NORAISA M.

BADAR BEED-1

ONLINE CLASS

Isang maganda at mapagpalang araw sa inyong lahat. Hinihiling ko na

buksan ang mga puso at isipan upang mas maintindihan ang talumpating aking

bibitawan. Ito ay patungkol sa kinakaharap ngayon ng mga estudyanteng kagaya

ko. Simulan natin sa paksang aking bibigyang pansin ito ay ang online class.

Hindi lingid sa ating kaalaman kung gaano kahirap ang mag aral pero sabi ng iba

walang mahirap sa taong may pangarap. Pero tanong naming mga estudyante

"Bakit ngayon pa?" "Bakit sa gitnang pandemya?" Marahil oo, kung wala siguro

ang sakit na mayroon tayo ngayon sa mundo wala sigurong online class na

mangyayari. Mahirap bilang isang estudyante na makipagsapalaran sa isang

panibagong larangan lalo na ngayon na may sakit tayong pinagdadaanan. Hindi

man tayo ang nadapuan ngunit aminado tayo na tayo ay patuloy paring

naaapektuhan sa sakit na lumalaganap sa ating sanlibutan. Online class, sapat

bang maituturing na ito ay isa lamang pagsubok sa isang pagiging huwarang

estudyante? Ngunit paano kung ito ang naging dahilan sa paghinto? Sinasabing

pag-abot ng rurok ng tagumpay. Masakit kung isipin na natapos ang iyong buhay

ng hindi mo man lamang nakakamit ang tagumpay na minsan mo lamang

hinanapan ng paraan. Kagaya na lamang ng nabalitaan kamakailan lang na

isang second year criminology student sa Capiz State University- Dumarao,

Campus na namatay dahil sa aksidente sa motor sa kadahilanang naghahanap

ng computer shop para sa school requirements. Marahil maraming magtataas ng

kilay at magsasabi ng dahil sa hindi pag iingat o kung oras muna oras muna at

sabihin din natin na hindi pinipilit ng eskuwelahan na makapagpasa agad agad.

And yes we value education but in this time of pandemic I guess theres a lot of

consideration. Alam naman namin responsibilidad naming mga estudyante na

magpasa ng proyekto, aktibidad o pagsusulit pero hindi sapatang aming

kakayahan lamang.
 NORAISA M. BADAR BEED-1

Matatapos na ang nasabing online class ngayon pa ba kami o ako susuko?

Alam naman natin na bilang isang estudyante ay mahalaga ang grado pero sa

pandemyang nangyayari ngayon isa lamang ang masasabi ko. Mas mahalaga

ang pang- unawa at naway nagkaroon sila ng konsiderasyon. Kayamanang

maituturing ang edukasyon, pero bilang isang estudyante ngayon tila kami ay

pinagkaitan ng panahon. Masakit kung iisipin na hindi lamang covid-19 ang

aming nilalabanan kundi pati na rin ang mga pangarap na gusto naming

makamtan. Pero sa kapwa ko estudyante ito lamang ang masasabi ko " Learn to

trust the journey even you don't understand it. Whatever happen take

responsibility" Muli isang maganda at mapagpalang araw sa inyong lahat.