‫‪Ang Kaligayahan ng mga Mananampalataya ay nasa mga Masjid‬‬

‫‪Ni Sheikh Ibrahim bin Muhammad AlHaqeel‬‬

‫الخطبة األولى‪:‬‬

‫ِ‬ ‫يب؛ ي ع ِطي َّ ِِ‬ ‫ِ‬ ‫الس ِمي ِع الح َعلِي ِم‪ ،‬الح َق ِر ِ‬
‫اْلَ حم ُد لِلَّ ِو َّ‬
‫ب‬ ‫ني‪َ ،‬وَحَيبُ ُر الح ُمحن َكس ِر َ‬
‫ين‪َ ،‬ويُ َفر ُج َك حر َ‬ ‫السائل َ‬ ‫يب الح ُمج ِ ُ ح‬ ‫ح‬
‫ِ‬ ‫الرِحيم‪َ ،‬حَنم ُده َحَح َد الشَّاكِ ِرين‪ ،‬ونَستَ حغ ِفره ِ‬ ‫ِ‬ ‫الحمكحروبِ َ ِ‬
‫است حغ َف َار التَّائبِ َ‬
‫ني‪،‬‬ ‫َ َ ح ُُ ح‬ ‫ني‪َ ،‬وُى َو الح َع ِز ُيز َّ ُ َ ُ‬
‫يب ُد َعاءَ الدَّاع َ‬
‫ني‪َ ،‬وَُي ُ‬ ‫َ ُ‬

‫اْلََو ُاد الح َك ِرميُ‪َ ،‬وأَ حش َه ُد أَ حن ََل إِلَ َو إََِّل اللَّوُ َو حح َدهُ ََل َش ِر َ‬ ‫ضلِ ِو الحع ِظي ِم‪ ،‬فَهو الحب ُّر َّ ِ‬ ‫ِ‬
‫يك لَوُ؛‬ ‫يم‪ ،‬ح‬
‫الرح ُ‬ ‫َُ َ‬ ‫َونَ حسأَلُوُ م حن فَ ح َ‬
‫ني‪ََ ،‬ل يَحبتَلِي ِه حم إََِّل َويُ َعافِي ِه حم‪َ ،‬وََل َيَحنَ عُ ُه حم إََِّل َويُ حع ِطي ِه حم‪َ ،‬وََل‬‫وف رِحيم‪ ،‬قَ ِر ِ ِ ِ ِ ِ ِ‬
‫يب م حن عبَاده الح ُم حؤمن َ‬
‫ٌ‬ ‫ب َرءُ ٌ َ ٌ‬
‫َر ٌّ‬

‫ت َر حَحَتُوُ ُك َّل َش حي ٍء‪َ ،‬وَو ِس َع ُك َّل َش حي ٍء َر حَحًَ َو ِع حل ًما‪َ ،‬وُى َو‬ ‫ِ ِ‬

‫َحَي ِرُم ُه حم إََِّل َوَيَحنَ ُح ُه حم‪َ ،‬وُى َو الحغَ ِ ُّ‬
‫ِن الح َك ِرميُ الَّذي َوس َع ح‬
‫َن ُُم َّم ًدا عب ُده ورسولُو؛ َكا َن إِ َذا حزبو أَمر صلَّى‪ ،‬وَكا َن ََِي ُد ِف َّ ِ‬ ‫الح َق ِو ُّ ِ‬
‫احتَوُ‬
‫الَ َةاة َر َ‬ ‫َ ََ ُ ح ٌ َ َ‬ ‫ني‪َ ،‬وأَ حش َه ُد أ َّ َ َح ُ َ َ ُ ُ‬
‫ي الح َمت ُ‬
‫ِ‬
‫ط َعلَى قَ حلبِو‪َ ،‬ويَ حشَر ُح َ‬
‫ص حد َرهُ‪،‬‬ ‫اجي فِ َيها َربَّوُ فَيَبُ ُّ‬
‫ث لَوُ ََهَّوُ َو َغ َّموُ َو ُح حزنَوُ‪ ،‬فَيَ حر ََحُوُ َربُّوُ ُسحب َحانَوُ فَيَ حربِ ُ‬ ‫وأُنحسو‪ ،‬وي ن ِ‬
‫َ َ ُ َ َُ‬
‫وي ِزيل حزنَو‪ ،‬وَيَحََلُ نَ حفسو فَرحا وسرورا‪ ،‬صلَّى اللَّو وسلَّم وبارَك علَي ِو وعلَى آلِِو وأَصحابِِو وأَْح ب ِ‬
‫اع ِو بِِحس ٍ‬
‫ان‬ ‫حَ‬ ‫َ حَ َ َ‬ ‫ُ َ َ َ ََ َ َ ح َ َ‬ ‫َ ُ َ ً َ ُُ ً َ‬ ‫َُ ُ ُح ُ َ‬
‫إِ ََل يَ حوِم الدي ِن‪ .‬أ ََّما بَ حع ُد‪:‬‬

