Sprawozdanie z laboratorium z fizyki

Ćwiczenie nr: 1A
Temat ćwiczenia: Wyznaczanie przyspieszenia ziemskiego za pomocą wahadła
matematycznego

Data wykonania ćwiczenia: 22.04.2020

Kierunek: Technologia chemiczna
Sekcja: 2
Zespół nr 3 w składzie:
1. Hanna Hanczewska
Data oddania sprawozdania:
Ocena:

I. Wstęp teoretyczny
Przyspieszenie ziemskie jest to przyspieszenie ciał swobodnie spadających na
Ziemię bez oporów ruchu. Pomijając przyspieszenie wywołane ruchem
obrotowym ciała niebieskiego, przyjmuje się że jest równe liczbowo natężeniu
pola grawitacyjnego Ziemi. Oznaczone jest zazwyczaj symbolem g. Jednostką
przyspieszenia ziemskiego jest

Do obliczeń nie wymagających bardzo dużej precyzji przyjmuje się tzw.

przyspieszenie ziemskie normalne, które wynosi

Wartość przyspieszenia ziemskiego zależy od szerokości geograficznej oraz

wysokości nad poziomem morza. Wraz z wysokością przyspieszenie maleje
odwrotnie proporcjonalnie do kwadratu odległości od środka Ziemi i jest
wynikiem zmniejszania się siły grawitacji zgodnie z prawem powszechnego
ciążenia. Zmniejszanie się przyspieszenia ziemskiego wraz ze zmniejszaniem
szerokości geograficznej jest spowodowane działaniem pozornej siły
odśrodkowej, która powstaje na skutek ruchu obrotowego Ziemi. Ponieważ siła ta
jest proporcjonalna do odległości od osi obrotu, stąd największą wartość osiąga
na równiku. Ponieważ siła odśrodkowa ma tu zwrot przeciwny do siły grawitacji,
przyspieszenie ziemskie na równiku osiąga najmniejszą wartość. Dodatkowe
zmniejszenie przyspieszenia ziemskiego w okolicach równika spowodowane jest
spłaszczeniem Ziemi (większą odległością od środka Ziemi).
Wahadło matematyczne jest to punkt materialny zawieszony na nieważkiej,
nierozciągliwej nici w jednorodnym polu grawitacyjnym. Kiedy ciało wytrącimy z
równowagi, zaczyna się ono wahać w płaszczyźnie pionowej pod wpływem siły
ciężkości. Poniżej przedstawiono teoretyczny model takiego wahadła.

Rysunek przedstawia wahadło o długości l i masie m, odchylone od pionu o kąt

alfa. Na masę m działa siła przyciągania grawitacyjnego (siła ciężkości) wyrażana
wzorem Q=mg oraz siła naprężenia (naciągu) nici N. Ze wzoru

wynika, że w przybliżeniu dla małych drgań wahadła okres drgań nie zależy od
amplitudy, a jedynie od długości wahadła i przyspieszenia grawitacyjnego.

II. Przebieg ćwiczenia

1. Przygotowanie stanowiska (odmierzam miarką wybraną długość sznurka,
zawieszam na nim przedmiot, taśmą mocuje go na odpowiedniej wysokości,
przygotowuje stoper w telefonie)
2. Wiszący na długości 60 cm przedmiot wychylam pod niewielkim
kątem, zaczynam odliczać 30 wahnięć jednocześnie włączając stoper
i mierząc czas. Powtarzam to kilka razy. Wyniki zapisuje w tabelce.

3. Skracam długość sznurka do 40 cm i powtarzam proces mierzenia

czasu.
III. Wyniki

Długość wahadła I1=0,4 m

Długość wahadła l2=0,6 m

Dokładność pomiaru czasu dT1= dT2 0,01s

IV. Obliczenia
V. Wnioski

Za pomocą wahadła matematycznego udało mi się zmierzyć wartość

przyspieszenia ziemskiego. Nie dysponowałam, bardzo dobrym
sprzętem, dlatego otrzymany przeze mnie wynik nie jest bardzo
dokładny. Błędy pomiarowe wynikają z trudności w uchwyceniu
momentu, kiedy wahadło kończy swoje drganie.
Dla ustalonych wartości długości wahadła zmierzono dwunastokrotnie
okres drgań i na podstawie tych pomiarów wyznaczyłam wartość
przyspieszenia ziemskiego g= 10,658