . A r i s t o t l e , Metaph. A.i, 9 8 o b 2 9 - 3 0 , α ί y a p ττολλαί μ ν ή μ α ι τοΰ αύτον
πράγματος μιάς εμπειρίας άποτελοΰσιν. C h r y s i p p u s d e f i n e d m e m o r y as θησαυρισ
μός φαντασιών, SVF 1 . 6 4 .
7-9 F o r this p a s s a g e , a n d the difference between tWoia a n d πρόληψις, c f .
S a n d b a c h ( 4 7 0 ] . H o w e v e r , w e c a n n o t a c c e p t his ( p . 2 6 ) a n d o t h e r s ' b e l i e f t h a t κατά
τούς ε'ιρημένους τρόπους, η, s h o w s ' t h a t s o m e t h i n g h a s fallen o u t a f t e r t h e p r e c e d i n g
s e n t e n c e ' a l o n g t h e lines o f D . T h e p r o c e s s e s o u t l i n e d in Ε 2 a r e q u i t e sufficient t o
e x p l a i n t h e p l u r a l τρόπους, while m u c h o f D d o e s n o t fit t h e s c o p e o f I W o i a i .
( S a n d b a c h [ 3 0 4 ] , 8 0 n . 1 1 8 , h a s n o w r e t r a c t e d his b e l i e f i n t h e t e x t ' s d e f e c t i v e n e s s . )
9—11 C f . 5 3 V a n d 3 3 H 3 , w h e r e f o u r t e e n is g i v e n as t h e a g e f o r r a t i o n a l m a t u r i t y .
T h e c o u n t i n g b y s e v e n s w a s t r a d i t i o n a l ; c f . A r i s t o t l e , Pol. ν π , 1 3 3 3 b 3 4 , I336b40.
S a n d b a c h , l o c . c i t . , s u g g e s t s t h a t A e t i u s has c o n f u s e d ' t h e b e g i n n i n g o f t h e g r o w t h o f
r e a s o n i n t h e first s e v e n y e a r s o f life w i t h its c o m p l e t i o n r o u n d t h e a g e o f f o u r t e e n ' .
F Plutarch, Comm. not. 1 0 8 4 F - 1 0 8 5 A (SVF 2.847, part)
φ α ν τ α σ ί α γάρ τις ή έννοια έστι, φαντασία δέ τύπωσις έν ψυχή- . . . τάς
εννοίας (έν)αποκειμένας τινάς οριζόμενοι νοήσεις, μνήμας δέ μονίμους

καί σχετικός τυπώσεις.
ι <«ν) αποκειμένας Pohlenz
Context: t h e alleged incompatibility o f t h e soul's volatile material with the

r e q u i r e m e n t s o f stable impressions.
2 νοήσεις S e e λογικα'ι φαντασίαι, A 6.
G S e x t u s E m p i r i c u s , M. 7 . 2 4 2 - 6 (SVF 2.65, part)
( 1 ) τούτων γάρ αί μέν είσι πιθαναί, αί δέ απίθανοι, αί δέ πιθαναί άμα καί

απίθανοι, αί δέ ούτε πιθαναί ούτε απίθανοι, (ι) πιθαναί μέν ούν είσιν αί
λείον κίνημα περί φυχήν εργαζόμενοι, ώσπερ νύν τό "ήμέραν είναι" καί τό
"έμέ διαλέγεσθαι" καί πάν ο τής όμοιας έχεται περιφανείας, (}) απίθανοι
δέ αί μή τοιαύται άλλ' άποστρέφουσαι ημάς τής αυγκαταθέσεως, οΐον "εί
ήμερα εστίν, ούκ έστιν ήλιος υπέρ γής- εί σκότος εστίν, ήμερα εστίν." ( 4 )
πιθαναί δέ και απίθανοι καθεστάσιν αί κατά τήν πρός τι σχέσιν ore μέν
τοίαι γινόμεναι ότέ δέ τοίαι, οΐον αϊτών άπορων λόγων, ( 5 ) ούτε δέ πιθαναί
ούτε απίθανοι καθάπερ αί τών τοιούτων πραγμάτων "άρτιοι είσιν οί
αστέρες· περισσοί είσιν οί αστέρες." ( 6 ) τών δέ πιθανών ή απίθανων ίο
φαντασιών αί μέν είσιν αληθείς, αί δέ ψευδείς, αί δέ αληθείς καί ψευδείς, αί
δέ ούτε αληθείς ούτε ψευδείς. ( 7 ) αληθείς μέν ουν είσιν ών έστιν αληθή
κατηγορίαν ποιήσασθαι, ώς τοΰ "ήμερα εστίν" έπί τού παρόντος ή τοΰ
"φώς έστι", ( 8 ) ψευδείς δέ ών έστι ψευδή κατηγορίαν ποιήσασθαι, ώς τού
κεκλάσθαι τήν κατά βυθού κώπην ή μύουραν εΐναι τήν στοάν, ( 9 ) αληθείς 15
δέ καί ψευδείς, οποία προσέπιπτεν Όρέστη κατά μανίαν άπό τής
'Ηλέχτρας (καθό μέν γάρ ώς άπό υπάρχοντος τίνος προσέπιπτεν, ήν
αληθής, υπήρχε γάρ Ηλέκτρα, καθό δ ' ώς άπό Έρινύος, ψευδής, ούκ ήν
γάρ Έρινύς), και πάλιν εΐ τις άπό Δίωνος ζώντος κατά τούς ύπνους ώς
άπό παρεστώτος όνειροπολεΐται ψευδή καί διάκενον έλκνσμόν. (ίο) ούτε ζο
δέ αληθείς ούτε ψευδείς είσιν αί γενικαί.
ίο ή απίθανων del. Arnim 16, 17 προσέπιπτεν Bekker: προύπιπτεν codd. 21 είσιν Ϊ: fjaav ecu.
Context: e x p o s i t i o n o f S t o i c a c c o u n t s o f φαντασία. After indicating the Stoics'

difficulties i n d e f i n i n g φαντασία, S e x t u s c o n t i n u e s , 7 . 2 4 1 : τών δέ φαντασιών πολλαί
μέν και ά λ λ α ι είσί Βιαφοραί, άπαρκέσονσι δέ α ί λεχθησόμεναι.
O t h e r differentiae that h e m i g h t h a v e m e n t i o n e d will include those o f 3 9 A 4 - 7 , a
s c h e m e w h o l l y d i f f e r e n t in its c o n t e n t a n d s e q u e n c e o f s i m p l e d i s j u n c t i o n s f r o m t h e
elaborate division o f G , w h i c h continues at 4 0 E w i t h a division o f true impressions
i n t o καταληπτικαί a n d ov καταληπτικαί.
ίο According to the transmitted text, true impressions are a subdivision o f
πιθανών ή απίθανων. Since t h e examples o f απίθανοι in 3 a r e b o t h o f p a t e n t
f a l s e h o o d s w h i l e t h e e x a m p l e s i n 7—9 a r e all o f π ι θ α ν α ί , a n d since t h e i n c l u s i o n o f b o t h
d i s j u n c t s w o u l d v i o l a t e t h e p r o p e r p r o c e d u r e f o r d e f i n i t i o n b y diairesis ( o n w h i c h see
32), t h e r e a r e g r o u n d s f o r d e l e t i n g ή απίθανων, as v o n A r n i m p r o p o s e d , f o l l o w e d b y
t h e L o e b a n d T e u b n e r e d i t i o n s . H o w e v e r , t h e r e t e n t i o n o f ή απίθανων is p r i m a facie
j u s t i f i e d b y t h e s u b s e q u e n t i n c l u s i o n in t h e s a m e d i v i s i o n ( 4 0 E 2) o f t r u e a n d n o n -
cognitive impressions which often are unconvincing (fail t o g a i n a s s e n t ) . This
p r o b l e m t h e r e f o r e raises a l a r g e r q u e s t i o n c o n c e r n i n g t h e c o h e r e n c e o f t h e whole
d i v i s i o n in t e r m s o f πιθανόν, o f w h i c h D i o g e n e s L a e r t i u s ( A a n d 4 0 C ) has n o t r a c e .
C l e a r l y t h e S t o i c s t h o u g h t t h a t a c o g n i t i v e i m p r e s s i o n is n o r m a l l y c o n v i n c i n g ( f o r t h e
e x c e p t i o n a l c a s e o f its n o t b e i n g b e l i e v e d , c f . 4 0 K 2); b u t t h e r e a r e g o o d r e a s o n s f o r
d o u b t i n g w h e t h e r this p r o p e r t y w a s o n e t h a t t h e y w i s h e d t o e m p h a s i z e , since it n e v e r
appears in their a c c o u n t s o f the attributes o f a c o g n i t i v e impression. Indeed, Stoic
i n t e r e s t in π ι θ α ν α ί φαντασίαι c o n c e n t r a t e s o n t h e i r s p e c i o u s n e s s ; c f . SVF 3 . 2 2 8 , 2 2 9 a ,
a n d 3 1 B 2. S u c h c o n s i d e r a t i o n s s u g g e s t t h a t t h e diairesis in G a n d 4 0 E m a y i n v o l v e
c o n f l a t i o n o f a S t o i c c l a s s i f i c a t i o n o f φαντασίαι π ι θ α ν α ί ή απίθανοι w i t h a s e p a r a t e
o n e o f αληθείς a n d ψευδείς. S u c h a c o n f l a t i o n c o u l d w e l l a c c o u n t f o r t h e i n t r u s i v e 17
α π ί θ α ν ω ν , ί ο , as a c l u m s y a t t e m p t t o tie t h e t w o d i v i s i o n s t o g e t h e r . T h e i m p o r t a n c e
o f t h e πιθανή φαντασία f r o m C a r n e a d e s o n w a r d s (see 6 9 D - E ) m a y h a v e i n f e c t e d
reports o f the Stoics o n w h i c h Sextus d r e w , reflecting modifications within t h e Stoa
a n d A c a d e m i c c o n t r i b u t i o n s . T h i s w o u l d b e all t h e m o r e l i k e l y i f A n t i o c h u s is S e x t u s '
s o u r c e h e r e , as c e r t a i n l y e l s e w h e r e ( c f . M. 7 . 1 6 1 , 2 0 1 , a n d n o t e s o n 1 6 E , 1 8 A ) . F o r
these reasons, w e divide t h e material b e t w e e n G a n d 4 0 E .
40 The criteria o f truth

A D i o g e n e s L a e r t i u s 7 . 5 4 (SVF 2 . 1 0 5 , P o s i d o n i u s fr. 4 2 )
( 1 ) κριτήριον δέ τής αληθείας φασί τυγχάνειν τήν καταληπτικήν φαντα
σίαν, τουτέστι τήν από υπάρχοντος, καθά φησι Χρύσιππος έν τή δευτέρα
τών Φυσικών καί Αντίπατρος καί Απολλόδωρος. ( 2 ) ό μέν γάρ Βόηθος
κριτήρια πλείονα απολείπει, νουν καί αΐαθηαιν και όρεξιν καί έπιστήμην
( 3 ) ό δέ Χρύσιππος διαφερόμενος πρός αυτόν έν τώ πρώτω ilepi λόγου
κριτήρια φησιν αϊσθησιν καί πρόληφιν έστι δ ' ή πρόληφις έννοια φυσική
τών καθόλου. (4) άλλοι δέ τίνες τών αρχαιοτέρων Στωικών τόν ορθόν
λόγον κριτήριον άπολείπουσιν, ώς ό Ποσειδώνιος έν τώ Περί κριτηρίου
φησί.
2 δευτέρα Arnim: δυωδεκάττ] coda. 4 πλείονα BP: πολλά F 5 αυτόν Arnim: αυτόν codd.
Context: i m m e d i a t e l y f o l l o w i n g 3 9 D .
ι καταλητττικήν F o r t h e sense o f t h e t e r m , c f . S a n d b a c h [ 4 7 4 ] , 14-15.
2 ά π όυπάρχοντος A truncated version o f the standard formula, cf. C 4 - 5 , Ε
4-7; 39A 11 —13.
3-4 B o e t h u s ' list r e s e m b l e s t h e f a c u l t i e s c i t e d as c r i t e r i a o f m a n y p h i l o s o p h e r s b y
S e x t u s E m p i r i c u s ( e . g . M. 7 . 1 4 1 - 4 9 ) , p r o b a b l y d e r i v i n g f r o m c l a s s i f i c a t i o n s m a d e b y
Antiochus. Cf. L o n g J477].
5-6 αυτόν seems t o be t h e right reading, since C h r y s i p p u s w a s t o o senior t o
d i s a g r e e w i t h B o e t h u s . O n αΐαθηαιν και πρόληφιν, cf. Striker [9], 9 0 - 1 0 2 . Although
C h r y s i p p u s d i d p r o n o u n c e , h e r e a n d a t 4 8 C 5 , o n t h e c r i t e r i a o f t r u t h , this w a s n o t in
w o r k s w i t h o v e r t l y e p i s t e m o l o g i c a l t h e m e s , a n d t h e s t r i k i n g lack o f a t t r i b u t i o n s t o
him o f epistemological w o r k s o r d o c t r i n e s (see I n d e x o f p h i l o s o p h e r s v o l . 1 , s.v.
C h r y s i p p u s ) leads us t o w o n d e r w h e t h e r h e m a d e a n y i n n o v a t i o n s in this a r e a o f
S t o i c i s m , b e y o n d its i n t e g r a t i o n w i t h i n t h e b r o a d e r s p e c t r u m o f d i a l e c t i c (see v o l . 1 ,
190).
7-9 T h e a s s u m p t i o n t h a t this is a b o n a fide p i e c e o f d o x o g r a p h y ( e . g . P o h l e n z
[ 2 9 8 ] 1, 6 2 ) will n o t s u r v i v e a c o m p a r i s o n w i t h S . E . , M. 7 . 8 9 - 1 4 0 , a p a s s a g e a l m o s t
c e r t a i n l y o f P o s i d o n i a n o r i g i n ( c f . e s p e c i a l l y 7 . 9 3 , 1 1 5 - 2 1 ) a n d p e r h a p s e v e n f r o m his
w o r k c i t e d h e r e . T h e r e t h e a t t r i b u t i o n o f Aoyos" o r opl9os" λόγος as a c r i t e r i o n t o
various philosophers is o f f e r e d n o t as s t r a i g h t doxography b u t as s p e c u l a t i v e
interpretation o f their methodology o r isolated pronouncements; cf. especially
7.i22ff. on Empedocles.
Β C i c e r o , Acad. 1.40-1 (SVF 1 . 5 5 ,6 1 , 6 0 , part)
( 1 ) p l u n m a a u t e m i n ilia t e n i a p h i l o s o p h i a e p a r t e m u t a v i t . i n q u a p r i m u m d e
s e n s i b u s ipsis q u a e d a m d i x i t n o v a , q u o s l u n c t o s esse c e n s u i t e q u a d a m quasi
i m p u l s i o n e o b l a t a e x t r i n s e c u s . . . s e d a d h a e c q u a e visa sunt e t quasi accepta
sensibus a s s e n s i o n e m a d i u n g i t a n i m o r u m , q u a m esse v u l t in n o b i s p o s i t a m e t
voluntanam. ( 2 ) visis non omnibus adiungebat fidem s e d is s o l u m quae
p r o p n a m q u a n d a m h a b e r e n t d e c l a r a t i o n e m e a r u m r e r u m quae v i d e r c n t u r ; id
a u t e m v i s u m c u m i p s u m p e r se c e r n e r e t u r , c o m p r e h e n d i b i l e . . . ( 3 ) s e d c u m
a c c e p t u m i a m e t a p p r o b a t u m e s s e t , c o m p r e h c n s i o n e m a p p e l l a b a t , s i m i l e m is
rebus quae m a n u prenderentur.
Context: V a r r o ' s ' A n t i o c h e a n ' a c c o u n t o f Z e n o ' s d i v e r g e n c e s f r o m P l a t o m s m . F o r

w h a t f o l l o w s B , see 4 1 B .
1 tertia . . . parte I.e. l o g i c .
7-comprehendibile C i c e r o o f f e r s this as a t r a n s l a t i o n o f καταληπτού. W i t h its
p a s s i v e s e n s e , καταληπτόν s h o u l d m e a n ' c a p a b l e o f b e i n g g r a s p e d ' , c f . its use a t 6 8 T ,
a n d this suits cerneretur, 7 . F o r s u g g e s t i o n s a b o u t w h y καταληπτός r e p l a c e s t h e usual
t e r m καταληπτικός, cf. Sandbach (474], 2 0 - 1 n. 1 3 .
C D i o g e n e s L a e r t i u s 7 . 4 6 (SVF 2.53, part)
ττ)ν of φαντασίαν είναι τύπωσιν έν ψυχή, τον ονόματος οίκείως μετενηνεγμένου άπό τών
τύπων τών έν τώ κηρώ ύπό τού δακτυλίου γινομένων. ( I ) τής δέ φαντασίας τήν μέν
καταληπτικήν, τήν δέ άκατάληπτον ( 2 ) καταληπτικήν μέν, ήν κριτήριον
είναι, τών πραγμάτων φασι, τήν γινομένην άπό υπάρχοντος κατ' αυτό τό
υπάρχον έναπεσφραγισμένην καί εναπομεμαγμένην (}) άκατάληπτον δέ ή
τήν μή άπό υπάρχοντος, ή άπό υπάρχοντος μέν, μή κατ' αυτό δέ τό
υπάρχον τήν μή τρανή μηδέ έκτυπον.
2 τών F: om. BP γινομένων BP: γενομένων F 4 φασί Ρ: om. BF
Context: i m m e d i a t e l y p r e c e d i n g 3 1 B
i-2 See39A8-u.
3-5 T h i s f o r m u l a t i o n o f t h e c o g n i t i v e i m p r e s s i o n recalls its e a r l y Z e n o n i a n f o r m
(cf. D 4 ) , o m i t t i n g t h e c l a u s e οία ούκ άν γένοιτο άπό μή υπάρχοντος, which
D i o g e n e s d o e s i n c l u d e in 3 9 A 1 3 . A l s o , in t h e m o r e e l a b o r a t e analysis o f Ε 5 - 6 ,
έναπεσφραγιομένην και έναπομεμαγμένην is d i s t i n g u i s h e d as a t h i r d a t t r i b u t e o v e r
a n d a b o v e b e i n g m e r e l y κατ' αυτό τό υπάρχον.
7 F o r έκτυπον, c f . έκτνπιυς, t h e o p p o s i t e o f συγκεχυμίνως, 6 9 D 4.
D C i c e r o , Acad. 2.77-8
( 1 ) q u a e s i v i t d e Z e n o n e f o r t a s s e q u i d f u t u r u m e s s e t si n e c p e r c i p e r e quicquam
posset sapiens nec opinari sapientis esset. ( 2 ) ille c r e d o nihil opinaturum,
quoniam esset q u o d p e r c i p i p o s s e t . ( 3 ) q u i d e r g o id esset? v i s u m c r e d o . ( 4 )
quale igitur visum? turn ilium ita definisse: ex eo quod esset sicut esset
inpressum et s i g n a t u m et effictum. (5) post rcquisitum e t i a m n c si e i u s modi
esset v i s u m v e r u m q u a l e v e l f a l s u m . ( 6 ) h i e Z c n o n e m vidissc a c u t e n u l l u m esse
v i s u m q u o d p e r c i p i p o s s e t , si i d t a l e e s s e t a b e o q u o d e s t c u i u s m o d i a b e o q u o d
non est posset esse. (7) rccte consensu Arcesilas ad dcfimtionem additum.
n e q u e e n i m f a l s u m p e r c i p i p o s s e n e q u e v e r u m si e s s e t t a l e q u a l e v e l f a l s u m ; ( 8 )
i n c u b u i t a u t e m in e a s d i s p u t a t i o n e s u t d o c e r e t n u l l u m tale esse v i s u m a v e r o u t ιο
non eiusdem m o d i e t i a m a falso possit esse. (9) h a e c est u n a c o n t e n t i o quae
adhuc permanserit.
Context: f o l l o w i n g 6 8 Ο a n d c o n t i n u e d at 6 9 H .
In j u d g i n g t h e historicity o f Zeno's a r g u m e n t s with Arcesilaus, note Cicero's
q u a l i f i c a t i o n s , fortasse, 1 , credo, 2 - 3 . O n t h e e v i d e n c e o f D i o g e n e s L a e r t i u s , it c o u l d
appear that t h e Stoic w h o principally defended t h e e p i s t e m o l o g y against Arcesilaus
was Aristo; cf. 7 . 1 6 2 — 3 a n d L o n g ( 6 2 2 ] . N o d o u b t , h o w e v e r , attaches t o the revision
o f the definition o f the c o g n i t i v e impression, 6 - 8 , w h i c h Arcesilaus p r o m p t e d ; cf. Ε
23—6. F o r s o m e n o v e l s u g g e s t i o n s a b o u t A r c e s i l a u s ' p a r t in p r o m p t i n g t h e S t o i c s t o
refine Z e n o ' s e p i s t e m o l o g y , cf. I o p p o l o [ 6 2 0 ] , 325ff.
Ε Sextus Empiricus, M . 7 . 2 4 7 - 5 2 (SVF 2.65, part)
(1) τών δέ αληθών a t μέν fieri καταληπτικαι α ί δέ ού, (2) ού καταληπτικαι

μέν α ί προσπίπτουααί τ ι σ ι κ α τ ά πάθος- μυρίοι γάρ φρενιτίζοντες και
μελαγχολώντες αληθή μέν έλκονσι φαντασίαν, ού καταληπτικήν δέ άλλ'
έξωθεν καί έκ τύχης ούτω συμπεσούσαν, όθεν ουδέ διαβεβαιούνται περί
αυτής πολλάκις, ουδέ συγκατατίθενται αυτή. ( 3 ) καταληπτική δέ έστιν ή 5
άπό υπάρχοντος καί κατ' αυτό τό υπάρχον έναπομεμαγμένη καί έναπεσ-
φραγισμένη, όποια ούκ άν γένοιτο από μή υπάρχοντος- άκρως γάρ
ποιούμενοι άντιληπτικήν είναι τών υποκειμένων τήνδε τήν φαντασίαν καί
πάντα τεχνικώς τά περί αύτοίς ιδιώματα άναμεμαγμένην, έκαστον
τούτων φασίν έχειν συμβεβηκός. ( 4 ) ών πρώτον μέν τό άπό υπάρχοντος ίο
γίνεσθαι- πολλαί γάρ τών φαντασιών προσπίπτουσιν άπό μή υπάρχοντος
ώσπερ έπι τών μεμηνότων, αΐτινες ούκ άν εΐεν καταληπτικαι. ($) δεύτερον
δέ τό καί άπό υπάρχοντος είναι καί κατ' αύτο τό υπάρχον ένιαι γάρ πάλιν
άπό υπάρχοντος μέν είσιν, ούκ αυτό δέ τό υπάρχον ινδάλλονται, ώς έπί τού
μεμηνότος Όρέστου μικρώ πρότερον έδείκνυμεν. εΐλκε μεν γάρ φαντασίαν άπό ις
υπάρχοντος, τής Ηλέκτρας, ού κατ' αυτό 8έ τό υπάρχον μίαν γάρ τών Έρινύων
ύπελάμβανεν αυτήν είναι . . . ( 6 ) ού μήν άλλά και έναπομεμαγμένην καί
έναπεσφραγισμένην τυγχάνειν, ίνα πάντα τεχνικώς τά ιδιώματα τών
φανταστών άναμάττηται. ώς γάρ ο! γλύφεις πάσι τοις μέρεσι συμβάλλουσι τών
τελουμένων, και ον τρόπον αί διά τών δακτυλίων σφραγίδες άεί πάντας έπ' 20
ακριβές τούς χαρακτήρας έναπομάττονται τώ κηρώ, ούτω καί οί
κατάληφιν ποιούμενοι τών υποκειμένων πάσιν όφείλουσιν αυτών τοίς
ίδιώμασιν έπιβάλλειν. (y) τό δέ "οία ούκ άν γένοιτο άπό μή υπάρχοντος"
προσέθεσαν, έπεί ούχ ώσπερ οί άπό τής Στοάς αδύνατον ύπειλήφασι κατά
πάντα άπαράλλακτόν τινα εύρεθήσεσθαι, ούτω καί οί άπό τής Άκαδη- 2<,
μίας. εκείνοι μέν γάρ φασιν ότι ό έχων τήν καταληπτικήν φαντασίαν
τεχνικώς προσβάλλει τή ύπούση τών πραγμάτων διαφορά, έπείπερ καί
ειχέ τι τοιούτον ιδίωμα ή τοιαύτη φαντασία παρά άλλα? φαντασίας
καθάπερ οί κεράσται παρά τούς άλλους όφεις- οί δε άπό τής Ακαδημίας
τουναντίον φασι δύνααθαι τή καταληπτική φαντασία άπαράλλακτον εύρεθήσεσθαι ψεύδος.
» ποιούμενοι codd.: πιστούμενοι Kayser ο αύτοίς Bckker: αυτούς codd. ι ο ων Bckker: ό codd.:
del. Kochalsky 1 6 ού κατ' Bckker: ουκ codd. ly φανταστών Apelt: (/.αχτασιώΓ codd.
Context: continuing 39G.

T h e f u l l n e s s o f this a c c o u n t is i m p r e s s i v e , b y c o m p a r i s o n w i t h C . N o t i c e , h o w e v e r ,
t h a t w h i l e t h e t w o a c c o u n t s a g r e e o n t h e t w o p r i m a r y c o n d i t i o n s w h i c h fail t o m a k e a
φαντασία k a t a l e p t i c ( C 6 - 7 a n d Ε 4 - 5 ) , t h e s e ακατάληπτοι φαντασίαι, as C calls
t h e m , a r e n o t t h e s a m e as t h e ού καταληπικαί w i t h w h i c h Ε starts. T h e latter unlike
t h e f o r m e r a r e all a s u b d i v i s i o n o f true i m p r e s s i o n s , w i t h t h e i r f a i l u r e t o b e k a t a l e p t i c
explained b y their being experiences o f a b n o r m a l people, 1 - 5 . T h e focus o n a b n o r m a l
p e o p l e c o n t i n u e s as t h e first t w o a t t r i b u t e s o f t h e c o g n i t i v e i m p r e s s i o n a r e l a i d o u t , 4 -
5 . I m p r e s s i o n s w h i c h a r e e i t h e r ά π ό μή υπάρχοντος o r , t h o u g h t h e y arise f r o m what
is, fail t o r e p r e s e n t t h e o b j e c t , a r e false; a n d t h e e x a m p l e s o f O r e s t e s a n d H e r a c l e s m a k e
the p r e s u m p t i o n that n o r m a l p e o p l e d o n o t t y p i c a l l y h a v e such i m p r e s s i o n s . T h e n , at
6 , t h e c o n d i t i o n is s p e c i f i e d w h i c h m a r k s o f f c o g n i t i v e i m p r e s s i o n s f r o m impressions
w h i c h m a y b e t r u e b u t fall s h o r t o f b e i n g c o g n i t i v e - t h e s t a m p i n g a n d s e a l i n g o f t h e
object's properties o n the impression. Here the focus is c l e a r l y o n people quite
generally, since there c a n b e n o t h i n g pathological a b o u t h a v i n g impressions from
t i m e t o t i m e t h a t fail t o m e e t this c o n d i t i o n . O n 7 , c f . F r e d e [ 4 6 8 ) , 8 1 . W e a g r e e w i t h
h i m t h a t this c l a u s e s h o u l d n o t r e f e r t o s o m e a t t r i b u t e o f c o g n i t i v e i m p r e s s i o n s o v e r
a n d a b o v e t h e p r e v i o u s o n e s , b u t t h a t it spells o u t t h e d i s t i n c t i v e n e s s t h o s e a t t r i b u t e s
confer o n such impressions.
9 ιδιώματα T h e s e need n o t b e c o n f i n e d t o ιδίως ποιά; cf. vol. 1 , 1 9 4 , f o r ίδιον

used o f the distinguishing characteristic o f a species o r kind. F o r t h e i n t e r p r e t a t i o n o f
πάντα, s e e n o t e o n 4 1 B 8.
F D i o g e n e s L a e r t i u s 7 . 1 7 7 (SVF 1.625) a r |
d A t h e n a e u s 3 5 4 E (SVF 1.624, part)
. . . ( ί ) Σφαίρος ό Βοσποριανός, δς προκοπήν Ίκανήν περιποιησάμενος λόγων εις
Άλεξάνδρειαν άπήει πρός Πτολεμαίον τόν Φιλοπάτορα. λόγου δέ ποτε
γενομένου περί τοΰ δοξάσειν τόν σοφόν καί τού Σφαίρόυ είπόντος ώς ού
δοξάσει, βουλόμενος ό βασιλεύς έλέγξαι αυτόν, κηρίνας ρόας έκέλευσε
παρατεθήναι- (ζ) τού δέ Σφαίρου άπατηθέντος άνεβόησεν ό βασιλεύς
φευδεί συγκατατεθεΐσθαι αυτόν φαντασία, πρός όν ό Σφαίρος εύστόχως
άπεκρίνατο, ειπών ούτως συγκατατεθεΐσθαι, ούχ ότι ρόαι είσίν, άλλ' ότι
εύλογόν έστι ρόας αύτάς είναι· (3) διάφερειν δέ τήν καταληπτικήν
φαντασίαν τού ευλόγου . . . τήν μέν γάρ άδιάφευστον είναι, τό δ ' εύλογον
(καν) άλλως άποβαίνειν.
2 άπήει F: άπήρε B P 10 (καν) Wilamowitz
Context: life o f S p h a e r u s .
9-10 W c have supplemented Diogenes' account by adding Athenaeus' explana
tion o f the difference between καταληπτικός a n d εύλογος. O n the latter, cf. D . L .
7 . 7 η , εύλογον δέ έστιν αξίωμα τό πλείονας άφορμάς έχον εις τό αληθές είναι, οίον
"βιώσομαι αύριον", and 5 9 Β I ; 6 9 Β .
G Plutarch, Comm. not. 1 0 5 9 B - C (SVF 2.a)
( 1 ) ίΐτά τις εϊπεν αυτών ώς ούκ άπο τύχης άλλ' έκ προνοίας θεών νομίζοι
μετ' Άρκεσίλαον καί προ Καρνεάδου γεγονέναι Χρύσιππον, ών ό μέν
υπήρξε τής εις τήν συνήθειαν ύβρεως καί παρανομίας ό δ' ήνθησε μάλιστα
τών Ακαδημαϊκών. ( 2 ) Χρύσιππος γοϋν έν μέσω γενόμενος ταίς πρός
Άρκεσίλαον άντιγραφαϊς καί τήν Καρνεάδου δεινότητα ένέφραξε, πολλά 5
μέν τή αίσθήσει καταλιπών ώσπερ εις πολιορκίαν βοηθήματα, τόν δέ περί
τάς προλήφεις καί τάς εννοίας τάραχον αφελών παντάπασι καί διαρθρώ-
σας έκάστην καί θέμενος εις τό οίκεϊον ώστε και τούς αύθις εκκρούειν τά
πράγματα και παραβιάζεσθαι βονλομένονς μηδέν περαίνειν ά λ λ ' ελέγχεσθαι [βονλομέ-
νους\ κακονργούντας και σοφιζομένους. 10
2 ών Leonicus, Basil.: οίον codd. 7 -» διαρθρώσας Wyttenbach: οιορθώσας codd. y ιο

βονλομένους 2
del. Rciskc
Context: S t o i c s ' r e s e n t m e n t o f t h e o l d e r ( s c e p t i c a l ) A c a d e m i c s ' s o p h i s t r y ; c f . 8 - 1 0 .

3 συνήθειαν F o r this use o f t h e t e r m , c f . 3 1 0 5 .
4-5 Chrysippus wrote a book against Arcesilaus' μεθόόιον, 3 7 B 6; f o r his
c o m m e n t s o n a r g u m e n t d e s i g n e d t o i n d u c e εποχή, cf. 3tP.
6—8 T h i s is n o t t h e c l a i m t h a t C h r y s i p p u s r e m o v e d c o n f u s i o n s u r r o u n d i n g t h e
ideas o f έννοια a n d πρόληφις (thus e . g . S a n d b a c h ( 4 7 0 ] , 2 2 ) , b u t m e r e l y that he
clarified individual c o n c e p t s b y ' a r t i c u l a t i n g ' t h e m , i.e. b y f r a m i n g their definitions.
C f . 3 2 H 5 - 8 , a n d f o r t h e a s s o c i a t i o n o f ' a r t i c u l a t i o n ' w i t h d e f i n i t i o n , see 321 w i t h
note.
Η S e x t u s E m p i r i c u s , M. 7.402-10
( 1 ) τούτων δέ τά μέν άλλα λέγουσιν οί περί τόν Καρνεάδην συγχωρήσειν

τοις άπό τής Στοάς, τό δέ "οία ούκ άν γένοιτο άπό μή υπάρχοντος"
άσυγχώρητον είναι, γίνονται γάρ καί άπό μή υπαρχόντων φαντασίαι ώς
άπό υπαρχόντων. (2) καί τεκμήριον τής άπαραλλαξίας τό έπ' ισης ταύτας
εναργείς καί πληκτικός εύρίσκεσθαι, τού δέ έπ' ίσης πληκτικός καί 5
εναργείς είναι τό τάς ακολούθους πράξεις έπιζεύγνυσθαι. ώσπερ γάρ έν
τοις ύπαρ ό μέν διφών άρυόμενος ποτόν ήδεται, ό δέ θηρίον ή άλλο τι τών
δειμαλέων φεύγων βοά καί κέκραγεν, ούτω καί κατά τούς ύπνους ή μέν
διάχυσίς έστι τοις διφώσι καί άπό κρήνης πίνειν δοκούσιν, άνάλογον δέ
φόβος τοίς δειματονμένοις . . . καί όν τρόπον έν καταστάσει τοις τρανό- ίο
τατα φαινομένοις πιστεύομεν καί συγκατατιθέμεθα, οίον Δίωνι μέν ώς
Αίωνι, θέωνι δέ ώς Θέωνι προσφερόμενοι, ούτω καί έν μανία τό
παραπλήσιον πάσχουσί τίνες, ό γούν Ηρακλής μανείς, καί λαβών
φαντασίαν άπό τών ιδίων παίδων ώς Εύρνσθέως, τήν άκόλουθον πράξιν
ταύτη φαντασία συνήφεν. άκόλουθον δέ ήν τό τούς τού εχθρού παϊδας ι$
άνελείν, όπερ καί έποίησεν. (}) εί ούν καταληπτικαι τινές είσι φαντασίαι
παρόσον επάγονται ημάς εις ρυγκατάθεσιν καί εις τό τήν άκόλουθον
αύταίς πράξιν συνάπτειν, έπεί καί φευδείς τοιαύται πεφήνασι, λεκτέον
απαράλλακτους είναι ταίς καταληπτικαϊς φαντασίαις τάς ακατάληπτους.
παίδων ότι Εύρυσθέως είσί παίδες, μία γάρ καί τ) αυτή προυπέκειτο καί ωσαύτως έχοντι
φαντασία, άλλ' ήν ή μέν άπα τών τόξων αληθής, ή δέ άπό τών παίδων ψευδής, έπ' ίσης οΰν
κινουσών αμφοτέρων όμολογητέον άπαράλλακτον είναι τήν έτέραν τή έτερα καί εί ή άπό
τών τόξων λέγεται καταληπτική, ότι <(τ)) ακόλουθο; αυτή πράξις έπεζεύχθη τοίς τόξοις
αυτού ώς τόξοις χρησαμένον, λεγέσθω καί ή άπό τών παίδων μή διαφέρειν ταύτης,
παρόαον καί ταύτη τό άκόλουθον έπεζεύχθη έργον, τουτέατι τό τούς τού εχθρού π α ί δ α ;
δείν άναιρείν. άλλά γάρ αϋτη μέν ή άπαραλλαξία τών τε καταληπτικών καί τών
ακατάληπτων φαντασιών κατά τό εναργές καί έντονον ιδίωμα παρίσταται. (4) ουδέν δε
ήττον δείκνυται r o t s άπό τής Ακαδημίας καί ή κατά χαρακτήρα καί [ή]
κατά τύπον, καλοΰσι δέ έπί τά φαινόμενα τους Στωικούς, επί γάρ τών
ομοίων μέν κατά μορφήν, διαφερόντων δέ κατά τό υποκείμενου, άμήχανον
έστι διορίζειν τήν καταληπτικήν φαντασίαν άπό τής φευδούς καί
ακατάληπτου· οίον δυεΐν ωών άκρως άλλήλοις ομοίων (εί) εναλλάξ τώ
Στωικώ δίδωμι πρός διάκρισιν, [εί] έπιβαλών ό σοφός Ισχύσει λέγειν
άδιαπτώτως πότερον έν έστι τό δεικνύμενον ώόν ή άλλο καί άλλο; ό δ'
αυτός λόγος έστι καί έπί διδύμων λήφεται γάρ φευδή φαντασίαν ό
σπουδαίος καί (όμ)ως άπό υπάρχοντος καί κατ' αυτό τό υπάρχον
έναπομεμαγμένην καί έναπεσφραγιαμένην έχων τήν φαντασίαν, έάν άπό
Κάστορος ώς άπό Πολυδεύκους φαντασιωθή. εντεύθεν γοΰν και ό έγκεκαλυμμέ-
νος σννέστη λόγος.
5 τοΰ Hervetus: τό codd. 10 έν ζΰγιεϊ} Mutschmann 20 τόξων (ώς τόξων} Hetntz 2;

κινουσών Ν: κλινουσών cett. 24 <ή> Heintz 2 9 ή del. Bckker 30 έπί Bekker. έπεί
codd. 33~4 <«>•.. Η Hemtz 34 σοφός (ούκ} Heintz 37 και (5μ}ως A.A.Long: καϊ ώς
codd.: καίπερ Bekker: ώς seel. Kayser
Context: r e p o r t o f C a r n e a d e s ' c r i t i c i s m o f t h e c o g n i t i v e i m p r e s s i o n .
1 τά μένάλλα I.e. Ε 4 - 6 .
5—6 πληκτικάς καιεναργείς Carneades is p i c k i n g o n the Stoics' o w n
terminology; cf. Κ 1 7 - 1 8 .
13—19 C a r n e a d e s c a n b e s e e n t o d r a w first o n t h e S t o i c s ' analysis o f a πιθανόν
αξίωμα ( c f . 3 7 M ) a n d s e c o n d l y t o e x p l o i t t h e S t o i c s ' c o n c e p t o f a καθήκον; c f . 5 9 B
w h e r e this c o n c e p t is a n a l y s e d in t e r m s o f ά κ ό λ ο υ θ ο ν a n d εύλογον: a s s e n t i n g a n d t h e n
acting consequentially are n o g r o u n d s f o r supposing that t h e agent has securelv
grasped something true.
39-40 F o r this a r g u m e n t , see 3 7 B - D .
I C i c e r o , Acad. 2 . 5 7
hie pugnes licet, non repugnabo, ( 1 ) q u i n e t i a m c o n c e d a m i l i u m i p s u m sapientem,

de q u o o m n i s hie s e r m o est, c u m ei res similes o c c u r r a n t quas n o n habeat
d i n o t a t a s , r e t e n t u r a m a d s e n s u m n e c u m q u a m ulli v i s o a d s e n s u r u m nisi quod
tale f u e r i t q u a l e f a l s u m esse n o n p o s s i t . ( 2 ) s e d e t a d c e t e r a s r e s hi.bet q u a n d a m
artem q u a vera a falsis possit distinguere, et ad similitudincs istas usus
a d h i b e n d u s est: u t m a t e r g c m i n o s internoscit c o n s u e t u d i n e o c u l o r u m , sic t u
i n t e r n o s c e s si a d s u e v e n s .
4 el ad V : el V : ad A B |A'|
2 2
Context: L u c u l l u s ' d e f e n c e o f S t o i c - A n t i o c h e a n e p i s t e m o l o g y a g a i n s t N e w A c a d e m i c
criticism.
J C i c e r o , Acad. 2.83-5
(1) quattuor sunt capita quae concludant nihil esse quod nosci percipi
conprehendi possit, d e q u o haec t o t a quaestio est. e quibus p r i m u m est esse
aliquod visum falsum, (2) secundum n o n posse id p e r c i p i , ( 3 ) t e r t i u m inter
q u a e visa nihil intersit fieri n o n posse u t e o r u m alia p e r c i p i p o s s i n t alia n o n
possint, (4) q u a r t u m nullum esse v i s u m verum a sensu p r o f e c t u m cui n o n 5
a d p o s i t u m sit v i s u m a l i u d q u o d a b e o nihil i n t e r s i t q u o d q u e p e r c i p i n o n p o s s i t .
(5) h o r u m q u a t t u o r c a p i t u m s e c u n d u m et t e r t i u m o m n e s c o n c e d u n t ; primum
E p i c u r u s n o n d a t , v o s , q u i b u s c u m res est, id q u o q u e c o n c e d i t i s ; o m n i s pugna
de quarto est. (6) qui igitur P . Servilium Geminum v i d e b a t , si Q u i n t u m s e
v i d e r e p u t a b a t , i n c i d e b a t in eius m o d i visum quod percipi n o n posset, quia 10
nulla n o t a v e r u m d i s t i n g u e b a t u r a falso; q u a distinctione sublata q u a m haberet
in C . C o t t a , q u i b i s c u m G e m i n o c o n s u l f u i t , a g n o s c e n d o e i u s m o d i notam
q u a e falsa esse n o n p o s s i t ? ( 7 ) n e g a s t a n t a m similitudinem in r e r u m natura
e s s e ; . . . n e s i t s a n e : v i d e r i c e r t e p o t e s t ; f a l l e t i g i t u r s e n s u m . e t si u n a f e f e l l e n t
similitude dubia omnia reddident; sublato enim mdicio 1II0 q u o o p o r t e t 15
a g n o s c i , e t i a m si i p s e e n t q u e r n v i d e n s q u i t i b i v i d c b i t u r , t a m e n n o n e a n o t a
iudicabis q u a dicis o p o r t e r e ut n o n possit esse c i u s d e m modi falsa . . . ( 8 )
o m n i a d i c i s sui g e n e r i s e s s e , nihil esse i d e m q u o d sit a l i u d . S t o i c u m s t id q u i d e m
nec a d m o d u m credibile, nullum esse p i l u m omnibus rebus talem q u a l i s sit
pilus alius, n u l l u m g r a n u m . (9) h a e c retelli p o s s u n t , s e d p u g n a r e n o l o ; a d id 20
enim q u o d a g i t u r nihil interest o m n i b u s n e partibus visa re nihil differat an
i n t e r n o s c i n o n p o s s i t e t i a m si d i f f e r a t .
18 Stoicum est id Lb: stoicum sedem A ' V ' B ' : stoicum sed est A V B 2 2 2
Context: C i c e r o ' s a c c o u n t o f t h e A c a d e m i c s t r a t e g y f o r u n d e r m i n i n g c o g n i t i o n .
8 F o r E p i c u r u s ' p o s i t i o n , see 16.
18-20 F o r a n e x c e l l e n t d i s c u s s i o n o f t h e b e a r i n g o f this thesis ( t h e i d e n t i t y o f
ltidiscermbles) o n Stoic e p i s t e m o l o g y , cf. Frede [ 4 6 8 ] , 7 7 .
Κ S e x t u s E m p i r i c u s , M. 7.253-60
( 1 ) άλλα γάρ οί μέν αρχαιότεροι τών Στωικών κριτήριόν φασιν είναι τής
αληθείας τήν καταλτ/τττικ-ήν ταύτην φαντασίαν, οι δέ νεώτεροι προσετίθε-
σαν καί τό μηδέν έχουσαν ένστημα. έσθ' οτε γάρ καταληπτική μέν
προσπίπτει φαντασία, άπιστος δέ διά τήν έξωθεν περίστασιν. (2) οΐον ore
'Αδμήτω ό Ηρακλής τήν "Αλκηστιν γήθεν άναγαγών παρέστησε, τότε ό 5
"Αδμητος έσπασε μέν κ α τ α λ η π τ ι κ ή ν φαντασίαν άπότ ή ? '/4λκήστιδο?,
ήπίστίΐ δ' αύτη -
και ore άπό Τροίας ό Μενέλαος άνακομιαθείς έώρα τήν αληθή Έλένην
παρά τω Πρωτεϊ, [και] καταλιπών έπί τής νεώς τό εκείνης είδωλον, περί ου δεκαετής
συνέστη πόλεμος, άπό υπάρχοντος μέν καί κατ * αυτό τό υπάρχον και έναπομεμαγμένην καί
έναπεσφραγισμένην ελάμβανε φαντασίαν, ούκ εΐκε δέ αύτη, ώαθ' ή μέν καταληπτική i u
ψαντασία κριτήριόν έστί μηδέν έχουσα ένστημα, αύται δέ καταληπτικαί μέν ησαν, εΐχον δέ
ενστάσεις- ό τ ε γ ά ρ "Αδμητος έλογίζετο ά τ ι τέθνηκεν ή "Αλκηστις καί ό τ ι ό

αποθανών ούκέτι άνίσταται, άλλά δαιμόνια τινά ποτε έπιφοιτά- ό τε
Μενέλαος συνεωρα ότι άπολέλοιπεν έν τή νηί φυλαττομένην τήν Έλένην, καί ούκ άπίθανον
μέν έστιν Έλένην μή είναι τήν έπί τής Φάρου εύρεθείσαν, φάντασμα δέ τι καί δαιμόνιον. ( 3 ) 15
ένθενδε ούχ απλώς κριτήριόν γίνεται τής αληθείας ή καταληπτική

φαντασία, ά λ λ ' όταν μηδέν ένστημα έχη. αύτη γάρ εναργής ούσα και
πληκτική μόνον ουχί τών τριχών, φασί, λαμβάνεται, κατασπώσα ημάς εις
σνγκατάθεσιν, καί άλλου μηδενός δεομένη εις τό τοιαύτη προαπίπτειν ή
εις τό τήν πρός τάς ά λ λ α ? διαψοράν ύποβάλλειν. (4) δ ι ό δ ή κ α ί πάς ίο
άνθρωπος, όταν τι σπουδάζη μετά ακριβείας καταλαμβάνεσθαι, τήν
τοιαύτην φαντασίαν έξ εαυτού μεταδιώκειν φαίνεται, οΐον έπί τών
ορατών, όταν άμυδράν λαμβάνη τού υποκειμένου φαντασίαν. εντείνει γ ά ρ
τ ή ν όφιν καί σύνεγγυς έρχεται τού όρωμένου ώς τέλεον μή πλανάσθαι,
παρατρίβει τε τούς οφθαλμούς κ α ί καθόλου πάντα ποιεί, μέχρις άν τ ρ α ν ή ν 25
κ α ί πληκτικήν σπάση τοΰ κρινόμενου φαντασίαν, ώς έν ταύτη κειμένην
θεωρών τήν τής καταλήψεως π'ιστιν. ( 5 ) κ α ί γ ά ρ άλλως τουναντίον
αδύνατον έστι λέγειν, καί ανάγκη τόν άφιστάμενον τού άξιοΰν ότι
φαντασία κριτήριόν έστι, καθ' ετέρας φαντασίας ύπόστασιν τούτο

πάσχοντα βεβαιούν τό φαντασίαν ε ί ν α ι κριτήριόν, ( 6 ) τής φύσεως οιονεί 3°
φέγγος ήμΐν πρός έπίγνωσιν τής αληθείας τήν αίσθητικήν δύναμιν
άναδούσης καί τήν δι' αυτής γινομένην φαντασίαν. άτοπον οϋν έστι
τοσαύτην δύναμιν άθετείν κ α ί τ ό ώσπερ φώς αυτών άφαιρεΐσθαι. (j) όν
γάρ τρόπον ό χρώματα μέν άπολείπων καί τάς έν τούτοις διαφοράς, τήν δέ
όρασιν α ν α ι ρ ώ ν ώς άνύπαρκτον ή άπιστον, καί φωνάς μέν ε ί ν α ι λ έ γ α ι ν , 35
ά κ ο ή ν δ έ μ ή ύ π ά ρ χ ε ι ν άξιων, σφόδρα έστιν άτοπος ( δ ι ' ώ ν γάρ ένοήσαμεν
χρώματα καί φωνάς, εκείνων απόντων ουδέ χρήσθαι δυνατοί χρώμασιν ή
φωναΐς), οϋτω κ α ί ό τ ά πράγματα μέν ομολόγων, τήν δέ φαντασίαν τής
α'ισθήαεως, δι' ής τών πραγμάτων αντιλαμβάνεται, διαβάλλων τελέως
έστιν εμβρόντητος, καί τοις άψύχοις ίσον αυτόν ποιών. 4°
8 και del. Bekker 10 ε'ικε . . . αύτη Lachelier: ε'ιχε . . . αυτήν codd. 19 προαπίπτειν Ν:
προπίπτειν cett. 25 τε Mutschmann: yap codd. 28 και ανάγκη Hirzel: κατ' ανάγκην codd.
Context: f o l l o w i n g Ε.
2 νεώτεροι These Stoics, o n the evidence o f H , w e r e answering Carneades'
objections. Thus they probably included Antipater; a n d their rejoinder to the
A c a d e m i c s w a s also r e p e a t e d b y A n t i o c h u s ; c o m p a r e Κ 1 7 - 2 0 , 2 7 - 4 0 w i t h Ν 5 , Ο 3 .
L S e x t u s E m p i r i c u s , M. 7.424
ί ν α ye μήν αισθητική γένηται φαντασία κατ' αυτούς, o t o v όρατική, δεί

π έ ν τ ε σ υ ν δ ρ α μ ε ί ν , τό τ ε αισθητήριον και τό αίσθητόν και τόν τ ό π ο ν κ α ί τ ό
π ώ ς κ α ί τήν διάνοιαν, ώ ς έ ά ν τ ώ ν ά λ λ ω ν π α ρ ό ν τ ω ν ε ν μόνον άττή, κ α σ ά π ε ρ
δ ι ά ν ο ι α π α ρ ά φύσιν έχουσα, ού σωθήσΐται, φασίν, ή άντίληφις. έν(9εν κ α ί
τ η ν καταληπτικήν φαντασίαν έ λ ε γ ό ν τ ί ν ε ς μή κοινώς eivai κριτήριόν, άλλ'
ό τ α ν μηδέν έχη κατά (τούτον) τόν τρόπον ένστημα.
3 ηώς codd.: φώς Hcintz 4 σωθήα(ται) οννθήσίται Ν 5 eivai om. 5 6 (τούτον)
A.A.Long τρόττον codd.: τότΐον Mutschmann
Context: a few sections after (Academic-inspired?) criticism o f the cognitive

impression b y m e a n s o f the Sorites (including 3 7 F ) .
2 συνδραμεΐν C f . t h e συνδρομή o f factors required by Carneades for the
α π ε ρ ί σ π α σ τ ο ς φαντασία, 6 9 E 1 - 3 .
6 ενστημα SeeΚ .
Μ C i c e r o , Acad. 2 . 2 2
quod si essent falsae notitiae (εννοίας enim noutias appellare tu videbare) - ( I ) si i g i t u r
e s s e n t e a e f a l s a e a u t e i u s m o d i v i s i s i n p r e s s a e q u a l i a v i s a a falsis d i s c e r n i n o n
possent, q u o t a n d e m hism o d o u t e r e m u r ? (2) q u o m o d o a u t e m quid c u i q u e rei
c o n s e n t a n e u m esset q u i d r e p u g n a r e t v i d e r e m u s ? ( 3 ) m e m o r i a e q u i d e m certe,
quae non modo philosophiam sed omnis vitae usum omnesque artes u n a
maxime continet, nihil omnino loci relinquitur. quae potest enim esse
m e m o r i a falsorum? autquid quisquam meminit quod n o na m m o conprehen-
dit et tenet?
Context: f o l l o w i n g 3 9 C a n d p r e c e d i n g 4 2 B .
F o r evvoiai a n d m e m o r y , c f . Ν I ; 3 9 E - F .
Ν C i c e r o , Acad. 2.30-1
(1) mens enim ipsa, quae sensuum tons est a t q u e etiam ipsa sensus est,
n a t u r a l e m v i m h a b e t q u a m i n t e n d i t a d e a q u i b u s m o v e t u r . i t a q u c alia visa sic
a r r i p i t u t iis s t a t i m u t a t u r , a l i a q u a s i r e c o n d i t , c q u i b u s m e m o r i a o r i t u r ; cetera
autem similitudinibus construit, e x quibus efficiuntur notitiae rerum, quas
Graeci turn εννοίας turn προλήφίΐς vocant; (2) c o c u m accessit ratio
argumentique conclusio rerumque innumcrabilium multitudo, turn et
perceptio eorum omnium apparet et e a d e m ratio perfecta is g r a d i b u s a d
sapientiam pervenit. (3) ad rerum igitur scientiam vitaeque constantiam
a p t i s s i m a c u m sit m e n s h o m i n i s , a m p l e c t i t u r m a x i m e c o g n i t i o n e m et istam
κατάληφιν . . . c u m i p s a m p e r s e a m a t (nihil enim est ei v e m a t i s luce dulcms) t u r n
e t i a m p r o p t e r u s u m . ( 4 ) q u o c i r c a e t sensibus u t i t u r e t a r t e s efficit quasi sensus
a l t e r o s e t u s q u e e o p h i l o s o p h i a m i p s a m c o r r o b o r a t u t v i r t u t e m efficiat, e x q u a
re u n a v i t a o m n i s a p t a sit. ( 5 ) e r g o i q u i n e g a n t q u i c q u a m p o s s e c o n p r e n d i h a e c
ipsa e r i p i u n t vol m s t r u m c n t a vc! ornamcnta vitae, vel potius etiam totam
vitam evertunt funditus ipsumque animal orbant animo, u t difficile sit d e
tementate eorum pcrinde ut causa postulat dicere.
Context: Lucullus' recourse t o natural teleology in d e f e n c e o f S t o i c - A n t i o c h e a n

epistemology.
ι m e n s . . . ipsa sensus e s t W e t a k e sensus as a p l u r a l , s i n c e t h e senses a r e n o t
s o m e t h i n g i n d e p e n d e n t o f t h e m i n d , n o r w o u l d it b e S t o i c d o c t r i n e t o d e s c r i b e t h e
m i n d as a sense o v e r a n d a b o v e t h e s t a n d a r d f i v e ; c f . n o t e o n 3 9 C .
io C f . C i c e r o , F i n . 3 . 1 7 , καταλήψεις . . . propter se asciscendas arbitramur.
12-13 ex qua-omnis V i r t u e is περι όλον τόν βίον τέχνη, 6 1 G 2 .
13-16 Similarly Κ 5 ^ 7 ·
Ο C i c e r o , Acad. 2.37-°
( 1 ) n a m c u m v i m q u a e esset in sensibus e x p l i c a b a m u s , s i m u l illud a p e r i e b a t u r ,
c o m p r e h e n d i m u l t a e t p e r c i p i s e n s i b u s , q u o d fieri sine a d s e n s i o n e n o n p o t e s t .
(2) d e i n d e c u m inter i n a n i m u m et a n i m a l h o c m a x i m e intersit q u o d animal
a g i t a l i q u i d (nihil e n i m a g e n s n e c o g i t a r i q u i d e m p o t e s t q u a l e sit), a u t ei sensus
a d i m e n d u s e s t a u t e a q u a e est in n o s t r a p o t e s t a t e sita r e d d e n d a a d s e n s i o . ( 3 ) a t
vero animus quodam modo e r i p i t u r iis q u o s neque sentire n e q u e adsentiri
v o l u n t ; u t e n i m necesse est l a n c e m in l i b r a m p o n d e r i b u s inpositis d e p r i m i , sic
animum perspicuis cedere. nam quo modo n o n potest animal ullum n o n
adpetere id q u o d accommodatum ad naturam adpareat (Graeci id οίκεΐον
appellant), s i c n o n p o t e s t o b i e c t a m r e m p e r s p i c u a m n o n a d p r o b a r e .
7 libram) liberam V : libra A B 2 2
Context: a c c o u n t o f assent, in d e f e n c e o f S t o i c - A n t i o c h e a n epistemology.

1 T h e r e f e r e n c e is t o Ν a n d t h e s e n t e n c e s p r e c e d i n g it.
3-5 O n this a t t r i b u t i o n o f a s s e n t t o a n i m a l s in g e n e r a l , c f . v o l . 1 , 3 2 2 .
5 in nostra potestate = έφ' ήμΐν. S t o i c i s m sees n o c o n f l i c t b e t w e e n a s s e n t ' s b e i n g

b o t h ' i n o u r p o w e r ' , as h e r e , a n d n e c e s s i t a t e d ( 7 — 1 0 ) ; see 6 2 G .
7-8 T h e a n a l o g y w i t h t h e b a l a n c e is p a r t i c u l a r l y a p p r o p r i a t e f o r i l l u s t r a t i n g t h e
criterion o f truth; cf. 3 1 S 1 - 2 .
Ρ Diogenes Laertius 7 . 5 2
ή δε κατάληψις γίνεται κατ' αυτούς αίσθήσει μέν λευκών και μελάνων καί
τραχέων καί λείων, λόγω δέ τών δι' αποδείξεως συναγομένων, ώσπερ τό
θεούς είναι, καί προνοείν τούτους.
Context: i m m e d i a t e l y f o l l o w i n g Q .
F o r αίσθήσει . . . λόγω, see 3 9 A 4 , a n d f o r t h e e x a m p l e s o f sensible q u a l i t i e s , 3 9 C
Q D i o g e n e s L a e r t i u s 7 . 5 2 (SVF 2.71)
αϊσθησις δέ λέγεται κατά τούς Στωικούς τό τ' άφ'ηγεμονικού -πνεύμα έπι

τάς αισθήσεις διήκον καί ή δι' αυτών κατάληφις καί ή περί τά αισθητήρια
κατασκευή, καθ' ήν τίνες πηροί γίνονται, καί ή ενέργεια δέ αϊσθησις
καλείται.
1-2 τό τ-διήκον See 5 3 Η 1 - 2 with notes.
R P l u t a r c h , Comm. not. 1060A
βοόλομαι άπολαύσαι τής αμύνης ελεγχόμενους ίίς ταότόν τούς άνδρας

έπιδών, τ ό π α ρ ά τ ά ς έ ν ν ο ι α ς κ α ί τ ά ς προλήφεις τάς κ ο ι ν ά ς φιλοσοφείν, άφ'
ών μάλιστα τήν αΐρεσιν ώς σπερμάτων άνα(βλαστείν') δοκούοι καί μόνην
όμολογεϊν τή φύσει λέγουσιν.
2 τό Reiske: τώ codd. 3 ώς σπερμάτων άνα(βλαστείν)> Cherniss: ώσπερ έπι τών άνα(. . . . ) codd.
Context: a f e w s e c t i o n s a f t e r G .
4 T h i s recalls t h e Stoics' definition o f the ethical e n d , cf. 6 3 A .
S E p i c t e t u s , Diss. 1.22.1-3,9-10
( 1 ) (αί) προλήψεις κοιναί πάσιν άνθρώποις είσί καί πρόληφις προλήψει ού

μάχεται, τις γάρ ημών ού τίθησιν, ότι τ ό αγαθόν συμφέρον έστι [ έ σ τ ι ] κ α ί
αίρετόν καί έκ πάσης αυτό περιστάσεως δειμετιέναι καί διώκειν; τίςδ'ήμών
ού τίθησιν, ότι τό δίκαιον καλόν εστί κα'ι πρέπον; πότ' ούν ή μάχη γίνεται; περί τήν
έφαρμογήν τών προλήψεων ταίς έπί μέρους ούσίαις, όταν ό μέν εΐπη 5
" κ α λ ώ ς έποίησεν, ανδρείος έστιν", (ό δ ' ) "ού, άλλ' απονενοημένος." ένθεν
ή μάχη γίνεται τοις άνθρώποις πρός αλλήλους . . . ( 2 ) τ ί ούν έστι τό
παιδεύεσθαι; μανθάνειν τ ά ς φυσικάς προλήψεις έφαρμόζειν ταίς έπί
μέρους ούσίαις καταλλήλως τή φύσει καί λοιπόν διελεΐν, ότι τών όντων τά
μέν έστιν έφ' ήμΐν, τά δέ ούκ έφ' ήμΐν. 10
2eWdel. s 6 ό δ ' add ς
Context: d i s c o u r s e περί τών προλήψεων.

8 εφάρμοζαν. O n this f u n d a m e n t a l t h e m e in E p i c t e t u s , c f . B o n h o f f e r [311],
192.
Τ Sextus Empiricus, M. 8.337-3323
καίτοι τινές είώθασιν ήμΐν, καί μάλιστα οί άπό της Επικούρου αιρέσεαις, άγροικότερον
ένίστααθαι, λέγοντες "ήτοι νοείτε, τί έστιν ή άπόδειζις, ή ού νοείτε, καί εί μέν νοείτε καί
έχετε έννοιαν αυτής, έστιν άπόδειζις- εί δέ ού νοείτε, πώς ζητείτε τό μηδ' αρχήν νοούμενον
ύμίν;" τ α ΰ τ α γ ά ρ λέγοντες ύφ'εαυτών σχεδόν περιτρέπονται, έπείπερ ( ΐ ) ΤΟ μ έ ν π α ν τ ό ς
τ ο ύ ζητουμένου πρόληφιν καί έννοιαν δεΐν προηγεΐσθαι όμόλογόν έστιν. 5
π ώ ς γάρ τις καί ζητήσαι δύναται μηδεμίαν έννοιαν έχων τοΰ ζητουμένου
πράγματος; ούτε γάρ επιτυχών εϊσεται, ότι έπέτυχεν, οϋτε άατοχήσας, ότι ήστόχηαεν.
(2) ώστε τούτο μεν δίδομεν, και τοσούτον γε άπέχομεν τού λέγειν έννοιαν
μή έχειν παντός τού ζητουμένου πράγματος, ώς και άνάπαΧιν ποΧΧάς y '
έννοιας αύτοΰ και προλήφεις έχειν άξιούν, και χάριν τού μή δύνασθαι
ταύτας διακρίνειν και τήν έξ αυτών κυριωτάτην άνευρεΐν εις έποχην καί
άρρεφίαν περιίστασθαι.
Context: b e g i n n i n g o f a r e f u t a t i o n o f t h e e x i s t e n c e o f p r o o f .
Although Sextus' argument is s p e c i f i c a l l y directed against t h e E p i c u r e a n s , his
o b j e c t i o n s in f a c t a p p l y e q u a l l y t o t h e S t o i c s , w h o t o o k o v e r t h e c o n c e p t o f πρόληφις
from Epicurus; cf. 2 3 E 3.
41 Knowledge and opinion

A C i c e r o , Acad. 2 . 1 4 5 (SVF 1.66)
at scire negatis q u e m q u a m r e m ullam nisi sapientem. ( i ) e t h o c q u i d e m Zeno gestu
conficiebat. (2) n a m c u m extensis digitis adversam manum ostenderat,
"visum" inquiebat "huius modi e s t " ; (3) dein cum paulum digitos
contraxerat, "adsensus hums modi"; (4) turn c u m plane conpresserat
pugnumque fecerat, c o n p r e n s i o n e m i l l a m esse d i c e b a t , q u a e x similitudine
etiam nomen ei r e i , q u o d ante n o n fuerat, κατάΧηφιν imposuit; (5)c u m
autem lacvam manum admoverat et ilium pugnum arte vehementerque
c o n p r e s s e r a t , s c i e n t i a m t a l e m esse d i c e b a t , c u i u s c o m p o t e m nisi s a p i e n t e m esse
ncminem.
4 contraxerat dctt. Vict.: contexerat A: constrinxeral N: conxerat Β
Context: t h e S t o i c d i s t i n c t i o n b e t w e e n κατάληφις and επιστήμη.

F o r discussion o f the four e p i s t e m o l o g i c a l states (sections 2 - 5 ) , c f . S a n d b a c h [ 4 7 4 ] ,
1 1 - 1 2 ; L o n g [ 3 ] , 1 2 6 — 9 ; G o r i e r [ 4 7 9 ] . T h e m o d e r n t e n d e n c y is t o i n t e r p r e t t h e m as
picking o u t levels o f c o g n i t i o n , not chronologically successive stages. However,
loppolo [620), 329fT, argues that t h e latter was Zeno's doctrine, a n d w a s then
m o d i f i e d t o t h e f o r m e r p o s i t i o n b y C h r y s i p p u s , in r e s p o n s e t o c r i t i c i s m b y A r c e s i l a u s .
1 gestu N o t e also Z e n o ' s use o f the h a n d t o illustrate t h e difference between
dialectic a n d rhetoric, 3 1 E .
Β C i c e r o , Acad. 1.41-2 (SVF 1 . 6 0 part)
(1) q u o d a u t e m erat sensu c o m p r e n s u m i d i p s u m s e n s u m a p p e l l a b a t , c t si i t a
erat comprensum ut convelli ratione n o n posset scientiam, sin alitcr
i n s c i e n t i a n i n o m i n a b a t ; e x q u a e x i s t e r e t e t i a m o p i n i o , q u a e esset i m b e c i l l a e t
cum falso incognitoque communis. (2) sed inter scientiam et inscientiam
c o m p r e h e n s i o n e m i l l a m q u a m d i x i c o l l o c a b a t , e a m q u e n e q u e in r e c t i s n e q u e
in p r a v i s n u m e r a b a t , s e d s o l i c r e d e n d u m e s s e d i c e b a t . ( 3 ) e q u o s e n s i b u s e t i a m
f i d e m t n b u e b a t , q u o d u t s u p r a d i x i c o m p r e h e n s i o f a c t a s e n s i b u s e t v e r a e s s e illi
c t fidelis v i d e b a t u r , n o n q u o d o m n i a q u a e e s s e n t in r e c o m p r e h e n d e r e t , s e d
quia nihil quod caderc in earn posset rchnquerct, quodque natura quasi
normam s c i c n t i a e e t p r i n c i p i u m sui dedisset u n d e p o s t e a n o t i o n e s r e r u m in
animis i m p r i m e r e n t u r ; c quibus n o n principia s o l u m sed latiores q u a e d a m a d
r a t i o n e m i n v e n i e n d a m viae reperiuntur. ( 4 ) e r r o r c m a u t e m e t t c m e r i t a t e m e t
i g n o r a n t i a m e to p i n a t i o n e m et s u s p i c i o n e m et u n on o m i n e o m n i a q u a e essent
aliena f i r m a e e t constantis assensionis a virtute sapientiaque removebat.
3 existent pw: -era tr. extiteral Γ exislebal Plasberg ή soli] solum ei Christ 12 reperiuntur codd.:
apertunlur Manutius: aperirenlur Oavtes
Context: i m m e d i a t e l y f o l l o w i n g 4 0 B .
2 scientiam S e e also C 4 - 5 , Η ι - 2 ; 3 1 B 7 8 .
3-4 e x qua-communis C i c e r o ' s L a t i n is t o o c o m p r e s s e d t o e l u c i d a t e t h e p r e c i s e
r e l a t i o n s h i p Z e n o is s u p p o s e d t o h a v e p o s i t e d b e t w e e n inscientia (άγνοια) a n d opinio
(δόξα). T h e i n t e r p r e t a t i o n s u g g e s t e d in v o l . 1 , 2 5 7 fF., is c l o s e t o t h a t o f A r t h u r [ 4 6 9 ] ,
7 7 ; b u t h e s e e m s n o t t o r e c o g n i z e t h a t opinio as u s e d h e r e c o u l d i n c l u d e an i g n o r a n t
person's weak assent t o cognitive impressions; cf. Long I 3 ] , 1 2 9 , which is also
m i s l e a d i n g , h o w e v e r , in its a t t e m p t t o r e s t r i c t w e a k assent t o s u c h cases. S e e also
I o p p o l o 1620], 3 2 1 - 3 .
5-6 Reading solum ei f o r soli, R a c k h a m in t h e L o c b edition translates; ' h e
r e c k o n e d it n e i t h e r as a r i g h t n o r as a w r o n g i m p r e s s i o n , b u t said t h a t it w a s o n l y
" c r e d i b l e " '. B u t neque in rectis neque in pravis m u s t r e f e r t o r i g h t a n d w r o n g m e n t a l
d i s p o s i t i o n s , i.e. sciential inscientia, a n d soli m a k e s e x c e l l e n t sense: κατάληψις, a m o d e
o f c o g n i t i o n w h i c h s t r a d d l e s s c i e n t i f i c k n o w l e d g e a n d i g n o r a n c e , is t o b e t r u s t e d ' o n
its o w n ' - i.e. all b y i t s e l f - b e c a u s e it e m b r a c e s e v e r y t h i n g n e c e s s a r y t o a c r i t e r i o n o f
t r u t h ; f o r this use o f solus, c f . C i c e r o , Top. 5 9 , saptentia efftcit sapientis sola per se.
8 non-comprehenderet According t o 4 0 E 6 , by contrast, a cognitive
i m p r e s s i o n has t o r e p r e s e n t all the i m p r c s s o r ' s ιδιώματα. H e n c e t h e r e is a p r i m a facie
conflict between t h e t w o passages. Note, however, that Cicero, 9 , insists that
c o g n i t i o n d o e s a p p r e h e n d e v e r y t h i n g quod cadere in earn posset, a n d it is r e a s o n a b l e t o
i n t e r p r e t this as m e a n i n g t h a t e . g . , a visual c o g n i t i v e i m p r e s s i o n d o e s a p p r e h e n d all t h e
visual p r o p e r t i e s o f the sense o b j e c t , t h o u g h n o t o f c o u r s e a n y o f its o t h e r p r o p e r t i e s .
4 0 E 6 m a y n o t b e i n t e n d i n g t o assert a n y t h i n g s t r o n g e r t h a n t h a t .
11-12 Cf. 3 9 C ; 4 0 N .
C Sextus Empiricus, M . 7 . 1 5 0 - 7
0! δέ περί τον Άρκεσίλαον προηγουμένως μέν ουδέν ώρισαν κριτήριόν, οί δέ καϊ ώρικέναι
δοκούντες τοϋτο κατά άντιπαρεξαγωγήν τήν ώς προς τούς Στωικούς άπέδοσαν. ( I) τρία
γάρ ειναί φασιν εκείνοι τά σνζυγούντα άλλήλοις, επιστήμην καί δόξαν καί
τήν εν μεθόριοι τούτων τεταγμένην κατάληφιν, ( 2 ) ών επιστήμην μέν είναι
τήν ασφαλή καί βεβαίαν καί άμετάθετον ύπό λόγον κατάληφιν, ( 3 ) δόξαν
δέ τήν ασθενή καί φενδή συγκατάθεσιν, ( 4 ) κατάληφιν δέ τήν μεταξύ
τούτων, ήτις έστι καταληπτικής φαντασίας συγκατάθεσις· καταληπτική
δέ φαντασία κατά τούτους έτύγχανεν ή αληθής καί τοιαύτη οία ούκ άν
γένοιτο φευδής. (s) ών τήν (μέν~) επιστήμην έν μόνοις ύφίστασθαι λέγουσι
τοις σοφοϊς, τήν δέ δόξαν έν μόνοις τοις φαύλοις, τήν δέ κατάληφιν κοινήν
αμφοτέρων είναι, καί ταύτην κριτήριόν αληθείας καθεστάναι. (6) ταύτα δή
λεγόντων τών άπό τής Στοάς ό Άρκ€σίλαος άντικαθίστατο, δεικνύς ότι
ουδέν έστι μεταξύ επιστήμης και δόξης κριτήριόν ή κατάληφις. (j) αύτη
γάρ ήν φασι κατάληφιν και καταληπτική φ α ν τ α σ ί α συγκατάθεσιν, ήτοι έν
σοφώ ή έν φαύλω γίνεται, άλλ' έάν τε έν σοφώ γένηται, επιστήμη εστίν, \^
έάν τε έν φαύλω, δόξα, καί ουδέν άλλο παρά ταύτα ή μόνον όνομα
μετείληπται. ( 8 ) είπερ τε ή κατάληφις καταληπτικής φαντασίας συγκατά-
θεσίς έστιν, ανύπαρκτος έστι, πρώτον μέν ότι ή συγκατάθεσις ού πρός
φαντασίαν γίνεται άλλά πρός λόγον {τών γάρ αξιωμάτων είσίν α ί
συγκαταθέσεις), δεύτερον ότι ουδεμία τοιαύτη αληθής φ α ν τ α σ ί α εύρισκε- 20
τ α ι οΓα ούκ άν γένοιτο φευδής, ώς διά πολλών καί ποικίλων παρίσταται.
( 9 ) βη ούσης δέ καταληπτικής φαντασίας ουδέ κατάληφις γενήσεται- ήν
γάρ καταληπτική φαντασία συγκατάθεσις. μή ούσης δέ καταλήφεως
πάντ' έσται ακατάληπτα, πάντων δέ όντων ακατάληπτων ακολουθήσει
καί κατά τούς Στωικούς έπέχειν τόν σοφόν. (ιό) σκοπώμεν δέ ούτωσί. 25
πάντων όντων ακατάληπτων διά τήν άνυπαρξίαν τοΰ Στωικού κριτηρίου,
εί συγκαταθήσεται ό σοφός, δοξάσει ό σοφός- μηδενός γάρ όντος
καταληπτού εί συγκατατίθεται τινι, τώ άκαταλήπτω συγκαταθήσεται, ή
δέ τώ άκαταλήπτω συγκατάθεσις δόξα εστίν, ώστε εί τών συγκατατιθε-
μένων έστιν ό σοφός, τών δοξαστών έσται ό σοφός, ουχί δέ γε τών 3°
δ ο ^ α σ τ ώ ν έστιν ό σοφός (τούτο γάρ αφροσύνης ήν κατ' αυτούς, καί τών
αμαρτημάτων αίτιον)· ούκ άρα τών συγ κατατιθεμένων έστιν ό σοφός, εί δέ
τούτο, περί πάντων αυτόν δεήσει άσυγκαταθετεϊν. τό δέ άσυγκαταθετείν
ουδέν έτερον έστιν ή τό έπέχειν έφέξει άρα περί πάντων ό σοφός.
14 καταληπτική φαντασία συγκατάθεσιν Bekker: καταληπτικής φαντασίας συγκαταθέσεις Ν:

καταληπτικήν φαντασίαν συγκατάθεσιν celt. 23 άν post γάρ Ν: om. cett.: αντη Mutsch-
mann 23 καταληπτική φαντασία Fabricius: -ική -ία codd. 25 οΰτωσί Bekker: OUTUJS". €1 codd.
Context: d o x o g r a p h y o f the A c a d e m i c s o n the criterion o f truth.

5-6 C f Β 3-4.
19-20 τών-συγκαταθίσίΐξ T h i s is t h e S t o i c s ' o w n p o s i t i o n ; c f . 3 3 1 .
29 δόξα. C f . Ε η.
30-2 Cf. 4 0 D 1 - 2 .
3 3 ιτ€ρί-άσυγκαταθ€Τ€Ϊν T h e hallmark o f the A c a d e m i c sceptic himself; cf. 6 8 .
D A n o n . S t o i c . ( P . H e r e . 1 0 2 0 ) , c o l . 4, c o l . 1 (SVF 2. 1 3 1 , part)
(1) . . . ό [ τ ] ι τήν [ ά ] π ρ ο π τ ω σ ί [ α ν ] | Tip.oup.[e]v καί τήν [άν€ΐ]|κ·αιότ[η]τα,

πρός δέ \ τάς εναντίας δι[α]βε\βλήμεθα όρθώ[ς]. έσ\τί δ' ή μ[έ]ν άπροπτω-
\σία διάθε[σ)ις άσυνκα\τάθετος προ καταλή\φεως, σννκαταθετι\κήν κατά
νερ αϊ | φαντασία κατα[λ)τ)|πτώι, ι σ χ ύ ο υ σ α τ ' e v | ψ α ν τ α σ ι ' α ι ? καί άνει\κτον
παρεχο\μ\έν[η\ \ ταίς μή καταλη\πτικαϊς. δεί γάρ \ τόν άπρόπτωτον |ά- 5
[ ν ^ ^ υ σ τ ά ν τε €ΐ|ναι ΰ - π ό φαντασίας \ ακατάληπτου καί \ ίσχύειν εν ταϊς
φαν\τασίαις, ώστί μή έλ\κεσθαι άπό φαντα\σιων ακατάληπτων \ και Κρατείν
τών | συγκαταθέσεων . . . ( 2 ) ( τ ώ ι ] δέ μή [ δ ] ο £ ά ζ € ΐ ν | τ ό [ ν σ ο | < £ ό [ ν π λ ί ί ω ]
άκο|λου[σί)ΐν [<£ap.e]v τ ο ι | α ϋ τ [ α · πρ]ώ[το]ν μέν τό | μή δοκε[ϊν] αϋ[τ]ώ
μη\8(=ν ή γάρ δόκη[σί]ς έσ|(τιν δό\ξ\α ά|κατάλ|ηπ|τ[ος . . . ( 3 ) τούτοις δέ

ώς π\λέον] | άκολ[ο]υ#εϊ και το τούς | σρφο[ύ]ς άνεξαπατή\τους είναι καϊ
άναμ.αρ|τήτους κ α τ ' ά£[ίαν] τε ζήν \ και πάντα πράττειν εύ' διό καϊ περι
τας συν|[κ]ατάι9εσεις όπως γ ί ν ο ν τ α ι μή άλλως, άλλά με|τα καταλήψεως
πλεϊΐω γέγονεν έ[π]ιστρο|<^>ή.
(For lines 1 - 1 0 we print Armm's text in SVF, with his restorations. Tiziano Dorandi kindly examined the
papyrus for us and confirmed the correctness o f these readings.)
1 1 π\λέον\ Gigante 12 κατ' άξ\ίαν\ τί ζήν Capasso: καταξ\ \τεζην pap.
T h e c o n t e x t and n a t u r e o f the b o o k w h i c h c o n t a i n e d these f r a g m e n t s a r e u n k n o w n .

1 [ά]ττροπτωσί[αν], [άνει]καιότ[η]τα Cf. 3 1 B 2 4 .
12 κ α τ ά ξ [ ί α ν ] τ ε ζ ή ν T h i s r e s t o r a t i o n b y C a p a s s o J4.S 11, 4 6 5 - 6 , is b a s e d u p o n a
n e w a u t o p s y o f t h e p a p y r u s . It is o f u n u s u a l i m p o r t a n c e b e c a u s e A r n i m in S VF 2 . 1 3 1
prints κ α τ ' \4ρι[στ]οτε'λην, a r e a d i n g h e w a s persuaded t o a d o p t b y C r o n c r t [ 4 8 2 ] ,
5 4 9 - 5 0 , n . 2. In his first p u b l i c a t i o n o f t h e t e x t , w o r k i n g p u r e l y f r o m t h e a p o g r a p h s ,
A r n i m [ 4 8 0 ] h a d p r i n t e d και διξτε [ζ]ην. E l e v e n y e a r s l a t e r , C r o n e r t e x a m i n e d t h e
p a p y r u s , a n d w r o t e : ' κ α τ ' Άριστοτέλην z u v e r b e s s e r n sind ( α ρ ι ο τ ε λ η ν d e r P a p . ) ,
vgl. Politik Z . 131983 άναμάρτητοι όντες οί επιεικείς.' As C a p a s s o observes,
C r o n e r t ' s s u p p o s e d parallel is n o t at all t o t h e p o i n t , o n c e its c o n t e x t is e x a m i n e d ; a n d
t h e p a p y r u s , i n d e p e n d e n t l y e x a m i n e d f o r us b y D r D o r a n d i , a c c o r d s w i t h C a p a s s o ' s
r e a d i n g . A r i s t o t l e ' s n a m e h a s n o p l a c e in this t e x t .
C a p a s s o ' s r e s t o r a t i o n s e e m s v i r t u a l l y c e r t a i n , b u t w e q u e s t i o n w h e t h e r h e is r i g h t t o
t a k e αξία as a t e c h n i c a l r e f e r e n c e t o t h e S t o i c c o n c e p t o f v a l u e , κατ' άξίαν ζήν s e e m s
t o o c o n d e n s e d t o r e f e r t o a n y t h i n g as c o m p l e x as t h e d o c t r i n e o f 5 8 D , t o w h i c h h e
r e f e r s . W e t a k e t h e e x p r e s s i o n t o m e a n 'live w o r t h i l y ' , i.e. l i v e as t h e y s h o u l d .
Ε P l u t a r c h , S i . rep. 1 0 5 6 E - F (SVF 2.993, P a r t

)
twin 8i τ ο ύ τ ω μ , ei μίν α ί φαντασίαι μή γίνονται καθ' είμαρμένην (ονδ' αΐτίαν eivai 8ci ττ)ι>
είμαρμένην') τών συγκαταθέσεων el δ ' ότι ποιεί φαντασίας αγωγούς έπί τήν συγκατάθε-
σιν, καθ' ε'ιμαρμένην αί συγκαταθέσεις γίνεσθαι λέγονται, πώς ού μάχεται πρός έαυτήν
πολλάκις έν τοις μεγίστοις διαφόρους ποιούσα φαντασίας και περισπώσας
έπι τάναντία τήν διάνοιαν, ότε τούς προστιθεμένους τή έτερα καί μή
επέχοντας άμαρτάνειν λέγουσιν, άν μέν άδήλοις εικωσι, προπίπτοντας, άν
δέ φευδέσι, διαφευδομένους, άν δέ κοινώς άκαταλήπτοις, δοξάζοντας;
1 - 2 suppl. Cherniss 6 προπίπτοντας Salmasius: προσπίπτοντας codd.
Context: c r i t i c i s m o f t h e S t o i c d o c t r i n e o f f a t e .
7 κοινώς ά κ α τ α λ ή π τ ο ι ς A s G o r i e r I 4 7 9 I , 8 8 , h a s s h o w n , κ ο ι ν ώ ς (cf. communis,
Β 4 ) , i n d i c a t e s t h a t ά κ α τ α λ ή π τ ο ι ς e m b r a c e s t h e t w o p r e v i o u s o b j e c t s o f assent,
ά δ ή λ ο ι ς w h i c h m a y b e t r u e o r false, a n d φευόέσι. H e r i g h t l y c r i t i c i z e s L o n g [ 3 ] , 1 2 9 n .
1, f o r r e s t r i c t i n g t o w h a t is false t h e s c o p e o f assent t o ά κ α τ ά λ τ / π τ α .
F P l u t a r c h , St. rep. 1 0 5 7 A - B (SVF 3.177, part)
αύθις δέ φησι Χρύσιππος καϊ τόν θεόν ψευδείς έμποιεϊν φαντασίας καί τόν
σοφόν, ού συγκατατιθεμένων ούδ' είκόντων δεομένους ημών, άλλά
πραττόντων μόνον και όρμώντων έπί τό ψαινόμενον ημάς δέ φαύλους
όντας ύπ' ασθενείας συγκατατίθεσθαι ταίς τοιαύταις φαντασίαις.
Context: a f e w lines a f t e r Ε a n d i m m e d i a t e l y a f t e r 5 3 S .
F o r t h e wise m a n ' s v i r t u o u s use o f falsehoods, c f . L o n g [4.26], 9 9 - 1 0 1 .
G Stobaeus 2 . 1 1 1 , 1 8 - 1 1 2 , 8 (SVF 3.548, part)
( 1 ) ψεύδος δ' ύττολαμβάνειν ουδέποτε φασι τόν σοφόν, ουδέ τό παράπαν
άκαταλήπτω τινί συγκατατίθεσθαι, δια τό μηδέ δοξάζειν αυτόν μηδ'
άγνοεϊν μηδέν, (ζ) τήν γάρ άγνοιαν μεταπτωτήν ε ί ν α ι συγκατάθεσιν καί
ασθενή. (}) μηδέν δ' ύπολαμβάνειν ασθενώς, άλλά μάλλον ασφαλώς και
βεβαίως, διό καί μηδέ δοξάζειν τόν σοφόν. ( 4 ) δ ι τ τ ά ς y a p e t v a i δόξας, τήν
μέν άκαταλήπτω συγκατάθεσιν, τήν δέ ύπόληφιν ασθενή- ταύτας (δ')
αλλότριους είναι τής τού σοφού διαθέσεως- ($) δι' δ καί τό προπίπτειν προ
καταλήψεως (καί) συγκατατίθεσθαι κατά τόν προπετή φαΰλον είναι καί

μή πίπτειν εις τόν ευφυή καί τέλειον άνδρα καί σπουδαίον.
3 μεταπτωτήν codd.: -ικήν Usener 6 άκαταλήπτω Wachsmuth: -ων codd. < δ ' ) Heeren S
<καί> Salmasius φαύλον Wachsmuth: μάλλον codd.
6 ΰττόληψιν ασθενή Gorier [ 4 7 9 ] , 8 8 — 9 , a r g u e s t h a t this s p e c i e s o f δόξα is
e q u i v a l e n t t o P l u t a r c h ' s ' y i e l d i n g t o ά δ η λ α ' ( Ε 6 ) a n d h e n c e t h a t i t is a f o r m o f
a s s e n t i n g t o α κ α τ ά λ η π τ α . B u t this b u y s c o n s i s t e n c y b e t w e e n t h e s e t e s t i m o n i e s a t t h e
cost o f misrepresenting Stobaeus. A s w e point o u t in v o l . 1 , 2 5 7 f f , some o fthe
e v i d e n c e , e . g . Β ι, a p p e a r s t o e n v i s a g e O p i n i o n ' a s a t e r m w h i c h c o v e r s all e p i s t e m i c
c o n d i t i o n s o f t h e n o n - w i s e m a n ( c f . I o p p o l o [ 6 2 0 ] , 3 2 i f f . ) , a n d in a n y c a s e t h e r e is n o
r e a s o n t o c o n f i n e t h e s c o p e o f ' w e a k n e s s ' s o n a r r o w l y , ασθένεια is j u s t t h e right t e r m
t o d e s c r i b e κατάληψις w h i c h is n o t ασφαλής, a n d h e n c e l a c k s a n essential a t t r i b u t e o f
επιστήμη, Η 1—2.
Η Stobaeus 2 . 7 3 , 1 6 - 7 4 , 3 (SVF 3.112, part)
(1) είναι δ ε τ ή ν έπιστήμην κατάληψιν ασφαλή καί άμετάπτωτον ύπό
λόγου- (ζ) έτέραν δέ έπιστήμην σύστημα έξ επιστημών τοιούτων, οΐον ή
τών κατά μέρος λογική έν τώ σπουδαίω υπάρχουσα- (3)άλλην Se σύστημα
έξ επιστημών τεχνικών έξ αυτού έχον τό βέβαιον, ώς έχουσιν αί άρεταί- ( 4 )
ά λ λ η ν δέ έξιν φαντασιών δεκτικήν άμετάπτωτον ύπό λ ο γ ο ύ , ήν τ ι ν ά φασιν
έν τόνω καί δυνάμει κεΐσθαι.
ι έτίραν codd.: ετέρως Wachsmuth εξ επιστημών codd.: καταλήι/»(ων Wachsmuth 3

υπάρχουσα Heeren: -αν codd. άλλην codd.: άλλως Wachsmuth 4 αυτοί Meineke: αύτοΰ Ρ:
αυτών F ίχουσιν Canter: αχούσαν codd. s άλλην c o d d : άλλως Wachsmuth 6 τόνω F: τω
νώ Ρ
A series o f unnecessary emendations by Wachsmuth has o b s c u r e d t h e clear
m o v e m e n t o f this t e x t . S t o b a e u s r e p o r t s f o u r d i f f e r e n t senses o f επιστήμη, starting
with the most particular (a s p e c i f i c instance o f utterly secure cognition) and
c o n c l u d i n g w i t h t h e m o s t g e n e r a l ( t h e p e r s i s t e n t έξις o f a k n o w e r ) .
2-3 ή-λογική S c . κατάληψις, from 1.
3-4 F o r t h e v i r t u e s as τ ί ' χ ν α ι a n d έπιστήμαι, c f . 6 0 K ; 6 1 D ; a n d f o r βέβαιον as a n
attribute o f virtuous actions, 591.
I Stobaeus 2 . 6 8 , 1 8 - 2 3 (SVF 3.663)
έτι δέ λέγονσι πάντα φανλον μαίνίσθαι, άγνοιαν έχοντα αυτού και τών
καθ' αυτόν, όπερ έστι μανία, τήν δ' ά γ ν ο ι α ν eivai «ναντίαν χακίαν τή
σωφροσύνη- ταύτην δέ πρός τί πως έχονσαν άκαταστάτονς καί πτοιώδεις
παρεχομένην τάς ορμάς μανίαν eivai- δ ι ό καί ύπογράφονσι τήν μανίαν
ούτως- άγνοιαν πτοιώδη.
ι ετι Canter: έπεί coda. αύτοϋ Heeren: αύτοΰ codd. 2 αυτόν Canter: αυτό codd. 3
σωφροσύνη codd.: φρονήσει Usener 3. S πτοιώοεις . . πτοιώδη Canter: ποιώοεις . ποιώαη
codd.
3 U s e n e r ' s w i d e l y a c c e p t e d e m e n d a t i o n is i n a p p r o p r i a t e . T h e v i c e o p p o s i t e t o
every virtue is a f o r m o f άγνοια, Stobaeus 2.59,10-60,5; and the opposite to
σαι^ροσύντι is w a n t e d h e r e b e c a u s e όρμαί a r e t h e field o f this v i r t u e ; c f . S t o b a e u s
2 . 6 0 , 1 2 . F o r πρός τί πως έχονσαν, cf. 2 9 C - F . S u r p r i s i n g l y , t h e i n t e r r e l a t i o n o f t h e
v i c e s is h e r e a n a l y s e d in line n o t w i t h C h r y s i p p u s ' d o c t r i n e o n t h e i n t e r r e l a t i o n o f t h e
virtues, b u t with that o f Aristo ( 2 9 E ; 6 1 B - C ) .
A O l y m p i o d o r u s , In Plat. Corg. 12.1
( 1 ) Κλ€άνθης τοίννν λέγ(ΐ ό τ ι " τ ί ' ν ν η ί ' σ τ ί ν έξις όδώ πάντα άνύουσα." (2)
ατελής δ' έστιν ούτος ό όρος, καί γάρ ή φύσις έξις τίς έστιν όδώ πάντα
ποιούσα- (ι) όθεν ό Χρύσιππος προσθΐίς τό "μ€τά φαντασιών" είπεν ότι
"τέχνη έστιν έξις όδώ προϊούσα μΐτά φαντασιών" . . . ( 4 ) Ζήνων δέ φησιν
ότι "τέχνη έστι σύστημα έκ καταλήψεων σνγγΐγυμνασμένων πρός τι
τέλος ΐύχρηστον τών έν τώ βίω."
5 σνγγεγνμνασμενον codd., sed cf. SVF 1.73.
Context: c o m m e n t a r y o n Corg. 4 6 2 b . O l y m p i o d o r u s is c o m p a r i n g t h e s e d e f i n i t i o n s o f
τέχνη, w h i c h r h e t o r i c m a y b e held t o fulfil, w i t h P l a t o ' s , w h i c h it d o e s n o t .
T h e s e c o n d a n d third definitions a r e r e p o r t e d a n d e n d o r s e d earlier ( 2 . 2 ) , w i t h o u t
explicit attribution to the Stoics.
1 όδώ Sec note o n 4 6 A 1.
2-3 N a t u r e is s o m e t i m e s d e f i n e d as a c e r t a i n s o r t o f ίξις ( 4 3 A 4 ) , s o m e t i m e s as
πύρ τεχνικόν ό δ ώ βαδίζον εις γένεσιν ( D . L . η. 1 5 6 ; c t . t h e d e f i n i t i o n o f g o d ' at 4 6 A
i ) . T h e p r e s e n t d e s c r i p t i o n c o n f l a t e s t h e s e a c c o u n t s . It p r e s u m a b l y e c h o e s C h r y s i p p u s '
o w n criticism o f Cleanthes' definition.
5-6 This d e f i n i t i o n o f τέχνη, widely invoked in r h e t o r i c a l handbooks and
e l s e w h e r e , w a s a p p a r e n t l y t a k e n o v e r b y Z e n o f r o m t h e D i a l e c t i c a l s c h o o l , t o w h i c h it
is a t t r i b u t e d b y S y r i a n u s , In Herm. 2 . 6 , 1 , g, 1 8 R a b e ; M a r c e l l i n u s , In Herm. Stas. 53,30·
Walz, Rhetorcs Graeci ιν ( ο ί Διαλεκτικοί φιλόσοφοι); Prolegomena in Herm. Stas.
2 9 5 , 2 1 - 4 R a b e , Rhetores Graeci xiv.
Β C i c e r o , Acad. 2.22
( 1 ) a r s v e r o q u a e p o t e s t esse nisi q u a e n o n e x u n a a u t d u a b u s sed e x multis
a n i m i p e r c e p t i o n i b u s c o n s t a t ? q u a m si s u b t r a x e r i s , q u i d i s t i n g u e s a r t i f i c e m ab
inscio: n o n e n i m fortuito hunc artificem d i c e m u s esse i l i u m n e g a b i m u s , sed
cum alterum percepta et c o n p r e h e n s a tenere videmus alterum non item. (2)
c u m q u e a r t i u m a l i u d e i u s m o d i g e n u s sit u t t a n t u m m o d o a n i m o r e m c e r n a t , 5
aliud ut m o l i a t u r aliquid et faciat, q u o m o d o aut g e o m e t r e s c e r n e r e ea potest
q u a e a u t n u l l a s u n t a u t i n t e r n o s c i a f a l s i s n o n p o s s u n t , a u t is q u i f i d i b u s utitur
e x p l e r e n u m e r o s et c o n f i c e r e versus . . ?
Context: the indispensability o f κατάληψις.
C C i c e r o , DiV. 1 . 3 4
( 1 ) iis i g i t u r a d s e n t i o r , q u i d u o g e n e r a d i v i n a t i o n u m e s s e d i x e r u n t , u n u m quod
p a r t i c e p s e s s e t a r t i s , a l t e r u m q u o d a r t e c a r e r e t . e s t e n i m a r s i n iis q u i n o v a s r e s
coniectura persequuntur, veteres observatione didicerunt. (2) c a r e n t autem
arte ii qui non ratione aut coniectura observatis ac notatis signis, sed
concitatione quadam animi aut soluto liberoque motu futura praesentiunt, 5
quod et somniantibus saepe contingit et non numquam vaticinantibus per
furorem.
Context: interim c o n c l u s i o n o f the l o n g c a t a l o g u e o f historical e x a m p l e s o f scientific
d i v i n a t i o n l a u n c h e d at i b i d . 11.
D C i c e r o , Div. 1.82-3 (SKF2.1192)
( 1 ) q u a m q u i d e m esse re v e r a h a c S t o i c o r u m r a t i o n e c o n c l u d i t u r : (2) "si sunt
di, n e q u e a n t e d e c l a r a n t h o m i n i b u s q u a e f u t u r a sint, a u t n o n d i l i g u n t h o m i n e s ,
a u t q u i d e v e n t u r u m sit i g n o r a n t , a u t e x i s t u m a n t n i h i l i n t e r e s s e h o m i n u m scire
quid sit futurum, aut non censent esse suae maiestatis praesignificare
hominibus q u a e s u n t f u t u r a , a u t ea ne ipsi q u i d e m di s i g n i f i c a r e p o s s u n t . at 5
n e q u e n o n diligunt nos (sunt e n i m benefici g e n e r i q u e h o m i n u m amici) neque
ignorant ea quae ab ipsis constituta et designate sunt; neque nostra nihil
i n t e r e s t s c i r e e a q u a e c v e n t u r a s i n t ( e r i m u s e n i m c a u t i o r c s , si s c i e m u s ) , neque
hoc alienum ducunt maiestate sua (nihil est e n i m beneficentia praestantius)
neque non possunt futura praenoscere. non igitur sunt di nec significant 10
f u t u r a . s u n t a u t e m d i ; s i g n i f i c a n t e r g o . ( 3 ) e t n o n , si s i g n i f i c a n t , n u l l a s v i a s d a n t
n o b i s a d s i g n i f i c a t i o n t s s c i e n t i a m ( f r u s t r a e n i m s i g n i h c a r e n t ) ; n e c , si d a n t v i a s ,
non est divinatio; est igitur divinatio." (4) h a c ratione et Chrysippus et
Diogenes et Antipater utitur.
11 non si Ascensiana 1 5 2 1 : 51 non codd.
F o r t h e l o g i c a l f o r m o f t h e a r g u m e n t , c f . 3 6 G 6 - 7 . F o r C i c e r o ' s r e p l y t o i t , s e e Dii>.
2.101-6.
5-7 F o r d i v i n e b e n e v o l e n c e , see 5 4 .
Ε Cicero, DiV. 1 . 1 1 7 - 1 8 (SVF 2.1210)
haec si t e n e m u s , quae mihi quidem n o n videntur posse convelli, profecto

hominibus a dis futura significari necesse est. sed d i s t i n g u e n d u m videtur,
quonam modo. n a m n o n placet Stoicis singulis iecorum fissis a u t a v i u m
c a n t i b u s i n t e r e s s e d e u m ; n e q u e e n i m d e c o r u m e s t n e c dis d i g n u m n e c fieri u l l o
p a c t o p o t e s t ; s e d i t a a p r i n c i p i o i n c h o a t u m esse m u n d u m , u t c e r t i s r e b u s c e r t a 5
signa praecurrerent, alia in e x t i s , alia in a v i b u s , alia i n f u l g o r i b u s , alia i n
o s t e n t i s , alia in stellis, alia in s o m n i a n t i u m visis, alia i n f u r e n t i u m v o c i b u s . e a
quibus bene percepta sunt, ii n o n s a e p e falluntur; male coniecta maleque
i n t e r p r e t a t a falsa s u n t n o n r e r u m v i t i o , s e d i n t e r p r e t u m inscientia.
Context: h o w d o e s d i v i n a t i o n c o m e t o b e p o s s i b l e ?
F C i c e r o , Acad. 2 . 3 6
q u i d a u t e m tarn a b s u r d e dici potest q u a m c u m ita l o c u n t u r : " e s th o c q u i d e m

illius r e i s i g n u m a u t a r g u m e n t u m , e t e a r e i d s e q u o r , s e d fieri p o t e s t u t i d q u o d
s i g n i f i c a t u r a u t f a l s u m sit a u t n i h i l sit o m n i n o . "
Context: a t t a c k o n t h e P h i l o n i a n A c a d e m y ' s p r o f e s s e d r e l i a n c e o n t h e m e r e l y πιθανόν
(see v o l . 1 , 4 4 9 ) .
3 a u t falsum . . . a u t nihil T h e disjunction caters for the alternatives o f v i e w i n g
sign a n d s i g m f i c a t e as p r o p o s i t i o n s a n d as t h i n g s , o n w h i c h s e e e s p e c i a l l y Burnyeat
[484I, 2Π-14.
G P h i l o d e m u s , Sign. 1.2-4.13
( 1 ) και μήν δ ι ' ούθέν \ έτίρον κοινόν έστιν ή δ ι ό τ ι | και όντος τοΰ άδηλου
και μή όν\τος ύπάρχΐιν τούτο δύναται. \ τόν γέ τοι νομίζοντα [ώ]ς
χρηστός \ όδα τις έστιν άνθρωπος ένίκα | τού πλουτίϊν μοχθη[ρ]ώι φαμ€ν
| και κοινώι χρήσθαι σ η μ ί ί α ι | ι δ ι ] | ά τ ό πολλούς μέν 7 τ λ ο | υ ] τ ο ΰ ν τ α ? ; | ά τ ο π
ο υ ς αύρίσκΐσθαι [π]ολλο[ύς] \ δέ χρηστούς· ώ σ [ τ ] € τ ό ίδιον eijVep] |ά ν α γ - 5
καστικόν άδυνατίΐν ά λ ( [ λ ] ω ς ύπάρχειν ή σύν τώι ό λέγρ\\μ]ΐν αυτού κατ'
ανάγκην dva[i,\ τ]άφανές, ού σ[η\μ('ιόν «[σ]τι, μη[ ]οδ€μτι(. . . .]
άδηλον. ό γ[ίν(\τα]ι τώι κα[τ]' ά[νασκΐ]νήν τρόπωι \ [τ]ής σημ[€ΐώσ€ως].
(2) έ\τι δέ] πρ[ός \ τ ] ά μ ο ν α χ ά [τάέντοΐςπαρ'ήμΐν \ φ]αινόμ(νατό]ποις ούκ

άνα\γ]κάζίΐν ό διά τής ό]μοιότη\τος \ έοιΚ€ν τρόπος, « φ ' A i t 9 c w ] πολλών ίο
I και παντ[οΒ\απών [όντ\ων έν έσ|τι τούτων είδος Ιττι\α\ττώμ€\νον τον
σίδηρον, ήν καλοΰσιν \ μα\γ\νήτιν λίθον, οι δ' Ήρακλ€\\ώτιν\, μόνον δέ
καί τό ήλεκτρον \ \έλκυσ\τικόν έστι τών άχυρων, \ [και] τετράγωνος
αριθμός εις | μόνος ό τέτταρ' έπι τέτταρα | τήν περίμετρον ίσην έχει
τώι\έμβαοώι. πόθεν ουν έχομεν \ ειπείν ώς ούκ έστιν τι γένος 15
| ανθρώπων ο μόνον ούκ άπο\θνήσκει διαιρούμενου τήν \ καρδίαν, ώστε
μή κατ' άνάγ\[κην εΐ]ναι λαβε[ίν έκ τού\ τούς | παρ' ήμΐν ανθρώπους
διαιρουμέ\νους τήν καρδίαν άποθνήσκειν \ τό καί πάντας; καί σπάνια δ'
έ\στίν παρ' ήμΐν ένια, καθάπερ ό γε\νόμενος ήμίπηχυς άνθρωπος | έν
'Αλεξανδρείαι κεφαλήν δέ \ κολοσσικ[ή]ν έχων έφ' ής έσφυροκό\πουν, όν ζο
\έ\πεδείκνυον οί ταρει\χευταί, \κ\αί ό γαμηθείς ώς παρ\θένος \έν\
Έπιδαύρωι κάπειτα \ γενόμ\εν\ος άνήρ, καί ό γενόμε\νος έν \Κρή\τηι
πηχών όκτώι καί | τεττ[αρά)κοντα τοις έκ τών εύ\ρεθέν\των] οστών
σημειουμέ\νοις έτ\ι δ' οΰ\ς έν 'Ακώρει πυγμαίους δ\εικνύ\ουσιν, άμέλει δ'
άν\α\λ\όγο\υς τοις ους] Αντώνιος νύν | έξ Ύρία[ς έκο\μίσ\ατο . . . (3) 25
όταν | δέ κατ\αξ\ιώμεν έπεί οί παρ' ή\μίν άν\θρω\ποι θνητοί ε'ισι,
καί | τούς π[άντας, τ]ό διά τής όμοι\ότ\η\το\ς έλόμενοι] κατά πάντα
| τού[ς έν τοίς ά\δήλοις ομοίους | ύπο\τιθέμ\εθα τοις παρ' ήμΐν, ώσ\τε κ\αί
κατ\ά το θνητούς ύπάρ\χειν, \τού\του χωρίς, εί μέν γάρ \ κατά [ττάι>]τα,
και κατ' αυτό τού|τό γ' ό[ρθ]ότατα σημειωσόμε\θα. τ(οιού]τοϊ γάρ ό 30
τρόττοξ; έσται | δήπ|οι>6 €]ΐ', "έ[πε]ί οί παρ' ήμΐν \ άνθ[ρωποι
)
θνητ\οί είσιν,
κα\ί εί] | που κατ' άλλους τόπους είσίν άν\θρωποι τοις παρ' ήμΐν
ώμοιωμέ\νοι κατά τε τάλλα καί κατά τό θνη\τοί είναι, θνητοί άν είησαν."
τ\όδε] | γάρ κατελίπετ' έν |τ€ν]| τώι σημεί\ωι. τ[ίνι δ\έ διοίσει τού
σημεί\ου άφ' [ού πόλ]λ' αυτοί σημειούμε\θα, εί γε έκάτερα θ[ν]ητά 35
ύποτι\θέμεθα καί τοιού[τ]ό τι λέγομεν, | "έπεί οί παρ' ήμΐν \θν]ητοί είσιν
άν\θρωποι, καί ει πού \είσ]ιν θνητοί a[e]|#pa<(77Oi, θν]ητοί [είσι]ν"; εί δ'
ουχί καί \ κατά [τό θνητ\ο[ύς ύπ\άρχειν όμο\ί\\ους \έκείνο\υς ύ{πο\τιθέμε-
θα | [7r]e[pi ών σ\ημει[ούμ\εθα, άλλά τα[υ|τ|τ/ι [δι]α[λ|λάττοιΊτα?;] καί
διαφρρ\ά\ς \ \παρέχ\οντα\ς_\σπερ\ |.]«[ ]θα δή\λον ώ]ς ούκ 4°
[έχει | τ]ή\ν ά]ν\ά]γκην ή \ση]μείωσις- \ού}κ ά\ρ'] άν\αγ\καϊον έ|σται]
τού[ς έν ά\δήλοις ά\νθρώπ\ους] ε[ί]ναι θν[η\τούς, ουδέ] τούς άλ\λου]ς, τούς
κα[τά] | μέ\ν] τάλλ' όμοίου\ς\ κατά δέ τό | [θνητούς ύ]πά\ρχειν διαλλ]άτ-
τον\τας, κα[ί] κατά το[ύτ' έ\οικέναι τοις | παρ' ήμΐν. ( 4 ) κα#ό[λο)υ τ' ei
/ c a T a l l ^ j i o i , "[eTTcJi οί παρ' ήμ\ΐν] άν[θρ]ωποι | [Γ?ν]ητοί είσιν, καί ε\ΐ πού 45
είσιν ά]νθρω\[πο\ι θνητούς ε\1ναι"• εί τούτο] | μέν ίσον αά[τώι τούτωι,
"έπει οί ττα]|ρ' ήμΐν άνθ[ρωποι ήι\ άν\θ\ρωποι \ καί καθό άνθ\ρωποί\ είαι
θνητοί | είσιν, καί τούς π[αντ\αχή θνητούς \ ύπάρχειν", όρθ\ώς ά\ξιώσει
τού|το' εί δέ άλλω[ς συ\μβεβηκότος | τούτου τοίς 77-[αρ'] ήμΐν άνθρώ\ποις,
τού θνητ\ούς\ είναι, άξιώ\σει, "έπεί οί 77α(ρ' ήμΐ}ν είσι θνη\τοί, καί τούς <;ο
πανταχήι θνητούς | eiva[i]", ματαίως αξιώσει, μά Δία | γάρ ούδ' ότι οί
παρ' ήμΐν είσιν ολι|γοχρόι>ιοι (κ|αί τ[ούϊ] '/4κροΓ?ωίταϊ | έρούμεν όλιγο-
\χρο\νίους είναι. δει\κτέον τοίνυν [καί τ]ού? ανθρώπους \ ήι καί καθό €ΐ[σιι>
α\νθρα>ττ\ο\ι θνη\τούς ΰπάρ\χ\(\ι\ν, e t μ.€λλο\μ\€ν | άΐ'α')/καστ|ι|κ|όΐ' τ|ό
προ\κ(.ί\με\νον συστήσ\αι- δυνάμ\ενο\ι δέ κ α ] | τ ' ά\ν\ασκΐυήν τούτο δΐΐ\κ-
νύ\ΐζι/ν, | τόν κατά τ\ήν] όμοιότητ\α\ πα\ρήσομ€ν τρ\όπον}.
Η κα\τ\'i\vaaKt\trtiy Sedlcy secundum pap. 27 iX6ptvot\ Scdlcy: iryiU Ο'στιι·) ,!\ De Lacy 2«j
|τού|του scnps.mus: |ού του|του Frankel: |rj τούτου Τ. Gompc-rz 34 5 T|OSc]--rroA|A' rest. Sedlcy
secundum pap.
For fuller apparatus, see De Lacy [i52|.
Context: c a t a l o g u e o f S t o i c o b j e c t i o n s t o t h e E p i c u r e a n S i m i l a r i t y M e t h o d , r e c o r d e d
b y P h i l o d e m u s f r o m t h e l e c t u r e s o f his t e a c h e r Z e n o o f S i d o n . Z e n o ' s replies t o t h e
objections excerpted here run from 14.2 to 17.28.
1 κοινόν I . e . ' c o m m o n t o t r u t h a n d f a l s i t y ' (cf. C i c e r o , Acad. 2 . 3 3 - 4 ) , r a t h e r t h a n
' c o m m o n t o t w o o r m o r e s i g m f i c a t e s ' , t h e m o r e usual m e a n i n g o f κοινόν σημ(ϊον.
See Sedley [ 2 4 3 ] , 243-4.
9-25 F o r a c o m p a r a b l e P y r r h o n i s t o b j e c t i o n t o i n d u c t i o n ; c f . 7 2 C 9.
24 άμέλ€ΐ 8 ' T h i s signals w h a t m u s t f o r c h r o n o l o g i c a l r e a s o n s ( c f . n e x t n o t e ) b e
P h i l o d e m u s ' o w n a d d i t i o n t o t h e S t o i c list o f e x a m p l e s .
25 έ ξ ' Y p i a | s A s o u t h Italian t o w n w h e r e A n t o n y w o n a n e n g a g e m e n t in 4 0
B.C. ( A p p i a n , BC 5.58). Most scholars prefer t o read the sequence o f l e t t e r s as
r e p r e s e n t i n g έκ Συρίας ( f o r t h e c o n t r o v e r s y , see D e L a c y ( 1 5 2 ] , 1 6 3 - 4 ) , w h i c h w o u l d
s u g g e s t a r e f e r e n c e t o A n t o n y ' s r e t u r n f r o m S y r i a in 5 4 B.C. B u t s u c h a n o r t h o g r a p h y
w o u l d b e q u i t e u n c h a r a c t e r i s t i c o f P h i l o d e m e a n p a p y r i . T h e r e is t h e r e f o r e p e r h a p s
s o m e s u p p o r t in t h e s e lines f o r d a t i n g t h e De signis t o 4 0 B.C. o r s o o n a f t e r .
34 έ ν τ ώ ι σημ€Ϊ|ωι T h e r e f e r e n c e is n o t t o t h e ' S i n c e . . .' c l a u s e , b u t t o t h e
' i f . . .' c l a u s e a t 3 2 - 3 ( i f t h e r e s t o r a t i o n el is c o r r e c t ) , r e c a l l i n g t h e official Stoic
d e f i n i t i o n o f a s i g n as t h e t r u e a n t e c e d e n t in a c e r t a i n k i n d o f c o n d i t i o n a l ( 3 5 C 1).
Η P h i l o d e m u s , Sign. 6.1-14
πότ€ρον το άπ\α\ράλλακτον | e t c τήν \σ\ημΐίωσιν τταραληφό\μεθα ή τό

όμοιον ή τό πόσην έ\χον προσ(μφέρ€ΐα[ν\; τό μέν ουν ά\παράλλακτον
A e ' y j e j t v yeXotov \ τί γάρ μάλλον έσται τό φανε\ρόν τάφανούς σημΐίον ή
άντιστρ\ό\\φως; ούκ έσται τε έτι τό μέν φα\νερόν τό δέ άδηλον,
άπαρα\λ]\λαξίας ύπαρχούσης. et δέ τ\ό\ ό\μοιον, πόθίν έζομ(ν eiV|etV]
ώς | ούχι καθ' ήν έχΐΐ διαφοράν ( κ α ϊ 7τα)|ραλλάτ[τ]6ΐ τού φαινομένου
[άφ' | ο\ύ ττοιου[μ]6ι9α τήν σημΐ[ί\ωσιν;
3 ή Τ. Gomperz: ό pap.
For fuller apparatus, sec De Lacy |ij2|.
Context: as G.
I C i c e r o , Acad. 2.99-100
e t e n i m is q u o q u e q u i a v o b i s s a p i e n s i n d u c i t u r m u l t a s e q u i t u r p r o b a b i l i a n o n
c o n p r e h e n s a n e q u e p e r c e p t a n e q u e a d s e n s a s e d s i m i l i a v e r i , q u a e nisi probet
o m n i s vita tollatur. quid e n i m , c o n s c e n d e n s n a v e m sapiens n u m c o n p r e h e n -
sum animo habet atque perceptum se e x s e n t e n t i a n a v i g a t u r u m ? q u i p o t e s t ?
s e d si i a m e x h o c l o c o p r o f i c i s c a t u r P u t e o l o s stadia trtginta probo navigio
b o n o g u b e r n a t o r e h a c t r a n q u i l l i t a t e , p r o b a b i l e v i d e a t u r se illuc v e n t u r u m esse
salvum.
Context: d e f e n c e o f t h e φαντασία πιθανή καί απερίσπαστος ( c f . 6 9 Ε 1-2) as a n

a d e q u a t e basis f o r t h e c o n d u c t o f life.
J Philodemus, Sign. 7.26-38
( 1 ) έτι δέ Aelyovfrajji' ώς καί τά τερατώδη | πρός [τιν' ό]μοια κατ' αυτούς,
εί | μή τ[ά π]αρ' ήμΐν όμοια τούτοις | ούχ [ύπά]ρχειν άποκόφομεν, (2)
τώι | τε κ[ατ' ά]νασκευήν άποκό\φ]ειν | φησ[ίν, (}) ού] μήν ά λ λ ' έπαρκε[ΐν]
ή\μΐν [τό τε] πεπεΐσθαι περί τ[ο]ύ\τω[ν καί π]ερί τών εκ τής πε]ι]ρας
κατ\ά τήν] εύλογίαν, όν τρόπον \ ότι ]γενη]σόμεθα πλέοντες | êp[ou?] εν
άσφαλεΐ [
3 €παρκ€[ύΊ Sedley: €παρκί[σει\ Τ. Gomperz
Context: as G.
F o r a d e f e n c e o f o u r r e c o n s t r u c t i o n , s e e S e d l e y [ 2 4 3 ] , 248ΓΓ.
1 αυτούς It is u n c l e a r w h e t h e r t h e S t o i c s o r t h e E p i c u r e a n s a r e m e a n t .
3 τώι-φησ[ίν T h i s first p a r t o f D i o n y s i u s ' r e p l y is little m o r e t h a n a j o k e : t h e
E p i c u r e a n r e m a r k q u o t e d in 2 s o u n d s like an a p p e a l t o t h e S t o i c E l i m i n a t i o n M e t h o d .
4 τ[ο]ύτω[ν P r o b a b l y inferences based o n similarity.
P H Y S I C S
43 The scope o f physics

A Diogenes Laertius 7 . 1 4 8 - 9 (SVF 2.1022 and 2.1132)
(1) ούσίαν δέ θεού Ζήνων μέν φησι τόν όλον κόσμον καί τόν ούρανόν,
ομοίως δέ και Χρύσιππος έν τώ πρώτω Περί θεών καί Ποσειδώνιος έν
πρώτω Περί θεών . . .(ζ) φύσιν δέ ποτέ μέν αποφαίνονται τήν συνέχουσαν
τόν κόσμον, ποτέ δέ τήν φύουσαν τά έπί γής. έστι δέ φύσις έξις έξ αυτής
κινούμενη κατά σπερματικούς λόγους αποτελούσα τε καί συνέχουσα τά έξ
αυτής έν ώρισμένοις χρόνοις καί τοιαύτα δρώσα άφ' οίων άπεκρίθη.
ταύτην δέ καί τού συμφέροντος στοχάζεσθαι και ηδονής, ώς δήλον έκ τής
τού άνθρωπου δημιουργίας.
Context: d o x o g r a p h y o f Stoic physics.

1 ούσίαν T h e t e r m d o e s n o t r e f e r h e r e t o t h e p a s s i v e αρχή, as in 4 4 B - C , b u t
s i m p l y h e l p s t o s t a t e t h e thesis ( c f . 5 4 B ) t h a t t h e e n t i r e w o r l d is g o d ; c f . 4 4 F 1 - 4 f o r
this sense o f κόσμος.
4-5 F o r this use 01 έξις, c f . σννέχειν. 4 7 F , G, I 2, a n d f o r σπερματικός λόγος, see
4 6 A 2, Β 4
7 ηδονής W eknow n o other evidence t h a t c o n f i r m s o r fully e x p l a i n s this
44 Principles
s t r i k i n g c l a i m . F o r S t o i c v i e w s o n p l e a s u r e , see v o l . 1 , 4 2 1 , a n d 5 7 A 3 ; t h e r e p l e a s u r e is
d e s c r i b e d as a n έπιγέννημα, w h i c h arises o n l y w h e n n a t u r e h a s ' a d o p t e d t h e p r o p e r
r e q u i r e m e n t s f o r a c r e a t u r e ' s c o n s t i t u t i o n ' . T h a t thesis is c o n s i s t e n t w i t h w h a t is said
h e r e ; c f . G o r i e r [ 5 5 8 ] , 3 9 8 . B u t t h a t n a t u r e ' a i m s . . . a t p l e a s u r e ' is n o t w h a t w e e x p e c t
to hear from philosophers w h o strenuously resisted the Epicurean claim t h a t all
c r e a t u r e s n a t u r a l l y p u r s u e p l e a s u r e . P e r h a p s ηδονή c a n b e i n t e r p r e t e d as a v e r y g e n e r a l
t e r m f o r g r a t i f i c a t i o n o r c o n t e n t m e n t : n a t u r e intends that c r e a t u r e s s h o u l d b e pleased
w i t h t h e i r c o n s t i t u t i o n as w e l l as f i n d i n g it useful t o t h e m . It d o e s n o t f o l l o w f r o m this
s t a t e m e n t that c r e a t u r e s are designed t o m a k e pleasurable feelings o n e o f their p r i m a r y
objectives.
Β Diogenes Laertius 7 . 1 3 2
τον δέ φυσικόν λόγον διαιροΰσιν εις r e τόν περί σωμάτων τόπον και περί
αρχών και στοιχείων και θεών και παράτων και τόπου και κενού, και ούτω
μέν ειδικώς, γενικώς δ' εις τρεις τόπους, τόν τε περι κόσμου και τόν περι
τών στοιχείων καί τρίτον τόν αίτιολογικόν.
2 καί τόπου καί κενού codd.: τοό κόσμου καί τόπου κενού Suda 3 τόττοι-ί F: TOOTOUS BP
Context: o p e n i n g s e c t i o n o f D i o g e n e s ' d o x o g r a p h y o f S t o i c p h y s i c s .
1 σωμάτων F o r t h e p r i o r i t y o f b o d i e s t o άρχαί, see v o l . τ, 2 6 8 . D i o g e n e s g i v e s a
d e t a i l e d a c c o u n t o f b o d y in 7 . 1 3 5 ( i n c l u d i n g 5 0 E ) , t r e a t i n g it a f t e r ά ρ χ α ί a n d a l o n g
w i t h m a t h e m a t i c a l c o n c e p t s w h i c h fall u n d e r t h e last t o p i c o f his ' s p e c i f i c ' d i v i s i o n .
3-4 W e omit D.L. 7.132-3 in w h i c h t h e first a n d t h i r d t o p i c s o f t h e ' g e n e r i c '
division are subdivided.
44 Principles
A Sextus Empiricus, M .9.332 (SVF 2.524, part)
καί δτ) οί μέν άπό τής Στοάς φιλόσοφοι διαφέρειν ύπολαμβάνουσι τό όλον
καί τό πάν όλον μέν γάρ είναι λέγουσι τόν κόσμον, πάν δέ τό σύν τώ
κόσμω έξωθεν κενόν, καί διά τούτο τό μέν όλον πεπερασμένον είναι
(πεπέρασται γάρ ό κόσμος), τό δέ πάν άπειρον (τοιούτον γάρ τό έκτος τού
κόσμου κενόν).
Context: d o x o g r a p h y o f ' w h o l e ' a n d 'all'.

F o r t h e s a m e d o c t r i n e , c f . S\F 2 . 5 2 2 - 3 . O n t h e v o i d e x t e r n a l t o t h e w o r l d , see 4 9 .
Β Diogenes L a e r t i u s 7 . 1 3 4 (SVF 2 . 3 0 0 , part, a n d 2.299)
( 1 ) δοκεί δ' αύτοίς αρχάς είναι τών όλων δύο, τό ποιούν καί τό πάσχον. (2)
τό μέν ούν πάσχον e t v a i τήν άποιον ούσίαν τήν ύλην, τό δέ ποιούν τόν εν
αυτή λόγον τόν θεόν τούτον γάρ άίδιον όντα διά πάσης αυτής δημιουργεΐν
έκαστα. . . . ( 3 ) διαφέρειν δέ φασιν αρχάς καί στοιχεία· τάς μέν γάρ είναι
άγενήτους (καί) άφθαρτους, τά δέ στοιχεία κατά τήν έκπύρωσιν

φθείρεσθαι. άλλά καί σώματα είναι τάς αρχάς και άμορφους, τά δέ
μεμορφώσθαι.
5 και Suda: o m . codd. 6 σώματα codd.: ασωμάτους Suda
Context: shortly after 4 3 B .
2 άττοιον O u r t r a n s l a t i o n , ' u n q u a l i f i e d ' , is s u p p o r t e d b y ασχημάτιστος, C 2,

a n d b y D 5—6. T o d d [ 4 9 3 ] , 1 4 0 - 1 , p r e f e r s ' i n e r t ' o r ' n o t a c t i n g ' ; b u t t h i s m a k e s t h e
t e r m a t r i v i a l r e p e t i t i o n o f πάσχον, a n d fails t o r e g i s t e r t h e c a r d i n a l p o i n t t h a t w h a t
q u a l i f i e s m a t t e r is g o d . S e e a l s o 2 8 q 8 - 1 0 a n d 5 5 E .
4 στοιχεία See 4 6 - 7 .
6 σώματα O u r r e a s o n s f o r p r e f e r r i n g this r e a d i n g a r e g i v e n in v o l . 1 , 2 7 3 - 4 ; a n d
c f . 4 5 G 2 . D e f e n d e r s o f ασωμάτους include T o d d [493], 1 3 9 - 4 3 , a n d , implicitly,
Sandbach [296), 73-4. αρχάς Hahm [488], 29ff., suggests that these were
discussed 'probably after the account o f cosmogony', because Diogenes' Stoic
a u t h o r i t i e s f o r Β I i n c l u d e Χρύσιππος έν τή πρώτη τών Φυσικών προς τώ τέλει.
T h i s is h a r d l y decisive evidence f o r his s u g g e s t i o n ; and even i f it w e r e true, the
c o n c e p t u a l p r i o r i t y o f t h e άρχαί w o u l d n o t b e a f f e c t e d .
C S e x t u s E m p i r i c u s , M. 9.75-6 (SVF 2.311)
(1) ή τοίνυν τών όντων ουσία, φασίν, ακίνητος ούσα έξ αυτής και
ασχημάτιστος ύπό τίνος αιτίας οφείλει κινεΐσθαί τε καί σχηματίζεσθαι-
(ζ) καί δ ι ά τ ο ύ τ ο , ώς χαλκονργημα περικαλλές θεασάμενοι ποθοΰμεν
μαθεϊν τόν τεχνίτην άτε καθ' αυτήν τής ύλης ακινήτου καθεστώσης, ούτω
καί τήν τών όλων ύλην θεωρούντες κινουμένην καί έν μορφή τε καί 5
διακοσμήσει τυγχάνουσαν ευλόγως άν σκεπτοίμεθα τό κινούν αυτήν καί
πολυειδώς μορφούν αίτιον. ( 3 ) τ ο ύ τ ο δέ ούκ άλλο τι πιθανόν έστιν είναι ή
δύναμίν τινα δι' αυτής πεφοιτηκυΐαν, καθάπερ ήμΐν ψυχή πεφοίτηκεν. (4)
αύτη ούν ή δύναμις ήτοι αυτοκίνητος έστιν ή ύπό άλλης κινείται δυνάμεως.
( 5 ) καί εί μέν ύφ' ετέρας κινείται, τήν έτέραν α δ ύ ν α τ ο ν έσται κινεΐσθαί μή ίο
ύπ'άλλης κινουμένην, όπερ άτοπον, έστι τις άρα καθ'έαυτήν αυτοκίνητος
δύναμις, ήτις άν εϊη θεία καί άίδιος. (6) ή γάρ έξ αιώνος κινήσεται ή άπό
τίνος χρόνου. ( 7 ) ά λ λ ' ά π ό T I V O S χρόνου μέν ού κινήσεται- ού γάρ έσται τις
αιτία τοΰ άπό τίνος αυτήν χρόνου κινεΐσθαί. άίδιος τοίνυν εστίν ή κινούσα
τήν ύλην δύναμις καί τεταγμένως αυτήν εις γενέσεις καί μεταβολάς ι$
άγουσα, ώστε θεός άν εϊη αύτη.
Context: doxography o fgod.
T h o u g h n o t e x p l i c i t l y a t t r i b u t e d t o t h e S t o i c s , this a r g u m e n t c a n b e c r e d i t e d t o
t h e m o n t h e e v i d e n c e o f its c o n t e n t a n d c o n t e x t . In its r e l i a n c e o n a n a l o g y between
a r t e f a c t s a n d t h e w o r l d - o r d e r , it r e s e m b l e s 5 4 C 6 , a n a r g u m e n t b y C l e a n t h e s , w h o is
n a m e d a l i t t l e l a t e r b y S e x t u s (M. 9 . 8 8 ) as t h e a u t h o r o f a n o t h e r a r g u m e n t . B u t it is
equally possible that C derives f r o m C h r y s i p p u s ; cf. D r a g o n a - M o n a c h o u [ 5 2 8 ] , 1 2 8 .
9 αυτοκίνητος T h i s , o r a n e q u i v a l e n t t e r m , is a s t a n d a r d a t t r i b u t e o f c o s m i c
n a t u r e , o r t h e a c t i v e p r i n c i p l e . C f . 4 3 A 4 - 5 ; SVF 2.1133. T h e inference from self-
movement t o divinity has illustrious precedents. In P l a t o , Phdr. 2 4 5 C - C Socrates
a r g u e s t h a t s o m e t h i n g w h i c h h a s s e l f - m o v e m e n t as its n a t u r e is e v e r l a s t i n g , t h e r e b y
i n f e r r i n g t h e i m m o r t a l i t y o f s o u l . In Phys. v i n , A r i s t o t l e r e j e c t s a n i n f i n i t e series o f
m o v e r s , a n d c o n c l u d e s , b y a n analysis o f w h a t s e l f - m o v e m e n t i n v o l v e s , that there
must be a prime u n m o v e d mover.
D C a l c i d i u s 2 9 2 (SVF 1.88, part)
( 1 ) Z e n o h a n c i p s a m e s s e n t i a m f i n i t a m esse d i c i t u n a m q u e e a r n communem
omnium q u a e s u n t esse s u b s t a n t i a m , ( 2 ) d i v i d u a m q u o q u e et u s q u e quaque
m u t a b i l e m . ( 3 ) partes q u i p p e eius v e r t i sed n o n interire, ita u t d e existentibus
c o n s u m a n t u r in nihilum. sed ut i n n u m e r a b i l i u m d i v e r s a r u m etiam cerearum
f i g u r a r u m , sic n e q u e f o r m a m neque figuram nec ullam o m n i n o qualitatem 5
propriam fore censet fundament! rerum o m n i u m silvae, c o n i u n c t a m tamen
esse s e m p e r e t i n s e p a r a b i l i t e r c o h a e r e r e a l i c u i q u a l i t a t e . ( 4 ) c u m q u e t a r n sine
ortu sit q u a m sine interitu, quia neque de n o n existente substitit nec
c o n s u m e t u r in n i h i l u m , n o n deesse ei s p i r i t u m a c v i g o r e m e x a e t e r n i t a t e , q u i
m o v e a t earn rationabiliter t o t a m i n t e r d u m , n o n n u m q u a m p r o portione. 10
Context: d o x o g r a p h y o f ' m a t t e r ' , in d i s c u s s i o n o f P l a t o , Tim. 47e-48e.

I essentiam T h i s t e r m is C a l c i d i u s ' t r a n s l a t i o n o f ο υ σ ί α . A t Ε 3 - 4 h e identifies
essentia w i t h ' p r i m e m a t t e r ' ; see 2 8 q w h e r e πρώτη νλη is d e s c r i b e d as e v e r l a s t i n g a n d
i n v a r i a n t in m a g n i t u d e as d i s t i n c t f r o m its p a r t s - t h e ϋλτ; o f p a r t i c u l a r t h i n g s . T h e
identification o f t h e passive άρχή with substance and prime matter is s t a n d a r d
S t o i c i s m (so c o r r e c t l y H a h m ( 4 8 8 ] , 4 0 , a n d n o t L a p i d g c [ 4 9 2 ] , 2 4 3 , w h o takes ' p r i m e
matter' to include both άρχαί).
3 mutabilem Cf. 5 0 B 2 - 3 .
7-10 H o w d o e s t h e e v e r l a s t i n g n e s s o f s u b s t a n c e s u p p o r t t h e i n f e r e n c e t h a t it
' n e v e r l a c k s b r e a t h a n d v i t a l i t y ' ? W e a r e p r o b a b l y t o s u p p l y f r o m 6 - 7 its c o n s t a n t
c o n n e x i o n w i t h ' s o m e q u a l i t y o r o t h e r ' ( i . e . its c o n s t a n t c o n n e x i o n w i t h t h e d i v i n e
active άρχή).
Ε Calcidius 2 9 3
(1) e r g o c o r p u s u n i v e r s u m l u x t a S t o i c o s d e t e r m i n a t u m est et u n u m et t o t u m
e t e s s e n t i a . ( 2 ) t o t u m q u i d e m , q u i a n i h i l ei p a r t i u m d e e s t ; u n u m a u t e m , quia
inseparabiles eius partes sunt et i n v i c e m sibi c o h a e r e n t ; essentia v e r o , quia
p n n c e p s silva est o m n i u m corporum per quam ire dicunt r a t i o n e m solidam
atque universam, p e n n d e ut semen per m e m b r a genitalia. (3) q u a m quidem 5
r a t i o n e m i p s u m f o r e o p i f t c e m v o l u n t , c o h a e r e n s v e r o c o r p u s et sine q u a l i t a t e ,
patibile totum et commutabile silvam sive essentiam. (4) quae vertatur
quidem n e c intereat tamen neque tota neque partium excidio, ideo quia
p h i l o s o p h o r u m o m n i u m c o m m u n e d o g m a est n e q u e q u i d fieri e x nihilo n e c
in n i h i l u m i n t e r i r e . l i c e t e n i m c u n c t a c o r p o r a c a s u a l i q u o d i f f l u a n t , s i l v a t a m e n 10
s e m p e r e s t e t o p i f e x d e u s , r a t i o s c i l i c e t , in q u a sit f i x u m q u o q m d q u e tempore
tarn n a s c a t u r q u a m o c c i d a t . ( 5 ) p r o p t e r e a q u e d e e x i s t e n t i b u s g e n i t u r a m fieri e t
in c x i s t e n s d e s i n e r c q u o d f i n i a t u r i m m o r t a l i b u s p e r s c v c r a n t i b u s , a q u o fit c t
item e x q u o fit q u o d gignitur.
Context: immediately following D.

ι corpus universum T h e phrase seems t o be an unusual expression for the
p a s s i v e αρχή. T h e l a n g u a g e is c o n f u s i n g ( s e e W a s z i n k ( 4 9 4 I a d l o c ) , b u t it c a n h a r d l y
r e f e r t o ' t h e w h o l e ' , A , w h i c h i n c l u d e s t h e a c t i v e αρχή; cf. D 1-2. determina-
tum C f . 5 0 B 1.
5 ut semen T h i s i m a g e f o r t h e c r e a t i v i t y o f t h e a c t i v e αρχή is s t a n d a r d ; c f . 2 8 q 4 ,
SVF 1 . 1 0 7 , a n d see 4 6 A - B f o r its c o s m o g o n i c a l application.
9 commune dogma T h e appeal t o a philosophical consensus c o u l d reflect an
e a r l y S t o i c . a p p e a l t o a κοινή έννοια. Cf. 4 0 R ; 4 8 C 5.
12-14 T h e s e lines r e c a l l E m p e d o c l e s ( 3 1 Β 8 ; i 1 - 1 2 D K ) , a n a u t h o r i t y t h e e a r l y
S t o i c s a c k n o w l e d g e d ; c f . SVF 2, p. 137, 7 - 1 1 .
F Diogenes Laertius 7 . 1 3 7 - 8 (SVF 2.526)
λέγουαι δέ κόσμον τριχώς· αυτόν τε τ ό ν θεόν τόν έκ τής άπάσης ουσίας

ιδίως ποιόν, ος δή άφθαρτος έστι καί άγένητος, δημιουργός ών τής
διακοσμήσεως, κατά χρόνων ποιας περιόδους άναλίσκων e t c ε α υ τ ό ν τήν
άπασαν ούσίαν καί πάλιν έξ εαυτού γεννών καί αυτήν δέ τήν διακόσμησιν
[τών α σ τ έ ρ ω ν ] κόσμον είναι λέγουσι- και τρίτον τό συνεστηκός έξ άμφοίν. 5
καϊ έστι κόσμος ό ιδίως ποιος τής τών όλων ουσίας ή, ώς φησι Ποσειδώνιος έν τή
Μετεωρολογική στοιχειώσει, σύστημα έξ ουρανού καί γής καί τών έν τούτοις φύσεων, ή
σύστημα έκ θεών καί ανθρώπων καί τών ένεκα τούτων γεγονότων.
3 χρόνων codd.: χρόνον Suda 5 τών αστέρων del. Arnim 8 θεών codd.: στοιχείων Suda
Context: d o x o g r a p h y o f Stoic physics.

1 - 2 τόν—ιτοιόν F o r t h e e x p r e s s i o n , c f . A n u s D i d y m u s (SVF 2 . 5 2 8 , p. 1 6 9 , 1 7 ,
2 1 ) : τό έκ πάσης τής ουσίας ποιόν. T h e a c c o u n t o f κόσμος in l i n e 6 a p p e a r s t o b e
i d e n t i c a l . A s t h e ι δ ί ω ς ποιος o f all s u b s t a n c e , g o d is i d e n t i c a l t o ' d e s i g n i n g f i r e ' ( 4 6 A ,
D) a n d f i e r i n e s s is t h e o n e q u a l i t y always connected with substance through its
connexion with g o d .
5 τών αστέρων s h o u l d b e d e l e t e d , as a n i n t r u s i o n f r o m έξ ο υ ρ α ν ο ύ , η, i n t e r p o l a t e d
h e r e t o e x p l a i n δ ι α κ ό σ ρ τ / σ ι ν a n d άμφοϊν. In f a c t δ ι α κ ό σ μ τ / σ ι ν r e f e r s t o t h e p r e s e n t
w o r l d - o r d e r as a w h o l e , a n d άμφοίν t o t h e c o m b i n a t i o n o f κόσμος in this sense a n d
κόσμος in t h e first s e n s e = g o d .
g Plotinus 2.4.1 (SVF 2.320, part)
και δή καί τολμώαι καί μέχρι θεών αυτήν [sc. ύλην] άγειν καί τέλος δή και αυτόν αυτών τόν
θεόν ύλην ταύτην πως έχουσαν είναι,
ι αυτών vel αύτώ codd.: del. Vltnnga, Arnim
Context: d i s c u s s i o n o f ύλη, w i t h an a t t a c k o n the Stoics for c o n f i n i n g e x i s t i n g things t o

bodies.
T h i s d e s c r i p t i o n o f g o d a p p e a r s t o b e a P l o t i m a n d i s t o r t i o n o f t h e S t o i c άρχαί and
45 Body
t h e S t o i c g e n u s ' d i s p o s e d ' , πώς έχον; c f . 2 9 , a n d see Rist [ 3 0 3 ] , 2 5 9 ; G r a e s e r [ 3 1 6 ] , 3 6 .

A l t h o u g h t h e S t o i c s i d e n t i f i e d t h e world w i t h ' t h e i r g o d ' ( α υ τ ώ ν τον θεόν), 2 , t h e y d i d
n o t d e s c r i b e g o d as ' a d i s p o s i t i o n o f m a t t e r ' b u t as t h e p r i n c i p l e w h i c h c a u s e s m a t t e r t o
h a v e its d i s p o s i t i o n s .
h P l a t o , Soph. 247d8-e4
ΞΕΝΟΣ, λέγω or) τό καί όποιανούν [τινα] κεκτημένον δύναμιν εϊτ' εις τό woieiv έτερον
ότιούν πεφυκός εϊτ' £is τό παθεϊν και αμικρότατον ύπό τού φαυλότατου, καν (ί μόνον εις
απαζ, πάν τούτο όντως civar τίθεμαι γάρ όρον [όριζειν\ τά όντα ώς εστίν ούκ άλλο τι πλτ)ν
ούναμις.
ι τινα om. Β 3 όρίζειν del. Ast
Context: t h e E l e a t i c s t r a n g e r a d v a n c e s t h e ' c a p a c i t y t o a c t o r b e a c t e d u p o n ' as a n

exhaustive m a r k o f existing things, in response t o t h e claim o f t h e 'Giants' that
n o t h i n g i n t a n g i b l e e x i s t s . S e e L o n g [ 3 ] , 1 5 3 ; a n d c f . A r i s t o t l e , Top. v i . 9 , 13934-8;
vii.7, 146821-32.
45 Body
A C i c e r o , Acad. 1 . 3 9 (SVF 1 . 9 0 )
d i s c r e p a b a t \sc. Z e n o ] e t i a m a b i i s d e m \sc. A c a d e m i c i s e t P e r i p a t e t i c i s ] quod

n u l l o m o d o a r b i t r a b a t u r q u i d q u a m effici p o s s e a b e a [sc. n a t u r a ] q u a e e x p e r s
esset c o r p o r i s - c u i u s g e n e r i s Xenocrates et supenores etiam animum esse
d i x e r a n t - n e c v e r o a u t q u o d efTiceret a l i q u i d a u t q u o d e f f i c e r e t u r p o s s e esse
non corpus.
Context: t h e s p e a k e r is V a r r o , w h o e x p o u n d s A n t i o c h u s ' i n t e r p r e t a t i o n o f Z e n o ' s

deviations f r o m the A c a d e m i c - P e r i p a t e t i c tradition.
Β S e x t u s E m p i r i c u s , M. 8 . 2 6 3 (SVF 2.363)
τό γάρ άσώματον κατ' αυτούς ούτε ποιείν τι πέφυκεν ούτε πάσχειν.
Context: r e f u t a t i o n o f t h e S t o i c t h e o r y o f lekta ( c f . 3 3 ) .
C Nemesius 78,7-79,2 (SVF 1.518, part)
( 1 ) e r i φησίν ουδέν άσώματον συμπάσχει σώματι, ουδέ άσοομάτω σώμα,

άλλά σώμα σώματι- (2) συμπάσχει δέ ή ψυχή τώ σώματι νοσούντι καί
τεμνομένψ, καί τό σώμα τή φυχή- αίσχυνομένης γούν έρυθρόν γίνεται καί
φοβούμενης ώχρόν ( 3 ) σώμα άρα ή φυχή.
Context: s u r v e y a n d c r i t i c i s m o f S t o i c p s y c h o l o g y .
N e m e s i u s is r e p o r t i n g a s e c o n d a r g u m e n t b y C l e a n t h e s f o r t h e s o u l ' s c o r p o r e a l i t y .
In t h e first a r g u m e n t , 7 6 , 1 4 - 7 7 , 3 , C l e a n t h e s r e a c h e s this c o n c l u s i o n b y a r g u i n g t h a t
c h i l d r e n r e s e m b l e t h e i r p a r e n t s in r e s p e c t o f soul as w e l l as b o d y , a n d t h a t r e s e m b l a n c e
and difference pertain t o bodies but not to incorporeals; cf. 5 3 C . F o r detailed
discussion, see H a h m [ 4 8 8 ] , 16-17.
3-4 C f . A r i s t o t l e , De an. 1 . 1 , 4 0 3 3 1 8 - 1 9 : άμα γάρ τούτοις \sc. τοις τής φυχής
πάθεσι] πάσχει τι το σώμα.
D Nemesius 8 1 , 6 - 1 0 (SVF 2.790, part)
( 1 ) Χρύσιππος δε φησιν ότι ό θάνατος έστι χωρισμός φυχής άπο σώματος·

(2) ουδέν δέ άσώματον άπο σώματος χωρίζεται· (}) ουδέ γάρ εφάπτεται
σώματος άσώματον ( 4 ) ή δέ ψυχή καί εφάπτεται καί χωρίζεται τού
σώματος· (<,) σώμα άρα ή ψυχή.
Context: s h o r t l y a f t e r C.
F o r t h e a n t e c e d e n t s o f this a r g u m e n t , c f . H a h m [ 4 8 8 j , 1 5 - 1 6 . A s w a s a l s o t h e c a s e
w i t h S t o i c u t i l i z a t i o n o f 4 4 h , it e x p l o i t s a P l a t o n i c p o i n t ( d e a t h is t h e s e p a r a t i o n o f t h e
soul f r o m t h e b o d y , c f . Phd. 6 4 c , 6 7 C - d ) , t o y i e l d a n u n - P l a t o n i c c o n c l u s i o n . F o r t h e
n o t i o n o f c o n t a c t as t h e r e l a t i o n b e t w e e n b o d y a n d s o u l , see 5 3 B 5 - 9 .
Ε D i o g e n e s L a e r t i u s 7 . 1 3 5 (SVF 3 Apollodorus 6, part)
σώμα δ' έστιν, ώς φησιν Απολλόδωρος έν τή Φυσική, τό τριχή διαστατόν,

εις μήκος, εις πλάτος, εις βάθος· τούτο δέ καί στερεόν σώμα καλείται.
Context: i m m e d i a t e l y f o l l o w i n g 4 4 Β .
2 στερεόν T h e t e r m m e a n s solid 3s in ' s o l i d g e o m e t r y ' , a n d i m p l i e s nothing
about physical mass.
F G a l e n , Qual. inc. 1 9 . 4 8 3 , 1 3 - 1 6( S K F 2 . 3 8 1 , part)
διά τ ί δέ μόνον . . . τού σώματος τούτον ορον είναι φασιν τό τριχή

διαστατόν μετά άντιτυπίας, ούχι δέ καί χρόαν καί χυλόν καί χυμόν καί τών
λοιπών συμβεβηκότων έκαστον ούτως ορίζονται;
Context: p a r t o f a n a r g u m e n t a g a i n s t t h e S t o i c s f o r n o t e x t e n d i n g this d e f i n i t i o n t o
i n c l u d e q u a l i t i e s s u c h as c o l o u r a n d flavour.
T h e s a m e d e f i n i t i o n is a s c r i b e d t o E p i c u r u s a t S . E . , M. 1 . 2 1 , t h o u g h it d o e s n o t
o c c u r in his e x t a n t w r i t i n g s . S e e a l s o M. 1 1 . 2 2 6 , PH 3 . 3 9 , a n d M u e l l e r [ 6 5 2 ] , 7 5 - 7 .
G A n s t o c l e s ( E u s e b i u s , Pr. ev. I 5 . I 4 . I = S K F 1 . 9 8 , part)
στοιχείον είναι φησι [sc. Ζήνων] τών όντων τό πύρ, καθάπερ Ηράκλειτος,
τούτου δ' αρχάς ύλην καί θεόν, ώς Πλάτων, άλλ' ούτος άμφω σώματα
φησιν είναι, καί τό ποιούν καί τό πάσχον, εκείνου τό πρώτον ποιούν αίτιον
άσώματον είναι λέγοντος.
ι φησι vel φασι codd.
Context: a n e x c e r p t f r o m Z e n o ' s d o c t r i n e o f άρχαί, t a k e n f r o m b o o k 7 o f A n s t o c l e s ,

On philosophy.
A r i s t o c l e s is n o d o u b t c h a r a c t e r i s t i c oi his t i m e (see n o t e o n I F ) in a s s i m i l a t i n g P l a t o
t o t h e S t o i c s c h e m e o f άρχαί ( c t . D . L . 3 . 6 9 ) ; b u t a r e a d i n g o f t h e Timaeus as m a k i n g
matter a n d g o d t h e t w o άρχαί had already been current by Zeno's day, as
T h e o p h r a s t u s ( a p . S i m p l . , In Ar. Phys. 2 6 , 1 1 - 1 3 , D i e l s , Dox., 4 X 4 - 5 ) s h o w s . A n d in
o t h e r respects Aristocles' e v i d e n c e (called 'suspiciously s c h e m a t i c ' b y H a h m [ 4 8 8 ] , 5 0
n. 1 9 ) m a y b e u n i m p e a c h a b l e ; c f . also S a n d b a c h [304.], 3 6 .
It w a s p r o b a b l y in f a c t the doctrines o f Xenocrates that initiated this ( t o u s )

'stoicizing' reading o f Plato. T h e y thus, either directly o r via that reading o f Plato,
m a y in t u r n h a v e i n f l u e n c e d Z e n o ' s c h o i c e o f άρχαί, g i v e n his P l a t o n i c background
( t h o u g h he was t o o y o u n g t o h a v e studied with X e n o c r a t e s h i m s e l f for ten years, D . L .
7 . 2 ) . X e n o c r a t e s ' o w n t e r m s f o r his άρχαί w e r e έν a n d άέναον ( ' t h e e v e r - f l o w i n g ' ) ,
but t h e f o r m e r w a s also called Z e u s a n d N o u s , a n d the latter c o u l d b e identified b y
doxographers with ΰλη; c f . A e t i u s 1.3.23, 1.7.30, and Sandbach I304], 35-6, who
p o i n t s o u t t h a t t h e s e c o n d A e t i u s p a s s a g e ' a s c r i b e s t o X e n o c r a t e s a b e l i e f in t w o g o d s ,
t h e O n e , w h i c h h e a l s o c a l l e d Z e u s a n d m i n d , his p r i m a r y g o d . . . a n d a n o t h e r , w h i c h
w a s t h e s o u l o f t h e u n i v e r s e . T h e c o n t i n u a t i o n o f t h e p a s s a g e is m u t i l a t e d , b u t c o n t a i n s
the p h r a s e . . . ένδιήκειν τοις ΰλικοϊς στοιχείοις . . . a n d ends with . . . ταύτα
χορηγήσας [sc. X e n o c r a t e s ] τοίς Στωικοΐς τ ά πρότερα μεταπέφρακεν παρά
Πλάτωνος.' S a n d b a c h c o u l d h a v e a l s o m e n t i o n e d C a l c i d i u s 2 9 4 : haec Stoici de silva
deque initiis rerum partim a Platone usurpantes partim commenti.
1 στοιχεΐον F o r this use o f t h e t e r m , c f 4 7 A 3 - 4 . A l t h o u g h t h e S t o i c s r e g u l a r l y

s p o k e o f g o d as f i r e w h e n r e f e r r i n g t o g o d ' s a c t i v i t y in t h e w o r l d , g o d is n o t c a l l e d fire
in t h e t e x t s w h i c h s p e c i f y h i m as o n e o f t h e t w o άρχαί. A r i s t o c l e s is p r o b a b l y c o r r e c t ,
a n d p h i l o s o p h i c a l l y s o u n d , in t r e a t i n g f i r e , t h e f o u n d a t i o n a l stuff, as s o m e t h i n g w h i c h
has g o d a n d m a t t e r as its άρχαί. C f . S a n d b a c h [296], 7 3 - 4 .
2 άμψω σώματα See note o n 4 3 B .
Η Alexander, Mixt. 224,32-225,3 (SVF 2.310, part)
αίτιάσαιτο S ' άν τις ευλόγως αυτών ενταύθα τού λό-you γενόμενος καί τό δυο α ρ χ ά ς τών
πάντων λέγοντας είναι ΰλην τε καί θεόν, ών τόν μέν ποιούντα είναι τήν 8έ πάσχουσαν,
μεμίχθαι τή ύλη λέγειν τόν θεόν, διά πάσης αυτής διήκοντα καί
σχηματίζοντα αυτήν, καί μορφοΰντα καί κοσμοποιούντα τούτω τώ
τρόπω.
2 ποιούντα Brum, ποιούν codd. 3 λέγειν Apelt: λέγει codd.
Context : p a r t o f a n a r g u m e n t a t t a c k i n g t h e S t o i c s f o r m a k i n g g o d a n d m a t t e r b o d i e s
such that g o d c o m p l e t e l y pervades matter.
A l e x a n d e r ' s p o l e m i c d o e s n o t cast d o u b t o n t h e a c c u r a c y o f his r e p o r t h e r e ; c f . 4 4 C

3; 4 6 A 2; 4 7 0
46 God, fire, cosmic cycle

A Aetius 1.7.33 (SVF 2.1027, part)
( 1 ) οί Στωικοί νοερόν θεόν αποφαίνονται, πύρ τεχνικόν όδω βαδίζον έπί
γενέσει κόσμου, έμπεριειληφός ( τ ε ) πάντας τούς σπερματικούς λόγους

καθ' ους άπαντα καθ' ε'ιμαρμένην γίνεται, ( 2 ) καί πνεύμα μέν ένδιήκον δι'
όλου τού κόσμου, τάς δέ προσηγορίας μεταλαμβάνον κατά τάς τής ύλης,
δι' ής κεχώρηκε, παραλλάξεις.
ζ γενέσει vel γένεσιν codd. έμπεριειληφός ( τ « ) Dubner: έμπεριειληφός vel έμπεριειληφότος

codd. 3 άπαντα vel έκαστα codd. ένδιήκον vel διήκον codd. 4~5 κατά τάς . . . παραλλά
ξεις Galen, Athenagoras: δι'όλης . . . παραλλάξεις (vel παραλλάξ vel παράλλαξαν) codd.; cf. Diels, Dox.
Graec, pp. 5, 51
Context: d o x o g r a p h y o f g o d .
1-2 πϋρ-γενέσει C f . D . L . 7 . 1 5 6 , said o f φύσις (cf. a l s o 4 2 A 2), a n d C i c e r o , ND
2.57, w h o attributes the notion o f n a t u r e as ' d e s i g n e r ' to Zeno. I n t e l l i g e n c e is
r e g u l a r l y a t t r i b u t e d t o t h e w o r l d ( e . g . SVF 2 . 6 3 3 ) , w h i c h o n o n e S t o i c u s a g e o f
κόσμος is i d e n t i c a l t o g o d ; c f . 4 4 F a n d 4 7 C .
1 όδώ βαδίζον T h e m e t a p h o r i c a l use o f οδός — ' m e t h o d ' or 'system' goes back
t o P l a t o . Z e n o ' s l i k i n g f o r it r e a p p e a r s i n his a c c o u n t o f τέχνη (SVF 1 . 7 2 ) as έξις
όδοποιητική (όδώ ποιητική, Festa); cf. 4 2 A .
2 σπερματικούς λόγους A S t o i c t e c h n i c a l t e r m ( c f . Β 4 ) w h o s e s i g n i f i c a n c e is
n o t r e s t r i c t e d t o c o s m o g o n y ; c f . SVF 1 . 4 9 7 , 2 . 7 8 0 , 3 . 1 4 1 . F o r its c o s m i c u s a g e , s e e
O r i g e n , C f i s . 4 . 4 8 (SVF 2 . 1 0 7 4 ) , w h i c h e m p l o y s a S t o i c a l l e g o r y o f t h e t w o άρχαί,
g o d as Z e u s = m a l e , a n d m a t t e r as H e r a = f e m a l e : τούς σπερματικούς λόγους τοΰ
θεού ή ύλη παραδεξαμένη έχει έν εαυτή εις κατακόσμησιν τών όλων. Cf. Hahm
1*88], 7 5 - 6 .
4 προσηγορίας Perhaps a deliberate reminiscence o f Heraclitus 2 2 Β 6 7 D K ,
w h e r e g o d u n d e r g o e s a l t e r a t i o n j u s t as fire is n a m e d a c c o r d i n g t o t h e s c e n t o f d i f f e r e n t
s p i c e s . F o r d i f f e r e n t m a n i f e s t a t i o n s o f πνεύμα, cf. 4 7 L , N .
Β Diogenes Laertius 7 . 1 3 5 - 6 (SVF 1.102, part)
( 1 ) έν τ' είναι θεόν καί νουν καί είμαρμένην καί Αία, πολλαϊς τ' έτέραις
όνομασίαις προσονομάζεσθαι. (2) κατ' αρχάς μέν ούν καθ' αυτόν όντα
τρέπειν τήν πάσαν ούσίαν δι' αέρος εις ύδωρ. καί ώσπερ έν τή γονή τό
σπέρμα περιέχεται, ούτω καί τούτον σπερματικόν λόγον όντα τού κόσμου,
τοιόνδε ύπολείπεσθαι έν τω ύγρώ, εύεργόν αύτώ ποιοΰντα τήν ύλην πρός
τήν τών έξης γένεσιν. ( 3 ) ε ι τ ' άπογεννάν πρώτον τά τέσσαρα στοιχεία,
πύρ, ύδωρ, αέρα, γήν.
Context: s h o r t l y a f t e r 4 5 Ε .
3 τρέπειν r e c a l l s τροπή in Heraclitus, 2 2 Β 3 1 D K ; c f . L o n g [353], 139—41.
M e n t i o n o f air a n d w a t e r is c o n f u s i n g a t this p r e - c o s m i c s t a g e . A i r s e e m s t o b e a p h a s e
in t h e s u b s i d e n c e o f t h e c o n f l a g r a t i o n , c u l m i n a t i n g i n a p r e - c o s m i c liquid s t a t e .
3 γονή T h e t e r m almost certainly means seminal fluid h e r e , as r e g u l a r l y in
Aristotle; so H a h m [ 4 8 8 ] , 6off. In a l l e g o r i c a l t e r m s ( c f . n o t e o n A 2 ) , Z e u s h a s
i n t e r c o u r s e w i t h H e r a ( a i r ) , a n d ' t h r o u g h h e r ' p r o d u c e s s e m i n a l fluid in w h i c h h e is
p r e s e n t as t h e f i e r y s p e r m . L a p i d g e [ 4 9 1 ] , 1 6 6 , t a k e s γονή as ' w o m b ' , b u t this v e r y r a r e
use o f t h e w o r d h a r d l y g i v e s t h e r i g h t c o r r e s p o n d e n c e w i t h τ ό ύγρόν.
C D i o g e n e s L a e r t i u s 7 . 1 4 2 (SVF 1.102, part)
(1) γίνεσθαι δέ τ ό ν κόσμον όταν έκ πυρός ή ουσία τραπή δ ι ' αέρος (ίς
ύγρόν ε ί τ α τό παχυμΐρές αυτού συστάν ά π ο τ ε λ ε σ β ή γή, τό S e λ ε π τ ο μ ε ρ έ ς
έξαραιωθή, καί τούτ' έπί πλέον λ ε π τ υ ν σ ε ν πύρ ά π ο γ ε ν ν τ / σ η . (ζ) ε ί τ α κατά
μίξιν έκ τούτων φυτά τ€ καί ζώα καί τά άλλα γένη.
2 ύγρόν FP: ύγρότητα Β
T h i s a c c o u n t o f h o w t h e e l e m e n t s arise h a s a c o m p l e x b a c k g r o u n d ; c f . H e r a c l i t u s 2 2 Β
3 i D K ; P l a t o , Tim. 4 o b - c ; a n d H a h m [ 4 8 8 ] , 57rT. F o r p a r a l l e l S t o i c t e x t s , s e e SVF
1.497, 2.579. F o r a n e x c e l l e n t d i s c u s s i o n o f c h a n g e i n d e n s i t y as t h e p r i n c i p l e o f
elemental c h a n g e , see H a h m [495].
2 A l t h o u g h m a n y e d i t o r s a c c e p t ύγρότητα, t h e e x p r e s s i o n τ ό παχυμΐρές αύτοΰ
p o i n t s c l e a r l y t o ύγρόν as t h e r i g h t r e a d i n g . R e a d i n g ύγρότητα, w e h a v e n o suitable
noun for αύτοΰ t o refer t o .
D Stobaeus 1.213,15-21 (SVF 1.120, part)
( 1 ) Ζήνων τόν ήλιόν φησι καί τήν σ ε λ ή ν τ / ν καί τών άλλων άστρων έκαστον
ε ί ν α ι ν ο ε ρ ό ν κ α ί φρόνιμον, πύρινον (δέ) πυρός τ ε χ ν ι κ ο ύ . ( 2 ) δύο γάρ γένη
πυρός, τό μέν ά τ ε χ ν ο ν καί μ ε τ α β ά λ λ ο ν (ίς εαυτό τήν τροφήν, τό δέ
τ ε χ ν ι κ ό ν , αύξητικόν τ€ καί τηρητικόν, οΐον έν τοίς φυτοίς έστι καί ζώοις, δ
δή φύσις έστι κ α ί φυχή. (}) τοιούτου δή πυρός είναι τήν τών άστρων 5
ούσίαν.
2 πύρινον < δ < ) πυρός Dicls; cf. Stob. 1.219. ' 3 πύρινον πύρ ώς vel πύρ ώς codd.
:
Context: d o x o g r a p h y o f a s t r o n o m y .
On t h e t w o k i n d s o f f i r e , c f . SVF 1.504, 2.422, 6 8 2 . T h e doctrine a n d its
p h i l o s o p h i c a l a n t e c e d e n t s a r e w e l l d i s c u s s e d b y L a p i d g e [ 4 9 2 ] , 2 6 8 - 7 2 , b u t it n e e d n o t
e x c l u d e , as h e s e e m s t o t h i n k , t h e essential u n i t y o f all f i r e .
In c r e d i t i n g t h e h e a v e n l y b o d i e s w i t h i n t e l l i g e n c e , t h e S t o i c s a g r e e d w i t h P l a t o a n d
A r i s t o t l e a g a i n s t E p i c u r u s , a n d t h e y o p t e d f o r this r e g i o n as t h e l o c a t i o n o f t h e w o r l d ' s
' c o m m a n d i n g - f a c u l t y ' ; cf. 4 7 0 , a n d Rist [ 3 0 3 ] , 259ff.
Ε P l u t a r c h , St. rep. 1 0 5 2 C - D (SVF 2.604, part)
( 1 ) έ ν δ έ τώ πρώτω Tlepi προνοίας τόν Δία φησίν αύξΐσθαι μέχρι άν ε ι ς

αυτόν άπαντα κατανάλωση" " έ π ε ί yap ό θ ά ν α τ ο ς μέν έστι φυχής χωρισμός
άπό τοΰ σώματος, ή δέ τού κόσμου φυχή ού χ ω ρ ί ζ ε τ α ι μέν αύξ(ται δέ
σ υ ν ε χ ώ ς μέχρι άν ε ί ϊ αυτήν έξαναλώση τήν ϋλην, ού ρητέον άποθνήσκΐΐν
τόν κόσμον." . . . ( 2 ) σαφώς γάρ αυτός έν τώ αύτώ γέγραφΐν "αυτάρκης δ' 5
ε ί ν α ι λ έ γ ε τ α ι μόνος ό κόσμος διά τό μόνος έν αύτώ π ά ν τ ' έ χ ε ι ν ώ ν δ ε ί τ α ι ,
καί τρέφΐται έξ αύτοΰ καί αύξ^ται, τών άλλων μορίων εις άλληλα
καταλλαττομένων."
8 καταλλαττομένων Mezinac: καταταττομένων vel alia codd.
Context: P l u t a r c h seeks t o s h o w t h a t C h r y s i p p u s is i n c o n s i s t e n t in a t t r i b u t i n g g r o w t h
t o Z e u s h e r e , w h e n h e e l s e w h e r e - in b o o k 3 o f his O n gods, cited at 1 0 5 2 B - denies
that Z e u s a n d t h e w o r l d require τροφή.
F P l u t a r c h , S i . rep. 1 0 5 3 B (SVF 2.605, part)
( 1 ) και μήν όταν έκπύρωσις γένηται δ ι ό λ ο υ , (τον κόσμον δ ι ό λ ο υ ) ζήν και

ζώον είναι φησι, σβεννύμενον δ ' αύθις και παχυνόμενον εις ύδωρ και γήν
και τό σωματοειδές τρέπεσθαι. ( 2 ) λέγει δ ' έν τώ πρώτω Περι προνοίας·
" δ ι ό λ ο υ μέν γαρ ών ό κόσμος πυρώδης ευθύς καί φνχή έστιν εαυτού καί
ήγεμονικόν ότε δέ, μεταβαλών εις τε τό νγρόν καϊ τήν έναπολειφθεΐσαν
φυχήν, τρόπον τινά εις σώμα και φυχήν μετέβαλεν ώστε συνεστάναι έκ
τούτων, άλλον τινά έσχε λόγον.
ι suppl. Cherniss 2 ζώον (ίμψυχον τόν κόσμον) Pohlenz
Context: s u p p o s e d i n c o n s i s t e n c i e s in C h r y s i p p u s ' v i e w s a b o u t t h e r e l a t i o n s h i p o f
heating a n d cooling t o animation.
1-3 appears t o be Plutarch's paraphrase o f Chrysippus' o w n words in 4 - 7 .
C h r y s i p p u s is c a r e f u l t o s a y t h a t t h e w o r l d ' s t r a n s f o r m a t i o n i n t o m o i s t u r e a n d t h e
r e s i d u a l s o u l is a c h a n g e i n t o b o d y a n d s o u l τρόπον τινά. P l u t a r c h , o m i t t i n g this
q u a l i f i c a t i o n , g i v e s t h e m i s l e a d i n g i m p r e s s i o n t h a t t h e c h a n g e is f r o m a p u r e l y p s y c h i c
i n t o a p u r e l y c o r p o r e a l s t a t e ; c f . Β 2, Η .
G A n s t o c l e s ( E u s e b i u s , Pr. ev. \S-\a^.2 = SVF 1 . 9 8 , part)
(1) έπειτα δέ καϊ κατά τινας είμαρμένους χρόνους έκπυρούσθαι τόν

σύμπαντα κόσμον, έίτ' αύθις πάλιν διακοσμεΐσθαι. ( 2 ) τ ό μέντοι πρώτον
πύρ είναι καθαπερεί τι σπέρμα, τών απάντων έχον τούς λόγους και τάς
αιτίας τών γεγονότων καϊ τών γιγνομένων καϊ τών έσομένων τήν δέ
τούτων έπιπλοκήν καί άκολουθίαν ε'ιμαρμένην καϊ επιστήμην καϊ
άλήθειαν καϊ νόμον είναι τών όντων άδιάδραστόν τινα καϊ άφυκτον. (ι)
ταύτη δέ πάντα διοικεΐσθαι τά κατά τόν κόσμον ύπέρευ, καθάπερ έν
εύνομωτάτη τινι πολιτεία.
Context: immediately following 4 5 G .