‫‪ at inyo Siyang sundin. Inyo‬ﷻ ‪O Sangkatauhan, katakutan ninyo ang Allah‬‬

‫‪Siyang katakutan hanggang sa araw na Siya ay inyong makakaharap. Inyo‬‬

‫‪Siyang katakutan sa panahon na kayo ay maligaya at kayo’y magpasalamat sa‬‬

‫‪Kanya at huwag kayong magmataas at maging walang pasasalamat. At inyo‬‬

‫‪Siyang katakutan sa panahon na kayo ay nasa kapighatian at huwag kayong‬‬

‫‪mapaghinaan ng loob at kawalan ng pag-asa. At Inyo Siyang katakutan sa‬‬

‫‪panahon na kayo ay nasa mabuting kalusugan at huwag kayong maloko( ng‬‬

‫‪inyong mga sarili). At inyo Siyang katakutan sa panahon ng pagsubok at‬‬

‫‪ :‬ﷻ ‪huwag kayong mapoot. Sinabi ng Allah‬‬

‫ﱩ ﯫ ﯬ ﯭ ﯮ ﯯﯰ ﯱ ﯲ ﯳ ﱨ [البقرة‪]222 :‬‬

‫‪2‬‬
“ At inyong katakutan ang Allah, at inyong alamin na tunay na Siya ay

inyong makakaharap. At magbigay ng magandang balita sa mga

mananampalataya”

O Sangkatauhan, ang mga Masjid ay siyang mga paraiso ng mga

mananampalataya dito sa mundo, sapagkat dito sila ay nag-iipon ipon sa mga

araw ng Jumuah at mga oras ng pagdarasal. Kanilang ibinababa ang kanilang

mga noo, at ang kanilang mga mukha sa lupa bilang pagsamba sa Allah ‫ ﷻ‬,

pagmamahal, pagpapakumbaba, pangangailangan, at pagsusumamo sa

Kanya ‫ ﷻ‬. At sa mga Masjid ay kanilang naririnig ang Qur-an, mga paalala,

at mga payo. At dahil dito’y kanilang natototonan ang mga bagay na inobliga

sa kanila at ang mga Sunnah. At gayun din ay kanilang nalalayuan ang mga

bagay na hindi kanais-nais at mga ipinagbawal at nagiging malambot ang

kanilang mga puso para sa kanilang Panginoon. At dahil rin dito ay sila’y

mas nagiging masipag sa pagsamba at mas nagiging kaunti ang kanilang

pagnanais sa mundo at palamuti nito. Sinabi ng Allah ‫ ﷻ‬:

‫ﱩﰂﰃﰄﰅﰆﰇﰈﰉﰊﰋﰌﰍﰎﰏﰐﭑﭒ‬

‫ﭓﭔﭕﭖﭗﭘﭙﭚﭛﭜﭝﭞﭟﭠﭡﭢﭣ‬

]23-23 :‫ﭤ ﱨ [النور‬

“[Ang mga liwanag na ito ay] nasa mga bahay-dalanginan na itinagubilin

ng Allah na itayo, at ang Kanyang Pangalan ay banggitin [luwalhatiin]

doon. Niluluwalhati Siya sa loob ng mga ito sa umaga at sa mga gabi, [Sila

ang] mga lalaki na ang kalakal at paninda ay hindi makaaabala sa kanila

para sa pag-aalaala sa Allah, at sa pagsasagawa ng pagdarasal at pagbibigay

ng Zakaah [kawanggawa]. Kanilang kinatatakutan ang Araw na ang mga

puso at mga mata ay natutuliro [sanhi ng matinding takot]”

3
At sa mga Masjid ay natatagpuan ng isang mananampalataya ang kanyang

kasiyahan na magsumamo sa kanyang Panginoon pagkatapos ng Salah, o sa

oras ng kanyang paghihintay ng Salah na kung saan siya’y magdarasal ng

mga boluntaryong pagdarasal, o siya’y magbabasa ng Qur-an, o kanyang

itaas ang kanyang mga kamay upang hilingin ang kanyang mga

pangangailangan, o kanya purihin ang kanyang Panginoon sa pamamagitan

ng Dhikir, o kanyang alalahanin ang kanyang mga pagkakasala at kanyang

gawing abala ang kanyang dila sa pag-istigfar o paghingi ng kapatawaran at

pagbabalik loob sa kanyang Panginoon. At ang lahat ng ito ay mabibilang na

Ribat( Taong nagbabantay sa lugar na papasukan ng mga kalaban na kung

saan ito’y merong malaking gantimpala) at kanyang makukuha ang

gantimpala ng Ribat. At isusulat sa kanya ang gantimpala ng taong nagsa-

salah sa panahon na siya’y naghinhintay ng Salah kahit na siya’y walang

ginagawa at tahimik lamang, papaano na lamang kapag siya ay abala sa

pagsagawa ng mga boluntaryong Salah habang siya’y naghihintay ng

obligadong Salah? At ang lahat ng gantimpala na ito at kabutihan ay hindi

mangyayari sa isang mananapalataya maliban na lamang kapag siya ay nasa

Masjid.

Ito ang mga dahilan kung bakit minamahal ng mga mananampalatya

ang kanilang mga Masjid at kanila itong laging pinupuntahan at kanila itong

itinatayo sa kanilang mga lugar. At ang isang mananampalataya, ang una

niyang hahanapin kapag siya ay lilipat sa isang lugar ay ang Masjid. At ang

iba sa kanila ay kanyang pinagsisikapan na siya’y tumira malapit sa Masjid

upang makatulong sa kanya at kanyang mga anak na mapangalagaan ang

Salatul Jamaah. Tunay na merong mga taong lagi sa mga Masjid pagkatapos

na sila ay mag-retired sa kanilang mga trabaho. Dahil dito, ang lahat ng

kanilang oras dito ay sa pagbasa ng Qur-an, Salah, at Dhikr. At sa mga Masjid

ay kanilang nararamdaman ang kanilang kapanatagan at kasiyahan na siya

namang natatagpuan ng ibang tao sa pamamagitan ng pamamasyal at pag-

4
iipon ipon sa mga pasyalang lugar. Sinabi ni Abu Uthman An-Nahdi;

Sumulat si Salman kay Abu Darda, kanyang sinabi;

ِ ُ ‫صلَّى اللَّوُ َعلَحي ِو َو َسلَّ َم يَ ُق‬ ِ َ ‫ فَِِّن ََِسعت رس‬،‫ك بِالحمس ِج ِد فَالحزمو‬ ِ
‫ت ُكل‬
ُ ‫"الح َم حسج ُد بَحي‬:‫ول‬ َ ‫ول اللَّو‬ َُ ُ ‫ح‬ ُ ‫َح‬ ‫ َعلَحي َ َ ح‬،‫يَا أَخي‬

