Altheria: School of Alchemy

by Penguin20

Greetings student, Welcome to Altheria Academy! Sa paaralang ito ay tuturuan namin

kayo na ilabas ang mahika na nakatago sa inyong katawan. Sasanayin namin kayo upang
malaman kung ano ang kakayahan niyo pagdating sa mahika.

Tanging mga espesyal na mga estudyante lamang ang nakakapasok dito.

This is Altheria Academy and this is the school of Alchemy.

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

Altheria: School of Alchemy

This is a work of fiction. Names, characters, business,

songs, places, events, and incidents are either product of author's imagination or
used in a fictitious manner. Any resemblance to actual persons, living or dead, or
actual events is purely coincidental.
©Reynald Hernandez (Penguin20)
***
This book is now published and you can avail it in any bookstores nationwide.
Mas edited po ang book version ke'sa sa wattpad version, but you can read it here
in wattpad freely. If ever gusto ninyo po ng hardbound copy ay eto po ang kanyang
hitsura and presyo.

ALTHERIA: SCHOOL OF ALCHEMY BOOK 1 (150 PESOS)

ALTHERIA: SCHOOL OF ALCHEMY BOOK 2 (175 PESOS)

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

Prologue
 Magical creatures, powers, elements, alchemy. Ilan lamang iyan sa mga bagay na
parating ikinukwento sa akin ng aking lolo nung ako'y bata pa. Mga kwento niya na
hindi ko kinakasawaan pakinggan dahil pakiramdam ko ay napakalapit ng loob ko sa
mga bagay na iyon.
"Basta parati mong tatandaan Jasmin na ang mabuting puso mo ang magdadala sa'yo
sa pinakamagandang mahika na iyong matatamasa." Muling paalala sa akin ni Lolo at
napangiti naman ako sa kanyang turan.
Ang parating paalala sa akin ng lolo ko ay maging mabait sa lahat ng
pagkakataon. Kahit gaano pa kalaki ang nagawang kasalanan sa iyo ng isang tao ay
huwag kang magsawa na paulit-ulit na magpatawad.
"Opo lolo! Parati ko pong isasapuso ang inyong mga sinasabi sa akin." Masigla
kong sabi at ngumiti kahit kulang-kulang ang ngipin ko sa harap dahil sa murang
edad.
"Huwag mo lang isapuso, apo, ito rin ay iyong isabuhay."
Parati kaming naiiwang dalawa ni lolo dito sa bahay dahil maagang umaalis ang
aking papa dahil sa kanyang trabaho. Ang mama ko naman ay namatay na nung ako'y
kanyang isilang.
"Lolo! Gusto ko rin maging katulad ng iyong kinukwento! Isang magiting
alchemist! Gusto kong maging isang ganoon!" Masaya kong sabi.
Nagbuntong hininga si lolo at ngumiti sa akin, "Mukhang ito na ang tamang
panahon upang ipasa sa iyo, apo, ang aking kakayahan."
Napakunot ang aking mata dahil hindi ko maintindihan ang sinasabi ni lolo.
Bagkus na ituloy ni lolo ang kanyang sinasabi ay itinapat niya ang kanyang palad sa
aking dibdib—sa kanang dibdib.
Nagliwanag ang kamay ni lolo at may kung ano akong naramdaman na para bang
ipinapasok sa aking puso. Makirot. Masakit. "Sa oras na tumuntong ka sa wastong
gulang at dumating ang araw na kakailanganin mo ang tulong nito... kusang gigising
ang magi na iyan upang ika'y tulungan."
Nawala ang liwanag sa kamay ni lolo at naghabol ako ng hininga dahil parang may
isang malakas na puwersa na nilagay si lolo sa aking dibdib.
Mas ikinabigla ko ang biglaang pagyuko ng ulo ni lolo, pagbagsak ng kanyang
kamay, at pagpikit ng kanyang mata.
"Lolo?" Mahina ko pang tinapik-tapik ang kanyang braso.
"Lolo! Huwag po muna kayong matulog, maaga pa po! Maglaro pa po tayo!" Muli ko
siyang tinapik ngunit wala na akong tugon na nakuha.
Umiiyak kong dinampot ang telepono n gaming bahay at tinawagan si papa.
Pagdating ni papa ay doon niya kinumpirma na wala na ang lolo ko. Ang lolo ko na
matiyagang nag-alaga sa akin at nagkwento patungkol sa magagandang bagay.
Taon ang lumipas mula nung mamatay si lolo, nunguna ay hindi ko pa iniintindi
ang bagay na kumislap habang nagliliwanag angkanyang kamay... ngunit pagtuntong ko
sa ikawalong taong gulang ko—doon nanagbago ang takbo ng aking buhay.    

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

Chapter 1: Welcome to Altheria

JASMIN
Nandito ako sa loob ng kotse at pinagmamasdan ang mga punong nadadaanan namin.
Sabi ni papa ay ililipat niya na ako ng paaralan lalo na't tumuntong na ako sa
senior year ko. "'Pa saan ba kasi tayo pupunta?" Ilang beses ko ng tinatanong iyan
ngunit tanging ngiti lang ang isinasagot ni papa.
"Ito na ang itinakdang araw Jasmin upang tuparin mo ang pangako mo sa iyong
lolo." Nakangiting sabi sa akin ni papa habang ako ay napakunot ng noo sa kanyang
sinasabi. Sampung taon na ang lumipas magmula nung mawala si lolo at hindi ko na
matandaan kung ano ba ang pangako ang sinasabi ni papa.
"Papa naman, bakit mo pa kailangan ipaalala ang tungkol kay lolo, eh, alam mo
naman na sobrang close ko sa kanya." Kunwaring nagdadrama kong tugon kay papa at
tumawa naman siya ng malakas.
"Ngayon na ang takdang oras anak para malaman mo ang tungkol sa mga alchemist."
Napatango-tango naman ako dahil naalala ko na, nung bata ako ay ipinangako ko
kay lolo na magiging isa akong magiting na alchemist. "'Pa! Binibiro mo na naman
ako. Nung bata ako ay paniwalang-paniwala ako sa mga Alchemist na 'yan dahil sa
kwento ni lolo pero papa, seventeen years old na ako, isa na lang iyon na kwentong
pambata para sa akin na pampaaliw sa bata."
Ngumiti lang si papa at hindi na ako pinansin bagkus ay nagpokus siya sa pagda-
drive.
"Hindi ka na ligtas sa lugar natin anak. Kailangan mo ng mga taong huhubog sa
iyong kakayahan upang maprotektahan mo ang iyong sarili dahil naniniwala akong
maraming maghahangad diyan sa kung anong mayroon ka." Mahabang litana ni papa.
Imbes na pansinin siya ay iniba ko na lamang ang usapan dahil hindi na ako
pamilyar sa lugar na aming dinadaanan.
"Papa sigurado ka na tama 'tong, sure ka ba na hindi tayo naliligaw?"
Pagtatanong ko muli habang namimili ng magandang istasyon na papakinggan sa radyo.
"Malapit na tayo anak, sa lugar na iyon nababagay ang tulad mo. Poprotektahan
ka nila at huhubugin ang kakayahan na nakatago sa iyong katawan." Pagpapaliwanag ni
papa, hindi ko siya maintindihan. Parang nagbibigay ng babala sa akin si papa.
Weird.
Dala ko ngayon ang lahat ng gamit ko dahil magdo-dorm daw ako sa school na
paglilipatan ko sabi ni papa. Malayo rin daw iyon kaya bihira lang makakabisita sa
akin ang aking ama. Naiintindihan ko naman pero hindi ko naiintindihan ang
sandamakmak na babala sa akin ni papa na para bang nasa panganib ang aking buhay.
Huminto kami sa gitna ng kakahuyan at may malawak na field dito. Bumaba kami ng
kotse, "'Pa akala ko sa schoo tayo pupunta? Hindi naman ako na-inform na magpi-
picnic pala tayo," Tanging malawak na damuhan ang aking nakikita sa gitna ng
kakahuyan na ito.
Ngumiti sa akin si papa, umupo si papa sa damuhan at humawak sa lupa. May mga
salita siyang binigkas ngunit hindi ko ito maintindihan.
Biglang nagkaroon ng pabilog na liwanag at napaupo na lamang ako sa damuhan.
Napakaliwanag ng aking nakikita at kinakabahan ako dahil hindi ko alam ang
nangyayari.
Habang umiilaw ang buong paligid ay unti-unting may lumilitaw na isang pataas
na daan galing doon sa malawak na damuhan. Isang pabilog na daan na pataas ng
pataas, hindi ko makita ang tuktok nito dahil natatakpan ito ng mga kalangitan.
"'Pa anong nangyayari?" May takot sa aking boses. Gusto kong kumalma kaso ay
hindi ko magawa lalo na sa mga nangyayari ngayon.
"Makakarating ka na sa mundo kung saan ka nababagay, anak." Biglang sabi ni
papa. Muli siyang sumakay ng kotse at sumunod naman kami.
Hindi ko alam kung paano nangyari na ang malawak na damuhan na aming natatanaw
kanina ay nagkaroon ng isang daan patungo sa langit. Pinagpatuloy ni papa ang
pagmamaneho patungo doon sa daan na lumitaw.
Pinagmamasdan ko lang ang paligid habang unti-unti kaming umaangat, natatanaw
ko ang buong lugar na aming dinaanan namin kanina.
Halos isang oras ding nagmaneho si papa patungo sa lugar na aming pupuntahan
hanggang makarating kami sa tapat ng isang school
Binasa ko ang malaking pangalan nito. "Altheria: School of Alchemy"
Napapaligiran ang school na ito na nagtataasang pader at gano'n na rin ang gate
nito.
Dire-diretso namang naglakad si papa papasok ng school, sumunod naman ako at
napahawak sa laylayan ng damit ng aking papa. Hindi ko alam pero pakiramdamko ay
wala kami sa Dire-diretso namang naglakad si papa papasok ng school, sumunod naman
ako at napahawak sa laylayan ng damit ng aking papa. Hindi ko alam pero
pakiramdamko ay wala kami sa pangkaraniwang lugar. Pakiramdam ko ay nasa magical
place kami, yung katulad sa mga nababasa kong libro.
Naglakad lang si papa na parang alam ang kanyang dadaanan. May mga estudyante
kaming nakikita sa lugar at napapatingin sila sa akin. Iilan pa lang ang
estudyanteng naririto dahil next week pa naman ang simula ng klase, pero dahil dorm
school 'to... kailangan mo manatili rito once na pumasok ka.
Pumasok kami sa Principal's office ng paaralang ito, napalingon ang principal
at binasa ko naman ang pangalan niya na nasa name card na nakapatong sa desk niya.
Mrs. Evelyn Ramos.
"Oh Ramon! Ang tagal nating hindi nagkita!" Nakipag-kamay ang principal sa papa
ko. Mukhang close talaga sila. Napatingin sa akin si Mrs. Evelyn, sa tingin ko ay
nasa mid-forty na ang edad na ito dahil kilala niya ang papa ko. Ang bata ng
hitsura niya. "Eto na ba si Jasmin? Ang laki na niya,"
"Oo, ang sabi ko sa sarili dati ay palalakihin ko bilang normal na bata itong
si Jasmin ngunit alam ko naman na dadating ang araw na kinakailangan niyang tuparin
ang pangako niya sa kanyang lolo. Tiwala ako sa paaralan mo aking kaibigan na
mapoprotektahan mo ang aking anak at matutulungan siya na mahasa ang kanyang
kakayahan."
Napaupo na lamang ako sa isang couch habang pinapakinggan ang pinag-uusapan
nila ni papa. Wala akong maintindihan kahit isa pero umiikot ang paningin ko sa
buong lugar at natutuwa dahil sa ganda ng office na ito.
Pinagmasdan ako ni Mrs Evelyn tapos ay humarap siya kay papa, "May nakatagong
magi sa katawan niya. Hindi mapagkakaila na anak siya ng isang magaling na
Alchemist na tulad mo."
"Ikaw na ang bahala sa anak ko, tiwala ako na mapo-protektahan niyo ang anak
ko," Pagsasalita ni Papa.
"Mataas ang seguridad dito sa Altheria Academy. Makakaasa kang walang
masasamang Alchemist ang makakapasok dito." Pagkumpirma ni Mrs. Evelyn.
Naglakad sa direksyon ko si papa at nagbuntong hininga. "Paano anak, iiwan na
kita rito"
"Opo 'pa." Nakangiti kong sagot. Ayos lang naman na panandalian akong mahiwalay
sa papa ko dahil ilang beses na naming pinag-usapan 'to at ilang beses niya na rin
naman itong ipinaliwanag sa akin.
Naglakad patungo sa direksyon ko si Mrs. Evelyn at ngumiti. "Jasmin Fernando...
welcome to Atlheria Academy.

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

Chapter 2: Magical School?!

Nakaalis na si papa at kabilin-bilinan niya sa akin na huwag akong aalis sa

school na ito puwera na lamang tuwing end of semester o summer vacation.
Napakalaki nitong Altheria Academy at napapamangha na lang ako tuwing
pinagmamasdan ko ito. Pansin kong hindi ito normal na paaralan... ewan ko, may
magical akong nararamdaman habang nandito ako.
"Miss Jasmin, sundan mo na ako. Hahatid na kita sa dorm mo." sabi ni Mrs.
Evelyn at sumunod naman ako sa kanya.
Hinatid niya ako sa girls dorm at binuksan ang isang pinto. Nakakaligaw pala
'tong Altheria Academy at ang daming pasikot-sikot sa buong lugar.
"Eto ang room mo miss Jasmin," Binuksan niya ang pinto at pumasok naman ako sa
loob dala ang aking maleta.
"Uy! Ikaw ba yung magiging room mate ko?" Pagtatanong ng babaeng nasa loob ng
room. Tinulungan niya ako dalhin ang gamit ko papasok at inilagay niya sa isang
sulok.
"Oo, ako nga pala si Jasmin Fernando," Inilahad ko naman ang aking kamay sa
kanya.
Iniabot niya ang kamay ko at ngumiti siya sa akin ng pagkatamis-tamis, "Beneah
Gonzales, Bea (Be-ya) na lang ang itawag mo sa akin."
"Ang ganda ng school na 'to 'no?" Sa tingin ko ay extrovert itong si Bea dahil
ang dalas niyang magkwento at palaging nakangiti.
"Oo, pero 'diba ang weird dahil parang tagong paaralan na ito? Parang may
kakaibang magic sa lugar na 'to, eh."
Biglang tumawa si Bea, "Wala ka bang alam sa Alchemy?"
Hindi ko alam ang sinabi niya pero mabilis akong napailing. "Tinuturo sa school
na 'to ang tamang paggamit ng mahika gamit ang magi sa iyong katawan,"
"Magi?"
"Yup, that's the magical energy inside our body. Hindi ka naman tatanggapin sa
school na 'to kung wala silang nararamdaman na magi sa'yo," Pagpapaliwanag niya at
umupo sa kama. "Hindi mo alam?"
Mabilis akong umiling. Ano ba 'tong school na 'to? May mga saltik yata ang mga
estudyante rito. "We're not an ordinary person Jasmin. We are an Alchemy, hindi
tayo nandito sa school na 'to para mag-aral ng algebra, mag-aral ng mga basic
subjects. We are here para i-train kung paano gagamitin ang mga Magi sa katawan
na'tin."
"Ewan ko. Ayaw mag-sink in sa akin ng mga sinasabi mo." Napahawak ako sa
sentido ko at hinilot ito. Tumawa naman ng malakas si Bea.
"Magulo pa nga siguro para sa'yo ang lahat. 'Wag kang mag-alala wala pa rin
naman akong masyadong alam pagdating sa mahika. Maliliwanagan na lang tayo kapag
nag-start na ang klase," Sabi niya.
Nagbitaw na lamang ako ng malalim na buntong hininga, hindi ko alam kung ba't
dito pinili ni papa na mag-aral ako. Isa lang ang nakakasigurado ako, may dahilan
kung bakit dito niya ako pinag-aral.
Mabilis na lumipas ang mga araw at simula na ng klase, medyo nakabisado ko na
rin ang buong lugar dahil sinamahan ako ni Bea na mag-ikot. Minsan ay naliligaw pa
rin ako.
Mabuti na lamang ay magkaklase kami ni Bea kaya naman hindi ako masyadong ma-a-
out of place.
Pagkapasok namin sa classroom namin ay naririnig namin ang malakas na ingay ng
aming mga kaklase, Umupo kaming dalawa ni Bea sa may likod.
Pinakinggan lang namin ang mga usapan ng aming mga kaklase pero mas lalong
lumakas ang ingay nila ng may pumasok na isang lalaki. Ngayon alam ko ng kung bakit
sila sumigaw, matangkad ang lalaking pumasok at may gwapong pisikal na anyo.
Umupo ito sa may upuan sa tabi ng bintana.
Pumasok sa classroom namin ang isang teacher—si Sir Ernie.
"Okay class, welcome to Altheria Academy," nanlaki ang mata ko dahil habang
binibigkas iyon ni Sir ay nagkakaroon ng sulat sa board. Napa-wow naman kaming
lahat.
"Alam kong marami pang naguguluhan sa inyo pero sa ngayon, may ibibigay muna
ako sa inyo," Inilabas ni Sir Ernie ang mga maliliit na kahon.
Ini-snap lang ni Sir ang kanyang kamay at lumutang sa ere ang mga kahon at isa-
isang lumapit sa kinauupuan namin. May bumagsak na kahon sa harapan ko, no'ng
buksan ko ito ay isang kwintas.
Hindi ko alam ang mga nangyayari pero ngayon ay unti-unti ko ng naiintindihan
na wala nga ako sa isang normal na paaralan. Hindi ko alam kung paano nila nagagawa
ang mga bagay na iyon, pero nakakatuwa kapag nakakakita ako ng mga tao na gumagamit
ng mahika.
"May iba't-ibang klase na mahika na itinuturo rito sa paaralang ito at sa oras
na na umilaw ang kwintas ninyo ay nahanap niyo na kung anong uri ng mahika ang
magiging inyong espelisasyon. It's either magiging Priest, Alchemist, Illusionist,
Psychic, Summoner, o Muse kayo."
Napatingin kaming lahat sa kwintas at isinuot namin. "Sa ngayon ay pare-parehas
kayong bago sa Altheria kaya naman wala pa kayong alam sa paggamit ng magi sa
inyong katawan"
"Ginawa ang school na ito upang turuan kayo kung paano gamitin at kontrolin ang
mga Magi sa inyong katawan... Pero sa ngayon, hindi muna natin ituturo sa inyo ang
paggamit ng mahika dahil ihahanda muna natin ang inyong pisikal na katawan at
kaisipan bago kayo gumamit nito,"
"Sir pakitaan niyo naman kami ng magic!" Malakas na sigaw ng isa naming
kaklase.
Bumuntong hininga si sir at may ibinulong sa hangin, laking gulat na lamang
namin ng biglang lumutang ang mga gamit namin sa ere, para itong sumasayaw sa ere
at nakakatuwang pagmasdan. Natapos ang ginawa ni sir at bumagsak na muli ang aking
gamit sa desk.
Nagpalakpakan naman kaming lahat dahil sa tuwa. Hindi ko alam na may nag-e-
exist pala talaga na ganitong klaseng school. Nababasa ko lang kasi dati ito sa mga
libro tulad ng Harry Potter.
Ang sabi ni sir ay natutulog pa ang magi sa katawan namin at kailangan ng
mahabang preperasyon bago namin ito tuluyang magamit.
"Sir makakasakay din ba kami sa mga lumilipad na kabayo?" Pagtatanong ni Bea at
nagtawanan naman ng malakas ang aming mga kaklase.
"We are not on Hogwarts, walang nag-e-exist na gano'n," Natatawang tugon ni Ser
Ernie.
"Sayang naman." Narinig kong mahinang bulong ni Bea.
Pinapunta kami ni Sir lahat sa may school Quadrangle. "Sir ano pong gagawin
na'tin dito? May Freshmen orientation po bang magaganap?" Pagtatanong ng isa kong
kaklase. Ngayon ko lang naman sila nakita kaya hindi ko pa sila kilala sa kanilang
mga pangalan.
"Nope. Your training will start today," Ngumiti sa amin si sir pero agad din
itong napalitan ng seryosong ekspresyon. "Tumakbo kayo ng limang beses paikot sa
Quadrangle..."
Napatulala kami sa sinabi ni Sir Ernie at walang gustong tumakbo. "Sir naman
eh, ang ini—"
"NOW!" Malakas na sigaw ni Sir kaya napilitan kaming tumakbo lahat.
***
3rd Person
"Sigurado ka ba Mrs. Evelyn na tatanggapin mo sa school na 'to ang anak ni
Ramon? Hindi basta-basta ang magi na dumadaloy sa katawan ng batang iyon,"
Pagsasabi ng isang matandang guro sa Altheria Academy
"Nangako ako kay Ramon dati na sa oras na manganib ang anak niya ay tutulungan
ko siya. Nasa wastong edad na si Jasmin at sa oras na makuha siya ng Raven clan ay
gagamitin nila sa masama ang kapangyarihan ni Jasmin. Kailangan natin siyang
protektahan bilang tayo ang nangangasiwa sa Altheria Academy." mahabang litana ni
Mrs. Evelyn habang nakatingin sa salamin at pinagmamasdan si Jasmin na tumatakbo sa
Quadrangle.
"Dahil hawak natin ngayon si Jasmin... Paniguradong mainit ang mata sa atin ng
ibang grupo. Baka iyon ang maging dahilan upang masira ang paaralan natin,"
"Sir Jerome baka nakakalimutan mo na School of Alchemy 'to. Hindi natin pwedeng
basta-basta pabayaan si Jasmin lalo na't may kakaibang magi na dumadaloy sa kanyang
katawan. Kailangan lamang natin siyang turuan kung paano kokontrolin at kung paano
gagamitin ang kapangyarihan na dumadaloy sa kanyang katawan."

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

Chapter 3: White Magic

"Ang sakit ng katawan ko!" Halos gumapang kaming dalawa ni Bea no'ng sumunod na
araw dahil sa sobrang sakit ng katawan naming dalawa. Akala ko ba Magic school 'to?
Hindi naman ako na-inform na military training pala 'tong pinasok naming dalawa.
Pagkarating naming dalawa sa classroom ay pare-parehas iniinda ng mga kaklase
ko ang sakit ng katawan ng bawat isa.
Pare-parehas kaming hindi makatayo sa aming inuupuan habang hinihintay namin
ang aming unang klase namin.
Habang nakaupo ako ay saglit akong nag-unat at hindi ko naman sinasadyang
masipa ang nasa katabi kong desk. Yung lalaking gwapo kanina yung nakaupo roon,
nakadukdok siya sa desk at mukhang natutulog.
"Sorry," sabi ko pero nagulat na lamang ako ng bigla siyang lumingon sa akin at
pinukulan ako ng masamang titig.
Nagulat ako ng malakas niyang kinalampag ang desk niya. Napatahimik at
napatingin sa amin ang aming mga kaklase. "Nakita mo ng masakit ang katawan ko
tapos maninipa ka pa ng desk! Nanadya ka ba?"
Nagulat ako sa biglaan niyang pagsigaw at parang umakyat ang dugo ko sa aking
ulo. "Kaya nga ako nag-sorry 'diba, hindi ko naman sinasadya eh!" Malakas ko ring
sigaw.
"Sorry? Anong magaga—"
"Silent, class!" Biglang sumigaw ang isang boses at napatingin kaming lahat sa
pinanggalingan no'n. Iyon na siguro marahil an gaming guro. Nakasuot ito ng lab
gown at mahaba ang kanyang buhok. "Ang bago-bago niyo palang sa Altheria pero kung
makapagsigawan kayo!"
Napayuko na lamang ako. "Sorry ma'am." sabay naming bigkas nung lalaki.
Nagkatinginan kami at sabay na umirap sa isa't isa.
"Please be seated everyone," Umupo naman kaming lahat. "I will be your white
magic teacher. I'm Ms. Melanie Lorryale."
"Good morning ma'am," walang kasigla-sigla na bati sa kanya ng buong klase.
Napakasakit pa rin kasi ng katawan namin at hirap pa rin kaming gumalaw.
"Oh ba't ganyan ang reaksyon niyo? Hindi ba kayo Masaya na ako ang isa sa mga
teacher niyo?" Pagtatanong ni Ma'am Melanie.
"Masakit po ang katawan namin ma'am! Pinatakbo po kami ni Sir Ernie kahapon sa
Quadrangle ng ilang ulit. Nakaka-beastmode nga po eh!" pagsusumbong ng isa naming
kaklase na si Sarah.
Lumapit si Ma'am Melanie sa isa naming kaklase at hinawakan ang hita nito
dahilan upang mapasigaw ang kaklase namin sa sakit. "Mukhang nabigla ang katawan
niyo sa biglaang physical activity na ipinagawa sa inyo ni Sir Ernie. Hindi iyan
ang huling beses na gagawin niyo ang training na iyon lalo na't ginigising natin
ang mga magi na nakatago sa inyong katawan,"
Maya-maya pa ay ngumiti sa amin si Ma'am Melanie. "Okay guys! Ipatong niyo sa
desk ang inyong mga kamay at pagmasdan ang aking gagawin."
Nagulat kami ng biglang may malakas na umilaw na kulay puti sa kamay ni Ma'am
Melanie. Hinawak niya ang kanyang kamay sa may sahig ng aming room.
Nabalutan ng puting liwanag ang aming buong silid, may parang bituin na
kumukuti-kutitap sa buong paligid.
Habang nasa loob ako ng puting liwanag na iyon ay pakiramdam ko'y unti-unting
gumagaan ang aking pakiramdam. Kasabay ng pagkawala ng puting liwanag ay ang
pagkawala ng sakit na nararamdaman ko sa buo kong katawan.
"Hindi na masakit yung katawan ko!" Malakas na sigaw ng mga kaklase ko at
nagtawanan naman kaming lahat.
"That's what you called white magic. We're using white magics to help somebody
and keeping each person in good shape. Hindi ito katulad ng ibang mahika na
ginagamit upang makasakit ng ibang tao, white magician is a support and a backline
member in each party."pagpapaliwanag sa amin ni ma'am Melanie.
Lahat kami ay pokus na pokus sa kanyang ipinapaliwanag at lahat kami ay nabuhay
ang kuryosidad. Kung si Sir Ernie kanina ay nagpapalipad ng mga gamit sa ere, si
Ma'am Melanie naman ay nanggagamot gamit ang mahika. It was pretty awesome!
"Sa ngayon ay hindi pa kayo pwedeng gumamit ng mahika dahil mahina pa ang
physically and mentally. Pero hindi ibig sabihin nito ay hindi na kayo pwede
makagawa ng white magic" Nagsigawan naman kaming lahat dahil lahat kami ay excited
sa paggamit ng mahika.
"Ngayon ay bibigyan ko kayo ng assignment na ipapasa niyo sa akin sa biyernes.
May tatlong araw kayo para gawin ang assignment na 'to. Kailangan niyong makagawa
ng Healing potion."
"Ma'am ano po ang mga ingredients?"
"There's a library here at our Academy, mag-research kayo. Hindi lahat ng bagay
ay kailangan i-spoonfeed sa bawat isa sa inyo," pagpapaliwanag ni Ma'am. "Dahil nga
wala pa kayong family, ang bawat grupo ay dapat may tatlong miyembro."
Nagkatinginan kaming dalawa ni Bea. "Grupo tayo ah." bulong ko sa kanya at
naghagikhikan kaming dalawa.
"Sino yung kaninang nag-away?" pagtatanong ni Ma'am.
"Si Red tsaka si Jasmin," In chorus na sagot ng mga kaklase ko na parang mga
elementary, alam niyo 'yon? Yung mga pinapahaba yung words.
"Kailangan niyong mag-partner na dalawa bilang parusa sa hindi magandang asal
na ipinakita niyo pagkapasok ko sa classroom niyo." wika ni Ma'am.
"Aw sayang! Gusto ko pa naman ka-partner ni Red! Ang swerte naman ni Jasmin"
Kung ano-ano pa ang mga sinabi ng mga kaklase kong babae, mga tag-landi. Kung
sila gusto ka-partner si Red, puwes ako ayoko! Matapos ba naman akong sigawan
kanina, major turn off.
"Ma'am ka-partner ko na po si Bea,"
"Then kayong tatlo ang magkakasama." nakangiting sabi ni Ma'am Melanie,
nagbitaw ako ng malalim na buntong hininga at tinanggap na lang ang sinabi niya. At
least magkasama pa rin kami ni Bea and that's a good thing.
Nag-ngitian kaming dalawa ni Bea tapos napalingon ako sa lalaking katabi ko.
Ang sama ng tingin sa akin. As if naman na gusto ko siyang ka-grupo, huwag nga
siyang feelingero na parang lugi pa siya.
"Okay class dismissed! Don't forget to pass your assignment on Monday."
naglabasan na kaming lahat sa room at may free time kaming dalawang oras bago ang
susunod naming klase.
"Pag-usapan muna natin kung kailan tayo magri-research about sa paggawa ng
Healing potion," Pagsasalita ko kay bea, "Tawagin mo yung Red na 'yon." nalaman ko
yung pangalan niya nung nagsigawan yung mga classmate namin kanina.
Nakita kong naglalakad na si Red sa direksyon namin, akmang tatawagin ko na
siya ng bigla niya lamang kaming lampasan kasabay ng paghagis ng kapirasong papel,
"Here."
"Aba't wala talagang modo 'to." Napakagat ako sa ibabang labi ko dahil sa inis,
pinulot ni Bea ang papel.
"Uy Jasmin, eto na pala ang lahat ng ingredients eh nakalista na. Salt, Clear
water, Blue petal of rose, Spinachherb," pagbabasa ni Bea sa mga nakalista sa
papel, "Matalino naman pala si Red eh."
"Matalino nga, saksakan naman ng sungit," umirap pa ako sa ere. "Tara na nga
kumain na lang tayo at h'wag pansinin 'yang lalaking 'yan,"
"Isasama mo ba 'yan sa paggawa natin ng assignment?"
"Pag-iisipan ko pa." Bwisit, mukhang kasisimula pa lang ng klase ay nahanap ko
na ang magiging kaaway ko sa buong pananatili ko sa Altheria Academy.

