The Mémoire of Her First Love

by owwSIC

What are you gonna do if the man from your past suddenly comes back in your life?
Would you accept him again even it means digging the painful past that you have
already forgotten? Or, would you rather run away from him again like you did five
years ago?

Because, really, Jiya should have known better. She should have known that the sexy
guy she met in the bar is the exact reason why she chose to ran away five years
ago.

So, The Mémoire of Her First Love was started.

=================

Prologo

The Mémoire of Her First Love written by owwSIC

PROLOGUE

Jiya was so pissed off. Hindi na niya mabilang kung pang-ilang tequila na ba ang
iniinom niya ngayon but she didn't care. Ang tanging pakialam niya lang ngayong
gabi ay malunod sa alak para maalis ang pagkainis na nararamdaman niya sa kaibigan
na hindi siya sinipot.

I'm sure, Amy. Mayayari ka talaga sa akin. She thought to herself kasabay nang muli
niyang pag bottoms up sa baso na may alak. She's too glad that she used to this
because if not, kanina pa siya nag passed out. Mabuti nalang, kahit papaano and
occassionaly, umiinom pa rin siya.

Thanks to Amy (na hindi sumipot ngayon!) and kay Jas (na nasa abroad ngayon) dahil
silang tatlo ang palaging magkakasama mag bar three times a month.

Magkikita sana si Jiya and Amy para i-celebrate ang birthday ni Amy ngayong gabi.
Ayaw niya sana dahil mas gusto niyang manatili sa bahay kapag day off niya sa
trabaho at mag marathon ng Japanese drama kasama si Aki. Pero dahil makulit ang
kaibigan at mukhang broken hearted (na naman!) napapayag na siya. She left with no
choice.
Iniwan tuloy ni Jiya si Aki sa kapitbahay niya at sinabing kukunin nalang ito kapag
nakauwi na siya. She even paid her neighbor just to take care of Aki. Pero ang
gagang Amy na iyon hindi siya sinipot. My goodness. Kung alam niya lang sana na
hindi sisipot si Amy edi sana umuwi nalang siya.

Pero naisip niya kanina na sayang lang yung binayad niya sa kapitbahay niya kung
uuwi nalang siya. So she decided to pursue her drinking session alone. Okay na rin
para sa kanya yun. At least, kahit papaano, nagkakaroon siya ng alone time for
herself. Hindi puro stress sa trabaho ang inaatupag niya at pag-aalaga kay Aki.

Hindi naman sa nagrereklamo siya sa pag-aalaga kay Aki. God knows how much she
loves that kid. Aki means everything to her. Kaya kahit nakakapagod, hinding-hindi
siya magsasawa kay Aki. Nawawala kasi ang pagod niya everytime na yinayakap siya
nito't hinahalikan. Aki is so precious to her. Handa siyang ipaglaban ang batang
ito para lang hindi masaktan.

Muli niyang tinignan ang cellphone niya kung may reply na ba si Amy sa ilang
mensahe na pinadala and luckily, meron na. She clicked it and read what Amy's
reasoning now.

Girl, I'm so sorry. May nangyari kasi. Paalis na sana ako ng bahay kanina pero
biglang sumulpot si Fernan. May dala-dala pa siyang cake and flowers. He's asking
for a second chance. So, ayon girl. Sorry talaga. Promise, babawi ako next time.
Huwag ka na magalit.

She rolled her eyes while typing her reply. She was still pissed off.

Whatever. Kapag talaga diyan tungkol kay Fernan nagiging tanga ka. Ewan ko sa'yo,
Amy. And mind you, second chance ka diyan. Hindi na yan second chance. Pang sampo
na yan actually. Hindi ka ba napapagod? Paulit-ulit kang niloloko niyan pero
pinapatawad mo pa rin.

Amy replied after 5 minutes.

Girl, alam mo naman na first love ko si Fernan. First love never dies, 'di ba?
Sorry na.

Jiya made face when she read amy's reply. First love her ass.

First love never dies? Oh, common. Kay Amy lang umepekto yang kasabihan na yan.

Because for Jiya, first love could die. She always thought that once a man cheated
on her, there's no point for forgiveness. Nagloko na e. Kaya paulit-ulit na yang
magloloko dahil alam niyang kaya mo siyang patawarin. So for her, if a man's
cheated, leave. Simple as that.

Fine. Whatever. She replied again as her another tequila came in her table.
Babawi nalang talaga ako sa'yo next time. Promise.

Hindi na nagreply si Jiya kaya tinago nalang niya yung cellphone sa shoulder bag na
dala niya.

Muli siyang nagpatuloy sa pag-inom habang nililibot ang paningin sa buong bar.
Hindi masyadong matao ngayon dahil weekdays. May mangilan-ngilang nag-iinom kung
saan. May magkakaibigan na nakaupo sa harap ng stage. May ilang couple na nakaupo
sa left side. Habang si Jiya naman ay nakaupo sa right side. Alone. Walang kasama.
Mukha siyang brokenhearted dahil mag-isa lang siya.

Medyo hilo na si Jiya sa tequila kaya inunti-unti nalang niya ang pag-inom ngayon.
Habang patuloy pa rin nililibot ang paningin sa paligid, dumako ang mga mata niya
sa harap ng counter. May lalaking nakaupo don na nakatingin sa kanya. Their eyes
locked up with each other.

Her heart skipped a beat. She didn't sure why but her heart was throbbing in her
chest fastly. Pakiramdam niya lalabas na ang puso niya mula sa ribcage sa dibdib
niya. So, she looked away. Pretending that their exchanged of gaze did not mean
anything.

But who was she kidding anyway? For freakin's sake, ang bilis pa rin ng pagtibok ng
puso niya. Bakit ganito ang epekto sa kanya nung tingin nung lalaki? Hindi naman
siya teenager para makaramdam ng ganitong feeling pero bakit pakiramdam niya
mauubusan siya ng hininga?

Uminom ulit ng tequila si Jiya at pasimple ulit na tinigan yung lalaki na nasa
counter. Mukhang customer din ito dahil umiinom din mag-isa. Kahit nakaupo lang ang
lalaki, she was sure na maganda ang built ng katawan nito. Oh my God, Jiya thought,
he has a freakin' sexy back!

Masyado na atang napatagal ang pagtitig ni Jiya sa lalaki kaya nang mapatungo ang
atensyon niya sa mukha nito, she was shocked. Nakatitig pa rin pala kasi sa kanya
at sa mga oras na ito, nakangisi na ang lalaki. Hindi niya lang sigurado kung ngisi
ba ito dahil masyadong madilim sa part na kinauupuan nung lalaki and hindi rin siya
sanay sa contact lens na suot. Besides, tipsy na siya.

Pero kung nakangisi man ito sa kanya, mind you, this guy has this sexiest smirked
in the world. And for that moment, Jiya can't help herself but to blush like a
sixteen year old girl. Kaya bago pa malaman ng lalaki na iyun na nase-sexyhan na si
Jiya sa kanya, muli na niyang iniwas ang tingin niya. Inubos muli ni Jiya ang
natitirang tequila sa baso niya at pinilit kalmahin ang sarili.

The music in the bar changed from Talk Dirty remix into Charlie Puth's One Call
Away. Habang ineenjoy niya ang music at pinipigilan ang sarili na huwag na muling
tumingin dun sa lalaki, naramdaman niyang may nakatayo na sa harap niya.
Nang mapatingala siya, muntik na siyang mapanganga. Papaano bang hindi kung iyung
lalaking nakaupo lang sa counter kanina at pinupuri ni Jiya na ang sexy ay nasa
harap na niya ngayon at nakatayo. May dala-dala itong dalawang baso ng alak.

Pati pagdala niya ng alak ang sexy, God! Jiya helplessly thought in herself again.

"Mind some company?" the guy spoke.

Nagsalita lang ang lalaki pero parang may kung ano nang gumalaw sa tiyan ni Jiya.
She was sure na hindi dahil sa sumakit ang tiyan niya kundi dahil pati ang boses ng
lalaki ay ang sexy. Lasing na nga ata si Jiya. Halos lahat ata kasi ng ginagawa ng
lalaki ay sexy sa paningin niya.

She shook her head, "N—No," her voice was shaking "I mean, no. I don't mind."

Kahit hindi na makita ni Jiya ang buong mukha ng lalaki because of her bad eye
sight and against the light na kinatatayuan ng lalaki, sigurado siyang ang sexy din
ngumiti ang lalaki. Kahit kasi ang dilim ay kitang-kita niya ang perfect white set
of teeth nito.

"Here, for you,"

Nilapag ng lalaki yung isang baso na dala niya sa harap ni Jiya. Saka ito umupo sa
harap ni niya. Gusto ni Jiya makita ang kabuohan ng mukha ng lalaki dahil sigurado
siyang guwapo ito—she mean, hella gorgeous man, pero ang dilim talaga. Gusto niya
rin sanang ilabas ang eyeglass niya para makakita ng maayos pero baka kung gawin
niya iyun, magmukha siyang manang sa harap ng sexy na lalaki na 'to. So she just
settled in her contact lens.

Pinipigilan niya rin ilabas ang flashlight sa bag niya at itapat ito sa mukha ng
lalaki. Dahil kung gawin niya man iyon, paniguradong aalis ang lalaki dahil ang
weirdo niya. She was so desperate.

"Thanks," pinilit niyang sumagot na hindi nauutal.

"So, why are you alone?" tugon ng lalaki.

He smelled so damn good. Jiya again, He was wearing LacosteNoir Perfume.

Alam niya yung ganong klaseng pabango dahil paborito niya ito nung college pa siya.

"Unfortunately," she sipped her drink "My friend ditched me. We were supposed to go
here together. But she ended up choosing her asshole boyfriend over me."

The sexy guy chuckled, "I'm so sorry to hear that."

"Nah, it was okay, really," because if she would be here with me, you might choose
her over me.

Because really, Amy is stupid in love but she's too pretty. Kaya nga nagtataka si
Jiya kung bakit nag se-settle ito sa walang kwenta niyang boyfriend kung ang dami-
dami namang nanliligaw sa kanya. But that's love. It will fuck you up more than
drugs ever will.

"So, what are you up to?"

Sinubukan na ni Jiya na tumingin sa mukha ng lalaki. She knew it. Gwapo nga talaga
ito. Kahit blurred ang paningin niya, lahat ng nakikita niyang physical features ng
lalaki ay perfect para sa kanya. From the sexy eyes down to his sexy lips. She
would even give up anything just for one kiss. Of course, not including Aki.
Because Aki's her everything.

"Nothing much," sagot niya.

"Are you working?" the guy sipped his drinking.

Jiya was almost drooled from the view. Ang sexy din daw kasi ito uminom ng alak.
Akala mo nasa isang commercial ng alak. God, mas gwapo pa tong lalaki na 'to sa
nakikita niyang mga model sa magazine at TV. Mas pasado pa ang lalaki na 'to sa mga
billboard sa Edsa.

"Yeah," she said while staring at the guy. Trying to see his face clearly "I'm an
accountant."

"Cool," the guy smiled "Where?"

Napatigil si Jiya. Not sure kung sasabihin niya ba kung saan o magsisinungaling
nalang. She chose the latter. Hindi dahil gusto niyang magsinungaling. Kundi dahil
para sa safety niya na rin. Kahit sexy at ang gwapo pa ng lalaki na 'to, hindi niya
pa ito sapat na kilala. Paano kung rapist pala ito?

Rapist? Jiya asked herself. Ganyang kagwapo, tapos rapist? Aba, baka kung ganyan
din ata kagwapo mga rapist sa Pilipinas baka wala ng nagdemanda.

"Somewhere in Makati," she answered safely.

The guy nodded, "I'm so sorry to ask this now but what's your name?" he smiled "I
was too taken aback by your beauty that's why I forgot to ask your name."

Naramdaman ni Jiya ang biglaan na naman niyang pamumula. She bit her lips. Trying
to stop herself from giggling because it was yucky. Really, anong nakakakilig sa sa
tanong ng lalaki?

Well, duh, para sa sexy na lalaki na 'to, maganda siya. Nakakakilig kaya yon.

"I'm Jiya," she smiled sweetly "You?"

Napansin ni Jiya ang biglaang pagkawala ng ngiti ng lalaki. Parang nagdilim ang
paningin nito. O, baka naman nagkakamali lang siya dahil nga madilim at hindi niya
makita ng maayos ang mukha ng lalaking kausap niya. Pero parang nagalit ang lalaki.
May mali ba siyang nasabi?

"Did I say something wrong?" Jiya asked nervously.

Napailing ang lalaki. Ngumiti ito pero hindi na katulad kanina. There was something
in his smile. Hindi na genuine. It's more like. . .hurt.

"None. Don't worry," sagot ng lalaki "I'm Thad by the way,"

Thad? Napaisip si Jiya. Saan ko ba narinig yung pangalan na yun before?

"Thad what?"

"Romualdez,"

Napangiti si Jiya, "That's a nice name," I mean sexy name. She almost blurted out.

"Not as sexy as yours, Jiya Alba," mahinang sagot ng lalaki habang titig na titig
ito sa kanya.

"Uhm, pardon? Hindi ko narinig nang maayos."

"Nothing," the guy retorted.

"Sure,"

Pero para talagang narinig ni Jiya na binanggit ni Thad ang buong pangalan niya.

Oh, baka naman lasing na talaga siya?

Hindi naman alam ni Jiya ang mga sumunod na nangyari. Wala siyang ideya kung anong
oras sila umalis sa bar kanina at kung paano siya napunta rito sa malaking kama na
sigurado niyang pag-aari ng isang hotel na hindi malayo sa bar na pinanggalingan
nila ni Thad.

She found herself kissing Thad sexy lips while Thad helping her to take off her
dress. Their tongues were playing romantically with each other while Thad was
exploring her almost naked body. Thad removed the hook of her bra. Jiya's healthy
breasts exposed infront of Thad. The hungry sexy man massaged it few times as he
put one of the nipples in his mouth and sucked it like a baby.

Jiya's moaned with pleasure. Hindi alam ni Jiya kung paano ilalarawan ang sarap na
nararamdaman niya ngayon. Napakapit siya sa buhok ni Thad habang ang binata naman
ay patuloy pa rin sa ginagawa niyang paglalaro at pagsipsip sa malulusog na dibdib
ni Jiya.

Tumigil si Thad sa paglalaro ng dibdib ni Jiya saka ito tumayo. Jiya looked at him
as he slowly taking his clothes off. Halos lumuwa ang mga mata ni Jiya nang
tanggalin ng binata ang suot nitong white long sleeve. Jiya was right. Maganda ang
katawan ng lalaki. Yung matipuno nitong dibdib at matigas nitong abs ay masyadong
pamatay. Gustong-gusto na ni Jiya hawakan ang katawan ni Thad.

Napanganga na si Jiya nang tumayo niya si Thad na wala ng suot na kahit ano. Thad
was now bared naked infront of Jiya. The guy's body was sexy as hell. Damn.

"You're big," Jiya blurted out. "I mean, you're huge."

Napatitig si Thad sa reaction ni Jiya at biglang napatawa. Ibang-iba kasi ang

reaction ni Jiya sa mga reaction ng mga babaeng nakakita na sa pinagmamalaki. He
was way too gifted down there.

And that night, the two mere strangers made love.

Masakit ang ulo ni Jiya nang magising siya nitong umaga. Hindi agad siya nakagalaw
nang maramdam niyang iba ang lambot ng kamang hinihigaan niya ngayon kaysa sa
kamang tinutulugan niya sa bahay niya. She looked slowly inside the room and she
immediately cursed herself.

What the fuck, Jiya, what have you done?

Pinikit niya muli ang mga mata niya para alalahanin ang nangyari kagabi. Nasa bar
siya at inis na inis dahil hindi siya sinipot ni Amy. Then, there was this sexy as
hell stranger na nakilala niya. Nagkausap silang dalawa. Then, umalis ng bar. Then—
OMG! OMG! OMG!

Gusto nang sumigaw ni Jiya pero napatigil lang siya nang maramdam niya na may
gumalaw mula sa likuran niya. Dahan-dahan niyang tinignan ang lalaking katabi niya.
Hindi niya makita ang mukha nito pero sigurado siyang mahimbing pa rin itong
natutulog. Nakatakip ang braso ng binata sa sarili niyang mukha habang tinatakpan
ng malambot na kumot ang hubad nitong katawan.
Jiya did not know what she is going to do. She was too stupid. Why the hell she
agreed to have a one night stand to a guy—she mean, sexy as hell guy that she just
met yesterday? This is not so like her. Ito ang unang pagkakataon na ginawa niya
ito. Pakiramdam niya tuloy ang cheap niya. Fuck.

"I'm not like this," Jiya said quietly "I'm so cheap. Bwisit!" sinabunutan niya ang
sarili niya.

Kahit nahihilo pa dahil sa hang-over, maingat siyang tumayo para kunin ang damit
niya na nagkalat sa sahig. Hindi siya gumagawa ng ingay habang nagsusuot. Plano
niyang umalis na hindi nagigising ang lalaking mahimbing na natutulog. She needed
to escape. She needed to run for her life.

Hinanap ni Jiya ang bag niya at nakita niya itong nandun sa ibabaw ng coffee table.
Mabilis niya itong kinuha upang kunin ang eyeglass niya. Hindi niya na tanda kung
paano niya tinanggal ang contact lens niya. But whatever. Mamaya niya nalang yun
iisipin. Ang importante ay makaalis na siya. Kinuha na rin niya ang sandals niya
saka ito sinuot.