ُّ ‫َِْقي" َرَواهُ الحبَ َّز ُار َو َح َّسنَوُ الح ُمحن ِذ ِر‬

‫ي‬

O aking kapatid, pangalagaan mo ang pananatili sa Masjid, tunay na aking

narinig ang Propeta ‫ ﷺ‬na kanyang sinabi: “Ang Masjid ay bahay ng bawat

matakutin sa Allah” (Iniulat ni Bazzar at ito’y Hasan ayon kay Mundhiri)

At ang mga mananampalataya ay maligaya sa kanilang mga Masjid at sila ay

nagsisikap sa pagtungo dito sa tuwing oras ng Salah dahil alam nilang

mayroong malaking kaigihan, at malaking gantimpala dito na kung saan ay

maraming Hadith ang tumutukoy dito;

Kabilang dito; Tunay na ang Allah ‫ ﷻ‬ay kanyang ginagantimpalaan ang mga

taong tumutungo sa mga Masjid para sa Salah, at Kanyang inihanda sa kanila

ang tuluyan bilang mga panauhin sa Paraiso na nababagay sa kanila.

Isinalaysay ni Abu Hurayrah Radiyallahu Anhu na sinabi ng Propeta ‫ ﷺ‬:

.‫اح" َرَواهُ ُم حسلِ ٌم‬ ِ ‫"من َغ َدا إِ ََل الحمس ِج ِد أَو راح أَع َّد اللَّو لَو ِف ح‬
َ ‫اْلَنًَّ نُُزًَل ُكلَّ َما َغ َدا أ حَو َر‬ ُ ُ َ ََ ‫َح ح‬ ‫َح‬
“Sinuman ang magtungo sa Masjid at babalik mula rito, inihanda ng Allah

para sa kanya ang tuluyan sa Paraiso( bilang panauhin) sa tuwing siya ay

magtungo at babalik mula sa Masjid” Iniulat ni Muslim

At kabilang rin dito; Ang kapatawaran sa mga kasalanan sa pamamagitan ng

pagsalah sa Masjid. Isinalaysay ni Uthman bin Affan Radiyallahu Anhu;

Narinig ko ang Propeta ‫ ﷺ‬na nagwika:

‫اع ًِ أ حَو ِف‬

َ ‫اْلَ َم‬ ِ ‫َ َّةا َىا َم َع الن‬
‫َّاس أ حَو َم َع ح‬ ِ
َ َ‫الَ َةاة الح َمكحتُوبًَ ف‬ َ َ َ ُ ُ َ‫ح‬ َّ ِ‫ضأَ ل‬
ِ َّ ‫لَ َةاةِ فَأَسب َغ الحوضوء ُُثَّ مشى إِ ََل‬ َّ ‫" َم حن َْ َو‬

.‫الح َم حس ِج ِد َغ َفَر اللَّوُ لَوُ ذُنُوبَوُ " َرَواهُ ُم حسلِ ٌم‬

5
“Sinuman ang mag ablusyon para sa Salah at kanyang pinagbuti ito, at

pagkatapos siya’y naglakad tungo sa obligadong Salah at kanya itong

isinagawa kasama ng mga tao o kasama ng Jamaah o sa Masjid, (tunay na)

pinatawad ng Allah ang kanyang mga kasalanan” Iniulat ni Muslim

At kabilang rin dito; Ang pagkabura ng mga pagkakasala at pagtaas ng

kanyang antas. Iniulat ni Abu Hurayra Radiyallahu Anhu na sinabi ng

Propeta ‫ ﷺ‬:
ِ ِ ِ َّ ِ
ِ ِ ِ‫ضي فَ ِريضً ِمن فَرائ‬ ِ ٍ ِ ِِ ِ
‫ض اللَّو َكانَ ح‬
ُ‫ت ُخطح َوَْاه‬ َ ‫" َم حن َْطَ َّهَر ف بَحيتو ُُثَّ َم َشى إ ََل بَحيت م حن بُيُوت اللو ليَ حق َ َ ح‬
‫ُخَرى َْ حرفَ ُع َد َر َجً" َرَواهُ ُم حسلِ ٌم‬ ِ ُّ ‫اَها ََت‬
‫ط َخطيئًَ َو حاْل ح‬ُ َُ ‫إِ حح َد‬
“Sinuman ang mag-ablusyon sa kanyang bahay at pagkatapos siya ay