5-6 C f . 5 5 M 3 f o r a s i m i l a r set o f t e r m s e x p l a i n i n g ειμαρμένη.
7-8 T h e conception o f the world as a c o m m o n w e a l t h or city is s t a n d a r d
d o c t r i n e ; c f . SVF 2.528, 645, 3.327, 333·
Η O r i g e n , Cels. 4 . 1 4 (SVF 2.1052, part)
ά λ λ α και ό τών Στωικών θεός, άτε σώμα τυγχάνων, ότέ μέν ήγεμονικόν
έχει τήν όλην ούσίαν, όταν ή έκπύρωσις ή- ότέ δέ έπι μέρους γίνεται αυτής,
όταν ή διακόσμησις.
Context: O r i g e n is c o n t r a s t i n g his b e l i e f in t h e u n c h a n g e a b i l i t y o f G o d w i t h E p i c u r e a n
and Stoic v i e w s .
I Alexander Lycopolis 19,2-4
τόν Ζήνωνος τού Κιτιέως . . . λόγον, ός "τό πάν έκπνρωθήσεται" λέγων
"πάν τό καΐον έχον (ότι) καύση όλον καύσεΐ' καί ό ήλιος πύρ έστιν καί ό
έχίΐ ού καύσίΐ;" έζ ού σννήγετο, ώς ώίτο, "τό πάν έκπυρωθήσίσθαι".
ι < O T . > Brinkmann
Context: r e f u t a t i o n o f t h e M a n i c h e a n c o n c e p t i o n o f e v i l , t o w h i c h Z e n o ' s d o c t r i n e o f
t h e c o n f l a g r a t i o n is l i k e n e d . A l e x a n d e r p r o c e e d s t o r e m a r k t h a t t h e c o n f l a g r a t i o n is
i m p l a u s i b l e b e c a u s e t h e r e is n o e v i d e n c e t h a t t h e s u n h a s s o f a r d e s t r o y e d anything.
Mansfeld has restored this i m p o r t a n t evidence, missed by Arnim, t o general
circulation; cf. [498] and [496], 1 4 8 - 5 2 . H e suggests that the passage ' m u s t c o m e f r o m
Z e n o ' s w o r k On the whole, i . e . t h e U n i v e r s e (Fltpi τον Ολου) i n w h i c h h e t r e a t e d t h e
genesis and destruction o f the universe'. F o r relevant Aristotelian material, cf.
Mansfeld [496], 149ΓΓ
2 ϊχον <δτι) καύση N o t 'having what it b u r n s ' (Mansfeld), but 'having
s o m e t h i n g t o b u r n ' , s i n c e καύση is s u b j u n c t i v e .
3 I f t h e a r g u m e n t is c o m p l e t e , t h e s e c o n d p r e m i s e m u s t b e t a k e n t o p r e s u p p o s e
t h a t ' w h a t t h e sun h a s ' is τ ό πάν. W h y s h o u l d Z e n o r e g a r d this as p l a u s i b l e ? C l e a n t h e s
r e g a r d e d t h e s u n as t h e w o r l d ' s c o m m a n d i n g - f a c u l t y ( 4 7 0 ) , d e d u c i n g this f r o m its
b e i n g ' t h e l a r g e s t h e a v e n l y b o d y a n d its c o n t r i b u t i n g m o s t t o t h e d i r e c t i o n o f t h e
u n i v e r s e ' (SVF 1 . 4 9 9 ) ; f - L . H e n c e it m u s t h a v e b e e n s u p p o s e d t h a t ' a l l t h e w o r l d ' is
c
available t o t h e sun t o b u r n .
j D i o g e n e s L a e r t i u s 7 . 1 4 1 (SVF 2.589, part)
άρέσκΐΐ δ ' α ό τ ο ϊ ς καί φθαρτόν elvai τόν κόσμον, a r e γίνητόν τώ λόγω τών
δ ι ' αίσθήσ(ως νοουμένων, ού τ( τα μέρη φθαρτά έστι, και τό όλον τά δέ
μέρη τού κόσμον φθαρτά- eiy άλληλα γάρ μεταβάλλει- φθαρτός άρα ό
κόσμος.
Context: a f e w lines b e f o r e C.
In d e n y i n g t h a t t h e p r e s e n t w o r l d - o r d e r is e v e r l a s t i n g , t h e S t o i c s d i f f e r e d r a d i c a l l y
from Plato a n d the Peripatetics. T h e grounds given here f o r its perishability
c o r r e s p o n d t o the third o f four considerations cited b y T h e o p h r a s t u s a c c o r d i n g t o
P h i l o , Aet. mundi 1 1 7 - 3 1 ; t h e o t h e r s a r e t h e e a r t h ' s i r r e g u l a r i t y , t h e s e a ' s r e c e s s i o n , a n d
the e x t i n c t i o n o f c e r t a i n a n i m a l species. T h e o p h r a s t u s d o e s n o t n a m e a n y p h i l o s o p h e r s
in this p a s s a g e , b u t Z e l l e r [ 5 0 0 J g a v e g o o d r e a s o n s f o r a t t r i b u t i n g t h e a r g u m e n t s t o
Z e n o a n d for m a k i n g A r i s t o t l e their t a r g e t ; cf. the c o n f i r m a t o r y discussion b y G r a e s e r
[340], 1 8 7 - 2 0 6 , a n d reservations b y Mansfeld [ 4 9 6 ] , 1 4 4 n. 4 3 .
Κ E u s e b i u s , Pr. ev. 15.18.2 (SVF 2.596, part)
ού γάρ έπι τής τού κόσμον κατά π€ριόδονς τάς μεγίστας γινομένης φθοράς
κυρίως παραλαμβάνονσι τήν φθοράν οί τήν εις 7τύρ άνάλυσιν τ ώ ν όλαιν
δογματίζοντες, ήν δή καλονσιν έκπύρωσιν, ά λ λ ' άντί τής κατά φύσιν
μεταβολής χρώνται τή προσηγορία τής φθοράς.
Context: d o x o g r a p h y o f S t o i c cosmology.
L P l u t a r c h , Comm. not. 1 0 7 5 D (SVF 1.510)
έτι τοίνυν έπαγωνιζόμενος ό Κλεάνθης τή έκπυρώσει λέγει τήν σελήνην
καί τά λοιπά άστρα τον ήλιον (ώς ήγεμονικόν) έξομοιώσαι πάντα εαυτώ
καϊ μεταβαλείν εις εαυτόν.
2 suppl. Chcrniss: <τότ{ ανσττεν&οντ'} Sandbach (alh alia): vac. codd. ί^ομοιώσαι codd.: -σειν
Zeller, Arnim
Context: a t t a c k o n t h e S t o i c s f o r i n t r o d u c i n g p e r i s h a b l e g o d s , i.e. t h e h e a v e n l y b o d i e s
destroyed at the conflagration.
2 C h e r n i s s ' i n g e n i o u s s u p p l e m e n t f o r t h e 1 i - l e t t e r s p a c e in t h e M S S s u p p l i e s a
r e a s o n f o r t h e s u n ' s a s s i m i l a t i o n o f t h e o t h e r h e a v e n l y b o d i e s in line w i t h C l e a n t h e s '
d o c t r i n e ; c f . 4 7 0 , a n d m o r e g e n e r a l l y , F a n d Η o f this s e c t i o n . O t h e r s c h o l a r s h a v e
filled t h e s p a c e w i t h a n e x p r e s s i o n w h i c h a n t i c i p a t e s P l u t a r c h ' s s u b s e q u e n t c r i t i c i s m .
Μ P h i l o , Aet. mundi 9 0 (SVF 1.511)
ότι τόν κόσμον εκπυρα)θεντα γενέσθαι μέν άνθρακι παραπλήσιον άμήχανον, ώς
δέδεικται, γεώδους πολλής άν ύπολειφθείσης ουσίας, $ δεήσει τό πύρ έλλοχάν, ίσως δ'ούδ'
έκπυρώσεως τότε κρατούσης, ει γε μένει τό στοιχείων βαρύτατον κα'ι δυσαναλωτάτατον
έτι, γή μή διαλυθείαα, μεταβάλλειν δε ή εις φλόγα ή εις αύγήν άναγκαϊόν, εις
μέν φλόγα, ώς ώετο Κλεάνθης, εις δ ' αύγήν, ώς ό Χρύσιππος. 5
3 εΐ γε edd.: είτε codd.
Context: c r i t i c i s m o f t h e d o c t r i n e o f c o n f l a g r a t i o n .
Ν P l u t a r c h , Comm. not. 1 0 6 7 A (SVF 2.606)
ό τ α ν έκπυρώσωσι τόν κόσμον ούτοι, κακόν μέν ουδέ ότιοΰν απολείπεται,
τό δέ όλον φρόνιμόν έστι τηνικαύτα και σοφόν.

Context: an a r g u m e n t to show that the world's complete prudence during the
c o n f l a g r a t i o n is i n c o m p a t i b l e w i t h t h e S t o i c d e f i n i t i o n o f φρόνησις as αγαθών και
κακών επιστήμη; cf. 6 1 Η I .
T h e a b s e n c e o f all e v i l f r o m t h e u n i v e r s e d u r i n g t h e c o n f l a g r a t i o n is likely t o b e a
g e n u i n e S t o i c i n f e r e n c e f r o m t h e d o c t r i n e t h a t Z e u s a n d his p r o v i d e n c e a r e t h e n
c o e x t e n s i v e w i t h e v e r y t h i n g , 2 8 0 4 . B u t t h e n o t i o n , f o u n d in l a t e r a n t i q u i t y , t h a t t h e
p u r p o s e o f t h e c o n f l a g r a t i o n is t o p u r g e e v i l f r o m t h e w o r l d , e . g . SVF 2 . 5 9 8 , s e e m s t o
b e a m a i n l y C h r i s t i a n i n t e r p r e t a t i o n - a l t h o u g h S e n e c a c o m e s c l o s e t o it, i V Q 3 . 2 8 . 7 .
Ο S e n e c a , Ep. 9 . 1 6 (SVF 2.1065)
qualis t a m e n f u t u r a e s t v i t a s a p i e n t i s , si s i n e a m i c i s r e l i n q u a t u r i n c u s t o d i a m
c o n i e c t u s v e l in a l i q u a g e n t e a l i e n a d e s t i t u t u s v e l in n a v i g a t i o n e l o n g a retentus
a u t in d c s c r t u m litus e i e c t u s ? qualis est I o v i s , c u m r c s o l u t o m u n d o et dis in
unum confusis paulisper cessante natura adquiescit sibi c o g i t a t i o n i b u s suis
traditus. tale q u i d d a m s a p i e n s t a c i t : in se r e c o n d i t u r , s e c u m e s t . 5
Context: t h e w i s e m a n ' s c o n t e n t m e n t at all t i m e s .

Ρ P h i l o , Aet. mundi 7 6 - 7
Βοηθός γοΰν ό Σιδώνιος και Παναίτιος . . . τάς έκπυρώσεις και παλιγγε

νεσίας καταλιπόντες πρός θειότερον δόγμα τό τής αφθαρσίας τοΰ κόσμου
π α ν τ ό ς ηύτομόλησαν. λέγεται δέ καί Διογένης ήνίκα νέος ήν συνεπι-
γραφάμενος τω δόγματι τής έκπυρώσεως όφέ τής ηλικίας ένδοιάσας
έπισχείν.
2 θειότερον codd.: όσιώτερον Cumont
Context: see o n Μ .
Panaetius' rejection o f the conflagration, and defence o f the world's eternity, are
the most widely reported o f all his d o c t r i n e s ; cf. v a n Straaten [323], 64—9.
U n f o r t u n a t e l y n o e v i d e n c e s u r v i v e s c o n c e r n i n g his r e a s o n s f o r d e v i a t i n g f r o m t h e
earlier Stoic position.
47 Elements, breath, tenor, tension

A Stobaeus 1.129,2-130,13 (SVF 2.413, part)
(1) Χρυσίππου, περί δέ τών εκ τής ουσίας στοιχείων τοιαύτα τινα

αποφαίνεται, τώ τής αίρέσεως ήγεμόνι Ζήνωνι κατακολουθών, (2)
τέτταρα λέγων είναι στοιχεία (πύρ, αέρα, ύδωρ, γήν, έξ ών συνίστασθαι
πάντα (καί ζώα) καί φυτά καί τόν όλον κόσμον καί τά έν αύτώ
περιεχόμενα) καί εις τ α ύ τ α διαλύεσθαι. ( 3 ) τ ό δέ κατ' εξοχήν στοιχεϊον
λέγεσθαι διά τό έξ αύτοΰ πρώτου τά λ ο ι π ά σ υ ν ί σ τ α σ θ α ι κατά μεταβολήν
και εις αυτό έσχατον πάντα χεόμενα διαλύεσθαι, τούτο δέ μή έπιδέχεσθαι
τήν εις άλλο χύσιν ή ά ν ά λ υ σ ι ν . . . (4) κατά μέν τόν λόγον τούτον
αυτοτελώς λεγομένου τού πυρός στοιχείου- ού μετ' άλλου γάρ- κατά δέ τόν
πρότερον καί μετ' άλλων σνστατικόν είναι, πρώτης μέν γιγνομένης τής έκ
πυρός κατά σ υ σ τ α σ ι ν εις αέρα μεταβολής, δευτέρας δ' άπό τούτου εις
ύδωρ, τρίτης δ' έτι μάλλον κατά τό άνάλογον συνισταμένου τοΰ ύδατος εις
γήν. πάλιν δ' άπό ταύτης διαλυομένης καί διαχεομένης πρώτη μέν
γίγνεται χύσις εις ύδωρ, δευτέρα δ' έξ ύδατος εις αέρα, τρίτη δέ καί
εσχάτη εις πύρ. ($) λέγεσθαι πύρ τό πυρώδες πάν καί αέρα τό άερώδες και
ομοίως τά λοιπά. ( 6 ) τριχώς δή λεγομένου κατά Χρύσιππον τού στοιχείου,
( 7 ) καθ' ένα μέν τρόπον τού πυρός, διά τό έξ αυτού τά λοιπά συνίστασθαι
κατά μεταβολήν καί είς αυτό λαμβάνειν τήν άνάλυσιν, ( 8 ) καθ' έτερον δέ,
καθό λέγεται τά τέσσαρα στοιχεία, πύρ, άήρ, ύδωρ, γή (έπει διά τούτων
τίνος ή τ ι ν ώ ν ή και πάντων τά λ ο ι π ά συνέστηκε, διά μέν τών τεττάρων, ώς
τά ζώα καί τά έπί γής πάντα συγκρίματα, διά δυοίν δέ, ώς ή σελήνη διά
πυρός καί αέρος συνέστηκε, δι' ενός δέ ώς ό ήλιος, διά πυρός γάρ μόνου, ό
γαρ ήλιος πύρ έστιν ειλικρινές), (ο) κατά τρίτον λόγον λέγεται στοιχεϊον
είναι ο πρώτον συνέστηκεν ούτως, ώ σ τ ε γένεσιν διδόναι άφ' αυτού όδώ
μέχρι τέλους και έξ εκείνου τήν άνάλυσιν δέχεσσαι εις εαυτό τή όμοια όδώ.
3 - 4 add. Diels 5 δε (πύρ και) Diels: (πύρ) Heeren 7δε<,και>Ρ 9 οΰ μετ'άλλου yap huc
transpos. Heeren: pnst πρότερον. ΊΟ, codd. 15 λέγεσθαι ( 8 e > Heeren ift δή Wachsmuth: δέ
codd.
Context: d o x o g r a p h y o f άρχαί a n d στοιχεία.

5 T h e a d d i t i o n o f ττΰρ is n o t o n l y u n n e c e s s a r y ; it a l s o d i s t o r t s t h e s t r u c t u r e o f t h e
p a s s a g e . C h r y s i p p u s is e x p l a i n i n g d i f f e r e n t s e n s e s o f t h e t e r m σ τ ο ι χ ε ί ο ν . It w o u l d b e
p r e m a t u r e t o m e n t i o n f i r e a t this p o i n t , w h e r e a n a c c o u n t is b e i n g o f f e r e d w h i c h w i l l
h e l p t o e x p l a i n w h y f i r e , 8—9, c a n b e i d e n t i f i e d w i t h t h e e l e m e n t κατ' εξοχήν, a n
expression probably picked up b y αυτοτελώς, 9·
6—9 T h e r e f e r e n c e is t o t h e initial g e n e r a t i o n o f t h e e l e m e n t s a i r , w a t e r a n d e a r t h ,
and their dissolution at t h e c o n f l a g r a t i o n ; cf. 4 6 G .
8 T h e o m i t t e d p a s s a g e is a r e d u n d a n t o n e , r i g h t l y e x c i s e d b y W a c h s m u t h .
9-15 Cf. 46C.

16-25 T h e t h r e e senses o f σ τ ο ι χ ε ί ο ν c o r r e s p o n d t o t h e p r e v i o u s d i s c u s s i o n as
f o l l o w s : t h e first ( 1 7 - 1 8 ) t o 0 - 1 5 ; t h e s e c o n d ( 1 8 - 2 3 ) t o 1 - 5 ; t h e t h i r d ( 2 3 - 5 ) t o 5 - 9 .
Β Diogenes Laertius 7 . 1 3 6 - 7 (SVF 2.580)
εστί δε στοιχείον έξ οΰ πρώτον γίνεται τά γινόμενα καί ε ί ϊ ο έσχατον αναλύεται, τά δτ)
τέτταρα στοιχεία είναι όμοΰ τήν όποιον ούσίαν τήν ύλην ( ΐ ) είναι δέ ΤΟ μέν πύρ ΤΟ
θΐρμάν, τό δ' ΰδωρ τό ΰγρόν, τόν τ' αέρα τό φυχρόν, καϊ τήν γήν τό ξηρόν.
ού μήν άλλά και έτι έν τώ αέρι είναι τό αυτό μέρος. ( 2 ) άνωτάται μέν ούν είναι ΤΟ
πύρ, ο δή αιθέρα καλείσθαι, έν ω πρώτην τήν τών απλανών σφαίραν
γεννάσθαι, είτα τήν τών πλανωμένων μεθ' ήν τόν αέρα, είτα τό ύδωρ,
ύποστάθμην δέ πάντων τήν γήν, μέσην απάντων ουσαν.
ι τήν άποιον FH(eorr): τινά ποιον BP 4 ε"τι om. F
Context: t w o lines a f t e r 46B.

1 T h i s c o r r e s p o n d s t o t h e first p a r t o f A r i s t o t l e ' s a c c o u n t o f w h a t m o s t early
p h i l o s o p h e r s t o o k as t h e αρχή a n d σ τ ο ι χ ε ί ο ν o f r e a l i t y , Metaph. A. 2 , 9 8 3 b 6 - u .
ζ άττοιον This seems a nonsensical a c c o u n t o f the four elements; cf. Lapidge
( 4 9 2 ] , 2 6 5 . E l s e w h e r e ϋλτ; is said t o u n d e r l i e t h e m ; a n d c f . S e x t u s , M. 1 0 . 3 1 2 , w h o s a y s
that they are generated b y the alteration o f όποιος ϋλη.
2-4 T h e a l l o c a t i o n o f these qualities t o t h e e l e m e n t s g o e s b a c k t o t h e Sicilian

d o c t o r Philistion, c o n t e m p o r a r y w i t h P l a t o ; cf. A n o n . L o n d . 2 0 . 2 5 , and discussion b y
Hahm [488], 98ff, (495I; Longngg [5031, 227-8.
C Cicero, ND 2.23-5, 28-30
( 1 ) s i c e n i m r e s se h a b e t , u t o m n i a q u a e a l a n t u r e t q u a e c r e s c a n t c o n t i n e a n t i n se
vim calons, sine qua neque ah possent n e c crescere. n a m oniric q u o d est
cahdum et i g n e u m cietur et agitur motu suo; quod autem alitur et crescit
m o t u q u o d a m u t i t u r c e r t o e t a e q u a b i l i ; q u i q u a m d i u r e m a n c t in n o b i s t a r n d i u
sensus c t vita r e m a n e t , refngerato autem e t c x t i n c t o c a l o r e o c c i d i m u s ipsi e t

e x t i n g u i m u r . ( 2 ) q u o d q u i d e m C l e a n t h e s his e t i a m a r g u m e n t s d o c e t , quanta
v i s i n s i t c a l o n s in o m n i c o r p o r e : n c g a t e n i m e s s e u l l u m c i b u m tarn gravcm
q u i n is n o c t e e t d i e c o n c o q u a t u r ; c u i u s e t i a m in r e h q u n s i n e s t c a l o r iis q u a s
n a t u r a r e s p u e n t . i a m v e r o v e n a e et arteriae m i c a r e n o n d e s i n u n t quasi q u o d a m
i g n e o m o t u , a n i m a d v e r s u m q u e s a e p e est c u m c o r a n i m a n t i s a l i c u i u s e v o l s u m 10
ita m o b i l i t e r p a l p i t a r e t u t i m i t a r e t u r i g n e a m c e l e n t a t e m . o m n e igitur quod
v i v i t , s i v e a n i m a l s i v e t e r r a e d i t u m , i d v i v i t p r o p t e r i n c l u s u m in e o c a l o r e m . e x
q u o i n t e l l e g i d e b e t e a r n c a l o n s n a t u r a m v i m h a b e r e in se v i t a l e m p e r omncm
mundum p e r t i n e n t e m . (3) a t q u e id facilius c e r n e m u s t o t o g e n e r e h o c igneo
quod tranat o m n i a subtilius e x p l i c a t o . o m n e s igitur partes m u n d i (tangam 15
autem maximas) calore fultae sustinentur. q u o d primum in t e r r e n a natura
perspici p o t e s t . . . (4) ex quo concluditur, cum omnes mundi partes
sustineantur calore, mundum etiam ipsum simili panque natura in tanta
diuturnitate servan, eoque magis quod intellegi d e b e t c a l i d u m illud atque
i g n e u m i t a i n o m n i f u s u m e s s e n a t u r a , u t in e o i n s i t p r o c r e a n d i v i s e t c a u s a 20
g i g n e n d i , a q u o et a n i m a n t i a o m n i a et ca q u o r u m stirpes t e r r a c o n t i n e n t u r ct
n a s c i sit n e c e s s e e t a u g e s c e r e . (5) n a t u r a est i g i t u r q u a e c o n t i n c a t mundum
o m n e m e u m q u e t u e a t u r , et ea q u i d e m n o n sine sensu a t q u e r a t i o n e . omncm
e n i m n a t u r a m n e c e s s e e s t , q u a e n o n s o l i t a r i a sit n e q u e s i m p l e x s e d c u m alio
i u n c t a a t q u e c o n e x a , h a b e r e a l i q u e m in se p r i n c i p a t u m , u t in h o m i n e m c n t e m , 25
in b e l u a q u i d d a m s i m i l e m e n t i s u n d e o n a n t u r r e r u m a d p e t i t u s ; in arborum
autem et e a r u m rerum quae gignuntur e terra radicibus messe principatus
p u t a t u r . principatum autem id dico quod Graeci ήγεμονικόν v o c a n t , quo nihil in quoque

genere nec potest nec debet esse pracstantius. i t a n e c e s s e e s t i l l u d e t i a m in q u o sit t o t i u s
naturae principatus esse omnium optumum omniumque rerum potestate 3°
dominatuque dignissimum. (6) v i d e m u s a u t e m in p a r t i b u s m u n d i (nihil est
enim in omni mundo quod non pars universi sit) inesse sensum atque
rationem. in ea parte igitur, in qua mundi inest principatus, haec inesse
n e c e s s e s t , ct a c n o r a q u i d e m a t q u e m a i o r a . q u o c i r c a s a p i e n t e m esse mundum
necesse est, naturamquc earn quae res o m n e s conplexa teneat perfectione 35
r a t i o n i s e x c e l l e r e , e o q u e d e u m esse m u n d u m omnemque vim mundi natura
d i v i n a c o n t i n e r i . atque etiam mundi ille fervor purior perlucidior mobiliorque m u l t o ob

easque causas aptior ad sensus c o m m o v e n d o s quam hie poster calor, quo haec quae nota nobis
sunt retinentur et vigent.
Context: s u r v e y o f S t o i c a r g u m e n t s c o n c e r n i n g t h e e x i s t e n c e a n d n a t u r e o f g o d . In its
transmitted form, the whole passage probably contains elements subsequent to
C l e a n t h e s , b u t its gist s h o u l d b e a t t r i b u t e d t o h i m a n d n o t t o P o s i d o n i u s , as R e i n h a r d t
( 3 7 2 ] , 6 0 - 1 7 7 , m a i n t a i n e d ; c f . S o l m s e n 135i|.
17 T h e o m i t t e d lines c u e e v i d e n c e for t h e p r e s e n c e o f h e a t in e a r t h , air a n d w a t e r .
39 animantem esse m u n d u m is t h e final c o n c l u s i o n o f this a r g u m e n t , . Y D 2 . 3 2 .
D Nemesius 164,15-18 (SVF 2.418)
λέγουσι δέ oi Στωικοί τών στοιχείων τά μεν είναι δραστικά, τά δέ

παθητικά- δραστικά μέν αέρα καί πυρ, παθητικά δέ γήν καί ΰδωρ.
Context: d o x o g r a p h y o f t h e e l e m e n t s .
Ε G a l e n , Nat. fac. 1 0 6 , 1 3 - 1 7 (SVF 2.406)
καίτοι τούτοις μέν, ώς άν καί αυτών τών στοιχείων την εις άλληλα
μεταβολήν χύσεσί τέ τισι καί πιλήσεσιν άναφέρουσιν, εύλογον ήν αρχάς
δραστικάς ποιήσασθαι τό θερμόν καί τό φνχρόν, Άριστοτέλει δ ' ούχ ούτως.
Context: G a l e n is d i s c u s s i n g t h e v i e w s o f p h i l o s o p h e r s a n d d o c t o r s w h o ' m a k e t h e h o t
and t h e cold active, and the d r y and the moist passive.' H e observes that the Stoics
w e r e better justified than A r i s t o t l e i n a d o p t i n g this t h e o r y o f c h a n g e s i n c e t h e y
a c c o u n t e d f o r e l e m e n t a l c h a n g e b y r a r e f a c t i o n a n d c o n d e n s a t i o n (i.e. processes caused
b y h e a t a n d c o l d r e s p e c t i v e l y ) , w h e r e a s A r i s t o t l e e x p l a i n e d it b y t h e f o u r q u a l i t i e s . S e e
4 6 C , 5 5 F , a n d H a h m (4.951, 4 8 - 9 .
F G a l e n , Plen. 7 . 5 2 5 , 7 - 1 4 (SVF 2.439) and 5 2 7 , 1 3 - 1 6 (SVF 2.440, part)
ποιεϊν δ ' ίίς εαυτό λέγειν ότιοϋν ή ένεργεϊν είς εαυτό παρά τήν έννοιαν έστιν ούτως ούν καϊ
συνέχειν εαυτό, καί γάρ οί μάλιστα είσηγησάμενοι τήν σννεκτικήν δύναμιν,
ώς οί Στωικοί, τό μέν συνέχον έτερον ποιούσι, τό σννεχόμενον δέ άλλο-
τήν μέν γάρ πνενματικήν ούσίαν τό συνέχον, τήν δέ ύλικήν τό συνεχόμε-
νον όθεν αέρα μέν καί πύρ συνέχειν φασί, γήν δέ καί ύδωρ συνέχεσ-
θαΐ . . . ουδέ γάρ ο ύ δ ' οί πολλοί τών Ήροφιλείων ο ύ δ ' οί νεώτεροι Στωικοί Χέγουσίτινα
άπόδειζιν τον τό μέν πνεύμα και τό πύρ συνέχειν εαυτό τε καί τά άλλα, τό δέ ύδωρ καί τήν
γήν έτερου δείαθαι τού συνέξοντος.
Context: G a l e n has b e e n d e v e l o p i n g a thesis c o n c e r n i n g t h e s t r u c t u r e o f b o d i l y m a s s

(πλήθος). H e d i s t i n g u i s h e s b e t w e e n πλήθος qua δύναμις, ' t h e c a p a c i t y o f s o m e t h i n g
t o s u p p o r t b o d i l y m a s s ' , a n d πλήθος qua έγχυμα, ' t h e filling o r c o n t e n t s o f a b o d y ' . A t
t h e b e g i n n i n g o f this e x t r a c t , h e insists o n t h e n e c e s s i t y o f m a k i n g this d i s t i n c t i o n :
'something cannot a c t i v a t e o r sustain i t s e l f . H e then cites t h e S t o i c distinction
b e t w e e n συνέχον a n d συνεχόμενον i n s u p p o r t o f his thesis.
6 W e o m i t a l o n g attack o n t h e 'self-styled p r e s e n t - d a y followers o f H e r o p h i l u s '

f o r t h e i r a l l e g e d f a i l u r e t o c l a r i f y t h e n a t u r e o f t h e συνεκτική δύναμις, w h i c h t h e y
d e f e n d . G a l e n a c c u s e s t h e m o f an i n f i n i t e r e g r e s s - ' t h e y insist t h a t e v e r y t h i n g n e e d s
s o m e t h i n g t o sustain i t ' . H e t h e n , 6 - 8 , g r o u p s t h e m w i t h r e c e n t S t o i c s , a n d a t t a c k s
t h e m b o t h f o r h o l d i n g t h a t ' b r e a t h a n d fire sustain b o t h t h e m s e l v e s a n d t h e r e s t ' . I f h e
is c l a i m i n g t h a t C h r y s i p p u s r e f r a i n e d f r o m a t t r i b u t i n g s e l f - s u s t a i n m e n t t o air a n d f i r e ,
he is p r o b a b l y m i s t a k e n ; c f . G.
G P l u t a r c h , Comm. not. 1 0 8 5 C - D (SVF 2.444, part)
γήν μέν γάρ φασι και ύδωρ οΰθ' αυτά συνέχειν ούθ' έτερα, πνευματικής δέ
μετοχή καί πυρώδους δυνάμεως τήν ενότητα διαφυλάττειν αέρα δέ καί
πύρ αυτών τ' εϊναι δι' ευτονίαν έκτικά, κ α ί τοίς δυσίν έκείνοις έγκεκρα-
μένα τόνον παρέχειν καί τό μόνιμον καί ουσιώδες.
ι φασι Arnim: τιθέασι Pohlenz: Γσασι codd. 2 μετοχή Wyttenbach: μετοχής codd. 3 έκτικά
Arnim: συνεκτικά Pohlenz: έκτατικά codd.
Context: P l u t a r c h t r i e s t o m a i n t a i n t h a t t h e s e d o c t r i n e s a r e i n c o n s i s t e n t w i t h t h e S t o i c
claim that earth a n d water are elements; cf. I I .
2 «νότητα C f . J 6.
3 δι* « ύ τ ο ν ί α ν C f . 4 8 C 12.
Η G a l e n , Plac. 5 . 3 . 8 (SVF 2.841, part)
τούτ' ουν τό πνεύμα δύο μέν κέκτηται μόρια τε καί στοιχεία καί
καταστάσεις, δ ι ' ολαιν άλλήλοις κεκραμ[μ\ένα, τό φυχρόν καί θερμόν,
είπερ δ' έτέροις όνόμασι καί άπό τών ουσιών έθέλοι τις αυτά προσαγορ-
εύειν, αέρα τε καί πύρ- ού μήν άλλά και Ίκμάδα τινά προσείληφεν άπό τών
σωμάτων έν οίς διαιτάται.
1-2 καί κατάσταση seel. Miiller
Context: Galen tries t o a r g u e that Chrysippus is c o m m i t t e d , against his w i l l , t o

r e f e r r i n g t h e h e a l t h o f t h e c o m m a n d i n g - f a c u l t y t o t h e p r o p o r t i o n (συμμετρία) o f the
c o n s t i t u e n t s o f its πνεύμα; c f . n o t e o n 5 3 V f o r G a l e n ' s e a r l i e r a t t a c k o n t h e s a m e p o i n t .
1 Alexander, Mixt. 224,14-27 (SVF 2.442)
(1) πρός δέ τούτοις, ε'ιτό πνεύμα γεγονός έκ πυρός τε και αέρος διά πάντων
πεφοίτηκε τών σωμάτων (τω) πάσιν αύτοΐς κεκράσθαι καί έκάστω
αυτών έκ τούτου ήρτήσθαι τό είναι, πώς άν έτι απλούν τι είη σώμα; πώς Δ '
αν, εί ύστερον τό έκ τίνων συγκείμενον τών απλών, το πύρ αν και ό άήρ είη, έξ ών
μιγνυμένων τό πνεύμα γίνεται, ού χωρίς ΑΔΎΝΑΤΟΙ· C I V A I Τ Ι σώμα; εί γάρ έξ εκείνων μέν ή
γενεσις τώ πνεύματι, ΑΔΎΝΑΤΟΝ οέ εκείνων είναι τι χωρίς πνεύματος, ούτ'άν εκείνων τι είη
προ τής τού πνεύματος γενέσεως, Ο Ύ Τ ' ΑΝ ΤΌ πνεύμα γίνοιτο, ούκ όντων, έξ ών ή γένεσις
αύτώ. πώς Δ ' ΆΝ T I S έν τώ φνχρώ ενεργεία τι θερμόν είναι λέγοι; (ί) τίς δέ καί ή εις ΤΟ
εναντίον άμα κίνησις αύτοΰ, καθ' ήν συνέχειν τά έν οΐς άν ή, όν ώς φασι
πνεύμα κινούμενον άμα έξ αύτοΰ τε καί εις αυτό; καί κατά τί εΐδος
κινήσεως γίνεται; κατ' ού&έν γάρ ΟΊΟΝ τ' έστι νοήσαί τι άμα εις τά εναντία κινούμενον
καθ' αυτό.
2 < τ ώ ) Ideler y αυτού Apelt: αντοίς; ού codd. συνέχειν codd.: συνέχει Ideler ον Apelt: ών
codd. 10 πνεύμα codd.: πνεύματος Ideler κινούμενον Apelt: κινουμένου codd. αύ
τοΰ. . . αυτό Todd: αύτοΰ . . . αυτό codd. τι' Apelt: τι codd
Context: o b j e c t i o n s t o t h e S t o i c d o c t r i n e o f πνεύμα.
1-8 A l e x a n d e r tries t o m a k e d i f f i c u l t y b y a r g u i n g t h a t if t h e c o m p o s i t e πνεύμα is
t h e c a u s e o f every body's existence, there could be n o e l e m e n t s (simple bodies),
i n c l u d i n g f i r e a n d a i r w h o s e m i x t u r e c o n s t i t u t e s πνεύμα, a n d s o n o πνεύμα either.
T h e m o s t p r o m i s i n g r e j o i n d e r is t h e o n e s u g g e s t e d b y H a h m [ 4 9 5 ] . Ancient critics,
wilfully or not, tend to confuse the Stoics' a c c o u n t o f the f o r m a t i o n o f the elements,
w h i c h is e x p l a i n e d b y r a r e f a c t i o n a n d c o n d e n s a t i o n o f p r i m e m a t t e r (see E ; 4 6 C ) , w i t h
t h e q u a l i t i e s t h a t πνεύμα g e n e r a t e s in w a t e r a n d e a r t h , w h e r e t h e l a t t e r a r e t r e a t e d as
t h e m a t t e r o f p a r t i c u l a r o b j e c t s . A l e x a n d e r is p r o b a b l y w o r k i n g f r o m a p a s s a g e in
w h i c h t h e d e p e n d e n c e o f e v e r y b o d y o n πνεύμα refers o n l y t o particular c o m p o u n d
b o d i e s a n d d o e s n o t i n c l u d e t h e e l e m e n t s e a r t h a n d w a t e r ; N e m e s i u s ' c r i t i c i s m in J c a n
be e x p l a i n e d s i m i l a r l y . T h e S t o i c p o s i t i o n , as set o u t in F a n d G , m a k e s w a t e r a n d
e a r t h t h e p r e - e x i s t i n g m a t e r i a l w i t h w h i c h πνεύμα b l e n d s , a n d w h i c h it c a u s e s t o t a k e
o n perceptible properties; cf. M .
J Nemesius 70,6-71,4
( 1 ) e i τοίνυν σώμα εστίν ή ψυχή οιονδήποτε, εί καί λεπτομερέστατον, τί

πάλιν εστί τό συνέχον έκείνην; ( 2 ) έδείχθη γάρ πάν σώμα δείσθαι τοΰ
συνέχοντας, καί ούτως είς άπειρον, εως άν καταντήσωμεν είς άσώματον.
(τ.) εί δέ λέγοιεν, καθάπερ οί Στωικοί, τονικήν τινα είναι κίνησιν περί τά
σώματα, είς τό έσω άμα καί είς τό έξω κινουμένην, καί τήν μέν είς τό έξω 5
μεγεθών καί ποιοτήτων άποτελεστικήν είναι, τήν δέ είς τό έσω ενώσεως
καί ουσίας, έρωτητέον αυτούς", επειδή πάσα κίνησις άπό τινός έστι
δυνάμεως, τις ή δύναμις αύτη καί έν τινι ουσίωται;
Context: d o x o g r a p h y o f soul.
2-3 T h e ' p r o o f is t h a t all b o d i e s a r e n a t u r a l l y u n s t a b l e a n d i n f i n i t e l y d i v i s i b l e ,
a n d t h e r e f o r e n e e d soul as t h e i r u n i f y i n g p r i n c i p l e ; c f . N e m e s i u s 70,2-6.
4-8 T h i s is t h e m o s t p r e c i s e s u r v i v i n g t e s t i m o n y c o n c e r n i n g t h e i n t e r n a l e f f e c t s
o f πνεύμα w i t h i n a c o m p o u n d b o d y ; cf. G , Μ 2.
Κ G a l e n , Muse. mot. 4.402,12-403,10 (SVF 2.450, part)
( 1 ) έστω τις υψηλός όρνις έν ταύτώ τόπω φαινόμενος μένειν. πότερον

άκίνητον είναι τούτον λεκτέον, ώσπερ εί καί κρεμάμενος άνωθεν έτυχεν, ή
κινεΐσθαί τήν έπί τά άνω κίνησιν είς τοσούτον είς όσον ήγαγεν αυτόν κάτω
τό τού σώματος βάρος; έμοί μέν τούτο άληθέστερον είναι δοκεΐ. στερήσας
γούν αυτόν τής ψυχής ή τού τών μυών τόνου, ταχέως έπί τήν γήν όψει 5
καταφερόμενον ω δήλον ότι τήν σύμφυτον τώ τού σώματος βάρει κάτω
ροπήν είς ίσον άντεσήκου τή κατά τόν τής φυχής τόνον άνω φορά. (ζ)
πότερον ούν έν ταΐς τοιαύταις άπάσαις καταστάσεαι ποτέ μέν κάτω ποτέ
δέ άνω τό σώμα φέρεται τ ά ν α ν τ ι α πάσχον έν μέρει, διά δέ τό ταχείας τε καί
όξυρρόπους γίνεσθαι τάς μεταβολάς καί κατά βραχυτάτων διαστημάτων ίο
φέρεσθαι τάς κινήσεις έν ταύτώ φαίνεται τόπω μένειν, ή όντως ένα διά
παντός τού χρόνου κατέχει τόπον, ού τού παρόντος καιρού διελθεΐν.
Context: is m u s c u l a r a c t i v i t y t o b e e x p l a i n e d b y τονική κίνηαις? At 4 . 4 0 2 , 1 - 1 2 , Galen

i l l u s t r a t e s his p r o b l e m b y t h e e x a m p l e o f a s w i m m e r w h o r e m a i n s in t h e s a m e p l a c e i f
his o w n m o v e m e n t a g a i n s t t h e c u r r e n t e x a c t l y c o u n t e r b a l a n c e s t h e c u r r e n t ' s s t r e n g t h .
F o r f u r t h e r d i s c u s s i o n , cf. S a r n b u r s k y ( 4 9 0 ] , 32-3.
L A l e x a n d e r , Mixt. 223,25-36 (SVF 2.441, part)
( ί ) τούτου 8' ούτως έχοντος, πώς άν έτι αληθές είη τό πάν ήνώσθαί τε και
ουνέχίσθαι, πνεύματος τίνος δ ι α παντός διήκοντος αύτοΰ; ( 2 ) έπειτα δ '
εύλογον μέν ήν όμοίαν τήν ύπό τού πνεύματος συνοχήν γινομένην έν πάσιν
είναι τοις σώμασιν ούχ ούτως δ ' έχει. τών γάρ σωμάτων τά μέν έστι
συνεχή, τά δέ διωρισμένα. διό εύλογώτερον έκαστον αυτών ύπό τοΰ 5
οικείου είδους συνέχεσθαί τε καί ήνώσθαι λέγειν πρός εαυτό, καθό έστιν
αυτών έκάστω τό είναι, τήν (δέ) συμπάθειαν αυτών σώζεσθαι τήν πρός
άλληλα διά τε τήν τής ύλης κοινωνίαν και τήν τού περικειμένου θείου
σώματος αύτοΐς φύσιν, ή τώ διά τού πνεύματος δεσμώ. ($) τις γάρ καί ό
τόνος τού πνεύματος, ύφ'ού συνδούμενα τήν τε συνεχειαν έχει τήν πρός τά ιο
οικεία μέρη καί συνήπται τοίς παρακειμένοις;
7 ( δ ί ) Brum 9 αντοΐς Α.Α. Long: αύτώ codd. 9 τώ vel τό codd. δΐομώ. τις Arnim:
δεσμώτης codd.
Context: p r o b l e m s p o s e d b y t h e S t o i c c o n c e p t o f πνεύμα, discussed shortly before

those o f I.
1-2 A l e x a n d e r c o n c l u d e s t h a t t h e u n i f y i n g p o w e r o f πνεύμα throughout the
w o r l d is e x c l u d e d b y t h e f a c t , as h e c l a i m s , t h a t s o m e b o d i e s , e . g . w a t e r , c a n n e v e r b e
m i x e d w i t h i t . T h e S t o i c s d i s a g r e e d ; c f . SVF 2 . 7 2 1 o n fish b r e a t h i n g t h e air w h i c h is
blended with water w h e n the elements are originally formed.
2-9 H e r e A l e x a n d e r seeks t o t u r n a g a i n s t t h e S t o i c s t h e i r a c k n o w l e d g e m e n t o f
s o m e b o d i e s w h i c h a r e n o t u n i f i e d ; c f . 2 8 M . F o r his o w n a c c o u n t o f unity and
interaction, cf. T o d d [ 3 3 2 ] ad loc.
9 αύτοΐς T h e o n l y possible a n t e c e d e n t f o r α ύ τ ώ , t h e M S S reading, seems t o be
έκαστον αυτών. T h a t is v e r y h a r s h in v i e w o f t h e s e c o n d α υ τ ώ ν in line 7 , a n d
e r r o n e o u s c o p y i n g o f singular and plural o c c u r s e l s e w h e r e , e . g . 2 2 4 , 2 4 , w h e r e A pelt's
α ύ τ ο ΰ m u s t b e r e a d in p l a c e o f αύτοΐς.
Μ P l u t a r c h , St. rep. 1053F-1054B (SVF 2.449)
( 1 ) πάλιν έν τοίς Περί έξεων ουδέν άλλο τάς έξεις πλήν αέρας ε ί ν α ι φησιν
υπο τούτων γάρ συνέχεται τό σώματα· καί τού ποιόν έκαστον είναι τών
εξει συνεχόμενων αίτιος ό συνεχών άήρ έστιν, όν σκληρότητα μέν έν
σ ί δ η ρ ο ι πυκνότητα δ' έν λίθω λευκότητα δ' έν άργύρω καλοΰσι" . . . (2)
καίτοι πανταχού τήν ΰλην άργόν έξ εαυτής καί άκίνητον ύποκεΐσθαι ταΐς 5
ποιοτησιν άποφαίνουσι, τάς δέ π ο ι ό τ η τ α ς πνεύματα ούσας « α ί τόνους
αερώδεις, οίς άν έγγένωνται μέρεσι τής ύλης, είδοποιεΐν έκαστα καί

σχηματίζειν.
6 ούσας vel ούς St codd 7 ο'ς vel οίος codd.
Context: t h e s e l f - c o n t r a d i c t o r y n a t u r e o f C h r y s i p p u s ' c o n c e p t i o n o f air. H e t a k e s air t o

b e n a t u r a l l y s o f t a n d d a r k , a n d y e t m a k e s it r e s p o n s i b l e f o r s u c h q u a l i t i e s as t h e
w h i t e n e s s o f silver a n d t h e h a r d n e s s o f i r o n .
5-8 Plutarch, following these lines, claims that t h e thesis about ύλη a n d
•ποιότητες is i n c o m p a t i b l e w i t h t h e n a t u r a l q u a l i t i e s o f a i r . I f air is s o f t a n d d a r k , it
s h o u l d m a k e i n e r t m a t t e r s o f t a n d d a r k ; if, o n t h e o t h e r h a n d , a i r a c q u i r e s d i f f e r e n t
c h a r a c t e r i s t i c s b y b e i n g b l e n d e d w i t h e a c h b o d y , it is f u n c t i o n i n g m o r e like m a t t e r
t h a n a n a c t i v e p r i n c i p l e . H a h m [ 4 9 5 J , 4 8 , c o n v i n c i n g l y s u g g e s t s t h a t C h r y s i p p u s is n o t
r e f e r r i n g h e r e t o p r i m e m a t t e r (see 4 4 ) b u t t o p e r c e p t i b l e q u a l i t i e s g e n e r a t e d in t h e
w a t e r a n d e a r t h w h i c h c o n s t i t u t e t h e m a t t e r o f c o m p o u n d b o d i e s ; c f . n o t e s o n I.
Ν G a l e n , Intr. 14.726,7-11 (SVF 2.716, part)
τοΰ Be έμφυτου πνεύματος δ ι τ τ ό ν ε ί δ ο ς , To μέν φυσικόν, τό δέ ψυχικόν

είσί δέ ο Γ και τρίτον είσάγουσι, τό έκτικόν έκτικόν μέν ούν έστι πνεύμα τό
συνέχον τούς λίθους, φυσικόν δέ τό τρέφον τά ζώα καί τά φυτά, φυχικόν δέ
τό έπί τών έμψυχων αισθητικά τε ποιούν τά ζώα καί κινούμενα πάσαν
κίνησιν.
Context: t h e c o n s t i t u t i v e p r i n c i p l e s o f l i v i n g b e i n g s . A t 1 4 . 6 9 7 , 7 , G a l e n identifies
t h o s e w h o i n t r o d u c e t h e t h i r d π ν ε ύ μ α as S t o i c s . O n N - O a n d t h e i r b e a r i n g o n t h e
Stoics' t h e o r y o f the differences b e t w e e n plants, animals and h u m a n s , cf. L o n g [ 5 2 0 ] ,
43ff.
Ο Diogenes Laertius 7 . 1 3 8 - 9 ( i n c l u d i n g SVF 2.634)
( 1 ) τ ό ν δή κόσμον διοικεϊσθαι κατά νούν καί πρόνοιαν, καθά φησι Χρύσιππος τ'
έν τώ πέμπτω Περι προνοίας καί Ποσειδώνιος έν τώ τρισκαιδεκάτω Περί θεών, εις απαν
αυτού μέρος διήκοντος τού νού, καθάπερ έφ'ημών τής ψυχής- (2) ά λ λ ' ή δ η
δι' ών μέν μάλλον, δι' ών δέ ήττον, δι' ών μέν γάρ ώς έξις κεχώρηκεν, ώς
διά τών οστών καί τών νεύρων δι' ών δέ ώς νους, ώς διά τού ηγεμονικού.
(}) ούτω δή καί τόν όλον κόσμον ζώον όντα καί έμψυχον καί λ ο γ ι κ ό ν , έχειν
ήγεμονικόν μέν τόν αιθέρα, καθά φησιν Αντίπατρος ό Τύριος έν τώ ό γ δ ο ο ι
Περί κόσμου. (4) Χρύσιππος δ' έν τώ πρώτω Περί προνοίας καί
Ποσειδώνιος έν τώ Περί θεών τόν ούρανόν φασι τό ήγεμονικόν τού
κόσμου, Κλεάνθης δ έ τ ό ν ή λ ι ο ν . ό μέντοι Χρύσιππος διαφορώτερον πάλιν
τό καθαρώτατον τοΰ αιθέρος έν ταύτώ- ο καί πρώτον θεόν (,όν) λέγουαιν
αίσθητικώς ώσπερ κεχωρηκέναι διά τών έν αέρι καί διά τών ζώων
α π ά ν τ ω ν κ α ί φυτών, διά δέ τής γής αυτής καθ' έξιν.
ι 8ιοικεϊοθαι Β μεν οϊκείοθαι F: οίκείσθαι Ρ 2 τώ πέμπτο, F(corr.): τοις ϊ BP τώ ιγ F: τοϊς

ty'BP: τρίτοι d 4 κεχώρηκεν BP: έχώρησε F ( 0 μέντοι BP: οέ F Μ καθαρώτατον BP:
-τερον FP(corr) <OV> Α.Α. Long: lac. indie. Arnim
Context: o n e l i n e after 4 4 F . O n t h e t h e o l o g y o f t h e w h o l e e x t r a c t , c f . C; 4 4 F ; 4 6 A ;
54A Β
Ρ P h i l o , Leg. alleg. 2 . 2 2 - 3 (SVF 2.458, part)
(1) ό γυμνός καί άνένδετος σώματι νους - περί γαρ τού μήπω ένδεδεμένου εστίν 6
λόγος - πολλάς έχει δυνάμεις, έκτικήν φυσικήν φυχικήν λογικήν διανοη-
τικήν, άλλας μνρίας κατά τε είδη καί γένη. (ζ) ή μέν έξις κοινή και τών άψυχων
έστι λίθων καί ξύλων, ής μετέχει καί τ ά eV ήμΐν έοικότα λίθοις όστέα. (3)ή
δ έ φύσις διατείνει καί (πι τ ά φυτά· καί έν ήμΐν δ ε έστιν έοικότα φυτοίς, 5
όνυχες τ ε καί τ ρ ί χ ε ς · ε σ τ ι δ έ ή φύσις εξις ήδη κινούμενη. ( 4 ) φυχή δέ έστι
φύσις προσειληφυΐα φαντασίαν και όρμήν αυτή κοινή καί τών αλόγων
ε σ τ ί ν (χει δε καί ό ημέτερος νους αναλογούν τι α λ ό γ ο υ φυχή. πάλιν ή διανοητική δύναμις
ίδια τ ο ΰ νού έστι, καί η λογική κοινή μέν τάχα κα'ι τών θειοτέρων φύσεων, ίδια δέ ώς έν
θνητοΐς ανθρώπου- αϋτη δέ διττή, ή μέν καθ' ήν λογικοί έσμεν νου μετέχοντες, ή δέ καθ'ήν ΙΟ
διαλεγόμί^α.
2 φυσικήν Α.Α. Long: ψυτικ-τ/vcodd. ψυχικήν codd.: φυσικήν Arm. λογικήν om. Arm. νή
λογική seel. Colson
Context: P h i l o i n t e r p r e t s t h e n a k e d n e s s o f A d a m a n d E v e (Genesis 2 . 2 5 ) as a r e f e r e n c e
to t h e faculties o f the u n e m b o d i e d soul.
2 T h e r e a d i n g φυτικήν is a l m o s t c e r t a i n l y a s c r i b a l e r r o r d e r i v e d f r o m line 5 .
S o m e r e f e r e n c e t o φύσις is essential b o t h d o c t r i n a l l y a n d t o t h e s t r u c t u r e o f t h e
p a s s a g e . P h i l o c o n f l a t e s t h e m i n d ' s f a c u l t i e s , o n e o f w h i c h is A o y o s ( c f . 5 3 K ) , w i t h t h e
v a r i o u s f a c u l t i e s o f π ν ε ύ μ α o r d i v i n e νους; c f . Ν , Ο 1 - 2 , Q I .
2-3, 8 - 1 1 λογική, διανοητική B o t h terms seem to be Philonian amplifications
o f t h e S t o i c t r i a d , εξις, φύσις, φυχή. T h e S t o i c s , m o r e o v e r , u s e λόγος a n d δ ι ά ν ο ι α
i n d i f f e r e n t l y t o r e f e r t o t h e f a c u l t y o f r e a s o n ; c f . B o n h o t f e r [ 3 1 1 ) , 1 1 3 ff. C o l s o n m a y
b e r i g h t t o d e l e t e ή λογική, α.
6 ψυχή Cf. 5 3 A 4, P - Q
8 αναλογοΟν-ψυχτ). Cf. C 25-6.
Q P h i l o , Quod deus sit immutabilis 3 5 - 6 (SVF 2.458, part)
( 1 ) τών γάρ σωμάτων τά μέν ένεδήσατο έξει, τά δέ φύσει, τά δέ φυχή, τά δέ
λογική φυχή. (ι) λίθων μέν ονν κ α ί ξύλων, ά δή τής συμφυίας άπέσπασται,
δεσμόν κραταιότατον έξιν είργάζετο' ή δέ έστι πνεύμα άναστρέφον έφ'
εαυτό· άρχεται μέν γάρ άπό τών μέσων έπι τά πέρατα τείνεσθαι, φαύσαν
δέ άκρας επιφανείας ανακάμπτει πάλιν, άχρις άν έπί τόν αυτόν άφίκηται 5
τόπον, άφ' ού τό πρώτον ώρμήθη- ( 3 ) έξεως ό συνεχής ούτος δίανλος
άφθαρτος.
Context: i n t e r p r e t a t i o n o f G o d ' s c r e a t i v e o r g a n i z a t i o n (Genesis 6 . 6 ) .

1-2 C f . Ν , Ο 2, P .
2-6 Cf. R 3.
7 άφθαρτος T h e sense is p r e s u m a b l y t h a t t h e s t o n e o r l o g c a n n o t e x i s t w i t h o u t
t h e i n c e s s a n t m o v e m e n t o f its έξις.
R P h i l o , Quaestiones et solutiones in Genesin 2 . 4 (SVF 2.802)
Context: e x p l a n a t i o n o f Genesis 6 . 1 4 .
T h e o n l y c o m p l e t e v e r s i o n o f this w o r k is a m e d i e v a l A r m e n i a n t r a n s l a t i o n f r o m
t h e G r e e k . O u r v e r s i o n in v o l . 1 is b a s e d u p o n A u c h e r ' s L a t i n t r a n s l a t i o n ( p r i n t e d in
SVF), and supplemented by comparisons with the m o r e recent translations by
M a r c u s in t h e L o e b e d i t i o n o f P h i l o , v o l . x , a n d M e r c i e r in v o l . 3 4 A o f Les Oeuvres de
Philon d'Alexandrie. cd. Arnaldez, Pouilloux. Mondevert.
S S i m p l i c i u s , In Ar. Cat. 237,25-238,20 (SVF 2.393, part)
( 1 ) άξιον δέ καί τήν τών Στωικών συνήθειαν περι τα ονόματα ταύτα

καταμαθεΐν. δοκούσι γάρ ούτοι τισιν άνάπαλιν τώ Άριστοτέλει τήν
διάθεσιν τής έξεως μονιμωτέραν ήγεΐσθαι· (ι) τό δέ άφορμήν μέν έχει τής
τοιαύτης υπόνοιας, ού μέντοι κατά τό μονιμώτερον ή μή παρά τοις
Στωικοϊς ή τούτων είληπται διαφορά, ά λ λ ά κατ* άλλας διαθέσεις· και γάρ 5
τ ά ς μέν έξεις έπιτείνεσθαί φασιν δύνασθαι και άνίεσθαι, τάς δέ διαθέσεις
άνεπιτάτους είναι και άνανέτους. διό και τήν ευθύτητα τής ράβδου, κάν
εύμετάβολος ή δυναμένη κάμπτεσθαι, διάθεσιν e i v a i φασιν μή γάρ άν
άνεθήναι ή έπιταθήναι τήν ευθύτητα μηδέ έχειν τό μάλλον ή ήττον, διόπερ
είναι διάθεσιν. ούτωσι δέ και τάς άρετάς διαθέσεις εΐναι, ού κατά τό ιο
μόνιμον ιδίωμα, άλλά κατά τό άνεπίτατον καϊ άνεπίδεκτον τοΰ μάλλον
τάς δέ τέχνας καίτοι δυσκίνητους ούσας [ή] μή εΐναι διαθέσεις. (}) καϊ
έοίκασιν τήν μέν έξιν έν τώ πλάτει τοΰ είδους θεωρείν, τήν δέ διάθεσιν έν
τώ τέλει τού είδους και έν τώ μάλιστα, είτε κινοίτο καϊ μεταβάλλοι, ώς τό
ευθύ τής ράβδου, είτε και μή. (4) μάλλον δέ έχρήν εκείνο έπιστήσαι, μή ή 15
παρά τοις Στωικοϊς σχέσις ή αυτή έστιν τή παρά Άριστοτέλει διαθέσει,
κατά τό εύανάλυτον καϊ δυσανάλυτον διισταμένη πρός τήν έξιν. ά λ λ ' ουδέ
ούτως συμφωνούσιν. ό μέν γάρ Αριστοτέλης τήν άβέβαιον ύγίειαν
διάθεσιν εΐναί φησιν, οί δέ άπό τής Στοάς τήν ύγίειαν, όγτως άν έχη, ού
συγχωρούσιν σχέσιν eivai- φέρειν γάρ τό τής έξεως ιδίωμα· τάς μέν γάρ 2 0
σχέσεις ταΐς έπικτήτοις καταστάσεσιν χαρακτηρίζεσθαι, τάς δέ έξεις ταίς

έξ εαυτών ένεργείαις. (s) όθεν ουδέ χρόνου μήκει ή ισχύι ειδοποιούνται αί
έξεις κατ' αυτούς, ίδιότητι δέ τινι καϊ χαρακτήρι, καϊ ώσπερ τά
έρριζωμένα μάλλον και ήττον έρρίζωται, έν δέ έχει τό κοινόν ιδίωμα τό
άντέχεσθαι τής γής, ούτω καϊ ή έξις έπι τών δυσκίνητων και ευκίνητων ή 25
αυτή θεωρείται· όλως γάρ τώ γένει πολλά ποιά όντα έκλελυμένον εκείνο τό
ιδίωμα έχει καθ' δ ειδοποιείται, ώς ό αυστηρός οίνος και αμύγδαλα πικρά
καϊ Μολοττικός κύων και Μελιταΐος, οΐς πάσιν μέτεστι μέν ό γενικός
χαρακτήρ, έπί βραχύ δέ καί άνειμένως, καϊ όσον έπ' αύτοΐς τοις έν τή έξει
λόγοις επιμένει έπί μιάς καταστάσεως αύτη, τό δέ εύκίνητον πολλάκις έξ 3°
ά λ λ η ς αιτίας έχει.
12 καίτοι Arnim: ήτοι codd. ή del. Arnim
Context: c o m m e n t a r y o n A r i s t o t l e , Cat. 8 , 8t>26: e v μεν ούν ε ί δ ο ς ποιότητος έξις και

όιάθεσις λεγέσθωσαν. διαφέρει δέ έξις διαθέσεως τω μονιμώτερον καί πολυχρο-
νιώτερον είναι. C f . 2 - 3 .
10 άρετάς F o r t h e p l a c e o f v i r t u e in t h e S t o i c g e n e r a ( o r s o - c a l l e d c a t e g o r i e s ) , c f .
29B, Ε
12 Since s o m e virtues are r e ' v v a i ( c f . 6 1 D 1), t h e t r a n s m i t t e d text could be
justified accordingly. Hut A r n i m ' s suspicions were well founded. Simplicius is
p r o b a b l y r e f e r r i n g t o t h e μέααι τέχναι w h i c h , h e says (S VF 2 , p . 1 3 0 , 2 o f f ) , t h e S t o i c s
acknowledged t o a d m i t of v a r y i n g intensification. Moreover, τέχναι are regularly
r e f e r r e d t o as ίξεις (cf. 4 2 A ) , and those called ετΗτηδεύματα (cf. 2 6 H ) , e.g. p r o p h e c y ,
a r e s p e c i f i c a l l y c l a s s e d as έξεις a n d n o t διαθέσεις (SVF 3.104-5).
16 σχέσις C f . 28 Ν 2 - 3 .
22-3 Cf. 2 8 H .
Τ P l u t a r c h , Prim. frig. 948D-E, 949B (SVF 2.430, part)
( 1 ) έπεϊ τό πύρ θερμόν άμα και λαμπρόν έστι, δεί τήν αντικειμένων τ ώ πυρϊ
φύαιν φυχράν τ ' είναι και σκοτεινήν αντίκειται γάρ ώς τώ λαμπρώ το
ζοφερόν ούτω τώ θερμώ τό φνχρόν έστι γάρ ώς όφεως τό σκοτεινόν ούτω
τό φνχρόν αφής συγχυτικόν, ή δέ θερμοτης διαχεϊ τήν αΐσθησιν τοΰ
άπτομένου καθάπερ ή λαμπρότης τού όρώντος. τό άρα πρώτως σκοτεινόν 5
έν τή φύσει πρώτως και φυχρόν έστιν. ότι δ' άήρ τό πρώτως σκοτεινόν
έστιν, ουδέ τούς ποιητάς λέληθεν . . . ( 2 ) και μήν απάντων γε τών
γινομένων ύπό φυχρότητος έν τοΐς σώμασι σφοδρότατον καί βιαιότατον ή
πήξις ούσα πάθος μέν έστιν ύδατος έργον δ' αέρος· αυτό μέν γάρ καθ'
εαυτό τό ύδωρ εύδιάχυτον καί άπαγές και άσύστατόν έστιν, εντείνεται δέ ίο
καί συνάγεται τώ αέρι σφιγγόμενον ύπό φυχρότητος.
Context: S t o i c d o c t r i n e o f τό πρώτως φνχρόν.
48 Mixture
A Diogenes L a e r t i u s 7 . 1 5 1 (SVF 2.479)
και τάς κράσεις δέ δι' όλου γίνεσθαι, καθά φησιν ό Χρύσιππος έν τή τρίτη
τών Φυσικών, καϊ μή κατά περιγραφήν καϊ παράθεσιν καϊ γάρ είς
πέλαγος ολίγος οίνος βληθεϊς έπϊ ποσόν άντιπαρεκταθήσεται, είτα
συμφθαρήσεται.
ι δί' όλου Α.A Long: διόλου codd.: δι' όλων Todd |33 |. 3 π. 45 2 1
Context: immediately following S O B , discussion o f t h e infinite divisibility of

substance.
1 δι'δλου F o r this, r a t h e r t h a n δ ι ' όλων, as t h e c o r r e c t r e a d i n g , c f . C 4 8 , 5 1 ; 4 6 A

3 - 4 ; 4 9 A 2 . T h e p l u r a l is u s e d w h e n t h e c o n t e x t is c o n c e r n e d w i t h m a n y b o d i e s o r
substances, e . g . C 9 , 4 1 .
3 e m ττοσόν This phrase, preceding είτα, should m e a n 'for a while', rather than
to a certain extent', Todd [332], 3 1 n. 4 7 . Cherniss [326], 8 1 0 n., suggests έπι
τοσούτον, comparing C 45.
4 συμφθαρήσίται This verb describes t h e effects not of κράαις but of

αυγχυσις; cf. C 3 . T h e appropriate word would b e συγκραθήσεται, and our
t r a n s l a t i o n in v o l . 1 is m o d i f i e d accordingly.
Β P l u t a r c h , Comm. not. 1 0 7 8 E (SVF 2.480)
καί ταύτα προσδεχεται Χρύσιππος ίύθύς έν τώ πρώτω τών Φυσικών ζητημάτων ουδέν
άπέχειν φάμενος οίνου σταλαγμον ίνα κεράσαι τήν θάλατταν και ίνα δ ή
μ ή τούτο θαυμάζωμ€ν, ε ι ς όλον φησι τον κόσμον διατενείν τή κράσοι τόν
σταλαγμον.
Context: a f e w lines a f t e r Ε . τ α ϋ τ α r e f e r s t o C h r y s i p p u s ' a c c e p t a n c e o f P l u t a r c h ' s o w n

i l l u s t r a t i o n o f t h e ' a b s u r d i t y ' o f κράσις δ ι ' ό λ ο υ : t h a t a s i n g l e m e a s u r e o r d r o p o f
l i q u i d , o n c e fallen i n t o t h e A e g e a n o r C r e t a n s e a , w o u l d b e b l e n d e d t h r o u g h a n d
t h r o u g h w i t h t h e w h o l e o f the M e d i t e r r a n e a n sea a n d t h e A t l a n t i c o c e a n .
C h r y s i p p u s ' a d m i s s i o n t h a t ο ί ν ο υ σ τ α λ α γ μ ο ν ένα κεράσαι τήν θάλατταν h a s b e e n

r e g u l a r l y i n t e r p r e t e d as a d i r e c t r e j o i n d e r t o A r i s t o t l e , G C 1 . 1 0 , 3 2 8 3 2 4 - 8 : πολλά pkv
ολίγοι·; καί μεγάλα μικροΐς συντιθέμενα ού ποιεί μίξιν, άλλ' αύξησιν τοΰ
κρατούντος- μεταβάλλει γ ά ρ θάτερον ε ί ? τό κρατούν, οίον σταλαγμός οίνου
μυρίοις χοενσιν ύδατος ού μίγνυται- λύεται γάρ τό ε ί δ ο ς και μεταβάλλει εις τό πάν
ύδωρ. S a n d b a c h [ 3 0 4 ] , 3 3 ~ 4 , h a s r e c e n t l y a r g u e d t h a t a n y i n f l u e n c e f r o m Aristotle
' c a n b e c o n f i d e n t l y d e n i e d ' : C h r y s i p p u s ' d o c t r i n e in B , S a n d b a c h m a i n t a i n s , is s h o w n
by Plutarch's context t o b e his a c c e p t a n c e o f Arcesilaus' polemical jest in E ,
s u b s t i t u t i n g f o r t h e ' p u t r e f i e d l e g ' t h e t h r o u g h - a n d - t h r o u g h b l e n d i n g w i t h t h e sea o f
εις . . . τις κύαθος ή μία σταγών (Comm. not. 1 0 7 8 0 ) , ' a s u b s t i t u t i o n w h i c h m a y w e l l
have been m a d e b y Lacydes o r s o m e other A c a d e m i c ' . Further, he argues, Chrysippus
d i d n o t n e e d A r i s t o t l e ' s a c c o u n t in G C a b o v e as t h e s t i m u l u s t o his o w n v e r y d i f f e r e n t
suggestion o f t h e effects f o r m i x t u r e o f t w o i n g r e d i e n t s with radically different
v o l u m e s . ' T h e m o s t f a m i l i a r f o r m o f κράσις is t h a t o f w i n e a n d w a t e r , a n e v e r y d a y
e v e n t in G r e e c e . '
N e i t h e r o f t h e s e p o i n t s s e e m s t o us c o m p e l l i n g . S a n d b a c h is q u i t e r i g h t t o d r a w
attention t o t h e non-Aristotelian dialectical c o n t e x t o f E . B u t that c o n t e x t does n o t
s h o w that C h r y s i p p u s ' ' w i n e a n d sea' e x a m p l e r e a c h e d h i m f r o m A c a d e m i c critics.
A r c e s i l a u s ' j o k e a b o u t t h e p u t r e f i e d l e g c o u l d j u s t as w e l l b e a m o r e v i v i d w a y o f
i l l u s t r a t i n g t h e s u p p o s e d a b s u r d i t y o f a d o c t r i n e a l r e a d y d i s c u s s e d in t e r m s o f t h e
m i x i n g o f t w o l i q u i d s o f d i f f e r e n t v o l u m e s . In a n y c a s e , t h e p r i n c i p a l r e a s o n f o r
regarding 'through-and-through blending' as a r e j o i n d e r t o Aristotle is n o t t h e
i d e n t i t y o f t h e ' w i n e a n d w a t e r ' e x a m p l e b u t t h e f a c t (see v o l . 1 , 2 9 2 ) t h a t Stoic
theorizing about m i x t u r e has t o o m a n y Aristotelian features t o m a k e its t o t a l l y
i n d e p e n d e n t f o r m u l a t i o n seem plausible.
F o r a s u b t l e d e f e n c e o f t h e S t o i c t h e o r y a g a i n s t P l u t a r c h ' s c r i t i c i s m in Comm. not.

1 0 7 8 A , cf. W h i t e (505).
C A l e x a n d e r , Mixt. 216,14-218,6 (SVF 2.473)
( 1 ) ε σ τ ι δ έ ή Χρυσίππου δόξα περι κράσεως ήδε- ήνώσθαι μέν υποτίθεται
τήν σύμπασαν ούσίαν, πνεύματος τίνος διά πάσης αυτής διήκοντος, ύφ' ού
συνέχεται τε και συμμένει και συμπαθές έστιν αύτώ τό πάν (ϊ) τών δέ
μιγνυμένων έν αύτη σωμάτων τ ά ς μ έ ν παραθέσει μίξεις γίνεσθαι λέγει,
δύο τινών ή καί π λ ε ι ό ν ω ν ο υ σ ι ώ ν ε ι ς τ α ύ τ ό ν συντεθειμένων καί παρατιθε-
μένων ά λ λ ή λ α ι ς , ώ ς φησιν, καθ' άρμήν, σαιζούσης έκαστης αυτών έν τή

48 Mixture
τοιαύτη παραθέσει κατά τήν περιγραφήν τήν οίκείαν ούσίαν τε καί

ποιότητα, ώς έπι κυάμων φέρε ειπείν καϊ πυρών έν τή παρ'αλλήλους θέσει
γίνεσθαι- (}.) τάς δέ τινας συγχύσει δι' όλων τών τ€ ουσιών αυτών και τών
& αύταϊς ποιοτήτων συμφθειρομένων άλλήλαις, ώς γίνεσθαι φησιν έπι ίο
τών ιατρικών φαρμάκων κατά σύμφθαρσιν τών μιγνυμένων, άλλου τινός
έξ αυτών γεννωμένου σώματος- ( 4 ) τ ά ς δ ε τ ι ν α ς γίνεσθαι μίξεις λέγει δι'
όλων τινών ουσιών τε καϊ τών τούτων ποιοτήτων άντιπαρεκτεινομένων
άλλήλαις μετά τού τάς έξ αρχής ουσίας τε και ποιότητας σώζειν έν τή
μίξει τή τοιάδε, ήντινα τών μίξεων κράσιν ιδίως είναι λέγει..τήν γάρ δύο ή καϊ 15
πλειόνων τινών σωμάτων όλων δι' όλων άντιπαρέκτασιν άλλήλοις ούτως, ώς σώζειν
εκαατον αυτών εν τή μίξει τή τοιαύτη τήν τε οίκείαν ούσίαν καί τάς εν αυτή ποιότητας,
λέγει κράσιν εΐναι μόνην τών μίξεων, είναι γάρ ίδιον τών κεκραμένων τό
δύνασθαι χωρίζεσθαι πάλιν άπ' αλλήλων, ο μόνως γίνεται τώ σώζειν έν τή
μίξει τά κεκραμένα τάς αυτών φύσεις. ($) τό δέ ταύτας τάς διαφοράς είναι 20
τ ή ϊ μίξεως πειράται πιστοΰσθαι διά τών κοινών εννοιών, μάλιστα δέ
κριτήρια τής αληθείας φησιν ημάς παρά τής φύσεως λαβείν ταύτας- (6)
άλλην γούν φαντασίαν έχειν ημάς τών καθ' άρμήν συγκειμένων, καί άλλην
τών συγκεχυμένων τε καϊ συνεφθαρμένων, καϊ άλλην τών κεκραμένων τε
καϊ άλλήλοις δι' όλων άντιπαρεκτεινομένων ούτως ώς σώζειν έκαστον 2$
αυτών τήν οίκείαν φύσιν. ήν διαφοράν φαντασιών ούκ άν είχομεν, εί πάντα
τά όπωσούν μιγνύμενα παρέκειτο άλλήλοις καθ' άρμήν. (η) τήν δέ
τοιαύτην άντιπαρέκτασιν τών κιρναμένων ύπολαμβάνει γίνεσθαι
χωρούντων δι' αλλήλων τ ώ ν κιρναμένων σωμάτων, ώς μηδέν μόριον έν
αυτοίς είναι μή μετέχον πάντων τών έν τώ τοιούτω κεκραμένω μίγματι. 3°
ουκέτι γάρ άν, εί μή τούτο εϊη, κράσιν, ά λ λ ά παράθεσιν τό γινόμενον είναι.
( 8 ) τ ο ΰ S e τ ο ύ τ ο οϊεσθαι γίνεσθαι πίστεις φέρουσιν οί προϊστάμενοι τήσδε
τής δόξης τό τε πολλά τών σωμάτων σώζειν τάς εαυτών ποιότητας έπί τ'
ελαττόνων εναργών όγκων καί έπί μειζόνων όντα (ώς όράν έστιν έπι τού
λιβανωτοΰ, ός έν τώ θυμιάσθαι λεπτυνόμενος έπι πλείστον τήν αυτού 35
φυλάσσει ποιότητα), έτι τε τό πολλά εΐναι, ά καθ' έαυτά μή οΐά τε όντα έπί
τ ι έλθείν μέγεθος ύπ' άλλων βοηθούμενα έπ' αυτό πρόεισι. τόν γούν χρυσόν
υπο τίνων μιγνυμένων φαρμάκων έπι πλείστον χείσθαί τε και λεπτύνεσ-
θαι, έφ' όσον καθ' αυτόν έλαυνόμενος ούκ έδύνατο . . . ( 9 ) ών ο ύ τ ω ς
εχόντων ουδέν φασι θαυμαστόν τό καί σώματα τινα βοηθούμενα ύπ' 40
α λ λ ή λ ω ν ο ύ τ ω ς ά λ λ ή λ ο ι ς ένούσθαι δι' όλων, ώς αυτά σωζόμενα μετά τών
οικείων ποιοτήτων άντιπαρεκτείνεσθαι άλλήλοις δι' όλων όλα, καν ή τινα
ελαττω τόν όγκον καί μή δυνάμενα καθ' αυτά έπί τοσούτον χείσθαί τε καί
σωζειν τάς οικείας ποιότητας, ούτω γάρ και τόν κύαθον τού οίνου
κιρνάσθαι τώ ύδατι τώ πολλώ βοηθούμενον ύπ' αυτού είς τήν έπί τοσούτον 45
εκτασιν. ( ί ο ) τ ο ύ δέ τούθ' ούτως έχειν ώς έναργέσι χρώνται μαρτυρίοις τώ
τε την φυχήν ιδίαν ύπόστασιν έχουσαν, ώσπερ και τό δεχόμενον αυτήν
οωμα, δι' όλου τοΰ σώματος διήκειν έν τή μίξει τή πρός αυτό σώζουσαν
τήν οικειαν ούσίαν (ουδέν γάρ φυχής άμοιρον τού τήν φυχήν έχοντος
σώματος), ομοίως δέ έχειν καί τήν τών φυτών φύσιν, άλλά καί τήν έξιν έν
τοίς συνεχομένοις ύπό τής έξεως. ( ι ι ) ά λ λ ά καί το πύρ όλον δ ι ' ό λ ο υ χωρεΐν
τού σιδήρου λέγουσι, σώζοντος αυτών έκατέρου τήν ο'ικείαν ούσίαν. (ι 2)
καί τών στοιχείων δέ φασι τών τεσσάρων τά δ υ ο , τ ό τε πύρ καί τον αέρα,
λεπτομερή τε καί κούφα καί εϋτονα ό ν τ α , δ ι ά τ ώ ν δ υ ο , γής τε καί ύδατος,
παχυμερών καί βαρέων καί ά τ ο ν ω ν ό ν τ ω ν διαπεφοιτηκέναι όλαδ ι ' όλων,
σώζοντα τήν οίκείαν φύσιν καί συνεχειαν αυτά τε καί εκείνα.
4 παραθέσει μίξεις Ideler: παραθέσεις μίξει codd. 6 άρμήν Bruns: όρμήν codd. 8—9 θέσει
γίνεσθαι codd.: θέσει γίνεται Bruns: θέσει· γίνεσθαι Apelt. Todd συγχύσει Ideler: συγχύσεις
ABCSRa: συγχύσεως Ρ 22 λαβείν ταύτας Bruns: λαβόντας codd. 23, 27 άρμήν Bruns: όρμήν
codd. • 27 άλλήλοις Apelt: αλλήλους codd. 5 τής R*'- ° m . cett. 1
Context: a c c o u n t o f t h o s e w h o s a y ή ν ώ σ σ α ι τήν ύλην.

F o r t h e r e l a t i o n o f this e v i d e n c e t o o t h e r s o u r c e s , c f . T o d d [ 3 3 2 ] , 3 0 — 6 5 . F o r r e a s o n s
g i v e n in v o l . 1 , 2 9 3 , it m a y b e d o u b t e d w h e t h e r h e is r i g h t t o c l a i m , 5 1 , 56ff., t h a t
' m u t u a l c o - e x t e n s i o n ' (άντιπαρεκτείνεσθαι άλλήλοις, C 2 5 , e t c . ) is a n i n a c c u r a t e
d e s c r i p t i o n o f t h e S t o i c thesis o f κράσις δι' όλου.
2i κοινών εννοιών Cf. 4 0 R and vol. 1,2 5 2 .
39 W e o m i t a passage g i v i n g further e x a m p l e s .
46-50 Cf. vol. 1, 3 2 0 - 1 .
53-6 Cf. 47F-I.
ό τ ι δ ' επί τοιούτων κράσεων διαμενουσιν α ί ποιότητες τών συγκραθεντων,

πρόδηλον εκ τού πολλάκις εξ επιμηχανήσεως άποχωρίζεσθαι ταύτα άπ'
αλλήλων, εάν γούν σπόγγον ήλαιωμένον καθή τις εις οίνον υδατι
κεκραμένον, αποχωρίσει τό ύδωρ τού οίνου άναδραμόντος τού ύδατος εις
τόν σπόγγον.
3 ήλαιωμένον Meineke: έλαιούμενον codd.
Context: d o x o g r a p h y o f m i x t u r e . T h e full p a s s a g e in S t o b a e u s c o r r e s p o n d s c l o s e l y t o
t h e gist o f C , b u t it r e s e r v e s t h e t e r m κράσις f o r t h e άντιπαρέκτασις οί moist b o d i e s ,
u s i n g μίξις as a t e r m t o i n c l u d e s u c h cases as fire p e r v a d i n g i r o n , 1 . 1 5 4 , 1 4 - 1 5 5 , 5 . B y
u s i n g μίξις as a g e n e r i c t e r m , A l e x a n d e r i n C m a y h a v e s i m p l i f i e d h i s s o u r c e , b u t
n o t h i n g o f interest seems t o he behind t h e Stobaeus t e r m i n o l o g y ; a n d the activity o f
πνεύμα, a d r y b o d y , is r e g u l a r l y p r e s e n t e d as a n i n s t a n c e o f κράσις.
Ε Plutarch, Comm. not. 1 0 7 8 B - D ( i n c l u d i n g SVF 2.465, part)
( l ) άλλ' ανάγκη γιγνομενης ώσπερ άξιούσι τής άνακράσεως εν άλλήλοις τά

μιγνύμενα γίγνεσθαι καί ταύτόν όμού τώ ενυπάρχειν περιεχεσθαι και τώ
δεχεσθαι περιέχειν θάτερον καί μηδέτερον αυτών αύ πάλιν δυνατόν είναι
συμβαίνει, αμφότερα τής κράσεως δι' αλλήλων διιέναι καί μηδέν
έπιλείπεσθαι μηδενός μόριον ά λ λ ά (πάν) παντός άναπίμπλααθαι βιαζο-
μένης. (2) ενταύθα δήπου καί τό θρυλούμενον έν ταΐς διατριβαΐς
Άρκεσίλαον σκέλος ήκει ταϊς άπορίαις έπεμβαϊνον αυτών μετά γέλωτος.
ει γάρ είσιν αΐ κράσεις δι' ό λ ω ν , τ ί κ ω λ ύ ε ι , τ ο ύ σκέλους άποκοπέντος και
κατασαπέντος και ριφέντος εις τήν θάλατταν και διαχυθέντος, ού τον
Αντιγόνου μόνον στόλον διεκπλεϊν, ώς έλεγεν Άρκεσίλαος, άλλά τάς ί ο
Ξέρζου χιλίας και διακοσίας και τάς Ελληνικός ομού τριακοσίας τριήρεις
έν τώ σκέλει ναυμαχούσας;
ι ανάγκη Wyttenbach: ανάγκης codd. ζ γίγνεσθαι vel μίγνυαθαι codd. 3 μηδέτερον Arnim: μή
δ'έτερον codd. 4 σνμβαίνειν δ' αμφότερα Wyttenbach: συμβαίνει δ' αμφότερα Arnim: συμβαίνειν,
αμφότερα Fohlenz 5 (πάν} Madvig 6 δήπου Bernardakis: δεί τοΰ vel δή codd.
Context: a t t a c k o n t h e S t o i c s f o r m a k i n g O n e b o d y t h e p l a c e f o r a n o t h e r b o d y , a n d
b o d y pass t h r o u g h b o d y ' , 1 0 7 7 E ; cf. F . Plutarch goes o n t o supply the transition t o
C h r y s i p p u s ' r e j o i n d e r (see n o t e s o n B ) b y a r g u i n g t h a t a s i n g l e l a d l e f u l o f t h e p u t r e f i e d
leg s h o u l d , in c o n s i s t e n c y w i t h C h r y s i p p u s ' d o c t r i n e , e x t e n d t h r o u g h o u t t h e w h o l e
Mediterranean.
10 Antigonus Gonatas is m e a n t , ruler o f M a c e d o n a n d effectively o f Greece

d u r i n g Arcesilaus' headship o f the Academy.
F Themistius, In Ar. Phys. 104,9-19 (including SVF 2.468)
( 1 ) άλλ'opa μή περαιτέρω τού δέοντος τόν τόπον άποσεμνύνωμεν σκέψαι

γάρ και τούς εναντίους λόγους οι πρός τώ μηδέν αύτώ προστιθέναι και
καθάπαξ αυτόν άναιρούσιν. ε ί γάρ επιχειρήσεις . . . τί έστιν ό τόπος
άποδιδόνβΐ, είς τό μή ε ί ν α ι α υ τ ό ν όμολογεΐν περιαχθήση' πρώτον γάρ είς
τί γένος άνάξεις τόν τόπον; ή δήλον ότι είς σώμα; καί γάρ ό τόπος έπί τρία 5
διέστηκεν. (2) άλλ' ο ύ τ ω τ ό πάντων ά τ ο π ώ τ α τ ο ν άπανττ/σεταΐ' σώμα γάρ
διά σώματος χωρήσει δι' όλου καί δύο σώματα τόν αυτόν έφέξει τόπον εί
γάρ καί ό τόπος σώμα καί τό γενόμενον έν αύτώ σώμα καί ίσα τοις
διαστήμασιν άμφω, τό σώμα έσται έν ίσω έτέρω σώματι, τούτο δ έ
Χρυσίππω μέν καί τοις άπό Ζήνωνος δόγμασ'ιν έστιν, ο ί παλαιοί δ έ ί ο
απάγουσιν ώς είς αδύνατον έναργώς.
Context: c o m m e n t a r y o n A r i s t o t l e ' s d e f i n i t i o n o f τόπος, Phys. i v . 1 .

T h e m i s t i u s r e f u t e s t h e s u g g e s t i o n t h a t p l a c e c a n b e d e f i n e d as a b o d y b y s h o w i n g
t h a t this l e a d s t o t h e r e b e i n g t w o b o d i e s in t h e s a m e place, it is o n l y this last p o i n t t h a t
h e a s c r i b e s t o t h e S t o i c s . F o r t h e s a m e a r g u m e n t , c f . P h i l o p o n u s , In Ar. Phys. 5 0 5 , 1 0 -
1 5 ; f o r discussion o f t h e P e r i p a t e t i c c r i t i c i s m o f the S t o i c s , see T o d d [332], 73-88.
49 Place and void

A Stobaeus r.161,8-26 (SVF 2.503)
( 1 ) Χρυσίππου, τόπον δ' είναι ό Χρύσιππος άπεφαίνετο τό κατεχόμενον δι'

ολου ύπό οντος, ή τό οΐόν (τε) κατέχεσθαι ύπό όντος καί δ ι ' όλου
Χατεχόμενον είτε ύπό τινός (είτε) ύπό τινών, εάν δε τοΰ οίου τ ε κ-ατε'χεσσ'αι ύπό
όντος τί μέν κατέχηται, τ ί δί μή, τό όλον (ούτε} κενόν έσεσθαι οϋτΐ τόπον, έτερον St τι ούκ
ώνομααμένον τό μέν γάρ κενόν τοις κενοίς άγγείοις λέγεσθαι παραπληαίως, τόν Se τόπον S
τοις πλήρεσι- χώραν S t πότερον τό μείζον οιόν τε κατέχεσθαι ύπό όντος και οΐον μείζον
άγγεϊον σώματος, ή τό χαίρουν μείζον σώμα; (ϊ) τό μέν ουν κενόν άπειρον είναι
λέγεσθαι- τό γάρ έκτος τού κόσμου τοιούτ' είναι- τόν δέ τόπον
πεπερασμένον διά τό μηδέν σώμα άπειρον ε ί ν α ι , καθάπερ δέ τό σωματικόν
πεπερασμένον είναι, ούτως τό άσώματον άπειρον, ό τε γάρ χρόνος άπειρος ιο
και τό κενόν, ώσπερ γάρ τό μηδέν ουδέν έστι πέρας, ούτως ουδέ τού
μηδενός, οιόν έστι τό κενόν, κατά γάρ τήν αυτού ύπόστασιν άπειρον έστι-
περατούται δ ' αύ τούτο έκπληρούμενον τού δέ πληρούντος άρθέντος ούκ
έστιν αυτού νοήσαι πέρας.
2 (τε} Dirls 3 < « " « > Heercn 4 < ο ύ τ > Canter { έσεσθαι . . . τόπον Usener: έσται ...τό
πος codd. όέ τι Canter: δί' τε codd. 5 άγγείοις Canter: αίτίοις codd. 7 άγγεϊον Canter:
αίτιον codd. 11 ούοε Uscner: bi FP: καί Vat. ct Aug. 12 αυτού Diels: αυτού codd.
Context: d o x o g r a p h y o fplace a n d void.

1-3 C h r y s i p p u s ' first a c c o u n t o f τόπος s e e m s t o differ o n l y v e r b a l l y f r o m the o n e
S e x t u s a t t r i b u t e s t o t h e S t o i c s i n Β 3 - 4 w h e r e έξισαζούμενον τώ κατέχοντι αυτόν
s h o u l d b e i n t e r p r e t e d as s p e c i f y i n g t h e ' t h r o u g h - a n d - t h r o u g h ' o c c u p a n c y expressed
h e r e b y δ ι ' ό λ ο υ . C h r y s i p p u s ' s e c o n d a c c o u n t , i n s t a r t i n g f r o m τ ό ο ΐ ο ν τε κατέχεσθαι,
w h i c h is a l s o a n a t t r i b u t e o f v o i d (cf. Β 1 - 2 ) , m a k e s i t c l e a r t h a t v o i d is potentially
place. T h e u n o r i g i n a l i t y o f these Stoic f o r m u l a t i o n s can b e inferred f r o m comparison
w i t h A r i s t o t l e , Cael. 1 . 9 , 2 7 9 3 1 4 - 1 5 : έν άπαντι γάρ τόπω δ υ ν α τ ό ν ΰπάρξαι σώμα-
κενόν δ ' « ΐ ν α ί φασιν έν ω μή ενυπάρχει σώμα, δ υ ν α τ ό ν δ ' έστι γενέσθαι.
3-5 T h i s c o n c e p t i o n o f χώρα (cf. Β 5 - 7 ) s e e m s t o b e o r i g i n a l . F o r E p i c u r u s '
d i f f e r e n t u s a g e a n d e t y m o l o g y o f χώρα, cf. 5 .
5-7 άγγεϊον C f . A r i s t o t l e , Phys. iv.2, 209b28-30, etc.
9-12 V o i d is c o m p a r e d t o ' n o t h i n g ' i n its l a c k o f l i m i t , b u t H a h m [ 4 . 8 8 ] , 1 0 3 , is
i n c o r r e c t t o s a y t h a t ' t h e S t o i c s a n d A r i s t o t l e a g r e e d t h a t t h e r e is n o t h i n g o u t s i d e t h e
c o s m o s ' . F o r t h e S t o i c s , t h e v o i d is ' s o m e t h i n g ' ( τ ι ) ; c f . 2 7 D ; 4 3 B .
Β S e x t u s E m p i r i c u s , M. 1 0 . 3 - 4 {SVF 2.505, part)
( 1 ) και οΐ Στωικοί δέ κενόν μέν ε ί ν α ι φασι τό οιόν τε ύπό όντος κατέχεσθαι
μή κατεχόμενον δέ, ή διάστημα έρημον σώματος, ή διάστημα άκαθεκτού-
μενον ύπό σώματος. (2) τόπον δέ τ ό ν ύ π ό όντος κατεχόμενον καί
έξισαζόμενον τω κατέχοντι αυτόν, νύν όν καλούντες τό σώμα, καθώς και
έκ τής μεταλήφεως τών ονομάτων έστι συμφανές. ( 3 ) χώραν δέ φασιν είναι 5
διάστημα κατά μέν τι κατεχόμενον ύπό σώματος, κατά δέ τι άκαθεκτού-
μενον. ένιοι δ έ χώραν έλεξαν ύπάρχειν τόν τού μείζονος σώματος τόπον.
} 4 τόν . αυτόν codd : fort, το . αύτο Α.Α. Long
Context: d o x o g r a p h y o f plate, room and void.

5-7 C f A 1 -
C Cleomedes 8,10-14 (SVF 2.541)
άναγκαϊόν τοίνυν eivai τινα ύπόστασιν κενού, έστι δέ απλούστατη αυτού ή

έπίνοια, ασωμάτου τε καί άναφούς όντος, καί ούτε σχήμα έχοντος ούτε
σχηματιζόμενου, καί ούτε τι πάσχοντος ούτε ποιούντος, απλώς δέ σώμα
δέχεσθαι οίου τε άντος.
2 - 3 καί ante οντε om. ML
Context: c o n c l u s i o n o f a n a r g u m e n t t o s h o w t h e a b s u r d i t y o f c l a i m i n g t h a t n o t h i n g
e x i s t s o u t s i d e t h e κόσμος.
D G a l e n , Diff. puis. 8.674,13-14 (SVF 2.424, part)
ού γάρ είναι τ ο ι α υ τ τ / ν ούδεμίαν [sc. κενήν χώραν] έν κόσμιρ νομίζουσιν,

άλλ' ήνώσθαι τήν όλην ούσίαν εαυτή.
Context: G a l e n is c o n s i d e r i n g in w h a t sense i f a n y t h e pulse m i g h t b e c a l l e d κενός. T h e

Pneumatic doctors' views, as r e p o r t e d here, seem good evidence for Stoicism,
r e a s o n i n g f r o m t h e w o r l d ' s i n t e r n a l u n i t y t o t h e a b s e n c e o f v o i d t h e r e i n ; c f . 4 8 C 1.
Ε G a l e n , Qual. inc. 1 9 . 4 6 4 , 1 0 - 1 4 (SVF 2.502)
ότι δέ κοινόν έστι τούτο [δήλον] (λέγω δέ τό τριχή διαστατόν) σώματος τε

καί κενού καί τόπου, Στωικούς μέν όμολογεϊν άναγκαϊόν, άτε κενό··
άπολιπόντας έν τή τών όντων πραγμάτων φύσει, κάν έν τώ κόσμοι τούθ'
ύπάρχειν μή λέγωσι.
ι δήλον del. Kalbfleisch
Context: G a l e n h a s j u s t o b s e r v e d t h a t r e s i s t a n c e (άντίτυπον) m u s t b e a d d e d t o t h r e e -
d i m e n s i o n a l i t y i f σώμα is t o b e d i s t i n g u i s h e d f r o m p l a c e a n d v o i d ; c f . 4 5 F f r o m t h e
same work.
3 N o t e G a l e n ' s n o n - S t o i c use o f όντων, in c o n t r a s t w i t h t h e use o f 5v in A a n d B .
F o r t h e Stoics, place a n d void are τινά b u t n o t όντα; cf. 2 7 .
F S i m p l i c i u s , In Ar. De caelo 2 8 4 , 2 8 - 2 8 5 , 2 ( S K F 2.535)
( 1 ) ο ί δέ άπό τής Στοάς έξω τού ουρανού κενόν ε ί ν α ι βουλόμενοι διά

τοιαύτης αυτό κατασκευάζουσιν υποθέσεως. (2) έστω, φασίν, έν τώ
εσχάτω τής απλανούς έστώτά τινα έκτείνειν πρός τό άνω τήν χείρα· ( 3 ) καί
ει μεν εκτείνει, λαμβάνουσιν, ότι έστι τι έκτος τοΰ ουρανού, είς δ έξέτεινεν,
ει δέ μή δύναιτο έκτεϊναι, έσται τι καί ούτως έκτος τό κώλυσαν τήν τής
χειρ j c έκτασιν. ( 4 ) κάν πρός τώ πέρατι πάλιν εκείνου στάς έκτείνη, όμοια
η ερώτησις' (s) είναι γάρ δειχθήσεται κάκείνου τι έκτος όν.
Context: S i m p l i c i u s ' c o m m e n t a r y o n A r i s t o t l e , Cael. 1 . 9 , 2 7 9 a ! 1 , w h i c h d e n i e s t h a t

place, void o r t i m e exist outside the world-
T h e t h o u g h t e x p e r i m e n t is also r e p o r t e d , w i t h o u t a t t r i b u t i o n t o t h e S t o i c s , b y
A l e x a n d e r (.ST/-'2. s 3 6 ) , o n w h o m S i m p l i c i u s c e r t a i n l y d r e w f o r his r e f u t a t i o n s al 2 8 5 ,
2-y and 285.27-286,2. Lucretius records a similar a r g u m e n t to prove the world's
infinity, 1 0 B 3 . T h e s o u r c e t o r S t o i c s a n d E p i c u r e a n s is l i k e l y t o h a v e b e e n either
E u d e m u s , w h o credits t h e e x p e r i m e n t t o t h e P y t h a g o r e a n A r c h y t a s ( 4 7 A 2 4 D K ) as a
p r o o f o f the e x i s t e n c e o f infinite b o d y a n d p l a c e , o r A r c h y t a s h i m s e l f . A l e x a n d e r , as
r e p o r t e d b y S i m p l i c i u s at 2 X 5 , 2 7 ! ^ , a r g u e s , o n A r i s t o t e l i a n l i n e s , t h a t t h e S t o i c s a r e n o t
entitled t o posit a n infinite v o i d : their definition o f | i n f i n i t e | v o i d as ' c a p a b l e o f
receiving body' (cf. Β l ) , w o u l d require theexistence o f an infinite b o d y , an
i m p o s s i b i l i t y w h i c h t h e y t h e m s e l v e s a d m i t . H u t t h e S t o i c s a r e n o t d i s t u r b e d b y this
o b j e c t i o n . G i v e n t h e i r t h e o r y o f m o d a l i t y (see 3 8 E 3 ) , a n d t h e i r n o t b e i n g b o u n d b y
the Aristotelian notion that e v e r y potentiality presupposes a c o r r e s p o n d i n g actuality,
t h e y c a n p e r f e c t l y w e l l r e p l y that t h e n o n - e x i s t e n c e o f a n infinite b o d y has n o b e a r i n g
o n the l i m i t s o f the v o i d ' s capacity.
G Cleomedes 6 , 1 1 - 1 7 (SVF 2.537)
ei Se καί εις πύρ αναλύεται ή πάσα ουσία, ώς τοίς χαριεστάτοις τών
φυσικών δοκεί, ανάγκη πλέον ή μυριοπλασίονα τόπον αυτήν καταλαμβά-
vetv, ώσπερ καί τά εις άτμόν έκθυμιώμενα τών στερεών σωμάτων, ό
τοίνυν έν τή έκπυρώσει ύπό τής ουσίας έκχεομένης καταλαμβανόμενος
τόπος νύν κενός έστιν, ούδενός γε σώματος αυτόν πεπληρωκότος.
4 («χεομένης vel χεομε'νψ codd
Context: p a r t o f a scries o f a r g u m e n t s t o p r o v e t h e e x i s t e n c e o f v o i d .
F o r t h e t e r m i n o l o g y d e s c r i b i n g t h e έκπύρωσις, cf. 4 6 K ; 4 7 A .
Η Cleomedes 10,24-12,5 (SVF 2.540)
( 1 ) Ae'yeTai κάκεΐνο ύπ' αυτών, ώς είήν έξω τοΰ κόσμου κενόν, χεσμένη δι'
αυτού ή ουσία έπ' άπειρον διεσκεδάσθη άν καί διεσκορπίσθη. (ι) άλλά
φήσομεν, ώς μηδέ τούτο δύναται παθείν έξιν γάρ έχει τήν' συνέχουσαν
αυτήν καί συντηρούσαν. ( 3 ) και τό μέν περιέχον αυτήν κενόν ουδέν ποιεί-
αυτή δ' ύπερβαλλούση δυνάμει χρωμένη συντηρεί έαυτήν, συστελλομένη
τε και πάλιν χεομένη έν αύτώ κατά τάς φυσικάς αυτής μεταβολάς, άλλοτε
μέν εις πύρ χεομένη, άλλοτε δέ καί έπί κοσμογονίαν όρμώσα.
5 αυτή Ziegler: αΰτη codd. 7 έπί 'l έπί την codd.

vt
Context: c o n t i n u i n g an attack o n the Peripatetic denial o f v o i d .

3 ίξιν C f 4 7 F - G , I, L - M ,Ο
I P l u t a r c h , St. rep. 1 0 5 4 K (SVF 2.550, part)
ού γάρ ύπάρχειν έν τώ κενώ διαφοράν ή τά σώματα δευρί μάλλον ή δευρί
προσάγεται, τήν δέ τού κόσμου σύνταξιν αίτίαν είναι τής κινήσεως έπί τό
κέντρον καί τό μέσον αύτοΰ νευόντων καί φερομένων πανταχόθεν.
3 φερομένων ([-πάντων τών μίρών) Pnhlcnz. ( hennss

Context: Plutarch cites C ;hrysippus' v i e w s o n the void with the object o f s h o w i n g that
t h e y c o n t r a d i c t C h r y s i p p u s ' supposed belief that bodies naturally m o v e t o the c e n t r e
ού τής ουσίας άλλά τής περιεχούσης τήν ούσίαν χώρας. I . e . C h r y s i p p u s is a l l e g e d t o
h a v e b o t h p o s i t e d a n d d e n i e d t h a t a n infinite v o i d c a n h a v e a c e n t r e . F o r d e t a i l e d
d i s c u s s i o n , c f . H a h m [4.8K), 1 2 2 6 , a n d t h e r e f e r e n c e s g i v e n b y C h e r n i s s [ 3 2 6 ) a d l o c .
E v e n i f C h r y s i p p u s e q u i v o c a t e d o v e r t h e possibility o f an infinite v o i d ' s h a v i n g a
c e n t r e , his p r i m a r y i n t e r e s t w a s t o d e f e n d t h e Z e n o n i a n v i e w ( c f . J ) t h a t t h e w o r l d ' s
s t a b i l i t y is d u e t o t h e n a t u r a l t e n d e n c y o f all b o d i e s t o m o v e t o w a r d s its ( t h e w o r l d ' s )
c e n t r e , C f . Hurley 1 1 6 8 ] , 2 0 - 1 , a n d see 2 9 D - t h e s e q u e l t o this p a s s a g e .
J Stobaeus 1.166,4-22 (SVF 1 . 9 9 )
( 1 ) Ζήνωνος, τών δ' ev τώ κόσμω πάντων τών κατ' Ιδίαν ίξιν συνεστώτων
τά μέρη τήν φοράν έχειν εις τό τού όλου μέσον, ομοίως δέ καί αυτού τού
κόσμου- ( 2 ) διόπερ ορθώς λέγεσθαι πάντα τά μέρη τού κόσμου έπι τό
μέσον τοΰ κόσμου τήν φοράν έχειν, μάλιστα δέ τά βάρος έχοντα- (3) ταύτόν
δ ' αίτιον είναι καί τής τού κόσμου μονής ev απείρω κενώ, και τής γής
παραπλησίως έν τώ κόσμω περί τό τούτου κέντρον καθιδρυμένης
ίαοκρατώς. (4) ού πάντως δέ σώμα βάρος έχειν, άλλ' άβαρή είναι αέρα και
πύρ- τείνεσθαι δέ καί ταύτα πως έπι τό τής όλης σφαίρας τού κόσμου
μέσον, τήν δέ σύστασιν πρός τήν περιφέρειαν αύτοΰ ποιεΐσθαι- φύσει γάρ
άνώφοιτα ταύτ' είναι διά τό μηδενός μετέχειν βάρους. ($) παραπλησίως δέ
τούτοις ούδ' αυτόν φασι τόν κόσμον βάρος έχειν διά τό τήν όλην αυτού
σύστασιν έκ τε τών βάρος εχόντων στοιχείων είναι καί έκ τών άβαρών. (6)
τήν δ' όλην γήν καθ' έαυτήν μέν έχειν αρέσκει βάρος- παρά δέ τήν θέσιν διά
τό τήν μέσην έχειν χώραν (πρός δέ τό μέσον είναι τήν φοράν τοις τοιούτοις
σώμασιν) έπί τοΰ τόπου τούτου μένειν.
5 τής γής Ht'trcn: τή γή codd. Η τείνεσθαι Dick: γίνεσθαι codd.: κινείσθαι Meinekc 10
Context: d o x o g r a p h y o t m o t i o n . F o r a v e r y full d i s c u s s i o n , c f . H a h m ( 4 8 8 1 , 107-22,

2
49-59-
1-3 T h e a r g u m e n t o f t h e w h o l e p a s s a g e starts f r o m a thesis c o n c e r n i n g w h a t a r c
e l s e w h e r e c a l l e d ' u n i f i e d t h i n g s ' , 2 8 M 2, i.e. n a t u r a l s u b s t a n c e s s u c h as m i n e r a l s , p l a n t s
a n d a n i m a l s . T h e p a r t s , o f w h i c h t h e s e a r e h e r e said t o c o n s i s t , a r e t h e f o u r e l e m e n t s .
T h e g r a v i t y t h a t is an a t t r i b u t e o f e a c h s u c h u n i f i e d t h i n g , in v i r t u e o f its c o n s t i t u e n t
e l e m e n t s , is also a n a t t r i b u t e o f t h e w o r l d at l a r g e .
7—8 F u r l e y [ i 6 8 | , 2 0 , t a k e s t h e w e i g h t l e s s n e s s o t a i r a n d tire t o b e s o m e t h i n g
d i s t i n c t f r o m ' p o s i t i v e l i g h t n e s s ' , t r e a t i n g t h e a b s e n c e o f t h e l a t t e r as t h e r e a s o n w h y
t h e s e e l e m e n t s d o n o t fly off" i n t o t h e i n f i n i t e v o i d . H e is c r i t i c i z e d o n this p o i n t b y
Hahm I488], 1 3 2 n. 5 2 , w h o cogently observes that t h e weightlessness o f these
e l e m e n t s n e e d s t o b e r e g a r d e d as a n a b s o l u t e , c e n t r i f u g a l p r o p e r t y in o r d e r t o e x p l a i n
their l o c a t i o n at the w o r l d ' s p e r i p h e r y and the fact that t h e y c o u n t e r b a l a n c e the h e a v y
e l e m e n t s in s u c h a w a y t h a t t h e w o r l d as a w h o l e , 1 0 - 1 2 , d o e s n o t h a v e w e i g h t . T h e
centripetal t e n d e n c y o f a i r a n d fire; 8 - 9 , s h o u l d b e r e g a r d e d n o t as a n i n t r i n s i c
p r o p e r t y c o u n t e r v a i l i n g t h e i r w e i g h t l e s s n e s s , b u t as a n e c e s s a r y c o n s e q u e n c e o f t h e i r
indissoluble b l e n d i n g w i t h earth a n d w a t e r .
50 Continuum
A Stobaeus 1.142,2-6 (S VF 2 . 4 8 2 , part)
Χρύσιππος έφασκε τ ά σώματα εις άπειρον τεμνεσθαι και τά τοις σώμασι
προσεοικότα, οΐον έπιφάνειαν, γραμμήν, τόπον, κενόν, χρονον εις άπειρον
τε τούτων τεμνομένων ούτε σώμα εξ απείρων σωμάτων συνέστηκεν ούτ'
επιφάνεια ούτε γραμμή ούτε τόπος.
4 τόπος (οντε κενόν οντε χρόνος} Heeren
Β Diogenes Laertius 7 - ΐ 5 0 _ Ι
(SVF 2.482, part)
σώμα δέ έστι κατ' αυτούς τ) ουσία, καί πεπερασμένη καθά φησιν Αντίπατρος εν δεντέρω
Περί ουσίας καί Απολλόδωρος έν τη Φυσική, καί παθητή δέ έστιν, ώς ό αυτός φησιν. εί
γαρ ήν άτρεπτος, ούκ άν τά γινόμενα έξ αυτής έγίνετο. ένθεν κάκεϊνος- ( ΐ ) η τε τομή εις
άπειρον εστίν (ι) ήν άπειρον φησιν ό Χρύσιππος (ού γάρ εστί τι άπειρον,
είς δ γίνεται ή τομή, ά λ λ ' ά κ α τ ά λ τ / κ τ ό ϊ εστί). (}) καί τάς κράσεις δέ δι' 5
όλου γίνεσθαι.
3 κάκεϊνος BP: κάκείνως F: κάκ(ολονθ}εϊν ώς Arnim 4 ή άπειρον, <[ονκ εις άπειρον}

ν
Arnim
Context: t h e S t o i c v i e w o f s u b s t a n c e ( c f . 2 8 , 4 4 - 5 ) . T h e t e x t c o n t i n u e s as 4 8 A .
Despite t h e suspect text i m m e d i a t e l y p r e c e d i n g t h e translated p o r t i o n , t h e general
c o n n e x i o n o f t h o u g h t appears t o be that the creative versatility o f substance depends
o n its t o t a l f u s i o n w i t h t h e a c t i v e p r i n c i p l e , a n d h e n c e i m p l i e s its i n f i n i t e d i v i s i b i l i t y .
2 ό αυτός Apollodorus.
3 evftev κ ά κ ε ΐ ν ο ς This, i f sound, w o u l d i n t r o d u c e in t h e n e x t six w o r d s a direct
q u o t a t i o n f r o m Antipater. B u t w e a r e n o t c o n f i d e n t e n o u g h o f the reading t o supply
quotation marks.
C P l u t a r c h , Comm. not. 1 0 7 8 E - 1 0 8 1 A
ΔΙΑΔΟΥΜΕΝΟΣ . . . ( 1 ) καί μήν παρά τήν έννοιαν μήτ' άκρον έν τή
φύσει τών σωμάτων μήτε πρώτον μήτ' έσχατον (είναι) μηδέν εις ο λήγει
τό μέγεθος τού σώματος άλλ' άεί (τι) τού ληφθέντος έπέκεινα φαινόμενον
είς άπειρον καί αόριστον έμβάλλειν τό ύποκείμενον. ούτε γάρ μείζον ούτ'
έλαττον έσται νοεΐν έτερον έτερου μέγεθος, εί τό προιέναι τοις μέρεσιν έπ' 5
άπειρον άμφοτέροις ώσ(αύτως) σνμβέβηκεν, άλλ' ανισότητας αίρεται φύσις-
άνισων γάρ νοουμένων, τό μέν προαπολείπεται τοις έσχάτοις μέρεσι τό δέ παραλλάττει καί
περίεστι. μή ούσης δ' άνισότητος, έπεται μή άνωμαλίαν είναι μηδέ τραχύτητα σώματος-
ανωμαλία μέν γάρ έστι μιάς επιφανείας άνισότης πρός έαυτήν, τραχύτης δ' ανωμαλία μετά
σκληρότητας, ών ουδέν άπολείπουσιν οί σώμα μηδέν εις έσχατον μέρος περαίνοντες άλλά ΙΟ
πάντα πλήθει μερών έπ' άπειρον έξάγοντες. (ΐ) καίτοι πώς ούκ εναργές έστι τόν
άνθρωπον έκ πλειόνων συνεστηκέναι μορίων ή τόν δάκτυλον τού
άνθρωπου, καί π ά λ ι ν τ ό ν κόσμον ή τόν άνθρωπον; ταύτα γάρ έπίστανται
καί διανοούνται πάντες, άν μή Στωικοί γένωνται- γενόμενοι δέ Στωικοί

τ ά ν α ν τ ί α λ έ γ ο υ σ ι και δοξάζουσιν ώς ούκ έστιν έκ πλειόνων μορίων ό 15
άνθρωπος ή ό δάκτυλος ουδέ ό κόσμος ή ό άνθρωπος, έπ' άπειρον γάρ ή
τομή βράττει τά σώματα, τών δ' α π ε ί ρ ω ν ουδέν έστι πλέον ο ΰ δ ' έ λ α τ τ ο ν
ουδέ όλως* υπερβάλλει πλήθος ή πανσεται τά μέρη τοΰ υπολειπομένου μεριζόμενα καί
παρέχοντα πλήθος έξ αυτών.
ΕΤΑΙΡΟΙ, τί ουν; ούκ αμύνονται ταύτας τάς απορίας; 20
ΔΙΑΔΟΥΜ. εύμηχάνως κομιδή καί ανδρείως. (}) λέγει γάρ ό Χρύσιππος ερωτώμε
νους ημάς εί τινα έχομεν μερη και πόσα καί εκ τίνων συγκείμενα μερών
καί πόσων διαστολή χρήσεσθαι, τό μέν ολοσχερές τιθέντας ώς έκ κεφαλής
καί θώρακος καί σκελών συγκείμεθα' τούτο γάρ ήν πάν τό ζητούμενον καί
άπορούμενον έάν δ' έπί τά έσχατα μέρη τό έρωτάν προάγωσιν, ουδέν φησι 25
τ ώ ν τ ο ι ο ύ τ ω ν έστιν ύποληπτέον, ά λ λ ά ρητέον ούτ' έκ τίνων συνεστάναι
καί ομοίως ούτ' έξ όπόσων, ούτ' (έξ) απείρων ούτ' έκ πεπερασμένων, καί
μοι δοκώ ταίς εκείνου κεχρήσθαι λέξεσιν αύταίς, όπως συνίδης όν τρόπον
διεφύλαττε τάς κοινάς έννοιας, κελευων ημάς ν ο ε ί ν τ ώ ν σωμάτων έκαστον
ούτ' έκ τίνων ούτ' έξ όποσωνοϋν μερών, ούτ' έξ απείρων ούτ' έκ 3 °
πεπερασμένων συγκείμενον. εί μέν γάρ, ώς αγαθού καί κακού τό
άδιάφορον, ούτως πεπερασμένου τι καί απείρου μέσον εστίν, είπόντα τί
τούτ' έστιν έδει λΰσαι τήν άπορίαν εί δέ, ώς τό μή ίσον ευθύς άνισον κ α ί τό
μή φθαρτόν άφθαρτον, ούτως τό μή πεπερασμένον άπειρον νοούμεν,
ο μ ο ι ό ν έστιν, οΐμαι, ( τ ώ ] τ ο σώμα είναι μήτ' έκ πεπερασμένων μήτ' έξ 35
α π ε ί ρ ω ν τ ώ λόγον είναι μήτ' έξ αληθών λημμάτων μήτ' έκ φευδών μήτ' έξ
(αληθών καί φευδών). ( 4 ) έ π ί δέ τούτοις έπινεανιευόμενός φησι τής
πυραμίδος έκ τριγώνων συνισταμένης τάς πλευράς κατά τήν συναφήν
έκκεκλιμένας άνισους μέν είναι μή ύπερέχειν δ έ ή μείζονες είσιν. ούτως
έτήρει τάς εννοίας, εί γάρ έστι τι μείζον καί μή ύπερέχον, έσται τι 4 °
μικρότερον καί μή έλλείπον, ώστε καί άνισον μήθ' ύπερέχον μήτ'
έλλείπον, τουτέστιν ίσον τό άνισον κ α ί ού μείζον τό μείζον ούδε
μικρότερον τό μικρότερον. ( 5 ) έ τ ι τοίννν όρα τίνα τρόπον απήντησε
Δημοκρίτω, διαποροϋντι φυσικώς καί έμφυχώς εί κώνος τέμνοιτο παρά
την βάσιν έπιπέδω, τί χρή διανοείσθαι τάς τ ώ ν τμημάτων επιφανείας, 45
ι σ α ς ή άνισους γινομένας- άνισοι μέν γάρ ούσαι τόν κώνον άνώμαλον
παρέξουσι, πολλάς άποχαράξεις λαμβάνοντα βαθμοειδεϊς καί τραχύτη
τας- ίσων δ' ούσών ίσα τμήματα έ σ τ α ι καί φανείται το τού κυλίνδρου
πεπονθώς ό κώνος, έξ ίσων συγκείμενος καί ούκ άνισων κύκλων, όπερ
ε σ τ ί ν άτοπώτατον. ενταύθα δή τόν Δημόκριτον άποφαίνων άγνοούντα τάς 5°
Ρ-εν επιφανείας φησι μήτ' ίσας ε ί ν α ι μήτ' άνισους, άνισα δέ τά σώματα τώ
μητ ίσας είναι μήτ' άνισους τάς επιφανείας, το μέν δή νομοθετεϊν τών
επιφανειών μήτ' ίσων (μήτ' άνισων^) ούσών τά σώματα συμβαίνειν άνισα είναι θαυμαστήν
εξουσιαν αύτώ τού γράφειν ο τι άν έπίη δίδοντος έστι. τουναντίον γάρ 6 λόγος μετά τής
ενάργειας νοείν δίδωσι τών άνισων σωμάτων άνισους είναι τάς επιφανείας καί μείζονα τήν 55
του μείζονος, είγε μή μέλλει τήν ύπεροχήν, ι) μείζον έστιν, έστερημένην επιφανείας έξειν.
ει γαρ ούχ ύπερβάλλουσι τάς τών έλαττόνων επιφανείας αί τών μειζόνων άλλά
προαπολείπουσιν, έσται σώματος πέρας έχοντος μέρος άνευ πέρατος και άπεράταιτον. εί
γάρ λέγει ότι βιαζόμενος ούτω {ταύτας· νοεϊαθαι σώζει τόν κώνον, ελέγχεται φάσκων'}
"άί γάρ ύφοράται περι τόν κώνον άναχαράξεις ή τών σωμάτων άνισότης δήπουθεν ούχ ή 6ο
τών επιφανειών απεργάζεται." γελοιον ούν τό τάς επιφανείας ύπεξαιρούμενον έν τοις
σώμασιν έλεγχομένην άπολιπειν άνωμαλίαν. άλλ' άν μένωμεν έπί τής υποθέσεως, τί
μάλλον έστι παρά τήν έννοιαν ή τά τοιαύτα πλάττειν; είγάρ έπιφάνειαν επιφάνεια θήσομεν
μήτ' ίσην είναι μήτ' άνισον, καί τό μέγεθος έσται μεγέθει φάναι καί αριθμόν αριθμώ μήτ'
ίσον είναι μήτ' άνισον, καί ταύτ' ίσον καί άνισου μέσον, ο μηδέτερόν έστιν, ούκ έχοντας 65
ειπείν ουδέ νοήσαι δυναμένους . . .
καί μήν τό μηδενός άπτεσθαι μηδέν παρά τήν έννοιαν έστιν. ούχ ήττον δέ τοϋτο,
άπτεσθαι μέν αλλήλων τά σώματα μηδενί δέ άπτεσθαι. τούτο δ'ανάγκη προσδέχεσθαι τοις
μή άπολείπουσιν ελάχιστα μέρη σώματος άλλ' άεί τι τοΰ δοκούντος άπτεσθαι πρότερον
λαμβάνουσι καί μηδέποτε τού προάγειν έπέκεινα παυομένοις. (6) δ γοϋν αυτοί JO
μάλιστα προφέρουσι τοις τών άμερών προισταμένοις, τούτ' εστί τό μήθ'

δλοις όλων άφήν είναι μήτε μερεσι μερών τό μέν γάρ ούχ άφήν άλλά
κράσιν ποιεϊν, τό δ' ούκ είναι δυνατόν, μέρη τών άμερών ούκ εχόντων, (j)
πώς ούν ούκ αυτοί τούτω περιπίπτουσι, μηδέν μέρος έσχατον μηδέ
πρώτον άπολείποντες; ότι νη Δία φαύειν κατά πέρας τά σώματ αλλήλων, 7 5

ού κατά μέρος λέγουσιν. ( 8 ) τ ό δέ πέρας σώμα ούκ έστιν. άφεται τοίνυν
σώμα σώματος άσωμάτω καί ούχ άφεται π ά λ ι ν , α σ ω μ ά τ ο υ μεταξύ όντος.
εί δ' άφεται, καί ποιήσει τι καί πείσεται τω άσωμάτω τό σώμα· ποιεϊν γάρ τι
καϊ πάσχέιν ύπ' αλλήλων τώ άπτεσθαι τά σώματα πέφυκεν. εί δέ άφήν ίσχει τώ άσωμάτω
τό σώμα, καί συναφήν εξει καί κράσιν καί συμφυίαν. έστιν άρ' έν ταΐς ανναφαϊς καί 8θ
κράσεσιν ή μένειν άναγκαϊόν ή μή μένειν άλλ' έφθάρθαι τά πέρατα τών σωμάτων, έκάτερον
δέ παρά τήν έννοιαν έστι- φθοράς μέν γάρ ασωμάτων καί γενέσεις ούδ'αυτοί καταλείπουσι,
κράσις δέ και συναφή σωμάτων ιδίοις χρωμένων πέρασιν ούκ άν γένοιτο.
ι add. Pohlenz: (μέρος είναι} Arnim 3 add. Dubner 6 add. Pohlcnz 13 ταύτα Wyttenbach:
αυτά codd. 17 βράττει Cherniss: πράττει codd.: Trpoayii Wyttenbach 27 ούτ' (έξ} Rasmus:
αυτί codd. 35 del. Rasmus 37 suppl. Sedley: spatium in codd.: (αδυνάτων μήτ' έκ δυνατών)
Pohlenz: (απλών μήτ' έξ ούχ απλών} Cherniss 39 έκκεκλιμένας codd.: έγκεκλιμένας Bernardak-
is 53 suppl. Wyttenbach 59 suppl. Cherniss: spatium in codd.: (τήν ένάργειαν ελέγχεται, αυτόν
ελέγχει φάσκων} Pohlenz 75 ή ν
Δία φαύειν Wyttenbach: μή διαφαύειν codd. αλλήλων
Cherniss: όλα όλαιν codd. 79 τ ω Giesen: καϊ codd.
1
80 CCTTIV ά ρ ' Pohlcnz: CTI yap codd.
Context: f o l l o w i n g t h e c r i t i q u e o f S t o i c t h e o r y o f m i x t u r e a t 4 8 B .
1 άκρον C f . t h e E p i c u r e a n usage at 9 A 1 0 , 9 B 7 4 9 , 9 C 5 9 9 .
37 O u r conjecture t o fill t h e l a c u n a left in t h e c o d d . makes the comparison

b e t w e e n t h e t w o classes less e x a c t , b u t is r e q u i r e d i n l o g i c b e c a u s e , f o r a n a r g u m e n t ,
' h a v i n g its p r e m i s e s t r u e ' a n d ' h a v i n g its p r e m i s e s f a l s e ' a r e n o t s t r a i g h t c o n t r a d i c t o r i e s
( c f . 3 6 B 5 ) : it c o u l d h a v e s o m e p r e m i s e s t r u e a n d s o m e false.
37-43 I n v o l . 1 w e f o l l o w t h e s a m e g e n e r a l i n t e r p r e t a t i o n as H a h m [ 5 0 8 ] , 2 1 7 -
1 9 , w h i c h is i n f a c t f a c i l i t a t e d b y o u r r e t e n t i o n o f t h e M S S r e a d i n g i n 3 9 i n p r e f e r e n c e
t o t h e s t a n d a r d e m e n d a t i o n έγκεκλιμένας. If, as in t h e c o n e , w e a r e t o e n v i s a g e t h e
p r o d u c t i o n o f the t w o adjacent planes b y physically c u t t i n g t h e p y r a m i d parallel t o
t h e b a s e , t h e r e is n o n e e d t o r e a d C h r y s i p p u s as a n a l y s i n g t h e p y r a m i d i n t o parallel
t h r e e - d i m e n s i o n a l plates o r l a m i n a e ( S a m b u r s k y ( 4 9 0 ) , 9 4 ; H a h m , l o c c i t . ) .
43-50 F o r the vexed history o f interpretation o f Democntus' p u z z l e , see
Cherniss [326], 8 2 0 .
50-2 T h e first i n t e r p r e t a t i o n o f C h r y s i p p u s ' s o l u t i o n c o n s i d e r e d in v o l . 1 , 3 0 2 is
that o f Cherniss [ 3 2 6 ] , 8 2 0 - 2 . T h e second, w h i c h w e favour, o w e s m o s t t o S a m b u r s k y
[490), 9 3 - 5 , a n d W h i t e [511]. For another reading, which relies o n a d i f f e r e n t
i n t e r p r e t a t i o n o f D e m o c r i t u s ' c o n e p u z z l e , see H a h m [508].
60—1 T h i s is t a k e n b y P o h l e n z a n d C h e r n i s s in t h e i r e d i t i o n s t o b e a q u o t a t i o n
f r o m C h r y s i p p u s , r e f e r r i n g t o D e m o c r i t u s . A g a i n s t , see H a h m ( 5 0 8 ] , 214-17.
73 κράσιν See 4 8 .
D P r o c l u s , In Eucl. El. I 8 9 , 1 5 - 2 1 (SVF 2.488)
ό τ ι δ έ ού δει νομίζειν κατ' έπίνοιαν φιλήν ύφεστάναι τά τοιαύτα πέρατα,
λέγω τών σωμάτων, ώσπερ ο ί ά π ό τής Στοάς ύπέλαβον, άλλ' είναι τινας
φύσεις εν τοις ονσι τοιάσδε και λόγους αυτών προεστάναι δημιουργικούς, άναμνησθειημεν
άν είς τόν όλον κόσμον άποβλέψαντες . •.
Context: c o m m e n t a r y o n E u c l i d ' s first d e f i n i t i o n , a r g u i n g t h a t m a t h e m a t i c a l l i m i t s ,

a m o n g w h i c h t h e p o i n t is p r i m a r y , a r e i n t e g r a l t o t h e p h y s i c a l w o r l d .
C f . 5 1 F , w h e r e P r o c l u s a t t r i b u t e s t o t h e S t o i c s , less p l a u s i b l y , a s i m i l a r v i e w a b o u t
time.
Ε Diogenes Laertius 7 . 1 3 5
επιφάνεια δ ' έ σ τ ι σώματος πέρας ή τό μήκος και πλάτος έχον βάθος δ' ού-
ταύτην δ έ Ποσειδώνιος έν πέμπτοι Περι μετεώρων και κατ' έπίνοιαν και
καθ' νπόστασιν απολείπει, γραμμή δ' εστίν επιφανείας πέρας ή μήκος
ά π λ α τ έ ς ή τό μήκος μόνον έχον. στιγμή δ' έστι γραμμής πέρας, ήτις έστι
σημείου ελάχιστον. 5
Context: i m m e d i a t e l y f o l l o w i n g 4 5 Ε .
Cf. Mansfeld [344], 1 6 0 , 1 6 6 , w h o i n t e r p r e t s P o s i d o n i u s ' thesis as t h e h i g h l y
u n o r t h o d o x o n e t h a t a s u r f a c e is a b o d y , a n d links it w i t h t h e d o c t r i n e t h a t l i m i t s a r e
b o d i e s , r e p o r t e d w i t h o u t s p e c i f i c a t t r i b u t i o n b y p s . - G a l e n , Hist. phil. 2 3 ( D i e l s , Dox.
6 1 3 , 1 - 2 ) . B u t P o s i d o n i u s ' v i e w i s j u s t t h e s t a n d a r d S t o i c v i e w c i t e d in D , a n d t h e p s . -
Galen r e f e r e n c e c o u l d be t o t h e E p i c u r e a n s (cf. 9 A - C ) . In h a v i n g 'subsistence', limits
differ f r o m t h o s e o t h e r m e n t a l c o n s t r u c t s , u n i v e r s a l s , w h i c h d o n o t even subsist: 2 7 C .
F S e x t u s E m p i r i c u s , M. 10.121 -6, 139-42
( 1 ) πρός τούτοις- πάσα κίνησις τριών τινών έχεται, καθάπερ σωμάτων τε

καί τόπων και χρόνων, σωμάτων μέν τών κινουμένων, τόπων δέ τών έν οΐς
ή κίνησις γίνεται, χρόνων δέ τών καθ' ους ή κίνησις γίνεται, ήτοι ούν
πάντων τούτων είς απείρους τεμνομένων τόπους καί χρόνους καϊ εις
άπειρα σώματα γίνεται ή κίνησις, ή πάντων είς άμερές καί ελάχιστον 5
καταληγόντων, ή τινών μέν ε ι ς άπειρον τεμνομένων, τινών δέ εις άμερές
και ελάχιστον καταληγόντων. έάν τε δέ πάντα είς άπειρον τέμνηται, έάν τε
πάντα εις άμερές καταλήγη, (έάν τε τινά μέν εις άπειρον τέμνηται, τινά οέ
είς άμερές καταλήγη,) άπορος ό περί τής κινήσεως εύρεθήσεται λόγος, (ϊ)
τάξει δέ άπό τής πρώτης στάσεως ποιώμεθα τήν έπιχείρησιν, καθ' ήν ίο
πάντα είς άπειρον τέμνεται, καί δή οί προεστώτες αυτής φασι τό
κινούμενον σώμα ύφ' ένα καί τόν αυτόν χρόνον άθρουν μεριστόν άνύειν
διάστημα, καί ού τό πρώτον τού δ ι α σ τ ή μ α τ ο ς μέρος πρώτον έπιλαμβάνειν
τώ πρώτω αυτού μέρει καί τό δεύτερον τή τάξει δεύτερον, άλλ' ύφ' έν τό
όλον μεριστόν διάστημα καί αθρόως διέρχεσθαι. (}) όπερ εστίν άτοπον καί 15
π ο ι κ ί λ ω ς τ ο ί ς φαινομένοις μαχόμενον. εί γούν έπί τών αισθητών τούτων
σωμάτων νοήσωμέν τινα κατά σταδιαίου τροχάζοντα διαστήματος,
πάντως ύποπεσείται ότι οφείλει ό τοιούτος τό πρώτον ήμιστάδιον άνύειν
πρώτον καί τό δεύτερον τή τάξει δεύτερον τό γάρ ύφ' έν άξιοϋν το όλον
άνύειν τού σταδίου διάστημα τελέως άτοπον, καί εί τέμοιμεν τό έτερον 20
ή μ ι σ τ ά δ ι ο ν είς δύο τεταρτημόρια, πάντως πρώτον διελεύσεται τό πρώτον
τεταρτημόριον καί εί είς πλείονα τέμοιμεν, ωσαύτως, κάν κατά
πεφωτισμένου δέ τροχάζη τού σταδίου, φαίνεται ώς ούχ ύφ' έν σκιάσει τό
στάδιον, άλλά τό μέν τι πρώτον μέρος, τ ο δέ δεύτερον, τό δέ τρίτον, καί εί
παραθέοι δέ τώ τ ο ί χ ο ) μεμιλτωμένη τή χειρί τούτου εφαπτόμενος, ούχ ύφ' 2$
ένα καί τόν α υ τ ό ν χρόνον τόν όλον τού σταδίου τ ο ί χ ο ν μιλτώσει, άλλά κατά
τάξιν καί κατά τό πρότερον πρότερον. όπερ ουν ό λόγος έπί τών αισθητών
έδειξε πραγμάτων, τοντί καί έπί τών νοητών προσδεκτέον έστιν ήμΐν . . .
( 4 ) ώστε τα μεν κατ' άθρουν διάστημα γίνεσθαι τήν κίνησιν ούτως εστίν
άπορον τοίς προειρημένοις άνδράσιν π ο λ λ ο ί δέ τούτου άπορώτερον τό μή 3°
κατ' άθρουν γίνεσθαι μεριστόν διάστημα, άλλά κατά τό πρότερον
πρότερον καί κατά τό δεύτερον δεύτερον, εί γάρ ούτω γίνεται ή κίνησις,
πάντων είς άπειρον τεμνομένων τών τε σωμάτων καί τόπων καί χρόνων,
ούκ έσται τις άρχή κινήσεως, ίνα γάρ τι κινηθή πηχυαϊον διάστημα,
οφείλει τό πρώτον ήμίπηχυ διέρχεσθαι πρώτον καί τό δεύτερον τή τάξει 35
δ ε ύ τ ε ρ ο ν , ά λ λ ' Γνα και τό πρώτον άνύση ήμίπηχυ διάστημα, οφείλει τό
πρώτον τεταρτημόριον τοΰ πηχυαίου διαστήματος διελθεΐν, είτα τότε τό
δεύτερον, άλλά κάν είς πέντε διαιρεθή, (τό πρώτον πεμπτημόριον), κάν
είς έξ, τό πρώτον έκτημόριον. π α ν τ ό ς ουν τοΰ πρώτου μέρους άλλο πρώτον
έχοντος μέρος διά τήν είς άπειρον τομήν, ανάγκη μηδέποτε αρχήν γίνεσθαι 4°
κινήσεαις δ ι ά τ ό άνέκλειπτα ε ί ν α ι τ ά μέρη τού διαστήματος καί τά τού
σώματος, καί τό έκ τούτων λαμβανόμενον έχειν άλλα μέρη. (5) πρός μ έ ν
ουν τούς είς άπειρον τέμνεσθαι λέγοντας τά τε σώματα καί τούς τόπους
καί τούς χρόνους (ούτοι δέ είσιν οί άπό τής Στοάς) ταύθ' ήρμοζε λέγειν.
« ς . add. Bekker 3 « add. Bekker
Context: ' D o e s m o t i o n exist?' C f . P H 3 . 7 6 - 8 1 .

T h e ' d i v i s i b l e l e a p s ' i n t e r p r e t a t i o n d i s c u s s e d in v o l . 1 is p r o p o s e d b y S o r a b j i J22|,
51 Time
53, w h o compares Damascius ap. Simpl. In Ar. Phys. 7 9 6 , 3 2 - 7 9 7 , 1 3 . F o r an

i n t e r e s t i n g b u t m a t h e m a t i c a l l y a n a c h r o n i s t i c r e a d i n g , see W h i t e [ 5 1 l j .
G P r o c l u s , In Eucl. El. I 3 9 5 , 1 3 - 2 1 (SVF 2.365)
τά δ ούν τοιαύτα τών θεωρημάτων, ώς φησιν ό Γεμΐνος, άπείκαζεν ό

Χρύσιππος ταϊς ίδεαις. ώς γάρ έκεΐναι τών απείρων έν πέρασιν ώρισμένοις
τήν γένεσιν περιλαμβάνουσιν, ούτως καί έν τούτοις τών απείρων έν
ώρισμένοις τόποις ή περίληφις γίνεται, και διά τον όρον τούτον ή ίσότης
αναφαίνεται, το γάρ ύφος τών παραλλήλων τό αυτό μένον άπειρων νοουμένων έπί τής 5
αυτής βάσεως παραλληλογράμμων πάντα ίσα άλλήλοις άποφαίνει.
2 ίδί'αιϊ vel ΐοίαις codd.
Context: c o m m e n t a r y o n E u c l i d , Prop. 3 5 t h e o r e m 2 5 .
M a n s f e l d 1 3 4 4 ] , 158fT". t a k e s t h e c o m p a r i s o n w i t h Ideas t o m a k e a p o i n t a b o u t t h e
u n r e a l i t y o f m a t h e m a t i c a l o b j e c t s . B u t w h a t is c o m p a r e d t o Ideas is t h e t h e o r e m s
themselves, n o t their objects, and the comparison is a b o u t universality, n o t
metaphysical status.
51 T i m e
A S i m p l i c i u s , In Ar. Cat. 3 5 0 , 1 4 - 1 6 (SVF 2.510, part)
ό μέν Αριστοτέλης αριθμόν κινήσεως είναι φησι τόν χρόνον, τών Βέ Στωικών Ζήνων
μέν πάσης απλώς κινήσεως Βιάστημα τόν χρόνον είπεν, Χρύσιππος Βέ
διάστημα τής τού κόσμου κινήσεως.
Context: c o m m e n t a r y o n A r i s t o t l e , Cat. 9 , n b i o , περί τού ποτέ και που.
Β Stobaeus 1.106,5-23 (SVF 2.509)
( 1 ) Χρυσίππου, ό Βέ Χρύσιππος χρόνον είναι κινήσεως Βιάστημα, καθ' ό ποτέ

λέγεται μέτρον τάχους τε καί βραΒύτητος· ή τό παρακολουθούν Βιάστημα
τή τοΰ κόσμου κινήσει. ( 2 ) καϊ κατά μέν τόν χρόνον κινεΐσθαί τε έκαστα
και eivai, ίϊ μή άρα διττός λέγεται ό χρόνος, καθάπερ ή τε γή καί ή θάλαττα
καί τό κενόν, τά τε όλα καί τά μέρη τά αυτών, ώσπερ Βέ ΤΟ κενόν πάν 5
άπειρον είναι πάντη καϊ τον χρόνον πάντα άπειρον έϊναι έφ' έκάτερα-
καί γάρ τόν παρεληλυθότα καί τόν μέλλοντα άπειρον εΐναι. (}) εμφανέσ
τατα Βέ τούτο λέγει, ότι ούθείς όλως ένίσταται χρόνος, έπεί γάρ είς
άπειρον ή τομή τών συνεχόντων εστί, κατά τήν Βιαίρεσιν ταύτην καί πάς
χρόνος είς άπειρον έχει τήν τομήν ώστε μηθένα κατ' άπαρτισμόν ίο
«νίστάναι χρόνον, άλλά κατά πλάτος λέγεσθαι. ( 4 ) μόνον Β' ύπάρχειν φησί
τον ενεστώτα, τόν Βέ παρωχημένου καί τόν μέλλοντα ύφεστάναι μέν,
υπαρχειν Βέ ούΒαμώς, \ειαίν ώς καί κατηγορήματα ύπάρχειν λέγεται
μόνα τα συμβεβηκότα, οίον τό περιπατείν υπάρχει μοι o r e περιπατώ, ore
δε κατακέκλιμαι ή κάθημαι ούχ υπάρχει. ι5

ι ο Hecren: όν codd. ιι φησι Chanter: φασι codd. 13 (ΙσΙν codd.: (ί μή Canter: φησιν
Arnim 14 μόνα codd.: μόνον Uscner
Context: d o x o g r a p h y o f t i m e , i m m e d i a t e l y f o l l o w i n g E.
11-1 3 F o r t h e d i f f e r e n c e b e t w e e n ύ π ά ρ χ ε ι ν a n d ύφεστάναι, c f . v o l . 1 , 1 6 4 , a n d
Long I426], 89-93; Sandbach (304], 79-80 n. 1 1 7 . Sorabji [ 2 2 ] , 22ff., translates
ύπάρχειν b y ' e x i s t ' , b u t a c k n o w l e d g e s t h a t e x i s t e n c e s h o u l d s t r i c t l y n o t p e r t a i n t o a n y
t i m e , s i n c e t i m e is a n i n c o r p o r e a l . F o r this r e a s o n w e p r e f e r t h e t r a n s l a t i o n 'belong',
w h i c h brings o u t C h r y s i p p u s ' parallelism w i t h the conditions under w h i c h predicates
b e l o n g t o s u b j e c t s ; c f . L l o y d [ 3 9 2 ] , 2 3 2 - 4 . A s t h e t i m e s i g n i f i e d b y is ( c f . t h e q u e s t i o n
' w h a t t i m e is i t ? ' ) , t h e p r e s e n t is r e a l l y h e r e - b e l o n g s t o t h e w o r l d as it is - as d i s t i n c t
f r o m w h a t has been o r will b e .
13 είσίν N o satisfactory emendation o f this c o r r u p t i o n has been proposed.

