Professional Documents
Culture Documents
Kompan
Kompan
-Henry Gleason
-Hemphill
-Sapiro
-Edgar Sturtevent
-Alfonso O. Santiago
-Bernales
KAHALAGAHAN NG WIKA
1. Instrumento ng komunikasyon
2. Nagpapanatili, nagpapayabong at nagpapalaganap ng kultura ng bawat grupo
ng tao.
3. Tagapagbandila ng pagkakakilanlan ng isang bansa at ng mga mamamayan.
4. Tagapag-ingat at tagapagpalaganap ng mga karunungan at kaalaman.
5. Ito ay nagsisilbing lingua franca o tulay para makausap at magkaunawaan ang
iba’t-ibang grupo ng taong may kani-kaniyang wikang ginamit.
KATANGIAN NG WIKA
Upang pag-ugnayin, inilahad naman nina Paz et. al. (2003) ang mga sumusunod na
katangiang makapagpapakilala sa wika:
May kakayahang ayusin ng taong gumagamit ng wika ang kanyang pagpapahayag kahit
gamit ang sub-malay na akwisisyon. Ito ay dahil sa ang wika ay nagtataglay ng sistema
ng mga tuntunin.
Mula sa mga tuntuning ito, maaaring malay rin naman ang gumagamit, nalalaman niya
ang obhetibong pagsusuri sa mga pahayagaula
Bilang pagsusuri sa pahayag, maaaring paratangan ng saksi at akusado ang isat isa
batay sa pagiging tao nila ngunit sa usaping semantika ang tanging makapagpaparatang
ay ang saksi laban sa akusado.
Samantala, makikita rin ang kakayahan ng wikang magkaroon ng tuntunin sa
pamamagitan ng kaalaman sa kaayusan ng karaniwan at di karaniwang mga
pangungusap. Bahagi rin ng katangian ng wikang Filipino ang pagtiyak sa mga
pangungusap kahit hindi nagtataglay ng pandiwa.
Ang wika bago pa maging bahagi ng pakikipagtalastasan ay nabuo muna bilang isang
tunog. Sa pagsasama-sama ng tunog, makalilikha ng mga panlapl, santang-ugat
hanggang sa maging ganap na salita. Ang mga salita'y magiging pangungusap na
magagamit sa komunikasyon. Kapag8 nagkaroon ng paltan ng pangungusap,
naisasakatuparan ang diskurso.
Ang Filipino rin ay onomatopoeic. Sa simbolong kumakatawan sa wika, taglay nito ang
tunog o paghihimig. Maibibilang na halimbawa ang lagaslas, kumakaripas, palakpak at
iba pa.
Malinaw ring makikita ang pagiging malikhain ng wika sa neolohismo. Ang neolohismo
ay paglikha ng mga salita (Dr. Salazar sa Pagpapayaman sa Wika: Ang Panghihiram sa
mga Wikang Kamag-anak at Banyaga at ang Paglikha ng Neolohismo; Pagtatakda ng
Hangganan nito, 2010).
· Kathniel
· JaDine
Akronim
· FB (Facebook)
· YM (Yahoomail)
· OL (on-line)
Pag-uulit
· Paulit-ulit? Paulit-ulit?
· ‘wag maingay! Quiet!
· Major! Major!
Panghihiram at Pagpapaikli
· apir (up here)
· spag (spaghetti)
· tarpo (tarpauline, entri ni Jelson Estella Capillos sa SAWIKAAN 2010), naging tarp
kalaunan
· astig
· dabarkads
· etneb
Paglalapi
· Noranian
· Rizalista
· Sharonian
· Pampers (ginagamit para katawanin ang pangklahatang tawag sa diaper sa usapang sari-
sari store)
Paggamit ng ngalan/pamagat ng programang pangmidya
Inuri din di Dr. Salazar ang nelohismo sa pormal at di-pormal. Maibibilang sa pormal na
pagbuo ang kaniyang tinawag na pantayong pananaw at Maugnaying Talasalitaang
Pang-agham, Ingles-Pilipino (1964/1974) ni Gonsalo Del Rosario ng Gregoria Araneta
University Foundation. Ang pormulasyon ay pinag-ugnay-ugnay na magkakamag-anak
na salita.
Malaki ang gampanin ng tao upang manatiling buhay at dinmaiko ang wika.
Patuloy ang pagbabago ng wika. Hanggat may gawain ang tao- ginawa, ginagawa at
gagawin, nagiging hudyat ito ng walang katapusang buhos ng modipikasyon ng wika.
