Professional Documents
Culture Documents
Lee Nelson
Lee Nelson
Lee Nelson
P KERA
Zawodowy pokerzysta i autor książek Lee Nelson uczy
jak grać, żeby wygrywać w turniejach pokerowych.
RADOSŁAW „RADOOM”
JEDYNAK
Niewiele rzeczy na świecie wyzwala większe emocje niż turnieje pokera! Dlatego też,
gdy w 2006 dokonałem pierwszego depozytu $150 na PokerStars od razu chciałem
zagrać w jednym z nich. Będąc zupełnym amatorem, który Texas Holdem znał tylko
z telewizji, zwróciłem uwagę na 9-osobowy sit and go. Wyglądało na to, że łatwo
jest wygrać nagrodę, gdyż aż 3 graczy jest w kasie. Wybrałem taki z wpisowym $11
- chciałem być “ostrożny”, aby nie przegrać wszystkiego naraz. Do tego formuła non-
turbo - tak żeby poziomy blindów rosły wolniej i w większej mierze decydowały moje
“umiejętności”. Oczywiście grałem tylko na jednym stole, skupiony i skoncentrowany.
Dotrwałem aż do fazy końcowej, gdzie starałem się dojść do najniższej nagrody nie
podejmując żadnego ryzyka.
Texas Holdem jest grą dla mądrych i inteligentnych ludzi. Mimo to zasad i teorii naprawdę warto
się uczyć, aby nie powielać znanych błędów. Dzięki wspaniałej książce Lee Nelsona masz
niepowtarzalną okazję poznać zwycięskie strategie i techniki rozgrywania turniejów sit and go dzięki
którym staniesz się postrachem dla początkujących, a z czasem - mam nadzieję - zaczniesz toczyć
wyrównane boje z zawodowcami na wyższych stawkach.
Polacy naprawdę świetnie grają w pokera! Mam nadzieję, że przy odpowiedniej edukacji,
przestrzeganiu dyscypliny i bankroll management w przyszłości dołączysz do naszej ekipy na wielkich
międzynarodowych turniejach.
Powodzenia!
2
PRZEDMOWA
GRZEGORZ „DAWARSAW”
MIKIELEWICZ
Każdy lubi grać duże turnieje pokerowe. Jakkolwiek są one pasjonujące, emocjonujące
i przynoszą wielkie wygrane – sam zanotowałem pierwszą dużą wygraną w internecie
właśnie w turnieju wielostolikowym – tak z drugiej strony, żeby coś w nich osiągnąć,
zazwyczaj trzeba dotrzeć aż na stół finałowy. A to nie jest łatwa sprawa. Rosnące
ciemne, ciągła presja związana z potrzebą zdobywania niezbędnych do przetrwania
żetonów, to wszystko powoduje, że w kluczowych momentach niezbędna jest odrobina
szczęścia – inaczej cały wielogodzinny wysiłek idzie niemal na darmo.
Jakże pięknie byłoby codziennie grać na stole finałowym. Na szczęście właśnie taką
możliwość dają nam turnieje jednostolikowe, zwane sit&go. To taka droga na skróty
do stołu finałowego, na którym zasiadamy od razu i gramy o zwycięstwo. Mamy tutaj
również całego pokera turniejowego w pigułce – zaczynamy od pełnego stołu, kiedy
ciemne są jeszcze niskie, następują kolejne eliminacje i gramy na stole z mniejszą ilością
graczy, za to z wyższymi ciemnymi. Docieramy do momentu zwanego ‘bubble’, gdy już
tylko jedna osoba dzieli nas od wejścia do miejsc płatnych. Potem jesteśmy już ‘w kasie’,
a jeszcze później zostaje nam już tylko pojedynek jeden-na-jednego o zwycięstwo.
Wszystko to w ramach jednego turnieju – to prawdziwa szkoła pokera.
Od dawna w moich rozmowach ze znajomymi pokerzystami pojawia się temat – co jest
bardziej dochodowe: duże turnieje, czy właśnie turnieje sit&go. Zazwyczaj zgadzamy
się w konkluzji – duże turnieje to szansa na jednorazowy wielki sukces i dużą wygraną,
ale to właśnie turnieje sit&go zazwyczaj stanowią podstawę codziennego dochodu turniejowych
specjalistów. Dzieje się tak z kilku powodów.
Przede wszystkim, możemy tych turniejów zagrać dziennie zdecydowanie więcej. Wynik dużo bardziej
zależy od naszych umiejętności, ponieważ zdecydowanie łatwiej i regularniej dochodzić do miejsc
płatnych w sit&go niż w dużych turniejach. Duża ilość rozgrywanych turniejów powoduje, że nasze
opłacalne decyzje na pewno będą procentować, podczas gdy w dużych turniejach czasami trudno
zdobyć się na to jedno, decydujące zagranie, gdy na szali leży wynik wielogodzinnych zmagań.
Ta presja zostaje z nas zdjęta w turniejach sit&go. Mając do podjęcia ważną decyzję, łatwo ją
podejmujemy, ponieważ jeżeli będziemy mieli pecha, za chwilę znowu zagramy w kolejnym sit&go.
Lee Nelson jest legendą pokerową, a od kogo uczyć się gry, jeżeli właśnie nie od doświadczonego
gracza z milionowymi wygranymi na koncie. To, co jest najbardziej wartościowe w tej książce, to fakt,
że Lee dokładnie wyjaśnia, jak wygrywać w turniejach sit&go na każdym poziomie wtajemniczenia –
od tych na wirtualne pieniądze do tych z wysokich stawek. A jak już nauczysz się wyśmienicie grać
te małe turnieje, możesz przejść do kolejnego etapu wtajemniczenia – turniejów wielostolikowych,
również rozłożonych na czynniki pierwsze przez Lee Nelsona w niniejszej książce.
Moja rada, jako doświadczonego gracza, jest następująca: graj turnieje sit&go na codzień, a duże
turnieje od święta. Takie podejście, w parze z nabytymi umiejętnościami, powinno skutkować
w regularnych dochodach i dużych wygranych. Ale poker to gra bardzo osobista i nie ma na nią
złotego środka – co równocześnie czyni ją tak fascynującą. Więc nawet jeżeli zdecydujesz inaczej,
i tak warto dowiedzieć się, jak wygrywać w pokera, czytając niniejszą książkę.
Powodzenia!
3
ZAGRAJMY W POKERA
O KSIĄŻCE
No Limit Texas Hold’em to świetna gra, która ostatnio stała się niezwykle popularna. Niestety jeśli nie
opanujemy jej zasad w dostatecznym stopniu, może się okazać frustrującym doświadczeniem. Istnieje
bardzo dużo książek na temat pokera, ale większość z nich jest przeznaczona dla osób, które już
osiągnęły pewien poziom gry i niewiele jest z nich pożytku dla zupełnie początkujących graczy.
Jeśli chcesz grać w pokera coraz lepiej, musisz robić dwie rzeczy. Po pierwsze, uczyć się i analizować
grę. Czytać wszystko, co ci wpadnie w ręce i omawiać rozdania z lepszymi graczami. Im więcej się
nauczysz, tym bardziej będziesz sobie zdawał sprawę z tego, jak mało jeszcze umiesz. Po drugie,
spójrz krytycznie na swoje kluczowe rozdania po skończonej grze, zastanów się jaką decyzję byś
podjął w danej sytuacji następnym razem i ucz się na własnych błędach, bo to pozwoli ci grać lepiej
w przyszłości. Ja robię błędy we wszystkich turniejach, w których biorę udział włącznie z tymi,
w których wygrywam. Analizując je i ucząc się na tych błędach, rzadko kiedy popełniam ten sam dwa
razy.
4
Spis treści
CZĘŚĆ PIERWSZA 65 ROZDZIAŁ 14
WSTĘP Różnice między turniejami MTT
na żywo i w wersji online
7 ROZDZIAŁ 1
Historia pokera 67 ROZDZIAŁ 15
Ręce startowe we wczesnych
10 ROZDZIAŁ 2 etapach turnieju
Pożyteczny internet
74 ROZDZIAŁ 16
13 ROZDZIAŁ 3 ETAP 1 – Przygotowania do turnieju
Jak wygrywać w turniejach
sit & go (SNG) 78 ROZDZIAŁ 17
ETAP 2 – Wczesna faza gry
CZĘŚĆ DRUGA
TURNIEJE SIT-N-GO NA
86 ROZDZIAŁ 18
PRAWDZIWE PIENIĄDZE ETAP 3 – Środkowe fazy (z ante)
93 ROZDZIAŁ 19
21 ROZDZIAŁ 4 ETAP 4 – Coraz bliżej kasy
Jak rozgrywać turnieje SNG
na prawdziwe pieniądze
97 ROZDZIAŁ 20
ETAP 5 – W kasie
24 ROZDZIAŁ 5
Kluczowe pojęcia w pokerze
102 ROZDZIAŁ 21
ETAP 6 – Stół finałowy
28 ROZDZIAŁ 6
Jak wygrywać w SNG za $1
CZĘŚĆ CZWARTA
34 ROZDZIAŁ 7 PSYCHOLOGIA
Jak wygrywać w SNG za $5
106 ROZDZIAŁ 22
39 ROZDZIAŁ 8 Umiejętności a szczęście
Jak wygrywać w SNG za $10
109 ROZDZIAŁ 23
43 ROZDZIAŁ 9 Pokerowe „telle” i „czytanie”
Jak wygrywać w SNG za $20 przeciwnika
CZĘŚĆ TRZECIA
121 ANEKS C
TURNIEJE WIELOSTOLIKOWE Ranking rąk startowych przed flopem
(MTT)
123 ANEKS D
Polecane lektury & słownik
63 ROZDZIAŁ 13
Pozycja, pozycja, pozycja
5
O autorze
Jak wielu graczy pokerowych Lee „Final Table” Nelson ma budzący postrach pseudonim.
W odróżnieniu od wielu, jego jest w pełni zasłużony. Lee ma na swoim koncie udział w ponad 50
z największych turniejów pokerowych, w tym zwycięstwo w turnieju Aussie MIllions warte $1,430,000.
Jego książki o turniejach No Limit Hold’em – Kill Phil i Kill Everyone – w radykalny sposób wyrównały
szanse zawodników, gdyż zawarte w nich strategie gry w pokera zostały objaśnione w sposób
przystępny dla przeciętnych graczy.
PODZIĘKOWANIA
Jak w każdej mojej książce, chciałbym podziękować swojej żonie Pen, nie tylko za przepisanie
rękopisu, ale również za wytrzymanie ze mną w trakcie pisania.
Składam podziękowania Tysenowi Streibowi, jednemu ze współautorów mojej książki Kill Everyone za jego
nieocenioną pomoc przy tabelkach i modelach matematycznych wykorzystanych w tej książce.
Dziękuję Dennisowi Watermanowi za badania nad historią odmiany hold’em oraz za recenzję i sugestie
dotyczące rękopisu.
Specjalne podziękowania dla wszystkich zagorzałych pokerzystów na całym świecie, bo to dzięki nim
ta świetna gra stanowi nadal duże wyzwanie i sprawia niezwykłą frajdę.
6
ROZDZIAŁ 1
HISTORIA POKERA
To oczywiste, że poker nie może być starszy niż karty, których używa się do gry, przy czym talii kart
używano w Chinach w XIII wieku, a w Europie pojawiły się w zestawach zawierających 52 karty
w Wenecji (Włochy) ponad 700 lat temu. Do tego czasu trzy inne imperia – indyjskie, perskie i egipskie
– wywarły wpływ na strukturę talii kart. Niemal od samego początku układ figur w kartach wyglądał
tak jak obecnie, z 13 kartami w czterech kolorach pierwotnie znanych jako miecze, kije, puchary
i dukaty oraz z młodszym wicekrólem, starszym wicekrólem i królem stojącymi najwyżej w hierarchii.
Kwestia jak doszło do tego, że as stał się kartą wyższą od króla w czasach kiedy tylko Bóg był ponad
nim, pozostaje nadal niewyjaśniona. Dość powiedzieć, że w którymś momencie as został najwyższą
kartą, nadal mogąc być wykorzystanym do ułożenia najniższego strita i stając się najsilniejszą kartą
w większości gier.
Współczesna wersja gry w pokera najprawdopodobniej wzięła swoją nazwę z jednego z trzech źródeł:
z niemieckiej gry Pochen albo Pochspiel, która była popularna od XV wieku; z francuskiej gry Poque,
której nazwa prawdopodobnie wywodziła się od starofrancuskiego czasownika poquer, co znaczyło
obstawiać, a w której kluczowym elementem gry był blef i wnoszenie zakładów (ta francuska gra
mogła pochodzić od swojej niemieckiej poprzedniczki); lub wreszcie od słowa „poke”, którego używał
świat przestępczy we wczesnych latach Stanów Zjednoczonych jako szyfru do określenia kryjówki
z pieniędzmi. Niezależnie od tego jak się pojawiła, nazwa jest świetna i idealnie pasuje do tej gry.
Skąd się wzięła obecna moda na odmianę no-limit Texas hold’em? Cóż, istnieją pewne tropy, ale
w przeważającej mierze są to tylko hipotezy. W artykule z 16 sierpnia 1968 roku wydrukowanym
w czasopiśmie LIFE A.D. Livingston (znany zawodowy pokerzysta oraz uznany autor materiałów na
ten temat) pisze o pokerze, o tym jak się w niego gra, jak szeroko jest znany i jak szybko stał się modny.
Artykuł wzbudził zainteresowanie grą do tego stopnia, że wielu spośród jak się szacuje 40 milionów
pokerzystów zaczęło w nią grać. Według Livingstona, na początku grę często określano zwrotami
„Hold Me Darling”, „Tennessee Hold Me” czy „Texas Hold ‘em”. Tak jak w przypadku innych potyczek
nazewniczych, obecnie wiemy już, która nazwa przyjęła się na stałe.
Według niektórych relacji, w odmianę hold’em po raz pierwszy zagrano w Robston (stan Teksas, USA)
w 1905 roku, ale prawdopodobnie nigdy nie będziemy mieć co do tego pewności. Oto jedna z moich
ulubionych historii o tym, jak to się wszystko zaczęło:
Pewnej długiej i gorącej nocy na południu kraju grano w grę stud, a dokładniej w jej ostatnią modną
wersję, w którą gra się siedmioma kartami. W czasie tego maratonu została postawiona dosyć
znaczna suma pieniędzy i w miarę jak czas mozolnie posuwał się do przodu jeden z graczy, uznawany
za frajera, przez cały czas po wyłożeniu ostatniej zakrytej najwyraźniej zdawał się otrzymywać kartę,
której akurat potrzebował. Dzięki tej ostatniej karcie wygrywał jedno rozdanie za drugim. Podczas gdy
przeciwników ciągle prześladował pech, pan Szczęściarz nieustannie trafiał bingo. Pozostali gracze
wiedzieli, że w końcu kiedyś musi przegrać... tylko kiedy?
W końcu jeden z jego przeciwników nie mógł już wytrzymać. Tracąc panowanie nad sobą wypalił:
„Gdybyś musiał grać takimi kartami jak ja, nie miałbyś absolutnie żadnych szans! Nigdy w życiu nie
udałoby ci się mnie pobić! Nigdy w życiu byś nie wygrał! Nigdy!”.
„Pan Szczęściarz” roześmiał się: „Chyba żartujesz! Naprawdę w to wierzysz? W takim razie
przekonajmy się! Od tej pory będziemy grać jeden na jednego z jedną kartą zakrytą, a pozostałe karty
będą takie same. Potrzebuję tylko jednej zakrytej karty, żeby cię pobić. Tylko jednej!”.
„Hmmmm”, odparł Pan Szczęściarz. „Myślę, że inni mogą zagrać, jeśli im nie przeszkadza,
że zmieniliśmy zasady gry”.
“No limit „Zacznijmy od dwóch zakrytych kart, tak jak w grze 7 card stud, a pozostałych 5 kart niech będzie
kartami wspólnymi – za każdym razem odkrywamy jedną kartę na środku stołu i każdy, kto jest w grze,
Hold’em jest może jej użyć”, zaproponował Pan Maruda i Zrzęda.
nazywany „Okej”, zgodził się pan Szczęściarz. „Dwie karty własne i pięć kart wspólnych na stole, a przed odkryciem
Cadillakiem każdej kolejnej karty runda licytacji. Czy to cię powstrzyma od użalania się nad swoim pechem?”.
pokera, gdyż „Tak”, odpowiedział skarcony Pan Maruda i Zrzęda, który wiedział, że nie należy narzekać z powodu
uważa się, dobrej passy słabego gracza.
że jest jego I tak właśnie narodziła się gra „hold them”. Później jej nazwa została skrócona do hold’em, a ponieważ
odmiana ta była najbardziej popularna w Teksasie, wkrótce stała się znana jako „Texas hold’em”.
najbardziej Podróżujący po Teksasie gracze, z Doylem Brunsonem na czele, grali w nią za pieniądze leżące na stole,
wymagającą bez limitu, i dzięki współpracy z Bennym Binionem z Horseshoe Casino w Las Vegas, NLHE stała się
ulubioną grą mistrzostw świata w pokerze. Dziś gra ta jest często określana mianem „pokera”, gdyż
odmianą pod przez wielu jest uważana za najbardziej wymagającą odmianę pod względem złożoności i koniecznych
względem umiejętności.
złożoności Z czasem wielu graczy doszło do wniosku, że gra byłaby ciekawsza i bardziej dynamiczna, gdyby trzy
i umiejętności.” pierwsze karty wspólne zostały odkryte od razu, bez kolejnych rund licytacji poprzedzających każde
odkrycie; tak oto narodził się flop. Nieprzypadkowo zresztą, gdyż ta zmiana sprzyjała lepszym graczom,
którzy teraz mogli od razu zobaczyć 5 kart, zanim na dobre zaangażowali się w grę.
Kiedy zrozumiano, jak ważna w tej grze jest pozycja, pojawił się wędrujący dookoła stołu „button”,
czyli krążek, który co rozdanie przesuwał się o jedną pozycję i wskazywał symbolicznego rozdającego
w bieżącym rozdaniu, dzięki czemu każdy miał cyklicznie szansę licytowania jako ostatni.
W miarę upływu czasu zmianie uległa część terminologii. Na przykład, flop nie jest już określany jako
„turn”, jak to miało miejsce na początku w Teksasie i w stół stukamy palcami, kiedy czekamy, a nie
kiedy wchodzimy za wszystko; podstawy gry się jednak nie zmieniły.
Częściowym powodem fascynacji odmianą hold’em był fakt, że jednocześnie mogło w nią grać
do 22 graczy, więc podczas prywatnych spotkań pokerowych liczba uczestników nie musiała być
redukowana do 8, tak jak w pokerze 7 card stud. Zawsze znalazło się miejsce dla takiego miłego gracza
jak Pan Szczęściarz, który pojawiał się zazwyczaj z kieszeniami pełnymi pieniędzy. Taki wyjątkowy
gracz, obecnie powszechnie określany jako „fish” (słaby), nie musiał już czekać z boku, dopóki ktoś inny
nie opuścił gry. Ze względu na praktyczne ograniczenia przy rozdawaniu kart i usadzaniu graczy przy
stole, w grze rzadko kiedy jednak brało udział więcej niż 12 uczestników, a stoły były skonstruowane
dla 12, 11, 10, 9 i sporadycznie dla 8 lub mniejszej liczby graczy.
Hold’em dotarł do Las Vegas (stan Nevada, USA) w latach 60-tych i na początku był rozgrywany tylko
w wersji z zakładem ante (obowiązkowy zakład, który gracze wnosili do puli przed rozpoczęciem
rozdania). W Golden Nugget, w okolicach centrum, grą na najwyższe stawki był 10-20 limit hold’em
z ante w wysokości 50 centów. Wkrótce pojawił się jeszcze zakład w ciemno (ang. blind) o wartości
$5, który wędrował wokół stołu, poczynając od pierwszego gracza na lewo od buttona. Gracze chcieli,
aby gra przebiegała szybciej i nie znosili ciągłych dyskusji o tym, kto nie wniósł opłaty ante, więc
ostatecznie zakłady ante zostały zastąpione drugą ciemną o wartości $5. Później normą stała się gra
15-30 (ciemne $5 i $10 wpłacane przez dwóch kolejnych graczy za buttonem) z pierwszym przebiciem
do 25. Wkrótce wartość dużej ciemnej (ang. big blind) została podwyższona do $15, z pierwszym
Limit hold’em o ustalonej strukturze licytacji był najbardziej rozpowszechnioną grą, dopóki około
2002 roku nie stały się popularne telewizyjne relacje z pokerowych rozgrywek. Wówczas to no-limit
hold’em (NLHE), z wysokimi pulami i większą dramaturgią, podbił serca widzów. Potencjalni nowi
gracze zobaczyli w telewizji taką właśnie grę i to w nią chcieli grać w kasynach. Naturalnie dobrzy
gracze poszli w ślad za początkującymi i obecnie NLHE jest zdecydowanie najbardziej popularną
odmianą pokera. W NLHE stosowano regułę „table stakes” co oznaczało, że gracz mógł w każdej chwili
zagrać za wszystko co miał przed sobą na stole, ale nie mógł sięgnąć po pieniądze do kieszeni. Każdy
gracz mógł włożyć do puli tylko te pieniądze, które już wcześniej przed nim leżały. Jeżeli decydował
się postawić wszystkie jednocześnie, zagranie takie określało się mianem „all-in”. Jeśli inni gracze
mieli więcej pieniędzy, tworzona była pula boczna obejmująca tylko tych graczy, którzy mogli dalej
licytować.
Ta książka zajmuje się głównie odmianą NLHE i stosunkowo mało miejsca zostało w niej poświęcone
innym wariantom, takim jak limit czy pot-limit hold’em.
Struktura obstawiana dynamizuje przebieg gry we wszystkich odmianach pokera. W turniejach NLHE
ciemne, lub wszystkie obowiązkowe zakłady, rosną w miarę upływu czasu. Relacja między wysokością
ciemnych a liczbą twoich żetonów oraz żetonów przeciwników będzie miała duży wpływ na twój
sposób gry. Ważne kwestie, nad którymi warto się zastanowić to: Jak wysokie są ciemne? Jak duże
są zakłady ante (jeśli pojawią się w grze)? Jaki wpływ mają te wymuszone zakłady na przebieg gry?
Takie oraz inne rozważania staną się praktycznie automatyczne, jak tylko przyzwyczaisz się do gry
w turniejach.
Podsumowanie rozdziału 1
1. Początki pokera sięgają XIII wieku.
2. Odmiana pokera no-limit hold’em (NLHE) narodziła się w XX wieku i ewoluowała przez
dziesięciolecia.
3. Struktura obstawiana (wysokość ciemnych i zakładów ante) dynamizuje jej przebieg.
POŻYTECZNY INTERNET
Jest wszędzie! Wystarczy kilka kliknięć oraz pobranie bezpłatnego oprogramowania i już możesz
grać na stawki, jakie cię interesują – poczynając od gry za darmo, na wirtualne żetony, a kończąc
na stawianiu tysięcy dolarów na dowolne karty. Przy stołach możesz spotkać ludzi z całego świata,
zagrać po raz pierwszy bez cienia wstydu czy zakłopotania oraz pozwolić sobie na dowolną gafę.
Nie potrafisz znaleźć właściwego przycisku? Nie wiesz co masz robić? Nie wiesz czy sprawdzać, czy
spasować? Nic nie szkodzi. Nikt tego nie pozna po twojej twarzy. Nikt się nie dowie, kim jesteś. Jesteś
identyfikowany tylko poprzez nazwę użytkownika, którą wymyśliłeś w przytulnym zaciszu własnego
domu lub biura, czy też w kawiarni albo na lotnisku. Inni przed przystąpieniem do gry zobaczą na ekranie
tylko twój pseudonim z avatarem (lub bez).
Możesz grać o dowolnej porze dnia, ubrany tak jak lubisz, brudząc klawiaturę jedzeniem lub piciem –
i nikt nie będzie mieć do ciebie o to pretensji.
Rozważnie Dla początkujących graczy największą zaletą pokera online jest to, że można się uczyć i trenować
za darmo. O ile możesz mieć trudności ze znalezieniem kasyna, które dałoby ci możliwość opanowania
wybierz pokera za darmo, na PokerStars duży procent z ponad dziesięciu milionów graczy bierze udział tylko
w grach na pieniądze wirtualne. To oznacza, że o dowolnej porze możesz znaleźć każdy rodzaj gry i ją
swoją nazwę wypróbować, nawet jeśli chcesz się nauczyć odmiany razz, fi ve-card-draw high czy dowolnej innej,
użytkownika która nie jest zbyt popularna tam, gdzie mieszkasz.
– to ona Możesz również obserwować przebieg gry, która cię zainteresowała, „zajmując miejsce w pierwszym
stworzy twoją rzędzie” i ucząc się od największych sław pokera grających w najwyższe stawki.
tożsamość Kiedy już przyjrzysz się z bliska jak to wszystko działa, możesz grać w kilka odmian jednocześnie, przy kilku
stołach, z dowolnego miejsca na świecie. Tutaj nie ma przerw na zmianę rozdającego czy tasowanie kart,
w pokerze więc kolejne karty dosłownie wyfruwają z talii z niewiarygodną szybkością – rozdań jest przynajmniej
online. dwa razy więcej, niż w tradycyjnych kasynach. W wersji online możesz grać tylko przez kilka minut,
wycofać się jako zwycięzca i nikt tego nawet nie zauważy. Wchodzisz i wychodzisz, kiedy masz na to
ochotę.
A zatem, czy jest coś, co ci się może w grze internetowej nie spodobać? Wszystko zależy od twojego
charakteru. Dla niektórych to, że nie mogą zobaczyć swoich przeciwników może być minusem, ale dla
mniej doświadczonych graczy fakt, iż przeciwnicy nie widzą ich twarzy, jest na pewno dużym plusem.
Nikt nie będzie mógł obserwować twojej mimiki i odczytać języka ciała – możesz skakać, krzyczeć,
wrzeszczeć albo błagać przeciwników, żeby spasowali, jeśli akurat blefujesz i nikt się o tym nie dowie.
Nie zobaczą jak nerwowo grzebiesz w torebce z chipsami, podejmując wszystkie swoje decyzje jednym
kliknięciem myszki. Krótko mówiąc, to idealny sposób na rozpoczęcie gry dla początkujących.
Moja rada jest zatem prosta – wykorzystaj Internet do nauki gry w pokera! Niezależnie od tego,
czy jesteś zupełnym nowicjuszem, czy też graczem szukającym wrażeń, polecam zalogowanie
się na PokerStars.pl, w największym serwisie pokerowym na świecie, który oferuje najlepsze
oprogramowanie i największy wybór gier. Ta książka będzie twoim przewodnikiem, pomagając ci
wspinać się po szczeblach drabiny PokerStars, poczynając od gry za darmo, przez mikro limity,
do bardziej zaawansowanych gier na pieniądze – po osiągnięciu wymaganego poziomu umiejętności.
Inne zalety gry online możesz odkryć przeglądając zawartość menu Opcje. Tutaj możesz wybrać
kolor i wzór talii kart, układ stołu, wygląd tła, motywy graficzne oprogramowania, możesz również
zadecydować czy chcesz grać z avatarem lub bez, włączyć czy wyłączyć dźwięk, wybrać stałe
miejsce przy stole, nawet jeśli pozornie jest już zajęte itd. Istenieje też możliwość wybrania
talii czterokolorowej (każdy kolor karciany jest oznaczony inną barwą, dzięki czemu jest mniej
prawdopodobne, że przeoczysz kolor) oraz szeregu drobnych szczegółów, np. sposobu rozdawania kart
– możesz otrzymać najpierw jedną, a potem drugą, albo obie karty naraz.
Masz również opcję korzystania z czatu – możesz dowolnie zmieniać ustawienia: od wyświetlania
w oknie czatu zwykłych rozmów o niczym, po szczegółowy zapis przebiegu gry. Tu możesz odbyć
Jeśli nie
dyskusję filozoficzną albo posłuchać rozmowy o lokalnych klubach pokerowych w Afryce czy Korei. potrafisz
Możesz przeczytać, jak gracze się skarżą i narzekają na bad beaty (pechowe rozdania). W końcu
twoi przeciwnicy zawsze znajdą jakiś wyimaginowany powód przegranej – bo to przecież nie może
powiedzieć nic
być przypadek albo ich własny błąd. Eh! Dlatego w okienku czatu masz do wyboru opcję całkowitego miłego, w ogóle
wyciszenia, pełnego zapisu czatu lub wyświetlania wyłącznie informacji od rozdającego (zazwyczaj są
to komunikaty odnośnie każdego ruchu w grze). Ustawienia czatu, historie rozdań oraz inne opcje są się nie odzywaj
dostępne po kliknięciu na pudełko z żetonami. Oprócz tego możesz zablokować konkretnego gracza na
czacie, jeśli uznasz, że jego uwagi są obraźliwe. Tę opcję znajdziesz po kliknięciu prawym przyciskiem
myszy na nazwę gracza lub jego avatar. W ten sam sposób zyskujesz również dostęp do innych opcji!
Trzy wspaniałe dodatki, które również zazwyczaj znajdziesz w internetowych serwisach pokerowych
to: 1) możliwość krytycznego spojrzenia na własną grę po kliknięciu na „Statystyki”, które poinformują
cię, ile rozdań rozegrałeś, jak daleko w nich zaszedłeś, ile z nich zakończyło się dla ciebie wykryciem
kart i w ilu z nich wygrałeś; 2) dostęp do „Historii rozdań”, gdzie możesz zobaczyć jak ty i/lub inni
użytkownicy graliście w danym rozdaniu, jak licytowaliście i co inni mieli na ręce przed wyłożeniem
kart, nawet jeśli przy porównywaniu kart zrzucili je bez pokazywania; 3) wreszcie możesz robić notatki
o każdym przeciwniku, przypisane do danego pseudonimu użytkownika – możesz zanotować jak
rozegrał sesję, jak się zachowywał w danych okolicznościach lub z konkretnymi kartami na ręce.
Przedstawię Wam strategię wygrywania w jednostołowych turniejach Sit&Go (SNG), które są jedną
z najpopularniejszych form rozgrywek pokerowych online. Oczywiście moje wskazówki nie ograniczają
się do turniejów SNG i mogą zostać odniesione również do innych gier. Jedną z rzeczy, którą odkryjesz
na PokerStars jest to, że turnieje są dostępne 24/7, więc nie trzeba długo czekać, żeby zagrać.
Zalecam zapisywanie na każdym etapie wszystkich swoich wyników. Te notatki mogą okazać się
przydatne, nawet jeśli będziesz zaczynał od turnieju SNG na dolary wirtualne dla 30 uczestników.
Radzę również, żebyś zanotował coś na temat każdego z rozegranych turniejów, coś co sprawi,
że pozostanie on w twojej pamięci. Zazwyczaj będzie to kilka kluczowych rozdań, podczas których
musiałeś podjąć ważną decyzję, ale czasami notatka może dotyczyć gracza oraz jego pokerowej
„osobowości”.
Powinieneś również zainteresować się turniejami darmowymi, czyli „freerollami” (z ang. freerolls),
które znajdziesz, klikając na zakładkę „Turnieje”. Udział w nich jest bezpłatny, ale często przyznawane
są w nich wygrane pieniężne. Znam gracza, który zaczynał od takich właśnie gier i wygrał turniej.
Pieniądze z wygranej wykorzystał, biorąc udział w turniejach z niskim wpisowym i powoli wspinał się
do góry. Teraz ma kilka tysięcy dolarów na swoim koncie online, a wszystko zaczęło się od darmowego
turnieju, właśnie freerolla.
Wstęp do Na koniec warto również wspomnieć o możliwości wzięcia udziału w satelitach, czyli turniejach,
w których można wygrać wyjazd na turniej pokerowy rozgrywany na żywo, np. w jakimś egzotycznym
turniejów zakątku świata; wystarczy kliknąć na zakładkę „Wydarzenia”. Tutaj znajdziesz turnieje kwalifikacyjne,
dające możliwość wzięcia udziału w imprezach takich jak World Series of Poker (WSOP), European
darmowych nic Poker Tour (EPT), Asia Pacific Poker Tour (APPT), Latin American Poker Tour (LAPT), World Cup of
nie kosztuje, Poker, czy też World Championship of Online Poker (WCOOP) i to wszystko bez wychodzenia z domu.
Zazwyczaj jeśli uda ci się wygrać w satelicie, twoją nagrodą będzie wejściówka do większego turnieju,
a można pokój w hotelu, pieniądze na samolot, a nawet kieszonkowe. A zatem – na pewno warto spróbować.
w nich zdobyć W końcu Jeff Williams z Atlanty (stan Georgia, USA) zdobył w ten sposób w 2006 roku mistrzostwo
European Poker Tour Championship w Monte Carlo i otrzymał ponad $1 000 000 nagrody. Wiem o tym,
prawdziwe bo sam miałem przyjemność ogłosić tę wygraną. Miał wówczas tylko 19 lat – czyli był za młody, żeby
chociaż wejść do amerykańskiego kasyna!
pieniądze – kto
powiedział, że Podsumowanie rozdziału 2
nie ma nic za
1. Internet zapewnia całkowitą anonimowość.
darmo?
2. Podczas gry przez Internet należy ściśle przestrzegać specjalnej etykiety.
3. W pokerze online stoją przed tobą liczne i urozmaicone możliwości.
JAK WYGRYWAĆ
W TURNIEJACH SIT&GO (SNG)
NA PIENIĄDZE WIRTUALNE
Z tej książki dowiesz się, że w pokerze istotnym składnikiem zwycięstwa jest umiejętność wykorzystania
słabych stron i skłonności twoich przeciwników. Na ogół gracze, którzy nie inwestują w grę prawdziwych
pieniędzy (innymi słowy grają na pieniądze wirtualne), z niecierpliwością wypatrują jaką rękę przyniesie im
dane rozdanie. W rezultacie rozgrywają bardzo dużo rozdań i często sprawdzają ze słabą ręką tylko po to,
żeby się przekonać jaki będzie ostateczny wynik. Wiedząc o tym, możemy opracować zwycięską strategię,
która pozwoli nam odpowiednio wykorzystać te słabości.
Największym powszechnie popełnianym błędem w turniejach SNG na pieniądze wirtualne jest zagrywanie
i przebijanie za zbyt niskie sumy po flopie. O ile flop (trzy pierwsze wspólne karty) nie dał ci silnego układu,
Zwycięzcy
takiego jak kareta, poker czy ful, rzadko kiedy chcesz być sprawdzony przez więcej niż jednego gracza rozgrywają
niezależnie od tego, co masz akurat na ręce. Radzę początkującym graczom, aby zagrywali przynajmniej za
połowę swoich żetonów w każdym rozdaniu, które zdecydują się rozegrać. To jest właśnie ten podstępny mniej rozdań
chwyt, który prowadzi do zwycięstwa w SNG na pieniądze wirtualne; poniżej zostanie on dokładniej
objaśniony.
niż przegrani,
ale kiedy już
Sugeruję wypróbowanie go w wielu różnych turniejach SNG na wirtualne pieniądze na PokerStars.net
(platforma tylko do gry na pieniądze wirtualne). W ten sposób będziesz mógł przyjrzeć się z bliska turniejom grają, stawiają
SNG, nie ryzykując przy tym ani centa! Na prawdziwe pieniądze zacznij grać dopiero wtedy, kiedy poczujesz
się pewnie w grze. Aby się lepiej przygotować, obejrzyj kilka turniejów SNG na wyższym poziomie, zanim
więcej.
weźmiesz w nich udział.
Przypominam o robieniu notatek. To ci pomoże śledzić twoje postępy, co może okazać się całkiem zabawne,
i posłuży jako dodatkowe narzędzie do nauki. Powinieneś przynajmniej zapisywać rodzaj gry oraz swój
wynik. Jeszcze lepiej będzie, jeśli zanotujesz też swoje uwagi i opiszesz kluczowe rozdania. Pomoże ci w tym
oprogramowanie zbierające historie rozdań, ale możesz równie dobrze robić to w bardziej tradycyjny sposób
– za pomocą kartki i długopisu.
Podczas gry na wirtualne pieniądze, prawdopodobnie spotkasz wielu różnych przeciwników. Niektórzy
z nich starają się wygrać, a inni po prostu umilają sobie czas naciskaniem klawiszy. Część graczy naprawdę
się stara, podczas gdy inni po prostu wrzucają żetony do puli, żeby się przekonać co z tego wyniknie,
jednocześnie oglądając telewizję, rozmawiając ze znajomymi popijając drinki. Grając za darmo przyzwyczajaj
się do różnych stylów gry, gdyż tych samych graczy możesz potem spotkać na swojej drodze do turniejów
na prawdziwe pieniądze. Jeśli w każdej sytuacji będziesz grał po to, żeby wygrać, szybciej zdobędziesz
doświadczenie, aby awansować dalej.
Poziomy 1-3
W początkowych fazach darmowych turniejów SNG opłaca się być cierpliwym i rozgrywać bardzo mało
rozdań. Najważniejszymi układami, które przyniosą ci najwięcej żetonów są wysokie pary (aa, kk
lub qq). Z takimi kartami na ręce, jeśli ktoś przed tobą przebił, zagraj za wszystkie swoje żetony. Jeżeli
nie było przebicia, zagraj za połowę żetonów teraz, a po flopie za resztę, niezależnie od tego, jaki będzie
układ kart i przebieg gry. W grach za darmo gracze zbyt często sprawdzają, więc będziesz nagminnie
sprawdzany przez posiadaczy słabszych kart i dzięki temu zgromadzisz całe stosy żetonów!
Podczas 3 pierwszych poziomów, jeśli ktoś przebił pulę przed twoim ruchem i posiadasz jakikolwiek inny
układ kart, spasuj. Jeśli przebijasz pulę jako pierwszy (gracze, którzy wyrównali do dużej ciemnej – znani
jako limperzy– są OK), wejdź all-in (za wszystko) z )), jj i z aks. Jeśli masz na ręce inne karty, spasuj.
Ciemne wynoszą 10/20, ty masz kk a 1500 w żetonach (ang. stack – ilość posiadanych
Przykład żetonów). Dwaj gracze przed tobą jedynie limpują (sprawdzają dużą ciemną). Nie było przebicia,
więc zagraj za połowę swoich żetonów, czyli za 750!
Ciemne wynoszą 15/30, ty masz qq oraz 1470 w żetonach. Jeden gracz przebija do 120, a drugi
go sprawdza. Zagraj za wszystko (all-in)!
Ciemne wynoszą 15/30, ty masz aq w kolorze oraz 1200 w żetonach. W grze jest 8 graczy a Ty
licytujesz jako pierwszy. Spasuj.
Ciemne wynoszą 15/30, a ty masz 1350 w żetonach. Jesteś na buttonie z jj, a trzech graczy
limpuje. Zagraj za wszystko!
Masz 1500 w żetonach, a ciemne wynoszą 25/50. Drugi w kolejności gracz przebija do 150.
Ty masz ak. Spasuj.
Limpowanie (sprawdzanie dużej ciemnej przed flopem) nie jest zalecane na etapie gry darmowej.
W każdym przypadku powinieneś wejść do puli przez przebicie lub ponowne przebicie, zagrywając
za połowę lub za wszystkie swoje żetony. Bądź cierpliwy. W rozdziale 4, w którym zajmę się grą
w turniejach SNG na prawdziwe pieniądze, pojawią się również inne opcje do wyboru.
Jeśli na flopie trafisz dowolnego fula, kolor (jeśli na przykład masz dwa kara, a karty na stole to J D, 6 D i 3 D) lub
strita (powiedzmy, że masz na ręce ^# a na flopie przychodzą karty &%$), wtedy najlepiej zagrać za połowę
żetonów teraz, a za resztę na turnie (czwarta wspólna karta, po której następuje kolejna runda licytacji), niezależnie
od tego, jakie będą kolejne odkryte karty. Jeśli na flopie uda ci się złożyć pokera lub czwórkę, zaczekaj, a następnie
przebij, wkładając do puli połowę swoich żetonów, jeśli będzie ku temu okazja, po czym zagraj za resztę żetonów
na turnie. Jeśli na flopie każdy poza tobą zaczeka, zagraj za połowę swoich żetonów na turnie, a za drugą połowę
na riverze (river to ostatnia, piąta wspólna karta, po której rozpoczyna się ostatnia runda licytacji). Jeśli masz układ
gorszy niż dwie opisane wyżej pary (tak będzie w większości przypadków), czekaj, a następnie spasuj. Unikaj ciągu
(ciąg to układ kart, który wymaga uzupełnienia, by mógł zostać utworzony pełny układ) do koloru lub do strita. Na
przykład, jeśli masz A H i 6H, na flopie dojdą karty: J H, 4 D i 2H, a przeciwnik zagra, spasuj, nawet jeśli masz
szansę na najlepszy możliwy kolor, gdyby na turnie lub riverze pojawił się kolejny kier. Czekaj i spasuj również wtedy,
jeśli ktoś stawia, a ty masz najwyższą parę (tworzoną z wykorzystaniem karty własnej o tej samej wartości co
najwyższa karta wspólna) z najwyższym kickerem (w tym przypadku to najwyższa karta dodatkowa; na przykład, jeśli
masz A S i 0 S, a na stole leżą karty: 0 H, 7 C i 4 D, masz najwyższą parę z najwyższym kickerem). Ręka taka jak
A S i J D z flopem J H, 4 D i 2 H, może wydawać się silna i rzeczywiście w odpowiednich okolicznościach może
taka być.
Od czwartego poziomu zakładów w ciemno wzwyż, jak się dowiesz dalej, można rozgrywać najwyższą
parę z najwyższym kickerem na flopie z pozycji dużej ciemnej, ale na pierwszych 3 poziomach, powinieneś
spasować. Mogłoby się łatwo okazać, że masz najsilniejszą rękę, ale najlepiej zaczekać do innej okazji, kiedy
będziesz miał pewność, że to ty jesteś zdecydowanym faworytem. Pomijam tutaj jakiekolwiek zgadywanie,
gdyż w tym momencie prawdopodobnie nie jesteś w tym jeszcze zbyt dobry i dlatego radzę unikać na przykład
ciągu do strita lub do koloru albo rozgrywania rozdań z jedną parą na ręce w SNG na wirtualne pieniądze
tylko po to, żeby zobaczyć co się może wydarzyć. Wprowadzenie dobrych nawyków teraz – zaowocuje
w przyszłości, kiedy zaczniesz brać udział w grach na prawdziwe pieniądze.
Ciemne wynoszą 25/50, a suma twoich żetonów wynosi 1425. Jesteś na pozycji dużej ciemnej
i masz 6 C oraz 4 S. Trzech graczy, łącznie z graczem na pozycji małej ciemnej, limpuje.
Przykład
Czekasz, a na flopie dochodzą K H, 6 D i 4C. Gracz na małej ciemnej zagrywa za 200. Wejdź za
wszystko! Masz dwie unikalne pary do kart z ręki. Nie ma na co czekać!
Masz A C i Q S na dużej ciemnej, wysokość ciemnych to 15/30, a suma twoich żetonów
wynosi 1470. Przed tobą było 4 limperów. Rezygnujesz z przebicia a na flopie pojawiają się
Q C, 0 H i 9 H. Gracz z pozycji małej ciemnej zagrywa za 100. Spasuj. Chociaż może się
okazać, że masz najlepszy układ, gracz na małej ciemnej zagrał, a po tobie jest jeszcze 3 graczy.
