Компоненти на дневниот план

Дневниот план може да се спроведе на

различни начини. Нема рецепт за ова, но исто
така нема дефиниција.

Сè додека наставата е право на наставникот,

дефинирано со закон, и да го организира, подготвува
дневниот план, затоа, ова води кон заклучок дека
дневниот план е исто така слобода на наставникот.
Дневен план

Ова право на наставникот му создава можности да

избере оние модели што одговараат на неговите
услови, тој дури може да создаде и други нови
модели, но секогаш имајќи ја предвид реализацијата
на целите на учењето, за да има ефективно учење на
учениците.
Откако ќе се постават целите, наставникот ги
утврдува наставните методи кои ќе бидат
ефективни под водство на учениците кон
постигнување на секоја цел на учење.
Дневен план

Значи, во процесот на учење тоа се случува

настава и учење. Затоа, учењето се однесува

на внатрешни настани што се случуваат во
главата на ученикот.

За овие два процеса да бидат природно поврзани

едни со други, важно е настаните за учење да ги
земат предвид настаните за учење, активното
вклучување на студентите во процесот на учење
Седумте компоненти на дневниот план

1 Привлекување внимание: Секој час треба да

започне со привлекување и будење на
интересот, ityубопитноста и вниманието на
учениците.

Една од најмоќните алатки за привлекување

вниманието на учениците предизвикува
убопитност.
Ова често може да се постигне со поставување
прашања од претходно научените лекции: зошто се
користат методи на настава; зошто треба да се
постават целите на учењето; зошто зборот моќ се
користи за единицата на моќта (физика).

Значи, овие прашања, можеме да ги наречеме и „прозорци“ што

го стимулираат размислувањето.
Дијаграмите, цртежите, илустрациите и другите материјали
се исто така вредна техника за привлекување на
вниманието на учениците.

Употребата на овие алатки, што ги охрабрува учениците да

ја развиваат својата имагинација, е многу поуспешна од
онаа заснована на вербална презентација на лекцијата,
која се привлекува само на меморијата на учениците.
Вовед во лекцијата е важен за привлекување на
вниманието на учениците.

Да им дадете нешто на студентите да не

забораваат е еден од успесите во наставата.

Ако наставникот не успее да ги фати интересите и

имагинацијата на учениците, привлекувајќи им
внимание, тој го изгуби остатокот од лекцијата.
Целите на прашањето (темата) што се решаваат се да
обезбедат:

Ориентација на учење и

мотивација на учениците

Значи, темата што е презентирана треба да го задржи

вниманието на студентите, а потоа и она што од ученикот
се очекува да го направи на крајот од активностите за
учење.
 2. Комуникација на целите на учењето

Најдобар начин учениците да се фокусираат

прифатливо на учењето е да бидат информирани за
резултатите во однесувањето (учењето) што се
очекува да ги постигнат на крајот од лекцијата.

Пример:
Информирањето на студентите за целите на учењето им
помага да го организираат своето размислување и да се
фокусираат на неговите најважни аспекти.

Ова го активира процесот на учење и го фокусира

ученикот на постигнување на посакуваното однесување
(учење) однесување.
3. Активирање на меморијата,
потсетување на претходното знаење
Бара употреба на неколку методи за
повторување, сумирање, преформулирање
или, пак, враќање на некои претходно
научени или претходно научени концепти.

Важно е да им помогнете на учениците да

се потсетат на информациите што веќе
ги знаат за новиот час.
4. Поднесување на материјал

• Презентацијата на наставниот материјал се состои

од три дела: автентичност, селективност и
разновидност на новиот час.

За да научите однесување кое е реално, содржината

мора да биде презентирана на начин што
учениците го користат подоцна, на подоцнежните
часови, на работа, во животот.
Селективност

• Не е сè што е напишано на тема

за учење подеднакво важно.
Нагласувајќи ги најважните аспекти на
учењето, ова им овозможува на
студентите да изберат содржина, клучни
делови (логички целини).
разновидност

• Привлекувањето на вниманието на ученикот на

почетокот на лекцијата е од една страна, но од друга е
да се задржи нивното внимание насочено.

• Разновидност и начини на настава како што се:

визуелни, усни, гестови, итн. А, активности за учење

како што се објаснување во училницата, прашања и
одговори, групна дискусија го стимулираат
размислувањето и интересот на учениците.
5. Формирање на
пожелно однесување

• Оваа компонента на дневниот план бара

„покривање на секој ученик“ и лична вклученост
во процесот на учење.

• Значи, секој студент треба да биде вклучен во

позиција во учењето на тестот, правејќи
резимеа, парафрази, апликации и решавање
проблеми, во согласност со содржината на
темата за учење.
6. Обезбедување услови и
заемни информации
• Наставникот упатува прашање до целиот час
и може да добие одговор од ученик или да
очекува одговори од огромното мнозинство
ученици. Како реагирате на неточни
одговори: „Ова е добар напор“, „Ова не е она
што се бара во овој случај“, продолжете да
размислувате итн.

15/3/18
7. Евалуација на однесувањето

• Не можат да се постигнат сите активности за да се

постигне посакуваното однесување во рамките на
една лекција. Тие продолжуваат уште подалеку, по
лекцијата, преку разни задачи. Оваа компонента
означува каква активност ќе користи наставникот за
да го процени однесувањето

15/3/18
Евалуација на однесувањето

• Активности како тестови, домашни задачи за

оценување, задачи во училница, се дел од
активностите дадени за проценка, не на
почетокот кога се формира однесувањето, туку
на крајот.

• Што научивме?

• Како научивме?

• Зошто научивме?

15/3/18