His Unwanted Mate

--
This is work of fiction. Names, characters, businesses, events, place and

incidents are either the products of author's imagination or used in fictitious
manners. Any resemblance to actual persons, living or dead, or actual events are
purely coincidental.
No part of this may be reproduced or transmitted in any form or by any
means, electronic, mechanical, including photocopying, recording, or by any
information storage and retrieval system, without the written permission of the
author, except where permitted by the law.
Copyright by @ElaineMaeFlorBismar
All Rights Reserved 2014
Prologue
"I don't want your love or anything from you Anya" He flatly said. I smiled
bitterly and bowed my head, tears started streaming down my face. I mumbled
something inside my head. "I know Marcus, I know because I'm your unwanted mate"
Anya Lynx Collins had always wished to find his mate. She promised herself that if
she find his mate, she will do everything, for him to love her and only her. One
day Anya's wish come true, she found her mate and it's Marcus Cepheus Kingsley the
Alpha of the Dark Hound Pack but unfortunately Marcus Cepheus Kingsley a heartless
demon doesn't want anything even a mate. How will Anya Collins accept being Marcus
Kingsley unwanted mate?
Thank you Ate @SMTemptress sa cover <3 <3
Chapter 1
Anya's P.O.V
Play the video if you want ------>
When the days are cold
And the cards all fold
And the saints we see
Are all made of gold
"Luna, pinapatawag po kayo ng Alpha. Dumiretso raw po kayo sa kwarto" sabi ng isang
kamiyembro ni Marcus, ngumiti ako sa kanya at nagsalita.
"Sige, susunod ako" sagot ko rito. Naglakad ito pabalik ng pack house. Narito ako
ngayon sa garden at namimitas ng mga bulaklak. Tiningnan ko ang limang magagandang
bulaklak na dala ko at inamoy ito. Nakakagaan ng pakiramdam. Ilang minuto muna
akong nanatili sa garden ng mapagpasyahan kong pumasokk na. Masayang bumalik ako sa
loob ng pack house.
When your dreams all fail
And the ones we hail
Are the worst of all
And the blood's run stale
I wanna hide the truth
I wanna shelter you
But with the beast inside
There's nowhere we can hide
Pagpasok ng pack house, inilagay ko kaagad ang nakuha kong bulaklak sa vase.
Umakyat ako sa kwarto. Bubuksan ko na sana ang pinto ngunit marahas na bumukas ito
at bumungad saakin ang galit na mukha ni Marcus. Kinuha niya ang braso ko at
marahas na hinila papasok ng kwarto. Napangiwi ako.
"Bakit ang tagal mo!?" galit na tanong niya. Yumuko muna ako bago nagsalita.
"Namitas lang ako ng bulaklak, pasensya kana kung naghintay ka" paliwanag at
paghingi ko ng paumanhin sa kanya. Tiningnan niya lang ako at itulak sa kama.
Nagulat ako sa ginawa niya, pumaibabaw siya saakin at nagmamadaling pinunit ang
kasuotan ko. Nagpupumiglas ako pero wala akong magawa dahil sa lakas niya.
Napahikbi ako. Nag-uumpisa na naman siya.
Nang matanggal ang lahat ng kasuotan ko ay agad niya pinanggigilan ang dibdib ko.
Wala akong tenderness at love nadarama. Its just lust. Pure lust. Sunod ay
hinalikan niya ang leeg ko at kinagat kagat ito. Dumako ang isa niyang kamay sa
pagkababae ko at pinaglaruan nito, napaungol ako.
No matter what we breed
We still are made of greed
This is my kingdom come
When you feel my heat
Look into my eyes
It's where my demons hide
Tumayo siya at hinubad ang kanyang kasuotan. Hinalikan niya ako ulit at biglang
ipinasok ang kanyang alaga. Napapikit ako sa sakit. Hindi ba pwedeng maging gentle?
Kahit ilang beses na naming ginawa ito, hindi parin siya nagdahan-dahan. Napatakip
lang ako ng bibig nang gumalaw na siya. Pabilis ng pabilis,
"Uhmmm" hindi mapigilang ungol ko.
"Aaahhhh s-sh*t!" ungol ni Marcus.
Don't get too close
It's dark inside
At the curtains call
It's the last of all
When the lights fade out
All the sinners crawl
So they dug your grave
And the masquerade
Will come calling out
At the mess you've made
Pauloy lang siya sa paggalaw, maging ako ay nadadala na kaya napapasabay sa kanya.
Mga ungol lang ang maririnig sa kwarto namin.
"Uhhmm f*ck A-anya. Akin ka lang aaaaah" paungol na sabi ni Marcus. Napatango ako.
Naramdaman kong malapit na ako at siya rin kaya mas binilisan niya pa ang ginawa
niyang paggalaw.
Don't wanna let you down
But I am, hell bound
Though this is all for you
Don't wanna hide the truth
No matter what we breed
We still are made of greed
Matapos ang ilang ulos, naratng niya na ang sukdulan. Humiga siya katabi ko, pawis
na pawis. Tumagilid naman ako at pinunasan ako luhang tumulo sa mga mata ko.
"Umalis ka na" he flatly said. Ganito kami pagkatapos naming magtalik. Pinapaalis
niya ako sa kwarto namin.Tumayo ako kahit masakit ang pagkababae ko. Pinulot ko ang
sirang damit ko. Tiningnan ko siya, nakatingin rin pala ito saakin.
"Wag kang aalis at lalandi dahil kailangan kita mamaya" sabi niya at tumayo para
pumasok ng banyo. Napaupo pa ako at umiyak. Bakit ba hindi ako masanay na ganito
ang trato nya saakin? Ang sakit lang eh. "Anya" my wolf worriedly said "I'm okay.
Wag kang mag-alala" I replied
Look into my eyes
Don't get too close
It's dark inside
Napahiga ako agad sa kama at nagtalukbong ng kumot. I started to cry. It hurts.
"Anya please don't cry" my wolf sadly said. I shut her down at patuloy lang ako sa
pag-iyak. Why can't I have my happiness? He's a demon, a heartless one. But I still
love him.
They say it's what you make
I say it's up to fate
It's woven in my soul
I need to let you go
Your eyes, they shine so bright
I wanna save that light
I can't escape this now
Unless you show me how
Look into my eyes
Don't get too close
It's light inside
Nag-aayos ako ngayon dahil sabi ni Marcus darating raw sina Candice kasama neto si
Blake. Nagsuot ako ng simpleng dress at naglagay ng kaunting make up. Napatingin
ako sa braso ko at nakitang may pasa ito.
"Baka makita ni Candice ito at baka magtanong yon mahirap na" sabi ko at pumunta
ulit sa closet. Kinuha ko ang isang long sleeve dress at yun ang isinuot ko.
Pagkatapos lumabas na ako ng kwarto, nakaabang pala si Marcus sa tapat ng pintuan.
"Ba't ang tagal mo?" naiiritang sabi niya.
"Sorry" sabi ko na lang. Bumaba na siya kaya sumunod ako sa kanya. Nakita kong
nakaupo sa sala sina Candice at Blake. Hindi nila kasama ang kanilang mga anak.
"Anya!" sigaw ni Candice at yumakap saakin, yumakap rin ako pabalik.
"Ang ganda mo ah? Inaalagaan kaba ng maayos ni Kuya?" tanong niya saakin,
napatingin ako sa pwesto ni Marcus. Alam kong narinig niya ang sinabi ng kapatid
niya. Nagsalita ako.
"Oo naman" masayang sabi ko.
"Mabuti naman kong ganun. Halika!" sabi niya sabahy hila sa braso ko. I flinched,
nahawakan niya lang naman kasi ang pasa ko. At ang sakit nun.
"Okay kalang ba Anya?" nag-aalalang tanong ni Candice.
"Oo, okay lang ako. San ba tayo pupunta?" tanong ko sa kanya. Lumapit saamin si
Marcus at kinuha ang kamay ko na hawak ni Candice.
"Kakausapin ko lang siya Candice" nakangiting sabi ni Marcus. Nagpout naman si
Candice at parang batang nagdadabog.
"Eh! Palagi mo naman siyang kasama ah!?" parang batang sabi niya. Nilapitan naman
ito ni Blake at niyakap sa likod. Nakakainggit silang dalawa, kung sana ganyan rin
si Marcus saakin.
"Hayaan mo na sila love" sabi ni Blake. Marahang hinila ako ni Marcus at ipinasok
sa isang kwarto. Guest room.
"Marcus! Ano ba!" sigaw ko sa kanya pero hindi siya tumigil at sinira niya ang
sleeve ng damit na suot ko.
"May pasa ka" mahinang sabi niya. Agad ko namang tinakpan ng kamay ko ito.
Tiningnan ko siya at agad kong nakita ang pagkaguilty sa mukha niya pero agad din
iyong nawala at napalitan ng galit.
"Nararapat lang iyan sayo" sabi niya at iniwan akong nakatulala sa kwarto.
Vote. Comment. FollowMe
A/N:
Hahaha omg. Hindi ko alam kong maganda ba ang kinalabasan ng chapter na ito.
Hahahaha Gagawa ako ng BS na maganda, wag lang ngayon, pagpasensyahan niyo muna.
Sorry din sa typo guys. :D
Chapter 1.5
Recap:
"May pasa ka" mahinang sabi niya. Agad ko namang tinakpan ng kamay ko ito.
Tiningnan ko siya at agad kong nakita ang pagkaguilty sa mukha niya pero agad din
iyong nawala at napalitan ng galit.
"Nararapat lang iyan sayo" sabi niya at iniwan akong nakatulala sa kwarto.
Anya's P.O.V
Nagising ako sa sinag ng araw na tumatama sa mukha ko. Nakatulugan ko pala ang
damit na suot ko kagabi. Ano kaya ang nangyari kagabi? Inutusan ako ni Marcus na
wag nang lumabas ng kwarto. Baka nagtatampo na saakin si Candice. I sighed.
Bumangon na ako at pumunta sa banyo. Alam kong hindi dito natulog kagabi si Marcus
dahil naririto ako. Tinatawag niya lang ako pag kailangan niya ng parausan. Hindi
mate ang turing niya saakin. Napahawak ako sa dibdib ko. nanikip ito dahil sa mga
ala-alang yun. "Be strong Anya" my wolf said. "I'm sorry. Ni shut down kita kagabi
at hindi kinausap" paghingi ko ng paumanhin sa kanya. "Its okay" she said.
*tok* *tok*
Binuksan ko ang pinto. Bumungad saakin ang nakangiting mukha ni Lorraine Angeli
a.k.a L.A mate siya ni Michael ang bagong itinalagang beta ni Marcus.
"Hi Luna! Pinapasabi pala ng Alpha na pumunta kayo sa office niya pagkatapos niyong
kumain" L.A said.
"Okay L.A pupunta ako" sabi ko sa kanya. Ano na naman kaya ang kailangan ni Marcus
sa akin?" tanong ko sa sarili ko. Bumaba na si L.A, sumunod naman ako. Dumiretso
ako sa kusina. May nakahain ng kanin at ulam. Kumuha ako ng plato at nagsimula ng
kumain.
"Nasaan ang mate mo L.A?" tanong ko sa kanya. Ngumiti siya at nagsalita "May
ipinagawa po sa kanya ang Alpha" sagot niya. I sighed, mabuti pa si L.A palaging
masaya. Hindi katulad ko, palaging naghihirap para sa pagmamahal ni Marcus pero
wala namang pagbabago.
"Halika ka L.A sabayan mo ako" aya ko kay L.A, sinabayan niya ako sa pagkain.
Napakadaldal ni L.A kwento siya ng kwento tungkol kay Michael. Kumikinang ang mga
mata nito. Nawala ang ngiti ko sa labi. Napakasaya pala pag mahal ka ng mate mo.
Natigilan naman si L.A at nag-aalalang tumingin saakin.
"Okay lang po ba kayo Luna?" tanong niya saakin. Tumango ako at pinagpatuloy ang
pagkain. Nagpaalam na saakin si L.A dumiretso naman ako sa opisina ni Marcus.
Kumatok ako.
"Come in" rinig kong sabi niya. Dahan-dahan kong binuksan ang pintuan.
"Pinatawag mo raw ako?" tanong ko sa kanya. Nakatayo ang sa harap niya.
"Sit" sabi niya agad naman akong sumunod at umupo sa upuan.
"Sinabi ko bang dyan ka uupo?" naiinis na sabi niya saakin. Napatayo naman ako. San
niya ako balak paupuin!? Sa lapag!? Nakita niya siguro sa mukha ko ang pagtataka
kaya nagsalita siya.
"Sit here" sabi niya at tinuro ang lap niya. Parang umakyat lahat ng dugo ko sa
mukha ko.
"H-ha?" tanong ko. Hindi ako makapaniwala. Anong nakain ni Marcus?
"I said sit on my lap!" galit na sabi niya. Nataranta ako kaya umupo nalang ako sa
lap niya. My heart is beating faster. Hindi ko maipaliwanag ang nararamdaman ko
dahil sa sobrang saya.
"Look at me" he commanded. Tumingin ako sa kanya kahit nahihiya ako. He cupped my
face and kiss my lips. His kiss was so aggressive, pero kahit ganun I kissed him
back with the same intensity. Nakikipagsabayan ako sa kanya. Lumalakbay naman ang
isa niyang kamay sa katawan ko. Ipinasok niya ang kamay niya sa loob ng damit ko
and he massaged my b*obs. He kissed my jaw down to my neck. I moaned. He unclasped
my brassiere.
*tok* *tok*
Napatigil kami ni Marcus sa aming ginagawa. Namumulang yumuko ako at dali-daling
umalis sa lap niya. Narinig ko namang nagmura si Marcus, ipinaayos niya saakin ang
aking sarili bago pinatuloy ang kumakatok.
"What is it Michael?" naiiritang tanong ni Marcus, nagtataka naman si Michael sa
inakto ni Marcus. Tumingin ito sa akin at ngumiti, I smiled back.
"Magrereport lang po ako. Nagtapuan na namin ang kuta ng rouges kong nasaan naroon
si Damien, Alpha" sabi ni Michael napatingin ako kay Marcus nakakuyom ang kamao
nito at nasa mukha nito ang galit. Nakatakas si Damien matapos tulungan ni Veronica
pero si Veronica ay nakakulong na ngayon sa kulungan ng Blue Moon Pack.
"Prepare to attack Michael. Tell the other sentinels. I need to kill him, that
fvcking Damien! Marami siyang kasalanan saakin" galit na galit na sabi nito. I
flinched at the sight. Nakakatakot talaga pag nagalit si Marcus.
"Yes Alpha" sabi ni Micahel. He bowed bago lumabas ng opisina ni Marcus. Tumayo ako
at lumapit kay Marcus.
"M-marcus" tawag ko sa kanya. Akmang hahawakan ko siya sa balikat pero tinabig niya
lang ito at tinignan ako ng masama. Napaatras ako.
"Don't fcvking touch me!" sigaw niya. Parang tinutusok ng maraming kutsilyo ang
puso ko. Galit na naman siya. Pinunasan ko ang luhang tumulo sa mata ko. "Marcus.
I--" mahinang tawag ko sa kanya.
"Leave Anya!" he sternly said. Napatango naman ako, nagmamadaling umalis ako sa
opisina niya. Nakasalubong ko si L.A sa hagdan.
"Are you okay Luna?" nag-aalalang tanong niya saakin at hinawakan ako sa balikat.
Tipid na ngiti lang ang isinagot ko sa kanya at pumunta na sa kwarto ko. Bakit ba
ako umaasa na magbabago pa si Marcus? ''Alam na alam mo ang sagot riyan sa
katanungan mo Anya'' sabi ng aking isipan. I smiled bitterly.
Dahil mahal ko siya. Dahil mahal ko siya kaya umaasa akong magbabago ang
pakikitungo niya saakin. Saakin na mate niya.
A/N:
Hello! Ayos ba? Hahaha Sorry sa typo guys! XD dedicated kay @Anime_ gusto niya daw
kasi magkaroon ng mate. Hahaha Salamat sa agbabasa! <3 Comment naman kayo. :D
Chapter 2
Recap:
"Don't fcvking touch me!" sigaw niya. Parang tinutusok ng maraming kutsilyo ang
puso ko. Galit na naman siya. Pinunasan ko ang luhang tumulo sa mata ko. "Marcus.
I--" mahinang tawag ko sa kanya.
"Are you okay Luna?" nag-aalalang tanong niya saakin at hinawakan ako sa balikat.
Tipid na ngiti lang ang isinagot ko sa kanya at pumunta na sa kwarto ko. Bakit ba
ako umaasa na magbabago pa si Marcus? ''Alam na alam mo ang sagot riyan sa
katanungan mo Anya'' sabi ng aking isipan. I smiled bitterly.
Dahil mahal ko siya. Dahil mahal ko siya kaya umaasa akong magbabago ang
pakikitungo niya saakin. Saakin na mate niya.
Marcus P.O.V
Dahan-dahan kong binuksan ang kwarto kung saan natutulog si Anya. Naglakad ako
papapalapit sa kanya at umupo sa gilid ng kanyang kama. Mataman kong pinagmasdan
ang anghel na pagmumukha ni Anya. Inalis ko ang iilang buhok na humaharang sa
kanyang mukha pagkatapos marahang hinaplos ko ito.
"M-marcus hmm" mahinang daing niya. Napanaginipan niya kaya ako? Napangiti ako,
ngunit agad rin iyong nawala dahil sa pasang nakita ko sa braso niya. Naikuyom ko
ang aking kamao. Naalala ko ang mga panahong nagmamakaawa siya saakin upang ireject
ko siya bilang mate ko. Hindi ko siya pinakawalaan bagkus ay lagi ko siyang
sinasaktan.
"Patawad, dahil nasaktan kita pero yun lang ang paraan para hindi ka makaalis sa
tabi ko" mahina at may diing sabi ko. Pagmamay-ari ko siya. Akin lang siya.
"Alpha handa na po ang lahat sa gagawing pagsalakay" sabi ng beta ko through mind
link.
"Sige hintayin niyo ako" saad ko dito. Binalingan ko si Anya na mahimbing ang tulog
at hinalikan sa noo. Walang reaction na lumabas na ako ng kwarto niya at mahigpit
na ibinilin kay L.A na wag isabi kay Anya na pumasok ako roon.
I'm going to make you fvcking pay! I'm gonna fvcking kill you Damien.
Anya's P.O.V
"San ka pupunta Anros?" tanong ni Mama kay Papa na nagsusuot ng sapatos.
"May kukunin lang ako sa bahay nila Andres, mga ilang kagamitan para rito sa bahay"
sagot naman ni Papa. Binaligan naman ako ni Mama at nagsalita.
"Anya, hindi kaba ngayon pupunta sa Pack House?" sabi ni Mama. Umiling ako habang
naghuhugas ng pinagkainan namin.
"I'm going for a run Ma. Gusto ng wolf ko na kumawala at tumakbo. Mamaya na siguro
ako pupunta sa Pack House" sabi ko rito. Matapos ang paghuhugas ng pinggan, umakyat
na ako sa kwarto ko at kumuha ng damit. Nagpaalam na ako kay Mama wala na kasi si
Papa paglabas ko ng kwarto. Lumabas na ako ng bahay. I hurriedly transformed into
my wolf form, a brown wolf that's the color of my wolf. Mabilis na tumakbo ako
papuntang forest.
Takbo lang ako ng takbo. I really like to feel the wind in my skin. Nahahapong
naupo ako sa damuhan ng mapagod ako. I closed my eyes at nakinig sa mga huni ng
ibon at mga insekto. Then the smell of chocolate with the touch of cinnamon filled
my nose. He's here! My mate! Immediately, I opened my eyes. A beautiful gray wolf
is in front of me looking at me intently.
"Mate"he said then growl.
Napamulat ako ng aking mga mata. Bakit bigla-bigla ko nalang iyong napanaginipan?
Ang panaginip na iyon ay ang araw na nakita at nakilala ko si Marcus Cepheus
Kingsley. Bumangon ako at dumiretso ng banyo.
"Goodmorning Anya" my wolf greeted me.
"Morning!" I replied, yawning.
Matapos magtoothbrush, maligo at mag-ayos ng aking sarili, bumaba na ako para
pumunta sa kusina at kumain.
"Fvcking shit!" Marcus angrily said. What happened? Nagmamadali ako sa pagpunta ng
kusina, ng makarating ako roon. Nakita ko ang ilang gamit na nabasag.
"What happened?" naga-alalang tanong ko rito. Hindi ito sumagot, binalingan ko si
Michael na nakatayo lang sa gilid at pinanunuod si Marcus na magbasag ng kagamitan.
"Anong nangyari Michael?" I asked.
"Nalaman ni Damien at ng mga kasamahan niya ang plano naming pag-atake. Merong
nakapagsabi sa kanila kaya nakatakas sila" sabi ni Michael. Nang tumingin ako kay
Marcus, madilim ang mukhang nito at parang papatay.
"Marcus" sabi ko at nilapitan siya. Hinawakan ko ang nakakuyom niyang kamao. Sino
naman kaya ang magsasabi kay Damien ng palno nina Marcus?
"Call the allied pack Michael. The Silver Moon Pack. Tell Jhoseph that I need his
help to find Damien. Find that fvcking traitor Michael. I want him or her dead"
matigas na sabi niya kay Michael. Tumango naman si Michael at nagpaalam para
umalis. Kung ganon, may natitira pang galamay si Damien sa Pack ni Marcus? Tumingin
saakin si Marcus at nagsalita.
"I want you now Anya" he huskily said at kinabig ang bewang ko. He sounds so damn
sexy calling my name. Hinalikan niya ng mariin, tumugon ako sa mga halik niya.
Ikinawit ko ang braso ko sa leeg niya.
"Ahem" binalingan namin kung sino ang nagfake cough at umistorbo saamin, si
Michael!
"What!?" inis na sabi ni Marcus.
"Pupunta raw po ang Pack rito ni Alpha Jhoseph bukas, Alpha" sabi niya. Tumango
naman si Marcus at hinila ako papasok sa kwarto niya.
"Ngayon wala ng istorbo" seryosong sabi niya at muling inilapat ang labi niya sa
labi ko.
A/N:
Huhuhu. Hindi ko alam kong maganda ba ang chappy nato. Tinatrangkaso ako ngayon.
Sumasakit lalamunan ko kakaubo. Pagpasensyahan niyo na pag may typo. Correct niyo
nalang ah? :)
Leave a comment guys. Pwede rin suggestions. :)
~ Elaine
Chapter 2.5
Recap:
"Pupunta raw po ang Pack rito ni Alpha Jhoseph bukas, Alpha" sabi niya. Tumango
naman si Marcus at hinila ako papasok sa kwarto niya.
"Ngayon wala ng storbo" seryosong sabi niya at muling inilapat ang labi niya sa
labi ko.
Anya's P.O.V
"L.A anong nangyayari? Bakit nagkakagulo kayo?" tanong ko kay L.A nang makalabas
ako ng kwarto. Natatakot na tumingin saakin si L.A
"Luna? Bakit po kayo lumabas? Bumalik na po kayo sa kwarto niyo" nag-aalalang sabi
niya. Napakunot noo ako.
"Ano ba kasi ang nangyayari?" tanong ko.
*crash* *blag* *crash* ingay na nagmumula sa opisina ni Marcus. Bigla akong

