In de samenvatting geef ik een korte beschrijving van hoe de opdracht precies is verlopen.

In de eerste week van januari begon ik bij FC Eindhoven, waar ik het clubmagazine zou gaan schrijven
en coördineren. Een fantastische, maar spannende opdracht. Vooraf wist ik namelijk niet of ik het
magazine ook daadwerkelijk zou gaan schrijven. Na goede gesprekken met een expert ben ik de
volledige uitdaging aangegaan om het magazine ook te schrijven. Uiteindelijk stonden de eerste twee
weken in het teken van onderzoek, daarna ongeveer acht weken uitvoering en één week voor het
vormgevingproces.

In de eerste weken van de opdracht, waar ik zo’n twee tot drie dagen per week aan werkte, heb ik
een plan van aanpak geschreven. Vanuit dit plan ben ik direct aan de slag gegaan met de
bladformule. Dit is de indeling van het magazine (onder voorbehoud), waarvoor ik vorige magazines
heb geanalyseerd. Vanuit deze indeling ben ik uiteindelijk samen met Lars verhalen gaan bedenken.
Welke speler wordt geïnterviewd? Wat wordt het voorwoord? Komt er ook een nieuwe entiteit in
terug? Toen de indeling met verhaalideeën klaar was, ben ik gaan plannen. Het doel was om één
verhaal per week af te krijgen. Door mijn ervaring is dit niet altijd gelukt.

Ik ben begonnen met de hoofdverhalen Scheepers en Amevor. Ik ben bij deze interviews van te
voren helemaal in de persoon gedoken om de beste vragen te verzinnen. Uiteindelijk resulteerde dit
zich in lange en open gesprekken waarin vooral Maka Amevor schitterende verhalen vertelde,
bijvoorbeeld over de hereniging met zijn vader in Togo. Uiteindelijk heb ik ieder interview eerst
uitgeschreven, waarna ik op basis van drie tot vier hoofdpunten het verhaal heb geschreven. Omdat
ik graag een eigen stijl ontwikkel, heb ik hier geen gebruik gemaakt van hulpmiddelen. Uiteraard is er
wel feedback overheen gegaan, onder meer van hoofdredacteur ElfVoetbal Sander Berends.

Terwijl ik bezig was met het ene verhaal, was ik al bezig met het bedenken van nieuwe concepten
voor in het magazine. En daarnaast kostte het ook veel tijd en moeite om steeds alle afspraken te
regelen. Maar dat stukje coördinatie vond ik erg interessant. De verhalen ‘De Unieke Randstad
Academy, middenpagina en historie’ zijn voor mij het meest waardevol. Ten eerste omdat het
allemaal concepten zijn die ik zelf heb bedacht. Bij het ene verhaal dook ik volledig in de geschiedenis
van FC Eindhoven door twee uur lang in gesprek te gaan met een man van 92. Dit was ook voor de
eerste keer dat de doelgroep een stuk over historie las, waar enorm veel behoefte naar was. En bij
het andere verhaal heb ik doormiddel van een creatieve sessie met twee betrokkenen de volledige
tijdlijn van de Academy in beeld kunnen brengen.

Natuurlijk ging niet alles over rozen. Ik had met name meer invloed willen uitoefenen op de
vormgeving en de foto-shoot die buiten mijn weten om werd geschoten. Het was de laatste keer dat
FC Eindhoven met ZPRESS samenwerkte en dit ging ten koste van mijn opdracht. Zij maakten een
eerste versie op basis van alle stukken die ik stuurde. Ik had hierna maar één feedback moment (via
mail!!) voordat de versie definitieve versie klaar was. Binnen één week ging ik van het afronden van
mijn verhalen naar het afronden van de gehele vormgeving. Dit ging mij echt te snel. Eva Wellens
heeft mij voorzien van goede feedback waarop ik richtlijnen heb kunnen opstellen voor een volgende
student. Zodat hij of zij de opdracht nog beter kan aanpakken.

Door middel van een strakke planning heb ik er in de laatste fase voor kunnen zorgen dat het
magazine om 8 mei gedrukt en klaar bij FC Eindhoven lag.

Uiteindelijk ben ik mega trots dat er momenteel bij 1000 betrokkenen van FC Eindhoven een
magazine op de deurmat ligt. Geschreven en bedacht door mij, Ruben van den Nieuwenhof. Enorme
eer om mijn werk terug te zien in het communicatievak.