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

Chapter 4: Healing Potion

Dumating ang araw ng huwebes at iyon ang bakanteng araw para sa amin, wala
kaming klase sa araw na iyon at maglilibot-libot lamang kami sa buong school.
Nasa may malawak na soccer field kami ni Bea habang hinihintay si Red.
"Napakatagal naman nung lalaking iyon, dapat talaga hindi na natin siya sinama Bea
eh," napapakamot ako ng ulo dahil sa inip.
"Ano ka ba siya na nga nagbigay sa atin ng mga listahan ng ingredients na
gagamitin para sa Synthesization na gagawin para makabuo ng Healing potion eh."
pagsusumbat sa akin ni Bea. Pilit naman niya akong kinokonsenya patungkol sa
kabutihan daw ni Red bla. Bla. Bla. Kapag pogi mabait sa paningin niya.
"Huwag na natin siyang hintayin Bea tutal lahat naman ng ingredients na
kailangan natin eh makikita lang natin sa loob ng Altheria Academy," unti-unting
sumilay ang ngiti sa aking labi dahil sa evil plan na aking naisip.
"Hindi man lang marunong tumanggap ng utang na loob, masama pa ang takbo ng
utak." Biglang may lalaking dumaan sa tapat namin at sinabi iyan. Nawala agad ang
mga ngiti sa aking labi ng makita ko ang kanyang mukha—Si Red.
"Paimportante ka kasi" napairap ako ng wala sa oras dahil sa inis na bigla kong
naramdaman no'ng dumating siya.
"Importante naman talaga ako," sumunod na kaming dalawa kay Red.
Nagtungo kami sa school garden at habang tumatagal kami sa academy na ito ay
may isang bagay akong napapansin. "Bakit puro freshmen lang yata ang nakikita ko sa
paligid? Akala ko ba may mga senior year din na nag-aaral dito?"
"Stupid." biglang nagsalita si Red at masamang titig na naman ang ipinukol ko
sa kanya. Ewan ko ba kay ma'am Melanie at pinilit akong makipag-grupo sa lalaking
ito. Eh wala man lang kabait-bait sa katawan.
"Ah alam mo kasi Jasmin, nahahati sa tatlong division itong Astheria Academy.
Ang unang division ay ang Marsham o freshmen division, nandito lahat ng first year
student na nagte-training gumamit ng magi at inaalam pa lang ang specialty ng
kanilang kapangyarihan. The second division is Wanester or Junior division, dito
naman tine-training ka na kung paano palalakasin ang special magic mo at itinuturo
na ang pagkontrol sa magi. The last division is Exemena or Senior division, sila
yung mga estudyanteng marunong ng gumamit ng Magi ng maayos at pinapadala na sa
kung saan-saang misyon." Mahabang pagpapaliwanag sa akin ni Bea.
"Bakit naman kailangan pa nilang hatiin 'tong school sa tatlong division? Ba't
hindi na lang pagsama-samahin lahat ng estudyante?"
"Hindi pwede, kapag kasi natuto ng gumamit ng magi ang ibang estudyante... may
tendency na bully-hin nila ang lower year and ang paggamit ng magi para sa walang
katuturang bagay ay dangerous at maaaring maging sanhi ng gulo." napatango-tango na
lamang ako nung maintindihan ko na ang nais niyang iparating.
"We're here." biglang nagsalita si Red no'ng marating namin ang school garden.
As expected marami sa mga kaklase namin ang nandito upang kumuha ng mga
kailangan, hindi rin boring dahil marami akong nakakausap.
Kumuha ako ng tatlong pirasong Blue petal ng rosas, at malinis na tubig na
nanggagaling sa pond. Yung asin naman... may nabibili sa school cafeteria namin.
"Okay na ba 'tong spinachherb na kinuha ko?" pagtatanong sa akin ni Bea at
ipinakita ang maraming yakap-yakap niya na Spinachherb.
"Uy baliw ka! Ibalik mo yung iba, napakarami niyan. Sobrang aksayado mo naman,"
"Nakuha niyo na?" pagtatanong sa amin ni Red at tumango naman kaming dalawa. 
"Halika na sa synthesization hall, baka mawalan tayo ng gagamitin na silid."

Mabilis kaming pumunta sa Synthesization hall at humiram ng

isang room sa babaeng nasa counter. Pumasok kami sa loob no'n at ito ang unang
beses na nakapasok ako rito, I'm pretty sure ganoon din sila.
Isang malaking banga ang nasa fireplace habang sumisindi ang mahinang apoy
rito.
"Parang normal lang naman 'yan. Parang hindi naman tayo makakagawa ng potion
gamit 'yan eh" pagrereklamo ko habang pinagmamasdan ang malaking banga.
"Wala sa mga ingredients ang sikreto upang makapag-synthesize ng isang healing
potion kun'di nasa banga mismo Jasmin," pagpapaliwanag muli sa akin ni Bea,
nakatitig lang kaming dalawa kay Red na inaayos kung gaano kalakas ang apoy na
aming gagawin sa pagsi-synthesize. "Hindi naman normal na banga 'yan, there's a
magic on that na may basbas na magagaling na alchemist kaya makakapag-create 'yan
ng mga items."
Inilagay ni Red ang clear water sa may banga at laking gulat ko ng biglang may
kulay asul na usok ang lumabas galing sa banga. "Sabihin niyo sa akin kapag kumulo
na ang tubig, ihahanda ko lang 'tong Spinachherb. After three minutes ay ibudbod
niyo ang asin,"
Sinunod namin ang sinabi ni Red, makalipas ang tatlong minuto ay inilagay ko na
ang asin. Nagulat ako nung biglang sumigaw si Red. "Hindi ko sinabing ihagis mo ang
asin sa banga, ang sabi ko ibudbod mo!"
"That's the same thing!"
"That's different, subukan mo ihagis lang ang asin sa banga. Sasabog tayong
tatlo rito." napairap ako at sinimulan ang pagbubudbod ng asin
Parang bata akong napangiti dahil may kulay dilaw na usok ang lumalabas sa
tuwing nagbubudbod ako ng asin.
"Kumukulo na siya," sabi ni Bea at mabilis naman naglakad si Red upang ilagay
ang maliliit na spinachherb na hiniwa niya sa maliliit na piraso.
Nagsimulang magliwanag ang banga at naghalo na ang dilaw at asul na usok na
lumalabas galing sa banga. Matapos no'n ay huling inilagay ni Red ang blue petal
galing sa asul na bulaklak.
Umilaw ng maliwanag ang baul at napatakip ako sa aking mata, ilang Segundo ay
nawala ang liwanag nito. "It's successful." pagsasalita ni Red at napasigaw naman
kami ni Bea sa tuwa dahil ito ang unang beses na nag-try kaming gumawa ng magical
potion at sa unang attempt pa lang namin ay successful na agad ito.
"Ang galing mo pala sa ganito Red," pagpuri ko sa kanya.
"It was the basic type of magical potion, kahit sino kayang gawin 'to... ewan
ko lang sa'yo." Yung ngiti ko ay napalitan agad ng inis na ekspresyon. Bwisit na
lalaki 'to, pinuri na nga pero hindi marunong maka-appreciate. Wala talagang
kabait-bait sa katawan.
Kumuha ng isang maliit na bote si Red at isinalin doon ang mga nagawa naming
Healing potion, nakatatlong bote kami. Isang bote lang naman ang kailangan naming
ipasa eh.
"Why don't we test it?" pagtatanong ni Bea. "Tingnan natin kung effective."
"Sure," Sagot ni Red. "Jasmin get the knife." Itinuro niya sa akin ang kutsilyo
na nasa ibabaw ng working table.
Iniabot ko naman ito sa kanya. "Anong gagawin mo sa kutsilyo?"
Pinapula ni Red ang kanyang braso. "E'di susubukan ko kung effective ang ginawa
natin."
"Huwag mong sabihin—"
Hindi ko na naituloy ang aking sasabihin ng biglang hiwain ni Red ang kanya
braso at umagos galing dito ang malapot na pulang dugo. "The potion."
Inabutan siya ni Bea ng isang bote ng healing potion at agad naman ininom ito
ni Red. Ilang Segundo lang ang lumipas ay tumigil sa pagdudugo ang kanyang braso at
humarap sa amin si Red. "Ano epektibo ba?" Casual na pagtatanong ni Bea.
"It was effective pero kulang na kulang ito para sa isang normal na healing
potion, Nagtigil ang pagdudugo ng sugat na aking ginawa pero medyo nararamdaman ko
pa rin ang sakit. Ginamit naman natin ang mga ingredients ng maayos..." Napahawak
si Red sa kanyang baba at inisip kung may pagkukulang ba sa aming ginawa.
"Maybe dahil sa quality ng mga ingredients?" sabi ko.
"That's it!"
"Yung mga ingredients na nakuha natin sa garden kanina, it was a good quality
ingredients. Pero in order na maka-create tayo ng mas magandang healing potion, we
need the best quality." Pagsasalita ni Red.
"Eh saan naman tayo kukuha no'n? Wala na akong alam sa loob ng Academy kung
saan makakakuha ng Blue petal of rose and Spinachherb," sabi ni Bea.
Biglang lumiwanag ang mukha ni Red, "Lalabas tayo ng school. Pupunta tayo sa
Polto's Forest."
"Sigurado kang lalabas tayo? Hindi ba't delikado para sa freshmen na kagaya
natin ang lumabas ng Altheria lalo na't hindi pa natin kayang palabasin ang mga
magi natin." Pagbababala ni Bea.
"Pero doon natin makikita ang mga best quality na ingredients na hinahanap
natin dahil may mahika ang lupa roon at tumutubo ang pinakamagagandang kalidad ng
mga halaman," sabi ni Red.
"E'di kung mas maganda at mas effective ang magagawa nating healing potion, mas
mataas ang grade?" Pagtatanong ko at tumango naman silang dalawa. "Tara na! Pumunta
na tayo sa Polto's Forest!" Basta grade ang pinag-uusapan. Push natin 'to!

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

Chapter 5: Polto's Forest

Halos alas-tres na ng hapon at gagawin namin ang plano naming paglabas sa

Altheria Academy. "Sigurado kayo? Baka mapahamak tayo?" Pagtatanong ni Bea habang
naglalakad kami papunta sa may gate.
"Hindi 'yan!" Pagpapalakas ko sa loob niya. "Akala ko ang school lang natin ang
lumulutang sa langit, hindi ko alam na may mga lugar pa pala sa labas ng school,"
"Para siyang floating country, sabi ng iba... marami ka raw makikita sa labas
ng Altheria. Pero karamihan daw sa lugar na iyon ay mga lugar na hindi dapat
puntahan ng mga freshmen na kagaya natin. Masyadong delikado ang mundo na puro
mahik." sabi ni Bea, hindi naman ako natakot bagkus ay na-excite pa nga ako lalo
dahil ibig sabihin nito ay maraming adventure sa labas ng school.
Noong makarating kami sa may gate ay agad namin natanaw ang guard na
nagbabantay papalabas."Oh anong plano natin? mukhang mahigpit ang pagbabantay na
ginagawa nung guard." sabi ko kay Red pero tinignan niya lang ako.
"Kapag may gusto may paraan," mapaglarong ngisi ang kumurba sa labi ni Red,
tumakbo siya patungo sa guard. Ilang beses kong tinawag ang pangalan niya ngunit
hindi niya ako pinakinggan.
"Kuya! Kuya! May mga estudyante pong nag-aaway doon sa garden!" pag-arte ni Red
sa harap nung guard.
"Talaga? Oh sige! Sige pupunta na 'ko ro'n! Salamat bata" tumakbo na yung guard
paalis at hindi ko inaasahan na mabilis siyang mapapaniwala ni Red.
Nag-wave si Red ng kamay at inaaya kami. Tumakbo kami ni Bea patungo sa kanyang
direksyon... Binuksan namin ang gate at lumabas sa Altheria Academy.
Paglabas namin ay namangha ako sa gandang taglay ng nasa labas ng Altheria
Academy, puro bulaklak ang madaanan mo at iba't-ibang kulay ng mga paru paro ang
nagliliparan. "Ang ganda," bigkas ni Bea.
"Kailangan nating magmadali, malapit ng kumagat ang dilim at bukas na ang
pasahan ng assignment." sabi sa amin ni Red.
Nagpatuloy lamang kaming tatlo paglalakad hanggang sa unti-unti na kaming
makapasok sa isang gubat. Hindi ito pangkaraniwang gubat dahil may liwanag na
nanggagaling sa lupa nito at para may maliliit na bituin na kumukuti-kutitap sa
buong paligid. Pagkapasok mo pa lang ay may magical sensation ka na mararamdaman.
"Sigurado ka ba Red na walang mga gumagalang kahit anong hayop dito?" natatakot
na sabi ni Bea habang nakahawak siya sa laylayan ng damit ko. Kahit madaldal ng
sobra si Bea ay matatakutin talaga ito. Kapag nalaman ng School committee na
lumabas kami ng Altheria ay baka parusahan nila kami.
"Malapit lang ang gubat na 'to sa school. Tsaka walang hayop na gumagala
masyado rito dahil maraming senior students ang nagpapahinga rito," Pagsasalita ni
Red habang naglalakad kami.
Napadako kami sa may isang batis at mabilis na inilabas ni Red ang isang maliit
na bote at kumuha ng tubig.
Ilang minuto na kaming nag-iikot sa Polto's Forest pero hanggang ngayon ay wala
pa kaming natatagpuan na spinachherb o kaya naman blue petal ng rosas. "Malapit ng
magdilim oh, bumalik na lang kaya tayo," nag-aalalang sabi ni Bea. "Baka kapag
nalaman nila na nawawala tayo sa loob ng Altheria ay maparusahan pa tayo."
"Ang pessimist mo naman Bea, hindi tayo mapapagalitan ano ka ba!" Natatawa kong
sabi, "Oh ayon! Nakita ko na yung mga spinachherb!"
Tumakbo ako sa direksyon ng spinachherb at kumuha ng ilang piraso. Habang
tinitignan ko itong maigi ay dito ko nakita ang pagkakaiba ng mga spinachherb na
nakukuha sa school at dito sa gubat. Mas may buhay ang mga halaman dito dahil na
rin siguro may mahika ang lupa ng lugar na ito.
Habang kumukuha ako ng mga spinachherb ay nakarinig ako ng ungol sa isang gilid
ng gubat, para itong ungol ng isang hayop. "Bea! Red! Narinig niyo ba 'yon?" sigaw
ko sa kanila na nasa hindi kalayuan dahil kumukuha sila ng blue petals ng asul na
bulaklak.

"Alin ba? Wala naman kaming naririnig Jasmin!" sigaw

pabalik sa akin ni Bea.
Tumakbo ako patungo sa kanila. "Oh ayan nakumpleto na natin ang mga gagamitin
natin, bumalik na tayo--"
Naputol ang aking sasabihin ng muli kong marinig ang ungol, sa pagkakataong ito
ay mas malakas na ito at parang malapit na ito sa amin. "Ano 'yon?" pagtatanong ni
Bea at napakapit sa laylayan ng damit ko.
Nagtago kami sa likod ni Red at maigi niya kaming binabantayan.
Napasigaw ako nung mapansin kong may isang hayop ang tumatakbo tungo sa amin.
Para siyang isang lobo ngunit nakakalakad ito gamit ang kanyang mga paa. Mahaba ang
dila nito at mas matatalim ang pangil nito, matalas din ang kuko ng mga daliri sa
kamay nito.
Huminto ang lobo sa harap namin at tinignan kami na parang isa kaming masarap
na pagkain na nakahain sa kanya. "'W-wag kang lalapit!" matapang na sabi ni Red
pero bakas sa boses niya na kinakabahan at natatakot din siya.
Tumakbo ang lobo tungo sa direksyon namin, napapikit ako at malakas na
napasigaw. Hinintay kong dumampi sa balat ko ang matalim na pangil ng lobo ngunit
ilang Segundo ang lumipas at walang pangil na dumikit sa akin.
Pagkadilat ko ay nasa harapan namin ang isang lalaki na nakasuot ng uniform na
katulad sa amin.
Humawak ang lalaki, umilaw ang kanyang kamay at may mga ugat ng puno ang
biglang pumalibot sa katawan ng lobo, Ikinuyom niya ang kanyang palad at mas lalong
humigpit ang pagkakasakal sa lobo ng mga ugat.
Nakatingin lamang ako sa kanya at manghang-mangha ako sa kanyang ginagawa, may
ibinulong ang lalaki sa hangin at biglang nagkaroong ng matutulis na tinik ang ugat
at bumaon sa katawan ng lobo.
Malakas na ungol ang pinapakawalan ng lobo habang tumutulo ang kulay itim na
dugo sa katawan nito. Ilang Segundo ang tumagal at hindi na gumalaw ang lobo at
tumigil na rin sa paggamit ng spell ang lalaking nasa harap namin.
"Anong ginagawa ng freshmen na kagaya niyo sa gubat?" pagtatanong niya sa amin,
"Delikadong gumala ang mga freshmen na gaya niyo sa labas ng Altheria Academy."
"Salamat po sa pagliligtas niyo sa buhay namin... paano niyo nalaman na
freshmen palang kami?" pagtatanong ni Bea.
"Sa kulay ng ribbon at necktie niyo. Kulay green kapag freshmen, pula kapag
junior, samantalang asul naman para sa Senior." napatingin ako sa ribbon na nasa
aking blouse, kulay pula ang necktie ng lalaking ito, ibig sabihin lamang na junior
siya. "So, bakit kayo gumagala sa Polto's Forest?"
"Kumuha lang kami ng gagamitin para sa assignment namin," pagpapaliwanag ni
Red, lagi talagang may halong angas ang boses niya. Hindi man lang niya nagawang
pasalamatan ang lalaking nasa harap namin dahil sa pagliligtas sa mga buhay namin.
He's a man that full of pride.
"Halika na ihahatid ko na kayo, by the way I'm Carlo. Nasa Wanester division na
ako and I'm Psychic student." pagmamalaki niya sa amin.
"So kaya mo magbasa ng mga iniisip namin?" pagtatanong ni Bea habang naglalakad
kami pabalik.
"Maybe soon, marami pa rin kasi akong bagay na hindi kayang gawin. Ang kaya ko
palang ay ang magkontrol at magpagalaw ng mga bagay, mahaba-haba pang pag-aaral ang
gagawin ko haha!"
"Pero kuya Carlo ang astig mo kanina!" nakangiti kong sabi.
"Talaga?" natawa ng bahagya si Kuya Carlo, "Ang gusto ko nga sana eh ipitin ang
lobo ng ugat tapos mapipisak siya hanggang magpira-piraso, mas astig 'yon! Kaso
hindi pa kaya ng kapangyarihan ko, nahihirapan din akong mag-kontrol ng magi sa
katawan ko."
Napatingin ako kay Red at tahimik lang siyang nakikinig sa pinag-uusapan namin.
Ayaw na ayaw talaga niyang makihalubilo sa ibang tao. "Paano mo nalaman na Psychic
ang special ability mo kuya Carlo?" pagtatanong ni Bea.
Inilabas ni Kuya Carlo ang kwintas na kanyang suot, katulad ito ng mga kwintas
namin, ang kaibahan nga lang ay may kulay asul sa loob ng kwintas ni Kuya Carlo,
"Kapag nagkaroon na ng kulay ang kwintas niyo. Ibig sabihin lamang nito ay na
nalaman niyo na ang specialty niyo,"
Maraming pang ikinuwento sa amin si Kuya Carlo tungkol sa mga misyon na nagawa
niya at sobrang nakakamangha kasi ang dami niya ng lugar na napuntahan sa labas ng
Altheria Academy.
"By the way, may family na ba kayong sinalihan?" pagtatanong ni Kuya Carlo,
"Panigurado hindi niyo pa alam ang family. Ang family ay grupo ng mga estudyante na
nagtutulung-tulungan sa mga misyon o kaya naman sa mga assignment na dapat gawin."
"Ahh! Wala pa kaming family, hindi pa kami na-o-orient d'yan,"
"Sali kayo sa family ko, White Soldier Family. Hihintayin ko kayo!" nakangiting
sabi ni Kuya Carlo.
Nakarating na kami sa may gate ng altheria at kinabahan na ako, ano kayang
palusot ang aming gagawin dahil sa aming paglabas sa academy.
"Oh Carlo ikaw pala—Teka ba't may mga freshmen na nasa labas ng Altheria!"
Sigaw nung guard at hinila kami papasok ng academy. Napayuko na lamang ako at
napakagat sa ibabang labi dahil sa kaba. "Anong ginagawa niyo sa labas!?"
"Kuya Ronnel 'wag mo silang pagalitan. Ako ang nagsama sa kanila, hindi naman
sila napahamak kaya 'wag ka na magalit. Hindi na 'to mauulit." kumindat sa amin si
Kuya Carlo at napangiti ako dahil muli niya na naman kaming tinulungan.
Kinausap ni Kuya Carlo ang guard at sinabi niya na maglakad na kami paalis.
"Tara na gagawin pa natin 'tong healing potion." sabi ni Red.
Napatingin ako sa wristwatch ko at pasado alas-otso na pala ng gabi, kailangan
na namin gawin ang potion dahil bukas na ang pasahan nito.

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

Chapter 6: White Soldiers

Dumating ang araw kung kailan na namin ipapasa ang assignment namin. Halos
alas-onse na nang gabi kami natapos pero it's a relief na natapos namin ito.
Parehas kaming inaantok ni Bea na pumasok sa classroom, napansin ko si Red na
nakaupo na naman malapit sa bintana. No'ng nakita niya ako ay balak ko sanang
batiin siya ng 'good morning' ngunit isang irap ang natanggap ko sa kanya at
nagbaling na muli ng tingin sa may labas.
"Inaantok pa ako Jasmin," humihikab na sabi ni Bea. Pagkaupo pa lamang namin sa
may pwesto namin ay agad niyang idinukdok ang kanyang ulo sa may desk.
Pinagmamasdan ko lamang ang ginawa naming healing potion, hindi ko alam kung
epektibo ba itong gamitin dahil hindi naman namin siya sinubukan kagabi. Hindi ko
lang kung naging maganda ang pagkakagawa namin dito, inaantok na kami pare-parehas
nung ginawa namin ito.
"Okay class, oras na para ilabas ang mga assignment niyo." pagkapasok pa lamang
ni Ma'am Melanie ay iyan agad ang bungad sa amin.
Napaayos ako ng upo at inilabas ang notebook at ballpen ko, agad ko rin
ginising si Bea dahil ayokong mapagalitan siya ni Ma'am Melanie. "Ma'am ipapasa na
po ba namin?" pagtatanong ng isa sa mga kaklase ko.
"You will perform it," nakangiting sabi ni Ma'am Melanie, "Kayo lang ang
makakapagpatunay kung successful nga ba talaga ang mga ginawa niyong Healing
potion, ang bawat grupo ay magkakaroon ng representative and you will use the
healing potion."
"But how?" mataray na tanong ng isa sa mga kambal kong kaklase—Si Charmaine at
ang kakambal niya naman ay si Charly. Ito ang unang beses na magkaroon ng kambal na
kaklase pero hindi sila magkamukha at magkaugali pero may isang bagay na
magkaparehas sila... They both love playing pranks on other.
"You will use this knife Ms. Charmaine at susugatan ang inyong sarili, if the
bleeding stop. Then it is successful." sabi ni Ma'am Melanie.
"Red ikaw na lang ul—"
"No, ikaw ang gagawa," sabi ni Red na para bang inuutusan ako.
"Ako? Ayoko nga! Baka—"
"Ayaw mo? Sasabihin ko kay ma'am na natulog ka lang habang ginagawa namin yung
healing potion." nagbitaw ako ng buntong hininga as a sign of forfeit. Well it was
quite true, nakatulog ako bago pa man namin matapos ang paggawa ng healing potion.
Marami sa mga kaklase ko ang nag-perform, may mga pumasa at naging effective
ang ginawa nilang potion and mayroon din naman akong ilang estudyante na isinugod
na sa school clinic dahil sa pagkakapalpak ng kanilang potion.
"Group# 07." pagtatawag ni Ma'am at naglakad na ako papunta sa harap ng
classroom habang hawak ang healing potion na aming gawa. Karamihan sa mga kaklase
ko ay nakatingin sa akin.
Kinakabahan man ako ay kampante naman ako sa ginawa naming healing potion.
Tumingin sa akin si Ma'am Melanie na parang sinasabi na gawin ko na.
Kinuha ko na ang matalim na kutsilyo na nakapatong sa lamesa, hinampas-hampas
ko muna saglit ang aking braso to lessen the pain. Pumikit ako at hiniwa ang aking
braso, naramdaman ko ang hapdi at nagsimulang dumaloy ang pulang dugo mula rito.
Mabilis kong binuksan ang healing potion na aming ginawa at ininom ito. Habang
iniinom ko ito ay unti-unting nawala ang sakit na nararamdaman ko mula sa aking
braso at tumigil na rin ang pagdaloy ng dugo.
Hindi nawala ang sugat pero pakiramdam ko ay nasa good shape pa rin naman ang
braso ko. "Very good." nakangiting sabi ni Ma'am Melanie at bumalik na ako sa aking
puwesto.
"Okay ka lang ba?" Pagtatanong sa akin ni Bea, "Ang daming dugo ang lumabas
sa'yo kanina."
"Yeah okay na ako, effective ang ginawa nating potion." nag-apir pa kami ni
Bea. Makikipag-apir din sana ako kay Red kaso tinitigan niya lang ang kamay ko at
dinedma ito. Tch! Wala talagang kabait-bait sa katawan.
In-announce ni Ma'am Melanie ang aming grades at kami lang ang bukod tanging
nakakuha ng "A" na grade. It was all thanks to Red and his idea to go in Polto's
Forest.
Pagkatapos ng aming klase kay ma'am Melanie ay agad kaming umalis ng classroom
upang pumunta sa school field para sa sunod naming klase.
Naka-indian sit kaming nakaupo habang pinapakinggan ang sinasabi ni Sir Steven.
"Kailangan niyo lang tumingin sa mansanas na 'to," ipinatong ni Sir ang mansanas sa
lamesa.
"Magpokus lang kayo ng tingin sa mansanas and keep your body calm."
pagpapaliwanag ni Sir.
Buong klase ay pinagmasdan lang namin ang mansanas at muntikan na nga akong
makatulog. I swear, that's the most boring 2 hours class of my life. Nakaupo lang
ako at tinititigan ang mansanas.
"Saan tayo?" Pagtatanong ko kay Bea. Wala na kasi kaming klase ngayong araw.
"Tara sa Vaefonia Hall!" pag-aaya sa akin ni Bea at kinaladkad ako. Sa Vaefonia
hall kasi makikita ang mga school announcement, events, or news. Katabi lang din ng
Vaefonia Hall ang cafeteria kaya sumama na ako.
Nasa labas palang kami ay naririnig na namin ang ibang usapan ng ibang
estudyante. "Start na daw ng Family recruitment! Tara tignan natin kung ano ang
magandang salihan." naririnig naming sabi at nagtatakbuhan ang mga estudyante
papasok sa Vaefonia hall.
Dahil nga na-curious kaming dalawa ay nakipagsiksikan kami ni Bea sa maraming
tao na nasa tapat ng announcement board. "Excuse me. Excuse me..." Ilang minuto rin
ang lumipas bago kami napunta ni Bea sa pinaka-unahan.
 Binasa naming dalawa ang nakapaskil. Nakita namin ang mga listahan ng mga
families na nagre-recruit ng mga bagong members.
Green Armies Family
Yellow Angels Family
Blue Marines Family
White Soldiers Family
Red Rebels Family
Iyan ang mga family na nangangailangan ng mga bagong members. Naalala ko tuloy
ang sinabi sa amin ni Kuya Carlo na kung wala pa raw kaming family ay sumali raw
kami sa White soldier.
Napaupo kami sa isang bench. "Ang hirap naman mamili ng sasalihang family."
sabi ni Bea.
"Naku ang swerte siguro ng mga estudyanteng makakapasok sa White soldiers
family. Iilan lang ang mga nakakapasok sa family na 'yon eh."
Naririnig kong usapan ng ibang mga estudyante. "Tara sa White soldiers tayo
sumali!" Pag-aaya ko kay Bea. "Nandoon si Kuya Carlo tsaka in-invite niya na rin
naman tayo kagabi eh."
Pumunta kami sa may tapat ng counter at kumuha ng application form para sa
white soldiers family. Sinagutan namin ang mga kailangan sagutan sa form then
hinulog namin siya sa ballot box na may logo ng White soldiers Family.