Ang wika ay ekspresyon ng mga gawain ng tao. Maaaring malay o hindi malay ang tao
sa pagbabago ng wika. Maraming itinatawag ang tao sa kanyang mga nakaugaliang
gawin at mga bagay na pinanghahawakan at pinaniniwalaan niya. Kargado ang
talasalitaang Filipino ng mga salitang ikinakabit sa bawat pagkilos at pag-aari.
Sa larang agrikultural, maraming itinutumbas ang mga Pinoy sa rice ng mga Kano. Si
Juan de la Cruz ay may palay, bigas at kanin. Maaari pa niyang idagdag dito ang binhi,
punla, malagkit, sinuman, nilugaw at iba pa na ayon sa ginagawa niya sa rice na tawag
lamang ni Uncle Sam.
Multikultural ang bansa, utang din sa ibang lahi at wika ang mga salitang naging bahagi
rin ng pambansang pagkakakilanlan. Maibibigay na halimbawa ang mga buhat sa
Ingles (dyip, kompyuter, komiks, lider, iskolar at iba pa), sa Sanskrit na mula rin sa Java
at Malay (bansa, maharlika, mukha, bathala, katha at iba pa), sa Pranses (debutante,
madam, kudeta, morge, buletin at iba pa), sa Intsik (bakya, siyansi, diko, pansit, tikoy at
iba pa) at sa marami pa.
Sa iba pang rehiyon at pangkat etniko sa bansa, maibibigay na halimbawa ang bana (ng
Hiligaynon at Cebuano), butanding (ng Bicol), imam (ng Tausug), cañao (ng
Igorot), gahum (ng Cebuano, Hiligaynon at Waray) na mga katutubong wika sa Pilipinas
na pinanatili ang orihinal na baybay batay sa Gabay sa Ortograpiyang Filipino (2009) ng
Komisyon sa Wikang Filipino.
Ang anumang uri ng komunikasyong berbal ay ginagamitan ng wika. Kaugnay nito ang
mga kasanayang reseptibo (pakikinig panonood at pagbasa) at produktibo (pagsasalita at
pagsulat) na ayon sa pagtawag ni Nunan (2009).
Batay sa papel (Pulitika ng Wika, Wika ng Pulitika) na binasa ni Randy David sa Unang
Pambansang Kongreso ng Sanggunian sa Filipino (SANGFIL) ang politika ng wika ay
isang perspektiba na sumusuri sa mga epekto sa wika ng tagisan ng kapangyarihan. Ang
tagisan ay bunga ng mga nakatagong motibong politikal tungkol sa pagkakaroon ng
mga patakarang pangwika.
Ayon sa mga lingguwista, may mahigit 5,000 wika na sinasalita sa buong mundo. Ang
Pilipinas ay isa sa mga bansang biniyayaan ng maraming wika: di kukulangin sa 180 ang
wikang sinasalita sa Pilipinas. Heterogenous ang sitwasyong pangwika sa Pilipinas dahil
maraming wikang umiiral dito at may mga diyalekto o varayti ang mga wikang ito.
Homogenous ang sitwasyong pangwika sa isang bansa kung iisa ang wikang sinasalita
ng mga mamamayan dito. Gayunman, hindi naiiwasan ang pagkakaroon ng mga
diyalekto kahit isang wika lamang ang ginagamit sa isang bansa dahil likas lamang sa
mga tagapagsalita ng isang wika na magkaroon ng ilang pagbabago sa bigkas ng mga
salita, at sa pagbubuo ng mga salita at mga pangungusap. Nagkakaintindihan pa rin ang
mga taong gumagamit ng iba't ibang diyalekto ng isang wika.
Ang halimbawa ng diyalekto ay ito: Ang mga nagsasalita ng isang wika, batay sa lugar
na pinanggalingan, ay maaaring magkaroon ng bahagyang pagkakaiba sa bigkas, pag-
gamit ng panlapi, o ayos ng pangungusap. Dahil dito, may tinatawag na Tagalog-
Bulacan, Tagalog-Cavite, Tagalog-Metro Manila, at iba pa. Ngayon, dahil maraming
gumagamit ng pambansang wika na galing sa iba't ibang rehiyon, nagkakaroon na rin
ng iba't ibang diyalekto ng Filipino, tulad ng Filipino-llokano, Filipino-Hiligaynon, at iba
pa, na bawat isa ay nagpapakita ng natatanging pagkakakilanlan ng unang wika ng
tagapagsalita ng Filipino.