kinabahan.
"Luna, bumalik na po kayo sa itaas kami na po ang bahala kay Alpha" sabi ni L.A
habang hawak ang kamay ko. Bahagya akong ngumiti sa kanya.
"Pupuntahan ko siya L.A. Ako na ang bahala sa kanya. Wag kang mag-alala" sabi ko at
naglakad patungong opisina ni Marcus.
"Nasaan sila!? Akala ko ba ngayon sila pupunta rito!?" galit na sabi ni Marcus.
"Alpha Jhoseph cancelled it Alpha. The rouges attacked them, they need to
reconstruct the damages kaya hindi po makakapunta si Alpha Jhoseph" mahinahong
paliwanag ni Michael sa kanya.
"Fcvk! Leave Michael. I want to be alone. Continue to patrol around the border and
report it to me." matigas na utos ni Marcus. Bumukas ang pinto at lumabas si
Michael na nakayuko.
"Michael" mahinang tawag ko sa kanya. Tumingin siya saakin at ngumiti.
"Alis na po ako Luna. Pupuntahan ko pa po kasi si L.A" sabi niya, tumango ako.
Pinagmasdan ko siyang unti-unting mawala sa paningin ko. I stared at Marcus office.
May ilang minuto narin akong nakatayo sa harapan ng opisina ni Marcus bago ko
maisipan ang pumasok. My palms begin to sweat. I'm nervous because he's not in the
mood at nakakatakot siya pag ganyan siya. Pinihit ko ang seradura at marahang
itinulak ang pinto.
"Anong ginagawa mo rito Anya?" he asked, tiningnan ko siya sa mga mata. He held no
emotion. Kinagat ko ang pang-ibabang labi ko.
"I wanted to see you" mahinang sabi ko. He glared at me and I flinched. Umiwas ako
kaagad sa mga tingin niya.
"I don't want to see you. Get out!" he angrily said. That caught me off guard.
Kailan ba ako masasanay sa ganitong ugali ni Marcus?
"B-but I w-w-want to h-help you" I stammered. He scoffed.
"You really want to help?" he asked in a monotone voice.
"Y-yes" I said.
"Come here" utos niya. Sinunod ko siya at naglakad papunta sa harapan niya.
"Sit on my lap" he commanded. Nagulat ako pero agad din akong nakabawi at sinunod
ang utos niya. Umupo ako sa lap niya, pero nakatalikod sa kanya.
"Look at me mate" he huskily whispered. I shivered.Yon nga ang ginawa ko, tumayo
ako at paharap na umupo sa kandungan niya. I can feel my face blushing so hard.
Nagbaba ako ng tingin, naihiya ako sa kanya. He lifted my chin and kissed me
senseless, I kissed him back. I moaned and grab his hair. Unti-unti niya ng
tinitanggal ang damit ko. The phone rings, kaya napahiwalay ako sa kanya. Inis na
sinagot niya ang tawag.
"Hello!? What do you need!? I fvcking clearly told you not to disturb me!" he
angrily said.
"I'm sorry Alpha but we found two dead bodies near in the lake at meron nakasulat
sa katawan nila Alpha" Michael said.
"Fvck!" frustrated na sigaw ni Marcus matapos ibaba ang tawag.
"Marcus" I whispered.
"Get off of me!" sabi niya at tinulak ako. Naging masakit ang pagbagsak ko kaya
napahawak ako sa kanyang mesa para makakuha ng suporta para makatayo.
"What are you looking at!? GET OUT!" I flinched when he shouted.
"Marcus I heard what Michael said. I want to stay and help" nagpapasalamat ako at
hindi ako nautal sa mga sinabi ko. Lumapit siya saakin at mahigpit na hinawakan ang
braso ko. Napaigik ako sa sakit pero ipinagsawalang bahala ko iyon.
"I told you to leave right!? Hindi ka ba makaintindi!? I don't need your help!" he
shouted.
"I'm the Luna of this pack! Kaya gagawin ko lahat para makatulong!" sagot ko.
Umatras siya and gave me a sardonic laugh.
"Luna? Hah! You wished Anya" sabi niya. Nanikip ang puso ko at tumulo ang mga luha
na kanina ko pa pinipigilan.
"Leave!" he dangerously said at marahas na itinulak ako. I stumbled pero tumayo ako
kaagad and composed myself bago lumabas ng opisina niya. Tumakbo ako patungong
kwarto at doon ko ipinagpatuloy ang pag-iyak ko.
Marcus P.O.V
"Nasaan na?" tanong ko kay Michael. Itinuro niya ang dalawang katawan na
natatabunan ng damit. Pinuntahan ko ito at inalis ko ang takip.
I will have my revenge Marcus kaya maghanda ka na.
Iyon ang nakasulat sa katawan nila. Tinakpan ko ito ulit at tumingin kay Michael.
"Dalhin niyo sa mga pamilya nila ang bangkay and give them a proper burial" utos ko
sa kanya. Sinunod niya ako at nagpatulong sa ibang pack warriors para buhatin ang
bangkay. Nauna na akong bumalik sa pack house pero naalala ko agad siya kaya
umakyat ako patungo sa kwarto niya. I opened the door and stared at her.
"M-marcus" she murmured. She must be talking in her sleep. Lumapit ako sa kanya. I
chuckled when she lightly snore, ang cute niya kasi. Napahawak ako sa puso ko ng
biglang bumilis ang tibok nito. Kaagad kung isinara ang kwarto niya at tumungo sa
kwarto ko.
"What the fvck happened?" naguguluhang tanong ko bago humiga sa higaan ko.
Hinawakan ko ulit ang dibdib ko at hanggang ngayon mabilis parin ang tibok nito.
"You need to sleep Marcus! Kulang ka lang sa tulog!" I scolded myself and the
closed my eyes. Tama! Kulang lang ito sa tulog.
Chapter 3
Recap:
"M-marcus" she murmured. She must be talking in her sleep. Lumapit ako sa kanya. I
chuckled when she lightly snore, ang cute niya kasi. Napahawak ako sa puso ko ng
biglang bumilis ang tibok nito. Kaagad kung isinara ang kwarto niya at tumungo sa
kwarto ko.
"What the fvck happened?" naguguluhang tanong ko bago humiga sa higaan ko.
Hinawakan ko ulit ang dibdib ko at hanggang ngayon mabilis parin ang tibok nito.
"You need to sleep Marcus! Kulang ka lang sa tulog!" I scolded myself and the
closed my eyes. Tama! Kulang lang ito sa tulog.
Anya's P.O.V
Nagising ako sa katok na nagmumula sa labas ng kwarto. Bumangon ako at kinuha ko
ang robe ko atsaka binuksan ang pintuan.
"L.A ikaw pala" sabi ko. L.A smiled at me and I smiled back.
"Luna kakain na po tayo" sabi niya saakin.
"Anong oras na ba?" tanong ko sa kanya. Mukhang maaga pa naman.
"Luna, tanghali na po. Nakaligtaan niyo pong kumain ng agahan" sabi niya, I stared
at her. Ganon ba kahaba ang tulog ko at nakaligtaan kong kumain ng agahan? Wow.
"Ha? Talaga? Sige mag-aayos muna ako. Hintayin niyo nalang ako sa kusina" sabi ko.
Ngumiti siya at nagpaalam na. Isinara ko ang pinto at pumunta na ng banyo. Habang
nasa shower hindi mawala sa isipan ko ang nangyari kagabi. Guni-guni ko lang ba
iyon o talagang pinuntahan ako ni Marcus sa kwarto ko? Umiling ako. No, hindi niya
gagawin iyon. Wala naman siyang pakialam saakin eh. Napahawak ako sa puso ng bigla
itong sumikip. Ipiniling ko ang ulo ko at pinagpatuloy ang paliligo.
Matapos maligo at magdamit. Bumaba ako at dumiretso sa kusina.
"Nasaan si Marcus?" tanong ko at umupo sa tabi ni L.A
"Nasa underground prison sila Luna. Ang sabi ni Michael nahuli nadaw nila ang spy"
sabi niya. Napahinto ako sa pagkain.
"L.A I need to go there. Alam mo ba kung saan ang underground prison?" tanong ko sa
kanya. Yumuko ito at hindi nagsalita.
"L.A!" tawag ko sa kanya. She fidgeted.
"L.A please. Samahan mo ako" pakiusap ko sa kanya at hinawakan ang kamay niya. She
sigh. Tumayo siya at bahgyang ngumiti saakin.
"Tayo na po" sabi niya. Ngumiti ako at niyakap siya ng mahigpit.
"Salamat L.A" sinserong sabi ko. Lumabas kami ng pack house at tinakasan ang
gwardiyang nakabantay sa labas. Tumakbo kami ng tumakbo hanggang sa huminto si L.A
"Nandito na po tayo Luna" sabi niya.
"Salamat L.A. Sige bumalik ka na nang pack house" sabi ko sa kanya na ikinabigla
niya.
"P-pero L-luna" she stammered.
"Ako na ang bahala. Ayokong madamay ka sa galit ni Marcus. Sige na L.A bumalik ka
na" pakiusap ko. She hesitated at first but she followed my order. Tumakbo siya
pabalik ng pack house at naiwan naman ako. Binuksan ko ang pintuan, nakakita ako
agad ng daan.
"AAAAAAAAHHHHHHHHH" sigaw ng lalaking nahihirapan.
"San siya nagtatago!? Saan!?" galit na sigaw ni Marcus. Sumilip ako at kaagad kong
nakita ang isang duguang lalaki na nakaupo at nakagapos. The man smiled.
"Hindi ko sasabihin" he said. Hinataw naman siya ni Marcus kaya napasigaw na naman
siya sa sakit.
"Hindi mo parin sasabihin?" tanong ni Marcus. Umiling ang lalaki.
"Kill him" Marcus cold voice commanded. Napatalikod ako. Oh god! Hindi ko kayang
makita na may pinapatay sila.
"What are you doing here?" Marcus said. Holy cow! Nahuli niya ako.
"A-hhm" I stammered. Mahigpit na hinawakan ni Marcus ang braso ko. Napakagat ako sa
pang-ibabang labi ko. Hindi pa nga gumagaling ang pasa ko sa braso ngayon
madadagdagan na naman ito.
"What the hell Anya!? Sinong may sabi na pwedeng kang pumunta rito!?" galit na sabi
niya saakin. I flinched.
"M-marcus" mahinang sabi ko.
"Leave Anya. Hangga't kaya ko pang magtimpi. Bumalik ka na sa pack house" kalmadong
sabi niya. Umiling ako, hindi ko siya iiwanan rito. Dumilim ang mukha niya at hindi
ko inaasahan ang sunod na ginawa niya, bigla niya akong sinampal. Napaupo ako dahil
sa lakas ng impact ng kanyang sampal at napaiyak ako.
"Who told you to disrespect your Alpha huh?" sabi niya habang hawak ako sa leeg.
Hinawakan ko ang kamay niya at pilit na inaalis ito.
"N-no one" nanghihinang sabi ko.
"Wag kang magmagaling Anya. Nandito kalang dahil kailangan kita. Dahil kailangan ka
ng wolf ko." he angrily said.
"M-m-marcus p-please s-s-top" I plead. Unti-unti na akong nawawalan ng hangin.
"Shit Marcus! Mapapatay mo na si Anya!" rinig kong sabi ni Michael. Natanggal ang
pagkakahawak niya saakin. Huminga ako ng malalim, habol ko ang hininga ko. Biglang
nandilim ang paningin ko hanggang sa mawalan ako ng malay.
Marcus P.O.V
"Shit Marcus! Mapapatay mo na si Anya!" sabi ni Michael. Doon ako natauhan at
binitawan ko kaagad ang nanghihinang katawan ni Anya. Tinulungan siya ni Michael
pero bigla nalang itong nawalan ng malay.
"Fvck man! Anong bang nangyayari sayo?" inis na sabi ni Michael. I glared at him
pagkatapos kinuha ko si Anya sa kanya.
"Ikaw na ang bahala rito Michael. Get rid of that body" utos ko sa kanya. Tiningnan
ko si Anya at hinawi ang buhok na tumatabon sa mukha niya. Hindi ko alam kong ano
bang nangyari saakin basta bigla nalang nandilim ang paningin ko at nasasaktan ko
na pala si Anya. That rouge triggered my anger at dahil doon nawala ako sa huwisyo.
Her pleads. Her cries. Fcvk! Mabilis na tumakbo ako pabalik ng pack house.
"Tabi!" utos ko sa pack guards na nakabantay sa labas ng pack house. Agad naman
silang tumabi ng makitang dala ko ang kanilang Luna na walang malay. Sinipa ko ang
pinto at naglakad papunta sa kwarto ni Anya. Marahan ko siyang inilapag sa kanyang
higaan.
"Fvck!" galit na sabi ko ng makita ang dalawang pasa sa braso niya. Napatingin
naman ako sa leeg niya. Nagsisimula ng magmarka ang pagkakasakal na gawa ko kanina.
Biglang naninikip ang puso ko. I caressed her angel face. Umiwas kaagad ako ng
tingin at lumabas ng kwarto niya.
"L.A pumunta ka rito at gamutin mo ang mga pasa ni Anya" utos ko kay L.A. What have
you done Marcus? What have I done?
Chapter 3.5
Recap:
"Fvck!" galit na sabi ko ng makita ang dalawang pasa sa braso niya. Napatingin
naman ako sa leeg niya. Nagsisimula ng magmarka ang pagkakasakal na gawa ko
kanina. Biglang naninikip ang puso ko. I caressed her angel face. Umiwas ako
kaagad ng tingin at lumabas ng kwarto niya.
"L.A pumunta ka rito at gamutin mo ang mga pasa ni Anya" utos ko kay L.A. What have
you done Marcus? What have you done?
Marcus P.O.V
"Is she alright?" tanong ko kay Michael. Nasa labas kami ng pack house, ako na
nakasalampak sa damuhan habang siya naman ay nakatayo at nakacrossed arms.
"Yeah. My mate already put something to her bruises" he said. I looked at him and
saw him smiling like an idiot. My brow creased.
"Why are you smiling? You look like a fvcking retard" sabi ko sa kanya. Tiningnan
niya ako pero hindi parin mawala ang ngiti niya sa labi.
"Walang pakialaman dude. Naiisip ko lang ang mate ko" sabi niya. I sighed.
"You love her?" tanong ko sa kanya as I looked at the sky.
"Yes. I love her" walang pag-alinlangan niyang sagot. Napangiti ako ng mapait.
Biglang tumahimik ang paligid. Tanging huni lang ng malilit na insekto ang
maririnig.
"Why did you do that?" tanong niya. Napayuko ako.
"I don't know" tanging sagot ko sa kanya.
"Alam ko ang pinagdaanan mo Marcus pero hindi iyon rason para saktan mo ang mate
mo. Let her in dude. Don't push her away" Michael said.
"I can't" mahinang sabi ko. Yumuko ako at ginulo ko ang buhok ko. I can't let her
in. Kapag ginawa ko iyon mawawala rin siya saakin. Kukunin rin siya ni Moon
Goddess.
"Dude. Kalimutan mo na ang nakaraan. Nana Mildred said that to you right? Hindi mo
kasalanan ang nangyari sa kanila. You don't know anything about them kaya mo nagawa
iyon. Mabuti kang tao Marcus. Learn to forgive yourself dude" he said.
"No-no. Its all my fault Michael. I can't forgive myself." sabi ko sa kanya.
Everything that had happened to them is my fault. Dahil sa kagaguhan ko kaya sila
namatay, dahil saakin kaya nawala ang pangalawang pamilya ko na lubos kong minahal.
Flashback
Its my 18th birthday today pero imbes na nasa bahay ako kasama sila nandito ako sa
bar kasama ang kaibigan ko at umiinom. I sneaked out of the pack house dahil alam
kong hindi papayag si Tata Samuel. He said it's dangerous to go and have fun dahil
naglipana ang rouges sa paligid.Naghihintay lang sila ng tiyempo para umatake. I
scoffed. Rouges? Kayang-kaya ko sila.
Kailangan kong magsaya ng todo-todo ngayong gabi dahil sa susunod na linggo
magiging Alpha na ako. Pumunta ako sa counter at kaagad na kinuha ang isang alak.
We were enjoying ourselves but interrupted by a howl. Isang howl ng naghihinagpis
na werewolf. Hindi namin iyon pinansin at patuloy parin kami sa pagsasaya. But Rafe
mind-linked me. Instantly I frozed.
"Marcus! Alpha S-samuel is d-dead!" he said, sounded pained. Mabilis na lumabas ako
ng bar at bumalik ng pack house. Pagpasok sa loob nakita ko ang basag na kagamitan
na nagkalat sa buong bahay.
"Rafe! Where is Tata?" I desperately asked. Rafe stood there, crying his heart out.
Hinawakan ko siya sa collar at pilit na pinaharap saakin.
"Where is he!?" I demanded. Itinuro niya ang bakanteng kwarto. Tumakbo ako papunta
roon at binuksan ito. Napaluhod ako sa nakita ko. Tata was lying in the cold
cement, his blood was splattered everywhere. Lumapit ako sa kanya. My Tata is not
moving, he is dead. I screamed. This can't be happening. Nawala na saakin ang tunay
kong mga magulang pati ba naman sila kukunin saakin!? Anong bang kasalanan ko at
pinarurusahan ako ng ganito!?
"Where is Nana?" tanong ko kay Rafe.
"We don't know. Wala na siya sa pack house ng makita namin si Alpha Samuel" sabi
niya.
"We must find her! Tawagin mo lahat ng pack warriors! Hahanapin natin si Nana!"
sigaw ko. Sinunod niya ang utos ko, tinipon niya lahat ng pack warriors. Pumunta
kami sa kagubatan para hanapin si Nana. I divided the group into three.
"Nana!" sigaw ko.
"Nana where are you!?" tawag ko pang muli.
"M-m-marcus" mahinang sab ng isang boses. I stop walking and looked around. I saw
Nana lying in the forest ground, naked and severely wounded.
"Nana!" sigaw ko at tumakbo palapit sa kanya. Kaagad kong kinuha ang damit na dala
ko at ginawang balabal para takpan ang katawan ni Nana.
"Nana! Dadalhin kita sa clinic! Hang in there, okay?" sabi ko habang umiiyak.
Pinigilan ni Nana ang kamay ko at ngumiti ito saakin.
"Nana kailangan mong magamot!" matigas na sabi ko. Umiling siya.
"N-n-nararamdaman ko anak, o-o-oras ko na. K-kukunin na ako ng M-moon Goddess at m-

makakasama ko na ang T-tata mo" sabi niya. Umiling ako habang patuloy na umiiyak.
"Nana don't leave me please? Hindi ko kakayanin. Nana please wag mo akong iwan"
pagmamakawa ko sa kanya.
"I love you Marcus. Samuel and I loves you very much" Nana said and my heart broke
into pieces.
"N-nana please kailangan mong magamot. Nana I'm sorry, kasalanan ko ang lahat. Kung
sana sinunod ko lang kayo ni Tata. Patawarin niyo ako" I hysterically said.
"D-don't blame yourself. W-wala kang k-kasalanan sa n-nangyari s-saamin anak. T-

tandaan mo mahal na mahal ka namin ng T-tata mo. Live and be happy okay? Nana and
Tata will always guide you" nanghihinang sabi ni Nana. Hinawakan ko ng mahigpit ang
kamay niya.
"N-nana d-don't l-leave me" mahinang sabi ko abang patuloy na umiiyak. Nana smiled
at me and slowly closed her eyes.
"Nana? Nana wake up" umiiyak na sabi ko. I cried and cried and cried pero hindi na
sila babalik pa. Hindi na nila ako babalikan. This is reality. Kinuha narin sila
saakin ni Moon Goddess katulad ng unang pamilya ko. Kinuha sila saakin at wala
akong nagawa.
End of Flashback
I was devastated. Nalaman kong pagkatapos nilang patayin si Tata Samuel ay nirape
nila si Nana Mildred sa kagubatan. Walang kapatawaran ang ginawa nila. I wanted to
kill them. I hate rouges but I loathed myself. Dahil saakin nawala sila, dahil
naging makasarili ako. Sana nakinig ako sa kanila, sana buhay pa sila ngayon, sana
masaya pa kami ngayon. I've learned my lesson. Don't let people in dahil iiwan ka
rin nila. That night I became cold, I became distant and worst I've turned into a
heartless monster.
Marcus reason. Haaaaays kawawa naman si Bebe Marcus. </3 Enjoy reading guys! I love
you!
Chapter 4
Recap:
I was devastated. Nalaman kong pagkatapos nilang patayin si Tata Samuel ay nirape
nila si Nana Mildred sa kagubatan. Walang kapatawaran ang ginawa nila. I wanted to
kill them. I hate rouges but I loathed myself. Dahil saakin nawala sila, dahil
naging makasarili ako. Sana nakinig ako sa kanila, sana buhay pa sila ngayon, sana
masaya pa kami ngayon. I've learned my lesson. Don't let people in dahil iiwan ka
rin nila. That night I became cold, I became distant and worst I've turned into a
heartless monster.
Anya's P.O.V
Nanghihinang bumangon ako sa kama. Hindi parin maalis sa isip ko ang mga pangyayari
kanina. Marcus slapped me and tried to strangle me. Hindi ko mapigalng umiyak. Ano
bang ginawa ko para tratuhin niya ako ng ganito? Ganito ba dapat pag nagmahal?
"Anya. I'm so sorry" my wolf said. I hugged myself tighter. Umiyak ako ng umiyak.
Ano pa ba ang dapat kong gawin para tanggapin niya ako? Mapait akong ngumiti.
Nagawa ko na pala ang lahat para sa kanya.
"Luna" mahinang sabi ni L.A. Kaagad kong pinunasan ang luha ko. Ngumiti ako sa
kanya. Lumapit siya saakin at umupo sa tabi ko. We sat there in silence.
"Ano pa ba ang dapat kong gawin L.A?" tanong ko sa kanya. Hindi siya sumagot bagkus
niyakap niya ako at doon na naman bumuhos ang luha ko. Ilang minute ring anon ang
pwesto naming dalawa.
"Ayos na ako L.A. Maaari mo na akong iwan" nakangiting sabi ko sa kanya. Kumunot
naman ang noo niya.
"Luna, sasamahan ko po kayo rito" sabi naman niya. Umiling ako.
"Hindi na kailangan L.A. magpapahinga na muna ako at gusto kong mapag-isa" sabi ko
sa kanya. She sighed at tumayo.
"Sige po. Maiwan ko na po kayo" sabi niya. Pagkalabas niya humiga ako mahigpit na
niyakap ang unan.Unti-unti kong ipinikit ang aking mga mata.
---
Gabi na ng gumising ako. Tiningnan ko ang mga pasa ko, hindi na masyadong visible.
Lumabas ako sa clinic at pumunta sa kwarto ko. Kumuha ako ng damit sa cabinet at
naligo. Inayos ko ang sarili ko bago lumabas at pumunta sa kusina.
I saw my mate, sitting on the chair while drinking his coffee. I stood there frozen
on the ground. I stared at him. This man broke my heart into tiny little pieces but
the foolish me will still pick them up and put them back in his hands. Ganon ako
kapag nagmahal. Sagad. I will fight but nakakapagod rin pala yung mag-isa kang
nakikipaglaban.
Huminga ako ng malalim at nilagpasan siya, kumuha ako ng pagkain sa ref. at
sinimulan itong lutuin. Matapos maluto, kumuha ako ng pingga. I washed the utensils
I used tsaka kinuha ko ang pinggan. Sa kwarto na lang ako kakain. Hindi ko pa
kayang makipag-usap sa kanya. Magrerecharge muna ako. Napapagod na kasi ang puso
ko, napapagod na akong intindihin siya
"Where are you going?" tanong niya. Hindi ako sumagot. Narining ko ang pagbuntong-
hininga niya.
"Stay and eat your food in here" he said. I gulped. Hinawakan niya ang braso ko. I
flinched. I heard him sighed, again. Ipinaghila niya ako ng upuan at bumalik siya
sa pag-inom niya ng kape. Sinumulan ko nang kainin ang pagkaing niluto ko. Wala
kaming kibuan. I ignored him.
"Damn it!" mahinang mura niya, ipinikit ko ang mga mata ko ng maramdaman ko ang
kamay niya sa mukha ko. I afraid of him. Hinintay kong saktan niya ako pero hindi
iyon dumating.
"I'm sorry. I'm sorry. I really am" paulit0ulit niyang sabi. Naiyak ako Pinunasan
niya ang luha ko at patuloy akong inaalo.
"Ssshh. Don't cry" mahinang sabi niya. I hugged him and cried in his chest. Damn
this man. Kahit hindi ko maintindihan ang pagu=ugali niya hindi ko maipagkakaila na
mahal na mahal ko siya. I kissed him, umiiyak na hinalikan ko siya. He kissed me
back at binuhat niya ako papunta sa kwarto niya. He slowly made love na para bang
ipinararamdam niya na mahal niya rin ako. Maybe I'm wrong, maybe it's just sex to
him but for me it's made love, we made love. Masayang natulog ako katabi niya.
Susulitin ko na ito dahil alam ko bukas magbabago na naman siya.
Vote. Comment.
Chapter 4.5
Recap:
"Ssshh. Don't cry" mahinang sabi niya. I hugged him and cried in his chest. Damn
this man. Kahit hindi ko maintindihan ang pagu=ugali niya hindi ko maipagkakaila na
mahal na mahal ko siya. I kissed him, umiiyak na hinalikan ko siya. He kissed me
back at binuhat niya ako papunta sa kwarto niya. He slowly made love na para bang
ipinararamdam niya na mahal niya rin ako. Maybe I'm wrong, maybe it's just sex to
him but for me it's made love, we made love. Masayang natulog ako katabi niya.
Susulitin ko na ito dahil alam ko bukas magbabago na naman siya.
Anya's P.O.V
"Luna, ito raw po ang suotin niyong damit sabi ni Alpha" sabi ni L.A dala ang isang
dress. Tumayo ako sa aking higaan at kinuha ang damit.
"Anong oras ba darating dito ang Alpha ng Silver Moon Pack?" tanong ko kay L.A
habang naglalakad papunta sa cabinet.
"Hindi po sinabi ng Alpha, pero baka mamayang tanghali ay naririto na sila. Yun ang
nalaman ko kay Michael" sagot ni L.A sa tanong ko. "I already want to meet the
Alpha" my wolf said.
"Sige L.A ako na ang bahala sa sarili ko" sabi ko rito dahil nakita ko siyang may
mga dalang kagamitan pang-ayos.
"Pero Luna ako raw po ang mag-aayos sa inyo sabi ng Alpha" sabi ni L.A. Napatingin
ako sa kanya.
"Totoo ba na inutusan ka niya?" di makapaniwalang sagot ko. Ngumiti ito saakin at
nagsalita.
"Opo. Inutusan niya ako" sabi niya. Napangiti narin ako. Nagpaalam ako kay L.A na
maliligo muna ako para maayusan niya na ako. Sa loob ng banyo, hindi ko parin lubos
maisip na gagawin iyon ni Marcus. Nakakapagtaka. Hindi niya rin ako sinaktan kagabi
when we made love at ngayon naman ay inutusan niya si L.A para mag-ayos saakin na
hindi niya ginagawa kahit may mga okasyong nagaganap rito sa Pack, ngayon lang.
Nagsimula na kayang magbago si Marcus? Pwede ko bang isipin na isa na ito sa
pinapakita niyang pagbabago? Parang baliw na ngumiti ako. Posible nga! "Nagbabago
na siya!" masayang sabi ko sa aking wolf. My wolf sighed and said "Walang masama sa
umasang magbabago si Marcus, Anya pero hinay-hinay lang. Ayaw kong masaktan ka"
sabi niya. Hindi na ako sumagot pa at minadali ang pagligo.
Kagabi nakapagrecharge na ako. Ngayon, handa na ulit ang puso kong umaasa.
"Luna, ang ganda po ng buhok niyo" puri ni L.A. Hinawakan ko ang buhok kong
kinicurl ni L.A. Namana ko ito sa akong Ina. "Gusto kong dumalaw kina Mama.
Namimiss ko na sila" sabi ko sa aking wolf "Dadalaw tayo sa kanila. Wag kang mag-
alala." sabi niya sa akin.
"Luna isuot niyo po muna itong damit at ipagpapatuloy natin ang pag-aayos sa inyo"
sabi ni L.A kinuha ko ang damit at pumunta sa banyo para isuot ito. Paglabas ko,
bumungad saakin ang nakangiting si L.A
"Ang ganda niyo po! Bagay na bagay sa inyo ang damit" manghang sabi niya.
Pinagmasdan ko ang aking sarili sa salamin. Bagay nga ang damit saakin. Pinaupo ako
ulit ni L.A at inayusan.
"Charan! Tapos na!" masayang sabi niya, iminulat ko ang aking mga mata.
"Odiba ang ganda" sabi ni L.A. Napatango ako.
"Ang galing mo L.A. Maraming salamat" sabi ko sa kanya.
"Walang anuman po Luna" magalang na sabi niya.
*tok* *tok* *tok* "Nariyan na po ang Silver Moon Pack Luna pinapababa na po kayo ng
Alpha" sabi ng isang miyembro ni Marcus.
"Bababa na kami" sabi ko rito. Iniligpit ni L.A ang kanyang gamit. Pinauna ko
siyang lumabas. I inhaled and looked at myself in the mirror. "Kaya mo ito Anya!"
sabi ko at binuksan na ang pinto para bumaba.
Nakaabang si Marcus sa ibaba, parang may karerang nagaganap naman sa puso ko dahil
sa bilis ng tibok nito. Kinuha ni Marcus ang aking kamay at bumulong.
"You look lovely" sabi niya at hinipan ang leeg ko na dahilan para ikapula ng
pisngi ko. Ano bang nangyayari sa kanya? He's acting weird, at gusto ko iyon.
"Marcus" tawag ng isang lalaki. Napalingon kami ni Marcus sa kanya.
"Jhoseph" sabi ni Marcus. Siya na siguro ang Alpha ng Silver Moon Pack. Tinignan ko
siya, gwapo ito, pero mas gwapo si Marcus at matangkad kasing tangkad rin siya ni
Marcus. Sa gilid nito ay may isang babae, maputi at maganda. Nakakapit ito sa
lalaki habang ang lalaki naman ay nakahawak sa kanyang bewang. Siya na siguro ang
mate nni Alpha Jhoseph.
"Marcus, This is my mate Lea. Lea this is Marcus Kingsley Alpha of the Dark Hound
Pack an allied pack" sabi ni Alpha Jhoseph at tinignan ng may pagmamahal si Lea.
Ngumiti si Lea at lumabas ang kanyang dimples na lalong nakakapagpaganda sa kanya.
"Hi Marcus" sabi niya kay Marcus. Ngumiti si Marcus sa kanya.
"This is my mate Anya. Anya this is Jhoseph the Alpha of the Silver Moon Pack.
Matagal na kaming allie pack" pakilala niya saakin, nahihiyang ngumiti ako sa
dalawa.
"Hi" mahinang sabi ko sa kanila. Lea giggled.
"Hi Anya!" masayang sabi niya.
"Anya, samahan mo muna si Lea. Mag-uusap lang kami ni Jhoseph" sabi saakin ni
Marcus. I nodded. Nagpaalam na si Lea sa mate niya at hinalikan ito. Napaiwas ako
ng tingin sa tagpong iyon. Hinding-hindi gagawin ni Marcus iyan saakin. Napayuko
ako.
'Shit! I almost forgot!" rinig kong sabi ni Marcus. Ano kaya ang nakalimutan niya?
"Anya" tawag niya saakin. Napalingon ako sa kanya ganon nalang ang pagkagulat ko ng
sumalubong saakin ang labi niya. Hinalikan niya ako! Ilang segundo rin akong parang
tuod lang na nakatayo dahil sa pagkagulat ng magsalita siya.
"Take care" sabi niya at hinalikan pa ako sa pisngi. Natatawang lumapit saakin si
Lea at tinapik ang balikat ko.
"Sweet" sabi niya. Don lang ako nagbalik sa katinuan ko. Ginawa ba talaga ni Marcus
iyon!? Parang kanina lang ay sinabi ko na hindi niya gagawin iyon tapos ginawa
niya!?
"Tara na!" aya saakin ni Lea, tiningnan ko siya.
"Ha? Ah- oo! Halika na" sabi ko sa kanya. Lumabas kami ng Pack House ni Lea,
kasunod namin ang isang lalaking werewolf.
"Arkand. Hindi mo na kailangang sumunod, okay lang kami ni Anya" sabi ni Lea sa
kanya. Siguro siya ang beta.
"Pero Luna, sinabi saakin ng Alpha na bantayan kayo" sabi nito kay Lea, napalabi
ang babae. Hinila niya ang kamay ko patungong garden. Umupo ako habang si Lea naman
ay niexplore ang kalawakan ng garden. Umupo sa tabi ko ang beta.
"Hi, I'm Arkand. Beta" pakilala niya saakin. Magmumukhang bastos ako kapag hindi ko
siya pinansin kaya nagpakilala rin ako.
"Anya" pakilala ko sa kanya. Kwento ng kwento si Arkand saakin. Bumalik si Lea para
makisama sa kwentuhan naman pero umalis rin kaagad dahil nakakita ng isang
bulaklak, mahilig pala sa bulaklak si Lea.
"Stay away from her Arkand!" the voice dangerously said. Napatingin naman kami ni
Arkand sa nagsalita at nakita ko ang gwapong mukha ni Marcus na galit na galit
habang nakatingin saamin ni Arkand. Lagot na!

Hi! Sorry sa late update ngayon lang gumaling. Hahahaha Enjoy! Don't forget to
leave a comment! Love you guys!
Author's Note
HELLO MGA WEREWOLVES! Kamusta? Merry Christmas nga pala. Late ng bumati, nagkasakit
kasi. Lol Kamusta ang pasko niyo? Okay ba?
Sinong gusto magpadedicate? COMMENT Dali! Hahaha at sa mga napangakuan ko ng

dedication, lumabas kayo! Nakalimutan ko eh.
Sa mga may ayaw kay Marcus, o ano? Nagbago na ba ang isip niyo? Nagiging mabait na
siya! Kuno! Hahahaha
MARAMING SALAMAT SA SUPORTA! Nasa #4 tayo sa Werewolf Category guys! At ang MAM
naman ay nasa #7 Yehey! Ang saya. Ipagpatuloy niyo lang po ang pagbabasa at
pagkocomment, wag niyong kalimutan mag vote ah?. I love you werewolves! mates! mga
bhe! Hahaha
Yon lang. Bye
~ Elaine
Chapter 5
Recap:
"Anya" pakilala ko sa kanya. Kwento ng kwento si Arkand saakin. Bumalik si Lea para
makisama sa kwentuhan naman pero umalis rin kaagad dahil nakakita ng isang
bulaklak, mahilig pala sa bulaklak si Lea.
"Stay away from her Arkand!" the voice dangerously said. Napatingin naman kami ni
Arkand sa nagsalita at nakita ko ang gwapong mukha ni Marcus na galit na galit
habang nakatingin saamin ni Arkand. Lagot na!
Anya's P.O.V
"Anong ginagawa mo rito Arkand?" tanong ni Marcus kay Arkand at hinila niya ako
mula sa pagkakaupo ko.
"Inutusan ako ni Jhoseph na bantayan si Lea" simpleng sabi ni Arkand wala man lang
bakas na pagkabahala o pagkatakot sa mukha nito. Hindi ba siya natatakot kay
Marcus?
"Ba't nandito ka sa tabi ng mate ko kung pinababatayan sa iyo ay si Lea?" naiinis

na tanong ni Marcus kay Arkand. Arkand just shrugged his shoulders. Nanlaki naman
ang mata ko ng humigpit ang pagkakapit niya sa braso ko.
"What's happening here?" tanong ni Jhoseph saamin. Marcus looked at him and glared.
"The fvcking problem is your beta Jhoseph! Kausapin mo yan. I don't share what's
mine! Tell him to fvck off" galit na sabi ni Marcus and tiningnan ng masama si
Arkand. Sisitahin ko na sana si Marcus sa pinagsasabi niya ng malakas na tumawa si
Jhoseph.
"What the fvck!? Anong nakakatawa!?" inis na singhal ni Marcus kay Jhoseph.
"Still territorial eh? Fine. Kakausapin ko ang beta ko." natatawang sabi ni
Jhoseph. Hinatak ako ni Marcus papasok sa loob ng pack house. Ipnasok niya ako sa
kwarto at malakas na isnira ang pinto. I flinced. Tumaas ang isang kamay nito
akmang sasampalin ako, dahil sa takot agad na pumikit ako at hinintay na dumapo ang
kamay niya sa pisngi ko. Pero lumipas ang ilang segundo ay hindi niya parin ako
sinasaktan. Minulat ko ang mata ko at mataman siyang tiningnan.
"Why?" tanong niya saakin. Naguguluhan ako sa tanong niya kaya hindi ako sumagot.
He sighed at idinikit niya ang noo niya sa noo ko.
"Why did you close your eyes?" mahinang tanong niya. I can smell his breath, mint.
Kinakabahan ako.
"Akala ko s-sasaktan mo ako" mahinang bulong ko. Napapikit siya at mahinang

nagmura. Hinawakan niya ang pisngi ko.
"I'm sorry. I won't hurt you again" at pagkatapos hinalikan niya ako. Parang hindi
nagfunction ng utak ko sa mga narinig ko sa kanta. Huminto siya sa paghalik saakin
at tiningnan niya ako.
"Kiss me back mate" he huskily said and kissed me again.
Marcus P.O.V
I smiled when I reached my office. Smiling like an idiot. Hindi parin kasi mawala
sa isip ko ang nangyari kanina, kahit na inis na inis parin ako sa pagmumukha ng
beta ni Jhoseph. Umupo ako sa swivel chair.
"Your looked weird" sabi ni Jhoseph na tuloy-tuloy lang sa pagpasok sa office ko. I
made face.
"Don't you know how to knock Jhoseph?" I asked him. I want to punch him for ruining
my moment.
"Nah. I don't know" he mockingly said and smirked. Bakit ko ba to naging kaibigan?
"Want me to ripped your head?" I said.
"I'm scared Marcus!" sabi niya habang ginagaya ang pambabaeng boses.
"Gross" sabi ko nalang sa kanya. Tumawa ito at umupo sa upuan na nasa harap ng
lamesa ko.
"May lead kaming nakuha kung saan nagtatago ngayon si Damien" seryosong sabi niya.
Nawala ang ngiti sa mukha ko at napalitan ng galit. That fvcking bastard.
"And I think he's building an army of werewolves" he added.
"What!? Army werewolves!?" gulat kong tanong sa kanya.
"You heard it right, nireport sa akin ng dalawang tauang inutusan ko na

