अंक १

जानेिारी २०२१

सपं ादक संपादकीय १

बधं ू सूरज इनामदार
अँकर पाकट सोसायर्ी
आचोळे तलावा जवळ, वसई (प)ू
inamdarsuraj50@gmail.com
७५०७२२२१४७
बंधू सूरज इनामदार, वसई
ख्रिस्ती आशा २
बधं ू थॉमसन बी थॉमस, मंबई
नहेम्याच्या पस्ु तकातून काही धडे ४
बंधू सननल भोरे , संकेश्वर

ख्रिस्ती कुटुंब ६
‘मान्ना’ सल्लागार सख्रमती बंधू सननल अल्बर्ट, औरंगाबाद
बधं ू नदलीप औताडे
बंधू डी. जे. गोडे पख्रित्र शास्त्र ८
बंधू अमीस लोपीस बंधू सायलस सी. नायर, के रळ
बंधू ननतीन करणे
बंधू नवजय बोडे “ख्रिस्ताचे आगमन” (यहुद्ांच्या संदर्ाात) ११
बंधू मैक्सनलन थॉमस बंधू चाली जॉन, आग्रा

योनाथानाच्या प्रीतीचे प्रगटीकरण १३

बंधू रॉजर इंगल्स, औरंगाबाद
मान्ना मानसकाचे ननयनमत वगटणीदार
होण्यासाठी खलील नठकाणी सपं कट आजची तरुणाई आख्रण आजचे जग १६
साधावा बंधू जोएल अल्बर्ट, औरंगाबाद

प्रश्न मंजुषा - १ १९
बंधू नदलीप औताडे
बहीण पष्पा लोपीस, औरंगाबाद
०२२ २५३०५६९४
शब्दमान्ना क्र. १ २०
बंधू नदनकर गोडे बहीण अचटना कांबळे , मोहोने
८१०४५ ३८३७१
महाराष्ट्रातील सुिाताा काया २१

संपादकीय
“ख्रजितं आशा प्राप्त होण्यासाठी आख्रण अख्रिनाशी,
ख्रनमाळ ि अक्षय ितन ख्रमळख्रिण्यासाठी...” (१ पेत्र १:३)
पेत्राने त्याच्या पत्रामधून नवश्वासणार्यांसमोर आशावाद ठे वला
आहे. योहान जसा प्रीतीचा प्रेनित तसा पेत्र आशेचा प्रेनित होता.
ग्रीक नवचारवंत प्लेर्ोने आशेनवियी म्हर्ले - दष्ट आशेमध्ये
जगणे (Living in evil hope). पण पेत्राने त्याच्या पत्रातनू
आम्हांला निस्तामधील नजवंत व चांगली आशा स्मरण करून
नदली आहे.
देवाकडून नमळालेले सदं र दान म्हणजे ‘आशा’.् आमच्या
परीक्षा आनण प्रनतकूल घर्नानं ी भरलेल्या जीवनात धैयट व
सामर्थयाटचा स्रोत म्हणजे ‘आशा’.् माशाकररता जसे पाण्याचे
महत्व आहे तसेच आमच्या जीवनाकररता आशेचे महत्व आहे.
आशा ही मानवी जीवनाची मल ू भतू गरज आहे.
• वेगवेगळ्या जबाबदार्यांनी जेव्हा आम्ही थकतो, दबून
जातो, तेव्हा आशा आम्हांस उजाट परवनू ताजेतवाने करते.
• जेव्हा आम्ही नैराश्याने ग्रासतो तेव्हा आशा आम्हांस
उत्तेजन देते.
• जेव्हा आम्ही आमच्या जबाबदारयांतून माघार घेण्याचा
ननणटय घेत तेव्हा आशा आम्हासं धीर धरून कायटप्रवण
करते.
• जेव्हा आमचे मन भयाने ग्रासते तेव्हा आशा आम्हासं स्मरण
देते की, सवटसमथट प्रभच्ू या ननयत्रं णात सवट पररनस्थती आहे.
• जेव्हा आम्ही स्वतःस ननरूपयोगी समजू लागतो, तेव्हा
आशा आम्हांस भनवष्याकडे पाहावयास लावते.
थोडक्यात काय, जेव्हा जीवन वेदनादायी बनते, स्वप्ने धसू र
होतात, तेव्हा आशाच मदतीला धावनू येते. असे असले तरी
आमच्या चोहोबाजसू वावरणारी, आम्हाला भेर्णारी माणसे
१
सपं ादकीय
यांच्या जीवनात आशेचा ‘अस्त’् झालेला आम्हासं नदसतो.
गन्यास प्रवृत्त करणारा घर्क म्हणजे “आशाहीनता”.्प्रत्येक
Suicide note चा आशय ‘आशाहीन’्हाच असतो.
देवाच्या वचनांतून आम्हा नवश्वासणार्यानं ा नजवंत आशा
देण्यात आलेली आहे. देवाने आमच्या अनस्तत्वाला नननित
उद्देश नदला आहे. या अनस्तत्वात कठीण कालखंड असेल,
यातना असतील तरीही या सवट पररनस्थतीत आम्हांला पढे पढे
चालत राहायचे आहे. अनवश्वासणार्यांकररता आशा ही
धरासारखी आहे. पण आम्हा नवश्वासणार्यानं ा प्रभनू े त्याच्या
पनरूत्थानाद्वारे ही नजवंत आशा रुजनवली आहे. आमची
निस्तावरील आशा आम्हाल ं ा जीवनाच्या वादळात नस्थर
ठे वते, आम्हांला डगमगू देत नाही.
देवाने आम्हांला त्याचे संरक्षण नदले आहे याचे स्मरण पेत्र
त्याच्या पत्रांतून करून देतो. "..... जे तम्ही देवाच्या शक्तीने
नवश्वासाच्या योगे रनक्षलेले आहा" (१पेत्र १:६). म्हणजेच या
संकर्मय, प्रनतकूल पररनस्थतीत तो आमचा नाश होऊ देणार
नाही. आज सपं ूणट जग नैराश्येच्या खाईत आहे. या प्रनतकूल
वातवरणात निस्तावरील आशाच आम्हांस हिाटने जीवन
जगण्यास प्रवृत्त करणार आहे.
चला तर मग, या नवीन विाटत आमची दृष्टी निस्त येशूवर ठे व,ू
त्याच्या अनभवचनानं ी स्वतःला प्रनतनदनी प्रेरणा देत जीवनाच्या
आव्हानानं ा सामोरे जाऊ या !
बध
ं ू सरू ज इनामदार
(संपादक)
निस्ती आशा
ख्रिस्ती आशा
कधी नव्हे इतके जग आज ननराशेच्या खाईत पडल्यासारखे झाले आहे. अशा ननराशामय वातावरणात देवाच्या वचनाांतून आम्हा
नवश्वासणारयाांना अनवनाशी आशा देण्यात आलेली आहे. आम्ही खचून जाऊ नये म्हणून या लेखातून लेखक आम्हाांला जागृत
करण्याचा प्रयत्न करीत आहे.
प्रभूने जशी विश्वासणाऱ्ाांना विविध आध््ावमिक क्षिता
वनधाारित करून विली आहे जेणेकरून तीचा उप्ोग म्ाांनी
वनिवनिाळ््ा का्ाांिध््े किािा. प्रभू म्ाच््ा सेवकास
विविध आध््ावमिक विष् वलवहण््ासाठी उप्ोगात
आणतो. उिाहिणार्ा, पौलाला िेगिेगळ््ा क्षेत्ाांतील िहस््े
प्रकट किण््ाची जबाबिािी िेण््ात आली होती. म्ाचप्रकािे,
्ोहान म्ाांच््ा लेखनात म्ाचा आिडता विष् म्हणनू ‘प्रीती’
ह्या विष्ािि वलवहत होता. म्ािुळे, आपण म्ाला ‘प्रीतीचा
प्रेवषत’ म्हणून ओळखतो. म्ाचप्रिाणे पेत्ाला आपण
“आशेचा प्रेवषत” म्हणतो, कािण विस्ती जीिनातील आशेच््ा
विष्ािि वलवहत असताना तो अवधक भि ‘आशा’ ह्या
शब्िािि िेतो. हे म्ाच््ा िोन्ही पत्ाांिधून स्पष्ट होते.
म्ाच््ा पवहल््ा पत्ाच््ा सुरूिातीलाच पेत् म्हणतो "आपल््ा
प्रभू ्ेशू विस्ताचा िेि ि वपता धन््िावित असो. वजिांत आशा
प्राप्त होण््ासाठी आवण अविनाशी, वनिाळ ि अक्ष् ितन
विळण््ासाठी, म्ाने आपल््ा िहाि्ेनुसाि ्ेशू विस्ताच््ा
मृतांतून पनु रुमर्ानाच््ा द्वािे आपल््ाला पुन्हा जन्ि विला; जे
तािण शेिटच््ा काळी प्रगट होण््ास वसद्ध आहे, ते प्राप्त व्हािे
म्हणून जे तुम्ही िेिाच््ा शक्तीने विश्वासाच््ा ्ोगे िवक्षले आहा,
म्ा तुम्हासाठी ते ितन स्िगाात िाखनू ठेिले आहे”
(१पेत् १:३-५). ह्या वठकाणी, पेत् विश्वासणाऱ्ानां ा प्राप्त
झालेल््ा आशेचे कािण ि वतच््ा स्िरूपाबद्दल साांगत आहे.
'आशा' ही के िळ अपेक्षा नसते. एक व््क्ती भविष््ासाठी
बऱ्ाच गोष्टींची अपेक्षा करू शकते. ्ा सिा गोष्टी वतच््ा
अपेक्षेप्रिाणे किावचत होऊ शकत नाही. आशा किणे ही के िळ
अपेक्षा नाही. ज््ा सिा गोष्टी ती व््क्ती करू इवच्ित असते म्ा
गोष्टी होण््ाची ती अपेक्षा किीत नाही. आशा ही अशी इच्िा
२
असते, जीची एखािी व््क्ती अपेक्षा किीत असते. अशाप्रकािे,
आशेत इच्िा आवण अपेक्षेचे घटक असतात. विस्ती आशा ही
अशी आशा आहे नक नजच्याकडे एक विश्वासणािा इच्िे सह
आशेने पुढे पाहत असतो. इविसकिानां ा पत् वलवहताना, प्रेवषत
पौल प्रभू ्ेशू विस्तािि विश्वास ठे िण््ापूिी म्ाांच््ा
भतू काळाविष्ी सागां तो. इति अनेक गोष्टींबिोबिच तो
म्हणतो, “तुम्ही आशाहीन ि िेिवििवहत असे जगात होता”
(इविस २:१२).
र्ेस्सलनीकाकिाांना वलवहताना, तो म्हणतो की
विश्वासणािे “ज््ानां ा आशाच नाही” अशासं ािखे नाहीत
(१र्ेस्सलनीकाकि ४:१३). ्ाचा अर्ा असा की जे ्ेशू
विस्ताचे आहेत म्ाांना वजिांत ि धन्् आशा आहे.
ख्रिस्ती आशे बद्दल सत्य -
पेत् हा विश्वासणाऱ्ानां ा, म्ाच्ां ्ा ि्नी् वस्र्तीत प्रोमसाहन िेत
आहे. म्ाच््ा पत्ाच््ा परिच्ात म्ाचां ी वस्र्ती स्पष्ट
विसते. तो म्ानां ा “पाांगलेले पििेशिासी ”् म्हणतो (१पेत्
१:१). ्ाचा अर्ा ते िाहत असलेल््ा वठकाणी ते पिके
म्हणून िाहत असत. किावचत ते असे लोक होते ज््ाांनी
आपल््ा विश्वासाच््ा िळािुळे स्ित:ची िाहती जागा सोडली
आवण ते इतरत्र स्र्ाव्क झाले. सध््ाच््ा काळापेक्षा, प्राचीन
काळात एखाद्या वठकाणी अनोळखी म्हणनू िाहणे कठीण
होते. म्ाच्ां ्ा सिां क्षणासाठी कोणताही का्िा नव्हता. ते
स्र्ावनक लोकाांच््ा ि्ेिि िाहत होते. जि असे लोक एकत्
िावहले तर म्ाांच््ात र्ोडी शक्ती असते. पण पेत् म्हणतो, ते
पाांगलेले सुद्धा होते. ्ा स्पष्टीकिणावशिा् पत्ातून असेही
सिजते की म्ाांना आणखी पष्ु कळ ि:ु खे होती! अशा प्रकािे , हे
तीन शब्ि म्ाचां े िणान कितात; पििेशिासी, पागां लेले, आवण