Prawdopodobieństwo, że ktoś będzie miał 2 pary lub utworzy strita jest zbyt duże. Innym razem
nadarzy się lepsza okazja.
Przyjrzyj się tabelom sumarycznym na końcu tego rozdziału. Są tam wymienione wszystkie strategie
zalecane w poszczególnych fazach turniejów SNG. Zalecam wydrukowanie sobie tych tabelek lub
trzymanie ich „pod ręką” w komputerze i zaglądałnie do nich podczas gry.
Poziom 4 i wyższe
W miarę jak turniej SNG posuwa się do przodu, ciemne oraz zakłady ante rosną i wpłacanie ich do puli
z każdym okrążeniem przez ciemne staje się coraz bardziej kosztowne. Przypuśćmy, że suma twoich
Kiedy ciemne
żetonów na czwartym poziomie ciemnych wynosi 1500, czyli tyle samo, co na początku gry w turnieju idą w górę,
na PokerStars, i ciemne rosną do 50/100. Co teraz? Nadal masz dosyć „amunicji” na jakieś 10 okrążeń,
a to wystarczająco dużo, żeby jeszcze normalnie grać, a nie ograniczać się do zagrań za wszystko lub musisz
pasowanie. Teraz nawet wygranie samych ciemnych może mieć znaczenie.
rozgrywać
Można na to również spojrzeć w ten sposób, że początkowe etapy już się skończyły, a prawdziwy turniej więcej rozdań,
dopiero się zaczyna. Załóżmy, że obserwowałeś innych graczy i zanotowałeś swoje spostrzeżenia
w głowie lub na papierze. W większości przypadków gracze nie będą zmieniać swojej taktyki. Z tymi w przeciwnym
typami przeciwników oraz sposobami gry najprawdopodobniej już się wcześniej spotkałeś, więc teraz
możesz wykorzystać swoje notatki i statystyki.
razie szybko
stracisz swoje
Jeśli wydaje ci się, iż ktoś zauważył, że jesteś konserwatywnym (ang. tight) graczem i rozgrywasz tylko
najlepsze ręce – świetnie! Jeśli inni gracze nadal będą wierzyć, że jesteś zbyt bojaźliwy, żeby wejść do żetony.
puli bez silnej ręki, popełnią duży błąd, ponieważ od tej pory zmienisz taktykę i będziesz grał dużo bardziej
agresywnie.
Gracze, którzy zaszufladkowali cię jako ostrożnego i bojaźliwego przeciwnika, teraz niemal zawsze
spasują, kiedy będziesz stawiał. I oto właśnie chodzi! Należy jednak podkreślić, że na niższych poziomach
jest mało prawdopodobne, że ktoś będzie na tyle spostrzegawczy. Co więcej, jest również mało
prawdopodobne, że przeciwnicy zmienią swoją taktykę z tego powodu.
Od czwartego poziomu ciemnych wzwyż, możesz już grać z ak (kolor jest bez znaczenia), jeśli kilku
graczy zlimpowało lub jeśli jeden gracz przebił. Jeśli na czwartym lub wyższym poziomie ciemnych masz
ak i było jedno przebicie, niezależnie od tego czy zostało ono sprawdzone przez innych graczy, twoim
najlepszym ruchem będzie zagranie all-in.
Jak widzisz, chodzi tutaj o to, żeby mając dobre karty postawić więcej odpowiednio wcześnie, ponieważ
inni gracze sprawdzą cię ze słabymi kartami – szczególnie jeśli będą mieli dwie karty własne w tym
samym kolorze – tylko po to, aby się przekonać jak zakończy się rozdanie, kiedy wszystkie karty zostaną
wykryte. Ciekawość zgubiła już wielu pokerzystów! Kiedy zrobisz kolejny krok i zaczniesz grać za bardzo
małe sumy w turniejach SNG na prawdziwe pieniądze na stronie PokerStars.pl, zauważysz tę tendencję
wśród bardziej dociekliwych graczy, którzy rozgrywają rozdania w oparciu jedynie o przypuszczenia,
ryzykując dużo więcej, niż im mogą zapewnić posiadane karty. Ich błędy to twoje zyski! W pokerze
wygrywają Ci, którzy popełniają mniej błędów niż przeciwnicy.
Ukrytą korzyścią dokładnej selekcji rąk startowych rozdania w początkowych fazach turnieju jest to, że inni
gracze prawdopodobnie będą grali lekkomyślnie wzajemnie eliminując się z gry. Za każdym razem kiedy ktoś
zostaje wyeliminowany, ty jesteś coraz bliżej podium, na którym znajdzie się tylko 3 zwycięzców turnieju
SNG. Nawet jeśli jeden z graczy podwoił liczbę swoich żetonów, a ty nie, zyskujesz za każdym razem, kiedy
ktoś odpada z gry.
Przypuśćmy, że z gry zostało wyeliminowanych 3 graczy. Nawet jeśli nie rozegrałeś jeszcze ani jednego
rozdania, awansowałeś w turnieju. Nie martw się, że nie masz największej ilości żetonów. Nadal masz
mnóstwo czasu, żeby podwoić swój stan posiadania i znowu znaleźć się w centrum wydarzeń. Może się
nawet okazać, że nie musisz podwajać swojego stacka. W turnieju SNG można zająć drugie lub trzecie
miejsce, nie wygrywając uprzednio ani jednej znaczącej puli. Ja zająłem kiedyś drugie miejsce w turnieju
SNG, nie zwiększając w ogóle startowej ilości żetonów. W początkowych fazach turnieju cierpliwość jest
prawdziwą cnotą.
Na przykład, jeśli masz 2 C i 2 S, A C i 4H, Q S i JS, J H i 0 D, itd., zagraj za wszystkie swoje żetony. Jeśli
ktoś cię sprawdzi i okaże się, że ma lepszą rękę startową, nadal jeszcze może ci się poszczęścić. Zwiększasz
liczbę rozgrywanych rozdań, ponieważ jesteś zmotywowany tym, że ciemne i/lub zakłady ante pochłaniają
Ciemne wynoszą 25/50, ty masz a#s, a suma twoich żetonów to 220. Przy stole pozostaje
sześciu graczy i jeden z nich limpuje. Masz mniej niż 5 dużych ciemnych, więc najwyższy
Przykład
czas, żeby postawić za wszystko i liczyć na pomyślny układ kart.
Na czwartym poziomie i wyżej, jeśli uda ci się obejrzeć flopa za darmo z pozycji dużej ciemnej,
zagraj all-in, o ile masz co najmniej najwyższą parę z najwyższym kickerem. Zauważ, że
ta rada różni się od tych, których ci udzielałem na pierwszych 3 poziomach. Więc jeśli na
flopie będzie &^@, wejdź za wszystko z a&, z parą ósemek na ręce lub wyższą, z dwoma
parami lub setem (trójka utworzona z pary kart z ręki i jednej karty wspólnej). Jeśli flopa
ogląda z Tobą tylko 1 lub 2 graczy, zagraj za wszystko, jeśli masz najwyższą parę i dowolnego
kickera. Jeśli masz gorszy układ, czekaj i pasuj
Czterech graczy przy stole – faza „bubble”, czyli ostatnie nienagradzane miejsce
Kiedy dotrwasz do etapu, w którym w grze zostały 4 osoby, a w turnieju są tylko trzy płatne miejsca, oznacza
to, że dotarłeś do fazy zwanej „bubble” (ci gracze, którzy awansują o jedno miejsce wyżej, dostaną nagrody
pieniężne, podczas gdy ten, komu się to nie uda, nie dostanie nic). Najważniejszą rzeczą, z której trzeba sobie
teraz zdać sprawę jest to, że w tej chwili wszystkie twoje decyzje można ograniczyć do dwóch prostych
ruchów:— wejście all-in lub spasowanie. Na tym etapie ciemne i zakłady ante są wysokie i nie możesz sobie
pozwolić na limpowanie, a potem w razie przebicia – spasować lub przebić i zrzucić karty, jeśli inny gracz
cię ponownie przebije. Teraz gra toczy się o wszystko albo o nic i musisz grać śmiało i odważnie. Zapomnij
o ostrożności i zacznij rozgrywać wiele różnych rozdań. Na tym etapie odwaga jest cnotą.
W grach na pieniądze wirtualne nikt nie próbuje się wcisnąć na trzecie miejsce po to, żeby zgarnąć „pieniądze”.
Tutaj nie ma pieniędzy i liczy się tylko dodające pewności siebie pierwsze miejsce. Można jednak liczyć na to,
że zupełnie nieobliczalni, nieokiełznani i niezdyscyplinowani gracze do tej pory będą już poza grą. Zostanie
może jeden albo dwóch przeciwników, ale oni będą raczej przy zdrowych zmysłach. Pod koniec gry sytuacja
może być rzeczywiście napięta, ale prawdopodobnie nie tak bardzo, jak w grze na prawdziwe pieniądze.
Dlatego, za każdym razem kiedy wejdziesz do puli jako pierwszy (wszyscy przed tobą spasowali), zagraj za
wszystko, jeśli tylko masz asa, parę lub karty dające 15 punktów w blackjacku. Masz nadzieję, że uda ci
się zebrać ciemne i zakłady ante, a fakt, iż jesteś pierwszy w puli, ułatwia ci to zadanie. Jeśli ktoś przed tobą
limpował lub przebił, trzymaj się swojej pierwotnej ostrożnej strategii.
Ciemne wynoszą 200/400, a ty masz qj i 3600 w żetonach. W grze pozostało czterech
graczy; pierwszy z nich spasował, a drugi przebił do 800. Ty jesteś na małej ciemnej.
Przykład
Ktoś inny przed tobą ponownie przebił, więc trzymaj się swojej ostrożnej strategii.
Ciemne wynoszą 150/300, ty masz 9 C i 6 D a twój stack to 2600. W grze pozostało czterech
graczy a ty licytujesz jako pierwszy. Masz 15 punktów w blackjacku, więc wejdź za wszystko
i módl się, żeby pozostali spasowali. Kiedy jako pierwszy wkładasz żetony do puli, masz
nadzieję, że możesz zniechęcić innych swoim odważnym ruchem. Dużo łatwiej wygrać pulę,
wchodząc all-in, niż sprawdzając all-ina. Dlatego w tej sytuacji warto być agresywnym,
ale jeśli ktoś inny wchodzi pierwszy, należy grać ostrożnie.
Kiedy jesteś sprawdzany i okazuje się, że masz nic niewarte karty, możesz się narazić na zniewagę słowną
ze strony przeciwnika. Uśmiechnij się i graj dalej. Jeśli się spotkacie w kolejnym turnieju SNG, on cię może
sprawdzić już w początkowej fazie, jak tylko wejdziesz za wszystko i w ten sposób będziesz go mógł pokonać.
Na niższych poziomach turnieju gracz na pozycji małej ciemnej znajduje się na lewo od buttona i podczas
trzech ostatnich rund licytacji musi wykonać swój ruch przed graczem znajdującym się na buttonie.
W grze jeden na jednego obowiązek wpłacenia małej ciemnej przechodzi na gracza na buttonie, więc
w pierwszej rundzie licytacji (przed flopem) jest on w niekorzystnej sytuacji, podejmując decyzję jako
pierwszy. Ma to na celu zrównoważenie jego przewagi, ponieważ po flopie licytuje jako ostatni. Nie
pozwól się zaskoczyć, kiedy po raz pierwszy się z tym spotkasz.
Co zrobić, kiedy przeciwnik pierwszy podejmuje decyzję i przebije zakład w ciemno? Jakie karty musisz mieć
na ręce, aby zrobić ponowne przebicie lub sprawdzić jego all-ina? Dokonaj ponownego przebicia lub sprawdź
all-ina z dowolną parą (od @@ do aa) lub z kartami, których suma w blackjacku wynosi 20 lub 21. Będą to
karty: ak, aq, aj, a), a(, kq, kj, k), qj, q) oraz j). Gdybyś miał inne karty, zrzuć
je. Grając za wszystko z takimi kartami, powalisz swojego przeciwnika na kolana. To całkiem duży wybór
układów, który został opracowany po to, aby zoptymalizować twoją szansę na zwycięstwo. Niestety, może
się zdarzyć, że trafisz na silniejszą rękę lub na przeciwnika, który ma szczęście, ale nie pozwól, aby to cię
przekonało do zmiany strategii gry. Trzymaj się raz obranego kursu, a na dłuższą metę będziesz zadowolony
ze swoich wyników. Jeśli pierwotne przebicie twojego przeciwnika z pozycji buttona było zagraniem za
wszystko, zanim nadeszła twoja kolej, możesz sprawdzić go tymi samymi kartami, które wymieniłem powyżej.
Jeśli suma żetonów twojego przeciwnika wynosi 4 duże ciemne lub mniej, powinieneś sprawdzić go
przed flopem z dowolnymi kartami na ręce. Jeśli ty jesteś w podobnej sytuacji, zagraj za wszystko
z dowolnymi kartami.
Teraz jesteś już gotowy, aby wygrywać w turniejach SNG na pieniądze wirtualne. Jak tylko zaczniesz
konsekwentnie zwyciężać, zachęcam cię do gry na prawdziwe pieniądze, ale na niskie stawki. 10$ na
koncie PokerStars na dobry początek w zupełności wystarczy. Do zobaczenia przy finałowym stole!
Podsumowanie rozdziału 3
1. Najważniejszą rzeczą, z której trzeba sobie zdać sprawę, jest radykalna zmiana wartości
naszych rąk w miarę zmiejszania się liczby graczy z dziewięciu do dwóch. W dodatku ciemne
i zakłady ante są coraz większe, a to oznacza, że nagroda za wygranie puli również zyskuje
na wartości. Obie te zmiany powodują, że w miarę upływu gry stopniowo zmieniasz swój styl
i zaczynasz grać odważniej (więcej rozegranych rozdań). Ujmując to prościej, nie możesz
sobie już pozwolić na czekanie, aż dostaniesz najlepsze karty, bo inaczej ciemne i zakłady
ante „zjedzą cię żywcem”. A zatem – polegaj raczej na obawie przeciwnika przed przegraną
i graj agresywnie, nawet jeśli masz na ręce słabe karty. Kiedy wejdziesz za wszystko, twój
przeciwnik może spasować i wygrasz, albo po pokazaniu kart może się okazać, że masz
najlepszy układ. Takie starcie jeden na jednego jest niezwykle emocjonujące! W czasie gry,
sprawdzaj tabele, które zawierają cenne wskazówki.
2. Staraj się nie przywiązywać zbyt dużej wagi do wyników pojedynczych rozdań. Co mam
na myśli? Cóż, nieraz ci się zdarzy, że wyrzucisz kj lub 85 albo k@ czy @@, a później
zauważysz, że gdybyś jednak je rozegrał, to te karty dałyby ci zwycięski układ. To się nie
liczy. Twoim celem jest wygrać turniej, a to możesz osiągnąć przede wszystkim ryzykując
swoje żetony z najsilniejszą ręką. Damon Runyon kiedyś powiedział: „Szybki koń nie wygra
każdego wyścigu, a silny zapaśnik każdej walki, ale to na nich należy stawiać!” I tak właśnie
jest w pokerze, czasami słabsza ręka może wygrać rozdanie. Pamiętaj jednak, że w długiej
perspektywie tylko poprawne decyzje i zagrania z lepszymi rękami niż ręce przeciwnika dadzą
ci stały zysk!
ROZDZIAŁ 4
Sugeruję prowadzenie arkusza kalkulacyjnego w komputerze, w którym będziesz mógł po każdej sesji
uzupełniać te dane. Sam sobie zrobisz przysługę zapisując je uczciwie i skrupulatnie.
Każdy kiedyś Gracz, który wychodzi na zero będzie miał wskaźnik ROI równy 0%. Większość graczy ma jednak ROI
ujemny, jeśli uwzględni się prowizję pobieraną przez serwis pokerowy. Dodatni ROI to dobry znak. Jeśli
trafia na złą twój wskaźnik ROI wynosi powyżej 25%, prawdopodobnie nie uda ci się na dłuższą metę utrzymać go
na takim poziomie. Miałeś dobrą passę i co za tym idzie – dobre wyniki. Nie oznacza to, że nie tylko
passę. jesteś dobrym graczem, ale miałeś też dużo szczęścia i nie powinieneś oczekiwać, że będziesz zarabiał
Ważne jest, tyle samo przez dłuższy okres czasu.
aby się nie Twój wskaźnik ROI nie jest jednak miarodajny, jeśli nie odnosi się do kilkuset turniejów. W miarę
zrażać, lecz rozgrywania coraz większej liczby gier będzie on coraz wierniej odzwierciedlał twój poziom gry.
Podsumowanie rozdziału 4
1. Rób dokładne notatki.
2. Ze względu na pojawienie się krótkotrwałych okresów szczególnego powodzenia w grze,
będziesz potrzebował kilkuset turniejów SNG, aby ocenić swoje umiejętności.
3. Zadbaj o to, aby twój budżet był adekwatny do poziomu stawek, na których grasz.
4. Musisz zdecydować, gdzie, w co i jak szybko (turniej turbo czy zwykły) chcesz grać.
Wartość oczekiwana
Wartość oczekiwana to średnia ważona wszystkich możliwych wyników pomnożonych przez
współczynnik prawdopodobieństwa wystąpienia każdego z nich. Wartość ta mówi nam, czy niepewny
zakład jest wart postawienia i czy zagranie nam się opłaci.
Powiedzmy, że kolega poprosił cię, żebyś wyciągnął jedną kartę z talii. Jeśli to będzie trefl , zapłaci
ci $2; za czerwony kolor zapłaci $1, a jeśli wyciągniesz pika, to ty jemu zapłacisz $3. Czy powinieneś
zgodzić się na takie warunki i zagrać z nim? Należy najpierw obliczyć wartość oczekiwaną (ang.
Expected Value lub EV) w takiej sytuacji:
Możesz się spodziewać przeciętnego zarobku rzędu 25 centów. Ponieważ lepiej zarobić tyle, niż nic,
co będzie miało miejsce, jeśli z nim w ogóle nie zagrasz, powinieneś przyjąć jego ofertę i zagrać tyle
razy, ile tylko ci pozwoli! Zauważ, że oczekujesz 25 centów za każdą kartę, jaką wyciągniesz z talii,
bez względu na wynik konkretnego losowania. Im większa liczba prób, tym bardziej prawdopodobne,
że średnia wygrana wyniesie 25 centów na każde losowanie.
Oczywiście, jeśli wylosujesz kartę tylko 10 razy i wyciągniesz 4 piki, 3 kiery, 2 kara i 1 trefla, będziesz
$5 do tyłu, a wartość oczekiwana będzie wynosiła $2,50. Różnica ta jest spowodowana odchyleniami
określanymi w pokerze mianem wariancji. Im większa liczba losowań, tym niższa wariancja i faktyczny
wynik losowania bliższy wartości oczekiwanej.
Jest to kluczowe zagadnienie w każdej grze z czynnikiem losowym, w której można uzyskać przewagę
korzystając z praw matematycznych. Mając przewagę, im więcej grasz, tym bardziej prawdopodobne,
że przewaga zadziała na twoją korzyść.
Outy
Outy (ang.outs) to karty, które mogą zamienić przegrane rozdanie w zwycięskie. Jeśli masz A C i 0 D, twój
przeciwnik ma A S i K H, a na stole znajdują się A
D, J C, 8 S i 4 H, istnieją tylko 3 karty, które mogą
przynieść ci wygraną na riverze (outy). Tylko trzy dziesiątki, które jeszcze zostały w talii mogą cię uratować
(jeśli oczywiście spadną na river). Jeśli zaś masz 7 H i 6 H przeciwko A S i A C, a na stole są K S, Q S,
3 H, 2 H, to masz wówczas 9 outów – dziewięć kierów, które potencjalnie pozostają jeszcze w talii (w sumie
jest ich trzynaście). Im więcej masz outów, tym silniejsza będzie twoja ręka. Outy są silnie powiązane
z pojęciem „pot odds”, wyjaśnionym poniżej.
Pot Odds
Pot odds stanowią podstawę przy podejmowaniu każdej decyzji w pokerze. Krótko mówiąc, pot odds
to stosunek sumy pieniędzy w puli (ang. pot) do kwoty, którą musisz włożyć do puli, aby sprawdzić.
Jeśli w puli znajduje się $200 a twój przeciwnik zagrywa za $100, twoje pot odds wynoszą 3 do 1.
$200 w puli plus $100, które właśnie postawił twój przeciwnik, daje razem pulę w wysokości $300.
Następnie należy podzielić $300 przez $100, które ty musisz dopłacić, chcąc sprawdzić, co daje nam
wynik 3. Pula jest 3 razy większa niż kwota, którą należy do niej dołożyć, aby sprawdzić. Jeśli w puli
Podczas gry w pokera online na PokerStars informacja o łącznej kwocie w puli znajduje się
w widocznym miejscu na ekranie. Znając wysokość puli, można obliczyć swoje pot odds, dzieląc kwotę
w puli wyświetloną na ekranie przez kwotę, którą musisz dołożyć do puli, żeby sprawdzić.
Im wyższe pot odds, tym bardziej opłaca się sprawdzić, gdyż można wygrać większą pulę wkładając
tę samą kwotę.
Dzięki pot odds możesz często określić, czy opłaca się sprawdzać z ciągiem, czyli niepełnym układem, który
potrzebuje jeszcze uzupełnienia przez karty ze stołu. Jeśli zagrywasz za wszystkie swoje żetony, szanse na
Jeśli pot odds
skompletowanie układu muszą być większe niż potodds. Powiedzmy, że masz 6 S i 5S, a na stole leżą K S, są wyższe
0 H, 4 D i 3 C. Twój przeciwnik wchodzi all-in za $200 przy puli w wysokości $800, zwiększając ją do $1000.
Twoje pot odds wynoszą wówczas 5 do 1, co w zupełności wystarcza, aby sprawdzić z ciągiem, do którego
niż szanse na
masz 8 outów (każda 2 lub 7 da ci pewne zwycięstwo – najlepszy możliwy układ). Dlaczego? Pozostało jeszcze skompletowanie
46 zakrytych kart, z których 8 daje ci zwycięstwo i $1.000. Trzydzieści osiem kart sprawi, że stracisz $200, jeśli
sprawdzisz, zamiast spasować. Twoja wartość oczekiwana dla tego ciągu wynosi: ciągu, wówczas
(8/46) x $1,000 + (38/46) x (-$200) = $8.70
opłaca się
sprawdzać.
Sprawdzenie w tej sytuacji jest najlepszym zagraniem, pod warunkiem, że pot odds wyniosą co najmniej
4,75 do 1, ponieważ z takim stosunkiem wartość oczekiwana przy sprawdzeniu wyniesie zero, czyli tyle
samo, co w przypadku spasowania. Innymi słowy, z pot odds o wartości 4,75 i tym ciągiem na dłuższą metę
i tak wyjdziesz na zero, więc nie ma znaczenia, czy zagrasz dalej czy spasujesz. Przy pot odds poniżej 4,75
wartość oczekiwana spada poniżej zera i sprawdzenie byłoby wówczas błędem, który na dłuższą metę
doprowadziłby do utraty żetonów/pieniędzy.
Jeśli twój przeciwnik zagra all-in, a Ty będziesz miał ciąg, możesz skorzystać z poniższej tabeli w celu
ustalenia czy twoje pot odds są wystarczająco wysokie, aby sprawdzić. Należy zaznaczyć, iż minimalne pot
odds pozwalające na wyjście na zero są identyczne z prawdopodobieństwem, że nie skompletujesz układu.
W powyższym przykładzie, jeśli przeciwnik nie zagra na turnie za wszystko i zarówno tobie,
jak i jemu, zostaną jeszcze żetony, można wziąć pod uwagę implied odds.
Wartości pot odds do sprawdzenia na flopie zostały obliczone przy założeniu, że twój
przeciwnik nie wzmocni posiadanego układu na tyle, aby był w stanie pokonać twój gotowy
układ. W rzeczywistości czasami mu się to udaje, ale zdarza się to niezwykle rzadko.
Wróćmy do przykładu, w którym na stole znajdują się karty K S, 0 H, 4 D i 3C a Ty masz 6 S i 5S.
Tym razem twój przeciwnik dokłada $500 do puli wartej $1000 i zostaje mu $1500 w żetonach. W tej
sytuacji masz więcej żetonów, aniżeli on. Oceniłeś, że jeśli trafisz strita, będziesz miał 80% szans,
że uda i się zmusić go do sprawdzenia za kolejne $1500. Twoje normalne pot odds wynoszą zaledwie
1500 do 500 lub 3 do 1, co nie wystarcza, aby sprawdzić z twoim ciągiem (pamiętaj, że potrzebujesz
uzyskać wartość 4,75 do 1). Jeśli uważasz jednak, że uda ci się zgarnąć jego żetony w 80% przypadków,
wówczas możesz dodać 80% z $1500, czyli $1200 do puli, którą wygrasz. Nie tracisz żadnych
dodatkowych pieniędzy, jeśli ci się nie uda, a twoje implied odds wynoszą 2.700 do 500 lub 5,4 do 1
– nawet więcej niż potrzebujesz, żeby sprawdzić.
Gry bez limitu świetnie prosperują dzięki implied odds, zwłaszcza przy bardzo małych zakładach
w ciemno. Dlatego na niższych poziomach czasami opłaca się wykorzystywać dobry ciągi. Powinieneś
grać przeciwko słabszym przeciwnikom, którym trudno jest zrezygnować z rozdania nawet wtedy, gdy
domyślają się, że udało ci się uzyskać spodziewany układ. Jeśli uda ci się skompletować ciąg do strita,
oni i tak cię sprawdzą ze swoją najwyższą parą.
Podsumowanie rozdziału 5
1. Postaraj się zrozumieć pojęcie wartości oczekiwanej (EV).
2. Outy to karty, które twój przegrany układ mogą zmienić w układ zwycięski. Outy są silnie
powiązane z pojęciem pot odds.
3. Pot odds stanowią podstawę przy podejmowaniu wielu decyzji w pokerze. Im wyższe pot
odds, tym bardziej opłaca się sprawdzić.
4. Mając 14 lub więcej outów przy ciągu, jesteś faworytem.
Z kolei we wczesnych etapach turnieju gracze rozgrywają zwykle zbyt dużo rozdań i sprawdzają ze
słabymi rękami lub z ciągiem. Aby wykorzystać te słabości, należy przyjąć następujący styl gry:
Poziomy 1-3
Podczas 3 pierwszych poziomów zakładów w ciemno powinieneś rozgrywać bardzo mało rozdań. Ciemne są
tak niskie, że nie opłaca się o nie walczyć i nie warto ryzykować bez posiadania naprawdę silnej ręki. Niech
pozostali gracze eliminują się wzajemnie z gry – nie szkodzi, jeśli będziesz miał mniej żetonów niż oni.
W tej książce, udzielając rad dotyczących strategii przed flopem, będę się odwoływał do opisanych poniżej
kategorii rąk startowych. Zauważ, że wszystkie zalecenia odnoszą się do danej lub wyższej kategorii.
Na przykład: kategoria 8 obejmuje nie tylko ręce startowe wymienione w tej kategorii, ale również ręce
wymienione w kategoriach 1-7.
Jeśli miałeś okazję zetknąć się z moją książką Kill Phil, zauważysz różnicę w opisie kategorii rąk. Wiąże
się to z tym, że Kill Phil w odróżnieniu od tej książki, dotyczy strategii „wejdź all-in lub spasuj”. Kiedy grasz
za wszystko z marginalną ręką, powinieneś mieć raczej &^s niż k)o (o=offsuited, czyli w różnych
kolorach), ponieważ jest mniejsze prawdopodobieństwo, że w razie sprawdzenia przez innych graczy, twoja
ręka zostanie zdominowana przez takie ręce jak ak. W Kill Phil ręka &^s jest ręką z kategorii 6 a k)
o to ręka z kategorii 10, podczas gdy w tej książce obie ręce należą do kategorii 7. Dobrze by było, gdybyś
spróbował zapamiętać te kategorie lub wydrukował je sobie i korzystał z nich podczas gry online.
Kategoria1: aa, kk
s = suited Kategoria 2: qq, aks, ak, jj
Kategoria 7: a(-a@, k), qj, q), j), )(s, (*s, *&s, &^s, ^%s, %$s
Kategoria 8: k(s, k(, k*s, q(s, q*s, j(s, )*s, )(, (&s, (*, *^s, *&,
&%s, &^, ^$s
Na poziomach 1-3 powinieneś rozgrywać tylko najlepsze ręce startowe z kategorii 1 i 2. Jeśli nikt
przed tobą nie przebił, przebij o pięć dużych ciemnych. Jeśli gracze przed tobą limpowali, powiększ
wysokość przebicia o jedną dużą ciemną na każdego limpera. Gdyby przebicie miało wynieść jedną
trzecią wszystkich twoich żetonów lub więcej, zagraj all-in.
H i Q
Ciemne wynoszą 15/30, a Ty licytujesz jako pierwszy z Q D. Suma twoich żetonów
wynosi 1400. Przebij do 150.
Ciemne wynoszą 25/50, ty masz 1000 w żetonach i jesteś na buttonie z A H i K C. Trzech
graczy przed tobą limpuje. Normalnie przebiłbyś do 400 (pięć dużych ciemnych, plus jedna
na każdego limpera), ale ponieważ chodzi o sumę większą niż jedna trzecia twoich żetonów,
zagraj za wszystko.
Jeśli ktoś przed tobą przebił, przebij ponownie zwiększając sumę zakładu czterokrotnie, o ile
masz rękę z 1. lub 2. kategorii. I znowu, jeśli to więcej niż jedna trzecia twoich żetonów, zagraj
all-in. Jeśli ktoś inny sprawdzi początkowe przebicie, zanim nadejdzie twoja kolej lub jeśli
przed tobą ktoś inny przebił ponownie, wejdź za wszystko.
S i K
Ciemne wynoszą 10/20, ty masz 1500 w żetonach i jesteś na pozycji małej ciemnej z K C.
Ktoś przebił do 80. Przebij ponownie do 320.
Zauważ, że jeśli będziesz postępował zgodnie z moimi wskazówkami, nigdy nie sprawdzisz
przed flopem. Zawsze będziesz tym, który przebija jako ostatni, o ile nie nadarzy ci się okazja
Strzeż się na
do obejrzenia flopa za darmo z pozycji dużej ciemnej. To bardzo ważne, abyś przed flopem stole karty
przebijał jako ostatni, ponieważ inni zazwyczaj ulegną demonstracji twojej siły. Jest bardziej
prawdopodobne, że na flopie będą czekać i spasują, kiedy ty postawisz. Dobrze jest być
wyższej od
postrachem innych! twoich kart
Kiedy na stole pojawi się fl op, szukaj co najmniej najwyższej pary. Z ak możesz mieć nadzieję, z ręki – praw-
że dojdzie as lub król. Jeśli nie, czekaj lub spasuj po jakimkolwiek zagraniu kończąc swój udział
w rozdaniu. Z wysoką parą na ręce licz na to, że na fl opie pojawią się niższe karty niż twoja para,
dopodobnie
dzięki czemu będziesz miał parę na ręku wyższą od wszystkich kart na fl opie. Jeśli fl op przyniesie zwiastuje
kartę wyższą od twoich (ty masz qq, a na fl opie jest as lub król), zaczekaj, a następnie spasuj.
Twoja ręka może się okazać najlepsza, ale cena, którą trzeba zapłacić, żeby się o tym przekonać jest
przegraną.
zbyt wysoka. Gracze w SNG z wpisowym w wysokości $1 rozgrywają dużo rozdań i sprawdzą cię
z bardzo słabymi kickerami. Nie próbuj stawiać z kk, jeśli na fl opie jest a&#. Gracz, który ma na
ręce a@, prawdopodobnie będzie cię sprawdzał aż do rivera. Dużo lepiej stawiać tylko wówczas,
gdy jesteś pewien, że masz najlepsze karty – gracze w tej fazie rozgrywają dużo rozdań i na pewno
nieraz cię sprawdzą, co wynagrodzi ci czekanie.
Jeśli na fl opie trafi ła ci się najwyższa para lub lepszy układ, zagraj za wysokość puli jeśli wszyscy
przed tobą czekali. Jeśli ktoś przed tobą przebije, przebij ponownie o wysokość puli. Pamiętaj,
że przebijając za wysokość puli, jako część puli musisz uwzględnić również sumę wnoszoną do niej
przez ciebie w celu sprawdzenia wcześniejszego zakładu. Jeśli zagranie lub przebicie stanowi 1/3 lub
więcej twoich żetonów, wejdź za wszystko. Jeśli twoje przebicie zostało ponownie przebite, zagraj
all-in.
Za każdym razem kiedy zagrywasz lub sprawdzasz za sumę równą lub wyższą niż 1/3 twoich żetonów,
nieodwracalnie angażujesz się w pulę. To oznacza, że zainwestowałeś zbyt dużo żetonów, aby teraz
spasować w dalszej części rozdania. Zazwyczaj włożysz do puli resztę swoich żetonów na turnie lub
na riverze, ale możesz czekać i/lub sprawdzać jeśli uznasz, że to najlepszy sposób na rozegranie tego
rozdania. W każdym razie w takiej sytuacji nigdy nie pasuj, niezależnie od tego jak groźna jest następna
karta!
Masz A S i K C, a na flopie pojawia się K S, 8 S i 7D. W puli jest 200, a ty i twój przeciwnik
Przykład macie po około 1400 w żetonach. On stawia 100, podwyższając pulę do 300. W normalnych
warunkach przebiłbyś o wysokość puli, czyli do 500. Przenijałbyś więc o 400, nie o 300,
gdyż 100 żetonów, które stanowią twoje sprawdzenie, jest już wliczane w wysokość puli.
Ale 500 to więcej niż jedna trzecia twoich żetonów, więc zakład taki nieodwracalnie
zaangażuje cię w pulę. Dlatego zamiast przebijać do 500, zagraj za wszystko.
Masz J S i J C, a na flopie jest KS, 8 S i 7 D. I znowu w puli jest 200, a ty i twój przeciwnik
macie po około 1400. Tym razem ty licytujesz jako pierwszy. Powinieneś zaczekać i jeśli
przeciwnik postawi, spasować.
Masz A D i K D, a na flopie pojawia się K C, 9H i 8 C. W puli jest 330. Twój przeciwnik
czeka na flopie, a ty zagrywasz za 330. On sprawdza. Teraz pula zawiera 990 żetonów, a wam
obu zostało po 1000. Na turnie dochodzi 7 C. On stawia 400. Powinieneś spasować. Możliwe,
że on sprawdził z ciągiem i najprawdopodobniej udało mu się uzyskać układ. Zachowaj swoje
żetony na lepszą okazję!
robić. Nie graj zachowawczo z silną ręką! Na wczesnych etapach gracze zbyt często sprawdzają. Radzę ci, abyś
nigdy nie grał ostrożnie z silną ręką (ang. slow play) ani nie stosował taktyki check-raise. Jeśli masz aa,
a na flopie dojdą aq*, nie graj check-raise ani nie ograniczaj się do sprawdzania. Postaw lub przebij,
kiedy ktoś inny cię sprawdzi z qj, będziesz miał powody do radości. Jedynymi wyjątkami od powyższej
reguły powinny być sytuacje, kiedy na flopie trafiłeś czwórkę lub pokera. Jeśli tak się stanie, możesz
zastosować slow play czekając na flopie, ale pamiętaj aby spróbować wejść all-in na turnie lub na riverze.
Nie blefuj! Za często sprawdzają... za często sprawdzają... Powtarzaj to sobie przez cały czas.
Kiedy gracze rozgrywają zbyt dużo rozdań (tzw. styl loose), opłaca się stawiać z silną ręką. Dlatego
blefowanie jest z góry skazane na niepowodzenie. Po prostu z tego zrezygnuj.
Bądź ostrożny i zachowaj zdrowy rozsądek kiedy na flopie oglądanym za darmo z pozycji dużej ciemnej
trafisz ciąg. Z ciągami do strita lub do koloru możesz zazwyczaj sprawdzać, o ile twoje pot odds wynoszą
3 do 1 lub więcej. Jeśli masz ciąg do strita przez środek (ang. gutshot), czyli masz układ czterech kart, które
wymagają uzyskania jednej ze środkowych kart do ułożenia strita, powinieneś zawsze spasować.
Nie wszystkie ciągi na dwie strony mają jednakową wartość. Mając na ręce (* kiedy na stole leżą
&^#, masz lepszy ciąg niż kiedy na stole zobaczysz jj). W pierwszym przypadku masz ciąg do
najlepszego możliwego w danej sytuacji strita i dwie karty na ręce wyższe od kart ze stołu. Możesz wygrać,
nawet jeśli dojdzie tylko ( lub *. W drugim przypadku masz ciąg do strita z kartami na ręce niższymi od kart
wspólnych, a na stole jest już para. Nawet jeśli uda ci się ułożyć strita, możesz przegrać z wyższym stritem
lub z fulem, albo nie zostać sprawdzonym, gdyż para na stole wystraszy potencjalnych sprawdzających.
Zwracaj uwagę na to, jak grają twoi przeciwnicy. Czy chętnie limpują? Czy zawsze przebijają?
Czy po flopie sprawdzają ze słabym ciągiem? Czy decydują się na duże blefy? Jak rozgrywają seta
lub trips na flopie? Stawiają, stosują taktykę check-raise czy najpierw czekają, a potem po prostu
sprawdzają zakład przeciwnika? Zapisuj swoje spostrzeżenia odnośnie ich gry. Czas poświęcony
na notatki nie będzie stracony
Nie zakładaj, że inni gracze przywiązują wagę do tego na ile ostrożna jest twoja gra. Nie wyobrażaj
sobie, iż tylko dlatego, że grałeś tak zapobiegawczo przez kilka ostatnich rozdań, choć raz uda ci się
blef. Oni za często sprawdzają... za często sprawdzają...
Z pozycji buttona lub małej ciemnej przebij z ręką z kategorii 6 lub wyższej.
Z pierwszej lub drugiej pozycji przed buttonem przebij, mając rękę z kategorii 5 lub wyższej.
Z wcześniejszej pozycji lub jeśli jesteś na dużej ciemnej i nikt nie przebił, przebij z ręką z kategorii
4 ub wyższej.
Jeśli masz od 5 do 10 DC, przebij, mając rękę z kategorii o jeden poziom niższej niż zazwyczaj.
Jeśli masz 5 DC lub mniej, przebij, z ręką z kategorii o dwa poziomy niższej niż zazwyczaj.
Jeśli jeden lub więcej graczy przed tobą limpuje, graj tak, jakbyś był na początkowej pozycji (kategoria
4, 5 lub 6 w zależności od wysokości twojego stacka).
Im mniej masz
żetonów, tym
Jeśli ktoś przed tobą przebije, wejdź all-in mając rękę z kategorii 3 lub wyższej. Zagraj za wszystko
z ręką z kategorii 4 lub 5, jeśli zostało ci mniej niż odpowiednio 10 lub 5 DC.
agresywniej
powinieneś
Podsumowanie:
grać.
Kryteria przebijania w zależności od wysokości stacka (gry za $1)
Więcej niż 10DC 10 do 5 DC Mniej niż 5 DC
Wszyscy przed tobą pasują
Mała ciemna lub button Kategoria 6 Kategoria 7 Kategoria 8
1 lub 2 pozycja przed buttonem Kategoria 5 Kategoria 6 Kategoria 7
Wcześniejsza pozycja Kategoria 4 Kategoria 5 Kategoria 6
Jeden lub więcej limperów
Dowolna pozycja Kategoria 4 Kategoria 5 Kategoria 6
Ktoś przebija
Dowolna pozycja Kategoria 3 Kategoria 4 Kategoria 5
Jeśli wynoszą 2 do 1 lub więcej, sprawdź mając rękę z kategorii 5 lub wyższej.
Jeśli wynoszą 1,5 do 1 lub więcej, sprawdź mając rękę z kategorii 4 lub wyższej.
Jeśli wynoszą mniej niż 1,5 do 1, sprawdź mając rękę z kategorii 3 lub wyższej.
W tych sytuacjach przyda ci się nieco kreatywnej matematyki. Jeśli kwota przebicia stanowi
większość twoich żetonów, powinieneś sprawdzić pot odds tak, jak gdyby chodziło o wejście all-in,
gdyż będziesz nieodwracalnie zaangażowany w pulę.
Ciemne wynoszą 50/100, ty masz 1800 w żetonach i jesteś na pierwszej pozycji przed
Przykład buttonem. Wszyscy przed tobą spasowali. Masz 6 C i 6 D, czyli rękę z kategorii 5. Przebij do
500.
Ciemne wynoszą 75/150, ty masz 1400 w żetonach i jesteś na drugiej pozycji przed buttonem.
Ktoś przed tobą limpuje. Masz A H i 6H, czyli rękę z kategorii 6. Spasuj. Mając mniej niż 10
DC, potrzebujesz kategorii 5 lub wyższej, aby wejść za wszystko, kiedy ktoś limpuje.
Ciemne wynoszą 50/100, ty masz 2000 w żetonach i jesteś na buttonie. Wszyscy przed tobą
spasowali, a ty masz K C i Q D, czyli rękę z kategorii 5. Przebijasz do 500. Gracz na dużej
ciemnej ma 3000 w żetonach i przebija ponownie do 1500. Twoje pot odds wynoszą 2050 do
1000 czyli nieco więcej niż 2 do 1. To przebicie jednak zmusiłoby cię do wejścia za wszystko,
więc powinieneś je traktować jako przebicie do 2000. To ci daje stosunek 2550 do 1500 lub 1,7
do 1. Potrzebujesz ręki z kategorii 4 lub wyższej, aby móc sprawdzić. Zrzuć karty.
Po flopie powinieneś być bardziej agresywny, jeśli jeszcze nie zagrałeś all-in. Stawiaj, mając co
najmniej najwyższą parę (z dowolnym kickerem) zazwyczaj za wszystko. Jeśli ktoś przed tobą przebije,
musisz wziąć pod uwagę pot odds. Zawsze możesz sprawdzić z taką ręką jak najwyższa para i dobry
kicker. Jeśli pot odds wynoszą 2 do 1, możesz sprawdzić z najwyższą parą i średnim kickerem. Jeśli
wynoszą 3 do 1, możesz sprawdzić z najwyższą parą i słabym kickerem, średnią parą i kartą wyższą od
kart ze stołu albo z ciągiem do strita lub do koloru (na flopie).
Jeśli jesteś na pozycji dużej ciemnej i ktoś limpuje, zagraj za wszystko z dowolną ręką.
Jeśli ktoś przebije, będąc na buttonie, zagraj all-in z ręką z kategorii 6 lub wyższej; w przeciwnym
razie spasuj. Jeśli któryś z was ma 4 DC lub mniej, sprawdź także z ręką z kategorii 7. Jeśli któryś
z was ma 2,5 DC lub mniej, sprawdź z dowolną ręką.
I tak się właśnie wygrywa w turniejach SNG za $1. Nie zaczynaj gry w turniejach za $5, dopóki
nie będziesz miał na swoim koncie wielu turniejów za $1 i nie będziesz czuł się w nich pewnie.
Pamiętaj, że 10 gier to wcale nie jest dużo.
