Professional Documents
Culture Documents
ფინალური
ფინალური
ფინალური
თემები:
1. რენესანსი
2. რეფორმაცია
3. რუსული ცივილიზაცია
4. იაპონური ცივილიზაცია
5. ისლამური ცივილიზაცია
6. აშშ ლიდერობისკენ მიმავალ გზაზე (დემოკრატია მოქმედებაში
პირველი მსოფლიო ომი დაიწყო 1914 - ში, ფრანზ ფერდინანდის მოკვლის შემდეგ. მისი
სიკვდილი გადაიზარდა ომში ევროპის მაშტაბით 1918 წლამდე. კონფლიქტის დროს, გერმანია ,
აუსტრია-უნგრეთი, ბულგარია და ოსმალური იმპერია იბრძოდნენ დიდი ბრიტანეთის , საფრანგეთის ,
რუსეთის, იტალიის, რუმინეთის, იაპონიისა და ა.შ.შ -ს წინააღმდეგ (გაერთიანებული ძალები ). ახალი
სამხედრო ტექნოლოგიების საშუალებით, ომმა ბევრი შეიწირა . ომში გამარჯვებული გაერთიანებული
ძალები დარჩა და ომმა 16 მილიონი ადამიანი (ჯარისკაცი თუ სამოქალაქო პირი ) შეიწირა .
დაძაბულობა ომამდეც იყო. ის ნაპერწკალი რამაც ომი გამოიწვია იყო ფრანზ ფერდინანდის სიკვდილი
ბოსნიაში. აუსტრია-უნგრეთის მემკვიდრე მის ცოლთან, სოფისთან ერთად მოკლა სერბიანმა
ნაციონალისტმა, გავრილო პრინციპმა 28 ივნისს, 1914 წელს. პრინციპი და სხვა ნაციონალისტები
იბრძოდნენ აუსტრია-უნგრეთის მმართველობის დასრულებისთვის.
ფერდინანდის სიკვდილმა გამოიწვია შემთხვევების მზარდი ჯაჭვი: აუსტრია -უნგრეთი , როგორც სხვა
ქვეყნები მსოფლიოში, ადანაშაულებდე სერბეთის სახელმწიფოს ამ შეტევისთვის და იმედოვნებდნენ ,
რომ ამ ინციდენტით დაასრულებდნენ სერბიან ნაციონალიზმს საბოლოოდ .
პირველი მსოფლიო ომმა გამოიწვია არასტაბილურობა ევროპაში, რომელმაც საფუძველი ჩაუყარა ახალ
ინტერნაციონალურ კონფლიქტს - მეორე მსოფლიო ომს - , რომელიც ორი ათწლეულის შემდეგ დაიწყო და
უფრო დამანგრეველიც აღმოჩნდა. ეკონომიურად და პოლიტიკურად არასტაბილურ გერმანიაში ადოლფ
ჰიტლერი წინ უძღვოდა ნაცისტურ პარტიას, რომელმაც სტრატეგიული ხელშეკრულებები დადო
იტალიასა და იაპონიასთან მისი მსოფლიო დომინაციის ამბიციების წინ წასაწევად. ჰიტლერის
პოლონეთში შეჭრის შემდეგ, რომელიც 1939 წლის სექტემბერს მოხდა, დიდმა ბრიტანეთმა და
საფრანგეთმა ომი გამოუცხადა გერმანიას, რამაც მონიშნა მეორე მსოფლიო ომის დასაწყისი. შემდეგი ექვსი
წლის განმავლობაში კონფლიქტმა მეტი და მეტი სიცოცხლე შეიწირა და მიწა გაანადგურა ვიდრე სხვა
ომებში. ნავარაუდებ 45-60 მილიონი მკვდარი ადამიანისგან 6 მილიონი ებრაელი ნაცისტურ
საკონცენტრაციო ბანაკში გარდაიცვალა, რაც ცნობილია როგორც ჰოლოკოსტი.
