Miscellen.

toy

ihm bilden und wir würden mit einer unschätzbaren kritischen

ausbeute bereichert werden. Uebel bleibt es immerhin, dass ein
mann wie Cobet keine deutschen biicher liest oder lesen kann, dass
er namentlich die arbeiten deutscher gelehrter über die geschichte
der philosophie nicht kennt und daher über den IMotin und den
neuplatouismus wahrhaft antediluvianische urtheile in die weit
schickt.
Ilfeld. H. F. Müller.

3. Horatius συμπότης.

Quam bonus conviva ac potor poeta Venusinus f u e r i t , coin-

plures epistularum satirarumque Horatianarum loci baud ambiguc
testautur qtiibus convivalem hilaritatem suain belle et festive ipse
describit veluti Epist. I, 14, 3 2 — 3 6 :
quem tenues decuere togae nitidique capilli,
quem scis immunem Cinarae placuisse rapaci,
quem bibuliim liquidi media de luce Falerni,
cena brevis iuvat et prope rivum somnus in lierba;
nec lusisse pudet, sed non incidere ludiim.
tum Epist. I, 15, 1 8 — 2 1 :
.id mare cum veni, generosum et lene requiro,
quod curas abigat, quod cum spe divite manet
in venas animumque ineum, quod verba ministret,
quod me Lucanae iuvenem commeudct amicae.
item Epist. I, 19, 1 — 1 1 :
prisco si credis, Maecenas docte, Cratino,
nulla placere diu nec vivere carmina possunt,
quae scribuutur aquae potoribus. Ut male sanos
adscripsit U b e r Satyris Faunisque poetas,
vina fere dulces oluerunt inane Camenae.
Laudibus arguitur vini vinosus Homerus;
Ennius ipse pater numquam nisi potus ad a n n a
prosiluit diceuda. „Forum putealque Libonis
mandabo siccis, adiinain cantare severis" :
hoc simul edixi, non cessavere poetae
nocturuo certare mero, putere diuruo.
denique Sat. II, 6, 6 5 — 7 0 :
ο n o d e s cenaeque deuin, quibus ipse meique
ante Larem proprium vescor vernasque procaces
pasco libutis dapibus! Front cuique libido est,
siccat inaequales calices conviva solutus
legibus insanis, seu quis capit acria fori is
pocula seu modicis uvescit laetius.
'luibus locis cum multos alios facile addere possis ut satiram

Brought to you by | INSEAD

Authenticated
Download Date | 12/6/18 2:14 PM
 170 Miscellen.

q u a r t a in et ο e t a ν a in libri I I , quarum argumentum omuino in

describenda arte ut ita (iicam potandi epulandique v e r s a t u r , turn
nescio an line referendum sit etiam Universum geuus enrum c a r -
m i l i u m Horatianorum quae quidein quasi παροίνια vel σνμποηκιχά
item ad liacclii vinique cultiim ceterurumque oblectamentorum con-
vivaliuin laudes celebrandas s p e c t a n t ; atque Iiuins convivalis quaieni
modo dixi liilaritatis ac festivitatis Horatianae liaud immemor cum
in lepidissimain et amabilissimam ut ait Lelirsius epistulam illam
quam poeta ad librum suum scripsit (1, 2 0 ) iiuper incidissein nec
ex tanta f a r r a g i n e conieeturaruin de v. 2 4 :
corporis exigui, praecarum, s o l i b u s aptum,
a criticis ολοι &υλάχω ut aiunt fusaruin ulla admoduin mihi pla-
ceret adeoque viderem ab Herbstio immerito plausu fingi Horatium
„ s o l i b u s u s t u m " tali f e r e modo quo „ p e r u s t a solibus pernicis
u x o r Appuli" a poeta describitur Kpod. I I . 4 1 — 4 2 , ab aliis vero
c r i t i c i s 1 ) eundeni Horatium si dis placet a s s u m uti ab leepio
vel a t r ii m a Roscher» vel ρ r a e c ο η u in s ο r d i b u s a p t u m a
Muellero, cuius coiiimentiim etiain in novissimum exemplar Eckstei-
nianuin ( 1 8 7 6 ) nescio quo pacto i r r e p s i t , tamquam anitni causa et
per ludibriuni nobis obtrudi et inculcari, illico in aniinuin induxi
optimum poetnni a tali iniuria tantaque et auimi et corporis defor-
mitate quantum quidem possem omni inodo vindicare. Quid plura 1
facetiarum omnisque leporis ac salis amantissimum Horatium nostrum
hie quoque ioculariter ac festive seinet ipsum boiiuni convivam et
compotorem appellasse mirumne cuiquam videbitur ( baud crediderim.
Itaque pro vulgata s c r i p t u r e „solibus a p t u m " probabili sane con-
i e c t u r a , potibus i. e. coinpotationibus ajituin" facile adducor ut
scribam. En babes nunc elegantissimam ac lepidissimain descriptio-
nem sive η9οποιΐαν ipsius poetae qui iocose quidem sed vere et
accurate describit quali sit corpore et aniino uiiniriim nihil naevi