Bernakular ang tawag sa wikang katutubo sa isang pook. Hindi ito varayti ng isang wika
tulad ng diyalekto, kiang undi isang hiwalay na wika na ginagamit sa isang lugar na
hindi sentro ng gobyerno o ng kalakal. Tinatawag din itong wikang panrehiyon.
BILINGGWALISMO
Hinihingi nito ang kahusayan ng paggamit ng dalawang magkaibang wika. Bilang
bahagi ng programang akademiko sa bansa, ipinatupad ang Patakarang
Edukasyong Bilinggwal.
Bago tiyakin ang sinasabing globalisasyon, mahalagang makamit din ang lokalisasyon.
MULTILINGGWALISMO SA BANSA
Sa Estados Unidos, may isinagawang pag-aaral sina Thomas at Collier (1997) na naging
batayan ng paglinang ng multilinggwal na pagtuturo dito sa Pilipinas. Sinuri ang epekto
ng unang wika sa pag-unlad ng mga mag- aaral. Pinatunayan iyon sa kaugnay na pag-
aaral ni Walter na mayhinuhang tataas ang pagkakataong maging ganap na
propesyonal sa hinaharap ang mga mag-aaral na dumaan sa edukasyong gamit ang
unang wika. Ipinakita rin niya na ang mga bansang gumamit ng unang wika sa
pagtuturo ay higit na maunlad. Mula rito, nakita ang halaga ng MTBMLE sa suliranin sa
di angkop na ugnayan ng industriya sa sistema ng edukasyon sa bansa. Hindi kasi
nagiging makabuluhan ang edukasyon kapag nakapagtapos na ang mag-aaral sa
nakalipas na mga kalakaran sa pagtuturo.
Ito ang tinutunton ng binanggit ni Dr. Ricardo Ma.Duran Nolasco sa primer na kanyang
inihanda (2010), tinukoy niya na ang MTBMLE ay naglalayong makalikha ng mag-aaral
na multiliterate, multilingual at multicultural.
Sa paniwala ni Almario (2010), may dagdag na kabuluhan ang mga batas tungkol sa
multilingguwalismo kung magiging totoo sa diwa ng multilinggwal na pagtuturo at
hindi lamang sa ilang assigned languages (partikular sa walong wikang rehiyonal)
gagawin. Ayon pa rin sa kanya, sa totoo lamang naman na kahit walang batas ang
maisakatuparan/ mapagtibay ay matagal nang ginagawa iyon ng maraming guro sa ibat
ibang panig ng bansa.
Katulad ng nabanggit na sa unang bahagi ng aklat na ito, ayon sa Komisyon sa Wikang
Filipino, may tinatayang 176 at higit pang wika mayroon ang bansa. Narito ang patunay
ng pagiging multilinggwal ng bansa.Top of Form
Homogenous na Wika
Ang katangiang homogeneity ay mailalarawang pagkakaroon ng isang estruktura o
paraan ng pagkakabuo ng wika. Sa Pilipinas na multilinggwal ang konteksto, ang
pagkilala sa homogenous na wika ay makikita sa mga espisipikong katangiang pekulyar
sa bawat isang wika.
Upang matugunan ang mga katulad na suliranin, may nabanggit na mungkahi si Paz
(1995). Kailangang linawin ang pagbaybay ng mga salitang hiram, maging bukas sa
language replacement o palit-wika at language shift o lipat-wika, pag-aralan ang mga
barayti ng Filipino, at bigyang-pansin ang sosyo-kultural at politikal na konteksto.
Tinukoy naman ni Mabanglo (2009) sa nabanggit na papel sa itaag ang suliranin sa mga
nakalimbag na midyang alipin ng sensasyonalismo at komersyalismo. Kung mababasa
ng mga mag-aaral ang gamit ng mga salitang slang lalo sa tabloid na nakasisira sa
patakaran ng pagsulat ng balita at editoryal, lalabnaw ang kanilang bokabularyo. Sa
kabila nito, tinanggap niya na ang kalakarang iyon ay bahagi nga ng sensasyonalismo.
Sa paliwanag naman ni Paz sa sanaysay na Ang Standardisesyon Bilang Isyu (1995), ito
ay hindi lamang tungkol sa wikang gagawing uniporme. Ito ay pagtugon din sa mga
gagamit ng istandard na wika- - ang mga bumubuo sa larang akademiko at ang
karamihan sa iba-iba pang larang.