C a n t e r ' s ε ί μή, t h o u g h o f t e n a c c e p t e d , g i v e s e n t i r e l y t h e w r o n g sense s i n c e it m a k e s
ώς-ύπάρχει, 13-15, refer t o t h e past and the future, whereas t h e ύπάρχειν of
p r e d i c a t e s m u s t c o r r e s p o n d t o t h a t o f t h e p r e s e n t . S i n c e t h e sense s e e m s complete
w i t h o u t s u p p l y i n g a r e p l a c e m e n t f o r ε ί σ ί ν ( c f . A r n i m ' s c o n j e c t u r e ) , ουδαμώς ε ί ν α ι is
w o r t h c o n s i d e r i n g : ' c a n n o t b e l o n g in a n y w a y ' .
C Plutarch, Comm. not. 1081C-1082A.
(1) παρά τήν εννοιάν έστι χρόνον είναι μέλλοντα και παρωχημένον,
ενεστώτα δέ μή είναι χρόνον, άλλά τό μέν άρτι και τό πρώην ύφεστάναι, τό
δέ νύν όλως μηδέν είναι. ( 2 ) καί μήν τούτο συμβαίνει τοίς Στωικοίς
ελάχιστον χρόνον μή άπολείπουσι μηδέ το νύν άμερές είναι βουλομένοις,
άλλά ό τι άν τις ώς ένεστώς οίηται λαβών διανοεϊσθαι, τούτου τό μέν 5
μέλλον τό δέ παρωχημένον είναι φάσκουσιν. ( 3 ) ώστε μηδέν κατά τό νύν
ύπομένειν μηδέ λείπεσθαι μόριον χρόνου παρόντος, άν ός λέγεται παρείναι
τούτου τά μέν είς τά μέλλοντα τά δ' είς τά παρωχημένα διανέμηται . . . (4)
οί δ ' άλλοι πάντες άνθρωποι καί τό "άρτι καί τό "μετά μικρόν" ως έτερα
τού "νύν" μόρια, καί τό μέν μετά τό νύν τό δέ προ τού νύν τίθενται καί ίο
νοούσι και νομίζουσι. τούτων <(δ')> \ 4 ρ χ έ δ η μ ο ? μέν άρμήν τινα καί
συμβολήν είναι λέγων τού παρωχημένου καί τού έπιφερομένου τό "νύν"
λέληθεν αυτόν ώς έοικε τόν πάντα χρόνον άναιρών. εί γάρ τό νύν ού χρόνος
έστιν άλλά πέρας χρόνου πάν δέ μόριον χρόνου τοιούτον οΐον τό νύν έστιν,
ουδέν φαίνεται μέρος έχων ό σύμπας χρόνος ά λ λ ' είς πέρατα διόλου «αί 15
συμβολάς και άρμάς άναλυόμενος. ($) Χρύσιππος δέ βουλόμενος φιλοτεχ-
νεΐν περί τήν διαίρεσιν έν μέν τώ Περί τού κενού και άλλοις τισί τό μέν
παρωχημένον τοΰ χρόνου και τό μέλλον ούχ ύπάρχειν άλλά ύφεστηκέναι
φησι, μόνον δ ' ύπάρχειν τό ένεστηκός, έν δέ τ ώ τρίτοι καί τετάρτω καί
πέμπτοι Περί τών μερών τίθησι τού ένεστηκότος χρόνου τό μέν μέλλον 20
είναι τό δέ παρεληλυθός. (6) ώστε συμβαίνει τό υπάρχον αύτώ τού χρόνου
διαιρεΐν είς τά μή υπάρχοντα τού υπάρχοντος, μάλλον δέ όλως τού χρόνου
μηδέν άπολείπειν υπάρχον, εί τό ένεστηκός ουδέν έχει μέρος δ μή μέλλον
έστιν ή παρωχημένον.
7 oc Leonicus: ώς codd. 11 { δ ' ) Sandbach άρμήν Arnim: αρχήν codd. 13 ον Leomeus,

Basiliensis: ό codd. 16 άρμάς Arnim: ορμάς codd. 22 τού υπάρχοντος del. Rasmus: τού
υπάρχοντος (καί τά υπάρχοντα τον υπάρχοντος} Sandbach: τό θ' υπάρχον Bury, Cherniss
Context: c r i t i c i s m o f t h e S t o i c c o n c e p t i o n o f t i m e .
1-8 T h e s e lines s e e k t o e x p l o i t difficulties i n t h e S t o i c s ' c l a i m (see Β 3 , Ε 3 ) t h a t
n o t i m e is e x a c t l y p r e s e n t . W e o m i t a s e c t i o n ( I O 8 I D - E ) w h i c h d e v e l o p s this f u r t h e r .
With 1 6 - 2 1 , cf. Β 4 , Ε 3
ιι-τ6 Sandbach [ 3 0 4 ] , 5 0 - 1 , does n o t m e n t i o n A r c h e d e m u s in his a t t e m p t t o

u n d e r m i n e t h e d e p e n d e n c e o n A r i s t o t l e o f S t o i c v i e w s o f t i m e . C f . A r i s t o t l e , Physics
I V . 1 3 , 2 2 2 a 1 0 — 1 2 : τ ό δε νΰν έστιν συνέχεια χρόνου . . . συνέχει γάρ τόν χρόνον τόν
παρεληλυθότα και έσόμενον, και πέρας χρόνου εστίν.
ι6—21 S o r a b j i [ 2 2 ) , 2 2 , n o t i n g t h a t C h r y s i p p u s w r o t e a b o u t t i m e in d i f f e r e n t
b o o k s , s u g g e s t s t h a t ' p e r h a p s h e first d e c l a r e d t h a t o n l y t h e p r e s e n t e x i s t e d , b u t t h e n ,
w h e n h e c a m e t o w r i t e o n parts, r e a l i z e d t h a t s o m e r e v i s i o n w a s c a l l e d f o r ' . W e d o n o t
t h i n k t h a t C h r y s i p p u s ' t h e o r i e s , as w e i n t e r p r e t t h e m i n v o l . 1 , s u g g e s t h e w a s m u c h
c o n c e r n e d w i t h t h e o n t o l o g i c a l s t a t u s o f t i m e - t h e issue t h a t S o r a b j i t h i n k s u n d e r l i e s
his r e m a r k s o n t h e r e l a t i o n o f past, p r e s e n t a n d f u t u r e .
22 τοΰ υπάρχοντος These words have frequently been j u d g e d corrupt o r

l a c u n o s e , b u t t h e y s e e m d e f e n s i b l e . F o r P l u t a r c h ' s a r g u m e n t τ ό υπάρχον τοΰ χρόνον,
2 1 , is ' t h e p r e s e n t ' . I f this c o n s i s t s o f t w o p a r t s , f u t u r e a n d p a s t , w h i c h ' d o n o t b e l o n g ' ,
then these arc 'non-belonging parts o f what belongs' ( τ ά μή υπάρχοντα τοΰ
υπάρχοντος), a n d it is q u i t e r e a s o n a b l e o f P l u t a r c h t o s a y t h a t ' t h e b e l o n g i n g p a r t ' o f
t i m e is d i v i d e d i n t o t h e s e : c f . 1 0 8 I D , τ ο ΰ υπάρχοντος τό μέν μέλλον έστι τό δέ
παρωχημένον.
D Stobaeus 1.105,8-16 (SVF 3 Apollodorus 8)
Απολλόδωρος δ' έν τή Φυσική τέχνη ούτως ορίζεται τόν χρόνον χρόνος δ' έστι τής
τοΰ κόσμου κινήσεως διάστημα· οΰτως δ' έστιν άπειρος ώς ό πάς αριθμός
άπειρος λέγεται είναι- τό μέν γάρ έστιν αυτού παρεληλυθός, τό δέ
ενεστηκός, τό δέ μέλλον, « ν ί σ τ ά ν α ι δέ τ ό ν π ά ν τ α χ ρ ό ν ο ν ώς τόν ένιαυτόν
ενεστηκέναι λέγομεν κατά μείζονα περιγραφήν καί ύπάρχειν ό πάς χρόνος 5
λέγεται, ο ν δ ε ν ό ϊ αυτού τ ώ ν μερών υπάρχοντος άπαρτιζόντως.
6 άπαρτιζόντως Heeren: απαρτίζοντος codd.
Context: s h o r t l y b e f o r e Β .
Ε Stobaeus I.I05,I7^ I Q
6.4 (Posidonius fr.98)
( 1 ) Ποσειδωνίου, τά μέν έστι κατά πάν άπειρα, ώς ό σύμπας χρόνος- τά δέ
κατα τι, ώς ό παρεληλυθώς χρόνος καί ό μέλλων κ α τ ά γάρ τόν παρόντα
μόνον έκάτερος πεπέρανται. (ι) τόν δέ χρόνον ούτως ορίζεται· διάστημα
κινήσεως ή μέτρον τάχους τε καί βραδυτήτος. (}) καί ·\πως εχει·\ τόν
επινοούμενον κατά τό πότε τού χρόνου τόν μέν είναι παρεληλυθότα, τόν δέ 5
μέλλοντα, τόν δέ παρόντα, ός έκ τινο? μέρους τού παρεληλνθότος και τού
μέλλοντος περί τόν διορισμόν αυτόν συνέστηκε· τόν δέ διορισμόν
σημειώδη είναι. ( 4 ) τό δέ νύν καί τά όμοια έν πλάτει [χρόνου] καί ουχί κατ'
άπαρτισμόν νοεϊαθαι. ( 5 ) λέγεσθαι δέ τό νυν και κατά τόν ελάχιστον προς
αίσθηαιν χρόνον περι τόν διορισμόν τοΰ μέλλοντος και παρεληλνθότος κ
συνιστάμενον.
3 έκάτερος πεπερανται Diels: εκατεροις πεπερααται codd. 4~5 καιττωϊ έχει τόν codd.: όπωϊ €χ«ι
τό Heeren qui interpunxit post cmvoovpevov 5 κατά < δ ί ) Heeren: ( κ α ι ) κατα Diels, Kidd 8
χρόνου del. Heeren: χρόνον Usener, Kidd y κατά del. Wachsmuth, Kidd 10 (τον} περί Usener
W i t h 1 - 3 , cf. Β 5 - 7 ; with 3 - 4 , cf. A , Β 1 - 3 ; with 4 - 8 , cf. C 3 - 8 , 1 6 - 2 1 ; with 8 - 9 ,
cf. Β lo-ii.
4-5 W e see n o o b v i o u s w a y to mend the corruption here. T h e c o m m o n
e x p e d i e n t o f r e a d i n g τ ό έττινοούμενον a n d c o n n e c t i n g t h e w o r d s w i t h διάστημα-
βραΒυτήτος d o e s n o t s e e m a t all p l a u s i b l e . G o o d sense c a n b e g i v e n t o t h e g e n e r a l
thrust o f the passage b y t a k i n g τόν έττινοούμενον w i t h w h a t f o l l o w s : 'the t i m e w h i c h
is t h o u g h t o f in t e r m s o f w h e n ' , a n d s u p p o s i n g t h a t t r t u s έ χ ε ι conceals s o m e verb
m e a n i n g ' h e supposes'.
9-10 κατά-χρόνον T h i s r e c a l l s E p i c u r u s , τ ό ε λ ά χ ι σ τ ο ν τ ό έν τ ή αίσθήσει, 9Α
7, w h i c h refers t o t h e m i n i m u m extension o f anything perceptible. Goldschmidt
[ 3 0 2 ] , 3 6 , t a k e s this t o b e t h e i n t e r p r e t a t i o n o f C h r y s i p p u s ' ' b r o a d ' sense o f p r e s e n t
time, Β ι ο - 1 1 .
F P r o c l u s , In Plat. Tim. 2 7 I D (SVF 2.521)
( 1 ) έτι δ έ κάκείνο ληπτέον άπό τών προειρημένων, ότι πολλού δει τοιούτον
ύπονοήσαι τόν χρόνον ό Πλάτων οΐον οί άπό τής Στοάς ύπέλαβον ή τών έκ
τού Περιπάτου πολλοί, (2) οί μέν κ α τ ' έ π ί ν ο ι α ν φιλήν αυτόν συνιστάντες
άμενηνόν καί έγγιστα τον μή όντος (έν γάρ ήν τών παρ' αύτοίς ασωμάτων
ό χρόνος, α δή καταπεφρόνηται παρ' αύτοίς ώς αδρανή καί ούκ όντα καί έν
έπινοίαις υφιστάμενα φιλαίς), (ι) οί δέ συμβεβηκός τής κινήσεως
λέγοντες.
Context: c o m m e n t a r y o n P l a t o , T i m . 3 9 d - c . P r o c l u s takes P l a t o n i c t i m e t o be an
independently existing number.
5-6 έν έπινοίαις . . . ψιλαϊξ Nothing in t h e r e p o r t e d statements o f Stoic
philosophersjustifies P r o c l u s ' r e d u c t i o n o f t i m e t o a m e r e t h o u g h t . H e m a y h a v e been
influenced b y such stronger doxographical formulations as S . E . , M. 10.277:
άσώματον τι καθ' α υ τ ό ν ο ο ύ μ ε ν ο ν ύ τ τ ε σ τ ή σ α ν τ ο τ ό ν χρόνον ( = 7 C 3 9 ) ·
G P l u t a r c h , Comm. not. 1 0 8 4 C - D (SVF 2.665)
καί μή δυσχεραινέτωσαν έπί ταύτ' αγόμενοι τώ κατά μικρόν λογω,
Χρυσίππον μνημονεύοντες έν τώ πρώτω τών Φυσικών ζητημάτων ούτω

προσάγοντος- "ούχ ή μέν νύξ σώμ' εστίν, τ) δ' εσπέρα καί 6 όρθρος και το
μέσον τής νυκτός σώματ' ούκ έστιν ουδέ ή μέν ήμερα σώμ' έστιν ούχι δέ
καί ή νουμηνία σώμα και ή δεκάτη και πεντεκαιδεκάτη καί ή τριακάς καί ό 5
μήν σώμ' έστι καί τό θέρος και τό φθινόπωρον καί ό ένιαυτός."
6 σ ώ μ ' εστί fortasse delendum
Context: c r i t i c i s m o f S t o i c m a t e r i a l i s m .
ι κατά μικρόν F o r this a r g u m e n t , c f . 3 7 G a n d v o l . i , 2 2 9 .
Η S e x t u s E m p i r i c u s , M. 8.254-5 (SVF 2.221, part)
(1) έ τ ι , φασί, τό σημεϊον παρόν παρόντος εΐναι δει σημεΐον. ( 2 ) έ π ο ι γάρ

έξαπατώμενοι και παρόν παρωχημένου θέλουσιν είναι σημεΐον, ώς έπί τού
"εί ούλήν έχει ούτος, έλκος έσχηκεν ούτος", τό μέν γάρ "ούλήν έχει" παρόν
έστι, φαίνεται γάρ, τό δε έλκος έσχηκέναι παρωχημένον, ούκέτι γάρ έστιν
έλκος, καί παρόν μέλλοντος, ώς τό περιεχόμενον τώ τ ο ι ο ύ τ α » αυνημμένω 5
"εί καρδίαν τέτρωται ούτος, άποθανεΐται ούτος"· τό μέν γάρ τραύμα τής
καρδίας έίναί φασιν ήδη, τόν δέ θάνατον μέλλειν. (3) άγνοούσι Βή οί τά
τοιαύτα λέγοντες ότι άλλ' έστι τά παρωχημένα καί τά μέλλοντα, τό μέντοι
σημεΐον καϊ σημειωτόν κάν τούτοις παρόν παρόντος εστίν. ( 4 ) έ ν τε γάρ τω
προτέρω τώ "εί ούλήν έχει ούτος, έλκος εσχηκεν ούτος" ΤΟ μέν έλκος γέγονεν ήδη ΙΟ
και παρώχηκεν, τό δέ έλκος έσχηκέναι τούτον, αξίωμα καθεστηκός,

ένέστηκεν, περι γεγονότος τινός λεγόμενον έν τε τώ "ει καρδίαν τέτρωται
ούτος, άποθανεΐται ούτος" ό μέν θάνατος μέλλει, τό δέ άποθανεΐσθαι
τούτον αξίωμα ένέστηκεν, περί μέλλοντος λεγόμενον, παρό και νύν έστιν
αληθές. 15
3 τό Kochalsky: εί codd.
Context: a c c o u n t o f t h e S t o i c t h e o r y o f s i g n s . S e x t u s d o e s n o t r e f e r t o t h e S t o i c s b y
n a m e h e r e , b u t t h a t h e is r e p o r t i n g t h e i r d o c t r i n e s c a n b e i n t e r r e d f r o m M. 8.244,
w h e r e h e b e g i n s t o discuss t h e v i e w s o f t h o s e w h o t a k e τό σημεΐον t o b e νοητόν as
d i s t i r c t f r o m αισθητόν. I n M. 8 . 1 7 7 h e h a s i d e n t i f i e d t h e s e as S t o i c s a n d E p i c u r e a n s
respectively. What occurs between M. 8.244 and our extract is a n a c c o u n t of
conditional propositions which enlarges upon 3 5 C , w h e r e the Stoics are n a m e d .
52 Everlasting recurrence
A Philo, Aet. mundi 5 2 , 5 4
ει γάρ άγένητος ό χρόνος, εξ ανάγκης καί ό κόσμος άγένητος . . . ( ΐ ) ώστ' εύθυβόλως

αποδεδόσθαι πρός τών ε'ιωθότων τά πράγματα όρίζεσθαι χρόνον
διάστημα τής τού κόσμου κινήσεως, έπεϊ δέ τούθ' υγιές έστι, γίνεται ό
κόσμος ίσήλιξ τού χρόνου καί αίτιος . . . (2) τ ά χ α τις εύρεσιλογών
Στωικός έρεί τόν χρόνον αποδεδόσθαι διάστημα τής τού κόσμου κινήσεως 5
ουχί τοΰ νυνί διακεκοσμημένου μόνον άλλά καί τοΰ κατά τήν έκπύρωσιν
υπονοουμένου.
Context: p r o o f o f t h e w o r l d ' s e t e r n i t y . P h i l o , d r a w i n g o n P l a t o , Tim. 3 7 ε , u r g e s t h a t

time ( w h i c h is w i t h o u t b e g i n n i n g and end) and the world must have the same
duration.
1—3 C h r y s i p p u s ' d e f i n i t i o n o f t i m e , 5 1 A , is i n v o k e d h e r e .
4-7 A c c o r d i n g t o P l u t a r c h , De Ε apud Delphos 3 8 9 c , t h e D e l p h i c p r i e s t s ' rituals
c o u l d b e i n t e r p r e t e d , in r e f e r e n c e t o t h e s e a s o n s o f t h e y e a r , as t r e a t i n g w i n t e r as t h r e e
months or διακόσμησα, a n d t h e rest o f t h e y e a r as n i n e m o n t h s o r έκπύρωσις. Stoic
a l l e g o r y is p e r v a s i v e i n t h e w h o l e p a s s a g e , w h i c h s t r e n g t h e n s t h e l i k e l i h o o d t h a t t h e
c o n f l a g r a t i o n w a s t h o u g h t t o b e in t i m e , t h o u g h p r o b a b l y n o t o f a d u r a t i o n as p r e c i s e
as t h r e e t i m e s t h e l e n g t h o f e a c h world-order.
Β L a c t a n t i u s , Div. inst. 7 . 2 3 (SVF 2.623)
melius C h r y s i p p u s quern C i c e r o ait fulcire p o r t i c u m S t o i c o r u m , qui in libns quos de

providentia scnpsit, c u m d e i n n o v a t i o n e m u n d i l o q u e r e t u r h a e c i n t u l i t : τούτου δ '
ούτως έχοντος, δήλον ώς ουδέν α δ ύ ν α τ ο ν κ α ί ημάς μετά τό τελευτήσαι
π ά λ ι ν π ε ρ ι ό δ ω ν τ ι ν ώ ν ε ί λ η μ μ έ ν ω ν χρόνου είς ο ν ύ ν έ σ μ ε ν καταστήσεσθαι
σχήμα.
Context: L a c t a n t i u s , d i s c u s s i n g t h e r e s u r r e c t i o n , finds C h r y s i p p u s ' a c c o u n t o f r e b i r t h

preferable t o t h e P y t h a g o r e a n d o c t r i n e o f t r a n s m i g r a t i o n o f souls.
C Nemesius 3 0 9 , 5 - 3 1 1 , 2 (SVF 2.625)
(1) οί δέ Στωικοί φασιν άπο καθ ισταμένους τούς πλάνητος εις τ ό α υ τ ό
σ η μ ε ί ο ν , κ α τ ά τ ε μήκος καί πλάτος, ένθα τήν αρχήν έκαστος ήν ό τ ε τ ό
πρώτον ό κόσμος συνέστη, έν ρηταΐς χρόνων περιόδου έκπύρωσιν καί
φθοράν τών όντων άπεργάζεσθαι. ( 2 ) κ α ί π ά λ ι ν έξ ύπαρχής είς τ ό α υ τ ό τ ό ν
κόσμον άποκαθ'ιστασθαι· καί τών αστέρων ομοίως πάλιν φερομένων,
έκαστον έν τή πρότερα περιόδω γινόμενον άπαραλλάκτως άποτελεΐσθαι.
έ σ ε σ θ α ι γάρ π ά λ ι ν Σωκράτη κ α ί Πλάτωνα και έκαστον τών ανθρώπων
σύν τοίς αύτοΐς κ α ί φίλοις καί πολίταις- κ α ί τ ά α υ τ ά πείσεσθαι καί τοίς
αύτοίς συντεύ^εσθαι καί τ άαυτά μεταχειριείσθαι, καί πάσαν πόλιν καί
κ ώ μ η ν κ α ί άγρόν ομοίως άποκαθίστασθαι. (}) γίνεσθαι δέ τήν άποκατάσ-
τασιν τού παντός ούχ άπαξ άλλά πολλάκις· μάλλον δ έ ε ι ς άπειρον καί
άτελευτήτως τ ά αυτά άποκαθίστασθαι. (4) του? δ έ θεούς τούς μή
υποκειμένους τή φθορά, ταύτη παρακολουθήσαντας μια περιόδω, γινώσ-
κειν έκ ταύτης πάντα τά μέλλοντα έσεσθαι έν ταϊς έξης περιόδοις. ουδέν
γάρ ξένον έσεσθαι παρά τά γενόμενα πρότερον, αλλά πάντα ωσαύτως
άπαραλλάκτως άχρι και τών ελαχίστων.
Context: N e m e s i u s c o n t r a s t s S t o i c v i e w s o n fate w i t h t h e p o s i t i o n o f P l a t o a n d J u d a e o -
Christian theology.
1-4 T h e a s t r o l o g y refers t o the end o f the 'great' o r 'greatest' year (cf. D 4 ) , an
e v e n t a l r e a d y r e f e r r e d t o b y P l a t o , Tim. 3 9 a , a n d c o n n e c t e d b y h i m w i t h a r e t u r n o f
the planets t o their original positions relative t o o n e a n o t h e r . Plato h i m s e l f does n o t
s p e a k , a n d p r o b a b l y d i d n o t k n o w , o f t h e d o c t r i n e t h a t t h e p l a n e t s w i l l all t h e n b e in
o n e s i g n o f t h e z o d i a c . T h e n o t i o n w a s p r o b a b l y first d i s s e m i n a t e d t o t h e G r e e k s b y
t h e B a b y l o n i a n B e r o s u s , e a r l y in t h e t h i r d c e n t u r y B.C. ( c f . L o n g ( 4 8 5 ] , 1 6 6 - 7 ) , o f
w h o m S e n e c a , NQ 3 . 2 9 . 1 w r i t e s : arsura enim terrena contendit, quandoque omnia sidera
quae nunc diversos agunt cursus in Cancrum convenerint, sic sub eodem posita vestigia ut recta
linea exire per orbes omnium possit; inundationem futuram, cum eadem siderum turba in
Capricornum convenerit. H e n c e e a r l y S t o i c s w i l l h a v e h a d p r e c e d e n t s f o r t h e d o c t r i n e
t h a t N e m e s i u s r e p o r t s , t h o u g h a c o s m i c flood has n o r e c o r d e d p l a c e in t h e i r t h i n k i n g .
F o r further details, c f . M a n s f e l d [ 4 9 6 ] , 1 4 6 - 7 n. 5 1 ; L o n g [ 4 9 7 ] , 18-19.
6 άπαραλλάκτως T h i s a n d r e l a t e d w o r d s s e e m t o b e g i n t h e i r life in S t o i c /
A c a d e m i c debates c o n c e r n i n g t h e possibility o f t w o particulars existing w h i c h a r e
indistinguishable f r o m o n e a n o t h e r b y their intrinsic properties; cf. 4 0 E ; 7 0 A 8 . Since
t h e S t o i c s d e n i e d t h a t t h e s a m e ιδίως ποιόν c a n o c c u r in t w o d i s t i n c t p a r t i c u l a r s ( s e e
28P), for them the occurrence o f something άπαράλλακτον should imply the
recurrence o f the same particular. (This implication, however, appears to be
a b a n d o n e d in t h e r e v i s i o n a r y d o c t r i n e o f G 1.) ,
12-13 τους-φθορφ I . e . Z e u s o r g o d t h e a c t i v e p r i n c i p l e , as d i s t i n c t f r o m t h e
p e r i s h a b l e e l e m e n t s t h a t t h e S t o i c s i d e n t i f i e d w i t h o t h e r d e i t i e s ; c f . P l u t a r c h , Comm.
not. 1 0 7 5 A - E , a n d n o t e o n 7 0 B 1 4 - 1 5 .
D E u s e b i u s , Pr. ev. 1 5 . 1 9 . 1 - 2 (SVF 2.599, P a r t

)
(1) ε π ί τοσούτον δέ προελθών ό κοινός λόγος καί ( ή ) κοινή φύσις μείζων
κ α ί π λ ε ί ω ν γενομένη, τέλος άναξηράνασα πάντα κ α ί είς έαυτήν άναλα-
βούσα έν τή πάση ουσία γίνεται, (ι) έπανελθούσα είς τόν πρώτον ρηθέντα
λόγον καί είς τήν άνάστασιν έκείνην τήν ποιούσαν ένιαντόν τόν μέγιστον,
καθ' όν άπ' αυτής μόνης είς αυτήν πάλιν γίνεται ή άποκατάατασις. (}) 5
έπανελθούσα δ έ δ ι ά τ ά £ ι ν , άφ' οίας διακοσμεϊν ωσαύτως ήρξατο, κατά
λόγον πάλιν τήν αυτήν διεξαγωγήν ποιείται, τών τοιούτων περιόδων έξ
αιδίου γινομένων ακαταπαύστως. ούτε γάρ τής αιτίας αρχήν κάπόπαυσιν οίον τ(
γίνεσθαι ούτε τοΰ διοικούντος αυτά.
ι <τ)> Dtels
Context: r e p o r t o f S t o i c v i e w s o n e v e r l a s t i n g r e c u r r e n c e , p l a c e d s h o r t l y a f t e r 4 6 K .
1-3 Cf. 4 6 E - H . W e t r a n s l a t e κ α ί , ι, b y O r ' n o t ' a n d ' , t o i n d i c a t e t h a t κ ο ι ν ό ϊ
λόγος a n d κ ο ι ν ή φύσις are t w o descriptions o f the same thing - g o d the active
p r i n c i p l e o f t h e u n i v e r s e . F o r this use o f κ ο ι ν ο ί , c f . 6 0 A 2 , 5 .
3 ρηθέντα T h e t e r m s e e m s t o m e a n ' s o - c a l l e d ' , b u t πρώτος λόγος is n o t a S t o i c
e x p r e s s i o n ; p e r h a p s it is E u s e b i u s ' , o r his s o u r c e ' s , w a y o f r e f e r r i n g t o σ π ε ρ μ α τ ι κ ο ί
λόγος.
4 άνάστασιν T h i s is t h e s t a n d a r d t e r m in C h r i s t i a n w r i t e r s f o r t h e r e s u r r e c t i o n ;
cf. L o n g ( 4 9 7 ] , 3 5 n. 7 2 . ένιαυτόν τον μέγιστον Diogenes o fBabylon computed
its l e n g t h a t 3 6 5 χ i 8 , o o o s o l a r y e a r s (SVF} D i o g e n e s 2 8 ) . F o r t h e b a c k g r o u n d t o s u c h
computations, cf. van der W a e r d e n [515].
Ε S i m p l i c i u s , In Ar. Phys. 886,12-16 (SVF 2.627, part)
λέγοντες γάρ εκείνοι τόν α υ τ ό ν έμέ πάλιν γίνεσθαι έν τή παλιγγενεσία

ζητούσιν εικότως πότερον εις είμι τώ αριθμώ ό νΰν καί τότε, διά τό τή
ουσία είναι ό αυτός, ή ττ) κατατάξει τή είς άλλην καί άλλην κοσμοποιίαν
διαφοροΰμαι.
Context: c o m m e n t a r y o n A r i s t o t l e , Physics v . 4 , 2 2 8 3 3 - 6 . A r i s t o t l e is r a i s i n g a q u e s t i o n
about t h e identity o f the c h a n g e that Socrates w o u l d u n d e r g o if he w e r e subject t o t h e
s p e c i f i c a l l y ( τ ώ εΐδεί) s a m e c h a n g e at different t i m e s : i f a later o c c u r r e n c e c a n b e
n u m e r i c a l l y i d e n t i c a l t o a n e a r l i e r o n e , h e a r g u e s , t h e c h a n g e i t s e l f w o u l d b e μία; i f
n o t , t h e c h a n g e w o u l d b e τ; α ύ τ η μεν, μία δ' οΰ.
F A l e x a n d e r , In Ar. An. pr. 180,33-6 and 181,25-31 (SVF 2.624, part)
( 1 ) αρέσκει γάρ αύτοις τό μετά τήν έκπύρωσιν π ά λ ι ν πάντα ταύτα εν τώ

κόσμω γίνεσθαι κατ' αριθμόν, ώς και τόν ιδίως π ο ι ό ν π ά λ ι ν τ ό ν αυτόν τώ
πρόαθεν ειναίτε καί γίνεσθαι εν έκείνω τώ κόσμω, ώς εν τοις Περί κόσμου
Χρύσιππος λέγει . . . ( 2 ) καί λέγουσι δε καί τοις ιδίως ποιοίς τοις ύστερον
γινομενοις πρός τούς πρόαθεν παραλλαγάς μόνον γίνεσθαι κατά τινα τών
έξωθεν συμβεβηκότων, οΐαι παραλλαγαί καί έπί τοΰ αυτού μένοντος τε
καί ζώντος Δίωνος ούκ άλλάσσουσιν α υ τ ό ν . ( 3 ) ο ΰ γάρ άλλος γίνεται εί
πρότερον έχων έπί τής όφεως φακούς ύστερον μηκέτ' έχοι- τοιαύτας δέ
φασι τάς έν τοις ιδίως ποιοΐς τοΐς έν άλλω κόσμω παρά τούς έν άλλω
γίνεσθαι.
Context: about 3 pages after 3 8 F . Alexander is c o n t i n u i n g his r e f u t a t i o n of

C h r y s i p p u s ' claim that ' n o t h i n g prevents s o m e t h i n g impossible f o l l o w i n g e v e n f r o m
s o m e t h i n g p o s s i b l e ' . A c c o r d i n g t o C h r y s i p p u s , t h e p r o p o s i t i o n 'this o n e is d e a d ' is
impossible with reference t o D i o n , w h e n Dion is d e a d , b u t it f o l l o w s f r o m t h e
proposition 'Dion is d e a d ' . Alexander r e p l i e s t h a t ' t h i s o n e is d e a d ' w i l l n o t b e
i m p o s s i b l e f o r C h r y s i p p u s , i f it m e a n s ' t h i s m a n ' s s o u l a n d b o d y h a v e b e e n s e p a r a t e d '
( C h r y s i p p u s ' d e f i n i t i o n o f d e a t h , c f . 4 5 D ) ; f o r in t h e S t o i c d o c t r i n e o f r e c u r r e n c e , t h e
r e c u r r e n c e o f D i o n j u s t is t h e r e c o m b i n a t i o n o f t h e soul a n d b o d y o f ' t h i s m a n ' .
5-6 παραλλαγαί S e e n o t e o n C 1 6 , w h e r e n o d i s c e r m b i l i t y h o w e v e r slight is
admitted, in a g r e e m e n t with Origen, Cels. 4 . 1 2 (SVF 2.628): ταυτότητας και
απαράλλακτους τοΐς Ιδίως ποιοΐς καί τοις συμβεβηκόσιν αύτοϊς (κόσμους).
G Origen, Cels. 4 . 6 8 a n d 5 2 0 (SVF 2.626, part)
( 1 ) πειρώμενοι μέντοι θεραπεύειν πως τάς άπεμφάσεις οί άπό τής Στοάς

ούκ οΐδ'όπως απαράλλακτους φασίν έσεσθαι κατά περίοδον τοΐς άπό τών
προτέρων περιόδων πάντας, ίνα μή Σωκράτης πάλιν γένηται, άλλ'
απαράλλακτος τις τώ Σωκράτει, γαμήσων άπαράλλακτον τή Ξανθίππη,
καί κατηγορηθησόμενος ύπό απαράλλακτων 'Ανύτω καί Μελήτω. ούκ
ο ί δ α δέ πώς ό μέν κόσμος άεί ό αυτός έστι και ούκ απαράλλακτος έτερος
έτέρω- τ ά δ ' e v αύτώ ού τά αυτά, άλλ' απαράλλακτα . . . (2) όσοι δ ' α υ τ ώ ν
ήδέσθησαν τό δόγμα, όλίγην ειρήκασι παραλλαγι)ν και σφόδρα βραχεϊαν
γίνεσθαι κατά περίοδον τοίς επί τής προ αυτής π ε ρ ι ό δ ο υ .
4 τή Ξανθίππη Delarue: τήν Ξανθίππην codd.: τινα Ξανθίππη Gundcrmann, Arnim
Context: O r i g e n c o n t r a s t s C e l s u s ' d o c t r i n e o f a f i x e d a n d e v e r l a s t i n g c y c l e o f m o r t a l s
w i t h t h e S t o i c t h e o r y w h i c h also includes i m m o r t a l s .
3-5 B a r n e s [ 5 1 3 ] , 1 0 , a s s i m i l a t e s this a c c o u n t o f w h a t r e c u r s t o t h a t o f F 2, b u t w e
t a k e G t o d e n y n u m e r i c a l i d e n t i t y , w h i c h is p o s t u l a t e d i n F 1.
Η Marcus Aurelius 2 . 1 4
(1) κάν τ ρ ι σ χ ί λ ι α έτη βιώσεσθαι μέλλης καί τοσαυτάκις μύρια, όμως
μέμνησο ότι ουδείς άλλον αποβάλλει βίον ή τούτον ο ν ζή, ουδέ άλλον ζή ή
δν αποβάλλει, είς ταύτόν ονν καθίσταται τό μήκιατον τω βραχυτάτω. τό
γάρ παρόν πάσιν ίσον, και τό άπολλύμενον ονν Ισον καί τό άποβαλλόμενον
όντως άκαριαΐον αναφαίνεται, ούτε γάρ τό παρωχηκός ούτε τό μέλλον 5
άποβάλλοι άν τις. δ γάρ ούκ έχει, πώς άν τις τούτο αύτοΰ άφέλοιτο; (2)
τούτων ο δ ν τ ώ ν δ υ ο άει μεμνήσθαν ενός μέν, ότι πάντα έξ άιδίου ομοειδή
και ανακυκλούμενα καί ουδέν διαφέρει πότερον έν εκατόν έτεσιν ή έν
διακοσίοις ή έν τώ άπείρω χρόνω τά αυτά τις όψεται- έτερου δέ, ότι καί ό
πολνχρονιώτατος καί ό τάχιστα τεθνηξόμενος τό "σον αποβάλλει, τό γάρ ίο
π α ρ ό ν ε σ τ ι μόνον ού στερίσκεσθαι μέλλει, είπερ γε έχει καί τούτο μόνον,
καί δ μή έχει τις ούκ αποβάλλει.
7 άεί Farquharson: δε! Ρ: αν AD
O n this p a s s a g e , a n d o n M a r c u s A u r e l i u s 1 1 . 1 - 2 , w i t h w h i c h i t s h o u l d b e c o m p a r e d ,
cf. L o n g [ 4 9 7 ] , 3 0 - r .
i S i m p l i c i u s , In Ar. Phys. 732,26-733,1
6 Si αυτός χρόνος πότερον γίνεται ώοττερ ενιοί φασιν ή ον, άπορησειεν αν τις. πλεοναχώς δή
λεγομένου τοΰ ταύτοΰ τώ μεν ειδει φαίνεται γίνεσθαι τό αυτό otov θέρος καί χειμών καί αί
λοιπαί ώραί τε καί περίοδοι, ομοίως δέ καί αί κινήσεις αί αύται γίνονται τώ είδει, τροπάς
γάρ καί ισημερίας καί τάς λοιπάς πορείας ό ήλιος αποτελεί, εί δέ τις πιστεύσειε τοίς
Πνθαγορείοις, ώστε πάλιν τά αυτά αριθμώ, κάγώ μνθολογήσω τό ραβδίον έχων ΰμϊν 5
καθημένοις οϋτω, και τά άλλα πάντα ομοίως εξει, και τόν χρόνον εύλογον έστι τόν αυτόν
είναι, μιάς γάρ καί τής αυτής κινήσεως, ομοίως δέ καί πολλών τών αυτών τό πρότερον καί
ύστερον εν καί ταύτόν, καί ό τούτων δή αριθμός- πάντα άρα τά αυτά, ώστε καί ό χρόνος.
Context: q u o t a t i o n f r o m t h e A r i s t o t e l i a n E u d e m u s .
6 S o r a b j i [ 2 2 ] , 1 8 3 - 4 , ·* p r o b a b l y r i g h t t o t a k e E u d e m u s t o b e d r a w i n g his o w n
i n f e r e n c e t h a t t h e t i m e w i l l b e t h e s a m e , a n d u s i n g t h a t i n f e r e n c e as a reductio ad
absurdum o f t h e P y t h a g o r e a n t h e o r y . O u r s u g g e s t i o n is t h a t t h e i n f e r e n c e suited
Chrysippus very well.
53 Soul
A O n g e n , Princ. 3.1.2-3 (SVF 2.988, p a r t )
( 1 ) τών κινουμένων τά μέν τινα έν έαυτοϊς έχει ττ)ν της κινήσεως αίτίαν,
έτερα οέ έξωθεν μόνον κινείται. ( 2 ) έξωθεν μέν ουν μόνον κινείται τά
φορητά, οιον ξύλα καί λίθοι καί πάσα ή ύπό έξεως·μόνης συνεχόμενη
ύλη . . . ( 3 ) έν έαυτοίς δέ έχει τήν αίτίαν τού κινεϊσθαι ζώα καί φυτά καί
άπαξαπλώς όσα ύπό φύσεως ή φυχής συνέχεται, έξ ών φασιν είναι καί τά 5
μέταλλα, πρός δε τοΰτοΐί και τό πύρ αυτοκίνητοι/ εστι, τάχα 8έ καίαΐπηγαί. (4) τών δέ
έν έαυτοίς τήν αίτίαν τού κινείσθαι εχόντων τά μέν φασιν έξ εαυτών
κινεϊσθαι, τ ά δέ άφ' εαυτών έξ εαυτών μέν τά άφυχα, άφ' εαυτών δέ τά
εμφυχα. καί άφ' εαυτών κινείται τά έμψυχα φαντασίας έγγινομένης όρμήν
προκαλούμενης . . . (5) τ ο μέντοι λογικόν ζώον καί λόγον έχει πρός τή ίο
φανταστική φύσει τόν κρίνοντα τάς φαντασίας, καί τινάς μέν άποδοκιμά-
ζοντα, τινάς δέ παραδεχόμενον, ίνα άγηται τό ζώον κατ' αύτάς.
2 μέν om. Arnim silencer 9 κα'ι άφ' εαυτών codd.: άφ' εαυτών γάρ Arnim silcnter
Context: t h e f r e e d o m o f t h e w i l l . F o r s i m i l a r uses o f S t o i c i s m b y O r i g e n , c f . SVF

2 . 9 8 9 — 9 0 , a n d 4 7 0 — Q f o r t h e t h r e e f o l d s y s t e m o f c l a s s i f i c a t i o n b y m e a n s o f έξις,
φύσις, φυχή. F o r d e t a i l e d d i s c u s s i o n , see I n w o o d ( 5 4 7 J , 2 1 - 6 .
7—9 έ ξ ε α υ τ ώ ν , ά φ ' ε α υ τ ώ ν In S i m p l i c i u s ' r e p o r t o f t h e s e p e c u l i a r l y Stoic
t e r m s , SVF 2 . 4 9 9 , t h e s e c o n d is r e l a t e d , as in O r i g e n , t o άφ' ορμής ποιεΐν, b u t t h e
f o r m e r is i l l u s t r a t e d b y a k n i f e ' s p o w e r t o c u t , έκ τής οικείας κατασκευής (κατά γάρ
τό σχήμα και τό εΐδος ή ποίησις επιτελείται). S i m p l i c i u s applies a t h i r d t e r m δι'
έαυτοΰ t o t h e m o v e m e n t o f p l a n t s ; b u t O r i g e n , in a n o t h e r r e p o r t , says t h a t δ ι ' αυτών
(SVF 2 , p . 2 8 9 , 4 ) is t h e t e r m t h a t he thinks d e s c r i b e s t h e m o v e m e n t o f rational
animals. I n w o o d [ 5 4 7 ] , 2 3 - 4 , gives g o o d reason for thinking that Simplicius' a c c o u n t ,
in its d i v e r g e n c e s f r o m O r i g e n , is c o n t a m i n a t e d w i t h A r i s t o t e l i a n a n d N e o p l a t o n i c
a d a p t a t i o n s . B u t s o m e u n c e r t a i n t y persists c o n c e r n i n g S t o i c a p p l i c a t i o n o f t h e t e r m δ ι '
( έ ) α ι ι τ ώ ν ; t h e p r e p o s i t i o n δ ι ά , a t this d a t e , d o e s n o t s e e m as s t r o n g a w o r d f o r
c o n v e y i n g p e r s o n a l a g e n c y as ά π ό .
1 0 - 1 2 λόγον . . . παραδεχόμενον O r i g e n m a y be taken t o subsume the faculty
o f assent u n d e r his a c c o u n t o f λόγος; c f . S .
Β H i e r o c l e s , 1.5—33. 4-38—53
περί τε [τού] κυοφορούντος σ ώ μ α τ ο ς ] ε'πι|σπώμενον τήν ύλην δια(πλάτ]-

τει τό έμβρυον κατά [τι]να$- ά|παρα[|3|άτου5 τάξεις, έωσ[πε\ρ ού πρός
τ[έ]λος ά<ρΎκ·η[ται] καί πρός άπό|τε£ιν εύτρεπές άπεργάσηιται τό
δημιούργημα. \ (ζ) τούτον μέντοι. πάντα τόν χρόνον (λέγω δέ τόν άπό
αυλλή\ψεως [μέχρι άπο[τέξε[ω[ς) διαμένει φύσι[ς\, τούτ' (έστι| 7τν(ει3||μα,
μεταβε[βλη]κό[ς] έκ [σπ]έρμ.ατ[ο]ϊ καί όδώι κ[ειν]ού|μ.ενον ά π ' αρχής είς
[ τ ί ] λ θ ί ' [ή]οη Se κατά [μέν] τά πρώτ[α τοΰ χρόνο\υ \ παχύτερόν πώς έστι ίο
ττν[εύ]μα ή φύσις και μακ[ρά\ν ά\φεστηκυΐα φυχής, κα[τ]όπιν Βέ τούτων
κάπ[ειΒ]άν | σχεδόν ήκηι τής ά π ο τ [ έ ] £ ε ω ? , άπο[λ]επτύνε[ται] . . .] διό Βή
και θύραζε χω[ρήσ]α[σ]α Ίκανούται τώι [περι]έχοντι, | ώ σ τ ε οΐον στομω-
de[iaa] πρός αυτού μεταβαλεΐν . . . \ εις φυχήν. ( 3 ) κα0άπε[ρ] γάρ τό έν
τοις λίθοις π[ν]εύ|μα ταχέως ύπό πλ\η]γής έκπυρούται διά τήν πρός 15
ταύ\την τήν μ€ταβολήν ετοιμότητα, τόν αυτόν τρόπον \ και φύσις εμβρύου
πέπον[ος] ήΒη γεγονό[το?] ού \ |3ραδυνε[ι τ]ό μετα/3ά[λλ]ειν εί? φυχήν
έμ[πεσ]ού|σα τώι [περιέ]χοντι. ταύτηι [Βέ] π[ά]ν τό έκπeσ[όv} ύ|στέρα?
(ύθέως έστι ζ[ώιο]ν . . .] ( 4 ) [τοΰ]ντεύι9εν έ[νθ]υ[μητέο]ν [έστιν ότι πάν]
ζώιον | [τοΰ] μή ζώ[ι]ρυ δυο[ιν] έ[χει Βιαφοράν, αίσθή]σει | T e και 20
όρμήι . . . | ( 5 ) έπεί \ τρ[ίνυν έξ άμφ]ρτέρ[ων έστι τό] ζώιον ... σύνθετον,
έκ σ ώ [ μ ] α | τ ο 9 [και] φυχής, άμφω δ ' έστι σ[ι«·]τά και πρόσβλητα και
τ.ρ | έρεί|σει Β]ή ύπόπτωτα, έτ[ι Βέ] δ ι ' όλων κέκραται, και [σα]|τερ[ον]
μέν έστιν αυτών Βύναμ[ις αί]σθητική, τό δ ' αύτ[ό] | τούτο και τρόπον, όν
[ύ]πεδει£[αμεν, κ-]εινείται, Βήλον ότι Β[ι]\ανεκώς αίσσανοιτ' άν [τό ζώιον] 2$
εαυτού. ( 6 ) τεινομένη γάρ έ]ξω ή φυχ[ή μετ'] αφέσεως [προσ/3άλ]λει πάσι
τοΰ σώματος τοΐς \ μέρεσιν, έ[πί]ι8ή και κέκραται πάσι, προσβάλλου\σα
Βέ άν[τι]προσ[/3άλλ]εται. ( 7 ) άντιβατικόν γάρ και τό σώμα, \ [κ]αθάπ[(ρ]
και [ή] ψυχή· και τό πάθος συνερ£ΐστικ[όν] \ όμού και άντερειστικόν
αποτελείται. ( 8 ) «(αϊ άπό τών άκ·ροτά]|τα>ν μερών είσαι νε[ύο]ν έπί τήν 3°
ήγεμονίαν τ \θρυς σ . . άνα<^έρ[εται], ώς άντίληψιν γίνεσθαι (τών)
| μερών [ά]πά[ν]ταιν τών [τε τ]ού σώματος καί τών τής ψυχής, (g) τού|τ[ο]
δε έστιν [Γ]σον τώι τ[ό ζώιον αΐ]σ(9ά[ν]εσι9αι εαυτού.
For the text and its supplementation, rf. Arnim [572] ad loc.
Context: the beginning o f Hierocles' treatise, Ηθική στοιχείωσις. In the previous

s e n t e n c e , the first of the whole work, he announces his intention of beginning with an
a c c o u n t o f the genesis o f ensouled creatures, and their primary attributes. For extracts
from the passage that follows B , cf. 5 7 C . For further details and bibliography, see
L o n g [ 5 2 0 ] , 4 6 - 7 ; Inwood [ 5 7 5 ] .
5 κατά-τάξεις The terminology refers to the inviolable laws of nature; cf. 5 2 D
6, and the descriptions of ειμαρμένη, 5 5 J - K .
8 φύσις Cf. Chrysippus, cited by Plutarch, St. rep. 1 0 5 2 F : τό βρέφος έν τή
γαστρι φύσει τρέφεσθαι νομίζει καθάπερ φυτόν; and see Long [ 5 2 0 ] , 43~4-
9-ΙΟ Cf. the similar description o f god's activity in cosmogony, 46A.
10-12 This too has Chrysippus' authority; cf. Plutarch (note on 8 above): τήν
ψνχήν άραιότερον πνεύμα τής φύσεως καί λεπτομερέστερον. After άπολεπτύνεται
w e o m i t a line which is too defective to be intelligible.
13-14 Cf. Chrysippus in C 1 - 2 and ap. Plutarch (n. 8 above): φυχόμενον [sc. to
βρέφος] υπό τοΰ αέρος και στομούμενον τό πνεύμα μεταβάλλειν και γίγνεσθαι
ζ ώ ο ν . Hence he claimed justification for φνξις as the etymology o f ψυχή, Plutarch
l o c . cit.
2 iff. T h e c o n t e x t o f t h e s e lines, w h i c h o c c u r a f t e r a n i n t e r v a l o f s e v e r a l p a g e s , is
t h e s o u l ' s c o r p o r e a l n a t u r e a n d its t h r o u g h - a n d - t h r o u g h b l e n d i n g (see 4 8 ) w i t h t h e
body.
24 δ ύ ν α μ ι ς αισθητική A w a y o f r e f e r r i n g t o t h e soul, w h i c h suggests that
δ ύ ν α μ ι ν ( n o t A r n i m ' s φύσιν) s h o u l d fill t h e l a c u n a in D . L . 7 . 1 5 6 , τ ή ν δ ε φυχήν
α'ισθητικήν < · . . > .
26 τεινομενη Cf. 47J,Q , R.
30-1 έΐΓΪ-άναφερίται A r n i m did n o t offer a n y s u p p l e m e n t for the missing
l e t t e r s . S i n c e H i e r o c l e s a p p e a r s t o h a v e u s e d ήγεμονίαν in p l a c e o f t h e s t a n d a r d
ή γ ε μ ο ν ι κ ό ν , h e m a y h a v e t h o u g h t it n e e d e d s o m e e x p a n s i o n . W e s u g g e s t , i f t h e t r a c e s
a r e c o m p a t i b l e , ή γ ε μ ο ν ί α ν τ ( ο ΰ σ τ ή ] 6 Ό υ ς ' t h e r u l e r s h i p o f t h e c h e s t ' ( c f . [φάσκειν]
Χρύσιππον δ'έν τ ω στή|ι9]ει τ ο ήγεμονικόν [ e j i v a t , SVF 3, p. 2 1 7 , 2 0 - 1 ) , and m o r e
tentatively |συν]ανα<£έρ[εται).
C P l u t a r c h , St. rep. 1053C-D [SVF 2.806)
γίγνεσθαι μεν γάρ φησι τήν φυχην όταν τό βρέφος άττοτεχθή καθάπερ στομώαει τή
περιψύξει τοΰ πνεύματος μεταβαλόντος, α π ο δ ε ί ξ ε ι δ έ χρήται τούγεγονέναι τήν
φνχήν καί μεταγενεστέραν ε ί ν α ι μάλιστα τώ καί τόν τρόπον καί τό ήθος
έξομοιοΰσθαι τά τέκνα τοις γονεύσι.
Context: a l l e g e d i n c o n s i s t e n c i e s in C h r y s i p p u s ' s t a t e m e n t s a b o u t t h e s o u l ' s o r i g i n .

1-2 Cf. Β 13-14.
2-4 The 'proof o f t h e s o u l ' s p o s t e r i o r i t y t o t h e b o d y is a t best i m p l i c i t , a n d
a b s e n t f r o m o t h e r S t o i c a c c o u n t s o f h e r e d i t a r y r e s e m b l a n c e s , SVF 1 . 5 1 8 and C i c e r o ,
Tusc. 1.79. Chrysippus' point is p e r h a p s that the temperamental and character
r e s e m b l a n c e s b e t w e e n parents a n d children c a n n o t b e referred t o a pre-natal state,
w h e n t h e b o d y already existed, since t h e y p r e s u p p o s e a parental e n v i r o n m e n t f o r t h e
c h i l d . B u t i f this is his p o i n t , it p a t e n t l y fails t o s h o w t h a t all t h e s o u l ' s p r o p e r t i e s a r e
subsequent to the g e n e r a t i o n o f the b o d y .
D G a l e n , Foet. 4 . 6 9 8 , 2 - 9 (SVF 2.761, part)
( l ) 01J τ ή ν πρώτην ευθέως ύπόθεσιν άγνιοστον μέν αίσθήσει, λόγιο δ ' άνειίρετον
ύποτίθενται τήν καρδίαν απάντων πρώτην γίγνεσθαι λέγοντες- (ι)
δευτέραν δ ' έ π ί τ ή δ ε τ ά λ λ α μόρια διαπλάττειν εκείνη ν , ώς άπολλυμένου
τοΰ διαπλάσαντος αυτήν, όστις π ο τ ' έ σ τ ί , κ α ί μ η κ έ τ ' όντος- (}) εϊτ' εφεξής
ώς άκόλουθον έπιφέροντες ότι καί τό βουλευόμενον ημών μέρος τής φυχής 5
έ ν ταύτη καθέστηκεν.
G a l e n ' s r e f e r e n c e t o t h e S t o i c s is s e c u r e d b y his a t t r i b u t i n g t h e first t w o p o i n t s t o

C h r y s i p p u s ' a n d m a n y o t h e r S t o i c s a n d P e r i p a t e t i c s ' a t Foet. 4 , 6 7 4 , a n d b y his c o n s t a n t
c r i t i c i s m o f t h e t h i r d p o i n t ; c f . 6 5 H . H e r e h e r e f e r s t o t h e m o b l i q u e l y as ' p e o p l e t o t a l l y
u n v e r s e d in a n a t o m i c a l r e s e a r c h , w h o g o in f o r rash a s s e r t i o n s ' .
Ε G a l e n , In Hipp. Ep. VI 2 7 0 , 2 6 - 8 (SVF 2.782)
όσοι γάρ οίονται τήν φυχην ε ί ν α ι π ν ε ύ μ α διασώζεσθαι λέγουσιν αυτήν έκ

τ ί τής άναθυμιάσεως τού αίματος καί τοΰ κατά τήν είσπνοήν έλκομένου
δ ι ά τής τραχείας αρτηρίας (ίσοι τού σώματος (αέρος).
} (αέρος) Arnim
Context: i n t e r p r e t a t i o n o f H i p p o c r a t e s ' v i e w s o n t h e s o u l .
2 αναθυμιάσεων This term (together w i t h πνεύμα, ι ) establishes t h e S t o i c
p r o v e n a n c e o f G a l e n ' s g e n e r a l i z e d s t a t e m e n t ; c f . SVF 1 . 1 4 1 , 5 1 9 - 2 0 . In t h e i r use o f i t
the Stoics c l a i m e d t o h a v e t h e authority o f Heraclitus; cf. L o n g ( 3 5 3 ] , 150-2.
F S e x t u s E m p i r i c u s , M. 7.234
ά λ λ ο ι δ ε άπο τής αυτής ορμώμενοι οννάμεως γλαφνρώτερον άπελογήσαντο. φασί yap
φυχήν λέγεσθαι οιχώς, τό τ€ συνέχον τήν όλην σύγκρισιν καί κατ' ι δ ί α ν τ ο

ήγεμονικόν. όταν γάρ είπωμεν συνεστάναι τ ο ν άνθρωπον έκ φυχής καί
σώματος, ή τόν θάνατον είναι νωρισμόν φυχής άπό σώματος, ιδίοις
καλούμων τό ήγεμονικόν.
Context: c r i t i c a l s u r v e y o f S t o i c d i f f e r e n c e s o f o p i n i o n c o n c e r n i n g <ραντασία.
2 διχώς F o r t h e s i g n i f i c a n c e o f t h e t w o senses o f s o u l , in r e l a t i o n t o t h e S t o i c
d i s t i n c t i o n b e t w e e n soul a n d b o d y , c f . L o n g [ 5 2 0 ] , 4 4 - 5 .
4 F o r t h e a c c o u n t o f d e a t h , c f . 4 5 D 1.
5 ήγεμονικόν T h i s t e r m f o r t h e soul's ' c o m m a n d i n g - f a c u l t y ' m a y be Zeno's
invention, though it m a y a l s o h a v e been coined o r used independently by the
P e r i p a t e t i c S t r a t o ; h e d i f f e r e d f r o m t h e S t o i c s in l o c a t i n g t h e ήγεμονικόν in t h e h e a d ,
b u t his i n s i s t e n c e t h a t all αίσθησις takes place there, i n c l u d i n g bodily pains a n d
p l e a s u r e s , a n d n o t in t h e a f f e c t e d r e g i o n s ( p s . - P l u t a r c h f r a g m e n t , p p . 4 3 - 7 S a n d b a c h )
corresponds t o the Stoic position ( c f M ) .
G C a l c i d i u s 2 2 0 (SVF 2.879, part)
(1) i t e m C h r y s i p p u s " u n a e t c a d c m " i n q u i t " c c r t c r e s p i r a m u s e t v i v i m u s . ( 2 )
spiramus autem naturali spintu. (3) ergo etiam vivimus eodem s p m t u . (4)
v i v i m u s a u t e m a n i m a . ( 5 ) n a t u r a l i s i g i t u r s p i r i t u s a n i m a esse i n v e n i t u r . " "haec

igitur" inquit " o c t o in partes divisa invenitur; constat enim e priticipali et quinque sensibus,
etiam vocali substantia ct serendi procreatidique potcntia. ( 6 ) p o r r o p a r t e s a n i m a e velut
ex c a p i t e fontis cordis sede manantes per universum corpus pornguntur,
omniaque membra usque quaquc vitali spiritu complcnt reguntquc et
moderantur innumerabilibus diversisque virtutibus, nutriendo, adolendo,
movendo motibus localibus, instruendo sensibus, c o m p e l l e n d o ad operan-
d u m , ( 7 ) t o t a q u c a n i m a sensus, q u i sunt eius officia, v e l u t r a m o s e x principali
p a r t e ilia t a m q u a m t r a b e p a n d i t f u t u r o s c o r u m q u a e s e n t i u n t n u n t i o s , i p s a d e
his q u a e n u n t i a v c r i n t iudicat ut r e x . (8) ea p o r r o quae sentiuntur composita
sunt utpote corpora singulique item sensus unum quiddam sentiunt, hie
colores, sonos alius, ast die sucorum saporcs discermt, hie vapores o d o r a m i n u m , ille
asperum levigationemquc tactu, a t q u e haec omnia ad pracsens; neque tamen

praetentorum meminit sensus ullus n e c s u s p i c a t u r futura. (9) i n t i m a e vero
deliberationis e t considerationis p r o p r i u m c u i u s q u e sensus intellegere passio-
nem et e x his quae nuntiant colligere quid sit illud, et praesens quidem
acciperc, absentis autem meminissc, futurum item providere." definit idem
intimam mentis deliberationem sic: " i n t i m u s est m o t u s animae vis rationabilis." 20
3 igitur vel ergo codd. ig absentis vel absens codd.
Context: d o x o g r a p h y o f s o u l . I m m e d i a t e l y f o l l o w i n g this e x t r a c t , C a l c i d i u s d e s c r i b e s
the commanding-faculty o f non-rational animals, a n d then cites Chrysippus'
c o m p a r i s o n o f a r a t i o n a l c o m m a n d i n g - f a c u l t y t o a s p i d e r , l o c a t e d a t t h e c e n t r e o f its
w e b , t h e t h r e a d s o f w h i c h , g r i p p e d b y t h e spider's feet, c o r r e s p o n d t o t h e s t a r t i n g -
p o i n t s o f t h e s e n s e s . ( T h e i m a g e is a l s o a n a c h r o n i s t i c a l l y a t t r i b u t e d t o H e r a c l i t u s , 2 2 Β
67a DK.)
3 naturalis spiritus C f . t h e m u c h fuller a c c o u n t C h r y s i p p u s g a v e in his Περί

φυχής, SVF 2 . 8 8 5 : η γάρ φυχή πνεύμα εστι σύμφυτον ημίν συνεχές παντι τ ώ
σώματι οιήκον, έστ' άν ή τής ζώης εϋπνοια παρή εν τ ώ σώματι. A medical origin
f o r t h e t e r m σύμφυτον πνεύμα h a s b e e n s u s p e c t e d , b u t A r i s t o t l e is its o n l y known
user b e f o r e S t o i c i s m ; c f . S a n d b a c h [ 3 0 4 ] , 4 6 - 8 .
12-15 T h e s e lines r e c a l l t h e A r i s t o t e l i a n d o c t r i n e o f t h e ' s p e c i a l sensibles' o f e a c h

s e n s e ; c f . a l s o f o r E p i c u r e a n i s m , 1 6 C , w i t h n o t e . A c c o r d i n g t o A e t i u s (SVF 2.852), a
S t o i c a c c o u n t o f κοινή αϊσθησις ( t o c a t e r f o r t h e A r i s t o t e l i a n c o n c e p t ? ) w a s εντός
άφή, καθ' ήν και ημών α υ τ ώ ν α ν τ ι λ α μ β α ν ό μ ε θ α ; c f . L l o y d [ 5 2 4 ] , 194~5·
15 a d praesens Absence o f a developed sense o f time is s o m e t h i n g that

d i f f e r e n t i a t e s a n i m a l s f r o m h u m a n s , C i c e r o , Off. 1 . 1 1 ; c f . a l s o Τ 2 .
i 6 - i 7 intimae deliberationis C f . E p i c u r u s ' a c c o u n t o f δόξα as a s e c o n d a r y
internal process, 1 5 A 1 2 . F o r Stoic a c c o u n t s o f the m i n d ' s o r g a n i z a t i o n o f empirical
data, cf. 3 9 C - E .
Η Aetius 4 . 2 1 . 1 - 4 (SVF 2.836, part)
( 1 ) ο ί Στωικοί φασιν είναι τής φυχής άνώτατον μέρος το ήγεμονικόν, τό
ποιούν τάς φαντασίας καί συγκαταθέσεις καί αισθήσεις καί ορμάς- καί
τούτο λογισμόν καλούσιν. (2) άπό δέ τού ηγεμονικού έπτά μέρη έστι τής
φυχής έκπεφυκότα καί έκτεινόμενα είς τό σώμα καθάπερ αί άπό τού
πολύποδος πλεκτάναι. (}) τών δέ έπτά μερών τής φυχής πέντε μέν ε'ισι τά 5
αισθητήρια, όρασις όσφρησις άκοή γεύσις καί άφή. ών ή μέν όρασις έστι
πνεύμα διατεϊνον άπό ηγεμονικού μέχρις οφθαλμών, άκοή δέ πνεύμα
διατείνον άπο τού ηγεμονικού μέχρις ώτων . . . ( 4 ) τ ώ ν δέ λοιπών τό μέν
λέγεται σπέρμα, οπερ και α υ τ ό πνεύμα έστι διατείνον άπό τού ηγεμονικού
μέχρι τών παραστατών. (<,) τό δέ "φωνάεν" ύπό τού Ζήνωνος είρημένον, ό καί Ό
φωνήν καλούσιν, έστι πνεύμα διατείνον άπό τού ηγεμονικού μέχρι
φάρυγγος καί γλωττης καί τών οικείων οργάνων, αυτό 8έ τό ήγεμονικόν ώσπερ
έν κόσμω κατοικεί έν τή ημετέρα σφαιροειοεί κεφαλή.
2 και Α: και τάς B C

1
ι κόσμοι (ήλιος)
3 Diels
Context: d o x o g r a p h y o f S t o i c psychology.
2 αισθήσεις N o t n o r m a l l y listed as a s p e c i f i c f a c u l t y o f t h e ήγεμονικόν, cf. Κ 2 ,
p . P l a c e d h e r e b e t w e e n συγκαταθέσεις a n d ορμάς, αισθήσεις should be interpreted
in t h e s t r o n g c o g n i t i v e sense e x p l a i n e d in 4 0 Q .
4 έκπεφυκότα T h e t e r m is u s e d b y A l e x a n d e r , D e an. 9 4 , 3 0 , f o r t h e v e i n s '
' o u t g r o w t h ' f r o m t h e h e a r t . H i s d i s c u s s i o n t h r o u g h o u t De an. 9 4 - 1 0 0 illustrates t h e
dissemination o f Stoic p s y c h o l o g y .
13 κεφαλή N o t Chrysippus' doctrine (cf. 6 5 H ) but that o f s o m e unnamed
S t o i c s ; c f . SVF 3 Diogenes 3 3 .
I Nemesius 2 1 2 , 6 - 9 (Panaetius fr. 86)
Παναίτιος δέ ό φιλόσοφος τό μέν φωνητικόν τής καθ' όρμήν κινήσεως

μέρος είναι βούλεται, λέγων ορθότατα- τό δ έ σττερματικόν οΰ τής φυχής
μέρος άλλά τής φύσεως.
N e m e s i u s says this a f t e r r e p o r t i n g Z e n o ' s d o c t r i n e s o f a n e i g h t - p a r t s o u l . P a n a e t i u s

p r o b a b l y s u b s u m e d t h e v o c a l f a c u l t y u n d e r ορμή in o r d e r t o a v o i d a n y s u g g e s t i o n
t h a t it is o n l y a n i n s t r u m e n t a l p a r t o f t h e s o u l ; c f . R i s t I 3 0 3 ] , 1 8 0 - 1 ; L o n g [ 5 2 0 ] , 4 8 . H i s
a l l o c a t i o n o f r e p r o d u c t i o n t o φύσις l o o k s like a n A r i s t o t e l i a n m o v e in t h e o p p o s i t e
d i r e c t i o n , d o w n g r a d i n g this f a c u l t y t o t h e l e v e l o f i n v o l u n t a r y n u t r i t i o n ; c f . N e m e s i u s
2 4 9 - 5 0 = Panaetius fr. 8 6 a .
J C i c e r o , Off. 1 . 1 3 2 (Panaetius fr. 88)
motus autem animorum duplices sunt: alten cogitationis, alteri appetitus.
cogitatio in vero exquirendo maxime versatur, appetitus impellit ad
agendum, curandum est igitur ut cogitatione ad res q u a m optimas utamur,
appetitum rationi o b o e d i e n t e m praebeamus.
Context: d i s c u s s i o n o f decorum.
T o g e t h e r w i t h C i c e r o , Off. 1 . 1 0 1 ( P a n a e t i u s fr. 8 7 ) , this p a s s a g e is r e g u l a r l y t r e a t e d
as e v i d e n c e f o r P a n a e t i u s ' p s y c h o l o g y ; it is a l s o f r e q u e n t l y i n t e r p r e t e d ( c f . R i s t [ 3 0 3 ] ,
1 8 2 - 4 ) as a d e v i a t i o n f r o m C h r y s i p p u s ' r a t i o n a l m o n i s m in f a v o u r o f A r i s t o t e l i a n
bipartition o f t h e soul ( e . g . EN 1 . 1 3 , 1 1 0 2 b i 6 - i 10333) into rationality and the
irrational a p p e t i t i v e faculty w h i c h c a n o b e y o r disobey reason. W h a t recalls Aristotle,
however, is n o t s o m u c h the notion o f 'making impulse obedient t o reason' -
C h r y s i p p u s h i m s e l f e x p l a i n s άλογος o r ' e x c e s s i v e i m p u l s e ' as ' d i s o b e d i e n t t o r e a s o n ' ,
6 S J - as t h e i m p l i e d d i v i s i o n b e t w e e n t h e o r e t i c a l a n d p r a c t i c a l a c t i v i t y ; a n d this t o o is
Standard Stoicism; cf. D . L . 7 . 1 3 0 , γεγονέναι . • . ύ π ό τής φύσεως επίτηδες τό
λογικόν ζώον πρός θεωρίαν και πράξιν; also 6 1 D 2 .
Κ I a m b l i c h u s , De anima ( S t o b a e u s 1.368,12-20; SVF 2.826, part)
( l ) πώς ούν διακρίνονται; κατά μέν τούς Στωικούς ένιαι μέν διαφορότητι
(τών) υποκειμένων σωμάτων πνεύματα γάρ άπό τον ηγεμονικού φασιν
οΰτοι δ ι α τ ε ί ν ε ι ν ά λ λ α καί ά λ λ α , τ ά μ έ ν ε ι ς οφθαλμούς, τά δέ ειςώτα, τάδέ
<*S αλλα αισθητήρια. (2) ένιαι δέ ίδιότητι ποιότητος περί τό αυτό
ύποκείμενον ώσπερ γάρ τό μήλον εν τώ αύτώ σώματι τήν γλυκύτητα εχει
και τήν εύωδίαν, ούτω και τό ήγεμονικόν εν ταύτώ φαντασίαν, συγκατά-
θεσιν, όρμήν, λόγον συνείληφε.
ί <τών> Heeren 3 και codd.: κατ' Memeke, Wachsmuth
Context: doxography o f soul; cf. 2 8 F f o r an earlier e x t r a c t , which discusses t h e

o n t o l o g y o f lines 4 - 7 . F o r d e t a i l e d d i s c u s s i o n , c f . I n w o o d [ 5 4 7 ] . 3 0 - 4 1 , w h o a m p l y
vindicates t h e reliability o f l a m b l i c h u s ' e v i d e n c e .
1 διακρίνονται S u p p l y α ί δυνάμεις τής φυχής.
6—7 O n t h e p u z z l i n g i n c l u s i o n o f λόγος in t h e list o f f a c u l t i e s , c f . L o n g [ 5 2 0 ] , 4 9 -
5 0 , a n d c o n t r a s t λογισμός ( Η 3 ) as t h e n a m e o f t h e e n t i r e ήγεμονικόν.
L S e n e c a , Ep. 113.23 (SVF 2.836, part)
inter Cleanthen et discipulum eius Chrysippum non convenit quid sit
a m b u l a t i o . C l e a n t h e s ait s p i r i t u m esse a p r i n c i p a l i u s q u e in p e d e s permissum,

Chrysippus ipsum principale.
Context: e x p o s i t i o n o f t h e d o c t r i n e t h a t t h e v i r t u e s a r e ' l i v i n g b e i n g s ' (cf. 6 1 E ) . S e n e c a

has b e e n e l u c i d a t i n g ' a s s e n t ' : Ί w a l k ' , h e s a y s , ' i m m e d i a t e l y f o l l o w i n g m y s a y i n g t h a t
I s h o u l d w a l k a n d approving this j u d g e m e n t o f m i n e ' (Ep. 1 1 3 . 1 8 ) . B u t S e n e c a is o u t o f
line w i t h C h r y s i p p e a n p s y c h o l o g y in t r e a t i n g t h e ' i m p u l s e t o w a l k ' as p r i o r , in t h e
c a u s a l s e q u e n c e , t o a s s e n t , a n d t h u s as s o m e t h i n g t o b e a p p r o v e d o r d i s a p p r o v e d ; c f .
I n w o o d [ 5 4 7 ] , 1 7 6 , 2 8 2 n . 1 9 3 . In C h r y s i p p u s ' d o c t r i n e , t h e i m p u l s e is a c o m p o n e n t o f
t h e a s s e n t , a d e c i s i o n i s s u i n g in a c t i o n ; s e e 3 3 1 . H i s d i s a g r e e m e n t w i t h C l e a n t h e s is
difficult t o e l u c i d a t e , b u t p r o b a b l y r e l a t e s t o a w i s h t o a v o i d a n y s u g g e s t i o n that
p u r p o s i v e b o d i l y m o v e m e n t s a r e e v e n l o c a l l y s e p a r a b l e f r o m t h e m i n d ' s a c t i v i t y . In
C l e a n t h e s ' a c c o u n t , w a l k i n g is a m i n d - d i r e c t e d p n e u m a t i c m o v e m e n t in t h e l e g s ;
Chrysippus' claim - w a l k i n g s i m p l y is t h e m i n d a t w o r k - i m p l i e s t h a t t h e l e g s '
m o v e m e n t s are n o t the o u t c o m e o f an a n t e r i o r decision, but are actually identical w i t h
t h e m i n d ' s assent a n d i m p u l s e t o w a l k . F o r f u r t h e r d i s c u s s i o n , c f . R i s t [ 3 0 3 ] , 3 3 — 4 ;
Inwood [547], 5 0 - 1 .
Μ Aetius 4.23.1 (SVF 2.854)
ο ί Στωικοί τά μέν πάθη έν τοΐς πεπονθόσι τόποις, τάς δέ αισθήσεις έν τω

ήγεμονικώ.
Context: d o x o g r a p h y πΐρί παθών σωματικών el συναλγεΐ τ ο ύ τ ο ι ς ή ψυχή.

T h e t e r m s ττά^τ; a n d αισθήσεις a r e n o t u s e d h e r e in a n y t e c h n i c a l S t o i c s e n s e . A s t h e
c o n t e x t e x p l a i n s , πάθος r e f e r s t o b o d i l y states o r c h a n g e s ( e . g . d a m a g e t o a f i n g e r ) a n d
αίσθησις t o the c o r r e s p o n d i n g sensations. T h e Stoic d o c t r i n e agrees w i t h that o f
S t r a t o , w h o s e v i e w , as d e s c r i b e d b y p s . - P l u t a r c h ( c f . n o t e o n F 5 ) , uses αΐσθησις in t h e
s a m e sense as h e r e , a u s a g e w h i c h fits t h e o t h e r w i s e m i s l e a d i n g a t t r i b u t i o n t o t h e S t o i c s
o f t h e p r o p o s i t i o n t h a t all αισθήσεις a r c t r u e , SVF 2.7$ (cf. 4 0 Q ) . F o r a full a c c o u n t o f
the Stoic concept o f διάδοσις - the transmission o f a bodily affection t o the
ήγεμονικόν w h i c h feels t h e a f f e c t i o n - see P l o t i n u s , Fnn. 4 . 7 . 7 ; a n d f o r συμπάθεια o f
b o d y a n d soul, cf. Β 4 - 8 ; 4 5 C .
Ν D i o g e n e s L a e r t i u s 7 . 1 5 7 (SVF 2.867)
όράν δέ τού μεταξύ τής οράσεως καί τού υποκείμενου φωτός εντεινόμενου
κωνοειδώς, καθά φησι Χρύσιππος έν δεύτεροι τών Φυσικών και Απολλόδωρος,
γίνεσθαι μεν τό κωνοειδές τού αέρος πρός τ ή όφει, τήν δέ βάσιν πρός τω
όρωμένω. ώς διά βακτηρίας ουν τού ταθέντος αέρος τό βλεπόμενον
άναγγέλλεσθαι.
j μεν BP: μέντοι F P ( c o r r )
Context: d o x o g r a p h y o f S t o i c p s y c h o l o g y .
1 οράσεως T h e s o u l ' s v i s u a l f a c u l t y is m e a n t , c o n s i s t i n g o f πνεύμα stretching
f r o m t h e ήγεμονικόν t o t h e e y e ; c f . Η 6 - 7 . B y its c o n t a c t w i t h t h e i l l u m i n a t e d air
o u t s i d e , it m a k e s this i n t o a c o n e - s h a p e d visual m e d i u m , t h e t e c h n i c a l n a m e f o r w h i c h
is συνέντασις; c f . SVF 2 . 8 6 3 — 6 .
4 βακτηρίας E x p l a i n e d b y A l e x a n d e r , SVF 2 . 8 6 4 , as a w a y o f s i g n i f y i n g t h e
' c o n t a c t ' t h e i m p r i n t e d a i r e s t a b l i s h e s b e t w e e n t h e visual o b j e c t a n d t h e p e r c i p i e n t .
5 άναγγέλλεσθαι F o r t h e senses as r e p o r t e r s t o t h e m i n d ; c f . G 7 ; 7 0 A 7 .
Ο Nemesius 2 9 1 , 1 - 8 (SVF 2.991, part)
έκάστω γάρ τών γενομένων δεδόσθαι τι καθ' ε'ιμαρμένην, ώς τώ ύδατι τό
φύχειν, καί έκάστω τών φυτών τό τοιόνδε καρπόν φέρειν, καί τώ λίθω τό
κατωφερές, καί τώ πυρί τό άνωφερές, ούτω καί τώ ζώω τό συγκατατίθεσ
θαι καί όρμάν όταν δέ ταύτη τι; όρμή μηδέν άντιπέση τών έξωθεν και καθ' ε'ιμαρμένην,
τότε το περιπατεΐν τέλεον έφ' ήμΐν είναι, και πάντως περιπατήσομεν.
Context: S t o i c r e c o n c i l i a t i o n o f h u m a n a u t o n o m y a n d f a t e ( c f . 4 - 5 ) , a t t r i b u t e d t o
Chrysippus, Philopator, a n d ' m a n y other distinguished m e n ' .
A n i m a l s in g e n e r a l a r e s i m i l a r l y c r e d i t e d w i t h assent b y A l e x a n d e r , Fat. 1 8 2 , 1 6 -
1 8 3 , 2 4 (including 6 2 G 6 ) , a n d b y the Antiochean Stoic Lucullus at 4 0 O 3 . T e x t s
w h i c h s e e m t o restrict assent t o rational a n i m a l s include A 5 , Ρ I ; 6 2 K . F o r discussion,
cf. L o n g [ 5 2 0 ] , 5 0 ; S h a r p i e s [ 3 3 3 ] , 1 4 4 - 5 ; a
" d especially I n w o o d ( 5 4 7 ] , 7 0 - 9 1 , w h o
argues that N e m e s i u s a n d Alexander misrepresent Stoicism b y a m a l g a m a t i n g what
t h e S t o i c s c a l l e d εΐκειν, ' a n a u t o m a t i c r e s p o n s e ' t o i m p r e s s i o n s ( c f . S a n d 3 9 A 5 ) , w i t h
assent; t h e S t o i c s , I n w o o d m a i n t a i n s , m a y h a v e a t t r i b u t e d t h e f o r m e r , b u t n o t the
l a t t e r , t o a n i m a l s a n d y o u n g c h i l d r e n . T h i s is a p r o m i s i n g s u g g e s t i o n . B u t h o w e v e r t h e
e v i d e n c e is i n t e r p r e t e d , it s e e m s best t o h o l d o n t o t h e n o t i o n t h a t r a t i o n a l assent has a
r u d i m e n t a r y n o n - r a t i o n a l c o u n t e r p a r t in a n i m a l behaviour.
Ρ Philo, Leg. alleg. 1 . 3 0 (SVF 2.844)
( ί ) τ ο γάρ ζώον τού μή ζώου δυσί προύχει, φαντασία καί όρμή. (ϊ) ή μέν
οΐιν φαντασία συνίσταται κατά τήν τού έκτος πρόσοδον τυπούντος νούν δι'
Ο-ΐσθησεως. ( 3 ) ή δέ όρμή, τό άδελφόν τής φαντασίας, κατά τήν τού νού
ΊΌνικήν δύναμιν, ήν τείνας δι' αίσθήσεως άπτεται τού υποκειμένου καί
η
ρος αυτό χωρεί γλιχόμενος έφικέσθαι και συλλαβείν αυτό.
Context: h o w m e n t a l f a c u l t i e s a r e r e l a t e d t o e a c h o t h e r . P h i l o ' s t e r m i n o l o g y , though

a l w a y s e c l e c t i c , is s o d i s t i n c t i v e l y S t o i c h e r e ( c f . τονικήν, 4) that t h e passage c a n b e
t r e a t e d as g o o d e v i d e n c e f o r o r t h o d o x S t o i c i s m ; c f . I n w o o d 1 5 4 7 J . 3 ' ·
4 αΰτθήσεως T h e t e r m r e f e r s h e r e t o t h e a c t i v i t y o f t h e senses ( c f . t h e last u s a g e
c i t e d in 4 0 Q ) a n d n o t t o c o g n i t i o n o f p e r c e p t i b l e o b j e c t s .
Q Stobaeus 2 . 8 6 , 1 7 - 8 7 , 6 (SVF 3.169, part)
( 1 ) τ ο δ έ κινούν τήν όρμήν ουδέν έτερον είναι λέγουσιν άλλ' ή φαντασίαν
όρμητικήν τού καθήκοντος αύτόθεν. (ζ) τήν δέ όρμήν είναι φοράν φυχής
έττί τι κατά τό γένος. (}) ταύτης δ' έν εΐδει θεωρεϊαθαι τήν τε έν τοΐς
λογικοΐς γιγνομένην όρμήν και τήν έν τοΐς ά λ ό γ ο ι ς ζωοις- ού κατωνομασ-
μέναι δ' ε'ισίν. ή γάρ όρεξις ούκ έστι λογική ορμή, άλλά λογικής ορμής 5
είδος. ( 4 ) τ ή ν δ έ λογικήν όρμήν δεόντως άν τις άφορίζοιτο λέγων είναι
φοράν διανοίας έπί τι τών έν τώ π ρ ά τ τ ε ι ν ταύτη δ' άντιτίθεσθαι άφορμήν.
ι άλλ' ή Mecirer. άλλά codd. 3 h t i S « Hirzt'l: ίνι act f: άγι afi (om. ταύτης) V 4
χατωνομασμίνα codd.: corr. Heeren 6 άν τις άφορίζοιτο Salmasius: άνταφορίζοιτο codd. 7
άιτίβίοθαι codd.: corr. Heeren
Context: doxography o f S t o i c όρμή. T h e p a s s a g e a n d its sequel a r e d i s c u s s e d in

i l l u m i n a t i n g detail b y I n w o o d [ 5 4 7 ] , 5 5 - 6 , 224-42.
1-2 S e e n o t e o n 5 9 E . I n w o o d J 5 4 7 J , 2 2 4 , t a k e s αΰτόΐ9εν w i t h καθήκοντος, b u t it
s e e m s b e t t e r t o r e g a r d it as m o d i f y i n g όρμητικήν: t h e i m p r e s s i o n ' t h e n a n d t h e r e ' has
t h e p o w e r t o a c t i v a t e a p r o p e r f u n c t i o n , i . e . its m e r e a p p e a r a n c e is sufficient t o w a r r a n t
assent a n d i m p u l s e .
4-5 T h e όρμή o f r a t i o n a l a n i m a l s differs f r o m t h a t o f t h e n o n - r a t i o n a l , b u t t h e
s a m e t e r m όρμή a p p l i e s t o t h e m b o t h , όρεξις is n o t t h e g e n e r i c n a m e f o r ' r a t i o n a l
i m p u l s e ' , b u t a specific t v p e o f such i m p u l s e ; cf. n o t e o n 5 6 C , a n d I n w o o d [547},
22 rT.
7
R Plutarch, St. rep. 1 0 3 7 F (SVF 3.175, part)
και μήν ή όρμή κατά γ' αυτόν τού άνθρωπου λόγος έστι προστακτικός
αύτώ τού ποιεϊν, ώς έν τώ Περί νόμου γέγραφεν. ούκούν καί η αφορμή
λόγος απαγορευτικός.
Context: s u p p o s e d i n c o n s i s t e n c i e s in C h r y s i p p u s ' a c c o u n t s o f l a w .
A s a n i m p e r a t i v e ( π ρ ο σ τ α κ τ ι κ ό ς , c f . D . L . 7 . 6 7 ) , ό ρ μ ή m a n i f e s t s i t s e l f in a t y p e o f
lekton; c f . n o t e o n 3 3 1 , a n d see t h e v e r y full t r e a t m e n t b y I n w o o d [ 5 4 7 ) , 4 6 - 7 , 6 1 - 6 .
92-5. 160.
S Plutarch, St. rep. 1 0 5 7 A (SVF 3.177, part)
κ α ί μ ή ν έ ν γε τοις πρός τούς Ακαδημαϊκούς άγώσιν ό πλείστος λόγος

αύτώ τ ε Χρυσίππω και Άντιπάτρω περι τίνος γέγονε; περι τού μήτε
πράττειν μήθ' όρμάν άσυγκαταθέτως, άλλά πλάσματα λέγειν καί κενάς
υποθέσεις τούς άξιούντας οικείας φαντασίας γενομένης ευθύς όρμάν μή
είζαντας μηδέ σνγκαταθεμένους. 5
ι Aoyos X g . om. ccct.
3
I Tttpi τίνος X ' g . τίνος vel τόνος cett.. πόνος Stephanie ό πλίίστος
[Aoyoi] . . . rrovos nepi τίνος Pohlenz
Context: alleged inconsistencies in t h e S t o i c doctrine o f fate. This extract is

immediately followed by 4 1 F .
F o r t h e S t o i c s ' a r g u m e n t s w i t h t h e A c a d e m i c s o n this issue, c f . v o l . i , 4 5 5 - 7 . T h e
S t o i c c h a l l e n g e h e r e is a d i r e c t r e j o i n d e r t o A r c e s i l a u s in 6 9 A 5 .
Τ S e x t u s E m p i r i c u s , M. 8.275-6 (SVF 2.223, p a " )
( 1 ) φασιν ότι άνθρωπος ουχί τω προφορικώ λόγω διαφέρει τών άλογων

ζώων (καί γάρ κόρακες καί ι/ιιττακοί καί κίτται έναρθρους προφέρονται
φωνάς), άλλά τώ ένδιαθέτω. (2) ουδέ τή άπλή μόνον φαντασία (έφαντα-
σιοΰτο γάρ κάκείνά), άλλά τή μεταβατική και συνθετική. (}) διόπερ
ακολουθίας έννοιαν έχων ευθύς καί σημείου νόησιν λαμβάνει διά τήν 5
άκολουθιαν καί γάρ αυτό τό σημείόν έστι τοιούτον "εί τόδε, τάδε". ( 4 )
έπεται άρα τή φύσει καί κατασκευή τάνθρώπου τό καί σημείον ύπάρχειν.
Context: a r g u m e n t s f o r a n d a g a i n s t t h e e x i s t e n c e o f s i g n s . S e x t u s ' δ ο γ μ α τ ι κ ο ί , ι, a r e
primarily, if n o t exclusively, Stoics. This identification is e s t a b l i s h e d by the
i m m e d i a t e l y p r e c e d i n g c o n t e x t , w h i c h discusses t h e S t o i c d o c t r i n e o f s i g n s ; c f . n o t e o n
51H.
B u r n y c a t [ 4 8 4 ) , 2 0 6 - 8 , s h o w s that the a r g u m e n t crucially depends o n the claim
t h a t h u m a n n a t u r e , 7 , is p r o v i d e n t i a l l y s t r u c t u r e d ( S . E . , M. 8 . 2 8 5 - 6 ) , a p o i n t w h i c h
assures its S t o i c p r o v e n a n c e ; c f . 6 3 E . H o w e v e r , w e d o n o t s h a r e his v i e w ( [ 2 0 6 ] , n. 3 3 )
that άπλή μόνον φαντασία, }, m e a n s φαντασία simpliciter. F o l l o w e d as it is b y
συνθετική, 4 , άπλή m u s t m e a n ' s i m p l e ' as d i s t i n c t f r o m ' c o m p l e x ' ; c f . S . E . , M. 7 . 1 3 5 ,
2 2 8 — 9 . F o r f u r t h e r d i s c u s s i o n , c f . L o n g [ 4 2 6 | , 8 7 f t . ; a n d 9 5 - 6 , o n ακολουθία, lines 5 -
6.
U G a l e n , Plac. 2 . 5 . 9 - 1 3 (SVF 3 Diogenes 2 9 , part)
( l ) τόν αυτόν δή τούτον λόγον Διογένης ού κατά τήν αυτήν ίραιτά λίξιν, άλλ'ώδε • "οθεν
εκπέμπεται ή φωνή, καί ή έναρθρος, ούκούν καί ή σημαίνουσα έναρθρος
φωνή εκείθεν, (ζ) τούτο δέ λόγος. (}) καί λόγος άρα εκείθεν εκπέμπεται
όθεν καί ή φωνή. ( 4 ) ή δέ φωνή ούκ έκ τών κατά τήν κεφαλήν τόπων
εκπέμπεται άλλά φανερώς έκ τών κάτωθεν μάλλον, έκφανής γούν έστι διά 5
τής αρτηρίας διεξιούσα. ( 5 ) καί ό λόγος άρα ούκ έκ τής κεφαλής
εκπέμπεται, άλλά κάτωθεν μάλλον. ( 6 ) άλλά μήνγε κάκείνο αληθές, τό τόν
λόγον έκ τής διανοίας έκπέμπεσθαι. ένιοι γούν καί οριζόμενοι αυτόν φασιν
είναι φωνήν σημαίνουσαν άπό διανοίας έκπεμπομένην. (j) καί άλλως δέ
πιθανόν ύπό τών εννοιών ένσεσημασμένον τών έν τή διάνοια καί οίον ίο
εκτετυπωμένον έκπέμπεσθαι τόν λόγον, καί παρεκτείνεσθαι τω χρόνω
κατα τε τό διανενοήσθαι καί τήν κατά τό λέγειν ένέργειαν. ( 8 ) και ή διάνοια
uk..
apa ουκ έστιν έν τή κεφαλή άλλ' έν τοϊς κατωτέρω τόποις, μάλιστα πως
περι τήν κ α ρ δ ί α ν . "
5 εκφανης codd.: εμφανής Aid.
Context: v a r i o u s S t o i c a r g u m e n t s f o r l o c a t i n g t h e m i n d in t h e h e a r t ; c f . 6 5 H .
F o r t h e linguistic c o n c e p t s i n v o k e d here, cf. 3 3 A , C .
V G a l e n , Plac. 5 . 2 . 4 9 a n d 5 . 3 . 1 (SVF 2.841, part)
"εστί δε (γε) τής φυχής μέρη δι' ών ό έν αυτή λόγος συνέστηκε και ή έν
αύτώ διάθεσις. και έστι καλή ή αισχρά ψυχή κατά τό ήγεμονικόν μόριον
έχον (ούτως) ή ούτως κατά τούς οικείους μερισμούς." . . . άνα-
μιμνήσκων ίσως ημάς τών έν τοϊς Περί τού λόγου γεγραμμένων ών σύ
διήλθες, ώς έστιν εννοιών τέ τίνων και προλήψεων άθροισμα. 5
ι < y e > Muller; cf. 5.3.1 3 < ο ύ τ ω > Ricci, Cornanus

5
Context: G a l e n is o b j e c t i n g t o C h r y s i p p u s ' e x p l a n a t i o n o f m e n t a l h e a l t h / i l l - h e a l t h b y
r e f e r e n c e t o p r o p o r t i o n / d i s p r o p o r t i o n o f t h e ' p a r t s ' o f t h e ήγεμονικόν; cf. 4 7 H . Since
t h e l a t t e r , s a y s G a l e n , is s u p p o s e d t o b e a s i n g l e p a r t o f t h e s o u l , C h r y s i p p u s is
c o m p e l l e d t o t r e a t its ' a c t i v i t i e s ' as i f t h e y w e r e p a r t s , a n d fails a n y w h e r e t o s p e c i f y t h e
n a t u r e o f its οίκείοι μερισμοί, }. T h e a n s w e r G a l e n o f f e r s C h r y s i p p u s f r o m his o w n
w r i t i n g s in 4 - 5 is p o l e m i c a l . C h r y s i p p u s w o u l d p r o b a b l y h a v e said t h a t t h e μερισμοί
o f t h e i j y e p o v i K O v a r e t h e f o u r f a c u l t i e s s p e c i f i e d in Κ 2 ; i . e . t h e s o u l ' s h e a l t h d e p e n d s
u p o n a c o n c o r d a n t relationship b e t w e e n these faculties, such that a person makes
correct use o f impressions, avoids excessive impulses, knows when to give o r
w i t h h o l d assent, a n d , in g e n e r a l , a c t s in r a t i o n a l a g r e e m e n t w i t h n a t u r e ; c f . 3 1 B ; 6 2 K ;
63C, E ; 65J.
5 Cf. 3 9 E - F .
W E u s e b i u s , Pr. ev. 1 5 . 2 0 . 6 (SVF 2.809)
(1) τήν δέ ψυχήν γενητήν τε καί φθαρτήν λέγουσιν. ούκ ευθύς δέ τού
σώματος άπαλλαγείσαν φθείρεσθαι, άλλ' έπιμένειν τινάς χρόνους καθ'
έαυτήν, τήν μέν τών σπουδαίων μέχρι τής είς πύρ α ν α λ ύ σ ε ω ς τών πάντων,
τήν δέ τών αφρόνων πρός ποσούς τινας χρόνους, (ι) τό δέ διαμένειν τάς
ψυχάς ούτως λέγουσιν, ότι διαμένομεν ημείς φυχαϊ γενόμενοι τού S
σώματος χωρισθέντες καϊ είς έλάττω μ ε τ α β α λ ό ν τ ε ς ο ύ σ ί α ν τήν τής φυχής,
τάς δέ τών [αφρόνων κ α ί ] άλογων ζώων φυχάς συναπόλλυσθαι τοΐς
σώμασι.
ή χωρισθέντος codd.. corr. Diels 6 (is DE: ούκ CFG μεταβαλόντος codd.: corr. Diels 7
αφρόνων καϊ del. A.A. Long
Context: d o x o g r a p h y o f S t o i c psychology.
F o r f u r t h e r e v i d e n c e a n d discussion, c f . H o v e n [ 5 2 5 ] ; Rist ( 3 0 2 ] , 256-61.
7 αφρόνων T h e r e p e t i t i o n o f this w o r d , c f . 4 , n o t o n l y risks a m b i g u i t y ( s o
H o v e n ( 5 2 5 ] , 4 9 n. 5 ) , b u t is u t t e r l y o u t o f p l a c e , άφριυν is n o t a n a t t r i b u t e o f n o n -
r a t i o n a l a n i m a l s . T h e w o r d s αφρόνων καί, e v e n i f E u s e b i u s w r o t e t h e m , s h o u l d b e
d e l e t e d f r o m t h e t e x t w h e n it is t r e a t e d as t e s t i m o n y f o r S t o i c i s m .
X D i o g e n e s L a e r t i u s 7 . 1 4 3 (SVF 2.633, P a r t
)
έμψυχου [sc. τόν κόσμον] Βέ, ώς δήλον έκ τής ημετέρας ψυχής εκείθεν
ούσης αποσπάσματος.
Context: d o x o g r a p h y o f S t o i c c o s m o l o g y .
2 άποσττάσματος T h e b i o l o g i c a l r e s o n a n c e o f t h e t e r m is i n f l u e n c e d b y its
u s a g e in e a r l y S t o i c i s m , w h e r e σπέρμα is d e s c r i b e d as ψυχής απόσπασμα, SVF 1.128;
cf. R i s t [ 3 0 2 ] , 2 6 4 - 5 .
Y C i c e r o , N D 2 . 5 8 (SVF 1.172, part)
atque ut ceterae naturae suis seminibus quaeque gignuntur augescunt

c o n t i n e n t u r , sic n a t u r a m u n d i o m n i s m o t u s h a b e t v o l u n t a r i o s , c o n a t u s q u e et
adpetitiones, quas ορμάς Graeci vocant, et his c o n s e n t a n e a s a c t i o n e s sic
a d h i b e t u t n o s m e t ipsi q u i a n i m i s m o v e m u r et sensibus.
Context: d e f e n c e o f S t o i c t h e o l o g y ; c f . 5 4 B , G - H .
54 Theology
A D i o g e n e s L a e r t i u s 7 . 1 4 7 (SVF 2.1021)
θεόν δ ' elvai ζώον άθάνατον, λογικόν ή voepov, τε'λειον έν ευδαιμονία,
κακού παντός ά ν ε τ τ ί δ ε κ τ ο ν , προνοτητικόν κόσμου τ ε κ α ί τών έν κόσμιο· μή
ε ί ν α ι μέντοι άνθρωπόμορφον. ε ί ν α ι Be τόν μέν Βημιουργόν τών όλων καί
ωαπαρ πατέρα πάντων κοινώς τα καί τ ό μέρος αυτού τ ό Βιήκον Βιά
πάντων, ό πολλοίς προσηγορίαις π ροσονομάζίται κατά τάς δ υ ν ά μ ε ι ς . Δία 5
μεν γάρ φασι Βι' όν τά πάντα, Ζήνα Βέ καλούσι παρ' όσον τού ζην αίτιος
εστίν ή διά τ ο ΰ ζην κεχώρηκεν, νίθηνάν Βέ κατά τήν ε ί ς αιθέρα διάτασιν
τ ο ΰ η γ ε μ ο ν ι κ ο ύ αυτού, "Ηραν Βέ κατά τήν ε ί ς αέρα, και Ήφαιστον κατά τήν ε ί ;
τό τ(χνικόν πΰρ, και Ποσειδώνα κατά τήν (ίς τό ύγρόν, καί Δήμητραν κατά τήν (ίς γήν
ομοίως δε καί τάς ίλλας προσηγορίας (χόμΐνοί τίνος οίκειότητο? άπΐδοσαν. 10
I ή voepov, TeXeiov Sedley: TeXeiov ή voepov BP: reXeiov om F
Context: outline o f Stoic c o s m o l o g y .

ι F o r god's i m m o r t a l i t y , cf. note o n 7 0 C 1 4 - 1 5 .
5—10 F o r S t o i c a l l e g o r i c a l i n t e r p r e t a t i o n s o f d i v i n e n a m e s , c f . SVF 2.1061-1100;
Β ι i f f ; P h i l o d e m u s , Piet. c o l s . 1 - 1 0 in H e n r i c h s [529].
Β C i c e r o , ND 1.39-41 (SVF 2.1077)
»m v e r o Chrysippus, qui S t o i c o r u m s o m n i o r u m vaferrumus habetur interpres, magnam
turbam c o n g r e g a t i g n o t o r u m d e o r u m , atque ita i g n o t o r u m ut eos ne coniectura quidem

i n f o r m a r e p o s s i m u s , c u m m e n s nostra quidvts v i d e a t u r cogttattone posse d e p i n g e r e . a l t e n i m
vim divinam in r a t i o n e esse p o s i t a m et in u n i v e r s a e naturae animo atque
m e n t e , i p s u m q u e m u n d u m d e u m dicit esse e t eius a n i m i f u s i o n c m univcrsam,
turn eius ipsius p n n c i p a t u m q u i in m e n t e e t r a t i o n e v e r s e t u r , communemque
rerum naturam universam atque omnia continentem, turn fatalem v i m et
necessitatem rerum futurarum, ignem praeterea et e u m quern ante dixi
aethera, turn ea quae natura fluerent atque manarent, ut et a q u a m et terram et
aera, s o l e m l u n a m sidera u n i v e r s i t a t e m q u e r e r u m q u a o m n i a continerentur,
a t q u e e t i a m h o m i n e s e o s q u i i n m o r t a l i t a t e m e s s e n t c o n s e c u t i . i d e m q u e disputat
aethera esse e u m q u e m h o m i n e s I o v e m appellarent, q u i q u e aer per m a t i i m a n a r e t e u m esse
N e p t u n u m , t e r r a m q u e earn esse q u a e C e r e s d i c e r e t u r , s i m i l i q u e ratione persequitur v o c a b u l a
r e l t q u o r u m d e o r u m . i d e m q u e e t i a m Iegis p e r p e t u a e et aeternae v i m , quae quasi d u x v i t a e et
m a g i s t r a officiorum sit, I o v e m dicit esse, e a n d e m q u e fatalem necessitatem appellat s e m p i t e r -
n a m r e r u m f u t u r a r u m v e r i t a t e m ; q u o r u m nihil tale est ut in e o v i s d i v i n a inesse v i d e a t u r . et haec
q u i d e m in p r i m o l i b r o d e natura d e o r u m ; in s e c u n d o a u t e m v o l t O r p h e i M u s a e i H e s i o d i
H o m e r i q u e fabellas a c c o m m o d a r e a d ea quae ipse p r i m o l i b r o de deis i n m o r t a l i b u s d t x e n t , ut
e t i a m v e t e r n m i p o e t a e , q u i haec n e suspicati q u i d e m sint, Stoici fuisse v i d e a n t u r .
7 v\m Davies: umbram codd.: verilalem Creuzer
Context: hostile historical sketch o f the theological doctrines o f other Greek

philosophers, b y the Epicurean s p o k e s m a n Velleius. C f . the preceding a c c o u n t s o f
Z e n o , Aristo, Cleanthes and Persaeus, ibid. 1.36—8. T h e entire passage 1 . 2 5 - 4 1 seems
t o s h a r e m u c h o f its m a t e r i a l w i t h P h i l o d e m u s , Piet. 3 - 1 7 ( f o r a d i r e c t c o m p a r i s o n , see
D i e l s , Dox. 5 2 9 — 5 0 ; f o r a m o r e u p - t o - d a t e t e x t , s e e H e n n c h s [ 5 2 9 ] ) .
8—9 T h e d e i f i c a t i o n o f a e t h e r w a s e x p l a i n e d a t ND 1 . 3 7 as c e n t r a l t o C l e a n t h e s '
theology.
8-14 This deification o f elemental masses provides the material for s o m e o f
C a r n e a d e s ' anti-Stoic Sorites a r g u m e n t s : cf. 7 0 E , a n d Couissin (625].
C Cicero, N D 2.12-15
(1) itaque inter omnis omnium gentium summa constat; omnibus enim
i n n a t u m e s t e t i n a n i m o quasi i n s c u l p t u m esse d e o s . q u a l e s sint v a n u m est, esse
n e m o negat. (2) Cleanthes quidem noster quattuor d e causis dixit in anirms
hominum informatas deorum esse n o t i o n e s . ( 3 ) p r i m a m posuit earn d eq u a
modo dixi, quae orta esset e x p r a e s e n s i o n e rerum futurarum; (4) alteram
quam ceperimus ex magnitudine commodorum, quae percipiuntur caeli
temperauone fecunditate terrarum a h a r u m q u e c o m m o d t t a t u m complurium
c o p i a ; ( 5 ) t e r t i a m q u a e t e r r e r e t a n i m o s f u l m i n i b u s t e m p e s t a t i b u s mmbis mvibus
g r a n d i n i b u s vastitate pestilentia terrae m o t i b u s et saepe f r e m i t i b u s lapideisque i m b r i b u s et g u m s
t m b n u m quasi cruentis, turn labibus aut repentinis t e r r a r u m hiatibus turn praeter n a t u r a m
hominum pecudumque portentis, turn facibus visis caelestibus turn stellis is quas Graeci
κομήτας nostn cincinnatas vocant, quae nuper bello Octaviano magnarum fuerunt
c a l a m i t a t u m p r a e n u n t i a e . turn sole g e m i n a t o , q u o d ut e patre a u d i v i T u d i t a n o et A q u i l i o

consuhbus evenerat, quo quidem anno P. Africanus so] alter extinctus est, q u i b u s t ' X t e r r i t i
h o m i n e s v i m q u a n d a m esse c a e l e s t e m e t d i v i n a m suspicati sunt; ( 6 ) q u a r t a m 15
causam esse eamque vel m a x i m a m aequabilitatem motus, conversionem
caeli, sobs lunae s i d e r u m q u e o m n i u m distinctionem utilitatem pulchntudi-
n e m o r d i n e m , q u a r u m r e r u m a s p e c t u s ipse satis i n d i c a r e t n o n esse e a f o r t u i t a :
u t , si q u i s i n d o m u m aliquam a u t in g y m n a s i u m aut in f o r u m venerit, c u m
v i d e a t o m n i u m r e r u m r a t i o n e m m o d u m d i s c i p l i n a m , n o n possit e a sine causa 20
fieri i u d i c a r e , s e d esse a l i q u e m intellegat q u i praesit e t c u i pareatur, multo
m a g i s i n tantis m o t i o n i b u s tantisque vicissitudinibus, tarn m u l t a r u m rerum
a t q u e t a n t a r u m o r d i n i b u s , in q u i b u s nihil u m q u a m i n m e n s a et infinita vetustas
m e n t i t a sit, s t a t u a t n e c e s s e e s t a b a l i q u a m e n t e t a n t o s n a t u r a e m o t u s g u b e r n a r i .
Context: B a l b u s ' d e f e n c e o f S t o i c t h e o l o g y , h e r e r e s u m i n g his e a r l i e r a p p e a l (ND 2 . 4 -

5 ) t o m a n k i n d ' s u n a n i m i t y as t o t h e e x i s t e n c e o f g o d .
F o r a c o n d e n s e d , a n d s o m e w h a t d i f f e r e n t , v e r s i o n , see N D 3 . 1 6 . C l e a n t h e s ' first a n d
f o u r t h e x p l a n a t i o n s s e e m t o b e m o d e l l e d c l o s e l y o n A r i s t o t l e , De philosophic! fr. 1 2
R o s s . H i s t h i r d h a s a r o u s e d s o m e p u z z l e m e n t , s i n c e it a p p e a r s t o a p p e a l t o a false
c o n c e p t i o n o f g o d as a n g r y o r m a l e v o l e n t . N o t e , h o w e v e r , t h a t t h e s t a n d a r d S t o i c
response t o the inadequacy o f primitive theological notions is n o t r e j e c t i o n b u t
allegorical r e i n t e r p r e t a t i o n . H e n c e t h e t h u n d e r b o l t , a p r i m e e x a m p l e o f these divine
t e r r o r s , is r e t a i n e d b y C l e a n t h e s (12), b u t as a s y m b o l o f t h e c r e a t i v i t y o f f i r e . L i k e w i s e
h e m a y w e l l h a v e a r g u e d t h a t fear o f t h e s u p e r n a t u r a l is a p r i m i t i v e f o r e r u n n e r o f a
very proper w o n d e r at t h e divine.
1-2 C f . S . E . , M. 9 . 6 0 - 5 . I f t h e e x i s t e n c e o f g o d is u n c o n t r o v e r s i a l , w h y d o t h e
S t o i c s e x p e n d s o m u c h e f f o r t o n p r o v i n g it ( c f . ND 3 . 8 - 9 ) ? P a r t l y b e c a u s e e v e n t h e
o b v i o u s m a y n e e d d e f e n c e i f a t t a c k e d b y s c e p t i c s ( c f . C i c e r o , Acad. 2 . 1 7 ) . Partly
b e c a u s e t h e e x i s t e n c e o f t h e s p e c i f i c a l l y S t o i c g o d , w h o is i d e n t i c a l w i t h t h e w o r l d , is
not uncontroversial. C f . Schofield (471].
D Sextus Empiricus, M . 9 . 1 3 3 - 6
(1) Ζήνων δέ καί τοιούτον ήρώτα λόγον "τους θεούς ευλόγως αν τις
τιμωη- (τους δε μή όντας ούκ αν τις ευλόγως τιμωη-) είσιν άρα θεοί." (ζ)
ω λ ό γ ω τινές παραβάλλοντες φασι- "τούς σοφούς άν τις ευλόγως τιμωη-
τους δέ μή όντας ούκ άν τις ευλόγως τιμωη- είσιν άρα σοφοί." όπερ ούκ
ήρεσκε τοις άπό τής Στοάς, μέχρι τού νΰν ανεύρετου όντος τοΰ κατ' αυτούς
[τον] σοφού. (}) απαντών δέ πρός τήν παραβολήν Διογένης ό Βαβυλώνιος
τ ο δεύτερον φησι λήμμα τού Ζήνωνος λόγου τοιούτον είναι τή δυνάμει-
τούς δέ μή πεφυκότας είναι ούκ άν τις ευλόγως τιμωη" τοιούτου γάρ
λαμβανομένου δήλον ώς πεφύκασιν εΐναι θεοί- είδε τούτο, και είσιν ήδη- εί
γαρ απαξ ποτέ ήσαν, καί νΰν ε'ισίν, ώσπερ εί άτομοι ήσαν, και νύν είσίν
αώθαρτα γάρ καί άγένητα τά τοιαύτα έστι κατά τήν έννοιαν τών
αωμάτων. διό καί κατά άκόλουθον έπιφοράν συνάξει ό λόγος, οί δέ γε
σοφοί ούκ έπεί πεφύκασιν είναι, ήδη καί είσίν. (4) ά λ λ ο ι δέ φασι τό πρώτον
λήμμα τού Ζήνωνος, τό "τούς θεούς ευλόγως άν τις τιμωη," άμφίβολον

elvaf έν μέν γάρ σημαίνει "τονς θεούς ευλόγως άν τις τιμώη", έτερον δέ
"τιμητικώς έχοι". λαμβάνεαθαι δέ τό πρώτον, όπερ ψεύδος έσται έπί τών
σοφών.
2 suppl. Fabricius
Context: r e v i e w o f d o c t r i n a i r e , e s p e c i a l l y S t o i c , t h e o l o g i c a l a r g u m e n t s .
S e e S c h o f i e l d [ 3 4 5 ] o n this a r g u m e n t a n d t h e a n o n y m o u s παραβολή.
12 W h y this c o m m e n t ? D i o g e n e s i n t e r p r e t s ' e x i s t e n t ' as ' s u c h as t o e x i s t ' i n t h e
additional premise. This compels h i m t o reinterpret the conclusion along the same
lines, as h e d o e s a t 8 - 1 2 , in o r d e r t o g i v e ' e x i s t ' a c o n s i s t e n t sense t h r o u g h o u t . T h e
p o i n t o f t h e a d d i t i o n is t o r e m a r k t h a t v a l i d i t y is t h u s r e s t o r e d .
Ε C i c e r o , ND 2 . 1 6 (SVF 2.1012, part)
Chrysippus quidem, q u a m q u a m est a c e r r i m o ingenio, t a m e n ea dicit ut ab ipsa natura didicisse,
non ut ipse reppensse videatur. ( i ) " s i e n i m " i n q u i t " e s t a l i q u i d i n r e r u m natura
q u o d h o m i n i s m e n s q u o d r a t i o q u o d vis q u o d potestas h u m a n a efficere n o n
possit, est certe id q u o d illud efficit homine melius; atqui res caelestes
o m n e s q u e e a e q u a r u m est o r d o sempiternus a b h o m i n e confici n o n possunt;
e s t i g i t u r i d q u o ilia c o n f i c i u n t u r h o m i n e m e l i u s , i d a u t e m q u i d p o t i u s d i x e r i s
quam deum? (2) etenim si d i n o n s u n t , quid esse p o t e s t in r e r u m natura
h o m i n e m e l i u s ? in e o e n i m s o l o est r a t i o , q u a nihil p o t e s t esse p r a e s t a n t i u s . esse
autem hominem q u i nihil in o m n i mundo melius esse quam se putet
desipientis a d r o g a n t i a e est; e r g o est aliquid melius, est igitur p r o f e c t o deus."
Context: i m m e d i a t e l y f o l l o w i n g C.
C f . ND 3 . 1 8 , 2 5 ; L a c t a n t i u s , De ira dei 1 0 . 3 6 — 7 .
F Sextus Empiricus, M . 9.104, 108-10
( 1 ) καί πάλιν ό Ζήνων φησίν "[εί] τό λογικόν τού μή λογικού κρεϊττόν

έστιν ουδέν δέ γε κόσμον κρεϊττόν έστιν λογικόν άρα ό κόσμος, καί
ωσαύτως έπί τού νοερού καί έμψνχίας μετέχοντος, τό γάρ νοερόν τοΰ μή
νοερού καί (τό) έμψνχον τού μή έμψύχον κρεϊττόν έστιν ουδέν δέ γε
κόσμον κρεϊττόν νοερός άρα καί έμψνχός έστιν ό κόσμος." . . . (2) άλλ'ό
γε 'Αλεζϊνος τώ Ζήνωνι παρέβαλε τρόπω τώδε- "τό ποιητικόν τού μή
ποιητικού καί τό γραμματικόν τού μή γραμματικού κρεϊττόν έστι, καί τό
κατά τάς άλλας τέχνας θεωρούμενον κρεϊττόν έστι τον μή τοιούτον ουδέ
έν δέ κόσμον κρεϊττόν έστιν ποιητικόν άρα καί γραμματικόν έστιν ό
κόσμος." (ι) πρός ήν άπαντώντες παραβολήν οί Στωικοί φασιν, ότι Ζήνων
τό καθάπαξ κρεϊττόν είληφεν, τοντέατι τό λογικόν τού μή λογικού καί τό
νοερόν τού μή νοερού καί τό έμψνχον τοΰ μή έμψύχον, ό δέ 'Αλεξϊνος
ούκέτι- ού γάρ έν τώ καθάπαξ τό ποιητικόν τού μή ποιητικού καί τό
γραμματικόν τού μή γραμματικού κρεϊττόν. ώστε μεγάλην έν τοις λόγοις
θεωρεϊσθαι διαφοράν ιδού γάρ Αρχίλοχος ποιητικός ών ούκ έστι
Σωκράτους τοΰ μή ποιητικού κρείττων, και Άρίσταρχος γραμματικός
ών ούκ έστι Πλάτωνος τού μή γραμματικού κρείττων.
, del. Bekker 4 *ad. Bekker
Context: as D .
O n A l e x i n u s ' παραβολή, a n d the Stoic response, see Schofield [ 3 4 5 ) .
5 T h e o m i t t e d p a s s a g e c o m p a r e s Z e n o ' s a r g u m e n t t o P l a t o , Tim. 2 o d - 3 o b .
G C i c e r o , ND 2.22
( 1 ) i d e m q u e h o c m o d o : " n u l l i u s sensu c a r e n t i s p a r s a l i q u a p o t e s t esse s e n t i e n s ;

m u n d i a u t e m partes sentientes sunt; n o nigitur caret sensu m u n d u s . " (2) pergit
idem et urguet angustius: " n i h i l " inquit " q u o d animi q u o d q u e rationis est
e x p e r s , id g e n e r a r e e x se p o t e s t a n i m a n t e m c o m p o t e m q u e r a t i o n i s ; mundus
autem generat animantis compotesque rationis; a n i m a n s est igitur m u n d u s 5
composque rationis." (3) idemque simihtudine, ut saepe solet, rationem
conclusit h o c m o d o : " s i e x oliva m o d u l a t e canentes tibiae nascerentur, n u m
dubitares quin inesset in oliva tibicini quaedam scientia? quid si platani
fidiculas ferrent n u m e r o s e sonantes, i d e m scilicet censeres in platanis inesse
musicam. c u r i g i t u r m u n d u s n o n a n i m a n s s a p i e n s q u e i u d i c e t u r , c u m e x se 10
procreet animantis atque sapientis?"
Context: p a r t o f B a l b u s ' d e f e n c e o f S t o i c t h e o l o g y , f o l l o w i n g a v e r s i o n o f Z e n o ' s

a r g u m e n t in F I .
Z e n o argues f r o m the capacities o f individual animals t o those o f the w o r l d b y
a p p e a l t o t h e q u a l i t a t i v e s i m i l a r i t y a l l e g e d t o e x i s t , first b e t w e e n p a r t a n d w h o l e , a n d
second b e t w e e n p r o d u c t a n d cause. 5 3 X , a n d the t r e a t m e n t o f a similar Zenoman
a r g u m e n t a t S e x t u s , M. 9 . 1 0 1 - 3 , s u g g e s t t h a t these t w o p r i n c i p l e s w e r e n o t k e p t
entirely distinct. C f . Schofield [ 3 4 5 ] , 4 4 - R -
Η C i c e r o , ND 2.37-9
(1) n e q u e e n i m est q u i c q u a m aliud praeter m u n d u m c u i nihil absit quodque

undique aptum atque perfectum expletumque sit o m n i b u s suis n u m e n s e t
partibus. scite e n i m C h r y s i p p u s , u t clipei causa i n v o l u c r u m , v a g i n a m autem
gladii, sic p r a e t e r m u n d u m c e t e r a o m n i a a l i o r u m c a u s a esse g e n e r a t a , u t e a s
ftuges atque fructus quos terra gignit a n i m a n t i u m causa, animantes autem 5
hominum, ut equum vehendi causa, arandi b o v e m , venandi et custodiendi
canem; ipse autem homo ortus est ad mundum contemplandum et
imitandum - nullo m o d o perfectus sed est q u a e d a m particula pcrfecti. sed
m u n d u s q u o n i a m o m n i a c o n p l e x u s est n e q u e est q u i c q u a m q u o d n o n insit in
e o , p e r f e c t u s u n d i q u e e s t . ( 2 ) q u i i g i t u r p o t e s t ei d e e s s e id q u o d e s t o p t i m u m ? 10
nihil a u t e m e s t m e n t e e t r a t i o n e m e l i u s ; e r g o h a e c m u n d o deesse n o n p o s s u n t .
(3) bene igitur idem Chrysippus, qui similitudines adiungens omnia in
p e r f e c t i s et m a t u n s d o c e t esse m e l i o r a , u t in e q u o q u a m in e c u l e o , in c a n e
q u a m in c a t u l o , in v i r o q u a m in p u c r o . i t e m q u o d in o m n i m u n d o optimum
sit i d i n p e r f e c t o a l i q u o a t q u e a b s o l u t o e s s e d e b e r c ; e s t a u t e m nihil mundo
p e r f c c t i u s , nihil v i r t u t e m e l i u s ; igitur m u n d i est p r o p r i a v i r t u s . (4) n e c v e r o
h o m i n i s n a t u r a p e r f e c t a e s t , c t efficitur t a m e n in h o m i n e v i r t u s ; q u a n t o igitur
in m u n d o tacilius; est e r g o in e o virtus, sapiens est igitur et p r o p t e r e a deus.
Context: B a l b u s ' d e f e n c e o f S t o i c t h e o l o g y .
2 o m n i b u s suis n u m e r i s See on 5 9 K .
7-8 Cf. 6 3 E .
17 e f f i c i t u r t a m e n i n h o m i n e v i r t u s C o n t r a s t D 2, a n d c f . 6 1 K , Ν 2.
I Cleanthes, Hymn. (Stobaeus 1 . 2 5 , 3 - 2 7 , 4 = SVF 1.537)
( 1 ) κύδιστ' αθανάτων, πολυώνυμε παγκρατές cu'ei,

Ζεύ φύσεως αρχηγέ, νόμου μέτα πάντα κυβερνών,
χαΐρε· σέ γάρ καί πάσι θέμις θνητοίσι προσαυδάν.
έκ αού γάρ γενόμεσθα θεού μίμημα λαχόντες
μούνοι, όσα ζώει τε και έρπει θνήτ' έπι γαΐαν
τω σε καθυμνήσω καί σον κράτος αίέν άείσω.
( 2 ) σοι δή πάς όδε κόσμος έλισσόμενος περί γαίαν
πείθεται ή κεν άγης, και εκών ύπό σείο κρατείται·
τοΐον έχεις ύποεργόν άνικήτοις ένί χερσίν
άμφήκη πυρόεντ' αιειζώοντα κεραυνον
τού γάρ ύπό πληγής φύσεως πάντ' έργα βέβηκεν,
ω σύ κατευθύνεις κοινόν λόγον, ός διά πάντων
φοιτά μιγνύμενος μεγάλω μικροίς τε φάεσσιν
·\ώς τόσσος γεγαώς ύπατος βασιλεύς διά παντός.j"
( 3 ) ουδέ τι γίγνεται έργον έπί χθονί σον δίχα, δαίμον,

ούτε κατ' αίθέριον θείον πόλον, ούτ' ένι πόντω,
πλήν όπόσα ρέζουσι κακοί σφετέραισιν άνοίαις.
άλλά σύ και τά περισσά έπίστασαι άρτια θεϊναι,
και κοσμείν τάκοσμα, καί ού φίλα σοι φίλα εστίν,
ώδε γάρ είς έν πάντα σννήρμοκας έσθλά κακοίσιν,
ώσθ' ένα γίγνεσθαι πάντων λόγον αίέν έόντα·
όν φεύγοντες έώσιν όσοι θνητών κακοί είσιν,
δύσμοροι, οΐ τ' αγαθών μέν άεί κτήσιν ποθέοντες
ούτ' έσορώσι θεού κοινόν νόμον ούτε κλύονσιν,
ώ κεν πειθόμενοι σύν νώ βίον έσθλόν έχοιεν
αυτοί δ' ανθ' όρμώσιν άνοι κακόν άλλος έπ' άλλο,
οΐ μέν νπέρ δόξης σπονδήν δνσέριστον έχοντες,
οΐ δ' έπί κερδοσύνας τετραμμένοι ούδενί κόσμω,
ά λ λ ο ι δ ' είς άνεσιν καί σώματος ηδέα έργα
( ^> e V ά λ λ ο τ ε δ ' ά λ λ α φέρονται,
σπεύδοντες μάλα πάμπαν εναντία τώνδε γενέσθαι.

( 4 ) ά λ λ ά Ζεΰ πάνδωρε κελαινεφές άργικέραυνε,
ανθρώπους ρύου (μέν) άπειροσύνης άπό λυγρής,
•ην σ υ , πάτερ, σκέδααον φυχής άπο, δός δέ κυρήσαι
γνώμης, ή πίσυνος συ δίκης μέτα πάντα κυβερνάς, 35

όφρ' άν τιμηθέντες άμειβώμεσθά σε τιμή,
ΰμνοΰντες τά σά έργα διηνεκές, ώς έπέοικε
θνητόν έόντ\ έπει οΰτε βροτοίς γέρας άλλο τι μείζον
οΰτε θεοίς, ή κοινόν άεί νόμον έν δίκη ύμνεϊν.
4 γενόμεσθα θεού Pearson (ap. Powell |354|): γένος έσμέν ήχου cod.: γενόμεσθα λόγου Meineke:
γενόμεσθα σέθεν Zuntz [359] 26 όνοι κακόν Wachsmuth: άκίυ κακού cod.: άνευ νόου Wilamo-
witz 30 vacat cod.: άλλα κακοΐς έπέκυρσαν Arnim: ώδ' aeor/τ' έρδονσιν Pearson 3 2
άργικέραυνε Meineke: άρχικίραυνε cod.
F o r t e x t u a l issues, s e e e s p e c i a l l y P e a r s o n [ 3 2 2 ] , P o w e l l [ 3 5 4 ] , a n d Z u n t z [355].
R e a d e r s familiar w i t h H e r a c l i t u s will r e c o g n i z e n u m e r o u s e c h o e s o f C l e a n t h e s '
favourite Presocratic. F o r t h e significance o f these, cf. L o n g J353].
4 P e a r s o n ' s s o l u t i o n t o this w e l l - k n o w n c r u x , a d o p t e d a b o v e , h a s s t r o n g s u p p o r t
f r o m M u s o n i u s , f r . 1 7 H e n s e , άνθρωπος μίμημα μέν θεού μόνον τών επιγείων Εστί.
I f t h e r e f e r e n c e t o ' g o d ' is t h o u g h t less l i k e l y in a c o n t e x t w h e r e Z e u s is a d d r e s s e d in
t h e s e c o n d p e r s o n , Z u n t z ' s σέθεν is a v a i l a b l e as a n a l t e r n a t i v e . B u t n o t e θεού in 2 4 .
M a n r e s e m b l e s g o d in h i s r a t i o n a l i t y a n d c a p a c i t y f o r v i r t u e : c f . 6 1 J .
J C i c e r o , ND 2.75-6
(1) dico igitur providentia d e o r u m m u n d u m et onirics m u n d i partes et initio
c o n s t i t u t a s esse e t o m n i t e m p o r e a d m i n i s t r a r i . e a m q u e d i s p u t a t i o n e m t n s in
partes nostn fere dividunt. (2) q u a r u m prima pars est quae ducitur a b ea
r a t i o n e q u a e d o c e t esse d e o s ; q u o c o n c e s s o c o n f i t e n d u m est e o r u m consilio
mundum a d m i n i s t r a r i . ( 3 ) s e c u n d a est a u t e m q u a e d o c e t o m n e s res subiectas
esse naturae sentienti ab caque omnia pulcherrume g e n ; q u o constituto
s e q u i t u r a b a n i m a n t i b u s p r i n c i p h s e a r n esse g e n e r a t a m . ( 4 ) t e r t i u s e s t l o c u s q u i
ducitur e x admiratione rerum caelestium atque terrcstnum. (5)p r i m u m igitur
aut negandum est esse deos, quod et D e m o c r i t u s simulacra et Epicurus
imagines induccns quodam pacto negat, aut qui deos esse concedant is
f a t e n d u m est e o s aliquid a g e r c l d q u e p r a e c l a r u m ; nihil est a u t e m praeclarius
mundi administrationc; deorum igitur consilio administratur.
Context: Balbus' defence o f Stoic t h e o l o g y , here introducing the proofs o f providence.

C i c e r o ' s s o u r c e s f o r this s e c t i o n a r c d i s p u t e d . In f a v o u r o f a l a r g e l y Chrysippean
o r i g i n , see D r a g o n a - M o n a c h o u [528], 133-4.
2-8 T h e three p a r t s listed c o r r e s p o n d to, respectively, ibid. 2.76-80, 8 1 - 9 0
(including L ) , and 9 0 - 1 5 3 (including Μ and N ) .
9 Epicurus See 2 3 .
Κ P l u t a r c h , Comm. not. 1 0 7 5 E (SVF 2.1126)
κ α ι μην αυτοί γε πρός τόν Έπίκουρον ουδέν άπολείπουσι τών πραγμάτων

"ιού ιού, φεύ φεύ" βοώντες, ώς συγχεοντα τήν τών θεών πρόληψιν
αναιρουμένης τής προνοίας· ού γάρ άθάνατον καί μακάριον μόνον ά λ λ ά καί
φιλάνθρωπον καί κηδεμονικόν καί ώφέλιμον προλαμβάνεσθαι καί νοείσθαι
τόν θεόν. 5
Context: opening o f n e w anti-Stoic argument, criticizing the inconsistency of

c l a i m i n g t h a t g o d is p r o v i d e n t y e t m a k i n g t h e b e n e f i t s h e c o n f e r s n o t ' g o o d s ' b u t
'indifferents'.
C f . i d . , St. rep. 1 0 5 I D — F , w h e r e this S t o i c thesis is a s s o c i a t e d s p e c i f i c a l l y with
Chrysippus and Antipater.
L C i c e r o , ND 2 . 8 8
q u o d si i n S c y t h i a m aut in Britanniam s p h a e r a m aliquis tulerit h a n c quam
nuper famiharis noster effecit P o s i d o n i u s , cuius singulae c o n v e r s i o n e s idem
efficiunt i n sole e t i n l u n a e t in q u i n q u e stellis e r r a n t i b u s q u o d efficitur in c a e l o
s i n g u l i s d i e b u s e t n o c t i b u s , q u i s i n ilia b a r b a r i a d u b i t e t q u i n e a s p h a e r a sit
perfecta ratione? hi a u t e m dubitant de m u n d o , e x q u o et oriuntur et fiunt 5
o m n i a , c a s u n e ipse sit e f f e c t u s a u t n e c e s s i t a t e a l i q u a a n r a t i o n e a c m e n t e d i v i n a ;
et A r c h i m e d e m a r b i t r a n t u r plus valuisse in i m i t a n d i s s p h a e r a e conversionibus
q u a m n a t u r a m i n e f f i c i e n d i s ; p r a e s e r t i m c u m m u l t i s p a r t i b u s s i n t ilia p e r f e c t a
quam haec simulata sollertius.
Context: see] and note.

Astronomical mechanisms like those o f Archimedes were possibly the most
a d v a n c e d creations o f antiquity. See P r i c e [ 5 0 ] o n o n e such relic, t h e A n t i k y t h e r a
m e c h a n i s m , w h i c h is c o n t e m p o r a r y w i t h t h a t o f P o s i d o n i u s .
5 hi T h o s e w h o d e n y p r o v i d e n c e , especially t h e Epicureans (cf. M ) .
Μ C i c e r o , ND 2 . 9 3
sic e g o n o n m i r e r esse q u e m q u a m q u i sibi p e r s u a d e a t c o r p o r a q u a e d a m solida
atque individua vi et gravitate ferri mundumque effici ornatissimum et
pulchemmum ex eorum corporum concursione fortuita? h o c qui existimat
fieri p o t u i s s e n o n intellego cur non idem putet, si i n n u m e r a b i l e s unius et
viginti f o r m a e litterarum v e laureae v e l qualeslibet aliquo coiciantur, posse e x 5
is i n t e r r a m e x c u s s i s a n n a l e s E n n i u t d e i n c e p s l e g i p o s s i n t e f f i c i ; q u o d n e s c i o a n
n e i n u n o q u i d e m v e r s u possit t a n t u m valer'e fortuna.
Context: see J a n d n o t e .
1-3 T h e r e f e r e n c e is t o t h e E p i c u r e a n a c c o u n t o f c o s m o g o n y . C f . 1 3 C , D , Η 2 .
Ν C i c e r o , ND 2.133
sin quaeret quispiam cuiusnam causa tantarum rerum molitio facta sit.
arborumne et h e r b a r u m , quae quamquSm sine sensu sunt tamen a natura
s u s t i n e n t u r ? a t id q u i d e m a b s u r d u m est. a n b e s t i a r u m ? n i h i l o p r o b a b i l i u s d e o s
m u t a r u m et nihil i n t e l l e g e n t i u m causa t a n t u m laborasse. q u o r u m igitur causa
quis d i x e r i t e f f e c t u m esse m u n d u m ? e o r u m scilicet a n i m a n t i u m q u a e ratione
u t u n t u r ; h i s u n t di e t h o m i n e s ; q u i b u s p r o f e c t o nihil est m e l i u s , r a t i o est e n i m
q u a e p r a e s t e t o m n i b u s , i t a fit c r e d i b i l e d e o r u m e t h o m i n u m c a u s a f a c t u m esse
mundum q u a e q u e i n e o m u n d o sint omnia.
Context: see J a n d n o t e .
Ο P l u t a r c h , St. rep. 1 0 4 4 D (SVF 2.1163)
ev μέν ουν τω πέμπτω ilepi φύσεως, ειπών οτι οΐ κόρεις εύχρήστως

έξυπνίζουσιν "ημάς και οί μύες επιστρεφουσιν ημάς μή άμελώς έκαστα
τιθέναι, φιλοκαλεϊν δέ τήν φύσιν τή ποικιλία χαίρουσαν εικός έστι, ταύτα
κατά λέξιν εϊρηκε- "γένοιτο δ' άν μάλιστα τούτου έμφασις έπι τής κέρκου
τ ο ΰ τ α ώ . ε ν τ α ύ θ α γάρ έπιφαίνει τ ό ζ ώ ο ν γ ε γ ο ν έ ν α ι έ ν ε κ α τής κέρκου και
ούκ ά ν ά π α λ ι ν , τ ώ ( δ ' ) άρρενι γενομένω ούτως ή θήλυς συνηκολούθηκεν."
6 ή θήλυς συνηκολούθηκεν Pohlcnz: ή θηλυοοϋν (vel θηλυγοϋν) ήκολούθηκεν (vel -θηααν) codd.
Context: c r i t i c i s m o f C h r y s i p p u s f o r c e n s u r i n g t h o s e w h o k e e p o r n a m e n t a l p e a c o c k s
y e t h o l d i n g t h e b i r d ' s b e a u t y t o b e t h e gift o f p r o v i d e n c e .
6 συνηκολούθηκεν E v e n i f t h e p r e f i x is c o r r e c t l y r e s t o r e d , t h e t e r m is p r o b a b l y
e q u i v a l e n t t o C h r y s i p p u s ' t e c h n i c a l t e r m παρακολούθησις ( Q 2 8 ) . T h e p e a c o c k exists
f o r his b e a u t y , t h e p e a h e n as a n e c e s s a r y c o n c o m i t a n t , n o t i n t r i n s i c a l l y v a l u a b l e , b u t
i n d i s p e n s a b l e t o his r e p r o d u c t i o n .
Ρ Porphyry, Abst. 3.20.1-3 (including S F F 2 . 1 1 5 2 )
( 1 ) ά λ λ ' εκείνο νή Δία τού Χρυσίππου πιθανόν [ή] ώς ημάς αυτών και
α λ λ ή λ ω ν οί θεοί χάριν έποιήσαντο, ημών δέ τά ζώα· συμπολεμείν μέν
ίππους καί συνθηρεύειν κύνας, ανδρείας δέ γυμνάσια παρδάλεις καί
άρκτους καί λέοντας, ή δέ ύς - ενταύθα γάρ έ σ τ ι τ ώ ν χαρίτων τό ήδιστον -
ο ύ δ ι ' ά λ λ ο τ ι πλήν θύεσθαι έγεγόνει, καί τή σαρκί τήν φυχήν ό θεός οΐον
άλας ένέμιξεν, εύοφίαν ήμΐν μηχανώμενος. δπως δε ζωμού καϊ παραδειπνίων
άφθονίαν έχωμεν, όοτρεά τε τταντοδαπά κα'ι πορφύρας και άκαλήφας καί γένη πτηνών
ποικίλα παρεσκεύασεν, ούκ άλλαχόθεν, άλλ' ώς αυτού μέγα μέρος ενταύθα τρέψας, είς
γλυκυθυμίας τάς τιτθάς ύπερβαλλόμενος καί καταπυκνώσας ταίς ήδοναίς καί άποΧαύαεσι
τον περίγειον τόπον. ( 2 ) ό τ ω δή ταύτα δοκεΐ τι τ ο ύ πιθανού καί θεώ πρέποντος
ρετέχαιν, σκοπείτω τί πρός εκείνον έρεί τόν λόγον ον Καρνεάδης έλεγεν
εκαστον τών φύσει γεγονότων, όταν τοΰ πρός ο πέφυκε καί γέγονε
τνγχάνη τέλους, ωφελείται, (κοινότερον δέ τής ωφελείας, ήν εύχρηστίαν
ούτοι λέγουσιν, άκουστέον.) ή δέ ύς φύσει γέγονε πρός τό σφαγήναι καί
καταβρωθήναι- καί τούτο πάσχουσα τυγχάνει τοΰ πρός ο πέφυκε, καί
ωφελείται.
1
ή del. Bcrnardakis: ήν Dubner
Context: r e s p o n s e t o P e r i p a t e t i c a n d S t o i c p o s i t i o n s w h i c h c o n f l i c t w i t h Porphyry's
vegetarianism.
C f . t h e v e r y s i m i l a r C i c e r o , ND 2.160-1.
12-14 C a r n e a d e s m a k e s it c l e a r t h a t h e is b o r r o w i n g a S t o i c p r e m i s e - his r e g u l a r
m e t h o d . B u t w e h a v e n o t f o u n d a n y c l o s e S t o i c p a r a l l e l f o r t h e p r e m i s e in q u e s t i o n .
13 ε ύ χ ρ η σ τ ί α ν F o r this S t o i c t e r m f o r n o n - m o r a l ' a d v a n t a g e ' , as c o n t r a s t e d
w i t h ω φ ε λ ε ί α in its n a r r o w m o r a l sense, c f . SVF 3.123, 674.
Q Gellius 7 . 1 . 1 - 1 3 (SVF 2.1169-70)
( 1 ) (quibus n o n videtur m u n d u s dei et h o m i n u m causa institutus n e q u e res
humanae providentia gubernari, gravi se a r g u m e n t o uti putant c u m ita
dicunt: " s i esset providentia, nulla essent mala." nihil enim minus aiunt
p r o v i d e n t i a e c o n g r u e r e , q u a m in e o m u n d o , q u e r n p r o p t e r ) h o m i n e s fecisse
d i c a t u r , t a n t a m v i m esse a e r u m n a r u m et m a l o r u m . adversus ea Chrysippus 5
c u m i n l i b r o Tlepi προνοίας q u a r t o dissereret: " n i h i l est prorsus istis" inquit
" i n s u b i d i u s , q u i o p i n a n t u r b o n a e s s e p q t u i s s e si n o n e s s e n t i b i d e m m a l a , n a m
c u m b o n a m a l i s c o n t r a r i a sint, u t r a q u e n e c e s s u m e s t o p p o s i t a i n t e r sese e t q u a s i
m u t u o a d v e r s o q u a e q u e fulta nisu c o n s i s t e r e ; n u l l u m a d e o c o n t r a r i u m est sine
c o n t r a r i o a l t e r o . q u o e n i m p a c t o i u s t i t i a e s e n s u s esse p o s s e t , nisi e s s e n t i n i u r i a e ? 10
aut quid aliud iustitia est q u a m iniustitiae privatio? quid item fortitudo
intellegi posset nisi ex ignaviae adpositione? quid continentia nisi ex
i n t e m p e r a n t i a e ? q u o i t e m m o d o p r u d e n t i a esset, nisi f o r e t c o n t r a inprudentia?
p r o i n d e " i n q u i t " h o m i n e s stulti c u r n o n h o c e t i a m d e s i d e r a n t , u t V e r i t a s sit e t
n o n sit m e n d a c i u m ? n a m q u e i t i d e m s u n t b o n a e t m a l a , felicitas e t i n f o r t u n i t a s , 15
d o l o r e t v o l u p t a s ; a l t e r u m e n i m e x a l t e r o , sicuti P l a t o a i t , v e r t i c i b u s i n t e r se
contrariis deligatum e s t ; si t u l e r i s unum, abstuleris utrumque." (2) idem
C h r y s i p p u s in e o d e m libro tractat consideratque dignumque esse i d q u a e r i

p u t a t , e i α ί τών ανθρώπων νόσοι κατά φύσιν γίνονται, id est, ( s i ) n a t u r a ipsa
r e r u m v e l p r o v i d e n t i a , q u a e c o m p a g e m h a n c m u n d i et g e n u s h o m i n u m fecit, 20
morbos quoque et debilitates et aegritudines corporum, quas patiuntur
h o m i n e s , f e c e r i t . e x i s t i m a t a u t e m n o n fuisse h o c p r i n c i p a l e n a t u r a e c o n s i l i u m ,
ut faceret h o m i n e s m o r b i s o b n o x i o s ; n u m q u a m e n i m h o c convenisse naturae
auctori parentique o m n i u m r e r u m b o n a r u m . "sed c u m m u l t a " inquit "atque
m a g n a g i g n e r e t p a r e r e t q u e a p t i s s i m a e t utilissima, alia q u o q u e s i m u l a d g n a t a 25
s u n t i n c o m m o d a h i s ipsis q u a e f a c i e b a t c o h a e r e n t i a " ; e a q u e p e r n a t u r a m , s e d
per sequellas quasdam necessarias facta dicit, quod ipse appellat κατά
παρακολούθησιν. "sicut" inquit " c u m corpora hominum natura fingeret,
ratio subtilior et utilitas ipsa operis postulavit ut tenuissimis minutisque
ossiculis caput compingeret, sed h a n c utilitatem rei m a i o n s alia quaedam 30
i n c o m m o d i t a s extrinsecus c o n s e c u t a est u t fieret c a p u t tenuiter m u n i t u m et
ictibus offensionibusque parvis fragile; p r o i n d e m o r b i q u o q u e et aegritudines
p a r t a e sunt d u m salus p a n t u r . ( 3 ) sicut h e r c l e " inquit " d u m virtus hominibus

per consilium naturae gignitur, vitia i b i d e m p e r adfinitatem c o n t r a n a m nata
sunt."
1 - 4 e Lactantio, epit. Div. inst. 24.5 supplenda 26 post eaque (non) vel ([neque) vulgo
1-5 T h e s e o p p o n e n t s a r e likely t o b e A c a d e m i c s (cf. R ) a n d E p i c u r e a n s (cf. 1 3 F
6-7).
R L a c t a n t i u s , De ira del 1 3 . 9 - 1 0 (SVF 2.1172)
s e d A c a d e m i c i c o n t r a S t o i c o s d i s s e r e n t e s s o l e n t q u a e r e r e c u r , si o m n i a deus
hominum causa fecerit, etiam m u l t a contraria e t inimica e t pestifera nobis
r e p e r i a n t u r tarn in m a r i q u a m in terra, q u o d Stoici v e r i t a t e m n o n perspicientes
i n e p t i s s i m e r e p p u l e r u n t . a i u n t e n i m m u l t a esse i n g i g n e n t i b u s e t i n n u m e r o
animalium quorum adhuc lateat utilitas, sed earn processu temporum
inventu<i)ri, sicut i a m m u l t a p r i o r i b u s saeculis i n c o g n i t a necessitas e t usus
invenerit.
6 inventu(i)ri (cf. id. Div. inst. 1.6.13) Brandt: inventuti codd.: invemri edd. ceteri
Context: d e f e n c e o f t h e S t o i c t h e o r y o f p r o v i d e n c e , w i t h L a c t a n t i u s ' m o d i f i c a t i o n t h a t
evils w e r e c r e a t e d a l o n g w i t h g o o d s in o r d e r t o c o n f r o n t h u m a n w i s d o m w i t h c h o i c e s ,
rather than for the reason quoted here.
S P l u t a r c h , S t . rep. 1 0 5 1 B - C (SVF 2.1178, part)
( 1 ) έ τ ι nepi τοΰ μ η δ έ ν έγκλητόν eivai μηδέ μεμπτόν κόσμω, κατά τήν
άρίστην φύσιν απάντων περαινομένων, πολλάκις γεγραφώς, ( 2 ) έ σ τ ι ν άπου
πάλιν έγκλητάς τινας αμελείας ού περί μικρά καί φαύλα καταλείπει, έν
γούν τώ τ ρ ί τ α » Περί ουσίας μνησθείς οτι συμβαίνει τινά τοΐς καλοΐς
κάγαθοΐς τοιαύτα, "πότερον" φησίν "άμελουμένων τινών, καθάπερ έν
οίκίαις μείζοσι παραπίπτει τινά πίτυρα καί ποσοί πυροί τίνες τών όλων εύ
οίκονομουμένων, ή δ ι α τ ό καθίσταθαι έπί τών τοιούτων δαιμόνια φαύλα έν
οΐς τώ ό ν τ ι y i y v o v T a i καί έγκλητέαι άμέλειαι;" ( 3 ) φησί δ έ πολύ καί τό τής
ανάγκης μεμΐχθαι.
It m a y b e d o u b t e d w h e t h e r a n y real c o n t r a d i c t i o n is i n v o l v e d . T h e s u g g e s t i o n s a t 5 - 8
are in i n t e r r o g a t i v e f o r m , and C h r y s i p p u s m a y n o t h a v e e n t e r t a i n e d t h e m seriously
( a l t h o u g h s o m e S t o i c s d i d a c c e p t t h e first, t o j u d g e f r o m C i c e r o , ND 3 . 8 6 , 9 0 ) . T h e r e
m a y p o s s i b l y h a v e b e e n e v i l spirits i n C h r y s i p p u s ' w o r l d ( c f . S VF 2 . 1 1 ο ι, 1 1 0 4 ) , b u t i f
so t h e y w e r e s u r e l y p a r t o f its p r o v i d e n t i a l s t r u c t u r e . T h e a s s e r t i o n a b o u t n e c e s s i t y a t
8 - 9 c e r t a i n l y is m e a n t s e r i o u s l y , b u t i f g o o d m e n ' s s u f f e r i n g s a r e n e c e s s a r y t h e y a r e
i n d i s p e n s a b l e ' c o n c o m i t a n t s ' o f n a t u r e ' s i r r e p r o a c h a b l e p l a n ( c f . Q 2), a n d t h e r e f o r e
n o t ' b l a m e w o r t h y cases o f n e g l i g e n c e ' ( 3 ) .
Τ Plutarch, St. rep. 1 0 5 0 B - D (SVF 2.937, part)
καίτοι ό μέν Επίκουρος άμωσγέπως στρέφεται καί φιλοτεχνεί, τής άιδίου κινήσεως
μ-ηχανώμενος έλενθερώσαι και άπολϋσαι τό (κονσιον υπέρ τον μή καταλιπεϊν άνέγκλητον
τήν κακίαν (ό δ έ Χρύσιππος) άναπεπταμένην παρρησίαν αυτή δίδωσιν ώς
ού μόνον έξ ανάγκης ο υ δ έ καθ' ε'ιμαρμένην άλλά και κατά Aoyov θεού και
κατά φύσιν πεποιημένη τήν άρίστην. έτι δ έ « α ί ταύθ' όράται κατά λέξιν 5
ούτως έχοντα- "τής γάρ κοινής φύσεως εις πάντα διατεινούσης δεήσει πάν
τό όπωσούν γιγνόμενον έν τώ όλω και τών μορίων ότωοϋν κατ' έκείνην
γενέσθαι καί τόν εκείνης λόγον κατά τό έξης άκωλύτως διά τό μήτ' έξωθεν
εΐναι τό ένστησόμενον τή οικονομία μήτε τών μερών μηδέν έχειν όπως
κινηθήσεται ή σχήσει άλλως (ή) κατά τήν κοινήν φύσιν." τίνες ουν αϊτών ίο
μερών σχέσεις είσι καί κινήσεις; δήλον μέν ότι σχέσεις αί κακίαι καί τά
νοσήματα, φιλαργυρίαι φιληδονίαι φιλοδοξίαι δειλίαι άδικίαι, κινήσεις δέ
μοιχεΐαι κλοπαι προδοσίαι άνδροφονίαι πατροκτονιαι. τούτων οΐεται
Χρύσιππος ούτε μικρόν ούτε μέγα παρά τόν τού Διός λόγον είναι καί νόμον
καί δίκην καί πρόνοιαν. 15
7 όλω Wyttenbach: λόγω codd.
Context: c r i t i c i s m o f C h r y s i p p u s f o r his a l l e g e d s e l f - c o n t r a d i c t i o n in h o l d i n g t h e v i e w
q u o t e d y e t s t a t i n g e l s e w h e r e t h a t g o d is r e s p o n s i b l e f o r n o t h i n g s h a m e f u l .
1-3 T h e E p i c u r e a n ' s w e r v e ' d o c t r i n e : see 2 0 .
10—11 F o r this s t a n d a r d d i v i s i o n o f q u a l i t i e s i n t o s t a t e s a n d p r o c e s s e s , c f . 2 8 N 2 -
3
U Calcidius 1 4 4 (SVF 2.033)
(1) itaque n o n nulli p u t a n t p r a e s u m i differentiam p r o v i d e n t i a e fatique, c u m

reapse u n a sit. q u i p p e p r o v i d e n t i a m dei f o r e v o l u n t a t e m , v o l u n t a t e m porro
eius s e r i e m esse c a u s a r u m . e t e x e o q u i d e m , q u i a u o l u n t a s , p r o v i d e n t i a e s t .
p o r r o q u i a e a d e m series c a u s a r u m e s t , f a t u m c o g n o m i n a t a r n . e x q u o fieri u t
q u a e s e c u n d u m f a t u m s u n t e t i a m e x p r o v i d e n t i a sint, e o d e m q u e m o d o q u a e 5
secundum providentiam e x fato, ut putat Chrysippus. ( 2 ) alii u e r o , quae
quidem e x providentiae auctoritate fataliter quoque provenire, nec tamen
q u a e fataliter e x p r o v i d e n t i a , u t C l e a n t h e s .
Context: d i s c u s s i o n o f t h e v i e w , a t t r i b u t e d t o P l a t o o n t h e s t r e n g t h o f T i m . 4 i d 8 - e 3 ,
that p r o v i d e n c e preceded fate.
3 providentia est T h e i n t e r j e c t i o n o f d i r e c t s p e e c h is h a r s h . Emending to
providentiam o r providentiam esse w o u l d r e s t o r e t h e g r a m m a r , b u t w e a r e n o t c o n v i n c e d
t h a t it w o u l d b e j u s t i f i e d .
55 Causation and fate

A Stobaeus 1.138,14-139,4 (SVF 1.89and 2.336)
( 1 ) Ζήνωνος, αίτιον δ' ό Ζήνων φησίν εΐναι δι' ό, ού δέ αίτιον συμβεβηκός-

καί τό μέν αίτιον σώμα, ού δέ αίτιον κατηγόρημα. (2) αδύνατον δ ' είναι τ ό
μέν αίτιον παρείναι, ου δέ έστιν αίτιον μή ύπάρχειν. (}) τό δέ λεγόμενον
τοιαύτην έχει δύναμιν αϊτιόν έστι δ ι ' ο γίνεται τι, οΐον διά τήν φρόνησιν
γίνεται τό φρονείν καί διά τήν φυχήν γίνεται τό ζήν και διά τήν 5
σωφροσύνην γίνεται τό σωφρονεΐν. αδύνατον γάρ εΐναι σωφροσύνης περί
τινα ούσης μή σωφρονεΐν, ή φυχής μή ζήν, ή φρονήσεως μή φρονείν. (4)
Χρυσίππου. Χρύσιππος αίτιον είναι λέγει δ ι ' ο· « α ί το μέν αίτιον όν καί
σώμα, (ού δέ αίτιον μήτε όν μήτε σώμα·) καί αίτιον μέν ότι, ού δέ αίτιον
διά τ ί . (5) αίτίαν δ ' είναι λόγον αιτίου, ή λόγον τόν περί τοΰ αιτίου ώς ίο
αιτίου.
9 add. Wachsmuth coll. 1 3 9 , 7 - 8 μεν L: om. FP 10 010 τί scnpsimus: διατί codd.: διά τι Heeren
Context: d o x o g r a p h y o f c a u s e .
1 συμβεβηκός A n a c t u a l i z e d κατηγόρημα, cf. 5 1 B 4.
Β S e x t u s E m p i r i c u s , M . 9 . 2 1 1 (SVF 2.341)
εϊγε Στωικοί μέν πάν αίτιον σώμα φασι σώματι ασωμάτου τινός αίτιον
γίνεσθαι, οΐον σώμα μέν τό σμιλίον, σώματι δέ τή σαρκί, ασωμάτου δέ τού
τέμνεσθαι κατηγορήματος· καί πάλιν σώμα μέν τό πύρ, σώματι δέ τώ
$ύλω, ασωμάτου δέ τοΰ καίεσθαι κατηγορήματος.
Context: c l a s s i f i c a t i o n o f v i e w s o n t h e n a t u r e o f c a u s e .
C Clement, Strom. 8.9.26.3-4
το γίνεσθαι ούν καί τό τέμνεσθαι, τά ού έστιν αίτιον, ένέργειαι ούσαι

ασώματοι είσιν. είς δν λόγον κατηγορημάτων ή, ώς τίνες, λεκτών (λεκτά
γάρ τά κατηγορήματα καλούσιν Κλεάνθης καί Άρχέδημος) τά αίτια- ή,
οπερ καί μάλλον, τά μέν κατηγορημάτων αίτια λεχθήσεται, οΐον τού
τέμνεται, ού πτώσις τό τέμνεσθαι, τά δ ' αξιωμάτων, ώς τού ναΰς γίνεται, 5
ο ί πάλιν ή πτώσίς έστι το ναΰν γίνεσθαι.
ι ο ί codd.: oVStahlin αίτιον Wedcl: αίτια codd. 2 «ί; codd.: καθ' Arnim: δι' Stahlin 4 τού
Arnim: τό codd. 5 ripvfrai Hervet: τέμνεσθαι codd. γίνεται Hervet: γίνεσθαι codd. 6 17
del. Arnim, Wilamowitz
Context: e x p o s i t i o n o f c a u s a l t h e o r y . H e r e C l e m e n t is r e p o r t i n g t h e v i e w t h a t e f f e c t s
a r e i n c o r p o r e a l . H e is n o t s p e a k i n g as a S t o i c , b u t t h e r e s e e m s e v e r y i n d i c a t i o n t h a t h e
is u s i n g S t o i c c a u s a l t h e o r y .
C l e m e n t c o n t r a s t s t h e v i e w that effects a r e predicates w i t h t h e v i e w that t h e y a r e
προσηγορίαι ( c f . S . E . , PH 3 . 1 4 for the s a m e o p p o s i t i o n ) . T h e latter, w h i c h he
a t t r i b u t e s t o A r i s t o t l e , is n o t o f c o u r s e t h e thesis t h a t e f f e c t s a r e l i n g u i s t i c i t e m s . T h e
d e b a t e is as t o w h e t h e r e f f e c t s a r e p r o p e r l y t h i n g s , e x p r e s s i b l e w i t h c o m m o n nouns
and adjectives, o r predicates which c o m e t o b e true o f things.
3 Κλεάνθης A s F r e d e has o b s e r v e d ( [ 5 3 4 ) , 2 3 3 ) , this is t h e e a r l i e s t a t t r i b u t i o n o f

t h e d o c t r i n e o f i n c o r p o r e a l λεκτά, a n d it is n o t u n l i k e l y t h a t it w a s in t h e c o n t e x t o f
c a u s a t i o n t h a t t h e d o c t r i n e w a s first d e v e l o p e d .
5-6 τττώσις ' S u b s t a n t i v a l f o r m . ' S e c v o l . 1, 2 0 1 . W e s e c n o r e a s o n t o s h a r e
F r e d e ' s d o u b t s (J4.1 8 ] , 6 7 - 8 ) t h a t this is a S t o i c u s a g e , a l t h o u g h w e d o r e c o g n i z e a
d e p a r t u r e f r o m S t o i c o r t h o d o x y in 3 3 0 , w h i c h f o l l o w s a l m o s t d i r e c t l y a f t e r this t e x t
(see v o l . 1 , 2 0 1 , v o l . 2 a d l o c ) .
D Clement, Strom. 8.9.30.1-3 (SVF 2.349)
( 1 ) α λ λ ή λ ω ν ούκ έ σ τ ι τ α αίτια, άλλήλοις S e αίτια, ή γάρ σπληνική διάθεσις
προυποκειμένη ού πυρετού αίτιος, άλλά τού γίνεσθαι τον πυρετόν καί ό
πυρετός προυποκείμενος ού σπληνός, άλλά τού αύζεσθαι τήν διάθεσιν. (2)
ούτως καί αί άρεταί άλλήλαις αίτιοι τ ο ΰ μ ή χωρίζεσθαι δ ι ά τήν
άντακολουθίαν, καί οί επί τής φαλίδος λίθοι άλλήλοις είσιν αίτιοι τού
μένειν κατηγορήματος, αλλήλων δε ούκ είσίν αίτιοι- καί ό διδάσκαλος δέ
καί ό μανθάνων ά λ λ ή λ ο ι ς ε ί σ ί ν α ί τ ι ο ι τ ο ύ προκόπτειν κατηγορήματος. (3)
λέγεται δέ ά λ λ ή λ ο ι ς αίτια ποτέ μέν τών αυτών, ώς ό έμπορος καί ό
κάπηλος ά λ λ ή λ ο ι ς ε ί σ ί ν α ί τ ι ο ι τ ο ύ κ ε ρ δ α ί ν ε ι ν , π ο τ έ δ έ άλλου καί άλλου,

καθάπερ ή μάχαιρα καί ή σαρξ- ή μέν γάρ τή σαρκί τού τέμνεσθαι, ή σαρξ
δέ τή μαχαίρα τού τέμνειν.
4 τον Sylburg: τώ codd.
Context: as C .
5 άντακολουθίαν Sec vol. 1 , 3 8 3 - 4 .
Ε S e n e c a , Ep. 6 5 . 2
d i c u n t , u t scis, S t o i c i n o s t r i d u o esse i n r e r u m n a t u r a e x q u i b u s o m n i a fiant,
c a u s a m e t m a t e r i a m . m a t e r i a i a c e t i n e r s , r e s a d o m n i a p a r a t a , c e s s a t u r a si n e m o
m o v e a t ; causa a u t e m , id est ratio, m a t e r i a m f o r m a t et q u o c u m q u e vult versat,
e x ilia v a r i a o p e r a p r o d u c i t . esse e r g o d e b e t u n d e fiat a l i q u i d , d e i n d e a q u o fiat:
h o c c a u s a est, illud materia.
Context: a d i s c o u r s e o n t h e p r i m a r y c a u s e , c o m p a r i n g t h e S t o i c a c c o u n t favourably
with those o f Plato a n d Aristotle.
3 ratio Identified w i t h g o d at ibid. 2 3 ; cf. 4 4 .
F G a l e n , Caus. cont. 1.1-2.4
(1) Stoycos philosophos novi primos contentivam causam que et coniuncta

d i c i t u r n o m i n a r e . v o l u n t e n i m e x q u a t u o r q u i d e m e l e m e n t i s f a c t a esse v o c a t a
a b A r i s t o t i l e q u i d e m o m i o m e r a c o r p o r a , p r i m o g e n i t a a u t e m a P l a t o n e , e x hiis
a u t e m alia c o r p o r a c o m p o n i . e l e m e n t o r u m a u t e m q u e d a m q u i d e m matenalia
nuncupant, quedam a u t e m activa et virtuosa, et continen dicunt a virtuosis
materialia, e t esse i g n e m quidem et aerem activa, terram vero et aquam
m a t e r i a l i a , e t pertransire t o t a p e r t o t a in c o n c r e c i o n i b u s , scilicet v i r t u o s a p e r
matenalia, ut aerem et ignem per aquam et terram, e t esse a e r e m quidem
f n g i d u m , i g n e m u e r o c a h d u m , et c o n g r e g a n e t impilari substantiam a b aerea
natura, extendi v e r o e t effundi et m u l t u m accipere locum a b i g n e a c t esse 10
l e p t o m c r e a q u i d e m elementa activa, grossiparcia v e r o reliqua. spiritum autem
vocant lcptomeream substantiam omncm, et eius o p u s esse c o n t i n e r e alia
corpora physica et ea q u e a n i m a l i u m . nomino autem physica, quorum
g e n e r a t i o n o n a b h o m i n i b u s s e d a n a t u r a fit: talia a u t e m sunt es e t f e r r u m e t
a u r u m et ligna et p a r t i c u l a r u m q u e in a n i m a l i b u s p r i m e et o m i o m e r e v o c a t e , 15
scilicet n e r v u s e t v e n a e t a r t e r i a e t c a r t i l l a g o e t o s e t q u e c u m q u e alie tales, sicut
a u t e m h o m i n e s ligna p e r collam et colligationem et clavos et l u t u m et gipsum
et c a l c e m couniunt a d i n v i c e m , sic v i d e m u s et naturam per colligationem
<et> cartillaginem et c a r n e m unientem et applicantem ad invicem omnes
particulas animalis. et v o c a r e licet ei q u i c u m q u e voluerit coniunctas causas 20
c o m p o s i t a r u m p a r t i c u l a r u m easq u e f n a t u r a m o p e r a n t u r s i m p l i c i u m q u e sunt
in eis, s i c u t in e x t e r i o r i b u s q u e c u m q u e n o n n a t u r a s e d a r s h u m a n a compaginat
scilicet l u t u m ct gipsum et calcem et q u e c u m q u e alia talia hiis utilitatibus
famulantur. vocantur autem a Stoycis n o n h e c c o n i u n c t e cause e n t i u m , sed
suptilipartis substantia materialis. (2) A t h i n e u m igitur A t t a l e u m , qui spiritua- 25
lem nominatam heresim in m e d i c a t i v a primo cepit, coniunctam vocare
c a u s a m e g r i t u d i n u m d e c e n s est e c u a S t o i c o r u m heresi d e d u c t u m (conversatus
enim fuit c u m P o s i d o n i o ) , alios v e r o m e d i c o s , q u i c u m q u e dogmata colunt
alia, c o n i u n c t a m causam singulc egritudinum non congruit qucrere, sicut
neque o m i o m e r o r u m corporum que secundum naturam habent: ergo neque 30
difFerentias c a u s a r u m sicut A t h i n e u s d i c e b a t tres esse p n m a s e t g e n e r a l i s s i m a s
c o n t i n g i t d i c e r e e o s . ( 3 ) d i f f e r e n t i e v e r o , q u a s d i c e b a t A t h i n e u s esse t r e s , s u n t
hee: p r i m a q u i d e m c o m u n c t a r u m , secunda v e r o a n t e c e d e n t i u m , tercia a u t e m
in p r o c a t a r t i c a r u m materia continctur. vocant autem ita o m n i a quecumque
extra corpus existentia nocent ei o p e r a n t i a egritudinem; de genere autem 35
operantium intus existencia antecedentes cause v o c a n t u r ; altcrationcs autem
i n n a t i s p i n t u s q u e f i u n t a b hiis e t e t i a m a b e x t n n s e c i s h u m e c t a t o e t s i c c a t o e t
infrigidato et calefacto corpore coniunctas egritudinum a i t esse causas,
pertransit enim spiritus iste p e r o m i o m c r a corpora sibi ipsi c o a l t e r a n s e a .
m u l t o c i e n s igitur c o n f e s t i m a p r o c a t a r t i c i s causis fieri d i c u n t c o n i u n c t a s . 40
T h i s w o r k s u r v i v e s o n l y in A r a b i c a n d L a t i n t r a n s l a t i o n s , o f w h i c h t h e l a t t e r , b y
N i c c o l o di D e o p r e p i o d a R e g g i o di C a l a b r i a ( f o u r t e e n t h c e n t u r y ) , is g i v e n a b o v e .
O u r t r a n s l a t i o n , h o w e v e r , is a n a d a p t a t i o n o f t h a t f r o m t h e A r a b i c b y M . C . L y o n s ,
w h o s e a d v i c e o n s o m e p o i n t s o f detail w e a l s o g r a t e f u l l y acknowledge.
12 W e t a k e 'all t h e s u b s t a n c e w i t h fine p a r t s ' - p e r h a p s τήν λεπτομερή ούσίαν
πάσαν — t o r e f e r b a c k t o t h e c o m b i n a t i o n o f t h e t w o a c t i v e e l e m e n t s . T h e A r a b i c d o e s
m e a n 'any s u b s t a n c e w i t h fine p a r t s ' , b u t t h a t w o u l d g i v e a q u i t e u n p a r a l l e l e d u s a g e o f
πνεύμα, a n d w e s u s p e c t t h e t r a n s l a t o r o f m i s s i n g t h e p r e c i s e sense i n t e n d e d b y G a l e n .
P o s s i b l y t h e d e f i n i t e a r t i c l e h a d fallen o u t o f his c o p y .
32ff. F o r this t e c h n i c a l m e d i c a l use o f αίτια προηγούμενα, c f . a l s o G a l e n , Meth.
*ned. 1 0 . 6 5 - 7 , Praes. puis. 9 . 3 8 6 , Syn. puis. 4 5 8 , Caus. puis. 9 . 2 - 3 , a n d t h e a t t r i b u t i o n o f
>t t o A t h e n a e u s a t Def. med. 1 9 . 3 9 2 . H o w e v e r , t h e m o r e g e n e r a l a p p l i c a t i o n t o a n y
t e m p o r a l l y a n t e c e d e n t c a u s e , w h i c h w e a s c r i b e t o t h e S t o i c s in v o l . I, is a l s o f r e q u e n t
in G a l e n , e v e n in t h e s e v e r y s a m e w o r k s , e g . Praes. puis. 9 . 2 6 7 , Caus. puis. 9 . 1 5 6 .
G Aetius 1 . 1 I . J (SVF 2.340)
ΟΊ Στωικοί πάντα τά αίτια σωματικά- πνεύματα γάρ.
Context: d o x o g r a p h y o f c a u s e . T h i s s e n t e n c e o c c u p i e s t h e s a m e p o s i t i o n in t h e p s . -
P l u t a r c h v e r s i o n as A d o e s in t h e S t o b a e u s v e r s i o n .
Η G a l e n , Syn. puis. 9.458,8-14 (SVF 2.356)
μεμνήσθαι μέντοι χρή προ πάντων όπως έφαμεν ονομάζειν ενίοτε

συνεκτικον αίτιον, οτι μή κυρίως, άλλά καταχρώμενοι τή προσηγορία, τό
μέν γάρ κυρίως λεγόμενον αίτιον συνεκτικον ούτ' ώνόμασέ τις άλλος προ
τών Στωικών ούτ' είναι συνεχώρησε- τά δέ καϊ προ ημών οΐον συνεκτικά
λεγόμενα γενέσεως τίνος, ούχ υπάρξεως αίτια. 5
Context: t h e t h r e e b a s i c k i n d s o f c a u s e (as listed in F 3 ) o f pulses.
I Clement, Strom. 8.9.33.1—9 (SVF 2.351)
( 1 ) τών μέν ούν προκαταρκτικών αίρομένων μένει τό αποτέλεσμα, (2)

συνεκτικον δέ έστιν αίτιον, ού παρόντος μένει τό αποτέλεσμα και
αίρομένου α ί ρ ε τ α ι , τ ο δέ συνεκτικον συνωνύμως και αυτοτελές καλούσιν,
επειδή αύτάρκως δι' αυτού ποιητικόν έστι τού αποτελέσματος. ( 3 ) E I δέ
(τούτο/ τό αίτιον αυτοτελούς ενεργείας έστι δηλωτικόν, τό συνεργόν 5
ύπηρεσίαν σημαίνει και τήν σύν έτέρω λειτουργίαν. εί μέν ούν μηδέν
παρέχεται, ουδέ συνεργόν λεχθήσεται, εί δέ παρέχεται, τούτου πάντως
γίνεται αίτιον ού καί παρέχεται, τουτέστιν τού δι' αυτού γινομένου, έστιν
ούν συνεργόν ού παρόντος έγίνετο τό αποτέλεσμα, προδήλως μέν ούν
παρόντος (προδήλου), αδήλως δέ άδηλου. ( 4 ) καί τό συναίτιον δέ έκ τού ίο
γένους έστι τών αίτιων, καθάπερ ό συστρατιώτης στρατιώτης καί ό
συνέφηβος έφηβος, τό μέν ούν συνεργόν αίτιον τώ συνεκτικά) πρός τήν
έπίτασιν βοηθεί τού ύπ' αυτού γινομένου, τό δέ συναίτιον ούκ έπί τής
αυτής έστιν εννοίας- δύναται γάρ συναίτιον ύπάρχειν, κάν μή συνεκτικον
αίτιον ή τι. νοείται γάρ σύν έτέρω τό συναίτιον ούδ' αύτώ δυναμένω κατ' 15
ΙΔΊΑΝ ποιήσαι τό αποτέλεσμα, αίτιον όν σύν α'ιτίω. ($) διαφέρει δέ τού
συναιτίου τό συνεργόν έν τώ τό συναίτιον (μεθ' ετέρου) κατ' ιδίαν μή
ποιούντος τό αποτέλεσμα παρέχειν, τό δέ συνεργόν, έν τώ κατ' ιδίαν μή
ποιεϊν, έτέρω δέ προσερχόμενον, τώ κατ' ιδίαν ποιούντι συνεργεϊ(ν) αύτώ
πρός τό σφοδρότατον γίνεσθαι τό αποτέλεσμα, μάλιστα δέ τό έκ 20
προκαταρκτικού συνεργόν γεγονέναι τήν τού αιτίου διατείνειν δύναμιν
παρίστησιν.
5 ( τ ο ύ τ ο ) τό Sedlcy; τό (αυτοτελές) Stahlin 9 - 1 0 προδήλως . . . αδήλως Pohlenz, Arnim:

προδήλω . . άδήλωίηάά ιο (προδήλου) Pohlenz 17 (μεθ'έτερου) Stahlin i8fvT<udel.
Stahlin 19 σννίργ(ΐ(ν) Stahlin 20 σφοδρότατον codd.: -ότερον Arnim
Context: c l a s s i f i c a t i o n o f c a u s e s . C f . C.
ι προκαταρκτικών D e f i n e d earlier (ibid. 8 . 9 . 2 5 . 2 ) as τ ά πρώτοις άφορμήν
παρεχόμενα εις τό γίγνεσθαι τ ι .
J Aetius 1.28.4 (SVF 2.917)
ο ί Στωικοί ε'ιρμόν αιτιών, τουτέστι τάξιν και έ π ι σ ύ ν δ ε σ ι ν άπαράβατον.
ι έττισύνοεσιν vel έπίοεσιν codd.
Context: d o x o g r a p h y o f v i e w s o n f a t e .
Κ G e l l i u s 7 . 2 . 3 (SVF 2.1000, part)
in l i b r o enim Περι προνοίας quarto ε'ιμαρμένην esse dicit φυσικήν τινα
σύνταζιν τών όλων έξ άιδίου τών ετέρων τοίς έτέροις έπακολουθούντων
και μεταπολουμένων απαράβατου ούσης τής τ ο ι α ύ τ η ς επιπλοκής.

3 μεταποΧουμένων Kumanudes: ΜΕΑΠΟΑΥΜΕΝΩΝ codd.: μή άποΧυομένων Uscner
Context: h o w C h r y s i p p u s r e c o n c i l e d f a t e w i t h h u m a n r e s p o n s i b i l i t y ( c f . 6 2 D ) .
L Cicero, Div. 1 . 1 2 5 - 6 (SVF 2.921)
(1) fatum autem ID a p p e l l o , quod Graeci ε'ιμαρμένην, id est o r d i n e m
s e r i e m q u e c a u s a r u m , c u m causae causa n e x a r e m e x se g i g n a t . (2) e a est e x
o m n i aeternitatc fluens VERITAS s e m p i t e r n a . q u o d c u m i t a s i t , n i h i l e s t f a c t u m
q u o d n o n f u t u r u m fuerit, e o d e m q u e m o d o nihil est f u t u r u m cuius n o n causas
id i p s u m efficientes n a t u r a c o n t i n e a t . ( 3 ) e x q u o i n t e l l e g i t u r u t f a t u m sit n o n id 5
q u o d superstitiose, s e d id q u o d p h y s i c e dicitur, causa a e t e r n a r e r u m , c u r e t ea
quae praeterierunt facta sint, e t q u a e instant fiant, et q u a e s e q u u n t u r futura
sint.
Context: a p p e a l t o f a t e as p r o v i d i n g t h e t h e o r e t i c a l basis f o r d i v i n a t i o n . C f . 4 2 .
2-5 Cf. 1 3 H 26-8.
Μ Stobaeus 1.79,1-12 (SVF 2.913, part)
( 1 ) Χ ρ ύ σ ι π π ο ς δ ύ ν α μ ι ν πνευματικήν τήν ούσίαν τής ειμαρμένης, τάζει τού

παντός διοικητικήν. τ ο ύ τ ο μέν ουν έν τώ δευτέρω Περί κόσμου, (2) έν δέ
τώ δευτέρω Περί ωρών και έν τοίς Περί τής ειμαρμένης καί έν άλλοις
σποράδην πολυτρόπως αποφαίνεται λέγων ειμαρμένη έστιν ό τού κόσμου
λόγος, ή λόγος τών έν τώ κόσμω πρόνοια διοικούμενων, ή λόγος καθ' όν τά 5
μ ε ν γεγονότα γέγονε, τά δ έ γινόμενα γίνεται, τά δέ γενησόμενα γενήσεται.
(}) μεταλαμβάνει δ ' α ν τ ί τ ο ύ λόγου τήν άλήθειαν, τήν αίτίαν, τήν φύσιν,
τήν ανάγκην, προστιθείς καί ετέρας ονομασίας, ώς έπί τής αυτής ουσίας
τασσομένας καθ'ετέρας καί ετέρας έπιβολάς.
3 ωρών F: όρων Heeren 9 έπφολάς Wachsmuth. έπιβουλάς codd.