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

Chapter 7: Light of Necklace

Dumating na naman ang araw ng lunes na aming kinatatamaran, it only means na

mami-meet na na naman namin muli si Sir Ernie. "Makikita na naman natin yung gurang
na 'yon," naiinis na sabi sa akin ni Bea habang nagbibihis na kami.
Simula no'ng patakbuhin kami ni Sir Ernie sa Quadrangle ay nainis na sa kanya
ang buong section namin. "By the way anong balita sa form na ipinasa natin doon sa
White Soldiers?"
"Magpapadala raw sila ng sulat kapag pumasa ka naman, maybe after a week.
Maraming nag-try sa White soldiers kasi iyon daw ang pinakamalakas na family rito
sa Altheria." napatango-tango naman ako sa kanyang sinabi.
Noong matapos na kaming magbihis ay naglakad na kami palabas ng dorm at pumasok
sa una naming klase which is kay Sir Ernie.
Masaya kaming nag-uusap na magkakaklase dahil wala pa naman si sir. Habang
nagkekwentuhan kami ay bigla kaming napatigil ng biglang lumapit sa akin si Charly,
ang isa sa mga kambal.
"M-may problema ba?" pagtatanong ko sa kanya pero mas lalo niya lang inilapit
ang mukha niya sa akin. Kinakabahan ako dahil parang inuusisa niya ako.
"Nakita kong kumislap ang kwintas mo kanina," sabi niya, "Nalaman mo na ba ang
specialty mo?"
Naguguluhan ako sa mga sinasabi ni Charly and at the same time natatakot, hindi
ko alam ang sinasabi niya dahil hindi ko naman napansin na kumislap ang suot kong
kwintas lalo na't busy ako sa pakikipagkwentuhan sa iba kong kaklase.
"Hindi kita maintindihan." nasasaktan na ako sa pagkakahawak ni Charly, ewan ko
ba kung bakit sobrang big deal sa kanya ng pagkislap ng kwintas ko. "Ano ba Charly!
Nasasaktan na ako!"
"Hindi mo ba siya narinig?" biglang malakas na tinapik ni Red ang kamay ni
Charly at nabitawan niya na ang braso ko. "Nasasaktan yung tao." malamig ngunit may
pananakot na sabi ni Red.
"What's going on here?" Biglang dumating si Sir Ernie at inilapag ang kanyang
gamit sa desk. "May problema ba?"
"Sir kumislap po yung kwintas ni Jasmin," pagsusumbong ni Charmaine na parang
siya ang nakakita. Masyadong sipsip 'tong kambal na 'to.
"Maybe nagsisimula ng magising ang magi sa katawan ni Jasmin. Normal lang
'yon," napatingin sa akin si Sir Ernie at seryoso akong tinitigan. "Pero in just a
period of time na magising mo ang magi, you're a special student Jasmin. Ikaw pa
lang ang nakikita kong estudyante na nagawang pakislapin ang kwintas in just a
week."
Hindi ko maintindihan ang sinasabi ni Sir, tinignan ko naman ang kwintas na
nasa aking leeg pero wala pa rin naman itong kulay. Siguro ay namalik-mata lang si
Charly, imposible naman na maging special student ako. Nahihirapan nga ako sa mga
physical and mental activities eh.
"Okay class proceed to Quadrangle now," sabi ni Sir Ernie, maraming mga
nagreklamo at napapasigaw na lang sa inis. "Pupunta kayo sa Quadrangle o gusto
niyong magkita-kita pa tayo next semester?"
Dahil nga sa pananakot ni Sir ay nanlulumo kaming lahat na lumabas ng
classroom. "Bwisit talaga si Sir, walang kakonsi-konsiderasyon sa katawan."
pagpoprotesta ni Bea.
Noong makarating na kami sa Quadrangle ay agad kaming pumila. Ipinaliwanag sa
amin ni sir na kailangan namin ikutin ang quadrangle ng sampung beses, samantalang
nung first meeting limang ikot lang. Pero this time kinakanta raw namin yung
awiting pambata na "Tatlong bibe." Hindi ko alam kung saan napulot ni sir ang ka-
corny-han niya sa katawan. It's disgusting.
"Kapag hindi ko narinig ang kanta niyo, madadagdagan ng tatlong laps ang
gagawin niyo. Maliwanag ba?" wala sa aming sumasagot bagkus ay nakarinig ako ng
sunod-sunod na buntong hininga galing sa aking mga kaklase. "Maliwanag ba!?"

"Yes sir!"
Malakas na ipinito ni sir ang pito niya at nagsimula na kaming tumakbo.
"May tatlong bibe akong nakita. Mataba, mapayat na mga bibe..."
Habang kinakanta namin iyon ay pinagmamasdan kami ng ibang estudyante at
napapangisi nalang sila at halatang nagpipigil ng tawa. Super thank you talaga kay
Sir Ernie, inilagay niya na naman sa panibagong kahihiyan ang section namin...
please, take note about the sarcasm here.
Mas mahirap ang ginagawa naming pagtakbo ngayon dahil naghahabol din kami ng
hininga para makakanta and trust me, it's very tiring.
Nakaka-apat na laps na kami pero ramdama ko na ang pagod sa katawan ko at
nagsisimula na ring mamanhid ang hita't binti ko. Karamihan sa amin ay tumatagaktak
na ang pawis pero hindi namin hinahayaan na humina ang kanta namin dahil ayaw namin
na madagdagan ng ilan pang laps ang ginagawa naming pagtakbo.
Habang tumatakbo kami ay biglang nakaramdam ako ng matinding panmamanhid sa
aking paa. Bigla akong na-out of balance at tuluyan na nadapa sa lapag.
"Okay ka lang?" pagtatanong sa akin ni Bea habang patuloy ang iba naming
kaklase na tumatakbo.
"Okay lang ako," pinagmasdan ko ang sugat sa aking tuhod. "Kaunting galos lang
'to. Sige na tumakbo ka na."
"Sure ka?"
"Yup, ke'sa naman mapagalitan ka rin." ngumiti ako kay Bea at nagpatuloy na
siya sa pagtakbo.
"Lampa!" biglang sabi ni Charmaine nung madaaanan niya ako. Bwisit na kambal
'to, ang sarap nilang kaladkarin parehas habang tumatakbo.
Tumayo ako at nakaramdam ako ng matinding sakit sa aking paa, mukhang na-sprain
pa ang paa ko. Napakagat ako sa ibabang labi ko at tiniis ang sakit habang pilit na
inihahakbang ang aking paa.
Nagulat na lamang ako ng bigla akong umangat sa lupa at may dalawang kamay na
bumuhat sa akin na parang pang-kasal. "Stupid and clumsy." Narinig kong tinig.
Napakapit naman ako sa kanyang leeg upang hindi ma-out of balance. It's Red,
ang unexpected dahil sa lahat ng kaklase namin... hindi ko inaasahan na siya pa ang
tutulong sa akin.
 Maraming estudyante ang nakatingin sa amin dahil sa aming posisyon. Nasa gitna
pa kami ng Quadrangle kaya takaw pansin kaming dalawa. Isa pa, sikat si Red sa
Altheria Academy kaya paniguradong may mga makakakilala sa kanya. "Ibaba mo na 'ko,
ang daming tao na nakatingin sa atin oh."
Hindi ako pinansin ni Red bagkus ay mas hinigpitan niya ang pagkakahawak sa
akin at hinatid ako sa may clinic.
This is the first time na babawiin ko ang sinabi ko... May bait naman pala sa
katawan 'tong Red na 'to.
***
3rd Person
Ilang oras ang lumipas matapos ang klase nina Jasmin ay nagkaroon ng
pagtitipon-tipon ang bawat guro at committee ng Altheria Academy.
"Mukhang nagsisimula ng magising ang magi sa katawan ni Jasmin." Pagre-report
ni Sir Ernie sa principal ng paaralan na si Mrs. Evelyn
"That's a good thing dahil mapapabilis ang pagte-train natin kay Jasmin," sagot
ng isa pang guro.
"It's not a good thing," sabi ni Sir Ernie, "Kung magising man ang magi ni
Jasmin. Hindi pa rin handa ang pisikal niyang katawan at mental na kaisipan. Kung
magtuloy-tuloy iyon, maaaring kontrolin si Jasmin ng Magi."
"Kailangan nating doblehin ang pag-e-ensayo ng section nila." sabi ni Mrs.
Evelyn at napasinghap ang lahat ng guro.
"Pero Madam, Masyado ng advance ang mga pinapagawa natin sa kanila. Baka
makahalata ang ibang section dito sa Marsham division," Pagsasalita ni Sir Ernie,
"We're pushing our students into their limits."
"Wala tayong choice, kailangan natin bilisan ang pagtuturo kay Jasmin bago pa
man siya makuha ng Raven Clan." sabi ni Mrs. Evelyn, napayuko ang mga ibang guro at
miyembro ng committee.
"May tawag po kayo mrs. Evelyn," pagsasalita ng secretary nito at iniabot sa
kanya ang telepono.
"Hello Evelyn!" Sa boses pa lang nito ay kilala niya na ang nasa kabilang
linya.
"Ramon napatawag ka? May problema ba?"
"Parami na nang parami ang mga miyembro ng Raven Clan ang pumupunta sa bahay
namin. Hindi magtatagal ay malalaman na nila na nasa Altheria si Jasmin"
Biglang kinabahan si Mrs. Evelyn sa sinabi ni Ramon. Mataas ang kalidad ng
seguridad sa paaralang iyon pero hindi niya alam kung sasapat iyon para pigilan ang
pagpasok ng Raven Clan.
"Po-protektahan namin ang anak mo sa abot ng aming makakaya." pagsasalita ni
Mrs. Evelyn at pinatay na ang tawag nito.
Tumingin siya sa bawat miyembro ng committee at mga guro ng Altheria.
"Kailangan nating dagdagan ang seguridad ng Altheria."

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

Chapter 8: Raven

Natapos ang araw na 'yon at hindi na ako naka-attend sa mga sumunod kong klase
dahil bilin ng nurse na magpahinga na lang muna raw ako.
Naalala ko pa ang ginawa ng nurse sa paa ko kanina,hinawakan niya lamang ito at
nawala na bigla ang sakit na nararamdaman ko, parang sa isang iglap ay naging
maayos na muli ang aking nararamdaman.
Nitong mga nakaraang araw ay hindi na ako nagugulat kapag nakakakita ako ng
mahika, siguro ay tuluyan na akong nakapag-adapt sa environment dito sa Altheria
Academy.
Habang naglalakad kami ni Bea ay pansin ko ang school committee na nasa tapat
ng mataas na pader ng Altheria at mukhang may spell siya na ginagawa rito dahil
nagliliwanag ang pader sa tuwing kinukumpas niya ang kanyang kamay.
"Anong ginagawa nila?" pagtatanong ko kay Bea habang nakaupo kami sa isang
bench na naliliman ng isang mataas na puno. Hindi rin pumasok si Bea dahil nag-
aalala raw siya para sa akin.
"Siguro ay tinataasan ang security level ng pader. Malapit na kasi ang unang
event dito sa Altheria, baka sinisigurado lang nila na magiging safe ang lahat ng
estudyante," napatango-tango na lamang ako sa sinabi ni Bea.
"Tara na, bumalik na tayo sa dorm. Wala na rin naman tayong gagawin dito at
bandang hapon na rin naman." Inaya ko na siyang bumalik dahil masyado akong
napagod.
"Hindi mo man lang ba pinasalamatan si Red?" pagtatanong ni Bea kaya napatigil
ako panandalian sa paglalakad.
"Nakalimutan ko, masyado kasi akong nakapokus sa sakit na nararamdaman ko
kanina. Nung hinatid niya naman ako sa clinic eh agad din naman siyang umalis kaya
nakalimutan ko nang mag-thank you sa kanya."
"Ano ba 'yan! Kapag nagkita kayo mag-thank you ka para sa kabutihang ginawa
sa'yo ni Red" pangongonsensya sa akin ni Bea. Nakarating kami sa may Dorm room
namin at kumain kami ng hapunan.
"Nakakapagtaka yung sinabi ni Charly kanina 'no?" pagbubukas na topic ni Bea.
"Paano niya kayang nasabi na kumislap 'yang kwintas mo? Totoo bang nagigising na
yung magi mo sa katawan?"
"Kung nagigising yung Magi ko, paniguradong mararamdaman ko naman 'yon. Kaso
wala naman akong unusual na naramdaman," pagkukwento ko sa kanya at napatango-tango
naman siya. "Baka nasinagan lang ng araw ang kwintas ko kaninang umaga kaya akala
niya kumislap."
"Sa bagay, hindi naman pwedeng maging advance ka kasi sabay-sabay lang naman
tayong nagpa-practice tsaka parehas tayong hindi nag-e-excel sa bawat subject."
natawa naman ako sa sinabi ni Bea.
Tumatakbo sa isip ko kung totoo yung sinabi ni Charly, sabi ng utak ko ay
nagsisinungaling lang si Charly pero base sa kanyang ikinilos niya kanina... parang
gusto ko ng maniwala.
Dumating ang gabi at hirap pa rin akong makatulog, Si Bea naman ay mahimbing ng
natutulog na nasa aking tabi. Bumangon ako panandalian at napatingin sa bintana sa
labas.
Nakikita ko pa rin ang mga Committee na patuloy na ginagawa ang pader ng
Altheria, napangiti ako dahil nakakatuwang pagmasdan ang mahikang kanilang
ginagawa. Parang sumasayaw sa saliw ng musika ang pader dahil umiilaw ito at
napapaligiran ng maliliit na bituin sa paligid.
Habang nakatingin ako sa labas ay napansin ko ang isang uwak na nakadapo sa
isang malaking puno. Napatitig ako maigi sa uwak na ito at para bang may sariling
isip ito dahil nakatingin lamang ang uwak sa akin. Ilang Segundo tumagal ang
pagtitig nito sa akin bago lumipad palayo. Weird.
Sa pagtingin ko sa pader ay dinapuan na ako ng antok kaya naman natulog na ako.
"Jasmin gumising ka na," naramdaman ko ang kamay na mahinang tinatapik ang
aking pisngi. "Bilisan mo, male-late ka sa klase ni Ms. Melanie kapag hindi ka pa
bumangon."

"Bumangon ako at saglit na nag-unat. "Aalis ka na?"

Pagtatanong ko kay Bea dahil nakasuot na siya ng school uniform namin.
"Oo, may pag-uusapan daw lahat ng president ng bawat section kaya kailangan ko
pumasok ng maaga." oo nga pala, siya pala yung in-elect namin na president ng
section namin dahil na rin sa galing nito makipag-socialize sa ibang tao, "Bumangon
ka na. Pumasok ka na sa klase ni Ms. Melanie."
"Umalis na si Bea at naiwan naman ako sa room namin
Napatingin ako sa orasan, It's already 7:45am samantalang sharp 8:00am ang
klase namin kay Ma'am Melanie. Mabilis ang naging pagkilos ko sa paliligo at
pagbibihis, hindi na rin ako nag-almusal dahil sa pagmamadali.
Agad akong pumasok sa classroom namin and thanks God dahil kararating pa lang
din ni Ma'am Melanie. "Good morning ma'am." pagbati ko rito.
"Morning Jasmin." nakangiti nitong tugon. Umupo na ako sa aking puwesto at
nagsimula ng mag-roll call si ma'am para mag-check ng attendance.
Napatingin ako kay Red na bagot ding napalingon sa akin nung napansin niyang
nakatingin ako sa kanya, "What?" pagtatanong niya.
"Thank you nga pala kahapon." hindi niya na naman ako pinansin bagkus ay
ibinaling niya ang tingin sa bintana,  sows! Sungit talaga.
"MS. JASMIN FERNANDO!" Malakas na sigaw ni Ms. Melanie.
"Pe-present ma'am!"
"Kanina pa kita tinatawag hindi ka sumasagot, isa pang maulit 'to i-a-absent
kita."
"Sorry ma'am."
"Okay class, last meeting ay tinuruan ko kayo kung paano gumawa ng healing
potion kahit hindi pa kayo sanay gumamit ng mahika. This time I will teach you to
do a cure potion. Kung ano healing potion ay nagagamot ang inyong mga pisikal na
sugat, ang cure potion naman can heal any poisonous spell or venoms na gawa ng mga
kalaban or monsters..." patuloy na nag-discuss si ma'am Melanie patungkol dito at
maigi lang akong nakikinig.
Sa lahat ng subject namin ay itong klase ni Ma'am Melanie ang pinakapaborito ko
dahil marami akong natututunan tungkol sa mahika ang in the same time ay nai-a-
apply namin ang mga itinuturo niya. Mabait din na guro si Ma'am Melanie kaya
kinagigiliwan siya ng karamihan sa amin.
Sinabi rin sa amin ni Ma'am Melanie na once na matuto na kaming gamitin ang mga
magi namin ay tuturuan niya rin kami ng mga simpleng mahika kaya mas lalong na-
excite ang mga kaklase ko.
"Ang kailangan niyo naman ngayon ay gumawa ng cure potion and you will pass it
on Friday. Kailangan niyo rin itong i-perform. Tandaan niyo, gamot sa lason ang
gagawin niyo and once na pumalpak kayo... maaaring ikaahamak iyon ng isang buhay."
sabi ni Ma'am Melanie na nagpakaba sa amin.
"Red, grupo ulit tayo nina Bea. Wala si Bea ngayon eh nasa meeting." pag-aaya
ko sa kanya. Ayoko naman talaga sa ugali ni Red pero para makakuha ulit ako ng "A"
na grade, kailangan ko siyang isama sa grupo. Importante ang grade para sa akin.
"Wala naman akong choice." Nagpangalumbaba si Red at tumingin ulit sa bintana.
"Okay class that's it for today, class dismissed" Sabi ni Ma'am Melanie at
naglakad na ito palabas ng classroom.
Maglalakad na sana ako palabas ng biglang may pumasok sa classroom namin ng mga
lumilipad na sulat, may mga pakpak ito ng katulad ng anghel at naka-envelope ang
sulat.
Isang sulat ang bumagsak sa table ko at ganoon din kay Red. May iba rin sa mga
kaklase namin na nakatanggap ng sulat. Hindi ko naman agad ito binuklat dahil
inaayos ko pa ang pagkakapusod ng aking buhok.
"Natanggap ako sa Red rebels family!" pagsigaw ni Charly at napasigaw rin ang
kakambal niyang si Charmaine. Mukhang parehas silang natanggap sa Red rebels, okay
lang, mukha namang sindikato 'tong magkapatid na 'to. Bagay sila ro'n.
Matapos kong ipusod ang aking buhok ay binuklat ko na ang envelope na aking
natanggap.
'Congratulation Jasmin Fernando! You're now an official member of White
Soldiers family!'
Napangiti naman ako dahil sa natanggap kong sulat, siguro ay tinulungan kami ni
kuya Carlo para makapasok sa White soldier.
Hindi ko naman naiwasan na silipin kung ano ang sulat na natanggap ni Red.
"Natanggap ka rin sa white soldier?" Pagtatanong ko, agad niyang isinara ang papel
na natanggap niya.
"Tsismosa."
"Yes! Magkakasama tayo sa White soldier!" napaakbay ako sa kanya at napatalon
dahil sa tuwang aking naramdaman.
Inalis ni Red ang kamay kong nakaakbay sa kanya. "Jeez! What are you doing?"
Naglakad na siya paalis.
"Sungit." Napangiti ako dahil kahit papaano ay may kaklase akong kasama na
nakapasok sa White soldier family.