Inilahad sa Kartilya ng Wikang Filipino bilang Wika ng Edukasyon/ Primer on the Filipino
Language as Language of Education (2004) ng Pambansang Komite sa Wika at Salin ng
Pambansang Komisyon para sa Kultura at Sining (NCCA) ang paliwanag ng mga iskolar
sa wika at globalisasyon. Sa kasalukuyan, sabay-sabay na pinauunlad ang
pandaigdigang wika, rehiyonal na wika, at lokal na wika. Ngunit napauunlad din ang
mga rehiyonal na wika o wikang magsisilbing lingua franca ng magkakalapit na bansa.
Hindi na lamang sa Ingles nakatuon.
Kaya, lilitaw naman ang hamon kung kakayanin naman ng wikang Filipino na magtungo
at makinabang sa globalisasyon (Miclat sa Constantino, 2005). Tinugunan naman ito ni
Almario sa Zafra (2008) ng estratehiyang gamitin ang Wikang Pambansa sa lahat ng
sektor ng kapangyarihan sa lipunan sa ika-21 siglo. Maisasagawa lamang ito sa
pamamagitan ng tinawag niyang simulaing pluralista. Nangangahulugan itong hindi
lamang isang paraan ang gamitin kundi maluwag sa ibat ibang paraan ng
pagpapaunlad at pagpapalaganap ng wika tulad ng pagsasaln a ebalwasyon.
Kaugnay nito, nakikitang suliranin ni Fortunato sa Villafuerte et. a (2009) ang kakulangan
sa kasapatan ng tuntunin para mapapasok an karaniwang terminong ginagamit sa pag-
Filipino, pasalita at pasulat. Matapos ang estandardisasyon, handa nang ipalaganap ang
WI Ito ay maisasakatuparan sa pamamagitan ng pagpapakilala nito sa katutubong
nagsasalita o sa karamihan sa pasulat at pasalitang anyo.
Heterogenous na Wika
Ang pagiging heterogenous ng wika ay bunga ng nalilikhang ugnayan ao sa iba.
Nabubuo ang variety o pagkakaroon ng ibat ibang wika. ng t Bunga ito ng pagiging
sosyal na penomena ng wika ayon sa paglalarawan ni Saussure sa tinatawag na langue
(sistema ng wika).
Binanggit ni Constantino sa Peregrino (2005), may nagaganap na linguistic convergence
salig sa teorya ni Giles na teorya ng akomodasyon (accomodation theory). Sa
kondisyong ito, nagkakaroon ng pagkakataong gumaya o bumagay sa pagsasalita ng
kausap para bigyang-halaga ang pakikiisa, pakikilahok o kayay pagmamalaki sa
pagiging kabilang sa grupo. Taliwas ito sa tinatawag na linguistic divergence na
nangyayari kapag ang gumagamit ng wika ay tumatangging gayahin ang wikang
namamayani sa pangkat na sinasamahan.
Katulad ng nabanggit na, ang wika ay dinamiko. Ito ay sa dahilang buhay at nagbabago.
Kaya, hindi maaawat ang mga wikang sumu- sulpot, hinihiram at nagiging bahagi ng
pamumuhay ng mga tao sa iba't ibang larang o panig sa bansa. Ang pagkakaroon ng
pagkakaiba o baryasyon (na maaaring panghihiram) ay hindi dapat lumikha ng ingay ng
pagtatalo-talo sa dapat na linangin o maging superyor sa lahat. Ito ay dapat na ituring
na kaangkinan ng isang wikang buhay. ng Inuri ni Zorc (1990) ang baryasyon ng slang
sa Filipino. Hiram mula Kastila (aqua de pataranta) . Hiram mula Ingles (alaska) Hiram
mula ibang wika (bakya) Pagpapalit-tunog (/ka.ibigan/) Pag-alis/pagdaragdag-pantig
(muchacha, bagito) Palit-kahulugan (kabit) Pag-imbento (walastik) Paghahalo-halo
(ander de saya) Pagpapaiksi/ truncation (altanghap) Abbreviations (PG, KKB) Binaggit
naman ni Abello sa Peregrino (2005) ang mga baryasyon ng iba pang salita sa
Filipino. .Artificial coinage (praning, dyeling) Importations (erase, award, deadma)
Attempts at verbal humor (hataw, hirit) Novelty assignment of meanings (tumabo,
tigbak, tuhog)
UNANG WIKA
Ang bansang Pilipinas ay binubuo ng maraming rehiyon. Bawat rehiyon ay may
sariling dayalektong ginamit na siyang nakagisnan ng mga taong naninirahan sa
partikyular na rehiyon.
