Professional Documents
Culture Documents
Βίος Αγ. Γεωργίου
Βίος Αγ. Γεωργίου
Στόχος: Τα παιδιά να
να εμπνευστούν απ’ τον Άγιο Γεώργιο, να τον αγαπήσουν και να ζητήσουν τις πρεσβείες του
Ανάπτυξη:
- ...
Πριν από λίγες μέρες, στις 23 Απριλίου, γιορτάσαμε έναν μεγάλο Άγιο: Τον Άγιο
Γεώργιο. Αν ακούσετε μάλιστα το τροπάριο του Αγίου, θα προσέξετε ότι λέει πως
ήταν ‘τροπαιοφόρος’. Που σημαίνει ότι είχε πολλά τρόπαια, πολλά βραβεία. Λέτε
να ήταν κανένας σπουδαίος αθλητής; Για να ακούσετε το βίο του:
Οι γονείς του Αγίου Γεωργίου ήταν χριστιανοί. Όταν ήταν 10 ετών πέθανε ο πατέρας
του και η μητέρα του πήγε τον Γεώργιο στην πατρίδα της, στην περιοχή Λύδδα της
Παλαιστίνης, όπου τον μεγάλωσε και τον μόρφωσε.
Στην ηλικία των 18 ετών, κατατάχτηκε στον ρωμαϊκό στρατό στη Νικομήδεια.
Διακρίθηκε σε πολύ μικρή ηλικία ο Άγιος Γεώργιος και πήρε τον βαθμό του
χιλίαρχου. Αργότερα ο αυτοκράτορας Διοκλητιανός τον έκανε διοικητή με τον τίτλο
του κόμη.
1
Κατηχητικά Μητροπόλεως Μεσογαίας και Λαυρεωτικής
Στην φυλακή τον έδεσαν ξαπλωμένο ανάσκελα και πάνω στο στήθος του έβαλαν
μια μεγάλη και βαρειά πέτρα. Το άλλο πρωί ο Διοκλητιανός διέταξε να του
παρουσιάσουν τον Γεώργιο, για να τον ανακρίνη. Ο Γεώργιος έμεινε ακλόνητος στην
ομολογία του, και παρ' όλες τις κολακείες και τις υποσχέσεις που του έδωσε ο
αυτοκράτορας Διοκλητιανός, διεκήρυττε την πίστη του και μιλούσε για τους
ουράνιους θησαυρούς. Τότε, οργισμένος ο Διοκλητιανός, διέταξε τους δημίους να
δέσουν τον Άγιο σ’ ένα μεγάλο τροχό, γύρω από τον οποίο υπήρχαν μπηγμένα
κοφτερά σίδερα, που έμοιαζαν με μαχαίρια, για να κομματιασθεί το σώμα του.
Μάλιστα ειρωνεύθηκε την ανδρεία του Αγίου και τον κάλεσε να προσκυνήσει τα
είδωλα. Ο Άγιος Γεώργιος ευχαρίστησε τον Θεόν που τον αξίωνε να δοκιμαστεί και
δέχθηκε με ευχαρίστηση να υποστεί το φοβερό αυτό μαρτύριο. Πράγματι μόλις ο
τροχός κινήθηκε, τα κοφτερά σίδερα άρχισαν να κόβουν το σώμα του. Τότε
ακούστηκε μια φωνή από τον ουρανό που έλεγε: «Μη φοβάσαι Γεώργιε, γιατί εγώ
είμαι μαζί σου» και αμέσως ένας άγγελος ελευθέρωσε τον Άγιο και θεράπευσε όλο το
καταπληγωμένο σώμα του. Ο Γεώργιος αφού απέκτησε το θαυμάσιο παράστημά του
και με αγγελική όψη παρουσιάστηκε στο Διοκλητιανό που με άλλους είχε πάει να
κάνει θυσία στα είδωλα. Μόλις τον είδαν, έμειναν όλοι έκθαμβοι και απορημένοι.