Context: d o x o g r a p h y o f v i e w s o n fate ( s h a r i n g its s o u r c e w i t h t h a t f r o m w h i c h J is
excerpted).
Ν Alexander, Fat. 191,30-192,28 (SVF 2.945)
( 1 ) φασιν δή τόν κόσμον τόνδε, ίνα όντα και πάντα τά όντα ev αύτώ
περιέχοντα και ύπό φύσεως οιοικούμενον ζωτικής τε και λογικής και
νοεράς, έχειν τήν τών όντων δ ι ο ί κ η σ ι ν ά ί δ ι ο ν κ α τ ά ε'ιρμόν τινα και τάξιν
προιούσαν, τών πρώτων τοις μετά ταύτα γινομένοις αιτίων γινομένων,
καί τούτω τώ τρόπω συνδεομένων ά λ λ ή λ ο ι ς ά π ά ν τ α ι ν , και μήτε ούτως 5
τ ι ν ό ς e v αύτώ γινομένου ώς μή πάντως έπακολουθεΐν αύτώ καί συνήφθαι
ώς αίτίω έτερον τι, μήτ' αύ τών έπιγινομένων τινός άπολελύσθαι
δυναμένου τών προγεγονότων ώς μή τινι έξ αυτών άκολουθεΐν ώσπερ
συνδεόμενον άλλά παντί τε τώ γενομένω έτερον τι έπακολουθεΐν,
ήρτημένον (έξ) αύτοΰ έξ ανάγκης ώς αιτίου, καί πάν τό γινόμενον έχειν τι ίο
προ αΰτοϋ, ω ώς αίτίω συνήρτηται. (ϊ) μηδέν γάρ άναιτίως μήτε είναι μήτε
γίνεσθαι τών έν τω κόσμω διά τό μηδέν είναι τών έν αύτώ άπολελυμένον τε
καί κεχωρισμένον τών προγεγονότων απάντων, διασπάσθαι γάρ καί
διαιρεΐσθαι καί μηκέτι τόν κόσμον ένα μένειν, αίεί κατά μίαν τάξιν τε καί
οίκονομίαν διοικούμενον, εί αναίτιος τις είσάγοιτο κίνησις· ή ν είσάγεαθαι, 15
e i μ ή π ά ν τ α τ ά ό ν τ α τε καί γινόμενα έχοι τινά αίτια προγεγονότα οΐς έξ
ανάγκης έπεται" όμοιόν τε είναι φασιν καί ομοίως αδύνατον τό άναιτιως
τ ώ γίνεσθαι τι έκ μή όντος. τοιαύτην δέ ούσαν τήν τού παντός διοίκησιν έξ

απείρου είς άπειρον έναργώς τε κ α ί άκαταστρόφως γίνεσθαι. ( 3 ) ούσης δέ
τίνος διαφοράς έν τοις αίτίοις, ήν έκτιθέντες σμήνος [γάρ] αιτίων 20
καταλέγουσιν, τ ά μέν προκαταρκτικά, τά δέ συναίτια, τά bi ΐκτικά, τά δέ
συνεκτικά, τά δέ άλλο τι (ουδέν γάρ δει τόν A o y o v μ η κ ύ ν ε ι ν , πάντα τ ά
λεγόμενα παρατιθέμεν(ον, άλΧ)ά τ ό βούλημα αυτών δεΐξαι τού περί τής
ειμαρμένης δόγματος)· όντων δή πλειόνων αιτίων, έπ' ίσης έπί πάντων
αυτών αληθές φασιν είναι τό αδύνατον εΐναι τών αυτών απάντων 2$
πΐριεστηκότων περί τε τό αίτιον καί ω έστιν αίτιον, ότέ μέν δή μή ούτωσί
πως συμβαίνειν, ότέ δέ ούτως, έσεσθαι γάρ, εί ούτως γίνοιτο, άναίτιόν
τινα κ ί ν η σ ι ν . (4) τ ή ν δέ ε'ιμαρμένην αυτήν καί τήν φύσιν καί τόν λόγον καθ'
όν διοικείται τό πάν, θεόν είναιφασιν, ούσαν έν τοΐς ούσίν τε καί γινομένοις
άπασιν κ α ί ούτως χρωμένην απάντων τών Οντων τή οικεία φύσει πρός τήν 3°
τού παντός οίκονομίαν.
ίο add. Orelli 19 έναργώς codd.: ενεργώς Usener, Arnim 20 del. Arnim 21 ίκτικά vel
άκτικά vel αρκτικά vel ίκτικά codd. 23 suppl. Arnim 24 br) vel δ' r/δι? codd.
Context: c r i t i q u e o f t h e S t o i c d e f e n c e o f d e t e r m i n i s m .
11 άναιτίως C f Plutarch, S i . rep. 1045c: in d e f e n d i n g strict determinism,
Chrysippus found himself resisting certain philosophers w h o h a d posited an
έπελευστική τις κίνησις in t h e c o m m a n d i n g - f a c u l t y , t o solve the ' B u n d a n ' s ass'
p r o b l e m o f h o w a person, faced with h a v i n g t o take o n e o f t w o 'indiscernibles' (e.g.
t w o i d e n t i c a l - l o o k i n g c o i n s , see n o t e o n 5 8 B ) , s u c c e e d s in d e c i d i n g b e t w e e n them.
T h e s e p h i l o s o p h e r s h a d i n t r o d u c e d a ' s u p e r v e n i e n t m e n t a l m o t i o n ' b e c a u s e , as t h e y
c l a i m e d , ' n o c a u s e d i r e c t s us t o o n e r a t h e r t h a n t h e o t h e r ' . C h r y s i p p u s , i n his r e j o i n d e r ,
insisted t h a t t h e p e r s o n ' s i m p u l s e , in s u c h c i r c u m s t a n c e s , is c a u s e d , e v e n t h o u g h t h e
cause eludes t h e person's consciousness. What might be mistakenly r e g a r d e d as
genuinely spontaneous events, e . g . t h e fall o f a dice, are, he argued, entirely
d e t e r m i n e d b y c a u s a l f a c t o r s , w h i c h a r e f e a t u r e s e i t h e r o f t h e d i c e i t s e l f o r o f its
e x t e r n a l c o n d i t i o n s . C h r y s i p p u s ' o p p o n e n t s in this p a s s a g e a r e o f t e n r e g a r d e d as
Epicureans, a n d their 'supervenient m e n t a l m o t i o n ' identified w i t h the s w e r v e o f
a t o m s (cf. 2 0 ) . B u t b o t h suppositions are d u b i o u s . P l u t a r c h ' s l a n g u a g e d o e s n o t recall
E p i c u r e a n i s m , n o r is t h e p r o b l e m t h e s e p h i l o s o p h e r s a d d r e s s o n e w h i c h is k n o w n t o
have interested the Epicureans. T h e Academics are m o r e promising candidates.
Criticism o f Stoic determinism, a n d facing the Stoics with p r o b l e m s over apparent
' i n d i s c e r n i b l e s ' , w e r e w e l l - k n o w n A c a d e m i c p r e o c c u p a t i o n s . I f this is s o , t h e p o s i t i o n
C h r y s i p p u s o p p o s e s w i l l n o t h a v e b e e n a n official s c h o o l d o c t r i n e , b u t a p r o b l e m a n d
s o l u t i o n c a n v a s s e d b y A c a d e m i c s in o r d e r t o d i s c o m f i t t h e S t o i c s .
21 έκτικά A u n i q u e o c c u r r e n c e o f this t e r m in lists o f c a u s e s , i f t h e r e a d i n g is

s o u n d . F o r t h e p r o b l e m , s e e R i e t h [ 5 5 1 ] , 6 7 ff., S h a r p i e s [ 3 3 3 ] , 153-4.
28-31 F o r these equivalences, cf. 5 4 B .
Ο C i c e r o , Div. 1 . 1 2 7 (SVF 2.944)
p r a e t e r e a , c u m f a t o o m n i a f i a n t ( i d q u o d a l i o l o c o o s t e n d e t u r ) , si q u i s m o r t a l i s
possit esse q u i c o n l i g a t i o n e m c a u s a r u m o m n i u m p e r s p i c i a t a n i m o , nihil e u m
profecto fallat. qui enim teneat causas r e r u m futurarum, idem necesse est
omnia teneat quae futura sint. quod cum nemo facere nisi deus possit,
relinquendum est h o m i n i u t signis quibusdam consequentia declarantibus
futura praesentiat. non enim ilia q u a e f u t u r a sunt, subito exsistunt, sed est
quasi r u d e n t i s e x p l i c a t i o sic t r a d u c t i o t e m p o r i s nihil n o v i efficientis e t p r i m u m
quidque replicantis.
Context: s h o r t l y a f t e r L .
Ρ D i o g e n i a n u s ( E u s e b i u s , Pr. ev. 4 . 3 . 1 =SVF 2.939, P a r t

)
φέρει 8έ και άλλην άπόδειξιν έν τω προειρημένω βιβλίω τοιαύτην τινά· μή

γαρ άν τάς τών μάντεων προρρήσεις αληθείς εΐναί φησιν, εί μή πάντα νπο
τής ειμαρμένης περιείχοντο.
Context: a t t a c k o n C h r y s i p p u s ' d o c t r i n e o f f a t e . C h r y s i p p u s is a c c u s e d o f c i r c u l a r i t y :
fate is h e r e p r o v e d f r o m d i v i n a t i o n , b u t b e l i e f in d i v i n a t i o n a l r e a d y p r e s u p p o s e s t h e
fate d o c t r i n e ( c f . O ) .
Q C i c e r o , Fat. 7 - 8
(1) a d C h r y s i p p i l a q u e o s r e v e r t a m u r , c u i q u i d e m p r i m u m d e i p s a contagione
rerum respondeamus, reliqua postea persequemur. inter locorum naturas

quantum intersit videmus; alios esse salubris, alios pestilentis; i n aliis esse
p i t u i t o s o s e t q u a s i r e d u n d a n t i s , i n aliis e x s i c c a t o s a t q u e a r i d o s ; m u l t a q u e sunt
alia q u a e i n t e r l o c u m e t l o c u m p l u r i m u m d i f f e r e n t . A t h e n i s t e n u e c a e l u m , e x
q u o etiam acutiores putantur Attici; crassum Thebis, itaque pingues Thebani
et v a l e n t e s . ( 2 ) t a m e n n e q u e illud t e n u e c a e l u m efficiet, u t a u t Z e n o n e m quis
aut Arcesilam aut Theophrastum audiat; neque crassum, ut N e m e a potius
q u a m I s t h m o v i c t o r i a m p e t a t . diiunge longius: quid enim loci natura adferre potest, ut in
porticu P o m p e i potius q u a m in C a m p o ambulemus? t e c u m q u a m c u m alio? Idtbus potius q u a m
Kalendis? ut igitur ad quasdam res natura loci pertinet aliquid, ad quasdam autem nihil, sic
astrorum adfectio valeat, si vis, ad quasdam res, ad o m n i s certe n o n valebit. ( 3 ) a t e n i m ,
quoniam in naturis hominum dissimilitudines sunt, u t alios dulcia, alios
s u b a m a r a d e l e c t e n t , alii l i b i d i n o s i , alii i r a c u n d i a u t c r u d e l e s a u t s u p e r b i s i n t ,
alii < ( a ) talibus vitiis a b h o r r e a n t ; quoniam igitur, inquit, tantum natura a
n a t u r a d i s t a t , q u i d m i r u m e s t h a s d i s s i m i l i t u d i n e s e x d i f f e r e n t i b u s c a u s i s esse
factas?
Context: a t t a c k o n t h e d o c t r i n e o f f a t e , h e r e r e p l y i n g t o a r g u m e n t s o f C h r y s i p p u s
r e c o r d e d in t h e lost p a r t o f t h e w o r k . W h a t s c h o o l is r e p r e s e n t e d b y t h e s p e a k e r is a
m a t t e r o f c o n t r o v e r s y (see t h e i n t r o d u c t i o n t o Y o n ' s e d i t i o n ) .
R P l u t a r c h , St. rep. 1056B-C (SVF 2.997, part)
(1) ό δέ λέγων ότι Χρύσιππος ούκ αυτοτελή τούτων αΐτίαν άλλά
προκαταρτικήν μόνον έποιεΐτο τήν ε'ιμαρμένην, έκεΐ πάλιν αυτόν αποδεί
ξει μαχόμενον πρός αυτόν, όπου τόν μέν "Ομηρον ύπερφυώς επαινεί περι
τού Διός λέγοντα "τω έχεθ' όττι κεν ύμμι κακόν πέμπ-ησιν έκασ
τοι", . . . αυτός δ έ πολλά τούτοις όμολογούμενα γράφει, τέλος δέ φησι
μηδέν ίσχεσθαι μηδέ κινεΐσθαί μηδέ τουλάχιστον ά λ λ ο ι ς ή κατά τόν τοΰ
Διός λόγον, ον τή ειμαρμένη τόν αυτόν είναι. ( 2 ) ε τ ι τοίνυν τό μέν
προκαταρκτικόν αίτιον άσθενέστερόν έστι τοΰ αυτοτελούς, καί ούκ
εξικνείται κρατούμενον ύπ' άλλων ένισταμένων τήν δ' ε'ιμαρμένην α'ιτίαν
άνίκητον κ α ϊ ά κ ώ λ υ τ ο ν κ α ί άτρεπτον άποφαίνων.
9 ίνισταμίνων vel (ξανισταμίνων codd.
Context: c r i t i q u e o f C h r y s i p p u s ' thesis t h a t φαντασίαι d o not themselves compel

assent. I f this is s o , a r g u e s P l u t a r c h , f a t e w i l l n o t c o m p e l assent e i t h e r .
F o r this C h r y s i p p e a n idea t h a t fate o p e r a t e s o n us b y m e a n s o f φαντασίαι only,
w h i c h constitute preliminary, n o t c o m p l e t e , causes, cf. 6 2 C .
S C i c e r o , Fat. 28-30
( 1 ) n e c n o s i m p e d i e t ilia " i g n a v a r a t i o " q u a e d i c i t u r ( a p p e l l a t u r e n i m q u i d a m a

p h i l o s o p h i s αργός λόγος); c u i si p a r c a m u s , n i h i l o m n i n o a g a m u s i n v i t a , s i c
enim interrogant: "si fatum tibi est e x h o c m o r b o convalescere, sive t u
m e d i c u m a d h i b u e n s s i v e n o n a d h i b u e r i s , c o n v a l e s c e s ; i t e m , si f a t u m t i b i e s t e x
h o c m o r b o n o n c o n v a l e s c e r e , sive t u m e d i c u m adhibueris sive n o n adhibueris, 5
non convalesces; et alterutrum fatum est; m e d i c u m ergo adhibere nihil
attinet." . . . (2) haec ratio a C h r y s i p p o reprehenditur. quaedam enim sunt,
inquit, i n r e b u s s i m p l i c i a , q u a e d a m c o p u l a t a . s i m p l e x est " m o r i e t u r illo d i e
S o c r a t e s " ; h u i c , s i v e q u i d f e c e r i t s i v e n o n f e c e r i t , f i n i t u s e s t m o r i e n d i d i e s , a t si
ita f a t u m sit " n a s c e t u r O e d i p u s L a i o " , n o n p o t e r i t d i c i " s i v e f u e r i t L a i u s c u m 10
m u l i e r e sive n o n fuerit"; c o p u l a t a e n i m res est e t confatalis. sic e n i m appellat
quia ita f a t u m sit e t c o n c u b i t u r u m c u m uxore Laium et e x ea Oedipum
procreaturum. u t , si e s s e t d i c t u m "luctabitur Olympus Milon", et referret
aliquis " e r g o sive h a b u e r i t a d v e r s a r i u m sive n o n h a b u e r i t , l u c t a b i t u r " , e r r a r e t .
est e n i m c o p u l a t u m " l u c t a b i t u r " , q u i a sine a d v e r s a r i o nulla l u c t a t i o est. ( 3 ) 15
omnes igitur istius generis captiones eodem modo refelluntur. "sive tu
adhibueris m e d i c u m sive n o n adhibueris, c o n v a l e s c e s " c a p t i o s u m ; tarn enim
est f a t a l e m e d i c u m a d h i b e r e q u a m c o n v a l e s c e r e . h a e c , u t d i x i , c o n f a t a l i a ille
appellat.
Context: s e e 7 0 G .
2 αργός λ ό γ ο ς F o r t h e f o r m o f t h e title, c f . v o l . ι, 2 2 9 . T h e a r g u m e n t ' s o r i g i n is
u n k n o w n , b u t t h e r e is a n o b v i o u s t e m p t a t i o n t o g u e s s t h a t it is f r o m t h e s a m e s t a b l e as
t h e κυρίΐύων λόγος a n d t h e θερίζουν λόγος ( 3 1 M ; 3 8 A - B , I ) , n a m e l y the Dialectical
school.
11 confatalis = σννειμαρμένος. See the parallel passage at 6 2 F .
E T H I C S
56 The division o f ethical topics

A D i o g e n e s L a e r t i u s 7 . 8 4 (SVF 3.1)
τ ό δ ' ηθικόν μέρος τής φιλοσοφίας διαιροΰσιν εις τε τόν περί ορμής καί ίίς
τον περί αγαθών καί κακών τόπον καί είς τόν περί παθών και περί αρετής
καί περί τέλους περί τε τής πρώτης αξίας καί τών πράξεων καί περί τών
καθηκόντων προτροπών τε και αποτροπών, ουτω δ ' ύποδιαιροΰσιν οίπερί
Χρύσιππον καί Άρχέδημον καί Ζήνωνα τόν Ύαρσέα καί Άπολλόδωρον 5
καί Διογένην καί Άντίπατρον καί Ποσειδώνιον ό μέν γάρ Κιτιεύς Ζήνων
και ο Κλεάνθης, ώς άν αρχαιότεροι, άφελέστερον περι τών πραγμάτων
διελαβον. ούτοι δέ διείλον καί τόν λογικόν καί τόν φυσικόν.
Context: t h e b e g i n n i n g o f D i o g e n e s ' d o x o g r a p h y o f S t o i c e t h i c s .
Β S e n e c a , Ep. 8 9 . 1 4
e r
g o c u m t r i p e r t i t a sit p h i l o s o p h i a , m o r a l e m e i u s p a r t e m p r i m u m incipiamus
d i s p o n e r e . q u a m in tria rursus dividi placuit . . . p r i m u m e n i m est u t quanti
quidque sit iudices, secundum ut impetum ad ilia capias ordinatum
t e m p e r a t u m q u e , tertium ut inter i m p c t u m t u u m a c t i o n e m q u e conveniat, ut
i n o m n i b u s istis t i b i i p s e c o n s e n t i a s . 5
2 quanti Muret: quantum codd.
Context: t h e d i v i s i o n s o f p h i l o s o p h y .
P a n a e t i u s m a y w e l l b e r e s p o n s i b l e f o r t h e t r i p a r t i t e d i v i s i o n o f e t h i c s . H i s n a m e is
a b s e n t f r o m A , w h i c h i n c l u d e s P o s i d o n i u s ; a n d C i c e r o , Off. 2 . 1 8 , p r o b a b l y b a s e d o n
P a n a e t i u s , specifies t h r e e spheres o f a c t i o n f o r e v e r y v i r t u e , w h i c h closely c o r r e s p o n d
t o t h e a r r a n g e m e n t laid o u t i n B - C .
C E p i c t e t u s , Diss. 3.2.1-5
(Ί) τρεις είσι τόποι, περι ους άσκηθήναι δ ε ί τόν έσόμενον καλόν και
αγαθόν ( 2 ) ό περί τάς ορέξεις και τάς έκκλίσεις, ίνα μήτ' όρεγόμενος
άποτυγχάνη μήτ' έκκλίνων περιπίπτη- ( 3 ) ό περι τάς ορμάς και άφορμάς
και απλώς ό περί τό καθήκον, ίνα τάξει, ίνα εύλογίστως, ί ν α μή άμελώς-
( 4 ) τρίτος έστιν ό περί τήν άνεξαπατ-ηαίαν καί άνεικαιότητα καί όλως ό 5
περί τάς συγκαταθέσεις. ($) τούτων κυριώτατος καί μάλιστα επείγων
έστιν ό περί τά πάθη- πάθος γάρ άλλως ού γίνεται εί μή ορέξεως
άποτυγχανούσης ή έκκλίσεως περιπίπτουσας, ούτος έστιν ό ταραχάς,
θορύβους, ατυχίας, ό δυστυχίας έπιφέρων, ό πένθη, οίμωγάς, φθόνους, ό
φθονερούς, ό ζηλότυπους ποιών, δ ι ' ών ο ύ δ ' άκούσαι λόγου δυνάμεθα. (6) I
δ ε ύ τ ε ρ ο ς έστιν ό περί τό καθήκον ού δεί γάρ με είναι απαθή ώ ς ανδριάντα,
ά λ λ ά τάς σχέσεις τηρονντα τάς φυσικάς καί έπιθέτους ώς ευσεβή, ώς υίόν,
ώς άδελφόν, ώς πατέρα, ώς πολίτην. (j) τρίτος εστίν ό ήδη τοις
προκόπτουσιν έπιβάλλων, ό περί τήν αυτών τούτων άσφάλειαν, ίνα μηδ' έν
ύπνοις λάθη τις ανεξέταστος παρελθούσα φ α ν τ α σ ί α μηδ' έν οίνώσει μηδέ ι
μελαγχολώντος.
Context: t h e o p e n i n g o f a d i s c o u r s e o n t h e s u b j e c t s t h a t m u s t b e s t u d i e d f o r m o r a l
progress.
F o r detailed discussion, cf. B o n h o f f e r [ 3 1 1 ] , 1 9 - 2 8 . Epictetus refers'to o n e o r m o r e
o f t h e s e t o p i c s in 1 . 1 7 . 2 2 ; 2 . 1 7 . 1 5 - 1 6 , 3 2 - 3 ; 4.1.69; 4.4.13; 4.10.13.
2 ορέξεις E p i c t e t u s t r e a t s όρεξις as a d i s t i n c t p s y c h o l o g i c a l f a c u l t y w h e r e a s 111
C h r y s i p p e a n S t o i c i s m it r e f e r s t o a s p e c i e s o f όρμή; c f . 5 3 Q 4 - 5 . In E p i c t e t u s , as his
first t w o ' t o p i c s ' i n d i c a t e , t h e o b j e c t o f όρεξις is t h e g o o d o r t h e a p p a r e n t g o o d ( c f .
6 0 F ) , t h a t o f όρμή t h e p e r f o r m a n c e o f καθήκοντα; cf. I n w o o d [ 5 4 7 ] , 115-26.
5 άνεικαιότητα C f . 3 1 B 3 ; 4 1 D 1. T h e p r e s e n c e o f this ' d i a l e c t i c a l ' v i r t u e s h o w s
t h a t E p i c t e t u s ' t o p i c s , t h o u g h all e t h i c a l in t h e i r o r i e n t a t i o n , d r a w u p o n s o m e m a t e r i a l
w h i c h earlier Stoics (cf. 2 6 ) w o u l d have assigned t o another 'part' o f philosophy.
7 ό περί τά πάθη I . e . t h e first t o p i c .
11-13 C f . 59Q;66F2.
15-16 I n t o x i c a t i o n a n d depression are singled o u t because they are t h e standard
instances o f conditions which could destroy v i r t u e ; c f . 6 1 1 2. Z e n o (SVF 1.234)
c l a i m e d t h a t e v e r y o n e c o u l d assess t h e i r p r o g r e s s f r o m t h e m o r a l p u r i t y o r i m p u r i t y o f
t h e i r d r e a m s , a t o u g h e r i n d e x o f a s o u n d c h a r a c t e r t h a n e v e n P l a t o r e q u i r e d ; c f . Rep. y,
572b.
57 Impulse and appropriateness
A Diogenes Laertius 7 . 8 5 - 6 (SVF 3.178)
(1) τήν δέ πρώτην όρμήν φασι τό ζώον ίσχειν έπι τό τηρείν εαυτό,
οίκειούσης αυτό τής φύσεως άπ' αρχής, καθά φησιν ό Χρύσιππος έν τώ
πρώτω Περι τελών, (2) πρώτον οίκεϊον λέγων είναι παντι ζώω τήν αύτοΰ
σύστασιν και τήν ταύτης συνείδησιν ούτε γαρ άλλοτριώσαι εικός ήν α υ τ ό
τ ό ζώον, ούτε ποιήσασαν αυτό μήτ' άλλοτριώσαι μήτ' \ούκ] ο'ικειώσαι. 5
απολείπεται τοίνυν λέγειν συστησαμένην αυτό ο'ικειώσαι πρός εαυτό·
ούτω γάρ τά τε βλάπτοντα διωθεϊται καί τά οικεία προσίεται. ( 3 ) ό' δέ
λέγουσί τίνες, πρός ήδονήν γίγνεσθαι τήν πρώτην όρμήν τοις ζώοις,
φεύδος άποφαίνουσιν. έπιγέννημα γάρ φασιν, εί άρα έστιν, ήδονήν είναι
όταν αυτή καθ' αυτήν ή φύσις έπιζητήσααα τά έναρμόζοντα τή συστάσει ίο
άπολάβη, όν τρόπον άφιλαρύνεται τά ζώα καί θάλλει τά φυτά. ( 4 ) ουδέν τε,
φασί, διήλλαξεν ή φύσις έπί τών φυτών καί έπι τών ζώων, ότε χωρίς ορμής
καί α'ισθήσεως κάκεϊνα οικονομεί και έφ' ημών τινα φυτοειδώς γίνεται, έκ
περιττού δέ τής ορμής τοίς ζώοις επιγενόμενης, ή συγχρώμενα πορεύεται
πρός τά οικεία, τούτοις μέν τό κατά φύσιν τό κατά τήν όρμήν διοικεΐσθαι- ι5
( 5 ) τού δέ λόγου τοις λογικοίς κατά τελειοτέραν προστασίαν δεδομένου, τό
κατά λόγον ζήν ορθώς γίνεσθαι (τού)τοις κατά φύσιν τεχνίτης γάρ ούτος
έπιγίνεται τής ορμής.
I αυτό Β1>: αύτώ F j a w f .'δησιν| συναίαθηοιν I'ohlcnz αυτό <αύτώ> Arnim S πο.τ)σασαν
Reiske: πο.ήσαι άν codd. ουκ del. Zcller οί«ιώσαι Stephanus: oiVticus codd. ιο αυτή V
αυτήν BF 1 2 ότ€ B F I ' Suda: ST. d 1 5 τό B F : ™ 1> 1 7 < T O I ! > i w Kayscr
Context: i m m e d i a t e l y following 56A. With 1 - 9 , cf. C i c e r o , Fin. 3 . 1 6 .

3 π ρ ώ τ ο ν οϊκεΐον F o r t h e i n t e r p r e t a t i o n o t t h e t e r m , cf. P e m b r o k e ( 5 6 4 ) , 1 4 1 n .
8.
5 Z c l l e r ' s d e l e t i o n o f ο ύ κ n e e d s t o b e r e a s s e r t e d , in v i e w o f r e c e n t s u p p o r t f o r t h e
M S S r e a d i n g ; cf. K e r f e r d I 5 6 7 ] , 1 8 5 n . 1 . I f ουκ is r e t a i n e d , ούκ ο'ικειώσαι becomes
virtually synonymous with άλλοτριώσαι, a n d this destroys the a r g u m e n t since
οίκείωσις m u s t b e e s t a b l i s h e d as t h e o n l y reasonable alternative to άλλοτρίωσι?,
w h i c h has been eliminated.
9 έπιγέννημα T h i s a c c o u n t o f p l e a s u r e (cf. 4 3 A 7 ) is o f t e n t h o u g h t t o b e t r a y t h e
i n f l u e n c e o f A r i s t o t l e , EN x . 3 , 1 1 7 4 b 3 1 ff., τέλειοι δε τήν ένέργειαν ή ηδονή . . ώς
επιγινόμενόν τι τέλος, οίον τοις άκμαίοις ή ώρα; cf. L o n g [ 5 4 9 ) , 8 0 , a n d S a n d b a c h
[304], 27 8 , w h o is u n c o n v i n c e d . With έπιγέννημα, cf. έττακΓολούο'ημα in SVF
3 - 4 0 5 , a n d see n o t e o n 6 5 A 8 9 .
1 1 —18 F o r a d e t a i l e d a n a l y s i s o f t h i s a r g u m e n t , cf. L o n g [ 555J. 96 101.

12 ότε This, though much t h e b e t t e r a t t e s t e d r e a d i n g , is r e g u l a r l y r e j e c t e d 111
f a v o u r o f ο τ ι ; it a l s o m a k e s m u c h b e t t e r s e n s e . B e f o r e b i r t h a n i m a l life is p l a n t l i k e (cf.
5 3 B 2 w i t h n o t e s ) , a n d t h e f o c u s o f t h i s s e n t e n c e is o n t h e c o n t i n u i t y b e t w e e n all f o r m s
o f l i f e . A l s o κάκεϊνα, 1 3 , s h o u l d r e f e r t o ζώων a n d n o t t o φυτών, as it w o u l d i f ο τ ι is
adopted.
16 ιτροστασίαν In t r a n s l a t i n g this b y ' m a n a g e m e n t ' w e f o l l o w S t r i k e r |S?o),
1 5 5 n . 1 2 , r e t r a c t i n g ' p r e s c r i p t i o n ' in L o n g (555).
17 ορθώς W e t a k e t h e a d v e r b w i t h τ ό κατά λόγον ζήν, t r e a t i n g it as a v a r i a n t o f
t h e f a m i l i a r ορθός λόγος ( 5 8 M 6 ; 6 1 G 5 ) . S t r i k e r , l o c . c i t . , t h i n k s it m o d i f i e s γίνεσθαι
a n d t h u s states t h e c o r r e c t n e s s o f t h e i n f e r e n c e . T h i s d o e s n o t s e e m c o n v i n c i n g as
G r e e k , n o r s u i t a b l e t o t h e c o n t e x t as c o n t i n u e d a t 6 3 C . A s t h e c r a f t s m a n o f i m p u l s e ,
reason shapes a w a y o f living c o r r e c t l y . (Note the description o f the virtues -
d i s p o s i t i o n s o f r e a s o n - as τέχναι, 6 1 D ι.)
Β S e n e c a , Ep. 121.6-15
( i ) n e m o a e g r e m o l i t u r artus suos, n e m o in usu sui haesitat. h o cedita p r o t i n u s

f a c i u n t ; c u m h a c s c i e n t i a p r o d e u n t . . . ( 2 ) a d e o a u t e m n o n a d i g i t ilia a d h o c
doloris t i m o r ut in naturalem m o t u m e t i a m d o l o r e p r o h i b e n t e n i t a n t u r . sic
infans q u i stare m e d i t a t u r e t f e r r e se a d s u e s c i t , s i m u l t e m p t a r e vires suas c o e p i t ,
c a d i t e t c u m fletu t o t i e n s r e s u r g i t d o n e e s e p e r d o l o r e m a d i d q u o d n a t u r a 5
poscit exercuit . . . nullum tormentum sentit supina testudo, inquieta est
t a m e n desiderio naturalis status n e ca n t e desinit niti, q u a t e r e se, q u a m in p e d e s
constitit. e r g o o m n i b u s constitutionis suae sensus est et inde m e m b r o r u m tarn
e x p e d i t a t r a c t a t i o . . . (3) u n i c u i q u e a e t a t i s u a c o n s t i t u t i o e s t , a l i a i n f a n t i , a l i a
p u e r o , <(alia a d u l e s c e n t i ) , a l i a s e n i : o m n e s e i c ' o n s t i t u t i o n i c o n c i l i a n t u r i n q u a 10
sunt, infans sine dentibus est: huic constitutioni suae conciliatur. enati sunt dentes: huic
1 haesitat Madvig: haesit. ad codd. 10 suppl. Gertz
Context: a n i m a l s ' a w a r e n e s s o f t h e i r o w n c o n s t i t u t i o n .
2-9 A r e j o i n d e r t o t h e o b j e c t i o n t h a t a n i m a l s m o v e their b o d i l y p a r t s apte, u n d e r
t h e c o n s t r a i n t o f fear o f pain i f t h e y m o v e o t h e r w i s e . C f . t h e r e j e c t i o n o f p l e a s u r e as
t h e o b j e c t o f t h e p r i m a r y i m p u l s e in A 3 . I n t h e n e x t s e c t i o n s , o m i t t e d h e r e , S e n e c a
explains that a baby's r e c o g n i t i o n t h a t it h a s a c o n s t i t u t i o n d o e s n o t i m p l y a n y
k n o w l e d g e o f w h a t its c o n s t i t u t i o n is.
C Hierocles, 1.34—9, 51—7; 2 . 1 - 9
( 1 ) βραχέα δέ δρκεϊ ye ττερί [της] αίσ[θ]ήσ[ε]ω[ς] εί\πεΐν φέρει γαρ είς

γνώσι[ν τοΰ πρώ]το\υ ο]ίκείου, \ \δ]ν δή λόγον αρχήν άρίσ,την] έφαμεν
έ[σ]ε\[σθαι τής] ηθικής στοιχειώ[σεως], ( 2 ) ούκ άγνοητέον [ο[τι | τό
[ζΐώιον ευθύς άμα [τώι yjevje'ojâi [αί]σβά[ΐ']ίται [εα]υ|τοϋ . . . τά ζώια
•πρώτον μέν μερών τών ιδίων αί[σ[0άΐ'εται . . . καί [ό]τι eye[i] καί πρός ήν 5
ejxjei I [vjpeiav, ημείς τε αΰτο[ϊ ό]φθαλμών [καϊ ώτων] καί [τών] άλ[λων.
τ]ήι|δε γοΰν κάπειδάν μέν ϊδείν [έ]θέλωμέν τι, τους όφ[θαλμούς e]v|Teivo-
μεν ώς έπι τό όρατόν ρύχϊ δέ τα [ώ]τα . . . διό πρώτη πίστις το[ΰ]
αί\σθάνεσθαι τό ζώιον άπαν εαυτού ή των μερών και τών έργων, υπέρ | ών
εδόθη τά μέρη, συναίσθησις' (ί) δευτέρα δέ ότι ουδέ | τών πρός άμυναν ι°
παρασκευασθέντων αύτοίς άναισθήτως δία|χ·€ΐται. «αί γάρ ταύροι μέν είς
μαχήν καθιστάμενοι ταύροις | έτέροις ή καί τισιν έτερογενέσι ζώιοις τά
κέρατα πρ[ο]ίσχον\ται καθάπερ όπλα συμφυά πρός τήν άντίταζιν. ούτω δ'
έχει \ καί τών λοιπών έκαστον πρός τό οίκεϊον καί, ΐν' ούτως εΐπω,
σνμ\φυές όπλον.
For the text, cf. A r m m [ 5 7 2 ] ad loc.
Context: o n e line after 5 3 B 4. Having specified αίσθησις a n d όρμή as t h e

d i s t i n g u i s h i n g f e a t u r e s o f a n i m a l s , H i e r o c l e s says h e h a s n o n e e d o f t h e l a t t e r f o r his
p r e s e n t p u r p o s e , b u t will d e a l b r i e f l y w i t h t h e f o r m e r .
4 W e o m i t 1 2 lines a f t e r εαυτού in w h i c h H i e r o c l e s c r i t i c i z e s u n n a m e d people
w h o c l a i m t h a t t h e o n l y f u n c t i o n o f αϊσθησις is f o r p e r c e i v i n g e x t e r n a l t h i n g s . F o r a
v e r y full d i s c u s s i o n , c f . I n w o o d ( 5 7 5 1 , 1 6 7 — 7 8 . H e identifies H i e r o c l e s ' opponents
w i t h A c a d e m i c a n d P e r i p a t e t i c p h i l o s o p h e r s like A n t i o c h u s w h o t o o k o v e r Stoic
οίκείωσις b u t t r e a t e d it as a n a u t o m a t i c p r o c e s s n o t i n v o l v i n g a n y c o g n i t i v e f a c u l t y .
8 A f t e r ώτα t h e p o i n t is d e v e l o p e d w i t h f u r t h e r e x a m p l e s w h i c h w e o m i t .
D Hierocles 9.3-10, 11.14-18
( 1 ) ότι [δε] ή μεν πρός εαυτό εύνοητ[ική, στερ\\κτ\ι\κ[ή δέ ή συγ]γεν-

[ι]κ\ή\- . . . καθάπερ [ούν] στε[ρ)κτικ:ώ? μέν κ[ατά τούτο οί]|κ:ε[ι]ούρ.εσα
τοϊς τέκνοις, αίρετικ[ώϊ] δέ [τοις έκ\τό\ς χρήμασιν, οΰ[τ]ω καί [τό ζώιον[
έαυτώ[ι ]ι ως, τοις δέ πρός τ[ήν χ\ρήσιν τήν συστη[ματικήν
^έ]|ρουσ[ι]ν [έκ]λε<<:τι/<:[ώϊ . . . ( 2 ) (έσίμεν ζώιον, άλλά [συνα\γελαστικόν
καί | [δεΙόμενον έ[τερο[ύ]· διό τούτο καί κατά π[όλει[ς οίκούμεν οΰ|[δεΐ]?
yap άνθρωπος [8]ς ουχί πόλεως έστι μέρος- έπειτα \ [και ραι}6ίως
συντιθ[έ]μεθα φιλίας- έκ γάρ τού συνεστιαΙ^ή^αι ή τ[ού συγκαθί\σαι έν
θεάτρωι. . .
For the text, cf. Arnim [572I ad loc.
Context: this p a r t o f t h e p a p y r u s is e x t r e m e l y f r a g m e n t a r y . C o l u m n 9 has τ έ λ ο ? as t h e

last w o r d o f its h e a d i n g .
1 T h e f e m i n i n e n o u n t o b e s u p p l i e d w i t h t h e a d j e c t i v e s m u s t b e οίκείωσις-
3 τοις έ κ T O ] S T h a t t h e s e w o r d s p r e c e d e d χρήμασιν is c o n f i r m e d b y τ ά έκτος
X\ • • • m 9 5 ·
4 T h e g a p m i g h t b e filled b y μέν τηρητικώς o r κηόεμονικώς, c f . A n o n . In Plat.
Theaet., 7 . 4 1 - 8 . 1 .
5-9 S e c t i o n 2 c o m e s m o r e t h a n 1 0 0 lines l a t e r t h a n s e c t i o n 1 ; n o l e g i b l e c o n t e x t
s u r v i v e s . F o l l o w i n g t h e b r e a k after θεάτριρ, 9 , H i e r o c l e s used t h e w o r d θανμασιώτα-
τον, p e r h a p s in r e f e r e n c e t o t h e f r a t e r n i z i n g o f s o l d i e r s in o p p o s i n g a r m i e s ; s o A r n i m
[572) ad l o c .
Ε P l u t a r c h , S i . rep. 1 0 3 8 B (SVF 3.179, 2.724)
( ι ) πώς ουν άποκναίει πάλιν έν παντί βιβλίω φυσικώ νή Δία καί ήθικώ
Υράφων ώς ο'ικειούμεθα πρός αυτούς ευθύς γενόμενοι καί τά μέρη καί τά
εκγονα τά εαυτών; ( 2 ) eV δε τώ πρώτω Περι δικαιοσύνης και τ ά θηρία φησι
συμμέτρως τή χρεία τών εκγόνων ώκειώσθαι προς αυτά, πλην τών
ιχθύων αυτά γάρ τά κυήματα τρέφεται δι αυτών, άλλ' ούτ' αϊσθησίς έστιν οΐς s
μηδέν αίαθητόν ούτ' οίκείωαις οΐς μηδέν οίκίίον ή γάρ οίκείωσις αΐσθησις έοικ€ τον
ι νή Δία Reiske: ίδίω vel ίδια codd.
Context: P l u t a r c h finds a c o n t r a d i c t i o n b e t w e e n C h r y s i p p u s ' c l a i m t h a t n o t h i n g is

οίκεΐον t o t h e φαύλος a n d his d o c t r i n e r e p o r t e d h e r e .
3-5 F o r a n i m a l s ' l o v e o f t h e i r o f f s p r i n g , a n d fish a b a n d o n i n g t h e i r e g g s , c f .
C i c e r o , ND 2.129.
6-7 T h e l i k e l i h o o d t h a t this is o r t h o d o x S t o i c i s m is s u p p o r t e d b y P o r p h y r y , Abst
3 . 1 9 . 2 , ο'ικειώσεως πάσης και άλλοτριώσεως άρχή το αίσθάνεσθαι; c f . I n w o o d
[575]. 172-3-
F C i c e r o , Fin. 3.62-8
(1) pertinere autem ad r e m arbitrantur intellegi natura fieri u t liberi a
parentibus amentur. a q u o initio profectam communem humani generis
societatem persequimur. quod primum intellegi debet figura membrisque
corporum, q u a e ipsa d e c l a r a n t procreandi a natura habitam esse rationem.
n e q u e v e r o h a e c inter se c o n g r u e r e possent, u t natura et procreari vellet et 5
diligi p r o c r e a t o s n o n c u r a r e t . a t q u e e t i a m in bestiis visn a t u r a e perspici p o t e s t ;
q u a r u m in fetu e t in e d u c a t i o n e l a b o r e m c u m c e r n i m u s , n a t u r a e ipsius v o c e m
v i d e m u r a u d i r e . q u a r e <(ut)> p e r s p i c u u m e s t n a t u r a n o s a d o l o r e a b h o r r e r e , s i c
a p p a r e t a n a t u r a ipsa, u t e o s , q u o s g e n u e r i m u s , a m e m u s , inpelli. ( 2 ) e x h o c
n a s c i t u r u t e t i a m c o m m u n i s h o m i n u m i n t e r h o m i n e s naturalis sitc o m m e n d a - 70
do, ut oporteat hominem ab homine o b id ipsum, quod homo sit, n o n
a l i e n u m v i d e r i . u t e n i m i n m e m b r i s alia s u n t t a m q u a m sibi n a t a , u t o c u l i , u t
a u r e s , alia e t i a m c e t e r o r u m m e m b r o r u m u s u m a d i u v a n t , u t c r u r a , u t m a n u s ,
sic i n m a n e s quaedam bestiae sibi s o l u m natae sunt, at . . . formicae, apes,
ciconiae aliorum etiam causa quaedam faciunt. multo haec coniunctius 15
h o m i n e s , itaque natura s u m u s apti ad coetus, concilia, civitates. (3) m u n d u m
a u t e m c e n s e n t r e g i n u m i n e d e o r u m , e u m q u e esse quasi c o m m u n e m u r b e m e t
c i v i t a t e m h o m i n u m et d e o r u m , e t u n u m q u e m q u e n o s t r u m eius m u n d i esse
partem; e x q u o illud natura consequi, ut c o m m u n e m utilitatem nostrae
a n t e p o n a m u s . . . e x q u o f i t , u t l a u d a n d u s is s i t , q u i m o r t e m oppetat p r o re 20
p u b l i c a , q u o d d e c e a t c a r i o r e m n o b i s esse p a t r i a m q u a m n o s m e t ipsos . . . ( 4 )
inpellimur autem natura, ut prodesse velimus quam p l u r i m i s in p r i m i s q u e
d o c e n d o r a t i o n i b u s q u e p r u d e n t i a e t r a d e n d i s . i t a q u e n o n facile est i n v e n i r e q u i
q u o d sciat ipse n o n t r a d a t a l t e n ; ita n o n s o l u m a d d i s c e n d u m p r o p e n s i s u m u s ,
verum etiam ad docendum . . . ( 5 ) e t q u o m o d o h o m i n u m inter h o m i n e s iuris 25
esse v i n c u l a putant, sic h o m i n i nihil iuris esse c u m bestiis. p r a e c l a r e enim
Chrysippus, cetera nata esse hominum causa et deorum, eos autem

communitatis et societatis suae, u t bestiis h o m i n e s uti ad utilitatem suam
possint sine iniuria. ( 6 ) q u o m a m q u e e a n a t u r a esset h o m i n i s , u t ei c u m g e n e r e
humano quasi civile ius intercederet, qui id conservaret, e u m iustum, qui 30
migraret, iniustum fore. (7) sed quern a d m o d u m , theatrum c u m c o m m u n e
sit, r e c t e t a m e n d i c i p o t e s t e i u s esse e u m l o c u m , q u e r n q u i s q u e o c c u p a n t , s i c i n
urbe mundove communi n o n adversatur ius, q u o minus suum quidque
c u i u s q u e sit. ( 8 ) c u m a u t e m a d t u e n d o s c o n s e r v a n d o s q u e h o m i n e s hominem
n a t u m esse v i d e a m u s , c o n s e n t a n e u m e s t h u i c n a t u r a e , u t sapiens v e l i t g e r e r e e t 35
administrare r e m p u b l i c a m atque, u t e natura vivat, u x o r e m a d i u n g e r e et velle
ex e a l i b e r o s .
g < u t ) Manutius 13 alia Marsus: aliqua A R N : aliaque B E : reliqua V 15-16 coniunctius homines
Madvig: coniunctio est hominis codd. 29 ei Lambinus: et A B E N : om. R V
Context: t r a n s i t i o n f r o m t h e t r e a t m e n t o f ' p r o p e r f u n c t i o n s ' c o n c e r n i n g o n e s e l f t o

those c o n c e r n i n g o t h e r p e o p l e . C f . Stobaeus 2 . 9 4 , 7 - 2 0 , and f o r a c o m p a r a b l e passage
in t h e a c c o u n t o f A n t i o c h e a n e t h i c s , s e e C i c e r o , Fin. 5.65-8.
T h e naturalness o f c o m m u n i t y life is a f u n d a m e n t a l s t e p in t h e g r o u n d i n g o t S t o i c
ethics. F o r s u p p o r t i n g m a t e r i a l , c f . 5 9 Q ; 6 3 K ; 6 6 E , F ; M a r c u s A u r e l i u s 4 . 4 ( d e r i v i n g
the c i v i c c h a r a c t e r o f t h e w o r l d f r o m t h e c o m m u n i t y o f r a t i o n a l b e i n g s ; c f . 4 6 G 3 ) ;
7.55 ( τ ό κοινωνικό !» as t h e ' l e a d i n g ' e l e m e n t in t h e h u m a n
-
constitution). These
passages s u p p o r t a n d i l l u m i n a t e C i c e r o ' s c l a i m s in 1 9 - 2 0 c o n c e r n i n g t h e p r e f e r a b i l i t y
o f t h e c o m m o n a d v a n t a g e t o o u r o w n , t h o u g h s t r i c t l y , as h e p o i n t s o u t in Off. 3 , these
s h o u l d c o i n c i d e ; c f . E p i c t e t u s in 5 9 Q 3 a n d M a r c u s A u r e l i u s 5.22. F o r t h e c r u c i a l
concept o f being a pars mundi, 1 8 - 1 9 , cf. 6 3 C 3 . C i c e r o d o e s n o t d e v e l o p its
t h e o l o g i c a l i m p l i c a t i o n s in Fin. 3 , t h o u g h a t t h e e n d o f t h e b o o k h e refers t o t h e
C h r y s i p p e a n d o c t r i n e ( 6 0 A ) that ethics should be founded o n the g o v e r n m e n t o f the
world.
G Hierocles (Stobaeus 4.671,7-673,11)
(1) ά λ ω ς γάρ έκαστος ημών οΐον κύκλοις πολλοίς περιγέγραπται, τοις μέν
σμικροτέροις, τοις δέ μείζοσι, και τοις μέν περιέχουσι, τοις δέ περιεχομέ-
νοις, κατά τάς διαφόρους και ά ν ι σ ο υ ς πρός αλλήλους σχέσεις. (2) πρώτος
μεν γάρ έστι κύκλος και προσεχέστατος, όν αυτός τις καθάπερ περι
κεντρον τήν εαυτού γέγραπται διάνοιαν ev ω κύκλω τό τε σώμα 5
περιέχεται καί τά τ ο ΰ σώματος ένεκα παρειλημμένα. σχεδόν γάρ ό
βραχύτατος και μικρού δεϊν αυτού προσαπτόμενος τού κέντρου κύκλος
ούτος. ( 3 ) δεύτερος δ ' άπό τούτου και πλέον μέν άφεστώς τού κέντρου,
περιέχων δέ τόν πρώτον, έν ω τ ε τ ά χ α τ α ι γονείς αδελφοί γυνή παίδες, ό δ'
0-πο τούτων τρίτος, έν ω θείοι κ α ί τηθίδες, πάπποι τε καί τήθαι, καί ίο
αδελφών παίδες, έτι δ' ανεψιοί, μεθ' όν ό τούς άλλους περιέχων συγγενείς,
τούτω δ ' εφεξής ό τών δημοτών και μετ' αυτόν ό τών φυλετών, εΐθ' ό
πολιτών, κ α ί λοιπόν ούτως ό μέν άστυγειτόνων, ό δέ ομοεθνών. (4) ό δ '
€
£ωτάτω κ α ί μέγιστος περιέχων τε πάντας τούς κύκλους ό τού παντός
ανθρώπων γένους. ( 5 ) τούτων ουν τεθεωρημένων, κατά τόν έντεταμένον 15
έστί περί τήν δέουσαν έκαστων χρήσιν τό έπισυνάγειν πως τούς κύκλους
ώς έ π ί τ ό κ έ ν τ ρ ο ν και τή σπουδή μετάφεραν αεί τούς έκ τών περιεχόντων
είς τούς περιεχόμενους . . . ( 6 ) πρόσκειται δ' ότι καί τούτοις μέν ομοίως
τιμητέον τούς έκ τού τρίτου κύκλου, τούτοις δ' αύ πάλιν τούς συγγενείς.
άφαιρήσεται μέν γάρ τι τής εύνοιας τό καθ' αίμα διάστημα πλέον όν ήμΐν
δ' όμως σπουδαστέα περί τήν έξομοίωσίν έστιν. ήκοι μέν γάρ άν είς τό
μέτριον, εί διά τής ημετέρας αυτών ενστάσεως έπιτεμνόμεθα τό μήκος τής
πρός έκαστον τά πρόσωπον σχέσεως, τό μέν ούν συνέχον καί πραγματικώ-
τερον εϊρηται· (j) χρή δ' έπιμετρείν καί κατά τήν τών προσηγοριών
χρήσιν, τούς μέν άνεφιούς καί θείους καί τηθίδας αδελφούς άποκαλούντας
πατέρας τε καί μητέρας, τών δε συγγενών τούς μεν θείους, τούς οέ άοελφι&ούς, τούς
&έ άνεφιούς, ώς άν καί τά της ηλικίας παρείκη ένεκα τής εν τοΐς ονόμασιν εκτενείας. ούτος
γάρ τής προσρήσεως ό τρόπος άμα μέν άν σημεΐον ούκ άμαυρόν εϊη τής
ούσης ήμΐν σπουδής περί έκαστους, άμα δ' άν έποτρύνοι καί προσεντείνοι
πρός τήν ύποδεδειγμένην οΐον συνολκήν τών κύκλων.
ι ολως Μ Α : όλος S 8 τούτου Trincavelli: τούτων codd. 1ς τον έντεταμένον S: τό έντεταγμένον

ΜΑ 2 4 έπιμετρεΐν Bentley: έπί μετρίαν SM: έπι μετρίαιν Α
Context: o n e o f s e v e n c h a p t e r s o n e t h i c a l s u b j e c t s e x c e r p t e d f r o m H i e r o c l e s . E n t i t l e d
' h o w t o t r e a t o n e ' s r e l a t i v e s ' , it p r o b a b l y f o r m e d p a r t o f a b o o k w h i c h included
s i m i l a r l y t i t l e d c h a p t e r s o n t h e g o d s , n a t i v e l a n d , a n d p a r e n t s . F o r H i e r o c l e s as t h e
S t o i c p h i l o s o p h e r n a m e d b y A u l u s G e l l i u s g.5.8, c f . P r a e c h t e r [ 5 7 3 ] , 1 0 6 — 7 , a n d f o r his
identity w i t h the Hierocles o f C - D , see A r n i m [ 5 7 2 ] , v i i - x i .
1 T h e i m a g e o f c o n c e n t r i c c i r c l e s is u s e d b y S e n e c a , Ep. 1 2 . 6 , t o r e p r e s e n t t h e
t e m p o r a l s t a g e s o f a p e r s o n ' s life.
1 5 - 1 6 κατά τον έντεταμένον έστί A similar expression, κατά τόν φιλοίκειον
. . . έστί, begins the sentence which follows περιεχόμενους, i 8 . I n w o o d [ 5 7 5 ] , 1 8 1 ,
r e n d e r s ' s e r i o u s m a n ' ; b u t this t r a n s l a t i o n fails t o c a p t u r e t h e p r o b a b l y t e c h n i c a l sense
o f εντείνομαι. W e p r e f e r ' a w e l l - t e m p e r e d m a n ' , a sense w h i c h t h e v e r b c a n d e n o t e
e v e n w i t h o u t t h e a d d i t i o n o f t h e a d v e r b ε δ ; c f . t h e S t o i c use o f ε ΰ τ ο ν ί α , 6 5 T 3 .
22 ενστάσεως C f . E p i c t e t u s , Diss. 3 . 1 4 . 7 , 3.22.19.
Η A n o n . , In Plat. Theaet., 5.18-6.31
( 1 ) ωκειώμε\θα γάρ τοΐς όμοειδέσι· | ( 2 ) μάλλον μέντοι ώι|κείωται το[ίς

έ α ] υ τ ο ϋ π ο λ ί τ α ι [ ς - έ π ι τ ε ί ν ε ] | τ α ι γάρ καί ά [ ν ί ε τ ] α [ ι ] ή \ οίκείωσις- (ί) ρ[σοι
τ ο ] ί ν υ ν | ά π ό τής οίκε[ι\ώσεως |είσάγουσι τ ή ν δι[κ]αι[ο]|συνην, εί μέν
λ έ · ν ο υ | σ ι ν ίσην αυτού τε πρός \ αυτόν καί πρός [τόν έ]|[σ]χατον Μυαών,
τεθέν\τος μέν τούτου σ ώ ζ ε | τ α ι ή δ ι κ α ι ο σ ύ ν η , ού | σ υ γ χ ω ρ ε ί τ α ι [ δ ] έ [ ε ι ] | ν α ι
ί σ η ν π α ρ ά γ ά [ ρ τ ή ν ] έ ν ά ρ γ ε ι ά ν έ σ τ ι ν [ κ ] α [ ί ) | τ ή ν συναίσθησιν. (4) ή | μ έ ν
γάρ πρός εαυτόν \ οίκείωσις φυσική έστιν \ καί άλογος, ή δέ πρός \ τούς
πλησίον φυσική \ μέν καί αυτή, ού μ έ ν | τ ο ι ά ν ε υ λόγου. ($) έάν γούν | κ α -
ταγνώμεν π ο ν η | ρ ί α ν τ ι ν ώ ν , ού μόνον \ φέγομεν αυτούς, άλλά | καί άλλο-
τριούμεθα \ πρός αυτούς, αυτοί δέ \ άμαρτάνοντες οΰ|κ αποδέχονται
μ έ ν | τ ά [ . ] . . . όμενα, ού δ υ ν α ν | τ [ α ι δ ] έ μεισήσαι αυτούς. (6) | ο υ κ έστιν
roivvv ίση \ ή ο [ ί ] κ ε [ ί ] α > σ ι ς πρός e\avjov [και π\ρός ό ν τ ι ν | ο ύ ν , όπου μηδέ
πρός | τ α [ « [ α υ τ ώ ν μέρη έπ' ί\ση\$\ φκΐ\ι\ωμίθα. ον γάρ \ ομοίως έχομεν
πρός | ό < / > [ β α ] λ μ [ ό [ ν κα[ί] δάκτυ|λον, ί ν α μή λέγω πρός \ όννχας [ κ ] α ί
τρίχας, έπεί | ουδέ προς τήν ά π ο | 3 ο | λ ή ν α υ τ ώ ν ομοίως | τ / λ λ ο τ ρ ι ώ μ . [ ί ^ ] α , ι$
ά λ λ ά μάλλον κ\αί ή τ ] τ ο ν . | ( 7 ) ε ί δ έ και α [ ύ τ | ο ί φήσον\σι έ7τιτεί[ν]εσΓ)α[ι]
τήν | ο ί κ ε ί ω [ σ ι ν , έσ]ται μ έ ν | (/>ιλαν6ρ[α)7τι]α, ε ' λ έ γ £ ο υ | σ ι δ έ τ[οντους α]ί
περιστάσεις [ναυαγώ]ν, ό*|7του ά ν ά ν [ κ η μ ο ] ν ρ ν | σώζεσθαι τόν ετε|ρον
αυτών ( 8 ) κ ά ν μ ή γέ|να>νται δ έ 77εριστά|σεις, άλλ' αυτοί γε οΐι\τως
διάκ[εινται] ως έ\λεγχθησόμενοι. όθεν | καί έ ρ α ι [ τ ] ώ σ ι ν οί έξ Ά\κα8η- 20
με[ίας ο]ΰ[τ]ω[ς].
11 τά \μ]αχόμ€να Diels
Context: c o m m e n t a r y o n P l a t o , Tht. 1 4 3 d .
2 V a r i a t i o n o f i n t e n s i f i c a t i o n is t h e m a r k o f a έξις as d i s t i n c t f r o m a δ ι ά θ ε σ ι ς ; c f .
47S.
3 είμεν A s i n t e r p r e t e d in v o l . 1 , 3 5 3 , these w o r d s i n t r o d u c e t h e first h o r n o f a
d i l e m m a , the second h o r n o f which begins at ει δέ καί, ι ό .
4 τ ο ν έ||[σ|χατον Μ υ σ ώ ν A n a l l u s i o n t o P l a t o , Tht. 2 0 9 b .
11 I f φεγόμενα is c o m p a t i b l e w i t h t h e t r a c e s o f m i s s i n g l e t t e r s , it w o u l d suit t h e
c o n t e x t better than Diels' μαχόμενα.
ι8 ναυαγώ]ν D i e l s ' v i r t u a l l y c e r t a i n s u p p l e m e n t has i m p o r t a n t i m p l i c a t i o n s f o r
t h e o r i g i n o f this c o n t r o v e r s y , as P e m b r o k e [ 5 6 4 ) , 1 2 7 - 9 , o b s e r v e s . R e f e r e n c e t o t h e
Academics, 2 0 - 1 , points t o Carneades' arguments, adducing shipwreck, against
j u s t i c e ( C i c e r o , Rep. 3 . 3 0 ) , w h i c h w e r e s u b s e q u e n t l y a n s w e r e d b y P a n a e t i u s ' p u p i l
H e c a t o ( C i c e r o , Off. 3 . 9 0 ) . F o r f u r t h e r d i s c u s s i o n , c f . I n w o o d [ 5 7 5 ] . 182-3.
58 Value and indifference

( 1 ) τ ώ ν δ ' ό ν τ ω ν φασί τά μεν αγαθά ε ί ν α ι , τά δέ κ α κ ά , τ ά δ ' ο υ δ έ τ ε ρ α . (2) α

γ α θ ά μ έ ν ονν τάς τ' άρετάς, φρόνησιν, δικαιοσύνην, άνδρείαν, σωφροσύνην
και τά λοιπά· ( 3 ) κ α κ ά δ έ τ ά ε ν α ν τ ί α , άφροσύνην, ά δ ι κ ί α ν κ α ί τ ά λοιπά. (4)
ουδέτερα δ έ όσα μήτ' ωφελεί μήτε βλάπτει, οΐον ζωή, ύγίεια, ηδονή,
κ ά λ λ ο ς , ισχύς, πλούτος, δόξα, ευγένεια- κ α ί τ ά τ ο ύ τ ο ι ς εναντία, θάνατος, 5
• Ό σ ο ς , πόνος, αίσχος, ασθένεια, πενία, άδοξία, δνσγένεια καί τά παραπλή-
σια . . . μ ή γ ά ρ ε ί ν α ι τ α ΰ τ ' α γ α θ ά , ά λ λ ' αδιάφορα κατ' ε ί δ ο ς προηγμένα.
($) ώς γάρ ίδιον θερμού τό θερμαίνει, ον τό φύχειν, ούτω καί αγαθού τό
οφελεΐν, ού τό βλάπτειν ού μάλλον δ' ωφελεί ή βλάπτει ό πλούτος καί ή
ύ γ ί ε ι α - ο ύ κ ά ρ ' αγαθόν ούτε πλούτος ούθ' ύγίεια. ( ό ) έ τ ι τ έ φασιν, ω έστιν ίο
«δ κ α ί κ α κ ώ ς χρήσθαι, τούτ' ούκ έστιν αγαθόν πλούτω δέ καί ύγιεία έστιν
*δ κ α ί κ α κ ώ ς χρήσθαι- ούκ άρ' αγαθόν πλούτος καί ύγίεια.
5 οό(α BFP: <ύοο(ία fr
Context: doxography o f Stoic ethics, concluding the treatment o f αγαθά a n d
k
b e g i n n i n g that o f αδιάφορα. Editions o f D i o g e n e s regularly but incorrectly print t h e
first s e n t e n c e as t h e last o f t h e p r e c e d i n g s e c t i o n . S t o b a e u s ' d o x o g r a p h y o f S t o i c e t h i c s ,
2 . 5 7 , 1 9 - 2 0 , b e g i n s w i t h this ' d i v i s i o n ' o f e x i s t i n g t h i n g s ; c f . L o n g [ 5 6 1 ] , $ 5 — 6 .
T h e d o c t r i n e is l a r g e l y a S t o i c i z e d v e r s i o n o f P l a t o ; c f . Meno 8 7 e - 8 8 a , Euthyd. 2 8 o e
for h e a l t h , s t r e n g t h , b e a u t y a n d w e a l t h as things that benefit us w h e n used c o r r e c t l y
(ορθή χρήαις) a n d h a r m us w h e n u s e d i n c o r r e c t l y , a n d Gorg. 4 6 7 ε f o r t h e d i v i s i o n o f
ό ν τ α i n t o αγαθόν, κακόν a n d μεταξύ τ ο ύ τ ω ν , w h e r e t h e ' i n t e r m e d i a t e s ' ( e . g . s i t t i n g ,
walking) are items ' w h i c h s o m e t i m e s participate in t h e g o o d , s o m e t i m e s in t h e bad,
a n d s o m e t i m e s in n e i t h e r ' . A t Meno 8 8 c S o c r a t e s a r g u e s t h a t v i r t u e , i n o r d e r t o b e
n e c e s s a r i l y ωφέλιμος, m u s t b e a k i n d o f φρόνησις. A r i s t o t l e , Top. v i . 9 , 1 4 7 3 3 4 , s h o w s
t h a t it w a s a c o m m o n p l a c e t o d e s c r i b e τ ό ποιητικόν αγαθού as ώφελιμον.
9 ού μάλλον Seenote o n Ι Α 7 - 1 0 .
Β Diogenes Laertius 7 - 1 0 4 - 5 (SVF 3.119)
άρτιας έχειν έπι τής κεφαλής τρίχας ή περιττός, ή έκτείναι τόν δάκτυλον ή
συστεϊλαι, (}) τών προτέρων αδιάφορων ούκέθ' ούτω λεγομένων ορμής
γάρ έστιν εκείνα καί αφορμής κινητικά, διό τά μέν αυτών εκλέγεται, (τά
δέ άπεκλέγεταΐ), τών [δ*] έτερων επίσης εχόντων πρός αΐρεσιν καί φυγήν.
8 - 9 suppl. Arnim 9 δ' del. Menage
Context: a f e w lines a f t e r A .
For essentially the same account, cf. Stobaeus 2.79,4-17. A third sense o f
' i n d i f f e r e n c e ' is m e n t i o n e d b y S e x t u s , M. 1 1 . 5 9 - 6 1 : πρός ό όρμή μέν καί αφορμή
γίνεται, ού μάλλον δέ προς τάδε ή τάδε, e . g . s e l e c t i n g o n e o f t w o c o i n s w h i c h a r e
i n d i s t i n g u i s h a b l e in t h e i r p r o p e r t i e s . S e e f u r t h e r , n o t e o n 5 5 N 1 1 .
C Stobaeus 2 . 7 9 , 1 8 - 8 0 , 1 3 ; 82,20-1
( 1 ) κ α ί τ ά μέν είναι κατά φύσιν, τ ά δέ παρά φύσιν, τά δέ ούτε παρά φύσιν

ούτε κατά φύσιν. (ζ) κατά φύσιν μέν ουν τά τοιαύτα- ύγίειαν, ίσχύν,
αισθητηρίων αρτιότητα, καί τά παραπλήσια τούτοις- παρά. φύσιν δε τά
τοιαύτα- νόσον, άσθένειαν, πήρωσιν καί τά τοιαύτα- ούτε δε κατά φύσιν ούτε παρά φύσιν
φυχής κατάστασιν και σώματος, καθ' άς ή μέν έστι φαντασιών ψευδών δεκτική, τό δέ
τραυμάτων καί πηρώσεων δεκτικόν, και τά τούτοις όμοια. ($) ποιεΐσθαι δέ λέγουοι
τόν περί τούτων λόγον (άπο} τών πρώτων κατά φύσιν κ α ί π α ρ ά φύσιν. τό
γάρ διαφέρον καί τ ό ά δ ι ά ς ^ ο ρ ο ν τ ώ ν πρός τι λεγομένων «ιναι. διότι κ ά ν ,
φασι, λέγωμεν αδιάφορα τά σωματικά καί τά έκτος, πρός τό εύσχημόνως
ζ η ν ( e v ωπέρ έστι τό ί ό δ α ι μ ό ν ω ς ) ά δ ι ά ψ ο ρ ά φαμεν αυτά είναι, ού μά Δία
προς τό κατά φύσιν έχειν ουδέ πρός όρμήν κα'ι άφορμήν . . . ( 4 ) πάντα δέ
(τά) κατά φύσιν ληπτά είναι και παντά τά (παρά) φύσιν άληπτά.
5 καθ' as codd.: καθ' ό schol. L u c : καθ' ήν Heeren ή τραυμάτων Wachsmuth: τρα,μάτων codd.:
τρωτόν schol. Luc. Meineke 7 ( ά π ό ) Wachsmuth 1 0 ωπερ Ιοτι Meineke: ω πάρίστι
codd. 1 2 ( τ ά ) Meineke ( π α ρ ά ) schol. L u c : om. codd.
Context: d o x o g r a p h y o f τ ά αδιάφορα.
5-6 T h e s e e x a m p l e s a r e strikingly different f r o m t h o s e i n Β 6—7. W h a t t h e
present o n e s s e e m t o illustrate are m e n t a l and bodily c o n d i t i o n s w h i c h are neither part
o f n a t u r e ' s p r o v i d e n t i a l p l a n n o r c o n t r a r y t o it s i n c e t h e y a r e u n a v o i d a b l e p r o p e r t i e s o f
t h e w a y s o u l a n d b o d y a r e s t r u c t u r e d ; c f . 5 4 Q 2.
7 πρώτων κατά φύσιν C f . 5 9 D 1-2. T h e y a r e e x e m p l i f i e d a t S t o b a e u s 2 . 8 2 , 1 2 -
1 5 , b y κίνησις ή σχέσις κατά τούς σπερματικούς λόγους γινομένη, οΐον ύγίεια και
αίαθηοις • • • και ισχύς; c f . his m u c h fuller list o u t s i d e t h e S t o i c d o x o g r a p h y a t
2.47,20-48,3·
12 λ η π τ ά C f . sumenda, 5 9 D 1 1 . S t o b a e u s 2 . 8 3 , 1 - 6 , d i s t i n g u i s h e s b e t w e e n καθ'
αυτά ληπτά, e . g . h e a l t h , a n d δι' έτερα o r ποιητικά, e . g . w e a l t h , ληπτόν in t u r n is
i m p o r t a n t l y d i s t i n g u i s h e d f r o m α ΐ ρ ε τ ό ν in v i r t u e o f t h e f a c t t h a t t h e l a t t e r is τό ορμής
αυτοτελώς [αυτοτελούς c o d d . ) κινητικόν, w h e r e a s τ ά κατά φύσιν a r e s i m p l y ορμής
κ ι ν η τ ι κ ά (SVF 3 - 1 2 1 , 1 3 1 ) · F o r t h e i n t e r p r e t a t i o n o f t h e d i s t i n c t i o n , c f . L o n g j 4 3 4 . ] ,
8 1 - 6 ; Inwood [547], 1 2 5 , 208.
D Stobaeus 2 . 8 3 , 1 0 - 8 4 , 2 (SVF 3.124)
(1) π ά ν τ α δ έ τ ά κ α τ ά φύσιν άξίαν έχειν και πάντα τά παρά φύσιν άπαξιαν.
(2) τήν δέ άξίαν λέγεσθαι τριχώς, τήν τε δόσιν καί τιμήν καθ' αυτό, και τήν
αμοιβήν τού δοκιμαστού- καί τήν τρίτην, ήν ό Αντίπατρος έκλεκτικήν
προσαγορεύει, καθ' ήν διδόντων τών πραγμάτων τάδε τινά μάλλον άντι
τώνδε αίρούμεθα, οΐον ύγίειαν αντί νόσου και ζωήν άντι θανάτου καί 5
πλοϋτον άντι πενίας, (ι) κατά τό άνάλογον δέ καί τήν άπαξίαν τριχώς φασϊ
λέγεσθαι.
* Te F: δ« Ρ 2 τιμήν Meineke: τήν codd. 3 V ^·v K a i

^
Context: c o n t i n u a t i o n o f t h e d o x o g r a p h y o f τ ά αδιάφορα.
F o r o t h e r a c c o u n t s o f t h r e e senses o f αξία, c f . S t o b a e u s , 2 . 8 4 , 4 - 1 7 (Diogenes o f
B a b y l o n ) a n d D . L . 7 . 1 0 5 , w i t h discussion b y G o r i e r [ 5 8 1 ] , 4 4 6 - 5 1 . T h e present o n e
a o c s n o t p u r p o r t t o s p e c i f y d i f f e r e n t k i n d s o f v a l u a b l e i t e m s b u t d i f f e r e n t senses o f t h e
v a l u e i n s t a n t i a t e d in t h i n g s in a c c o r d a n c e w i t h n a t u r e . T h e r e s e e m s t o b e n o r e a s o n
w h y t h e s a m e t h i n g , e . g . h e a l t h , s h o u l d n o t h a v e v a l u e i n all t h r e e senses. I f o u r
c o m m e n t a r y in v o l . 1 , 3 5 7 — 9 , is o n t h e r i g h t lines, h e a l t h is s o m e t h i n g v a l u a b l e per se.
T o c r e d i t i t w i t h ' s e l e c t i v e v a l u e ' is t o m a k e t h e a d d i t i o n a l p o i n t t h a t , o t h e r t h i n g s
b e i n g e q u a l , o n e a l w a y s h a s r e a s o n t o o p t f o r h e a l t h r a t h e r t h a n s i c k n e s s ; c f . 5 9 D 1.
3 έκλεκτικήν Cf. 6 4 C 1 3 .
5 αίρούμεθα T h i s v e r b is m i s l e a d i n g s i n c e in s t r i c t S t o i c u s a g e its o b j e c t is
r
« t r i c t e d t o αγαθόν; c f . 3 3 J .
Ε Stobaeus, 2 . 8 4 , 1 8 - 8 5 , 1 1 (SVF 3.128)
( 1 ) τών δ' άξίαν εχόντων τά μέν έχειν πολλήν άξίαν, τά δέ βραχείαν.

ομοίως δέ καί τών άπαξίαν εχόντων ά μέν έχειν πολλήν άπαξίαν, α δέ
βραχείαν. ( 2 ) τά μέν πολλήν έχοντα άξίαν προηγμένα λέγεσθαι, τά δέ
πολλήν άπαξίαν άποπροηγμένα, Ζήνωνος ταύτας τάς ονομασίας θεμένου
πρώτου τοίς πράγμασι. (ι) προηγμένον δ' eivat λέγονσιν, ό άδιάφορον 5
( ό ν ) έκλεγόμεθα κατά προηγούμενον λόγον. τόν δ' όμοιον λόγον έπί τώ
άποπροηγμένω εΐναι, καί τά παραδείγματα κατά τήν άναλογίαν ταύτα. ( 4 )
ουδέν δέ τών αγαθών είναι προηγμένον διά τό τήν μεγίστην άξίαν αυτά
έχειν. τό δέ προηγμένον, τήν δεντέραν χώραν καί άξίαν έχον, συνεγγίζειν
πως τή τών αγαθών φύσει· ουδέ γάρ έν αυλή τών προηγμένων είναι τόν ίο
βασιλέα, άλλά τούς μετ' αυτόν τεταγμένους.
3 μέν ( ο υ ν ) Heeren 6 ( ο ν ) Heeren Aoyov Mullach: άνάλογον codd.: άρα Aoyov Heeren 6-7
τω άποπροηγμένω Wachsmuth: τό άποπροηγμένον {vel -ος) codd. 9 προηγμένον] προηγούμενον
codd. 10 έν αυλή τών Canter: αν αυλητών codd. προηγμένων Madvig: προαγόμενον codd.
Context: one paragraph after D .

1-5 Cf. Cicero, Fin. 3 . 5 0 — 1 , and Stobaeus 2 . 8 0 , 1 4 - 2 1 , where αδιάφορα are
divided into those with more value/disvalue and those with less. Diogenes 7 . 1 0 5
incorrectly calls '(all) indifferent things with value' προηγμένα. For subdivisions o f
προηγμένα, cf. m ; Stobaeus 2 . 8 0 , 2 2 - 8 1 , 6 ; 8 1 , 1 9 - 8 2 , 4 ; Cicero, Fin. 3 . 5 6 .
5 - 1 1 Similarly C i c e r o , Fin. 3 . 5 1 - 2 . 'Preferred' is defined in Fin 3 . 5 3 as quod sit
itidifjerens cum aestimatione mediocri.
F S e x t u s E m p i r i c u s , Μ. 11.64-7 (SVF 1.361)
( 1 ) UT) είναι δέ προηγμένον άδιάφορον τήν ύγείαν καί πάν τό κατ' αυτήν
παραπλήσιον έφησεν Άριστων ό Χίος. (ι) ίσον γάρ έστι τό προηγμένον
αυτήν λέγειν άδιάφορον τώ αγαθόν άξιούν, καί σχεδόν ονόματι μόνον
διαφέρον. (ι) καθόλου γάρ τά μεταξύ αρετής καί κακίας αδιάφορα μή έχειν
μηδεμίαν παραλλαγήν, μηδέ τινά μέν είναι φύσει προηγμένα, τινά δέ 5
άποπροηγμένα, άλλά παρά τά? διαφόρονς τών καιρών περιστάσεις μήτε
τά λεγόμενα προήχθαι πάντως γίνεσθαι προηγμένα, μήτε τά λεγόμενα
άποπροήχθαι κατ' ανάγκην ύπάρχειν άποπροηγμένα. ( 4 ) e a v γούν δέη τονς
μέν υγιαίνοντας ύπηρετείν τώ τυραννώ καί διά τούτο άναιρείσθαι, τούς δέ
νοσούντας άπολνομένονς τής υπηρεσίας συναπολύεσθαι καί τής άναιρέ- ΐ'
σεως, έλοιτ' άν μάλλον ό σοφός τό νοσεϊν κατά τούτον τόν καιρόν ή [ότι] το
ύγιαίνειν. ( 5 ) καί ταύτη ούτε ή υγεία προηγμένον έστι πάντως ούτε ή νόσος
άποπροηγμένον. ώσπερ ουν έν ταίς όνοματογραφίαις άλλοτ' άλλα
προτάττομεν στοιχεία, πρός τάς διαφόρους περιστάσεις άρτιζόμενοι, καί
τό μέν δέλτα ότε τό τού Δίωνος όνομα γράφομεν, τό δέ Ιώτα ότε τό τοΰ Ίωνος, τό δέ ώ ότε 1
τό τοό Ώρίωνος, ου τή φύσει έτερων παρά τά έτερα γράμματα προκρινο-

μένων, τών δέ καιρών τούτο ποιείν άναγκαζόντων, ούτω κάν τοίς μεταξύ
αρετής και κακίας πράγμασιν ού φυσική τις γίνεται έτερων παρ' έτερα
ιτρόκρισις, κατά ττερίστασιν δέ μάλλον.
1 1 ότι del. Arnim
Context: immediately following an account o f the orthodox Stoic doctrine of

άδιάφορον.
T h i s w a s A r i s t o ' s m o s t f a m o u s d o c t r i n e ; c f . SVF 1.362-9.
5 παραλλαγήν Cf. Η 3 . Aristo's thesis a m o u n t s t o the claim that things
intermediate b e t w e e n virtue and vice are c o m p l e t e l y indiscernible f r o m o n e another
in t e r m s o f v a l u e ; c f . n o t e o n 5 2 C 6 .
G D i o g e n e s L a e r t i u s 7 . 1 6 0 (SVF 1 . 3 5 1 part)
Αρίστων ό Χίος . . . τέλος έφησεν εΐναι τό άδιαφόρως έχοντα ζήν πρός τά

μεταξύ αρετής καί κακίας μηδ' ήντινούν έν αύτοϊς παραλλαγήν άπολεί-
ποντα, άλλ' επίσης έπί πάντων έχοντα- είναι γάρ όμοιον τόν σοφόν τω
άγαθω υποκριτή, δς άν τε θερσίτου άν τε Αγαμέμνονος πρόσωπον
άναλάβη, έκάτερον υποκρίνεται προσηκόντως.
1 τά fr: τι codd.
Context: o p e n i n g o f D i o g e n e s ' life o f A r i s t o .

1-3 C f . t h e a c c o u n t o f P y r r h o ' s p o s i t i o n in I F 3 , a n d 2 F .
Η P l u t a r c h , St. rep. 1048A (SVF 3.137)
έν δέ τω πρώτω Περί αγαθών τρόπον τινά συγχωρεί καί δίδωσι τοις

βουλομένοις τά προηγμένα καλείν αγαθά καί κακά τάναντία ταύταις ταΐς
λέξεσιν "εί τις βούλεται κατά τάς τοιαύτας παραλλαγάς τό μέν αγαθόν
αυτών λέγειν τό δέ κακόν, έπί ταύτα φερόμενος τά πράγματα καί μή
ά λ λ ω ς άποπλανώμενος, (άποδεκτέον ώς) έν μέν τοΐς σημαινομένοις ού
διαπίπτοντος αυτού τά δ' άλλα στοχαζομένου τής κατά τάς ονομασίας
συνήθειας."
4 επί ταύτα codd.: έπ' αυτά Reiske: έπί ταύτα φερόμενος [τά| Rustow 5 suppl. Sandbach:
(,αποοεχόμεθ' ujs)Arnim: ( ο ύ καταγνωστέον) Pohlenz
Context: a l l e g e d i n c o n s i s t e n c y in C h r y s i p p u s ' d o c t r i n e o f προηγμένα.

3~7 B y π α ρ α λ λ α γ ά ς a r e m e a n t t h e differences b e t w e e n 'indifferents', signified
b y προηγμένα a n d άποπροηγμένα, w h i c h Aristo denied; cf. F 5, G 2. Cherniss [ 3 2 6 ] ,
ad l o c , clarifies t h e m a i n points o f t h e t e x t well, b u t i n t r o d u c e s a n u n n e c e s s a r y
c o m p l i c a t i o n b y t a k i n g τ α ύ τ α τ ά πράγματα, 4 , t o r e f e r t o t h e senses o f t h e t e r m s
προηγμένον a n d άποπροηγμένον. T h e a n t e c e d e n t o f τ α ύ τ α m u s t be α υ τ ώ ν , i.e. t h e
a c t u a l d i f f e r e n c e s b e t w e e n ' i n d i f f e r e n t s ' d e s i g n a t e d b y προηγμένα a n d άποπροηγ
μένα.
I C i c e r o , Fin. 3 . 5 0 (SVF 1.365)
deinceps explicatur differentia rerum, quam si n o n u l l a m esse diceremus,

c o n f u n d e r e t u r o m n i s vita, u t a b Aristone, n e q u e ullum sapientiae m u n u s a u t
o p u s i n v e n i r e t u r , c u m inter res eas q u a e a d v i t a m d e g e n d a m p e r t i n e r e n t nihil
o m n i n o interesset, neque u l l u m dilectum adhiberi oporteret.
Context: transition f r o m exposition o f ' g o o d s ' t o that o f 'indifferents'.

T h i s c r i t i c i s m o f A r i s t o is f r e q u e n t l y s t a t e d i n C i c e r o ( c f . 2 G — H ; Leg. 1 . 3 8 ) a n d
a t t r i b u t e d t o C h r y s i p p u s a t Fin. 4 . 6 8 .
J E p i c t e t u s , Diss. 2 . 6 . 9 . [SVF 3.191)
δ ι ά τούτο καλώς ό Χρύσιππος λέγει ότι "μέχρις αν ά δ τ / λ ά μ ο ι 77 τ ά έξης,
άεί τών ευφυέστερων έχομαι πρός τό τυγχάνειν τών κατά φύσιν αυτός γάρ
μ' ό θεός έποίησεν τούτων έκλεκτικόν. ει δ ε γε ήδειν ότι νοσεΐν μοι
καθείμαρται νύν, καί ώρμων άν έπ' αυτό. καί γάρ ό πούς, εί φρένας εΐχεν,
ώρμα άν έπί τό πηλοΰσθαι." 5
3 τούτων vel τοιούτων codd.
Context: illustration o f the m a x i m , ' Y o u will n e v e r be disturbed i f y o u a r e always

m i n d f u l o f w h a t is y o u r s a n d w h a t is n o t ' ; c f . 6 2 K .
T h e p a s s a g e is e x c e l l e n t l y d i s c u s s e d b y S a n d b a c h [ 2 9 6 ] , 3 6 , w h o o b s e r v e s t h a t t h e
f o o t s t a n d s t o t h e w h o l e m a n as t h e i n d i v i d u a l s t a n d s t o t h e w o r l d as a w h o l e : ' M a n is
p a r t o f the w o r l d [cf. 6 3 C ] a n d s h o u l d c o - o p e r a t e t o s e r v e the w o r l d ' s p u r p o s e s against
his o w n a d v a n t a g e . B u t this is n o t a g a i n s t his o w n g o o d . H i s g o o d is a c h i e v e d b y
rational decision, a n d reason d e m a n d s that h e should c o - o p e r a t e . '
3 έκλεκτικόν C f . Β 8, D 3 , K .
Κ Stobaeus 2.76,9-15
(1) Διογένης δέ· "εάλογιστείν έν τή τών κατά φύσιν εκλογή και
άπεκλογή" . . . ( 2 ) Αντίπατρος δ έ · "ζήν εκλεγόμενους μέν τά κατά φύσιν,
άπεκλεγομένους δέ τά παρά φύσιν διηνεκώς." πολλάκις δ έ και ούτως
άπεδίδοιτ "πάν τό καθ' αυτόν π ο ι ε ϊ ν διηνεκώς καί άπαραβάτως πρός τό
τυγχάνειν τών προηγουμένων κατά φύσιν." $
ι εύλογιστείν Davies: εύλογιατίαν codd. 2 - 3 εκλεγόμενους . . . άττεκλεγομένους cod. Aug.:

-όμενος . . . -όμενος FP 4 καθ' αυτόν Meineke: κατά αΰτον codd.
Context: Stoic philosophers' different f o r m u l a t i o n s o f the τέλος.

5 προηγουμένων It h a s b e e n r e c e n t l y a r g u e d b y G o r i e r [ 5 8 1 ] , 4 5 6 — 6 2 , t h a t this
t e r m is m e a n t t o i n c l u d e n o t o n l y c e r t a i n k i n d s o f / I N t h i n g s b u t e v e n αγαθά. A s far as
w e c a n s e e , this n o v e l i n t e r p r e t a t i o n o f A n t i p a t e r is n o t j u s t i f i e d b y t h e e v i d e n c e h e
c i t e s , n o r d o e s it s e e m c o m p a t i b l e w i t h A n t i p a t e r ' s c o n t r o v e r s y w i t h C a r n e a d e s ; see
64
1 D i o g e n e s L a e r t i u s 7 . 1 6 5 (SVF 1.411, part)
Ήριλλος . . . είπε . • . διαφέρειν δέ τέλος καϊ ύττοτελίδα τής μέν γάρ καί τούς μή σοφούς
στοχάζεσθαι, τοΰ δέ μόνον τόν σοφόν. τά δέ μεταξύ αρετής και κακίας αδιάφορα είναι.
Context: life o f H e r i l l u s .
H e n l l u s s p e c i f i e d επιστήμη as t h e τ έ λ ο ς ; c f . SVF 1.411, 413-117, 4 1 9 — 2 1 . In
C i c e r o , o u r p r i n c i p a l i n f o r m a n t , h e is r e g u l a r l y a s s o c i a t e d w i t h A r i s t o , a n d is c r i t i c i z e d
like A r i s t o f o r h i s u n p r a c t i c a h t y in a c k n o w l e d g i n g n o d i f f e r e n c e b e t w e e n [morally
i n d i f f e r e n t ] t h i n g s . H e is t h e o n l y S t o i c c r e d i t e d w i t h t h e t e r m ΰποτελίς, and m a y
h a v e i n v e n t e d i t . I n S t o b a e u s 2 . 4 7 , 1 2 - 4 8 , 5 ( w h e r e H e r i l l u s is n o t n a m e d ) ύποτελίς is
u s e d as a g e n e r i c t e r m f o r t h e o b j e c t o f a l i v i n g c r e a t u r e ' s first i m p u l s e . S t o b a e u s is
d r a w i n g h e r e u p o n t h e Carneadea divisio ( c f . 6 4 G ) , b u t it is i m p l a u s i b l e t h a t his use o f
ΰποτελίς s h o u l d b e i n d e p e n d e n t o f H e r i l l u s ' . O n t h e e v i d e n c e o f C i c e r o , Fin. 4 . 4 0 ,
Herillus w a s o p e n t o t h e c h a r g e o f h a v i n g posited t w o quite independent ultimate
e n d s . N o d o u b t t h e r e is d i s t o r t i o n o f his t r u e p o s i t i o n h e r e . P e r h a p s H e r i l l u s a r g u e d
t h a t t h e c o n t i n u i t y o r t h o d o x S t o i c s p o s i t e d b e t w e e n t h e first i m p u l s e , a i m e d a t s e l f -
p r e s e r v a t i o n , a n d t h e summum bonum w a s q u i t e i l l u s o r y . F o r a v e r y full d i s c u s s i o n ,
w h i c h interprets t h e evidence s o m e w h a t differently, cf. l o p p o l o [349].
m D i o g e n e s L a e r t i u s 7 . 1 0 7 (SVF 3.135)
«τι τών προηγμένων τα μεν δι' αυτά προήκται, τά δε δι' έτερα, τά δέ και δι' αυτά και δι'
έτερα, δι' αυτά μέν ευφυία, προκοπή κα'ι τ ά όμοια 1

δι' έτερα δέ πλούτος, ευγένεια καί τά
όμοια* δι* α υ τ ά δέ καί δι' έτερα ισχύς, ευαισθησία, άρτιότης. δι' αυτά μέν, οτι κατά φύσιν
έστί- δι' έτερα δέ, ότι περιποιεϊ χρείας ούκ ολίγας, ομοίως δ' έχει κα'ι το άποπροηγμένον
κατά τόν εναντίον λόγον.
1 προήκται B P : προήχθη F
Context: r e p o r t o f t h e S t o i c t h e o r y o f αδιάφορα.
A d i s t i n c t i o n is d r a w n h e r e b e t w e e n t h o s e v a l u a b l e i n d i f f e r e n t s w h i c h a r e p r e f e r r e d
b e c a u s e t h e y a r e κ α τ ά φύσιν, a n d t h o s e s u c h as w e a l t h w h i c h a r e p r e f e r r e d f o r t h e i r
u t i l i t y . T h i s d i s t i n c t i o n , t h o u g h p e r f e c t l y i n t e l l i g i b l e , is p o t e n t i a l l y m i s l e a d i n g . It
s h o u l d n o t b e i n t e r p r e t e d as m a r k i n g o f f w e a l t h f r o m t h e class o f AN i t e m s ; c f . t h e
c i t a t i o n o f D i o g e n e s o f B a b y l o n a t S t o b a e u s 2 . 8 4 , 4 - 6 , w h i c h s h o w s t h a t u t i l i t y is
r e f e r r e d t o φύσις. T h e ' n a t u r a l ' v a l u e o f w e a l t h is a t t e s t e d b y S t o b a e u s 2 . 8 2 , 2 0 - 8 3 , 7 in
a c o n t e x t w h i c h d i s t i n g u i s h e s it f r o m h e a l t h as a b o v e ( c f . n o t e o n C 1 2 , a n d 5 9 D 7 ) . In
s u m m a r y a c c o u n t s προηγμένα ire t r e a t e d as a m o n o l i t h i c class ( c f . C i c e r o , Fin. 3 . 5 3 ;
Acad. 1 . 3 6 - 7 ) , b u t S t o b a e u s 2 . 8 3 , 1 - 7 n o t e s t h a t h e a l t h a c t i v a t e s i m p u l s e in a d i f f e r e n t
way from wealth.
59 Proper functions
A P l u t a r c h , Comm. not. 1 0 6 9 E (SVF 3.491)
πόθεν ούν", φησίν, "άρξωμαι; καϊ τίνα λάβω τοΰ καθήκοντος αρχήν και
νληυ τής αρετής, άφεϊς τήν φύσιν καί τό κατά φύσιν;"
ι άρίωμαι Rasmus: άρξομαι codd. 2 κατά Meziriac: τταρά codd.
Context: C h r y s i p p u s ' a l l e g e d i n c o n s i s t e n c y in m a k i n g α δ ι ά φ ο ρ α t h e f o u n d a t i o n o f
e A i c s ; c f . C i c e r o , Fin. 4 . 4 8 .
2 ύλην C f . 6 4 C 1 3 ; 6 6 G 3 ; a n d f o r d i s c u s s i o n , see T s e k o u r a k i s [ 5 5 6 ] , 3 0 - 7 .
P l u t a r c h i n t e r p r e t s τ ό κ α τ ά φύσιν as i f it r e f e r r e d r e s t r i c t e d l y t o τ ά κ α τ ά φύσιν. O n
A e e v i d e n c e o f 6 0 A this p r o b a b l y d i s t o r t s C h r y s i p p u s ' p o i n t .
Β Stobaeus 2 . 8 5 , 1 3 - 8 6 , 4 (SVF 3.494)
( 1 ) ορίζεται Br) τό καθήκον "τό άκόλουθον εν ζωή, ό πραχθέν εύλογον

άπολογίαν έχει"- παρά τό καθήκον Βέ τό έναντίως. (ϊ) τούτο Βιατείνει καί
είς τά άλογα τών ζώων, ενεργεί γάρ τι κάκεϊνα ακολούθως τή εαυτών
φύσει· ($) έπι τών λογικών ζώων ούτως άποδίδοταΐ' "τό άκόλουθον έν
βίω." ( 4 ) τών Βέ καθηκόντων τά μέν εΐναι φασι τέλεια, α Βή καί
κατορθώματα λέγεσθαι. κατορθώματα δ' είναι τά κατ' άρετήν ενεργή
ματα, οΐον τό φρονεϊν, τό Βικαιοπραγεϊν. ούκ είναι Βέ κατορθώματα τά μή
ούτως έχοντα, ά Βή ουδέ τέλεια καθήκοντα προσαγορεύουσιν, άλλά μέσα,
οΐον τό γαμείν, τό πρεσβεύειν, τό δ ι α λ έ γ ε σ θ α ι , τ ά τούτοις όμοια.
ί δτ) codd.: όέ Heeren πραχθέν Menage: παραχθέν codd. 6 - 7 τά . . . ενεργήματα Davies:

το . . . ενέργημα codd.
Context: b e g i n n i n g o f d o x o g r a p h y o f ό περί τού καθήκοντος τόπος, d e s c r i b e d as

ακόλουθος τω λόγω τω περι τών προηγμένων.
ι-4 Cf. F 2 - 5 ; D . L . 7-107.
ι εΰλογον S e e n o t e s o n 4 0 F , 6 9 B . In a v e r y full d i s c u s s i o n , T s e k o u r a k i s [ 5 5 6 ] ,
2 5 - 3 0 , c o n v i n c i n g l y takes ' w i t h a g o o d r e a s o n ' , n o t ' p r o b a b l e ' , t o b e t h e sense o f t h e
term here.
C D i o g e n e s L a e r t i u s 7 . 1 0 7 (SVF 3.493, part)
( 1 ) όπερ και έπί τά φυτά καί ζώα διατείνει· όράσθαι γάρ κάπί τούτων
καθήκοντα, (ζ) κατωνομάαθαι δέ ούτως ύπό πρώτου Ζήνωνος τό καθήκον,
άπό τού κατά τινας ήκειν τής προσονομασίας είλημμένης. ($) ενέργημα δ'
αυτό είναι ταϊς κατά φύσιν κατασκευαϊς οίκεϊον.
Context: in t h e p r e c e d i n g s e n t e n c e D i o g e n e s states t h e gist o f Β 1 - 3 .

2-3 Z e n o w r o t e ,1 b o o k Περι τοΰ καθήκοντος ( D . L . 7 . 4 ) , and was n o doubt the
first philosopher t o use t h e t e r m technically. (In s o m e Stoic texts επιβάλλει/
επιβάλλοντα a r c used v e r y s i m i l a r l y ; c f . C h r y s i p p u s in P l u t a r c h , Comm. not. 1 0 6 4 E - F ,
a n d D y r o f f J54.51, 1 3 7 - 9 . ) T h e e t y m o l o g y a d v a n c e d h e r e has n e v e r b e e n s a t i s f a c t o r i l y
e x p l a i n e d ( f o r v a r i o u s a t t e m p t s , c f . B o n h o f f e r ( 3 1 2 ] , 2 0 8 ; D y r o f f ( 5 4 5 ] , 1 3 4 ) . Its k e y
feature is p r e s u m a b l y κατά, so basic a p r e p o s i t i o n in S t o i c ethics, with tiios-
( u n n e c e s s a r y t o t h e e t y m o l o g y ) i m p l y i n g a c c o r d a n c e w i t h ' p e o p l e ' s n a t u r e s ' ; c f . line
4·
D C i c e r o , Fin. 3.17,20-2
( 1 ) satis esse a u t e m argumenti videtur quam o b r e m ilia q u a e p r i m a sunt

adscita natura diligamus, quod est n e m o quin, c u m utrumvis liceat, aptas
mailt et integras omnis partis corporis quam, eodem usu, inminutas aut
d e t o r t a s h a b e r e . . . (2) p r o g r e d i a m u r igitur, q u o n i a m , inquit, a b his principus
naturae discessimus, quibus c o n g r u e r e debent quae sequuntur. sequitur a u t e m
h a e c p r i m a d i v i s i o : a c s t i m a b i l e esse d i c u n t - sic e n i m , u t o p i n o r , a p p e l l e m u s -
id q u o d a u t i p s u m s e c u n d u m n a t u r a m s i t a u t t a l e q u i d e f f i c i a t , u t s e l e c t i o n e
dignum proptcrca sit, q u o d aliquod pondus habeat dignum acstimatione,
q u a m illi άξίαν v o c a n t , c o n t r a q u e i n a c s t i m a b i l e q u o d s i t s u p e n o r i contrarium.
(3) initiis i g i t u r ita c o n s t i t u t i s , u t e a q u a e s e c u n d u m n a t u r a m s u n t ipsa p r o p t e r 10
se s u m e n d a s i n t c o n t r a r i a q u e i t e m r e i c i e n d a , p r i m u m e s t o f f i c i u m - i d e n i m
a p p e l l o καθήκον - u t se c o n s e r v e t in n a t u r a e statu, d e i n c e p s u t e a t e n e a t q u a e
secundum naturam sint p e l l a t q u e contraria. q u a inventa selectione et i t e m
reiectione sequitur deinceps c u m officio selectio, deinde ea p e r p e t u a , turn a d
e x t r e m u m c o n s t a n s c o n s e n t a n e a q u e n a t u r a e , ( 4 ) in q u a p r i m u m inesse i n c i p i t 15
et i n t e l l e g i q u i d sit q u o d v e r e b o n u m possit dici. p r i m a est e n i m conciliatio
hominis ad ea quae sunt s e c u n d u m n a t u r a m . simul a u t e m cepit intellegentiam
v e l n o t i o n e m p o t i u s , q u a m a p p e l l a n t έννοιαν illi, v i d i t q u e r e r u m agendarum
ordinem et, ut ita d i c a m , concordiam, multo earn pluris aestimavit quam
omnia ilia q u a e p r i m a dilexerat, a t q u e ita c o g n i t i o n e et ratione collegit, ut 20
statueret in e o c o l l o c a t u m summum illud hominis p e r se l a u d a n d u m et
e x p e t e n d u m b o n u m ; ( 5 ) q u o d c u m p o s i t u m s i t i n e o q u o d όμολογίαν Stoici,
n o s a p p e l l e m u s c o n v e n i e n t i a m , si p l a c e t - c u m i g i t u r in e o s i t i d b o n u m q u o
o m n i a r e f e r e n d a sint, [ o m n i a ) h o n e s t e facta i p s u m q u e h o n e s t u m , q u o d solum
in b o n i s d u c i t u r , q u a m q u a m post oritur, t a m e n id s o l u m vi sua ct dignitate 25
expetendum est; e o r u m autem q u a e s u n t p r i m a n a t u r a e p r o p t e r se n i h i l e s t
expetendum. ( 6 ) c u m v e r o ilia q u a e o f f i c i a e s s e d i x i p r o f i c i s c a n t u r a b i n i t i i s
naturae, necesse est ea a d h a e c refern, ut recte dici possit o m n i a ofTicia e o
referri, ut adipiscamur pnncipia naturae, nec tamen u t h o c sit bonorum
u l t i m u m , p r o p t e r e a q u o d n o n inest in p n m i s n a t u r a e c o n c i l i a t i o n i b u s h o n e s t a 30
actio; consequens enim est e t post oritur, ut d i x i . est t a m e n ea secundum
naturam multoque n o s a d se e x p e t e n d a m magis hortatur quam supenora
omnia.
6 appellemus Baltics: appellants codd. Mi//- . . vacant 1'earcc: ille . . iwiif codd. 24 omnia del.
Madvig
Context: e x p o s i t i o n o f οίκαίιυαις a n d t h e o b j e c t s o f t h e first i m p u l s e ; c f . 5 7 A , a n d S VF

3 . 1 8 1 . T h e s e c t i o n s o m i t t e d a f t e r habere, 4 , deal first w i t h t h e i n t r i n s i c d e s i r a b i l i t y o f
καταλήψεις a n d artes, a n d t h e n d i g r e s s f r o m t h e m a i n p o i n t .
6 divisio I.e. b e t w e e n w h a t has value a n d w h a t has disvalue; cf. 5 8 D I , I. F o r
άξια, see a l s o 6 0 C 5 .
1 0 - 1 1 propter se s u m e n d a T h i s d o e s n o t c o n t r a d i c t t h e l a t e r thesis, 2 6 - 7 , t h a t
n o PAN t h i n g is propter se expetendum. ' T a k e a b l c ' , n o t ' d e s i r a b l e ' , is a p r o p e r t y of AN
things; cf. v o l . 1 , 3 5 8 .
14 c u m officio s e l e c t i o T h i s e x p r e s s i o n h a s a l w a y s b e e n f o u n d difficult, o w i n g
t o its a p p a r e n t r e d u n d a n c y a f t e r primum officium, 1 1 . It p r e s u m a b l y r e f e r s t o s e l e c t i o n
(cf. 5 8 D 2, Ε 3 ) a s a d e l i b e r a t e a c t - a d e v e l o p m e n t in m o r a l a w a r e n e s s q u i t e d i s t i n c t
f r o m t h e i n f a n t ' s b e h a v i o u r , a n d in line w i t h t h e d o c t r i n e o f an e v o l v i n g c o n s t i t u t i o n ,
57B 3
19—27 W h i t e [ 5 6 9 I a r g u e s t h a t t h e u n d e r s t a n d i n g o f t h e g o o d , as d e s c r i b e d h e r e ,
should be c o m p l e t e l y distinguished f r o m any n o t i o n o f ' s e l f - r e a l i z a t i o n ' o r 'perfection
o f h u m a n n a t u r e ' . T h e s e c o n c e p t i o n s , he a r g u e s , w h i c h b e l o n g t o A n t i o c h e a n ethics
( c f . 6 4 K ) , h a v e n o p l a c e in e a r l y S t o i c i s m . T h o u g h u n a b l e t o a r g u e t h e p o i n t a t l e n g t h
h e r e , w e v e n t u r e t o d i s a g r e e . T h e S t o i c s , t o b e s u r e , differ f r o m A n t i o c h u s in t r e a t i n g
the summum bonum as q u i t e incommensurable with all o t h e r valuables; in his
p h i l o s o p h y it c o n s i s t s in t h e t o t a l i z a t i o n o f e v e r y t h i n g w o r t h h a v i n g , i n c l u d i n g t h e
o b j e c t s o f t h e first i m p u l s e s ; c f 6 4 K 4 . B u t t h a t r a d i c a l d i f f e r e n c e d o e s n o t s e r v e t o
m a k e W h i t e ' s p o i n t . N o t i c e t h a t in this t e x t honesta actio is d e s c r i b e d as a consequens o f
n a t u r e ' s first affiliations ( 3 0 - 1 ) , as secundum naturam a n d expetendam ( 3 1 - 2 ) , b o t h o f
w h i c h a t t r i b u t e s a p p l i e d t o t h e ' e a r l i e r o b j e c t s ' , a n d as t h e h i g h e s t human g o o d ( 2 1 ) .
O u t s i d e this p a s s a g e , c f . e s p e c i a l l y 5 7 B 3 , F ; 6 0 H 4 ; 6 1 L ( C l e a n t h e s ) ; D . L . 7 . 9 4 .
2 5 vi s u a C f . 6 0 D 6.
Ε Diogenes Laertius, 7 . 1 0 8 - 9 (SVF 3,495, 496)
( 1 ) τών γάρ καθ' όρμήν ενεργούμενων τά μέν καθήκοντα elvai, τά δέ παρά
τό καθήκον, (τά δ' ούτε καθήκοντα ούτε παρά τό καθήκον)/. (ί)
καθήκοντα μέν ονν είναι όσα λόγος αίρεί ποιείν, ώς έχει τό γονείς τιμάν,
αδελφούς, πατρίδα, συμπεριφέρεσθαι φίλοις- παρά τό καθήκον δέ, όσα μή
αίρει λόγος, ώς έχει τά τοιαύτα, γονέων άμελεϊν, αδελφών άφροντιστείν,
φίλοις μή συνδιατίθεσθαι, πατρίδα ύπεροράν και τά παραπλήσια· ούτε δέ
καθήκοντα ούτε παρά τό καθήκον όσα ούθ' αίρει λόγος πράττειν ούτ'
απαγορεύει, οΐον κάρφος άνελέσθαι, γραφείον κρατεϊν ή στλεγγίδα καί τά
όμοια τούτοις. (}) καί τά μέν είναι καθήκοντα άνεν περιστάσεως, τά δέ
περιστατικά, καί άνεν περιστάσεως τάδε, ύγιείας έπιμελεΐσθαι και
αισθητηρίων καί τά όμοια· κατά περίστασιν δέ τό πηρονν εαυτόν καί τήν
κτήσιν διαρριπτεϊν. άνά λόγον δέ και τών παρά τό καθήκον. ( 4 ) έτι τών
καθηκόντων τά μέν άεί καθήκει, τά δέ ούκ άεί. καί άεί μέν καθήκει τό κατ'
άρετήν ζήν, ούκ άεί δέ τό έρωτάν καί άποκρίνεσθαι καί περιπατείν καί τα
όμοια, ό δ' αυτός λόγος καί έπί τών παρά τό καθήκον.
2 suppl. Casaubon 7 λόγος Η: λόγο, BF 8 απαγόρευα Ρ: -ε,ν BF
Context: i m m e d i a t e l y f o l l o w i n g C.
Stobaeus ( 5 3 Q ) says that impulse is a c t i v a t e d b y φαντασία ορμητική τον
καθήκοντος αύτόθεν. T h i s is c o n s i s t e n t w i t h 1—2 i f S t o b a e u s ' s t a t e m e n t r e f e r s t o t h e
c a u s e s o f a c t i o n g e n e r a l l y , w h i l e a l l o w i n g f o r m o r a l e r r o r in t h e f a c t t h a t w h a t is
actually καθήκον m a y fail t o c o i n c i d e w i t h t h e a g e n t ' s φαντασία ορμητική; ct.
E p i c t e t u s , Diss. 1 . 1 8 . 2 , άμήχανον . . . άλλο μεν κρίνειν καθήκον, έπ' άλλο δε όρμάν,
with moral error attributed t o ignorance of the g o o d .
F C i c e r o , Fin. 3.58-9
( 1 ) s e d c u m q u o d h o n e s t u m sit i d s o l u m b o n u m esse d i c a m u s , consentaneuni
t a m e n e s t f u n g i o f f i c i o , c u m i d o f F i c i u m n e c i n b o n i s p o n a m u s n e c i n m a l i s . est
enim aliquid in his rebus probabile, et quidem ita ut eius ratio reddi possit, e r g o ut etiam
probabiliter acti ratio reddi possit. esi a u t e m ofTicium quod ita factum est ut ems facti probabilis
ratio reddi possit. e x q u o intellegitur ofFicium m e d i u m quiddam esse, quod neque in boms
ponatur neque in contrarns. q u o n i a m q u e in 11s rebus quae neque in virtutibus sunt neque in
vitiis, est t a m e n quid-jam, q u o d usui possit esse, tollendum id n o n est. est a u t e m eius generis
actio q u o q u e q u a e d a m , e t q u i d e m talis ut ratio postulet agere aliquid et facere e o r u m . q u o d
a u t e m ratione a c t u m est, id orTicium appellamus. est igitur officium eius generis q u o d nec in
bonis p o n a t u r nec in c o n t r a n i s . ( 2 ) a t q u e p e r s p i c u u m e t i a m i l l u d e s t , i n istis rebus
mediis aliquid agere sapientem. iudicat igitur, c u m agit, officium illud esse,
quod quoniam numquam fallitur in l u d i c a n d o , erit in m e d i i s r e b u s officium.
(3) q u o d efficitur h a c e t i a m c o n c l u s i o n e r a t i o n i s : q u o n i a m e n i m v i d e m u s esse
q u i d d a m q u o d r e c t e f a c t u m a p p e l l e m u s , id a u t e m est p e r f e c t u m officium, erit
[autem] etiam inchoatum, ( 4 ) u t , si i u s t e d e p o s i t u m r e d d e r e in r e c t e factis sit,
in officiis p o n a t u r d e p o s i t u m r e d d e r e ; illo e n i m a d d i t o " i u s t e " fit r e c t e f a c t u m ,
per se a u t e m h o c ipsum reddere in officio ponitur. (5) quoniamque n o n
dubium est quin i n iis q u a e media dicimus sit a l i u d sumendum, aliud
reiciendum, quicquid i t a fit a u t d i c i t u r omne officio c o n t i n e t u r . (6) e x q u o
intellegitur, quoniam se ipsi o m n e s natura diligant, t a m insipientem quam
s a p i e n t e m s u m p t u r u m q u a e s e c u n d u m n a t u r a m sint r e i e c t u r u m q u e contraria.
(7) ita est q u o d d a m c o m m u n e officium sapicntis et insipientis, e x q u o efficitur
v e r s a r i i n iis q u a e m e d i a dicamus.
5 quiddam Madvig: quoddam codd. 6 ns| his codd. y 0 / Madvig: sit codd. 15 autem del.
Lambinus 16fitLambmus:/<-m codd. iy omne Gruter: omni codd.
Context: t r a n s i t i o n f r o m t r e a t m e n t o f praeposita t o a c c o u n t o f officio-. W h a t f o l l o w s F is

c o n t i n u e d , a f t e r t h e o m i s s i o n o f o n e s e n t e n c e , at 6 6 G .
T h i s is a d i f f i c u l t p a s s a g e , l a r g e l y b e c a u s e C i c e r o fails t o m a k e it e x p l i c i t t h a t t h e
wise m a n ' s p r o p e r functions are always 'perfect', and are thus ' i n t e r m e d i a t e ' o r shared
by fools as w e l l only in an equivocal sense, i.e. w h e n the action is c o n s i d e r e d
i n d e p e n d e n t l y o f t h e a g e n t ' s m o r a l c h a r a c t e r . In 2 - 1 1 t w o a r g u m e n t s a r e a d v a n c e d t o
s h o w t h a t t h e e x i s t e n c e o f ' m o r a l l y n e u t r a l ' officio is c o n s i s t e n t w i t h t h e thesis t h a t
honestum is t h e o n l y g o o d . T h e first a r g u m e n t , 2 - 6 , takes part o f t h e definition o f
καθήκον in Β 1 - 2 , ο πραχθέν εϋλογον άπολογίαν e y e ι, a n d m a i n t a i n s t h a t this is
satisfied b y s o m e t h i n g in t h e s p h e r e o f ' i n d i f f e r e n t ' t h i n g s , a n d s p e c i f i c a l l y b y offautn.
Thus the morally neutral s t a t u s o f officium is i n f e r r e d b y e s t a b l i s h i n g coincidence
b e t w e e n its d e f i n i e n s a n d a c h a r a c t e r i s t i c o f i n d i f f e r e n t t h i n g s . T h e s e c o n d a r g u m e n t ,
7~I0, d r a w i n g o n t h e f o r m u l a t i o n o f καθήκον in Ε 3 , ό σ α λόγος αίρει ποιεϊν, is
e x a c t l y similar. In 1 0 - 1 2 t h e m o r a l l y n e u t r a l s t a t u s o f officio, is i n f e r r e d f r o m t h e
o b s e r v a t i o n t h a t t h e w i s e m a n p e r f o r m s c e r t a i n a c t i o n s in t h e i n t e r m e d i a t e domain.
S i n c e h e j u d g e s s u c h a n a c t i o n t o b e a n officium, a n d his j u d g e m e n t is i n f a l l i b l e , t h e
i n t e r m e d i a t e d o m a i n c o n t a i n s officio-. T h i s a r g u m e n t , h o w e v e r , i g n o r e s t h e f a c t t h a t
e v e r y t h i n g d o n e b y t h e w i s e m a n is a c t u a l l y a p e r f e c t officium.
G Sextus Empiricus, M.11.200-1 (SVF 1.516, part)
αλλα 7rpos; τοΰθ' ύπαντώντές φασι πάντα μεν κοινά είναι καί πάντιυν τά έργα, διορίζεσθαι
τώ άπό τεχνικής [διαιρέσεως κα'ι] διαθέσεως ή άπό άτέχνου γίνεσθαι. ( ] ) ού γαρ τό
«τι/ιελείσσαι γονέων καί άλλοις τιμάν γον€Ϊς τού σπουδαίου εστίν έργον,
αλλα σπουδαίου τό άπό φρονήσίως τοϋτο ποκϊν ( 2 ) καί ώς τό μέν ύγιάζ^ιν
κοινόν έστι τ ο ΰ τ ε Ιατρού καί Ίδιώτου, τό δ έ ιατρικώς ύγιάζειν τοΰ 5
τεχνίτον ίδιον, ώ δ ε καί τό μέν τιμάν τούς γονείς κοινόν τού τε σ π ο υ δ α ί ο υ
και μή σπουδαίου, τό δέ άπό φρονήσεως τιμάν τούς γονείς ίδιον τού σοφού,
(3) ώ σ τ ε « α ϊ τέχνην αυτόν έχειν περί τόν βίον, ής ίδιον έστιν έργον τό
έκαστον τών πραττομένων άπό αρίστης διαθέσεως πράττειν.
ι τούσ" ύπαντώντΐς Fabricius: τούς απαντώντας codd. 2 διαιρέσεως και del. Bekker
Context: S t o i c r e p l y t o t h e o b j e c t i o n t h a t φρόνησις c a n n o t b e a τέχνη περι τόν βίον

[cf. 6 1 G 2] s i n c e its s u p p o s e d w o r k - e . g . h o n o u r i n g p a r e n t s o r r e t u r n i n g a d e p o s i t -
is c o m m o n t o t h e w i s e a n d t h e u n w i s e .
Η P h i l o , Cher. 1 4 - 1 5 (SVF 3.513)
( 1 ) τό δέον πολλάκις δεόντως ούκ ενεργείται καί τό μή καθήκον έστιν ότε

δ ρ ά τ α ι καθηκόντως- (ι) οΐον ή μέν τής παρακαταθήκης άπόδοσις όταν μή
άπό γνώμης υγιούς γίγνηται άλλ' ή έπί βλάβη τού λαμβάνοντος ή έπ' ενέδρα
τής περί μείζονα πίστιν αρνήσεως, καθήκον έργον ού δεόντως επιτελείται -
(3)τ ό
δέ τ ώ κάμνοντι μή άληθεΰσαι τόν ίατρόν κενοΰν ή τέμνειν ή καίειν 5
διεγνωκότα έπ' ωφελεία τοΰ νοσούντος, ίνα μή προλαβών τά δεινά φύγη τήν
θεραττείαν ή έζασθενήσας άπείπη προς αντήν, ή προς τονς πολεμίους τον σοφόν ψενσασθαι
έπί τή τής πατρίδος σωτηρία, δείσαντα μή έκ τού άληθεΰσαι ρωσθή τά τών αντιπάλων, OV
καθήκον έργον δεόντως ενεργείται.
Context: i n t e r p r e t a t i o n o f t h e B o o k o f N u m b e r s 5 . 1 8 . P h i l o t a k e s ' t h e p r i e s t ' s p l a c i n g

t h e w o m a n εναντίον κυρίου a n d u n c o v e r i n g h e r h e a d ' t o r e f e r t o G o d ' s j u d g e m e n t o f
a person's unseen m o t i v e .
4-8 F o r t h e e x a m p l e s , c f . S . E . , M. 7 . 4 3 - 5 , in d i s c u s s i o n o f t h e d i f f e r e n c e b e t w e e n
'truth' and 'the true' ( 3 3 P ) .
I Stobaeus 5.906,18-907,5 (SVF 3.510)
Χρυσίππου- ό δ' έπ' άκρον, φησι, προκύπτων άπαντα πάντως άποδίδωσι

τά καθήκοντα καί ουδέν παραλείπει, τόν δέ τούτου βίον ούκ ε ί ν α ι π ω φησίν
εύδαίμονα, άλλ' έπιγίνεσθαι αύτώ τήν εύδαιμονίαν, όταν α ί μέσαι πράξεις
αύται προσλάβωσι τό βέβαιον καί έκτικόν καί ιδίαν πήξιν τινά λάβωσιν.
Context: c o l l e c t i o n o f s t a t e m e n t s o n h a p p i n e s s b y p h i l o s o p h e r s .
F o r t h e p r o g r e s s i v e ' s d i s t a n c e f r o m h a p p i n e s s , c f . 6 1 T - U , a n d f o r προκοπή in
general, see Luschnat 1605). Seneca (Ep. 7 5 . 8 - 1 8 ) reports a doctrine which
d i s t i n g u i s h e s t h r e e g r a d e s o f p r o g r e s s : ( a ) t h o s e a t t h e s t a g e d e s c r i b e d in t h e p r e s e n t
t e x t , w h o m h e d e s c r i b e s as a d j a c e n t t o b u t n o t y e t in possession o f w i s d o m , free o f
passions a n d v i c e s , e q u i p p e d w i t h m o r a l k n o w l e d g e in a still u n t e s t e d w a y , b e y o n d t h e
possibility o f l a p s i n g b u t n o t y e t c o n f i d e n t o f this; ( b ) t h o s e w h o a r e free o f t h e g r e a t e s t
m e n t a l t r o u b l e s a n d passions, b u t still c a p a b l e o f l a p s i n g ; ( c ) t h o s e w h o a r e b e y o n d
m a n y g r e a t v i c e s b u t n o t b e y o n d all.
J D i o g e n e s L a e r t i u s 7 . 8 8 (SVF 3 A r c h e d c m u s 2 0 , part)
Άρχίδημος δέ [sc. τέλος φησι] τό πάντα τά καθήκοντα έπιτελούντα ζήν.
Context: S t o i c f o r m u l a t i o n s o f t h e τέλος.
In v i e w o f t h e t e c h n i c a l e x p r e s s i o n τέλεια καθήκοντα ( Β 8 , Κ 2 ) it s e e m s j u s t i f i a b l e
to interpret έπιτελούντα accordingly - 'perfecting' - and n o t give it t h e w e a k e r
sense, ' p e r f o r m i n g ' .
Κ Stobaeus 2 . 9 3 , 1 4 - 1 8 (SVF 3.500)
κατόρθωμα δ' ε ί ν α ι λέγουσι καθήκον πάντας άπέχον τούς αριθμούς, ή
καθάπερ προείπομεν, τέλειον καθήκον αμάρτημα Τί το παρά τόν ορθόν λόγον
πραττόμίνον, ή έν ω παραλέλίίπταί τι καθήκον ύπό λογικού ζώου.
ι άπέχον codd.: επέχον Canter (sed cf. D.L. 7.100) 2 αμάρτημα τε Heeren: αμαρτήματα codd.
Context: d o x o g r a p h y o f u n r e l a t e d S t o i c e t h i c a l c o n c e p t s .
1 ττάντας άττέχον τ ο ύ ς α ρ ι θ μ ο ύ ς A standard Stoic i m a g e for the completeness
o r p e r f e c t h a r m o n y o f v i r t u e a n d v i r t u o u s a c t i o n s ; c f . D . L . 7 . 1 0 0 , καλόν δέ λέγουσι τό
τέλειον αγαθόν παρά τό πάντας άπέχειν τούς επιζητούμενους αριθμούς ύπό τής
φύσεως ή τό τελέως σύμμετρον, a n d see 6 1 F ; 6 4 Η 3 - F o r άπεχειν = ' h a v e in full', c f .
L S J s . v . i v . P e r f e c t h a r m o n y is a c h i e v e d b y t h e c o n j u n c t i o n o f all t h e c a r d i n a l v i r t u e s ;
cf. D . L . l o c . c i t . , είδη δ' είναι τού καλού τέτταρα. For other instances o f the
e x p r e s s i o n , c f . 5 4 H 2 ; C i c e r o , Off. 3 . 1 4 ; S e n e c a , Ep. 7 1 . 1 6 ; M a r c u s A u r e l i u s 6 . 2 6 ,
w h e r e t h e n u m e r i c a l i m a g e is a p p l i e d t o ' c o m p l e t i n g ' p r o p e r f u n c t i o n s (μέμνησο ότι
πάν καθήκον έξ αριθμών τίνων συμπληρούται); and see n o t e o n Ο . T h e origins o f
t h e e x p r e s s i o n , w h i c h h a s n e v e r b e e n p r o p e r l y s t u d i e d , a r e t o b e s o u g h t in m u s i c a l
h a r m o n y ; c f . A r i s t o ' s d e s c r i p t i o n o f t h e f o u r c a r d i n a l v i c e s as ' t h e w h o l e t e t r a c h o r d '
(SVF 1 . 3 7 0 ) . ' P a r t ' s e e m s t o b e s o m e t i m e s used as a v a r i a n t f o r ' n u m b e r ' ( c f . L 2;
Stobaeus 2 . 6 3 , 5 ) .
L C i c e r o , Fin. 3 . 3 2 (SVF 3.504)
(1) q u i c q u i d e n i m a s a p i e n t i a p r o f i c i s c i t u r , i d c o n t i n u o d e b e t e x p l e t u m esse
omnibus suis partibus; in eo enim positum est id quod dicimus esse
e x p e t e n d u m . (2) n a m u t p e c c a t u m est p a t r i a m p r o d e r e , parentes violare, fana
d e p e c u l a r i , q u a e sunt in effectu, sic t i m e r e , sic m a e r e r e , sic in l i b i d i n e esse
peccatum est e t i a m sine effectu. (3) v e r u m ut haec n o n in p o s t e n s et in
c o n s e q u e n t i b u s , sed in p r i m i s c o n t i n u o p e c c a t a s u n t , sic e a q u a e p r o f i c i s c u n t u r
a
virtute, susceptione prima, n o n perfectione, recta sunt iudicanda.
Context: t h e d i f f e r e n c e b e t w e e n w i s d o m a n d o t h e r t y p e s o f e x p e r t i s e . W i s d o m is like
a c t i n g o r d a n c i n g , n o t n a v i g a t i o n o r m e d i c i n e , in h a v i n g its o w n p e r f o r m a n c e as its
e n
d ; c f . 6 4 H . Y e t it is a l s o u n i q u e in b e i n g c o m p l e t e at a n y m o m e n t a n d w h o l l y self-
contained.
1
Μ Stobaeus 2 . 9 6 , 1 8 - 9 7 , 1 4 (SVF 3.501,502)
(1) έτι δ έ τών ενεργημάτων φασι τά μεν είναι κατορθώματα, τά δέ

αμαρτήματα, τά δ ' ουδέτερα· (ι) κατορθώματα μέν τά τοιαύτα- φρονεΐν,
σωφρονεϊν, δικαιοπραγείν, χαίρειν, εύεργετεΐν, εύφραίνεσθαι, φρονίμως
περιπατεϊν, ττάνθ' ό σ α κατά τον ορθόν λόγον πράττεται • (}) αμαρτήματα δ'
ε ί ν α ι τ ό τε άφραίνειν και τό άκολασταίνειν και τό άδικεΐν και τό λυπεΐσθαι 5
και τό φοβεϊσθαι και τό κλέπτειν και καθόλου όσα παρά τόν ορθόν A o y o v
πράττεται- ( 4 ) ούτε δέ κατορθώματα ούτε αμαρτήματα τά τοιαύτα-
Aeyeiv, έρωτάν, άποκρίνεσθαι, περιπατεϊν, άποδημεϊν και τά τούτοις
παραπλήσια, πάντα οέ τά κατορθώματα δικαιοπραγήματα είναι και εΰνομήματα και
εύτακτήματα και εύεπιτηδεύματα και ευτυχήματα και εύδαιμονήματα και εϋκαιρήματα Ιο
και εύσχ-ημονήματα- ούκ έτι μέντοιγε φρονιμενματα, άλλά μόνα τά απο φρονήσεως- και •
ομοίως έπί τών άλλων αρετών, εί καί μή ώνόμααται, οΐον οωφρονήματα μέν τά άπό
σωφροσύνης, δικαιώματα δέ τά άπό δικαιοσύνης. τά δέ αμαρτήματα έκ τών αντικειμένων
άδικοπραγήματα και άνομήματα καί άτακτήματα.
9 εύνομήματα Dindorf: έννοήματα codd. 10 εύεπιτηόεύματα Heeren: επιτηδεύματα vel έπιτεύ-

ματα codd. 12 ομοίως Heeren: ομοιωσεως codd:- 12 σωφρονήματα Canter: σωφρονημεύματα
vel σωφρονικεύματα codd.
Context: d o x o g r a p h y o f u n r e l a t e d S t o i c e t h i c a l c o n c e p t s .
2 ουδέτερα C f . Rist [ 3 0 3 ] , 99-101.
4 ορθόν λ ό γ ο ν . C f . 6 1 G 5; 6 3 C 9.
9-14 Chrysippus, in P l u t a r c h , St. rep. 1 0 4 1 A , a r g u e s as f o l l o w s : ( 1 ) Every
κατόρθωμα is b o t h a εύνόμημα and a δικαιοπράνημα. (2) Anything d o n e in
a c c o r d a n c e w i t h m o d e r a t i o n , p r u d e n c e o r c o u r a g e is a κατόρθωμα. (}) T h e r e f o r e it is
a l s o a δικαιοπράγημα. In c o n j u n c t i o n w i t h t h e p r e s e n t p a s s a g e , this s h o w s that
p r e d i c a t i n g δικαιοπράγημα o f κατόρθωμα is n o t t h e f a m i l i a r thesis o f t h e u n i t y o f
t h e v i r t u e s ; c f . 6 1 C - F . W h a t all t h e t e r m s listed in 9 — 1 1 s h a r e is t h e i r u t t e r l y g e n e r a l
a p p l i c a b i l i t y t o a n y κατόρθωμα. G i v e n t h e fact t h a t t h e S t o i c s d e s c r i b e d κατόρθωμα
as a νόμου πρόσταγμα, SVF 3 . 5 2 0 , w e c a n i n f e r t h a t δικαιοπραγήματα, 9 , is n o t a
reference t o specifically just acts, b u t t o t h e 'rightness' which i n f o r m s all
κατορθώματα; cf. Dyroff [545], 1 3 0 - 1 . Lines 1 1 1 3 n o w fall i n t o p l a c e . T o b e
p r o p e r l y d e s c r i b e d as a ' p r u d e n t ' a c t , a κατόρθωμα m u s t b e i n i t i a t e d b y p r u d e n c e , a n d
t o b e p r o p e r l y c a l l e d a δικαίωμα, it m u s t issue f r o m t h e v i r t u e o f j u s t i c e . B u t t h e s e a n d
all o t h e r v i r t u o u s a c t s c a n b e p r o p e r l y c a l l e d δικαιοπραγήματα. T h e w h o l e passage
seems t o t i e in w e l l with o u r interpretation o f Chrysippus' position o n the
inseparability o f the virtues, v o l . 1 , 3 8 4 .
Ν Stobaeus 2.99,3-8
αρέσκει γάρ τώ Ζήνωνι καί τοις άπ' αυτού Στωικοίς φιλοσόφοις δύο γένη
τών ανθρώπων ε ί ν α ι , τ ό μ έ ν τ ώ ν σπουδαίων, τό δέ τών φαύλων καί το μεν
τών σπουδαίων διά παντός τοΰ βίου χρήσθαι ταίς άρεταΐς, τό δέ τών
φαύλων ταΐς κακίαις- όθεν τό μέν άεί κατορθοΰν έν άπασιν οΐς προστίθε
ται, τό δέ άμαρτάνειν. $
ι άπ' Heeren: ύπ' codd.
Context: c h a r a c t e r i z a t i o n o f t h e v i r t u o u s a n d i n f e r i o r t y p e s o f m e n .
This d o c t r i n e differentiates Stoics f r o m c o n t e m p o r a r y Peripatetics, w h o r e c o g
n i z e d a μίσος βίος o r έξις, t o w h i c h t h e y a s s i g n e d προκοπή (611 i ) . Stoics confined
μίσος, i n its r e f e r e n c e t o h u m a n s , t o c h i l d r e n , w h o a r e e x c l u d e d f r o m v i r t u e o r v i c e
b y t h e i r u n d e v e l o p e d r a t i o n a l i t y ; c f . D . L . 7 . n o , a n d SVF 3 . 5 3 5 , 5 3 7 — 8 .
Ο Stobaeus 2 . 1 1 3 , 1 8 - 2 3 (SVF 3.529, part)
(1) πάντων τε τών αμαρτημάτων ίσων όντων καί τών κατορθωμάτων, καί
τούς άφρονας επίσης πάντας άφρονας είναι, τήν αυτήν καί ίσην έχοντας
διάθεσιν. (ζ) ίσων δέ όντων τών αμαρτημάτων, ειναί τινας έν αύτοίς
διαφοράς, καθ' όσον τά μέν αυτών άπό σκληρός καί δυσιάτου διαθέσεως
γίνεται, τά δ' ού. 5
Context: c h a r a c t e r i z a t i o n o f v i r t u o u s m e n .
C f . SVF 3 . 5 2 4 - 4 3 , a n d f o r t h e a b s e n c e o f d e g r e e s o f v i r t u e a n d v i c e , see 6 1 1 . T h e
d i f f e r e n t i a t i o n o f αμαρτήματα, 3 - 5 , is n e c e s s a r y t o a c c o u n t f o r p r o g r e s s a n d t h e
teachability o f virtue. F o r a n o t h e r Stoic w a y o f expressing difference o f type b e t w e e n
w r o n g a c t s , c f . C i c e r o , Fin. 4 . 5 6 : peccata autem partim esse tolerabilia, partim nullo modo,
propterea quod alia peccata plures, alia pauciores quasi numeros officii praeterirent, w i t h
d i s c u s s i o n o f ' n u m b e r s ' in n o t e o n K .
Ρ C i c e r o , Off. 1.15,152
quae quattuor q u a m q u a m inter se colligata atque implicata sunt, t a m e n e x
s i n g u l i s c e r t a o f f i c i o r u m g e n e r a n a s c u n t u r , velut e x ea parte, quae prima discripta est,
in qua sapientiam et prudentiam ponimus, inest indagatio atque inventio veri, eiusque virtutis
hoc munus est p r o p n u m . . . s e d a b i i s p a r t i b u s , q u a e s u n t h o n e s t a t t s , q u e r n a d
m o d u m officia d u c e r e n t u r , satis e x p o s i t u m videtur. 5
2 discripta Heine: descripta codd.
Context: t h e b e g i n n i n g a n d t h e e n d o f C i c e r o ' s a c c o u n t o f officia, w h i c h d r e w h e a v i l y

o n P a n a e t i u s ' l o s t w o r k , Περι τοΰ καθήκοντος; c f . C i c e r o , Ad An. 1 6 . 1 1 . 4 .
1 F o r Panaetius' a c c o u n t o f the unity o f the virtues, c f 6 3 G ; and for the c o m m o n
f o u n d a t i o n o f v i r t u e a n d p r o p e r f u n c t i o n s , see A .
3-4 Panaetius seems t o h a v e differed f r o m earlier Stoics in stressing the heuristic
f u n c t i o n o f φρόνησις r a t h e r t h a n i t s p r a c t i c a l a p p l i c a t i o n ; c f . 6 1 H 1.
4-5 Analysis o f p r o p e r functions b y reference t o virtues m a y h a v e been helped
by t h e elaborate classifications o f 'subordinate virtues', 6 1 H6 - 7 . E.g. the
c h a r a c t e r i z a t i o n o f h o w a c o u r a g e o u s m a n s h o u l d a c t , C i c e r o , Off. 1 . 6 6 , recalls t h e
s u b o r d i n a t e v i r t u e s o f c o u r a g e set o u t in 6 1 H 1 6 — 1 7 .
Q E p i c t e t u s , Di'55. 2.10.1-12
(ι) πώς άπό τών ονομάτων τά καθήκοντα έστιν ενρίσκειν; (2) σκέφαι τις ει.
το πρώτον άνθρωπος, τούτο δ' έστιν ουδέν έχων κνριώτερον προαιρέσεως,
ά λ λ ά τ α ύ τ η τ ά ά λ λ α ύποτΐταγμένα, αυτήν δ' άδούλευτον καί ανυπότακ
του, σκόπει ουν, τίνων κεχώρισαι κατά λόγον. κεχώρισαι θηρίων, κεχώρισαι προβάτων,
(ί) έπί τούτοις πολίτης el τοΰ κόσμου καί μέρος αυτού, ούχ έν τών 5
υπηρετικών, άλλά τών προηγουμένων παρακολουθητικός γάρ εΐ τή θεία
διοικήσει καί τοΰ έξης έπιλογιστικός. τίς ουν επαγγελία πολίτου; μηδέν
έχειν ιδία συμφέρον, περί μηδενός βουλεύεσθαι ώς α π ό λ υ τ ο ν , άλλ' ώσπερ άν,
εί ή χειρ ή ό πούς λογισμόν ειχον και παρηκολούθουν τή φυσική κατασκευή, ούδέποτ' άν
άλλως ώρμησαν ή ώρεχθησαν ή έπανενεγκόντες έπι το όλον . . . ( 4 ) μετά τούτο ι 0
μέμνησο ότι υΐος ει . . . μετά τούτο ίσθι ότι καί αδελφός εί . . . μετά ταύτα
εί βουλευτής πόλεως τίνος, ότι βουλευτής- <(ei'> νέος, ότι νέος- εί
πρεσβύτης, ότι πρεαβύτης- εί πατήρ, ότι πατήρ, άεί γάρ έκαστον τών
τομ^ύτων ονομάτων είς έπιλογισμόν έρχόμενον υπογράφει τά οικεία έργα.
2 προαιρέσεως This c o m m o n term in E p i c t e t u s for ' m o r a l p u r p o s e ' is n o t

a t t e s t e d w i t h this sense in e a r l i e r S t o i c i s m .
4-7 Cf. 6 3 E .
10 έ π ί τ ό δ λ ο ν . In t h e s e c t i o n o m i t t e d a f t e r t h e s e w o r d s , E p i c t e t u s e x p a n d s this
p o i n t b y r e p e a t i n g t h e gist o f 5 8 J .
10-14 C f . 66F2.
60 Good and bad

A P l u t a r c h , S i . rep. 1 0 3 5 C - D (SVF 3.68)
"ού γάρ έστιν εΰρεϊν τής δικαιοσύνης άλλην αρχήν ούδ' άλλην γένεσιν ή τήν έκ τού Διός και
τήν έκ τής κοινής φύσεως- εντεύθεν γάρ δείπάν τό τοιούτον τήν αρχήν εχειν, είμέλλομέν τι
έρείν περί αγαθών καί κακών." ( ι ) π ά λ ι ν έ ν τ α ί ς Φυσικαΐς θέσεσιν "ού γάρ έστιν
άλλως ούδ'ο'ικειότερον έπελθεΐν έπί τόν τών αγαθών καί κακών λόγον ούδ'
έπί τάς άρετάς ούδ' έπ' εύδαιμονίαν, άλλ' s(r/^> ά π ό τής κοινής φύσεως καί 5
ά π ό τής τού κόσμου διοικήσεως." (2) προελθών δ' αύθις- "δεϊγάρ τούτοις
συνάφαι τόν περί αγαθών καί κακών λόγον, ούκ ούσης άλλης αρχής αυτών
άμείνονος ούδ' αναφοράς, ούδ' άλλου τινός ένεκεν τής φυσικής θεωρίας
παραλήπτης ούσης ή πρός τήν περί αγαθών ή κακών διάστασιν.
2 μέλλομέν τι Basil.: μέλλομεν (vel μέλλοιμεν vel μέλλοιμεν) έροιτι codd. 5 ( r j ) Lcoiucus
Context: C h r y s i p p u s ' a l l e g e d i n c o n s i s t e n c y in m a k i n g t h e o l o g y t h e final t o p i c o f

physics (cf. 2 6 C ) while introducing all his e t h i c a l i n q u i r i e s with Zeus, fate a n d
p r o v i d e n c e . T h e p a s s a g e q u o t e d in 1 - 3 is t a k e n f r o m b o o k 3 o f his On gods.
F o r t h e i d e n t i t y o f Z e u s , u n i v e r s a l n a t u r e a n d f a t e , c f . 4 6 B ; 5 4 A - B . F o r t h e thesis
that e v e r y t h i n g is d e t e r m i n e d b y u n i v e r s a l n a t u r e , c f . 5 4 T . F o r u n i v e r s a l n a t u r e in
s p e c i f i c a t i o n s o f t h e τ έ λ ο ς , c f . 6 3 C . F o r t h e p l a c e o f κακά in t h e d i v i n e a d m i n i s t r a t i o n ,
cf 54Q-T.
Β P l u t a r c h , St. rep. 1 0 4 1 E (SVF 3.69)
τόν περί αγαθών και κακών λόγον, όν α υ τ ό ς εισάγει και δοκιμάζει,
ονμφωνότατον eivai φησι τώ βίω και μάλιστα τών έμφυτων άπτεσθαι

προλήψεων, ταυτί γάρ έν τώ τρίτοι τών Προτρεπτικών εΐρηκεν, iv οε τώ π ρ ώ τ ω τούτον
τον λόγον φησίν άπό τών άλλων απάντων άφελκειν τόν άνθρωπον ώς ούδεν όντων πρός
ημάς ού&ε συνεργούντων πρός εύδαιμονίαν ουδέν.
Context: d e m o n s t r a t i o n o f t h e i n c o n s i s t e n c y b e t w e e n C h r y s i p p u s ' s t a t e m e n t in 1 - 3 ,
a n d t h a t in 4 - 5 . P l u t a r c h c i t e s 6 6 A a f e w lines l a t e r , in c o n f i r m a t i o n o f his c l a i m .
2-3 εμφύτων . . . προλήψεων F o r πρόληφις in g e n e r a l , cf. 39—40. T h a t their
c o n t e n t i n c l u d e d o r d i n a r y e v a l u a t i o n s o f AN a n d CN t h i n g s ( s e e v o l . 1 , 3 5 7 ) is
c o n f i r m e d b y 4 - 5 , a n d c f . P l u t a r c h , S i . rep. 1 0 4 7 E , w h e r e C h r y s i p p u s a s c r i b e s m a d n e s s
t o t h o s e w h o set n o v a l u e o n w e a l t h , h e a l t h e t c . A t Comm. not. 1 0 7 0 c P l u t a r c h is
probably d r a w i n g o n Stoic doctrine w h e n he contrasts the 'internal' origin o f value
c o n c e p t s ( τ α ύ τ α δ ' έ κ τών αγαθών [ g e n e r a l l y e m e n d e d t o άρχων] τών έν ήμΐν
σύμφυτον έχει τήν γένεσιν) with the external source o f impressions o f hot, cold etc.
F o r r e a s o n s s u g g e s t e d in v o l . 1 , 3 7 5 , οίκείωσις s e e m s t h e best c a n d i d a t e f o r t h e
g e n e r a t i v e p o w e r 'in u s ' .
C Diogenes Laertius 7 . 5 3 ( = 3 9 D 8)
φυσικώς δέ νοείται δίκαιον τι κ α ί αγαθόν.
F o r t h e c o n t e x t o n c o n c e p t f o r m a t i o n , o f w h i c h this s e n t e n c e f o r m s a p a r t , see 3 9 D
and discussion b y S a n d b a c h [ 4 7 0 ] , 3 3 - 4 .
D C i c e r o , Fin. 3.33-4 (SVF 3.72)
(1) c u m q u e r e r u m n o t i o n e s i n a n i m i s f i a n t , si a u t u s u a l i q u i d c o g n i t u m s i t a u t
coniunctione aut similitudine aut collationc rationis, h o c quarto quod
extremum p o s u i b o n i n o t i t i a f a c t a e s t . ( 2 ) c u m e n i m a b iis r e b u s q u a e sunt
s e c u n d u m n a t u r a m ascendit animus collatione rationis, turn a d n o t i o n e m b o m
pervenit. (3) h o c autem ipsum bonum n o n accessione neque crescendo aut
c u m ceteris c o m p a r a n d o , sedpropria vi sua et sentimus et appellamus b o n u m .
(4) u t e n i m m e l , etsi d u l c i s s i m u m e s t , s u o t a m e n p r o p n o g e n e r e s a p o r i s , n o n
c o m p a r a t i o n e c u m aliis d u l c e esse s e n t i t u r , s i c b o n u m h o c d e q u o a g i m u s e s t
illud quidem plunmi aestimandum, sed ea aestimatio genere valet, n o n
magnitudine. (5) n a m c u m aestimatio, quae αξία dicitur, neque in bonis
n u m e r a t a sit n e c r u r s u s in m a l i s , q u a n t u m c u m q u e e o a d d i d e r i s , in s u o g e n e r e
m a n e b i t . alia est i g i t u r p r o p r i a a e s t i m a t i o v i r t u t i s , q u a e g e n e r e , n o n c r e s c e n d o
valet.
3 boni Lambinus: bonum codd
Context: t h e n a t u r e o f t h e g o o d . T h i s t e x t s h o u l d b e r e a d in c o n j u n c t i o n w i t h 5 9 D .
1-3 C f . 3 9 D , w h i c h i n c l u d e s C; a n d f o r t h e e x a c t r e p e t i t i o n o f t h e f o u r f o l d
s c h e m e , see 1 6 F .
4 ascendit T h e i m a g e o f ' a s c e n t ' is p r o b a b l y a d e l i b e r a t e r e m i n i s c e n c e o f P l a t o ,
Rep. 7, 5 1 5 ε , o n c l i m b i n g o u t o f the c a v e t o v i e w t h e sun (the F o r m o f the g o o d ) .
5-10 T w o c l a i m s a r e m a d e c o n c e r n i n g t h e ipsum bonum: ( a ) it is a n a l o g o u s t o AN
t h i n g s , w i t h w h i c h it shares t h e p r o p e r t y o f h a v i n g v a l u e , j u s t as h o n e y s h a r e s t h e
p r o p e r t y o f s w e e t n e s s w i t h o t h e r t h i n g s ; t h u s t h o s e AN t h i n g s c a n b e used as steps
t o w a r d s c o n c e p t u a l i z i n g it. ( b ) Its v a l u e is i n c o m m e n s u r a b l e w i t h t h a t o f a n y t h i n g
e l s e , j u s t as h o n e y h a s t o b e e x p e r i e n c e d in o r d e r f o r its p a r t i c u l a r b r a n d o f s w e e t n e s s t o
b e g r a s p e d ; t h u s t h e v a l u e o f t h e g o o d is n o t a r r i v e d a t b y a d d i n g o r i n c r e a s i n g o r
comparing the value o f other valuable things. Since analogy functions by
m a g n i f i c a t i o n o r d i m i n u t i o n ( 3 9 D ) , t h e d e n i a l s in 5 - 6 r e v e a l t h e l i m i t s o f t h e p r o c e s s .
A n a l o g y p u t s us in a p o s i t i o n t o f o r m a c o n c e p t o f s o m e t h i n g s u p r e m e l y v a l u a b l e . B u t
the c h a r a c t e r o f the thing w h i c h answers t o that c o n c e p t c a n only b e perceived b y
direct acquaintance.
Ε S e n e c a , Ep. 120.3-5, 8 - 1 1
( 1 ) n u n c e r g o a d id r e v e r t o r d e q u o desideras dici, q u o m o d o a d nos p r i m a b o n i
honestique notitia pervenerit. (2) h o c nos natura docere n o n potuit: semina
nobis scientiae dedit, scientiam n o n dedit. quidam aiunt n o s in notitiam
incidisse, q u o d est incredibile, virtutis alicui s p e c i e m casu occucurrisse. (3)
n o b i s v i d e t u r o b s e r v a t i o collegisse e t r e r u m s a e p e f a c t a r u m i n t e r se c o n l a t i o ; 5
per analogian nostri intellectum et h o n e s t u m et b o n u m iudicant . . . n o v e r a -
m u s c o r p o r i s s a n i t a t e m : e x h a c c o g i t a v i m u s esse a l i q u a m e t a n i m i . noveramus
vires c o r p o r i s : e x h i s c o l l e g i m u s esse e t a n i m i r o b u r . ( 4 ) a l i q u a b e n i g n a facta,
aliqua h u m a n a , aliqua fortia n o s obstupefecerant: haec coepimus tamquam
p e r f e c t a m i r a r i . s u b e r a n t illis m u l t a v i t i a q u a e s p e c i e s c o n s p i c u i a l i c u i u s f a c t i 10
fulgorque celabat: haec dissimulavimus. natura m b e t augere laudanda, nemo
non gloriam ultra v e r u m tulit: e x his e r g o s p e c i e m ingentis boni traximus
. . . (5) mala interdum speciem honesti obtulere et o p t i m u m ex contrano
enituit. sunt enim, u t scis, virtutibus vitia confinia, et perditis quoque ac
turpibus recti s i m i l i t u d o est: sic m e n t i t u r p r o d i g u s l i b e r a l e m , c u m p l u r i m u m 15
intersit u t r u m quis d a r e sciat a n s e r v a r e nesciat . . . (6) h a e c n o s s i m i l i t u d o
coegit a d t e n d e r e et distinguere specie q u i d e m vicina, re a u t e m p l u r i m u m inter
se d i s s i d e n t i a . d u m observamus eos quos insignes egregium opus fecerat,
coepimus adnotare quis r e m aliquam generoso animo fecisset et magno
i m p e t u , s e d s e m e l . h u n c v i d i m u s in bello f o r t e m , in f o r o t i m i d u m , a n i m o s e 20
paupertatem ferentem, humiliter infamiam: factum laudavimus, contempsi-
m u s v i r u m . (7) alium vidimus adversus amicos b e n i g n u m , adversus inimicos
t e m p e r a t u m , e t p u b l i c a e t p r i v a t a s a n c t e a c r e l i g i o s e a d m i n i s t r a n t e m ; non deesse
ei in iis quae toleranda erant patientiam, in 11s quae agenda prudentiam. vidimus ubi t n b u e n d u m
esset plena m a n u d a n t e m , ubi l a b o r a n d u m , pertinacem et o b n i x u m et lassitudinem corporis 25
a m m o sublevantem. p r a e t e r e a i d e m e r a t s e m p e r e t i n o m n i a a c t u p a r s i b i , i a m n o n
consilio b o n u s , sed m o r e e o perductus ut n o n t a n t u m recte facere posset, sed
nisi r e c t e f a c e r e n o n p o s s e t , i n t e l l e x i m u s i n 1II0 p e r f e c t a m e s s e v i r t u t e m . ( 8 )
hanc in p a r t e s divisimus: oportebat cupiditates refrenari, metus conprimi,
facienda provideri, reddenda distribui: conprehendimus temperantiam, 30
fortitudinem, p r u d e n t i a m , iustitiam et s u u m cuique d e d i m u s officium. e x q u o
ergo virtutem intelleximus? ostendit lllam nobis ordo eius et decor et
c o n s t a n t i a e t o m n i u m i n t e r se a c t i o n u m c o n c o r d i a e t m a g n i t u d o s u p e r omnia
e f f e r e n s s e s e . h i n c i n t e l l e c t a e s t ilia b e a t a v i t a s e c u n d o d e f l u e n s c u r s u , arbitrii
sui t o t a . 35
2-3 Cf. 6 1 L , and Cicero, Fin. 5 . 5 9 , [niiiurd| virtutem ipsam inchoavit, nihilamplius.
13 In the omitted passage Seneca refers to the fortitude of Fabririus and Horatius
Codes as examples o f the kind o f behaviour that provides an imago o f virtue.
18-28 Illustrations o f the heuristic powers o f observation and comparison, 5 ,
which are Seneca's analysis o f 'analogy'.
28 p e r f e c t a m . . . v i r t u t e m Seneca speaks in the factual mode; cf. D 6 . The
earliest Stoics, for whom the wise man was as 'rare as the Phoenix', could not have
supposed that virtue has to be actually observed in order to be grasped as a concept.
But it became commonplace to instance Socrates and Diogenes the Cynic as Stoic
sages. The character o f such men, we can take Seneca to be saying, has provided us
with the means of distinguishing the fundamental features o f virtue as a whole, 3 2 - 4 ,
from spurious instances o f isolated virtues.
32-3 ordo . . . concordia Cf. 5 9 D 1 8 - 1 9 , rerum agendarum ordinem . . . et
concordiam.
34 b e a t a . . . c u r s u An allusion to Zeno's definition o f happiness; 6 3 A 4 - 5 .
F E p i c t e t u s , Diss. 3.3.2-4
(1) πέφυκεν δέ πάσα φνχή ώσπερ τώ άληθεϊ έπινεύειν, προς τό ψεύδος

άνανεύειν, πρός τό άδηλον έπέχειν, ούτως πρός μέν τό αγαθόν όρεκτικώς
κινεΐσθαί, πρός δέ τό κακόν έκκλιτικώς, πρός δέ τό μήτε κακόν μήτ'
αγαθόν ούδετέρως . . . ( 2 ) τό αγαθόν φανέν ευθύς έκίνησεν έφ' αυτό, τό
κακόν άφ' αυτού, ουδέποτε δ ' αγαθού φαντασίαν εναργή αποδοκιμάσει 5
φνχή, ού μάλλον ή τό Καίσαρος νόμισμα, ένθεν έξήρτ-ηται πάσα κίνησις
καί ανθρώπου καί θεού.
Context: opening o f a discourse on the good.

In Epictetus' psychology, όρΐξις is always motivated by the good or the apparent
good; cf. note on 5 6 C 1. In the absence of a 'clear impression' of the good, people are
motivated by false judgements o f value; mistaking things which fall outside their
moral purpose for good, they experience frustration and disappointment.
5-6 C f 40O 3
G Sextus Empiricus, M . 1 1 . 2 2 - 6 (SVF 3.75)
( ί ) ο ί μέν ούν Στωικοί τών κοινών ώς ειπείν εννοιών έχόμενοι ορίζονται

τάγαθόν τρόπω τώδε "αγαθόν έστιν ωφέλεια ή ούχ έτερον ωφελείας",
ωφέλειαν μέν λέγοντες τήν άρετήν καί τήν σπουδαίαν πράξιν, ούχ έτερον
δέ ωφελείας τόν σπουδαΐον άνθρωπον και τόν φίλον. (ι) ή μέν γάρ αρετή
πως έχον ήγεμονικόν καθεστηκυία και ή σπουδαία πράξις ενέργεια τις 5
ο ύ σ α κατ' άρετήν, άντικρύς έστιν ωφέλεια- ό δέ σπουδαίος άνθρωπος καί ό

φίλος, πάλιν τών αγαθών όντες καί αυτοί, ούτε ωφέλεια λεχθείεν άν
ύπάρχειν ούθ' έτεροι ωφελείας δι' αίτίαν τοιαύτην. (}) τ ά γάρ μέρη,
Στωικών φασι παίδες, ούτε τά αυτά τοις όλοις έστιν ούτε έτεροία τών
όλων, οΐον ή χειρ ούτε ή αυτή έστιν όλω άνθρώπω, ού γάρ όλος άνθρωπος τ 0
έστιν ή χείρ, ούτε έτερα τού όλου, σύν γάρ τή [όλη] χειρί όλος ό άνθρωπος
νοείται άνθρωπος. ( 4 ) έπεί ουν καί τού σπουδαίου άνθρωπου καί τού φίλου
μέρος εστίν ή αρετή, τά δέ μέρη ούτε ταύτα τοις όλοις έστιν ούτε έτερα τών
σλων, είρηται ό σπουδαίος άνθρωπος καί ό φίλος ούχ έτερος ωφελείας. ( 5 )
ώστε πάν αγαθόν τώ όρω έμπεριειλήφθαι, έάν τε έξ ευθείας ωφέλεια 15
τυγχάνη έάν τε μή ή έτερον ωφελείας, ένθεν και κατ' άκοΧουθίαν τριχώς ε'ιπόντες
άγαθον προσαγορεύεσθαι, έκαστον των σημαινόμενων κατ' ιδίαν πάΧιν έπιβοΧήν
ύπογράφουσιν. Χέγεται γάρ αγαθόν, φασί, καθ' ένα μέν τρόπον τό ύφ' ου ή άφ' ου έστιν
ώφεΧεϊσθαι, ο δή άρχικώτατον υπήρχε καί αρετή- άπό γάρ ταύτης ώσπερ τινός πηγής
πάσα πέφυκεν άνίσχειν ώφέΧεια. καθ' έτερον δέ τό καθ' ο συμβαίνει ώφελείσθαι- ούτως ού 20
μόνον αί άρεταί Χεχθήσονται αγαθά άλλά καί αί κατ' αύτάς πράξεις, εΐπερ καί κατά ταήτα?
σνμβαίνει ώφελείσθαι. κατά δέ τόν τρίτον καί τελευταίον τρόπον Χέγεται αγαθόν τό οιόν τε
ώφεΧείν, έμπεριΧαμβανούσης τής αποδόσεως ταύτης τάς τε άρετάς καί τάς ενάρετους
πράξεις καί τούς φίΧους καί τούς σπουδαίους ανθρώπους θεούς τε καί σπουδαίους
δαίμονας. 25
η όΧη del. Arnim 13 έστιν 2

Fabricius: έσται codd. 23 έμπεριΧαμβανούσης Bekker: έκ- codd.
Context: d o x o g r a p h y o f g o o d , b a d a n d i n d i f f e r e n t .
These elaborate distinctions provide t h e Stoics with the logical apparatus f o r
a c c o m m o d a t i n g d i f f e r e n t k i n d s o f g o o d t h i n g s , w h i l e r e t a i n i n g a u n i v o c a l sense o f
αγαθόν, c f . e s p e c i a l l y 1 5 - 1 6 , 2 2 - 5 . T h e w h o l e p a s s a g e is c o n s i s t e n t w i t h t h e a c c o u n t
o f ώφελεΐν as κινεϊν ή ίσχειν κατ' άρετήν, D . L . η. 1 0 4 . F o r p a r a l l e l e v i d e n c e , c f . SVF
3 . 7 4 , 7 6 ; S e x t u s , PH 3 . 1 6 9 — 7 1 , w i t h d i s c u s s i o n b y T s e k o u r a k i s [ 5 5 6 ] , 7 0 - 1 .
9 Στωικών . . . παίδες P r o b a b l y m e a n i n g ' l a t e r S t o i c s ' , s i n c e t h e d o c t r i n e in
q u e s t i o n is e x p l i c i t l y a t t r i b u t e d o n l y t o t h e m , c f . 2 8 D 9 .
20-2 T h i s u s e o f ' g o o d ' in r e f e r e n c e t o t h e b e n e f i c i a l results o f v i r t u o u s a c t i o n s
s e e m s t o b e s i m i l a r t o w h a t is e l s e w h e r e c a l l e d ωφέλημα and distinguished from
αγαθόν; cf. 3 3 J .
Η S e n e c a , Ep. 124.13-14
" d i x i s t i " inquit " a l i q u o d b o n u m esse a r b o n s , aliquod herbae; potest e r g o aliquod esse et
infantis." ( i ) v e r u m b o n u m n e c i n a r b o r i b u s n e c i n m u t i s a n i m a l i b u s : h o c q u o d
i n illis b o n u m estprecario bonum dicitur. "quod e s t ? " inquis. " h o c quod
s e c u n d u m c u i u s q u e n a t u r a m est. (2) b o n u m q u i d e m c a d e r e in m u t u m animal
n u l l o m o d o p o t e s t ; f e l i c i o n s m e l i o r i s q u e n a t u r a e e s t . nisi u b i r a t i o n i l o c u s e s t , 5
b o n u m n o n est. (3) quattuor haenaturae sunt, arbons, animalis, hominis, dei:

h a e c d u o , q u a e r a t i o n a l i a s u n t , e a n d e m n a t u r a m h a b e n t , illo d i v e r s a s u n t q u o d
alterum inmortale, alterum mortale est. e x his e r g o unius bonum natura
perficit, dei scilicet, alterius c u r a , hominis. (4) cetera tantum in sua natura
perfecta sunt, n o n vere perfecta, a quibus abest ratio, hoc enim demum 10
p e r f e c t u m est q u o d s e c u n d u m u n i v e r s a m n a t u r a m p e r f e c t u m , universa a u t e m
n a t u r a r a t i o n a l i s e s t : c e t e r a p o s s u n t in s u o g e n e r e esse perfecta."
7 illo Schweighaiiser: ilk codd.
Context: c o g n i t i o n o f t h e g o o d .
4—6 C f . s e c t i o n 9 o f t h e l e t t e r : est aliquod inrationale animal, est aliquod nondum
rationale [ i . e . c h i l d ] , est rationale sed inperfectum [ i . e . o r d i n a r y a d u l t h u m a n ] ; in nullo
horum bonum, ratio illud secum adfert.
I C l e m e n t , Paid. 1.8.63.1-2 (SVF 2.1116, part)
( 1 ) ό δέ φιλών τι ώφελείν αυτό βούλεται, τό δέ ωφελούν τού μή ώφελούντος

πάντως άν που κρεΐττον εϊη· τ ο ΰ δέ αγαθού κρεΐττον ουδέ έ ν ωφελεί άρα
τό αγαθόν, (ζ) αγαθός δέ ό θεός ώμολογείται- ωφελεί άρα ό θεός. (ί) τό δέ
αγαθόν ή αγαθόν εστίν ουδέν άλλο ποιεί ή ότι ωφελεί· πάντα άρα ωφελεί ό
θεός. (4) καί ού δήπου ωφελεί μεν τι τόν άνθρωπον, ούχι δέ κήδεται αυτού, 5
ουδέ κήδεται μέν, ούχι δέ και επιμελείται α ΰ τ ο ϋ · κρεϊττον μέν γάρ τό κατά
γνώμην ωφελούν τού μή ώφελούντος κατά γνώμην τού δέ θεού κρεΐττον
ουδέν καϊ ούκ άλλο τι έστί τό κατά γνώμην ώφελείν, εί μή έπιμελεΐσθαι
τού άνθρωπου- κήδεται άρα καί επιμελείται τού άνθρωπου ό θεός.
ο τοΰ άνθρωπου seel Arnim
Context: e l a b o r a t i o n o f a n a r g u m e n t s h o w i n g g o d a n d λόγος t o b e φιλάνθρωποι.

T h o u g h n o t attributed t o t h e Stoics, t h e syllogistic f o r m o f t h e a r g u m e n t strongly
recalls early S t o i c p r o o f s o f t h e w o r l d ' s divine n a t u r e ; cf. 5 4 E - H .
F o r b e n e f i c e n c e as a S t o i c a t t r i b u t e o f g o d , c f . 5 4 K .
J Stobaeus 2 . 7 3 , 1 - 1 5 (SKF3.111)
( 1 ) έ τ ι δ έ τών αγαθών τά μέν είναι έν κινήσει, τά δέ έν σχέσει. έν κινήσει

μ έ ν τ ά τ ο ι α ύ τ α , χ α ρ ά ν , ε υ φ ρ ο σ ύ ν η ν , σώφρονα όμιλίαν έν σχέσει δέτ ά
τ ο ι α ύ τ α , εύτακτον ήσυχίαν, μονήν άτάραχον, προσοχήν έπανδρον. (ζ) τών
δ έ έ ν σχέσει τά μέν καί έν έξει ε ί ν α ι , ο ί ο ν τάς άρετάς- τά δ' έν σχέσει μόνον,
ω χ τ ά ρηθέντα. (}) έν έξει δέ ού μόνας είναι τάς άρετάς, άλλά καί τάς ά λ λ α ί ί
τεχνας τάς έν τώ σπουδαίοι άνδρί άλλοιω^είσας ύ π ό τής αρετής καί
γενομένας άμεταπτώτους- ο ι ο ν ε ί γάρ άρετάς γίγνεσθαι. ( 4 ) φασϊ δέ καί
τών έν έξει αγαθών είναι καί τά επιτηδεύματα καλούμενα, οίον
φιλομουσίαν, φιλογραμματίαν, φιλογεωμετρίαν καί τά παραπλήσια, είναι
γάρ oooV τινα έκλεκτικήν τών έν τ α ι ί τ α ι ? ταίς τέχναις οικείων πρός άρετήν, άναφέρουσαν
4 τά . . . τά Rieth: τάς . . . τας codd. ς—6 τάς άλλα? τέχνας Ρ: τά? άλλά και τάς τέχνας F: τάς τέχνας
Wachsmuth 10 εκλεκτική* Meurer: έκλεκτήν codd.
Context: doxography of goods.

1 For this division, cf. the two aspects o f ώφελείν cited in note on G, and Rieth
(551), 20-31.
2 For χαρά and ευφροσύνη, see also Κ 2 - 3 , Μ 3 ; 2 1 R 8 - 9 . T h e y are also classified
as goods which do not belong to all φρόνιμοι, nor to (any of) them all the time,
Stobaeus 2 . 6 9 , 3 - 4 .
9—11 Cf. 2 6 H 5 - 7 .
Κ Stobaeus 2 . 5 8 , 5 - 1 5 (SVF 3 . 9 5 , part)
( t ) τών δέ αγαθών τά μέν εΐναι άρετάς, τά δ' ού. φρόνησιν μέν ουν και
σωφροσύνην (και δικaιoσύvηvy και άνδρείαν άρετάς· χαράν δέ και
εύφροσύνην και θάρρος και βούλησιν και τά παραπλήσια ούκ είναι άρετάς.
(2) τών δέ αρετών τάς μέν έπιστήμας τινών και τέχνας, τάς δ'ού. φρόνησιν
μέν ουν και σΐυφροσύνην και δικαιοσύνην και άνδρείαν έπιστήμας είναι
τινών καί τέχνας· μεγαλοφυχίαν δέ και ρώμην καί ίσχύν φυχής ούτ'
έπιστήμας τινών είναι ούτε τέχνας. (}) άνάλογον δέ καί τών κακών τά μέν
είναι κακίας, τά δ' ού.
2 (,και δικαιοσύνην) Meineke άνδρ£ΐ'αν <[και μεγαλοφυχίαν και ρώμην και ίσχνν ψυχής*)
Wachsmuth
Context: Stobaeus' first division of goods.

2-3 χαρά and βούλησις, along with ευλάβεια, are the three εύπάθειαι ( 6 5 F ) , a
term absent from Stobaeus' doxography.
6 μεγαλοψυχίαν In 6 1 H 7 this is classified as subordinate to ανδρεία, and at
Stobaeus 2 . 6 1 , 1 5 it is defined by reference to επιστήμη (cf. D.L. 7 . 9 3 ) , so it seems a
wrong example to illustrate virtues which are neither έττιστήμαι nor τέχναι.
L Stobaeus 2 . 7 0 , 2 1 - 7 1 , 6 (SVF 3.104, part)
τών δέ περί φυχήν αγαθών τά μέν είναι διαθέσεις, τά δέ έξεις μέν διαθέσεις
δ' ού, τά δ' ούτε έξεις ούτε διαθέσεις, διαθέσεις μέν τάς άρετάς πάσας,
έξεις δέ μόνον καί ού διαθέσεις τά επιτηδεύματα ώς τήν μαντικήν καί τα
παραπλήσια- ούτε δέ έξεις ούτε διαθέσεις τάς κατ' άρετάς ενεργείας, οίον
φρονίμευμα και τήν τής σωφροσύνης κτήσιν και τά τταραπλτ/σια.
3 ώς τήν Heeren: καί τήν codd. 4 άρετάς Meineke; αύτάς codd.

Context: 2 pages before J .
5 φρονίμευμα Cf. 5 9 M 1 1 .
JA Stobaeus 2 . 7 1 , 1 5 - 7 2 , 6 (SVF 3 . 1 0 6 , part)
τών τε αγαθών τά μέν ε ί ν α ι τ ε λ ι κ ά , τ ά δ έ ποιητικά, τά δ έ άμφοτέρως

έχοντα, ό μέν ουν φρόνιμος άνθρωπος και ό φίλος ποιητικά μόνον έστιν
αγαθά- χαρά δ έ κ α ί ευφροσύνη καί θάρρος καί φρόνιμη περιπάτησις
τελικά μόνον έστιν αγαθά- α ί δ ' ά ρ ε τ α ί π ά σ α ι κ α ί ποιητικά έστιν αγαθά
καί τελικά, κ α ί γάρ άπογεννώσι τήν εύδαιμονίαν κ α ί συμπληρούσι, μέρη ς
αντής γινόμεναι. άνάλογον 8έ καί τών κακών . . .
βγινόμεναι Usener: γινόμενα codd.
Context: a few lines after L .

For this division, see also D.L. 7 . 9 6 and Cicero, Fin. 3 . 5 5 . It closely recalls the
tripartite classification o f goods in Plato, Rep. 2 , 357b—d: (a) desirable not for their
consequences but for their own sake; (b) desirable both for their consequences and for
their own sake; (c) desirable not for their own sake but for their consequences. Stoic
τελικά correspond to (a) and ιτοιτ;τικά to (c). Plato's prime example of (b) is φρονείν,
with χαίρειν one of his examples of (a) and exercise of (c), all of which are taken over
in M . Cf. also the bipartite division into δ ι ' α υ τ ά and ποιητικά, Stobaeus 2 . 7 2 , 1 4 - 1 8 .
Ν C i c e r o , Fin. 3 . 2 7
sed consectana me Stoicorum brevia et acuta delectant. concluduntur igitur eorum argumenta
sic: ( 1 ) quod est b o n u m , o m n e laudabile est; quod autem laudabile est, o m n e
est honestum; b o n u m igitur quod est, honestum est. satisne h o c conclusum
videtur? certe; quod enim efficiebatur ex lis duobus quae erant sumpta, in eo
vides esse conclusum. ( 2 ) d u o r u m autem e quibus effecta conclusio est, contra 5
superius dici solet non o m n e b o n u m esse laudabile. n a m quod laudabile sit
honestum esse conceditur. ( 3 ) illud autem perabsurdum, b o n u m esse aliquid
quod non e x p e t e n d u m sit, aut e x p e t e n d u m quod non placens, aut si id, non
etiam diligendum; ergo et probandum; ita etiam laudabile; id autem
honestum. ita fit ut quod b o n u m sit, id etiam honestum sit. 10
•i iis Baiter: his codd. 5 vides ed. princ: vide codd.
Context: proof that honestum is the only good. The syllogism is criticized at Fin. 4 . 4 8 .
The whole passage, minus the elementary lesson in logic, is ultimately derived
from Chrysippus; cf. Plutarch, St. rep. 1 0 3 9 c . For discussion of this and similar Stoic
arguments, cf. Irwin [ 5 9 4 ] .
Ο Diogenes Laertius 7 . 1 0 1 (SVF 3.92)
δ ο κ ε ί δ έ πάντα τά αγαθά ίσα είναι καί πάν αγαθόν έπ' άκρον είναι αίρετόν
και μήτ' άνεσιν μήτ' έπίτασιν έπιδέχεσθαι.
Context: one sentence before 5 8 A .