გერმანიის კანცელის გახდომის შემდეგ 1933 - ში, ჰიტლერმა გამოაცხადა თავისი თავი როგორც ფუჰრერ
უზენაესი ლიდერი 1934 - ში. იმ იდეით შეპყრული, რომ გერმანული მოდგმა იყო წმინდა, გადაწყვიტა,
რომ საჭირო იყო მეტი საცხოვრებელი ადგილი გერმანული მოდგმისთვის გასამრავლებლად. შუა 1930 -
ებში, ის მალულად ამზადებს გერმანულ არმიას იტალასა და იაპონიასთან ერთად, სსრკ - ს წინააღმდეგ.
ჰიტლერმა გააგზავნა ჯარი 1938 ში ავსტრიის შესაპყრობად. მისმა ამ ღია აგრესიამ ყურადღების გარეშე
ჩაიარა, რადგან აშშ და სსრკ კონცენტრირებული შიდა პოლიტიკაზე იყო და არც საფრანგეთსა და დიდ
ბრიტანეთს არ ჰქონდათ სურვილი კონფორნტაციისა პირველი მსოფლიო ომის შემდეგ აოხრების გამო.
9. დემოკრატია და ტოტალიტარიზმი
ტოტალიტარიზმი პირველი მსოფლიო ომის შემდეგ გახდა პოპულარული. მისი მაგალითები იყო
ფაშიზმი, ნაციზმი. სისტემური მახასიათებლების მიხედვით ის იყოფა მემარჯვენე და მემარცხენე
რადიკალებად. ორივე მათგანი წარმოადგენდა რევოლუციურ მოძრაობას, რომლებიც მიზნებს ძალადობის
გზით ახორციელებდნენ. ისინი ამას ბუნებრივ მოვლენად თვლიდნენ და თაყვანს სცემდნენ კიდეც ძალის
კულტს. ამ იდეოლოგიაზე აპირებდნენ მსოფლიო წესრიგის დამყარებას. ტოტალიტარიზმის ნიშნები ბევრ
ქვეყანაში შეინიშნებოდა, რაც ნიშნავს რომ ის იყო საერთოევროპული ფენომენი. მსოფლიო ომის შემდეგ
და კომუნისტური რეჟიმების კრახმა დაამტკიცა, რომ მართველობის ეს ფორმა სახელმწიფოსთვის ჩიხს
წარმოადგენდა და არანაირი სარგებელი არ მოჰქონდა.
ლიბერალურ დემოკრატიას რაც შეეხება, ის გვარცელებული იყო ისეტ კულტურებში, რომლებშიც
განვითარებული იყო პოლიტიკური კულტურა და საზოგადოებრივი მოძრაობები. ასეთები იყო აშშ,,
ბრიტანეთი, კანადა, საფრანგეთი და სხვა. მას შემდეგ, რაც კაპიტალიზმმა ამოწურა თავსი
შესაძლებლობები, დაწინაურდნენ ის თაობა, რომლებიც მთელი რიგი რეფორმებით და ახალი იდეებით
მოდიოდნენ. გაჩნდა ახალი კონცეცფცია „ კეთილდღეობის სახელმწიფო“, რომელიც წინა პლანზე ღარიბი
მოსახლეობის ფენის დახმარებას წარმოადგენდა. გაიზარდა სსაპენსიო დახმარებებიც. ყოველი ეს მცირე
საზოგადოებისთვის განკუთვნილი რეფორმები თავიდან ირიდებდა სოციალურ კონფლიქტებს.
ლიბერალური დემოკრატიის დამკვიდრებაზე გავლენა იქონია დიდმა მსოფლიო ეკონომიკურმა
კრიზისმა. მან კაცობრიობას ყველაზე კატასროფული შედეგები მოუტანაე ეკონომიკის მხრივ. დასავლეთის
ცივილიზაციაში ახალი იყო სახალხო ფრონტიც. მან წარმატებას საფრანგეთში, ესპანეთსა და ჩილეში
მოიპოვა, რომელთა საფუძველზეც დემოკრატიული კოალიციური მთავრობები შეიქმნა. მეორე მსოფლიო
ომის წლებში დემოკრატიული ძალების გაერთიანებისადმი მისწრაფებამ თავი იჩინა ასევე
ანტიფაშისტური ერთიანობის კოალიციის ჩამოყალიბების დროს.
