--MASTERS OF BULLY--

by:Sky

(A/N: Hey there guys!^__^

.. I got inspired doing this story because of my circle of friends. Kahit gawin
niyo pang triangle or square. Basta., thanks sa SIGAW BARKADA! Haha! Sana
magustuhan niyo yung flow ng story!)

CHARACTERS:

-Diana Brojax
-Jonathan Santos
-Rodney Napay
-Michael Altavano
-Avril Nunes
-Natsumi Noleal
-Diana Jane Maylez
-Gabriel Santillana
-Lorenz Decano
-Jed Poja
-Yunji Buendia

-others-

PROLOGUE

Na-in-love ka na ba?
Nasaktan?
At sa huli.,

NAPAHIYA KA PA?
Tae lang!

Naranasan ko yun!
Wanna know the story?

okay...

Chapter ONE

Sabi nila, masokista daw ako.. Hinahayaan ko lang daw na gaguhin ako ng boyfriend
ko kahit obvious na niloloko lang ako. Ano ba magagawa ko? Eh mahal ko yung ulol na
yun!

DIANA'S P.O.V.

Psssh..... Ambooooring dito sa room. Tsk! Gusto ko na makita si babes Gabriel.<3

*KRIIIIIIIIIIIIIING!!!!!!!!!!!*

Yeah! Sa wakas! Whohohohohoho

Tumakbo agad ako palabas ng room. And I saw Gab standing at the corridor.

"BABES!!" sigaw ko

lumingon siya
"Babes., can we talk for a while?"

"o-okay." sh*t! Mukhang alam ko na sasabihin niya.

when we reached the field--

"Diana., let's break up."

f*ck. Sabi ko na nga ba eh.

"May iba ka na ba?" I asked

Di siya sumagot. Iniwas lang niya yung tingin niya.

"Okay." sagot ko

pero deep inside, gusto ko siyang pigilan. Pero ayokong magmukhang kawawa sa kanya.
I've had enough!

tumalikod na lang ako at naglakad palayo.

then my tears started to fall....

GAB'S P.O.V.
Nakipagbreak na ako sakanya. Di man lang niya ako tinanong kung ano yung dahilan!
Di man lang ako pinigilan! Grabe! Di nga niya talaga ako mahal.

ang totoo niyan., nalaman ko kasi sa mga ka-klase niya na may iba na daw siya.

Sino ba yung gago na yun na ipinalit niya sakin! Makikita niya!

naglakad na ako pabalik ng room.

Sh*t lang! Sa dami ba naman ng pwede kong makasalubong? Siya pa!?

"Hey Gab~. I heard everything.. So, break na pala kayo ni Diana?"

"You heard everything? Eh ba't nagtatanong ka pa?"-me

"Haha! Ang bitter mo. Diyan ka na nga."

then she left.
She's Diana Jane Maylez, my ex-girlfriend.
She broke up with me 2 yrs ago. I used to love her. But now? Si Diana Brojax na
mahal ko. Pero tapos na kami.

DIANA JANE'S P.O.V.

the truth? Ako lang naman nag-utos sa mga classmates ni Diana Brojax na sabihin kay
Gab na may iba na si Diana. Why? Simply because I want him back.

well, nagsisisi ako na nakipagbreak ako sakanya. Now, I want Gabriel back!

Di kami close ni Diana. I dont care kung ano isipin niya sakin. I hate her.

"GET LOST! AYOKO NG MAKITA KA! ANG KAPAL DIN NAMAN NG MUKHA MO! AFTER YOU BROKE UP
WITH ME? NAKUKUHA MO TALAGANG MAGPANGGAP NA DI MO AKO KILALA?! HOW RUDE! ANG DALI
DALI LANG TALAGA SIGURO PARA SAYO NG NANGYARI, NOH? YOU DONT REALLY LOVE ME!!!"

I heard Diana shouting. Sinundan ko yung sigaw. And I saw Diana sa likod ng vacant
room with three guys.

sa nakikita ko, galit na si Diana. Yung 3 guys, nakatalikod, so di ko nakikita

reactions nila. Di ko kilala yung dalawa. But I know, si Gab yung isa dun. Pero
ba't hindi sila naka-school uniform? Nagpalit si Gab??

"Teka Miss! Hindi nga kita kilala! Ano ba pinagsasabi mo!? Tinatanong ko lang kung
sa'n dito yung MAPEH department! Tapos nag-aalboroto ka na diyan!!! Hindi nga kita
kilala! I-DONT-KNOW-YOU!!!!"
O__o
say.., HUWAT!?!?!?!
Si Gab ba talaga yun? Bat naman niya sisigawan ng ganun si Diana? And why,
nagpapanggap siyang di niya kilala si Diana????

oh well....
BWhahahahahahaha! I'm starting to enjoy this game! >;-}}
babalik ka na sakin Gabriel.

time will come na makakalimutan mo na talaga si Diana..

Chapter TWO

JONATHAN'S P.O.V.

8:45 am na ako nagising. Naligo na ako at nag-ayos.

after that---
"Ouch!"

isang batok ang nakuha ko mula kay Rodney.

-___-

"Tsk! Di ka na nagbago. Bat di mo inagahan paggising mo Jonathan?! Lam mo namang

ngayon natin aasikasuhin yung mga kelangan natin for our new school!" sermon sakin
ni Rodney

"Takte! After mo magyaya kagabi na mag-inuman hanggang 12 in the midnight, ako pa

sisisihin mong ngayon lang ako nagising?!" rason ko

adik na Rodney yan! Pagkatapos magyaya kagabi na mag-inuman daw kami. Tssss.....

"pssh.. Tumigil na nga kayo diyan! Tara na. Asikasuhin na natin yung dapat
asikasuhin!" saway ni Michael

"Oo na, Oo na. Sungit neto." angal ni Rodney

RODNEY'S P.O.V.
hey guys! Magpapakilala na ako. I'm Rodney Napay. The cutest. Aber? May angal ka?
Whahah! Im a playboy you know. Pero, wag ka! Matalino naman ako.

si Michael Altavano, siya si Mr. Sungit. Ang tahimik niyan, pero ang daming chicks
ang nagkakandarapa diyan.

si Jonathan Santos? Wag na nun.. Hahah! Joke. Yun? Ang moody ng isang yun. Sadista
pa! Hahaha!

and we are the MASTERS OF BULLY! Whahahah!

"Huy. Bilisan mo nga magpatakbo ng sasakyan, Rodney. Natagalan na nga tayo dahil
dito kay Jonathan." utos ni Michael

I turned my back., nakita ko si Jonathan. Tulog

-___-

grabe. Ang takaw nito sa tulog.

ilang minutes pa ang lumipas., nakarating na rin kami sa new school namin...

MICHAEL'S P.O.V.

habang papasok kaming tatlo sa gate, kitang-kita ko ang ngiti ni Rodney. Tsk.
Excited lang naman yan dito sa new school kasi may mga bago na naman siyang
papaiyakin na mga babae. Ako nga medyo inaantok pa eh.=__=

after namin maasikaso yung mga kelangan namin, lumabas na kami ng principal's
office. Nauna si Jonathan. Hahanapin daw niya yung MAPEH department. Magta-try out
kasi kami sa basketball team.

habang naglalakad kami--

"Tumigil ka nga diyan! Di nakakatuwa!"
may narinig kami ni Rodney na babaeng sumisigaw. Galit ata.

"uy, pare chicks! Tignan natin."-Rodney

"=__= tumigil ka nga Rodney. Papaiyakin mo lang yan eh."-ako

ng tignan namin, whoa.. She's with Jonathan?

At nasigawan niya ng ganun???
Close sila?

JONATHAN'S P.O.V.
nauna akong lumabas ng principal's office.

teka... San ba yung MAPEH dep?

tsk... Di bale.
Naglakad lang ako ng naglakad, until I saw a girl.

magtatanong na nga lang ako.

"Excuse me miss. San ba dito yung MAPEH dep?"
i asked

Pero imbes na sumagot, tinignan lang niya ako ng masama.

"Miss! I'm asking you! San ba?"

medyo nainis kasi ako sa titig niya.

"Miss? Miss your face! May pangalan ako!" sabay taas niya ng kilay.

"What the f*ck!!? Tingin mo alam ko pangalan mo?! Mangarap ka!"

Adik ata 'to eh!

Kilala ko ba siya?
Tas kung sigawan ako, akala mo close kami!

"Tumigil ka nga diyan! Di nakakatuwa!"-her

"hindi talaga nakakatuwa! Ano ba problema mo?!!"

Nakakairita siya ah!

"whoa.. Anong kaguluhan meron?"-Rodney

sina Rodney at Michael., parating.

"Eto eh! Nagtatanong lang ako!"-ako

"GET LOST! AYOKO NG MAKITA KA! ANG KAPAL DIN NAMAN NG MUKHA MO! AFTER YOU BROKE UP
WITH ME? NAKUKUHA MO TALAGANG MAGPANGGAP NA DI MO AKO KILALA!? HOW RUDE! ANG DALI
DALI LANG TALAGA SIGURO PARA SAYO NG NANGYARI, NOH? YOU DONT REALLY LOVE ME!!!"

O_o
WHAT!?!???!!!!!!!!!
AKO? NAKIPAGBREAK SAKANYA?
Nakadrugs ba siya!?!
"Teka Miss! Hindi nga kita kilala! Ano ba pinagsasasabi mo!? Tinatanong ko lang
kung san dito yung MAPEH department! Tapos nag-aalboroto ka na diyan!!! Hindi nga
kita kilala! I-DONT-KNOW-YOU!!!!"-ako

Adik siya! Sa pagkakatanda ko, ngayon ko lang siya nakita!!! And NEVER naging
KAMI!!!!!!

"Diyan ka na nga! Wala kang kwenta kausap!" at umalis na kami nina Michael at
Rodney.

Chapter THREE

MICHAEL'S P.O.V.

iniwan na namin yung babae dun na nagki-claim bilang 'Ex DAW' ni Jonathan.
Hanep... Ang lakas ng loob niya.

As far as I remember, WALA pang nagiging girlfriend yang si Jonathan. Ewan ko ba

dun. Head over heels talaga kasi yun kay Yunji Buendia. Ang cute na cosplayer.

"GAB! GABRIEL!!!"
huh? Sino naman kaya yun? Kung makasigaw ng pangalan, WAGAS!

"Gabriel! Gabriel!"
tsss... Hayaan na nga yung babaeng yun.
Nagpatuloy na lang kami sa paglalakad.

"Hoy, Jonathan. Kilala mo yung sigaw ng sigaw ng pangalang 'Gab at Gabriel'?."-

Rodney

nilingon ni Jonathan yung babae, tapos umiling..

"eh ikaw Michael. You know her?"-Rodney

"Nope."

"Nakakaawa kasi."-Rodney

"kelan ka pa nagkaroon ng awa? Ang sabihin mo, gusto mo lang idagdag yung babaeng
yun sa mga napaiyak mo."-Jonathan

"At tsaka, bat naman tayo maaawa dun? Di naman tayo si Gab or Gabriel. Kung may
dapat man tayong kaawaan, yun yung babae kanina na 'Ex DAW' ni Jonathan."- ako
"nang-aasar ka ba Michael? -___-+++" -Jonathan

"Hindi" sagot ko

"pero bro. Sa totoo lang., nakakaawa talaga yung babae kanina. Type ka ata eh."

"Shut up, Rodney! Ang sabihin mo, naka-take yun ng isang dosenang drugs!"-Jonathan

"hehe. Grabe ka naman, tol. Mukhang di naman. Matino naman yung itsura eh."-Rodney

"Nga naman, dude. Tsk. Kawawa nga lang. Baguhan pa nga lang tayo dito, pero
nilalapit na niya sarili niya sa bully." dagdag ko.

tsk tsk. .
Kawawang babae. Mali binabangga niya.
Kung alam lang niya kung sino kami.

ang totoo kasi niyan, na-KICK OUT kaming tatlo dahil sa pambu-BULLY.

yeah right! Bully kaming tatlo.

Di halata sakin, pero kasama ako ng dalawang ungas na yan.

before, may napili si Rodney na babae na pagtripan. Kaso.., may boyfriend. Ang
ginawa niya? Binully niya yung lalaki.. Pahiya dito, pahiya doon. Hanap ng away
dito, hanap ng away doon. Ginawa niyang miserable yung buhay nung lalaki, until
nagtransfer sa ibang school.

si Jonathan naman, natamaan ng bola sa volleyball habang naglalakad. Ayun., sa

sobrang inis., ginawa niya lahat ng pang-babadtrip dun sa nakatama sakanya ng bola,
hanggang sa lumipat na rin yun ng school.

at ako, 3 weeks straight absent ang ginawa ko nun sa 1st period namin. Binagsak ako
nung teacher ko. Sa inis ko, pumasok ako ng maaga para maglagay ng timba na may
black paint sa may pintuan at sinigurado na yung teacher ko ang mabubuhusan nun.
Buti nga di ako nun sinumbong. Sinigawan nga lang ako=__=

bukod dun, marami pa kaming mga kalokohan na ginawa. Until, nabansagan kaming
MASTERS OF BULLY..

ang kaso, nakick out kami dahil sa tatlong kalokohan namin na NAHULI.

1st.,ang boring kasi nun ng maisipan naming mag-over the bakod. Mahirap kasing
dumaan sa main gate at back gate pag class hour. Parehong may nagbabantay.. At
habang umu-over the bakod kami, nakita kami nung janitor. Ayun, di natuloy pag-
takas namin. Hinabol pa kami. At sinumbong sa principal.

2nd., nakipag-basag ulo kami sa isang grupong hambog sa TAPAT ng principal's

office. Kaya malamang, nahuli talaga kami.

3rd., nagvandal kami. Kung anu-ano sinusulat namin dun sa wall katapat ng
laboratory. At habang busy kami sa pagva-vandal., sa likod na pala namin yung
principal...

kaya naman., nagpaalam na kami dun sa school na yun.

pag naka-tatlong record ka kasi dun, automatically, KICK OUT ang bagsak mo.

DIANA JANE'S P.O.V.

(short POV lang po)

sigaw ako ng sigaw ng pangalan ni Gabriel. Pero di niya ako pinansin.

lumingon nga siya.. Pero, parang WALA LANG! Dont tell me pati ako balak niyang
ibaon sa limot!!!

GAB'S P.O.V.
(another short POV po. Peace^_^V)

nakasalubong ko ulit si Diana Jane or "DJ"

nang makita niya ako, parang gulat na gulat siya.

????????????
Anong meron??

"Gab? Diba, dun ka kanina? " she said, sabay turo sa may likod niya.

"at... ang bilis mo naman atang magpalit ng uniform.?" dagdag pa niya

"Huh?"
"galing ka dun."
"hindi" i said, deretso alis.

nababaliw na ata siya.

(end of Gab's POV)

THE NEXT DAY.......

(A/N: 1st day of school na po dito ng masters of bully sa new school nila bilang
official students=>)

DIANA'S P.O.V.

Late na ako!
mugto mga mata ko ngayon.
Bwisit kasing Gabriel Santillana na yun! T__T
kelangan pa ba talaga niyang magpanggap na di na niya ako kilala!?

buti na nga lang di ko siya classmate. Kundi, PARUSA yun sakin ngayon!
pagpasok ko ng room...

0____o
ANONG GINAGAWA DITO NI GAB, KASAMA PA YUNG DALAWANG LALAKI KAHAPON?????!!!!!!!!!

amp! Makikita niya yung mugto kong mga mata!

>__<

ansama ng titig sakin ni Gab.

yung isa, naka-evil smile pa!

at yung isa, ang seryoso ng dating.

lumapit ako sa kanila. At tumayo sa harap ni Gab.

wala na! Kelangan ko na siyang i-confront! Total wala pa naman yung teacher namin.

heto na...

Chapter FOUR

heto na...
I-co-confront ko nasiya
in 3... 2.... 1---Go!

"HOY GABRIEL! NANANADYA KA BA TALAGA?! Sa lahat ba naman ng sections na pwede

kayong maki-sit-in., talagang dito pa kung asan ako!!!!!!"

"ANONG---!!!!!???"

pinutol ko sasabihin niya

"hep! Hep! Hep!! Di pa ako tapos! Ano ba talaga pakay mo?!! Maayos na buhay ko!
Kaya wag mo nang guluhin!!!! Wag mo na akong sundan, because I DONT LOVE YOU,
ANYMORE!!!!!!!" sigaw ko sa kanya
after I let it out., pansin kong tumahimik ang paligid at nakatingin silang lahat
sakin.

tinignan ko si Gab.
Nakapikit siya at parang kino-control yung inis.

then he opened his eyes.

"tapos ka na?"tanong niya sa mahinahong boses

i just nodded at him

marahan niyang pinatong ang dalawang kamay niya sa table niya at dahan-dahang
tumayo na halatang kino-control pa rin yung temper ng galit niya.

ng makatayo na siya,
"first of all.., hindi kami naki-sit in. Dito talaga section namin." mahinahon
niyang sabi habang nakatingin sakin.

"second.., hindi kita sinusundan." mabagal na pagbigkas niya.

"and lastly..,"
biglang naging galit na galit yung expression niya

>_< Eeeeh... Scary!

"HINDI AKO SI GABRIEL!!!!!"

bigla siyang sumigaw

napaatras ako dun bigla.

TT____TT
para siyang mangangain ng buhay. Baka linunok niya si Gabriel.!
Huhuh! Ibalik mo na sakin si Gabriel ko!!!

halos maluha-luha na ako sa harap niya ng masigawan niya ako.

"G-Gab! Pu-pwede b-ba?! Tigilan mo na nga y-yan!"

*sniff*
"w-wag kang magpanggap!"*sniff*
"You're Gabriel!"

biglang bumukas yung pinto. Si Sir.,andyan na.

"oh! Diana, mukhang nagkakasundo agad kayo ni Jonathan^_^"

Huh??????
Jonathan?????
Sino yun?????

"po??"-me

"si Jonathan. Yang kaharap mo. Kamukha niya si Gabriel, noh? Napagkamalan ko nga
siya yung boyfriend mong si Gab.^_^"

ANO DAW?????!!!!!!!!!!!!!!!!!

Jonathan and NOT Gabriel!?!?!teka! Nababaliw na ba ako?!!!!

"w-wala na po kami ni Gab."-me

"oh! Im sorry about that.>_<" sir said

"okay lang po."-me

tinignan ko ulit si Jonathan.

tinaasan niya ako ng kilay na para bang nagtatanog ng;'oh ano? Si Gab pa ba ako?'

halatang napikon siya sakin.

grabe!! Nakakahiya!!! Feeling ko pulang-pula na mukha ko!

(>//////////////<)

WHAAAAAAAAAAAAAAA!!!!!!!
>///////////<

NAPAHIYA AKO DUN AH!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

AYOKO NA! AYOKO NA TALAGA!!!!!

LUPA!! LAMUNIN MO NA AKO! As in, NOW NA!!!!!!!
TT^TT

"Diana, you may sit now."-Sir

tinignan ko si sir na parang nagtatanong ako kung 'saan'.. Nabago kasi yung ayos.

"...beside Mr. Jonathan Santos."-dagdag ni Sir

ngayon? Gusto ko na talagang matunaw!!!

Nanlambot tuhod ko sa narinig ko.
AYOKO NGA!!>_<

Pero, ano pa nga ba magagawa ko?!?!

umupo na ako sa tabi ni Jonathan Santos 'DAW'!!

"guys., better introduce yourselves to Diana. Late kasi siya kaya di niya naabutan
pagpapakilala niyo."-si sir

lumapit agad yung isa na naka-evil smile.

"hey there miss. Im Rodney.>;-)"sabay nakipaghand shake

sunod yung oh-so-serious-looking-guy..

"Im Michael.=__=" maikling pakilala niya WITHOUT hand shake.

and I look at Jonathan.

"Kilala mo na ako. Jonathan, and not Gabriel.-___-"he said without even looking at
me.

grabe! Nakakahiya talaga ginawa ko!

akala ko talaga kasi siya si Gabriel. Promise, kamukha niya!

Chapter FIVE

-BREAK TIME-

Lumabas agad ako ng classroom. Nakakahiya eh!

dinala ako ng mga paa ko sa may cover court. Tambay lang muna ako dun. Total,
vacant naman namin sa next period.

nakita ko yung tatlo.