nagtungo sa bahay mula sa mga bahay ng Allah ‫ ﷻ‬upang magsagawa ng

obligadong Salah mula sa mga inobliga ng Allah ‫ ﷻ‬, sa bawat hakbang ng

kanyang paa, ang isa dito ay binubura nito ang pagkakasala at ang kabila

naman ay tinataas nito ang kanyang antas” Iniulat ni Muslim

At kabilang rin dito; Ang pagbigay ng Allah ‫ ﷻ‬ng garantiya sa Kanyang

alipin kapag siya’y lalabas ng Masjid na siya’y babalik (mula rito) na

mayroong gantimpala o siya’y makakapasok ng Paraiso. Iniulat ni Abu

Umama Al-Bahili Radiyallahu Anhu na ang Propeta ‫ ﷺ‬ay nagwika:

‫ض ِام ٌن َعلَى اللَّ ِو‬ ِِ ِ ِ ِ ‫"ثََةاثًٌَ ُكلُّهم‬

َ ‫ فَ ُه َو‬،‫اح إِ ََل الح َم حسجد‬
َ ‫ َوَر ُج ٌل َر‬-: ‫ َوذَ َكَر محن ُه حم‬: -‫ضام ٌن َعلَى اللَّو َعَّز َو َج َّل‬
َ ‫ُح‬
.‫يم ًٍ" َرَواهُ أَبُو َد ُاوَد‬ِ
َ ‫َج ٍر َو َغن‬
ِ َ َ‫ أَو ي رَّده ِِبَا ن‬،ًََّ‫اْلن‬
‫ال م حن أ ح‬
ِ
ُ ُ َ ‫َح ََّّت يَتَ َوفَّاهُ فَيُ حدخلَوُ حَ ح‬
“Tatlo na binigyan ng Allah ‫ ﷻ‬ng garantiya” at kanyang binanggit mula sa

tatlo; “At lalaking nagtungo sa Masjid, ginaratiya ng Allah ‫ ﷻ‬sa kanya

hanggang siya ay mamatay at siya’y Kanyang ipapasok sa Paraiso, o siya’y

uuwi na mayroong nakamit na gantimpala at Ganima( kayamanang nakuha

sa mga kalaban pagkatapos ng digmaan). Iniulat ni Abu Dawud.

6
At kabilang rin dito; Tunay na ang mananampalataya kapag siya’y hindi

makapagtungo sa Masjid dahil sa isang tanggap na dahilan tulad ng sakit,

paglalakbay, kumakalat na epidemya at iba pa, at pagkatapos siya’y

nakabalik muli sa Masjid ay masisiyahan ang Allah ‫ ﷻ‬sa kanyang

pagbabalik. Iniulat ni Abu Hurayra na ang Propeta ‫ ﷺ‬ay nagwika:

‫ش اللَّوُ إِلَحي ِو َك َما‬ ِ ِ ِ

َ َ‫ ُُثَّ َع َاد إِ ََل َما َكا َن إََِّل َْبَ حشب‬،ًٌَّ‫" َما م حن َر ُج ٍل َكا َن يُ َوط ُن الح َم َساج َد فَ َشغَلَوُ أ حَمٌر أ حَو عل‬
ِ ِ ِ ِ ِ ِ‫ي تب حشبش أَىل الحغائ‬
ُ ‫ص َّح َحوُ ابح ُن ُخَزحَيًََ َواللَّ حف‬
ُ‫ظ لَو‬ َ ‫ب بغَائبِ ِه حم إ َذا قَد َم" َرَواهُ ابح ُن َم‬
َ ‫اج حو َو‬ َ ُ ‫َََ َ ُ ح‬
”Ang isang lalaking lagi sa Masjid at pagkatapos siya ay naging abala sa

isang bagay o tanggap na dahilan at pagkatapos siya ay nakabalik sa dati

niyang kalagayan( ang palagiang pagtungo sa Masjid), ay magiging masaya

ang Allah ‫ ﷻ‬sa kanya katulad ng pagiging masaya ng pamilya ng taong

naglakbay sa kanyang pagbabalik” Iniulat ni ibno Majah at ito’y Sahih ayon

kay ibno Khuzayma.