ि:ु खी. ्ा लोकानां ा प्रोमसाहनाच््ा शब्िाचां ी वकती आिश््कता
होती. एखाद्या विश्वासी िाणसाला प्राप्त झालेल््ा
आशेविष्ीच््ा सम्ापेक्षा िसु िे कोणते िोठे उत्तेजन
विळण््ाची अपेक्षा असणाि ? अशा ह्या सध््ाच््ा जागवतक
महामारीच्या सि्ी, िेिाच््ा तसेच जगभिातील लोकानां ा, ्ा
सम्ाची वकती गिज आहे. आशेविष्ी पुढील गोष्टी खालील
परिच्िे िािध््े विसतात.
• ख्रिस्ती आशेचा स्त्रोत देव ख्रिता आहे.
पवित् शास्त्र सागां ते, “तिी आपला एकच िेि म्हणजे वपता आहे,
म्ाच््ा पासून अिघे झाले" (१करिांर् ८:६). ्ाकोब साक्ष िेतो,
"प्रम्ेक उत्ति िेणगी ि प्रम्ेक पणू ा िान िरून आहे; ज््ाला
विकाि नाही ि जो वििण््ाने िा्ेत जात नाही अशा
ज््ोतीिांडळाच््ा वपम्ापासनू ते उतिते" (्ाकोब १:१७). ही
िचने स्पष्टपणे सागं तात की, सिा आशीिााि िेिवपम्ाकडून प्राप्त
होतात. हे तािण आवण म्ाच््ा सिा आशीिाािाांबद्दल सुद्धा खिे
आहे.
प्रेनित पेत्र म्हणतो, “आपल््ा प्रभू ्ेशू विस्ताचा िेि ि वपता
धन््िावित असो ! म्ाने आपल््ा िहाि्ेनसु ाि आपल््ाला
वजिांत आशेसाठी पुन्हा जन्ि विला आहे". ही आशा
वपम्ापासून प्राप्त झाली. आपल््ा 'विपुल ि्ेिुळे’ म्ाने जी
आशा विली आहे म्ाबद्दल प्रम्ेक नवश्वासणारयाने वकती
आभािी असले पावहजे!
• ही आशा देण्यासाठी देवख्रित्याने येशू ख्रिस्ताद्वारे कायय
के ले .
पेत् म्हणतो की वपम्ाने ही आशा ्ेशू विस्ताच््ा
पुनरुमर्ानाच््ाद्वािे विली आहे". ्ात, प्रभू ्ेशचू े ह्या पृथ्िीिि
्ेणे, िनष्ु ् रूप धािण किणे, म्ाचा िृम्ू, म्ाचे पुिले जाणे ि
पुन्हा उठणे याचं ा सिािेश आहे. ्ास सुिाताा म्हणतात. हाच
तो आधाि आहे ज््ाच््ा द्वारे वपता िानिजातीला आशा िेऊ
शकला, अन््र्ा जग अधां ाि आवण वनिाशाि् झाले असते.
जिान कुलपती कोनिाड अडेनाऊि, ्ानां ी वििांगत सिु ावताक िाखून ठेिलेल््ा धन्् आशेचा अनभु ि घेतील.
वबली ग्रॅहि ्ानां ा म्ाच्ां ्ा का्ााल्ात आिवां त्त के ले. म्ाच्ां ्ा
सांभाषणात जिान कुलपतींनी ग्रॅहियाना हा अनपेवक्षत प्रश्न
विचािला,्“वि. ग्रॅहि, जगातील सिाात िहमिाची गोष्ट कोणती
३
निस्ती आशा
आहे ?” नांति ते कुलपती स्ितःच स्ितःच््ा प्रश्नाचे उत्ति िेत
म्हणाले,् “्ेशू विस्ताचे पनु रुमर्ान". जि ्ेशू विस्त वजितां
असेल, ति जगासाठी आशा आहे. जि ्ेशू विस्त कबिेत
असेल, ति वक्षवतजािि िला आशेची अगिी कोणतीच चिक
विसत नाही.” वनवितपणे, म्ानां ी सिा प्ाा्ाचां ा विचाि करून हे
साांवगतले. ही आशा अशा प्रम्ेकाच््ा िालकीची होते, ज््ाांनी
प्रभू ्ेशू विस्तािि विश्वास ठे िनू म्ाला आपला तािणािा
आवण प्रभू म्हणनू नस्वकारले आहे.
• ख्रिस्ताद्वारे देवाने ख्रदलेली आशा एक ‘ख्रजवतं आशा’ आहे.
जे “वजिांत" आहे ते सवि् असते. विश्वासणाऱ्ाचां ी आशा
म्ाांच््ा िैनांविन जीिनात सवि् असणे आिश््क आहे.
्ािुळे म्ाांना पवित् जीिन जगण््ाची प्रेिणा विळाली पावहजे ि
प्रभूच््ा का्ाात अवधकावधक उत्तेजन विळाले पानहजे, आवण
त्यानी आशेने आपले जीवन जगले पानहजे.
• ख्रिश्वासणाऱ्याची आशा ही एक स्वर्गीय आशा आहे.
हा शास्त्रभाग म्हणतो की ही आशा “एक असे ितन जे
अविनाशी ि वनिाळ आहे, ते कोिेजत नाही ते तुिच््ासाठी
स्िगाात िाखनू ठेिलेले आहे” किावचत, पेत् विस्ती आशा ि
इस्राएलाची आशा ह्याचां ी तुलना किीत आहे . म्ाांना
अवभिचन विलेला िेश नाशवंत होता, तो िूतीपूजकानां ी अशद्ध
ु
के लेला आवण म्ाची सिुां िताही कोिेजनू गेलेली होती. ते
ऐवहक आवण नाशिांत होते . पण विस्ती आशा स्िगी् आहे
आवण “स्िगाात िाखून ठे िलेली आहे”.
असे आशेचे आश्वासन ज््ािध््े प्रम्ेक विश्वास ठे िणािा प्रिेश
ि आनिां किील असे खरे आश्वासन यामध्ये नदले आहे. हिएक
विश्वासी “िेिाच््ा शक्तीने विश्वासाच््ा ्ोगे िवक्षलेला आहे.
("जे तािण शेिटच््ा काळी प्रगट होण््ास वसद्ध आहे, ते प्राप्त
व्हािे म्हणनू ”). जी सिाावधक सुिक्षेची उच्च पातळी प्रम्ेक
िेिाचे लेकरू ह्या जगािध््े आनिां ाने अनुभविते ती ह्या
वठकाणी अधोिेवखत के ली आहे. हे असे आश्वासन िेते की
कोणाही विश्वासणाऱ्ाचा नाश होणाि नाही ति सिाजण स्िगाात
बंधू थॉमसन बी थॉमस, मबं ई
सवु ार्तिक व पर्वत्र शास्त्राचे र्शक्षक
नहेम्याच्या पस्तकातनू काही धडे

नहेम्याच्या पुस्तकातून काही धडे

(र्ाग - पख्रहला)
कोरोनाच्या ससं र्ािमुळ े जर्ावर र्ंभीर पररणाम झाले; त्याचबरोबर र्वश्वासणार्यावं र सुद्धा त्याचे पररणाम झाले. र्वश्वासणारे
सहभार्र्तेपासनू दरु ावले र्ेले. लेखक या लेखातनू र्वश्वासणार्यांना आत्मपरीक्षण करण्याचे आव्हान देतो. जर्ाच्या चक ु ाक
ं डे
पाहण्यापेक्षा स्वपरीक्षणाची अर्िक र्रज आहे. नहेम्याच्या पस्ु तकातून प्रेरणादायी र्वचार त्यानं ी आपल्यासमोर ठे वले आहेत.

बधां ुबवहणींनो, आपण नहेम््ाच््ा पुस्तकातून काही धडे बाांधलेल््ा असतात. तट ि वभांती नसतील ति शत्ू ि बाहेिील
वशकणाि आहोत. घाण वकांिा अनािश््क, त्ासिा्क गोष्टी सहजगम्ा आत
वशरू शकतात. आज सैतान हा आपला प्रिुख शत्ू असून तो
आज आपण सिा कोविड १९ च््ा िहाससां गााने प्रम्क्ष जग म्हणजे डोळ््ाची िासना, िेहाची िासना ि ससां ािाची
आिाधनेच््ा हॉलिध््े जित नाही. सपां ूणा जग पापात आहे ही िुशािकी ह्या म्ाच््ा आ्ुधाांद्वािे िांडळींिध््े वशिण््ाचा प्र्मन
गोष्ट खिी आहे. पिांतु िेिाच््ा िांडळीनेिेखील स्ितःचे पिीक्षण किीत असतो. प्रभूििील प्रीती, िचनाचे पालन ि स्र्ावनक
किणे, िेिाच््ा िचनाच््ा प्रकाशात आपल््ा चक ु ा ि अपिाध िडां ळीिधील वशस्त ह्या गोष्टी िडां ळींचे तट ि वभतां ी आहेत.
पाहणे आवण पिात्ताप करून िेिाजिळ क्षिा िागणे हे ्ोग्् बऱ्ाच स्र्ावनक िांडळीत ह्या पडलेल््ा असतात ि हे पडणे
आहे (पाहा स्तोत् १३९:२३-२४). ही गोष्ट करून शद्ध ु इतक््ा नकळत चालू असते की ते कोणाच््ा लक्षात ्ेत नाही.
होण््ासाठी नहेम््ाच््ा पुस्तकातील सांिश े िला िािच ्ोग्् ह्यासाठी िेिाच््ा लोकाांचे आवमिक डोळे ि कान जागृत असले
िाटला, तो िाझ््ाशी बोलला म्हणनू िी म्ातून तुम्हा सिाांशी पावहजेत. आपण िांडळीची वस्र्ती आिशा नसेल ति िःु खी झाले
बोलत आहे. पावहजे. आपणासां अशा वस्र्तीबद्दल िःु ख िाटतां नसेल ति
आपण आध््ावमिकदृष्ट््ा सिां िेनशील नाही असा म्ाचा अर्ा
प्रर्ि आपण पाहतो की नहेम््ाचे सिा काही व््िवस्र्त चालले होतो.
होते. तो िाजाचा प््ालेबििाि होता. म्ाला स्ितःला काहीएक
किी नव्हते. पिांतु, नहेम््ा १:३ िध््े म्ाच््ा ्रूशलेििधून नहेम््ा िक्त िःु ख कित बसला नाही. आपण िाचतो, "हे
आलेल््ा भाऊबिां ाने ि इति ्हुद्यानां ी जेव्हा म्ाला ऐकताच िी खाली बसनू िडू लागलो आवण बिेच वििसप्ांत
्रुशलेिेच््ा ििु ाशचे ी बातिी विली तेव्हा म्ाला िाि िाईट विलाप किीत िावहलो; िी उपास करून स्िगीच््ा िेिाची
िाटले. "हे ऐकताच िी खाली बसनू िडू लागलो आवण बिेच प्रार्ाना के ली की," (१:४). आध््ावमिक सधु ािणा ि सांजीिन
वििसाप्ांत विलाप किीत िावहलो" (िचन ४). ह्या गोष्टी के िळ िेिच करू शकतो ि म्हणनू आपले म्हणणे
िेिासिोि नेणे ही अम्ािश््क गोष्ट आहे. पाच ते अकिा ह्या
ह्या वठकाणी नहेम््ाला ्रुशलेिच््ा ििु ाशेबद्दल खिोखि िाि िचनािां ध््े नहेम््ाची प्रार्ाना विलेली आहे. तो उपास कितो.
िःु ख झाल््ाचे आपण पाहतो. तो खाली बसनू िडू लागला िेिासिोि िीन होण््ासाठी उपास के ला जातो. उपास करून
ह्यातून म्ाचे हे िःु ख िािच तीव्र असल््ाने विसते. तो बिेच आपण ज््ा गोष्टीसाठी प्रार्ाना किीत आहोत ती आपल््ासाठी
वििस विलाप कितो ह्यातनू ते अतां ःकिणात ििु ल््ाचे विसते. खाण््ावपण््ापेक्षा िहमिाची आहे असे िेिाला िाखितो.
जिा िाईट िाटले ि िग सोडून विले अशी वस्र्ती तेर्े विसत
नाही. ह्या प्रार्ानेिध््े नहेम््ा िेिाला प्रर्ि म्ाच््ा किािाचे, िचनाचे
वप्र्ानां ो, िेशी ह्या बाहेरून ्ेणाऱ्ा शत्ूांना िज्जाि किण््ासाठी ि करुणेचे स्ििण करून िेतो. आपला िेि पििेश्वि हा वकती र्ोि

४
 नहेम्याच्या पस्तकातनू काही धडे

आहे हे तो साांगतो. वप्र्ाांनो िेिाची र्ोििी, म्ाचा गौिि ि विचािली तेव्हा िनातल््ा िनात प्रार्ाना करून ि िेिािि पणू ा
म्ाची अवभिचने ह्यािां ि आपण आपल््ा प्रार्ानेत भि िेतो का भििसा टाकून नहेम््ाने आपली िागणी िाजासिोि िाडां ली.
ह्याचे पिीक्षण करू ्ा. आपण आपल््ा स्ितःच््ा ि
िांडळीच््ा बाबतीतील सिा प्रश्न ि सिा सिस््ा आपल््ा र्ोि नहेम््ाला िाजाने िजा विली, पवििेकडील अवधपतींच््ा
ि प्रेिळ िेिाकडे नेतो वकांिा कसे ह्याचेही पिीक्षण करू ्ा. नािािि पत्े विली आवण म्ाला तळ् ु ्ासां ाठी लाकडे विळतील
आपसात कुजबुजून, िक्त िाईट िाटून घेऊन कोणतेही प्रश्न ह्याचीही व््िस्र्ा के ली. तसेच म्ाच््ा प्रिासातील
सुटणाि नाहीत. ते िेिाकडे नेलेच पावहजेत ह्याची खूणगाठ बाधां ू सांिक्षणासाठी सेनाना्क ि घोडेस्िािही विले. जेव्हा िेिाच््ा
्ा. का्ाासाठी एक सिवपात िनष्ु ् उभा िाहतो तेव्हा िेि म्ाला
सहाय्् किण््ासाठी वकती आि्ाकािक का्ा करू शकतो
िसु िी िहमिाची गोष्ट म्हणजे नहेम््ा िेिासिोि इस्राएल ह्याचे हे िाि उमकृ ष्ट उिाहिण आहे. आपणासां हे िाचत
लोकाचां ी पातके कबूल किीत आहे. आपणही ही गोष्ट के ली असताना उत्तेजन प्राप्त होते ना ?
पावहजे. आपण जोप्ांत िेिासिोि लीन होऊन आपल््ा पवित्
आमिा आपणाांस िाखवित असलेल््ा पापाचां ा पिात्ताप किीत नहेम््ा २:१० िध््े होिोनी सनबल्लट ि अम्िोनी तोबी्ा ही
नाही तोप्ांत िेि आपल््ािध््े ि नांति आपल््ािधनू का्ा नािे आपणासां िाचाि्ास विळतात. ह्या िोघाांनाही नहेम््ाचे
करू शकत नाही. ्रुशलेिेस ्ेणे आिडले नाही. वप्र्ानां ो, जेव्हा आपण िेिाच््ा
का्ाासाठी ठािपणे उभे िाहतो तेव्हा सैतान िःु खी होतो ि तो
ह्यानांति आपण िसु ऱ्ा अध््ा्ात प्रिेश कितो. ्रुशलेिच््ा म्ाच््ा हस्तकाांद्वािे वििोध किण््ास सुरुिात कितो हे अगिी
वस्र्तीचा नहेम््ाच््ा अांतःकिणात एिढा खेि भिला आहे की खिे आहे. जेव्हा एखाद्याचे तािण होते ि तो आपली साक्ष िेऊ
आता तो िाजासिोिही वखन्न विसतो. वप्र्ाांनो, िेिाच््ा का्ााचे लागतो तेव्हा जगातील लोक वकांिा म्ाच््ा सपां काातील जवगक
ि िडां ळीच््ा वस्र्तीचे ओझे आपल््ा िनािि असे सतत असते लोक म्ाची वटगां ल टिाळी करू लागतात. आपण प्रभचू े
का् ? िांडळीची आवमिक वस्र्ती सधु ािली पावहजे आवण आहोत ि प्रभचू े का्ा किीत आहोत म्हणून जग आपले कौतक ु
िेिाचे का्ा िांडळीत ि िांडळीद्वािे जगात झाले पावहजे हे ओझे किील अशी अपेक्षा ठेिू नका, कािण तसे होणाि नाही. एखाद्या
सतत अतां ःकिणात बाळगणािा खिोखि धन्् आहे. िेि आज विश्वासणाऱ्ाला प्रभच्ू ्ा सेिसे ाठी पाचािण झाले ति सैतान ि
अशाच लोकाांच््ा शोधात आहे. जग हे िोन्ही िःु खी होतात. म्ाच््ा नाम्ातील ि
वित्िांडळीतील लोकच म्ाला नोकिीधिां ा न सोडण््ाचा सल्ला
िाजाने जेव्हा नहेम््ाला म्ाच््ा वखन्नतेचे कािण विचािले तेव्हा िेऊ लागतात. बाहेिचे लोक ति म्ाचे उघड शत्चू होतात.
नहेम््ाने काहीही हातचे िाखून न ठे िता जे खिे तेच साांवगतले. नहेम््ाने ह्या वििोधकाांना कसे हाताळले हे आपण पुढे पाहणाि
"िाजाचे िन पाटाच्ां ्ा पाण््ाप्रिाणे पििेश्विाच््ा हाती आहे. आहोत. तोप्ांत प्रभू आला नाही ति तो आपणाबिोबि िाहो ही
म्ाला िाटेल वतकडे तो ते िळवितो" (नीवत. २१:१). िेि प्रार्ाना.
नहेम््ाचा उप्ोग करून ्रुशलेिचे कोट बाांधण््ास सज्ज
झालेला असनू तो आता म्ासाठी अताहशस्त िाजाचाही बध
ं ू सख्रनल भोरे, संकेश्वर
उप्ोग करून घेत आहे. िाजाने नहेम््ाला म्ाची विनांती सुवार्तिक व पर्वत्र शास्त्राचे र्शक्षक

