,,Разделба”

На почеток на овој расказ писателот ни раскажува за безгрижниот живот кој се одвива во

едно мирно село. Децата се поделени на две спротиставени групи групи. Во една од групите се
Бојан и Споменка кои меѓусебно чувствувале нешто повеќе од другарството. Тоа нешто е
симпатија проткаена со прва љубов. Тие планирале заедничка иднина, запишување во заедничко
училиште за повеќе време да поминат заедно, но не испаднало се како што очекувале.

Дента кога Бојан се врати од градот побрзал да и раскаже на Споменка како си поминал, таа
го пречекал тажна со солзи во очите. Му соопштила дека мора да се отселат многу далеку, во
градот каде што работел нејзиниот татко. Тогаш и Бојан се натажил и заплакал. Знаел дека ќе ја
исгуби Споменка за секогаш. Следниот ден пристигнале камионите со кои Споменка требала да се
отсели. Сите деца се собрале околу куќата на Споменк, но Бојан немал сила ад го створи тоа. Тој
набрал отворен букет со цвеќиња и мислел да го пречека камионот во кој ќе биде Споменка и да и
го подари букетот. Го чекал камионот кај реката но кога камионот пристигнал тој се чувствувал
сакован и неможел да и го даде букетот. Го гледал камионот како заминува, а букетот му паднал
од рацете во реката. Во градите му останала голема болка за првата љубов, но во тој момент
здогледал како ветерот ноди лист од весник на кој пишувало дека првата љубов е како првиот
снег, ретко некогаш останува.

Оваа мисла најверојатно му дола утеха на Бојан но оваа мисла која ја дава писателот во овој
расказ треба да ја имаат на ум сите кои се на возраст како Бојан и Споменка со цел да не бидат
толку тажни бидејќи секогаш снегот повторно паѓа.