Sina Rodney, Michael at Jonathan. Malamang nagtago agad ako.

but I can still see them.

Naglalaro ng basketball.
Okay.... Magaling naman. Specially Michael.

Si Rodney kasi parang di naman sini-seryoso.

at si Jonathan, parang bored na bored maglaro.

Nang matapos sila at lumabas na, lumabas na rin ako agad..

grabe pagiiwas ginawa ko sakanila.

at sa kakaiwas ko...,

NAKASALUBONG KO SIYA!
>.<

.....
Bahala na nga!
Magso-sorry na ako sa kanya.>/////<

whooo~....

hinarap ko siya..
"h-hey... Uhmm... Ah... Eh.... I-i just w-want to say.. Uhmm.."
sh*t naman oh! Nauutal pa ako!

he looked at me na para bang nagtataka.

"I-im.. I'm sorry!"
yun! Nasabi ko rin!

"huh?"-him
naguguluhan itsura niya

"Im sorry. Yung tungkol kanina. Im sorry talaga."

"bakit? Ano yung kanina?"

"yung ano... Yung...,"

"yung??"he asked

"Eeeh... Im sorry talaga! Akala ko kasi ikaw si Gab.. Sorry Jonathan! Sorry talaga!
Forgive me. Si Gab kasi, siya yung ex-boyfriend ko. Tapos, kamukhang-kamukha mo
siya.. SORRY!"
Tinignan ko yung reaction niya. Nakataas yung isang kilay niya na para bang
naguguluhan, na natatawa at nagtatanong.

oh men!

don't tell me,

siya si---
"Diana, ganun ba naging effect sayo ng break up natin?"

p*tch@!
Lion! Lamunin mo na ako!
Kanina pa ako napapahiya!!
"a-ah? G-Gabriel!?"
"yup."
"sige. I need to go now. Bye"

tumakbo na ako paalis at sa pagkamalas-malas ko nga naman!

*BUGSH*

nabangga ko siya!

JONATHAN'S P.O.V.

"hahahahah.."
Nakakatawa.
XD

Kanina pa masakit tiyan ko kakatawa!

"Whahahahahah!"

ang boplaks ni Diana!!

"HAHAHAHAHAH!"

"Jonathan! Umayos ka nga! Kanina ka pa diyan tawa ng tawa! Nasisiraan ka na ba ng

bait!?"-Rodney

"Samantalang, kanina, badtrip na badtrip ka.=___="-Michael

"Ang moody mo talaga. Tsk tsk.."-Rodney

"HAHAHAHAHAHAH!"-ako

"tatawa pa yan. Tsss.."-Rodney

hahahahahah! Badtrip talaga ako kanina dahil dun kay Diana. Pero ngayon mamamatay
naman ako kakatawa dahil pa rin sakanya. BWAHAHAHAHAH!!!

"hey! Ano ba talaga nangyari?"-Michael

ano nangyari? XD
hahahahah!

*FLASHBACK*

pumunta kami ng covered court. Andun daw kasi yung namamahala para sa mga magta-try
out sa basketball team.

nagtry-out kami. Total, nakita ko sa schedule namin na vacant namin after break
time.
Badtrip kasi yung Diana na yun! Di kasi sinabi kahapon kung san yung MAPEH
depertment! Ngayon lang namin nalaman. At ayon sa head, pumunta na lang daw kami ng
covered court para mag-try-out.

Habang naglalaro, i feel so bored-___-

Kainis pa yung si Diana!

Pampam-___-+++

..........
After that, tanggap na daw kami.
Wow ah. Very impressive.. -___-
(A/N: sarcastic po siya sa lagay na yan)

tanggap agad kami?

Wala man lang ka-thrill-thrill yung laro.
Psssh......

....
Lumabas na kami ng court.

teka.......
"pare, balik muna ako sa court."-ako

"bakit?"-Michael

"Naiwan ko yung phone ko."- ako

"okay. Hintayin ka na lang namin sa canteen."-Rodney

agad akong bumalik sa court.

nandun nga yung cellphone ko. Kinuha ko na agad, at naglakad para puntahan sina
Rodney at Michael.

-___-+++
the creepy girl,again.
Si Diana. Nakita ko NANAMAN!

wait..
"h-hey... Uhmm... Ah... Eh... I-i just w-want to say.. Uhmm.."-Diana

May guy na kausap at.,

at,

yung guy...

nananalamin ba ako???!!!!

kamukha ko eh.
MAS gwapo nga lang ako.
-___-

"I-im.. Im sorry!"-Diana

"huh?"
halatang naguguluhan yung lalaki sa mga pinagsasasabi nung babaeng yun..

"Im sorry. Yung tungkol kanina. Im sorry talaga."

"bakit? Ano yung kanina?"-the guy

"Yung ano... Yung...,"

ang gulo naman nitong babaeng to.

"Yung??"

"Eeeh... Im sorry talaga! Akala ko kasi ikaw si Gab.. Sorry Jonathan! Sorry talaga!
Forgive me. Si Gab kasi, siya yung ex-boyfriend ko. Tapos kamukhang-kamukha mo
siya.. SORRY!"
0__o

0__O

>.<

XD
WHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAH!!!!!!!!!

boplaks ka tsong?
Jonathan here!
Malamang, si Gab yang kaharap mo!

HAHAHAHAHAHAHAHAHAH!!!!!!!!!!!!!

umalis na ako habang pinipigilan yung tawa.

Hahaha!

naglalakad ako ng biglang--

*BUGSH*

AMP!!!
>_<
ansakit ng likod ko!
May nakabangga sakin!
Nakadapa ako, at may baboy ata sa likod ko!!!!!!

when i turned my head para tignan kung ano yun,

nakita kong nakadagan sa likod ko si Diana at

O.O

nabalikan ng palda.
>/////////<

"WHAHAHAHAHAHAHAHAHAH!!!!!!!" di ko na napigilan tawa ko! XD

Feeling ko, pulang-pula na yung mukha ko kakatawa.

umalis na siya sa likod ko. Pulang-pula na rin yung mukha niya!
Marahil dahil sa kahihiyan!

Hahahahahahahah!
XD
LAUGHTRIP!!!!!!
Ang dami pa man din ng tao sa paligid

hahahahahahahahah!

*end of FLASHBACK*

"HAHAHAHAHAHAH! Grabe! Puro kahihiyan na lang natatanggap niya! Hahahahah!"-Michael

XD
kitamz? Pati si Michael na tahimik, napatawa!
Hahaha!

"HAHAHAHAHAH! Pare, so kamukha mo talaga yung Gab? Kaya pala! Hahahahah!"-Rodney

"hahahahahah!"-ako

////
after that, di na pumasok si Diana.

Chapter SIX

DIANA'S P.O.V.

TT^TT
PAHIYA MUCH!
Ayoko na pumasok!
Huhuhuh! Bat ba kasi ako tumakbo?!

huhuhu!

gusto ko na lumipat ng school!!!

*sniff*

andito ako ngayon sa bahay. At two days na akong di pumapasok.

9:30am na.. Breaktime na ata dun ngayon sa school. Tawagan ko na nga lang si Jed,
my best friend.

i dialed his number and.....

*ring..... ring.......*

(Hello besplen!)-Jed

"Hello Jed? Huhuh! Yoko na pumasok."-me

(hah? Di kita marinig!)

"AYOKO NA PUMASOK!"

(ANO?! Pasensya na! Maingay kasi dito. Maya ka na lang tawag!)

"BAT BA ANG INGAY DIYAN?"

nagsisigawan na kami ni Jed dahil sa ingay.

(HAH? Diana--- Hu-huy Lorenz!! IBALIK MO PHONE KO!!)

Inagaw ata ni Lorenz phone niya.

(DIANA, SI LORENZ TO! DI KA NAMIN MARINIG NG MAAYOS DAHIL SA INGAY. TXT KA NA

LANG!)

*end call....*

huh? Bat ang ingay???

si Lorenz at si Jed., ang aking dalawang ever loving friend.

Parehong oh-so-hot...
Di maiwasan mapagkamalan na nililigawan nila ako. Madalas ko kasing kasama.

To: Lorenz

.. Hey, bat ang ingay jan? Anu meron??

*message sent*

.............

From:Lorenz

May binu-bully yung tatlong transfer students.

........

From: Jed

puro hiyawan ng mga studyante. May mga school uniform kasi ng mga babae ang
nakasabit sa flag pole.. Kagagawan nung Michael, Rodney at Jonathan.

.........

ANO DAW!?!?

RODNEY'S P.O.V

HAHAHAH! Adik na Michael at Jonathan na yun!

Inuumpisahan na naman agad pambu-bully.

May kadate kasi ako sa likod ng stage. Oh?diba? Ang tindi ko! Hahaha!

Ok.. Back to the topic.

May kadate ako dun sa back stage at siyempre ang very supportive kong barkada.,sina
Jonathan at Michael, nag-ala-look-out.. Haha! Then may grupo ng mga babae ang
dumating at lumalandi sakanila. Pero, SNOB yung dalawa. Ayaw magpalandi. Kaya
napahiya yung mga babae. Ang ginawa nung flirt girls? Nang-block mail. Isusumbong
daw kami sa principal na nakikipag-date sa likod ng stage.

hahahah! Para namang matatakot kami nun.?

pag-alis nung mga babae, sinundan sila nina Michael at Jonathan.

nag-sneak-in sa may locker ng mga babae yung dalawa. Katext ko pa nga sila nun eh.
Hehe.

sakto, nagsha-shower daw yung mga babae. So, kinuha nila yung mga uniform at mga
bag nung mga babae.
Tinali at sinabit sa flag pole.
Hahahahahaha!

sa ngayon?
Dito kami sa tapat ng flag pole. Para ngang may concert eh.
Daming tao.
Yung mga babae naman, iyak ng iyak ngayon sa harapan namin.

"ang lakas kasi ng loob niyong i-block mail kami eh."-Michael

"sa susunod, kilalanin niyo muna babanggain niyo."-Jonathan

"hahahahah! Mga babes.. Pwede ko naman kasi kayong i-date. Di niyo naman kelangan
mang-block mail."-Ako

pwede naman kasing ako eh.

Kill joy kasi yang dalawang yan pag dating sa mga flirt na babae.
Binu-bully nila.
Actually kahit naman ako eh. We hate girls na malalandi. Kaya trip na trip namin
pagtripan. Ako? Never ko silang sineryoso.

MICHAEL'S P.O.V.

ang lalandi kasi eh.

Buti nga sakanila.

bumalik na kami sa room at habang naglalakad kami., people were getting out of our
way. Parang takot na ewan.

yung mga babae naman?

"KYAAAAAAAAAAAH!!!!!"
"Whaaaaaah!!!!! Sila yung mga transfer diba? Ang POGIII!!!!"
"KYAAAAAAAAH! Sana mapansin nila ako!"

Tae=___=
Landi talaga.

im not showing any expression kahit may mga naririnig ako.

Si Jonatha, halatang badtrip na.

si Rodney, ayun! Kindat dito, kindat dun. Flying kiss dito, flying kiss dun.
Kaya ang labas, sigawan dito, sigawan dun.

psssh.......

"Lam mo pare, mas astig tong school nating ngayon. Hindi mahigpit!"-Rodney

"Yeah.. But I hate the girls."-Jonathan

"okay na yun. Basta! Cool dito."-Rodney

"eh ikaw Michael?"-Jonathan

"Okay na to sakin. Basta hindi mahigpit.=__=" sagot ko

DIANA'S P.O.V.
*sigh*
papasok na nga ako.

Friday ngayon. Babalik na ako sa school.

*sigh*
ano ba naman kasing buhay to?
Kung kelan 4th year highschool na ako sa Southern High, tsaka pa ako napahiya ng
todo-todo. And worst, classmate ko pa yung
g@go na nagdulot ng kahihiyan ko!!

pssssh.....
Dito na ako sa tapat ng section namin.
Makapasok na nga ng classroom.-____-

O__o
ANO TO!!!!??????
Classroom pa bang matatawag to???!!?!!!!

sh*t! Two days lang akong nawala, ganito na??!

May pasugalan dito., may nanonood ng scandal dun., may nagla-lap top., may mga
nagti-text., may nagdi-date., may nagpapaganda/nagpapagwapo., may nagbabasa ng
magazine., may nagbabatuhan ng mga crumpled paper., nagsusulat ng kung anu-ano sa
black board., may nag-gi-gitara., may kumakanta., may sumasayaw... Yung class mayor
namin., nakikipaglaro ng cards.. Yung teacher? Asan na ba?! Sh¡T!!! Dun lang sa may
teacher's table, may sinusulat at WALANG PAKIALAM?!?!

eh yung tatlong transfer na ungas? Wow! Ayahay lang ah! Ganda ng buhay natin mga
tsong! Tulog yung tatlo dun sa isang sulok!

lumapit sakin si Lorenz, at iniwan si Jed na naglalaro ng chess.

"Oh ano? Nagustuhan mo ba bagong ayos ng classroom natin?" Lorenz asked me na
nakangiti pa!

"Classroom pa ba 'to???"
tanong ko

"sus. Oo naman. Astig, diba?"

"Anong ayus dun?!"

lumapit na rin sakin si Jed.

"Ayos na to. Ang cool diba? Buti classmates natin tong tatlong bully na mga
transfer. Takot kasi teachers sakanila. So, minsan lang tayo may lesson."-Jed
"Tama! Tama! Wag mo lang pipikunin yung tatlo kung ayaw mo mabully. Hahahah! Grabe
yung mga nangyari dito nung wala ka. Sayang. Di mo nakita yung mga binully nila."-
Lorenz

"So lahat ng ito, impluwensya nung tatlong yun??!"-me

tumango-tango naman yung dalawa.

Whoa~
ano tingin nila sa sarili nila?! Lord!?!!??!!!?!!

Chapter SEVEN

*Sigh*
Two weeks nang ganito ang style ng pagaaral namin.
At TWO WEEKS NA RIN NA PARANG IMPYERNO ANG CLASSROOM NA TO!!!

*sigh*
no one dares to stand against their stupidity.

minsan nga, may mga binu-bully na yung tatlo sa harap mismo ng teachers., pero di
man lang sila sina-saway!

Hhaaaaai.....
Whata LIFE?!

*Sigh*

*TUGSH!!!!*

O_o
nagulat ako ng biglang may humapas sa table.

"STOP DOING THAT! KANINA KA PA!"

JONATHAN'S P.O.V.
*TUGSH!!!!*
hinampas ko yung lamesa ko

"STOP DOING THAT! KANINA KA PA!"

sigaw ko

tinignan ko ng masama si Diana. Halatang nagulat siya

"Stop doing what!?" she asked. Kahit kelan talaga! Ang lakas din ng loob neto!

"Tigilan mo na pagbuntong hininga mo! Nakakairita! Naririndi na tenga ko sayo!"

"napapabuntong hininga lang eh! Anu masama dun!?!"-her

"Nagdo-drawing ako dito at nadidistract ako!!"-ako

"Eh ano ba dino-drawing mo?!! Importante ba yan!?!"-her

"PAKI-ALAM MO BA?!"

"PAKI-ALAM MO RIN BA SA PAGBUNTONG HININGA KO?!!"

TAKTE!
Amp!!
Sa sobrang badtrip ko, nahampas ko si Rodney sa balikat.
"ARAY!!!! Takte ka pare!! Wag mo ibuhos sakin galit mo!"-Rodney

naibato ko rin yung eraser ko at natamaan si Michael sa likod. Binato niya sakin
pabalik sabay sigaw ng--"SADISTA KA TALAGA!"

"P*TCH@! !" sigaw ko , diretso labas ng classroom.

Bwisit na Diana na yan!

"Hi!"
bati sakin ng isang babae.

"Sino ka naman?"suplado kong tanong

"I'm Diana."

"well then, I hate you!" i said

"I'm Diana Jane Maylez. Ex ng ex ni Diana Brojax."

"Paki-alam ko!?"

"I know you hate her. And i can help you to bully her."

>;-}}
hmm... I think magkakasundo kami nitong Diana Jane Maylez na to. Bwahahaha!

////
DIANA JANE'S P.O.V.

ang plano???
Hmmm....

Ewan.

sinabi ko lang naman yun, 'cause i hate Diana.

at gustong-gusto kong i-bully siya ni Jonathan, para umalis na siya dito sa

school.. BWAHAHAHAHAHAH!!!!!!!!!

bahala na. Tutulungan ko si Jonathan no matter what.

/////

"so, ano na plano mo?"-Jonathan

"sandali lang. Nag-iisip pa ako."-me

"tsss... Tagal."

"siguro kung di dahil sa plano kong pagtulong sayo sa pagbully kay Diana, baka di
mo ako kinakausap ngayon."

"talaga. Bat naman ako mag-aaksaya ng oras kausapin ka?"-him

"eh bat nag-aaksaya ka ng oras i-bully lang si Diana? Yuuy~.. Type mo siya, noh?"

"Shut up. Babatukan kita kahit babae ka. -___-"

"tsk.. To naman. Tama nga sila. Sadista ka."

"psssh.....-__-"

"0h! Eto na pala mga tutulong satin."-me

dumating na sina Natsumi Noleal, at Avril Nunes.

"anu naman magagawa ng mga yan.?"-Jonathan

JONATHAN'S P.O.V.
may utak ba talaga tong si Diana Jane?

ano naman maitutulong nung dalawang babaeng yun?

=__=
bored na ako...

"this is Natsumi Noleal, and this one is Avril Nunes."

p*tch@! Pake ko?!

si Avril, ang emo ng itsura.

si Natsumi naman, parang inaantok na ewan!

may maitutulong ba talaga yang mga yan!?

ewan lang.

tatawagan ko na lang si Michael.

*ring... ring....*

(hello?)

"Michael, san kayo ni Rod?"

(dito kami ngayon ni Rodney sa mini park.)

"punta kayo dito sa gym. Bilis. Bored na ako."

////

maya-maya pa...

dumating na sila

RODNEY'S P.O.V.

tae!
Ako na nga lang
mag-pi-P.O.V.

Love life ko na lang pag-usapan natin!

(A/N: oh shut up, Rodney. Maya ka na. Love life muna ni Michael.)

Eeeeeh...... Miss author naman eh! Ako muna!

(A/N: tumigil ka. Kulit mo! Sinabi nang si Michael muna. Ang bitter kasi nun.
Kelangan gawing sweet.)

BITTER din naman si Jonathan ah!

(A/N: che! Wag kang maki-alam!)

nak ng pusa!
fine!

MICHAEL'S P.O.V.

habang papunta kami ni Rodney sa Gym., nakikinig ako ng music. Yung kanta ni Avril
Lavigne na 'COMPLICATED' ang title.

oh! Di ko pa pala nababanggit before. I was a big fan of AVRIL LAVIGNE. Crush na
crush ko yun eversince.

....
Pagdating namin sa gym, naabutan ko dun si Jonathan, kasama yung Diana Jane na
sinasabi niyang tutulong sakanya sa pambu-bully kay Diana.

"Hi guys! This is Natsumi. ^__^"-Jane

"Close tayo?"-me

"ang mean mo>_<"-Jane

"whatever=__="-me

"nag-CR yung isa. Babalik din yun."-Jane

after a couple of minutes,

"andiyan na pala siya! Avril. Come here, dali!"

Avril???

paglingon ko---

whoa~
MAY PINOY VERSION BANG AVRIL LAVIGNE????

kung meron man, siya na yun! Itong tinutukoy ni Jane!

straight na straight yung buhok niya., with high lights.. Ang puti. Ang kapal ng
eye liner at... At.... At ang ganda niya. Avril lang ang dating..
(*__*)

"Any problem?" tanong ni Avril.

"wala." tae! Natulala ba ako?

hahahahahahah! Ewan lang. Gusto ko ngumiti at tumawa ng tumawa! Shit! Para akong
kinikiliti na di ko maintindihan. Hahahaha!

ganda ni Avril

RODNEY'S P.O.V.

yes! My P.O.V. now^__~

May mga bagong chicks.

Nang titigan ko si Natsumi.., music starts playing in my head.

