matura focus 3 sprawdziany unit 1

( matura_focus_3_sprawdziany_unit_1.pdf )

http://www8.extrafiles.be/hpob/matura_focus_3_sprawdziany_unit_1#

Podobne: matura focus 3 sprawdziany unit 1, matura focus 4 sprawdziany unit 1, matura focus 2 sprawdziany unit 1,

matura focus 3 sprawdziany unit 8, matura focus 3 sprawdziany unit 2, matura focus 3 sprawdziany unit 3,

matura focus 3 sprawdziany unit 4, matura focus 3 sprawdziany unit 5, matura focus 3 sprawdziany unit 6,
 Spalona sloncem Dolina Krolow przy Tebach. Ow wielka nekropolia stanowi prawdziwy raj gwoli archeologow. To tutaj znalazlo wieczny spoczynek
kilkudziesieciu wladcow egipskich z XVIII-XX dynastii. Wsrod tych propozycji Tutanchamon, jakiego grobowiec jest odkryty za posrednictwem
angielskiego archeologa Howarda Cartera w 1922 roku, przy ostatnim sezonie wykopalisk. Jakim sposobem mowi prof. Andrzej Niwinski, egiptolog z
Uniwersytetu Warszawskiego, archeolodzy stale lekaja sie dnia dokonczenia prac. Oczywiscie wowczas, bog wie dlaczego, nierzadko dochodzi sluzace
do najciekawszych wypatrzyc. I wszystko trafia dzieki nieprzygotowany pole: bagaze spakowane, badacze pewna noga w drodze do mieszkania i... jakie
mozliwosci wtedy robic?
Grobowiec Tutanchamona odkryto podczas ostatniej, rozpaczliwej wrecz proby, kiedy sponsorowi wyprawy - byl przedtem lord George Carnarvon -
konczyly sie juz srodki pieniezne, a prekursorskim nie zbadanym jeszcze miejscem w Dolinie Krolow zostal teren pod spodem dawnymi barakami
egipskich pracownikow, pracujacych wobec wznoszeniu grobowcow. Poszukiwania stabilny tylko za posrednictwem naciskowi Cartera, ktory-choc
uchodzil za skapca - byl gotow sfinansowac ich dokonczenie, byle tylko i wylacznie miec pewnosc, ze nie zaakceptowac zaniechal przetestowania
wszystkiego. I trafil przy dziesiatke. "Poczatkowo nie zobaczylem nic. Swieca migotala, ale po chwili przy jej polysku zaczalem dostrzegac niewyrazne
zarysy przedmiotow. Wraz z mroku rozpoczely wylaniac sie figury ludzi i przedziwne postacie zwierzakow.
W polysku swiecy naokolo widac bylo zloto" - relacjonowal ekscytujacy moment wejscia do grobowca Howard Carter. Wiadomosc o dokonaniu
wspanialego odkrycia lotem blyskawicy obiegla swiat. Dzieki miejsce wykopalisk zaczely walic tlumy. Posrod chetnych sluzace do obejrzenia
legendarnego skarbca byli zarowno fachowcy - naszym me odmawiano - jak i rowniez protegowani rozmaitej proweniencji.
"Wiele niegdys w duzych ilosciach odwiedzanych obszarow swiecilo pustkami, bowiem kazdego przyciagal jak na przyklad magnes grob Tutanchamona.
Wycieczki wyruszaly w tej chwili wczesnym rankiem. Turysci potrafili spedzic calkowity dzien czytajac, rozmawiajac, robiac na drutach, fotografujac grob i
zony nawzajem" - wspomina Carter.