2 The defining characteristic o f a όιάθεσις; cf. 4 7 S .
Ρ Stobaeus 2 . 1 0 1 , 2 [ - 1 0 2 , 3 ( 5 VF 3.626)
τά δ ' αγαθά πάντα κοινά elvai τών σπουδαίων, τών δέ φαύλων τά κακά. δι'
δ καί τόν ώφελοϋντά τινα και αυτόν ώφελείσθαι, τόν δε βλάπτοντα και
εαυτόν βλάπτειν. πάντας δέ τούς σπουδαίους ώφελείν αλλήλους, ούτε φίλους
όντας αλλήλων πάντοις ούτε εϋνους (οΰτε) ευδόκιμους ούτε αποδεχόμενους παρά το μήτε
καταλαμβάνεσθαι μήτ' εν ταύτώ κατοικεϊν τόποι, εύνοητικώς μέντοι γε πρός αλλήλους
διακείσθαι και φιλικώς και δοκιμαστικώς και άποδεκτικώς- τούς δέ άφρονας έν τοίς
έναντίοις τούτων ύπάρχειν.
4 (οίτε> Heeren
Context: see note on 5 9 N .

1-2 Similarly Stobaeus 2 . 9 3 , 1 0 - 9 4 , 1 , where the thesis concerning virtuous men
is followed by the definition o f ομόνοια as επιστήμη κοινών αγαθών; this is a feature
of all virtuous men διά τό συμφαινεϊν έν τοις κατά τόν βίον.
Q C l e a n t h e s ( C l e m e n t , Protr. 6 . 7 2 . 7 ; SVF 1.557)
τάγαθόν έρωτας μ' οΐον εστ'; άκουε δή-

τεταγμένον, δίκαιον, όσιον, ευσεβές,
κρατούν εαυτού, χρήσιμον, καλόν, δέον,
αύατηρόν, αύθέκαστον, αίεί συμφέρον,
άφοβον, άλυπον, λυσιτελές, άνώδυνον, 5
ώφέλιμον, εύάρεστον, ασφαλές, φίλον,
έντιμον ( y όμολογούμενον,
εύκλεές, άτυφον, επιμελές, πράον, σφοδρόν,
χρονιζόμενον, άμεμπτον, αίεί διαμένον.
7 έντιμον (ενχάριστον) Arnim
" Context: the verses are quoted as Cleanthes' 'revelation' concerning the nature of god.
Most o f the attributes are too familiar to require comment. The following are more
distinctive: 4 αύατηρόν, cf. SVF 3 0 3 7 - 9 , Aristotle, EE vil.5, 1 2 4 0 3 2 ; 5 άφοβον,
άλυπον — free from two of the cardinal passions, cf. R 6; 7 όμολογούμενον — recalling
the definition o f the τέλος, cf. 6 3 A 1; 8 άτυφον, cf. notes on I D ; 2 B 4 .
R P l u t a r c h , St. rep. 1 0 4 2 E - F (SVF 3.85)
( 1 ) τάγαθά πρός τά κακά τήν πάσαν έχειν διαφοράν ομολογεί Χρύσιππος

καί άναγκαίον έστιν εί τά μέν εσχάτως ποιεί κακοδαίμονας ευθύς οΐς αν
παρή τά δ' έπ' άκρον εύδαίμονας. (2) αισθητά δ' είναι τάγαθά καί τά κακά
φησιν, έν τώ προτέρω Περί τέλους ταύτα γράφων "ότι μέν γόρ αισθητά έστι
τάγαθά κα'ι τά κακά καί τούτοις <κττοΐ€ΐ λέγειν ού γάρ μόνον τά πάθη έστιν
αισθητά σύν τοίς εΐδεσιν, οΐον λύπη καί φόβος και τά παραπλήσια, άλλά
καί κλοπής καί μοιχείας καί τών ομοίων έστιν αίσθέσθαι καί καθόλου
αφροσύνης καί δειλίας καί άλλων ούκ ολίγων κακιών ουδέ μόνον χαράς και
ευεργεσιών καί άλλων πολλών κατορθώσεων άλλά και φρονήσεως και
ανδρείας καί τών λοιπών αρετών."
η καθόλου Reiske: yap όλον codd.
Context: P l u t a r c h finds t h e s e d o c t r i n e s a b s u r d l y i n c o n s i s t e n t w i t h t h e S t o i c thesis t h a t

a m a n m a y change f r o m vice t o virtue without perceiving the c h a n g e ; cf. 6 1 U .
6 σύν τοΐς €Ϊδ«σιν F o r t h e t r a n s l a t i o n , ' p e o p l e ' s a p p e a r a n c e ' , c f . B u r n y e a t [4.84],
2 2 8 — 9 , w h o a p t l y r e f e r s t o D . L . 7 . 1 7 3 w h e r e C l e a n t h e s is r e p o r t e d t o h a v e v i n d i c a t e d
a Z e n o m a n d o c t r i n e t h a t m o r a l c h a r a c t e r is καταληπτον εξ είδους; a n d c f . 4 5 C f o r
C l e a n t h e s ' use o f t h e v i s i b l e signs o f s h a m e a n d f e a r - b l u s h i n g a n d p a l l o r - in his
a r g u m e n t f o r t h e soul's c o r p o r e a l i t y .
S S e n e c a , Ep. 117.2-3
(1) placet nostris q u o d bonum est c o r p u s esse, q u i a q u o d bonum est facit,
quidquid facit corpus est. q u o d bonum est prodest; faciat autem aliquid
oportet u t prosit; si f a c i t , corpus est. ( 2 ) sapientiam bonum esse dicunt;
sequitur u t necesse sit illam corporalem quoque dicere. a t sapere n o n putant
eiusdem condicionis esse, incorporale est et accidens alteri, id est sapientiae; itaque nec facit
quicquam nec prodest. " q u i d e r g o ? " inquit " n o n dicimus: b o n u m est sapere?" dicimus
referentes ad id e x quo pendet, id est ad ipsam sapientiam.
Context: e x p o s i t i o n o f t h e c o r p o r e a l i t y o f w i s d o m .
1-3 Cf. 4 5 A - B .
4-7 C f . 3 3 E and note o n 3 3 J .
61 Virtue and vice

A D i o g e n e s L a e r t i u s 7 . 8 9 (SVF 3 . 3 9 )
( 1 ) την τ' άρετήν διάθεσιν είναι όμολογουμένην και αυτήν δι' αυτήν είναι
αιρετήν, ού διά τινα φόβον ή ελπίδα ή τι τών έξωθεν ( 2 ) ev αυτή τ' είναι
τήν εύδαιμονίαν, άτ' ούση ψυχή πεποιημένη προς τήν όμολογίαν παντός
τοΰ βίου.
Context: i m m e d i a t e l y f o l l o w i n g 63C.
3 T h e i d e n t i f i c a t i o n o f v i r t u e w i t h a soul o f this k i n d s e e m s t o b e a p u r e l y v e r b a l
d i f f e r e n c e f r o m t h e m o r e f a m i l i a r a c c o u n t o f it as a διάθεσις o f t h e s o u l o r t h e s o u l ' s
c o m m a n d i n g - f a c u l t y ; c f . Β 8 . In S t o b a e u s 2 . 6 4 , 1 8 - 2 3 t h e c o r p o r e a l i t y o f t h e v i r t u e s is
inferred f r o m t h e fact that t h e y a r e identical t o t h e soul's c o m m a n d i n g p a r t καθ'
υποστασιν.
Β Plutarch, Virt. mor. 4 4 0 E - 4 4 1 D
(ί) Μενέδημος μέν 6 έξ Ερέτριας άνήρει τών αρετών καί τ ο πλήθος καί τάς
διαφοράς, ώς μιάς ούσης καί χρωμένης πολλοίς όνόμασί' τό γάρ αυτό

σωφροσύνην και άνδρείαν καί δικαιοσύνην λέγεσθαι, καθάπερ βροτόν καί
άνθρωπον. (ρ.) Άριστων δ' ό Χίος τή μέν ουσία μίαν καί αυτός άρετήν
έποίει καί ύγίειαν ώνόμαζε· (ί) τω δέ πρός τίπως διαφόρους καί πλείονας,
ώς ει τις έθέλοι τήν όρασιν ημών λευκών μέν άντιλαμβανομένην λευκοθέαν
καλεΐν, μελάνων δέ μελανοθέαν ή τι τοιούτον έτερον, και yap ή αρετή ποιητέα
μέν επισκοπούσα και μή ποιητέα κέκληται φρόνησις, έπιθυμίαν οέ κοσμούσα και το
μέτριον και το ενκαιρον έν ήδοναίς ορίζουσα σωφροσύνη, κοινωνήμασι δέ καί συμβολαίοις
ομιλούσα τοίς πρός έτερους δικαιοσύνη- ( 4 ) καθάπερ τό μαχαιριού έν μέν έστιν

άλλοτε δ' άλλο διαιρεί, καί τό πύρ ενεργεί περι ϋλας διαφόρους μιά φύσει
χρώμενον. ($) εοικε δέ καί Ζήνων είς τούτο πως ύποφέρεσθαι ό Κιτιεύς,
οριζόμενος τήν φρόνησιν έν μέν άπονεμητέοις δικαιοσύνην έν δ' αίρετέοις
σωφροσύνην έν δ' ύπομενετέοις άνδρείαν (6) άπολογούμενοι δ'άζιοΰσιν έν
τούτοις τήν έπιστήμην φρόνησιν ύπό τοΰ Ζήνωνος ώνομάσθαι. (y)
Χρύσιππος δέ, κατά τό ποιόν άρετήν ιδία ποιότητι συνίστασθαι νομίζων,
έλαθεν αυτόν κατά τόν Πλάτωνα "σμήνος αρετών" ού σύνηθες ουδέ
γνώριμον έγείρας- ώς γάρ παρά τόν άνδρεϊον άνδρείαν καί παρά. τόν πράον
πραότητα και δικαιοσύνην παρά τόν δίκαιον, οϋτω παρά τόν χαρίεντα
χαριεντότητα κα! παρά τόν έσθλόν έσθλότητα καί παρά τόν μέγαν μεγαλότητα
και παρά τόν καλόν καλότητα ετέρας τε τοιαύτας επιδεξιότητας εύαπαντησίας ευτραπε
λίας άρετάς τιθέμενος πολλών και άτοπων ονομάτων ουδέν δεομένην

έμπέπληκε φιλοσοφίαν. (8) κοινώς δ' άπαντες ούτοι τήν άρετήν τού
ηγεμονικού τής φυχής διάθεσίν τινα καί δύναμιν γεγενημένην ύπό λόγου,
μάλλον δέ λόγον ούσαν αυτήν όμολογούμενον καί βέβαιον καί άμετάπτω
τον ύποτίθενται- (9) καί νομίζουσιν ούκ είναι τό παθητικόν καί άλογον
διαφορά τινι καί φύσει φυχής τού λογικού διακεκριμένον, άλλά τό αυτό
τής φυχής μέρος, ο δή καλούσι διάνοιαν καί ήγεμονικόν, δι' όλου
τρεπόμενον καί μεταβάλλον έν τε τοις πάθεσι καί ταΐς καθ' έξιν ή διάθεσιν
μεταβολαίς κακίαν τε γίνεσθαι καί άρετήν, καί μηδέν έχειν άλογον εν
έαυτω, ( ί ο ) λέγεσθαι δ' άλογον, όταν τώ πλεονάζοντι τής ορμής ισχνρώ
γενομένω καί κρατήσαντι πρός τι τών άτοπων παρά τόν αίρούντα λόγον
έκφέρηται- ( ι ι ) καί γάρ τό πάθος είναι λόγον πονηρόν κα'ι άκόλαστον εκ
φαύλης καί διημαρτημένης κρίσεως σφοδρότητα καί ρώμην προσλα-
βούσης.
16 το codd.: τόν Pohlenz 20 χαριεντότητα . . . έσθλότητα etc. vel -ότητας codd. 27 φνχής del
Hartman
Context: t h e u n i t a r y c o n c e p t i o n o f v i r t u e h e l d b y t h o s e p h i l o s o p h e r s w h o , m i s t a k e n 1 ν
in P l u t a r c h ' s o p i n i o n , h a v e d e f e n d e d a u n i t a r y c o n c e p t i o n o t t h e s o u l .
1 M e n e d e m u s ' position recalls that o f t h e M e g a n a n s , D . L . 7 . 1 6 1 .
5 ύγίίίαν C f . P l a t o , Rep. 4 , 4 4 4 d .
12-14 T h e position attributed to Z e n o closely resembles Aristotle's a c c o u n t o t
S o c r a t e s ' d o c t r i n e o n t h e r e l a t i o n s h i p b e t w e e n v i r t u e , k n o w l e d g e a n d φρόνηαις; c f .
EN v i . 1 3 , 1 1 4 4 b 1 7 - 3 0 .
14-15 E v i d e n c e t h a t t h e task o f Z e n o ' s s u c c e s s o r s in this m a t t e r w a s , as s o o f t e n .
t o i m p o s e s o m e f o r m a l c o h e r e n c e o n his p r o n o u n c e m e n t s . T h e ' d e f e n c e ' (άπολογού-
μενοί) p r o b a b l y c o n c e r n s t h e a w k w a r d d o u b l e r o l e οΊ'φρόνησις as b o t h g e n u s a n d one-
species o f v i r t u e ; c f . C 2.
16 τ ό ποιόν T h e M S S r e a d i n g s h o u l d b e r e t a i n e d : τ ό ποιόν refers t o the genus o f
' t h e q u a l i f i e d ' ( c f . 2 8 ) in c o n t r a s t w i t h t h a t o f ' r e l a t i v e d i s p o s i t i o n ' ( c f . 2 9 ) , as p r o p o s e d
( t h o u g h p e r h a p s n o t e x p l i c i t l y , see v o l . i , 1 7 9 ) b y A n s t o , 5 - 1 0 .
17 T h e P l a t o n i c r e f e r e n c e is t o Meno 7 2 a .
20-3 χαριεντότης a n d t h e s u c c e e d i n g virtue t e r m s are C h r y s i p p c a n i n n o v a t i o n s .
1
H e p r e s u m a b l y t o o k his o w n t h e o r y t o r e q u i r e n a m e s f o r e a c h v i r t u e w h i c h would
u n a m b i g u o u s l y d e n o t e t h e q u a l i t y c o r r e s p o n d i n g t o e a c h v i r t u e a d j e c t i v e . Available-
n o u n s s u c h as χάρις-, μέγεθος, κάλλος m a y h a v e s e e m e d t o o g e n e r a l f o r this p u r p o s e .
H e could have avoided the ' s w a r m o f virtues' only b y either treating s o m e virtue
a d j e c t i v e s as s y n o n y m s o r l e a v i n g t h e c o r r e s p o n d i n g v i r t u e s n a m e l e s s ( c f . A r i s t o t l e ' s
5 p r o c e d u r e in EN 1 1 . 7 ) .
25—6 β έ β α ι ο ν κ α ί ά μ ε τ ά π τ ω τ ο ν T h e terms c o n n o t e properties o f επιστήμη

a n d t h e w i s e m a n ' s c h a r a c t e r ; c f . e s p e c i a l l y 4 1 H , 5 9 1 , a n d see a l s o Sl'E 3 . 5 4 2 .
27 δ ι α φ ο ρ 4 ~ ψ υ χ ή ς W e t a k e διαφορά τινι κ α ί φύσει as a h e n d i a d y s . φυχής,
though often d e l e t e d , is essential t o t h e a r g u m e n t . T h e Stoics a c k n o w l e d g e that
passion a n d irrationality a r e different from rationality, b u t d o n o t locate their
° d i f f e r e n c e in d i f f e r e n t p a r t s o f t h e s o u l . C f . 6 5 G .
31 π λ ε ο ν ά ζ ο ν τ ι T h e t e c h n i c a l t e r m f o r an ' e x c e s s i v e ' i m p u l s e ; c f . 6 5 A . J .
32 αίροΰντα λ ό γ ο ν C f . 5 9 E 2, w h e r e ό αίρών λόγος is a d e t i n i e n s o f καθήκον
and m a y b e t a k e n t o s t a n d t o it as ορθός λόγος s t a n d s t o a κατόρθωμα. Thus the
a c c o u n t o f i r r a t i o n a l i t y h e r e s h o u l d b e t a k e n t o r e f e r t o a m i n d w h i c h is t e m p o r a r i l y
•5 . •»- u n d e r t h e d i r e c t i o n o f p a s s i o n , a n d n o t t o t h e c h a r a c t e r o f all w h o lack t h e w i s e m a n ' s
perfect reason.
, 0 C P l u t a r c h , S i . rep. 1 0 3 4 C - E
(1) άρετάς ό Ζήνων απολείπει πλείονας κατά διαφοράς, ώσπερ ό Πλάτων,
οιον φρόνησιν άνδρείαν σωφροσύνην δικαιοσύνην, ώς αχώριστους μέν
ούσας ετέρας δέ καί διαφέρουσας αλλήλων. ( 2 ) πάλιν δέ οριζόμενος αυτών
εκαστην τήν μέν άνδρείαν φησιν είναι φρόνησιν (έν ύπομενετέοις τήν δέ
15 σωφροσύνην φρόνησιν έν αίρετέοις τήν δ' ιδίως λεγομένην φρόνησιν 5
φρόνησιν) έν ένεργητέοις τήν δέ δικαιοσύνην φρόνησιν έν άπονεμητέοις,
ως μίαν οίσαν άρετήν ταίς δέ πρός τά πράγματα σχέσεσι κατά τάς
ενεργείας διαφέρειν δοκούσαν. (}) ού μόνον δέ ό Ζήνων περι ταύτα
φαίνεται αύτώ μαχόμενος, άλλά καί Χρύσιππος 'Αρίστωνι μέν έγκαλών
°τι μιάς αρετής σχέσεις έλεγε τάς άλλας είναι ( 4 ) Ζήνωνι δέ συνηγόρων ίο
ούτως όριζομένω τών αρετών έκάστην. (<,) ό δέ Κλεάνθης έν Ύπομνήμασι
φυσικοίς ειπών ότι πληγή πυρός ό τόνος εστί, κάν Ικανός έν τή φυχή
Ύενηται πρός τό έπιτελεΐν τά επιβάλλοντα, ισχύς καλείται καί κράτος
επιφέρει κατά λέξιν " ή δ ' ισχύς αύτη καί τό κράτος, όταν μέν έν τοίς
φανεΐσιν έμμενετέοις έγγένηται, εγκράτεια έστιν, όταν δ' έν τοίς 15

ύπομενετέοις, ανδρεία· περί τάς αξίας δέ δικαιοσύνη· περί δέ τάς αιρέσεις
καί έκκλίσεις σωφροσύνη."
ι κατα διαιρορά·; vel καί διαφόρους codd. 4 ο suppl. Pohlenz 14 f'v vel cm codd. 15
φανΐϊσιν Hirzcl: ί-πιφανίαιν codd. 15 codd.: €ττϊ Hcrwcrden
Context: alleged Stoic self-contradictions.

1 2 τόνος C l e a n t h e s ' p h y s i c a l i s t a c c o u n t o f v i r t u e ( f o r τ ό ν ο ς , c f . 4 7 J - M ) h a s left
clear t r a c e s in l a t e r S t o i c t e r m i n o l o g y . S e c 6 5 T f o r α τ ο ν ί α as a m a r k o f moral
w e a k n e s s ; a n d f o r (ύτονία as w e l l as α τ ο ν ί α , c f . a l s o SVF 3 . 2 7 0 , 4 7 3 . As a t e r m that
e v o k e s t h e s t r i n g i n g a n d h a r m o n i c s o f a l y r e ( c f . v o l . 1 , 2 8 8 n. 1 ) , τ ό ν ο ς fits t h e S t o i c s '
f a v o u r e d i m a g e o f the ' c o n c o r d a n c e ' that exists b e t w e e n the specific virtues. C f . notes
ot) 5 7 G a n d 5 9 K .
(1) πάσας δέ τάς άρετάς όσαι έπιστήμαί είσι καί τέχναι κοινά τε
θεωρήματα έχειν καί τέλος, ώς είρηται, τό αυτό- διό καί αχώριστους είναι-
τον γάρ μίαν έχοντα πάσας έχειν, καί τόν κατά μίαν πράττοντα κατά
πάσας πράττειν. διαφέρειν δ ' αλλήλων τοίς κεφαλαίοις. (2) φρονήσεως μέν
γάρ είναι κεφάλαια τό μέν θεωρείν καί πράττειν, ο ποιητέον, προηγου- 5
μένα>ς, κατά δέ τόν δεύτερον λόγον τό θεωρείν καί ά δεί άπονέμειν (και ά
δεί αίρεϊσθαι καί ά δεί ύπομένειν), χάριν τού άδιαπτώτως πράττειν ό
ποιητέον. ( 3 ) τής δέ σωφροσύνης ίδιον κεφάλαιόν έστι τό παρέχεσθαι τάς
ορμάς ευσταθείς καϊ θεωρείν αύτάς προηγουμένως, κατά δέ τόν δεύτερον
λόγον τά ύπό τάς άλλας άρετάς, ένεκα τού άδιαπτώταις έν ταίς όρμαϊς ίο
ανάστρεφεσθαι- ( 4 ) καί ομοίως τήν άνδρείαν προηγουμένως μέν πάν ό δεί
ύπομένειν, κατά δέ τόν δεύτερον λόγον τά ύπό τάς άλλας· ( 5 ) καί τήν
δικαιοσύνην προηγουμένως μέν τό κ α τ ' άξίαν έκάστω σκοπείν, κατά δέ
τόν δεύτερον λόγον και τά λοιπά. ( 6 ) πάσας γάρ τάς άρετάς τά πασών
βλέπειν και τά ύποτεταγμένα άλλήλαις. 15
n 7 suppl. Usener 10 τά Heeren: τάς codd. 15 άλληλα.ς Usener: -λοις codd.
Context: d o x o g r a p h y o f the Stoic virtues.

1 έ π ι σ τ ή μ α ί . . . καί τέχναι C f . 6 0 K 2.
2 τέλος T h e ' e n d ' o f the virtues is r e p o r t e d by Stobaeus 2.62,7-8, as τ ό
α κ ο λ ο ύ θ ω ς τ ή φύσει ζήν; s e c a l s o 6 3 Β , C, G .
14-15 τά πασών βλέπειν What w e call (vol. 1, 384) the 'primary' and
' s e c o n d a r y ' p e r s p e c t i v e s o f e a c h v i r t u e is i l l u m i n a t e d b y C i c e r o , Off. 2 . 1 8 . T h e r e t h r e e
s p h e r e s o f a c t i o n ( c f . ' c o m m o n t h e o r e m s ' , 1 - 2 ) a r e s p e c i f i e d f o r every v i r t u e ; c f . n o t e
on 5 6 B .
Ε S e n e c a , Ep. 1 1 3 . 24
"non sunt" inquit "virtutes multa animalia, et t a m e n animalia sunt, n a m
quemadmodum aliquis et p o e t a est e t o r a t o r , e t t a m e n u n u s , sic v i r t u t e s istae

animaha sunt sed multa non sunt, idem est animus ct tempcrans et lustus et
prudens et fortis, ad singulas virtutes quodam m o d o se habens."
3 temperans A.A. Long: animus codd.: animus ([temperans} Hensc
Context: c o n c l u d i n g discussion o f t h e S t o i c thesis ( c f . S t o b a e u s 2 . 6 5 , 1 - 4 ) that the

v i r t u e s a r e l i v i n g b e m g s . T h e thesis is g r o u n d e d in t h e c o n c e p t i o n o f t h e animus as
animal, a n d v i r t u e as animus quodam modo se habens = 2 9 B .
1 inquit T h e s u b j e c t is S e n e c a ' s imaginary Stoic interlocutor, w h o has b e e n
d e f e n d i n g t h e thesis a b o u t t h e v i r t u e s ' b e i n g animalia a g a i n s t S e n e c a ' s o b j e c t i o n s . C f .
Ep. 1 1 3 . 9 : 'non sunt', inquit, 'multa, quia ex uno religata sunt et partes unius ac membra
sunt.'
F Plutarch, St. rep. 1 0 4 6 E - F (SVF 3.299,243)
(1) τάς άρετάς φασιν άντακολουθεΐν άλλήλαις; ού μόνον τω τόν μίαν

έχοντα πάσας έχειν άλλά καί τω τόν κατά μίαν ότιούν ενεργούντα κατά
πάσας ένεργεϊν ούτε γάρ άνδρα φασί τέλειον εΐναι τόν μή πάσας έχοντα
τάς άρετάς ούτε πράξιν τελείαν ήτις ού κατά πάσας πράττεται τάς άρετάς.
(ζ) άλλά μήν έν τω έκτω τών Ηθικών ζητημάτων ό Χρύσιππος ούκ άεί
φησιν άνδρίζεσθαι τόν άστεϊον ουδέ δειλαίνειν τόν φαύλον, ώς δέον έν
φαντασίαις έπιφερομένων τινών τόν μέν έμμένειν τοίς κρίμασι τόν δ'
άφίστασθαι, πιθανόν δέ φησι μηδ' άκολασταίνειν άεί τόν φαύλον.
ι φασιν vel φησιν codd. 1 - 2 τον μίαν έχοντα g: την μίαν έχοντι (vel έχοντα) cett. 6 6έον έν
codd.: δεινών έν Madvig: alii alia
Context: an a l l e g e d S t o i c self-contradiction.
G Stobaeus 2 . 6 6 , 1 4 - 6 7 , 4 (Sl'F 3.560)
( 1 ) λέγουσι δέ καί πάντ' εν ποιείν τόν σοφόν. ά ποιεί, δηλον(ότι}- όν

τρόπον γάρ λέγομεν πάντ' εν ποιείν τόν αύλητήν ή κιθαρωδόν, σνννπακ-
ονομένου τού ότι τά μέν κατά τήν αϋλησιν, τά δέ κατά τήν κιθαρωδίαν, τόν
αυτόν τρόπον πάντ' εν ποιείν τόν φρόνιμον, καθ' όσα ποιεί καί ού μά Δία
καί α μή ποιεί. (2) τώ γάρ κατά λόγον ορθόν έπιτελεΐν πάντα καί Ί"οίον κατ'
αρετήν, περί όλον ούσαν τόν βίον τέχνην, άκόλουθον ώήθησαν τό περί τού
παντ' ευ ποιείν τόν σοφόν δόγμα. ( 3 ) κατά τό άνάλογον δέ καί τόν φαύλον
πάντα όσα ποιεί κακώς ποιείν κατά πάσας τάς κακίας.
Ior,Aov<OT.>Mullach:8r)Aovcodd. 4 καθ' Sedley: και codd. καί οϋ codd vai\oi\ Heme 5

οίον corruptclam notavimus
Context: c h a r a c t e r i z a t i o n o f the Stoic sage.
Η Stobaeus 2 . 5 9 , 4 - 6 0 , 2 ; 60,9-24 (SVF 3 . 2 6 2 , 2 6 4 , part)
( l ) φρόνησιν δ' είναι έπιστήμην ών ποιητέον καί ού ποιητέον καί

ουδετέρων, ή έπιστήμην αγαθών και κακών καί ουδετέρων φύσει
πολιτικού ζώου . . . ( 2 ) σωφροσύνην δ' εΐναι επιστήμην αιρετών και
φευκτών και ουδετέρων (}) δικαιοσύνην δέ επιστήμην άπονεμητικήν τής
αξίας έκάστω- ( 4 ) άνδρείαν δέ έπιστή'ΐην δεινών καί ού δεινών καί
ουδετέρων ( 5 ) άφροσύνην δέ (άγνοιαν) αγαθών καί κακών καί ουδε
τέρων, ή άγνοιαν ών ποιητέον καί ού ποιητέον καί ουδετέρων . . . ( 6 ) τών
δ' αρετών τάς μέν είναι πρώτας, τάς δέ ταίς πρώταις ύποτεταγμένας-
πρώτας δέ τέτταρας είναι, φρόνησιν, σωφροσύνην, άνδρείαν, δικαιοσύνην.
και τήν μέν φρόνησιν περί τα. καθήκοντα γίνεσθαι- τήν δέ σωφροσύνην Trent τάς ορμάς τού
άνθρωπου- τήν δέ άνδρείαν περι τάς ύπομονάς- τήν δέ δικαιοσύνην περι τάς άπονΐμήσιις.
τών δέ ύποτΐταγμένων ταίς άρεταίς ταύταιί τάς μέν τή φρονήσει ύποτ€τάχθαι, τάς δέ τή
σωφροσύνη, τάς δέ τή ανδρεία, τάς δέ τή δικαιοσύνη. ( 7 ) τή μέν ούν φρονήσει
ύποτάττεσθαι εύβουλίαν, εύλογιστίαν, άγχίνοιαν, νουνέχειαν, εύμηχα-
νίαν ( 8 ) τή δέ σωφροσύνη εύταξίαν, κοσμιότητα, α'ιδημοσύνην, έγκρά-
τειαν ( 9 ) τή δέ ανδρεία καρτερίαν, θαρραλεότητα, μεγαλοφυχίαν,
εύφυχίαν, φιλοπονίαν ( ί ο ) τή δέ δικαιοσύνη εύσέβειαν, χρηστότητα,
εύκοινωνησίαν, εύσυναλλαξιαν.
3 δ' t'vai Heeren: St κα'ι codd. 6 (άγνοιαν) Heeren
Context: a f e w lines a f t e r 6 0 K .
2-3 φύσει ζωου C f . 5 7 D 2, F 2; 6 3 K 5 - 6 ; 6 7 R . F o r m a n as s o s p e c i f i e d , c f .
Aristotle, Pol. 1 . 2 , 1 2 5 3 3 2 - 3 .
5-6 F o r alternative Stoic definitions o f courage, cf. 3 2 H .
13—18 In t h e p a s s a g e t h a t f o l l o w s this e x t r a c t these s u b o r d i n a t e v i r t u e s a r e all
d e f i n e d in t e r m s o f επιστήμη.
I Diogenes Laertius 7 . 1 2 7
(1) αρέσκει δ' αύτοίς μηδέν μεταξύ είναι αρετής καί κακίας, τών
Περιπατητικών μεταξύ αρετής καί κακίας είναι λεγόντων τήν προκοπήν
ώς γάρ δείν φασιν ή ορθόν είναι ξύλον ή στρεβλόν, ούτως ή δίκαιον ή
άδικον, ούτε δέ δικαιότερον ούτ' άδικώτερον, καί έπί τών άλλων ομοίως.
(ζ) καί μήν τήν άρετήν Χρύσιππος μέν άποβλητήν, Κλεάνθης δέ
άναπόβλητον ό μέν άποβλητήν διά μέθην καί μελαγχολίαν, ό 8έ
άναπόβλητον διά βέβαιους καταλήψεις- (}) καί αυτήν δι' (αυτήν) αίρετήν
είναι, αίσχυνόμεθα γούν έφ' οίς κακώς πράττομεν, ώς άν μόνον τό καλόν
είδότες αγαθόν, αυτάρκη τ' είναι αυτήν πρός εύδαιμονίαν, καθά φησι Ζήνων
και Χρύσιππος έν τώ πρώτω Περί αρετών καί Έκάτων έν τώ δευτέρω Περί αγαθών.
iSi'V-.&iBF (αυτήν) Arnim
Context: doxography o f the Stoic virtues.

7 βέβαιους καταλήψεις T h i s expression alludes t o Stoic a c c o u n t s o f επιστήμαι
(cf. 4 1 H ) . C l e a n t h e s , t h e n , is a r g u i n g t h a t qua έ τ π σ τ τ / μ α ι ( c f . 6 0 K 2) t h e c a r d i n a l
virtues a r e necessarily secure.
8—9 T h i s a p p e a r s t o offer e m p i r i c a l s u p p o r t f o r t h e sole g o o d n e s s o f τ ό κ α λ ό ν .
B u t s h a m e at b e h a v i n g badly provides n o g r o u n d f o r so s t r o n g a c l a i m . T h e sentence
has t h e l o o k o f b e i n g g a r b l e d o r h e a v i l y c o n d e n s e d . C f . 6 0 N .
io A f t e r a q u o t a t i o n f r o m H e c a t o t h e passage continues at 6 4 o .
J Plutarch, Comm. not. 1 0 7 6 A (SVF 3.246)
το τρίτον τοίνυν της περί θΐών εννοίας εστι μηδενι τοσούτον τ ο ύ ϊ θεούς τών ανθρώπων
διαφέρειν όσον ευδαιμονία κα'ι αρετή διαφέρουοιν. άλλά κατά Χρύσιππον ουδέ τούτο
•περίεστιναύτοΐς- αρετή τε γάρ ούχ ύπερέχειν τον Δία τοΰ Δίωνος ώφελείσθαι
θ' ομοίως ύπ' αλλήλων τον Δία καί τον Δίωνα, σοφούς οντάς, όταν άτερος
θατέρον τυγχάνη κινουμένου. 5
4 άτερος Herwerden: έτερος codd.
Context: p o l e m i c a g a i n s t S t o i c t h e o l o g y .
T h i s d o c t r i n e , t h o u g h s h o c k i n g t o c o n v e n t i o n a l G r e e k p i e t y ( c f . 1 - 2 ) , is e n t i r e l y
consistent w i t h the S t o i c s ' t h i n k i n g o n g o o d s (cf. 6 0 P ) , a n d their p s y c h o l o g y (cf. 5 3 X ;
6 2 K 3).
Κ Diogenes Laertius 7 . 9 1 (SVF 3.223)
διδακτήν τ' είναι . . . τήν άρετήν . . . οτι οέ διδακτή έστι, οήλον έκ τοΰ
γίνεσθαι αγαθούς έκ φαύλων.
Context: d o x o g r a p h y o f S t o i c v i r t u e . T h e first s e n t e n c e is a s c r i b e d t o C h r y s i p p u s ,
Cleanthes, Posidonius and Hecato.
L Stobaeus 2 . 6 5 , 8 (SVF 1 . 5 6 6 , part)
τταντας γάρ άνθρώττους άφορμάς έχειν έκ φύσεως προς άρετήν . . . κατά

τον Κλέανθην.
Context: t h e a b s e n c e o f a n y t h i n g in b e t w e e n v i r t u e a n d v i c e ( c f . I 1 ) . C l e a n t h e s is
q u o t e d in s u p p o r t o f t h a t thesis, w h i c h , as a m p l i f i e d , t a k e s t h e v i c i o u s o r φαύλοι t o b e
i m p e r f e c t (aTeAeis) a n d t h e v i r t u o u s t o b e p e r f e c t e d (τελειωθέντες).
ι άφορμάϊ Cf 63C 2 3
Μ Alexander, Fat. 1 9 6 , 2 4 - 1 9 7 , 3 (SVF 2 . 9 8 4 , part)
(1) "εί", φασιν, "ταύτα έστιν έφ' ήμιν, ών καί τά αντικείμενα δυνάμεθα,
Χο,ι έπί τοις τοιούτοις οΐ τε έπαινοι καί οί φόγοι, προτροπαί τε καί
α
ποτροπαί, κολάσεις τε καί τιμαί, ούκ έσται το φρονίμοις είναι και τάς
ο,ρετας έχειν έπί τοίς έχουσιν, οτι μηκέτ' είσίν τών αντικειμένων κακιών
το,ις αρεταίς δεκτικοί, ομοίως δέ ουδέ αί κακίαι έπί τοίς κακοΐς- ουδέ γάρ 5
*πι τούτοις τό μηκέτ' είναι κακοίς. (ι) άλλά μήν άτοπον τό μή λέγειν τάς
άρετάς καί τάς κακίας έφ' ήμΐν μηδέ τούς επαίνους καί τούς ψόγους έπί
τ ο ύ τ ω ν γίνεσθαι- ( 3 ) ο ύ κ ά ρ α τ ο έφ' ήμΐν τοιούτον."
Context: a p r o b l e m r a i s e d b y t h e u n n a m e d d e t c r m i n i s t s w h o a r e A l e x a n d e r ' s t a r g e t ,
and w h o , with qualifications (cf. L o n g [ 5 4 1 ] ) , c a n b e identified with Stoics.
T h e passage has the a p p e a r a n c e o f being an authentic (Stoic) a r g u m e n t , b u t s o m e
t h i n k it m a y b e d i s t o r t e d , o r e v e n f o r m u l a t e d , b y A l e x a n d e r ; c f . S h a r p i e s [3 3 3 ] a d l o c .
F o r further discussion, see L o n g [ 5 3 5 ] , 1 8 3 - 5 ; S t o u g h [ 5 3 9 ] , 2 0 8 - 1 3 .
4, 6 μ η κ έ τ ' W e h a v e r e v e r t e d t o ' n o l o n g e r ' as o u r t r a n s l a t i o n , i n s t e a d o f ' n o t
n o w ' , as p r o p o s e d b y L o n g l o c . c i t .
Ν A l e x a n d e r , Fat. 1 9 9 , 1 4 - 2 2 (SVF 3.658, part)
( 1 ) « ΐ γάρ ή μέν αρετή τε καί κακία μόναι κατ' αυτούς ή μέν αγαθόν, ή δέ
κακόν, καί ουδέν τών ά λ λ ω ν ζώων ουδετέρου τούτων εστίν έπιδεκτικόν,
(ι) τών δέ ανθρώπων οί πλείστοι κακοί, μάλλον δέ αγαθός μέν εις ή
δεύτερος ύπ' αυτών γεγονέναι μυθεύεται, ώσπερ τι παράδοξον ζώον καί
παρά φύσιν σπανιώτερον τοΰ φοίνικος τον παρ' Αίθίοψιν, (}) οί δέ πάντες
κακοί καί επίσης άλλήλοις τοιούτοι, ώς μηδέν διαφέρειν άλλον άλλου,
μαίνεσθαι δέ ομοίως πάντας όσοι μή σοφοί, (4) ττώϊ ο ύ κ άν ά#λιώτατον
ζώον απάντων ό άνθρωπος εϊη, έχων τήν τε κακίαν καί τό μαίνεσθαι
σύμφυτα αύτώ καί συγκεκληρωμένα;
Context: t h e i n c o n s i s t e n c y o f t h e s e d o c t r i n e s w i t h t h e thesis t h a t m a n ' s w e l f a r e is

nature's goal.
4-5 F o r this p a r a d o x , c f . P l u t a r c h , Comm. not. 1 0 7 6 B , w h e r e t h e w i s e m a n is
a l l e g e d t o h a v e n e v e r e x i s t e d , a n d Sr. rep. 1 0 4 8 H , w h e r e C h r y s i p p u s is said t o d i s c l a i m
v i r t u e t o r h i m s e l f a n d all his a c q u a i n t a n c e s a n d t e a c h e r s .
Ο Cicero, Tusc. 4 . 2 9 , 3 4 - 5
( 1 ) v i t i o s i t a s a u t e m e s t h a b i t y s a u t a d f c c t i o i n t o t a v i t a i n c o n s t a n s e t a se ipsa
d i s s e n t i e n s . . . ( 2 ) e x q u a c o n c i t a n t u r p e r t u r b a t i o n e s , q u a e s u n t , ut paulo ante
diximus, t u r b i d i a n i m o r u m c o n c i t a t i q u e m o t u s , a v e r s i a r a t i o n e e t i n i m i c i s s i m i
mentis vitaeque tranquillae. (3)important enim aegritudines anxias atque
acerbas a n i m o s q u e adfligunt et debilitant m e t u ; iidem l n f l a m m a n t adpetitione
n i m i a , quam turn cupiditatem, turn libidinem dicimus, i m p o t e n t i a m q u a n d a m a n i m i a
temperantia et moderatione plurimum dissidentem . . . (4) e o r u m igitur
malorum in u n a virtute posita sanatio est.
2 con(\tantuT Manutius: cogilantur codd.
Context: a n a c c o u n t , b a s e d o n S t o i c i s m , o f t h e diseases o t t h e s o u l ; c f . 6 5 R .
C i c e r o at Tusc. 4 . 3 0 d i s t i n g u i s h e s vifia, as p e r s i s t e n t adfectiones (i.e. διαθέσεις), from
i n t e r m i t t e n t perturbationes. vitiositas is his t r a n s l a t i o n o f κακία; c f . 4 . 3 4 .
ρ Marcus Aurelius 8 . 1 4
φ άν έντυγχάνης, ευθύς σαυτώ πρόλεγε· ούτος τίνα δόγματα έχει περί

αγαθών καί κακών; ε ί γαρ περί ηδονής καί -πόνου καί τών ποιητικών
(κατίρου καί περί δόξης, άδοξίας, θανάτου, ζωής, τοιάδε τινά δόγματα
έχει, ουδέν θαυμαστόν ή ξένον μοι δόξει, έάν τάδε τινά ποιή, καί
μεμνήσομαι ότι αναγκάζεται ούτως ποιείν. 5
Cf. E p i c t e t u s , Diss. 1 . 1 8 . 3 - 4 , especially πεπλάντ/νται περί αγαθών καί κακών; a n d

for α ν α γ κ ά ζ ε τ α ι , 5 , see 6 2 D 3
Q Plutarch, St. rep. 1 0 3 9 E (SVF 3 . 7 6 1 , part)
καί προελθών δέ φησιν ότι καί τοις φαύλοις καθήκει μένειν έν τώ ζήν είτα
κατάλέξιν "πρώτον γάρ ή αρετή φιλώς ουδέν έστι πρός τό ζήν ημάς, ούτως
δ ' ουδέ ή κακία ουδέν έστι πρός τό δεϊν ημάς άπιέναι."
Context: C h r y s i p p u s ' a l l e g e d s e l f - c o n t r a d i c t i o n in a l s o a p p r o v i n g A n t i s t h e n e s ' s a y i n g ,

O n e s h o u l d g e t i n t e l l i g e n c e o r a h a n g m a n ' s r o p e ' . P r i o r t o this e x t r a c t , C h r y s i p p u s is
r e p o r t e d t o h a v e c r i t i c i z e d P l a t o , Clitopho 4 0 8 a - life is n o a d v a n t a g e t o s o m e o n e who
has n o t l e a r n e d h o w t o l i v e .
F o r the irrelevance o f v i r t u e o r vice, o n their o w n , t o reasons for living o r d y i n g , cf.
66G
R P l u t a r c h , St. rep. 1050E-F, 1051A-B (SVF 2.1181, part; 1 1 8 2 )
επιτείνει &ε τήν ΰπεναντία,σιν ( ι ) έν τ ω δευτέρω 77ερί φύσεως γράφων τάδε- "ή
δέ κακία πρός τά δεινά συμπτώματα Ιδιον τιν'έχει λόγον (2) γίγνεται μέν
γαρ καί αυτή πως κατά τόν τής φύσεως λόγον καί, ινα ούτως είπω, ούκ
άχρήστως γίγνεται πρός τά όλα- (}) ουδέ γάρ άν τάγαθόν ήν." . . . ( 4 )
πάλιν έν τ ω πρώτω Περί δικαιοσύνης, ειπών περί τών θεών ώς 5
ενισταμ,ένων ένίοις άδικήμασι, ( ϊ ) "κακίαν δ έ " , φησι, "καθόλου άραι ούτε
δυνατόν έστιν ούτ' έχει καλώς άρθήναι."
2 λόγον codd.: ορον Rasmus; cf. Comm. not. JO6SA 4 ού&έ—ήν (Jomm. not. 1065Β: οντε γάρ τάγαθά. ήν
codd. rj €ΐ<ισταα€ΐΊυι< iviois vel ενισταμενοις ενίων codd.
Context: C h r y s i p p u s ' s t a t e m e n t s o n κακία; c f . Comm. not. 1 0 6 5 Λ , w h e r e the same

p a s s a g e is q u o t e d w i t h s l i g h t v e r b a l d i f f e r e n c e s .
For C h r y s i p p u s ' general position, cf. 6 0 A , a n d for the a c c o m m o d a t i o n o t vice t o
divine p r o v i d e n c e , see 5 4 T . F o r the necessary coexistence o f opposites, cf. 5 4 Q I.
S Plutarch, Prof. 7 5 c (SVF 3 . 5 3 9 . part)
( ί ) ούτως έν τώ φιλοσοφείν ούτε τινά προκοπήν ούτε προκοπής αΐσθησιν

νττοληπτέον, εί μηθέν ή φυχή μεθίησι μηδ' άποκαθαίρεται τής άβελτερίας,
αλλ' άχρι τού λαβείν τό άκρον αγαθόν καί τέλειον άκράτω τώ κακώ
Χρήται. ( 2 ) καί γάρ άκαρεί χρόνου καί ώρας έκ τής ώς ένι μάλιστα
φαυλότητος είς ούκ έχονσαν ύπερβολήν αρετής διάθεσιν μεταβαλών ό
σοφός, ής ούδ' εν χρόνω πολλά) μέρος άφεϊλε κακίας, άμα πάσαν εξαίφνης
άποπέφενγε.
ι ϋποληπτίον vel αττολίνπτέον codd- 5 μεταβαλών vel μεταβάλοι άν codd.
Context: P l u t a r c h ' s r e j e c t i o n o f this S t o i c thesis.

ι οΰτως B y analogy with technical a n d medical treatment.
4 άκαρεΐ χρόνου Cf.6312.
Τ P l u t a r c h , Comm. not. 1 0 6 3 A - B (SVF 3.539, part)
"vaC,- φασίν, " α λ λ α ώσπερ ό πήχυν απέχων έν θαλάττη τής επιφανείας

ουδέν ήττον πνίγεται τον καταδεδυκότος όργνιάς πεντακόσιας, ούτως
ουδέ οί πελάζοντες αρετή τών μακράν όντων ήττον είσιν έν κακία.· και
καθάπερ οί τνφλοί τυφλοί είσιν κάν ολίγον ύστερον άναβλέπειν μέλλωσιν,
οΰτως οί προκόπτοντες άχρι ού τήν άρετήν άναλάβωσιν, ανόητοι καί
μοχθηροί διαμένουσιν."
Context: a t t a c k o n t h e S t o i c d o c t r i n e o f p r o g r e s s .
U P l u t a r c h , Comm. not. 1062B
τοϋτο δ ' ούκ άν μάλιστα θαυμάσαις αυτών άλλά ότι τής αρετής καί τής
ευδαιμονίας παραγιγνομένης πολλάκις ούδ' αίσθάνεσθαι τόν κτησάμενον
οϊονται διαλεληθέναι δέ αυτόν ότι μικρώ πρόσθεν άθλιώτατος ών καί
άφρονέστατος νΰν όμού φρόνιμος καί μακάριος γέγονεν.
1 αντον Wyttenbach: αντον codd.
Context: s h o r t l y a f t e r 6 3 1 , t o w h i c h τ ο ϋ τ ο , ι, r e f e r s .
3 διαλεληθέναι A f a m o u s p a r a d o x ; c f . P l u t a r c h , Prof. 7 5 D ; SVF 3 . 5 4 0 - 1 ; a n d
Sedley [ i t | , 9 4 - 5 -
62 Moral responsibility
A H i p p o l y t u s , Haer. 1 . 2 1 {SVF 2.975)
καί αυτοί δέ τό καθ' ε'ιμαρμένην είναι πάντα διεβεβαιώσαντο παραδείγ

ματι χρησάμενοι τοιούτω, ότι ώσπερ οχήματος έάν ή έξηρτημένος κύων,
έάν μέν βούληται έπεσθαι, καί έλκεται καί έπεται, ποιών καί το
αύτεξούσιον μετά τής ανάγκης [οιον τής ειμαρμένης]· έάν δέ μή βούληται
έπεσθαι, πάντως άναγκασθήσεται· τό αυτό δήπου καί έπί τών ανθρώπων
καί μή βουλόμενοι γάρ άκολουθεΐν άναγκασθήσονται πάντως είς τό
πεπρωμένον είσελθεΐν.
4 seel. Roper
Context: s u m m a r y o f S t o i c c o s m o l o g y .
Β C l e a n t h e s ( E p i c t e t u s , Ench. 5 3 ; SVF 1.527)
άγου δέ μ', ώ Ζεϋ, και ού γ' ή Πεπρωμένη,

όποι ποθ' ύμιν ε'ιμι διατεταγμένος-
ως έφομαί γ' άοκνος- ήν δέ γε μή θέλω,
κακός γενόμενος, ουδέν ήττον έφομαι.
Context: t h e c l o s e o f t h e Enchiridion. T h e lines a r e c i t e d a l o n g with others from

E u r i p i d e s a n d P l a t o , t h e d o m i n a n t t h e m e b e i n g t h e m e r i t s o f c o m p l y i n g w i t h fate a n d
the divine will.
C C i c e r o , Fat. 3 9 - 4 3 (SVF 2.974)
(1) ac mihi quidem v i d e t u r , c u m d u a e sententiae fuissent v e t e r u m philoso-
phorum, una eorum qui censerent omnia ita fato fieri u t id f a t u m vim
necessitatis adferret, in q u a sententia Democntus, Heraclitus, Empedocles,
Aristoteles fuit, (2) altera eorum quibus viderentur sine ullo fato esse
animorum motus voluntarii, (3) Chrysippus tamquam arbiter honoranus 5
medium ferire voluisse, sed adplicat se a d e o s p o t i u s q u i n e c e s s i t a t e motus
animorum liberatos volunt; d u m autem verbis utitur suis, d e l a b i t u r in eas
difficultates, u t n e c e s s i t a t e m fati c o n f i r m e t invitus. ( 4 ) a t q u e h o c , si p l a c e t ,
quale sit, v i d e a m u s in adsensionibus, quas p r i m a o r a t i o n e t r a c t a v i . eas e n i m
v e t e r e s illi q u i b u s o m n i a f a t o f i e r i v i d e b a n t u r , v i e f f i c i e t n e c e s s i t a t e d i c e b a n t . 10
q u i a u t e m a b iis d i s s e n t i e b a n t , f a t o a d s e n s i o n e s l i b e r a b a n t n e g a b a n t q u e fato
adsensionibus adhibito necessitatem a b his posse r e m o v e n ; iique ita dissere-
b a n t : " s i o m n i a f a t o f i u n t , o m n i a f i u n t c a u s a a n t e c e d e n t e ; e t , si a d p e t i t u s , ilia
e t i a m q u a e a d p e t i t u m s e c u n t u r , e r g o e t i a m a d s e n s i o n e s ; a t , si c a u s a adpetitus
n o n e s t s i t a i n n o b i s , n e i p s e q u i d e m a d p e t i t u s e s t i n n o s t r a p o t e s t a t e ; q u o d si i t a 15
e s t , n e ilia q u i d e m q u a e a d p e t i t u e f f i c i u n t u r s u n t s i t a i n n o b i s ; n o n s u n t i g i t u r
n e q u e adsensiones n e q u e a c t i o n e s in n o s t r a p o t e s t a t e . e x q u o efficitur u t n e c
laudationes iustae sint n e c v i t u p e r a t i o n e s nec honores nec supplicia." quod
cum vitiosum sit, probabiliter concludi putant non omnia fato fieri
q u a e c u m q u e fiant. (5) C h r y s i p p u s a u t e m , c u m et necessitatem inprobaret et 20
nihil v e l l e t sine p r a e p o s i t i s causis e v e n i r e , c a u s a r u m g e n e r a distinguit, ut et
necessitatem effugiat et retmeat fatum. "causarum enim" inquit "aliae sunt
perfectae et principales, aliae a d i u v a n t e s et p r o x i m a e . quam ob rem, cum
dicimus omnia f a t o fieri causis a n t e c e d e n t i b u s , n o n h o c intellegi volumus,
causis perfectis et p r i n c i p a h b u s , sed causis a d i u v a n t i b u s [antecedentibus] ct 25
proximis." (6) itaque illi r a t i o n i quam paulo ante conclusi s i c o c c u r r i t : si
o m n i a fato fiant, sequi illud q u i d e m , ut o m n i a causis fiant antepositis, verum
n o n p r i n c i p a h b u s c a u s i s e t p e r f e c t i s , s e d a d i u v a n t i b u s e t p r o x i m i s . q u a e si i p s a e
n o n s u n t in n o s t r a p o t e s t a t e , n o n s e q u i t u r u t n e a d p e t i t u s q u i d e m sit in n o s t r a
potestate. at h o c sequeretur, si o m n i a perfectis et principahbus causis fieri 30
d i c e r e m u s , u t , c u m e a e c a u s a e n o n e s s e n t i n n o s t r a p o t e s t a t e , n e ille quidem
essct in nostra potcstatc. (7) quam ob rem, qui ita fatum introducunt ut
necessitatem adiungant, in eos valebit ilia conclusio; qui autem causas
a n t e c e d e n t s n o n d i c e n t p e r f e c t a s n e q u e p r i n c i p a l i s , in e o s n i h i l v a l e b i t . (8)
q u o d e n i m d i c a n t u r a d s e n s i o n e s f i e r i c a u s i s a n t e p o s i t i s , i d q u a l e sit, f a c i l e a se
c x p l i c a r i p u t a t . n a m q u a m q u a m a d s e n s i o n o n p o s s i t fieri nisi c o m m o t a viso,
t a m e n , c u m id v i s u m p r o x i m a m c a u s a m h a b e a t , n o n p r i n c i p a l e m , h a n c h a b e t
r a t i o n e m , u t C h r y s i p p u s v u l t , q u a m d u d u m d i x i m u s ; n o n u t ilia q u i d e m f i e r i
possit nulla vi extrinsecus excitata (necesse est enim adsensionem viso
c o m m o v e r i ) , sed r e v e r t i t u r ad c y l i n d r u m et ad t u r b i n e m s u u m , q u a e moven
i n c i p e r e nisi p u l s a n o n p o s s u n t . id a u t e m cum accidit, suapte natura, quod
s u p e r e s t , et c y l i n d r u m v o l v i et v e r s a r i t u r b i n e m p u t a t . (9) " u t i g i t u r " inquit
" q u i p r o t r u s i t c y l i n d r u m , d e d i t ei p n n c i p i u m m o t i o n i s , v o l u b i l i t a t e m autem
n o n d e d i t , sic v i s u m obiectum imprimet illud q u i d e m et quasi signabit in
a n i m o s u a m s p e c i e m , sed a d s e n s i o n o s t r a e r i t in p o t e s t a t e , e a q u e , q u e r n ad
m o d u m in c y l i n d r o d i c t u m est, e x t r i n s e c u s p u l s a , q u o d r e l i q u u m est, s u a p t e vi
e t n a t u r a m o v e b i t u r . ( 1 0 ) q u o d si a l i q u a r e s e f f i c e r e t u r s i n e c a u s a a n t e c e d e n t e ,
f a l s u m esset o m n i a f a t o f i e r i ; sin o m n i b u s q u a e c u m q u e f i u n t v e r i s i m i l e e s t
c a u s a m a n t e c e d e r e , q u i d a d f e r r i p o t e r i t c u r n o n o m n i a f a t o f i e r i f a t e n d u m sit?
m o d o i n t e l l e g a t u r q u a e sit c a u s a r u m d i s t i n c t i o a c d i s s i m i l i t u d e "
7 animoTum Davics: amnios codd. 2 5 del. Davics
Context: q u a l i f i e d d e f e n c e o f C h r y s i p p u s ' p o s i t i o n .
4 Aristoteles A puzzling characterization o f Aristotle, perhaps by inference
from his a p p r o v a l o f divination, noted by Cicero at Div. 1.53, 81. Aristotle's
c e l e b r a t e d Sea B a t t l e d i s c u s s i o n at De int. 9 w a s e v i d e n t l y n o t c i t e d in t h e H e l l e n i s t i c
d e b a t e ( d e s p i t e E p i c u r u s ' s i m i l a r t r e a t m e n t o f t h e issue at 2 0 H - I ) , o r he c o u l d h a r d l y
h a v e failed t o find his w a y i n t o t h e l i b e r t a r i a n g r o u p , m e n t i o n e d n e x t .
13—20 T h i s is a g e n e r a l , r a t h e r t h a n a s p e c i f i c a l l y a n t i - S t o i c , a r g u m e n t , s i n c e it
does n o t reflect the Stoics' o w n a c c o u n t o f the relation o f i m p u l s e t o assent: cf. n o t e on
331
23 a d i u v a n t e s e t p r o x i m a e S e e v o l . 1 , 3 4 2 , w h e r e w e a r g u e , in a g r e e m e n t w i t h
F r e d e ( [ 5 3 4 ] , 2 4 0 — 1 ) , t h a t this r e p r e s e n t s σύνεργα καί προκαταρκτικά.
D Gellius 7 . 2 . 6 - 1 3 (SVF 2.1000, part)
( 1 ) c o n t r a ea C h r y s i p p u s tenuiter m u l t a et a r g u t e dissent; sed o m n i u m fere,

q u a e s u p e r ea re scripsit, h u i u s c e m o d i s e n t e n t i a est. " q u a m q u a m ita s i t " i n q u i t
"ut ratione quadam necessaria et principali coacta atque conexa sint fato
o m n i a , i n g e n i a t a m e n ipsa m e n t i u m n o s t r a r u m p r o i n d e s u n t f a t o o b n o x i a , ut
p r o p r i e t a s e o r u m e s t i p s a e t q u a l i t a s . ( 2 ) n a m si s u n t p e r n a t u r a m primitus
salubnter utiliterque ficta, o m n e m lllam u i m quae de fato extrinsecus ingruit
inoffensius t r a c t a b i l i u s q u e t r a n s m i t t u n t . sin v e r o sunt a s p e r a et inscita et r u d i a
nullisque artium b o n a r u m adminiculis fulta, etiamsi p a r v o sive nullo fatahs
i n c o m m o d i c o n f i i c t u u r g e a n t u r , s u a t a m e n s c a e v i t a t c e t v o l u n t a r i o i m p e t u in
assidua d c l i c t a e t in c r r o r e s se r u u n t . ( 3 ) i d q u e i p s u m u t e a r a t i o n e fiat, n a t u r a l i s
ilia e t n e c e s s a r i a r e r u m consequentia efficit, q u a e fatum vocatur. est e n i m
g e n e r e ipso quasi fatale et c o n s e q u e n s , ut m a l a ingenia peccatis et e r r o n b u s
n o n v a c e n t . " ( 4 ) huius deinde fere rei e x e m p l o n o n herclc nimis alieno n e q u e
i n l e p i d o u t i t u r . " s i c u t " i n q u i t " l a p i d e m c y l i n d r u m si p e r s p a t i a t e r r a e prona
a t q u e d e r u p t a iacias, c a u s a m q u i d e m ei e t i n i t i u m p r a e c i p i t a n t i a e f e c e n s , m o x
t a m e n ille p r a e c e p s v o l v i t u r , n o n q u i a t u i d i a m facis, s e d q u o n i a m ita sese
m o d u s eius e t f o r m a e v o l u b i l i t a s h a b e t : sic o r d o e t r a t i o e t n e c e s s i t a s fati g e n e r a
ipsa e t p r i n c i p i a causarum movet, impetus vero consiliorum mentiumque
n o s t r a r u m a c t i o n e s q u e ipsas v o l u n t a s c u i u s q u e p r o p r i a e t a n i m o r u m ingenia
m o d e r a n t u r . " ( 5 ) i n f e r t d e i n d e v e r b a h a e c h i s q u a e d i x i c o n g r u e n t i a : δ ι ό και
ύπό τών Πυθαγορείων εΐρηται- "γνώσει δ ' ανθρώπους αυθαίρετα πήματ'
έχοντας" ώς τών βλαβών έκάστοις παρ' αυτούς γινομένων καί καθ' όρμήν
αυτών άμαρτανόντων τε καί βλαπτομένων και κατά τήν αυτών διάνοιαν
καί (διά)θεσιν. (6) p r o p t e r e a negat oportere fern audirique homines aut
n e q u a m a u t i g n a v o s e t n o c e n t e s et audaces, q u i , c u m in c u l p a et in m a l e f i c i o
r e v i c t i s u n t , p e r f u g i u n t a d fati n e c e s s i t a t e m t a m q u a m i n a l i q u o d fani a s y l u m
et, q u a e p e s s i m e f e c e r u n t , e a n o n s u a e t e m e r i t a t i , s e d f a t o esse attribuenda
dicunt.
1J fere rei Herz: fieri VP: rei recentiores 22 αυτούς V: αύτοίί reccntiores 24 <διά>0ίσ.ν Sedley
Context: as 5 5 K .
5 proprietas . . . et qualitas P e r h a p s a n a t t e m p t t o r e n d e r ιδία ποιότης (see 2 8 ) .
Ε Diogenes Laertius 7 . 2 3
δοΰλον έπί κλοπή, φασιν, έμαστίγου- τού δ ' είπόντος, "εΐμαρτό μοι
κλέψαι", έφη, "καί δαρήναι."
Context: life o f Z e n o .
F D i o g e n i a n u s ( E u s e b i u s , P r . ev. 6 . 8 . 2 5 - 9 : SVF 2.998)
(ί) έν μέν ουν τω πρώτω Περί ειμαρμένης βιβλίω τοιαύταις τισίν

α,ποδείξεσι κέχρηται, έν Βέ τω δευτέρω λύειν πειράται τά άκολουθεΐν
δοκούντα άτοπα τώ λόγω τώ πάντα κατηναγκάαθαι λέγοντι, άπερ καί
ημείς κατ' αρχάς έτίθεμεν οΐον τό άναιρεϊσθαι δ ι ' α ύ τ ο ΰ τήν έξ ημών
α υ τ ώ ν προθυμίαν περί φόγους τε καί επαίνους καί προτροπάς καί πάνθ'
Οσα παρά τήν ήμετέραν αίτίαν γιγνόμενα φαίνεται. ( 2 ) φησίν ουν έν τώ
δευτέρω βιβλίω τό μέν έξ ημών πολλά γίνεσθαι Βήλον είναι-, ούΒέν Βέ ήττον
°νγκαθειμάρθαι καί ταύτα τή τών όλων Βιοικήσει. ( 3 ) κέχρηται τε
παραδείγμασι τοιούτοις τισί' τό γάρ μή άπολείσθαι, φησι, θοίμάτιον ούχ
απλώς καθείμαρτο, άλλά μετά τού φυλάττεσθαι, καί τό έκ τών πολεμίων
βωθήσςαθαι τόνδε τινά μετά τού φεύγειν α υ τ ό ν τ ο ύ ς πολεμίους, καί τό
γενέσθαι παΐδας μετά τού βούλεσθαι κοινωνείν γνναικί. ( 4 ) ώσπερ γάρ,
φησίν, εί λέγοντος τίνος Ήγήσαρχον τόν πύκτην έξελεύσεσθαι τοΰ
αγώνος πάντως άπληκτον άτόπως άν τις ήξίου καθιέντα τάς χείρας τόν
Ήγήσαρχον μάχεσθαι, έπεί άπληκτον αυτόν καθείμαρτο άπελθεΐν, τού
τήν άπόφασιν ποιησαμένου διά τήν περιττοτέραν τάνθρώπου πρός τό μή
πλήττεσθαι φυλακήν τοΰτο είπόντος, ούτω καί έπί τών ά λ λ ω ν έχει. (5)
πολλά γάρ μή δύνασθαι γενέσθαι χωρίς τού καί ημάς βούλεσθαι καί
έκτενεστάτην γε περί αυτά προθυμίαν τε καί σπουδήν είσφέρεσθαι, επειδή
μετά τούτου, φησίν, αυτά γενέσθαι καθείμαρτο.
Context: a t t a c k o n C h r y s i p p u s ' d o c t r i n e o f f a t e ( c f . 5 5 P ) .
1 τοιαύταΐξ T h e reference is t o Chrysippus' allegorical etymologies of
ειμαρμένη, πεπρωμένη, etc., w h i c h D i o g e n i a n u s has s o m e w h a t implausibly (ibid.
6 . 8 . 8 - 2 4 ) i n t e r p r e t e d as a t t e m p t e d proofs o f d e t e r m i n i s m .
G A l e x a n d e r , Fat. 181,13-182,20 (SVF 2.979)
(1) άναιρούντες γάρ τό έξουσίαν έχειν τόν άνθρωπον τής αίρέσεώς τε καί
πράξεως τών αντικειμένων λέγουσιν έφ' ήμΐν είναι τό γινόμενον [καί] δι'
ημών. (ϊ) έπεί γάρ, φασίν, τών όντων τε καί γινομένων αί φύσεις έτεραί τε
καί διάφοροι (ού γάρ αί αύται τών έμφύχων τε καί τών άφύχων, άλλ'ούδέ
τών έμφύχων απάντων αί αύται πάλιν αί γάρ κατ' είδος τών όντων
διαφοραί τάς τών φύσεων αυτών διαφοράς δεικνύουσιν), γίνεται δέ τά ΰφ'
έκαστου γινόμενα κατά τήν οίκείαν φύσιν, τά μέν ύπό λίθου κατά τήν
λίθου, τά δ' ύπό πυρός κατά τήν πυρός καί τά ύπό ζώου κατά τήν [ύπό)
ζώου, ουδέν μέν τών κατά τήν οίκείαν φύσιν ύφ' έκαστου γινομένων
δύνασθαι φασιν άλλως έχειν, άλλ' έκαστον τών γινομένων ύπ' αυτών
γίνεσθαι κατηναγκασμένως, (ί) κατ' ανάγκην ού τήν έκ βίας, άλλ' έκ τοΰ
μή δύνασθαι τό δή πεφυκός ούτως (όντων τών περιεστώτων τοιούτων (ά)
α δ ύ ν α τ ο ν α ύ τ ώ μή περιεστάναι τότε) άλλως πως καί μή ούτως κινηθήναι.
(4) μήτε γάρ τόν λίθον, εί άπό ύφους άφεθείη τινός, δύνασθαι μή φέρεσθαι
κάτω μηδενός έμποδίζοντος- τώ (γάρ) βαρύτητα μέν έχειν αυτόν έν
αύτώ, ταύτην δ' είναι τής τοιαύτης κινήσεως κατά φύσιν (αίτίαν), όταν
καί τά έξωθεν αίτια τά πρός τήν κατά φύσιν κίνησιν τώ λίθω συντελοΰντα
παρή, έξ ανάγκης τόν λίθον ώς πέφυκεν φέρεσθαι· πάντως δ' αύτώ καί έξ
ανάγκης παρεΐναι ταύτα τά α ί τ ι α δ ι 'ά κινείται τότε, ού μόνον μή
δυναμένω μή κινεΐσθαί τούτων [μή] παρόντων, άλλά καί έξ ανάγκης
κινεΐσθαί τότε, καί γίνεσθαι τήν τοιαύτην κίνησιν ύπό τής ειμαρμένης διά
τού λίθου· ($) ό δ' αυτός καί έπί τών άλλων λόγος, ώς δέ έπί τών άφύχων
έχει, ούτως δή καί έπί τών ζώων έχειν φασίν. είναι γάρ τινα καί τοΐς ζώοις
κίνησιν κατά φύσιν, ταύτην δ' είναι τήν καθ' όρμήν πάν γάρ ζώον ώς ζώον
κινούμενον κινεΐσθαί (τήν) καθ' όρμήν κίνησιν ύπό τής ειμαρμένης διά
ζώου γίνομένην. ( 6 ) ούτως δε τούτων εχόντων, καϊ γινομένων ύπό τής ειμαρμένης
κινήσεων τε και ενεργειών έν τώ κόσμω τών μέν διά γής, άν ούτω τύχη, τών δέ δι' αέρος,
Twv S i δια πυρός, τών δε Si' άλλου τινός, γινομένων Si τίνων και διά ζώων (τοιαϋται Si αί
καθ'όρμήν κινήσεις), τάς διά τών ζώων ΰττο τής ειμαρμένης γινομένας έπι τοις
ζώοις είναι λέγονσιν, ομοίως δε ώς προς τό άναγκαίον τοις άλλοις
γινομένας άπασιν, τώ δείν καί τούτοις έξ ανάγκης τά έξωθεν αίτια
παρεϊναι τότε, ώστε αυτά τήν έξ εαυτών τε καί καθ' όρμήν κίνησιν έξ
ανάγκης ούτω πως ένεργείν, ότι δέ αύται μέν δι' ορμής τε καί
σνγκαταθέσεως, εκείνων δέ αί μέν διά βαρύτητα γίνονται, αί δέ διά
θερμότητα, αί 8έ κατ' άλλην τινά <^αίτίανΧ ταύτην μέν έπί τοίς ζώοις
λέγοντες, ούκέτι δέ εκείνων έκάατην, τήν μέν έπί τώ λίθω, τήν δέ έπι τώ
πυρί. ( 7 ) καί τοιαύτη μέν αυτών ή περί τού έφ' ήμΐν δόξα ώς δι' ολίγων
ειπείν.
12 δή Gcrcke: μή codd. < ά > Arnim: <[ώς) Lond. is add. Arnim 16 add. Β 20 2
ουναμένω Η ut vid., Gercke: -μενον a : -μένων V: -μένου Β

1 2
μ ή om a Lond., seel. Orelli
2 2 1
31 τούτοις Donini: τοις codd.: τά Arnim 35 (αιτιαν) Rodier
Context: c r i t i q u e o f S t o i c d e t e r m i n i s m . C f . 5 3 0 , a n d SVF 2.991.
Η A l e x a n d e r , Fat. 1 8 5 , 7 - 1 1 (SVF 2.982)
το δ' εποχούμενους τώ "εί δή τών αυτών περιεστώτων ότέ μέν ούτως ότε
δ έ άλλως ενεργήσει τις, άναίτιον κίνησιν είσάγεσθαι" διά τούτο λέγειν μή
δύνασθαι ού πράξει τις πράξαι τό άντικείμενον, μήποτε καί αυτό τών
ομοίως τοις προειρτημένοις παρορωμενων.
ι εποχούμενους Bruns: -μένων codd.
Context: as G .
2 άναίτιον κίνησιν είσάγεσθαι C f . 5 5 Ν 2.
4 τοις προειρημένοΐξ T h e r e f e r e n c e is t o A l e x a n d e r ' s c r i t i c i s m o f t h e S t o i c
a r g u m e n t in G , w h i c h , h e h a s a l l e g e d , fails t o t a k e a c c o u n t o f t h e special causal
c h a r a c t e r o f h u m a n a g e n c y as a c a p a c i t y t o r e i t h e r o f a pair o f o p p o s e d a c t i o n s .
I A l e x a n d e r , Fat. 2 0 5 , 2 4 - 2 0 6 , 2 (SVF 2.1002)
(1) λαβόντες γάρ τό έκαστον τών συνεστώτων φύσει καθ' ε'ιμαρμένην είναι
τοιούτον, όποιον έστι, ώς ταύτού όντος τού τε φύσει καί τοΰ καθ'
είμαρμένην, (ζ) προστιθέασιν τό "ούκούν κατά τήν ε'ιμαρμένην καί
αισθήσεται τά ζώα καί ορμήσει, καί τά μέν τών ζώων ενεργήσει μόνον τά
δ έ πράξει τά λογικά, καί τά μέν άμαρτήσεται τά δέ κατορθώσει, ταύτα
γαρ τούτοις κατά φύσιν. ( 3 ) μενόντων δέ καί αμαρτημάτων καί
κατορθωμάτων καί τών τοιούτων φύσεων καί ποιοτήτων μή άναιρον-
μενων, καί έπαινοι μένου(σι) καί φόγοι καί κολάσεις καί τιμαί. ταύτα
γαρ ούτως έχει ακολουθίας τε καί τάξεως.'
7—8 αναιρουμένων Arnim: αγνοουμένων codd. 8 έπαινοι μένουζαι*) Arnim: έπαινοι codd.. sed ex
επαινουμένου corr. V
Context: as G. T h i s a r g u m e n t in e f f e c t e x t e n d s t o m o r a l c o n c e p t s t h e m s e l v e s t h e p o i n t
d e f e n d e d in G w i t h r e s p e c t t o m o v e m e n t in a c c o r d a n c e w i t h i m p u l s e .
J A l e x a n d e r , Fat. 207,5-21 (SVF 2.1003)
(1) λέγουσιν γάρ "ού γάρ εστι μέν τοιαύτη ή ειμαρμένη, ούκ έστι δέ
πεπρωμένη, (ουδέ έστι μέν πεπρωμένη) ούκ έστι δέ αίσα, ουδέ έστι μέν
αΐσα, ούκ έστι δέ νέμεσις, ουδέ έστι μέν νέμεσις, ούκ έστι δέ νόμος, ούδ'
έστι μέν νόμος, ούδ' έστιν δέ λόγος ορθός προστακτικός μέν ών ποιητέον,
απαγορευτικός δέ ών ού ποιητέον. (2) άλλά απαγορεύεται μέν τά
άμαρτανόμενα, προστάττεται δέ τά κατορθώματα, ούκ άρα έστι μέν
τοιαύτη ή ειμαρμένη, ούκ έστι δέ αμαρτήματα και κατορθώματα. (}) άλλ'
εί έστιν αμαρτήματα καί κατορθώματα, έστιν αρετή καί κακία, εί δέ
ταύτα, έστι κ α λ ό ν κ α ί αίσχρόν. άλλά τό μέν καλόν έπαινετόν, τό δέ
αίσχρόν φεκτόν. ούκ άρα έστί μέν τοιαύτη ή ειμαρμένη, ουκ έστι δέ
έπαινετόν καί φεκτόν. ( 4 ) ά λ λ ά τ ά μέν επαινετά τιμής άξια, τά δέ φεκτά
κολάσεως. ούκ άρα έστι μέν τοιαύτη ή ειμαρμένη, ούκ έστι δέ τιμή κ α ί
κόλασις, ($) άλλ' έστιν μέν τιμή γέρως άξιωσις, ή δέ κόλασις έπανόρθωσις.
ούκ άρα έστι μέν τοιαύτη ή ειμαρμένη, ούκ έστι (δέ) γέρως άξίωσις καί
έπανόρθωσις. ( 6 ) εί δέ ταύτα, άπερ είρηται μένει πάντα, πάντων
γινομένων καθ' ε'ιμαρμένην κατορθώματα τε καί αμαρτήματα καί τιμαί
κ α ί κ ο λ ά σ ε ι ς κ α ί γέρως αξιώσεις καί έπαινοι και φογοι.
2 suppl. Orelh 15 άπερ—πάντα Hackforth: άπείρηται μέν είναι codd.
Context: as G. C f . t h e s i m i l a r a r g u m e n t at i b i d . 210,15-28.
T h e n e g a t e d c o n j u n c t i o n s , s t a n d a r d l y p r e f e r r e d t o c o n d i t i o n a l s in S t o i c f o r m u l a
tions o f Sorites a r g u m e n t s , p r o b a b l y indicate that t h e i m p l i c a t i o n s a r e n o t strict
συνάρτησις e n t a i l m e n t s (see 3 5 ) b u t a p p e a l s t o s i m i l a r i t y (vol. 1, 2 2 9 - 3 0 ; Sedlcy
I 4 4 0 ] ) : t h e r e is little s i g n i f i c a n t d i f f e r e n c e b e t w e e n ειμαρμένη a n d πεπρωμένη, or
b e t w e e n πεπρωμένη a n d αΐσα, o r b e t w e e n . . . e t c . T h e c o n d i t i o n a l s , o n t h e o t h e r
h a n d ( 8 - 9 ) , c a n be held t o s u p p l y strict e n t a i l m e n t s .
Κ E p i c t e t u s , Diss. 1.1.7-12
( 1 ) ώσπερ ούν ήν άξιον, τό κράτιστον απάντων καί κυριεύον οι θεοί μόνον

έφ' ήμΐν εποίησαν, τήν χρήσιν τήν όρθήν ταίς φαντασίαις, (2) τ ά δ ' άλλα
ούκ έφ' ήμΐν. αρά γε οτι ούκ ήθελον; εγώ μέν δοκώ ότι, εί ήδύναντο,
κάκεΐνα άν ήμΐν επέτρεψαν άλλά πάντως ούκ ήδύναντο. έπί γής γάρ όντας
και σώματι συνδεδεμένους τοιούτω καί κοινωνοΐς τοιούτοις πώς οΐόν τ' ήν
είς ταύτα ύπό τών έκτος μή έμποδίζεσθαι; (ι) ά λ λ ά τ ί λέγει ό Ζεύς;
"Επίκτητε, εί οΐόν τε ήν, καί τό σωμάτιον άν σου καί τό κτησίδιον
εποίηαα ελεύθερον κ α ί ά τ τ α ρ α π ο δ ι σ τ ο ν . νΰν δ ε , μή σε λανθανέτω, τούτο
ούκ έστιν σ ο ν , ά λ λ ά πηλός κομψώς πεφυραμένος. έπεί δέ τούτο ούκ
ήδυνάμην, έδωκα μέν σοι μέρος τι ήμέτερον, τήν δύναμιν ταύτην τήν
όρμητικήν τε κ α ί άφορμητικήν καί όρεκτικήν τε καί έκκλιτικήν καί απλώς
τήν χρηστικήν ταις φαντασίαις, ής έπιμελούμενος και έν ή τά σαυτοϋ
τιθέμενος ουδέποτε κωλυθήση, ούδέποτ' έμποδισθήση, ου στενάξεις, ού
μέμφη, ου κολακεύσεις ούδένα."
Context: o n w h a t is, a n d w h a t is n o t , (φ' ήμΐν.
63 The end and happiness

A Stobaeus 2 . 7 7 , 1 6 - 2 7 (SVF 3.16)
(1) τέλος δέ φασιν είναι τό εύδαιμονεϊν, ού ένεκα πάντα πράττεται, αυτό δέ

πράττεται μέν ούδενός δέ ένεκα· τούτο δέ ύπάρχειν έν τώ κατ' άρετήν ζήν,
έν τω ομολογουμένως ζήν, έτι, ταύτοϋ όντος, έν τω κατά φύσιν ζήν. (ζ) τήν
δέ εύδαιμονίαν ό Ζήνων ώρίσατο τόν τρόπον τούτον ευδαιμονία δ' έστιν
εϋροια βίου. κέχρηται δέ καί Κλεάνθης τω όρω τούτω έν τοίς εαυτού
συγγράμμασι και ό Χρύσιππος καί οί άπό τούτων πάντες, τήν εύδαιμονίαν
είναι λέγοντες ούχ έτέραν τού εύδαίμονος βίου, (}) καίτοι γε λέγοντες τήν
μέν εύδαιμονίαν σκοπόν έκκείσθαι, τέλος δ' είναι τό τυχείν τής ευδαιμο
νίας, όπερ ταύτόν είναι τω εύδαιμονεΐν.
3 ταύτού Heeren: τού codd. 6 τήν Ρ: καί F
Context: d o x o g r a p h y o f t h e S t o i c τέλος.
1-2 F o r f u r t h e r S t o i c f o r m u l a t i o n s , c f . SVF 3.2-3.
5 εύροια βίου P r o b a b l y Z e n o ' s m e t a p h o r f o r h a p p i n e s s , t h o u g h h e will h a v e

h a d s u c h p r e c e d e n t s as A e s c h y l u s , Per. 6 0 1 , όταν δ ' ό δαίμων εύροή, a c o n d i t i o n
s a n c t i o n i n g c o n f i d e n c e in s t a b i l i t y o f f o r t u n e . F o r C l e a n t h e s ' a n d C h r y s i p p u s ' use o f
this f o r m u l a , c f . S . E . , M. 11.30.
8 σκοπόν . . . TeXos This distinction seems t o originate w i t h t h e Stoics; for the
synonymous use o f t h e t e r m s , c f . A r i s t o t l e , Pol. v m . 1 3 , 133^28-33. Its p o i n t is
clarified b y S t o b a e u s 2 . 7 7 , 1 - 5 ( c f . 2 . 4 7 , 7 - 1 1 ) , a c c o r d i n g t o w h i c h t h e σκοπός is t h e
b o d i l y o b j e c t i v e a t w h i c h o n e a i m s , w h i l e t h e τέλος is t h e c o r r e s p o n d i n g i n c o r p o r e a l
p r e d i c a t e ; see v o l . 1 , 4 0 0 , a n d c f . S t o b a e u s 2 . 7 6 , 1 9 - 2 1 , λέγουσι δέ και τόν σκοπόν
τέλος, οίον τόν όμολογούμενον βίον άναφορικώς λέγοντες έπί τό παρακείμενον
κατηγόρημα, w h i c h should be c o m p a r e d with 3 3 J 2 - 3 .
Β Stobaeus 2.75,11-76,8
(1) τ ό δέ τέλος ό μέν Ζήνων ούτως άπέδωκε' "τό ομολογουμένως ζήν."

τούτο δ' έστι καθ' ένα λόγον και σύμφωνον ζήν, ώς τών μαχομένως
ζώντων κακοδαιμονούντων. (ζ) οί δέ μετά τούτον προσδιαρθρούντες
ούτως έξέφερον "ομολογουμένως τή φύσει ζήν" ύπολαβόντες έλαττον
είναι (ή) κατηγόρημα τό ύπό τοΰ Ζήνωνος ρηθέν. ( 3 ) Κλεάνθης γάρ
πρώτος διαδεξάμενος αυτού τήν αΐρεσιν προσέθηκε "τή φύσει" καί ούτως
απέδωκε- "τέλος εστί τό ομολογουμένως τή φύσει ζήν." ( 4 ) όπερ ό
1
Χρύσιππος σαφέστερον βουλόμενος ποιήσαι, έξήνεγκε τον τρόπον τούτον
"ζήν κατ' έμπειρίαν τών φύσει συμβαινόντων."
2 - 3 μαχομένως ζώντων schol L u c : μαχόμενων ζώων codd. 5 (.ή} Sedlcy; cf. 33<1 14
Context: d o x o g r a p h y o f t h e S t o i c τέλος; see 5 8 K f o r w h a t f o l l o w s B .

2 T h i s e x p l a n a t i o n o f ο μ ο λ ο γ ο υ μ έ ν ω ς h a s t h e r i n g o f Z e n o ' s e t y m o l o g i e s (cf.
5 9 C 2): ό μ ο - ( = σύμφωνον), -λογουμ-( = λόγον), - ε ν - ( = ένα), -ως ( = καθ'). H i s
c o n c e p t o f t h e best life as o n e o f i n t e r n a l ' h a r m o n y ' c a n n o t fail t o r e c a l l P l a t o , e . g . Rep.
4, 4 4 3 d ; a n d c f . n o t e o n 5 9 K .
6 προσέθηκε T h i s c o n f l i c t s w i t h C 1, w h i c h a t t r i b u t e s t h e full f o r m u l a t i o n t o
Z e n o . Rist [ 3 4 a ] , 1 6 7 - 7 2 , resolves t h e i n c o n s i s t e n c y w i t h t h e s u g g e s t i o n that Zeno
u s e d b o t h f o r m u l a t i o n s , a d o p t i n g t h e full o n e ' w h e n h e c a m e a c r o s s a n a c c o u n t o f
n a t u r e ' [ p r o b a b l y P o l e m o ' s , c f . C i c e r o , Fin. 4 . 4 5 ] ' w h i c h e n a b l e d h i m t o d e v e l o p his
o w n particular version o f the consistent life'.
9 R e g u l a r l y a t t r i b u t e d t o C h r y s i p p u s ; c f . C 2; 6 4 1 4-5.
C Diogenes Laertius 7.87-9
( 1 ) δ ι ό τ τ ε ρ πρώτος ό Ζήνων iv τω Περι ανθρώπου φύσεως τέλος είπε τό

ομολογουμένως τή φύσει ζήν, όπερ εστι κατ' άρετήν ζήν όγει γαρ πρός
ταύτην ημάς ή φύσις, ομοίως δέ και Κλεάνθης έν τώ Περι ηδονής καί
Ποσειδώνιος καί 'Εκάτων έν τοις Περί τελών. ( 2 ) π ά λ ι ν δ ' ίσον έστί τό
κατ' άρετήν ζήν τώ κατ' έμπειρίαν τών φύσει συμβαινόντων ζήν, ώς φησι 5
Χρύσιππος έν τώ πρώτω Περί τελών μέρη γάρ είσιν αί ήμέτεραι φύσεις
τής τού όλου. ( 3 ) διόπερ τέλος γίνεται τό ακολούθως τή φύσει ζήν, όπερ
έστί κατά τε τήν αυτού καί κατά τήν τών όλων, ουδέν ενεργούντος ών
άπαγορεύειν είωθεν ό νόμος ό κοινός, όσπερ εστίν ό ορθός λόγος, -διά
πάντων ερχόμενος, ό αυτός ών τώ Διί, καθηγεμόνι τούτω τής τών όντων ίο
διοικήσεως ό ν τ τ ( 4 ) ε ί ν α ι δ ' α υ τ ό τούτο τήν τού εύδαίμονος άρετήν καί
εύροιαν βίου, όταν πάντα πράττηται κατά τήν συμφωνίαν τού παρ'
έκάστω δαίμονος πρός τήν τού τών όλων διοικητού βούλησιν . . . ( 5 ) φύσιν
δέ Χρύσιππος μέν έζακούει, ή ακολούθως δει ζήν, τήν τε κοινήν καί ιδίως
τήν άνθρωπίνην ό δέ Κλεάνθης τήν κοινήν μόνην έκδέχεται φύσιν, ή 15
άκολουθεΐν δει, ούκέτι δέ καί τήν έπί μέρους.
Η κατά τε τήν αυτού dw: κατά ye τήν αυτού FP: κατ' άρετήν αυτού Β υ οσπερ Hubner: οττίρ
codd. 1 0 ών Menage: εν codd άντων BP: πάντων F 13 τών ολα,ν d: S\ov BFP.
2-3 άγει . . . φύσις Cf. 6 1 L .
4 τελών T h e plural suggests that such books considered and rejected other
possible ends b y w a y o f establishing t h e Stoic d o c t r i n e ; cf. n o t e o n 6 4 G .
6 μέρη F o r this f u n d a m e n t a l n o t i o n , c f . M a r c u s A u r e l i u s 5 . 2 4 : μέμνησο τής
συμπάσης ουσίας, ής όλίγιστον μετέχεις . . . καί τής ειμαρμένης, ής πόστον εί
μέρος; a n d f o r d i s c u s s i o n , see L o n g [ 5 3 5 ] . 179-80.
8-9 ουδέν . . . κ ο ι ν ό ς T h e r e are strong reasons t o interpret this p h r a s e b y
r e f e r e n c e t o καθήκοντα; c f . 5 9 A , C 3 - 4 , Ε 2, 6 7 S ι, a n d see L o n g [ 5 5 7 ] , 192-3.
ι 3 δαίμονος Is this a r e f e r e n c e t o t h e i n d i v i d u a l ' s ήγεμονικόν! T h a t suits t h e
c o n t e x t , a n d s u c h a use o f δ α ί μ ω ν is c o m m o n in l a t e r S t o i c i s m . W e a r e d o u b t f u l t h a t
(as R i s t [ 3 0 3 ] , 2 6 2 - 6 , a r g u e s ) it n e e d i m p l y t h e P l a t o n i z i n g p s y c h o l o g y o f P o s i d o n i u s ,
a n d s o b e e x c l u d e d f o r C h r y s i p p u s ; h e t o o r e g a r d e d p e r s o n s as c o m p o s i t e s o f soul a n d
b o d y . Rist interprets t h e present passage b y r e f e r e n c e t o D . L . 7 . 1 5 1 , w h i c h refers t o
d a e m o n s w h o h a v e συμπάθεια w i t h m e n a n d o v e r s e e t h e i r affairs. B u t t h e y d o n o t
seem appropriate t o the present c o n t e x t .
T h e lines o m i t t e d a f t e r βούλησιν r e p o r t f o r m u l a t i o n s o f t h e τέλος b y D i o g e n e s o f

B a b y l o n (see 5 8 K ) a n d A r c h e d e m u s ( s e e 5 9 J ) .
D S e n e c a , Ep. 76.9-10 (SVF 3,200a)
(1) in h o m i n e quid est o p t i m u m ? ratio: h a c antecedit animalia, deos sequitur.
ratio ergo perfecta proprium bonum e s t , c e t e r a illi c u m a n i m a l i b u s satisque
communia sunt . . . (2) quid est in h o m i n e propium? ratio: haec recta et
consummata felicitatem hominis implevit. ergo si o m n i s res, c u m b o n u m

s u u m perfecit, laudabilis est et a d f i n e m n a t u r a e suae p e r v e n i t , h o m i n i autem
suum bonum r a t i o e s t , si h a n c p e r f e c i t l a u d a b i l i s e s t e t f i n e m naturae suae
tetigit. (3) haec ratio perfecta virtus v o c a t u r e a d e m q u e h o n e s t u m est.
Context: a p r o o f t h a t honestum is t h e o n l y g o o d ; c f . 6 0 H .
T h e a r g u m e n t d e p e n d s o n t h e a s s u m p t i o n t h a t t h e proprium bonum o f a n y c r e a t u r e is
t h e f u l f i l m e n t o f its p e c u l i a r f u n c t i o n ; c f . A r i s t o t l e , EN 1 . 6 , I097b34, ζητείται δέ τό
Ιδιον [sc. έργον τοΰ άνθρωπου].
Ε E p i c t e t u s , Diss. 1.6.12-22
(1) ττολλά μέν έπι μόνων, ών έζαιρέτως χρείαν είχε τό λογικόν ζώον, πολλά
δέ κοινά εΰρήσεις ήμΐν και πρός τά άλογα, (ζ) άρ' ουν και παρακολουθεί
τοις γινομένοις εκείνα; ουδαμώς, άλλο γάρ έστι χρήσις καί άλλο
παρακολούθησις. εκείνων χρείαν είχεν ό θεός χρωμένων ταίς φαντασίαις,
ημών δέ παρακολουθούντων τή χρήσει. ( 3 ) διά τούτο έκείνοις μέν αρκεί τό
έσθίειν καί πίνειν καί τό άναπαύεσθαι καί όχεύειν και τάλλ' όσα επιτελεί
αυτών έκαστον, ήμΐν δ', οΐς καί τήν παρακολουθητικήν δύναμιν έδωκεν,
ουκετι ταύτ' άπαρκεΐ, άλλ' άν μή κατά τρόπον και τεταγμένως καί
ακολούθως τή έκαστου φύσει και κατασκευή πράττωμεν, ούκέτι τού
τέλους τευξόμεθα τού εαυτών, (i) ών γάρ αΐ κατασκευαί διάφοροι, τούτων
και τα έργα καί τά τέλη . . . ( 5 ) τον δ ' άνθρωπον θεατήν είσήγαγεν αυτού
τε και τών έργων τών αυτού, καί ού μόνον θεατήν, άλλά και έξηγητήν
αυτών. ( 6 ) διά τούτο α'ισχρόν έστιν τώ άνθρώπω άρχεσθαι και καταλήγειν
οπου καί τά άλογα, άλλά μάλλον ένθεν μέν άρχεσθαι, καταλήγειν δ' έφ' ό
κατέληξεν έφ' ημών καί ή φύσις, κατέληξεν δ' έπί θεωρίαν καί
παρακολούθησιν καί σύμφωνον διεξαγωγήν τή φύσει, οράτε ουν, μή
αθέατοι τούτων άποθάνητε.
7 αυτών s: τών αυτών S: τών αυτών Kronenberg

Context: d i v i n e p r o v i d e n c e as r e v e a l e d in e a c h c r e a t u r e ' s c o n s t i t u t i o n .
2 παρακολουθεί T h e t e r m signifies b o t h ' f o l l o w i n g i n t e l l e c t u a l l y ' ( u n d e r s t a n d
ing) and 'following willingly' (conforming). Much o f Epictetus' thought in t h e
e x t r a c t is s u m m e d u p in his f a v o u r i t e e x p r e s s i o n , χρήσις ορθή ταίς φαντασίαις (62Κ
ι)·
F S e n e c a , Ep. 9 2 . 3
(1) quid est beata vita? securitas et perpetua tranquillitas. hanc dabit animi
magnitudo, dabit constantia bene ludicati tenax. (2) ad haec quomodo
p e r v e n i t u r ? si V e r i t a s t o t a p e r s p e c t a e s t ; si s e r v a t u s e s t i n r e b u s a g e n d i s ordo,
m o d u s , d e c o r , i n n o x i a v o l u n t a s a c b e n i g n a , i n t e n t a r a t i o n i n e c u m q u a m a b ilia
recedens, amabilis simul mirabilisque. (3) d e n i q u e u t breviter tibi formulam
s c r i b a m , talis a n i m u s esse s a p i e n t i s v i r i d e b e t q u a l i s d e u m deceat.
Context: t h e d e p e n d e n c e o f happiness o n the perfection o f reason.
G Stobaeus 2 . 6 3 , 2 5 - 6 4 , 1 2 (Panaetius fr. 1 0 9 , part)
( 1 ) c i u o i o v y a p έλεγεν είναι ό Παναίτιος τό συμβαίνον err ι τών αρετών, ώς
εί πολλοίς τοξόταις εις σκοπός εΐη κείμενος, έχοι δ' οΰτος εν αύτώ
γραμμάς διαφόρους τοίς χρώμασιν ( 2 ) ε ι 6 * ' έκαστος μεν στοχάζοιτο τού
τυχεϊν τοΰ σκοπού, ήδη δ' ό μέν διά τού πατάξαι είς τήν λευκήν εί τύχοι
γραμμήν, ό δέ διά τού είς τήν μέλαιναν, άλλος (δέ) διά τού είς άλλο τι
χρώμα γραμμής. (}) καθάπερ γάρ τούτους ώς μέν άνωτάτω τέλος
ποιείσθαι τό τυχεϊν τού σκοπού, ήδη δ' άλλον κατ' άλλον τρόπον
προτίθεσθαι τήν τεύζιν, τόν αυτόν τρόπον καϊ τάς άρετάς πάσας ποιείσθαι
μέν τέλος τό εύδαιμονεϊν, ο έστι κείμενον έν τώ ζήν ομολογουμένως τή
φύσει, τούτου δ' άλλην κατ' άλλον τυγχάνειν.

2 αύτώ Meineke: αύτώ codd. 4 τού πατάξαί Usenet: το ύ-ποτάξαί codd. 5 < ° e > Heeren
τού Usener: τό codd.
2
10 άλλην Heine: άλλον codd. άλλον Canter: άλλον V. άλλην F
Context: i m m e d i a t e l y f o l l o w i n g 6 1 D . In c o m p a n y w i t h t h a t p a s s a g e (see n o t e a d l o c ) ,
Panaetius' i m a g e illustrates t h e different perspectives and c o m m o n end of t h e specific
virtues.
6-7 τέλος . . . σκοπού C f . A 3 ; a n d f o r t h e v i r t u e s ' τ ε ' λ ο ί , sec n o t e o n 6 1 D 2
Η P l u t a r c h , St. rep. 1042A (SVF 3.55)
ο ύ σ ί α ν κακοδαιμονίας άποφαίνει τήν κακίαν, έν παντϊ βιβλίω φυσικώ καϊ

ήθικώ γράφων καϊ διατεινόμενος ότι τό κατά κακίαν ζήν τώ κακοδαι-
μόνως ζήν ταύτόν έστιν.
Context: a series o f a l l e g e d s e l f - c o n t r a d i c t i o n s b y C h r y s i p p u s in his e t h i c a l w r i t i n g s .
I Plutarch, Comm. not. i o o i f (SVF 3.54, part)
ον μόνον ουν τ α ύ τ α λέγουσιν οί άνδρες άλλά κάκεϊνα πρός τούτοις, ΟΤΙ αγαθόν ό χρόνος
ουκ αύξει προσγιγνόμενος άλλά, κάν άκαρές τις ώρας γένηται φρόνιμος,
ονδέν πρός εύδαιμονίαν άπολειφθήσεται τοΰ τόν αιώνα χρωμένου τή αρετή
και μακαρίως έν αυτή καταβιούντος.
3 ονδέν Rasmus: ού&εν'ι codd.
Context: t h e a l l e g e d i n c o n s i s t e n c y o f this s t a t e m e n t w i t h t h e f u r t h e r d o c t r i n e t h a t t o
g e t h a p p i n e s s o r v i r t u e o n l y f o r a m o m e n t is useless.
P l u t a r c h ' s c r i t i c i s m h e r e , a n d a t St. rep. 1 0 4 6 C - E , c o n f r o n t s t w o S t o i c theses w h i c h
are mutually consistent in f a c t . ( 1 ) [ = I| T h e d u r a t i o n o f happiness makes n o
difference t o the a m o u n t o f happiness s o m e o n e enjoys at a n y m o m e n t ; ( 2 ) it is n o t
w o r t h w h i l e t o be h a p p y o n l y for a m o m e n t . T h e point o f stating (2) w a s perhaps t o
m e e t o b j e c t i o n s t o ( 1 ) . I f h a p p i n e s s , a s a n a l l - o r - n o t h i n g affair, is c o m p l e t e a t a n y
moment, w h y should momentary happiness n o t be w o r t h striving for? Answer:
h a p p i n e s s is c o n s t i t u t e d s o l e l y b y v i r t u e , a n d it is n o t w o r t h w h i l e t o a c q u i r e v i r t u e o f
o n l y m o m e n t a r y d u r a t i o n . In S i . rep. 1 0 4 6 C - E a n d Comm. not. 1 0 6 2 A , it is t h e u t i l i t y o f
m o m e n t a r y virtue w h i c h the Stoics explicitly reject.
J Clement, Strom. 2.21.129.4-5 (Panaetius fr. 9 6 ; P o s i d o n i u s fr. 1 8 6 , part)
(1) πρός τούτοις έτι Παναίτιος τό ζήν κατά τάς δεδομένας ήμΐν έκ φύσεως
άφορμάς τέλος άπεφήνατο- (ί) έπί πάσι τε ό Ποσειδώνιος τ ο ζήν
θεωρούντο τήν τών όλων άλήθειαν καί τάξιν καί συγκατασκευάζοντα
αυτήν κατά τό δυνατόν, κατά μηδέν άγόμενον ύπό τού άλογου μέρους τής
φυχής. ( 3 ) τινές δέ τών νεωτέρων Στωικών ούτως άπέδοσαν, τέλος είναι 5
τ ο ζήν ακολούθως τή τοΰ άνθρωπου κατασκευή.
4 αντήν codd.: αυτόν Sylburg
Context: d o x o g r a p h y o f t h e S t o i c τ έ λ ο ς .
2 άφορμάς U s e d h e r e j u s t as i n 6 1 L .
2-5 T h e first p a r t o f P o s i d o n i u s ' f o r m u l a t i o n e m p h a s i z e s t h e c o s m i c d i m e n s i o n ,
absent f r o m P a n a e t i u s ' . T h e s e c o n d part recalls Aristotle's c o n n e x i o n b e t w e e n a m o r a l
life t h a t p r o m o t e s θεωρία o f g o d , a n d ήκιστα αίσθάνεσθαι τοΰ άλογου μέρους τής
φνχής, EE ν ι ι ι . 3 , 1249^7-23
5^> Cf. Ε 3-4-
Κ Marcus Aurelius 5 1 6
οία άν πολλάκις φαντασθής, τοιαύτη σοι έσται ή διάνοια- β ά π τ ε τ α ι γάρ ύπό τών φαντασιών
ή φυχή. ρ ά π τ ε ούν αυτήν τή συνεχεία τών τοιούτων φαντασιών οΐον . . . ότι ( ί ) ούπερ
ένεκεν έκαστον κατεσκεύασται, (πρός τούτο κατεσκεύασται) (ι) πρός ό
δέ κατεσκεύασται, πρός τούτο φέρεται- (ί) πρός ό φέρεται δέ, έν τούτω τό
τέλος αύτοΰ- ( 4 ) όπου δέ τό τέλος, εκεί καί τό συμφέρον καί τό αγαθόν 5
εκάστου- ( 5 ) τ ο άρα αγαθόν τ ο ΰ λογικού ζώου κοινωνία. ( 6 ) ότι γάρ πρός

κοινωνίαν γεγόναμεν, πάλαι δέδεικται- (7) τ; ούκ ήν εναργές οτι τά χείρω
τών κρειττόνων ένεκεν, τά δέ κρείττω αλλήλων; ( 8 ) κρείττω δέ τών μέν
άφύχων τά έμφυχα, τών δέ έμφύχων τά λογικά.
T h e c o n c l u s i o n , s t a t e d a t 5 , d e p e n d s o n 1 - 4 , ' t h e g o o d o f s o m e t h i n g is t h a t f o r t h e s a k e
o f w h i c h it is m a d e ' , a n d 6 - 8 , ' c o m m u n i t y is t h a t f o r t h e s a k e o f w h i c h r a t i o n a l b e i n g s
a r e m a d e ' . F o r t h e l a t t e r in e a r l i e r S t o i c i s m , c f . 5 7 D , F .
7-9 Cf. 54P-R.
L Cicero, Tusc. 5.40-1
( 1 ) s e d m i h i v i d e n t u r e t i a m b e a t i s s i m i . q u i d e n i m d e e s t a d b e a t e v i v e n d u m ei
qui confidit suis b o n i s ? a u t , q u i diffidit, beatus esse q u i p o t e s t ? a t diffidat
necesse est, q u ib o n a dividit tripertito. q u ie n i m p o t e r i t a u t c o r p o r i s firmitate
a u t f o r t u n a e s t a b i l i t a t e c o n f i d e r e ? a t q u i nisi stabili e t f i x o e t p e r m a n e n t e bono
b e a t u s e s s e n e m o p o t e s t . . . ( 2 ) n a m q u i t i m e b i t n e q u i d e x is d e p e r d a t , beatus
esse n o n p o t e r i t . v o l u m u s e n i m e u m , q u i b e a t u s sit, t u t u m esse, i n e x p u g n a b i -
l e m , s a e p t u m a t q u e m u n i t u m , n o n u t p a r v o m e t u praeditus sit, s e d u t n u l l o .
Context: t h e s p e a k e r d e f e n d s t h e s u f f i c i e n c y o f v i r t u e f o r s u p r e m e h a p p i n e s s ( t h e S t o i c
position) against t h e A c a d e m i c - P e r i p a t e t i c v i e w o f Antiochus (cf. 6 4 K ) that bodily
a n d e x t e r n a l g o o d s ( c f . tripertito, 3 ) a r e a l s o n e c e s s a r y f o r this.
Μ Cicero, Tusc. 5.81-2
(1) sapientis est e n i m propnum nihil quod paenitere possit facere, nihil
invitum, splendide, constanter, g r a v i t e r , h o n e s t e o m n i a , nihil ita e x s p e c t a r e
quasi c e r t o f u t u r u m , nihil, c u m a c c i d e n t , a d m i r a r i , u t i n o p i n a t u m a c n o v u m
a c c i d i s s e v i d e a t u r , o m n i a a d s u u m a r b i t r i u m r e f e r r e , suis s t a r e iudiciis. ( 2 ) q u o
quid sit b e a t i u s , mihi certe in m e n t e m venire n o n potest. (3) Stoicorum
q u i d e m facilis c o n c l u s i o est; q u i c u m f i n e m b o n o r u m esse senserint congruere
naturae cumque ea convenienter v i v e r e , c u m i d sit i n sapientis s i t u m n o n

officio solum verum etiam potestate, (4) sequatur necesse est ut, cuius in
potestate s u m m u m bonum, in e i u s d e m vita b e a t a sit. ( 5 ) ita fit s e m p e r vita
beata sapientis.
7 sapientis Lambinus: sapiente codd.
Context: w i s d o m a n d h a p p i n e s s will n o t b e a f f e c t e d b y f e a r o f p a i n .
8—9 i n p o t e s t a t e T h i s is w h a t m a k e s t h e S t o i c s ' c o n c l u s i o n ' e a s y ' , 6.
64 The end: Academic criticism and Stoic defence

A C i c e r o , Fin. 3 . 3 1 (SVF 3.15)
r e l i n q u i t u r u t s u m m u m b o n u m sit v i v e r e s c i e n t i a m a d h i b e n t e m e a r u m rerum
quae natura eveniant, seligentem quae secundum naturam et quae contra
n a t u r a m sint r e i c i e n t e m , i d est c o n v e n i e n t e r c o n g r u e n t e r q u e n a t u r a e vivere.
3 sint Madvig: sunt codd.
Context: C a t o ' s c o n c l u s i o n c o n c e r n i n g t h e summum bonum, w h i c h h e reaches b y

e l i m i n a t i o n o f all o p i n i o n s w h i c h l o c a t e it in a n y t h i n g o t h e r t h a n v i r t u e , o r w h i c h
maintain the wise man's c o m p l e t e indifference t o e v e r y t h i n g h e encounters. F o r the
c r i t i c i s m this i n v i t e d , c f . L .
Β A l e x a n d e r , Mantissa 164,3-9
( 1 ) ουδέ γάρ αλλη τις τέχνη εκλέγεται τι αυτού χάριν τού έκλέξασθαι
μόνου, άλλά πάντων ή εκλογή πρός τό τέλος έχει τήν άναφοράν. έν γάρ τή
χρήσει τών εκλεγομένων, ούκ έν τή εκλογή τών υποκειμένων τό τέλος, ( 2 )
και καθόλου πώς ούκ άτοπον τό τήν άρετήν έπι τούτο λέγειν εΐναι μόνον,
έπι τό εκλέγεσθαι; ει γάρ αδιάφορος ή κτήσις τών εκλεγομένων και μή 5
συντείνουσα πρός τό τέλος, κενή άν είη και ματαία ή εκλογή.
Context: p a r t o f a l e n g t h y r e f u t a t i o n o f t h e S t o i c thesis t h a t v i r t u e is sufficient f o r

h a p p i n e s s . A l e x a n d e r h a s u s e d a S o r i t e s , in o r d e r t o a r g u e t h a t t h e n e c e s s i t y o f s e l e c t i n g
AN t h i n g s , w h i c h t h e S t o i c s a d m i t , r e q u i r e s t h e m f o r c o n s i s t e n c y t o a c c e p t t h a t s u c h
s e l e c t i o n is πρός τό τέλος. S e c t i o n 2 is his j u s t i f i c a t i o n f o r this c l a i m ; c f . C 5 , E .
C P l u t a r c h , Comm. not. 1070F-1071E
( 1 ) π ά ρ α τήν έννοιάν έστι δύο τέλη καί σκοπούς προκείσθαι τού βίου καί μή
πάντων όσα πράττομεν έφ' έν τι γίγνεσθαι τήν άναφοράν, (ι) έτι δέ μάλλον
έστι παρά τήν έννοιαν άλλο μέν είναι τέλος έπ' άλλο δέ τών πραττομένων
έκαστον άναφέρεσθαι. ( 3 ) τούτων δ'αυτούς ύπομένειν ανάγκη θάτερον. ( 4 )
ei y a p αυτά μέν (τά) πρώτα κατά φύσιν (άγ)αθά μή έστιν ή δ' 5
ευλύγιστος εκλογή καί λήφις αυτών καί τό πάντα τά παρά εαυτόν ποιείν
έκαστον ένεκα τού τυγχάνειν τών πρώτων κατά φύσιν, έπ' εκείνο δει
πάντα έχειν τά πραττόμενα τήν άναφοράν, τό τυγχάνειν τών πρώτων κατά
φύσιν. ($) ειπερ δ' άρ' ο Γ ο ν τ α ι μή στοχαζομένους μηδ' έφιεμένους τού
τυχείν εκείνων τό τέλος έχειν, (έπ') άλλο ού ένεκα δει άναφέρεσθαι τήν ίο
toutojv έκλογήν καί μή τούτο· ( 6 ) τέλος μέν γάρ τό εκλέγεσθαι καί
λαμβάνειν εκείνα φρονίμως, εκείνα δ' αυτά καί τό τυγχάνειν αυτών ού
τέλος άλλά ώσπερ ύλη τις υπόκειται τήν έκλεκτικήν άξίαν έχουσα . . . σκο
πεί 8« ότι ταϋτό πάσχουαι τοις τήν σκιάν ύπεράλλεσθαι τήν εαυτών εφιεμενοις- ον γάρ
άπολείπουαιν άλλά συμμεταφέρουσι τήν άτοπίαν τώ λόγιυ, πορρωτάτω τών εννοιών 15
άφισταμένην. (j) ώς γάρ εί τοξεύοντα φαίη τις ουχί πάντα ποιείν τά παρα
αυτόν ένεκα τού βαλείν τόν σκοπόν άλλά ένεκα τού πάντα ποιήσαι τά παρ
α υ τ ό ν , αίνίγμααιν όμοια καί τεράστια δόξειεν άν περαίνειν (8) οΰταιϊ οί
τριπέμπελοι βιαζόμενοι μή τό τυγχάνειν τών κατά φύσιν τού στοχάζεσθαι
τών κατά φύσιν εΐναι τέλος άλλά τό λαμβάνειν καί εκλέγεσθαι μηδέ τήν 20
έφεσιν τής ύγιείας καί δίωξιν είς τό ύγιαίνειν έκαστα) τελευτάν αλλά
τουναντίον τό ύγιαίνειν έπί τήν έφεσιν αυτού καί δίωξιν άναφέρεσ-
θαι . . . ( 9 ) τί γάρ διαφέρει τοΰ λέγοντος γεγονέναι τήν ύγίειαν τών
φαρμάκων ένεκα, μή τά φάρμακα τής ύγιείας, ό τήν έκλογήν τήν περί τ ά
φάρμακα και σύνθεσιν καί χρήσιν αυτών α'ιρετωτέραν ποιών τής ύγιείας,
μάλλον δέ τήν μέν ουδέ όλως αίρετόν ηγούμενος, έν δέ τή περί εκείνα
πραγματεία τό τέλος τιθέμενος καί τήν έφεσιν άποφαίνων (τέλος) τής
τεύξεως, ού τής εφέσεως τήν τεύξιν; ( ί ο ) "τή γάρ έφέσει νή Δία τό
εύλογίστως καί τό φρονίμως πρόσεστι." ( ι ι ) πάνυ μέν ούν, φήσομεν, αν ώς
πρός τέλος όρά τήν τεύξιν ών διώκει καί τήν κτήσιν εί δέ μή, τό
εύλόγιστον αυτής αφαιρείται, πάντα ποιούσης ένεκα τού τυχεϊν, ού τυχεϊν
ού σεμνόν ουδέ μακάριον έστιν.
5 <τά> Wyttenbach < a y > a 0 d Wyttenbach 7 δ « Ε: δί Β 9 δ ' άρ' Wyttenbach: yap

codd. 10 <€7τ*) Rasmus ου ΐνΐκα hti Cherniss: ϋνίκα ού" δίί Ε: ου δ«Γ cveKa Β 11 τούτο
scripsimus: ταύτα codd.: ταύτα Cherniss 1 6 - 1 7 παρά αύτον Reiske: περι αυτόν codd. 20 και
Pohlenz: τό codd. 27 (τέλος) Meziriac 3 ° όρα Meziriac: όράν codd.
Context: a t t a c k o n S t o i c formulations o f t h e τέλος.

ι τ έ λ η και σ κ ο π ο ύ ς T h e t e r m s a r e u s e d s y n o n y m o u s l y h e r e , a n d n o t as a t 6 3 A 3 .
4 θάτερον I . e . e i t h e r o f t h e a l t e r n a t i v e s m e n t i o n e d i n 1—2. S i n c e Antipater's
s e c o n d f o r m u l a (58K 2) is e x p l i c i t l y c i t e d as e v i d e n c e t h a t t h e S t o i c s d o n o t set u p t w o
e n d s ( c f . F ) , P l u t a r c h p r o b a b l y i n t e n d e d t o a t t a c k D i o g e n e s ' ' s e l e c t i o n ' f o r m u l a in t h e
first h o r n o f his d i l e m m a , a n d A n t i p a t e r ' s ' g o a l - d i r e c t e d ' f o r m u l a in t h e s e c o n d h o r n .
T h u s 4 m i g h t b e t a k e n as t h e d e v e l o p m e n t o f 2, a n d 5 o f 1. B u t b y c o n f l a t i n g t h e t w o
f o r m u l a e , a s in 6 - 7 , P l u t a r c h has o b s c u r e d t h e p r o p e r d e v e l o p m e n t o f his d i l e m m a ; c f .
L o n g [ 5 9 1 ] , 6 9 , 8 1 - 2 ; Soreth [592], 5 8 - 6 3 ; Striker [593], 190-1.
5 < τ ά ) πρώτα κατά φύσιν I f this e x p r e s s i o n h a s its n o r m a l S t o i c sense ( c f . v o l .
r
» 3 5 7 ) . P l u t a r c h s e r i o u s l y d i s t o r t s t h e f o r m u l a e o f D i o g e n e s a n d A n t i p a t e r r e p o r t e d in
5 8 K ( c f . a l s o P o s i d o n i u s in I 2). D i o g e n e s d o e s n o t r e s t r i c t t h e AN t h i n g s w h i c h a r e t o
be selected t o t h e objects o f t h e p r i m a r y impulse, and Antipater uses t h e w o r d
προηγούμενα, w h i c h m e a n s 'leading' o r ' p r e d o m i n a t i n g ' in w o r t h . Sandbach [296],
56, rightly suspects Carneades (cf. G 2 - 4 ) o f i n t r o d u c i n g the term πρώτα f o r
p o l e m i c a l p u r p o s e s , w i t h P o s i d o n i u s a n d P l u t a r c h f o l l o w i n g suit.
9-11 S e n s e c a n b e m a d e o f this v e r y difficult s e n t e n c e a l o n g t h e lines p r o p o s e d b y
Cherniss [ 3 2 6 ] ad loc. and b y reading τούτο in 1 1 , taking ' t h i s ' t o r e f e r t o τό
τυγχάνειν τών πρώτων κατά φύσιν, 8—9· !·£·> i f ' t h i s ' is n o t t h e p o i n t o f s e l e c t i n g AN
t h i n g s , t h e s e l e c t i o n o f t h e m m u s t b e f o r t h e s a k e o f s o m e t h i n g else, a s e c o n d τέλος; c f .
lines 2 9 - 3 0 , a n d C i c e r o , Fin. 4 . 4 6 .
1 1 —13 P u r p o r t i n g t o s t a t e t h e S t o i c s ' o w n p o s i t i o n ; c f . A. F o r εκλεκτική αξία,
A n t i p a t e r ' s e x p r e s s i o n , s e e 5 8 D 2.
16 F o r t h e a r c h e r a n a l o g y , c f . F.
28—9 P u r p o r t i n g t o s t a t e t h e S t o i c s ' d e f e n c e o f D i o g e n e s ' ' s e l e c t i o n ' f o r m u l a ; cf. J .
D Plutarch, Comm. not. 1 0 7 2 E - F (SVF 3 Antipater 59, p a r t )
( 1 ) ή δ η τοίνυν άποκαλύφας όρα το συμβαίνον αύτοϊς, ότι τέλος έστί τό

εύλογιστεΐν έν ταΐς έκλογαις τών άξίαν εχόντων πρός τό εύλογιστεΐν
άλλην γάρ ούσίαν τάγαθού καί της ευδαιμονίας ούτ' έχειν φασιν ούτε νοείν
οί άνδρες ή τήν πολυτίμητον εύλογιστίαν ταύτην περί τάς εκλογάς τών
άξίαν εχόντων, (ϊ) άλλά τούτο μέν είσιν οί πρός Άντίπατρον οϊόμενοι 5
λέγεσθαι μή πρός τήν αΐρεσιν εκείνον γάρ ύπό Καρνεάδου πιεζόμενον είς
ταύτας καταδύεσθαι τάς εύρησιλογίας.
η καταδύίσθαι Wyttenbach: καταλύίσσαι codd.
Context: r e s u m i n g t h e c r i t i c i s m o f C I I ; c f . 1 0 7 2 c , εκλογή δ ' ο ύ χ έστιν ευλύγιστος ή

μή πρός τι γενομένη τέλος, a n d Β .
5-7 T h i s is p u z z l i n g s i n c e ενρησιλογίας should refer t o 1 - 2 , a tendentious
statement o f the 'selection' formula ( 5 8 K ) e x p r e s s e d in D i o g e n e s ' language, not
A n t i p a t e r ' s . A c c o r d i n g t o t h e v i e w t a k e n in v o l . 1 , 4 0 7 - 9 , t h e ' s e l e c t i o n ' f o r m u l a w a s
n o t a d v a n c e d as a S t o i c r e j o i n d e r t o C a r n e a d e s ; r a t h e r , it w a s this f o r m u l a t i o n o f t h e
τέλος that p r o v o k e d his a t t a c k , prompting Antipater t o offer t h e ' g o a l - d i r e c t e d '
f o r m u l a in its p l a c e , w h i c h is t h e b e t t e r c a n d i d a t e f o r εύρησιλογίας; c f . I 2 - 3 . B u t , as
n o t e d o n C, P l u t a r c h fails t o d i s t i n g u i s h c l e a r l y b e t w e e n t h e t w o f o r m u l a e .
Ε C i c e r o , Fin. 5 . 1 6
( 1 ) q u o d q u o n i a m in q u o sit m a g n a dissensio e s t , C a r n e a d e a n o b i s adhibenda
d i v i s i o e s t , q u a n o s t e r A n t i o c h u s l i b e n t e r u t i s o l e t . ille i g i t u r v i d i t , n o n m o d o
q u o t fuissent a d h u c p h i l o s o p h o r u m de s u m m o b o n o , sed quot o m n i n o esse
possent sententiae. (2) negabat igitur ullam esse artem quae ipsa a se
p r o f i c i s c e r e t u r ; e t e n i m s e m p e r illud e x t r a est q u o d a r t e c o m p r e h e n d i t u r . nihil 5
o p u s est e x e m p l i s h o c f a c e r e l o n g i u s . est e n i m p e r s p i c u u m n u l l a m a r t e m i p s a m
in se v e r s a r i , s e d esse a l i u d a r t e m ipsam, aliud q u o d p r o p o s i t u m sit a r t i . ( 3 )
q u o n i a m igitur, u t m e d i c i n a valitudinis, n a v i g a t i o n s g u b e r n a t i o , sic v i v e n d i

ars est p r u d e n t i a , necesse est earn quoque a b aliqua r e esse c o n s t i t u t a m et
profectam. 10
Context: the b e g i n n i n g o f Piso's exposition o f A n t i o c h e a n ethics.

1 quo I . e . quid sit et bonorum extremum et malorum.
2 divisio SeeG .
8 S t o c k e x a m p l e s o f a τέχνη a n d its τέλος; c f . A r i s t o t l e , EN 1 . 1 , 1 0 9 4 3 8 - 9 .
F C i c e r o , Fin. 3 . 2 2 (SVF 3.18)
( 1 ) s e d e x h o c p r i m u m e r r o r t o l l e n d u s est n e quis sequi e x i s t i m e t , u t d u o sint

u l t i m a b o n o r u m . ( 2 ) e t e n i m , si c u i p r o p o s i t u m s i t c o n h m a r e h a s t a m a l i q u o a u t
s a g i t t a m , s i c u t n o s u l t i m u m i n b o n i s d i c i m u s , s i c illi f a c e r e o m n i a q u a e p o s s i t
ut conliniet. (3) huic in eius modi similitudine omnia sint facienda, ut
c o n l i n i e t . (4) e t t a m e n , u t o m n i a f a c i a t q u o p r o p o s i t u m a d s e q u a t u r , sit h o c 5
quasi u l t i m u m quale nos s u m m u m in vita b o n u m d i c i m u s , illud a u t e m , u t
feriat, quasi s e l i g e n d u m , n o n e x p e t e n d u m .
2 etemm Schiche: ut emm codd. 3 - 4 sic . . . temliniet seel. Madvig, Schiche 5 sit Ernesti: sed codd.
Context: i m m e d i a t e l y following 59D.

T h e L a t i n is o b s c u r e , b u t less c o r r u p t t h a n has o f t e n b e e n s u p p o s e d ( c f . S o r e t h [ 5 9 2 ] ,
5 2 - 4 ) . sic, 3 , m u s t a n s w e r t h e p r e v i o u s sicut, a n d etenim, 2, is p r e f e r a b l e t o t h e o t i o s e ut
enim. W i t h sic illi u n d e r s t a n d ultimum sit f r o m sicut-dicimus. In 4 - 5 , huic-conliniet, t h e
p o i n t o f t h e a n a l o g y is s t a t e d : t h e a r c h e r m u s t i n d e e d t r y his best to aim straight ( i . e . h i t
t h e t a r g e t ) , s i n c e t h a t is h i s propositum, 2 - 3 . B u t h i s ultimum, as d i s t i n c t f r o m his
propositum, is ut omnia facial, quo propositum adsequatur, 5 , r e a d i n g sit f o r sed, a n d t a k i n g
/joc'as a r e f e r e n c e t o ut omnia facial quo propositum adsequatur. T h e a c t u a l a t t a i n m e n t o f
his propositum, ' h i t t i n g t h e t a r g e t ' (illud . . . ut feriat, 6 - 7 ) , is seligendum (ληπτόν), n o t
expetendum (α'ιρετόν); c f . 5 8 C 4 ; 5 9 D 5 .
T h e a r c h e r a n a l o g y i l l u s t r a t e s A n t i p a t e r ' s s e c o n d f o r m u l a t i o n o f t h e τέλος ( 5 8 K 2 ) .
It e m p l o y s t h e n o t i o n t h a t v i r t u e , t h e e x p e r t i s e o f life, is a στοχαστική τέχνη, t h e
τέλος o f w h i c h is r e p o r t e d b y A l e x a n d e r (SVF 3 . 1 9 ) as τό πάντα τά παρ' αύτάς
ποιεϊν πρός τό τοΰ προκειμένου τυγχάνειν. A l e x a n d e r also s h o w s , l o c . c i t . , that
u p h o l d e r s o f this n o t i o n d i s t i n g u i s h e d s u c h τέχναι f r o m o t h e r c r a f t s b y t h e f a c t t h a t
t h e f o r m e r r e q u i r e c e r t a i n e x t e r n a l c o n d i t i o n s t o b e m e t , in a d d i t i o n t o t h e d i s p l a y o f
e x p e r t i s e , i f t h e o b j e c t i v e is t o b e a t t a i n e d . T h e r e w e r e e a r l i e r p r e c e d e n t s f o r this
n o t i o n ; c f . A r i s t o t l e , Top. 1 . 3 , I 0 i b 7 , w h e r e t h e o r a t o r a n d d o c t o r e x e m p l i f y τέχναι
which d o n o t require consistent success from their practitioners, b u t έκ τών
ενδεχομένων ποιεϊν ά προαιρούμεθα. A n t i p a t e r thus o p t s f o r a formulation o f the
τέλος as a n a r t o f life w h i c h , though it s p e c i f i e s a n o b j e c t i v e outside its o w n
p e r f o r m a n c e ( c f . C a r n e a d e s in F ) , t r e a t s t h e τέλος i t s e l f n o t as t h e a t t a i n m e n t o f this
o b j e c t i v e ( t h e g e t t i n g o f A N t h i n g s ) b u t τ ό άττοττλτ/ηώσαι τ ά τής τέχνης ( A l e x a n d e r ,
loc. cit.). F o r an illuminating discussion o f w h a t c a n b e said for a n d a g a i n s t his
strategy, cf. Striker [593].
G C i c e r o , Fin. 5.17-21
(1) constitit a u t e m f e r e i n t e r o m n e s id in q u o p r u d e n t i a versaretur et quod
assequi v e l l e t , a p t u m e t a c c o m m o d a t u m n a t u r a e esse o p o r t e r e e t tale, u t i p s u m
p e r s e i n v i t a r e t e t a l l i c e r e t a p p e t i t u m a n i m i , q u e r n όρμήν G r a e c i v o c a n t . quid
autem sit, q u o d ita m o v e a t itaque a natura in p r i m o o r t u appetatur, non constat, deque e o est
inter philosophos, c u m s u m m u m b o n u m exquiritur, o m n i s dissensio. totms enim quaestionis
eius quae habetur de finibus b o n o r u m et m a l o r u m , c u m q u a e n t u r in his quid sit e x t r e m u m et
u l t i m u m , fons reperiendus est in q u o sint prima invitamenta naturae; quo invento omnis ab e o
quasi capite de s u m m o b o n o et m a l o disputatio ducitur. ( 2 ) v o l u p t a t i s alii primum
appetitum putant et primam depulsionem doloris. vacuitatem doloris alii
censent primum ascitam et p r i m u m declinatum dolorem. a b iis a l i i , quae
prima secundum naturam nominant, proficiscuntur, in quibus numerant
incolumitatem conservationemque omnium partium, valitudinem, sensus
integros, doloris vacuitatem, vins, pulchntudinem, cetera generis eiusdem,
q u o r u m similia sunt p r i m a in a n i m i s quasi v i r t u t u m igniculi et s e m i n a . ( 3 ) e x

his tribus c u m unum aliquid sit, q u o p r i m u m natura moveatur vel ad 15
appetendum vel ad repellendum, nec quicquam omnino praeter haec tria
possit esse, necesse est o m n i n o o f h c i u m a u t f u g i e n d i a u t s e q u e n d i a d e o r u m
a l i q u i d r e f e r r i , u t ilia p r u d e n t i a , quam artem v i t a e esse d i x i m u s , in e a r u m
trium rerum aliqua versetur, a q u a totius vitae ducat exordium. (4) e x e o
a u t e m q u o d s t a t u e r i t esse q u o p r i m u m natura moveatur, existet recti etiam 20
r a t i o a t q u e h o n e s t i , q u a e c u m u n o a l i q u o e x t r i b u s illis c o n g r u e r e p o s s i t , u t a u t
id honestum sit f a c e r e omnia [aut] voluptatis causa, etiam si e a r n n o n
consequare, aut n o n dolendi, etiam si i d a s s e q u i n e q u e a s , aut eorum quae
s e c u n d u m n a t u r a m s u n t a d i p i s c e n d i , e t i a m si n i h i l c o n s e q u a r e . ita fit ut, quanta
differentia est in principns naturalibus, tanta sit in finibus b o n o r u m m a l o r u m q u e dissimilitude 25
alii r u r s u m i s d e m a p r i n c i p i i s o m n e o f F i c i u m r e f e r e n t a u t a d v o l u p t a t e m a u t a d
non dolendum a u t a d p r i m a ilia s e c u n d u m n a t u r a m o p t i n e n d a . ( 5 ) e x p o s i t i s
iam igitur sex de s u m m o bono sententiis t r i u m proximarum hi principes:
v o l u p t a t i s A r i s t i p p u s , n o n d o l e n d i H i c r o n y m u s , f r u e n d i r e b u s iis q u a s p r i m a s
secundum naturam esse diximus Carneades n o n ille quidem auctor, sed 30
defensor disserendi causa fuit. (6) superiores tres erant quae esse possent,
q u a r u m est u n a sola defensa, e a q u e v e h e m e n t e r . n a m v o l u p t a t i s causa facere
omnia c u m , etiamsi nihil consequamur, tamen ipsum illud consilium ita
f a c i e n d i p e r se e x p e t e n d u n i e t h o n e s t u m e t s o l u m b o n u m sit, n e m o d i x i t , n e
v i t a t i o n e m q u i d e m d o l o r i s i p s a m p e r se q u i s q u a m in r e b u s e x p e t e n d i s p u t a v i t , 35
nisi e t i a m e v i t a r e p o s s e t , a t v e r o f a c e r e o m n i a , u t a d i p i s c a m u r q u a e secundum
n a t u r a m s i n t e t i a m si e a n o n a s s e q u a m u r , i d e s s e e t h o n e s t u m e t s o l u m p e r s e
e x p e t e n d u m et solum b o n u m S t o i c i d i c u n t . sex igitur hae sunt simplices de s u m m o
b o n o r u m m a l o r u m q u e sententiae, duae sine p a t r o n o , quattuor defensae. mnctae autem et
duplices expositiones s u m m i boni tres o m n i n o fuerunt, nec v e r o plures. si penitus r e r u m 40
naturam videas, esse potuerunt. nam aut voluptas adiungi potest ad honestatem, ut Calliphonti
D i n o m a c h o q u e placuit, aut doloris vacuitas, ut D i o d o r o , aut prima naturae, ut antiquis, quos
eosdem A c a d e m i c o s et Peripateticos n o m i n a v i m u s .
10 ascitam Madvig: as(s)cilum vel assertum codd. m Lambmus: his codd. 15 illiquid Wesenberg:
aliquod codd. primum dett.: prima vel primo cett. 22 aul seel. Madvig 36 mil Ursinus: ne si
codd. 37 sint vel sun, codd.
Context: i m m e d i a t e l y f o l l o w i n g E .
O n C a r n e a d e s ' d i v i s i o n , a n d its i n t e r e s t f o r A n t i o c h u s , c f . G l u c k e r [ 4 2 ] , 5 2 - 6 2 . T h e
o r i g i n o f s u c h a c l a s s i f i c a t i o n o f e n d s g o e s b a c k as f a r as C h r y s i p p u s ( c f . C i c e r o , Acad.
2 . 1 3 8 ) , p e r h a p s e x p o u n d e d in his Περι τελών ( 6 3 C 4 - 6 ) .
30—1 F o r o t h e r opinions defended b y C a r n e a d e s for dialectical purposes, cf. 6 8 M ;
69H, L
38—9 T h e a d d i t i o n o f iunctae t o simplices a c c o r d s w i t h C h r y s i p p u s ' c l a s s i f i c a t i o n
( C i c e r o , l o c . c i t . ) , w h i c h p o s i t s honestas, voluptas, utrumque.
40 n e c . . . plures I n d i c a t i n g that these c o m p o s i t e ends c o u l d n o t , practically
s p e a k i n g , i n c l u d e t h e m e r e p u r s u i t o f ' r e c t i t u d e plus p l e a s u r e ' e t c . i r r e s p e c t i v e o f t h e i r
attainment.
42-3 antiquis-Peripateticos T h e trademark o f Antiochus.
Η C i c e r o , Fin. 3.24-5 (SVF 3 . 1 1 , part)
( 1 ) n e c e n i m g u b e r n a t i o n i a u t m e d i c i n a e s i m i l c m s a p i e n t i a m esse a r b i t r a m u r ,
sed actioni illi potius, q u a m m o d o dixi, e t s a l t a t i o n i , u t in ipsa insit, n o n f o n s
p e t a t u r e x t r e m u m , id est artis effectio. (2) et t a m e n est e t i a m aliqua c u m his
i p s i s a r t i b u s s a p i e n t i a e d i s s i m i l i t u d o , p r o p t e r e a q u o d i n illis q u a e r e c t e facta
sunt n o n continent t a m e n o m n e s partes e quibus constant; (3) quae a u t e m nos 5
a u t r e c t a a u t r e c t e f a c t a d i c a m u s , si p l a c e t , illi a u t e m a p p e l l a n t κατορθώματα,
o m n e s n u m e r o s v i r t u t i s c o n t i n e n t , sola e n i m s a p i e n t i a i n se t o t a c o n v e r s a est,
q u o d i d e m in ceteris artibus n o n fit.
Context: s h o r t l y a f t e r 5 9 D .
1 F o r the rejected analogies, see Ε 3 .
2 q u a m m o d o dixi C a t o h a s j u s t used a c t i n g a n d d a n c i n g , t o m a k e t h e p o i n t
t h a t t h e s e artes, like t h e ars vivendi, r e q u i r e d e t e r m i n a t e a c t i v i t i e s (certus c o n t r a s t e d
w i t h quivis) o f t h e i r p r a c t i t i o n e r s .
7 omnes numeros See note o n 5 9 K .
I G a l e n , Plac. 5 . 6 . 1 0 - 1 4 (Posidonius fr. 1 8 7 , part)
(1) ούκ αρκεσθείς δέ τούτοις ό Ποσειδώνιος έναργέστερόν τε και

αφοδρότερον καθάπτεται τών περι τον Χρύαιππον ώς ούκ ορθώς
έξηγουμένων τό τέλος. (2) έχει δέ ή ρήσις ώδε· " ά δτ) παρέντες ένιοι τό
ομολογουμένως ζήν συστέλλουσιν εις τό πάν τό ένδεχόμενον ποιεϊν ένεκα
τών πρώτων κατά φύσιν, όμοιον αύτώ ποιοΰντες τώ σκοπόν έκτίθεσθαι
τήν ήδονήν ή τήν άοχλησίαν ή άλλο τι τοιούτον, έστι δέ μάχην έμφαΐνον
κατ' αυτήν τήν έκφοράν, καλόν δέ και εύδαιμονικόν ουδέν παρέπεται γάρ
κατά τό άναγκαϊόν τώ τέλει, τέλος δέ ούκ έστιν. ( 3 ) ά λ λ ά και τούτου
διαληφθέντος ορθώς, έξεστι μέν αύτώ χρήσθαι πρός τ ο διακόπτειν τάς
απορίας ας οί σοφισταί προτείνουσι, ( 4 ) μή μέντοι γε τώ κατ' έμπειρίαν
τών κατά τήν όλην φύσιν συμβαινόντων ζήν, όπερ ισοδυναμεί τώ
ομολογουμένως ειπείν ζήν ήνίκα μή τούτο μικροπρεπώς συντείνειν είς τό
τών αδιάφορων τυγχάνειν." ( 5 ) ήρκει μέν ούν ίσως καί τούτο πρός ενδειξιν
τής άτοπίας ών ό Χρύσιππος εϊρηκε περί τού τέλους έξηγούμενος όπως άν
τις τυγχάνοι τοΰ ομολογουμένως τή φύσει ζήν άμεινον μήν ηγούμαι και
τά τούτοις έξης ύπό τού Ποσειδωνίου γεγραμμένα παραθέσθαι τόνδε τόν
τρόπον έχοντα· ( 6 ) " τ α ύ τ η ν τε δή τήν άτοπίαν διέλυσεν ή αιτία τών παθών
όραθεϊσα καί τάς αρχάς έδειξε τής έν τοίς όρεκτοϊς καί φευκτοϊς
διαστροφής καί τούς τρόπους τής ασκήσεως διείλε καί τά διαπορούμενα
περί τής έκ πάθους ορμής έξέφηνεν."
5 αύτώ HL: αύτο Μ η καλόν H ( c o r r ) : μάλλον L ίο τώ Bake: το codd. 11-12

ίσοδυναμείν . . . είπε Htrzel 12 ζήν ήνίκα Η: ζήνωνι- καί L: ζήν ήνίκ' α<[ν) Α. Α. Long συντεί-
νειν codd.: συντείνει Cornarius 1 3 αδιάφορων Wyttenbach: διαφορών codd.: διαφόρων Bake 17
τε Η: δε L αίτια Η: άτοπία L ι 8 ο ρ « τ ο . A i d : όρατοις codd.
5
Context: G a l e n is u s i n g P o s i d o n i u s , t o a t t a c k C h r y s i p p u s ' m o n i s t i c p s y c h o l o g y , w h i c h
excludes the Platonic distinction b e t w e e n rational and irrational parts o f the soul. T h e
P o s i d o n i a n p o s i t i o n , a p p r o v e d b y G a l e n , is t h a t c o r r e c t d o c t r i n e s o n t h e τέλος a n d t h e
v i r t u e s d e p e n d u p o n u n d e r s t a n d i n g t h e πάθη, w h i c h arise w h e n t h e i r r a t i o n a l p a r t o f
t h e s o u l is in c o m m a n d (Plac. 5 . 6 . 1 - 5 ) . As Galen understands h i m , Posidonius
i n t e r p r e t e d ομολογουμένως τή φύσει ζήν t o m e a n , ' a s P l a t o h a s t a u g h t us, f o l l o w i n g
t h e l e a d o f t h e b e t t e r p a r t ' (Plac. 5 . 6 . 6 — 9 ) ; i . e . , l i v i n g « α τ ά A o y o v a n d n o t κ α τ ά πάθος.
It is this i n t e r p r e t a t i o n o f t h e τέλος w h i c h ol περι τον Χρύσιππον, 2, have neglected.
4-5 A version o f Antipater's second formulation o f t h e τέλος ( 5 8 K 2).
P o s i d o n i u s ' d i r e c t a l l u s i o n t o this is c o n f i r m e d b y his c o m p a r i s o n s w i t h ηδονή a n d
άοχλησία, 6 , w h i c h , a l o n g w i t h τ ά πρώτα κατά φύσιν, c o m p r i s e C a r n e a d e s ' d i v i s i o n
o f t h e p o s s i b l e σκοποί ( G 2; c f . n o t e o n C 5 ) .
7 παρέπεται T h e s u b j e c t m u s t b e t h e τέλος, as f o r m u l a t e d b y A n t i p a t e r .
8 τούτου S o m e t a k e this t o r e f e r t o P o s i d o n i u s ' o w n a c c o u n t o f t h e e n d ( 6 3 J 2);
c f . E d e l s t e i n [ 3 7 3 ] , 3 1 4 . T h i s m i g h t s e e m a p p r o p r i a t e in v i e w o f t h e g e n e r a l c o n t e x t
a n d t h e a t t a c k o n C h r y s i p p e a n s i n 6 — 1 3 , w h o m u s t i n c l u d e A n t i p a t e r . B u t b e t t e r sense
is p r o d u c e d b y r e a d i n g it as ' A n t i p a t e r ' s f o r m u l a t i o n ' , u n d e r s t o o d in t h e l i g h t o f lines
7-8. άλλά κ α ί , 8 , is a c o n c e s s i o n , and contrasts with μή μέντοι ye, 1 0 , which
i n t r o d u c e s a n u n e q u i v o c a l r e j e c t i o n o f C h r y s i p p u s ' f o r m u l a ( c f . 6 3 D 4 ) as a m e a n s o f
c o m b a t i n g t h e difficulties r a i s e d b y t h e ' s o p h i s t s ' (i.e. C a r n e a d e s ) . T h i s r e a d i n g g i v e s
point t o Posidonius' qualified acceptance o f Antipater's formula as a ' n e c e s s a r y
a d j u n c t ' o f t h e τέλος; a n d A n t i p a t e r best fits 3 .
10-13 A n i n t e r p r e t a t i o n o f t h e s e v e r y difficult lines is n e e d e d w h i c h will s h o w
w h y C h r y s i p p u s ' f o r m u l a , κατ' έμπειρίαν- ζήν, is i n c a p a b l e o f m e e t i n g t h e p r o b l e m s
r a i s e d b y ' t h e s o p h i s t s ' a n d w h y it is ' a b s u r d ' , 1 4 . T h e p o i n t , w e s u g g e s t , is this:
A n t i p a t e r ' s f o r m u l a h a s a t least t h e d i a l e c t i c a l m e r i t o f i n c o r p o r a t i n g Carneades'
r e q u i r e m e n t t h a t a c t i o n s h o u l d b e c o n s i s t e n t l y a i m e d a t g e t t i n g AN t h i n g s (see F , G
6 ) . B u t C h r y s i p p u s is e v a s i v e in his a t t i t u d e t o w a r d s t h e m , h o l d i n g t h a t t h e y a r e n o t t o
b e p u r s u e d in all c i r c u m s t a n c e s ; c t . 5 8 J , Ί s h o u l d p u r s u e s i c k n e s s i f I k n o w I a m f a t e d
t o fall i l l ' . F o r C h r y s i p p u s , t h e o v e r r i d i n g r e q u i r e m e n t is a c t i n g i n a g r e e m e n t with
universal n a t u r e (cf. 6 3 C 3 - 4 ) , a p o i n t P o s i d o n i u s e m p h a s i z e s b y a d d i n g όλην in 1 1 t o
C h r y s i p p u s ' f o r m u l a . S o it is i m p o s s i b l e t o a c t c o n s i s t e n t l y w i t h human n a t u r e , s i n c e
t h e r e will b e t i m e s w h e n a i m i n g a t g e t t i n g AN t h i n g s ( w h a t h u m a n n a t u r e d i c t a t e s )
w o u l d b e a c t i n g o u t o f t u n e w i t h u n i v e r s a l n a t u r e . P o s i d o n i u s , t h e n , a r g u e s t h a t all
p r o b l e m s d i s a p p e a r o n c e t h e τέλος is p e r c e i v e d as r e a s o n ' s c o n s i s t e n t c o n t r o l o f t h e
passions, 1 7 - 2 0 . R e a s o n will decide w h a t should b e p u r s u e d a n d a v o i d e d , in such a
w a y t h a t n o e m o t i o n a l c o n f l i c t will arise ( n o clash b e t w e e n h u m a n a n d u n i v e r s a l
n a t u r e ) in t h e a t t i t u d e t o w a r d s AN t h i n g s . S o c o n s t r u e d , t h e c l a u s e b e g i n n i n g όπερ,
II, is P o s i d o n i u s ' o w n gloss, a n d s o ισοδυναμεί" should not be changed to
ι σ ο δ υ ν α μ ε ϊ ν . σ υ ν τ ε ί ν ε ι ν , i n f i n i t i v e , c a n s t a n d as d e p e n d e n t o n ε ι π ε ί ν , a u s a g e o f t h e
i n f i n i t i v e in t e m p o r a l a n d a d v e r b i a l c l a u s e s f o r w h i c h K i i h n e r / G e r t h 2 . 5 5 1 g i v e many-
e x a m p l e s f r o m classical A t t i c p r o s e , ήνίκα μή s e e m s t o h a v e q u a s i - c o n d i t i o n a l f o r c e ,
w h e n ' = ' i n all cases i f . S e n s e a n d g r a m m a r w o u l d b e i m p r o v e d b y r e a d i n g ήνίκ'
(,άν) ( s o 6 5 M 4 3 ) ; f o r έ π ε ί w i t h i n f i n i t i v e a n d άν, c f . T h u c y d i d e s 2 . 9 3 . 3 . σ υ ν τ ε ί ν ε ι ν is
e q u i v a l e n t in sense t o π ά ν τ ό έ ν δ ε χ ό μ ε ν ο ν ττοιεΐν έ ν ε κ α , 4 ; c f . R i e t h [ 5 9 0 ] , 3 8 η . ι.
This adds further support t o the v i e w that 8 - 1 3 contrast the dialectical effectiveness o f
Chrysippus' and Antipater's formulae.
J S e n e c a , Ep. 92.11-13
( 1 ) " q u i d e r g o ? " i n q u i t " s i v i r t u t e m n i h i l i n p e d i t u r a sit b o n a v a l e t u d o e t q u i e s

et d o l o r u m v a c a t i o , n o n p e t e s i l l a s ? " (2) q u i d n i p e t a m ? n o n q u i a b o n a s u n t , sed
quia s e c u n d u m n a t u r a m sunt, et quia b o n o a m e iudicio s u m e n t u r . (3) quid
erit t u n c in ilhs b o n u m ? h o c u n u m , b e n e eligi. n a m c u m v e s t e m q u a l e m decet
s u m o , c u m a m b u l o ut oportet, c u m c e n o q u e m a d m o d u m d e b e o , n o n cena aut
ambulatio aut vestis bona sunt, sed meum in iis p r o p o s i t u m servantis in
quaque re rationi c o n v e n i e n t e m m o d u m . . . . ( 4 ) i t a q u e n o n e s t b o n u m p e r se
munda vestis sed mundae vestis electio, quia non in r e b o n u m est sed in
e l e c t i o n e q u a l i ; a c t i o n e s n o s t r a e h o n e s t a e s u n t , n o n ipsa q u a e a g u n t u r . . . (5)
s u m p t u r u m q u i d e m m e , si d e t u r e l e c t i o , e t s a n i t a t e m e t v i r e s , b o n u m autem
futurum ludicium d e illis m e u m , n o n ipsa.
4 eligi vel elegi codd.
Context: d e v e l o p i n g t h e thesis t h a t v i r t u e is t h e o n l y g o o d ; c f . m a n d 6 3 F .
4 bene eligi Cf. D 3-5.
Κ C i c e r o , Fin. 4.26-7, 2 9 - 3 0 , 32, 39
(1) q u a e r o igitur, q u o m o d o hae tantae c o m m e n d a t i o n e s a natura profectae

subito a sapientia relictae sint. quodsi non hominis summum bonum
q u a e r e r e m u s , sed c u i u s d a m a n i m a n t i s , is a u t e m esset nihil nisi animus
t a m e n illi a n i m o n o n e s s e t h i e v e s t e r f i n i s . ( 2 ) d e s i d e r a r e t e n i m valitudinem,
vacuitatem doloris, appeteret etiam conservationem sui earumque rerum
c u s t o d i a m f i n e m q u e sibi c o n s t i t u e r e t s e c u n d u m n a t u r a m v i v e r e , q u o d est, u t
dixi, habere ea quae secundum naturam sint, vel omnia vel plurima et
maxima . . . ( 3 ) sin d i c i t o b s c u r a r i q u a e d a m nec apparere, quia valde parva
s i n t , n o s q u o q u e c o n c e d i m u s ; quod dicit Epicurus etiam de voluptate, quae minimae sint
voluptates, eas obscurari saepe et obrui. sed non sunt in eo genere tantae
commoditates corporis tamque productae temporibus tamque multae . . . ha-
b e n t e n i m a c c e s s i o n e m d i g n a m , in q u a e l a b o r e t u r , u t m i h i in h o c S t o i c i l o c a r i
videantur interdum, cum ita dicant, si a d illam vitam quae cum virtute
d e g a t u r a m p u l l a a u t strigilis a c c e d a t , s u m p t u r u m s a p i e n t e m earn v i t a m potius
q u o h a e c adiecta sint, n e c b e a t i o r e m t a m e n o b earn c a u s a m fore . . . (4) atqui
si, ut convenire debet inter nos, est quaedam appetitio naturalis ea quae
secundum naturam sunt appetens, eorum omnium est aliquae summa
facienda . . . (5) itaque non discedit ab e o r u m curatione quibus praeposita
vitam omnem debet gubernare, ut m i r a r i satis i s t o r u m inconstantiam non
possim. naturalem enim appetitionem . . . itemque officium, ipsam etiam
v i r t u t e m v o l u n t esse e a r u m r e r u m q u a e s e c u n d u m n a t u r a m sunt, c u m autem
ad s u m m u m bonum v o l u n t p e r v e n i r e , t r a n s i l i u n t o m n i a et d u o n o b i s opera
p r o u n o r e l i n q u u n t , u t alia s u m a m u s , alia e x p e t a m u s , p o t i u s q u a m u n o fine
utrumque concluderent.
19 istorum Wesenberg: eorum codd. 20 possim Madvig: possum vel possimus codd. 21 post virtutem
adduni dett. luenlem 23 expelamus Baiter: ea pelamus codd.
Context: r e p r e s e n t a t i v e e x c e r p t s f r o m t h e A n t i o c h e a n c r i t i c i s m o f S t o i c e t h i c s .
1-8 A n t i o c h u s a c c e p t s t h e S t o i c s ' a c c o u n t o f s e l f - p r e s e r v a t i o n as t h e o b j e c t o f t h e
p r i m a r y i m p u l s e ( 5 7 A ) , b u t c l a i m s t h a t in this a l l e g e d l y ' a n c i e n t d o c t r i n e ' ( c f . C i c e r o ,
Fin. 4 2 4 ) , the e n d must, for consistency, require preservation o f the whole person
( b o d y as w e l l as s o u l ) . H e n c e t h e s e lines a r e a d v a n c e d as a r e d u c t i o a d a b s u r d u m .
8—9 T a k i n g u p t h e S t o i c p o i n t a t Fin. 3 . 4 5 , w h i c h w a s a d v a n c e d a g a i n s t t h e
Peripatetic postulation o f m u l t i p l e ' g o o d s ' , defended b y A n t i o c h u s ; see also m .
22 d u o. . . o p e r a F o r t h e S t o i c s ' a n s w e r t o this c h a r g e , c f . F .
L C i c e r o , Fin. 4 . 7 8
quid e n i m est tarn r e p u g n a n s q u a m e u n d e m d i c e r e , q u o d h o n e s t u m sit, s o l u m

id b o n u m esse, q u i d i c a t a p p e t i t i o n e m r e r u m a d v i v e n d u m accommodatarum
<a) natura p r o f e c t a m ? ita c u m ea volunt retinere quae superiori sententiae
c o n v e n i u n t in A r i s t o n e m i n c i d u n t ; c u m id f u g i u h t , r e e a d e m d e f e n d u n t quae
Peripatetici, verba tenent mordicus. 5
3 (a} Manutius
Context: c o n c l u d i n g t h e A n t i o c h e a n c r i t i c i s m o f S t o i c e t h i c s .
F o r A n s t o , see 2 F - H ; 5 8 F , G , I . A n t i o c h u s c o n s t a n t l y a c c u s e s t h e S t o i c s o f b e i n g
P e r i p a t e t i c s ( a n d P l a t o n i s t s ) in e v e r y t h i n g b u t t e r m i n o l o g y ; c f . C i c e r o , Acad. 1 . 3 7 ;
Fin. 4.19-23.
m S e n e c a , Ep. 9 2 . 5 (SVF 3 Antipater 53)
quidam t a m e n augcri s u m m u m b o n u m ludtcant, quia p a r u m sit fortuitis repugnantibus.
Antipater quoque inter m a g n o s sectae hums auctores aliquid se tribuere dicit e x t e r m s , sed
e x i g u u m a d m o d u m . vides a u t e m quale sit die n o n esse c o n t e n t u m nisi aliquis igniculus
adluxent: quod potest in hac clantate solis habere scintilla m o m e n t u m ?
3 die non Erasmus: zenon BQip: et te non D: if non 9: sole te non Armm
Context: v i r t u e is t h e o n l y g o o d .
T h e ' l i g h t ' i m a g e is u s e d b y C a t o in C i c e r o , Fin. 3 . 4 5 , t o s h o w h o w t h e v a l u e o f
bodily advantages is c o m p l e t e l y eclipsed b y that o f virtue. Piso, speaking for
A n t i o c h u s a t F i n . 5 . 7 2 , a c c e p t s this t o o , w h i l e a l s o i n s i s t i n g a g a i n s t t h e S t o i c s t h a t t h e y
a r e parva ad beate vivendum momenta. W h a t is h e r e a t t r i b u t e d t o A n t i p a t e r l o o k s like t h e
l a t t e r thesis, a n d his a r g u m e n t s w i t h C a r n e a d e s c e r t a i n l y g a i n e d h i m t h e d u b i o u s
reputation o f having made concessions to the Academic; cf. C i c e r o , Fin. 3 . 5 7 .
A n t i p a t e r d e v o t e d t h r e e b o o k s t o d e f e n d i n g t h e thesis t h a t ' a c c o r d i n g t o P l a t o v i r t u e is
the o n l y g o o d ' , w h i c h w a s t a k e n t o s h o w t h a t h e t o o r e g a r d e d v i r t u e as sufficient f o r
h a p p i n e s s (SVF 3 A n t i p a t e r 5 6 ) . Y e t A n t i o c h u s also a c c e p t e d the latter, w h i l e d e n y i n g
t h e f o r m e r ; c f . C i c e r o , F i n . 5 . 8 1 . G i v e n t h e s t a t e o f t h e e v i d e n c e , it is i m p o s s i b l e t o
k n o w w h e t h e r A n t i p a t e r ' s a p p a r e n t concessions w e r e substantial o r o n l y dialectical
and verbal. W e incline t o the second alternative.
η D i o g e n e s Laertius 7 . 1 0 3 (Posidonius fr. 1 7 1 , part)
Ποσειδώνιος μέντοι καί ταϋτά φησι [sc. πλούτος καί ύγίεια] τών αγαθών είναι.
T h i s b a l d s t a t e m e n t ( a b s u r d l y e x a g g e r a t e d in P o s i d o n i u s f r . 1 7 2 ) is c o m p l e t e l y
c o n t r a d i c t e d b y S e n e c a , Ep. 8 7 . 3 1 , 3 5 , w h e r e P o s i d o n i u s is c r e d i t e d w i t h a r g u m e n t s t o
prove that wealth a n d health are n o t goods. C f . K i d d [578], 162-3.
ο D i o g e n e s L a e r t i u s 7 . 1 2 8 ( P o s i d o n i u s fr. 1 7 3 , p a r t , P a n a e t i u s fr. n o )
ό μέντοι Παναίτιος και Ποσειδώνιος ούκ αυτάρκη λέγουαι τήν άρετήν, άλλά χρείαν ειναί
φασι και ύγιείας καί χορηγίας καί ισχύος.
Context: s h o r t l y a f t e r 6 1 1 . F o r t h e l i k e l i h o o d t h a t this is m i s r e p r e s e n t a t i o n , c f . K i d d
[578], 159-60.
65 The passions
A Stobaeus 2.88,8-90,6 (SVF 3.378,389, part)
( 1 ) πάθος δ' elvai φασιν όρμήν πλεονάζουσαν κ α ί άπειθή τώ α'ιροΰντι λόγω

ή κίνησιν φυχής (άλογον) παρά φύσιν (etWu δέ πάθη πάντα τού
ηγεμονικού τής φυχής), (ι) διό καί πάσαν πτοίαν πάθος ε ί ν α ι , (και) πάλιν
(πάν) πάθος πτοίαν. ( 3 ) τού δέ; πάθους τοιούτου οντος ύποληπτέον, τά μέν
πρώτα είναι καί άρχηγά, τά δ' είς ταύτα τήν άναφοράν έχειν. πρώτα δ'
είναι τω γένει ταύτα τά τέσσαρα, έπιθυμίαν, φόβον, λύπην, ήδονήν. (i)
έπιθυμίαν μέν ουν κ α ί φόβον προηγείσθαι, τήν μέν πρός τό φαινόμενον
αγαθόν, τόν δέ πρός τό φαινόμενον κακόν, έπιγίγνεσθαι δέ τούτοις ήδονήν
καί λύπην, ήδονήν μέν όταν τυγχάνωμεν ών έπεθυμοΰμεν ή έκφύγωμεν α
έφοβούμεθα- λύπην δέ, όταν άποτυγχάνωμεν ών έπεθυμούμεν ή περι-
πέσωμεν οίς έφοβούμεθα. (s) [ = 6 s C ] ( 6 ) τ ο δέ "άλογον" καί τό "παρά
φύσιν" ού κοινώς, άλλά τό μέν "άλογον" ίσον τώ άπειθές τώ λόγω. πάν
γάρ πάθος βιαστικόν έστι, ώς πολλάκις ορώντας τούς έν τοίς πάθεσιν
όντας ότι συμφέρει τόδε ού ποιείν, ύπό τής σφοδρότητος έκφερομένους,
καθάπερ ύπό τίνος άπειθούς ίππου, άνάγεσθαι πρός τό ποιείν αυτό . . . ( 7 )
καί τό "παρά φύσιν" δ' εΐληπται έν τή τού πάθους υπογραφή, ως
συμβαίνοντος παρά τόν ορθόν καί κατά φύσιν λόγον. πάντες δ' οί έν τοις
πάθεσιν όντες αποστρέφονται τόν λόγον, ού παραπληαίως δέ τοίς
έξηπατημένοις έν ότωοϋν, άλλ' ιδιαζόντως. ( 8 ) ο ί μέν γάρ ήπατημένοι,
λόγου χάριν περί (τού) τάς άτόμους αρχάς είναι, διδαχθέντες ότι ούκ
είσιν, α φ ί σ τ α ν τ α ι τής κρίσεως- οί δ' έν τοίς πάθεσιν όντες, κάν μάθωσι,
καν μεταδιδαχθώσιν ότι ού δει λυπείσθαι ή φοβείσθαι, ή όλω? εν τοις
πάθεσιν εΐναι τής φυχής, όμως ούκ α φ ί σ τ α ν τ α ι τ ο ύ τ ω ν , ά λ λ ' ά γ ο ν τ α ι ύπο
τών παθών είς το ύπο τής τούτων κρατεϊσθαι τυραννίδος.
ι άπιιθή F: απαθή V 2 (άλογον) Wachsmuth 2 3 τοΰ ηγεμονικού Wachsmuth: τώ γένει ή

codd. 3 ( " α ί ) Heeren 4 ( π ά ν ) Meineke u, 10 έπεθυμούμεν Meurer: έπιθ- codd. 12
ίσον Usener: όσον codd. άπειθές Usener: άττ ιοώ? codd. ι 3 ώς Meineke: καί codd.
6 1 τόδί 4
ού Canter: τοδί, οϋ Salmasius: τό δέ εί codd. 20 <τοό> Wachsmuth
Context: f o l l o w i n g 3 3 1 .
ι-2 T h e s a m e t w o a c c o u n t s o f πάθος a r e a t t r i b u t e d t o Z e n o a t D . L . 7 . 1 1 0 ; c f .
also C i c e r o , Tusc. 4 . 1 1 . F o r α ί ρ ο ϋ ν τ ι λ ό γ ω , c f . 5 9 E 2, f r o m w h i c h i t is i n f e r a b l e t h a t
πάθη a r e τταρά τ ό καθήκον.
3 ηγεμονικού W a c h s m u t h ' s emendation seems certain; cf. G 7 - 8 . τττοίαν
Z e n o ' s m e t a p h o r , c f . SVF 1.206.
5—6 πρώτα . . . τέσσαρα F o r t h e Platonic/Aristotelian background o f this
distinctively Stoic classification, cf. P o h l e n z [298] 2 , 8 0 - 2 ; F o r s c h n e r [ 5 4 4 ] , 123-34.
8-9 ήδονήν It is w i d e l y a g r e e d t h a t this πάθος p l e a s u r e is n o t i d e n t i c a l t o t h e
ηδονή c a l l e d έπιγέννημα in 5 7 A 3 a n d w h i c h m u s t b e t h e p l e a s u r e r e f e r r e d t o in 5 8 A 4
as a ' p r e f e r r e d i n d i f f e r e n t ' , o r as s i m p l y ' i n d i f f e r e n t ' (SVF 3 . 7 0 ) , o r as ' n e i t h e r n a t u r a l
n o r v a l u a b l e ' (S VF 3 . 1 5 5 ) . W e a r e n o t p e r s u a d e d b y G o s l i n g / T a y l o r ( 1 9 ] , 4 2 6 - 7 , w h o
a s s i m i l a t e all ηδονή t o t h e f o r m e r t y p e a n d m a k e it d e p e n d in all cases u p o n t h e m i n d ' s
assent.
11 άλογον M o r e fully e x p l a i n e d in J 4.
15 ί π π ο υ A n a l l u s i o n t o P l a t o , Phdr. 2 4 6 a 6 f f , w h i c h m a y s u g g e s t t h e i n f l u e n c e
o f P o s i d o n i u s o n this s e n t e n c e ; c f . K i d d [383].
Β A n d r o n i c u s , De passionihus 1 (SVF 3.391, part)
(1) λύπη μέν ούν έστιν άλογος συστολή- ή δόξα πρόσφατος κακού
παρουσίας, έφ' ω οίονται δείν συστέλλεσθαι. (ι) φόβος δέ άλογος έκκλισις-
ή φυγή άπό προσδοκώμενου δεινού. ( 3 ) επιθυμία δέ άλογος όρεξις- ή