Aalis na sana siya. Nasa may pintuan na siya at bubuksan na ang pinto nang
makarinig siya ng boses na galing doon sa may kama na kanyang hinihigaan kanina.

"Leaving already, Jiya?" she froze "You have this habit to run away from me.
Leaving me like a shit."

Biglang bumilis ang tibok ng puso niya hindi dahil sa kilig kundi dahil sa kaba.
Nanlalambot niyang hinarap ang lalaki na ngayon ay nakaupo na sa may kama at galit
siyang tinitignan.

This is not true, Jiya chanted, this is not true.

But Jiya knew better. She knew that this is true.

Nang mapatingin si Jiya sa mukha ng lalaki gusto na niyang umiyak. Hindi dahil sa
sobra nitong kagwapuhan at ka-sexy-han. Gusto niyang umiyak dahil nakita na niya
nang maayos ang mukha ng lalaki gamit ang kanyang eyeglass. She should have known
better. Ugh.

"Thad," she said while her voice was shaking "You lied. Sabi mo Thad ang pangalan
mo."

The sexy guy smirked, "Have you already forgotten, Jiya?" Thad said "I'm Thad Akiko
Romualdez."

She gasped in disbelief. Paano niya nakalimutan ang buong pangalan ng lalaking ito?
Paano niya nakalimutan ang unang lalaking nagparamdam siya kanya kung gaano kasarap
magmahal at kung gaano kasakit ang masaktan.

The truth is, first love never dies,

You just bury the memories and the love somewhere in your heart.

And in Jiya's case, she did bury everything about him.

Including her memories and love for him five years ago.

Thus, The Mémoire of Her First Love was started.

=================

Chapter 1

Hello! Una, maraming salamat sa mainit na pagtangkilik sa kwento ni Thad and Jiya.
Please, be reminded na may mga eksena at mga salitang hindi angkop sa bata. Be a
responsible reader, shall we? Pangalawa, experiment lang 'tong story na 'to. First
time ko mag 3rd POV kaya ang inyong bawat komento sa update ay mahalaga. Salamat
mga bhebhe ko. =)

CHAPTER 1.

She could not sleep. Jiya was supposed to sleep by this time because she has this
early work. Pero kahit ilang beses niyang pilitin ang sarili niya na matulog na,
hindi niya talaga magawa. Paano ka nga makakatulog kung gising pa rin ang utak mo
para mag-isip-isip sa mga bagay-bagay? How could she sleep if her brain was too
busy thinking for something else...someone else?

Crap. Siguradong mali-late na naman siya bukas. Ilang beses na siyang napagalitan
nung manager niya at winarningan na tatanggalin na kung mali-late pa siya. Muli
niyang ipinikit ang mga mata niya para pilitin matulog ang sarili pero ayaw talaga
ng utak niya. Everytime she closed her eyes her brain only led her to think about
him. This was too much to handle.

Nakaya niyang kalimutan ang taong kanyang iniisip sa mga taon na lumipas. She chose
to forget in order for her to move-on. She only wanted to feel nothing but peace of
mind. She didn't want to feel the pain and devastation again. So, how come, in just
one night, the past brought up again?

"Arrrgh," she groaned in frustration "Jiya, tigilan mo na pag-iisip sa kanya!"

"Mama, bakit gising ka pa?"

Napatingin si Jiya sa gilid niya at nakita niya ang five years old niyang anak na
nagising dahil sa ingay niya. Antok na antok si Aki na nakatingin sa ina. Gusto ni
Jiya sampalin ang sarili niya dahil nagisining niya si Aki. Muli nalang siyang
humiga at yinakap ang pinakamamahal na anak.

"May iniisip lang ang Mama," marahan niyang sagot habang hinahaplos ang buhok ng
anak "Matulog ka na ulit, 'nak. Maaga pa pasok mo bukas."

Tumingin si Aki sa Mama niya. For a moment, nagulat si Jiya sa ganong eksena. Para
kasing nakita ni Jiya ang ama ni Aki kay Aki. Parehas sila ng mga mata. Pati ilong
at labi ni Aki sa ama niya namana. Ang tanging nakuha lang ni Aki mula sa kanyang
ina ay ang magandang tubo ng buhok nito. Aside from that, wala na. Everything about
Aki's physical features resemblance of his father. Kahit limang taon palang si Aki,
alam niyang gwapo ito kapag nag binata na. He was too handsome like his father.

Mas lalong nainis si Jiya sa sarili niya. Ang tanga-tanga niya kasi e. Papaano niya
kasi nagawang kalimutan iyung pagmumukha ni Akiko—Thad? Kung alam niya lang sana na
ito yung lalaking pinili niyang kalimutan noon edi sana umalis nalang siya nung bar
agad-agad? She was too drowned that night. Too drowned so her own senses did not
function very well.

Because, really, everything what Thad did that night was suffocating. Suffocating
yet pleasurable. Sigurado siyang kasing babae ang titigan at ngisian ng ganon ni
Thad, talagang malulunod. Hindi niya akalain na mas lalong kumisig si Thad for the
past years that she did not see him.

Jiya wanted to blame the alcohol that she drank that night. Kung hindi lang sana
siya uminom nung gabing iyun edi sana tahimik pa rin ang utak niya ngayon. Kung
umuwi nalang sana siya instead nag alone time edi sana wala siyang iniisip. Kung
hindi lang sana siya nag contact lens at ginamit nalang ang eyeglass niya, edi sana
nakita niya nang maayos ang mukha ni Thad.
But it was too late to regret now. The damage has already been done.

"Mama, bakit ka umiiyak?"

Napatingin muli si Jiya sa anak niya dahil sa tanong ng bata. Nang hawakan niya ang
gilid ng mga mata niya nagtaka siya dahil may luha nga. Mabilis niya itong
pinunasan at ngumiti kay Aki.

"Hindi ako umiiyak, 'nak," she lied "Antok lang yan kasi hindi makatulog ang mama."

Tumitig si Aki na para bang hindi naniniwala sa sinabi ng ina. She knew that Aki
didn't buy her reason. Aki was too smart for his own kind. Limang taon palang ito
pero grade 1 na. Jiya was too glad dahil namana ni Aki ang katalinuhan niya. Huwag
lang sana mamana ni Aki kapag lumaki ito ang pagiging babaero ng ama noon. Hindi
kasi iyun magugustuhan ni Jiya.

"Gusto mo kantahan ka ni Aki, Mama? Para makatulog ka na?"

"Talaga? Kakantahan mo ang Mama?" napangiti si Jiya "Sige nga."

Yumakap nang mahigpit si Jiya sa anak habang nagsisimula na itong kumanta. Hindi
maintindihan ni Jiya ang kinakanta ng anak. Isa itong Japanese song pero hindi niya
lang alam kung saang palabas ito.Mahilig silang dalawa ni Aki na manood ng Japanese
drama pero sigurado siyang hindi niya pa ito napakinggan noon. What song was this?

"Anong kanta yan, 'nak?"

"Theme song 'to ng Naruto, Mama," sagot ni Aki.

"Naruto?" nagulat siya "Nasaulo mo agad?"

Tumango si Aki, "Opo, Mama. Pati nga yung iba pang kanta ng anime saulo na ni Aki
e."

"Wow!" tuwang-tuwa si Jiya sa katalinuhan ng anak "Ang tali-talino talaga ng baby

ko!"

"Mama naman, e. Hindi na baby si Aki. Big boy na ako." napanguso si Aki.

Natawa lang si Jiya, "Oo na. Big boy kana pero ikaw pa rin ang baby boy ko."

"Uhm," napaisip naman ang anak ni Jiya "Sige na nga. Buti nalang, Mama, mahal na
mahal kita."
Hindi maiwasan na hindi masaktan si Jiya sa sinabi ng anak. Sobrang saya niya sa
narinig na sinabi ni Aki pero may kirot na dulot ito sa puso niya. Kaya bago pa
ulit makita ni Aki na tumulo ang luha ni Jiya, pinigilan na niya ito. Hindi dapat
siya nakikitang umiiyak ng anak.

"Aki," pagtawag niya sa anak, "Papaano kung bigla mong makita ang Papa mo?"

"E, Mama, paano ko makikita si Papa kung nasa heaven na siya?"

Jiya bit her lips. Oo nga pala. Ito nga pala ang dahilan na sinabi ni Jiya noon kay
Aki nang tanungin ng anak niya kung bakit ang ibang bata ay may Papa pero siya ay
wala. She only said that his father was too good so heaven decided to get him
before Aki was born.

Aki asked her before if she had his father's picture. Pero, ang sabi niya wala.
Sinabi niyang nanakawan sila dati at yung mga picture lang ng ama ni Aki ang
kinuha. Masyado raw kasi itong gwapo kaya yung picture ng ama niya ang ninakaw. Aki
giggled when he heard that. Kahit hindi nakilala ang ama, proud na proud ang bata
sa kanya.

After that, hindi na nagtanong si Aki. Pero minsan, nahuhuli niya itong nakatingin
sa mag-amang nakikita nila kapag nasa labasan sila o kaya naman nasa mall. Kahit
naman gusto niyang ipakilala si Aki sa ama niya hindi pwede. May mga bagay kasing
hindi na dapat inuungkat pa.

Ayaw kasi niyang sabihin na buhay pa ang ama ni Aki dahil paniguradong hahanapin
ito ng bata. Magtatanong kung bakit hindi nila kasama. Kung mahal ba siya nito.
Kung iniisip ba siya nito. Tiyak masasaktan lang ang anak niya kapag nalaman nitong
hindi alam ng ama niya ang tungkol sa kanya.

So she decided to lie.

You can hurt someone you love when you lie to them.

But, sometimes, you have to lie in order to avoid deeper wounds.

Jiya smiled, "What if lang, 'nak? Papaano kapag nakita mo si Papa mo?"

Ngumiti rin si Aki. Iyung ngiting katulad ng ngiti ni Thad noong college palang
sila ni Jiya.

"Sasabihin ko sa kanya na mahal na mahal ko siya," pagsasalita ni Aki "Sasabihin ko

kay Papa na grade 1 na ako at first honor pa. Kukwento ko kay Papa kung ano mga
gusto kong anime. Kung ano paborito kong pagkain at paborito kong color. Papaturo
rin ako kay Papa mag basketball. Kasi sigurado ako magaling si Papa dun. Sabi sa
akin ni teacher ang tangkad ko raw kaya paniguradong matangkad din daw si Papa ko.
Tapos yayakapin ko si Papa nang mahigpit."

Jiya's heart was broke to pieces. Damang-dama niya ang excitement sa boses ni Aki
habang nag ku-kwento ito tungkol sa kanyang ama. Gustong humagulgol ni Jiya pero
todo pigil na naman siya sa sarili niya. Ayaw niyang makita siyang maging emosyonal
ng anak.

"Pero, wala na si Papa, e. Nasa heaven na siya. Pero okay lang. At least, andito ka
naman Mama." sabi ni Aki kay Jiya habang ang mga mata nito ay kumikislap dahil sa
pagmamahal sa kanyang ina.

"Tama," she answered as she hugged Aki tightly "Andito ang Mama. Kahit anong
mangyari hindi kita iiwan, 'nak. Ipaglalaban kita sa lahat. Hindi tayo
magkakahiwalay."

"Ako rin, Mama," Aki answered back "Kapag malaki na si Aki, ipaglalaban kita, Mama.
Hindi ko hahayaan si Mama na umiyak. Aawayin ko ang lahat para sa'yo, Mama."

Hinahaplos ni Jiya ang buhok ng anak hanggang sa makatulog ito.

Nang masigurado niyang tulog na ang anak, doon na niya pinakawalan ang mga luhang
kanina niya pa pinipigilan na huwag lumabas. Ngayon, hinayaan niya ang sarili na
muling lumuha dahil sa mga sinabi ni Aki at sa mga nararamdaman niya ngayon.

She was too hurt. She felt that her own heart was being ripped. Aki was her
everything so she couldn't stand the fact that her son would be hurt if ever Aki
would knows that truth about his father. Masyado pang bata ang anak niya para
makaranas nang ganong klaseng pighati.

Habang nakatitig siya sa mukha ng anak na mahimbing nang natutulog, hindi niya
maialis sa sarili niya na paano kaya kung malaman ni Thad ang tungkol kay Aki?

Matutuwa kaya ito? Magagalit? Tatanggapin kaya ni Thad si Aki? Ano ang unang
magiging reaction ni Thad kapag nakita niya si Aki? Maiiyak din ba siya katulad
nang pag-iyak ni Jiya noon nang una niyang makarga at mahaplos ang bagong silang na
si Aki?

Ang daming tanong na tumatakbo sa utak ni Jiya na walang sagot na mahagilap. Pero
sigurado siyang galit si Thad. Galit na galit dahil sa biglaan niyang pagkawala
noon. She can't forget the hatred that lingered in Thad's sexy eyes three days ago.

Mabuti nalang masyado siyang mabilis tumakbo at nakahubo pa rin si Thad kaya hindi
na siya nito nagawang mahabol. Good thing na hindi alam ng binata kung taga saan si
Jiya at kung saan siya nag tatrabaho. Mabuti nalang may tama pa rin siyang nagawa
nung gabing iyon.
Pero hahabulin nga kaya siya? Tatanungin kung bakit siya nawala noon? Ang kapal
naman ng mukha ni Thad kung gagawin niya iyun. Si Thad ang nagbigay ng rason para
umalis si Jiya. Kaya anong karapatan ni Thad na sabihing iniwan siya ni Jiya? Jiya
didn't leave not because she wanted to. She left because Thad was nothing but a
fucking asshole and big fat liar back then.

Kaya hindi dapat siya matakot if ever mag cross ang landas nilang muli. Pwede niya
itong iwasan at itrato na parang nakaraan niya. Her painful past that she has
already forgotten. Hindi rin maaaring malaman ni Thad ang about kay Aki dahil kung
tanggapin man ito ng binata, sigurado siyang hindi ito tatanggapin ng kanyang
pamilya. Isa sa reason ni Jiya ang pamilya ni Thad kaya siya umalis noon. Sinusuka
siya nito lalong-lalo na ang ina ni Thad.

Hindi niya kailangan si Thad at ang pamilya ng binata sa buhay niya. Si Aki lang
ang buhay niya at handa siyang ipaglaban ng kamatayan ang anak huwag lang masaktan
si Aki.

Naramdaman na ni Jiya ang antok kaya dahan-dahan niya nang sinarado ang kanyang mga
mata habang mahigpit pa ring nakayakap sa anak na para bang pinoprotektahan ito.

Nang tuluyan nang matulog si Jiya, unti-unti muling bumalik sa kanyang isipan yung
mga alaalang pinilit niya nang kalimutan noon. Yung mga alaalang nagbigay sa kanya
ng kakaibang kasiyahan pero kapalit naman nito na ilang taong pighati.

Because for Jiya, first love feels like heaven. And when you hurt because of your
first love, it is painful like hell. Your heart does not the only one that is
burns. Your well-being burns in hell.

So, she decided to forget. Because forgetting was her only way out to avoid further
damage.

But we're living in reality, you can't forget everything.

Sometimes the past that you thought went away, come back to haunt you.

**

Five years ago...

Jiya was struggling in her life just to finish her university degree. Luckily,
everything seems so smooth. She was currently student in one of the prestigious
university in Manila. Of course, she was scholar. Hindi niya afford na mag-aral sa
pangmayaman na university kung hindi lamang sa scholar na nakukuha niya. She just
needed to maintain her awesome grades in order to finish her degree.

Nasa 4th year college na si Jiya and ilang months nalang ay graduating na. Still,
undecided kung dito ba siya manila mag wo-work o babalik nalang sa probinsya niya
upang samahan ang tiyahin niyang may edad na. Ito nalang kasi ang kaisa-isa niyang
kamag-anak na natira sa buhay ni Jiya.

Her dad was in prison because of being
and ran away with another man. Wala ng
tiyahin niya nalang ang sumusuporta sa
na halaga gamit ang pension nito. Pero
kumayod para maiahon ang sarili.
a drug pusher while her mom was a prostitute
itinuturing na magulang si Jiya kaya ang
kanya. Nagpapadala ito buwan-buwan ng maliit
hindi iyun sapat. Kaya kailangan din ni Jiya

Jiya was a no boys since birth kind of girl. Hindi naman sa nag-aalala siya na
matulad siya sa tiyahin niya na hindi nakapag-asawa. Actually, okay lang siya sa
kahit ano. Kung may lalaking mabubulag sa kanya o wala. But she knew better. Alam
niyang walang lalaking mabubulag sa kanya dahil sa manang looks niya. She grew up
in the province environment so she adapted the way they dress. Hindi rin naman si
Jiya iyung tipo ng babae na magpapaka-sosyal dahil wala naman siyang pera.

Ayaw na ni Jiya maranasan na dalawang araw na hindi kumakain sa maliit na apartment

niya dahil lang nagastos niya ang allowance niya. Kaya todo tipid talaga si Jiya.

Alam niyang mahirap lang siya kaya hindi niya sasayangin ang kakarampot na pera
niya para lang bumili ng magagandang damit at makipagsabayan sa mga sosyal na mga
babae na nag-aaral sa university na pinapasukan niya. She was one hundred years too
early to do that.

Syempre, kahit sinasabi niya sa sarili niya na okay lang sa kanya na hindi
makaranas ng romance sa buhay niya, hindi pa rin naiaalis sa isip niya iyung
katotohanan na minsan humihiling din siya. Nasa wastong edad na naman siya pero
wala talagang lalaki na nagpaparamdam sa kanya.

