INTRO:

Ano ang karapatan ng mga kamay?

Upang ialay sa kababaihan,

Ang haplos ng masamang dapi ng kabiguan.

Uunahan na kita,kaibigan.

Hindi damit ang basehan.

Hindi ugali ang dahilan.

At mas lalong walang ginusto ‘yan?

Sa sistema ngayon ng paaralan,

Sa pagtakbo ng lipunan,

Sa paglutas at pagkitil sa hindi naman criminal

Sa pagkitil ng buhay ng inosenteng nilalang.

Ganan ang buhay ng mga tao sa pilipinas.

Ang daming naghihirap,

Ang daming nagdudusa dahil sa kawalang pakeilam ng iba.

Mananlo pa kaya ang hustisya?

Ako si jessy anne bravo,ang magtatalumpati para sa proyektyong ito. At ang pamagat nito. “Pangarap
ko”
Ang pag-aaral ay kasuklian ng hindi kabiguan kaya kailangan pagbutihan.

Nag-aaral ako sa paaralan sa lucena ng pribadong eskwelahan ng enverga.

Mabuti at matiwasay ang pag-aaral at sistema.

Nakaka-gala at nakakapag-aral ng maayos sa eskwela.

Hindi pa mawawala ‘yung, “Uy!time na,ang tagal ni ma’am”ano pa?

Hindi mawawala yung daldalan ng magkatabi at nabubuong pagtingin sa palaso ni kupido.

Hindi din mawawala yung pangungulit ng mga katabi ko tapos manghihingi ng sagot para sa proyekto.

Akala ko ay ayos na ang sistema na ganto.

Ngunit may lumaganap na pandemya na sisira sa mundo.

Nawalan ng pag-asa ang maraming Pilipino,

Kasama na ako.

Hindi lamang sa bagong sistema ng edukasyon na ginagalawan ko,

Kung hindi dahil sa kawalan ng trabaho

Na nagdulot ng pahka-butas ng bulsa sa pamilya ko.

May trabaho ang ama ko ngunit dalawa kaming nag-aaral ng kapatid ko.

May bahay pa kaming pinapagawa sa malayo.

Ang daming problemang nangyari sa mundo ko,

Kasama na ang pagka-wasak ng pamilya ko.

Na sinusubukan pang ayusin ni kupido.

Sana ay tumama ang palaso.

Uunahin ko ang sistema ng edukasyon,na minsa’y nagpahirap sa aking konsiderasyon.

Isa akong batang mahilig sa tula,mag-aral at matuto sa mga guro ko’t iba pa.

Ngunit sa kagustuhan kong matuto,

Nahihirapan na ako.
Hindi laging nandiyan ang internet na susi sa sistema ngayon.

Hindi laging mabilis iyon kaya magi8ging dahilan ito,

Upang mahirapan ako.

Ngunit may pangarap ako.

At iyon ay kailangan kong matamo

Kahit sa paghihirap na ito,

Sama-sama tayong aangat,sa dulot na positibo nito.

Isipin mo ang pangarap mo,

Magpapa daig ka bas a katamaran ng buhay mo?

Mag hirap ka para may makamtam ka.

Ganan ang tunay na sistema.

Pangalawa,ang basurang hustisya.

Pangarap kong magkaroon na maayos na sistema.

Yung may karapatan magsalita ang iba

At hindi laging may pera,

Ang kakampihan ng hustisya.

Paano ko maayos ito?

Paano natin maososlosyunan ito?

Hindi gawa,kung hindi salita.

Kung nagawa mong mabuhay ng ilang taon na ganito ang kinalalagayan,

Hindi buhay ang may kasalanan,

Kung hindi ang ginagalawa.

Naniniwala ako sa salitang “kaya ko”

Yee
At sa pag-asa nito.

Kaya ikaw,hindi dahil nahihirapan ka,susuko ka na.

Huwag kang magpabulag kung ano ang nakikita mong solusyon sa lahat.

Dahil kung hindi ka maghihirap,

Wala kang makakamtan.

Iangat mo ang lipunan

Sa edukasyon ng buhay.

Samahan mo akong baguhin ang nakasanayan.

Dahil may panalo sa mga pili[ino. e