५
नखस्ती कर्ंब

ख्रिस्ती कुटुंब
ख्रनमााणकर्तयााचा सल्ला घेणे (मत्तय १९:३-६)
मानवी जीवनावर सवािर्िक प्रभाव टाकणारी संस्था म्हणजे ‘कुटुंब’. आपला देव कुटुंबाचा देव आहे. कुटुंबाच्या जडण-घडणीत
पर्वत्र शास्त्राचा दृर्िकोन काय व कसा आहे, हे लेखकाने देवाच्या वचनाद्वं ारे आमच्यासमोर ठेवले आहे.

सृष्टीच््ा वनविातीपासनू आपल््ा लक्षात ्ेते की सैतान जो शत्रू त्ैकमिाचे का्ा ि सिक्षता प्रकट कितो, ‘आपल््ा
तो, नववाह संस्थेवर हल्ला करतो. आम्ही प्रभूच््ा सूचनाांकडे प्रवतरुपाचा’, हा शब्ि िेखील अनेकिचनी आहे.
पाहतो. हा िुद्दा िक्त ह्या पुिताच ि्ाानदत नाही की, वििाहािध््े • प्रवतरूप, के िळ परू ु ष ि स्त्री हेच िेिाच््ा प्रवतरूपात
एक पवतव्रत ि पत्नीव्रत असािे, पिांतु हा िुद्दा पलीकडे गेला घडिलेले आहेत. िनुष्् हा वत्पक्षी् आहे म्हणजे तो तीन
आहे. वििाह हा आज इतक््ा अधोगतीच््ा अिस्र्ेप्रत गोष्टींनी घडला गेला आहे. म्ाला शिीि, जीि ि आमिा
पोहचला आहे की दधू ऊतू जाणे, भाकिी जळून जाणे वकांिा आहे जसे वपता, पत्ु ि पवित् आमिा हे आहेत.
जेिणािध््े िीठ नसणे अशा क्षुल्लक कािणाांिरून पमनीला • िनुष््ाला सिा गोष्टींिि प्रभुमि आहे. वनिााणकम्ाा ऐिजी
र्ाकून िेण््ात ्ेत आहे. इति बऱ्ाच जणाांनी पमनीचा आपण वनविातीची उपासना किणािे नसािे.
अविश्वासपु णा, दीघाकालचे आजािपण, वतचे िाांझ असणे वकांिा • म्ा पाठीिागे एक कािण आहे. तेर्े बागेिध््े आिाि ि हवा
असांतुष्टी ्ा कािणाांिुळे वििाह िचने िोडली आहेत. हे होते, अॅडि ि वस्टि नव्हते.
• िचन २८ िध््े िेिाने म्ानां ा आशीिााि विला, िलिपॄ व्हा
शम्िाह वशक्षण सांस्र्ेची अशी वशकिण आहे की वििाह हा ि बहुगुनणत व्हा.
अनैवतकता वकांिा अन्य कोणत्याही साधािण कािणास्ति
िोडला जाऊ शकतो, के िळ तीन िेळेस असे बोलनू ब) त्याची आज्ञा.
वििाहसांबांध तोडला जाऊ शकतो. िचन २८ िध््े फलदृप व्हा बहुगनु णत व्हा, पृथ्िी व््ापून टाका.
व््ापून टाका म्हणजे ?
प्रभू ्ेशू विस्ताचे उत्ति का् होते ? तुम्ही िाचले नाही का्,
तो शास्त्राच््ा वशक्षकाांना म्हणाला की, वनिााणकम्ााने • पुन्हा निीन बनिणे नाही ति ती भरून टाकणे. यावठकाणी
सरूु िातीलाच नि ि नािी अशी ती वनिााण के ली. प्रभू ्ेशू ररकामी असलेली जागा भरणे असे नाही. ्ा सि्ाप्ांत
वखस्त हा वनविातीच््ा गोष्टीिि विश्वास ठेिणािा होता. िनुष्् हा शाकाहािी होता.
तुम्हीिेखील तसेच असा्ला हिे. वनविातीचे खिेखुिे सहा वििस • िेिाने पावहले की ते चाांगले आहे.
आहेत. हा वििाह नि ि नािी ह्या िध््े आहे. चला आपण • सांध््ाकाळ ि सकाळ, वििस, िास्तविक वििस.
उमपत्तीकडे जाऊन वनिााणकम्ााला विचारू ्ा. हे कसे ि का • आदामाला तेर्े का ठे िण््ात आले होते ? काि
झाले ? उमपत्ती १-२ पाहा. किण््ासाठी. काि हे िनष्ु ्ाच््ा पतनानतां ि आलेले नाही.
पाप जगात ्ेण््ापूिी िेिाने िाणसाला श्रि किण््ाची
अ). मनष्याची उत्ित्ती. आज्ञा के ली होती. िाणसे वििाहासाठी उमसक ु आहेत पिांतु
िनष्ु ्ाची वनविाती कशी झाली ि म्ा वनविातीचा उद्देश का् ? िाणसाला काि नको आहे. ्ेर्े श्रिाची सरू ु िात झाली.
(उमपत्ती १:२६-२७). वििाहाआगोिि तो श्रि कित होता. म्ाला श्रि
• िेि बोलला, एलोहीि हा शब्ि अनेक िचनी असनू तो किण््ासाठी काि होते.

६

• िृम्ू म्हणजे, शािीररक िृम्ू. जेव्हा म्ाांनी आज्ञा िोडली
तेव्हा ते खिोखि िरू लागले. िसु िा िृम्ू म्हणजे आवमिक
िृम्ू, ज््ाला िेिापासून ताटातटू म्हणतात. म्हणनू
िनुष््ाला प्रभू ्ेशू विस्ताचा स्िीकाि किणे गिजेचे आहे.
आिािाचा विश्वास ्ेणाऱ्ा िवु क्तिाम्ािि होता.
क) त्याची िररख्रस्थती.
• िचन १८ िध््े, हे बिे नाही.
• उत्पत्ती १:३१ िध््े जे काही म्ाने वनिााण के ले ते सिा िाि
चागां ले आहे.
• आवण ह्या वठकाणी बिे का् नाही. उत्पत्ती २:१८ िध््े तो
एकटा आहे, म्ाची परिवस्र्ती.
• अनुरूप सहाय््क, एक असा सहाय््क जो म्ाला अनुरूप
असेल. जे काही म्ाला वकांिा वतला उणे पडत आहे म्ाचा
पिु िठा किणे.
• िेि सिा प्राण््ाांना म्ाच््ाकडे आणतो, तो एकटा आहे हे
म्ाला स्ित:ला सिजून साांगण््ाचा िेिाचा हा स्ित:चा
िागा होता.
• असीि ज्ञानाने भिलेला असा आिाि, के िळ म्ाने नािेच
विली नाही ति म्ाच््ा स्ििणात िेखील ते होते.
आपल््ाला ३ सेकांि अगोििचे आठित नाही, की म्ाचे
नाि का् होते बिे ? पण आिािाच््ा बाबतीत तसे नव्हते.
आिाि ्ा सि्ी पतन पािलेला नव्हता. तो अवतश्
ज्ञानी होता. पििेश्विाने म्ाच््ा परिवस्र्तीच््ा सांिभाात का्
के ले ? पििेश्विाकडे म्ाच््ा परिवस्र्तीचे उत्ति होते.
ड. त्याचे कायय.
िेिाने आिािािि एक का्ा के ले. म्ाला गाढ वनद्रा विली ि
िासळीच््ाद्वािे एक स्त्री त्ाि के ली.
• एका स्त्रीला पवहल््ािां ा वििाहािध््े िेणे. हे सशास्त्र आहे.
वतला म्ाने आिािाकडे नेले. आिाि म्हणाला, “आता ही
िात् िाझ््ा हाडातले हाड ि िाझ््ा िाांसातले िाांस आहे.
वहला इयश िधनू काढलेली इयशा (Ishah) म्हणतील.”
िचन २४ िध््े के लेल््ा घोषणेकडे लक्ष द्या.
• खालील चाि पैकी कोणम्ाही एका तमिाचे पालन
किण््ात अप्श आल््ािुळे आज घटस्िोट िाि सहज
झाला आहे.
७
नखस्ती कर्ंब
१. सोडणे – भौगोवलक, भािवनक ि आवर्ाक गोष्टींना
सोडणे कठीण आहे. प्रर्ितः तिु च््ा जीिनात
तुम्हाला प्रािावणक असले पानहजे.
२. जडणे - म्हणजे का्िस्िरूपी, जसे िोन गोष्टींना
वचकटिले जाते. तम्ु ही ते िेगळे करू शकत नाही.
प्र्मन के ल््ास ते िाटेल. ही एक िचनबद्धता आहे.
सोडणे ि जडणे.
३. ऐक्य - एक िेह.
४. जवळीक - िचन २५ सांकोच िाटत नसे. वकती
वचतां ाजनक आहे हे !
शेवटची तत्वे.
१. देवाने स्वत: त्याच्यासाठी जीवनसाथी आणली.
खिे पानहले असता ज््ा िेळेस िेिाने म्ाच््ासाठी जीिनसार्ी
आणली म्ािेळेस तो वनद्रेत होता. असे आज अनेकानां ा िाटते
की आम्ही िेिाची िित करू शकतो. आज लोक अनोळखी
लोकाश ां ी सिां ाि प्रस्र्ावपत कित आहेत. त्याना ते कोण आहेत
ह्याची िानहती नाही. अनेक लोक भ्ानक अशा
िसिणक ु ीच््ा गोष्टीतून जाऊन बळी पडले आहेत. वििाहपिू ा
सबां धां ातनू िेखील ि इटां िनेटच््ा द्वािे िेखील हे शक्् होऊ शकत
नाही. िेिाने स्ित: म्ाची जीिनसार्ी म्ाच््ाकडे आणली. जि
तुम्ही प्रभचू ी सेिा किीत असाल ति तुम्ही बिाज ि रूर् सािखे
भेटाल. वििाहािध््े जोडीिाि वनिडताना सािधनगिी बाळगा.
उमपत्ती २४:३७ िध््े पििेश्विाने िला नीट िाट िाखविली आहे.
पििेश्वि चालिील.
२. तम्ही व तमचा जीवनसाथी यामध्ये जो फरक आहे तो
देवाने स्थाख्रित के ला आहे.
्शस्िी िैिानहक जीिन असण््ासाठी आपण असा विचाि
कितो की आपला जीिनसार्ी आपल््ासािखाच असािा. वधू
वििाहाच््ा वििशी विचाि किते की, िी म्ाला बिलण््ाचा
प्र्मन किीन पण वििाहानांति ती विचाि कित आहे की आता
िी म्ाला कशी बिलू ? िाि सािध िाहा. िेिाने हे ििक का
ठे िले असतील ? िचन १८ िध््े िेिाने िोन व््क्ती एकिेकाांना
अनुकूल असनू िृद्धी ि प्रगती किण््ासाठी बनविले. वतला
िेगळ््ा क्षेत्ात कौशल्् आहे. तम्ु ही िेगळे असण््ापेक्षा एकत्
असल््ास प्रगत व्हाल.
पनवत्र शास्त्र

३. आिल्या ित्नीवर दोषारोि करणे म्हणजे स्वत:ची का ? कुटुांबािध््े आवमिक नाते कसे विकवसत किािे ? पती
ख्रनदं ा करणे. वकांिा पमनी तम्ु हापैकी कोणी विस्ताला आपला प्रभू ि तािणािा
तुम्ही विचाि करू शकता का ? जी हवा प्रत्यक्ष त्याच्या असे ग्रहण के ले आहे ?
शरीरातनू ननमाटण करण्यात आली होती नतच्यावर आदाम दोि
लावीत होता. िचन असे म्हणते, की तम्ु ही सामाईक ितनिाि आठिणीसाठी - ख्रििाहाच्या सदं र्ाात योग्य व्यक्ती
असल््ािुळे आपल््ा वस्त्र्ाांबिोबि सुज्ञतेने सहिास ठेिा (१पेत् शोधण्याऐिजी योग्य व्यक्ती बनणे हे आहे.
३:७).
प्रश्न ख्रवचारा - विस्ता बिोबि तुिचे नाते कसे आहे ? आम्ही
४. आिला ख्रववाह एक असे नाते आहे ज्याला श्रम व जि कुटुांबाच््ा वनिााणकम्ाालाच आिच््ा वैयनक्तक ि
ध्येय याच
ं ी र्गरज िडते. कौटुवां बक जीिनात आििाचे स्र्ान िेणाि नाही ति आम्ही
वििाहाच््ा नातेसांबधां ािध््े श्रि घेणे हे वकती िहमिाचे आहे! आनांिी ि ्शस्िी कुटुांब कसे का् होऊ शकतो ?
उिा. एक निीन काि आहे वतला पॉवलश करून स्िच्ि ठे िा,
परंत काही गाड्ा वकती िळीन असतात! अनेक जण बंधू सख्रनल अल्बटय, औरर्गं ाबाद
वििाहाची काळजी घेण््ािध््े अप्शी ठिले आहेत. तुम्ही सुवार्तिक व पर्वत्र शास्त्राचे र्शक्षक
असे किण््ास ि या रुपरेिेचे पालन किण््ास इच्िुक आहात