Μάλιστα μερικοί ισχυρίζονταν ότι είναι κάποιος που του μοιάζει, και άλλοι ότι είναι
φάντασμα. Όταν κατάλαβαν ότι ήταν όντως ο Γεώργιος και δεν είχε πάθει τίποτα
εμφανίσθηκαν μπροστά στο βασιλιά δύο από τους αξιωματικούς του, ο Πρωτολέων
και ο Ανατόλιος με χίλιους στρατιώτες και ομολόγησαν την πίστη τους στον Χριστό.
Ο Διοκλητιανός έγινε έξαλλος και διέταξε να τους σκοτώσουν. Η μνήμη των
μαρτύρων αυτών τιμάται στις 20 Απριλίου.
Έπειτα ο αυτοκράτορας διέταξε να γεμίσουν ένα λάκκο με ασβέστη και νερό και
να ρίξουν μέσα το Γεώργιο και να τον αφήσουν τρεις ημέρες και τρεις νύκτες, έτσι
που να καούν και να διαλυθούν ακόμη και τα κόκκαλά του. Οι δήμιοι πράγματι
έρριξαν τον Άγιο στον ασβέστη και έκλεισαν και το στόμιο του λάκκου. Ύστερα από
τρεις ημέρες ο Διοκλητιανός έστειλε στρατιώτες ν’ανοίξουν τον λάκκο, οπότε βρήκαν
τον Άγιο Γεώργιο όρθιο μέσα στον ασβέστη και προσευχόταν. Το γεγονός
εντυπωσίασε και προκάλεσε θαυμασμό και ενθουσιασμό στο λαό που φώναζε ότι «ο
Θεός του Γεωργίου είναι μεγάλος». Ο Διοκλητιανός όμως θεώρησε ότι ήταν κάποιου
είδους μαγεία. Ο Γεώργιος τότε του απάντησε ότι ήταν τα γεγονότα αποτελέσματα
της Θείας Χάρης και Δυνάμης και όχι έργα μαγείας.
2
Κατηχητικά Μητροπόλεως Μεσογαίας και Λαυρεωτικής
Αυτός έφερε δύο δοχεία με ισχυρά δηλητήρια και ο αυτοκράτορας διέταξε τον
Γεώργιο να τα πιει. Ο Άγιος έκανε την προσευχή του, ήπιε τα δηλητήρια και δεν
έπαθε τίποτα. Τότε ο Αθανάσιος γονάτισε μπροστά στον Άγιο Γεώργιο, ομολόγησε
την πίστη του στον Χριστό, και θανατώθηκε από τον Διοκλητιανό. Η μνήμη του
μάρτυρα Αθανασίου τού από μάγων τιμάται στις 23 Απριλίου.
Η σύζυγος τού αυτοκράτορα Διοκλητιανού όμως, η Αλεξάνδρα, μαζί με τους δούλους
της, πίστεψαν επίσης στον Χριστό. Τυφλωμένος από μίσος ο Διοκλητιανός τους
φυλάκισε και τους θανάτωσε την επομένη μέρα. Η μνήμη της βασίλισσας
Αλεξάνδρας και των υπηρετών της Απολλώ, Ισαακίου και Κοδράτου τιμάται στις 21
Απριλίου.
Στη συνέχεια κλείσανε και πάλι τον Άγιο Γεώργιο στη φυλακή. Την νύχτα ο
Γεώργιος είδε στο όνειρό του το Χριστό, ο οποίος του ανήγγειλε ότι σύντομα θα
πάρει το στεφάνι του μαρτυρίου. Σαν ξημέρωσε οι στρατιώτες παρουσίασαν τον Άγιο
μπροστά στον Διοκλητιανό. Αυτός του πρότεινε να πάνε στο ναό του Απόλλωνα για
να θυσιάσει μπροστά στο άγαλμά του. Όταν μπήκε ο Γεώργιος στο ναό σήκωσε το
χέρι του και αφού έκανε το σημείο του σταυρού διέταξε το άγαλμα να πέσει. Αμέσως
το άγαλμα έπεσε και κομματιάσθηκε. Ο ιερέας των ειδώλων και ο λαός τόσο πολύ
θύμωσαν που φώναζαν στον Βασιλέα να θανατώσει το Γεώργιο. Ο Διοκλητιανός
έδωσε τότε διαταγή, και ο δήμιος του έκοψε το κεφάλι.
