Δέσποτα Κύριε Ἀκατάλυπτε ,
τὸ πανάγιον καὶ παντοδύναμον καὶ ζωοποιὸν Πνεῦμα,
τὸ ἐκ τοῦ πατρὸς ἐκπορευόμενον καὶ ἐν τῷ Υἱῷ ἀναπαυόμενον,
τὸν νοητὸν καὶ ἄλυκτον καὶ ὑπερ ἔννοια Φῶς, ἡ ἀσύγκριτος καὶ
ζῶσα δύναμις, τὸ διαλύον ὅρη, τὸ τὰ μὴ ὅντα ποιοῦν , τὸ τὴν
κτίσην τηροῦν ἀδιάπτοτον, τὸ δημιουργήσαν τοὺς οὑρανίους
διακόσμους, τὸ παρέχον αὐτοῖς κατ’ ἐξουσίαν ἀεὶ ἀπολάβειν
τῆς ἀγιαστικῆς ἐφυπνοίας Σου. Ἐκ Σου διαιρέθει ἡ συμφωνία
τῶν γλωσςῶν, ἐκ Σου πᾶσα ἡ κτίσης καινουργήτε
παλινδρομοῦσα εἰς τὸ πρῶτον, ἐκ Σου πᾶσα ψυχὴ ζωοῦται καὶ
καθάρσι ὑψοῦται καὶ Σου πᾶν ζῶον ἐμψυχοῦται, τὸν κινοῦντι
κτίσιν ἄμα καὶ δυναμοῦν, τὸ πάντα περίεχον καὶ πᾶσι παρὸν, τὸ
πᾶσι τοῖς ἀξίοις κατά τὸ μέτρο τῆς ἀρετῆς παρέχον τὴν
ἀγιότητα.
Ἡ ὑπερθαύμαστος δόξα, ἡ ἀνεκλάλλητος χαρὰ, ἡ ὑπὲρ νοῦν
ἀγαλλίασις, ὁ τῆς αἰωνίου ζωῆς ἀκατανόητος θησαυρὸς, ἡ τῆς
Χάριτος ἄβυσσος, τὸ φωτίζον τὰς διανοίας ἡμῶν, πρὸς
κατανόηση τῶν θαυμασίων Σου. Τὸ πάντα πληροῦν καὶ οὺ
πληρούμενον, τὸ πάντων τᾶς παρακλήσεις δεχόμενον, τὸ πάντα
συνέχον, σοφίζον, σαφυνίζον, ἀποκαλύπτον, εἰς ἔμφασιν τοῦ
Ὁμοουσίου, τὸ χειραγωγία τὸ νόο, πρὸς θεωρίαν τῶν ἀοράτων
διὰ τῶν Θείων Γραφῶν παρεχόμενον.
Τὸ ἐνεργοὺντα πάντα ἐν πᾶσι συμφερόντων, κατὰ τῷ ἐκάστου
μέτρον πρακτικῆς τε καὶ θεωριτικῆς, τὸ ἀτέκμαρτον ὕψος καὶ
βάθος, ἡφ’οὖν τὸ πᾶν φέρεται, τὸ χειραγωγοῦν εἰς τοὺς
Οὐρανοὺς, τὸ ἀγίαζον, τὸ φωτίζον, τὸ καθαρίζον, τὸ ἀνακτίζον
παροργιζόμενον ἀφ’ἡμῶν ἀεὶ καὶ πειραζόμενον καὶ
παροξυνόμενον.
Αὐτὸς οὖν Παράκλητε ἀγαθέ, μὴ ἐγκαταλείπεις με τὸν
καθεκάστην Σὺ ἀμαρτάνοντα καὶ παροργίζοντα, μὴ ἀποστῇς
ἀπ’ἐμοὺ, πρόσχες εἰς τὴν βοηθειὰ μου Κύριε, τῆς σωτηρίας
μου. Δέομαι τῆς Σῆς ἀγαθότητος, Δέσποτα, δὸς χάρη
συννέσεως τῇ ἐμῇ ἀθλιότητι, τοῦ διανοείσθε καὶ πράττειν τᾶ
Σᾶ εὐάρεστα κα’μοὶ συμφέροντα.
Ἐνίσχυσον με πρὸς τὸ μὴ συναρπάζεσθε καὶ συναπάγεσθε τοῖς
ματαῖοις, χάρισε μοι τὸ ἀκενοδόξως ταπεινούσθε, τὸ
συμπάσχειν τοῖς πάσχουσιν, τὸ ὑπομένειν τοὺς πειρασμοὺς καὶ
τὸ ἀνυποκρίτως καὶ ἀκαταγνώστως ἐργάζεσθε τὰ σὰ θελήματα.
Ναὶ Δέσποτα τῶν ἀπάντων, ὑπεράγαθε λύτρωσε με ἀπὸ τῶν
ἀμαρτιῶν μου καὶ τῶν ἐπερχομένων μοι πειρασμῶν, ρῦσαι τὴν
ψυχὴν μου ἐκ χειρὸς ὑπερηφάνων, ὅτι ἐπὶ Σὺ πέποιθε ἡ ψυχὴ
μου καὶ ἐν τῇ σκιὰ τῶν πτερύγων Σου ἐλπιῷ. Κύριε ἐνωπιὸν
Σου εἰμί, ποίησον τὸ μέγα ἔλεος Σου ἐπὲ με καὶ πάρεσον τὴν
πτωχεία μου ὑπὲρ ἐμοῦ, πολεμούντι τοῖς ἐχθροῖς μου ὅτι οὐκ
οἶδα τὴν κατ’ἐμοῦ πολυμήχανον κακίαν αὐτῶν. Σὺ δε μόνος
γινώσκεις καὶ προβλέπεις τὰ πάντα, σὸν ἐστὶ τὸ λυτρώσασθαι
με Κύριε, δῶς μοι τὸ λοιπὸν τῆς ζωῆς μου ἐκτελέσε βίον
ἀκατάγνωστον καὶ ἄμεμπτον, ὅπως εὔρω χάριν ἐνωπιὸν Σου καὶ
σῶσον με εἰς τὴν ἐπουράνιον Σου μακαριότηταν δία μόνην τὴν
ὑπερβάλλουσα Σου ἀγαθότητα καὶ τὴν ἄφατο Σου εὐσπλαγχνία,
ὅτι ἐν Συ καὶ παρὰ Σου ἐστὶν τὸ ζεῖν με, τὸ εἶναι, τὸ γινώσκειν
πᾶν νόημα Χριστὸν καὶ Σὺ τὴν δόξαν ἀναξίοις θήλεσι καὶ
αἴνεσιν καὶ εὐχαριστὶαν πρὸς δὲ καὶ προσκύνησιν ἀναπέμπω ἡ
ἀμαρτωλὴ ἐγὼ καὶ ἀναξία δούλη Σου σὺν τῷ ἀνάρχῳ προβολὴ
Σου Πατρὶ καὶ τῷ ὁμοουσίῳ καὶ συμφυῇ Αυτῷ Υἱῷ, πάντοτε
νῦν καὶ ἀεὶ καὶ εἰς τοὺς αἰώνες τῶν αἰῶνων,
Ἀμήν.