Walang nakakapagtaka sa kalungkutan ng mga taong may pananampalataya

nang nagkaroon ng hadlang sa pagitan nila at ng kanilang mga Masjid, na

siyang pag-iingat mula sa epidemya. Dahil dito’y sila’y umiyak sa kanilang

paghihiwalay. At wala ring nakakapagtaka sa kanilang lubos na kasiyahan sa

kanilang pagbabalik muli sa kanilang mga Masjid, sila’y napaiyak sa kanilang

pagdarasal dito dahil dito ang kanilang kapanatagan at kasiyahan na kung

saan dito sila’y nagsusumamo sa kanilang Panginoon. Sinabi ng Allah ‫ ﷻ‬:

‫ﱩ ﭾ ﭿ ﮀ ﮁ ﮂ ﮃ ﮄ ﮅ ﮆ ﮇ ﮈ ﮉ ﮊ ﮋﮌ ﮍ ﮎ‬

]23-23 :‫ﮏ ﮐ ﱨ [الجاثيت‬

“Kaya, sa Allah ang [pagmamay-ari ng lahat ng] papuri – ang Panginoon ng

mga kalangitan at Panginoon ng kalupaan, Panginoon ng lahat ng mga

7
nilikha. At sa Kanya ang Kamaharlikaan sa mga kalangitan at sa kalupaan.

At Siya ang Ganap na Makapangyarihan, ang Tigib ng Karunungan”

...‫َستَ حغ ِف ُر اللَّ َو ِِل َولَ ُك حم‬

‫ول َوقُ ِوِل َى َذا َوأ ح‬
ُ ُ‫َوأَق‬

:‫الخطبة الثانية‬

َ ‫ َوأَ حش َه ُد أَ حن ََل إِلَ َو إََِّل اللَّوُ َو حح َدهُ ََل َش ِر‬،‫ضى‬

،ُ‫يك لَو‬ ُّ ‫اْلَ حم ُد لِلَّ ِو َحَح ًدا طَيبًا َكثِ ًريا ُمبَ َارًكا فِ ِيو َك َما َُِي‬
َ ‫ب َربُّنَا َويَ حر‬ ‫ح‬

‫َص َحابِِو َوَم ِن حاىتَ َدى َُِِد ُاى حم إِ ََل‬ ِِ ِ

‫صلَّى اللَّوُ َو َسلَّ َم َوبَ َارَك َعلَحيو َو َعلَى آلو َوأ ح‬ َّ ‫َوأَ حش َه ُد أ‬
َ ،ُ‫َن ُُمَ َّم ًدا َعحب ُدهُ َوَر ُسولُو‬
:‫ أ ََّما بَ حع ُد‬.‫يَ حوِم الدي ِن‬

Katakutan ninyo ang Allah ‫ ﷻ‬at inyo Siyang sundin, Kanyang sinabi:

:‫ﱩ ﯷ ﯸ ﯹ ﯺ ﯻ ﯼﯽ ﯾ ﯿ ﰀ ﰁ ﰂ ﰃ ﰄ ﰅ ﰆ ﰇ ﱨ [البقرة‬

]282
“At inyong katakutan ang Araw na kung saan kayong lahat ay ibabalik sa

Allah. At pagkaraan, ang bawa’t tao ay babayaran sa anumang kanyang

pinagsumikapan. At sila ay hindi dadayain”