Podsumowanie rozdziału 6
1. Na kilku pierwszych poziomach ciemnych graj wyjątkowo ostrożnie i pozwól innym, żeby się
wzajemnie eliminowali.
2. Nie sprawdzaj przed flopem i rzadko kiedy rób to po flopie. Właściwy ruch to przebicie lub
spasowanie, a nie sprawdzenie.
3. Nigdy nie blefuj na poziomach 1-3.
4. Kiedy przy stole zostanie niewielu graczy, zacznij grać agresywnie, ale sprawdzaj tylko
z najsilniejszymi rękami.
5. Wejdź za wszystko w grze heads-up, o ile przeciwnik nie przebije pierwszy. Ciemne, które
uda ci się podebrać, przydadzą się w momencie, kiedy przeciwnik sprawdzi cię z lepszymi
kartami.
Poziomy 1-3
Nie blefuj. Twoi Podczas 3 pierwszych poziomów gry powinieneś nadal rozgrywać bardzo mało rozdań. Jeśli nie jesteś
na buttonie lub na pozycji tuż przed buttonem (ang.cut-off ), nadal rozgrywaj tylko ręce z kategorii 2.
przeciwnicy lub wyższej. Jeśli jesteś na buttonie lub tuż przed buttonem i nikt przed tobą nie przebił, przebij, mając
rękę z kategorii 3. i 4. Jeśli przed tobą ktoś przebił, spasuj z rękami z kategorii 3 i 4 lub przebij ponownie
nie są jeszcze z rękami z kategorii 1 i 2. Możesz również przebić o mniej, niż zazwyczaj. Zrób przebicie do kwoty
na tyle dobrzy, 4 dużych ciemnych, jeśli wchodzisz do puli jako pierwszy. Jeśli inni już limpowali, dodaj po 1 dużej
ciemnej na każdego limpera.
aby zakładać, że Nikt przed tobą nie przebił Ktoś przed tobą przebił
masz szansę ich
Button lub Cut-Off Pozostałe pozycje Dowolna pozycja
pokonać.
Kategoria 1 Przebij Przebij Przebij ponownie
Kategoria 2 Przebij Przebij Przebij ponownie
Kategoria 3 Przebij Spasuj Spasuj
Kategoria 4 Przebij Spasuj Spasuj
Kategoria 5 lub niższa Spasuj Spasuj Spasuj
Po fl opie graj tak samo jak wcześniej. Zagrywaj i przebijaj tylko o wysokość puli, nie mniej ani więcej
i jak najrzadziej sprawdzaj cudze zagrania. Na fl opie, mając najwyższą parę bez najwyższego kickera,
postaw, jeśli wszyscy przed tobą czekają. Jeśli ktoś przed tobą postawi lub przebije twój zakład,
spasuj. Naucz się podejmować decyzję odnośnie swojej ręki na fl opie i stosownie do niej przebijać
lub pasować, zamiast sprawdzać i potem stawać przed ponownym dylematem, kiedy do stracenia
jest więcej żetonów. W dalszym ciągu opieraj się pokusie blefowania!
Ciemne wynoszą 15/30, ty masz 1500 w żetonach, A D i J D, i jesteś na buttonie. Dwóch graczy
Przykład przed tobą limpuje. Powinieneś przebić do 180 (4 duże ciemne + 1 na każdego limpera), jeśli masz
rękę z kategorii 4. Gracz na pozycji dużej ciemnej sprawdza, a pozostali pasują. W puli jest teraz
435. Na flopie dochodzi A C, 9 S i 8 S, a gracz na dużej ciemnej czeka. Powinieneś zagrać za
435. Jeśli on stawia jako pierwszy lub przebije twoje zagranie, spasuj.
Graj zgodnie z zaleceniami dotyczącymi turniejów za $1, z tym że jeśli wszyscy przed tobą spasowali,
przebij z ręką z kategorii o jeden poziom niższej niż przedtem:
Jeśli wchodzisz
Więcej niż 10DC 10 do 5 DC Mniej niż 5DC
Wszyscy przed tobą pasują
all-in, twoi
Mała ciemna lub button Kategoria 7 Kategoria 8 Kategoria 8 przeciwnicy
1 lub 2 pozycja przed Kategoria 6 Kategoria 7 Kategoria 8 nie mogą
buttonem
Wcześniejsza pozycja Kategoria 5 Kategoria 6 Kategoria 7 cię przebić
Jeden lub więcej limperów i wyeliminować
Dowolna pozycja Kategoria 4 Kategoria 5 Kategoria 6
z puli.
Ktoś przebija
Dowolna pozycja Kategoria 3 Kategoria 4 Kategoria 5
twoi przeciwnicy w turniejach za $5 będą bardziej ostrożni, więc opłaca się przebijać częściej.
Jeśli przed tobą ktoś limpował lub przebił, graj zgodnie ze wskazówkami dotyczącymi turniejów za $1.
Jeśli masz duży stack, przebij z ręką z kategorii 8 lub wyższej z małej ciemnej lub z buttona oraz z ręką
z kategorii 7 lub wyższej z pozycji cut-off. Jeśli zastanawiasz się nad sprawdzeniem cudzego all-ina
pamiętaj o następujących zasadach. Możesz sprawdzić wejście za 10 DC (dużych ciemnych) tylko wtedy,
gdy masz rękę z kategorii 2. lub wyższej. Możesz również sprawdzić za 8 DC z kategorią 3, za 6 DC z ręką
kategorii 4, za 4 DC masz prawo sprawdzić z ręką kategorii 5. I wreszcie all-in o wartości 2 DC sprawdź
z ręką kategorii 6. Jeśli jesteś na dużej ciemnej, możesz sprawdzić z kategorią o jeden poziom niższą (lub
z każdą ręką, jeśli przebicie wynosi tylko 2 DC). Jeżeli przy stole jest dwóch graczy z dużymi stackami
i obaj mają podobną liczbę żetonów, powinni się wzajemnie unikać jak ognia! Nie wchodź za zbyt dużo
żetonów przeciwko drugiemu graczowi z dużym stackiem, o ile nie masz najlepszej możliwej ręki lub prawie
najlepszej!
Jeśli masz średni stack, uważaj na graczy z dużymi stackami. Jeżeli gracze z dużymi stackami
spasowali, graj tak jakbyś ty sam miał duży stack. Jeśli ktoś, kto ma więcej żetonów, niż ty, jest
nadal w grze, rozważaj wejście all-in z ręką z kategorii o dwa poziomy wyższej. Możesz również
rozgrywać karty tak, jakbyś miał duży stack, jeśli sprawdzasz gracza z małym stackiem i jest
małe prawdopodobieństwo, że gracz z dużym stackiem będzie również sprawdzał. Jeśli myślisz
o sprawdzeniu all-ina gracza z dużym stackiem, bądź ostrożny! Zawęź kategorię rąk o dwa poziomy
wyżej, niż przy sprawdzaniu z dużym stackiem, zawsze sprawdzaj z asami i królami.
Jeśli masz mały stack, wchodząc za wszystko, graj tak,jakbyś miał średni stack, ale sprawdzać
możesz jak przy dużym stacku. Możesz również potraktować cały swój stack jako wysokość
przebicia, nawet jeśli ktoś inny wszedł za więcej. Jeśli będziesz miał naprawdę mało żetonów,
powiedzmy mniej niż 3 DC, wejdź za wszystko z dowolną ręką, jak tylko będziesz na pozycji ciemnej.
Sprawdzenie all-in’a jako duży lub mały stack w fazie bubble (gry za $5)
Stack gracza 10DC 8DC 6DC 4DC 2BB
wchodzącego all-in
Na dużej ciemnej Kategoria 3 Kategoria 4 Kategoria 5 Kategoria 6 dowolne dwie
Pozostałe pozycje Kategoria 2 Kategoria 3 Kategoria 4 Kategoria 5 Kategoria 6
Ciemne wynoszą 200/400, a ante 25. Masz duży stack o wartości 5000 i jesteś na buttonie z 7 H
Przykład i 6C, czyli z ręką z kategorii 8. Wejdź za wszystko i spróbuj zgarnąć ciemne i zakłady ante.
Ciemne wynoszą 200/400 a ante 25. Masz średni stack o wartości 2300 i jesteś na małej
ciemnej. Gracz z dużym stackiem wchodzi za wszystko z 5000 z pozycji cut-off, a Ty masz A S
i Q C, czyli rękę z kategorii 3. Wykorzystaj stack o wielkości 6DC, aby określić czy możesz
sprawdzić. Gdybyś miał duży stack, mógłbyś sprawdzić przebicie o wartości 6DC z ręką
z kategorii 4. Ale mając średni stack, musisz podwyższyć kategorię o dwa poziomy. Spasuj.
Bubble to dziwny etap. Gracze ze średnimi stackami muszą odpuścić wiele rozdań i próbować
się prześlizgnąć na płatne miejsce.
Jeśli dwóch graczy weszło all-in, a ty rozważasz wejście do puli jako trzeci (ang. overcall),
pomyśl dwa razy, zanim się na to zdecydujesz w fazie bubble. Powinieneś rozważać ten ruch
tylko w następujących sytuacjach:
W tych przypadkach możesz wykonać „overcall”, jeśli masz jj lub lepszy układ (oraz ak,
o ile ten gracz z waszej trójki, który ma średni stacki, ma 6 DC lub mniej). Jeśli żaden z tych
przypadków cię nie dotyczy, spasuj niezależnie od tego, co masz, nawet jeśli jest to aa.
Ciemne wynoszą 200/400 a ante 25. Jesteś na pozycji dużej ciemnej z małym stackiem
w wysokości 2000. Gracz z drugim od końca stackiem w wysokości 2500 wchodzi all-in. Gracz
z dużym stackiem sprawdza z pozycji małej ciemnej. Spasuj asy, króle i wszystko inne karty!
To twoja niepowtarzalna szansa, aby wstąpić na podium i powinieneś ją wykorzystać.
Innymi słowy:
Wejście all-in, kiedy przy stole zostało 3 graczy
Ty masz największy Któryś z graczy
stack spośród aktywnych aktywnych w rozdaniu
uczestników rozdania ma większy stack
Button lub Mała Ciemna Kategoria 8 Kategoria 7
Jeśli przeciwnik stawia jako pierwszy, obniż swoje standardy sprawdzania. Sprawdzaj ze średnią
parą lub z niską parą i kickerem wyższym niż karty wspólne. Na przykład, jeśli na flopie jest q&@,
możesz sprawdzić z a@ lub k@.
Przed flopem, jeśli nie było przebicia, wejdź all-in lub przebij zgodnie ze wskazówkami.
Wartość stacka Jesteś na buttonie Jesteś na dużej ciemnej,
przeciwnik limpuje
0-8 DC Dowolna ręka Dowolna ręka
8-12 DC Kategoria 8 Kategoria 7
Przebij do 3DC z Kategorią 8 Przebij do 4DC z Kategorią 6
12+DC Sprawdź ponowne przebicie Sprawdź ponowne przebicie
z Kategorią 5 z Kategorią 4
znajomość
Gra po flopie
zasad pomaga Przeciwnik Zagraj z każdą parą, asem, ciągiem do koloru lub do strita, lub jeśli masz
optymalizować nie postawił na ręku dwie karty wyższe niż karty wspólne i ciąg do strita przez środek.
grę. Przeciwnik
postawił
Sprawdź lub przebij ze średnią bądź wyższą parą, albo z niską parą i kartą na
ręce wyższą niż karty wspólne.
Podsumowanie rozdziału 7
1. Niech twoim standardowym przebiciem będą 4 DC + 1 DC na każdego limpera.
2. Po flopie powinieneś stawiać za wysokość puli.
3. Z późnej pozycji przy stole rozgrywaj więcej rozdań.
4. Zwracaj uwagę na wysokość swojego stacka oraz stacków innych graczy. Bądź postrachem
z dużym stackiem, ale zachowaj ostrożność, jeśli masz średni stack, a gracz z dużym
stackiem nie spasował.
5. W grze heads-up nie wchodź all-in z najgorszymi układami.
Poziomy 1-3
Raz na jakiś czas powinieneś teraz wchodzić bez przebicia przed flopem. Jeśli nikt przed tobą nie
wszedł do puli, graj tak jak przedtem: przebijając z rękami z kategorii 1 lub 2, a jeśli jesteś na końcowej
Na poziomie
pozycji również z kategorii 3 i 4. Teraz jednak możesz czasami sprawdzić, mając na ręce niższą parę. gry za $10 twoi
Zasada od 2 do 10: Jest to prosta zasada dla początkujących graczy, dzięki której będziesz wiedział, jaką
przeciwnicy
część swojego stacka powinieneś zaryzykować, przebijając lub sprawdzając przebicie z parą na ręce. są nieco
Jeśli masz parę z zakresu od @@ do )), powinieneś sprawdzić lub przebić, wkładając do puli kwotę
do wysokości odpowiadającej takiej wartości procentowej swojego stacka, jaka jest wartość twojej mądrzejsi – aby
pary. Wygląda to w następujący sposób: 2% dla @@, 3% dla ##, 4% dla $$, 5% dla %%, 6% dla ^^, ich pokonać,
7% dla &&, 8% dla **, 9% dla (( i 10% dla )). To są dokładne wskazówki, które można
wykorzystać w dowolnym rozdaniu. Wyższe pary, poczynając od jj, różnią się od swoich „młodszych będziesz
kuzynów”. Z niskimi parami na ręce, aby wygrać, zazwyczaj będziesz musiał poprawić swój układ.
Wysokie pary często gwarantują wygraną bez konieczności poprawy układu, więc jeśli ktoś cię przebije,
musiał zacząć
zazwyczaj będziesz mógł go przebić ponownie. Możesz nawet wejść all-in. Rozważ wówczas swoją różnicować
pozycję, wielkość swojego stacka i stacków przeciwników, a także to, czy przebijający jest graczem
konserwatywnym, czy agresywnym oraz inne dostępne informacje. swoją grę.
Stosując zasadę od 2 do 10, uwzględniaj ją zawsze przy standardowym przebiciu o 4 DC, jeśli masz
wystarczającą liczbę żetonów, aby spełnić wspomniane wyżej kryteria. W przeciwnym razie ogranicz
się do sprawdzenia dużej ciemnej (limpowanie). Na przykład, jeśli ciemne wynoszą 15/30 a twój stack
to 1400, mając )) przebij do 120, ale jeśli masz $$, jedynie sprawdź dużą ciemną, a z @@ – spasuj.
Jeśli limpowałeś z parą na ręce, zaczekaj i spasuj po flopie, o ile na flopie nie trafisz seta lub nie okaże
się, że twoja para z ręki jest wyższa od wszystkich kart ze stołu. Para na ręce jest lepsza niż najwyższa
para na flopie utworzona z kartą ze stołu, ale ma również swoje słabe strony. Rozgrywaj ją tak, jak
najwyższą parę z najwyższym kickerem. Z najwyższą parą lub z parą na ręce nie przebijaj ponownie
na flopie. Jeśli postawisz i ktoś cię przebije, sprawdź go i oceń ponownie swoją sytuację na turnie.
Mam nadzieję, że do tej pory w ramach ostrożniejszych sesji udało ci się zaobserwować zachowania
innych graczy. Myślisz, że przeciwnik ma nad tobą przewagę? Jakie są twoje pot odds? Czy jesteś na
odpowiedniej pozycji? Te pytania będą miały wpływ na to, jak dalej rozegrasz rozdanie.
Set to bardzo silny układ, który jednak może być również bardzo zwodniczy, szczególnie kiedy ktoś
inny przebił przed flopem. Najlepiej będzie, jeśli uda ci się trafić seta na flopie po sprawdzeniu czyjegoś
przebicia przed flopem, kiedy masz na ręce np. %%, a na flopie pojawią się karty w rodzaju a)%.
Ty na flopie trafiasz seta, a przeciwnik prawdopodobnie trafi ł najwyższą parę. Może uda ci się zgarnąć
cały jego stack w tym rozdaniu.
We wszystkich tych przypadkach nie unikaj taktyki slow play po flopie; na turnie zawsze stawiaj
zazwyczaj na riverze również. Jeśli river cię przeraża, ponieważ stwarza zagrożenie stritem i/lub
kolorem (na przykład A H, K H, Q S, 0 C, 5 D), nie stawiaj z setem. Jeśli twój przeciwnik przy takim
układzie kart postawi, musisz podjąć decyzję, czy chcesz go sprawdzić. Weź pod uwagę swoje pot
odds oraz jego dotychczasową grę. Na ile jest prawdopodobne, że udało mu się skompletować układ?
Ciemne wynoszą 10/20, a ty masz stack w wysokości 1300 oraz 9 C i 9S. Dwóch graczy przed
Przykład tobą limpuje. Ty oraz gracz na buttonie również limpujecie. Jeśli masz )), przebij do 120, gdyż
ta suma stanowi mniej niż 10% twojego stacka. Pięciu graczy ogląda flopa, na którym pojawia
się 8 C, 7 D i 4 C. Trzech graczy przed tobą czeka. Z parą na ręce zagraj za wysokość puli
Ciemne wynoszą 15/20, a ty masz stack w wysokości 1600 oraz 6 D i 6S. Gracz ze stackiem 1800
przebija do 120. Ty jesteś na dużej ciemnej i, żeby sprawdzić, musisz wyłożyć do puli 90. Sprawdź,
bo to mniej niż 6% twojego stacka. Na flopie pojawiają się 7 D, 6 H i 4 C. Spróbuj zastosować
taktykę check-raise. Na turnie stawiaj, niezależnie od tego, jaka dojdzie karta. Jeśli na flopie trafia
się K D, J H i 6C, najpierw na flopie postaw i licz na to, że twój przeciwnik przebije. Nie martw
się o to, czy może on mieć wyższego seta niż ty. Może się tak zdarzyć, sytuacja z większym setem
zdarza się na tyle rzadko, że nie ma sensu się nią z góry zamartwiać.
Jeśli licytujesz jako pierwszy lub drugi, stosuj c-bet, o ile na flopie pojawi się as, król, para lub trips.
Jeśli licytujesz jako ostatni i masz ciąg do strita, nie stosuj zagrania c-bet.
C i Q
Przebijasz z A C, a dwóch graczy cię sprawdza.
Stosuj c-bet Nie stosuj zagrania c-bet.
k&% j^$
(($ &%$
))) $#@
ILE POSTAWIĆ
Do tej pory stawiałeś i przebijałeś o wysokość puli. Jeśli w puli było 400, stawiałeś za 400. Od
tej pory będziesz zagrywał częściej, a twoi przeciwnicy będą grali nieco ostrożniej. Te zmiany
wymagają stawiania niższych sum. Zalecam, abyś od tej pory zagrywał za 70% wysokości puli,
niezależnie od tego, czy masz coś na ręce, czy stawiasz z niczym. Zatem teraz, jeśli w puli jest
400, powinieneś zagrać za 250 lub 300.
Sprawdzenie all-in’a jako duży lub mały stack w fazie bubble (gry za $10)
Stack gracza 10BB 8BB 6BB 4BB 2BB
wchodzącego all-in
Na dużej ciemnej Kategoria 3 Kategoria 4 Kategoria 5 Kategoria 6 Kategoria 7
Pozostałe pozycje Kategoria 2 Kategoria 3 Kategoria 4 Kategoria 5 Kategoria 6
Staniesz też w obliczu sytuacji, kiedy nie wszystkie żetony trafią do puli przed flopem i pewne decyzje
będziesz musiał podejmować po flopie. Skoro w grze jest niewielu graczy, nie będziesz potrzebował
zbyt silnej ręki, by móc zawalczyć o pulę po flopie. Zakładając, że przebiłeś przed flopem, postaw po
flopie w każdym rozdaniu, w którym masz co najmniej parę (czy to na ręce, czy też utworzoną z jedną
z kart wspólnych). Możesz również stawiać z dowolnym dwustronnym ciągiem do strita lub do kolory,
albo jeśli masz na ręce dwie karty wyższe od kart ze stołu z ciągiem do strita przez środek. I znowu,
jeśli zagranie za wysokość puli stanowi 1/3 twojego stacka lub więcej, wejdź all-in.
Jeśli twój przeciwnik postawi pierwszy, bądź bardziej surowy przy sprawdzaniu. Nie sprawdzaj
z układem gorszym niż najwyższa para i rzadko sprawdzaj z ciągiem, o ile nie masz dobrych pot odds.
W fazie bubble, szczególnie ze średnim stackiem, nie opłaca się podejmować niepotrzebnego ryzyka.
Nie wystawiaj swojego dalszego udziału w turnieju na ryzyko, sprawdzając z ciągiem. Stawianie
z ciągiem to, oczywiście, zupełnie co innego.
Ciemne wynoszą 100/200 a ante 25, ty masz duży stack wynoszący 6000. Jesteś na buttonie
Przykład z Q C i J D. Przebijasz do 800. Gracz na dużej ciemnej ze średnim stackiem w wysokości
3000 sprawdza. Na flopie dochodzą 9 H, 8 H i 4 H. Gracz na dużej ciemnej czeka. Masz dwie
karty wyższe niż karty na stole i ciąg do strita przez środek, więc normalnie zagrałbyś za
wysokość puli, czyli za 1800. To stanowi jednak więcej niż 1/3 żetonów twojego przeciwnika
(zostało mu 2100), wejdź all-in. Nie obawiaj się u niego koloru – jeśli go ma, to trudno.
Ale bardziej prawdopodobne jest, że to on się obawia ciebie, bo nie chce skończyć na czwartym
miejscu. Masz wystarczająco dużo żetonów, abyś mógł sobie pozwolić na odrobinę ryzyka
i „podyrygować” trochę innymi graczami.
Podsumowanie rozdziału 8
1. Sprawdzaj z niskimi parami na ręce, o ile wartość procentowa żetonów, które musisz
włożyć do puli, aby sprawdzić jest mniejsza niż wartość nominalna twojej pary.
2. Jeśli z parą na ręce sprawdzasz spasuj po flopie, o ile nie trafisz seta lub nie okaże się,
że twoja para jest wyższa niż karty wspólne.
3. Jeśli przebiłeś przed flopem, stosuj zwykle zagranie kontynuacyjne na flopie. Wysokość
twojego zagrania po flopie powinna stanowić około 70% wartości puli. Jeśli na flopie nic nie
trafiłeś, spasuj na turnie, o ile nie trafisz co najmniej najwyższej pary.
CPR i CSI
Do tej pory określaliśmy wielkość stacka za pomocą liczby składających się na niego dużych ciemnych.
W ten sposób jednak pomijaliśmy zakłady ante, jeśli wystąpiły w grze. Od tej pory, aby być bardziej
precyzyjnym, będę się posługiwał dwiema ważnymi liczbami: jedna z nich oznacza koszt rundy (ang.
cost-per-round lub CPR), a druga to wskaźnik liczby żetonów (ang. chip-stack-index lub CSI).
Obliczanie CPR: Koszt rundy CPR, zgodnie z teorią zawartą przeze mnie i Blaira Rodmana w naszej
książce pt. Kill Phil, to suma pieniędzy, którą musisz włożyć do puli podczas całego okrążenia zakładów
Ilość pieniędzy
w ciemnej, czyli rundy, podczas której button zatoczy jeden krąg dookoła stołu. Jest to suma ciemnych znajdujących
i zakładów ante (jeśli są one na danym etapie stosowane). Jeszcze inaczej mówiąc, jest to ilość
pieniędzy, jakie znajdują się w puli przed rozpoczęciem gry. Na przykład, jeśli nie ma zakładów ante,
się w puli przed
a ciemne wynoszą 25/50, wartość CPR to 75. Jeśli ciemne wynoszą 75/150, CPR ma wartość 225. rozpoczęciem
Jeśli stosowane są też zakłady ante, należy pomnożyć wysokość zakładu ante przez liczbę graczy gry stanowi
i otrzymaną wartość dodać do sumy ciemnych. A zatem jeśli w grze uczestniczy 4 graczy, ciemne
wynoszą 100/200 a ante 25, wartość CPR to 100 + 200 + (4x25) = 400.
koszt jednego
okrążenia.
Obliczanie CSI: Wskaźnik liczby żetonów, zgodnie z Blaira i moją definicją, to liczba twoich żetonów
podzielona przez CPR. Dokładne wyliczenia nie są tutaj konieczne; wystarczą wartości przybliżone.
Na przykład, jeśli CPR wynosi 150 a ty masz 1085 w żetonach, nie musisz wiedzieć, że twój wskaźnik
CSI wynosi 7,23. Wystarczy jak będziesz wiedział, że wynosi on nieco ponad 7. Od tej pory będziemy
używali wskaźnika CSI jako miary wielkości twojego stacka. Warto wiedzieć, że jeśli w grze nie ma
zakładów ante, wskaźnik CSI odpowiada 2/3 liczby dużych ciemnych mieszczących się w twoim stacku.
Zasada 5 i 10
Teraz, kiedy twoje pokerowe umiejętności stają się coraz wyższe, możesz porzucić zasadę od 2 do 10 na
rzecz zasady 5 i 10. Ta zasada, opracowana przez zawodowego pokerzystę i autora książek z tej dziedziny,
Boba Ciaffone, dotyczy niskich i średnich par oraz tzw. łączników w kolorze (ang. suited connectors), czyli
dwóch kolejnych kart w tym samym kolorze. Nie dotyczy ona rąk w tym samym kolorze z lukami pomiędzy
wartościami kart (ang. nazwa „gappers” na przykład: 9 H7 H, czy 6C4 C). Zgodnie z tą zasadą, należy
zawsze sprawdzić przebicie stanowiące do 5% wartości naszego stacka oraz spasować, jeśli wynosi
ono 10% lub więcej. Jeżeli przebicie mieści się w granicach pomiędzy 5% i 10%, decyzja o sprawdzeniu
podlega subiektywnej ocenie gracza. Jeśli zajmujesz dobrą pozycję względem swoich przeciwników,
masz przyzwoitą średnią parę (&&-(() lub jeśli uważasz, że twój przeciwnik jest wyjątkowo słaby,
możesz przebić lub sprawdzić przebicie o wartości do 10% swojego stacka. Na przykład, z 7 H i 6H na
początkowej pozycji, możesz zaryzykować 5% swojego stacka, ale z taką samą ręką na pozycji cut-off lub
na buttonie, możesz przeznaczyć na ten cel nawet do 10%.
Pamiętaj, aby zawsze szacować koszt, który musisz ponieść, porównując go z wielkością swojego stacka lub
stacka swojego przeciwnika, w zależności od tego, który z nich jest mniejszy. Jeśli twój przeciwnik zagra za
Wszyscy mają po około 1500 w żetonach, a ciemne wynoszą 10/20. Gracz na środkowej pozycji
Przykład S i 5
przebija do 60. Gracz na małej ciemnej sprawdza, ty na dużej ciemnej z A S również. Na
flopie dochodzą: 7 H, 0 D, A C. W puli jest 180.
Zarówno ty, jak i gracz na małej ciemnej, czekacie. Gracz przebijający przed flopem stawia 90,
a gracz na małej ciemnej pasuje. Twoje pot odds wynoszą 3 do 1, więc na pierwszy rzut oka
wydaje się, że potrzeba ci tylko 25% szans (3 do 1) na zwycięstwo, abyś mógł sprawdzić. On może
mieć gorszą rękę niż ty, na przykład parę dziesiątek lub jakąś parę na ręce (dwie karty własne).
Problemem są twoje reverse implied odds. Twój układ już raczej nie będzie lepszy, a będziesz się
musiał martwić nie tylko o to zagranie, ale prawdopodobnie również o kolejne tury licytacji na
turnie i riverze. Czy tamte zagrania też sprawdzisz? Jeśli zdecydujesz się sprawdzać z najwyższą
parą i słabym kickerem, ta ręka może cię zbyt dużo kosztować. Zauważ, że gdyby nie było więcej
zakładów i jego zagranie za 90 byłoby wejściem all-in, mógłbyś pewnie sprawdzić, gdyż musisz
wygrać tylko 25% rozdań, aby wyjść na swoje.
Poziomy 1-3
Oprócz sprawdzania przebić z ryzykownymi rękami, możesz teraz zacząć częściej grać przed flopem.
Jeśli twój wskaźnik CSI wynosi przynajmniej 20, zalecam następującą strategię:
Uwagi:
Jeśli jesteś na pozycji, na której czasami przebijasz, a innym razem limpujesz, powinieneś od czasu
do czasu zmieniać logikę tych czynności tak, aby zamaskować swoje ręce. Jeśli raz na jakiś czas
Jeżeli twoi
sprawdzisz ciemną z ręką, która nadaje się do przebicia a innym razem przebijesz z ryzykowną ręką, przeciwnicy
dużo trudniej będzie odczytać twoją strategię gry. są bardzo
Jeśli twoi przeciwnicy są bardzo agresywni, przestań limpować na początkowej i środkowej pozycji. agresywni,
Zwykle spasuj w tej sytuacji, ale sporadycznie możesz też przebić.
będziesz
Jeśli ktoś przed tobą limpuje: musiał zacząć
Pozycja Zwykle przebij z Zwykle limpuj z grać rzadziej
Początkowa (5 lub Kategoria 2 lub wyższa ))-@@ i łączniki w kolorze ^%s+
6 przed buttonem) i aqs i bardziej
Środkowa (3 lub Kategoria 2 lub wyższa ))-@@ i łączniki w kolorze ^%s+ agresywnie.
4 przed przed i aqs
buttonem)
Końcowa (1 lub 2 Kategoria 3 lub wyższa **-@@ i łączniki w kolorze bez luki lub z luką 1 i 2
przed buttonem) i a)s+ i ajo wartości, gdzie karty mają wartość 5 lub wyższą
Button Kategoria 3 lub wyższa **-@@ i łączniki w kolorze bez luki lub z luką 1,
i a)s+, a)o+ 2, 3 wartości, gdzie karty mają wartość 5 lub wyższą
i kqs
Mała Ciemna Kategoria 2 lub wyższa Każda ręka z kartami w różnym kolorze o wartości
i aqs oraz aqo 10 lub wyższej i każda ręka w kolorze
Uwagi:
Podejmując decyzję po limperze, powinieneś grać bardziej konsekwentnie. Nadal możesz czasami stosować
przebijanie wymiennie z limpowaniem, ale rób to rzadziej niż kiedy podejmujesz decyzję jako pierwszy.
W związku z tymi wszystkimi zmianami w grze przed flopem, po flopie znajdziesz się o wiele częściej
w marginalnych (niejednoznacznych) sytuacjach, w których będziesz miał dużo okazji do rozgrywania ciągów.
Zachęcam cię do ich rozgrywania, kiedy twoje szanse na wygraną są wysokie, ale unikaj średnich układów
kart, które nie rokują poprawy. Powinieneś zawsze znajdować się w takiej w pozycji, w której będziesz
wiedział na czym stoisz, a nie w takiej, w której będziesz się zastanawiał „Może jestem lepszy, a może nie...”
Powiedzmy, że na flopie leżą Q S, 7 H i 6 S, a mój przeciwnik zagrywa za połowę wysokości puli. Wolałbym
mieć raczej taką rękę jak na przykład 9 S i 5 S niż A D i 7D, choć na tym etapie środkowa para byłaby
lepsza. Mając pierwszy układ, wiedziałbym na czym stoję i moje implied odds byłyby dla mnie korzystne.
Ze środkową parą zastanawiałbym się, gdyż tylko 5 outów dawałoby mi szansę na poprawienie układu.
To stawia mnie w sytuacji, kiedy powinienem wziąć pod uwagę reverse implied odds i o ile jeden z nas nie ma
bardzo małego stacka, ze środkową parą powinienem spasować.
Ciemne wynoszą 10/20 i wszyscy mają po około 1500. Jesteś na pozycji tuż przed buttonem z A S i 5S.
Przykład Dwóch graczy przed tobą limpuje i Ty również. Gracz na małej ciemnej przebija do 60 i obaj limperzy
sprawdzają. Sprawdzasz, gdyż twoje pot odds wynoszą 5,5 do 1 i masz również świetne implied odds.
W puli jest teraz 260, a na flopie pojawiają się KS, Q D i 4 S. Gracz na małej ciemnej stawia 120,
a obaj limperzy pasują. Ty sprawdzasz. On zagrywa za mniej niż połowę wysokości puli. Kiedy ja mam
ciąg i wysokie szanse przeciwko słabym lub marginalnym graczom, zwykle po prostu sprawdzam
i raczej nie próbuję stosować półblefu i przebijać. W puli jest teraz 500, a na turnie dochodzi 7
C. Gracz
na małej ciemnej czeka. To twoja okazja do zastosowania półblefu. On nie okazał siły i,choć może mieć
dobrą rękę taką jak kk lub qq, bardziej prawdopodobne jest, że ma coś marginalnego, np. aj,
Q H i J H, jj, )) lub ((. Gdyby miał aa, ak lub aq, prawdopodobnie zagrałby za więcej
na flopie. Najlepszy czas na blef jest wtedy, kiedy twój przeciwnik ma bardzo dobrą lub złą rękę, jak
aa, Ak lub aq w tym przypadku, ale nie kiedy ma coś pomiędzy. Właściwa wysokość zagrania to
około 70% wartości puli; wyższe obstawianie jest zbędne, gdyż nie musisz się obawiać, że przeciwnik
może mieć ciąg do koloru (ty masz najlepszy możliwy ciąg), a większość ciągów do strita może
uzupełnić tylko jedna karta. Nie powinieneś jednak stawiać mniej, ponieważ niższa suma może być dla
przeciwnika na tyle podejrzana, że zdecyduje się na sprawdzenie z czystej ciekawości z ręką w rodzaju
jj. Stawiasz 350 i on pasuje. Twój półblef zadziałał. A nawet jeśli przeciwnik cię sprawdzi, 9 outów
nadal może ci dać najlepszy układ na riverze.
Ciemne wynoszą 10/20 i wszyscy mają po około 1500. Jesteś na pozycji tuż przed buttonem z A S
i 5 S. Dwóch graczy przed tobą limpuje i ty również. Tym razem gracz na buttonie przebija do 100.
Obaj limperzy sprawdzają. Twoje pot odds wynoszą teraz tylko 4,4 do 1, ale mimo niekorzystnej pozycji
w stosunku do przebijającego, nadal opłaca ci się sprawdzić, gdyż masz dużo żetonów i dobre implied
odds. W puli jest teraz 430, a na flopie pojawiają się KS, Q D i 4S. Jeden limper czeka, a drugi
zagrywa za 200. Teraz powinieneś spasować ze swoim ciągiem, mimo iż on postawił mniej niż połowę
wysokości puli. Przebijający sprzed flopa jest za tobą i istnieje duża szansa, że może jeszcze przebić,
jeśli ty sprawdzisz. Ta ewentualność obniża znacząco twoje implied odds i sprawia, że nie opłaca się
kontynuować tego rozdania. To był dla ciebie dobry flop, ale miałeś złą pozycję. W bardziej typowej
sytuacji wszyscy gracze czekają aż do przebicia, dzięki czemu masz szansę zobaczyć, co zrobią
limperzy i podjąć decyzję jako ostatni.
Teraz wyobraź sobie, że zostaje tylko trzech graczy, a ty masz nadal 1500. Twoje udziały wyniosą $36, ponieważ tyle
masz gwarantowane (wygrana za 3 miejsce wynosi 20% puli) i nadal masz szansę na więcej. Udziały, jakie możesz
Każdy żeton,
zdobyć w turniejach nie robiąc nic i pozwalając innym graczom wzajemnie się eliminować są znaczne i często który dodajesz
niedoceniane. Musisz podejmować decyzje w oparciu o to, co jest najlepsze dla twojego EV z puli nagród, a nie o to,
co dobre dla twojego EV z puli żetonów. Liczy się z jaką sumą pieniędzy wrócisz do domu po skończonej grze, a nie ile
do swojego
w niej miałeś żetonów. stacka jest wart
Anomalią w turniejach jest to, że żetony nie mają stałej wartości. Wartość żetonów cechuje nielinearność, więc nieco mniej, niż
każdy kolejny żeton, który zdobędziesz jest warty mniej niż poprzedni. poprzedni.
Wartość
Żetony
Nielinearność wartości żetonów jest spowodowana tym, że w turnieju jest kilka płatnych miejsc.
Jeśli wygrasz wszystkie żetony, nie dostajesz całej puli nagród. Dlatego twoje EV z puli wygranych
jest określane za pomocą nie tylko twojego stacka, ale również stacków innych graczy. Kiedy ktoś
zostaje wyeliminowany z turnieju, twoje szanse na wygraną rosną, nawet jeśli nie zdobywasz żadnych
żetonów. Całkiem nieźle!
Ta nielinearność staje się coraz bardziej wyraźna w miarę, jak się zbliżasz do fazy bubble. To oznacza,
że skoro podwojenie ilości posiadanych żetonów daje ci dużo mniej niż podwojenie spodziewanego
zysku z puli nagród, nie możesz całkowicie polegać na pot odds przy podejmowaniu decyzji – musisz
być zawsze bardziej konserwatywny niż wskazują na to pot odds. Możliwe, że dana decyzja w fazie
bubble będzie miała pozytywny wpływ na twoje EV z puli żetonów i negatywny wpływ na twoje EV
z puli nagród, a liczy się tylko ta ostatnia wartość. Dlatego w fazie bubble lub tuż przed nią będziesz
zawsze sprawdzał dużo ostrożniej, szczególnie ze średnim stackiem, bo w tym przypadku to odchylenie
jest największe.
Jeśli chcesz się zapoznać z dokładną analizą udziałów w puli nagród, przeczytać więcej o wpływie fazy
bubble na grę, a także dowiedzieć się w jakim stopniu struktura nagród powinna wpływać na twoje
decyzje, polecam zapoznanie się z moją książką p.t. Kill Everyone. Znajdziesz w niej szczegółowe uwagi
i opis strategii gry nie tylko w turniejach SNG, ale również w turniejach wielostołowych i satelitach.
Podsumowanie rozdziału 9
1. Kiedy twój wskaźnik CSI wynosi 20 lub więcej, możesz limpować z większym zakresem rąk,
niż przedtem. Czasami, zamiast limpować, przebij i odwrotnie. To ci pomoże zamaskować swoje
karty i sprawi, że twoim przeciwnikom będzie trudniej odgadnąć, co akurat masz na ręce.
2. Korzystaj z zasady 3 i 6, kiedy sprawdzasz przebicia, mając na ręce łączniki w kolorze, oraz
z zasady 5 i 10, kiedy sprawdzasz z parą na ręce.
3. Bierz pod uwagę możliwość zastosowania „reverse implied odds” (najbardziej się przydają,
kiedy masz gotowy układ, a wartość puli jest niska w porównaniu z wysokością stacków).
4. Czasami zastosuj półblef, jeśli masz ciąg.
5. Żetony turniejowe mają nielinearną wartość, więc każdy żeton, który zdobędziesz jest wart
mniej niż poprzedni. Wszystkie twoje decyzje w pokerze powinny się opierać na twoim EV
z puli nagród, a nie na EV z puli żetonów.
Poziomy 1-3
Jeśli tak jak ja lubisz proste rozwiązania, nadal po flopie zagrywaj za 70% puli. To świetna strategia wyjściowa
i znam wielu wygrywających graczy, którzy na flopie rutynowo stawiają wyłącznie taką sumę i wygrywają.
Obserwuj jak
Trzymanie się prostych rozwiązań ma dużo zalet. Jeśli konsekwentnie będziesz zagrywał za 70% wysokości często twoi
puli z gotowymi układami, ciągami oraz przy zagraniach kontynuacyjnych, twoi przeciwnicy nie dowiedzą się
nic o sile twojej ręki na podstawie wysokości twoich zakładów na flopie. Alternatywną taktyką, którą stosują
przeciwnicy
niektórzy zwycięzcy, jest stawianie sumę w wysokości mieszczącej się pomiędzy połową wysokości puli i całą przebijają
pulą (jeśli w puli jest 400, trzymasz się przedziału od 200 do 400) w zależności od struktury flopa.
i jak często
Co mam na myśli mówiąc o strukturze flopa? Chodzi mi tutaj o to, na ile na flopie prawdopodobne stają się
ciągi. Flop z kartami JS, 0 S, 9 S to jedna skrajność, a flopy takie jak K H, 7 C, 2 D czy Q S, Q D, Q C
sprawdzają.
są drugą skrajnością. Podczas gdy pierwszy flop łatwo zapewnia graczom ciągi do strita i koloru, przy dwóch
pozostałych flopach takich możliwości nie ma.
Kiedy masz gotowy układ i uważasz, że jest najlepszy, stawianie służy dwóm celom:
Im mniej prawdopodobne, że twój przeciwnik ma ciąg, tym mniejsze znaczenie ma ten drugi cel. Na niższych
poziomach zawsze zagrywaj za wysokość puli, gdyż dzięki temu możesz wyciągnąć dużo żetonów od
graczy, którzy sprawdzają ze słabymi kartami. Ponadto, kiedy ty zagrywasz za wysokość puli, gracze
z ciągiem nie mają wystarczająco wysokich szans na jego uzupełnienie. Teraz, kiedy jesteś już nieco
bardziej doświadczony, możesz manipulować wartością odds innych graczy w oparciu o to, na ile jest
prawdopodobne, że mają dobry ciąg.
Jeśli ciąg do strita lub do koloru nie jest prawdopodobny, zagraj za połowę puli, co da twoim przeciwnikom
pot odds w wysokości 3 do 1, czyli zbyt niskie, żeby móc pozostać w grze z tak słabym układem, jak
niska para. Przy flopie umożliwiającym różne ciągi, jak np. 7 H, 6 S, 5 C (3 kolejne karty), A S, 0 S,
3 S (3 karty w kolorze) lub J D, 0 C, 4 D (2 kolejne karty i 2 karty w kolorze), zagraj za wysokość puli.
To daje twoim przeciwnikom pot odds 2 do 1 i sprawi, że sprawdzenie w tej sytuacji byłoby błędem. Flopy
z pewnym potencjałem do uzyskania ciągu, takie jak J D, 0 C, 4 S czy 7 S, 7 C, 6 D lub KH, 0 H, 4 D
wymagają zagrania za mniej więcej 2/3 lub 3/4 puli. Jeśli flop ogląda więcej niż dwóch graczy, możesz zagrać
za większą sumę, aby zniechęcić graczy sprawdzających po tym, jak ktoś inny już sprawdził, gdyż oni mają
lepsze pot odds niż pierwszy sprawdzający.
To bardzo ważne, aby suma, którą stawiasz była zależna od struktury flopa, a nie od siły twojej
ręki startowej. Jeśli na flopie leżą KH, 0 H i 4 S, powinieneś zagrać za taką samą sumę
niezależnie od tego, czy masz kq, $$, ** czy a&. Jeśli będziesz zmieniał wysokość
zagrania w zależności od ręki, którą posiadasz, spostrzegawczy przeciwnicy mogą to zauważyć
i wykorzystać.
Drugi wyjątek: Jeśli podejrzewasz, że twój przeciwnik jest słaby i mało spostrzegawczy, możesz
spróbować zagrywać za niższe sumy stosując zagrania c-bet, kiedy na flopie nie uda ci się uzyskać
układu. Możesz blefować za naprawdę niskie sumy, ale nie próbuj tego robić, jeśli masz do czynienia
z lepszymi graczami.