1. რენესანსი
რენესანსი, იგივე აღორძინების ეპოქა, დასავლეთ ევროპაში ჩაისახა. ამ ეპოქის ერთ-ერთ უდიდეს
მიღწევად ჰუმანიზმის გაჩენა წარმოადგენს. ჰუმანისტები ცდილობდნენ შეექმნათ ისეთი ადამიანის
სურათი, რომელიც თავისუფალი იქნებოდა შუა საუკუნეებში დამკვიდრებული ცრურწმენებისგან,
ცდილობდნენ შეეცვალათ ერთგვარად გამეფებული სისტემა. ისინი არ უარყოფდნენ რელიგიას, თუმცა
ეკლესია და მისი მსახურები დაცინვის საგანს ხშირად წარმოადგენდნენ. ადრეულ ჰუმანისტებს
წარმოადგენდნენ პეტრარკა და ბოკაჩო.
აღორძინების ხანა შეეხო მრავალ სფეროს. მხატვრობაში ბრტყელი და უსიცოცხლო სურათები
სამგანზომილებიან ნახატებად გარდაიქმნა. ლიტერატურას რაც შეეხება, გაჩნდა ადამიანის სურათი
ვნებებით და სურვილებით რაც ადრე არ იყო, რადგანხორციელ ნეტარებებზე საუბარი არ იყო
აღრიარებული. ხორციელი სურვილების ლიტერატურულად ასახვის კლასიკური მაგალითია ბოკაჩოს
„ დეკამერონი“ რომელიც კრიტიკის საგანი არაერთხელ გამხდარა.
იმისთვის, რომ შექმნილიყო ადამიანის იდეალური ტიპი, აღორძინების ეპოქის მოღვაწეები ხაზს
უსვავდნენ სიკეთეს, გმირობას და ძალას. მთავარი იდეა ის იყო, რომ ადამიანი თავად ირჩევს
ცხოვრების გზას და შესაბამისად თავადაც არის პასუხისმგებელი მის გადაწყვეტილებებზე.
იმის მიუხედავად, რომ რენესანსმა სრულიად ახალ ეპოქას დაუდო საფუძველი, მას გარკვეული
უარყოფითი მხარეების ჰქონდა. იგი ფაქტობრივად ბადებდა პირადი არჩევანის პრობლემას, რომელიც
ბოროტებასა და სიკეთეში უნდა გაკეთებულიყო. ადამიანებს დაეტყოთ ის სიმძიმე, რასაც თავისუფალი
ცხოვრებისადმი ტრაგიკული დამოკიდებულება იწვევდა. ამის საუკეთესო მაგალითია შექსპირის
პიესები, რომლებიც ვნებით, თავისუფლების სურვილით, გმირობებით და ტრაგედიით იყო სავსე.
ყოველიმე ამ სურვილებისკენ სწრაფვამ სრულიად ახალ ინდივიდუალისტურ ტიპს დაუდო
საფუძველი - ეგოიზმს, რომელსაც მორალზე სრულიად ჰქონდა ხელი აღებული.