पख्रित्र शास्त्र
(र्ागा - १)
आम्ही पख्रित्र शास्त्राचे अध्ययन का करािे?
अनेक शतकांपवू ी स्तोत्रकत्याटने नलहून ठे वलेः "मी तझ्यानवरूद्ध
पाप करू नये म्हणून मी आपल्या मनात तझे वचन जपनू ठेनवले
आहे" (स्तोत्र.११९:११). नकती समपटक हे वचन आहे !
"एकतर देवाचे वचन तम्हासं पापापासून दरू ठे वील. नकंवा पाप
तम्हांस देवाच्या वचनापासून दरू ठे वील."
पनवत्र शास्त्र हे आरशाप्रमाणे आहे. जेव्हा आम्ही त्यात पाहतो
तेव्हा ते आमच्यातील दोि आम्हासं दाखवते. परंत जयानं ा हे
सत्य माहीत आहे. ते हे पस्तक वाचण्यास नकार देतात. त्यांना
त्यांच्यात बदल नको आहे. अनेकजण बायबलमधील चका
शोधण्याकररता ते वाचतात. एक नानस्तक वकील आपल्या
दवाखाान्याच्या खोलीत पनवत्र शास्त्राची पाने वेडयासारखा
८
पाहत होता. तपासत होता व चाळत होता; त्याचे कारण त्याला
नवचारले तर त्याने उत्तर नदले - " यातील चका शोधण्यासाठी."
अनेकानं ी पनवत्र शास्त्राचा द्वेि के ला तो त्यात नवसगं त गोष्टी
आढळल्या म्हणनू नाही तर. पनवत्र शास्त्राचे नवचार त्यांच्या
नवचारांशी नवसंगत वार्ले म्हणून. या जगात हजारो लोक आहेत
जयांना पनवत्र शास्त्र आवडत नाही कारण ‘ते’्त्यांच्या नवलासी
जीवन शैलीला प्रनतबंध करते. अनेक लोक यनक्तवाद करतात.
पनवत्र शास्त्र हजारो विाटपवू ी नलनहले असल्यामळे आज ते
‘वैध’्नाही. परंत पनवत्र शास्त्र हे प्रत्येक यगातल्या व प्रत्येक
नठकाणच्या व्यनक्तकररता नलनहले गेले आहे. पनवत्र शास्त्र हे
नवज्ञानावररल पस्तक नाही. परंत त्यातील वैज्ञाननक भाष्य सत्य
आहे; आनण त्यामळे ती भाष्ये बदलण्याची काहीच गरज नाही.
 पनवत्र शास्त्र

अशीच पनवत्र शास्त्रातील प्रत्येक नवियाची वस्तनस्थती आहे.
पनवत्र शास्त्र हे खगोलशास्त्र, गनणत, वैद्यकशास्त्र या
नवियावररल पस्तक नाही. परंत जया समयात हे नलनहले गेले
त्या समयात ते नजतके ससंगत होते नततके च आज देनखल
ससगं त आहे.
आज अनेकाचं ा असा यनक्तवाद असतो की. मी काही
धमटशास्त्रज्ञ नकंवा मंडळीचा पाळक नाही. मी के वळ सामान्य
व्यक्ती आहे म्हणनू पनवत्र शास्त्राचे अध्ययन करण्याची मला
काही गरज नाही. परंत पनवत्र शास्त्र हे प्रत्येक व्यनक्तकररता आहे.
ते कोणा नवनशष्ट लोकसमहाकररता नलनहलेले नाही. सवट
सामान्य मानवाकररता असलेला ‘देवाचा शब्द’्असे ते आहे.
आनण म्हणून त्याचे आम्ही अध्ययन के ले पानहजे. "मी खपू
व्यस्त व्यक्ती आहे. पनवत्र शास्त्राचे अध्ययन करण्याइतका वेळ
माझ्याकडे नाही. मी काही इतका धानमटक नाही." अशा प्रकारचे
यनक्तवाद लोक करतच असतात. परंत एकच प्रश्न आमच्या
सावटकानलक जीवनावर पररणाम करणारा आहे तो म्हणजे या
पस्तकाचा लेखक कोण व त्याच्या बरोबर आमचे नाते काय
आहे ? जर पनवत्र शास्त्राचा अभ्यास आमच्या सावटकानलक
गतीवर, नस्थतीवर पररणाम करणारा असेल तर तो आम्ही
के लाच पानहजे. काही लोक नवचारतात. पनवत्र शास्त्रात अनेक
त्रर्ी आहेत. अनेक नवसंगती आहेत. मग त्याचा अभ्यास करून
काय लाभ ? जरी अनेक नर्काकारानं ी पनवत्र शास्त्रात त्रर्ी
असल्याचा दावा के ला असला तरी त्या त्रर्ी त्यांना दाखनवता
आल्या नाहीत. इतके च नाही, तर त्याच्यावर नर्का करण्यापूवी
आम्ही स्वतः त्याचा अभ्यास करून. त्याचे प्रामानणकपणे
परीक्षण के ले पानहजे.
या सवाटपेक्षा महत्वाचे म्हणजे. पनवत्र शास्त्राचे अध्ययन का •
करावे याची तीन महत्वाची कारणे मी तम्हांस सांगू इनच्ितो. •
स्वभावाला आम्ही काय देतो. त्याचे पोिण कशाने होते यावर
त्याची शक्ती अवलबं नू असते. आमच्या शरीराच्या वाढीकररता
अन्नाची गरज असते. एकंदर असा ननष्किट आम्ही काढू शकतो
की आमचे शरीर म्हणजे मागील नदवसांत आम्ही जे सेवन के ले
त्याचा सार आहे. जया प्रमाणे मनष्याला वाढीकररता अन्नाची
गरज असते तसेच नव्या मनष्याच्या वाढीकररता सद्धा अन्नाची
गरज असते. प्रेनित पेत्राने म्हर्ले – "तारणासाठी तमची
आध्यानत्मक वृद्धी म्हणून नूतन जन्मलेल्या बालकासं ारखे नन–
या दधाची इच्िा धरा" (१पेत्र.२:२). जेव्हा मूल जन्मते. तेव्हा
आई काही औिधे मल ू ाच्या तोंडात सोडते. त्याचा उपयोग
त्याच्या स्वाद–ग्रंथी तयार होण्यास होतो व मूल स्तनपान करू
लागते. अशा त–हेने नवजात बालकाची भूक वाढू लागते व
सधारू लागते. पेत्र आम्हांस नशकवतो की. आम्ही सवट दष्टपणा,
सवट कपर्, ढोंग़ हेवा व दभाटिण दरू सारावे व मगच देवाच्या
वचनाची आस धरावी. आनत्मक अन्नाची भक ू कमी करणारया
गोष्टी आम्ही र्ाळाव्यात.
पनवत्र शास्त्राच्या अध्ययनाने आमचे ज्ञान नक्कीच वाढते. परंत
आमचे के वळ ज्ञानच वाढावे याकररता पनवत्र शास्त्र आम्हासं
नदले गेले नाही. त्याचा उद्देश आमच्या जीवनाचे पररवतटन व्हावे.
ननयनमत के लेले पनवत्र शास्त्राचे अध्ययन आमचे जीवन बदलून
र्ाकते. जशी आम्हांला अनेक नावे असतात तशीच पनवत्र
शास्त्रास अनेक उपमा नदल्या गेल्या आहेत.
• बालकाक ं ररता दूध (१पेत्र.२:२. इब्री.५:१२)
• तारणाकररता र्ाकर
• वाढीस लागणा–यांकररता जड अन्न (इब्री.५:१२)
• तहानलेल्याकररता पाणी
भके लेल्याकररता अन्न
सवाांकररता मध

अ) आमच्या आख्रर्तमक उन्नतीकररता पख्रित्र शास्त्राचा
अभ्यास के ला पाख्रहजे.
जेव्हा व्यक्तीचा नवा जन्म होतो. तेव्हा ती एक नवी उत्पत्ती बनते.
नवश्वासणा–यांत जना स्वभाव व नवा स्वभाव असे दोन स्वभाव
असतात. हे दोन्ही स्वभाव एकमेकानं वरूद्ध. नवसगं त असे
असतात. एक दस–यापेक्षा शनक्तशाली असतो.
९
ब) आख्रर्तमक प्रगल्र्तेकररता पख्रित्र शास्त्राचे अध्ययन
के ले पाहीजे.
नूतन बालकाकररता जसे दधू . तसे वाढणा–या तरूणाक ं ररता
जड अन्न. पौल जेव्हा नवश्वासणा–यांना प्रभू येशू निस्ताच्या
महायाजकीय सेवेबाबत नशकवत होता. तेव्हा त्याने इब्री
नवश्वासणा–यांना सानं गतले की. तम्ही अजून जड अन्न ग्रहण
करण्याच्या योग्यतेचे झाला नाहीत. जे के वळ दधाचीच इच्िा
पनवत्र शास्त्र
धरतात ते वचनातील गंभीर आनत्मक सत्यापासनू . रहस्यांपासनू
अननभज्ञच राहतात. परंत जड अन्न हे पणू ट वाढ झालेल्या
व्यक्तींकररता आवश्यक असते. उदा. प्रगल्भता म्हणजे –
जयांच्या ज्ञानेंनियाना वनहवार्ीने बरे वाईर् समजण्याचा सराव
झाला आहे (इब्री.५:११–१४). पनवत्र शास्त्राच्या ननयनमत
अध्ययनाने व्यक्तीत प्रगल्भतेची प्रनिया सरू होते. पनवत्र शास्त्र
व्यक्तीस ब–या वाईर्ात फरक करण्याचे ज्ञान देते. पनवत्र शास्त्राचे
नकती ज्ञान तम्हांजवळ आहे यावर तमची प्रगल्भता ठरत नाही
तर. त्या ज्ञानाचा तम्ही तमच्या जीवनात कसा व नकती उपयोग
करता यावर ती अवलबं नू आहे.
क) पख्रित्र शास्त्र आम्हांस चांगल्या कामाकररता सज्ज
करते म्हणून र्तयाचे अध्ययन के ले पाहीजे.
पनवत्र शास्त्राचे अपणू ट अध्ययन धोकादायक आहे. काही
नवश्वासणारे पनवत्र शास्त्रातील त्याच्ं या आवडीचेच पररच्िेद.
भाग याचं े मनन करतात व इतर भाग ते र्ाळतात. अशाने ते
स्वतःचेच नकसान करून घेतात. काही के वळ स्तोत्रेच
वाचतात. काही नवा करार तर काही लोक के वळ भनवष्यग्रंथाचं े
वाचन करतात.
संपूणट पनवत्र शास्त्र हे परमेश्वर प्रेररत व प्रत्येकाकररता लाभदायक
असे आहे. पनवत्र शास्त्राच्या अध्ययनातील असमतोल हा
आमच्या जीवनात सैद्धानं तक असमतोल ननमाटण करतो व
त्यामळे भांडणे व वाद ननमाटण होतात. सपं ूणट पनवत्र शास्त्र हे
सैद्धांनतक मांडणीकररता आवश्यक आहे. जेव्हा तम्ही चकीच्या
मागाटला जाता तेव्हा वचन तम्हांला सधारून मागटभ्रष्ट
१०
होण्यापासून वाचवते. जेव्हा तम्हासं योग्य मागाटवर आणले जाते
तेव्हा तेच वचन तम्हासं योग्य मागाटवर राहण्याकररता ननत्य
मागटदशटन करते (२तीम.३:१६–१७). संपूणट पनवत्र शास्त्राचे.
जेव्हा आमच्या जीवनात अनकरण करतो तेव्हा त्याच्याद्वारा
आमच्यात पररवतटन, बदल घडून येतात व परमेश्वराच्या
कायाटकररता ते आम्हासं नसद्ध करते. अधटवर् ज्ञानाने
परमेश्वराच्या सेवके ररता जाणे हे धोकादायक व ननरूपयोगी
आहे. पनवत्र शास्त्राचे मनन करण्याची आम्हांला गरज आहे.
• उत्तम जागा – नशकण्याची उत्तम जागा प्रभच्ू या
पायांजवळ. उदा. मरीया (लूक.१०:३९)
• उत्तम स्िर्ाि – नेहमी उत्सकतेने व लक्षपूवक
ट नशकणे.
(लूक.९:४८)
• उत्तम िेळ – रोज (प्रे.कृ .१७:११)
• उत्तम तयारी – मनाची तयारी (प्रे.कृ .१७:११)
(१शम.३:१०)
• उत्तम कारण – तयारी / नसद्धतेकररता (तीत.२:१२)
• उत्तम व्यक्ती – प्रभू येशू निस्त याच्याकडून नशकणे.
कारण त्याच्या जवळ सावटकानलक जीवनाची वचने
आहेत. (योहा.६:६७)
• उत्तम नमुना – प्रभू येशू निस्त. (मत्तय.११:२९) तो
म्हणाला. "माझ्याकडून नशका."
बंधू सायलस सी. नायर, के रळ
सुवार्तिक व पर्वत्र शास्त्राचे र्शक्षक
 “निस्ताचे आगमन”्(यहुद्याच्ं या सदं भाटत)

“ख्रिस्ताचे आगमन” (यहुद्ांच्या संदर्ाात)

“पाहा तझ
ु ा राजा तज
ु कडे येत आहे” (जिऱ्या ९:९, मत्तय २:१५)
र्िस्ताच्या आर्मनाकडे आम्हा र्वश्वासणार्याचं े डोळे लार्लेले आहेत. लेखकाने या लेखातून प्रभूच्या आर्मनासदं भाित अनेक
र्भं ीर पैलचूं ा उलर्डा करून दाखर्वला आहे.

