საზიარო ყვავი

პერსონაჟები:
ბუთლა ჩოხელი
შუღვლიანთ მახარა
მოსამართლე
ყვავი
სოფლის მოქალაქეები

მოკლედ შინაარსი:
ბუთულა ჩოხელ ყავდა ყვავი რომელიც შემდეგ შუღვლიანთ მახარამ მიისაკუთრა .
ბუთულა მიდის სასამართლოში საჩივლელად და სასამართლომ გაიგო რომ ეს ყვავი
არ უყუდიათ, არც სახელი ჰქონია მას და მოსამართლეს ეგონა რომ ბნელი
საქმეებისთვის სჭირდებოდათ ყვავი, ამიტომ სასამართლომ გადაწყვიტა რომ,
ვისთანაც მივიდოდა ყვავი იმას დარჩებოდა იგი ხოლო მოწინააღმდეგე 100 მანეთს
იხდიდა. ყვავი არავისთან მივიდა და ამიტომ ორივეს 200 მანეთი ჯარიმა დააკისრა .
ბუთულას 100 მანეთი შენახული ჰქონდა ამიტომ დიდად არ ინერვიულა. სოფელს
მოინდა რომ დახმარებოდნენ ამ ორ დაჯარიმებულ კაცს და შეაგროვეს 400 მანეთი
მაგრამ მოსამართლემ არ მიიღო და თქვა რომ ყვავიც ცოცხლად მიეყვანა მასთან.
სოფლელებმა ვერ დაიჭირეს ყვავი ამიტომ სხვა ყვავი მიიყვანეს თან დაჯარიმებულებც
გააფრთხილეს რომ არ ეთქვათ სიმართლე ყვავთან დაკავშირებით. მოსამართლემ
მიიღო ყვავიც და ფულიც მაგრამ ბუთულამ მოსამართლეს ყურში ჩასჩურჩულა რომ ის
ყვავი არ იყო, მოსამართლე გაბრაზდა მაგრამ ბუთულას არც შეეშინდა, იგი ისედაც
სიკვდილით მოკვდა.

აზრი:
ჩემი აზრით ეს მოთხრობა გვასწავლის ერთგულებას რადგან მოთხრობაში ნაჩვენებია
თუ როგორი ერთგულია სოფლის ხალხი და იცავენ დაჯარიმებულებს, ცდილობენ
დაეხმარონ.

ღმერთის შვილები
პერსონაჟები:
ბაყდარი
საპყარი
ბადარის მამა
საპყარის მამა
დევი
ნაცარქექია
და სხვა. (უამრავი გახსენებული ხალხი)

მოკლედ შინაარსი:
ამ მოთხრობას ასე იმიტომ ქვია რომ, დიდი ხნის წინად ამ სოფელში ღმერთს ღამე
გაუთენებია და რო წასულა, ასე დაურიგებია ხალხი:
----შვილებო, აბა თქვენ იცით, როგორ კარგად იცხოვრებთ. იცოდეთ, ყოველ
თქვენგანში ჩემი სული დგას და ეშმაკი ცდილობს, შეგირყვნათ სულები; რაც უფრო
მეტად აჰყვებით მაცდურს და წაიბილწავთ სულს, მით მეტი ძალა დააკლდება ჩემს
სულს, სატანას კი ძალა მიემატება.
აბა წავედი, დაცოცვილი იყავით, შვილებო, სულებს გაუფრთხილდით. ნუ
შეშინდებით, სულ არა გტოვებთ, ჩემი თვალი ყოველთვის თქვენკენ იქნება...
ამ სოფელში ასეთი წესი იყო რომ ბავშვი რომ დაიბადება მის ჭიპლარს იმას უნდებდნენ
ვინც უნდოდათ რომ ბავშვი გამოსულიყო მომავალში მაგ: მწერლებს, ექიმებს, ძლიერ
მეომრებს და ა. შ. ერთხელაც ორი ბავშვი დაიბადა და მამებმა გადაწყვიტეს რომ
დევისთვის ჩაედოთ ბავშვების ჭიპლარები რომ დევებივით დიდები და ძლიერები
გამოსულიყვნენ. მაგრამ მომავალში ირკვევა რომ დევებს ცალი ჯიბე გახეული აქვთ და
ბაყდარი დევი გაიზარდა ხოლო საპყარი ნაცარქექია რადგად დევის ჯიბიდან
გადმოვარდნილი საპყარის ჭიპლარი ნაცარქექიას ჩაუდია ჯიბეში . ბაყდარი და საპყარი
ძალიან კარგი მეომრების წყვილი გამოვიდოდა რადგან დევივით ძლიერი და
ნაცარქექიასავით უშიშარი იქნებოდა ორივე თუ ერთად იმუშავებნენ. მამებს ეს
გაუხარდათ. ერთხელ ბრძოლაში მიდიოდა სოფლის ახალგაზრდების უმრავლესობა
მათ შორის საპყარიც მაგრამ ბაყდარს შეეშინდა და სახლში დარჩა . დიდი ხანი
ეძებდნენ ბაყდარს რომელიც იმალებოდა და ვერავინ ვერ იპოვა . საპყარი დააბრუნეს
სახლში რადგან ძლიერ დაჭრილი იყო, ბაყდარმა მიაკითხა და ყველაფერი მოუყვა და
წავიდა შურისაძიებლად იმაზე ვინც საპყარი დაჭრა. შუა ომიდან ერთმანეთს წერენ , ხან
რას გაიხსენებენ, ხან ვის რა დაესიზმრება, მოკლედ სხვადასხვა რამეს იხსენებენ ,
ესიზმრებათ და წერენ ერთმანეთს, ახალ ამბებს უყვებიან ერთმანეთს და ა. შ .

აზრი:
რა სიშორეზეც არ უნდა იყო მეგობრიდან, მეგობრობა მაინც არ უნდა დაკარგო .
მეგობარი მეგობრად უნდა დარჩეს.

გაცოცხლებული მიცვალებული
აზრი:
ყველანაირად ეცადე სიკეთე გააკეთო.
როცა იძულებული ხარ კაცი მოკლა, ეგ ცოდვა არ არის. მაგ: ომში .
ღმერთი სულ შენთან არის.