2. რეფორმაცია
რეფორმაციას საფუძველი გერმანიაში ჩაეყარა 1517 წელს მას შემდეგ, რაც მარტინ ლუთერმა თავისი
„95“ თეზისი გამოაქვეყნა. ეს იყო თეზისი ინდულგენციების წინააღმდეგ ( ინდულგენცია იყო საბუთიი
მღვდლები ყიდიდნენ და ვინც იყიდიდა ვითომ ყველა ცოდვა მიეტევებოდა. უნამუსო ბიზნესის პონტი იყო და
მარტინმა აბა ახლა ატრაკებთო. არ ვიცოდი იცოდი თუ არა სოუ მივაწერე ლოლ ) რეფორმაცია მალე სხვა
ქვეყნებშიც გავრცელდა. ეს იყო ბრძოლა კათოლიკური ეკლესიის წინააღმდეგ. რეფორმაციამ დაამსხვრია ის
წარმოდგენა ევროპაში, რომ ეკლესია უძლევი ძალაუფლების მფლობელი იყო, ასევე ხელშეუხებელი. მთავარი
იდეა ის იყო, რომ ადამიანს ღმერთთან არა მღვდელ, ანუ მესამე პირი, შუამავალი, არამედ პირადი რწმენები
აახლოვებდა. ეკლესიის შუამავლობას მოკლებულ ადმაიანს ამიერიდან თავად უნდა ეგო პასუხი საკუთარ
საქციელზე.
რეფორმაციის ერთ-ერთი უმთავრესი ფიგურა ჟან კალვინი იყო. მის მიმდევრებს ჰუგენოტებს, ან კალვინისტებს
უწოდებდნენ. კალვინი ამბობდა, რომ იმისთვის, რომ გაგვეგო ადამიანი ღმერთისგან წყალობელი ( დალოცვილი)
იყო თუ არა, უნდა გაგვეგო მისი წარმატებით და წარუმატებლობით. სწორედ ამის საფუძველზე გავიგებდით ის
დაწყევლილი იყო თუ არა.
3. რუსული ცივილიზაცია
რუსეთი გეოგრაფიული მდებარეობიდან გამომდინარე ფაქტობრივად ევროპასაც აერტიანებს და აზიასაც. ამის
გამო უწოდებენ მას ხშირად ევრაზიას, ან შუალედურ სამყაროს.
რუსეთმა მონარქიული ხელისუფლების ნიშნები ბიზანტიის მაგალითიდან მიიღო ქრისტიანობასთან ერთად. მას
შემდეგ, რაც კონსტანტინოპოლი დაეცა, რუსეთი ერთადერთი მართლმადიდებრული სახელმწიფო იყო,
რომელმაც თაისუფლების შენარცუნება შეძლო. რუსეტის იმპერატორმა ივანე 3-მ ბიზანტიის იმპერატორის
ძმისშვილი შეირთო ცოლად და თავი ბიზანტიის იმპერატორის მემკვიდრედ გამოაცდა.
რუსეთის ეკონომიკას რაც შეეხება, ისევე როგორც სხვა ხალხიც, სლავებშიც ფეოდალიზმი სიფევდა. უშუალოდ
მათ ეკონომიკურ წინსვლაზე ნეგატიური გავლენა მონღოლების 400 წლიანმა ბატონობამ იქონია, რომელმაც მათი
განვითარება ძალიან უკან გადაისროლა.
რუსეთში პოპულარული იყო მიწათმფლობელობა. ჰყავდათ გლეხები. იქიდან გამომდინარე, რომ ხალხი ცოტა
იყო, მეურნეობა კი აქტიურად ვითარდებოდა, მებატონეები ცდილობდნენ თავისი გლეხები მიწისთვის
მიეჯაჭვებინათ. ეს მოხდა იმ პრინციპით, რომ გლეხი ერთი ფეოდალის ბატონბიდან ასე მეორეში ვერ
გადავიდოდა. ეს იყო ბატონყმობა, რომელიც ფეოდალიზმის უმძიმეს ვარიანტს წარმოადგენდა.
ძველ დროში რუსები წარმართები იყვნენ, რომლისგან გათავისუფლებაც მათ ასე მარტივად ვერ შეძლეს.
ქრისტიანობის ელემენტების ათვისება მათ ნელნელა მოახერხეს. ყველაზე გავრცელებული რუსეთში
ღვთისმშობლის და წმინდა ნიკოლოზის კულტი იყო, რომელსაც „რუსულ ღმერთსაც“ კი უწოდებდნენ.
