A pesares da pandemia, Desinfecta por aquí,
MAIO os do Marcos da Portela
logramos facer o Maio
contra vento e mais marea.
Este maio pequeniño,
hoxe vestido de gala,
fala ben da nosa escola,
na que goza quen traballa.
Os pampullos, as camelias,
o fiúncho e mais os ovos
din: “No Marcos da Portela,
no Maio cabemos todos”.
Brincan ceibes as palabras,
na lingua aloumiños fan.
Rabuñando a realidade,
tecen un novo cantar.
Rompa a cantiga o silencio,
tralas máscaras de cores.
Soen voces infantís,
entre cheirumes e flores.
O Maio rima con Marcos.
De apelido, da Portela.
Segue viva a tradición,
a pesar desta pandemia.
Quen marchou deixou tendidas
para sempre as dúas mans
2021
e goza con cada logro
e segue a colaborar.
Non hai virus que resista
tanta solidariedade.
Nin a pandemia máis grande
acaba coa unidade.
desinfecta por alá.
Non te desvíes da fila …
e, logo, volta a empezar.
As rutinas da pandemia
témolas asimiladas.
Se nos examinan delas:
cada proba, superada.
A este virus tan canalla
que as rutinas alterou,
nós pedímoslle que marche,
preferimos estar sós.
Non ten xeito, non ten traza
un recreo sen balóns.
Paseamos dando voltas
coma presos na prisión.
Este Covid-19,
está fartando xa a todos.
Queremos saír á rúa,
queremos xogar con gozo.
Abran parques e xardíns,
abran bares e cafés.
Volvan festas e verbenas.
Canto queda por facer!
Cando todo isto remate,
seremos quen de acordarnos
como soaban os bicos
e se apertaban os brazos?
A Xunta propón pra o ano,
no programa educativo:
o recreo dos abrazos;
na clase, lingua de bicos.
 Por non ter un antivirus, Ten coidadiño, Casado A ter paciencia aprendemos,
Voarán todas as máscaras
rexeitamos a coroa. coa nova líder esa. ao longo desta pandemia.
pola rúa e polo mar.
A dos Borbóns para sempre; Se gaña nas eleccións, Sintámonos ben ou mal,
Cubrirán os continentes,
a do Maio, por agora. ha pedir a túa cabeza. hai que pedir cita previa.
o mundo van afogar.
Precisas pisar aos outros Tan falsa como as pesetas, Vacinaron aos máis vellos,
Hai que salvar o planeta,
se queres pedir axudas, semella ser un bo cocho, empregados esenciais,
dinnos no Salón do Libro.
e dispor de bos contactos vai sobrada de soberbia, sen esquecer sanitarios.
Imos buscar solucións
con Feijóo e mais a Xunta. éche máis “chula” que un oito. Cando imos os demais?
pra atopar o bo camiño.
Sempre quixo ser o líder Máis Madrid será unha opción, AstraZeneca que si,
Toca vacinar á Terra
míster Abel Caballero. ou serán descerebrados, AstraZeneca que non.
contra a contaminación.
Se a 30 vai Pontevedra, para dar votos e xogo, Se seguimos nesta liña,
Fóra plástico mais lixo!
circula Vigo a 10 menos. ao fascismo empezoñado? xa parece un reguetón.
Fóra deforestación!
Este virus selectivo Deu o cante, vaia cante! As vacinas tardan moito,
Celebremos o galego
non lles toca aos madrileños; Toni Cantó, excidadán, antes chegamos a Marte.
nun novo Día das Letras
nós pechamos as fronteiras, que toca todos os ritmos, Invistamos máis en ciencia,
coa “palabra esgazada”
eles van de veraneo. co obxectivo de medrar. o futuro está por diante.
de Xela Arias poeta.
Noutrora cidade aberta, Ai! Que vai ser deste Maio, Non existen cidadáns
Corren tempos dixitais,
hoxe exemplo a non seguir. que ao emérito esquecemos, de segunda ou de terceira,
tamén nesta nosa vila.
Ayuso vaiche por libre, leva tanto tempo fóra, xa vivas na Castellana,
Pecha a libraría Seijas,
ai, Madrid, Madrid, Madrid! que os cartos son o de menos. sexas inmigrante ou “mena”.
tras case toda unha vida.
Loitan todos na batalla, Menos mal que as súas fillas Somos iguais en deberes,
O Gafos segue agardando
situada nun “Bal” ben fondo: foron alá de visita, somos iguais en dereitos.
poder respirar tranquilo,
“Igrexas” e mais “Mosteiro”, e pra facerse un favor, Polo menos iso din
vendo a cara da cidade,
García mais Gabilondo. alí puxeron vacinas. todos os coles UNESCO.
gozando do aire limpo.
No goberno, súper Pablo, Felipe “o non fermoso” Apostamos pola lingua,
Esfollando a margarida
quixo ser oposición, acaba de falecer. apostamos en galego,
Celulosas vai e vén.
non lle foi como el quería, Na Gran Bretaña convulsa, para que esta fala nosa
Uns quérena en Pontevedra,
a Madrid de “salvador”. queda viúva Isabel. acubille sentimentos.
outros afástana ben.

Xa non figura Xoan Carlos Que votarán nos “madriles”, Se tes unha dor moi forte Rematamos este Maio
no rueiro de Pontevedra. para ser centro do mundo, ou asuntos ben urxentes, sen pisar a Ferraría.
Agora chámase a rúa ao serio Gabilondo, colle un amuleto e reza, Volveremos outro ano
Virxinia Pereira Renda. ou á trepa Díaz Ayuso? agardando alguén conteste. se nos poñen a vacina.