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

Chapter 9: Cure potion Research

Pagbalik ko sa dorm ay excited kong ibinalita kay Bea na natanggap ako sa white
soldiers family. Naging usap-usapan sa Altheria ang pagpasa namin ni Red sa White
Soldiers family dahil ito raw ang unang beses na tumanggap ng freshmen ang white
soldiers. Sikat ang white soldiers dahil nasa kanila ang magagaling na Alchemist sa
buong Altheria.
"Bea! Nakapasok ako sa white soldiers!" Pagbabalita ko sa kanya pagkapasok ko
palang sa room namin. Walang kalagyan ang tuwang nararamdaman ko ngayon, para akong
nakapasa sa isang napakahirap na exam.
"I am about to tell you the same thing," ipinakita niya sa akin ang papel na
tungkol sa White Soldier, napayakap kami sa isa't isa at nagtatalon, "Alam mo ba
apat na freshmen ang tinanggap ng White Soldier ngayon. Ang imposible ng nangyari
kasi ngayon lang daw tumanggap ng freshmen ang White soldiers"
"Basta maging Masaya lang tayo kasi nagawa natin makapasok doon, panigurado
naman na tinulungan tayo ni kuya Carlo eh." Masaya kong sabi ko sa kanya, "By the
way, bakit ka nga pala wala kanina? Hindi mo tuloy alam yung mga sinabi sa amin ni
Ms. Melanie,"
"Nagkaroon kasi kami nang meeting about sa gaganaping event this month. Bawal
ko pa kasi sabihin yung details kasi pwede pang mabago pero maraming magagandang
mangyayari Jasmin!" Humahagikhik na sabi sa akin ni Bea, "Ano ba ang tinuro sa inyo
ngayon ni Ms. Melanie?"
"About sa mga cure potions and effects nito."
"Alam mo Jasmin, parang ang advance ng klase natin ke'sa sa ibang section.
Nakausap ko yung taga-ibang section ang sabi nila ngayon palang sila gagawa ng
healing potion then hindi naman sila pinapatakbo sa quadrangle ng sampung ikot."
Sabi ni Bea.
"Pabayaan mo na, baka sa'tin lang talaga napunta yung mga terror, strict, pero
magagaling magturo na mga teachers" Pagmamayabang ko at nagkibit balikat na lamang
siya bilang pagsang-ayon. "Uy! Tayo-tayo ulit nila Red ang magkakagrupo ah" Sabi ko
sa kanya.
Sige para maka-A ulit tayo." Natatawa niyang sagot.
Maaga muling natulog si Bea dahil napagod daw siya sa meeting nila kanina
samantalang ako ay napatitig muna sa labas at pinagmasdan ang mga bituin, mas
makikinang at mas makikita mo maigi ang mga bituin sa Altheria Academy ke'sa sa
normal na mundo. Mula sa mga tao hanggang sa mga bagay na nakapaligid ay punong-
puno ng mahika.
Napadako muli ang tingin ko ro'n sa may puno malapit sa room namin, nakita ko
na naman muli ang uwak. Nakatitig ito sa akin, "Binabantayan mo ba ako?"
Pagtatanong ko kahit hindi niya ako naririnig.
Biglang lumipad palayo ang uwak nung napansin niyang nakatingin ako sa kanya.
Sa pagkakataon na ito ay naramdaman ko na may pagka-weird yung uwak na 'yon.
Natulog na lamang ako para palipasin ang araw na ito.
Pagkagising ko ay agad ibinalita sa akin ni Bea na wala raw kaming klase ngayon
buong araw dahil may meeting daw ang lahat ng teachers at pinag-uusapan ang event
na mangyayari this month. Isang magandang balita iyon para sa akin dahil hanggang
ngayon ay medyo masakit pa rin yung katawan ko sa pagpapatakbo sa amin ni Sir
Ernie.
"Talaga walang klase? Matutulog na lang ulit ako" Muli ko na sanang
itatalukbong ang kumot ko sa akin ng biglang hilahin muli ito ni Bea. "Ba't ba?"
"May naghihintay sa'yo sa labas ng dorm," Wika niya.
Napakamot ako ng ulo, "Sino naman 'yan?" Hinila na ako ni Bea patayo.
Pinagkatulakan niya ako palabas ng room at sinara niya no'ng makalabas na ako.
Argh! Sino ba 'tong istorbo na 'to? As far as I know ay wala naman dapat naghahanap
sa akin ngayong araw, hindi naman ako busy na tao.
Pagkalabas ko ay napatingin agad ako sa mukha ng tao na nakasandal sa dingding
ng room namin. He's just wearing a plain black V-neck shirt at medyo fitted jeans.
"Anong ginagawa mo rito?" Bulalas ko kay Red.
Napalingon siya sa akin nung mapansin niya ang prisensya, Tinignan niya ako
mula ulo hanggang paa, na-conscious naman ako sa hitsura ko dahil sa ginawa niya.
I'm wearing a pink pajama and red shirt na may design na snow white, hindi pa rin
ako nakakapag-ayos ng sarili ko dahil agad akong hinatak ni Bea palabas.
"We will do our research tungkol sa cure potion, hindi mo ba ako narinig
kahapon? Masyado ka kasing na-overwhelmed sa pagkapasok mo sa White Soldiers kaya
hindi mo na inintindi ang sinabi ko sa'yo. Tsk." He scanned me again for the second
time. "Anong akala mo cute ka d'yan sa suot mo? Magbihis ka na, isama mo yung
bestfriend mo."
Napairap na lang ako as a sign of forfeiting then nagmartsa papasok muli ng
room namin. "Hindi mo naman sinabi na si Red ang pupunta rito!" Sabi ko kay Bea na
ikinatawa niya na lang.
"Bakit? Na-conscious ka ba bigla sa hitsura mo? Si Red lang 'yan, kaklase
natin. Puwera na lang kung..." Nagkaroon ng malaking ngisi sa mukha ni Bea.
Bigla akong kinilabutan sa ini-imagine niya, "Tigil-tigilan mo ko sa ganyan
Bea, mandiri ka nga. Magbihis na raw tayo dahil magri-research tayo about sa cure
potion,"
"Kayo lang dalawa ang magri-research. Pinapatawag kami dahil may urgent meeting
lahat ng class president. Bye."
Napabuntong hininga na lang ako dahil hindi makakasama si Bea. Ini-imagine ko
palang yung ideya na maiiwan ako kasama si Red, grabe! Paniguradong puro bangayan
lamang ang mangyayari sa aming dalawa.
Ilang minuto rin ang itinagal ng aking pagbibihis at naglakad na kaming dalawa
patungo sa school library. Pagkarating namin sa library, I decided na basagin ang
katahimikan sa aming dalawa. "Thank you nga pala sa pagliligtas mo sa akin kahapon
ah."
He just stare at me at itinuro ang sign na nasa gilid.
"Keep the silence inside the library"
Napa-ismid na lamang ako, wala talagang kabait-bait. Ilang beses na kaming
nagkakasama pero arogante pa rin siya tulad no'ng unang beses kaming magkausap.
"I didn't do it para sa'yo. Ginawa ko 'yon para sa klase dahil baka mapatakbo
kami ng ilan pang laps kapag pinabayaan lang kitang nakaupo at iika-ika ro'n." He
said without paying attention to me. Nakapokus lang siya sa librong binabasa niya
at nagsusulat siya sa maliit niyang notebook.
Napatahimik na lang ako at kunwaring nagbabasa ng libro pero wala rin naman
akong naiintindihan.
Inilapit sa akin ni Red ang upuan niya. "Oh bakit ka lumalapit?" Crush yata ako
ng lalaking 'to, galawang breezy 'to ah!
"Bawal ang maingay so magbubulungan lang tayo ng pag-uusap. Bakit may ini-
imagine ka ba?" Okay. Medyo assumerang froglet ako kanina. "Don't worry, hindi ako
pumapatol sa stupid and clumsy,"
"So here's the ingredients of cure potion, kunwari ka pang nagbasa pero wala ka
ring naitulong. Nectar, Black Powder, Flour, Snake Venom."
Napa-ismid ako at napairap sa kanya. "Oh lahat ng ingredients na 'yan makikita
lang dito sa loob ng Altheria then pwede naman tayong manghingi ng snake venom doon
sa clinic. Keri na 'yan."
"Pero kung dito lang tayo kukuha sa school ng mga gagamitin. It might be na
makakuha tayo ng 'B' o 'C' na grade. I want to aim for 'A'" Wika niya sa akin.
Grade conscious din pala 'tong isa na 'to kagaya ko.
Saglit akong nag-isip at nasimulan ko ng malaman ang gusto niyang iparating.
"Huwag mong sabihin na lalabas ulit tayo ng school?"
"We will."
"Ayoko nga!" Napalakas yata ang pagkakasabi ko at sabay-sabay nag-'Shhh' yung
ibang estudyante. "Sorry."
"Ayoko nga, nakalimutan mo na ba? Muntik ng may mangyaring masama sa atin nung
last time na lumabas tayo," Sabi ko sa kanya.
"It will never happen again.Tsaka 'diba gusto mong mapasok sa Marsham top 10
Alchemist?" Napalagok ako ng aking laway dahil alam na alam niya ang mga bagay na
magtutulak sa akin na pumayag sa kanyang gusto.
"Paano naman tayo makakalabas?"
"Nakalimutan mo na ba? Miyembro na tayo ng White Soldiers Family. Hihingi tayo
ng tulong kay Carlo," Napabuntong hininga na lang ako as a sign of forfeit. Hindi
ko naman alam na gano'n ka-eager si Red na makakuha ng "A".

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

Chapter 10: Getting ingredients

Naglakad kami ni Red tungo sa workshop ng white soldier family. Hindi ko

masasabi na isa siyang workshop dahil pagkapasok ko sa loob nito ay para siyang
bahay na sobrang modernize ng design.
"Oh napadalaw kaagad kayo Red at Jasmin? Sa sabado ko pa dapat kayo i-introduce
sa family," Bati sa amin ni Carlo na nakahiga sa sofa.
Sinabi sa amin ni Carlo nasa sentro ng paaralan ang mga workshops ng bawat
family kaya naman may access lahat ng miyembro nito mula sa Marsham, Wanester, at
Exemena. "Ba't ikaw lang ang tao rito?" Pagtatanong ko kay Carlo.
"Ah wala pa yung ibang miyembo eh, yung iba nasa misyon then samantalang yung
iba may mga kanya-kanya ring assignment." Sabi ni Carlo. Carlo na lang raw ang
itawag namin sa kanya dahil ayaw niyang kinu-kuya dahil nagmumukha raw siyang
matanda.
"Gusto kasi naming magpatulong, magpapasama kami sa'yo bumalik sa Polto's
forest." Diretsong sabi ni Red. Masyadong straight forward 'tong lalaking 'to,
hindi muna binola-bola si Carlo bago humingi ng pabor.
"Para saan? Assignment?" Tumango naman kaming dalawa, "Delikado pa sa mga
freshmen na kagaya niyo ang gumala-gala sa labas ng school. May mga ingredients
naman na makukuha sa loob ng school, hindi niyo na kailangan lumabas."
"Pero gusto naming makakuha ng 'A' na grade dahil parehas kaming naghahabol sa
Marsham Top 10 students." Pagpapaliwanag ni Red.
"Mapilit talaga kayo, well hindi naman kayo pipiliin bilang bagong miyembro ng
White Soldiers kung hindi matitigas ang ulo niyo. Paniguradong may espesyal sa
inyong mga freshmen kayo," Hindi ko alam kung sinasabi ba sa amin 'yan ni Carlo o
nagmo-monologue siyang mag-isa sa sarili niya. "Kailan ba ang pasahan niyan?"
"Sa biyernes." Sagot ko.
"O sige magkita-kita nalang tayo sa huwebes, hihintayin ko kayo sa gate ng
Marsham Division. Mga ala-una ng tanghali. Wala naman kayong pasok tuwing huwebes
'diba?" Sabi ni Carlo sa amin. Tumango naman kaming dalawa ni Red.
"Salamat." Sagot ni Red at naglakad na paalis. Siya na nga ang humingi ng
tulong, siya pa ang nagsungit. Tch. Wala talagang kabait-bait sa katawan.
"Salamat Carlo." Nag-wave ako sa kanya as a goodbye.
"O sige! Ingat kayo! Magkita na lang tayo sa Huwebes."
Pagbalik ko sa dorm namin ay agad kong sinabi kay Bea ang tungkol sa gagawin
naming pagbalik doon sa Polto's forest.
"Babalik tayo ro'n?" Biglang kumunot ang kanyang noo, "Nung huling balik natin
doon ay muntik na tayong mamatay. Jasmin, hindi pa tayo pwedeng pumunta ro'n,"
Pagtutol niya.
 "Kasama si Carlo."
Nanlaki ang kanyang mata at parang kumikislap ito, "Sige pumunta tayo sa
Polto's Forest. Maganda nga yung may challenge eh!" Nangingiti niyang sabi sa akin.
Naikwento kasi sa akin ni Bea na nagka-crush siya kay Carlo no'ng araw na iligtas
kami nito.
*Araw ng Huwebes*
Napa-tap na ako ng paa at napapatingin sa orasan habang hinihintay na naman
namin ULIT si Red sa. Galit na galit siya kapag nale-late kami samantalang siya
okay lang kapag siya ang wala pa? Asan ang hustisya?
"Jasmin maupo ka nga," Hinila ako ni Bea paupo ulit ng bench, "Ako ang nahihilo
sa ginagawa mo, dadating din ang boyfriend mo 'wag kang excited."
Agad kong hinampas ang kanyang balikat dahil sa kung ano-anong ideya ang
pumapasok sa utak niya. "Mandiri ka nga, mas gugustuhin ko pang tumakbo ng sampung
beses sa quadrangle ke'sa magkatotoo 'yang sinabi mo."
Malakas na tawa naman ang iginanti sa akin ni Bea. Ilang minuto pa ang lumipas
ay dumating na si Red at masamang titig ang ipinukol ko sa kanya. Alam niyo yung
mas nakakaasar? Yung galit ako pero wala lang siyang pakialam. Hindi ko alam kung
dating bato ba 'tong si Red sa dating buhay niya at sobrang tigas ng puso.
Bago kami makalabas ng gate ay nakita namin na kinakausap ni Carlo ang mga
guwardiya na nagbabantay. Dinagdagan ng committee ang mga guwardiya na nagbabantay
sa bawat gate for security purposes. Hindi ko maintindihan ang committee, parang
may pinoprotektahan sila na nasa loob ng paaralan.
"Kuya Ronnel, pahiram muna ulit ng tatlong Marshams na ito. Miyembro sila ng
White soldier so sagutin ko naman kapag may nangyaring masama sa kanila," Sabi ni
Carlo.
Binuksan ng guard ang gate, "O sige Carlo, basta ay ibalik mo sila rito bago
pumatak ang alas-sais dahil may mga gurong naglilibot sa buong school pagpatak ng
alas-siete. Nagkaroon kasi sila ng curfew sa mga marsham students."
"Okay kuya."
Nagsimula na kaming maglakad patungo sa Polto's forest at as usual ang dami na
namang ikinuwento sa amin ni Carlo. "Kung psychic student ka Carlo, ano ang mga
bagay na kaya mong gawin?" Pagtatanong ko.
"Actually wala pa akong alam sa mga bagay na kaya kong gawin dahil kahit ako ay
nagte-training pa. Pero kaya ko kumontrol ng mga halaman... everything about
nature." Na-amaze naman kami sa kanya. Parang na-excite na ako na magising ang magi
sa katawan ko at malaman ang bagay na kaya kong gawin.
Huminto si Carlo sa paglalakad at nabaling ang atensyon namin sa kanya.
Nakatingin siya sa isang lantang bulaklak. "Panuorin niyo."
Iwinawasiwas ni Carlo ang kanyang saere habang may binibigkas na mga
salita,nagulat na lamang kami ng unti-untingnagkakakulay muli ang lantang bulaklak
at nagkakaroon ulit ito ng buhay. "Ang galing 'no? Galing kong magmahika 'no?" Kung
may isang bagay akong napansin kayCarlo, iyon na siguro ang madalas niyang pagpuri
sa sarili niya... in short,mahangin.   
Naglakad kami tungo sa kabundukan ng Polto's Forest para kumuha ng Black
powder, sabi rin ni Carlo na nandito ang pinakamagandang kalidad ng nectar sa itaas
ng bundok.
Halos isang oras na kaming naglalakad at nakuha naman namin lahat ng bagay
naming kailangan.
"Siguro ay kailangan na nating bumalik." Wika ni Red habang kumukuha siya ng
Venom ng isang ahas na may tatlongulo. Nasasanay na rin akong makakita ng mga
kakaibang creatures sa lugar naito. Hindi na rin ako magugulat kung may makita
akong vampire rito pero sana nag-e-exist din si Edward Cullen.
"Nakuha niyo na ba lahat ng kailangan niyo?" Pagtatanong sa amin ni Carlo
attango naman ang isinagot namin sa kanya.
Napatingin siya sa kalangitan at parang may bagay siyang napansin, "Teka,
parang kanina pa tayo sinusundan ng uwak na 'to ah. Mula kanina pa no'ng pag-alis
pa lang natin ng Altheria Academy."
"Ah gabi-gabi akong binabantayan ng uwak na 'yan. Feeling ko nga guardian angel
ko 'yan eh," Sagot ko.
 Unti-unting bumaba sa lupa ang uwak at laking gulat ko nung unti-unting maging
kamay ang mga kamay nito at ang tuka nito ay unti-unting nawala at napalitan ng
isang mukha.
Isang lalaki ang tumambad sa amin at nakasuot siya ng itim na balabal at
ngumiti sa akin. "Sa wakas ay nakaalis ka rin sa Altheria, Jasmin. Ako nga pala si
Klein."
"ATRAS!" Biglang sigaw ni Carlo at inilabas niya ang kanyang mahiwagang libro
na nasa kanyang bag. "Isang miyembro ng Raven Clan."
Hindi ko alam ang pinag-uusapan nila pero minsan ko ng narinig ang Raven Clan,
sinasabi nila na ito raw ang pinakamasamang grupo ng alchemy na nag-e-exist sa
magical world.
"Nandito lang ako para kuhanin ang babaeng may kakaibang mahika,"
Sumugod si Klein sa aming direksyon at nag-cast naman ng magic spell si Carlo.
Biglang may malalaking ugat napumamilog sa amin at pumrotekta. Hindi ko alam ang
nangyayari pero nakakasigurado akong may malaking laban na magaganap.

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

Chapter 11: Battle in Polto's Forest

JASMIN
Kinakabahan ako habang pinagmamasdan ang namumuong tensyon sa pagitan ni Carlo
at miyembro ng Raven Clan na nagpakilala bilang si Klein.
"Anong kailangan mo kay Jasmin?" Pagtatanong ni Carlo habang matalim na titig
ang ibinibigay niya kay Klein. Nasa loob pa rin kami ng mga ugat na ginawa ni Carlo
na nagsisilbing protekta sa amin, sumisilip lamang ako upang makita ang nangyayari.
"Hindi mo na kailangan malaman." Ikinumpas ni Klein ang kanyang kamay at may
dalawang lobo na lumabas sa magkabila niyang gilid.
"A-ano ba ang nangyayari?" Natatakot na tanong ni Bea at napayakap na lamang
ako sa kanya.
CARLO
Hindi ko alam ang nangyayari o kung ano ang kailangan nila kay Jasmin, pero
hindi ako makakapayag na galawin nila ang kahit sino na miyembro ng White Soldier.
Ilang beses na kaming binabalaan ng aming mga guro sa Altheria na kung may
grupo raw ng tao na dapat kaming iwasan, iyon ang Raven Clan. Grupo ito ng
masasamang alchemist at para malaman kung isa silang miyembro ng Raven Clan, iyon
ay ang tattoo na parang singsing sa kanilang palasingsingan na daliri.
Sinugod ako ng dalawang lobo at agad kong binuksan ang libro kong hawak at
nagbigkas ng spell.
May mga malalaki at matutulis na ugat ang humabol sa mga lobo ngunit masyadong
matulin ang dalawang ito. "Kaasar." Napakagat ako sa ibabang labi ko.
Kung nasa isang normal na labanan lang ako ay malaya akong makakatakbo upang
magtago o ipahinga ang magi ko, pero hindi ako pwedeng lumayo kanila Jasmin sa
pagkakataong ito. Si Jasmin ang habol ng lalaki na 'to at kailangan ko siyang
protektahan.
Sinugod ako ng isa sa mga lobo at agad kong iwinasiwas ang aking kaliwang kamay
at may sanga ng puno na biglang sumangga sa ginawang atake ng lobo.
Pinagmasdan ako ni Klein, "Hindi na masama para sa Wanester student na kagaya
mo." Sabi niya sa akin.
"Hindi ako naging miyembro ng white clan para sa wala lang." Inilagay ko sa
likod ang aking kaliwang kamay at patagong iwinasiwas ito upang gumawa ng spell.
Nagulat na lamang siya ng may biglang mga ugat na kumapit sa kanyang mga paa
dahilan upang hindi siya makagalaw.
Ipinitik niya ang daliri niya at nasunog ang mga ugat na nakakapit sa kanyang
paa.
 Hindi maaari, kung apoy ang specialty niya, may disadvantage ako lalo na't
nature ang kino-control ko.
Napasigaw na lamang ako sa sakit ng biglang may matatalim na pangil ang bumaon
sa aking binti. Masyado akong nagpokus kay Klein at nakalimutan ko ng may dalawang
lobo pa nga pala ang nandito.
"Carlo!" Malakas na sigaw ni Jasmin.
Akmang lalabas siya sa proteksyon kong ginawa sa kanila, "Huwag! Sa oras na
lumabas ka, kukuhanin ka niya! Manatili ka lang d'yan!" Malakas kong sigaw. Habang
tinitiis ang sakit na nararamdaman ko sa aking binti.
Kung may Priest o illusionist lang sana akong kasama sa laban na 'to ay
paniguradong matatalo ko siya eh. Kaasar. Pride ng White Soldiers ang nakataya
rito.
"Kalikasan ipahiram mo sa akin ang iyong lakas!" Malakas kong sigaw at
nagkaroon ng liwanag sa aking tapat, unti-unting lumabas dito ang isang espada na
napapalibutan ng tinik.
Eto na lang ang huli kong pag-asa. Hindi ko alam kung kakayanin ito ng katawan
ko dahil malaking puryento ng magi ang aking kailangang ilabas habang ginagamit ko
ang espada.
Tiniis ko ang sakit na nararamdaman ko sa aking hita at agad sinugod ang isa sa
mga lobo, hiniwa ko ito gamit ang espada at nawala na parang abo ang isa sa mga
lobo.
Napalingon ako ng biglang may isang fireball na papunta sa direksyon nina
Jasmin, agad akong nag-cast ng spell at nagpatubo ng isang malaking puno upang
sanggahan ang fireball, lumikha ito ng malaking pagsabog.
Napaluhod ako bigla sa damuhan dahil sa nararamdaman kong panghihina, ito ang
unang beses na magamit ko ang lahat ng magi ko.
"Bago ko kuhanin ang batang may kakaibang lakas, uunahin muna kitang
pakialamero ka." Ibinuka niya ang kanyang kamay at may maliit na baga ng apoy ang
lumabas rito.
Habang papalapit siya ng papalapit sa akin ay unti-unting lumalaki ang apoy na
nasa kanyang kamay at masama akong tinititigan. "Katapusan mo na at makukuha na rin
namin ang babaeng may kakaibang mahika na taglay."
Habang lumalakad siya papalapit ay lumalakas ang kabog ng aking dibdib.
Sinubukan kong tumayo ngunit maraming dugo na ang nawawala sa akin dahil sa kagat
ng lobo kanina. Mahina na rin ang katawan ko dahil nagamit ko na ang magi sa aking
katawan, baka kung magpapatuloy pa ako ay hindi ko na makontrol ang magi na lalabas
sa aking katawan na magiging sanhi ng aking pagkamatay.
Akmang ibabato niya na sa akin ang fire ball ngunit may isang tao na tumunggo
sa kanya kaya naman napigil ang mahika na kanyang ginagawa.
"R-Red!?" Malakas kong sigaw, "Anong ginagawa mo? Tumakas na kayo!" Hindi ko
alam kung paano siya nakalabas sa mga ugat na ginawa ko... pero lubhang delikado
ito para sa kanya dahil hindi pa niya gumamit ng mahika.
"Hindi! Po-protektahan kita! Ako ang may kasalanan kung ba't tayo nandito!"
This is the reason why Red was chosen to be part of White soldiers. He's a risk
taker.
"Ang lakas ng loob mong bata ka!" Malakas na sinuntok ni Klein si Red dahilan
upang mapasubsob ito sa damuhan. Gusto sanang lumapit sa amin ni Jasmin pero mabuti
na lamang at pinipigilan siya ng kaibigan niyang si Bea.
Dahan-dahan na tumayo si Red, sinubukan ko pang mag-cast ng spell pero hindi na
talaga sapat ang aking lakas. "Tumakbo na kayo Red! Itakas niyo si Jasmin dito!"
Unti-unting lumapit kay Red ang isa pang lobo. "Red tumakbo na kayo!"
"Po-protektahan ko kayo!" Malakas na sigaw ni Red at biglang may liwanag na
lumabas sa kanyang kwintas.
Hindi maaari... Unti-unti ng nagigising ang magi ni Red. Red is a very special
student, ngayon lang ako nakakita ng estudyante na nagising ang kanyang magi in
just a month. Unti-unting nagkakulay ang loob ng kanyang kwintas, kulay pula.
Lumakas ang ihip ng hangin at unti-unting may namuong buhawi sa kinalalagyan
namin, napapikit na lang ako sa aking kinauupuan. Red is an Magic Swordsman at kaya
niyang kontrolin ang hangin... base iyon sa biglang pag-ilaw ng kanyang kamay.
 Palakas ng palakas ang hangin at naglaho na ang lobo. I don't know what will
happen next, pero masama ito... hindi pa alam ni Red kung paano kokontrolin ang
magi niya kaya naman at this rate... hindi pa kakayanin ng katawan niya. "Pigilan
niyo siya!" Malakas kong sigaw ngunit dahil sa lakas ng hangin ay imposible naman
na marinig nila ako.
Unti-unting nawala ang hangin at bumagsak na lamang ang katawan ni Red sa lupa.
Hindi ko na alam ang sumunod na nangyari dahil unti-unti na akong nawalan ng malay
dahil sa hina ng aking katawan.
JASMIN
Halos mapahagulgol ako sa iyak ng makita ang nakabulagtang katawan nina Red at
Carlo sa damuhan. Napayakap kami ni Bea sa isa't-isa at parehas nanginginig ang buo
naming katawan.
"Ngayon, sumama ka na sa akin Jasmin kung ayaw mong madamay pati ang kaibiga—"
"Sinong nandiyan!?" Malakas na tinig na narinig namin sa hindi kalayuan. Si Sir
Steven at si Sir Ernie, parehas silang mabilis na tumakbo no'ng makita ang
kalagayan namin.
"Masuwerte ka Jasmin, pero sisiguraduhin ko sa'yong magkikita pa tayong muli."
Tumakbo palayo si Klein at unti-unting nagbagong anyo bilang uwak, lumipad ito
palayo.
"Ayos lang ba kayo?" Pagtatanong sa amin ni Sir Ernie habang si Sir Steven
naman ay tumakbo tungo kanila Carlo at Klein.
Unti-unti akong nawalan ng malay dahil sa pagod. Sana ay ayos lang sila.

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

Chapter 12: The truth

Nagising na lamang ako na nasa loob ako ng clinic, "Uy Jasmin okay ka na ba?"
Nag-aalalang tanong ni Bea na nakaupo sa tabi ko at parang binantayan ako hanggang
sa magising ako.
"Oo, medyo masakit lang yung mga galos ko," Isinandal ko ang aking likod sa
headboard ng clinic. "Ikaw okay ka na ba?"
"Oo kahapon pa. Grabe ka! Hindi naman ikaw yung nakipaglaban pero naunahan ka
pa nila magising." Natatawang tugon sa akin ni Bea, base sa ekspresyon niya
ngayon... she's really in a good shape at okay na okay na siya.
"Anong balita sa kanila?"
"Kausap nilang dalawa ngayon ang school principal, hindi ko alam kung bakit. Si
Carlo, baka bisitahin ka raw niya mamaya ewan ko lang kay Red." Mahaba niyang
litana at nagbabalat siya ng mansanas.
Naalala ko na naman ang nangyaring labanan sa Polto's Forest, kung hindi pa
dumating sina Sir Ernie at sir Steven ay baka isang malamig na bangkay na kaming
apat. Nakakaasar din dahil nakatakas ang Klein na 'yon... pero ano ang bagay na
kailangan niya sa akin?
"Kumusta nga pala yung assignment natin?" Pagtatanong ko bigla, importante sa
akin ang grades ko kaya dapat lang na itanong ko 'yan.
Saglit na tumahimik si Bea at nagbuntong hininga, "Nakakuha tayo ng 'F' na
grade"
Nanlumo naman ako bigla, kapag kasi nakakuha ka ng F ay ibig sabihin lamang
nito na maliit na ang chance mo na makapasok sa Marsham top 10 student... which is
pangarap ko.
"Bakit daw?"
"Lumabag tayo sa school rule na bawal lumabas ng Altheria kapag first year
palang, nagkaroon ng malaking gulo at nasangkot tayong apat, naka-istorbo tayo sa
mga teacher lalo na kanila sir Ernie at sir Steven, nasira ang mga ingredients nat
—"
 "Hindi mo na kailangan ituloy Bea, naintindihan ko na. Deserved natin ang 'F'
sa daming nangyari," Napahawak ako sa aking braso na may galos, "Ba't may sugat
ako? Hindi ba 'to ginamitan ng healing powers para mawala yung sakit?"
"That's our punishment. Hindi nila gagamitan ng kahit anong healing spell ang
mga sugat natin, kailangan daw nitong gumaling sa normal na paraan." Ipinakita rin
ni Bea ang galos niya sa kanyang balikat. Napabuntong hininga na lamang ako, hindi
ko naman alam na ganito katindi ang punishment dito sa Altheria.
Nakarinig kami ng pagbukas ng pinto at nakarinig kami ng isang boses, "Ano ba
bitawan mo nga ako! Wala akong balak bisitahin ang babaeng 'yan!"
Pumasok bigla si Carlo habang kinakaladkad niya papasok si Red,  puro galos ang
kanilang katawan pero Masaya pa ring nakangiti sa amin si Carlo. "Oh gising ka na
pala Jasmin! Akala ko balak mong matulog hanggang matapos ang semester eh,"
"Ba't ka nandito? Akala ko ba bawal ang taga-Wanester Division dito sa
Marsham?" tanong ko.
"I have an excuse. Sabi ko bibisitahin ko lang ang kaibigan ko na nasa
malubhang kalagayan," Wow, galos lang ang natamo ko pero para sa kanya ay malubha
na ito? "Tsaka isang linggo akong suspended dahil sa nangyari."
Inagaw ni Carlo ang binabalatang mansanas ni Bea. "Hoy akin na 'yan! Para kay
Jasmin 'yan."
"Wala ng bawian tsaka ako ang pinakanapuruhan kaya hindi kailangan ni Jasmin ng
mansanas," Napalingon-lingon siya sa paligid, "Asan si Red? Oy Red halika nga rito!
Nahihiya ka ba!?" Hinatak niya si Red.
"Ako mahihiya? Ba't naman ako mahihiya? Ayoko lang makita ang pagmumukha ng
babaeng 'yan"
"Hoy! As if naman na gusto kitang makita!" Nagsimula na naman kaming dalawa sa
nonsense naming pagtatalo habang yung dalawa ay tumatawa lamang. Seems everything
back to normal... I guess.