इस्त्राएलच््ा जीिनातील भ्क ां ि पाप म्हणजे विस्ताला घडयाळाची वटक-वटक सरू ु होईल आवण िोिन िाजपत्र सात
िधस्तांभािि वखळणे. म्ाचाच परिणाि म्हणून सांपणू ा जगभि िषााचा किाि किील, अशाप्रकािे सत्तिाव््ा सप्तकाचा प्रािांभ
इस्त्राएल लोक विखुिले गेले. म्ाांचे िेज म्ाांच््ाकरिता पाश होईल. ्ा सात िषाांचे िोन भागात विभाजन के लेले आहे.
असे बनले (िोि. ११:९). म्हणजेच अनेकिा सपां न्नता ही पवहल््ा साडेतीन िषाात "्ातनाांचा प्रािांभ" आम्ही पाहतो
नाशास कािण ठिलेली आम्हाांस विसते. िागील शतकात हे (िाचा : ित्त् २४:४-१४, प्रकटी. ६). या िषाांनांति
अनेक िेळा वसद्ध झालेले आहे. "ओसाडीचा अिगां ळ पिार्ा उभा िाहील" (प्रकटी. १३:१४,
१५) आवण िेिाच््ा िांवििात पापपुरूष बसेल ि िेि म्हणनू
इस्त्राएलच््ा पनु िासनाबाबत स्पष्टपणे भविष््कर्न किण््ात स्ितःचे प्रिशान किील (२र्ेस्स. २:४, िानी.११:३६, ३७).
आलेले आहे, म्ा सांिभाातील पवहले पाऊल म्हणजे म्ाचां े शेिटल््ा साडेतीन िषााच््ा कालखांडाला ‘िहासक ां टाचा
आपल््ा भूिीत पित ्ेणे. आम्ही इस्त्राएलच््ा पित ्ेण््ाकडे काळ’ म्हटले आहे.
िोन प्रकािे पावहले पावहजे. आत्ताचे म्ाचां े पितणे हे
अविश्वासातील आहे. िशीहाच््ा आगिनानांतिचे म्ाांचे एक ्हुिी िाष्राचा प्रिुख हा िोठा धिावनिां क असेल. प्रभनू े म्हटले,
पितणे असणाि आहे (िाचा ित्त् २४:३१), पवित् शास्त्रातील "िी आपल््ा वपम्ाच््ा नािाने आलो आहे पण तुम्ही िाझा
अनेक भविष््सच ू क परिच्िे िातां ्ाविष्ी सावां गतले आहे स्िीकाि किीत नाही; िसु िा कोणी स्ितःच््ा नािाने आला ति
(्श्ा ११:११, व्िा्ा ३२:२७, ्हे. ३४:१३, ३६:२४). म्ाचा तुम्ही स्िीकाि किाल" (्ोहान ५:४३). ्ा धिावनांिक
इस्त्राएलचे ितािान पितणे हे अपेवक्षत आहे. सांपूणा िाष्र पित नेम्ाला अनेक प्रकािे पवित् शास्त्रात िवणाले आहे. िानी.
्ेणाि नाही ति जे शेष िावहले तेच पितणाि (्श्ा ६:१३), ११:३६-३९ िध््े म्ाला "उन्ित्त िाजा" म्हटले आहे. हा िानी.
आवण पित ्ेणािे हे प्रािुख््ाने ्हुिा िश ां ाचे असणाि आहेत. ७ िध््े िणान के लेल््ा ‘लहान वशांगापासनू ’ तसेच, िानी. ८
उिारित िहा िश ां हे िशीहाच््ा आगिनानतां ि पित ्ेतील िधील ‘लहान वशगां ’ ्ापासनू िेगळा आहे). हा ्हुिी असेल
(व्िा्ा ३१, ्हे. ३७:१५). (िाचा : िानी. ११:३७, ३९-४०) िचन ३६-३७ ्ाांचा सांबधां
२र्ेस्स. २:३-४ िधील "अनीवतिान पुरूष" ि "नाशाचा पुत्"
्ा ििम््ानच, िानीएलच््ा सत्तिाव््ा सप्तकाची जी ्ाांच््ाशी आहे. तसेच िानी. ११:३८-३९ चा सांबधां "भूिीतनू
भविष््िाणी आहे ती पूणा होईल. सत्ति सप्तक (्ात वििस िि आलेल््ा श्वापिाशी" आहे (िाचा : प्रकटी.१३:११-१८);
नाहीत ति िषे आहेत : ७०x७ = ४९० िषे). िानीएलच््ा (तसेच प्रकटी.१३:१३-१४ चा २र्ेस्स. २:९-१० शी असलेला
९व््ा अध््ा्ाला भविष््िाणीचा ‘कणा’ असे म्हटले आहे. सांबांध सुद्धा लक्षात घ््ा). ्ाच व््क्तीला प्रकटी. १९:२० िध््े
िशीहाच््ा िृम्ूत ६९ िे सप्तक सांपष्टु ात आले. म्ानांति िीघा खोटा सिां ेष्टा म्हटले आहे. तसेच जख. ११:१५-१७ िध््े म्ाला
काळाचा ‘िध््ातां ि’ आहे. ज््ात िडां ळीचा उगि आम्हाल ां ा िख
ू ा िेंढपाळ म्हटले आहे. १्ोहान २:१८ िध््े ्ालाच विस्त
विसतो. िांडळीला पौलाने ‘एक निा िानि’ सांबोधले आहे वििोधक म्हटले आहे. बहुताांश लोक म्ाला िश होतील,
(इविस. २:१५). िडां ळीच््ा लोकातां िानतां ि भविष््सच ू क म्ाचा स्िीकाि कितील.

११
“निस्ताचे आगमन”्(यहुद्याच्ं या सदं भाटत)
तीव्र ्ातना हे िहसांकटाच््ा काळाचे एक िैवशष्ट्् आहे.
्ालाच ‘्ाकोबाच््ा ्ातनाचां ा काळ’ म्हटले आहे. इस्त्राएल
िाष्राचा इवतहास हा ्ाकोबाच््ा जीिनानसु ाि असलेला
आम्हाांला विसतो. कािण, म्ाच््ा खोटेपणािुळे म्ाला
आपल््ा िेशापासनू २० िषे ििू िाहािे लागले. वकती ्ातना
म्ाने अनुभिल््ा ! ्ाचा अनुभि इस्त्राएलने आपल््ा
िेशापासून पििाष्रात बांवििासात जे वििस घालिले ि ्ातना
अनुभिल््ा म्ाच््ाशी साधम््ा िशावितात. ्ाकोब िःु खाच््ा
एका िागून एक लाटाचां ा सािना किीत आला तो के िळ नप्रय
व्यक्तींच्या थडग्यानं ा भेट िेण््ाकरिताच. जे शेष िावहलेले पित
आले आहेत म्ाांच््ासाठी हेच उिलेले िःु ख आहे. म्ाांच््ा
िःु खाचे वचत्ण ्श्ाने ‘प्रसूती िेिना’ म्हणनू के ले आहे
(्श्ा ६६:८); जखऱ्ाने ‘अग्नीतून पिीक्षा’ (१३:९); आवण
्ोहानाने ‘भीवतिा्क पूि’ (प्रकटी १२:१५) असे के ले आहे.
हबक्कूक प्रार्ाना कितो की, िोधातही िेि ि्ा स्िितो. ्ा
परिवस्र्तीतही खूप आवमिक धािपळी असणाि आहेत.
इस्त्राएलच््ा बािा िांशातून िेि १४४००० यहुदी लोकाक ं र
िेिाचे सेिक म्हणनू वशक्का िािला जाईल (प्रकटी. १४:४),
आवण ते सपां णू ा िाज््भि िाज््ाची सिु ाताा सागां तील (ित्त्
२४:१४). ्ा साडेतीन िषााच््ा काळात "िोन साक्षीिािाांची"
सेिा सुद्धा असेल. म्ाांच््ा सेिचे े स्िरूप हे एली्ा, िोशे,
्होशिा, जरूब्बाबेल आवण विस्ताच््ा सेिेसािखे असेल.
शेष िाहतील म्ाचां े म्ाचां े तािण होईल. ्ा शेष िावहलेल््ाांच््ा
का्ााचे िणान आम्हाांला स्तोत्ाांिध््े िाचाि्ास विळते (स्तोत्.
४२:४४).
्रूशलेि सिा लोकाक ां रिता भेलकांडविण््ाऱ्ा कटोऱ्ासािखे
ि भािी पाषाणासािखे होईल (जख. १२:२-३). भोितालच््ा
िाष्रासां िाटेल की, आम्ही ्रूशलेिेस वगळून टाकू ि सहज
वतला बाजूस ठेिू पण म्ानां ा उिगेल की ्ात आपला नाश होत
आहे. जगाचे सवट सैन्् इस्त्राएलच््ा भूिीिि एकत् ्ेईल.
पिू ेकडील ि पवििेकडील सैन्् हिावगिोन ्ेर्े िोचेबाधां णी
करील (प्रकटी. १६:१६); उत्तिेच््ा िाजाचे सैन््
्होशािाटाच््ा खोऱ्ात जिा होईल (िानी. ११:४५). जेव्हा
्होिा पाहील की इस्त्राएल पणू ातः वनबाल झाले आहे ि एकाकी
१२
आहे तेव्हा (अन.ु ३२:३६); तो व््वक्तशः पिाििी िाजा म्हणनू
इस्त्राएलच््ा बाजनू े लढेल आवण म्ानां ा िक्त ु किील. तेव्हा ते,
ज््ाांनी म्ाला भोसकले, म्ाला पाहतील" (जख. १२:९-१४)
तेव्हा िैिी िःु खाने िाष्र भिेल ि हे िःु ख म्ाांना पिात्तापास प्रिृत्त
किील. म्ाच्ां ्ा िनःवस्र्तीचे िणान ्श्ा ५३ िध््े आम्ही
िाचतो. एका िाष्री् परिितानाची ती िेळ असेल. इस्त्राएलचे
तािण होईल. प्रभू म्ाांच््ाबिोबि एक निीन किाि किील म्ाांना
निे हृि् ि निीन आमिा िेईल (्हे. ३६:२५).
सिा शत्च ूां ा पाडाि होईल; इस्त्राएल सिा िाष्राचां ा वशिोिणी िाष्र
होईल. इस्त्राएलच््ा ्ा गौििी नस्थतीचे िणान पवित् शास्त्रात
अनेक परिच्िे िाांिध््े किण््ात आले आहे. विशेषतः ्श्ा
६० पासून पुढील अध््ा्ात. इस्त्राएल भूिीिि सिा लोक
नीवतिान असतील (६०:२१). िाष्राचा कािभाि नीवतने आवण
शातां ीने चालिला जाईल (्श्ा ६०:१७, स्तोत्.७२:२). ्ापढु े
िेशात जुलूि वकांिा नाश ्ाचां े नाि ऐकू ्ेणाि नाही. कोणतेही
भौगोवलक बिल होणाि नाहीत (्श्ा ६०:१९-२०). सू्ा
म्ाांना प्रकाश िेणाि नाही पण पििेश्वि म्ाचां ा सािाकावलक दीप
असेल. म्ाांची सहस्त्रपट िाढ होईल (िचन २२), ्रूशलेि
जगाची िाजकी् िाजधानी बनेल (व्िा्ा ३:१७). "कािण
सी्ोनेतून धिाशास्त्र ि ्रूशलेिेतून पििेश्विाचे िचन वनघेल"
(्श्ा २:२-३). ्हेज्के लच््ा पुस्तकात िणान के लेले िांविि ्ा
कालखडां ात बाधां ले जाईल. पन्ु हा ्होिाचे तेज म्ानां ा सोडून
जाणाि नाही. सिा लोक िाजावधिाज सेनाधीश पििेश्वि ्ाला
अपाण घेऊन ्रूशलेिेस भेटाि्ास ्ेतील (जख. १४:१६).
्रूशलेि जगाची आवर्ाक िाजधानी होईल (्श्ा ६०:५-६,
स्तोत्. ७२:१०, जख. १४:८).
्ा ्ेणाऱ्ा गौििाचा विचाि किता, ्श्ा बोध कितो -
"्ाकोबाच््ा घिाण््ा, चल, ्े, आपण पििेश्विाच््ा प्रकाशात
चालू" (्श. २:५). ्ातील बोध आम्हासां ाठी सुद्धा लागू आहे,
आवण म्ाचा पुत् ्ेशू ह्याचे िक्त आपल््ाला सिा पापापासनू
शद्ध
ु करिते" (१्ोहान १:७).
बंधू चाली जॉन, आग्रा
सवु ार्तिक व पर्वत्र शास्त्राचे र्शक्षक
 योनाथानाच्या प्रीतीचे प्रगर्ीकरण

योनाथानाच्या प्रीतीचे प्रगटीकरण

(१ शमिु ेल १८:३-४)
तरूण वय हे अनुकरण करणारे असते. योग्य आदशि न ठे वल्यास चक ु ीच्या आदशाांचे अनुकरण तरूणाई करू शकते. पर्वत्र
शास्त्रात आम्ही अनक
ु रण करावे अशी अनेक व्यर्िर्चत्रे आहेत. योनाथानाच्या जीवनातनू लेखकाने आमच्यासमोर उत्तम
आदशि ठेवला आहे.

िाश्वयभूमी प्रिवशात किीत आहे का ?

