Yaşanan kış mevsiminin ardından gelen bahar beraberinde rengarenk çiçekleri de

getirmiş. Çiçeklerin açması en çok bal yapan arıları mutlu etmiş. Vakit kaybetmeden
çiçekten çiçeğe konarak yapacakları bal için çiçek özü toplamaya başlamışlar.
Topladıkları özlerden yaptıkları balları çeşitli şekiller vererek kovanlara
yerleştirmişler. Her şey güzel giderken birden ortaya yaban arıları çıkmış. Bu
arılar bal arılarının yaptığı balların kendilerine ait olduğunu iddia etmişler.
Bunun üzerine arılar arasında kavga başlamış.

Yabani arıların hak iddia etmeleri bal arılarını kızdırmış ve kavgayla bir çözüme
ulaşamayacaklarını anlamışlar. Bunun üzerine balların sahibinin kim olduğunun
anlaşılması için mahkemeye başvurmuşlar. Balları üzerinde hak iddiasında bulunan
yaban arılarından şikayetçi olmuşlar. Mahkemenin hakimi ise deneyim sahibi olan
eşek arısıymış. Eşek arısı balın sahibinin kim olduğunun anlaşılması için çevredeki
diğer hayvanların tanık olarak dinlenmesine karar vermiş. Bunun üzerine ilk tanık
olarak çekirge konuşmuş.

Çekirge mahkemede konuşmasında kovanların yanında gördüğü arıların renklerinin sarı

olduğunu ve uzun kanatlarının bulunduğunu anlatmış. Bunun üzerine eşek arısı her
iki arı türünün de tarife uygun olduğunu düşünerek başka şahitlerin dinlenmesine
karar vermiş. Böylece diğer hayvanlarda dinlenmeye başlamış ancak günler geçerken
sonuç alınamamış.

Günlerin geçmesi yüzünden ballarını kaybeden bal arılarından en akıllısı yargıcın

karşısına geçmiş ve söz hakkı istemiş. Kendisine hak verilince de ayıların
ballarını yediğini ve günlerce emek verdikleri ürünlerinin harap olduğunu anlatmış.
Sonrada balların sahibinin kim olduğunun anlaşılması için bir fikrinin olduğunu
söylemiş. Yargıç fikrini dinlemeyi kabul edince de her iki türdeki arıların
yargıcın karşısında bal yapmasını önermiş. Yargıç akıllı arının fikrini beğenmiş ve
iki arı türünden de kendisinin karşısında bal yapmalarını istemiş.

Yaban arıları bu karar itiraz etmişler ancak yapacak bir şeyleri yokmuş. Bunun
üzerine hem bal arıları hem yaban arıları yargıcın karşısında bal yapmaya
başlamışlar. Bal arıları bal yapmaya alışkın oldukları için hızlı bir şekilde balı
hazırlamışlar ancak yaban arıları ne kadar uğraşırlarsa uğraşsınlar bal yapmayı
becerememişler. Gün sonunda tüm arılar hakimin karşısına geçmişler. Üretilen
balları inceleyen hakim yapılan balın bal arılarına ait olduğunu ve yaban
arılarının bal yapamadıklarını söyleyerek kararını vermiş. Bu karar ise balların
asıl sahiplerine teslim edilmesiymiş.

Hakimin kararından sonra yaban arılarının sözcüsü konuşmak istemiş. Söz verilince
kendilerine hiç bal yapmasının öğretilmediğini ve bu sebeple başkalarının ballarına
sahip çıktıklarını anlatmış. Artık pişman olduklarını söyleyerek bal arılarının
onları affedip bal yapımını öğretmelerini istemiş. Bal arıları bu isteği kabul
etmişler ve onları affederek bal yapmayı öğretmeye başlamışlar. Zaman içerisinde
yaban arıları da bal yapımını öğrenerek birlik içinde dost olarak yaşamaya
başlamışlar.