Np: WOW
by:BTOB

(*o*)
wow

I'm speechless......

(A/N: oh ano, Rodney? Akala ko ba gusto mo pag-usapan love life mo. Bat ka na-
speechless? Haha!)

?????????????
Huh?
(A/N: Ewan ko sayo. Kay Jonathan na nga tayo.)

JONATHAN'S P.O.V.

"ano ba Jane!? Tutulungan mo ba talaga ako!?"-ako

"Jelax. May naisip na si Avril."

"ano!?"

"About Gabriel. Diba baliw dun si Diana?"-Avril

"Huy! Wag naman siya. Mahal ko yun."-Jane

aah.. So may gusto siya kay Gab?

"Di naman mismong si Gab. Magpapanggap lang si Jonathan bilang si Gab. Magkamukha
naman sila eh."-Avril

"Galing talaga ni Avril! ^_^"-Michael

O_O<-- itsura namin

si Michael ba to?

hahaha! Tinamaan ata kay Avril! XD

Chapter EIGHT
(BULLY:part 1)

...
Start the BULLY thingy^_^

magkaibang magkaiba kami ni Gab ng ugali. Mabait siya , while MAS mabait ako..-___-

oh? May kokontra?

Mabait ako. Di lang halata.

----

Di ako pumasok sa 1st period namin.

at siyempre, ang mga kakampi ko.. Tinulungan ako.

sinabi nina Natsumi at Avril na naghihintay si Gab sa may rooftop. Pero ang totoo,
ako yung naghihintay.

ayan,. Bumukas na yung pinto. Si Diana. Papasok na. . Whahahahah! Makikita mo.
Pagtitripan kita!

"Gab?"
"Babes?"

yucks! I never wanted to call her babes!

"dont call me babes. We're over. Hinahanap mo daw ako?"

"uhmm... Yeah."

"why?"

"just want ask you if you still love me."

di siya nakasagot.
Tae! Maiiyak pa ata!
"Look. I still love you. Now, if you will give me a chance. I will prove to you
that I still love you. . .Ikaw? Do you still love me.?" with puppy eyes pa ako.

"Di naman nawala yun eh. I still love you Gab." naluha na siya ng biglang--

"WHAHAHAHAHAHAHAHAH!!!!!!!" tumawa ako ng pagkalakas lakas.

at lumabas na yung mga kabarkada ko. Si Michael yung nagvi-video.

Lagot ka sakin ngayon Diana!

"good job Jonathan!"-Jane

tawa kami ng tawa.

*BUGSH!*
isang malutong na suntok ang nakuha ng mukha ko mula kay Diana.

"Anak ka ng kwago!!! Manloloko!!" at tumakbo na siya paalis

Nak ng langgam lang oh!

1st time may sumuntok sakin na babae. Takte!!!!!!
LAGOT KA TALAGA SAKIN!

////
Kinaumagahan....

punong-puno ng mga tao yung gymnasium.

Bakit?
Paulit-ulit dun pini-play yung video sa big screen na kinunan pa kahapon sa
rooftop! XD

PAHIYA KA NGAYON DIANA BROJAX! WHAHAHAHAH!

RODNEY'S P.O.V.

inaantok ba si Natsumi?

hmm...
Mapagtripan nga! XD

"You want coffee?"i asked

"why?"-Natsumi
"inaantok ka ata eh. Mga mata mo, halos pumikit na."

"shut up, you idiot!"

"hindi ako IDIOT.! Gusto mo rin bang pagtripan?!"-me
"eh ano sa tingin mo ginagawa mo ngayon? Di nantitrip?!"-her

"antukin!"
"bully!"
"antukin!"
"bully!"

MICHAEL'S P.O.V.

ang ingay nila,. Grabe=__=

san na ba si Avril Nunes KO?

*___*
AYOWN! Hahah!
paano kaya ako mapapansin nitong emo na to?

^o^
aha! I have a brillant idea!

kinuha ko yung libro na binabasa niya..

"huy! Balik mo sakin yan!"

"yoko nga."

"ano ba!? Bully ka talaga!"

"So? Ano naman kung bully ako?"

"tsk!! Ibalik mo na lang sakin libro ko."

"in one condition."

"ano?!"

"Date tayo^_^"

"AYOKO!"

DIANA JANE'S P.O.V.

"ang iingay niyo!!" sigaw ko.

natigil silang lahat.

si Jonathan, san na ba? May idea na ako sa another part na pangtitrip kay DIANA!

ayun! Sa isang sulok si Jonathan. . . Tulog.-___-

lumapit ako sakanya at pilit ginising..

"gumising ka."
"adjkghmjgnabj.."
"huh!?"
"adjkgmbnjhdft.."

"ewan! Di kita maintindihan."

mukhang grabe antok niya..

inilapit ko na lang yung bibig ko sa tenga niya at bumulong ng--"May bago na akong
naisip para pagtripan si Diana."

biglang dumilat mga mata niya at nagka-interes sa sasabihin ko.

sinabi ko sakanya yung idea ko at biglang nagform ng evil smile sa labi niya.

Chapter NINE
(BULLY: part 2)

JONATHAN'S P.O.V.

>;-}}
Katabi ko ngayon si Diana, at pagtitripan ko siya...

dadaanin ko siya sa charms ko.

"Diana? Pwede manghiram ng ballpen? Naiwan ko kasi yung akin."i said sa mahinang
tono ng boses.

galit niya na ini-abot sakin yung isa pa niyang ballpen.

"Diana?" sambit ko sa pangalan niya na may mapang-akit na tono

tiningnan niya ako.

"i want that one." sabi ko sa mala-childish na dating, sabay turo dun sa ballpen na
ginagamit niya sa kasalukuyan.

"I'm using it!"-Diana

"please???"with puppy eyes pa.

"Fine!"sabay abot sakin nung pen.

hahaha! She cant resist my charm!

DIANA'S P.O.V.

anong nakain nito at parang bumait at naging isip bata??

"Diana?"
"ano na naman!?!"
"pwede mo ba akong ipagsulat?"
"what?! No way!"
"please... Nagka-injury ata kasi ako sa kamay."
"so?! After mo ako pagtripan nung isang araw!!?"
"sorry na... Please~....."

awwww~.....
Ang cute niya.
Parang si Gab lang.
"akin na nga notebook mo! Ipagsusulat kita! Pasalamat ka...."

shunga ba siya? Whats the use ng paghiram niya sakin ng pen??!

---
after ko siya ipagsulat, i saw him grinning.
Ako ba, pinaglololoko niya! Tinatamad lang ata siya magsulat eh.

-BREAKTIME-

"Diana?"
"what?!"
"pwede pabili ng drinks? Lalabas ka rin naman, diba?" sabay pa-cute

"0o na!"

he smiled at me at ini-abot sakin yung pera..

---

"0h!"sabay abot sakanya nung inumin

"gusto ko yung sayo>_<"sabay turo dun sa drinks ko.

"fine! Nambu-bully ka na naman eh!"at pinalit ko yung drinks ko dun sakanya

"Eeeh...>_<"
"what!? Anu na naman!?"
"open it. Masakit kamay ko, Dan-dan!>_<"
"at san naman galing yung Dan-dan!? Diana po pangalan ko!"
"ewan. Lumabas lang sa bibig ko eh. Bilis na Dan-dan! Open it." parang bata!

"Dan-dan? Pwede namang Diana-diana diba? Or.. Diane-diane.." sabi ni Rodney

"or.. Yung sa gitna ng pangalan niya ang kunin mo. Pwede naman yun. An-an.=__="-
Michael

nagtawanan lahat ng nakarinig!>_<

ano ako? Fungi??? AN-AN?!!

"wag na. Okay na yung Dan-dan."-at ngumiti si Jonathan ng nakakalokong ngiti, sabay
kindat!

whaaaaaaaaaaaa!
>///////<
feeling ko nagblush ako bigla!

/////
ilang araw ng nakalilipas., parating ganun si Jonathan.

kaso, minsan talaga., may pagkamoody..

Magkamukha lang naman sila ni Gab. Pero., why?
Alam niyo yung feeling na mas gwapo siya sa paningin mo at paningin ng ibang tao?
XD

HEHE!

"Dan-dan."
"Ano!?"
"ang highblood mo naman agad."
"malamang! Panigurado, may iuutos ka na naman."

he smiled at me.. "0o sana eh."

"ano?!"

"stay close to me. And dont leave."

dug dug

dug dug

dug dug

huh?? Ano Daw!?

miss author? Wag naman sana ganun.

(A/N: ang alin?)

mga dini-deliver niyang mga linya. Nakakabigla eh.

(A/N: ok lng yan...)

hindi yun okay!! Kawawa na nga ako dito sa role ko! Laging napapahiya!!

(A/N: ang reklamo mo ah!? Eh kung patayin na lang kaya kita dito sa kwento nang
matapos na paghihirap mo!)

ah.. Hehe. Si miss author naman. Highblood?

Sige, continue ka na.. Nagbibiro lang ako. Hehe

---

HHAAAAAAAAAY!!! Buhay! Jonathan! Gusto kitang sakalin! Nakakakilig yang mga ngiti
mo!!!

>/////<
Chapter TEN

JONATHAN'S P.O.V.

3 days ng absent si Dan-dan. Ano kaya nangyari dun?

"yuuy~.. Namimiss mo bestfriend ko, noh?"-Jed

"di noh!"

"di daw? Hahah! Lokohin mo sarili mo tsong. Pero di mo kami maloloko."-Lorenz

"type mo si Diana noh?"-Jed

"yuck! Kilabutan nga kayo! Ang taba-taba nun! Ang ingay pa! Lagi pa akong inaaway!
Pano ko yun mamimiss? Nagpapasalamat nga ako na absent siya! Di ko siya type noh!
Hindi talaga!"-ako

"Defensive... " sabay na sabi nung dalawa

"di ah!"

"di daw? Pansin kaya na ibang iba ang trato mo kay Diana. Di ka na rin sadista sa
mga taong malapit sakanya."-Lorenz

"kaya pala ang lakas ng loob niyo na kausapin ako ng ganito. Kasi close kayo sa
kanya. "-me

"hahahah! Oo tsong."

"tsk! Mga adik kayo! Ah basta! Di ko namimiss si Diana"-me

"di mo man lang ako namiss?"

dug dug

dug dug

dug dug

kasabay ng sa pagsalita ni Diana ay ang intro ng kanta na naririnig ko....

(np: Pag-ibig na kaya)

~.. Di na maalala
pa'no nagsimula
Ikaw ang laging nasa isip ko
bawat araw laging ikaw
laging kikita
ano ba ang nadarama ko tuwing ikaw ay kasama...~

"di ka man lang nagworry? Nagkalagnat ako kaya ako nag-absent."-Diana

~Ganyan din ang nadarama ko

tuwing ika'y lalapit sa akin
ako'y parang natutulala
di na malaman ang sasabihin ko...~
dug dug

dug dug

dug dug

Weird...

ano yung tunog na yun?

parang may mga kabayong naghahabulan sa puso ko...

.... Weird.......
ngayon ko lang napansin.,

Maganda rin pala si Diana..

dug dug

dug dug

dug dug

~Pag-ibig na kaya
pareho ang nadarama
Ito ba ang simula
di na mapipigilan
Pag-ibig nga ito
Sana'y di matapos ang nadaramang ito
Pag-ibig na kaya ito...
Oh ooh...
Oh ooh.....
Pagkat nararamdaman
pag-ibig ating natagpuan.....~

yun oh...

nadadala na ako ng music,

nang biglang--
"Jed, itigil mo nga yang music! Nadadala tuloy si Jonathan! Whahahahahah!"

-___-++
bwisit na Rodney na to!

"hahah! Oo na."-Jed

at natigil na yung kantang 'pag-ibig' na kaya na pinapatugtog ni Jed.

///

a while ago.....

*.. Ate Diana! Si Jonathan., yung bully!!

..Ate Diana! Si Jonathan., yung bully!!*

napatingin kaming lahat kay Diana.

Amp!
Bat ganun yung ringtone niya?!

tarantang-taranta naman niyang kinuha yung phone niya.

"Sorry! Yung kapatid ko yun. Di ko alam na pinalitan niya yung ringtone ko! Sorry
talaga!>_<" paliwanag niya, sabay sagot dun sa phone call.

tsk!
Kahit na! Bat alam nung kapatid niya na bully ako!?

biglang nanlaki yung mga mata ni Diana.

Bakit kaya? Parang gulat na ewan.

"Huy. Sino yan?"-tanong ni Lorenz kay Diana.

DIANA'S P.O.V.

"Huy. Sino yan?"tanong sakin ni Lorenz

"Bat ka biglang namutla?"-Jed

sino?

sino yung tumawag??

"si Mariel.. At..., kasama niya si Kyla."-my answer

O_O<-- mukha nung dalawa

inagaw bigla ni Lorenz yung cp ko at in-end call..

"ano sabi? Bat tumawag? San nila nakuha number mo? Akala ko ba wala na sila? San na
daw sila? Bumalik ba? Bakit daw?" sunud-sunod na tanong ni Jed

halatang nataranta sila ni Lorenz...

"ang nasabi lang nila... Humanda daw ako. Babawiin daw nila kayo."-me

"WTF?!!"-Lorenz

"WTH?!!"-Jed

know why are they acting like that?

Ex-girlfriend kasi nila yung dalawang yun.

Ex ni Jed si Mariel., at ex ni Lorenz si Kyla.

kambal sina Mariel at Kyla. Maganda sila., pero hindi yung ugali nila.

nung mga panahon na boyfriend pa nila sina Jed at Lorenz., kabi-kabilaan pa rin
yung chicks nung dalawa. Mga matinik sa chicks. Gwapings eh! Tsk! Ang masama nga
lang, sa akin galit na galit sina Kyla at Mariel. Akala nila, type ako nina Lorenz
at Jed. Lagi kasi kaming magkakasama. Kaya, one day.. Sumugod sila dito sa school,
at inaway ako hanggang nauwi sa sakitan physically.

ayun. Ako kinampihan nila Jed at Lorenz. At nakipag-break sila dun sa dalawa..

kaya lang..., bago umalis yung kambal., may sinabi sila.............

"babawiin namin kayo Lorenz."-Kyla

"kahit gumamit pa kami ng gayuma. Remember that Jed."-Mariel

at yung tingin nila, sobrang nakakakilabot. Parang nabalutan sila ng itim na aura.

SCARY!!

and after that deadly glare., di na namin sila nakita.

at ngayon, bilang magpaparamdam?! Tsk..

Kinikilabutan ako!>___<
LORENZ'S P.O.V.

ayun oh!
Nagka-POV din ako. Hahahahahah!

ka-payuy! Hahahahah!
Hahah!
Ang GWAPO ko talaga!

adik ba ako sa tawa?

PAYUY! Hahahah!

(A/N: kapayuy means 'baliw' in tagalog. Madalas ko marinig sa partner ko. And I'll
miss her when I leave. Payuy! Ang drama! HaHahah!)

payuuuuuuuy~......

ba't ba bumalik pa yung dalawang baliw na yun?! Ayaw na nga sakanila eh!

"tsk.. Sasaktan na naman ng dalawang yan si Diana."sabi ni Jed na nagaalala

"ay hindi.. Kikilitiin nila si Diana." singit ko. Masyado na kasing seryoso.

"tumigil ka nga Lorenz. Konting kaseryosohan naman oh." utos ni Jed

"konti? Di ba pwedeng todo? " tanong ko

"umayos ka na nga!" badtrip na sabi ni Jed

"ayoko. Mas maiinlove sakin si Kyla pag umayos ako." rason ko

"ay tae! Batukan kita diyan eh!"-Jed

"sure. Basta dalawa na pag binalik ko sayo."-ako

"magsitigil na nga kayo!"saway ni Diana

tumunog cellphone niya.

May nagtext

napatakip si Diana ng bibig niya na parang di makapaniwala.

"guys... Sa labas na daw sila. Sa tapat ng section natin."said Diana

WHAAAAAAT?!! Sa labas nitong classroom?!!?!?

Chapter ELEVEN

JED'S P.O.V.

guys, sa palagay niyo, sino mas gwapo samin ni Lorenz?

(a/n: konting kaseryosohan Jed, pwede??)

ok. Ok.

... Biglang tumayo si Jonathan.

San naman kaya yun pupunta?

Walang pasabi...

lumabas siya ng classroom.. At maya maya pa kasama na niya sina Mariel at Kyla---

HUWAAAAAAAT???!!?!?!!!!!
O__O
you gotta be kidding me, bro!!!!!!

kasama niya yung kambal na impakta!?!! Nababaliw na ba si Jonathan!!!!?????

nakita ko siyang nag-evil smile and---

"i got this, dude." pabulong niyang sabi ng sa side ko na siya

ano bang plano nitong isang to??????????

JONATHAN'S P.O.V.
lumabas agad ako ng classroom para mapigilan ang plano nung kambal.
Aba! Kabarkada ko na rin yung tatlong yun.

(a/n: 'tatlo'., refering to Diana,Lorenz and Jed.)

pagkalabas ko., andaming babae..

-___-
kaasar naman.

"sino dito sina Kyla at Mariel?"tanong ko

"kami." sabay na sinabi nung dalawang babae. Magkamukha sila. Kambal?

hindi sila naka-uniform. Di ata sila taga-rito. Buti pinapasok sila

"ah.. Kayo? Yung ex nina Jed at Lorenz?"

"yup."

*grin*
i have an idea

"wag na nun. Si Michael na lang.."

*evil smile*
and evil plan, too

"sino naman yun?" tanong nung isa.

"basta. Gwapo yun. Pasok kayo sa classroom."

ng sa side na ako ni Jed, i whispered something.

"i got this, dude."

mukhang naguguluhan sila sa ginagawa ko.

Hahah.. Paki ko?
I have two purpose..

1st., to save Diana, Jed and Lorenz from this two girls.

2nd., to annoy Michael.

*grin*

"This is Michael." sabay tap ko sa likod ni Michael

"gwapo, noh?"i said

bigla naman nagningning yung mata nung dalawang babae at parang natuwa pagkakita
kay Michael.. Psh.. La-landi..

-___-+++ <--mukha ni Michael. Hahahaha. Naiirita na yan, for sure. Kung ako sa
posisyon niya ngayon, baka nakahampas na naman ako ng likod! XD
SUCCESSFUL naman yung plano.
Naligtas ko yung tatlo mula dun sa dalawang babae.

kaso., may kasamang kapilyuhan.

Nairita si Michael. Hahahaha!

nasa kalagitnaan na ako ng pagse-celebrate sa pagkapikon ni Michael., ng may bigla

akong naalala.
"huy Diana! Bat pala ganun ringtone mo?" tanong ko

"ah, hehe.. Accidentally kasi, naiwala ko diary ko. Nakuha nung younger brother ko.
Ayun,binasa. Marami pa man din nakalagay dun na mga bagay bagay patungkol sa pambu-
bully na ginawa mo. And ngayon ko lang din nalaman na pinalitan niya ringtone ko.
Hehe. Peace. ^_^v" paliwanag niya.

aaaAH... Meaning., madalas ako ang sinusulat niya sa diary niya.hehe

dug dug

dug dug

dug dug

tsk! May sakit ata ako sa puso. Bigla bigla nagkakaganyan. Weird...

"uy. Nagkalagnat ka,diba? Musta na?" i asked Diana.

"o-okay lang."

DIANA'S P.O.V.

"bat ka ba nagkalagnat?"tanong ni Jonathan

"ah. Wala. Naulanan lang... ,uhm., labas muna ako."i said, sabay tayo para umalis

but the truth is,gusto kong iwasan ang tanong na yun. . .

....
At at sa paglalakad ko sa labas......,
siya pa talaga nakasalubong ko. . .
ang dahilan kung bat ako nagkalagnat. . .

pero, nilagpasan lang niya ako na parang di kami magkakilala...

sabagay., hiling ko yun eh..

Kaso, ang sakit pa rin kasi...

*FLASHBACK*

Uwian na...
Balak kong maglakad pauwi. .

habang naglalakad.,
'si Jonathan yun,diba?'tanong ko sa sarili ko

laking gulat ko ng may inakbayan siyang babae.