Masowo naplywajacy ciekawscy zaczeli stanowic problem. Po pierwsze, utrudniali prowadzenie stosownych prac, po drugie - ich obecnosc zagrazala
bezpieczenstwu znalezisk. Dziennikarze, jacy wciaz domagali sie oryginalnych informacji, a byli gotowi czatowac od momentu switu sluzace do nocy,
rowniez stali sie utrapieniem. W tej sytuacji Carter zdecydowal, ze wylacznosc na zaopatrywanie wiadomosci da jednej tylko i wylacznie gazecie. Dobor
padl dzieki londynski "Times", poniewaz zarowno Carter, jak i rowniez Carnarvon byli Anglikami. Jak w tej sytuacji miec robic inni ludzie zurnalisci?
Wpadli we wscieklosc. Oczywiscie, oprocz powielania danych z "Timesa", by nie zaakceptowac zawiesc wlasnych czytelnikow musieli wynajdywac
prywatne sensacje. Nierzadko byly ow lampy led wymierzone przeciw Carterowi, jakiego trudny, impulsywny charakter sprawial, ze latwo zrazal sluzace
do siebie ludzi.
Wtedy wlasnie narodzila sie legenda o klatwie faraona, z jaka mozna sie jeszcze napotkac i dzisiaj.
Zaczelo sie od zgonu lorda Carnarvona, finansujacego wyszukiwania grobowca Tutanchamona. Zmarl pan w kwietniu 1923 roku kalendarzowego, w
nastepstwie zaciecia sie brzytwa - pozniej wdalo sie zakazenie. Obecnie medycy potrafiliby jak sie z tym ogarnac, wtedy zakonczylo sie to fatalnie.
Smierc lorda przeszlaby jednak bez echa, o ile nie opublikowany dwa tygodnie wczesniej przy "New York Times" news Marie Corelli, ktora powolala sie
dzieki francuski tlumaczenie arabskiej "Egipskiej historii piramid". Zapowiadal pan, zdaniem autorki, smierc takich, ktorzy zakloca spokoj faraona.
W rzeczywistosci dawni mieszkancy Egiptu nie stosowali klatw tego typu. Wszelkie zastrzezenia i pogrozki odnosily sie tylko sluzace do tych, jacy
naruszyliby uprawnienie wlasnosci wdarli sie sluzace do komor grobowych, co nie zaakceptowac bylo wyjatkowe w starozytnym Egipcie. Przede
wszystkim w sezonach zalamywania sie wladzy krolewskiej rabusie korzystali z okazji i pladrowali groby przy poszukiwaniu kosztownosci.
Wladze ustawialy straze czuwajace nad spokojem zmarlych, jednakze zadni lupu przestepcy potrafili pokonac i te przeszkode. Chociaz ten proceder dalo
sie przyplacic zyciem, wielu ludzi wdzieralo sie sluzace do krypt wladcow i dostojnikow. Juz przy starozytnosci wieksza czesc zostala spladrowana.
Prasa bulwarowa natychmiast wykorzystala smierc Carnarvona, by utworzyc legende o zemscie Tutanchamona. Potrzebne zostaly jednak swieze
dowody klatwy. Zaczeto doszukiwac sie relacji, chocby w stopniu daleko idacym odleglego, pomiedzy zgonami ludzi majacych jakiekolwiek powiazania z
grobowcem faraona. Argumenty stronnikow opowiesci o klatwie wzmocnil Arthur Conan Doyle, stworca postaci Sherlocka Holmesa, a jednoczesnie
medium i autorytet w sytuacjach sil nadprzyrodzonych, ktory oswiadczyl z pelna powaga: "Zbieznosc faktow nie wydaje sie byc przypadkowa i lorda bez
watpliwosci dosiegla zemsta faraona".
Swiat zamarl przy napieciu. Ktory bedzie kolejny? Sam Carter jednak nie zaakceptowac kwapil sie, by spelnic zadze sensacji. Zyl czasochlonnie, bo az
do 1939 roku kalendarzowego. Na temat klatwy mial prywatne zdanie:
"Duzo sie ostatnio mowi o rzekomych zagrozeniach ukrytych przy grobie Tutanchamona, o mistycznych skutkach, powodowanych przez zlowroga sile,
sklonna wywrzec okrutna zemste dzieki kazdym, ktory odwazy sie przekroczyc prog grobowca... Sa one absolutnie klamliwe, a ich rozpowszechnianie -
niewybaczalne".
Dziennikarze wyciagali wszystkie "nie wyjasnione" zdarzenia, towarzyszace odkryciu grobu i smierci lorda Carnarvona. Prasa naglosnila fakt, ze przy
chwili jego zgonu przy Kairze dzieki piec minutek zgaslo naslonecznienie. Nie wspominano jednak o tym, ze podobnej tresci awarie zostaly w owych
czasach dzieki porzadku powszednim. Syn lorda dorzucil zadnym sensacji wiesc, ze rownoczesnie z lordem odeszla jego ulubiona terierka. Slepe fatum
zawislo rowniez nad zwierzakami, jakby i one zostaly odpowiedzialne zbytnio poczynania badaczy.
Kolejna ofiara mial istniec mlodszy brat lorda Carnarvona, ktory zmarl pol roku kalendarzowego pozniej. Tyle tylko, iz nigdy przy grobowcu Tutanchamona
nie byl.
Serial trwal. Zmarl przyjaciel lorda, George Gould. Zadna osoba nie wspomnial o tym, iz byl w tej chwili powaznie chory, zanim przyjechal do Egiptu.
Klatwa dosiegala nawet takich, ktorzy tylko i wylacznie mieli zamiar wkroczyc sluzace do krolewskiego grobowca. Tak bylo z Archibaldem Douglasem
Reidem, rentgenologiem, ktory to zmarl w drodze do Egiptu, gdzie mial przeswietlic mumie. "Dreszcz grozy przenika Anglie" - zagadywaly wowczas
dzienniki.
W 1928 roku zmarl Arthur Mace, ktory razem z Carterem otworzyl komore grobowa. Informacje o jego smierci skupialy sie dzieki watku klatwy, pomijano
fakt, ze w tej chwili przed rozpoczeciem prac uskarzal sie dzieki zly stan zdrowia. Egipski ksiaze Ali Kemal Fahmy Bej podobnie odwazyl sie odwiedzic
grob i spotkala go z kolei zemsta zza grobuw hotelu "Savoy" przy Londynie zamordowala go malzonka.
Kolejna poswiecenie to Arthur Weigall, ktory to po Carterze byl Inspektorem Starozytnosci Gornego Egiptu. Uczestniczyl on przy otwarciu grobowca i
pragnal na tym zyskac.