Jeśli postanowisz postawić na flopie, to czy powinieneś uzależnić wysokość swojego zagrania od
struktury flopa czy też trzymać się stałej sumy wynoszącej 70% puli? To zależy od twojego wyczucia
i komfortu gry. Możesz wygrać stosując obie taktyki.
tym rzadziej Odpowiedź na te pytania pomoże ci zdecydować, czy powinieneś podnieść, czy też obniżyć swoje
wymagania w zakresie rozgrywania danej ręki. Im częściej twoi przeciwnicy przebijają, tym częściej
możesz ty powinieneś sprawdzać. Ale, im częściej oni są skłonni sprawdzać, tym rzadziej ty powinieneś
wchodzić przebijać. Zobaczymy to na przykładzie w następnej części rozdziału dotyczącej gry w fazie bubble,
kiedy to analiza przeciwnika nabiera dużo większego znaczenia.
all-in.
Czterech graczy przy stole – bubble
Od tej pory rozpatrując możliwość wejścia za wszystko i sprawdzenia w fazie bubble będę się odnosił
do wartości procentowych najlepszych rąk. To się sprawdza dużo lepiej niż kategorie rąk startowych,
które zostały opracowane z myślą o wczesnych etapach gry. Będę się do nich odnosił, używając
wyrażeń typu „wejdź all-in z ręką Top 20%” lub „sprawdź z ręką Top 15%”. Aby sprawdzić, które
ręce startowe mieszczą się w danych przedziałach, zajrzyj do Aneksu C. Grając all-in, skorzystasz
z innego rankingu rąk startowych niż przy sprawdzaniu. Oba rankingi procentowe w Aneksie C zostały
zoptymalizowane tak, aby były jak najbardziej precyzyjne w odniesieniu do wielu różnych sytuacji.
Bubble to najważniejsza faza gry, podczas której musisz dostosować swoją grę do stylu gry innych
przeciwników. Rozpatrzmy na przykład sytuację, w której 4 graczy ma takie same stacki o wartości
3375, ciemne wynoszą 200/400 a zakłady ante – 25. Jesteś na buttonie i zastanawiasz się, czy
powinieneś wejść all-in czy spasować. W jakim stopniu twoja decyzja zależy od prawdopodobieństwa
sprawdzenia przez graczy na ciemnych? Ponieważ jest bardziej prawdopodobne, że sprawdzi gracz
z pozycji dużej ciemnej, niż gracz z małej ciemnej, przyjrzyjmy się jak powinniśmy uzależnić wejście
all-in od tego, czy gracz na dużej ciemnej sprawdzi, czy też nie. Poniższy wykres uwzględnia założenie,
że gracz na małej ciemnej sprawdza w 8% przypadków (^^+, ajo+, a)s+, kqs).
100%
90%
Jak często powinieneś wchodzić all-in
80%
70%
60%
50%
40%
30%
20%
10%
0%
0% 5% 10% 15% 20%
Jak być może już zauważyłeś, właściwa decyzja w grze zależy w dużym stopniu od uwzględnienia stylu
gry przeciwnika. Jeśli on sprawdza w 8% przypadków lub rzadziej, ty możesz wejść all-in z każdą ręką
Gra w fazie
(100%). Ale jeśli on rozgrywa bardzo dużo rąk (styl „loose”, przeciwieństwo „tight”), możesz wejść all-in bubble jest dość
tylko z najlepszymi kartami. Jeśli on sprawdza w 20% przypadków, możesz wejść all-in z 13% swoich rąk skomplikowana,
(w przybliżeniu z $$+, ajo+, a(s+, kqo, k(s+, q(s+, j(s+, )(s+).
ale to właśnie
W miarę jak twoi przeciwnicy zaczynają sprawdzać coraz częściej, musisz być coraz bardziej ostrożny na tym etapie
rozważając all-ina. Ponieważ im częściej twój oponent sprawdza, tym rzadziej będziesz mógł swobodnie
podbierać ciemne. Ale to działa również w odwrotną stronę, kiedy to on wchodzi all-in. Im częściej gra all-in, dobrzy gracze
tym częściej możesz go sprawdzać. Jeśli zamienicie się miejscami z graczem z dużej ciemnej, będziesz mógł mogą dużo
się przekonać jak często możesz pozwolić sobie na sprawdzenie, analizując częstotliwość jego zagrań all-in:
skorzystać.
Jak często możesz sprawdzać z dużej ciemnej all-in gracza na buttonie
kiedy wszyscy gracze mają po 3375, a ciemne i ante wynoszą 200/400/25
20%
18%
16%
Procent rąk, które możesz sprawdzić
14%
12%
10%
8%
6%
4%
2%
0%
0% 20% 40% 60% 80% 100%
Skorzystaj z obu poniższych tabelek, które wskażą ci, jaki procent z jego zakresu rąk możesz sprawdzić
w zależności od swoich pot odds oraz sytuacji:
Stack przeciwnika
do 2000 2500 3000 3500 4000 4500 5000 5500 6000 6500
0 Mały Mały Mały Mały Mały Mały Mały Mały Mały Mały
1000 Mały Mały Mały Mały Mały Mały Mały Średni Średni Średni
2000 Mały Średni Średni Średni Średni Średni Średni Duży Duży Duży
2500 Mały Średni Średni Średni Średni Duży Duży Duży Duży Duży
Twój stack
3000 Mały Średni Średni Duży Duży Duży Duży Duży Duży Max
3500 Mały Średni Średni Duży Duży Duży Duży Duży Max Max
4000 Mały Średni Średni Duży Duży Duży Duży Max Max Max
4500 Mały Mały Średni Średni Duży Duży Max Max Max Max
5000 Mały Mały Średni Średni Duży Duży Max Max Max Max
5500 Mały Mały Mały Średni Średni Średni Duży Max Max Max
6000 Mały Mały Mały Mały Średni Średni Duży Duży Max Max
Masz 2500, a twój przeciwnik 3000. Taką sytuację możemy określić mianem „średniego wpływu
Przykład fazy bubble”. Twój przeciwnik wchodzi all-in, co daje ci pot odds 1,8 do 1. Możesz sprawdzić
z 50% rąk, z którymi on jest skłonny wejść all-in. Jeśli zakres rąk, z którymi on wchodzi all-in
wynosi 60%, ty możesz sprawdzić w 30% przypadków.
Nie musisz wykonywać dokładnych obliczeń. Wystarczy wartość przybliżona. Po
przeanalizowaniu tych tabelek, będziesz miał wystarczające wyobrażenie o związku pomiędzy
ilością rąk, z którymi twój przeciwnik przebija, a pot odds oraz wpływem fazy bubble. Nie
oczekuję, że będziesz robił te obliczenia przy stole. Niemniej jednak możesz przeanalizować
historię rozdań po skończonej grze i sprawdzić, czy podjąłeś trafne decyzje. To świetny sposób
na opanowanie tego skomplikowanego zagadnienia.
Tabele te mają zastosowanie w przypadku, gdy w grze jest 13 500 żetonów (tak jak na PokerStars). Jeśli
grasz gdzie indziej, pomnóż swój stack przez 13 500, a następnie podziel przez całkowitą sumę żetonów
w grze. To przekształci twój stack w jego odpowiednik na Pokerstars.
Z tabelek można korzystać, kiedy przy stole pozostaje 4 lub więcej graczy.
Kiedy przy stole pozostaje 3 graczy, obniż kategorię o 1 stopień i nie podwyższaj jej, jeśli pojawi się
stack o wartości 1000 lub niższej.
W grze jeden na jednego nie występuje zjawisko wpływu fazy bubble. Możesz sprawdzić 1,5 raza
częściej, niż w sytuacji określanej mianem „małego wpływu fazy bubble”.
Powyższa tabelka opisująca wpływ fazy bubble na sposób rozgrywania rozdań jest nieco uproszczona,
ale dość dokładna. Jeśli interesuje cię dokładniejsza analiza dotycząca kształtowania się tego wpływu
Kiedy przy
w różnych sytuacjach i turniejach, zajrzyj do opracowania na temat czynników fazy bubble autorstwa stole pozostaje
Tysena Streiba zamieszczonego w naszej wspólnej książce pt. Kill Everyone.
trzech graczy,
Trzech graczy przy stole nadal mamy
Zastosuj te same modyfikacje i strategie sprawdzania, o których wspominałem wcześniej.
do czynienia
Heads-Up, czyli gra jeden na jednego z łagodnym
Przez większą część gry stosuj te same strategie gry heads-up, szczególnie jeśli twój przeciwnik nie
wydaje się być agresywny. W czasie gry heads-up możesz korzystać z dwóch poniższych tabelek,
wpływem fazy
w których znajdziesz uproszczoną wersję dokładnej strategii z Kill Everyone. W Kill Everyone znajdziesz bubble, gdyż
niezawodną strategię, którą możesz stosować zawsze, kiedy twój wskaźnik CSI wynosi 8 lub mniej
i twój przeciwnik będzie w stanie zyskać nad tobą przewagi. Poniższe tabelki pozwolą cC bliżej
wygrana za
zapoznać się z tą strategią. drugie miejsce
jest większa niż
STRATEGIA PRZEBIJANIA (ALL-IN LUB PAS) za trzecie.
aa aks aqs ajs a)s a(s a*s a&s a^s a%s a$s a#s a@s
ako kk kqs kjs k)s k(s k*s k&s k^s k%s k$s k#s k@s
aqo kqo qq qjs q)s q(s q*s q&s q^s q%s q$s q#s a@s
ajo kjo qjo jj j)s j(s j*s j&s j^s j%s j$s j#s j@s
a)o k)o q)o j)o )) )(s )*s )&s )^s )%s )$s )#s )@s
a(o k(o q(o j(o )(o (( (*s (&s (^s (%s ($s (#s (@s
a*o k*o q*o j*o )*o (*o ** *&s *^s *%s *$s *#s *@s
a&o k&o q&o j&o )&o (&o *&o && &^s &%s &$s &#s &@s
a^o k^o q^o j^o )^o (^o *^o &^o ^^ ^%s ^$s ^#s ^@s
a%o k%o q%o j%o )%o (%o *%o &%o ^%o %% %$s %#s %@s
a$o k$o q$o j$o )$o ($o *$o &$o ^$o %$o $$ $#s $@s
a#o k#o q#o j#o )#o (#o *#o &#o ^#o %#o $#o ## #@s
a@o k@o q@o j@o )@o (@o *@o &@o ^@o %@o $@o #@o @@
CSI 6 do 8 3 do 5 0 do 2
aa aks aqs ajs a)s a(s a*s a&s a^s a%s a$s a#s a@s
ako kk kqs kjs k)s k(s k*s k&s k^s k%s k$s k#s k@s
aqo kqo qq qjs q)s q(s q*s q&s q^s q%s q$s q#s a@s
ajo kjo qjo jj j)s j(s j*s j&s j^s j%s j$s j#s j@s
a)o k)o q)o j)o )) )(s )*s )&s )^s )%s )$s )#s )@s
a(o k(o q(o j(o )(o (( (*s (&s (^s (%s ($s (#s (@s
a*o k*o q*o j*o )*o (*o ** *&s *^s *%s *$s *#s *@s
a&o k&o q&o j&o )&o (&o *&o && &^s &%s &$s &#s &@s
a^o k^o q^o j^o )^o (^o *^o &^o ^^ ^%s ^$s ^#s ^@s
a%o k%o q%o j%o )%o (%o *%o &%o ^%o %% %$s %#s %@s
a$o k$o q$o j$o )$o ($o *$o &$o ^$o %$o $$ $#s $@s
a#o k#o q#o j#o )#o (#o *#o &#o ^#o %#o $#o ## #@s
a@o k@o q@o j@o )@o (@o *@o &@o ^@o %@o $@o #@o @@
CSI 6 do 8 3 do 5 0 do 2
Im bardziej twój Odszukaj swoją rękę w podanym zestawieniu. Karty własne w tym samym kolorze umieszczone są
w prawym górnym rogu, a te w różnych kolorach – w lewym dolnym rogu, pary znajdziesz wzdłuż
przeciwnik jest przekątnej. Oznaczenia kolorystyczne odpowiadają wartościom CSI, z którymi należy zagrać all-in. Jeśli
wskaźnik CSI w odniesieniu do mniejszego z waszych stacków wynosi tyle samo, co CSI z tabelki lub
ostrożny (tight), mniej, wejdź za wszystko! Większość graczy, których spotkasz, będzie grała ostrożniej, niż zaleca ta
tym częściej strategia, zarówno wchodząc all-in, jak i przy sprawdzaniu. Dlatego grając przeciwko typowym graczom.
powinieneś wchodzić all-in częściej i sprawdzać rzadziej, niż sugeruje ta strategia. Im większe jednak
powinieneś umiejętności gracza lub im bardziej agresywnie gra, tym bardziej powinieneś się trzymać powyższej
wchodzić strategii.
za wszystko Powyższe tabelki są uproszczoną wersją precyzyjnej i zoptymalizowanej strategii. Jeśli chcesz poznać
więcej szczegółów, zajrzyj do książki Kill Everyone. Zapoznanie się z jej treścią umożliwi ci postawienie
i tym rzadziej kolejnego kroku na drodze do wygranej.
sprawdzać.
Podsumowanie rozdziału 10
1. Po flopie zagrywaj za 70% wysokości puli lub uzależnij wysokość zagrania od struktury
flopa, ale nie od siły swojej ręki.
2. Zacznij charakteryzować swoich przeciwników na podstawie ich stylu gry. Każdy ma jakieś
słabości, a Ty powinieneś elastycznie zmieniać swoją grę tak, aby jak najlepiej wykorzystać
słabości innych graczy. Bądź świadomy tego, że gracze mogą zmienić swoje zachowanie,
w miarę jak liczba uczestników gry maleje i/lub ciemne rosną.
3. Jeśli grasz z ostrożnymi graczami (tight), częściej wchodź za wszystko i rzadziej sprawdzaj.
4. Bądź świadomy tego, w jakich sytuacjach jest mowa o dużym lub małym wpływie fazy
bubble na sposób rozgrywania rozdania. Graj ostrożniej, kiedy faza bubble powinna mieć na
ciebie duży wpływ i wykorzystuj ostrożną grę przeciwników spowodowaną przez wpływ
fazy bubble.
5. Minimalna wartość kart konieczna do sprawdzenia all-in’a przeciwnika to określona część
zakresu rąk, z którymi twój przeciwnik jest skłonny wejść za wszystko. Część ta zależy od
Cwoich pot odds oraz od tego, w jakim stopniu w danej sytuacji powinna mieć wpływ na
Twoją grę faza bubble.
6. Jeśli grasz jeden do jednego z dobrym i/lub agresywnym przeciwnikiem, stosuj w wyważony
sposób strategię „wejdź all-in lub spasuj”. Podczas gry z typowymi przeciwnikami, wchodź
za wszystko częściej i sprawdzaj rzadziej.
Jeśli ty sam do tej pory nie grałeś jeszcze w tym samym czasie w więcej niż jednym turnieju, być
może nadszedł czas, aby tego spróbować. Jestem pewien, że już cię trochę znudziło rozgrywanie tak
niewielkiej ilości rozdań na kilku pierwszych etapach gry. Poza tym widziałeś już wystarczająco dużo
różnych sytuacji, aby mieć dobre wyczucie i szybko reagować. Najlepiej zacząć od gry na dwóch
stołach na poziomie, na którym czujesz się swobodnie i początkowo grać raczej w dwóch turniejach za
$30, niż w jednym za $50. Potem, jak już się przyzwyczaisz do 2 stołów, możesz dodać trzeci i tak dalej.
Nie dodawaj więcej stołów niż jesteś w stanie bez problemów śledzić. Im więcej stołów dodasz, tym
trudniej ci będzie śledzić styl gry swoich przeciwników. Dlatego, dopóki nie nabierzesz doświadczenia,
nie zalecam ci grać na więcej niż dwóch lub trzech turniejach jednocześnie.
Poziomy 1-3
Większość graczy na poziomie turniejów za $50 nie tylko wie, na czym polegają zagrania
kontynuacyjne, ale również regularnie je stosuje. Twoi przeciwnicy będą często stosowali takie
Zamiast piąć
zagrania wobec ciebie i twoje zagrania kontynuacyjne będą również dużo częściej sprawdzane. Aby się w górę na
się dostosować, ty też będziesz musiał częściej sprawdzać, kiedy któryś z przeciwników zdecyduje się
na c-bet i od czasu do czasu sam „wystrzelić drugi pocisk” (zablefować po raz drugi) na turnie.
coraz wyższe
stawki, możesz
Jeżeli twój przeciwnik regularnie stosuje zagrania kontynuacyjne (a większość graczy na tym poziomie
tak właśnie robi), znajdź na niego skuteczny sposób. Jeśli ty zawsze czekasz, on postawi, a wtedy zwiększać
możesz zdecydować, co robić dalej. Na flopie dosyć często stosuj taktykę check-raise z przebiciem, co
zmusi go do poniesienia kosztów swoich zagrań kontynuacyjnych. Obniż swoje granice sprawdzania
swoje zyski
i przebijania zagrań c-bet. Z najwyższą parą powinieneś na flopie zazwyczaj co najmniej sprawdzić, i zdobyć
podobnie z parą na ręce, gdy na stole jest nie więcej niż jedna wyższa karta. Taktyka check-raise
pozwoli ci ustalić, na czym stoisz w danym rozdaniu. Jeśli przeciwnik przebije ponownie, możesz
dodatkowe
odpuścić, o ile nie masz wyjątkowo silnego układu (ang. monster). Jeśli flop zawiera asa, jest doświadczenie,
szczególnie prawdopodobne, że on trafi ł dobry układ, więc w takiej sytuacji powinieneś zachować
ostrożność. Jeśli na flopie pojawi się as, możesz spróbować przejąc kontrolę na rozdaniem, stawiając grając
jako pierwszy, żeby się przekonać czy twoja para jest wystarczająco dobra; większość przeciwników w większej
przebije z najwyższą parą i dobrym kickerem. Dobrym pomysłem może być również przejęcie kontroli
nad grą z setem, jeśli na flopie leży as, o czym mogliśmy się już przekonać w rozdziale 7. liczbie turniejów
Biorąc udział w turniejach za $50, zauważysz również, że twoje zagrania kontynuacyjne są sprawdzane
jednocześnie.
częściej niż na niższych poziomach. Czasami twoi przeciwnicy rzeczywiście będą mieli dobry układ, ale
czasami sprawdzą tylko po to, żeby się przekonać, czy z twojej strony był to tylko c-bet i czy spasujesz
na turnie. Grając z takimi przeciwnikami powinieneś wprowadzić dwie zmiany:
1. Od czasu do czasu stosuj zagranie kontynuacyjne również na turnie, nawet jeśli nic nie trafisz.
2. Jeśli masz dobry układ, stosuj taktykę check-raise częściej, niż do tej pory. W ten sposób zastawisz
pułapkę na graczy, którzy mieli nadzieję, że zaczekasz na turnie stawiając, wyeliminują cię
z rozdania.
Ciemne wynoszą 25/50, a ty masz 2000 w żetonach. Przebijasz do 200 z pozycji środkowej z A D
i A S, a gracz na buttonie sprawdza ze stackiem o wartości 1800. W puli jest teraz 475. Na flopie
dochodzą Q S, 8 C i 7 D, ty stawiasz 350, a gracz na buttonie sprawdza, zwiększając pulę do 1175.
Na turnie dochodzi 7 C. To dobra okazja, aby wypróbować taktykę check-raise. Gracz na buttonie
z niską parą raczej nie sprawdzi, a twoje czekanie wygląda na okazanie słabości. To może go skłonić
do zagrania, być może nawet all-in.
Ciemne wynoszą 10/20, a wszyscy mają po 1500 w żetonach. Gracz na pozycji środkowej przebija do
60, a Ty sprawdzasz z małej ciemnej z 8 H i 6 H. Na flopie pojawiają się K
H, 0 S i 5H. Czekasz,
a on stawia 60. Wygląda to jak słabe zagranie kontynuacyjne. Mógłbyś tylko sprawdzić, ale ja
zalecam półblef i taktykę check-raise. Przebij do 200.
Częściowym powodem tego, iż z dużym stackiem masz olbrzymią władzę jest fakt, iż masz wysoki
współczynnik fold equity (prawdopodobieństwo, że jeden lub więcej graczy przed tobą zrzuci swoje karty).
Jest to wartość dodatkowa, którą zyskujesz, kiedy twoi przeciwnicy przestają z tobą walczyć o swój „udział”
w puli. Jeśli masz dwóch przeciwników, którzy sprawdzają tylko w 10% przypadków, to oznacza, że w 80%
przypadków zagarniesz ciemne bez walki. Kiedy zakłady w ciemno są tak wysokie, jak w fazie bubble, każda
runda, w której uda nam się podebrać ciemne jest cenna i dodaje 1 punkt CSI do naszego stacka.
Gracze ze średnim stackiem powinni nadal zachować ostrożność, kiedy gracze z dużą ilością żetonów
są na dużej ciemnej, ale mogą przejść do natarcia, kiedy spasują. Gracze z małymi stackami powinni być
ostrożni, ponieważ wielu graczy będzie próbowało ich wyeliminować z gry i tym samym zakończyć fazę
bubble. Jako graczowi najmniej zasobnemu, radzę ci granie all-in z rękami Top 20% z pozycji cut-off (tuż
przed buttonem), z rękami Top 30% z buttona oraz z rękami Top 60%-100%, jeśli jesteś na małym blindzie
i wszyscy przed tobą spasowali. Im mniejszy twój wskaźnik CSI, tym częściej powinieneś wchodzić all-in
z małej ciemnej. Wysokość twojego stacka nie gra roli, jeśli siedzisz na pozycji innej niż ciemne, o ile nie
masz naprawdę małego stacka (poniżej 2 punktów CSI). W takim przypadku musisz wchodzić all-in dużo
częściej, gdyż grozi ci zużycie wszystkich żetonów na ciemne.
Zachowaj ostrożność przy sprawdzaniu, dopóki nie zbierzesz dowodów na to, że twój przeciwnik
wchodzi all-in ze słabymi rękami. Najlepiej założyć na początku, że nie podbiera pul. Jeśli przy
porównaniu kart okaże się, że miał słabą rękę lub jeśli przebija za każdym razem, kiedy gracze przed
nim spasują, oceniaj jego karty mniej surowo i rozluźnij swoje kryteria sprawdzania.
Ciemne wynoszą 200/400, zakłady ante – 25, a wielkości stacków (przed włożeniem do puli
ciemnych i zakładów ante) zostały podane niżej:
Przykład
POZYCJA STACK
Cut-Off 5,000
Button 1,500
Mała Ciemna (ty) 3,000
Duża Ciemna 4,000
Gracz na pozycji cut-off wchodzi all-in, a gracz na buttonie pasuje. Gracz na pozycji cut-off nie wydaje
się wzbudzać specjalnego postrachu. Od czasu do czasu stawia, ale w większości przypadków nie
wchodzi za wszystko. Ty masz A D i 0 D oraz jesteś na małej ciemnej. Sprawdzasz?
Jeśli spojrzysz na tabelki na stronie 50, zauważysz, że mamy tutaj do czynienia z silnym wpływem fazy
bubble. Aby sprawdzić, musisz dołożyć 2775 żetonów do puli, w której jest ich 3700 (nie możemy brać
pod uwagę tych 2000, o które stack gracza na pozycji cut-off przewyższa nasz stack), co daje pot odds
1,3 do 1. Zgodnie z drugą tabelką powinieneś sprawdzić z 15% rąk, z którymi on wchodzi all-in (pot
odds o wartości 1,3 znajdują się dokładnie między 1,2 i 1,4). Jeśli zajrzysz do aneksu C, przekonasz się,
że a)s to ręka z przedziału Top 6%. Skoro powinieneś sprawdzić 15% zasięgu jego rąk, oznacza to,
że powinieneś sprawdzić, jeśli oceniasz, że on wchodzi za wszystko w co najmniej 40% przypadków
(15% z 40% daje 6%). Ten gracz nie wydaje się być taki aktywny, więc możesz spasować.
Po zakończenia
Ta sama sytuacja co wyżej, z tą różnicą, że gracz na pozycji cut-off jest bardzo agresywny
fazy bubble
i przebija w prawie każdym rozdaniu. Mając a)s, powinieneś sprawdzić. Zauważ jednak, wielu graczy
że nawet jeśli wiesz, że on będzie skłonny wejść za wszystko z &@o, możesz go sprawdzić
tylko z rękami Top 15% (##+, a(o+, a$s+, kqo, k)s+, qjs). Jeśli on naprawdę
zaczyna
wchodzi all-in w 70-80% przypadków zamiast w 100%, powinieneś być jeszcze bardziej grać dużo
ostrożny.
agresywniej.
Na buttonie
Przebicia przed flopem powinny wynosić od 2 do 5 DC: w grze z bardzo odważnym przeciwnikiem
powiedzmy 3DC.
50% najlepszych rąk: zwykle przebijaj, ale czasami tylko sprawdzaj. „Zwykle” w kontekście gry heads-
up oznacza w 60-80% przypadków. Im bardziej schematyczny w grze i im mniej spostrzegawczy jest
twój przeciwnik, tym mniej musisz różnicować własną grę. Wyjątkiem powinny być bardzo silne ręce
(qq+ oraz ak). Z takimi „monsterami” zwykle po prostu sprawdzaj, ale od czasu do czasu przebij.
W ten sposób twoje silne ręce chronią ręce słabe.
Jeśli przebijesz i ktoś cię przebije ponownie, musisz wziąć pod uwagę trzy czynniki:
1. Pot odds.
2. Jego agresywność (i jego opinię na temat twojej agresywności).
3. Wysokość stacka – graj ostrożniej z większą ilością żetonów.
W zależności od tych czynników z rękami Top 10%-20%, powinieneś prawdopodobnie tylko
sprawdzać o ile nie masz lepszych pot odds niż 2 do 1. Jeśli masz duży stack i asy ze średnimi
kickerami, raczej spasuj. Decyzja o trzecim przebiciu z bardzo silną ręką podlega subiektywnej
ocenie. Mógłbyś sprawdzić dla zmylenia przeciwnika lub przebić, jeśli uważasz, że twój przeciwnik
nie potrafi odpuścić sobie rozdania.
Ręce z przedziału 50%-90%: zwykle sprawdzaj, czasami przebij. Jeśli twój przeciwnik przebije po
tym, jak ty limpowałeś, w większości przypadków powinieneś spasować, o ile kwota przebicia nie
jest stosunkowo mała. Jeśli masz na ręce karty w kolorze a twoje pot odds wynoszą więcej niż 2 do 1,
w większości przypadków sprawdź.
10% najgorszych rąk: zwykle spasuj, o ile nie wydaje ci się, że twój przeciwnik często przebija po
twoim limpowaniu. Jeśli on gra pasywnie, sprawdź i spróbuj obejrzeć flopa. Nawet 72o ma 60% szans
przeciwko przypadkowej ręce, kiedy na flopie dojdzie 2. i 66% kiedy dojdzie 7. Twój przeciwnik może
również trafić swój układ na flopie, więc powinieneś być gotowy na spasowanie, jeśli odniesiesz
wrażenie, że tak się właśnie stało.
sam musisz Jeśli przeciwnik przebija do 2,5 DC, sprawdzaj lub przebijaj ponownie z ręką Top 60%, stosując
sprawdzenia wymiennie z przebiciami.
różnicować
Jeśli on przebija do 2 DC, sprawdzaj lub przebijaj ponownie z ręką Top 80%.
swoją grę.
Jeśli nie odnosisz wrażenia, że przeciwnik często przebija z buttona, możesz znacząco rozluźnić swoje
standardy sprawdzania.
Po flopie zalecam bardzo agresywną strategię; stawiaj prawie przy każdym flopie, o ile przeciwnik nie
zademonstruje siły. Najbardziej kosztownym błędem popełnianym przez graczy na etapie gry heads-up
jest zbyt częste pasowanie. Daj szansę swojemu przeciwnikowi się pomylić. Każda para, nawet niska,
to całkiem silny układ w fazie heads-up. Opieraj się pokusie zrzucenia kart, gdy masz parę. As lub król
na ręce też może czasami wystarczyć.
Podsumowanie rozdziału 11
1. Od czasu do czasu wykonaj na turnie i na flopie zagranie kontynuacyjne, nawet jeśli na flopie
nie trafisz swojego układu.
2. Jeśli masz dobre ręce, stosuj dosyć często taktykę check-raise na flopie.
3. Częściej sprawdzaj zagrania, które wyglądają na zagrania kontynuacyjne. Przebijaj lub
stosuj taktykę check-raise, jeśli podejrzewasz, że masz do czynienia z takim właśnie
zagraniem.
4. Kiedy zbliża się faza bubble, zawsze bądź świadom, w jakim stopniu wpływa ona na grę
Twoją i twoich przeciwników. Jeśli oni grają pod presją, nie bój się wchodzić all-in w 100%
przypadków. Bubble to faza, podczas której dobrzy gracze błyszczą. Bądź agresywny
i zgarnij trochę żetonów. Ja sam bardzo często wchodzę do fazy bubble ze średnim lub nieco
większym stackiem niż inni gracze, a kończę z całym stosem żetonów.
5. Jeśli w grze heads-up grasz z dużym stackiem, w połowie przypadków przebijaj, a w drugiej
połowie limpuj.
6. Różnicuj grę, ale nadal bądź agresywny. Po flopie atakuj słabych graczy i stawiaj, stawiaj
i jeszcze raz stawiaj!
SNG ZA $100
Kiedy dotrzesz do turniejów SNG za $100 i droższych, zauważysz ogromny skok w poziomie
umiejętności twoich przeciwników. I choć nadal znajdziesz tutaj graczy rekreacyjnych, przeważającą
większość twoich przeciwników będą stanowić zawodowi pokerzyści, których głównym celem jest
zarobienie pieniędzy. Z tego powodu gra na tym poziomie wymaga dodatkowych umiejętności.
Przy stole pozostaje pięciu graczy, ciemne wynoszą 100/200, nie ma zakładów ante. Wszyscy
pasują aż do agresywnego gracza na buttonie, który ma 2600 w żetonach. On przebija do 500.
Przykład
Ty jesteś na małej ciemnej ze stackiem w wysokości 2000, masz 4 H i 6H, a w poprzedniej
rundzie nie przebijałeś. Wejdź all-in.
Na poziomie 6 przy stole zostało 4 graczy, ciemne wynoszą 100/200 a zakłady ante – 25,
wszyscy przed tobą pasują, ty jesteś na małej ciemnej i masz 2800 w żetonach. Zawodowy
pokerzysta na dużej ciemnej ma 4800. Ty masz A S i 9 H. Spasuj! Tak, spasuj, nawet jeśli
w sytuacji MC – DC masz asa z przyzwoitym kickerem. Wpływem fazy bubble jest bardzo duży
i nie możesz z taką ręką ryzykować 2800, próbując wygrać 400 Jeśli wykonasz standardowe
przebicie do 600, gracz na dużej ciemnej pewnie ponownie cię przebije, wchodząc all-in,
i będziesz musiał spasować, poświęcając 600 żetonów.
Ciemne wynoszą 50/100, przy stole zostało 6 graczy, a wszystkie stacki mają wysokość od 1500
H i 4
do 3000. Jeden gracz przebija do 300, a inny sprawdza. Ty jesteś na buttonie z 6 H. To jest
moment, w którym od czasu do czasu możesz wejść all-in. To jest właśnie squeeze play, czyli
wysokie ponowne przebicie. Początkowy przebijający pewnie nie sprawdzi bez silnej ręki i jest
mało prawdopodobne, że sprawdzający ma silną rękę, gdyż wówczas raczej zdecydowałby się
na ponowne przebicie. Jeśli jeden z nich sprawdzi z dobrą ręką, twój ładny łącznik w kolorze
może przynieść ci wygraną.
Ciemne wynoszą 200/400 a ante – 25. Ty masz duży stack, 6000 w żetonach, i jesteś na małej
Przykład ciemnej. Gracz na dużej ciemnej ma 1100. Obaj gracze ze średnimi stackami pasują, tak
samo jak w kilku poprzednich rozdaniach. Ty masz 4 D i 4 S. Spasuj i zrób prezent graczowi
z małym stackiem.
Ta sama sytuacja co wyżej, ale tym razem jesteś na dużej ciemnej, a gracz z małym stackiem
wchodzi za wszystko z małej ciemnej. Ty masz A S i Q
C. Sprawdź. Gracz z małym stackiem
będzie często wchodził za wszystko, gdyż potrzebuje żetonów. Twoja przewaga w tej sytuacji
jest zbyt duża, aby się poddać. Zgarnij jego żetony.
Podsumowanie rozdziału 12
1. Na tym poziomie twoi przeciwnicy będą przebijać bardziej agresywnie niż do tej pory, zanim
jeszcze nadejdzie twój ruch.
2. Kandydatami do wykorzystania przeciw nim ponownego przebicia celem podebrania
ciemnych są gracze, którzy wykonują standardowe przebicie, kiedy faza bubble ma na nich
duży wpływ.
3. Nigdy nie wykonuj standardowego przebicia, kiedy jesteś w fazie bubble lub tuż przed nią,
a dobrzy gracze z dużymi stackami wykonują ruch po tobie. Wejdź all-in lub spasuj.
4. Kiedy nadarzy się okazja, spróbuj czasami zastosować technikę squeeze play. Musisz mieć
jednak pewność, że:
a) Początkowy przebijający jest skłonny spasować dobrą rękę.
b) Wysokość twojego przebicia jest na tyle duża, że istnieje szansa na to, iż twój
przeciwnik spasuje.
5. Jeśli masz duży stack i chcesz wydłużyć grę w fazie bubble, spasuj czasami w mało
znaczącej sytuacji, grając przeciwko graczowi z małym stackiem.
ROZDZIAŁ 13
Znaczenie pozycji w odmianie no-limit hold’em jest nie do przecenienia. Kiedy na flopie, turnie lub
riverze podejmujesz decyzję jako ostatni, posiadasz kluczowe informacje niezbędne do podjęcia
właściwej. Rozgrywanie z ostatniej pozycji umożliwia ci wielokrotne zgarnięcie puli w sytuacji, kiedy
ani tobie, ani twoim przeciwnikom nie udało się trafić układu na flopie.
Najlepsi gracze z pozycji tuż przed buttonem lub na buttonie rozgrywają szeroki zakres rąk. Stawiają
nie tyle na swoje karty, co na swoją pozycję. Jeśli uda im się trafić układ na flopie – świetnie! Jeśli
Z końcowych
nie, będą próbować wygrać pulę wykorzystując do tego swoją pozycję oraz posiadane żetony. Taki pozycji możesz
skuteczny manewr jest możliwy dzięki stawianiu lub przebiciu w odpowiednim czasie i w oparciu
o informacje, którymi zazwyczaj dysponuje gracz na ostatniej pozycji.
rozgrywać dużo
więcej rąk niż
Nawet mało doświadczeni gracze na pozycji tuż przed buttonem lub na buttonie powinni rozgrywać
szerszy zakres rąk niż na wcześniejszych pozycjach. Na buttonie zalecam limpowanie nawet z rękami z początkowych,
z kategorii 8, jeśli kilku przeciwników już limpowało. Z tymi rękami możesz nawet na środkowej lub
końcowe pozycji sprawdzić małe przebicie. Jeżeli twój przeciwnik czeka na flopie, zagraj za 70% puli,
ponieważ
niezależnie od tego czy flop wzmocnił twój układ, czy też nie. Jeśli twój przeciwnik na flopie postawi, podejmowanie
a ty nie trafi łeś układu, spasuj.
po flopie decyzji
Jeśli twój przeciwnik postawi, a tobie udało się coś trafić na flopie, decyzja o tym, czy powinieneś na końcu daje ci
sprawdzić, przebić, czy też spasować, będzie zależała od siły twojej ręki i od struktury flopa. Na
przykład, jeśli mając na ręce 7H i 6 H sprawdzasz z buttona małe przebicie przeciwnika na pozycji przewagę.
środkowej, po czym na flopie dochodzi 7 D, 4 S i 2C, a przeciwnik zagrywa za połowę wysokości
puli – co często oznacza zagranie kontynuacyjne – tak jakby miał dwie karty wyższe niż te ze stołu,
powinieneś rozważyć możliwość przebicia. Przebijając z tej pozycji zazwyczaj wygrasz pulę, jeśli on
ma rzeczywiście dwie karty wyższe od kart na flopie. Jeśli natomiast ma na ręce parę wyższą niż karty
wspólne, zwykle ponownie cię przebije i będziesz mógł bezpiecznie spasować, wiedząc, że miałeś
słabszą rękę. Jak widzisz, pozycja daje ci elastyczność oraz dostęp do informacji umożliwiających
wybór właściwej taktyki, dzięki której możesz wygrać pulę.
Wielu graczy pewnie czytało świetną książkę Dana Harringtona zatytułowaną Harrington o Hold’em Tom 1,
w której autor radzi graczom przebijającym przed flopem, aby kontynuowali zagranie po flopie, nawet jeśli
w ogóle nic na tym etapie nie trafili. Harrington zaleca zagrywanie za połowę wysokości puli, podczas
gdy ja sugeruję zakłady w wysokości 70% puli, dopóki nie zdobędziesz lepszego wyczucia w różnych
sytuacjach, które mogą nastąpić. Te zagrania kontynuacyjne, jak je określa Harrington, stały się ostatnio tak
popularne, że wartość takich układów jak druga pod względem wysokości para w rozgrywce z pojedynczym
przeciwnikiem, który zagrywa za około połowę wartości puli, znacznie się podniosła. Jeśli sprawdzasz,
a on czeka przed tobą na turnie, zagraj za około 70% puli; przeciwnik w tej sytuacji zwykle spasuje.
Inni gracze Jeśli na turnie on znowu postawi, staniesz przed trudniejszą decyzją. Jeśli zagranie wynosi 2/3 puli lub
więcej, ja bym spasował, ale jeśli przeciwnik zagra za niewielką sumę (powiedzmy za 1/3 puli), ja bym to
będą również interpretował jako oznakę słabości i pewnie bym przebił. Skoro postawił tak mało, nie muszę przebijać
wysoko w stosunku do wartości puli, aby przebicie wyglądało na znaczące. Przypuśćmy,
stosować że twój przeciwnik zagrał za połowę puli na flopie a ty sprawdziłeś i wartość puli wzrosła do 1000.
zagrania Na turnie on stawia 300. Ta mała suma zwykle jest oznaką słabości lub „monstera” w zanadrzu. Częściej
jednak zwiastuje ona słabą rękę, więc zakładam, że mój przeciwnik jest słaby. Z drugą najwyższą parą
kontynuacyjne, na ręce i przy takiej sekwencji zagrań, ja bym pewnie przebił to zagranie do 900. Jeśli on ma słabe karty
więc – a podejrzewam, że tak właśnie jest, spasuje, a ja zgarnę niezłą pulę. W nielicznych przypadkach, kiedy
okaże się, że ma silną rękę, on przebije ponownie, a ja spasuję. Ale tak jak powiedziałem, to się będzie
jeśli masz zdarzało dużo rzadziej. Podsumowując, zarobię pieniądze przebijając zakłady graczy, którzy okażą swoją
słabość.
tylko jednego
przeciwnika, Jeszcze lepsi do tego są mało doświadczeni gracze, których schemat gry można bardzo łatwo
odczytać. Kiedy na flopie trafią układ, stawiają, a kiedy im się to nie uda, czekają. Jak to mówi Amarillo
nawet tak słaby Slims: „Ty stawiasz, ja pasuję. Ty czekasz, ja stawiam”. W grze z przeciwnikami, którzy nie potrafią
gotowy układ ukryć siły swoich rąk, taki bezpośredni sposób myślenia ma magiczne działanie!
Podsumowanie rozdziału 13
1. Pozycja ma ogromne znaczenie w turniejach NLHE.
2. Pozycja daje ci elastyczność i dostęp do informacji umożliwiających optymalną grę.
3. Naucz się, jak rozpoznawać zagrania kontynuacyjne i jak się przed nimi bronić.
4. W niektórych sytuacjach opłaca się „podkupić buttonowi pozycję”, aby uzyskać możliwość
rozgrywania na końcu w każdej rundzie licytacji po flopie.
Aby to wykorzystać, blefuj mniej, ale rozgrywając silne ręce, stawiaj za wyższe sumy niż zwykle. Jeśli na flopie
trafisz seta, zagraj za 70% puli zamiast czekać na przebijającego sprzed flopa. Jeśli on przebije, sprawdź. Na
turnie, postaw ponownie, ale tak jakbyś grał ze słabą ręką, zagrywając za 1/3-1/2 wartości puli. Jeśli przeciwnik
wejdzie za wszystko (może blefować lub mieć najwyższą parę), sprawdź. Jeśli on sprawdzi na turnie, wejdź all-in
na riverze. Jeżeli on ma co najmniej najwyższą parę, w większości przypadków zgarniesz wszystkie jego żetony.
W związku z tym, że podczas gry na żywo gracze są ostrożniejsi, powinieneś częściej blefować. Twój
współczynnik „fold equity” jest wyższy, więc nie musisz tak często wygrywać przy porównaniu kart, aby
mieć pozytywną wartość EV. Dlatego bardziej opłaca się stosować półblef podczas gry na żywo. Czysty
blef w sytuacji, kiedy na flopie pojawią się budzące postrach karty, takie jak karty do strita lub do koloru, jest
również bardziej skuteczny w grze na żywo niż w wersji online. Twoje ręce podczas gry na żywo wzbudzą
większy respekt.
Zagrywanie za więcej niż wysokość puli: Stawianie zakładów wyższych niż wysokość puli jest
szczególnie przydatne podczas gry online. Skoro gracze częściej sprawdzają, może się czasami
zdarzyć, że kiedy masz zwycięską rękę, zagrasz za więcej niż wysokość puli, a przeciwnicy i tak
sprawdzą. Jak powiedziałem, wielu graczy online nie potrafi pasować. Jeśli oponenci nie lubią
rozstawiać się ze swoimi kartami, atakuj ich nieustannie.
Ponadto, jeśli podejrzewasz, że mają ciąg do strita lub do koloru i pewnie nie spasują, stawiając za
więcej niż wynosi wysokość puli, dasz im bardzo niskie pot odds do skompletowania układu. Gracze
znani jako „calling stations” (patrz wyżej) mają niezwykle niskie pot odds, kiedy zagrywasz za więcej
niż wysokość puli, co zwiększa twoje EV.
Podsumowanie rozdziału 14
1. W grze online gracze sprawdzają odważniej i blefują częściej niż w turniejach na żywo.
2. Grając online powinieneś mniej blefować i rozgrywać silne ręce za większe sumy.
3. Zagrania c-bet są zazwyczaj bardziej skuteczne podczas gry na żywo niż online.
4. Stawianie za więcej niż wynosi wysokość puli może być skuteczną taktyką w grze online.
RĘCE STARTOWE
WE WCZESNYCH FAZACH
TURNIEJU
Kiedy mówimy o rękach startowych, każdą sytuację należy rozpatrywać indywidualnie. Nie jest
bowiem możliwe dokonanie tu jakichkolwiek uogólnień. Można jednak za każdym razem zadać sobie
Gry z limitem
kilka pytań w rodzaju: bardzo się
Na jakim etapie turnieju się znajdujesz? różnią od gier
Co wydarzyło się przed twoim ruchem? bez limitu –
Na jakiej jesteś pozycji? Pamiętaj, że pozycja oznacza tu liczbę graczy znajdujących się za Tobą, nie zaś zwłaszcza
liczbę tych, którzy już spasowali.
w turniejach.
