Το β΄ συνθετικό μπορεί να είναι ουσιαστικό, επίθετο, ρήμα, μετοχή, επίρρημα.

Όταν το β΄ συνθετικό είναι ουσιαστικό, το σύνθετο μπορεί να είναι ουσιαστικό (χιλιόμετρα),

επίθετο (τετράτροχο), επίρρημα (απευθείας).

Όταν το β΄ συνθετικό είναι επίθετο, τότε και το σύνθετο είναι επίθετο.

Όταν το β΄ συνθετικό είναι ρήμα, το σύνθετο μπορεί να είναι ρήμα, ουσιαστικό

(κοσμηματογράφος), επίρρημα (μονορούφι).

Όταν το β΄ συνθετικό είναι μετοχή, το σύνθετο είναι και αυτό μετοχή (πολυσυζητημένο).

Όταν το β΄ συνθετικό είναι επίρρημα, το σύνθετο είναι κι αυτό επίρρημα (προχτές).

Β' Συνθετικό - Οδύνη, ομαλός, όνομα (όνυμα), όλεθρος, όροφος, ορυχείο

Σε λέξεις από -ο όπως οδύνη, όλεθρος, ομαλός, όνομα (όνυμα), όροφος, ορυχείο το αρχικό
-ο γίνεται -ω όταν οι λέξεις γίνονται β'συνθετικά ή παράγουν λέξεις με αχώριστα μόρια

Παραδείγματα:

1. οδύνη: ο ψυχικός ή σωματικός πόνος

επί + οδύνη = επώδυνος, π.χ. Ο αποχωρισμός ενός καλού φίλου είναι επώδυνος.

α(στερητικό) + οδύνη =ανώδυνος, π.χ. Γέννησε με ανώδυνο τοκετό.

2. όλεθρος: η ολοκληρωτική καταστροφή οὐκ εἰς ὄλεθρον = δεν πας να χαθείς;

παν + όλεθρος =πανωλεθρία, π.χ. Οι Πέρσες έπαθαν πανωλεθρία στη ναυμαχία της
Σαλαμίνας.

3. ομαλός: αυτός που δεν έχει εσοχές ή προεξοχές, ίσιος, ευθύς, επίπεδος

α(στερητικό) + ομαλός =ανώμαλος π.χ. Ο δρόμος μέχρι το χωριό ήταν ανώμαλος, γεμάτος
ανηφόρες και κατηφόρες.

4. όνομα:

επί + όνομα(όνυμα) =επώνυμος, π.χ. Όλοι οι επώνυμοι Αθηναίοι βρέθηκαν στην πρεμιέρα
του έργου.
α(στερητικό) + όνομα(όνυμα) =ανώνυμος π.χ. Τη δωρεά έκανε κάποιος που θέλησε να
μείνει ανώνυμος.

ομού + όνομα =ομώνυμος, π.χ. Στο νησί βρίσκεται ο ομώνυμος οικισμός. - Ομώνυμα
κλάσματα, όσα έχουν ίδιο παρονομαστή.

συν + όνομα= συνώνυμος, π.χ. Η λέξη "επίπεδος" είναι συνώνυμη με τη λέξη "ομαλός"

αντί + όνομα=αντωνυμία, π.χ. Η προσωπική αντωνυμία χρησιμοποιείται σε πολλές

περιπτώσεις.

πολύ + όνομα =πολυώνυμος, π.χ. Τα πολυώνυμα στα μαθηματικά είναι αλγεβρικές

παραστάσεις.

ίδιος + όνομα = ιδιώνυμος π.χ. Ο Βενιζέλος καθιέρωσε το ιδιώνυμο αδίκημα.

ευ + όνομα =ευώνυμος π.χ. Αυτός που έχει καλή φήμη, όνομα, έντιμος.

Οι αρχαίοι Έλληνες ονόμαζαν εὐώνυμον κέρας την αριστερή πτέρυγα του στρατεύματος.

5. όροφος: οριζόντιο επίπεδο κτίσματος

δύο (δι-) + όροφος=διώροφος, π.χ. Το σπίτι του παππού στη Σμύρνη ήταν διώροφο.

τρία (τρι-) + όροφος = τριώροφος

πολύ+όροφος =πολυώροφος π.χ. Οι ουρανοξύστες είναι πολυώροφοι.

6. ορυχείο: τόπος στον οποίο συστηματικά εξάγονται ορυκτά

μέταλλο + ορυχείο =μεταλλωρυχείο π.χ. Εργάζεται σε μεταλλωρυχείο στη Χαλκιδική.

τύμβος + ορύττω =τυμβωρύχος (tomb raider) αυτός που λεηλατεί, κλέβει τύμβους,
αρχαίους τάφους

δια + ορύττω = διώρυγα, η τεχνητή κατασκευή που ενώνει δυο θάλασσες ή λίμνες, π.χ. η
διώρυγα της Κορίνθου.