Download as doc, pdf, or txt
Download as doc, pdf, or txt
You are on page 1of 6

POLITECHNIKA LUBELSKA

Grupa dziekańska
WYDZIAŁ MECHANICZNY
MD 104.1c
KATEDRA PODSTAW INŻYNIERII PRODUKCJI
LABORATORIUM OBRÓBKI UBYTKOWEJ Studenci wyk. ćwiczenie:
Ćwiczenie Nr 3 1) Sagan Paweł
Temat: 2) Sawa Piotr
Pomiar mocy skrawania podczas frezowania 3) Skoczylas Piotr
4) Sobczak Przemysław
Prowadzący ćwiczenia mgr M. Łozak 5) Startek Tomasz
Data 11.03.2004r

1. Szkic sposobu ostrzenia frezu

a) frez jednościanowy b) frez dwuścianowy

Ostrzenie frezów z ostrzami ścinowymi odbywa się poprzez szlifowanie powierzchni


przyłożenia.

c) frez zataczany

Frezy zataczane ostrzy się poprzez szlifowanie powierzchni natarcia.


Powierzchnia przyłożenia ukształtowana jest w taki sposób, aby szlifując kolejne warstwy nie
zmieniał się kąt natarcia.
2. Opis sprawdzania frezu.

Sprawdzanie frezu obejmuje


a) pomiar średnicy zewnętrznej frezu, średnicy osadzenia i długość części roboczej
Pomiaru należy dokonać suwmiarką lub mikromierzem.
b) pomiar geometrii ostrza
Sprawdzanie geometrii ostrza zostało przeprowadzone za pomocą kątomierza Babczynicera
oraz kątomierza stolikowego.
Kątomierz Babczynicera służy do pomiaru kąta natarcia oraz kąta przyłożenia. Kątomierz ten
składa się z korpusu l w kształcie półpierścienia i przesuwającego się po nim elementu
pomiarowego 2. Do elementu 2 przymocowana jest płytka 3 wraz z wkładką pomiarową 4.
Do korpusu przytwierdzona jest listwa 5. Na korpusie nacięte są kreski opisane liczbami
odpowiadającymi liczbie ostrzy sprawdzanego frezu. Na elemencie pomiarowym 2
naniesione są dwie podziałki, służące do odczytywania wartości kąta natarcia (podziałka N) i
przyłożenia (podziałka P).
Przystępując do pomiaru kąta przyłożenia należy ustawić kątomierz w taki sposób, aby
krawędź czołowa płytki 3 przylegała do powierzchni przyłożenia mierzonego ostrza a listwa 5
opierała się na krawędzi skrawającej ostrza sąsiedniego. Na podziałce 2 odczytuje się wartość
kąta przyłożenia mierzonego ostrza (ά0 = 26°) naprzeciw kreski na korpusie l oznaczonej
liczbą równą liczbie ostrzy mierzonego frezu (z = 18).
Pomiar kata natarcia różni się tym od pomiaru kąta przyłożenia, że element pomiarowy 2
ustawia się w taki sposób, aby wkładka pomiarowa 4 przylegała do powierzchni natarcia
mierzonego ostrza, a wartość kąta natarcia (γ0 = 10°) odczytuje się na podziałce 2.

a) b)

Pomiar kątów frezu kątomierzem Babczynicera. a) kąta przyłożenia, b) kąta natarcia

Kątomierz stolikowy jest przyrządem umożliwiającym pomiar geometrii ostrza różnych


narzędzi. Sprawdzany frez należy założyć na trzpień i zamocować w kłach przyrządu.
Głowicą pomiarową należy ustawić w taki sposób, aby płytka pomiarowa przylegała do
powierzchni natarcia (w czasie pomiaru kąta γ) lub przyłożenia (w czasie pomiaru kąta ά).
Zasadę pomiarów kątów przyłożenia i natarcia za pomocą kątomierza stolikowego pokazano
na rysunku.
a) b)

Zasada pomiaru kąta przyłożenia. a) i natarcia, b) frezu za pomocą kątomierza stolikowego

c) pomiar bicia ostrzy


Bicie ostrzy frezu mierzy się za pomocą czujnika po zamocowaniu frezu (osadzonego na
trzpieniu) w kłach specjalnego przyrządu.

Kąty natarcia i przyłożenia mogą być mierzone w płaszczyźnie głównego przekroju P0 bądź w
płaszczyźnie normalnej Pn. Kąty te powiązane są następującymi zależnościami:

tg γ n = tg γ o cos λ s

tgα o
tg α n =
cos λs

3. Obliczenia siły skrawania i mocy skrawania.

- prędkość ruchu posuwowego

mm
Vf = ft = fz · z · n =f · n [ min ]
z – liczba zębów
fz – posuw na ząb
n – obroty

- posuw na ząb

Vf
fz = z ⋅ n
fz1= 0,05 mm/ostrze
fz2= 0,03 mm/ostrze

- maksymalna głębokość warstwy skrawanej


ap
hmax = 2fz
d
hmax1 = 0,019 mm/ostrze
hmax2 =0,011 mm/ostrze

- prędkość skrawania

Π⋅d ⋅n
Vc =
1000
Vc1 = 69 m/min
Vc2 = 103 m/min

- moc skrawania

Fc ⋅ Vc
Pc = [kW]
60 ⋅1000

Pc = P2 ⋅η2 ⋅ P1η1 [kW]

Pc1 = 37,6 kW
Pc2 = 46,7 kW

- siła skrawania

60000 Pc
Fc = [kN]
Vc
Fc1 = 32,7 kN
Fc2 = 27,2 kN

- posuw

f = fz · z
f1 = 0,41 mm/obr
f2 = 0,27 mm/obr

4. Wykresy
5.Wnioski
Na podstawie przeprowadzonych pomiarów stwierdzamy, że przy stałej prędkości skrawania
Vc i prędkości obrotowej wrzeciona n, zmieniając prędkość posuwu Vf zmienia się moc
skrawania i siła skrawania. Jeżeli zwiększymy prędkość ruchu posuwowego, to wzrośnie moc
pobierana przez silnik i obrabiarkę. Zwiększa się również siła skrawania. Jeżeli natomiast
będziemy zmniejszać posuw to moc i siła będą maleć.

You might also like