 Hemiplejin tarafın kullanımının en erken

dönemden itibaren başlatılması

▪ Fonksiyonel kullanım
▪ Normal aktif reaksiyonların elde edilmesini
sağlamak
▪ Koordinasyon ve tonusu geliştirmektir.
▪ Hastanın yeteneği
▪ Tedavi planının belirlenmesi
▪ Hasta ve terapist arasında feedback
▪ İnhibisyon
▪ Aşırı eforun önlenmesi
 Spastisite: Seçici veya izole hareket spastisiteyi
azaltır
 Değiştirme yöntemi: Seçici harekette
çeşitlendirme- inhibitör kontrol
 Aktif hareket: İnhibisyon sağlar.
 Total paternlerin istenmeyen kısımlarının
inhibisyonu
 Seçici kullanım: Kola ve bacağa ağırlık
aktarmak diz ve dirsekte seçici hareketi elde
etmek için gerekli stabilizasyonu sağlar.
 Yerçekimine karşı ekstremitenin tutulması
proksimal stabilizasyonla sağlanır, distal hareket
açığa çıkar.
▪ Refleks inhibitör hareket paternleri
▪ Elleri birleştirme
▪ Gövdenin ekstremitelere karşı hareketi veya tersi
▪ Aktif paternlerin kullanımı
▪ Vücudun tamamını fonksiyona dahil etme
▪ Hareket kontrolü
▪ Anahtar noktaların kullanımı
▪ Rotasyon (total paternlerin parçalanması)
 Kol ve gövdedeki total fleksör paterni
önleyen patern;
▪ Omurga ekstansiyonu
▪ Omuz ve kolun dirsek düzken eksternal
rotasyonudur
▪ Supinasyonda el bileği ekstansiyonu
▪ Başparmak abduksiyonudur
▪ Paterni tam tersine çevirmek inhibisyon sağlamaz
 Fleksör ve ekstansör spastisitenin azaldığı
temel paternler
▪ Rotasyonlar
▪ Seçici hareketin elde edildiği tüm hareketler
▪ Postüral hazırlık sağlarlar
▪ Çeşitlendirilebilirler
 Placing- yerleştirme manevrası
 Özgürlük derecesinin sınırlandırılması
 Destek yüzeyi (zemin -ayak)
 Aktif Uzatma
 Kalite(Patolojik cevapların ortaya çıkmayacağı postürler seçilmeli)
 Vücut bütünlüğü
 Anahtar noktalar(total paternler arasındaki ilişkiyi bozma)
 Zayıf kası kuvvetlendirmek için kısalmış pozisyonun kullanılması
 Anahtar noktalar
 Rotasyon
 Ağırlık aktarma
 Patolojik paternlerden mutlaka uzak duruyoruz
 Çevreden yararlanma
 Fasiltasyon-inhibisyon