Jakimi graczami są twoi przeciwnicy po lewej stronie, którzy jeszcze nie wykonali ruchu?
Podejmując decyzję odnośnie tego, co zrobić przed flopem, pomyśl o odpowiedziach na powyższe pytania.
Kategoria 1: aa, kk
s = w kolorze
Kategoria 2: qq, aks, ak, jj
Kategoria 7: a(-a@, k), qj, q), j), )(s, (*s, *&s, &^s, ^%s, %$s
Kategoria 8: k(s, k(, k*s, q(s, q*s, j(s, )*s, )(, (&s, (*, *^s, *&, &%s,
&^, ^$s
Rąk, które nie znalazły się na powyższej liście nie powinno się z reguły w ogóle rozgrywać, chyba że jesteś na
dużej ciemnej i udało ci się obejrzeć flopa bez konieczności dodatkowego inwestowania w pulę, albo gdy jesteś
na małej ciemnej i wielu graczy limpuje, a ty nie możesz się oprzeć szansie obejrzenia flopa po wyrównaniu
Trzy inne wysoko cenione ręce dominujące to qq, jj i ak. Nazywamy je rękami dominującymi, gdyż
Z praktyki dają szanse na wygraną wyższe niż 97% wszystkich rąk startowych w odmianie hold ’em. qq i jj to
wynika, że nie odpowiednio trzecia i czwarta najlepsza ręka startowa. Obie dają czterokrotnie większe szanse na wygraną
niż jakakolwiek niższa para. Nawet w porównaniu z ak, szanse te wciąż wynoszą 13 do 10. Układ As-Król,
powinieneś natomiast, dominuje nad takimi rękami, jak aq, aj i kq, dając trzy razy większe szanse na wygraną niż
marnować one. Możesz przebijać lub przebijać ponownie z każdą z tych rąk. Jeśli jednak jakiś inny gracz się rozpędzi
i przebije po raz trzeci, jedyne dwa układy, z którymi ja nie wahałbym się kontynuować gry to właśnie aa
czasu, próbując i kk. Mając którąkolwiek z tych rąk, od razu włożyłbym do puli wszystkie żetony. Jeśli nie masz pewności co
podbierać do tego czy twój przeciwnik to po prostu maniak, po trzykrotnym przebiciu we wczesnym etapie turnieju spasuj
karty z kategorii 2. Chociaż z takimi rękami jak dwie 10 lub aq w kolorze po prostu sprawdziłbym jego przebicie,
ciemne, dopóki licząc na złapanie na flopie monstera, z którym mógłbym potem kogoś wykończyć. Sensowne jest również
rozegranie dowolnej pary lub łączników w kolorze, jeśli możesz je rozegrać narażając jedynie niewielką część
nie zaczną swojego stacka. W tej sytuacji liczysz na to, że na flopie do swojej pary trafisz seta (czyli trójkę składającą się
obowiązywać z pary z ręki i jednej karty ze stołu, a z łącznikami w kolorze – strita, kolor, dwie pary lub bardzo mocny ciąg.
zakłady ante. Jeśli dopiero zaczynasz swoją przygodę z pokerem, zalecam postępowanie według zasady od 2 do 10, którą
opisałem w rozdziale 8 w części dotyczącej turniejów SNG. Gdy nabierzesz więcej doświadczenia, sugeruję
korzystanie z zasady 5 i 10, a także z zasady 3 i 6, które to opisałem w rozdziale 9. W razie potrzeby możesz do
nich wrócić i jeszcze raz je przejrzeć.
Jeśli we wczesnej fazie turnieju wejdziesz z aa do puli wieloosobowej, zalecam zachowanie rozwagi po
flopie. Zagraj za wysokość puli, ale jeśli przeciwnicy cię sprawdzą a na turnie wszyscy przed tobą będą
czekać, ty zrób to samo! Jeśli ty wykonujesz ruch jako pierwszy, po prostu czekaj, a następnie sprawdź. Jeśli
twój przeciwnik postawi na riverze, tylko sprawdź i nie przebijaj. Asy ciężko spasować, więc we wczesnych
etapach turnieju postaraj się z nimi unikać sytuacji, w których musiałbyś podejmować trudne decyzje
ryzykujące wszystkie twoje żetony. Nie pozwól puli rosnąć!
Masz A C i A D, jesteś na środkowej pozycji, ciemne wynoszą 100/200, zaś w twoim stacku jest
4900 żetonów. Przebijasz do 600, a gracz na buttonie ze stackiem w wysokości 6100 przebija
Przykład
ponownie do 1800. Co powinieneś zrobić?
Policz do 20 i wejdź za wszystko. Na pewno znajdą się tacy, którzy w podobnej sytuacji będą
próbować innych sprytnych rozwiązań, jak chociażby sprawdzenie ponownego przebicia,
ale z 3700 w stacku po sprawdzeniu przebicia w wysokości 1200, nie wspominając nawet
o 3900 znajdujących się już w puli, które tylko czekają na to, aż je ktoś zgarnie, nie powinieneś
kombinować. Wejdź all-in! Być może twój zakład został ponownie przebity przez gracza z qq,
a na turnie mógłby się pojawić as lub król, co bardziej by ci się opłaciło. Pamiętaj jednak, że
chodzi o to, aby włożyć możliwie jak najwięcej pieniędzy do puli przed flopem. Wejdź all-in!
Zazwyczaj ktoś cię sprawdzi i przekonasz się, że ma kk, qq, jj lub ak.
Masz K C i K D na pozycji cut-off, ciemne wynoszą 100/200, a twój stack to 4900. Gracz na
wczesnej pozycji ze stackiem w wysokości 5300 żetonów stawia 600, a inny ostrożny gracz
sprawdza ze środkowej pozycji.
Wejdź za wszystko. Aby przebić o wysokość puli, potrzebujesz 2700, co stanowi ponad 51%
twoich żetonów, a więc jest jasne, że nie wolno ci w tym rozdaniu spasować. Powinieneś od
razu włożyć wszystkie swoje żetony do puli, póki jesteś przeświadczony o swojej przewadze.
Jeśli wygrasz „tylko” 1500, które już znajdują się w puli, zwiększysz swój stack o ponad 30%.
Często będzie tak, że jeden z graczy sprawdzi, i wtedy będziesz miał zazwyczaj dużą przewagę.
W cotygodniowym turnieju Sunday Million MTT za $215 na PokerStars.pl, który zakończył się tuż przed
tym, jak zacząłem pisać te słowa, pewien gracz (nasz bohater) zajmujący trzecią pozycję na prawo od
As lub król
buttona przebił do 1800 ze stackiem w wysokości 23 000 przy ciemnych 300/600. Gracz na buttonie pojawia się na
z 12 000 w żetonach sprawdził, zaś gracz na dużej ciemnej przebił do 4600. Gracz, który przebił jako
pierwszy zastanawiał się, aż jego zegar zaczął tykać (odliczanie mniej więcej do 20 – brzmi znajomo?),
flopie w 50%
a następnie wszedł all-in. Gracz na buttonie zastanawiał się całe wieki, wreszcie sprawdził, zaś gracz przypadków.
z dużym stackiem na dużej ciemnej sprawdził automatycznie! Ręce: duża ciemna – ak; bohater –
aa; button – &&. Kiedy już było po wszystkim, nasz bohater miał 60 000 i był liderem przy stole.
Pięknie! Tak właśnie należy grać z asami.
Jeśli masz ak, a na flopie dostaniesz asa lub króla, zagraj na flopie za około 70% wysokości puli. Jeśli
inny gracz zagra zanim nadejdzie twoja kolej, przebij o wysokość puli, pamiętając o uwzględnieniu
sumy koniecznej do sprawdzenia zanim obliczysz właściwą sumę przebicia. Jeśli powyższe przebicie
stanowi więcej niż 1/3 twojego stacka, po prostu wejdź all-in. Jeśli nic nie trafisz na flopie, zagraj za
70% wysokości puli o ile grasz tylko przeciwko jednemu graczowi lub jeśli karty nie są skoordynowane
(na przykład j&3 lub 862) i masz nie więcej niż dwóch przeciwników. W przeciwnym razie, czekaj
i poddaj się bez walki. Jeśli masz ak i zastosujesz zagranie kontynuacyjne na flopie a ktoś inny
przebije, musisz się również poddać, o ile nie doszła ci para. To oczywiste, że nie uda ci się złapać
wszystkich srok za ogon. Od czasu do czasu będziesz zmuszony zrezygnować z walki o pulę.
Gracz na początkowej pozycji ze stackiem w wysokości 9000 przebija do 600 przy ciemnych
Przykład 100/200. Masz qq (obie czarne) i 10 000 w żetonach. Przebij do 2100. Po wyrównaniu
pierwszego przebicia za 600, w puli będzie 1500; przebij o wysokość puli, w sumie do 2100.
Twój przeciwnik sprawdza. Na flopie dochodzą J H, 9 H i 5 C. On czeka. Co robisz w tej sytuacji?
Wchodzisz all-in! Każde rozsądne zagranie w tej sytuacji będzie stanowiło więcej niż 1/3
twoich żetonów. Wejdź all-in, wywierając na przeciwnika maksymalną presję, jeśli ma ciąg do
strita lub do koloru. Takie wysokie zagranie w sytuacji kiedy on ma ciąg, pokrzyżuje mu plany.
Zauważ, że przy takim stacku i rozegraniu kart przed flopem jak wyżej masz tylko dwie realne
opcje: wchodzisz all-in albo czekasz i pasujesz. Musisz zatem wybrać jedną z opcji w zależności
od tego, jaki będzie flop. Jeżeli nie jesteś pewien, co powinieneś zrobić, włóż swoje żetony do
puli, jeśli to ty stawiałeś, a zachowaj je sobie na później, jeśli byłeś sprawdzającym. W tym
przykładzie jednak nie ma się nad czym zastanawiać. Wszystkie żetony wędrują do puli.
Ta sama sytuacja, co w poprzednim przykładzie i ponownie masz qq. Zagranie przed flopem
wygląda tak samo. Na flopie dochodzą A H, 9 H i 5C. Twój przeciwnik stawia 3000, a w puli
jest 4500. Spasuj! Zagraniem w wysokości 3000 twój przeciwnik najwyraźniej zaangażował się
w pulę. Pójdzie na całość ze swoją ręką i najprawdopodobniej cię pokona.
Masz A C i Q C, jesteś na pozycji cut-off, ciemne wynoszą 100/200, a twój stack to 5400. Gracz na
Przykład pozycji „under the gun” przebija do 600, a gracz siedzący 2 miejsca na lewo od niego za stackiem
w wysokości 7800 przebija ponownie do 1800. Spasuj. Masz niepewną rękę i musiałbyś poświęcić
20% swojego stacka, aby móc obejrzeć flopa. Przebicie gracza na pozycji UTG świadczy o jego
sile, a późniejsze ponowne przebicie jest jeszcze mocniejsze. Poczekaj na lepszą okazję.
Masz A C i QC, jesteś na pozycji cut-off, ciemne wynoszą 100/200, a twój stack to 5400; wszyscy
przez tobą spasowali i teraz twoja kolej. ruchu Przebij do 600. Jesteś pierwszym aktywnym graczem
w puli, masz świetną pozycję i bardzo silną rękę. Nie ma na się nad czym zastanawiać!
Masz A C i Q C, jesteś na pozycji cut-off, ciemne wynoszą 100/200, a twój stack to 5400.
Gracz na trzeciej pozycji ze stackiem w wysokości 4800 zagrywa za 600 i nadchodzi kolej na
ciebie. Sprawdź. Masz silną rękę na dobrej pozycji, choć nie jest ona wystarczająco silna, aby
z nią przebić ponownie.
Jesteś na pozycji cut-off z 8 H i 8 C, ciemne wynoszą 100/200, a twój stack to 6900. Gracz ze
stackiem w wysokości 6100 zagrywa jako trzeci za 600. Wszyscy przed tobą pasują. Decyzja
Przykład
jest trudna. Jeśli jesteś początkującym graczem stosującym się do zasady od 2 do 9, powinieneś
spasować. To przebicie za 600 stanowi nieco ponad 8% twojego stacka i około 10% stacka
twojego przeciwnika. Jeśli jesteś trochę bardziej doświadczony i kierujesz się zasadą 5 i 10,
powinieneś sprawdzić. Siedzisz na świetnej pozycji i masz wystarczająco dobrą rękę, żeby
sprawdzić za sumę do 10% mniejszego z Waszych dwóch stacków i zobaczyć, co się wydarzy.
Masz A H i JH, jesteś na drugiej pozycji na prawo od buttona (ang. hijack), ciemne wynoszą
100/200, a twój stack to 6400; teraz twoja kolej ruchu. Przebij do 600. Podejmujesz walkę o pulę
jako pierwszy, masz dobrą pozycję i świetną rękę. Nic więcej nie dodam.
Masz A S i 0 C, ciemne i ante wynoszą 100/200/25, ty jesteś na trzeciej pozycji, a twój
stack to 11 400. Nadeszła twoja kolej ruchu. Spasuj. Zajmujesz złą pozycję, a po tobie ma
Przykład
ruch jeszcze 6 graczy. Jeśli będziesz miał tą samą rękę, zajmując drugą pozycję na prawo od
buttona, przebij do 600.
Masz 6 S i 6 D, jesteś na piątej pozycji, twój stack to 11 400, a ciemne i ante wynoszą
100/200/25. Teraz twoja kolej ruchu. Spełnione są warunki określone dla pary na ręce, a twoje
karty mają potencjał, jeśli zostaniesz sprawdzony.
Masz A S i 5 S, jesteś na buttonie, twój stack to 11 400, a ciemne i ante wynoszą 100/200/25.
Przykład Teraz twoja kolej ruchu. Przebij do 600.
Masz 4 S i 4 D, jesteś na pozycji cut-off, twój stack to 11 400, a ciemne i ante wynoszą
100/200/25. Teraz twoja kolej ruchu. Przebij do 600. Masz dobrą pozycję i możesz rozgrywać
to rozdanie zgodnie z zasadą 5 i 10.
Masz 4 S i 4 D, jesteś na pozycji UTG, twój stack to 11 400, a ciemne i ante wynoszą
100/200/25. Zrzuć karty. Standardowe przebicie stanowi ponad 5% twojego stacka i masz
najgorszą pozycję. Daj sobie spokój.
Kategoria 7 (a(-a@, k), qj, q), j), )(s, (*s, *&s, &^s,
^%s, %$s)
Przebij z tymi rękami, jeśli jako pierwszy wchodzisz do puli i jesteś na buttonie.Spasuj ponowne przebicie
z małej lub dużej ciemnej, o ile nie można zastosować zasady 5 i 10. Nie rozgrywaj tych rąk w żadnych innych
sytuacjach, chyba że stosujesz zasadę 5 i 10, która odnosi się do łączników w kolorze (ang. suited connectors).
Masz 9 S i 8 S, jesteś na buttonie, twój stack to 12 400, a ciemne i ante wynoszą 100/200/25.
Przykład Rozgrywasz jako pierwszy i przebijasz do 600 na buttonie, gracz na małej ciemnej pasuje,
a gracz na dużej ciemnej ze stackiem w wysokości 11 800 przebija ponownie do 1800. Co należy
zrobić w tej sytuacji?
podbierania
Łączniki w kolorze: Z łącznikami w kolorze, takimi jak )(s, (*s, *&s, ^%s i %$s zalecałbym limpowanie
puli. W innych z każdej pozycji oraz sprawdzanie małego przebicia, o ile stanowi ono 5-10% twojego stacka, zgodnie z zasadą 5
przypadkach i 10. Jest to rozsądne ryzyko w zamian za możliwość otrzymania na flopie układu, który pozwoli ci wygrać dużą
pulę.
gra z nimi jest
niezwykle Kategoria 8 (k(s, k(, k*s, q(s, q*s, j(s, )*s, )(, (&s, (*,
trudna, bowiem *^s, *&, &%s, &^, ^$s)
Są to głównie ręce, które mogą cię wpędzić w tarapaty. Mimo to jednak przedstawiają one pewną
wymagają wartość i sugeruję ich rozgrywanie w następujących okolicznościach.
bardzo Zasada 3 i 6 ma zastosowanie w odniesieniu do łączników w kolorze z pojedynczą luką (ang. 1-gap
korzystnego suited connectors), takich jak j(s, )*s, (&s, *^s, itd. w następujących przypadkach:
flopa, gdyż nie Z buttona, jeśli limpował co najmniej jeden gracz, ale nikt nie przebił, o ile musisz w rozdanie
zainwestować niewielki ułamek twojego stacka.
mają one zbyt
Z małej ciemnej, jeśli limpował co najmniej jeden gracz.
dużej wartości
Z tymi rękami pozostaje liczyć na to, że na flopie trafisz co najmniej dwie pary albo mocny ciąg, jak na
bez porządnego przykład ciąg zarówno do strita jak i do koloru, parę z ciągiem do strita lub do koloru, albo ciąg do strita
flopa. lub do koloru z kartami wyższymi niż karty na stole.
Wejdź all-in! Jeśli twój przeciwnik ma karty w stylu ak, bardzo ciężko będzie mu spasować.
Ponieważ na stole leżą już 2 kiery, może pomyśleć, że masz ciąg do koloru. Jeśli ma ak, twoje
szanse na wygraną wynoszą 3 do 1. Wejdź all-in!
Ciemne i ante wynoszą 100/200/25 przy 9-osobowym stole. Jesteś na buttonie, masz 10 000
w żetonach, dwóch graczy przed tobą limpuje, ale nikt nie przebija. Masz 7H i 6 S. Sprawdź.
Przykład
Masz dobre pot odds (około 5 do 1) przy kwocie 200, którą musisz włożyć do puli, aby sprawdzić.
Zakłady przeciwników nie wskazują na silne ręce, a Ty rozgrywasz jako ostatni we wszystkich
rundach licytacji. Kontynuowanie gry będzie cię kosztować 2% twojego stacka. Warto
zaryzykować i spróbować trafić silny układ na flopie albo wygrać pulę stawiając, jeśli wszyscy
przed tobą zaczekają, a flop będzie bezpieczny(nieskoordynowany).
Na flopie dochodzą 4 C, 5 D i 7 H, dając ci najwyższą parę oraz dwustronny ciąg do strita.
Pierwszy gracz stawia 1 000, a następny sprawdza. Co powinieneś zrobić?
To świetny flop. W puli znajdują się już około 3000 i są spore szanse na to, że obydwaj gracze
spasują, jeśli wejdziesz all-in. Czas zatem zacząć grać bardziej agresywnie. Każda 3, 6, 7 lub 8
powinna dać ci zwycięstwo, jeśli zostaniesz sprawdzony. Jeśli nie, zwiększysz swój budżet
o 30%. Wejdź all-in!
Ciemne i ante wynoszą 200/400/25 przy 8-osobowym stole. Gracz na pozycji UTG i gracz na buttonie
limpują. Masz 6 H i 4H, jesteś na małej ciemnej, a twój stack to 5000. Jak to rozegrasz?
Dopłać brakujące 200. Ciężko się oprzeć szansie na wygraną o stosunku 8 do 1 dla
zaoszczędzenia tych 200. To łatwe sprawdzenie, mimo iż od flopa poczynając, będziesz
rozgrywał każdą rundę jako pierwszy.
Podsumowanie rozdziału 15
1. Grając, zdobywasz doświadczenie, którego nie można się po prostu od kogoś nauczyć w teorii.
2. Naucz się powyższych ośmiu kategorii rąk lub wydrukuj je sobie, abyś mógł z nich zawsze
korzystać.
3. We wczesnej fazie turnieju staraj się uzyskać na flopie układ, dzięki któremu wygrasz dużą pulę.
4. Bardziej liczy się potencjał niż stan obecny. Na przykład, sprawdź przebicie z && (zgodnie
z odpowiednimi zasadami) we wczesnej fazie turnieju, ale nie sprawdzaj go z aj.
5. We wczesnych etapach turnieju z takimi rękami jak )) czy aq w kolorze rozważ samo
sprawdzenie, przebicia, bez ponownego przebijania, licząc na trafienie na flopie bardzo silnego
układu. W późniejszych fazach turnieju z takimi rękami będziesz zazwyczaj przebijał ponownie ub
wchodził all-in.
6. Stosuj zasadę od 2 do 10, 5 i 10 oraz 3 i 6.
7. Rozgrywaj agresywnie silne ręce i mocne ciągi. Jeśli myślisz, że przeciwnik chce cię przebić
ponownie, podejrzewając, że przebiłeś ze słabą ręką (czyli planuje zastosować „re-steal”), bądź
gotowy walczyć o swoje, wchodząc all-in. Aby zwyciężyć, nie możesz obawiać się pójść na całość.
ETAP 1
PRZYGOTOWANIA DO TURNIEJU
Solidne przygotowanie do gry w turnieju online jest bardzo ważne. Przede wszystkim przygotuj swój warsztat
pracy! Wyłącz telewizor, odłóż na bok papierkową robotę, włącz pocztę głosową w telefonie i wyłącz komórkę.
Miej pod ręką butelkę wody i jakąś zdrową przekąskę (żadnych chipsów ani batonów czekoladowych). Krzesło
zaopatrz w kilka poduszek i nastaw się na kilka godzin siedzenia przed komputerem.
Jeśli nie jesteś Do turnieju pokerowego należy podchodzić jak do maratonu, a nie jak do sprintu, a zatem rozpoczynając
grę powinieneś myśleć długoterminowo. Nie rób na resztę dnia planów, które mogą uniemożliwić ci
zbyt szybki dojście do zwycięstwa w turnieju. Po co zaczynać coś, czego nie będziesz w stanie doprowadzić do
końca? Jaki jest sens w zakładaniu z góry, że i tak na pewno ci się nie uda zrealizować projektu? Zacznij
w matematycz- od założenia, że zwyciężysz i poświęć na doprowadzenie do tego niezbędną ilość czasu. Na początek
nych wylicze- spróbuj swych sił w turniejach z udziałem 45 graczy w serwisie PokerStars.pl. Są to turnieje, które
zostały sklasyfikowane jako turnieje SNG, ale tylko dlatego, że zaczynają się w chwili, gdy zarejestruje się
niach, z góry określona liczba graczy. Rozgrywa się je tak, jak turnieje wielostołowe (MTT), a mała liczba uczestników
oblicz koszt sprawia, że zazwyczaj kończą się już po kilku godzinach gry.
rundy (CPR) oraz Jeśli zażywasz jakieś leki, miej je pod ręką. Nie obciążaj swojego organizmu większą ilością kawy, cukru
czy węglowodanów, niż zazwyczaj. Mimo iż mogą one z początku nieco cię wzmocnić, efekt ich działania
kilka kluczo- po jakimś czasie przeminie, a podrażnienie nerwów nadmierną ilością kawy czy cukru może poskutkować
wych wartości podjęciem niewłaściwych decyzji. Wahania w poziomie insuliny i cukru we krwi mogą wywołać
zmęczenie w późniejszym etapie turnieju, kiedy najbardziej będziesz potrzebować energii i koncentracji.
wskaźnika CSI Alkohol to środek działający depresyjnie na centralny układ nerwowy. Mimo iż niektórzy pokerzyści, jak
dla każdego na przykład Blair Rodman, twierdzą, iż jedno piwo pomaga im w grze, ponieważ dzięki temu są bardziej
odprężeni i mniej bojaźliwi, to jednak większe spożycie alkoholu może dawać efekty odwrotne od
poziomu. zamierzonych. Według mnie i większości graczy, jakakolwiek – choćby najmniejsza – ilość alkoholu mąci
świadomość. Pominięcie drobnego szczegółu w grze może cię kosztować utratę szans na zwycięstwo.
Koncentracja odgrywa tu kluczową rolę, a więc oczyszczenie zarówno umysłu, jak i najbliższego
otoczenia pozwoli ci dać z siebie wszystko w trakcie gry. Ja wyrobiłem w sobie nawyk medytowania
zarówno przed turniejami na żywo, jak i online i korzystam z płyty CD z zaawansowanymi technikami
relaksacyjnymi. Inne formy medytacji są również skuteczne. Wszystko, co pomoże ci oczyścić umysł
i przygotować się psychicznie do gry, jest skuteczne.
Skoro jesteś już odpowiednio nastawiony psychicznie i gotowy do gry, czas poczynić kolejne
przygotowania. Najpierw musisz odnaleźć strukturę ciemnych dostępną w oknie lobby turniejowego.
W tym celu należy się udać do lobby interesującego cię turnieju, a następnie kliknąć na przycisk
„Informacje o turnieju”. Znajdziesz tam nie tylko informacje na temat trwania poszczególnych
poziomów, lecz także schemat wzrostu ciemnych i zakładów ante. Jak już wspominałem wcześniej,
znając strukturę ciemnych można z łatwością obliczyć koszt rundy (CPR) na każdym poziomie gry.
Wystarczy zsumować obie ciemne i łączną wartość zakładów ante dla 9 graczy. Na przykład, jeśli
mała ciemna wynosi 200, duża – 400, a zakłady ante – 50, CPR obliczymy w następujący sposób:
400+800+(9x50) = 1650. Jest to koszt każdego kompletnego okrążenia na tym poziomie przy założeniu,
że nie rozegrasz żadnego rozdania.
Na przykład w rozgrywanym co niedzielę turnieju za $215 w serwisie PokerStars zaczynasz grę z 10 000
żetonów. Ciemne wynoszą 25/50, czyli wartość CPR to 75 a każdy poziom trwa 15 minut. 75x10=750
– zanotuj ten wynik na swoim arkuszu. Następny poziom to ciemne w wysokości 50/100, czyli CPR
o wartości 150, co po pomnożeniu przez 10 daje sumę 1500. Kontynuuj te obliczenia dla kolejnych
poziomów aż do drugiej przerwy. Twój arkusz powinien przypominać ten, który znajduje się poniżej.
Powyższa tabela obejmuje dwie przerwy, czyli 8 poziomów. Podczas pierwszej przerwy dodaj do
tabeli kolejne cztery poziomy, podczas drugiej przerwy – następne cztery i tak dalej, aż do momentu
Rób notatki na
odpadnięcia z turnieju lub jego zakończenia. temat innych
Jaki cel ma stworzenie kolumny CSI-10? Liczba żetonów potrzebnych do rozegrania dziesięciu okrążeń
graczy. Nigdy
to granica, powyżej której możesz grać spokojniej, a poniżej której zaczniesz odczuwać presję ciemnych. nie wiadomo,
Innymi słowy, jeśli twój stack ma wartość wyższą niż 10 punktów CSI, możesz rozgrywać więcej
kontrowersyjnych rąk (speculative hands) i częściej grać, aby zgromadzić żetony. Jeśli twój stack kiedy mogą się
spadnie poniżej 10 punktów CSI, musisz nieco zmienić swój sposób gry. Mimo iż nadal zalecam agresję,
nie będziesz już mógł czerpać zysków z gry, rozgrywając kontrowersyjne ręce po przebiciu bez narażania
przydać.
dużej części swojego stacka. Eksperci zgadzają się, że 10 punktów CSI to punkt zwrotny, po przekroczeniu
którego należy zmienić podejście do gry. A zatem skoncentruj się na tym punkcie odniesienia i postępuj
stosownie do okoliczności.
Gdy już zasiądziesz przy stole, zwróć uwagę na pozostałych graczy. Odnotuj, skąd pochodzą, ponieważ
to może ci dać cenną wskazówkę co do ich stylu gry. Z własnego doświadczenia na przykład wiem,
że gracze ze Skandynawii zazwyczaj grają agresywnie, podczas gdy Brytyjczycy są z reguły bardziej
konserwatywni.
Oczywiście to są tylko ogólne wskazówki, ale taka informacja może się okazać cenną podpowiedzią co
do tego, jak rozegrają dane rozdanie. W dalszym ciągu gry będziesz mógł potwierdzić lub skorygować
swoje początkowe opinie o przeciwnikach. Poza tym zdobędziesz jeszcze inne informacje, co pomoże ci
wyrobić sobie zdanie na temat tego, z jakim typem graczy masz do czynienia. Wiedza ta może się potem
przydać przy podejmowaniu konkretnych decyzji.
Teraz jesteś gotowy do gry. Musisz jeszcze tylko się skupić, skupić i jeszcze raz skupić! Uważnie
przyglądaj się każdemu zagraniu w każdym rozdaniu, bez względu na to, czy bierzesz w nim udział,
czy też nie. Często zgromadzisz dużo więcej informacji na temat danego gracza, kiedy nie będziesz
zaangażowany w grę o pulę, niż podczas własnej gry. Zwracaj szczególną uwagę na te rozdania,
w których karty własne gracza zostają wykryte i prowadź notatki. Jeśli na przykład któryś z graczy
przebije z pozycji UTG i pod koniec rozdania okaże się, że ma takie karty jak 0 D i 8
D, będziesz
wiedział, że ten gracz nie potrzebuje świetnych kart, aby przebić z pierwszej pozycji. Koniecznie to
zanotuj. Jeśli jakiś gracz często przebija, ale wycofuje się, gdy ktoś przebije ponownie, również to
zanotuj. Jeśli gracz zostanie przyłapany na blefowaniu, zapisz tę informację. Notuj wszystkie swoje
spostrzeżenia, a pomogą ci one stworzyć profil każdego z twoich przeciwników.
Informacje te mogą ci się później bardzo przydać przy podejmowaniu jakiejś kluczowej decyzji.
Dzięki nim będziesz mógł na przykład sprawdzić w odpowiednim momencie przebicie przeciwnika
lub spasować rękę, która mogłaby cię wykończyć w razie jej rozegrania. Obserwując innych graczy,
spróbuj przewidzieć jakie karty mają na ręce. Zacznij myśleć o ich kartach w kategoriach zakresów
możliwych rąk, a następnie sprawdź, z jaką dokładnością udało ci się je przewidzieć. Z czasem taka
staranna obserwacja przeciwnika sprawi, że zwiększą się twoje zdolności przewidywania cudzych
kart, co umożliwi ci odróżnienie blefu od bardzo silnego układu.
W oknie lobby turniejowego znajdziesz mnóstwo informacji, takich jak wysokość nagród, liczba
płatnych miejsc, długość oraz częstotliwość przerw, ilość czasu do najbliższej przerwy, informacja
o godzinie rozpoczęcia danego turnieju, o liczbie graczy itd.
Rozgrywając Ponadto serwisy takie jak PokerStars oferują informacje na temat średniej wielkości stacków graczy
najsilniejsze pozostających w grze. Są one aktualizowane natychmiast po wyeliminowaniu z turnieju każdego
kolejnego gracza. Informacje o największym i najmniejszym stacku w turnieju znajdziesz po obu
ręce w ten stronach liczby określającej wielkość średniego stacka. Te same dane są dostępne dla każdego
stołu. Możesz nawet, siedząc przy jednym stole, obserwować inny w trakcie gry przy innym stole.
sam sposób, Jest to przydatne, gdy na przykład przy jednym z nich znajduje się gracz z małym stackiem i jego
co ręce słabsze wyeliminowanie będzie oznaczać, że wszyscy pozostali gracze (w tym także i ty) będą mieli udział
w puli nagród.
zmuszasz
swoich Warto zaznaczyć, że jeśli zszedłeś poniżej średniej liczby żetonów, nie powinieneś się przejmować,
że musisz jak najszybciej do tej średniej powrócić. Ważniejsze jest to, abyś skupił swoją uwagę
przeciwników na arkuszu i sprawdzał ile wynosi twój koszt rundy (CPR) oraz wskaźnik CSI. To i tylko to powinno
do ciągłego mieć wpływ na podejmowane przez ciebie decyzje. Jeśli wielkość twojego stacka spadnie poniżej
10 punktów CSI, wówczas koniecznie należy szukać okazji do zwiększenia liczby żetonów i podjąć
zgadywania. ryzyko w celu podwojenia jego wielkości. Jeśli wartość wskaźnika CSI wyniesie 7, twoje decyzje
sprowadzą się do wyboru pomiędzy wejściem all-in lub spasowaniem. W trakcie transmisji
telewizyjnych z turniejów pokerowych większość emocji towarzyszących wielkim konfrontacjom
– w rodzaju zagrań all-in – ma tak naprawdę związek ze zrozumieniem praw matematyki, które odnoszą
się do danej sytuacji.
Powinieneś wchodzić all-in zarówno z marginalnymi rękami, takimi jak a) czy $$, jak i z silnymi typu
aa i kk. Zapamiętaj sobie następującą zasadę: powinieneś rozgrywać bardzo silne ręce dokładnie tak
samo, jak te najsłabsze nieustannie stawiając przeciwników przed zadaniem odgadnięcia siły twoich rąk.
Ostatnią rzeczą, jakiej byś sobie mógł życzyć jest zdradzenie siły swojej ręki przeciwnikowi poprzez
sposób jej rozgrywania. Na przykład, jeśli liczba twoich żetonów odpowiada 7 punktom CSI, błędem
jest przebijanie do 3-krotności dużej ciemnej z silną parą na ręce oraz wchodzenie all-in z przeciętną
ręką w celu podebrania ciemnych i zakładów ante. Spostrzegawczy gracze zauważą taki schemat
zachowania i zaczną sprawdzać, gdy ty będziesz wchodził all-in lub pasować, gdy zdecydujesz się na
standardowe przebicie. Stawianie takich samych zakładów w różnych sytuacjach maskuje siłę twoich
rąk. Profesjonaliści tacy jak Howard Lederer czy Chris „Jesus” Ferguson, ukrywają wartość swoich
kart, zawsze rozgrywając je w dokładnie taki sam sposób. To dobry nawyk, nad którym początkujący
gracze powinni dużo pracować.
Podsumowanie rozdziału 16
1. Przed przystąpieniem do turnieju usuń ze swojego otoczenia wszystko, co może cię
rozpraszać w trakcie gry.
2. Nie rozpoczynaj turnieju, którego nie będziesz mógł zakończyć.
3. Nie marnuj energii, stosując sztuczne wspomaganie organizmu.
4. Kiedy nie bierzesz udziału w grze, bacznie obserwuj, jakie karty mają inni gracze, abyś mógł
określić, jaki styl gry reprezentują.
5. Prowadź obliczenia CPR i CSI z wyprzedzeniem o co najmniej cztery poziomy.
6. Sprawdzaj zapiski na temat swoich przeciwników i nieustannie je uzupełniaj.
7. Rozgrywaj silne i słabe ręce dokładnie w ten sam sposób.
ETAP 2
WCZESNA FAZA GRY
Niniejsza książka traktuje o turniejach NLHE, czyli o odmianie pokera, która szturmem podbiła cały
świat. Oto kilka podstawowych zasad, które zwiększą twoje szanse na zwycięstwo.
Pierwsza z nich dotyczy umiejętności odróżniania różnych typów przeciwników. Możemy wyróżnić
4 ich podstawowe typy i, które zostały opisane poniżej.
Gracze typu LAG to najczęściej młode, wschodzące gwiazdy pokera lub początkujący gracze o wysokich
aspiracjach. Często trzymają się razem i omawiają wspólnie większość sytuacji turniejowych. Są współczesną
wersją graczy starej szkoły typu TAG (ang. tight-aggressive), ale mają nad nimi przewagę. Ta przewaga
wynika z przekonania, że poker to gra, w której ma się ograniczony dostęp do informacji, ale gracze typu LAG
potrafią te informacje zdobyć i przetrawić, a następnie zdecydować, jak najlepiej można je wykorzystać.
Świetnymi przykładami tego typu graczy są m.in. Patrik Antonius, Carlos Mortensen i Phil Ivey.
Wielu graczy turniejów SNG ze średnim wpisowym (gry za $20 do $50) to gracze typu tight-passive. Często
kończą oni na trzecim lub czwartym miejscu z niewielkim zyskiem. Czasem wszystko, czego potrzebujesz
to ostrożna gra. Aby jednak zakończyć grę z dużym zyskiem, musisz nauczyć się pokonywać wszystkich
przeciwników. Przeciwko takim graczom należy często wykonywać zagrania za małe kwoty po flopie za
każdym razem, kiedy oni okażą słabość. Pozbawiaj ich żetonów krok po kroku, zabierając im sprzed nosa
liczne, choć niewielkie pule. Poddaj się, jeśli taki gracz postawi lub przebije.
Jest to gracz starej szkoły, który dawniej zwykł przysparzać najwięcej problemów w turniejach. Dzisiaj
jednak za groźniejszych od nich uznaje się graczy typu LAG ze względu na ich nieprzewidywalność.
Mimo to jednak ciężko się gra z graczami typu TAG, gdyż grają dobrze, często mają lepszą rękę i – co
najważniejsze – nie masz co próbować z nimi swoich sztuczek, bo zazwyczaj wszystkie już znają. Potrafią
dostosować swój styl gry do bieżącej sytuacji i świetnie czytają przeciwnika. Przykładem takich graczy
są TJ Cloutier, Dewey Tomko oraz Tom McEvoy.
Gracze sytuacyjni
Do kategorii graczy typu TAG zaliczyć można także nowy rodzaj twardych graczy określanych mianem
graczy sytuacyjnych. Przywiązują oni dużą wagę do twoich zachowań z przeszłości i prawdopodobnie
Nie jest łatwo
wykorzystają twoje słabości i tendencje, jakie zaobserwowali w twojej grze. Ich taktyka opiera się walczyć
zazwyczaj o bieżącą sytuację, a nie o karty, które mają akurat na ręce. Jeśli wyczują u kogoś słabość,
nie zawahają się zaatakować. Ostrożnie wybierają czas i miejsce, a także rozsądnie gospodarują swoimi
z graczem typu
żetonami. Aby ich przyłapać, powinieneś mieć lepszy układ od nich lub często licytować. Musisz stawiać TAG, ponieważ
z przekonaniem lub świetnie blefować. Przykładowi gracze reprezentujący ten styl to Doyle Brunson, Allen
Cunningham, Andrew Black, Nenad Medic oraz Paul Wasicka. on zazwyczaj
We wczesnej fazie gry najlepiej przyjąć taktykę graczy typu TAG, a w miarę postępu turnieju stopniowo
ma dobre karty
przechodzić do taktyki gry stosowanej przez graczy typu LAG. Dobrzy gracze dostosują swoją grę do i nie obawia się
ciebie, ale pozostali nie zmienią w znaczący sposób swojego stylu gry. Nie zakładaj jednak z góry, że
dany gracz nie zmieni swojej taktyki, kiedy w turnieju pozostanie mniejsza liczba graczy lub skurczy się
z nimi przebijać.
wielkość jego stacka. Obserwuj jego styl gry, prowadź notatki i dostosuj swój się do zmieniających się Jest to typ
okoliczności.
gracza, który
Gra przeciwko pasywnym graczom propaguje ta
Już na początku turnieju możesz określić przy jakiego typu stole grasz. Jeśli na przykład siedzisz
przy stole typu „przebij i zgarnij”, przy którym z reguły wszyscy pasują, jak tylko ktoś przebije,
książka.
prawdopodobnie będziesz grał inaczej, niż przy stole, przy którym gra toczy się w stylu „cała
naprzód”, gdzie za każdym razem do puli wędruje duża liczba żetonów. Jeśli grasz przy pasywnym
stole i twoi przeciwnicy to gracze typu TPP, skuteczną strategią jest częstsze niż zwykle przebijanie
Nie myśl Gracze typu tight-aggressive rozgrywają najlepsze ręce startowe lub pasują. Ich przebicia zazwyczaj są
wysokie. Często są również wystarczająco zdyscyplinowani, aby unikać sytuacji, w których mogą stracić
wyłącznie wszystkie żetony z powodu ewentualnych kolorów, stritów lub trójek przeciwnika. Skuteczną strategią w grze
przeciwko tego typowi graczy jest zastosowanie bardziej surowej selekcji rąk startowych na wczesnych
o tym, jakim etapach gry. Później, kiedy wysokość ciemnych będzie bardziej kusząca, możesz pozwolić sobie na więcej
typem gracza swobody i zacząć im podkradać ciemne. Jeśli jednak zaatakują cię ponopwnym przebiciem, poddaj się!
jest twój Najtrudniej jednak jest chyba obronić się przed graczami typu LAG. Rozgrywają oni wiele rąk, często
przeciwnik, ale stawiają i przebijają. Ze względu na tę częstotliwość zagrań, trudno uniknąć starcia z tym typem graczy.
Możesz rozgrywać przeciwko nim więcej rąk, niż w przypadku graczy typu TAG, ale musisz grać bardziej
również o tym, wybiórczo, niż podczas gry przeciwko graczom typu LPP. Jeśli ci się poszczęści i uda ci się zyskać na
za jakiego flopie silny układ (taki jak dwie pary lub coś lepszego) w grze przeciwko takiemu oponentowi, pozwól
mu trochę pograć, bo i tak już niedługo to potrwa. Jak mistrz sztuk walki, możesz wykorzystać siłę jego
gracza on cię agresji przeciwko jemu samemu, pozwalając mu na nieskuteczne próby wypłoszenia cię z rozdania,
a następnie zaatakuj go dużym przebiciem na flopie, na turnie lub na riverze. Taki rodzaj gry jest znany
uważa. jako „zastawianie pułapek” (ang. trapping). Graczy typu LAG można złapać w pułapkę. Im mniej groźna
jest sytuacja na stole, tym dłużej możesz zwlekać z zastawieniem pułapki.
Przebiłeś przed flopem trzy razy w sześciu ostatnich rozdaniach i wygrałeś bez zagrożenia.
Masz A H i 0 D, jesteś na trzeciej pozycji przed buttonem, a gracze przed tobą spasowali.
Przykład
Mimo iż normalnie byś w tej sytuacji przebił, to w tym przypadku powinieneś spasować.
Twoi przeciwnicy prawdopodobnie założą, że próbujesz ukraść pulę, ponieważ wcześniej
kilkakrotnie przebijałeś przed flopem i przebiją ponownie z o wiele słabszymi rękami niż
zazwyczaj z powodu twojego obecnego wizerunku kojarzącego się z graczem typu LAG.
Ponieważ nie możesz z tą ręką sprawdzić ponownego przebicia, a twoi przeciwnicy będą
przebijać ponownie częściej niż zwykle, najlepiej się nie angażować.
Grając z małym stackiem, masz bardzo ograniczone możliwości. Często optymalnym rozwiązaniem
będzie spasowanie albo wejście all-in. Powodem takiego stanu rzeczy jest fakt, iż standardowe przebicie
będzie oznaczało włożenie do puli tak dużej części posiadanych żetonów, że z matematycznego punktu
widzenia będziesz zmuszony do włożenia reszty swoich żetonów do puli w razie ponownego przebicia
przez innego gracza. Jak już wcześniej wspomniałem, lepiej od razu postawić wszystkie żetony albo
spasować, niż grać za niewielkie kwoty kiedy twoje CSI wynosi 7 lub mniej.
Jeśli masz żetony, możesz grać spekulacyjnie i sytuacyjnie. Duży stack odstraszy innych graczy,
którzy zdają sobie sprawę, iż zadzierając z tobą ryzykują odpadnięcie z turnieju. Poza tym ze
spekulacyjnymi rękami możesz sobie pozwolić na obejrzenie większej liczby flopów w nadziei na
uzyskanie na flopie dobrze ukrytego monstera. Twoim głównym celem we wczesnej fazie turnieju
powinno być przetrwanie w dobrej formie do środkowych etapów turniejów – według mnie oznacza to
posiadanie liczby żetonów odpowiadającej co najmniej 10-krotności CPR lub CSI o wartości wyższej
niż 10. Pilnuj swoich żetonów i nie czekaj z rozpoczęciem gry do momentu, kiedy zasób twoich żetonów
zacznie się kurczyć a CSI obniżać. Wraz ze zmniejszającą się wartością CSI, każde kolejne spasowanie
gry staje się coraz bardziej kosztowne.