Heck, bakit ba kasi siya umaasa? E, alam naman niya ang mga lalaki ngayon. Instead
sa kabutihan ng puso tumitingin, sa ganda ng mukha sila nabibighani. Mas importante
sa kanila ang panlabas na anyo ng isang babae kaysa sa kagandahan ng puso nito.

Guys tend to say that the heart is more important but in reality, they choose their
girlfriends based from the girls' appearance. So, screw them all.

Jiya was a healthy grown-up woman kaya hindi mo maiaalis sa kanya na hindi ma-
attract sa mga gwapong lalaki na nakikita niya sa university. Lalo na kung kasing
gwapo ba naman ni Akiko Romualdez ang palagi mong makikita. Hindi lang makisig si
Akiko. Iyung built ng katawan nito ay talagang habulin ng mga kababaihan. Parang
handa kang gawin ang lahat mahawakan mo lang ito.

Umaga palang, busog na busog na ang mga mata ni Jiya sa kakisigan ng binata. Para
kasing napakasarap na dessert si Akiko sa mga mata ni Jiya na kaya niyang tikman
kahit umaga palang.

Sometimes, she wondered, what if Akiko Romualdez would be her first boyfriend. She
couldn't help but to laughed out loud and pettied herself. Paano siya magiging
boyfriend ang katulad ni Akiko kung puro magagandang babae ang nakikita nitong
kasama?

Plus the fact na hindi lang maganda kundi mayayaman pa. Yung tipong kapag itinabi
si Jiya sa mga babaeng nakakasama ni Akiko ay mag mumukha siyang katulong.

So, anong panama niya? Grades niyang mataas? Eyeglass niyang makapal? O, porma
niyang pangmanang? Himala nalang ang pag-asa ni Jiya.

As if Akiko would have a boner if ever that guy sees her grades. Natural, lalaki
ito—she mean, makisig na lalaki kaya ang pipiliin niya ay maganda at sexy na babae
rin. She thought that Akiko would have this quote 'Same feathers, fuck together.'
So, shame on her. Hindi sila parehas ng feather ni Akiko. Yung feather daw kasi ni
Akiko ay gold. Sa kanya naman ay yellow. Jiya's favorite color.

And unfortunately, Jiya wasn't like that. She was no beauty nor sexy. She has this
manang looks na kung hindi mo makikita ang suot na ID ni Jiya, mapagkakamalaman mo
siyang professor. She wore thick eyeglasses because her bad eyesight and old-
fashion attire. Manang for the win.

Kaya kahit isa rin siya sa mga libu-libong nag papantasya sa isang Akiko Romualdez,
itinatak niya nalang sa isipan niya na out of league niya ang makisig na binata.
Beyond reach. Parang bituin sa kalangitan. Na kahit anong pilit niyang abutin,
hindi niya maabot-abot.

Pinilit niya ang sarili niya na lang na makuntento sa pagtingin dito sa tuwing
makakasalubong niya ito sa paglalakad o hindi kaya naman ay isipin sa gabi sa
tuwing bago siya matulog.

Minsan nga hinihiling niya na sana. . .sana kahit sa panaginip niya ay mapunta si
Akiko.

Pero, pati sa panaginip niya pinagkakait ang binata.

Poor Jiya.

Mukhang mamamatay siyang virgin. Hindi kasi siya yung babaeng bibigyan mo ng
pangalawang tingin kapag nakasalubong mo. Kaya sa tuwing nakakasalubong niya si
Akiko, siya na ang palaging lumilingon sa binata. Alam niya kasing hinding-hindi
siya lilingon nito kahit kailan.

She knew how bad Akiko Romualdez reputation was. Kahit mayaman ito at sobrang kisig
na lalaki. Maraming inis na professors sa school kay Akiko. Sakit ito sa ulo dahil
sa mga kalokohan at pambababae. Mas madalas pa siyang mambabae kaysa pumasok sa
klase niya. Kung hindi lang mayaman, tiyak matagal na itong na-kick out sa
university. Unfair, isn't it?
Hindi rin alam ni Jiya kung bakit siya attracted kay Akiko. In fact noong
highschool siya, ang crush niya ay yung lalaking nerd na naging Valedictorian nila.
She has a thing for smart guy. Before she knew Akiko's existence, she always
dreamed to have a boyfriend who's responsible. Yung lalaking seryoso sa buhay at
may pangarap. Kaya nagtataka siya kung papaano siya na-fall kay Akiko.

Surely, people fall in their opposite. In her case, she did fall in her opposite.
Because she ended up falling in a guy with nothing but sexy as hell body and a
gorgeous for man face. Nahulog siya pero hindi naman siya nasalo ni Akiko. Papaano
siya sasaluhin kung hindi naman siya kilala nito?

Kaya sa tuwing mag ko-cross ang landas nila ni Aki, napapahugot nalang siya nang
malalim na buntong hininga sa tuwing lumalakas ang tibok ng puso niya. Everytime
she sees Akikko smiling, her heart skipped a beat. Everytime she sees Akiko
laughing, nagwawala ang mga paru-paro sa kanyang tiyan. Ganito kalakas ang epekto
ni Akiko kay Jiya. She has already fallen too far.

Kakatapos lang ng klase ni Jiya nang lumabas siya sa isang building. Habang
naglalakad siya, napatigil siya. Napapatigil lang naman siya sa paglalakad sa
tuwing nakikita niya ang kakisigan na mukha ni Akiko Romualdez. Sinulyapan niya
ito. May kasama na namang babae si Akiko habang naglalakad. Nakaakbay ang binata sa
babaeng kasama niya.

Gustong mapanganga ni Jiya nang makita niya ang babae. Ito iyung nanalong Ms.
University nila nakaraang linggo. Really? Hindi makapaniwala ni Jiya. Talagang
napormahan na ni Akiko ang magandang dilag? Pero ano pa nga ba ang inaasahan ni
Jiya.

E, si Akiko kaya yung tipo ng lalaki na kayang kumuha ng babae na hindi

pinagpapawisan. Sigurado rin siyang, minsan, babae na ang lumalapit sa binata.
Parang nagpapalit lang ng damit si Akiko kung magpalit ng babae. Napailing-iling
siya. Ayaw niya nang lumalim pa ang pagtingin niya kay Akiko. Alam niyang wala
kasing patutunguhan ang nararamdaman niya.

Of course, that was only a lie. Alam at tanggap lang ni Jiya ang katotohanang never
niyang mararanasan yung mga pinapakita ni Akiko sa mga magagandang babae na kasama
niya.

Nasa may library na si Jiya para gawin ang trabaho niya bilang student assistant.
Habang nag-aayos ng mga libro, inutusan siya ng professor na humahawak ng library.
May pinapakuha sa kanya sa music room na librong naiwan ng professor. Itinigil ni
Jiya ang pag-aayos at umalis na sa library.

Nang makarating siya sa music room, agad na niyang kinuha yung librong pinapakuha
sa kanya. Paalis na sana siya nang mapatigil siya nangmakarinig ng ingay mula sa
may pintuan na nasa likuran niya. Yung pintuan na yun ang pinaglalagyan ng mga
sirang musical instruments.

Hindi alam ni Jiya ang gagawin. Kung aalis na ba o hindi. Natatakot siya sa ingay
na naririnig niya. May boses na parang nasasaktan. Parang umuungol sa sobrang
sakit. Natatakot talaga siya. Iniisip niya na baka multo iyun dahil bali-balitang
may multo sa university nila. Pero naisip niyang paano kung may tao nga don sa
storage room na yun na nasa panganib ang buhay at namatay?

Hindi kakayanin ng konsensiya niya. Kaya napagdesisyonan niyang lapitan ang storage
room at pihitin ang door knob para buksan. Pag bukas niya, halos manlaki ang mga
mata niya sa bumungad sa kanya. Hindi siya makagalaw sa nakikita niya. Oh my God,
what the heck?

Kitang-kita ni Jiya ang isang babae na nakahiga sa isang lamesa habang naka-spread
ang legs nito sa harap ng lalaki. Nakaibaba ang pantalon ng lalaki kaya kitang-kita
ni Jiya kung gaano ka-perfect ang butt ng binata. The girl and the guy were
screwing each other. Halos umalog na ang lamesa sa lakas bumayo ng lalaki sa
babaeng nakahiga sa lamesa.

They were having sex in storage room. In their University's music room's storage.
For freakin' sake. Talagang walang pakundangan ang mga 'to?

"Oh my God, Akiko. Faster and harder," the girl moaned. "Aaahhh.. .Baby.."

Kahit halatang nasasaktan ang babae, hindi mapagkakailang nasasarapan ito. Hindi na
alam ng babae kung saan ihihilig ang ulo niya. Nakakagat pa siya sa labi niya.

"You like harder, ha?" sumagot ang lalaki.

Napatakip na si Jiya nang bibig nang marinig niya ang pangalan nung lalaki. Aki—
Akiko? Hindi siya makapaniwala. Alam niyang babaero si Akiko pero hindi niya
inaasahan na makikita niya ang lalaki na may ini-screw sa personal. Gusto na
tumalikod ni Jiya pero hindi gumagalaw ang mga paa niya.

Bago pa mapigilan ni Jiya na huwag mahulog ang librong hawak niya, nahulog na ito.

Dahil sa ingay na nagawa ni Jiya, napatigil si Akiko sa ginagawa niya at napatingin

sa gawi ni Jiya. Akala niya magugulat ang binata pero hindi. Nginisian lang siya
nito. Yung tipo ng ngisi na para bang sanay na sanay na may nakakahuli sa kanya
habang may ka-sex.

"You want to join?" he asked Jiya "I'm open with threesome,"

"Akiko!" the girl whose legs were spread spoke "That's gross!"

"Shut up!" sagot ni Akiko sa babaeng kasiping niya "That's fucking awesome," muli
siyang tumingin kay Jiya "So, do you want to join?" he repeated his question again.
Not disappearing the sexy smirked he was wearing.

Hindi na nagawang sumagot ni Jiya sa tanong ni Aki. Instead, tumalikod na siya at

tumakbo palabas. Tumakbo lang siya ng tumakbo hanggang sa makalayo siya at mapunta
sa girls' comfort room. Pulang-pula ang mukha niya sa nangyari at nakita. Sigurado
siyang forever niya itong maalala. Forever niyang maalala kung gaano kaganda at ka-
perfect ang butt ni Akiko.

Really, yan talaga ang naisip ni Jiya. Tumatak sa isipan niya yung nakita niyang
ginagawa ni Akiko. Pero imbis na ma-turn off, hindi. Parang mas lalo pang lumalim
ang nararamdaman ni Jiya para sa lalaking pinapantasya niya.

She wanted to forget what she saw. But it was impossible.

You can't forget the person that made you fallen too hard.

=================

Chapter 2

Aware ako na maraming wrong grammar. Ieedit yan ng editor ko kapag 'di na siya
busy. Hahaha!

Salamat sa comments! :)

CHAPTER 2

It has been one week since Jiya caught Akiko screwing someone in storage room. Pero
kahit isang linggo na ang lumipas, hindi niya pa rin makalimutan 'yung eksena. Para
bang panghabang buhay na niya itong maaalala. Akiko's sexy back and perky butt were
forever tattooed in her mind.

If ever man na magsulat si Jiya sa isang slum note, ang ilalagay niya sa most
unforgettable moment niya ay 'I saw the love of my life screwing someone. For
whoever's sake, that was too embarrassing!' Siya talaga ang nahihiya kaysa yung
dalawang taong nahuli niyang nagpapalipas ng init sa katawan ng bawat isa. Halos
mahimatay siya sa kahihiyan dahil sa doon.

Gustong-gusto na talaga ni Jiya makalimutan yung nakita niya. Hindi dahil sa

nadidiri siya, kundi dahil sa katotohanan na sa tuwing naaalala niya iyun,
nakakaramdam siya ng kakaibang pakiramdam. Para bang may kiliti sa kung saan ng
katawan siya na nararamdaman. May kung anong init rin na bigla-biglang bumabalot sa
buong katawan niya.

Minsan, na-imagine niya rin na paano kaya kung siya yung babaeng kasama ni Akiko sa
storage room? Ganon din kaya ang magiging reaction niya? Yung mukhang nasasaktan
pero nasasarapan sa ginagawa ng binata? Hindi na gusto ni Jiya iyong mga naiisip
niya tungkol kay Akiko dahil puro ito sensyal. Hindi siya ganong babae kaya palagi
niya nalang ginagawang busy ang sarili niya para hindi na niya ito maalala pa. She
just kept herself busy studying and doing errands.

Usually din, after ng class ni Jiya, agad na siyang lalabas ng classroom at

maglalakad-lakad sa buong campus para lang makita at masilayan ang napakakisig na
mukha ni Akiko. Pero lately, hindi ganon ang ginagawa niya. Paglabas niya ng
classroom, didiretso na agad siya sa sunod niyang klase. Nababahala kasi siya na
baka makasalubong niya si Akiko at maalala siya nito. Wala siyang mukhang
maihaharap lalo na't inaya siya ng binata na mag threesome.

Kanina, habang nasa klase si Jiya, inisip niya kung ilan na ang babaeng dumaan sa
kamay ni Akiko. Tiyak niyang lagpas na sa calendar ang bilang. Sa gwapo ba naman ng
binata? Sigurado siyang hindi mo na mabibilang sa kamay ang mga naging babae nito.

Pero kadalasan, hindi mo alam ang trip ng tadhana. Hindi mo sigurado kung ano ang
gusto nitong gawin sa buhay. Dahil minsan, kung sino pa ang taong pilit mong
iniiwasan, ito pa mismo ang iyong makikita at makakasalubong. Katulad nalang nang
nangyari kay Jiya sa mga oras na 'to.

Buhat-buhat ni Jiya ang ilang encyclopedia na galing auditorium para ibalik sa

library. Trabaho niya ito kaya hindi siya dapat magreklamo na mabigat ang mga dala-
dala niya. Habang naglalakad at iniinda ang mabibigat na libro, bigla siyang
nabunggo ng isang estudyante. Imbis na tulungan, tinawanan lang siya at hindi na
pinansin. Napailing-iling nalang siya saka pinulot ang mga libro.

Jerk!

Nakuha na ni Jiya ang dalawang libro. Dadamputin na niya sana ang isa pang libro
nang bigla siyang mapatigil dahil sa may isang pares ng kamay na dumampot dito.
Pag-angat niya ng tingin, nakita niya ang napakakisig na pagmumukha ni Akiko.
Nakangiti ito sa kanya.

Holy shit. Akiko was smiling at her. Hindi na alam ni Jiya ang gagawin. Sa tuwing
nakikita ni Jiya si Akiko nagiging blangko ang utak niya. Biglang ding nanigas ang
buong katawan niya. Nanlaki rin ang mga mata niya habang titig na titig sa binata.

"Here," Akiko said, still smiling.

Pinilit ni Jiya na gumalaw ang katawan niya. Nanginginig niyang inabot ang libro na
hawak ni Akiko. Hindi niya napansin na nahawakan niya ang kamay ng binatang
kaharap. Bigla tuloy siyang napabawi ng kamay dahil sa gulat. Naglaglagan ulit yung
mga encyclopedia na pinulot niya.

Bahagyang napatitig si Akiko kay Jiya saka natawa. He chuckled. Damn it. His
chuckled was like heaven's song in Jiya's ear. Napakasarap nitong pakinggan.

"What's wrong?" aniya ni Akiko "Masama ba pakiramdam mo?"

Hindi makatingin si Jiya kay Akiko. Alam niya kasing pulang-pula ang buo niyang
mukha. Naiinis siya sa sarili niya dahil baka isipin ni Akiko na ang weird niya
dahil nakayuko lang siya. Bakit ba kasi ganito kalakas ang epekto ng binata sa
kanya?

Para itong droga. Nagagawang pahinain at panginigin ang buong katawan ni Jiya.

"Hey," aniya ulit ni Akiko "Are you not feeling well?"

"O—okay lang ako,"

Thank God dahil nakapagsalita rin si Jiya. Akala niya pipi na siya.

Akiko eyed Jiya. Then, he picked up the three heavy encyclopedias. Hesistant pa
siya kung ibibigay niya ba ito kay Jiya o hindi. Tinitignan kung kaya bang buhatin
ni Jiya ang mabibigat na mga libro to think hindi katangkaran si Jiya. She was five
feet and 4 inches. Pero para kay Akiko, ang liit na babae ni Jiya. Akiko's height
was six feet and 1 inch. He was huge in terms of height and sword.

He handed the books to Jiya, "Kaya mo ba buhatin? I can carry it. Sabihin mo lang
kung saan ko dadalhin at ako na ang magdadala doon."

Sinubukan ni Jiya na tumingin kay Akiko pero panandalian niya lang nagawa ito.

Oh, great God. She couldn't look in Akiko's sexy eyes.

"I can," mahina niyang tugon saka kinuha ang mga libro.

Maingat niyang ginawa yun at siniguradong hindi na muling dadampi ang kamay ni
Akiko sa kanya.

Akiko was feeling odd. Hindi niya kasi maintindihan kung bakit hindi siya matignan
ni Jiya nang diretso. Nakayuko lamang ito. Hindi siya tinitignan. He used to seeing
girls looking at her with flirty expressions. Pero ang babaeng kaharap niya ay
hindi ganon. Napakamot nalang siya ng batok.
Pagkakuha ni Jiya ng mga libro, muntik ulit itong mahulog. Mabuti nalang maagap
siya. Agad siyang nagpasalamat kay Akiko saka tumalikod at mabilis na naglakad
palayo sa binata. Hindi niya sigurado kung narinig ba ni Akiko ang pasasalamat
niya.

