ANG HINDI PAGKASIRA NG BIBLIYA AY NAGPAPATUNAY NA

ITO AY SALITA NG DIYOS.

Higit sa lahat ng iba pang mga libro na pinagsama, ang Bibliya ay kinasusuklaman, dumaan sa
pambabastos, pinagtawanan, pinintasan, pinaghihigpitan, pinagbawalan, at pilit na winawasak,
ngunit wala itong naging kabuluhan. Tulad ng wastong sinabi ng isa, "Maaari rin nating ilagay
ang ating balikat sa nasusunog na gulong ng araw, at subukang pigilan ito sa kanyang
nagliliyab, bilang pagtatangka na itigil ang sirkulasyon ng Bibliya" (Sidney Collett, All about
the Bible, p. 63).

Noong A.D. 303, ang Emperor ng Roma na si Diocletian ay naglabas ng utos upang pigilan ang
mga Kristiyano na sumamba kay Jesucristo at sirain ang kanilang mga Banal na Kasulatan. Ang
bawat opisyal sa emperyo ay inatasan na ibagsak ang mga simbahan sa lupa at sunugin ang
bawat Bibliya na matatagpuan sa kanilang mga distrito (Stanley Greenslade, Cambridge History
of the Bible). Dalawampu't limang taon na ang lumipas ang kanyang kahalili, si Constantine, ay
naglabas ng isa pang utos na nag-uutos sa limampung Bibliya na mai-publish sa gastos ng
gobyerno (Eusebius)

Si Voltaire, isang French, noong 1778 ay hindi mananampalataya kay Jesus ay nagyabang na sa
loob ng 100 taon ay mawawala ang Kristiyanismo, ngunit sa loob ng 50 taon ay ginamit ng
Geneva Bible Society ang kanyang printing press at bahay upang mai-publish ang mga Bibliya
(Geisler at Nix, Isang Pangkalahatang Panimula sa Bibliya, 1986, pp. 123 , 124).
Noong ding 1778, ipinagmamalaki ni Voltaire, "kinailangan ng 12 lalaki upang masimulan ang
Kristiyanismo; ang isa (na tumutukoy sa kanyang sarili) ay sisirain ito. " Nang maglaon, sa
mismong taon na iyon, namatay siya.

Si Robert Ingersoll ay minsang nagmamalaki, "Sa loob ng 15 taon ay mailalagay ko ang Bibliya
sa imbakan ng mga patay (morgue)." Ngunit si Ingersoll ay patay na, at ang Bibliya ay buhay at
maayos pa rin.

Sinubukan ng mga rehimeng komunista sa Russia at China na sirain ang Bibliya at ang
impluwensya nito, ngunit ganap silang hindi matagumpay. Mas Maraming mga simbahan sa
ngayon sa Russia kaysa dati sa kasaysayan nito, at ang mga printers ay hindi maaaring
maglathala ng sapat na mga Bibliya para sa pangangailangan sa Tsina.

Sa katunayan, marami mga taong nagpahayag na kanilang patutunayan na hindi totoo ang
Bibliya ay na-convert sa Kristiyanismo. Ang mga sumusunod ay mga ilang halimbawa

Si Gilbert West, isang makatang Ingles na kasama sa Samuel Johnson’s “Lives of the Most
Eminent English Poets”, at isang mag-aaral sa Oxford ay nagsimulang iwaksi ang ulat ng
Bibliya tungkol sa muling pagkabuhay ni Cristo. Sa halip ay pinatunayan niya sa kanyang sarili
na si Cristo ay nabuhay na muli mula sa mga patay at naglathala ng mga Obserbasyon sa
Kasaysayan at Mga Katibayan ng Pagkabuhay na Mag-uli ni Jesucristo.
Si George Lyttelton, isang English Statesman, may akda, at makata na nag-aral sa Oxford, ay
nagpasiya na patunayan na si Paul ay hindi nagbalik-loob ayon sa sinasabi ng Bibliya. Sa halip,
sumulat si Lyttelton ng isang libro na nagbibigay ng katibayan na ang pagbabalik ni Paul ay
totoo at ito ay katibayan na si Jesus ay talagang nabuhay mula sa mga patay. Ang libro ay
pinamagatang “Observations on the Conversion and Apostleship of Saint Paul.”

Si Frank Morison, isang abugado, mamamahayag, at nobelista, ay nagsimulang sumulat ng isang

libro upang pawalang patunayan na hindi na muling nabuhay si Cristo. Sa halip ay nakilala niya
ang Panginoong Hesu-Kristo at sumulat ng isang libro bilang pagtatanggol sa muling
pagkabuhay ni Hesus na may pamagat na “Who Moved the Stone?”

