Professional Documents
Culture Documents
0 Balfour
0 Balfour
Ο ‘παπαρο’-Ντέηβιντ Μπάλφουρ,
Φωτογραφίες:
Ο ‘λόρδος - πόρδος’ Ντέιβιντ
Μπάλφουρ σε κάποιες σπάνιες
φωτογραφίες του -κι ο τάφος του.
Στην έσχατη φωτό: ο βιογράφος
του!
+Αποστόλου Κ. Γάτσια, ψυχοϊστορικού 4 μυθιστοριογράφου [αλήθεια/παραμύθια]
Ο λόρδος/πόρδος και παπάρας David Balfour, ένας θανάσιμος αγγλοεβραϊκός ιός.
από κράτη, ακόμα κι από τον ίδιο τον Πάπα, όπως καλά
γνωρίζεις. Δεν σημαίνει κάτι αυτό; Ότι πάντα στην Δύση
υπήρχαν κάποιοι που αντιστρατεύονταν τους Ιησουίτες
και τις μεθόδους τους –κι εννοώ, εντός της Καθολικής
Εκκλησίας! Ο Ντόμ Ζερανζέρ π.χ., για να πώ ένα
γνωστό όνομα, το είχε θέσει σκοπό της ζωής του, την
αναβίωση της αρχαίας ευσέβειας, έτσι όπως υφίστατο
κατά το παρελθόν στο Αββαείο του Κλουνύ, το γνωστό
αρχαίο λίκνο της χριστιανικής ευσέβειας στην δυτική
Ευρώπη. Φυσικά, στα χρόνια του το Αββαείον δεν
υπήρχε πλέον, ούτε καν τα ερείπιά του διότι
εκθεμελιώθηκε με μίσος από τους άθεους και
αντίχριστους της Γαλλικής Επανάστασης.
+Απόστολος Γ. : -Ω βέβαια, το γνωρίζουμε αυτό
και είναι σεβαστό. Σπουδαίοι θεολόγοι και άγιοι στην
Ορθοδοξία, έχουν επισημάνει αυτή την σημαντική
ασκητική παράδοση του κλουνιακού βίου –μια φορά κι
έναν καιρό βέβαια. Υποθέτω, όποια πνευματικότητα είχε
διασωθεί εκεί, στην εποχή της Γαλλικής Επανάστασης
πήγε ντίπ καταντίπ κατά διαβόλου που λένε. Μέσες –
άκρες από τα θεολογικά μου μαθήματα, γνωρίζω και για
τον Ντόμ Ζερανζέρ που αν δεν απατώμαι, ανέπτυξε
σημαντική συγγραφική δράση κυρίως, έτσι ξέρω, γύρω
από θέματα Λειτουργικής. Έψαξε και τα ανατολικά
τελετουργικά έ;
+D. Balfour : -Άλλο είναι το πιο σημαντικό. Ο
Ντόμ Ζερανζέρ ήταν εκείνος που διεπίστωσε πρώτ’ απ’
όλα το γεγονός ότι έγινε ένα μεγάλο λάθος, ότι η
ευσέβεια μετεβλήθη σε λαοφιλείς φολκλορικές γιορτές
και πανηγύρια κι έτσι ανεζήτησε τρόπους να το αλλάξη
αυτό, να κάνη κάτι για να διορθώση αυτό το λάθος. Τι
θα έπρεπε να γίνη; Σύμφωνα με την αντίληψή του θα
απλοί θεατές ενός παπά που για λόγου του κάνει ‘κάτι’
και προφανώς οι χωρωδίες και τα πιάνα, κι ό,τι άλλο,