"Guys tignan niyo!" Inilabas ni Carlo ang kwintas ni Red,

"Umiilaw na ang loob ng kwintas ni Red. Pula katulad ng kanyang pangalan,"
"Tatawa na ba 'ko sa joke mo?" Naiinis na sabi ni Red.
"Hindi, mamaya mo na lang itawa 'yan kasi sure naman ako na hahagalpak ka sa
nakakatawa kong joke."
Hindi pala peke ang nakita kong ilaw sa kanyang kwintas, totoong nagising niya
na ang magi na nakatago sa kanyang katawan, siyempre nakakainggit dahil siya ang
unang estudyante sa batch namin na nakagawa nito. "Congrats Red, anong specialty ng
pula Carlo?"
"Alchemist, Magic swordsman and his unique skill is he can control the wind,"
Sabi ni Carlo sabay kagat sa mansanas, "And it's too bad dahil hindi niya pa kayang
kontrolin 'yon."
"What do you expect? Gusto mo pagkailaw ng kwintas ko alam ko na kaagad gamitin
iyon?"
Nakinig lang ako sa nonsense nilang pinagsasabi, "Umalis na nga kayo, mas lalo
niyo lang pinasasakit yung ulo ko."
"Sure thing! Magpahinga ka na," Sabi ni Bea. "Babalik ako mamaya."
"Okay, by the way Jasmin, gusto kang makilala ng buong White Soldiers Family.
Bukasi 10AM sa workshop, hihintayin kita. Pinagyabang na kita and excited silang
lahat na makilala ka," Napairap naman ako ng wala sa oras. I'm pretty sure
pinagyabang niya lang ang sarili niya about sa ginawa niyang pakikipaglaban.
Nakalabas ng dalawa at hindi pa nakakalabas si Red, "Ano pang ginagawa mo rito?
Alis na! Shoo! Shoo!"
Tinignan ako ni Red mula ulo hanggang paa at tumalikod, "I'm glad that you're
fine now." Naglakad na siya paalis.
Nangiti naman ako ng wala sa oras. Concern din naman pala, pakipot pa.
CARLO
Bago pa man kami pumunta sa clinic para bisitahin si Jasmin ay nagtungo muna
kami sa Principal office ni Red. "Carlo, are you insane? Ba't mo naman kakausapin
ang principal." Pagpipigil sa akin ni Red.
Kapag tumitingin ako sa kanya, his eyes is burning with passion. Hindi na
kataka-takang siya ang pinakaunang tao na nakilala ko na nakapagpagising sa magi in
just one month.
White clan family chose the best of the best students dito sa Altheria bago
nila pasalihin sa Family. May kakaiba sa mga freshman na ito, kay Bea, Jasmin,
Jacob at Red.
Binuksan ko ang pinto ng principal's office at nakita namin si Mrs.Evelyn na
nakatayo at nakasilip sa bintana ng kanyang silid na parang laging may
pinagmamasdan na tao.
"Mrs. Evelyn excuse me po," Pagpasok namin at umupo ako agad sa couch na parang
feel at home.
Hindi ito ang unang beses na nakapunta sa Principal's office, in fact pabalik-
balik nga ako rito dahil sa dami kong nilalabag na rules.  "Ang kapal talaga ng
mukha." Bulong ni Red at napailing-iling sa akin.
"Anong kailangan mo Carlo?"
"Gusto kong malaman kung ano ba talaga si Jasmin?" Napatingin sa akin si Red.
Jasmin is not ordinary, hindi siya hahanapin ng Raven Clan kung hindi siya nagpo-
possess ng kakaibang kapangyarihan.
"She's just an ordinary student of Altheria."
"Nagsisinungaling ka Mrs. Evelyn. Hindi kami papatayin nung Klein na 'yon para
lang sa isang ordinaryong estudyante ng Altheria, Mrs. Evelyn 'wag niyo na kaming
gawing tanga. Nakita namin kung paano nagpupumilit ang Raven clan na kuhanin si
Jasmin,"
Nagbuntong hininga si Mrs. Evelyn at tinignan ako sa mata, "Miyembro siya ng
White Soldiers Mrs. Evelyn, hindi namin magagawang protektahan si Jasmin kung hindi
namin alam kung ano talaga siya."
Tahimik lang si Red sa aking tabi. Iyon ang isa sa mga napansin ko sa kanya, he
is more likely an a listener.
"Mangako ka muna na walang ibang makakaalam nito kung hindi kayong dalawa
lamang," Umupo si Mrs Evelyn sa tapat namin. "Kung mangangako kayo ay sasabihin ko
sa inyo ang totoo."
Nagkatinginan muna kaming dalawa ni Red at tumango. "Jasmin is the
granddaughter of Lucas Manroa."
Nanlaki ang mata ko at naalala ko ang pangalan na 'yon, "You mean, one of the
greatest alchemist in our history?" alam ko ang kwentong ito, sila ang nagprotekta
sa mundo ito laban kay Deathevn.
"Hindi pa ako sigurado sa dahilan ng Raven Clan kung bakit nila hinahabol si
Jasmin. Pero baka dahil namana ni Jasmin ang kapangyarihan ng kanyang lolo, there's
an overflowing magi inside her body. Hangga't hindi pa nagigising ang magi ni
Jasmin ay hindi pa natin malalaman ang kanyang kakayahan,"
"Kung mapupunta si Jasmin sa kanila, it means that they will use Jasmin?"
Pagtatanong ni Red.
"More likely. Paniguradong nalaman na nila na nandito sa Altheria Academy si
Jasmin, gagawa ng paraan ang mga Raven Clan upang makapasok dito." Sabi ni Mrs.
Evelyn.
"Ngayong alam niyo na ang katotohanan kung bakit siya hinahabol ng Raven Clan.
Gusto kong kayong dalawa ang magbantay kay Jasmin."
"No freakin' way—"
"Makakaasa ka Mrs. Evelyn," Pagsasalita ko, "Si Jasmin ang bagong miyembro ng
White Soldiers family. Hindi ko hahayaan na mapahamak ang miyembro ng pamilya ko."
Tumingin ako kay Red. "Ikaw Red, hindi ka ba nagi-guilty? Ikaw ang nagsama sa kanya
ro'n sa Polto's Forest no'ng nangyari ang insidente—"
"Mangongonsensya ka na naman. A'right payag na ko."
Bigla akong nakaramdam ng excitement. At the same time kaya ako pumayag sa
kundisyon ni Mrs. Evelyn, gusto kong gantihan ang Klein na 'yon. Magpapalakas ako.
Hihigitan ko ang kanyang kakayanan, ako ang tatalo sa kanya kapag muli kaming
nagkita.
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

Chapter 13: Back to Normal

"Okay ka na ba? Sure ka na bang papasok ka na?" Pagtatanong sa akin ni Bea

habang nagbibihis na ako sa dorm. Ilang araw na rin ang lumipas no'ng mangyari ang
insidenteng iyon kaya naman kinakailangan ko na ring pumasok.
"Ano ka ba, galos lang din ang tinamo ko. Si Red nga halos mapatay na nakapasok
na nung isang araw, baka isipin nung mga teacher eh nalumpo na 'ko," sagot ko sa
kanya.
"Sa bagay, pero sa tingin ko h'wag ka munang pumasok ngayon." Alanganing sabi
niya. "By the way, ba't hindi ka raw pumunta sa workshop nung nakaraan sabi ni
Carlo?"
"Nakalimutan ko, tsaka 'diba nga nag-LBM ako kaya hindi ako nakalabas," Paano
kasi ang daming pagkain sa fridge, hindi ko naman alam na expired na pala yung iba
do'n. Buti nga ay mga normal pang mga pagkain ang nakakain namin dito.
"Oh sige tara na, male-late na tayo." Hinatak na ni Bea ang kamay ko at tumakbo
kami sa unang klase namin, which is kay Sir Ernie.
Umupo na kami sa aming puwesto at matatalim na titig ang pinupukol sa akin ng
iba kong kaklase. Anong mayroon?
Biglang naglakad papalapit sa akin ang nagmamalditang si Charmaine, bwisit na
kambal 'to. "Anong meron Bea?" Pagtatanong ko kay Bea na nasa aking tabi. Malakas
na kinalampag ni Charmaine ang desk ko dahilan para mapalingon ako sa kanya, "Ano
bang problema mo?"
"Tinatanong mo pa kung anong meron!? Nang dahil sa'yo! Muntik ng mamatay si
Red, kasalanan mo kung bakit nagalusan ang gwapo niyang mukha!" Malakas na sigaw ni
Charmaine. Napalingon ako sa tapat ng bintana, wala pa pala si Red dito kaya naman
ang lakas ng loob na magmaldita ng Charmaine na 'to.
Sasagot na sana ako kaso biglang dumating si Sir Ernie, "'Diba sinabi ko sa
inyo na ayokong may sumisigaw sa tuwing papasok ako sa klase niyo!?" Malakas na
sigaw ni Sir at kumaripas ng takbo si Charmaine papunta sa puwesto niya. "Who is
it!?"
"S-Sir, si Jasmin po." Pagsusumbong ni Charmaine.
Aba! Hanep 'to! Ako pa ang sinisi sa sarili niyang kasalanan, akala ko sa
wattpad lang nag-e-exist yung mga exaggerated na fangirls na obsess sa isang
lalaki. Hindi ako na-inform na mayroon din pala sa isang magic school, isang
patunay dito ang bwisit na Charmaine na 'to.
"You're lying Ms. Charmaine, baka nakakalimutan mo na nasa isangmagic school
tayo and I can distinguish the truth from lies," Biglang sumama ang tingin sa kanya
ni sir, "Pumunta ka sa Quadrangle, 20 laps as a punishment."
"But sir—"
"Now!" Pagkasigaw no'n ni Sir ay mabilis na kumaripas ng takbo si Charmaine
palabas, bago siya lumabas ay isang irap muna ang ibinigay niya sa akin, as if
naman na affected ako sa ginawa niya.
Noong napalabas si Charmaine ay matalim na titig ang ibinigay sa akin ng
kanyang kakambal na si Charly. Nagtataka ako kung bakit ang laki ng galit sa akin
ng kambal na 'to, feeling yata kontrabida sila katulad ng mga napapanuod ko sa mga
drama.
"Class pumunta kayong lahat sa activity center. We will do some physical
activity." Naglakad na muling palabas si sir Ernie, may ilan sa mga kaklase ko ang
napabuntong hininga pero mas maraming natuwa dahil hindi na kami tatakbo ulit sa
Quadrangle at hindi na kami mapapahiya sa ibang estudyante.
"H'wag mo na lang pansinin yung Charmaine na 'yon," Sabi ni Bea at lumapit sa
akin, "Kulang ng pitong buwan 'yon nung pinanganak." Napatawa naman kaming parehas.
"Teka ba't wala si Red?"
 "Ewan ko. Baka hindi pumasok," Konklusyon ni Bea, "Madalas ko siyang nakikitang
nagpa-practice mag-isa, sinusubukan niyang kontrolin ang magi niya... but of couse
hindi niya pa magawa."
Naglakad na kaming dalawa ni Bea tungo sa Activity center. I am really hoping
na sana this time ay huwag na kaming ilagay sa kahihiyan ni Sir Ernie.
Pagdating namin sa Activity center ay agad kaming pinapila ni Sir. Mabuti na
lamang ay simpleng exercise lang ang pinagawa sa amin ni Sir, may pinagawa ring
normal 'tong teacher na 'to. This past weeks ay na-feel ko naman na may essence ang
ipinapagawa niya sa amin, dahil habang patuloy namin ginagawa ang mga activities ay
hindi na masyadong sumasakit ang katawan ko.
"Okay that's it for today!" Pagsisigaw ni Sir Ernie habang iniikot ang tingin
sa amin. "Maybe a weeks later ay may ilan sa inyo na magkakailaw na ang mga kwintas
if they will continue in working hard." Sa sinabi na 'yon ni Sir Ernie ay marami sa
mga kaklase ko ang napasigaw at napasigaw. Well, sa tagal kong absent ay panigurado
akong hindi ako kabilang sa unang magkakapailaw sa kwintas.
Naglakad na palabas si sir habang karamihan sa amin ay nagpupunas ng pawis at
mayroon namang ilan na nagpatuloy sa paglalaro.
"May next class pa ba tayo ngayon Bea?"
"Mamaya pang alas-dos ang next class natin so may mahaba tayong vacant, ay wait
lang may sasabihin lang ako sa inyong lahat," Bumuntong hininga si Bea, "Guys! Wala
munang lalabas, may i-a-announce lang ako! Gather around here!"
Pumaikot naman sa puwesto namin an gaming mga kaklase. "Alam niyo naman na may
magaganap na event next week 'diba?"
"The unity festival!" Malakas na sigaw ng isa sa mga kaklase ko, si Harly—He's
one of the top student in our class.
"Yup, may mga games and contest na magaganap, kung interesado kayong sumali
kahit saan ay lumapit lang kayo sa akin a'right?" Sabay-sabay na sumigaw ang mga
kaklase ko ng 'oo'.
"Okay that's it! Tsaka kung gusto niyong may gawing pakulo ang seksyon natin ay
agad niyong ipaalam sa akin para masabi ko sa committee at ma-approve nila."
Naglakad na paalis ang mga kaklase namin, bago umalis ay inirapan muna ako ni
Charmaine at ngumisi naman sa akin si Charly. Bwisit na kambal, tinignan ko si
Charmaine... tagaktak ang pawis ng feeling maldita, tumakbo ba naman mag-isa sa
quadrangle.
Nag-aayos na kami ng gamit, "Bea, ano yung Unity festival?"
"Ha? Eh 'diba na-explain ko na last tim—Ay oo nga pala wala ka pala nung nag-
explain ako," Naglakad na kami palabas sa Activity center. "Ang unity festival ay
three days event na ginagawa ng paaralan. Meaning lahat ng estudyante from Marsham,
Wanester, and Exemena ay malayang makakagalaw sa lahat ng division for three days.
It's a way of Altheria Academy para panatilihin ang bonds ng seniors, juniors at
freshmen."
Napatango-tango naman ako sa kanyang paliwanag. "Tsaka ang alam ko nagpapapasok
sila ng mamamayan sa labas ng academy, pero hindi ko lang alam kung gagawin pa nila
ulit ngayon 'yon dahil naghihigpit daw sila sa security."
Habang naglalakad kami at nagpapaliwanag si Bea ay aksidente naming
nakasalubong si Red. "Oh ikaw pala!" Pagbati ko sa kanya, bumaba ang tingin ko sa
kanyang kamay na puro sugat at hinawakan ko ito, "Oh napa'no 'tong kamay mo?"
Hinila niya ang kamay niya dahilan para mabitawan ko. "Pake mo?" Tinunggo niya
pa ang balikat ko nung naglakad siya palayo. Dapat ngayon ay sanay na ako sa
masungit na personality nung Red na 'yon pero ngayon...
Napahawak ako sa aking dibdib dahil parang may naramdaman akong kirot. Maybe
na-offend lang ako sa mga sinabi niya at hindi lang ma-take ng ego ko. Yeah! That's
it!
"Siguro nagsusugat ang kanyang kamay dahil sa kaka-practice," Konklusyon ni Bea
at napalingon siya sa akin. "Oh ba't nakahawak ka d'yan sa dibdib mo? May masakit
ba ulit sa'yo? Naku! Sinabi ko naman sa'yo na huwag ka munang pumasok eh."
"No I'm fine medyo nagutom lang ako. Ano nga ulit yung sinasabi mo tungkol kay
Red?"
"Ewan ko sa lalaking iyon, minamadali niyang matutunan na kontrolin ang magi
niya at makalikha ng mahika. Hindi ko alam sa lalaking 'yan kung may pinapatunayan
sa buhay o may bagay na nag-uudyok sa kanya na gawin lahat 'yan" Pagsasalita niya
at napatango-tango na lamang ako. Pipilitin ko na lang siyang unawain... Kaibigan
na rin kasi ang turing ko sa kanya.
"Nagugutom ako Bea, tara kain tayo,"
"Gusto ko 'yan Jasmin!"
Unity festival huh? Umaasa ako na magiging masaya ang next week para sa amin.

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

Chapter 14: Festival Preparation

Nitong mga nakaraang araw ay mas naging busy kami, napagdesisyunan kasi ng
seksyon namin na magkaroon kami ng isang simpleng food stand para naman mas ma-feel
namin ang gaganaping Unity Festival. Gagamitin namin ang kikitaing pera as a class
fund namin.
"Jasmin, inilista kita sa mga maglalaro sa mga games ah," Pagsasabi sa akin ni
Bea. Sa aming seksyon ay nasa kanya ang pinakamabibigat na trabaho pero parati pa
rin siyang nakangiti at ini-enjoy ang kanyang ginagawa.
"Ha? Wala naman akong alam gawin do'n 'wag na lang ako. Tsaka mahina ako sa mga
physical activities, remember?" Nag-aalala kong sabi, medyo mahiyain kasi ako sa
harap ng maraming tao kaya naman kinakabahan ako sa paglista ni Bea sa aking
pangalan.
"Wala na naipasa ko na yung papel sa committee," Napasampal na lamang ako ng
aking palad sa aking mukha, malas. "Tsaka okay na 'yon, ang purpose naman ng
activities na 'yon eh para mag-enjoy hindi para mamahiya ng Marsham student."
"Pero baka mapahiya lang ako,"
"Ano ka ba! Hindi 'yan!"
"Hoy ano ba kayong dalawa? Mag-uusap na lang kayo d'yan? Ang dami pang gagawin
oh," Biglang umepal si Charmaine at umirap sa aming dalawa, "Class president pa man
din, siya pa ang numero unong nakatanga."
"Oh sige, mamaya na tayo mag-usap tutulong muna ako." Sabi ni Bea at pumunta sa
mga kaklase ko na gumagawa ng mga banners at bandiritas. Naiwan na ako ngayong mag-
isa na nakaupo sa bench, kakatapos lang kasi ng shift ko sa paggawa. By shifting
kasi ang ginagawa namin para less hassle at para masigurado ni Bea na lahat sa
seksyon namin ay tumutulong.
Habang wala pa akong ginagawa ay napalingon naman ako bigla sa boses na aking
narinig— Si Harly. "Jasmin tulungan mo naman akong dalhin 'tong mga potion sa
faculty ni Ma'am Melanie."
Tumakbo ako sa kanyang direksyon at tinulungan siyang buhatin ang ilan sa
kanyang mga dala. "Salamat ah, pasensya na sa abala kahit alam kong pahinga mo
ngayon,"
"Okay lang 'yon." Sagot ko sa kanya.
Habang naglalakad kami sa corridor ng ikalawang palapag ng Vaefonia Hall ay
bigla akong napalingon sa may bintana. Nakita ko si Red na nagpa-practice mag-isa.
Napapalibutan ang katawan niya ng mga dahon na umiikot sa kanya dahil sa hangin,
hindi rin nagtagal ay agad itong bumagsak sa lupa at napasipa na lamang sa damuhan
si Red.           
"Uy Jasmin tara na, sino ba ang tinitignan mo d'yan?" Bigla ring lumingon si
Harly. "Bihira na lang pumapasok si Red sa klase natin 'no? Kahit kasi ang mga
teachers ay gustong i-prioritize ni Red ang pagkontrol sa kanyang magi,"
"Ibang klase talaga si Red."
"Gusto mo ba si Red?" Biglang pagtatanong sa akin ni Harly at tinignan ako ng
mata sa mata.
"Ha? Hindi, humahanga lang ako kasi sobrang espesyal na estudyante ni Red. Ang
tulin niya kasing napailaw ang kwintas niya," Pagsasabi ko sa kanya at napatango-
tango siya habang unti-unting lumalaki ang ngiti sa kanyang labi. "Bakit ka ganyan
makangiti?"
"Wala. Wala. Cute mo haha!" Medyo weird din 'tong si Harly, hindi ko
maintindihan kung ano ang nais niyang ipahiwatig. "Tara na, baka hinahanap na ni
Ma'am Melanie yung potion."
Pinagpatuloy na naming dalawa ni Harly ang paglalakad tungo sa faculty ni Ma'am
Melanie. I gazed my eyes kay Red na nagpa-practice at hindi ko inaasahan na
nakatingin siya sa direksyon na ito, our eyes met. Dahil sa nangyari ay mas
binilisan ko ang paglalakad.
"Uy Jasmin, wait." Sumusunod na sabi sa akin ni Harly.
Hindi ko maipagkakaila na si Red ang top student here at Altheria. Madalas
siyang pag-usapan ng mga teachers at imposibleng hindi siya kilala ng mga
estudyante rito. Minsan lang din siyang pumapasok but he almost perfect the quizzes
and exams.
Wait, Do I overthink about Red? Ay jusko! Hindi tama 'to.
Nagpatuloy lang ko sa paglalakad, "Jasmin lagpas ka na! Dito ang faculty ni
Ma'am Melanie."
Napakagat na lamang ako sa ibabang labi ko.
Kakatok na dapat ako pero hindi ko muna itinuloy dahil may naririnig akong
usapan sa faculty.
"Sa tingin ko ay dapat ay huwag muna tayong magpapasok ng mga taga-Alkhemia sa
Altheria ngayong Unity Festival," Naririnig kong tinig at mukhang si Sir Steven
iyon. "Nagkalat ang mga miyembro ng Raven Clan sa paligid, mas malaking gulo kapag
nakapasok sila rito."
Alkhemia? Sa pagkakatanda ko sa aking nabasa, iyon daw ay isang bayan na
malapit sa Altheria.
"Huy Jasmin! Buksan mo na yung pinto, nabibigatan na 'ko sa dala ko." Wika ni
Harly.
Pinihit ko ang door knob ng pinto ng faculty. Para namang nagulat ang mga guro
no'ng makita nila ako at napatigil sa pag-uusap. Ako ba ang pinag-uusapan nila?
Parang hindi naman, hindi naman ako peymus. 12 Likes nga lang profile picture ko sa
facebook eh.
"Anong ginagawa mo rito Jasmin? Hindi ka ba marunong kumatok?" Masungit na sabi
ni Sir Steven.
"Sir kumatok po ako, busy lang po kayo sa pag-uusap niyo kaya hindi niyo
napansin," Sabi ko. "Ibibigay lang po namin 'tong mga potion kay ma'am Melanie."
Itinaas ni Harly ang kanyang mga bitbit para mapansin ni Sir.
"Sige ipatong niyo na lang sa desk ko then you may go." Sabi ni Ma'am Melanie
at ginawa naman namin ito.
Papalabas na kami ng may bigla akong nais sabihin, "Ma'am masaya po kapag
maaaring pumunta ang karamihan sa Unity festival, dagdagan na lang po natin ang mga
guards na nagbabantay." Suhestiyon ko at tuluyan na akong lumabas.
Pagkalabas ko ay tinignan ako ni Harly. "Baliw ka talaga, dapat ay hindi ka
nakikialam sa usapan ng mga teachers."
Naglakad kami ni Harly palabas ng Vaefonia Hall. Pinagmasdan ko ang maraming
estudyante na busy na busy sa pag-aayos ng kanya-kanya nilang booth. "Ang sasaya
nila 'no? Pagkatapos naman ng Unity Festival ay midterm exams na."
Tanging ngiti lang ang itinugon ko kay Harly at nagpatuloy na kami sa
paglalakad pabalik sa ginagawa naming booth. Biglang bumuhos ang maliliit na butil
ng ulan at nagsimulang mag-panic ang mga estudyante dahil nagmamadali silang
sumilong.
"Jasmin tara na!" Biglang kinuha ni Harly ang kamay ni Jasmin at tumakbo sila
papunta sa kanilang booth.
***
3rd Person
"Mrs. Evelyn hindi na dapat natin papasukin ang mga taga-Alkhemia sa ating
paaralan lalo na't alam na ng mga Raven Clan na kasalukuyang nag-aaral sa paaralan
natin ang apo ni Lucas," Suhestiyon ni Sir Steven habang nag-uusap silang lahat na
mga guro.
"Pero hindi rin natin pwedeng baliwalain ang samahan ng ating paaralan at ang
bayan ng Alhemia, kung hindi natin sila papayagan na makapasok n gating paaralan ay
baka kung ano na lamang ang kanilang isipin." Pagtututol ni Sir Ernie.
"Pangalan ng paaralan at kaligtasan ng mga estudyante ang nakataya rito sir
Ernie," Tugon ni Sir Steven sa mainit na pagtatalo nilang dalawa. "Naalala mo pa
nung natagpuan natin sila sa Polto's Forest, muntik ng mamatay ang ilan sa mga
estudyante natin."
"Hindi rin natin dapat balewalain ang taga-Alkhemia, sa kanila tayo kumukuha ng
supplies ng mga ginagamit natin para sa pagtuturo natin sa Altheria," Napatango-
tango ang ilang members ng committee at mga guro bilang pagsang-ayon. "At tsaka
hindi naman susugod dito ang mga taga-Raven Clan lalo na't alam nilang maraming
magagaling na alchemist ang nasa loob ng ating paaralan."
"Pero-"
"No more but's." Kinalampag ni Mrs. Evelyn ang kanyang desk, "Sang-ayon ako sa
sinabi ni Ernie. We will allow outsiders inside our Academy. At isa pa, may mga
inatasan akong magbantay kay Jasmin."
"Okay ma'am, aayusin ko na rin po ang mga events na magaganap sa Altheria."
Sabi ni Ms. Melanie at tumango naman si Mrs. Evelyn.
Napatingin sa bintana si Mrs. Evelyn habang pinagmamasdan ang ulan. 'Sana
maging ayos ang lahat. Gagawin ko ang lahat upang maprotektahan ang anak mo Ramon.'

