Pamagat ng

paksa
(Wika at Politika)
 I. Paksa: Wika at Politika
1. Politika ng Wika
Kailanma’y hindi naging neutral o inosenteng larangan
ang wika. Ang komunikasyon, ayon sa mga pilosopo ng
Frankfurt School, ay isang larangan ng dominasyon. Ang
wika ay nagsisilbing instrumento ng pagkontrol sa kamay
ng mga makapangyarihan, at instrumento naman ng
pakikibagay o pag-iwas at pagtutol sa parte ng mga
biktima ng kapangyarihan. Hindi nakapagtataka, kung
ganoon, na pagkatapos na pagkatapos ng tagisang
militar, ang laging kasunod ay ang tagisan ng mga wika.
Katunayan, ang mas mahabang proseso ng pagpapaamo
ay nagaganap sa larangan ng wika. Ang politika ng wika
ay isang perspektiba na sumusuri sa mga epekto sa wika
ng tagisan ng kapangyarihan. Angkop na angkop ang
ganitong perspektiba sa pag-unawa ng patakaran ng wika
sa sitwasyong kolonyal. Ipinakikita nito, halimbawa, ang
malalalalim na motibong politikal na nakakubli sa mga
pinaka-inosenteng desisyon tungkol sa mga patakarang
pangwika. Na ang mga ito’y hindi lamang simpleng
pagsunod sa lohika ng mabisang komunikasyon, kundi
manipestasyon ng isang malawak na estratehiya ng
paglupig o dominasyon..
Marami nang pag-aaral ang naisulat ayon sa pananaw na
ito. At marahil kalabisan nang ulitin ang mga ito sa
pagkakataong ito. Mas gusto kong bigyang pansin ang
mga kahulugang ipinahihiwatig ng mga salitang “Wika ng
Politika”, ang kabilang pisngi ng ating tema.
Wika ng Politika
Sa aking palagay, higit pa sa kumbensiyonal na
pakahulugan sa politika bilang eleksiyon o rebolusyon
ang tinutukoy dito. Mas malawak ang kahulugan ng
politika bilang isang larangan ng buhay. Saanman may
pagpupunyagi o pagkilos na makalikha ng epekto, doon
ay may “will to power” o pagkukusang makapangyari.
Ito’y larangan ng politika. Sa madaling salita, hindi
kailangang magkaroon ng hayagang paniniil para masabi
nating ito’y politikal. Kadalasan, ang epekto ng
kapangyarihan ay eksklusyon o pagbaon sa limot. Hindi
kailangan na laging may tiyak na awtor na nagplano ng
estratehiya ng paglupig para masabi nating ito’y politikal.
Kadalasan, ang mga pangyayari’y hindi sinasadya, o
produkto lamang ng mahabang serye ng mga
pangyayaring walang iisang may akda.
Sa aking palagay ang sitwasyong pangwika sa ating
lipunan sa kasalukuyan ay maaari nating tingnan mula sa
ganitong punto de bista. Bagama’t hindi maitatanggi na
nagkaroon, ng sistematikong programa para,
mangibabaw at palaganapin ang wikang Ingles sa ating
lipunan, hindi ito ganap na ipinaliliwanag kung bakit
nabusabos nang ganyan ang ating sariling mga wika, at
kung bakit nahihirapang maigpawan ng Filipino ang mga
sagka sa pag-unlad nito. Larangan pa rin ito ng politika,
subalit mabibigo tayo marahil kung ang ating hahanapin
ay isang indibidwal, grupo, o uri na may pakana sa lahat
ng ito. At marahil, kung nais nating mabago ang
sitwasyon sa isang mapagpasiyang paraan, ang
hinahanap natin ay higit pa sa isang bagong opisyal na
patakarang pangwika kundi isang bagong praktis na
ginagabayan ng isang malakas na hangaring
makapangyari. Upang ganap na maunawaan ang aking
sinasabi, hayaan niyong banggitin ko ang aking karanasan
sa telebisyon.
 https://m.facebook.com/permalink.php?
story_fbid=1715209208729171&id=171076931250649
4

