Fernando

Costa

Kim jest Prorok Biblijny?

W powszechnym ujęciu, prorok jest ten, który opowiada o przyszłych rzeczach.

Tylko jeżeli prorok jest postrzygany w tym oto sposób, to łatwiej prowadzi do
niepoprawnej związania proroka z wróżbą. Wróżbiarstwo próbuje przepowiadać
przyszłości w różnych sposobach. Metodami, którymi skorzystali sięgali od
odczytywania gwiazd aż do nekromancji1.

To jest bardzo daleko od pojęcia „προφήτης”. Tego pojęcia był także używany w
innych religiach w świecie. Tylko że ten pojęć pokrywa się z pewnym celem lub misją i
sam pojęć wskazuje na to, „προφήτης” ,czyli: adwokat lub ten, który przymawia. Prorok
jest ktoś skontaktowany pryz nadprzyrodzonego lub boskiego bytu, i mówi w ich
imieniu, jest on pośrednikiem między nimi a ludźmi.

Jeszcze bardzie nam wyjaśnia różne pojęcia hebrajskie na określenia tej funkcji
lub charyzmat. Pierwsze grup te pojęcia nam pokazują spójność z pojęciem greckim,
mianowicie:
- Nawi – Głoszący, wołający (Herald, „spokesman”)
- Roe – Widzący
- Malach Adanonaj – Posłaniec Pana

Nie będą wymienione wszystkich tych różnych pojęciach. Ale jeszcze niektórzy
mamy przedstawiać ponieważ oprócz podkreślania działalności proroka możemy
zobaczyć pewna odbicia wnęci lub troska Boga wobec swego ludu:
- Szomer – Strażnik opiekunek.
- Cofer – Pilnujący
- Roe – Pasterz

Bóg dialoguje ze swoimi prorokami w różnych sposobach, przez wizji, w

widzeniu nocny, w utworach lirycznych i innych, ale najczęściej przez natchnienie
wewnętrznym2. Dla proroka najważniejsze jest ten wiąz z Bogiem, który pozwala mu
rozpoznać tego, co Bóg myśli na pewien temat lub sytuacja. Czyli, w tej analizę
wstępnej możemy powiedzieć że jedna z zadaniach proroka jest przekazywać ludziom co
do niego mówił Bóg, być jak „ustą Boga3”

1 Por.: Wróżenie w wikipedia https://pl.m.wikipedia.org/wiki/

Wr%C3%B3%C5%BCenie
2 Wstęp w biblii jerozolimskiej

3 Por. Old Testament Life and Literature is copyright © 1968, 1997 by Gerald A. Larue.
 Tak na prawda nie ma jednej litej odpowiedzi na pytanie kim jest prorokiem
biblijnym. Mamy dedukować wielorakość proroka z życia różnych proroków, który
mamy w piśmie świętej. Nie chodzi też o każdym coś wymawiać, ale przez niektórych
dostrzec jak najbliżej do obrazu prawdziwego proroka biblijnego.

Przez dzieła proroka Amosa możemy zobaczyć bardzo ważny i ciekawy schemat,
mianowicie:
- Prorok jest ten, który pokazuje grzechy swojego ludu (Am2,4; 2,6-8).
- On prowadzi do refleksji, przypominając dobrodziejstwa Boga w 2,9-11, i
kieruje przez to ludu do przyznania swój grzech. Refleksji do nawrócenia.
- Przez karę Boską, z ogniem, nie prowadzi swój lud do zniszczenia, ale do
oczyszczenia.
Za tym, możemy powiedzieć że prorok jest nauczycielem, który ogłasza
nadzieje i prowadzi do Boga. W tekstach Amosa, widać że działania Boga nie jest
ograniczona do swego ludu. On pokazując grzech lud wybrany liczy także grzech innych
narodów, wskazując to na powszechności grzechu. Pod koniec każdej listy grzechu jest
mowa o karę, która ma spotykać Izraela i wszyscy, czyli ta sama nadzieja dla wszyscy.
Przez proroka możemy zobaczyć wielkość Boga, który kocha grzesznicy całego świata.

U proroka Sofoniasza i Habakuka mamy wspólny problematykę, cierpienia.

Dlaczego cierpię? Jak jest przyczynę cierpienia całego narodu? Cierpienia jest
konsekwencją grzechu wszyscy. Habakuk jest stróżem (2,1), jego odpowiedzią na
cierpienia jest to że „sprawiedliwy żyć będzie dzięki wierności”. Kto tak naprawdę jest
po stronę Boga? On jest znakiem odniesienia wśród ludzi bo on sam trwa w wierze.
Ogłosi karę dla nieprawych, ale wierności pana ufającemu. Oprócz wymiar karny jest
inny cel cierpienia, zbawienia. Sofoniasz, mówiąc o resztą Izraela, wskazuje że są oni, ci,
którzy przez cierpienia są oczyszczeni i zostają bardziej pokornymi. Pokazują sens
dzieła historii.

Bóg może mówić rzeczach przyszłych i ich objawiać. Lecz zwykły to co prorok
mówi ma być rozumiany przez ludzi aby pomagać im się poprawiać. Za tym, oni mówią
o „teraz” i ewentualnie tego „teraz” wpływa na przyszłości z tego powodu jest omawiany.

Jako ostatni, Jeremiasz. W jego powołanie, widzimy parę elementów, który tak
naprawdę i dotyczy każdy z proroków, bardziej lub mniej explicite. Po pierwszej od
wieczności powołanie Boga. Po drugiej Poświęcenia (kadasz), czyli odseparowany,
jest on kimś kto zostaje włączony w zakres Boga. I po trzeciej, jest on prorokiem dla
narodów jak widzimy w Jr1,5.

Byłoby możliwy wiele mówić o każdy z tych prorokach, i o wiele innych

omawiać, ale cel tutaj jest pokazać pewien portret proroka. Tu mogliśmy obserwować
parę charakterystykę proroków, wspólny i różny akcenty z powodu danej sytuacji.
 Kim jest prorok? On jest narzędziem miłości Boga. To co łączy wszyscy
proroków jest to że oni są drogimi wskazami i odpowiedzią Bożej w każdej niewierności
i błąd swojego ludu aby ich zbawić. Obserwując każdej prorok widzimy nie tylko ich
właściwości ale możemy w pewien stopień kontemplować obrazu Bożego.