इस्राएल िाष्राच््ा पवहल््ा िाजाचा िुलगा (िाजकुिाि) म्हणनू
नैसवगाक ओळख असणािा ्ोनार्ान हा असनू त्याच््ा नािाचा जन्या काळी लोकांमध्ये अशी रीत होती की, त्याचं ा उत्कृ ष्ठ
अर्ा “्होिा जो िेणािा” वकांिा “्होिाने विले” असा आहे. योद्धा नकंवा जयाने प्रजेसाठी महान कायट के ले आहे अशा
नािाप्रिाणेच म्ाच््ा जीिनािध््े म्ाला सिा िाजेशाही गोष्टी व्यक्तीची वस्त्रे, इ. गोष्टी त्या व्यक्तीच्या मृत्यूनंतर त्याच्या
प्राप्त झाल््ा. उिा - िाजेशाही श्रीिांती, िाजेशाही िजाा, िाजेशाही नवजयाचे व आदराचे प्रतीक म्हणून त्याच्या स्मरणाथट संग्रनहत
िस्त्र. ्ोनार्ान ज््ाच््ा विश्वासाबद्दल (१शििु ेल १४:६), करून ठे वल्या जात.
शौ्ााबद्दल (१शिुिेल १४:१३-१५), ि प्रीतीबद्दल
(१शिुिेल:१८:३) ्ा िचनाांिध््े िणान के ले आहे तो आपल््ा ्ोनार्ानाने आपला सन्िान, आपले स्र्ान, आपला विज्,
प्रजेचा आिडता असा होता, िाजासनािि िाजा म्हणनू आपले का्ा सिा तो वजिांत असतानाच िावीिाच््ा हाती
बसण््ाचा म्ाचा हक्क होता. ह्या ्ोनार्ानाची ज््ािेळेस सिपाण के ले ि हे जाहीि करून िाखिले की िाविि श्रेष्ठ होणाि
िावििाशी ओळख झाली म्ािेळेस म्ाला कळून आले की, आहे. म्हणनू ्ोनार्ानाने म्ाच््ा प्रीतीचे लाक्षवणक प्रतीक
िाजासनािि बसण््ासाठी िावििाला िेिाने नेिले आहे. हे म्हणून ्ा पाच भौवतक गोष्टी िावििास िेऊन म्ाच््ा प्रीतीचे
िाजासन म्ाचां े िांशपिांपिागत हक्क आहे, पिांतु तो वकांिा म्ाचे प्रिशान के ले. आज िाझ््ा स्िगी् िावििासाठी िी वजितां
िांशज िाजासनािि बसणाि नाहीत हे िावििाला ि ्ोनार्ानाला असतानाच का् सिपाण किणाि? हे ्ोनार्ान आम्हाला
िेखील ठाऊक होते. अशा परिवस्र्तीत ्ोनार्ान िावििािि खालील िुद्याांिध््े िाखवित आहे.
जीिापाड प्रेि किणािा आहे. त्याच््ा प्रीतीिध््े आम्हाला
स्िार्ा विसत नाही. प्रीती हेिा किीत नाही, प्रीती स्िार्ा पाहत १) म्ाचा झर्गा विला: का् िशाविते ? - म्ाचे स्थान 
नाही (१किींर् १३:४). २) म्ाचे वस्त्र: का् िशाविते ? - म्ाची संित्ती 
३) म्ाची तलवार: का् िशाविते ? - म्ाचे सामर्थयय 
्ोनार्ान िक्त िावििािि प्रीती कितो एिढेच नाही ति म्ाने
म्ा प्रीतीचे प्रिशान प्रम्क्षात करून िाखिले. ह्या प्रीतीिध््े ४) म्ाचे धनष्य - म्ाचे सवय कौशल्य 
िोघाांचे िन एकिेकाांशी इतके जडले की तो म्ाला प्राणाप्रिाणे ५) म्ाचा कमरबदं - म्ाची सबंध िकड
वप्र् झाला. ्ोनार्ानाचे िन म्हणजे म्ाचा आतील िनष्ु ्,
म्ाला िाटत होते की हा पेहिाि िेऊन जो म्ाच््ा िनािध््े १) त्याचा झर्गा : त्याचे स्थान दशयख्रवते
िसलेला िाविि आहे म्ाने िाजासािखे विसािे, तो आतील शास्त्रािध््े आम्ही ्ोसेिाचा झगा (उमपती ३७:३), ्ाजकाचा
िावििास बाहेि प्रिवशात करू इवच्ित होता. आज िाझ््ा िध््े झगा (वनगाि २८:३१),सांिेष्टयाचा झगा (१ शिुिेल १५:२७-
िसणाऱ्ा विस्ताला जो ्ुगानु्ुगाचा िाजा आहे म्ाला िी २८), िाजाचा झगा (१ शिुिेल २४:४) असे अनेक झगे

१३
योनाथानाच्या प्रीतीचे प्रगर्ीकरण

पाहतो ते म्ाचां े स्र्ान ि अवधकाि िशावितात. सांपती िी िाढिली पण आवमिक गोष्टीत अजून गिीबच आहे.
्ोनार्ानाने आपला झगा म्हणजे आपले िाजकी् स्र्ान ि वप्र्ानां ो, आपली सपां त्ती प्रभच्ू ्ा सेिेसाठी िेऊ्ा, शास्त्रात एक
अवधकाि लाक्षवणक अर्ााने िावििास विले, शौला नांति जि िांडळी अशी आहे वजने आपल््ा दाररियात भिपूि विले.
िाज््ात िसु िा कोणी शौ्ािान ्ोद्धा होता ति तो ्ोनार्ान आपली सपां त्ती आपण प्रभच्ू ्ा का्ी लािू ्ा कािण जेर्े तुिचे
म्हणजे भािी िाजाच, पण ्ोनार्ानाने आपले स्र्ान, िान, धन तेर्े तिु चे िन आहे.
आपले पि, अवधकाि सिा िावििास िेऊन टाकले.
उिदेशक ५:१० ज्याला पैसा ख्रिय िाटतो त्याची पैशाने
वप्र्ानां ो, आज िाझ््ाबाबत का् ? म्ा र्ोि विस्ताला िेिाने तृप्ती होत नाही जो ख्रिपुल धनाचा लोर् धरितो त्याला
अवत उच्च असे स्र्ान विले आहे, आज, िी आपल््ा काही लार् घडत नाही : हेही व्यर्ा !
स्र्ानाचा, िानाचा ि अवधकािाचा झगा प्रभल ू ा विला आहे का
? आज िाझे स्र्ान, िाझी नोकिी िाझ््ा ि प्रभूच््ा सेिेिध््े ३) त्याची तलवार:  सामर्थयय दशयख्रवते.
्ेत आहे का ? एका ्ोिध्् ्ाची ओळख म्ाचे सािथ््ा म्ाच््ा तलिािीने
कळते. ्ोनार्ानाची तलिाि सािथ््ा, शक्ती ि म्ाचे शौ्ा
वकती िेळेस आम्ही िांडळींच््ा सभेला, सुिातेला आपल््ा िशाविते, वप्र्ानां ो ्ोनार्ानाने आपले सािथ््ा, आपली ऊजाा,
स्र्ानािळ ु े ि नोकिीिळ ु े उपवस्र्त िाहू शकलो नाही? आपल््ा आपली सिु क्षा प्रीतीचे प्रवतक म्हणनू लाक्षवणक अर्ााने
स्र्ानािुळे सिु ाताा साांगण््ास आपल््ाला लाज िाटते का ? िावििास विली. म्ाकाळी सपां ूणा इस्राएलात तलिाि िक्त
शौलाकडे ि म्ाचा पुत् ्ोनार्ान ह्याकडे होती (१शिुिल े
्ोनार्ानाने आपला झगा, आपले स्र्ान, सन्िान, अवधकाि १३:२२). म्ाच््ा ह्या िेण््ाने म्ाने हे िाखिनू विले की िाझे
सिा िावििास विले. म्ाच््ासाठी आम्ही हे िेणाि आहोत का ? बळ, सािथ््ा सिा िी तुला सिवपात कररतो. आज िी प्रभूसाठी
म्ा स्िगी् िावििासाठी जो आपले स्र्ान, िान सोडून ह्या िाझे वकती बळ, सािथ््ा, िाझी ऊजाा िेत आहे? कांपनीत आज
जगात िासाचे स्िरूप धािण करून आला ि ज््ाने आम्हाला एक विश्वासणािा ९ ते १० तास काि कितो सिा उजाा वतर्े खचा
म्ाच््ा बिोबि स्िगी् स्र्ानी बसविले आहे! के ल््ािि प्रभूसाठी िाझ््ाकडे कोणते सािथ््ा ि शक्ती उिते?
जो प्रभू िाझ््ासाठी चालूनचालून ििला, झोपी गेला,
२) त्याचा िेहराव : त्याची संित्ती दशयख्रवते र्कला ज््ाला डोके टेकाि्ास जागा नव्हती, ज््ाने आपली
िस्त्र ही िनष्ु ्ाची श्रीितां ी िशाविते. तो वकती धनिान आहे (लक ू ऊजाा िला तािण िेण््ासाठी खचा के ली म्ा प्रभच्ू या सेिेसाठी,
१६:१९)! ्ोनार्ानाने आपले िस्त्र विले, ह्याचा लाक्षवणक अर्ा सुिातेसाठी आपले बळ, सािथ््ा, ऊजाा स्िगी् िावििास
का् ? म्ाच््ा िाज््ाची सांपत्ती, धन िावििास विली. आज सिवपात करू्ा. जि अशक्त असाल ति िेिाकडे िागू्ा.
िाझ््ा सांपत्तीबद्दल का् ? िी ती कोठे खचा कित आहे ? ह्या यशया ४०:२९ तो भागलेल््ास जोि िेतो, वनबालास विपल ु
लॉकडाऊन िध््े आज वकम्ेक विश्वासणाऱ्ाांना ि सेिकाांना बल िेतो.
आवर्ाक गिज आहे. गीतात आपण िोठयाने गातो ‘तन िन धन
द्या प्रभूला’. आिचा िशमांश पण आम्ही ह्या सार्ीच््ा ४) धनष्य: सवय कौशल्य दशयख्रवते.
िोगािध््े विला आहे का ? की अजन सश ां ्ात आहे िेऊ की ्ोनाथानाने आपले सिा कौशल््, आपली तालीि
नको !
िावििास विली, जो तीि िािणािा असतो म्ाला तालिीची
गिज असते. म्ाचे सिा प्रविण्् म्ाने िावििाच््ा स्िाधीन के ले.
आपला प्रभूजो धनिान असता तुम्हाला ि िला धनिान
िाविि ्ोनार्ानाच््ा कौशल््ाचे िणान २ शिुिेल१:२२ िध््े
किण््ासाठी िरिद्री ि रिक्त होऊन ह्या जगात आला जेणे करून
कितो “िधलेलयांचे िक्त िाशन के लयािाचून ि
म्ाच््ा दाररियाने आम्ही धनिान व्हािे. आज िाझी भौवतक
बलाढयाच ं े मादं े र्क्षण के लयािाचनू योनार्ानाचे धनष्ु य