O mga Muslim, ang pagpuri at pasasalamat sa Allah ‫ ﷻ‬sa Kanyang mga

biyaya ay dahilan na ito’y Kanyang dadagdagan at gawing mabiyaya, at

gayun din na ang pagtanggi o kawalan ng pasasalamat ay dahilan ng

pagkawala at paglaho nito. Sinabi ng Allah ‫ ﷻ‬:

:‫ﱩ ﭭ ﭮ ﭯ ﭰ ﭱ ﭲﭳ ﭴ ﭵ ﭶ ﭷ ﭸ ﭹ ﱨ [إبراهيم‬

]3
At [alalahanin] nang ang inyong Panginoon ay nanawagan: “Kung kayo ay

magpasalamat, kayo ay Aking daragdagan [ng Aking biyaya]; nguni’t kung

8
kayo ay di-naniwala (kawalan ng pasasalamat), katotohanan na ang Aking

parusa ay sadyang matindi.”

At ang pananampalataya ay ang siyang pinakamalaking biyaya, at ang Salah

ay kabilang sa pananampalataya, at ang mga Masjid ay mga bahay ng

pananampalataya. At ang kawalan ng kakayanan ng mga mananampalataya

na magtungo sa mga Masjid( dahil sa epidemya) ay kabilang sa mga

malaking kasawiangpalad. Tunay na ang mga Muslim ay ramdam nila ang

sakit nito mula sa maraming mga lugar at bansa at kanilang nalasap ang pait

ng pagkakaroon ng hadlang sa pagitan nila at nang pagtungo sa Masjid. (At

sa pagbubukas muli ng mga Masjid) ay nararapat lamang na sila’y

magpasalamat sa Allah ‫ ﷻ‬sa Kanyang biyaya, na siyang pananampalataya,

pagkakaroon ng Salah, at mga Masjid. At sila’y magpasalamat sa

pamamagitan ng pag-alaga ng kanilang mga Salah kasama ng Jamaah sa mga

Masjid kasama ng pagsagawa ng mga inobligang pag-iingat para sa

proteksiyon mula sa epidemya.

At kabilang sa pasasalamat sa Allah ‫ ; ﷻ‬Ang pananatili sa pagsunod sa

Kanyang mga ipinag-utos at paglayo mula sa mga ipinagbawal. At ganun din

ang isapuso na ang Allah ‫ ﷻ‬ay laging nakamasid sa kanya sa mga oras na

siya’y mag-isa lamang. At kanyang ingatan ang lantarang paggawa ng

kasamaan lalong-lalo na sa pagkakaroon ng sunod-sunod na krisis dahil sa

epidemya. Walang kaligtasan ang isang alipin sa harap ng mga krisis na ito

maliban lamang sa tulong ng Allah ‫ ﷻ‬at walang makakaprotekta sa kanila

mula sa epidemya at kasamaang dulot nito maliban lamang sa pangangalaga

ng Allah ‫ ﷻ‬. Dahil dito’y nararapat lamang na magsumamo ang mga puso sa

Kanya nang may pagmamahal, takot at pag-asa kung hindi ay maglalaho sa kanila
ang mga biyaya at darating sa kanila ang mga kaparusahan lalong-lalo na kapag

sila’y pinaalalahanan at sila’y hindi nakinig, at sila’y pinagbantaan ngunit sila’y

9
hindi naniwala. At sa Qur-an ay mayroong mga patunay tungkol dito mula sa mga

naunang Nasyon.

‫ﱩﯝﯞﯟﯠﯡﯢﯣﯤﯥﯦﯧﯨﯩﯪﯫ‬

‫ﯬﯭﯮﯯﯰﯱﯲﯳﯴﯵﯶﯷﯸﯹﯺﯻ‬

‫ﯼﯽﯾﯿﰀﰁﰂﰃﰄﰅﰆﰇﰈﰉﰊﰋﰌﭑ‬

]24-22 :‫ﭒ ﭓ ﭔ ﭕﭖ ﭗ ﭘ ﭙ ﭚ ﭛ ﱨ [األنعام‬

“At katiyakan, Aming ipinadala [ang mga sugo] sa mga pamayanang nauna

sa iyo [O Muhammad ‫ ]ﷺ‬at sila ay Aming dinulutan ng karukhaan at

kahirapan upang sakali sila ay [matutong] magpakumbaba. Kaya bakit nga

ba nang dumating sa kanila ang Aming kaparusahan ay hindi nila

nagawang magpakumbaba? Bagkus, ang kanilang mga puso ay naging

matigas at ginawang kaakit-akit ng satanas ang anumang kanilang

ginagawa. Kaya, nang kanilang nalimutan ang anumang [kasamaan na]