PANGALAWANG WIKA
Ang Pilipinas ay binubuo ng maraming kapuluan. Bawat pulo ay may kanya
kanyang linggwaheng ginamit. Ang pagkakaroon ng iba't ibang wikain sa bansa ang
siyang naging sanhi ng hindi pagkakaunawaan at hindi pagkakaisa ng bawat
mamamayang Plipino. Kaya napagpasyahan ni Pangulong Manuel L. Quezon na bumuo
ng Surian ng Wikang Pambansa na siyang susuri kung anong wika ang dapat gamitin at
nang sa gayuy magkakaroon ng pagkakaunawaan ang bawat isa. Ayon sa pagsususri,
Tagalog tumugma at pumasa sa kanilang mga tuntunin. Kaya ito ang naging batayan sa
pagpili ng pambansang wika na ngayo’y tinatawag na Filipino.
Ang wikang Filipino ang tinatawag nating pangalawang wika. Ito ang wikang ginagamit
ng lahat sa pakikipag-ugnayan sa kapwa Pilipino mula sa iba't ibang rehiyon.
Sa tulong ng pangalawang wika, kahit saan tayo magpunta maging sa Luzon, Visayas o
Mindanao man ay magkakaintindihan tayo kapag ginamit natin ang pangalavwang wika.
Kahit pa nga sa ibang bansa, ang ginamit ng mga Pilipinong nagpunta roon sa ibang
bansa ay wikang Filipino upang magkaintindihan sila sa isa't.
PABATID NG GURO
Ang wika ay isang bahagi ng pakikipagtalastasan. Kalipunan ito ng mga simbolo, tunog,
at mga kaugnay na batas upang maipahayag ang nais sabihin ng kaisipan. Ginagamit
ang pamamaraang ito sa pagpapaabot ng kaisipan at damdamin sa pamamagitan ng
pagsasalita at pagsulat. Isa rin itong likas na makataong pamamaraan ng paghahatid ng
mga kaisipan, damdamin at mga hangarin sa pamamagitan ng isang kaparaanang
lumilikha ng tunog; at kabuuan din ito ng mga sagisag sa paraang binibigkas. Sa
pamamagitan nito, nagkakaugnayan, nagkakaunawaan at nagkakaisa ang mga kaanib
ng isang pulutong ng mga tao. Kung wala ang wika, mawawalan ng saysay ang halos
lahat ng gawain ng sangkatauhan, sapagkat nagagamit ito sa pakikipag-ugnayan
katulad ng sa pakikipagkalakalan, sa diplomatikong pamamaraan ng bawat pamahalaan,
at pakikipagpalitan ng mga kaalaman sa agham, teknolohiya at industriya.
WIKANG PAMBANSA
“Ang wikang pambansa ay Filipino. Samantalang nililinang itoy dapat Dayabungin at
pagyamanin pa salig sa umiiral na mga wika ng Pilipinas at sa iba pang mga wika. (amin
ang pagbibigay-din)
-Saligang Batas ng 1987, Artikulo XIV, Seksyon 6
Ang Filipino ay ang katutubong wika na ginagamit sa buong Filipinas bilang wika ng
Komunikasyon sa isa't isa ng mga pangkating katutubo. Katulad ng alinmang wikang
buhay, ang Filipino ay dumadanas ng paglinang at Pagpapayaman sa pamamagitan ng
mga panghihiram sa mga katutubong wika ng Filipinas at mga di-katutubong wika at sa
pamamagitan ng ga pagbabago sa nagiging gamit ng Filipino sa iba't ibang sitwasyon at
Pangyayari, pasalita man o pasulat na pahayag ng ibat ibang pangkating panlipunan at
pampolitika, sa loob at labas ng kapuluan, at sa iba't ibang paksain at disiplinang
akademiko (KWF Resolusyon 96-1, 2013).
Sa mas lalo pang paglilinaw ng salitang Filipino, narito ang iba no ang pagpapakilala.
Ibinigay niyang pangunahing dahilan na mas nauna at orihinal ang Filipinas" nang
ibininyag ni Villalobos sa bansa noong 1543. Ito rin ang magbubuklod at magbibigay-
daan sa konsistensi ng ispeling mula sa dalawang pagtawag sa mamamayan sa ating
bansa. Kung "Filipinas" ang susunding ngalan, tiyak nang Filipino ang pagtawag sa tao at
sa lahat ng katangiang pambansa. Maiiwasan pa ang likha ng kalituhan tulad ng mga
ganitong tanungan-pagtatalo - Pilipino ba o Filipino?