Pokerowe mądrości
Aforyzm nr 1: „Nie można wygrać turnieju w godzinę, ale można go w godzinę przegrać!”
Powodem, dla którego wygrana w turnieju nie jest możliwa w tak krótkim czasie jest proste i praktyczne
ograniczenie polegające na tym, że choć w turnieju bierze udział, powiedzmy, 210 graczy, tylko dziewięciu
z nich zasiada przy twoim stole. Nawet jeśli jakimś cudem udałoby ci się wyeliminować wszystkich dziewięciu
przeciwników już w pierwszym rozdaniu turnieju, wciąż jeszcze pozostaje 200 przeciwników, których musisz
pokonać. Oczywiście miałbyś wówczas olbrzymią przewagę w żetonach, ale przed tobą i tak jeszcze zostanie
wiele godzin gry i mnóstwo decyzji do podjęcia. Gdy dotrzesz do stołu finałowego, twój sukces przy pierwszym
stole nie będzie znaczył zbyt wiele. Jeśli twój stack się nie zmieni, przy stole finałowym będziesz miał mniej niż
połowę przeciętnej liczby żetonów.
Jest także druga strona medalu. Równie dobrze możesz być jednym z tych dziewięciu graczy, który zostanie
wyeliminowany w pierwszym rozdaniu. Dla ciebie oczywiście oznacza to koniec udziału w turnieju, stąd ten
aforyzm. Wielu świetnych pokerzystów doświadczyło „hańby” porażki w pierwszym rozdaniu w jakimś wielkim
turnieju. Mnie udało się tego uniknąć przez wiele lat, a przytrafiło mi się to akurat podczas pisania tej książki.
Na flopie dostałem dwie najwyższe pary i zostałem pozbawiony wszystkich żetonów przez gracza, który miał
seta już w pierwszym rozdaniu turnieju otwierającego mistrzostwa Victorian Championships w Crown Casino
w Melbourne. W tej sytuacji przydaje się zrozumienie rachunku prawdopodobieństwa. Jeśli coś podobnego
przytrafi się tobie, zbytnio się tym nie przejmuj. Gracz, którego nigdy przedtem nie spotkałeś, może wejść all-in
już w pierwszym rozdaniu głównego turnieju World Series of Poker, a Ty możesz mieć najlepszą możliwą rękę
startową w odmianie hold’em – aa. Sprawdzenie w takiej sytuacji jest zawsze dobrym wyjściem. Dzięki temu
podwoisz swoją początkową liczbę żetonów średnio w 4 na 5 przypadków i zapewnisz sobie świetny początek
turnieju, choć czasem możesz również przegrać. Prawdopodobieństwo przegranej wynosi 1 do 5, co oznacza,
że możesz przegrać w około 20% przypadków. Nic na to nie poradzisz, możesz jedynie postarać się zrozumieć
matematyczne prawdopodobieństwo zajścia takiego zdarzenia, uśmiechnąć się i grać dalej.
Aby przeżyć,
Aforyzm nr 2: „Aby przeżyć, musisz być gotów na śmierć.”
Ten świetny cytat na temat turniejów przypisuje się zawodowemu pokerzyście, zdobywcy bransolety
musisz być
WSOP, dr Maxowi Sternowi. Musisz pokonać strach przed „śmiercią” i włożyć wszystkie żetony do gotowy na
puli, jeśli tego wymaga sytuacja w grze. Odwaga to olbrzymia zaleta w pokerze NLHE. Wielu graczy
opowiadało mi o sytuacjach, w których dobrze wiedzieli, że gdyby poszli na całość, ich przeciwnik nie
śmierć. Musisz
byłby w stanie ich sprawdzić, a mimo to zabrakło im odwagi, by tak właśnie postąpić. To są sytuacje, być skłonny
w których sprawdzają się najlepsi pokerzyści. Jeśli tylko wyczują słabość któregoś z graczy, zaczną
wywierać na niego olbrzymią presję, zmuszając go do spasowania. A jeśli zagranie któregoś z graczy poświęcić
im nie pasuje i uznają, że ten blefuje, zaryzykują wszystko ze względu na silne przeświadczenie o swojej wszystkie
racji. Gracze, którzy w popłochu wycofują się z rozdania, z reguły nie są w stanie wygrać turnieju.
swoje żetony,
Aforyzm nr 3: „Do sprawdzenia przebicia potrzeba silniejszej ręki, niż do samego przebicia.”
Tę maksymę można udowodnić matematycznie. Powiedzmy, że zostało ci żetonów tylko na rozegranie
jeśli tego
jeszcze 7 okrążeń wokół stołu (CSI-7). Twój przeciwnik to komputer IBM, który gra perfekcyjnie. Z jakim wymaga
procentem rąk powinieneś wejść za wszystko, a z jakim procentem rąk powinien optymalnie sprawdzić
komputer? Prawidłowa odpowiedź brzmi: ty powinieneś wejść all-in z 57% najlepszych rąk, zaś
sytuacja,
komputer powinien sprawdzić z 36% swoich rąk. Jeśli ty albo komputer odejdziecie od tych zaleceń, w przeciwnym
pozbawicie się kapitału. Szczegółowe omówienie sytuacji takich jak ta wymagałoby znacznego
wykroczenia poza zakres tematyczny niniejszej książki, ale zostały one omówione dokładnie w mojej razie nigdy nie
książce pod tytułem Kill Everyone. wygrasz.
Twoje zadanie polega na gromadzeniu żetonów. O wiele łatwiej jest zgarnąć teraz żetony od
niedoświadczonych graczy, niż w przyszłości próbować je wyrwać pokerzystom takim jak Phil Ivey,
Patrik Antonius czy jakiemuś cudownemu dziecku turniejów internetowych. Jak zatem tego dokonać?
Dam ci następujący przykład. Zaczynasz grę w turnieju online z 2000 w żetonach, ciemne wynoszą 10/20, a twój
wskaźnik CSI – ponad 66! Gracz na pierwszej pozycji (UTG) wykonuje standardowe przebicie do 60 a pozostali
gracze pasują. Ty jesteś na buttonie i nadchodzi twoja kolej ruchu. Zgodnie z zasadą od 2 do 9, z parą czwórek
możesz zagrać za maksymalnie 4% całkowitej liczby posiadanych żetonów. Ponieważ jeszcze tylko gracze na
ciemnych nie wykonali swojego ruchu a przebijający zademonstrował swoją siłę, przebijając z pozycji UTG, raczej
nie wierzysz, że którykolwiek z graczy na ciemnych mógłby przebić ponownie, więc sprawdzasz za 3% wartości
posiadanych żetonów. W tej chwili masz nadzieję – a raczej modlisz się – żeby przebijający miał aa lub kk.
Dlaczego? Dlatego, że jeśli na flopie uda ci się trafić seta, będziesz mógł go wykończyć, a on może ci jedynie
odebrać tych kilka żetonów, które włożyłeś do puli, sprawdzając. Jeśli zaś nie uda ci się uzyskać trójki, to adios
amigo! Jeśli on będzie miał ak lub aq i nie uda mu się dobrać do pary, nie zabierzesz mu żetonów z setem na
flopie, choć może ci się udać zgarnąć część dobytku przeciwnika, jeśli on spróbuje blefować.
Powiedzmy, że na flopie dojdą Q H, 4 S i 2 S. Idealnie! Jeśli przeciwnik ma aq, nie wspominając o parze
asów lub króli, to bez trudu go „obalisz”! Co zrobi, jeżeli ma aa, kk lub aq? ty zainwestowałeś 60, aby
wygrać 2 000. Pamiętaj jednak, że jeśli nawet na flopie dojdą same niskie karty, ale bez 4, takie jak na przykład
7 H, 5 S, 2 D, powinieneś spasować jeśli twój przeciwnik zagra. Jeśli jednak on będzie czekał, możesz
wykonać jedno – i tylko jedno – zagranie.
Pamiętaj, że w tych przykładach masz więcej niż 9 outów, które miałbyś w przypadku ciągu do koloru.
Im więcej masz outów, tym chętniej powinieneś wchodzić all-in na flopie, zamiast czekać i sprawdzać
małe zakłady czy pasować po dużych. Poza tym rozgrywaj tylko łączniki w kolorze. Jeśli karty nie są
w tym samym kolorze, nie dadzą ci one szansy na utworzenie wystarczającej liczby silnych układów,
które mogłyby ci przynieść zysk.
Jeśli zdecydujesz się nie wchodzić all-in, a zamiast tego czekać, najprawdopodobniej w którymś
momencie inny gracz postawi. Powinieneś sprawdzić, jeśli to będzie zagranie za małą sumę w stosunku
do wielkości puli (nie więcej niż połowa puli), a kolejne przebicie przez innego gracza jest mało
prawdopodobne. Decyzję o sprawdzeniu powinieneś oprzeć na pot odds oraz implied odds.
Jeśli na flopie nie będziesz miał ciągu do strita lub do koloru, albo dwóch par, czekaj i,
jeśli ktoś postawi, spasuj swoje łączniki w kolorze po flopie.
We wczesnej fazie gry rozgrywaj ostrożnie karty, które mogą wygrać niewielką pulę a przegrać dużą.
I na odwrót, pozwól sobie na zaryzykowanie niewielkim procentem żetonów, gdy możesz przegrać
małą pulę, lecz wygrać dużą!
Podsumowanie rozdziału 17
1. Postaraj się zrozumieć, jak inni postrzegają twój wizerunek przy stole na różnych etapach
gry i naucz się to wykorzystywać.
2. Do sprawdzenia przebicia potrzeba silniejszych kart, niż do samego przebicia.
3. We wczesnej fazie gry postaraj się wygrywać pule na flopie ze spekulacyjnymi rękami,
dochodząc do flopa jak najmniejszym kosztem. Jednocześnie wystrzegaj się układów,
z którymi możesz wygrać niewiele, a przegrać dużo.
4. Pamiętaj, aby zawsze mieć fold equity po swojej stronie.
ETAP 3
ŚRODKOWE FAZY (Z ANTE)
Rozpoczęły się zakłady ante. Teraz turniej staje się coraz bardziej poważny. Wskaźnik CSI jest niższy, więc musisz
grać albo „zginiesz”. Jak można zdobyć więcej żetonów? Spójrz w prawo. Prawdopodobnie stąd będzie pochodził
twój kolejny zastrzyk żetonów – od gracza siedzącego po twojej prawej stronie lub od jego sąsiada. Jeśli po swojej
lewej stronie masz gracza pasywnego, być może on się również przyczyni do powiększenia twojego stacka.
W poniższej tabelce znajdziesz przybliżony zakres rąk, z którymi gracz na dużej ciemnej prawdopodobnie cię
sprawdzi w - zależności od wielkości twojego stacka oraz pozycji, z której przebijałeś. Jest to oczywiście zakres
przybliżony oparty na zdefiniowanych w tej książce kategoriach rąk startowych, ale myślę, że jest on całkiem
sensowny.
7 6 5 4 3
Gracze poza dużą ciemną będą sprawdzali rzadziej niż na to wskazują podane kategorie. Jeśli przyjmiemy,
że powyższe założenia dotyczące sprawdzania są prawdziwe, w takim razie można opracować strategię,
Kiedy gracze
która pozwoli określić, z jakimi rękami należy podkradać ciemne. Szczegóły tych kalkulacji wykraczają poza zauważą
treść tej książki, ale wyniki pokazują, że jeśli twoi przeciwnicy nagminnie sprawdzają, możesz często wchodzić
za wszystko! Poniższa tabelka pokazuje jak często możesz wchodzić all-in.
kilka razy, że
podkradasz
Najlepsze warunki do wejścia all-in na bazie przyjętych kryteriów sprawdzania
pule – nawet
CSI gracza wchodzącego all-in wtedy, gdy masz
Pozycja gracza wchodzącego all-in
7 6 5 4 3 dobre karty na
MC Kategoria 11 Kategoria 11 Kategoria 11 Kategoria 11 Kategoria 11 ręce – zaczną
Button Kategoria 11 Kategoria 11 Kategoria 11 Kategoria 11 Kategoria 11 cię częściej
CO Kategoria 10 Kategoria 11 Kategoria 11 Kategoria 11 Kategoria 11
sprawdzać,
zacznij
2-4 przed buttonem Kategoria 7 Kategoria 8 Kategoria 9 Kategoria 9 Kategoria 9
wówczas grać
5-7 przed buttonem Kategoria 3 Kategoria 4 Kategoria 6 Kategoria 6 Kategoria 7
nieco ostrożniej.
Jak widzisz, kiedy jesteś na jednej z końcowych pozycji i wszyscy przed tobą pasują, możesz wykorzystać okazję
i zgarnąć ciemne. Może cię jeszcze sprawdzić jedynie kilku graczy, a oni nie sprawdzają na tyle często, żeby cię
to miało odwieść od wejścia all-in z nic niewartymi kartami. Czasami, kiedy spojrzy się na dwie własne niskie
karty, przeciągnie pasek z wysokością zakładu w prawą stronę i naciśnie przycisk „przebij”, można mieć chwilę
zwątpienia. Ale jak już zrobisz to kilka razy, obawy znikną – pamiętaj tylko, że gracze nie mogą zobaczyć twoich
kart i dowiedzieć się, że wchodzisz all-in bez ak. Aby odnieść sukces w turnieju, musisz być gotowy pójść na
całość, o ile podejmujesz poprawne pod względem matematycznym i agresywne decyzje.
Na tym etapie zdarzy ci się czasami, że ktoś cię sprawdzi i najprawdopodobniej będzie miał silną rękę. Nie szkodzi.
Szczęście może i tak uśmiechnąć się do ciebie. Jeśli wygrasz, będzie to miało swoje dobre i złe strony. Dobrą
stroną wygranej będzie to, że nadal pozostaniesz w turnieju i uda ci się podwoić liczbę swoich żetonów. Złą stroną
tej sytuacji będzie fakt, iż cały stół zobaczył, że wszedłeś za wszystko ze słabą ręką. Prawdopodobnie zaczną cię
częściej sprawdzać i nie pozwolą, aby uchodziło ci to na sucho zbyt często. To oznacza, że będziesz musiał trochę
odpuścić.
Zatem, jeśli przeciwnicy dowiedzą się, że podkradasz pule (albo jeśli cię o to podejrzewają, gdyż w ostatnich kilku
rozdaniach dosyć często przebijałeś), wchodź all-in tylko z następującymi rękami:
Większość Jeśli pohamujesz nieco swoją agresję, pokażesz wszystkim, że czasami potrafisz jednak spasować i unikniesz
pokazania swoich najgorszych rąk pod koniec rozdania.
graczy z małym A co, jeśli ty jesteś po drugiej stronie i gracz z małym stackiem wchodzi za wszystko? Jedną z rzeczy, których nie
powinieneś robić, jest zakładanie, że on wchodzi all-in tak często, jak ja tutaj zalecam. Prawie nikt tak nie robi. Tak jak
stackiem nie to podkreśliłem w rozdziale 8, im rzadziej przeciwnik wchodzi all-in, tym ostrożniej musisz go sprawdzać. Właściwie
wchodzi all- to założenia dotyczące tego jak często należy sprawdzać, powinny być brane pod uwagę, kiedy mamy do czynienia
z typowymi graczami. Ta częstotliwość jest wiarygodna, kiedy gracze nie wchodzą za wszystko bardzo często.
in tak często, A co, jeśli podejrzewasz, że gracz przy twoim stole notorycznie podbiera pule i cały czas czyha na twoją dużą
jak to zalecam, ciemną? Być może zauważyłeś, że przebija za każdym razem, kiedy jest na końcowe pozycji, albo miałeś okazję
zobaczyć kilka razy jego słabą rękę przy wyłożeniu kart? Może nawet przeczytał tę książkę! Jeśli tak jest, będziesz
więc do musiał go sprawdzać częściej, aby go ukarać i zniechęcić do nagminnego podkradania ciemnych. Jeżeli będziesz
pasował potulnie jak baranek, to go tylko zachęci do kolejnych ataków. Oto moje zalecenia dotyczące częstotliwości
sprawdzenia sprawdzania:
all-ina będziesz
potrzebował Kryteria sprawdzania w stosunku do bardzo agresywnych graczy
7 6 5 4 3
do wejścia za
wszystko. MC Kategoria 8 Kategoria 8 Kategoria 8 Kategoria 9 Kategoria 9
Naturalnie, stopień agresywności przejawia się u graczy w różnym nasileniu, poczynając od pasywności,
a kończąc na stylu gry w rodzaju „cała naprzód”. W zależności od twojej oceny agresywności gracza, prawda
o właściwej ręce do sprawdzenia leży gdzieś pomiędzy powyższą tabelką a strategią wyjściową przedstawioną
w pierwszej tabelce.
Jeśli jesteś po drugiej stronie i jeden z graczy na ciemnych przebija cię ponownie, kiedy ty próbujesz podkraść
ciemne z końcowej pozycji, będziesz musiał w którymś momencie zająć jakieś stanowisko, aby powstrzymać
Wpływ
takie niepożądane zachowania. Jakiej ręki on potrzebuje, aby cię przebić ponownie? Kiedy będziesz rozważał fazy bubble
sprawdzenie, przyjrzyj się swoim pot odds. Podobnym przypadkiem zajmowaliśmy się w rozdziale 8 dotyczącym
turniejów SNG. Podczas turniejów MTT wpływ fazy bubble nie daje się tak we znaki, jak w turniejach SNG. Więc
w większości
spróbuj określić kategorię rąk oponenta i sprawdź go zgodnie z poniższą tabelką: turniejów MTT
Zalecenia dotyczące sprawdzenia all-ina w większości sytuacji turniejowych
dużo mniej daje
Pot Odds All-In’a się we znaki,
Zakres przebijającego przeciwnika niż w turniejach
2.0-do-1 1.8-do-1 1.6-do-1 1.4-do-1 1.2-do-1 1.0-do-1 SNG
Kategoria 1 Kategoria 1 Kategoria 1 Kategoria 1 Kategoria 1 Kategoria 1 Kategoria 1
W miarę jak będzie się zbliżała faza bubble, te standardy sprawdzania ulegną pewnym modyfikacjom, o czym
będzie mowa w następnym rozdziale.
Ciemne wynoszą 100/200, zakłady ante – 25, a w puli jest 525. Niezwykle agresywny gracz na pozycji
środkowej przebija do 700. Ty masz stack w wysokości 2000 żetonów, jesteś na buttonie i rozważasz
Przykład
wejście za wszystko. Czy możesz sobie na to pozwolić? Jeśli wejdziesz all-in, jego szanse będą wynosiły
3225 do 1300, czyli prawie 2,5 do 1. Dla niego to wystarczająco dużo, aby cię sprawdził z czymkolwiek,
więc twoje szanse, że on spasuje są teoretycznie zerowe. Twoje pot odds jednak nie są tak wysokie.
Powinieneś obliczyć je tak jakby on przebijał do 2000, wymuszając all-ina od samego początku. To
będzie 2525 do 2000, czyli nieco więcej niż 1,2 do 1. Bardzo agresywny gracz na środkowej pozycji
prawdopodobnie przebije z rękami z kategorii 6. To oznacza, że ty potrzebujesz co najmniej ręki z kategorii
4 (ajs+, kqs+, &&+), aby wejść all-in. Jeśli on jest bardziej ostrożny i przebije dopiero z ręką
z kategorii 4, tobie do wejścia za wszystko będzie potrzebna ręka z kategorii 2.
Z praktyki Robię to z kilku powodów, ale najważniejszym z nich jest twoje fold equity. Kiedy wchodzisz za wszystko i szansa,
że twój przeciwnik spasuje z lepszą ręką niż twoja wynosi 25%, twoja wartość oczekiwana (EV) z rozegrania ręki
wynika, że dającej tylko 45% szans na wygraną przyjmuje wartość dodatnią. Jeśli dodasz sumę, którą możesz wygrać kiedy
twój przeciwnik spasuje do sumy, którą wygrasz, kiedy twoją ręka będzie lepsza niż jego, okaże się, że ta inwestycja
nie opłaca się ci się opłaci, nawet jeśli twój przeciwnik sprawdza w 75% przypadków i zawsze, kiedy to robi, jest faworytem. Jest
podkradać to sprzeczne z intuicją i być może dla niektórych trudne do uchwycenia, ale to poprawne rozumowanie. Fold equity to
silny sojusznik.
ciemnych,
dopóki W 2007 roku dobry młody gracz, który z niewielkim stackiem dostał się do stołu finałowego w jednym z dużych
azjatyckich turniejów, zwierzył mi się, że za pierwszym razem kiedy gracz po jego prawej stronie przebił, on wszedł
nie rozpoczną za wszystko bez zaglądania do swoich kart! Udał, że do nich zagląda, ale tak naprawdę nie sprawdził co ma, aby
jego wyraz twarzy nie zdradził niczego pod czujnym okiem przeciwników. Zrobił to, a jego przeciwnik spasował!
się zakłady ante. Następnym razem, kiedy gracz po jego prawej stronie przebił, on znowu wszedł all-in! Tym razem również odniósł
sukces i zdobył sobie uznanie wśród graczy przy stole, nie wspominając o tym, że znacznie powiększył rozmiary
swojego stacka i teraz mógł naprawdę grać w pokera. Został liderem stołu, gdyż udowodnił, że jest skłonny wejść all-
in i zaryzykować wszystko, aby wygrać. Ostrożne wspinanie się po drabinie nagród nie było częścią jego planu gry.
To jest rodzaj gracza, którego zawodnicy (w tym większość zawodowych pokerzystów) z niskim poziomem tolerancji
wobec dwuznacznych sytuacji będą unikać. Tego gracza obawiali się wszyscy, ale w szczególności zawodnicy,
którzy siedzieli po jego prawej stronie, gdyż mógł ich przebić ponownie lub wejść all-in w dowolnym momencie,
kiedy oni przebijali. Jego przeciwnicy zaczęli grać defensywnie i bojaźliwie oraz stali się bardziej selektywni przy
wyborze ręki do rozegrania. Ograniczenie agresywności oraz zwiększenie przewidywalności naszych przeciwników
to czynniki, które mają ogromną wartość przy stole finałowym. Więcej informacji o takim zachowaniu, które ja
określam jako „fear equity” (współczynnik strachu) znajdziesz w mojej książce Kill Everyone.
Przebijaj
Kiedy zaczną się ante, jeśli wchodzisz do puli jako pierwszy, zawsze przebijaj. Nie limpuj. Oblicz o ile musisz przebić,
żeby zmusić przeciwników do spasowania. Zazwyczaj jest to wartość 3 DC, ale kiedy gracze są ostrożniejsi, nawet
równowartość 2 DC wystarczy, aby zgarnąć pulę przed flopem. Gracze tacy jak Antonio „The Magician” Esfandiari
przebijają o nieco mniej niż 3 DC z każdej pozycji i z różnymi kartami na ręce. Kiedy ciemne wynoszą 200/400, a ante
– 50 (1050 w puli, 9 graczy przy stole), ktoś może, na przykład, przebić do 1100. Jeśli wszyscy spasują, co się zdarza
całkiem często, przebijający będzie miał 100% zysku ze swojej inwestycji. Jeśli go sprawdzą, nadal ma jeszcze
szansę trafić doby układ na flopie lub wyeliminować z rozdania swoich przeciwników. Przebijając o tę samą sumę
zarówno z silnymi jak i ze słabymi rękami, uniemożliwia swoim przeciwnikom ocenę siły jego ręki na podstawie
wysokości przebicia. Jeśli ktoś go ponownie przebije, on ze słabą ręką spasuje, ale z silniejszym układem przebije po
raz kolejny.
Kiedy przebijasz na jednej z pozycji, z których można podkradać ciemne (hijack, cut-off lub button), powinieneś
wiedzieć z wyprzedzeniem, co zrobisz, jeśli ktoś cię ponownie przebije. Zanim przebijesz po raz pierwszy, weź pod
uwagę nie tylko swój ruch, ale również prawdopodobną reakcję przeciwnika. Widziałem jak Chris „Jesus” Ferguson
przebijał z końcowej pozycji, ktoś go przebijał ponownie, a on sprawdzał z takimi marginalnymi rękami jak k)o,
j*s, %%, itd. Dlaczego? Chce się zapisać na trwałe w pamięci swoich przeciwników jako gracz, który w sytuacji
gdy ktoś go ponownie przebije, będzie zawsze sprawdzał. To będzie dla nich ostrzeżenie – re-steal na własne ryzyko.
Kiedy gracze uwierzą, że ich fold equity w tym przypadku nie ma żadnej wartości i że zostaną sprawdzeni, będą
zwykle przebijać tylko z silnymi rękami. Kiedy zostaną sprawdzeni, będą musieli rozgrywać swoje karty bez pozycji,
a to mało zachęcająca perspektywa gdy muszą grać ze słabą ręką przeciwko agresywnemu graczowi.
Kiedy słabi gracze wykonują minimalne przebicie, niemal zawsze robią to z silną ręką, często z setem. Lepsi
gracze jednak będą przebijać z silnymi rękami, z dobrymi ciągami lub z niczym. Czasami minimalne przebicie jest
stosowane w połączeniu z zagraniem na turnie, w celu zablokowania zagrania kontynuacyjnego. Na przykład,
przeciwnik stawia na flopie, ty minimalnie przebijasz, a on sprawdza. Na turnie on czeka, ty stawiasz, a on pasuje,
jeśli jedyne co ma to karty na ręce wyższe niż karty na stole. Ty niekoniecznie musisz mieć coś na ręce
– wystarczy, że będziesz wierzył, że on też nic nie ma.
Ten ruch praktycznie zmusza początkowego przebijającego do zdecydowania na flopie, czy nadal chce
uczestniczyć w rozdaniu. Jeśli chcesz stosować minimalne przebicie w ramach blefu, najlepiej to robić wtedy,
kiedy na flopie dochodzą słabe karty. Gracz, który stosuje zagranie kontynuacyjne i ma na ręce karty wyższe niż
karty na stole, będzie miał do podjęcia trudną decyzję. Ja sam nie znoszę, kiedy ktoś minimalnie przebija moje
zagranie, nawet jeśli mam silną rękę, np. najwyższą parę, ponieważ ja mam gorsze karty niż przeciwnik, mam
małą szansę na poprawienie układu.
Minimalne przebicia mają szerokie zastosowanie, ale ich podstawową ideą jest to, że w sytuacji kiedy ty masz
silną rękę, twojego przeciwnika mogą skusić jego wysokie pot odds i zdecyduje się kontynuować grę. W ten
sposób prawdopodobnie uda ci się z niego wyciągnąć jeszcze więcej pieniędzy w trakcie tego rozdania. Asy
przed flopem lub set po flopie są odpowiednimi kandydatami do minimalnego przebicia. A przynajmniej tak było
do tej pory. Obecnie sytuacja wygląda tak, że obawa przeciwników przed takimi rękami pozwala graczowi
wykonującemu minimalne przebicie na podebranie puli z szerokim wachlarzem rąk. Istnieje wiele powodów,
dla których w takiej sytuacji warto zastosować minimalne przebicie!
Zaangażowanie w pulę
Jak już o tym wspominaliśmy w części dotyczącej turniejów SNG, jeśli włożysz do puli 1/3 lub więcej swoich
żetonów, angażujesz się nieodwracalnie w pulę. Spasowanie jest już pozbawione sensu. Jeśli stoisz przed
decyzją o sprawdzeniu zakładu lub przebicia, które może doprowadzić do takiej sytuacji, zdecyduj się jeszcze
przed sprawdzeniem, czy jesteś skłonny rozegrać tę rękę do końca. Ta sama zasada odnosi się do twojego
przeciwnika. Jeśli zagra za sumę, która stanowi 1/3 lub więcej jego żetonów, przyjmij, że on cię sprawdzi, jeśli
wejdziesz all-in. Innymi słowy, twoje fold equity w tej sytuacji jest zerowe. Graj mądrze, planuj z wyprzedzeniem
i rozgrywaj rozdania stosownie do okoliczności. Jeśli twoi
przeciwnicy
Value-Bet
Jeśli twoi przeciwnicy nie dają oznak agresji, na riverze stawiaj z najwyższą parą z najwyższym kickerem. włożyli do puli
Zastosuj „value bet”, czyli zagranie na tyle niewysokie, że przeciwnik ze słabym układem jednak pokusił się
o sprawdzenie i zwiększył twój zysk. Wielu przeciwników będzie aż do rivera sprawdzać z drugą parą lub
1/3 swoich
z gorszym układem. Jeśli na turnie lub na riverze najwyraźniej komuś udało się uzupełnić ciąg, powinieneś żetonów, praw-
zachować większą ostrożność, szczególnie jeśli ktoś zaczyna stawiać. Przeciwnik, który przed tobą czeka,
prawdopodobnie nie uzupełnił ciągu – gdyby mu się to udało, nie mógłby się powstrzymać przed stawianiem.
dopodobnie
Jeśli to ty dałeś pokaz siły na flopie lub na turnie, żeby zagrać na riverze, on będzie potrzebował dobrej ręki, nieodwracalnie
najprawdopodobniej co najmniej dwóch par. Jedna para raczej nie wystarczy, nawet najwyższa. Jeśli masz dwie
pary lub lepszy układ, możesz zwykle wykonać zagranie value bet na riverze, o ile karty na stole nie wyglądają zaangażowali
groźnie (na przykład 4 karty do koloru lub do strita). się w pulę,
Zagrania kontynuacyjne możesz więc
Innym pojęciem, które omówiliśmy w części poświęconej turniejom SNG, jest zagranie kontynuacyjne, czyli przyjąć, że
c-bet. Zagrania te zdarzają się częściej w turniejach MTT niż w SNG. W rzeczywistości, dzięki olbrzymiej
(i zasłużonej) popularności serii książek Harringtona o grze hold’em, zagrania c-bet stały się obecnie normą, a nie dojdzie do
wyjątkiem. Oczywiście, mimo to zagranie na flopie w większości przypadków, kiedy przebiliśmy przed flopem, nie
przestało być poprawne. Jeżeli twój przeciwnik ma dwie karty bez pary, nie trafi nic na flopie w 2/3 przypadków.
porównania
kart.
dojdzie groźna Jeśli on znowu czeka na riverze, możesz zagrać za 75% wysokość puli. Przy takiej sekwencji zagrań niewielu
karta. graczy sprawdzi ponownie z ręką, która pokona twoją parę asów, więc jeśli na riverze wszyscy przed tobą
czekają, ty możesz wykonać zagranie value bet i możesz być pewien, że nikt cię nie pokona. Jak widzisz, czekanie
na turnie jest właściwie sprytnym rozwiązaniem, które często może ci przynieść więcej żetonów, a jednocześnie
pozwala ci zachować kontrolę nad pulą i nie będzie cię tak dużo kosztowało, jeśli zostaniesz pokonany.
Jeśli natomiast twój przeciwnik ma 5000 zamiast 50 000, to już będzie zupełnie inna historia. Wejdź all-in!
Podsumowanie rozdziału 18
1. Żetony wędrują dookoła stołu zgodnie z ruchem wskazówek zegara.
2. Przebicia mające na celu podbieranie puli oraz zagrania re-steal są stosowane przez graczy na
końcowych pozycjach zazwyczaj po tym, jak zaczną obowiązywać zakłady ante. Jeśli decydujesz
się na atakowanie ciemnych lub sprawdzanie zagrań re-steal agresywnych przeciwników,
możesz nieco obniżyć swoje standardy odnośnie rozgrywanych rąk. Kiedy są ci potrzebne żetony,
rozważ możliwość wejścia all-in przeciwko agresywnemu graczowi podbierającemu ciemne.
3. W większości przypadków możesz mieć dodatnią wartość EV, nawet jeśli twój all-in zostanie
sprawdzony, a ty w momencie sprawdzenia nie masz dużych szans na zwycięstwo.
4. Mini przebicie z silną ręką lub ciągiem może być skuteczną taktyką gry.
5. Zachowaj kontrolę nad wielkością puli, zarówno jeśli masz znaczną przewagę, jak i gdy zostajesz
w tyle.
ETAP 4
CORAZ BLIŻEJ „KASY”
Bubble
W turniejach SNG pojęcie bubble odnosi się do sytuacji, w której musi zostać wyeliminowany jeszcze tylko jeden
gracz, aby pozostali trzej mogli zdobyć nagrody pieniężne. W dużych turniejach, w których uczestniczy ponad 500
zawodników, to pojęcie ma nieco szerszy wymiar i odnosi się do sytuacji, w której graczy od strefy płatnych miejsc
dzieli jeszcze jeden stół. A zatem, jeśli w danym turnieju opłacanych jest 45 pierwszych miejsc, tzw. wydłużona faza
bubble obejmuje grę, w której bierze udział od 54 do 46 zawodników. Jeśli nagradzanych jest 100 pierwszych miejsc,
wówczas wydłużona faza bubble obejmuje ten etap gry, w którym bierze udział od 109 do 101 graczy, itd.
Mimo, iż – formalnie rzecz biorąc – pojęcie to jest wciąż używane w odniesieniu do pierwszego nienagradzanego
miejsca, zarówno w turniejach MTT jak i w SNG, obecnie w turniejach z dużą liczbą uczestników nie odzwierciedla
Faza bubble to
ono dokładnie presji, jaka jest wywierana na graczy, którzy próbują wejść w strefę płatnych miejsc. Grając w pokera czas, w którym
online spotkasz graczy, którzy wygrali satelity i jedyne, co ich interesuje to zarabianie pieniędzy, dlatego grają
nadzwyczaj wolno i konserwatywnie. To samo może się zdarzyć w tradycyjnych turniejach rozgrywanych na żywo
gracze
w kasynach, chociaż gwarancja anonimowości nazwy użytkownika w wersji online dodaje niektórym graczom zawodowi wiele
większej odwagi. W czasie gry na żywo muszą oni udawać zainteresowanie posiadanymi kartami w każdym
rozdaniu, by maskować spowalnianie gry w celu dotrwać do płatnych miejsc, a to wcale nie jest w ich przypadku zyskują dzięki
łatwe. Ostatecznie, jeśli nie kryją się wystarczająco ze swoim zachowaniem można ich ostrzec lub ukarać. W kilku
skrajnych przypadkach zmieniono nawet zasady gry, aby pole walki było bardziej wyrównane.
temu, że nie
boją się grać
Rozdanie za rozdaniem agresywnie.
Jako przykład mogę tutaj podać gracza z Las Vegas, który kilka lat temu przez wiele minut zastanawiał się co zrobić,
podczas gdy przy innych stołach kontynuowano grę i odpadali kolejni gracze. Zaowocowało to wprowadzeniem
zasady „rozdanie za rozdaniem” (ang. hand for hand), która teraz zaczyna obowiązywać w większości turniejów
w momencie, kiedy graczy od strefy płatnych miejsc dzieli jedna pozycja. Zgodnie z tą zasadą wszystkie stoły muszą
najpierw zakończyć jedno rozdanie, zanim będzie można rozpocząć na wszystkich następne. Zasada ta jest rzadko
stosowana w przypadku wcześniejszych nienagradzanych miejsc, co niestety umożliwia graczowi stosującemu
nieuczciwe taktyki (ang. angle-shooter) przeciąganie gry w sytuacji kiedy uczestników od pieniędzy dzielą jeszcze
dwa miejsca. W grze online nie stanowi to dużego problemu, gdyż gracze mają zawsze ograniczony czas na podjęcie
decyzji. Zegar zaczyna tykać i po około 15 sekundach kolejka przechodzi do następnego gracza. Gracze mogą
oczywiście wykorzystać w całości ów przydział 15 sekund bez utraty przysługującego im czasu dodatkowego
i niektórzy gracze skrzętnie to wykorzystują w każdym rozdaniu. Zegar turniejowy wyznaczający moment, w którym
są podnoszone ciemne i zakłady ante cały czas tyka, więc im bliżej fazy bubble, tym mniej rozgrywanych rozdań.
1. Z jednej strony znajdą się ci, którzy będą próbować przetrzymać ten okres, aby zająć jedno z nagradzanych
miejsc.
2. Z drugiej strony są gracze, którzy skupiają się na głównych wygranych.
Dotarcie do fazy Gracze z pierwszego obozu zaczynają grać bardziej ostrożnie, często skrajnie ostrożnie i nigdy nie angażują się
w grę, o ile nie mają najsilniejszych rąk. Gracze posiadający średni lub mały stack (o ile nie jest on skrajnie mały)
bubble to rzadka najprawdopodobniej będą chcieli uniknąć konfrontacji. Co więcej, jeśli to jest duży turniej, do którego wielu
graczy zakwalifikowało się przez satelitę, natkniesz się tu na dużo więcej zawodników, którzy będą się po prostu
okazja. Nie próbowali „przecisnąć” do strefy płatnych miejsc, gdyż wygrana za zajęcie płatnego miejsca może być olbrzymia
zmarnuj jej, w porównaniu z wysokością skromnego wpisowego w internetowych satelitach, dzięki którym dostali się do tego
turnieju. Gra w fazie bubble ma dużo bardziej ostrożny przebieg podczas głównego turnieju WSOP, niż w turniejach
grając tak, jakby online za $5.
ci zależało tylko W turnieju Aussie Millions 2006, który zakończył się dla mnie zwycięstwem, w chwili, gdy w grze pozostało co
na odzyskaniu najmniej 53 graczy, Phil Ivey zapytał, ile wynosi wygrana za 48 miejsce (ostatnie opłacane miejsce). Zadał to pytanie
z kamienną twarzą, mimo iż było jasne, że niewiele go to obchodziło, gdyż posiadał piąty od góry stack w całym
wpisowego. turnieju, a w grach stolikowych, w których regularnie brał udział, ryzykował zwykle o wiele większymi kwotami
niż w tym turnieju. Dlaczego zadał to pytanie, które potem powtórzył ponownie, kiedy straciliśmy kilku kolejnych
graczy? Myślę, że chciał mieć pewność, iż pozostali gracze przy stole wiedzą, że zbliżają się do nagradzanych miejsc
i znają wysokość wygranej, o którą walczą. Chciał im uświadomić, ile ryzykują tak, aby mógł swobodnie podkradać
ich żetony, stosując swój agresywny styl gry. Przez jakiś czas nawet mu się to udawało, ale ostatecznie zajął 50-tą
pozycję po podjęciu nieudanej próby zmiażdżenia nie dającego się zwieść jego sztuczkom Jamila Dii. Ivey aatakował
go w każdej turze licytacji, przy czym przez cały czas blefował. Udowodnił, że w tej sytuacji był gotów stracić
wszystko, ryzykując, by zarobić jak najwięcej żetonów, co umożliwiłoby mu później zwycięstwo w turnieju.
Najważniejszy w takich historiach jest morał, że kiedy najlepsi zawodowcy zbliżają się do nagradzanych miejsc,
„wciskają gaz do dechy” i zaczynają grać jeszcze bardziej agresywnie.
John Juanda napisał w jakimś czasopiśmie artykuł na temat częstego przebijania w sytuacji kiedy zawodnicy
znajdują się blisko nagradzanych miejsc, co daje każdemu agresywnemu graczowi okazję do uzupełnienia
stacka. Strategią obronną jest wówczas ponowne przebijanie, ale jeśli postanowisz walczyć z takimi wyjątkowo
agresywnymi graczami, najlepszym wyjściem będzie prawdopodobnie wejście all-in. Przebijając ponownie, musisz
być przygotowany na to, że oni z kolei wejdą all-in. Jeśli uznają, że mogą cię zmusić do spasowania i jednocześnie
posiadają wysokie fold equity, nie zawahają się „pociągnąć za spust”!
Od nagrody pieniężnej dzielą cię cztery miejsca, masz A H i 9 H, jesteś na pozycji cut-off przy 8-osobowym
Przykład stole. Ciemne i ante wynoszą 400/800/100, CPR – 2000, a Ty masz stack w wysokości 14 800 (około
7,5 punktów CSI). Gracz typu TAG ze stackiem w wysokości 22 000 przebija z pozycji UTG do 2800. Co
powinieneś zrobić? Spasuj. On przebił z pozycji UTG, a Ty nie jesteś w sytuacji bez wyjścia z CSI powyżej 7.
Twoja ręka jest prawdopodobnie słabsza. Najlepiej w tej sytuacji spasować, pomimo dobrej pozycji.
Od wygranej dzielą cię cztery miejsca. Grasz przy 9-osobowym stole. Masz K C i Q H, jesteś na buttonie,
ciemne i ante wynoszą 600/1200/200, a CPR – 3600. Twój stack to 52 000 (CSI około 14,5). Gracz ze stackiem
Najwyższe
w wysokości 11 000 przebija ze środkowej pozycji do 4000. Jak należy postąpić? Spasuj. W przeciwieństwie wygrane
do niego, ty nie jesteś zaangażowany w pulę. On sprawdzi każde ponowne przebicie. Twoje fold equity jest w turnieju
zerowe i masz prawdopodobnie najgorszą rękę. Poszukaj lepszej okazji do zainwestowania pieniędzy.
są bardzo
Od wygranej dzielą cię cztery miejsca. Masz K C i Q H, jesteś na buttonie, a ciemne i ante wynoszą
wysokie, więc
600/1200/200. Twój stack to 52 000. Gracz zajmujący drugą pozycję na prawo od buttona ze stackiem faza bubble
w wysokości 26 400 przebija do 3600. Gracz na pozycji cut-off ze stackiem w wysokości 31 000 sprawdza przed stołem
to przebicie. Co należy zrobić w tej sytuacji? Wejdź all-in! Jak wspomnieliśmy wcześniej, no-limit to gra
dla odważnych. To idealna sytuacja na wykonanie takiego ruchu. Obydwaj gracze mają wystarczająco finałowym
dużo żetonów, żeby spasować i obydwaj nadal jeszcze mają szanse na wygraną. Jeśli gracze na ciemnych może mieć
spasują a przebijający będzie miał coś innego niż rękę Top 2% (jj-aa lub ak), prawdopodobnie
bez problemu wygrasz 10 800. Od czasu do czasu możesz zostać sprawdzony przez gracza ze średnią parą jeszcze bardziej
(^^-))) i kontynuować „wyścig” po wygraną z nieco mniejszymi szansami na zwycięstwo niż twój dramatyczny
przeciwnik. Mimo to, nawet jeśli przegrasz, nadal masz jeszcze żetony. Od czasu do czasu natkniesz się na
rękę taką jak choćby ak, która zdominuje twoją rękę. Jednak nawet wtedy może ci się udać. Nie pozwól,
przebieg, niż
aby strach przed najgorszym uniemożliwił ci prawidłowe rozegranie rozdania. w trakcie walki
Sprawdzanie przebić all-inów tuż przed fazą bubble
o pierwsze
Jak już wspomniałem, tuż przed fazą bubble większość graczy zaczyna grać zbyt ostrożnie. Większa ostrożność jest płatne miejsca.
jak najbardziej pożądana, choć może nie tak bardzo, jakby ci się mogło wydawać. W trakcie gry poprzedzającej walkę
o płatne miejsca zalecałbym zaostrzenie kryteriów sprawdzania o jedną kategorię. Jeśli zazwyczaj sprawdzasz
z rękami z 4 kategorii, teraz sprawdzaj z rękami z 3 kategorii. Jeśli twój stack jest większy niż przeciętny stack
i rozważasz sprawdzenie all-in’a za co najmniej 80% swoich żetonów, podkręć kategorię o 1 poziom wyżej. Ponieważ
tak wielu graczy boi się wchodzić all-in tuż przed fazą bubble, możesz się natknąć na gracza, który będzie przebijał
z silniejszą ręką niż zwykle.