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

Chapter 15: Meeting the members

Dumating ang araw ng festival at napuno ng kulay ang buong Altheria Academy,
ang bawat daan ay may makikita kang banderitas na kumukuti-kutitap. Habang
naglalakad ako ay kung anu-anong klaseng nilalang ang aking nadadaanan, mayroong
mga maliliit na tao na may pakpak na mas kilala natin bilang sa tawag na Fairies.
Nagkalat ang mga booth dito sa loob ng school. "Oh ba't hindi ka tumutulong
do'n sa booth?" Pagtatanong sa akin ni Harly. Nasa tabi ko na pala siya, hindi ko
siya napansin dahil aliw na aliw ang aking mata na tignan ang mga magagandang bagay
na nakikita ko ngayon sa paligid.
"Ayaw ako patulungin ni Charmaine at Charly, bwisit na kambal 'yon," Medyo asar
kong sabi sa kanya. Pinaalis kasi ako ng kambal sa booth namin kanina kasi raw may
balat daw ako sa puwet, baka raw may mapahamak ulit kapag nandoon ako.
"Grabe naman yung pambu-bully nila sa'yo haha!"
"Okay na rin 'yon atleast nakakapag-ikot-ikot ako ngayon sa buong Altheria at
nararamdaman ko ang Unity Festival."
Naglalakad kaming dalawa at napatingin ako sa mga ilang estudyante na inaaliw
ang mga mamamayan ng Alkhemia. Nakakatuwang pagmasdan na nagkakaisa ang mga tao sa
mundong ito. "Yuko!" Malakas na sigaw ni Harly at hinawakan niya ang ulo ko upang
makayuko.
Nakaramdam ako ng malakas na hangin sa aking batok na parang may dumaan,
pagtingin ko sa itaas ay may mga estudyante na nakasakay sa board na naglalaro sa
kalangitan. Ibang klase talaga ang mundong ito, walang bagay na imposible.
"Ayos ka lang?" Pagtatanong sa akin ni Harly, "Gagong estudyante 'yon ah,
muntik pang magpahamak ng ibang tao."
Magpapatuloy na sana kami sa paglalakad ng makasalubong namin si Carlo,
nakaipit sa kanyang braso ang ulo ni Red. "Ano ba! Sinabi ko naman sa'yong
pakawalan mo ako eh,"
"Oh Carlo ikaw pala, anong ginagawa mo rito?" Pagtatanong ko.
"Binibisita ko lang ang mga freshmen na alaga ng aming club. Actually gusto na
nga kayong ma-meet ng ibang members eh. Tara na!" Sabi niya.
 Tinignan ko si Harly at nangusap ang aking mata kung pwede ba akong sumama sa
kanila. "Sige lang sumama ka na, kailangan ko na rin naman bumalik sa booth eh,"
Naglakad na siya palayo sa amin. "Sige, bye!"
"Sasama na ako! Pakawalan mo na yung leeg ko." Kumawala si Red sa pagkakahawak
sa kanya ni Carlo.
"Kung hindi pa kita pipilitin eh hindi ka pa sasama," Pagsesermon ni Carlo,
"Huwag ka puro training Red. Matuto ka ring mag-enjoy, huwag mong i-pressure ang
sarili mo. Sayang naman 'tong Unity festival kung hindi ka magsasaya."
Pagpapaliwanag ni Carlo. Well, may punto naman siya. Ginawa ang festival na ito
para sa mga estudyante at mamamayan ng Alkhemia.
"Ba't ka nandito Carlo?" Pagtatanong ko sa kanya.
"Well malaya akong makakagalaw sa buong Altheria dahil binuksan nila ang lahat
ng gate ng Marsham, Wanester, at Exemena." Oo nga pala, nasabi sa akin ni Bea na
Malaya ang bawat year level na makapag-ikot-ikot sa buong Altheria Academy sa loob
ng tatlong araw. "Ano, tara na? Excited na silang makita ka"
Tutal ay wala naman akong gagawin ay sumama na lamang ako kay Carlo, gano'n pa
rin si Carlo, sobrang bubbly ng personality at puring-puri pa rin niya ang kanyang
sarili.
Katabi ko si Red habang naglalakad, sa tagal naming hindi nagkasama... hindi ko
alam ang sasabihin ko sa kanya. Ang huli naming pag-uusap ay yung nandoon pa ako sa
school hospital. Nakakapanibago, parang back to strangers kaming dalawa.
"Gusto niyo ba?" Pagtatanong sa amin ni Carlo habang itinuturo ang cotton candy
na itinitinda sa isang stall. Hindi ko alam ang isasagot ko dahil kinakabahan ako
baka hindi normal na cotton candy 'yon, wala naman yatang normal sa lugar na ito.
"Don't worry, edible 'yan. Normal na pagkain lang din 'yan"
Bumili si Carlo para sa amin at tama siya, normal lang iyon.
Habang naglalakad kami ay ang dami kong nakikitang mga bagay, tulad na lamang
na mga sirena na lumalangoy sa may lawa sa loob ng Marsham Division, mga maliliit
na fairies, mga goblins na gumagawa ng mga prank sa ibang estudyante, at mga
duwende na naglalaro sa may gardenn gaming school.
"Anong mga ganap kapag Unity festival, Carlo?" Pagtatanong ko sa kanya.
"Usually sa unang araw ay opening ceremony, may mga booths, and kung ano-anong
magic shows. Tapos sa second day ay may mga athletic games. Sa third day ay may
live band, fireworks display, at closing ceremony." Sabi ni Carlo. Ang dami niya
pang bagay na ikinuwento sa amin, napasarap din ang kwentuhan namin kaya hindi ko
napansin na nasa harapan na pala kami ng workshop.
"Ano handa ka na bang makilala sila Jasmin?" Ngumiti muna sa akin si Carlo bago
tuluyang binuksan ang pinto. Sa totoo lang ay mas nangingibabaw sa akin ngayon ang
kaba dahil hindi ko naman alam kung magugustuhan ako ng ibang members ng white
soldiers.
Pagpasok sa workshop ay nandoon na nga ang ibang members, wala naman akong
namumukhaan sa kanila dahil sa palagay ko ay higher year silang lahat sa aming
dalawa ni Red.
"Oh Red ikaw pala!" Pagbati ng isang lalaki at nakipag-apir pa siya kay Red.
Agaw pansin ang kulay abo nitong buhok pati na rin ang asul na kanyang mata. "Ano
nagagawa mo ng kontrolin ang kapangyarihan mo?"
"Hindi pa rin Hades. Pero hindi naman ako tumitigil sa pag-e-ensayo,"
"Tama lang 'yan makokontrol mo rin 'yan tulad ng pagkontrol ko sa tubig."
Pinaangat nito ang tubig sa isang baso gamit lamang ang isang kumpas ng kamay.
"Oy! Guys, eto nga pala si Jasmin," Biglang naglingunan sa aking direksyon ang
ibang mga tao sa loob ng workshop. Okay, medyo nakaramdam naman ako ng hiya. "Siya
yung isang freshman din na nakapasok sa family natin." Pagpapatuloy pa ni Carlo.
Isa-isa silang lumapit sa akin at nagpakilala. Kagaya ng ini-expect ko, hindi
masyado marami ang members ng White Soldiers dahil sobrang sinasala ang mga
nakakapasok dito.
Habang nanatili ako kasama nila ay nararamdaman ko na isang pamilya ang turing
nila sa akin. Nakilala ko na ang mga members na bumubuo rito. Sina Hades, Carlo,
Rhian, Jester, Marie, Lucas, King, si Bea, si Red, at ako. Kahit mas matanda ang
ibang miyembro sa akin ay ayaw nilang nagpapatawag ng kuya o ate. 
 Marami silang ikinukwento sa akin at nag-e-enjoy akong kasama sila. "Halika
Jasmin, samahan ka namin maglibot sa Wanester Division." Hinatak ako nina Rhian at
Marie at naglakad na kami palabas ng workshop.
Isinama nila ako sa Wanester Division at mas nakakamangha ang mga nakikita rito
dahil mas makulay ang Division nila ke'sa sa Marsham.
Mayroon akong namamataang mga estudyante na nag-aanyong hayop o kaya naman ay
nanggagaya ng mga sikat na personalidad. Mayroon din namang nagpapagalingan sa
paggamit ng mahika.
"Maganda ba?" Pagtatanong sa akin ni Rhian kaya naman napatango ako.
"Hayaan mo, sa oras na mapailaw mo ang kwintas mo... kami mismong dalawa ang
magtuturo sa'yo na gamitin ang kapangyarihan mo." Sabi naman ni Marie. Mas lalo
tuloy akong na-excite na magkaroon na ng ilaw ang kwintas ko.
May biglang malakas na tugtog ang dumagundong sa Wanester Division at nagsayaw
ang marami sa mga estudyante. Talagang nag-e-enjoy ang lahat sa festival na ito.
Hinatak ni Rhian at Jasmin ang aking kamay at sumabay kami sa maraming tao at
nakiindak sa saliw ng musika. May ilang estudyante na gumamit ng mahika upang
magkaroon ng effects ang kasiyahang nagaganap. May mga nagpapailaw ng daan upang
magmukhang dance floor, May ilan na naglalabas ng kung ano-anong kulay sa paligid.
Wala man akong ideya sa mundong pinasok ko o bakit ako nandito. Marami pa ring
tanong sa utak ko na patuloy gumugulo sa akin pero sa ngayon... masasabi kong
Masaya ako na dito ako sa Altheria nag-aral dahil sa kakaibang karanasan na
ibinibigay ng paaralan na ito at sa mga bagong kaibigan na aking nakikilala.

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

Chapter 16: Athletic Games

Dumating na ang araw na kinatatakutan ko, ikalawang araw na ng Unity Festival

at isa lang ang ibig sabihin nito... ngayon magaganap ang mga palaro kung saan
inilista ni Bea ang pangalan ko. Dapat pala talaga nag-back out na ako simula
palang. Magiging tampulan na naman ako ng tukso dahil sa pagiging lampa ko.
"Ano Jasmin, ready ka na ba?" Pagtatanong sa akin ni Bea dahil isa siya sa mga
organizer sa event na 'to kaya magkasama kaming dalawa ngayon.
"Pwede bang mag-back out?" Alanganin kong tanong at sumimalmal naman agad ang
mukha niya.
"Hindi pwede," Sabi ni Bea habang nakatingin sa list ng pangalan na kanyang
hawak. "Don't worry, kasali rin naman si Harly, Charly, Charmaine at si Red. Kayo
ang representative ng klase natin."
"Si Red? Pa'no mo napasali ang lalaki na 'yon sa ganitong klaseng palaro eh
bihira nga lang kayo magkita." Nagtataka kong tanong sa kanya.
"Inilista ko ang pangalan niya ng hindi niya alam, kanina niya lang din nalaman
kaya wala na siyang choice." Natatawang sabi sa akin ni Bea. She always love doing
that, mahilig siyang mambigla at magaling din siyang mam-blockmail sa ibang tao.
"Maiwan na kita Jasmin. Magpalit ka na ng PE uniform mo ah, hihintayin ko kayo
sa field. Kapag hindi kayo dumating isusumbong ko kayo kay Sir Ernie para mapatakbo
kayo sa quadrangle ng dalawampung beses habang kumakanta ng tatlong bibe." Babala
niya sa akin at nagbitaw na lamang ako ng buntong hininga at tsaka tumango sa
kanya.
Naiwan na naman akong mag-isa. Matapos kasi naming mag-ikot kanina ni Rhian at
Marie ay agad akong bumalik sa Marsham division para tumulong sana sa aming booth.
Kaso umepal na naman yung dalawang kambal at pinaalis nila ako. Hindi ko alam kung
ano bang problema ng kambal na 'yon at ang laki ng galit sa akin.
Si Charmaine ay maiintindihan ko pa kasi crush niya si Red, at medyo close kami
ni Red. Pero si Charly... Hindi ko maintindihan kung bakit galit na galit. Baka
crush niya rin si Red? Naku! Sinasabi ko na nga ba! Pink din ang dugo ng Charly na
'yon.
"Oh nakita na naman kitang mag-isa,"!Napabalikwas ako at medyo napaatras ng
biglang may magsalita sa tabi ko.
Napalingon ako sa kanya at mabilis na tinignan ang kanyang mukha, "Ikaw lang
pala Harly. Ang hilig mo talaga sumulpot-sulpot. Kabute ka ba sa dati mong buhay?"
Pagtatanong ko sa kanya at isang malutong na tawa lamang ang natanggap ko sa kanya.
"Nagkakataon lang na nakikita kita. Oh ba't hindi ka pa nakabihis? Malapit ng
mag-start yung athletic game." Sabi sa akin ni Harly at nag-stretching siya sa
harap ko.
"Kinakabahan nga ako dahil baka mapahiya lang ako ro'n eh. Alam niyo naman na
hindi ako magaling sa kahit anong physical activities," Napayuko ako. "Baka ako
lang ang maging dahilan ng pagkatalo ng team natin eh."
"Ano ka ba!" Isang malakas na tawa ang sunod kong narinig. "Wala namang kaso sa
section natin kung manalo o matalo tayo. Ang gusto lang naman ni Bea in the first
place ay mag-enjoy ang section natin sa Unity Festival na ito. Kung matalo man
tayo, there's always be next year."
Napangiti naman ako sa binanggit ni Harly at kahit papaano ay napagaan niya ang
loob ko. "Tsaka nandoon ako. Kung mapahiya ka man, sasamahan kitang mapahiya... W-
were friends afterall." Umiwas ng tingin sa akin si Harly.
"Salamat ah, sige magpapalit lang ako ng damit." Itinuro ko ang girl's C.R. at
tumango naman siya as a sign that he's giving me permission to leave.
Pumasok ako sa C.R. upang magpalit ng damit ko and accidentally na nandito pala
ang nagmamaldita na kaklase ko. "Hoy Jasmin umayos ka, huwag kang magiging dahilan
ng pagkatalo natin kasi gusto ko mag-leave ng magandang impression kay Red."
Pagbabanta sa akin ni Charmaine, sobrang vocal talaga ng babae na 'to na crush niya
si Red. Wala naman akong tutol do'n, e'di magsama sila.

As I stepped out sa labas ng CR ay nakaabang na agad sa

akin si Harly. "You're really looking good on our PE Uniform." Nakangiti niyang
sabi.
"Bolero." Maikli kong sagot at muli na naman siyang tumawa. Napakasaya naman
nitong Harly na 'to at panay ang tawa.
Naglakad na kaming dalawa papunta sa malawak na school ground ng Altheria
Academy at maraming estudyante na agad ang naghihintay rito. May mga estudyanteng
nakasakay sa mga flying board at naglalaro sa kalangitan at mayroong mga estudyante
na nag-sa-summon ng kung anu-anong mababangis na hayop.
Lumakas ang kabog ng dibdib ko habang papunta kami sa bleacher ng aming team.
No'ng makarating kami sa aming puwesto ay kitang-kita ko ang maraming bilang ng
estudyante na nanunuod sa palarong ito.
"You still look dumb." Biglang may nagsalita sa tabi ko at iritado akong
napatingin sa kanya. Hindi ko inaakala na makakatabi ko muli siya sa upuan, ang
tagal niya kasing nag-absent sa ibang klase namin— si Red.
"Ewan ko sa'yo, wala akong panahon na makipagsumbatan sa'yo ngayon dahil
kailangan kong ma-overcome ko ang fear ko sa maraming tao—"
"Kailangan mo rin mag-isip kung paano mo malalayo ang sarili mo sa kahihiyan.
May balat ka pa naman sa pwet." Casual na sabi ni Red at humigop siya ng tubig.
Dahil sa inis ko sa kanya ay tinapik ko ang tubig na kanyang iniinom kaya medyo
nabulunan siya at may ilang patak ng tubig na tumapon sa kanyang damit. "What was
that for!?" Sigaw niya sa akin at sunod-sunod na ubo ang binitawan niya.
"For helping me to gain my confidence." Umirap ako sa kanya ngunit masamang
tingin lamang ang ipinukol niya sa akin.
"Ano ready ka na ba?" Pagtatanong sa akin ni Harly na nasa kabilang side ko
lang, pilit akong ngumiti dahil ayoko namang mag-alala siya sa lampang tulad ko.
Nagsimula na ang Athletic games at normal na laro lang naman ito. Ang unang
laro ay takbuhan kung saan ipapasa mo ang baton sa ka-team hanggang makarating sa
dulo.
"Si Red na lang ang unahin natin para manguna agad ang grupo natin," Kinikilig
na sabi ni Charmaine habang nakatitig kay Red. Tsk. Laswa.
"I think it's wrong idea na unahin natin yung magagaling natin. Save the best
for last. Ba't hindi na lang ikaw Jasmin ang mauna tutal epal ka lang naman sa
grupong 'to." Pagsabat naman ng kakambal niya. Ang lakas talaga ng kaepalan sa
katawan ng magkapatid na 'to.
"Oh sige mauuna na ako." Pero sa isip-isip ko ay pinagdadasal ko na sana h'wag
akong madapa.
Dumagundong ang hiyawan ng maraming tao ng marinig nila ang malakas na pito ng
announcer bilang hudyat na simula na ng laro. Mabilis kong iginalaw ang aking paa
upan makatakbo, pero kung ikukumpara niyo ako sa mga kasabayan kong tumakbo... 'di
hamak na mas mabagal ako.
Ewan ko ba sa sarili ko kung bakit pinanganak ako na walang ka-talent-talent sa
katawan.
"Jasmin bilisan mo!" Sigaw sa akin ni Harly at iwinagayway pa ang kanyang
kamay, malaking ngiti ang nakapinta sa kanyang labi na halatang nag-e-enjoy siya sa
larong ito.
Malapit na sana ako para maiabot ang baton kay Harly ng biglang magkrus ang
aking binti at unti-unting mawalan ng balanse.
Parang nag-slow motion ang lahat at mabilis na ibinuka ni Harly ang kanyang
kamay upang saluhin ako. Ang alam ko ay babagsak ako kay Harly pero parang may kung
anong pressure ng hangin ang pumalibot sa akin at tinulungan akong makatayo at
makabalik sa aking balanse.
Iniabot ko kay Harly ang baton, "Mag-iingat ka next time ah!" Sabi niya at
tumakbo na siya.
I felt something weird dahil ang alam ko talaga ay babagsak ako sa damuhan or
masusubsob o kaya naman ay mahuhulog ako sa mga kamay ni Harly, pero may kung anong
pwersa ng hangin ang tumulong sa akin upang muling makabalik sa pagkakatayo.
Iisa lang naman ang tao rito na kilala ko na kumokontrol ng hangin... Pero
imposible! Eh wala ngang kabait-bait sa katawan yung lalaki na 'yon. Siguro ay
sinuwerte lang ako ngayong araw. Oo! Yun nga! Swerte lang ako.
Sobrang nag-enjoy naman ako sa athletic games na ito and thanks god dahil wala
akong naging galos sa aking tuhod. Achievement.
Nakakalungkot nga lang dahil hindi kami nanalo, "Kasalanan mo talaga 'to
Jasmin! Kukupad-kupad ka" Naiiritang sabi sa akin ni Charmaine at hindi ko na
lamang siya pinansin. Tama nga ang sinabi ni Bea, nakaka-enjoy rin pala ang
ganitong mga klaseng event.
"Sorry kung naging pabigat ako sa inyo," Sabi ko kay Red. Hindi ko alam sa
sarili ko pero feeling ko ay dapat akong mag-sorry sa kanila.
Matagal na tumitig sa akin si Red bago unti-unting sumilay ang ngiti sa kanyang
labi. "Don't apologize. You did a great job."
Sa unang pagkakataon, doon ako unang nakaranas ng pagkislot sa aking dibdib.
Teka! May sakit na ba ako?

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

Chapter 17: Closing Ceremony

Ang tulin ng mga pangyayari at last day na agad ng Unity Festival. Sobrang
nakaka-enjoy ang festival na 'to lalo na't ang dami kong nakakasalamuhang ibang
tao.
"Sa wakas ay libre na rin akong makakapag-ikot sa Altheria Academy,"
Nakangiting sabi sa akin ni Bea. Naging busy si Bea nitong mga nakaraang araw at
hindi kami masyadong nagkakasama. Isa kasi siya sa mga organizer ng mga naunang
events at kailangan siya para mag-assist sa ibang tao. "Tara mag-ikot tayo Jasmin."
Isang simpleng tango na lang ang aking naitugon sa aking kaibigan. Ngayon na
nga lang kami magkakasama, nakakahiya naman kung hindi ko siya pagbibigyan.
Naglakad na kaming dalawa palabas ng aming dorm at sinimulang mag-ikot sa Marsham
Division.
"Ano, nag-enjoy ka naman kahapon Jasmin?" Pagtatanong sa akin ni Bea. Ang
tinutukoy niya ay yung nangyaring athletic games.
"Nag-enjoy naman ako kaso natalo tayo dahil sa akin," Medyo naging malungkot
ang tono ng aking boses. Mas Masaya sana kung nanalo kami.
"Okay lang 'yon, ano ka ba!" Hinampas ni Bea ang aking balikat, "Ganoon naman
talaga sa laro eh, may nanalo at may natatalo. Tsaka hindi naman manalo ang goal ng
section natin eh, ang gusto ko lang ay mag-enjoy ang buong klase natin."
Pagpapaliwanag niya.
Isa ito sa mga dahilan kung bakit na-elect bilang class president si Bea dahil
magaling at maganda ang leadership niya. She have a great mind set at hindi siya
nansisisi ng ibang tao kapag nagkakamali... Mahaba rin ang kanyang pasensya.
Nag-ikot kaming dalawa ni Bea at naglaro sa kug saan-saang booth. Habang
naglalakad kami sa ground ng Altheria ay may biglang umilaw na liwanag sa inaapakan
kong damuhan. "Hala anong nangyayari Bea!"
"'Wag kang mag-panic. Trap lang 'yan."
Biglang may duwende ang biglang lumabas sa kung saan. "May nahuli sa patibong!
May nahuli sa patibong!" Paulit-ulit nitong bigkas. Imbes na mainis ako ay natuwa
pa nga ako dahil sa ka-cute-an nung duwende. Hanggang tuhod ko lang kasi ang laki
niya at nakasuot ito ng makulay na damit, agaw pansin din ang mahaba nitong tenga
at maputing kulay ng balat.
May lumapit sa amin na ibang first year. "Jail booth!" Sabi nila at hinatak na
nila ako.
***
"Bea, tulungan mo naman akong makawala rito," Sabi ko habang nakadungaw ako sa
kanya sa bintana. Ikinulong kasi nila ako sa isang lumang classroom.
"Wala akong dalang pera eh, naiwan ko ang wallet ko." Kinapkap pa ni Bea ang
kanyang bulsa.
Napaupo na lamang ako sa lapag at wala pa akong limang minuto sa jail booth ay
sabi nila na laya na raw agad ako.
"Makakalabas na ako? Sino ang nagbayad?" Tanong ko sa nagbabantay na ogre pero
masamang tingin lang ang ipinukol nito sa akin. Okay, bugnutin nga pala ang mga
ganitong klaseng creature. Lumabas ako ng classroom at agad sumalubong sa akin si
Bea.
"Buti naman nakalabas ka na." Yumakap pa ito sa akin.
"O.A. mo naman," Natatawa kong tugon sa kanya, "Para namang totoo akong
nakulong. By the way, sino ang nagbayad?"
"Ako." Nakangiting sabi nung lalaki— Si Harly lang pala. "Nakita ko kasi kayong
ipinasok dito so naisip ko na baka kailangan niyo ng tulong."
"Hu! Great timing ka talaga Harly." Nakipag-apir pa kami sa kanya at tinignan
naman kaming dalawa ni Bea.
"Aba! Kailan pa kayo naging close?" Nagtataka niyang tanong.
"Ah neto lang, naging busy ka kasi sa pag-o-organize sa event kaya lagi akong
naiiwan mag-isa. Lagi akong sinasamahan ni Harly that time kaya medyo naging close
na kaming dalawa." Pagpapaliwanag ko kay Bea at napatango-tango na lamang siya.

"Wala kasi akong kasama ngayon. Mind if I join you?"

Pagtatanong sa amin ni Harly at wala naman naging problema dahil Masaya rin naman
kasama si Harly. At isa pa, siya ang nagbayad para makalabas ako sa jail booth na
'yon.
Nag-ikot kaming tatlo around campus. Ang paborito kong lugar na napuntahan
namin ay ang Exemena Division. Dahil nga sanay ng gumamit ng mahika ang mga nandito
sa division na ito ay de hamak na mas makulay ang kanilang Division kumpara sa amin
na taga-Marsham.
May makikita ka na lamang sa division na ito na nakasakay sa mga naglalakihang
mga creature, o kaya naman ay nagpapagalingan sa paggamit ng mahika.
"Oh napadpad kayo rito Jasmin at Bea?" Pagtatanong sa amin ni Marie, isa siya
sa mga miyembro ng white soldiers. "Enjoying the last day of Unity festival?"
Pagtatanong sa amin ni Marie
Ngumiti naman kami. "By the way Marie, eto nga pala si Harly. Kaklase namin."
Kumaway naman sa kanya si Marie at isang ngiti ang itinugon ni Harly.
"Oh sige enjoy your stay here at Exemena Division. By the way, 'wag niyong
kalimutan manuod ng closing ceremony at fireworks display mamayang gabi. That's the
highlight of this festival." Kumindat pa sa amin si Marie bago tuluyang umalis.
Kung saan-saan pa kaming nag-ikot tatlo. Minsan ay nakikisayaw kami sa malakas
na tugtugan o kaya naman manunuod ng mga banda sa may Quadrangle. Dito ko talaga
napatunayan na nagkakaisa ang bawat estudyante ng Altheria Academy pagdating sa
kasiyahan. Nararamdaman ko talaga ang word na Unity.
Dumating ang dapit hapon at sinabihan ang lahat ng estudyante na magtipon-tipon
sa stadium upang sa gaganaping closing ceremony. Naglakad kaming tatlo tungo ro'n
no'ng makita ko si Red na nag-e-ensayo sa ground ng Vaefonia hall.
Puro ensayo lang talaga ang ginagawa ng lalaki na 'to at hindi man lang
hinahayaan ang sarili niya na magsaya sa ganitong mga klaseng kaganapan. "Red!"
Pagtawag ko sa kanya dahilan upang mapatigil siya sa kanyang ginagawa at mapalingon
sa akin.
"Wait lang ah. Aayain ko lang si Red." Sabi ko kay Harly at Bea, pumayag naman
silang dalawa.
Tumakbo ako tungo sa direksyon ni Red at iritable niya akong tinignan. "What?"
Pagtatanong niya sa akin.
"Halika na! Ini-invite lahat ng estudyante roon sa stadium para manuod ng
closing program tsaka fireworks display," Pag-a-aya ko sa kanya.
"I'm not interested. Kayo na lang ang pumunta ro'n."
Hinatak ko ang kanyang braso. "Ano ka ba! 'Wag ka ngang K.J minsan lang 'to sa
isang taon Red. Tsaka kaya nga ginawa ang ganitong klaseng festival para mailayo sa
stress ang bawat estudyante." Pagpapaliwanag ko sa kanya.
"Ayoko nang—"
"No more but's. Sumama ka na." Hinatak ko na siya at napilitan naman siyang
sumama sa amin.
Naglakad kaming apat nina Bea, Harly, at Red tungo sa may Stadium. Nagtaka
naman ako kung bakit huminto kami sa tapat ng lumang bodega. "Oh ba't tayo huminto
rito? Akala ko ba pupunta tayo sa stadium?" Pagtatanong ko sa kanila.
"Because this is the stadium. Idiot." Sabat ni Red.
"Naku imposible 'yan! Hindi naman magkakasya lahat ng estudyante sa maliit na
bodega na 'yan, 'wag niyo nga akong jino-joke time." Akala yata ng mga 'to uto-uto
ako. Hindi talaga 'to Stadium.
"Oh sige pumasok na tayo." Natatawang sabi ni Harly habang nakatingin sa akin.
Naglakad kami papasok doon sa bodega at pagkapasok pa lang namin ay
dumadagundong na sigawan ng mga estudyante ang aming narinig. Nanlaki ang mata ko
dahil mukha nga siyang stadium sa loob.
Napakalaki ng loob ng maliit na bodega na 'yon. "Mukhang nag-i-start na yung
event," Sabi ni Bea. "Buti na lang isa ako sa mga organizer ng event kaya may naka-
reserve na upuan para sa atin sa bandang unahan."
Naglakad kaming apat at nakipagsiksikan sa maraming bilang ng estudyante na
nag-aaral sa Altheria Academy hanggang sa makarating na kami sa aming puwesto.
Maganda ang view rito.
Nagsimula na ang closing ceremony at sobrang nakakaaliw ang aking nasaksihan.
Mayroong mga dancer na nag-perform habang nakatuntong sila sa lumilipad na platform
sa ere. Napalingon ako kay Red at nakangiti siya habang pinapanuod ang mga
nagtatanghal. Tignan niyo, mag-e-enjoy rin pala ang loko na 'to.
Nagsimula ang fireworks display at tama nga si Marie, eto ang highlight ng
Festival na ito.
Kapag sumasabog kasi ang mga fireworks ay nagkokorte ito ng kung ano-anong
makukulay na hayop tsaka gagalaw sa kalangitan. It's so magical. Saglit lang
itinatagal nito ngunit para silang nagsasayawan na fireworks habang pinagmamasdan
ko ito.
Natapos ang closing ng Unity Festival at paniguradong bukas ay balik normal na
naman ang lahat. Lumabas kaming apat sa stadium.
"Wait lang iihi lang ako." Pagpapaalam ko sa kanila at tumango naman silang
tatlo.
Nagtungo ako sa girl's CR kaso nga lang dahil kakatapos lang ng closing
ceremony ay napakahaba ng pila sa CR.
Ihing-ihi na talaga ako kaya naman naisipan ko na doon na lang sa lumang C.R
ako iihi tutal wala naman masyadong tao ang umiihi roon.
Naglalakad na ako patungo sa CR at pakunti ng pakunti ang taong nakakasalubong
ko dahil medyo tago ang banyo na 'to dahil na rin hindi na ito ginagamit.
Habang naglalakad ako ay may nakasalubong akong isang lalaki at nakangiti
siyang tumingin sa akin. "Hi miss." Bati nito.
Tanging ngiti lang ang itinugon ko sa kanya.
"Pwede mo bang tignan 'to?" Ipinakita niya ang kanyang daliri at napokus ang
atensyon ko roon. Ini-snap niya lang ang mga daliri niya at para namang instant na
nawalan ng lakas ang buong katawan ko upang makatayo.
Bumagsak ang aking katawan sa ground at unti-unti akong nakaramdam ng
pagkaantok.
Sa pagkakataong ito ay alam kong may masamang mangyayari sa akin. Red, Harly,
Bea, Carlo... tulungan ninyo ako.