Para sa komunikasyon at pagtuturo, ang mga opisyal na wika ng Pilipinas ay Filipin0 at,
hanggat walang ibang itinatakda ang batas, Ingles.
Ang mga wika ng rehiyon ay pantulong na mga wikang opisyal sa mga rehiyon at
magsisilbing opisyal na pantulong na na midyum ng pagtuturo.
Dapat na itaguyod nang kusa at opsiyonal ang Kastila at Arabic.
Dagdag pa, kung ang wika ay ginagamit lamang sa loob ng silid-aralan at hindi aktibong
sinusuportahan at pinahahalagahan ng nasa paligid nito, ang pag-unlad ng wika at
motibasyon sa pagpapaunlad ng wika ay bababą mga HEI ay hindi lamang nakatuon
bilang midyum ng pagtuturo, kaagapay nito ang malawakang paggamit at pagsuporta sa
loob ng Institusyon.
Naniniwala sina Brigham at Castillo (1999) na kung gagamitin ang Filipino sa antas-
tersarya at sa iba pang kumokontrol na domeyn makakamit nito ang mas mataas na
estado ng pagkilala. Dagdag din ang
pagkilala sa mga sa mga HEI.
Inilahad sa Kartilya ng Wikang Filipino bilang Wika ng Edukasyon Primer on the Filipino
Language as Language of Education (2004) ng Pambansang Komite sa Wika at Salin ng
Pambansang Komisyon para sa Kultura at Sining (NCCA) ang paliwanag ng mga iskolar
sa wika at globalisasyon. Sa kasalukuyan, sabay-sabay na pinauunlad
ang pandaigdigang wika, rehiyonal na wika, at lokal na wika. Ngunit napauunlad din ang
mga rehiyonal na wika o wikang magsisilbing lingua franca ng magkakalapit na bansa.
Hindi na lamang sa Ingles nakatuon.
Kaya, lilitaw naman ang hamon kung kakayanin naman ng wikang Flipino na magtungo
at makinabang sa globalisasyon (Miclat sa Constantino, 2005). Tinugunan naman ito ni
Almario sa Zafra (2008) ng estratehiyang gamitin ang Wikang Pambansa sa lahat ng
sektor ng kapangyarihan sa lipunan sa ika-21 siglo. Maisasagawa lamang ito sa
pamamagitan ng tinawag niyang simulaing pluralista. Nangangahulugan itong hindi
lamang isang paraan ang gamitin kundi maluwag sa ibat ibang paraan ng
pagpapaunlad at pagpapalaganap ng wika tulad ng pagsasalin at ebalwasyon.
Kaugnay nito, nakikitang suliranin ni Fortunato sa Villafuerte et. al. (2009) ang
kakulangan sa kasapatan ng tuntunin para mapapasok ang karaniwang terminong
ginagamit sa pag-Filipino, pasalita at pasulat.
Bawat kilos na ipinakita ng tao at bawat bagay na inisip ng tao ay nabibigyang
katuparan sa tulong ng wika. Bawat sigundo, minute o oras na nakikipag-usap ang tao
sa kapwa ay gumagamit ito ng wika. Lingid sa kaalaman ng tao na ang bawat wikang
sinambit sa pakikipag-usap ay may iba’t-ibang tungkulin.
May mahahalagang gamit ng wika sa lipunan ayon kay M.A.K. Halliday (1973). Ito
ay ang mga sumusunod:
1. INSTRUMENTAL
Halimbawa:
2. REGULATORYO
Halimbawa:
3. INTERAKSYUNAL
Halimbawa:
4. PERSONAL
Kapag nakabahagi ng sariling damdamin, ang gamit ng wika ay personal. Kasama rito
ang pagsang-ayon, pagsalungat, pagpuri, paglibak at paninisi.
Halimbawa:
5. HEURISTIKO
Halimbawa:
6. PANG-IMAHINASYON
Halimbawa:
7. IMPORMATIBO
Halimbawa:
Pag-uulat, pagtuturo, pagsulat ng pamanahong papel
Representatives
Ito ang gampanin kung ipinapahayag sa mga tagatanggap ang estado ng isang bagay o
pangyayari.
Directives
Ito ang gampaning pangwika kung nagpapakilos ng mga tao upang isakatuparan ang
alinmang gawain.
Iminumungkahi kong magdala ang lahat ng maraming aklat bilang donasyon. Pulutin
ang lahat ng maliliit na papel saka ipunin.