Napisal ksiazke, w ktorej opowiadal o wspanialych, zwiazanych z odkryciem grobu historiach, takich jak pojawienie sie tajemniczego, zywego kocura w
miejsce drewnianej figurki z mumia kocura w srodku. Nastepna historia odnosi sie do spektaklu teatralnego, ktory panstwo Weigall chcieli zaprezentowac
wobec wejsciu sluzace do Doliny Monarchow. W trakcie prob kilka ludzi zle sie poczulo i wystepy odwolano Weigall przypomnial tez swa prorocza
 przepowiednie, wypowiedziana w toku otwarcia grobowca. Stwierdzil w takim przypadku, ze lord Camarvon pozyje najwyzej szesc tygodni, jesli nie
odmieni swego zartobliwego podejscia sluzace do grobowca.
Pewnego razu doniesiono, iz w Ameryce zmarl niejaki Carter, noszacy takie samo imie, jak na przyklad odkrywca grobu Tutanchamona. To bylo w tej
chwili bezposrednie ostrzezenie ze witryny sil tajemnych. Carter nie zaakceptowac bal sie klatwy. "We wszystkich takich niedorzecznych plotkach nie ma
ani krzty rozsadku" - pisal. Jednak jego sekretarz Richard Bethell tuz przed smiercia w 1929 roku wyrazil odmienne zdanie. Krotko dalej w Londynie
popelnil samobojstwo jego ojciec, lord Westbury Karawan wiozacy zwloki zabil dziecko, jakie mozliwosci wzbudzilo swieze spekulacje o dzialaniu
przeklenstwa.
Probowal nim przeciwdzialac amerykanski archeolog Herbert Winlock, ktory to sporzadzil raport, majacy przekonac, ze rozchodzi o kolejna "kaczke
dziennikarska". "Z 26 osob terazniejszych przy otwarciu grobowca szesc zmarlo w trakcie 10 wielu lat, co okazuje sie byc normalnym wspolczynnikiem
dla osob, ktore wiosne zycia maja w tej chwili za soba. Wyraznie sarkofagu ze zmumifikowanymi zwlokami krola obserwowaly 22 jednostki, z ktorych do
1934 roku zmarly zaledwie 2. Z 10-ciu osob, ktore asystowaly wobec najwiekszym swietokradztwie, czyli wobec odwinieciu mumii Tutanchamona,
sluzace do 1934 roku kalendarzowego klatwa nie zaakceptowac dosiegnela zadnej" - udowadnial w swoim sprawozdaniu Winlock.

Nastepnie niemiecki egiptolog Georg Steindorff wykazal, iz dziennikarskie wiadomosci sa plodami fantazji. Wraz z Carterem, ktory to zmarl przy USA -
pisal - odkrywcy grobu nic nie zaakceptowac laczylo. Lord Westbury i jego synek nie miec takze do czynienia z pracami wykopaliskowymi. Wysunal
zreszta koronny argument: klatwa nie jest zawarta w nawet najmniejszej inskrypcji grobowej.
Oprocz lorda Carnarvona glowni uczestnicy wielkiego odkrycia dozyli slusznego stuleciu. Howard Carter zmarl posiadajac 65 wielu lat. Lady Evelyn
Herbert, corka lorda Camarvona, ktora w charakterze trzecia weszla do grobowca, zmarla przy 1980 roku kalendarzowego. Sir Alan Gardiner, badajacy
inskrypcje wewnatrz grobowca, zakonczyl zycie posiadajac 84 czasy. Dr Douglas E. Derry, ktory dokonal sekcji szczatkow faraona, zmarl w 1969 roku
przy wieku 87 lat.