ibinabala sa kanila, Aming binuksan sa kanila ang mga pintuan ng bawa’t

[kaakit-akit na] bagay, hanggang nang sila ay nasa [gitna ng] anumang

kasiyahang ipinagkaloob sa kanila, sila ay Aming biglaang hinablot at sila

ay nasadlak sa kawalan ng pag-asa. Kaya, ang pinag-ugatan niyaong mga

mamamayang mapaggawa ng kamalian ay naputol. At ang [lahat ng] papuri

ay sa Allah, ang Panginoon ng lahat ng mga nilikha”

At sa iba pang pangyayari, sinabi ng Allah:

‫ﱩﯭﯮﯯﯰﯱﯲﯳﯴﯵﯶﯷﯸﯹﯺﯻﯼ‬

‫ﯽﯾﯿﰀﰁﰂﰃﰄﰅﰆﰇﰈﰉﰊﰋ‬

‫ﰌﰍﭑﭒﭓ ﭔﭕﭖﭗﭘﭙﭚﭛﭜﭝ‬

‫ﭞﭟﭠﭡﭢﭣﭤﭥﭦﭧﭨﭩﭪﭫﭬ‬

10
‫ﭭ ﭮ ﭯ ﭰ ﭱ ﭲ ﭳ ﭴ ﭵ ﭶ ﭷ ﭸ ﭹ ﭺﭻ ﭼ ﭽ‬

]44-42 :‫ﭾ ﭿ ﮀ ﮁ ﮂ ﮃ ﱨ [األعراف‬

At wala Kaming ipinadalang Propeta sa alinmang bayan [na hindi nila

itinakwil] maliban na Aming dinulutan ang mga mamamayan nito ng

karukhaan at kahirapan upang sakali sila ay magpakumbaba [sa Allah].

Pagkaraan Aming pinalitan ang masamang kalagayan ng kabutihan,

hanggang sa sila ay dumami sa bilang [at umunlad] at sila ay nagsabi [nang

may pagmamalaki]: “Ang aming mga ninuno ay dinatnan [din] ng

matinding kahirapan at kasaganaan.” Kaya, sila ay Aming pinarusahan

nang biglaan habang hindi nila namamalayan. At kung ang mga

mamamayan ng mga bayan ay naniwala lamang at nagkaroon ng takot [sa

Allah] katiyakan, Aming bubuksan para sa kanila ang mga pagpapala mula

sa langit at lupa, subali’t kanilang itinakwil [ang mga sugo]. Kaya sila ay

Aming pinarusahan nang dahil sa kanilang mga ginagawa. Kaya, sila bang

mga mamamayan ng mga bayan ay nakadarama ng katiwasayan laban sa

pagdating ng Aming kaparusahan sa [oras ng] gabi habang sila ay [himbing

na] natutulog? O di kaya sila bang mga mamamayan ng mga bayan ay

nakadarama ng katiwasayan laban sa pagdating ng Aming kaparusahan sa

kinaumagahan habang sila ay nagsisipaglaro? O sila ba ay nakadarama ng

katiwasayan mula sa balakin ng Allah? Walang sinuman ang nakadarama

ng katiwasayan mula sa balakin ng Allah maliban yaong mga taong

nawalan [o talunan]

Kaya’t mag-ingat kayo, O mga alipin ng Allah, mula sa kaparusahan ng

Allah, at pagkatapos kayo’y mag-ingat, at pagkatapos kayo’y mag-ingat!

11