Commissives
Ito ang tungkuling pangwika kapag ang pahayag ay naglalaman no intensyong gawin
ang isang pagkilos sa hinaharap.
Expressives
Declaratives
Ito naman ang gampanin ng wika kapag nababago ang kalagayan ng isang pangyayari
sa tulong ng pahayag.
Emotive/expressived
Conative
Phatic
Referential
Ginagamit ang wika sa mga tekstong nasa larang ng agham.
Ngayong taong 2016, may naanngkat na bakuna sa sakit na dengue ang DOH.
Metalingual
Phoetic
Ang mga inilahad sa itaas ay magkakaibang pagtanaw sa gamit ngg wika sa lipunan.
Magkakaiba man, mula sa pag-unawa sa paglalapat sa sitwasyon, mahihinuhang
maaaring pag-ugnayin at pag-isahin ang mga magkakatulad na konsepto.
PABATID NG GURO:
Pasalita man o pasulat ang wika, ito ay may kanya-kaniyang gamit o tungkulin sa ating
lipunan. Ang wika ay maaaring tumugon o kumontrol sa ating mga pangangailangan at
pag-uugali bilang isang indibidwal.
Bago pa man dumating ang mga Kastila sa Pilipinas ay pinaniniwalaang ang mga
sinaunang Pilipino ay marunong ng bumasa at sumulat. May alpabeto na sila noon na
tinatawag na Alibata. Nakasulat ito sa mga dahon ng saging o sa balat ng puno gamit
ang mga panulat na pinatulis na kawayan at matutulis na bato. Ang paraan ng kanilang
pagsusulat ay katulad sa mga Malayo na kung saan ito ay natutunan ng mga ninuno
natin mula sa kanila.
Ayon kay Padre Chirino, isang Kastilang mananalaysay, ang matandang alibata ay
pinaghalong kabihasnang Malayo, Arabe, Kambodya, Tsina, Sayam, Borneo at Indiya.
Pinatutunayan lamang ito na noon pa man ay marunong ng bumasa at sumulat ang
ating mga ninuno bago pa dumating ang mga Kastila sa ating bansa
May pangkat na ng mga mandarayuhan ang dumako sa bansa bago pa ang pormal na
pananakop ng mga Kastila noong 1565. Ang palipat-lipat na
mandarayuhang Negrito ay dumako sa mga kagubatan at kabundukan ng Luzon. Sa
tulong ng tulay na lupa nadala ang kanilang kultura. Isa sa mga makapangyarihang
ambag nila sa kasaysayan ng panitikan ang mga pasalindilang anyo tulad ng mga awitin
at pamahiin.
Mas maunlad na kabihasnan sa nauna ang mga Indones. Naipakalat ang kanila ring
dalang wika sa tulong ng mga alamat, epiko at mga kuwentong bayan.
Sumunod na dumayo ang mga Intsik, Bumbay, Arabe at Persiyano na inutangan din ng
mga Pilipino ng mga talasalitaang gamit at inampOn rin sa kasalukuyan sa kultura ng
bansa. Ang layon ng mga nabange dayuhan ay makipagkalakalan.
PANAHON NG KASTILA
lpinag-utos ng hari ng Epanya na turuan ang mga katutubo ng wikang Kastila. Ngunit
hindi nila sinunod ang utos ng hari bagkus sila ang nag-aral sa wikang katutubo sa
tatlong dahilan:
PANAHON NG AMERIKANO
May malaking pagbabagong naganap pagdating ng mga Amerikano sa bansa.
Kabaligtaran ang nangyari sa panahon ng Amerikano. Pilit nilang pinakalimutan sa mga
katutubo ang wikang bernakyular at sapilitang ipagamit ang wikang Ingles.
Malugod naman itong tinanggap ng ating mga ninuno sa kadahilanang:
PANAHON NG PAGSASARILI
Saligang Batas ng 1935, Artikulo Blg. XIV, Seksyon 3 ay nagsasabing ang kongreso ay
gagawa ng hakbang tungo sa pagpapatibay at pagpapaunlad na isang wikang
pambansa na ibabatay sa isa sa mga umiiral na katutubong wika sa kapuluan.
Pagtibayin ang Batas Komonwelt Blg. 184 (1936). Itinatag ang tanggapan na Surian ng
Wikang Pambansa (SWP) na binibigyan ng kapangyarihang gumawa ng mga pag-aaral
sa lahat ng mga sinasalitang wika sa kapuluan.