δίωξις προσδοκώμενου αγαθού. ( 4 ) ηδονή δέ άλογος έπαρσις- ή δόξα
πρόσφατος αγαθού παρουσίας, έφ' ω οΐονται δείν έπαίρεσθαι. 5
Context: d e f i n i t i o n s o f t h e πάθη.
F o r f u r t h e r e v i d e n c e t o t h e s a m e effect, c f . S t o b a e u s 2 . 9 0 , 7 - 1 8 ; C i c e r o , Tusc. 3 . 2 4 -
5 ; SVF 3 . 3 8 6 - 8 , 3 9 2 - 3 . S t o b a e u s , l o c . c i t . , e x p r e s s e s A n d r o n i c u s ' έφ' ω ο ί ο ν τ α ι δείν,
2, b y εφ' ω καθήκει; cf. note on A 1 - 2 .
3 δεινού A literary variant f o r the standard κακού; cf. Plato, Prot. 3 5 8 d 6 ;
A r i s t o t l e , EN 1 1 1 . 6 , 111539.
C Stobaeus 2.88,22-89,3 (SVF 3 . 3 7 8 , part; = 6 s A5 )
«τι πάντων δέ τών τής φυχής παθών, έπεί δόξας αυτά λέγουσιν είναι,
ιταραλαμβάνεσθαι τήν δόξαν άντι τής ασθενούς ύπολήφεως, τό δέ
προσφατον αντί τού κινητικού συστολής άλογου ( ή / έπάρσεως.
I (ή) Salmasius
Context: see A 5 .
2 ασθενούς ύπολήψεως C f . 4 1 G with note. ' W e a k n e s s ' contrasts with the
βεβαιότης o f the wise m a n ' s j u d g e m e n t s , a n d focuses u p o n t h e ' c h a n g e a b i l i t y ' (cf. G
3) o f the passions.
3 ττρόσφατον A p p l i e d o n l y t o p l e a s u r e a n d d i s t r e s s ( c f . B , e x c e p t at S t o b a e u s
2 . 9 0 , 1 3 ) . S e e a l s o C i c e r o , Tusc. 3 . 7 5 , a n d , f o r d i s c u s s i o n o f t h e t e r m , I n w o o d ( 5 4 7 ) ,
146-55.
D G a l e n , Plac. 4 . 2 . 1 - 6 (SVF 3.463, part)
ώσπερ δ ' έν τούτοις έπελάθετό τε άμα τών έαυτώ γεγραμμένων ούκ ήξίωσέ τε προς τό τών
παλαιών άντειπείν δόγμα, κατά τόν αυτόν τρόπον ( ί ) έ ν τοις όρισμοίς των γενικών
παθών ούς πρώτους έξέθετο, τελέως αποχωρεί τής γνώμης αυτών, τήν
λύπην οριζόμενος δόξαν πρόσφατον κακού παρουσίας, τόν δε φόβον
προσδοκίαν κακού, τήν δ'ήδονήν δόξαν πρόσφατον αγαθού παρουσίας. (2) άντίκρυς γάρ 5
έ ν τ ο ύ τ ο ι ς τού λογιστικού τής φυχής μόνου μέμνηται παραλείπων τό τ'
επιθυμητικόν καί τό θυμοειδές- καί γάρ τήν δόξαν και τήν προσδοκίαν εν τώ
λογιστικά) μόνιρ συνίστασθαι νομίζει . . . εν μεντοι δή τούτοις τοις όροις ορμάς καί δόξας
κα'ι κρίσεις ύπάρχειν οίεται τά πάθη, ($) κατά δ έ Τ ί ν α ς τών εφεξής Επικουρώ καί
Ζήνωνι μάλλον ή τοις εαυτού δόγμασιν ακόλουθα γράφει. ( 4 ) τήν τε γάρ ί ο
λ ύ π η ν ο ρ ι ζ ό μ ε ν ο ς , "μείωσιν ε ί ν α ι " , φησιν, "επί φευκτω δοκούντι ύπάρ
χειν τήν θ' ήδονήν επαρσιν έφ' αίρετώ δοκούντι ύπάρχειν." ($) καί γάρ αί
μειώσεις καί αί επάρσεις καί αί συστολαί καί αί δ ι α χ ύ σ ε ι ς - καί γάρ
τούτων ενίοτε μέμνηται - τής άλογου δυνάμεως έστι παθήματα ταϊς
δόξαις έπιγιγνόμενα. 15
12 θ' Miiller: δ' Η
Context: C h r y s i p p u s ' d o c t r i n e t h a t t h e πάθη a r e κρίσεις ( 8 - 9 ) is set a g a i n s t s t a t e m e n t s

in his ' w r i t i n g s ' ( 1 , i . e . Περι φυχής) t h a t l o v e b e l o n g s t o t h e έπιθυμητική δύναμις
and anger t o t h e θυμοειδής. Galen's quotations (4.1.5-17) seem to show that
C h r y s i p p u s u s e d this P l a t o n i c t e r m i n o l o g y ; b u t his p u r p o s e in d o i n g s o w a s p r o b a b l y
t o a r g u e t h a t P l a t o s h o u l d h a v e l o c a t e d t h e s e f a c u l t i e s t o g e t h e r w i t h τ ό λογιστικόν in
the heart ( 4 . 1 . 6 ) ; cf. H . N o surviving quotation f r o m Chrysippus proves h i m t o have
e v e r s u p p o r t e d P l a t o ' s p s y c h o l o g y in t h e m a n n e r a l l e g e d b y G a l e n .
2 γενικών Cf. A 3.
8 In t h e o m i t t e d lines G a l e n cites t h e d e f i n i t i o n o f επιθυμία as άλογος όρεξις ( c f .
Β 3 ) as a ' v e r b a l ' a c k n o w l e d g e m e n t o f t h e s o u l ' s άλογος δύναμις.
9-13 F o r E p i c u r e a n use o f t h e t e r m δ ι ά χ υ σ ι ς , c f . U s e n e r [ 1 3 3 ] s . v . ; a n d f o r Z e n o ,
cf. Κ 1.
ι 1 μείωσιν T h e m o r e f a m i l a r t e r m is έκκλισις, Β 2.
Ε Stobaeus 2 . 9 0 , 1 9 - 9 1 , 9 (SVF 3.394, part)
( 1 ) ύ π ό μ έ ν ο ί ν τήν έπιθυμίαν υπάγεται τά τοιαύτα· οργή καί τά είδη αυτής

(θυμός κα'ι χόλος καί μήνις και κότος κα'ι πικρίαι κα'ι τά τοιαύτα), έρωτες σφοδροί και
4θ6
πόθοι, και ίμεροι καί φιληδονίαι καί φιλοπλουτίαι καί φιλοδοξίαι καί τά
όμοια- (ζ) ύ π ό δ έ τήν ήδονήν έπιχαιρεκακίαι καί άσμενισμοί καί γοητείαι
καί τά όμοια- ( 3 ) υ π ό δ έ τόν φόβον όκνοι καί άγωνίαι καί έκπληξις καί
αίσχύναι καί θόρυβοι καί δεισιδαιμονίαι καί δέος καί δείματα- (4) ύ π ό δ έ
τήν λύπην φθόνος, ζήλος, ζηλοτυπία, έλεος, πένθος, άχθος, άχος, ανία,
οδύνη, άση.
Context: a f e w lines a f t e r A .
F o r s i m i l a r c l a s s i f i c a t i o n s , c f . D . L . 7 . 1 1 1 - 1 4 ; C i c e r o , Tusc. 4 . 1 6 .
7 έλεος Included as a b l a m e w o r t h y passion o n the dubious ground that
s u s c e p t i b i l i t y t o p i t y (distress a t a n o t h e r ' s m i s f o r t u n e s ) i m p l i e s s u s c e p t i b i l i t y t o e n v y
(distress a t a n o t h e r ' s p r o s p e r i t y ) ; c f . P l u t a r c h , S i . rep. 1 0 4 6 c ; C i c e r o , Tusc. 3 . 2 1 .
F D i o g e n e s L a e r t i u s 7 . 1 1 6 (SVF 3.431)
( 1 ) είναι δέ καί ευπάθειας φασί τρεις, χαράν, εύλάβειαν, βούλησιν. (ζ) καί
τήν μέν χαράν εναντίον φασίν είναι τή ηδονή, ούσαν εύλογον έπαρσιν τήν
δ' εύλάβειαν τώ φόβιυ, ούσαν εύλογον έκκλισιν. φοβηθήσεσθαι μέν γάρ τόν
σοφόν ουδαμώς, εύλαβηθήσεσθαι δέ. ( 3 ) τή δ' επιθυμία έναντίαν φασίν
εΐναι τήν βούλησιν, ούσαν εύλογον όρεξιν. ( 4 ) καθάπερ ούν ύπό τά πρώτα
πάθη πίπτει τινά, τόν αυτόν τρόπον καί ύπό τάς πρώτας ευπάθειας- καί
ύπό μέν τήν βούλησιν εύνοιαν, εύμένειαν, άαπααμόν, άγάπησιν ύπό δέ τήν
εύλάβειαν αιδώ, άγνείαν ύπό δέ τήν χαράν τέρφιν, εύφροσύνην, εύθυμίαν.
2, 4 φασίν om. F εϋλαβηθήσεσθαι F: εύλαβήσεσθαι BP 6 τ,ί-ητει FP: -<ιν Β
Context: d o x o g r a p h y o f πάθη.
T h e t e r m ευπάθεια is n o t a t t r i b u t e d t o C h r y s i p p u s b y n a m e , a n d it is a b s e n t f r o m
t h e a c c o u n t s o f S t o i c e t h i c s in S t o b a e u s a n d C i c e r o , Fin. 3 . P l u t a r c h , h o w e v e r , says t h e
S t o i c s a r e c o r r e c t t o g i v e this n a m e , a n d n o t άπάθειαι, t o χαραί, βουλήσεις, and
εύλάβειαι, Virt. mor. 4 4 9 B . C i c e r o t o o , a t Tusc. 4 . 1 2 - 1 4 , g i v e s a full a c c o u n t o f t h e
d o c t r i n e . I f C h r y s i p p u s d i d n o t a u t h o r i z e it in its t r a n s m i t t e d form, he certainly
f o r e s h a d o w e d its a c c o u n t o f ευλάβεια (SVF 3 . 1 7 5 ) . S e e f u r t h e r SVF 3 . 4 3 2 - 4 2 . Since
όρμή is a n e c e s s a r y c o n d i t i o n o f a n y a c t i o n , a n d t h e w i s e m a n ' s όρμή is always
φρόνιμη (Stobaeus 2 . 6 9 , 1 ) , o n e o f t h e εύπάθειαι should always c h a r a c t e r i z e his
i m p u l s e . If, h o w e v e r , w e c a n i n t e r p r e t t h e c o n c e p t f r o m S t o b a e u s ' s t a t e m e n t s a b o u t
χ α ρ ά a n d ευφροσύνη ( 2 . 6 9 , 3 - 4 ) , εύπάθειαι a r e n o t universal o r p e r m a n e n t attributes
o f all w i s e m e n . In D . L . 7 . 9 4 χ α ρ ά a n d ευφροσύνη a r e d e s c r i b e d as επιγε ννήματα of
v i r t u e . T h e a b s e n c e o f a ε υ π ά θ ε ι α c o r r e s p o n d i n g t o λυπή is d u e t o t h e w i s e m a n ' s
n e v e r b e i n g a f f e c t e d b y t h e ' p r e s e n c e ' o f κακοί;; c f . C i c e r o , Tusc. 4 . 1 4 . For further
d i s c u s s i o n , see I n w o o d [ 5 4 7 ) , 173-5.
5 εύλογον όρεξιν Is this t h e s a m e as w h a t C h r y s i p p u s calls όρμή λογική έπί τι
Οσον χρή ήδον (SVF 3• 4 ^ 3 ) ? T h e u s e o f ήδομαι here implies that the technical
d i s t i n c t i o n b e t w e e n χ α ρ ά a n d ηδονή is c o m p a t i b l e w i t h r e g a r d i n g t h e f o r m e r as a
s p e c i e s o f p l e a s u r e in o r d i n a r y l a n g u a g e u s e .
G Plutarch, Virt. mor. 4 4 6 F - 4 4 7 A (SVF 3.459, part)
( 1 ) έ ν ι ο ι δ έ φασιν ούχ έτερον ε ί ν α ι τ ο ύ λόγου τό πάθος ουδέ δυεΐν διαφοράν

και στάσιν, άλλ' ενός λόγου τροπήν έπ' αμφότερα, λανθάνουσαν ημάς
όξύτητι και τάχει μεταβολής, (ζ) ού συνορώντας ότι ταύτόν έστι τής
φυχής ω πέφυκεν έπιθυμεΐν και μετανοεΐν, όργίζεσθαι και δεδιέναι,
φέρεσθαι πρός τό αίσχρόν ύφ' ηδονής καί φερομένης πάλιν αυτής 5
έπιλαμ/3άνεσθαι· ( 3 ) καί γάρ έπιθυμίαν καί όργήν καί φόβον καί τά
τ ο ι α ύ τ α π ά ν τ α δ ό £ α ? ε ί ν α ι κ α ί κρίσεις πονηρός, ού περί έν τι γινομένας τής
φυχής μέρος, άλλ' όλου τού ηγεμονικού ροπάς καί είξεις και συγκαταθέ
σεις καί ορμάς καί όλως ενεργείας τινάς ούσας έν όλίγω μεταπτωτάς,
ώσπερ αί τών παίδων έπιδρομαί τό ραγδαίον καί τό σφοδρόν επισφαλές i q
ύπ' ασθενείας καί άβέβαιον έχουσι.
4 φ vel ο codd. 5 φερομένης codd.: φερομένη Arnim αυτής Pohlenz: εαυτής G: αυτής cett.
Context: a i e w p a g e s a f t e r 6 1 Β a n d c o n t i n u i n g t h e s a m e s u b j e c t .
2 τροπήν Cf. 6 1 B 29.
6—11 C f . C i c e r o , Acad. 1 . 3 9 , r e p o r t i n g Z e n o , e s p e c i a l l y perturbationes voluntarias
esse putabat.
Η G a l e n , Plac. 3 . 1 . 2 5 (SVF 2.886, part)
"κοινή δέ μοι δοκούσιν οί πολλοί φέρεσθαι έπί τούτο ώσανεί συναισθανό

μενοι περι τόν θώρακα αύτοΐς τών κατά τήν δ ι ά ν ο ι α ν παθών γιγνομένων
καί μάλιστα καθ' όν ή καρδία τέτακται τόπον, οιον μάλιστα επί τών λυπών
και τών φόβων και έπί τής οργής και μάλιστα τοΰ θυμού. '
ι κοινή vel κοινοί codd. πολλοί Ricci: λοιποί codd. 2 αύτοίς Einarson: αύτοίς codd.
Context: q u o t a t i o n f r o m b o o k ι o f C h r y s i p p u s , On soul.
I G a l e n , Plac. 5 . 6 . 3 4 - 7 (Posidonius frr. 3 3 , 1 6 6 , part)
( 1 ) και γάρ καί τούτο δείκνυσιν έν τοις εξής ό Ποσειδώνιος - ού τοις

φαινομένοις μόνοις άλλά καί Ζήνωνι καί Κλεάνθει διαφέρεται. (ζ) τήν μέν
ουν τού Κλεάνθους γνώμην υπέρ τοΰ παθητικού τής φυχής έκ τώνδε
φαίνεσθαι φησι τών έπων
τί ποτ' έσθ' δ βούλει, θυμέ; τούτο μοι φράσον. 5

έγώ, λογισμέ; πάν ό βούλομαι ποιείν.
(ή) βασιλικόν γε- π λ η ν όμως είπον πάλιν,
ώς άν επιθυμώ, ταύθ' όπως γενήσεται.
(]) ταυτί τά αμοιβαία Κλεάνθους φησίν είναι Ποσειδώνιος έναργώς

ένδεικνύμενα τήν περι τού παθητικού τής φυχής γνώμην αύτοΰ, εί γε δή 1 0
πεποίηκε τόν λογισμόν τώ θυμώ διαλεγόμενον ώς έτερον ετέρα». (4) ό δ έ

Χρύσιππος ούθ' έτερον είναι νομίζει τό παθητικόν τής φυχής τού
λογιστικού καί τών άλόγιυν ζώων αφαιρείται τά πάθη φανερώς επιθυμία
τε καί θυμώ διοικούμενων, ώς καί ό Ποσειδώνιος υπέρ αυτών έπί πλέον
διεζέρχεται.
3 ουν om. Η τού om. L 5 ό H ( c o r r ) : ότ€ Η: ότι Aid. 6 εγώ codd.: λίγα, Powell 7 (ή>
Powell 8 <is codd.: ών Comanus: όα' Wyttenbach 10 ίν&(ΐκνΰμίνα Bake: -ος codd. [4 ό
om. Η
Context: P o s i d o n i u s ' a c c o u n t o f t h e a b a t e m e n t o f p a s s i o n s .
2 φαινομένοΐξ T h e ' f a c t s ' as e x p l a i n e d in P .
J G a l e n , Plac. 4 . 2 . 1 0 - 1 8 (SVF 3.462, part)
( 1 ) "δεί δέ πρώτον έντεθυμήσθαι οτι τό λογικόν ζώον άκολουθητικόν φύσει

έστι τώ λόγω καί κατά τόν λόγον ώς άν ηγεμόνα πρακτικόν. (ζ) πολλάκις
μέντοι καί άλλως φέρεται έπί τινα καί άπό τίνων άπειθώς τω λόγω
ώθούμενον έπί πλεΐον, ( 3 ) καθ' ήν φοράν αμφότεροι έχουσιν οί όροι, τής
παρά φύσιν κινήσεως άλόγως ούτως γινομένης καί τού έν ταίς όρμαίς
πλεονασμού. ( 4 ) τό γάρ άλογον τουτί ληπτέον άπειθές λόγω καί
άπεστραμμένον τόν λόγον, καθ' ήν φοράν καί έν τώ έθει τινάς φαμεν
ώθείσθαι καί άλόγως φέρεσθαι άνευ λόγου (καί) κρίσεως- (ού γάρ) ώς εί
διημαρτημένως φέρεται καί παριδών τι κατά τόν λόγον, ταύτ' έπισημαι-
νόμεθα, άλλά μάλιστα καθ' ήν υπογράφει φοράν, ού πεφυκότος τού
λογικού ζώου κινεΐσθαί ούτως κατά τήν φυχήν, άλλά κατά τόν λόγον." ή
μεν ούν έτερα τών τού Χρυσίππου ρήσεων έξηγουμένη τον πρότερον τών όρων τον πάθους
ένταυθοί τελεντά. τήν δ ' ύπόλοιπον έν ή τον έτερον ορον εξηγείται γεγραμμένην εφεξής
τήδε κατά το πρώτον σύγγραμμα ίϊερί παθών ήδη σοι παραθήσομαι- (5) κατά τούτο
δέ καί ό πλεονασμός τής ορμής εΐρηται, διά τό τήν καθ' αυτούς καί
φυσικήν τών ορμών συμμετρίαν ύπερβαίνειν. (6) γένοιτο δ' άν τό
λεγόμενον διά τούτων γνωριμώτερον, οΐον έπί τού πορεύεσθαι καθ' όρμήν
ού πλεονάζει ή τών σκελών κίνησις άλλά συναπαρτίζει τι τή όρμή ώστε
καί στήναι, όταν έθέλη, καί μεταβάλλειν. (j) έπί δέ τών τρεχόντων καθ'
ορμήν ούκέτι τοιούτον γίνεται, άλλά πλεονάζει παρά τήν όρμήν ή τών
σκελών κίνησις ώστε έκφέρεσθαι καί μή μεταβάλλειν ευπειθώς ούτως
ευθύς έναρξαμένων. (8) αΐς οϊμαί τι παραπλήσιον καί έπί τών ορμών
γίνεσθαι δ ι ά τό τήν κατά λόγον ύπερβαίνειν συμμετρίαν, ώσθ' όταν ορμά
μή ευπειθώς έχειν πρός αυτόν, ( ο ) έπί μέν τού δρόμου τού πλεονασμού
λεγομένου παρά τήν όρμήν, έπί δέ τής ορμής παρά τόν λόγον. συμμετρία
γαρ εστι φυσικής ορμής ή κατά τόν λόγον καί έως τοσούτου (ού) [καί έως]
αυτός άξιοι, διό δή καί τής υπερβάσεως κατά τούτο καί ούτως γινομένης πλεονάζουσα
τ« όρμή λέγεται είναι καί παρά φύσιν καί άλογος κίνησις φνχής."
8 (.και) Petersen (ού γάρ} De Lacy 1 0 υπογράφει codd.: ύπογράφομΐν Mullet ι Κ τή όρμή
Muller: τής ορμής codd. 26 ου suppl., και «ως del. Α.Α. Long et C. Murgu: και del. Muller
Context: a f e w lines a f t e r D . G a l e n t a k e s C h r y s i p p u s t o b e i m p l y i n g t h a t t h e soul

c o n t a i n s a n i r r a t i o n a l f a c u l t y a n a l o g o u s t o a r u n n e r ' s w e i g h t ( c f . Plac. 4 . 2 . 3 2 ) . W i t h 1-
4, cf. A 1, 6-7.
3 φέρεται-τινων Referring t o the standard a c c o u n t o f action caused by impulse
or repulsion; cf. 5 3 P - Q .
10 υ π ο γ ρ ά φ ε ι I f t h e t e x t is s o u n d , it is best t o t a k e t h e s u b j e c t as ' t h e e x p r e s s i o n s '
ώθεϊσθαι-κρίσεως, 8.
ιό συμμετρίαν C f . Epictetus, Diss. 4 . 1 . 8 4 o n having a n όρεξις which is
σύμμετρος.
Κ G a l e n , Plac. 4 . 3 . 2 - 5 ( P o s i d o n i u s fr. 3 4 , p a r t )
( 1 ) και γάρ Ζήνωνι κατά γ ε τ ο ύ τ ο και έαυτώ και π ο λ λ ο ί ς ά λ λ ο ι ς μάχεται
τών Στωικών, οίου τ ά ς κρίσεις α υ τ ά ς τ ή ς φυχής ά λ λ ά καί τάς επί ταυταις

άλογους σ υ σ τ ο λ ά ς καί ταπεινώσεις καί δήξεις επάρσεις τε καί δ ι α χ ύ σ ε ι ς
ύ π ο λ α μ β ά ν ο υ σ ι ν ε ί ν α ι τ ά τής φυχής πάθη. ( 2 ) Ποσειδώνιος μέν γε τελέως
άπεχώρησεν αμφοτέρων τών δοξών οΰτε γάρ κρίσεις οΰτε έπιγιγνόμενα 5
κρίσεσιν, άλλ' ύπο τής θυμοειδοΰς τε καί έπιθυμητικής δυνάμεως ηγείται
γίγνεσθαι τά πάθη κατά πάν άκολουθήσας τώ παλαίω λόγω. ( 3 ) καί
πυνθάνεταί γε τών περί τόν Χρύσιππον ούκ όλιγάκις έν τή Περί παθών
εαυτού πραγματεία, " τ ι ς ή τής πλεοναζούσης ορμής έστιν α ί τ ι α ; ό μ έ ν γάρ
λόγος ούκ άν δύναιτό γε πλεονάζειν παρά τά εαυτού πράγματα τε καί ίο
μέτρα, πρόδηλον ούν ώς έτερα τις άλογος έστι δύναμις αιτία τού
πλεονάζεοθαι τήν όρμήν υπέρ τά μέτρα τού λόγου, καθάπερ τού
πλεονάζεσθαι τόν δρόμον υπέρ τά μέτρα τής προαιρέσεως άλογος ή αιτία,
τό βάρος τού σώματος."
8 τών Kidd: τους codd.
Context: s h o r t l y a f t e r J .
1 Ζήνωνι P o h l e n z [ 3 3 5 ] , 1 8 8 - 9 3 , f o u n d s u p p o r t h e r e f o r his v i e w t h a t Z e n o a n d
Cleanthes (cf. I) regarded t h e πάθη as q u i t e i n d e p e n d e n t o f λόγος, i.e. άλογοι
κ ι ν ή σ ε ι ς in a n u n q u a l i f i e d sense o f ά λ ο γ ο ς w h i c h C h r y s i p p u s m o d i f i e d . T h e r e c e n t
t e n d e n c y has been t o m i n i m i z e the differences b e t w e e n the t w o Stoics. C f . Rist [ 3 0 3 ] ,
2 8 - 3 3 ; Lloyd [590I, 239-41.
9 L a n d Ν bear o n Posidonius' question.

13 δ ρ ό μ ο ν T a k i n g up C h r y s i p p u s ' a n a l o g y in J 6 - 9 .
L G a l e n , Plac. 4 . 5 . 2 1 - 6 (SVF 3.480, part)
(1) " ο ύ γ ά ρ έ ν τ ω κ ρ ί ν ε ι ν αγαθά έκαστα τούτων λέγεται άρρωστήματα

ταύτα, άλλά καί κατά τό έπί πλέον έκπεπτωκέναι πρός τ α ύ τ α τ ο ΰ κ α τ α
φύσιν." . . . (ί) ώς εί καί ούτως έλεγεν, άρρωστήματα γίνεσθαι κατά τήν φυχήν
ούχ απλώς τω φευόώς ύπειληφέναι περί τίνων ώς αγαθών ή κακών, άλλά τώ μέγιστα
νομίζειν αυτά- μηδέπω γάρ άρρώστημα τήν περί τών χρημάτων ε ί ν α ι δόξαν $
ώς αγαθών, ά λ λ ' έ π ε ι δ ά ν τ ι ς αυτά μέγιατον αγαθόν είναι νομίζη καί μηδέ
ζήν άξιον ύπολαμβάνη τώ στερηθέντι χρημάτων έν τούτω γάρ συνίστασ-
θαι τήν τε φιλοχρηματίαν κ α ί τήν φιλαργυρίαν άρρωστήματα ούσας, άλλά
τώ ταύτα φάσκοντι Ποσειδώνιος άντιλέγων ώδέ πώς φησί' "τοιούτων δ* ύπό τού
Χρυσίππου λεγομένων . . . " ΙΟ
7 ύπολα/χρ'άντ) Kiihn: -οι codd.
Context: t h e a l l e g e d i n c o n s i s t e n c y o f C h r y s i p p u s ' s t a t e m e n t in 1 - 3 w i t h his thesis t h a t

t h e πάθη are κρίσεις.
3-8 These lines s e e m t o report a Chrysippean position (cf. 9—10) though
e x p r e s s e d as o n l y a p o s s i b l e i n t e r p r e t a t i o n o f his w o r d s ( c f . ίσιος άν τις φήσειε, two
lines b e f o r e ώς εί . . . ) .
8 άρρωστήματα C f . S 2 - 3 , a n d S e n e c a , Ep. 7 5 . 1 1 - 1 2 , d i s t i n g u i s h i n g adfectus
(τόπι morbus.
Μ G a l e n , Plac. 5 . 5 . 8 - 2 6 ( P o s i d o n i u s fr. 1 6 9 , p a r t )
( 1 ) τριών ονν τούτων ήμΐν οίκειώσεων ύπαρχουσών φύσει καθ' έκαστον

τών μορίων τής φυχής εΐδος, προς μέν τήν ήδονήν διά τό έπιθυμητικόν,
πρός δέ τήν νίκην διά τό θυμοειδές, πρός δέ τό καλόν διά τό λογιστικόν, (ι)
Επίκουρος μέν τήν τού χειρίστου μορίου τής φυχής οίκείωσιν έθεάσατο
μόνην, ό δέ Χρύσιππος τήν τού βέλτιστου, φάμενος ημάς οίκειούσθαι πρός 5
μόνον τό καλόν, όπερ είναι δηλονότι καί αγαθόν. ( 3 ) έάσας ουν τάς δύο ό
Χρύσιππος είκότως απορεί περί τής κατά τήν κακίαν γενέσεως ο ύ τ ' αίτίαν
έχων ειπείν αυτής ούτ£ τρόπους τής ουστάοεως ούθ' όπως άμαρτάνεΐ τά παιδία
δυνάμενος έξευρεΐν, άπερ ευλόγως οΐμαι πάντα καί ό Ποσειδώνιος αυτού
καταμέμφεται καί ελέγχει. ( 4 ) εί γάρ δή πρός τό κ α λ ό ν ευθύς έξ αρχής ίο
ώκείωται τ α π α ι δ ί α , τήν κακίαν ούκ ένδοθεν ούδ' έξ εαυτών άλλ' έξωθεν
μόνον έχρήν αύτοΐς έγγίγνεσθαι. άλλά μήν όράταίγε, κάν χρηστοΐς έθεσιν
εντρέφηται καί προσηκόντως παιδεύηται, πάντως έξαμαρτάνοντά τ ι , καί
τούτ' αυτό καί ό Χρύσιππος ομολογεί. (<,) καίτοι γ' ένήν αύτώ ύπεριδόντι
τών έναργώς φαινομένων αυτό μόνον όμολογήσαι τό ταΐς ίδίαις ύποθέσε- 15
σ ι ν ά κ ό λ ο υ θ ο ν , e i κ α λ ώ ς άχθείη τά παιδία, πάντως αυτά φάσκοντι σοφούς
άνδρας γενήσεσθαι τοΰ χρόνου προϊόντος. ( 6 ) ά λ λ ' ούκ έτόλμησε τούτο γε
καταφεύσασθαι τών φαινομένων, ά λ λ ά κάν ύπό φιλοσοφώ τρέφηται μόνοι
κ α ί μηδέν μήτε θεάσηται μήτ' άκούση πώποτε παράδειγμα κακίας, όμως
ουκ έξ ανάγκης αυτά φιλοσοφήσειν . . . ( 7 ) επειδάν γάρ λέγη τάς περί 20
άβαθων καί κακών έγγίνεσθαι τοις φαύλοις διαστροφάς διά τε τήν
τιθανότητα τ ώ ν φαντασιών καί τήν κατήχησιν, έρωτητέον αυτόν τήν
αιτιαν δ ι ' ήν ηδονή μέν ώς αγαθόν άλ^^δών δ' ώς κακόν πιθανήν
ττροβάλλουσι φαντασίαν. ούτως δέ και διά τί τήν μέν νίκην τήν έν

Ολυμπίασιν καί τήν τών ανδριάντων άνάθεσιν έπαινούμενά τε και 25
μ α κ α ρ ι ζ ό μ € ν α πρός τών πολλών άκούοντες ώς αγαθά, περί δέ τής ήττης τε
κ α ι τής ατιμίας ώς κακών, έτοίμως πειθόμεθα; ( 8 ) κ α ί γάρ καί ταύθ' ό
Ποσειδώνιος μέμφεται καί δεικνύναι πειράται πασών τών ψευδών υπολήψεων τάς
οιτιαϊ έν μέν τώ θεωρητικά) διά τής παθητικής ολκής, προηγεΐσθαι δ ' αυτής τάς ψευδείς
δόξας άσθενήσαντος περί τήν κρίσιν τοϋ λογιστικού- γεννάαθαι γάρ τώ ζ ώ α ) τήν 30
όρμήν ενίοτε μέν έπι τή τοΰ λογιστικού κρίσ€ΐ, πολλάκις δ' έ π ί τή κινήσει
τού παθητικού. ( 9 ) σ υ ν ά π τ ε ι δ ' ε ί κ ό τ α > ? ι οΐς λόγοις τούτοις ό Ποσειδώνιος
τά κατά τόν φυσιογνώμονα φαινόμενα- και γάρ τών ζώων και τών
ανθρώπων όσα μέν εύρύστερνά τε κ α ί θερμότερα θυμικώτερα πάνθ'
ύπάρχει(ν) φύσει, όσα δ έ π λ α τ υ ί σ χ ι ά τ ε κ α ί φυχρότερα δειλότερα, (ίο) 35
καί κατά τ ά ? χώρας δέ ού σμικρώ τινι διενηνοχέναι τοΐς ήθεσι τούς
ανθρώπους είς δειλίαν και τόλμαν ή τό φιλήδονόν τε καί φιλόπονον, ώς τών
παθητικών κινήσεων τής φυχής επομένων άεί τή διαθέσει τού σώματος,
ήν έκ τής κατά τό περιέχον κράσεως ού κατ' ολίγον άλλοιοΰσθαι. καί γάρ
δή καί τό αιμα διαφέρειν έν τοΐς ζώοις φησί θερμότητι καί φυχρότητι καί 40
πάχει καί λεπτότητι καί άλλαις [φησί\ διαφοραϊς ούκ όλίγαις, υπέρ ών
Αριστοτέλης έπί πλείστον διήλθεν. ημείς δέ κατά τον οίκεϊον καιρόν έπί
προήκοντι τ ω λόγω μνημονεύσομεν αυτών, ήνίκα άν καί αύτάς τάς Ιπποκράτους τε και
Πλάτωνος ρήσεις περί τούτων παραγράφωμεν. ( ΐ ΐ ) έ ν δ έ τ ώ παρόντι προς τούς
περί τ ο ν Χρύσιππον ό λόγος ένέστηκέ μοι μήτ άλλο τι γιγνώσκοντας τών 45
κ α τ ά τ ά πάθη μήθ' ώς α ί τ ο ϋ σώματος κράσεις οικείας εαυταΐς εργάζονται
τάς παθητικάς κινήσεις- ούτως γάρ ό Ποσειδώνιος ονομάζειν ειωθεν.
5 οίκειούσθαι Bas.: οίκ€ΐά>σσαι Η: ώκειώσθαι L η απορεί περί Diels: άπορεΐν έρεϊ codd. καί
ελέγχει Η: TC καί λέγει L 12 y t Η: T C L 14 καί om. L γ' ένήν Η: γέγονεν L 19 άκούοη
Kuhn: άκονσειε Η: άκούση μήτε L ομαις Η: οπαις L 20 τάς Η: τις L 2 1 αγαθών καί κακών
Η: αγαθόν καί κακού L 27 κακών Muller: κακά codd. 29 θεωρηματικώ L θεωρητικά]
([σκέμματι γινομένων διά τής άμαθίας, έν οέ τώ πρακτικώ) Edelstein/Kidd: θεαιρητικώ (γίγνεσθαι δι'
άμαθίας. έν όέ τώ πρακτικώ) De Lacy αυτής Η: αύταίς L 3 ° άσθενήσαντος L: -τας Η 33
τον φνσιογνώμονα Η: τήν φυαιογνωμονίαν L 35 ύπάρχει([ν} Kuhn: -ει codd. 41 φησι del.
Muller 43 αΰτάς Kiihn: ταύτας codd. 44 παραγράφωμεν Aid.: περιγράφωμεν codd. 4^
κράσεις Η: κρίσεις L
Context: e x p o s i t i o n o f t h e s o u l ' s t r i p a r t i t e n a t u r e , a n d c r i t i c i s m o f C h r y s i p p u s ' denial

o f this.
1-3 F o r G a l e n ' s d e p e n d e n c e o n P o s i d o n i u s h e r e , c f . Plac. 4 . 7 . 3 5 a n d N .
20-2 T O S. . . διαστροφάς . . κατήχησιν T h e standard Chrysippean doc
t r i n e ; c f . SVF 3 . 2 2 8 - 3 6 , e s p e c i a l l y 2 2 9 , w h i c h a n s w e r s P o s i d o n i u s ' q u e s t i o n in 2 2 - 4 ,
and L o n g [ 5 3 1 ] , 336-7·
28-30 T h e t e x t o f t h e s e i m p o r t a n t lines is s o o b s c u r e t h a t w e o m i t t h e m from
vol. 1 . Posidonius wishes t o s h o w w h y Chrysippus' a c c o u n t o f the external source o f
false v a l u e j u d g e m e n t s is i n a d e q u a t e . H i s o w n a n s w e r , as s k e t c h e d in Κ 3 ( c f . Ν , Ρ i ) ,
is t o i n v o k e t h e ' p u l l ' o f t h e i r r a t i o n a l f a c u l t i e s o f soul - h e n c e παθητική όλκή. 29-30
r e c a l l s his f o r m u l a t i o n o f t h e τ έ λ ο ϊ . C f . 6 3 J , 6 4 1 ; a n d G a l e n , Plac. 5 . 6 . 4 - 5 . e s p e c i a l l y
τό δή τών παθών αίτιον . . . κατά μηδέν άγεσθαι ύπό τού άλογου . . . τής φυχής
Since Posidonius wants c o m p l e t e l y t o reject t h e v i e w that t h e passions h a v e a n y
r a t i o n a l f o u n d a t i o n , o r result f r o m false j u d g e m e n t s ( c f . Κ 2), it is h a r d t o m a k e a n y
sense o f 2 0 - 3 0 , 'false o p i n i o n s p r e c e d e t h e pull o f p a s s i o n ' , e v e n w i t h t h e l a c u n a a n d
s u p p l e m e n t s (see a p . e r i t . ) s u g g e s t e d a f t e r θεωρητικώ. N o r can w e conjecture what
t h a t t e r m signifies h e r e .
42 Posidonius had the reputation o f ' A n s t o t e h z i n g ' (Strabo 2 . 3 . 8 ) ; cf. Kidd [379]·
210-11.
Ν G a l e n , Plac. 5 . 6 . 1 8 - 1 9 ( P o s i d o n i u s fr. 1 6 1 , p a r t )
"καί τας αρχάς δέ τής έν τοίς αίρετοίς τε καί φευκτοίς διαστροφής έδίδαξεν ή αιτία τών
•παθών ευρεθείσα." τ ά γ ά ρ οικεία ταϊς a A o y o i c ; δ υ ν ά μ € σ ι τής φυχής έξαπατώ-
μενοί τίνες ώς απλώς οικεία δοξάζουσιν ούκ είδότες ώς το μέν ήδεσθαί τε
και το κρατείν τών πέλας τού ζωώδους τής φυχής έστιν όρεκτά, σοφία δέ
καί πάν όσον αγαθόν τ€ καί καλόν άμα τού λογικού τ€ καί θείου. S
Context: a f e w lines a f t e r 6 4 1 .
Ο G a l e n , Plac. 4 . 7 . 1 2 - 1 7 (SVF 3.466, part)
ότι δ' έν τώ χρόνψ μαλάττεται τα πάθη, καν αίδόξαι μένωσι τον κακόν τι αύτοίς γεγονέναι,
καί ό Χρύσιππος iv τώ δευτέρω Περί παθών μαρτυρεί γράφων ώδε- ( ί ) "ζητήσαι δ' άν
τις καί περί τής άνέσεως τής λύπης, πώς γίνεται, πότερον δόξης τινός
μετακινούμενης ή πασών διαμενουαών, καί διά τί τούτ' έσται." είτ'
επιφερων φησι, (ί) "δοκεί δέ μοι ή μέν τ ο ι α ύ τ η δόξα διαμένειν, οτι κακόν 5
α ΰ τ ο ο δ ή π ά ρ ε σ τ ι ν , έγχρονιζομένης δ' άνίεσθαι ή συστολή καί ώς οΐμαι ή
έπί τήν συστολήν όρμή. (]) τυχόν δέ καί ταύτης διαμενούαης ούχ
ύπακούσεται τά έξης, διά ποιάν άλλην έπιγινομένην διάθεσιν άσυλλόγισ-
τον τούτων γινομένων. (4) ούτοι γάρ καί κλαίοντες παύονται καί μή
βονλόμενοι κλαίειν κλαίουσιν, όταν μή όμοιας τάς φαντασίας τά !0
υποκείμενα ποιή καί ένιστήταί τι ή μηθέν. όν τρόπον γάρ ή θρήνων παύσις
γίνεται καί κλαυθμοί, τοιαύτα εύλογον καί έπ' εκείνων συντυγχάνειν έν
ταίς άρχαΐς μάλλον τών πραγμάτων κινούντων, καθάπερ έπι τών τόν
γέλωτα κινούντων γίνεσθαι έφην, καί τά όμοια τούτοις."
8 - 9 άσνλλόγιστον Miiller: δισνλλόγιστον vel sim. codd.: ονσσνΚλόγιστον Pohlenz 10 μή seel. Riccl
Context: P o s i d o n i u s ' r e f u t a t i o n s o f C h r y s i p p u s .
5-11 O b s c u r e t e x t a n d t r a i n o f t h o u g h t . In 5 - 7 C h r y s i p p u s a p p e a r s t o t a k e u p his
first a l t e r n a t i v e in 3 - 4 , δόξης τινός μετακινούμενης, identifying the 'impulse t o the
c o n t r a c t i o n ' w i t h a n o p i n i o n t h a t a l t e r s . In 7 - 9 , w h e r e ταύτης s h o u l d r e f e r t o ή έπί
τήν συστολήν όρμή, h e takes up the second alternative in 4 , πασών \δοξών\
δ ι α μ ε ν ο υ σ ώ ν . τ ά έξης, 8 , t h e n , s h o u l d r e f e r t o t h e c o n t r a c t i o n itself, w h i c h ' w i l l n o t
c o r r e s p o n d ' (ούχ ύπακούσεται) w i t h t h e i m p u l s e ( c f . Plac. 4 . 7 . 3 6 , w h e r e P o s i d o n i u s
d e n i e s this p o s s i b i l i t y ) . T h u s , i f t h e p a s s i o n a t e m e n t a l s t a t e w e r e r e p r e s e n t e d as ' h e r e is
s o m e t h i n g v e r y b a d , t h e r e f o r e I s h o u l d c o n t r a c t (feel d e p r e s s e d ) ' , t h e d e p r e s s i o n fails
t o o c c u r o w i n g t o a d i f f e r e n t διάθεσις w h i c h d o e s n o t d r a w t h e i n f e r e n c e n e c e s s a r y t o
p r o d u c e t h e p a s s i o n . S o m e s u c h t h o u g h t s e e m s r e q u i r e d b y 8—9, w h e r e Miiller's
α σ υ λ λ ό γ ι σ τ ο ΐ ' ( c f . Ρ 7 , a n d 3 6 A 21 f o r its t e c h n i c a l sense) fits t h e c h a n g e o f e m o t i o n a l
state e x e m p l i f i e d in 9 - 1 1 . G a l e n ( 4 . 7 . 1 9 ) c l a i m s t h a t C h r y s i p p u s c o n f e s s e d t o f i n d i n g
t h e c a u s e o f t h e a b a t e m e n t o f p a s s i o n δυσλόγιστον, b u t this, w e s u g g e s t , is a p o l e m i c a l
m i s r e p r e s e n t a t i o n o f w h a t e v e r -λογιστος w o r d C h r y s i p p u s u s e d in 8.
10 μή O m i t t e d in t h e r e p e t i t i o n o f t h e s e lines a t 4 . 7 . 3 7 ; b u t w h a t e x p l a i n s t h e
c h a n g e o f e m o t i o n a l s t a t e m u s t b e t h e o c c u r r e n c e o f i m p r e s s i o n s not s i m i l a r t o t h o s e
w h i c h p r o m p t e d t h e passion.
Ρ G a l e n , Plac. 4 . 7 . 2 4 - 4 1 ( P o s i d o n i u s fr. 1 6 5 , part)
(ι) αυτός τ ε δείκνυσιν ώς ύπό θυμού και επιθυμίας γίγνεται τά πάθη καί
δ ι α τ ί ν α τήν αίτίαν ev τω χρόνω καθίσταται, κάν αί δόξαι τε καί αί κρίσεις
έτι μένωσι τού κακόν ύπάρχειν αύτοίς ή γεγονέναι . . . ( 2 ) ώς yap έφίεται
τό παθητικόν τής φυχής οικείων τινών όρεκτών, ούτως καί τυγχάνον
αυτών έμπίπλαται κάν τούτω τήν εαυτού κίνησιν καθίστησιν, ήτις έ κ ρ ά τ ε ι 5
τής ορμής τού ζώου καί καθ' έαυτήν ήγεν έφ' ο τι παρήγετο. ( 3 ) ούκουν
άσυλλόγιστοι τής παύλης τών παθών είσιν αί α ί τ ί α ι , καθάπερ ό
Χρύσιππος έλεγεν . . . ( 4 ) δ ι ά τούτο τοίνυν και τά έθη φ α ί ν ε τ α ι π λ ε ί σ τ ο ν
δ υ ν ά μ ε ν α καί όλως ό χρόνος είς τάς παθητικάς κινήσεις, έν μέν γάρ τοΐς
έθεσιν ο'ικειούται κατά βραχύ τό τής φυχής άλογον οΐς άν έντρέφηται. ι 0
4 όρεκτών Μ: ορεκτικών Η τυγχάνον Dc Lacy: τυγχανόντων κα'ι τυγχανόντων codd. 5 εαυτού

Muller: εαυτών codd. 9 όλοις Pohlcnz: όλος codd.
Context: P o s i d o n i u s ' r e s p o n s e t o C h r y s i p p u s in O .
Q G a l e n , Plac. 5 . 6 . 2 2 - 6 (including Posidonius fr. 1 6 2 )
( 1 ) τώ μ έ ν γάρ άλόγω δ ι ά τ ώ ν άλογων ή τε ωφέλεια καί ή βλάβη, τω

λογικώ δ έ δ ι ' επιστήμης τε καί άμαθίας. (ζ) καί ταύτ' ούν έκ τής τών
παθών αιτίας γνωσθείσης ώφελεΐσθαί φησιν ημάς ό Ποσειδώνιος καί
προσέτι "τά διαπορούμενα", φησί, "περί τής έκ πάθους ορμής έξέφηνεν."
ε'ιτ' αυτός άττα π ο τ ' αυτά έστιν επιφέρων εξηγείται τόνδε τον τρόπον (3) ο ΐ μ α ι γάρ 5
ό τ ι π ά λ α ι βλέπετε πώς διά λόγου μέν πεισθέντες κακόν έαυτοΐς παρεΐναι ή

έπιφέρεσθαι ούτε φοβούνται ούτε λυπούνται, φαντασίας δ' εκείνων αυτών
λαμβάνοντες. ( 4 ) π ώ ς γάρ άν τις λόγω κινήαειε τό άλογον, έάν μή τινα
άναζωγράφησιν προσβάληται αισθητή παραπλησίαν; ούτως γούν έκ
διηγήσεώς τίνες είς έπιθυμίαν έκπίπτουσιν καί έναργώς έγκελευσαμένου 10
φεύγειν τόν έπιφερόμενον λέοντα ούκ ίδόντες φοβούνται."
4 έκ πάθους Η: εμφανούς L $ αυτά om. L 8 λαμβάνοντες L: -ονται Η λόγω Η: λόνοί L
Context: a f e w lines a f t e r Ν .
For discussion, cf. Kidd [ 3 7 9 ] , 205-6.
R G a l e n , Plac. 5 . 2 . 3 - 7 (Posidonius fr. 1 6 3 , part)
(1) Χρύσιππος μέν γάρ άνάλογον έχειν αυτήν φησι τοΐς έπιτηδείοις
σώμασιν είς πυρετούς έμπίπτειν ή διάρροιας ή τι τοιούτον έτερον έπι
μικρά καί τυχούση προφάσει. (ι) καί μέμφεται γε ό Ποσειδώνιος αυτού
τήν εικόνα· χρήναι γάρ φησιν ού τ ο ύ τ ο ι ς άλλά τοις απλώς ύγιαίνουσι
σώμασιν είκάσαι τήν τών φαύλων φυχήν ( 3 ) ε ί τ ε γάρ έπί μεγάλοις αίτίοις $
εΐτ' έπί μικροϊς πυρέττοιεν ουδέν διαφέρειν ώς πρός τό πάσχειν τε αύτα
καί είς πάθος άγεσθαι καθ' ότιούν, άλλά τώ τά μέν εύέμπτωτα ε ί ν α ι τά δ ε
δ υ σ π τ α ι τ α διαφέρειν αλλήλων. ( 4 ) ούκουν ορθώς είκάζεσθαίφησιν ύπό τού
Ι
Χρυσίππου τήν μέν ύγίειαν τής φυχής τή τοΰ σώματος ύγιεία, τήν δέ νόσον
τή ραδίως είς νόσημα εμπιπτούση καταστάσει τοΰ σώματος- απαθή μέν ίο
y a p γίγνεσθαι φυχήν τήν τού σοφού δηλονότι, σώμα δ' ουδέν ύπάρχειν
απαθές- ($) ά λ λ ά δικαιότερον είναι προσεικάζειν τάς τών φαύλων φυχάς
" ή τ ο ι τή σωματική υγιεια εχουση το ευεμπτωτον εις νοσον - ουτω γάρ
ώνόμασεν ό Ποσειδώνιος — "ή αυτή τή νόσω", είναι γάρ ήτοι νοσώδη τινά
έξιν ή ήδη νοσούσαν. (ό) συμφέρεται μέντοι τώ Χρυσίππω καί αυτός ώς ι$
νοσείν τε λέγειν τήν φυχήν απαντάς τούς φαύλους έοικέναι τε τήν νόσον
αυτών ταίς είρημέναις τού σώματος καταστάσεσι. (y) λέγει γούν ώδε κ α τ ά
λέξιν "διό καί ή νόσος τής φυχής έοικεν ούχ ώς ό Χρύσιππος ύπείληφε τή
νοσώδει καχεξία τού σώματος, καθ' ήν ύποφέρεται ρεμβώδεσιν ουχί
περιοδικοίς οΐά τ'έμπίπτειν πυρετοίς, ά λ λ ά μάλλον έοικεν ή φυχική νόσος 20
ήτοι σωματική ύγιεία έχούση τό εύέμπτωτον είς τήν νόσον ή αύτη τή
νόσω. έστι γάρ ή μέν σωματική νόσος έξις ήδη νοσούσα, ή δέ ύπό τού
Χρυσίππου λεγομένη νόσος εύεμπτωαία μάλλον έοικεν είς πυρετούς."
19 ρεμβώοεσιν Cornarius: ρομβώοεσιν codd.
Context: t h e d i f f e r e n c e b e t w e e n C h r y s i p p u s ' a n d P o s i d o n i u s ' a c c o u n t s o f t h e souls o f

the ψαύλοι.
F o r t h e e t h i c a l a p p l i c a t i o n o f s u c h m e d i c a l a n a l o g i e s , c f . 6 1 0 ; a n d f o r t h e details o f
R , see K i d d [ 3 8 3 ] .
S Stobaeus 2 . 9 3 , 1 - 1 3 (SVF 3.421)
(1) εύεμπτωσίαν δ' είναι εύκαταφορίαν είς πάθος, εις τι τών παρά φύσιν
έργων, οΐον έπιλυπίαν, όργιλότητα, φθονερίαν, άκροχολίαν κ α ί τά όμοια,
γίγνεσθαι δέ εύεμπτωσίας και είς άλλα έργα τών παρά φύσιν, οΐον είς
κλοπάς καί μοιχείας καί ύβρεις, καθ' ας κλέπται τε καί ύβρισταί καί
μοιχοί λ έ γ ο ν τ α ι . ( 2 ) νόσημα δ' εΐναι δόξαν επιθυμίας έρρυηκυίαν είς έξιν 5
κ α ί ένεσκιρωμένην, καθ' ήν ύπολαμβάνουσι τά μή αιρετά σφόδρα αιρετά
ε ί ν α ι , οΐον φιλογυνίαν, φιλοινίαν, φιλαργυρίαν είναι δ έ τινα κ α ί εναντία
(τούτου) 1
τ ο ΰ νοσήμασι κατά προσκοπήν γινόμενα, οΐον μισογυνίαν,
μισοινίαν, μισανθρωπίαν. (}) τά δέ νοσήματα μετ' ασθενείας συμβαίνοντα
Ο-ρρωστήματα καλείσθαι. ίο
8 (τούτοις·) Heeren προσκοπήν F: -προκοπήν Ρ
C o n l e x i : c o n c l u s i o n o f d o x o g r a p h y o f πάθη.
ι εύεμπτωσίαν C f . R 7, 2 1 - 3 , and Kidd [383J.
5 11 C f . L , a n d f o r t h e t e r m i n o l o g y a n d e x a m p l e s , C i c e r o , Tusc. 4 . 2 3 - 9 .
Τ G a l e n , Plac. 4 . 6 . 2 - 3 (SVF 3.473, part)
Οσα γάρ ούκ ορθώς πράττουσιν άνθρωποι, τά μέν είς μοχθηράν κρίσιν
α ν α φ έ ρ ε ι , τ ά δ ' είς άτονίαν καί άσθένειαν τής φυχής, ώσπερ γε καί ών
4>5
κατορθούσιν ή όρθή κρίσις εξηγείται μετά τής κατά τήν φνχήν ευτονίας
. . . άφίατασθαί τέ φησιν έστιν ότε τών ορθώς εγνωσμένων ήμΐν ένδόντος
τού τόνου τής φνχής και μή παραμείναντος έως παντός μηδ' έξυπηρετή-
σαντος τοΐς τού λόγου προστάγμασιν.
5 μηο' Muller: μήτ' codd.
Context: G a l e n t a k e s C h r y s i p p u s ' uses o f t h e t e r m s α τ ο ν ί α a n d ασθένεια τής φυχής t o

i n d i c a t e his a d m i t t i n g a f a c u l t y o t h e r t h a n t h e r a t i o n a l as t h e c a u s e o f t h e πάθη.
3 εϋτονίας T h i s defines t h e soul's e x c e l l e n c e (εύψυχία) a t fulfilling its o w n
f u n c t i o n s (SVF 3 . 2 7 0 ) . C h a n g e s in πνεύμα ( i . e . p s y c h i c t e n s i o n ) a r e s p e c i f i e d as t h e
c a u s e s o f t h e πάθη in D . L . 7 . 1 5 8 ; c f . L l o y d [ 5 9 6 ] , 2 4 2 - 4 , a n d n o t e o n 6 1 C .
6 ττροστάγμασιν T h e t e r m r e c a l l s t h e a c c o u n t s o f όρμή ( 5 3 R ) a n d κατορθώ
ματα ( 6 2 J 6; SVF 3 . 5 2 0 ) .
U E p i c t e t u s , Ench. 5
ταράσσει τούς ανθρώπους ού τά πράγματα, άλλά τά περι τών πραγμάτων

δόγματα- οΐον ό θάνατος ουδέν δεινόν, έπεί καί Σωκράτει άν έφαίνετο,
άλλά τό δόγμα τό περί τοΰ θανάτου, διότι δεινόν, εκείνο τό δεινόν έστιν.
όταν ούν έμποδιζώμεθα ή ταρασσώμεθα ή λυπώμεθα, μηδέποτε άλλον
αίτιώμεθα, άλλ' εαυτούς, τούτ' έστι τά εαυτών δόγματα.
A f a v o u r i t e t h e m e in E p i c t e t u s ; c f . L l o y d [ 5 9 6 ] , 2 4 4 - 5 ; L o n g [ 3 8 5 ] , 9 9 1 - 2 .
V E p i c t e t u s , Diss. 1.12.20-1
( 1 ) σ ϋ δ ' ά τ α λ α ί τ τ ω ρ ο ς e i και δυσάρεστος κάν μέν μόνος ής, έρημίαν καλείς

τούτο, άν δέ μετά ανθρώπων, επίβουλους λέγεις καί ληστάς, μέμφη δέ καί
γονεΐς τούς σεαυτού καί τέκνα καί αδελφούς καί γείτονας. (2) έδει δέ μόνον
μένοντα ήσυχίαν καλεΐν αυτό καί έλευθερίαν καί όμοιον τοις θεοΐς
ήγεϊσθαι αυτόν, μετά πολλών δ' όντα μή όχλον καλεΐν μηδέ θόρυβον μηδ'
άηδίαν, άλλ' έορτήν καί πανήγυριν καί ούτως πάντα εύαρέστως δέχεσθαι.
Context: a d i s c o u r s e o n c o n t e n t m e n t .
F o r d i s c u s s i o n o f ' r e d e s c r i p t i o n ' , as t h e r a p y f o r t h e p a s s i o n s , c f . t h e r e f e r e n c e s c i t e d
on U .
W Stobaeus 2 . 1 1 5 , 5 - 1 7 (SVF 3.564,632)
( 1 ) λέγουσι δέ μήτε παρά τήν όρεξιν μήτε παρά τήν όρμήν μήτε παρά τήν
έπιβολήν γίνεσθαι τι περί τόν σπουδαϊον, διά τό μεθ' υπεξαιρέσεως πάντα
ποιεϊν τά τ ο ι α ύ τ α κ α ί μηδέν αύτώ τών έναντιουμένων άπρόληπτον
προσπίπτειν. (2) είναι δέ καί πράον, τής πραότητος ούσης έξεως καθ' ήν
πράως έχουσι πρός τό ποιεϊν τά επιβάλλοντα έν πάσι καί μή έκφέρεσθαι
είς όργήν έν μηδενί. ( 3 ) κ α ί ή σ ύ χ ι ο ν δέ καί κόσμιον ε ί ν α ι , τής κοσμιότητος
ούσης επιστήμης κινήσεων πρεπουσών, ήσυχιότητος δέ ευταξίας περι τ α ί
κατά φύσιν κινήσεις καί μονάς φυχής καί σώματος, ( 4 ) τών εναντίων
τούτοις έπί πάντων φαύλων γιγνομένων.
ι μήτε Wachsmuth: μηδέ codd. 2 έπιβολήν Meurer: έπιβονλήν codd. 8 μονάς Canter: μάνας
codd. 9 e-rri Meineke: πιρϊ codd. πάντων F: πάντα V
Context: d o x o g r a p h y o f t h e w i s e m a n .
2 υπεξαιρέσεως F o r t h e i m p o r t a n c e o f this c o n c e p t , c f . I n w o o d [ 5 4 7 ] , 119-26,
165-75, w h o interprets 'excessive impulse' (see A 1, J ) i n t e r m s o f its l a c k o f
' r e s e r v a t i o n ' . T h i s is s t r o n g l y s u p p o r t e d b y o t h e r i n s t a n c e s o f t h e w o r d . C f . E p i c t e t u s
fr. 2 7 , Ench. 2 ; M a r c u s A u r e l i u s 4 . 1 , 5 . 2 0 , 6 . 5 0 .
X S e n e c a , De ira 2.3.1-2.4
(1) n i h i l e x h i s q u a e a n i m u m f o r t u i t o i n p c l l u n t a d f e c t u s v o c a n d e b e t : i s t a , u t
ita d i c a m , p a t i t u r m a g i s a n i m u s q u a m f a c i t . e r g o a d f e c t u s e s t n o n a d o b l a t a s
rerum species moveri, sed permittere s e illis et hunc fortuitum motum
p r o s e q u i , n a m si q u i s p a l l o r e m e t l a c r i m a s p r o c i d e n t i s e t i n n t a t i o n e m umoris
obsceni altumve suspirium et oculos subito acnores aut quid his simile
i n d i c i u m a d f e c t u s a n i m i q u e s i g n u m p u t a t , fallitur n e c intellegit c o r p o r i s h o s
esse p u l s u s . . . ( 2 ) i r a n o n m o v e r i tantum debet sed excurrere; est e n i m
impetus; n u m q u a m a u t e m i m p e t u s sine a d s e n s u m e n t i s est, n e q u e e n i m fieri
potest ut de ultione et poena agatur a n i m o nesciente.
Context: t h e v o l u n t a r i n e s s o f a n g e r .
Seneca (and Epictetus in Y ) a r e s h a r p l y distinguishing between involuntary
e m o t i o n a l reactions a n d passions, p r o p e r l y s o called, w h i c h a r e subsequent t o t h e
former and depend o n the mind's assent. T h e first, in m o d e r n scholarship, are
s o m e t i m e s c a l l e d προπάθειαι, a rare w o r d o f seemingly medical origin; cf. Plutarch,
S a n . praec. 1 2 7 c , 1 2 8 D . T h e r e is n o e v i d e n c e t h a t t h e e a r l y S t o i c s t h e m s e l v e s used this
t e r m ; b u t t h e l i k e l i h o o d t h a t t h e y a c k n o w l e d g e d t h e c o n c e p t , in t h e m a n n e r o f X a n d
Y , is w e l l a r g u e d b y A b e l | 6 o i ] . T w o p a r t i c u l a r l y r e l e v a n t t e x t s a r e S e n e c a , De ira
3 . 1 6 . 7 , ut dicit Zenon in sapientis quoque animo etiam cum vulnus sanatum est cicatrix manet.
sentiet itaque suspiciones quasdam et umbras adfeauum, ipsis quidem carebit; a n d SVF 3 . 5 7 4 ,
έλεγεν [sc. Χρύσιππος] άλγείν μέν τον σοφόν, μή βασανίζεσθαι Βέ- μή γάρ
έ ν δ ι δ ό ν α ι τή φυχή. και δ ε ϊ σ β α ι μέν, μή προσόέχεσθαι δε'.
8 Cf. 331; 5 3 S .
Υ Gelhus 19.1 - 1 7 ~ 1 8
( E p i c t e t u s fr. 9 )
(0 p r o p t e r e a C U m S O n u s a l i q u i s f o r m i d a b l l l S aut caelo aut e x ruina aut repentinus

nescio cuius periculi nuntius v e l q u i d a l i u d e s t e t u s m o d i f a c t u m , s a p i e n t i s quoque
a n i m u m paulisper m o v e r i e t c o n t r a h i e t pallcscere n e c e s s u m est n o n o p i n i o n e
alicuius mall p r a e c e p t a , sed q u i b u s d a m m o t i b u s rapidis et inconsultis ofFicium
m e n t i s a t q u e r a t i o m s p r a e v e r t e n t i b u s . ( 2 ) m o x t a m e n ille s a p i e n s i b i d e m τάς
τοιαύτας (φαντασίας, id est visa istaec animi sui ternfica, n o n adprobat. h o c est ού
συγκατατίθεται ουδέ προσεπιδοξάζει, s e d a b i c i t r e s p u i t q u e , n e c ei m e t u e n -
dum esse i n h i s q u i c q u a m videtur.
4 praecepta Fy: percepta F(corr.)o 5 rationis γ: orationis Fo
Context: a L a t i n v e r s i o n o f a n e x t r a c t f r o m b o o k 5 ( n o w l o s t ) o f E p i c t e t u s ' Discourses,

supposedly r e p o r t e d t o Gellius b y a Stoic p h i l o s o p h e r , t o explain t h e Stoics' position
o n ' n e c e s s a r y a n d n a t u r a l f e a r ' . I n t h e p r e c e d i n g lines E p i c t e t u s e x p l a i n s t h e d i f f e r e n c e
b e t w e e n t h e i n v o l u n t a r y n a t u r e o f φαντασίαι a n d t h e v o l u n t a r y n a t u r e o f assent t o
them.
7 προσητιδοξάζει E x p l a i n e d a f e w lines l a t e r b y sua adsensione adprobabat,
w h i c h is t h e r e s p o n s e o f t h e f o o l in c o n t r a s t w i t h t h e w i s e m a n ' s l a c k o f assent. T h e
w o r d is n o t f o u n d e l s e w h e r e . F o r t h e d o c t r i n e , see n o t e o n X .
66 Ethics in action
A Plutarch, S i . rep. 1 0 4 1 F (SVF 3.545)
e v τ ώ τρίτιρ Περί δικαιοσύνης ταύτ' είρηκε- " δ ι ό καί διά τήν ύπερβολήν
τού τε μεγέθους καί τού κάλλους πλάσμασι δοκοϋμεν όμοια λέγειν καί ού
κατά τ ό ν άνθρωπον καί τήν άνθρωπίνην φύσιν."
Context: t h e a l l e g e d i n c o n s i s t e n c y b e t w e e n this s t a t e m e n t a n d 6 0 B .
T h e c o n t e x t d o e s n o t s h o w w h a t C h r y s i p p u s h a d p r e v i o u s l y said, t o e x p l a i n his δ ι ό .
It w a s p e r h a p s a l o n g t h e lines o f C i c e r o , Leg. 1 . 2 8 : nihil est. . . praestabilius quam plane
intellegi nos ad iustitiam esse natos. O n j u s t i c e , see a l s o 5 7 F 5—6, Η ; 6 0 A 1 - 2 , C ; 6 1 C 2, D
5, Η 3 .
Β P l u t a r c h , St. rep. 1 0 3 4 B (SVF 3.698)
Χρύσιππος δέ πάλιν έν τω Περί ρητορικής γράφων ούτως ρητορεύσειν καί
πολιτεύσεσθαι τον σοφόν ώς καί τού πλούτου όντος αγαθού καί τής δόξης
καί τής ύγιείας ομολογεί τούς λόγους αυτών ανέξοδους είναι καί άπολ-
ιτεύτους.
Context: t h e i n t e r n a l c o n t r a d i c t i o n s o f S t o i c p o l i t i c a l t h e o r y .
T h i s p a s s a g e is e x p l a i n e d b y L u s c h n a t [ 6 0 5 ] , 1 8 7 , as a n a c k n o w l e d g e m e n t o f w h a t
he calls man's 'empirical' as d i s t i n c t from his L o g o s - n a t u r e . Such a supposed
b i f u r c a t i o n i n t h e S t o i c c o n c e p t o f h u m a n n a t u r e is o n e t h a t w e resist strongly.
Chrysippus is m a k i n g the point that a wise m a n , i.e. s o m e o n e w h o knows t h e
i n d i f f e r e n c e o f w e a l t h e t c . , w i l l u t t e r c o n v e n t i o n a l v a l u e j u d g e m e n t s in h i s e f f o r t s t o
i n f l u e n c e p u b l i c affairs. T h e p a s s a g e is a b o u t t h e p s y c h o l o g y o f e f f e c t i v e p e r s u a s i o n ,
and s h o u l d b e related t o t h e n o t i o n that t h e wise m a n will resort t o fiction w h e r e
necessary; cf. 4 1 F .
C S e n e c a , Ep. 1 1 6 . 5 ( P a n a e t i u s f r . 1 1 4 , p a r t )
eleganter mihi videtur Panaetius respondisse adulescentulo cuidam quaerenti
an sapiens a m a t u r u s esset. " d e s a p i e n t e " i n q u i t " v i d e b i m u s ; m i h i e t tibi, q u i

a d h u c a sapiente l o n g e a b s u m u s , n o nest c o m m i t t e n d u m u t i n c i d a m u s in r e m
commotam, inpotentem, alten emancupatam, vdem sibi."
Context: is it b e t t e r t o i n d u l g e e m o t i o n s t o a m o d e r a t e d e g r e e (as t h e P e r i p a t e t i c s
c l a i m ) o r t o f o l l o w t h e S t o i c s in e x t i r p a t i n g them?
S e x u a l l o v e is d e f i n e d as ' a n i m p u l s e t o f o r m f r i e n d s h i p s b e c a u s e o f t h e m a n i f e s t
b e a u t y o f h a n d s o m e y o u n g p e o p l e ' ; as s u c h it is a t t r i b u t e d t o t h e w i s e m a n b y r e l i a b l e
s o u r c e s ( c f . SVF 3 . 6 5 0 - 3 ) . T h o u g h t h e l a t t e r is d e n i e d b y D . L . 7 . 1 1 3 , ίρως is i n c l u d e d
b y h i m at 7 . 1 3 0 in t h e c o n t e x t o f virtue. See also 6 7 D .
F o r t h e c o n c e p t o f ' p r o g r e s s ' , w h i c h is i m p l i e d h e r e in t h e n o t i o n o f d i s t a n c e f r o m
w i s d o m , see n o t e o n 5 9 1 .
D C i c e r o , Off. 1 . 4 6
quoniam autem vivitur n o n c u m perfectis h o m i n i b u s pleneque sapientibus,
s e d c u m i i s i n q u i b u s p r a e c l a r e a g i t u r si s u n t s i m u l a c r a virtutis, etiam h o c
intellegendum puto, neminem omnino esse neglegendum in q u o aliqua
significatio virtutis appareat.
1 pleneque vel planeque codd.
Context: d i s c u s s i o n o f g e n e r o s i t y (beneficentia).
2 simulacra virtutis C f . Off. 3 . 1 3 , a n d Fin. 5 . 4 3 ( A n t i o c h e a n e t h i c s ) .
Ε C i c e r o , Off. 1.107, n o - i i , 114-17 (including Panaetius fr. 9 7 )
(1) intellegendum e t i a m e s t d u a b u s quasi n o s a n a t u r a i n d u t o s esse p e r s o n i s ;
quarum una communis est, e x e o q u o d omnes participes sumus rationis
praestantiaeque eius qua antecellimus bestiis; a qua omne honestum
decorumque t r a h i t u r e t e x q u a r a t i o i n v e n i e n d i officii e x q u i n t u r . (2) altera
autem quae proprie singulis est t n b u t a . ut enim in c o r p o n b u s magnae 5
dissimilitudines sunt, alios videmus velocitate ad c u r s u m , alios vinbus ad luctandum
valere, itemque in formis aliis dignitatem inesse, alus venustatem, s i c i n a n i m i s existunt
maiores etiam varietates . . . (3) a d m o d u m autem tenenda sunt sua cuique,
n o n vitiosa, s e d t a m e n p r o p r i a , q u o facilius d e c o r u m illud q u o d quaenmus
retineatur. sic e n i m est f a c i e n d u m ut contra universam naturam nihil 10
contendamus, ea t a m e n conservata propriam nostram sequamur, ut etiamsi
sint alia g r a v i o r a a t q u e m e l i o r a , t a m e n n o s s t u d i a n o s t r a n o s t r a e n a t u r a e r e g u l a
metiamur. neque enim attinet naturae repugnare n e c q u i c q u a m sequi quod
a s s e q u i n o n q u e a s . . . ( 4 ) o m n i n o si q u i c q u a m e s t d e c o r u m , n i h i l e s t p r o f e c t o
magis q u a m aequabilitas ( c u m ) universae vitae, turn singularum a c t i o n u m , 15
q u a m c o n s e r v a r e n o n p o s s i s si a l i o r u m n a t u r a m i m i t a n s o m i t t a s t u a m . . . ( 5 )
suum q u i s q u e i g i t u r n o s c a t i n g e n i u m a c r e m q u e se e t b o n o r u m et vitiorum
suorum iudicem praebeat . . . (6) a d quas igitur res aptissimi e r i m u s , i n lis
p o t i s s i m u m e l a b o r a b i m u s . sin a l i q u a n d o necessitas n o s a d ea detruserit quae
nostri ingenii n o n e r u n t , o m n i s a d h i b e n d a erit c u r a , m e d i t a t i o , diligentia, ut 20

e a , si n o n d c c o r e , u t q u a m m i n i m c i n d c c o r c f a c e r e p o s s i m u s . . . (7) a c d u a b u s
us p e r s o n i s q u a s s u p r a d i x i tertia a d i u n g i t u r , quam casus aliqui a u t t e m p u s
imponit; quarta etiam, quam n o b i s m e t ipsi i u d i c i o n o s t r o accommodamus.
nam regna, imperia, nobilitas, honorcs, divitiae, opes eaque q u a e sunt his
contrana, in casu sita, temporibus gubcrnantur. ipsi autem gercre quam
personam v e l i m u s a n o s t r a v o l u n t a t e p r o f i c i s c i t u r . i t a q u e se alii a d p h i l o s o -
p h i a m , alii a d i u s c i v i l e , alii a d c l o q u e n t i a m a p p l i c a n t , i p s a r u m q u e v i r t u t u m i n
a l i a a l i u s m a v u l t e x c e l l e r e . . . (8) i n p n m i s a u t e m c o n s t i t u e n d u m e s t q u o s n o s
et quales esse v e l i m u s e t in q u o g e n e r e v i t a e , q u a e d e l i b e r a t i o est o m n i u m
difficillima.
,s (turn} Lambmm
Context: t h e g r e a t s u p e r i o r i t y o f h u m a n n a t u r e t o t h a t o f o t h e r c r e a t u r e s .
4 decorumque T h i s n o t i o n ( G r e e k πρέπον), c a r d i n a l t o t h e p r e s e n t e x t r a c t , h a s
a l r e a d y b e e n u n d e r d i s c u s s i o n s i n c e Off. 1 . 9 3 , w h e r e C i c e r o b e g a n his t r e a t m e n t o f t h e
v i r t u e m o d e r a t i o n . It a p p e a r s t o h a v e b e e n a p a r t i c u l a r f e a t u r e o f P a n a e t i u s ' e t h i c s .
C i c e r o insists b o t h o n its f a c t u a l i n s e p a r a b i l i t y f r o m honestum a n d o n its t h e o r e t i c a l
i n d e p e n d e n c e , decorum is t o v i r t u e w h a t c h a r m a n d b e a u t y a r e t o h e a l t h . W e m a y
t h i n k o f it as t h e a e s t h e t i c a s p e c t o f m o r a l i t y , o r as t h a t f e a t u r e o f m o r a l i t y which
displays itself o u t w a r d l y and engages admiration ( c f . Off. 1 . 9 5 , 9 8 ) . In m u c h o f
Cicero's later discussion o f moderation it m e a n s good manners, gentlemanly
e t i q u e t t e , g o o d taste - m a t t e r s w h i c h t h e a n c i e n t s f o u n d it n a t u r a l t o r e g a r d as p a r t o f
t h e e t h i c a l d o m a i n . P a n a e t i u s ' t h e o r e t i c a l g r o u n d s f o r d o i n g s o a r e his c l a i m that
decorum is ' w h a t a c c o r d s w i t h m a n ' s s u p e r i o r i t y in t h e a r e a w h e r e his n a t u r e differs
f r o m t h a t o f o t h e r c r e a t u r e s ' (Off. 1 . 9 6 ) . F o r f u r t h e r d i s c u s s i o n , s e e P h i l i p p s o n [ 3 6 7 ] ;
Brunt [604].
8 W h a t w e o m i t h e r e a n d e l s e w h e r e in this e x t r a c t a r e m a i n l y C i c e r o ' s h i s t o r i c a l
examples. 8-13 C f . P a n a e t i u s ' f o r m u l a t i o n o f t h e τέλος ( 6 3 J ι ) , a n d v o l . 1 , 4 0 1 .
28-30 C f . P l a t o , Rep. 1 , 3 5 2 d , ού γάρ περι τοΰ επιτυχόντος ό λόγος, άλλά περι
τοΰ όντινα τρόπον χρή ζήν. B e r n a r d W i l l i a m s (Ethics and the limits of philosophy,
C a m b r i d g e , M a s s . , 1 9 8 6 ) a r g u e s t h a t S o c r a t e s ' q u e s t i o n is t h e best p l a c e f o r m o r a l
philosophy t o start.
F E p i c t e t u s , Diss. 4.12.15-19
( 1 ) πρώτον μέν ουν ταύτα έχειν [sc. δ ε ι ] πρόχειρα και μηδέν δίχα τούτων
ποιεΐν, άλλά τετάσθαι τήν φυχήν έπι τούτον τόν σκοπόν, μηδέν τών έξω
διώκειν, μηδέν τών αλλότριων, άλλ' ώς διέταξεν ό δυνάμενος, τα
προαιρετικά έξ άπαντος, τά δ ' α λ λ α ώς άν δίδωται. (ζ) έπι τούτοις δέ
μεμνήσθαι τίνες έσμέν και τί ήμΐν όνομα, και πρός τάς δυνάμεις τών
σχέσεων πειράσθαι τά καθήκοντα άπευθύνειν τις καιρός ωδής, τίς καιρός
παιδιάς, τίνων παρόντων τί έσται άπό τού πράγματος . . • πότε σκώψαι
καί τίνας ποτέ καταγελάσαι, και έπι τ'ινι ποτέ συμπεριενεχθήναι και τίνι,
καί λοιπόν έν τή συμπεριφορά πώς τηρήσαι τό αύτοΰ . . . ( 3 ) τί ουν;
δυνατόν άναμάρτητον ήδη είναι; άμήχανον, άλλ' εκείνο δυνατόν πρός τό μή

άμαρτάνειν Τΐτάσθαι διην€κώς. άγαπητόν γάρ ei μηδέποτ' άνιέντ(ς
ταύτην τήν προσοχήν ολίγων ye αμαρτημάτων έκτος έσόμεθα.
ι δ ί ί add. ς, sed cf. Diss. 4 · 1 2

7. riatv ουν δ*ί μ( ττροσίχαν;
Context: a d i s c o u r s e o n m o r a l v i g i l a n c e (προσοχή).
2 τίτάσβαι C f . ατονία]ΐύτονία, 6 5 T .
2 - 4 μηδέν—δίδωται Cf. 58J; 6 2 Κ .
4-9 Cf. 5 9 Q .
G C i c e r o , Fin. 3.60-1 (SVF 3.763)
( 1 ) in q u o e n i m p l u r a s u n t q u a e s e c u n d u m n a t u r a m s u n t , h u i u s o f f i c i u m est in
vita m a n e r e ; in q u o a u t e m aut sunt plura contraria aut fore videntur, huius
officium est d e vita e x c e d e r e . ( 2 ) e x q u o a p p a r e t et sapientis esse aliquando
o f f i c i u m e x c e d e r e e v i t a , c u m b e a t u s sit, e t s t u l t i m a n e r e i n v i t a , c u m sit m i s e r .
(3) nam bonum illud et malum (quod saepc iam dictum est) postea 5
c o n s e q u i t u r ; p r i m a a u t e m ilia n a t u r a e s i v e s e c u n d a s i v e c o n t r a r i a s u b j u d i c i u m
s a p i e n t i s e t d i l e c t u m c a d u n t , e s t q u e ilia s u b i e c t a q u a s i m a t e r i a s a p i e n t i a e . ( 4 )
itaque et m a n e n d i in v i t a e t m i g r a n d i r a t i o o m n i s 11s r e b u s q u a s s u p r a dixi
m e t i e n d a . n a m n e q u e v i r t u t e r e t i n e t u r ( i l l e ) i n v i t a , n e c lis q u i s i n e virtute
sunt m o r s est o p p e t e n d a . (5) et saepe officium est sapientis desciscere a vita 10
c u m s i t b e a t i s s i m u s , si i d o p p o r t u n e f a c e r e p o s s i t . . . ( 6 ) q u a m ob rem cum
v i t i o r u m ista v i s n o n sit u t c a u s a m a f f e r a n t m o r t i s v o l u n t a n a e , p e r s p i c u u m e s t
e t i a m s t u l t o r u m , q u i i d e m m i s e r i s i n t , o f f i c i u m e s s e m a n e r e i n v i t a , si s i n t i n
maiore parte r e r u m e a r u m quas s e c u n d u m n a t u r a m esse dicimus.
9 <///e> Schiche
Context: i m m e d i a t e l y f o l l o w i n g 5 9 F .
F o r f u r t h e r m a t e r i a l o n j u s t i f i e d s u i c i d e , c f . SVF 3.758-68.
7 materia sapientiae Cf. 5 9 A .
Η D i o g e n e s L a e r t i u s 7 . 1 3 0 (SVF 3.757)
(ύλόγως τέ φασιν έξάξίΐν εαυτόν τού βίου τόν σοφόν καί υπέρ πατρίδος καί
υπέρ φίλων, κάν έν σκληρότερα γένηται άλγηδόνι ή πηρώσΐοιν ή νόσοις
ανιάτοις.
Context: f e a t u r e s o f t h e w i s e m a n .
I S e n e c a , Ep. 9 4 . 2 , 3 1 , 5 0 - 1
( 1 ) A r i s t o n S t o i c u s e c o n t r a n o h a n c p a r t e m l e v c m e x i s t i m a t et quae non descendat

in pectus usque, anilia h a b e n t c m praccepta; plurimum ait p r o f i c e r e ipsa decreta
philosophiae constitutionemque summi boni: " q u a m qui bene intellexit ac
didicit quid in q u a q u e re faciendum sit sibi ipse praecipit" . . . "si quis"
inquit " n o n habet recta decreta, quid ilium adnionmones luvabunt vitiosis
o b l i g a t u m ? " ( 2 ) h o c s c i l i c e t , u t illis l i b e r c t u r ; n o n e n i m e x t i n c t a i n i l l o i n d o l e s
n a t u r a l i s est, s e d o b s c u r a t a ct o p p r c s s a . sic q u o q u e t c m p t a t r c s u r g c r c et c o n t r a
prava nititur, nacta vero praesidium et a d i u t a p r a c c e p t i s e v a l c s c i t , si t a n i c n
illam d i u t i n a pestis n o n infecit n e c e n c c u i t ; h a n c e m m n e disciplina quidem
philosophiae t o t o i m p c t u s u oconisa rcstituct. quid e n i m interest inter decreta
philosophiae ct praeccpta nisi quod ilia generalia praccepta sunt, haec
s p e c i a l i a ? u t r a q u e r e s p r a c c i p i t , s e d a l t e r a in t o t u m , p a r t i c u l a t i m a l t e r a • • • ( 3 )
i n b c c i l l i o r i b u s q u i d e m ingeniis n e c e s s a r i u m est a l i q u c m p r a c i r c : " h o c vitabis,
h o c f a c i c s . " p r a c t e r c a si e x p e c t a t t e m p u s q u o p e r s c s c i a t q u i d o p t i m u m factu
sit, •interim errabit ct crrando inpedietur quominus a d illud p c r v e m a t q u o
p o s s i t se esse c o n t e n t u s ; r e g t e r g o d e b e t d u m i n c i p i t p o s s e s c r e g e r c .
2 antlia Buchelcr: anilla vel at dla(m) codd.
Context: d i s c u s s i o n o f t h e e d u c a t i o n a l v a l u e o f s p e c i f i c p r e c e p t s . In Ep. 9 4 S e n e c a
m a r s h a l s a r g u m e n t s f o r a n d a g a i n s t t h e thesis t h a t praecepta a r e e d u c a t i o n a l l y useless,
a n d t h a t o n l y decreta ire n e c e s s a r y . In Ep. 9 5 ( c f . J ) h e o p p o s e s t h e thesis t h a t praecepta
a r e sufficient t o p r o d u c e r i g h t a c t i o n s a n d h a p p i n e s s .
1 F o r A n s t o ' s position, cf. I o p p o l o [ 3 4 6 ] , 1 2 3 — 3 3 ; and for the distinction b e t w e e n
praecepta a n d decreta, see K i d d [582].
J S e n e c a , Ep. 95.10-12, 61, 6 3 - 4
(1) philosophia autem ct contemplative est et activa; spectat simul agitquc
. . . sequitur ergo ut, c u m contemplative sit, h a b c a t d e c r e t a s u a . q u i d quod
f a c i e n d a q u o q u e n e m o r i t e o b i b i t nisi is c u i r a t i o e r i t t r a d i t a q u a in q u a q u e r e
omnis otficiorum numcros exscqui possit? quos n o n servabit q u i in r e m
p r a c c e p t a a c c e p c r i t , n o n i n o m n e . inbccilla sunt per sc c t , ut ita d i c a m . sine radice quae
partibus d e m u r , d e c r e t a s u n t q u a e m u t u a n t , q u a e s c c u r i t a t e m n o s t r a m tranquilli-
tatemque tucantur, quae totam vitam totamquc rerum naturam simul

contineant. h o c interest inter decreta philosophiae ct praccepta quod inter
clementa et m e m b r a : haec c x illis d e p e n d e n t , ilia e t h o r u m causae sunt ct
omnium . . . (2) q u a e d a m a d m o n i t i o n c m in p h i l o s o p h i a desiderant, quaedam
probationem . . . si p r o b a t i o n e r s < ( n e c e s s a r i a c s u n t X n c c c s s a r i a s u n t c t d e c r e t a
q u a e v e r i t a t c m a r g u m e n t i s c o l l i g u n t . . . d e n i q u e c u m m o n e m u s a l i q u c m ut
a m i c u m e o d e m h a b e a t l o c o q u o se, u t e x i n i m i c o c o g i t e t fieri p o s s e amicum,
in illo amorcm incitet, in h o c o d i u m modcretur, adicimus " l u s t u m est,
honestum." iustum autem honestumquc decrctorum nostrorum continet
r a t i o ; e r g o h a e c n c c c s s a r i a e s t , s i n e q u a n e c ilia s u n t , s e d u t r u m q u c lungamus;
namquc c t sine radice inutilcs rami sunt ct ipsac radices 11s q u a e genuerc
adiuvantur.
1 1 (necessariae sunt} Schweighauser
Context: see o n I.
4 officiorum numcros C f . note on 5 9 K .
67 Political theory
A Plutarch, Alex. fort. 329A-B (SVF 1.262, part)
(ί) και μήν ή πολύ θαυμαζομένη πολιτεία τού τήν Στωικών αϊρεσιν
καταβαλομένου Ζήνωνος είς ev τούτο συντείνει κεφάλαιον, ίνα μή κατά
πόλεις μηδέ κατά δήμους οίκώμεν, ιδίοις έκαστοι διωρισμένοι δικαίοις,
άλλά πάντας ανθρώπους ήγώμεθα δημότας και πολίτας, εις δέ βίος ή καί
κόσμος, ώσπερ αγέλης σύννομου νόμω κοινώ συντρεφομένης. (2) τούτο 5
Ζήνων μέν έγραφεν ώσπερ όναρ ή εϊδωλον ευνομίας φιλοσόφου καϊ
πολιτείας άνατυπωσάμενος, Αλέξανδρος δέ τώ λόγω τό έργον παρέαχεν.
Context: w h y Alexander the Great should be regarded as a p h i l o s o p h e r . The

subsequent lines w e r e a p r i n c i p a l s o u r c e o f t h e n o w d i s c r e d i t e d idea o f A l e x a n d e r ' s
cosmopolitan mission.
Β Diogenes Laertius 7.32-3
( 1 ) ένιοι μέντοι, έξ ών είσιν οί περι Κάσσιον τον σκεπτικόν, έν πολλοίς

κατηγορούντες τού Ζήνωνος, (ζ) πρώτον μέν τήν έγκύκλιον παιδείαν
άχρηστον άποφαίνειν λέγουσιν έν άρχή τής Πολιτείας, (}) δεύτερον
εχθρούς και πολεμίους καϊ δούλους και αλλότριους λέγειν αυτόν αλλήλων
εΐναι πάντας τούς μή σπουδαίους, καϊ γονείς τέκνων καί αδελφούς 5
αδελφών, (καί) οικείους οικείων. ( 4 ) πάλιν έν τή Πολιτεία παριστάντα
πολίτας καί φίλους και οικείους καί ελευθέρους τούς σπουδαίους
μόνον . . . κοινός τε τάς γυναίκας δογματίζειν ομοίως έν τή Πολιτεία καί
κατά τούς διακόσιους (στίχους) μήθ' ιερά μήτε δικαστήρια μήτε
γυμνάσια έν ταίς πόλεσιν οίκοδομείσθαι. (ς,) περί τε νομίσματος ούτως 10
γράφειν, "νόμισμα δ'ούτ'αλλαγής ένεκεν οΐεσθαι δείν κατασκευάζειν ούτ'
αποδημίας ένεκεν." και έσθήτι δέ τή αυτή κελεύει χρήσθαι άνδρας καϊ
γυναίκας καϊ μηδέν μόριον άποκεκρύφθαι.
3 λέγουσιν Reiske: λέγοντα codd. 4 -πολεμίους Hiibncr: -ικούς codd. 6 <καί> Hubner u
< σ τ ί χ ο υ > Menage
? 10 εν f: έπί W
Context: r e p o r t o f Z e n o ' s critics.

2 έγκύκλιον παιδείαν See note o n 2 6 H . Z e n o ' s e x t r e m e attitude, rejected b y
C h r y s i p p u s ( c f . SVF 3 - 7 3 8 ) , w a s p r o b a b l y , like m u c h else in his Republic, i n s p i r e d b y
the C y n i c D i o g e n e s ; cf. D . L . 6 . 7 2 - 3 . T h eauthenticity o f t h e Republic a t t r i b u t e d t o
Diogenes is m a d e virtually certain b y the fragments o f Philodemus, Περί τών
Στωικών, in w h i c h r e f e r e n c e s t o t h e w o r k b y C l e a n t h e s , C h r y s i p p u s and Antipater
are cited; cf. D o r a n d i [334]; Diogenes fr. 1 2 6 G i a n n a n t o n i [36).
8 κοινός . . . γυναίκας So t o o Chrysippus in his Περί πολιτείας, D . L . 7 . 1 3 1.

9-10 Even the m u c h more conventional Panaetius disapproved o f theatres,
colonnades a n d n e w t e m p l e s ; c f . fr. 1 2 2 v a n S t r a a t e n [323].
11-12 A p r o b a b l y d i r e c t c o n t r a d i c t i o n o f P l a t o , Rep. 2, 3 7 1 b , ήμίν καί νόμισμα
σνμβολον τής αλλαγής ένεκα.
Stoic ethics
C P l u t a r c h , St. rep. 1 0 3 4 B (SVF 1.264, part)
έτι δόγμα Ζήνωνος έστιν ιερά θεών μή οικοδομών lepov γάρ μή πολλού
άξιον και άγιον ούκ έστιν, οικοδόμων δ' έργον και βάναυσων ουδέν έστι
πολλού άξιον.
Context: i m m e d i a t e l y following 66Β.
D A t h e n a e u s 5 6 1 c (SVF 1.263, part)
Ποντιανός δέ Ζήνωνα έφη τόν Κιτιέα ύπολαμβάνειν τόν "Ερωτα θεόν ε ί ν α ι
φιλίας καί ελευθερίας, έτι δέ καί ομονοίας παρασκευαστικόν, άλλου δέ
ούδενός. δ ι ό καί έν τή Πολιτεία έφη τόν "Ερωτα θεόν είναι συνεργόν
υπάρχοντα πρός τήν τής π ό λ ε ω ς σωτηρίαν.

2 φιλίας-όμονοίας Α: φιλίας και ομονοίας, καί ελευθερίας C
Context: m i s c e l l a n e o u s r e m a r k s o n έρως a n d κάλλος.
ι Ποντιανός H e f i g u r e s in A t h e n a e u s as a p h i l o s o p h e r , p o s s i b l y f i c t i o n a l , f r o m
Nicomedia. "Ερωτα T h e p r o p e r o b j e c t o f s e x u a l d e s i r e , a c c o r d i n g t o Z e n o , is
friendship, n o t intercourse; cf. D . L . 7 . 1 3 0 , a n d n o t e o n 66C.
2 ομονοίας C f . note o n 60P.
Ε Clement, Strom. 5.9.58.2 (SVF 1 . 4 3 )
ο ί Στωικοί λέγουσι Ζήνωνι τω πρώτω γεγράφθαι τινά, α μή ραδίως
έπιτρέπουσι τοίς μαθηταίς άναγιγνώσκειν μή ούχι πείραν δεδωκόσι
π ρ ό τ ε ρ ο ν , e i γνησίως φιλοσοφοίεν.
Context: e s o t e r i c d o c t r i n e s a n d w r i t i n g s o f G r e e k p h i l o s o p h e r s .
F o r l a t e r S t o i c e m b a r r a s s m e n t o v e r Z e n o ' s Republic, c f . P h i l o d e m u s , 7 7 ε ρ ί τ ώ ν
Στωικών, edited b y Dorandi [334]. Philodemus reports a whole spectrum o f
r e a c t i o n s t o t h e w o r k , r a n g i n g f r o m t h o s e w h o r e g a r d e d it as i r r e p r o a c h a b l e t o S t o i c s
w h o e v e n d i s c l a i m e d Z e n o ' s f o u n d a t i o n o f t h e s c h o o l . It is c o m m o n l y s u p p o s e d , o n
t h e basis o f his c o n c e r n w i t h b o u r g e o i s r e s p e c t a b i l i t y p l u s t h e e v i d e n c e o f C i c e r o , Off.
1 . 1 2 8 , that Panaetius principally a u t h o r i z e d the hostile r e a c t i o n . A t h e n o d o r u s , the
S t o i c in c h a r g e o f t h e P e r g a m e n e l i b r a r y in t h e first c e n t u r y B.C., is said t o h a v e b e e n
c a u g h t e x p u n g i n g certain o f the d i s a p p r o v e d passages, D . L . 7 . 3 4 .
1 πρώτω T o distinguish t h e founder from Zeno o f Tarsus (see I n d e x o f

philosophers, v o l . 1 ) .
3 C f . P l a t o , Rep. 5 , 4 7 3 d φιλοσοφήσωσι γνησίως τε και Ίκανώς.
F P l u t a r c h , St. rep. 1 0 4 4 F - 1 0 4 5 A (SVF 3.753, part)
και μήν έν τώ < ( . . . / τ ώ ν Προτρεπτικών, ειπών ότι καί τό μητράσιν ή

άδελφαίς συγγενέσθαι καί τό φαγείν τι καί προελθεϊν άπό λεχούς ή
θανάτου πρός ιερόν άλόγως διαβέβληται, καί πρός τά θηρία φησι δείν
άποβλέπειν, καί τοις ύπ' εκείνων γινομένοις τεκμαίρεαθαι τό μηδέν
άτοπον μηδέ παρά φύσιν eivai τ ώ ν τοιουταιν.
ι lacunam ind. Xylander 2 λεχοΰς Emperius: λέχονς codd.

Context: i n c o n s i s t e n c i e s in C h r y s i p p u s ' p o l i t i c a l t h e o r y .
G S e x t u s E m p i r i c u s , PH 3.247-8
( 1 ) " « α ί έ ά ν τ ώ ν ζώντων αποκοπή τι μέρος προς τροφήν χρήσιμον, μήτε

κατορύττειν αυτό μήτε άλλως ρίπτειν, άναλίσκειν δέ αυτό, όπως έκ τών
ημετέρων έτερον μέρος γένηται." ( 2 ) έν δέ τοΐς περί τού καθήκοντος περί
τής τών γονέων ταφής ρητώς φησιν " άπογενομένων δέ τών γονέων ταφαΐς
χρηστέον ταΐς άπλουστάταις, ώς α ν τοΰ σώματος, καθάπερ ονύχων ή
οδόντων ή τριχών, ουδέν όντος πρός ημάς, καί ουδέ επιστροφής ή
πολυωρίας προσδεομένων ημών τοιαύτης τ ι ν ό ς , δ ι ό «αί χρησίμων μέν
όντων τών κρΐών τροφή χρήσονται αύτοϊς, καθάπερ καί τών ίδίων μερών,
οιον ποδός άποκοπέντος, επέβαλλε χρήσθαι αύτώ καί τοΐς παραπλησίοις-
αχρείων δε όντων ή κατορύξαντες έάσουσιν, τ) κατακαύσαντες τήν τέφραν άφήσουσιν, ή
μακρότερον ρίφαντες ούδεμίαν αυτών έπιστροφήν ποιήσονται καθάπερ δνυχος ή τριχών.
9 επέβαλλε Bekker: επέβαλε codd.
Context: d e m o n s t r a t i o n b y q u o t a t i o n t h a t p h i l o s o p h e r s ' t h e o r i e s a r e t o o u n p r a c t i c a l t o
w a r r a n t t h e i r c l a i m s t o p r o p o u n d a n a r t o f life.
Η P l u t a r c h , De exilio 6OOE (SVF 1.371, part)
φύσει γάρ ούκ έστι πατρίς, ώσπερ ούδ' οίκος ούδ' αγρός ουδέ χαλκεΐον, ώς
Αρίστων έλεγεν, ούδ' ίατρείον άλλά γίνεται μάλλον δ' ονομάζεται καί
καλείται τούτων έκαστον άεί πρός τόν οίκούντα καί χρώμενον.
Context: q u o t a t i o n s t o i l l u s t r a t e t h e thesis t h a t e x i l e is n o t a n e v i l .
1 Stobaeus 2 . 1 0 3 , 1 4 - 1 7 (SVF 1.587, part)
ίκανώς δέ και Κλεάνθης περι τδ σπουδαίαν είναι τήν πάλιν λόγον ήρώτησε τοιούτον πολίς
μέν (εί) έστιν ο'ικητήριον κατασκεύασμα, εις ό καταφεύγοντας έστι δίκην

δούναι καί λαβείν, ούκ άστεΐον δή πόλις εστίν; άλλά μήν τοιούτον έστιν ή
πόλις ο'ικητήριον άστεΐον άρ' έστιν ή πόλις.
2 <(•'> Heeren
Context: d o x o g r a p h y o f S t o i c p o l i t i c a l t h e o r y .
3 άστεΐον A p u n w h i c h seeks t o m a k e a c o n c e p t u a l link b e t w e e n c i t y a n d m o r a l
refinement. C f . D . L . 6 . 7 2 (the C y n i c Diogenes).
J DioChrysostom 3 6 . 2 0 (SVF 3.329)
τ η ν ττόλιν φασίν ε ί ν α ι πλήθος ανθρώπων έν ταύτώ κατοικούντων ύπό

νομού διοικούμενον.
Context: e l u c i d a t i o n o f t h e m e a n i n g o f ά ν θ ρ ω π ο ς .
T h a t D i o ' s φασίν r e f e r s t o S t o i c s is p r o v e d b y s e c t i o n 2 9 o f his o r a t i o n , w h e r e h e
g i v e s this d e f i n i t i o n in a n a b b r e v i a t e d f o r m , a n d p r e c e d e s it w i t h t h e w o r d s τών
ημετέρων τον κόσμον αποφαινομένων πόλιν.
Κ S e n e c a , De otto 4 . 1
duas res pubhcas a n i m o c o m p l e c t a m u r , alteram magnam et vere publicam
qua di atque h o m i n e s continentur, in q u a n o n a d h u n c a n g u l u m respicimus aut
ad ilium sed t e r m i n o s civitatis nostrae c u m sole m e t i m u r , alteram c u inos
adscripsit c o n d i c i o nascendi.
Context: the contemplative life, practised at leisure, is a s e r v i c e to the world

community.
L Arius D i d y m u s ( E u s e b i u s , Pr. ev. 1 5 . 1 5 . 3 - 5 ; SVF 2.528, part)
και το μεν έκ τής πάσης ουσίας ποιόν κόσμον άίδιον είναι καί θεόν λέγεσθαι οέ κόσμον
σύστημα έξ ουρανού κα'ι αέρος καί γής καί θαλάττης και τών έν αύτοίς φύσεων (ί)
λέγεσθαι δέ κόσμον και τό οίκητήριον θεών και ανθρώπων (και τό έκ θεών

και ανθρώπων) και τών ένεκα τούτων γενομένων σύστημα· ( 2 ) όν γαρ
τρόπον πόλις λέγεται διχώς, τό τε οίκητήριον καί τό έκ τών ένοικούντων
σύν τοις πολίταις σύστημα, ούτως καί ό κόσμος οιονεί πόλις εστίν έκ θεών
καί ανθρώπων συνεστώσα, τών μέν θεών τήν ήγεμονίαν εχόντων, τών δέ
ανθρώπων ύποτεταγμένων. (}) κοινωνίαν δ' ύπάρχειν πρός αλλήλους διά
τό λόγου μετέχειν, ός έστι φύσει νόμος· τά δ' άλλα πάντα γεγονέναι
τούτων ένεκα.
3-4 (,καί-άνθρωπαιν') Arnim 4 σύστημα Arnim: συνεστώτα codd.
Context: d o x o g r a p h y o f S t o i c c o s m o l o g y .
1-2 See notes o n 4 4 F .
6 οιονεί π ό λ ι ς Cf. 4 6 G 3.
8-10 Cf. 54N; 6 3 K 5-8.
Μ Diogenes Laertius 7.121-2
( 1 ) μόνον τ' ελεύθερον [sc. τόν σοφόν], τούς δέ φαύλους δούλους· είναι γάρ
τήν έλευθερίαν έξουσίαν αύτοπραγίας, τήν δέ δουλείαν στέρησιν αυτοπρα-
γίας. εΐναι δέ καί άλλην δουλείαν τήν έν υποτάξει καί τρίτην τήν έν κτήσει
τε καί υποτάξει, ή αντιτίθεται ή δεσποτεία, φαύλη ούσα καί αύτη. ( 2 ) ού
μόνον δ' ελευθέρους εΐναι τούς σοφούς, άλλά καί βασιλέας, τής βασιλείας
ούσης αρχής άνυπευθύνου, ήτις περί μόνους άν τούς σοφούς συσταίη, καθα
φησι Χρύσιππος έν τώ Περί τού κυρίως κεχρήσθαι Ζήνωνα τοίς όνόμασιν
έγνωκέναι γάρ φησι δείν τόν άρχοντα περί αγαθών καί κακών, μηδένα δε
τών φαύλων έπίστασθαι ταύτα. ( 3 ) ομοίως δέ καί αρχικούς δικαστικούς τε
καί ρητορικούς μόνους εΐναι, τών δέ φαύλων ούδένα.
4 άντιτίβίται BP: άμτιτίβίται καί F 6 συσταίη Menage e Suda: σταίη codd.

Context: c h a r a c t e r i s t i c s o f t h e w i s e m a n .
ι Cf. Β 4 .
2 έξουσίαν αύτοπραγίας Said t o b e g o t b y the wise m a n ' f r o m the d i v i n e l a w '
(SVF 3 . 5 4 4 ) , w h i c h s h o w s t h a t ' s e l f - m a s t e r y ' o r ' m o r a l f r e e d o m ' is t h e i n t e n d e d s e n s e .
T h e t h o u g h t h e r e a n d in 4 - 6 is P l a t o n i c ; c f . e s p e c i a l l y Rep. 9 , 5 7 7 d - 5 8 o c .
2—4 T h e s e c o n d sense o f s l a v e r y s e e m s t o s i g n i f y a ' s u b o r d i n a t e ' p o s i t i o n in
s o c i e t y , as d i s t i n c t f r o m b e i n g ' o w n e d ' as w e l l as s u b o r d i n a t e - t h e t h i r d s e n s e . C f . Q ,
and Chrysippus' further account o f ' s l a v e ' a s perpetuus mercenarius ( S e n e c a , Ben.
3 . 2 2 . 1 ) . F o r a c o n v i n c i n g a r g u m e n t t h a t t h e e a r l y S t o i c s r e j e c t e d a n y n a t u r a l basis t o
s l a v e r y , see Griffin [ 3 8 4 ] , 4 5 9 — 6 0 .
Ν P h i l o , Quod omnis probus liber sit 9 7 (SVF 1.218)
ίπΐδτ) τοιαύταΐϊ άποφάσίσι καιγνώμαις άρ'ούκ άξιον το Ζηνώνειον έπιφωνήσαι,
ότι "θάττον άν άσκόν βαπτίσαι τις πλήρη πνεύματος ή βιάσαιτο τών
σπουδαίων όντινοΰν άκοντα δράσαί τι τών άβουλήτων"; ανένδοτος γάρ
φυχή καί αήττητος, ήν ό ορθός λόγος δόγμασι παγίοις ενεύρωσε.
I δ ή Μ: om. ecu. 2 τις G: om. cett. ρΊάσαιτο vel βιάσαι codd. 2 - 3 τών σπουδαίων M G :
τήν τού σπουδαίου Α: τον σπουδαΐον cett.
Context: Zeno's saying is q u o t e d f o r its r e s e m b l a n c e t o a letter sent by the

g y m n o s o p h i s t C a l a n u s t o A l e x a n d e r , i n w h i c h C a l a n u s r e m a r k s that n o ruler will
c o m p e l Indian philosophers t o a c t against their will.
3-4 Cf. 591; 6 1 G 2; 63L 2.
Ο P l u t a r c h , De audiendis poetis 3 3 D (SVF 1.219)
και ό Ζήνων επανορθούμενος τό τού Σοφοκλέους-
όστις δέ πρός τύραννον εμπορεύεται,

κείνου 'στι δούλος, κάν ελεύθερος μόλη
μετέγραφεν
ούκ έστι δούλος, ήν ελεύθερος μόλη, 5
τω ΐλευθέρω νΰν σννεκφαίνων τον άδίά και μΐγαλόφρονα και άταπεινωτον.
Context: a p p r o v a l o f S t o i c s f o r r e w r i t i n g v e r s e s in a m o r a l l y i m p r o v i n g way.
T h e S o p h o c l e a n lines ( = fr. 8 7 3 P e a r s o n ) a r e f r e q u e n t l y q u o t e d , w i t h o r w i t h o u t
the tragedian's n a m e . D . L . 2 . 8 2 refers t h e ' c o r r e c t i o n ' t o Aristippus. E v e n i f h e
o r i g i n a t e d t h e c h a n g e , Z e n o m a y still h a v e a d o p t e d i t .
Ρ D i o g e n e s L a e r t i u s 7 . 1 2 4 (SVF 3.631)
λέγουσι δέ καί τήν φιλίαν έν μόνοις τοις σπουδαίοις είναι, διά τήν
ομοιότητα- φασι δ' αυτήν κοινωνίαν τινά είναι τών κατά τόν βίον,
χρωμένων ημών τοις φίλοις ώς έαυτοϊς. δι' αυτόν θ' αίρετόν τόν φίλον
αποφαίνονται καί τήν πολυφιλίαν αγαθόν, έν τε τοίς φαύλοις μή elvai
φιλίαν μηδενί Te τών φαύλων φίλον elvai.
2 αυτήν BP: αύτοΰ FP(corr)
Context: c h a r a c t e r i s t i c s o f t h e w i s e m a n .
O n f r i e n d s h i p , s e e 6 0 G , M, a n d , f o r ' g o o d s b e i n g c o m m o n t o t h e v i r t u o u s ' , 6 0 P .
3 δ ι ' αυτόν β ' α ΐ ρ ί τ ό ν F o r Epicureanism, cf. 2 2 F I .
Q A t h e n a e u s 2 6 7 B (SVF 3.353)
διαφέρειν Se φησι Χρύσιππος δούλον οίκέτου γράφων ev δευτέρω Περί
ομονοίας διά τό τούς απελεύθερους μέν δούλους έτι είναι, οίκέτας δέ τούς
μή τής κτήσεως άφειμένους. " ό y a p οίκέτης" φησι " δ ο ύ λ ο ς έστι κτήσει
κατατεταγμένος."
Context: d i s c u s s i o n o f s l a v e r y .
F o r C h r y s i p p u s ' d i s t i n c t i o n , see n o t e o n Μ 2 - 4 .
R Marcian 1 (SVF 3.314)
. . . C h r y s i p p u s s i c i n c i p i t l i b r o q u e r n f e c i t Περί νόμου: " ό νόμος πάντων
έστι βασιλεύς θείων τε καί ανθρωπίνων πραγμάτων δει δέ αυτόν
προστάτην τε είναι τών καλών καί τών αισχρών καί άρχοντα καί ηγεμόνα,
καί κατά τούτο κανόνα τε είναι δικαίων καί αδίκων καί τών φύσει
πολιτικών ζώων προστακτικόν μέν ών ποιητέον, άπαγορευτικόν δέ ών ού
ποιητέον."
N o t e t h e w e i g h t a n d f o r m a l i t y o f the l a n g u a g e . T h e o p e n i n g w o r d s recall P i n d a r ' s

f a m o u s phrase (fr. 1 5 2 . 1 B o w r a ) .
4 5 φύσει πολιτικών ζώων C f . note on 6 1 H 2 - 3 .
S Cicero, Rep. 3 . 3 3 (SVF 3.325)
(1) est q u i d e m vera l e x recta ratio, naturae congruens, diffusa in omnis,
constans, sempiterna, quae vocet a d ofFicium iubendo, vetando a fraude
deterreat, (2) quae t a m e n neque probos frustra iubet a u t vetat, n e c i m p r o b o s
i u b e n d o a u t v e t a n d o m o v e t . ( 3 ) h u i c legi n e c o b r o g a r i fas est, n e q u e derogari
aliquid e x h a c licet, n e q u e tota a b r o g a r i potest, n e c v e r o a u t p e r s e n a t u m aut
per p o p u l u m solvi h a c lege p o s s u m u s , n e q u e est q u a e r e n d u s e x p l a n a t o r a u t
i n t e r p r e s S e x t u s A e l i u s , ( 4 ) n e c erit alia l e x R o m a e , alia A t h e n i s , alia n u n c , alia
posthac, sed et o m n e s gentes et omni tempore u n a l e x et sempiterna et
inmutabilis c o n t i n e b i t , (5) u n u s q u e erit c o m m u n i s quasi m a g i s t e r et i m p e r a t o r
omnium deus: ille l e g i s h u i u s inventor, disceptator, lator; (6)cui quinon
p a r e b i t , ipse se f u g i e t , a c n a t u r a m h o m i n i s a s p e r n a t u s h o c ipso luet maximas
poenas, etiamsi cetera supphcia quae putantur effugent.
T h e o r i g i n a l c o n t e x t o f this p a s s a g e ( q u o t e d b y L a c t a n t i u s , Inst. div. 6.8.6—9) is ' o s t

-
1 recta ratio Cf. 6 3 C 9
3-4 Cf. 541 3 .
Τ C i c e r o , Rep. 1 . 3 4 (Panaetius fr. 1 1 9 )
. . . quod m e m i n e r a m persaepe tc cum Panaetio dissercre solitum coram

Polybio, duobus Graecis vel peritissimis rerum civilium, multaque colligere ac
docere, o p t i m u m longe statum civitatis esse eum quern maiorcs nostri nobis
rcliquissent.
The original context is lost.

For Polybius' admiration for the Roman constitution, cf. his History 3 . 2 . 6 , 6 . 1 1 - 1 8 .
Given his general interest in different constitutions (sometimes regarded as dependent
on Panaetius), lines 3 - 4 probably state a position supported by him and Panaetius as
well as by Scipio.
U Diogenes Laertius 7 . 1 3 1 (SVF 3.700)
πολιτείαν δ' άρίστην τήν μικτήν έκ τε δημοκρατίας καί βασιλείας καί

αριστοκρατίας.
Context: doxography o f Stoic political theory.
This sentence is inconsequentially added after a passage reporting the views of Zeno
and Chrysippus on community of wives. It chimes so little with their known political
theory and so well with the position of Polybius (cf. his History 6 . 1 0 . 6 — 7 , 6 . 1 8 . 7 ) that
we incline to regard 'the mixed constitution' as the system approved by later Stoics,
especially Panaetius.
V C i c e r o , Off. 2 . 7 3 (Panaetius fr. 1 1 8 )
hanc enim ob causam m a x i m e , ut sua tenerentur, res publicae civitatesque

constitutae sunt, nam, etsi duce natura congregabantur homines, tamen spe
custodiae rerum suarum urbium praesidia quaerebant.
Context: the statesman's duty to preserve people's property and to prevent the state
from interfering with private ownership.
This interesting defence of capitalism is likely to have a philosophical source, for
which Panaetius would be the best candidate; cf. Reesor [ 6 0 8 ] , 28—9. Earlier Stoics
will hardly have agreed that capitalism is the state's primary function andjustification.
However, there is no reason to think that Zeno, even in his Republic, was hostile to
private property; and the compatibility of private ownership with a communal world
is stated in an image (57F 7 ) probably derived from Chrysippus. Wealth, though
indifferent for happiness, is something 'preferred' (58m).
W Stobaeus 2 . 1 0 9 , 1 0 - 1 1 0 , 4 (SVF 3 . 6 8 6 , part)
( 1 ) τρεις δε προηγουμένους είναι βίους, τόν τε βασιλικόν και τόν πολιτικόν

καί τρίτον τόν έπιστημονικόν (ι) ομοίως δέ καί χρηματισμούς τρεις
προηγουμένους, τόν τε άπό τής βασιλείας, καθ' ήν ή αυτός βασιλεύσει ή
μοναρχικών χρημάτων εύπορήσεΐ' ($) δεύτερον δέ τόν άπό τής πολιτείας,
ττολιτεύσεσθαι γάρ κατά τόν προηγούμενον λόγον και γάρ γαμήσειν καί
τταιδοποιήσεσθαι, άκολουθεΐν (γάρ/ ταύτα τή τού λογικού ζώου και
κοινωνικού καί φιλάλληλου (φύσει), χρηματιεΐσθαι ουν και άπό τής
πολιτείας και άπό τών φίλων, τών εν ύπεροχαίς όντων. ( 4 ) περι δέ τού
σοφιστεύσειν και άπό σοφιστείας εύπορήσειν χρημάτων διέστησαν οί άπό
τής α'ιρέσεως κατά τό σημαινόμενον. τό μέν γάρ χρηματιείσθαι άπό τών ίο
κατά τήν παιδείαν και μισθούς ποτε λήφεσθαι παρά τών φιλομαθούντων
διωμολογήσαντο- περί δέ τό σημαινόμενον εγένετο τις εν αυτοίς
άμφισβήτησις, τών μέν αυτό τούτο λεγόντων σοφιστεύειν, τό έπί μισθώ
μεταδιδόναι τών τής φιλοσοφίας δογμάτων, τών δ' ύποτοπησάντων έν τω
σοφιστεύειν περιέχεσθαί τι φαύλον, οιονεί λόγους καπηλεύειν.
ι προηγουμένους Heeren: προηγορουμένους codd. 3 ή Heine: καί codd. 4 μοναρχικών Heeren:

-ικοές codd. 5 πολιτεύσεσθαι Meineke: πολιτεόεσθαι codd. 6 (γαρ} Heeren 7 (φύσει)
Context: c h a r a c t e r i z a t i o n o f t h e w i s e m a n .
F o r f u r t h e r m a t e r i a l o n t h e t h r e e p r e f e r a b l e l i v e s , c f . SVF 3.690-704.
4 δεύτερον In his b o o k s Περί βίων (SΙ-Φ 3 . 6 9 3 ) C h r y s i p p u s s p e c i f i e d t h e s e c o n d
l i v e l i h o o d o n l y as ά π ό φίλων ( c f . 8 ) , a n d n o t a l s o as ά π ό της πολιτείας. P e r h a p s this
reflects his b e l i e f t h a t a p o l i t i c a l c a r e e r is n o t p o s s i b l e f o r a S t o i c in s o m e c o m m u n i t i e s
(SVF 3 . 6 9 5 - 6 ) , a n d t h a t it is e x t r e m e l y difficult t o c o m b i n e p o l i t i c a l p o p u l a r i t y a n d
m o r a l i n t e g r i t y (SVF 3.694).
5-7 C f . 5 7 F 8. φιλάλληλου Cf. 2 2 S 2.
15 λ ό γ ο υ ς κ α π η λ ί ύ ε ι ν A clear reminiscence o f Socrates' characterization o f the
s o p h i s t s ' p r o f e s s i o n ( P l a t o , Prot. 3 1 3c—3 1 4 a ) .
X P l u t a r c h , St. rep. 1033C-D (SVF 3.702)
αύτος γοΰν Χρύσιππος εν τω τίτάρτω Περι βίων ουδέν οΓίται τον σχολαστικον βίον τού
ηδονικού διαφέρειν αύτάς δε παραθήσομαι τάς λέξεις- "όσοι δ' ύπολαμβάνουσι
φιλοσόφοις έπιβάλλειν μάλιστα τόν σχολαστικον βίον άπ' αρχής τί μοι
δοκούσι διαμαρτάνειν, ύπονοούντες διαγωγής τίνος ένεκεν δείν τούτο
ποιείν ή άλλου τινός τούτω παραπλήσιου, καί τόν όλον βίον ούτω πως 5
δ ΐ ί λ κ ό σ α ι · τ ο ύ τ ο δ'εστίν, άν σαφώς θεωρηθή, ήδέως- ού γάρ δείλανθάνειν
τήν ύπόνοιαν αυτών, πολλών μέν σαφώς τούτο λεγόντων ούκ ολίγων δ'
άδηλότερον."
Context: C h r y s i p p u s ' i n c o n s i s t e n c y in s t a t i n g this w h i l e s p e n d i n g his life as a s c h o l a r .

7 πολλών is a r e f e r e n c e t o t h e E p i c u r e a n s , a n d ούκ ολίγων a r e g e n e r a l l y i d e n t i f i e d
with the Peripatetics; cf. Cherniss [326) ad l o c .
Υ S e n e c a , Ep. 9 0 . 5 - 7 ( P o s i d o n i u s fr. 2 8 4 , part)
( 1 ) illo e r g o s a e c u l o q u o d aureum perhibent p e n e s s a p i e n t e s fuisse regnum

Posidonius ludicat. hi c o n t i n e b a n t manus et infirmiorem a validionbus
tuebantur, suadebant dissuadebantque et utiha atque inutilia monstrabant;
horum p r u d e n t i a n e q u i d d e e s s e t suis p r o v i d e b a t , f o r t i t u d o p e r i c u l a arcebat,
beneficentia augebat ornabatque subiectos . . . (2) sed postquam subrcpenti- i
b u s v i t u s in t y r a n n i d e m r c g n a c o n v e r s a s u n t , o p u s e s s e l e g i b u s c o c p i t , q u a s e t
ipsas inter initia t u l c r e s a p i e n t e s . . . ( 3 ) h a c t e n u s Posidonio adsentior: artes
quidem a p h i l o s o p h i a i n v e n t a s q u i b u s in c o t i d i a n o v i t a u t i t u r n o n c o n c e s -
s e r i m , n e c illi f a b r i c a e a d s e r a m glonam. " i l i a " inquit " s p a r s o s et a u t casis
t e c t o s a u t aliqua r u p e suffossa a u t e x e s a e a r b o r i s t r u n c o d o c u i t t c c t a molin."
2 iudicat vel tndkat codd. injirmiorem B : -tores cett. 8 in cotidiano vita utitur vel cotidiana vita utimur
codd. 9 sparsos et aut casis Summers: sparsos e causis vel sim. codd.
Context: c r i t i q u e o f P o s i d o n i u s ' a c c o u n t o f t h e o r i g i n o f c u l t u r e .
1-5 T h e l a r g e l y u n o r i g i n a l n a t u r e o f P o s i d o n i u s ' a c c o u n t is i n d i c a t e d b y its c l o s e
similarity t o Epicurean theories; cf. 2 2 L - N and C o l e [ 2 7 3 ] , 1 8 - 1 9 , 3 5 - 6 . H e seems t o
h a v e d r a w n u p o n a l o n g - s t a n d i n g ' p a t t e r n o f p r e h i s t o r y ' ( C o l e ' s p h r a s e ) , t o w h i c h his
special c o n t r i b u t i o n w a s t h e i d e n t i f i c a t i o n o f t h e πρώτος ενρίτής with philosophers.
E v e n this n o t i o n , as a p p l i e d t o t e c h n o l o g y , is a n e x a g g e r a t i o n , r a t h e r t h a n a c o m p l e t e
m o d i f i c a t i o n , o f t h e p a t t e r n ; c f . 2 2 L 1 1 0 7 , r 14.3—4, Μ 3 , Ν 1 - 2 .
The Academics
68 Methodology
A C i c e r o , Acad. 1.43-6
(1) t u m V a r r o " t u a e sunt n u n c partes", inquit, " q u i a b a n t i q u o r u m ratione
desciscis et e a q u a e a b Arcesila n o v a t a sunt p r o b a s , d o c e r e q u o d et q u a d e causa
d i s c i d i u m f a c t u m s i t , u t v i d e a m u s s a t i s n e ista sit i u s t a d e f e c t i o . " ( 2 ) t u m e g o
"cum Zenone", inquam, " u t accepimus Arcesilas sibi omne ccrtamen
instituit, n o np e r t i n a c i a a u t s t u d i o v i n c e n d i u t q u i d e m m i h i v i d e t u r , sed e a r u m 5
r e r u m obscuritate q u a e a d c o n f e s s i o n e m ignorationis a d d u x e r a n t S o c r a t e m , et
iam ante Socratem Democritum Anaxagoram Empedoclem omnes paene
veteres, q u i nihil c o g n o s c i nihil percipi nihil sciri posse d i x e r u n t , angustos
sensus, imbecillos animos, brevia curricula vitae, et (ut Democritus) in
profundo ventatem esse d e m e r s a m , opinionibus et institutis o m n i a tenen, 10
nihil v e r i t a t i r e l i n q u i , d e i n c e p s o m n i a t e n e b r i s c i r c u m f u s a esse d i x e r u n t . ( 3 )
itaque Arcesilas negabat esse q u i c q u a m quod sciri posset, n e illud quidem
ipsum quod S o c r a t e s sibi r e l i q u i s s e t , u t nihil s c i r e se s c i r e t ; s i c o m n i a latere
c e n s e b a t in o c c u l t o , n e q u e esse q u i c q u a m q u o d c e r n i a u t intellegi p o s s e t . ( 4 )
quibus d e causis nihil o p o r t e r e neque profiteri neque affirmare q u e m q u a m 15
n e q u e assensione a p p r o b a r e , c o h i b e r e q u e s e m p e r et a b o m n i lapsu contincre
temeritatem, quae t u m esset insignis c u m a u t falsa aut incognita res

approbaretur, neque h o c quicquam esse t u r p i u s q u a m cognitioni et percep-
tioni assensionem approbationemque praecurrere. (5) huic ratiom quod erat
consentaneum faciebat, ut contra omnium sententias disserens de sua 20
p l c r o s q u e d e d u c e r e t , u t c u m in e a d e m r e p a n a c o n t r a r n s in p a r t i b u s momenta
r a t i o n u m i n v e n i r e n t u r , facilius a b u t r a q u e p a r t e assensio sustineretur. ( 6 ) h a n c
Academiam n o v a m a p p e l l a n t , q u a e m i h i v e t u s v i d e t u r , si q u i d e m Platonem
e x ilia v e t e r e n u m e r a m u s , c u i u s i n l i b r i s n i h i l a f f i r m a t u r e t i n u t r a m q u c partem
multa disseruntur, de omnibus quaeritur, nihil certi dicitur. sed t a m e n ilia 25
quam exposuisti vetus, haec nova nominetur: quae usque ad Carncadem
p e r d u c t a , q u i q u a r t u s a b A r c e s i l a fuit, in e a d e m A r c e s i l a e r a t i o n e pcrmansit."
7 iam ante Davies: veluti amantes codd. ι 3 M-scirel om. J v 2 0 disserens de sua Γ. dies tarn Δ: dicens in
earn Madvig 2 6 exposuisti Durand: exposui codd.
Context: a f e w lines a f t e r 4 1 B , V a r r o ' s a c c o u n t o f Z e n o ' s epistemology.
432
ι antiquorum ratione T h e p o s i t i o n o f t h e O l d A c a d e m y , as i n t e r p r e t e d b y
Antiochus.
4 cum Zenone C f . G , 4 0 D . B u t the elderly Z e n o was n o t Arcesilaus' only Stoic
o p p o n e n t in e p i s t e m o l o g y . F o r t h e n e g l e c t e d i m p o r t a n c e o f A r i s t o in this c o n n e x i o n ,
cf. L o n g | 6 2 2 | , 4 4 1 - 3 .
7 T h e cognitive pessimism o f Anaxagoras and Empedocles, unlike that of
D e m o c r i t u s , is a h i s t o r i c a l d i s t o r t i o n , t o s a y t h e least. In t h e c a s e o f E m p e d o c l e s it
a p p e a r s t o b e f o u n d e d o n 3 1 Β 2 D K . Its a t t r i b u t i o n t o A n a x a g o r a s s e e m s t o g o b a c k t o
A r i s t o t l e ' s o d d i n t e r p r e t a t i o n o f his r e m a r k s a b o u t t h e p r i m a l m i x t u r e o f e v e r y t h i n g ;
cf. Metaph. Γ.\, I 0 0 7 b 2 5 , a n d 5 , 1 0 0 9 3 2 7 , w h e r e A n a x a g o r a s is m e n t i o n e d a l o n g s i d e
D e m o c r i t u s (as in t h e d o x o g r a p h i c a l t r a d i t i o n a t 5 9 A 9 6 D K ) . F o r t h e A c a d e m i c s '
i n t e r e s t in c o l l e c t i n g i l l u s t r i o u s p r e c u r s o r s , c f . Η 3 a n d C i c e r o , Acad. 2 . 1 4 .
9 F o r D e m o c r i t u s ' f a m o u s a s s e r t i o n , w h i c h is q u o t e d a g a i n a t R 1, c f . 6 8 Β 1 1 7
D K . See also v o l . 1 , 1 7 .
20 d e s u a U n d e r s t a n d sententia. T h i s r e a d i n g , t h o u g h c o m m o n l y r e j e c t e d in
f a v o u r o f M a d v i g ' s in earn ( f o r t h e n o n s e n s i c a l dies iam), m a k e s e x c e l l e n t s e n s e . W h a t is
consentaneum w i t h A r c e s i l a u s ' r e c o m m e n d a t i o n o f suspension o f j u d g e m e n t about
e v e r y t h i n g is his ' d r a w i n g p e o p l e a w a y f r o m t h e i r o w n o p i n i o n ' , a n d h e a c h i e v e s this
b y ' a r g u i n g against e v e r y o n e ' s opinion'. M a d v i g ' s e m e n d a t i o n does n o t s h o w w h y
this m e t h o d o l o g y s h o u l d r e s u l t in p e o p l e ' s ' a c c e p t i n g A r c e s i l a u s ' ratio' ( t h e p r e s u m e d
sense o f in earn deduceret), n o r h o w this w o u l d b e c o n s i s t e n t w i t h h i s s c e p t i c i s m .
Β C i c e r o , Acad. 1.13
"relictam a te v e t e r e m Academiam", inquit [ 5 c Varro], "tractari autem
novam." "quid ergo", inquam, . . . "Antiocho id m a g i s licuerit nostro
familiari r e m i g r a r e in d o m u m v e t e r e m e n o v a , q u a m nobis in n o v a m e vetere?
certe enim recentissima quaeque sunt correcta et emendata maxime;
q u a m q u a m A n t i o c h i magister Philo, m a g n u s vir ut tu existimas ipse, negat in
libris, quod coram etiam ex ipso audiebamus, duas Academias esse,

e r r o r e m q u e e o r u m qui ita putarent c o a r g u i t . " " e s t " , inquit, " u t dicis; sed
i g n o r a r e te n o n arbitror quae c o n t r a < ( e a ) Philonis A n t i o c h u s scripserit."
1 Academiam Bentley: iam codd. 5 negat Davies: negaret codd. 8 (ea) Reid
Context: V a r r o ' s i n t e r e s t in C i c e r o ' s r e c e n t c h a n g e o f p h i l o s o p h i c a l a l l e g i a n c e , f r o m

the ' O l d ' A c a d e m y o f A n t i o c h u s t o the ' N e w ' A c a d e m y o f P h i l o .
3 in d o m u m veterem e nova A n allusion t o A n t i o c h u s ' secession f r o m P h i l o ;
cf. v o l . 1 , 4 4 9 .
4 recentissima maxime W e l l e x p l a i n e d b y G l u c k e r [ 4 2 ] , 1 0 5 , as a n i r o n i c a l
r e j o i n d e r t o A n t i o c h u s ( w h o h a d r e p r e s e n t e d S t o i c i s m as a correctio veteris Academiae,
C i c e r o , Acad. 1 . 4 3 ) , i m p l y i n g t h e s u p e r i o r i t y o f t h e N e w A c a d e m y o f P h i l o .
8 R e f e r r i n g t o A n t i o c h u s ' Sosus ( C i c e r o , Acad. 2 . 1 2 ) .
C C i c e r o , Acad. 2 . 1 6
(1) A r c e s i l a s Z e n o n i u t p u t a t u r o b t r e c t a n s nihil n o v i r e p e n e n t i s e d e m e n d a n t i
supcriores inmutatione vcrborum, d u m hums definitiones labefactare volt,
conatus estclarissimis rebus tenebras o b d u c e r e . (2) cuius p n m o n o n admodum
p r o b a t a ratio ( q u a m q u a m floruit c u m a c u m i n e ingeni t u m admirabili q u o d a m
lepore dicendi), proxime a Lacyde solo retenta est, post autem confecta a
Carneade.
Context: t h e N e w A c a d e m y ' s p e r v e r s i o n o f t h e h i s t o r y o f p h i l o s o p h y .
1-2 W h a t is a t t r i b u t e d h e r e t o A r c e s i l a u s s o u n d s s u s p i c i o u s l y like A n t i o c h u s '
o w n a c c o u n t o f the relation o f Stoicism t o t h e A c a d e m i c tradition; cf. note o n Β 4.
3 clarissimis rebus A reference t o Arcesilaus' rejection o f t h e φαντασία
καταληπτική; cf. 4 0 D .
D Diogenes Laertius 4 . 2 8
ούτος έστιν 6 τής μέσης 'Ακαδημείας κατάρζας, πρώτος έπισχών τάς
αποφάσεις διά τάς έναντιότητας τών λόγων, πρώτος δέ και εις έκάτερον
επεχείρησε, και πρώτος τόν λόγον εκίνησε τόν ύπό Πλάτωνος παραδεδο-
μένον και έποίησε δι' ερωτήσεως καί άποκρίσεως έριστικώτερον.
Context: t h e o p e n i n g o f D i o g e n e s ' life o f A r c e s i l a u s .

F o r its a n a c h r o n i s m s a n d i n a c c u r a c i e s , c f . L o n g ( 6 2 2 ] , 4 4 4 - 7 .
1 μέσης T h e earliest r e f e r e n c e t o t h e M i d d l e A c a d e m y is in t h e H e r c u l a n e u m
p a p y r u s Academicorum index ( p r o b a b l y c o m p o s e d b y P h i l o d e m u s ) , 2 1 . 3 7 , w h e r e it is
said t o h a v e b e e n ' s t a b i l i z e d ' b y L a c y d e s .
1-2 ττρώτος-λόγων C f . note o n 1 A 6.
2-3 πρώτος-€ττ€χ«ίρησ€ In f a c t , a r g u m e n t p r o a n d c o n t r a t h e s a m e thesis has a
h i s t o r y w h i c h g o e s b a c k t o P r o t a g o r a s , as D . L . 9 . 5 1 a c k n o w l e d g e s .
Ε Diogenes Laertius 4.32-3
(1) Κράτητος δέ εκλιπόντος κατέσχε τήν σχολήν, έκχωρήσαντος αύτώ
Σωκρατίδον τινός, διά δέ τό περί πάντων έπέχειν ουδέ βιβλίον, φασί τίνες,
συνέγραφεν o t δ έ , ό τ ι έφωράθη τινά κατορθών, ά φασιν οί μέν έ κ δ ο ό ν α ι , οί
δέ κατακαύσαι. έώκει δή θαυμάζειν καί τόν Πλάτωνα και τά βιβλία
έκέκτητο αυτού. ( 2 ) ά λ λ α καί τόν Πύρρωνα κατά τινας έζηλώκει, καί τής
διαλεκτικής είχετο καί τών Έρετρικών ήπτετο λόγων, όθεν καί έλέγετο
έπ' αύτοΰ ύπ' Άρίστωνος "πρόσθε Πλάτων, όπιθεν Πύρρων, μέσσος
Διόδωρος." καί ό Τίμων έπ' αύτοΰ φησιν ούτως "τή γάρ έχων Μενεδήμον
ύπό στέρνοισι μόλυβδον | θεύσεται ή Πύρρωνα τό πάν κρέας ή Διόδωρον.
καί διαλιπών α υ τ ό ν ποιεί λέγοντα "νήξομαι είς Πύρρωνα και είς σκολιόν
Διόδωρον."
7 5πιθ(ν S.E., PH 1.234: όπι(α)θί Si codd. 8 y a p codd.: μίν Numemus ap. Euseb., Praep. ev.
14.5.3 Mevib-qpov B F : -ου V, Numemus y 6 W f T a . Numemus: θήαίτα.ι codd. ή (\)
flvpowva Memcke κρίας codd.: κί'ρας Lloyd-Jones, cf. Horn., //. 24.81
Context: life o f A r c e s i l a u s .
1-2 Acad, index c o l . 1 8 e x p a n d s t h e p o i n t a b o u t S o c r a t i d e s , a n d i n d i c a t e s t h a t his
s e n i o r i t y w a s t h e r e a s o n f o r h i s b e i n g t h e first c h o i c e t o s u c c e e d C r a t e s ; c f . G l u c k e r
[ 4 2 ] , 2 3 4 n. 2 5 ; L o n g [ 6 2 2 ] , 4 3 4 - 5 -
3-4 T h i s p u z z l i n g s e n t e n c e is i l l u m i n a t e d b y Acad, index 1 8 . 3 4 — 6 , a c c o r d i n g t o
w h i c h A r c e s i l a u s e d i t e d a n d r e v i s e d s o m e m e m o i r s left b y C r a n t o r .
5 έκέκτητο T h i s p r o b a b l y m e a n s that Arcesilaus w a s in possession o f Plato's o w n
library a n d manuscripts.
6 διαλεκτικής In this context, a n allusion to the school of Diodorus.
Έρετρικών refers t o that o f M e n e d e m u s .
7-8 Aristo's famous verse is a p a r o d y o f the Homeric description o f the
Chimaera, πρόσθε λέων, όπιθεν δ έ δράκων, μέσση δ έ χίμαιρα, II. 6 . ι 8 ι . Its
s i g n i f i c a n c e is w e l l e x p l a i n e d b y G l u c k e r [ 4 2 ] , 3 5 - 6 : ' W h a t A r i s t o m u s t h a v e m e a n t is
t h a t t h e teachings o f A r c e s i l a u s [ n o t h i s p h i l o s o p h i c a l e d u c a t i o n ] p r e s e n t e d s u c h a
c h i m a e r i c s p e c t a c l e t o h i m . T h e y w e r e officially e x p o u n d e d as P l a t o n i c ; t h e y a p p e a r e d
to Aristo t o be identical w i t h those o f P y r r h o ; while their central c o r e consisted o f
[ D i o d o r u s ' ] dialectical a r g u m e n t s .
8—9 O u r i n t e r p r e t a t i o n o f t h e s e v e r y o b s c u r e lines is b a s e d o n L o n g [ 6 9 ] , 8 0 . ( F o r
o t h e r v i e w s , c f . C a i z z i [ 6 4 ] , 1 8 8 - 9 0 . ) μόλυβδον ( c f . / / . 2 4 . 8 0 ) s h o u l d r e f e r t o t h e l e a d
w e i g h t o f a f i s h i n g l i n e , a n d A r c e s i l a u s h i m s e l f w a s p r o b a b l y ( c f . 1 0 ) , as P l a t o w a s
certainly (Timon f r . 8 0 4 ) , r e p r e s e n t e d as a l a r g e fish. M e n e d e m u s ' dialectic, w e
c o n j e c t u r e , is s u c h a t t r a c t i v e b a i t f o r A r c e s i l a u s t h a t h e has d e v o u r e d it, a n d is n o w in
pursuit o f further philosophical nutriment. F o r another a c c o u n t o f Arcesilaus b y
T i m o n , see 3 E .
F Numenius ( E u s e b i u s , Pr. ev. 14.6.4-6)
(1) οΰτω? μ έ ν δ ή ένθεν καταρτυθείς, πλην τής προσρήσεως, ενέμεινε
Πυρρωνείως τή πάντων αναιρέσει. Μνασέας γούν καί Φιλόμηλος καί
Τίμων οί σκεπτικοί σκεπτικόν αυτόν προσονομάζουσιν, ώσπερ καί αυτοί
ήσαν, άναιρονντα καί αυτόν τό αληθές καί τό ψεύδος καί τό πιθανόν. (2)
λεχθείς ουν άν αιτία τών Πυρρωνείων Πυρρώνειος, αίδοϊ τού έραστού

ύπέμεινε λέγεσθαι Ακαδημαϊκός έ τ ι . ή ν μ έ ν τ ο ί ν υ ν Πυρρώνειος, πλην τού
ονόματος- Ακαδημαϊκός δ' ούκ ήν, π λ ή ν τού λέγεσθαι. ού γάρ πείθομαι
τοΰ Κνιδίου Δι(και}οκλέους φάσκοντος έν ταίς έπιγραφομέναις Διατρι-
βαϊς Άρκεσίλαον φόβω τών Θεοδωρείων τε καί Βίωνος τοΰ σοφιστού
επεζιόντων τοις φιλοσοφούσι καί ουδέν όκνούντων άπό παντός έλέγχειν,
αυτόν έζευλαβηθέντα ίνα μή πράγματα έχη, μηδέν μέν δόγμα ύπειπεΐν
φαινόμενον, ώσπερ δέ τό μέλαν τάς σηπίας προβάλλεσθαι προ εαυτού τήν
εποχήν. τούτ' ούν έγώ ού πείθομαι.
ι οΰτιυς Kiessling: ούτος codd. 2 Πνρρων^ίως Wilamowitz: Πύρρωνι ώς codd. 5 άν αίτια

Heinichen: drai-rm vel Sim. codd. 8 Δικαιοκλίους Wilamowitz: Διοκλίους codd. 10 cnt-
ξιόντο,ν Wilamowitz: ίπιιοιόντων codd. 11 unnntiv ID: anemeiv O N
Context: A r c e s i l a u s ' e d u c a t i o n a l b a c k g r o u n d , i n c o r p o r a t i n g T h e o p h r a s t u s , Crantor,

Diodorus and Pyrrho.
2—3 P h i l o m e l u s is c o m p l e t e l y u n k n o w n . M n a s e a s m a y b e t h e M e t h o d i s t d o c t o r
o f t h a t n a m e , w h o l i v e d a t t h e t i m e o f N e r o , a n d is r e f e r r e d t o b y G a l e n (14.684
K i i h n ) . I f s o , l a t e r P y r r h o n i s t s m a y h a v e c o u n t e d h i m as a ' S c e p t i c ' ( c f . S . E . , P H
1 . 2 3 6 - 4 1 ) , a n d h e in t u r n w o u l d b e r e g a r d i n g A r c e s i l a u s s i m i l a r l y t o S e x t u s in I 1.
4 τ ό πιθανόν C o n f i r m e d b y S e x t u s in I 2. C a r n e a d e s ' a n d later Academics'
a d o p t i o n o f t h e π ι θ α ν ό ν ( c f . 6 9 D - F , I ) as a p r a c t i c a l c r i t e r i o n will h a v e e n c o u r a g e d
s u b s e q u e n t w r i t e r s t o stress A r c e s i l a u s ' d i f f e r e n c e in this r e s p e c t , a d i f f e r e n c e w h i c h is
d o u b t l e s s g e n u i n e , e v e n t h o u g h A r c e s i l a u s m a y n o t h a v e e x p r e s s e d h i m s e l f e x a c t l y as
stated here.
5 έραστοΰ C r a n t o r is m e a n t ; c f . N u m e m u s a t E u s e b i u s , Praep. ev. 1 4 . 6 . 2 ; D . L .
4.22, 2 9 .
8 Δι<και)οκλέου$ F o r this e m e n d a t i o n o f t h e M S S Διοκλέους, cf. W i l a m o -
w i t z [3 1 ] , 3 1 3 n . 2 3 . D i c a e o c l e s o f C n i d u s is r e f e r r e d t o b y A t h e n a e u s ( 5 0 8 ) as a w r i t e r
οί Diatribes. H e is a m u c h m o r e likely s o u r c e f o r N u m e m u s t h a n t h e h i s t o r i a n o f
p h i l o s o p h y D i o c l e s o f M a g n e s i a , as s u g g e s t e d b y W e i s c h e [ 6 1 6 ] , 2 1 .
9 F o r T h e o d o r u s and B i o n , cf. vol. 1 , Index o f philosophers; and for the extant
t e s t i m o n i a , see G i a n n a n t o n i [ 3 6 ] 1, 3 0 1 - 1 5 ( T h e o d o r u s ) , a n d K i n d s t r a n d [ 3 9 ] . B i o n is
also d e s c r i b e d as a ' s o p h i s t ' a t D . L . 4 . 4 7 , w h i c h m a y h e l p t o i d e n t i f y t h e sophistic-
c r i t i c s o f A r c e s i l a u s in Η ί ο . F o r his h o s t i l i t y t o t h e A c a d e m y , c f . D . L . 4 . 5 1 , a n d f o r his
personal c o n n e x i o n s w i t h Arcesilaus, see K i n d s t r a n d [ 3 9 ] , 1 5 4 .
G N u m e n i u s ( E u s e b i u s , Pr. ev. 14.6.12-13)
τ ό ν δ ' ουν Ζήνωνα ό 'Αρκεσίλαος άντίτεχνον και ά ^ ι ό ν ι κ ο ν υπάρχοντα

θεωρών τούς παρ' εκείνου άποφερομένους λόγους καθήρει καί ουδέν
ώκνει . . . τ ό δέ δόγμα τούτο αύτοΰ πρώτου εύρομένου καυτό καί τό όνομα
βλέπων ευδοκιμούν έν ταίς Αθήναις, τήν καταληπτικήν φαντασίαν, πάση
μηχανή έχρήτο έπ'αυτήν.
Context: s h o r t l y a f t e r F .
3-5 F o r Z e n o ' s i n n o v a t i o n , c f . 4 0 B , a n d f o r A r c e s i l a u s ' o p p o s i t i o n t o it, A 2 a n d
note o n C 3 .
Η P l u t a r c h , Col. 1120c, 1121E-1122A
( ι ) γενόμενος δ' ουν ό Κωλώτης άπό τών παλαιών τρέπεται πρός τούς καθ'
εαυτόν φιλοσόφους, ούδενός τιθείς όνομα . . . βούλεται δέ προτέρους μέν,
ώς υπονοώ, τούς Κυρηναικούς έλέγχειν, δεύτερους δέ τούς περί 'Αρκεσί-
λαον Ακαδημαϊκούς, ούτοι γάρ ήσαν οί περί πάντων επέχοντες . . . (2)
τού δ έ 'Αρκεσιλάου τόν Έπικούρειον ού μετρίως έοικεν ή δόξα
παραλυπείν έν τοίς τότε χρόνοις μάλιστα τών φιλοσόφων άγαπηθέντος.
μηδέν γάρ αυτόν ίδιον λέγοντα φησιν ύπόληφιν έμποιεϊν καί δόξαν
άνθρώποις άγραμμάτοις . . . (}) ό δ' 'Αρκεσίλαος τοσούτον άπέδει τού
καινοτομίας τινά δόξαν αγαπάν καί ύποποιεΐσθαί ( τ ι ) τών παλαιών ώστε
έγκαλεΐν τούς τότε σοφιστάς ότι προστρίβεται Σωκράτει καί Πλάτωνι
καί Παρμενίδη καί Ήρακλείτω τά περί τής εποχής δόγματα καί τής
άκαταληφίας ουδέν δεομένοις, άλλ' οΐον άναγωγήν κ α ι βεβαίωσιν αυτών
είς άνδρας ένδοξους ποιούμενος, υπέρ μέν ουν τούτου Κωλώτη χάρις και
παντί τώ τόν Άκαδημαικόν λόγον άνωθεν ήκειν είς Άρκεσίλαον
άποφαίνοντι.
5 Έπικονρ(ΐον Cronert: ίπίκουρον codd. 7 post ϊμποιιϊν ( κ α ι ν ο τ ο μ ί α ; ) Rciskc 9 < τ ι > Rciskc
Context: 1 - 4 , transition from the Epicurean Colotes' attack on Democritus,
E m p e d o c l e s , P a r m e m d e s , S o c r a t e s , P l a t o a n d S t i l p o t o his a n o n y m o u s c r i t i q u e o f
c o n t e m p o r a r y p h i l o s o p h e r s w h o m h e c h a r g e s w i t h m a k i n g life i m p o s s i b l e ; 5 - 1 5 , t h e
b e g i n n i n g o f C o l o t e s ' a t t a c k o n A c a d e m i c s c e p t i c i s m , f o l l o w i n g his r e f u t a t i o n o f t h e
Cyrenaics.
5 Έπικούρειον Cronert's emendation, though b y n o means certain, seems
h i g h l y p r o b a b l e . T h e r e is n o i n d e p e n d e n t e v i d e n c e o f c o n t r o v e r s y b e t w e e n E p i c u r u s
h i m s e l f a n d A r c e s i l a u s ; a n d t h e s u b j e c t of φησι, 7 , m u s t b e C o l o t e s .
5—6 F o r Arcesilaus' c o n t e m p o r a r y r e n o w n , cf. Strabo 1 . 1 5 , w h o cites E r a t o s
t h e n e s ' j u d g e m e n t o f h i m a n d t h e S t o i c A r i s t o as t h e l e a d i n g p h i l o s o p h e r s o f his t i m e .
1οσοφιστάς See n o t e o n F 9. F o r Arcesilaus' appeals t o philosophical precedent,
cf. A 2 w i t h n o t e , a n d S e d l e y [ 5 9 ) , 15-16.
I S e x t u s E m p i r i c u s , PH 1.232-4
(1) ό μέντοι Άρκεσίλαος, όν τής μέσης Ακαδημίας έλέγομεν είναι
προστάτην καί άρχηγόν, πάνυ μοι δοκεί τοις Πυρρωνείοις κοινωνεϊν
λόγοις, ώς μίαν είναι σχεδόν τήν κατ' αυτόν άγωγήν καί τήν ήμετέραν. (ζ)
οΰτε γάρ περί υπάρξεως ή ανυπαρξίας τινός αποφαινόμενος ευρίσκεται,
ουτε κατα πιστιν ή απιστίαν προκρίνει τι έτερον έτερου, άλλά περί πάντων
επέχει. ( 3 ) καί τέλος μέν είναι τήν έποχήν, ή συνεισέρχεσθαι τήν άταραξίαν
ήμεΐς έφάσκομεν. λέγει δέ καί αγαθά μέν είναι τάς κατά μέρος έποχάς,
κακά δέ τάς κατά μέρος συγκαταθέσεις. ( 4 ) έκτος εί μή λέγοι τις ότι ήμεϊς
μεν κατά τό φαινόμενον ήμΐν ταΰτα λέγομεν καί ού διαβεβαιωτικώς,
εκείνος δέ ώς πρός τήν φύσιν, ώστε καί αγαθόν μέν είναι αυτόν λέγειν τήν
έποχήν, κακόν δέ τήν συγκατάθεσιν. ($) εί δέ δεί καί τοις περί αυτού
λεγομένοις πιστεύειν, φασίν ότι κατά μέν τό πρόχειρον Πυρρώνειος
έφαίνετο είναι, κατά δέ τήν άλήθειαν δογματικός ήν καί έπεί τών εταίρων
απόπειραν ελάμβανε διά τής άπορητικής, εί εύφυώς έχουσι πρός τήν
ανάληφιν τών Πλατωνικών δογμάτων, δόξαι αυτόν άπορητικόν είναι, τοις
μέντοι γε εύφυέσι τών εταίρων τά Πλάτωνος παρεγχειρεϊν.
8 ί'κτόϊ Mutschmann: ήτοι ττλήν L E A B : ίξον Μ : ττλήν Bury ίο αότον Mutschmann: αυτήν codd.
Context: s u r v e y o f s c h o o l s t h a t a r e t h o u g h t t o r e s e m b l e P y r r h o m s t scepticism.
5 πίστιν ή απιστίαν See n o t e o n F 4.
6-11 T h e b a l d w a y in w h i c h S e x t u s f o r m u l a t e s t h e s e ' d o c t r i n e s ' o f A r c e s i l a u s '
should b e p r e s u m e d t o i g n o r e qualifications and defences against d o g m a t i z i n g which
the A c a d e m i c w o u l d h a v e m a d e himself. F o r t h e position w h i c h w e c o n j e c t u r e t o be
t h e basis o f S e x t u s ' r e m a r k s see v o l . 1 , 4 4 7 , a n d S e d l e y [ 5 9 ] , 1 3 - 1 5 . F o r w h a t t h e l a t e r
Pyrrhomst says about suspension o f judgement, a n d his difference from the
A c a d e m i c s , c f . 7 1 A , C.
11—16 This tradition, which Sextus himself views with suspicion, probably
u n d e r l i e s D i c a e o c l e s ' c h a r g e s in F 1 1 — 1 3 . F o r a s i m i l a r s t o r y t o l d a b o u t C a r n e a d e s , c f .
N u m e m u s in E u s e b i u s , Praep. ev. 1 4 . 8 . 1 2 - 1 4 . N o t i c e t h a t w h a t is said t o b e c o n c e a l e d
in Q is n o t P l a t o n i c doctrine, b u t t h e A c a d e m i c s ' o w n o p i n i o n ; c f . G l u c k e r [ 4 2 J , 3 0 3 - 4 .
S e x t u s c o n t i n u e s b y r e l a t i n g w h a t h e has j u s t said t o A r i s t o ' s v e r s e ( E 7 ) .
J C i c e r o , Fin. 2.2
is [sc. S o c r a t e s ] e n i m p e r c o n t a n d o a t q u e i n t e r r o g a n d o e l i c e r e s o l e b a t eorum
opiniones quibuscum disserebat, ut ad ea quae ii r e s p o n d i s s e n t , si quid
v i d e r e t u r , d i c e r e t . q u i m o s c u m a p o s t e r i o r i b u s n o n esset r e t e n t u s , Arcesilas
e u m r e v o c a v i t i n s t i t u i t q u e u t ii q u i s e a u d i r c v e l l e n t n o n d e s e q u a e r e r e n t , s e d
ipsi dicerent quid sentirent. quod c u m dixissent, ille c o n t r a , sed e u m qui 5
audiebant, quoad poterant, defendebant sententiam suam.
1 percontando A(corr.): percun(c)tando cctt.
Context: C i c e r o ' s a p p r o v a l o f t h e S o c r a t i c m e t h o d o f d i s c o u r s e .
5 quid sentirent A r c e s i l a u s ' i n s t r u c t i o n s h o u l d b e i n t e r p r e t e d as t h e S o c r a t i c
r e q u i r e m e n t t h a t t h e i n t e r l o c u t o r g i v e a n honest s t a t e m e n t o f his o w n o p i n i o n , a n d b e
p r e p a r e d t o e n g a g e in a s e r i o u s d i a l e c t i c a l e x a m i n a t i o n o f t h a t o p i n i o n ; c f . t o r instance-
P l a t o , Corg. 5 0 0 b , Rep. i , 3 4 6 a , a n d L o n g [ 6 2 2 ] , 4 4 6 — 8 .
6 In w h a t follows o u r extract, Cicero goes o n to observe that in t h e
c o n t e m p o r a r y A c a d e m y t h e p u p i l m e r e l y p u t s u p a thesis f o r d i s c u s s i o n , a n d t h e n
listens t o a f o r m a l r e f u t a t i o n o f it.
Κ C i c e r o , Fin. 5 . 1 0
disserendique ab lsdem [sc. Penpateticisj non dialectice solum, sed etiam o r a t o n e praecepta sunt
tradita; a b A r i s t o t e l e q u e p n n c i p e d e s i n g u l i s r e b u s i n u t r a m q u e p a r t e m dicendi
e x e r c i t a t i o est instituta, u t n o n c o n t r a o m n i a s e m p e r , sicut Arcesilas, diceret, et
t a m e n u t in o m n i b u s rebus q u i c q u i d e x u t r a q u e p a r t e dici posset expromeret.
Context: s u r v e y o f t h e P e r i p a t e t i c s c h o o l .
T h i s c h a r a c t e r i z a t i o n o f A r i s t o t l e is a C i c e r o n i a n c o m m o n p l a c e ; c f . L a n d Tusc. 2 . 9 .
It a p p e a r s t o b e b a s e d o n s u c h p a s s a g e s as Top. 1.2, 1 0 1 3 3 4 — 6 and Metaph. B.i, 99sb2-
4-
L C i c e r o , De or. 3 . 8 0
sin aliquis extiterit aliquando qui Anstotelio more de omnibus r e b u s in
u t r a m q u e s e n t e n t i a m possit d i c e r e et in o m n i causa duas c o n t r a n a s orationcs
p r a e c e p t i s illius c o g n i t i s e x p l i c a r e , a u t h o c A r c e s i l a e m o d o e t C a r n e a d i contra
o m n e q u o d p r o p o s i t u m sit disserat q u i q u e a d c a m r a t i o n e m exercitationem-
que adiungat hunc rhetoricum usum m o r e m q u e [exercitationemque] dicendi. 5
is s i t v e r u s , is p e r f e c t u s , is s o l u s orator.
4 - 5 exeratationemque hue transtul. Kumaniecki ex Iinca s 5 rhetoricum del. Schutz moremqut del
Lambmus
Context: t h e best o r a t o r needs both training in p u b l i c s p e a k i n g a n d e x p e r t i s e in

philosophical techniques o f argument.
Μ L a c t a n t i u s , Div. inst. 5 . 1 4 . 3 - 5 a n d Epit. 5 0 . 8
is [sc. Carncadesj c u m legatus ab Atheniensibus Romam missus cssct,
d i s p u t a v i t d e lustitia c o p i o s e a u d i c n t e G a l b a et C a t o n e C e n s o r i o m a x i m i s t u n c
oratoribus. sed i d e m disputationem suam postndie contraria disputatione
subvertit et iustitiam q u a m pridie l a u d a v e n t sustulit, n o n q u i d e m philosophi
g r a v i t a t e , c u i u s f i r m a e t stabilis d e b e t esse s e n t e n t i a , sed q u a s i o r a t o r i o e x c r c i t i i 5
g e n e r e in u t r a m q u c partem disserendi . . . C a r n e a d c s autem ut Anstotelem
refelleret a c P l a t o n c m mstitiac patronos, prima ilia d i s p u t a t i o n e collcgit ea
omnia quae p r o iustitia dicebantur, ut posset illam, sicut fecit, evertere
. . . n o n q u i a v i t u p c r a n d a m esse i u s t i t i a m s e n t i e b a t , s e d u t lllos d e f c n s o r e s eius
o s t e n d e r e t nihil c e r t i , nihil f i r m i d e iustitia d i s p u t a r e . 10
Context: e x c e r p t a n d p a r a p h r a s e o f a n o w lost s e c t i o n o f C i c e r o ' s De repuhlica ( i n s e r t e d

b y m o d e r n e d i t o r s as 3 . 9 - 1 1 ) .
The Athenian embassy to Rome took place in 1 5 6 - 5 B.C. C a r n e a d e s w a s
accompanied b y the Stoic Diogenes o f Babylon and the Peripatetic Cntolaus. F o r
f u r t h e r details o f his a r g u m e n t s f o r a n d a g a i n s t j u s t i c e , see L o n g [ 3 | , 1 0 4 - 6 .
Ν C i c e r o , Acad. 2.28-9
(1) sed Antipatro h o c idem postulanti, c u m d i c e r e t ei q u i a d f i r m a r e t nihil posse
percipi [ c o n s c n t a n c u m esse] u n u m t a m e n illud d i c e r c p e r c i p i p o s s e consenta-
neum esse, u t alia n o n possent, Carneades acutius resistcbat; n a m tantum
abesse dicebat u t id c o n s c n t a n c u m esset, ut m a x i m e etiam repugnaret. qui
e n i m n e g a r e t q u i c q u a m esse q u o d p e r c i p e r e t u r , c u m nihil e x c i p e r e ; ita n e c e s s e 5
esse n e id i p s u m q u i d e m q u o d e x c e p t u m n o n esset c o n p r e n d i e t percipi ullo
modo posse. (2) A n t i o c h u s ad istum locum pressius videbatur accedere.
quoniam enim id h a b c r c n t Academici decretum (sentitis e n i m iam hoc m e
δ ό γ μ α d i c e r e ) nihil p o s s e p e r c i p i , n o n d e b e r e e o s in s u o d e c r e t o sicut in c e t e r i s
rebus fluctuan, praesertim c u m in e o s u m m a consisteret: hanc enim esse 10
r e g u l a m t o t i u s p h i l o s o p h i a e , c o n s t i t u t i o n e m v e r i falsi c o g n i t i i n c o g n i t i . quam
rationem quoniam susciperent docerequc vellent quae visa accipi oporteret
quae rcpudiari, certc h o c ipsum, e x q u o o m n e veri falsique i u d i c i u m esset,
percipere e o s debuisse.
2 consentamum esse del. Manutms 1 2 visa Halm: vis codd.
Context: L u c u l l u s ' d e f e n c e o f A n t i o c h u s ' e p i s t e m o l o g y a g a i n s t t h e N e w A c a d e m y .