είναι απλώς ένα ντεκόρ στην προσωπική τελετή του
ιερέα. Άς πούμε ό,τι συμβαίνει σε μας με την ανάγνωση
των μυστικών ευχών;
+D. Balfour : -Ναι, ναι, ακριβώς αυτό. Ό,τι
συμβαίνει στις ελάχιστες στιγμές των δικών σας
μυστικών ευχών, σε μας ήταν ολόκληρη η Λειτουργία
έτσι και το λαϊκό στοιχείο αποκλείονταν παντελώς. Η
Λειτουργική Κίνηση λοιπόν, εργάστηκε πρωτίστως σ’
αυτό το σημείο. Όχι στις μυστικές ευχές βέβαια, αυτές
εξακολουθούν να υπάρχουν όπως παλιά, αλλά ζήτησε
και επέβαλε το διάλογο κλήρου και λαού κατά την
τέλεση της Λειτουργίας, ό,τι δηλαδή θεωρείται
αυτονόητο στην Ορθοδοξία. Πλησιάσαμε δηλαδή κάπως
στην δικιά σας αρχαία πρακτική. Γι’ αυτό και μού
φαίνεται κάπως αστείο πως μια ‘λατινική’ κίνησις
αντιγραφής της ορθόδοξης λειτουργικής βρήκε είσοδο
στην Ορθόδοξη Εκκλησία να ζητά να γίνη αυτό που σε
σας ανέκαθεν… υπήρχε! Αστείο δεν είναι;
also the premier for a new hymn entitled “Do not worry
about tomorrow” - based upon Matthew 6: 25-33. The
Hymn was written by Jeff Lowndes and sung to the tune
Blanwearn].
ΕΡΩΤΗΜΑΤΑ τυχαία
Έτσι, ένα ερώτημα για όσους τα ψάχνουν.
ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ 2ον
Τυχαία συλλογή
αναφορών σε
διαδικτυακή
+Αποστόλου Κ. Γάτσια, ψυχοϊστορικού 92 μυθιστοριογράφου [αλήθεια/παραμύθια]
Ο λόρδος/πόρδος και παπάρας David Balfour, ένας θανάσιμος αγγλοεβραϊκός ιός.
συζήτηση περί
Άθωνος
Κι επειδή στους ερευνητές αρέσουν τα περίεργα,
έτσι ‘εκτός προγράμματος’, λέω να κοτσάρω εδώ κάποια
πρόσθετα περί Αγίου Όρους, -όχι δικά μου-, από
συζητήσεις ‘διεθνώς’, μιας κι ο Μπάλφουρας αγιορείτης
ήτανε ή το’παιζε προφανώς ‘τέτχοιος’ ως κατάσκοπος.
Παραθέτω λοιπόν αλογόκριτα όσα βρήκα τυχαία
να διατυπώνονται σε κάποιο ‘σάητ’. Το μόνο που
πρόσθεσα εγώ είναι οι υπογραμμίσεις, για ερευνητικούς
λόγους –να μελετήσω δηλαδή το κατά πόσο είναι
‘πληροφορημένοι’ σωστά ή λάθος οι έλληνες, τι
κυκλοφορεί γενικά, τι είδους επιχειρήματα
αναπτύσσονται κτλ.
Δεν παίρνω απολύτως καμμιά
θέση στα λεγόμενα, ούτε
αλλοιώνω το πνεύμα τους. Απλώς
έσβυσα ονόματα, διευθύνσεις κ.α.
τυπικά και μάλλον αδιάφορα.