Sa pagkakaalam ko, hindi ganyan si Jonathan sa mga babae.

nakangiti pa.
Si Gab ata 'to. . .

Ansakit makita na parang wala lang sakanya ang pag break namin. . .
While Im still hurting...

actually, dati pa lang may mga naririnig na ako na niloloko lang niya ako..

Sai nila, masokista daw ako.. Hinahayaan ko lang daw na gaguhin ako ng boyfriend ko
kahit obvious na niloloko lang ako. Ano ba magagawa ko? Eh mahal ko yung ulol na
yun!

....
Di ko pinakinggan yung iba at patuloy ko pa rin siyang pinaniwalaan.

"Diana"
nakita na niya ako

i smiled....
"pwede humingi ng favor?" i asked

"y-yeah. Sure." parang nagdadalawang isip pa siya

"next time na magkakasalubong tayo.., sana wag mo na lang akong pansinin.

Magpanggap ka na lang na di tayo magkakilala."
for the last time, nginitian ko siya at umalis na ako
.. Mabuti ng ibaon ko na siya sa limot. Aaminin ko, masakit pa rin. Pero, one day.,
i know one day, i will be over him.

maulan, wala akong dala na payong..

Nagpaulan ako.
Pag uwi ko, magdamag akong umiyak...
Ansakit pa rin..
Kinaumagahan, napansin ko na lang na inaapoy na ako ng lagnat.

*end of FLASHBACK*

and now.. Ginawa niya yung fav0r na hiningi ko. Magpanggap na di kami magkakilala..

................
I love you Gab. But you've wasted that love...

GAB'S P.O.V.

nilampasan ko lang si Diana..

Yun yung hiling niya eh. Like we dont know each other..

yung nangyari nung isang araw na nakita niyang may kasama akong babae., yung pinsan
ko yun.
Baka kung anu na naman inisip ni Diana.
Gusto kong magpaliwanag nun sakanya., kaso, ano ba naman pakialam niya kung pinsan
ko lang yun? Wala na siyang pakialam sakin, diba? Break na kami, and now, she's
happy with Jonathan.. Ayun kasi sa mga naririnig ko, nagkakamabutihan na sila ni
Jonathan.

DIANA JANE'S P.O.V.

TT_____TT
ayoko na...

i need someone to talk to.

...
Jonathan? Where are you?

ang aga kong pumasok..

Kakaunti pa lang yung mga estudyante.

wala pa ata yung tatlong bully. Madalas yung late eh.

..............................
"JONATHAN!"
agad kong sigaw pagkakita ko sakanya papasok ng gate

"oh? Problema mo? -__-"

"cutting tayo."

*tugsh*
"Aray naman!"
binatukan ako eh!

"umayos ka nga. Kababae mong tao, ikaw pa talaga nagyayaya mag-cut?"

"edi ikaw magyaya sakin mag-cut. Lalaki ka, diba?"

"pssh... May problema ka, noh?" tanong niya

"Oo eh.."

.....
Yun nga. Nag-cutting kami. . . Sinabi ko na sakanya yung problema ko.

"you mean, ikaw ang dahilan ng break-up nina Diana at Gab?"tanong ni Jonathan.

"Oo nga. Quiet ka lang."

napabuntong hininga siya..

"kung di ka umepal sakanila., baka hanggang ngayon masaya pa yung dalawang yun.
Tsk. Selfish ka talaga.-__-"

"TT___TT.. Oo na. Nagsisisi na nga eh. Nagsisisi ako na pinalabas kong nangchi-
cheat sina Gab at Diana sa isa't-isa.. (T^T).. Ako lahat may kasalanan. Sige,
isumbat mo na sakin lahat. Sorry na."

*tok*
"ouch! Bakit na naman?"
pinalo ako ng chop stick sa ulo eh!

naglean siya towards me

(O_o)
"a-anong ga-gagawin mo?"

"tell me., hindi mo na gusto si Gab, noh?"

"h-huh?"

bigla siyang ngumiti ng nakakaloko.

>_<
ay, nak ng paruparo

"sino?"
"anong sino?!"
"sino yung bago mong gusto?"at di talaga matanggal tanggal ang ngiti niya...

"whaa! Umayos ka na ng upo. Oo na! Oo na! Sasabihin ko na kung sino.."

feeling ko namumula na yung mukha ko eh...
"yeah. You're right. May bago na akong gusto... Kaso..... "

"kaso?"

WHAAAAAAAAH!!!!!
Kaya ko bang sabihin?!

"kaso.., dalawa sila and i cant decide kung sino talaga mas matimbang."

"ipa-kilo mo."

"umayos ka nga! Seryoso ako!"

"kung masigawan mo ako..... Batukan kita diyan eh. -__-"

hehe... Inis talaga siya pag ginaganyan.

"fine..~ di na sisigaw. Now, can you keep a secret?"tanong ko

=___=<--mukha niya

tignan mo to! Binigyan lang ako ng poker face..

Tsk.

"the truth is......,

I think im falling for Lorenz and Jed." mahina kong sabi

naibuga naman ni Jonathan yung iniinom niya.

"WHAAAAAH! Jonathan! Nabasa uniform ko!"

sh*t lang!
Kaharap ko siya, at sakin niya naibuga yung iniinom niya..

Chapter TWELVE

JONATHAN'S P.O.V.

nagulat ako dun sa inamin ni Jane.

Pero...
"WHAHAHAHAHAHAHAH!"

"Anong nakakatawa?!" inis niyang tanong

"of all,?? Yung dalawang yun talaga?? Hahahahahahahaha!"

aaminin ko. May maibubuga naman talaga yung dalawang yun.

May itsura naman yun sina Jed at Lorenz. Marami ngang naghahabol na mga babae eh.
Kaya lang.... Hahahahahahahahahah!
Sa dinami-dami ba naman ng lalake, yung kaibigan pa ng dati niyan karibal?? And
take note: matalik na magkaibigan sina Lorenz at Jed, tapos pareho niyang gusto.
Hahahahahahah!
Whata life?!

"hahahahahahah!"

tinignan niya ako ng masama. Bakit ba? Eh sa nakakatawa talaga eh! May mga
nalalaman pa siyang pahirapan si Diana dati, eh mahuhulog lang pala loob niya sa
mga kaibigan ni Diana. Hanep! XD

Tumayo na siya. Paalis na ng tumayo rin ako at hinila siya sa kamay palabas ng
canteen.

"huy! San tayo pupunta?"

"sa labas. Labas tayo."

"huh?"

"labas ng campus."

"bakit?"

"wala lang. Trip ko. Nabasa ko uniform mo, diba? Magpalit ka."

"may extra uniform naman ako dun sa locker eh."

"psh.. Sumama ka na lang. Pasalamat ka nasa mood ako magsama ng babae."

"panu naman tayo makakalabas ng gate?"

"ako bahala."

nakalabas kami ng gate ng walang kahirap-hirap.

Hehe. Malakas ako kay manong guard eh.

DIANA'S P.O.V.

anong meron?
Wala yung dalawang ungas kong barkada na sina Jed at Lorenz.
Si Jonathan naman, wala rin.

si Rodney, umupo sa upuan ni Jonathan. Kinukulit ako kung ano daw mga bagay na
gusto ni Natsumi. Aba, malay ko!? We're not close!>_<

at si Michael, nabibingi na ako sa katahimikan niya,ah? Nagtanong nga sakin, about

naman kay Avril. At ng sabihin kong di kami close ni Avril, tumahimik ulit!

wow lang! Tinamaan ata tong dalawang to!

--BREAKTIME--

lumabas ako ng classroom..

and to my surprise, naabutan kong hawak ni Jonathan ang kamay ni Diana Jane.
At parang...., ang saya ni Jonathan? Eh?

gusto niya si Jane?

..
Ouch. Anu yun.?
Parang may sumakit sa left part of my chest.

(A/N: puso mo yun! Xb)

che..
Guni-guni ko lang ata yun.

....
While eating,
di maalis sa isip ko yung mukha ni Jonathan na nakangiti.

dug dug

dug dug

.... Hindi kaya......?

Hindi kaya may gusto na ako sakanya???

no. No! No!

Imposible. .
Ano ba tong pinagiisip ko?

affected lang ako kasi kamukha niya si Gab.

............

"huy!"
"aynakkangsiomai!"
nagulat ako dun ah. Si Rodney kasi

"hahahahaha! Kelan pa nanganak ang siomai."-Rodney

"pssh... "

"namimiss mo si Jonathan, noh?" aba himala. Nagsalita si Michael. Epekto ba yan ni

Avri!? Xb

"never!"

"sus.. Itatanggi pa. Affected ka,noh?"-Rodney

"saan?"

"wag ng mag-maang-maangan. Nakita rin namin na hawak ni Jonathan kamay ni Jane

kanina."-Michael

"aba! Himala talaga Michael! Ang daldal mo! XD"

"Tsss... =_="-Michael

"wag mong ibahin ang topic. Magkasama sina Jonathan at Jane kanina.. Aba. Ayus ah!
Jonathan and Jane. 'Jj'.. Hehe" sabi sakin ni Rodney

"so?"

"tsk. Yan ang mahirap sainyo ni Jonathan eh. Gusto niyo na ang isa't-isa, pero
itinatanggi pa."

huh? Ano daw..

Ah.. Wala yun Diana. Nevermind that.

DIANA JANE'S P.O.V.

lumabas kami ni Jonathan. He bought me some clothes to wear.

And we went to a place where I've never been.

maya maya pa,

"Jane, alis na ako."paalam ni Jonathan

"why? San ka pupunta?"

"sa school. Babalik na ako."

"paano naman ako?"

"diyan ka lang." then he smiled

.....
And---

Awwww~
Jonathan=">

dumating sina Jed at Lorenz. I know, pakana to ni Jonathan.

JONATHAN'S P.O.V.

kaninang umaga kasi, nagtext si Lorenz, di daw sila makakapasok ni Jed. May
pupuntahan daw sila. Bantayan ko na lang daw si Diana dahil baka mag-ala monster na
naman yung kambal at sugurin si Diana.

Ng inamin ni Jane na gusto niya sina Jed at Lorenz, naisip kong dalhin siya dun sa
dalawa. Hehe.

at ako naman, babalik na ako ng school.

Hehe.
Yeah right, babalik na ako sa school para bantayan si Diana---
"Jonathan?"

dugdug
dugdug
dugdug
dugdug
dugdug

"Jonathan, is that you?" it feels like an angel were calling my name

at paglingon ko.,

dugdug
dugdug
dugdug

"Yunji?"

kasabay ng pagbanggit ng pangalan niya ang di matigil na kaba at tuwa na

nararamdaman ko.

i've been waiting for this time to come, Yunji...

I've been waiting for you...

---

Chapter THIRTEEN

DIANA'S P.O.V.

one week ng absent si Jonathan.

Bakit kaya.?
Walang tawag, walang text.. Wala nang nangungulit sakin. Walang nambu-bully.
Walang naninigaw.
Walang nangtitrip.
Walang tumitingin ng deadly glare...

at wala ng tumatawag sakin ng Dan-dan. . .

one week na akong walang naririnig na balita tungkol sakanya.

Sina Rodney at Michael, wala din daw silang alam kung bat absent si Jonathan. One
week na rin nilang di nakikita si Jonathan.

---
bat ba bigla na lang siyang di nagpakita.?

kung kelan sigurado na ako sa nararamdaman ko, tsaka pa siya di nagpaparamdam...

namimiss ko na siya.
Lahat ng pangungulit niya...

magkamukha lang naman sila ni Gab., pero., kahit pagbalibaliktarin man ang mundo,
magkaiba pa rin sila..

Gab is not Jonathan. . . At si Jonathan na ang mahal ko. And I know, my feelings
for Gab, faded already...

="(
si Jonathan na ang mahal ko.

---
ayos na kami ni Gab.
Nakakatuwa nga eh. Para kaming bagong magkakilala.

si Jane, akalain mong in-love pala sa dalawa. Ang nakakatawa pa dun, sa dalawang
barkada ko siya in-love. Kina Jed at Lorenz..

yung dalawang bully. Sina Michael at Rodney., walang ibang ginawa, kundi i-bully
sina Avril at Natsumi.. Hmpf, if I know.., nagpapapansin lang sila. May pabully-
bully effect pa.
.....
Mukha namang masaya silang lahat.
But how about me?:'((

Jonathan, asan ka na ba kasi??

*the next day*

"kyaaaaaaah! He's back!"

"namiss ko ang presence niya!"
"Grabe! One week din siyang nawala!"
"KYAAAAAAAAAAAH!!! Mas naging badboy ang dating niya!"
"ANG GWAPO NIYA!!"
"SO HOT!"

grabe-__-
umagang umaga, yan naririnig ko.

mula dito sa loob ng classroom, rinig ko ang hiyawan sa labas...

bumukas ang pinto, and to my surprise,

"Jonathan?"-me

namiss ko siya. SOBRA.. Pero., tinignan lang niya ako. Yung tipong di niya ako
kilala.

huh?! Anyari???

yung buhok niya, messy ang dating. Naka-eyeliner siya. Yung polo niya, naka-
unbottoned lahat. Expose na expose ang white shirt niya. Nakasabit sa isa lang
niyang balikat yung backpack niya. At may hikaw siya sa tenga.

Anong nangyari sakanya?

Mas naging badboy talaga dating niya.
Bakit?

parang mas lalo siyang nawalan ng pakialam sa paligid niya..

......
Umupo na siya sa tabi ko.
Di man lang ako pinapansin..

later on, may tumatawag sa kanya..

"hello?"
then, he smiled...

"Oo. Di ko kakalimutan...
Ok.. Bye din."-Jonathan

after niyang ibaba yung phone niya., balik ulit siya sa poker face niyang itsura.

"pare, sino yung tumawag?"tanong ni Rodney

napangiti ulit si Jonathan.

"si Yunji."sagot ni Jonathan

"oh?? Talaga? Bumalik na siya? Kelan pa??"

"last week lang."

at nagusap lang sila ng nagusap.

hindi ko alam kung bakit, pero bigla akong nakaramdam ng pagaalinlangan na kausapin
si Jonathan.

sino ba yung si Yunji na tinutukoy nila? Parang ang laki ng epekto kay Jonathan.

nakaka-out of place na ah!

. . . . . .
Days passed., ganun pa rin si Jonathan.
Ni hindi nga ako kinukulit eh. Cellphone lang madalas niyang tinutuonan ng pansin.
Katabi ko siya, pero di man lang ako kinakausap. Para na ngang another version ni
Michael. . Di pala-imik. At kung may kakausapin man siya, tanging sina Rodney at
Michael lang..

.......

month na ang lumipas, at ganun pa rin siya...

---

"Diana, pasenya ka na kung di ka masyadong napapansin ni Jonathan ah? Ganun talaga

yun."-Rodney

"Yeah.. Pero, sigurado kami na namimiss ka na nun."-Michael

"miss? Eh hindi niya nga ako pinapansin."sabi ko

"nag-mu-mood swing lang yun, kaya ganun. Moody yun eh." pagtatanggol ni Michael kay
Jonathan

"pssh.. Mood swing ka jan. One month na ang nakakalipas simula ng maging ganun
siya. Hindi na yun basta na lang mood swing."sabi ko
"naku. Anong malay natin? Baka bukas bumalik na siya sa ugali niya na nakasanayan
mo."-Rodney

"ewan. Mukhang hindi na."sabi ko

...............
Uwian na...

naglalakad lakad ako sa park ng may nahagip ang mga mata ko..

si Jonathan.. May kasamang babae???

para makasigurado ako na si Jonathan yun at hindi si Gabriel., tinawagan ko si

Gabriel..

(hello? Diana?)
sinagot na ni Gab. At hindi nga siya yung sa park..

"Gab. San ka?"

(nakauwi na.)
"ah. Sige. Bye."
then inend ko na yung phone call.

tinawagan ko naman si Jonathan..

*ring... ring...*

nakita ko yung guy na tinignan yung cellphone niya.

Si Jonathan nga.

(hello?)
he said after answering the phone call.

after hearing his voice. Para akong nanigas sa kinatatayuan ko..

His voice was very cold. Like he dont want to talk to me..

(hello?)
ulit niya.
Mukhang naiinip na siya.

"ah. .h-hello."

(bat ka tumawag?)

"asan ka ngayon?"

(sa bahay.)

Liar....

nasa park ka.

"ah. Okay."
then i hung up the phone

he's such a liar...

kitang kita ko siya sa park, with a girl.

bat kelangan niya magsinungaling??

tumakbo ako bigla. Hanggang sa makauwi na ako. Then my tears began to flow NONSTOP.

Chapter FOURTEEN

...
Ilang araw ng lumipas.
Si Jonathan, ganun pa rin..

katabi ko siya ngayon. Pero di man lang niya ako pinapansi---

"Dan-dan?"

dugdug
dugdug
dugdug

O.o
pinansin niya ako?
Tinawag niya ulit akong Dan-dan?

lumingon ako.

nakangiti siya..
Parang bata.

"may sasabihin ako sayo."

"ano yun?"
tanong ko

"mamaya na."

....
Huh? May sasabihin siya?
eeeh... Kinikilig aketch!

..teka lang ah. Pansin ko lang. Wala si Michael. Absent? Or cutting?

*BREAKTIME*

"samahan mo ko Dan-dan. Sasabihin ko na."

"saan?"

he smiled at me
"basta."

nauuna siyang maglakad.

napansin ko na lang, sa rooftop na kami.

Nakatalikod siya sakin.

Ano kaya sasabihin niya?

"ano ba yung sasabi--"

"Ang taba mo."

"WHAT?!! Nagpasama ka sakin papunta dito para lang sabihin na ang 'taba' ko?!!
Akala ko pa naman importante!! Well, para malaman mo, hindi nakakatuwa ang sina--"

"tsk! Patapusin mo nga muna ako!"

oh no. Nabadtrip ata.

"i want to tell you na ang taba mo."

okay? Kelangan talaga ulitin? -__-

"maganda ka. Pero, di hamak na may mga mas magaganda pa sayo."

sabi pa niya.

wow ah?!
Okay na yung sinabi niyang maganda ako eh. Kaso, kelangan pa ba talagang ipamukha
na may mga mas magaganda pa sakin?!!

napabuntong hininga siya.

I can't see his reaction., dahil nakatalikod pa rin siya.

"hindi rin ikaw ang pinakamatalino sa klase."

ay shit!
Ano to?!!
Laitan lang?!?!!!?!!!

"isa kang garapal., at tanga.."

nak ng tinapa!
Babatukan ko na to eh!!
"ang ingay mo.. At ang sakit sakit mo sa ulo."

amp! What's the point of saying such things!?

"naiinis ako sayo."

okay...
Well,naiinis rin ako sakanya!

"i hate you! And I hate myself for loving you!"sabay harap niya sakin

O_o
a-ano daw?
Loving me????????
Nabibingi ata ako.

"I love you Diana Brojax."

and i was like., WHAT?!

"i dont know when did i start loving you. Ang alam ko lang, i love you.. And i hate
it. Because i know we can never ever be."he said

"why?"i asked

"we can't be together."

"why not?"

he looked at me straight through my eyes..

"why? Can you stay by my side until it's over? Hanggang sa di na pwede? Kaya mo
bang manatili hangga't di pa kita pinapaalis?"

hindi ko maintindihan., pero--

"yes. I can stay by your side hangga't gusto mo."

"you dont understand it."

"it doesnt matter. I love you,too, Jonathan, at sapat na yun.."

he looks so confuse.

"okay. Then., can you be my girl?"he asked

biglang pumatak ang luha ko.
"yes!"

ngumiti siya sakin.

Then i recieved my FIRST KISS...

yes, i can stay by his side. Lalayo lang ako pag sinabi na niya...

i dont understan it. Magulo para sakin ang mga bagay bagay na sinabi niya.

but there are three things i'm sure.

... He loves me.

... I love him.

... And I trust him.

MICHAEL'S P.O.V.

"okay. Then., can you be my girl?"tanong ni Jonathan

"yes!"sagot ni Diana

nasa rooftop ako ngayon.. Nagcutting ako. Nakakatamad eh.

narinig ko lahat ng paguusap nung dalawa.

Halatang di nila ako napansin.

