T.C.

AKDENİZ ÜNİVERSİTESİ
MÜHENDİSLİK FAKÜLTESİ
MAKİNE MÜHENDİSLİĞİ BÖLÜMÜ

İLETİM DENEYİ
Sorumlu Öğretim Üyesi: Doç. Dr. Ayla DOĞAN
Yardımcı Öğretim Elemanı: Arş. Gör. Oğuzhan
ÖZBALCI

Hazırlayan: Ramazan CILI

Öğrenci No: 20180803099
Numune Deney T1 T2 T3 T4 T5 T6 T7 T8 V I
no 0 0 0 0 0 0 0 0 0 0
Sıkmalı 1 41,6 39 37 33,5 31,5 27,6 25,7 23,4 85 0,09
Sıkmalı 2 54,6 50,4 47 41,4 38 31,8 28,8 25 114 0,12
Sıkmasız 3 84 80,9 78,8 36,1 34,4 27,2 25,5 23,3 114 0,12
T1’den uzaklık 0 0,015 0,030 0,045 0,06 0,075 0,090 0,105 - -
0 0 0 - -

Numune Deney Q ΔT1-3 ΔT4-5 ΔT6-8 Δx1-3 Δx4-5 Δx6-8 k1-3 k4-5 k6-8
No sıcak orta soguk sıcak orta soguk sıcak orta soguk
0 0 0 0 0 0 0 0 0 0
Sıkmalı 1 7.82 2,6 2 4,2 -0,03 -0,0,15 -0,03 1,74 0,87 1,73
Sıkmalı 2 14,02 7,6 3,4 6,8 -0,03 -0,0,15 -0,03 3,06 1,55 3,07
Sıkmasız 3 14,02 5,2 1,7 3,9 -0,03 -0,0,15 -0,03 3,09 1,56 3,1

Qelektrik=V*I

1 Nolu sıkmalı deney için

Qdeney1=85*0,092=7,82 Watt

ΔT1-3=T1-T3=41,6-39=2,6 K°
ΔT4-5=T4-T5= 33,5-31,5=2 K°
ΔT6-8=T6-T8= 27,6-23,4=4,2 K°

Δx1-3=0-0,030= -0,030 m
Δx4-5=0,045-0,060= -0,015 m
Δx6-8=0,105-0,075= -0,030 m

Q1-3=- k1-3*A*ΔT1-3/Δx1-3
7,82W = -k1-3*0,00049 m2*2,6/-0,03 m

==> k1-3=184 W/m*K°

Q4-5= -k4-5*A*ΔT4-5/Δx4-5
7,82W =- k4-5*0,00049 m2*2 K°/-0,015 m

==> k4-5=119,7 W/m*K°

Q6-8= -k6-8*A*ΔT6-8/Δx6-8
7,82W =- k6-8*0,00049 m2*4,2 K°/-0,03 m

==> k6-8=114 W/m*K°

2 Nolu sıkmalı deney için

Qdeney2=114*0,123=14,022 Watt

ΔT1-3=T1-T3=54,6-47=7,6 K°
ΔT4-5=T4-T5= 41,4-38=3,4 K°
ΔT6-8=T6-T8= 31,8-25=6,8 K°

Δx1-3=0-0,030= -0,030 m
Δx4-5=0,045-0,060= -0,015 m
Δx6-8=0,105-0,075= -0,030 m

Q1-3=- k1-3*A*ΔT1-3/Δx1-3
14,022W =- k1-3*0,00049 m2*7,6 K°/-0,03 m

==> k1-3=113 W/m*K°

Q4-5=- k4-5*A*ΔT4-5/Δx4-5
14,022W = -k4-5*0,00049 m2*3,4 K°/-0,015 m

==> k4-5=126,2 W/m*K°

Q6-8= -k6-8*A*ΔT6-8/Δx6-8
14,022W = -k6-8*0,00049 m2*6,8 K°/-0,03 m

==> k6-8=126,2 W/m*K°

3 Nolu sıkmasız deney için

Qdeney3=114*0,123=14,022 Watt

ΔT1-3=T1-T3=84-78,8=5,2 K°
ΔT4-5=T4-T5= 36,1-34,4=1,7 K°
ΔT6-8=T6-T8= 27,2-23,3=3,9 K°

Δx1-3=0-0,030= -0,030 m
Δx4-5=0,045-0,060= -0,015 m
Δx6-8=0,105-0,075= -0,030 m

Q1-3= -k1-3*A*ΔT1-3/Δx1-3
14,022W =- k1-3*0,00049 m2*5,2 K°/-0,03 m

==> k1-3=165 W/m*K°

Q4-5=- k4-5*A*ΔT4-5/Δx4-5
14,022W = -k4-5*0,00049 m2*1,7 K°/-0,015 m

==> k4-5=252,5 W/m*K°

Q6-8= -k6-8*A*ΔT6-8/Δx6-8
14,022W = -k6-8*0,00049 m2*3,9 K°/-0,03 m
==> k6-8=220 W/m*K°

Deney
1 de 85
Volt

kullanıldığı için oluşan başlangıç sıcaklığı diğerlerinden düşüktür. Sıkıştırılmış oldukları için pirinç
bloklar tek bir parça gibi düzenli bir lineer eğrisine benzer biçimde sıcaklığı azalmaktadır.
Deney 2 114 Volt ile ısıtıldğı için daha yüksek bir sıcaklıkta başlamakta ama bloklar sıkıştırılmış
olduğu için lineer bir eğri şeklinde azalmaktadır. Sadece her iki deneydede pirinç blokların temas
ettiği yerlerde eğim artmaktadır. Bunun nedeni iki yüzey arasındaki ısıl temas yüzeyinin tamamen
pirincin iletim dierciyle deyil, kısmen arada kalan hava boşluklarının direnciyle karşılaşmasıdır.
Deney 3’te 114 Volt kullanılmasına rağmen sıkıştırılmadığı için üç blok arasındaki ilk boşlukta
yüksek bir dirençle karşılaşmakta ve ısı iletimi az olmaktadır. Bundan dolayı ilk blokta ısı
birikmiştir. 2. bloğa ısı geçişi az olmuştur ve üçüncü blok soğutucu sistem etkisiyle iyice scaklığı
düşmüştür. Blokların temas yüzeylerinde diğer deneylere kıyasla daha çok sıcakllık düşüşü
olmuştur.

3
Isı transferi kitabımızın Ek-B’sine göre pirinç 20 C° sıcaklıkta 111 W/m°K iletim katsayısı, -100
°C’de 88 W/m°K, 100 °C’de 128 W/m°K, 200°C’de 144 W/m°K, 400 °C’de 147W/m°K iletim
katsayısına yükseliyor. Sıcaklık arttıkça sı iletim katsayısı artmaktadır. 1 ve 2 nolu deneylerde
sıcaklık düştükçe iletim katsayısı da düşmektedir. 3 nolu deney sıkmasız yapıldığı için araya
boşluğun iletim katsayısı da girmekte ve katsayıyı yükseltmektedir.