Ang tangi niya lang na iniintindi ngayon ay makalayo sa binata. Nababahala kasi
siya na baka marinig ng binata kung gaano kalakas ang tibok ng puso niya ngayon.
Wari mo'y may tambol sa dibdib ni Jiya dahil sa sobrang lakas ng tibok.

Kunot noong nakatingin si Akiko kay Jiya habang mabilis itong naglalakad palayo sa
kanya. Hindi niya talaga maintindihan kung bakit ganun ang pakikitungo ni Jiya sa
kanya. He thought that Jiya was like an aloof sheep. Napailing-iling nalang siya
saka napangiti.

Tatalikod na sana si Akiko para maglakad papunta sa babaeng katagpo niya ngayon
pero napahinto siya nang may maapakan siya. Pagtingin niya, may nakita siyang kulay
dilaw na ipit. Ipit ata ito ni Jiya na nahulog kanina. He did not know why the hell
he picked up the hair clip. He just subconsciously picked up it and slid it inside
his pocket.

Nang makarating si Jiya sa library, dali-dali siyang pumunta sa pinakatagong parte

at huminga nang maayos. Akala mo galing siya sa isang 10 kilometer marathon kung
maghabol ng hininga. She did inhale and exhale so many times before she finally
calmed.

Gusto niyang sampal-samapalin ang sarili niya dahil sa reaction niya kanina sa
harap ni Akiko. Matagal na niya itong gustong makausap pero nang dumating ang
chance, ganon pa ang nangyari sa sarili niya. Akala mo may mental disorder siya.
Yung tipong hindi kayang makipag-usap ng maayos.

Iniisip niya na baka isipin ni Akiko na ang weird. Well, she was indeed weird
because she fell in love with a guy that she can't have. Pero mukhang hindi naman
yun iisipin ng binata. Baka nga hindi na rin siya nito matandaan mamaya o bukas o
sa mga lilipas na mga araw.

Hindi nga naalala ni Akiko na si Jiya yung babaeng nakakita sa kanya na may katalik
sa storage room ng university e. So, bakit pa nag-aalala si Jiya sa iisipin ng
binata? Isa lang naman si Jiya sa mga babaeng nakakasalamuha ni Akiko. Yung mga
klase ng babae na hindi worth it tandaan.

But damn, if she could just freeze that moment. Kung kaya niya lang pahintuan ang
oras nang magkahawakan silang dalawa ng kamay ni Akiko, kanina niya pa ginawa.
Akiko's hand was too soft. Alam na alam mong hindi ito nahihirapan sa buhay. He was
born with a golden spoon anyway. Kaya natural lang na ganon kalambot ang kamay ng
binata.

She caressed her hand that damn sexy Akiko touched earlier.

And while Jiya doing that, her heart hurts.

Sumasakit ang puso niya dahil sa katanungan na hanggang kailan niya ba mamahalin
ang taong alam niyang hinding-hindi siya mapapansin at makukuha?

**

Sa mga araw na lumipas, ganon pa rin ang ginagawa ni Jiya sa buhay niya.

Pasimple niya pa ring sinusulyapan si Akiko kapag nakakasalubong niya ito.

Sinasarili ang pagpuri kung gaano kakisig ang binata. Kung gaano ito ka-perfect sa
paningin niya. Pasikretong hinihiling sa sarili na sana sa kanya nalang si Akiko.

Masyadong mataas ang ambisyon ni Jiya pero hinahayaan niya nalang ang sarili niya.
Hanggang doon lang naman iyun e. Alam niya at matagal naman niya nang tanggap na
hindi iyon matutupad. Mas madali pa nga para sa kanya ang isipin na makakaahon siya
sa hirap kaysa ang maging pag-aari niya si Akiko. Because wishing Akiko would be
hers was beyond impossible.

Akiko was still the same. He was with different women every now and then. Still
dayum hot. Every guy still envied his sexy body. His gorgeous face was still to die
for. Akiko was the living proof of the word perfect. He was damn perfect in Jiya's
eyes.

And it looked like Jiya was right. Mukhang hindi na siya natatandaan ng lalaking
pasikreto niyang iniibig dahil kahit magkasalubong silang dalawa, hindi siya nito
binabalingan ng tingin. Hindi niya alam kung matutuwa ba siya dahil hindi
natatandaan ni Akiko na siya yung parang pipi na tinulungan nito nakaraan. O,
malulungkot siya dahil hindi siya worth it tandaan para sa binata?

She just shrugged the thought at hindi na muling inisip pa.

She already knew. She already accepted the cruel fact.

She already knew that she was the kind of girl that was not worth remembering for.

Nasa library na ulit si Jiya. Kakatapos niya lang ilista yung mga librong wala sa
fiction section nang mapatingin siya sa may lamesa na malapit sa may bintana.

Biglang huminto ang mundo ni Jiya nang dahil sa nakita.

She saw Akiko quietly sitting there. Akiko was looking in the window. He looked as
if he was trapped in his deep thought. Masyodong seryoso ang makisig na mukha ni
Akiko na akala mo ay may malalim na iniisip.
Jiya's heart beated faster. The view she was seeing was perfect. She thought, for a
moment, that Akiko's serious face while the ray of sun that was almost in sunset
touching his face was perfect.

Gusto niyang picture'an yung moment na iyun. She wanted to remember it forever. But
unfortunately, she was poor as rat. Walang camera ang cellphone niya. Kaya
nakuntento nalang siya sa pagtitig kay Akiko na hanggang ngayon ay nasa bintana pa
rin ang atensyon.

"Jiya, pumunta ka sa dean's office. Kakausapin ka ni dean."

Nawala lang ang atensyon ni Jiya kay Aki nang may boses na magsalita sa likuran
niya.

Pagtingin niya, nakita niya ang professor na nangangasiwa sa library. Kailan pa ito
nandito? Bakit hindi niya napansin. Ganun ba siya kalunod sa pagsulyap kay Akiko
kaya nawalan na siya ng pakialam sa nangyayari sa paligid? She just immediately
dismissed the thought.

"Bakit daw po, ma'am?"

"I don't know. Walang nabanggit si dean."

Jiya nodded and thanked the professor. Inilapag niya sa table ang hawak na
cardboard and pen saka ulit pinasadahan ng huling sulyap si Akiko bago lumabas ng
library at nagtungo sa dean's office.

Kabado si Jiya habang nakaupo sa harap ng dean. Hindi niya alam kung may nagawa ba
siyang mali o may nagreklamo sa kanya o baka naman tatanggalin na ang scholarship
niya. This can't be. Graduating na si Jiya kaya sana. . .sana hindi iyung
panghuling rason ang dahilan.

"Jiya Alba," the dean spoke.

"Yes po?"

Ngumiti ang dean, "I just want to congratulate you for having an excellence
grades."

Napahinga nang maluwang si Jiya. Thank, God!

"Thank you po, Dean," aniya ni Jiya "May I ask po kung bakit niyo po ako
pinatawag?"
"Ay! I almost forgot," the dean laughed "May ibibigay ako sa'yong trabaho since isa
kang student assistant. Do not worry, you're getting paid for this. Plus, may bonus
pa if you succeeded."

Gustong tumalon-tumalon ni Jiya dahil sa labis na tuwa. Kailangan na kailangan niya

ang extra job na ito dahil kapos na kapos talaga siya sa pera ngayon. Tumawag kasi
ang tiyahin niya kahapon para sabihing hindi ito makakapagpadala ngayong buwan
dahil pinagawa ang bubong ng bahay nila. Masaya siya dahil blessing na ang
lumalapit sa kanya.

"Ano pong trabaho, dean?"

"Is it okay for you to tutor someone?" the dean asked "There this student whose
score was so hopeless and baka hindi siya grumaduate kung magpatuloy ito. I talked
to his dad yesterday. They were rich but his dad was fair in life. Ayaw gumamit ng
connection para lamang maipasa ang hopeless niyang anak na puro kalokohan lang ang
alam."

Tutor? Really? For crying out loud, nasa college na sila tapos kailangan pang
itutor? Oh, well. Hindi na dapat isipin ni Jiya yun. Ang importante ay may extra
job siya at may bonus pa if ever.

Nagpatuloy ang dean, "So, you have to tutor him."

"Him?" tanong pabalik ni Jiya.

The dean nodded, "Yes, him. I'm sure, kilala mo siya. Akiko Romualdez?"

"The sexy—I mean, Akiko Romualdez?"

Natawa lang ang dean sa tanong ni Jiya. Alam niya kasing ang gustong sabihin ni
Jiya ay sexy. Halos naman kasi ng babaeng students sa school na pinapamahalaan niya
ay nababaliw sa binata. Even the dean's niece was fan of nothing but trouble Akiko
Romualdez.

"Yes, as in the pain in the ass Akiko Romualdez. So, do you want this job or not?"

"Gusto ko po!" excited na sagot ni Jiya.

The dean shook his head while smiling.

Siguradong-sigurado siya na sobrang saya ni Jiya dahil sa extra job na ito.

Sinabi kay Jiya na P15,000 ang ibabayad sa kanya sa pag tutor kay Akiko. And kapag
naging success at pumasa ang binata, his father would give her bonus of P50,000
cash. Talk about lots of monies.

Tinanong din ni Jiya si dean kung okay ba kay Akiko na i-tutor at kung alam na ba
ni Akiko ang tungkol dito. The dean said yes. Sakit sa ulo si Akiko ng pamilya niya
pero sa ama lamang ito nakikinig. Kaya wala raw itong choice kundi sumunod sa nais
ng ama.

Jiya asked if when she would be start. She was quite shocked when the dean said
now. As in now. Kaya pala nandun si Akiko sa library dahil hinihintay niya ang mag
tu-tutor sa kanya. Naisip tuloy ni Jiya na baka kaya ganon ang expression ni Akiko
dahil naiinis ito. Sana lang hindi siya mapagbuntunan ng inis ng binata dahil iiyak
talaga siya. Seryoso, iiyak talaga siya.

Muli na naman nagkaroon ng malakas na pagtibok ang puso ni Jiya. Hindi niya na
naman alam kung papaano haharapin ang binata ngayon. Sana lang hindi na siya
manginig sa labis na kaba at mapipi kapag kinausap siya ni Akiko.

Pinangako ni Jiya na sasampalin niya na ang sarili niya kapag naulit pa ang ganong
insidente. Chance niya na ulit ito na makausap ang binata kaya huwag na niyang
sayangin.

Pagbalik niya sa library nadatnan niyang mahimbing na natutulog si Akiko. Nakaupo

ito habang ang ulunan ay nakatagilid sa lamesa at ginagawang unan ang matipunong
braso. Akiko looked so tired.

Saan naman napagod si Akiko? Sa pag-aaral? Nah. Baka sa pambababae.

Maingat na umupo si Jiya sa tapat ng binata upang hindi ito magising. Luckily,
silang dalawa lang ang tao sa library dahil mukhang may klase pa ang ibang
students. May kalayaan tuloy siya na pagmasdan ang makisig na mukha ni Akiko na
sobrang himbing na natutulog sa harap ni Jiya.

Jiya stared at Akiko's face. She could not help herself but to adore Akiko's
gorgeous existence. His eyebrows were too natural thick but strategically groomed.
It reminded her of Darren Criss' eyebrows. He also has these long eyelashes.
Kakainggitin ng mga kababaihan ang pilik-mata ng binata. Akiko's nose was also
pointed. Hindi niya mapigilan ang sarili na hindi mainggit.

And, God, Akiko's lips were too pinkish. Hindi na kailangan pang mag lipgloss dahil
ang labi ng binata ay parang palaging naka-lipgloss. Halatang malambot ito at ang
sarap halikan. Naiinggit na talaga si Jiya sa mga babaeng nakaranas ng halik ng
isang Akiko Romualdez.

Kung maganda kaya si Jiya, matagal na niyang naranasan ang halik ng binata?

A man like Akiko Romualdez should be illegal. How come for man could be this
perfect?
Ginaya ni Jiya ang posisyon ni Akiko. Ipinalig niya rin ang ulo niya sa lamesa
habang nakaharap ang mukha niya sa mukha ni Akiko na natutulog pa rin. May kaunting
espasyo na naghihiwalay sa mga mukha nilang dalawa. Titig na titig pa rin si Jiya
sa mukha ni Akiko. Naisip niyang kaya niyang titigan ang napakakisig na mukha ni
Akiko habang buhay.

Wala sa sarili, marahang hinaplos ni Jiya ang noo ng binata pababa sa ilong nito at
papunta sa labi. Tumigil ang kamay niya sa paghalos nang makarating ito sa labi ni
Akiko.

Tama nga siya. Napakalambot nga ng labi ng lalaking kanyang iniibig.

Napatigil lang siya sa ginagawa nang gumalaw ang labi ni Akiko na ngayon ay gising
na at huling-huli si Jiya sa ginagawa. Holy shit. She was caught in the act.

"What are you doing to my face?" tanong ni Akiko kay Jiya.

Nakaharap pa rin kay Jiya ang mukha nito.

Tumagal pa ng ilang segundo ang kamay ni Jiya sa labi ng binata bago niya ito
binawi.

Natataranta siyang napaayos ng upo habang hindi magkandaugaga kung anong unang
gagawin.

Hindi niya sigurado kung gusto niya bang mahimatay. Kung gusto niyang tumakbo at
magtago kung saan ganong imposible iyon dahil sa mga oras na 'to ay nanlalambot na
naman ang mga tuhod niya.

Pero, isa lang ang sigurado niya. Gusto niyang bumukas ang lupa saka siya nito
lamunin.

Dahil, sa mga oras na 'to, mas gusto pang mahulog ni Jiya sa napakalalim na butas
kaysa sagutin ang tanong ng lalaking kinahulugan ng puso at buong pagkatao niya.

"Hey," umayos ng upo si Akiko at tumitig kay Jiya "I'm asking you."

Damn it. Hindi talaga makatingin si Jiya kay Akiko. Seryoso ang pagsasalita ng
binata. Hindi niya sigurado kung galit ba ito sa ginawa niya.

"I—I'm sorry," mahinang tugon ni Jiya. Nakayuko pa rin "Hindi ko sinasadya.

Hindi. . .hindi ko sinasadya na haplusin ang mukha mo. It's just—just I thought
your face was like an art."
"Art?"

"Ye—yes. Art. Yung art na sobrang perfect ng structures kaya hindi ko napigilan na.
. .na hawakan."

Napataas ang kilay ng binata sa babaeng hindi makatingin sa kanya. Pagkatapos nun,
mahina siyang natawa. Hanggang sa hindi na niya napigilan ang sarili niya kaya
natawa na siya nang malakas.

Hindi inaasahan ni Akiko na may babaeng magsasabi na parang art ang mukha niya.
Sure, he used hearing that his face was perfect. Pero, art? Ngayon niya lang
narinig ito.

Dahil sa sobrang lakas ng tawa ni Akiko, napatingin si Jiya sa kanya. Patuloy pa

rin sa pagtawa ang binata. Napahawak pa siya sa tiyan niya dahil sa labis na
pagtawa.

"Damn," Akiko said after laughing hard "Ngayon nalang ulit ako nakatawa ng ganun,
ah."

"Did I say something funny?"

Umiling si Akiko, "No. You only said something interesting."

Nagkatitigan silang dalawa. Walang nakapagsalita. Nagulat si Jiya dahil nakaya niya
ngayon sagutin ng tingin ang tingin ng binata. Hanggang sa nagsalita ulit si Akiko.

"Hey!" sabi nito "I remembered something. Ikaw yung babaeng tinulungan ko
nakaraan."

Yes, she was that. Yung babaeng tinulungan mo na parang may mental disorder. Crap.
Natatandaan siya ni Akiko. Gusto niyang tumitili dahil sa labis na kasiyahan. Ang
saya-saya ni Jiya dahil natatandaan siya. Hindi invicible si Jiya sa mundong
ginagalawan ni Akiko.

"Sa'yo 'to, 'di ba?"

May inilaba si Akiko na kulay dilaw na hair clip mula sa wallet niya.

Napatingin si Jiya sa hair clip saka sa mukha ni Akiko na nakangiti sa kanya.

Umiling siya, "Hindi akin yan."

Bumilog ang mapupungay na mata ng binata, "Seryoso? Hindi sa'yo 'to?"

Tumango ang dalaga, "Ye—yes. Hindi ako nag hi-hair clip."

Palagi lang kasing naka-ponytail si Jiya.

"Crap!" natawa si Akiko sa sarili niya.

Naisip niya kasi na mukha siyang tanga para pulutin yung hair clip at itago sa
wallet niya na akala mo ay isang lucky charm. Natatawa siya habang kumakamot sa ulo
niya.

"I'm too stupid. I thought this was yours to think I picked it up."

Lumundag na naman ang puso ni Jiya. Hindi siya makapaniwalang kukunin ni Akiko ang
ganung bagay dahil lamang sa tingin ng binata ay kanya iyon.

"Ilapit mo ulo mo sakin,"

"Why?" nagtatakang tanong ni Jiya.

"Basta," sagot ni Akiko na nakangiti pa rin.

Kahit kabado, ginawa pa rin ni Jiya ang sinabi ng binata. Bahagya niyang inilapit
ang ulo niya.

Nagulat siya nang biglang tumayo si Akiko para tanggalin yung pagkakatali niya.

