Una sa lahat gusto ko lamang na sabihin na napakasaya ko dahil nabuhay muli ang subject na Pilipino

kasi akala ko na hindi na namin ito tatalakayin pa dahil kami ay nasa mataas ng lebel ng pag aaral, ang
subject na ito kasi ay aking paborito simula pa noong ako ay elementarya, ako ay lagging nakakakuha ng
mataas na grado sa subject na ito. Ako din ay labis na nasisiyahan dahil napakarami kong natutunan   sa
subject na ito tulad na lamang ng pag – kakaroon ng maayos at pormal ng pag hahanda sa isang meeting
o sa pililpino ay pagpupulong andirito din ang pag aayos ng memorandum na iyong ihahanda sa isang
tao. Hindi lang ito ang aming mga tinalakay madami kaming natalakay sa subject na ito na hindi na
madali , para sa matatas na degree na ang mga pinag aralan naming dahil alam ko naman na alam ninyo
na ang aming eskwelahan ay advance pagdating sa mga module ng isang klase kasi ito ay magandang
eskwelahan. Alam ko na mahirap dfing pag-aralan ang subject na filipino dahil sa mga malalalim na salita
sa ng mga Pilipino na kung tawagin ay tagalog. Aaminin ko na ako ay nahihirapan din sap ag sasalita ng
tagalog kahit na ako ay pinoy. Ako ay nahihirapan dahil sa kadahilanang ang mga eskwelahan na pinag
aralan kon noong ako ay nasa elementarya pa lamang ay nag papangaral ng salitang ingles sa kanilang
mga estudyante kung kaya’t ako ay medyo nahihirapan sa mga salita ng tagalog ako ay nahihirapan sa
mga mahihirap na salita lalo na young mga malalalim na salita. Aking napag isip isip na bakit kaya natin
kinikilala ng mabuti ang mga salita ng ibat ibang bansa  samantalang ang ating lingwahe ay hindi natin
mapag aral aralan ng mabuti. Dapat nga ay pinag aarlan din natin to at mas binibigyan ng pansin at
pokus dahil ito ay ang pambangsang wika, ngunit nasaan na ang diwwa nito ngayon. Kadalasa ang mga
maliliit pang mga bata lalo nap ag anak ng mayayaman o may mga may kaya ay sinasanay na mag salita
ng ingles. Uo alam ko ng kailanagn to balang araw sa ating buhay dahil ito ay kailangan sa ating trabaho
ngunit sana ay bigyan din ng pansin ang ating salita dahil kung tutuusin ito ay napapag iwanan na,
minsan nga kapag ikaw ay lumaki sa ibang bansa at ikaw ay mag babalik bayan ikaw ay nahihirapan na
sap ag sasalita ng tagalog pero ikaw ay interesado na ito ay pag aralan , buti pa nga yung ibang mga
dayuhan interasado sila sap ag aral at pag tuklas ng ating wika ngunit tayong mga pinoy ay hindi gaano ,
nasaan na ang diwa nating mga Pilipino? Sana sa paglipas pa ng mga araw ay may mag hikayat sa atin na
mas paliwagin pa ang ating pag sasalita ng tagalog dahil ito ay marapat at ito rin ay ating pambansang
wika. Sa aking pag tatapos sana ay hindi ko makalimutan ang lahat ng napag-aralan ko sa subject na ito
at magamit ko to balang araw sa aking buhay yoon lamang at maraming salamat.

Ang kaalaman kong aking nakalap sa asignaturang Filipino ay patuloy ko paring

pagyayamanin kasabay ng natitira kong tatlong taon sa  pag-aaral sa kolehiyo. Sa oras
nga na ito at sa panahong ito’y iyong mabasa ay naiaaplay ko din at ninyo rin ang mga
teknikal na pamamaraan sa pagbasa’t pagsulat. Ang mga kaalamang ito ay di na
mawawaglit sa aking isip at patuloy pading mananatili pati na rin sa pagtatrabaho
sapagkat ang pagbasa’tpagsulat ay di nawawala sa araw araw na pamumuhay. Di ko
na ito pahahabain sapagkat ang mensahe na ito’y walang ligoy at naaayon sa
regulasyon at panuntunan ng pagsulat.  Sa ngayon ay nagagamit parin talaga natin ang
pagsulat at pagbasa,  ito’y mananatili kasabay ng paglipas ng panahon. Ito ang aking
repleksyon sa “Pagbasa sa ibat-ibang Disiplina”.