१४

कधी रिकामी पितत नसे”.
वप्र्ानां ो िेिाने आम्हा प्रम्ेकाला आवमिक िाने ि कौशल््
विली आहेत, आज ती िी प्रभूच््ा का्ी लाित आहे का ?
पुष्कळ विश्वासणाऱ्ाांना म्ाांची आवमिक िाने िावहत नाहीत
ह्याचे िःु ख आहे. कािािि िी िाझे सिा कौशल्् िाखितो, पण
िांडळीत ि प्रभूच््ा कािात र्ांड असतो. कोणी िचन
वशकिणािे, सुिावताक, आििावतथ्् किणािे, गीत गाणािे
असतील, कोणी वलवहणािे असतील, भिपूि िाने
आपल््ा जिळ आहेत. जशी ्ोनार्ानाने िावििास विली तशी
आपण आपल््ा प्रभच्ू ्ा सेिसे ाठी आपली सिा कौशल्ये
सिवपात करू ्ा.
नीख्रतसूत्रे २२:२९
आपलया कामात कोणी चपळ ख्रनपुण ख्रदसतो काय? त्यां
चे स्र्ान िाजा समोि आहे हलकट लोकास ं मोि नाही”.
प्रभूच््ा कािात आपण आपली वनपुणता ि कौशल्् िाखिू्ा.
५) कमरबदं : सबंध िकड दशयख्रवतो
कििबांि का् िशावितो िाझी िजबूत पकड. कििबांि सिा
िस्तनुां ा धरून ठे ितो, ह्या चािही िस्तनूां ा तो धरून ठे ितो. जि
कििबांि नाही ति सिा वनखळून खाली पडेल, सैल पडेल.
्ुद्धभूिीिि शत्ूसिोि सिा झगा, पेहिाि, तििाि, धनष्ु ् खाली
पडतील, पवित् शास्त्रािध््े कििबिां हे सम्ाचे िशाक आहे,
्ोनार्ानाकडे एक सम् होते की िावीि हा िाजा होणाि.
आज िी िाझा प्रभू जो ्ुगानु्ुगाचा िाजा आहे म्ाला का्
ह्या सम्ाला म्ाने िावििास िेऊन हे प्रगट के ले की, तचू भािी िेऊ शकतो ? ्ाचा विचाि करू ्ा.
इस्राएलाचा िाजा आहेस. जि ्ोनार्ानाला हे सम् िाहीत नसते
ति म्ाने िावििास ह्या भेट िस्तू विल््ा नसम्ा. ‘सम्
१५
योनाथानाच्या प्रीतीचे प्रगर्ीकरण
आम्हाला बांधनिुक्त किते’. ्ोनार्ानाच््ा कमरबंदा िध््े
असलेल््ा ह्या सिा गोष्टी म्ाने िक्त
ु करून िावििास विल््ा.
वप्र्ानां ो, आिच््ाकडे एक सम् आहे, प्रभचू े सम्, िचन
इख्रफस ६:१४ सम्ाचा कििबिां . हे सम् आम्हाला आिच््ा
विस्ताला ह्या भेट िस्तू िेण््ास साहाय्् किील. िाझे स्र्ान,
िाझी सपां ती, िाझे सािथ््ा, िाझे सिा कौशल्् सम्ाने ि प्रीतीने
आपण आपल््ा स्िगी् िावििास सिवपात करू ्ा.
िावििानेही हा प्रीतीचा किाि स्ििणात ठे वनू , ्ोनार्ानाच््ा
िृम्ूनांति म्ाचा अपांग पुत् िविबोशेर्ािि म्ा
प्रीतीचे प्रगटीकिण के ले (२ शिुिेल ४:४. २ शिुिेल ९).
िावििानेिेखील म्ाला स्र्ान विले. िाजाच््ा पांगतीस तो वनम्
बसत असे (१शिुिेल ९:११). सांपती, सािथ््ा, सिां क्षण, अनेक
पटीने विले. कािण ्ोनार्ानाने ज््ा गोष्टी िावििास विल््ा
म्ाची िावििाने म्ा किािाला स्िरून प्रीतीचे प्रगटीकिण के ले.
वप्र्ानां ो, जे आम्ही आिच््ा स्िगी् िावििाला िेतो म्ाने ति
आधीच आम्हाला सिा अध््ावमिक आशीिााि िेऊन वपम्ाच््ा
प्रीतीचे प्रगटीकिण के ले. विस्तािध््े आम्हास निीन स्र्ान
विले (इविस २:६), आम्हास धनिान के ले (२ कररंर् ८:९),
आम्हास िहाविज्ी के ले (िोि ८:३७). आध््ावमिक िाने ि
कौशल्् िेिाच््ा गौििासाठी ि िांडळीच््ा उन्नतीसाठी विली.
शेिटी िोज िागािशान किण््ासाठी सम्ाचा आमिा विला.
बध ं ू रॉजर इर्गं ल्स, औरर्गं ाबाद
प्राध्यापक, देवर्र्री कॉलेज
आजची तरुणाई आनण आजचे जग
आजची तरुणाई आख्रण आजचे जग
आजचे जर्, समाजव्यवस्था बदलत चालली आहे. बदललेल्या जर्ाने नवीन आव्हाने, नवीन प्रश्न तरूणांपढु े ठेवले आहेत.
र्वश्वासणार्या तरूणांना कोणत्या प्रश्नांना तोंड द्यावे लार्णार आहे हे लेखक सांर्त आहे.
िाझ््ा वप्र् तरुण बांधू आवण बवहणींनो, िला असे िाटते की
आपल््ाबिोबि बोलण््ासाठी एक विवचत् जागा आहे आवण
्ाचे िला र्ोडे िाईटिेखील िाटत आहे. ्ाचे कािण िला सागां ू
द्या ! आपल््ा वपढीला पडद्याची (वस्िनची) इतकी सि्
लािली आहे की आपले लक्ष िेधण््ासाठी जगाने अशा अनेक
गोष्टी पुिविल््ा आहेत ज््ा जुन््ा चाांगल््ा िाचनापेक्षा
तांत्ज्ञानदृष्टया प्रगत आहेत. जि िी एखाद्या वव्हवडओद्वािे वकांिा
एखाद्या अवधवन्िाच््ा िाध््िातनू बोलत असतो ति िाझी
खात्ी आहे की आपण अवधक लक्ष विले असते. बिोबि आहे
ना ?
िःु खाची बाब ति अशी आहे की तरुण वपढयांिध््े आता िाचन
जिळ जिळ अप्रचनलत झाले आहे. आपण हे िाचत आहात
ही िस्तुवस्र्ती िला िाि आनांि िेत आहे, कािण आपल््ातील
पुष्कळ जण साक्ष िेतात, िाचन कितात, विशेषत:
शास्त्रिचनाांिधून आपल््ाला के िळ आनिां च विळत नाही ति
िोठी आशािेखील विळते कािण िेि आपल््ाशी बोलतो ! हे
वकती आि्ाकािक आहे !
्ा लेखात िी आपल््ासिोिील िोठया आव्हानाबद्दल बोलू
इवच्ित आहे, विशेषतः आिच््ा तरुणाईच््ा जीिनाविष्ी. ते
म्हणजे बाहेिील ‘जग'. जेव्हा आपण ्ेर्े ‘जग’्हा शब्ि िापित
आहोत तेव्हा आपल््ाला नेिके का् म्हणा्चे आहे ? सोप््ा
भाषेत साांगा्चे झाले ति आपण के िळ पृथ्िीविष्ी नव्हे ति हे
आध््ावमिक दृष्टीने बोलत आहोत. आपण पाहतो की, प्रेवषत
पौल आिच््ाशी करिांर्किानां ा वलवहलेल््ा पत्ात िडां ळीच््ा
'आतील’् आवण ‘बाहेिील’् ्ा िोन्ही पैलूांबद्दल बोलतो
(१करिांर्. ५:१२). जे कोणी सांताांिध््े वकांिा बांधूांिध््े आहेत,
ते ‘िांडळी’्िध््े आहेत, पिांतु म्ा ितुाळाच््ा बाहेि ‘जगाची’
पिांपिा अवस्तमिात आहे. आवण हे िागा पवित्शास्त्रात नििू
१६
के लेल््ा जीिनशैलीच््ा अगिी विरुद्ध आहेत ! प्रेवषत ्ोहान
आपल््ा पवहल््ा पत्ात असे म्हणत नाही का् "जग आवण
जगातल््ा गोष्टींिि प्रेि करू नका"? िला आशा आहे की हे
सिजून घेण््ासाठी आम्हाला िित होईल की आपण
एकाचिेळी िेिाचे आवण जगाचे अनसु िण का करू शकत नाही.
आज जग अनेक िागाांनी तरुणाईिि भवडिाि किीत आहे.
ठिाविक काळासाठी आपले लक्ष विचवलत किणाऱ्ा अशा
अनेक गोष्टी आहेत, २ तास (वचत्पट), २० विवनटे (्ूट््ूब), २
विवनटे (िोटे- लहान वव्हवडओ, तरुणाांिधील निीन िेड). ्ा
गोष्टी का् कितात, म्ा िूलतः आिच््ा िेळेचे काही क्षण
आम्हापासून काढून घेतात, आनण शेिटी ्ा जगातील सािग्री
आवण कल्पना आिच््ा िनात गतुां िनू आपणासां गढन टाकतात
! िी म्ा तरुणाांच््ा गटाकडे आपले लक्ष िेधू इवच्ितो ज््ाांना
म्ाांच््ा आ्ुष््ात अशाच कठीण परिवस्र्तीचा सािना किािा
लागला होता. आवण ज््ाप्रकािे ते म्ा परिवस्र्तीला सािोिे गेले
ते आिच््ासाठी एक उत्ति उिाहिण आहे. हो्, िी िानीएल
आवण म्ाच््ा वित्ावां िष्ी िानीएल अध््ा् १ िधनू बोलत
आहे. जेव्हा आपण िचन ३ आवण ४ िाचतो, तेव्हा आिच््ा
लक्षात ्ेते की ते िक्त र्ोि पाश्वाभूिी असलेले तरुण नव्हते, ति
अशी तरुण िुले होती ज््ाांची सिाजात चाांगली प्रवतष्ठा होती,
म्ाांची साक्ष चाांगली होती आवण ते ज्ञानसांपन्न, विद्यापािांगत
होते. जेव्हा आपण म्ाच्ां ्ाविष्ी िाचतो, तेव्हा आिच््ा
लक्षात ्ेते की म्ाांच््ा तुलनेत आज आपण िेिवभरु आवण
पवित् शास्त्राचा अभ््ास असणाऱ्ा कुटुांबात िाढत आहोत. ्ा
तरुण िल ु ानां ा म्ाच्ां ्ा िेशातनू काढून म्ाच्ां ्ा कुटुबां ापासनू
िेगळे करून ििू च््ा िूतीपूजक िेशात पाठविण््ात आले होते.
म्हणजेच बाबेलच््ा भूिीत ! म्ाचां े स्र्ान बिलले होते, म्ाांच््ा
चालीरिती बिलल््ा होम्ा आवण म्ाांच््ा व््वक्तित्त्िािध््े
बिल होण््ाचा धोका होता (िचन ७). हे आजच््ा ्ुगाशी

विळते जुळते आहे का? असो, ्हूद्याांच््ा भूिीची तुलना
आपण आजच््ा िडां ळ््ाश ां ी करू शकतो. जोप्ांत आपण
िांडळींच््ा ितुाळात, आपल््ा िेिाच््ा घिाच््ा सीिेिध््े
असतो, तोप्ांत सिा काही व््िवस्र्त आवण चाांगले असते. पण
ज््ाक्षणी बाहेिील जगात जातो म्ाचां ी जीिनशैली सपां णू पा णे
िेगळी असते. एक शब्ि आहे जो आधुवनक काळातील जगात
िापिला जातो,्‘सांस्कृ तीचा झटका’. सांस्कृ तीचा झटका म्हणजे
का्, जेव्हा आपण आपले जीिन एका ठिाविक िागााने जगत
असतो आवण आपल््ा आजूबाजूच््ा लोकानां ा अगिी िेगळ््ा
पद्धतीने जगताना पाहतो तेव्हा आपण अस्िस्र् होतो. कुटुबां
आवण िांडळींिधील ि्ाािा, वशस्त आवण सव्ु ्िस्र्ा ्ाचां े
रूपाांति नीवतिानपणाबद्दल वनष्काळजी िृत्ती, पाप, आवण जे
काही िष्टु आहे अशा गोष्टीं िध््े होते.
्ा तरुण िल ु ानां ा म्ाच्ां ्ा भिू ीतनू , म्ाच्ां ्ा कुटूबां ातनू आवण
अगिी म्ाांच््ा सपां ूणा जीिन शैलीतून बाहेि काढले होते. आवण
एक वििस आला आवण ते स्ित: ला म्ाांच््ा भूिीपासनू ,
आपल््ा लोकाांपासनू आवण म्ाांच््ा चालीिीतींपासून ििू गेलल
पाहतात, ज््ा वठकाणी एका निीन िेशात म्ाांनी म्ाांच््ा सपां णू ा
आ्ष्ु ्ात जे जगले म्ासािखे काहीही नव्हते. नक्कीच ते एका
मोठया धक्क््ात होते ! वनवितच म्ािेळी ते जगाच््ा दृष्टीने
‘जगातील सिोत्ति िेशात’ होते पिांतु िेिवभरु विश्वासणाऱ्ाांच््ा • सिाात निीन िॅ शन म्हणजे “टीक-टॉक” सािख््ा लहान
दृष्टीने तो नैवतकता वििवहत ितू ीपजू क िेश होता. आपल््ा
जीिनातही आम्हाला उच्च लक्ष्् ठेिण््ास आिडते. वशक्षण
आवण ज्ञानाच््ा बाबतीत उमकृ ष्ट काि किण््ाचा प्र्मन
किण््ात काहीही चूक नाही, पिांतु आपण स्ितःचे वशक्षण,
नोकिी आवण सािावजक वस्र्तीिि अनत प्रिाणात अिलांबून
आहोत का ्ाविष्ी आपण सतका असणे गिजेचे आहे. म्ा
गोष्टी किण््ाचा प्र्मन किणे म्हणजे ‘जगाने असे के ले म्हणनू
तसे किणे’ म्हणजे ‘बाबेल’ म्हणजेच जग आवण म्ाची सांस्कृ ती
आज िुले आवण तरुणाचां े लक्ष िेधून घेत आहे.
आज माझ्याबरोबर ख्रवचार करा, की जर्गाने आख्रण
त्याच्या संस्कृतीने आिल्याला ख्रकतित जखडले आहे.
• आिचे लॅपटॉप आवण स्िाटािोन जे आपण चाांगल््ा
(शैक्षवणक) कािणास्ति विकत घेतो पिांतु म्ाऐिजी ते
बेका्िेशीि वचत्पट (पा्िेटेड), टी. व्ही. शो आवण
म्ाहूनही िाईट गोष्टींनी भिले जातात आवण म्ाहूनही
१७
आजची तरुणाई आनण आजचे जग
अवधक म्हणजे ती अश्लीलतेच््ा जगाची वखडकी आहे.
पालकानां ो, जि आपण हे िाचत असाल ति िाझ््ािि
विश्वास ठेिा, जोप्ांत िूल आपल््ा ित्राखाली
(अवििानहत) आहे िग ते वकतीही ि्स्कि असो, म्ाांच््ा
लॅपटॉपिि लॉक ठे िण््ाचे कोणतेही कािण नाही. जिी
असले तिी ही पालकाांना ते िापिता आले पावहजे. पूिी
ििू िशान गवलच्ि िानले जात असे; पिांतु िाझ््ािि विश्वास
ठे िा, आज तरुणाांच््ा हातात असलेले िोन जगातील
सिाात िाईट अनैवतक गोष्टींची एक वखडकी आहे. ्ा
बाबेलच््ा सस्ां कृ तीचा आणखी एक पैलू म्हणजे सोशल
िीवड्ा हो्. आपण असा ्वु क्तिाि करू शकता की
म्ाचा सकािामिक िापि के ला जाऊ शकतो पिांतु
कोणम्ाही व््क्तीने जि ननःपक्षपाती पद्धतीने विचाि के ला
ति असे वसद्ध होईल की ते चाांगल््ापेक्षा अवधक
नक ु सानकािक आहे. ििु ैिाने, जनु ी वपढीिेखील सोशल
िीवड्ाच््ा काही प्रिाणात व््सनाधीन झाली आहे आवण
तरुणानां ा म्ाच््ापासून बचाि कित कशी पा्िाट
े े काढा्ची हे माहीत आहे असे बिेच तरुण आहेत जे आज
पापात पडले आहेत आवण अखेिीस व््ावभचािात अडकले
आहेत, हे सिा के िळ एक वनरुपद्रिी ‘लाईक’् वकांिा
‘वटप्पणी’्(किेंट) ्ा शब्िानां ी सुरू झाले आहे.
वव्हवडओ ॲप्स आवण जे काही म्ाऐिजी बिलले गेले
आहे ते तरुणाई आज अशाच िॅ शनचे अनुसिण किीत
आहे ज््ाचे िूल्् म्ाांच््ा जीिनासाठी शून्् आहे आवण
हे लक्षात ठे िा िी स्ित:ला आध््ावमिक पैलूांिि ि्ाानदत
कित नाही ति सिा साधािणपणे जीिनात किीत आहे.
‘पॉपसस्ां कृ ती’ वकांिा जगाच््ा ताज््ा िॅ शनच््ा सपां काात
िावहल््ािुळे अखेिीस आपल््ा विचािसिणीत बिल होतो.
सिलैंवगकता, व््सनाधीनता, वििाहपूिा नाती,
पडद्याििील नग्नता ्ा घृणास्पि गोष्टी आहेत आवण तरुण
प्रम्ेक वििशी स्ित: ्ा गोष्टींना उजाळा िेत आहेत आवण
कृ प्ा िाझ््ािि विश्वास ठे िा िी अवतश्ोक्ती कित नाही!
ििु िै ाने आज जगाच््ा दृष्टीने ्ा सिा गोष्टी सािान््
िानल््ा जात आहेत, आवण म्हणूनच आज आपण बऱ्ाच
तरूणानां ा म्ाच्ां ्ा आध््ावमिक जीिनात खाली पडताना
पाहात आहोत.
आजची तरुणाई आनण आजचे जग