Si Simon Greenleaf, Royal Professor of Law sa Harvard University at isa sa pinakatanyag na

ligal na kaisipan ng Amerika, ay determinadong ilantad na ang pagkabuhay ni Kristo ay isa
lamang alamat {myth}, ngunit ang kanyang masusing pagsusuri ay nagtapos sa isang
konklusiyon na si Jesus ay bumangon. mula sa patay. Noong 1846 inilathala niya ang “An
Examination of the Testimony of the Four Evangelists by the Rules of Evidence Administered in
the Courts of Justice.”

Si William Ramsay, isang kilalang arkeologo at iskolar ng New Testament, ay

nagsimula ng kanyang pagsasaliksik sa kasaysayan sa Asya Minor sa palagay na
makakahanap siya ng katibayan upang alisan ng patunay ang pagiging makasaysayan
ng Bibliya. Gayunpaman, napatunayan niya na ang aklat ng Mga Gawa ay isinulat
habang buhay ang mga apostol at ito ay tumpak sa kasaysayan. Ang kanyang mga
natuklasan ay humantong sa kanyang pag-convert sa Kristiyanismo.

Si Josh McDowell ay isang may skeptic nang pumasok siya sa unibersidad upang kumuha ng
degree sa abogasya, ngunit tinanggap niya ang hamon ng ilang mga Kristiyano na suriin ang
pahayag na si Jesucristo ay Anak ng Diyos. Sinabi niya, "Nagpasiya akong magsulat ng isang
libro na gagawa ng isang intelektuwal na biro ng Kristiyanismo." Naglakbay siya sa buong
Estados Unidos at Europa upang makalikom ng mga ebidensya upang mapatunayan ang kanyang
kaso, ngunit sa halip ay napagbagong loob siya kay Cristo at isinulat ang aklat na ipinagtatanggol
ang Bibliya na pinamagatang “Evidence That Demands a Verdict” Nagwakas si McDowell:
"Matapos subukang sirain ang pagiging totoo at pagiging wasto ng Banal na Kasulatan,
napagpasyahan kong mapagkakatiwalaan ito sa kasaysayan. Kung ang isang tao ay itinapon ang
Bibliya bilang hindi maaasahan, kung gayon dapat itapon ng isa ang halos lahat ng panitikan ng
unang panahon. ... Naniniwala akong maaari nating hawakan ang Banal na Kasulatan sa ating
mga kamay at sabihin, 'Ang Bibliya ay mapagkakatiwalaan at maaasahan sa kasaysayan "(The
New Evidence, p. 68).

Si Dr. Richard Lumsden, propesor ng parisitology at cell biology, ay dean ng graduate school sa
Tulane University at sinanay ang 30 Ph.D.s. Nang hamunin siya ng isang mag-aaral tungkol sa
ebidensya para sa ebolusyon, hinahangad niyang pabulaanan ang mag-aaral sa pamamagitan ng
pagpapakita ng ebidensyang pang-agham ng ebolusyon. Sa halip, naging kumbinsido siya na
kulang ang ebidensya. Humantong ito sa isang pagsusuri ng Bibliya, na humantong sa kanyang
pag-convert kay Jesucristo.
Si Lee Strobel, na may degree sa batas mula Unibersidad ng Yale, ay isang ateista nang
magtrabaho siya bilang isang mamamahayag para sa Chicago Tribune. Matapos ang pag-kakilala
ng kanyang asawa kay Cristo, nagpasiya siyang gamitin ang kanyang mga kasanayan sa
pagsisiyasat upang patunayan na ang Bibliya ay hindi totoo. Sinabi niya, "Sumubsob ako sa kaso
nang may mas sigla kaysa sa anumang kwentong hinabol ko. Inilapat ko ang pagsasanay na
natanggap ko sa Yale Law School pati na rin ang aking karanasan bilang editor ng ligal na
gawain ng Chicago Tribune. " Naging kumbinsido si Strobel na ang Bibliya ay totoo, na si
Jesucristo ay nabuhay mula sa mga patay. Sumulat siya ng maraming mga libro na
ipinagtatanggol ang pananampalatayang Kristiyano, kasama ang “
The Case for Christ: A Journalist’s Personal Investigation of the Evidence for Jesus and The
Case for the Resurrection”.

"Sa paglipas ng mga taon, ang Bibliya ay isang napakalakas na bundok na pumapagod sa mga
martilyo ng mga nanunuya" (Christian Home Bible Course).