nagrerecruit si Damien ng mga rouges para labanan ka. At nagsisimula na silang mag-
ensayo" he said. Kinuyom ko ang kamao ko. Fvck that bastard! Ang rami niyang atraso
saakin.
"We will fight" sabi ko kay Jhoseph.
"Kailan ko ba inurungan ang gagong yun?" sabi ni Jhoseph, noong si Damien palang
ang beta ko. Ayaw na ayaw na sa kanya ni Jhoseph, palagi niyang sinasabi saakin
kong gaanon\ siya naiinis kay Damien.
"Start the training tomorrow Jhoseph" sabi ko sa kanya.
"Aba! Bakit ako ang inuutusan mo?" naiinis na sabi niya saakin.
"Fine! I will call my beta. Ipaalam mo narin iyan sa mga tauhan mo. Kailangan
nating matalo si Damien at pagbayarin sa kagagawan niya" sabi ko sa kanya. Jhoseph
nodded.
*knock* *knock*
"Come in" I said. Pagbukas ng pinto, pumasok ang mate ko.
"Coffee?" she asked. I smiled at her.
"No. I'll pass. Kailangan ko pang puntahan si Lea" Jhoseph said. Tumayo ito at
nagpaalam saakin pati narin kay Anya. Inilapag niya ang coffee sa table ko at umupo
sa upuan na inupuan ni Jhoseph kanina.
"Come here" I demanded. She look confused sa pinagsasabi ko, hinatak ang kamay niya
para mapaupo siya sa lap ko.
"Marcus!" gulat nyang sabi. Hindi ko siya pinasin. I buried my head in her neck and
inhaled her scent.
"Fvck you smell so good Anya" I said and kissed her luscious lips.
Vote. Comment. Follow Me
A/N:
Patawarin niyo ako dahil sa sobrang late ko mag update. Busy lang kasi talaga ako
sa school. Ang rami ko pang tinatapos like my research. Sana maintindihan niyo ako.
Every Sabado at Linggo nalang ako maguupadate ng HUM.
Keep on reading guys! Don't forget to vote and comment. :)
Chapter 6
Recap:
"Come here" I demanded. She look confused sa pinagsasabi ko, hinatak ko ang kamay
niya para mapaupo siya sa lap ko.
"Marcus!" gulat niyang sabi. Hindi ko siya pinansin. I buried my head in her neck
and inhaled her scent.
"Fvck you smell so good Anya" I said and kissed her luscious lips.
Anya's P.O.V
"What do you want to eat?" tanong ko kay Marcus. Matapos ang eksena sa office nag-
aya si Marcus na kumain dahil nagugutom na raw ito.
"You" sagot niya sa tanong ko. I rolled my eyes at him.
"Hey! I'm serious. I want eat you" sabi niya
"Marcus!" saway ko rito. Tumawa lang ito, napangiti ako. Napakagandang pakinggan ng
pagtawa niya at napakasaya ko dahil napatawa ko siya.
"Fine. Anything will be fine" sabi niya sa akin. Pumunta ako sa sink at inihanda na
ang mga kailangan ko. Ano kayang pwedeng lutuin? Pancake nalang kaya? Siguro naman
may ingredients sila dito para sa pancakes.
"Ay! Ano ba!" gulat kong sabi ng maramdaman kong pagpulupot ng kamay ni Marcus sa
bewang ko. He buried his head on my neck.
"Anong lulutuin mo?" tanong niya saakin.
"Pancakes, okay lang ba?" tanong ko sa kanya.
"I already told you. Kahit ano okay lang" sabi naman niya saakin. Nagsimula na ako
sa paghahalo ng mga ingredients pero naiilang ako dahil narin sa pwesto naming
dalawa.
"Marcus bumalik ka na roon at maupo baka mangalay ka riyan. Hintayin mo nalang na
matapos itong niluluto ko" mahinang sabi ko sa kanya at sinubukang makawal pero mas
lalo niya lang hinigpitan ang pagkakahawak niya saakin..
"Na ah. It's fine. Just continue your work" sabi niya saakin. Matapos ang ilang
minuto natapos rin ako. Kahit na nakakapit saakin si Marcus at naiilang ako sa
kanya, nagawa ko paring makapagluto. Iba talaga ang epekto ni Marcus sa akin.
Inihnain ko na ang pancakes na niluto ko at sumabay narin ako sa kanya sa pagkain.
"Thank you. It's delicious" nakangiting sabi niya.
"A-hm s-salamat" sabi ko at yumuko. Marcus tilted my head at tumingin sa mga mata
ko. Unti-unti niyang nilapit ang mukha niya saakin. Napapikit ako at hinintay na
lumapat ang labi niya sa labi ko. Hindi niya ako binigo. He kissed me and I kissed
him back. Naputol lang iyon ng maubusan na kami ng hangin.
"Mas masarap pala ang pancake na nanggaling sayo baby" nakakalokong sabi niya.
Namula naman ako.
"San ka pupunta?" tanong ko sa kanya dahl tumayo ito sa kinauupuan niya.
"My office. I will be back later baby. May kailangan lang akong gawin" sabi niya at
hinalikan ako sa noo tapos lumabas na ng kusina. Niligpit ko na ang pinagkainan
namng dalawa at umakyat sa taas.
"Mukhang masaya ka Luna ah?" nakangiting tanong ni L.A saakin. Nakalimutan ko
palang bukas ang pintuan ng kwarto ko. Tiningnan ko ito at ngumiti ulit.
"Ikaw pala L.A! Pasok ka. Wala iyon, wag mo nalang pansinin" sabi ko sa kanya.
Nilapit niya ang mukha niya sa mukha ko at pinakatitigan ako. Agad naman akong
lumayo.
"Ang blooming niyo Luna ah? Kwento naman!" nakangiting sabi niya. Napailing ako,
ang kulit talaga ni L.A. Umupo ang sa isang upuan.
"Wala nga" sabi ko kay L.A.
"Hindi po ako naniniwala" sabi niya saakin. Napabuntong hininga ako.
"Nagkakamabutihan na kami ni Marcus" makahulugang sabi ko sa kanya. Napataas ito ng
kilay.
"Bakit naman Luna? Hindi ba kayo okay ng Alpha?" naguguluhang tanong nya. Napatakip
ako ng bibig. Hindi pa pala alam ni L.A ang mga nangyari sa amin. Napabuntong
hinnga ulit ako. Tiningnan ko si M.A at nagsalita upang ikwento sa kanya ang mga
nangyari simula sa una naming pagkikita ni Marcus at sa pagkakamabutihan namin
ngayon. Pagkatapos kong ikwento sa kanya ang lahat at galit na tumayo siya at
nagsalita.
"Aba'y mali naman iyon Luna! Dapat hindi niya yon ginawa sa inyo! Kahit na mate ka
pa niya, hindi ka dapat niya sinaktan!" galit na sabi ni L.A.
"Pero L.A bumabawi naman siya saakin ngayon" mahinang sabi ko sa kanya.
"Dapat lang ano!" sabi ni L.A. Natawa naman ako. Sa nakalipas na buwan naging
magkalapit kami ni L.A at masaya ako dahil nagkaroon ako ng mabait at maaasahang
kaibigan na katulad niya, na makakaintindi saakin at dadamayan ako tuwing may
problema ako.
"Anong iniisip mo Luna?" tanong ni L.A saakin.
"Iniisip ko lang kung gano ako ka swerte at nagkaroon ako ng kaibigan na katulad
mo" sabi ko sa kanya.
"Luna naman eh! Pinapaiyak mo ako! Ako nga dapat ang magpasalamat sa inyo kasi
kinaibigan niyo ako" sabi ni L.A at pinunasan ang luha a kanyang mata. Tumayo ako
at niyakap siya.
"Wag na nga tayong magdrama!" natatawang sabi ko sa kanya. Natawa rin ito.Umalis
ako sa pagkakayakap sa kanya.
"Tara na sa baba?" aya ko sa kanya.
"Sige po" sabi niya saakin.
Pagkaratong sa baba, napakaraming werewolves ang nagtitpon-tipon sa labas ng pack
house. Nagkatinginan kami ni L.A at sabay na lumabs kami ng pack house.
"Anong meron?" tanong ko sa isang werewolf.
"Bumalik na siya" sagot niya saakin.
"Sino?" takang tanong ko rito. Akmang magsasalita na siya ng may sumigaw.
"Hello everyone! I'M BACK! Namiss niyo ba ako?" sigaw ng isang babae. Nakangiti
ito. Makikita mo naman sa reaction ng mga werewolves na hindi nila nagustuhan ang
babaeng ito. Who's that girl?
"Tiffany" bulong ng pinagtanungan ko. Bakit bigla akong kinabahan ng mabanggit ang
pangalan niya? Sino ba talaga siya?
Vote. Comment. FollowMe.
A/N:
Ito na ang update. Minadali ko lang ito. Sana maintindihan niyo guys na hindi lang
puro pagsusulat ang inaatupag ko. Studyante ho ako. Graduating. Kaya pasensya na
kong hindi ako agad maka pag update dahil busy ho ako.
Bye.
Wag kayong mag-alala hindi po ako galit. xD
Correct niyo nalang pag may mali. Maraming salamat sa mga nakakaintindi.
Chapter 7
Replay:
"Hello everyone! I'M BACK! Namiss niyo ba ako?" sigaw ng isang babae. Nakangiti
ito. Makikita mo naman sa reacion ng mga werewolves na hindi nila nagustuhan ang
babaeng ito. Who's that girl?
"Tiffany" bulong ng pinagtanungan ko. Bakit bigla akong kinabahan ng mabanggit ang
pangalan niya? Sino ba talaga siya?
Anya's P.O.V
"Tiffany? What are you doing here?" tanong sa kanya ni Marcus na kakalabas lang ng
pack house at nilapitan ang babaeng nagngangalang Tiffany. Itinulak naman ni
Tiffany ang mga werewolves sa gilid niya at patakbong lumapit at yumakap kay
Marcus. I want to ripped her head! How dare her touched what's mine!?
"Marcus! Namiss kita!" sabi niya kay Marcus. Kumulo ang dugo ko. Sarap niyang
sapakin! Pasalamat siya at nagtitimpi ako.
"Anong ginagawa mo rito?" tanong ulit ni Marcus. Napasimangot naman si Tiffany. Yan
bagay yan sayo! Hindi kasi pinansin ni Marcus yung sinabi niya.
"Well, dito muna ako ulit titira" sabi niya na ikinabigla ko. "ULIT?" So tumira na
pala siya rito dati!?
"What!? Why!? Akala ko okay na kayo ng Daddy mo?" tanong ni Marcus sa kanya. Tumaas
ang kilay nito.
"Matagal na kaming okay. Bakit hindi na ba ako pwedeng bumalik rito?" tanong niya
kay Marcus. Mracus sighed.
"No. Okay lang na bumalik ka rito" sabi ni Marcus. Luminga-linga siya kaya nakita
niya ako. Ngumiti siya at lumapit saakin. Hinawakan niya ang bewang ko at naglakad
papalapit sa kinaroroonan ni Tiffany.
"Tiffany meet my mate Anya. Anya this is Tiffany a close friend" Marcus said.
Tumaas na naman ang kilay ni Tiffany pero hindi na iyon napansin ni Marcus habang
nakatingin sa akin. Mababakas mo rin sa mukha nito na ayaw niya ako. Tsk. Same here
bitch! ayaw ko rin sayo.
"Ipapahatid ko nalang ang mga gamit mo sa kwarto" sabi ni Marcus at marahang hinila
ako papasok sa pack house.
"Marcus! Wait!" sigaw ni Tiffany. Huminto kaming dalawa ni Marcus.
"What?" inis na sabi ni Marcus sa kanya. Natigilan naman si Tiffany at parang iiyak
na. Gosh! Grabeng acting ha? Sabunutan kita diyan eh!
"Hindi ba ikaw ang maghahatid saakin katulad ng dati?" malungkot na sabi niya. Tsk.
Galing niyang umarte ha.
"No. I'm sorry. I need to talk to my mate" sabi niya at hinila na naman ulit ako.
Parang gusto kong tumaln sa sinabi ni Marcus. Ang sarap asarin ni Tiffany at
ipamukha sa kanya na kaibigan lang siya at hinding-hindi magiging kanya si Marcus.
1 point for me!
"You'll be sleeping in our room" yan ang bungad na sabi ni Marcus saakin ng
makapasok kami sa kwarto niya. Natulala ako, mali ata ang pagkakarinig ko, sinabi
niya kasing"OUR" eh diba ayaw niya akong patulugin dito sa kwarto niya? Nagkamali
lang siguro talaga ako ng rinig,
"A-ano? P-paki-ulit nga?" parang tanga kong sabi sa kanya. He chuckled and pull me
para mapaupo ako sa lap niya.
"I said, dito ka na matutulog simula ngayon" bulong niya tsaka dinilaan ang leeg
ko. I shivered.
"A-ano--" hindi na natapos ang sasabihin ko ng sinimulan niya na akong halikan.
Ikinawit ko naman ang mga braso ko sa leeg niya at pinaglaruan ang buhok niya. He
bit my lower lip kaya naman napabukas ako ng bibig, kinuha niya ang opportunity na
yon para ipasok ang dila niya. I moaned. God, his kisses are so addicting.
Nagsimula ng lumikot ang mga kamay niya. Ang isang kamay niya ay nasa likod
hinihimas niya ito pababa at pataas at para narin suportahan ako. Ang isang kamay
niya naman ay pinipisil ang b*ob ko.
"Hmmm M-marcus" I moaned.
"Sh*t Anya. Damn! You are so beautiful!" Marcus said. Namula naman ako. Ngayon niya
lang ako sinabihan na maganda ako. He took my shirt off and my brassiere. Inihiga
niya ako sa kama. He suck my right bo*b while his other hand is busy playing with
my other bo*b. God! He's making me crazy!
"Aaaaahhhhh" I moaned when his hand reach my cherry and played with it.
"God Anya! Oooohhh sh*t!" Marcus moned. Tumayo ito at mabilis na hinubad ang damit.
I help him unbuckled his belt. And the poof! He entered his thing on my cherry.
"You okay?" Marcus asked. Nakahiga ako sa dibdib niya at masayang pinapakinggan ang
heartbeat niya habang siya naman ay nilalaro ang mga daliri ko. Suot ko na ngayon
ang damit niya.
"I'm good" I replied. I heard him chuckled.
"Sleep Anya. Alam kong pagod ka na" nang-aasar na sabi niya saakin. I rolled my
eyes. Sino ba naman ang hindi mapapagod sa tatlong rounds?
"Sino ba naman ang hindi mapapagod sa ginawa mo?" natatawang sabi ko sa kanya. He
smiled at me showing his perfect white teeth.
"Guilty as charged Madame. Now sleep" he said. Masayang ipinikit ko naman ang mga
mata ko. Narinig ko ang paghuhum ni Marcus.I will never forget this night. Never.
Marcus P.O.V
I watched my mate sleeping peacefully in my arms. Hinawi ko ang buhok niyang

nakatakip sa mga mata niya and kissed her forehead.
"Alpha!" my beta Michael said through mind link. Binuksan ko na kasi ulit iyon
matapos kong isara kanina para walang mangiistorbo saamin ni Anya.
"Nawawala po si Tiffany!" sabi niya. Napabangon ako.
What!?" mahinang sigaw ko "What happened!?" tanong ko sa kanya.
"Hindi po namin alam. Inutusan ko ang isang sa sentinels natin na icheck ang kwarto
ni Tiffany, pero napansin niya na wala raw pong tao roon" sabi ni Michael.
"Baka naman namasyal lang?" tanong ko sa kanya.

"Matagal-tagal narin siyang nawawala Alpha" sabi niya. Shit.
"Bakit hindi nmo sinabi agad!?" galit na tanong ko sa kanya.
"I tried to contact you Alpha pero nakasira ang isip niyo. At sinunod ko lang po
ang sinabi niyo na wag na wag kakatok sa kwarto niya. We tried to find her Alpha,
pero hindi namin siya makita" paliwanag ni Michael. I sighed at ginulo ang buhok
ko. Tumayo ako at kumuha ng damit sa closet.
"Hintayin niyo ako sa labas" yon lang ang sabi ko at isinara ko ulit ang isip ko.
Pumunta ako sa side nang kama at pinagmasdan si Anya. Yumuko ako para halikan siya
sa labi.
"I'll be right back baby. Dream of me" sabi ko pagkatapos lumabas na ng kwarto.
A/N:
Marcus and Anya sa media ---------------->
Update! Yehey. Musta na guys? Miss niyo na ba si Marcus? Pagpasensyahan niyo na ang
kahalayan nilang dalawa. HAHAHAHAHAHA
Rank #5 tayo guys! Maraming salamat talaga! :)
Don't forget to vote and comment okay? Salamat sa paghihintay. :)
Chapter 8
Recap:
"I tried to contact you Alpha pero nakasira ang isip niyo. At sinunod ko lang po
ang sinabi niyo na wag na wag kakatok sa kwarto niya. We tried to find her Alpha,
pero hindi namin siya makita" paliwanag ni Michael. I sighed at ginulo ang buhok
ko. Tumayo ako at kumuha ng damit sa closet.
"Hintayin niyo ako sa labas" yon lang ang sabi ko at isinara ko ulit ang isip ko.
Pumunta ako sa side nang kama at pinagmasdan si Anya. Yumuko ako para halikan siya
sa labi.
"I'll be right back baby. Dream of me" sabi ko pagkatapos lumabas na ng kwarto.
Anya's P.O.V
I dreamed about us last night, having a happy family. Last night was the best night
of my life. We made love. Yes, hindi na lang iyon sex dahil alam ko at ramdam kong
mahal ako ni Marcus. I smiled mentally while my wolf purr. I snuggle closely to
Marcus realizing that he is already gone.
"Marcus!?" I called. Wala na siya sa tabi. Disappointed akong naglakad papasok ng
banyo. "Stop frowning Anya. Baka may inasikaso lang siya" my wolf said. I sighed.
Kahit alam ko na may pag-asa akong mahalin niya, hindi mawala sa isip ko ang
mangamba na baka bumalik na naman siya sa dati kaya gusto kong markahan niya ako.
Lumabas na ako at naglakad papuntang kusina. Suot ko parin ang damit ni Marcus at
nasa damit niya parin ang amoy niya. I inhaled his scent and I felt relaxed.
"Magandang umaga Luna" nakangiting bati ng isa sa mga katulong.
"Magandang umaga rin ho. Si Marcus po?" magalang na tannong ko sa kanya.
"Hindi ko po alam kong nasaan ang Alpha, Luna" sabi niya at yumuko.
"Salamat nalang" marahang sabi ko at ngumiti. Nagpatuloy ako sa pagpunta sa kusina
ng magsalita ulit ang katulong.
"Gusto niyo po bang ipaghanda ko kayo ng pagkain Luna?" tanong niya. Umiling ako.
"Maraming salamat nalang, pero wag na. Ako nalang ang gagawa ng pagkain ko" sabi ko
sa kanya. Yumuko ito at nagpaalam saakin.
Kinuha ko ang tinapay na nasa taas ng lamesa at binuksan ang supot neto. Naghanap
ako ng pwedeng ipalaman dito nang makita ko ang lalagyan ng nutella sa isang
cabinet, lumapit ako roon at pilit itong inaabot.
"Ba't ba hindi kita maabot!?" naiinis na sabi ko at napasimangot. "Anya kumuha ka
nalang ng upuan!" my wolf said "No! Kaya kong abutin to" pagmamatigas ko. Sinubukan
ko ulit na abutin ang nutella pero hindi ko talaga maabot nang biglang may kamay na
kumuha rito.
"Marcus" I whispered and smiled.
Marcus P.O.V
I sighed. Nang mahanap namin sa kagubatan si Tiffany hindi na ako nakabalik agad sa
kwarto namin ni Anya dahil sa report ng isang sentinels ko na may umatakeng rouges
sa isang member ko na nagpapatrol.
I need to take care of that problem kaya natagalan ako, bukod pa roon sunod ng
sunod saakin si Tiffany na malapit niya na ikapahamak ng may sumugod na rouges. Ang
hinala ko ay mga tauhan sila ni Damien. Dahil hindi siya makalapit sa pack ni Blake
saakin siya gumaganti.
Pumasok ako sa pack house matapos kong ihatid sa garden si Tiffany.
"Ba't ba hindi kita maabot!?" rinig kong sabi ni Anya na nasa kusina. Naglakad ako
papunta roon at nakitta siyang hirap na hirap abutin ang nutella. Napangisi ako at
napadako ang tingin ko sa suot niya. Suot niya parin ang damit na gamit ko kagabi.
Dahan-dahan akong lumapit sa kanya and hug her from behind.
"Ay unggoy!" sabi niya. I chuckled. Humarap siya saakin at hinampas ako sa braso. I
smiled and kiss her nose.
"I'm wounded baby, me? A monkey?" sabi ko sa kanya. Tumawa siya at pabiro akong
inirapan.
"Wag ka kasing manggulat!" sabi niya. I shrugged my shouldr. Binuhat ko siya at
inupo sa lamesa. I studied her face. The face of my mate. I trace my hand in her
eyes, nose cheeks down to her neck. She just stared at me with a wide smile. My
heart skip a beat. She's beautiful, so damn beautiful. I slowly leaned over and
capture her sweet lips.
I slowly kiss her, savoring her taste. She kissed me back and wrapped her arms
tightly around my neck. She moaned when I kissed her neck. Damn. Ibang talaga ang
epekto saakin ni Anya. I roamed my hands in her body and cupped his breast, mas
lalong lumakas ang ungol niya. Fcvk, this is turning me on.
"Alpha!" Beta Michael said in the pack link. I stop kissing Anya. "We have a
problem Alpha" Michael said through mind link. What's the problem this time? Ayaw
ko pa namang naiistorbo kami ng mate ko.
"What is it?" I asked.
"Rouges Alpha, and there's too many of them." he said. Oh boy.
Vote.Comment
Chapter 9
Recap:
"We have a problem Alpha" Michael said through mind link. What's the problem this
time? Ayaw ko pa namang naiistorbo kami ng mate ko.
"What is it?" I asked.
"Rouges Alpha, and there's too many of them." he said. Oh boy.
Marcus P.O.V
"Call Jhoseph now. We need back up incase some of them might show up. I'll be there
in a minute" I ordered my beta. To many rouges huh? Damien doesn't really know when
to give up. Mahigpit na hinawakan ko ang bewang ni Anya at inilapit siya saakin. I
like how close our body together. I inhaled her scent and stroke her hair.
"What's the problem Marcus?" she worriedly asked. I kissed her forehead and peck
her lips.
"Nothing baby. I'll be back, okay? Don't leave the pack house" I ordered and mind
link the other sentinels to guard the pack house habang wala pa sina Jhoseph.
"O-okay" sabi niya at alinlangang ngumiti. Ngumiti ako pabalik sa kanya and once
again I kissed her lips at lumabas na ako ng kusina.
"Location?" I asked.
"In the North borderline Alpha" sabi ni Michael. I stripped my shirt off and
transform into a wolf. Agad akong nagtungo sa North side ng territory namin kasama
ang iba pang sentinels at scouts.
Pagkarating nami sa North borderline nakita kong naglalaban ang grupo nina Michael
at iba pang sentinels. Ang sentinels at scout na sumunod saakin ay umatake narin.
The gray wolf launch himself at me, I avoided his attack and bit his neck real hard
causing him to fall on the ground dead.
The two rouges started howling, calling for back up "Oh no, hindi ko kayo papayagan
na magtawag pa ng back up" I mentally said and gritted my teeth. Fvcking rouges. I
attacked the brown wolf and tackled him to the ground. Naglalaban kaming dalawa.
The other wolf launch himself at me and bit my back. Shit!
Anya's P.O.V
I kept pacing back and forth. Ano bang nangyayari? Ba't may mga sentinels sa labas
at bakit naririto ang pack ni Jhoseph? Okay lang ba si Marcus? God! Gusto kong
lumabas ng pack house para alamin ang mga nagyayari pero pinagbawalan ako ni Marcus
at ayaw ko ring magalit siya saakin ka[ag nalaman niyang hindi ko sinunod ang utos
niya.
"Luna huminahon po kayo" sabi ni L.A at inabutan ako ng tubig. My wolf whimpered,
she wants to know kung okay lang ba ang mate namin. "He's okay. Malakas siya,
malakas ang mate natin" pagaassure ko sa kanya.
"May balita na ba?" tanong ko kay L.A
"Wala pa po Luna" malungkot na sabi niya at yumuko, alam kong nag-aalala rin siya
kay Michael pero hindi niya ito pinapakita. Umupo ako sa tabi niya at yumakap.
"Look who's here. It's the pathetic little mate of Marcus" a voice said. Nakita
kong nakatayo si Tiffany at nakasandal sa pintuan.
"Leave us L.A. Magpahinga kana, balitaan mo nalang ako pag dumating na si Marcus"
sabi ko kay L.A using my Luna tone, kahit na hindi pa ako minarkahan ni Marcus. I
can use my Luna tone because I am his mate. My wolf is angry so am I. Nag-iinit ang
ulo ko sa babaeng to. Makaasta daig pa ang linta. Umalis na si L.A ng kusina.
"What do you want?" matigas kong tanong sa kanya.
"Marcus. I want your mate" she simply said tsaka tiningnan ang kuko niya. Bitch!
Tumayo ako sa upuan ko at tiningnan siya ng masama. Kumukulo ang dugo ko sa kanya,
I want to ripped her head off.
"Hindi mo siya makukuha saakin" determinadong sabi ko sa kanya. Tiningnan niya ako
at ngumiti.
"Well see" nang-uuyam na sabi niya at tinalikuran ako. Sasabunutan ko na sana siya
pero nagmamadaling pumunta sa akin si L.A.
"L.A? Anong nangyari?" kinakabahang tanong ko sa kanya. Hinayaan ko na ang
ipokritang si Tiffany na umalis. ayaw kong sayangin ang lakas ko sa pakikipag-away
sa katulad niya.
"Ang Alpha po!" natatarantang sabi niya. Sumiklab ang kaba sa dibdib ko. Anong
nangyari kay Marcus?
"Anong nangyari sa kanya?" kinakabahang tanong ko.
"Nasaan ang pack doctor!?" rinig kong sigaw ni Jhoseph sa labas ng kusina. Agad
akong lumabas. Akay niya si Marcus na duguan at wala ng malay. Oh god!
"Anong nangyari!?" naiiyak na tanong ko.
"The rouge attacked him at yan ang nangyari sa kanya" paliwanag ni Jhoseph, agad
naman na naarating ang pack doctor. Inexamine niya si Marcus at nagsalita.
"Hindi malala ang sugat na natamo ng Alpha mahal na Luna, gagaling rin po ito
kaagad" sabi ng pack doctor. Umupo ang sa tabi ni Marcus at hinawakan ko ang kamay
niya. Nagpasalamat ako sa pack doctor na tumingin kay Marcus. Iniwan naman ako ni
Jhoseph dahil pupuntuhan niya pa raw ang mate niya. Si Michael naman ay kasama si
L.A para umasikaso sa sugatang sentinels na kasama nila sa pakikipaglaban sa mga
rouges.
"Bakit ba hindi ka nag-iingat Marcus!? Paano nalang pag may masamang nangyari
sayo!? Paano ako? Ha? Parang tanga naman ako dito na kumakausap ng taong tulog"
sabi ko at inilapit ang mukha ko sa mukha niya.
"Sinong may sabing tulog ako? At sinong may sabing iiwanan kita?" sabi ni Marcus na
gising na gising at nakatingin saakin habang nakangiti. Oh god.
A/N:
Sorry if matagal ang update. Retreat kasi namin atsaka nagsabay-sabay ang deadline
ng projects then meron pang exam tapos may defense pa sa research. Argghhh. Mamatay
na ako. HAHAHAHAHA Pero salamat parin sa pagtiyatiyaga.
About sa CHAPTER 8 ng HUM hindi ba putol sa inyo guys? Wala pa naman kasing
nagrereklamo saakin na putol ang Chapter 8, pag putol sabihin niyo lang ah? Uulitin
ko pero baka hindi na iyon yung exact na nangyari.
Don't forget to vote and comment guys! Maraming salamat sa paghihintay! :) Feel ko
may wrong grammar. HAHAHAHA Pagpasensyhan niyo na. Sabi niyo nalang pag meron,
hindi ito edited. Mwaaaah! :*
Chapter 10
Recap:
"Bakit ba hindi ka nag-iingat Marcus!? Paano nalang pag may masamang nangyari
sayo!? Paano ako? Ha? Parang tanga naman ako dito na kumakausap ng taong tulog"
sabi ko at inilapit ang mukha ko sa mukha niya.
"Sinong may sabing tulog ako? At sinong may sabing iiwanan kita?" sabi ni Marcus na
gising na gising at nakatingin saakin habang nakangiti. Oh god.
Anya's P.O.V
"Ano ba! Wag kang makulit! Kainin mo na to!" inis kong sabi kay Marcus. Kanina ko
pa siya pinipilt kumain pero imbes na sundin niya ako ay kinukulit niya lang ako.
Aaminin ko, hindi ako sanay sa ganitong ugali na ipinapakita saakin ni Marcus.
Ngayon ko lang nakita ang ganitong side niya, napakaplayful niya.
"Bawal na bang maglambing ngayon?" mahinang sabi niya at tumalikod saakin.
Napatingin ako sa kanya at sumimangot. Arte.
"Hindi naman sa ganon Marcus, pero kailangan mong kumain. Humihilom na ang sugat mo
pero kailangan mong magpalakas" sabi ko sa kanya.
"Fine" maikling sabi nya at kinuha ang pinggan sakin at nagsimulang kumain. Matapos
ang ilang minuto, naubos niya na ang pagkaing hinain ko sa kanya.
"Marcus!" sabi ko sabay poke sa likod niya. Hindi niya ako pinansin at nanatiling
nakatalikod saakin. Napapout ako, nagtampo na siyang ng tuluyan.
"Oy Marcus. Sorry na" sabi ko sa kanya sabay poke ulit ng likod niya, pero ganun
parin siya.
"Alpha"
"Marcus"
"Oy"
"Pst" tawag ko sa kanya, pero wala parin. Naman eh! Tumayo ako at umakyat sa kama
niya. Inakap ko siya sa likod at bumulong sa kanyang tenga,
"Baby ko, sorry na" at ipinatong ko ang ulo ko sa balikat niya. I saw him twitched
his lips in a almost smile. Inalis ko ang kamay kong nakayakap sa kanya. Humarap
siya saakin and he cupped my face, tiningnan niya ang labi ko and slowly inilapit
niya saakin ang mukha niya hanggang sa maglapat ang mga labi naming dalawa.
"Thank you" sabi niya ng maghiwalay kami. Habol ko ang hininga ko dahil sa halik na
iyon. Idinikit niya ang noo niya sa noo ko. Napangiti ako.
"Fow what?" tanong ko sa kanya.
"For taking good care of me" sabi niya at niyakap ako, humiga siya at sinenyasan
niya akong mahiga rin, tumabi ako sa kanya at umunan sa dibdib niya. at
pinapakinggan ang heartbeat niya habang siya naman ay pinaglalaruan ang buhok ko. I
love this man at hihintayin ko siya hanggang sa maging handa na siya para sabihin
saakin ang mga problema niya.
Unknown's P.O.V
"Uuuugggghhhhhhh" daing ko dahil sa biglaang pagsuntok saakin ng lalaking nasa
harapan ko. Napaupo ako sa sobrang sakit at napahawak sa tiyan ko.
"Bakit hindi mo parin ginagawa ang utos ko!? And dali-dali ang non di mo pa
magawa!? Uulitin ko pa ba sayo ha!? Kailangan mong iseduce si Marcus para masaktan
at umalis ang mate niya, bakit hindi mo magawa!? Ha!?" sigaw niya sabay hawak sa
buhok ko at walang awang sinampal ako. Napahawak ako sa labi kong nagdurugo.
Gustuhin ko mang lumaban sa lalaking ito ay hindi ko kaya, hawak niya ang buhay ng
Papa ko at ang buhay ng lahat ng nasasakupan namin. Ang pack na matagal ng
inaalagaan ng ama ko.
"Maawa kayo saakin! Wag niyo po akong saktan! Sisiguraduhin ko pong mapapasakin na
si Marcus at iiwan na siya ng mate niya!" umiiyak na sabi ko. Ngunit hindi siya
nakinig. Hinila niya ang isang babaeng may edad na galing sa pack ko at pinaluhod
sa harapan ko. Kinuha niya ang kanyang baril na nakasukbit sa kanya tagiliran at
itinutok ito sa ulo ng babae.
"Wag!!! Maawa ka!!!" sigaw ko sa kanya. Ngunit ngumiti lang siya saakin.
Napakawalang-hiya niya! Demonyo siya! Tumingin ako sa ale, ngumiti ito saakin at
nagsalita.
"Mag-ingat ka lagi" sabi niya, kasabay nun ay umalingawngaw ang isang putok ng
baril. Napatakip ako ng bibig habang tuloy-tuloy sa pag-agos ang mga luha ko.
Bumulagta sa harapan ko ang patay na katawan ng kawawang babaeng binaril niya.
Tumayo ako at sinugod siya.
"Hayop ka! Demonyo ka! Wala kang awa! Wala kang puso!" galit na sabi ko sa kanya at
pinaghahampas siya sa kanyang dibdib. Hinawakan niya ang kamay ko at itinulak niya
ako sa sahig. Itinutok niya ang baril niya saakin a nagsalita.
"Ano? Hindi mo pa gagawin ang ipnaguutos ko? Tandaan mo ito, kapag hindi mo pa
naisagawa ang utos ko sayo, kukuha ako ng isang werewolf sa pack mo para pagbayaran
ang araw na sinayang mo" sabi niya at umalis. Napahagulgol ako. Nilapitan ko ang
bangkay ng ale at inihiga ito sa lap ko.
"Patawarin niyo ako, patawad po. Kasalanan ko ang lahat ng ito" humihikbi kong sabi
sa kanya. Tumayo ako at hinubad ang jacket na suot ko. Tinakpan ko ang bangkay niya
at mabilis na lumabas ng bodega.
"Aaaaaaaaaaaahhhhhhhhhh! Bakit niyo ba ako pinapahirapan!? Ano ba ang kasalanang
nagawa ko!? I did my best para mailayo sila sa kapahamakan pero bakit!? Bakit
hinahayaan niyo silang madamay Moon Goddess!? " sigaw ko habang umiiyak. Parang
nakikiramay naman saakin ang langit dahil sa biglaang pag-ulan. Nagtransform ako sa
wolf ko at tumakbo ng mabilis. Gusto kong lumayo rito. Gusto kong makalimutan ang
lahat. Gusto ko nang mamatay.
Suddenly, an alluring scent filled my nostrils. Forest, spice and something else. I
breath in the scent and shiver. He's here! I want to hide but my wolf won't follow
me. She wants to see him. Then a big wolf appeared in front of me.
"Mate! Mate! Come to mate!" my wolf said, howling in joy.
"Shift" the big wolf said trough mind link. I was hesitant to shift. I can't allow
him to see me. I am not ready. Hindi pwede ngayon, dahil masasaktan lang siya.
Madadamay lang siya sa problema ko at ng pack ko at hinding-hindi ko iyon
pahihintulutan.
"I said shift!" he ordered and handed me a shirt. It must be his shirt. Kinuha ko
ito at pumunta ako sa isang puno at nagtransform sa human form ko.
"Now let me see you" sabi niya. Naglakad ako papunta sa kanya ng nakayuko.
"Look at me mate" he commanded. I felt a jolt of electricity when he touched my
face. Dahan-dahan kong itinaas ang ulo ko hanggang sa magkatinginan kami. It can't
be! Tell me he's not my mate.
"Arkand" I whispered. Oh no! I'm doomed.
Vote.Comment.FollowMe
A/N:
Disappointed. Hindi man lang ako nakahabol para makadefend. Arrgghhh. Pasensya sa
matagal na update minna. Busy lang kasi talaga ako, sana maintindihan niyo.
HUM ranked #3 WOW Thank you!
Correct niyo nalang ako pag may mali ha? Unedited ito. :) I love you guys! Keep on
reading HUM and don't forget to vote and comment.
Chapter 11
Recap:
"Look at me mate" he commanded. I felt a jolt of electricity when he touched my