Saka inilagay ng binata yung hair clip sa buhok ni Jiya.

Muli na namang huminto ang mundo ni Jiya nang mahaplos ng lalaking sinisinta ang
buhok niya.

"There," umupo ulit si Akiko "It suits you."

Napahawak si Jiya sa buhok niya saka nahihiyang tumingin kay Akiko "Sa—salamat."

"No problem," he grinned as he looked in surrounding "Mukhang hindi na darating

yung mag tu-tutor sa akin. Sino ba naman kasi tangang papayag na mag tutor sa isang
college student?"

"I'm sorry," muli na namang napayuko si Jiya.

"Sorry?" kumunot ang noo ni Akiko "Para saan?"

"Ako kasi ang mag tutor sa'yo."

"Oh," sabi ni Akiko. May sasabihin pa sana siya kaso hindi ito natuloy nang tumunog
cellphone niya.

Sinagot ni Akiko ang tawag habang nakatitig kay Jiya.

"Yeah, I'll be there in 10 minutes. You might as well shave your pussy, babe. Get
ready 'cause I will fuck you hard until you can't stand anymore." nakangisi ni
Akiko habang nakikipag-usap.

Hindi na naman magawang tumingin ni Jiya sa binata. Lalo na ngayong narinig niyang
may kakatagpuin itong babae. Ginagawa lang talaga ni Akikong hobby ang
pagpapaligaya sa mga babae.

"Gotta go. May importante lang na pupuntahan. Bukas nalang tayo mag start sa tutor
shit."

"You mean?" sumagot si Jiya "May kikitain lang para makipag-sex?"

Napaawang ang bibig ni Akiko saka napatawa. "Yeah. I guess, you can say that. Is
that okay?"

Kahit ayaw ni Jiya na pumayag wala siyang ibang nagawa kundi tumanga-tango nalang.

"See you here tomorrow then." lumakad na si Akiko palabas ng library.

Nang masigurado na ni Jiya na umalis na si Akiko. Humugot siya nang malalim na

buntong hininga saka napatili-tili. Wala siyang pakialam kahit nasa library siya
dahil ang importante ay mailabas niya ang kilig na kanina pa niya pinipigilan.

Damn it. Hindi niya inaasahan na magkakausap silang dalawa ng binata. Hindi niya
inaasahan na matatandaan siya nito. To think na akala pa ni Akiko na kanya iyung
hair clip. Binigay tuloy ito sa kanya. Ugh. Hindi niya alam kung saan ilalagay ang
lubos na kaligayahan. Sinisigurado niyang iingatan niya itong hair clip na ibinigay
sa kanya.

Habang takip-takip ni Jiya ang mukha dahil sa labis na kaba. Bigla siyang nakarinig
ng boses sa likuran. Boses yun ni Akiko kaya napatigil siya. Bakit andito pa ito?
Akala niya nakaalis na siya?

"Hey! Bakit ka sumigaw? May problema ba?" tanong ni Akiko.

Nilingon niya ito. Nasa may pintuan si Akiko ng library.

"Wa—wala," nauutal niyang sagot. "Akala ko nakaalis ka na."

Napatango-tango si Akiko, "Yeah, I was supposed to leave. But, I forgot to ask you
something so I came back."

"Ano iyun?"

"Do you have a condom?" tanong ni Akiko.

"Co—condom?" nanlaki ang mata ni Jiya.

Napatawa na naman ang binata, "Yeah. Condom. Meron ka?"

Umiling ng ilang beses si Jiya dahil sa labis na kahihiyan. For crying out loud,
bakit naman siya magkakaroon ng condom? E, hindi naman siya yung ganung klaseng
babae.

Hindi maiwasan ni Akiko na mapatawa sa reaction ni Jiya. Pulang-pula talaga ang

mukha nito na parang kamatis. Umalis tuloy siya na nakangiti sa hindi maipaliwanag
na dahilan.

=================

Chapter 3

Flashback number 3. 

Chapter 3

She felt nothing but pure bliss. Sa mga araw na lumilipas na nakakasama ni Jiya si
Akiko, wala siyang ibang maramdaman kundi puro kaligayahan lang. Sino nga naman ba
ang hindi makakaramdam ng ganito kung iyung lalaking matagal na niyang iniibig ay
palagi na niyang nakakasama at nakakausap? It was as if she was in cloud 9.

If this would be only a dream, Jiya did not want to wake up. She was willing to be
stuck in this sweet dream of her where Akiko was happily talking and smiling at her
forever.

Sa tuwing magkasama sila ni Akiko at nakikita niya itong ngumingiti sa kanya, halos
sumabog na ang puso ni Jiya. It was some kind of whirlwind happiness.

Mabuti nalang na walang kakayahan ang isang tao na marinig ang tibok ng puso ng iba
dahil kung hindi, malalaman ng binata kung ganito kalakas ang epekto niya sa
dalaga. Malalaman niya na halos hindi na si Jiya makahinga nang dahil sa kanya.
Akiko would be the death of her. And if ever she would die because of Akiko, she
would die smiling.

Masaya si Jiya dahil medyo nasasanay na siya sa presensiya ng binata. Sure, palagi
pa rin siyang kinakabahan. Hindi naman ata mawawala sa kanya yun since mahal niya
Akiko. Pero kaya na ni Jiya makipag-usap sa binata na hindi nauutal. Kaya niya nang
makipagpalitan at makipagngitian dito. Tumatawa rin siya sa tuwing nag kukwento si
Akiko ng mga kahalayan niya sa buhay.

"I've tried having sex in the parking lot once. Besides my car. Naked."

Kakatapos lang ni Jiya itutor si Akiko sa library kaya nag kuwento na naman ito.

Surprisingly, Akiko took the tutor session seriously.

Akala ni Jiya hindi na ito sisipot pagkatapos ng unang beses niya itong i-tutor.
Pero nagulat siya nang minsang pagdating niya sa library, andun na si Akiko at
hinihintay siya.

"And then?" Jiya asked wide eyes "Nahuli kayo?"

"Hell yes!" tawang-tawa na sagot ng binata "It was embarrassing as shit. I

immediately went inside my car and drove it as fast as I could without wearing
anything. Naiwan ko pa yung brief ko kasi sinubo ko yun dun sa babae para hindi
siya maingay while I fucked her."

"OMG!" napatakip ng bibig si Jiya "Anong nangyari doon sa girl?"

Pulang-pula na naman ang mukha ni Jiya dahil na-imagine niya yung sitwasyon.

He shrugged, "I dunno. Hindi ko naman yun kilala e. Nasa bar ako nun at nilapitan
niya ako. She wanted to fool around so I granted her wish. You know, I can't turn
down woman's offer."

Akiko's can't turn down woman's offer?

Naisip tuloy ni Jiya kung siya kaya ang lumapit kay Akiko, tatanggihan niya kaya
ang dalaga? Ipaparamdam niya kaya kaya yung mga pinaparamdam niya sa mga babaeng
nakakasama niya? Gagawin din kaya ni Akiko yung mga ginagawa niya sa mga babaeng
nakikilala niya?

Nalungkot si Jiya para sa sarili niya. Alam niya kasing tatanggihan siya. She knew
she wasn't pretty. She wasn't sexy. Hindi kailangan naging sexy sa paningin ng
isang lalaki ang babaeng nakasuot ng salamin na may mataas na grado. Kaya alam ni
Jiya na kahit siya ang lumapit kay Akiko, wala ring mangyayari. Baka nga kung
ikulong sila sa isang kuwarto, tutulugan lang siya ni Akiko.

Ganon siya ka-boring at sigurado siyang hindi ang tipo ni Akiko na hinahabol ng mga
babae ang magkakagusto sa isang boring na tulad niya.

"Hey," hinawakan ni Akiko ang kamay ni Jiya "What's wrong? Bakit nalungkot ka
bigla?"

Napatingin si Jiya sa makisig ng mukha ng binata at kitang-kita dito ang pag-

aalala.

Agad binawi ni Jiya ang kamay niya saka sumagot, "Wala naman. May naalala lang
ako."

"Spill it. Anong nagpapalungkot sa'yo?"

"Wala 'yun," pinilit ni Jiya na ngumiti.

Seryoso lang siyang tinignan ni Akiko na para bang hindi naniniwala sa sinabi niya
na wala iyun. He knew that there was something kaya bigla-biglang nalungkot si Jiya
pero hindi na niya ito pinilit alamin. He respected Jiya's privacy. Pero hinihiling
niya na sana mag open up si Jiya sa kanya. Kahit kasi hindi aminin ni Akiko sa
sarili niya, medyo napapalapit na siya sa dalaga.

Hindi alam ni Akiko kung bakit ang lapit-lapit ng loob niya kay Jiya. Kapag kausap
niya ang dalaga, ang gaan ng pakiramdam niya. Ibang-iba si Jiya sa mga babaeng
palagi niyang nakakasama tuwing gabi at nakakasama sa kama. May kakaiba siyang
kasiyahan sa puso niya kahit kausap niya lang si Jiya. Yung tipo ng kasiyahan na
hindi niya nararamdaman sa iba.
She was so pure and innocent.

He thought that Jiya was some kind of fragile precious jewel that once you touch,
it would break. And in his heart, he wanted to treasure that fragile precious
jewel.

Minsan iniisip ni Akiko na ano ba 'tong nararamdaman niya kay Jiya? These feelings
were so unfamiliar for him. It was definitely not lust. Hell. Wala siyang kahit
anong libog na nararamdaman kay Jiya. Magaan lang talaga ang loob niya sa tuwing
kausap niya ito. Kaya niya nga sigurong makipag-usap dito ng buong araw. Talking to
her made him so damn happy.

Hindi na nakukumpleto ang araw niya kapag hindi niya nakikitang namumula si Jiya sa
mga sinasabi niya. O kung hindi niya maririnig ang tawa ng dalaga sa mga jokes
niya. Naging usual routine na niya yun mula nang maging tutor niya ang dalaga.

Pwede niyang tanggihan ang request ng ama niya pero nang makilala niya si Jiya, he
took the tutoring seriously. Alam niya kasing hindi yung tinuturo ni Jiya ang
pinupunta niya sa library. Kundi si Jiya mismo. Jiya was the only one that his eyes
were searching for.

And perhaps, his heart?

Hindi na talaga ni Akiko maintindihan ang sarili niya. Damn. This makes him insane.

It looked like that she was a magnet that he kept pulling back.

Kakadating lang ni Akiko sa school. As usual, late na naman siya dahil anong oras
na siya nakauwi sa condo niya dahil sa magdamag na barhopping kagabi.

Habang naglalakad, sinalubong siya ng isang magandang babae. Hindi niya matandaan
kung sino ito. Wala naman kasi sa ugali niya ang magsaulo ng pangalan ng babaeng
lumalapit sa kanya—si Jiya lang. Pero sigurado siyang isa ito sa mga babaeng
natikman niya na.

Halos naman ata ng magagandang babae sa university nila ay natikman niya na. Could
you blame him? E, ito na mismo ang lumalapit sa kanya. Hindi naman siya tanga para
tumanggi sa mga ito.

"Hey there, handsome boy," bati sa kanya ng babae.

Nilingkis pa nito ang kamay niya sa braso ni Akiko. Dumikit ang malulusog nitong
dibdib.
Hinayaan nalang ni Akiko dahil wala siya sa mood makipagdiskusyon ngayong umaga.
Masakit kasi ulo niya. Damn that alcohol. Marami talaga siyang nainom kagabi.

"You have a free time later?" nang-aakit na tanong ng babae kay Akiko.

"Why? Do you want something?" bored niyang tanong. Wala talaga siya sa mood.

Bahagyang nilapit ng babae ang labi niya sa tenga ni Akiko, "I want to suck your
cock again."

Napangisi si Akiko sa narinig. Alam ng babae na 'to kung paano siya aakitin kaya
malamang may nangyari na nga sa kanila dati. Hindi si Akiko yung tipo ng lalaki na
tumitikim ng parehas na ulam. Pero kapag nagustuhan ka niya, babalikan ka niya.

"Sure," nakangising sagot ni Akiko sa babae.

Nawala lang ang ngisi ni Akiko at napalitan ito ng ngiti nang makita niya si Jiya
na naglalakad. Nagkatinginan silang dalawa. As usual, namula na naman si Jiya.

She was always blushing. Damn. She was darn beautiful when she was blushing.

"Where are you going?" tanong ni Akiko kay Jiya habang nakangiti.

"Mag papa-photocopy lang," sagot ni Jiya na hindi makatingin sa kanya.

"Alright. See you later."

Nang mawala si Jiya, biglang nagsalita ang babaeng kasama ni Akiko.

"Sino yung manang na yun?" nakakainis nitong tanong "OMG, Akiko. Hindi ako aware na
pati mga manang ay pinatapos mo na. Are you fucking here, too? She doesn't deserve
you!"

Biglang nagdilim ang mukha ni Akiko dahil sa insultong narinig niya para kay Jiya.

Sinamaan niya ng tingin ang babaeng nang-insulto kay Jiya.

"Huwag mo siyang itulad sa'yo, bitch," marahas niyang tinapik ang kamay ng babae na
nakahawak sa braso niya "She's pure. Not some kind of cocksucker like you. It's not
that she doesn't deserve me. She's too good for me." he hissed "Actually, I'm the
one who is not deserved her to have. Because she's so pure. TOO. FUCKING. PURE!"

Nauna nang naglakad si Akiko nang dahil sa galit. Hindi niya maintindihan ang
sarili kung bakit galit na galit siya dahil sa narinig niyang insulto kay Jiya.
Kailangan niyang makaalis at makalayo sa bitch na yun dahil baka makalimutan niyang
babae 'yun at bigla niyang masapak sa mukha.

"Hey, Akiko! Why are you so mad? Tuloy tayo mamaya, right?!" sigaw nito.

"Go find someone who's willing to fuck the shit out of you, slut. I'm no longer
interested in your slutty pussy you motherfucker!" sigaw niya at hindi na muling
lumingon pa.

He went completely apeshit.Kailangan niyang kumalma. Madilim ang mukha ni Akiko

habang naglalakad kaya wala ng lumapit pa dito dahil alam nilang wala sa mood ang
binata.

Hindi niya alam kung papaano mawawala ang inis niya. Nakayukom ang kamao niya.
Kunot ang noo. Badtrip na badtrip talaga si Akiko sa hindi maipaliwanag na dahilan.

Damn that bitch for insulting Jiya.

Umupo si Akiko sa isang upuan sa ilalim ng puno ng acacia. Wala siya sa mood
pumasok sa anong klase ngayon. Umaga palang badtrip na siya. Curse that damn
alcohol. Curse that bitch who insulted Jiya. Salu-salo na ang kabadtripan niya
ngayong umaga.

Nakaupo lang si Akiko nang muli niyang makita si Jiya na naglalakad. Dala-dala na
nito ang mga pina-photocopy niya na kanyang binabasa.

Napangiti siya kasabay nang pagtawag niya kay Jiya.

"Jiya!" sigaw niya "Jiya! Come here!"

Hinanap ni Jiya si Akiko sa paligid. Alam niyang boses iyun ni Akiko dahil kabisado
niya ang boses ng lalaking mahal niya. Nakita niya ang binata na nakaupo sa upuan
na nasa ilalim ng acacia.

"Bakit?" sagot ni Jiya nang makalapit.

"Nothing," sagot ni Akiko "May klase ka?"

"Yeah. After 20 minutes,"

"Sit down," pinapagpag ni Akiko ang inuupuan niya.

Umupo naman si Jiya dahil wala siyang kapangyarihan na tumanggi sa hiling ng

binata.

"Mukhang masama ang pakiramdam mo," aniya ni Jiya habang nakatitig kay Akiko.

Nagulat si Akiko dahil sa sinabi ni Jiya, "Paano mo nalaman?"

Of course, duh, she just knew.

Namula na naman si Jiya, "Just wild guess." she lied.

Sa tinagal-tagal na ba niya namang pinagmamasdan si Akiko mula sa malayo, medyo

saulo na niya ang bawat emosyon ng binata. Kung masaya ba ito o malungkot. Kung
wala ba ito sa mood o badtrip. Ganon na siya naging kabihasa sa pagtingin kay
Akiko.

Kaya ngayon, nakikita niyang hindi maganda ang timpla ni Akiko. Nakakunot ang noo
nito pero hindi naman nabawasan ang kagwapuhan.

Wala naman atang pangit na expression 'tong si Akiko e.

"But why are you blushing?" he grinned. Nagsisimula na naman siya mangasar "Crush
mo 'ko?"

Nanlaki ang mga mata ni Jiya at akma nang aalis nang hawakan siya ni Akiko sa kamay
para pigilan.

"I'm just joking. I know, hindi mo ako crush." natatawang sagot ni Akiko. "Hindi
ako worth it. Napaka-impossible na ang tulad mo ay magkaka-crush sakin." he
grinned.

OMG. If Akiko would just only knew. Kung alam niya lang kung gaano kalalim ang
feelings ni Jiya sa kanya. Saka, bakit iniisip ni Akiko na hindi siya worth it? E,
sa totoo lang, si Jiya nga ang hindi worth it na mapansin niya. Masyado kasing
malayo ang agwat ng estado nila sa buhay.

Muling umupo si Jiya pero hindi makatingin sa binata.

"Kung kaya mo lang mabasa ang nasa isipan ko," tugon ni Jiya.

"I wish I could."

"I was glad you could not."

"And it was unfair." Akiko answered.

It was really unfair because I really wanted to know what you're thinking.