ति िग, आम्ही का् करू शकतो ? जग आम्हाला ज््ाकडे (२ तीिथ्् २:२२). प्रम्ेकिेळी जग आपणासिोि आपल््ा
ओढण््ाचा प्र्मन किीत आहे अशा सस्ां कृ तीपासनू आपण जीिनात पाप, अनैवतकता आवण स्िार्ीपणाने भिलेली
स्ितःला कसे सुिनक्षत ठेिू शकतो ? आपण प्रम्ेक गोष्टीपासनू बाबेलकिाचां ी र्ाळी ठे िते.
िेगळे आवण अवलप्त होऊ शकत नाही. आपल््ाला ्ा पृथ्िीिि
काही िशके आपले जीिन जगण््ाकरिता वशक्षण आवण नोकिी िसु िे म्हणजे आपण जे काही ठििले आहे म्ाचा सिाि किणे
किण््ाची गिज आहे. हो्, पण ्ाचे उत्ति सोपे आहे. िाि िहमिाचे आहे. आपण लगेचच वतसऱ्ा िुद्यािि उडी
िावनएलने का् के ले ते पहा (िचन ८च््ा पुढ)े . तो स्ित:ला िािण््ाऐिजी जे काही आपण ठििले आहे ्ाकडे जाऊ्ा.
अशुद्ध किणाि नाही असा म्ाने ‘िनात ख्रनश्चय के ला’. िसु िे उपिेश किणाऱ्ा व््क्तींनी वकांिा सािान््तः विस्ती लोकाांनी
म्हणजे, म्ाने वशकिलेली वशस्त ि नैवतकतेचे उच्च स्ति ्ाांचा आपल््ा अांत:किणात वनि् किािा, िग म्ाचा सिाि किािा
िै्वक्तकरिम्ा ‘सराव’ के ला. आवण वतसिे , म्ाला िेगळ््ा आवण नतां ि आपण स्ितः आपल््ा आ्ष्ु ्ात ज््ा गोष्टी
आवण बिललेल््ा जीिनशैलीचा ‘उिदेश’ किा्ला लाज पाळल््ा आहेत म्ाचा उपिेश किािा. िी बाबेलच््ा सांस्कृ तीत
िाटली. गुांतून इस्राएलच््ा िेिाबद्दल बोलण््ाचा प्र्मन के ला ति ते
्ोग्् होईल का् ?
िाझ््ा वप्र् वित्ाांनो, ्ा पृथ्िीिि आपण आपले जीिन जगत
असताना आम्ही विस्ताचे प्रवतवनधी आहोत. २ करिांर् ५:२० िाझ््ा वप्र्जनानां ो आज जग िाइटातल््ा िाईट वस्र्तीकडे जात
िध््े प्रेवषत पौलाने आपल््ाला आठिण करून विली आहे की आहे. आम्हाला आज आणखी अनेक 'िानीएलाचां ी' गिज
जगाच््ा सांस्कृ तीने आिच््ा जीिनािि िचास्ि किण््ाऐिजी, आहे. आपण एक िानीएल व्हाल का् ? िानीएल होण््ाचे
आपण आपल््ा जीिनातनू विस्ताला प्रवतवबांवबत किणे धाडस िेण््ासाठी प्रभू आम्हाला साहाय्् किो ! स्तोत्कताा
िहमिाचे आहे आपल््ाला बोलािण््ाचा हेतू हाच नाही का आपल््ाला जसे स्ििण करून िेत आहे :
(िोि८:२९)?
दानीएल होण्याचे धाडस करा, एकटे उभे राहण्याची
प्रर्ि, ‘आपल््ा अांत:किणातील वनि्’ - ्ाचा अर्ा असा ख्रहम्मत धरा, ख्रनश्चयावर ख्रस्थर राहण्याचे धाडस करा आख्रण
आहे की आपण स्ितःशी असा किाि के ला पावहजे की हे सार्गं ण्याची ख्रहम्मत करा !
जगातील कोणतीही गोष्ट आपणास अपवित् करू शकणाि
नाही. ्ासाठी आपणास िेिाच््ा कृ पेची आवण आपल््ा बंधू जोएल अल्बटय, औरर्गं ाबाद
स्ितःच््ा मोठया प्र्मनाचां ी गिज आहे जेणक
े रून आपण सुवार्तिक व पर्वत्र शास्त्राचे र्शक्षक
तरुणपणाच््ा िासनापां ासून ििू पळण््ास सक्षि होऊ

१८
 प्रश्न मजं िा - १

प्रश्न मंजुषा - १
१. पििेश्विाची आशा धरून िाहणाऱ्ाांच््ा जीिनात कोणते आशीिााि विळतात ?
(िाचा - ्श्ा ४०:३०-३१)
२. पििेश्विाच््ा िनात आपल््ाविष्ी कोणते विचाि आहेत ? (िाचा - व्िा्ा २९:११)
३. आपल््ा गौििाची आशा कोण आहे ? (िाचा - कलस्सै. १:२७)
४. झोपी गेलेल््ाक
ां िता आपण कशा प्रकािे खेि करू न्े असे बा्बल साांगते ? (िाचा
- १र्ेस्स. ४:१३).
५. विश्वासाची व््ाख््ा सागां ा. (िाचा - इब्री. ११:१).

ररकाम्या जार्गा भरा

१. _______ हवषात व्हा _______ धीि धिा _________ तमपि िाहा (िोि. १२:१२).
२. तुम्हाांस झालेल््ा पाचािणापासनू वनिााण होणािी आशा जशी एकच आहे तसे
________ एकच ि _______ एकच आहे (इविस. ४:४).
३. सािाांश, _________, __________, प्रीती ही वतन्ही वटकणािी आहेत, पिांतु म्ात
प्रीती श्रेष्ठ आहे (१करिांर्. १३:१३).
४. _______ आशा उमपन्न होते. अधिा आपले तोंड बिां करितो (ई्ोब ५:१६).

संकलन
बहीण िष्िा लोपीस, औरंर्गाबाद

१९
शब्दमान्ना ि. १

शब्दमान्ना क्र. १
१ २ ३ ४ उभे शब्द
१. '्होिा शाांती आहे' ्ा नािाचा
५ ६
तमसि शब्ि XXXXXX
७ ८ २. XX खिेपण जीिन िि तू, िस्ता.
३. एलकाना ि हन्ना ्ाचां ा पत्ु
९ १० ११
XXXX
१२ १३ १४ १५ ४. XX ्ाांस जळणाऱ्ा झुडूपातनू
पाचािण झाले.
१६ १७ १८
६. नोहाचा ज््ेष्ठ पुत् XX
१९ २० २१ ७. XXX ि सप्पीिा
११. जे सौम्् ते धन््, कािण ते पृथ्िीचे
२२ २३ २४
XXX भोगतील (ित्त् ५:५).
२५ १३. XXX जन्ु ्ा किािातील एक
पुस्तक.
२६ २७
१५. निीन किािातील एक शहि XX
२८ २९ १८. ्हूिाचा िाजा ्ोिाश ्ाला कट
करून िािणाऱ्ा ्होजाबािाचा वपता
आडवे शब्द XXX (२िे िाजे).
१. िोशेचा िितनीस, ननू ाचा पत्ु १९. हे प्रभू तू प्रािांभी पृथ्िीचा XX १९. XXX भािाने निकी जाशील !
XXXX घातलास (इब्री १:१०). .कसा सटु शील साांग िाते
३. िावििाचा पुत् XXXX २०. XX चा पौल झाला. २१. प्रकटीकिणातील सातिी िडां ळी
५. एक अपाण XX २२. XXX जनाांच््ा त्ाम्ा, िाझ््ा XXXXX
८. नोहाच््ा पुत्ापां क
ै ी एक XX प्रभूिा्ा ! ज् गुरूिा्ा २२. पििेश्विाचे अवधष्ठान XXX
९. प्राचीन काळी हे िैिान सौंि्ा, २३. जगणे हे विस्त XXX हा लाभ. पिातािि आहे (स्तोत् ८७:११).
सुपीकता ि वहििे कुिण ्ासाठी प्रवसद्ध २४. िांडळी िधू ि प्रभू XX पती २३. XXX ्ाांस जकातीच््ा नाक््ािि
होते. XXX सिानार्ी शब्ि पाचािण झाले.
१०. प्रभू ्ेशूला िधस्तांभािि २५. XX औि अांन्त तूवह है। २७. ति म्ाने स्वतःला XX के ले,
वखळीले ती टेकडी XXXX २६. XXX चा पाडाि ्होशिा ६ म्हणजे िनष्ु ्ाच््ा प्रवतरूपाचे होऊन
१२. ि्ा ि XX ह्या विष्ी िी गाणे जन्ु ्ा किािातील एक नगि. िासाचे स्िरुप धािण के ले (विवलप्पै
गाईन (स्तोत् १०१:१). २८. XX ह्याचे वहब्रू नाि 'शौल' २:७).
१४. एक िाजा XX असे होते.
१६. XX च््ा रुचीपेक्षा िेिाचे िचन २९. XXX िहो भाई बहनो शैतान से
वकती गोड आहे िनुजा. लड़ने के वलए. संकलन
१७. शििु ेल पिू ीचा इस्त्राएलचा बहीण अचाना काबं ळे , मोहोने
अखेिचा शास्ता. XXXX

२०
 महाराष्रातील सवाताट कायट

महाराष्ट्रातील सुिाताा काया

औरर्गं ाबाद : तळेगाांि, के िला, असोला ्ा गािाांत -
प्रभचू े सेिक - बधं ू सी. डी. ताबां े (अ’नगि), बधं ू प्रकश गा्किाड (बिलापिू ), बधं ू िविद्रां आढाि (कोल्हापिू ), बधं ू प्रशातां जाधि
(िुांबई) ्ाांनी सुिाताा का्ा के ले ्ा भागाांत प्रभूचे का्ा िाढािे ्ासाठी िै्वक्तक ि िांडळीच््ा प्रार्ानेत आठिण ठेिा.

सर्गं मनेर : अहििनगि ्ेर्ील जिळपास ४५ गािात -

प्रभूचे सेिक - बंधू के . एस. र्ॉिस (निी िुांबई), बंधू अजॉ् िॅथ््ू (उिण), बंधू सुधाकि िोिे (कल््ाण), बंधू एबनेजि िोिे (कल््ाण)
हे िागील अनेक िवहने सुिाताा का्ा किीत आहेत. तेर्े िाहून सेिाका्ा किता ्ािे ्ासाठी घिाची गिज आहे. ्ोग्् घि विळािे
्ासाठी प्रार्ाना किा.

र्गेवराई आख्रण बीड : खाांडिी गाि ्ा वठकाणी -

प्रभूचे सेिक - बंधू एबनेजि िोिे (िुांबई), बधं ू सांिेश जािळे (खडकपाडा), बंधू पापाचन जॉन आवण इति बधां ुजन सुिाताा का्ा
किीत आहेत. जिळपास २० नािधािी कुटुबां ाचे सपां का प्राप्त झाले आहेत. म्ा सिाांकरिता प्रार्ानेत आठिण ठे िा.

लातूर :
प्रभच
ू े सेिक - बधं ू िा्कल गा्किाड (अ’नगि), बधं ू सिां श े जािळे, बधं ू सधु ाकि िोिे (कल््ाण), बधं ू सभु ाष पिाि, बधां ु बी
आि. कोिी (िुांबई) ्ाांनी ्ा वजल्ह्यात सुिाताा का्ा के ले. अनेक नािधािी कुटुांबाचे सांपका विळाले आहेत. कृ प्ा प्रार्ाना किा.

सातारा : फलटन
प्रभूचे सेिक - बधं ू कृ ष्णात पाटील, बंधू वशबू सबॅवस्ट्न (किाड), बंधू सॅि िॅथ््ू (सािांतिाडी), बंधू शैजू जॉन (सािांतिाडी), बंधू
विवलप िांगलर् (िुांबई), बंधू सॅि सॉलोिन (सक ां े श्वि) , बंधू सुवनल भोिे (सांकेश्वि), बंधू अशोक िोहीते (िलटन), बंधू अशोक
काांबळे हे ्ा भागात मागील िोन िषाांपासून सेिाका्ा किीत आहेत. जे सांपका विळाले आहेत म्ानां ा बा्बल स्टडी विला जात
आहे. भविष््ात म्ाचां े तािण ि बावप्तस्िे व्हािेत ि िडां ळी उभी िाहािी ्ासाठी प्रार्ाना किा.

बलढाणा :
प्रभचू े सेिक - बधं ू सिू ज इनाििाि (िसई), बधं ू प्रशातां जाधि (िबुां ई), बधं ू हनोख असािे (पणु े), बधं ू िॉजि इगां ल्स (औिांगाबाि)
्ाांनी मागील िोन िवहन््ापां ासनू ्ा वठकाणी सिु ाताा का्ा के ले आहे. मागील िवहन््ात सुिािे १६ लोकाचां े सांपका विळाले आहेत.
्ा भागात घि विळािे जेणेकरून लोकाांना एकत् करुन पवित् शास्त्र वशकविता ्ेईल, ्ासाठी प्रार्ाना किा.

२१
महाराष्र इव्हेन्जेख्रलकल रस्टची (MET) उख्रिष्टे
− िहिाष्रातील विविध क्षेत्ात काि किण््ाऱ्ा कमाडं ेड प्रभच्ू ्ा सेिकासां ोबत
सिु ाताा का्ाात सहभावगता िेण.े
− प्रभच्ू ्ा लोकाांनी प्रभच्ू ्ा सेिकाांना विलेली आवर्ाक िित वन्वित ि
विश्वासपु णे म्ानां ा िेणे.
− नैसवगाक आपत्तीिध््े असलेल््ानां ा तसेच गिजू विधिा, ि गिजु विद्यार्ी ्ानां ा
िित किणे.
− नव््ा किािािि आधािीत ब्रििन िडां ळ््ाच्ां ्ा स्र्ापनेस प्रोमसाहन िेणे.
− िडां ळीच््ाद्वािे चालविलेल््ा का्ाििाद्वां ािे , सभा ि सावहम्ाद्वािे सिु ाताा
प्रसािास िित किणे.
− प्रभच्ू ्ा सेिेकरिता विश्वासणाऱ्ाांना आवमिक दृष्ट््ा त्ाि किणे.
− ्शस्िी सेिेकरिता पवित् शास्त्राचे िागािशान िेण््ाकरिता सधां ी उपलब्ध करून
िेणे.
− िेिाचे िचन वशस्तबध्ि वशकविण््ाकरिता "बा्बल स्कूल" स्र्ापन किणे.
तसेच विश्वासणाऱ्ाांना प्रभच्ू ्ा सेिसे वनघण््ाकरिता प्रोमसाहन िेणे.
− तरूणाांनी िगु ाि भागात सिु ाताा का्ा किण््ाकरिता म्ाांना प्रोमसावहत किणे.
− विस्ताच््ा सेिकाांप्ांत विस्ताचे जीिन ि चरित् पोहचविणे.
− बधां जु नाांत ऐक्् वटकिणे, ि सिाांिध््े उत्ति नातेसबां धां वनिााण किणे.
− प्रभच्ू ्ा सेिकाच्ां ्ा श्रिाबद्दल आस्र्ा प्रिवशात किणे ि म्ाच्ां ्ासाठी प्रार्ाना
किणे.