face. Dahan-dahan kong itinaas ang ulo ko hanggang sa magkatinginan kami. It can't
be! Tell me he's not my mate.
"Arkand" I whispered. Oh no! I'm doomed.
Anya's P.O.V
"Where are you going Marcus?" tanong ko sa kanya, nasa kusina ako kasama si L.A
nang makita kong dumaan si Marcus papunta sa pintuan.
"Into the woods baby. My wolf is eager to run" he said then shrugged his shoulders.
"No you cant. You're still injured and not fully healed" I said, teasing him. Alam
kong gustong-gusto na ng wolf niyang makawala, tumakbo hanggang sa mapagod. Lumapit
siya saakin at hinapit ang bewang ko tsaka ipinatong niya ang ulo niya sa leeg ko
at bumulong.
"Please baby?" he said then lick my earlobe. God! Gustong kumawala ng ungol sa
bibig ko pero pinigilan ko dahil alam kong nakatingin saamin si L.A.
"Naughty Marcus! Fine, you can run" I said. I can feel him twitch his lips, I think
he's smiling. Hinawakan ko ang buhok niya at hinayaan kong paglaruan ito ng kamay
ko. I really love his hair, it's soft and silky.
"Thank you. I'll be back later. I love you" he said and kissed my forehead.
"I love you too" I replied. Lumakad na siya palabas ng pack house, habang ako ay
umupo ulit sa upuan habang may ngiti sa aking labi. Tumikhim si L.A kaya napatingin
ako sa kanya, masayang nginitian niya ako.
"That was so sweet! I already missed my mate" L.A said then giggled. I rolled my
eyes at her pero hindi maalis-alis ang ngiti sa labi ko. Yep, that was sweet.
Bumalik na kami sa pagkwekwentuhan hanggang sa maisipan naming magluto.
L.A taught me lots of new recipe to cook, kaya naman ang raming pagkain ang
nakahain ngayon. Hindi na ako makapaghintay na maipatikim ito kay Marcus at alam
kong mauubos rin ito mamaya dahil sa rami ng werewolves na kakain.
"Thank you L.A" sabi ko sa kanya at niyakap siya.
"Walang anuman Luna, trabaho ko pong paglingkudan kayo" sabi niya saakin. I am
really lucky to have a friend like her.
Marcus P.O.V
Pagkalabas na pagkalabas ko sa pack house I let my wolf to take over. Kagat kagat
ko ang damit na kinuha ko kanina. Tumakbo kami sa pinakaloob ng gubat. I suddenly
remembered Arkand said.
FLASHBACK
Naglalakad ako sa likod ng bahay ng makita ko si Arkand na may kinakausap.

Nakatalikod ito saakin kaya hindi ko ito namukhaan.
"Kung ayaw mong isabi sa kanya ako ang magsasabi!" rinig kong sabi ni Arkand, galit
na galit ito. Anong pinagaawayan nila?
"Wag! Please maawa ka! Papatayin niya ang kasamahan ko pag nalaman niya."
pagmamakaawa ng babae sa kanya. Fcvk. Bakit ba ako nakikinig sa usapan nilang
dalawa? Wala naman akong pakialam, pero naiinis ako kasi nandito paring ang gagong
Arkand na yan.
Napatingin siya sa kinaroroonan ko, agad akong tumalikod at umaktong babalik sa

loob ng pack house ng tawagin niya ako.
"Marcus"
"Anong kailangan mo Arkand?" tanong ko habang nakatalikod parin. Palagay ko

nakaalis na ang babaeng kausap niya kanina.
"Kailangan kitang makausap" sabi niya. T*ngna wag niya lang sasabihin na aagawin
niya saakin si Anya kung hindi papatayin ko talaga siya. Masamang tiningnan ko siya
at nagsalita.
"Tungkol saan?" tanong ko.
"Layuan mo siya. Layuan mo si Anya. Hindi karapat-dapat ang isang tulad mo para sa
kanya, masasaktan mo lang siya Marcus." seryosong sabi niya.
"Pvtangina mo Arkand. Anong pakulo ito? At sino ka para sabihing hindi ako karapat-
dapat kay Anya!?" galit na sabi ko sa kanya at hinawakan ang kwelyo ng damit na
suot niya.
"Kill him!" my wolf said. He's enraged "I will" I replied back.
"Hindi mo naiintindihan Marcus. Maraming mapapahamak pag patuloy pa kayong

magsasama ni Anya, kaya ngayon palang layuan mo na siya!" sabi niya at umalis. I
was stunned for a minute. Anong ibig niyang sabihin na maraming mapapahamak? Anong
alam niya?. I was pissed because of what he said, kaya pumasok ako sa loob para
kumuha ng damit. I wanted to run, my wolf wanted to run. Baka hindi ko mapigilan at
tuluyan kong mapatay si Arkand.
END OF FLASHBACK
Hindi ko man alam ang ibig sabihin ng pinagsasabi niya, hinding-hindi ako susunod
sa kanya. I can't leave Anya. I can't live without her. I can't live without my
mate, my Anya. I will do everything in order to protect her even if I die.
A/N:
Super duper SORRY sa late update. Hirap lang kasi talagang makatyempo, sobrang busy
ko kasi. Malapit na graduation kaya subsob na naman kami sa practice kaya natagalan
ang update ko, tapos ang ikli pa nitong update ko. (T_T) Gomenasai minna. Baka
bukas magupdate ako ulit pambawi sa matagal kong update sa HUM. Pasensya talaga.
Keep reading and supporting guys. I need your comments, sa chapter na ito. Kung
pangit ba siya o okay lang. HAHAHAHA Salamat guys. Vote okay? Loveyou!
Chapter 12
Recap:
Hindi ko man alam ang ibig sabihin ng pinagsasabi niya, hinding-hindi ako susunod
sa kanya. I can't leave Anya. I can't live without her. I can't live without my
mate, my Anya. I will do everything in order to protect her even if I die.
Anya's P.O.V
"Ano ba Michael! Wag ka ngang magulo!" inis na sigaw ni L.A sa kanyang mate at
sinabunutan ito. Kinuha ko ang baso ko at ininom ang kapeng laman nito, nakangiting
pinagmasdan ko ang dalawa. Wala na namang magawa si L.A kaya si Michael na naman
ang kanyang pinagtripan. Napailing ako at pinagpatuloy ang pagbabasa ko sa
magazine.
"Honey naman! Ang sagwa tingnan nitong pinaglalalagay mo sa buhok ko" sabi naman ni
Michael sa kanya. Ibinaba ko ang magazine ko at tumingin sa kanila, napatawa ako ng
malakas ng makita ko ang ayos ni Michael. Gulo-gulo ang buhok nito at may mga ipit
na hindi ko alam kong tama ba ang pagkakalagay.
"Ayaw mo ba?" naglungkot-lungkutan na sabi ni L.A sabay pout. Napakamot naman ng
ulo si Michael at hinawakan ang pisngi ni L.A
"Gusto ko po honey. Ang ganda nga eh" sabi niya sabay hawak sa mga ipit na
pinaglalalagay ni L.A "Pagpatuloy mo lang" dagdag niya pa. Nakangiting tumingin
saakin si L.A.
"Ibili mo muna ako ng pagkain mahal, gusto ko yung mangga na green ang kalahati at
yellow naman ang isa. Tapos bili ka ng juice, asin, bagoong, tsaka chocolates tsaka
gummy bears!" masayang sabi ni L.A kay Michael. Napangiwi ito sa mga pagkaing
sinabi ni L.A, nung isang araw lang namin nalaman na nagdadalang-tao pala si L.A at
naglilihi ito ngayon kaya ganon nalang ito mag-utos ng iba't-ibang pagkain kay
Michael, tumayo si Michael sa kanyang upuan at hinalikan sa pisngi si L.A bago
lumabas.
"Honey! Wag mong kunin at sirain ang ginawa ko sa buhok mo ah?" pahabol na sigaw ni
L.A. Lumapit siya sa tabi ko at umupo.
"San naman ako maghahanap ng ganong klase nang pagkain? Haay" rinig kong bulong ni
Michael.
"Kawawang Michael" naiiling kong sabi sa kanya. Tiningnan niya ako tapos nagpout.
"Hmp! Isisi mo to sa hormones ko" sabi niya. Kinuha ko ulit ang magazine at
nagbasa.
"San ba si Alpha?" tanong niya saakin.
"He's busy. Maraming siyang ginagawa patungkol sa paghahanap sa kuta ni Damien and
he's gathering information about the rouge armies na planong gawin ni Damien" sabi
ko sa kanya, napatango naman ito. I sighed. "I miss im, our mate" my wolf said,
malungkot siya dahil sa hindi niya nakakasama ang mate niya ng matagalan. "I miss
him too" sabi ko nalang sa kanya. I heard her whimpered.
"Sorry Luna" mahinang sabi ni L.A, napatingin naman ako sa kanya.
"Bakit?" tanong ko.
"Dahil sa pagtatanong ko, bigla kang nalungkot" sabi niya saakin na parang iiyak
na. Nagpanic naman ako ng may tumulong luha a mga mata niya.
"L.A! Okay lang ako, hindi ako galit sayo. Masyado ko lang namiss si Marcus" sabi
ko habang hinihimas-himas ang mahaba niyang buhok.
"Sigurado ka Luna?" tanong niya.
"Oo" sagot ko naman, agad niyang pinunasan ang luha sa mata niya at hinawakan ang
kanyang tiyan, hinimas-himas niya ito at ngumiti sa akin.
"Alam mo ba Luna? Pag nakapanganak na ako, ang ipapangalan ko sa anak ko ay
Ares"nakangiting sabi niya. Napakunot-noo ako.
"Bakit naman Hades ang gusto mo? Hindi mo pa nga alam ang gender ng anak niyo ni
Michael eh" tanong ko sa kanya.
"Nabasa ko lang ang pangalan na ito sa librong Greek Mythology nung isang araw.
Hindi Luna, malakas ang kutob ko na magiging lalaki ang anak namin ni Michael"
sagot nya saakin. Napaisip naman ako.
"Ako naman ang gusto ko babae ang magiging anak ko at ang pangalan na ibibigay ko
sa kanya ay Venus" sabi ko rito.
"Ang pagkakaalam ko si Aphrodite ang may ganyang pangalan sa Greek, ang Venus ay
Roman name niya naman. She's the goddess of beauty and love, bagay na bagay sila ng
anak ko!" sabi niya at impit na tumili.Napataas ako ng kilay, tiningnan niya ako at
pinagpatuloy ang pagpapaliwanag niya. "Sa Greek kasi Luna, si Aphrodite kasi may
affair sila ni Ares! Baka magtuluyan ang mga anak natin sa future!" dagdag niya.
"Hay naku L.A nababaliw kana, hindi pa nga lumabas ang anak mo eh at hindi pa ako
nabubuntis kung anu-ano na ang pinagsasabi mo riyan" napapailing na sabi ko sa
kanya. Bumukas ang pinto ng game room na tinatambayan namin ngayon at inuluwa si
Michael na may mga dalang supot na sa palagay ko ay ang mga pagkaing pinabili ni
L.A. Msayang sinalubong niya si Michael ay ginawaran na masuyong halik. Napatalikod
naman ako sa kanila, nakakainggit. Kung bakit kasi ang busy ni Marcus ngayon.
*pout*
"What's wrong baby? You don't look fine" somebody whispered in my right ear.
Napalingon ako agad at sumalubong saakin ang haggard ngunit gwapong mukha ni
Marcus.
"Marcus!" sabi ko at tumalon papunta sa kanya, agad naman niya akong sinalo at
ingptan ang pagkakapit sa beywang ko.
"Why did you do that? It's dangerous! Pano nalang pag hindi kita nasalo!?
Mapapahamak ka Anya, mag-ingat ka nga!" galit na sabi niya. Yumuko naman ako thn I
buroed my head in his well toned chest.
"I'm sorry. Miss na miss lang talaga kita" malungkot na sabi ko sa kanya "And I
have trust in you, alam kong hindi mo ako hahayaang mapahamak" dagdag ko pa with
matching ngiti para hindi pa madagdagan ang galit niya saakin. He sighed and kissed
my forehead.
"I miss you too baby, so much. Pinuntahan kita dito because I can't concentrate in
my work, I needto see. Let's have a date baby" dere-deretsong sabi niya saakin. I
blushed. D-dated? Oh my gosh!
"You're cute when you blushed baby" he said in a deep husky voice then chuckled. Oh
my! Why so sexy? Unconsciously, I bite my lip.
"Don't do it baby" he said in a serios tone. Napapatitig ako sa kanya. "Because I
might lose my control and take you here, in this room" dagdag niya, napanganga ako.
Seriously!? He must be joking!
"I'm not baby. I'm serious, so don't bite that luscious lips of yours because
that's my job" he said then smirk. Oh my god! Agad ko namang tinakpan ang bibig ko
not that I don't want it but because nahihiya ako dahil hindi lang kaming dalawa
ang nasa game room na to kundi pati narin sina Michael at L.A! Narinig kaya nila
ang pinag-uusapan namin!? Tanga ka Anya! Malamang, for goodness sake, werewolf
sila! It's in ou nature to have a great sense of hearing. Gosh! Nakakahiya.
"Hahaha don't mind them baby. Hindi sila nakikinig sa usapan natin" natatawang sabi
ni Marcus.
"Kanina ka pa Marcus ha! Paano mo nalalaman ang iniisip ko?" inis na tanong ko sa
kanya at nameywang.
"Silly! Halata kasi sa mukha mo. Now go to our room, nagpadeliver ako ng dress. Yun
ang gagamitin mo mamaya sa date natin. Go." sabi niya at marahang itinulak ako kung
saan naroon ang pintuan. Sinunod ko siya at naglakad palabas ng game room.
"And baby?" sabi niya na nagpahinto saakin, tiningnan ko siya at hinintay ang
sasabihin niya.
"I love you" he sweetly said. Ngumiti ako pero ang totoo parang gusto ko na maihi
sa sobrang kilig.
"I love you too" sagot ko at mabilis na tumakbo papuntang kwarto. Pagpasok ko, I
smiled mentally, hinawakan ko ang dibdib ko, malakas ang kabog nito. Nagtatatalon
ako sa sobrang saya. Gagong Marcus yun! Pinapakilig ako!
A/N:
Lahat ng kilig at good vibes ko sa mga nabasa kong comments ngayong araw ay
ibinuhos ko sa paggawa ng update na to. HAHAHAHA Ano? Kinilig din ba kayo? XD Hindi
edited ang chapter na to so baka makakita kayo ng mali dyan o wrong grammar.
Pagpasensyahan niyo muna. Hahahaha
Wag niyong kalimutan mag comment ah? Hahaha Please, comment kayo. Gusto kong
magbasa ng mga comments niyo sa HUM. Don't forget to vote! Love you guys!
Chapter 13
Recap:
"And baby?" sabi niya na nagpahinto saakin, tiningnan ko siya at hinintay ang
sasabihin niya.
"I love you" he sweetly said. Ngumiti ako pero ang totoo parang gusto ko na maihi
sa sobrang kilig.
"I love you too" sagot ko at mabilis na tumakbo papuntang kwarto. Pagpasok ko, I
smiled mentally, hinawakan ko ang dibdib ko, malakas ang kabog nito. Nagtatatalon
ako sa sobrang saya. Gagong Marcus yun! Pinapakilig ako!
Anya's P.O.V
"Luna, ang ganda-ganda niyo po!" L.A said then giggled. Ngumiti ako sa kanya at
ibinalik ko ulit ang tingin ko sa salamin. Mas lumabas ang ganda ko dahil sa
ginawang make over saakin ni L.A and I'll give her credits to that. Ang galing niya
pagdating sa pag-aayos, habang ako walang kaalam-alam sa make-up make-up na
yan.Inayos ko ang buhok ko na kinulot ni L.A at tumayo.
"Sigarudong maglalaway ang Alpha sa ayos niyo Luna" sabi ni L.A, napatawa naman
ako.
"L.A ilang beses ko bang sasabihin sayo na Anya nalang ang itawag mo saakin" sabi
ko sa kanya.
"Pasensya na Lu--Anya, mas sanay akong tawagin kang Luna" sabi niya at ngumiti ng
matamis saakin. Napabuntong-hininga ako. Well, I can't help it kung doon siya sanay
edi don.
"Kinakabahan ako L.A" sabi ko kay L.A at umupo ulit. Nagtatakang tiningnan niya
ako, lumapit siya saakin at iniligay niya ang kamay niya saaking braso at
nagsalita.
"Wag kang kabahan Lu--Anya, magiging okay ang lahat. It will be perfect date, trust
me" sabi niya saakin. Kumalma naman ang sistema ko sa tinuran ng aking kaibigan.
She's right. It will be alright. Pinagmasdan ko sa huling pagkakataon ang aking
mukha sa salamin at huminga ng malamin. Naglakad ako palabas ng kwarto. Sumalubong
saakin si Michael.
"Luna, ako po ang inutusan ni Alpha Marcus na maghatid sa inyo papunta sa kanya"
sabi niya saakin, tumango ako bilang sagot. Binuksan niya na ang kotse at pumasok
ako. Nagulat ako ng may biglang inabot siya saakin. Isang box na may nakadikit na
papel, kinuha ko ito at binasa.
Wear this baby - M isang sulat palang ito pero parang mahihimatay na ako,
nanginginig na binuksan ko ang box. I gasped, may laman itong napakagandang gold
heart necklace na may nakaengrave na A&M at kalakip nito ang isang blindfold.
I don't want to spoil my surprise baby, so wear this blindfold. I love you - M sabi
sa ikalawang sulat. I love you too gusto ko yang isabi sa kanya. Hindi ako mapakali
sa biyahe parang gusto ko agad makarating sa kinaroroonan ni Marcus.
"Luna?" sabi ni Michael na nakapagpabalik saakin sa katinuan, nakatulala pala ako

habang pinagmamasdan ko ang ibinigay ni Marcus. Nagpatulong akong ilagay ang
kwintas at blindfold kay Michael pagkatapos nun ay huminto na kami, nakarating na
siguro kami ni Michael. Rinig kong binuksan niya ang pinto at inalalayan ako
pababa.
I felt anxious., gusto kong kunin ang blindold na ito at hanapin si Marcus dahil
naramdaman kong umalis na si Michael. God. Where is he? Ba't ang tagal nya bago
magparamdam? "Calm down" my wolf reassured.
"Marcus? Where the heck are you?" sigaw ko but no response.
"Where the heck is he?" tanong ko sa sarili ko, bigla akong kinabahan dahil naisip
ko na baka nalaman ng rouges na nandito kami ngayon ni Marcus, agad kong tinanggal
ang blindfold ko, inadjust ko muna ang mga mata ko para makakita ng maayos.
But instead of ruthless bunch of rouges I saw a small lanterns scattered in the
ground then there he is the man I love, standing in the middle of a heart shaped
lanterns holding a bouqet of flowers, red tulips to be exact. A smile escaped in my
lips. Daan-dahan na naglakad papunta sa kinaroroonan ko si Marcus at nang
makarating siya ay ibinigay niya saakin ang bulaklak. Hinapit nya ang beywang ko
para mas mapalapit ako sa kanya, inilagay ko ang kamay ko sa dibdib niya at
humilig.
"Do you know the meaning of red tulips my love?" tanong niya saakin, tiningnan ko
siya at umiling bilang sagot. Inilapit niya ang mukha niya sa mukha ko at bumulong
sa tenga ko.
"Red tulips are the color of choice to express that you are deeply in love" he
explained. I gasped. Oh Marcus! I could kiss you right now. Parang nabasa naman
niya ang iniisip ko kaya tumingin siya sa labi ko at inangkin ito, passionate yet
slow para bang nilalasap niya ang bawat segundo na magkalapat ang aming mga labi.
Humiwalay siya saakin at tumingin sa aking mga mata.
"I know that dress will be perfect for you Anya. You look dazzling tonight baby and
the necklace suits you very well" he said causing me to blushed ferociously.
"Come. Let's eat before our food gets cold" sabi niya at inalalayan akong umupo.
Kumain kami nang mga pagkaing nakahain sa lamesa. The food taste good at dahil
masarap ang pagkain ay naparami ang kain ko.
"So u--hm. W-what do you think of this place?" kinakabahang tanong niya saakin
matapos naming kumain, nakita ko ang pag-aalala sa mukha niya pero I srhugged it
off. Luminga-linga ako para matingnan ang kabuuan ng lugar. Ang ganda. My wolf
purred in happiness.
"It's...It's beautiful Marcus. Thank you" may malapad na ngiti na sabi ko sa kanya,
parang na relieved naman siya sa sinabi ko, hinawakan niya ang kamay ko at
inalalayan akong tumayo.
"Anong gagawin natin?" takang tanong ko sa kanya.
"We're going to dance baby" simpleng sabi niya at nagpatugtog ng kanta.
Play the video if you want -------> ("All About Us" - He is We)
Take my hand, I'll teach you to dance.

I'll spin you around, won't let you fall down.
Would you let me lead? You can step on my feet.
Give it a try, it'll be alright
The room's hush hush and now's our moment.

Take it in, feel it all and hold it
Eyes on you, eyes on me.
We're doing this right.
"Anong title ng kantang ito Marcus?" tanong ko sa kanya.
"I think it's "All About Us" sagot nya saakin bago ako pinaikot.
'Cause lovers dance when they're feeling in love

Spotlight's shining. It's all about us
It's oh, oh, all
About uh, uh, us
And every heart in the room will melt
This is a feeling I've never felt
But it's all about us
Suddenly I'm feeling brave

Don't know what's got into me
Why I feel this way
Can we dance real slow?
Can I hold you real close?
The room's hush hush and now's our moment

Take it in, feel it all and hold it
Eyes on you, eyes on me
We're doing this right
Yumakap ako sa kanya at ganun rin siya saakin habang sabay kaming nakikinig sa
musika at mabagal na nagsasayaw. Marcus held me tightly and kissed my forehead.
Do you hear that love? They're playing our song

Do you think we're ready? Oh, I'm really feeling it
Do you hear that love? Do you hear that love?