Μετά τον μαρτυρικό θάνατο του Αγίου μαρτύρησαν και κάποιοι από τους
ανθρώπους που ήταν φυλακισμένοι μαζί του: Ο Ευσέβιος, ο Νέων, ο Λεόντιος, ο
Λογγίνος και άλλοι τέσσερις. Αυτοί είχαν κατηχηθεί απ’ τον Άγιο Γεώργιο και είχαν
πιστέψει στο Χριστό. Αφού τους βασάνισε ο Διοκλητιανός τους αποκεφάλισε. Την
μνήμη τους τιμά η Εκκλησία στις 24 Απριλίου.
Η φήμη του Γεωργίου διαδόθηκε σύντομα σε όλη την Ανατολή. Ήδη, τον 4ο
αιώνα υπήρχαν στη Συρία πολλοί ναοί με το όνομά του, ενώ στην Αίγυπτο είχαν
χτιστεί προς τιμήν του 40 ναοί και 3 μοναστήρια. Στην Κωνσταντινούπολη
αναφέρεται ναός του Γεωργίου, ήδη, από την εποχή του Μεγάλου Κωνσταντίνου. Ο
Άγιος Γεώργιος είναι από τους από τους πιο αγαπημένους Αγίους σε όλο τον
χριστιανικό κόσμο..
Τι σας έκανε πιο πολύ εντύπωση στο βίο του Αγίου Γεωργίου;
- ... Βλέπουμε επίσης, παιδιά, πώς ένας απλός νέος άνθρωπος κατάφερε να επηρεάσει
τόσους πολλούς ανθρώπους μόνο με το παράδειγμά του. Γύρω από τη μέρα που
γιορτάζουμε τον Άγιο Γεώργιο υπάρχουν και άλλες γιορτές Μαρτύρων που
εμπνεύστηκαν απ’ αυτόν (Αγ. Αλεξάνδρα, Αγ. Αθανάσιος, Αγ. Πρωτολέων κλπ).
Και ενώ όλοι αυτοί οι Μάρτυρες έχασαν τα αξιώματά τους, τις ανέσεις τους και
αυτήν ακόμα τη ζωή τους, κέρδισαν το μεγαλύτερο βραβείο των αθλητών όλων των
εποχών: τον Παράδεισο!
- Ειδικά στη χώρα μας, δεν υπάρχει περιοχή που να μην έχει εξωκκλήσι ή
εκκλησία αφιερωμένη στη μνήμη του, ενώ το όνομα Γεώργιος και Γεωργία
είναι από τα πλέον συνηθισμένα. Ειδικότερα όμως τιμάμε πάντα έναν Άγιο
όταν προσπαθούμε να τον μιμηθούμε, να του μοιάσουμε στη γενναιότητά του,
στην πίστη του, στην υπομονή του, στον ηρωισμό του κλπ.
3
Κατηχητικά Μητροπόλεως Μεσογαίας και Λαυρεωτικής
Προτάσεις ψυχαγωγίας:
Βλέποντας την εικόνα του Αγίου Γεωργίου (βλ. υλικό για φωτοτύπηση)
Απαντήσεις:
1. Ο Χριστός συμβολίζεται με τη ‘δόξα’ στη γωνία πάνω δεξιά και τις τρεις ακτίνες
που φεύγουν απ’ αυτήν και κατευθύνονται προς τον Άγιο.
2. Ο δράκος συμβολίζει το κακό, την αμαρτία, το διάβολο, και η βασιλοπούλα την
αγνότητα της ψυχής.
4. Η μπέρτα κυματίζει για να συμβολίσει το δυναμισμό και την ορμή του Αγίου
5. Το Χριστό ή κάποιο σύμβολό του, τον Άγιο καβάλα στ’ άλογο και το δράκο.