Βέβαια, σε άλλο σημείο ασχολούμαι ειδικά με το
γεγονός αυτό. Εδώ κυρίως, παραθέτω μια συζήτηση
σύγχρονων ‘ελλήνων’ [ενδεικτική της πνευματικής
ακμής ή κατάντγιας των ελλήνων], της
παραπληροφόρησης κτλ, εν πάση περιπτώσει, έτσι έχουν
τα πράγματα σήμερα… και το Άγιο Όρος έχει μπεί στο
στόχαστρο καθώς φαίνεται πολλών, αδίκως ίσως επί το
πλείστον διότι εμφανείς γίνονται δυστυχώς οι ΚΑΚΕΣ
2ον
Για ποιους συνεργάτες μιλάμε; Για ποια βολέματα;
Το μόνο που κατάφεραν ήταν να διασώσουν τα μνημεία
του Όρους. Γιατί για τους εαυτούς τους επιφυλάχθηκαν
τόσα δεινά, που ο Τρικούπης μιλάει για “πικρή
μετάνοια”. Και όπως ορθά λέει ο Χατζηφώτης:
“Είναι το λιγότερο επιπόλαιο να χαρακτηρίζεται
«αντιπατριωτική» η συνθηκολόγηση… Το Όρος έμεινε
αβοήθητο, αν και απευθύνθηκε στον Υψηλάντη…
ζητώντας βοήθεια. Είχε δημιουργηθεί τελείως σφαλερή
εικόνα, ακόμη και στον εχθρό, για τις στρατιωτικές
δυνάμεις του Όρους, οι μοναχοί του οποίου όταν έγινε η
Επανάσταση ήταν μόνο δυόμισι χιλιάδες, δηλαδή το ενα
τέταρτο του αριθμού που νόμιζαν (όπως ο Φιλήμων)…
Η συνθηκολόγηση επέφερε στο Άγιον Όρος οδυνηρές
συνέπειες, πραγματικότητα που δεν μπορεί να
αμφισβητηθεί και που, αν μή τι άλλο, αποτελεί
σημαντικότατο πειστήριο της απόγνωσης στην οποία
είχαν οδηγηθεί οι Αγιορείτες, που μπροστά στον κίνδυνο
να καταστραφούν τα μνημεία, τα κειμήλια… υπέστησαν
τόσο σκληρά μέτρα από τους Τούρκους”. (Χατζηφώτης
Μ.Ι., ‘Από το Βυζάντιο στο Νέο Ελληνισμό’, τόμ. Γ’,
Κάδμος, Θεσσαλονίκη 2001, σελ. 144)
Αλλά και για τα περί συνθηκολογήσεως. Τι ακριβώς
μας τσαμπουνάνε οι ήρωες του …2008; Οι “Ιοί” και οι
“ροΐδηδες” βλασφημούν τους Σουλιώτες; Ή δεν
γνωρίζουν ότι κι εκείνοι συνθηκολόγησαν το 1822;
“…οι Σουλιώτες, ύστερ’ από μήνες γεμάτους
στερήσεις, αναγκάζονται να συνθηκολογήσουν” [όπως
επίσης] “τον Αύγουστο του 1823 υποτάσσεται με όρους
επίσης και το μόνο προπύργιο της ελευθερίας στη
Θεσσαλία, η χερσόνησος των Τρικέρων.”
(Βακαλόπουλος Ε. Απόστολος, “Νέα Ελληνική Ιστορία
Υπογράφοντας…
Ικετεύοντας…
και ουρλιάζοντας
ξεφτιλισμένα ΝΑΙ!!! ΝΑΙ!!! ΝΑΙ!!!
Ευσεβέστατοι Δηδρ + Νίκος ο μετανοείτε, δεν
“άκουσα” τα σχόλια σας περί …εξορκισμού και την
θεολογική τους… προέκταση, σας κατανοώ.
Δηδρ και αμετανόητε Νίκο, ειλικρινά ντρέπομαι να
απαντώ σε ανθρώπους που βρίζουν ή μιλούν με τόσο
πάθος σε ένα μπλογκ που τους δίνει το λόγο, τη στιγμή
που σε κανένα από τα δικά τους μπλογκ (Χρ. Αυγή,
ΟΟΔΕ, Βατοπέδιο, Ομολογητής κλπ) δεν υπάρχει
στοιχειώδης αντίλογος.
Αρνούμαι να απαντήσω για να υπερασπιστώ την
Εθνική Αντίσταση σε ανθρώπους που υπερασπίζονται το
γλείψιμο του κατακτητή και τη συνεργασία μαζί του.
