BIODATA

DR. R.
SUNTHARALINGAM

DR. RAMANATHAN SUNTHARALINGAM

Dr. Ramanathan Suntharalingam merupakan seorang pakar dalam

sejarah. Beliau merupakan seorang pakar mengenai sejarah India.
Beliau dilahirkan di negeri Pahang, Malaysia. Dr Ramanathan
Suntharalingam menerima pendidikan rendah dan menengah di Mahmud
School di Raub, Pahang dan di Victoria Institution di Kuala Lumpur.
Beliau menyambung pelajaran ke Universiti Malaya di Singapura pada
tahun 1960 dan memperolehi Ijazah Kelas Kepujian Pertama dalam
Sejarah. Walau bagaimanapun, semasa beliau belajar di universiti, beliau
juga turut mengajar di Universiti Nasional Singapura dari tahun 1960
hingga 1975 dan di Universiti Sains Malaysia dari tahun 1975
sehinggalah beliau bersara pada tahun 1991 iaitu pada usia beliau 55
tahun. Pada tahun 1966, semasa beliau mengajar di Universiti Nasional
Singapura, beliau memperoleh Ph.D. dari Sekolah Pengajian Oriental
dan Afrika, University of London.

Karya Dr. Ramanathan Suntharalingam sangat hebat dan terdapat di

dalam buku Merdeka and Much More: The Reminiscences of a Raffles
Professor, 1953-67 by KG Tregonning dan menggambarkannya sebagai
"seorang lelaki yang mempunyai tongkat marshal bidang akademik yang
di dalamnya ransel ". Para pelajar dan rakan rakannya termasuk Edwin
Lee, Ernest Chew, Ong Chit Chung dan Yeo Kim Wah yang mengingati
beliau sebagai seorang sarjana yang rajin, tutor inspirasi dan rakan
sekerja yang sangat mengambil berat.

Dr Sunthara, iaitu singkatan kepada Dr. Ramanathan Suntharalingam

seperti yang diketahui umum, telah melakukan penyelidikan awal di
Sumatra dan mengekalkan minat dalam sejarah Asia Tenggara
sepanjang kariernya, dia juga mengembangkan minat yang mendalam
dalam sejarah India dan menulis disertasi kedoktorannya di Universiti
London mengenai nasionalisme di India Selatan. Karya ini diterbitkan
sebagai monograf Persatuan Amerika Syarikat untuk Pengajian Asia di
bawah tajuk Politik dan Kebangkitan Kebangsaan di Asia Selatan, 1852-
1891.
Pada tahun 1967, Dr Sunthara menjadi Ketua Pengarang Jurnal Sejarah
Asia Tenggara, beliau juga memainkan peranan penting dalam
mengubah penerbitan ini ke dalam Jurnal Kajian Asia Tenggara yang
lebih luas yang berjaya pada tahun 1970. Beliau menyunting isu pertama
jurnal baru, dan berkhidmat sebagai Pengerusi Lembaga Editorial untuk
tiga tahun pertama kewujudannya, semasa beliau Pemangku Ketua
Jabatan Sejarah.
Pada tahun 1975, Dr Sunthara menerima temujanji dengan Universiti
Sains Malaysia di Pulau Pinang. Beliau menyertai program sejarah muda
di sebuah universiti yang menerima pengambilan pertama pelajarnya
lima tahun yang lalu. Di Pulau Pinang, beliau dikenali sebagai seorang
sarjana yang bersungguh-sungguh dan berprinsip, seorang guru yang
memberi inspirasi kepada pelajarnya.
Dr Cheah Boon Kheng, yang telah bersara sebagai Profesor Sejarah
Malaysia di Universiti Sains Malaysia pada tahun 1994, telah menulis
mengenai masa Dr Sunthara di Pulau Pinang.