6-7 ne id ipsum-posse C f . A r c e s i l a u s in A 3 .
1 2 - 1 3 docereque-repudiari. Cf. 7 0 B .
Ο C i c e r o , Acad. 2.76-7
Arccsilan vero n o n obtrectandi causa cum Zenone pugnavisse sed v e r u m

invenire voluisse sic i n t e l l e g i t u r ; nemo umquam superiorum non modo
expresserat sed ne dixerat quidem posse h o m i n e m nihil o p i n a n , n e c s o l u m
posse s e d i t a n e c e s s e esse s a p i c n t i . visa est A r c e s i l a c c u m v e r a s e n t e n t i a turn
honcsta ct digna sapienti.
Context: r e j o i n d e r t o t h e c r i t i c i s m o f A r c e s i l a u s s t a t e d in C; c f . A 2.
2 sic intellegitur From 4 - 5 combined with Arcesilaus' scrutiny o f Zeno's
position ( 4 0 D ) .
3-5 T h e necessity a n d m o r a l w o r t h o f the wise m a n ' s f r e e d o m f r o m opinion,
t h o u g h n o t e x p l a i n e d h e r e , s h o u l d b e s e e n as a d e d u c t i o n f r o m ( a ) t h e i m p o s s i b i l i t y o f
c o g n i t i o n , a n d ( b ) t h e s u p r e m e m o r a l b a d n e s s o f a s s e n t i n g in a d v a n c e o f c o g n i t i o n ( A
4 ) . W i t h honesta a n d neque . . . quicquam . . . turpius ( A 1 8 ) , c f . P l a t o , Soph. 2 3 o b - e o n
t h e v a l u e o f c a t h a r t i c d i a l e c t i c w h i c h rids t h e s o u l o f t h e c o n c e i t o f u n t e s t e d o p i n i o n s ,
e s p e c i a l l y 2 3 o d 8 — e 3 , τόν άνελεγκτον at νομιστεον . . . άπαίδευτόν τε καί αίσχρόν
γεγονέναι ταύτα α καθαρώτατον καί κάλλιστον έπρεπε τόν όντως εσόμενον
εύδαίμονα elvai.
Ρ A u g u s t i n e , Acad. 2 . 1 1
nam et Academicis placuit nec homini scientiam posse contingere earum

dumtaxat rerum quae ad philosophiam pertinent - n a m cetera curare se
Carneades negabat - et t a m e n hominem p o s s e esse s a p i e n t e m sapientisque
t o t u m m u n u s , ut abs te quoque, Licenti, illo s e r m o n e dissertum est, i n c o n q u i s t t i o n c
veri explicari.
Context: b e g i n n i n g o f A u g u s t i n e ' s a c c o u n t o f t h e N e w A c a d e m y .
1-2 C f . E p i p h a n i u s , Adv. haeres. 3 . 2 9 , 'Αρκεσίλαος εφασκε τω θεώ εφικτόν elvai
μόνω [ D i e l s : μόνον c o d d . ] τό αληθές, άνθρώπω δε ού. Καρνεάδης τά αυτά τώ
'Αρκεσιλάω εδόξασεν.
4 L i c e n t i u s , in his e x p o s i t i o n (Acad. 1 . 1 1 - 1 2 ) , h a d a r g u e d t h a t t h e q u e s t f o r t r u t h
is sufficient f o r h a p p i n e s s , e v e n t h o u g h t r u t h c a n n o t b e f o u n d .
Q C i c e r o , Acad. 2 . 6 0
restat illud q u o d d i c u n t v e n i n v e n i u n d i causa c o n t r a o m n i a dici o p o r t e r e et
pro omnibus, volo igitur videre quid invenerint. " n o n solemus" inquit
" o s t e n d c r c . " q u a e s u n t t a n d e m ista m y s t c r i a , a u t c u r c e l a t i s q u a s i t u r p e a l i q u i d
sententiam v e s t r a m ? " u t qui a u d i c n t " inquit " r a t i o n e potius q u a m auctoritate
ducantur."
Context: c o n c l u d i n g s e c t i o n o f A n t i o c h u s ' c r i t i c i s m o f t h e N e w A c a d e m y , as r e p o r t e d
by Lucullus.
1 veri inveniundi causa C f . Ο i - 2 , S 1. R e f e r e n c e t o t h e l a t t e r p a s s a g e s t r o n g l y
s u g g e s t s P h i l o as t h e A c a d e m i c a u t h o r i t y f o r this h e u r i s t i c g o a l . N o t e t h e a b s e n c e o f
any reference t o suspension o f j u d g e m e n t .
3 - 4 celatis . . . sententiam C f . note o n I 1 1 - 1 6 a n d T a r r a n t [ 6 2 9 ] , 35—7.
R C i c e r o , Acad. 2 . 3 2
( 1 ) n e c v e r o satis c o n s t i t u e r e p o s s u m q u o d sit e o r u m c o n s i l i u m a u t q u i d v e l i n t .
interdum enim c u m adhibemus ad eos orationem eius m o d i , "si ca quae
d i s p u t e n t u r v e r a sint turn o m n i a f o r e i n c e r t a , " r e s p o n d e n t : " q u i d e r g o istud a d
n o s ? n u m n o s t r a c u l p a est? n a t u r a m a c c u s a , q u a e in p r o f u n d o v e n t a t c m , u t a i t
Democritus, penitus abstrusent." (2) alii autem elegantius, qui etiam
queruntur q u o d eos insimulemus o m n i a incerta dicerc, q u a n t u m q u e intersit
inter incertum et id quod percipi n o n possit docere conantur eaque
d i s t i n g u e r e . ( 3 ) c u m his i g i t u r a g a m u s q u i h a e c d i s t i n g u n t , illos q u i o m n i a sic
i n c e r t a d i c u n t u t s t e l l a r u m n u m e r u s p a r a n i m p a r sit q u a s i d e s p e r a t o s aliquos
r e l i n q u a m u s . v o l u n t e n i m . . . p r o b a b i l e a l i q u i d esse e t q u a s i v e r i s i m i l e , e a q u e
se u t i r e g u l a e t i n a g e n d a v i t a e t i n q u a e r e n d o a c d i s s e r e n d o .
Context: i m m e d i a t e l y f o l l o w i n g 4 0 N .
W e a r e i n c l i n e d t o i d e n t i f y t h e h a r d - l i n e A c a d e m i c s o f 2 - 5 w i t h p h i l o s o p h e r s like
A e n e s i d e m u s ( c f . 7 1 C ) , w h o r e f u s e d t o risk c o m p r o m i s i n g t h e i r s c e p t i c i s m a l o n g t h e
lines t a k e n b y P h i l o . A s f o r t h e alii, 5 — 1 1 , t h e s e a r e best t r e a t e d as P h i l o a n d his
f o l l o w e r s , w h o e x t e n d e d C a r n e a d e s ' probabile f r o m a p u r e l y p r a c t i c a l c r i t e r i o n ( c f .
6 9 D — E ) t o a h e u r i s t i c a n d d i a l e c t i c a l i n s t r u m e n t ( 1 0 - 1 1 ) ; n o t e t h e w a y these t w o
f u n c t i o n s a r e d i s t i n g u i s h e d b y S e x t u s in his c r i t i c i s m o f t h e A c a d e m i c s ( M . 7 . 4 3 5 - 7 ) .
At Cicero, Acad. 2 . 3 4 , L u c u l l u s refers to a group o f Academics w h o want to
d i s t i n g u i s h b e t w e e n perspicua a n d percepta. T h e s e a r e c e r t a i n l y P h i l o n i a n s ( c f . T a r r a n t
[ 6 2 9 ] , 5 3 - 7 ) , a n d t h e y a r e p l a i n l y p r e s e n t e d in C i c e r o ' s t e x t as i d e n t i c a l t o t h e alii o f 5 -
11.
5 Democritus C f . A 9.
S C i c e r o , Acad. 2 . 7 - 8
(1) neque nostrae disputationes quicquam aliud a g u n t nisi u t i n u t r a m q u e
p a r t e m d i c e n d o et a u d i e n d o eliciant et t a m q u a m e x p n m a n t aliquid q u o d a u t
v e r u m sit a u t a d i d q u a m p r o x i m e a c c c d a t . ( 2 ) n e c i n t e r n o s e t e o s q u i se s c i r e
a r b i t r a n t u r q u i c q u a m i n t e r e s t n i s i q u o d illi n o n d u b i t a n t q u i n e a v e r a s i n t q u a e
defendunt, nos probabilia multa habemus, q u a e sequi facile, a d f i r m a r c v i x
possumus. h o c autem H b e n o r e s et solutiores s u m u s , q u o d Integra nobis est
iudicandi potestas nec ut omnia quae praesenpta a quibusdam et quasi

i m p e r a t a sint d e f e n d a m u s n e c e s s i t a t e ulla cogimur.
7 a quibusdam Canter, Reid: et quibus codd.: seel. cett. edd.
Context: C i c e r o ' s d e f e n c e o f t h e N e w A c a d e m y .
F o r r e g a r d i n g this p a s s a g e as t h e m a n i f e s t o o f P h i l o ' s A c a d e m y , c f . T a r r a n t [ 6 2 9 ] , 4 ,
25-6.
Τ S e x t u s E m p i r i c u s , PH 1 . 2 3 5
0 1 δ έ π ε ρ ί Φίλωνα φασιν όσον μέν έπί τ ω Στωικώ κριτηρίω, τουτέστι τή

καταληπτική φαντασία, ακατάληπτα ε ί ν α ι τ ά πράγματα, οσον δ έ έπί τή
φύσα τών πραγμάτων αυτών, καταληπτά, άλλά καί ό Άντίοχος τήν
Στοάν μ€τήγαγ(ν ε ί ς τήν 'Ακαδημίαν, ώς καί ΐίρήσθαι έπ' αύτώ οτι έν
Ακαδημία φιλοσοφεί τ ά Στωικά- έπεδείκνυε γάρ οτι παρά Πλάτωνι 5
κείται τά τών Στωικών δόγματα.
Context: s h o r t l y a f t e r I.
1-3 W h a t P h i l o m e a n t b y l e a v i n g t h i n g s ' c o g n i t i v e ' , s o f a r as t h e i r n a t u r e is
c o n c e r n e d , is a q u e s t i o n o n w h i c h c e r t a i n t y is u n a t t a i n a b l e . F o r P l a t o n i c p r e c e d e n t s o n
w h i c h h e m i g h t h a v e d r a w n , i n c l u d i n g t h a t o f g o d ' s s u p e r i o r c o g n i t i o n (as a t t e s t e d f o r
his N e w A c a d e m i c p r e d e c e s s o r s b y E p i p h a n i u s , n o t e t o Ρ 1 - 2 ) , c f . S e d l e y [ 6 3 0 ] , 7 2 - 3 .
W e are intrigued, but n o t persuaded, b y the n o v e l proposal b y T a r r a n t [ 6 2 9 ] , 53—9, t o
a t t r i b u t e a n o n - S t o i c sense o f c o g n i t i o n t o P h i l o , w h i c h w o u l d suffice t o g e t a t t h e
nature o f things.
3-6 C f . w h a t is said o f A n t i o c h u s a t C i c e r o , Acad. 1 . 4 3 ( n o t e t o Β 4 ) .
U C i c e r o , Acad. 2.17-18
(1) i a m C l i t o m a c h o Philo vester o p e r a m m u l t o s annos dedit; Philone autem
vivo patrocinium Academiae n o n defuit. (2) sed quod n o s facere nunc
ingredimur, ut c o n t r a A c a d e m i c o s disseramus, id q u i d a m e philosophis et i
q u i d e m n o n m e d i o c r e s f a c i u n d u m o m n i n o n o n p u t a b a n t . n e c v e r o esse u l l a m
r a t i o n e m d i s p u t a r e c u m is q u i n i h i l p r o b a r e n t , Antipatrumque Stoicum qui 5
m u l t u s in e o fuisset r e p r e h e n d e b a n t . n e c d e f i n i r i a i e b a n t n e c e s s e esse q u i d esset
c o g n i t i o a u t p e r c e p t i o a u t , si v e r b u m e v e r b o v o l u m u s , c o n p r e h e n s i o (quam
κατάληφιν illi vocant), eosque qui persuadere vellent esse aliquid quod
c o n p r e h e n d i et percipi posset inscienter facere dicebant, p r o p t e r e a q u o d nihil
esset clarius ενάργεια . . . nec ea quae tarn clara essent definienda cense- 10
bant . . .(3) Philo a u t e m d u m n o v a q u a e d a m c o m m o v e t , q u o d ea sustinere v i x
poterat quae contra Academicorum pertinaciam dicebantur, et aperte
m e n t i t u r . . . e t , u t d o c u i t A n t i o c h u s , in i d i p s u m se i n d u i t q u o d t i m e b a t . c u m
e n i m ita n e g a r e t q u i c q u a m esse q u o d c o n p r e h e n d i posset . . . J u d i c i u m tollit
i n c o g n i t i e t c o g n i t i . e x q u o efficitur nihil posse c o n p r e h e n d i , ita i n p r u d e n s e o 15
quo m i n i m e volt revolvitur.

Context: a little a f t e r C.
3-11 O u r g u e s s a t t h e i d e n t i t y o f t h e s e p h i l o s o p h e r s is t h e P e r i p a t e t i c school
u n d e r C r i t o l a u s , c o n t e m p o r a r y w i t h A n t i p a t e r . F o r P e r i p a t e t i c i n t e r e s t in t h e c n t e r i a l
r o l e o f τ ο εναργές, c f . S . E . , M. 7 . 2 1 8 ( T h e o p h r a s t u s ) , a n d f o r t h e i r r e j e c t i o n o f t h e
a b s o l u t e c e r t a i n t y i n v o k e d b y t h e S t o i c c r i t e r i o n o f t r u t h , see C i c e r o , Acad. 2 . 1 4 3 . T h e
E p i c u r e a n s ( s u g g e s t e d b y S c h o f i e l d [ 4 7 1 ] , 2 8 8 ) s e e m less l i k e l y , s i n c e t h e y c e r t a i n l y d i d
argue against scepticism ( 1 6 ) .
15 nihil posse c o n p r e h e n d i C o n t r a r y t o h i s c l a i m in Τ 2 - 3 .
V G a l e n , Opt. doctr. 1
( 1 ) τήν είς έκάτερα επιχείρησιν άρίστην είναι διδασκαλίαν ό Φαβωρίνός

φησιν. όνομάζουσι δ' ούτως οί Ακαδημαϊκοί καθ' ήν τοίς άντικειμένοις
συναγορεύουσιν. οί μέν ουν παλαιότεροι τελευτάν αυτήν είς έποχήν
ύπολαμβάνουσιν, έποχήν καλούντες ττ)ν ώς άν εΐποι τις άοριστίαν, οπερ
έστί περί μηδενός πράγματος όρίσασθαι μηδ'άποφήνασθαι βεβαίως. ( 2 ) οί
νεώτεροι δ' - ού γάρ μόνος ό Φαβωρΐνος - ενίοτε μέν είς τοσούτον
προάγουσι τήν έποχήν ώς μηδέ τόν ήλιον όμολογείν είναι καταληπτόν,
ενίοτε δ' είς τοσούτον τήν κρίσιν ώς καί τοίς μαθηταΐς έπιτρέπειν αυτήν
άνευ τοΰ δ ι δ α ν ^ τ / ν α ι πρότερον έπιστημονικόν κριτήριόν . . . καί μέντοι
κάν τώ μετά ταύτα γραφέντι βιβλίω τω Αλκιβιάδη τούς Ακαδημαϊκούς
επαινεί συναγορεύοντας μέν έκατέρω τών αντικειμένων άλλήλοις λόγων,
επιτρέποντας δέ τοίς μαθηταίς αίρείσθαι τούς αληθέστερους. ( 3 ) άλλ' έν
τούτω μέν είρηκε πιθανόν έαυτώ φαίνεσθαι μηδέν είναι καταληπτόν, έν δέ
τώ Πλουτάρχω συγχωρείν έοικεν έΐναί τι βεβαίως γνωστόν.
Context: t h e o p e n i n g o f t h e t r e a t i s e .
3-4 C f . 1 G for early P y r r h o n i a n precedent.
9 F o r Galen's views o n the criterion o f truth, cf. L o n g (477).
69 Living without opinions

A P l u t a r c h , Col. 1122A-F
( 1 ) τήν δέ περί πάντων έποχήν ούδ' οί πολλά πραγματευσάμενοι καί

κατατείναντες είς τούτο συγγράμματα καί λόγους έκίνησαν άλλ' έκ τής
Στοάς αυτή τελευτώντες ώσπερ Γοργόνα τήν άπραξίαν έπάγοντες
άπηγόρευααν, ώς πάντα πειρώαι καί στρέφουσιν αύτοίς ούχ ύπήκουσεν ή
όρμή γενέσθαι συγκατάθεσις ουδέ τής ροπής αρχήν έδέξατο τήν αίσθησιν,
άλλ' έξ εαυτής ayojyos: έπί τάς πράξεις έφάνη, μή δεομένη τού
προστίθεσθαι . . . λέγεται δέ τοίς συνεπομένοις καί άκούονσιν, ότι (ζ)
τριών περί τήν φυχήν κινημάτων όντων, φανταστικού και ορμητικού και
συγκαταθετικού, τό μέν φανταστικόν ουδέ βουλομένοις άνελεϊν έστιν, άλλ'
ανάγκη προεντυγχάνοντας τοίς πράγμασι τυποΰσθαι καί πάσχειν ύπ'
αυτών, ( 3 ) τ ο δ ' όρμητικόν έγειρόμενον ύπό τοΰ φανταστικού προς τα
οικεία πρακτικώς κινεί τόν άνθρωπον, οΐον ροπής έν τώ ηγεμονικά) και
νεύσεως γινομένης, ουδέ τούτ' ούν άναιροΰσιν οί περί πάντων επέχοντες,
άλλά χρώνται τή όρμή φυσικώς άγούση πρός τό φαινόμενον οίκείον. ( 4 ) τι
ούν φεύγουσι μόνον; ω μόνω φεύδος έμφύεται καί άπατη, τό δοξάζειν και
προπίπτειν τήν συγκατάθεσιν, εΐξιν ούσαν ύπ' ασθενείας τω φαινομένω,
χρήσιμον δ' ουδέν έχουσαν. ( 5 ) ή γάρ πράξις δυοΐν δείται, φαντασίας τού
οικείου καί πρός τό φανέν οίκείον ορμής, ών ούδέτερον τή εποχή μάχεται,
δόξης γάρ, ούχ ορμής ουδέ φαντασίας ό λόγος άφίστησιν. όταν ούν φανή τό
[ήδύ] οίκείον, ούθέν δεί πρός τήν έπ' αυτό κίνησιν και φοράν δόξης, άλλ'
ήλθεν ευθύς ή όρμή, κίνησις ούσα καί φορά τής φυχής . . . ( 6 ) "άλλά πώς
ούκ είς όρος άπεισι τρέχων ό επέχων άλλ' είς βαλανείον, ουδέ πρός τόν
τοίχον άλλά πρός τάς θύρας άναστάς βαδίζει, βουλόμενος εις άγοράν
προελθεΐν;" τούτ' έρωτας ακριβή τά αισθητήρια λέγων είναι καί τάς
φαντασίας αληθείς; οτι φαίνεται δήπουθεν αύτώ βαλανείον ού το όρος
άλλά το βαλανείον, καί θύρα ούχ ό τοίχος ά λ λ ' ή θύρα, καί τών άλλων
ομοίως έκαστον. (j) ό γάρ τής εποχής λόγος ού παρατρεπει τήν αΐσθησιν,
ουδέ τοίς άλόγοις πάθεσιν αύτοΐς καί κινήμασιν άλλοίωσιν έμποιει
διαταράττουσαν τό φανταστικόν, άλλά τάς δόξας μόνον αναιρεί χρήται δέ
τοις άλλοις ώς πέφυκεν.
3 αυτή Pohlenz: αυτής codd. 5 αΐσθησιν codd.: πρόσθεσιν Pohlenz 12 κινεί Stephanus: κινάν
codd. 16 7τροττίΤΓTCIV Salmasius: προσ-codd. 20 ή8ΰ del. Einarson/De Lacy 28 αντοίς codd.:
αυτής Reiske
Context: i m m e d i a t e l y a f t e r 6 8 H .
R e a s o n s f o r r e g a r d i n g A r c e s i l a u s as t h e a u t h o r o f t h e a r g u m e n t in 7 - 2 1 a r e b r i e f l y
n o t e d in v o l . 1 , 4.56. ( S e e f u r t h e r W e s t m a n [ 1 3 9 ] , 2 9 4 - 5 , 3 0 2 - 3 . ) T h e y a r e c o m p a t i b l e
w i t h P l u t a r c h ' s r e p o r t , 1 - 3 , t h a t t h e c o n t r o v e r s y w a s p r o t r a c t e d , as is e q u a l l y c l e a r
from A n t i o c h u s ' c o n t i n u i n g i n s i s t e n c e o n a s s e n t as a p r e c o n d i t i o n o f i m p u l s e a n d
a c t i o n ; c f . 4 0 O a n d C i c e r o , Acad. 2 . 2 4 - 5 . I t > s
likely that s o m e o f the l a n g u a g e o f
P l u t a r c h ' s r e p o r t is d e r i v e d f r o m this l a t e r t i m e . F o r f u r t h e r s t u d y o f t h e a r g u m e n t , c f .
Striker [ 4 6 7 ] , 6 5 n. 2 9 , 6 7 - 9 .
3 Γοργόνα C f . E p i c t e t u s , Diss. 1 . 5 . 1 - 3 . απραξία b y this d a t e is a t e c h n i c a l t e r m
for t h e impossibility o f a c t i o n , i m p u t e d t o sceptics b y their critics.
5 ροπής C f . lancem 4 0 O 7 .
7 προστίθεσθαι A s y n o n y m f o r συγκατατίθεσθαι; c f . S . E . , M. 7.225.
8-9 T h e t h r e e m o v e m e n t s refer t o t h e t h r e e specific S t o i c faculties o f soul; cf.
5 3 H 1 , Κ 2, and vol. i, 3 2 1 - 2 .
14 φυσικώς T h e crucial role this notion plays in A r c e s i l a u s ' argument is
r e c o g n i z e d b y S t r i k e r (see a b o v e ) ; c f . a l s o ώς πέφυκεν, 3 0 , a n d P l u t a r c h ' s r e j o i n d e r t o
t h e E p i c u r e a n s in t h e s e c t i o n w e o m i t a f t e r φυχής, 2 1 . A r c e s i l a u s is b e s t i n t e r p r e t e d
n o t as i n t r u d i n g a n o n - S t o i c c o n c e p t , b u t as e x p l o i t i n g t h e natural c a u s a l c o n n e x i o n
S t o i c s c o u l d b e t a k e n t o p o s i t b e t w e e n a n i m p r e s s i o n o f w h a t is a p p r o p r i a t e a n d a c t i o n
in p u r s u i t t h e r e o f ( c f . 4 0 O 3 , 6 0 F 2 ; a n d n o t e t h e c o m b i n a t i o n φυσικώς καί ο'ικείιυς,
3 4 J 4 ) . H e c o u l d a r g u e t h a t s u c h p a s s a g e s m a k e a s s e n t a s u p e r f l u o u s link in a c a u s a l
c h a i n , r a t h e r t h a n t h e p r e c o n d i t i o n o f e v e r y i m p u l s e , as t h e S t o i c s w a n t t o m a i n t a i n .
20 [ήδύ] T h e w o r d is c l e a r l y o u t o f p l a c e , a n d l o o k s like a n E p i c u r e a n g l o s s o n
21 In t h e o m i t t e d lines Plutarch argues that suspension o f judgement is

c o m p a t i b l e w i t h the E p i c u r e a n s ' t h e o r y o f a c t i o n , g i v e n their d o c t r i n e c o n c e r n i n g t h e
natural attractiveness o f pleasure (cf. 2 1 A 1 - 3 ) . H e then quotes a n objection t o
Arcesilaus by Colotes, which is v e r y similar t o Aristotle's insistence o n the
impossibility o f acting i f o n e really rejected the principle o f non-contradiction
(Metaph. Γ.4., ioo8bi2-i6; cf. L o n g [57],96-7). Plutarch's rejoinder, 2 4 - 3 0 , is
offered o n behalf o f Arcesilaus. T h e r e seems t o be n o evidence, here o r elsewhere, t o
s h o w t h a t A r c e s i l a u s h i m s e l f e n g a g e d in a r g u m e n t w i t h t h e E p i c u r e a n s .
Β Sextus Empiricus, M .7 . 1 5 8
( 1 ) άλλ' έπεί μετά τούτο έδει καί περί τής τού βίου διεξαγωγής ζητεΐν, ήτις
ού χωρίς κριτηρίου πέφυκεν άποδίδοσθαι, άφ' ού και ή ευδαιμονία,

τουτέστι. t o τοϋ βίου τέλος, ήρτημένην έχει τήν πίστιν, φησίν ό
Άρκεσίλαος, ότι 6 περί πάντων επέχων κανονιά τάς αιρέσεις καϊ φυγάς
και κοινώς τάς πράξεις τώ εύλόγω, κατά τοϋτό τε προερχόμενος τό
κριτήριόν κατορθώσει· (ζ) τήν μέν γάρ εύδαιμονίαν περιγίνεσθαι διά τής
φρονήσεως, τήν δέ φρόνησιν κεϊσθαι έν τοίς κατορθώμασιν, τό δέ
κατόρθωμα είναι όπερ πραχθέν εύλογον έχει τήν άπολογίαν. (}) ό
προσεχών ουν τώ εύλόγω κατορθώσει και εύδαιμονήσει.
4 ό Hervetus: ού codd. 7 κίίσθαι Ν: κιχίίσβαι cett.
Context: i m m e d i a t e l y following 4 1 C .
5 τώεύλόγω F o r t h e S t o i c d e f i n i t i o n o f a εύλογον αξίωμα, cf. note to 4 0 F ; and
for further Stoic b a c k g r o u n d t o this c o n c e p t , a n d t o t h o s e w h i c h f o l l o w , see v o l . 1 ,
457. T h e most interesting attempt t o credit Arcesilaus with substantive ethical
doctrines (although w e o u r s e l v e s resist i t ) is t h a t o f I o p p o l o [621].
C Diogenes Laertius 7 . 1 7 1
είπόντος δέ τίνος Άρκεσίλαον μή ποιεϊν τά δέοντα, "παύσαι", έφη [sc.

Κλεάνθης], "και μή φέγε- εί γάρ καϊ λόγω τό καθήκον αναιρεί, τοις γούν
έργοις αυτό τιθεΐ." και ό Άρκεσίλαος, "ού κολακεύομαι", φησί. πρός όν ό
Κλεάνθης, "ναι", έφη, "σέ κολακεύω φάμενος άλλα μέν λέγειν, έτερα δέ
ποιεϊν."
4 ναι FP: καί Β
Context: life o f C l e a n t h e s .
4 T h e imputation o f inconsistency is v e r y b a r b e d f l a t t e r y ; c f . 6 8 A 5 .
D Sextus Empiricus, M . 7.166-75
( 1 ) τ α ύ τ α μέν άντιπαρεξάγων τοΐς ά λ λ ο ι ς φιλοσόφοις ό Καρνεάδης είς τήν

άνυπαρξίαν τοΰ κριτηρίου διεξήρχετο- απαιτούμενος δέ καϊ αυτός τι
κριτήριόν πρός τε τήν τού βίου διεξαγωγήν και πρός τήν τής ευδαιμονίας
π€ρίκτησιν, δυνάμει έπαναγκάζεται καϊ καθ' αυτόν περι τούτου διατάτ-
τεσθαι, προσλαμβάνων τήν τε πιθανήν φαντασίαν καϊ τήν πιθανήν άμα καϊ
απερίσπαστον και διεξωδευμένην. (ζ) τις δέ έστιν ή τούτων διαφορά,
συντόμως ύποδεικτέον. ή τοίνυν φαντασία τίνος φαντασία εστίν, οιον τού
τε άφ'ού γίνεται καϊ τοΰ έν ω γίνεται, και (τού) άφ' ού μέν γίνεται ώς τού
εκτός υποκειμένου αισθητού, τού έν ω δέ γίνεται καθάπερ άνθρωπου,
τοιαύτη δέ ούσα δύο άν έχοι σχέσεις, μίαν μέν ώς πρός τό φανταστόν,
δευτέραν δέ ώς πρός τόν φαντασιούμενον. κατά μέν ούν τήν πρός τό
φανταστόν σχέσιν ή αληθής γίνεται ή ψευδής, καί αληθής μέν όταν
σύμφωνος ή τώ φανταστώ, ψευδής δέ όταν διάφωνος. κατά δέ τήν πρός τόν
φαντασιούμενον σχέσιν ή μέν έστι φαινόμενη αληθής ή δέ ού φαινόμενη
αληθής, ών ή μέν φαινόμενη αληθής έμφασις καλείται παρά τοΐς
Ακαδημαικοΐς καϊ πιθανότης καϊ πιθανή φαντασία, ή δ' ού φαινόμενη
αληθής άπέμφασίς τε προσαγορεύεται και άπειθής και απίθανος φαν
τασία· ούτε γάρ το αύτόθεν φαινόμενον ψευδές ούτε τό αληθές μέν, μή
φαινόμενον δέ ήμΐν πείθειν ημάς πέφυκεν. ( 3 ) τούτων δέ τών φαντασιών ή
μέν φανερώς ψευδής κα'ι μή φαινόμενη αληθής παραγράφιμός έστι καί ού 2 ο
κριτήριόν, [εάν τε ( ) άπό υπάρχοντος μέν, διαφώναις δέ τώ ΰπάρχοντι και μή κατ'
αυτό τό υπάρχον, οποία ήν ή άπό Ηλέκτρας προσπεσούσα τώ Όρέστη, μίαν τών Έρινύιυν
αυτήν οοξάζοντι καί κεκραγότι- "μέθες- μί' ονσα τών έμών Έρινύων."] ( 4 ) τής δέ
φαινόμενης αληθούς ή μέν τις έστιν αμυδρά, ώς ή έπί τών παρά μικρότητα
τού θεωρουμένου ή παρά ίκανόν διάστημα ή καί παρά άσθένειαν τής όψεως 25
συγκεχυμένως καί ούκ έκτύπως τι λαμβανόντων, ή δέ τις ήν σύν τώ
φαίνεσθαι αληθής έτι καί σφοδρόν έχουσα τό φαίνεσθαι αυτήν αληθή, ών
πάλιν ή μέν αμυδρά καί έκλυτος φαντασία ούκ άν είη κριτήριόν τώ γάρ
μήτε αυτήν μήτε τό ποίησαν αυτήν τρανώς ένδείκνυσθαι ού πέφυκεν ημάς
πείθειν ούδ' είς συγκατάθεσιν έπισπάσθαι. ή δέ φαινόμενη αληθής και 30
ίκανώς έμφαινομένη κριτήριόν έστι τής αληθείας κατά τούς περί τόν
Καρνεάδην. ( 5 ) κριτήριόν δέ ούσα πλάτος ειχεν Ίκανόν, καί έπιτεινομένη
αυτή άλλην άλλης έν εΐδει πιθανωτέραν τε και πληκτικωτέραν ίσχει
φαντασίαν. τό δέ πιθανόν ώς πρός τό παρόν λέγεται τριχώς, καθ' ένα μέν
τρόπον τό αληθές τε όν καί φαινόμενον αληθές, καθ' έτερον δέ τό ψευδές 35
μέν καθεστώς φαινόμενον δέ αληθές, κατά δέ τρίτον τό αληθές (φαινόμε
νον όπερ έστι) κοινόν αμφοτέρων, όθεν τό κριτήριόν έσται μέν ή
φαινόμενη αληθής φαντασία, ήν καί πιθανήν προσηγόρευον οί άπό τής
Ακαδημίας, εμπίπτει δέ έσθ' ότε καί ψευδής, ώστε ανάγκην έχειν καί τή
κοινή ποτέ τού αληθούς καί ψευδούς φαντασία χρήσθαι. ού μέντοι διά την 4°
σπάνιον ταύτης παρέμπτωσιν, λέγω δέ τής μιμούμενης τό αληθές,
άπιστητέον έστι τή ώς (έπί) τό πολύ άληθευούση' τώ γάρ ώς έπί τό πολύ
τάς τε κρίσεις καί τάς πράξεις κανονίζεσθαι συμβέβηκεν.
4 έπαναγκάζεται Bekker: άπ- codd. 6 διεξωοευμένην Ν: διεξο6ενομένην cett. 8 (τοΰ)

Hemtz 1 1 , 1 3 τόν LEABR τό NV 2 ΐ - έάν τε . . . Έρινύα,ν sec). Heintz
4 21 τε (άπό μή
υπάρχοντος γίγνεται έάν τε} Bekker 26 λαμβανόντων Bekker: λαμβανούσης codd. 32-3
έπιτεινομένη αυτή άλλην Α.Α. Long: έπιτεινομένης αντής άλλη codd. 3 6 " 7 suppl. Α. Α. Long: del.
αληθές Bekker, Mutschmann 42 (έπί) Kayser
F o r C a r n e a d e s ' u s e o f S t o i c c o n c e p t s h e r e a n d in E , see v o l . 1 , 4 5 9 , w h e r e o u r
c o m m e n t a r y has benefited f r o m the o p p o r t u n i t y t o read an unpublished paper by
Myles Burnycat. T h e gist o f C a r n e a d e s ' analysis o f ' c o n v i n c i n g ' i m p r e s s i o n s is
p r e s e n t e d m o r e s u m m a r i l y b y C i c e r o a t Acad. 2 . 9 9 - 1 0 1 ( c f . 4 2 1 ) , o n t h e basis o f b o o k
1 o f C l i t o m a c h u s ' On suspension of judgement. S e x t u s c r i t i c i z e s it at M. 7.435-8.
2 κ α ί αυτός In a d d i t i o n t o A r c e s i l a u s , Β ι.
15 Ι μ φ α σ ι ς T h i s use o f t h e t e r m , w i t h t h e c o i n a g e o f άπέμφασις as its o p p o s i t e ,
is a n A c a d e m i c i n i t i a t i v e . B y i t s e l f έμφασις s i m p l y m e a n s ' a p p e a r a n c e ' , a n d c a n b e
used as a s y n o n y m f o r φαντασία; c f . S . E . , M . 1 0 . 3 0 0 . In S t o i c i s m ( c f . 3 9 A 1 8 ) it e v e n
s t a n d s f o r φαντασίαι w h i c h a r e ' m e r e a p p e a r a n c e s ' a n d h a v e n o c o r r e s p o n d i n g o b j e c t
21-4 T h e g a r b l e d i n t r u s i o n o f S t o i c i s m , w i t h its a n t i c i p a t i o n o f t h e O r e s t e s
e x a m p l e (see 3 9 G 9 ; 4 0 E 6 ) , is q u i t e o u t o f p l a c e h e r e . It s h o u l d p r o b a b l y b e e x p l a i n e d
as a m a r g i n a l n o t e , b a s e d o n t h e l a t e r p a s s a g e s , w h i c h w a s u n t h i n k i n g l y i n c o r p o r a t e d
i n t o t h e t e x t u n d e r t h e i n f l u e n c e o f t h e M e n e l a u s e x a m p l e in Ε 2 .
32-3 έιτιτεινομένη-άλλην C f . Ε 2 4 . O u r e m e n d a t i o n is a n a t t e m p t t o r e s t o r e
g r a m m a r and sense. A s t r a n s m i t t e d , t h e t e x t presents a g e n i t i v e a b s o l u t e w h i c h refers
t o t h e s u b j e c t o f Γ σ χ ί ι , a n d άλλη yields t h e surely impossible t h o u g h t that O n e
[ i m p r e s s i o n w h i c h a p p e a r s t r u e ] has a m o r e c o n v i n c i n g . . . i m p r e s s i o n t h a n a n o t h e r ' .
N o t e B u r y ' s u n a c c e p t a b l y f r e e t r a n s l a t i o n o f t h e u n e m e n d e d t e x t in t h e L o e b e d i t i o n :
'and when extended o n e presentation reveals i t s e l f as m o r e probable . . . than
another'.
36—7 T o m a k e sense, e i t h e r t h e w o r d αληθές must be deleted, o r something must

b e s u p p l i e d a f t e r it. W e p r e f e r t h e s e c o n d a l t e r n a t i v e . O u r s u p p l e m e n t , τ ό αληθές
(φαινόμενου όπερ έστι), fits t h e l a n g u a g e a n d t h o u g h t o f 3 5 - 4 0 , a l l o w s t h e r e t e n t i o n
o f αληθές, a n d e x h i b i t s t h e l o g i c o f t h e p a s s a g e m o r e c l e a r l y t h a n t h e first a l t e r n a t i v e .
It is e a s i e r t o e x p l a i n t h e a c c i d e n t i a l o m i s s i o n o f t h e w o r d s w e s u p p l y t h a n t o a c c o u n t
f o r t h e i n c o r r e c t i n t r u s i o n o f αληθές.
Ε S e x t u s E m p i r i c u s , M. 7.176-84
( 1 ) τό μέν ουν πρώτον και κοινόν κριτήριόν κατά τούς περι τόν Καρνεάδην
έστι τοιούτον έπεί δέ ουδέποτε φαντασία μονοειδής υφίσταται άλλ'
άλύσεως τρόπον άλλη έξ άλλης ήρτηται, δεύτερον προσγενήσεται
κριτήριόν ή πιθανή άμα καϊ απερίσπαστος φαντασία, οΐον ό άνθρωπου
σπών φαντασίαν έξ ανάγκης καϊ τών περι αυτόν λαμβάνει φαντασίαν καϊ 5
τών έκτος, τών μέν περι αυτόν (ώς) χρόας μεγέθους σχήματος κινήσεως
λαλιάς έσθήτος ύποδέσεως, τών δέ έκτος ώς αέρος φωτός ημέρας ουρανού
γής φίλων, τών άλλων απάντων, όταν ούν μηδεμία τούτων τών φαντασιών
περιέλκη ημάς τώ φαίνεσθαι φευδής, άλλά πάσαι συμφώνως φαίνωνται
αληθείς, μάλλον πιστεύομεν. ότι γάρ ούτος έστι Σωκράτης, πιστεύομεν έκ ίο
τοΰ πάντα αύτώ προσεΐναι τά είωθότα, χρώμα μέγεθος σχήμα διάλεξιν
τρίβωνα, τό ένθάδε eivai όπου ούθείς έστιν αύτώ απαράλλακτος. και δν
τρόπον τινές τών ιατρών τόν κατ' άλήθειαν πυρέσσοντα ουκ έξ ενός λαμβάνουσι
συμπτώματος, καθάπερ σφυγμού σφοδρότητας ή δαφιλοϋς θερμασίας, άλλ'έκ συνδρομής,
οιον θερμααίας άμα καϊ σφυγμού κα'ι ελκώδους αφής κα'ι ερυθήματος και δίφους και τών I5
αναλογον, ούτω κα'ι ό Ακαδημαϊκός τή συνδρομή τών φαντασιών ποιείται τήν κρίσιν τής
αληθείας, μηδεμιάς τε τών έν τή συνδρομή φαντασιών περισπώσης αυτόν ώς φευδούς λέγει
αληθές εΐναι τό πρόσπιπταν, καί οτι ή απερίσπαστος έστι συνδρομή τού πίστιν έμποιείν,
φανερόν άπό Μενελάου (2) καταλιττών γάρ έν τή νηί τό είδωλον τής Ελένης,
οπερ άπό Τροίας έπήγετο ώς Έλένην, και έπιβάς τής Φάρου νήσου όρα 20
την αληθή Έλένην, σπών τε άπ' αυτής αληθή φαντασίαν όμως ού πιστεύει
τή τοιαύτη φαντασία διά τό ύπ' άλλης περισπάσθαι, καθ' ήν ήδει
απολελοιπώς έν τή νηϊ τήν Έλένην. τοιαύτη γούν έστι καί ή απερίσπαστος
φαντασία- ήτις καϊ αυτή πλάτος έχειν έοικε διά τό άλλην άλλης μάλλον
α-περιαπαστον εύρίσκεσθαι. ( 3 ) τής δέ απερίσπαστου φαντασίας πιστό- 2$
τερα μάλλον έστι καϊ τελειοτάτην ποιούσα τήν κρίσιν, ή σύν τώ
απερίσπαστος είναι έτι και διεξωδευμένη καθέστηκεν. τίς δέ έστι και ό
ταύτης χαρακτήρ, παρακειμένους ύποδεικτέον. έπι μέν γάρ τής απερίσ
παστου φιλόν ζητείται τό μηδεμίαν τών έν τή συνδρομή φαντασιών ώς
φευδή ημάς περισπάν, πάσας δέ είναι αληθείς τε [και] φαινομένας και μή 30
απίθανους- έπι δέ τής κατά τήν περιωδευμένην συνδρομής έκάστην τών έν
τή συνδρομή έπιστατικώς δοκιμάζομεν, όποιον τι γίνεται καί έν ταΐς
έκκλησίαις, όταν ό δήμος έκαστον τών μελλόντων άρχειν ή δικάζειν
έξετάζη εί άξιος έστι τού π ι σ τ ε υ β ή ν α ι τήν αρχήν (ή) τήν κρίσιν. ( 4 ) οΐον
όντων κατά τόν τής κρίσεως τόπον τού τε κρίνοντος καί τού κρινόμενου καί τού δι' 35
ου ή κρίσις, αποστήματος τε καί δ ι α σ τ ή μ α τ ο ί , τόπου χρόνου τρόπου διαθέσεως ενεργείας,
έκαστον τών τοιούτων όποιον έστι φυλοκρινούμεν, τό μεν κρίνον, μή ή

όφις ήμβλυται (τοιαύτη γάρ ούσα άθετός έστι πρός τήν κρίσιν), τό δέ κρινόμενον,
μή μικρόν άγαν καθέστηκε, τό δέ δι' ού ή κρίσις, μή ό άήρ ζοφερός

υπάρχει, τό δέ απόστημα, μή μέγα λίαν υπόκειται, τό δέ διάστημα, μή 4 0
συγκέχυται, τόν δέ τόπον, μή αχανής έστι, τόν δέ χρόνον, μή ταχύς έστι, τήν
δέ διάθεσιν, μή μανιώδης θεωρείται, τήν δέ ένέργειαν, μή άπρόσδεκτός
έστιν. (s) ταύτα γάρ πάντα καθ' έν γίνεται κριτήριόν, ή τε πιθανή
φαντασία καί ή πιθανή άμα καί απερίσπαστος, πρός δέ τούτοις ή πιθανή
άμα καί απερίσπαστος καί διεξωδευμένη. παρ' ήν αίτίαν όν τρόπον έν τώ 45
βίω, όταν μέν περί μικρού πράγματος ζητώμεν, ένα μάρτυρα άνακρίνομεν,
όταν δέ περί μείζονος, πλείονας, όταν δ' έτι μάλλον περί αναγκαιοτέρου,
καί έκαστον τών μαρτυρούντων έξετάζομεν έκ τής τών άλλων άνθομο-
λογήσεως, ούτως, φασιν ο'ι περί τόν Καρνεάδην, έν μέν τοίς τυχοΰσι
πράγμασι τή πιθανή μόνον φαντασία κριτηρίω χρώμεθα, έν δέ τοίς 5°
διαφέρουσι τή άπερισπάστω, έν δέ τοίς πρός εύδαιμονίαν συντείνουσι τή
περιωδευμένη.
6 ( ώ ς ) Bckker 11 οιάλεξιν Bekker: οιάληψιν codd. 18 προσπίπτον Ν: προ-πίπτον cett. 26

τελειοτάτην Bekker: τελειότατη ή codd. 3 ° και del. Heintz 3 συνδρομής
1
Heintz: συνορομήν
codd. 34 (ή) ed. Genevensis
12-19 W e o m i t this s e c t i o n f r o m o u r t r a n s l a t i o n b e c a u s e o f a d o u b t a b o u t t h e
h i s t o r i c i t y o f t h e m e d i c a l a n a l o g y s o far as C a r n e a d e s is c o n c e r n e d ; it r e a d s like S e x t u s '
o w n c o m m e n t . H o w e v e r , t h e t e r m συνδρομή a l s o o c c u r s in lines 2 9 , 3 1 .
19—25 F o r t h e M e n e l a u s e x a m p l e , see also 4 0 K 2 .
F C i c e r o , Acad. 2 . 5 9
(1) illud vero perabsurdum quod dicitis, probabilia v o s sequi si n u l l a re

i m p c d i a m i n i . p r i m u m q u i p o t e s t i s n o n i m p e d i n , c u m a v e n s falsa n o n d i s t c n t i
d e i n d e q u o d l u d i c i u m e s t v e r i , c u m s i t c o m m u n e f a l s i ? ( 2 ) e x h i s ilia n e c e s s a n o
n a t a e s t εποχή id est adsensioms retentio, i n q u a m e l i u s s i b i c o n s t i t i t A r c e s i l a s , si
v e r a s u n t q u a e d e C a r n e a d e n o n n u l l i c x i s t i m a n t . si e n i m p e r c i p i n i h i l p o t e s t , 5
q u o d u t n q u e v i s u m est, t o l l e n d u s a d s e n s u s est; q u i d e n i m est tarn futtile q u a m
J
quicquam adprobarc non cognitum? (3) C a r n e a d e m autem etiam hen
a u d i e b a m u s s o l i t u m esse ( e o ) d e l a b i i n t e r d u m u t d i c c r e t o p i n a t u r u m id est
p e c c a t u r u m esse sapientem.
8 O) Ernest.
Context: L u c u l l u s ' a c c o u n t o f A n t i o c h u s ' c r i t i c i s m o f t h e N e w A c a d e m y , w h i c h is

c o n c l u d e d i n 6 8 Q a n d its i m m e d i a t e continuation.
1-2 nulla r e i m p e d i a m i n i A r e f e r e n c e t o C a r n e a d e s ' απερίσπαστος require
m e n t ( E ) ; c f . C i c e r o , Acad. 2 . 3 3 .
3 commune P i c k i n g u p a n d a t t a c k i n g C a r n e a d e s . C f . D 3 7 - 4 4 ; C i c e r o , Acad.
2.34·
7 heri In C a t u l u s ' s p e e c h in t h e lost Academica priora 1. S e e i n t r o d u c t o r y n o t e o n
K.
9 peccaturum esse sapientem Attacking Carneades by citing Arcesilaus'
position o n t h e wise m a n . C f . G ; 6 8 A 4, O .
G C i c e r o , Acad. 2.66-7
( 1 ) n o n s u m s a p i e n s ; i t a q u e visis c e d o n e c p o s s u m resistere. sapientis autem
hanc censet Arcesilas v i m esse maximam Zenoni adsentiens, cavere ne
c a p i a t u r , n e f a l l a t u r v i d e r e . . . (2) h a e c p r i m u m c o n c l u s i o q u a m h a b e a t v i m
c o n s i d e r a : " s i ulli r e i s a p i e n s a d s e n t i e t u r u m q u a m , a l i q u a n d o e t i a m opinabi-
tur; n u m q u a m a u t e m o p i n a b i t u r ; nulli i g i t u r rei a d s e n t i e t u r . " h a n c c o n c l u s i o - 5
nem Arcesilas probabat; confirmabat enim et primum et secundum.
Carneades non numquam secundum illud dabat, adsentiri a l i q u a n d o ; ita
sequebatur etiam opinari, q u o d tu n o n vis, et recte ut mihi videris.
7 - 8 ita sequebatur Manutius: id adsequebalur vel sim. codd.
Η C i c e r o , Acad. 2 . 7 8
haec est u n a c o n t e n t i o quae adhuc permanserit. n a m illud, nulli rei
adsensurum esse s a p i e n t e m , nihil a d h a n c c o n t r o v e r s i a m pertinebat. licebat
enim "nihil percipere et t a m e n opinari"; q u o d a C a r n e a d e dicitur probatum:
e q u i d e m C l i t o m a c h o plus q u a m Philoni a u t M e t r o d o r o c r e d e n s h o c m a g i s a b
eo disputatum quam probatum puto. 5
Cf. introductory note o n K .
I C i c e r o , Acad. 2.102-4
explicavi paulo ante C l i t o m a c h o auctore q u o m o d o ista Carneades diceret; accipe quern ad

m o d u m eadem dicantur a C l i t o m a c h o in e o libro quern ad C . Lucilium scnpsit p o e t a m , c u m
scripsisset tsdem de rebus ad L . C e n s o r i n u m eum qui consul c u m M ' . Manilio fuit. scripsit igitur
his fere verbis (sunt enim mihi nota propterea quod earum ipsarum rerum de quibus agimus
1
prima institutio et quasi disciplina illo libro continetur) - sed scriptum est ita: ( i ) A c a d e m i c i s 5
p l a c e r e esse r e r u m eius m o d i d i s s i m i l i t u d i n e s u t aliae p r o b a b i l e s v i d e a n t u r aliae
contra, id a u t e m n o n esse satis c u r alia p o s s e p e r c i p i dicas alia n o n p o s s e ,
propterea quod multa falsa p r o b a b i l i a sint, nihil a u t e m falsi p e r c e p t u m et
c o g n i t u m possit esse, i t a q u e a i t v e h e m e n t e r e r r a r e e o s q u i d i c a n t a b A c a d e m i a
sensus eripi, a quibus numquam dictum sit a u t c o l o r e m aut saporem aut 10
sonum nullum esse, illud sit d i s p u t a t u m , n o n i n e s s e i n iis p r o p n a m quae
nusquam alibi esset v e r i e t c e r t i n o t a m . (2) quae c u m exposuisset, adiungk
dupliciter dici adsensus sustinere s a p i e n t e m , u n o m o d o c u m h o c intellegatur,
o m n i n o e u m r e i nulli adsentiri, a l t e r o c u m se a r e s p o n d e n d o u t a u t a d p r o b e t
q u i d a u t i n p r o b e t sustineat, u t n e q u e n e g e t a l i q u i d n e q u e aiat. i d c u m ita sit, 15
alterum placere ut numquam adsentiatur, alterum tenere ut sequens
probabilitatem, ubicumque haec aut occurrat a u t deficiat, a u t " e t i a m " aut
" n o n " r e s p o n d e r e possit. (3) e t e n i m c u m placeat e u m q u i d e o m n i b u s rebus
c o n t i n e a t se a b a d s e n t i e n d o m o v e r i t a m e n e t a g e r e a l i q u i d , r e l i n q u i t eius m o d i
visa q u i b u s ad actionem excitemur, item ea quae interrogati in u t r a m q u e 20
p a r t e m r e s p o n d e r e p o s s i m u s s e q u e n t e s t a n t u m m o d o q u o d ita v i s u m sit, d u m
sine a d s e n s u ; n e q u e t a m e n o m n i a eius m o d i visa a d p r o b a r i sed e a q u a e nulla r e
impedirentur.
18 etenim cum Reid: nec ut codd.: nam cum Lambinus 19 relinquit Davies: reliquit codd.
1 C i c e r o ' s c r o s s - r e f e r e n c e is t o Acad. 2 . 9 8 . ista LucuIIus' charge, o n behalf o f
A n t i o c h u s , t h a t t h e N e w A c a d e m y , in s u s p e n d i n g j u d g e m e n t , u n d e r m i n e s o r d i n a r y
sense e x p e r i e n c e ( 4 0 O 2 - 3 ) . C i c e r o is d o u b t l e s s c o r r e c t in m a i n t a i n i n g , 9 — 1 0 , t h a t
C l i t o m a c h u s defended the school against a similar c h a r g e ; but that c h a r g e c a n n o t , f o r
chronological reasons, have been m o u n t e d b y A n t i o c h u s ; cf. Glucker [ 4 2 ] , 4 1 2 - 1 3 .
3 T h e d a t e o f this c o n s u l s h i p is 1 4 9 B.C.
12-18 T h e g e n e r a l sense o f t h e L a t i n is e a s i e r t o m a k e o u t t h a n s o m e o f t h e
l i n g u i s t i c d e t a i l s , alterum placere, 1 6 , m u s t r e f e r t o uno modo, 1 3 : a s s e n t i n g t o n o t h i n g a t
all. S i n c e alterum tenere, 1 6 , is c o m p a t i b l e w i t h r e s p o n d i n g ' y e s ' o r ' n o ' , tenere m u s t
m e a n ' r e t a i n s ' t h e k i n d o f assent w h i c h is w i t h h e l d in t h e s e c o n d sense o f ' s u s p e n d i n g
j u d g e m e n t ' , altero, 1 4 . B y r e s p o n d i n g ' y e s ' o r ' n o ' , t h e A c a d e m i c d o e s i n d i c a t e a
q u a l i f i e d f o r m o f a f f i r m a t i o n o r n e g a t i o n ; c o n t r a s t adprobari, 22, w i t h its w i t h h o l d i n g
in 14-15. Hence his suspension o f judgement does not have t h e unqualified
c o n s e q u e n c e ut neque neget aliquid neque aiat, 1 5 . T h e s e w o r d s s h o u l d p r o b a b l y b e
i n t e r p r e t e d as a m i s l e a d i n g l y s t r o n g w a y o f s a y i n g ut neque 'etiam' respondeat neque
'non'.
J C i c e r o , Acad. 2 . 1 0 8
e g o e n i m etsi m a x i m a m a c t i o n e m p u t o r e p u g n a r e visis o b s i s t e r e opiniombus

adsensus lubricos sustinere, credoque Clitomacho ita scribenti, Herculi
quendam laborem exanclatum a Carneade, quod ut feram et inmanem
b e l u a m sic e x a n i m i s n o s t r i s a d s e n s i o n e m id e s t o p i n a t i o n e m et t e m e n t a t e m
e x t r a x i s s c t , t a m e n , ut ea pars dcfensioms rclmquatur, q u i d i m p c d i e t a c t i o n e m e i u s 5
qui probabilia sequitur nulla re i m p c d i c n t c ?
Context: C i c e r o ' s d e f e n c e o f t h e N e w A c a d e m y a g a i n s t t h e c h a r g e t h a t s u s p e n s i o n o f
j u d g e m e n t is i n c o m p a t i b l e w i t h a c t i o n .
ι m a x i m a m actionem T h e behaviour o f the wise m a n , f r o m w h o m Cicero
d i s t a n c e s h i m s e l f in G I .
5—6 impediet . . . impediente Cicero extends the Carneadean notion of
'undivertedness' from t h e απερίσπαστος φαντασία t o the action which such
impressions can guide.
Κ C i c e r o , Acad. 2 . 1 4 8
turn Catulus " e g o n e ? " inquit; " a d p a t r i s r e v o l v o r sententiam, quam quidem ille
C a r n e a d e a m esse d i c e b a t , u t p e r c i p i nihil p u t e m p o s s e , a d s e n s u r u m a u t e m n o n
percepto, id est o p i n a t u r u m , sapientem existumem, s e d ita u t i n t e l l e g a t se
o p i n a r i s c i a t q u e n i h i l e s s e q u o d c o n p r e h e n d i e t p e r c i p i p o s s i t . f p e r epochen illam
o m n i u m r e r u m c o m p r o b a n s , illi alteri sententiae, nihil esse quod percipi possit, v e h e m e n t e r 5
adsentior."
4 per codd.: quare Manutius: parum ed. anon. ap. Retd: nec "furnebus 5 comprobany. codd.: non probans
Madvig: improbans Davies
Context: c o n c l u s i o n o f t h e d e b a t e b e t w e e n t h e N e w A c a d e m y a n d t h e s u p p o r t e r s o f
Antiochus.
A s G l u c k e r h a s a r g u e d ( [ 4 2 ] , 4 1 7 - 1 8 ) , C a t u l u s ' s p e e c h in t h e lost Academica priora 1
w a s p r o b a b l y b a s e d o n a s p e e c h b y t h e l o y a l P h i l o n i a n H e r a c l i t u s in A n t i o c h u s ' Sosus,
representing the standard position o f the Philonian Academy prior to Philo's
i d i o s y n c r a t r c n e w thesis ( 6 8 T ) o f 8 9 B.C. ( v o l . 1 , 4 4 9 ) . T h u s C a t u l u s , h e r e a n d as
r e f e r r e d t o a t F 3 , r e p r e s e n t s t h e P h i l o n i a n A c a d e m y o f t h e e a r l y first c e n t u r y , t o
which Antiochus himself had previously adhered. C i c e r o ' s dismissal o f Catulus'
p o s i t i o n as n o t t h e p r o p e r A c a d e m i c o n e ( d i r e c t l y a f t e r o u r p a s s a g e ) i n d i c a t e s n o t
C a t u l u s ' h e t e r o d o x y (as s u g g e s t e d b y F r e d e [ 6 1 ] , 2 6 8 ) , b u t C i c e r o ' s o w n p r e f e r e n c e
for C h t o m a c h u s ' o v e r Philo's interpretation o f Carneades.
2-3 T h a t t h e w i s e m a n w i l l h o l d o p i n i o n s is t h e p o s i t i o n o f P h i l o a n d M e t r o d o r u s
( H ) , n o d o u b t based o n a simplistic u n d e r s t a n d i n g o f C a r n e a d e s ' a r g u m e n t at G 2
w i t h o u t a d e q u a t e a t t e n t i o n t o its d i a l e c t i c a l c h a r a c t e r ( s e e v o l . 1 , 4 5 6 ) .
3-4 intellegat. . . sciatque Probably not terms f o r κατάληφις, b u t used
u n t e c h n i c a l l y , a s b y A e n e s i d e m u s a t 7 1 C 8 ( o n w h i c h see v o l . 1 , 4 7 2 - 3 ) .
4 per T h e f a v o u r e d e m e n d a t i o n quare m a k e s C a t u l u s s a y t h a t h e b o t h a p p r o v e s
o f suspension of assent a b o u t all t h i n g s a n d v e h e m e n t l y assents t o t h e v i e w t h a t n o t h i n g
is c o g n i t i v e . S o b l a t a n t a c o n t r a d i c t i o n s e e m s u n l i k e l y unless w e t a k e C a t u l u s t o b e
e x p l o i t i n g C h t o m a c h u s ' d i s t i n c t i o n b e t w e e n t w o k i n d s o f assent ( I 2 - 3 ) , as s u g g e s t e d
b y R e i d [ 3 2 8 ] , 3 4 8 . B u t t h e r e is n o h i n t in t h e t e x t t h a t a n y s u c h e q u i v o c a t i o n is
i n t e n d e d , a n d , i f it w e r e , it w o u l d b e i n c r e d i b l e t h a t C a t u l u s s h o u l d use vehementer
adsentior t o e x p r e s s t h e weaker k i n d o f assent, as this i n t e r p r e t a t i o n w o u l d r e q u i r e . W e
t h e r e f o r e find parum a less i m p l a u s i b l e e m e n d a t i o n . B u t t h e c o r r u p t i o n m a y w e l l r u n
deeper.
L C i c e r o , Acad. 2 . 1 3 9
c u i u s [sc. C a l l i p h o n t i s ] q u i d e m s e n t e n t i a m C a r n e a d e s i t a s t u d i o s e d e f e n s i t a b a t
ut earn probare etiam videretur; quamquam Clitomachus adfirmabat
numquam se i n t e l l e g c r e p o t u i s s e q u i d C a r n e a d i probaretur.
Context: C i c e r o ' s t r e a t m e n t o f e t h i c s , in d e f e n c e o f t h e N e w A c a d e m y .
F o r C a l l i p h o ' s p o s i t i o n (honestas cum voluptate), c f . C i c e r o , Fin. 2 . 1 9 , 5 . 2 1 .
70 Contributions to philosophical debates

A Sextus Empiricus, M . 7.159-65
( 1 ) ό δ έ Καρνεάδης ον μόνον τοις Στωικοίς άλλά και πάσι τοις προ αύτοΰ
άντιδιετάσσετο περι τοΰ κριτηρίου. ( 2 ) καί δή πρώτος μεν αύτώ καί κοινός
πρός πάντας εστί λόγος καθ' όν παρίσταται ότι ουδέν έστιν απλώς
αληθείας κριτήριόν, ού λόγος, ούκ αίσθησις, ού φαντασία, ούκ άλλο τι τών
όντων πάντα γάρ ταύτα συλλήβδην διαφεύδεται ημάς. ( 3 ) δεύτερον δέ 5
καθ' ο δείκνυσιν ότι καί εί έστι τό κριτήριόν τούτο, ού χωρίς τοΰ άπό τής
ενάργειας πάθους υφίσταται. ( 4 ) έπεί γάρ αισθητική δυνάμει διαφέρει τό
ζώον τών άφύχων, πάντως διά ταύτης εαυτού τε καί τών έκτος
άντιληπτικόν γενήσεται. ή δέ γε αίσθησις ακίνητος μέν ούσα καί απαθής
καί άτρεπτος ούτε αΐσθησίς έστιν ούτε αντιληπτική τίνος, τραπεϊσα δέ καί ίο
πως παθοΰσα κατά τήν τών εναργών ύπόπτωσιν, τότε ένδεικνύει τά
πράγματα, (s) έν άρα τώ άπό τής ενάργειας πάθει τής φυχής ζητητέον έστι
τό κριτήριόν. τούτο δέ τό πάθος αύτοΰ ένδεικτικόν οφείλει τυγχάνειν καί
τού έμποιήσαντος αυτό φαινομένου, όπερ πάθος εστίν ούχ έτερον τής
φαντασίας, όθεν καί φαντασίαν ρητέον είναι πάθος τι περί τό ζώον εαυτού 15
τε καί τού έτερου παραστατικόν. ( 6 ) οΐον προσβλέφαντές τινι, φησίν ό
Άντίοχος, διατιθέμεθά πως τήν όφιν, καί ούχ ούτως αυτήν διακειμένην
ΐσχομεν ώς πριν τού βλέφαι διακειμένην είχομεν κατά μέντοι τήν
τοιαυττ/ν ά λ λ ο ί ω σ ι ν δυεΐν α ν τ ι λ α μ β α ν ό μ ε θ α , ενός μέν αυτής τής αλλοιώ
σ ε ω ς , τουτέστι τής φαντασίας, δευτέρου δέ τού τήν άλλοίωσιν έμποιήσαν- 20

τ ο ς , τουτέστι τοΰ ορατού, καί έπί τών άλλων αισθήσεων τό παραπλήσιον.
ώσπερ ουν τό φώς εαυτό τε δείκνυσι καί πάντα τά έν αύτώ, ούτω καί ή
φαντασία, αρχηγός ούσα τής περί τό ζώον είδήσεως, φωτός δίκην έαυτήν
τε έμφανίζειν οφείλει καί τοΰ ποιήσαντος αυτήν εναργούς ενδεικτική
κα#εστάναι. ( 7 ) ά λ λ ' έ π ε ί ού τό κατ' άλήθειαν άεί ποτε ενδείκνυται, 25
π ο λ λ ά κ ι ς δέ διαι/τεύδεται καί διαφωνεί τοίς άναπέμψασιν αυτήν πράγμασιν
ώς οί μοχθηροί τών αγγέλων, κατ' ανάγκην ήκολούθησε τό μή πάσαν
φαντασίαν δύνασθαι κριτήριόν άπολείπειν αληθείας, άλλά μόνην, εί και
άρα, τήν αληθή. ( 8 ) π ά λ ι ν ουν έπεί ουδεμία εστίν αληθής τοιαύτη οία ουκ
άν γένοιτο φευδής, άλλά πάση τή δοκούση άληθεΐ καθεστάναι ευρίσκεται 3°
τ ι ς απαράλλακτος φευδής, γενήσεται τό κριτήριόν έν κοινή φαντασία, τού
τε αληθούς καί φεύδους. ή δέ κοινή τούτων φαντασία ούκ έστι
καταληπτική, μή ούσα δέ καταληπτική ουδέ κριτήριόν έσται. (9)
εμιάς δ έ ούσης φαντασίας κριτικής ο υ δ έ λόγος άν είη κριτήριόν άπό
φαντασίας γάρ ούτος ανάγεται, και είκόταις- πρώτον μέν γάρ όεΐ φανήναι 35
αυτώ τό κρινόμενον, φανήναι δέ ουδέν δύναται χιορις τής άλογου
αίσθήσεως. ( ί ο ) ο ΰ τ ε ο υ ν ή άλογος αΐσθησις ούτε ό A o y o s " ήν κριτήριόν.
Context: f o l l o w i n g 6 9 Β in S e x t u s ' h i s t o r y o f d o c t r i n e s o n t h e c r i t e r i o n o f t r u t h . T h i s
p a r t o f t h e h i s t o r y is p r o b a b l y d e r i v e d b y h i m f r o m A n t i o c h u s ' Canonica.
36—7 C a r n e a d e s ' talk o f αΐσθησις as άλογος is p r i m a r i l y E p i c u r e a n ( c f . 1 6 B ) . A s a
Stoic criterion, αΐσθησις is s e n s o r y cognition, a n d h e n c e a form o f judgement
( e s p e c i a l l y 4 0 Q ) . T h e S t o i c e q u i v a l e n t o f E p i c u r e a n αίσθησις is φαντασία αισθητική
(39A 4 ).
Β C i c e r o , Acad. 2.40-2
( 1 ) sed prius potestis totius e o r u m rationis quasi f u n d a m e n t a c o g n o s c e r e . (2)
conponunt igitur primum artem quandam de his q u a e visa dicimus,
eorumque et v i m et genera definiunt, in his quale sit id q u o d percipi et
c o n p r c n d i possit, t o t i d e m verbis quot S t o i c i . ( 3 ) d e i n d e ilia e x p o n u n t d u o ,
q u a e quasi c o n t i n e a n t o m n e m h a n c q u a e s t i o n e m : q u a e ita v i d e a n t u r u t e t i a m 5
a l i a e o d e m m o d o v i d c r i p o s s i n t n e c i n is q u i c q u a m i n t e r s i t , n o n p o s s e eorum
a l i a p e r c i p i a l i a n o n p e r c i p i ; n i h i l i n t e r e s s e a u t e m n o n m o d o si o m n i e x p a r t e
e i u s d c m m o d i s i n t s e d e t i a m si d i s c e r m n o n p o s s i n t . ( 4 ) q u i b u s p o s i t i s unius
argumenti conclusione tota a b his causa c o n p r e n d i t u r . conposita autem ea
c o n c l u s i o sic est: e o r u m q u a e v i d e n t u r alia v e r a sunt alia falsa; e t q u o d f a l s u m 10
est i d p e r c i p i n o n p o t e s t ; q u o d a u t e m verum v i s u m est, id o m n e tale est u t
e i u s d e m m o d i f a l s u m e t i a m p o s s i t v i d e n ; e t q u a e v i s a s i n t e i u s m o d i u t i n is
nihil i n t e r s i t , n o n p o s s e a c c i d e r e u t e o r u m alia p e r c i p i p o s s i n t alia n o n p o s s i n t ;
nullum igitur est visum quod percipi possit. (5) quae autem sumunt ut
concludant id q u o d volunt, c x h i s d u o sibi putant concedi (neque enim 15
q u i s q u a m r e p u g n a t ) ; e a s u n t h a e c : q u a e visa falsa sint e a p e r c i p i n o n p o s s e ; e t
a l t e r u m : i n t e r q u a e v i s a n i h i l i n t e r s i t , e x is n o n p o s s e a l i a t a l i a e s s e u t p e r c i p i
p o s s i n t alia u t n o n p o s s i n t . ( 6 ) r e l i q u a v e r o m u l t a e t v a n a o r a t i o n e defendunt,
quae sunt item duo:unum, quae videantur eorum alia v e r a esse alia falsa;
a l t e r u m , o m n e v i s u m q u o d sit a v e r o t a l e esse q u a l e e t i a m a f a l s o p o s s i t esse. 20
haec duo proposita non praetervolant sed ita dilatant ut non m e d i o c r e m c u r a m adhibeant et
diligentiam. dividunt enim in partes et eas quidem magnas, p r i m u m in sensus, deinde in ea quae
ducuntur a sensibus et ab o m n i consuetudine, quam o b s c u r a n volunt; turn perveniunt ad earn
partem ut ne ratione quidem et coniectura ulla res percipi possit. haec autem universa concidunt
etiam minutius. ut enim de sensibus hesterno sermone vidistis item faciunt de reliquis, in 25
singulisque rebus, quas in m i n i m a dispertiunt, volunt efficere us o m n i b u s quae visa sint veris
adiuncta esse falsa quae a veris nihil differant; ea c u m talia sint non posse conprendi.
23 ducuntur] dtcuntur A ' V ' B '
Context: c r i t i c i s m o f t h e N e w A c a d e m y . T h e i r h i g h l y m e t h o d i c a l a p p r o a c h , it is
a r g u e d , is h a r d l y t h e m a r k o f p e o p l e in a state o f s c e p t i c a l d o u b t .
C Sextus Empiricus, M. 9.139-41
( 1 ) εΐγ' άρ' είσί θεοί, ζώά είσιν. εί δέ ζώά είσιν, αισθάνονται- πάν γάρ ζώον
αίσθήσεως μετοχή νοείται ζώον. ( 2 ) et δέ αισθάνονται, καί πικράζονται
καί γλυκάζονται· ού γάρ δι' άλλης μέν τίνος αίσθήσΐως αντιλαμβάνονται
τών αισθητών, ούχι δέ καί διά τής γεύσεως. ( 3 ) όθεν καί το περικόπτειν
ταύτην ή τινα αΐσθησιν άλλην απλώς τού θεού παντελώς εστίν άπίθανον
περιττοτέρας γάρ αισθήσεις έχων 6 άνθρωπος άμείνων αυτού γενήσεται,
δέον μάλλον, ώς έλεγεν 6 Καρνεάδης, σύν ταΐς πάσιν ύπαρχούσαις πέντε
ταύταις αίσθήσεσι καί άλλας αύτώ περισσοτέρας προσμαρτυρεΐν, ΐν' έχη
πλειόνων άντιλαμβάνεσθαι πραγμάτων, άλλά μή τών πέντε άφαιρεΐν. (4)
ρητέον ούν γεύσίν τινα έχειν τόν θεόν, καί διά ταύτης άντιλαμβάνεσθαι
τών γευστών. άλλ' εί διά γεύσεως αντιλαμβάνεται, (γλυκάζεται) καί
πικράζεται. γλυκαζόμενος δέ καί πικραζόμενος εύαρεστήσει τισί καί
δυσαρεστήσει, δυσάρεστων δέ τισι καί οχλήσεως έσται δεκτικός καί τής
έπί τό χείρον μεταβολής, εί δέ τούτο, φθαρτός έστιν. ($) ώστε είπερ είσί
θεοί, φθαρτοί είσιν. ούκ άρα θεοί είσίν.
ι εϊγ' άρ' Sedley: εί γάρ codd. η πάσιν Bekker: πάσαις codd. 11 (γλυκάζεται} Fabrjcius
Context: a t t e m p t t o p r o d u c e e q u i p o l l e n c e b e t w e e n a r g u m e n t s f o r a n d against the

existence o f god.
1 ζ ώ ά €Ϊσιν T h i s e x p r e s s e s t h e c o n c l u s i o n o f a n a r g u m e n t a t M. 9 . 1 3 8 , which
m i m i c s t h e S t o i c s y l l o g i s m at 5 4 F : a n a n i m a l is b e t t e r t h a n a n o n - a n i m a l ; b u t n o t h i n g
is b e t t e r t h a n g o d ; t h e r e f o r e g o d is a n a n i m a l . O f c o u r s e , w i t h o r w i t h o u t this f o r m a l
defence, the Stoics d o hold the conclusion t o be true (cf. 5 4 A ) .
14-15 T h i s a r g u m e n t , like m a n y o f t h e o t h e r a n t i - t h c i s t i c a r g u m e n t s r e p o r t e d b y
Sextus at M . 9 . 1 3 7 - 8 1 , a n d those o f Carneades at C i c e r o , ND 3.29-34, takes
i m p e r i s h a b i l i t y t o b e a n i n a l i e n a b l e f e a t u r e o f g o d . Y e t in S t o i c t h e o l o g y , t h e p r i n c i p a l
t a r g e t o f t h e s e a r g u m e n t s , i m p e r i s h a b i l i t y r e c e i v e s little e m p h a s i s , n o d o u b t b e c a u s e
a l t h o u g h Z e u s d o e s e n d u r e t h r o u g h t h e c o s m i c c o n f l a g r a t i o n ( 2 8 0 4 ) , lesser g o d s ,
s u c h as s u n , m o o n , a e t h e r e t c . , a r e d e s t r o y e d in it ( P l u t a r c h , St. rep. 1 0 5 2 A ) . O n t h e
o t h e r h a n d , A n t i p a t e r , C a r n e a d e s ' c h i e f S t o i c a n t a g o n i s t in his o w n d a y , d i d c o n t r i v e -
t o stress t h e g o d s ' i m p e r i s h a b i l i t y ( P l u t a r c h , St. rep. 1 0 5 1 E - F ) . W e m a y p e r h a p s t a k e
this as a s i g n o f a n e w theological emphasis generated in t h e c o u r s e o f their
confrontation. God's imperishability is c a r d i n a l to most non-Stoic theologies",
i n c l u d i n g t h e E p i c u r e a n ( 2 3 ) . ( 5 4 A , K , w h i c h m a y a t first s i g h t a p p e a r a l s o t o m a k e
t h e g o d s i m p e r i s h a b l e , in f a c t call t h e m o n l y ' d e a t h l e s s ' , αθάνατος; a n d s i n c e θάνατος
is d e f i n e d as t h e s e p a r a t i o n o f s o u l f r o m b o d y , w h i c h is n o t t h e m o d e o f t h e g o d s '
d e s t r u c t i o n , all g o d s a r e t e c h n i c a l l y αθάνατοι, t h o u g h o n l y Z e u s is a l s o άφθαρτος:
P l u t a r c h , Comm. not. 1 0 7 5 c , c f . i d . St. rep. 1052c.)
15 As editors note, a premise h a s fallen o u t o r been suppressed before the

c o n c l u s i o n , e . g . ούχι δέ γε φθαρτοί είσιν (Hemtz).
D C i c e r o , ND 3.43-4
(1) " . . . I o v e m et N e p t u n u m d e u m n u m e r a s ; e r g o etiam O r c u s frater eorum

dcus, e t illi q u i flucrc apud inferos dicuntur, Acheron Cocytus Pynphle-
g e t h o n , t u m C h a r o n t u m C e r b e r u s di p u t a n d i . a t id q u i d e m r e p u d i a n d u m ; n e
Orcus quidem igitur; quid dicitis ergo d e fratribus?" (2) haec Carneades
aiebat, n o nut deos tollcrct (quid e n i m philosopho m i n u s conveniens?), sedut 5
S t o i c o s nihil d e dis e x p l i c a r e convinceret.
Context: c r i t i q u e o f S t o i c t h e o l o g y . T h e p r e s e n t a r g u m e n t is a n i n f o r m a l S o r i t e s , c f . Ε
with notes.
5 non ut deos tolleret T h i s is s t r i c t l y s p e a k i n g c o r r e c t , s i n c e a t h e i s m w o u l d b e
as u n - s c e p t i c a l a s t a n c e as t h e i s m . C o t t a is a l s o n o d o u b t r i g h t a b o u t t h e a n t i - S t o i c
c o n t e x t o f t h e a r g u m e n t . B u t t o j u d g e f r o m his p a r e n t h e s i s h e p r o b a b l y m e a n s t o b e
u n d e r s t o o d as m a k i n g C a r n e a d e s h i m s e l f s o m e s o r t o f t h e i s t . A n d t h a t is s y m p t o m a t i c
o f t h e P h i l o n i a n A c a d e m y ' s r e a d i n g o f C a r n e a d e s ' d i a l e c t i c a l a r g u m e n t s as d o c t r i n a l l y
m o t i v a t e d (see v o l . 1 , 4 4 8 — 9 ) . C f . t h e P h i l o n i a n i n t e r p r e t a t i o n o f C a r n e a d e s ' p u r p o s e
at C i c e r o , ND 1 . 4 - 5 .
Ε S e x t u s E m p i r i c u s , hi. 9.182-4
τοιούτον μέν δή και το τών λόγων τούτων ειδάς έστιν ( ί ) ήρώτηνταί δέ ΰττό τού
Καρνεάδου και σωριτικώς τίνες, ους ό γνώριμος αυτού Κλειτόμαχος ώς
σπουδαιότατους και άνυτικωτάτους άνέγραφεν, έχοντας τόν τρόπον
τούτον, (ζ) " e t Ζεύς θεός εστι, κα'ι ό Ποσειδών θεός έστιν
τρεις γάρ τ' έκ Κρόνου ήμεν άδελφεοί, ους τεκετο 'Ρέα, 5
Ζεύς και έγώ, τρίτατος δ' 'Αίδης ένέροισιν άνάσσων.
τριχθά δέ πάντα δέδασται, έκαστος δ' έμμορε τιμής.
ώστεε'ιό Ζεύς θεός έστι, και ό Ποσειδών αδελφός ών τούτου θεός γενήσεται. ει
δέ ό Ποσειδών θεός έστι, και ό Αχελώος έσται θεός· εί δέ ό Αχελώος, καί
ό Νείλος- εί ό Νείλος, καί πάς ποταμός- εί πάς ποταμός, και οί ρύακες άν ίο
εΐεν θεοί- εί οί ρύακες, καί αί χαράδραι. ουχί δέ οί ρύακες- ουδέ ό Ζεύς άρα
θεός έστιν. εί δέ γε ήσαν θεοί, καί ό Ζεύς ήν άν θεός. ούκ άρα θεοί είσίν." (})
καί μήν "εί ό ήλιος θεός έστιν, καί ήμερα άν ειη θεός- ού γάρ άλλο τι ήν
ήμερα ή ήλιος υπέρ γής. εί δ' ήμερα έστι θεός, καί ό μήν έσται θεός-
σύστημα γάρ έστιν έξ ήμερων, εί δέ ό μήν θεός έστι, καί ό ένιαυτός άν είη 15
θεός- σύστημα γάρ έστιν έκ μηνών ό ένιαυτός. ουχί δέ γε τούτο- τοίνυν
ουδέ τό έξ αρχής. ' συν τώ άτοπον είναι, φασί, τήν μέν ήμέραν θεόν είναι λέγειν, τήν δέ
έω και τήν μεσ-ημβρίαν καί τήν δείλην μηκέτι.
11 ρύακες ονοέ <[αί χαράοραι- οΟδί) 6 Ζευς Bekker dubitanter
Context: as C . F o r c o m m e n t , s e e e s p e c i a l l y B u r n y e a t [ 4 5 1 ] ; a l s o C o u i s s i n [625].
13-17 W h i l e a S o r i t e s n o r m a l l y has n o n e e d t o j u s t i f y its i n f e r e n c e f r o m ' a is F' t o
'bis F', t h e o b v i o u s s i m i l a r i t y o f a t o b b e i n g sufficient g r o u n d (see v o l . 1 , 2 2 9 - 3 0 ) , t h e
p r e s e n t o n e is u n u s u a l in o f f e r i n g a p r e c i s e m e t a p h y s i c a l g r o u n d f o r e a c h s t e p , n a m e l y
t h a t a c o n s i s t s o f b. T h e m e t a p h y s i c s is p r e s u m a b l y b o r r o w e d f r o m C a r n e a d e s ' S t o i c
o p p o n e n t s . C f . SVF 2 6 9 3 , a n d 5 1 G .
F C i c e r o , Div. 2.9-10
(1) etenim me movet illud quod in primis Carneades quaerere solcbat,

quarumnam r e r u m d i v i n a t i o esset. e a r u m n e q u a e sensibus p e r c i p e r e n t u r ? at
eas q u i d e m cernimus, audimus, gustamus, olfacimus, tangimus. num quid
e r g o in his r e b u s est, q u o d provisione aut p e r m o t i o n e mentis magis quam
n a t u r a i p s a s e n t i a m u s ? aut n u m nescio qui ille divinus, si oculis captus sit, ut Tiresias fun, 5
possit quae alba sint, quae nigra dicere aut, si surdus sit, vanetates v o c u m aut m o d o s noscere? ad
nullam igitur e a r u m r e r u m quae sensu accipiuntur divinatio adhibetur. ( 2 ) a t q u i n e in lis
q u i d e m r e b u s q u a e a r t e t r a c t a n t u r d i v i n a t i o n e o p u s est. e t e n i m a d a e g r o s n o n
vates aut hariolos, sed m e d i c o s s o l e m u s a d d u c e r e . n e c v e r o qui fidibus aut
tibiis uti v o l u n t a b h a r u s p i c i b u s a c c i p i u n t e a r u m t r a c t a t i o n e m , sed a m u s i c i s . 10
e a d e m in l i t t e r i s r a t i o est r e l i q u i s q u e r e b u s q u a r u m est d i s c i p l i n a .
Context: t h e o p e n i n g o f C i c e r o ' s c r i t i q u e o f d i v i n a t i o n .
T h e a r g u m e n t tries t o r e n d e r d i v i n a t i o n r e d u n d a n t b y s h o w i n g t h a t all its possible
objects are already p r e - e m p t e d b y o t h e r c a p a c i t i e s o r skills. It is as P l a t o n i c an
a r g u m e n t as a n y r e c o r d e d f o r C a r n e a d e s , b e i n g c l o s e l y m o d e l l e d o n t h e t r e a t m e n t o f
j u s t i c e a t Rep. 1, 33 d~333 -
2 e
G C i c e r o , Fat. 26-33 (continuing 20E)
( 1 ) q u o d c u m i t a s i t , q u i d e s t c u r n o n o m n i s p r o n u n t i a t i o a u t v e r a a u t f a l s a sit,
nisi c o n c e s s e r i m u s f a t o f i e r i q u a e c u m q u e f i a n t ? ( 2 ) " q u i a f u t u r a v e r a " inquit
" n o n p o s s u n t esse ea q u a e c a u s a s c u r f u t u r a sint n o n h a b e n t ; h a b e a n t igitur
c a u s a s n e c e s s e est ea q u a e v e r a s u n t ; i t a , c u m e v e n e r i n t , f a t o e v e n e r i n t . " (3)
c o n f e c t u m n e g o t i u m , si q u i d e m c o n c e d e n d u m t i b i e s t a u t f a t o o m n i a f i e r i , a u t 5
quicquam fieri p o s s e sine c a u s a . (4) a n aliter h a e c e n u n t i a t i o v e r a esse non
potest, "capiet N u m a n t i a m S c i p i o " , nisi e x a e t e r n i t a t e c a u s a c a u s a m serens
h o c e r i t e f f e c t u r a ? a n h o c f a l s u m p o t u i s s e t e s s e , si e s s e t s e s c e n t i s s a e c u l i s a n t e
dictum? ( 5 ) e t si t u r n non esset v e r a h a e c e n u n t i a t i o , "capiet Numantiam
S c i p i o " , n e ilia q u i d e m e v e r s a v e r a est h a e c e n u n t i a t i o , " c e p i t N u m a n t i a m 10
S c i p i o " . p o t e s t i g i t u r q u i c q u a m f a c t u m esse q u o d n o n v e r u m f u e r i t futurum
esse? n a m u t p r a e t e r i t a ea v e r a d i c i m u s q u o r u m s u p e r t o r e t e m p o r e v e r a f u e n t
i n s t a n t i a , sic f u t u r a q u o r u m c o n s e q u e n t i t e m p o r e v e r a e r i t i n s t a n t i a , ea v e r a
d i c e m u s . ( 6 ) n e c , si o m n e e n u n t i a t u m a u t v e r u m a u t f a l s u m e s t , s e q u i t u r i l i c o
esse c a u s a s inmutabilis, easque aeternas, quae prohibeant quicquam secus ij
c a d e r e a t q u e c a s u r u m sit. f o r t u i t a e s u n t c a u s a e q u a e efficiant u t v e r e d i c a n t u r
q u a e ita d i c e n t u r , " v e n i e t in s e n a t u m C a t o " , n o n i n c l u s a e in r e r u m natura
atque m u n d o . (7) et t a m e n tam est i n m u t a b i l e venturum, cum est verum,
q u a m venisse; n e c o b earn c a u s a m f a t u m a u t necessitas e x t i m e s c e n d a est. (8)
etenim ent confiteri necesse: si h a e c enuntiatio, "veniet in Tusculanum 20
H o r t e n s i u s " , v e r a n o n e s t , s e q u i t u r u t f a l s a sit. ( q u o r u m isti n e u t r u m volunt,
quod fieri non potest.) (9) [ = 55S] (10) Carneades genus hoc totum non
probabat et nimis inconsiderate concludi hanc rationcm putabat. itaque
premcbat alio modo, nec ullam adhibebat calumniam; cuius erat haec
c o n c l u s i o : "si o m n i a a n t e c e d e n t i b u s causis fiunt, o m n i a naturali c o n l i g a t i o n c 25
c o n s e r t e c o n t e x t e q u e f i u n t ; q u o d si i t a e s t , o m n i a n e c e s s i t a s e f f i c i t ; i d si v e r u m
est, nihil est in n o s t r a p o t e s t a t e ; est a u t e m a l i q u i d i n n o s t r a p o t e s t a t e ; a t si
omnia fato fiunt, omnia causis a n t e c e d e n t i b u s fiunt; non igitur fato fiunt,
q u a e c u m q u e f i u n t . " ( 1 1 ) h o c a r t i u s a d s t r i n g i r a t i o n o n p o t e s t , n a m si q u i s v e l i t
i d e m r e f e r r e a t q u e ita d i c e r e , " s i o m n e f u t u r u m e x a e t e r n i t a t e v e r u m est, ut ita 30
certe eveniat quern ad m o d u m sit f u t u r u m , o m n i a necesse est conligatione
naturali c o n s e r t e c o n t e x t e q u e f i e r i " , nihil dicat. m u l t u m e n i m differt utrum
causa naturalis e x aeternitate futura vera efficiat, an etiam sine aeternitate
naturali futura quae sint ea v e r a esse p o s s i n t intellegi. (12) itaque dicebat
Carneades ne Apollinem quidem f u t u r a p o s s e d i c e r e , nisi e a q u o r u m causas 35
n a t u r a ita c o n t i n e r e t u t ea fieri n e c e s s e esset. ( 1 3 ) q u i d e n i m s p e c t a n s d e u s ipse
diceret Marcellum e u m q u i ter c o n s u l fuit in m a r i esse p e r i t u r u m ? e r a t hoc
q u i d e m v e r u m e x a e t e r n i t a t e , sed causas id efficientis n o n h a b e b a t . ( 1 4 ) ita ne
praeterita q u i d e m ea q u o r u m nulla signa t a m q u a m vestigia e x s t a r e n t Apollini
n o t a esse c e n s e b a t ; q u o m i n u s f u t u r a ? causis e n i m efficientibus q u a m q u e r e m 40
c o g n i t i s p o s s e d e n i q u e sciri q u i d f u t u r u m esset. ( 1 5 ) e r g o n e c d e Oedipode
p o t u i s s e A p o l l i n e m p r a e d i c e r e nullis in r e r u m n a t u r a c a u s i s p r a e p o s i t i s c u r a b
e o p a t r e m interfici necesse esset, n e c q u i c q u a m eius modi.
10 cepit Ramus: capiet codd.
F o r discussion, cf. L o n g [ 3 ] , 1 0 1 - 4 . F o r a possible earlier A c a d e m i c c r i t i c i s m o f Stoic

d e t e r m i n i s m , see n o t e o n 5 5 N 11.
The Pyrrhonist revival
71 Why to suspend judgement

A "Diogenes Laertius 9.106-7
( 1 ) καί Αίνεσίδημος έν τ ω πρώτω Πυρρωνείων λόγων ουδέν φησιν όρίζειν
τόν Πύρρωνα δογματικώς διά τήν άντιλογίαν, τοις δέ φαινομένοις
άκολουθεΐν. ταύτα δέ λέγει κάν τω Κατά σοφίας κάν τω Περί ζητήσεως.
άλλά και Ζεύξις ό ΑΊνεοιδήμου γνώριμος iv τώ Περί διττών λόγων και 'Αντίοχος ό
Ααοδικεύς καί 'Απελλάς iv τώ 'Αγρίππα τιθίασι τά φαινόμενα μόνα. ( 2 ) εστίν ούν
κριτήριόν κατά τούς Σκεπτικούς τό φαινόμενον, ώς καί Αίνεσίδημός
φησιν ούτω δε καί Επίκουρος. Δημόκριτος δε μηδέν είναι τών φαινομένων, τά δε μή
είναι... ( 3 ) τέλος δέ οί Σκεπτικοί φασι τήν έποχήν, ή σκιάς τρόπον

έπακολου εΐ α
ή αταραξία, ώς φασιν ο Γ τε περί τόν Τίμωνα καί Αίνεσίδη-
μον.
Context: summary o f Pyrrhonism - from t h e life o f Pyrrho, b u t principally

representing later P y r r h o n i s t teaching.
5-7 F o r τό φαινόμενον as ' c r i t e r i o n ' ( w i t h a p p r o p r i a t e q u a l i f i c a t i o n s ) s e e S . E . ,
PH 1.21-4.
6 Σκεπτικούς T h i s title is u n l i k e l y t o d a t e b a c k t o A e n e s i d e m u s , d e s p i t e its
o c c u r r e n c e in n o n - v e r b a t i m q u o t a t i o n s h e r e a n d a t S . E . , PH 1 . 2 1 0 . C f . J a n a c e k [ 6 4 4 ] ;
Sedley [ 5 9 ] , 2 7 - 8 , n. 6 1 ; and, i n partial d i s a g r e e m e n t , T a r r a n t [ 6 2 9 ] , 2 2 - 9 .
7-8 A fairly s h a l l o w assimilation o f the P y r r h o n i s t a n d E p i c u r e a n (cf. 1 7 ) criteria,
possibly reflecting A e n e s i d e m u s ' respect for E p i c u r u s (cf. 7 2 M 7 - 9 , w i t h n o t e , and t h e
surprising gesture t o w a r d s h e d o n i s m at I F 5 ) . T h e n e x t sentence appears t o m e a n
' D e m o c r i t u s s a y s t h a t i t [ t h e c r i t e r i o n ] is n o n e o f t h e t h i n g s t h a t a p p e a r , a n d t h a t t h e y
[ t h e t h i n g s t h a t a p p e a r ] d o n o t e x i s t ' . D i o g e n e s ' s o u r c e f o r this p a s s a g e p e r h a p s w a n t e d
t o d o w n g r a d e D e m o c r i t u s ' c r e d e n t i a l s as a s c e p t i c ( c o n t r a s t D . L . 9 . 7 6 ) in f a v o u r o f
Epicurus'.
8-9 T h e s h a d o w s i m i l e is a l s o a t S . E . , PH 1 . 2 9 ( a n d c f . 7 2 A 1 - 2 ) , b u t w i t h t h e
d i f f e r e n c e t h a t t h e r e αταραξία is i t s e l f t h e τέλος. F o r a s u g g e s t e d e x p l a n a t i o n o f this
shift o f e m p h a s i s , c f . S e d l e y [ 5 9 ] , 2 1 - 2 .
Β Diogenes Laertius 9.78
έστιν ούν ό Πυρρώνειος λόγος μνήμη τις τών φαινομένων ή τών όπωσούν
νοουμένων, καθ' ήν πάντα πάσι συμβάλλεται καί συγκρινόμενα πολλήν

άνωμαλίαν καί ταραχήν έχοντα ευρίσκεται, καθά φησιν Αίνεσίδημος έν τή
είς τά Πυρρώνεια αποτυπώσει.
3 άνωμαλίαν Kuhn: άνω^€λ(ίαν codd.
Context: as Α .
C P h o t i u s , Bibl. 169018-17003
( 1 ) άνεγνώσθη Αίνησιδήμου Πυρρωνίων λ ό γ ο ι η . ή μέν όλη πρόθεσις τοΰ

βιβλίου βεβαιώσαι ότι ουδέν βέβαιον είς κατάληφιν, οΰτε δι' αίσθήσεως,
άλλ' οΰτε μήν διά νοήσεως, (ζ) διό οΰτε τούς Πυρρωνίους ούτε τούς άλλους
είδέναι τήν έν τοΐς ούσιν άλήθειαν, άλλά τούς μέν κατά άλλην αΐρεσιν
φιλοσοφούντας άγνοεΐν τε τάλλα καί εαυτούς μάτην κατατρίβειν καί 5
δ α π α ν ά ν συνεχέσιν άνίαις, καί αυτό δέ τούτο άγνοεΐν, ότι ουδέν αύτοΐς τών
δοξάντων είς κατάληφιν έληλυθέναι κ α τ ε ί λ τ / π τ α ι . (}) ό δέ κατά Πύρρωνα
φιλοσόφων τά τε άλλα εύδαιμονεΐ, καί σοφός έστι τοΰ μάλιστα είδέναι ότι
ουδέν αύτώ βεβαίως κατείληττται· ά δέ καί είδείη, ουδέν μάλλον αυτών τή
καταφάσει ή τή άποφάσει γενναίος έστι συγκατατίθεαθαι. ( 4 ) ή μέν όλη ίο
τού βιβλίου διάληψις δ βούλεται, εϊρηται. γράφει δέ τούς λόγους
Αίνησίδημος προσφωνών αυτούς τών έξ Ακαδημίας τινι σνναιρεσιώτη
Αευκίω Τοβέρωνι, γένος μέν 'Ρωμαίω, δόξη δέ λαμπρώ έκ προγόνων καί
πολιτικός αρχάς ού τάς τυχούσας μετιόντι. (s) έν μέν ούν τώ πρώτω λόγω
διαφοράν τών τε Πυρρωνίων καί τών Ακαδημαϊκών είσάγων μικρού 15
γλώσση αυτή ταύτα φησιν, ώς οί μέν άπό τής Ακαδημίας δογματικοί τέ
είσι καί τά μέν τίθενται άδιστάκτως, τά δέ αίρουσιν αναμφιβόλως, (6) ο ί δ '
ά π ό Πύρρωνος άπορητικοί τέ είσι καί παντός άπολελυμένοι δόγματος, καί

ουδείς αυτών τό παράπαν ούτε ακατάληπτα πάντα ειρηκεν ούτε
καταληπτά, ά λ λ ' ουδέν μάλλον τοιάδε ή τοιάδε, ή τότε μέν τοΐα τότε δέ ού 20
τ ο ί α , ή ω μέν τοιαύτα ω δέ ού τοιαύτα ω δ ' ούδ' όλως όντα· ουδέ μήν
εφικτά πάντα κοινώς ή τινα τούτων ή ούκ εφικτά, ά λ λ ' ουδέν μάλλον
εφικτά ή ούκ εφικτά, ή τότε μέν εφικτά τότε δ' ούκέτι, ή τώ μέν εφικτά τώ
δ' ού. (j) καί μήν ούδ' άληθινόν ουδέ φεΰδος, ουδέ πιθανόν ούδ' άπίθανον,
ούδ' όν ουδέ μή όν, άλλά τό αυτό ώς ε ι π ε ί ν ού μάλλον αληθές ή φεύδος, ή 2$
πιθανόν ή άπίθανον, ή όν ή ούκ όν, ή τότε μέν τοΐον τότε δέ τοϊον, ή ω μέν
τοιονδί ω δέ καί ού τοιονδί. ( 8 ) κ α θ ό λ ο υ γάρ ουδέν ό Πυρρώνιος ορίζει,
άλλ'ούδέ αυτό τούτο, ότι ουδέν διορίζεται· άλλ' ούκ έχοντες, φησίν, όπως
τό νοούμενον έκλαλήσωμεν, ούτω φράζομεν. ( 9 ) ο ί δ ' ά π ό τής Ακαδημίας,
φησί, μάλιστα τής ν ΰ ν , « α ί Στωικαϊς συμφέρονται ενίοτε δόξαις, καί εί 3°
χρή τάληθές ειπείν, Στωικοί φαίνονται μαχόμενοι Στωικοΐς. δεύτερον
περί πολλών δογματίζουσιν. άρετήν τε γάρ καί άφροσύνην είσάγουσι, και
αγαθόν καί κακόν ύποτίθενται, καί άλήθειαν καί φεύδος, καί δή καί
πιθανόν καί άπίθανον καί όν καί μή όν, άλλα τε πολλά βεβαίως όρίζουσι,
διαμφισβητεΐν δέ φασι περί μόνης τής καταληπτικής φαντασίας, (ίο)διό 35
1
ο ί μέν άπό Πύρρωνος ev τώ μηδέν όρίζειν άνεπίληπτοι τό παράπαν
διαμένουσιν, οί δ' έξ Ακαδημίας, φησίν, όμοιας τάς εύθύνας τοις άλλοις
φιλοσόφοις ύπέχουσι. ( ι ι ) τ ό δέ μέγιστον, οί μέν περί παντός τού
προτεθέντος διαπορούντες τό τε σύστοιχον διατηρούσι καί έαυτοίς ού
μάχονται, οί δέ μαχόμενοι έαυτοΐς ού συνίσασι· τό γάρ άμα τιθέναι τι καί 40
αΐρειν αναμφιβόλως, άμα τε φάναι κοινώς (μη) ύπάρχειν καταληπτά,
μάχην όμολογουμένην εισάγει, έπεί πώς οιόν τε γινώσκοντα τόδε μέν είναι
αληθές τόδε δέ φεύδος έτι διαπορεΐν καί διστάσαι, και ού σαφώς τό μέν
έλέσθαι τό δέ περιστήναι; (ιζ) εί μέν γάρ αγνοείται ότι τόδε εστίν αγαθόν ή
κακόν, ή τόδε μέν αληθές τόδε δέ φεύδος, καί τόδε μέν όν τόδε δέ μή όν, 45
πάντως όμολογητέον έκαστον άκατάληπτον είναι· εί δ ' έναργώς κατ'
αΐσθησιν ή κατά νόησιν καταλαμβάνεται, καταληπτόν έκαστον φατέον.
( 1 3 ) ταύτα μέν αρχόμενος τών λόγων καί τοιαΰθ' έτερα τήν διαφοράν τών
Πυρρωνίων καί Ακαδημαϊκών ύποδεικνύς, αναγράφει ό ΑΊνησίδημος ό έξ
Αιγών εφεξής δέ κατά τόν αυτόν λόγον πρώτον καί τήν όλην άγωγήν ώς <\ο
τύπω καί κεφαλαιωδώς τών Πυρρωνίων παραδίδωσι λόγων.
28 φησίν Bckker: φασί codd. 4 (μή) ύπάρχειν καταληπτά Sandbach: ύπάρχειν και μή ύπάρχειν
1
καταληπτά A m g . : ύπάρχειν (ά)καταληπτά

3
Hirzel: (μέν) ύπάρχειν καταληπτά, (ιδίοις δ* έκαστα
ακατάληπτα) Glucker: ύπάρχειν καταληπτά (τά πράγματα καί πάντιης ακατάληπτα) Tarrant
Context: a w o r k w r i t t e n b y P h o t i u s t o s u p p l y his b r o t h e r w i t h s u m m a r i e s o f b o o k s h e
had n o t been able t o r e a d . O u r e x c e r p t c o n t i n u e s at 7 2 L . C f . J a n a c e k [ 6 3 6 ] , w h o
vindicates t h e basic a u t h e n t i c i t y o f P h o t i u s ' r e p o r t .
27 C f . 1 G for ουδέν όρίζειν as t h e sense o f ού μάλλον according to T i m o n .
32-5 T h i s d e s c r i p t i o n p u t s it b e y o n d d o u b t t h a t t h e r e f e r e n c e is t o t h e P h i l o n i a n
A c a d e m y ( d e s p i t e t h e i n c l u s i o n o f 2 9 — 4 6 b y L u c k [ 6 3 1 ] , as f r . 5 4 o f A n t i o c h u s ) . P h i l o
c e r t a i n l y h a d his o w n set o f d o c t r i n e s , e s p e c i a l l y in e t h i c s ( c f . S t o b a e u s 2 . 3 9 , i 9 f f . ) , b u t ,
u n l i k e A n t i o c h u s , n e v e r g a v e u p his o p p o s i t i o n t o t h e φαντασία καταληπτική (cf.
68T-U).
40-2 T h e supplement <UT)> (suggested privately b y Prof. Sandbach) makes
μαχή r e f e r t o t h e c o n f l i c t b e t w e e n t h e t w o ά μ α c l a u s e s . T a r r a n t ( [ 6 2 8 ] , 89—92 a n d
[ 6 2 9 ] , 5 9 - 6 1 ; s e e a p . e r i t . ) p r e f e r s t o e m e n d i n s u c h a w a y as t o l o c a t e t h e c o n f l i c t
within e a c h άμα c l a u s e . B u t t h a t s e e m s t o b e r u l e d o u t b y t h e c l o s e l y p a r a l l e l l a n g u a g e
o f 1 7 , w h e r e n o c o n f l i c t is i n t e n d e d .
D A n o n . , In Plat. Theaet. 60.48-61.46
(1) έπεί ό | Θεαίτητος επερωτηθείς περί επιστήμης, \ τί έστιν, ειπεν

"καί | ώς γε νυνί φαίνεται", |αποδέχεται Σωκρά\της ότι ούκ όκνεΐ
Ae|ye(i]v ο φαίνεται αύ|τώι κ α ί νομίζει εί|ναι τήν έπιστήμην. \ ου γάρ
έκεΐνό φησιν \ τό Πυρρώνειον, ότι \ ουδέν καθοριστικώς \ άν τ\ι]ς δογμα-

τίζοι, | ά λ λ ά φησιν φαίνεσ\θαι αύτώι. (ζ) κατά γάρ τόν \ άνδρα ούτε ό 5
λόγος | κριτήριόν ούτε άλη\θής φαντασία ούτε | πιθανή ούτε κατα|ληπ-
τ ι κ ή ούτε άλλο \ τι τ [ ο ι ο ] ϋ τ ο ν , ά λ λ ' ο τ ι | νύν αύτώι φαίνε[τ]αι. | (3)εί δέ
τ ο ι ο ύ τ ο ι / έστιν \ ή ούκ έστιν, ούκ άπο\φαίνεται, διά τό οίε\σθαι ίσοκρατεϊς
el\vai τούς εις τ ά € ν α ν | τ ί α λόγους, καί € £ ο μ α | λ ί ζ € ΐ ν τ ά ς φαντασίας, και
μηδεμίαν έν \ αύταϊς απόλειπαν \ διαφοράν κατά τό ά\ληθές τ) φεϋδος, ίο
πι\θανόν ή άπίθανον, | εναργές ή άμυδρόν, | καταληπτόν ή άκα\τάληπτον,
άλλά πά\σας είναι όμοιας, ( 4 ) οι5|δί τούτο δογματί]ζοντος, ώς έπεται, \ τό
διεξάγειν κατά \ τήν άεί προσπίπτου\σαν φαντασίαν, ού\χ ώς αληθή, ά λ λ '
ό τ ι | νύν αύτώι â(Ve|rai.
Context: c o m m e n t a r y o n Tht. 1 5 ^ 4 - 5 , w h e r e S o c r a t e s p r a i s e s T h e a e t e t u s ' w i l l i n g

ness t o s t i c k his n e c k o u t a n d s t a t e his c u r r e n t b e l i e f . T h e c o m m e n t a t o r e x p l a i n s t h a t
T h e a e t e t u s ' e x p r e s s i o n ' a s it n o w a p p e a r s [ i . e . t o m e ] ' i n v o l v e s t h e e p i s t e m i c use o f
' a p p e a r ' t o e x p r e s s b e l i e f s (νομίζει, 3 ) , b y c o n t r a s t w i t h t h e n o n - e p i s t e m i c use o f t h e
t e r m in P y r r h o n i s m (cf. v o l . 1 , 4 7 1 ) . T h e t e x t thus lends s u p p o r t t o B u r n y e a t ' s
i n t e r p r e t a t i o n o f P y r r h o n i s t a p p e a r a n c e as n o n - e p i s t e m i c ( [ 6 4 5 ] ; [ 6 0 ] , 2 3 0 n . 1 4 ) . T h e
c o m m e n t a r y w a s l o n g d a t e d t o t h e s e c o n d c e n t u r y A.D., b u t T a r r a n t ( 6 3 3 ] h a s n o w
m a d e a n i m p r e s s i v e c a s e f o r t h e first c e n t u r y B.C.
72 How to suspend judgement

A S e x t u s E m p i r i c u s , PH 1.31-9
(iy' Περί τών ολοσχερών τρόπων τής εποχής,) έπεί Βέ τήν άταραζίαν άκολονθείν
έφάσκομεν τή περί πάντων εποχή, άκόλονθον άν εϊη λέγειν οπως ήμΐν ή εποχή περιγίνεται.
(ι) γίνεται τοίνυν αύτη, ώς άν όλοσχερέστερον είποι τις, διά τής
αντιθέσεως τών πραγμάτων, άντιτίθεμεν δέ ή φαινόμενα φαινομένοις ή
νοούμενα νοουμένοις ή εναλλάξ, (ι) οΐον φαινόμενα μέν φαινομένοις, όταν 5
λέγωμεν " ό α υ τ ό ς πύργος πόρρωθεν μέν φαίνεται στρογγυλός, έγγύθεν δέ
τετράγωνος", (}) νοούμενα δέ νοουμένοις, όταν πρός τόν κατασκευάζοντα
ότι έστι πρόνοια έκ τής τάξεως τών ουρανίων, άντιτιθώμεν τό τούς μέν
αγαθούς δυσπραγείν πολλάκις τούς δέ κακούς εύπραγεΐν, καί διά τούτου
συνάγωμεν τό μή είναι πρόνοιαν ( 4 ) νοούμενα δέ φαινομένοις, ώς ό ίο
Αναξαγόρας τώ (κατασκευάζοντι) λευκήν είναι τήν χιόνα άντετίθει, ότι
ή χιών ύδωρ έστί πεπηγός, τ ό δέ ύδωρ έστί μέλαν, καί ή χιών άρα μέλαινα
έστιν. (s) καθ' έτέραν δέ έπίνοιαν άντιτίθεμεν ότέ μέν παρόντα παροϋσιν,
ώς τά προειρημένα· ότέ δέ παρόντα παρεληλυθόσιν ή μέλλουσιν, οΐον όταν
τις ημάς έρωτήση λόγον όν λΰσαι ού δυνάμεθα, φαμέν πρός αυτόν ότι, 15
ώσπερ προ τοϋ γενέσθαι τόν είσηγησάμενον τήν αιρεσιν ήν μετέρχη,
ούδέπω ό κατ' αυτήν λόγος υγιής ών έφαίνετο, ύπέκειτο μέντοι ώς πρός
τήν φύσιν, ούτως ενδέχεται καί τόν άντικείμενον τώ ύπό αού έρωτηθέντι
νΰν λόγω ύποκείσθαι μέν ώς πρός τήν φύσιν, μηδέπω δ' ήμΐν φαίνεσθαι,
ώστε ούδέπω χρή σ υ γ κ α τ α τ ι σ ί σ σ α ι ημάς τώ δοκούντι νύν Ίσχυρώ είναι 20
λ ό γ ω . ( 6 ) υπέρ δέ τού τάς αντιθέσεις ταύτας ακριβέστερου ήμΐν ύποπεσεΐν,
καί τούς τρόπους ύποθήσομαι δι' ών ή εποχή συνάγεται, οΰτε περί τού
πλήθους ούτε περί τής δυνάμεως αυτών διαβεβαιούμενος- ενδέχεται γάρ
1
αυτούς και σαθρούς είναι και πλείους τών λεχθησομένων. ( 7 ) (ιδ' Περί τών
δέκα τρόπων.) παραδίδονται τοίνυν συνήθως παρά τοίς άρχαιοτέροις ^
Σκεπτικοίς τρόποι, δι' ών τ) εποχή συνάγΐσθαι δοκεί, δέκα τόν αριθμόν,
ους καί λόγους καί τύπους συνωνύμως καλούσιν. eiai δέ ούτοι, (8) πρώτος
ό παρά τήν τών ζώων έξαλλαγήν, δεύτερος ό τταρά τήν τών ανθρώπων
διαφοράν, τρίτος ό παρά τάς διαφόρους τών αισθητηρίων κατασκευάς,
τέταρτος ό παρά τάς περιστάσεις, πέμπτος ό παρά τάς θέσεις καί τά 30
δ ι α σ τ ή μ α τ α καί τούς τόπους, έκτος ό παρά τάς επιμιξίας, έβδομος ό παρά
τάς ποσότητας καί σκευασίας τών υποκείμενων, όγδοος ό άπό τοΰ πρός τι,
έννατος ό παρά τάς συνεχείς ή σπανίους εγκυρήσεις, δέκατος ό παρά τάς
άγιογάς καί τά έθη καί τούς νόμους καί τάς μυθικάς πίστεις καί τάς
δογματικός ύπολήφεις. χρώμεθα δέ τή τάξει ταύτη θετικώς, (g) τούτων δέ 35
έπαναβεβηκότες είσί τρόποι τρεις, ό άπό τού κρίνοντος, ό άπό τού
κρινόμενου, ό έξ άμφοίν τώ μέν γάρ άπό τού κρίνοντος υποτάσσονται οί
πρώτοι τέσσαρες (τό γάρ κρίνον ή ζώόν έστιν ή άνθρωπος ή αΐσθησις καί
έν τινι περιστάσει), είς δέ τόν άπό τού κρινόμενου (ανάγονται) ό έβδομος
καί ό δέκατος, είς δέ τόν έξ άμφοίν σύνθετον ό πέμπτος καί ό έκτος καί ό 40
όγδοος καί ό έννατος. ( ί ο ) πάλιν δέ οίτρείς ούτοι ανάγονται είς τόν πρός τι,
ώς είναι γενικώτατον μέν τόν πρός τι, ειδικούς δέ τούς τρεις, ύποβεβηκό-
τας δέ τούς δέκα. ταύτα μέν περί τής ποσότητος αυτών κατά τό πιθανόν
λέγομεν περι δε τής δυνάμεως τάδε.
π (κατασκευάζοντι): construeitti Τ 39 (ανάγονται} Pappenheim
Context: f o l l o w i n g S e x t u s ' a c c o u n t o f t h e P y r r h o n i s t τέλος a t PH 1.25-30.

W e will n o t a t t e m p t c o m p a r i s o n o f S e x t u s ' version o f the m o d e s w i t h those o f
D i o g e n e s L a e r t i u s ( 9 . 7 9 — 8 8 ) a n d P h i l o (Ebr. 1 6 9 — 2 0 2 ) , a task u s e f u l l y p e r f o r m e d b y
Annas/Barnes [641]. W e choose Sextus' version (A-K.) as t h e fullest a n d m o s t
p h i l o s o p h i c a l l y w o r t h w h i l e , e v e n t h o u g h w e r e c o g n i z e t h a t n o t e v e r y w o r d o f it g o e s
back t o A e n e s i d e m u s himself.
Β S e x t u s E m p i r i c u s , PH i.40-61
( 1 ) πρώτον έλέγομεν είναι λόγον καθ' ον παρά τήν διαφοράν τών ζώων ούχ
αι αυταί άπό τών αυτών ύποπίπτουσι φαντασίαι. τούτο δέ έπιλογιζόμεθα
έκ τε τής περί τάς γενέσεις αυτών διαφοράς καί έκ τής περί τάς συστάσεις
τών σωμάτων παραλλαγής. ( 2 ) περί μέν ουν τάς γενέσεις, ότι τών ζώων τά
μέν χωρίς μίξεως γίνεται τά δ' έκ συμπλοκής• καί τών μέν χωρίς μίξεως 5
γινομένων τά μέν έκ πυρός γίνεται ώς τά έν ταίς καμίνοις φαινόμενα
ζωύφια, τά δ' έξ ύδατος φθειρομένου ώς κώνωπες, τάδ'έξ οίνου τρεπομένουώς
σκνίπες, τάδ'έκ γής ([ώς ),τάδ'έξ ιλύος ώς βάτραχοι, τάδ'έκ βορβόρου ώς σκώληκες,
τά δ ' εξ όνων ώς κάνθαροι, τά 8' έκ λάχανων ώς κάμπαι, τά δ ' έκ καρπών ώς οί έκ τών
έρινεών φήνες, τά δ' έκ ζώων αηπομένων ώς μέλισσαι ταύρων καί σφήκες ίππων τών δ ϊ°
έκ συμπλοκής τά μέν έξ ομοιογενών ώς τά πλείστα, τά δ' έξ ανομοιογενών
ως ήμιονοι. πάλιν κοινή τών ζώων τά μέν ζωοτοκείται ώς άνθρωποι, τα δ' ώοτοκείται
ώς όρνιθες, τά δέ σαρκοτοκεϊται ώς άρκτοι, εικός ούν τάς περι τάς γενέσεις
ανομοιότητας και διαφοράς μεγάλας ποιεϊν αντιπάθειας, τό άσύγκρατον
και άσννάρμοστον και μαχόμενον εκείθεν φερομένας. (ί) άλλά και ή ι$
διαφορά τών κυριωτάτων μερών τού σώματος, και μάλιστα τών πρός τό
έπικρίνειν καί πρός τό αίσθάνεσθαι πεφυκότων, μεγίστην δύναται ποιεϊν
μάχην τών φαντασιών παρά τήν τών ζώων παραλλαγήν. οί γούν
ίκτεριώντες ώχρά φασιν είναι τά ήμΐν φαινόμενα λευκά, καί οί ύπόσφαγμα
έχοντες αίμωπά. έπεί ούν καί τών ζώων τά μέν ωχρούς έχει τούς 20
οφθαλμούς τά δ' ύφαίμους τά δέ λευκανθίζοντας τά δ ' άλλην χροιάν
έχοντας, εικός, οιμαι, διάφορον αύτοϊς τήν τών χρωμάτων άντίληφιν
γίγνεσθαι . . . ( 4 ) ό δέ αυτός καί περί τών άλλων αισθήσεων λόγος· πώς
γάρ άν λεχθείη ομοίως κινεΐσθαί κατά τήν άφήν τά τε οστρακόδερμα καί
τά σαρκοφανή καί τά ήκανθωμένα καί τά έπτερωμένα ή λελεπιδωμένα; 2$
πώς δέ ομοίως άντιλαμβάνεσθαι κατά τήν άκοήν τά τε στενώτατον έχοντα
τόν πόρον τόν άκουστικόν και τά εύρυτάτω τούτω κεχρημένα, ή τά
τετριχωμένα τά ώτα καί τά φιλά ταύτα έχοντα, όπου γε καί ημείς άλλως
μέν κινούμεθα κατά τήν άκοήν παραβύσαντες τά ώτα, άλλως δέ ήν απλώς
αύτοΐς χρώμεθα; . . . ( 5 ) ώσπερ γάρ ή αυτή τροφή άναδιδομένη όπου μέν 3°
γίνεται φλέφ όπου δέ αρτηρία όπου δέ όστέον όπου δέ νεύρον καί τών
άλλων έκαστον, παρά τήν διαφοράν τών υποδεχόμενων αυτήν μερών
διάφορον έπιδεικνυμένη δύναμιν, και ώσπερ το ύδωρ εν καί μονοειδές άνα&ι&όμενον
εις τά δένδρα όπου μέν γίνεται φλοιός όπον δέ κλάδος όπον δέ καρπός καί ήδη σΰκον καί
ροιά καί τών άλλων έκαστον, καί καθάπερ τό τον μονρονργού πνεύμα έν και τό αυτό 35
έμπνεόμενον τώ αύλώ όπου μέν γίνεται οξύ όπου δέ βαρύ, καί ή αύτη έπέρεισις τής χειρός
έπί τής λύρας όπου μέν βαρύν φθόγγον ποιεί όπου δέ όξύν, ούτως εικός καί τά έκτος
υποκείμενα διάφορα θεωρεΐσθαι παρά τήν διάφορον κατασκευήν τών τάς
φαντασίας υπομενόντων ζώων. ( 6 ) έναργέστερον δέ τό τοιούτον έστι
μαθεΐν άπό τών αιρετών τε καί φευκτών τοΐς ζώοις. μύρον γούν άνθρώποις 4°
μέν ήδιστον φαίνεται, κανθάροις δέ καί μελίσσαις δυσανάσχετον καί τό
έλαιον τούς μέν ανθρώπους ωφελεί, σφήκας δέ καί μέλισσας αναιρεί
καταρραινόμενον καί τό θαλάττιον ύδωρ άνθρώποις μέν αηδές έστι
πινόμενον καί φαρμακώδες, ίχθύσι δέ ήδιστον καί πότιμον. σύες τε ήδιον
βορβόρω λούονται δυσωδεστάτω ή ύδατι διειδεΐ καί καθαρώ . . . άλλ'ίνα μή 45
μάλλον τοΰ δέοντος ένδιατρίβειν δοκώμεν, εί τά αυτά τοΐς μέν έστιν αηδή τοΐς δέ
ηδέα, τό δέ ήδύ καί αηδές έν φαντασία κείται, διάφοροι γίνονται τοΐς ζώοις
άπό τών υποκειμένων φ α ν τ α σ ί α ι . ( 7 ) εί δέ τά αυτά πράγματα ανόμοια
φαίνεται παρά τήν τών ζώων έξαλλαγήν, όποιον μέν ήμΐν θεωρείται τό
υποκείμενου έξομεν λέγειν, όποιον δέ έστι πρός τήν φύσιν έφέξομεν. ουδέ 5°
y a p έπικρίνειν αυτοί δυνησόμεθα τάς φαντασίας τάς τε ημετέρας καί τας
τών άλλων ζώων, μέρος καί αυτοί τής διαφωνίας όντες καί διά τούτο τοΰ
έπικρινούντος δεησόμενοι μάλλον ή αυτοί κρίνειν δυνάμενοι. ( 8 ) καί άλλως
ούτε άναποδείκτως δυνάμεθα προκρίνειν τάς ημετέρας φαντασίας τών
παρά τοΐς άλόγοις ζωοις γινομένων ούτε μετ' αποδείξεως, πρός γάρ τώ μη 55
1
εΐναι άπόδειξιν ίσιος, ώς ύπομνήσομεν, αύτη ή λεγομένη άπόδειξις ήτοι

φαινόμενη ήμΐν έσται ή ού φαινόμενη. και εί μέν μή φαινόμενη, ουδέ μετά
πεποιθήσεως αυτήν προοισόμεθα' e t δέ φαινόμενη ήμΐν, επειδή περι τών
φαινομένων τοΐς ζώοις ζητείται και ή άπόδειξις ήμΐν φαίνεται ζώοις ούσι,
καί αυτή ζητηθήσεται εί έστιν αληθής καθό έστι φαινόμενη, άτοπον δέ τό 6 ο
ζπτούμευοί' διά τοϋ ζητουμένου κατασκευάζειν έπιχειρεϊν, έπεί ί σ τ α ι τό αυτό πιστόν καϊ
άπιοτον, όπερ άμήχανον, πιστόν μεν ή βούλεται άποόεικνύειν, άπιστον δέ ή άποδείκνυται.
ούχ έξομεν άρα άπόδειξιν δι' ής προκρινοϋμεν τάς εαυτών φαντασίας τών παρά τοίς
ά λ ο γ ο υ καλουμένοις ζώοις γινομένων. (<ρ) e i ούν διάφοροι γίνονται αί φαντασίαι
παρά τήν τών ζώων έξαλλαγήν, ας έπικρϊναι άμήχανον έστιν, έπέχειν 65

ανάγκη περί τών έκτος υποκειμένων.
8 (.ώς uOs> Fabricius: alii alia 9 όνων (κοπροΰ} dubitantcr Annas/Barnes
18-19 F o r a m p l i f i c a t i o n o f this p o p u l a r f i c t i o n t h a t p e o p l e w i t h j a u n d i c e see

things y e l l o w , see G 3 .
30-9 This argument ( c f . D 2 0 - 4 ) is c r i t i c i z e d as flawed a n d o u t o f place b y
A n n a s / B a r n e s [ 6 4 1 ] , 4 2 , b u t w e f i n d it b o t h c l e a r a n d a p p o s i t e . It g e n e r a l i z e s t h e
p r e v i o u s e x a m p l e s i n t o t h e p o i n t t h a t s e n s o r y i n p u t is processed b y t h e r e c e i v i n g
o r g a n s , a n d t h a t this m a y w e l l i n v o l v e m o d i f i c a t i o n s as r a d i c a l a n d v a r i e d as t h o s e
resulting f r o m t h e processing o f f o o d b y different o r g a n i s m s o r bodily parts, w i n d by
different musical i n s t r u m e n t s , e t c .
39-45 A g r o u p o f e x a m p l e s w i t h a p a r t i c u l a r l y rich h i s t o r y ; see A n n a s / B a r n e s
[ 6 4 1 ] , 4 3 - 4 . T h o s e a t 44—5 a r e f r o m H e r a c l i t u s ( 2 2 Β 6 I a n d 1 3 D K ) .
C S e x t u s E m p i r i c u s , PH 1.79-91
( 1 ) και ό μέν πρώτος τής εποχής τρόπος τοιούτος έστι, δεύτερον δέ

έλέγομεν είναι τόν άπό τής διαφοράς τών ανθρώπων ίνα γάρ καθ'
ύπόθεσιν καί συγχώρηση τις πιστότερους είναι τών άλογων ζώων τούς
ανθρώπους, εύρήσομεν καί όσον έπί τή ημετέρα διαφορά τήν έποχήν
εισαγομένην. ( 2 ) δύο τοίνυν είναι λεγομένων έξ ών σύγκειται ό άνθρωπος, 5
φυχής καί σώματος, κατ' άμφω ταύτα διαφέρομεν αλλήλων, οΐον κατά
σώμα ταΐς τε μορφαΐς και ταΐς ίδιοσυγκρισίαις. διαφέρει μέν γάρ κατά
μορφήν σώμα Σκύθου Ινδού σώματος, τήν δέ παραλλαγήν ποιεί, καθάπερ
φασίν, ή διάφορος τών χυμών επικράτεια, παρά δέ τήν διάφορον τών
χυμών έπικράτειαν διάφοροι γίνονται καί αί φαντασίαι, καθάπερ καί έν τώ ίο
πρωτω λογω παρεστησαμεν. ταύτα τοι καί έν τή αίρέσει και φυγή τών έκτος
διαφορά πολλή κατ' αυτούς έστιν άλλοις γάρ χαίρουσιν Ινδοί καί άλλοι? οί καθ' ημάς, τό
δέ διαφόροις χαίρειν τού παρηλλαγμένας άπό τών υποκειμένων φαντασίας λαμβάνειν έστι
μηνυτικόν. (},) κατά δέ ίδιοσυγκρισίας διαφέρομεν ώς ένίους κρέα βόεια

πετραίων ίχθυδίων ράον πέττειν καί ύπό Λεσβίου οίναρίου είς χολέραν '5
περιτρέπεσθαι. ήν δέ, φασίν, γραύς Αττική τριάκοντα όλκάς κώνειου
ακινδύνως προσφερόμενη, Λϋσις δέ καί μηκωνείου τεσσάρας ολκας
άλύπως έλάμβανεν. καί Δημοφών μέν ό Αλεξάνδρου τραπεζοποιός έν
ήλίω γινόμενος ή έν βαλανείω έρρίγου, έν σκιά δέ έθάλπετο . . . (4)
τοσαύτης ούν παραλλαγής ούσης έν τοις άνθρώποις κατά τά σώματα, ίνα 20
oAi'ya ά π ό πολλών τών παρά τοις δογματικοΐς κειμένων άρκεσθώμεν
είπόντες, εικός έστι και κατ' αυτήν τήν φυχήν διαφέρειν αλλήλων τούς
ανθρώπους· τύπος γάρ τις έστι τό σώμα τής φυχής, ώς και ή
φυσιογνωμονική σοφία δείκνυσιν. ( 5 ) τ ό δέ μέγιστον δείγμα τής κατά τήν
διάνοιαν τών ανθρώπων πολλής καί απείρου διαφοράς ή διαφωνία τών 25
π α ρ ά τοίς δογματικοΐς λεγομένων περί τε τών άλλων καί περί τοΰ τίνα μέν
αίρείσθαι προσήκει τίνα δέ έκκλίνειν . . . ( 6 ) έπεί ούν ή αΐρεσις καί ή φυγή
έν ηδονή καί άηδιαμώ έστιν, ή δέ ηδονή καί ό άηδισμός έν αίσθήσει κείται
καί φαντασία, όταν τά αυτά οί μέν αίρώνται οί δέ φεύγωσιν, άκόλουθον
ημάς έπιλογίζεσθαι ότι ουδέ ομοίως ύπό τών αυτών κινούνται, έπεί 3°
ομοίως άν τά αυτά ήρούντο ή έξέκλινον. ( γ ) εί δέ τά (αυτά) διαφόρως κινεί
παρά τήν διαφοράν τών ανθρώπων, είσάγοιτ' άν είκότως καί κατά τούτο ή
εποχή, ό τι μέν έκαστον φαίνεται τών υποκειμένων ώς πρός έκάστην
διαφοράν ίσως λέγειν ημών δυναμένων, τί δέ έστι κατά δύναμιν ώς πρός
τήν φύσιν ούχ οίων τε όντων άποφήνασθαι. (8) ήτοι γάρ πάσι τοις 35
άνθρώποις πιστεύσομεν ή τισίν. άλλ' εί μέν πάσιν, καί άδυνάτοις

έπιχειρήσομεν και τά αντικείμενα παραδεξόμεθα' εί δέ τισίν, είπάτωσαν
ήμΐν τίσι χρή συγκατατίθεσθαι- ό μέν γάρ Πλατωνικός λέξει ότι
Πλάτωνι, ό Επικούρειος δέ Επικουρώ, καί οί άλλοι αναλόγως, καί ούτως
άνεπικρίτως στασιάζοντες αύθις ημάς είς τήν έποχήν περιστήσουσιν. (ο) ό 4°
δε λέγων ότι τοίς πλείστοις δει συγκατατίθεσθαι παιδαριώδές τι
προσίεται, ούδενός δυναμένου πάντας τούς ανθρώπους έπελθεΐν καί
διαλογίσασθαι τίτοίς πλείστοις αρέσκει, ενδεχομένου τού έν τισιν έθνεσιν,
ά ημείς ούκ ίσμεν, τά μέν παρ' ήμΐν σπάνια τοις πλείοσι προσεΐναι τά δέ
ημών τοΐς πολλοίς συμβαίνοντα σπάνια ύπάρχειν, ώς τούς πολλούς μέν ύπό 4 5
φαλαγγίων δακνομένους μή άλγείν, τινός δέ σπανίως άλγείν, καί επί τών άλλων τών
έμπροσθεν είρημένων ίδιοσνγκρισιών τό άνάλογον. άναγκαίον ονν καί διά τήν τών
ανθρώπων διαφοράν είσάγεσθαι τήν έποχήν . . . ( ί ο ) έπεί δέ φίλαυτοι Τίνες όντες οί
δογματικοί φασι δεΐν τών άλλων ανθρώπων εαυτούς προκρίνειν έν τή

κρίσει τών πραγμάτων, έπιστάμεθα μέν οτι άτοπος έστιν ή άξίωσις αυτών 5°
(μέρος γάρ ε'ισι καί αυτοί τής διαφωνίας· καί έάν αυτούς προκρίνοντες
ούτω κρίνωσι τά φαινόμενα, πριν άρξασθαι τής κρίσεως τό ζητούμενον
συναρπάζουσιν, έαυτοΐς τήν κρίσιν επιτρέποντες), όμως δ' ούν ίνα καί έπί
ενός άνθρωπου τόν λόγον ίστάντες, οΐον τοΰ παρ' αύτοΐς όνειροπολουμένου
σοφού, έπί τήν έποχήν καταντώμεν, τόν τρίτον τή τάξει τρόπον 55
προχειριζόμεθα.
3 ι add. Bckkcr 39 Επικούρειος Stephanus secundum Τ: Επίκουρος codd. 52 τό ζητούμενον
Mutschmann secundum Τ: τά φαινόμενα codd.
7-9 Cf. 55Q.

21 δογματικοϊς Referring principally t o medical writers, whose theories o f
' h u m o u r s ' a r e h e a v i l y e x p l o i t e d in this m o d e .
40-8 F o r c o m p a r a b l e o b j e c t i o n s t o i n d u c t i o n f r o m a S t o i c s o u r c e , see 4 2 G — H .
1
D S e x t u s E m p i r i c u s , PH 1.91-8
( 1 ) τούτον δ' έλέγομεν τόν άπό τής διαφοράς τών αισθήσεων, ότι δ έ
διαφέρονται αί αισθήσεις πρός άλλήλας, πρόδηλον. (ζ) αί γούν γραφαί τή
μέν όφει δοκούαιν είσοχάς καί έξοχάς έχειν, ού μήν καί τή άφή. καί τό μέλι
τή μέν γλώττη ήδύ φαίνεται έπί τίνων, τοίς δ ' όφθαλμοίς αηδές- αδύνατον
ούν έστιν ειπείν πότερον ήδύ έστιν είλικρινώς ή αηδές, καί έπί τον μύρου 5
ομοίως- τήν μέν γάρ όσφρησιν ευφραίνει, τήν δέ γεύσιν άηδίζει. τό τε
εύφόρβιον έπεί τοις μέν όφθαλμοίς λυπηρόν έστι τώ δέ άλλω σώματι παντί άλυπον, ούχ
έζομεν ειπείν πότερον άλυπόν έστιν είλικρινώς τοίς σώμασιν οσον έπί τη εαυτού φύσει ή
λυπηρόν. τό τε όμβριον ύδωρ όφθαλμοίς μέν έστιν ώφέλιμον, άρτηρίαν δέ καί πνεύμονα
τραχύνει, καθάπερ καί τό έλαιον, καίτοι τήν έπιφάνειαν παρηγορούν, καί ή θαλαττία νάρκη Iο
τοις μέν άκροις προστεθείσα ναρκάν ποιεί, τώ δ ' αλλω σώματι άλύπως παρατιέται. (3)
διόπερ οποίον μέν έστι πρός τήν φύσιν έκαστον τούτων ούχ έξομεν λέγειν,
οποίον δέ φαίνεται εκάστοτε δυνατόν ειπείν. ( 4 ) καί άλλα δέ πλείω τούτων ένεστι
λέγειν ά λ λ ' Γνα μή διατρίβωμεν, διά τήν πρόθεσιν [τοΰ τρόπου] τής συγγραφής εκείνο
λεκτέον. έκαστον τών φαινομένων ήμΐν αισθητών ποικίλον ύποπίπτειν 15

δοκεΐ, οΐον τό μήλον λείον ευώδες γλυκύ ξανθόν. άδηλον ούν πότερον ποτε
ταύτας μάνας όντως έχει τάς ποιότητας, ή μονόποιον μέν έστιν, παρά δέ
τήν διάφορον κατασκευήν τών αισθητηρίων διάφορον φαίνεται, ή καί
πλείονας μέν τών φαινομένων έχει ποιότητας, ήμΐν δ ' ούχ ΰποπίπτουσί
τίνες αυτών. ( 5 ) μονόποιον μέν γάρ είναι τούτο ενδέχεται λογίζεσθαι έκ 20
τών έμπροσθεν ήμΐν είρημένων περί τής είς τά σώματα άναδιδομένης τροφής καί
τού ύδατος τού είς τά δένδρα άναδιδομένου καί τού πνεύματος τού έν αύλοις καί σύριγξι καί
τοίς παραπλησίοις όργάνοις- δύναται γάρ καί τό μήλον μονοειδές μέν είναι, διάφορον δέ
θεωρείσθαι παρά τήν διαφοράν τών αισθητηρίων περί ά γίνεται αυτού ή άντίληφις. (ό)
π λ ε ί ο ν α ς δ ε τ ώ ν φαινομένων ήμΐν ποιοτήτων έχειν τό μήλον ποιότητας 25

δ ύ ν α σ θ α ι ούτως έπιλογιζόμεθα. έννοήσωμέν τινα έκ γενετής άφήν μέν
έχοντα καί όσφρησιν καί γεύσιν, μήτε δέ άκούοντα μήτε όρώντα. ούτος
τοίνυν ύπολήφεται μήτε όρατόν τι είναι τήν αρχήν μήτε άκουστόν, άλλά
μόνα έκεΐνα τά τρία γένη τών ποιοτήτων ύπάρχειν ών άντιλαμβάνεσθαι
δύναται, καί ημάς ούν ενδέχεται τάς πέντε μόνας αισθήσεις έχοντας μόνον 3°
άντιλαμβάνεσθαι, έκ τών περί τό μήλον ποιοτήτων, ών έσμεν αντιληπ
τικοί- ύποκεΐσθαι δέ ά λ λ α ς οΐόν τέ έστι ποιότητας, ύποπιπτούσας έτέροις
αίσθητηρίοις, ών ήμεΐς ού μετεσχήκαμεν, διό ουδέ αντιλαμβανόμεθα τών
κατ' αυτά αισθητών. ( 7 ) ά λ λ ' ή φύσις συνεμετρήσατο, φήσει τις, τάς
αισθήσεις πρός τά αίσθητά. ποία φύσις, διαφωνίας τοσαύτης άνεπικρίτου 35
παρά τοΐς δογματικοΐς ούσης περί τής υπάρξεως τής κατ' αυτήν; ό γάρ
έπικρινων αυτό τούτο εί έστι φύσις, εί μέν ιδιώτης είη, άπιστος έσται κατ
αυτούς, φιλόσοφος δ έ ώ ν μέρος έσται τής διαφωνίας καί κρινόμενος αυτός
άλλ' ού κριτής.
ι 4 seel. Mutschmann 34 αυτά Annas/Barnes: αύτάς codd.
2-3 C f . F 4 ; l H l
i6ff. F o r t h e a p p l e e x a m p l e , c f . 5 3 K 2, a n d A n n a s / b a r n e s ( 6 4 1 ] , 7iff.
Ε S e x t u s E m p i r i c u s , PH 1.100-13
( 1 ) ίνα δέ και έπί μιάς εκάστης αίσθήσεως ιστάντες τον λόγον, ή και
άφιστάμενοι τών αισθήσεων, έχωμεν καταλήγειν εις τήν έποχήν, παρα-
λαμβάνομεν και τόν τέταρτον τρόπον αυτής, εστι δ ' ο ύ τ ο ς ό παρά τάς
περιστάσεις καλούμενος, περιστάσεις λεγόντων ημών τάς διαθέσεις,
θεωρεΐαθαι δ' αυτόν φαμεν έν τώ κατά φύσιν ή παρά φύσιν (έχειν), έν τώ 5
έγρηγορέναι ή καθεύδειν, παρά τάς ηλικίας, παρά τό κινεϊσθαι ή ήρεμεΐν,
παρά τό μιαεϊν ή φιλεΐν, παρά τό ενδεείς είναι ή κεκορεσμένους, παρά τό
μεθύειν ή νήφειν, παρά τάς προδιαθέσεις, παρά τό θαρρεΐν ή δεδιέναι, [ή]
παρά τό λυπεΐσθαι ή χαίρειν. ( 2 ) οΐον παρά μέν τό κατά φύσιν η παρά φύσιν
εχειν ανόμοια υποπίπτει τά πράγματα, έπεί οί μέν φρενιτιζοντες καί οί ΙΟ
θεοφορούμενοι δαιμόνων άκούειν δοκούσιν, ήμεΐς δέ ού . . . καί τό αυτό
μέλι έμοί μέν φαίνεται γλυκύ, τοις δέ Ίκτερικοΐς πικρόν. ( 3 ) ει δέ τις λέγει
ότι χυμών τίνων παραπλοκή ανοικείους φαντασίας έκ τών υποκειμένων
ποιεί τοις παρά φύσιν έχουσιν, λεκτέον ότι έπεί καί οί ύγιαίνοντες χυμούς
έχουσιν άνακεκραμένους, δ ύ ν α ν τ α ι ο ύ τ ο ι τ ά εκτός υποκείμενα, τοιαύτα 15
όντα τή φύσει όποια φαίνεται τοις παρά φύσιν έχειν λεγομενοις, έτεροΐα
φαίνεσθαι ποιείν τοις ύγιαίνουσιν. τό γάρ έκείνοις μέν τοις χυμοΐς
μεταβλητικήν τών υποκειμένων διδόναι δύναμιν, τούτοις δέ μή, πλασμα-
τικόν έστιν, έπεί καί ώσπερ οί ύγιαίνοντες κατά φύσιν μέν τήν τών
ύγιαινόντων έχρυσι, παρά φύσιν δέ τήν τών νοσούντων, οϋτω καί οί 20
νοσούντες παρά φύσιν μέν έχουσι τήν τών ύγιαινόντων, κατά φύσιν δέ τήν
τών νοσούντων, ώστε κάκείνοις πρός τι κατά φύσιν έχουσι πιστευτέον. (4)
παρά. οέ το ύπνοϋν ή έγρηγορέναι διάφοροι γίνονται φαντασίαι, έπεί ώς καθ' ύπνους
φανταζόμεθα, ού φανταζόμεθα έγρηγορότες, ουδέ ώς φανταζόμεθα έγρηγορότες, καί κατά
τούς ύπνους φανταζόμεθα, ώστε είναι αύτοίς ή μτ) είναι γίνεται ούχ απλώς άλλά πρός τ ι -
25
πρός γάρ τό καθ' ύπνους ή πρός έγρήγορσιν. είκότως ούν καθ' ύπνους όρώμεν τ α ύ τ α ά έστιν
ανύπαρκτα έν τώ έγρηγορέναι, ούκ έν τώ καθάπαξ ανύπαρκτα όντα- έστι γάρ καθ' ύπνους,
ώσπερ τά ϋπαρ έστιν κάν μή η καθ' ύπνους, παρά δέ τάς ηλικίας, ΟΤΙ ό αυτός άήρ
τοίς μέν γέρουσι φυχρός είναι δοκεΐ τοις δέ άκμάζουσιν εύκρατος, καί τό
αυτό χρώμα τοις μέν πρεσβυτέροις άμαυρόν φαίνεται τοΐς δέ άκμάζουσι 3°
κατακορες, καί φωνή ομοίως ή αύτη τοίς μέν άμανρά δοκεΐ τυγχάνειν τοίς δ'
έξάκουστος. καί παρά τάς αιρέσεις δέ καί φυγάς άνομοίως κινούνται οί ταϊς ήλικίαις
διαφέροντες- παισί μέν γάρ, εί τύχοι, σφαίραι καί τροχοί διά σπουδής είσιν, οί ακμάζοντες
δέ άλλα αίροΰνται, καί άλλα ο! γέροντες, έξ ών συνάγεται ότι διάφοροι γίνονται φαντασίαι
ύπό τών αυτών υποκειμένων καί παρά τάς διαφόρους ηλικίας, παρά δέ ΤΟ κινεϊσθαι η 35
ηρεμεϊν ανόμοια φαίνεται τά πράγματα, έπεί άπερ έστώτες όρώμεν

άτρεμούντα, ταύτα παραπλέοντες κινεϊσθαι δοκοΰμεν . . . παρά δέ τό
μεθύειν ή νήφειν, ότι άπερ νήφοντες αισχρά είναι δοκούμεν, ταύτα ήμΐν
μεθύουσιν ούκ αισχρά φαίνεται, παρά δέ τάς προδιαθέσεις, ότι ό αυτός
ο ί ν ο ς τοίς μέν φοίνικας ή Ίσχάδας προφαγούσιν οζώδης φαίνεται, τοίς δέ 4°
κ ά ρ υ α ή έρεβίνθους προσενεγκαμένοις ηδύς είναι δοκεΐ . . . (5) τοσαύτης
ουν ο υ σ τ / s α ν ω μ α λ ί α ς και παρά τ ά ς διαθέσεις, και άλλοτε ά λ λ ω ς έν ταΐς
οιαθέσεσι τών ανθρώπων γινομένων, όποιον μέν έκαστον τών υποκει
μένων έκάστω φαίνεται ράδιον Ισως ειπείν, όποιον δέ έστιν ούκέτι, έπεί
καί άνεπίκριτός έστιν ή α ν ω μ α λ ί α , ό γάρ έπικρίνων ταύτην ήτοι έν τισι 45
τών προειρημένων διαθέσεων έστιν ή έν ουδεμία τό παράπαν έστι
διαθέσει, τό μέν ούν λέγειν ότι έν ουδεμία διαθέσει τό σύνολον έστιν, οΐον
ούτε υγιαίνει ούτε νοσεί, ούτε κινείται ούτε ηρεμεί, ούτε έν τινι ηλικία
εστίν, άπήλλακται δέ καί τών άλλων διαθέσεων, τελέως άπεμφαίνει. εί δέ
έν τινι διαθέσει ών κρινεΐ τ ά ς φαντασίας, μέρος έσται τής διαφωνίας, καί 50
άλλως ούκ ειλικρινής τών έκτος υποκειμένων έσται κριτής διά τό
τεβολώσθαι ταίς διαθέσεσιν έν αΐς έστιν.
5 add. Mutschmann 30 Χρώμα Bekker: βρώμα codd.
C f . A n n a s / B a r n e s [ 6 4 1 ] , 85 for the interesting suggestion, o n the strength o f Sextus'

e x e g e s i s o f P r o t a g o r e a n r e l a t i v i s m in v e r y s i m i l a r t e r m s a t M . 7 . 6 0 - 4 , that the
m a t e r i a l i n m o d e 4 w a s first c o l l e c t e d b y P r o t a g o r a s . H o w e v e r , s i n c e M. 7 . 6 0 - 4 is
itself p r o b a b l y derived from Aenesidemus (cf. the thoroughly Aenesidemean
r e w o r k i n g o f G o r g i a s a t M . 7 . 6 5 - 8 7 , a n d t h e e x t e n s i v e r e l i a n c e t h r o u g h o u t M. 7 . 4 6 -
262 o n handbooks b y Aenesidemus' contemporaries Antiochus and Posidonius), w e
find it m o r e p l a u s i b l e t h a t A e n e s i d e m u s h a d s i m p l y b o r r o w e d m a t e r i a l f r o m his o w n
m o d e 4 t o a i d a n e x e g e s i s o f P r o t a g o r a s b a s e d u l t i m a t e l y , like m o s t o f t h e a n c i e n t
P r o t a g o r e a n d o x o g r a p h y , o n P l a t o ( e s p e c i a l l y Tht. 1 5 7 ε — 1 6 0 a ) .
F S e x t u s E m p i r i c u s , PH 1.118-20
( 1 ) πέμπτος έστί λόγος ό παρά τάς θέσεις καί τά διαστήματα καί τούς
τόπους· καί γάρ παρά τούτων έκαστον τά αυτά πράγματα διάφορα
φαίνεται. ( 2 ) οΐον ή αυτή στοά άπό μέν τής ετέρας αρχής όρωμένη μείουρος
φαίνεται, άπό δέ τού μέσου σύμμετρος πάντοθεν, καί τ ο α υ τ ά πλοίον
πόρρωθεν μέν μικρόν φαίνεται καί έστώς, έγγύθεν δέ μέγα καί κινούμενον, 5
καί ό α ά τ ο ς πύργος πόρρωθεν μέν φαίνεται στρογγυλός, έγγύθεν δέ
τετράγωνος, ταύτα μέν παρά τά διαστήματα, (}) παρά δέ τούς τόπους ότι
τό λυχνιαίον φώς έν ήλίω μέν άμαυρόν φαίνεται έν σκότω δέ λαμπρόν, καί
ή αυτή κώπη έναλος μέν κεκλασμένη έξαλος δέ ευθεία . . . ( 4 ) παρά δέ τάς
θέσεις ότι ή αυτή είκών έξυπτιαζομένη μέν λεία φαίνεται, ποσώς δέ ίο
έπινευομένη είσοχάς καί έξοχάς έχειν δοκεϊ. καί οί τράχηλοι δέ τών
περιστερών παρά τάς διαφόρους έπικλίσεις διάφοροι φαίνονται κατα
χρώμα.
T h e s e are s t a n d a r d a n c i e n t e x a m p l e s o f optical illusion. C f . 1 6 G f o r t h e t o w e r ( 6 - 7 ) .
G S e x t u s E m p i r i c u s , PH 1.124-8
( 1 ) έκτος έστί τρόπος ό παρά τάς έπιμιγάς, καθ' όν συνάγομεν ότι, έπει
μηδέν τών υποκειμένων καθ' εαυτό ήμΐν υποπίπτει άλλά σύν τινι, όποιον
μέν έστι τό μϊγμα έκ τε τον εκτός και τον ω σννθεωρεϊται τάχα δυνατόν
ειπείν, όποιον δέ έ σ τ ι τ ό εκτός ύποκείμενον είλικρινώς ούκ άν εχοιμεν
λέγειν. ( 2 ) ό τ ι 8έ ουδέν τών έκτος καθ' αυτό υποπίπτει άλλά πάντως σύν 5
τινι, καί ό τ ι π α ρ ά τ ο ύ τ ο ά λ λ ο ι ο ν θεωρείται, πρόδηλον, οΐμαι. τό γούν
ήμέτερον χρώμα άλλοϊον μέν όράται έν άλεεινώ αέρι, άλλοιον δέ έν τώ
ψυχρώ, καί ούκ άν έχοιμεν ειπείν όποιον έστι τή φύσει τό χρώμα ημών,
άλλ' όποιον σύν έκάστω τούτων θεωρείται, καί ή αύτη φωνή άλλοία μέν
φαίνεται σύν λεπτώ αέρι, άλλοία δέ σύν παχνμερεϊ, καί τά αρώματα έν ίο
βαλανείω καί ήλίω πληκτικώτερα μάλλον έστιν ή έν αέρι καταφύχρω, καί
τό σώμα ύπό ύδατος μέν περιεχόμενον κούφόν έστιν, ύπό δέ αέρος βαρύ.
( 3 ) Γνα δ έ καί τής έξωθεν επιμιξίας άποστώμεν, οί οφθαλμοί ημών έχονσιν
έν έαντοΐς καί χιτώνας καί ύγρά. τά ονν ορατά έπεί μή άνεν τούτων
θεωρείται, ού καταληφθήσεται πρός άκρίβειαν τού γάρ μίγματος 15
αντιλαμβανόμεθα, καί διά τούτο οί μέν ικτερικοί πάντα ώχρά όρώσιν, οίδ'
ύπόσφαγμα έχοντες ϋφαιμα. καί έπεί ή φωνή ή αυτή άλλοία μεν φαίνεται εν
άναπεπταμένοις τόποις, άλλοία δέ έν στενοίς και έλικοειδέσι, καί άλλοία μέν έν καθαρω
αέρι, άλλοία δέ έν τεθολωμένω, εικός έστι μή άντιλαμβάνεσθαι ημάς είλικρινώς τής φωνής-
τά γάρ ώτα σκολιό-πορά έστι καί στενόπορα καί άτμώδεσιν άποφορήσεσιν, αΐ δή άπό τών 20
περί τήν κεφαλήν φέρεσθαι λέγονται τόπων, τεθολωμένα. άλλά καί έν τοις μυξωτήραι καί
έν τοίς τής γενσεως τόποις υλών υποκειμένων, μετ' εκείνων αντιλαμβανόμεθα τών
γευστών καί τών όσφρ-ητών άλλ' ουκ είλικρινώς. ώστε διά τάς επιμιξίας αί αισθήσεις ούκ
αντιλαμβάνονται όποια πρός άκρίβειαν τά εκτός υποκείμενα έστιν. ( 4 ) α λ λ ονδε η
διάνοια, μάλιστα μέν έπεί αί οδηγοί αυτής αισθήσεις σφάλλονται- ίσως δέ 2$

καί αυτή έπιμιξίαν τινά ιδίαν ποιείται πρός τά ύπό τών αισθήσεων
άναγγελλόμενα- περί γάρ έκαστον τών τόπων έν οΐς τό ήγεμονικόν είναι
δοκούσιν οί δογματικοί, χνμούς τινας υποκειμένους θεωροΰμεν, είτε περί
έγκέφαλον είτε περί καρδίαν είτε περί οτιδήποτε ούν μέρος τού ζώου
τούτο τίθεσθαι βούλοιτό τις. ( 5 ) κ α ί κ α τ ά τούτον ούν τόν τρόπον όρώμεν, 3°
ά τ ι περί τής φύσεως τών έκτος υποκειμένων ουδέν ειπείν έχοντες έπέχειν
άναγκαζόμεθα.
Η S e x t u s E m p i r i c u s , PH 1.129-3 2
( ι ) έβδομον τρόπον έλέγομεν εΐναι τόν παρά τάς ποσότητας καί σκευασιας
τών υποκειμένων, σκευασίας λέγοντες κοινώς τάς συνθέσεις, ότι δέ καί
κατά τούτον τόν τρόπον έπέχειν άναγκαζόμεθα περί τής φύσεως τών
πραγμάτων, δήλον. ( 2 ) οΐον γούν τά ξέσματα τού κέρατος τής αίγός
φαίνεται μέν λευκά απλώς καί άνευ συνθέσεως θεωρούμενα, συντιθέμενα $
δέ έν τή τού κέρατος υπάρξει μέλανα θεωρείται, καί τον αργύρου [τά μέρη] τά
ρινήματα κατ' ιδίαν μέν όντα μέλανα φαίνεται, σύν δέ τώ όλω ώς λευκά υποπίπτει, καί τής
Ταιναρείας λίθου τά μέν μέρη λευκά όράται όταν λεανθή, σύν δέ τή όλοσχερεί ξανθά
φαίνεται, καί αί άπ' αλλήλων έσκεδασμέναι φάμμοι τραχείαι φαίνονται, ως
σωρός δέ συντεθεϊσαι άπαλώς κινούσι τήν αΐσθησιν. καί ό έλλέβορος λεπτός μέν ιο
καί χνοώδης προσφερόμενος πνιγμόν επιφέρει, κριμνώδης δέ ών ούκέτι. ( 3 ) « α ί ό οίνος
σύμμετρος μέν πινόμενος ρώννυσιν ημάς, πλείων δέ λαμβανόμενος

παραλύει τό σώμα. και ή τροφή παραπλησίως παρά τήν ποσότητα
διάφορον έπιδείκνυται δύναμιν πολλάκις γούν διά τό πολλή προσενεχθή-
ναι καθαιρεί τό σώμα διά τε άπεφιών και χολερικών παθών. ( 4 ) έξομεν ούν ι$
κάνταΰθα λέγειν όποιον έστι τού κέρατος τό λεπτόν καί όποιον τό έκ
πολλών λεπτομερών σνγκειμενον, και οποίος μέν έστιν ό μικρομερής άργυρος
Οποίος όέ ό έκ πολλών μικρομερών συγκείμενος, καί οποία μέν τ) ακαριαία Ταιναρεία λίθος
οποία δέ ή έκ πολλών μικρών συγκειμένη, καί έπί τών φάμμων καί τοΰ έλλεβόρου καί
τού οίνου καί τής τροφής τό πρός τι, τήν μέντοι φύσιν τών πραγμάτων 20
καθ' έαυτήν ούκέτι διά τήν παρά τάς συνθέσεις τών φαντασιών άνωμα-
λίαν.
6 seel Mutschmann
16-17 . . . έστιν S e e t h e useful r e m a r k s o f A n n a s / B a r n e s [ 6 4 1 ] , 1 2 3 - 4 . A s

t h e y n o t e , it is s t r i k i n g a n d o d d t h a t S e x t u s s h o u l d n o t r e s t r i c t h i m s e l f t o φαίνεται
h e r e . T h i s m i g h t b e u s e d in s u p p o r t o f F r e d e ' s v i e w ( [ 6 4 6 ] , c f . [611) t h a t t h e P y r r h o n i s t
is w i l l i n g t o a s s e n t t o e v e r y d a y , n o n - t e c h n i c a l t r u t h c l a i m s . O n t h e o t h e r h a n d , t h e
w a r n i n g at I 2 m a y b e a d e q u a t e e x p l a n a t i o n .
I S e x t u s E m p i r i c u s , PH 1.135-40
( 1 ) όγδοος έστι τρόπος ό άπό τοΰ πρός τι, καθ' όν συνάγομεν ότι, έπεί
πάντα έστί πρός τι, περί τού τίνα εστίν απολύτως καί ώς πρός τήν φύσιν
έφέξομεν. (ζ) εκείνο δέ χρή γινώσκειν ότι ενταύθα, ώσπερ καί έν άλλοις,
τώ "έστι" καταχρώμεθα άντι τού "φαίνεται", δυνάμει τούτο λέγοντες
"πρός τι πάντα φαίνεται." ( 3 ) τ ο ϋ τ ο δέ διχώς λέγεται, άπαξ μέν ώς πρός 5
τό κρίνον (τό γάρ έκτος ύποκείμενον καί κρινόμενον πρός τό κρίνον
φαίνεται), καθ' έτερον δέ τρόπον πρός τά συνθεωρούμενα, ώς τό δεξιόν
πρός τό άριστερόν. ( 4 ) ό τ ι δέ πάντα έστί πρός τι, έπελογισάμεθα μέν καί
έμπροσθεν, οΐον κατά τό κρίνον, ότι πρός τάδε τό ζώον καί τόνδε τον
άνθρωπον καί τήνδε τήν αϊσθησιν έκαστον φαίνεται καί πρός τοιάνδε ίο
περίστασιν, κατά δέ τ α συνθεωρούμενα, ότι πρός τήνδε τήν έπιμιξίαν και
τόνδε τόν τόπον καί τήν σύνθεσιν τήνδε καί τήν ποσότητα καί τήν θέσιν
έκαστον φαίνεται. ( 5 ) « α ί ί δ ι α δέ ενδέχεται συνάγειν ότι πάντα έστί προς
τι, τόνδε τόν τρόπον πότερον διαφέρει τών πρός τι τά κατά διαφοράν ή ού;
εί μέν ού διαφέρει, καί αυτά πρός τι εστίν εί δέ διαφέρει, έπεί πάν το ι5
διαφέρον πρός τι εστίν (λέγεται γάρ πρός εκείνο ού διαφέρει), πρός τι εστι
τά κατά διαφοράν. (6) τών τε όντων τά μέν έστιν άνωτάτω γένη κατά τους
δογματικούς, τά δ' έσχατα είδη, τά δέ γένη καί είδη- πάντα δέ ταύτα έστι
πρός τι- πάντα άρα έστί πρός τι. έτι τών όντων τα μέν έστι πρόδηλα, τά δέ άδηλα,
ώς αυτοί φασιν, καί σημαίνοντα μέν τά φαινόμενα, σημαινόμενα δέ υπό των φαινομένων τα
άδηλα- όφις γάρ κατ' αυτούς τών άδηλων τά φαινόμενα, τό δέ σημαίνον καί το
σημαινόμενον έστι πρός τι- πρός τι άρα έστι πάντα, πρός τοΰτοι? τών όντων τά μέν εστίν
όμοια τά δέ ανόμοια και τά μέν ίσα τά δέ άνισα ταύτα δέ έστι πρός τι- πάντα
-
άρα έστι πρός
τι. (j) και ό λίγων δέ μή πάντα elvai πρός τι βέβαιοι τό πάντα elvat πρός τ ι ·
και αυτό γάρ τό πάντα elvai πρός τι πρός ημάς elvai δείκνυσι, και ού 2$
καθόλου, δι' ών ήμΐν εναντιοΰται. ( 8 ) πλήν άλλ' οϋτω παριστάντων ημών
ότι πάντα έστι πρός τι, δήλόν έστι λοιπόν ότι όποιον έστιν έκαστον τών
υποκειμένων κατά τήν εαυτού φύσιν και είλικρινώς λέγειν ού δυνησόμεθα,
άλλ' όποιον φαίνεται έν τω πρός τι. ακολουθεί τό περί τής φύσεως τών
πραγμάτων δεΐν ημάς έπέχειν. 3°
12 τόπον Pappenheim: τρόπον codd.
T h i s m o d e is u s e f u l l y d i s c u s s e d b y S t r i k e r [ 6 4 0 ] , a n d A n n a s / B a r n e s [ 6 4 1 ] , 1 2 8 - 4 5 ( c f .
their i m p o r t a n t r e m a r k s o n t h e difference b e t w e e n relativism a n d s c e p t i c i s m at 96—8).
W e ourselves, h o w e v e r , disagree w i t h Striker's interpretation (alluded t o in v o l . 1 ,
4 8 5 - 6 ) , a n d o u r a n a l y s i s i n v o l . 1 t r i e s t o r e p r e s e n t t h e a r g u m e n t s as less s o p h i s t i c a l
t h a n A n n a s / B a r n e s t a k e t h e m t o b e . A n n a s / B a r n e s a r g u e t h a t this v e r s i o n o f t h e m o d e
d e r i v e s f r o m t h e l a t e r f i v e m o d e s o f A g n p p a (PH 1 . 1 6 4 - 9 ) , a n d w a s g r a f t e d i n t o its
p r e s e n t p l a c e b y S e x t u s . B u t w e t h i n k it a t least as l i k e l y t h a t Agrippa himself
b o r r o w e d f r o m the Aenesidemean modes.
J S e x t u s E m p i r i c u s , PH 1.141-4
( 1 ) περί δέ τού κατά τάς συνεχείς ή σπανίους συγκυρήσεις τρόπου, όν

έννατον έλέγομεν είναι τή τάξει, τοιαύτα τινα διέξιμεν. ( 2 ) ό ήλιος πολλώ
δήπου έκπληκτικώτερός έστιν αστέρος κομήτον άλλ' έπεί τόν μέν ήλιον
συνεχώς όρώμεν, τόν δέ κομήτην αστέρα σπανίως, έπί μέν τώ αστέρι
έκπλησσόμεθα ώστε καί διοσημείαν α υ τ ό ν e t v a i δοκείν, έπί δέ τώ ήλίω 5
ουδαμώς, έάν μέντοι γε έννοήσωμεν τόν ήλιον σπανίως μέν φαινόμενον,
σπανίως δέ δυόμενον, καί πάντα μέν αθρόως φωτίζοντα, πάντα δέ
εξαίφνης έπισκιάζεσθαι ποιούντα, πολλήν έκπληξιν έν τώ πράγματι
θεωρήσομεν. και ό σεισμός δέ ούχ ομοίως θορυβεί τούς τε πρώτον αυτού πειρωμένονς
καί τούς έν έθει τούτου γεγενημένους. πάσην δέ έκπληξιν άνθρώπψ φέρει θάλασσα πρώτον IΟ
όφθείσα. άλλά καί κάλλος σώματος ανθρωπίνου πρώτον καί εξαίφνης θεωρούμενον
συγκινεί μάλλον ημάς ή εί έν έθει τού όράσθαι ycwoiTO. ( 3 ) καί τά μέν σπάνια τίμια
είναι δοκεί, τά δέ σύντροφο ήμΐν καί εύπορα ουδαμώς, έάν γούν

έννοήσωμεν τό ϋδωρ σπανίζον, πόσω άν τών τιμίων είναι δοκούντων
απάντων τιμιώτερον ήμΐν φανείη. ή έάν ένθυμηθώμεν τόν χρυσόν απλώς 15
έπι τής γής έρριμμένον πολύν παραπλησίως τοίς λίθοις, τίνι δόξομεν
έσεσθαι τούτον τίμιον ή κατάκλειστον ούτως; ( 4 ) έπεί ούν τά αυτά
πράγματα παρά τάς συνεχείς ή σπανίους περιπτώσεις ότέ μέν εκπληκτικά
ή τίμια, ότέ δέ ού τοιαύτα είναι δοκεί, έπιλογιζόμεθα ότι όποιον μέν
φαίνεται τούτων έκαστον μετά συνεχούς περιπτώσεως ή σπανίας ίσως 20
δυνησόμεθα λέγειν, φιλώς δέόποΐον έστιν έκαστον τών έκτος υποκειμένων
ούκ έσμέν δυνατοί φάσκειν. καί διά τούτον ούν τόν τρόπον περί αυτών
έπέχομεν.
1
Κ S e x t u s E m p i r i c u s , PH 1.145-63
( 1 ) δέκατος έστι τρόπος, δς και μάλιστα συνέχει πρός τά ηθικά, ό παρά τάς
άγωγάς καί τά έθη καί τούς νόμους καί τάς μυθικάς πίστεις καί τάς
δογματικός υπολήψεις. (2) αγωγή μέν ούν έστιν αΐρεσις βίου ή τίνος
πράγματος περί ένα ή πολλούς γινομένη, οΐον περί Διογένην ή τούς
Λάκωνας- (ί) νόμος δέ έστιν έγγραφος συνθήκη παρά τοΐς πολιτευομένοις, 5
ήν ό παραβαίνων κολάζεται, έθος δέ ή συνήθεια (ού διαφέρει γάρ) πολλών
ώπων κοινή πράγματος τίνος παραδοχή, ήν ό παραβάς ού πάντως
κολάζεται, οΐον νόμος έστί τό μή μοιχεύειν, έθος δέ ήμΐν τό μή δημοσία
γυναικί μίγνυσθαι. (\) μυθική δέ πίστις έστί πραγμάτων άγενήτων τε καί
πεπλασμένων παραδοχή, οΐά έστιν άλλα τε καί τά περί τού Κρόνου ίο
μυθευόμενα· τ α ύ τ α y a p π ο λ λ ο ύ ς είς πίστιν άγει. (s) δογματική δέ έστιν
ύπόληφις παραδοχή πράγματος δι' άναλογισμοΰ ή τίνος αποδείξεως
κρατύνεσθαι δοκούσα, οΐον ότι άτομα έστι τών όντων στοιχεία ή
όμοιομερή ( ή ) ε λ ά χ ι σ τ α ή τινα άλλα. (6) άντιτίθεμεν δέ τούτων έκαστον
ότέ μέν έαυτώ, ότέ δέ τών άλλων έκάστω. (j) οΐον έθος μέν έθει ούτως- 15
τινές τών Αιθιόπων στίζουσι τά βρέφη, ημείς δ' ού- καί Πέρσαι μέν
άνθοβαφεΐ έσθήτι καί ποδήρει χρήσθαι νομίζουσιν ευπρεπές ε ί ν α ι , ήμεΐς δέ
άπρεπες- καί οί μέν Ινδοί ταϊς γυναιξί δημοσία μίγνυνται, οί δέ πλείστοι
τών άλλων αίσχρόν τούτο είναι ηγούνται. ( 8 ) νόμον δέ νόμω ούτως
άντιτίθεμεν παρά μεν τοΐς 'Ρωμαίοις ό τής πατρώας άποστάς ουσίας ουκ άποδίδωσι τά 20
τοϋ πατρός χρέα, παρά δε τοΐς 'Ροδίοις πάντως άποδίδωσιν καί έν μέν Ταύροις τής
Σκνθίας νόμος ήν τούς ξένους τή 'Αρτέμιδι καλλιερείσθαι, παρά δέ ήμΐν

