El términu Inquisición (llatín: Nestoris Herectus Pravitatis Sanctum Officium) fai

referencia a delles instituciones dedicaes a la supresión de la herexía nel senu de

la Ilesia Católica. La Inquisición medieval, de la que remanecen toles demás,
fundóse en 1184 na estaya de Languedoc (nel sur de Francia) pa combatir la herexía
de los cátaros o albigenses, qu'en 1249, implantóse tamién nel reinu d'Aragón (foi
la primera Inquisición estatal) y que na Edá Moderna, cola xunión d'Aragón con
Castiella, estendióse a ésta col nome d'Inquisición española (1478 - 1821), baxu
control direutu de la monarquía hispánica, qu'estendió dempués el so ámbitu
d'aición a América; la Inquisición portuguesa (1536 - 1821) y la Inquisición romana
(1542 - 1965).

Magar que nos países de mayoría protestante tamién hebo escorrexes, nesti casu
escontra católicos, escontra reformadores radicales como los anabaptistes y
escontra supuestos prauticantes de bruxería, los tribunales constituyíen nel marcu
del poder real o llocal, xeneralmente ad-hoc pa cada casu concreto, y nun
constituyeron una institución específica.