W przypadku turniejów z bardzo dużą liczbą uczestników, graj również ostrożnie przy ostatnim stole tuż przed stołem
finałowym. W wielu dużych turniejach faza bubble przed stołem finałowym może mieć jeszcze większe znaczenie niż
w czasie walki o pierwsze płatne miejsca. Sprawdza się to zwłaszcza w przypadku turnieju WSOP, gdzie dojście do
stołu finałowego jest czymś naprawdę wyjątkowym.
Istnieją różne rodzaje błędów. Brałem niedawno udział w turnieju, w którym zająłem czwarte miejsce, a nagradzane
były tylko trzy pierwsze miejsca. Popełniłem w nim błąd polegający na tym, że nie rozważyłem wystarczająco
uważnie struktury nagród. $50 000 za pierwsze miejsce; $30 000 za drugie i $20 000 za trzecie; czwarte miejsce
nie było nagradzane. W przeciwieństwie do większości turniejów, skok finansowy z czwartego miejsca na trzecie
był taki sam jak awans z jakiejkolwiek innej pozycji na wyższą i dwa razy większy niż awans z miejsca trzeciego na
Próbując Jeden z graczy miał 50 000, dwóch pozostałych nieco ponad 15 000 każdy, a ja pozostawałem nieznacznie w tyle
z 13 400. Ciemne wynosiły 400/800, ante – 100, a CPR – 1600. Miałem ponad 8 punktów CSI oraz średniej wielkości
zwiększyć swój stack, kiedy na małej ciemnej dostałem kq w różnych kolorach, czyli rękę z kategorii 5. Wszyscy przede mną
spasowali, a ja przebiłem do 2400. Według książki Kill Phil z tą ręką i z takiej wielkości stackiem powinienem wejść
stack poprzez all-in. Postąpiłem jednak inaczej, gdyż uznałem, że mniejsze przebicie wystarczy, a jeśli nie, to może udać mi się
agresywną grę, ogranie mojego przeciwnika po flopie, ponieważ miałem więcej doświadczenia w tego typu sytuacjach niż on. Gracz
typu TAG na dużej ciemnej przebił ponownie do 5000. Sprawdzenie go wciągnęłoby mnie do walki o pulę, dlatego
nie podejmuj zastanowiłem się chwilę przed podjęciem decyzji, po czym wszedłem all-in. Zauważcie, że dla mojego przeciwnika,
zbędnego mając na uwadze jego pot odds, oznaczało to praktycznie automatyczne sprawdzenie. A zatem ja wchodząc all-in
miałem praktycznie zerowe fold equity. I rzeczywiście, on sprawdził, wykrył parę dam z ręki i mój długi dzień nagle
ryzyka. bardzo szybko i nieoczekiwanie się zakończył. Można by pomyśleć, że miałem po prostu pecha, ale prawda jest taka,
że popełniłem błąd.
Zarobienie
czegokolwiek Analizując to rozdanie po turnieju, zrozumiałem, na czym ten błąd polegał. Mój przeciwnik (tight-aggressive)
praktycznie nie mógł mieć słabszej ręki niż ja. Mogłem co najwyżej liczyć że ma na ręce parę jj lub niższą, z którą
jest lepsze niż moje prawdopodobieństwo przegranej wynosiłyby mniej więcej 6 do 5. Gdyby on miał takie karty, mógłbym nieźle
nie zarobienie zarobić, gdyż w puli znajdowało się 16 200 (1600 + 2000 + 1600 + 11 000), co w porównaniu z moimi 11 000 daje pot
odds 1,5 do 1. Jednak inne ręce, jak choćby ak, aq, aa, kk lub ta, którą rzeczywiście miał, czyli qq,
niczego. postawiłyby mnie w trudnej sytuacji. Przy rękach takich jak aj czy a), moje prawdopodobieństwo przegranej
wynosiłyby około 3 do 2, czyli prawie dokładnie tyle samo, ile było do wzięcia.
Matematyka nie daje w tej sytuacji jasnej odpowiedzi na pytanie, jaką należało podjąć decyzję, lecz po uwzględnieniu
sprzyjających okoliczności można stwierdzić, że to nie była jedynie błędna interpretacja obliczeń matematycznych,
ale dużo poważniejszy błąd. Jeśli spasuję po ponownym przebiciu do 5000, wciąż pozostanie mi wystarczająca liczba
żetonów na jakieś 7 okrążeń – jest to nadal stack średniej wielkości, a zatem nie grozi mi odpadnięcie z gry. Wszyscy
pozostali gracze grali bardzo ostrożnie i gdybym spasował, wciąż miałbym jeszcze mnóstwo okazji do zarobienia
żetonów. Byłem zdecydowanie najbardziej agresywnym graczem przy stole, a ich strach przede mną działał na
moją korzyść. Zważywszy na mój wizerunek przy stole, aby mnie pokonać, przeciwnik typu TAG musiał mieć w tym
momencie silną rękę, którą mógłby mnie zmiażdżyć.
Nie mogłem polegać wyłącznie na pot odds. Fakt, iż nie rozważyłem wystarczająco dokładnie struktury wypłat
tylko zwiększa wagę mojego błędu. Zazwyczaj koncentrowanie się na grze o pierwsze miejsce, a nie po prostu
o nagrodę pieniężną jest zaletą, ale w tym wypadku to mnie zniszczyło. Gdy dochodzi do konfrontacji all-in w takich
okolicznościach, wartość oczekiwana (EV) graczy niezaangażowanych w pulę drastycznie wzrasta. Patrząc wstecz
i uwzględniając wszystkie powyższe czynniki wiem, że w takiej sytuacji powinienem spasować.
Wiem, że nigdy więcej nie popełnię takiego błędu. Uczciwa analiza i ocena takich sytuacji zawsze procentuje
w przyszłości.
Podsumowanie rozdziału 19
1. W fazie bubble graj bardziej agresywnie pamiętając, że twoim celem jest ukończenie
turnieju na jak najwyższym miejscu.
2. Weź pod uwagę sposób gry swojego przeciwnika. Czy potrafisz go „odczytać”?
3. Obserwuj grę przy swoim stole. Czy panujesz nad sytuacją?
4. Analizuj swoje błędy i ucz się na nich.
ETAP 5
W „KASIE”
Wskaźniki CSI
Udało ci się dotrzeć do nagradzanego miejsca! Co teraz?
Zatrzymaj się na chwilę i oceń sytuację – oblicz swoje CSI. Zanotuj CSI każdego gracza przy twoim stole.
Kto gra ze średnim stackiem, a kto z dużym i z małym? Te obliczenia nie muszą być dokładne, wystarczy jak
to zrobisz w przybliżeniu. Jaka jest średnia liczba żetonów wszystkich graczy pozostających jeszcze w grze?
Jeśli grasz online na PokerStars.pl, możesz uzyskać tę informację po kliknięciu przy stole na zakładkę „Info”.
W turniejach na żywo zwykle znajduje się ona na ekranie tuż obok informacji o liczbie graczy i czasie, który
pozostał do końca danego poziomu. Czy średnia wielkość stacka przy twoim stole jest wystarczająca, aby
normalnie grać w pokera (CSI 10 lub wyższe) czy też wszyscy zbliżają się do momentu „wejdź all-in i módl
się”, kiedy to będą musieli wejść za wszystko z jakąkolwiek ręką? (Pamiętaj, że jeśli przebijasz o więcej
niż 1/3 swoich żetonów, wówczas najlepiej jest wejść all-in). Wszystkie wyżej wymienione czynniki mają
największy wpływ na to jak będziesz rozgrywał swoje karty.
Analiza przeciwników
Doszedłeś do etapu, w którym wielu graczy pójdzie na całość. Udało im się już zarobić pieniądze i przy
stole można wyraźnie wyczuć nastrój ulgi. Od tej chwili dynamika gry zmieni się w potencjalnie korzystny
Spróbuj
sposób. Ci gracze z małym stackiem, którzy wytrwali na posterunku i utorowali sobie drogę do pieniędzy rozgrywać
pasowaniem, teraz zaczną atakować i wchodzić all-in z szerokim wachlarzem rąk oraz postawą w rodzaju
„Zaryzykuję i podwoję swój stan posiadania albo… pójdę do domu!”
więcej rąk
Jaką taktykę powinieneś zastosować, aby to wykorzystać? Ogólnie rzecz biorąc, staraj się unikać ze słabymi
graczy, którzy prawdopodobnie mają na ręce dobry układ i zaryzykuj trochę grając z tymi, którzy atakują
z przypadkowymi rękami. Będziesz musiał sam wyczuć z kim akurat masz do czynienia, gdyż ja nie jestem graczami,
w stanie udzielić ci dokładnych wskazówek. Jeżeli jednak będziesz dokładnie obserwował swoich
przeciwników, być może uda ci się wyciągnąć kilka pożytecznych wniosków. Oto kilka rad, które możesz
a mniej
zastosować w czasie gry online: z dobrymi.
1. Zwracaj dokładną uwagę na to, co inni gracze mieli na ręce przy porównywaniu kart. Jeśli dany gracz
przebija ze słabymi rękami, możesz poszerzyć zakres rąk, z którymi sprawdzasz. I na odwrót, jeśli
gracz przy sprawdzaniu dużego zakresu rąk, ty będziesz musiał zaostrzyć swoje kryteria przebijania.
2. Namierz graczy, którzy nie baczą na swoją pozycję w grze lub nie potrafią jej wykorzystać. Gracz,
który będzie rozgrywał kontrowersyjnie marginalne ręce bez pozycji, jest dobrym celem. Gracze,
którzy mają pozycję, ale nie mają odwagi stawiać bez dobrej ręki, kiedy wszyscy przed nimi czekają,
są również głównymi kandydatami do ogrania. Ważnym elementem pozycji w grze jest umiejętność
zgarnięcia puli poprzez postawienie w sytuacji, kiedy pozostali czekają. Gracze, którzy nie potrafią
atakować bez posiadania przyzwoitej ręki, tracą wiele korzyści wiążących się ze stawianiem
z ostatniej pozycji. Kiedy na flopie wszyscy przed tobą czekają, możesz zazwyczaj zgarnąć pulę,
stawiając na turnie. Właśnie z takimi graczami opłaca się walczyć.
3. Szukaj graczy, którzy wydają się nie rozumieć działania pot odds. Gracz, który stara się uzupełnić
ciąg w sytuacji kiedy ma słabe pot odds, popełnia błąd. Na przykład, jeśli na turnie stawiasz
za wysokość puli, a twój przeciwnik ma draw do koloru, jego pot odds będą wynosiły 2 do 1,
a prawdopodobieństwo przegranej 4 do 1. Staraj się angażować w grę z takimi ryzykantami.
Rozdział 20 W kasie 97
4. Namierz graczy, którzy zdają się nie rozumieć zasady działania implied odds i pozwalają ci na
wejście do gry, kiedy możesz łatwo trafić układ, który ich wykończy. Niedoświadczeni gracze
z rękami typu aa mogą stawiać niewielkie sumy i próbować wyciągnąć od ciebie pieniądze,
oferując ci tym samym możliwość uzupełnienia niewielkim kosztem ciągu do strita lub do koloru
za atrakcyjną cenę. A kiedy w końcu uda ci się stworzyć układ i wejdziesz all-in, oni cię sprawdzą.
Idealnie!
5. Namierz graczy, którzy najwyraźniej rozgrywają zbyt dużo rąk. Jeśli gracz przebija w 30-40%
przypadków, nie może mieć tak dużo najlepszych rąk. Tacy gracze są dobrymi kandydatami
do zagrania re-steal, zwykle przez wejście all-in. W większości przypadków nie będą mieli
wystarczająco silnej ręki, aby sprawdzić.
Masz J H i J D, stack w wysokości 54 000 i jesteś na pozycji hijack, a ciemne i ante wynoszą
Przykład 600/1200/100. Przeciwnik grający odważnie i agresywnie (LAG) po twojej prawej stronie ze stackiem
w wysokości 32 000 przebija do 2400. Co powinieneś zrobić? Przebij ponownie do 7200. Nie musisz
wchodzić all-in, aby rozegrać tę rękę poprawnie. Nie powinieneś również ograniczać się do
sprawdzania i pozwolić, aby inni weszli niskim kosztem do puli. Szanse, że gracz typu LAG ma silną
rękę są raczej małe. Nie dość, że szuka on łatwego sposobu na obejrzenie flopa, to jeszcze wykonał
minimalne przebicie po tym jak trzech pierwszych graczy spasowało. Jeśli przy kolejnym ruchu
wejdzie za wszystko, ja bym sprawdził z kilku różnych powodów. Po pierwsze, masz więcej żetonów
niż on. Po drugie, on może rozgrywać z aqs, && lub inną średnią ręką w nadziei, że zrzucisz
karty lub że dopisze mu szczęście. Po trzecie, jego zagranie nie miało zbyt wiele sensu po tym, jak
trzech graczy spasowało. Po czwarte, ty masz rękę z kategorii 2, którą może pokonać zaledwie kilka
innych rąk. I na koniec, masz do czynienia z graczem typu LAG, więc jego ruchy są podejrzane. Z tej
analizy wynika, że powinieneś go sprawdzić, nawet jeśli nie umiesz wymieniać słowami wszystkich
powodów tej decyzji, kiedy nie masz jeszcze wystarczającego doświadczenia.
Masz A H i 4S, jesteś na dużej ciemnej,Ttwój stack to 34 000, a ciemne i ante wynoszą
Przykład 600/1200/100 (CSI=12). Gracz na pozycji cut-off wchodzi all-in ze stackiem o wartości 5500.
Nikogo więcej nie ma w puli. Sprawdź. Jego CSI wynosi 2 i musi wejść all-in nie czekając na
dobrą rękę. Twój as jest wystarczająco silny, aby sprawdzić. Nawet jeśli on od czasu do czasu
będzie miał kk, i tak możesz wygrać rozdanie. Jeśli przegrasz, nie odnotujesz zbyt wysokich
strat.
Masz 7 C i 2 D, jesteś na dużej ciemnej z 19 000 w żetonach (CSI=7); ciemne i ante wynoszą
600/1200/100, a gracz na buttonie wchodzi za wszystko z 2900. Nikogo więcej nie ma w puli.
Sprawdź. Nie musisz nawet zaglądać do swoich kart. Aby wygrać 5600, musisz zapłacić 1700.
Nawet gdybyś miał najgorszą rękę startową, powinieneś sprawdzić.
98 Rozdział 20 W kasie
Izolacja
Na tym etapie turnieju zdarza się, że gracz z małym stackiem wchodzi za wszystko. Jeśli ty oraz gracze
za tobą macie dużo większe stacki niż on, a Ty masz rękę, którą można rozegrać, będziesz musiał podjąć
decyzję. Powinieneś przebić czy tylko sprawdzić?
Jeśli sprawdzisz, gracz, który siedzi za tobą też może sprawdzić. Powszechnym błędem jest przekonanie,
że ta sytuacja zwiększy twoje szanse na wygraną, gdyż teraz jest was dwóch przeciwko graczowi
Bądź świadomy
wchodzącemu all-in. Byłoby lepiej dla ciebie, gdybyś „izolował” all-in’a gracza, który często jest tego, że twoi
zdesperowany i ma prawdopodobnie przeciętną rękę, jednocześnie przebijając i eliminując z gry
pozostałych zawodników, co zwiększyłoby twoje szanse na wygranie puli. Jeśli sprawdzasz zamiast
przeciwnicy
przebijać, stwarzasz agresywnym graczom okazję do ponownego przebicia i wyeliminowania cię z puli. mogą również
Z tego wynika, że przy sprawdzaniu potrzebujesz silniejszych rąk, natomiast przy przebijaniu wystarczą podejmować
ci średnie układy. Sugeruję następujący sposób rozgrywania, jeśli jesteś na dobrej pozycji (między
przebijającym a buttonem):
próby
wyizolowania
Sprawdź z aa, kk, qq i z rękami z kategorii 4 i 5. Jeśli jesteś na buttonie, sprawdź również z rękami
z kategorii 6.
oponenta,
więc to, że
Przebij ponownie z ak, aq, jj, )) oraz ((.
Jeśli jesteś bez pozycji – na małej ciemnej: ktoś przebija
Sprawdź z aa, kk, qq i z rękami z kategorii 6. ponownie
Przebij ponownie z ak, aq, jj, )), (( oraz z rękami z kategorii 4 i 5.
Zauważ, że kiedy jesteś bez pozycji grasz bardziej agresywnie niż kiedy twoja pozycja jest dobra. Dzieje gracza
się tak dlatego, że po flopie będziesz musiał wykonać ruch jako pierwszy po flopie, jeśli gracz na dużej
ciemnej sprawdzi, więc musisz próbować go zniechęcić do dalszej gry.
wchodzącego
Kiedy sprawdzasz, rób to raz z silnymi a innym razem ze słabymi rękami, aby twoi przeciwnicy nie mogli all-in
odczytać twojej taktyki.
niekoniecznie
Masz A C i J H, stack w wysokości 28 400, jesteś na buttonie, a ciemne i ante wynoszą 600/1200/100. musi oznaczać,
Gracz typu LAG na drugiej pozycji po twojej prawej stronie wchodzi za wszystko z 5400. Co powinieneś
zrobić? Sprawdź. Nie przebijaj ponownie i nie pasuj. Niektórzy gracze weszliby w tej sytuacji all-in, ale
że ma na ręce
to byłby z ich strony błąd. W puli znalazło się już przebicie i sprawdzając pozostawiasz sobie otwartą monstera.
furtkę. Twoja pozycja jest dobra i jeśli ktoś jeszcze w czasie rozdania sprawdzi, a Ty otrzymasz silny
układ, będziesz go mógł ukarać.
Przykład
Teraz jesteś na małej ciemnej, a inne zmienne są takie same jak w pierwszym przykładzie. Co teraz?
Wejdź all-in! Jeśli gracz na dużej ciemnej wkroczy do boju, będziesz musiał rozgrywać rozdanie
bez pozycji, więc wejście all-in teraz jest najlepszą opcją. Zauważ jaki duży wpływ ma pozycja na
poprawne rozegranie rozdania.
Masz 6 H i 6 D, 32 000 w żetonach, jesteś na małej ciemnej, a ciemne i ante wynoszą 600/1200/100. Gracz
na pozycji cut-off wchodzi all-in z 5300. Gracz przed tobą pasuje, a gracz na dużej ciemnej ze stackiem
o wartości 38 000 gra agresywnie. Jak to rozegrać to rozdanie? Wejdź all-in. Nie sprawdzaj, bo nie chesz,
by gracz na dużej ciemnej za tobą sprawdzał z lepszej pozycji do końca rozdania. Jeśli na flopie nie uda
ci się zebrać seta, nie będziesz mógł dalej dobrze rozegraćtego rozdania po flopie. Jeśli twój agresywny
przeciwnik przebije ponownie przed flopem, będzie jeszcze gorzej. Być może wtedy będziesz musiał
podjąć trudną decyzję co do swojej przyszłości. Jeśli nie będzie ona trafna, prawdopodobnie skończysz
grę, a potem będziesz nieustannie wracał myślami do tego rozdania zastanawiając się w jaki sposób
mogłeś wygrać pulę. Dlatego zamiast pozostawiać przeciwnikowi jakiekolwiek pole do popisu, wejdź
za wszystko teraz i poddaj go próbie. Jedyną parą, która jest lepsza od twojej przed flopem, a którą może
zdacydować się zrzucić, jest &&, ale też nie będzie cię sprawdzał z rękami w rodzaju q(s czy kjo,
których zrzucenia mógłbyś sobie życzyć. Pokonanie gracza wchodzącego all-in jest już i tak dla ciebie
wystarczająco trudne, więc nie warto dokładać sobie dodatkowych problemów, a gracz na dużej ciemnej
będzie miał parę wyższą niż ^^ jedynie w 4% przypadków.
Rozdział 20 W kasie 99
Obrona przed wyizolowaniem
Czynniki, które należy wziąć pod uwagę podczas obrony przed wyizolowaniem gracza, to wielkość
twojego stacka, siła twojej ręki oraz styl gry twojego przeciwnika. Oto kilka przykładów, które ilustrują
w jaki sposób te czynniki powinny zostać uwzględnione.
Gracz na środkowej pozycji wykonuje standardowe przebicie do 3600 ze stackiem 10 400 przy
Przykład ciemnych i zakładach ante wynoszących 600/1200/100. Gracz na pozycji cut-off wchodzi all-in
z 31 000. Ty dopiero co pojawiłeś się przy stole i nie wiesz nic o stylu gry tych dwóch graczy. Masz
A C i K D, jesteś na małej ciemnej, a to czy sprawdzisz, będzie zależało od wielkości twojego
stacka. Jeśli masz CSI wyższe niż 25 (67 500) lub niższe niż 10 (27 000), sprawdź. Gdybyś miał stack
mieszczący się pomiędzy tymi wartościami i nie posiadał żadnych dodatkowych informacji, spasuj.
C i 9
Identyczna sytuacja jak w przykładzie 1, ale tym razem jesteś na dużej ciemnej z 9 H.
Oblicz swoje CSI i postępuj według tych samych wskazówek. Jeśli masz duży stack (o wartości
ponad 25 punktów CSI) lub mały (o wartości 10 punktów CSI), sprawdź. Jeśli wartość twojego CSI
wynosi od 10 do 25 najlepiej będzie, jak sobie odpuścisz to rozdanie.
Ta sama sytuacja co w powyższych przykładach, ale tym razem określiłeś przeciwnika na pozycji
cut-off jako gracza typu LAG. Jesteś na dużej ciemnej z 9 C i 9 H, a twój stack to 39 000. Sprawdź.
Nawet jeśli będziesz musiał pokonać dwóch przeciwników, powinieneś się skoncentrować na
graczu LAG z dużym stackiem. Istnieje prawdopodobieństwo, że on symuluje i przy porównaniu kart
okaże się, że ma niską parę lub – w najlepszym razie -dwie karty wyższe niż karty na stole jak na
przykład kq. Gdyby miał wyższą parę niż Ty, czy zagrałby w ten sposób? Raczej nie. Dużo bardziej
prawdopodobne jest, że przebije on do 10 000 w nadziei, że znajdzie sie ktoś zainteresowany.
Łatwiej jest zagrać, jeśli masz coś przyzwoitego na ręce. Może to być dowolna para, jakikolwiek as,
łączniki w kolorze (nawet te z lukami) i każda ręka o wartości dającej 19 punktów w blackjacku, ale
jeśli przeciwnicy przy twoim stole grają ostrożnie a ty masz wystarczająco duży stack, aby zagrażać
innym, możesz nieco poluzować swoje standardy. Lepiej przesadzić z agresywnością i odpaść z gry
w blasku sławy niż dać się zjeść żywcem przez rosnące ciemne i ante nie wytrzymując na polu walki.
Do sprawdzenia przebicia potrzebujesz lepszej ręki niż do wejścia za wszystko.Kiedy stawiasz jako
pierwszy – potrzebne ci są ręce z kategorii 5 lub wyższej jeśli twoje CSI wynosi 5, z kategorii 6 przy
4 punktach CSI, z kategorii 7 lub wyższej przy 2 lub 3 punktach CSI i z kategorii 8 lub wyższej przy
1 punkcie CSI.
Masz A S i J S, jesteś na pozycji cut-off, twój stack to 13 000, a ciemne i ante wynoszą
600/1200/100. Wszyscy przed tobą spasowali. Co powinieneś zrobić? Wejdź all-in. Mam
nadzieję, że nie będziesz się zbytnio wahał przy podejmowaniu tej decyzji. Jeśli zajrzysz
do aneksu C, zobaczysz, że ręka ajs należy do najlepszych 10% najlepszych rąk. Jeśli
zostaniesz sprawdzony, masz dużą szansę wygrać, a jeśli nikt cię nie sprawdzi, możesz
znacząco zwiększyć liczbę swoich żetonów.
Masz Q S i 9S oraz 4 punkty CSI, jesteś na pozycji cut-off, twój stack to 10 400, a ciemne
i ante wynoszą 600/1200/100. Wszyscy przed tobą spasowali. Co powinieneś zrobić? Wejdź
all-in. Rozpaczliwie potrzebujesz żetonów i powinieneś wykorzystać tę okazję, aby zgarnąć
pulę.
Podsumowanie rozdziału 20
1. Oceń sytuację na polu walki, a w szczególności przy swoim stole.
2. Graj, przewidując co mogą zrobić twoi przeciwnicy.
3. Stosuj izolację przeciwnika i naucz się przed nią bronić.
4. Atakuj graczy z małymi stackami.
5. Bądź agresywny, kiedy masz mały stack, szczególnie jeśli nikt nie przebił.
Dopiero co trafi łeś tutaj z pięcio- lub sześcioosobowego stołu, przy którym nikt nie chciał zostać
wyeliminowany i opłacało się grać agresywnie. Pierwszą zmianą jaką musisz uwzględnić jest to,
że od tej pory będziesz musiał pamiętać, iż grasz przeciwko 9-ciu a nie jak do tej pory przeciwko
5-ciu graczom. W związku z tym szanse, że ktoś zacznie grę ze świetną ręką są naprawdę wysokie.
Rozgrywaj mniej rąk z pierwszych pozycji, dzięki czemu będziesz miał okazję zatrzeć swój wizerunek
maniaka, który udało cię stworzyć przy poprzednim stole. Będziesz musiał uśpić czujność konkurencji
dając im fałszywe poczucie bezpieczeństwa swoją konserwatywną grą, dopóki znowu nie przejdziesz
do ataku kiedy przy stole zostanie 5-ciu graczy.
Jeśli udało ci się przywrócić swój wizerunek ostrożnego gracza, nadszedł czas, aby nieco
zintensyfikować grę. Napieraj na graczy ze średnim stackiem. Oni nie są zdesperowani i nie będą się
wikłać w grę z tobą, o ile nie mają najlepszej ręki. Wykorzystuj sytuacje, w których możesz przebić
ponownie konserwatywnego gracza przebijającego z buttona lub z pozycji cut-off. Ręce tj. 8 C i 7 C
czy aq są wystarczająco silne, aby poddać ostrożnego gracza próbie. Wykonaj ponowne przebicie,
nawet jeśli przed tobą jeden gracz sprawdził, a inny przebił. To mocne zagranie jest określane jako
wysokie ponowne przebicie (ang. squeeze play – od ściśnięcia i dużej presji). Początkowy przebijający
będzie musiał rozważyć nie tylko twoje przebicie, które prawdopodobnie reprezentuje wyjątkowo silną
rękę, ale również sprawdzenie, za którym może stać aa lub kk. Jeśli poradzisz sobie z pierwszym
graczem, a drugi gracz nie będzie miał aa lub kk, co zdarza się w większości przypadków, zgarniesz
całkiem niezłą pulę. Takie zagrania dają wygraną w turniejach!
Zamiast mieć nadzieję, że uda ci się podłączyć do gry na flopie, graj agresywnie przed flopem. Jeśli
ktoś cię sprawdzi, wykonaj zagranie kontynuacyjne po flopie, przy czym nie mam tutaj na myśli
zwykłego c-beta. Po większości flopów, zagrywaj za 70% wartości puli z dwoma wyjątkami: 1) Jeśli
udało cię zebrać jakiś tell o graczu w oparciu o jego reakcję na flop. Być może podczas gry na żywo
zauważyłeś, że spoglądał na swoje żetony kiedy pojawił się flop lub udało ci się zaobserwować,
że kiedy flop mu się podoba, szybko odwraca wzrok. 2) Jeśli flop ma naprawdę słabą strukturę.
Przypuśćmy, ze masz A C i K C, a na flopie dochodzi J H, 0 H i 9 C lub 8D, 7 D i 6D. Czekaj
i spasuj jeśli twój przeciwnik zagra. W przeciwnym razie, nadal graj agresywnie!
Bądź agresywny
Agresywni gracze wygrywają turnieje. Takie są fakty. Kiedy po raz ostatni gracz reprezentujący „starą
szkołę” gry wygrał turniej WPT? Mike Sexton określał się jako gracz „starej szkoły”, ale po tym, jak
przez kilka lat obserwował z jakimi kartami grają gracze na turniejach WPT, teraz zmienił sposób
gry i wygrał kilka eventów rozgrywając bardziej agresywnie. Nawet telewizyjne relacje z pokera
drastycznie wpłynęły na zmianę sposobu gry wielu graczy i przyciągnęły uwagę młodych obiecujących
mistrzów pokera. „Mówicie, że mogę się nauczyć grać w pokera i zarobić dużo pieniędzy, jeśli będę
w tym dobry? Wchodzę w to!”
Kiedy trafisz silną rękę, próbuj zgarnąć do puli tyle pieniędzy, ile się da. Powiedzmy, że przy
5-osobowym stole przebiłeś z 8 C, 7 C, A S, 0 Soraz 9 H i 9 C w trzech z ostatnich pięciu rozdań
Agresywni
i znowu przebijasz w kolejnym rozdaniu. W tym momencie niektórzy z twoich przeciwników mogą gracze
nabrać podejrzeń i będą rozgrywać ze słabszymi rękami częściej niż zwykle. Wtedy właśnie posiadanie
najlepszej ręki przynosi największe dywidendy. Jeśli po przebiciu trzech poprzednich rozdań trafię
wygrywają
aa, to zdarza mi się to w najlepszym momencie i muszę się postarać ściągnąć do puli jak najwięcej turnieje.
żetonów, zwłaszcza przed flopem. Teraz przebiję o taką samą sumę jak do tej pory, nawet jeśli tym
razem trafi ła mi się najbardziej pożądana ręka startowa. Chciałbym ponownie położyć nacisk na
następującą zasadę, gdyż wielu mało doświadczonych graczy popełnia błąd i jej nie przestrzega,
a mianowicie:
Ugody
Przy większości stołów finałowych zazwyczaj nadejdzie moment, w którym jeden z graczy zaproponuje
ugodę (ang. ‘deal’ lub ‘chop’). Ugoda będzie polegała na podziale wygranej pieniężnej między graczy
pozostałych przy stole. Czynniki, które mają wpływ na ugodę to liczba żetonów graczy, doświadczenie
i wizerunek graczy, wartość pieniężna żetonów a nawet pozycja ciemnych. Najobszerniejsze
informacje na ten temat znajdziesz na stronach 168-171 w mojej książce Kill Phil.
Nie masz obowiązku akceptować żadnej proponowanej ugody. Jeśli masz wątpliwości co do ugody,
po prostu powiedz nie. Możesz odmówić z różnych powodów – masz dobrą pozycję przy stole lub
chcesz, aby inni grali pod większą presją, jeśli ugoda nie dojdzie do skutku, albo też masz ochotę grać
dalej, aby się przekonać jak daleko się dostaniesz. Nie musisz podawać innym zawodnikom motywu
swojej odmowy lub powodu żądania o większy udział w wygranej w oparciu o wielkości stacków.
Gracze często zgodzą się grać o pewną część wygranej. Moim zdaniem takie rozwiązanie to dobry
pomysł, ponieważ dzięki temu emocje pozostają w grze a kiedy wygrasz, masz uczucie, że na to
zasłużyłeś. W cotygodniowym turnieju Sunday Millions na PokerStars.pl obowiązkowo odkłada się
część puli dla zdobywcy pierwszego miejsca. Mimo że zgodnie z przyjętymi standardami podział
puli powinien się odbywać zgodnie z liczbą żetonów graczy, ta procedura jest sprawiedliwa tylko
Jedno zastrzeżenie: Zawsze pamiętaj, aby przed podziałem puli odjąć od niej sumę, która jest
przeznaczona dla gracza z najgorszym wynikiem. Jeśli w ugodzie bierze udział 3 graczy, należy
pomnożyć wygraną za 3 miejsce przez 3 i odjąć otrzymaną sumę od kwoty w puli, gdyż każdy gracz ma
prawo przynajmniej do tej sumy. Pozostała suma powinna zostać podzielona między graczy zgodnie
z wynegocjowanymi warunkami. Na przykład, jeśli pierwsza nagroda wynosi $100 000, druga – $60 000,
a trzecia – $40 000, należy odjąć $120 000 od $200 000, gdyż każdy gracz ma zapewnione co najmniej
$40 000. Negocjacje wokół ugody powinny dotyczyć tego jak podzielić pozostałe $80 000.
Wartości rąk Jeżeli twoje CSI spadnie do 8 punktów lub niżej, w czasie gry online skorzystaj z tabelek na stronie 52,
aby podjąć odpowiednie decyzje. W tabelkach znajdują się uproszczone wskazówki co do tego, jakie
znacznie rosną, ręce rozgrywać przy danych wartościach CSI. Są to odpowiednie wartości do zastosowania strategii
wejdź za wszystko lub spasuj. Szczegóły strategii, której w pełni nie wykorzystują nawet najlepsi
kiedy grasz gracze zawodowi tacy jak Phil Ivey czy Daniel Negreanu znajdziesz w książce Kill Everyone. Rozgrywaj
tylko z jednym w ten sposób a będziesz grał jak zawodowi gracze i zwiększysz swoje szanse na wygraną. W razie
gry na żywo pewnie będziesz musiał nauczyć się tych wskazówek na pamięć, ale w domu będziesz
przeciwnikiem. mógł je łatwo zastosować w czasie gry online. Obecnie wiele sal pokerowych trzyma się zasady, że
k^ to dobra nie wolno stosować „ściągawek”. Nadal można mieć ze sobą kartkę papieru i ołówek, ale arkusze ze
wskazówkami nie są tolerowane w większości sal pokerowych.
ręka, a k) to
Niezwykle ważnym czynnikiem w czasie gry heads-up jest pozycja, gdyż w czasie gry jeden na jednego
tak jakbyś miał mała ciemna wędruje do buttona, który rozgrywa jako pierwszy przed flopem i jako ostatni po flopie.
asy na ręce! To oznacza, że z matematycznego punktu widzenia możesz rozgrywać 90% rąk, kiedy jesteś na małej
ciemnej. To czy będziesz limpował, czy przebijał zależy od ogólnej oceny sytuacji. Najlepiej jak będziesz
stosował obie opcje wymiennie tak, aby twój przeciwnik nie miał szansy cię odczytać. Jeśli jesteś na
dużej ciemnej, przebij agresywnie z silnymi rękami, tj. as z przyzwoitym kickerem i niskie lub średnie
pary. Jeśli gracz na buttonie przebił o 2-3 DC, przebij go ponownie cztero- lub pięciokrotnie. Twoim
celem powinno być wygranie rozdania przed flopem tak, abyś nie musiał go rozgrywać bez pozycji.
Jeśli przebicie stanowi 1/3 lub więcej sumy twoich żetonów, wejdź all-in.
Jeśli zdecydujesz się przebijać z każdą ręką, którą rozgrywasz, nie będzie to błędna decyzja. W grze
heads-up często wygrywa najbardziej agresywny zawodnik. Lepiej przesadzać z agresywnością niż
być zbyt pasywnym graczem. Twoim celem jest osłabienie przeciwnika poprzez ciągłe wywieranie
na niego nacisku. On może ciągle pasować w nadziei, że uda mu się w końcu zebrać monstera i cię
wykończyć. Miejmy nadzieję, że kiedy mu się to uda, będziesz miał akurat silną rękę, ale w większości
przypadków poważnie nadwyrężysz jego stack, osłabiając go i stawiając przed ostateczną rozgrywką.
Gra heads-up często przybiera postać gry na emocjach i zazwyczaj wygrywa w niej najbardziej
agresywny, odważny i spostrzegawczy gracz. Johny Chan (dwukrotny mistrz świata) twierdzi,
że w czasie gry heads-up stara się nie popełniać błędów; tak trudno się tam dostać, że kiedy już się tam
znajdzie, stara się nie zmarnować takiej okazji.
ROZDZIAŁ 22
UMIEJĘTNOŚCI A SZCZĘŚCIE
Okej, właśnie wygrałeś duży turniej, jesteś cały nakręcony i nie możesz się doczekać kolejnego
eventu. Dobrze grałeś – poprawnie odczytywałeś sytuacje, wykonałeś kilka kluczowych blefów, kilka
razy spasowałeś w kluczowych momentach, ale jednocześnie wygrałeś w kilku konfrontacjach all-in,
które mogły cię wyeliminować z turnieju. Jest niezwykle ważne, abyś zdawał sobie sprawę z tego,
że o zwycięstwie decydują dwa elementy – twoje umiejętności oraz szczęście.
Im więcej Szczęście bez wątpienia odgrywa znaczącą rolę w zwycięstwie. Łatwo jest o tym zapomnieć,
kiedy bijesz się w piersi i mówisz, że jesteś najlepszy, ale prawda jest taka, że …miałeś szczęście!
pracujesz Oczywiście to nie znaczy, że szczęście zawiedzie cię na podium, bo tak się nie stanie – liczą się
umiejętności, doświadczenie i podejmowanie właściwych decyzji, bo to dzięki nim dostajesz się do
nad swoimi sytuacji, w których szczęście może zadziałać. Poker turniejowy stanowi połączenie krótkotrwałego
umiejętnościami szczęścia ze sprawdzającymi się na dłuższą metę umiejętnościami. Do zwycięstwa są ci potrzebne
obydwa czynniki. Blair Rodman, współautor mojej książki Kill Phil wygrał upragnioną bransoletkę
gry w pokera, w turnieju NLHE za $2000 na WSOP w 2007. W kilku poprzednich turniejach nie miał szczęścia
tym mniej jest w kluczowych rozdaniach i wypadł z gry. Tym razem przyznał, że poszczęściło mu się w kluczowych
sytuacjach. Cóż za różnica! Tym razem szczęście stanęło po jego stronie. Nie grał wcale lepiej albo
ci potrzebne gorzej niż w poprzednich turniejach, ale tym razem dostał karty, których akurat potrzebował.
szczęście. Szczęście ma różne twarze. Kiedy dostaniesz trochę lepsze karty niż twój przeciwnik, tj. Jamie Gold
kiedy dostał qq kilka razy pod rząd przeciwko jj na Mistrzostwach Świata WSOP w 2006 roku,
wtedy masz szczęście! Kiedy ja w fazie heads-up w turnieju z serii „zwycięzca bierze wszystko”
na wysokie stawki z wygraną $160 000 dostałem kk, a mój przeciwnik Jason Gray – qq, miałem
szczęście. I chodzi nie tylko o to, że dostałem lepsze karty, ale również o to, że moim przeciwnikom
w tym rozdaniu nie udało się wzmocnić ich układów i wygrałem.
W 2006 roku w głównym turnieju Aussie Millions miałem farta i wygrałem dwa razy kiedy wszedłem
all-in z kk na ręku w czasie gry z Kenną James, który miał na ręce odpowiednio a( i aq.
W obydwu przypadkach moje króle okazały się silniejsze. Czy w obydwu przypadkach miałem
najlepszą rękę? Absolutnie tak! Czy miałem szczęście? Absolutnie tak! Moje szanse w obydwu
starciach wynosiły 50/50—równie dobrze można by rzucić monetą. Jeśli wypadnie reszka odpadam
z gry; jak będzie orzeł, wygrałem Aussie Millions.
Ile w pokerze zależy od umiejętności, a ile jest kwestią szczęścia? Ogółem rzecz biorąc, powiedziałbym,
że około 75% to umiejętności, a 25% to szczęście. W pojedynczym rozdaniu jednak szczęście odgrywa
dużą rolę. Nawet jeśli masz szanse 3 do 1 z ręką tj. ak przeciwko aq, nadal możesz jeszcze przegrać
w 1 na 4 przypadki. Takie są fakty. Jeśli masz 75% szans, to oznacza dużą przewagę, ale nie masz
pewności. Niektórzy gracze zachowują się tak, jakby ich przeciwnik wygrał los na loterii kiedy jego
aq pokona ich ak. A tak wcale nie jest. Ze statystycznego punktu widzenia, z taką ręką przegrasz
w 25% przypadków, więc lepiej będzie, jeśli nie przejmiesz się przegraną i zachowasz spokój.
W książkach i artykułach, które do tej pory były dostępne tylko dla zawodowych pokerzystów, można
znaleźć ogromną ilość informacji na temat gry w pokera. W czasie pisania tej książki, ja sam starałem
się opisać tę grę tak dokładnie jak to tylko możliwe, często ku rozgoryczeniu moich kolegów. W tej
książce odkrywam przed czytelnikami sekrety, którymi zawodowi pokerzyści niechętnie się dzielą.
Dlaczego to robię? Ponieważ ciągła ewolucja pokera jest dobra dla nas wszystkich. Gra będzie nadal
ewoluowała, a my zawsze będziemy mieli do czynienia z hierarchią graczy o różnych poziomach
umiejętności. Dzięki magii Internetu mamy w zasięgu ręki dostęp do zasobów informacji, które są
większe niż zasoby Biblioteki Kongresu Stanów Zjednoczonych. Trzeba tylko wiedzieć, gdzie ich szukać
i jak je wykorzystać.
Aby być dobrym w jakiejś dziedzinie, trzeba się dużo uczyć. Musisz analizować grę innych graczy,
obserwować jak rozgrywają poszczególne rozdania i sam grać przez wiele godzin w wybraną grę.
Niezależnie od
Gadanie może być skuteczne, ale nic nie kosztuje. Dopóki nie siądziesz przy stole i los twoich pieniędzy tego jak dobrym
nie zawiśnie na włosku, wszystko jest tylko gadaniną i teorią. Jak się czujesz kiedy masz przyzwoitą
rękę – nie świetną, ale przyzwoitą – a twój przeciwnik zagra za wysoką sumę? Jak się czujesz kiedy
jesteś graczem,
wiesz, że powinieneś zablefować w danej sytuacji? Czy potrafisz nacisnąć spust? Jeśli tak, to czy na dłuższą
potrafisz kontrolować swój oddech? Czy twoje serce nie bije szybciej? Czy nie mrugasz zbyt szybko
powiekami? Czy jesteś nieustraszony i potrafisz wzbudzić postrach u innych? Albo może jesteś metę szczęście
delikatnym kwiatkiem, który więdnie przy pierwszych upałach? Czy masz odwagę dokonać oceny
samego siebie? To są ważne pytania dla początkujących graczy pokerowych. Oczywiście poker
będzie się
to również wspaniały sposób na relaks. Jeśli grasz online nie musisz sobie odpowiadać na wiele do ciebie
z powyższych pytań. Jeżeli będziesz wybierał turnieje z wpisowym, które mieści się w twoim budżecie,
będziesz mógł się odprężyć, zabawić i czegoś nauczyć.
uśmiechać
z taką samą
Zauważyłem, że powtórni zwycięzcy nie tylko chcą zwyciężać i potrafią walczyć o wygraną,
ale również pracują nad swoją grą. Jeśli chcesz liczyć na szczęście, nie ma w tym nic złego, ale częstotliwością
jeśli chcesz zostać świetnym graczem, musisz zainwestować w swoją grę odpowiednią ilość czasu. jak do innych
Szczęście może się do ciebie uśmiechać, ale trzeba umieć mu pomagać i wiedzieć jak je wykorzystać…
graczy.