"Yeah. Life is really unfair." Jiya fired back.

Dahil kung fair ang buhay, hindi magiging bituin ni Jiya si Akiko na hanggang
tingin nalang siya.

Limang minuto na ang lumilipas pero wala na namang nagsasalita maski isa sa kanila.

Nagulat nalang si Jiya nang biglang humiga si Akiko sa pagitan ng mga binti niya.

"I'm sleepy," aniya ni Akiko "Let me sleep in your lap."

"Baka may makakita satin."

"Well, fuck them," walang pakialam na sagot ni Akiko dahil wala naman talaga siyang
pakialam sa mga sasabihin ng mga tao sa paligid "Wala tayong ginagawang masama. I'm
just so damn tired."

Hindi na umangal si Jiya at tumingin nalang sa paligid. Mabuti nalang walang

masyadong tao dahil may mga klase pa. Napayuko siya sa para makita ang makisig na
mukha ni Akiko. Nakapikit na ang binata at mukhang matutulog nga dahil halatang
wala itong maayos na tulog.

Para na namang sasabog ang puso ni Jiya habang nasa ganong posisyon silang dalawa
ng lalaking pinapangarap niya. She had never imagined that this would be come true.
She had never imagined that Akiko would be sleeping in her lap.

She had never imagined that the two of them would be this close.

Please, huwag na sana matapos ang moment na 'to.

Kung noon, pinapangarap niya lang ang ganitong eksena pero ngayon unti-unti nang
natutupad. Kung panaginip lang talaga ito, ayaw na ni Jiya magising pa.

Ayaw na ni Jiya matapos ang oras na 'to na kasama niya ang binata.

Wala sa sariling hinaplos ni Jiya ang buhok ni Akiko. Bigla tuloy bumukas ang mga
mata ni Akiko kaya nagkatinginan silang dalawa. Akala ni Jiya aasarin siya ni Akiko
pero hindi.
He just smiled. He just showed his freakin' sexy smile.

"This feels nice," pagsasalita ni Akiko saka niya ulit ipinikit ang mga mata niya.

Mukhang mas lalong naging komportable si Akiko sa pagtulog dahil sa ginagawa ni

Jiya.

It was fucking indeed nice for Akiko. Lahat kasi ng pagod, puyat, hang-over, at
badtrip niya ay biglang naglaho nang humiga siya sa lap ni Jiya at haplusin ng
dalaga ang buhok niya.

Simpleng paghaplos lang ni Jiya pero lahat ng nararamdaman ni Akiko ay biglang

naglaho.

He did not know what kind of feeling was this. But he was hoping that this would be
lasted forever.

While Jiya, on the other hand, felt her heart was gonna split into two.

Hindi niya kasi alam kung bakit ganito ang pinapakita ni Akiko sa kanya. Hindi niya
alam kung may dapat ba siyang asahan kahit napaka-impossible iyon na mangyari. She
knew that her feelings won't be reciprocated. Akiko was so far to reach. Malapit
lang talaga si Akiko sa mga babae kaya ganito niya kung makitungo kay Jiya. Maging
masaya nalang sana siya.

But, she could not force herself to be happy. She just really could not.

How the hell she could be happy if she couldn't have the guy she fell in love with?

**

Everything happened so fast. Hindi nalang sa school's library nag-aaral si Akiko

and Jiya. Kadalasan, they went in different coffee shops just to study. Mas
maraming beses na silang pumunta kung saan-saang coffee shop or restaurant just to
tutored him. Akiko said changed of environment. So, she obliged. After all, mas
gusto ni Jiya yun. Mas gusto niyang kasamang lumabas si Akiko.

Pagkatapos nilang mag-aral, mag-uusap naman sila ng kung anu-ano. Si Akiko mismo
ang nagtatanong kay Jiya ng mga kung anu-anong bagay. Para bang gusto pa makilala
nang lubos ni Akiko si Jiya. Tinanong niya si Jiya kung ilan taon na ito. Kung
kailan ang birthday. At kung anu-ano pang mga bagay na gusto niyang malaman tungkol
sa dalaga.

Hindi mapigilan ni Akiko na hindi mapangiti habang nakikilala niya si Jiya nang
lubusan. He never asked for any personal information in every girl she fucked with.
He just fucked and left. But for Jiya, he wanted to know everything. He wanted to
know what was her favorite color. Kung ano ang ginagawa ni Jiya kapag bored siya.
What time she sleept at night. Fucking everything about her.

Tinanong ni Akiko si Jiya kung ilan silang
Nang tanungin naman ni Jiya ang tungkol sa
sabihin kay Akiko na drug addict ang tatay
niya. She could not say that she came from
siya. Or even worse, iwasan siya ni Akiko.
magkakapatid. Sinabi niyang siya lang.
pamilya niya, she lied. Hindi niya kaya
niya at dati namang prostitute ang nanay
a broken family. Ayaw niyang kaawaan

"Tell me something that you didn't tell anybody," aniya ni Akiko.

Ngayon, nasa starbucks silang. As usual, tutor thing. Nasa bandang dulo sila
nakaupo tulad ng hiniling ni Jiya. Ayaw niya na kasi ng atensyon. Nakaraan kasi,
nasa gitnang parte sila nakaupo. Kaya halos ng tao ay nakasulyap sa kanila.
Pinagmamasdan ang kakisigan ni Akiko habang hinuhusgahan si Jiya kung bakit kasama
niya ang tulad ni Akiko.

"Like secret?"

"Yeah. Secret. Whatever. Basta yung secret mo na hindi mo pa nasasabi sa iba."

Akiko bit his cookies. Napalunok si Jiya sa eksena na yun. Pati kasi pagkain lang
ni Akiko ng cookies ay nase-sexy-han siya. Everything Akiko did was so sexy. Kahit
paglakakad. O, pagkumakain ito.

Well duh, he was Akiko Romualdez. The damn sexy Akiko Romualdez of their
university.

"Uhm," napaisip naman si Jiya. Wala naman kasi siyang secret "Wala e."

"Are you for real?" napatigil si Akiko sa pagkain niya "Come on, alam kong may
secret ka."

"Wala talaga e." natatawang sagot ni Jiya. Para kasing bata si Akiko kung mangulit.

Kumunot ang noo ni Akiko, "As if. You do have a secret. All people have a secret."

"Sabihin mo muna sakin ang sa'yo."

Napangisi si Akiko, "Smart move, e?" aniya nito "Okay, okay. I would tell mine.
Then, you would tell yours. Deal?"

"Deal," Jiya agreed.

"Don't laugh," tugon ni Akiko "Huwag kang tatawa, ha?"

"Promise."

"I have a puppy," pag ku-kwento ni Akiko "I got him outside of our school. It seems
that he was abandoned. So, I picked him up. Feed him. Give him shelter." napansin
ni Akiko na nakangiti si Jiya "Why are you laughing?"

"Hindi ako tumatawa. Nakangiti ako. Magkaiba yun." mas lalo tuloy napangiti si
Jiya.

Kumunot na naman ang noo ni Akiko, "So, why the hell were you smiling?"

"Wala naman. Na-imagine ko lang yung scene na kinuha mo yung puppy."

Lied. Hindi na-imagine ni Jiya yun. Actually, kitang-kita niya yung eksena na yun.
Kitang-kita niya kung paano hindi pansinin nung mga estudyante yung puppy na
nauulanan. Kukunin sana ni Jiya yung puppy pero hindi siya nagtagumpay. Bago pa
niya kasi makuha, she saw someone picked up the abandoned puppy. The guy was
smiling at the puppy while he patted the puppy's head.

And that guy was Akiko Romualdez. Doon unang nahulog ang loob ni Jiya kay Akiko.

"Your turn," muling saad ni Akiko "Akala mo makakaligtas ka ah."

Natawa nalang si Jiya, "Okay. Ano bang secret ko? Uhm. . .nasubukan ko nang hindi
kumain ng tatlong araw. Puro tubig lang ako. Thank, God. Nakayanan ko naman."

Todo ngiti lang si Jiya na akala mo ay natatawa sa sarili. Nang mapatingin siya kay
Akiko, hindi ito nakangiti. Seryoso lamang itong nakatingin sa kanya. Parang may
nasabi siyang hindi nagustuhan ng binata. His sexy eyes were dark. Hindi nga
nagustuhan ni Jiya ang sinabi niya.

"Tell me you were just kidding." he demanded. Still serious.

Jiya went rigid. Hindi siya makagalaw mula sa kinauupuan niya. Akiko was mad.

"You were not kidding?" Akiko asked her again. She shook her head. "Fuck."

Hindi alam ni Jiya kung ano ang ire-react niya sa inaasta ni Akiko ngayon.
Napahilamos ng mukha si Akiko na halatang bwisit na bwisit. Hindi alam ni Jiya kung
bakit nainis si Akiko.

"Why the hell did it happen?" Akiko asked. Furious.

Hindi makatingin si Jiya kay Akiko. Para kasing lalamunin siya ni Akiko nang buong-
buo dahil sa pagtingin nito sa kanya. So she avoided Akiko's gaze.

"Nasabi ko na sa'yo na galing lang ako sa mahirap na pamilya," marahan na sagot ni

Jiya "Hindi malaki ang pinapadala sa aking pera ng pamilya ko. Sakto lang. Minsan
kulang pa. Mahirap mabuhay na mag-isa kaya kahit nagtitipid ako, minsan kulang pa
rin."

"That's why you agreed to tutor me?" Akiko eyed Jiya.

She nodded, "Yeah. Kaya kailangan talaga kitang itutor dahil malaking pera yung
ibabayad sa akin."

Akiko massaged his temple because of so much frustration. He never knew that Jiya's
life was hard as shit. Sure, alam niyang hindi galing sa isang mayaman na pamilya
si Jiya pero hindi niya inaasahan na naranasan na ng dalaga na hindi kumain ng
tatlong araw. He could not stand the fucking fact that Jiya was once hungry to
death. He could not picture it. He fucking could not.

He felt bad for Jiya. Hindi niya kayang isipin na ganito kasaklap ang buhay ng
dalaga. Habang siya, nagsasayang lang ng pera. Kung gumastos, walang pakialam.
Tapos si Jiya naghihirap sa buhay. Nag-aaral at nagtitipid para lang mapakain ng
sarili.

I was so worthless. Really. Really. Fucking worthless.

"I will feed you." Akiko demanded.

"Ano?" finally, napatingin na rin si Jiya kay Akiko "Papakainin mo ako?"

"Yeah. And you don't have the power to say no."

"At bakit naman ako papayag sa sinasabi mo?" tugon ni Jiya "Look, Akiko. Mahirap
akong tao pero kaya kong magtrabaho. Hindi mo na kailangan gawin yan. Hindi mo ako
kailangan pakainin. Saka, marunong na ako magtipid ngayon. Hindi na mauulit yung
oras na magugutom ako. So, thank you nalang."

"You're gonna eat with me during breakfast, lunchbreak, and dinner." Sagot ni
Akiko. Hindi pinansin ang sinabi ni Jiya "I'll make sure that you eat. Hindi ako
papatulugin ng konsensya ko kapag hindi kita nakikitang kumain. So, you better
agree with me."

Nagkasukatan silang dalawa ng tingin. Seryoso talaga si Akiko. Siguradong hindi

mananalo si Jiya sa debate sa binata. Nasabunutan tuloy ni Jiya ang sinabi niya.
Mali. Maling-mali na nasabi niya ito.
"Fine," she said, defeated. "Papayag ako sa sinabi mo kapag na-perfect mo 'tong
quiz ko para sa'yo."

Napangisi si Akiko, "Bring it on!"

Todo ngisi si Akiko nang tinignan ni Jiya ang yellow pad na sinagutan niya kung
saan may mga problem solving. Napataas ang kilay ni Jiya nang makita niyang tama
lahat ng sagot ni Akiko. Wala ito kaisa-isang mali. Pakiramdam niya tuloy dinaya
siya ng binata.

"Nandaya ka!"

Akiko laughed, "What? I did not cheat!"

"E, paano mo nasagot lahat 'to? Wala pang mali?" inis na tugon ni Jiya.

"Isn't it obvious? I took you seriously."

He took me seriously.

Namula na naman ang mukha ni Jiya dahil doon. Iba kasi ang ibigsabihin sa kanya.

Okay, Jiya. Huwag ka masyadong umasa. Huwag kang mag expect.

"So?" Akiko talked again.

"I surrender," tinaas pa ni Jiya yung dalawa niyang kamay.

"You better be, babe," Akiko winked at her.

Babe.

She blushed some more because of that word.

So thus, she fell in love with him even more.

=================

Chapter 4
Chapter 4

Jiya did not have any idea what the hell happening to Akiko these past few days.
She did not have any idea why Akiko Romualdez was so bothered when he found out
that she experienced not eating anything for three days. It was kinda confusing yet
romantic. Hindi niya kasi inaasahan na ganito ka-thoughtful si Akiko. Pero ayaw
niya naman mag assume na may ibang meaning ito.

Because after all, Akiko was a lady's man. Bakit ganito lang niya talaga tratuhin
ang mga babaeng nakakasalamuha niya. O, baka naman naaawa lang siya kay Jiya? Kasi
kahit sino naman ang makaalam nang naranasan ni Jiya, talagang maaawa, 'di ba?

Hindi na lang iyon masyadong inisip pa ng dalaga. Hindi na niya ito idinagdag sa
mga iniisip niya na baka may posibleng pag-asa siya sa binata. Itinatak niya nalang
sa kukote niya na masyadong mabait lang talaga si Akiko kaya hindi siya dapat mag
assume.

Masakit kapag nag expect ka sa isang bagay tapos hindi naman nangyari. Pero mas
masakit iyung mag assume kahit alam mo naman walang pag-asa. Para kang tumaya sa
sugal kahit alam mong matatalo ka lang naman sa huli. So, she just immediately
disposed the thought tha there was something. Imposible na magkagusto sa kanya si
Akiko. Suntok sa buwan na pangarap iyon.

Pero hindi maiwasan ni Jiya na mas lalong ma-inlove kay Akiko.

She fell in love even deeper. I mean, who would have not?

Sinong hindi mai-inlove kay Akiko kung makisig na mukha nito ang una niyang
makikita sa umaga dahil hinihintay siya ng binata para lang sabay sila mag
breakfast?

Sinong hindi mahuhulog sa binata na kahit late na natatapos ang klase ni Jiya ay
hinihintay pa rin siya ni Akiko para lang sabay sila mag lunch?

Sinong hindi mas lalong mamahalin si Akiko kung after niya itong i-tutor sa hapon,
dadalhin siya ni Akiko sa isang mamahaling restaurant for dinner at ihahatid siya
pauwi?

It was like a date.

Again, she did not want to assume any further. Kahit gusto na niya talagang isipin
na may something. Hindi talaga kasi maaari. Akiko Romualdez magkakagusto sa kanya?
Ha!

Ilusyunada!

Tumatakbo si Jiya papasok ngayong umaga sa campus nila kung saan sila ni Akiko
palaging nagkikita at sabay nagtutungo sa cafeteria para mag breakfast. Kinakabahan
siya dahil late na siya ngayon ng isang oras sa usual na usapan nila. Ang dami niya
kasing report na tinapos kaya madaling araw na siya natulog. Hinihiling niya lang
na sana hindi isipin ni Akiko na napaka-VIP niya.

Pagliko niya, nakita niya na agad si Akiko. As usual, gwapo as always ang binata.
May kausap itong dalawang babae at masayang nakikipagkwentuhan. Mukhang
nakikipaglandian sa kanya yung mga babae at nilalandi naman sila ni Akiko pabalik.

Her chest tightened because of that sight. Masakit talagang makita ang taong mahal
mo na nakikipaglandian sa iba. Pero sino ba siya para magalit? O para magdamdam man
lang? Wala siya sa posisyon para magalit dahil hindi naman niya pag-aari ang
binata.

Nature na ni Akiko ang makipaglandian sa mga babae. Bakit ba hindi pa rin siya
masanay-sanay? Dahil kahit kailan, hindi ka masasanay na makita ang taong mahal mo
na lumalandi ng iba.

She was about to ditch the place. Mukhang hindi naman na napansin ni Akiko na wala
pa si Jiya at may usapan silang dalawa ngayon kaya bago pa siya makita, aalis
nalang sana siya.

Pero bago siya makapaglakad, Akiko called her name. She froze.

"JIYA!" Akiko yelled her name "Where are you going? Kanina pa kita hinihintay!"

Dahan-dahan siyang lumingon kay Akiko at pilit na ngumiti, "May—may nakalimutan

lang ako."

"Anong nakalimutan mo? May usapan tayo ngayon, 'di ba?" seryosong tanong ng binata.

May sinasabi pa iyung dalawang babaeng lumalandi kay Akiko pero hindi na ito
pinansin ni Akiko. It was as if Akiko did not care about them anymore when he saw
Jiya. To hell with that those sluts.

Nang naglakad si Akiko kay Jiya, kitang-kita ni Jiya kung paano siya samaan ng
tingin at irapan nung dalawang babae. Mukhang nainis ito sa kanya. Hindi nalang
niya pinansin dahil medyo nasasanay na siya sa mga pang-iirap sa kanya lately dahil
sa palaging pagdikit ni Akiko sa kanya.

"Bakit ka na-late? Isang oras na akong naghihintay sa'yo."

"Late na kasi ako natulog kanina," paliwanag ni Jiya "Tinapos ko reports ko."

"I see," ngumiti si Akiko "Tara na sa cafeteria nang makapag-breakfast."