კულტურის მხრივ, რუსული ფოლკლორის მნიშვნელოვან ნაწილს „ სასულიერო ლექსები“ შეადგენდნენ. მათი
მთავარი მოტივი ქრისტეს მეორედ მოსვლის თემატიკა იყო, რომლის დროსაც იქნებოდა საშინელი სამსჯავრო და
ყველა ვინც ბოროტი იყო და სუსტებს ჩაგრავდა დაისჯებოდა. საიქიო ცხოვრება და მასზე ფიქრი ხალხის
ჰარმონიასა და იდეალს წარმოადგენდა.
4. იაპონური ცივილიზაცია
იაპონია მსოფლიოში ერთერთი ყველაზე გამორჩეული და უნიკალური ქვეყანაა. მას აქვს ისტორია,
რომელიც 12 პერიოდიზაციისგან შედგება. ამის მიუხედავად ის მაინც ახალგაზრდა ცივილიზაციად
ითვლება..
იაპონია მდებარეობს 4000 კუნძულზე. იაპონია ასევე ის ქვეყანა იყო, რომელიც დიდი გამყინვარების
დროს ევროპისგან და ამერიკისგან განსხვავებით ყინულმა არ დაფარა. იაპონიაზე ხალხი პირველად
ტერიტორიებზე კორეის გადმოვლით დასახლდნენ, შესაბამისა დმატ კულტურაზე დიდი გავლენა
იქონია ჩინეთაც და კორეამაც. იეროგლიფური დამწერლობაცკი კორეელებისგან გაიცნეს. იაპონია
გამოირჩევა სხვადასხვა რელიგიებთან პატივისცემით და თანასწორობით. ევროპის ისტორია სავსეა
რელიგიური ომებით რასაც იაპონიაში ვერ ვხვდებით, რადგან ხალხის დევნა განსხვავებული რწმენის
გამო მიუღებელი იყო.
იაპონიის ისტორია დატვირთულია სასინელი ომებით და სისხლისღვრით. ამის მიუხედავად, ისინი არ
კარგავდნენ უნარს, აღეზარდათ ხალხი, რომლებიც მოთმინებით, პატივისცემით, ბუნებისადმი
მოწიწებით და კულტურის მიმარტ სილამაზით გამოირჩეოდნენ.
იაპონიას თავიდან დიქტატორები მართავდნენ, რომლებსაც სიოგუნები ერქვათ. მათი საზოგადოება
იყო უაღრესად იერარქიული, რისი ნისნები დღესაც გვხვდება. ყავდატ სამურაები, რომლებიც ამ
სისტემის სათავეში იდგნენ. შემდეგ მოდიოდნენ გლეხები, მერე ხელოსნები და სულ ბოლოს ვაჭრები.
თანამედროვე იაპონიის ისტორია მეიძის რევოლუციიდან იწყება, როდესაც სამურაებმა იმ დროს
არსებული დინასტიის ძალაუფლება დაამხეს. მოვიდა ახალი მთავრობა, რომელმაც მნიშვნელოვანი
რეფორმები დაიწყო. ზოგადად იაპონიის დაახლოევაბ სხვა კულტურებთან ნელი პროცესი იყო
ისტორიის მანძილზე, თუმცა ამის შემდეგ ეს პროცესი დაჩქარდა და ტექნოლოგიებსაც კი დაეუფლნენ.
პირველი ხალხი, რომლებიც იაპონიას წვივნენ ესპანელები და პორტუგალიელები იყვნენ. სწორედ
მაშინ იხილეს იაპონელებმა პირველად ცეცხლასსროლი იარაღი. სწორედ ასე დაიწყო იაპონელებში
ევროპული თუ სხვათა კულტურებისგაცნობა.
იაპონიის სულიერების განვითარებაში დიდი როლი ითამაშა ბუდიზმმა, თავიდან მისით
არისტოკრატები დიანტერესდნენ, მაგრამ მალე სხვაგანაც გავრცელდა. 16 საუკუნეში ჩნდება
ქრისტიანობაც იაპონიაში, რაც სწორედ იმ ევროპელებმა შეიტანეს.
5. ისლამური ცივილიზაცია