Ξανά λέω Εκάς οι βέβηλοι.
Απαντώ σε 2-3 σημεία που αφορούν τα λεγόμενά
μου.
1) Η φωτο του Χίτλερ σε μια μόνο μονή. Από που
βγαίνει αυτό το συμπέρασμα; Πρέπει να βρώ και για τις
20 μονές φωτογραφίες; Από που; Τα ίχνη έχουν
εξαφανιστεί. Απορώ πως βρέθηκε κι αυτή. Αλλά οι
φωτογραφίες σας μάραναν; Εδώ έχουμε το γράμμα των
20 μονών το συγχαρητήριο για τη νίκη στη Σοβιετία, την
μαρτυρία του μοναχού Μιχαήλ για τον αντισημητισμό.
2) Το φασιστικό φρόνημα της ελλαδικής
Εκκλησίας είναι αυταπόδεικτο. Φάνηκε επί
δικτατορίας Μεταξά και Παπαδόπουλου. Ζητάει κάποιος
τεκμήρια για το φιλοχιτλερισμό και μουσολινισμό του
περιοδικού Εκκλησία, ημερομηνίες κλπ. Πηγαίνετε στο
Ελλάς Ελλήνων Χριστιανών, θα τα βρείτε στην αρχή του
ποστ.
expaganus
Καλησπέρα και από εμένα.
Επειδή βλέπω ότι κάποιους συμμετέχοντες έχει
κυριεύσει οίστρος ποιητικός, να αφιερώσω κι εγώ στο
περιεχόμενο του βασικού ποστ τον στίχο του Τζίμη
Πανούση «φέξε μου και γλίστρησα ως της γης τα
πέρατα».
Και συνεχίζω με κάποιες παρατηρήσεις:
1) Η «Ελληνική Νομαρχία» όπως πολύ σωστά
επεσήμανε και ο Δηδρ, είναι λιβελλογράφημα. Να
συμπληρώσω ότι ο συγγραφέας της είναι μάλλον
άσχετος με τα ελληνικά πράγματα γιατί κάπου
εξανίσταται που… γίνονται επίσκοποι άνθρωποι με
«ταπεινή καταγωγή».
Είχε συνηθίσει ο άνθρωπος στα φράγκικα έθιμα
βλέπετε, σύμφωνα με τα οποία επίσκοποι γίνονταν οι
μικρότεροι αδελφοί των ευγενών, που δεν μπορούσαν
να κληρονομήσουν τον τίτλο (τον οποίο έπαιρναν οι
πρωτότοκοι μόνο), και βολεύονταν τα παιδιά μ’ ένα
τίτλο εκκλησιαστικό. Οπότε δεν βλέπω γιατί θα έπρεπε
να θεωρήσω το κείμενό του αξιόπιστη πηγή για τα του
Αγίου Όρους.
2) «οι μεγαλόσχημοι καλόγεροι καλοπερνούσαν
κάτω από την προστασία του Χίτλερ». Κατ’ αρχήν τι
εννοεί ο συγγραφέας με το «μεγαλόσχημοι καλόγεροι
καλοπερνούσαν». Μόνο οι μοναχοί με το μεγάλο σχήμα
καλοπερνούσαν; Οι δόκιμοι κι αυτοί με το μικρό τι
έκαναν; Ή απλώς δεν ξέρει ο συγγραφέας τι θα πει
«μεγαλόσχημος» και το βάζει έτσι για έμφαση, όπως
λέμε «οι μεγαλόσχημοι πολιτικοί» κτλ;
Δεύτερον, τι εννοεί «καλοπερνούσαν». Έχει πάει ο
συγγραφέας ποτέ στο Άγιο Όρος να δει τι σκληρές
χειρωνακτικές εργασίες κάνουν οι καλόγεροι εκεί και για