Μέση φωνή βαρύτονων ρημάτων (π.χ.

λύομαι)

  Οριστική Υποτακτική Ευκτική Προστακτική Απαρέμφατο Μετοχή

λύ-ομαι λύ-ωμαι λυ-οίμην   λύ-εσθαι λυ-όμενος
Ενεστώτας
λύ-ει (ῃ) λύ-ῃ λύ-οιο λύ-ου λυ-ομένη
λύ-εται λύ-ηται λύ-οιτο λυ-έσθω λυ-όμενον
λυ-όμεθα λυ-ώμεθα λυ-οίμεθα  
λύ-εσθε λύ-ησθε λύ-οισθε λύ-εσθε
λύ-ονται λύ-ωνται λύ-οιντο λυ-έσθων ή λυέ-σθωσαν
ἐλυ-όμην
Παρατατικός

ἐλύ-ου
ἐλύ-ετο
 
ἐλυ-όμεθα
ἐλύ-εσθε
ἐλύ-οντο
λύ-σομαι   λυ-σοίμην   λύ-σεσθαι λυ-σόμενος
Μέλλοντας

λύ-σει (ῃ) λύ-σοιο λυ-σομένη

λύ-σεται λύ-σοιτο λυ-σόμενον
λυ-σόμεθα λυ-σοίμεθα
λύ-σεσθε λύ-σοισθε
λύ-σονται λύ-σοιντο
ἐλυ-σάμην λύ-σωμαι λυ-σαίμην   λύ-σασθαι λυ-σάμενος
ἐλύ-σω λύ-σῃ λύ-σαιο λῦ-σαι λυ-σαμένη
Αόριστος

ἐλύ-σατο λύ-σηται λύ-σαιτο λυ-σάσθω λυ-σάμενον

ἐλυ-σάμεθα λυ-σώμεθα λυ-σαίμεθα  
ἐλύ-σασθε λύ-σησθε λύ-σαισθε λύ-σασθε
ἐλύ-σαντο λύ-σωνται λύ-σαιντο λυ-σάσθων  ή λυ-σάσθωσαν
λέλυ-μαι λελυ-μένος, η, ον ὦ λελυ-μένος, η, ον εἴην  (πιο εύχρηστοι τύποι οι μονολεκτικοί)   λελύ-σθαι λελυ-μένος
Παρακείμεν

λέλυ-σαι λελυ-μένος, η, ον ᾖς λελυ-μένος, η, ον εἴης λέλυ-σο λελυ-μένος, η, ον ἴσθι λελυ-μένη

λέλυ-ται λελυ-μένος, η, ον ἦ λελυ-μένος, η, ον εἴη λελύ- σθω λελυ-μένος, η, ον ἔστω λελυ-μένον
ος

λελύ-μεθα λελυ-μένοι, αι, α ὦμεν λελυ-μένοι, αι, α εἴημεν εἶμεν      

λέλυ-σθε λελυ-μένοι, αι, α ἦτε λελυ-μένοι, αι, α εἴητε-εἶτε λέλυ-σθε ή λελυ-μένοι, αι, α ἔστε
λέλυ-νται λελυ-μένοι, αι, α ὦσιν λελυ-μένοι, αι, α εἴησαν-εἶεν λελύ-σθων (λελύσθωσαν) λελυ-μένοι, αι, α ἔστων
ἐλελύ-μην  
Υπερσυντέλικος

ἐλέλυ-σο  
ἐλέλυ-το  
ἐλελύ-μεθα  
ἐλέλυ-σθε
ἐλέλυ-ντο