Do you think we're ready yet? Oh, I'm really feeling it

Do you think we're ready yet? Oh, I'm really feeling it
"I'm sorry for everything I've done baby" malungkot na sabi ni Marcus saakin.
Tiningnan ko siya at umiling para sabihing kinalimutan ko na iyon lahat at
napatawad ko na siya.
"It's all in the past now Marcus. Napatawad na kita kaya wag mo na iyong isipin,
ang importante ay ang kasalukuyan" sabi ko sa kanya at ngumiti, nag-aalangan pa
siya pero agad din iyong nawala ng halikan ko siya sa kanyang labi.
Lovers dance when they're feeling in love

It's oh, oh, all
Every heart in the room will melt
But it's all about us
'Cause lovers dance when they're feeling in love

It's oh, oh, all (about us)
Hey, hey, hey
(And every heart in the room will melt)
But it's all, it's all about us
"I love you Anya" he sincerely said.
"I love you too Marcus" I said and we sealed it with a kiss. Matapos iyon, napag-
isipan naming magstar gazing at nang mapagod kami katatawa at magkwentuhan ay
natulog kami sa tent na dala ni Marcus na magkayakap. L.A is right. This night is
perfect, I smiled and drifted to sleep.
A/N:
Sipag ko ano? HAHAHAHAHA Another update. Yiieee, dahil goodvibes ako ngayon nag
update ako agad. Wala eh, ganyan kayo kalakas saakin. Hahaha Kaya pagbigyan niyo
ako! Magcomment naman kayo, para mas ganahan akong mag-update. Love you guys.
Hindi edited ito ha? So baka makakita kayo ng maling spelling o grammars,
pagpasensyahan niyo na. :D
Chapter 14
Recap:
"I love you Anya" he sincerely said.
"I love you too Marcus" I said and we sealed it with a kiss. Matapos iyon, napag-
isipan naming magstar gazing at nang mapagod kami katatawa at magkwentuhan ay
natulog kami sa tent na dala ni Marcus na magkayakap. L.A is right. This night is
perfect, I smiled and drifted to sleep.
Anya's P.O.V
"Come on. We need to leave" Marcus sternly said. He's in a foul mood because our
pack has been attacked by rouges. One pack member is in critical condition right
now. Damn rouges!
Nagmamadali akong sumunod sa kanya para di na madagdagan ang pagkabadtrip niya. His
breathing is rigid and his body is stiff. Nilagay ko ang kamay ko sa braso niya
para pakalmahin siya. His eyes flickered, from black back to its original color. I
know his on the edge of shifting, but he's trying to calm his wolf down. I snuggle
close to him as he inhale my scent. We stayed in tat position for about 2 minutes
then we decided to leave.
After 10-15 minutes nakarating narin kami sa pack ouse, nagmamadaling lumabas ng
sasakyan si Marcus para pumunta sa opisina niya ako naman ay dumiretso sa pack
clinic.
"How is he?" tanong ko sa pack doctor namin. Nginitian niya muna ako at sinilip ang
lalaking may malaking benda sa katawan na mahimbing na natutulog.
"He is fine. Matapos na mag 50-50 siya ay nairevive naming siya, mabuti nalang at
nakayanan ng katawan niya ang mga tinamo niyang sugat" paliwanag ng pack doctor "Sa
ngayon ay kailangan niya lang magpahinga" dagdag niya pa. Tumango ako at
nagpasalamat sa kanya, nakilala ko ang mate ni Adrian na si Lucy at laking
pasasalamt niya na ligtas na mula sa kapahamakan ang mate niya lalo na't malapit na
siyang manganak. Galit ako sa rouges, dahil sa ginawa nilang pag-atake may isang
werewolf na malapit ng mamatay.Magalang na nagpaalam ako kay Lucy at pumunta sa
opisina ni Marcus.
"I won't do it! Leave Arkand before I fvcking kill you!" I heard Marcus enraged
voice. Nagmamadaling binuksan ko ang pinto, pero bigla itong bumukas at lumabas ang
galit na si Arkand ang beta ni Jhoseph. Anong ginagawa niya dito? At ano ang sinabi
niya kay Marcus dahilan para magalit ito sa kanya?
"Arkand" mahinang tawag ko sa kanya, tinignan niya ako at nginitian bago naglakad
paalis. I sighed. Pumasok ako sa loob ng opisina ni Marcus. Mukhang hindi niya ako
napansin dahil nakayuko siya at may tinitingnan mga larawan. Ang haggard ng mukha
niya pero kahit ganun ay ang gwapo gwapo niya parin.
"Marcus" I said as I slowly approached him. Tiningnan niya ako then he motioned to
sit in his lap. Agad akong lumapit sa kanya at umupo sa lap niya. I put my hand to
disheveled his smooth hair and trace his eyebags.
"Kawawa naman ang baby ko mukhang pagod na pagod" I cooed while pinching his
cheeks. He chuckled and kissed my lips.
"Hindi na ngayon dahil nandito ang pinakamagandang babae sa harapan ko" he

playfully said. I laughed.
"Bolero" nakangiting sabi ko sa kanya "What are those Marcus?" tanong ko sa kanya
at itnuro ang isang envelope. He stiffened.
"Those are the pictures that shows where Damien could possibly be hiding" sabi
niya. Anger is visible in his eyes. Nakakuyom rin ang kamao niya. Kinuha ko ang
kamay niya and I intertwined his fingers into mine. I felt his body relaxed.
"Come on, let's eat. I'll make you something" I said and smiled. Tumango siya at
tinulungan nya akong tumayo. Magkahawak kamay kaming lumabas ng kanyang opisina
para pumunta sa kusina. Ryhme yun ah.
"What would you like to eat?" tanong ko sa kanya as I scanned the refrigerator.
Inilabas ko ang mga ingredients na baka kakailanganin ko. I felt Marcus hands
around my waist.
"You" he said then nibbled my ear. A moan escape my mouth. Humarap ako sa kanya at
tiningnan siya sa mata. Lust, longing and love are visible in his beautiful face.
He hungrily kissed my lips and I kissed him back with the same intensity. I missed
him, this. I tugged at the collar of his shirt, wanting more. He kissed the spot
where his mark will be put right between my collar bone and neck. I arched my back
in pleasure.
"W-we s-should stop. As much as I want this, I'm hungry. We need to eat baby"
hingal na sabi ko sa kanya. Tumango siya at mabilis na hinalikan ang labi ko at
umupo na. Nagluto ako ng pancakes at nagtimpla ng juice. Lumapit ako sa lamesa at
inilapag ang pagkaing niluto ko pati na ang juice.
"Hey are you okay?" tanong ko sa kanya.
"Yep. I'm okay, don't mind me" he said then kissed the back of my hand. Kani-kanina
lang kasi ay nakita ko siyang nakatanaw sa malayo at parang may malalim na iniisip.
"You sure?" tanong ko pang muli.
"Yes, definitely" he assured. Umupo na ako at kumuha ng pancake.
"Anya always remember that I love you and I don't intend to hurt you for no reason.
Always remember that. I may hurt you but it doesn't mean that I don't love you,
always think that it's for your own good. I will protect you Anya even if it costs
my life" biglang sabi ni Marcus na nakapagpatigil saakin sa pagkain. Tiningnan ko
siya ng nagtatanong. May nangyari ba? Hindi siya nagsalita ulit. I smiled and said.
"I will remember that Marcus. I love you too" I said then hugged him. Hindi ko man
alam ang mga nangyayari ngayon pero naniniwala ako sayo Marcus. Pinagkakatiwalaan
kita ng buong puso.
A/N:
Sorry natagalan na naman ang update. Hahaha Guys! Hindi ako makareply sa comment
niyo, sorry talaga. Ewan ko ba sa Wattpad at hindi ako makapagcomment. Sa mga
nagtatanong kung ano ang story ni Travis, Cassandra at Blaze nasa profile ko po.
Tingnan niyo nalang kung gusto niyo.
Sorry sa typo errors at wrong grammars (kung meron) hindi ito edited. I need your
comments and votes wolfies. Thank you! Haha COMMENT kayo ah. Masaya kasing magbasa
ng mga comments niyo. Thank you sa pang unawa sa matagal na update.
Chapter 15
Recap:
"Anya always remember that I love you and I don't intend to hurt you for no reason.
Always remember that. I may hurt you but it doesn't mean that I don't love you,
always think that it's for your own good. I will protect you Anya even if it costs
my life" biglang sabi ni Marcus na nakapagpatigil saakin sa pagkain. Tiningnan ko
siya ng nagtatanong. May nangyari ba? Hindi siya nagsalita ulit. I smiled and said.
"I will remember that Marcus. I love you too" I said then hugged him. Hindi ko man
alam ang mga nangyayari ngayon pero naniniwala ako sayo Marcus. Pinagkakatiwalaan
kita ng buong puso.
Anya's P.O.V
"L.A kanina pa ako nahihilo kakalakad mo" sabi ko kay L.A. Tiningnan niya ako at
parang iiyak na. I sighed. Nilapitan ko siya at pilit na kinakalma.
"Baka naman kasi may paliwanag sa nakita mo" sabi ko sa kanya, umiling ito at
umiyak na ng tuluyan. Pinaupo ko siya at tinabihan para yakapin.
"He cheated!" sabi niya, bakas sa boses niya ang galit. Matapos ang usapan namin ni
Marcus sa kusina kanina, narinig namin ang pag-aaway ni L.A at Michael. Nadatnan
kong umiiyak si L.A, biglang lumabas naman si Michael kaya pinasundan ko ito kay
Marcus. "Nakita ko siyang may kayakapan sa labas ng pack house at ang masama pa
roon hinalikan pa siya! He's a cheater!. Bakit ba di siya makuntento saakin? Ganon
na ba ako kapangit para ipagpalit niya!?" galit na galit na sabi ni L.A habang
umiiyak.
*tok* *tok* Napalingon kaming dalawa sa pintuan. Tumayo ako at binuksan ito. Nakita
ko si Marcus sa labas.
"Michael wants to talk to her" he said. I nodded my head nasa likod niya pala si
Michael, pinapasok ko siya.
"Anong ginagawa niya rito!? Cheater!" galit na bulyaw ni L.A at masama ang tingin
kay Michael, napayuko naman si Micheal sa mga sinabi ni L.A
"Kailangan niyong mag-usap" seryosong sabi ni Marcus. L.A whimpered. Kinuha ni

Marcus ang kamay ko at isinirado ang pinto. Sumandal ako sa dibdib niya.
"May trabaho ka pa ba?" tanong ko sa kanya. Tumango siya at hinalikan ako sa noo.
"Don't worry. I'll be back later" sabi niya saakin at nagpaalam para bumalik sa
kanyang opisina. Naglakad naman ako palabas ng pack house. Umupo ako sa isang upuan
na nasa garden. Ayon kay Michael hindi parin tumitigil sa pangangalap ng rouges si
Damien para sa armies na gagawin niya upang makaganti sa amin at sa ibang packs. I
sighed.
"Tiffany" bulong ko ng may isang babaeng lumabas sa pack house. Hindi ko gaanong
nakikita sa Pack House si Tiffany kaya naman ang malas ko ngayon. Napalingon siya
sa pwesto ko then she smirked. Napataas ako ng kilay ng maglakad siya patungo sa
kinaroroonan ko.
"What do you want Tiffany?" tanong ko sa kanyang. Nakatitig siya saakin ng may mga
ngiti sa labi kay nakipagtitigan rin ako sa kanya.
"I want your mate. I want Marcus" she said with a smirk. I growled. "Ours! He's our
mate bitch!" my wolf snarled "Kill her! Rip her head off!" she added.
"He's mine!" I shouted, I saw her flinch a little pero agad niyang kinompose ang
sarili niya.
"Nauna siyang naging akin!" sigaw niya pabalik saakin.
"Hindi siya naging sayo Tiffany at hindi magiging sayo. Hallucinating bitch" I
angrily said. Nanatiling nakatayo siya sa harapan ko.
"Nakakasigurado ka ba dyan Anya? Ni hindi ka pa nga niya minarkahan eh! Baka

magulat ka nalang paggising mo isang araw na saakin na ang pinakamamahal mong mate"
she evilly said. I froze. "That bitch!" my wolf angrily said. Napayuko ako. Paulit-
ulit kong naririnig ang boses ni Tiffany sa isipan ko "Ni hindi ka pa nga niya
minarkahan eh!" "Ni hindi ka pa nga niya minarkahan eh!" "Ni hindi ka pa nga niya
minarkahan eh!" She's right. We haven't completed the mating. "Don't let it bother
you Anya! Marcus loves us!" my wolf said.
"Oh bakit di ka makapagsalita Anya? Cat got your tongue? she mockingly said. Tama
siya, tama ang wolf ko. Mahal kami ni Marcus. He will mark us to be his. Soon.
"Hinding-hindi mangyayari iyan Tiffany mahal ako ni Marcus at hinding-hindi niya

ako magagawang saktan at ikaw? Maiiwan kang talunan at kaawa-awa" sabi ko sa kanya
and smiled sweetly. Hindi ako papatalo sayo. Eat that bitch. She shot a glare at me
but again she compose herself.
"We'll see Anya, we'll see" sabi niya ng nakangiti at umalis na. Napaupo ako at
napahawak sa dibdib ko. Bakit bigla akong kinabahan sa sinabi niya?
A/N:
Pagpasensyahan ang mga mali, hindi edited. Salamat! Comment naman kayo guys. :)
Dedications? Comment bilis! HAHAHA
Chapter 16
Recap:
"Hinding-hindi mangyayari iyan Tiffany mahal ako ni Marcus at hinding-hindi niya

ako magagawang saktan at ikaw? Maiiwan kang talunan at kaawa-awa" sabi ko sa kanya
and smiled sweetly. Hindi ako papatalo sayo. Eat that bitch. She shot a glare at me
but again she compose herself.
"We'll see Anya, we'll see" sabi niya ng nakangiti at umalis na. Napaupo ako at
napahawak sa dibdib ko. Bakit bigla akong kinabahan sa sinabi niya?
Anya's P.O.V
"Not now Anya, not now" galit sabi ni Marcus ng pumasok ako sa opisina niya.
Napayuko ako at napakagat labi. Ano bang nangyayari sa kanya? Ni wala pa nga akong
ginagawa nagagalit na agad siya. Isang linggo na simula ng sagupaan namin ni
Tiffany at kinaumagahan nun palagi nang galit si Marcus. Alam ko namang stressed
siya sa mga nakaraang pag-atake ng rouges pero nandito naman ako palagi sa tabi
niya, pwede niya akong hingan ng tulong. Ito na ba ang sinasabi ni Tiffany? Hindi,
napaparanoid lang ako.
"Itatanong ko lang sana kung ano ang gusto mong pagkain para mamaya nang sa gayon
maipahanda ko kay Manang" nakangiting sabi ko sa kanya. Tiningnan niya ako saglit
at ibinalik niya agad ang panigin sa mga papel na hawak niya.
"No thanks Anya. Hindi ako dito kakain mamaya. Leave" he slowly said. No baby, just
Anya. Bakit parang ang sakit kapag tinatawag niya ako sa pangalan ko at hindi sa
endearment na binigay niya?
"San ka pupunta? Pwede mo ba akong isama?" tanong ko sa kanya, umaasa na papayagan

