Individi perballë shtetit në periudhën e Perandorisë Romake

Kalimi nga republike Romake ne Pernadori Romake jep nje pamje te

qarte te pozicionit te individit perballe shtetit ne kete periudhe ne
Perandorine romake.Megjithate ky kalim nuk ndodhi ne nje dite. Qe ne
kohen e Cezarit kishte filluar te ndjehej fryma e monarkise, e frymes se
"njeshit", i cili gezonte moralisht te drejten e sundimit pas fitoreve te
arritura ne luftra. Epikurizmi dhe stoicizmi e kishin ushqyer dora-dores
kete, duke e shtyre njeriun te pranonte gjendjen e tij dhe te mos
perzihej ne jeten publike, pra le te themi qe nje pjese e madhe e
shoqerise qendronte pasive ne jeten politike dhe vendimarrje. Ishte
Oktaviani ai qe e shpalli veten perandor dhe Romen peramdori. Dy
shkollat filozofike qe lulezuan ne periudhen Republikane, epikurizmi dhe
stoicizmi luajten nje rol te madh ne formimin e elites romake dhe
aristokracise. Pra, filozofia kishte krijuar nje hendek mes aristokracise
se "ditur" dhe popullit te bindur. Ekzistenca e skllaverise ne kete
peridhe, tregon fare mire gjendjen e mjerueshme te nje shtrese te
popullit, dhe pafuqine e tyre per te kerkuar te drejtat ndaj shtetit.
Politikat dhe ideologjite qe ushtroi Perandori romake ishin shkaku
kryesor qe coi ne kete gjendje te dobet dhe te pafuqishme qe individi
kishte perballe shtetit. Nje rast konkret eshte medimi filozofik qe ata
ndoqen ne lidhje me njerezit e ditur, ku thoshin qe "njeriu lind si nje
drrase e pashkruar". Ata ndoqen kete mendim pasi donin qe shoqeria te
mos mendonte shume , por te vepronin dhe jetonin ne sherbim te
Romes. Pra, shoqeria u be si nje vegel ne dore te nje perandorit dhe
njerezve te tij per te arritur qellimet e tyre si zgjerimi i territoreve,
luftrat e ndryshme me vendet e tjera etj.
Shteti ne Greqinë e lashtë
Politikisht, Athina ishte në antikitet rajoni më i centralizuar i Greqisë. Qyteti
kryesor nuk ishte vetëm selia e administratës, por edhe gjykata, si dhe asambletë
e popullit, në duart e të cilëve, që nga reformat demokratike të iniciuara nga
Klisfen dhe të përmbyllura nga Perikli, është përqendruar zgjidhja sovrane e të
gjitha çështjeve të shtetit. Rëndësia që A., falë qytetit të saj kryesor të Athinës, që
pati në jetën politike dhe kulturore të Greqisë së Lashtë, mund të vlerësohet saktë
vetëm në lidhje me paraqitjen e historisë së përgjithshme të Greqisë.
Athina nuk është vetëm qendra administrative e vendit; madje në kohërat e lashta,
qyteti luajti një rol vendimtar në aspektin kulturor dhe ekonomik. Ishte këtu që, si
rezultat i një lufte të gjatë dhe të ashpër midis aristokracisë klaneze dhe demos,
lindi një formë e tillë e qeverisjes si demokracia antike, e cila u bë një shembull i
qeverisjes popullore. Kjo formë unike e qeverisjes e formuar në Athinë në
shekullin V para Krishtit. e. Dhe megjithëse në kohët e mëvonshme Athina shkoi
në rrugën e vështirë të luftërave shkatërruese, përjetoi fuqinë e shumë pushtuesve,
në historinë e tyre ishte kjo periudhë e qytetarisë së lartë dhe lirisë - demokracisë.

EPOKA E ARTË E ATHINËS

Athina e lashtë u shfaq si një vendbanim i fortifikuar në një kodër, dhe më pas u
shndërrua në një qytet-shtet si rezultat i Sinoikizmit, që nënkuptonte bashkimin e
Attikës rreth Akropolit të Athinës. Ky proces zgjati disa shekuj. Sipas miteve
antike, bashkimi ishte për shkak të djalit legjendar të mbretit Egje - Theus, i cili
gjithashtu futi ndarjen e popullsisë së Athinës në shtresa shoqërore:
eupatrides - fisnikëri fisnore;
gjeomorë - fermerë;
demiurges janë artizanë.
Shteti athinas arriti kulmin e tij gjatë mbretërimit të Perikliut - në shekullin V para
Krishtit. e. Kjo kohë u quajt Epoka e Artë e Athinës.