მოცემული კვლევა ჩატარებულია ტოლერანტობის და მრავალფეროვნების
ინსტიტუტის მიერ. მასზე მუშაობდნენ: მარიამ ღავთაძე, ეკა ჭითანავა, ანზორ ხატიაშვილი, მარიამ ჯიქია, შოთა თუთბერიძე, გვანცა ლომაია. ანგარიშში ასახულია 2010-2019 საქართველოში არსებული მდგომარეობა რელიგიისა და რწმენის თავისუფლელბის, ასევე სახელმწიფო პოლიტიკის კუთხით. ზემოთხსენებული ანგარიშის მიზანია წარმოაჩინოს თუ როგორია საქართველოში პოლიტიკური და სამართლებრივი მიდგომა რელიგიისა და რწმენის თავისუფლების მიმართ. დიდი მნიშვნელობა აქვს მინიჭებული ამ წლებში მომხდარ მოვლენებს, როდესაც რელიგიური გაერთიანებებს ჰქონდათ დიდი წინაღობები. ,,აღნიშნული მიდგომა საშუალებას გვაძლევს, შევაფასოთ უფლებების დარღვევის ფაქტების რაოდენობრივი და თვისებრივი მაჩვენებლები გარკვეულ პოლიტიკურ პროცესებთან, სახელმწიფოს რელიგიური პოლიტიკის ცვლილებასთან მიმართებით“(ღავთაძე 2020, 10). ანგარიში შექმნაში გამოყენებულია სამაგიდო კვლევა. ჩემთვის ყველაზე საინტერესი ფაქტი იყო ის, რომ დომინანტ რელიგიურ ჯგუფს შეუძლია ქვეყნის კანონმდებლობაზე მოახდინოს გავლენა. აქამდე მივიჩნევდი, რომ, ამ შემთხვევაში ეკლესია, სრულიად გამიჯნული იყო სახელმწიფოს საკანომდებლო საქმიანობისგან, მაგრამ ანალიზმა აჩვენა, რომ იგი 2013, 2014, 2018 და 2019 წლებში ჩაერია ზოგიერთი საკანონმდებლო ინიციატივის განხილვაში. ასევე საინტერესო იყო ის ფაქტი, რომ ბოლო წლების განმავლობაში, ადამიანთა ჯგუფები საჯარო სივრცეში თავს ესხმიან განსხვავებული იდენტობის მქონე პირებს. რაც ყველაზე გასაკვირი იყო, არის ის რომ ამ ჯგუფის წევრები მართმადიდებელი სასულიერო პირებიც არიან. გამოყენებული ლიტერატურა