niya akong makasama sa kanya.
"Pwede ba Anya lumabas ka na? Can't you see I'm fvcking busy!?" he angrily shouted.
I was stunned for a minute then I compose myself. Pinaglalaruan ko ang dulo ng suot
kong damit. Bakit parang bumabalik na sa dati si Marcus? Ipiniling ko ang ulo ko at
ngumiti sa kanya. My heart clenched, parang maiiyak na ako sa inaasal ni Marcus.
"Ganun ba? Sige aalis na ako. Wag kang magpapagod at magpapagutom ah? Mahal na
mahal kita Marcus" sabi ko at dahang-dahan naglakad papunta sa pintuan umaasa akong
tatayo siya at pipigilan akong lumabas, hihingi ng tawad at maglalambing saakin
pero wala, walang Marcus na pumigil saakin. Pinunasan ko ang luhang kanina ko pa
pinipigalang ilabas habang kausap ko si Marcus at malalim na huminga. Pagod lang
siya Anya, intindihin mo nalang. I said to myself.
~~~
"San ang punta mo L.A?" tanong ko kay L.A nang makita kong nakabihis ito.
"Aalis kami ni Micheal Luna, nag-aya kasing siyang magdate atsaka mammili narin
kami ng gamit ng baby namin" nakangiting sabi niya, bakas sa kanyang mga mata ang
kasiyahan. Kasiyahan dahil nagkaayos na sila ng mate niya na hindi naman pala siya
niloko. Ipinaliwanag kasi niya na ang babaeng yumakap sa kanya ay kaibigan niya
lang, naawa siya rito dahil sa nangyari sa pamilya nito kaya niya ito niyakap pero
hindi niya daw akalain na magagawa siyang halikan ng babaeng yon na siyang nakita
ni L.A. Malungkot na ngumiti ako sa kanya.
"Mag-iingat kayo ah?" sabi ko. Napansin siguro ni L.A ang pagiging matamlay ko kaya
nilapitan niya ako at umupo sa tabi ko.
"Anong nangyari?" tanong niya. Napayuko ako at umiyak.
"P-parang b-bumabalik na siya sa dati L.A. H-hindi ko alam kung may n-nagawa ba
akong mali k-kaya nagkakaganyan siya. P-pakiramdam ko u-unti-unti na siyang n-
nawawala sa akin" umiiyak na sabi ko kay L.A. Niyakap niya naman ako at wala akong
magawa kundi umiyak. Matapos ang ilang minutong pag-iyak, tumahan na rin ako.
"Okay ka na ba?" tanong niya.
"Kahit papano ay okay na ako L.A, salamat at narito ka. Pasensya na ah? Dahil
saakin ay hindi kayo natuloy ni Michael" paumanhin ko sa kanya. Umiling naman siya
at ngumiti.
"Wala iyon Luna, marami pa namang pagkakataon eh. Atsaka masaya ako na kahit papano
ay naging okay kana" sabi niya saakin. Nagpaalam at nagpasalamat ulit ako kay L.A
bago pumasok sa kwarto namin ni Marcus. Humiga ako at tumingin sa ceiling. Hindi
narin siya madalas matulog dito sa kwarto namin. Niyakap ko ang sarili ko at
umiyak. I felt so cold because nights without him by my side felt so lonely. I
need his warmth because it gives me protection and it tells me that he's not gonna
leave me, that he will stay by my side. But the funny part is..........he's not
here.
A/N:
Ewan ko kung anong kinalabasan ng chapter na to. Medyo bangag ako kaya
pagpasensyahan niyo na kung may mga mali. Hehehe.
Chapter 17
Recap:
"Kahit papano ay okay na ako L.A, salamat at narito ka. Pasensya na ah? Dahil
saakin ay hindi kayo natuloy ni Michael" paumanhin ko sa kanya. Umiling naman siya
at ngumiti.
"Wala iyon Luna, marami pa namang pagkakataon eh. Atsaka masaya ako na kahit papano
ay naging okay kana" sabi niya saakin. Nagpaalam at nagpasalamat ulit ako kay L.A
bago pumasok sa kwarto namin ni Marcus. Humiga ako at tumingin sa ceiling. Hindi
narin siya madalas matulog dito sa kwarto namin. Niyakap ko ang sarili ko at
umiyak. I felt so cold because nights without him by my side felt so lonely. I
need his warmth because it gives me protection and it tells me that he's not gonna
leave me, that he will stay by my side. But the funny part is..........he's not
here.
Anya's P.O.V
"Goodmorning!" sigaw ko pagkapasok ko ng kusina.

"Luna ginulat mo ako dun ah!" sabi ni L.A saakin. Kumuha ako ng upuan at umupo
tsaka nag peace sign kay L.A
"Sorry!" nakangiting sabi ko.
"Ang saya ata ng gising niyo Luna ah?" tanong ni L.A saakin, ngumiti lang ako sa
kanya bilang sagot. Napag-isipan ko kasi matapos mag emote kagabi na dapat mas
intindihin ko pa si Marcus, mahirap ang ginagawa niya kaya naman nagpasya akong
tulungan siya.
"L.A tulungan mo akong magluto. Lulutuin ko ang paboritong pagkain ni Marcus" sabi
ko sa kanya, tumango naman ito at ngumiti saakin. Tumayo ako at inihanda ang mga
ingredients para sa pagkaing iyon.
"Luna ang sarap po nito ah!" sabi ni L.A habang tinitikman ang niluto ko.
"Talaga?" masayang tanong ko sa kanya.
"Oo naman po. Sigurado akong magugustuhan ito ni Alpha" sabi namn niya. Sana nga
magustuhan ni Marcus. Inilagay ko na sa pinggan ang ulam at naglagay narin ako ng
kanin sa isa pang pinggan. Inilagay ko lahat ito sa tray.
"Salamat sa tulong L.A" sabi ko sa kanya at lumabas na ng kusina dala ang tray.
"Walang anuman po Luna!" rinig kong sabi niya. Naglakad ako papuntang opisina ni
Marcus.
"Marcus?" tawag ko sa kanya mula sa labas ng kanyang opisina. Bakit walang
sumasagot? Pinihit ko ang seradura. Hindi naman ito lock kaya dahan-dahan kong
itinulak ang pintuan. Ngunit napako ako sa kinatatayuan ko at naihulog ko ang tray
na dala ko.
"M-marcus?" mahinang sabi ko habang nag-uunahan sa pagtulo ang aking mga luha.
Parang ayaw kong maniwala sa nakikita ko ngayon sa aking harapan. Kung bangungot
man ito sana'y magising na ako agad.
Ang pinakamamahal kong lalaki ay nakahubad habang nakikipaghalikan kay Tiffany na
wala naring saplot pang-itaas. Parang mawawasak ang puso ko sa sobrang sakit.
Bakit? Bakit niya nagawa ito? Diba sabi niya ay mahal niya ako? Kasinungalingan
lang ba ang lahat? Napatingin sa pwesto ko si Marcus.
"Get dress" sabi niya kay Tiffany. Tumango naman ito at hinalikan muna si Marcus
bago umalis. Dumaan siya sa gilid ko ng may nakakalokong ngiti.
"B-bakit?" umiiyak na tanong ko sa kanya.
"I got bored" he coldly said.
"B-but you said that y-you l-love me?" mahinang tanong ko sa kanya. Gumuho ang
mundo ko ng sumagot siya.
"Lahat ng iyon ay pawang pagpapanggap lamang" sabi niya ng nakatingin saakin.
"Pero minahal kita! Ibinigay ko sayo ang lahat Marcus! Bakit mo nagawa saakin ito!?
Hindi pa ba ako sapat Marcus? Hindi pa ba!?" sigaw ko sa kanya habang pinaghahampas
ko siya sa dibdib. Ang sakit, lahat ginawa ko, lahat ibinigay ko pero ito pala ang
kapalit ng lahat ng iyon?
"I don't want your love or anything from you Anya" He flatly said at mahigpit na
hinawakan ang kamay ko. Pinunasan ko ang mga mata ko at tumingin sa kanya. "Lumaban
ka Anya! Hindi pa tapos ang laban!" my wolf said "Tapos na ang laban dahil sa una
palang ay talo na tayo" I replied. I smiled bitterly and bowed my head, tears
started streaming down my face. I mumbled something inside my head. "I already know
Marcus, sa una palang talo na ako. Because I am your unwanted mate" Mabilis na
tumakbo ako palabas ng pack house. I shifted to my wolf form and run through the
forest.
"I'm so sorry Anya. Kung hindi dahil saakin hindi ka masasaktan ng ganito" my wolf
said. Sadness is visible in her voice. Sadness for losing our beloved mate.
"Don't be. Wala kang kasalanan. Ako may kasalanan because I'm too plain for his
liking. Dahil saakin nawalan ka ng mate. Sorry ha? Hindi naman kasi ako katulad ni
Tiffany na maganda at sexy kaya dahil saakin nagsawa si Marcus at iniwan tayo" sabi
ko sa kanya. My heart clenched, naalala ko na naman ang nangyari kanina.
"Don't you dare compare yourself to her Anya! You are better than her. Remember
that" my wolf said na nakapagpagaan ng loob ko. Nagpahinga kami sa kakatakbo.
Limang minutong pahinga ay nagpatuloy na naman kami sa pagtakbo. Dalawang oras rin
kaming tumatakbo ng masipan kong huminto at magpahinga.
I shifted back to my human form. Isinuot ko ang damit na dala ko. Sumandal ako sa
isang puno suddenly I heard a twig snap and then two big wolf emerged from the
forest.
"What are you doing here in our territory rouge?" the gray wolf said then growled.
"I'm just passing by. Hindi ko alam na may pack pala rito. I'm so sorry for the
inconvenience" sabi ko at tumayo. I'm starting to get dizzy. Napahawak ako sa puno
upang kumuha ng suporta. Sobrang nahihilo na ako.
"Hey are you okay? Hey" that's the last thing I heard before everything went black.

A/N:
Sorry for the late update guys! Sana magustuhan niyo ang chapter na ito. :)
Chapter 18
Recap:
"What are you doing here in our territory rouge?" the gray wolf said then growled.
"I'm just passing by. Hindi ko alam na may pack pala rito. I'm so sorry for the
inconvenience" sabi ko at tumayo. I'm starting to get dizzy. Napahawak ako sa puno
upang kumuha ng suporta. Sobrang nahihilo na ako.
"Hey are you okay? Hey" that's the last thing I heard before everything went black.
Anya's P.O.V
"Wake up Mommy! Wake up!" I heard the little voice said. I slowly open my eyes,
napatakip agad ako ng mata dahil sa liwanag. Kinusot ko ang mata ko para maka
adjust.
"Where am I?" tanong ko sa batang babae na nasa harapan ko at nakangiti.
"Who are you?" dagdag na tanong ko sa kanya, hindi niya ako sinagot bagkus
nginitian niya ako at hinalikan sa pisngi. Napangiti ako, ang sweet at ang ganda
naman ng batang ito.
"I love you Mommy" she said and giggled. Mommy? Bakit tinawag niya akong Mommy?
Tumayo siya at nagsimula ng maglakad papalayo saakin.
"W-wait!" I called her but nawala nalang siya bigla.
"Hey Miss. Wake up" a deep male voice said. I slowly open my eyes. Inilibot ko ang
tingin ko sa kwarto. Nasaan ako? Ito na ba ang pack ng dalawang wolf kanina? Ito na
rin siguro ang clinic nila. Napatingin ako sa lalaking nakaupo sa isang tabi.
"Anong nangyari?"mahinang tanong ko sa kanya.
"Nahimatay ka kanina sa kagubatan" sabi niya "May I ask you a question?" tanong
niya saakin. Tumango lang ako bilang sagot.
"By the way my name is Allan and I am the Alpha of this pack. What's your name?"
nanlaki ang mata ko sa sinabi niya.
"I'm Anya sir" I said and immediately bowed my head as a sign of respect.
"Hey no need to do that. I just want to know, what's the name of your pack?" tanong
niya saakin. Nanatiling nakayuko ako, pinipigilan kong lumabas ang luha sa mga mata
ko. Muling pumasok sa isipan ko ang kataksilan ni Marcus.
"I-uhm. Dark Hound" I answered in a small voice.
"So, why are you here?" he asked. I clutched the blanket tightly.
"I r-ran away" I told him. Ang kaninang luha na pinipigilan ko ay tuluyan ng
kumawala sa mga mata ko.
"Why did you ran away? Don't you know that it will put you and your unborn child in
danger?"I was shocked of what he said. Tumingin ako sa tiyan ko at hinawakan ito.
I'm pregnant? I'm pregnant with his child. Oh god! How will I handle this without
him? Wh-- "Calm down Anya. We can do this." my wolf said. She's nervous and happy
yet sadness, pain, loneliness and betrayal are visible on her voice. It's the same
feeling that I feel.
"Hey are you okay? Namumutla ka" Alpha Allan worriedly asked.
"I'm okay. I-I'm sorry but I-I can't go back to his pack. Don't worry I'll l-leave.
Thanks for t-taking care of me Alpha" I said as I try to stand up. Malapit na akong
matumba pero mabilis na tinulungan ako ni Alpha Allan.
"No, stay here in my pack. I'm not telling you to leave. It's dangerous out there,
baka mapahamak kayo ng anak mo" sabi niya saakin.
"Thank you for your kindness Alpha Allan but I can't accept that. Masyadong malaki
na po ang naitulong niyo dahil hindi niyo ako pinabayaan ng mawalan ako ng malay"
sabi ko sa kanya.
"I insist Anya. Stay here hanggang sa makapanganak ka" Alpha Allan said. I cried.
Hindi ko alam na may tatanggap pa pala sa isang tulad ko.
"What's wrong? May masakit ba sayo? Tatawagin ko ang pack doctor, sabihin mo lang"
nag-aalalang tanong niya saakin.
"No, no. I'm okay Alpha, masyado lang akong masaya. Maraming salamat po, maraming
salamat" sabi ko sa kanya at ngumiti. He smiled at me showing his dimples. Alpha
Allan is handsome, his body is well built. Toned chest, strong jaw, and he also had
a pair of gray eyes.
"Just rest here okay? Ipapadala ko nalang ang pagkain mo" sabi niya saakin at
nagpaalam na. Lumabas na siya ng kwarto at naiwan akong mag-isa. Huminga ako ng
malalim at tumingin sa kawalan. Hinwakan ko ulit ang tiyan kong wala pang umbok
"Kaya natin ito baby, kakayanin natin. Sorry ha? Dahil hindi ko maibibigay sayo ang
isang buo at masayang pamilya. Ayaw saakin ng daddy mo baby eh. Baby kahit wala si
daddy nandito nanam si mommy, hindi kita iiwan. Tandaan mo mahal na mahal na mahal
kita anak, ibibigay ko sayo ang lahat" sabi ko at pinunasan ang luhang pumatak
galing sa mata ko.
A/N:
Maikli ang chaper na ito. Babawi nalang ako sa susunod na mga chaps. :)
Pagpasensyahan kung may mga mali. Hindi edited. Enjoy reading. Love you guys. :)
Chapter 19
Recap:
"No, no. I'm okay Alpha, masyado lang akong masaya. Maraming salamat po, maraming
salamat" sabi ko sa kanya at ngumiti. He smiled at me showing his dimples. Alpha
Allan is handsome, his body is well built. Toned chest, strong jaw, and he also had
a pair of gray eyes.
"Just rest here okay? Ipapadala ko nalang ang pagkain mo" sabi niya saakin at
nagpaalam na. Lumabas na siya ng kwarto at naiwan akong mag-isa. Huminga ako ng
malalim at tumingin sa kawalan. Hinwakan ko ulit ang tiyan kong wala pang umbok
"Kaya natin ito baby, kakayanin natin. Sorry ha? Dahil hindi ko maibibigay sayo ang
isang buo at masayang pamilya. Ayaw saakin ng daddy mo baby eh. Baby kahit wala si
daddy nandito nanam si mommy, hindi kita iiwan. Tandaan mo mahal na mahal na mahal
kita anak, ibibigay ko sayo ang lahat" sabi ko at pinunasan ang luhang pumatak
galing sa mata ko.
Marcus P.O.V
(Note: Ito yung bago mangyari yung scene na nakita ni Anya)
"What do you want?" I coldly asked to the man standing in front of me.
"Nothing. I just want to make sure you'll follow the deal" Damien said while
grinning evilly. I gritted my teeth and glared at him. I want to fvking punch him-
no kill him instead but I can't. I fvcking can't do it.
"I'll follow the deal Damien. Make sure that you won't hurt her or I will kill you"
I angrily said. "Kill him Marcus. We are superiors!" my wolf said, he's eager to
kill Damien. "You know I can't do that buddy. I can't kill him" I said.
"Oh, I'm afraid Alpha!" he said in a voice full of sarcasm. I growled. "Okay! okay!
Chill man. I won't hurt her if you follow the deal. Remember Marcus, make her hate
you and I'll spare her life, your pack and Tiffany's pack" he said then vanished in
the forest.
This is the only way that can save her and the hundreds of wolves in Tiffany's pack
and in my pack. Damien said he'll hired an assassin to kill my mate because he
knows that without her I'm vulnerable, I will become an easy target. I'm fvcking
worried that time not in my life but Anya's life. I can't call a help from the pack
alliance, because we are being watched at maliit din ang bilang ng pack ko kumpara
sa kanyang rouges, army rouges that he created to destroy me and my sister's. I
don't have a choice, I know that I'm strong but I'm worried of my pack na baka
hindi nila kayanin. I don't want them to suffer. So, I made a deal with him. I'll
let him do whatever he wants with me but he'll spare my mate's life, my pack and
Tiffany's pack. He ordered me to make my beloved mate hate me, masakit man pero
kailangan ko siyang sundin, kaialangan kong saktan si Anya para maililigtas ko ang
buhay niya.
"Let's go Marcus" Tiffany said. Alam ko ang pinagdaraanan niya. She also had a
mate, a family and a pack to protect. But the difference is Arkand knows this, but
like me he doesn't have a choice. Pumasok na kami ng office na hindi nagkikibuan.
"I'm so sorry Marcus, ako ang may kasalanan ng lahat ng ito" Tiffany cried, maybe
she's a bitch sometimes but once you know her you'll like her. She's kind. Pumunta
ako sa pwesto niya at pinatahan siya. Wala ni isa saamin ang may gusto nito. Fvck
ang hirap dahil wala kang magawa.
"She's here" sabi ko sa kanya. Naupo ako sa upuan ko at inalis ko ang suot kong
damit, ganun rin ang ginawa ni Tiffany at inalis ang pang-itaas niyang suot. I
started kissing her when I heard the door creaked.
"M-marcus?" I heard her said. Inihinto ko ang paghalik kay Tiffany.
"Get dress" utos ko sa kanya, tumango siya at hinalikan ako ulit. Hindi ko alam
kung bakit niya yon ginawa, siguro para mas kapani-paniwala ang acting namin.
"B-bakit?" she said as she cries. Fvck! I want to hold her, stop her from crying ,
hug her and say 'everything's gonna be alright' but I can't. Pinigilan kong maluha
ng sumagot ako sa kanya.
"I got bored" I coldly said, she whimpers. 'No baby stop crying please, I'm sorry I
lied baby. I love you baby, you are the best thing that happen to me.' I fvcking
want to say those words to her.
"B-but you said that y-you l-love me?" mahinang tanong niya saakin. Yes baby, I
fcvking love you, so fvcking much.
"Lahat ng iyon ay pawang pagpapanggap lamang" I said as I swallowed the lump on my

throat. Please don't believe to what I say baby. I'm lying, hindi ako nagpapanggap
na mahal kita.
"Pero minahal kita! Ibinigay ko sayo ang lahat Marcus! Bakit mo nagawa saakin ito!?
Hindi pa ba ako sapat Marcus? Hindi pa ba!?" sigaw niya saakin habang pinaghahamaps
niya ako sa dibdib. Hindi ako gumalaw, hinayaan ko lang siyang saktan ako. I did
this to protect you baby, please don't hate me.
"I don't want your love or anything from you Anya" I said, my wolf whimpers.
Nasasaktan siya sa pinagsasabi ko sa mate namin pero kailangan, kailangan niyang
umalis rito. Hinawakan ko ang kamay niya ng mahigpit, this will be the last time
that I will touch your hand baby. My heart clenched. Parang mawawasak ito sa
sobrang sakit. I want everything from you baby, I love you, I love everything about
you. Your eyes, hair, the way you talk, the way you smile, the way you pout your
lips when you want something, the reaction I see from your face when you are mad at
me. This is for you baby, please understand. And with that she ran away, away from
the pack, away from me. Nang mawala siya sa paningin ko ay napaluhod ako. Umiyak
ako habang hawak ang dibdib ko, ang sakit, sobrang sakit. Gusto ko ng mamatay.
Hindi ko kakayanin na wala siya Pumasok si L.A sa opisina ko at sinampal ako ng
napakalakas.
"Anong ginawa mo sa kanya!? Bakit mo siya sinaktan!? Bakit!?" umiiyak na tanong ni
L.A "Wala kang kwenta! Hindi ka karapat-dapat sa kanya!" sigaw niya sa pagmumukha
ko. I glared at her habang patuloy sa pag-agos ang mga luha ko.
"Wala kang alam L.A! Wala kang alam!" galit na sigaw ko sa kanya. Pinipigilan siya
ni Michael at binuhat palabas ng opisina ko pero bago yun humingi muna siya na
paumanhin saakin.
"Marcus" mahinang tawag ni Tiffany na umiiyak rin.
"Iwanan mo muna ako Tiffany. Gusto kong mapag-isa" walang ganang sabi ko sa kanya.
"Salamat Marcus. Salamat sa tulong mo" sabi niya at lumabas na rin. Fcvk! Fvck this
life! I can't fvcking live without her. "Chase her Marcus! Hindi pa siya
nakakalayo!" my wolf cried in agony. Fvck Damien, Fvck the deal. I will chase her.
"At saan ka pupunta?" tanong ni Damien na bigla nalang sumulpot sa harapan ko

before I can punch him in the face, everything went black.
A/N:
Anong say niyo? Naawa na ba kayo kay Marcus? Enjoy reading guys. Please don't
forget to vote and comment. Love you all.
Chapter 20
Recap:
"Salamat Marcus. Salamat sa tulong mo" sabi niya at lumabas na rin. Fcvk! Fvck this
life! I can't fvcking live without her. "Chase her Marcus! Hindi pa siya
nakakalayo!" my wolf cried in agony. Fvck Damien, Fvck the deal. I will chase her.
"At saan ka pupunta?" tanong ni Damien na bigla nalang sumulpot sa harapan ko

before I can punch him in the face, everything went black.
Marcus P.O.V
"Bakit Marcus? Bakit mo nagawa iyon?" Anya said, disgust was written all over her
face. I whimpered. I tried to approach her but she's already gone.
Napabalikwas ako ng bangon. Habol ko ang hininga ko. Napatingin ako sa kwartong
kinalalagyan ko at bumalik lahat ang alaala ko. The deal, the act and Anya.
"Fvck! Fvck you Damien" I cursed. Bumukas ang pintuan at pumasok si L.A.
"Gising ka na pala" mahinang sabi niya. Tiningnan ko siya pero agad ko namang
iniwas ang tingin ko sa kanya. I'm ashamed of myself, dahil sa katangahan ko nawala
saakin si Anya.
"Ilang oras ba akong walang malay?" tanong ko sa kanya habang nakatingin lang sa
labas. I felt so empty. Para akong zombie, buhay nga pero parang walang buhay.
"Isang araw Alpha. Humihingi ako ng paumanhin Alpha, hindi ko alam na ginawa mo
pala ang lahat ng iyon para kay Luna" malungkot na sabi ni L.A. Tumngo lang ako sa
kanya, lumabas na siya ng kwarto at naiwan akong mag-isa. Isang araw? Isang araw na
wala akong malay? Gusto kong magwala. Putang*na ni Damien, dahil sa kanya hindi ko
nagawang mahabol si Anya.
"Walang mangyayari kong patuloy lang tayong magmumok-mok dito" my wolf said. Tama
siya, kailangan naming gumawa ng paraan. Lumabas ako ng kwarto at pumunta sa
opisina ko.
"AAAAAAAAAAAAAHHHHHHHH W-wag po! P-parang awa niyo na, pakawalan niyo po kami. M-
maawa po kayo" rinig kong sigawan sa labas. Nagmadali akong tumungo sa pintuan.
Nakita ko ang nagmamadaling si Michael.
"Alpha" sabi niya at yumuko. Binuksan ko ang pintuan, nanlumo ako sa nakikita ko.
"What the fcvk happened here?" I angrily said. I grabbed the rouge and twisted his
head. Inalalayan ko ang babae para tumayo.
"Alpha, tulungan niyo po kami" nagmamakawang sabi niya.
"Anong nangyari?" mahinahonngunit seryosong tanong ko.
"Si D-damien, inutusan niya ang mga a-alagad niyang s-sunugin ang k-kabahayan sa e-
eastwood Alpha. M-maawa kayo, papatayin nila kami" umiiyak na sabi niya. I gritted
my teeth, ikinuyom ko ang kamao ko. Tiningnan ko ang babae at ang batang dala-dala
niya.
"Pumasok kayo sa pack house" I ordered. Tiningnan ko si Michael at tumango,

inalalayan niya ang mag-ina papasok sa bahay.
"Call all the strongest warriors from our pack, we will kill all the rouges in
eastwood" I mind linked my beta. I won't let him do this.
Anya's P.O.V
(Fast forward: After 3 days)
"Miss Anya ako na po" sabi ni Lilac at kinuha saakin ang sandok.
"Lilac ano ka ba okay lang no. Sige na ako na ang maghahanda nito" sabi ko sa kanya
at ngumiti.
"Baka po kasi mapagalitan ako ni Alpha Allan eh. Bisita niya po kayo rito Miss
Anya" mahinang sabi ni Lilac, ngumiti ako sa kanya. I patted her shoulder at
pinaupo ko siya sa upuan.
"Wag kang mag-alala, ako na ang bahala kay Alpha Allan" sabi ko sa kanya. Nag-
aalangan man ay sinunod niya ako. Naupo siya habang nagluluto naman ako. Matapos
ong maluto ang ulam, tinulungan ako ni Lilac sa pag-aayos.
"Wow! Ang bango naman!" sigaw ni Brent tsaka nagmamadaling umupo, napailing naman
si Alpha Allan na nakasunod sa kanya.
"Dahan-dahan Brent baka mabulunan ka" natatawang sabi ko sa kanya.
"Woooh! Ang sarap! Galing mo talaga Anya" pagpupuri ni Brent habang kain parin ng
kain, napailing nalang ako.
"Nagpagod ka na naman ba Anya?" tanong ni Alpha Allan.
"Hindi po Alpha, tinulungan ko lang si Lilac dito sa kusina dahil wala akong
magawa" sabi ko sa kanya.
"Pwede kang tumulong sa Pack Daycare kung gusto mo" sabi niya saakin. Napangiti
ako.
"Talaga po? Gusto ko po" sabi ko at hinaplos ang tiyan ko. Nakasanayan ko ng
haplusin ito, natutuwa ako dahil anak ko.
"Sumabay ka na saamin, ikaw rin Lilac" sabi ni Alpha Allan, napatango ako. Kumuha
ako ng pinggan at nagsimula naring kumain. Sa ilang araw na pamamalagi ko rito sa
Crescere Lupus Pack a Latin word which means Crescent Wolf sinabi iyan saakin ni
Alpha Allan nung minsang magtanong ako sa kanya. Lahat ng myembro nila ay may
tattoo ng crescent sa katawan. Nakita ko iyon kay Brent at kay Lilac at sa ibang
wolf na nakakasalubong ko nung minsang lumabas ako. Napag-alaman ko rin na hindi pa
nakikita ni Alpha Allan ang kanyang mate. Sigurado akong maswerte ang mate ni Alpha
Allan, dahil alam kong mahal siya nito. Napangiti ako ng mapait, naaalala ko na
naman siya.
"Anya? Okay ka lang?" tanong ni Alpha.
"Oo naman po" sagot ko sa kanya.
"Bakit ka nakatulala?" tanong niya.
"May naalala lang po ako. Kailan po ako pwedeng pumunta sa Pack Daycare?" tanong ko
sa kanya, para iwasan ang topic.
"Kahit kailan mo gusto Anya" nakangiting sabi niya saakin. I need to distract
myself, ayaw ko na siyang isipin. Kailangan kong magpakatatag.
A/N:
Update. Medyo boring ito, alam ko. HAHAHA Pagpasensyahan niyo na muna, babawi ako
promise. Loveyou guys! Enjoy reading. Hindi edited, pagpasensyahan kong may mali.
Chapter 21
Recap:
"Anya? Okay ka lang?" tanong ni Alpha.
"Oo naman po" sagot ko sa kanya.
"Bakit ka nakatulala?" tanong niya.
"May naalala lang po ako. Kailan po ako pwedeng pumunta sa Pack Daycare?" tanong ko
sa kanya, para iwasan ang topic.
"Kahit kailan mo gusto Anya" nakangiting sabi niya saakin. I need to distract
myself, ayaw ko na siyang isipin. Kailangan kong magpakatatag.
Anya's P.O.V
"Lilac sige na samahan mo na ako" nagpapa-awa kong sabi kay Lilac. Gusto ko kasing
pumunta sa Pack Daycare pero wala akong kasama.
"Miss Anya may gagawin pa po ako" sabi niya saakn. I sighed, itong si Lilac talaga
trabaho lang ng trabaho.
"Sige na Lilac, samahan mo na ako. Ayaw ko naman na dito lang ako sa loob eh.
Kailangan rin naming lumabas ng baby ko. Please?" sabi ko sa kanya sabay pout at
puppy eyes. She sighed.
"Sige na nga po" sabi niya.
"Yey! Tara na!" sabi ko sabay hatak ko sa kanya palabas ng pack house. Dumiretso
kami sa Pack Daycare kung saan nag-aaral at inaalagaan ang mga batang nawalan ng
magulang pati na rin ang ibang bata.
"Hi Linda!" masiglang bati ko sa nakaassign na bantay sa daycare. Ngumiti siya

saakin at yumakap.
"Pumunta ka rin sa wakas!" sabi niya saakin. Ngumiti ako sa kanya sabay peace sign.
"Ngayon lang ako nakapagpaalam kay Alpha Allan eh" sabi ko sa kanya. Tumango naman
siya.
"Kids! May bago tayong makakasama ngayong araw. Sila sina Ate Anya at Ate Lilac
ninyo. Magpakabait kayo sa kanila, okay?" masayang sabi ni Linda sa mga bata.
Tuwang-tuwa naman ang mga bata at kaagad na nagtakbuhan palapit saami ni Lilac.
"H-hi" bati ng batang babae. Lumuhod ako para pumantay sa kanya at ngumiti.
"Hello. Anong pangalan mo?" tanong ko sa kanya. There's something in her eyes,
makikta mo ang lungkot at pagdadalamhati. Inayos niya ang kanyang salamin at
nagsalita.
"B-betty" nahihiyang sabi niya. Ipiniling ko ang ulo ko at hindi ko nalang pinansin
ang nakita ko. Ang cute ng batang ito, ang sarap papakin ng pisngi.
"Gusto mo bang maglaro tayo?" tanong ko sa kanya. Nagniningning ang mga mata nito
at tumango, napatawa naman ako sa sobrang kacutetan niya. Tumayo ako at kinuha ko
ang maliit niyang kamay, naupo ako sa upuan kung saan naroroon ang mga laruan.
"You want to play dolls?" tanong ko habang kinukuha ko yung mga dolls. Tumango siya
saakin at umupo sa tabi ko, ibinigay ko sa kanya ang manika at sinumulan niya na
itong laruin habang ginagaya ko naman siya. Nalaman ko kay Linda na wala na ang mga
magulang ni Betty, namatay raw ito sa Rouge Attack.
Masayang tiningnan ko si Betty, nakikita ko na kahit na malungkot siya pilit niyang

pinapatatag ang loob niya. Sana maging kasing tatag niya rin ako.
Marcus P.O.V
"Are you ready?" tanong ko sa kanila.
"Yes Alpha!" sabay-sabay nilang sabi.
"Let's move" sigaw ko sa kanila, nagpalit sila sa kanilang werewolf at tumakbo

patungong eastwood. I ripped my shirt off and transform to a werewolf. Tumakbo
narin ako patungong eastwood. I'll tear you apart Damien and when I'm done with
you, I will find my mate, my Anya.
My pack warriors are busy fighting the rouges. I lunged myself at the brown wolf
and bite his head off. The gray one attack me but I dodge it and bit him. He howled
in pain pero hindi ko siya tinigilan at inatake ko siya ulit, pinuntirya ko ang
leeg niya at walang buhay na bumagsak siya sa lupa.
'Don't mess with the Alpha" I menacingly said. Sabay na umatake ang dalawang
rouges, pero napahinto kami ng bigla naming marinig ang isang putok ng baril then
my beta holwed.
"What the fvck happened!?" I asked through the link.
"Alpha! One of the pack warriors got shot and he's dying!" my beta hysterically
said.
"What!? Why!?" I asked.
"It's a silver bullet Alpha! Damien hired a fvcking hunter! We managed to take down
five hunters pero hindi ko alam kung ilan nalang ang natitirang kasamahan nila!" my
beta angrily said. What the fvck!? Bakit may hunter dito!? Hunter and Werewolves
are mortal enemies. Ever since the Moon Goddess created us. Hunters hunt and kill
our kind because they believe that we are the beast sent by hell to kill all the
human kind, hunters are humans. It was written in our history, the great war
between hunters and werewolves. Maraming namatay saamin but eventually nanalo kami.
To prevent another war ay lumayo kami sa kanila. We've isolate ourselves in forest.
"Alpha! We need orders. Marami ng sugatan saatin dahil sa pakikialam ng hunters" my

beta said. I glared at the two rouges in front of me.
"Retreat. Treat all the wounded warriors, magpapaiwan ako rito. Go!" I ordered and
attacked the two rouges. I must kill the hunters, hindi pwedeng may mabuhay sa
kanila dahil manganagnib ang pack ko.
"What!? It's too dangerous Alpha!" my beta yelled at me. I tackled the rouge and
bite his neck hanggang mamatay siya. Ganun din ang ginawa ko sa isa.
"Don't yell at me and do what I said!" I angrily said through the link. I saw my
pack warriors slowly retreating. Hinanap ko ang amoy ng hunters at nagmamadaling
tumakbo sa kinaroroonan nila.
"Fvck. Hindi ko akalain na marami pala sila" rinig kong sabi ng lalaking hunter.
"Bakit ba naisipan ni Headmaster na sundin ang asong yon!?" galit na sabi ng

babaeng kasama ng lalaking hunter. Lumabas ako and growled at them. Shocked was
written all over their face pero napalitan din kaagad ito ng galit.
"You must be the Alpha. It's not nice to meet you" he sarcastically said. I snarled
at him. Inilabas niya ang kutsilyo niya na hinala ko ay isang ring silver. I slowly
walked towards them. Sugatan na ang lalaking hunter pati na rin ang babae. I lunged
at the boy and bit his shoulder, he cried in pain. The girl attacked me at hindi
siya nabigo dahil nasugatan niya ako sa tiyan ng pangalawang ulit at isa sa likod.
I hissed in pain, it's a fvcking silver it will leave a scar! It burns the
werewolf's body at matagal din itong gumaling. Inatake ko siya at kinagat sa tiyan.
Sumigaw siya ng sumigaw pero hindi ko siya binitawan, mas diniinan ko pa ang kagad
hanggang mawalan siya ng buhay.
"Y-you m-monster!" the boy said then attack me. Kinagat ko siya sa paa pero
sinasaksak niya ako gamit ang kanyang silver knife. Nabitawan ko siya at napatingin
sa saksak na natamo ko. Paika-ika akong naglakad patungo sa kanya at siya naman ay
atras ng atras.
"D-don't! W-wag kang lalapit saakin!" sigaw niya saakin. Tumalon ako at kinagat
siya sa leeg. "Die hunter" I said. I transformed back to my human form. Napahawak
ako sa braso ko at dahan-dahan kong kinuha ang silver knife.
"A-aaaaaahhhhhh!" sigaw ko pagkatapos hugutin ang kutsilyo. Napaluhod ako, my

vision started to get blurry. I really hate silver. Dahan-dahan akong tumayo.
"M-michael c-lean........"
*bang* *bang*
"Useless hunters" that's the last thing I heard before everything went black.
A/N:
Hello guys! Mahaba na ito, wag kayong magreklamo! HAHAHAHAHA Kawawang Marcus. </3
Hindi edited ang chapter na to mga be. So baka may makita kayong mali,
pagpasensyahan niyo na. But ngayon dahil may pumayag na maging editor ko, may mag-
eedit na nito para mas mapaganda pa. Tantararantatan! Meet my editor
@walkinggalaxy_
Chapter 22
Recap:
"D-don't! W-wag kang lalapit saakin!" sigaw niya saakin. Tumalon ako at kinagat
siya sa leeg. "Die hunter" I said. I transformed back to my human form. Napahawak
ako sa braso ko at dahan-dahan kong kinuha ang silver knife.
"A-aaaaaahhhhhh!" sigaw ko pagkatapos hugutin ang kutsilyo. Napaluhod ako, my
vision started to get blurry. I really hate silver. Dahan-dahan akong tumayo.
"M-michael c-lean........"