....
Sigurado ako, naguguluhan ngayon si Diana sa mga bagay bagay...

pero dapat sana di na niya sinagot si Jonathan.

masasaktan lang siya....

....
After umalis nung dalawa., umalis na din ako..

-------

November 17, 20**

nasa bahay ako ngayon.

maya maya, dumating na si Rodney. Hinihintay pa namin si Jonathan..
Magiinuman kasi kami.

"pare., sina Jonathan at Diana na."said Rodney

"alam ko."

"nasabi na sayo ni Jonathan?"

"hindi."

"pa'no mo nalaman?"

"narinig ko yung conversation nila sa rooftop."sagot ko

"narinig mo pala. Dyahe. Ang corny ko pa naman kanina."

paglingon namin ni Rodney, nakita namin si Jonathan sa may pintuan.

Then he smirked.

"yeah. Narinig ko."

"di ka namin napansin ni Diana."

"nauna ako sainyo dun."

"ah"

.,at nagsimula na kaming mag-inuman.

............
"dude. Paano na si Yunji?" tanong ni Rodney kay Jonathan

hindi sumagot si Jonathan

"mahal mo ba si Diana?"tanong ko

uminom lang siya.

maya maya nagsalita na siya.

"importante pa ba kung sino ang mahal ko ngayon? Kung si Yunji man yun o si Diana.,
wala na ring saysay."
sabi ni Jonathan, sabay tayo dala yung isang bote ng alak at pumunta sa may
balcony..

sumunod ako sakanya.

"Oo. Dahil paniguradong may masasaktan."i said

"Bakit pare!? Ako ba di nasasaktan!?"

sumunod na rin si Rodney

"whoa! Jelax lang mga dre." sabi ni Rodney

napaupo na si Jonathan sa isang upuan dun.

ininom niya yung alak sa bote na hawak niya.

"tss.. Pang ilang bote na ba to? Di pa ako nalalasing. Astig ah! Haha!"
fake laugh

"Jonathan.. Eh kung hiwalayan mo na kaya si Diana habang maaga pa?" suggestion ni

Rodney

"kung ayaw mo.., layuan mo na lang si Yunji." sabi ko

tumingin siya samin ni Rodney

"pwede humingi ng favor?"tanong ni Jonathan

Chapter FIFTEEN

DIANA'S P.O.V.

"uy. Guys., andito daw si Yunji."

"ah? Talaga?"
"yeah. Yung sikat na cosplayer."
"wow! Idol ko yun si Yunji!"
"me too. Ang ganda niya. Balita ko ikakasal na siya. Arrange marriage."
"Oo nga eh."
"Ang swerte ng mapapangasawa niya. Ang ganda ganda kasi ni Yunji."

Yunji... Yunji.. Yunji...

Nasa covered court ako ngayon sa school, dahil pinagmamasdan kong maglaro ng
basketball ang three masters of bully. At halos 'Yunji' na lang ang bukangbibig ng
mga tao sa paligid ko.

but., wait up..

Yunji???
Parang familiar yung name niya.

hmm.... I think., narinig ko na yun noon kay Jonathan??? Amp! Napaka-makakalimutin

ko talaga!

"Huy!"

"aynakangnanaymu!"
nagulat ako. Si Jane kasi! Bigla bigla na lang nanggugulat!

"hahahah! Napaka magugulatin mo naman."said Jane

"loko ka. Ginulat mo ako eh."

"heheh. Sorry, dear."

at nagchikahan lang kami.

nakakatuwang isipin na yung dating karibal ko., kasundung kasundo ko na ngayon.^^

"nga pala. Alam mo na ba yung balita?"tanong sakin ni Jane

"anong balita?"pagtatanong ko

"si Yunji Buendia., andito ngayon sa Pinas!^.^"

"so? Sino ba talaga yang Yunji Buendia na yan? Kanina ko pa naririnig pangalan
niya."sabi ko

"HUH?? Seryoso dear? You dont know Yunji???"

"yep. I dont know who's Yunji."

"grabe ka! You really dont know her??? Dear., isa lang naman siyang sikat na sikat
na cosplayer dito sa Pinas at pati na rin sa Japan. Singer din siya. Half Filipino
and half Japanese. Sikat na sikat siya., but you dont know her?? Idol ko nga yun
eh."

Aah... Hahah. Pasensya naman. Di ko alam eh. Ngayon lang nalaman. Hehe.

"heto oh. Look.. May picture niya ako sa cp ko." then iniaabot niya sakin yung
cellphone niya. And to my surprise., nanlaki mga mata ko pagkakita ko sakanya..

siya yung kasama ni Jonathan dun sa park nung isang araw.

"oh? Anyari? Para kang nakakita ng multo."-Jane

sakto naman na natapos nang maglaro ng basketball yung mga ungas at nagyaya na
umuwi.

...........

paglabas namin ng gate,

andaming mga tao.

uhm, may celebrity ba?

nung mahawi yung ibang tao.....,

(O_O)
whoa~.. Celebrity nga.

si Yunji Buendia yung pinagkakaguluhan nila..

nang makita niya kami., lumapit siya samin habang nakapalibot yung mga body guards
niya sakanya.

"Hi sa inyong lahat!^_^" bati niya sa amin..

si Jonathan., pansin kong medyo iniwas yung tingin.

huh? Anong meron?

katabi ko ngayon si Jonathan. Kasama namin sina Michael, Rodney, Lorenz, Jed,
Avril, Natsumi, at Jane. Oh, diba? One big happy barkada. Hahah!

si Jane., mukhang tuwang tuwa na nakita ang idol niya.

Si Natstmi., as usal, parang inaantok at walang paki kung may kaharap siyang
celebrity.
Si Avril., nakaheadset at feel na feel ang music. Mukhang wala ring pakialam kay
Yunji.
Si Lorenz., ayun.! Nakipag ngitian lang kay Yunji. Himala. Mukhang di niya type.
Si Jed., gandang ganda kay Yunji. .
Yung tatlong bully naman na sina Rodney, Michael, at Jonathan., mukhang sanay ng
makita si Yunji. So kilala na talaga nila ang isa't isa??

humarap sakin si Yunji...

"so., ikaw pala si Diana? Yung girlfriend ni Jonathan?^_^"

tanong ni Yunji.

hindi ko alam sasabihin ko .. Napatulala na lang ako sa kanya habang nakangiti

siya..
Ang ganda pala talga niya, lalo na sa malapitan..
nung una ko kasi siyang makita habang kasama niya si Jonathan, medyo malayo sila.

"uhm.. Y-yes. Ako nga. Hehe.."sagot ko

biglang nagiba yung facial expression niya.

Bilang sumeryoso..
Yung parang galit na ewan.

pinulupot niya yung kamay niya sa braso ni Jonathan.

Si Jonathan naman, NO REACTION.

"Dont you know na boyfriend ko na si Jonathan bago ka pa niya makilala?"-Yunji

O_O
nanlaki mga mata ko sa mga narinig ko.

B-bakit?? Teka..
Sila na ni Jonathan?!!!

NO WAY!

"hahahaha.. Nakakatawa reaction mo. Joke lang yun."

0_o? Baliw ba siya? Kinilabutan ako dun ah! Tapos sasabihin niyang JOKE LANG YUN?!
Pfew~.. Akala ko totoo.
Buti na lang hindi.. Or else....... Hmpft!

"nga pala. I want to invite you all sa wedding ko."sabi ni Yunji

so totoo pala talaga na ikakasal na siya..

"gusto kong andun kayong lahat. Specially you, Diana.. And of course, you too,
Jonathan, wag kang mawawala dun."then she smile

ang reaction ni Jonathan? Parang nainis.

bakit?? Diba, nung isang araw lang, parang ang saya saya niya pag si Yunji ang
topic.?

hindi kaya.....

no! No! Ayokong pagdudahan ang Jonathan ko.

pero, what if??

what if may gusto siya kay Yunji??

At ngayon., naiinis siya dahil magpapakasal na si Yunji sa iba...

at ginagawa lang niya akong panakip butas??!!!!!

NO!!!!

ano ka bang utak ka?

Kahit minsan man lang, umayos ka nga!

hay naku Diana. Jelax.. Di yun gagawin sayo ni Jonathan.. Okay?

--------

lumipas ang mga araw. Halos lahat na lang ng laman ng balita ay si Yunji Buendia.

Si Jonathan? Ayun. Ang sweet.. Nagtataka nga ako kung ano ang nangyayari sakanya.

pero ok na yun..
Hahah.. Masaya naman ako pagkasama siya. Kaso nga lang., ang weird niya minsan.

as in WEIRD

Chapter SIXTEEN

MICHAEL'S P.O.V.

andito kami ngayon ni Jonathan sa loob ng room for arts sa school namin.
sumali kasi kami sa organisation ng mga artist sa school na to. Kasama namin dito
sina Jed at Lorenz. Magaling rin silang magdrawing.

"hey there mga repapipz!"

-__-tsk. Andyan na naman yung loko lokong si Kian. Psh.. Ewan ko ba dyan. Parang
lasing lagi. Kasama namin siya sa organisation ng mga artist, pati na yung
girlfriend niya na si Honey.

"tsk.. Badtrip.."sabi ni Jonathan

ano na naman kaya nangyari diyan? Kanina pa yan si Jonathan parang badmood.

"bakit pare?"tanong ni Kian

"eh kasi---"-Jonathan

"witwew~"-Kian

loko talaga tong Kian na to. Naputol yung sasabihin ni Jonathan dahil may nakita na
namang chicks si Kian.

"t@ng g@g* naman Kian oh! Chicks na naman? Para kang si Rodney!"sigaw ni Jonathan

"tsk.. Sandali lang naman tsong. Wag mo sirain yung diskarte ko. Puntahan ko lang
yung mga chicks. Hehe >:}".. Deretso takbo na si Kian papunta dun sa mga chicks. At
yung mga babae naman, halatang kinikilig.. Si Honey naman, hinahayaan lang yung
boyfriend niyang si Kian. Pero halata namang nagseselos.

"uy. Bat ka badmood?"tanong ni Jed kay Jonathan.

"napagalitan ako ni madam principal sa tapat ng mga estudyante."

"oh? Bakit?"tanong naman ni Lorenz

"nahuli akong nagva-vandal dun sa may likuran ng principals office.."sagot ulit ni

Jonathan

"WHAHAHAHAHAHA!!!" tawa ng tawa yung dalawa

=__= ungas talaga tong si Jonathan

hindi namin kasama ngayon si Rodney.. Ibang organisation kasi ang sinalihan niya..

"hoy. Si Diana, hinahanap ka kanina."sabi ko kay Jonathan

"bakit daw?"

"ewan."

umupo na ako ng biglang--

"Ay p*tch@! Sino naglagay ng thumbtacks sa upuan ko?!?!"

takte! May naupuan akong thumbtacks eh!

"HAHAHAHAHAHAHAHA!"
tawa pa sila ng tawa

tsk! Upakan ko sila eh!

"hahahah! Yan ang napala mo. Bully ka eh. Kinakarma na kayo ni Jonathan.
Hahahahaha."

"ulol ka Kian! Pag umpugin ko mga ulo niyo eh."-Jonathan

tss..... Kung hindi lang krimen ang pumatay.... TSK!!!

biglang dumating si Avril., at sa kasamaang palad--

*BRUGSH*

*TRUGSH*

natapilok ako pagtayo ko., at naitulak ko yung mga display na artwork!

namula bigla yung mukha ni Avril at tumalikod. Obvious naman na pinipigilan niya
yung pagtawa niya.
Badtrip!

si Jonathan, lumabas na ng room habang tawa ng tawa.

puch@ tlga!

DIANA'S P.O.V.

nakita ko si Jonathan. Tawa siya ng tawa.. Parang ewan lang.

babatiin ko na sana siya, pero nilampasan niya lang ako.. Di niya ata ako napansin.

nagring yung phone niya...

"hello"-Jonathan

sino kaya yung tumawag

"Yunji... Wag ka ng pumunta dito. Ako na lang pupunta diyan."

wHAT!? Yunji na naman!?

"Oo. Diyan ako magdi-dinner."

pero... Monthsary namin ngayon., diba? Akala ko lalabas kami for dinner

".. Di-diretsyo na lang ako diyan. Bye..." then he hung up the phone

Ouch. . Bat ganun? I can feel something.. Something's going on between Jonathan and
Yunji. . .

......................
Lunch time.
Nakasalubong ko si Gab.
He just gave me a smile, and i do the same..

aalis na sana ako, kaso tinawag niya ako.

"Diana.."
lumingon ako.
"bakit?"

"nasabi na ba sayo ni Jonathan?"

"ang alin??" i asked

............
Kinuwento sakin ni Gab yung tungkol dun habang sabay na kaming kumakain ng lunch.

Akalain mong kambal pala sina Jonathan at Gabriel..

Nung isang linggo pa lang nila nalalaman. Napahiwalay daw si Gab sa Santos family
nung 2years old pa lang siya ng magbakasyon sila sa Tagaytay.. Hindi daw napansin
nung yaya niya na kasama niya noon na wala na siya.. May dalawang mag asawa naman
ang nakakita kay Gab na nawawala. Yun ang Santillana family na kumupkop sakanya..
At ayon sa family Santos, para wag na maguluhan ang isipan ni Jonathan, di na
pinaalam ng mga magulang niya ang tungkol sa nawawala nitong kakambal..total, di
naman daw maalala ni Jonathan na may kakambal siya, dahil batang bata pa siya nun.
At palihim na lang ang ginawa nilang paghahanap sa kakambal nito, which happens to
be Gabriel..
And finally., nung isang linggo, nahanap na nila ang kakambal ni Jonathan na si
Gabriel..

grabe lang, noh?

Mala MMK lang..
Kaya pala sobrang magkamukha yung dalawa. Tss... Napagkamalan ko pa nga nun si
Jonathan na si Gab..

pero..., "Bakit walang nababanggit sakin si Jonathan tungkol dun??" tanong ko kay
Gab

"Busy kasi yun ngayon. Maraming inaasikaso." sagot ni Gab

"at ano naman yung inaasikaso niya? May oras pa nga siya kay Yunji eh!"

bigla namang nabulunan si Gab sa kinakain niya.

wait. Bakit?? May kinalaman ba dito si Yunji..??

"hey.. Bat parang nagulat ka? May kinalaman ba si Yunji sa pagiging busy ni
Jonathan? Alam na ba ni Yunji na kambal kayo ni Jonathan?"

"ah..eh.. Oo, alam na ni Yunji na kambal kami ni Jonathan."

What?! Naunahan pa ako ni Yunji..

"pero, wag ka nang mag alala sa pagiging busy ni Jonathan.. For sure, namimiss ka
rin nun."

ugh! Hayaan na nga!

................

Chapter SEVENTEEN

it was already 9:45pm..

Walang tawag, ni text., wala akong narecieve from Jonathan.
Hindi man lang ako binati.. Nakalimutan ata niya na monthsary namin.. Buti pa kay
Yunji may oras siya!
T___T

i hate him! ="{

I HATE HIM SO MUCH!!!

>_<

T^T
"I hate you Jonathan Santos!" sabi ko sa sarili ko habang nagmumukmok ako sa loob
ng kwarto ko.
*sniff*
sinisipon na ako kakaiyak.
I guess wala talaga akong value sakanya..

"Does he really love me.? If he do., give me a sign... Paramdam naman siya."
ay tae..
Kinakausap ko na sarili ko. Nababaliw na ata talaga ako.
Pero.., humihingi lang ako ng sign. Wala naman sigurong masama dun, diba??

Hhhaaai.... Ano ka ba naman Diana?! Asa ka pa!

Tsk! Makatulog na nga!

Humiga na ako sa kama ko at nagtalukbong ng kumot ko..

matutulog na talaga sana ako, kaso.....

"~Uso pa ba ang harana

Marahil ikaw ay nagtataka
Sino ba tong mukhang gago
nagkandarapa sa pagkanta
At nasisintunado sa kaba..~"
O.O
huh??
Sino yun??
Teka....
San yung kumakanta??

napa angat ako mula sa pagkakahiga.

"~Meron pang dalang mga rosas

Suot na may maong na kupas
At nariyan pa ang barkada
nakaporma't nakabarong
sa awiting daig pa'ng minus one at sing along...~"

WAIT! Dont tell me siya si--

agad akong napatakbo sa may bintana at dumungaw dun.

and to my surprise.,

O.O

"~Puno ang langit ng bituin

At kay lamig pa ng hangin
Sayong tingin ako'y nababaliw
giliw
At sa awitin kong ito
sana'y maibigan mo
Ibubuhos ko ang buong puso ko
sa isang munting harana
para sayo...~"

aaaaaw...~
=">
Si Jonathan..,kumakanta while strumming his guitar with a bouquet of flowers and a
teddy bear on the other side of him sa nakapatong sa kotse.. Kasama niya sina
Michael at Rodney na nag-gigitara din.

"~Hindi ba't parang isang sine

Isang pelikulang romantiko
Hindi ba't ikaw ang bidang artista at ako ang iyong leading man
sa estoryang nagwawakas sa pag-ibig na wagas...~"

binabawi ko na mga sinabi ko kanina..

Hehe.. Hindi na ako galit sa kanya.

He's so sweet...

ang gwapo nilang tatlo tignan..

pero sandali lang..

Diba, humihingi ako ng sign if he really love me?..
Eto na ba yun??
KYAAAAAAAAAAAAAAAA!!!!!
Jonathan loves me..
Haha!
Kinikilig aketch!! >///<

"~Puno ang langit ng bituin

At kay lamig pa ng hangin
Sayong tingin ako'y nababaliw
giliw
At sa awitin kong ito
sana'y maibigan mo
Ibubuhos ko ang buong puso ko
sa isang munting harana
para sayo...~"

natapos na sila sa pagtugtog at agad naman akong tumakbo pababa..

Naabutan ko naman si papa na nasa labas na kausap si Jonathan.

"papa. Dont be too harsh to my boyfie.." >,<

i said

"kinikilatis ko lang. Oh siya., pasok na kayo.." sabi ni papa

pinapasok na ni papa yung tatlo sa gate..

at habang papasok na kami sa may pinto,

"happy monthsary. Sorry, medyo late yung pagbati ko.." bulong sakin ni Jonathan
sabay abot nung flowers and teddy bear sakin.

Wheeeeeeee.. Hihi..
<3
Oo na, Oo na! Pinapatawad na kita.

That night., halos di na ako makatulog dahil sa sobrang saya ko...

*^___^*
I hope, wala ng sisira sa nadarama kong saya ngayon.

-----
kinabukasan...

"Girl, narinig mo na ba yung news?"

"about what?"

"Ngayon daw i-a-announce kung sino yung fiance ni Yunji."

"what?! As in yung mapapangasawa niya???"

"Oo. . Balita ko, mamayang recess sa may covered court sasabihin.."

"huh? Ba't naman dun?"

"Ewan.. "
"tsaka, bakit nga pala ngayon lang naisipan ipaalam kung sino??"

"Kasi daw, dito rin nagaaral yung guy, and they want to have some privacy.. Baka
daw kasi kuyugin yung guy.. And ngayon, sasabihin na kung sino dahil malapit na rin
lang naman ikasal yung guy kay Yunji.."

"kyaaaa! Kakakilig! Siguro gwapo yung guy.."

Hhhhaaai.... Nandito kami ngayon sa loob ng classroom at kanina ko pa naririnig ang

mga pinagti-tsismisan ng mga kaklase kong babae kahit na may teacher sa harapan..
=__=

lumingon ako sa katabi ko.

ay.. Tulog?? Haha..

Ang bait talaga ng itsura ni Jonathan pag tulog.
May headset pang nakalagay sa tenga niya..

tinusok tusok ko yung tagiliran ni Jonathan.

"hmm!"
haha.. Ayaw talaga maistorbo nito pag natutulog.

bigla ko naman siyang kinurot sa pisngi.

"ARAAAY!"
napadilat siya bigla dahil sa pagkurot ko sakanya, at inalis niya yung headset
niya.

napatingin naman lahat sa kanya ng mga classmates namin.

"any problem mr. Santos?" tanong ni sir

"ugh! Nothing." supladong sagot nito

pinagpatuloy na lang ni sir ang pagtuturo.

si Jonathan naman, hinihimas himas yung pisngi niya na kinurot ko. Hahaha. Ang
cute. Pulang pula na.