Tumango nalang si Jiya kaya naglakad na sila patungong cafeteria.

Habang naglalakad, nag ku-kwento si Akiko kung anong ginawa niya kagabi. Nag
kukwento ito na nagkalat daw dumi yung alaga niyang puppy kaya tuloy naglinis siya
ng wala sa oras. Tawa ng tawa lang si Akiko pero si Jiya hindi sumasagot. Parang
wala sa sarili ang dalaga. Nakayuko lang siya.

Napatigil sa sinasabi si Akiko dahil napansin niyang hindi sumasagot si Jiya.

Tahimik lang ito habang nakayuko na naglalakad. May nakabukas na pinto na
mabubunggo sana si Jiya kaya mabilis niyang hinawakan si Jiya para pigilan.
Napatingin ang wala na sarili na si Jiya sa binata.

"Careful," aniya ni Akiko saka kumunot ang noo "Bakit ang lalim ata ng iniisip mo.
What's wrong?"

Umiling si Jiya, "Wala naman," sagot nito "Tara na."

Maglalakad sana si Jiya pero agad siyang hinawakan ni Akiko sa kamay para pigilan.

"Tell me," Akiko demanded "What's wrong?" he repeated.

Napatingin-tingin si Jiya sa paligid at nang makita niyang ang daming mga matang
nakatingin sa kanila, mabilis niyang binawi ang kamay niyang hawak ni Akiko.
Nagulat si Akiko sa nangyari pero wala naman itong sinabi. Alam niya lang kung
bakit ganito si Jiya. Hindi siya sanay sa mga matang nakatingin sa kanilang dalawa.
Hindi sanay si Jiya sa atensyon.

"Siguro, itigil na natin 'to," nagsalita ulit si Jiya "I mean, itigil na natin
'tong paglabas-labas na magkasama. Mas mabuting sa library nalang tayo."

"And why the fuck?" sagot ni Akiko. Hindi niya mapigilan na hindi mainis sa
sinasabi ni Jiya.

"Why?" balik tanong ni Jiya "Hindi mo ba nakikita yung mga tingin nila sa atin,
Akiko? Hinuhusgahan nila ako dahil kasama kita. Alam kong wala akong karapatan na
dumikit sa'yo at tanggap ko yun dahil sino ba ako para sumabay sa'yo na maglakad,
kumain, at kung anu-ano pa?"
Napatitig si Jiya kay Akiko. Hindi niya alam kung saan niya nahugot ang lakas ng
loob na sabihin iyon. Usually, tinatago niya lang ang nararamdaman niya dahil doon
siya magaling. Iyong itago ang feelings niya. Pero ngayon, nasabi niya ang gumugulo
sa kanya.

Wala na. Tapos na ang masasayang sandali ng buhay ko.

Akiko, on the otherhand, left confused. He did not get what was Jiya saying.

"So?" kunot noong sagot ni Akiko "What's the big deal when we are walking, eating,
and doing shit together? Does it make you a sinner? Does it make you a criminal?
Because Jiya, I do not get what you're saying. I am confused as fuck. Seriously."

Napahilamos ng mukha si Jiya dala ng frustration. Seriously. Nai-stress na siya

ngayong umaga.

Bakit hindi ma-gets ni Akiko ang point niya? Bakit hindi maintindihan ng binata ang
katotohanang nobody lang siya? Bakit hindi maintindihan ni Akiko na magkaiba sila
ng estado sa buhay kaya natural lang na hindi dapat sila nagkakasamang dalawa.

Itinuturing na kung ano si Akiko sa school nila. Natural lang na pag-usap-usapan si

Jiya ng mga taong nakakakita sa kanilang dalawa. Kumpara sa mga babaeng usually
kasama ni Akiko, basahan lang si Jiya. Isang basahan na hindi dapat binibigyan ng
atensyon ni Akiko.

"For crying out loud, Akiko. You're Akiko Romualdez. Pinanganak kang mayaman.
Maraming nagkakagusto sa'yo. Maraming naghahabol. Yet, ako ang palagi mong kasama.
Natural lang na hindi dapat tayo nagkakasalamuhang dalawa. Kasi, obviously, I'm
just nobody."

"You're not nobody, Jiya," titig na titig si Akiko kay Jiya.

May inis na sa boses ng binata. Naiinis talaga si Akiko. Ayaw na ayaw niyang
naririnig ni Jiya na minamaliit nito ang sarili niya. The fuck. Jiya was a
wonderful person.

"You're Jiya Alba. The woman who work hard just to survive in her shitty life.
You're the woman who is not just smart. You're very talented. Very wonderful woman.
Pure and innocent. The woman I idolized. You're not just nobody, Jiya. Because
really, if you're just nobody, I am willing to be a fucking nobody like you."
bahagyang lumapit si Akiko sa dalaga

"Do not belittle yourself, Jiya. Be confident. You have more things that most girls
that I know do not have. Compared to them, you are far better than them."
Hindi na alam ni Jiya ang ire-react niya. Masyado siyang na-overwhelmed sa papuri
ng binata. Galak na galak yung puso niya sa mga matatamis na salitang narinig niya.

She could not help herself but to smile.

"You finally smiled," napangiti na rin si Akiko "Huwag ka masyadong mag-isip ng

kung anu-ano."

"Natalo ako sa mga pambobola mo e."

"Hey! Hindi iyon pambobola no. It's a fact. I really idolized you."

Umakbay si Akiko kay Jiya pero agad umiwas si Jiya.

"Huwag," sabi ni Jiya "Ang daming nakatingin."

Tumingin si Akiko sa paligid at nakita niya 'yung mga matang nakasulyap sa kanilang
dalawa ni Jiya.

He threw a death glared at them. Umiwas tuloy ng tingin ang mga ito.

These people were getting into my fucking nerves.

"They're not looking anymore," ngumiti ulit si Akiko "So, let's go?"

Napailing nalang si Jiya sa ginawa ni Akiko at hinayaan ang binata na akbayan siya
hanggang makarating silang dalawa sa cafeteria para mag breakfast.

Umupo sila sa gilid ng parte ng cafeteria. Mukhang maling oras sila nagtungo ngayon
dahil ang dami pang kumakain. Hindi tuloy nakaligtas sa mga mata nila si Jiya nang
pumasok ito kasama si Akiko. Kitang-kita ni Jiya kung paano mag bulung-bulungan
yung mga tao habang nakatingin sa kanya ang mga ito. Napayuko na naman tuloy siya
dahil pakiramdam niya ay nanliliit siya.

Si Akiko ang umorder ng pagkain nilang dalawa tulad ng palaging ginagawa ng binata.
Siya rin ang pumipili ng kinakain ni Jiya dahil plano raw ni Akiko na patabain ang
dalaga. Kung may gusto talaga daw kainin si Jiya, sabihin niya lang kay Akiko.
Bibilhin daw agad ito ng binata para sa kanya.

May dala-dalang malaking tray si Akiko nang dumating ito sa table nila ni Jiya. May
sandwich, pizza, spaghetti, at kung anu-ano pa. Pinaglalapag niya itong lahat sa
harap ni Jiya.

Kumunot naman ang noo ng dalaga. Tanging isang sandwich at coke in can lang kasi
ang kay Akiko.

"Bakit ang dami ng akin?" aniya ni Jiya "Tapos sa'yo iyan lang."

Umupo muna si Akiko bago sumagot.

"You have to eat more," ngumiti si Akiko "Para naman tumangkad ka pa."

"Wow! Hindi ako maliit. You're just huge."

May mapanuksong ngiti na sumilay sa labi ni Akiko.

"You think I'm huge?" tumaas-taas pa ang kilay ni Akiko "Hindi lang height ko ang
malaki sa akin."

"Urgh," Jiya groaned "Shut up, Akiko. Rated SPG na naman yan."

"Haha. Alright. Kumain ka na."

"E, bakit nga ang dami nito? Tapos sa'yo sandwich lang?"

Akiko shrugged, "Because, I'm starting to lose my fitness. Nawawala na ang abs ko.
See?"

Tinaas pa ng bahagya ni Akiko ang suot niyang puting shirt kaya lumitaw ang tiyan
niyang hitik sa matitigas na abs. Hulmadong-hulmado ang mga ito sa tiyan ng binata.

Jiya blused, "Niloloko mo ba ako? Anong nawawala? E, andiyan pa rin naman!"

"I'm not!" hiyaw ng binata "I'm starting to get fat so I have to double my gym
time."

Anong tumataba na ang sinasabi ni Akiko samantalang ang ganda-ganda nga ng built ng
katawan niya. Kapag nga nasalubong mo siya sa daan, mapapalingon ka talaga kay
Akiko. Pagmamasdan mo ang kanyang makisig na mukha saka ang maganda nitong katawan.
Ganon siya ka-perfect sa mga mata ni Jiya. Para kay Jiya, walang panget na
katangian ang binata.

"Masarap ba yang spaghetti?" tanong ni Akiko kay Jiya.

"Masarap," sagot ni Jiya pagkatapos lumunok "Gusto mo?"

Tumango si Akiko, "Sure. Subuan mo 'ko."

Bahagyang nilapit ni Akiko ang ulo niya sa gawi ni Jiya.

Nanginginig tuloy si Jiya nang ilapit niya ang kustara sa bibig ni Akiko. Napalunok
siya sa taranta.

Nginuya-nguya ni Akiko at pilit nilalasahan yung spaghetti.

"Uhm, mas masarap pa rin ang luto ko."

"Marunong ka magluto?" gulat na tanong ni Jiya.

"Of course," natawa si Akiko "Akala mo, hindi? Marunong ako."

"Ohh," aniya ni Jiya "Akala ko kasi, hindi. Techinacally speaking, ang mga katulad
mong anak sa mayaman ay walang alam sa buhay. Nasa kanila na kasi lahat."

"That's mean," Akiko laughed "I have lots of hidden talents. I can cook and..."

Okay. May maidadagdag na naman si Jiya sa mga reasons kung bakit niya mahal si
Akiko.

"And?"

"And making girls moan in pleasure."

"Ugrh! Stop!"

"Okay. Okay. Haha," tumawa na naman ang binata. "But, I can really cook. Ipagluluto
kita."

"Talaga?"

Akiko nodded, "Yeah," saka ito napaisip "Hey, you can go to my condo tomorrow. Dun
nalang din tayo mag-aral and ipagluluto kita."

Bahagyang natahimik si Jiya. Hindi niya alam kung papayag ba siya o hindi.

Bago pa siya makasagot, nakapagsalita na ulit si Akiko.

"Don't worry, wala akong gagawin. Promise," tinaas pa ng binata ang kanan niyang
kamay habang nangangako "I have a high respect in you, Jiya."

"Magdadala ba ako ng foods?" nakangiting tanong ni Jiya.

Hoping na ma-gets niya ng binata ang hidden joke.

Kumunot ang noo ni Akiko, "Nah. I have lots of groceries there. So, do not make a
fuss."

Obviously, Akiko did not get the joke. So Jiya laughed.

"What's funny?" taas kilay na tanong ni Akiko.

Umiling si Jiya, "Wala naman. May naalala lang ako."

"Spill it! You are mocking me, aren't you?"

"Hindi, no! Seryoso, may naalala lang ako."

Pinagmasdan nalang ni Akiko si Jiya habang may matamis na ngiting nakasilay sa labi
ng dalaga. Napangiti nalang din si Akiko. Sino bang hindi mapapangiti kung nakikita
niyang nakangiti ang babaeng laman ng isipan niya nitong mga nakaraang gabi?

Habang tahimik silang kumakain, inisip ni Akiko na kailangan niya maglinis ng condo
niya. Kailangan niya rin mag search ng masasarap na recipe sa internet. Gusto niya
magpa-impress kay Jiya. Gusto niyang maisip talaga ng dalaga na magaling siyang
magluto. Ipagluluto niya talaga si Jiya.

Napatigil si Akiko dahil sa mga iniisip niya. Hindi niya na talaga maintindihan ang
sarili niya. He never did anything just to impress any girls. Alam niya kasing may
makisig siyang mukha at matipunong katawan na palaging hinahabol sa kanya ng mga
kababaihan. Sapat na iyon para sambahin ng mga kababaihang nagmamakaawa na pansinin
niya.

Pero kay Jiya, hindi niya ito ginagamit. Hindi niya ginagamit ang makisig niyang
mukha at maganda niyang katawan para lang ma-impress si Jiya. He wanted to do
something. Something worth praising for. Gusto niyang purihin siya ni Jiya dahil sa
kakayahan niya.

He badly wanted to be praise by Jiya.

This was another first for Akiko. Mula nang makilala niya si Jiya, he did so many
first things for his life. Things that he could not imagine that he was capable of.
Hindi pinagbubuksan ng pintuan ng kotse ni Akiko ang sino mang babaeng sumasakay sa
mamahalin niyang kotse. Para kasi kay Akiko, may kamay sila. So sila ang magbukas
ng pintuan. Pero si Jiya, palagi niyang pinagbubuksan ng pintuan ng kotse.

He never let Jiya to open that damn door. He always did that for Jiya.

Gusto niyang pagsilbihan ang dalaga. Gusto niya ito palaging nakikita. Nakakasama.
Naririnig ang tawa. Nakikita ang ngiti. Damn. He wanted to see everything about
Jiya. Ito ang palaging iniisip ni Akiko sa tuwing gabi na nag-iisa siya. He badly
needed Jiya to keep for himself.

Akiko never needed anyone for himself. For him, he could still live without anyone.

Pero nang makilala niya si Jiya, he knew already that the table had turned. He
could not picture his life without Jiya on it. Nakakatawa lang isipin na mag-iisang
b'wan palang silang magkakilala pero para kay Akiko parang ang tagal-tagal na.
Hindi na siya sanay kapag hindi niya nakikita ang dalaga.

Hindi alam ni Akiko kung love na ba itong nararamdaman niya. He never loved anyone
before. He did not know what love was. Kung anu-ano ba ang sinyales para masabing
mahal mo na ang isang tao. Ang tangi niya lang alam ay may kung ano kay Jiya kaya
gusto niya ito palaging kasama. He could not get enough. Gusto niyang palaging nasa
tabi lang ang dalaga.

If this was love, so be it. He was now fucking in love for the first time in his
life.

"Akiko!"

Napatigil si Akiko at Jiya sa pagkain nang may marinig silang tumawag kay Akiko.

Paglingon nila, nakita nila si Sam—girlfriend ng tropa ni Akiko. The girl was
wearing a skirt that her soul and boobs were almost showing. Nagkulang sa tela ang
damit ng babaeng sumulpot.

"Yea?" sagot ni Akiko nang huminto sa gilid nila si Sam.

"Bakit hindi kita nakikita sa usual bar every night? Saan ka palaging tumatambay?"
the girl pouted. Hindi mo alam kung nagpapa-cute ba ito kay Akiko or what. "Nami-
miss ka na ng barkada."

"Busy lang," Akiko bit his sandwich. "Hey, kainin mo 'yang pizza ha!" aniya nito
kay Jiya.
Napatingin si Sam kay Akiko tapos sunod kay Jiya. She was confused. Iniisip niya
kung sino 'tong babaeng kasama ni Akiko ngayon na kumakain.

"Saan naman busy? Magpakita ka naman sa tambayan!" Sam said still pouting.

"I'm busy with the things you have no concerns with." Akiko answered coldly.

"Cold as ever, Akiko. Aren't we?" Sam rolled her eyes "So, kaya ka pala hindi
nagpapakita sa amin dahil busy ka sa manang na 'to? Do you—"

Sam cut her sentence when she met Akiko's death glare. Ang dilim ng mga mata ni
Akiko habang nakatitig ito ng masama sa kanya. Akiko was about to snap. So she shut
her mouth. She better shut up. Dahil alam niyang kapag nabadtrip si Akiko, wala
itong sinasanto.

"Geez. No need to glare at me," Sam laughed nervously.

"Back off, Sam. We are busy here."

"Fine," inayos ni Sam ang buhok niyang kaka-salon lang "But you better show your
face sometimes."

Hinintay pa ni Sam kung may sasabihin pa si Akiko pero hindi na siya pinansin ng
binata. Nakatuon nalang si Akiko sa babaeng kaharap nito na kumakain. Inirapan
nalang ni Sam si Jiya saka ito tumalikod at naglakad palabas ng cafeteria. Hindi
inaasahan ni Sam sa dinami-raming babaeng naghahabol kay Akiko, isang manang lang
ang kasama nito ngayon.

"Sorry for that," aniya ni Akiko nang mawala na si Sam.

"Sorry para saan?" nagtatakang tanong ni Jiya.

"About kay Sam," Akiko took a deep breath.

"Wala iyun," Jiya smiled "Pero totoo bang hindi ka na sumasama sa mga friends mo?
Dahil ba 'to sa tutoring natin? Dahil ba ito sa pagsama-sama mo sakin? Akiko, hindi
naman kasi kailangan palagi mo akong kasama. Hindi kailangan na everyday ay
magkasama tayo."

"No, no. It's not like that," Akiko explained "I wasn't ditching my friends because
of you. I was ditching them because of Sam. That girl did not know how to shut up
her pussy."

Pussy. Wala talagang filter bibig ni Akiko. Oh, God.

"Why?" curious na tanong ni Jiya "May ginawa ba siya?"

"Yeah. Sort of," Akiko massaged her temple "She flirted with me everytime her
boyfriend did not looking. She kept messaging me. Ugh. I'm not interested with my
friend's woman."