Σωστό –Λάθος
Απαντήσεις:
Ελεύθερη ζωγραφική
Χωρίζουμε τα παιδιά σε ομάδες. Δίνουμε σε κάθε ομάδα μια φωτοτυπία με ένα θαύμα
του Αγίου Γεωργίου. Λέμε στα παιδιά να ζωγραφίσουν κάτι με αφορμή αυτό το θαύμα.
Στη συνέχεια ‘δένουμε’ (με περφορατέρ και κάποια κορδέλα) όλες τις ζωγραφιές σε ένα
βιβλίο.
4
Κατηχητικά Μητροπόλεως Μεσογαίας και Λαυρεωτικής
Στην Παφλαγονία του Πόντου τιμούσαν πολύ τον Άγιο και μάλιστα είχαν κτιστεί
προς τιμή του πολλοί ναοί. Όλοι τιμούσαν τον Άγιο τόσο ώστε κάθε οικογένεια να
δίνει το όνομα του σ’ ένα από τα αρσενικά παιδιά της. Τούτο συνέβη και σε μια
ευσεβή οικογένεια. Μεγάλωσε το παιδί της που ήταν φρόνιμο, ηθικό, συνετό, και
όταν έγινε είκοσι χρόνων τον κάλεσαν στο στρατό. Στις μάχες που έγιναν εναντίον
των βαρβάρων πολλοί Χριστιανοί, μεταξύ των οποίων και ο νεαρός Γεώργιος, έπεσαν
σε ενέδρα, και από αυτούς άλλους σκότωναν, άλλους έκαμαν υπηρέτες και άλλους
πούλησαν δούλους. Ο Γεώργιος έγινε υπηρέτης κάποιου αξιωματικού, που τον
εκτίμησε πολύ.
Οι γονείς του Γεωργίου για ένα ολόκληρο χρόνο πενθούσαν και έκλεγαν
απαρηγόρητοι για το χαμένο τους παιδί. Καθημερινά πήγαιναν στην εκκλησία και
γονατιστοί παρακαλούσαν θερμά τον Θεό να τους φανερώσει τι απέγινε το
αγαπημένο τους παιδί.
Αλλά και ο Γεώργιος από την εξορία του προσευχόταν στον Θεό να τον απαλλάξει
από την σκλαβιά και να τον αξιώσει να συναντηθεί με τους αγαπημένους του γονείς.
Επέρασε λοιπόν ένας χρόνος από τότε που εξαφανίστηκε. Έφθασε μάλιστα και η
γιορτή του Αγίου και οι γονείς, που πάντα είχαν την ελπίδα ότι το παιδί τους ζει,
εκάλεσαν τους συγγενείς τους για δείπνο.
Εκείνη την ημέρα ο Γεώργιος έκλαιγε και παρακαλούσε τον Άγιο του που γιόρταζε
να τον ελευθερώσει και να τον οδηγήσει κοντά στους γονείς του. Τότε ο αξιωματικός
του Γεωργίου τού ζήτησε να του πλύνει τα πόδια πριν από το φαγητό και γι’ αυτό ο
Γεώργιος πήγε να ζεστάνει νερό. Μόλις το νερό έβρασε, το έβαλε σε μια στάμνα για
τον αφέντη του. Τότε παρουσιάστηκε μπροστά του ο Άγιος έφιππος σ’ ένα άσπρο
άλογο, ανέβασε τον νέο σ’ αυτό και τον έφερε στο σπίτι του την ώρα που βρίσκονταν
όλοι οι καλεσμένοι στο τραπέζι. Έμειναν όλοι τότε έκθαμβοι και εκείνος, κρατώντας
ακόμα την στάμνα, τους αφηγήθηκε το θαύμα με κάθε λεπτομέρεια. Αμέσως όλοι
γεμάτοι χαρά εδόξασαν το Θεό.
5
Κατηχητικά Μητροπόλεως Μεσογαίας και Λαυρεωτικής