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

Chapter 18: Saving her

Iminulat ko ang aking mata habang tumitingin sa paligid. Nanlaki ang mata ko
no'ng manpansin kong nakakulong ako sa isang kahon. Mukhang nakasakay ako sa isang
karwahe dahil sa naririnig kong tunog mula sa kabayo.
Pilit kong inalala ang mga nangyari. Sino ba ang gumawa ng pagdukot na ito!? Si
Klein na naman ba? Ano bang kailangan sa akin ng Raven Clan!?
Tumayo ako at malakas na kinakalampag ang bawat sulok ng karwahe. "Pakawalan
ninyo ako! Sino ba kayo! Pakawalan ninyo ako!"
Parang wala lang silang narinig at patuloy lamang pinaandar ang karwahe habang
palayo kami ng palayo sa Altheria Academy. Bigla na lang napatulo ang luha galing
sa aking mata. Sino ang tutulong sa akin sa pagkakataong ito?
Ilang beses akong nagsisigaw at humingi ng saklolo ngunit habang umaandar ang
karwahe na aking sinasakyan ay mas lalo akong nawawalan ng pag-asa dahil nalalayo
ako sa Altheria Academy, kung nasaan ang mga taong tutulong sa akin.
Napaupo na lamang ako sa isang sulok at napapikit ng aking mata. Hindi ko alam
kung saan ako makakarating, hindi pa naman ako pamilyar sa mga lugar na nasa labas
ng Altheria... hindi ko alam kung makakauwi pa ako.
Halos isang oras ang tinagal ng pag-andar ng karwahe. No'ng maramdaman kong
huminto na ito ay muli akong napatayo. "Tulong! Tulungan ninyo ako!"
Bumukas ang pinto ng karwahe at nasilaw ang aking mata sa liwanag na nagmumula
sa labas. "Labas." Malaki ang boses na nagwika nito. Lumabas ako ng karwahe at
napunta ako sa isang nakakatakot na lugar. Liblib ito at nasa sulok ng mga
eskinita.
"Bilisan mo sabi eh!" Malakas nitong hinatak ang aking kamay dahilan upang
mapasubsob ako sa sahig at magasgasan ang aking tuhod. Napaluha ako dahil sa ginawa
nung lalaki. Takot ang nangingibabaw sa akin ngayon.
Ako lang mag-isa ngayon. "Pumasok ka!" Malakas na sigaw nung lalaki habang
itinuturo ang pinto ng isang lumang bahay.
"Larry! Ano ba! Huwag mo ngang sigawan ang bata." May isang matandang babae ang
lumapit sa akin at tinulungan akong makatayo. Base hitsura nito ay nasa mid-60's na
ito dahil na rin sa konting puti na hibla sa kanyang buhok at medyo kulubot na
mukha. Tinulungan niya akong maglakad papasok sa lumang bahay.
"Pasensya ka na sa inasal ng asawa ko ah." Hinimas-himas nito ang buhok ko at
mabilis ko namang itinapik ang kamay nito palayo sa akin. Wala akong ideya kung
sino sila, dinukot nila ako kaya paniguradong hindi sila mapagkakatiwalaan.
"S-sino kayo? A-anong kailangan niyo sa akin?" Nangangatog at natatakot kong
tanong sa kanila.
"Pasensya ka na kung ginawa namin ang bagay na ito, nautusan lang kami. Wala
naman kaming planong saktan ka,"!Wika sa akin nung matandang babae. "Ako nga pala
si Lena" Wika nito sa akin.
Hindi ko siya kilala at hindi ko rin alam ang pakay niya sa akin pero
nakaramdam ako ng sinseridad sa bawat salita niyang binitawan, may parte sa akin na
gusto ko siyang pagkatiwalaan pero mas nakakaangat yung pakiramdam na kailangan
kong mag-ingat sa kanila.
"B-bakit niyo po ako kinuha?"    
"Kinakailangan naming gawin 'yon dahil utos ng ama mo-Si Ramon," Nagulat ako
nung banggitin niya ang pangalan ng ama ko. "Noong gabi na iyon habang ginaganap
ang Unity Festival, may mga taong gustong dumakip sa'yo, sinabi sa amin ni Ramon na
pansamantala ka naming ilayo sa Altheria Academy."
May mga gustong dumukot sa akin? Biglang pumasok sa isip ko ang Raven clan,
paulit-ulit sa amin sinabi ni Klein na gusto akong kuhanin ng Raven Clan. "A-ang
Raven Clan po ba ang tinutukoy niyo?"
Tanging ngiti lamang ang itinugon sa akin ni Aling Lena. "Halika, gamutin muna
natin 'yang sugat mo."
Alam kong iniiwasan niyang pag-usapan ang bagay na 'yon, kahit kapag
nagtatanong ako sa mga guro sa Altheria kung ano ba talaga ang pakay sa akin ng
Raven Clan ay ipinapasawalang bahala nila ito at ililipat sa ibang topic.

Dahil kilala nila ang aking ama, nakakasigurado ako na nasa

ligtas akong lugar. Hindi naman ako ipagkakatiwala ng papa ko sa dalawang ito kung
hindi niya ito labis na pinagkakatiwalaan. Pero gusto ko ng masagot lahat ng mga
katanungan, gusto ko ng malaman kung ano ba ang kailangan ng Raven Clan sa akin.
***
Red
"Ano nakita niyo!?" Pagtatanong ko kay Bea at Harly dahil kanina pa kaming
tatlo nag-iikot sa loob ng Altheria Academy upang hanapin kung nasaan si Jasmin.
Ang paalam niya lamang ay pupunta siya sa C.R pero ilang oras na ang lumipas ay
hindi pa siya bumabalik.
"Wala pa siya sa loob ng dorm eh." Hinihingal na sabi ni Bea. Napakagat ako sa
ibabang labi ko dahil sa inis. Nangako ako sa Mrs. Evelyn na po-protektahan ko si
Jasmin pero hindi ko nagawa. Naging open sa public itong Altheria Academy dahil na
rin sa ginanap na Unity Festival kaya hindi imposibleng may mga nakapasok na
miyembro ng Raven Clan dito.
"I-inform ko ang mga teachers na may nawawalang estudyante—"
"'Wag!" Malakas na sigaw ko upang tutulan si Harly. Paniguradong magko-cause
lang ng pag-pa-panic ang bagay na pinaplano niya, sobrang pinoprotektahan ng
paaralan na ito si Jasmin kaya paniguradong kakabahan ang ilang guro at miyembro ng
committee kapag nalaman ito.
"Red anong pinaplano mo ngayon?" Pagtatanong sa akin ni Bea, tinignan ko siya
sa mata at doon ko masasabi na sincere ang pag-aalala niya para sa kanyang
kaibigan.
"Lalabas ako ng Altheria Academy." May diin sa bawat salitang binitawan ko
upang ipakita sa kanila na pinaninidigan ko ang bawat salita na lumabas sa aking
bibig.
"Baka mapahamak ka lang, hayaan na natin ang school ang kumilos para sa
problemang ito," Suhestiyon ni Harly pero sarado na ang tenga ko at buo na ang loob
ko sa bagay na gusto kong gawin.
 "Bigyan mo ako ng isang araw. Kapag hindi ko naiuwi si Jasmin dito sa Altheria,
doon ka kumilos upang humingi ng tulong sa Committee," Saglit kaming nagpaligsahan
ng titig ni Harly ngunit sa huli ay siya rin ang sumuko.
"Pagkakatiwalaan kita this time dahil buhay ng kaibigan ko ang nakasalalay
rito." Sabi ni Harly,
Tumingin ako kay Bea upang hingin ang permiso niya sa gagawin kong pagkilos.
"Red pinagkakatiwalaan kita kasi ilang beses mo ng iniligtas si Jasmin. Sana ay
maiuwi mo siya rito sa Altheria kung kinuha man siya ng masasamang loob. Kami na
ang bahala ni Harly para lituhin ang mga guwardiya."
Ginawa nga namin ang planong napagkasunduan namin, nasa harap na kami ng Gate
at nakatingin sa dalawang guwardiya na nagbabantay rito. "Red mag-iingat ka" Wika
ni Bea.
Naglakad silang dalawa patungo roon sa dalawang guard. "Mga kuya! May nangyari
pong stampede doon sa may Stadium. Halika po! Baka mas lumaki ang gulo roon." Pag-
arte ni Harly at tumakbo ang mga guard kasama sila.
Bago ako lumabas ng Altheria Academy ay tinignan muna ako ni Harly na parang
umaasa siya sa akin na maibabalik ko si Jasmin sa loob ng Altheria.
Gusto kong tulungan si Jasmin dahil na rin sa utos ni Mrs. Evelyn at wala ng
ibang rason. Kung mayroon man, siguro ay nagi-guilty lang ako dahil ako ang dahilan
kung bakit sila napahamak nung nasa Polto's Forest kami, ako kasi ang nag-aya sa
kanila roon.
Pagkalabas ko ng Altheria Academy ay nagpokus ang isip ko sa aking paa. Hangin
ang kapangyarihan ko kaya naman kayak o itong paglaruan. Limitado nga lang dahil
hindi pa ako ganoon kabihasa sa paggamit nito.
Nagbigkas ako ng mga salita at unti-unti akong lumutang sa ere at lumipad sa
tulong ng hangin. Limang minuto lamang ang pwede kong itagal sa paglipad dahil na
rin hindi ko pa labis na kayang kontrolin ang magi ko at baka may mangyaring masama
kung sosobra ako sa limang minuto.
Ilang beses sa aking sinasabi na huwag kong aabusuhin ang paggamit ng Magi kung
hindi pa naman kaya ng aking katawan. 'Masarap gumamit ng mahika, pero kung
masosobrahan ka sa paggamit ay baka ito ang maaaring kumitil sa iyong buhay.' Iyan
ang paulit-ulit na paalala sa akin ni Hades.
Habang lumilipad ako sa ere ay inililibot ko ang aking mata sa mga lugar na
dinadaanan ko. Plano kong pumunta sa bayan ng Alkhemia dahil na rin ito ang
pinakamalapit na bayan sa Altheria.
Isang karwaheng umaandar ang pumukaw ng atensyon ko, nasa gitna ito ng gubat.
Binabaan ko ang lipad ko ng bahagya at may narinig akong mga sigaw na nanggagaling
mula sa loob nito.
"Pakawalan niyo ako! Sino ba kayo! Pakawalan niyo ako!"
Hearing that annoying voice, nakakasigurado akong galing iyon kay Jasmin.
Nakaramdam na ako ng butil-butil na pawis at panghihina dahil naabot ko na ang
rurok ng paggamit ko ng mahika. Kung magpapatuloy pa ako ay baka kung ano na lamang
ang mangyari sa akin.
"Damn! Ba't ngayon pa!" Unti-unting akong bumaba sa lupa at hinabol ang aking
hininga dahil sa pagod.
Pinagmasdan ko ang karwaheng tumatakbo palayo, "Tangina, sakit ka talaga sa
ulo." Hinakbang ko ang paa ko at tumakbo upang mahabol ang karwahe kung saan man
ito papunta.
May mga taong umaasa sa akin na maibabalik ko si Jasmin sa Altheria Academy so
I should do my best.

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

Chapter 19: The Stars Above

 Pinaupo ako ni Nanay Lena sa isang rocking chair at ginamot ang sugat ko. She's
a priest kaya madali lang para sa kanya na gamutin ang sugat ko. Priest is other
term for healer and supporter.
"Pasensya ka na sa ginawa naming pagdukot sa'yo anak at pasensya ka na rin sa
inasal ni Larry. Mainitin talaga ng ulo ang asawa ko, masanay ka na."
Pagpapaliwanag niya habang umiilaw ang kanyang kamay at itinapat sa gasgas ko sa
tuhod.
Habang nakalagay ang kamay niya sa aking tuhod ay unti-unting nawala ang sakit
sa aking tuhod. Dito ko napagtanto na mabuting tao talaga sila, hindi naman niya
ako gagamutin kung balak nila akong kidnap-in 'diba?
"Ba't dito po kayo sa tagong lugar naninirahan Nanay Lena?" Pagtatanong ko sa
kanya habang iginagalaw ko ang tuhod ko matapos niyang gamutin. Wala na akong
maramdamang sakit kahit katiting. Kung uso lang siguro ang magical powers sa
totoong mundo, siguro iilang tao na lang ang namamatay.
"Sa dulong bahagi ito ng Alkhemia—"
Hindi pa natatapos ang mga sinasabi ni Nanay Lena ng biglang may limang bata
ang lumabas sa kwarto galing sa ikalawang palapag.
"Nanay, nakauwi ka na po pala." Isa-isang yumakap ang mga bata kay Nanay Lena.
Hindi naman nawala ang matamis na ngiti sa labi ni Nanay Lena no'ng makita ang
Masaya at mga galak na mukha ng mga bata.
Nakita naman ako nung isang bata na naka pigtail ang buhok, ang napansin ko sa
mga batang ito ay sira-sira na ang kanilang mga suot na damit. "Nanay sino po
siya?" Pagtuturo sa akin ng isang bata.
Tumingin sa akin si Nanay Lena at parang humihingi ng permiso kung ayos lang
banggitin ang pangalan ko, tumango naman ako bilang sagot. "Ah si Ate Jasmin niyo,
bisita natin,"
Tumingin silang lahat sa akin. "Hello po ate Jasmin!" Kumaway sila at ngumiti,
nakakatuwang pagmasdan dahil kahit hindi kumpleto ang kanilang ngipin ay
nakakangiti pa rin sila ng malaki at may galak sa puso. Naramdaman ko naman na
Masaya silang makita o makilala ako.
"Wow ang ganda ng uniporme mo ate, nag-aaral ka sa Altheria Academy?"
Pagtatanong sa akin ng isang bata at tanging tango lamang ang naging aking sagot.
"Talaga po!? Ano pong kapangyarihan niyo? Ano po ang kaya niyong kontrolin?"
Ngumiti ako sa kanya at ipinakita ko ang kwintas ko sa kanya na hanggang ngayon
ay wala pa ring kulay. "Hindi ko pa rin alam eh,"
"Okay lang po 'yan ate. Hindi naman talaga madali gisingin ang magi." Wika niya
sa akin.
Nakilala ko ang mga batang nandito dahil sa sobrang bubbly na kanilang
personality at nakakahawang mga ngiti. Si Fritz ang babaeng naka-pigtail ang buhok
at sa kanilang lima ay siya ang pinakamatanda. Ang dalawang lalaki ay si Galope
(Ga-lo-pe) at si Wei. Samantalang ang dalawa pang ibang babae ay si Ella at si
Shin.
"Mga ulila na ang batang iyan," Pagsasabi sa akin ni Nanay Lena habang nasa
kusina kami at naghahanda ng makakain. Hindi naman maiwasan na may biglang kumirot
sa aking dibdib dahil sa kabila pala ng masasayang ngiti ng mga batang iyon ay may
mapait silang karanasan na nais na kalimutan. "Yung iba nakita namin na palaboy-
laboy sa bayan ng Alkhemia at kinupkop naming mag-asawa."
Ipinaliwanag sa akin ni Nanay Lena na sila na ang nag-alaga sa limang bata na
ito simula ng matagpuan nila ito. Dito ko mas lalong napatunayan na mabait pala
talaga sila at higit sa lahat... silang mag-asawa ay may malaking puso.
Habang naghihiwa kami ng mga gulay ay may malalakas na kalampag kaming narinig
sa labas kaya naman nabaling doon ang atensyon namin.
"Let me go! Kaya kong maglakad mag-isa!" That voice... pamilyar sa akin ang
boses na iyon, paano naman siya napunta rito?

"Red?" Nagtataka kong tanong habang dampot-dampot siya nung

lalaki kanina, si Tatay Larry.
 Nanlaki ang mata ni Red at tinignan ako mula ulo hanggang paa. "You're safe?
Okay ka lang?" Gulat niyang pagtatanong at puno ng pag-aalala ang kanyang mata.
Sandali! Anong ginagawa ni Red dito? Sumunod ba siya sa akin? "Kilala mo ba ang
batang ito Jasmin? Isa ba siya sa mga gustong dumukot sa iyo?" Pagtatanong sa akin
ni Nanay Lena habang yakap ako na para bang nais niya akong protektahan kahit
kanino.
"Ah opo kaklase ko po siya, 'wag niyo po siyang saktan." Pagsasabi ko at
lumapit ako kay Red. "Okay ka lang?"
"'Wag mo ngang ibinabalik sa akin yung tanong. Ikaw yung tinatanong ko kung
okay ka lang? Ba't ka ba nagpadukot sa kanila?" Naiinis na sabi sa akin ni Red pero
pansin ko pa rin ang pagka-concern niya.
"Sinama lang nila ako rito. Tsaka gago ka ba? Anong malay kong dudukutin nila
ako?" napakagat siya sa ibabang labi niya na parang pinipigilan ang kanyang inis.
"Eh ikaw ba't ka nandito?"
"I-inutusan ako ng school na hanapin ka." Sabi niya sa akin at umiwas ng
tingin. Oo nga pala! Paniguradong nag-aalala na sa akin ang committee ng Altheria
Academy. Baka may grade deduction na naman ako dahil nasangkot na naman ako sa
isang gulo. "Halika na, iuuwi na kita. Paniguradong nag-aalala na yung iba sa'yo."
Tumingin ako kay Tatay Larry at umiling ito. "Hindi ka pa pwedeng umuwi. Marami
pa ring nag-aabang sa'yo,"
"Hintayin natin na sunduin ka rito ng school committee bago kami pumayag na
paalisin ka." Sabi ni Nanay Lena at wala naman akong magagawa sa bagay na 'yon.
Ibinigay ng papa ko ang tiwala sa dalawang tao na ito kaya nararapat lamang na
sundin ko ang kanilang sinabi.
"Hindi pa ako puwedeng bumalik." Sabi ko kay Red.
"Raven clan?" Pagtatanong niya. Alam kong keyword lang ang sinabi niya pero
alam ko na agad ang nais niyang ipahiwatig kaya naman napatango-tango na lamang
ako.
"Siguro. Pinagkatiwala ako ng ama ko sa kanila kaya susunod na lamang ako. Kung
gusto mo bumalik ka na sa Altheria Academy—"
"Sasamahan kita rito," Malamig niyang tugon at komportableng umupo sa isa sa
mga couch. "Inutusan ako ng school na hanapin ka, kaya sasamahan kita hanggang sa
makabalik ka."
"You're good at breaking the rules, umalis ka na. Baka sagabal pa ako sa
precious time mo." Inis kong sabi sa kanya.
Sa huli ay hindi ko natalo si Red at nag-stay nga siya rito. Lagi naman siya
magaling sa lahat ng bagay... specially kapag aasarin ako. Wala namang bagay na
pinagkakasunduan naming dalawa eh.
Nakikipaglaro si Red sa mga bata, aliw na aliw sila dahil nga may kapangyarihan
si Red. Habang pinagmamasdan ko siyang makipaglaro ay biglang sumagi sa isip ko,
sweet rin pala siya sa mga bata.
"Kasintahan mo ba siya, hija?" Pagtatanong sa akin ni Nanay Lena habang
ginagawa namin ang aming hapunan.
"H-ha! Hindi po 'no! Kaaway ko po 'yan sa lahat ng aspeto kaya imposible 'yang
sinasabi niyo 'nay." iniling-iling ko pa ang kamay ko bilang pagtutol.
"Pero hija kung kaaway mo siya, hindi siya pupunta rito para lang iligtas ka,"
"Naku 'nay may lahing Boy Abunda ka pala haha! Narinig niyo naman ang sinabi
niya kanina, utos ng school na hanapin ako." Sabi ko at tinikman ang nilulutong
ulam ni Nanay Lena, "Ang sarap po nito 'nay."
"Suuus! Mga bata talaga ngayon. Oh siya tara na at kumain tayo." Sabi ni Nanay
Lena. Tumulong ang mga bata sa paghahain sa lamesa at sabay-sabay kaming kumain
lahat. Ang sarap pala talaga kapag may bata sa isang bahay, parang ito ang
nagsisilbi na stress reliever sa bawat miyembro ng pamilya o kahit sa mga taong
nakakakita lamang.
Matapos naming kumain ay umakyat ako sa ikalawang palapag at nakita ko si Red
na gumagawa ng sulat habang nasa Veranda. "Anong ginagawa mo?" Pagtatanong ko.
"Nagsusulat! Bobo ka talaga." Sagot niya sa akin at hindi man lang ako
binabalingan ng tingin, pilosopo talaga kahit kailan 'tong lalaki na 'to. Bwisit.
"Alam kong nagsusulat ka. Bakit ka nga gumagawa niyan?" Pagtatanong kong muli.
Inilagay ni Red sa isang maliit na envelope ang Sulat niya at saglit siyang may
sinabing spell at tinangay na ng hangin ang sulat papunta sa kung saan. "Wow, sanay
na sanay ka na talagang gamitin ang magi mo. Saan papunta ang sulat?"
"Sa school. Ipagbibigay alam ko na nandito tayo para bukas na bukas din ay
masundo na nila tayo." Nalungkot naman ako bigla, sa saglit na panahon na nandito
ako ay napalapit na ako sa mga bata lalo na kay nanay Lena.
Lumaki kasi ako na tanging ang papa ko lang ang nagpapalaki sa akin at hindi ko
alam kung nasaan ang mama ko. Lumaki ako ng walang kalinga ng isang ina kaya
naman... mami-miss ko talaga 'to kahit isang gabi lang kami nagkasama.
"Oh ba't nalungkot ka? 'Diba ay dapat masaya ka kasi makakabalik na tayo sa
school,"
"Mami-miss ko lang sila." Sabi ko at tumingin sa iba't-ibang kulay na bituin sa
kalangitan. Nasa ibang lugar kami kaya iba ang kulay ng bituin rito.
"Pwede naman tayong bumalik rito kapag umilaw na 'yang kwintas mo," Simpleng
sagot niya na nakapag-enlighten sa nararamdaman ko. Sa bagay, tama naman siya.
"Sana nga... sana ay umilaw na agad 'tong kwintas ko." Nakangiti kong sabi.
"Ang ganda ng mga bituin sa kalangitan 'no?"
"Oo ang ganda." Nabaling ang tingin ko kay Red pero hindi naman siya sa
kalangitan nakatingin kun'di sa akin. Nagkatinginan kaming dalawa at nakaramdam na
naman ako ng kung anong pagkislot sa aking dibdib. Naku! Sisiguraduhin ko na
pagbalik namin sa Altheria Academy ay ipapa-check ko sa nurse 'tong puso ko.
Nagiging abnormal ang tibok paminsan-minsan eh.
"Oh ba't sa akin ka nakatingin? Sa langit ka tumingin," Pinihit ko ang kanyang
ulo at pinatingala sa mga bituin. "Oh ayan! Para makita mo ang mga bituin, oh siya
matutulog na ako."
Hindi ko alam sa sarili ko. Parang hindi na ako makatagal sa iisang lugar
kasama si Red. May kung ano akong nararamdaman. Juice colored! Normal pa ba 'tong
nararamdaman ko?|

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

Chapter 20: Getting Back

Iminulat ko ang aking mata dahil parang may tao na nag-aalog sa akin. Ano ba
'to! Ang aga-aga akong ginigising ni Bea. "Ate Jasmin, gising na po kayo. Handa na
raw po ang almusal sabi ni Nanay Lena," Isang tinig ng batang lalaki ang narinig.
Dahan-dahan akong bumangon at kinusot ang aking mata. Oo nga pala, nasa bahay
pa nga pala ako ni Nanay Lena. "Eto ate Jasmin." Iniabot sa akin ni Galope ang
isang damit, plain red na long sleeve lamang ito. "Magpalit ka raw po muna ng damit
sabi ni Nanay, kahapon niyo pa po suot 'yang uniporme niyo." Sabi niya sa akin at
tumakbo na siya palabas.
"Salamat dito, mag-ingat ka sa pagbaba ng hagdan." paalala ko sa kanya.
"Opoooo!" Sigaw niya sa akin sa mahabang tono. Ang cute talaga ng mga bata.
Kahit umaga na ay madilim pa rin sa labas, siguro marahil ay nasa liblib talaga
kami na lugar. Mamaya lamang ay paniguradong susunduin na kami ng Committee sa
Altheria. Agad naman akong naligo at inayos ang aking sarili upang maging
presentable sa harap ng ibang tao.
Pinagmasdan ko sa salamin pulang long sleeve na ipinahiram sa akin ni Nanay
Lena. "Bagay naman pala sa akin ito, medyo may kahabaan nga lang." Pagmo-monologue
ko sa harap ng salamin. Sinuklay ko ang aking buhok sa huling beses bago lumabas ng
silid.
Lumabas ako ng silid at hindi ko inaasahan na kasabay kong magbubukas ng pinto
ang kabilang kwarto. Nagkatinginan pa kaming dalawa ni Red at parehas namilog ang
aming mata ng makita na parehas ng disenyo ang suot naming damit.
"Plano mo 'to 'no!?" Pagtatanong sa akin ni Red at naglakad papalapit sa akin
at masamang tingin ang ipinukol niya sa akin.
"Excuse me!?" Umarte pa ako na naduduwal, umagang-umaga pero nasira na agad ang
umaga ko. "Bakit ko naman gagayahin 'yang suot mo? Iniabot lang naman sa akin 'to
ni Galope kanina." Pagdadahilan ko.
"Eh iniabot naman sa akin ni Wei 'tong damit na 'to," Napakagat siya sa ibabang
labi niya sa inis, "Napagkaisahan tayo nung mga batang 'yon." Tumakbo siya pababa
ng hagdan at wala na akong magawa kun'di sundan siya.
"Hoy Wei! Galope! Bumalik kayo rito!" Malakas na sigaw ni Red habang nag-
iikutan sila sa loob ng sala at malakas na halakhak ng mga bata ang aking
naririnig.
"Uuuuy! Parang mag-asawa lang sina kuya Red at ate Jasmin," Panunukso sa akin
ng pinakabata na si Shin.
"Uuuuy! Makakabugbog ako ng batang mahilig mang-asar kapag nagpatuloy ka pa."
Panggagaya ko sa boses niya at nakipaghabulan,
Nabalot ng malakas na halakhakan ang lumang bahay na ito ngayong umaga.
"Naku kayong mga bata talaga kayo, bagay na bagay talaga kayo." Sabi ni Nanay
Lena habang naghahain ng pagkain sa lamesa.
"'Nay pati ba naman ikaw?" Medyo nagtatampo kong sabi ngunit tinawanan niya na
lamang ako.
"Oh sige na. Kumain muna tayo dahil maya-maya lamang ay dadating na ang inyong
sundo." Sabi ni Nanay Lena at napatigil kaming lahat sa paghaharutan. Tumingin ako
sa mga bata at tanging ngisi lamang ang ibinigay nilang tugon na para bang inaasar
pa kaming dalawa ni Red.
Umupo kaming lahat sa tapat ng hapag kainan at pinagmasdan ang masasarap na
niluto ni Nanay Lena. "Ang dami naman po nitong niluto niyo 'nay." Mangha at
curious na pagtatanong ni Fritz.
"Kailangan na maraming laman ang tiyan ni Ate Jasmin at kuya Red niyo dahil
mahaba-haba ang biyahe na kanilang gagawin pabalik ng Altheria," Sabi naman ni
tatay Larry.
Biglang lumungkot ang mga mukha ng mga bata at parang nadismaya sa sinabi ni
Tatay Larry. "Aalis na po kayo agad?" Pagtatanong ni Galope sa akin at hindi
nawawala ang lungkot sa kaniyang mukha. Malungkot din sina Fritz, Wei, Shin, at
Ella