"ugh.. Ba't mo ako kinurot?" pabulong na sabi neto na parang asar

"eh tulog na tulog ka. Naglelesson si sir eh. Kaya ginising kita." palusot ko. Pero
ang totoo, gusto ko lang siyang kurutin.. Hehe

"tsk... Dapat di mo na ako ginising.."

"huh? Bakit naman?"

"mas gugustuhin ko pang bukas na lang gumising."

biglang nag iba yung expression niya ng sabihin niya yun.
Parang....parang...nalungkot??

bakit???

tatanungin ko sana siya kung bakit, kaso,

*KRRIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIING*
recess na.
Nakita ko namang nagmadali yung mga kaklase ko palabas ng room.. Patakbo pa nga
yung iba.

"tara! Ngayon na i-a-announce kung sino yung fiance ni Yunji."

"tara!"
at umalis na yung dalawa ko pang kaklase na babae.

Aah... Oo nga pala. Ngayon yun. Kaya todo madali sila.

Ako, sina Jonathan, Michael at Rodney na lang yung naiwan sa loob ng classroom.

"tara. Punta din tayo sa covered court." aya ko kay Jonathan

nalungkot yung mukha niya..

"ahm..pare..mauna na kami ni Michael."

tumango lang si Jonathan kay Rodney at lumabas na yung dalawa.

mukhang pinagsakluban ng langit at lupa ang mga mukha nila..

Wait lang ah?
Am I missing something???

"J-Jonathan? M-may pr-problema ba?"

tanong ko sakanya nung kaming dalawa na lang ang naiwan.

nauutal na ako. Kinakabahan na kasi ako eh. Parang may hindi magandang nangyayari..

"Jonathan! S-sumagot ka!"

hindi! Wala! Walang problema!
Hindi niya ako iiwan, diba?! Diba?!!

"Dan-dan..." he said with a very low voice

no... Not again.

Alam ko nang kasunod niyan..

"Walang problema, diba?" i asked trying to fake a smile

he get something from his bag..

Isang box.

tumayo siya at bigla akong niyakap ng napakahigpit na parang ayaw na niya akong
bitawan. . .

huminga siya ng malalim

"...ako na ang humihingi ng tawad sa pag iwan sayo ng kakambal ko na si Gab."

"huh? Anong ib--"

"Ssh.. Patapusin mo muna ako."

naramdaman kong may tumulo sa balikat ko.

Is he crying.??

*sniff*
narinig ko ang pagsinghot niya.
Umiiyak nga
"Im sorry sa pag iwan niya sayo.. Nabalitaan kong sobrang nasaktan ka sa ginawa
niyang pag iwan sayo dati.."*sniff*

"nalaman ko rin na di ka makatulog sa gabi pagkatapos nun."*sniff*

i can feel na pinunasan niya ang mga luha niya

"that's why..,"
humiwalay siya sa pagkakayakap sakin at inabot sakin yung box

".,I want to give this to you. Ayaw kong mahirapan ka sa pagtulog sa gabi
pagkatapos ng mga mangyayari ngayon.."
*sniff*

"w-wait.. What are you talking about?! Linawin mo nga!"

di ko na napigilan yung luha ko.
Nage-gets ko na. Pero ayokong maniwala.

"..naalala mo nung nasa rooftop tayo nun? Nung maging tayo. You said you wont leave
me until it's over..
*sigh*., now..,you have to let go..
*sniff*.
...dahil hindi na pwede.."

he leaned down and kissed me on my forehead

"..goodbye Diana.."
at lumabas na siya sa classroom, habang ako, naiwang nakatayo dun na parang
tanga. . .

Nakakatanga..
After some minutes, tumakbo ako papunta sa may covered court.
I want to confirm something

"... Hello guys! ^___^

Dito ko sasabihin sa may covered court kung sino ang fiance ko, because I know that
this place is special to my fiance.. Because he love playing basketball in
here.."said Yunji
may mga commotion naman after ng sinabi ni Yunji.

".. Maybe gets niyo ng he's a varsity player... He is

Mr. Jonathan Santos!"

Chapter EIGHTEEN

Very LOUD and CLEAR

di na kelangang ulitin..
At ang pag punta ni Jonathan sa gitna ng covered court ang mas nagpatunay na tama
ang pagkakarinig ko.

tumabi siya kay Yunji, at nagsigawan at palakpakan naman yung mga tao.

Hahaha!
Hanep! Ang gandang scene..
Parang telenovela lang!
They look good together. Parang match made in heaven..

ano pa nga bang panlaban ko?

I wiped my tears bitterly.
"Now that it's proven., I guess there's no more reason for me to stay."
umalis na ako.
Kinuha ko yung bag ko at nagstay na lang sa clinic, since di pa pwedeng lumabas
during class hour. Biglang sumama yung pakiramdam ko.. Ako lang at yung nurse ang
nandun sa clinic.. I want to sleep but i cant.. All i can do is to cry without a
sound.. Ayokong marinig ako nung nurse..
---
lunch time na. Bumangon na ako para maka-uwi na, pero may biglang pumasok sa
clinic. . .

"Jonathan?"

"ah..no. It's me...Gabriel."

mas nalungkot ako. Ano pa nga bang inaasahan ko? As if naman pupuntahan ako dito ni
Jonathan?

"ahm.. Diana, about sa nangyari kanina--"

"shut up Gab!"
i shouted, since lumabas yung nurse a while ago. So kaming dalawa lang ni Gab ang
nandito ngayon.

"Dian--"

"I said, SHUT UP!"

kelangan kong ilabas ang hinanakit ko ngayon. Or else, baka bigla na lang ako
magkaroon ng total break down.
"if it wasn't because of you, baka masaya pa ako ngayon! Kasalanan mo 'to eh! Bat
mo ba kasi ako iniwan noon, ha?!! Kung hindi mo lang ako binitawan, hindi sana ako
nahulog kay Jonathan! At kung hindi ako nahulog sakanya, hindi sana ako ngayon
nasasaktan ng ganito!! Kung hindi mo ako sinaktan noon, hindi sana ako MAS
nasasaktan ngayon!!! This is your fault Gab!" hindi ko na mapigilan ang mga luha
ko.

"Im sorry, Diana."

napayuko nalang siya

"kung pwede ko lang ibalik ang nakaraan..I will never let you fall for him.."he
said

"you cant. .you can never ever turn back the time.."
at naglakad na ako paalis. Pero bago ako tuluyang makalabas ng pinto,
"mahalin mo na lang ako ulit, Diana.. Ako na lang ulit."

"Im sorry.. Pero kahit sabihin pang magkamukha lang kayo ni Jonathan, at kahit
pagbalibaliktarin mo man ang mundo, hindi pa rin ikaw si Jonathan.. At si Jonathan
na ang mahal ko.."
and I continue walking palabas. . .

umuwi na ako..
Dumiretso na ako sa kwarto ko., at dun pinagpatuloy ang pag iyak ko..
Di na lang ako pumasok, I said, masama ang pakiramdam ko.

later on.,
narinig kong tinatawag ako ni mama..
"Diana!"
agad ko namang pinunasan ang mga luha ko at bumaba ng hagdan.

"bakit po?"tanong ko pagkababa ko

tinitigan ako ni mama.

"umiyak ka ba?"
"p-po? Hi-hindi.!"
i know, masyado akong defensive.

"wag ka ng magpanggap. Alam ko na ang totoo."she said sabay tingin sa TV.

patingin ko sa TV, nakita ko sina Yunji at Jonathan..

Nasa balita. . .

Oo nga pala..
Celebrity si Yunji..

"halika nga rito."

rinig kong sabi ni mama

umupo ako sa tabi niya.

Hindi ako maka imik. Di ko naman alam sasabihin ko eh.
".. Sige na."
napalingon ako kay mama.
"po??" medyo naguguluhang tanong ko.

"Sige na. . Iiyak mo lang yan.. Alam ko, hindi ka masyadong open sakin pag dating
sa love life mo.. Pero tandaan mo, andito lang ako pag kelangan mo ng karamay at
maiiyakan.. "

suddenly, bumuhos ang mga luha ko after kong marinig ang mga katagang yun kay
mama..
Napayakap na lang ako sakanya.
Di ko namalayan na nakatulog na pala ako..

Around 8pm, nagising ako sa may sofa. .

Nakita ko yung cellphone ko sa may lamesa.
Kanina pa yun naka off.
Ayokong i-on.. Alam ko kasi may mga magtitext at tatawag sakin about kay Jonathan
at sa nangyari kanina..

"Tita., Im worried about Diana. She'd been hurt not just once., but twice."
napabangon ako dahil sa mga narinig ko.
Hindi ako pwedeng magkamali. Si Jane yun.
"Kanina pa po namin siya tinatawagan, pero nakapatay po ata yung cellphone niya."
narinig ko naman yung boses ni Lorenz
"so, naisipan na lang po naming puntahan siya dito. Di na po kasi namin siya
mahanap kanina sa shool after nung nangyari." this time, si Jed yung nagsalita.

tumayo ako at sinundan yung mga boses na naririnig ko..

Nakita kong nandun sila sa may pintuan.
"Salamat sa concern niyo sa anak ko. . Maybe she only needs more time to move
on. ."
narinig kong sabi ni mama

umakyat na lang ako sa kwarto ko.

Ayoko ng umiyak.
Ayoko na talaga.

Bigla ko namang naalala yung box na binigay sakin ni Jonathan.

kinuha ko ito sa bag ko.

At ng inilabas ko ito sa box,
bumungad sakin ang isang music box...
I opened it at nagsimula itong tumunog...

'., I want to give this to you. Ayaw kong mahirapan ka sa pagtulog sa gabi
pagkatapos ng mga mangyayari ngayon..'biglang nagplay back sa isipan ko ang mga
sinabing yun ni Jonathan.

at kahit paulit ulit ko nang sinabi sa sarili kong hindi na ako iiyak., pasaway pa
rin ang mga mata ko.
Walang humpay ang pagbuhos ng mga luha ko...

Hindi ko alam kung anong oras na ako nakatulog. . .

Basta, nagising na lang ako dahil sa isang ingay.

-___-

Chapter NINETEEN

DIANA JANE'S P.O.V.

maaga akong pumunta sa bahay nina Diana.

Nagaalala na kasi ako sa kalagayan niya eh.
Tsk.. Kahit papaano, siya na ang tinuturing kong bestfriend ko ngayon.

"hello Tita! ^___^"

bati ko sa mama ni Diana

"Oh, hija.. Bat hindi ka naka uniform? Wala ba kayong pasok ngayon?"

"uhm.. Meron po.. Pero.,Tita, pwede bang wag na lang po muna kaming pumasok ngayon
ni Diana? Please po. Pleeease....? Para po mkapaglibang libang naman po si Diana
from what had happen yesterday.."

"Hhhaaai... Oh siya.. Basta wag kayong magpapagabi masyado. Ok?"

"Opo! Opo! Thank you po! ^__^"

at pinapunta na niya ako sa kwarto ni Diana.

pagkapasok ko..,
"GOODMORNING SUNSHINE!!^__^"
agad kong bati sa natutulog na si Diana.

napadilat naman siya dahil sa ingay ko.

Mugtong mugto yung mga mata niya.
"tss... What the f.ck are you doing in here?" wala sa mood niyang sabi

"'to naman! Di mo ba aketch namiss? >_<"

"hindi-__-"
she said, sabay talikod at nagkumot hanggang ulo.
"aba.. Hoy, bumangon ka nga diyan!"

"yoko"

"hindi ka talaga babangon?!"

"hindi"

"ok! Madali ako kausap.^__^.. I will give you last 5seconds, pero kung ayaw mong
bumangon, pasensyahan na lang tayo."
i said.
At nag umpisa na akong magcountdown
"5,

4,

3,

2,

1!"sabay takbo ko papunta sakanya at inipit siya habang nakahiga.

"AAAAAAAAAAARGH!!!!! UMALIS KA NGA DIYAN!"

"Ayoko nga. Bumangon ka muna. Hmmph!"

"Oo na! Oo na! Umalis ka na diyaaaan!"

"ok! As you said so."^__^

at tumayo na ako

"Lintek naman Jane oh! Ang bigat mo!" reklamo niya habang hinihimas himas yung
likod niya na nadaganan ko kanina.
Hihi. Ang pasaway eh.

and after 100 years na paghihintay sa kanya, sa wakas natapos na rin siyang mag
ayos.

pagbaba namin,
"Mag almusal muna kayo.." sabi ng mama ni Diana

"ayoko" narinig kong bulong ni Diana

"haizt.. Halika nga. Hindi ka naman ganun kataba para mag diet. Chuby lang.."i said
she gave me a deadly glare.. Pero hinila ko pa rin siya papunta sa hapag kainan..

habang ako, todo kain., si Diana naman..?? Ayun, uminom lang ng tubig. . .
-____-

haaaaaaaaay naku.

"kumain ka nga!" utos ko

"Im not hungry." she said ng walang kabuhay buhay

"kahit uminom ka man lang ng gatas.."

"I dont like."

ang tigas naman neto.!

"kahit isang subo lang, oh."pilit ko
"kulit din ng lahi mo. Ayaw ko nga! Ugh.." medyo asar na sabi niya

Ngayon., para na siyang si Jonathan.

Ganyang ganyan si Jonathan..
Ang expression at pananalita niya. . .
*sigh*
iba na talaga pag nasaktan ka sa pag-ibig..

Kawawang Diana. . .

---
after naming kumain--.. I mean, after KONG kumain(dahil di naman kumain si Diana).,
lumabas na kami..

First., we went to parlor.

Ayun., pareho kaming nagpagupit. Pinakulayan ko rin buhok namin..

Second., shopping! ^___^

I love it.. Enjoy na enjoy ako., habang yung kasama ko...NO REACTION.
Wow lang, diba? -___-

Third., kumain KAMI.. Ok. This time, kahit papaano kumain na rin si Diana..

Fourth., nanood kami ng sine.. Yung palabas? 'Breaking Dawn part 2'..
Parang medyo nabuhayan yung kasama ko. Haha.!

Fifth.,
"bili tayo ng bagong simcard.. At wag mo nang i-save ang cellphone number NIYA..
Ok?" i said

di naman siya nagreklamo.. And when I said 'NIYA'., si Jonathan yung tinutukoy ko.
Mas mabuti kung kakalimutan na talaga ni Diana si Jonathan.

sa ngayon., I hate Jonathan.. Specially Yunji..

Hindi ko na siya idol.! I hate the both of them!

*FLASHBACK*
pagkatapos na pagkatapos i-announce ni Yunji na si Jonathan yung mapapangasawa
niya, agad kong hinanap si Diana..
Hanap dito, hanap dun.. Pero di ko siya makita..
Sa pagod ko kakapunta kung saan saan, napaupo na lang ako sa may gilid ng isang
classroom.
Ilang ulit kong tinatawagan yung cellphone ni Diana, pero naka-off ata.. Di ko
macontact.

"You're mine now,Jonathan."

bigla kong narinig yung boses ni Yunji.
Napatayo ako, at tinignan kong siya nga..
Well, I got it right. Siya nga..with Jonathan, dun sa loob ng classroom.
Silang dalawa lang.

"Ayokong makikita pa kitang may ibang kasamang babae.. Lalo na kung si Diana yun."

hindi umimik si Jonathan.

"You're going to marry me, diba?? Di mo naman siguro ako iiwan sa araw ng kasal
natin, right?" medyo may pagkabahalang tanong ni Yunji

"I will marry you." diretsong sabi ni Jonathan.

what the eff?! Di man lang niya ipaglalaban si Diana?!

Shit! Whata JERK!!!!!!!!

I HATE THE TWO OF THEM! Yunji and Jonathan?! Tch! Bagay nga sila.
They're both stupid!

*end of FLASHBACK*

bumili muna kami ni Diana ng ice cream. Sabi kasi nila, nakakatulong daw ang
pagkain ng mga matatamis when you're broken hearted.

habang naglalakad kami pauwi,

"thank you."
agad naman akong napalingon kay Diana habang kumakain kami ng ice cream
"for what?" tanong ko

"thank you for the time you've spent with me.. I know, it wasn't obvious, but Im
really glad having you with me right now.."
then she chuckled
"sino nga bang magaakala na yung karibal ko dati ang magiging karamay ko ngayon..
Thanks. Nagawa mong umabsent masamahan lang ako ngayon.. I really appreciate it..
Thank you, Jane.." lumingon siya sakin at ngumiti

suddenly,
"oh? Bat ka naiiyak? Sino ba talaga satin dito yung broken hearted? Haha.."sabi
niya

pinunasan ko naman agad yung luha ko.

"kasi naman ikaw eh! Nakaka-touch mga pinagsasabi mo!>.<" i said

"hahahah! Para kang ewan."

"hehe. Buti tumatawa ka na."
huminga siya ng malalim..
"papasok na ako bukas. ^__^.. No matter what, I should continue living my life.
Andiyan ka naman para sakin, diba?"

ngumiti na lang ako at tumango..

Bigla niya akong niyakap.
"thank you ulit!"
nung humiwalay siya sa pagkakayakap sakin,
"let me tell you something.."

"what?" i asked

"Lorenz admited to me that he likes you.. And Jed told me that he think he's
falling for you. ^__^"

O.o
ano daw???

then, tumakbo na siya papuntang gate nila.

Lumingon siya at,
"Ingat ka pauwi! Bye!"
at pumasok na siya ng tuluyan sa bahay nila.

anak ng--... Iba na talaga nagagawa ng ice cream sa heartbroken.

pero...
Sandali..,
Lorenz do like me? And Jed think that he's falling for me?
KYAAAAAAAAAAAAAAAH!!!
>//////<
naloloka aketch!

-----------

MICHAEL'S P.O.V.

Late na ako.
Papasok na ako ng gate ng makasalubong ko si Diana.
She looks different.
Nagpagupit at nagpakulay siya ng buhok.
Honestly, bagay sakanya..

she gave me a smile.

A weak smile.
"Diana.."nilapitan ko siya.
"hmm?"

*sigh*
"Kung ano man mga sasabihin ko, sakyan mo na lang., ok?"
"huh?"naguguluhang tanong niya

"Basta."

at pumasok na kami ng gate..

As soon as makapasok kami, andaming mga nakatingin samin.

"akala ko ba si Jonathan ang boyfriend niya?"

"pero, diba nga, ikakasal na si Jonathan kay Yunji?"

"ang gulo naman."

"baka close lang talaga siya kay Jonathan."

"baka si Michael talaga ang boyfriend niya."

"wait.. Ang gulo., diba kanina lang after flag ceremony kinanta ni Rodney yung song
na 'GITARA' na dinidedicate daw niya kay Diana??"

"Oo nga eh. Ang gulo."

"so, sino ba talaga sa tatlo ang boyfriend niya??"

"hey! Di na kasama si Jonathan. Ikakasal na siya, diba?"

"ay! Oo nga pala."

kaasarar... -___-'
bumubulong ba sila o ano??
Rinig na rinig eh..
Buti na lang at nakaheadset si Diana..

........
Pagkapasok namin ng classroom ni Diana, all eyes on us..
At inakbayan ko agad si Diana..

Chapter TWENTY

DIANA'S P.O.V.

nung papasok na kami ni Michael sa gate, sinuot ko agad yung headset ko at nakinig
ng music.
Sigurado kasi akong kami na naman ang magiging laman ng usap usapan nila., at ayoko
ng marinig yun.
pagkapasok na pagkapasok namin ni Michael sa classroom, inaasahan ko ng
pagtitinginan kami.. Pero ang di ko inaasahan ay ang biglang pag akbay sakin ni
Michael.

Agad ko naman tinignan si Michael at inalis yung headset sa tenga ko.

"sakyan mo na lang." bulong sakin ni Michael.

at kahit naguguluhan na ako, sinakyan ko na nga lang..

pumunta na ako sa upuan ko at umupo.

Unfortunately, katabi ko si Jonathan.

Late kami ni Michael, pero mas late samin yung teacher namin..
Wala pa eh.
Ang awkward tuloy.

"wazup yo!"
bilang bati sakin ni Rodney.
Nginiti-an ko na lang siya.

tumayo siya at lumapit kay Jonathan.

