Temat: Wyznaczanie wzoru funkcji kwadratowej.

postać kanoniczna f(x) = a(x – p)2 + q

postać ogólna f(x) = ax2 + bx + c
postać iloczynowa y = a(x – x1)(x – x2)

W = (0; -2)
𝑦 = 𝑎(𝑥 − 𝑝)2 + 𝑞
𝑦 = 𝑎(𝑥 − 0)2 − 2
P = (1; -5)
-5 = a(1 – 0)2 – 2
-5 = 1a – 2
 -1a = 5 – 2
-1a = 3
a = -3
𝑦 = −3(𝑥 − 0)2 − 2

W = (4; -4)
𝑦 = 𝑎(𝑥 − 𝑝)2 + 𝑞
𝑦 = 𝑎(𝑥 − 4)2 − 4
P = (1;0)
0 = 𝑎(1 − 4)2 − 4
0 = 𝑎(−3)2 − 4
0 = 9a – 4
9a = 4
4
𝑎=
9
4
𝑦 = (𝑥 − 4)2 − 4
9
 W = (4;3)
𝑦 = 𝑎(𝑥 − 𝑝)2 + 𝑞
𝑦 = 𝑎(𝑥 − 4)2 + 3
P = (3;4)
4 = 𝑎(3 − 4)2 + 3
4 = 1a + 3
-a = 3 – 4
-a = -1
a=1
𝑦 = 1(𝑥 − 4)2 + 3

a)Najmniejszą wartość funkcja f ma, gdy x = 3.

p=3
 b)Zbiorem wartości funkcji jest przedział (-∞; 2>
q=2

c)Osią symetrii wykresu funkcji f jest prosta o równaniu x = 5

p=5

d)Przedział <-3; ∞) jest maksymalnym przedziałem, w którym funkcja

jest rosnąca
p = -3

e)Prosta o równaniu y = -2 ma z wykresem funkcji f jeden punkt

wspólny
q = -2
Praca domowa.