Nagkatinginan kaming dalawa ni Red at agad naman ako nag-

isip ng dadahilan. "Kailangan kasi naming bumalik sa Altheria Academy kasi malapit
na ang midterm exam namin. Pero promise ko sa inyo, babalik kami ni Kuya Red niyo
rito sa bakasyon."!Itinaas ko pa ang kanang kamay bilang simbolo ng pagpapangako ko
sa kanila.
Unti-unti ng sumilay ang mga ngiti sa kanilang mga labi. "Oh sige po,
hihintayin po namin kayo ni Kuya Red. Aabangan po namin ang muli niyong pagbabalik
ate Jasmin." Sabi ni Fritz.
Tahimik kaming kumain at matapos no'n ay nakipaglaro kami sa mga bata. Ewan ko
ba, hindi naman mahirap mahalin 'tong mga bata na 'to lalo na't nakakapagbigay
kasiyahan ang bawat ngiti na kanilang binibigay. Ngayon ay alam ko na ang dahilan
kung bakit ako ipinagkatiwala ni Papa kanila nanay Lena at tatay Larry, parehas
silang may malaking puso.
Hanggang ngayon ay naguguluhan pa rin ako kung ano ang kailangan sa akin ng
Raven Clan. Kung tutuusin ay si Red ang pinakamalakas na Marsham student sa
Altheria kaya bakit ako pa ang hinahabol nila? Anong pakay nila?
"Ate Jasmin salo!" Sigaw ni Fritz at inihagis sa akin ang bola, mabuti na
lamang ay mabilis akong nabalik ang sense ko at agad ko itong sinalo. Hinagis ko
naman ang bola kay Wei at malakas na hagikhik ang isinukli niya sa akin.
Maya-maya pa ay nakarinig na kami ng tunog ng karwahe at palakas iyon ng
palakas. "Ayan na yata ang sundo natin Jasmin." Sabi sa akin ni Red habang
nakatanaw kami sa karwahe na papalapit dito.
"Aalis na po kayo?" Pagtatanong ng batang si Shin habang nanggilid ang kanyang
mga luha.
"Huwag ka nang umiyak." Sabi ko at pinahid ang kanyang luha. "Babalik naman
kami ni Kuya Red mo. Maglalaro ulit tayo." Nakangiti kong tugon
Huminto ang karwahe sa tapat namin at lumabas ang dalawang tauhan na pinadala
ng school para kami'y sunduin.
Lumabas na ng bahay sina Tatay Larry at Nanay Lena at tumingin sa akin. "Red,
pwede mo bang gamitin ang kapangyarihan mo upang maiparating ang mensahe na 'to kay
Mrs. Evelyn?" Sabi ni tatay Larry at iniabot ang isang sobre.
"Bakit po kailangan ko pang gamitin ang kapangyarihan ko? Iaabot ko na lang po
ng personal."
"Gawin mo na lamang." Sabi ni Tatay Larry at may diin sa kanyang mga binigkas.
Bumuntong hininga si Red at tinanggap ang sulat. Nag-cast siya ng spell at
pinalipad sa hangin ang sulat, hindi ko pa rin talaga maiwasan na hindi mainggit
kay Red. Malaya na kasi siyang nagagamit ang mahika niya. Ako kaya, kailan ko
magagamit ang kapangyarihan ko? Baka namali lang sila ng pasok sa akin sa Altheria
at wala talaga akong espesyal na kakayahan.
Mag-iingat kayo sa biyahe." Sabi ni Nanay Lena at yumakap sa aming dalawa ni
Red. "Red, padalhan mo ako ng sulat kapag nakarating na kayo sa Altheria,"
"Opo." Sagot ni Red.
Sumakay na kayo dahil mahaba pa ang ating biyahe." Sagot ng guard sa amin.
Pamilyar ang kanyang mukha at parang nagkita na rin kami dati. "Kayo na namang
dalawang bata kayo ang lumabas sa Altheria Academy." Piningot nito ang tenga naming
dalawa ni Red.
Naalala ko na! Siya yung guard na nagbabantay noong lumabas kami papuntang
Polto's Forest—Si Kuya Ronnel.
Hinampas ni Tatay Larry ang kamay ni kuya Ronnel. "Huwag mong saktan ang
dalawang bata. Hindi kasama 'yan sa trabaho mo," May diin sa bawat salitang
binitawan ni Tatay Larry kaya napatigil si kuya Ronnel sa pagpingot. Ang sakit nung
pingot na 'yon ah.
Sumakay na kaming dalawa ni Red sa loob ng karwahe at sinimulan na itong
paandarin. "Paalam! Hanggang sa muli po." Kumakaway ako habang palayo sa kanila at
ganoon din naman ang ginawa nila.
"Stop it, you're so noisy." Sabi ni Red na prenteng nakaupo sa aking tabi.
Tumingin ako sa kanya, "Uyyy! Naluluha ka Red, aminin mo na! Mami-miss mo rin
sila," Sabi ko at tinuro ang kanyang mata.
"Asa ka naman." Mayabang niyang tugon at ibinaling ang kanyang mukha sa may
bintana. Sows! Pakipot talaga, mga lalaki talaga eh 'no?
Tumingin ako sa may bintana sa harap. "Kuya Ronnel, ilang oras ang magiging
biyahe natin pabalik sa Altheria Academy?"
"Mga isa't kalahating oras. Humanda na kayo sa sermon ni Sir Ernie,
paniguradong may points deduction na naman kayo." Pananakot ni kuya Ronnel at
napabuntong hininga na lamang ako.
"Sira na talaga ang pangarap kong masama sa Marsham top 10 Alchemist." Hindi
inaasahan na sabay naming bigkas ni Red. Kung may similarities kaming dalawa iyon
na siguro ang pagiging grade conscious naming parehas. Atleast may similarity
'diba?
"Red, alam mo ba ibig sabihin ng Magic swordsman? 'Diba iyon ang kapangyarihan
mo?"
"May power is wind, classification job ko lang ang magic swordsman." Tumingin
sa akin si Red ng mata sa mata, "Magic swordsman was created to protect the royal
family. Magic swordsman's job is to protect it's own queen."
Napatango-tango na lamang ako sa sinabi niya. Siguro ang swerte nung queen na
poprotektahan ni Red. Gwapo na si Red, maaasahan pa! Ang swerte niya talaga kung
sino man siya.
Ilang minuto na rin kaming bumbiyahe at nasa gitna na kami ng Polto's Forest.
Hindi ko pa rin talaga maiwasan na mamangha sa ganda ng gubat na ito.
Nagulat na lamang ako ng biglang mawalan ng balanse ang sinasakyan naming
karwahe at tuluyan ng bumagsak ang karwahe.
Napapikit ako ng mata at inaasahan ko na babagsak din ako. Pagdilat ko ay
nakalutang na kaming dalawa ni Red sa ere. "Ayos ka lang?" Pagtatanong niya habang
iniikot ang kanyang mata upang mahanap kung sino ang gumawa nung bagay na iyon.
"A-ayos lang ako." Pinagmasdan ko ang karwahe at sira-sira ang gulong nito.
"Dito lang kayo sa likod ko," Sabi ni Kuya Ronnel habang may malaking shield at
isang espada siyang hawak. Aegis knight. That is his classification job, it's task
is to protect the specific place at iyon nga ang Altheria Academy.
"Buhay ka pa? Sayang naman," Wika nung boses naming narinig at mula sa madilim
na parte ng gubat ay unti-unting sumilay ang kanyang mukha. "Ang tagal din nating
hindi nagkita Jasmin."
Masamang titig ang ipinukol ko sa kanya dahil hindi ko pa rin nakakalimutan ang
kanyang ginawa sa amin... dito rin sa Polto's forest naganap iyon—Si Klein.

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

Chapter 21: Capturing Him

Hindi ko alam kung anong pakay sa akin ng Raven Clan. Noong nasa lupa at normal
na mundo pa ako ay wala namang nababanggit sa akin si Papa tungkol dito sa Raven
Clan. Hindi ako ganoong Katanga upang hindi mapansin na may kailangan sa akin ang
Raven Clan, hindi sila paulit-ulit na pupunta sa Altheria Academy para lang sa
wala.
"Red sa likod mo!" Malakas kong sigaw no'ng makita ko na may mabilis na bolang
apoy ang lumilipad papunta kay Red.
Agad na lumingon si Red at lumipad pataas. Nagtataka naman ako kung bakit panay
iwas lang ang ginagawa ni Red. Apat kaming nandito, yung isang guwardiya ang nag-
aayos sa nasirang Karwahe samantalang nagpapalitan naman sa pakikipaglaban si Kuya
Ronnel at Red.
Ako? Eto, para akong tanga na nanunuod lang sa mga nangyayari at nagdarasal na
wala sanang masaktan sa amin. Bakit ba ang dalas kong masangkot sa mga ganitong
klaseng problema pero wala naman akong silbe.
"Palit tayo!" Sigaw ni Kuya Ronnel, agad na umatras si Red at si kuya Ronnel
naman ang sumugod.
"Kung ako sa inyo ay ibibigay ko na lang si Jasmin ke'sa pagsisihan niyo ang
mga susunod na mangyayari." Wika ni Klein habang napapalibutan siya ng bolang apoy.
Humihingal si Red noong umatras siya at napaupo. Lumapit ako sa kanya. "Ayos ka
lang?"
"Mukha ba akong ayos sa'yo?" Inis niyang sagot sa akin habang hinahabol ang
kanyang hininga.
"Bakit ba puro iwas lang ang ginagawa mo? Ba't hindi ka lumaban?" Inis ko ring
bigkas sa kanya at inabutan siya ng tubig.
Tumingin sa akin ng matagal si Red at mahinang binatukan ang aking ulo, "Sira
ka talaga. Apoy ang kapangyarihan niya at kung gagamitin ko ang hangin bilang
panlaban, lalo lang lalakas ang apoy. Kakalat lang ang apoy sa Polto's forest kapag
lumaban ako... Magkakaroon lang ng forest fire," Pagpapaliwanag niya sa akin at
agad naman akong na-enlighten sa sinabi niya. "Ang kailangan lang natin ay oras at
kapag ayos na ang karwahe, umalis na kayo rito."
Malakas na pagsabog an gaming narinig kaya napabaling ang tingin naming dalawa
sa malawak na field sa Polto's forest. Kanina ay puro puno ito ngunit dahil sa
paglalaban ng mahika ay nasisira ang mga puno kaya naging parang open-space siya.
Pinapaulanan ni Klein ng apoy si Kuya Ronnel habang si Kuya Ronnel ay nakatago
sa malaking shield na kanyang hawak. Hindi ko alam kung gaano katibay ang panangga
na iyon pero isa lang ang masasabi ko... hindi ito basta-basta isang panangga
lamang.
"Bata! Ihagis mo sa ere yung isang gallon ng tubig!" Malakas na sigaw ni Kuya
Ronnel. Ang tagal niya na kaming pinapagalitan pero hindi niya pala alam ang
pangalan namin.
Mabilis na tumayo si Red at kinuha sa likod ng sirang karwahe ang tubig.
Inihagis niya ito sa ere, hindi ko alam kung bakit niya iyon pinagawa.
Noong ginawa iyon ni Red ay nagulat ako dahil gumalaw ang tubig tungo sa
direksyon ni Kuya Ronnel. So, ibig sabihin lamang nito na Aegis knight siya at ang
nakokontrol niya ay ang tubig. "Tapusin na natin 'tong laro na 'to, batang apoy."
Wika ni Kuya Ronnel at pinaglaruan sa kanyang kamay ang tubig.
"Astig," Wika ko na lamang.                     
"Sa mga oras ka pa talaga na 'to namangha imbis na mag-alala ka. Tsk, idiot."
Wika ni Red na nasa aking tabi. Ang K.J. naman nito.
"Ang astig, 'diba ang tubig ang nakakatalo sa apoy? Ibig sabihin lamang nito na
malaki na ang tiyansa natin na manalo." Nakangiti kong sabi sa kanya
Seryoso lamang na nakatingin si Red sa dalawang naglalaban, hindi ko alam ang
kanyang iniisip o tumatakbo sa utak niya. "Hindi rin, depende na 'yan sa taktikang
gagamitin at depende rin 'yan sa teknik na kayang gawin."

Nagbigkas ng magic spell si Kuya Ronnel at maya-maya pa ay

naging limang malalaking agila ang mga tubig na kanyang gawa. Gawa pa rin naman ito
sa tubig ngunit korteng agila nga lang. Sumugod ang mga agila kay Klein.
Si Klein naman ay patuloy na umaatras at muli niyang tinawag o nag-summon ulit
siya ng dalawang lobo.
Ang napapansin ko ngayon ay palapit ng palapit si Klein sa direksyon namin.
Masama 'to.
Habang busy si Klein sa pag-iwas sa mga Agila na tumutugis sa kanya ay narinig
ko na lamang si Red sa aking tabi na nagbibigkas ng magic spell.
Biglang malakas na palakpak ang pinakawalan ni Red at may powersa ng hangin ang
parang tumulak ng malakas kay Klein. Umursit si Klein at tumama ito sa isang
malaking puno. Yung mga agilang ginawa naman ni Kuya Ronnel ang pumaslang sa
dalawang lobo na na-summon ni Klein.
Hindi siguro inasahan ni Klein ang ginawang pag-atake ni Red kaya naman hindi
siya nakabuo ng depensa o nakapaghanda lamang. Bumagsak ang katawan ni Klein sa
damuhan at nawalan ng malay.
"Gago ka Red pinatay mo si Klein," Sabi ko at hinampas ng mahina ang kanyang
braso.
Masamang tingin ang ipinukol sa akin ni Red. "Minura ba kita?" Umiling-iling
ako, "Hindi pa 'yan patay, nawalan lang ng malay 'yan at nagkaroon lang ng mga
galos." Pagpapaliwanag niya sa akin. Mabuti naman.
Masarap ang may kapangyarihan pero nakakatakot pa rin kumitil ng ibang buhay ng
dahil sa mahika, mas malakas ito at mas makapangyarihan. Maaaring mamatay ka sa
hindi kaaya-ayang pamamaraan.
"Magaling ang ginawa mo bata," Sabi ni Kuya Ronnel at nagkaroon ng matinding
liwanag sa kanya at nawala ang hawak niyang panangga at espada. "Kailangan nating
madala ang batang ito sa Altheria upang malaman natin kung bakit siya nananakit ng
ibang estudyante."
Parehas na tango lamang ang naitugon namin ni Red. Napatingin ako sa kwintas ko
at hanggang ngayon ay wala pa rin itong ilaw. "Oh ba't sumimalmal ka na naman?"
Pagtatanong ni Red habang hinahabol ang kanyang paghinga. Pagod na pagod talaga
siya sa kaganapan kanina.
"Kasi 'diba nung nakaraan nung nalagay tayo sa panganib umilaw yung kwintas mo.
Pero ngayon na nalagay ulit tayo sa panganib, hindi naman umilaw yung sa akin.
Badtrip." Medyo naiinis kong sabi sa kanya.
"Kapag tanga raw talaga late mapapailaw ang kwintas," Sabi ni Red at inirapan
ko naman siya.
"Ayos na ang karwahe!" Sigaw sa amin nung isang guwardiya naming kasamahan—Kuya
Fred ang kanyang pangalan.
Buhat-buhat ni kuya Ronnel ang walang malay na si Klein at isinakay sa kalesa
Wala na kaming nagawa ni Red kun'di ang sumakay sa karwahe. Excited na akong
makabalik sa Altheria Academy dahil kahit papaano ay na-miss ko na ang maraming
bagay doon. Nakaka-miss si Bea at Harly... Nakaka-miss din yung kambal na feeling
kontrabida na si Charly at Charmaine.
Habang nasa biyahe kami ay dumadampi sa balat ko ang malamig na simoy ng
hangin.
Nagulat na lamang ako ng parang may mahihinang tulak akong naramdaman gamit ang
puwersa ng hangin. "Hoy Red! Pinaglalaruan mo ba 'ko gamit 'yang kapangyarihan
mo!?" Inis kong sabi sa kanya pero nagkibit-balikat lamang siya.
Hindi ko siya pinansin pero mas muli na naman may puwersa ng hangin ang tumulak
sa akin pero this time ay mas malakas dahil nasubsob ako sa lapag. "Epal ka ba!?"
Malakas kong sigaw sa kanya at hinampas siya sa hita.
"Masamang mambintang." Maikling sabi ni Red pero hindi nawawala ang ngiti sa
kanyang labi.
"Mas masamang magsinungaling." Sabi ko at umirap sa kanya.
Buong biyahe ay nag-aasaran lang kami ni Red dahil ginagamit niya ang
kapangyarihan niya para lamang asarin ako. Kapag talaga nalaman ko na ang
kapangyarihan at magi ko. Wu u siya sa akin, gaganti talaga ako.
"Nandito na tayo," Sabi ni Kuya Ronnel at huminto na ang sinasakyan naming
kalesa.
Excited akong bumaba ng kalesa dahil nakikita ko sa labas na hinihintay ni
Harly at Bea ang aking pagdating. Hindi ko inaasahan na matatapilok ako at
masusubsob pababa. Epic fail.
"Hoy Red! Ba't hindi mo ginamit ang kapangyarihan mo para iligtas ako!?" Bwisit
na lalaki 'to. No'ng binubuwisit niya ako kanina sa biyahe gumagana ang magic niya
pero nung kailangan ko ng tulong biglang nawala.
"Tinamad ako, tsaka pagod na ako. Baka masobrahan ako sa paggamit ng magi."
Sows. Sinungaling 'tong lalaki na 'to. Bwisit.
"Red! Jasmin!" Malakas na sigaw ang aming narinig dalawa kaya napabalikwas at
napatindig kami ng tayo. Patay! Si Sir Ernie, naglalakad papunta sa amin. "Kayo na
namang dalawa ang nasangkot sa gulo?"
"Tatlong ikot sa Quadrangle at minus 10 kayo sa lahat ng exam sa Midterm,"
Sigaw ni Sir Ernie at nanlumo naman kaming dalawa ni Red.
"Pero sir, sa tulong po ng dalawang bata na iyan ay nadakip namin ang isang
miyembro ng Raven Clan na matagal ng umaaligid sa loob ng Altheria Academy." Sabi
ni Kuya Ronnel. Yes! Thank you kuya at sinusubukan mo kaming iligtas sa parusa.
Binuhat ni Kuya Ronnel si Klein upang ipakita si sir, "Wala na kayong points
deduction sa test dahil sa paghuli niyo sa isang miyembro ng Raven clan pero iikot
pa rin kayo sa Quadrangle ng tatlong beses bilang parusa sa paglabas sa ating
paaralan," Sabi ni Sir Ernie. "Ngayon na!"
Sa pagsigaw ni Sir ay kumaripas na kami ni Red sa pagtakbo.
"Welcome back Red at Jasmin!" Naririnig ko pa ang masayang sigaw ni Bea.
Bwisit, napakagandang pagbabalik. Habang tumatakbo kami ay bigla kong na-miss si
papa, ewan ko kung bakit. Tatawagan ko na lang siya mamaya. Medyo matagal-tagal na
rin kaing hindi nakakapag-usap dalawa.
3rd Person                                                  
Habang pumipirma at nag-aayos ng papeles si Mrs. Evelyn ay may isang sulat ang
lumapag sa kanyang lamesa galing sa kung saan. Mukhang alam niya na kung kanino
galing ang sulat dahil nung nakaraan ay nakatanggap din siya nito galing kay Red.
Gumamit siya ng mahika at lumabas ang pangalan nung taong nagsulat ng liham—Si
Larry.
"Galing pala ito sa dati kong kaibigan." Wika ni Mrs. Evelyn at unti-unti
niyang binubuksan ang sobre upang mabasa ang liham.
Mabilis niyang binasa ang ginawa nitong sulat at nanlaki ang kanyang mata sa
kanyang nabasa.
Ang ama ni Jasmin na si Ramon—Patay na.

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
Chapter 22: Amnesia

"Huy Jasmin! Mag-review ka na nga, malapit na ang midterm," sabi sa akin ni Bea
habang tulala kong pinagmamasdan ang ball pen na aking hawak. Kahit naman mag-
review ako ay hindi ko naman din maiintindihan masyado ito dahil puro formulas ito
sa kung paano makakabuo ng isang item. Crafting, iyan ang isa sa pinakamahirap at
pinakakinaaayawan kong subject namin.
"Naisip ko lang kasi, tatlong araw ng hindi tumatawag sa telepono sa akin si
Papa, noong makauwi naman ako galing sa Alkhemia ay sinusubukan ko siyang tawagan
kaso hindi niya sinasagot." sabi ko at pinagulong-gulong sa lamesa ang ballpen kong
hawak.
Sa school kasi na ito ay bawal ang cellphone so confiscated at sinunog lahat ng
gadgets namin. Nakakatawag lang kami sa telepono na nasa Vaefonia Hall pero hindi
ko naman ma-reach si papa.
"Baka busy lang 'yon 'no!" sabi ni Bea at binato ako sa mukha ng pop corn
niyang kinakain. "Huwag ka nang sumimalmal d'yan, ako nga tatlong linggo ng hindi
tinatawagan ng parents ko eh."
"Talaga? Hindi mo man lang ba sila nami-miss?"
"Nami-miss, pero pagtapos naman ng midterm exam eh may three days vacation tayo
sa normal na mundo kaya maybe next week ay makauwi na rin tayo sa normal world,"
sabi sa akin ni Bea at umupo sa tabi ko at nagsimulang magbuklat ng mga review.
"Pero siguraduhin mo na maipapasa mo lahat ng exams mo dahil kapag may bagsak ka...
hindi ka papayagan ng committee na lumabas ng school at mag-aaral kayo sa library
in three days."
Sinimulan kong imagine-in na nag-aaral ako sa library. Grrr! Napakagat ako sa
ibabang labi ko dahil nakakasawa na ring mag-aral at gusto ko ng magbakasyon. "Kaya
mag-aral kang mabuti Jasmin para makita mo na ang papa mo soon."
Tama! Tama! Kailangan kong mag-aral, nami-miss ko na rin yung mga kaibigan ko
sa normal na mundo eh.
"By the way kamusta na yung si Klein?" Pagtatanong sa akin ni Bea at
napabuntong hininga na lamang ako.
"Ayon, hanggang ngayon hindi pa rin nagigising at nasa infirmary pa rin.
Napalakas yata yung ginawang spell ni Red kaya tatlong araw ng tulog."
Pagpapaliwanag ko habang nagha-hilights ako ng mga words sa binabasa kong libro.
Dumakot si Bea ng pop corn, "Pero infairness guwapo rin pala 'yon," sabi niya
at bumungisngis. Seriously, puro guwapo na lang ba ang nakikita ng ka-roommate ko
na 'to at wala ng pangit sa kanyang paningin?
"Pero masama ang ugali."
"Pero guwapo pa rin, aminin mo?" Sabi niya at binato muli ako ng isang pirasong
pop corn.
"Oo na." Malakas na halakhak ang pinakawalan naming dalawa.
Ang sabi namin ay magre-review kami ngayong Sunday pero nauwi lang yata sa
pagkukuwentuhan naming dalawa at wala kaming na-review kahit isa.
"Jasmin! Bea!" Biglang malakas na katok ang aming narinig galing sa labas
dahilan upang mapatigil kaming dalawa ni Bea sa paghaharutan.
"Sino 'yan!?" Sigaw ko.
"Si Harly 'to!" sigaw niyang muli, "Labas na kayo bilis! Gising na raw si
Klein!"
Nagkatinginan kaming dalawa ni Bea at lumabas na kami ng aming silid.
Pagkalabas namin ay hinatak agad kami ni Harly patungo sa Infirmary. Actually hindi
naman ako natatakot sa pagkakataong ito kay Klein dahil maraming guro ang nandito
sa Altheria at hindi siya makakakilos ng masama.
May lahing tsismoso rin pala 'tong si Harly dahil agad-agad niyang nabalitaan
ang tungkol sa pagkagising ni Klein.
Pagkapasok namin sa infirmary ay naririnig namin ang boses ng Principal namin
na si Mrs. Evelyn, "Anong balak niyong taga-Raven Clan kay Jasmin?" narinig naming
tanong ni Mrs. Evelyn, napatingin naman sa akin sina Harly at Bea, nagkibit balikat
na lamang ako.

"Ba't ba ang kulit mo? Sinabi ko naman sa'yo na wala akong

alam sa mga sinasabi mo." Naririnig naming sabi ni Klein, aba't bastos 'to ah!
Principal namin yung kinakausap niya kaya dapat ay magbigay respeto siya.
Pumasok kami sa silid at napatingin sa amin si Mrs. Evelyn ngunit muli niyang
ibinaling ang tingin kay Klein na nakahiga sa hospital bed. "Teka, tanda," Pagtawag
niya kay Mrs. Evelyn at nanlaki ang aming mga mata. "Alam mo ba ang pangalan ko?"
Tumingin si Mrs. Evelyn kay Ma'am Melanie dahil ito ang in-charge sa
panggagamot kay Klein. "Pwedeng nagkaroon siya ng head injury dahil sa lakas ng
impact ng pagkakatama sa kanyang ulo at saglit na makalimot," Pagpapaliwanag ni
Ma'am Melanie.
"Ibig sabihin ninyo ma'am ey may chance talaga na magka-amnesia siya? Hindi
niyo ba puwedeng gamitin yung kapangyarihan niyo para makaalala 'tong lalaki na
'to?" Pagtatanong ko.
"Hindi naman ito permanente. Maybe weeks or months ay makaalala na ulit siya.
Walang mahika ang kayang makapagpaalala sa mga nakalimutang bagay Jasmin, tanging
ang sarili mo na lamang ang maaasahan mo sa ganoong sitwasyon kung makakaalala ka
pa o hindi na." sabi sa akin ni Ms. Melanie.
Nagbuntong hininga si Mrs. Evelyn, "Wala pa pala akong makukuhang impormasyon
sa ngayon." Sabi ni Mrs. Evelyn, tinignan niya muna si Klein bago naglakad palabas.
"Teka Mrs. Evelyn! Hahayaan niyo lang ang lalaki na 'to sa loob ng Altheria?"
Pagtatanong ni Harly. "Eh siya yung gago na muntik pumatay kanila Red eh."
"Mag-ingat ka sa pananalita mo Harly." Sabi ni Mrs. Evelyn at napakagat