At ang ikinagulat ko ay ng,
"Huy Jonathan. Tayo ka nga diyan. Palit muna tayo ng upuan. Baka mahawaan mo ng
kasungitan mo si Diana. Hahaha!"

"tss.." sabi na lang ni Jonathan at nakipag palit nga ng upuan kay Rodney.

so., si Rodney ang katabi ko ngayon. Ang lupet kung makapagjoke.. Ang kulit..haha!

*sigh*
buti na lang.
At least, mas comfortable na ako ngayon.

i heard Rodney giggling..

At ng tignan ko siya, nakita kong nakatingin siya sa nakatalikod na si Jonathan.

"hey.. Have you heard it?"

"heard what?"tanong ko

RODNEY'S P.O.V.

"hey.. Have you heart it?"

tanong ko kay Diana
"heard what?" she asked

"after the flag ceremony, pumunta ako sa stage at kinanta yung song na 'GITARA'
habang naggigitara.."
"so??"

"hahahah! Sabi ko sa lahat na I dedicate it to you."

"WHAT?!"
napatingin samin yung mga kaklase namin dahil sa sigaw ni Diana..pero si Jonathan,
di lumingon..
"ah..hehe. Sorry." apology ni Diana dahil sa
pagsigaw niya.

napatawa na naman tuloy ako.

"baliw ka ba? Pano na lang kung nakita yun ni Natsumi??"

"so? Hahaha."

"ay baliw.-___-"

"wala naman yun sakanya eh. Tsaka, ano naman? Pareho tayong single ngayon."

"naku. Tantanan mo nga ako Rodney.. Kilala kita. Napakaplay boy mo. At wag mo na
akong isali sa laro mo."

Nakita naman namin si Michael na pumunta sa harapan.

"Listen everyone. Since wala pa si ma'am., I have an announcement to make.."sabi ni

Michael at agad namang nag-pay ng attention yung classmates namin.

"I want all of you to know that Diana and I were official. . She's my girlfriend
now.." and he winked

nagtilian naman yung mga babae. Naghiyawan at nagpalakpakan naman yung iba...

Yeah! That's my boy! Hahahahah! Nice one Michael.

Whooa! Astig!

pag tingin ko kay Diana, halatang gulat na gulat siya.

Tinanong pa niya ako,
"are we in a prank show? I mean, is this a joke? Or Im just dreaming?"

"hahahah... None of the above. We're not in a prank show. This is not a joke. And
you are not dreaming."sabi ko sakanya

"boyfriend ko si Michael? Kelan pa?!"

"adik. Sakyan mo na lang.hahaha!"

tinignan ko ang nakatalikod na si Jonathan.. Nakaheadset..

Tsk... Kasi naman eh.

Chapter TWENTY ONE

DIANA'S P.O.V.

O.o
boyfriend ko si Michael???
Anyare???

recess na. At hanggang ngayon, gulantang pa rin ako from what I've heard a while
ago.

Andami ngang bumabati sakin eh.

Sabi nila, nung una daw naguguluhan sila kung sino daw ba talaga dun sa tatlong
bully na sina Jonathan, Rodney, at Michael ang boyfriend ko..
But now that Michael announced it, malinaw na daw sa kanila na si Michael yung
boyfriend ko..

tsss......-___-
Kung alam lang nila..

-------

"prom na next week. So, can you be my date on that day?" Michael is asking me

"uh.. Yeah. .pero..."

"pero?"

"how about Avril? I thought you like her?"

alam ko naman kasing he's only doing this para lang mailayo ako sa mga issues
wherein kaugnay pa ang pangalan nina Jonathan at Yunji..

tumingala siya
"actually...few days pa lang ng may marealize ako."

"ano yun?"

"I've realized that I really like Avril..."

"oh! Kita mo na?"

"but I really love you, Diana."

-------------------------------------------------------------------------

'but I really love you, Diana.'

'but I really love you, Diana.'

'but I really love you, Diana.'

'but I really love you, Diana.'

'but I really love you, Diana.'

'but I really love you, Diana.'

'but I really love you, Diana.'

WHAAAAAAAAAAAAAAAH!!!!!!

nasa bahay na ako ngayon at paulit ulit ulit ulit na nagpi-play sa utak ko ang mga
sinabi ni Michael.
Leche! Anong klaseng drugs kaya nahithit nun?! Hehe. Joke! XD

ay tae ka Diana! Nakukuha mo pang magbiro.!

But, seriously.. Ano bang nangyari kay Michael? Is he serious? Does he really mean
it?

Anong love pinagsasabi niya.?! Ipalapa ko siya sa bwaya eh!

Mababaliw ata ako kakaisip dahil sa sinabi niya! >,<

Aargh!

buti na lang at bilang nagbell kanina para sa dismissal..kaya agad akong tumakbo
para makauwi na at makatakas from that scene.

pfew.. Save by the bell..

kundi nag bell, di ko talaga alam gagawin ko dahil sa mga sinabi ni Michael..

-----

kinaumagahan. .
Para akong bangag pagpasok ko sa school.
Di kasi ako nakatulog ng maayos.-__-

kasalanan to ni Michael.

pagpasok ko sa room, wala yung tatlong bully.

..............

2nd period na, pero wala pa rin sila.

Ewan.. Pero...bigla na lang ako nakaramdam ng lungkot.

siguro dahil sa wala yung gwapong abnuy na si Rodney na lagi akong pinapatawa..

or dahil siguro sa wala yung tagapagtanggol kong si Michael..

or baka nalulungkot ako dahil wala yung Jonathan na nakasanayan ko ng

makasama..wala na yung pangungulit, pagkasweet(kahit papaano), pagkamoody,
pagkasadista, pangiinis, at pagsusungit niya pagkasama niya ako.

I miss him so much.

I miss him badly="<

MICHAEL'S P.O.V.

absent kami ngayon nina Rodney at Jonathan.

inaasikaso kasi yung sa kasalang magaganap..
I'll be the best man.. At isa si Rodney sa mga kakanta. Maganda kasi boses ng ugok
na yan..

at syempre., ang dalawang napaka-importanteng participant. -___-

yung ikakasal na sina Jonathan at Yunji...

Yunji wants to invite Diana, pero ayaw ni Jonathan.. Alam kasi namin na gusto lang
niyang ipamukha kay Diana na siya ang pinili ni Jonathan na pakasalan. .

...........
"dude.. Tignan mo si Jonathan."sabi ni Rodney

tinignan ko naman. Mukhang badtrip na habang nakapulupot yung mga kamay ni Yunji sa
braso niya..

"nakakaawa.. Naalala ko yung sinabi niya noon."

"alin?"

"yung paghingi niya satin ng favor! Ano ka ba?!"

"ah.. Yun ba?"

yun pala. Naaalala ko pa yun. Tandang tanda ko yung mga sinabi niya nung gabing
yun...

*FLASHBACK*

(A/N: this scence was from Chapter FOURTEEN..November 17, 20**.. Yung continuation
ng conversation nila habang nagiinuman.)

"Jonathan.. Eh kung hiwalayan mo na kaya si Diana habang maaga pa?" suggestion ni

Rodney

"kung ayaw mo.., layuan mo na lang si Yunji." sabi ko

tumingin siya samin ni Rodney

"pwede humingi ng favor?"tanong ni Jonathan

tumango na lang kami ni Rodney..

"Rodney., alam kong baliw ka, at madalas mong mapatawa si Diana sa kabaliwan mo..
Sana, sa mga oras na malaman niyang ikakasal na ako, gusto kong mas patawanin mo pa
siya. Ayokong magmukmok siya pag wala na ako.."
then, sakin naman siya tumingin
"di ko alam kung tinanggap mo na sa sarili mo or indenial ka pa rin sa nararamdaman
mo para kay Diana.. Pero alam ko, kahit di mo man sabihin.. Mahal mo si
Diana.."sabi sakin ni Jonathan.

"ano bang pinagsasabi mo Jonathan? Lasing ka na." sabi ko

"tss.. Hindi pa ako lasing.

*sigh*.. Siguro, di mo pa narerealize kung ano talaga yung nararamdaman mo para kay
Diana. Pero ako na nagsasabi, mahal mo na siya., indenial ka lang.. Ang gusto ko
lang sana, mahalin mo siya sa mga oras na hindi ko na pwedeng ipaalam sakanya na
mahal ko siya.. Mahalin mo siya Michael.. Make her forget me. And dont ever hurt
her."
uminom ulit siya

"but let me be with her hangga't pwede pa."

he said

*end of FLASHBACK*

"so, natanggap mo na ba sa sarili mo na mahal mo talaga si Diana?" tanong sakin ni

Rodney

"Oo. That's why Im doing this. Eh ikaw? Anong pumasok sa utak mo at kinanta mo nun
yung 'gitara' after flag ceremony at dinedicate kay Diana?" tanong ko

"ah.. Yun? Psh! Naiinis na kasi ako nun sa mga naririnig ko sa paligid..
Pinagtitsismisan nila sila Diana. Iniisip nilang inaagaw ni Diana si Jonathan kay
Yunji.. Kaya ayun. I did that para maalis ang pagkakaugnay ng pangalan ni Diana dun
sa dalawa.."

ah.. Kaya pala.

*sigh*
kamusta na kaya si Diana?
Tss.. Peste naman kasi to. Naabala tuloy pati kami ni Rodney..
Actually, pati kami ni Rodney, naiinis na kay Yunji..

dati hindi. Barkada nga namin yan dati eh.. She's kind and everything.. Kaya nga
siguro nagustuhan siya ni Jonathan. Kaso., bigla siyang nagbago..
She turned into someone.
Sumama yung ugali niya ng malaman niyang may iba ng mahal si Jonathan.
She did everything makuha lang si Jonathan..
In fact, siya yung nag suggest ng arrange marriage na yun..

*FLASHBACK*

(A/N:nung monthsary nina Jonathan at Diana...)

dito kaming tatlo nagdinner sa bahay nina Yunji..

and after namin magdinner.,

"guys, dito na lang kayo matulog.^^" offer ni Yunji
samin..

"Yunji., I have to go--"naputol ang sasabihin ni Jonathan

"bakit Jonathan? Sino pupuntahan mo? Si Diana?! Why cant you just leave her?!"

"I love her." prangkang sagot ni Jonathan sa tanong ni Yunji.

"YOU CANT LOVE HER!"

"I just did."

"We're getting married! You'll be all mine! So you cant love her anymore!"

"That wont happen.. I will be yours physically., but my heart will never ever gonna
be yours. . She may not be the one I could grow old with., but I will continue
loving her till my last breath.." then he smirked

at nauna nang maglakad si Jonathan paalis. Pero bigla siyang tumigil bago lumabas
ng pinto,
"goodbye muna to my future wife. Haharanahin ko pa kasi yung mahal ko eh."
Jonathan said that para asarin lalo si Yunji.
Ang totoo kasi niyan inis na inis na rin si Jonathan kay Yunji.
Paglabas namin, nagsmirk si Jonathan ng marinig na may mga nababasag na sa loob ng
bahay ni Yunji.. Malamang, nagwawala na yun sa loob.

at dumiretsyo na kami sa bahay ni Diana para haranahin eto.

*end of FLASHBACK*

Hindi ko maimagine pag kinasal na si Jonathan kay Yunji.. =___=

di ko alam kung sino mas magiging kawawa sa kanilang dalawa. . .

Chapter TWENTY TWO

DIANA'S P.O.V.

Prom na..

Im not excited.
*sigh*

Im wearing a black tube.. They curled my hear and put some make up on my face...and
POOF!
-___-
wala pa rin ako sa mood.

Sinuot ko na yung high heeled shoes ko.

I make sure na fit na fit yun sakin.
Aba! Ayokong mag-ala Cinderella sa gabing to na nakaiwan ng sapatos..
Buti sana kung yung prince ko ay single pa..
Kaso ayun! Ikakasal na nga eh.. Ang malupit pa dun, sa iba ikakasal.. So why bother
becoming a Cinderella of the night when he wont gonna get my shoes if ever I left
it,?? Taken na eh..

hmm.. Maybe he's not the prince for me??

then who??

Aargh! Shit! Kelan pa ko nagkaroon ng love interest sa fairytale?! Noon lang yun!
Nung bata pa ako! Psh!
-____-++

"my dear.., sinusundo ka na ng partner mo." sabi sakin ni mama

si Michael??

bumaba na ako at si Michael nga ang bumungad sakin.

Oo nga pala.. Kinakausap ko na ulit si Michael. Ang alam ng lahat, boyfriend ko

talaga to.. He said, he's serious when he told me that he loves me..

Oh well.. Hayaan na nga..

Kung ma-fall man ako sakanya, bahala na..

--------------------

JONATHAN'S P.O.V.

kasayaw ko ngayon si Yunji..

"Jonathan?"

"ano?" i aske coldly

"why cant you just love me again?"

"why cant you just set free?" tanong ko rin

"if i set you free.., will you come back? Mamahalin mo na ba ulit ako?" tumingala
siya para tignan ako..at kitang kita ko ang pagtulo ng luha niya..
".. I wont." my brief answer

yumuko siya at pinunasan yung luha niya..tapos, tumingala ulit siya para tignan
ako..at bigla siyang bumitaw sakin.
"wait here.."
she said at naglakad papalayo habang naiwan ako dito..
Wait here daw eh.

DIANA'S P.O.V.

nagulat ako ng biglang lumapit sa may table namin ni Michael si Yunji..

"Michael, kausapin ko lang si Diana.. Ok lang ba?"

tumango na lang si Michael..

Ini-abot sakin ni Yunji yung kamay niya. Inabot ko naman ito.

pagkatayo ko., naglakad kami malapit sa dance floor at nakita ko dun si Jonathan na
nakatayo without a partner..
Nang lingunin ko si Yunji nakita kong tumulo yung luha niya.
"After this prom, ibalik mo siya sakin, ok? In my whole life, this will gonna be my
first time to beg.. Nakiki-usap ako sayo..right after this ibalik mo siya sakin...
Dahil ikamamatay ko pag tuluyan na siyang nawala sakin.." she gave me a very weak
smile
"puntahan mo na siya..."
at naglakad na siya palayo sakin...palayo samin ni Jonathan.

pinuntahan ko na lang si Jonathan. . .

(np: Before I let you go)

~ I can still remember yesterday

We were so inlove in special way...~

mukhang nagulat siya ng lapitan ko siya..

"ahm.. Si Yunji nagpapunta sakin dito." I said

"ah.."mukhang di niya alam ang iri-react

~ knowing that you love me make me feel oh so right...~

"uhm.. May I?" sabay lahad niya sakin ng kamay niya

~but now I feel lost

dont know what to do
Each and everyday I think of you...~

inabot ko naman ito at nagsimula na kaming sumayaw

"i miss you."

nagulat ako ng sabihin niya yun

di ako makapagsalita.. At pagdating sa chorus ng kanta, ni-lock niya yung fingers

niya together around my waist, kaya halos magkayakap na kami..at sinabayan niya
yung kanta..habang malapit sa tenga ko yung mukha niya..

"~but baby
before I let you go
I want to say
I love you...
I hope that you're listening
'cause it's true, baby
You'll be forever in my heart and I know that no one else will do... Yeah...
So before I let you go
I want to say
I love you...~"

halos mapaiyak ako ng kantahin niya yun., lalo na ng ibulong niya sakin ang,
"I love you..."

tama.. Sakto lang yung kanta.. Jonathan, before I let you go, I want to say..,
"I love you, too..."

~I wish that it could be just like before

I know I could have give you so much more..~
totoo.. How I wish it could be just like before..
Yung mga panahong kahit puno kami ng pagaaway, at the end of the day, we will end
up together na magkasundo na..
Kahit nagaaway kami nun, at least alam namin na kami pa rin.
Hindi tulad ngayon.. Magkasama at sweet nga kami ngayon, pero may hangganan as soon
as matapos tong prom..
After this, wala na.. Tapos na..

"sana wag nang matapos yung kanta." he said

"ayoko pang bitawan ka.." dagdag pa niya

"pero kelangan. ." i said

"dahil sa estoryang eto, hindi ako ang leading lady mo.. Rather, ako yung
kontrabida sa buhay ni Yunji.."*sniff*
napapaiyak na ako
"and sooner or later., we have to say goodbye to each other.. And time will pass as
by.. There, you will learn to love Yunji and you'll realize that Im just someone
who became a part of your past."

"Dan-dan.." he said na parang naiiyak

"Im sorry, Jonathan.. Pakisabi na rin kay Yunji that Im sorry... Kung di lang ako
umepal sa love story niyo., baka masaya na kayo ngayon. . So, to make things
right., iiwas na ako after this song." kahit masakit sa loob ko, kelangan ko ng
lumayo

"alam mo yung tungkol samin ni Yunji dati?"

"Oo. Pinilit kong magsalita si Michael.. Sorry talaga.. If it wasn't because of

me--"

"Dont say such things.. Di mo kasalanang mahal kita."

~Staring the door is never easy...

But I love you so
that's why I set you free..
I know someday,
somehow
I'll find a way
to leave it all behind--~

nagulat ako ng bilang natigil yung kanta at namatay yung ilaw sa paligid.

Leche!-____-
Ayun na eh!
Nagda-drama na kami dito ni Jonathan, tapos biglang ganun?! Ano yun?! Bastusan?!

biglang nagkaroon ng spotlight sa may stage.

O.o
what?! Anong ginagawa dun ni Michael??!

wrong timing naman eh.

-___-+++

".. I dedicate this song to the one I love. . Diana, this is for you.." and Michael
started strumming his guitar.

What?? Para sakin??

maganda pala ang boses ni Michael..

nung chorus na yung kinakanta ni Michael, binitawan na ako ni Jonathan.. At

pinagmasdan ko siyang papalayo ng papalayo sakin.,
"~I take one step away
But I found myself coming back
to you
my one and only
one and only you...~"

Jonathan... We may not be meant to be in this life., but Im willing to wait and
wait for another life and another, until destiny will be the one to decide for us
to be together for a lifetime...

Chapter TWENTY THREE

JONATHAN'S P.O.V.

Naglakad na ako palayo kay Diana..

Siguro nga., mas mabuti kung si Michael na lang ang mamahalin niya..
Alam kong seryoso si Michael kay Diana at aalagaan niya ito..
Sana, maging masaya silang dalawa.

*TUGSH*

ARAY! Langya! Sino yung sumuntok sakin?!

paglingon ko, I was shocked to see Jane na galit na galit..

"why did you punched me?!"

"walanjo ka Jonathan! Tagal ko nang gustong gawin sayo yan! Ngayon lang ako
nagkaroon ng pagkakataon!"

*TUGSH*
isang suntok pa ang bintawan niya sa pagmumukha ko
"hindi mo alam kung gaano nasaktan si Diana sa mga nangyari!!"
susuntukin niya pa lang sana ako ng napigilan ko yung kamay niya.

"I will allow you to punch me as long as you want.. Punch me, kick me.. Do what you
want.. But I want to ask you first.. Alam mo ba yung dahilan??"

she looked at me as if she's asking me what do I mean..

so, kinuwento ko..

Lahat.. As in lahat lahat..

"naalala mo nung nag-cutting classes tayo at inihatid kita kina Jed at Lorenz?"
tanong ko..
Yun yung inamin niya sakin na inlove siya dun sa dalawa.

tumango siya sa tanong ko..

"After a long time., nagkita ulit kami nun ni Yunji.. Matagal ko na siyang
hinihintay bago ko pa man makilala si Diana.." i sighed

"noon., hinihintay ko ang pagbabalik niya para ligawan siya.. Before, she already
knew na gusto ko siya..but she told me na may iba na siyang gusto..pero kahit
ganun, sinabi ko pa rin na maghihintay ako sa kanya.. But...," napangiti ako as I
remember the first time I saw Diana.

"I met this crazy girl who named Diana.. I dont know exactly when did I start
loving her. . Basta isang araw., nalaman ko na lang na hinihintay ko pa rin si
Yunji..pero sa ibang kadahilan na. . Im waiting for her hindi dahil mahal ko pa
siya., kundi para ipaalam sakanyang masaya akong nakamove na ako sakanya at may
mahal na akong iba. ." bigla naman akong nalungkot ng maalala ko yung nangyari ng
sabihin ko yun sakanya.