Oto kilka sytuacji turniejowych, w których graczom dopisało szczęście. Jednym z pierwszych
turniejów, w którym wygrałem był turniej St. Maarten Open. Kiedy przy stole zostało 3 graczy, ja
miałem mały stack i wszedłem za wszystko z 9 H i 8 S. Zostałem natychmiast sprawdzony przez
gracza, który miał parę dziesiątek w kieszeni! Flop z j&& wyglądał beznadziejnie, ale ^ na turnie i %
na riverze dały mi nieoczekiwanego strita (gdyby się pojawiła 10, mój przeciwnik miałby fula). Z takimi
kartami udało mi się wygrać. Miałem szczęście!
Ku mojemu zaskoczeniu lider stołu wszedł all-in! Sprawdziłem, a on mi pokazał Q C i J S! A więc
blefował. Gdybym wygrał to rozdanie, mogłem mieć 80% wszystkich żetonów na stole, co uczyniłoby
mnie zdecydowanym faworytem do wygranej. Na turnie doszedł A S; na riverze – 0 C! Jego
najwyższy możliwy strit (ang. Broadway straight) pokonał moją trójkę asów. Nie dopisało mi szczęście!
To dokładnie odwrotna sytuacja od tej w turnieju St. Maarten, kiedy to udało mi się zebrać strita do 9.
Im więcej Na dłuższą metę wpływ szczęścia jest ograniczony i liczą się umiejętności, więc niezależnie od tego
jaki wynik osiągnąłeś na początku gry, zachowaj skromność i bądź świadomy, że musisz się jeszcze
się nauczysz, dużo nauczyć. Jeśli uda ci się zarobić pieniądze lub nawet wygrać turniej, oznacza to, że miałeś
szczęście w odpowiednich momentach. Jest to wspaniałe osiągnięcie, ale to dopiero początek.
tym bardziej W chwilach chwały nie zapominaj, że nadal się uczysz grać w tę grę i jeszcze nie jesteś mistrzem.
będziesz sobie Najlepsi gracze wiedzą, że zawsze można się dowiedzieć czegoś więcej i nigdy nie przestają się uczyć.
Bądź skupiony i ucz się. Postrzegaj pokera jako połączenie nauki i sztuki. Im więcej się będziesz uczył,
zdawał sprawę tym bardziej będziesz sobie zdawał sprawę z tego, jak mało jeszcze umiesz.
z tego, jak
mało jeszcze
Podsumowanie rozdziału 22
potrafisz.
1. Do wygrania turnieju potrzebne są ci umiejętności i szczęście.
2. Szczęście ma różne twarze. Otrzymanie właściwej ręki we właściwym momencie jest
kluczowe.
3. Musisz grać dobrze, aby stworzyć szczęściu odpowiednie warunki do działania.
4. Nawet system sądowniczy USA uznał, że poker to gra, która wymaga znaczących
umiejętności.
5. Poker polega na zdobywaniu informacji. Im więcej informacji posiadasz o grze i o swoich
przeciwnikach, tym bardziej prawdopodobne, że odniesiesz sukces. Czytaj i graj tak dużo, jak to
tylko możliwe.
Telle to specyficzne informacje, które mogą zdradzać wartość ręki przeciwnika. Uważaj jednak!
Te wskazówki często niezwykle dokładnie odzwierciedlają daną sytuację, kiedy są nieświadomie
Inaczej niż
udzielane przez graczy amatorów, ale równie często mogą być wykorzystywane świadomie przez w filmach,
zawodowców w celu zmylenia przeciwnika. Telle są czasami bardzo pożyteczne i musisz być świadomy
ich istnienia, ale nie licz na zbyt dużo, kiedy próbujesz zmusić do odwrócenia wzroku specjalistę od
w rzeczy-
stalowego spojrzenia. wistości
Innym terminem jest „Read” („czytanie” przeciwnika). Różni się on od tella. Read to zasób wielu telle nie są
zebranych przez gracza informacji o stylu gry przeciwnika, dzięki którym wnikliwy obserwator jest
w stanie stworzyć „profil” przeciwnika, czyli całościowy wizerunek gracza, który jest czymś więcej niż
precyzyjne
tylko sumą jego poszczególnych cech. W zasadzie każdy świetny gracz potrafi dokonać syntezy rozdań w 100%.
z udziałem przeciwnika na podstawie wykrywanych przez niego kart, sposobów rozgrywania rozdań,
rozmów i wyrażonych opinii oraz innych czynników, i to bez świadomego zamiaru inteligentnego
odczytania przeciwnika i wykorzystania tych informacji do dalszej gry. Zauważ, że czytanie
przeciwnika jest bardziej sztuką niż nauką i wymaga dużego doświadczenia, jeśli ma być precyzyjne.
Ostatnio brałem udział w Mistrzostwach Nowej Zelandii. Na początku drugiego dnia miało miejsce
ciekawe rozdanie. Ciemne i zakłady ante wynosiły 400/800/100, a ja byłem na pozycji małej ciemnej.
Miałem około 45 000 w żetonach, czyli 22,5 punktu CSI, więc nie grałem pod presją. Mój przeciwnik
miał więcej żetonów niż ja. Przede mną wszyscy spasowali. Ja limpowałem z 0 S i 8 H. Agresywny
gracz na dużej ciemnej, którego znałem całkiem dobrze, nie skorzystał z okazji, aby przebić. Na flopie
doszły: Q C, 0 C i 8C.
Miałem dwie niskie pary, flop jednak dawał szansę na kolor, a ja nie miałem żadnego trefla. Włożyłem
1200 do puli, w której było 2400, a mój przeciwnik szybko przebił do 3600. Co miałem zrobić?
W oparciu o informacje, które o nim posiadałem, stwierdziłem, że nie udało mu się trafić koloru. Ten
wniosek wysnułem bez świadomego analizowania wszystkich dostępnych mi informacji – tak jak
zrobię to teraz – wówczas wszystko wyraźnie wskazywało na to, że nie ma koloru. W starciu ze mną
mój agresywny przeciwnik przebiłby przed flopem z każdą parą, asem i z większością króli, więc
było mało prawdopodobne, że na flopie udało mu się uzyskać seta albo że miał asa lub króla trefl;
przebiłby również przed flopem, gdyby miał q) i być może także z q*, która ma statystycznie
wyższą wartość niż przeciętna ręka. Gdyby na flopie dostał kolor, w którym nie było asa lub króla
trefl , przebiłby pewnie o więcej niż 2400. Jeśli nie miał na ręce koloru, seta lub dwóch par, to co mógł
mieć? Najprawdopodobniej najwyższą parę z trefelem lub bez albo tylko draw do koloru. Oszacowałem
jego zakres rąk na: Q H i 5 H, 0 D i 9 C, J C i 3 H albo coś w tym rodzaju. To doprowadziło mnie
do wniosku, że ja mam lepszą rękę niż on.
Ciesz się, Tell jest bardziej szczegółowy niż read. Chodzi tutaj o obserwację różnych sygnałów, które wskazałyby na
ile silna lub słaba jest ręka przeciwnika. Często, choć nie zawsze, takie sygnały są celowo wysyłane przez
jeżeli podjąłeś gracza dla zmylenia przeciwnika. Na przykład, gracz może uderzyć żetonami o stół wkładając je do puli
kiedy blefuje próbując cię przekonać, że ma silną rękę (patrz „Telle w grze na żywo” poniżej).
właściwą
decyzję, nawet W wersji online lub w czasie gry na żywo jednym z najważniejszych elementów analizy prawdopodobnej
ręki naszego przeciwnika, o którym nic nie wiemy jest jego sposób zagrywania – czy to ma sens?
jeśli wynik Czy w ten sposób czegoś się o nim dowiemy? Czy jego sposób zagrywania wskazuje na to, że ma
rozdania nie jest rękę, która jest silniejsza niż twoja? Jeśli nie, powinieneś się skłaniać ku sprawdzeniu. Jeśli tak, lepiej
nie sprawdzać, choć być może warto poszukać jeszcze innych sygnałów, które by cię przekonały do
korzystny dla spasowania.
ciebie. Jednym ze sposobów na zrozumienie toku myślenia twojego przeciwnika jest przyglądanie się rękom,
które pokazuje lub dyskretne podglądanie jego rąk w wersji online. Aby szybko sprawdzić jakie karty
zrzucił twój przeciwnik na PokerStars, kliknij na skrzynkę z żetonami a następnie kliknij przycisk
„Natychmiastowa Historia Rozdań” i tam znajdziesz rękę, która cię interesuje. Prześledź rozdania
z jego udziałem i spróbuj zaobserwować w jaki sposób rozgrywał w nich swoje ręce. Zanotuj swoje
spostrzeżenia. Pomoże ci to w odczytaniu tego przeciwnika następnym razem, kiedy będziesz z nim grał.
W wersji online nie ma co szukać takich wskazówek jak uścisk dłoni, skrzyżowane ręce czy ukryte
spojrzenia, ale jest kilka innych elementów, na które warto zwrócić uwagę. Jednym z sygnałów jest
chociażby czas jakiego potrzebuje gracz na zastanowienie, zanim wykona ruch. Oczywiście nie możemy
wiedzieć czy akurat w tym momencie jego dziecko nie ściągnęło obrusu ze stołu, ktoś nie zadzwonił
do drzwi albo czy zasłonki nie zajęły się ogniem… w większości przypadków jednak długa przerwa ma
związek z jego ruchem. Jeśli gracz zbyt długo się zastanawia a potem czeka, prawdopodobnie ma słabą
rękę i chce zobaczyć kolejną kartę, jednocześnie mając nadzieję, że w twoim mniemaniu on rozważa
zagranie. Szuka możliwości obejrzenia darmowej karty. Nie ułatwiaj mu tego. Zagraj!
Jeśli gracz długo myśli i aktywuje dodatkowy czas na zastanowienie, a potem zagrywa, bądź ostrożny!
Często okaże się, że ma silną rękę i tylko udaje, że potrzebuje całych wieków na przemyślenie
kolejnego ruchu. Może się zastanawiać nad tym, za jaką sumę ty zagrasz. Najbardziej prawdopodobny
scenariusz jest jednak taki, że tylko gra i wywołuje zamieszanie w nadziei, że ty uwierzysz, iż ma słabą
rękę. To jest jedna z sytuacji, w których opłaca się robić notatki. Za pierwszym lub drugim razem kiedy
zauważysz takie zachowanie, możesz jeszcze nie być pewien na 100%, ale jeśli to samo powtórzy się
po raz trzeci, możesz stwierdzić, że prawdopodobnie udało ci się zebrać o nim niezwykle cenny tell.
Pewien słynny pokerzysta, którego nazwisko zachowam dla siebie, rutynowo opóźnia grę kiedy ma
na ręce monstera pilnując, aby jego czas został aktywowany przed włożeniem do puli wysokiego
przebicia. We wszystkich przypadkach, w których został sprawdzony okazało się, że miał na ręce
silne karty. Większość amatorów od razu rozgrywa zarówno silne, jak i słabe ręce, ale nie zapominaj
o rękach, których mogą nie być pewni.
Miej na uwadze jeszcze kilka innych rzeczy. Niezwykle ważna jest pozycja. Czy sprawdziłbyś z jego ręką
z piątego miejsca przy stole, gdyby za tobą było jeszcze czterech graczy? Czy sprawdziłbyś z tej pozycji
przebicie mając jego rękę?
Kluczowe dla oceny poziomu wiedzy gracza jest to czy obliczenia matematyczne wpływają na jego decyzje.
Czy kiedykolwiek zawahał się przed sprawdzeniem w sytuacji, kiedy jego prawdopodobieństwo przegranej
wynosiło 10 do 1 a pot odds – jedynie 4 do 1? Jeśli nie, to dlaczego? Najczęściej powód jest taki, że nie zważa
na oddsy, ale stara się słuchać, co podpowiada mu intuicja. Ostatecznie według niego w każdej sytuacji ma
szanse 50-50, więc albo wygra, albo przegra. Zanotuj swoje spostrzeżenia o takich słabych graczach.
Następnie zwróć uwagę na to, jaki wpływ na twojego przeciwnika ma wysokość implied odds. Czy on
rozumie to pojęcie i uwzględnia je przy podejmowaniu decyzji? Czy sprawdza z ciągiem w niekorzystnej
dla siebie sytuacji, kiedy jego przeciwnik wszedł all-in (zerowe implied odds)? Czy sprawdzi swojego
przeciwnika, jeśli ten trafi układ i wchodzi za wszystko? Obserwacja tych zachowań i skłonności pomoże
ci później wygrać duże pule.
Częstotliwość gry jest ważna zarówno w wersji online, jak i na żywo. Jeśli twój przeciwnik rozgrywa 80%
rozdań, masz do czynienia z kimś, kto ogląda flopa z wieloma słabymi i bezwartościowymi rękami, np.: 9 C
Stawianie
i 7H. Masz szansę złapać takiego gracza w pułapkę i zgarnąć jego żetony, szczególnie kiedy szczodrze dziwnych
szafuje swoimi żetonami na flopie i w dalszych turach licytacji. Zwróć szczególną uwagę na to, jak tacy
gracze rozgrywają ciągi i zastanów się jak możesz najlepiej wykorzystać ich skłonności.
sum może
wskazywać
Dziwna wysokość zakładu, która wizualnie prezentuje się imponująco może być kolejnym tellem.
Przykładem niech będzie zagranie za $99 (słupek żetonów składający się z trzech żetonów po $25, czterech na blef, kiedy
po $5 i czterech po $1). Teoria, która stoi za takim zagraniem mówi, że większość graczy jest bardziej skłonna gracz próbuje
sprawdzić zagranie, które wygląda na mniejsze niż gdy do puli włoży się groźnie wyglądający stos żetonów
– nawet jeśli w rzeczywistości $99 złożone z kilku żetonów to mniej niż $100 w jednym żetonie. włożyć do puli
więcej żetonów,
Telle w grze na żywo
Kiedy analizujesz graczy w czasie gry na żywo, masz dostęp do informacji, których nie znajdziesz ale o niższych
w grze przez Internet. Tutaj gracze muszą przy oglądaniu zapanować nad emocjami, wkładać żetony nominałach
do puli zamiast klikać myszką i znosić długie spojrzenia przeciwników, kiedy blefują. Wszyscy mogą
zaobserwować Twoją zmianę pozycji, grymasy twarzy, sposób obchodzenia się z żetonami czy ruchy po to, aby
oczu. Gracze wiedzą, że są bacznie obserwowani i często próbują maskować swoje ruchy zachowując ograniczyć
się tak, jakby mieli zupełnie inną rękę.
prawdopo-
Klasyczne telle są niezwykle proste – gracz ze słabą ręką sprawia wrażenie silnego i na odwrót. Co mam
na myśli? Cóż, gracze, którzy wydają się nie wiedzieć, że nadeszła ich kolej ruchu – np. demonstracyjnie
dobieństwo
oglądają telewizję lub zamawiają napoje; może nawet zapomną o przesunięciu żetonów poza linię sprawdzenia.
obstawiania lub będą sprawiać wrażenie jakby ich bardziej interesował flirt z kelnerką niż samo rozdanie
– zazwyczaj mają na ręce monstera… szczególnie kiedy masz wrażenie, że aby postawić, musieli
niechętnie oderwać się od tych zewnętrznych zajęć.
Z drugiej strony, jeśli ktoś ci się przyglądał a następnie agresywnie wrzucił żetony do puli lub rozmawiał
z kimś przy stole, pewnie nie chce, abyś go sprawdził. Mike Caro napisał świetną książkę o tellach,
w której można znaleźć również ciekawe zdjęcia. O tellach i odwrotnych tellach jest również mowa
w moich książkach Kill Phil i Kill Everyone (polecane lektury znajdziesz na końcu niniejszej książki).
Kiedy grasz z zawodowcami, radzę nie polegać na tellach. Ci gracze wiedzą, co robią – w zależności
od tego jak ocenią twój poziom pokerowej wiedzy – mogą ci celowo podać mnóstwo nieprawdziwych
informacji. Kilka lat temu grałem w turnieju przy 6-osobowym stole. Brytyjski pokerzysta Ben Roberts
rozgrywał z buttona. Podniósł swoje karty ze stołu i bawił się nimi tak, jakby miał zamiar się ich pozbyć.
Kiedy wszyscy przed nim spasowali, odłożył karty z powrotem na stół i przebił. Można było odnieść
wrażenie, że miał zamiar zrzucić karty, ale kiedy zauważył, że wszyscy przed nim spasowali, postanowił
podebrać ciemne. Ja byłem na dużej ciemnej i postanowiłem z nim zawalczyć. Pod koniec rozdania
okazało się, że na ręce ma parę asów! Dałem się bardzo łatwo nabrać.
Podczas turnieju Aussie Millions w 2007 roku z 700 początkowych graczy przy stołach zostało 36 osób
i gra toczyła się o całkiem spore pieniądze. Wówczas rozegrałem takie oto rozdanie. Ja przebiłem ze
środkowej pozycji z K C i 9 C, po czym zostałem sprawdzony przez Gusa Hansena na dużej ciemnej.
Flop zawierał dwie damy i dwa trefle. Gus czekał, a ja zagrałem za 25 000, czyli około 35% puli. Gus
przebił do 75 000. Kiedy przebijał, wyraźnie mu zadrżała ręka. Takie drżenie może oznaczać dwie
zupełnie różne rzeczy. U niedoświadczonych graczy może wskazywać na monstera, gdyż zazwyczaj
nie są oni w stanie opanować emocji. Częściej jednak jest oznaką zdenerwowania w czasie blefowania.
Gus jest zawodowcem i jakoś trudno mi było uwierzyć, że to drżenie rąk było oznaką podniecenia, ale
byłem również przekonany, że nie było ono udawane. Stwierdziłem, że istnieje spora szansa, iż blefuje.
Miałem draw do drugiego co do wartości koloru i zdecydowałem się wejść all-in. Gus mnie od razu
sprawdził i pokazał mi A C i Q S! Zupełnie nieprawidłowo odczytałem jego drżenie rąk i chcąc nie
chcąc musiałem się przenieść na ławkę dla obserwatorów.
Podsumowanie rozdziału 23
1. Tell to konkretna cecha lub nawyk gracza; read jest sumą różnego rodzaju informacji o nim.
2. Opóźnianie gry zapowiada zagranie z silną ręką lub chęć czekania ze słabym układem.
3. Osoby grające tak, jakby miały silną rękę, często mają słaby układ i odwrotnie.
BLEFOWANIE
Blefowanie! Wielu graczy uważa, że poker polega właśnie na tym. Nic tak nie cieszy, jak wejście za
wszystko ze śmieciami na ręce i zmuszenie przeciwnika do zrzucenia kart.
Może cię zdziwić fakt, że naprawdę duże blefy, które podnoszą poziom adrenaliny zdarzają się w pokerze
raczej rzadko. Gracze często stosują małe blefy na flopie lub na turnie, ale duże blefy wymagają dużo
Zawsze lepiej
większej odwagi. Oczywiście pokerzyści raz na jakiś czas zdobędą się na duży blef (szczególnie przy stole być graczem,
finałowym w TV), ale chleb codzienny zawodowego gracza to wygrywanie małych puli dzięki niewielkim
zakładom i przebiciom. Nie chcę tutaj powiedzieć, że duże blefy się nie zdarzają i nie są ważną częścią
który stawia
gry. Zdarzają się i mają duże znaczenie. Ale w większości przypadków gracze, którzy wysoko obstawiają i przebija, niż
mają silne ręce. Dobrzy gracze mogą dać ci się przyłapać na kilku małych blefach, a kiedy wejdą za
wszystko, ty będziesz się spodziewać, że nie mają niczego na ręce. Ja bym jednak na to nie liczył. tym, który
Pierwszą rzeczą, którą należy zrozumieć jest to, że do blefowania nadają się naprawdę słabe ręce. Można
sprawdza.
blefować z przeciętnymi kartami, jednak zazwyczaj najlepiej jest wtedy czekać i sprawdzać lub zastosować
zagranie blokujące mające na celu utrzymanie puli na niskim poziomie. Jeśli postawisz prawdopodobnie
uda ci się wyeliminować ręce gorsze niż twoja.,ale gracze z lepszymi rękami rzadko kiedy spasują.
Do blefowania nadają się przede wszystkim słabe karty, przynajmniej takie powinny być na starcie.
Półblef
Najbardziej powszechnym (i najlepszym) rodzajem blefów są tzw. „półblefy”. Stosujemy je kiedy mamy
rękę, która w momencie blefowania jest słaba, ale ma szansę na uzupełnienie układu i zwycięstwo.
Na przykład, przypuśćmy, że masz A H i JH a na flopie dochodzą 0 H, 5 S i 2 H. W tej chwili nie
masz nawet pary, ale twoja ręka ma duży potencjał. Jeśli jedną z dwóch kolejnych kart będzie kier,
skompletujesz najlepszy możliwy kolor a jeśli dojdzie as lub walet, istnieją nadal duże szanse, że
będziesz miał najlepszy układ. Z taką ręką masz w zasadzie niewielką przewagę nad rękami w rodzaju
q) czy k), a jeszcze dojdą dwie inne karty. Kiedy do równania dorzucisz jeszcze fold equity,
wysokie przebicie (może nawet all-in) będzie miało sens. Jeśli twój przeciwnik spasuje, będziesz
szczęśliwy. Jeśli sprawdzi, nadal jesteś faworytem i możesz wygrać ogromną pulę.
Półblefy to świetny sposób na utrzymanie fold equity na korzystnym dla nas poziomie. Mam nadzieję,
że pamiętasz o niezwykle ważnej zasadzie, którą do tej pory powinieneś mieć już w jednym palcu.
Jest to bodajże najważniejsza zasada, którą powinieneś wynieść z lektury tej książki:
Kiedy stosujesz półblef, nie musisz być nawet faworytem do zwycięstwa. Jeśli masz 14 outów lub
więcej, jesteś faworytem, ale przypuśćmy, że masz tylko 12 outów i poddasz swojego przeciwnika próbie
wchodząc all-in. On nie wie, że ty masz ciąg. Możesz mieć seta lub dwie pary, a on już będzie w tarapatach.
Na pewno spasuje w pewnej części takich rozdań. Jeśli jego udział w turnieju wisi na włosku, będzie
pasował częściej niż gdyby miał duży stack i mógł sobie pozwolić na sprawdzenie. Dzięki połączeniu
outów, które mogą dać ci zwycięski układ oraz żetonów, które zgarniesz, jeśli przeciwnik spasuje, twój
duży półblef na dłuższą metę pozwoli ci zarobić pieniądze. Pamiętaj, że dwa minusy dają plus.
1. Draw do strita lub koloru z jedną lub dwiema kartami wyższymi niż karty na flopie.
Przykład: ty masz K H i Q C, a na flopie dochodzi JD, 0 S i 5H.
2. Draw do koloru i do strita.
Przykład: ty masz 8 H i 9 H a na flopie dochodzą 0H, J
C, 4
H.
3. Draw do koloru lub do strita oraz para.
Przykład: ty masz 6 S i 7 S a na flopie dochodzą $%^.
4. Ciąg do koloru i ciąg do strita przez środek.
Przykład: ty masz 8 H i 6 H, a na flopie dochodzą 5
H, 9
H i A
C.
Półblef możesz stosować nie tylko na flopie, ale czasami również na turnie. Przypuśćmy, że masz A D i JD,
Jeśli masz a na flopie dochodzą K D, Q C i 8S. Przed flopem przebijasz, następnie kiedy wszyscy czekają (jesteś
zamiar na dobrej pozycji), wykonujesz zagranie c-bet za 70% wartości puli, a twój przeciwnik sprawdza. Na turnie
dochodzi 3 D. Teraz zyskujesz 8 dodatkowych kart, dzięki którym możesz zebrać najlepszą możliwy układ
blefować, (0 D już policzyłeś), a jeśli weźmiesz pod uwagę ciąg do strita przez środek, w sumie będziesz miał 12 outów.
zadbaj o to, Twój as też ci daje 3 potencjalne outy, o ile przeciwnik ma 1 parę bez kickera w postaci asa. Na turnie on
zagrywa za 60% puli. Oczywiście on może mieć coś naprawdę dobrego, jak na przykład dwie pary i działać
abyś do końca podstępnie, ale najprawdopodobniej ma tylko parę i chciałby się dowiedzieć na czym stoi bez konieczności
rozdania grał narażania wszystkich swoich żetonów. On cię poddaje próbie. Ty zrób to samo. Wejdź za wszystko!
tak, jakbyś Nawet jeśli on cię sprawdzi z ak, nadal masz szansę wygrać w 27% przypadków, jeśli na riverze uda
rzeczywiście ci się uzupełnić ciąg do koloru lub do strita. Dzięki połączeniu szans na uzupełnienie układu z wartością
fold equity, półblef jest bardzo ważnym zagraniem, które powinieneś uwzględnić w swojej strategii gry.
miał taką rękę,
jaką sugerujesz. Czysty blef
Blef stosowany w sytuacji, kiedy szanse na zwycięstwo w razie sprawdzenia są zerowe jest w pokerze
dużo rzadziej spotykany niż półblef. Aby skutecznie móc zastosować ten rodzaj blefu, na stole musi się
pojawić groźna karta, która nie pomaga twojemu przeciwnikowi, a ty musisz rsugerować posiadanie
ręki, na którą jwskazuje twój sposób rozgrywania danego rozdania. Oto kilka typowych przykładów.
Symulowanie strita i/lub koloru: przypuśćmy, że masz 0 D i 0 C, jesteś na buttonie i sprawdzasz
gracza typu TAG, który znajduje się na początkowej pozycji i przebił do 2400. Ciemne i ante wynoszą
400/800/100, a wy obaj macie po około 40 000. Nikt inny nie sprawdza. Na flopie dochodzą 2 D,
4 H i 7 D. Twój przeciwnik stawia 3000, a ty przebijasz do 10 000. On sprawdza, a ty odczytujesz
to jako możliwą parę na ręce o wartości wyższej niż 10. Na turnie dochodzi 9 S i oboje czekacie.
Na riverze dochodzi A D, a przeciwnik znowu czeka. To jest idealny moment na blef. Jest raczej
mało prawdopodobne, że wygrasz czekaniem. Jeśli się zastanowisz, będziesz mógł wyeliminować
kilka rąk. Wiesz, że twój przeciwnik jest graczem typu TAG i przed flopem przebił z początkowej
pozycji, a następnie postawił na flopie i sprawdził wysokie przebicie. Gdyby miał na ręce jednego
asa, nie sprawdziłby twojego przebicia na flopie. Gdyby miał aa, nie czekałby na turnie i na riverze.
Jeżeli udało mu się skompletować kolor, jedyną ręką, z którą mógł przebijać przed flopem jest
K D i Q D i w takim razie najwyraźniej przegapił szansę postawienia na riverze – jest to wysoce
nieprawdopodobny scenariusz. Wejdź za wszystko!
Z technicznego punktu widzenia jest to półblef, gdyż ty masz 5 outów (trzy asy i dwie 9), jeśli grasz
przeciwko parze króli. Ponieważ twoje szanse na zwycięstwo w razie sprawdzenia są niskie, musisz
Jeśli masz
być pewien, że twój blef będzie skuteczny, zanim „naciśniesz spust”. Słaby blef w takiej sytuacji nie zamiar blefować
rozwiąże problemu. Jeśli uważasz, że prawdopodobieństwo, iż twój przeciwnik zrzuci najwyższą
parę jest wysokie, przebij przynajmniej o wysokość puli. Jeśli obaj macie duże stacki, kreatywną
z niczym,
alternatywą – zawodowym graczom – mogłoby być minimalne przebicie na turnie (pokaz siły), a jeśli zagraj wysoko.
twój przeciwnik będzie czekał na riverze, zagranie all-in!
I jeszcze mała uwaga – nie przesadzaj z blefowaniem. Wybieraj dobre pozycje i stosuj przekonujący Blefowanie bez
blef (często wchodząc all-in), jeśli jesteś pewien, że zaistniały ku temu sprzyjające okoliczności.
Pamiętaj, że blefowanie z licznymi outami (półblef) jest zawsze bezpieczniejsze niż czysty blef.
przekonania to
niepotrzebne
wyrzucanie
Podsumowanie rozdziału 24 żetonów.
1. Blefowanie jest ważnym elementem pokera.
2. Kiedy w grę wchodzą duże pule, gracze blefują dużo mniej niż by się mogło wydawać.
3. Blefowanie mające na celu wygranie małej puli zdarza się dużo częściej niż blefowanie przy
dużych pulach.
4. Dbaj o to, aby twoje fold equity działało na twoją korzyść tak często, jak to tylko możliwe.
5. Dzięki półblefowi twoje fold equity jest dla ciebie korzystne i masz dwie możliwości
wygrania puli.
6. Czasami możesz wykonać czysty blef, jeśli twoja wcześniejsza gra w danym rozdaniu nie
stoi w sprzeczności z kartami, które pojawiają się na stole oraz jeśli wykonasz przekonujące
zagranie, kiedy pojawi się groźna karta.
GRA: Hold’em to odmiana pokera, w której używa się pełnej 52-kartowej talii kart.
WARTOŚCI UKŁADÓW POKEROWYCH: Stosuje się standardowe „układy” kart – w razie potrzeby,
możesz je znaleźć w aneksie B.
CIEMNE: Na początku gry dwaj gracze na lewo od buttona wnoszą do puli początkowe zakłady
określane jako ciemne.
ANTE: Na pewnym etapie większości turniejów każdy gracz przed rozdaniem kart wkłada do puli
również zakłady w ciemno zwane ante. Wysokość zakładów ante oraz moment, w którym zaczynają
obowiązywać może się różnić w zależności od turnieju, więc należy się zapoznać ze strukturą danej gry.
GRACZE: Przy stole siedzi zazwyczaj 8, 9 lub 10 graczy (są również dostępne stoły 5 czy 6-cio osobowe
tzw. „short-handed”).
TASOWANIE: Standardowe tasowanie kart gwarantuje ich losowe wymieszanie przed rozdaniem.
BURN: Po każdej rundzie licytacji rozdający przed wyłożeniem kolejnej wspólnej karty odrzuca z talii
górną zakrytą kartę (tzw. spalona karta).
FLOP: Rozdający wykłada na środku stołu trzy wspólne karty. Mogą one zostać wykorzystane przez
każdego gracza, który po pierwszej rundzie licytacji nadal uczestniczy w rozdaniu. Ten moment w grze
jest określany jako flop.
RUNDA LICYTACJI PO FLOPIE: Teraz kiedy znasz już wartości 5 z 7 kart, musisz zadecydować czy
będziesz grał dalej. Rozpoczyna się druga runda licytacji.
TURN: Po zakończeniu drugiej rundy licytacji, rozdający wykłada na stół kolejną (czwartą) wspólną
kartę. Jest ona powszechnie określana jako turn.
RIVER: Rozdający wykłada ostatnią (piątą) wspólną kartę na środku stołu. Jest ona określana jako
river.
OSTATNIA RUNDA LICYTACJI MA MIEJSCE PO RIVERZE: Spośród dwóch kart własnych i pięciu kart
wspólnych gracze wybierają najlepszy możliwy układ składający się z 5-ciu kart, a następnie licytują
po raz ostatni.
PULA BOCZNA: Pulę boczną tworzy się w sytuacji, kiedy w grze uczestniczy trzech lub więcej graczy
i jeden z nich wchodzi all-in. Jeśli pozostali gracze stawiają więcej niż gracz, który wszedł za wszystko,
powstaje pula boczna, w której tylko oni mogą mieć udział. Niekiedy wartość puli bocznej jest wyższa
niż wartość głównej puli.
PORÓWNANIE KART: Gracze, którzy nadal uczestniczą w rozdaniu, pokazują swoje karty.
ELIMINACJA Z GRY: Kiedy ktoś wchodzi all-in i przegrywa, zostaje wyeliminowany z gry i musi opuścić
swoje miejsce przy stole.
Po darmowej rejestracji w internetowym serwisie PokerStars możesz grać za darmo i oglądać gry na
żywo na prawdziwe pieniądze. Dzięki temu zapoznasz się bliżej z zasadami i przebiegiem gry.
1) Najlepszym możliwym układem jest poker królewski (ang. royal flush): as, król, dama, walet
i dziesiątka w tym samym kolorze.
2) Drugim z kolei najlepszym układem pod względem wartości jest poker (ang. straight flush), składający
się z 5 kolejnych kart w tym samym kolorze. O jego randze stanowi najwyższa karta w sekwencji.
Najniższy możliwy poker składa się z %$#@ i asa w tym samym kolorze. Zauważ, że as jest nie
tylko najwyższą kartą w talii, ale również może być wykorzystany jako 1.
3) Kolejny układ to cztery karty o takiej samej wartości, czyli kareta (ang. quads lub four of a kind).
Cztery króle są gorsze niż 4 asy i lepsze niż 4 damy. Kicker (dodatkowa karta uzupełniająca układ do
pięciu) nie ma znaczenia kiedy jedna z kart tworzących karetę jest twoją kartą własną.
4) Kolejny układ to ful (ang. full house), czyli trzy karty o tej samej wartości oraz dwie inne karty
o jednakowej wartości. Najwyższy możliwy ful to aaakk a najniższy to @@@##. Ranga fula
jest zawsze określana w pierwszym rzędzie według trzech kart o jednakowej wartości.
5) Następny z kolei jest kolor (ang. flush) składający się z pięciu kart w tym samym kolorze. Najsilniejszy
kolor to akqj( w tym samym kolorze. Najniższy możliwy kolor to &%$#@ w tym samym
kolorze. Rodzaj koloru (trefl , pik, kier czy karo) nie ma wpływu na jego wartość. Jeśli masz na ręce
asa w dowolnym kolorze i uda ci się do niego dobrać kolor, będziesz miał najlepszy możliwy kolor
(ang. nut flush), o ile stół nie jest sparowany.
6) Kolejny układ to strit (ang. straight), który składa się z pięciu kolejnych kart w różnych kolorach.
to również strit, gdyż as jest nie tylko najwyższą kartą, ale może również zastępować 1 w stricie do 5. Strit
składający się z a@#$% bywa określany jako Wheel/Koło. Jeśli as zastępuje w stricie jedynkę, układ ten
może zostać pokonany przez każdego innego strita, jak chociażby strita od @ do ^. Jeśli na stole są karty:
ponieważ obie ręce w połączeniu z kartami na stole tworzą strita, ale strit pierwszego gracza jest wyższy.
Kolejną wersja trójki składa się z dwóch kart o tej samej wartości ze stołu i trzeciej z ręki.
Taką trójkę nazywamy „trips”.
Ostatnia trójka określana jest jako „set”. Jest to trójka, którą tworzymy z pary z ręki i jednej karty
wspólnej o tej samej wartości co para. Jest to bardzo silny układ i często dynamizuje grę, gdyż w takiej
sytuacji trójka jest dobrze ukryta przed pozostałymi graczami.
8) Następny z kolei układ to dwie pary (ang. 2-pair). Dwie najwyższe możliwe pary to aakk, a dwie
najniższe – ##@@.
9) Najwyższą pojedynczą parą (ang. pair) jest para asów a najniższą – @@. Para w odmienie hold’em
często wygrywa rozdania.
10) Układ kart, który nie zawiera nawet pary (ang. No pair) znajduje się na ostatniej pozycji. Najlepszym
możliwym układem bez pary jest akqj( w różnych kolorach.
Na riverze Nigdy nie zakładaj, że masz zwycięski układ lub że jesteś przegrany. Najlepiej jprzekonać
się o tym po wykryciu kart. W grze online najlepszy układ zostanie wybrany automatycznie przez
komputer.
Pierwsza tabelka odnosi się do przebijania, a druga do sprawdzania zagrania lub przebicia.
Top 15% ##+, a)o+, a&s+, kqo, k(s+, q(s+, j(s+, )(s
@@+, a(o+, a#s+, kjo+, k(s+, qjo, q(s+, j(s+, )*s+,
Top 20%
(*s
@@+, a(o+, a#s+, kjo+, k(s+, qjo, q(s+, j(s+, )*s+,
Top 25%
(*s
@@+, a#o+, a@s+, k)o+, k*s+, q)o+, q*s+, j)o, j*s+,
Top 30%
)*s+, (&s+, *&s
@@+, a@+, k(o+, k%s+, q)o+, q*s+, j)o, j&s+, )(o,
Top 35%
)&s+, (&s+, *^s+, &^s, ^%s
@@+, a@+, k*o+, k@s+, q(o+, q%s+, j(o+, j&s+, )(o,
Top 40%
)^s+, (^s+, *^s+, &%s+, ^%s, %$s
@@+, a@+, k*o+, k@s+, q(o+, q%s+, j(o+, j&s+, )(o, 106s+,
Top 45%
(^s+, *^s+, &%s+, ^%s, %$s
@@+, a@+, k*o+, k@s+, q(o+, q%s+, j(o+, j&s+, )(o,
Top 50%
)^s+, (^s+, *^s+, &%s+, ^%s, %$s
@@+, a@+, k*o+, k@s+, q(o+, q%s+, j(o+, j&s+, )(o,
Top 60%
)^s+, (^s+, *^s+, &%s+, ^%s, %$s
@@+, a@+, k*o+, k@s+, q(o+, q%s+, j(o+, j&s+, )(o,
Top 70%
)^s+, (^s+, *^s+, &%s+, ^%s, %$s
@@+, a@+, k*o+, k@s+, q(o+, q%s+, j(o+, j&s+, )(o,
Top 80%
)^s+, (^s+, *^s+, &%s+, ^%s, %$s
@@+, a@+, k*o+, k@s+, q(o+, q%s+, j(o+, j&s+, )(o,
Top 90%
)^s+, (^s+, *^s+, &%s+, ^%s, %$s
Top 100% Wszystkie ręce
Top 25% @@+, a$o+, a@s+, k)o+, k&s+, qjo, q(s+, j)s
Top 30% @@+, a@+, k(o+, k^s+, q)o+, q*s+, j(s+, )(s
@@+, a@+, k*o+, k#s+, q(o+, q^s+, j)o, j*s+, )*s+, (*s,
Top 35%
*&s
@@+, a@+, k&o+, k@s+, q(o+, q%s+, j(o+, j&s+, )(o,
Top 40%
)&s+, (&s+, *^s+, &^s
@@+, a@+, k%o+, k@s+, q*o+, q#s+, j(o+, j^s+, )(o,
Top 45%
)^s+, (^s+, *^s+,&%s+, ^%s
@@+, a@+, k$o+, k@s+, q*o+, q@s+, j*o+, j%s+, )*o+,
Top 50%
)^s+, (*o, (^s+, *%s+, &%s+, ^$s+, %$s
@@+, a@+, k@+, q%o+, q@s+, j*o+, j#s+, )&o+, )$s+,
Top 60%
(&o+, (%s+, *&o, *%s+, &^o, &$s+, ^$s+, %#s+
@@+, a@+, k@+, q#o+, q@s+, j&o+, j@s+, )^o+, )@s+,
Top 70%
(^o+, (#s+, *^o+, *$s+, &%o+, &#s+, ^%o, ^#s+, %@s+, $#s
@@+, a@+, k@+, q@+, j$o+, j@+, )^o+, )@s+, (%o+, (@s+,
Top 80%
*%o+, *@s+, &%o+, &@s+, ^$o+, ^@s+, %$o, %@s+, $@s+, #@s
@@+, a@+, k@+, q@+, j@+, )#o+, )@s+, ($o+, (@s+, *$o+,
Top 90%
*@s+, &$o+, &@s+, ^#o+, ^@s+, %#o+, %@s+, $#o, $@s+, #@s
Top 100% Wszystkie ręce
POLECANE LEKTURY
Kill Phil, by Blair Rodman and Lee Nelson. Huntington Press, 2005.
Kill Everyone, by Lee Nelson, Tysen Streib, and Kim Lee. Huntington Press, 2007.
Harrington on Hold ‘em: Volumes 1, 2, 3, by Dan Harrington and Bill Robertie. Two plus Two Publishing,
2004, 2005, 2006.
Pot Limit and No Limit Poker, by Stewart Reuben and Bob Ciaff one. 1999.
Tournament Poker for Advanced Players, by David Sklansky. Two Plus Two Publishing, 2003.
The Theory of Poker, by David Sklansky. Two Plus Two Publishing, 1994.
No Limit Hold ‘em [Theory and Practice], by David Sklansky and Ed Miller. Two Plus Two Publishing, 2006.
SŁOWNIK
Act/Wykonać ruch: Spasować, sprawdzić lub przebić w rozdaniu pokerowym, kiedy przychodzi nasza kolej ruchu.
Action/Akcja/Zagranie/Ruch: Słowa, które określają większość działań związanych z wkładaniem żetonów do
puli w trakcie rozdania.
Agresywny/Aggressive: Styl gry oparty na częstym stawianiu, przebijaniu i ponownym przebijaniu.
Air: Nic niewarta ręka; oznacza konieczność wykonania ruchu przy słabej ręce.
All-in: Sytuacja w rozdaniu, w której gracz stawia wszystkie swoje żetony.
Ante: Obowiązkowy zakład, który gracze muszą wnieść do puli zanim karty zostaną rozdane.
Around back: Być na końcowej pozycji przy stole.
Bad beat/Pechowe rozdanie: Sytuacja, w której bardzo silna ręka przegrywa nieoczekiwanie z ręką, która
uzyskała lepszy układ, choć z matematycznego punktu widzenia było to bardzo mało prawdopodobne.
Backdoor flush: Uzyskanie koloru dzięki temu, że na stół doszły dwie kolejne karty w tym kolorze (“tylnymi
drzwiami”).
Bet/Stawianie/Postawienie zakładu/Zakład: Wnoszenie zakładów w czasie rozdania poprzez wkładanie
żetonów do puli.
Betting line: Linia, przed którą możesz przygotować swoje żetony przed wniesieniem zakładu. Żetony, które
znajdą się poza linią często są traktowane jako zakład i mogą zostać graczowi odebrane.
Big-bet Poker/Poker Wielkich Stawek: Poker pot limit lub no-limit, w którym gracz za każdym razem,kiedy
przychodzi na niego kolej zagrania, może postawić zakład równy lub większy niż duża ciemna.
Big Blind/Duża Ciemna: Największy z obowiązkowych zakładów wnoszony do puli, zanim zostaną rozdane karty,
mających za zadanie stymulowanie gry. Duża ciemna znajduje się zazwyczaj na drugiej pozycji na lewo od buttona.
Kill Everyone – Advanced Strategies for No-limit Hold ’em Poker Tournaments and
Sit-n-Go’s
Autorzy: Lee Nelson, Tysen Streib i Kim Lee.
Kill Everyone zaczyna się tam, gdzie się kończy Kill Phil. Zupełnie nowe pojęcia
i zaawansowane strategie do wykorzystania w turniejach wielostołowych,
turniejach SNG oraz w satelitach.
W Kill Everyone znajdziesz wskazówki odnośnie tego jak wybrać właściwą
strategię gry oraz jaką taktykę i broń zastosować w turniejach pokerowych:
fear equity, fold equity, bubble, heads-up, strategie finałowe i dużo, dużo więcej!
Bonus dla graczy preferujących gry stolikowe – specjalny rozdział autorstwa Marka Vosa, mistrza gier
stolikowych i zdobywcy bransolety WSOP w 2007.