Dr Sunthara dan Dr Cheah Boon Kheng merupakan sahabat baik. Ketika

beliau bersara dari Jabatan Sejarah di Sekolah Kemanusiaan, Universiti
Sains Malaysia di Pulau Pinang pada tahun 1991, salah satu sumbangan
utama beliau kepada jabatan itu ialah kepentingannya yang tinggi dan
pengetahuan tentang historiografi.
Keperibadiannya sangat mengagumkan. Dia mempengaruhi rakan-
rakannya untuk mengambil minat yang sama. Ramai garis besar kursus
dan kajian menimbulkan impak idea-idea Dr. Sunthara. Dr Sunthara dan
Dr Cheah Boon Kheng mendapat manfaat daripada pengawasannya
terhadap kerja mereka. Dr. Sunthara bercakap mengenai Leopold van
Ranke, R. Collingwood dan Thucydides seolah-olah mereka adalah
rakan. Kemudian Dr. Sunthara memberitahu Dr Cheah Boon Kheng
bahawa bertentangan dengan apa yang difikirkan oleh sesetengah
daripada rakan-rakannya, sebenarnya beliau hanya mengembangkan
minat akhir dalam subjek itu. Pembacaan beliau mengenai ahli sejarah
yang hebat telah menjadikan beliau seorang ketua dan penyelaras
Program Sejarah pada tahun 1975-1976 sesi akademik apabila tidak ada
orang lain yang dapat mengajar kursus sejarah teras mengenai Teori dan
Kaedah. Tetapi Dr. Sunthara mengambilnya sebagai satu cabaran.
Dr. Sunthara adalah seorang sarjana yang teliti dan seorang pentadbir
yang berkebolehan serta seorang guru yang berdisiplin dan berdedikasi.
Dalam perbincangan peribadi dan seminar, fikirannya yang tajam dan
pemikirannya sering memenangi hujah. Di Universiti Sains Malaysia,
Dr.Sunthara menjadi ketua dalam bahasa Melayu yang membolehkan
beliau menggunakannya untuk menulis dan mengajar, dan menghasilkan
dua buku teks standard mengenai historiografi, iaitu Pengenalan kepada
Sejarah (1985) dan Pensejarahan Barat (1987) yang mula-mula menjadi
edisi kedua. Kedua-dua buku masih diperlukan untuk dibaca.
Dr. Sunthara juga memulakan dan mengambil bahagian dalam tiga
projek penyelidikan jabatan yang berurusan dengan nasionalisme,
imperialisme, serta keganasan dan Negara. Masing-masing
menghasilkan sebuah buku dalam bahasa Melayu.
Semasa bersara, beliau cuba memahami dengan impak besar gerakan
intelektual baru Post-Modernisme mengenai penulisan sejarah di Eropah
dan di A.S. Beliau sangat teruja dengan perdebatan di sekelilingnya.
Tetapi pada akhirnya tidak dapat memeluknya kerana beliau merasakan
ia menggunakan asas-asas konsep dan metodologi Rankean yang
membentuk asas latihannya.
Selain historiografi, beliau mengajar sejarah India. Jurusan sejarah
ditakuti untuk memasuki kelas tutorialnya jika mereka tidak pernah
membaca, tetapi pelajar yang miskin dan bahkan sesetengah orang yang
tahu jika mereka mengaku kelemahan mereka, Dr. Sunthara akan
memberi perhatian baik kepada mereka, dan pinjamkan mereka buku
untuk dibaca.
Sebaik sahaja beliau mengajar kursus Teori dan Kaedah untuk pelajar
luar kampus, beliau terbang ke Kota Bharu, Kelantan dengan
perbelanjaan beliau sendiri bagi mengadakan perbincangan tutorial
dengan pelajarnya yang kebanyakannya terdiri daripada guru-guru,
kerani dan pegawai junior. Di Universiti Senat dan fakulti atau
mesyuarat jabatan Sunthara adalah penyokong kuat taraf tinggi, integriti
moral dan disiplin profesional. Pendekatan yang tidak konsistennya
memerintahkan penghormatan Dekan dan pihak berkuasa yang lebih
tinggi di Canselori.