"Hindi mo type?" tanong ni Jiya. Maganda kasi si Sam and sexy pa.

Halata nga lang malandi!

"I don't," matigas na sagot ni Akiko. "Umiiwas lang ako."

Napangiti lang si Jiya, "Nice."

"Nice? Why?" natawa rin si Akiko. "I'm not nice," Akiko winked "I am naughty most
of the times." he teased Jiya again. Jiya blushed.

Tumitig si Akiko kay Jiya. Saka ito muling nagsalita.

"Come here,"

"Ha?"

"Lapit mo ulo mo," Akiko cleared.

"Bakit?" kahit naguguluhan, nilapit pa rin ni Jiya ang ulo niya.

Akala niya kung ano ang gagawin ni Akiko pero tinanggal lang ng binata ang eyeglass
niya.

Akiko instensely stared at Jiya's face. He left speechless. His heart beated
faster.

Woah.

"Wow!" Akiko said amused "I did not know that you were hiding a beauty."

"Stop! Akin na yang salamin ko,"

Jiya's face turned into a tomato. Pulang-pula na naman ang mukha niya dahil sa
pangangasar ng binatang nagsabing may tinatago siyang ganda.
While Akiko, on the other hand, was laughing out loud just to cover his heart that
beating faster than usual. Tumibok ng mabilis ang puso niya dahil nakita niya ang
natatagong ganda ng dalaga.

Nang tumingin si Jiya kay Akiko, tumigil si Akiko sa pagtawa. Pero nakangiti pa rin
ito sa kanya. Hindi alam ni Jiya ang ire-react niya. Sa mga oras na iyon kasi, kung
tumitig si Akiko kay Jiya, parang ito na mismo ang pinakamaliwanag na bituin sa
madilim na kalangitan para sa binata.

Habang naglalakad si Akiko and Jiya palabas ng cafeteria, binilinan ulit ni Akiko
si Jiya na pumunta nga daw ito sa condo niya bukas para doon na mag lunch at mag-
aral. Tinanong niya pa kung anu raw ang paboritong kainin ni Jiya at ito raw ang
iluluto niya.

"Adobo," sagot ni Jiya "Sweet adobo."

"Sweet adobo it is," tinandaan ito ni Akiko.

Pinaalala pa ni Akiko sa sarili niya na kailangan niyang i-research kung paano

iluto ang perpektong sweet adobo because really, he badly needed to impress Jiya
for crying out loud.

Nagpaalam na sila sa isa't isa dahil magkaiba sila ng way patungo sa building ng
degree nila. Liliko na sana si Jiya nang pasimple niyang lingunin pabalik si Akiko.

Ganun naman palagi ang ginagawa niya sa tuwing nakikita o nakakasalubong niya ang
binata. Nililingon niya ito hanggang sa tuluyan nang mawala si Akiko sa paningin
niya.

Pero sa mga oras na ito iba na ang takbo ng tadhana. Bago pa kasi niya muling
masulyapan si Akiko, nakasulyap na agad ito sa kanya. Hindi pa rin umaalis si Akiko
mula sa kinakatayuan niya. Pagmamasdan niya lang sana si Jiya hanggang sa mawala
ito sa paningin niya.

When their eyes met, parehas silang nagulat sa isa't isa.

Bumilis ang tibok ng puso ni Jiya kasabay nang biglaang pagbilis din ng tibok ng
puso ni Akiko.

Naiilang silang dalawang ngumiti sa isa't isa kaya muling nang tumalikod si Jiya
saka naglakad.

Naiwan dun si Akiko habang nakahawak ang binata sa dibdib niyang kung saan
nakalagay ang puso niya. Napakapit siya sa suot niyang t-shirt dahil sa puso niyang
mabilis pa rin ang pagtibok.
Saka naalala ni Akiko yung itchura ni Jiya na wala itong suot na salamin habang
namumula.

"Damn," napahilamos si Akiko ng mukha saka naiilang na napangiti sa sarili.

Another first has been added to Akiko.

Because as of the moment, Akiko Romualdez was fucking in love for the first time in
his life.

Nawala ang matamis na ngiti ni Jiya nang makarating siya ng classroom nila at
makitang iyung mga libro niya ay nasa basurahan. Dali-dali niya itong kinuha saka
pinagpagan ng mga dumi. Gusto sana niyang isipin na naitapon lamang ito ng hindi
sinasadya pero nang makita niya ang mga nakasulat sa libro niya gamit ang isang
kulay pulang lipstick. Alam niyang sinadya ito.

Slut. Whore. Gold-digger. Get the fuck out here. Makapal ang mukha. Disgusting
freak.

Napatitig siya sa mga nakasulat at tumingin sa paligid. Nakita niya ang ilang
babaeng magkakasama na pasimple siyang tinatawanan. Napailing-iling nalang si Jiya
saka kumuha ng tissue at pinunasan 'yung cover ng libro niya. Huminga siya ng
malalim para hindi tumuloy ang kanyang mga luha.

Jiya, kalma. Huwag kang magpapaapekto sa kanila.

**

Hindi nakatulog nang maayos nung gabi si Jiya. Hindi dahil iniisip niya iyung
nangyaring pagtapon sa mga libro niya at sa mga masasakit na nakasulat dito.
Actually, nakalimutan na niya iyon nang dumating siya sa may library at makita si
Akiko na naghihintay don.

Hindi siya nakakuha nang maayos na tulog dahil sobrang excited siya sa pagpunta sa
condo ni Akiko kinabukasan. Ang aga-aga palang tuloy gising na siya kahit madaling
araw na naman siya nakatulog. Sinuot niya ang pinakamaganda niyang damit saka nag
pulbo rin ng mukha.

Gusto niyang kahit ngayong araw lang naman ay maging desente siya sa mga mata ng
binata.

Nasa jeep na siya nang makatanggap siya ng text mula sa binata. Tinatanong kung
papunta na ba siya kaya nireplayan niya na on her way na siya. Pinaghalong kaba at
excitement ang nararamdaman ni Jiya habang palapit siya nang papalapit sa lugar
kung nasaan ang condo ni Akiko.
Tumigil ang jeep sa isang malaki at halatang pangmayaman na building kung saan
nandun ang condo ni Akiko. Pumasok siya saka tumungo sa front desk para sabihin na
may pupuntahan siya. Nakalagay na pala don na may inaasahan na bisita si Akiko kaya
agad tinuro kay Jiya iyung elevator.

Pinagpapawisan ang kamay ni Jiya habang nakasakay sa elevator. Huminga siya nang
malalim nang bumukas ang elevator sa 17th floor at nagtungo siya sa number 744.

Nag doorbell siya at kabadong hinintay na bumukas ang pintuan.

Pagbukas ng pintuan, halos manlaki ang mga mata ni Jiya nang makita si Akiko na
tanging puting tuwalya lang ang nakapalupot sa bewang nito. Kitang-kita tuloy ni
Jiya ang matipunong dibdib at napakagandang abs ng binata. May mga butil-butil pa
ng tubig sa katawan nito at basa pa ang buhok. Halatang kalalabas lang ng banyo.

"Hey there gorgeous," bati sa kanya ni Akiko "I just went out in the bathroom."

"Okay lang," hindi makatingin na sagot ni Jiya.

Natawa si Akiko, "Come in," aya nito sa kanya "Sorry kung ang gulo ng condo ko."

Pumasok si Jiya sa loob at naguluhan sa sinabi ni Akiko. Magulo? E, nasaan ang

magulo sa condo ng binata? Sobrang linis nga ito. Parang babae ang nakatira dahil
sa sobrang organize ng mga gamit.

"Make yourself at home. Magbihis lang ako," paalam ni Akiko saka pumasok sa
kuwarto.

Naiwan naman si Jiya na nililibot ang paningin sa buong condo ng binata. Kaunti
lang ang gamit dito pero sobrang ayos naman. May kulay itim na couch at kulay itim
din na carpet. Tapos isang 32 inch na flat screen TV na nakasabit sa dingding na
gawa sa mga bricks.

Tinignan ni Jiya yung dingding dahil may nakita siyang mga picture na nakasabit.
May isang family picture sila Akiko. Kasama ng binata ang mga magulang niya at 2
kapatid na isang lalaki at isang babae sa picture. Mukhang mabait yung ama ni
Akiko. Pero yung ina nito halatang mataray. Ang gwapo rin nung isa niyang kapatid
na lalaki na kahawig ni Akiko. Tapos yung babae si. .si—

"Toni Romualdez?" gulat na tanong ni Jiya sa sarili niya.

"Yea. You know her?"

Napalingon si Jiya nang may marinig niya ang boses ni Akiko. Nakabihis na ito sa
isang white fitted sando na bumabakat sa matipuno nitong katawan. Tapos isang black
board short. Ang buhok ni Akiko ay halatang hindi sinuklay. Messy hair na bumagay
sa katawan niya. Naamoy na naman ni Jiya ang mabangong pabango ni Akiko na palagi
niyang naaamoy.

Napansin ni Jiya yung buhat-buhat na puppy ni Akiko. Ito iyong puppy na kinuha ni
Akiko noon. Hindi niya tuloy maiwasan na hindi mapangiti sa sarili.

"Kilala ko si Toni. Fan niya ako." aniya ni Jiya "Sayang lang nung last book
signing niya hindi ako nakaabot. Ang dami kasing tao saka late na ako dumating."

Isang romance and adult fiction si Toni Romualdez at fan na fan niya si Jiya. Hindi
inaasahan ni Jiya na kapatid pala ito ni Akiko. Hindi niya naisip na parehas nga
pala ang mga ito ng apelido.

"Seriously?" Akiko grinned "Hayaan mo. Minsan papapuntahin ko siya sa school para
lang makilala ka niya at ma-sign niya mga books mo. Pero, maganda ba mga stories ng
kapatid ko?"

Jiya nodded excitedly, "Super! Lalo na iyung My Most Prized Possession. Iniyakan ko
yun!"

"Boring naman nun. Korni pa." pangangasar na naman ni Akiko.

Gusto niya lang itago ang tuwa na makita na andito si Jiya sa condo niya ngayon.

"Shut up! That's a masterpiece," sagot ni Jiya "Ayan na ba yung puppy?"

Lumapit si Jiya saka kinuha kay Akiko yung puppy. Binigay naman ito ng binata.

"Yeah, ito na yun. Hindi ko lang alam kung bakit hindi siya lumalaki. Baka baog
siya." he joked.

Napatawa naman si Jiya habang hinihimas ang ulo ng puppy, "Sira. Baka kamo may
breeding."

"Oo nga e. Hindi ko pa kasi siya napapatignan sa vet."

"May pangalan na ba siya?"

Umiling si Akiko, "Wala pa. Hindi ko pa nabibigyan."

"Seryoso? E, ano tinatawag mo sa kanya?"

"Aso. Like 'aso, tara dito kumain ka na.' and 'aso, are you sleeping?' Ganyan."

Tawa na naman ng tawa si Jiya dahil sa mga sinasabi ni Akiko.

"Sira ka talaga! Bigyan mo siya ng name."

"I can't think of any," Akiko said "You give him."

"Ako?"

"Yes. Give him a name."

Napaisip si Jiya saka napangiti, "Baz!" sagot ni Jiya "Character siya sa Carry On
ni Rainbow Rowell."

"Baz?" ngumiti si Akiko "Alright. Baz it is."

"Hi, Baz," hinimas-himas ni Jiya ang ulo ng puppy.

"Woof! Woof!"

"He likes his name," Akiko patted the puppy's head too "Maiwan ko muna kayo ni
Mommy mo, Baz. Daddy is just gonna cook. Baka nagugutom na si Mommy mo e." he
teased.

Jiya blused again kaya napatawa na naman si Akiko. Hobby na talaga ng binata na
pamulahin ang mukha ni Jiya. Kung nakakamatay lang ang kilig, matagal nang
pinanglalamayan si Jiya.

Binilisan na ni Akiko na isalang iyung niluluto niya para makapunta na agad siya sa
sala kung nasaan si Jiya. Nang matapos siya sa pagluluto at hinihintay nalang na
maluto ang sweet adobo na pinagpuyatan niyang aralin, pinuntahan niya si Jiya na
nasa sala at nakaupo sa carpet habang nilalaro ang puppy na si Baz. Napangiti si
Akiko sa sarili niya.

Hindi maipaliwanag ni Akiko ang nararamdaman niya. He never got this excited
before. Hindi niya alam kung bakit ang saya-saya niya por que andito lang ngayon si
Jiya sa condo niya.

Basta, may something lang sa nangyayari na nagbibigay sa kanya ng lubos na

kaligayahan ngayon.

Umupo si Akiko sa couch habang nasa carpet naman si Jiya at nilalaro si Baz.
Nilapag niya yung dalawang coke in can na softdrinks.

"20 minutes. Luto na iyung sweet adobo," aniya ni Akiko.

"Okay," sagot naman ni Jiya.

Nanahimik silang dalawa. Parehas nagkikiramdaman kung sino ang magsasalita. Mabuti
nalang nakatuon ang pansin ni Jiya kay Baz na nilalaro niya dahil kung hindi, hindi
niya alam ang gagawin niya ganung ramdam na ramdam niya ang pagtitig sa kanya ni
Akiko.

"Uhm," Jiya cleared her throat "Ilang babae na nadala mo dito?" she asked out of
the blue.

Napataas ang kilay ni Akiko dahil sa tanong niya, "What?"

"Sorry. Na-curious lang ako."

"I never bring any girls here," aniya ni Akiko "This is my condo. My private place.
Off limits ang kung sino dito. Even my family, bawal dito. Hindi ko pinapapasok."
Akiko laughed.

Natigilan si Jiya, "E—eh, bakit pinapapunta mo ako dito?" kinakabahan niyang

tanong.

Ngumiti si Akiko at tumitig kay Jiya, "You're special."

Again, namula na naman ang mukha ni Jiya at hindi na muling nakapagsalita.

Tumayo si Akiko at pumasok sa kwarto niya para kunin iyung gitara. Bumalik din
naman agad siya sa sala saka muling umupo. Tinignan siya ni Jiya.

"Marunong ka mag gitara?"

"Yes. No. I mean, hindi ko alam kung marunong pa ako," paliwanag ni Akiko "Tagal ko
na hindi nag gigitara e. Nung high school ako, may guitar lesson kami so natuto
ako."

"Can you play?" aniya ni Jiya. Excited na excited.

"Sure. Kaso ilan lang alam kong chords," sagot ni Akiko saka umayos ng pag upo.

Umayos din ng upo si Jiya. Binuhat niya si Baz saka yinakap sa dibdib niya.
Sinulyapan ni Akiko si Jiya saka ngumiti bago nagsimulang mag strum ng gitara.

He's good.

Hindi na naman maiwasan ni Jiya na hindi mas lalong humanga kay Akiko. Mas
naidagdag na naman siyang rason kung bakit siya hulog na hulog sa binata. Ang dami
niya nga talagang hidden talent.

Akala ni Jiya mag strum lang ng gitara si Akiko. Nagulat siya nang bigla itong
kumanta.

I don't want another pretty face, I don't want just anyone to hold. I don't want my
love to go to waste, I want you and your beautiful soul.

Napatitig si Jiya kay Akiko habang kumakanta. Maganda ang boses ni Akiko. Hindi man
katulad ng mga singer sa TV, may ibubuga ito. Ang husky ng boses. Pang all boy band
ang timbre ng boses ni Akiko. Nakadagdag ito sa kakisigan ng binata. Ang gwapo-
gwapo niya habang focus sa pag gigitara at sa pagkanta. Pakiramdam tuloy ni Jiya,
si Akiko lang ang nakikita niya ngayon.

I know that you are something special, To you I'd be always faithful. I want to be
what you always needed. Then I hope you'll see the heart in me.Pinagmasdan ni Jiya
si Akiko. Pakiramdam niya, hinaharana siya. Halos sumabog na naman ang puso niya sa
sobrang kilig at saya. Ang sarap kuhaan ng litrato ni Akiko habang naggigitara.

Biglang humikab si Jiya. Hindi niya alam kung inaantok siya dahil wala siyang sapat
na tulog o inantok siya bigla nang dahil sa boses ni Akiko. Ang sarap sa pakiramdam
marinig si Akiko na kumakanta. Ipinikit tuloy niya iyung mga mata niya. Hindi niya
planong matulog. Pinikit niya lang.

Napahinto si Akiko sa pagkanta at paggigitara nang makita niyang nakasandal ang ulo
ni Jiya sa may couch habang mahimbing na itong natutulog. Si Baz naman nasa gilid
ni Jiya at natutulog na rin.

Napailing-iling na napangiti si Akiko sa sarili saka nilapag sa gilid ang gitara.

Nilapitan niya si Jiya saka siya umupo sa harapan nito.

Dahan-dahan tinanggal ni Akiko ang eyeglass ni Jiya para hindi ito mahirapan.

Pagtanggal niya sa salamin, napatitig na naman siya sa maamong mukha ni Jiya.

Bumilis na naman ang tibok ng puso niya habang nakatitig sa mukha ni Jiya na
natutulog.
He wasn't the type of a guy who would steal a kiss.

But for the first time, he did. He did steal a kiss.

Akiko kissed Jiya.

Bahagyang napalayo si Akiko dahil sa ginawa niya. Napatawa siya sa sarili niya.

"Damn," he cursed himself "I'm not like this."

Muli niyang sinulyapan si Jiya. Nakapikit pa rin ito at natutulog.

From that moment, he knew already. Alam na niya talaga sa sarili niya.

He was falling for her.

Falling really hard.