2. Ito ang aking nakikita habang binabasa ang dalawang

sanaysay ng kolumnista na si James Soriano. kilala bilang
ang manunulat na nagtaguri sa wikang Filipino bilang
“language of the streets” dahil ginagamit n’ya daw ito
upang mag-utos sa kanilang katulong, drayber o
katulong. Samantalang sa paaralan, mas ginagamit ang
wikang Ingles bilang wikang panturo, sa pagsusulat at
maging sa pakikipag-usap. Iginiit ni Soriano na sa Ingles
s’ya nakaranas ng madaling pagsasalita at pagsusulat, na
taliwas sa kanyang karanasan sa wikang Filipino.
https://www.google.com/amp/s/melaimagpantay.wor
dpress.com/2011/09/01/politika-ng-wika/amp/
3. Mula sa paksaing "Wika at Politika," humango ako
para sa panayam na ito ng buod na nakasaad sa
pamagat: "Ang wika ay kasangkapan ng
maykapangyarihan." Ihahanap ko sa ating kasaysayan ng
mga halimbawa ang nasabing buod. Sa aking
pakahulugan, ang "maykapangyarihan" ay sinuman at
alinman na may lakas na pinanghahawakan na
nagpapasunod sa tao o nagpapatupad ng balak at
layunin. Ang "instrumentong politikal naman" ay
mekanismo na kumukuha ng pagsang-ayon ng maraming
tao sa mga espesipikong gawaing itinatakda ng
maykapangyarihan. Ang wikang Filipino (sa anyo nitong
Tagalog sa maagang yugto ng ating kasaysayan) ay naging
instrumentong politikal nang sakupin tayo ng dayuhan
noong siglo 16. Ang dumating na mga kolonyalista ay
alagad ng dalawang panginoon, ang Monarkiyang
Espanyol at ang Simbahang Katoliko. Nauna nang sinakop
ng mga kolonyalista ang Amerika Latina, at doon ay
natuto sila sa naging karanasan nila sa pagpapasuko ng
mga katutubo. Naging madugo ang walang-habas na
pagpapasuko nila roon, kaya't nang dumating sila sa
Filipinas, ay handa nilang subukin ang "mahinahong"
pagpapasuko, lalo pa't maliit lamang ang pangkat nila
kung ikukumpara sa mga mamamayang dinatnan nila.
https://www.scribd.com/document/325702014/Fil-
40-Readings-Wika-at-Politika
 II. REPLEKSYON
Dahil sa wikang ginagamit ng mga pulitiko, nagkaroon ng
kamalayan ang mga Pilipino sa mga nagaganap sa
gobyerno. Maririnig sa anumang lugar ang mga
nagbabagang isyu tungkol sa pamahalaan gayundin sa
mga pulitiko. Sa radyo, telebisyon at kahit na sa mga
mumunting tindahan, iisa ang bukambibig ng mga tao—
pulitika.
Taglay ng wika ang kakayahang baguhin ang paniniwala
ng isang indibidwal. Sa pakikipag-ugnayan gamit ang
wika, maraming bagay ang maaaring magbago. Maaari
ring magkaroon ng iba’t ibang kahulugan ang mga salita
depende sa pagkakagamit nito.
Pagpapatunay lamang ito na mas matindi pa sa tunay na
sandata ang wika. Kaya nitong sumugat ng damdamin,
bumago ng mga paniniwala at itago ang katotohanan.
Sa ngayon, marami pang mga salitang maririnig na
nagtataglay ng malalalim na kahulugan. Kakabit na ng
wika ang kapangyarihang kontrolin ang isipan ng mga tao
kaya hindi na maiaalis ang paggamit nito upang itago ang
katotohanan at bigyan ng iba’t ibang kahulugan ang mga
salita. Hawak ng tao ang susi kung papaano mapabuti
ang lipunan—ang wika.

III. MAIKLING PAGSUSULIT

1-2. Ayon kay constantino ______ ang pagturing sa wikang

pambansa habang _____ naman ang turing sa wikang dayuhan.
Sagot: Sagisag at Lisensya
3. Ibigay ang isang halimbawa na binigay ni Constantino
Sagot: Philippines 2000
4. Ano ang kahulugan ng Philippines 2000
Sagot: Industrialization
5. Paano nagkakaroon ng kamalayan ang mga pilipino sa
nagaganap sa gobyerno?
Sagot: Wika at Politika