Dr. Sunthara sangat sederhana dalam berpakaian dan dalam dietnya

hariannya. Beliau gemar makan makanan seperti biskut atau sandwic,
pisang atau epal dan kekacang. Hanya kadang-kadang sahaja beliau
menikmati makanan lebih mewah seperti di kantin atau di restoran.
Semasa bersara, Dr. Sunthara dan Dr Cheah Boon Kheng saling bertemu
antara satu sama lain setiap dua minggu dan mereka akan makan tengah
hari di restoran daun pisang Gary Nair. Mereka akan bercakap mengenai
politik dan historiografi, dua mata pelajaran yang sangat dekat dengan
hati mereka. Kadang-kadang Dr. Sunthara akan menelefon Dr Cheah
Boon Kheng untuk bersembang selama satu jam untuk mengisi
kesepiannya. Dr. Sunthara merupkan seorang bujang dan tinggal
bersendirian.
Berita tentang kematian Dr. Sunthara membuatkan Dr Cheah Boon
Kheng dihimpit kesedihan. Beliau telah dikebumikan di Kuala Lumpur.
Saudara-mara beliau berkata, kematiannya tidak dijangka disebabkan
oleh serangan jantung. Dr Cheah Boon Kheng telah pergi ke Singapura
selama tiga bulan di Institut Pengajian Asia Tenggara pada bulan April
1998. Sebelum keberangkatannya, Dr. Sunthara memberitahu Dr Cheah
Boon Kheng bahawa beliau telah membeli rumah di Kuala Lumpur dan
bertujuan untuk menetap terus dia sana kerana beliau ingin tinggal
berhampiran dengan sanak saudaranya.
Sebelum kematian Dr. Sunthara, beliau ada bertemu dengan Dr Cheah
Boon Kheng. Dr Cheah Boon Kheng terkejut apabila Dr. Sunthara
membentangkan di hadapan Dr Cheah Boon Kheng dengan koleksi
buku-buku sejarah yang besar dan berharga yang telah diperoleh beliau
selama bertahun-tahun.

Dr. Sunthara berkata "Saya lebih suka anda yang mengambil buku-buku
ini daripada diberikan kepada orang lain, kerana anda masih melakukan
penyelidikan dan menulis andai saya tidak lagi menggunakannya", kata
Dr. Sunthara, seolah-olah dia mengetahui bahawa kematian semakin
menghampirinya.
Selebihnya, perpustakaan peribadinya dihantar pergi ke Universiti Sains
Malaysia. Buku-bukunya menjadi peringatan terakhir tentang kesedihan
kehilangan seorang sahabat dan teman intelektual yang dekat.
 SENARAI BUKU PENERBITAN
DR. RAMANATHAN SUNTHARALINGAM

Senarai penuh penerbitan-penerbitan beliau termasuklah:

Buku-buku
Dr. Ramanathan Suntharalingam. Politik dan Kebangkitan Kebangsaan
di Asia Selatan, 1852-1891.
______. Indian Nationalism: An Historical Analysis. New Delhi: Vikas
Publishing House, 1983.

______. Pengenalan kepada Sejarah [Introduction to History]. Kuala

Lumpur: Marican and Sons, 1985.

______. Pensejarahan Barat [Western Historiography]. Petaling Jaya:

Penerbit Fajar Bakti, 1987.

Artikel-artikel

______. "The Madras Native Association: a study of an early Indian

political organization", The Indian Economic and Social History Review
4,3 (1967): 233-53.

______. "The Salem Riots, 1882. Judiciary versus Executive in the

mediation of a communal dispute". Modern Asian Studies 3,3 (1969):
193-208.

______. "The `Hindu' and the Genesis of Nationalist Politics in South

India, 1878-1885", South Asia no. 2 (Aug. 1972): 64- 80.

______. "Kongres Kebangsaan India, 1885-1905: perjuangan untuk

siapa?" ["The Indian National Congress, 1885-1905: Struggle for
Whom?"], in Nasionalisme: satu tinjauan sejarah. Petaling Jaya: Penerbit
Fajar Bakti, 1985, pp. 155-75.

______. "Karl Marx, India dan Teori Kolonialisme" [Karl Marx, India
and Theories of Colonialism], in Cheah Boon Kheng and Abu Talib
Ahmad, eds., Kolonialisme di Malaysia dan negara- negara lain. Petaling
Jaya: Penerbit Fajar Bakti, 1990, pp. 17-58.

______. "Pembunuhan Rand: kekerasan dalam nasionalisme India"

["The Rand Killing: Violence in Indian Nationalism"]. In Qasim Ahmad,
ed., Kekerasan dalam sejarah: masyarakat dan pemerintah. Kuala
Lumpur: Dewan Bahasa dan Pustaka, 1993, pp. 217-40.