*bang* *bang*
"Useless hunters" that's the last thing I heard before everything went black.
Marcus P.O.V
I slowly open my eyes. Where the heck am I? Biglang kumirot ang sugat ko sa braso.
Fvcking hell! It hurts like sh*t. Fvckng silver.
"Bullsh*t! That bastard! Pangalawang beses niya na akong tinurukan ng
pampatulog"galit na sabi ko. Yes naalala ko ang nangyari bago ako mawalan ng malay
and I know that voice. It was Damien. Igagalaw ko na sana ang mga kamay ko pero
ngayon ko lang napansin na nakakadena pala ito. Ngayon ko lang din napansin na nasa
isang kulungan pala ako. Sinubukan kong kontakin through pack link ang beta ko pero
hindi ko siya macontact. What the hell is happening out there?
"Fvck! Damien you bastard! Pakawalan mo ako!"galit na sigaw ko. Fcvk ba't hindi ko
magawang sirain ang kadena? Pilit ko itong sinisira pero wala akong magawa, lalo
lang sumasakit ang palapulsuhan ko.
"Pvtangina mo Damien, pag ako talaga nakalabas dito papatayin kitang hayop ka!"
puno ng galit na sabi ko. Pilit ko paring sinusubukang alisin ang pesteng kadena
sa mga kamay ko.
"Wala kang magagawa riyan. May halong silver ang chain na yan, kaya hindi mo
masira-sira" sabi ng boses sa isang kulungan na nasa harapan ko. Kaya naman pala
hindi pa naghihilom ang sugat ko.
"Who are you?" tanong ko sa kanya.
"I am Mary Mae Salvador. I was one of them. Who are you?" she said. Sinuri ko siya,
bakas sa mukha niya ang pasa. May mga sugat din siya sa braso at sa paa na sa
tingin ko ay bago lang niya nakuha dahil sa dumudugo pa ito.
"I'm Marcus Kingsley. You said 'was'. Why? Anong ginawa mo at ikinulong ka ni
Damien dito?" tanong ko sa kanya. Tumingin siya saakin saglit at yumuko.
"I killed three of his men. I wan't to leave his pack but he won't allow me. I
can't take it anymore kapag nakikita kong may pinapatay siyang inosenteng tao hindi
ko masikmura. I don't want this kind of life. Hindi ako makawala sa kanya dahil sa
kapatid ko pero ngayong wala na siya gusto ko ng umalis rito. Gusto kong mamuhay ng
tahimik kasama ng magiging mate ko" she said then cried. Itinakip niya ang mga
kamay niya sa mukha niya at mahinang umiiyak. I felt sympathy towards her.
"Sila ba ang may gawa niyan sayo?" tanong ko sa kanya. Tumango siya at patuloy sa
pag-iyak. Kinuyom ko ang kamao ko.
"I will help you. Tutulungan kitang makatakas dito Mary" seryosong sabi ko sa
kanya. Napatingin naman siya saakin at umiling.
"Hindi na tayo makakalabas dito. Dito na tayo mamamatay" nanghihinang sabi niya
saakin.
"Trust me. I will help you to escape but promise me one thing" sabi ko sa kanya.
"What is it?" tanong niya saakin.
"Find my mate and tell her this" sabi ko sa kanya at sinimulan ang pagkukwento.
Simula sa deal namin ni Damien, sa acting na ginawa namin ni Tiffany hanggang sa
makulong ako rito. "Tell her that I love her so much at kahit mamatay man ako rito
siya parin ang mamahalin ko" tumango ito sa akin. I sighed. I heard the door
creaked. This is it.
"Get ready. I will surely help you" sabi ko sa kanya at ngumiti. Pumasok ang
dalawang lalaki sa loob na may boteng laman. Tawanan sila ng tawanan at nag
iinuman. Beer ba yung iniinom nila? Walang epekto saaming mga werewolves ang pag-
inom ng alak ng tao but there is one drink that can affect us and that is drop.
"Hindi naman magagalit si Boss kung paglalaruan natin ang bago niyang bihag diba?
Narinig ko bigatin daw yon" tanong ng lalaki sa kasamahan niya.
"Ewan, hindi naman siguro" natatawang sabi ng kasama niya. Tumayo ito at may
kinuhang ko ng ano pagkatapos niyan g kunin ang bagay na yon naglalakad siya
patungo sa kulungan ko. Nakasuot siya ng gloves at may hawak na kadena.
"Hoy, anong gagawin mo?" tanong ng kasama niya. Ngumiti lang ito at binuksan at
pinto. Napatingin ako sa pantalon niya, nakasabit rito ang susi. Panno ko ba
makukuha yun sa kan....
*PAK*
"F-fvckkiiinnggg s-shit!" daing ko ng ihampas niya ang kadena sa likod ko. Napayuko
ako. It's a silver! Pero agad akong nakabawi at tumigin sa kanya. I glared at him.
Damn him! Hindi naman siya natinag dahil itinaas niya ulit ang hawak niyang kadena.
*PAK*
"A-aaaccckk" napahawak ako sa tiyan ko at napasuka ng dugo dahil dun tumama ang
kadenang hawak niya.
"Tama na yan. Baka pagalitan tayo ni Boss" pigil ng kasamahan niya.
"Hindi yan. Ako na ang bahala kay Boss" sabi niya ng nakangisi. Itinaas niya ulit
ang kanyang kadena.
*PAK*
Hinawakan ko ang mukha ko ng may maramdaman akong umaagos ritong pulang likdo.
Blood. I looked at him but my vision is getting blurry.
"Tama na! Hindi niya na kaya! Tama na, ang sasama niyo! Maawa kayo sa kanya" sigaw
ni Mary na umiiyak.
"Tumahimik ka!" sigaw ng lalaki sa kanya, nanlilisik ang mga mata nito. I need to
think. Nahihilo na ako, kailangan kong makuha ang susi sa kanya para maibigay ko
iyon kay Mary Mae. Nilinga ko ang kulungan ni wala akong makita na pwede gawing
sandata. Napatingin ako sa paa ko, nakakadena rin ito at konektado ito sa isa ko
pang paa. Napangisi ako.
"Aba't may gana ka pang ngumiting gago ka!?" sabi niya sabay hila sa buhok ko.
T*ngna, inggit ba to sa buhok ko? Binitiwan niya ito at lumayo ng kaunti. Ngayon
na. Tumalon ako at ikinawit ko ang kadena sa leeg niya, nagwawala siya kaya
naihampas niya ang kadenang hawak niya sa kasama niya. Idiniin ko ang pagkakaipit
ko sa kanya.
"B-bitiwan m-mo a-ako a-aacckkkk" kandautal-utal na sabi niya. Hindi ko siya
pinakinggan. I twisted his head at kinuha ang susi sa kanyang pantalon. Itinapon ko
ito sa kulungan ni Mary, agad niya itong kinuha at iniunlock ang kadena. Nabuksan
niya na ang pinto ng kulungan ngunit biglang nagising ang kasama ng lalaki. Nakita
niya si Mary akmang pupuntahan niya ito pero agad ko siyang pinigilan.
"RUN MARY! UMALIS KA NA RITO!" sigaw ko. Nataranta man ay sumunod saakin si Mary.
"Bitiwan mo ako!" sigaw g lalaki at pinagsusuntok ako. Mas lalo kong hinigpitan ang
pagkakahawak sa kanya. Go Mary, find her. Find Anya. Napabitaw ako sa kanya dahil
sa isang suntok na tumama sa tiyan ko at sumuka ulit ng dugo.
"Nasaan na si Mary, Brylle!?" sigaw ng lalaking nagmamadaling pumasok sa kulungan
ko, may mga kasama pa ito na naghihintay sa labas.
"T*ngna, nakatakas siya! Kasalanan to ng gagong ito eh! He killed Lander!" sabi
niya at pinagsisipa ako.
"Tama na yan. Habulin na natin si Mary, hindi magugustuhan ni Boss pag nalaman
niyang nakatakas ang babaeng yon" sabi ng kausap ni Brylle. Lumabas sila ng
kulungan ko at nagshift bilang werewolf.
Be safe Mary. Be safe. I said then closed my eyes.
Mary Mae's P.O.V

I kept on running and running. Hindi ko pwedeng biguin si Marcus dahil sa kanya
nakalaya ako. Dahil sa kanya nakaalis ako sa impyernong iyon. Tumakbo ako ng
mabilis. Parang bibigay na ang paa ko dahil sa mga sugat na natamo ko sang pangto-
torture na ginawa nila pero hindi ako susuko. Kayanin mo Mary.
"Hayun siya!" sigaw ng tauhan ni Damien. Shit. shit. May nakita akong ilog kaya
mabilis na tumalon ako roon.
"Fcvk where is she!?" galit na sabi ng isang lalaki, kilala niya ang boses na ito.
Si Patrick, Damien's beta.
"Beta, wala po siya rito at sigurado pong hindi rin siya makakaligtas dahil
napakalakas ng agos ng tubig dito. Malamang nalunod na siya at namatay" sabi naman
ng isa pang lalaki.
"Fcvk. Bumalik na tayo. Kailangan nating parusahan ang ginawa letseng Alpha na yun"
sabi ni Patrick. Did he said Alpha? Marcus is an Alpha!? Holy cow! Agad akong
umahon sa tubig. Mabilis na nagtransform ako sa wolf ko at tumakbo na naman. Mabuti
nalang talaga at may malaking butas sa gilid ng ilog na yon kaya ako nakapagtago.
Nasaan na ba ako? Kanina pa ko takbo ng takbo. Kumukulo narin ang sikmura ko dahil
sa gutom. Kaya mo pa Mary, kaya mo to. Wag kang susuko. Narinig ko ang lagaslas ng
dahon. Napatingin ako sa isang puno, my vision is getting blurry. Hindi ko na kaya
ang pagkahilo na nararamdaman mo. I shifted back to my human form bago ako matumba
ay may umalalay saakin.
"Mine" he growled then everything went black.

Not edited.
Chapter 23
Recap:
Nasaan na ba ako? Kanina pa ko takbo ng takbo. Kumukulo narin ang sikmura ko dahil
sa gutom. Kaya mo pa Mary, kaya mo to. Wag kang susuko. Narinig ko ang lagaslas ng
dahon. Napatingin ako sa isang puno, my vision is getting blurry. Hindi ko na kaya
ang pagkahilo na nararamdaman mo. I shifted back to my human form bago ako matumba
ay may umalalay saakin.
"Mine" he growled then everything went black.
Anya's P.O.V
Lumabas ako ng kwarto ko at agad kong nakita na nagkakagulo sila sa ibaba. Hawak-
hawak ni Brett si Alpha Allan, dahil nagpupumilit itong pumasok sa pack clinic.
Bumaba akko at tumabi kay Lilac.
"Lilac, what happened?" tanong ko sa kanya. Tumingin siya saakin at malungkot na

ngumiti.
"Alpha Allan found his mate but she's in critical condition" mahinang sabi niya. Oh
god. Napatingin ako sa gawi ni Alpha Allan, pain was evident on his eyes. Pilit
niya paring sinusubukang makawala kay Brett.
"Fvck! Bitiwan mo ako Brett!" he growled pero hindi nakinig sa kanya si Brett.
"You need to calm down Alpha!" matigas na sabi ni Brett.
"Calm down!? Damn it Brett! How can I do that when my mate's life is in danger!?"
galit na sigaw niya. Natahimik kaming lahat, ni isa saamin ay walang nagbalak
magsalita. Iniwas ko ang tingin ko kay Alpha Allan. I can't stand seeing him in
that state. He looked so vulnerable, broken. Bigla kong naisip si Marcus, paano
kaya kung siya ang nasa loob niyan? Hindi ko siguro kakayanin. Kahit na hindi niya
ako gusto, mahal na mahal ko parin siya.
"Lilac aalis muna ako" sabi ko kay Lilac at naglakad palabas ng bahay.
Allan's P.O.V
Earlier
"Brett" tawag ko sa beta ko through pack link. Kumatok muna siya bago pumasok siya
sa loob ng opisina ko.
"Yes Alpha?" sabi niya.
"Kailan ba naschedule ang pagpunta natin sa Crimson Pack?" tanong ko sa kanya.
"Sa susunod na linggo po Alpha" sagot niya saakin. Inikot ko ang swivel chair.
Five years, five years but I'm still searching her. Since our 18th birthday we
tried searching our mate.
"Okay. Thank you Brett you can leave" sabi ko sa beta ko, he bowed his head at
lumabas na ng opisina. Napahilot ako sa sentido ko. My wolf is little edgy today.
"What happened to you?" tanong ko sa kanya "I can feel her. I can feel our mate,
she's here" sagot niya saakin. I groaned. "She's not here bud. Baka naman ilusyon
mo lang yan" sabi ko sa kanya. "I want to run Allan" sabi niya saakin. I sighed.
""Fine" tumayo ako sa upuan ko at lumabas ng opisina. Nakasalubong ko si Brett na
kumakain na naman.
"Going to run Alpha?" tanong niya tumango ako at pumasok sa kwarto ko. Kumuha ako
ng damit at lumabas ulit.
"Want me to escort you?" tanong niya saakin. Napatingin ako sa kanya and mouthed
'seriously', ngumiti naman ito at itinaas ang kamay. I glared at him bago lumabas
ng pack house. I transform into my wolf form. My wolf's color is brown and it's
bigger in size. Most of the Alpha's wolf is bigger than ordinary werewolf. I run at
full speed into the forest.
Naupo ako malapit sa lake. Naisipko ang mate ko. Anong kayang mukha niya? Alam ko
namang maganda siya. Anong kaya ang paborito niyang pagkain? Paboritong kulay? I
sighed. I badly want to see her, hug her, kiss her. I want to hold her in my arms.
Sana makita ko na siya.
*snap* *snap*
I heard the twigs snap. May ibang werewolf paba dito maliban saakin? Yeah right.
Rouges. Tumayo na ako at dahan-dahang naglakad. Pinakiramdaman ko ang paligid then
it hit me. The most amazing scent I've ever smelled. The mixtures of strawberry and
chocolates, dang! It's my mate scent, she's here! "Bud she's here!" masayang sabi
ko sa werewolf ko. "My intuition is right" he said, I know he's grinning from ear
to ear. "Wait, what was that?" tanong ko sa kanya. "Blood" sabay naming sabi.
Mabilis na tumakbo ako sa kinaroroonan niya. Naramdaman kong huminto siya kaya
lumabas ako sa pinagtataguan ko. Bago matumba ang mate ko ay agad ko itong
inalalayan.
"Mine" I growled but she already closed her beautiful eyes. I scanned her body and
see a numerous scars and fresh cuts. I panicked. Anger rise in my body. Who's the
fcvking bastard that did this to her!? I caress her face. Kinuyom ko ang kamao ko.
Pagbabayaran na taong yun ang mga ginawa niya sayo. Nagbihis ako at agad na tumakbo
pabalik ng pack house,, I can't carry her when I'm in my wolf form, hindi ko siya
mapapasakay sa likod ko. Nang makarating ka sa pack house agad kong sinipa ang
pintuan.
"Call the pack doctors! Faster!" utos ko sa kanila. Nagmamadali naman silang
tinawag ang doctor. Binuksan ko ang pintuan ng clinic at marahang inilapag ang mate
ko.
"Where's the pack doctor!?" sigaw ko. Pinakiramdaman ko ang pulso niya, mahina ito
at parang mawawala na.
"Hey, come on baby. Kaya mo ito. Please fight for me" mahinang sabi ko habang hawak
ko ng mahigpit ang kamay niya, naramdaman kong may tumulong kung ano galing sa mata
ko, umiiyak na pala ako. Pinunasan ko luha ko, hindi siya pwedeng mawala saakin.
Nagmamadaling pumasok sa clinic ang mga pack doctors. May kung anong inilagay sila
sa mate ko. Nakita kong hinawakan ng isang lalaking doctor ang kamay ng mate ko.
"She's mine!" I growled and grab his collar. Natatakot na tumingin naman siya
saakin.
"Alpha Allan you need to calm down. Hindi namin magagawa ang trabaho namin pag
ganyan kayo. I suggest you need to leave this room" Derick, the pack doctor said. I
glared at him, susuntukin ko na sana siya ng biglang tumunog ang monitor. Straight
line. My heart sank, our slightest bond semed to disappear hinila ako ni Brett
palabas ng clinic. Tulalang nakatingin ako sa pintuan. Scars, blood, my mate, our
bond, straight line. Pilit akong kumakawala sa kapit ni Brett.
"Fvck! Bitiwan mo ako Brett!" I growled at him.
"You need to calm down Alpha!" matigas na sabi ni Brett. I looked at him.
sigaw ko. Natahimik si Brett pati narin ang ibang werewolf na nasa pack house.
Napaluhod ako, moon goddess please save her. I will do anything just please save
her, save my mate's life.
Not edited
Author's Note
Good Evening
Iilang chapter nalang matatapos na ang His Unwated Mate. Sa pagsusulat ko, ang HUM
lang ang nagkaproblema, nakakalungkot yun. Marami kasing nagsasabi na naiba ang
flow ng story sa title ng kwento. I admit mali ako, naipakita ko kasi sa My Alpha
Mate na story ang pagiging unwanted ni Anya pero hindi dito sa HUM. Iilang chapter
lang kasi ang pagiging unwanted ni Anya (na siyang hindi nagustuhan ng iba).
Napagdesisyunan ko na pagkatapos nito, ieedit ko ang first part ng kwento para mas
angkop na siya sa title. Sorry talaga mga be. :((
Sa pagtatapos ng His Unwanted Mate, magproproceed ako sa Werewolf Series #3 na

story ni Travis (Blake's beta) and Alice (Candice's bestfriend) entitled LOVING THE
BETA short story lang ito dahil uumpisahan ko agad ang story ng mga anak nila
Blake, dahil alam ko ang ilan sa inyo ay excited na yun mabasa. Click the external
link kung gusto niyo makita ang Loving the Beta.
Hindi ako paasa PERO baka magkaroon pa ng 3rd generation ang werewolf series.
HAHAHA Kung may maiisip pa akong ideya then gagawa ko pero kung wala, sorry mga be.
XD Sana makaisip ako. Again, sorry sa pagkakamali ko dito sa story na to pero
makakaasa kayo na ieedit ko ito para mas mapaganda ko pa. Salamat parin sa mga
suporta niyo be. <3 Mahal ko kayo.
Author
Chapter 24
Recap:
"Fvck! Bitiwan mo ako Brett!" I growled at him.
"You need to calm down Alpha!" matigas na sabi ni Brett. I looked at him.
sigaw ko. Natahimik si Brett pati narin ang ibang werewolf na nasa pack house.
Napaluhod ako, moon goddess please save her. I will do anything just please save
her, save my mate's life.
Allan's P.O.V
Three days. Three. Fvcking. Days pero hindi parin nagigising ang mate ko. Hindi ako
makakain ng maayos dahil sa kalagayan niya, I badly want to hold her. Kapag nalaman
ko talaga kung sino ang gumawa nito sa kanya papatayin ko siya. I snapped out of my
thoughts nang may kumalabog.
It's her. My mate at gising na siya. Nagmamadaling lumapit ako sa kanya upang
alalayan siyang tumayo pero tinabig niya ang kamay ko.
"D-don't h-hurt me p-please" nanginginig niyang sabi. Fear was visible in her
beautiful eyes. Pumikit ako, ayaw kung makita na natatakot siya saakin. Tang*na ang
sakit na makita siyang nagkakaganito. Iniisip niyang sasaktan ko siya. My wolf
whimpered. Siya ang nakatadhana saamin, she's our other half kaya hindi namin siya
sasaktan! Inimulat ko ang mga mata ko at bahagyang ngumiti sa kanya.
"Hindi kita sasaktan. I'm here to help you" mahinahong sabi ko sa kanya. Iniabot ko
ang kamay ko sa kanya, tiningnan niya ito tapos tumingin siya saakin. Ilang ulit
niyang ginawa iyon bago niya napagdesisyunang kunin ang kamay ko. Napapiksi siya ng
mahawakan niya ang kamay ko, she felt it. She felt our bond and she knew I was her
mate. Kaagad ko siyang niyakap ng mahigpit.
"Matagal kitang hinintay na makita at makasama, hindi kita hahayaang masaktan, my

little mate" I said. Umiyak siya, she silently cried in my chest.
"T-they w-will k-kill me. H-he will k-kill me" umiiyak niyang sabi bakas sa boses
niya ang takot. Trauma, yan ang unang sumagi sa isip ko. Natrauma siya sa nangyari
sa kanya. Ikinuyom ko ang kamao ko.
"Who did this to you darling? Tell me" mahinahong sabi ko sa kanya pero sa loob-
loob ko gusto kong magwala at manakit. Gusto kong patayin ang mga gumawa nito sa
kanya.
"H-he will h-hunt me. HE W-WILL K-KILL ME! AAAAAAAAHHHHHH D-DON'T TOUCH ME, M-
MONSTER!" she shouted. Pinagpapalo niya ako pero hindi ko siya pinakawalan.
"Calm down darling" mahinang sabi ko sa kanya pero hindi parin siya tumitigil.
Umiiyak siya at pilit na kumakawala sa bisig ko.
"I need the pack doctor! NOW" sigaw ko through mind link hindi kalaunan ay dumating
ang iilang doctor, may kung ano itinurok sila sa mate ko at nawalan ito ng malay.
Kinarga ko siya at inihiga sa kama.
"I believe she's experiencing Post traumatic stress disorder, Alpha. Base sa mga
ipinapakita niya. Isa na rito ang flashbacks, she's acting or feeling like the
event is happening again at natatakot rin siya sa tao sa paligid niya, naiisip niya
na baka sasaktan siya nito" paliwanag saakin ng doctor.
"Oh god" Nanghihinang sabi ko at naupo ako sa upuan. "Please leave" sabi ko,
tumango naman sila at tahimik na lumabas ng clinic. Lumapit ako sa mate ko at
hinalikan siya sa noo.
"D-damien w-will kill me. H-help me" mahinang sabi ng mate ko. Napatingin ako sa
kanya pero hindi na siya nagsalita ulit. She's having a nightmare. So that fvcking
bastard's name is Damien? I will definitely kill him.
"I will kill him and I will protect you my little mate" bulong ko sa kanya.
Marcus P.O.V
"Ang lakas mo rin ano?" nakangiting sabi ni Damien habang hawak ang buhok ko.
Napaubo ako. They keep on torturing me hanggang sa sabihin ko sa kanila kung nasaan
ko pinadala si Mary Mae, pero hindi ko gagawin iyon.
"Hindi mo ba talaga sasabihin saamin kung saan mo pinapunta si Mary!?" naiinis na

tanong ni Damien, imbis na sumagot ay ngumiti ako sa kanya. Tang*na mo! Kahit anong
gawin mo hindi ko sasabihin sayo ang napag-usapan namin.
"Those useless hunters failed their job" he tsk-ed. "Ang dali lang nga ng
pinapagawa ko sa kanila eh. Ang patayin ka, pero hindi pa nila nagawa" sabi niya
pa.
"You h-hired those hunters. I-it's against t-the werewolve's law Damien"
nanghihinang sabi ko sa kanya.
"So what? Against the law? I am rouge Marcus at wala akong batas na sinusunod" sabi
niya saakin. Kinuha niya ang kadena at inihampas ito saakin.
"Hay Marcus kung hindi mo lang sana ako ininis ngayon edi sana hindi kita sasaktan"
sabi niya. Tinawag niya ang dalawa niyang alagad. Inutusan niya itong pahirapan
ako. May ipinasok sila na malaking drum sa kulungan ko. Pinatayo nila ako,
hinawakan ako ng isa sa mga alagad ni Marcus at inilublob ang ulo ko sa tubig.
Makailang ulit nila iyong ginawa saakin. Pagkatapos nun ay pinagsisipa na naman
nila ako.
My body felt numb. Wala akong maramdaman. Is this my karma? For hurting my mate,
for making her feel unwanted for everything I've done? Well then, I think I
deserved this.
Not edited. Click the external link to read the chapter 1 of Loving the Beta. Enjoy
reading! :))
Chapter 25
Recap:
"Hay Marcus kung hindi mo lang sana ako ininis ngayon edi sana hindi kita sasaktan"
sabi niya. Tinawag niya ang dalawa niyang alagad. Inutusan niya itong pahirapan
ako. May ipinasok sila na malaking drum sa kulungan ko. Pinatayo nila ako,
hinawakan ako ng isa sa mga alagad ni Marcus at inilublob ang ulo ko sa tubig.
Makailang ulit nila iyong ginawa saakin. Pagkatapos nun ay pinagsisipa na naman
nila ako.
My body felt numb. Wala akong maramdaman. Is this my karma? For hurting my mate,
for making her feel unwanted for everything I've done? Well then, I think I
deserved this.
Allan's P.O.V
"Did you find something?" tanong ko sa beta ko, umiling ito. Fvck! We only have one
clue and that's the name of scumbag who hurt my mate.
"You can leave" sabi ko sa kanya. Napahawak ako sa ulo ko. I badly want to ripped
his head. Damien's head. Tumayo ako at pumasok sa kwarto na nakaconnect lang sa
opisina ko. Lumapit ako sa mate ko na mahimbing na natutulog. I caressed her face.
"I don't even know your name my little mate and it hurts to see you like this" I
said. Kumuha ako ng unan sa cabinet at humiga sa couch. Dito nalang muna ako
matutulog, ayaw ko siyang mabigla at magwala pag nalaman niyang tumabi ako sa
kanya. I stared at the ceiling then slowly close my eyes.
"AAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAHHHHHHHHHHHHHHHHHHH" napabalikwas ako ng bangon ng

marinig ko siyang sumigaw. Masakit man ang likod ko dahil sa pagkakahulog ay agad
ko siyang dinaluhan.
"Lilac. Brett, to my room NOW!" utos ko sa kanila habang pilit kong pinapakalma
ang mate ko.
"D-don't kill me. P-please s-stop! I-it hurts!" umiiyak niyang sabi, niyakap ko
siya nang mahigpit.
"I'm here sweety. Wala nang mananakit sayo" bulong ko sa kanya.
"Alpha. What happened?" tanong ni Brett. Tiningnan ko ito, nasa likod neto si Lilac
na kasama naman si Anya at ibinalik ko rin agad ang tingin ko sa mate ko na patuloy
parin sa pag-iyak.
"She had a nightmare. Napaniginipan niya siguro ang pananakit na ginawa sa kanya"
sabi ko. I clenched my fist.
"Anong maitutulong namin Alpha?" tanong ni Lilac.
"I want you to bring water and food Lilac. Thank you" sabi ko sa kanya. Biglang
hinila ng mate ko ang damit ko.
"S-save him. P-please save him. H-he helped me. S-save Marcus Kingsley" sabi nya
bago mawalan ng malay.
"Anong sabi niya?" mahinang tanong ni Anya at lumapit saamin.
"She said "Save Marcus Kingsley" ulit ko sa sinabi kanina ng mate ko. Napahawak si
nya sa lamesa na agad namang dinaluhan ni Brett.
"Anya, are you okay?" nag-aalalang tanong ko sa kanya.

"Ang pangalang sinabi niya kanina, alam ko...kilala ko kung sino siya...Marcus
Kingsley is my mate" sabi niya habang umiiyak.
"Don't cry Anya" sabi ni Brett sa kanya.
"Alpha Allan please save my mate. I'm begging you. Save him" sabi niyang atsaka
lumuhod sa harapan ko. Agad ko siyang itinayo.
"Hindi mo kailangang gawin iyon Anya. I will save your mate, dahil sa kanya
nakatakas ang mate ko sa mga nanakit sa kanya. Gagawin ko ang lahat ng makakaya ko.
I have a plan and I need your help Anya. Tulungan mo ako dahil ikaw ang nakakaalam
kung nasaan si Marcus. Ililigtas natin siya at pagbabayarin ko ng malaki si Damien"
sabi ko sa kanya, tumango naman ito.
Sinenyasan ko si Brett. Inalalayan niya palabas ng kwarto si Anya. Pinahatid ko

siya kay Brett dahil kailangan niyang magpahinga dahil sa kalagayan niya. Makikita
na rin kita Damien at pag nangyari yon I will tear you apart, limb by limb. I
kissed my mate's forehead at pumasok ng opisina.
"Brett. To my office" sabi ko through mind link. Pumasok si Brett at umupo sa upuan
na nasa tapat ko.
"What is it Alpha?" tanong niya.
"I want you to gather the pack warriors. All of them. Sasama silang lahat saatin
bukas, sasalakayin natin ang kuta ni Damien" seryosong sabi ko sa kanya.
"Yes Alpha" sabi niya at nagbow pagkatapos ay umalis na ng opisina ko.
Brett's P.O.V
"Lahat ng pack warriors pumunta kayo sa training area. I have an announcement

coming from the Alpha" sabi ko trough mind link. Lumabas ako ng pack house at
pumunta kaagad sa training area. Nakita ko agad ang mga ack warriors namin.
Naglakad ako sa harapan.
"Sasalakayin natin bukas ang kuta ng ating kalaban" sabi ko sa kanila. Nakita ko
silang nagbulong-bulungan. "Ang mga naduduwag pwede kayong mag paiwan rito" sabi ko
pa sa kanila. Nagsitaasan sila ng kamay. Pinili ko ang lalaking nakablue na t-shirt
na nagngangalang Kairo.
"Pwede ba naming malaman kung ano ang nagawa ng ating makakalaban?" tanong niya.
Hindi ugali ng pack namin sumalakay ng walang dahilan. Hangga't maari, nakikipag-
usap kami para maresolba ang gulo. Pero pag kinalaban mo kami pagsisihan mo iyon.
"Sinaktan nila ang pinakamamahal nating Luna" sabi ko sa kanila. Nagkatinginan

silang lahat.
"Kung gayon, sasama kami sa labang ito. Ipaghihiganti namin ang mahal na Luna!"
sigaw ni Anderson. Nakikisigaw narin ang iba pang pack warriors.
"Para kay LUNA!" sigaw ko at itinaas ang aking kanang kamay.
"Para kay LUNA!" panggagaya nila. Mali ka ng kinalaban Damien.
A/N:
Not Edited. Sorry for the late update. This chapter is lame. Maguupdate din ako ng
Loving the Beta mamaya, tsaka papalitan ko ang prologue ng My Human Mate. HAHAHAHA
Chapter 26
Recap:
"Sinaktan nila ang pinakamamahal nating Luna" sabi ko sa kanila. Nagkatinginan

silang lahat.
"Kung gayon, sasama kami sa labang ito. Ipaghihiganti namin ang mahal na Luna!"
sigaw ni Anderson. Nakikisigaw narin ang iba pang pack warriors.
"Para kay LUNA!" sigaw ko at itinaas ang aking kanang kamay.
"Para kay LUNA!" panggagaya nila. Mali ka ng kinalaban Damien.

Anya's P.O.V
I kept pacing back and forth. Hindi ako mapalagay. I can't wait to see him-no I
need to see him. I can't bare to lose him kahit na sinaktan niya ang damdamin ko,
hindi ko kayang makita siyang nasasaktan. I still love him.
"Anong oras tayo aalis?" tanong ko kay Brett. Tiningnan niya ako and he sighed.
"Panglimang ulit mo na akong tinanong niyan Anya. We will wait for Alpha's order
okay? We will definitely save him Anya. Please calm down" sabi niya saakin. Umupo
ako at inabutan ako ng tubig ni Lilac na agad ko namang kinuha at ininom. "Okay
lang siya diba?" tanong ko sa wolf ko. "I don't know. Kilala natin si Damien. He
will kill our mate because he failed to kill Candice" my wolf worriedly said. What
if he's dead? God no! There's too many if's swirling inside my head. He's not dead
I can feel it even though our mate bond is weaker. I want to cry but I need to be
strong. Marcus needs me.
"Let's go Anya. Aalis na tayo" sabi ni Brett. This is it. Wait for me Marcus. I
will save you.
Allan's P.O.V
"Warriors hahatiin ko kayo sa tatlo. First group will be my group. Second will be
Brett's group and the last group will be Andrews group.Brett alam niyo na kung saan
kayo aatake. Andrew secure the perimeter. Ang nasa grupo ko na man, direkta tayong
aatake. Wait for my orders to attack. Got it?" tanong ko sa kanila.
"Yes Alpha" sabay-sabay na sagot nila.
"Be safe" sabi ko bago tumalikod at naglakad na. Sumunod naman sila saakin.
"Anya stay close. It's not dangerous for you to shift right?" tanong ko sa kanya.
Tumingin siya saakin at umiling.
"No. It's not. Kaya ko pang magshift. Kapag malaki na ang tiyan ko dun na hindi
pwede dahil mapanganib saaming dalawa" paliwanag niya saakin.
"Alright. We should shift" sabi ko sa kanya. I mind linked my pack warriors to

shift at yun ang ginawa nila. Soon, nakapalibot na saakin ang mga pack warriors ko
in their wolf form. I howled at sinabayan nila ako. Wait for us Damien. I will
surely kill you.
DAMIEN'S CURRENT LOCATION: EAST

(The Underground Prison in Marcus Pack)
Finally. We are here. Sinenyasan ko ang isa kong wolf na bumaba para tingnan kung
ilang rouges ang bumabantay. Mahigit sampung minuto na ang dumaan pero hindi parin
ito bumalik.
"Alpha we have a problem! Natunugan nila na aatake tayo! Merong sumabutahe sa

plano! We're being attacked!" Brett said through mind link.
"Ano!?" galit na sigaw ko. Fcvk! Sinong traydor saamin!?
"We need to fight! Attack them!" I shouted. Nagsitakbuhan kami pababa at doon ko
nakita ang warrior na inutusan ko na wala ng buhay sa harap ng maraming rouges.
Fvck this!I angrily bite the black wolf in his neck at isinunod ko ang brown wolf
na katabi nito. The black wolf snarled at me I snarled back. Napatingin ako sa
paligid. Nasaan si Anya!? Where the heck is she!? Dahil sa saglit na nawala ako sa
focus the black wolf managed to bite my shoulder. I glared at him, he smirked. I
gritted my teeth and bite his leg, he whimpered nagkaroon ako ng pagkakataon na
atakihin siya kaya kinagat ko siya sa leeg. He's dead.
"Nakita niyo ba si Anya!?" tanong ko sa pack link. Sumagot naman sila na hindi nila
ito nakita.
"Fvck! I couldn't find her because of this fvcking filthy rouges that keeps on
attacking me. Shit!" I angrily murmured. Please be safe Anya.
Anya's P.O.V
We're being attacked. May nakaalam ng plano namin at may traydor saamin. Oh god! I
need to find him now!
"Anya calm down. Wag tayong sumunod sa kanila. Pupuntahan natin ang mate natin" my
wolf said.
"How? " tanong ko pabalik.
"Maghanap ka ng lagusan. I can sense that merong lagusan papunta sa kulungan,

nandito lang ito sa paligid" sabi niya saakin. Luminga ako sa paligid at nakakita
ako ng isang lagusan na palagay ko ay kasya ang isang tao. Sinunod ko ang wolf ko
at pumasok ako sa maliit na lagusan. May nahagip ang paa ko na matigas na bagay
kaya inaakan ko iyon, tinigan ko ito isang maliit na aparador. Naalis siguro ang
takip ng lagusan kaya ko ito nakita. Bumaba ako sa maliit na aparador.
"Find the switch" my wolf ordered. Iyon ang ginawa ko, hinanap ko ang switch at
nang mahanap ko iyon agad ko iyong pinindot.
"Oh god!" nahihintakutang sabi ko. Napakaraming gamit pangtorture ang nakalagay
dito at ang iba ay may bahid pa ng dugona sa tingin ko ay bago lang. Nanghihinang
napaupo ako. Gusto kong masuka sa nakikita ko.
"Anya hide! May rouges na paparating!" my wolf said. Kaagad akong tumayo at nagtago
sa isang bukas na maliit na kwarto, halos masuka na naman ako dahil sa nakita kong
lasug-lasog na katawan ng hayop na nakaimbak dito. Tinakpan ko agad ang bibig ko at
mahinang umiyak.
"Hoy Rence! Ikaw ba nagbukas ng ilaw dito!?" tanong ng isang rouge sa lalaking
nagngangalang Rence.
"Ha!? Hindi ko alam! Siguro nakalimutan ko. Patayin mo nalang Ralph" sagot naman ni
Rence.
"Tang*na mo" sabi naman ni Ralph. Nakahinga ako ng maluwag ng marinig ko ang
pagsirado ng pinto, agad na lumabas ako sa pinagtataguan ko.
"Anong gagawin natin? Maaamoy nila tayo" tanong ko sa wolf ko.
"Maghanap ka ng pwedeng balabal sa katawan natin" sabi naman niya. Naghanap ako ng
damit sa kwarto at swerte ko dahil nakakita ako ng isang coat. Kulay itim ito at
napakahaba, amoy dugo rin ito. Ito siguro ang gamit nilang damit tuwing may
pinapahirapan sila. Kinuha ko iyon at sinuot. Tiisin mo lang Anya, tiisin mo lang.
Kailangan nating mahanap si Marcus. Lumabas ako at nagkubli sa gilid.
"Walang bantay" mahina kong bulong. Merong sampung selda ang pack ni Marcus. Sa
unang selda hanggang sa ikalima ay walang laman. Sa ikaanim na selda ay may patay
na lalaking wolf na nakakadena, napaiwas ako ng tingin. Sa ikapitong selda naman ay
isang lalaking wolf rin na nakakadena, nilapitan ko ang selda niya. Natatandaan ko
siya, isa siya sa matapat na alagad ni Marcus.
"Mico? Oh god! Ikaw nga. Anong ginawa nila sayo?" tanong ko sa kanya. Tumingin siya
saakin at ngumiti.
"Luna *cough* m-masaya akong *cough* m-makita ka" nanghihinang sabi niya.
"Mico ilalabas kita rito. Hintayin mo ako ha? Kailangan ko lang hanapin si Marcus.
