Kes Puan Criva

Sekolah Menengah Khlear adalah sekolah perbandaran yang mempunyai sumber yang terhad. Sejak Puan Criva
ditugaskan ke sekolah tiga tahun yang lalu, beliau telah membuat perubahan ketara kepada sekolah. Di
bawahnya
kepimpinan, budaya dan iklim sekolah telah bertambah baik, dan ahli akademik telah dibuat
Menjanjikan. Beliau mengutamakan projek seni, penglibatan sivik, dan sekolah sukan, yang
disokong oleh ibu bapa dan masyarakat.

Puan Criva, seorang penduduk tempatan dalam komuniti, praktikalnya tahu semua orang di dalamnya. Dia
tidak pernah teragak-agak untuk mencapai
keluar kepada orang ramai dan syarikat tempatan untuk menggerakkan sumber untuk sekolahnya. Selama
bertahun-tahun, beliau telah
boleh mendapatkan komitmen pemilik yang berbeza dari pertubuhan perniagaan kecil dan sederhana untuk
menyokong projek-projek yang berbeza di sekolahnya. Sejak itu, sekolah ini dapat menikmati kewangan dan
sokongan material. Perniagaan ini juga menyediakan latihan di tempat kerja kepada pelajar dan baru-baru ini,
kini dalam perbincangan dengan ibu bapa tentang bagaimana mereka boleh terlibat dalam program latihan.

Puan Criva terkenal dengan modal sosialnya, dan apabila dia memanggil mesyuarat, semua orang datang
dengan
sokongan penuh. Naib pengetuanya, Puan Liong, bertindak sebagai alternatifnya apabila dia tidak berada di
sekelilingnya. Bersama
mereka dapat mewujudkan hubungan yang mempercayai dan memperkasakan yang dikagumi oleh pengajaran
dan kakitangan bukan pengajaran. Semua orang yang datang memberikan sokongan penuh dalam mesyuarat
Puan Criva, kecuali Encik Rani, Ketua Sains, yang merasakan bahawa jabatannya diabaikan dari segi
keutamaan, pengiktirafan, dan sumber. Semasa mesyuarat sekolah biasa atau bahkan dalam mesyuarat besar
yangmelibatkan pihak luar, Encik Rani akan menyatakan bantahannya, yang akan ditangani oleh Puan Criva
dalam nada dan adab profesional. Dia agak terganggu oleh ini dan menyelesaikan bahawa dia akan bercakap
dengan Encik Rani tidak lama lagi.

Kemudian, pandemik COVID-19 berlaku. Dalam beberapa bulan bahawa negara berada di bawah lockdown,
tempatan
perniagaan yang dialami dan sebilangan daripada mereka terpaksa menutup kedai kerana tidak dapat
mengekalkan
operasi apa-apa lagi. Selain daripada pemilik dan pekerja, pihak lain yang betul-betul
terjejas ialah Sekolah Menengah Kleahr. Sokongan daripada perniagaan tempatan yang dinikmati oleh
sekolah selama bertahun-tahun, tiba-tiba berhenti.

Puan Criva bersidang pasukan sekolahnya dengan segera, dan berkongsi dengan mereka keadaan. Manakala
sekolah menerima bajet daripada kerajaan, ia masih perlu untuk menggerakkan sumber tambahan untuk
percetakan modul dan penyediaan kad data selular untuk pelajar untuk memastikan bahawa
pembelajaran berterusan dan protokol kesihatan dan keselamatan diikuti dengan ketat. Apabila sekolah
perlahan-lahan
membuka pintu kepada pelajar, sesetengah guru merasakan bahawa arahan Puan Criva untuk mengekalkan
akademik
kecemerlangan dan piawaian agak menuntut dan tidak konsisten dengan keadaan dan kesejahteraan mereka.
Sesetengah ibu bapa tidak menghantar anak-anak mereka kembali ke sekolah; oleh itu, pendaftaran pelajar
yang rendah.

Baru-baru ini, Serini International, sebuah syarikat perlombongan arang batu yang beroperasi di wilayah
berhampiran ditawarkan
memberi sokongan kepada sekolah-sekolah. Apabila berita ini sampai ke Sekolah Menengah Khlear, tawaran
itu dipenuhi
dengan bantahan yang mendalam oleh majlis pelajar dan sesetengah ibu bapa. Mereka tidak mahu sekolah
disambungkan kepada syarikat yang menyebabkan kemudaratan kepada alam sekitar. Di sisi lain
pagar, ada ibu bapa yang menyangka sekolah perlu mempertimbangkan secara serius menerima
Membantu. Selepas itu, tiada siapa yang tahu apabila pandemik dan kesannya akan berakhir. Bantuan
daripada Serini
Antarabangsa boleh pergi jauh, jauh.