Nobyembre 9, 1937. Isinumite ng mga miyembro ng Surian ng Wikang Pambansa kay
Pangulong Quezon ang kanilang rekomendasyong Tagalog ang gagamiting batayan sa
pagpili ng wikang pambansa.
Disyembre 30, 1937. Nagkabisa ang Kautusang Tagapagpaganap Blg. 134 na Wikang
Tagalog ang gawing batayan sa pagpili ng wikang pambansang Pilipinas. Ito ay
ipinahayag ni Pangulong Quezon sa pamamagitan ng isang brodkast sa radio mula sa
Malacañang.
Disyembre 13, 1939. Nailimbag ang kauna-unahang Balarilang Pilipino na SIyang
bunga ng walang pagod na pagsusumukap at pagmamalasakit sa wika ni G. Lope K.
Santos na kinikilalang "Ama ng Balarilang Pilipino."
Abril 01, 1940. Kautusang Tagapagpaganap Blg. 263, dito ipinalimbag ang
diksyunaryong Tagalog-Ingles at ng Balarila ng Wikang Pambansa upang magamit sa
mga paaralan sa buong kapuluan.
Hunyo 19, 1940. Dito sinimulang ituro ang pambansang wikang nakabatay sa Tagalog
sa mga paaralang pribado at pampubliko.
PANAHON NG HAPON
PANAHON NG REPUBLIKA
Hulyo 04, 1946. Ipinalabas sa Batas Komonwelt Blg. 570 na ang wikang pambansa ay
isa nang wikang opisyal sa Pilipinas.
1946. Ang wikang pambansa ay tatawaging "Wikang Pambansang Pilipino."
1951. Ang wikang pambansa ay tatawaging "Wikang Pilipino."
Proklamasyon Blg. 13 noong Marso 26, 1954 ay nilagdaan ni Pangulong Ramon
Magsaysay ang tungkol sa pagdiriwang ng Linggo ng Wika tuwing Marso 29 Abril4
Proklamasyon Big. 186 noong Setyembre 23, 1955 na nagsasabing inilipat ang petsa
ng Pagdiriwang ng Linggo ng Wikang sa Agosto 13-19 na kung saan itinapat ang huling
araw ng pagdiriwang sa kaarawan ni Pangulong Manuel L. Quezon na binigaynag
karangalang “Ama ng Wikang Pambansa”
Kautusang Tagapagpaganap Blg. 7 noong Agosto 13, 1959 na nagsasabing ang
wikang pambansa ay Pilipino.
Kautusang Pangkagawaran Blg. 96 (1967) na pangalanan ang mga gusali, edipisyo at
tanggapan ng ating pamahalaan.
Resolusyon Blg. 70 (1970) ay nagsasabing ang wikang pambansa ay naging wikang
panturo sa antas elementary.
Memorandum Sirkular 488, Hulyo 29, 1971. Humiling sa lahat ng tanggapan ng
pamahalaan na magdaos ng palatuntunan sa pagdiriwang ng Linggo ng Wikang
Pambansa tuwing Agosto 13-19.
PANAHON NG KASALUKUYAN
PABATID NG GURO:
Mahalaga ito sa pagbuo hindi lamang ng isang bansa kundi mahalaga din ito sa pagbuo
ng ating pagkatao. Sa pagtuklas natin ng ating nakaraan ay malalaman natin ang ating
pinanggalingan mas lalo nating mauunawaan ang ating pagka Pilipino.
Sa bahaging ito, ilalahad ang sitwasyong pangwika sa Pilipinas. Ilalahad ang paggamit
ng wikang Filipino sa iba’t-ibang konteksto. Ito ay para sa layuning mataya ang lawak ng
pagtatanggap sa wikang pambansa at kapasidad nito ng maging bahagi ng ib’t-ibang
larang. Ilalapit nito ang mag-aaral sa oryentasyong pananaliksik o magbubukas ng
pagkakataon para sa maka-Filipino at para sa Pilipinong pananaliksik.
Labyu!
Handa na ba kayo? Pak na pak Pa-epek. Now na!
PBB teens Kara-karaka …pa more May chance
I-Dawn Zulueta mo Eksaherada Dabarkads KathNiel
ako!
Waley! Ansaveh! MaAlden kita. Kalyeserye
MGA PILING SALITA/ PAHAYAG SA LARANG NG PELIKULA
Actors cue Tumabo Direk Produ
Apple box Takilya Ka-double Shot
Artista Cut Kaeksena Trailer
Audience Credit Idiout board Off-cam
Behind the scenes Crew meal Oa patok