*FLASHBACK*

"NO! That's not true! Ako lang ang mahal mo, diba?!" she's already shouting

"No, Yunji.. Si Diana na ang mahal ko. . You should be happy for me, diba? Dahil
malaya na ako mula sa nararamdaman ko sayo noon.. And you dont have to worry
anymore., dahil masaya na ako para sayo at sa taong pinili mo.. Both of us will be
happy now." i said

"no!! Im not happy! Inaagaw ka sakin ni Diana!"

"ano ka ba Yunji? We can still be friends. Hindi niya ako inaagaw sayo.. Ok?"

"You dont get it!! Inaagaw ka niya sakin! I came back here in the Philippines
because I realized na ikaw talaga yung mahal ko! But what?!! Inagaw ka na sakin ni
Diana!!"

I was shocked from what I've heard..but I still manage to composed myself..

"Im sorry Yunji.. But I dont feel the same way anymore.." tumalikod na ako. Paalis
na sana ako ng.,

"Jonathan! Subukan mong mas piliin siya kesa sakin., I swear..masisira ang image
niya sa school and everywhere with just a snap! And I'll make sure that she will
suffer! " pagbabanta niya..

I know that when she said it, she mean it.... Tototohanin niya yun kung mas
pipiliin ko si Diana..

--------

there., she opened the topic about the marraige..

And with just a glimp, nagkaroon ng arrange marrige between me and Yunji...

at first, sinubukan kong mas magpakatarantado at para mainis na lang sakin si

Diana.. Gusto ko ring isipin nyang may mahal na akong iba, kaya kahit pilit.,
ngumingiti ako sa harap ni Diana pag si Yunji na yung topic. . Because I dont want
her to fall for me, dahil alam kong iiwan ko rin lang naman siya..

but sad to say., hindi ko na napigilan ang nararamdaman ko at napaamin na ako kay
Diana. . .

*end of FLASHBACK*

"Kaya ba iiwan mo si Diana., kasi ayaw mong masira ang image niya?"

tumango na lang ako

"now that you know everything., Im gonna give you now permition to hurt me
physically.."

umiling naman na siya ..

"ayaw! Nasasaktan ka na nga emotionally. Sorry kanina, ah?"

"haha.. Ok lang.. Alam ko namang concern ka lang kay Diana.."

"heheh. . Oo. ."

"another Diana in Jonathan's life?"

napalingon kami pareho ni Jane sa nagsalita.

nakita namin si Yunji sa likuran namin na nakangiti

"wala ka man lang bang balak itanong kung kanina pa ako nandito at kung narinig ko
mga pinagusapan niyo? Hah? Jonathan? ^__^"
she's showing a fake smile.

"wala. .at wala akong paki alam kung narinig mo mga pinag usapan nami ni 'DIANA'
Jane Maylez.. You're asking me if she's another 'DIANA' in my life? Oo.. She is..
Dahil part na si Jane ng buhay ni Diana. At lahat ng parte ng buhay ni Diana Brojax
at importante sakanya ay parte na rin ng buhay ko. . Oh ano? May tanong ka pa?"

di siya makapagsalita sa mga sinabi ko.

"kung wala kang sasabihin, aalis na kami.."
hinigit ko na yung kamay ni Jane.. Pero bago kami tuluyang makaalis.,
"and oh.. By the way..hindi mo na kelangan magpakaplastic sa harapan ni Jane.. She
already knew everything."
at umalis na kami ng tuluyan ni Jane leaving Yunji speechless...
-------------------

Chapter TWENTY FOUR

DIANA'S P.O.V.

boring yung klase kanina...

Hhhai... Lagi naman eh.,simula ng hindi na kami nag uusap ni Jonathan.

One month na ang nakakalipas mula nung prom..

At one month ko na ring iniiwasan si Jonathan..
One month na kaming di nagpapansinan..
One month na akong walang maayos na pagtulog..,
at.,
"ano ka ba Diana?! One month ka nang halos di kumakain ah?! Maawa ka naman sa
katawan mo! Ang payat mo na!" saway sakin ni Jane

it's been a month.. Halos araw araw., lagi na lang akong sinisermonan ni Jane pag
di ako kumakain.. At kung kumain man ako., ni hindi ko nakakalahati yung kinakain
ko..

pssh... Ano magagawa ko?? Eh sa wala akong gana eh.. =___=

...
Napansin ko lang., di pumasok si Jonathan ngayon..

"guys! Si-si.. Si J-Jonathan.. Si Jona-Jonathan!" hingal na hingal na sabi ni Kian

na tumakbo palapit samin ni Jane.

"anong nangyari sakanya??" alalang tanong ni Jane

"s-si Jonathan!" ulit ni Kian

di na ako nakatagal, tumayo ako at kinwelyuhan si Kian.

"Pucha! Si Jonathan ka ng si Jonathan! Eh ano nga kay Jonathan?!" kaasar

"huy! Diana, maghulos dili ka! Chill ka lang.. Na-a-adopt mo na ugali ni Jonathan!"
saway sakin ni Jane.

Oo nga, noh? Nakukuha ko na paguugali nung ungas na yun.

agad ko namang binitawan ang kwelyo ni Kian.

"Bakit?! Ano ba kay Jonathan?!"asar kong tanong
"eh kasi--"

"Diana! Si Jonathan!" sigaw ni Rodney kasama si Michael habang patakbo sila

papalapit samin.

ay lintek lang oh!

Naputol pa yung sasabihin ni Kian!

"ANO??!" kakairita!

"aalis na sina Jonathan at Yunji papuntang Paris.. Dun kasi gaganapin yung kasal!
At mamayang 2:30pm na yung alis nila!"

WHAT?!?!!

agad agad?!!
FUCK!

"bat ngayon niyo lang sinabi?! At tsaka, diba dapat kasama kayong dalawa papuntang
Paris dahil kelangan andun kayo sa kasal?!"

Oo nga, noh??

"Next week pa dapat yung alis nung mga participant sa kasal.. Malay ba namin na
mauunang umalis yung dalawa?!" rason ni Rodney

Gusto ko sanang mapaiyak dahil sa mga narinig ko..

Gusto ko sanang tumakbo agad agad patungon airport..
Gusto ko sanang pigilan si Jonathan sa pagalis., kaso.,

What's the point??

I already let go, diba??

wala na dapat kaming paki alam sa isa't isa..

kaya naman,
"ano naman kung nauna silang umalis? Ano naman kung huli na ng malaman natin?? Wala
naman sigurong masama dun, diba??"
at tumalikod na ako paalis ng bigla may humigit sa braso ko.

"It matters.. Because this will be the last day na makikita mo si Jonathan dito sa
Pilipinas na wala pang asawa.. Dahil once na bumalik sila dito ni Yunji from
Paris., paniguradong ikinasal na sila.."sabi ni Michael..

at isinama nila ako sa pagpunta nila ng airport..

habang nasa kotse..,di ako mapakali..

Tama si Michael., this will be the last day na makikita kong walang pang asawa si
Jonathan.

"Are you ok?" tanong sakin ni Jane.

umiling ako.
Im not okay.
Im far from being ok..

malayo pa bago kami makarating ng airport.. At sa kasamaang palad, ang tindi ng

traffic na halos di na gumagalaw yung mga sasakyan!

..................

2:25pm na kami nakarating ng airport!

And WHOA! Nakakahilo sa laki..

im feeling so hopeless.. Kahit takbuhin ko to., mukhang di ko na rin maaabutan pa

si Jonathan.

naramdaman ko na lang ang paghawak ni Michael sa kamay ko at tumakbo kami patungo

sa kung saan.

Lingon dito, lingon doon.

Hanap dito, hanap doon.
Sigaw dito, sigaw doon..
Nagmumukha na nga akong tangang kakahanap kay Jonathan eh..
But sad to say., walang Jonathan ang nagpakita..

it's almost 3pm..

I know, it's impossible., pero ayokong sumuko..
Last na to eh.
Last day ko nang makikita ang Jonathan na minahal ko at mahal ko pa rin na wala
pang asawa..
Kaya., pagasa lang.
Andiyan pa yun..

"Jonathan!" sigaw ko

"Jonathan!!" sigaw ko ulit

nafeel ko ang pagtap ni Jane sa likod ko.

"Tama na Diana. 3pm na."

"no! Anong malay natin? Malay mo? Sabi ko hindi ako yung bidang babae sa estoryang
'to., pero malay natin mali pala ako.. At tulad sa mga nangyayari sa ibang movie at
telenovela.., baka hindi pa talaga nakakaalis yung bidang lalake."
I know, mukha na akong TANGA!
"Diana...tama na.."niyakap na ako ni Jane na napapaiyak na.

pero kasi,
"Jane., I just want to see him.. Kahit sa huling sandali na lang.." at tuluyan na
akong napahagulgul sa iyak habang yakap yakap ako ni Jane at kasama namin sina
Kian, Rodney, at Michael..

(np: The day you went away by:M2M)

----------------------------

a week after nung scene dun sa airport, sumunod na rin sina Michael at Rodney sa
Paris...

di na sila umattend nung graduation nung March 29, 20**

April 1 na ngayon, at tatlong araw na lang, April 4 na.. Ang araw ng kasal nina
Jonathan at Yunji....

wala na...
Malapit ng matapos...

siguro nga., hindi talaga kami ang para sa isa't-isa..

----------------------------------------------------------------

Ang bilis ng araw.. August 5 na ngayon.

ayoko munang buksan yung TV.. Panigurado, laman lang ng balita ang mga naganap sa
kasal nung dalawa sa Paris.

--
i never dare to open the TV ., at naka-off lang yung cp ko all day.
pumunta ako sa kwarto ko. Bigla na lang nahagip nung mga mata ko yung music box na
bigay ni Jonathan.

di ko alam ang pumasok sa isipan ko, basta, bigla ko na lang pinatugtog yun..at
parang may kung anong ewan ang agad na nakapagpatuloh sakin.

-------

kinaumagahan. . .
April 6. . .

nagising ako sa di malamang kadahilanan. .

Parang, nagkusa na lang yung sarili ko na gumising. . And without any clear thought
in my head, bumaba ako ng hagdan.

at bumungad sakin sina Michael, Rodney, Kian, Lorenz, Jed, at Jane sa may sala
kasama sina mama, papa, at ang tatlong kapatid ko na lalaki..

pulang pula ang ilong at mata ni Jane na halatang umiyak.

bakit??
Anong nangyari..??

may ini-abot saking isang bagay si Michael.

"ano to??" pagtatanong ko na naguguluhan pa rin.

"Cd.. Pina-burn yan ni Jonathan, during his last hour.."

"w-what?! Te-teka.. What are you saying?! Anong last hour pinagsasabi mo,
Michael?!"
"he's dead"

__________________________________________

'few hours before ang kasal., he excused himself and he told me na may gagawin lang
siyang video.. Last hour before the wedding, pina-burn niya to..Binilin niya sakin
na ibigay ko daw to sayo when you're totally over him at talagang di ka na
nasasaktan dahil sakanya... I know nasasaktan ka pa rin., pero few minutes before
the wedding, napagdesisyunan ni Jonathan na tumakas.. And sad to say.....nabundol
ang kotseng sinasakyan niya nung mga oras na yun at sumabog..,which caused his
death.. So I think kelangan ko na ata talagang ibigay to sayo...'

kanina pa ayaw tanggapin ng isipan ko ang mga sinabing yun ni Michael..

...............................

dahan dahan kong isinalang yung cd sa player ko sa kwarto..,sabay hinga ng

malalim....

and..,
"hello Diana.. Nasasaktan ka pa rin ba ng dahil sakin? Uhm... Siguro hindi na..
Sabi ko kasi kay Michael, ibigay to sayo when you're totally over me.."

actually, hindi pa...

Im not yet over you, Jonathan..
At ang sakit sakit pa rin..

in fact., mas masakit

bigla niyang kinuha yung gitara sa gilid niya..

"uhmm.. You know what? The first time I heard this song, ikaw agad yung pumasok sa
utak ko.. Hehe.. At sa tuwing maririnig ko to., ikaw lagi ang naaalala ko..
Nakakarelate kasi ako dito eh.. Naaalala ko kung ano yung meron tayo noon.. Pwera
na lang yung 'ligawan'., dahil di naman kita niligawan ng pagkatagal tagal.. But
that day ng maging tayo nung nasa rooftop tayo., it was one the memories that I
treasure the most.. "
he smiled as if inaalala niya yung mga panahon ng maging kami

".. Dan-dan., para sayo tong kakantahin ko.. Sana magustuhan mo.. Dahil ito ang
gusto kong sabihin sayo.."

and he starts strumming the guitar...

(np: Buko by: Jerih Lim)

"~Naalala ko pa nung nililigawan pa lamang kita

tag-araw
tuwing gabi
masilayan lamang ang iyong mga ngiti
at ika'y sasabihan
bukas ng ala syete sa dating tagpuan
Buo ang araw ko
marinig ko lang ang mga himig mo
Hindi ko man alam kung nasan ka
Wala man tayong komyunikasyo
Maghihintay sayo buong magdamag
Dahil ikaw ang
buhay ko...~"

hindi nga angkop yung part na 'nililigawan' dahil walang ligawan na nangyari..
Pero yung pagpapapunta sa dating tagpuan?? Tss..
I can still remember kung pano niya ako utus utusan nun na pumunta sa dating
tagpuan namin., dun sa school.,sa may garden.. Yung mini park.

'hoy. Mamayang recess, sa may garden. -__-'

'hintayin mo ako sa may garden.=__='

'patay ka sakin pag wala ka dun!'

'pag nalate ka kahit 1minute, lagot ka sakin..'

fresh na fresh pa sa memory ko ang wala man lang kasweet-sweet na pagkakasabi niya
nun..
He's so bossy., pati sa text..

From: Jonathan

huy. Sabay na tayong maglunch bukas.. Wag kang magsasama ng iba at baka mapatay ko
pa.

----

wala ni katiting na sweetness pero sa paglipas ng panahon, nakasanayan ko na lang

yun.. At para sakin., yun ang pinakasweet na naririnig at natatanggap kong text..
Di kasi kami sanay ng sobrang sweet.. Napaka MINSAN lang talaga namin maging sweet,
yung as in SWEET..at sa misang yun., lagi pang may kahalong asaran at kulitan..
Pero ok lang..
At least, kahit may mga ganun, alam ko sa sarili ko na wala yun halong
kasinungalingan..

"~Kung inaakala mo
na ang pagibig ko'y magbabago
itaga mo sa bato
dumaan man ang maraming pasko
kahit na
di mo na abot ang sahig
kahit na
di mo na ako marinig
ikaw parin
ang buhay ko...
Ooh...~"

nagflashback naman bigla sa isipan ko yung mga sandali ng pang-iinsulto niya

sakin...

'ang taba mo talaga, Diana! Haha!'

'argh! Kapal mo! Yabang neto.'

'hahah! Mataba ka naman talaga eh!'

'KAASAR KA NA, JONATHAN, AH?!'

'HAHA.. Ok, ok.. Joke lang.. Hindi ka naman talaga mataba.. Chubby lang. Hahah..'

'Bwiset ka tala--!! Hmm!!'

bigla niyang tinakpan yung bibig ko..

'pero kahit tumaba ka man ng sobra sobra., ok lang sakin.. Dahil ikaw pa rin ang
buhay ko, Dan-dan..' he whispered on my ear

"~Naalala ko pa
nung pinapangarap pa lamang kita
hahatid
susunduin
kahit mga bituin aking susungkitin...~"

minsan lang niya akong ihatid at sunduin., but once., I remembered when we're
walking nung ihahatid na niya ako pauwi..
Inabot na kami ng gabi dahil sa practice namin sa isang folk dance sa school.

'tignan mo yung mga stars.'

so.,tumingala naman ako para tinignan yung mga stars

'you want one?'

'huh?' Im a bit confused

'Im asking you kung gusto mo ba ng isa.'

'isang ano??'

'ay ang SLOW talaga.. Amp!'

'eh sa hindi ko naman talaga magets eh! Ano ba yung isang tinutukoy mo?!'

'Isang star!'

aah... Isang star lang pa--

'huh? Star? Bakit?! Susungkitin mo para sakin??' excited kong tanong

tinignan niya ako na para bang ako na ang pina ka-bobo at SLOW mag isip.
'boplaks! Pano ko yan susungkitin., aber!?'

'eh sabi mo kasi.....'

'halika nga.!'
at hinila niya ako sa isang store, at binili niya ako ni isang unan na shape
star. .
=">

'oh? Ngiting ngiti ka diyan? Psh...'he said

kinurot ko na lang yung pisngi niya.

Nakakatuwa kasi eh.
Hehe

"~Kung inaakala mo
na ang pagibig ko'y magbabago
itaga mo sa bato
dumaan man ang maraming pasko
kahit na
di mo na abot ang sahig kahit na
di mo na ako marinig
ikaw pa rin...

Araw-araw kitang liligawan

haharanahin ka
lagi kitang
liligawan
haharanahin ka lagi...~"

di niya ako niligawan..

Pero, di ko makakalimutan ng haranahin niya ako nung monthsary namin...

"~Kung inaakala mo
na ang pagibig ko'y magbabago
itaga mo sa bato
pumuti man ang mga buhok ko...

Kung inaakala mo
na ang pagibig ko'y magbabago
itaga mo sa bato
dumaan man ang maraming pasko..

Kung inaakala mo
na ang pagibig ko'y magbabago
itaga mo sa bato
dumaan man ang maraming pasko..
Kahit na
kumulubot ang balat
kahit na
hirap ka ng dumilat
kahit na
di mo na abot ang sahig
kahit na
di mo na ako marinig
ikaw pa rin
ang buhay ko...~"

biglang tumulo yung mga luha niya pagkatapos niyang kumanta..

pati ako., napaluha na rin ako..

"pasensya na.. Di ko na kasi mapigilang di maiyak.."

*sniff*
"later on., ikakasal na ako.."
*sniff*
"but there's one thing I promise.. Ikaw lang ang mamahalin ko ng ganito, hanggang
sa huling hininga ko.."
*sniff*
"I love you Diana Brojax.. My one and only chubby Dan-dan.."
kaso, di na natuloy ang kasal niya.. At mas masakit ang tanggaping wala na siya..

at natapos na yung pagplay ko ng video, ULIT..

yeah. Paulit ulit ko yung piniplay at pinapanood..

-----------------------------------------------
"Diana! Bumaba ka na diyan. Male-late ka na naman sa school mo niyan eh." sigaw ni
mama mula sa baba..

itinago ko na yung cd sa safest place sa kwarto ko at bumaba na ako para pumunta sa

school..

-------------

sumakay na ako sa bus .. May kalayuan din kasi yung new school ko eh..

First year college na ako ngayon.. Pare pareho kami ng pinapasukang school nina
Michael at Rodney ...

*sigh*
kung kasama ka lang namin ngayon, Jonathan..

binaling ko na lang ang tingin ko sa may bintana..

*BEEEEEEEEEEEEEP*

*BEEEEP.. BEEEEEP*

*SCREEEEEEEEEEEEEEECH*

*TUUUGSH*

*BROOOOOOOOGSH*

biglang nagkaroon ng ingay sa daan dahil may mga sasakyang nagkabanggaan at kasama
itong bus kaya todo sigaw yung karamihan dito sa loob dahil napatagilid yung bus at
mahuhulog na sa isang bangin...

yan ang naging kwento ng buhay ko kasama ang MASTERS OF BULLY na sina Michael,
Rodney, at ng taong pinakamamahal kong si Jonathan na patay na..
so if I die right now., I'll be happy... Because I want to be with Jonathan,
again..

ipinikit ko na ang mga mata ko..

Ready to face death, when suddenly., nafeel ko ang pagvibrate ng cp ko..

*1 new message recieved*

whe I opened it.,

From: Jane

BEST! I have a good news!!

Buhay pa si Jonathan.!

.......

but it's too late...

*TRUGSSHH*

*BRUGSH*

*BOOOOOOOOOOOOOOOOM!!!!!!!!!*

Tuluyan ng nahulog yung bus sa bangin.. At kitang kita ko ang pagsabog nung bus..

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~