Babalikan kita" naiiyak kong sabi sa kanya. Tumango ito at ngumiti. Pinunasan ko
ang luha ko at nagpatuloy sa paglalakad. Sa ikawalo at ikasiyam na selda ay walang
laman. Sa pang sampung selda ako sunod na pumunta. Ang panghuling selda. Nagimbal
ako sa nakita ko sa ikasampung selda.
"M-marcus?" mahinang tawag ko. My heart clenched at the sight of him. Duguan ang
katawan nito, marami itong sugat sa katawan, may mga pasa rin ito. Nakakadena ang
dalawang paa nito pati narin ang mga kamay niya.
"Baby w-wake up" mahinang tawag ko. Gumalaw siya at dahan-dahan niyang iniangat ang
kanyang ulo.
"A-anya?" nanghihina niyang tanong, ngumiti ako sa kanya at tumango.
"W-what are you doing h-here? S-sana h-hindi ka na bumalik p-pa. M-mapapahamak ka
l-lang" sad nito. Umiling ako.
"Humingi ako ng tulong sa pack na tinutuluyan ko. Ililigtas kita Marcus. Kailangan
mo pang magpaliwanag saakin" umiiyak kong sabi sa kanya. Kinuha ko ang mga susi na
na naka sabit sa dingding at hinubad ko ang coat na gamit ko. Binuksan ko ang selda
ni Marcus at inalis ko rin ang kadena sa kanya. Inalalayan ko siyang tumayo at
sabay kaming naglakad palabas ng selda.
"I'm s-sorry" mahinang sabi niya.
"Save it Marcus. Mamaya na tayo mag-uusap" sabi ko sa kanya. Binalikan ko sa Mico

sa selda niya pero huli na ako. Wala na si Mico. Patay na siya. Iniwas ko ang
tingin ko at umiyak. Kung sana napaaga lang ako ng dating, sana nailigtas ko pa
siya. Sana hindi pa siya patay ngayon.
"Hush b-baby. It's n-not your f-fault" sabi ni Marcus at hinalikan ang buhok ko.
Inalalayan ko ulit si Marcus at naglakad kami papunta sa pintuan.
"At saan kayo pupunta?" nakangising sabi ni Damien, napahinto kami ni Marcus.
"U-use the b-backdoor. R-run Anya. I w-will h-hold him. Go!" sabi ni Marcus at
marahang itinulak ako. Umiling ako.
"No! Sasama ka saakin! Sabay tayong lalabas! Hindi kiya iiwan dito!" umiiyak na
sigaw ko.
"Go Anya. Please" pagmamakaawa niya at idinikit niya ang noo niya sa noo ko.
Umiiyak siya, umiiyak si Marcus. Napahagulgol ako.
"Ang sweet niyo naman" Damien sarcastically said.
"Go!" sigaw ni Marcus. Tumakbo ako papunta sa pintuan.
"I won't let you escape!" galit na sigaw ni Daminen. Napalingon ako sa kinaroroonan
nila.
"MAAAAARCUS!" sigaw ko. I saw Damien stabbed him and he ripped Damien's heart.
Napatakbo ako sa kanya. Inihiga ko siya sa lap ko, he's coughing a blood"NO! NO! NO
BABY! PLEASE STAY WITH ME! MARCUS DON'T CLOSE YOUR EYES, BABY PLEASE. WE NEED YOU.
KAILANGAN KA NAMIN NG BABY NATIN" umiiyak kong sabi.
"A-a-n-ya..."
"No" pigil ko sa kanya "Wag ka nang magsalita! Humingi na ako ng tulong, nandito na
sila. Please don't close your eyes" umiiyak na sabi ko.
"I j-ust want *cough* y-you *cough* to k-know t-that *cough* I l-love *cough* you
v-very m-much" he said then he close his eyes.
"M-marcus? H-hey! I t-told you s-stay awake r-right? Don't j-joke around!" umiiyak
na sabi ko atsaka mahina kong tinatampal ang mukha niya. "Marcus! O-open your eyes!
Don't l-leave me! Maaaaarcuuuusss!"
Not Edited.
Chapter 27
"In every shadow there is light. In every tear, a smile. In death, I know there
still is life that lingers for awhile."
- Anonymous
*************
"Condolences Luna" Michael and L.A both said. I looked at them and smiled sadly.
Puno ang pack house namin. Lahat ng pack members ay pumunta, lahat sila nakikiramay
at nagdadalamhati sa agkawala niya. We are grieving for our lost at hanggang ngayon
sinisisi ko parin ang sarili ko sa mga nangyari. It's my fault that he is dead.
Pinunasan ko ang luhang pumatak sa pisngi ko.
"Condolences Anya" Alpha Allan said. Umupo siya sa tabi ko.
"Condolences Anya" sabi ni Brett at umupo sa tabi ni Alpha. Ngumiti ako sa kanya
and mouthed 'Salamat'
"Ikinulong na namin siya" biglaang sabi ni Alpha Allan na nasa tabi ko. Hindi ako
nagsalita. Pagkatapos nang labanang naganap at matapos mamatay si Damien nagsitakas
ang mga rouges ang ibang sugatan at buhay pa ay dinala sa pack ni Alpha Allan at
tinanong kung sino ang nagsabi sa plano namin then the rouge said who was it. Hindi
ako makapaniwala sa sinabi saakin ni Alpha Allan. Sumunod na araw ay nasaksihan ko
mismo galing sa kanya na siya ang trumaydor saamin. I can't believe it. Sa maamo
niyang mukha, sa kabaitang pinapakita niya saakin, sa lahat ng bagay na nagawa
niya. I can't believe she's acting. She deceived us. Lilac deceived us.
Flashback
Dalawang araw na ang lumipas ng mangyari ang labanan sa pagitan ni Alpha Allan at
sa rouges na alagad ni Damien. Pinapapunta ako ni Alpha Allan para sa interogasyon.
Sinalubong ako ni Brett na halatang pagod. Pumunta kami sa underground kung saan
naroon si Alpha kasama ang trumaydor saamin.
"Bakit nandito si Lilac?" nagtatakang tanong ko kay Brett. Nasa loob siya ng kwarto
kasama si Alpa Allan.
"Bakit hindi niya tayo napapansin?" tanong ko pa kay Brett.
"Nandito si Lilac dahil siya ang itinuturo ng rouge na sumabutahe sa plano natin.
Hindi niya tayo nakikita pero nakikita natin at naririnig natin sila." sagot niya
sa mga tanong ko.
"Is it true Lilac?" mahinahong tanong ni Alpha Allan.

"Ano po ba iyon Alpha? May kasalanan ba akong nagawa?" mahinang tanong ni Lilac kay
Alpha Allan. Brett scoffed "She's definitely acting. Fvck!" he angrily said.
Ibinalik ko ang tingin ko kay Lilac at Alpha Allan. I saw Alpha Allan clenched his
fist.
"Magsabi ka ng totoo Lilac! Ikaw ba ang sumabutahe sa plano natin!?" Alpha Allan
yelled. Napayuko si Lilac at hindi ko inasahan ang sunod niyang ginawa. Tumawa ito
nang pagkalakas-lakas. Papasok na sana sa loob si Brett pero agad ko itong
pinigilan.
"Aba! Congrats! Nalaman mong ako iyon" she said then smirked.
"What the fvck!? Bakit mo ginawa iyon Lilac!?" Alpha Allan angrily said. Biglang
dumilim ang anyo ni Lilac pero hindi maalis sa labi nito ang ngiti.
"Correction Alpha. My name is not Lilac it's Lemony. Oh! Do you want to know kung
bakit ko iyon nagawa? I did it because of my sister" she said. Hindi agad
nakapagsalita si Alpha "Do you remember her? Do you remember Cassandra!? Sinira ng
pack na to ang buhay niya!" pasigaw na sabi ni Lilac.
"Hindi sapat iyon para trumaydor ka!" sigaw ni Alpha Allan.
"Hindi sapat!? Fvck you! Siya nalang ang nag-iisa pamilya ko pero namatay siya ng
dahil sainyo! Your fvcking beta ruined her life! Brett ruined her and you let her
leave this pack kaya napatay siya ng hunters!"she angrily said. Pilit niyang
inaatake si Alpha Allan pero hindi niya magawa iyon dahil sa silver chain na nasa
kamay at paa niya. Napatingin ako kay Brett. Pagkabigla ay bakas sa mukha ni Brett
"P-pinigilan ko siyang u-umalis. But s-she told me s-she's going to be okay. S-she
wanted to start a n-new life. H-hindi ko sinira ang buhay niya" mahinang sabi ni
Brett habang saganang tumutulo sa mga mata nito ang luha.
End of Flashback
Nagawa niya iyon dahil sa pagmamahal niya sa kanyang kapatid. Humingi ng

kapatawaran si Brett sa kanya sa mga nagawa niya. Sana lang mahanap ni Lilac sa
puso niya ang pagpapatawad.
"Luna you should rest. Kami na po ang bahala rito" sabi saakin ni Michael. Tumango
ako bilang sagot. Tumayo ako at naglakad patungo sa kwarto namin ni Marcus.
Hinwakan ko ang seradura at marahang tinulak ko ang pinto. Umupo ako sa kama namin
at umiyak. It's my fault. Bumalik isa-isa ang mga pangyayari ng laban na iyon. I
let him die. Wala akong nagawa para sa kanya. Suddenly the bathroom door opened.
"Umiiyak ka na naman" sabi niya saakin and a frown etched in his gorgeous face.
Umiling ako at pinunasan ko ang luha ko.
"Napuwing lang ako" sabi ko. That's the lame excuse, I know. He sighed. Umupo siya
sa tabi ko at niyakap niya ako.
"It's not your fault baby. Mico fought hard and I salute him for that. He's very
loyal to this pack at hindi ka niya sinisi sa nangyari sa kanya. It's inevitable.
So please stop blaming yourself makakasama iyan sa inyo ni baby" sabi ni Marcus,
tumango ako. He kissed my forehead at humiga kaming dalawa. That day akala ko
mawawala na si Marcus saakin. Sobrang natakot ako, nang makarating ang tulong agad
naming dinala si Marcus sa pack clinic. The doctors said he has no pulse and that
made me cry hard. Michael and L.A came then comforted me. Nagpumilit akong pumasok
sa loob nang makapasok ako pinagpapalo ko siya sa dibdib telling him that he should
wake up. Sinabi ko sa kanya na hindi namin kakayanin ni baby na wala siya sa tabi
namin and I even threatened him that hindi ko siya patatawarin hangga't hindi siya
nagigising. Then a miracle happened, sinabi ng doctor na bumalik na ang heartbeat
ni Marcus. Kaagad nilang inoperahan si Marcus at ngayon maayos na ang lagay niya.
"I love you so much Anya. I'm sorry for all the things I've done. I am such a jerk.
Sorry for hurting you physically and emotionally. Sorry for making you feel
unwanted. I'm sorry. Gagawin ko lahat para mapatawad mo ako. I know, hindi ako
karapat-dapat sa iyo. I don't deserved you Anya. You deserve someone better than
me. Tatanggapin ko kung iiwan niyo man ako but always remember that I love you so
much" he sincerely said. Hinawakan ko ang mukha niya at inilapat ko ang labi ko sa
labi niya. I kissed him passionately. Alam ko, hindi maganda ang pagsasama namin sa
simula. I can't unloved him. He is the best thing that happened to me. He had
flaws, I know that. He is not perfect, I also know that. Pero kahit na ilang beses
niya akong saktan, mamahalin at mamahalin ko parin siya at mapapatawad ko parin
siya. I break the kiss and stared at his eyes.
"I forgive you Marcus and I love you too...so much" sabi ko sa kanya. He smiled. A
genuine one. Alam ko na marami pa kaming kakaharaping problema ni Marcus pero alam
kong kaya naming lagpasan iyon dahil kasama namin ang isa't-isa.
"Let's sleep. Ihahatid pa natin si Mico sa huling hantungan niya" sabi niya.
Niyakap niya ako ng mahigpit at ganon din ang ginawa ko sa kanya. I closed my eyes
and smiled. I will no longer be His Unwanted Mate because this Alpha already
accepted me.
Vote. Comment
A/N:
Sa mga naguguluhan kung sino ang namatay please re-read chapter 26. Thank you! :)
Epilogue
#436
"Sometimes all you need is a second chance because maybe time wasn't ready for the
first one." - TumblrPost
"Mommy! Mommy wake up! Mamita said it's your big day today! Come on mommy! Wake
up!" Venus said while jumping in our bed. I groaned. I lazily opened my eyes at
tiningnan ko ang anak ko.
"Come here Venus give Mommy a goodmorning kiss" sabi ko sa kanya, sumunod naman ito
at gumapang papalapit saakin. Agad niya akong hinalikan sa pisngi, napangiti naman
ako.
"Gising na si Mommy baby. Punta ka muna kay Mamita ha?" sabi ko sa kanya, tumango
ito at tumakbo palabas ng kwarto. Bigla akong kinabahan ng mawala si Venus. This is
it. My wedding day. Ngayong araw na ito ibibigay ko na ang 'i do' ko kay Marcus,
ngayong araw na ito magiging Mrs. Kingsley na ako. Nakakatuwa na nakakakaba.
"Anak? Maligo ka na, andito na ang mag-aayos sayo" rinig kong sabi ni Mama mula sa
labas.
"Opo Ma" sagot ko. Pumasok na ako ng banyo. Tumingin ako sa salamin at nakita ko
ang marka na ibinigay ni Marcus na nasa leeg ko. Hinawakan ko ito. That night was
wonderful. I can't find the right word to describe it. It was beyond perfect.
Naligo na ako at agad na lumabas. Kinuha ko ang robe na nakapatong sa kama at

sinuot iyon. Pinapasok ko ang make-up artist na kinuha nila para saakin. Marcus and
I agreed that pag si Venus ay limang taong gulang na saka kami magpapakasal at
ngayon ang araw na ito.
"Ang ganda niyo po mam" sabi ng nagmemake-up saakin. Napatawa nalang ako. Mahigit
isang oras rin ang lumipas bago matapos ang lahat. Ipinasuot niya na saakin ang
gown ko.
"Naku! Mas lalo kayong gumanda mam" puri niya saakin.
"Maraming salamat" nakangiti kong sabi sa kanya. Lumabas na siya ng kwarto at ako
naman ay naupo at nakatitig sa salamin na nasa harapan ko. Hinaplos ko ang tela ng
gown ko. Napakalambot at napakaganda nito.
"Anak? Ready ka na ba? Hinihintay ka na niya" tanong ni Mama saakin, biglang
bumalik ang kaba na nararamdaman ko.
"Handa na ako Ma" sabi ko at binuksan ang pinto.Tiningnan ako ni Mama mula ulo
hanngang paa.
"Ang ganda-ganda mo anak. Hindi ako makapaniwala na ikakasal na ang prinsesa ko"
sabi niya ng humihikbi. Agad kong pinunasan ang luha sa mga mata niya.
"Ma naman! Wag mo akong paiyakin! Sige ka masisira ang make up ko" natatawang sabi
ko sa kanya habang pinipilit kong wag maiyak. Lumabas si Papa sa likuran niya at
hinapit si Mama sa kanyang beywang.
"Mahal na mahal ka namin ng Mama mo Anya" sabi naman ni Papa at niyakap ako.
"Mahal na mahal ko rin po kayo" sabi ko sa kanilang dalawa.
"Tara na" sabi ni Papa. Beach wedding ang napagkasunduan namin ni Marcus. Lumabas
kami ng hotel, agad kong nakita ang dagat at namangha sa kagandahan nito.
Marcus P.O.V
She's here. Finally she's here. Hindi ako mapakali kanina dahil baka hindi siya
sumipot o di kaya baka magbago ang isip niya at ayaw niya ng magpakasal saakin.
Pero agad din yung nawala ng makita ko siya kasama ang mga magulang niya. Sumenyas
ang corrdinator at nagsimula na silang magpatugtog.
All I am, all I'll be

Everything in this world
All that I'll ever need
Is in your eyes
Shining at me
When you smile I can feel
All my passion unfolding
Your hand brushes mine
And a thousand sensations
Seduce me 'cause I
Ang napili kong best man ay si Allan. Malaki ang utang na loob ko sa kanya dahil
pinatuloy niya si Anya sa pack nila nung panahong pinagtabuyan ko siya. Imbitado
din sa kasal ko sina Jhoseph kasama ang mate nito. Nandito rin si Arkand kasama si
Tiffany at syempre ang kapatid ko at ang kanyang pamilya.
I do cherish you
For the rest of my life
You don't have to think twice
I will love you still
From the depths of my soul
It's beyond my control
I've waited so long to say this to you
If you're asking do I love you this much
I do
Papalapit na siya saakin. Habang papaliit na papaliit ang distansya sa pagitan

naming dalawa hindi ko maialis ang tingin ko sa kanya. Napakaganda niya at bagay na
bagay sa kanya ang gown. Nakangiti ito saakin kaya hindi ko maiwasan ang hindi
ngumiti.
In my world, before you

I lived outside my emotions
Didn't know where I was going
'Till that day I found you
How you opened my life
To a new paradise
In a world torn by change
Still with all my heart
'Till my dying day
Moon Goddess thank you. Salamat at ibinigay mo saakin si Anya. I mouthed 'I love
you' at yon din ang ginawa niya.
I do cherish you
For the rest of my life
You don't have to think twice
I will love you still
From the depths of my soul
It's beyond my control
I've waited so long to say this to you
If you're asking do I love you this much
I do
"Ingatan mo ang anak ko Marcus ha?" sabi saakin ni Papa.

"I will sir" sagot ko at kinuha ang kamay ni Anya sa kanya.
"Wag na wag mo siyang sasaktan at paiiyakin ha?" dagdag ni Mama.
"Hindi ko po maipapangako sa inyo na hindi siya masasaktan sa piling ko basta po
ang alam ko lang mamahalin ko siya ng buong buhay ko" sagot ko sa kanila. Napangiti
sila at umupo na sa kani-kanilang upuan.
"I love you Anya" sabi ko sa kanya

"I love you too Marcus" sabi niya. Sabay kaming humarap sa pari.
"Dear friends and family, we are gathered here today to witness and celebrate the
union of Marcus Cepheus Kingsley and Anya Lynx Collins in marriage. Through their
time together, they have come to realize that their personal dreams, hopes, and
goals are more attainable and more meaningful through the combined effort and
mutual support provided in love, commitment, and family; and so they have decided
to live together as husband and wife." the priest said.
"Who presents this man and woman to be married to each other?" priest
"I do" sagot ng parents ni Anya at ng kapatid ko.
"Do you Marcus Cepheus Kingsley, take Anya Lynx Collins to be your lawfully wedded
wife, promising to love and cherish, through joy and sorrow, sickness and health,
and whatever challenges you may face, for as long as you both shall live?" the
priest asked. Tiningnan ko muna si Anya at bahagyang pinisil ang kamay niya bago
sumagot.
"I do father" sagot ko. Tumingin naman ang pari kay Anya
"Do you Anya Lynx Collins, take Marcus Cepheus Kingsley to be your lawfully wedded
husband, promising to love and cherish, through joy and sorrow, sickness and
health, and whatever challenges you may face, for as long as you both shall live?"
the priest asked. Ngumiti saakin si Anya, may tumulong luha sa mga mata niya na
agad kong pinunasan. Maging ako ay gusto ng umiyak dahil sa sayang nadarama ko.
"I do father" garalgal niyang sagot. This is it. Our wedding vows.
"Anya Lynx Collins when I first met you that was the best day that happened in my
life but then may problema. My past was hunting me kaya nasaktan kita. I've acted
like a jerk and the worst is I made you feel unwanted. Natakot ako na baka mawala
ka katulad ng magulang ko, they died when I was a kid at ang nag-iisang kapatid ko
ay kinuha saakin. I made a wall. A wall kung saan wala akong pinapapasok but then
you came at ang ginawa kong pader ay unti-unti mong winawasak. I'm sorry Anya. I
love you at gagawin ko lahat maging masaya kalang sa piling ko. You are my life
now, kayong dalawa ni Venus. And in the name of God to be my I vow to take you as
my lawful wedded wife to have and to hold, from this day forward, in whatever
circumstance or experience life may hold for us. This is my solemn vow" pagtatapos
ko sa vow ko. Pinunasan ko agad ang luhang tumulo sa mata ko at pati na rin kay
Anya.
"Marcus Cepheus Kingsley when we met instantly I fall inlove with you. Hindi ako
nagsawang mahalin ka kahit parati mo akong sinasaktan dahil alam ko magbabago ka at
mahahanap mo ako sa puso mo. Tiniis ko lahat at hindi ako nabigo dahil ngayon
nandito ka sa harap ko. Mahal na mahal kita Marcus, kayong dalawa ni Venus. Matagal
na kitang pinatawad sa mga ginawa mo. Hinding-hindi kita iiwan. And in the name of
God to be my I vow to take you as my lawful wedded wife to have and to hold, from
this day forward, in whatever circumstance or experience life may hold for us. This
is my solemn vow" umiiyak na sabi niya. Tinignan ko ang magulang niya, umiiyak ang
mga ito. Pati ang kapatid ko ay masayang nakatingin saamin na may luha sa kanyang
mga mata.
"And now, by the power vested in me by God, I hereby pronounce you husband and
wife. You may now kiss your bride." agad kong itinaas ang belo ni Anya at inilapit
ko ang mukha ko sa mukha niya.
"I love you Anya"
"I love you too Marcus" then I kissed her, passionately. Nagpalakpakan naman silang
lahat. I pulled away from the kiss.
"Family and Friends, I present to you. For the first time Mr. and Mrs. Kingsley"
priest. Pinasalamatan namin ang pari at pumunta sa mga magulang ni Anya.
"Mommy!" Venus said. Kinuha siya ni Anya kay Mama at binuhat ito. Tiningnan ko ang
mag-ina ko. Wala na akong hihilingin pang iba dahil nasa akin na ang lahat.
"I love Anya. I love you Venus" sabi ko sa kanilang dalawa.
"We love you too Daddy!" masiglang sabi ni Venus.
THE END..
Last Author's Note
Eto na! Tapos na ang His Unwanted Mate. Lahat ng sumuporta sa HUM maraming salamat
sa inyo! Yung mga avid readers ko na palaging may comment sa bawat chapter ng HUM.
Sa mga silent readers ko. Sa mga palaging bumuboto bawat chapter. Maraming salamat
sobra sagad hanggang bone.
Tapos na ang HUM. Sadnu? Dibale na may susunod pa naman eh. Ang LOVING THE BETA na
sinisimulan ko na ngayon ang pag-update. Meron ding MY HUMAN MATE at THE VAMPIRE'S
MATE. Sana katulad ng HUM suortahan niyo rin sila. I love you guys! The best kayong
lahat.
Eedit ko pa ang HUM. Siguro madadagdagan ng chapters, dahil nga po sa mali ko.
Ipapakita ko sa unang chapters ang pagiging unwanted ni Anya so siguro madadagdagan
iyon. Ipapalam ko sa inyo kapag nagdagdag ako.
SPECIAL CHAPTER? Yes! Meron ang HUM. Mag-iisip muna ako. Siguro next week ko
ipopost.
MARAMING SALAMAT ULIT!
Elaine
Special Chapter
"Venus! Nasaan kana? Aalis na tayo!" sigaw ko habang karga ko si Elijah. Ang bunso
namin ni Marcus.
"Mommy! I can't find my shoes! Tinago na naman siguro ni Lucas" nakapout na sabi ng
panganay ko. Ibinaba ko si Elijah at binigyan ng laruan.
"Bantayan mo muna si Elijah at hahanapin ko si Lucas at ang tatay mo" sabi ko sa
kanya. Tumango ito at tumabi kay Elijah.
"Lucas! Where are you?" sigaw ko. I heard him giggled. Nagkunyari akong hindi siya
narining pero lumapit ako ng bahagya sa kinaroroonan niya.
"Hmmm. Nasaan na kaya ang baby Lucas ko?" tanong ko. Again, I heard him giggled.
Lumabas siya sa pinagtataguan niya at dinamba ako, niyakap ko naman agad siya.
"Mommy! I am not a baby! Big boy na ako" sabi niya ng nagdadabog. Ang cute lang ng
anak ko, sarap kurutin sa pisngi.
"Okay, sige na big boy kana. Saan mo tinago ang sapatos ng Ate mo?" tanong ko sa
kanya.
"Mommy look! Elijah's toy car, maglaro tayo" pag-iwas niya sa tanong ko I tsk-ed.
"Lucas" warning ko sa kanya. He smiled sheepishly before storming out dala ang toy
car ni Elijah.
"Lucassss!" sigaw ko. Suddenly, I felt Marcus hugged me.
"What's the problem baby?" tanong ni Marcus. Hinarap ko siya at ngumuso.
"Yang anak mo, napakakulit! Hays. Tinago na naman niya ang sapatos ng Ate niya"
sabi ko.
"Ako na ang kakausap kay Lucas okay?" sabi naman niya sabay halik sa lips ko. I
responded, he pulled me closer and deepened the kiss, mahina ko siyang tinulak.
"Sige na kausapin mo na si Lucas at ng makaalis na tayo. Sigurado akong kanina pa
sila naghihintay roon" sabi ko sa kanya at ngumiti.
"Bitin" he murmured before walking away. Napatawa nalang ako. Binalikan ko sa sala
ang dalawang anak ko.
"Oh my god!" I said, horrified. "What did you do to your brother?" tanong ko. Venus
smiled at me.
"I didn't do anything! I think he's asking some food kaya binigyan ko siya!" sabi
niya. Tiningnan ko si Elijah na busy kakakain ng cake niya na ibinigay ng Ate niya.
Elijah giggled. Tuwang-tuwa siya habang nilalantakan ang cake. Kinuha ko ang cake
sa kanya at nagsimula ng magtubig ang mga mata niya.
"No Elijah. Stop eating. Ang dumi-dumi mo na oh! May pupuntahan pa tayo nila Daddy
okay? Mamaya na tayo kakain pag nandon na tayo" sabi ko, mukhang nakakaintindi
naman siya at inistretch ang kamay akmang magpapabuhat. Binuhat ko siya at umakyat
kami sa taas. Kumuha ako ng damit niya at pinaliguan siya ulit. Matapos paliguan si
Elijah, bumaba na kami.
"Lucas ibigay mo na kay Ate Venus ang sapatos niya" rinig kong sabi ni Marcus kay
Lucas. Lucas pouted at patakbong pumunta sa kusina. Pagkalabas niya dala na niya
ang sapatos ng Ate niya.
"Now ibigay mo na iyan kay Ate then say sorry" utos ni Marcus. Lucas nodded.
Pumunta siya sa pwesto ng Ate niya at binigay ang sapatos.
"I'm sorry Ate" he said. Venus patted his head.
"Its okay" sabi ni Venus.
"Hurry up guys. alis na tayo" sabi ko sa kanila. Nagsuot na ng sapatos si Venus at
binihisan naman ni Marcus si Lucas.
"Done Mommy!" sabay-sabay nilang sabi. I laughed. Magkahawak kamay kaming lima na
lumabas ng bahay.
Sa Park
"Anya! Salamat naman at dumating na kayo" Candice said.

"Ang kukulit kasi ng mga bata kaya kami natagalan" sabi ko sa kanya.
"Naku ganyan din ang kambal namin ni Marcus. Sobrang kulit, idagdag mo pa ang bunso
naming sina Chase at Colton" sabi ni Candice. Linggo ngayon at nag-aya si Candice
na magpicnic para naman daw makapaglaro ang magpipinsan. Pinakuha ko kay Marcus ang
basket at blanket na dala namin. Ibinaba ko si Elijah sa blanket na tuwang-tuwa
dahil nilalaro siya ng Ate Cassy at Ate Venus niya.
"Lucas! Let's play!" aya ni Chase at Colton kay Lucas, nagmamadaling tumakbo naman
si Lucas sa mga pinsan niya.
"Nasaan na pala si Blaze?" tanong ko kay Candice.
"Kasama ni Blake dun sa soccer field, naglalaro" sabi niya.
"Mag thi-thirteen na si Blaze at Cassy no?" tanong ko. Ngumiti siya at tumango.
Tinulungan ko siya maghanda ng pagkain at mag-ayos ng blanket.
"Venus tawagin mo na ang mga pinsan mo at si Lucas" utos ko sa kanya. Tumayo siya
at tumakbo papunta kina Chase.
"Cassy okay lang ba muna na ikaw ang magbantay kay Elijah?" tanong ko sa kanya.
"Okay lang naman po. Ang cute cute naman po ni Elijah at hindi makulit" sabi niya.
"Sige, tutulungan ko muna ang Mommy mo" sabi ko. Naihanda na namin lahat sa blanket
ang mga pagkain.
"Boys kakain na" sigaw ko. Nagsitakbuhan naman sila pabalik sa pwesto namin. Ganun
din sina Blake, Marcus at Blaze na sinundo ni Chase.
"Where's Venus?" tanong ni Marcus.
"Lucas nasaan ang Ate mo?" tanong ko kay Lucas. He just shrugged his shoulder.
Akamang tatayo na ako para hanapin siya pero agad ko siyang nakita na papalapit sa
pwesto namin na nakasimangot.
"Where have you been?" tanong ko sa kanya.
"Diyan lang Mommy" sagot niya.
"Kainan na!" sigaw ni Blake, kaagad naman siyang binatukan ni Candice. Natawa
nalang kami ni Marcus at nagsimula ng kumain.
Venus P.O.V
Arrggh! That stupid arrogant kid. I super hate him!
Flashback
I was walking to fetch Lucas and my cousin when someone bumped me.
"Ouch" sabi ko. Tumayo ako at pinagpag ang damit ko and ready to glared at the kid
who bumped me but my plan backfired. Oh my! He's is cute-no scratch that he is
handsome.
"Hey kiddo! Masyado ba akong gwapo para matulala ka saakin?"he said then smirked.
A-ano? Arrogant kid!
"W-what did you say?" di makapaniwalang tanong ko.
"I said. Ganun ba ako kagwapo para matulala ka? Kanina pa kita kinakausap pero
hindi ka nagsasalita" sabi niya. I glared at him.
"You. Are. Not. Handsome. Arrogant. Kid" I spat. Imbes na maoffend siya tumawa lang
siya ng pagkalakas-lakas.
"Bakit ka tumatawa!?" sigaw ko.
"Wala naman. Ang cute mo kasi" sabi niya. I blushed.
"Naniwala ka naman?" he mockingly said.
"ARRGGHHHH! I HATE YOU!" sigaw ko at nag walk out. I still heard him laughing his
ass out.
"By the way cutiepie! My name is Elliot!" sigaw niya habang tumatawa.
"I DON'T CARE!" sigaw ko pabalik at bumalik na sa pwesto nila Mommy.
Lucas P.O.V
What? Who are you people? Don't talk to me hindi tayo close.
Tinatanong niyo ang pangalan ko? Fine! My name is Lucas Eliseo Kingsley there! Alam
niyo na ang pangalan ko kaya tantanan niyo ako. Bye.
Elijah's P.O.V
*baby talk* hihihi
Anya's P.O.V
"Salamat sa pag-invite saamin Candice. Pano ba yan uuwi na kami" pasasalamat ko kay
Candice.
"Ano ka ba! Wala iyon. Pamilya tayo eh. Mag-ingat kayo ha? Uuwi narin kami" sabi
niya at niyakap ako.
"Mag-iingat rin kayo" sabi ko sa kanya.
"Man alis na kami" sabi ni Marcus kay Blake. Tumango ito at ngumiti. Kinuha saakin
ni Marcus si Elijah habang hinawakan ko naman sa kamay si Venus at Lucas.
"Mukhang napagod talaga ang mga baby natin" sabi ko kay Marcus habang tinitingnan
ang mga anak namin na mahimbing ang tulog sa backseat. Ipinark na ni Marcus ang
sasakyan at binuhat si Lucas at Elijah habang ako naman ay binuhat si Venus.
Pumasok kami ng pack house at nakasalubong ko si L.A
"Nasaan si Ares?" mahinang tanong ko sa kanya.
"Kasama si Michael naglalaro sa labas. Mauna na ako Luna, pupuntahan ko pa silang
dalawa" sabi niya, tumango ako. Inihiga ko si Venus at tiningnan ang dalawang anak
ko na mahimbing na natutulog. Napadesisyunan namin na na sa iisang kwarto lang
silang lahat. Ililipat nalang namin si Venus sa susunod.
"Thank you baby" Marcus whispered
"Hmm Bakit?" sabi ko, humarap ako sa kanya at niyakap siya.
"Thank you for giving me a second chance to prove myself to you. Thank you for
giving me a wonderful babies. Thank you for loving me. I love you so much Anya" he
sincerely said. Pinahid ko ang luhang pumatak sa mga mata ko. Naiiyak ako sa
sobrang saya.
"I love you too Marcus" sabi ko. Marcus was about to kiss me but Venus spoke,
interrupting us.
"Mommy? Daddy?" Venus said.
"What is it baby?" tanong ko at umalis sa pagkakayap ni Marcus, Marcus pouted.
"Anong ginagawa niyo Mommy?" tanong niya saakin.
"Wala baby. Go back to sleep na" sabi ko at hinalikan siya sa noo.
"I love you Mommy" my baby girl said.
"I love you too Venus" I replied as I tuck her in.
"Where's my 'I love you' baby?" Marcus asked her. Venus giggled.
"I love you Daddy!" Venus said and kissed Marcus cheeks.
"I love you too baby. Mahal ko kayo ni Mommy at ni Lucas at ni baby Elijah" Marcus
said. Thank you Moon Goddes. Thank you for giving such a wonderful family.
Not Edited.

His Unwanted Mate

Uploaded by

Copyright:

Available Formats

You might also like

His Unwanted Mate

Uploaded by

Document Information

Copyright

Available Formats

Share this document

Share or Embed Document

Sharing Options

Did you find this document useful?

Is this content inappropriate?

Copyright:

Available Formats

His Unwanted Mate

Uploaded by

Copyright:

Available Formats

--

This is work of fiction. Names, characters, businesses, events, place and

Thank you Ate @SMTemptress sa cover <3 <3

*crash* *blag* *crash* ingay na nagmumula sa opisina ni Marcus. Bigla akong

I will have my revenge Marcus kaya maghanda ka na.

"You love her?" tanong ko sa kanya as I looked at the sky.

"Why did you do that?" tanong niya. Napayuko ako.

"I don't know" tanging sagot ko sa kanya.

"Where is Nana?" tanong ko kay Rafe.

"Nana!" sigaw ko.

"Nana where are you!?" tawag ko pang muli.

"Nana kailangan mong magamot!" matigas na sabi ko. Umiling siya.

"N-n-nararamdaman ko anak, o-o-oras ko na. K-kukunin na ako ng M-moon Goddess at m-

"D-don't blame yourself. W-wala kang k-kasalanan sa n-nangyari s-saamin anak. T-

Vote. Comment. FollowMe

Vote. Comment. FollowMe

Sinong gusto magpadedicate? COMMENT Dali! Hahaha at sa mga napangakuan ko ng

Yon lang. Bye

"Ba't nandito ka sa tabi ng mate ko kung pinababatayan sa iyo ay si Lea?" naiinis

"Akala ko s-sasaktan mo ako" mahinang bulong ko. Napapikit siya at mahinang

"Kiss me back mate" he huskily said and kissed me again.

"Want me to ripped your head?" I said.

"And I think he's building an army of werewolves" he added.

"What!? Army werewolves!?" gulat kong tanong sa kanya.

"You heard it right, nireport sa akin ng dalawang tauang inutusan ko na

"We will fight" sabi ko kay Jhoseph.

"Start the training tomorrow Jhoseph" sabi ko sa kanya.

"Come in" I said. Pagbukas ng pinto, pumasok ang mate ko.

"Coffee?" she asked. I smiled at her.

Vote. Comment. Follow Me

Every Sabado at Linggo nalang ako maguupadate ng HUM.

Keep on reading guys! Don't forget to vote and comment. :)

"Marcus! Wait!" sigaw ni Tiffany. Huminto kaming dalawa ni Marcus.

"Hmmm M-marcus" I moaned.

"I'm good" I replied. I heard him chuckled.

I watched my mate sleeping peacefully in my arms. Hinawi ko ang buhok niyang

"Nawawala po si Tiffany!" sabi niya. Napabangon ako.

What!?" mahinang sigaw ko "What happened!?" tanong ko sa kanya.

"Baka naman namasyal lang?" tanong ko sa kanya.

"Bakit hindi nmo sinabi agad!?" galit na tanong ko sa kanya.

Vote. Comment. FollowMe

Marcus and Anya sa media ---------------->

Rank #5 tayo guys! Maraming salamat talaga! :)

Don't forget to vote and comment okay? Salamat sa paghihintay. :)

"Look at me mate" he commanded. I felt a jolt of electricity when he touched my

"Arkand" I whispered. Oh no! I'm doomed.

"Thank you L.A" sabi ko sa kanya at niyakap siya.

Naglalakad ako sa likod ng bahay ng makita ko si Arkand na may kinakausap.

Napatingin siya sa kinaroroonan ko, agad akong tumalikod at umaktong babalik sa

"Anong kailangan mo Arkand?" tanong ko habang nakatalikod parin. Palagay ko

"Tungkol saan?" tanong ko.

"Hindi mo naiintindihan Marcus. Maraming mapapahamak pag patuloy pa kayong

Vote. Comment. FollowMe

"Luna?" sabi ni Michael na nakapagpabalik saakin sa katinuan, nakatulala pala ako

"Marcus? Where the heck are you?" sigaw ko but no response.

"Anong gagawin natin?" takang tanong ko sa kanya.

"We're going to dance baby" simpleng sabi niya at nagpatugtog ng kanta.

Take my hand, I'll teach you to dance.

The room's hush hush and now's our moment.

crash blag crash ingay na nagmumula sa opisina ni Marcus. Bigla akong