άνθρωπον άπείρηται πρός Ίερώ φονεύεσθαι. (g) άγωγήν δέ αγωγή, όταν
τήν Διογένους άγωγήν άντιτιθώμεν τή τού Αρίστιππου ή τήν τών
Λακώνων τή τών Ιταλών, ( ί ο ) μυθικήν δέ πίστιν π'ιστει μυθική, όταν 25
όπον μέν (λέγωμεν) τόν Δία μυθεύεσθαι πατέρα ανδρών τε θεών τε, όπου
δέ τόν Ώκεανόν, λέγοντες "Ώκεανόν τε θεών γένεσιν καί μητέρα Τηθύν".
( ι ι ) 6 o y p i a T i > c a s " δ έ υπολήψεις ά λ λ ή λ α ι ς άντιτίθεμεν, όταν λέγωμεν τους
μέν έν είναι στοιχείον άποφαίνεσθαι, τούς δέ άπειρα, καί τούς μέν θνητήν
τήν φυχήν, τούς δέ άθάνατον, καί τούς μέν πρόνοια θεών διοικεΐσθαι τα 3°
καθ' ημάς, τούς δέ άπρονοήτως. (ι2) τό έθος δέ τοΐς άλλοις άντιτίθεμεν,
οΐον νόμω μέν, όταν λέγωμεν παρά μέν Πέρσαις έθος είναι άρρενομιξίαις
χρήσθαι, παρά δέ 'Ρωμαίοις άπαγορεύεσθαι νόμω τούτο πράτ
τειν . . . ( 1 3 ) αγωγή δέ έθος αντιτίθεται, όταν οί μέν πολλοί άνθρωποι
άναχωρούντες μιγννωνται ταΐς εαυτών γυναιξίν, ό δέ Κράτης τή 35
Ίππαρχία δημοσία- καί 6 μέν Διογένης άπο έξωμίδος περιήει, ήμεΐς δέ ώς είώθαμεν.
(\λ\) μυθική δέ π'ιστει, [ ώ ς ] ό τ α ν λ έ y ω σ ι v οί μύθοι ότι ό Κρόνος κατήσθιεν

αυτού τά τέκνα, έθους όντος ήμΐν προνοεΐσθαι παίδων καί παρ' ήμΐν μεν
συνήθεια ώς αγαθούς καί απαθείς κακών σέβειν τούς θεούς, τιτρωσκόμε-
νοι δέ καί φθονονντες άλλήλοις ύπό τών ποιητών εισάγονται. (15) * °
δογματική δέ ύπολήψει, όταν ήμΐν μέν έθος ή παρά θεών αίτείν τά άγαθα, ο
δέ Επίκουρος λέγη μ ή έπιστρέφεσθαι ημών τ ό θείον . . . ( ι 6 ) π ο λ λ ά μεν
ουν καί άλλα ενήν καθ' έκάστην τών προειρημένων αντιθέσεων λαμβάνειν
παραδείγματα· ώς εν συντόμω δε λόγω τ α ύ τ α αρκέσει, πλήν τοσαύτης
ανωμαλίας πραγμάτων καί διά τούτου τού τρόπου δεικνυμένης, όποιον 45
μέν έστι τό ύποκείμενον κατά τήν φύσιν ούχ έξομεν λέγειν, όποιον δέ
φ α ί ν ε τ α ι πρός τήνδε τήν άγωγήν ή πρός τόνδε τόν νόμον ή πρός τόδε τό
έθος καί τών άλλων έκαστον. καί διά τούτον ουν περί τής φύσεως τών
έκτος υποκειμένων πραγμάτων έπέχειν ημάς ανάγκη. (17) ούτω μέν ούν
διά τών δέκα τρόπων καταλήγομεν είς τήν έποχήν. $0
14 <ή>: aut Τ 26 (λίγωμεν}: dicimus Τ 37 lis om. Τ
13-14 T h e doctrines are respectively those o f Epicurus (and D e m o c r i t u s ) , o f

Anaxagoras, and o f Diodorus ( H i 3).
L P h o t i u s , Bibl. 17003-35
( 1 ) έν δέ τώ β' κατά μέρος ήδη αρχόμενος έπεξιέναι τά έν κεφαλαίω

είρημένα, περί τε αληθών καί αιτίων διαλαμβάνει καί παθών καί
κινήσεως, γενέσεως τε και φθοράς καί τών τούτοις εναντίων, κατά πάντων
αυτών τό άπορόν τε καί άκατάληπτον πυκνοίς, ώς οΐεται, έπιλογισμοϊς
ύποδεικνύς. (ι) καί ό γ' δέ αύτώ λόγος περί κινήσεως καί αίσθήσεως καί 5
τών κατ' αύτάς ι δ ι ω μ ά τ ω ν , τάς όμοιας περιεργαζόμενος έναντιολογίας,
είς τό άνέφικτον καί άκατάληπτον υποφέρει καί αυτά. ( 3 ) έν δέ τώ δ'
σημεία μέν ώσπερ τά φανερά φαμεν τών αφανών, ούδ' όλως εΐναί φησιν,
ήπατήσθαι δέ κενή προσπάθεια τούς οίομένους· εγείρει δέ τάς έξ έθους
εφεξής απορίας περί τε όλης τής φύσεως καί κόσμου καί θεών, ουδέν ίο
(τού)των είς κατάληφιν πεσείν εντεινόμενος. ( 4 ) προβάλλεται αύτώ καί ό
ε' λόγος τάς κατά τών αιτίων άπορητικάς λαβάς, μηδέν μέν μηδενός αίτιον
ένδιδούς ε ί ν α ι , ήπατήσθαι δέ τούς αίτιολογρύντας φάσκων, καί τρόπους
αριθμών καθ' ούς οίεται αυτούς αίτιολογεϊν ύπαχθέντας είς τήν τοιαύτην
περιενεχθήναι πλάνην. ($) καί ό ς' δέ τά αγαθά καί κακά, καί μήν και τά 15
α ι ρ ε τ ά καί φευκτά, έτι δέ προηγούμενα τε καί άποπροηγούμενα, είς τάς
αύτάς έρεσχελίας άγει τό γε έπ' αύτώ καί ταύτα τής καταλήφεως ημών
καί γνώσεως άποκλείων. ( ό ) τ ό ν μέντοι ζ' κατά τών αρετών οπλίζει, διά
κενής λέγων τούς φιλοσοφούντας περί αυτών άναπλάσαι δόξας, καί
εαυτούς άποβουκολείν ώς είς τήν τούτων εΐησαν πράξίν τε καί θεωρίαν 20
άφιγμένοι. ( 7 ) ό δ ' ε π ί π ά σ ι καί η' κατά τού τέλους ένίσταται, μήτε τήν
εύδαιμονίαν μήτε τ ή ν ήδονήν μήτε τ ή ν φρόνησιν μήτ' άλλο τι τέλος
έπιχωρών ε ί ν α ι , όπερ άν τις τών κατά φιλοσοφίαν αιρέσεων δοξάσειεν,

άλλ' απλώς ούκ είναι τέλος τό πάσιν ύμνούμενον.
11 suppl. Sedley
Context: see o n 7 1 C .
Μ S e x t u s E m p i r i c u s , PH 1.180-5
ώσπερ δ ε τούς τρόπους (τής) εποχής παραδίδομεν, οΰτοι και τρόπους εκτίθενται τίνες,
καθ'οΰς εν ταις κατά μέρος αίτιολογίαις διαπορούντες έφιστώμεν τούς δογματικούς διά τό
μάλιστα έπί ταύταις αυτούς μέγα φρονείν. ( ί ) και δή Αίνησίδημος οκτώ τρόπους
παραδίδωσι καθ' ονς οίεται πάσαν δογματικήν αίτιολογίαν ώς μοχθηράν
ελέγχων άποφήνασθαι, ( 2 ) ών πρώτον μέν είναι φησι καθ' ον [τρόπον] τό
τής αιτιολογίας γένος έν άφανέσιν ανάστρεφαμενον ούχ όμολογονμένην
έχει τήν έκ τών φαινομένων έπιμαρτύρησιν ( 3 ) δ ε ύ τ ε ρ ο ν δ έ καθ' ον
πολλάκις εύεπιφορίας ούσης δαψιλοϋς ώστε πολυτρόπως αίτιολογήσαι τό
ζητούμενον, καθ' ένα μόνον τρόπον τούτο τίνες αίτιολογούσιν ( 4 ) τρίτον
καθ' ο ν τ ώ ν τεταγμένως γινομένων αιτίας άποδιδόασιν ούδεμίαν τάξιν
έπιφαινούσας· ($) τέταρτον καθ' όν τά φαινόμενα λαβόντες ώς γίνεται, καί
τά μή φαινόμενα νομίζουσιν ώς γίνεται κατειληφέναι, τάχα μέν ομοίως
τοίς φαινομένοις τών αφανών επιτελουμένων, τάχα δ' ούχ ομοίως άλλ'
ιδιαζόντως- ( 6 ) πέμπτον καθ' όν πάντες ώς έπος ειπείν κατά τάς ιδίας τών
στοιχείων υποθέσεις άλλ' ού κατά τινας κοινάς καί όμολογουμένας
εφόδους αίτιολογούσιν (j) έκτον καθ' δν πολλάκις τά μέν φωρατά ταίς
ίδίαις ύποθέσεσι παραλαμβάνουσιν, τά δέ άντιπίπτοντα καί τήν ίσην
έχοντα πιθανότητα παραπέμπουσιν ( 8 ) έβδομον καθ' δν πολλάκις
άποδιδόασιν αιτίας ού μόνον τοίς φαινομένοις άλλά καί ταίς ίδίαις
ύποθέσεσι μαχομένας- (g) όγδοον καθ' δν πολλάκις όντων άπορων ομοίως
τών τε φαίνεσθαι δοκούντων καί τών επιζητούμενων, έκ τών ομοίως
απόρων περί τών ομοίως άπορων ποιούνται τάς διδασκαλίας, ( ί ο ) ούκ
αδύνατον δέ φησι καί κατά τινας έπιμίκτους τρόπους, ήρτημένους έκ τών
προειρημένων, διαπίπτειν ένίους έν ταΐς αίτιολογίαις.
Context: f o l l o w i n g d i s c u s s i o n o f t h e m o d e s o f εποχή ( i n c l u d i n g A — K ) . For comment,

see e s p e c i a l l y B a r n e s [ 6 3 7 ] .
7—9 P r o b a b l y Epicurean-inspired criticism (cf. 1 8 C 4 ) , especially in v i e w o f the
E p i c u r e a n t e r m έπιμαρτύρησιν a t 7 . S e e a l s o n o t e o n 7 1 A 7—8.
Ν Sextus Empiricus, M . 9 . 2 3 7 - 4 0
( 1 ) και μήν εί εστι τι α ί τ ι ο ν , ή τ ο ι α υ τ ο τ ε λ ώ ς καί ιδία μόνον προσχρώμενον

δυνάμει τινός έστιν αίτιον, ή συνεργού πρός τούτο δεΐται τής πασχούσης
ύλης, ώστε τό αποτέλεσμα κατά κοινήν αμφοτέρων νοεΐσθαι σύνοδον. (ζ)
καί εί μέν αυτοτελώς καί ιδία προσχρώμενον δυνάμει ποιεϊν τι πέφυκεν,
ώφειλε διά παντός εαυτό έχον καί τήν ιδίαν δύναμιν πάντοτε ποιεϊν τό 5
α π ο τ έ λ ε σ μ α καί μή έφ' ών μέν ποιεϊν έφ' ών δέ άπρακτεϊν. (ι) εί δέ, ώς
φασί τίνες τών δογματικών, ού τών άπολελυμένων καί άφεστηκότων
εστίν, άλλά τών πρός τι διά τό καί αυτό πρός τώ πάσχοντι θεωρεΐσθαι και
τό πάσχον πρός αύτώ, χεϊρόν τι άνακύφει. ( 4 ) ε ί y a p τό έτερον πρός τώ
έτέρω ν ο ε ί τ α ι , ώ ν τ δ μ έ ν ποιούν τό δέ πάσχον, έσται μία μέν έννοια, δυεϊν τ<
δ ' ονομάτων τεύξεται, τού τε ποιοΰντος καί πάσχοντος- καί δ ι ά τ ο ϋ τ ο ού

μάλλον ev αυτά) ή ev τώ λεγομένω πάσχειν έγκείσεται ή δραστήριος
δύναμις. ώς γάρ αυτό ουδέν δ ύ ν α τ α ι τ τ ο ι ε ΐ ν χωρίς τοΰ λεγομένου πάσχειν,
οΰτως ουδέ τό λεγόμενον ττάσχειν δύναται χωρίς τής εκείνου παρουσίας
πάσχειν. ($) ώσθ' έπεται τό μή μάλλον έν αύτώ ή έν τω πάσχοντι
ύποκείσθαι τήν δραστήριον τού αποτελέσματος δύναμιν.
ίο ών Hcrvctus: ο ί codd.
Context: critique o f the notion o f cause. Sextus indicates a borrowing from

Aenesidemus, starting a t M. 9.218, and probably, though not demonstrably,
continuing t o a n d b e y o n d the e x c e r p t e d passage.
4-6 T h i s e q u a t i o n o f t r u e c a u s e s w i t h sufficient c o n d i t i o n s is S t o i c i n o r i g i n ( 5 5 A
2-3), r e l y i n g o n t h e S t o i c n o t i o n o f α ί τ ι ο ν αυτοτελές ( 5 5 1 2 ) . It q u i c k l y c a m e t o s e r v e
n o n - S t o i c s as a w e a p o n a g a i n s t o t h e r k i n d s o f c a u s e , e s p e c i a l l y προκαταρκτικά. That
is h o w it w a s a l r e a d y b e i n g u s e d in t h e m i d d l e o f t h e t h i r d c e n t u r y B.C. b y t h e d o c t o r
E r a s i s t r a t u s ( C e l s u s , Med. pr. 5 4 ; G a l e n , De causis procatarcticis, p a s s i m ) , a s w e l l as b y
later P y r r h o n i s t s .
Bibliography
GENERAL
The following are comprehensive studies of two or more of the Hellenistic schools:
[ι] E. Zeller, Die Philosophic der Griechen in ihrer geschichtlichen Entwicklung, vol. m.i (first
publ. 1 8 5 2 ; ed. 5, rev. E. Wellmann, Leipzig, 1 9 2 3 ) . English translation, with some
abridgement, by O. Reichel, under the title, Sloics, Epicureans and Sceptics (London,
1880)
[2] R.D. Hicks, Stoic and Epicurean (London, 1 9 1 0 )
[3) A.A. Long, Hellenistic philosophy (London/New York, 1974; ed. 2 , London/Berkeley/
Los Angeles, 1986)
(4) G. Reale, Storia della filosofia antica 111-v (Milan, 1 9 7 6 - 8 0 )
Specific aspects of Hellenistic philosophy are studied in four important anthologies:

[5I M. Schofield, M. Burnyeat, j . Barnes (edd.), Doubt and dogmatism: studies in Hellenistic
epistemology (Oxford, 1980)
[6|J. Barnes, J. Brunschwig, M. Burnyeat, M. Schofield (edd.), Science and speculation:
studies in Hellenistic theory and practice (Cambridge/Paris, 1 9 8 2 )
[7) M. Schofield and G. Striker (edd.), The norms of nature: studies in Hellenistic ethus
(Cambridge/Pans, 1986)
[8] H. Flashar and O. Gigon (edd.), Aspects de la philosophic hellenistique. Fondation Hardt,
Entretiens sur l'antiquite classique x x x i i (Vandoeuvres-Geneva, 1 9 8 6 )
The criterion of truth is the subject of a valuable monograph by

[9] G. Striker, "Κριτήριόν τής αληθείας", Nachrichten der Akademie der Wissenschaften in
Gottingen, Phil.-hist. Kl., 1 9 7 4 , 2 , 4 7 - 1 1 0
For studies of dialectical strategies and their background, see

[10] M.F. Burnyeat, 'Protagoras and self-refutation in later Greek philosophy', Philosophical
Review 85 ( 1 9 7 6 ) , 4 4 - 6 9
[ 1 1 ) D. Sedley, 'Diodorus Cronus and Hellenistic philosophy'. Proceedings of the Cambridge
Philological Society N.s. 2 3 ( 1 9 7 7 ) , 7 4 - 1 2 0
The influence of Plato and his immediate successors on some central concepts of the
Hellenistic schools is studied by
[ 1 2 ] H.-J. Kramer, Platonismus und hellenistische Philosophic (Berlin, 1 9 7 1 )
The history of Ahstotelianism from the first century B.C. to the second century a d . is
the subject of an enormous but uncompleted work by Ρ Moraux, Der Aristotelismus bei
den Griechen von Andronikos bis Alexander von Aphrodisias
[ 1 3 ] vol. 1 Die Renaissance des Aristotelismus im I Jh. v. Chr. (Berlin, 1 9 7 3 )
General
[ u | vol. 2 Der Aristotelismus im 1 und II. Jh. N. Chr. (Berlin, 1984)
There has been no sourcebook comparable in scope to the present work; cf. however
(151 J. Adam, Texts to illustrate a course of elementary lectures on Greek philosophy after Aristotle
(London, 1 9 0 2 )
[16] C.J. De Vogel, Greek philosophy 111. The Hellenistic-Roman period (Leiden, 1 9 5 9 )
The following studies include detailed treatments of many aspects of Hellenistic

philosophy:
(17) H.C. Baldry, The unity of mankind in Greek thought (Cambridge, 1 9 6 5 )
(181 J . C Fraisse, Philia. La notion d'amitie dans la philosophic antique (Paris, 1 9 7 4 )
[19] J.C.B. Gosling, C.C.W. Taylor, The Greeks on pleasure (Oxford, 1 9 8 2 )
(20] A. Dihle, The theory of will in classical antiquity (Berkeley/Los Angeles, 1 9 8 2 )
[21) R.R.K. Sorabji, Necessity, cause and blame: perspectives on Aristotle's theory (London, 1 9 8 0 )
(22] R.R.K. Sorabji, Time, creation and the continuum (London, 1983)
[23] J. Moreau, L'Ame du monde de Platon aux stoiciens (Paris, 1 9 3 9 )
[24] S. Sambursky, The physical world of the Greeks (London, 1 9 5 6 )
[25J G.E.R. Lloyd, Greek science after Aristotle (London, 1 9 7 3 )
J26] P. Natorp, Forschungen zur Geschichte des Erkenntnisproblems im Alterthum (Stuttgart,
1884; repr. Hildesheim, 1 9 6 5 )
(27] M.F. Burnyeat, 'Idealism and Greek philosophy, what Descartes saw and Berkeley
missed', Philosophical Review 91 ( 1 9 8 2 ) , 3 - 4 0
[28] P.M. Huby and G.C. Neale (edd.), The criterion of truth. Studies in honour of George
Kerferd on his seventieth birthday (Liverpool, 1 9 8 7 )
[ 2 | F. Solmsen, Kleine
9 Schriften, 3 vols. (Hildesheim, 1 9 6 8 - 8 2 )
The historiography of Hellenistic philosophy is discussed in a monumental, if somewhat

dated, work:
[30] R. Hirzel, Untersuchungen zu Ciceros philosophischen Schriften, 3 vols. (Leipzig, 1 8 7 7 - 8 3 )
and in
(31) U. von Wilamowitz-Moellendorff, Anligonus von Karystos (Berlin, 1 8 8 1 )
[32] J. Mejer, Diogenes Laertius and his Hellenistic background (Wiesbaden, 1 9 7 8 )
On Cicero, see also

[33] K. Bringmann, Untersuchungen zum spaten Cicero (Gottingen, 1 9 7 1 )
(34] O. Gigon, 'Cicero und die gnechische Philosophie', in Aufstieg und Niedergang der
rbmischen Welt 1.4 (Berlin, 1 9 7 2 ) , 226—61
[35J W. Gorier, Untersuchungen zu Ciceros Philosophie (Heidelberg, 1 9 7 4 )
The work of the important 'Socratic' forerunners of the Hellenistic philosophers is most
conveniently available in
[36] G. Giannantoni, Socraticorum reliquiae, 4 vols. (Naples, 1 9 8 3 - 5 )
See also, for individual Socratic schools,
[3-71 K. Doring, Die Megariker. Kommentierte Sammlung der Testimonien (Amsterdam, 1 9 7 2 )
[38] D.R. Dudley, A history of Cynicism (London, 1 9 3 7 )
|39]J.F. Kindstrand, Bion of Borysthenes. A collection of the fragments with introduction and
commentary (Uppsala, 1 9 7 6 )
and for their influence on Hellenistic philosophy, Sedley [ u | and
|4o| G. Giannantoni (ed.), Scuole socratiche minori e filosofia ellenistica (Bologna, 1 9 7 7 )
On the organization and fortunes, in the Hellenistic period, of the Platonic and
Aristotelian schools, see the outstanding studies
[41] J.P. Lynch, Aristotle's school (Berkeley/Los Angeles, 1972)
[42] J. Glucker, Antiochus ana the late Academy (Gottingen, 1 9 7 8 )
Social, political and other aspects of Hellenistic civilization can be studied in Frischer
[ 1 0 8 ] , and in
[43] P.M. Frazer, Ptolemaic Alexandria, 3 vols. (Oxford, 1972)
[44J R. Pfeiffer, A history of classical scholarship, vol. 1 (Oxford, 1 9 6 8 )
[45 j F.W. Walbank, The Hellenistic world (London, 1981)
[46] E.S. Gruen, The Hellenistic world and the coming of Rome, 2 vols. (Berkeley/Los Angeles,
1984)
On Hellenistic science, see especially Lloyd [25], and

[47] G.E.R. Lloyd, Observational error in later Greek science', in [6], 1 2 8 - 6 4
[48] G. Giannantoni, M. Vegetti (edd.), La scienza ellenistica (Naples, 1984)
[49] D.E. Hahm, 'Early Hellenistic theories of vision and the perception of colour', in P.K.
Machamer, R.G. Turnbull (edd), Studies in perception: interrelations in the history of
philosophy and science (Columbus, 1 9 7 8 ) , 6 0 - 9 5
and, for a fascinating glimpse of the level of technological sophistication reached in the
applied mechanics of the period,
[50] D. de Solla Price, Gears from the Greeks (New York, 1975)
G e n e r a l studies o f ancient scepticism
The most detailed and reliable of the comprehensive studies is

[51] M. Dal Pra, Lo scetticismo greco, 2 vols, (first publ. 1950; ed. 2, Rome/Bari, 1975)
Still valuable is the classic work by

[52] V. Brochard, Les Sceptiques grecs (first publ. 1887; ed. 2, Paris, 1923)
Other useful surveys include

[53] C.L. Stough, Greek skepticism (Berkeley/Los Angeles, 1969)
[54] J.-P. Dumont, Le Scepticisme et le phenomene (Pans, 1972)
For more specialized aspects, see

[55] G. Striker, 'Uber den Unterschied zwischen den Pyrrhoneern und den Akademikern',
Phronesis 2 6 ( 1 9 8 1 ) , 153—71
[56] F. Decleva Caizzi, 'Pirroniani ed accademici nel in secolo a. C.', in [8], 147—83
[57] A. A. Long, 'Aristotle and the history of Greek scepticism', in D.J. O'Meara (ed.), Studies
in Aristotle (Washington, D.C., 1 9 8 1 ) , 7 0 - 1 0 6
[58] M.F. Burnyeat (ed.), The skeptical tradition (Berkeley/Los Angeles, 1983)
[59] D. Sedley, 'The motivation of Greek skepticism' in [58], 0 - 3 0
[60] M.F. Burnyeat, 'The sceptic in his place and time', in R. Rorty, J.B. Schneewind, Q.
Skinner (edd.). Philosophy in history (Cambridge, 1 9 8 4 ) , 225—54
[61] M. Frede, 'The sceptic's two kinds of assent and the question of the possibility of
knowledge', in Rorty et al. (see previous entry), 2 5 5 - 7 8
(62] G. Giannantoni (ed.), Lo scetticismo antico, 2 vols. (Rome, 1981)
This last, which includes a comprehensive bibliography, is reviewed by
[63] M.R. Stopper, 'Schizzi pirroniani', Phronesis 28 (1983), 2 6 5 - 9 7
1-3 EARLY P Y R R H O N I S M
Texts and commentaries
For Pyrrho the authoritative collection of testimonia, with Italian translation and
extensive commentary, is
[64] F. Decleva Caizzi, Pirrone testimonianze (Naples, 1981)
She discusses the methodology of selecting this material in
[65] 'Prolegomeni ad una raccolta delle fonti relative a Pirrone di Elide' in [62], 9 5 - 1 2 8
For Timon of Phlius the best text, with brief annotation, is

[66) H. Lloyd-Jones and P. Parsons, Supplementum Hellenistkum (Berlin, 1981), 368-95
Useful material on Timon is also to be found in the older editions of
(67] C. Wachsmuth, Corpusculum poesis epicae ludibundae, vol. 11: De Timone Phliasio ceterisque
sillographis commentatio (Leipzig, 1 8 8 5 )
[68] H. Diels, Poetarum philosophorum fragmenta (Berlin, 1 9 0 1 )
See also, for a general study of Timon's work,

[69J A. A. Long, 'Timon of Phlius: Pyrrhonist and satirist', Proceedings of the Cambridge
Philological Society N.s. 2 4 ( 1 9 7 8 ) , 6 8 - 9 1
Detailed interpretations
Older studies of the historical Pyrrho tend to suffer from a failure to distinguish his
position from that of later Pyrrhonism. Much of value may still be found in Brochard
[52]. Later studies, all written prior to the recent Italian focus on Pyrrho, include Dal Pra
[51J, Stough [53], Dumont [54J, and
[70] L. Robin, Pyrrhon et le scepticisme grec (Paris, 1 9 4 4 )
[71] K. von Fritz, 'Pyrrhon', in Pauly-Wissowa, Real-Encyclopadie der klassischen Altertums-
wissenschaft xxiv ( 1 9 6 3 ) , cols. 8 9 - 1 0 6
[72] M. Conche, Pyrrhon ou I'apparence (Villers-sur-Mer, 1973)
The differences between Pyrrho's scepticism and that of Arcesilaus were the subject of
an important study by
[73] V. Couissin, 'L'origine et devolution de \'ίποχή\ Revue des Etudes Grecques 42 (1929),
373-97
Pyrrho's philosophy and its historical background occupy a large part of the
proceedings of a Rome conference [62], which includes a major study by
[74] G. Reale, 'Ipotesi per una nlettura della filosofia di Pirrone di Elide', 2 4 5 - 3 3 6 .
This, along with other articles in the collection, is reviewed by M.R. Stopper [63], who
is critical of the attempt to find antecedents to Pyrrho's scepticism among the
philosophers who reject the principle of non-contradiction, according to Aristotle in
Metaphysics Γ, as proposed by
[75] E. Bern, 'La critica alio scetticismo net iv libro della "Metafisica"' in [ 6 2 ] , 6 3 - 7 9
and also considered by A.A. Long [57].
On Pyrrho's ethics, see

1
[76] Μ. Pohlenz, 'Das Lebensziel der Skeptiker', Hermes 39 (1904), 1 5 - 2 9

[77] M.F. Burnyeat, 'Tranquillity without a stop: T i m o n frag. 68', Classical Quarterly N.S. 30
(1980), 8 6 - 0 3
(78) G.A. Ferrari, 'L'lmmaginc dell'equilibrio' in |62J, 3 3 7 - 7 0
On Timon's contributions to philosophical debates, see

[79] F. Decleva Caizzi, 'Timone di Fliunte: 1 frammenti 74, 75, 7 6 Diels', in F. Angeli (ed.),
La storia dellafilosofxa come sapere critico: studi offerti a Mario Dal Pra (Milan, 1 9 8 4 ) , 9 2 -
105
B a c k g r o u n d studies
On the origins of the 'no more' formula, see

[8o| P. De Lacy, Όύ μάλλον and the antecedents of ancient scepticism', Phronesis 3 (1958),
59-71
[81] A. Graeser, 'Demoknt und die skeptischc Formel', Hermes 9 6 (1970), 3 0 0 - 1 7
On Pyrrho and Democritus more specifically, see

[82] F. Decleva Caizzi, 'Pirronee Democrito - gli atomi: un "mito"?', Elenchos 5 (1984), 3 -
21
On the Cynic background, see Long [69], 7 1 - 7 , Kindstrand I 3 9 ] , and

[83( A. Brancacci, 'La filosofia di Pirrone e le sue relazioni con il cinismo', in [62], 2 1 3 - 4 2
[84] F. Decleva Caizzi, 'Τϋφος: contributo alia storia di un concetto', Sandalion 3 (1980), 5 3 -
66
On Pyrrho's possible indebtedness to Indian thought, see
(85) A.M. Frenkian, 'Der gnechische Skcptizismus und die indische Philosophic', Biblioteca
Classica Orientalis 4 (1958), 2 1 1 - 5 0
[86] E. FlintorT, 'Pyrrho and India', Phronesis 25 (1980), 8 8 - 1 0 8
For Pyrrho's and Timon's background, see also Hirzel [30] and
[87] H. Kruger, 'Der Ausgang der antiken Skepsis', Archiv fur Ceschichle der Philosophic 36
(1925), 100-16
[88] G.A. Ferrari, 'Due fonti sullo scetticismo antico: Diog. La. ix 6 6 - 1 0 8 ; Eus. Praep. ev. xiv
18, 1 - 2 0 ' , Studi Italiani di Filologia Classica 4 0 (1968), 2 0 0 - 2 4
On the relation of Pyrrho to philosophical successions, see Glucker (42J, and

Giannantom's introductory paper in his [62], 1 3 - 3 4 .
4-25 EPICUREANISM
General
[89] C. Bailey, The Greek atomists and Epicurus (Oxford, 1 9 2 8 )

[90] E. Bignone, L'Aristotele perduto e la formazione filosofica di Epicuro, 2 vols. (Florence,
1936). This massive work contains many valuable insights in spite of the author's
excessive interest in establishing the influence of Aristotle's lost works.
[91] N.W. de Witt, Epicurus and his philosophy (Minneapolis, 1954); chiefly useful for its
study o f the organization o f the Epicurean school
[92] W . Schmid, Eptkur, in Reallexikon fur Antike und Chrislentum ν (1961), 6 8 1 - 8 1 9
[93] Β . Farrington, The faith of Epicurus ( L o n d o n , 1 9 6 7 ) ; a Marxist interpretation
[94] H . Steckel, 'Epikuros', in P a u l y - W i s s o w a , Real-Encyclopadie, suppl. x i (Stuttgart, 1 9 6 8 ) ,
cols. 5 7 9 - 6 5 2
[95] J . M . Rist, Epicurus: an introduction ( C a m b r i d g e , 1972)
[96] D . Pesce, Saggio su Eptcuro (Rome/Ban, 1974)
[97] D . Pesce, lntroduzione a Epicuro (Rome/Ban, 1980)
T h r e e major anthologies o f w o r k on Epicurus are

[98] Association Guillaume B u d e , Actes du VIII' congres (Paris, 1969)
[99] J . Bollack, A. Laks (edd.), Etudes sur t'epicurisme antique, in Cahiers de Philologie 1 (1976)
[100] ΣΥΖΗΤΗΣΙΣ. Studi suil'epicureismo greco e latino offerti a Marcello Gigante, 2 vols.
(Naples, 1 9 8 3 ) ; vol. 2 contains an excellent bibliographical survey
For an earlier critical bibliography, see
[101] H . M e t t e , 'Epikuros 1 9 6 3 - 1 9 7 8 ' , Lustrum 21 ( 1 9 7 8 ) , 4 5 - 1 1 6
T h e articles o f t w o eminent scholars are collected in
[102] C . Diano, Scritti epicurei (Florence, 1974)

[103] R. Philippson, Studten zu Epikur und den Epikureern, ed. C.J. Classen (Hildesheim, 1983)
Various historical aspects o f Epicureanism are dealt with in

(104J D. Sedley, 'Epicurus and his professional rivals', in [ 9 9 ] , 119—59
(105J D . Sedley, 'Epicurus and the mathematicians o f Cyzicus', Cronache Ercolanesi 6 (1976),
23-54
[106] M. Gigante, Scetticismo e epicureismo (Naples, 1981)
[107] D . F o w l e r , review o f ( 1 0 6 ] , in Oxford Studies in Ancient Philosophy 2 (1984), 2 3 7 - 6 7
(108] B . Frischer, The sculpted word: Epicureanism and philosophical recruitment in ancient Greece
( B e r k e l e y / L o s Angeles, 1982)
[109] D . C l a y , ' E p i c u r u s in the a r c h i v e s o f A t h e n s ' , Hesperia suppl. 19 ( 1 9 8 2 ) , 1 7 - 2 6
[ n o ] P . M . H u b y , 'Epicurus' attitude to D e m o c r i t u s ' , Phronesis 23 ( 1 9 7 8 ) , 8 0 - 6
[ i n ] G. A r n g h e t t i , ' U n passo dell' opera "Sulla n a t u r a " di E p i c u r o , D e m o c n t o , e C o l o t e ' ,
Cronache Ercolanesi 9 (1979), 5 - 1 0
For the location o f the Epicurean Garden, as represented in vol. 1, 4, see
[112] G . W . Dontas, Εικονιστικά Β ' , Archaiologikon Deltion 26 ( 1 9 7 1 ) , 16—33
For prominent Epicureans at R o m e , see

[113] A . D . M o m i g l i a n o , r e v i e w o f Science and politics in the ancient world by B . Farrington,
Journal of Roman Studies 31 ( 1 9 4 1 ) , 1 4 9 - 5 7 , repr. in his Secondo contributo alia storia
degli studi classici (Rome, i960)
[114] P. Grimal, 'Les elements philosophiques dans 1'idee de m o n a r c h i c a R o m e a la fin de la
Republique', in [8], 2 3 3 - 8 1
T e x t s , commentaries and translations
T h e fundamental collection o f Epicurean material is still
[115] H. Usener, Epuurea (Leipzig, 1887)

Other valuable editions of the primary texts arc
[i i6| P. von der M u h l l , Epicurus. Epistulae tres et ratae sententiae (Leipzig, 1 9 2 3 )
[117] C Bailey, Epicurus. The extant remains (Oxford, 1 9 2 6 )
jnSj C. Diano, Epicuri ethua et epistulae (Florence, 1 9 4 6 , repr. 1974); also contains many
fragments
The only comprehensive edition of Epicurus' own surviving work, including the
papyrus fragments omitted by Usener [115], is
[119] G. Arrighetti, Epicuro opere (first publ. Turin, i 9 6 0 ; ed. 2, 1973)
There is also an Italian translation, with commentary, of all the surviving works and
important testimonia,
[120] M. Isnardi Parente, Opere di Epicuro (Turin, 1 9 7 4 )
and another important annotated Italian translation is
[ t 2 i j E. Bignone, Epicuro, opere,frammenti, testimonianze (Ban, 1 9 2 0 )
Four editions by the idiosyncratic Lille school are

[122) J. Bollack, M. Bollack, H. Wismann, La Leltre d'Epicure (Pans, 1971): the Letter to
Herodotus
I 1 2 3 ] J. Bollack, La Penseeduplaisir. Epicure: texles moraux, commentaires (Pans, 1 9 7 5 ) : the Letter
to Menoeceus, and other ethical writings
[124] J. Bollack, A. Laks, Epicure a Pythocles (Cahiers de Philologie 3, Lille, 1 9 7 8 )
[125J A. Laks, 'Edition critique et commentee de la "vie d'Epicure" dans Diogene Laerce (x,
1-34)', m [99], 1 - 1 1 8
Editions o f papyrus fragments o f Epicurus, On nature
[126) D. Sedley, 'Epicurus, On nature book xxvm', Cronache Ercolanesi 3 ( 1 9 7 3 ) , 5 - 8 3

I 1 2 7 ] C. Millot, 'Epicure de la nature livre xv', Cronache Ercolanesi 7 ( 1 9 7 7 ) , 9 - 3 9
[ 128J G. Leone, 'Epicuro, Della natura, libro χιν', Cronache Ercolanesi 14 ( 1 9 8 4 ) , 1 7 - 1 0 7
For differing views on the structure of Epicurus' major work, On nature, see
[ 129] G. Arrighetti, 'L'opera "Sulla natura" di Epicuro', Cronache Ercolanesi 1 (1971), 4 1 - 5 6
(130] G. Arrighetti, 'L'opera "Sulla natura" e le lettere di Epicuro a Erodoto e Pitocle',
Cronache Ercolanesi 5 (1975), 3 9 - 5 1
[13 ij D. Sedley, 'The structure of Epicurus' On nature', Cronache Ercolanesi 4 (1974), 8 9 - 9 2
[132] D. Sedley, 'The character of Epicurus' On nature', Atti del XVII congresso internazionale di
papirologia (Naples, 1 9 8 4 ) , 3 8 1 - 7
A magnificent tool of research, which indexes much of the papyrological material and
the secondary sources, is
[133] H. Usener, Glossarium Epicureum, ed. by M. Gigante, W. Schmid (Rome, 1 9 7 7 )
Other early Epicureans
[ [34.J F. Longo Auricchio, 'La scuola di Epicuro', Cronache Ercolanesi 8 (1978), 2 1 - 3 7

I 1 3 5 ) A. Koerte, Metrodori Epicurei Jragmenta. Jahrbucher fur Classische Philologie, suppl. 17
(.980)
1136] A. Vogliano, 'Frammento di un nuovo "gnomologium epicureum" ', Studi Italiani di
Filologia Classica 13 ( 1 9 3 6 ) , 2 6 8 - 8 1
[|J7| Κ. K r o h n , Der Epikureer Hermarchos (Berlin, 1871)
[ 11«| W . C r o n e r t , Kolotes und Menedemos (Leipzig, 1 9 0 6 ) , a study which also includes valuable
papyrological material on early Hellenistic philosophers in general
(139] R. W e s t m a n , Plutarch gegen Kolotes, in Acta Philosophica Eenmca 7 (Helsinki, 1955)
[140] A. Angeli, Ί f r a m m c n t i di I d o m e n e o di L a m p s a c o ' , Cronache Ercolanesi 11 ( 1 9 8 1 ) , 4 1 -
101
(141] G. Indelli, Polislrato sui disprezzo irrazionale delle opinion! popolari (Naples, 1978)
For our o w n view on Polystratus' target, see
[142] D. Sedley, review o f [ 1 4 1 ] in Classical Review n.s. 33 ( 1 9 8 3 ) , 3 3 5 - 6
E p i c u r e a n s o f 2 n d a n d 1st c e n t u r i e s B.C.
[143] V. de Falco, L'Epicureo Demetrio Lacone (Naples, 1923)

[144] C . Romeo, 'Demetrio Lacone sulla grandezza del sole ( P H e r c . 1013)', Cronache
Ercolanesi 9 (1979), 11-35
[145] E. Puglia', ' N u o v e letture nei P H e r c . 1012 e 1 7 8 6 ( D e m e t n t Laconis opera incerta)',
Cronache Ercolanesi 10 ( 1 9 8 0 ) , 25—5 3
1146] A. Angeli, M. C o l a i z z o , Ί f r a m m e n t i di Z e n o n e sidonio'. Cronache Ercolanesi 11 ( 1 9 8 1 ) ,
47-133
T h e recent spate o f w o r k on Philodemus has produced a range o f editions and studies

t o o extensive to c o v e r fully here, but see especially the seminal contributions and
bibliography in
[147] M . Gigante, Ricerche filodemee (ed. 2, Naples, 1983)
For works by Philodemus o f p r i m a r y relevance to this sourcebook, see Philippson [ 2 4 0 ] ,

Henrichs ( 5 2 9 ] , Sedley [24.31, and
[148] T . G o m p e r z , Philodem, iiber Frommigkeit (Leipzig, 1866)
[149] W . Scott, Fragmenta Herculanensia ( O x f o r d , 1885), in which several i m p o r t a n t papyrus
texts are edited
[τ50] A. Olivieri, Philodemi Περί παρρησίας libellus (Leipzig, 1914)
11S11 H. Diels. Philodemos uher die Goner (hies. 1,}), Abh. Preuss. Akad. Wiss. 1 9 1 5 - 1 6 (Berlin,
1916-17)
I 1 5 2 ] P. and E. D e L a c y , Philodemus, On methods of inference (ed. 2, Naples, 1978)
For an accessible survey o f P h i l o d e m u s ' w o r k on literary themes, see

[153] A . A . L o n g , in Cambridge history of classical literature, vol. 1 Greek literature (Cambridge,
1985), 6 2 8 - 3 0 , 8 4 2 - 3
Lucretius
T h e standard text and c o m m e n t a r y on the whole o f De rerum natura is still the

m o n u m e n t a l , if s o m e w h a t dated, w o r k by
1 1 5 4 ] C . Bailey, Tin Lucreti Can De rerum natura libri sex, 3 vols. ( O x f o r d , 1947)
N o t e that this supersedes Bailey's O x f o r d Classical T e x t (ed. 2, 1 9 2 2 ) . For a m o r e recent
text, with excellent translation and valuable annotation, see
[155] W . H . D . Rouse, Lucretius De rerum natura, revised with new text, introduction, notes,
and index by M . F Smith. L o e b Classical Library ( C a m b r i d g e , M a s s / L o n d o n . 1975)
T h e following are also valuable
[156) H . A . J . M u n r o , c o m m e n t a r y only (ed. 4, L o n d o n , 1900)
[157] A. E r n o u t , L. R o b i n , c o m m e n t a r y only, 3 vols. (Paris, 1 9 2 5 - 8 )
[ 1 5 8 J J . M a r t i n , critical text only (Leipzig, 1934)
1159] R. Heinze, text and c o m m e n t a r y on book 3 (Leipzig, 1897)
[160] E.J. K e n n e y , text and c o m m e n t a r y on b o o k 3 ( C a m b r i d g e , 1971)
For studies o f Lucretius' treatment o f Epicureanism, see Konstan ( 2 5 3 ] , and

(161] P. B o y a n c e , Lucrece et I'epicurisme (Pans, 1963)
j 162] D . C l a y , Lucretius and Epicurus (Ithaca/London, 1983)
and the a n t h o l o g y o f articles

[163] O . Gigon (ed.), Lucrece. Fondation Hardt, Entretiens sur l'antiquite classique xxiv
(Vandoeuvres—Geneva, 1978)
O t h e r valuable studies include

( 1 6 4 ! G. Giussam, Studi lucreziani (Turin, 1896)
j 165] G. Muller, Die Darstellung der Kinetik hex Lukrez (Berlin, 1959)
1166] K. Sallmann, 'Studien zum philosophischen NaturbegrifF der R o m e r mit besonderer
Beriichsichtigung des L u k r e z ' , Archiv fur Begriffsgeschichte 7 (1962), 1 4 0 - 2 8 4
[ 167J D . W e s t , 'Lucretius' m e t h o d s o f a r g u m e n t ' , Classical Quarterly N . s . 25 ( 1 9 7 $ ) , 9 4 ~ i 16
[168] D.J. Furley, 'Lucretius and the Stoics', Bulletin of the Institute of Classical Studies 13 ( 1 9 6 6 ) ,
13-33
w h o s e scepticism about Lucretius' interest in the Stoics is contested by
[ 169J J . S c h m i d t , Lukrez und die Stoiker. Quellen und Untersuchungen zu De rerum natura
(Marburg, 1975)
Diogenes o f Oenoanda
T h e standard text o f fragments discovered prior to 1970 is

[170] C . W . C h i l t o n , Diogenes Oenoandensis (Leipzig, 1 9 6 7 )
For c o m m e n t a r y and translation o f these, see
[171] C . W . C h i l t o n , Diogenes of Oenoanda. The fragments ( L o n d o n / N e w Y o r k / T o r o n t o , 1971)
For another edition o f the same material, see

[172] A. Gnlli, Diogenis Oenoandensis fragmenta (Milan, i 9 6 0 )
T h e n e w fragments are published as follows:

I173] M . F . Smith, ' F r a g m e n t s o f Diogenes o f O e n o a n d a discovered and rediscovered',
American Journal of Archaeology 7 4 ( 1 9 7 0 ) , 5 1 - 6 2 (new frr. 1 - 4 )
[174] M . F . Smith, ' N e w fragments o f Diogenes o f O e n o a n d a ' , American Journal of Archaeology
75 ( i 9 7 i ) , 3 5 7 - 8 9 (new frr. 5 - 1 6 )
[175] M . F . Smith, ' T w o n e w fragments o f Diogenes o f O e n o a n d a ' , Journal of Hellenic Studies
9 2 ( 1 9 7 2 ) , 1 4 7 - 5 5 (new frr. 1 7 - 1 8 )
[176] M . F . Smith, ' N e w readings in the text o f Diogenes o f O e n o a n d a ' , Classical Quarterly
N . s . 22 ( 1 9 7 2 ) , 1 5 9 - 6 2 (new frr. 1, 2, 7)
[177] D . C l a y , 'Sailing t o Lampsacus: Diogenes o f O e n o a n d a , N e w F r a g m e n t 7', Greek,
Roman and Byzantine Studies 14 ( 1 9 7 3 ) , 4 0 - 5 9
1178] M . F . Smith, Thirteen new fragments of Diogenes of Oenoanda, in Denkschrift Akad. Wien
117 ( 1 9 7 4 ) (new frr. 1 9 - 3 1 )
[179] M . F . Smith, 'Seven n e w fragments o f Diogenes o f O e n o a n d a ' , Hermathena 118 ( 1 9 7 4 ) ,
1 1 0 - 2 9 (new frr. 3 2 - 8 )
[180] M . F . S m i t h , ' M o r e n e w fragments o f Diogenes o f O e n o a n d a ' , in [ 9 9 ] , 279—318 (new
frr. 3 9 - 5 1 )
[181] A. Laks, C . Millot, ' R e e x a m e n de quelques fragments de D i o g e n e d ' O e n o a n d a sur
F a m e , la connaissance et la fortune', in [ 9 9 ] , 3 2 1 - 5 7
[182] A. B a n g a z z i , 'Sui nuovi f r a m m e n t i di D i o g e n e d'Enoanda', Prometheus 3 (1977), 1-20,
97-111
[183] G. Arrighetti', Ί1 n u o v o D i o g e n e di Enoanda', Atene e Roma N . s . 23 ( 1 9 7 8 ) , 1 6 1 - 7 2
(184] M . F . S m i t h , ' D i o g e n e s o f O e n o a n d a , N e w F r a g m e n t 2 4 ' , American journal of Philology
99 (1978) 3 2 9 - 3 1
[185) M . F . Smith, 'Fifty-five n e w fragments o f Diogenes o f O e n o a n d a ' , Anatolian Studies 28
( 1 9 7 8 ) , 3 9 - 9 2 (new frr. 5 2 - 1 0 6 )
[186] M . F . Smith, 'Eight n e w fragments o f Diogenes o f O e n o a n d a ' , Anatolian Studies 29
( 1 9 7 9 ) , 6 9 - 8 9 (new frr. 1 0 7 - 1 4 )
[187] M . F . Smith, ' D i o g e n e s o f O e n o a n d a , new fragments 1 1 5 - 1 2 1 ' , Prometheus 8 (1982),
193-212
[188] R. W e s t m a n , ' Z u einigen n e w fragments des Diogenes von O i n o a n d a ' , in [ 1 0 0 ] , 3 7 4 - 8 4
[189] M . F . Smith, ' D i o g e n e s o f O e n o a n d a , n e w fragments 1 2 2 - 1 2 4 ' , Anatolian Studies 34
(1984), 4 3 - 5 7
For details o f other w o r k on Diogenes o f O e n o a n d a , see
[190] M . F . Smith's bibliography in [ioo|, 6 8 3 - 9 5
4—15 E p i c u r e a n p h y s i c s
4—5 First principles

See C l a y [ 1 6 2 ] , Asmis [ 2 2 5 ] , and
[191] D. C l a y , 'Epicurus' last will and testament', Archiv fur Geschichte der Philosophic 55
(1973). 2 5 2 - 8 0
[192] J . B r u n s c h w i g , ' [ . ' a r g u m e n t d'Epicure sur 1'immutabilite du tout', in Permanence de la
philosophic melanges ofjerts a Joseph Moreau (Neuchatel, 1977), 1 2 7 - 5 0
[193] F. Solmsen, 'Epicurus o n void, m a t t e r and genesis', Phronesis 22 ( 1 9 7 7 ) , 2 6 3 - 8 1 , repr. in
[29] in, 3 3 3 - 5 1
5—6. il Void and motion
O n the c o n c e p t o f void, see Solmsen [ 1 9 3 ] , and

[194] F. A d o r n o , ' E p i c u r o : Epistola a Erodoto 3 9 , 7 - 4 0 , 3 ' , Elenchos 1 (1980), 2 4 5 - 7 5
(195] B . I n w o o d , ' T h e origin o f Epicurus' concept o f void', Classical Philology 76 (1981), 2 7 3 -
85
[196] D. Sedley, ' T w o conceptions o f v a c u u m ' , Phronesis 27 (1982), 1 7 5 - 9 3
O n the relationship o f m o t i o n to void, see Muller [ 1 6 5 ] , I n w o o d [ 1 9 5 ] , and
[197] D.J. Furley, 'Aristotle and the atomists on m o t i o n in a void', in P . K . M a c h a m e r , R G.

Turnbull (edd.), Motion and time, space and matter: interrelations in the history and
philosophy of science (Columbus, 1976), 8 3 - 1 0 0
[198] J . M a u , ' R a u m und B e w e g u n g : zu Epikurs B r i e f zu H e r o d o t 6 0 ' , Hermes 82 ( 1 9 5 4 ) , 1 3 -
24
7 Secondary attributes, time, etc.
T h e Lucretius t e x t , 7 A , has been m u c h discussed by editors, and in a helpful note by

[199] K. Wellesley, 'Lucretius 1 . 4 6 9 - 7 0 ' , Classical Review N . s . 13 ( 1 9 6 3 ) , 1 6 - 1 7
O n the Epicurean treatment o f time, cf. Sorabji [ 2 2 ] , and
[200] D . Puliga, 'χρόνος e θάνατος in E p i c u r o ' , Elenchos 4 (1983), 2 3 5 - 6 0
and the Epicurean papyrus t e x t discussed in
[ 2 0 1 ] R. Cantarella, G. Arrighetti, Ί1 libro " S u l t e m p o " (Pap. H e r e . 1 4 1 3 ) dell' opera di
E p i c u r o "Sulla n a t u r a ' " , Cronache Ercolanesi 2 (1972), 5-46
[202] M . Isnardi Parente, 'χρόΐΌϊ ίπινοούμενος e χρόνος ού νοούμενος in E p i c u r o P a p . Here.
1 4 1 3 ' , Parola del Passato 167 (1976), 1 6 8 - 7 5
8 Atoms
Sec L e o n e [ 1 2 8 ] for Epicurus' critique o f Plato's t h e o r y o f the elements; and for s o m e
useful cautionary remarks about an Epicurean ' m o l e c u l a r ' t h e o r y , see
[203] R . B . T o d d , review o f L o n g [ 3 ] , Phoenix 29 ( 1 9 7 s ) . 2 9 5 - 9
9 Minimal parts
Epicurus' theory has been m o s t illuminatingly discussed by
[204] D.J. Furley, Two studies in the Greek atomists (Princeton, 1967)
O t h e r contributions include K r a m e r [ 1 2 ] , Sorabji [ 2 2 ] , Sedley [ 1 0 5 ] , Mueller [ 6 5 2 ] , and

[205J J . M a u , Zum Problem des Infinite'simalen bei den antiken Alomisten (Berlin, 1 9 5 4 )
[206] D. Konstan, ' P r o b l e m s in Epicurean physics', Isis 70 ( 1 9 7 9 ) , 3 9 4 ~ 4 ΐ 8 , repr. in J . P .
A n t o n , A. Preus (edd.), Essays in ancient Greek philosophy 11 (Albany, 1 9 8 3 ) , 4 3 1 - 6 4
[207] D . Konstan, 'Ancient a t o m i s m and its heritage: minimal parts', Ancient Philosophy 2
(1982), 6 0 - 7 5
and the u n o r t h o d o x view o f
[208] G. Vlastos, ' M i n i m a l parts in Epicurean a t o m i s m ' , Isis 56 ( 1 9 6 5 ) , 1 2 1 - 4 7
For D i o d o r u s C r o n u s ' t h e o r y o f minimal parts, cf. Sedley [ 1 1 ] , Giannantoni [36], and
[209] N . D e n y e r , ' T h e a t o m i s m o f Diodorus C r o n u s ' , Prudentia 13 ( 1 9 8 1 ) , 3 3 - 4 5
10 Infinity
[ 2 1 0 ] D.J. Furley, 'Aristotle and the atomists o n infinity', in I. D u r i n g (ed.), Naturphilosophie
bei Aristoteles und Theophrast (Heidelberg, 1 9 6 9 ) , 8 5 - 9 6
[ 2 1 1 ] D.J. Furley, ' T h e Greek t h e o r y o f the infinite universe', Journal of the History of Ideas 42
(1981), 5 7 1 - 8 5
[ 2 1 2 ] H . B . Gottschalk, 'Lucretius 1 . 9 8 3 ' , Classical Philology 70 ( 1 9 7 5 ) , 4 2 - 4
[ 2 1 3 ] I. Avotins, ' O n s o m e Epicurean and Lucretian a r g u m e n t s for the infinity o f the
universe', Classical Quarterly N . s . 33 ( 1 9 8 3 ) , 4 2 1 - 7
[ 2 1 4 ] D . K o n s t a n , ' E p i c u r u s on " u p " and " d o w n " (Letter to Herodotus 60)', Phronests 17(1972).
269-78
13 Anti-teleology
For Epicurus' doctrines concerning nature, chance and teleology, see Schnjvers [ 2 4 7 ] .
and
[ 2 1 5 ) F. Solmsen, 'Epicurus and cosmological heresies', American Journal of Philology 72 (195 >)·
1 - 2 3 , repr. in his [29] 1, 4 6 1 - 8 3
| 2 i 6 ] F. Solmsen, 'Epicurus on the g r o w t h and decline o f the c o s m o s ' , American Journal of
Philology 74 ( 1 9 5 3 ) , 3 4 - 5 ' . rcpr. 111 his |2y) 1, 484 501
[ 2 1 7 ] P. De Lacy, 'Limit and variation in the Epicurean philosophy'. Phoenix 23 (1909), 1 0 4 -
13
[ 2 1 8 ) J . M o r e a u , ' L c m c c a n i s m e cpicurien et l'ordre de la nature', Les Eludes Philosophises 30
(1975), 467-86
[ 2 1 9 ] A . A . L o n g , ' C h a n c e and natural law in Epicureanism', Phronesis 22 (1977), 6 - « K 3
14 Soul
T h e fullest m o d e r n discussion is
[220] G . B . Kerferd, 'Epicurus' doctrine o f the soul', Phronesis 16 ( 1 9 7 1 ) , 8 0 - 9 6
15 Sensation etc.
For the mechanisms o f sense-perception, sleep and dreaming, see Asmis [ 2 2 5 ] , H a h m

[49], and
J 2 2 i j P . H . Schrijvers, 'La pensee d'Epicure et dc Lucrece sur le s o m m e i l ' , 111 [99], 2 2 9 - 5 9

[222] D. C l a y , ' A n Epicurean interpretation o f dreams', American Journal of Philology 101
(1980), 3 4 2 - 6 5
[ 2 2 3 ] I. Avotins, ' A l e x a n d e r o f Aphrodisias on vision in the atomists'. Classical Quarterly N.S.
30 ( 1 9 8 0 ) , 4 2 9 - 5 4
[224] E. Asmis, 'Lucretius' explanation o f m o v i n g dream figures at 4 . 7 6 8 - 7 6 ' , American
Journal of Philology 102 ( 1 9 8 1 ) , 1 3 8 - 4 5
16-19 Epicurean epistemology
T h e most c o m p r e h e n s i v e and scholarly treatment o f this topic is

[ 2 2 5 ] E. Asmis, Epicurus' scientific method (Ithaca/London, 1984)
For earlier accounts, cf. especially Bailey [89], and

[226] F. M e r b a c h , De Epicuri canonica (Leipzig, 1909)
16 Sensation
T h e thesis that all impressions are true is interestingly discussed by

[ 2 2 7 ] G. Striker, 'Epicurus on the truth o f sense impressions', Archiv fur Ceschichte der
Philosophic 59 ( 1 9 7 7 ) , 1 2 5 - 4 2
although our o w n interpretation o w e s m o r e to
(228) C . C . W . T a y l o r , " ' A l l perceptions arc t r u e ' " , in [ |, 5 105-24
Epicurus' reaction to scepticism is e x a m i n e d by Gigante [ 1 0 6 ] , F o w l e r 1 1 0 7 j , and

[229I M . F . B u r n y e a t , ' T h e upside-down b a c k - t o - f r o n t sceptic o f Lucretius iv 4 7 2 ' , Philologus
122 (1978), 1 9 7 - 2 0 6
Further aspects arc treated in
[230] F. Solmsen, Άϊσθησις in Aristotelian and Epicurean t h o u g h t ' , 111 his [29I 1, 6 1 2 - 3 3
( 2 3 1 J W . Detel, 'Αϊσθησις und λογισμός: zwci P r o b l e m e der epikureischen M e t h o d o l o g i e ' ,
Archiv fur Ceschichte der Philosophic 57 (>975). 2 1 - 3 5

[ 2 3 2 ] A . A . L o n g , 'Aisthesis, prolepsis, and linguistic theory in Epicurus', Bulletin of the Institute
of Classical Studies 18 ( 1 9 7 1 ) , 1 1 4 - 3 3
[ 2 3 3 ] E . N . Lee, ' T h e sense o f an object: Epicurus on seeing and hearing', in P . K . M a c h a m c r ,
R . G . Turnbull ( e d d ) . Studies in perception ( C o l u m b u s , 197K), 2 7 - 5 9
1
I234] D . K . Glidden, 'Epicurus on self-perception', American Philosophical Quarterly 16 ( 1 9 7 9 ) ,

297-306
[ 2 3 5 ] D . K . Glidden, 'Sensus and sense perception in the De rerum natura', California Studies in
Classical Antiquity 12 ( 1 9 8 1 ) , 1 5 5 - 8 1
[236] D. Sedley, 'Epicurus on the c o m m o n sensibles', in [28]
17 The criteria of truth
O n the Epicurean criteria, especially ' p r e c o n c e p t i o n ' , see L o n g [ 2 3 2 ] , Sedley [ 1 2 6 ] ,

Striker [9], and
[ 2 3 7 ] A. M a n u w a l d , Die Prolepsislehre Epikurs (Bonn, 1972)
[238] V . G o l d s c h m i d t , ' R e m a r q u e s sur l'origine e p i c u n e n n e de la prenotion', in [ 4 1 1 ] , 1 5 5 - 6 9
[239I D . K . Glidden, 'Epicurean prolepsis', in Oxford Studies in Ancient Philosophy 3 (1985),
175-218
See Striker [9], D e L a c y [ 1 5 2 ] , Asmis [ 2 2 5 ] , and
I240J R. Philippson, De Philodemi libro qui est Περί σημείων καί σημειώσεων (Berlin, 1 8 8 1 )
[ 2 4 1 ] D.J. Furley, ' K n o w l e d g e o f a t o m s and void in Epicureanism', i n J . P . A n t o n , G . L . Kustas
(edd.), Essays in ancient Greek philosophy 1 (Albany, 1 9 7 1 ) - 6 0 7 - 1 9
[242] A. Wasserstein, 'Epicurean science', Hermes 106 ( 1 9 7 8 ) , 4 8 4 - 9 4
I243I D . Sedley, ' O n signs', in [6], 2 3 9 - 7 2
For Epicurus' idiosyncratic doctrine on the size o f the sun, see Sedley [ 1 0 5 ] , R o m e o [ 1 4 4 ]
19 Language
Epicurus' theory o f the origin o f language has been m u c h discussed. See especially
Giussani [ 1 6 4 ) , C o l e [ 2 7 3 ] , Sedley [ 1 2 6 ] , Glidden [ 2 3 4 ] , and
[244] G. Vlastos, ' O n the prehistory in D i o d o r u s ' , American Journal of Philology 67 ( 1 9 4 6 ) , 5 1 -
9
[245] H . D a h l m a n n , De philosophorum graecorum sententiis ad loquellae originem pertinentibus
capita duo (Leipzig, 1 9 2 8 )
[246] C . W . C h i l t o n , ' T h e Epicurean theory o f the origin o f language', American Journal of
Philology 83 ( 1 9 6 2 ) , 1 3 9 - 6 7
(247] P . H . Schrijvers, 'La pensee de Lucrece sur f o r i g i n e du langage', Mnemosyne 27 (1974).
337-64
[248] J . B r u n s c h w i g , 'Epicure et le problerne du langage p n v e ' . Revue des Sciences Humaines 43
(1977), 157-77
O n the relation o f language to epistemology, see L o n g [ 2 3 2 ] , M a n u w a l d [ 2 3 7 ] , Sedley

[ 1 2 6 ] , Asmis [ 2 2 5 ] , and
(249) P H . D e L a c y , ' T h e Epicurean analysis o f language', American Journal of Philology 60
(i939). 8 5 - 9 2
I250] D . K . Glidden, 'Epicurean semantics', in [ i o o j , 185-226
20-5 E p i c u r e a n ethics
For general treatments, see Bailey 189], Rist [ 9 5 ] , L o n g [ 3 ] , Pesce [97]. Ethics and moral
p s y c h o l o g y are treated in m o r e detail by
I 2 5 1 ] M . G u y a u , La Morale d'Epicure el ses rapports avec les doctrines contemporaines (ed. 5, Pans,
.910)
[252] Η . Steckel, Epikurs Prinzip der Einheit von Schmerzlosigkeit und Lust ( G o t t i n g e n , i960)
I 2 5 3 ] D . Konstan, Some aspects of Epicurean psychology (Leiden, 1973)
and with e n o r m o u s learning in D i a n o [ 1 0 2 ] , o f which w e cite separately
( 2 5 4 ] C . D i a n o , ' N o t e epicuree', Studi Italiani di Filologia Classica 12 ( 1 9 3 5 ) , 6 1 - 8 6 , 2 3 7 - 8 9
20 Free will
I m p o r t a n t studies include G u y a u [ 2 5 1 ] and Bailey [8yj, but n e w precision was injected

into the discussion by Furley's study in [ 2 0 4 ) . In his w a k e , recent contributions have
included L o n g [3) and
[255] I. Avotins, ' T h e question o f mens in Lucretius 2 . 2 8 9 ' , Classical Quarterly N.s. 2 9 ( 1 9 7 9 ) ,
95-100
{ 2 5 6 ] M . Isnardi Parente, 'Stoici, epicurei e ll " m o t u s sine c a u s a " ', Rivista Critica di Storia delta
Filosofia 35 ( 1 9 8 0 ) , 2 3 - 3 1
I 2 5 7 ] K. Kleve, 'Id facit exiguum clinamen', Symholae Osloenses 55 ( 1 9 8 0 ) , 2 7 - 3 0
[ 2 5 8 ] D . F o w l e r , 'Lucretius on the clinamen and " f r e e w i l l " (11 2 5 1 - 9 3 ) ' , in ( 1 0 0 ] , 3 2 9 - 5 2
( 2 5 9 ) T . J . Saunders, 'Free will and the a t o m i c swerve in Lucretius', Symholae Osloenses 59
(1984), 3 7 - 5 9
O u r o w n view is m o r e fully developed in
|26o] D. Sedley, ' E p i c u r u s ' refutation o f determinism', in |IOO|, 1 1 - 5 1
F o r an excellent critique o f c u r r e n t scholarship on the m a t t e r , t o g e t h e r w i t h a novel

interpretation, cf.
[ 2 6 1 ] W . G . E n g l e r t , Epicurus on the swerve and voluntary action (Atlanta, G e o r g i a , 1987)
F o r a useful assessment o f Epicurus' historical i m p o r t a n c e on this issue, cf.
[262] P . M . H u b y , ' T h e first discovery o f the freewill p r o b l e m ' . Philosophy 42 ( 1 9 6 7 ) , 3 5 3 - 6 2
21, 25 Pleasure, tranquillity
O n pleasure and the foundations o f Epicurean ethics, cf. G o s l i n g / T a y l o r [ 1 9 ) , and

[ 2 6 3 ! J . B r u n s c h w i g , ' T h e cradle a r g u m e n t in Epicureanism and Stoicism', in [7|, 1 1 3 - 4 4
J264I J . M . Rist, 'Pleasure: 3 6 0 - 3 0 0 B . C . ' , Phoenix 28 ( 1 9 7 4 ) , 167-79
[265] P. Merlan, Studies in Epicurus and Aristotle (Wiesbaden, i 9 6 0 ) , chapter 1
[266] G. Giannantoni, Ί1 piacere cinetico ncll' etica epicurea', Elenchos 5 (1984), 2 5 - 4 4
[267] M . Hossenfelder, 'Epicurus: hedonist m a l g r e lui', in [7], 2 4 5 - 6 3
O n tranquillity, and the value o f philosophy, cf.

( 2 6 8 ) D. C l a y , 'Epicurus' Κυρία Δόξα x v n ' , Greek, Roman and Byzantine Studies 13 ( 1 9 7 2 ) ,
59-66
[ 2 6 9 ] A. Gnlli, 'ΔΙΑΘΕΣΙΣιη E p i c u r o ' , in [ 1 0 0 ] , 9 3 - 1 0 9
[ 2 7 0 ] M . N u s s b a u m , ' T h e r a p e u t i c a r g u m e n t s : Epicurus and Aristotle', in [ 7 ] , 3 1 - 7 4
[271] M . Gigante, 'Philosophia medicans in F i l o d e m o ' , Cronache Ercolanesi 5 (1975), 53-61
22 Society
O n friendship and society, cf.
I272J R. Philippson, 'Die Rcchtsphilosophic der Epikureer', Archiv fur Ceschichte der
Philosophic 23 ( 1 9 1 0 ) , 2 8 9 - 3 3 7 , 4 3 3 - 4 6 = 1103), 2 7 - 8 9
[273] T . C o l e , Democritus and the origins of Greek anthropology (Cleveland, 1967)
[274] J Bollack, 'Les m a x i m e s de 1'amitie', in [98), 2 2 1 - 3 6
(275] R Muller, Die epikureische Gesellschaftstheorie (Berlin, 1 9 7 2 )
[276] V. G o l d s c h m i d t , La doctrine d'Epicure et le droit ( P a n s , 1 9 7 7 )
[ 2 7 7 ] J . M . Rist, 'Epicurus on friendship', Classical Philology 75 ( 1 9 8 0 ) , 1 2 1 - 9
[278] D.J. Furley, 'Lucretius the Epicurean. O n the history o f m a n ' , in [ 1 6 3 ] , 1-37
[279] N . Denyer, ' T h e origins o f justice', in [ 1 0 0 ] , 133-52
[280] A. A. L o n g , 'Pleasure and social utility - the virtues o f being Epicurean', in [8], 2 8 3 - 3 2 4
[ 2 8 1 ] P. Mitsis, 'Friendship and altruism in Epicureanism', Oxford Studies in Ancient Philosophy
5 (1987)
23 God
Epicurean t h e o l o g y has generated m o r e than its fair share o f scholarly literature. T h e
following is a small selection. An outline o f the view w h i c h w e advance was first offered
by a Kantian
[282] F.A. Lange, Ceschichte des Materialismus (ed. 2, Iserlohn, 1 8 7 3 ) 1, 7 6 - 7

and a version o f it is adopted by Bollack [ 1 2 3 ] . A fascinating portrayal o f the place o f
t h e o l o g y in Epicurus' system, in a brilliant book m a r r e d only by excessive reliance on
e x t r a v a g a n t l y restored papyrus texts, is
[283] A.J. Festugiere, Epicurus and his gods (Engl, transl., O x f o r d , 1 9 5 5 ; 2nd French ed., with
revisions, Pans, 1968)
T w o m a j o r recent contributions are

I284] K. K l e v e , Gnosis theon, in Symholae Osloenses suppl. 19 (Oslo, 1 9 6 3 )
[285] D . L e m k e , Die Theologie Epikurs (Munich, 1973)
O t h e r i m p o r t a n t studies include chapter 2 o f Merlan [ 2 6 5 ] , Diels [ 1 5 1 ] , Henrichs [ 5 2 9 ] ,

and
[286) W . S c o t t , ' T h e physical constitution o f the Epicurean gods', Journal of Philology 12
(1883), 2 1 2 - 4 7
[287] W . S c h m i d , ' G o t t e r und Menschen in T h e o l o g i e Epikurs', Rheinisches Museum 94
(i95i), 9 7 - 1 5 6
[288] G. Pfligersdorffer, ' C i c e r o uber Epikurs Lehre v o m W e s e n der G o t t e r (nat. deor. 1 4 9 ) ' ,
Wiener Studien 70 (1957), 2 3 5 - 5 3
[289] J . B r u n s c h w i g , review o f Kleve [284), Revue des Etudes Grecques 77 (1964), 3 5 2 - 6
[290] K. Kleve, O n the beauty o f g o d . A discussion b e t w e e n Epicureans, Stoics and sceptics',
Symholae Osloenses 53 ( 1 9 7 8 ) , 6 9 - 8 3
[ 2 9 1 ] D . D . O b b i n k , ' P . O x y . 2 1 5 and Epicurean religious theoria, Atti del XVII congresso
internazionale di papirologia (Naples, 1 9 8 4 ) , 6 0 7 - 1 9
T h e r e is also m u c h useful c o m p a r a t i v e material in Pease [329]
24 Death
Aspects o f the Epicurean treatment o f death are discussed in Sorabji [ 2 2 ] , Puhga [200],
and
(292] M. Gigante, 'La chiusa del De morte di F i l o d e m o ' , in [ 1 4 7 ]
[293] J . Fallot, // piacere e la morte nella filosofia di Epicuro (Turin, 1 9 7 7 )
[294] D.J. Furley, ' N o t h i n g to us?', in [7], 7 5 - 9 1
For a critique o f Lucretius' a r g u m e n t in 2 4 E , cf.
[295] T . N a g e l , Mortal questions ( C a m b r i d g e , 1 9 7 9 ) , chapter 1

26-67 STOICISM
General
The most comprehensive short introduction is

[296] F.H. Sandbach, The Stoics (London, 1 9 7 5 )
On Stoicism at Rome, much of value may still be learned from

[297) E.V. Arnold, Roman Stoicism (Cambridge, 19] 1)
The most thorough general study, with valuable testimonia in the second volume, is
[298] M. Pohlenz, Die Stoa. Geschichte einer geistigen Bewegung (ed. 2, Gottingen, 1959; later
editions do not alter the main text)
More philosophically stimulating are

[299] E. Brehier, Chrysippe et I'ancien stoicisme (ed. 2, Pans, 1 9 5 1 )
[300] J. Christensen, An essay on the unity of Stoic philosophy (Copenhagen, 1 9 6 2 )
[301] L. Edelstein, The meaning of Stoicism (Cambridge, Mass., 1966)
More specialized are

[302] V. Goldschmidt, Le systime stoicien et 1'idee de temps (ed. 4 , Pans, 1 9 7 9 )
[303] J.M. Rist, Stoic philosophy (Cambridge, 1 9 6 9 )
An important monograph which calls in question the influence of Aristotle is

[304] F.H. Sandbach, Aristotle and the Stoics. (Proceedings of the Cambridge Philological Society,
suppl. 10, 1985)
Four anthologies of articles on various aspects of Stoicism are

[305] Association Guillaume Bude, Actes du VIP congres (Pans, 1 9 6 4 )
[306] A.A. Long (ed.), Problems in Stoicism (London, 1971)
[ 3 0 7 ) J M . Rist (ed.), The Stoics (Berkeley/Los Angeles, 1978)
[308] R. Epp (ed.), Spindel Conference 1084: recovering the Stoics. (Southern Journal of Philosophy,
xxiii suppl., 1985)
See in particular the survey articles
[309] R. Epp, 'Stoicism bibliography', in [308] 1 2 5 - 8 2 : a list of over 1,100 publications
[310] J.M. Rist, 'Stoicism: some reflections on the state of the art', in [308], 1 - 1 1
Two fundamental studies, more comprehensive than their titles suggest, are
[311) A. Bonhoflfer, Epictet und die Stoa (Stuttgart, 1890)
[312) A. Bonhoffer, Die Ethik des Stoikers Epictet (Stuttgart, 1 8 9 4 )
Various historical aspects of Stoicism are treated in [305J, especially in

[313] P. Boyance, 'Le stoicisme a Rome', in [305], 2 1 8 - 5 5
and also in
I 3 1 4 U - M . Andre, La Philosophie a Rome (Paris, 1 9 7 7 )
(315] A.A. Long, 'Stoa and sceptical Academy: origins and growth of a tradition', Liverpool
Classical Monthly 5 (1980), 161-74
I316] A. Graeser, Plotinus and the Stoics (Leiden, 1972)
[317] M. Spanneut, Le Stoicisme des peres de I'Eglise: de Clement de Rome a Clement d'Alexandrie
(Pans, 1 9 5 7 )
[318] Μ . Spanneut, Permanence du stoicisme, de Zenon a Malraux (Gembloux, 1 9 7 3 )
J 3 1 9 ] G . V e r b e k e , The presence of Stoicism in medieval thought ( W a s h i n g t o n , D . C . , 1 9 8 3 )
T e x t s , c o m m e n t a r i e s a n d translations
T h e basic collection o f material o n Stoicism f r o m Z e n o t o Stoic philosophers o f the

m i d - s e c o n d c e n t u r y B.C. is still
I320] H . von A r n i m , Stoicorum vtterum fragmenta. 3 vols. (Leipzig, 1 9 0 3 - 5 ) ; vol. 4 . indexes b y
M . Adler (Leipzig, 1 9 2 4 ) . Standardly abbreviated as SVF.
H o w e v e r , for all material relating t o g r a m m a r and semantics, e p i s t e m o l o g y and logic,

A r n i m ' s selection has been eclipsed b y the m o n u m e n t a l collection, with German
translation, b y
( 3 2 1 ) K. Hiilser, Die Fragmente zur Dialektik der Stoiker ( f o r t h c o m i n g )
An antiquated b u t still valuable study is

[322] A . C . Pearson, The fragments of Zeno and Cleanthes ( L o n d o n , 1 8 9 1 )
For Panaetius, t h e standard edition is

[323] M . van Straaten, Panaetii Rhodii fragmenta (ed. 3 , Leiden, 1 9 6 2 )
F o r Posidonius, a collection based entirely o n n a m e d fragments is

[324] L . Edelstein, I . G . Kidd, Posidonius. Vol. 1, the fragments ( C a m b r i d g e , 1 9 7 2 ) ; v o l . 2, a
c o m m e n t a r y b y I.G. Kidd, will appear shortly
A further collection, w h i c h includes s o m e u n n a m e d fragments, and c o m m e n t a r y is

[325] W . Theiler, Poseidonios, die Fragmente, 2 vols. (Berlin, 1 9 8 2 )
F o r editions o f C i c e r o , Seneca, Epictetus and M a r c u s Aurelius, see v o l . 1 Index o f

sources. A n u m b e r o f further editions, m o s t w i t h c o m m e n t a r y and s o m e also with
translation, have valuable notes o n fragments o f C h r y s i p p u s and other Stoics:
[326] H . Cherniss, Plutarch, Moralia XIII, part 11. L o e b Classical Library ( C a m b r i d g e , Mass./
London, 1976).
[327] P . D e L a c y , Galen On the doctrines of Hippocrates and Plato (Corpus medicorum Graecorum
v . 4 . 1 . 2 ) , 3 vols. (Berlin, 1 9 7 8 - 8 4 ) ; the third v o l u m e , containing the notes, appeared
t o o late for us t o consult
(328] J . S . Reid (ed.), Cicero. Academica ( L o n d o n , 1 8 8 5 )
[329] A . S . Pease (ed.), Cicero. De natura deorum., 2 vols. ( C a m b r i d g e , Mass., 1 9 5 5 - 8 )
[330] A . S . L . Farquharson (ed.), Marcus Aurelius. Meditations, 2 vols. ( O x f o r d , 1 9 4 4 )
[331] M . Billerbeck, Epilttet von Kynismus (Leiden, 1 9 7 8 )
(332] R . B . T o d d , Alexander of Aphrodtsias on Stoic physics (Leiden, 1 9 7 6 )
[333) R . W . Sharpies, Alexander of Aphrodtsias On fate ( L o n d o n , 1 9 8 3 )
[334] T . D o r a n d i , ' F i l o d e m o , Gli stoici ( P H e r c . 155 e 3 3 9 ) ' , Cronache Ercolanesi 12 ( 1 9 8 2 ) , 9 1 - .
133
Studies o f individual Stoic philosophers
M u c h o f the recent research has focused, with the e x c e p t i o n o f Posidonius and R o m a n

Stoicism, on concepts and a r g u m e n t s w h i c h it is easier t o credit t o Chrysippus o r t o early
Stoicism in general than t o other individual Stoics. T h e r e are, h o w e v e r , a g o o d m a n y
studies w h i c h isolate, o r seek t o isolate, the contributions o f Z e n o , Cleanthes, and others.
W e list these separately here - with cross-references, as appropriate, in the bibliogra-
phies o f topics.
Zeno
[335] M . Pohlenz, ' Z e n o n und C h r y s i p p ' , Nachricht. der Akad. der Wiss. in Gottingen, phil.-
hist. Kl. 1 2 . 9 ( 1 9 3 S ) , 173-210
[336] M . Pohlenz, 'Grundfragen der stoischen Philosophie', Abh. der Gottingen Gesell, phil-
hist. Kl. 3 . 2 6 ( 1 9 4 0 ) , 1-122
[337] K. von Fritz, ' Z e n o n v o n Kition', in P a u l y - W i s s o w a , Real-Encyclopadie der klassischen
Altertumswissenschajt, suppl. IOA
[338] H . C . Baldry, ' Z e n o ' s ideal state'', Journal oj Hellenic Studies 79 (1959), 3 - 1 5
[339) L. S t r o u x , Vergleich und Metaphor in der Lehre des Zenon von Kition (Berlin, 1965)
[340] A. Graeser, Zenon von Kition. Positionen und Probleme (Berlin, 1975)
J341] H . A . K . H u n t , A physical interpretation of the universe. The doctrines of Zeno the Stoic
( M e l b o u r n e , 1976)
[342] J . M . Rist, ' Z e n o and Stoic consistency', Phronesis 22 ( 1 9 7 7 ) , 1 6 1 - 7 4 , repr. i n J . P . A n t o n ,
A. Preus (edd.), Essays in ancient Greek phttosophy 11 (Albany, 1 9 8 3 ) , 4 6 5 - 7 7
[343] J . M . Rist, ' Z e n o and the origins o f Stoic logic', in [ 4 1 1 ] , 3 8 7 - 4 0 0
[344) J . Mansfeld, ' Z e n o o f C i t i u m : critical observations on a recent study', Mnemosyne 31
( 1 9 7 8 ) , 1 3 4 - 7 8 (review o f [340])
[345) M . Schofield, ' T h e syllogisms o f Z e n o o f C i t i u m ' , Phronesis 28 ( 1 9 8 3 ) , 3 1 - 5 8
Aristo
His interesting and u n o r t h o d o x contributions have been excellently studied by

I346] A . M . l o p p o l o , Aristone di Chio e lo stoicismo antico ( R o m e , 1980)
which p r o m p t e d t w o r e v i e w articles,
[347] M . Schofield, 'Ariston o f C h i o s and the unity o f virtue'. Ancient Philosophy 4 (1984), 8 3 -
96
[348] N . W h i t e , ' N a t u r e and regularity in Stoic ethics: a discussion o f Anna Maria loppolo,
Aristone di Chio e lo stoicismo antico'', Oxford Studies in Ancient Philosophy 5 (1985), 2 8 9 -
306
Herillus
[349] A. M . l o p p o l o , ' L o stoicismo di E n l l o ' , Phronesis 32 ( 1 9 8 5 ) , 5 8 - 7 8
Cleanthes
In general, see Pearson I 3 2 2 J , and
[350] G. Verbeke, Kleanthes van Assos (Brussels, 1949)

[351] J . D . M e e r w a l d t , ' C l e a n t h e a ' 1 and 11, Mnemosyne 4 (1951), 4 0 - 6 9 ; 5 (1952), 1-12
O n his contributions to physics, see

I 3 5 2 J F. Solmsen, 'Cleanthes or Posidonius? T h e basis o f Stoic physics', in his [29J 1, 4 3 6 - 6 0
(353] A . A . L o n g , 'Heraclitus and Stoicism', Philosophia 5/6 ( 1 9 7 5 / 6 ) , 1 3 3 - 5 6
His Hymn to Zeus has generated an extensive literature, including editions by Pearson
( 3 2 2 ] , and
( 3 5 4 J J . U . P o w e l l , Collectanea Alexandrina (Oxford, 1925), 2 2 7 - 9
j355] G. Z u n t z , ' Z u m K l e a n t h e s - H y m n u s ' , Harvard Studies in Classical Philology 63 ( 1 9 5 8 ) ,
289-308
and discussions by M e e r w a l d t [ 3 5 1 ] , L o n g [ 3 5 3 ] . and
|3S6| Ε. Ncustadt, ' D e r Z c u s h y m n u s des Klcanthes', Hermes 66 (193 1), 3 8 7 - 4 0 1
135-7] A.J. Festugierc, La revelation d'Hermes Trismegisle 11 (Paris, 1 9 4 9 ) , 3 1 0 - 3 2
[358] M. M a r c o v i c h , ' Z u m Z c u s h y m n u s des Klcanthes', Hermes 94 ( 1 9 6 6 ) , 2 4 5 - 5 0
| 3 5 9 | G. Z u n t z , 'Vers 4 des K l e a n t h e s - H y m n u s ' , Rheinisches Museum 122 (1979), 9 7 - 8
I360] A. W . J a m e s , ' T h e Zeus h y m n s o f Cleanthes and Aratus', Antichthon 6 (1972), 2 8 - 3 8
J3Λ1 ] M. D r a g o n a - M o n a c h o u , "Ο "ύμνος στο Δία" καί τα Χρυσά επη. Ή -ποιητική
θεολογία τοϋ Κλεάνθη καί ή Όρφικο-Πυθαγορική παρα&οσή', Philosophia 1
( 1 9 7 1 ) , 3 3 9 - 7 8 (includes s u m m a r y in English)
Chrysippus
See especially Pohlenz [ 3 3 5 ] , [ 3 3 6 ] , Brehier [299J. Cherniss [ 3 2 6 ] , and
1362] J . B . Gould, The philosophy of Chrysippus (Leiden, 1970)
1363) D . B a b u t , Plutarque et le stoicisme (Pans, 1969)
Diogenes of Babylon and Antipater of Tarsus

Most o f the literature concerns their contributions to the doctrine o f the ethical end (64),
sec ( 5 9 o ] - [ 5 9 3 ]
Panaetius
In addition to van Straaten's collection o f fragments [ 3 2 3 ] , there are general studies by
[364) A. Schmekel, Die Philosophie der mittleren Stoa in ihrem geschichtlichen Zusammenhange
dargestellt (Berlin, 1 8 9 2 )
I365] B . N . Tatakis, Panetius de Rhodes: le fondateur du moyen Stoicisme (Pans, 1 9 3 1 )
I366] M. van Straaten, Panetius, sa vie, ses ecrits et sa doctrine ( A m s t e r d a m , 1946)
See also
(367] R. Philippson, 'Das Sittlichschone bei Panaitios', Philologus 85 ( 1 9 3 0 ) , 3 5 7 - 4 1 3
[368| A. Gnlli, 'Studi paneziam', Studi Italian! di Filologia Classica 29 ( 1 9 5 7 ) , 3 1 - 9 7
[369] F . A . Steinmetz, Die Freundschaftslehre des Panaitios naclt einer Analyse von Ciceros Laelius
De amicitia (Wiesbaden, 1967)
(370] A. D y c k , ' T h e plan o f Panaetius' Περί τοΰ καθήκοντος', American Journal of Philology
100 ( 1 9 7 9 ) , 4 0 8 - 1 6
I 3 7 1 J A. D y c k , ' O n Panaetius' conception o f μεγαλοψυχία , Museum Helveticum 38 ( 1 9 8 1 ) ,
153-61
Posidonius
For collections o f the fragments, see [ 3 2 4 ) , [ 3 2 5 ] .
T h e older G e r m a n studies w e r e based on an o v e r - g e n e r o u s conception o f Posidonius'

presence in texts where he is not n a m e d . In spite o f these shortcomings one such study is
still important,
I372) Κ Reinhardt, Kosmos und Sympathie: neue Untersuchungen uber Poseidonios (Munich.
1926)
A m u c h m o r e critical approach was developed by

I 3 7 3 ] L. Edelstein, ' T h e philosophical system o f Posidonius', American Journal of Philology 57
(1936), 2 8 6 - 3 2 5
I 3 7 4 J J . F. D o b s o n , ' T h e Posidonius m y t h ' , Classical Quarterly 12 ( 1 9 1 8 ) , 179—95

T h e best c o m p r e h e n s i v e studies, for the present, arc
[375] A . D . N o c k , 'Posidonius', Journal of Roman Studies 49 (1959), ,-,6
J370] M. Laffranque, Poseidonios d'Apamee (Pans, 1904)
For study o f details, sec Pohlenz \j}6\ and

(377] G. Ncbel, ' Z u r Ethik des Poseidonios', Hermes 74 ( 1 9 3 9 ) , 3 4 - 5 7
[378] B . L . H i j m a n s , 'Posidonius' ethics', Acta Classica 2 (1959), 2 7 - 4 2
I379] I.G. Kidd, 'Posidonius on e m o t i o n s ' , in |3o6|, 2 0 0 - 1 5
[380] A. Dihlc, 'Posidonius' system o f m o r a l philosophy'. Journal of Hellenic Studies 93 ( 1 9 7 3 ) ,
50-7
[381) I.G. Kidd, 'Posidonius and logic', in [411|, 2 7 3 - 8 4
[382] I.G. Kidd, 'Philosophy and science in Posidonius', Antike und Abendland 24 (1978), 7 - 1 5
[383] I.G. Kidd, 'Euemptosia - pronencss to disease', in I546), 1 0 7 - 1 3
Stoics of the Roman imperial age
T h e Stoicism o f Seneca, Epictetus and Marcus Aurelius cannot be c o v e r e d adequately

here. H o w e v e r , see especially Bonhoffer [31 i j . [312J, Arnold [ 2 9 7 ) , Sandbach I 2 9 6 ] , and
[384] M . T . Griffin, Seneca, a philosopher in politics ( O x f o r d , 1976)
[385) A . A . Long, 'Epictetus, Marcus Aurelius', in T . J . Luce (ed.), Ancient writers 11 ( N e w
Y o r k , 1982), 9 8 5 - 1 0 0 2
[386] J . Xenakis, Epictetus, philosopher-therapist (The H a g u e , 1969)
J387] M. D r a g o n a - M o n a c h o u , 'Prohairesis in Aristotle and Epictetus', Philosophia 8/9 ( 1 9 7 8 ) ,
205-310
[388] P . A . Brunt, ' M a r c u s Aurelius in his Meditations', JRS 64 ( 1 9 7 4 ) , 1-20
[389J J . M . Rist, ' A r e you a Stoic? T h e case o f Marcus Aurelius', in B F . M e y e r , E.P. Sanders
[edd), Jewish and Christian self-definition III (Philadelphia, 1 9 8 2 ) , 2 3 - 4 5
For Hierocles, see \sn\-\w\.
26 T h e p h i l o s o p h i c a l c u r r i c u l u m
See Kidd [ 3 8 1 ] , [ 3 8 2 ] , Kerferd [ 4 7 8 ] , L o n g [ 4 2 9 ] , and

[390] A. Dihle, •Philosophie-Fachwissenschaft-Allgemeinbildung', in [8], 1 8 5 - 2 3 1
27-30 Stoic ontology
Two pioneering studies on the concept of 'incorporeals' and 'something' are
Goldschmidt [302] and
(391] E. Brehier, La Theorie des incorporels dans I'ancien Stoicisme (Pans, 1910)
For various aspects o f Stoic metaphysics, sec Rieth [551] and

[392] A . C . Lloyd, 'Activity and description in Aristotle and the Stoa', Proceedings of the British
Academy 50 ( 1 9 7 0 ) , 2 2 7 - 4 0
O n existence and subsistence, cf. L o n g [ 4 2 6 ] , 8 8 - 9 0 , and

[393] V. Goldschmidt, ' ύπάρχειν et ύφεστάναι dans la philosophic stoiciennc', Revue des
Etudes Grecques 85 ( 1 9 7 2 ) , 3 3 1 - 4 4
W h a t are called in this w o r k the 'four genera', traditionally called the 'four categories',
arc discussed by
[394] P.Η. dc Lacy, 'The Stoic categories as methodological principles', Transactions and
Proceedings oj the American Philological Society 76 (1945), 246-63
I395] M.E. Reesor, 'The Stoic concept of quality', American Journal of Philology 75 ( 1 9 5 4 ) , 4 0 -
58
[396] M.E. Reesor, 'The Stoic categories', American Journal of Philology 78 (1957), 6 3 - 8 2
[397] M.E. Reesor, 'Poion and poiotes in Stoic philosophy', Phronesis 17 (1972), 279-85
[398] J.M. Rist, 'Categories and their uses', in [303), 1 5 2 - 7 2 and [306], 3 8 - 5 7
and suggestions about their connexion with parts of speech are made by
[399J A.C. Lloyd, 'Grammar and metaphysics in the Stoa', in [306], 5 8 - 7 4
For an attempt to discover an alternative system of Stoic categories in Simplicius, see

[400] A. Graeser, 'The Stoic categories', in [ 4 1 1 ) , 1 9 9 - 2 2 2
Our interpretation of the theory of universals is also developed in

[401 ] D. Sedley, 'The Stoic theory of universals', in 1308), 8 7 - 9 2
For a full discussion of material treated in 2 8 , see

[402I D. Sedley, 'The Stoic criterion of identity', Phronesis 27 (1982), 2 5 5 - 7 5
and for parallel Aristotelian treatment of one of the central issues, cf.
[403] G.E.M. Anscombe, 'The principle of individuation', Proceedings of the Aristotelian
Society, suppl. 2 7 ( 1 9 5 3 ) , 8 3 - 9 6 , repr. in J. Barnes, M. Schofield, R. Sorabji (edd.).
Articles on Aristotle m (London, 1 9 7 9 )
31—8 S t o i c l o g i c a n d s e m a n t i c s
For the texts and German translation, see Hiilser [ 3 2 1 ] . Landmarks in the modern
rediscovery and reappraisal of Stoic logic include the pioneering
[404) B. Mates, Stoic logic (Berkeley/Los Angeles, 1 9 5 3 )
[405] W. and M. Kneale, The development of logic (Oxford, 1 9 6 2 ) , 1 1 3 - 7 6
[406] M. Mignucci, // significato delta logica stoica (ed. 2, Bologna, 1 9 6 7 )
and the most authoritative analysis of the formal logic,
[407] M. Frede, Die stoische Logik (Gottingen, 1 9 7 4 )
A valuable introduction to the subject is

[408] I. Mueller, 'An introduction to Stoic logic', in [307], 1 - 2 6
See also
[409] W.H. Hay, 'Stoic use of logic', Archiv fiir Ceschichte der Philosophic 51 (1969), 1 4 5 - 5 7
Recent work is surveyed by

I410] V. Celluprica, 'La logica stoica in alcune recenti interpretaziom', Elenchos 3 (1980), 1 2 3 -
50
For a rich collection of papers on all aspects of the subject, see

[ 4 1 1 ] J. Brunschwig (ed.), Us Stoiciens et leur logique (Pans, 1 9 7 8 )
One topic that still awaits full investigation is the growth of Stoic logic out of that of the
Dialectical school. Some of our ideas on this are developed in Sedley [ 1 1 ] , but we are also
heavily indebted to a monograph which discerns evidence for the Dialectical school in
some texts which scholars have previously taken to represent the Stoics themselves,
[ 4 1 2 ] Τ . Ebert, Dialekiker und fruhe Striker bei Sextus Empiricus (forthcoming)
O n contributions by individual Stoics, see Rist [ 3 4 3 ] , Schofield [ 3 4 5 ] , Kidd [ 3 8 1 ] .
Stoic grammatical t h e o r y falls largely outside the scope o f our collection. For evidence
and discussions, see L l o y d [ 3 9 9 ] , and
[ 4 1 3 ] R . T . Schmidt, Die Grammatik der Striker, G e r m a n transl. o f the 1 8 3 9 Latin edition by K.
Hulser, with new introduction and bibliography by U . Egli (Wiesbaden, 1 9 7 9 )
[ 4 1 4 ] H. Steinthal, Geschichte der Sprachwissenschaft bei den Griechen und Romern, 2 vols. (ed. 2,
Berlin, 1890-1)
[ 4 1 5 ) K. B a r w i c k , Proiileme der Stoischen Sprachlehre und Rhetorik (Berlin, 1 9 5 7 )
[416) J . P i n b o r g , 'Historiography o f linguistics: classical antiquity: G r e e c e ' , in Current Trends
in Linguistics 13 ( T h e H a g u e , 1 9 7 5 ) , 6 9 - 1 2 6
[ 4 1 7 ] M. Frede, ' S o m e remarks on the origin o f traditional g r a m m a r ' , in R. Butts, J . Hintikka
(edd.), Logic, methodology, and philosophy of science (Dordrecht, 1976), 6 0 9 - 3 7
[ 4 1 8 ] M . Frede, 'Principles o f Stoic g r a m m a r ' , in J 3 0 7 ] , 2 7 - 7 6
( 4 1 9 ] D . L . Blank, Ancient philosophy and grammar: the Syntax of Apollonius Dyscolus (Chico,
California, 1982)
[420] P. H a d o t , 'La notion de " c a s " dans la logique stoicienne', Actes du XXX'"' congres des
societes de philosophie de langue francaise (Geneva, 1966), 1 0 0 - 1 2
31-2 Dialectic and rhetoric

For the general philosophical significance o f dialectic, see
[ 4 2 1 ] A . A . L o n g , 'Dialectic and the Stoic sage', in [ 3 0 7 ] , 1 0 1 - 2 4
[422] K. Hulser, 'Expression and content in Stoic linguistic t h e o r y ' , in R. Bauerle, U . Egli, A.
von S t e c h o w (edd.), Semantics from different points of view (Heidelberg, 1 9 7 9 ) , 2 8 7 - 3 0 6
O n the Stoics' contributions to rhetoric, see B a r w i c k [ 4 1 5 ] , and
[423] G. K e n n e d y , The art of persuasion in Greece (Princeton, 1 9 6 3 )
See Rieth [ 5 5 1 ] , 4 5 - 5 4 , and cf. an interesting related study,

[424] D E . H a h m , ' T h e diaeretic m e t h o d and the purpose o f A n u s ' d o x o g r a p h y ' . in [546), 1 5 ~
37
33 Sayables (lekta)
T h e theory o f the lekton has been extensively discussed in recent years. In addition to
Mates [404], Kneale [ 4 0 5 ] , W a t s o n [464], H a d o t [420], see
[425] C . H . Kahn, 'Stoic logic and Stoic logos', Archiv fur Geschichte der Philosophie 51 ( 1 9 6 9 ) ,
158-72
(426) A . A . L o n g , ' L a n g u a g e and t h o u g h t in Stoicism', in [306], 7 5 - 1 1 3

(427J G. Nuchelmans, Theories of the proposition. Ancient and medieval conceptions of the bearers of
truth and falsity (Amsterdam, 1973)
[428J J . D . G . Evans, ' T h e O l d Stoa on the truth-value o f oaths', Proceedings of the Cambridge
Philological Society N.s. 20 ( 1 9 7 4 ) , 4 3 - 7
[429] A . A . L o n g , ' T h e Stoic distinction between truth and the true', in [ 4 1 1 ] , 2 9 7 - 3 1 6
[430] A. Graeser, ' T h e Stoic t h e o r y o f m e a n i n g ' , in ( 3 0 7 ] , 7 7 - 1 0 0
[ 4 3 1 ] U . Egli, 'Stoic s y n t a x and semantics', in [ 4 1 1 ) , I3 5 " 5 4
(432] G . B . Kerferd, ' T h e p r o b l e m o f synkatathesis and katalepsis', in [ 4 1 1 ) , 2 5 1 - 7 2
(4331 W . Detcl, R. Hulser, G. Kruger, W. Lorenz, ' λεκτά ελλιπή in der stoischen
Sprachphilosophie', Archiv fur Geschichte der Philosophie 62 (1980), 2 7 6 - 8 8
T h e r e has been m u c h interest in the thesis that the object o f a practical impulse is a
predicate ( 3 3 H ) . See Kerferd [ 6 0 3 ] , I n w o o d [ 5 4 7 ] , chapter 3, and
[434) A. A. L o n g , ' T h e early Stoic c o n c e p t o f m o r a l c h o i c e ' , in Images of man in ancient and
medieval thought. Studies presented to G. Verbeke ( L o u v a i n , 1 9 7 6 ) , 77—92
34 Simple propositions
F o l l o w i n g on the seminal discussion o f this topic in Frede [407J, see n o w also

[ 4 3 s ) P. Pachet, 'La deixis selon Z e n o n et C h r y s i p p e ' , Phronesis 20 (1975), 2 4 1 - 6
[436] A . C . L l o y d , 'Definite propositions and the c o n c e p t o f reference', in [41 i j , 2 8 5 - 9 6
I 4 3 7 ] R. Goulet, 'La classification stoicienne des propositions simples', in [41 i j , 1 7 1 - 9 8
35 Non-simple propositions
For various aspects o f this topic, see Frede [ 4 0 7 ] , Verbeke [ 4 8 3 ] , B u r n y e a t [ 4 8 4 ] , Sedley

[ 2 4 3 ] , and
[ 4 3 8 J J . B . G o u l d , 'Chrysippus: on the criteria for the truth o f a conditional proposition',

Phronesis 12 ( 1 9 6 7 ) , 1 5 2 - 6 1
[439] J . B r u n s c h w i g , 'Le modele c o n j o n c t i P , in [ 4 1 1 ] , 5 8 - 8 6
(440] D. Sedley, ' T h e negated conjunction 111 Stoicism', Elenchos 5 (1984), 3 1 1 - 1 6
36 Arguments
See Frede [ 4 0 7 ] , Schofield [ 3 4 5 ] , B u r n y e a t [ 4 8 4 ] , and

[441] I. Mueller, 'Stoic and Peripatetic logic', Archiv fur Geschichte der Philosophie 51 ( 1 9 6 9 ) ,
173-87
[442J M . Frede, 'Stoic vs. Aristotelian syllogistic', Archiv fur Geschichte der Philosophie 56
(1974)^1-32
[443] J . G o u l d , ' D e d u c t i o n in Stoic logic', in J . C o r c o r a n (ed.), Ancient logic and its modern
interpretations (Boston, 1974), 1 5 1 - 6 8
[444] J . B r u n s c h w i g , ' P r o o f defined', in [5], 1 2 5 - 6 0
[445] J- Barnes, ' P r o o f destroyed', in [5], 1 6 1 - 8 1
[446] M . Nasti di Vincentis, ' L o g i c a scettica e implicazione stoica', in [62J, 5 0 1 - 3 2
[447] M . Nasti di Vincentis, 'Stopper on Nasti's c o n t e n t i o n and Stoic logic', Phronesis 29
( 1 9 8 4 ) , 3 1 3 - 2 4 (a reply to [63])
For the suggestion o f a Peripatetic b a c k g r o u n d to the Stoic indemonstrables, see

[448] J . Barnes, 'Theophrastus and hypothetical syllogistic', in W . W . Fortenbaugh, P.M.
Huby, A.A. Long (edd.), Theophrastus of Eresus. On his life and work (New
Brunswick/Oxford, 1985), 1 2 5 - 4 2
37 Fallacy
O n the origins and history o f various Stoic logical paradoxes, cf. Sedley [ 1 1 ] .
T h e Sorites has aroused m u c h recent discussion, cf. Couissin [ 6 2 5 ] , and

[449] G. Sillitti, ' A l c u n e considerazioni sull' a p o n a del s o m e ' , in [ 4 0 ] , 75—92
and the outstanding studies by
[450] J . Barnes, 'Medicine, experience and logic', in [6|, 2 4 - 6 8
[451 ] M . F . B u r n y e a t , 'Gods and heaps', in M. Schofield, M . Nussbaum ( e d d ) . Language and
logos: studies in ancient Greek philosophy presented to GEL. Owen (Cambridge, 1982),
315-38
For a history o f the L y i n g A r g u m e n t , See
[ 4 5 2 ] A. Riistow, Der Ltigner, Theorie, Ceschichte, und Auflosung (Leipzig, 1 9 1 0 )
Stoic treatments o f a m b i g u i t y are c o v e r e d in

[453] R . B . E d l o w , Galen on language and ambiguity (Leiden, 1 9 7 7 )
(454] S. Ebbesen, Commentators and commentaries on Aristotle's Sophistici elenchi, 3 vols. (Leiden,
1981)
}8 Modality
T h e m o s t c o m p r e h e n s i v e t r e a t m e n t is
J 4 5 5 ] P . - M . Schuhl, Le Dominateur et les possibles (Pans, i960)

For m o r e sophisticated discussions, especially in relation to the Master A r g u m e n t , see
Kneale [405], and
[456] A . N . Prior, ' D i o d o r a n modalities', Philosophical Quarterly 5 (1955), 2 0 5 - 1 3 ; 8 (1958),
226-30
[457] M . M i g n u c c i , 'Sur la logique m o d a l e des stoiciens', in [ 4 1 1 ] , 3 1 7 - 4 6
[458) P . L . D o n i m , ' C r i s i p p o e la nozione del possibile', Rivista di' Filologia 101 ( 1 9 7 3 ) , 3 3 3 - 5 1
[459] R. Sorabji, 'Causation, laws, and necessity', in (5), 2 5 0 - 8 2 (a version o f which also
appears as chapter 4 o f his [ 2 1 ] )
[460] V . Celluprica, ' L ' a r g o m e n t o d o m m a t o r e di D i o d o r o C r o n o e il c o n c e t t o di possibile di
Crisippo', in [40], 5 5 ~ 7 4
[ 4 6 1 ] V . Celluprica, 'Necessita m e g a r i c a e fatalita stoica', Elenchos 3 (1982), 3 6 1 - 8 5
[462] G. Giannantoni, Ί1 κυρκύων λόγος di D i o d o r o C r o n o ' , Elenchos 2 (1981), 239-72
[463] N . C . Denyer, ' T i m e and m o d a l i t y in Diodorus C r o n u s ' , Theoria 47 (1981), 3 1 - 5 3
3 9 - 4 2 E p i s t e m o l o g y : Stoics and Academics
T h e most w i d e - r a n g i n g study o f Stoic concepts, t h o u g h one w h i c h deals only briefly
with the 'cognitive impression', is
[464] G. W a t s o n , The Stou theory of knowledge (Belfast, 1966)
For general study o f the c o n t r o v e r s y between Stoics and A c a d e m i c s , see Dal Pra [ 5 1 ] ,
Stough [ 5 3 ] , L o n g [ 3 1 5 ] .
T w o outstanding contributions, which first clearly established the nature o f the

dialectical encounter between Stoics and Academics, are Couissin [ 7 3 ] , and
[465] P. Couissin, 'Le stoicisme de la nouvelle A c a d e m i e ' , Revue d'Histoire de la Philosophic et
d'Histoire Generate de la Civilization 36 ( 1 9 2 9 ) , 2 4 1 - 7 6 ; English transl. in [58), 3 1 - 6 3
O f older studies, valuable material is still to be found in C r e d a r o [ 6 1 4 ] , and

(466] H. H a r t m a n n , Gewissheit und Wahrheit: der Streit zwischen Stoa und akademischer Skepsis
(Halle, 1 9 2 7 )
For an innovative study o f the history o f A c a d e m i c a r g u m e n t s against Stoics, see
[467] G. Striker, 'Sceptical strategies', in [ 5 ] , 5 4 - 8 3
39 Impressions
There is a masterly article on this subject, and on Stoic and Academic epistemology
more generally, by
[468] M . Frede, 'Stoics and skeptics on clear and distinct impressions', in [58], 6 5 - 9 3
See also
I469] E.P. Arthur, 'Stoic analysis of the mind's reactions to presentations', Hermes 1 1 1 (1983),
69-78
On 'common conceptions' and 'preconceptions', see the basic study by

[470] F. H. Sandbach, 'Ennoia and prolepsis' in [306], 2 2 - 3 7 (first publ. in Classical Quarterly 24
(1930), 4 5 - 5 1 )
and also Watson [464], 2 2 - 3 7 , Long [429], 3 0 4 - 9 , and

[471] M. Schofield, 'Preconception, argument and god', in [5], 2 8 3 - 3 0 8
[472] R.B. Todd, 'The Stoic common notions', Symbolae Osloenses 48 (1973), 4 7 - 7 5
For the use to which the Stoic theory of impressions was put in aesthetics, cf.
(473] C. Imbert, 'Stoic logic and Alexandrian poetics', in [5], 1 8 2 - 2 1 6
40 The criteria of truth
Stoicism is covered in Striker [9]; see also Rist [303], chapter 8, Graeser [340], 3 9 - 6 8 , and
[474] F.H. Sandbach, 'Phantasia kataleptike', in [306], 9 - 2 1
( 4 7 5 J J . Annas, 'Truth and knowledge', in [5], 8 4 - 1 0 4
[476] H. von Staden, 'The Stoic theory of perception and its "Platonic" critics', in P.K.
Machamer, R.G. Turnbull (edd.), Studies in perception (Columbus, 1978), 9 6 - 1 3 6
For some later developments, see Long [ 6 5 1 ] , and

[477) A.A. Long, 'Ptolemy On the criterion: an epistemology for the practising scientist', in
[28]
For various aspects, see Long [3], 1 2 6 - 3 1 , [429], [426], 9 9 - 1 0 4 ; Annas [475]; Arthur
(469]; and
[478] G.B. Kerferd. 'What does the wise man know?', in [307], 1 2 5 - 3 6
[479J W. Gorier, ' Ασθενής συγκατάθεσις, zur stoischen Erkenntmstheorie', Wurzburger
Jahrbucher fur die Altertumswissenschaft N.F. 3 ( 1 9 7 7 ) , 8 3 - 9 2
On the text of 4 1 D , see

[480] H. von Arnim, Ober einen stoischen Papyrus der Herculanensischen Bibliothek',
Hermes 25 ( 1 8 9 0 ) , 4 7 3 - 9 5
[481] M. Capasso, Ί1 saggio infallibile (PHerc. 1020 col. 1)', in La regione sotterrata dal Vesuvio
(Naples, 1982), 4 5 5 - 6 9 , which corrects the unfounded reference to Aristotle
proposed by
[482) W. Cronert, 'Die ΛΟΓΙΚΑ ΖΗΤΗΜΑΤΑ des Chrysippos', Hermes 36 (1901), 5 4 8 -
79
For issues relating to the Stoic use of signs, see Long [426], Brunschwig [444), De Lacy
| i 5 2 | , Glidden [653I, Ebert [412], Sedley (243], and
I4K3] G. Verbeke, 'La philosophic du signc chez les stoiciens', in [ 4 1 1 ] , 4 0 1 - 2 4
and for a seminal study o f the theory and its b a c k g r o u n d ,

I484] M . F . Burnyeat, ' T h e origins o f n o n - d e d u c t i v e inference', in [6], 1 9 3 - 2 3 8
For t w o contrasting views on the extent o f Stoic interest in astrology, see

[485] A . A . L o n g , ' A s t r o l o g y : a r g u m e n t s p r o and c o n t r a ' , in [6], 1 6 5 - 9 2
[486] A . M . l o p p o l o , 'L'astrologia nello stoicismo antico', in [48], 7 3 - 9 1
In defence o f the Stoic t h e o r y o f divination, cf.

I487] N . Denyer, ' T h e case against divination: an e x a m i n a t i o n o f C i c e r o ' s De divinatione',
Proceedings of the Cambridge Philological Society N.S. 31 ( 1 9 8 5 ) , 1 - 1 0
43—55 S t o i c p h y s i c s
T h e most c o m p r e h e n s i v e study is
[488] D . E . H a h m , The origins of Stoic cosmology (Columbus, 1977)
See also
[489J L. Bloos, Probleme der sloischen Physik (Hamburg, 1973)
For an i m p o r t a n t pioneering w o r k , which suggests interesting analogies b e t w e e n Stoic
and m o d e r n physics, see
[490] S. Sambursky, Physics of the Stoics ( L o n d o n , 1959)
A useful introduction to the subject is
[ 4 9 1 ] M . Lapidge, 'Stoic c o s m o l o g y ' , in [ 3 0 7 ] , 1 6 1 - 8 6
For Heraclitus' influence, see L o n g [ 3 5 3 ] ; for Plato's, M o r e a u [ 2 3 ] ; and for that ot

Platonism, K r a m e r [ 1 2 ] , 1 0 8 - 3 0
44-5 Principles and body

T h e most t h o r o u g h study o f the evidence is
I492] M . Lapidge, ' A r c h a i and stoicheia: a problem in Stoic c o s m o l o g y ' , Phronesis 18 ( 1 9 7 3 ) .
240-78
See also Sandbach [296], 7 1 - 5 , Graeser [340], 8 9 - 1 1 8 , Hunt [ 3 4 1 ] , 1 7 - 2 5 , and
[493] R . B . T o d d , ' M o n i s m and i m m a n e n c e : foundations o f Stoic physics', in [ 3 0 7 ] , 1 3 7 - 6 0
Valuable testimonia are contained in

[494] J . H . Waszink, Calctdius in Timaeum (Corpus Platonicum medii aevi, L o n d o n / L e i d e n , 1962)
46 God, fire, cosmic cycle
For c o s m o g o n y , see Lapidge [ 4 9 1 ) , and
[495] D . E . H a h m , ' T h e Stoic theory o f c h a n g e ' , in [308], 3 9 - 5 6
For the dialectical b a c k g r o u n d to the c o s m i c cycle, cf. H a h m [488], and the excellent
study by
1496] J . Mansfeld, ' P r o v i d e n c e and the destruction o f the universe in early Stoic t h o u g h t ' , in
M.J. Vermaseren (ed.), Studies in Hellenistic religions (Leiden, 1 9 7 9 ) , 1 2 9 - 8 8
but we dissent from Mansfeld's view that the conflagration is the best state for the w o r l d :
Bibliography
14<>7] A. A. L o n g , ' T h e Stoics on world-conflagration and everlasting recurrence' in 130S[, 1 3
O n the evidence tor Z e n o from Alexander Lycopolis, see

[4yX| I ' . W . van der H o r s t . J . Mansfeld, An Alexandrian Platonist against dualism (Leiden, 1074)
For god as nature, sec

|49v| F. Solmsen, ' N a t u r e as craftsman 111 Greek t h o u g h t ' , in |2y,|, i, 3 3 2 - 5 5
O n the Stoic concept ot the world-soul, see M o r c a u | i 3 ) . O n Z e n o ' s arguments against

the eternity o f the w o r l d , see Graeser 13 40 ], I 8 7 - 2 0 6 , w h o follows up the early w o r k o f
[soo| E. Zeller, ' D e r Streit Theophrasts gegen Z e n o n uber die Ewigkeit der W e l t ' , Hermes 11
(1X76), 422^)

For the history o f the concept o f breath, see Solmsen [ 5 2 3 ) , and
[ 5 0 1 ] G. Verbeke, L'Evolution de la doctrine du pneuina dtt stoicisme a S. Auoustin (Pans, 1945)
I502] F. Solmsen, ' T h e vital heat, the inborn p n e u m a and the aether', in [2y| I, 6 0 5 - 1 1
O n the elements, and their transformations, there are studies by H a h m [495], and
1503] J . L o n g r i g g , ' E l e m e n t a r y physics in the L y c e u m and Stoa', Isis 66 ( 1 9 7 5 ) , 21 1 - 2 9
O n the role o f Cleanthes in developing Stoic physics, cf. Solmsen [ 3 5 2 ] , and L o n g [ 3 5 3 J.

For the concept o f tensional m o v e m e n t , sec S a m b u r s k y |4yo|, 2 1 - 4 X
48 Mixture
For the main evidence, and c o m m e n t a r y on it, see T o d d [ 3 3 2 ] , and for further discussion
1504] J . Mansfeld, ' Z e n o and Aristotle on m i x t u r e ' , Mnemosyne 36 (19X3), 3 0 6 - 1 0
1505 ] M.J. W h i t e , ' C a n unequal quantities ot stuffs be totally blended?', History of Philosophy
Quarterly (forthcoming)
49 Place and void
T h e principal discussion is H a h m [4X8], 1 0 3 - 2 5 . See also Sambursky I490], Ί 0 Χ - 1 5 , and

Furley | i 6 8 | , 2 0 - 3
50 Continuum
M a n y issues c o n c e r n i n g the c o n t i n u u m , as discussed by the Stoics and their adversaries,

are illuminated by Sorabji |22J and Mueller [ 6 5 2 ] . T h e r e is s o m e challenging speculation
[506] J . Mansfeld, 'Intuitionism and formalism: Z e n o ' s definition o f g e o m e t r y 111 a fragment

o f L. C a l v c n u s Taurus', Phronesis 28 (19X3), 5 9 ~ 7 4
although his central contention has n o w been retuted by
[507I H. Tarrant, 'Zeno on knowledge or on geometry' The evidence o f anon. In
Theaetetum , Phronesis 29 (19X4), 9 6 - 9
For further interpretations, partly different from our o w n , see Sambursky I490],
Mansfeld [ 3 4 4 ] , I58rf., and
|$oti] D E H a h m , 'Chrysippus' solution-to the D c m o m t e a n d i l e m m a o f the c o n e ' , Isis 63
(1972), 2 0 5 - 2 0
|joy| R.H. T o d d , 'Chrysippus on infinite divisibility', Apciron 7 (iy73), 121-34
151 oj J . - P . D u m o n t , ' M o s g c o m e t r i c u s . m o s physicus", 111 J 4 i i J , 121-34
[jii|M.J. W h i t e , ' Z e n o ' s a r r o w , divisible infinitesimals, and C h r y s i p p u s ' , Phronesis 27
(10X2), 2 3 9 - 5 4
51-2 Time and everlasting recurrence
Major discussions o f the evidence on Stoic theories ot time include G o l d s c h m i d t [ 3 0 2 ] ,

and Sorabji [ 2 2 ] , 1 7 - 3 2 ; see also L l o y d [ 3 9 2 I , Rist [ 3 0 3 ] , chapter 1 5 , and
| 5 1 2 ] M.J. W h i t e , ' T i m e and determinism in the Hellenistic philosophical schools', Archivfur
Ceschichte der Philosophic 65 (19K3), 4 0 - 6 2
O n everlasting recurrence, sec Mansfcld (496|, and L o n g [497], w h o defends the logical
coherence o f the doctrine against the interpretation offered by
[513I J . Barnes, 'La doctrine du retour etcrnel', 111 [ 4 · · ] , 3 - 2 0
See also
[ 5 1 4 ] M.J. W h i t e , ' C o s m i c cycles, time, and determinism', in his Agency and integrality:
philosophical themes in the ancient discussiotts of determinism and responsibility (Basel,
1985), 173-214
O n calculations o f the duration o f the 'great year', see

[5151 Β L. van der W a c r d e n , 'Das grosse Jahr und die e w i g c W i e d e r k c h r ' , Hermes 80 ( 1 9 5 2 ) .
129-57
For m o d e r n discussions o f closed or circular time, see

[ 5 1 6 ] A . N . Prior, Past, present and future ( O x f o r d , 1967)
I 5 1 7 ] W . N e w t o n - S m i t h , The structure of time ( L o n d o n , iyXo)
O n everlasting recurrence in Nietzsche, see
[ 5 1 8 ] A. N e h a m a s , ' T h e eternal r e c u r r e n c e ' . Philosophical Review 8y ( 1 9 8 0 ) , 3 3 1 - 5 6
53 Soul
Stoic p s y c h o l o g y , apart f r o m epistemology and ethics, has only recently b e c o m e a
major subject o f discussion. O f the older literature, the best w o r k is that o f B o n h o f f c r
j 3 1 1 ], which refers to an invaluable range o f material, t h o u g h the discussion o f this is not
always reliable as history or philosophv.
An i m p o r t a n t advance in the understanding of elementary animal p s y c h o l o g y and

moral m o t i v a t i o n was achieved with the publication o f the papyrus fragments of
Hierocles by von A r n i m [ 5 7 2 ] . O n these see the study by P e m b r o k e [564], and also
Inwood [575].
T w o attempts to give a c o m p r e h e n s i v e account o f the Stoic concept o f mind are

[519I R. Phihppson, ' Z u r Psychologic- der Stoa', Rheinisches Museum 86 ( 1 9 3 7 ) , 1 4 0 - 7 9
[520] A.A. L o n g , 'Soul and body in Stoicism', Phronesis 27 ( 1 9 8 2 ) , 3 4 - 5 7
O n e subject which has been discussed with considerable success is the unification o f all
mental faculties and the p s y c h o l o g y o f action to which this gave rise This is an
important t h e m e in I n w o o d 1547J, and also treated in
( 5 2 1 ] Β. I n w o o d , ' T h e Stoics on the g r a m m a r o f action', in I 3 0 8 ] , 7 5 - 8 6
O t h e r related studies include chapters 2, 3, 1 2 , 14 o f Rist [ 3 0 3 ] , L o n g [ 4 3 4 ] , and

I 5 2 2 ] A.J. Voelke, L'Idee de volonte dans le stoicisme (Paris, 1 9 7 3 )
[ 5 2 3 ] F. Solmsen, 'Greek philosophy and the discovery o f the nerves'. Museum Helveticum 18
( 1 9 6 1 ) , 1 5 0 - 9 7 , repr. in [29] 1, 5 3 6 - 8 2
For suggestions about the Stoics' contribution to a debate on self-consciousness, see

[524] A . C . L l o y d , ' N o s c e teipsum and conscientia', Archiv fur Ceschichte der Philosophie 46
(1964), 1 8 8 - 2 0 0
T h e soul's survival is the subject o f
(525] R. H o v e n , Stoicisme et stoiciens face au probleme de I'au-deld (Pans, 1 9 7 1 )
O n the doctrine o f the world-soul, see M o r e a u [ 2 3 ] .
For the mechanics o f vision, there are H a h m [49], and

[526] H . - G . I n g e n k a m p , ' Z u r stoischen Lehre v o m Sehen', Rheinisches Museum 114 (1971),
240-6
(527] R . B . T o d d , 'Sunentasis and the Stoic t h e o r y o f perception', Grazer Beitrage 2 (1974),
251-61
54 Theology
T h e nearest to a c o m p r e h e n s i v e study o f Stoic t h e o l o g y , and one w h i c h takes the story

well b e y o n d the period c o v e r e d in this w o r k , is
[528] M . D r a g o n a - M o n a c h o u , The Stoic arguments for the existence and the providence of the gods
(Athens, 1 9 7 6 )
A vast a m o u n t o f primary evidence is collected by Pease [ 3 2 9 ] . See also the i m p o r t a n t

text, probably by Philodemus, edited in
[529] A. H e n n c h s , ' D i e Kritik der stoischen T h e o l o g i e 1m P H e r c . 1 4 2 8 ' , Cronache Ercolanesi 4
(1974), 5 - 3 2
T h e historical b a c k g r o u n d is explored by M o r e a u [23J and H a h m [488]. O n dialectical

aspects o f Stoic t h e o l o g y , see the excellent studies by Schofield [ 3 4 5 ] , [471 ]. Cf. also
I 5 3 0 ] P. B o y a n c e , 'Les preuves stoiciennes de l'existence des dieux d'apres C i c e r o n ' , Hermes 90
(1962), 4 6 - 7 1
O n the relation o f Stoic t h e o l o g y t o A c a d e m i c c o u n t e r a r g u m e n t s , see Couissin [625]

and B u r n y e a t [ 4 5 1 ] .
For Cleanthes' Hymn to Zeus, see ( 3 2 2 ] , and [ 3 5 4 ] — [ 3 6 1 ] .
O n providence in relation to the destruction o f the w o r l d , see the differing views o f

Mansfeld [496] and L o n g [497].
For Stoic theodicy, see

15 31 ] A. A. L o n g , ' T h e Stoic c o n c e p t o f evil', Philosophical Quarterly 18 ( 1 9 6 8 ) , 3 2 9 - 4 2
[532) G . B . Kerferd, ' T h e origin o f evil in Stoic t h o u g h t ' , Bulletin of the John Rylands Library 60
(1978), 482-94-
[ 5 3 3 ] Μ . D r a g o n a - M o n a c h o u , ' P r o v i d e n c e and fate in Stoicism and p r a e - N c o p l a t o n i s m :
Calcidius as an authority o n Cleanthes' theodicy (SVF 2 . 9 3 3 ) ' , Philosophia 3 ( 1 9 7 3 ) ,
262-306
55 Causation and fate
T h e Stoic v i e w o f causation is explained in the seminal study b y

[ 5 3 4 ] M . Frede, ' T h e original notion o f cause', in [ 5 ] , 217—49
and also touched o n in Barnes [ 6 3 7 ]
T h e large literature o n Stoic 'fate' includes [455]—{463], Sorabji [ 2 1 ] , [ 4 5 9 ] , Isnardi

Parente [256], W h i t e ( 5 1 2 ) , [ 5 1 4 ] ch. 4, and
[ 5 3 5 ) A A. L o n g , ' F r e e d o m and determinism in the Stoic t h e o r y o f h u m a n action', in [306],
• 73-99
[ 5 3 6 ] J . B . G o u l d , ' T h e Stoic c o n c e p t i o n o f dte'. Journal of the History of Ideas 3 5 ( 1 9 7 4 ) , 1 7 - 3 2 ,
repr. in J . P . A n t o n , A. Preus (edd.), Essays in ancient Greek philosophy n (Albany,
1983). 4 7 8 - 9 4
[ 5 3 7 ] P . L . Donini, ' F a t o e v o l o n t i u m a n a in Crisippo', Atti dell' Accademia delle Scienze di
Torino 109 ( 1 9 7 5 ) , 1 8 7 - 2 3 0
[ 5 3 8 ] M . E . Reesor, 'Necessity and fate in Stoic philosophy', in [ 3 0 7 ] , 1 8 7 - 2 0 2
[539I C . S t o u g h , 'Stoic determinism and m o r a l responsibility', in [ 3 0 7 ] , 2 0 3 - 3 1
[540] R . W . Sharpies, 'Necessity in the Stoic doctrine o f fate', Symbolae Osloenses 16 ( 1 9 8 1 ) ,
81-97
O n Alexander's i m p o r t a n t critique o f the Stoic t h e o r y , see especially the edition by

R . W . Sharpies [ 3 3 3 ) , w h i c h incorporates the results o f his earlier writings on the same
w o r k . O t h e r contributions include
[541 ] A. A. L o n g , 'Stoic determinism and Alexander o f Aphrodisias De fato ( i - x i v ) ' , Archiv fur
Geschichte der Philosophie 5 2 ( 1 9 7 0 ) , 2 4 7 - 6 8
[ 5 4 2 ] P . L . Donini, 'Stoici e megarici ncl de fato di Alessandro di Afrodisia', in [40], 1 7 3 - 9 4
[ 5 4 3 ] D . Frede, ' T h e dramatization o f determinism: Alexander o f Aphrodisias De Fato',
Phronesis 2 7 ( 1 9 8 2 ) , 276—98
56-67 Stoic ethics
T h e m o s t c o m p r e h e n s i v e study, w h i c h digests m u c h o f the recent w o r k , is

[544] M . Forschner, Die stoische Ethik: iiber die Zusammenhang von Natur-Sprach-u. Moralphilo-
sophie im altstoischen System (Stuttgart, 1 9 8 1 )
An older b o o k , w h i c h still contains m u c h o f value, is

[545) A. Dyroff, Die Ethik der alten Stoa (Berlin, 1 8 9 7 )
For i n t r o d u c t o r y accounts, see Pohlenz [ 2 9 8 ] , L o n g [ 3 ] , Sandbach [296J.
B o o k s w h i c h give detailed discussions o f m a n y o f the topics w e handle here include

Bonhoffer [ 3 1 2 ] , Rist [ 3 0 3 ] , Schofield/Striker [ 7 ] , and
I546] W . W . Fortenbaugh (ed.), O n Stoic and Peripatetic ethics. The work of Arius Didymus ( N e w
Brunswick/London, 1983)
O n m o r a l p s y c h o l o g y there is an outstanding m o n o g r a p h by
[ 5 4 7 ] B . I n w o o d , Ethics and human action in early Stoicism ( O x f o r d , 1 9 8 5 )

T h e d o x o g r a p h y o f Stoic ethics is studied in a w o r k w h i c h contains a mass o f valuable
i n f o r m a t i o n , even if the author's thesis o f a unitary d o x o g r a p h i c a l source is dubious:
[548] M . Giusta, / dossografi di etica, 2 vols. ( T u r i n , 1964-7)
Aristotelian influence on Stoic ethics is perceived by Rist [ 3 0 3 ) , chapter I, and

[549] A . A . L o n g , 'Aristotle's legacy to Stoic ethics'. Bulletin of the Institute of Classical Studies
15 ( 1 9 6 8 ) , 7 2 - 8 5 ,
and contested b y Sandbach [304]. See also
[SSo] E. G r u m a c h , Physis und Agathon in der alien Sloa (Berlin, 1 9 3 2 ; repr. B e r l i n / Z u r i c h /
Dublin, 1966)
O t h e r studies w h i c h c o v e r m a n y aspects o f Stoic ethics are W h i t e [ 3 4 8 ] , Irwin [594), and
[ 5 5 1 ] O . Rieth, Grundbegriffe der stoischen Ethik (Berlin, 1 9 3 3 )

[552] G. Rodier, 'La c o h e r e n c e de la m o r a l e stoicienne', in Etudes de philosophiegrecque (Pans,
1 9 2 6 ; repr. 1 9 5 7 )
[553) H . Reiner, ' D e r Streit u m die stoische Ethik', Zeitschrift fur philosophische Forschung 21
( 1 9 6 7 ) , 2 6 1 - 8 1 , published in revised f o r m in
[554] H . Reiner, 'Die ethische Weisheit der Stoiker heute', Gymnasium 7 6 ( 1 9 6 9 ) , 330—7
[ 5 5 5 ] A. A. L o n g , ' T h e logical basis o f Stoic ethics', Proceedings of the Aristotelian Society 71
(1970/1), 8 5 - 1 0 4
(556] D . Tsekourakis, Studies in the terminology of early Stoic ethics (Wiesbaden, 1974)
[ 5 5 7 ] A . A . L o n g , 'Greek ethics after M a c l n t y r e and the Stoic c o m m u n i t y o f reason', Ancient
Philosophy 3 (1983), 184-99
[558] W . Gorier, 'Pflicht und " L u s t " in der Ethik der alten S t o a ' , Actes du VII"' congres de la
F.I.E.C. 11 (Budapest, 1 9 8 3 ) , 3 9 7 - 4 1 3
[559] N . P . W h i t e , ' T h e role o f physics in Stoic ethics', in [ 3 0 8 ] , 5 7 - 7 4
I560) M . Forschner, 'Das G u t e und die Giiter. Z u r Aktualitat der stoischen Ethik', in [8], 3 2 5 -
59
56 The division of ethical topics
See D y r o r T [ 4 5 ] , Giusta [ 5 4 8 ] , H a h m [ 4 2 4 ] , and

5
[5611 A. A. L o n g , ' A n u s D i d y m u s and the exposition o f Stoic ethics', in [546], 4 1 - 6 6

[562) N . P . W h i t e , ' C o m m e n t s ' on A . A . L o n g ( 5 6 1 ] , in [546] 6 7 - 7 4
I563J P. H a d o t , ' U n e cle des pensees de M a r c Aurele: les trois topoi philosophiques selon
Epictete', Etudes Philosophiques 33 ( 1 9 7 8 ) , 6 5 - 8 3
57 Impulse and appropriateness
T h e significance o f these concepts was first adequately appreciated by Pohlenz [ 3 3 6 ] ,

and further light has been shed on t h e m in a brilliant study,
[564I S.G. P e m b r o k e , O i k e i o s i s ' in [306], 1 1 4 - 4 9
See also B r u n s c h w i g [263I, L o n g [ 5 5 5 ] , [ 5 5 7 ) , and

[565] R. Philippson, 'Das "erste N a t u r g e m a s s e " ' , Philologus 87 ( 1 9 3 2 ) , 4 4 5 - 6 6
[566] C O . B r i n k , OtVeicooii and οίκαότης: Theophrastus and Z e n o on nature in moral
t h e o r y ' , Phronesis 1 (1956), 1 2 3 - 4 5
[567] G . B . Kerferd, ' T h e search for personal identity in Stoic t h o u g h t ' , Bulletin of the John
Rylands Library 55 ( 1 9 7 2 ) , 1 7 7 - 9 6
[568] A. Graeser, 'Zirkel oder Deduktion? Z u r B e g n i n d u n g der stoischen Ethik', Kant Studten
63 ( 1 9 7 2 ) , 2 1 3 - 2 4 , in part a rejoinder to L o n g [ 5 5 5 ]
[569] Ν . P . W h i t e , ' T h e basis o f Stoic ethics', Harvard Studies in Classical Philology 83 ( 1 9 7 9 ) ,
.43-78
(570] G. Striker, ' T h e role o f oikeiosis in Stoic ethics', Oxford Studies in Ancient Philosophy 1
(1983), 1 4 5 - 6 7
I571 ] T . Engberg-Pedersen, 'Discovering the g o o d : oikeiosis and kathekonta in Stoic ethics', in
[7], 1 4 5 - 8 3
For the text o f Hierocles, see

[572) H. von A r n i m , Hierocles. Ethische Elementarlehre, Berliner Klassikertexte Heft 4 (Berlin,
1906)
Hierocles' w o r k as a Stoic philosopher is studied by
[ 5 7 3 ] K. Praechter, Hierokles der Stoiker (Leipzig, 1 9 0 1 )

[574] R. Philippson, 'Hierokles der Stoiker', Rheinisches Museum 83 ( 1 9 3 3 ) , 9 7 - 1 1 4
[ 5 7 5 ] B . I n w o o d , 'Hierocles: theory and a r g u m e n t in the second century AD', Oxford Studies
in Ancient Philosophy 2 (1984), 1 5 1 - 8 4
For appropriation (oikeiosis) in Antiochus and later Peripatetic ethics, see

[576] H. G o r g e m a n n s , 'Oikeiosis in A n u s D i d y m u s ' , in [546], 1 6 5 - 8 9 , with c o m m e n t s by
[ 5 7 7 ) B . I n w o o d , in ( 5 4 6 ] , 1 9 0 - 2 0 2
For appropriation (oikeiosis) in the a n o n y m o u s c o m m e n t a r y on Plato's Theaetetus, see

Tarrant [633]. 186, Inwood [575), 168η.
58 Value and indifference

T h e material studied in this and the previous section spills over into other sections,
especially 5 9 , 6 0 and 6 4 . For i n t r o d u c t o r y treatments o f it all, see L o n g [ 3 ] , 1 8 4 - 2 0 5 ,
Sandbach [296], 2 8 - 4 8 . Specialized reading on the ancient controversies stimulated by
the c o n c e p t o f indifferent 'things in a c c o r d a n c e with nature' is given in the bibliography
to 6 4 . T h e best scholarly starting-point is an article by
[578] I.G. Kidd, 'Stoic intermediates and the end for m a n ' , in [306], 1 5 0 - 7 2 , first published in
Classical Quarterly N.s. 5 ( 1 9 5 5 ) , 1 8 1 - 9 4
See also D y r o f f [ 5 4 5 ] , 1 0 0 - 2 5 , G r u m a c h [ 5 5 0 ] , Rieth [ 5 5 1 ] , 9 5 - 1 0 8 , Reiner [ 5 5 3 ] , ( 5 5 4 I ,
and
[579] M . E . Reesor, ' T h e "indifFerents" in the Old and Middle Stoa', Transactions and
Proceedings of the American Philological Association 82 ( 1 9 5 1 ) , 1 0 2 - 1 0
[580] G . B . Kerferd, ' C i c e r o and Stoic ethics', i n J . R . C . M a r t y n (ed.), Cicero and Virgil: studies
in honour of Harold Hunt ( A m s t e r d a m , 1 9 7 2 ) , 6 0 - 7 4
[ 5 8 1 ] W . Gorier, ' Z u m v i r t u s - F r a g m e n t des Lucihus ( 1 3 2 6 - 1 3 3 8 M a r x ) und zur Geschichte
der stoischen Guterlehre', Hermes 1 1 2 (1984), 4 4 5 - 6 8
For the u n o r t h o d o x positions o f A n s t o and Henllus, see l o p p o l o [ 3 4 6 ] , [349]-
59 Proper functions
O n the interpretation o f this c o n c e p t scholarly opinions have varied widely, and in our
view there is still no study w h i c h can be regarded as definitive. T h e most detailed
m o d e r n treatment, with ample discussion o f alternative interpretations, is Tsekourakis
(556), 1 - 6 0 . See also Kidd ( 5 7 8 ] , Long {549], [ 5 5 7 ) , Rist [ 3 0 3 ] , chapter 6, E n g b e r g -
Pedersen [ 5 7 · ] , and
[582) I.G. Kidd, 'Moral actions and rules in Stoic ethics' in [307), 2 4 7 - 5 8 ,
and also, among earlier studies,
[583] G. Nebel, 'Der Begriff des ΚΑΘΗΚΟΝ in der alten Stoa', Hermes 7 0 ( 1 9 3 5 ) , 4 3 9 - 6 o
(584] W. Wiersma, 'Telos und Kathekon in der alten Stoa', Mnemosyne 5 ( 1 9 3 7 ) , 2 1 9 - 2 8
60 Good and bad
The terminology the Stoics used for elucidating their concept of'good' is studied most
thoroughly by Tsekourakis [556], 6 1 - 8 4 . See also Rieth [55 ij, 2 9 - 3 5 , Gorier [ 5 8 1 ) , and
Reiner [ 5 5 3 ] , [ 5 5 4 ] , whose articles are discussed by
(585] A. Graeser, 'Zur Funktion des Begriffes "Gut" in der stoischen Ethik', Zeitschrifi fiir
Philosophische Forschung 26 ( 1 9 7 2 ) , 4 1 7 - 2 5
to whom Reiner in turn responded in
[586] A. Reiner, 'Zum Begriff des Guten (Agathon) in der stoischen Ethik', Zeitschrifi fur
Philosophische Forschung 28 ( 1 9 7 4 ) , 2 2 8 - 3 4
See also
[587] M.E. Reesor, O n the Stoic goods in Stobaeus, Eclogae 2 ' , in [546], 7 5 - 8 4
with comments by
(588] D. Sedley in [546], 8 5 - 6
For three views on the relationship between Stoic and Aristotelian goods, see Long
( 5 4 9 ] , Irwin ( 5 9 4 ] , and
(589) A.M. Ioppolo, 'La dottrina stoica dei beni esterni e i suoi rapporti con l'etica aristotelica',
Rivista Critica di Storia della Filosofia 29 (1974), 3 6 3 - 8 5
61 Virtue and vice
The concept of virtue, though discussed in all extended accounts of Stoic ethics, has
received surprisingly little detailed treatment. For the unity of the virtues, see Ioppolo
[346], and Schofield [347). For vice, in its relation to the Stoic concept of evil, see Long
[ 5 3 1 ] and Kerferd [ 5 3 2 ] .
62 Moral responsibility
See Voelke [ 5 2 2 ] , and studies collected under ' 5 5 Causation and fate', [ 5 3 5 H 5 4 0 ] .
63-4 The end
For a pioneering treatment of the material in both these sections, cf.
[590) O. Rieth, Ober des Telos der Stoiker', Hermes 69 ( 1 9 3 4 ) , 1 3 - 4 5

Our own view on the debate between Antipater and Carneades stems from
[591] A.A. Long, 'Carneades and the Stoic telos', Phronesis 12 (1967), 5 9 - 9 0
but the issue is controversial, and readers should also consult
[592] M. Soreth, 'Die zweite Telosformel des Antipater von Tarsos', Archivfiir Ceschichte der
Philosophic 50 ( 1 9 6 8 ) , 4 8 - 7 2
[593] G. Striker, 'Antipater, or the art of living', in [7], 1 8 5 - 2 0 4
See also Long [549], Rist I342], Reiner [ 5 5 3 ] , [554], Gorier [ 5 8 1 ] , and
I594] T.H. Irwin, 'Stoic and Aristotelian conceptions of happiness', in | 7 ] , 2 0 5 - 4 4
For the technical distinction between ends and targets, see

(595] R. Alpers-Goelz, Der Begrijf'Skopos' in der Stoa und seme Vorgeschichte (Hildesheim,
1976)
65 The passions
T h e philosophical interest o f the Stoic doctrine is particularly well b r o u g h t out by
I n w o o d 1547], chapter 5, and by
[596] A . C . L l o y d , ' E m o t i o n and decision in Stoic p s y c h o l o g y ' , in ( 3 0 7 ] , 2 3 3 - 4 6
(597I M . Frede, ' T h e Stoic doctrine o f the affections o f the soul', in [ 7 ] , 9 3 - 1 1 0
G o o d feelings (eupatheiai) and the wise man's emotional disposition are discussed by
L o n g [549J, Rist [607], and Gorier [558]- For the m o r e specific problems associated with
pleasure, see Rist [ 3 0 3 ] , chapter 3, G o s l i n g / T a y l o r [ 1 9 ) , 4 1 5 - 2 7 , and
[598] R . P . Haynes, ' T h e t h e o r y o f pleasure in the old Stoa', American Journal of Philology 83
(1962), 4 1 2 - 1 9
See also Gould [ 3 6 2 ] , 1 8 1 - 9 6 , and

[599] I.M. l o p p o l o , 'La d o t t r m a delle passioni in C n s i p p o ' , Rivista Critica di Storia delta
Filosofia 27 ( 1 9 7 2 ) , 2 5 1 - 6 8
[600] M . Daraki-Mallet, 'Les functions psychologicjues du logos', in [ 4 1 1 ] , 8 7 - 1 2 0
[601J K. Abel, 'Das P r o p a t h e i a - t h e o r e m : ein Beitrag zur stoischen Affektenlehre', Hermes 111
(1983), 7 8 - 9 7
(602] C.J. Gill, 'Did Chrysippus understand M e d e a ? ' , Phronesis 28 ( 1 9 8 3 ) , 1 3 6 - 4 9
T h e representation o f the passions as illnesses is well discussed in

[603] G . B . Kerferd, ' T w o problems c o n c e r n i n g impulses', 111 [ 5 4 6 ] , 8 7 - 9 8
O n the Platonizmg views o f Posidonius, see Kidd [ 3 7 9 ] . [ 3 8 3 ] .
66 Ethics in action
For a general appraisal, see L o n g [ 5 5 7 ] , and especially the interesting study by
[604] P . A . Brunt, 'Aspects o f the social thought o f D 1 0 C h r y s o s t o m and o f the Stoics',
Proceedings of the Cambridge Philological Society N . S . 19 ( 1 9 7 3 ) , 9 - 3 4
For the concept o f progress, see

[605] O . Luschnat, 'Das P r o b l e m der ethischen Fortschntts in der alten Stoa', Philologus 102
(1958). 1 7 8 - 2 1 4
Studies o f the middle Stoa's w o r k on applied ethics include Hijmans [ 3 7 8 ] , Kidd [ 5 8 2 ] ,

and, on Panaetius,
[606] P . H . D e L a c y , ' T h e four Stoic personae', Illinois Classical Studies 2 (1977), 1 6 3 - 7 2
For a sympathetic view o f the wise man's conduct, see

I607] J . M . Rist, ' T h e Stoic c o n c e p t o f d e t a c h m e n t ' , in (307), 2 5 9 - 7 2
T h e best treatment o f the Stoics' attitude to suicide is Rist [ 3 0 3 ) , chapter 1 3 .
67 Political theory
T h e surviving fragments o f Z e n o ' s controversial Republic ire well studied by Baldry

[ 3 3 8 ] . See also Dorandi [ 3 3 4 ] .
For Stoic political theory m o r e generally, see
[6o8| M . E . Reesor, The political theory of the oU and middle Stoa ( N e w Y o r k , 195 i)
|doy| F . E . Devine, 'Stoicism on the best r e g i m e ' . Journal of the History of Ideas 3 1 ( 1 9 7 0 ) , 3 2 3 -
3»
and for a judicious treatment o f Stoic cosmopolitanism, Raldry [ I -71
O n Stoicism and natural law, see

[610) G. W a t s o n , ' T h e natural law and Stoicism', in (30ή], 216—30
|6l 1] J . Finnis, Natural law and natural rights ( O x f o r d , 1980)
For the influence o f Stoicism on political life, see Grimal [114.), and
| 6 i 2 ] I. H a d o t , 'Tradition stoiciennc et idees politiqucs au temps des Gracqucs', Revue des
Etudes Latines 48 ( 1 9 7 0 ) , 1 3 3 - 7 9
T h e continuity o f Platonist and Stoic political thought is stressed by

[ 6 1 3 ] M . Isnardi Parentc, ' L a politica della Stoa antica', Sandalion 3 (1980), 6 7 - 9 8
68-70 T H E ACADEMICS
T h e epistemological debates between the Academics and the Stoics are covered in
Couissin [ 7 3 ] , [465], Sedley [402], H a r t m a n n [466], Striker [467I, Frede [468], and von
Staden [476], and their ethical debates in Reiner [ 5 5 3 J , [ 5 5 4 ] . Long [ 5 9 1 ] , Soreth [592],
and Striker 1593]. General treatments o f the character o f A c a d e m i c scepticism will be
found m B r o c h a r d [ 5 2 ] , Dal Pra | i ] , Striker ( 5 5 ] , Glucker [42], and
5
|f> 14] L. C r c d a r o , Lo scetticismo degli accadcmici ( R o m e , 1889; repr. Milan, 1985)

[ 6 1 5 ) O . G i g o n , ' Z u r Ceschichte der sogenannten Neuen A k a d e m i e ' , Museum Helveticum 1
(1944), 4 7 - 6 4
For C i c e r o ' s place in and contribution to the history o f A c a d e m i c scepticism, see

| 6 i 6 j A. Weische, Cicero und die Neuc Akademie. Untersuchungen zur Entstehung und Ceschichte
der antiken Skeptizismus (Munster, 1 9 6 1 )
| 6 i 7 | W . B u r k c r t , ' C i c e r o als Platoniker und Skeptikcr. Z u m Platonverstandnis der " N e u e n
A k a d e m i e " ' , Gymnasium 72 (1965), 1 7 5 - 2 0 0
Testimonia for the N e w A c a d e m y from Arcesilaus to C h t o m a c h u s are collected in t w o

articles which c a m e to our notice only when our book was already in proof:
[ 6 1 8 | H.J. M e t t e , ' Z w e i Akademiker heutc: Krantor und Arkesilaos', Lustrum 2 6 ( 1 9 8 4 ) , 7 - 9 4
I619] H.J. M e t t e , ' W e i t e r c Akademiker heutc: von Lakydes bis zu Kleitomachos', Lustrum 27
(1985), 3 0 - 1 4 8
O n Arcesilaus' philosophical b a c k g r o u n d and the perspective in which his criticism o f

the Stoics should be viewed, there is a fine study by
|n2oJ A . M . Ioppolo, ' D o x a ed epochc in Arccsilao', Elenchos 5 (19K4). 3 1 7 -63
Sec also Couissin [ 7 3 ] , (465], K r a m e r ( 1 2 ] , and

|C>2i| A . M . Ioppolo, Ί1 c o n c e t t o di culogon nclla filosofia di Arccsilao', in [62J, 1 4 3 - 6 1
I622] A. A. L o n g , 'Diogenes Laertius' Life o f Arcesilaus', Elenchos 7 (1986), 4 2 9 - 4 9
For discussion and criticism ol the interpretation ot Arcesilaus as a c r y p t o - d o g m a n s t , see

Glucker [42], 2 9 6 - 3 0 6 , and
| 6 2 3 | C . Levy, 'Sccpticisme et d o g m a t i s m e dans 1'Academie: ' T e s o t e n s m e de A r c e s i l a s " ' ,
Revue des Etudes Latines 56 ( 1 9 7 8 ) , 3 3 5 - 4 8
For Carneades the only collection o f testimonia, prior to Mette [ 6 1 9 ) , was the seriously
incomplete
[624] B . W i s m e w s k i , Karneades, Fragmente (Wroclaw/Warsaw/Krakow, 1970)
O n aspects o f his philosophy, see L o n g ( 3 ] , 9 4 - 1 0 6 , [ 5 9 1 ) , Soreth [ 5 9 2 ] , B u r n y e a t [ 4 5 1 ] ,

and
[625] P. Couissin, 'Les sorites de C a r n e a d e c o n t r c lc polytheisme', Revue des Etudes Grecques 54
(1941), 4 3 - 5 7
[626| S. Pieri, Carneade (Padua, 1978)
[627j A . M . l o p p o l o , ' C a r n e a d e e il terzo libro delle Tusculanae', Elenchos 1 ( 1 9 8 0 ) , 76—91
T h e w o r k o f Philo o f Larissa is extensively c o v e r e d by Glucker (42), and the highly

original studies o f
[628] H . T a r r a n t , ' A g r e e m e n t and the self-evident in Philo o f Larissa', Dionysius 5 (1981), 6 6 -

97
I629] H. T a r r a n t , Scepticism or Platonism' The philosophy of the Fourth Academy (Cambridge,
1985)
O n the grounds for his rift with Antiochus, cf.
[630] D. Sedley, ' T h e end o f the A c a d e m y ' , Phronesis 26 ( 1 9 8 1 ) , 6 7 - 7 5
T h e testimonia for Antiochus himself arc collected and discussed by
[ 6 3 1 | G. Luck, Der Akademiker Antiochus (Bern/Stuttgart, 1953)
See also Glucker [ 4 2 ] , and

[632) J . Dillon, The Middle Ptatonists (London, 1977)
An important text f r o m the sceptical A c a d e m y is discussed in T a r r a n t [620.], and
[e>3 3 j H. T a r r a n t , ' T h e date o f anon. In Theaetetum, Classical Quarterly N.s. 33 ( 1 9 8 3 ) , 1 6 1 - 8 7
71-2 THE PYRRHONIST REVIVAL
Much o f the m o d e r n scholarship on later Pyrrhonism is t o be found under 'General
studies o f ancient P y r r h o n i s m ' ([51 ]—|f>3 J a b o v e ) .
O n Aenesidemus, there is i m p o r t a n t material in Dal Pra [ 5 1 ] and T a r r a n t [629]. See also

N a t o r p [26], and
[634] P. N a t o r p , ' U n t e r s u c h u n g e n iiber die Skepsis im A l t e r t h u m : Aenesidem', Rheinisches
Museum 38 ( 1 8 8 3 ) , 2 8 - 9 1
[635] K . J a n a c e k , 'Aenesidemos und Sextus Empiricus', Etrene 17 ( 1 9 8 0 ) , 5 - 1 6
O n the status o f the primary text on Aenesidemus in Photius, see also

(636] K . J a n a c e k , ' Z u r Interpretation des Photius Abschnittes iiber Aenesidemos', Eirene 14
(1976), 9 3 - 1 0 0
Aenesidemus' critique o f causation is illuminatingly studied in

[637] J . Barnes, 'Ancient scepticism and causation', in [ 5 8 ] , 1 4 9 - 2 0 3
For the problem o f Aenesidemus' alleged Heracliteamsm, see
[638] J . M . Rist, ' T h e Heracliteamsm o f Aenesidemus', Phoenix 24 ( 1 9 7 0 ) , 3 0 9 - 1 9
[639] U . Burkhard, Die angebliche Heraklit-Nachfolge des Skeptikers Aenesidem (Bonn, 1 9 7 3 )
Little has been written on the ten modes, but the situation has n o w radically improved
with
[640] G. Striker, ' T h e ten tropes o f Aenesidemus', in [ 5 8 ] , 9 5 - 1 1 5
and the first-rate translation and philosophical c o m m e n t a r y b y

[ 6 4 1 ] J . Annas, J . Barnes, The modes of Scepticism (Cambridge, 1985)
T h e r e is some useful comparative material in the earlier studies o f

[642] E. Pappenheim, Die Tropen der griechischen Skeptiker (Berlin, 1885)
[643] A . E . Chatzilysandros, Ceschichte der skeptischen Tropen (Munich, 1970)
Important light is shed on the history o f the school's title in

[644] K. Janacek, 'Das W o r t Skeptikos in Philons Schnften', Listy Filologicke 101 ( 1 9 7 9 ) , 6 5 - 8
although there is an important qualification to his findings in Tarrant [629], 2 2 - 9
Most o f the best recent philosophical discussion o f later Pyrrhonism focuses on Sextus
Empiricus, whose w o r k falls outside the immediate scope o f our book but bears directly
on the interpretation o f Aenesidemus. See especially the important debate on sceptic
'appearances' involving Burnyeat [60], Frede [ 6 1 ] , and
(645] M . F . Burnyeat, ' C a n the Sceptic live his Scepticism?' in [5], 2 0 - 5 3 , and [ 5 8 ] , 1 1 7 - 4 8
[646] M . Frede, 'Des Skeptikers Meinungen', Neue Heft fiir Philosophic 15/16 (1979), 1 0 2 - 2 9
I647] J . Barnes, ' T h e beliefs o f a Pyrrhonist', Proceedings of the Cambridge Philological Society
N.s. 28 ( 1 9 8 2 ) , 1 - 2 9 , and Elenchos 4 (1983), 5-43
[648] C . Stough, 'Sextus Empiricus on non-assertion', Phronesis 29 ( 1 9 8 4 ) , 1 3 7 - 6 4
Other studies include Burnyeat [ 1 0 ] , and
[649] W . Heintz, Studien zu Sextus Empiricus (Halle, 1 9 3 2 )

[650] R . M . C h i s h o l m , 'Sextus Empiricus and modern empiricism', Philosophy of Science 8
(1941), 3 7 1 - 8 4
[ 6 5 1 ] A . A . L o n g , 'Sextus Empiricus on the criterion o f truth'. Bulletin of the Institute of Classical
Studies 25 ( 1 9 7 8 ) , 3 5 - 4 9
(652] I. Mueller, ' G e o m e t r y and scepticism', in [6], 69—95
[653] D . Glidden, 'Skeptic semiotics', Phronesis 28 ( 1 9 8 3 ) 2 1 3 - 5 5
[654] J . Annas, ' D o i n g without objective values: ancient and modern strategies', in [7], 3 - 2 9
Help on some important Pyrrhonist terminology can be found in
[ 6 5 5 ] K. Janacek, Sextus Empiricus' Sceptical methods (Prague, 1 9 7 2 )

The Hellenistic Philosophers: Greek and Latin Texts With Notes and Bibliograpny

Uploaded by

Document Information

Original Title

Copyright

Available Formats

Share this document

Share or Embed Document

Sharing Options

Did you find this document useful?

Is this content inappropriate?

Copyright:

Available Formats

The Hellenistic Philosophers: Greek and Latin Texts With Notes and Bibliograpny

Uploaded by

Copyright:

Available Formats

The Hellenistic philosophers

Greek and Latin texts

Irving Stone Professor of Literature, in the Department of C

Professor of Ancient Philosophy, University of Cambridge,

© Cambridge University Press 1987

First published 1987

Printed in Great Britain at the University Press, Cambridge

British Library cataloguing in publication data

Library of Congress cataloguing in publication data

I S I I N 0 521 25562 7 hardback

LOGIC AND SEMANTICS

EPISTEMOLOGY: STOICS AND ACADEMICS

The Pyrrhonist Revival

T h i s s e c o n d v o l u m e o f The Hellenistic Philosophers is s t r i c t l y a n c i l l a r y t o t h e

translations and commentaries which appear in v o l . i . W h e r e a s v o l . ι is

d e s i g n e d t o b e usable o n its o w n , v o l . 2 p r o v i d e s t h e sort o f s u p p l e m e n t a r y

information required b y readers familiar with Greek and Latin. I t is n o t

a n d d e s i g n a t e d w i t h a l o w e r case (instead o f the usual upper case) bold letter.

T h e texts are accompanied b y notes. These d o n o t attempt systematic or

exhaustive commentary, b u t offer cross-references, information on context

a n d o n further relevant texts, a n ddiscussion of o b s c u r e o r controversial points

o f interpretation, particularly where t h i s is r e q u i r e d in o r d e r t o justify t h e

translations a n d interpretations proposed in v o l . 1. I f o u r c o v e r a g e at t i m e s

seems uneven, that is b e c a u s e w e have found that some texts demand

extensive elucidation, while others seem able to speak adequately tor

W e have not, with o n e o r t w o special exceptions, attempted to obtain

readings of t h e original m a n u s c r i p t s , b u t h a v e relied principally o n a standard

edition o f each work. These editions a r e listed 111 t h e I n d e x o f sources

a p p e n d e d t o v o l . 1. A l t h o u g h w e d o n o t a l w a y s f o l l o w their precise readings

that readers requiring technical i n f o r m a t i o n o n t h e manuscript a n d editorial

traditions c a n consult t h e m directly. W e d o n o t a t t e m p t to supply exhaustive

information on the textual tradition, but we have tried to give full

information at least in all cases w h e r e a p h i l o s o p h i c a l interpretation might

depend o n the reading chosen. O u r use o f bracketing and other such

texts are papyrological o r e p i g r a p h i c , a n d that s q u a r e brackets in such texts

e n c l o s e e d i t o r i a l fillings f o r l a c u n a e , whereas square brackets in o t h e r texts

i n d i c a t e e d i t o r i a l deletions, o r , i f t h e i r c o n t e n t o p e n s w i t h ' i f . ' , e d i t o r i a l g l o s s e s .

Cambridge, June 1986 D N S

A Diogenes Laertius 9 . 6 1 - 2 (Caizzi i a , 6 , 7 , 9 )

( 1 ) Πύρρων Ηλείος Πλειστάρχου μέν ην υιός, καθά και Διοκλής Ιστορεί-

Context: t h e o p e n i n g o f D i o g e n e s ' life o f P y r r h o . T h e life is a p a t c h w o r k o f v a r i o u s

4 Άναξάρχου Material in 7 2 D K , a n d cf. v o n Fritz [ 7 1 ] , cols. 9 4 - 5 .

5 O9ev T h e scope o f the c o n j u n c t i o n probably extends back only to the Indian

7-10 D e m o c r i t u s h a d c o n t r a s t e d t h e conventionality (νόμω) o f s e c o n d a r y q u a l i t i e s

10—15 T h e picture o f Pyrrho's consistent refusal to make conventional

άδοζός τ€ ήν και πένης και ζωγράφος, σώζεσθαί Τΐ αντοΰ iv "Ηλιδι €ν τω γυμνααίω

λαμπαδιστάς μΐτρίως ίχοντας. ( ΐ ) εκττατείν τε αυτόν και έρημάζειν, σπανίως

ποτ' έπιφαινόμενον τοίς οίκοι, τούτο δε noieiv άκούσαντα Ινδού τίνος

όνειδίζοντος Άναξάρχω ώς ουκ αν έτερον τινα διδά£αι ούτος αγαθόν, 5

α ΰ τ ό ί αΰλάϊ βασιλικός θεραπεύων. aei τ ' είναι εν τω αύτώ καταστήματι,

Adyov . . . ( 2 ) καταληφθείς δέ ποτε και αύτώ λαλών και ερωτηθείς τήν

αιτίαν έφη μελετάν χρηστός είναι, εν τε ταϊς ζητήσεσιν ύπ' ούδενός

κατεφρονεΐτο δια τό έξοδικώς λέγειν και πρός έρώτησιν οθεν και ίο

μέν διαθέσεως τής Πυρρωνείου, τών δέ λόγων τών εαυτού, έλεγε τε

πολλάκις και Έπίκουρον θαυμάζοντα τήν Πύρρωνος άναστροφήν συνεχές

ι iv-Πύρρωνος om. F 10 τό <καί δι)(£οδιχώί Kiihn i s καταστήσαι BP: τιμτ/βήναι F

C Diogenes Laertius 9 . 6 6 - 7 (Caizzi 1 5 A , 1 6 , 5 1 , 2 0 , part)

( 1 ) και κυνός ποτ'έπενεχθέντος διασοβηθέντα ειπείν πρός τόν αίτιασάμε-

νον, ώς χαλεπόν εΐη ολοσχερώς έκδύναι τόν άνθρωπον διαγωνίζεαθαι δ'

ώς οΐόν τε πρώτον μέν τοίς έργοις πρός τα πράγματα, ει δέ μη, τώ γε

Άνάξαρχον έ τ ι δέ Μόνιμον φησαντΐς άνηρηκίναι το κριτηριον, άλλα

Γσμεν", Άνάξαρχον δέ και Μόνιμον ότι σκηνογραφία άπείκασαν τα όντα

τοις τ ε « α τ ά ύπνους η μανίαν προσπίπτουσι ταύτα ώμοιώσθαι ΰπέλαβον. 5

knowledge o f Alexandrian philosophy. T h e r e were m a n y contemporary develop