Κλίση Σημαντικών Λατινικών Ρημάτων

Το ρήμα eo (βλέπε «Λατινική Γραμματική» Ο.Ε.Δ.Β. § 93)

Αρχικοί Χρόνοι: eo, i(v)i, itum, ire (4η Συζυγία)
ΣΥΝΤΕΛΕΣΜΕΝΟΣ
ΕΝΕΣΤΩΤΑΣ ΠΑΡΑΤΑΤΙΚΟΣ ΜΕΛΛΟΝΤΑΣ ΠΑΡΑΚΕΙΜΕΝΟΣ ΥΠΕΡΣΥΝΤΕΛΙΚΟΣ
ΜΕΛΛΟΝΤΑΣ

eo ibam ibo i(v)i ieram iero

is ibas ibis isti ieras ieris
ΟΡΙΣΤΙΚΗ

it ibat ibit iit ierat ierit

imus ibamus ibimus iimus ieramus ierimus
itis ibatis ibitis istis ieratis ieritis
eunt ibant ibunt ierunt-iere ierant ierint

eam irem iturus-a-um sim ierim issem

ΥΠΟΤΑΚΤΙΚΗ

eas ires iturus-a-um sis ieris isses

eat iret iturus-a-um sit ierit isset
-
eamus iremus ituri-ae-a simus ierimus issemus
eatis iretis ituri-ae-a sitis ieritis issetis
eant irent ituri-ae-a sint ierint issent

- -
ΠΡΟΣΤΑΚΤΙΚΗ

i ito
- ito
- - - -
- -
ite itote
- eunto

1
ΡΗΜΑΤΙΚΟΙ ΤΥΠΟΙ
Απαρέμφατο ΜΕΛΛ.
Απαρέμφατο ΕΝΣ
iturum-am-um esse
ire Απαρέμφατο ΠΡΚ
ituros-as-a esse
- - -
Μετοχή ΕΝΣ isse
Μετοχή ΜΕΛΛ.
iens-euntis
iturus-a-um

Σουπίνο: itum (αιτ.), itu (αφαιρ.)-Γερούνδιο: eundi (γεν.), eundo (δοτ.), eundum (αιτ.), eundo (αφαιρ.).