1) Praeterea vide appendicem editionis Kruegerianae (1879) p. 375

sq., ubi etiam reliquorum criticorum coniecturae singillatim enumeratae
sunt ut Hamacheri p r a e c o n e m d o t i b u s a p t u m , Meinekii s o l i s
a m i c u m , Holderi s o d i b u s (i. e. sodalibus) a p t u m , Ribbeckii l u -
s i b u e a p t u m ; ipse Kruegerus Herbstianum invent,um solibus
u s t u m etiam Fleckeiseno aliisque probatum in textum recepit. Contra
alii critici vulgatam scripturam sequuntur veluti Doederlinus qui Ho-
ratii calvitiem iocose indicari (bequem für die strahlen der sonne!) exi-
stimat, at vero Emmanuel Geibel insignis ille poeta nempe per licentiam
poeticam neseio quam nuper locum sic vertere ausus est in libro qui
inscribitur: Klassisches liederbuch 1875 p. 115: wie ein kind (?) stets
fröhlich (?) der sonne-, sunt denique qui scripturam vulgatam scholio
Porphyrionis s o l i t u m i a c e r e s u b s o l e e t c h r o m a f a c e r e tu-
tantes Horatium c h r o m a t i a r i u m sibi fingant: sed i. e.
a p r i c a r i , i n s o l a r i , c o l o r a r i si dicere hoc loco voluisset Horatius,
nonne fortiore vocabulo usus s o l i s i. e. a p r i c a t i o n i s c u p i d u m
vel a m a n t e m sese appellaseet? quod recte monuit Fleckeisenus annal.
philol. vol. CXI (1875), p. 643 adnot.

Brought to you by | INSEAD

Authenticated
Download Date | 12/6/18 2:14 PM
 Miscellen. 171

celans et s c m e t ipsuni ü i c e n s esse „ c o r p o r i s e x i g u i , p r a e c a n u m , ρ o -

t i b ii s a p t u m , irasci c e l e r e m , sed tarnen p l a c a b i l e m " .
C e t e n u n quoniain in lioc epistoliiun d e l a p s n s s u m , eliain a l i o
loco „soles'· vel potins „ s o l e m " si p o t e r o m o v e b o , eteniin u t statiin
dicam quod s e n t i o d e p r a v a t a omnium codicum s c r i p t n r a v. 1 9 e i n s -
dem e p i s t u l a e
cum tibi s o l t e p i d u s p l u r e s a d m o v e r i t a u r e s ,
non d u b i t o quin t a l i m o d o c o r r i g e n d a s i t :
cum tibi s a l l e p i d o p l u r e s a d m o v e r i t a u r e s .
scilicet voculam s a l hoc loco a p t i s s i m a m esse s i g n i f i c a r i q u e e a
iocosain a l i q u a m n a r r a t i u n c u l a m vel f a c e t e dictum quis 2 ) n e g e t ?
At v e r o s o l t e p i d u s quid tandem sibi velit in tali c o m m e n d a -
t i o n e libri H o r a t i a n i , n e m o d u m quod sciam p r o b a b i l i t e r d e i n o n s t r a v i t .
I t a q u e t o t u m locum H o r a t i a n u m ( I i ) — 2 5 ) p r i s t i n e n i t o r i s u o f e l i -
c i t e r ni f a l l o r r e s t i t u t u m sie mecum l e g e :
cum tibi s a l l e p i d o p l u r e s a d m o v e r i t a u r e s .
20 m e l i b e r t i n o n a t u m p a t r e et in t e n u i r e
m a i o r e s p e n n a s nido e x t e n d i s s e l o q u e r i s ,
ut q u a n t u m g e u e r i demas, v i r t u t i b u s a d d a s ;
ine p r i m i s U r b i s belli p l a c u i s s e d o m i q u e ;
corporis exigui, praecanum, ρ ο t i b u s aptum,
25 i r a s c i c e l e r e m , tarnen u t p l a c a b i l i s e s s e m .
Coronae Teutonicae. Antonius Lowinski.

4. Eine liiuthmassung über den wahren gruiul von Ovids

relegation.
D a s s die angabe, die Ars amandi habe seine Verbannung v e r -
a n l a s s t , niclit ernst g e m e i n t s e i , s i e b t m a n l e i e b t , w e n n Ovid e x
P o n t . II, 9 , 7 1 s a g t :
N e c q u i d q u a m , quod l e g e v e t e r c o n i m i t t e r c , f e c i ;
E t tarnen bis g r a v i o r n o x a f a t e n d a mihi est.
N e v e r o g e s , quid sit, s t u l t a m c o n s c r i p s i m u s A r t e m .
I n n o c u a s n o b i s liaec v e t a t esse m a n u s .
D e r d i c h t e r lieisst den T h r a k e r k ö n i g K o t j s sieb mit d i e s e r a n -
g a b e z u f r i e d e n g e b e n , — d a s s a b e r ein a n d e r e r g r u n d die V e r b a n -
n u n g h e r b e i g e f ü h r t habe, l ä s s t das d a r a u f f o l g e n d e d e u t l i c h g e n u g
t r o t z s e i n e r Verhüllung a h n e n :
Ecquid praeterea peccarim, quaerere noli:
U t l a t e a t s o l a c u l p a sub Arte mea.
Die A r s ist also n u r v o r g e s c h o b e n , d a m i t m a n n i c h t nach e i n e r a n -
dern müglichkeit seiner relegation sich u m s e h e und vielleicht den
wahren anlass erkenne.

2) Ex a p p e n d i c e editionis K r u e g e r i a n a e postea vidi e t i a m alios c r i -

ticoe in c o n i e c t u r a m s a l l e p i d u e m e a e quidera simillitnam iam incidisse.

Brought to you by | INSEAD

Authenticated
Download Date | 12/6/18 2:14 PM